Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Αρθρογραφία

    Αρθρογραφία

    433 ειδήσεις in this category

    1. Αρθρογραφία

      Engineer

      ύο άνθρωποι σκοτώθηκαν και 19 τραυματίστηκαν όταν ανισόπεδος κόμβος κατέρρευσε και καταπλάκωσε λεωφορείο στο Μπέλο Οριζόντε, όπου διεξάγονται αγώνες του Μουντιάλ.
       
      Ένας ανισόπεδος κόμβος υπό κατασκευή κατέρρευσε στο Μπέλο Οριζόντε, με αποτέλεσμα τουλάχιστον δύο άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους και να τραυματιστούν ακόμη 19.
       
      Όπως δείχνουν εικόνες που μετέδωσαν τηλεοπτικά δίκτυα, ο ανισόπεδος κόμβος κατέρρευσε και καταπλάκωσε το μπροστινό τμήμα ενός λεωφορείου, η οδηγός του οποίου είναι το ένα από τα δύο θύματα. Ο ειδησεογραφικός ιστότοπος G1 μετέδωσε ότι δύο φορτηγά και ένα επιβατικό αυτοκίνητο επίσης βρέθηκαν κάτω από τα συντρίμμια της γέφυρας.
       

       
       
      Το σημείο του δυστυχήματος είναι περίπου 3 χιλιόμετρα μακριά από το στάδιο Μινεϊράο, όπου αναμένεται να διεξαχθεί ένας από τους ημιτελικούς του Μουντιάλ την επόμενη Τρίτη. Στο στάδιο αυτό έχουν ήδη φιλοξενηθεί πέντε αγώνες.
       
      Ο ανισόπεδος κόμβος αυτός ήταν ένα από τα έργα υποδομής της πόλης που είχε προγραμματιστεί να έχουν ολοκληρωθεί πριν από την έναρξη του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου, ώστε να βελτιωθεί το ανεπαρκές σύστημά μεταφορών της, αλλά δεν είχαν ολοκληρωθεί έγκαιρα.
       

    2. Αρθρογραφία

      Engineer

      Στην εξάρτηση του δυτικού κόσμου από τις ενεργειακές πηγές της Ρωσίας και της Μέσης Ανατολής φιλοδοξεί να δώσει τέλος η γεωπολιτική ενεργειακή μετατόπιση που συντελείται αυτή τη στιγμή. Οι ΗΠΑ σχεδιάζουν έτσι να ξεπεράσουν τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία στην πρωτοκαθεδρία της παραγωγής πετρελαίου, ενώ ο καναδικός μαύρος χρυσός από σχιστολιθικά πετρώματα και τα μεξικανικά αποθέματα έχουν αναδείξει νέες ενεργειακές υπερδυνάμεις.
       
      Οσο αισιόδοξες, όμως, και να είναι οι προοπτικές για το μέλλον, ειδικοί προειδοποιούν ότι είναι ακόμη πολύ νωρίς για να κάνουμε λόγο για ενεργειακή αυτάρκεια. Παρότι τα βορειοαμερικανικά αποθέματα φυσικού αερίου και πετρελαίου κάνουν τις ΗΠΑ να μοιάζουν με «Σαουδική Αμερική», όπως πολλοί λένε, η άντληση και αξιοποίησή τους θα έχει μεγάλες περιβαλλοντικές συνέπειες.
       
      Ο πετρελαιαγωγός «Keystone XL», που επρόκειτο να συνδέσει τα καναδικά αποθέματα πετρελαίου από σχιστόλιθο με τα αμερικανικά διυλιστήρια, αντιμετωπίζει εδώ και χρόνια ρυθμιστικά προσκόμματα. Την ίδια στιγμή, περιβαλλοντικές οργανώσεις πέτυχαν την αναστολή γεωτρήσεων για φυσικό αέριο στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, αλλά και στο καναδικό Κεμπέκ. Μέχρι στιγμής, η Ουάσιγκτον εμφανίσθηκε διστακτική στη χορήγηση αδειών εξαγωγής πετρελαίου και αερίου σε αμερικανικές επιχειρήσεις, αν και η κρίση στην Ουκρανία μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή της πολιτικής αυτής.
       
      Ακόμη μεγαλύτερες προκλήσεις αντιμετωπίζει το Μεξικό. Παρά τη συνταγματική μεταρρύθμιση που ψήφισε το Κοινοβούλιο της χώρας, με στόχο την απελευθέρωση των γεωτρήσεων και της παραγωγής για πρώτη φορά μετά το 1930, η απελευθέρωση αυτή δεν αναμένεται να ολοκληρωθεί στο άμεσο μέλλον.
       
      Ακόμη μεγαλύτερο πρόσκομμα αποτελεί η δυσκολία της άντλησης στη Β. Αμερική. Τα μεξικανικά κοιτάσματα βρίσκονται στον πυθμένα του Κόλπου του Μεξικού, ενώ η διύλιση πετρελαίου από σχιστολιθικά πετρώματα είναι ιδιαίτερα δαπανηρή.
       
      Την ίδια στιγμή, αν οι χώρες της Β. Αμερικής διοχετεύσουν μεγάλες ποσότητες πετρελαίου στη διεθνή αγορά, αυτό θα προκαλούσε κατάρρευση της τιμής. Μια τέτοια εξέλιξη δεν πρέπει να θεωρείται απίθανη, όπως δείχνει και η ιστορική εμπειρία των αραβικών εμπάργκο της δεκαετίας του 1970 και της μετέπειτα αιφνιδιαστικής κατάρρευσης των τιμών του μαύρου χρυσού.
       
      Σε μεγάλο «άγνωστο Χ» στην εξίσωση του παγκόσμιου ενεργειακού χάρτη αναδείχθηκε το Μεξικό. Το πρόβλημα της χώρας εστιάζεται, όμως, στην κυριαρχία της αρτηριοσκληρωτικής κρατικής εταιρείας πετρελαίου, της Pemex. Το μονοπωλιακό καθεστώς, το οποίο απολαμβάνει η Pemex από τη δεκαετία του 1930, έχει ευνοήσει τη διαφθορά, την αδιαφάνεια και την κατασπατάληση του ενεργειακού πλούτου της χώρας.
       
      Η πρόταση του προέδρου Ενρίκε Πένια Νιέτο για ανοιχτή πρόσβαση των ξένων εταιρειών στην άντληση και διύλιση μεξικανικού πετρελαίου μπορεί να επιτρέψει στη χώρα να αντλεί κάθε χρόνο τα 29 δισ. βαρέλια πετρελαίου που εκτιμάται ότι διαθέτει στον Κόλπο. Ειδικοί αναφέρουν ότι το Μεξικό θα μπορούσε να αυξήσει την παραγωγή του κατά 25% μέχρι το 2024, κατατάσσοντας τη χώρα στην 5η θέση των μεγαλύτερων παραγωγών πετρελαίου.
       
      Στελέχη πετρελαϊκών εταιρειών διατηρούν, ωστόσο, την επιφυλακτικότητά τους. «Το Μεξικό είναι άραγε ικανό να επιβάλει νέους ρυθμιστικούς κανόνες, με στόχο την απελευθέρωση της ενεργειακής του αγοράς; Δεν είμαι σίγουρος για αυτό», λέει ο Ράιαν Λανς, διευθύνων σύμβουλος της ConocoPhillips.
       
      Την ώρα, όμως, που η μεξικανική παραγωγή υποχωρεί, ο Καναδάς σπεύδει να καλύψει το κενό. Το μεγαλύτερο νέο κοίτασμα που ανακαλύφθηκε τα τελευταία χρόνια είναι, άλλωστε, αυτό στα ανοιχτά της καναδικής Νέας Γης, ενώ το κοίτασμα πετρελαίου από σχιστολιθικά πετρώματα στον Δυτικό Καναδά αντιπροσωπεύει ένα από τα τρία σημαντικότερα του κόσμου, πίσω από εκείνα της Βενεζουέλας και της Σαουδικής Αραβίας.
       
      Τις ελπίδες του Καναδά για ενεργειακή πρωτοκαθεδρία αμφισβητούν, όμως, άλλοι επαΐοντες. Το ιδιαίτερα υψηλό κόστος άντλησης των αποθεμάτων αυτών, μαζί με τις περιβαλλοντικές ανησυχίες που προκαλούν τα φιλόδοξα σχέδια, ενισχύει τον σκεπτικισμό των ειδικών. Ακόμη και η κατασκευή του αγωγού «Keystone XL», με θεωρητική ικανότητα διοχέτευσης 800.000 βαρελιών πετρελαίου την ημέρα προς τις ΗΠΑ, δεν θα ήταν επαρκής.
       
      Τα πρόσφατα προβλήματα, με σημαντικότερο από αυτά τη διαρροή από την εξέδρα άντλησης της ΒΡ στον Κόλπο του Μεξικού πριν από τέσσερα χρόνια, οδήγησαν σε μεγάλες καθυστερήσεις. Την ίδια στιγμή, οι εξερευνητικές προσπάθειες της Shell στα ανοιχτά της Αλάσκας αντιμετώπισαν σειρά ατυχημάτων, με αποτέλεσμα την καθυστέρηση της προσπάθειας.
       
      Οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου και η ιστορική τους αστάθεια συνεχίζουν, όμως, να είναι το σημαντικότερο μέλημα. Πριν από δύο χρόνια, όταν η άντληση φυσικού αερίου έφθασε στο απόγειό της, η υπερπροσφορά αερίου οδήγησε σε κατακρήμνιση των τιμών, που με τη σειρά της υποχρέωσε τους παραγωγούς να διακόψουν τη δραστηριότητά τους, μέχρις ότου οι τιμές σχετικά ανακάμψουν.
       
      Τον Σεπτέμβριο, η Shell ανακοίνωσε την πρόθεσή της να εκποιήσει τις 400.000 στρέμματα που ενοικίαζε στο Νότιο Τέξας για την άντληση πετρελαίου από σχιστόλιθο, εκτιμώντας ότι το κόστος ήταν απαγορευτικό.
       
      Η άντληση πετρελαίου από σχιστολιθικά πετρώματα παρουσιάζει ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες από ό,τι η συμβατική μέθοδος, καθώς οι πετρελαιοπηγές «προσφέρουν» πετρέλαιο καλής ποιότητας μόνο την πρώτη εποχή της λειτουργίας τους, απαιτώντας ολοένα και βαθύτερη γεώτρηση για πετρέλαιο χαμηλότερης ποιότητας, με το πέρας του χρόνου.
       
      του Κλίφορντ Κράους / New York Times
       
      Πηγή: http://www.energia.gr/article.asp?art_id=81196
    3. Αρθρογραφία

      Engineer

      Εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης, στη Χώρα μας έχουν περιοριστεί δραματικά οι δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις στις υποδομές αρμοδιότητας Πολιτικού Μηχανικού (ΠΜ), με αποτέλεσμα μεγάλη διόγκωση της ανεργίας στον κλάδο. Γιατί λοιπόν να συνεχιστεί η εκπαίδευση/παραγωγή ΠΜ με τη σημερινή μορφή/ρυθμό της;
       
      Το πολιτικό σύστημα στη Χώρα μας ενεργοποιείται από τα σήματα που εκπέμπει η πραγματική Οικονομία με υπερβολική καθυστέρηση. Προσαρμοζόμενο στην αδράνεια της κοινωνικής ζήτησης, στο χώρο της εκπαίδευσης συνεχίζει να δεσμεύει πολύτιμους πόρους σε λάθος επένδυση.
       
      Όμως, δεν μπορεί κανείς να πορεύεται όπως άλλοτε: Εξ αιτίας της μεγάλης ανεργίας των ΠΜ, τα τελευταία έτη παρατηρήθηκε σημαντική πτώση των βάσεων εισαγωγής (ποιότητας σπουδαστών). Περιορίσθηκε η δυνατότητα των οικογενειών των σπουδαστών να χρηματοδοτήσουν μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό.
       
      Η μεγάλη προσπάθεια να εισαχθούν στο Πανεπιστήμιο έχει καταπονήσει τους νέους σπουδαστές. Εξ άλλου, γίνονται πιο ώριμοι και αποκτούν ενδιαφέροντα σε κοινωνικά και πολιτικά θέματα. Όλα αυτά συμβάλλουν στα μεγάλα ποσοστά αποτυχίας κατά τα πρώτα εξάμηνα των σπουδών.
       
      Οι Σπουδές ΠΜ (ΣΠΜ) έχουν υπερφορτωθεί με προωθημένη γνώση, την οποία ο μέσος μηχανικός μπορεί να μην χρειαστεί ποτέ. Ως επακόλουθο, ο μέσος χρόνος αποφοίτησης είναι μεγαλύτερος της πενταετίας κατά 30%.
       
      Η παγκοσμιοποίηση της αγοράς θα αυξάνεται συνεχώς στο προβλεπτό μέλλον. Ο αναπροσανατολισμός των σπουδών προς τις ανάγκες και τις ευκαιρίες απασχόλησης (και) της παγκόσμιας αγοράς είναι σήμερα απολύτως αναγκαίος. Κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών πολλοί έλληνες επαγγελματίες μετακινήθηκαν σε χώρες με ισχυρή οικονομία.
       
      Μερικές φορές αυτό επικρίνεται άκριτα ως διαρροή εγκεφάλων σε επίπεδο Χώρας. Παραγνωρίζεται ότι αφορά (εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, ερευνητών κυρίως) σε ανέργους, οι οποίοι, σε μεσοπρόθεσμο τουλάχιστον ορίζοντα, δεν θα είχαν τη δυνατότητα να προοδεύσουν (και να συμβάλουν) παραμένοντας στη χειμαζόμενη από την κρίση Χώρα. Εξάλλου, σε ατομικό επίπεδο η αναζήτηση καλύτερης τύχης αποτελεί την εύλογη επιλογή άσκησης του ταλέντου και των προσόντων, που αποκτήθηκαν μετά από μακρά προσωπική προσπάθεια και βαρύ οικονομικό κόστος, με στόχο την ικανοποιητική ανταμοιβή.
       
      Η μεταρρύθμιση των ΣΠΜ, αφενός, για να έχει νόημα οφείλει να είναι ριζοσπαστική και να έχει μακροχρόνια προοπτική και, αφετέρου, για να επιτύχει δεν πρέπει να υπονομεύει τις ευρέως αποδεκτές αξίες και τις επικρατούσες ιδέες στον υπόψη χώρo και χρόνο.
       
      Οι ακόλουθες προτάσεις έχουν διατυπωθεί εντός του ανωτέρω πλαισίου:
      Διατήρηση του ενιαίου κύκλου 5ετών σπουδών και δημιουργία 3 εσωτερικών σταδίων με προοδευτικά αυξανόμενες απαιτήσεις και παροχή διπλώματος και μεταπτυχιακού τίτλου στο τέλος του κύκλου. Περιορισμός του συνολικού αριθμού ωρών διδασκαλίας.
       
      Δημιουργία 1ου «εισαγωγικού» σταδίου 3ων εξαμήνων (βασική μαθηματική, τεχνική, νομική και οικονομική γνώση του μηχανικού). Αποτυχία του φοιτητή, μετά από εύλογο αριθμό επαναληπτικών εξετάσεων, θα συνεπάγεται μεταγραφή του σε άλλη σχετική Σχολή με χαμηλότερη βάση εισαγωγής (φίλτρο έγκαιρης επιλογής για τη συνέχιση ΣΠΜ αντί της διαγραφής των αποτυχόντων μετά από επτά έτη σπουδών, δηλαδή της πιστοποίησης κοινωνικών δραμάτων που αφέθηκαν να δημιουργηθούν).
       
      Παροχή γενικών ΣΠΜ κατά τη διάρκεια των επομένων 5 εξαμήνων (2ο στάδιο), οι οποίες θα οδηγούν σε απόκτηση διπλώματος. Περιορισμός του αριθμού των υποχρεωτικά διδασκομένων μαθημάτων. Διαμόρφωση ομάδων συγγενών κατ΄επιλογή μαθημάτων (ροές, minors). Εξοικείωση με τις κατασκευαστικές μέθοδους, μέσω των οποίων υλοποιείται η θεωρητική ανάλυση, με συγκεκριμένες εφαρμογές και αναλύσεις αστοχιών και κινδύνων.
       
      Εισαγωγή νέων μαθημάτων που θα αφορούν σε περιβάλλον, διοίκηση, οργανωτική συμπεριφορά, διαχείριση - χρηματοδότηση - λειτουργία - αναβάθμιση έργων, σε βάρος του χρόνου διδασκαλίας των παραδοσιακών θεμάτων (σύμφωνα με την ποσόστωση ωρών των καλύτερων Σχολών του εξωτερικού). Διασύνδεση των σπουδαστών με μικρό αριθμό έργων υπό υλοποίηση. Οι σπουδαστές θα αντιμετωπίζουν 8ωρη(ες) εξέταση(εις) σε σύνθετα θέματα (από ομάδα καθηγητών) για την απονομή του διπλώματος.
       
      Το μέλλον των ΣΠΜ είναι η επιστροφή στη βασική αρχή της ολιστικής προσέγγισης των έργων, δηλαδή όπως έπραττε ο ΠΜ (μελέτη, κατασκευή, χρηματοδότηση) μερικές δεκαετίες πριν.
       
      Αφιέρωση των τελευταίων 2 εξαμήνων σε προγράμματα εξειδίκευσης (3ο στάδιο - masters), που θα αποτελούν μετεξέλιξη των σημερινών Κατευθύνσεων και Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων Σπουδών (ΜΠΣ) ή θα είναι νέα. Μέρος τους θα διδάσκεται στην αγγλική γλώσσα (ελάχιστοι διδάσκοντες δεν έχουν την ευχέρεια αυτή), ώστε να δίνεται η δυνατότητα και σε αλλοδαπούς φοιτητές να τα παρακολουθήσουν. Πρέπει να επιδιώκεται συνεργασία με αναγνωρισμένα Πανεπιστήμια του εξωτερικού προκειμένου να αυξηθεί η διεθνής αναγνώριση και ελκυστικότητα των ελληνικών τίτλων ΜΠΣ.
       
      Διαμόρφωση κατάλληλου επαγγελματικού υποβάθρου με στοχευμένη συμπληρωματική κατάρτιση κατά την διάρκεια των σπουδών και διευκόλυνση των νέων αποφοίτων στην πιστοποίηση προσόντων από επαγγελματικές ενώσεις.
       
      Η προτεινόμενη μεταρρύθμιση θα αναβαθμίσει δραστικά τις ΣΠΜ στη Χώρα μας. Η υλοποίηση της δεν απαιτεί σημαντικό κόστος, μεγάλο χρόνο και πρόσθετους ανθρώπινους πόρους. Προϋποθέτει μακροχρόνιο προγραμματισμό αριθμού και εξειδικεύσεων διδακτικού προσωπικού. Απαιτεί ορθολογική προσέγγιση και απροκατάληπτη, προοδευτική αντιμετώπιση των προβλημάτων. Επιβάλλεται να καταγραφεί άμεσα η άποψη των αποφοίτων των τελευταίων δέκα ετών και να δρομολογηθεί ουσιαστική διαβούλευση όλων των αρμοδίων. Αντίστοιχες ενέργειες είναι κρίσιμες και για τους άλλους κλάδους των μηχανικών.
       
      Η πραγματική μάχη της εποχής μας είναι ανάμεσα στη συντήρηση και στην καινοτομία. Και παρά τις πολλές προσπάθειες μας, παραμένει υψηλός ο κίνδυνος να ρυθμίζουμε όλο και λιγότερο τις τύχες μας και να πορευόμαστε ως παθητικοί αποδέκτες μιας μοίρας που οι άλλοι μας επιφυλάσσουν, στο πλαίσιο της αμείλικτης παγκοσμιοποίησης ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και οι άλλοι δεν θεωρούν συμφέρον τους το να εκπαιδεύουμε εμείς τους καλύτερους μηχανικούς.
       
      Ο κ. Σέργιος Λαμπρόπουλος είναι Διευθυντής του Τομέα Προγραμματισμού και Διαχείρισης Τεχνικών Έργων της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών ΕΜΠ.
       
      Πηγή: http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=612644
    4. Αρθρογραφία

      Engineer

      Στα χέρια της ΕΥΔΑΠ, την οποία η κυβέρνηση σχεδιάζει να ιδιωτικοποιήσει, μπορούν να περάσουν τα δίκτυα ύδρευσης όλης της χώρας, με νομοθετική ρύθμιση του υπουργείου Υποδομών.
       
      Με τον τρόπο αυτό, ο ιδιώτης που θα αναλάβει την εταιρεία, θα έχει ως προίκα και την δυνατότητα να ελέγχει και να διαχειρίζεται το πόσιμο νερό όλης της χώρας!
       
      Η ρύθμιση του ΥΠΟΜΕΔΙ, ανοίγει τον δρόμο ώστε η ΕΥΔΑΠ να απορροφήσει τις δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης όλης της χώρας μαζί με το προσωπικό τους.
       
      Με την ίδια ρύθμιση περιέρχονται αυτοδικαίως στην κυριότητά της τα δίκτυα αποχέτευσης της περιφέρειας Αττικής (εξαιρούνται τα νησιά του Σαρωνικού και τα Κύθηρα) που θα κατασκευαστούν μετά την ψήφιση του νόμου.
       
      Υπενθυμίζεται ότι έχει προωθηθεί σχέδιο ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ το οποίο έχει προκαλέσει αντιδράσεις με την κυβέρνηση να εξετάζει τώρα σενάρια για την είσοδο στρατηγικού επενδυτή.
       
      Συγκεκριμένα, προβλέπεται πως με σύμβαση, που θα συναφθεί μεταξύ της ΕΥΔAΠ και του ενδιαφερόμενου ΟΤΑ μπορεί να συμφωνηθεί «αδαπανώς» η μεταβίβαση του ήδη κατασκευασμένου δικτύου και η υποχρέωση παροχής ύδρευσης και αποχέτευσης στην εταιρεία. Στην περίπτωση που η ΕΥΔAΠ αναλάβει μόνο τη διαχείριση του δικτύου ύδρευσης ή αποχέτευσης, τότε ο δήμος εξακολουθεί να διατηρεί την κυριότητα και συνεπώς έχει υποχρέωση να καλύψει τις απαραίτητες επενδύσεις.
       
      Η επέκταση αυτή συνεπάγεται υποχρέωση της ΕΥΔAΠ για επενδύσεις, μόνον «εφόσον εξασφαλίζεται εύλογη απόδοση της επένδυσης και δυνατότητα χρηματοδότησης της εταιρείας με ίδια ή ιδιωτικά κεφάλαια για την προσήκουσα εκπλήρωση των υποχρεώσεών της». Η σύμβαση με τον εκάστοτε ΟΤΑ εγκρίνεται με κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών, Εσωτερικών και Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων.
       
      Προβλέπεται, επίσης, πως «το τεχνικό και εξειδικευμένο προσωπικό ή μέρος αυτού, που απασχολείται στις υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης των ΟΤΑ, ή των οικείων ΔΕΥΑ, των οποίων το δίκτυο περιέρχεται στην ΕΥΔAΠ κατά κυριότητα ή κατά διαχείριση, δύναται να αποσπάται, κατά παρέκκλιση από κάθε γενική ή ειδική διάταξη, εν όλω ή εν μέρει στην ΕΥΔAΠ, η οποία αναλαμβάνει τη μισθοδοσία του σύμφωνα με τους όρους που θα αναφέρονται στη σύμβαση παραχώρησης. Η απόσπαση διενεργείται με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων».
       
      Στις περιοχές όπου η ΕΥΔΑΠ αναλαμβάνει την παροχή υπηρεσιών ύδρευσης ή και αποχέτευσης θα καθορίζεται τιμολογιακή πολιτική η οποία θα περιγράφεται αναλυτικά στη σύμβαση που υπογράφει με την εκάστοτε δημοτική αρχή.
       
      Πηγή: http://www.rizopoulospost.com/poios-tha-elegxei-ola-ta-nera-ths-xwras/
    5. Αρθρογραφία

      Engineer

      Σε εξέλιξη βρίσκεται ένα πείραμα για την προώθηση της ποδηλατοκίνησης στις γειτονιές της Τούμπας, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος URBACT III - «Resilient Europe». Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2017 τα μέλη της «Τοπικής Ομάδας Υποστήριξης» (που απαρτίζεται από ΣΑΣΘ, ΟΑΣΘ, ΑΠΘ, ΙΜΕΤ, Υπηρεσίες του Δ. Θεσσαλονίκης, συλλογικότητες και συλλόγους ποδηλατιστών Velos, Cycle Safari, ΠΑΣΘ κ.α., κατοίκους και επιχειρηματίες της γειτονιάς) θα εμπνευστούν και θα πειραματιστούν σε δράσεις, η αποτελεσματικότητα των οποίων θα αξιολογηθεί, ώστε να προκύψει το «Τελικό Σχέδιο Δράσης» που θα μπορεί να επαναληφθεί σε κάθε γειτονιά.
       
      Η πρόταση για την συμμετοχή του δήμου στο πρόγραμμα με θέμα την προώθηση της ποδηλατοκίνησης έγινε από τον Γ. Δημαρέλο (τότε Εντεταλμένο Σύμβουλο του Δημάρχου σε θέματα Κυκλοφοριακού Σχεδιασμού, νυν Αντιδημάρχου Παιδείας και Αθλητισμού). Την υλοποίηση του προγράμματος έχει αναλάβει η Διεύθυνση Βιώσιμης Κινητικότητας και Δικτύων του Δήμου Θεσσαλονίκης.
       
      «Η ενεργή συμμετοχή των κατοίκων αποτελεί προϋπόθεση για την επιτυχία του προγράμματος που έχει απώτερο στόχο την "εκπαίδευση" όλων μας στον συμμετοχικό σχεδιασμό "Ολοκληρωμένων Σχεδίων Δράσεων" με στόχο την αστική ανθεκτικότητα», επισήμανε στη Greenagenda.gr η Ολυμπία Καραγιάννη, υπεύθυνη για την τεχνική υποστήριξη του προγράμματος. Επίσης, ενεργή στο συγκεκριμένο πείραμα είναι η συμμετοχή του προϊσταμένου του τμήματος Κυκλοφοριακού Σχεδιασμού Μ. Βέλλιου και της προϊσταμένης της ΔΒΚΔ Μ. Ζουρνά.
       
      Στη πρόσφατη συνάντηση της Τοπικής Ομάδας Υποστήριξης, οι συμμετέχοντες εντόπισαν και σχεδίασαν τις καθημερινές τους μετακινήσεις με ποδήλατο ή περπάτημα σε χάρτη της περιοχής. Σκοπός ήταν να εντοπιστούν οι «διάδρομοι» που εξυπηρετούν μετακινήσεις από/προς βασικά σημεία ενδιαφέροντος και επιλέγονται ως οι πλέον αποτελεσματικοί και ασφαλείς από τους ίδιους τους μετακινούμενους.
       
      Στον παρακάτω χάρτη οι οδοί χρωματίζονται ανάλογα με την συχνότητα των καθημερινών διαδρομών. Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι η επιλογή από τον Δήμο Θεσσαλονίκης για την επέκταση του δικτύου ποδηλατόδρομων μέσω των οδών Κλεάνθους και Παπάφη συνάδει με τις υφιστάμενες επιλογές των συμμετεχόντων, ενώ αναδεικνύονται και άλλοι διάδρομοι όπως η οδός Λαμπράκη, ως διαμπερής διάδρομος και παρά τον υψηλό μηχανοκίνητο φόρτο που εξυπηρετεί, το αδιάνοικτο τμήμα της Αγ. Δημητρίου, που είναι το μόνο στην περιοχή μελέτης που διαθέτει ποδηλατόδρομο, αλλά και οι οδοί Διογένους και Μαραθώνος εναλλακτικά της οδού Παπάφη και οι οδοί Ευαγόρα και Αν. Θράκης παράλληλα με τμήματα της οδού Λαμπράκη.
       

       
       
      Στη συνέχεια η συζήτηση βασίστηκε στους παρακάτω 3 άξονες: «Με το ποδήλατο 1) στο σχολείο 2) αγορά και 3) στην αναψυχή».
       
      Τα βασικά ερωτήματα που τέθηκαν ήταν:
       
      α) γίνεται σήμερα χρήση του ποδηλάτου και αν όχι γιατί;
       
      β) είναι επιθυμητό να γίνεται χρήση του ποδηλάτου και αν ναι ποια είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά της γειτονιάς της Τούμπας που πρέπει να εκμεταλλευτούμε για να γίνει αυτό και ποιες είναι οι πιθανές δράσεις και υποδομές μικρής κλίμακας που πρέπει να γίνουν;
       
      Για κάθε έναν από τους παραπάνω άξονες ειπώθηκαν εξαιρετικές πρώτες ιδέες όπως ενδεικτικά αναφέρονται τα παρακάτω:
       
      - Πρόγραμμα ποδηλατικής αγωγής ενταγμένο κανονικά στην εκπαιδευτική διαδικασία, δίκτυο ποδηλατικών σταντ σε σχολεία, πάρκα, παιδικές χαρές
       
      - Διανομές αγαθών σε καταστήματα και κατ΄οίκον με ποδήλατα
       
      - Τακτικές δράσεις προώθησης όπως ποδηλατικός γύρος της Τούμπας και ποδηλατικές εκδρομές σε πάρκα και χώρους πρασίνου με οδηγό-ποδηλάτη.
       
      Με θέμα την κατάρτιση του «Τοπικού Σχεδίου Δράσης» για την προώθηση της ποδηλατοκίνησης οι εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι στα εμπορικά καταστήματα αλλά και γονείς της Τούμπας καλούνται σε μια ακόμη συνάντηση η οποία προγραμματίζεται να γίνει στις 31 Μαρτίου στη 4η Δημοτική Κοινότητα της Θεσσαλονίκης.
       
      Στην συνάντηση αυτή θα συμμετέχουν:
       
      α) η Νίκη Φραντζεσκάκη, ειδική επιστήμονας πάνω στον τρόπο που συνεργάζονται οι Τοπικές Ομάδες Στήριξης για να συνθέσουν ένα επιτυχημένο Τοπικό Σχέδιο Δράσης
       
      β) ο Chris Roorda, ειδικός στα θέματα βιώσιμης κινητικότητας, με πλούσια εμπειρία σε θέματα προώθησης της ποδηλατοκίνησης στις πόλεις Rotterdam και Rosario (Αργεντινή).
       
      Σε αυτήν την συνάντηση θα δοθεί η ευκαιρία στον καθένα να παρουσιάσει:
       
      α) «καλά» παραδείγματα ενίσχυσης της ποδηλατοκίνησης (από οποιαδήποτε πόλη του κόσμου), β) ιδιαίτερα στοιχεία της περιοχής της Τούμπας που πρέπει να ληφθούν περαιτέρω υπόψη, στον σχεδιασμό του Τοπικού Σχεδίου Δράσης.
       
      «Βασικός στόχος της συνάντησης αυτής θα είναι να αποφασιστούν οι κοινές δράσεις υλοποίησης του Σχεδίου ώστε να αξιολογήσουμε τα αποτελέσματα για τη σύνταξη του τελικού Σχεδίου Δράσης» υπογράμμισε η κ. Καραγιάννη.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/project-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%BC%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%B7%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CF%84/
    6. Αρθρογραφία

      Engineer

      Οποιαδήποτε στρατηγική για την υπέρβαση της οικονομικής κρίσης δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει ως πρωταρχικό στόχο την ανάπτυξη των επενδυτικών πρωτοβουλιών και μάλιστα των ιδιωτικών, τις οποίες το κράτος οφείλει να προωθεί και να ενισχύει με κάθε θεσμικό τρόπο.
       
      Η εν πολλοίς αυτονόητη αυτή παραδοχή υιοθετείται στη χώρα μας δυστυχώς μόνον σε επίπεδο διακήρυξης αρχών, ακόμη και από δυνάμεις που ενστερνίζονται τον οικονομικό φιλελευθερισμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στρέβλωσης στον τομέα αυτό αποτελεί, δίχως αμφιβολία, η πολιτική της χώρας στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και κυρίως στα φωτοβολταϊκά. Σε μια χώρα που θα μπορούσε να αναδειχθεί πρωτοπόρος στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκούς σταθμούς, η κρατική πολιτική των τελευταίων ετών οδηγεί σε καταστροφή των επενδύσεων που έχουν γίνει με παρότρυνση μάλιστα των κυβερνώντων. Με πρόσχημα τα ελλείμματα που δημιούργησε η ίδια κρατική πολιτική στον ειδικό Λογαριασμό των Α.Π.Ε. επιβλήθηκαν, αρχικά με τον ν. 4093/2012 κεφαλικός φόρος 25%-30% στις τιμές πώλησης και, πρόσφατα, με τον ν. 4254/2014 υποχρεωτική μονομερής μείωση των συμβατικών τιμών σε ποσοστό που σε πολλές περιπτώσεις υπερβαίνει το 40%. Επιπλέον, με τον τελευταίο αυτό νόμο επιβάλλεται αναδρομικά υποχρεωτική έκπτωση που αγγίζει το 40% στις τιμές πώλησης για την ηλεκτρική ενέργεια που έχει παραχθεί το έτος 2013 (!).
       
      Με τον τρόπο αυτό, το «φιλελεύθερο» (κατά τα λοιπά) κράτος ανατρέπει πλήρως τις συμβάσεις που έχουν συνάψει (και μάλιστα με παρότρυνση του ίδιου) οι επενδυτές – παραγωγοί και τους οδηγεί, εν πλήρη γνώση του, στην οικονομική καταστροφή. Αποτέλεσμα της «πολιτικής» αυτής θα είναι να περάσουν οι –οικονομικά απαξιωμένοι- φωτοβολταϊκοί σταθμοί στις δανείστριες τράπεζες και, στη συνέχεια, να πουληθούν σε εξευτελιστικές τιμές!
       
      Πρόκειται, αναμφίβολα, για ρυθμίσεις που είναι κραυγαλέα αντισυνταγματικές, αφού παραβιάζουν ευθέως τις διατάξεις του Συντάγματος που κατοχυρώνουν την οικονομική ελευθερία, την επιχειρηματική ελευθερία και την ελευθερία των συμβάσεων (άρθρο 5 παρ. 1 Συντ.). Παράλληλα, προσκρούουν στις αντίστοιχες διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
       
      Τον αντισυνταγματικό χαρακτήρα των περιορισμών αυτών εντοπίζει μάλιστα και η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής στην Έκθεσή της που συνοδεύει τον ν. 4254/2014 (!). Έτσι, το κράτος αντί να είναι αρωγός και συμπαραστάτης των παραγωγών-επενδυτών καθίσταται κυριολεκτικά αντίδικός τους, αφού τους υποχρεώνει να καταφεύγουν μαζικά στη Δικαιοσύνη για να προασπίσουν στοιχειωδώς τα συμφέροντά τους, καταθέτοντας αγωγές στα διοικητικά και στα αστικά δικαστήρια.
       
      Μπροστά σε μια τέτοια πολιτική αντιφάσεων θα μπορούσε να αναρωτηθεί εύλογα κανείς τι και ποιον εξυπηρετεί τελικά αυτή η εμφάνιση του κράτους με τη μορφή Ιανού: Ταυτόχρονα ως υπέρμαχου των επενδυτικών πρωτοβουλιών και ως πολέμιου και αντίδικου των επενδυτών… Ένα είναι βέβαιο πάντως: Το κράτος Ιανός δεν θα κατορθώσει ποτέ να γίνει αξιόπιστος προορισμός επενδυτικών κεφαλαίων και, άρα, φορέας ανάπτυξης και προόδου.
       
      *Ο Συνταγματολόγος Δρ. Απόστολος Παπακωνσταντίνου είναι εταίρος της Δικηγορικής Εταιρείας «Απ. Παπακωνσταντίνου – Γ. Κατρούγκαλος – Ν. Χλέπας και Συνεργάτες»
       
      Πηγή: Το κράτος Ιανός: Το παράδειγμα των επενδύσεων στα φωτοβολταϊκά | newmoney.gr http://www.newmoney.gr/blog/49353/kratos-ianos-paradeigma-ton-ependyseon-sta-fotovoltaika#ixzz30dWXPoVo
    7. Αρθρογραφία

      Engineer

      Θα ήθελα πολύ να ήμουν παρών στη σεμνή τελετή της 7ης Σεπτεμβρίου του 1945: όταν, παρόντος του Σοφοκλή Βενιζέλου, οι αρχές της πόλης επισημοποιούσαν την αλλαγή στην ονομασία ενός μεγάλης σημασίας δρόμου της Αθήνας από «Πανεπιστημίου» σε «Ελευθερίου Βενιζέλου». Θα ήθελα ένας δημοσιογράφος με φαντασία ή, έστω, πολύ διορατική σκέψη να έκανε την πολύ απλή ερώτηση στους παρισταμένους: «Πώς θα σας φαινόταν η τολμηρή πρόβλεψη ότι 70 και 80 χρόνια μετά, στο απλησίαστο 2005 ή 2015, κανείς, μα κανείς δεν θα αποκαλεί την οδό Πανεπιστημίου με το όνομα που μόλις της δώσατε; Και, αντίθετα, θα συνεχίζουν να την αποκαλούν με το όνομα που μόλις καταργήσατε;».
       
      Με την ίδια λογική μάλλον δεν θα ζήσουμε να διαβάσουμε ένα παρόμοιο ρεπορτάζ κοντά στο 2060 για να ξέρουμε την τύχη της πλατείας Θησείου που πριν από λίγους μήνες (τον περασμένο Σεπτέμβριο) μετονομάστηκε σε πλατεία Ζακλίν ντε Ρομιγί προς τιμήν της Γαλλίδας ελληνίστριας. Πάντως, τώρα υπάρχει το Διαδίκτυο για να κληροδοτήσει στις επόμενες γενιές τις περιορισμένες και μάλλον χλιαρές αντιδράσεις στην απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, καθώς η Ντε Ρομιγί δεν ήταν Ελληνίδα και (ακόμα χειρότερα...) είχε εβραϊκή καταγωγή.
       
      Ευτυχώς η αθηναϊκή πραγματικότητα δεν μας αφήνει λεπτό να πλήξουμε: η ιστορία της πρωτεύουσας είναι γεμάτη με κάθε είδους ευτράπελα, πολιτικές διενέξεις και ξεκαρδιστικό παρασκήνιο που συνοδεύει τις τακτικές αλλαγές στα ονόματα των οδών και των πλατειών της πόλης. Το κομφούζιο επιτείνει η ισχυρή αντίσταση που προβάλλει το ασυνείδητο της κοινωνίας, με αποτέλεσμα πλήθος μετονομασθέντων δρόμων να διαθέτουν σήμερα διπλή ονομασία: την «επίσημη» και την «ανεπίσημη», συνήθως το όνομα που είχε πριν από τη μετά βαΐων και κλάδων τελετή μετονομασίας.
       
      Η οδός Πανεπιστημίου βρίσκεται στην κορυφή μιας μακράς λίστας με μετονομασίες που «ατύχησαν». Της κάνουν παρέα πασίγνωστοι δρόμοι όπως η οδός Πατησίων που μέχρι την οδό Μάρνη διατηρεί τη μεταπολεμική της ονομασία («28ης Οκτωβρίου», σύμφωνα με έναν... αστικό μύθο, προχωρήσαμε στην αλλαγή για να φέρουμε σε δύσκολη θέση τους Ιταλούς της Κάζα ντ’ Ιτάλια που έχει την έδρα της στην Πατησίων, απέναντι από το Πολυτεχνείο), ή το αρχικό τμήμα της οδού Πειραιώς που ονομάζεται μέχρι σήμερα «Παναγή Τσαλδάρη», ή την κεντρική λεωφόρο της Καλλιθέας που όλοι την ξέρουμε ως «Θησέως» αλλά επισήμως ονομάζεται (κι αυτή) Ελευθερίου Βενιζέλου. Επίσης θα είχε ενδιαφέρον να γνωρίζαμε πόσοι Αθηναίοι ξέρουν ότι ένα τμήμα της παραλιακής λεωφόρου Ποσειδώνος ονομάζεται «Κωνσταντίνου Καραμανλή» (στα όρια του Δήμου Βούλας). Και στις πλατείες έχουμε ανάλογα παραδείγματα: το επίσημο όνομα της πλατείας Κολωνακίου είναι «Φιλικής Εταιρείας», της πλατείας Κυψέλης «Κανάρη», της πλατείας Κέννεντυ (στο Χαλάνδρι) «Φλύας», της πλατείας Σανταρόζα «Δικαιοσύνης», της πλατείας Κοτζιά «Εθνικής Αντιστάσεως», της πλατείας Βάθης «Ανεξαρτησίας», κ.ά. Ευτυχώς, η Ομόνοια παρέμεινε «Ομόνοια».
       
      Θύματα της πολιτικής
      Πολλές ιστορικές ονομασίες έπεσαν θύματα των εκάστοτε πολιτικών συσχετισμών: στον Πειραιά, η οδός Βασιλέως Κωνσταντίνου μετονομάστηκα σε «Ηρώων Πολυτεχνείου» και η οδός Βασιλίσσης Σοφίας σε «Γρηγορίου Λαμπράκη». Οι νέες ονομασίες επικράτησαν όπως συνέβη και σε άλλες περιπτώσεις: τη δεκαετία του
       
      ’80 στον Δήμο Ζωγράφου η λεωφόρος Ισσού (πόλη στην οποία ο Μέγας Αλέξανδρος κατήγαγε περιφανή νίκη κατά την εκστρατεία του στη βαθιά Ανατολή), μετονομάστηκε σε οδό Ούλαφ Πάλμε, προς τιμήν του δολοφονηθέντος Σουηδού πρωθυπουργού και πολιτικού φίλου του Ανδρέα Παπανδρέου. Επίσης, τμήμα της λεωφόρου Υμηττού μετονομάστηκε την ίδια περίοδο σε «Ηλία Ηλιού», λίγα χρόνια μετά τον θάνατο του αρχηγού της ΕΔΑ. Γενικά η δεκαετία του ’80 αναπτύσσει ιδιαίτερη κινητικότητα όσον αφορά τις μετονομασίες, καθώς η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία συνοδεύεται από ένα κύμα αλλαγών σε δρόμους και πλατείες στις ελληνικές πόλεις. Η νέα διοίκηση τρέφει ιδιαίτερη συμπάθεια για ονόματα όπως «Ηρώων Πολυτεχνείου» ή «Εθνικής Αντίστασης», απότοκα του νέου πολιτικού κλίματος. Πάντως, αντίθετα με τον Πειραιά, στην Αθήνα οι ιστορικές ονομασίες που συνδέονται με τον θεσμό της βασιλείας γνωρίζουν αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα.
       
      Οι ανώνυμοι δρόμοι του 19ου αιώνα
      Η ονοματοδοσία των δρόμων ή καλύτερα η απουσία ονομάτων στους δρόμους της Αθήνας, ήταν ένα εξαιρετικά χειροπιαστό πρόβλημα στη μικρή πρωτεύουσα του 1880, όταν η πόλη έσπασε το συμβολικό φράγμα των 100.000 κατοίκων. Εξαιτίας της ραγδαίας οικιστικής ανάπτυξης που παρατηρείται στο τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα, οι περισσότερες εσωτερικές οδικές αρτηρίες δεν προλαβαίνουν να αποκτήσουν όνομα, πραγματικότητα που κάνει τη ζωή δύσκολη τόσο σε κατοίκους αλλά ακόμα περισσότερο σε επισκέπτες.
       
      Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε το περιοδικό «Εστία» στις 29 Ιανουαρίου του 1884, η πρωτεύουσα τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή είχε περίπου 440 οδούς και 23 πλατείες, εκ των οποίων μόνο οι 160 οδοί και οι 12 πλατείες είχαν όνομα. Οι υπόλοιπες ονομάζονταν «οδός Ανωνύμου».
       
      Το 1884 τα «βαφτίσια»
      Η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της Αθήνας για τη βάφτιση των οδών λαμβάνεται τον Ιανουάριο του 1884 και σκορπίζει ανακούφιση στους Αθηναίους της εποχής. Διαβάστε το γλαφυρό δημοσίευμα της εφημερίδας «Ακρόπολις» με ημερομηνία 25.01.1884, όπου αποτυπωνόταν παραστατικά ο τραγέλαφος που επικρατούσε μέχρι τότε: «Τέλος πάντων θα δυνάμεθα πλέον να ερωτώμεν πού είναι η οδός και να οδηγώμεν τους ερωτώντας αντί με το: πήγαινε δεξιά, κατέβα αριστερά, στρέψε προς τα επάνω, σημάδεψε το Λυκαβηττόν και την Ακρόπολιν και άλλα αοριστότερα και μηδένα νουν έχοντα, ονομάζοντες αυτάς τας οδούς... Ενταύθα πρέπει να γυρίσεις όλα τα μπακάληκα, όλα τα χασάπηκα και τα ψωμάδηκα, ν’ ακούσης ως γνωρίσματα αλάνθαστα: το σπίτι με τα παντσούρια, με τη μεγάλη την πόρτα, το σπίτι με το ψιλό ή το χαμηλό μπαλκονάκι, με τα πράσινα ντουβάρια και άλλα βλακωδέστατα, να στρέφης περί σεαυτόν ιδρώτι περιρρεόμενος εξ αμηχανίας, και να θέτης εις ενέργειαν την μαντικήν σου δύναμιν, να ανοίγης ξένας θύρας και να εκδιώκησαι πότε μεν με οργίλον και πότε με εμπαικτικόν βλέμμα και ν’ απέρχησαι βλασφημών και κακολογών την πρωτότυπον εν πάσιν ελληνικήν ακοσμίαν...».
       
      Πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_01/12/2013_541384
    8. Αρθρογραφία

      Engineer

      Το πρόγραμμα του ΥΠΕΚΑ προβλέπει ως δικαιούχους χρηματοδότησης τα αστικά κέντρα όλων των Δήμων με πληθυσμό άνω των 10.000 κατοίκων, εκτός των περιοχών που καλύπτουν τα Ρυθμιστικά Σχέδια Αθήνας και Θεσσαλονίκης.
       
      Το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής αλλαγής ανακοινώνει την έναρξη των διαδικασιών για το σχεδιασμό και την υλοποίηση του προγράμματος «Βιώσιμες Πόλεις-Μαθιός Καρλαύτης».
       
      Το πρόγραμμα, του οποίου ο τίτλος εξυπηρετεί το σκοπό του και ταυτόχρονα αποτίει φόρο τιμής στον εμπνευστή του, τον καθηγητή του ΕΜΠ και πρόεδρο του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων, Μαθιό Καρλαύτη, προβλέπει ως δικαιούχους χρηματοδότησης τα αστικά κέντρα όλων των Δήμων με πληθυσμό άνω των 10.000 κατοίκων, εκτός των περιοχών που καλύπτουν τα Ρυθμιστικά Σχέδια Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Επίσης, τα οικιστικά κέντρα με πληθυσμό μικρότερο των 10.000 κατοίκων, τα οποία συνιστούν διοικητικούς ή οικονομικούς πόλους σε επίπεδο ΟΤΑ ή ευρύτερων χωρικών ενοτήτων (π.χ. τουριστικά κέντρα, ιδίως του νησιωτικού χώρου).
       
      Η χρηματοδότηση θα αφορά σε:
       
      Α) Ενιαίες συγκοινωνιακές, κυκλοφοριακές και πολεοδομικές μελέτες
       
      Β) Υλοποίηση έργων υποδομής ή προμήθεια εξοπλισμού, εφόσον υπάρχουν εγκεκριμένες μελέτες
       
      Γ) Χρηματοδότηση υλοποίησης συγκοινωνιακού έργου σε δημοτικό ή διαδημοτικό επίπεδο, εφόσον υπάρχουν μελέτες και προγραμματικές συμφωνίες
       
      Για την ορθή εφαρμογή των ανωτέρω, το ΥΠΕΚΑ προχωρεί στην δημιουργία κατευθυντήριου πλαισίου, υπό μορφή οδηγού, προς τους Δήμους της χώρας, ο οποίος θα καθορίζει τις προδιαγραφές για τον σχεδιασμό των συνδυασμένων παρεμβάσεων στα αστικά κέντρα.
       
      Με αφορμή το πρόγραμμα «Βιώσιμες Πόλεις-Μαθιός Καρλαύτης», ο Υπουργός ΠΕΚΑ, Γιάννης Μανιάτης έκανε την εξής δήλωση:
       
      «Το ΥΠΕΚΑ, με την νομοθέτηση των Ρυθμιστικών Σχεδίων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, έβαλε τις βάσεις για δρομολόγηση έργων βελτίωσης της ποιότητας της ζωής των κατοίκων των δύο μεγάλων αυτών πόλεων.
       
      Σε αυτό το πλαίσιο, ανακοινώνει την έναρξη των διαδικασιών για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση ενός ειδικού Προγράμματος για την περίοδο 2014-2020, το οποίο έχει ως στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, την πολεοδομική εναρμόνιση, την αναβάθμιση περιοχών και την οικολογική κινητικότητα στις πόλεις της Περιφέρειας.
       
      Οι πόλεις μας είναι θύλακες καινοτομίας, οδηγοί της οικονομίας, και εκεί που παράγονται πλούτος και θέσεις εργασίας. Υπό αυτό το πρίσμα, οι βιώσιμες πόλεις θεωρούνται ως επίκεντρο για εξάλειψη της φτώχειας, για ευκαιρίες απασχόλησης, για οικονομική ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς, για αξιοποίηση των φυσικών πόρων και της αειφόρου ανάπτυξης.
       
      Η αστική ανάπτυξη δεν είναι ένα απλό ζήτημα. Αφορά οικονομολόγους, πολεοδόμους, περιβαντολόγους, ειδικούς των μεταφορών, των κοινωνικών πολιτικών, των μέτρων ασφαλείας και άλλων.
       
      Ως εκ τούτου, είναι επιτακτική η ανάγκη να αρχίσουμε να αλλάζουμε νοοτροπίες και να ενθαρρύνουμε τη στενή συνεργασία των ανθρώπων που εκπροσωπούν διαφορετικές αρχές, αλλά και διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους.
       
      Οι ζωντανές και υγιείς πόλεις, δηλαδή οι βιώσιμες, όπως τις θέλουμε να είναι, μπορεί να επιτευχθούν μόνο εάν όλες οι σχετικές πολιτικές συνδυάζονται στο ίδιο επίπεδο με ένα ολοκληρωμένο και συνεκτικό τρόπο, ο οποίος διασφαλίζει τη συμπληρωματικότητα και τη συνέργεια των προσπαθειών, των πόρων και των μέτρων που λαμβάνονται.
       
      Βιώσιμη και έξυπνη ανάπτυξη σημαίνει καινοτομία που μπορεί να συμβάλει ταυτόχρονα στην αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων, όπως η υποβάθμιση του περιβάλλοντος, η κυκλοφοριακή συμφόρηση, η έλλειψη ενέργειας, οι επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος, η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
       
      Σήμερα, οι ιδέες για την αστική κινητικότητα στη σύγχρονη πόλη, απελευθερωμένες από τις αντιλήψεις του παρελθόντος, μετασχηματίζουν τα δίκτυα μεταφορών σε δίκτυα που ανταποκρίνονται στις λειτουργίες σύνδεσης και μεταφοράς, αλλά αναδεικνύοντας την περιβαλλοντική διάσταση και την κοινόχρηστο χαρακτήρα των δικτύων κυκλοφορίας.
       
      Αυτή η αειφορική προσέγγιση της κίνησης στηρίζει τους ήπιους τρόπους μετακίνησης και τις παρεμβάσεις στον αστικό χώρο που απελευθερώνουν χώρο από το αυτοκίνητο και τον αποδίδουν στο πράσινο και στον άνθρωπο της πόλης».
       
      Πηγή: http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1259700/ypeka-programma-hrhmatodothshs-gia-viosimes.html
    9. Αρθρογραφία

      Engineer

      Ξεκινά στις 7 Οκτωβρίου η ηλεκτρονική υποβολή αιτήσεων για συμμετοχή στο πρόγραμμα επιχορήγησης επιχειρήσεων με σκοπό την δημιουργία 5.000 νέων θέσεων εξαρτημένης εργασίας πλήρους απασχόλησης.
       
      Η αίτηση υπαγωγής στο πρόγραμμα υποβάλλεται ηλεκτρονικά και είναι αναρτημένη στην ιστοσελίδα του ΟΑΕΔ. Απαραίτητη προϋπόθεση για την υποβολή της είναι η έκδοση κωδικού πρόσβασης (κλειδαρίθμου) στο πληροφοριακό σύστημα του Οργανισμού, τον οποίο οι επιχειρήσεις παραλαμβάνουν από τις αρμόδιες υπηρεσίες του.
       
      Σε περίπτωση που ενδιαφερόμενη επιχείρηση δεν διαθέτει κλειδάριθμο πρέπει να επισκεφτεί την υπηρεσία του ΟΑΕΔ (ΚΠΑ2) στην αρμοδιότητα της οποίας ανήκει η έδρα της και να προσκομίσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την έκδοσή του.
      Οι ατομικές επιχειρήσεις πρέπει να προσκομίσουν τη βεβαίωση έναρξης επιτηδεύματος.
      Τα νομικά πρόσωπα πρέπει να προσκομίσουν πρόσφατο καταστατικό της επιχείρησης από όπου θα προκύπτει η μετοχική ή/και εταιρική σύνθεσή της καθώς και το ΑΦΜ της επιχείρησης.
      Η διαδικασία μπορεί να διενεργηθεί από πρόσωπο που νόμιμα εξουσιοδοτήθηκε (με εξουσιοδότηση από δημόσια αρχή με το γνήσιο της υπογραφής, όπου θα αναφέρεται ευκρινώς η ενέργεια και ο λόγος εξουσιοδότησης) είτε πρόκειται για ατομική επιχείρηση είτε για επιχείρηση άλλης νομικής μορφής (Α.Ε., Ο.Ε. ΕΠΕ κλπ).
       
      Δικαιούχοι είναι όλες οι επιχειρήσεις και γενικά οι εργοδότες του ιδιωτικού τομέα, που ασκούν οικονομική δραστηριότητα.
      Στο πρόγραμμα εντάσσονται οι επιχειρήσεις που δεν έχουν προβεί, κατά τη διάρκεια του τριμήνου πριν την ημερομηνία της αίτησης (ημερολογιακά) για υπαγωγή στο πρόγραμμα, σε μείωση προσωπικού λόγω καταγγελίας σύμβασης εργασίας.
      Οι επιχειρήσεις που εξαιρούνται αναφέρονται αναλυτικά στην πρόσκληση που θα αναρτηθεί στην ηλεκτρονική διεύθυνση του ΟΑΕΔ www.oaed.gr.
       
      Ωφελούμενοι είναι οι άνεργοι που:
       
      - Διαθέτουν δελτίο ανεργίας σε ισχύ κατά την υπόδειξή τους από το αρμόδιο ΚΠΑ 2 και μέχρι την πρόσληψή τους.
       
      - Έχουν συμπληρώσει το τυποποιημένο έντυπο εξατομικευμένης προσέγγισης και έχουν συμφωνήσει σε ατομικό σχέδιο δράσης.
       
      - Είναι Έλληνες πολίτες ή πολίτες άλλου κράτους μέλους της ΕΕ ή είναι ομογενείς που έχουν δικαίωμα διαμονής και απασχόλησης στη χώρα μας.
       
      - Είναι ηλικίας 25 έως 66 ετών, δηλαδή να έχουν συμπληρώσει το 25ο έτος της ηλικίας τους και να διανύουν το 26ο έτος και το 67ο έτος αντίστοιχα κατά την ημερομηνία υπόδειξής τους από την αρμόδια Υπηρεσία.
       
      Η επιχορήγηση πλήρους απασχόλησης για τους ωφελούμενους ανέρχεται στο ποσό των 18 ευρώ την ημέρα και όχι πέραν των 25 ημερών ασφάλισης το μήνα. Η συνολική διάρκεια του προγράμματος ορίζεται στους 12 μήνες.
       
      Πηγή: http://www.toxrima.gr/oaed-neo-programma-gia-5-000-thesis-ergasias/
    10. Αρθρογραφία

      Engineer

      Σε νέο κύκλο τουλάχιστον πέντε σκληρών ανατροπών µπαίνουν 670.000 ελεύθεροι επαγγελµατίες από τις αρχές κιόλας του 2018.
       
      Συµψηφισµοί εισφορών του 2017, εξόφληση χρεών του 2016, νέα τρέχοντα και αναδροµικά "χαράτσια", αλλά και δύο διαδοχικές αυξήσεις στη βάση υπολογισµού τους συνθέτουν το "µαύρο" τοπίο στο οποίο είναι υποχρεωµένοι να βαδίσουν οι αυτοαπασχολούµενοι την περίοδο 2018-2020.
       
      Τα νέα βάρη των επαγγελµατιών ξεκινούν από τον πρώτο κιόλας µήνα του επερχόµενου έτους, µε την καταβολή των εισφορών τους µε βάση το καθαρό εισόδηµα που δήλωσαν για το 2016, και κορυφώνονται το 2020, µε την καταβολή των εισφορών µε βάση το ακαθάριστο εισόδηµα που δήλωσαν το 2019.
       
      Οι παρεµβάσεις
       
      Αναλυτικότερα, τα στάδια του νέου κύκλου των περιπετειών των αυτοαπασχολουµένων διαµορφώνονται, µε βάση τις τελευταίες πληροφορίες, αλλά και όσα προβλέπει η σχετική νοµοθεσία, ως εξής:
       
      1. Η 1η µηνιαία δόση των εισφορών για κύρια ασφάλιση και υγεία µε βάση το καθαρό εισόδηµα που δήλωσαν στην Εφορία για το 2016 οι επαγγελµατίες θα πρέπει –όπως προβλέπει πλέον το πιθανότερο σενάριο– να καταβληθεί έως 31/1/2018 (και όχι τέλη Νοεµβρίου ή έστω Δεκεµβρίου, όπως αρχικά εξέταζε το υπ. Εργασίας).
       
      Μαζί µε τις νέες τρέχουσες εισφορές θα πρέπει να καταβληθεί έως τις 31/1/2018 –σύµφωνα µε το κυρίαρχο πλέον σενάριο– από όσους επαγγελµατίες δήλωσαν υψηλότερο εισόδηµα το 2016 σε σχέση µε το 2015 και η διαφορά µεταξύ των εισφορών που καταβλήθηκαν µε βάση το εισόδηµα του 2015 καθ’ όλη τη διάρκεια του 2017 και των εισφορών που έπρεπε να καταβληθούν µε βάση το εισόδηµα του 2016.
       
      Η διαφορά αυτή θα καταβληθεί πιθανότατα εφάπαξ, δηλαδή όλη µαζί µε την 1η δόση των εισφορών τον Ιανουάριο του 2018, ειδικά αν αυτή είναι σχετικά µικρή, ενώ δεν αποκλείεται και η τµηµατική καταβολή αν η διαφορά είναι µεγάλη.
       
      Όσοι δήλωσαν χαµηλότερο εισόδηµα θα λάβουν ως αναδροµική επιστροφή τη διαφορά αυτή, εφόσον, όµως δεν έχουν καµία ληξιπρόθεσµη οφειλή, ρυθµισµένη ή µη, προς τα Ταµεία.
       
      2. Από τον πρώτο µήνα του 2018, σύµφωνα µε το βασικό πλέον σενάριο, θα πρέπει 200.000 επαγγελµατίες (π.χ., νοµικοί, γιατροί) να καταβάλουν διπλές εισφορές για το επικουρικό (7%) και το εφάπαξ τους (4%).
       
      Δηλαδή θα πρέπει να καταβάλλουν µηνιαίως τις τρέχουσες εισφορές τους για το 2018 υπέρ επικουρικού-εφάπαξ (αθροιστικά 11% x 1/12 x καθαρού δηλωτέου εισοδήµατος του 2016) και ταυτόχρονα µία αναδροµική δόση για τις εισφορές υπέρ επικουρικού-εφάπαξ τις οποίες δεν κατέβαλαν το 2017.
       
      3. Οι ασφαλισµένοι του τέως Ενιαίου Ταµείου Ανεξάρτητα Απασχολουµένων (δικηγόροι - συµβολαιογράφοι, γιατροί, µηχανικοί) θα πρέπει να εξοφλήσουν τις ασφαλιστικές εισφορές του 2016, όπως αυτές έχουν προκύψει µε βάση το προϊσχύον σύστηµα των ασφαλιστικών κλάσεων, µέχρι τις 31 Ιανουαρίου του 2018.
       
      4. Οι εισφορές που θα πρέπει να καταβληθούν από τις αρχές του 2019 (µε βάση το εισόδηµα του 2017) θα υπολογιστούν µε βάση το 85% του ακαθάριστου εισοδήµατος που θα δηλώσουν για φέτος.
       
      Δηλαδή, στο εισόδηµα µε βάση το οποίο θα υπολογιστούν οι εισφορές του 2018 (οι οποίες κατά βάση θα καταβληθούν το 2019) θα συµπεριληφθούν –κατά 85%– οι εισφορές που καταβλήθηκαν το 2017.
       
      5. Από τις αρχές του 2019 αλλάζει πάλι η βάση υπολογισµού των εισφορών των ελεύθερων επαγγελµατιών. Θα υπολογίζονται επί του 100% του ακαθάριστου εισοδήµατος, δηλαδή επί ολόκληρου του καθαρού εισοδήµατος συν τις ασφαλιστικές εισφορές.
       
      Παράδειγµα καταβολής εισφορών
       
      2018
       
      Επαγγελµατίας ασφαλισµένος στον τέως ΟΑΕΕ δήλωσε το 2015 καθαρό εισόδηµα 10.000 ευρώ. Κατέβαλλε εισφορές µηνιαίως το 2017 για κύρια ασφάλιση (20%), υγεία (6,9%) και κρατήσεις ΟΑΕΔ ύψους 234 ευρώ (26,9% x 1/12 x 10.000 ευρώ + 10 ευρώ κράτηση ΟΑΕΔ). Για το 2016 δήλωσε καθαρό εισόδηµα 12.000 ευρώ. Από τον Ιανουάριο του 2018 θα πρέπει να καταβάλλει κάθε µήνα 279 ευρώ (26,9% x 1/12 x 12.000 ευρώ + 10 ευρώ κράτηση ΟΑΕΔ). Επειδή, όµως, οι εισφορές του 2017 έπρεπε να είχαν υπολογιστεί βάσει εισοδήµατος 2016, θα πρέπει να καταβάλει αναδροµικά τη διαφορά µεταξύ των εισφορών που κατέβαλε βάσει εισοδήµατος 2015 και των εισφορών που έπρεπε να καταβάλει βάσει εισοδήµατος 2016. Η διαφορά ανέρχεται σε 45 ευρώ/µήνα ή 540 ευρώ ετησίως.
       
      2019
       
      Εστω ότι ο ίδιος επαγγελµατίας δηλώσει το 2017 το ίδιο καθαρό εισόδηµα, δηλαδή 12.000 ευρώ. Μαζί µε τις εισφορές που κατέβαλε το 2017 (3.348 ευρώ ή 12 x 279 ευρώ/µήνα), το συνολικό ακαθάριστο εισόδηµά του θα ανέλθει στα 15.348 ευρώ (12.000 καθαρό εισόδηµα και 3.348 ευρώ εισφορές). Οι εισφορές που θα καταβάλει από τις αρχές του 2019 θα προκύψουν µε βάση το 85% του ακαθάριστου δηλωτέου εισοδήµατός του (δηλαδή επί των 13.045 ευρώ, έναντι 15.348 ευρώ που είναι το σύνολο του ακαθάριστου εισοδήµατος) για το 2017. Έτσι, από τον Ιανουάριο του 2019 ο επαγγελµατίας του παραδείγµατός µας θα καταβάλλει κάθε µήνα 360 ευρώ (26,9% x 1/12 x 85 % x 15.348 ευρώ + 10 ευρώ κράτηση ΟΑΕΔ) ή 4.320 ευρώ ετησίως. Δηλαδή θα αυξηθούν οι εισφορές του κατά 10% σε σχέση µε το 2018.
       
      2020
       
      Ο επαγγελµατίας του παραδείγµατος θα δηλώσει το 2019 και πάλι 12.000 ευρώ. Κατέβαλε, όµως, ασφαλιστικές εισφορές 4.320 ευρώ το ίδιο έτος. Έτσι, το ακαθάριστο εισόδηµά του θα ανέλθει στα 16.320 ευρώ (12.000 καθαρό εισόδηµα + 4.320 ευρώ εισφορές).
       
      Από 1η Ιανουαρίου 2019 οι εισφορές θα υπολογίζονται µε βάση το 100% του ακαθάριστου εισοδήµατος του προηγούµενου έτους.
       
      Έτσι, οι ασφαλιστικές εισφορές του εν λόγω επαγγελµατία θα ανέλθουν σε 375 ευρώ/µήνα (26,9% x 1/12 x 16.320 ευρώ + 10 ευρώ κράτηση υπέρ ΟΑΕΔ) ή σε 4.500 ευρώ σε ετήσια βάση. Με άλλα λόγια, θα αυξηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές του κατά15 ευρώ/µήνα ή 4% σε σχέση με το 2019.
       
      Πηγή: http://www.capital.gr/oikonomia/3259224/erxontai-5-anatropes-gia-670-000-epaggelmaties
    11. Αρθρογραφία

      Engineer

      Δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 34 Α/ 2015 το υπ΄αριθμ. 28 Προεδρικό Διάταγμα που κωδικοποιεί τις διατάξεις για την πρόσβαση σε δημόσια έγγραφα και στοιχεία.
       
      Στο Προεδρικό Διάταγμα κωδικοποιούνται οι διατάξεις που αφορούν σε:
       
      -πρόσβαση σε δημόσια και διοικητικά έγγραφα
      -πρόσβαση σε πληροφορίες των φορέων του δημοσίου τομέα
      -πρόσβαση και χορήγηση ηλεκτρονικών δημοσίων εγγράφων
      -διαδικασία λήψης εγγράφων για περαιτέρω χρήση
      -πρόσβαση σε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα
      -πρόσβαση στα τεύχη Εφημερίδας της Κυβερνήσεως και ανάρτηση πράξεων στο διαδίκτυο
      -πρόσβαση στα γενικά αρχεία του κράτους, στα αρχεία του πρωθυπουργού, των υπουργών και των υφυπουργών
      -πρόσβαση στα πρακτικά των περιφερειακών και δημοτικών συμβουλίων
      -πρόσβαση στη δημόσια πληροφορία για το περιβάλλον
      -ψηφιακή αποτύπωση εγγράφων
      -πρόσβαση στο υλικό της Γ.Υ.Σ.
      -πρόσβαση στα κτηματολογικά στοιχεία
      -πρόσβαση στα στοιχεία του ελληνικού στατιστικού συστήματος
      -πρόσβαση σε φορολογικά και τελωνειακά στοιχεία
      -πρόσβαση στο Κεντρικό Ηλεκτρονικό Μητρώο Δημοσίων Συμβάσεων (ΚΗΜΔΗΣ) και συνέπειες μη καταχώρησης πράξεων σε αυτό
       
      Δείτε το ΦΕΚ 34/Α'/2015 εδώ: http://www.pedmede.gr/site/images/pdf_files/34_FEK_2015.pdf
       
      Πηγή: http://www.pedmede.gr/site/index.php?option=com_content&view=article&id=1889:34-2015&catid=94&Itemid=520&lang=el
    12. Αρθρογραφία

      nk3894

      Από τις αρχές του 2011, λόγω της έναρξης εφαρμογής της υποχρεωτικής έκδοσης, κατά περιπτώσεων, Πιστοποιητικού Ενεργειακής Απόδοσης (ΠΕΑ), οι έννοιες της ενεργειακής επιθεώρησης και του ενεργειακού επιθεωρητή, εισχώρησαν στην καθημερινότητα μας. Στα πλαίσια της γενικότερης οικονομικής κρίσης, πολλοί θεώρησαν πως ο μόνος στόχος του ΠΕΑ είναι η ακόμα μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση των πολιτών.
       
      Αυτό, όμως, ισχύει μόνο εάν κάνει κανείς το λάθος να καταφύγει σε ενεργειακή επιθεώρηση απλώς για την εναρμόνιση με τις νέες νομικές συνθήκες. Για όσους όμως αντιληφθούν την ουσία της ενεργειακής επιθεώρησης τότε μάλλον θα διαπιστώσουν ότι το κέρδος που θα αποκομίσουν είναι μεγαλύτερο από το ποσό που θα καταβάλλουν για την πραγματοποίηση της.
       
      Άλλωστε, στις περισσότερες χώρες του Δυτικού κόσμου εφαρμόζονται ενεργειακές επιθεωρήσεις και παντού το ζητούμενο είναι να βρεθούν τρόποι που θα ελαχιστοποιούν την ενεργειακή κατανάλωση των κτηρίων, καθώς ο κτηριακός τομέας ευθύνεται για τη μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας.
      Πιο συγκεκριμένα σε Ευρωπαϊκό Επίπεδο, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή [1] ο κτηριακός τομέας είναι υπεύθυνος για το 41% της τελικής κατανάλωσης ενέργειας. Αναλυτικότερα, στα ευρωπαϊκά κτήρια, η θέρμανση και το ζεστό νερό χρήσης καταναλώνουν το 79% της τελικής κατανάλωσης ενέργειας. Η ενέργεια που καταναλώνεται για ψύξη, είναι ένα μικρό ποσοστό της συνολικής κατανάλωσης, ωστόσο οι απαιτήσεις για ψύξη των κτηρίων αυξάνονται κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών.
       

       
      Ανάλογα ποσοστά ισχύουν και για την περίπτωση της Ελλάδας, για το 37% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας ευθύνεται ο κτηριακός τομέας [2]. Αν και είναι χώρα μεσογειακή με μικρές σχετικά απαιτήσεις σε θέρμανση, η παλαιότητα των κτηρίων αυξάνει το ποσοστό της κατανάλωσης ενέργειας στα κτήρια. Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα που διενήργησε η ΕΛΣΤΑΤ [3] για κατοικίες (από το σύνολο των κτηρίων στην Ελλάδα, το 73% είναι κατοικίες) το 43,7% των κατοικιών έχει κατασκευαστεί στις δεκαετίες ’60 και ’70 και μόλις το 18,6% από το 2000 και μετά.
       
      Συνεπώς, στην πλειοψηφία τους οι ελληνικές κατοικίες δε διαθέτουν θερμομόνωση (σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, μόνο 5/10 κατοικίες διαθέτουν θερμομόνωση) και είναι εξοπλισμένες με παλιές ηλεκτρομηχανολογικές (Η/Μ) εγκαταστάσεις, παρουσιάζοντας χαμηλή ενεργειακή απόδοση.
       

       
      Γεγονός που φαίνεται και από τις ανάγκες για θέρμανση, αυτές ανέρχονται περίπου στο 70% της συνολικής ενεργειακής κατανάλωσης για αγροτικές περιοχές και 60% για τις αστικές. Για το ζεστό νερό χρήσης το ποσοστό είναι 6,30% για τις αστικές περιοχές. Η κατανάλωση ενέργειας για τις οικιακές συσκευές, το φωτισμό και τον κλιματισμό ανέρχεται στο 16.5% του συνολικού ενεργειακού ισοζυγίου για τις αστικές περιοχές [3].
       

       
      Συνεπώς, τα κτήρια αποτελούν ένα μεγάλο ενεργειακό καταναλωτή. Ταυτοχρόνως, όμως, διαθέτουν υψηλό δυναμικό εξοικονόμησης ενέργειας. Με τη χρήση κατάλληλων τεχνικών και οικονομικά αποτελεσματικών τεχνολογιών είναι δυνατή η επίτευξη σημαντικής βελτίωσης της ενεργειακής αποδοτικότητας τους, μείωση του λειτουργικού τους κόστους και βελτίωση της ποιότητας του εσωτερικού περιβάλλοντος. Για παράδειγμα, ένα καινούργιο κτήριο 100τμ χρειάζεται κατά μέσο όρο ετησίως 300-500lt πετρέλαιο θέρμανσης (περίπου 350€), ενώ ένα παλιό κτήριο, ίδιας επιφάνειας καταναλώνει κατά μέσο όρο ετησίως 2500lt (περίπου 1750€). Βλέπουμε δηλαδή ότι η ενεργειακή αναβάθμιση ενός παλιού κτηρίου μπορεί να μας εξοικονομήσει ένα σημαντικό χρηματικό ποσόκαι είναι μια επένδυση που θα αποσβεστεί μέσα σε 3 έως 5 χρόνια.
       
      Η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας είναι βασική προτεραιότητα της εθνικής και ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής. Από το 2009 έχει θεσπιστεί ο ευρωπαϊκός στόχος για 20% βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας για όλα τα κράτη μέλη της ένωσης. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι σε θέση να επιβάλει πρόστιμο σε ένα κράτος μέλος που παραλείπει να εισαγάγει «κατάλληλα μέτρα» για να ανταποκριθεί στον παραπάνω στόχο.
       
      Σύμφωνα με το εθνικό σχέδιο δράσης που υπέβαλε ο ΥΠΕΚΑ το 2013 [4], για την επίτευξη του εθνικού στόχου εξοικονόμησης ενέργειας αναμένεται να έχει πολύ σημαντική συμβολή η εξοικονόμηση ενέργειας στα κτήρια. Ο νέος εθνικός στόχος εξοικονόμησης ενέργειας για την περίοδο 2014-2020 διαμορφώνεται σωρευτικά σε 38 TWh. Στα κτήρια, τα διάφορα πολιτικά μέτρα στοχεύουν σε μια εξοικονόμηση ενέργεια της τάξης των 7TWh μέχρι το 2020.
       
      Επιπρόσθετα, η άνοδος της τιμής του πετρελαίου και η γενικότερη οικονομική κρίση ωθούν διαρκώς τους ιδιοκτήτες ακινήτων προς την κατεύθυνση της ενεργειακής επιθεώρησης των κτηρίων με στόχο τη βελτίωση της ενεργειακής κατανάλωσής τους και τη μείωση των δαπανών που αυτά επιφέρουν. Η ενεργειακή αναβάθμιση έχει αναχθεί σε επιτακτική ανάγκη και επικεντρώνεται κυρίως σε εκ των υστέρων επεμβάσεις σε υπάρχοντα, αρκετά παλιά συνήθως, κτήρια. Πρέπει να τονιστεί ότι οι επεμβάσεις εξοικονόμησης ενέργειας δεν έχουν μόνο χαρακτήρα ανάγκης αλλά κι επένδυσης καθώς όχι μόνο αποσβένουν ταχύτατα λόγω της μείωσης των απαιτούμενων παγίων διαβίωσης αλλά αυξάνουν και την αξίατου ακινήτου.
       
      Κάτω από αυτό το κλίμα, ήδη από τον Ιανουάριο του 2006, έχουν θεσπιστεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Οδηγίες για την προώθηση της Ενεργειακής απόδοσης των κτηρίων εντός της Ένωσης. Οι Ευρωπαϊκές οδηγίες έχουν μετατραπεί σε νόμους στην ελληνική νομοθεσία και έχει εκδοθεί και ο κανονισμός ενεργειακής απόδοσης κτηρίων (ΚΕΝΑΚ).Τόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και η Ελλάδα με έκθεση τους παρουσιάζουν την επίδραση που είχαν τα παραπάνω μέτρα στην τελική κατανάλωση ενέργειας του κτηριακού τομέα.
      Σύμφωνα με έκθεση του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας [2] ο δείκτης ενεργειακής απόδοσης των κατοικιών (ODEX) στην Ελλάδα έχει μειωθεί κατά 14%, μεταξύ των ετών 2000 και 2013. Από το 2000 μέχρι το 2013 υπήρχε μείωση 31% στην ενεργειακή κατανάλωση για τη θέρμανση των κατοικιών που είναι και η πιο ενεργοβόρα λειτουργία σε μια κατοικία. Συνολικά ο δείκτης της ενεργειακής απόδοσης στην Ελλάδα μειώθηκε κατά 14% κυρίως λόγω των μέτρων ενεργειακής απόδοσης που άρχισαν να εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια αλλά και λόγω της οικονομικής κρίσης που έχει αναγκάσει τους χρήστες των κατοικιών να αντιδράσουν και να προσαρμόσουν τις συνήθειες και τις πρακτικές τους για να μειώσουν το ενεργειακό κόστος.
       
      Σε Ευρωπαϊκό Επίπεδο [5], η ενεργειακή απόδοση των κατοικιών αυξήθηκε κατά 30% μεταξύ του 1990 και 2013, με ετήσιο ρυθμό 1,5%. Το μεγαλύτερο μέρος της προόδου σε αυτόν τον τομέα οφείλεται στη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης για θέρμανση των χώρων. Όπως τονίζεται στην έκθεση, η βελτίωση συνέβη ως αποτέλεσμα της καλύτερης θερμικής απόδοσης των κτηρίων, που ενθαρρύνθηκε από τα υποχρεωτικά πρότυπα απόδοσης για τα νέα κτήρια, την αύξηση της διείσδυσης των λεβήτων συμπύκνωσης και αντλιών θερμότητας, καθώς και τη θερμική ανακαίνιση των υφιστάμενων κατοικιών.
       
      Συνεπώς, η ενεργειακή επιθεώρηση των ελληνικών κτηρίων όπως προκύπτει από τα στατιστικά στοιχεία που υπάρχουν μέχρι σήμερα αφενός κρίνεται αναγκαία και αφετέρου αποδεδειγμένα μπορεί να επιφέρει οφέλη σε ατομικό και εθνικό επίπεδο. Τα οφέλη αυτά είναι: 1) οικονομικό κέρδος, 2) καλύτερες περιβαλλοντικές συνθήκες των κτηρίων, 3) κοινωνικά οφέλη, καθώς θα ωφεληθούν πολλές οικογένειες που ζουν σε καθεστώς ενεργειακής φτώχειας και τέλος 4) βελτίωση των περιβαλλοντικών συνθηκών.
       
      [1] Ευρωπαική Επιτροπή. https://ec.europa.eu
      [2] ΚΑΠΕ (2015), Energy Efficiency trends and policies in Greece, Αθήνα
      [3] Ελληνική Στατιστική Αρχή, (2013), Έρευνα κατανάλωσης ενέργειας στα νοικοκυρία 2011-2012, Αθήνα.
      [4] ΥΠΕΚΑ. http://www.ypeka.gr/
      [5]European Environment Agency, ( 2016), Progress on energy efficiency in Europe
       
      Πηγή: http://energycert.gr/energiaki-epitheorisi-anagh-kai-oxi-apla-mia-grafeiokratiki-diadikasia/
    13. Αρθρογραφία

      Engineer

      Το δρόμο για ένα νέο ελληνορωσικό «ειδύλλιο» άνοιξε στη Μόσχα ο Π. Λαφαζάνης, εγκαινιάζοντας όμως παράλληλα και ένα σκληρό παιχνίδι πόκερ με ΗΠΑ και Βρυξέλλες που επηρεάζουν καταλυτικά τα γεωστρατηγικά συμφέροντα της χώρας.
       
      Αν η συνάντηση Πούτιν-Τσίπρα την επόμενη εβδομάδα (8 Απριλίου) επισημοποιήσει την διέλευση ρωσικού αερίου από την Ελλάδα στο πλαίσιο συμμετοχής της στο Turkish Stream, θα πρόκειται για την πρώτη μεγάλη ενεργειακή συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών από το 2009, επί κυβέρνησης Κ. Καραμανλή.
       
      Δεν παύει ωστόσο την ίδια στιγμή να είναι και μια ριψοκίνδυνη κίνηση ως προς τις ισορροπίες που έχουν διαμορφωθεί στη περιοχή, απειλώντας ακόμη και να διακινδυνεύσει επιπτώσεις στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, όπως σχολιάζουν παράγοντες της αγοράς.
       
      Με λίγα λόγια είναι άλλο το τι λέει ο Π. Λαφαζάνης για τον οποίο η ρήξη με τους δανειστές αποτελεί ούτως ή άλλως μέρος της πολιτικής του πλατφόρμας, και άλλο το τι θα κάνει η κυβέρνηση, που έχει να αντιμετωπίσει ρεαλιστικές δυσκολίες. Διότι είναι βέβαιο πως σε κεντρικό επίπεδο θα ληφθούν υπόψη και οι παράγοντες ΕΕ-ΗΠΑ.
       
      Κάποιοι εκτιμούν ότι ο υπουργός και επικεφαλής της Αριστερής Πλατφόρμας πιέζει προς μια κατεύθυνση, αυτή της ελληνορωσικής προσέγγισης που τη θεωρεί προμετωπίδα της πολιτικής του, επιχειρώντας ταυτόχρονα να προκαταλάβει και ολόκληρη την κυβερνητική πολιτική.
       
      «Λάθος», υποστηρίζουν όσοι δε συμμερίζονται αυτό το επιχείρημα.
       
      Στην πραγματικότητα ο Λαφαζάνης δίνει ένα επιπλέον «όπλο» στον Τσίπρα και στη διαπραγμάτευση που κάνει με τους εταίρους. Υπό αυτό το πρίσμα, το ελληνικό επιχείρημα προς τους εταίρους θα μπορούσε να περικλείεται στη φράση «δεν θα ταχθώ αναφανδόν υπέρ των ρωσικών σχεδίων, αλλά θέλω κι εσείς να δείξετε κατανόηση σε αυτά που μας ζητάτε».
       
      Τα παραπάνω φυσικά μένει να φανούν και στη πράξη. Προς το παρόν η χώρα φαίνεται ότι βρίσκεται κοντά σε μια μεγάλη ενεργειακή συμφωνία με τη Ρωσία για τον αγωγό φυσικού αερίου Turkish Stream.
       
      Η επίσημη συνάντηση Τσίπρα–Πούτιν στη Μόσχα την ερχόμενη Τετάρτη 8 Απριλίου, αναμένεται να αποδειχθεί καταλυτική για το εγχείρημα αναθέρμανσης των ελληνορωσικών οικονομικών σχέσεων και σύμφωνα με κορυφαία κυβερνητικά στελέχη είναι πολύ πιθανό να επισφραγιστεί με την πρώτη μετά από έξι χρόνια, συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών στον τομέα της ενέργειας.
       
      Το πιο εμβληματικό της σκέλος θα είναι η υποστήριξη που προτίθεται να παράσχει η Ελλάδα, στο σχέδιο κατασκευής του γιγάντιου αγωγού φυσικού αερίου Turkish Stream ο οποίος παρακάμπτοντας την Ουκρανία, προορίζεται να μεταφέρει από το 2019 και μετά 63 δισ. κυβικά μέτρα ρώσικου φυσικού αερίου ετησίως στην Κεντρική Ευρώπη, μέσω Μαύρης Θάλασσας, Τουρκίας και Ελλάδας και από εκεί στα Σκόπια, τη Σερβία, την Ουγγαρία ως τα σύνορα με την Αυστρία.
       
      Ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτης Λαφαζάνης επεσήμανε χθες ότι κατά τις συναντήσεις που είχε στη Μόσχα με τον ομόλογό του υπουργό Αλεξάντερ Νόβακ και τον επικεφαλής της Gazprom Αλεξέϊ Μίλερ, «υποστήριξε με ζωηρότατο ενδιαφέρον» την πρόταση της ρωσικής κυβέρνησης να επεκταθεί ο αγωγός στην Ελλάδα.
       
      Διευκρίνισε πάντως ότι “η τελική απόφαση θα ληφθεί το αμέσως επόμενο διάστημα σε συλλογικό κυβερνητικό επίπεδο και από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα με βάση τα εθνικά μας συμφέροντα”, αφήνοντας πάντως να εννοηθεί πως στην κυβέρνηση αντιμετωπίζουν πολύ θερμά την ελληνορωσική προσέγγιση.
       
      Η τελευταία συμφωνία της Ελλάδας με τη Ρωσία ήταν το 2009 όταν ο Κώστας Καραμανλής υπέγραψε για τη συμμετοχή της χώρας στον South Stream, ένα έργο το οποίο ακυρώθηκε τελικά πέρυσι μετά τις συνεχείς επιπλοκές με τη Βουλγαρία και την άρνηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να το υποστηρίξει, και αντικαταστάθηκε από το σχέδιο για τον Turkish Stream.
       
      Πόκερ Ελλάδας-ΗΠΑ-Βρυξελλών
       
      Σίγουρα η στροφή προς Ανατολάς με την ελληνική συμμετοχή σε έναν αγωγό για τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ΗΠΑ τηρούν “εχθρική στάση”, προωθείται σε μια εξαιρετικά κρίσιμη καμπή των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές για το χρηματοδοτικό πρόβλημα της χώρας, και ενώ ο γεωπολιτικός παράγοντας αναδεικνύεται σε καταλύτη των αποφάσεων που θα ληφθούν.
       
      Κατά την εκτίμηση ωστόσο του Π. Λαφαζάνη η συμφωνία για τον αγωγό “αλλάζει πολλά στην περιοχή και ιδιαίτερα τον προσανατολισμό της Ελλάδας”, ενώ όπως απάντησε στο ερώτημα για ενδεχόμενες αντιδράσεις ή επιπτώσεις στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης με την Ε.Ε, “η Ελλάδα δεν είναι δορυφόρος κανενός, ούτε ενεργειακά υποτελής σε καμία μεγάλη δύναμη ή συμμαχία χωρών”. Στο ίδιο μήκος κύματος προσέθεσε πως “οι ΗΠΑ μπορεί να έχουν οποιαδήποτε άποψη για τους ενεργειακούς δρόμους και τους αγωγούς, αλλά κάθε χώρα έχει τη δική της πολιτική με βάση το εθνικό συμφέρον της”.
       
      Αν και εφόσον το σχέδιο προχωρήσει, τότε με τη διέλευση του αγωγού από τα ελληνοτουρκικά σύνορα ο γεωστρατηγικός ρόλος της Ελλάδας θα αναβαθμιστεί σημαντικά.
       
      Από τα ελληνικά εδάφη θα διέρχεται παράλληλα και ο αγωγός TAP που θα μεταφέρει αζέρικο αέριο προς την Ευρώπη, καθιστώντας την Ελλάδα κόμβο για την τροφοδοσία της Γηραιάς Ηπείρου με αέριο από δύο διαφορετικές πηγές.
       
      Επειδή ωστόσο το έργο αυτό το έχουμε ξαναδει κατά την περίοδο διακυβέρνησης του Κ. Καραμανλή, με το γνωστό άδοξο τέλος, και παρ' ότι η πολιτική και οικονομική θέση της χώρας ήταν τότε πολύ καλύτερη απ' ότι σήμερα, επιτρέψτε μας να κρατάμε μικρό καλάθι.
       
      Πηγή: http://energypress.gr/news/geopolitiko-harti-toy-rosikoy-agogoy-paizei-i-kyvernisi-ripsokindyni-kinisi-i-diapragmateytiko
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.