Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Αρθρογραφία

    Αρθρογραφία

    433 ειδήσεις in this category

    1. Αρθρογραφία

      Engineer

      Ενα σημαντικό ζήτημα στον σχεδιασμό των κτιρίων και των δημόσιων χώρων αποτελεί και η ανεμπόδιστη πρόσβαση όλων των ατόμων ανεξαρτήτως ηλικίας ή/και φυσικής κατάστασης. Σύμφωνα με την ισχύουσα πολεοδομική νομοθεσία και τις Οδηγίες του Υπουργείου Περιβάλλοντος, απαιτείται ο σχεδιασμός των κτιρίων καθώς και των κοινοχρήστων χώρων να γίνεται έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η προσπέλαση των ατόμων με κινητικές δυσκολίες. Γι αυτό το λόγο μέχρι το 2020 θα πρέπει όλα τα κτίρια στη χώρα μας, να έχουν προβεί στις κατάλληλες παρεμβάσεις δεδομένου ότι πέρα των ατόμων με κινητικά προβλήματα, τα άτομα με παροδικές αναπηρίες και τα λοιπά εμποδιζόμενα άτομα (έγκυες, νήπια, μικρά παιδιά, υπερήλικες κ.ά.) αποτελούν το 50% περίπου του πληθυσμού της χώρας (δηλ. ένας στους δύο πολίτες) με αυξητικές ανάγκες.
      Ποια είναι τα βασικά στοιχεία για ένα προσβάσιμο κτίριο;
      1. ΕΙΣΟΔΟΙ - ΥΠΟΔΟΧΗ
      Κάθε κτίριο που χρησιμοποιείται από το κοινό θα πρέπει να είναι οπωσδήποτε προσβάσιμο από τα άτομα με αναπηρία, και γενικότερα από τα εμποδιζόμενα άτομα.
      2. ΘΥΡΑ ΕΙΣΟΔΟΥ
      Η πόρτα εισόδου, θα πρέπει να έχει το κατάλληλο πλάτος, να μην είναι περιστροφική και γενικά όλος ο εξοπλισμός της εισόδου (χειρολαβή θύρας, κλειδαριά, κουδούνια κλήσεως, διακόπτες φωτισμού, αυτόματου ανοίγματος θύρας κ.λπ.) να τοποθετείται στο κατάλληλο ύψος.
      3. ΧΩΡΟΙ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗΣ
      Α) Οι υπόγειοι χώροι στάθμευσης θα πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνουν ειδικές θέσεις για τα αυτοκίνητα των ατόμων με αναπηρία, σε ποσοστό τουλάχιστον 5% του συνόλου των θέσεων στάθμευσης.
      Β) Τα συστήματα ελέγχου των εισόδων των χώρων στάθμευσης δεν πρέπει να εμποδίζουν την πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία στους χώρους αυτούς και ο εξοπλισμός που διαθέτουν (εκδοτήρια κλπ) να είναι κατάλληλα σχεδιασμένα.
      Γ) Να υπάρχει προσβάσιμος ανελκυστήρας, που να οδηγεί από τον χώρο στάθμευσης στο εσωτερικό του κτιρίου.
      Δ) Οι διαδρομές και ο εξοπλισμός να είναι σχεδιασμένα για να εξυπηρετούν τα άτομα με αναπηρία.
      4. ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΙ ΧΩΡΟΙ ΚΤΙΡΙΩΝ
      Α) Όλοι οι κοινόχρηστοι χώροι πρέπει να είναι προσβάσιμοι από όλους τους χρήστες, και τα εμποδιζόμενα άτομα ειδικότερα.
      Β) Οι πάγκοι υποδοχής (reception) ή τα γκισέ συναλλαγής να επιτρέπουν την προσέγγιση από άτομο / χρήστη αμαξιδίου.
      Γ) Να υπάρχει πρόβλεψη ελευθέρων χώρων για στάθμευση αμαξιδίων στους χώρους αναμονής του κοινού.
      Δ) Οι διάδρομοι κυκλοφορίας να είναι πλάτους τουλάχιστον 1,30μ. και να διαθέτουν χειρολισθήρες.
      5. ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΑ - ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ - ΘΕΑΤΡΑ
      Στις αίθουσες θα πρέπει να προβλέπονται 2 θέσεις τουλάχιστον για τους χρήστες αμαξιδίων στην πρώτη σειρά των επίπεδων τμημάτων ή στην τελευταία σειρά των διαχωριστικών διαδρόμων των διαζωμάτων που καταλήγουν σε πόρτες εξόδου, με εύκολη πρόσβαση διαφυγής σε περίπτωση ανάγκης.
      6. ΚΥΛΙΚΕΙΑ - ΑΝΑΨΥΚΤΗΡΙΑ - ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ
      Στον χώρο του κυλικείου και του εστιατορίου, όλοι οι εσωτερικοί και εξωτερικοί χώροι σερβιρίσματος πρέπει να είναι προσβάσιμοι. Ο σχεδιασμός των τραπεζιών και η χωροθέτησή τους θα πρέπει να επιτρέπουν την προσέγγιση σε αυτά και την χρήση τους από χρήστες αμαξιδίων. Κοντά στο χώρο των τραπεζοκαθισμάτων πρέπει να υπάρχουν χώροι υγιεινής για άτομα με αναπηρία.
      7. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ
      Πρέπει να υπάρχει ελεύθερος χώρος κάτω από τους πάγκους, ώστε τα άτομα σε αμαξίδια να μπορούν να χρησιμοποιούν άνετα τον εξοπλισμό και τα όργανα.
      8. ΓΡΑΦΕΙΑ
      Όλοι οι χώροι πρέπει να είναι προσβάσιμοι στα άτομα με αναπηρία, να υπάρχει πρόβλεψη ελεύθερου χώρου για την παραμονή επισκέπτη σε αμαξίδιο, όπως επίσης χώρος για ελιγμούς και αναστροφή του αμαξιδίου.
      9. ΡΑΜΠΕΣ
      Οι ράμπες θα πρέπει να έχουν πλάτος 1,50μ.
      Ανά 10,00 μ. μήκους (για 5% κλίση) ή 8.00 μ. μήκους (για 6% κλίση), θα πρέπει να παρεμβάλλονται πλατύσκαλα διαστάσεων 1,50 Χ 1,50μ., όπως και σε κάθε αλλαγή κατεύθυνσης – πορείας.
      11. ΑΝΕΛΚΥΣΤΗΡΕΣ - ΑΝΑΒΑΤΟΡΙΑ
      Α) Ανελκυστήρες: Σε κτίρια με περισσότερους του ενός ορόφου η δυνατότητα κατακόρυφης διακίνησης εξασφαλίζεται από ανελκυστήρες με ελάχιστες εσωτερικές διαστάσεις πλάτους 1,10 μ. και μήκους 1,40 μ. και άνοιγμα πόρτας 0,85 μ.
      Β) Αναβατόρια:Τα αναβατόρια να έχουν καθαρές διαστάσεις 0,90Χ 1,20μ, η είσοδος στην οποία γίνεται απόλυτα ισόπεδα ή μέσω μικρής ράμπας. Στα σημεία εισόδου-εξόδου έμπροσθεν του αναβατορίου θα υπάρχει ελεύθερος χώρος διαστάσεων τουλάχιστον 1,50Χ1,50μ.
      12. ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΙ ΧΩΡΟΙ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΓΙΑ ΑμεΑ  
      Οι απαιτούμενες διαστάσεις ενός κοινόχρηστου χώρου υγιεινής που εξυπηρετεί άτομα με αναπηρία (ΑμεΑ),είναι 2,15 μ.Χ2,15 μ. Ο δε σχεδιασμός των ειδών υγιεινής και ο όλος εξοπλισμός του W.C. θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να διασφαλίζoυν την πρόσβαση, σύμφωνα με τις οδηγίες και τους κανονισμούς.
      13. ΚΟΙΝΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΥΠΑΙΘΡΙΟΙ ΧΩΡΟΙ ΟΙΚΟΠΕΔΩΝ
      Οι κοινής χρήσης υπαίθριοι χώροι των οικοπέδων, στα οποία κατασκευάζονται τα κτίρια, επιβάλλεται να διαμορφώνονται κατάλληλα, με διαδρόμους με ομαλό δάπεδο, κατασκευασμένο από συμπαγές μη ολισθηρό υλικό, χωρίς αναβαθμούς πλάτους τουλάχιστον 1,30 μ. και κλίσης μέχρι και 5%.
      Τι ισχύει με τα νέα κτίρια κατοικιών;
      Στις νέες κατοικίες, που ανεγείρονται εντός ή εκτός σχεδίων, για τα άτομα με αναπηρία και τα «εμποδιζόμενα» άτομα, θα πρέπει να εξασφαλίζονται:
      1. Αυτόνομη (χωρίς τη βοήθεια κανενός) & ασφαλής (από κάθε άποψη) οριζόντια και κατακόρυφη προσπέλαση, ήτοι δυνατότητα προσέγγισης της εισόδου των κτιρίων από πεζοδρόμια/ κοινόχρηστους χώρους και προσπέλαση σ’ όλους τους εσωτερικούς και εξωτερικούς κοινόχρηστους χώρους του οικοπέδου και των ορόφων, σύμφωνα με τις ισχύουσες οδηγίες του ΥΠΕΚΑ «Σχεδιάζοντας για όλους» (με διαδρόμους, ράμπες, μηχανικά μέσα κλπ).
      2. Συνθήκες εύκολης μετατρεψιμότητας των κατοικιών σε κατοικίες μελλοντικών χρηστών με αναπηρία/εμποδιζόμενων ατόμων, χωρίς να θίγεται ο φέρων οργανισμός του κτιρίου.
      3. Ένας τουλάχιστον προσβάσιμος χώρος αναμονής μίας θέσης αμαξιδίου σε κάθε όροφο, όταν ο πληθυσμός του ορόφου είναι μικρότερος από 200 άτομα ή ένας τουλάχιστον χώρος αναμονής με δύο θέσεις αμαξιδίου, όταν ο πληθυσμός του ορόφου είναι μεγαλύτερος από 200 άτομα.
      Τι ισχύει για τις παλιές κατοικίες;
      Για τις κατοικίες που δεν διαθέτουν ανελκυστήρα και δεν διασφαλίζουν προσβασιμότητα σε άτομα με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα, είναι δυνατή η τοποθέτηση διάταξης ράμπας ή αναβατορίου, που θα διασφαλίζει την πρόσβαση των ΑμεΑ κλπ από το πεζοδρόμιο στους εσωτερικούς /εξωτερικούς κοινόχρηστους χώρους κατά παρέκκλιση κάθε ισχύουσας διάταξης ή κανονισμού.
      Τι ισχύει όταν γίνεται αλλαγή χρήσης στο κτίριο;
      Σε περίπτωση, που γίνεται αλλαγή χρήσης σε όλο ή σε τμήμα (π.χ. όροφος) του κτιρίου θα πρέπει να διασφαλίζεται υποχρεωτικά η προσβασιμότητα στα άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα στους κοινόχρηστους χώρους του κτιρίου με την προϋπόθεση να μην θίγεται ο φέρων οργανισμός του κτιρίου.
      Σε αντίθετη περίπτωση η κατασκευή θεωρείται αυθαίρετη.
      Τι ισχύει για τα δημόσια κτίρια;
      Στις υφιστάμενες δημόσιες υπηρεσίες καθώς και για τα κτίρια συνάθροισης κοινού όπως: χώροι συνεδρίων, εκθέσεων, μουσείων, συναυλιών, αθλητικών ή/και πολιτιστικών συγκεντρώσεων, ναοί, θέατρα/κινηματογράφοι, εστιατόρια/ ζαχαροπλαστεία/ καφενεία/κέντρα διασκέδασης, αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, αίθουσες αναμονής επιβατών, τράπεζες/ανταλλακτήρια, προσωρινής διαμονής, εκπαίδευσης, υγείας και κοινωνικής πρόνοιας, δικαιοσύνης και σωφρονισμού, γραφείων και εμπορίου, βιομηχανίας και βιοτεχνίας, καθώς επίσης και στους χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων και πρατηρίων καυσίμων επιβάλλεται να γίνουν οι απαραίτητες διαμορφώσεις, ώστε οι λειτουργικοί χώροι τους να είναι προσπελάσιμοι από άτομα με αναπηρία ή/και εμποδιζόμενα άτομα.
      Οι διαμορφώσεις θα πρέπει να γίνουν σύμφωνα με τις σχετικές οδηγίες, πρότυπα και κανονισμούς του Υπουργείου Περιβάλλοντος και θα πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι το 2020, άλλως τα κτίρια θα θεωρούνται αυθαίρετα.
      Οταν τα κτίρια είναι υφιστάμενα τι υποχρεώσεις έχουν;
      Ειδικά για την περίπτωση των υφιστάμενων κτιρίων, επιτρέπεται κατ’ εξαίρεση:
      Α) Ανελκυστήρα με ελάχιστες εσωτερικές διαστάσεις θαλάμου: πλάτος 0,90 μ και μήκος 1,20μ, ελεύθερο άνοιγμα πόρτας στη μικρότερη από τις παραπάνω διαστάσεις 0,80 μ.
      Β) Ενός τουλάχιστον προσβάσιμου σε άτομα με αναπηρία ή/και εμποδιζόμενα άτομα χώρου υγιεινής με κοινή χρήση ανδρών/γυναικών.
      Γ) Υφιστάμενα κτίρια με χρήσεις εμπορίου, γραφείων και καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος με ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων στον εσωτερικό ή εξωτερικό χώρο, με μικτό εμβαδόν μικρότερο από 100 τ.μ. μπορούν να εξαιρεθούν μόνο από την υποχρέωση δημιουργίας προσβάσιμων χώρων υγιεινής για το κοινό, εφόσον αυτό προκαλεί δυσανάλογη επιβάρυνση στους ιδιοκτήτες τους.
      Ποιες είναι οι εξαιρέσεις γενικά για όλα τα κτίρια;
      Εξαιρούνται όλα τα κτίρια που έχουν μοναδική πρόσβαση σε δρόμο με βαθμίδες ή βρίσκονται σε οικόπεδα στα οποία η ελάχιστη διαφορά στάθμης του φυσικού εδάφους στην οικοδομική γραμμή από την επιφάνεια του πεζοδρομίου είναι μεγαλύτερη από 2.50 μ.
      Απαλλάσσονται τα νέα κτίρια από την υποχρέωση διαμόρφωσης πρόσβασης στους πάνω από το ισόγειο ορόφους ή τους εσωτερικούς εξώστες ή αναβαθμούς τα κτίρια, εφόσον:
      α) Το εμβαδόν των εσωτερικών εξωστών (πατάρια) ή αναβαθμών αποτελεί ποσοστό μέχρι 50% του εμβαδού της κυρίως αίθουσας και όχι περισσότερο των 100.0 τ.μ. και η χρήση του είναι ίδια με αυτή της κυρίως αίθουσας ή οι εσωτερικοί εξώστες ή αναβαθμοί έχουν βοηθητική χρήση.
      β) Το συνολικό μικτό εμβαδόν των πάνω από το ισόγειο ορόφων είναι μικρότερο των 200,00 τ.μ. και συγχρόνως
      γ) το μικτό εμβαδόν κάθε ορόφου είναι μικρότερο των 70,0 τ.μ.
      Προσοχή! Οι εξαιρέσεις αυτές δεν ισχύουν, αν η χρήση του κτιρίου είναι η μοναδική στον οικισμό και ταυτόχρονα στους πάνω από το ισόγειο ορόφους υπάρχουν χρήσεις για εξυπηρέτηση κοινού διαφορετικές από αυτές που υπάρχουν στον ισόγειο όροφο.
      Τι ισχύει για εκπαιδευτήρια – φροντιστήρια;
      Στα ιδιωτικά σχολεία, ΙΕΚ, φροντιστήρια ξένων γλωσσών, κέντρα δια βίου μάθησης, επιβάλλεται η δυνατότητα πρόσβασης σε ΑμεΑσύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, τουλάχιστον σε μία κτιριολογική μονάδα (κτίριο ή όροφο).
      Τι ισχύει για τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος;
      Οι επιχειρήσεις τροφίμων και ποτών που εξυπηρετούν καθήμενους πελάτες πρέπει να διαθέτουν και αποχωρητήρια για ΑΜΕΑ σύμφωνα με την ισχύουσα Πολεοδομική Νομοθεσία όπου αυτό προβλέπεται, τα οποία δύναται να συνυπολογίζονται στον συνολικό αριθμό χώρων υγιεινής που επιβάλλονται ανά χρήση. Ο αριθμός αποχωρητηρίων καθορίζεται ανάλογα με τον αριθμό των καθήμενων πελατών, που είναι δυνατόν να εξυπηρετηθούν στην επιχείρηση (δυναμικότητα) ή των απασχολουμένων στην επιχείρηση.
      Πώς πρέπει να διαμορφώνουν οι δήμοι του κοινόχρηστους χώρους;
      Κατά τη διαμόρφωση ή ανακατασκευή των κοινόχρηστων χώρων των οικισμών (π.χ. χώροι πλατειών/πεζοδρόμων/πεζοδρομίων/νησίδων, χώρων πρασίνου, στάσεων/αποβαθρών κ.λπ.) εφόσον το επιτρέπει η μορφολογία του εδάφους, επιβάλλεται να εξασφαλίζεται η δυνατότητα πρόσβασης ατόμων με αναπηρία ή/και εμποδιζόμενων ατόμων με οδεύσεις πεζών/ οδεύσεις τυφλών/κεκλιμένα επίπεδα (ράμπες) χωρίς αναβαθμούς με κλίση μέχρι 5%, προσβάσιμα μηχανικά μέσα κάλυψης υψομετρικών διαφορών σε συνδυασμό πάντοτε με κλίμακες, κατάλληλη τοποθέτηση αστικού εξοπλισμού, όπως στεγάστρων, καθιστικών, στύλων φωτισμού, κάδων απορριμμάτων, σήμανσης κ.λπ., καθώς και να διαμορφώνεται ποσοστό 5% των χώρων στάθμευσης ή τουλάχιστον ένας για χρήση αναπηρικών αυτοκινήτων, σύμφωνα με τις ισχύουσες οδηγίες, πρότυπα και κανονισμούς.
      Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται η κατασκευή μιας μεμονωμένης βαθμίδας σε οποιοδήποτε σημείο των κοινοχρήστων χώρων.
      Σε όλες τις κλίμακες που κατασκευάζονται σε υπαίθριους χώρους επιβάλλεται η τοποθέτηση συνεχών πλαϊνών χειρολισθήρων και στις δύο πλευρές αυτών, σε δύο ύψη (0,70μ. και 0,90μ.) μετρούμενα από το πάτημα των βαθμίδων κατακόρυφα από την ακμή της βαθμίδας. Σε περιπτώσεις κλιμάκων πλάτους άνω των 3,60μ. εκτός από τους πλαϊνούς χειρολισθήρες τοποθετούνται και ενδιάμεσοι διπλοί χειρολισθήρες.
      Σε πεζοδρόμια και σε πεζοδρόμους του μη βασικού δικτύου πεζοδρόμων, εφόσον η μορφολογία του εδάφους δεν επιτρέπει τη δυνατότητα δημιουργίας πλήρως προσβάσιμων χώρων κίνησης για άτομα σε αναπηρικό αμαξίδιο, εξασφαλίζεται πάντοτε η προσβασιμότητα για τις λοιπές κατηγορίες χρηστών.
    2. Αρθρογραφία

      Engineer

      Φόβους ότι η πολύπλοκη νομοθεσία θα οδηγήσει σε μια νέα «γενιά τακτοποιημένων αυθαιρέτων», λόγω λαθών από άγνοια ή βιασύνη στις δηλώσεις, εξέφρασε η τοπογράφος μηχανικός, M.Sc. Πολεοδομίας - Χωροταξίας, Γραμματή Μπακλατσή, σε ημερίδα που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014 και ώρα 19.00 στο αμφιθέατρο του Τ.Ε.Ε. Μαγνησίας, με θέμα την "Αυθαίρετη Δόμηση".
       
      Οπως ανέφερε "ο Νόμος βάζει ένα σημαντικό θέμα όσον αφορά τη βεβαίωση του μηχανικού για τη σύνταξη κάθε συμβολαιογραφικής πράξης, που δεν είναι απλώς ένα δικαιολογητικό, αλλά ουσιαστικά εκείνος ο τρόπος για να σταματήσει η αυθαίρετη δόμηση και να μπει κόκκινη γραμμή. Ο μηχανικός θα πρέπει να είναι προσεκτικός στην έκδοση αυτών των βεβαιώσεων για το τι είναι αυθαίρετο ή μπορεί να υπαχθεί στις κατηγορίες των αυθαιρέτων. Εχουμε, όμως, πάρα πολλές επιφυλάξεις για τον τρόπο που γίνεται η όλη διαδικασία, γιατί ναι μεν ο Νόμος είναι στο τελείωμά του καθώς λήγει 5 Φεβρουαρίου, όμως το τοπίο είναι πολύ θολό και υπάρχουν πολλά προβλήματα" σύμφωνα με τον taxydromos.gr
       
      Φοβάμαι, συμπλήρωσε, ότι "σε λίγο καιρό θα μιλάμε για μία καινούργια γενιά αυθαιρέτων, των τακτοποιημένων αυθαιρέτων. Ενώ τακτοποιούμε αυθαίρετα, ίσως ο τρόπος που γίνεται αυτό να μην είναι ο σωστός όσον αφορά στο πρόστιμο, το χρόνο απόδειξης της δημιουργίας του. Αυτά θα φανούν στην πορεία, στην ταυτότητα του κτιρίου, όπου εκεί θα βγουν όλα τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί" κατέληξε.
       
      Παράλληλα, στη ημερίδα ο κ. Γεώργιος Σιμώνης, Πολιτικός Μηχανικός, Μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ Μαγνησίας τόνισε ότι είναι σημαντικό ο συγκεκριμένος νόμος να συμπεριλάβει ως απαραίτητη προϋπόθεση τη μελέτη στατικής επάρκειας, ακόμη και των κατοικιών, κάτι που σήμερα δεν συμβαίνει και αυτό αποδεικνύει την καθαρά εισπρακτική λογική του μέτρου
       
      Ο δικηγόρος Νικόλαος Μόσχος, παρουσίασε κωδικοποίηση αποφάσεων, κυρίως δικαστικών, σχετικά με τη διαδικασία της ένστασης κατά της έκθεσης αυτοψίας αυθαιρέτου, και αναφέρθηκε στη διαδικασία που ακολουθείται στο ΣΥΠΟΘΑ, ένα πρακτικό ζήτημα που αφορά δικηγόρους και μηχανικούς και έχει απασχολήσει πολλές φορές τα διοικητικά κυρίως δικαστήρια.
       
      Τέλος ο κ. Γιάννης Κόνσουλας, πρόεδρος του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Εφετείου Λάρισας, επισήμανε ότι "Σε όλες τις περιόδους της ελληνικής δημοκρατίας, ακόμα και της βασιλευομένης, είχαμε φαινόμενα αυθαίρετης δόμησης, και στο τέλος τα αυθαίρετα νομιμοποιήθηκαν. Βλέπουμε ότι η αναστολή κατεδάφισης ή νομιμοποίηση των αυθαιρέτων έχει καταντήσει έθιμο για την ελληνική κοινωνία. Και μέσα από αυτό, αναδεικνύεται το πελατειακό κράτος που, πιεζόμενο από πολίτες, αραιά και που, προχωρά στην τακτοποίηση ή αναστολή κατεδάφισης.
       
      Με πρόσφατη νομολογία που είναι ακόμη αδημοσίευτη μπαίνει νέα κόκκινη γραμμή και δέχεται τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων που χτίστηκαν μέχρι 28 Ιουλίου του 2011". Οσον αφορά στην τακτοποίηση, τόνισε ότι οι ημιυπαίθριοι χώροι και τα αυθαίρετα κτίσματα έχουν δώσει περί τα 2,33 δισ. ευρώ εκ των οποίων μόνο το 2,5% κρατήθηκε για το πράσινο ταμείο, ενώ τα υπόλοιπα, που είναι στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, μένει με διυπουργική απόφαση να πάνε στην τρύπα του προϋπολογισμού.
       
      Πηγή: http://www.buildnet.gr/default.asp?pid=235&la=1&catid=213&artid=13955
    3. Αρθρογραφία

      Engineer

      Στην κατεδάφιση εννέα εγκαταλελειμμένων κτιρίων, τα οποία έχουν κριθεί ετοιμόρροπα ή επικίνδυνα, προχωρούν άμεσα οι υπηρεσίες του Δήμου Αθηναίων, μετά τα δύο διαδοχικά περιστατικά κατάρρευσης κτιρίων στο κέντρο της πόλης (η φωτογραφία, από τη χθεσινή κατάρρευση κτίσματος στην Πνύκα). Το παρωχημένο, ανεπαρκές και άκαμπτο νομικό πλαίσιο, η αδιαφορία, αλλά και η οικονομική κρίση έχουν αφήσει έρμαιο στη φθορά του χρόνου εκατοντάδες εγκαταλελειμμένα κτίρια – υπολογίζονται σε περίπου 1.800, πολλά διατηρητέα, άλλα όχι, μόνο στην πόλη των Αθηνών.
      Μια σύντομη ιστορία: Ο καθηγητής Αρχιτεκτονικής - Πολεοδομίας ΕΜΠ Παναγιώτης Τουρνικιώτης γεννήθηκε και μεγάλωσε δίπλα στην πλατεία Κουμουνδούρου. Οπως λέει ο ίδιος, το σπίτι τους δεν ήταν κάτι τόσο ξεχωριστό, ωστόσο κηρύχθηκε διατηρητέο την εποχή των μαζικών «κηρύξεων» στην Αθήνα. Μια μέρα του ’98, έπειτα από έντονη βροχή, κατέρρευσε η στέγη του. Το κτίριο ήταν ήδη εγκαταλελειμμένο (δεν ανήκε στην οικογένεια του κ. Τουρνικιώτη, που είχαν προ πολλού μετακομίσει σε άλλη περιοχή). Πολύ σύντομα, για λόγους επικινδυνότητας, το κτίριο γκρεμίστηκε. Σήμερα στο οικόπεδο υπάρχουν μόνο δύο ψηλά δέντρα. Ο ιδιοκτήτης δεν κατάφερε ποτέ να ξαναχτίσει, καθώς ακόμη και χωρίς το διατηρητέο κτίσμα το οικόπεδο υπόκειται σε διάφορους περί διατηρητέων περιορισμούς. «Την ίδια στιγμή, το κτίριο βρίσκεται ακόμη στη λίστα των διατηρητέων κτιρίων της Αθήνας που τηρεί το υπουργείο Περιβάλλοντος. Δεν έχει κάνει κανείς τον κόπο να σημειώσει ότι είναι πλέον χώμα», λέει ο κ. Τουρνικιώτης στην «Κ».
      Μια μικρή ιστορία, δηλωτική της «ακαμψίας» του θεσμικού πλαισίου που διέπει τα διατηρητέα κτίρια στη χώρα μας και η οποία ευθύνεται για την πολύ οικεία σε οποιονδήποτε περπατά στην Αθήνα εικόνα: όμορφα κτίρια που όμορφα καταρρέουν. Μόλις τα τελευταία λίγα εικοσιτετράωρα δύο κτίρια στην Αθήνα, ένα στο Γκάζι την Κυριακή και ένα στην Πνύκα χθες τα ξημερώματα, κατέρρευσαν, ευτυχώς χωρίς να υπάρξουν θύματα. Από τα περίπου 1.800 εγκαταλελειμμένα κτίρια της πόλης εκτιμάται ότι περίπου τα μισά είναι χαρακτηρισμένα διατηρητέα, όμως στην πράξη είναι έρμαια της φθοράς του χρόνου (ο συνολικός αριθμός των διατηρητέων της Αθήνας είναι πάνω από 1.100, άλλα με το θεσμικό πλαίσιο του ΥΠΠΟ και άλλα, πολύ περισσότερα, με εκείνο του ΥΠΕΝ). «Εμένα να σου πω την αλήθεια δεν μου κάνει εντύπωση που έπεσαν δύο. Απορώ πώς μένουν όρθια άλλα 50», λέει χαρακτηριστικά στην «Κ» ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Ιδιοκτητών Διατηρητέων Κτιρίων και Μνημείων, αρχιτέκτων Νίκος Χαρκιολάκης.

      «Σύμφωνα με ό,τι ισχύει σήμερα στην Ελλάδα, τα πάντα γύρω από ένα διατηρητέο κτίριο βαρύνουν τον ιδιοκτήτη. Από τα θέματα επικινδυνότητας μέχρι το γεγονός ότι μπορεί να αποτελεί εστία μόλυνσης. Οταν στο δικό μου διατηρητέο στην Πατησίων έπεσε ένας σοβάς, παρόλο το οικονομικό ζόρι, ξόδεψα 4.000 ευρώ για να φτιάξω την πρόσοψη. Οταν κάποιοι άρχισαν να πετούν τα σκουπίδια τους στην αυλή του, πήγα, καθάρισα και απολύμανα. Τι γίνεται όμως όταν δεν έχεις αυτές τις 4.000 ευρώ; Ο νόμος λέει ότι εάν δεν προχωρήσεις στις απαραίτητες εργασίες, τις αναλαμβάνει ο δήμος και σου καταλογίζει τη δαπάνη. Δηλαδή, τι θα καταλογιστεί στη γιαγιά στην Πλάκα που παίρνει 200 ευρώ σύνταξη; Ειδικά σήμερα, είμαστε σε αδιέξοδο. Ο κόσμος δεν έχει λεφτά, δεν κάνει καν αποδοχή κληρονομιάς. Κανείς δεν θέλει να εμπλακεί σε αυτό το καθεστώς πολυνομίας. Αν στο Μάτι έβγαλαν 45 τις συναρμόδιες υπηρεσίες, στα διατηρητέα είναι 145!».
      Χθες το πρωί, στις 10.30, κατέρρευσε κτίριο στην Πνύκα, το οποίο έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο.
      Τον ίδιο φόβο, ότι σε λίγα χρόνια θα υπάρξουν πολλές ακόμη καταρρεύσεις κτιρίων, εκφράζει και ο καθηγητής κ. Τουρνικιώτης. «Τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 υπήρξε ένα κύμα μαζικών κηρύξεων κτιρίων χωρίς όμως αυτό να είναι καλά τεκμηριωμένο ούτε σε ό,τι αφορά την τεχνική δυνατότητα ούτε την οικονομοτεχνική δυνατότητα.
      Το θεσμικό πλαίσιο δεν προσφέρει στους ιδιοκτήτες δυνατότητες και δεν δόθηκαν ποτέ ουσιαστικά κίνητρα». Οι προσπάθειες που έγιναν τα τελευταία χρόνια, στο πλαίσιο του ρυθμιστικού της Αθήνας κυρίως, για να διαμορφωθεί ένα πιο ευέλικτο θεσμικό πλαίσιο, δεν προχώρησαν. «Πρόσφατα έγινε μια προσπάθεια για τα μεγάλα κτίρια που είναι ιδιοκτησίας του ευρύτερου Δημοσίου. Το πρόβλημα όμως είναι τα μικρά σπιτάκια, πολλά από τα οποία είναι χωρίς στέγες και αδρανούν μέχρι να πέσουν επιθετικά κάποια στιγμή». Οπως λέει ο κ. Τουρνικιώτης, για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, απαιτείται ένα «καλά συγκερασμένο σχέδιο, το οποίο δεν θα είναι απλώς καλών προθέσεων, αλλά θα δίνει διαχειριστικά ή οικονομικά κίνητρα. Ενα θεσμικό πλαίσιο που θα επιτρέπει να ξεπερνάμε προβλήματα όπως είναι η ύπαρξη 18 συνιδιοκτητών ή όταν ένα διατηρητέο ανήκει στη Μεγαλόχαρη ή είναι ιδιοκτησία ιδρύματος».
      «Γοητεία της παρακμής»
      Το φαινόμενο, πάντως, αντανακλά την κρίση της Αθήνας. «Η οποία δεν σχετίζεται με την οικονομική κρίση, αλλά με την αποχώρηση, τη δεκαετία του ’90, των κατοίκων της για τα προάστια. Το κέντρο άλλαξε ριζικά, με αποτέλεσμα να φτάσουμε σήμερα σε ένα κέντρο με πολλά εγκαταλελειμμένα κτίρια. Να δείτε τι θα γίνει σε λίγα χρόνια, εάν δεν υπάρξει παλινδρόμηση. Προς το παρόν, η παλινδρόμηση είναι τουριστική. Το βλέπουμε στο σινάφι μας. Τη γοητεία που ασκούν σε παιδιά που έρχονται από το εξωτερικό δρόμοι που έχουν στη σειρά δέκα κτίρια που θα καταρρεύσουν τα επόμενα 2-10 χρόνια. Η γοητεία της παρακμής»
    4. Αρθρογραφία

      Engineer

      Μεγάλος συνωστισμός παρατηρείται στα συμβολαιογραφία τον τελευταίο μήνα, όπου τρέχουν οι πολίτες για να μεταβιβάσουν τα ακίνητά τους, κυρίως με γονικές παροχές, πριν το τέλος του έτους και να προλάβουν την επικείμενη αύξηση των αντικειμενικών αξιών και την εφαρμογή της ταυτότητας του κτιρίου που θα ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου 2022. Η υπογραφή όμως ενός συμβολαίου προϋποθέτει μια σειρά εγγράφων που είναι δύσκολο να συγκεντρώσει ο πολίτης μέσα σε λίγες μέρες, με αποτέλεσμα να υπάρχει επίσης πίεση σε πολλούς κλάδους και υπηρεσίες που σχετίζονται με τα ακίνητα όπως: στους λογιστές, στους μηχανικούς, στους δήμους, στα υποθηκοφυλακεία, στα κτηματολογικά γραφεία κλπ ώστε να προλάβουν την έκδοση των εγγράφων και να μην χαθούν οι προθεσμίες.
      Έτσι το υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε ότι θα προβεί σε νομοθετική ρύθμιση με την οποία θα δίνεται παράταση έως τις 15 Ιανουαρίου του 2022 για την υπογραφή των συμβολαίων μεταβίβασης ακινήτων με την προϋπόθεση να έχει υποβληθεί η σχετική δήλωση στην εφορία για γονικές παροχές ή αγοραπωλησίες μέχρι τέλος του έτους.
      Όσοι δεν κλείσουν τις υποθέσεις τους έως το τέλος Δεκεμβρίου θα επιβαρυνθούν με σημαντικά πρόστιμα σε αδήλωτα τετραγωνικά και με τσουχτερές αυξήσεις στη φορολογία ακόμα και για αγορά πρώτης κατοικίας λόγω των νέων αντικειμενικών τιμών.
      Σε ποιες περιοχές της Ελλάδας θα έχουμε μεγάλη αύξηση των αντικειμενικών αξιών και πρέπει να ολοκληρώσουν γρήγορα τις μεταβιβάσεις οι ενδιαφερόμενοι; Τα Ιόνια Νησιά, η Ρόδος, η Κως, το Ηράκλειο, το Ναύπλιο, το Βόρειο Αιγαίο, αρκετά από τα νησιά των Κυκλάδων και πολλές περιοχές της Αττικής, της Θεσσαλονίκης παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη αύξηση των αντικειμενικών αξιών. Επίσης σημαντικές αυξήσεις θα γίνουν και σε κάποιες φθηνές περιοχές όπως για παράδειγμα στο Κερατσίνι θα έχουμε αύξηση κατά 33%, στον Κορυδαλλό κατά 25%, στη Δραπετσώνα κατά 28%. 
      Σε ποιες περιοχές της Μαγνησίας αυξάνονται οι αντικειμενικές αξίες; Στον Βόλο καταγράφεται μία αύξηση περίπου από 10% μέχρι 20%. Στα νησιά της Σκιάθου και της Σκοπέλου, λόγω του τουριστικού ενδιαφέροντος η αύξηση είναι 30% και περισσότερο. Παράλληλα, με τα νησιά των Βορείων Σποράδων, αυξήσεις παρουσιάζονται και σε περιοχές του Πηλίου, όπως η Λαμπινού, η Μηλίνα, η Τσαγκαράδα, η Ανω Γατζέα, το Παπά Νερό, η Αφησσος, τα Καλά Νερά, το Λεφόκαστρο, το Χόρτο, η Κάτω Γατζέα, με τις αυξήσεις στις συγκεκριμένες ζώνες των περιοχών αυτών να κυμαίνονται περίπου από 10% ώς 20% σε σχέση με τις προηγούμενες αξίες.
      Αντίθετα, διαφορετική είναι η εικόνα σε Δήμους της Μαγνησίας, όπως ο Δήμος Νοτίου Πηλίου, ο Δήμος Ρήγα Φεραίου και ο Δήμος Ζαγοράς – Μουρεσίου, όπου ο μέσος όρος της μεταβολής των τιμών των ζωνών διαμορφώνεται σε 6%, 5% και 5% αντίστοιχα.
      Η μεγαλύτερη αύξηση στο Μαλάκι
      Η μεγαλύτερη αύξηση στον Νομό Μαγνησίας είναι στο Μαλάκι της Τοπικής Κοινότητας Αγίου Βλασίου, καθώς πρόκειται για νέα ζώνη, αφού μέχρι πρότινος ήταν εκτός του αντικειμενικού συστήματος, και παρουσιάζει αύξηση 92% με την τιμή ζώνης να αυξάνεται στα 1.150 ευρώ από 600 ευρώ που είναι τώρα.
      Ποια είναι τα δικαιολογητικά για μεταβίβαση ενός ακινήτου; Τα βασικά δικαιολογητικά που απαιτούνται για την ολοκλήρωση της μεταβίβασης ενός ακινήτου στην περίπτωση της αγοραπωλησίας είναι τα εξής:
      Τίτλος ιδιοκτησίας Οικοδομική άδεια Φωτοτυπίες ταυτοτήτων των συμβαλλόμενων μερών, ΑΦΜ και ΔΟΥ εισοδήματος Έγγραφο περαίωσης διαδικασίας ρύθμισης του ακινήτου Βεβαίωση αυτοψίας μηχανικού Πιστοποιητικό Ενεργειακής Απόδοσης Φορολογική ενημερότητα του ιδιοκτήτη Ασφαλιστική ενημερότητα του ιδιοκτήτη Πιστοποιητικό ΕΝΦΙΑ Πιστοποιητικό περί μη οφειλής φόρου κληρονομιάς/γονικής παροχής/δωρεάς Βεβαίωση του δήμου από την οποία προκύπτει ότι δεν οφείλεται Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ) για το μεταβιβαζόμενο ακίνητο  
      Τι γίνεται με τις κληρονομιές; Οι κληρονομιές εξακολουθούν να φορολογούνται με συντελεστές που κυμαίνονται από 1,5% έως και 10% ανάλογα με την αξία της περιουσίας με απαλλαγή για τις πρώτες 150.000 ευρώ. Ωστόσο οι μεγαλύτερες επιβαρύνσεις θα προκύψουν μετά την ενεργοποίηση των νέων αντικειμενικών αξιών των ακινήτων από την 1η Ιανουαρίου 2022, κυρίως για όσους κληρονομούν ακίνητα σε περιοχές οι οποίες εντάσσονται για πρώτη φορά στο σύστημα των αντικειμενικών αξιών όπου οι τιμές ζώνης θα έχουν σημαντική αύξηση.
      Ειδικά για την πρώτη κατοικία, η κληρονομιά είναι αφορολόγητη μέχρι τα ακόλουθα όρια αντικειμενικών αξιών:
      -200.000 ευρώ, αν το παιδί είναι άγαμο
      -250.000 ευρώ, αν το παιδί είναι έγγαμο
      -275.000 ευρώ, αν το παιδί έχει ένα δικό του παιδί
      -300.000 ευρώ, αν το παιδί έχει δύο δικά του παιδιά
      -330.000 ευρώ, αν το παιδί έχει τρία δικά του παιδιά.
       
      Τι προσέχουμε στις γονικές παροχές; Το αφορολόγητο όριο των 800.000 ευρώ για γονικές παροχές ή δωρεές ισχύει για δωρεές μεταξύ συζύγων ή προσώπων που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης ή για δωρεές από παππούδες ή γιαγιάδες προς εγγόνια ή για δωρεές από παιδιά σε γονείς.
      Γονικές παροχές και δωρεές προς τους συγγενείς της α’ κατηγορίας που υπερβαίνουν τα 800.000 ευρώ φορολογούνται με συντελεστή 10%.
      Τι πρέπει να κάνει ο κάθε ιδιοκτήτης; 1ον) Βρίσκουμε στο αρχείο μας την οικοδομική άδεια ή οποιοδήποτε άλλο έγγραφο νομιμότητας του κτιρίου μας (π.χ. νομιμοποίηση με νόμο Τρίτση, εξαίρεση από κατεδάφιση κλπ). Σε περίπτωση που δεν έχουμε το έγγραφο, μπορούμε να το προμηθευτούμε μετά από σχετική αίτηση από το αρχείο της Πολεοδομίας.
      2ον) Κάνουμε σύγχρονα τοπογραφικά διαγράμματα για τα οικόπεδα και τα αγροτεμάχια, για τα οποία δεν υπάρχει ακριβή μέτρηση στα συμβόλαια μας, αλλά γράφονται «περίπου».
      3ον) Τακτοποιούμε τα αυθαίρετα τμήματα του ακινήτου (π.χ. πατάρια, κλείσιμο ημιυπαίθριου, αποθήκη, υπόγεια κλπ), για να μπορέσουμε να τα δηλώσουμε στη συνέχεια.
      4ον) Ελέγχουμε και διορθώνουμε τα τετραγωνικά μέτρα της οικοδομής που δηλώνουμε στο Ε9, ώστε να ταυτίζονται με τα τετραγωνικά που αναγράφονται στο έντυπο της Οικοδομικής Άδειας και συμπληρώνουμε τα τετραγωνικά που έγινε τακτοποίηση.
      5ον) Δηλώνουμε στον Δήμο, τα επιπλέον τετραγωνικά μέτρα των κτισμάτων, για να έχουμε απαλλαγή αναδρομικών δημοτικών φόρων, τελών, προστίμων και προσαυξήσεων που φτάνουν το 200%, ενώ για τη χρονική περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2020 και μετά, τα πρόστιμα θα είναι πολλαπλάσια.
       
      Ποιες προθεσμίες «τρέχουν» για αυθαίρετα, δηλώσεις τετραγωνικών στον Δήμο, κτηματολόγιο, δασικούς χάρτες και «Εξοικονομώ»; ΑΔΗΛΩΤΑ ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣ: Λήγει στις 31 Δεκεμβρίου η διόρθωση των «ξεχασμένων» τετραγωνικών στους Δήμους της χώρας. ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΑΥΘΑΙΡΕΤΩΝ ΚΤΙΣΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΥΘΑΙΡΕΤΩΝ ΣΕ ΔΗΜΟΥΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΠΟΥ ΚΗΡΥΧΘΗΚΑΝ ΤΟ 2020 ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΚΤΑΣΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ: Παράταση ανακοίνωσε η κυβέρνηση στις δηλώσεις αυθαιρέτων κτισμάτων που δεν έχουν οικοδομική άδεια καθώς και των κτισμάτων που έχουν σοβαρές και μεγάλες αυθαιρεσίες και ανήκουν στην κατηγορία 5 του ισχύοντος νόμου περί αυθαιρέτων. Η προθεσμία έληξε στις 9 Δεκεμβρίου, αλλά θα παραμείνει ανοικτή. ΔΗΛΩΣΗ ΚΤΙΣΜΑΤΩΝ ΜΕ ΝΟΜΙΜΗ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΝΤΟΣ ΔΑΣΙΚΩΝ ΕΚΤΑΣΕΩΝ: Ανοίγει μέσα στο Δεκέμβριο η ηλεκτρονική πλατφόρμα για τη δήλωση κτισμάτων που έχουν νόμιμη οικοδομική άδεια και βρίσκονται εντός δασικών εκτάσεων, προκειμένου να γίνει ολοκληρωθεί η διαδικασία της εκ νέου αναθεώρησης του δασικού χάρτη αρχές του 2022 και να εξαιρεθούν. ΔΗΛΩΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΜΕ ΝΟΜΙΜΗ ΕΚΧΕΡΣΩΣΗ ΕΝΤΟΣ ΔΑΣΙΚΩΝ ΕΚΤΑΣΕΩΝ: Επίσης μέχρι τον Ιανουάριο του 2022 θα πρέπει να γίνει και η δήλωση αγροτικών ακινήτων που έχουν νόμιμη άδεια εκχέρσωσης με πράξεις της διοίκησης, ώστε να αναμορφωθούν οι δασικοί χάρτες που θα αναρτηθούν αρχές του 2022. ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΔΑΣΙΚΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ: Η προθεσμία υποβολής αντιρρήσεων για τους δασικούς χάρτες των οποίων η ανάρτηση υλοποιείται εντός του 2021, παρατείνεται από τη λήξη της, για τέσσερις (4) μήνες. Η ως άνω παράταση επεκτείνεται για είκοσι (20) επιπλέον ημέρες για όσους κατοικούν μόνιμα ή διαμένουν στην αλλοδαπή. Η νέα καταληκτική ημερομηνία διαφέρει ανάλογα με την περιοχή και είναι από τέλος Μαρτίου του 2022 έως αρχές Απριλίου 2022. ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΣΤΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ: Λήγει στο τέλος Δεκεμβρίου του 2022 η παράταση που έδωσε η κυβέρνηση για τις εκπρόθεσμες δηλώσεις κτηματολογίου χωρίς πρόστιμα. ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ «ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ»: Οι αιτήσεις αναμένεται να ξεκινήσουν το πρώτο δεκαπενθήμερο του Δεκεμβρίου. Η υποβολή αιτήσεων θα γίνεται ηλεκτρονικά για χρονικό διάστημα 50 ημερών από την καθορισμένη ημερομηνία έναρξης και θα είναι ταυτόχρονη σε όλη την επικράτεια.
    5. Αρθρογραφία

      Engineer

      Άρχισε η διαδικασία των δηλώσεων αυθαιρέτων, που βρίσκονται εντός οικιστικών πυκνώσεων, σε δάσος και σε δασικές εκτάσεις. Με απλό τρόπο και μέσω μιας ηλεκτρονικής πλατφόρμας, που λειτουργεί από τις 5 Οκτωβρίου στην ιστοσελίδα του Κτηματολογίου, οι ενδιαφερόμενοι οικειοθελώς μπορούν να υποβάλουν τα απαιτούμενα δικαιολογητικά καταβάλλοντας ταυτόχρονα και το παράβολο των 250 ευρώ. Με αυτόν τον τρόπο, οι ιδιοκτησίες τους θα τίθενται σε ένα ειδικό καθεστώς προστασίας, το οποίο έχει θεσμοθετηθεί με τον πολεοδομικό νόμο 4685/2020 του ΥΠΕΝ (άρθρο 55) και ουσιαστικά ισχύει επ΄αόριστον, σε συνδυασμό με την κύρωση των Δασικών Χαρτών και την ολοκλήρωση του Δασολογίου και του Κτηματολογίου. Όμως, οι προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος για την τακτοποίηση των «δασικών» αυθαιρέτων είναι σημαντικές και εκτιμάται ότι χιλιάδες αυθαίρετα που βρίσκονται κυρίως στον πυρήνα του δάσους, ή μέσα σε ρέμα και αιγιαλό, δεν θα μπορέσουν μετά τον έλεγχο των δηλώσεων, να ενταχθούν τελικά στη ρύθμιση και να «τακτοποιηθούν», με αποτέλεσμα να κριθούν κατεδαφιστέα.
      Για αυτό τον λόγο θα πρέπει να απευθυνθείτε σε μηχανικό για να εξετάσει τα στοιχεία του ακινήτου (θέση, παλαιότητα, γειτνίαση με ρέμα, περιοχή NATURA κλπ) και κατά πόσο συντρέχουν οι προϋποθέσεις του νόμου, προκειμένου να εκδώσει την απαιτούμενη βεβαίωση για την τακτοποίηση του κτίσματος.
      Τι περιλαμβάνει η ηλεκτρονική αίτηση;
      Η αίτηση, εκτός της καταχώρησης των στοιχείων φυσικού/νοµικού προσώπου και την τεκμηρίωση του έννομου συμφέροντος, περιλαμβάνει τουλάχιστον τα παρακάτω στοιχεία:
      Α) Εντοπισμός:
      Tον εντοπισμό και την οριοθέτηση της έκτασης ενδιαφέροντος (γεωτεµαχίου), Tον εντοπισμό και την οριοθέτηση του περιγράμματος των κτηρίων εντός της έκτασης ενδιαφέροντος (γεωτεµαχίου), Tην περιγραφή των κατοικίας, την οποία αφορά το αίτημα, και των τυχόν κατασκευών που την συνοδεύουν, ως προς το είδος, την κάλυψη, τη δοµηµένη επιφάνεια, το ύψος και την χρήση, Β) Υποχρεωτικά έγγραφα:
      Υπεύθυνη δήλωση ενδιαφερόµενου ότι τα στοιχεία είναι αληθή, Αποδεικτικό υποβολής e-Παραβόλου Εγγραφο για την απόδειξη έννομου συμφέροντος Υπεύθυνη δήλωση µηχανικού υπογεγραμμένη με την οποία βεβαιώνεται η περιγραφή της κατοικίας και των συνοδών κατασκευών, εφόσον υπάρχουν καθώς και τα απαιτούμενα στοιχεία, ήτοι κάλυψη, δομημένη επιφάνεια και ύψος τους, καθώς και ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις αποκλεισμού υπαγωγής σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4685/2020, Φωτοαντίγραφο αστυνομικής ταυτότητας/διαβατηρίου Γ) Συμπληρωματικά έγγραφα (π.χ. αποδεικτικό υποβολής αίτησης πρόδηλου σφάλματος, αντίρρησης, αιτήσεως ακύρωσης ή οποιουδήποτε άλλου διοικητικού ή ένδικου βοηθήματος, με το οποίο ο αιτών αμφισβητεί ότι η ιδιοκτησία του έχει δασικό ή χορτολιβαδικό χαρακτήρα, εφόσον υφίσταται.
      Ποιες κατηγορίες κτισμάτων μπορούν να δηλωθούν;
      Δηλώνονται μόνο κατοικίες και κάθε μόνιμη κατασκευή πλησίον της κατοικίας, η οποία συνδέεται λειτουργικά με αυτήν και είναι απαραίτητη για την πραγματοποίηση της χρήσης της.
      Δηλαδή, δηλώνω και την εξωτερική αποθήκη, που βρίσκεται μέσα στην έκταση;
      Ναι, γιατί είναι παράρτημα της κατοικίας, που την εξυπηρετεί λειτουργικά
      Εχω ένα σπίτι, που το νοικιάζω σε Airbnb. Μπορώ να το δηλώσω;
      Ναι, γιατί στην κατηγορία κατοικία περιλαμβάνονται όσα κτίρια ή τμήματα κτιρίων χρησιμοποιούνται για να παρέχουν στους ενοίκους τους χώρους κατάλληλους τουλάχιστον για ύπνο και σωματική υγιεινή και καθαριότητα, όπου οι ένοικοί τους διαμένουν μόνιμα ή εποχιακά.
      Το σπίτι μου εμφανίζεται στον δασικό χάρτη εντός δασικής έκτασης, έχω οικοδομική άδεια και έκανα αντίρρηση. Ομως έχει και κάποιες αυθαιρεσίες. Πρέπει να το δηλώσω στο σύστημα τώρα;
      Οχι, δεν υπάγονται σε αυτήν την κατηγορία τα κτίσματα με νόμιμη οικοδομική άδεια εντός έκτασης που φαίνεται δασική ακόμα κι αν έχουν γίνει αυθαίρετες προσθήκες εντός της ελάχιστης απαιτούμενης έκτασης. Σε αυτήν την περίπτωση οι πολίτες καταθέτουν στη Διεύθυνση Δασών τα εξής δικαιολογητικά και εξαιρούνται της δασικής νομοθεσίας:
      -   Αντίγραφο της οικοδομικής άδειας.
      -   Βεβαίωση Πολεοδομίας ή υπεύθυνη δήλωση μηχανικού ότι η άδεια δεν έχει ανακληθεί ή ακυρωθεί.
      -   Βεβαίωση Πολεοδομίας ή υπεύθυνη δήλωση μηχανικού για τα όρια αρτιότητας που ίσχυαν κατά το χρόνο έκδοσης της εν λόγω οικοδομικής άδειας.
      -   Αποτύπωση της απαιτούμενης επιφάνειας για την εφαρμογή της συγκεκριμένης οικοδομικής άδειας από ιδιώτη μηχανικό σε εξαρτημένο τοπογραφικό διάγραμμα και βεβαίωση επ’ αυτού για τα όρια αρτιότητας κατά το χρόνο έκδοσής της.
      Για ποιες περιπτώσεις ο μηχανικός δεν μπορεί να εκδώσει την απαιτούμενη βεβαίωση για την υπαγωγή κτιρίου στην ηλεκτρονική πλατφόρμα;
      Αποκλείονται της υπαγωγής στις διατάξεις του νόμου, οι παρακάτω περιπτώσεις κτιρίων και κατασκευών:
      Που δεν έχουν τον χαρακτήρα κατοικίας ή κατασκευής συνοδεύουσας την κατοικία. Που έχουν ανεγερθεί μετά την 28η Ιουλίου 2011. Που βρίσκονται σε περιοχές του δικτύου Natura 2000, σε υγροτόπους που προστατεύονται σύμφωνα με τη συνθήκη Ramsar και σε άλλες περιοχές για τις οποίες ισχύουν ειδικές προστατευτικές διατάξεις της φύσης ή του τοπίου, εκτός εάν κατασκευάστηκαν πριν τον χαρακτηρισμό των περιοχών αυτών. Που βρίσκονται εντός περιοχών που είναι υποχρεωτικώς αναδασωτέες λόγω πυρκαϊάς, τα οποία έχουν ανεγερθεί μετά την κήρυξη της αναδάσωσης. Που η διατήρησή τους παρακωλύει την διαφυγή των πολιτών ή την πρόσβαση πυροσβεστικών οχημάτων σε περίπτωση πυρκαϊάς ή άλλου κινδύνου από φυσικά φαινόμενα. Σε περίπτωση που το ακίνητο έχει πρόσωπο σε δρόμο, να μην βρίσκεται το κτίσμα και οι λοιπές κατασκευές εντός ζώνης διάστασης ποσοστού πενήντα τοις εκατό (50%) των οριζόμενων από τη νομοθεσία περί μέτρων για την ασφάλεια της υπεραστικής συγκοινωνίας απαλλοτρίωσης των διεθνών, εθνικών, επαρχιακών ή δημοτικών ή κοινοτικών οδών. Να μην βρίσκονται μέσα σε δημόσιο κτήμα. Να είναι εκτός αιγιαλού και παλαιού αιγιαλού. Να μην είναι εντός ζώνη παραλίας. Να μην είναι σε ρέμα, κρίσιμη παράκτια ζώνη, ή προστατευόμενη περιοχή, αν απαγορευόταν η εκτέλεση κάθε οικοδομικής εργασίας κατά το χρόνο εκτέλεσης της αυθαίρετης. Να μην είναι σε αρχαιολογικό χώρο Να μην είναι σε ιστορικό τόπο, ιστορικό διατηρητέο οικισμό και περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. .Να μην είναι σε κηρυγμένο διατηρητέο κτίριο, ή σε κτίριο που είναι μνημείο. Το κτίριο να μην είναι χαρακτηρισμένο ως επικινδύνως ετοιμόρροπο. Το κτίσμα να μην υπερβαίνει το ύψος της κορυφογραμμής. Να είναι το κτίσμα εντός απόστασης μικρότερης ή ίσης των είκοσι πέντε (25) μέτρων εφόσον πρόκειται για γραμμή μεταφοράς υψηλής τάσης. Να μην βρίσκεται το κτίσμα σε περιοχές που υπόκεινται σε περιορισμούς για την προστασία εναέριας κυκλοφορίας, εκτός αν συνοδεύεται από σχετική έγκριση της υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας. Τι γίνεται όταν το ακίνητο έχει τακτοποιηθεί με άλλους νόμους περί αυθαιρέτων;
      Υποβάλλετε κανονικά την δήλωση τώρα και στη συνέχεια εφόσον περάσει τον έλεγχο και τακτοποιηθεί, θα γίνει συμψηφισμός των προστίμων που πληρώθηκαν με το ειδικό πρόστιμο που θα εκδοθεί.
    6. Αρθρογραφία

      Γιώργος Κουτίνας

      Η υλοποίηση ενός τεχνικού έργου συνιστά μια πολύπλοκη, χρονοβόρα και πρωτότυπη για κάθε έργο διαδικασία “έντασης” Κεφαλαίου, Εργασίας (πνευματικής και σωματικής), Υλικών - Εξοπλισμού και Μηχανικών Μέσων. Μοιραία εμπεριέχει – συνδέεται με κινδύνους και ευθύνες.
       
      Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο στη χώρα μας γύρω από τα θέματα διαχείρισης κινδύνων και ευθυνών εμφανίζει κενά που στην πράξη συχνά επιβαρύνουν την ποιότητα του εκάστοτε έργου (αύξηση κόστους ή/και επιμήκυνση του χρόνου υλοποίησής του, απόκλιση από τα επιθυμητά τεχνικά - λειτουργικά χαρακτηριστικά). Συχνά, οι αστοχίες βαραίνουν τους συντελεστές του έργου και σε περιπτώσεις σοβαρών ατυχημάτων ταλαιπωρούν τους Μηχανικούς εμπλεκόμενους με την ιδιότητα του Μελετητή – Επιβλέποντα ή Εργολάβου Κατασκευαστή.
       
      Τα διάφορα νομοθετήματα με τα οποία προσπαθεί, κατά καιρούς, η Πολιτεία να επιβάλλει τον εκσυγχρονισμό του συστήματος παραγωγής έργων, «προσπερνούν» τα θέματα ευθύνης ή καταμερισμού ευθυνών συνήθως παραπέμποντας σε μελλοντικά Προεδρικά Διατάγματα ή Υπουργικές Αποφάσεις, που ουδέποτε ή σπάνια υλοποιούνται. Πρακτική που συνήθως λειτουργεί προς όφελος ενός “αρρωστημένου” κατεστημένου ακυρώνοντας κάθε θετική προσπάθεια να λειτουργήσει η αγορά με σύγχρονους ορθολογικούς κανόνες, χωρίς ή πέρα από Προεδρικά Διατάγματα και Υπουργικές Αποφάσεις. Η ανάγκη για ουσιαστικό εκσυγχρονισμό του συστήματος παραμένει το μεγάλο ζητούμενο.
       
      Το παρακάτω κείμενο είναι η Εισήγηση του Γράφοντος στη Διημερίδα που είχε διοργανώσει το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος στο ΕΒΕΑ στις 20-21 Μαΐου 2004, με θέμα «ΓΟΚ–Πολεοδομικές Εφαρμογές».
       
      Οι εκφραζόμενες απόψεις για εξορθολογισμό του συστήματος παραγωγής έργων στη χώρα μας είναι διαχρονικές. Θα πρέπει κάποτε να πάψει να συζητιέται η επίσης διαχρονική αντίληψη ότι τα περί ευθύνης των Φορέων υλοποίησης έργου, θα πρέπει να θεσμοθετηθούν με νόμο από την Πολιτεία. Δεν έχουμε τίποτα να εφεύρουμε. Η διεθνής πρακτική διαθέτει τα απαραίτητα δοκιμασμένα πρότυπα. Δεν έχουμε παρά να τα αντιγράψουμε και άμεσα να τα εφαρμόσουμε!
       
      Οι κίνδυνοι στα Τεχνικά Έργα
       
      Οι κίνδυνοι σε κάθε είδους τεχνικό Έργο σχετίζονται με ή προέρχονται από:
       
      • Διαχειριστικές αστοχίες στη διαδικασία παραγωγής του. Αναφερόμενοι στα οικοδομικά έργα, σημειώνονται αστοχίες οι οποίες οδηγούν σε δυσκολίες οικοδόμησης οικοπέδου («καθαρότητα» ιδιοκτησίας, αρτιότητα, απαιτήσεις πολεοδομίας), υπέρβαση του χρόνου (πχ καθυστέρηση στην πολεοδομία, άστοχο χρονοδιάγραμμα), κακή εκτίμηση του κόστους κατασκευής (πχ αδυναμία πρόβλεψης γεωτεχνικών προβλημάτων), ελλιπή αξιολόγηση δυνατοτήτων / ποιοτικών απαιτήσεων Πελάτη κλπ
      • Φυσικά φαινόμενα - Θεομηνίες (σεισμός, πλημμύρες, κατολισθήσεις κλπ)
      • Τυχαία ζημιογόνα γεγονότα (πυρκαγιά, τρομοκρατικές ενέργειες, βανδαλισμοί)
      • Αμέλεια, λάθη ή /και παραλείψεις των Φορέων υλοποίησης έργου.
      • “Κατασκευαστικές-Τεχνολογικές” αστοχίες (Λανθασμένη μελέτη, κακοτεχνία, ελαττωματικά υλικά). Οι αστοχίες αυτές είναι οι πλέον πολύπλοκες, καθώς προέρχονται από τον ατυχή συνδυασμό επιμέρους επιλογών ή υλικών. Αν και η κάθε επιμέρους επιλογή είναι εύστοχη, ενδέχεται ο συνδυασμός των επιμέρους επιλογών να είναι ασύμβατος και επικίνδυνος
       
      Οι παραπάνω κίνδυνοι μπορούν να προέρχονται από οποιαδήποτε φάση κατά τη διάρκεια της υλοποίησης του έργου (προμελέτη, μελέτη, επίβλεψη, κατασκευή, παραλαβή) και ενδέχεται να εμφανιστούν ακόμη και μετά τη λειτουργία του έργου.
       
      Οι σύγχρονες απαιτήσεις
       
      Οι βασικές απαιτήσεις ποιότητας ενός έργου και ιδιαίτερα των κτιρίων, είναι οι εξής:
      • Ευστάθεια και αξιοπιστία
      • Αντοχή στο χρόνο
      • Οικονομία κατασκευής και λειτουργίας
      Ωστόσο, η εξέλιξη της τεχνολογίας και η βελτίωση του μέσου βιοτικού επιπέδου, σε συνδυασμό με την αύξηση των αναγκών των πολιτών, είτε πρόκειται για κατοικία, για εμπορικά κτίρια ή κτήρια συνάθροισης κοινού, οδήγησαν σε σύγχρονες απαιτήσεις “ποιότητας” όπως:
       
      • Ασφάλεια
      • Απαιτήσεις Λειτουργικότητας (πχ επάρκεια, σωστή και οικονομική λειτουργία εγκαταστάσεων, απαιτήσεις δικτύωσης, θερμικής άνεσης, ενεργειακής εξοικονόμησης κλπ)
      • Συντηρησιμότητα
      • Αισθητική και αρμονική ένταξη στο Περιβάλλον
      Μη ικανοποίηση των παραπάνω παραμέτρων με τα δεδομένα της σύγχρονης οικονομίας, τα εξελισσόμενα ήθη της κοινωνίας και την ευρύτερα ισχύουσα νομολογία, μπορεί κάλλιστα να τεκμηριώσει αξίωση για αποζημίωση εις βάρος του Φορέα φερόμενου ως “υπαίτιο” στο έργο.
       
      Οι εμπλεκόμενοι Φορείς
       
      Ο Μηχανικός, από οποιαδήποτε θέση και αν εμπλέκεται στο έργο (Δημόσιος Λειτουργός, Μελετητής, Επιβλέπων, Κατασκευαστής), έχει μερίδιο στην ευθύνη για την αντιμετώπιση των κινδύνων και την επίτευξη των απαιτήσεων του Πελάτη αλλά και του Κοινωνικού Συνόλου για Ποιότητα και Ασφάλεια Κατασκευής. Ο Μηχανικός, δεν είναι ο μόνος και αποκλειστικά υπεύθυνος. Μερίδιο ευθύνης μπορεί να έχουν και άλλοι εμπλεκόμενοι στο έργο, δηλαδή:
      Ο Κύριος του Έργου (σαφής προσδιορισμός αναγκών, χρηματοδότησης, επιλογή συνεργείων, ειλικρινής περιγραφή δεδομένων)
      Η Δημόσια Αρχή (επάρκεια ενημέρωσης για πολύπλοκα θέματα νομοθεσίας, επαρκής έλεγχος, εξυπηρέτηση σε εύλογο χρονικό διάστημα)
      Ο Συμβολαιογράφος ή και ο Δικηγόρος (πχ για την «καθαρότητα» του οικοπέδου)
      Ο Αρχιτέκτων
      Ο Μελετητής
      Ο Επιβλέπων
      Ο Σύμβουλος Ασφάλειας / Τεχνικών Ελέγχων / Ποιότητας
      Ο Εργολάβος Κατασκευαστής
      Οι Υπεργολάβοι
      Οι Προμηθευτές (ποιότητα υλικών, προμήθεια σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα κλπ)

      Οι Ευθύνες
       
      Ποινική ευθύνη: “Όποιος, εκ προθέσεως, από δόλο, ή βαριά αμέλεια ζημιώνει κάποιον τιμωρείται”. Δηλαδή, διώκεται ποινικά. Δεν αρκεί να αποζημιώσει αλλά τιμωρείται με ποινή φυλάκισης, με βάση τον νόμο (Ποινικός Κώδικας).
       
      Αστική Ευθύνη: “Κάθε ενέργεια που ζημιώνει κάποιον, υποχρεωτικά συνεπάγεται την αποκατάσταση της βλάβης από αυτόν, από λάθος του οποίου προήλθε”,. Δηλαδή, σύμφωνα με το νόμο (Αστικός Κώδικας), “όποιος ζημιώνει κάποιον … αποζημιώνει”.
       
      Συμβατική Ευθύνη: Υποχρεώσεις σύμφωνα με τα οριζόμενα στις συμβάσεις που υπογράφουν μεταξύ τους οι φορείς των έργων. Εδώ ισχύουν τα διάφορα πρότυπα Συμβάσεων από τη εγχώρια και διεθνή πρακτική εμπειρία.
       
      Κατανομή Ευθυνών
      Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία
      Σύμφωνα με πρότυπα συμβόλαια τα οποία θα υπογράφουν οι Μηχανικοί (Μελετητές ή Κατασκευαστές) με τους Πελάτες – Εργοδότες τους, τους Υπεργολάβους και Συνεργάτες τους
      Σύμφωνα με την αντικειμενική δυνατότητα ενός εκάστου εκ των Φορέων

      – να προβλέπει μέτρα για αποφυγή, ελαχιστοποίηση και έλεγχο κινδύνων
      – να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά ή να περιορίσει τις ζημιογόνες συνέπειες του κινδύνου, όταν αυτός επέλθει. Η τελευταία παράμετρος είναι αυτή που ποικίλει ανάλογα με τις ιδιομορφίες του έργου και ενδέχεται να απαιτεί ενεργοποίηση εμπειρογνωμόνων ή εξειδικευμένων συμβούλων.
       
      Επαγγελματική Ευθύνη Μελετητή–Συμβούλου Μηχανικού
       
      Η Μελέτη είναι «παροχή υπηρεσιών» με εφαρμογή των κανόνων «της τέχνης και της επιστήμης» και όχι «τεχνικό έργο» ή «προϊόν» με συγκεκριμένες προδιαγραφές. Στην κατηγορία της Μελέτης εντάσσεται και η Παροχή Υπηρεσιών Συμβούλου σε θέματα Διοίκησης Έργου, Επίβλεψης Έργου, Επιθεώρησης– Ελέγχου Ποιότητας Έργου, Ασφάλειας Έργου κλπ.
       
      Η ευθύνη κατά την άσκηση της αντίστοιχης δραστηριότητος σχετίζεται με «υποχρέωση-ευθύνη επιμέλειας», σε αντίθεση με την περίπτωση τεχνικού έργου ή προϊόντος όπου η αντίστοιχη επαγγελματική ευθύνη του Κατασκευαστή ή Προμηθευτή, σχετίζεται με «υποχρέωση αποτελέσματος», δηλαδή επίτευξη ή παροχή ποιότητας συγκεκριμένων προδιαγραφών.
       
      Η Επαγγελματική Ευθύνη του Μελετητή / Συμβούλου Μηχανικού, είναι η ευθύνη του για ενδεχόμενες ζημιογόνες επιπτώσεις εξαιτίας λάθους ή παράλειψης κατά την εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας και των σχετικών κανόνων της “Τέχνης και Επιστήμης”.
      Ως Μελετητής νοείται το κάθε Πρόσωπο ή Φορέας, ο οποίος μετέχει στο Σχεδιασμό, Μελέτη, Συντονισμό – Επίβλεψη, Ποιοτικό / Τεχνικό Έλεγχο – Επιθεώρηση. (Σε Κοινοπραξίες /Συμπράξεις Μελετητών, σύμφωνα με τη διεθνή νομολογία και πρακτική, κάθε μέλος ευθύνεται “αλληλέγγυα και εις ολόκληρο”).
       
      Ευθύνη “Κατασκευαστή”
       
      Η έννοια του “Κατασκευαστή” είναι ευρύτερη και θα πρέπει να προσδιοριστεί ευρύτερα. Δεν θα πρέπει να ταυτίζεται με αυτή του Εργολάβου, αλλά να περιλαμβάνει όλους τους εμπλεκόμενους στη διαδικασία της κατασκευής και αυτόματα να καθιστά όλους συνυπεύθυνους.
       
      Ο κατασκευαστής είναι αποκλειστικά υπεύθυνος έναντι του Κυρίου του Έργου για ζημιές στην κατασκευή ή για ζημιές /αστοχίες που εμφανίζονται μέσα σε κάποιο χρονικό διάστημα από την παράδοση του έργου και
      επηρεάζουν την ευστάθεια του έργου
      εκθέτουν σε κίνδυνο την ασφάλειά του ή ακόμη
      επηρεάζουν κάποιο από τα βασικά δομικά στοιχεία του και το καθιστούν επικίνδυνο ή ακατάλληλο για τον προορισμό του.

      Παραγραφή της Ευθύνης
       
      Η επαγγελματική ευθύνη του Μελετητή έχει νόημα και μπορεί να ενεργοποιηθεί μετά την παράδοση-παραλαβή της Μελέτης. Κατά συνέπεια, είναι εύλογο, η σχετική έμφαση να δίνεται στην περίοδο μετά την πρακτική εφαρμογή της Μελέτης και όχι στην αρχική φάση της έκδοσης της Οικοδομικής Άδειας, όταν πρόκειται για κτιριακό έργο ή της δημοπράτησης του αντίστοιχου έργου.
       
      Η εξασφάλιση του εκάστοτε Εργοδότη έναντι του Μελετητή, για μεν την αρχική φάση - συμβατική περίοδο εκπόνησης της μελέτης, επιτυγχάνεται με την «Εγγυητική Επιστολή Καλής Εκτέλεσης» για δε την μετέπειτα χρονική περίοδο από την παραλαβή της επιτυγχάνεται με κατάλληλο «Ασφαλιστήριο Επαγγελματικής Αστικής Ευθύνης» (“Professional Indemnity Insurance”).
       
      Σε ότι αφορά την παραγραφή της ευθύνης επισημαίνεται πως δεν θα πρέπει να γίνεται σύγχυση με την Ποινική Ευθύνη (δόλος ή «βαριά αμέλεια»), η οποία κατά το άρθρο 286 του Ποινικού Κώδικα, όπως αυτό έχει τροποποιηθεί, πρακτικά δεν παραγράφεται.
       
      Η επαγγελματική αστική ευθύνη με την έννοια της υποχρέωσης να συμπληρώσει παράληψη ή να διορθώσει κάποιο λάθος, είναι λογικό και δίκαιο να παραγράφεται μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Στις μελέτες δημοσίων έργων ως χρόνος παραγραφής θεωρείται η εξαετία μετά την παραλαβή της αντίστοιχης μελέτης.
      Στα ιδιωτικά έργα δεν υπάρχει σαφής συγκεκριμένη μνεία και το θέμα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο αντίστοιχης σύμβασης ή νομικής επεξεργασίας. Θα μπορούσε όμως να επικαλεσθεί κανείς τη δεκαετία μετά την παραλαβή του αποπερατωμένου έργου, που σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα (άρθρο 693), είναι ο χρόνος παραγραφής της ευθύνης του «Κατασκευαστή». Η άποψη αυτή, στηρίζεται στο γεγονός πως, κατά τη διεθνή ασφαλιστική πρακτική, η έννοια του «Κατασκευαστή» περιλαμβάνει όλους όσους εμπλέκονται στη διαδικασία υλοποίησης της κατασκευής. όπου συνήθως εφαρμόζεται η αρχή της συνυπευθυνότητας. Αυτό γιατί είναι πρακτικά δύσκολη η απόδοση ευθυνών.
       
      Η Ελληνική Πραγματικότητα
       
      Στη χώρα μας, ειδικά στο χώρο παραγωγής ιδιωτικών Έργων, ο προσδιορισμός των Ευθυνών είναι ένα σχετικά ασαφές “τοπίο”, που όταν υπάρξει «πρόβλημα» κατά κανόνα απαιτείται νομική υποστήριξη και επίπονες διαδικασίες.
       
      Λαμβάνοντας υπόψη τις αντικειμενικές Συνθήκες παραγωγής ιδιωτικών Έργων, σημειώνεται πως το γενικότερο περιβάλλον, χαρακτηρίζεται από:
      Πολυνομία, πολύπλοκες διαδικασίες και δυσερμήνευτες διατάξεις
      Δυσλειτουργία και ανεπάρκεια υπηρεσιών
      Αδυναμία αποτελεσματικού ελέγχου
      Ανοικτό πεδίο για πολιτικές ή ιδιοτελείς παρεμβάσεις

      Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι, στην προσπάθειά της η Πολιτεία να καλύψει το κενό που δημιουργείται, προσθέτει συνεχώς ευθύνες στους Μηχανικούς, ενώ έχει ποινικοποιήσει πλήρως τις ευθύνες τους, ακόμη και την αμέλεια! (Ν. 2331/95, τροποποίηση άρθρου 286 του Ποινικού Κώδικα) Η παγκόσμια αυτή πρωτοτυπία δείχνει ανάγλυφα την ανωριμότητα της Ελληνικής Αγοράς και απαιτεί ολοκληρωμένη αντιμετώπιση από την Πολιτεία και τους Φορείς των Μηχανικών.
       
      Οι ευθύνες του Κατασκευαστή προκύπτουν μάλλον από τη νομολογία και όχι από σαφείς νομοθετικές διατάξεις, αφού ο οποιοσδήποτε μπορεί να εμφανίζεται ως Κατασκευαστής Ιδιωτικών Έργων.
       
      Οι Προμηθευτές προϊόντων ελέγχονται ελάχιστα για την τήρηση προδιαγραφών στα προϊόντα τους.
       
      Αποτέλεσμα, ο Μηχανικός να αποτελεί το εξιλαστήριο θύμα, συγκεντρώνοντας τις ευθύνες όλων σχεδόν των εμπλεκομένων στα ιδιωτικά έργα.
       
      Οι εξελίξεις
       
      Οι όποιες νομοθετικές ρυθμίσεις σε σχέση με αρμοδιότητες, υποχρεώσεις και αντίστοιχες Ευθύνες των εμπλεκόμενων Φορέων θα πρέπει απαραίτητα να ακολουθούν τις ακόλουθες βασικές αρχές:
      Ο Ιδιοκτήτης (εργοδότης) ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο “αιτεί” την έκδοση άδειας δόμησης, υποβάλλοντας κατάλληλα δικαιολογητικά και στοιχεία που αποδεικνύουν την κυριότητα και νομιμότητα της κατασκευής
      Η Αρμόδια Υπηρεσία “ελέγχει” την πληρότητα των στοιχείων και των δηλώσεων που υποβλήθηκαν και εγκρίνει τη χορήγηση άδειας δόμησης
      Οι Μελετητές οφείλουν να εκπονούν τις Μελέτες σύμφωνα με τα εγκεκριμένα στοιχεία του τοπογραφικού διαγράμματος και του διαγράμματος κάλυψης και σύμφωνα με τις διατάξεις που διέπουν τις προδιαγραφές εκπόνησης μελετών και τους κανονισμούς που ισχύουν και να υποβάλουν σχετική δήλωση
      Οι Επιβλέποντες Μηχανικοί οφείλουν να επιβλέπουν τις εργασίες δόμησης, ώστε αυτές να εκτελούνται σύμφωνα με τα εγκεκριμένα στοιχεία του τοπογραφικού διαγράμματος, του διαγράμματος κάλυψης και της μελέτης που υποβλήθηκε και να υποβάλουν σχετική δήλωση

      Οι Αρχιτέκτονες Μηχανικοί, οι οποίοι ασχολούνται με τα κτιριακά έργα έχουν να αντιμετωπίσουν τις εξής ευθύνες:
      Σύνταξη Μελετών και Σχεδίων
      Σύνταξη Φακέλου / Σχεδίου Ασφάλειας και Υγείας (ΦΑΕ – ΣΑΕ)
      Χρονοδιαγράμματα Κατασκευής
      Σύνταξη Προϋπολογισμού Έργου
      Επίβλεψη Εφαρμογής Μελέτης και Κατασκευής
      Επίβλεψη των φάσεων Κατασκευής και των Μέτρων Ασφαλείας
      Παραλαβή του αποπερατωμένου Έργου

      Για τις παραπάνω ευθύνες του είναι υπόλογος έναντι:
      Του ιδιοκτήτη (ΚτΕ)
      Των Υπηρεσιών του Δημοσίου
      Του Εργατοτεχνικού Προσωπικού
      Του Κατασκευαστή
      Διαφόρων “Τρίτων”.

      Εύκολα διαπιστώνει κανείς πως η παραπάνω κατάσταση δημιουργεί αντικειμενικά μεγάλη επαγγελματική ανασφάλεια και αβεβαιότητα, Ευθύνες τις οποίες αρκετοί Μηχανικοί έχουν βιώσει στην πράξη με ενίοτε επώδυνο τρόπο.
       
      Για αυτό το λόγο, πέρα από την επιδίωξη του κάθε Μηχανικού (ατομικά ή με τα συλλογικά του Όργανα) για εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου, θα πρέπει συγχρόνως να υπάρξει η κατάλληλη μέριμνα για οργάνωση στην πράξη της απαραίτητης “άμυνας”. Προς τούτο, πρέπει να αξιοποιηθεί η Ασφάλιση Επαγγελματικής Ευθύνης, που φαίνεται να είναι η πλέον γόνιμη και αξιόπιστη λύση στο όλο πρόβλημα των Ευθυνών. Θεσμός, που είναι δοκιμασμένος με επιτυχία στις υπόλοιπες προηγμένες χώρες εδώ και αρκετά χρόνια.
       
      Συμπεράσματα
       
      Ο Μηχανικός ασκεί ένα σύνθετο επάγγελμα που μοιραία συνεπάγεται Κινδύνους οι οποίοι δεν μπορούν να εξαλειφθούν και Ευθύνες τις οποίες πρέπει να τις αναλάβει, στον βαθμό που του αναλογούν.
       
      Η Πολιτεία θα πρέπει να «ξεκαθαρίσει” το τοπίο των ευθυνών ως βασική υποχρέωσή της απέναντι στο Κοινωνικό Σύνολο
       
      Οι Υπηρεσίες της Πολιτείας δεν πρέπει να είναι στο απυρόβλητο, αλλά να αναλαμβάνουν τις ευθύνες που τους αναλογούν
       
      Η Ποινική Ευθύνη συνδέεται με τιμωρία και δεν ασφαλίζεται. Απεναντίας, η Αστική Ευθύνη ασφαλίζεται. Πρέπει συστηματικά να εφαρμοσθεί και στη χώρα μας
       
      Η Ασφάλιση είναι ένας δόκιμος τρόπος για τον περιορισμό των αβεβαιοτήτων και των κινδύνων που προέρχονται από τις ευθύνες, στο βαθμό που είναι ουσιαστική και βασίζεται σε αξιόπιστα ασφαλιστήρια συμβόλαια και σωστές υπηρεσίες, που να οδηγούν σε δίκαια αποζημίωση, χωρίς χρονοβόρες δικαστικές διαδικασίες.
       
      Η θεσμοθέτηση της ασφαλιστικής κάλυψης της Επαγγελματικής Αστικής Ευθύνης του Μηχανικού (Φυσικό Πρόσωπο ή Οργανωμένη Εταιρία), παρέχοντος Υπηρεσίες Μελετητή – Επιβλέποντα – Συμβούλου και της ασφαλιστικής κάλυψης της 10ετους εγγύησης του Κατασκευαστή (στην ευρεία του έννοια), πιστεύεται πως είναι τα “εργαλεία” που θα λύσουν το πρόβλημα του βάρους της Ευθύνης και θα οδηγήσουν στον εκσυγχρονισμό του συστήματος παραγωγής Έργων στη χώρα μας.
       
      Οι Μηχανικοί και οι Φορείς τους θα πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την αξιοποίηση του θεσμού της Ασφάλισης και την ανάδειξη του ουσιαστικού ρόλου της, προς όφελος των Μηχανικών με την ιδιότητα του Μελετητή – Επιβλέποντα ή του Εργολάβου - Κατασκευαστή.
       
      Από τον κ. Γιώργοο Κουτίνα, Μηχανικός ΕΜΠ & ENSPM Γαλλίας, Εμπειρογνώμων Ασφαλίσεων σε θέματα αστικής ευθύνης, επιχειρηματικών κινδύνων & τεχνικών έργων.
      **********************(Διεγράφη διαφημιστική παραπομπή)****************
       
       
      Το Φόρουμ δεν είναι μέσο διαφήμισης και φυσικά δεν εξυπηρετεί τέτοιους σκοπούς.
      Θα σας παρακαλούσα λοιπόν να σεβαστείτε του Κανόνες Συμμετοχής και ειδικότερα το Νο 7 αυτών και να μην επαναληφθεί ανάλογο προμοτάρισμά σας.
       
      ilias
    7. Αρθρογραφία

      Engineer

      Σε μια προηγούμενη δημοσίευση μου, The Coronavirus and the Future of Main Street, υποστήριξα την αναγέννηση των τοπικών μας γειτονιών, σημειώνοντας ότι ακόμη και αν οι άνθρωποι εργάζονται από το σπίτι, πρέπει να βγουν από το γραφείο. Αναφέρθηκα στο άρθρο του Eric Reguly From the Globe and Mail:
      “Εάν περισσότεροι άνθρωποι έπρεπε να εργαστούν από το σπίτι, οι γειτονιές θα μπορούσαν να αναζωογονηθούν. Φανταστείτε την επανέναρξη της αστικής ιδέας της Jane Jacobs, όπου οι γειτονιές θα αποκτούσαν ένα ευρύ φάσμα εργασιακών και οικογενειακών λειτουργιών”.

      Και ο Sharon Wood της Public Square αναφέρει:
      “Φανταστείτε τα pop-up offices, ομάδες συσκέψεων και τεχνολογικά κέντρα που συνδέονται με πλατείες της πόλης …. Οι συμπληρωματικές υπηρεσίες να συγκεντρωθούν σε κοντινή απόσταση και με τα πόδια, όπως κέντρα αντιγραφής και εκτύπωσης, καταστήματα προμηθειών γραφείων, υπηρεσίες αποστολής, εταιρείες πληρεξούσιων / τίτλων, τραπεζικές συναλλαγές, κέντρα, γυμναστήρια, εστιατόρια και καφετέριες”.
      Αυτή η αποκέντρωση των υπηρεσιών έχει γίνει γνωστή ως η “πόλη των 15 λεπτών”, όπου μπορείτε να κάνετε τη δουλειά σας, να πάτε στο σχολείο, να δείτε το γιατρό σας και να διασκεδάσετε και όλα να βρίσκονται σε μια ακτίνα 15 λεπτών από το σημείο όπου ζείτε. Εφαρμόστηκε στο Παρίσι από την δήμαρχο Hidalgo και η ιδέα αναπτύχθηκε (πριν από τον κοροναϊό) από τον καθηγητή Carlos Moreno της Σορβόνης.
      Σύμφωνα με την Natalie Whittle στους Financial Times:
      .. η έννοια του “la ville du quart dheheure” είναι μια ιδέα στην οποία οι καθημερινές αστικές ανάγκες είναι προσβάσιμες σε 15 λεπτά με τα πόδια ή με ποδήλατο. Εργασία, σπίτι, καταστήματα, ψυχαγωγία, εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη – σύμφωνα με το όραμα του Moreno, όλα αυτά θα πρέπει να είναι διαθέσιμα τστον ίδιο χρόνο που ένας πολίτης θα περίμενε κάποτε σε μια σιδηροδρομική πλατφόρμα.
      Τώρα η ιδέα ξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο. Υιοθετήθηκε και από τους Δημάρχους της C40 ως μέρος του σχεδίου ανάκαμψης “Green and Just”.
      Εφαρμόζουμε πολιτικές πολεοδομικού σχεδιασμού για την προώθηση της «πόλης 15 λεπτών» (ή «πλήρεις γειτονιές») ως πλάνο ανάκαμψης, όπου όλοι οι κάτοικοι της πόλης μπορούν να καλύψουν τις περισσότερες ανάγκες τους σε μικρή απόσταση με τα πόδια ή με ποδήλατο από το σπίτι. Η παρουσία κοντινών ανέσεων, όπως η υγειονομική περίθαλψη, τα σχολεία, τα πάρκα, τα καταστήματα τροφίμων και τα εστιατόρια, τα απαραίτητα καταστήματα και τα γραφεία, καθώς και η ψηφιοποίηση ορισμένων υπηρεσιών, θα επιτρέψει αυτήν τη μετάβαση. Προκειμένου να το επιτύχουμε στις πόλεις μας, πρέπει να δημιουργήσουμε ένα ρυθμιστικό περιβάλλον που να ενθαρρύνει τη συνολική χωροθέτηση, την ανάπτυξη μικτής χρήσης, με ευέλικτα κτίρια και χώρους.
      Στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, το Σχέδιο Δράσης για το Κλίμα για το 2015 έχει στόχο τον Πλήρη Γειτονιά, όπου το 90% των κατοίκων θα πρέπει να έχουν πρόσβαση στις καθημερινές ανάγκες εργασίας τους με τα πόδια ή με ποδήλατο. “Ως μέρος αυτής της εργασίας, το Πόρτλαντ έχει μετατρέψει περισσότερα από 90 μίλια πολυσύχναστων δρόμων σε δρόμους γειτονιάς – όπου τα δέντρα του δρόμου σκιάζουν τα πεζοδρόμια και οι πράσινες λημνούλες παρέχουν βιώσιμη αποστράγγιση και ηρεμία κυκλοφορίας, και όπου υπάρχουν νέα διαμερίσματα και επιχειρήσεις σε επίπεδο δρόμου.”
      Μια παλιά ιδέα με ένα πιασάρικο νέο όνομα
      Δεν υπάρχει τίποτα νέο σε αυτήν την ιδέα. Το κίνημα των New Urbanists μιλούσε πάντα για αυτό , όπως και οι ακτιβιστές που προσπαθούσαν να προωθήσουν την αναζωογόνηση των κεντρικών δρόμων. Έχω γράψει ότι “πριν από την Walmart και τα big box stores, σχεδόν όλοι αγόραζαν τοπικά. Τώρα, με τα μεγάλα ψυγεία και τα μίνι βανς μας, οι άνθρωποι κατευθύνονται προς το κέντρο για τα είδη πρώτης ανάγκης και δεν υπάρχει αρκετή ζήτηση από ανθρώπους σε κοντινή απόσταση με τα πόδια για να διατηρηθούν μαγαζιά στην γειτονιά.” Πρόβαλα την αναζωογόνηση της γειτονιάς ως έναν τρόπο να βγάλω τους ανθρώπους από τα αυτοκίνητά τους και να αντιμετωπίσουμε την κλιματική κρίση.
      Αλλά ο κοροναϊός άλλαξε την εικόνα και πρόσθεσε νέα επείγοντα δεδομένα. Όπως γράφει η Patrick Sisson στο Citylab, το rebranding και η «υιοθέτηση της πόλης του 15-λεπτου μπορεί να είναι ο πιο συνοπτικός και πιασάρικος τρόπος για να επανασυσκευάσουμε την ιδέα ως εργαλείο οικονομικής ανάκαμψης και αντιμετώπισης της πανδημίας». Ο Sisson αναφέρει τον δήμαρχο της Μελβούρνης της Αυστραλίας, μια πόλη με αμερικανικό στιλ:
      “Οι τοπικοί ηγέτες αλλάζουν τώρα την πολιτική μεταφορών, συμπεριλαμβανομένης της προσθήκης 40 χιλιομέτρων νέων λωρίδων ποδηλάτων, επιταχύνοντας τα σχέδια για τη δημιουργία περισσότερων «γειτονιών 20 λεπτών» και ενισχύοντας τη μαζική μετακίνηση. «Κάθε πόλη μιλάει για το πώς να αξιοποιήσει τη συγκυρία και να επανατοποθετηθεί και να επικεντρωθεί σε ένα βιώσιμο μέλλον», λέει. “Αν δεν αξιοποιήσουμε αυτές τις στιγμές για να κάνουμε υλική αλλαγή, είμαστε τρελοί.”
      Δεν είναι η μόνη που σκέφτεται ότι είναι μια μοναδική ευκαιρία. Εχω γράψει ότι “Οι managers δεν θα θέλουν να βάλουν όλα τα αυγά των υπαλλήλων τους σε ένα καλάθι και δεν θα θέλουν να νοικιάσουν πολύ περισσότερο χώρο για να τους φιλοξενήσουν όλους με χαμηλότερες πυκνότητες. Έμαθαν επίσης ότι μπορούν να τους επιβλέπουν και να τους διαχειρίζονται ακόμη και όταν δεν τους έχουν πρόσωπό με πρόσωπο. Έτσι είναι πιθανό ότι ένα σημαντικό ποσοστό του εργατικού δυναμικού θα συνεχίσει να εργάζεται από το σπίτι.
      Αυτή, νομίζω, ήταν η ευκαιρία να ξαναχτίσουμε τις κοινότητές μας, ακόμη και τις οικονομικές μας δομές. Όπως σημείωσε και η δήμαρχος του Μόντρεαλ στα εγκαίνια μια ακόμη λωρίδας ποδηλάτων: «Θέλουμε να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να αγοράσουν τοπικά και να ξεχάσουν το Amazon».
      Η μήπως δεν είναι έτσι;
      Υπάρχουν όμως και αυτοί που δεν είναι τόσο σίγουροι για την ιδέα. Στους Financial Times, η Natalie Whittle απαντάει στον αναλυτή των Κέντρων Πόλεων, Anthony Breach ο οποίος πιστεύει ότι η πόλη των 15 λεπτών «θα ήταν αντίθετη με αυτό που γνωρίζουμε για τη ζωή της πόλης». Πιστεύει ότι οι μεγάλες πόλεις όπως το Λονδίνο θα είναι πάντα ελκυστικές.
      “Υπάρχει μια ιδιαίτερη ποιότητα στις πληροφορίες που ανταλλάσσονται πρόσωπο με πρόσωπο, τις οποίες οι βιντεοκλήσεις δεν μπορούν να αναπαραγάγουν. Μπορούμε να παρατηρήσουμε αυτή τη ζήτηση στην τιμή που οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να πληρώσουν για να ζήσουν και να εργαστούν στο Λονδίνο … Ιστορικά, με την εφεύρεση του τηλεγράφου, του τηλεφώνου, του διαδικτύου. . . κάθε φορά που υπάρχει τεχνολογική πρόοδος, οι άνθρωποι προβλέπουν ότι θα είμαστε όλοι σε θέση να εργαστούμε στην ύπαιθρο. Αλλά η ελκυστικότητα των κέντρων της πόλης αυξάνεται μόνο. Οι πληροφορίες που μπορούν να ανταλλάσσονται πρόσωπο με πρόσωπο γίνονται πιο πολύτιμες”.
      Αυτή τη φορά είναι διαφορετικό
      Δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι ο Breach έχει δίκιο αυτή τη φορά. Η αλλαγή αυτή δεν είναι μόνο τεχνολογική, αλλά είναι επίσης και βιολογική. Δεν είμαι καν σίγουρος ότι έχει δίκιο για την ιστορία. Ο τηλεγράφος και το τηλέφωνο ήταν μέρος της Δεύτερης Βιομηχανικής Επανάστασης μεταξύ 1870 και 1914 που δημιούργησε πραγματικά το γραφείο, μας έδωσε έναν λόγο να πάμε εκεί και την τεχνολογία μεταφορών για να φτάσουμε εκεί. Ο Ryan Avent το περιέγραψε στο βιβλίο του The Wealth of Human:
      “Αυτή ήταν η εποχή στην οποία αναπτύχθηκαν σύγχρονες εγκαταστάσεις υγιεινής και εσωτερικών υδραυλικών εγκαταστάσεων, και στις οποίες οι πόλεις αυξήθηκαν σε πραγματικά μοντέρνο μέγεθος, σε κλίμακα και πληθυσμό. Ήταν η περίοδος που μας έδωσε σήμερα τις πιο προηγμένες τεχνολογίες προσωπικής κινητικότητας: το αυτοκίνητο και το αεροπλάνο. Ήταν αυτή η περίοδος που έκανε τον σύγχρονο κόσμο αυτό που είναι”.
      Βρισκόμαστε τώρα σε κάποιο σημείο στη μέση της Τρίτης Βιομηχανικής Επανάστασης, της ψηφιακής επανάστασης, και θα μπορούσαμε κάλλιστα να περάσουμε σε μια ακόμη τεράστια αλλαγή στον τρόπο που εργαζόμαστε, ζούμε και οργανώνουμε την κοινωνία μας. Απλώς συμβαίνει πολύ πιο γρήγορα, χάρη σε ένα μεγάλο λάκτισμα από τον κοραναϊό.
      https://www.treehugger.com/the-15-minute-city-is-having-a-moment-5071739
      Αρθρο του Lloyd Alter στο Treehugger
    8. Αρθρογραφία

      Engineer

      Η μελέτη της παθητικής πυροπροστασίας αποτελεί ίσως και ένα από τα πιο κρίσιμα σημεία στην κατασκευή ενός κτιρίου. Ο μελετητής θα πρέπει να λάβει υπόψη του όλες τις αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες του κτιρίου να τις συνδυάσει με τις απαιτήσεις του κανονισμού (Π.Δ. 41/2018) και να αποφασίσει τις τεχνικές κατασκευαστικές λύσεις που θα εφαρμοστούν καθώς και τα υλικά που θα τις αποτελούν. Στην περίπτωση που δεν έχουμε νέα κατασκευή αλλά ανακαίνιση μιας υπάρχουσας τότε δεν ορίζεται από τον κανονισμό απαίτηση για αναμόρφωση της μελέτης παθητικής προστασίας. Αυτό έχει ως συνέπεια να αγνοούνται σημεία που πρέπει να δοθεί εξαιρετική προσοχή ιδιαίτερα στην εξωτερική όψη ενός κτιρίου.
      Σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού για κάθε δομικό στοιχείο θα πρέπει να ορίζουμε την αντίδραση και την αντίστασή του στη φωτιά. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποιο πρότυπο που να μπορεί να προσδιορίσει την αντίσταση ενός συστήματος εξωτερικής θερμομόνωσης στη φωτιά. Αυτό που ακολουθείται στην περίπτωση των εξωτερικών όψεων είναι οι απαιτήσεις του πίνακα 15 του κανονισμού.

      Η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί τα τελευταία χρόνια να παρουσιάσει μια συνολική πρόταση που να λαμβάνει υπόψη όλες τις λεπτομέρειες που πρέπει να μελετηθούν στην περίπτωση της εξωτερικής τοιχοποιίας του κτιρίου. Αναλυτικότερα εκτός από το δείκτη πυραντίστασης ή την αντίδραση στη φωτιά μιας κατασκευαστικής λύσης το νέο πρότυπο λαμβάνει υπόψη του και τις ακόλουθες παραμέτρους που μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν σημεία προσοχής στην επιλογή υλικών για τις κατασκευαστικές λύσεις που εφαρμόζονται.
      Τα 8 σημεία προσοχής λοιπόν είναι:
      Περιορισμός της φωτιάς στην επιφάνεια της εξωτερικής τοιχοποιίας τόσο σε οριζόντιο όσο και σε κατακόρυφο επίπεδο. Περιορισμός της φωτιάς στις εσωτερικές στρώσεις της εξωτερικής τοιχοποιίας. Εκτίμηση του κινδύνου και περιορισμός του στην περίπτωση πτώσης μέρους της όψης Μελέτη στο σημείο σύνδεσης της κατασκευής τόσο οριζόντια όσο και κατακόρυφα (δάπεδο μεταξύ ορόφων, κατακόρυφες κολώνες διαχωριστικές διαμερισμάτων) Προσδιορισμός και μείωση των φλεγόμενων σωματιδίων που μπορεί να προκαλέσουν μετάδοση της φωτιάς. Υπολογισμός του καπνού που εκλύεται κατά την καύση της εξωτερικής τοιχοποιίας Περιορισμός της αυτανάφλεξης με χρήση κατάλληλα ενηλίκων Περιορισμός μετάδοσης φωτιάς από τα ανοίγματα Για κάθε ένα από τα παραπάνω σημεία η μελέτη παθητικής προστασίας πρέπει να δίνει λύση με τη χρήση κατάλληλων υλικών τις εφαρμοζόμενες κατασκευαστικές λύσεις που συναντάμε στην εξωτερική τοιχοποιία. Οι συχνότερες κατασκευαστικές λύσεις είναι τα σύνθετα συστήματα εξωτερικής θερμομόνωσης (εικόνα1) και η αεριζόμενη όψη (εικόνα2).


      Ανατρέχοντας λοιπόν τα σημεία που αναφέρθηκαν παραπάνω θα πρέπει να μελετήσουμε τις τεχνικές λεπτομέρειες σε κάθε κατασκευαστική λύση που θα μας εξασφαλίσουν την απαιτούμενη συμπεριφορά του δομικού μας στοιχείου στη φωτιά.
      Το πρώτο σημείο που χρήζει προσοχής είναι η ένωση της μιας ιδιοκτησίας με την άλλη είτε αυτή βρίσκεται σε διπλό είτε σε υπερκείμενο όροφο. Σύμφωνα με τις απαιτήσεις θα πρέπει η φωτιά να μην μπορεί να μεταδοθεί οπότε θα πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι υπάρχει μια άκαυστη περιοχή που θα αποτρέψει τη μετάδοση της. Αυτό ορίζεται και στον κανονισμό προστασίας και φαίνεται στο παρακάτω σχήμα.

      Μια εύκολα κατασκευαστική λύση τόσο στα συστήματα εξωτερικής θερμομόνωσης όσο και στην αεριζόμενη όψη θα είναι ζώνες πυροφραγής με τη χρήση πετροβάμβακα. Ο πετροβάμβακας ως άκαυστο υλικό με την καλύτερη αντίδραση στη φωτιά θα μπορέσει να καθυστερήσει τη μετάδοση της το μεγαλύτερο δυνατό χρονικό διάστημα.
      Το επόμενο σημείο που χρήζει προσοχής και αντιμετώπισης η συμβολή των υλικών στην παραγωγή καπνού αλλά και φλεγόμενων σωματιδίων. Σύμφωνα με το σύστημα των Ευρωπαϊκών κλάσεων, τα δομικά προϊόντα κατατάσσονται σε 3 δευτερεύουσες κατηγορίες, ανάλογα με το βαθμό που αυτά συμβάλουν στην παραγωγή καπνού:
      S1: Μηδενική ή πολύ μικρή παραγωγή καπνού
      S2: Μέτρια παραγωγή καπνού
      S3: Σημαντική παραγωγή καπνού
      Επιπρόσθετα σύμφωνα με το 110 σύστημα των Ευρωπαϊκών κλάσεων, τα δομικά προϊόντα κατατάσσονται σε 3 δευτερεύουσες κατηγορίες, ανάλογα με το βαθμό που αυτά συμβάλλουν στην παραγωγή φλεγόμενων σωματιδίων ή σταγονιδίων:
      d0: Μηδενική παραγωγή φλεγόμενων σωματιδίων ή σταγονιδίων
      d1: Μικρή παραγωγή φλεγόμενων σωματιδίων ή σταγονιδίων
      d2: Σημαντική παραγωγή φλεγόμενων σωματιδίων ή σταγονιδίων
      Πίνακας Δ.1: Πιθανοί συνδυασμοί του συστήματος Ευρωπαϊκών κλάσεων (Euroclass) για την ταξινόμηση των δομικών προϊόντων ως προς την αντίδραση στη φωτιά.  
      Α1 Α2 – si, d0 A2-sl,dl A2 – si, d2 Α2 – s2, d0 A2-s2, dl A2 – s2, d2 A2 – s3, d0 A2-s3, dl A2 – s3, d2 B – si, d0 Β – si, dl B-sl, d2 B- s2, d0 B-s2, dl B – s2, d2 B – s3, d0 B-s3, dl B – s3, d2 C – si, d0 C-sl, dl C-sl, d2 C- s2, d0 C-s2, dl C – s2, d2 C – s3, d0 C-s3, dl C – s3, d2 D – si, d0 D-sl,dl D-sl,d2 D- s2, d0 D – s2, dl D – s2, d2 D – s3, d0 D – s3, dl D – s3, d2 E E-d2 F Σημείωση: Τα προϊόντα κατηγορίας Ε θεωρείται δεδομένο ότι παράγουν καπνό, επομένως δεν εξετάζονται ως προς το κριτήριο «s».   Ο προσδιορισμός των παραπάνω στοιχείων γίνεται από το πρότυπο ΕΝ 13501 και οι πιθανοί συνδυασμοί μπορεί να προκύψουν φαίνεται στον πίνακα παρακάτω.
      Συνεπώς στην εξωτερική τοιχοποιία όχι μόνο η επίδραση του καπνού αλλά και των φλεγόμενων σωματιδίων είναι εξαιρετικά σημαντική καταλληλότερα υλικά είναι αυτά της κατηγορίας Α1 s1-d0, τα οποία έχουν την καλύτερη συμπεριφορά και στον καπνό και στα φλεγόμενα σωματίδια.
      Τα πιο συνηθισμένα θερμομονωτικά υλικά που χρησιμοποιούνται στην εξωτερική θερμομόνωση κατατάσσονται σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα.

      Από τον πίνακα γίνεται φανερό πως ο πετροβάμβακας αποτελεί ίσως το μοναδικό υλικό το οποίο μπορεί να προστατεύσει καλύτερα την εξωτερική τοιχοποιία καθώς δεν συμβάλλει στη μετάδοση της φωτιάς δεν παράγει καπνό και δεν συνεισφέρει στην πτώση φλεγόμενων σωματιδίων. Ο πετροβάμβακας εξάλλου είναι το υλικό που χρησιμοποιείται στις πυροφραγές τόσο στην λύση της εξωτερικής θερμομόνωσης όσο και σε αυτής αεριζόμενη όψεις.
      Παράλληλα δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως τα κτίρια μας πρέπει να συνδυάσουμε τόσο την πυροπροστασία τους αλλά και την ενεργειακή τους αναβάθμιση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι λύσεις που θα προτείνουμε να συνδυάζουν ιδιότητες όπως υψηλή ενεργειακή συμπεριφορά υψηλή αντοχή στη φωτιά αλλά και ηχομόνωση και διαπνοή του κτιρίου. Τα τελευταία χρόνια τα προγράμματα τα οποία εφαρμόζονται στη χώρα μας στοχεύουν αποκλειστικά στην ενεργειακή αναβάθμιση των υφιστάμενων κατοικιών παραβλέποντας το κόμματι πυροπροστασίας. Οι καταστροφικές φωτιές που έχουμε αντιμετωπίσει στη χώρα μας και αντιμετωπίζουμε μέχρι και σήμερα πρέπει να μας ευαισθητοποιήσουν ακόμα περισσότερο και να βάλουμε τη σωστή πυροπροστασία των κατασκευών μας ως μία από τις πρώτες προτεραιότητες. Ο τεχνικός κόσμος φέρει λοιπόν την ευθύνη της επιλογής κατασκευαστικών λύσεων που θα προστατεύσουν το κτίριο τόσο ενεργειακά όσο και απέναντι στη φωτιά.
      *της Δρ. Στέλλας Χαδιαράκου, Μηχανολόγου Μηχανικού
    9. Αρθρογραφία

      Engineer

      Ο Πρωτοβάθμιος και Δευτεροβάθμιος Προσεισμικός έλεγχος θα μπορούσαν να εφαρμοσθούν και στα ιδιωτικά κτίρια για μια αρχική εκτίμηση σεισμικής διακινδύνευσης όπως και για την αξιοποίησή τους από ασφαλιστικές εταιρείες.
      Πρόσφατα (Ν.5037/ Άρθρο 265/ΦΕΚ 75, 28 Μαρ 2023) ανατέθηκε στο ΤΕΕ η υλοποίηση δράσης για τη διενέργεια Πρωτοβάθμιου και Δευτεροβάθμιου προσεισμικού ελέγχου των δημοσίων κτιρίων και κρίσιμων υποδομών, υπό την εποπτεία του ΟΑΣΠ και σε συνεργασία με την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος.
      Οι παραπάνω δράσεις θα χρηματοδοτηθούν μεταξύ άλλων από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, το ΕΣΠΑ, το Πράσινο Ταμείο, το Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης, ειδικά προγράμματα ενίσχυσης δήμων, καθώς και άλλα ευρωπαϊκά προγράμματα.
      Ανάγκη διενέργειας προσεισμικών ελέγχων
      Δεδομένου ότι ο πρώτος Αντισεισμικός Κανονισμός εφαρμόσθηκε στην Ελλάδα το 1959 και η πρώτη σημαντική βελτίωσή του έγινε το 1985, δημιουργείται εύλογα το ερώτημα για το πόσο ασφαλή μπορεί να είναι τα κτίρια, που κατασκευάστηκαν πριν το 1959 ή ακόμα και πριν το 1985, σε μια σεισμογενή χώρα όπως η Ελλάδα.
      Ο ΟΑΣΠ έχει διαμορφώσει ένα κανονιστικό πλαίσιο αναφοράς για τον προσεισμικό έλεγχο κτιρίων, αποσκοπώντας στην εκτίμηση του επιπέδου της ασφάλειας που παρέχουν τα δημόσια και κοινωφελή κτίρια, έναντι των μέγιστων πιθανοτικά αναμενόμενων σεισμικών δράσεων στην περιοχή που ευρίσκονται, και περιλαμβάνει τρία στάδια ελέγχου:
      Τον Πρωτοβάθμιο προσεισμικό έλεγχο ή Ταχύ Οπτικό Έλεγχο (TOE), για την πρώτη καταγραφή και ταχεία αποτίμηση της σεισμικής ικανότητας των κτιρίων δημόσιας και κοινωφελούς χρήσης. Τον Δευτεροβάθμιο προσεισμικό έλεγχο για την προσεγγιστική αποτίμηση της σεισμικής ικανότητας με βάση αναλυτικότερους υπολογισμούς και (μη καταστροφικό) έλεγχο ποιότητας των υλικών, για όσα κτίρια προκύψει ανεπαρκής σεισμική ικανότητα με βάση τα αποτελέσματα του TOE. Τον Τριτοβάθμιο προσεισμικό έλεγχο που περιλαμβάνει την αναλυτική αποτίμηση της σεισμικής ικανότητας σε πρώτη φάση και ενδεχομένως σύνταξη μελέτης αποκατάστασης- ενίσχυσης, για όσα κτίρια προκύψει τοπική ή γενική σεισμική ανεπάρκεια κατά την αποτίμηση. Πρωτοβάθμιος Προσεισμικός Έλεγχος
      Ο Πρωτοβάθμιος έλεγχος διενεργείται από διμελείς επιτροπές μηχανικών, τουλάχιστον ένας εκ των οποίων Διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός, και συμπληρώνεται ένα Δελτίο Προσεισμικού Ελέγχου Κτιρίων.
      Οι Μηχανικοί διενεργώντας τον Πρωτοβάθμιο έλεγχο δεν δίνουν απάντηση στο ερώτημα «αν αντέχει το κτίριο ή όχι» (έλεγχος επάρκειας), αλλά συλλέγουν και συμπληρώνουν όλα τα απαραίτητα στοιχεία ώστε να είναι δυνατός ο υπολογισμός του δείκτη σεισμικής ικανότητας του κτιρίου, ως σχετικό μέγεθος, σε σχέση με τους δείκτες των υπόλοιπων κτιρίων που θα ελεγχθούν Πανελλαδικά.
      Ο δείκτης σεισμικής ικανότητας του κτιρίου προσδιορίζεται μετά από σχετική επεξεργασία και βαθμονόμηση των στοιχείων των συμπληρωμένων Δελτίων από τον ΟΑΣΠ, καθώς και από τις αναμενόμενες μέγιστες σεισμικές δράσεις ανά περιοχή για τα αμέσως επόμενα χρόνια, όπως θα εκτιμηθούν από τους αρμόδιους σεισμολογικούς φορείς. Με βάση αυτούς τους δείκτες θα προσδιορισθούν οι προτεραιότητες για τον περαιτέρω έλεγχο του κάθε κτιρίου (Δευτεροβάθμιο και Τριτοβάθμιο) ή την αναγκαιότητα λήψης άμεσων μέτρων.
      Η διαδικασία του Πρωτοβάθμιου Προσεισμικού Ελέγχου είναι απλοποιημένη και τυποποιημένη, όσον αφορά τη συλλογή των στοιχείων. Τα στοιχεία που καταγράφονται στο Δελτίο Ελέγχου περιλαμβάνουν τεχνικά στοιχεία του κτιρίου (μέγεθος, ιστορικό, σπουδαιότητα), σεισμολογικά στοιχεία περιοχής, δομικό τύπο, και στοιχεία τρωτότητας. Τα περισσότερα από αυτά προσδιορίζονται μονοσήμαντα (σημειώνοντας Χ στο αντίστοιχο τετραγωνίδιο), και όχι ποσοτικά (με διαβάθμιση). Σημαντικός παράγοντας για την εξασφάλιση της αξιοπιστίας των στοιχείων είναι η εξεύρεση και χρήση της μελέτης του κτιρίου για τον έλεγχο.
      Είναι σημαντικό οι μηχανικοί που διενεργούν τον έλεγχο να διαθέτουν σημαντική εμπειρία σε αντισεισμικούς κανονισμούς, να έχουν μελετήσει τις οδηγίες σύνταξης και να έχουν εκπαιδευτεί καταλλήλως. Το ζητούμενο είναι τα στοιχεία που καταγράφονται αφενός να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα (ορθότητα) και αφετέρου να έχουν μεταξύ τους κοινές παραδοχές στις περιπτώσεις που δεν είναι επιστημονικά προφανής μια μονοσήμαντη απάντηση (π.χ. εύρος ύπαρξης κακοτεχνιών, κανονικότητες, κ.λπ.). Ιδανικά, ο έλεγχος του ίδιου κτιρίου από διαφορετικές επιτροπές ελέγχου θα πρέπει να δώσει ίδια ακριβώς βαθμολογία (ή έστω πολύ μικρές αποκλίσεις). Για αυτό και στον Νόμο προβλέπεται διαδικασία εκπαίδευσης των μηχανικών που θα διενεργήσουν τον Πρωτοβάθμιο και Δευτεροβάθμιο προσεισμικό έλεγχο από το ΤΕΕ και τον ΟΑΣΠ.
      Ηλεκτρονική Πλατφόρμα Πρωτοβάθμιου Ελέγχου
      Στο 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Αντισεισμικής Μηχανικής (Αθήνα, Οκτώβριος 2022, Σέξτος, Πέλλη, Παναγιωτοπούλου, Ταρναβά, Ζάγορα, Λαλεχός, Παπαχρηστίδης, Μαρούλης) παρουσιάσθηκε η μετεξέλιξη των έντυπων δελτίων Πρωτοβάθμιου Ελέγχου σε διαδικτυακό εργαλείο διαχείρισης του Ταχέως Οπτικού Ελέγχου του δομικού αποθέματος των δημοσίων κτιρίων της χώρας και, σε επόμενο στάδιο, της σεισμικής διακινδύνευσης σε όλη την επικράτεια.
      Τα δεδομένα προσεισμικού ελέγχου εισάγονται απευθείας από τον χρήστη-μηχανικό στον διακομιστή, καταχωρούνται σε μια ολοκληρωμένη ηλεκτρονική βάση δεδομένων και βαθμονομούνται αυτόματα σύμφωνα με τα διατιθέμενα στοιχεία, αφού πρώτα γίνουν όλοι οι απαραίτητη λογικοί έλεγχοι ορθότητας δεδομένων. Επισημαίνεται ότι με το σύστημα βαθμολογίας που χρησιμοποιείται στη μέθοδο, προκύπτει ένας συνολικός βαθμός που αφορά τη σεισμική διακινδύνευση (seismic risk) για κάθε κτίριο συνεκτιμώντας ταυτόχρονα τη σεισμική επικινδυνότητα της θέσης (seismic hazard) και την τρωτότητα (vulnerability) του κτιρίου.
      Η ηλεκτρονική φόρμα εισαγωγής έχει σχεδιαστεί κατάλληλα ώστε ουσιαστικά να καθοδηγεί τον μηχανικό κατά τη συμπλήρωση του Δελτίου παρέχοντάς του πρόσβαση στις οδηγίες που έχει εκδώσει ο ΟΑΣΠ, παραθέτοντας παραδείγματα και εικόνες (για παράδειγμα παθολογίας και μορφολογίας των κτιρίων) ώστε να αυξήσει την αξιοπιστία των δεδομένων. Ταυτόχρονα, ο λογικός έλεγχος εξετάζει τη φόρμα πριν την υποβάλει ο μηχανικός-ελεγκτής εντοπίζοντας πιθανά λογικά λάθη.
      Με τον τρόπο αυτόν το δελτίο είναι κατά 100% «πλήρες» διαθέτοντας υποχρεωτικά όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για να εξαχθεί η δομική βαθμολογία διακινδύνευσης και σε πολύ μεγάλο ποσοστό αξιόπιστο, πριν καν ληφθεί από τον ΟΑΣΠ προς επεξεργασία και έγκριση.
      ]Παράλληλα με την υποβολή των στοιχείων του δελτίου προσεισμικού ελέγχου απαιτείται και η υποβολή φωτογραφιών από το εσωτερικό και το εξωτερικό του κτιρίου. Με τον τρόπο αυτόν τεκμηριώνεται φωτογραφικά η κατάσταση του κτιρίου κατά τη στιγμή διενέργειας του ΤΟΕ και παρέχονται λεπτομέρειες των στοιχείων παθολογίας του οι οποίες μπορούν να αξιοποιηθούν περαιτέρω κατά τον έλεγχο του δελτίου από τον ΟΑΣΠ.
      Επιπρόσθετα οι φωτογραφίες αξιοποιούνται για την αυτόματη συμπλήρωση των πεδίων γεωαναφοράς ώστε το κάθε δελτίο να έχει μοναδικές συντεταγμένες επί του τοπογραφικού υποβάθρου χωρίς να χρειάζεται να δηλωθούν από τον χρήστη.
      Σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, η εφαρμογή επιτρέπει την πλοήγηση επί ψηφιακού δικτυακού χάρτη OpenStreetMap για τον χειροκίνητο εντοπισμό της ακριβούς θέσης του κτιρίου.
      Με βάση τη βαθμολογία αυτή, τα κτίρια κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες προτεραιότητας περαιτέρω ελέγχου, εν προκειμένω: Α, Β και Γ (όπου Α αφορά υψηλότερη προτεραιότητα). Ο ΟΑΣΠ και η Πολιτεία έχουν τη δυνατότητα χωρικής κατανομής της πληροφορίας επί ψηφιακού χαρτογραφικού υποβάθρου (GIS) όσο και της στατιστικής κατανομής των χαρακτηριστικών των ελεγμένων κτιρίων, έχοντας έτσι ένα εργαλείο λήψης αποφάσεων.
      Τι ακολουθεί; Δευτεροβάθμιος και Τριτοβάθμιος Έλεγχος
      Ο Πρωτοβάθμιος προσεισμικός έλεγχος (Ταχύς) είναι έτσι δομημένος ώστε να μπορεί να ολοκληρωθεί από την ομάδα Μηχανικών σε μερικές ώρες. Αντίστοιχα ο Δευτεροβάθμιος έλεγχος απαιτεί λίγες μέρες, ενώ ο Τριτοβάθμιος έλεγχος κάποιες εβδομάδες, ειδικά εάν συνοδεύεται και από μελέτη ενίσχυσης – σεισμικής αναβάθμισης.
      Ο Δευτεροβάθμιος προσεισμικός έλεγχος, όπως και ο Πρωτοβάθμιος, δεν απαντάει οριστικά στο ερώτημα «αντέχει ή δεν αντέχει το κτίριο;». Αλλά οδηγεί και αυτός στη βαθμονόμηση του κτιρίου, εξειδικεύοντας παραπάνω τον «δείκτη προτεραιότητας ελέγχου». Η βαθμονόμηση αυτήν τη φορά έχει και υπολογιστικό σκέλος (δεν γίνεται μόνο οπτικά), περιλαμβάνει επί τόπου μετρήσεις αντοχών υλικών και η βαθμολογία που δίνεται, κατευθείαν από το μηχανικό αυτή τη φορά, είναι πιο ακριβής από αυτή του Πρωτοβαθμίου.
      Ο Τριτοβάθμιος προσεισμικός έλεγχος είναι ο μόνος που μπορεί να απαντήσει με ακρίβεια στην ερώτηση επάρκειας και γίνεται σύμφωνα με τον ΚΑΝονισμό ΕΠΕμβάσεων (ΚΑΝ.ΕΠΕ. 3η Αναθεώρηση, 2022, ΟΑΣΠ). Περιλαμβάνει πιο εκτεταμένες μετρήσεις αντοχών υλικών σε σχέση με τον Δευτεροβάθμιο, αποτυπώσεις, αναλυτικούς υπολογισμούς και σύνταξη τευχών μελέτης.
      Έλεγχος σε Ιδιωτικά Κτίρια;
      Ο Πρωτοβάθμιος και Δευτεροβάθμιος Προσεισμικός έλεγχος αποσκοπούν στην αξιολόγηση και ταξινόμηση των αναγκών των Δημοσίων Κτιρίων από την Πολιτεία. Αυτό δεν απαιτείται σε ιδιωτικά κτίρια στα οποία ο ιδιοκτήτης τους μπορεί να ζητήσει από τον Μηχανικό κατευθείαν τη διενέργεια Τριτοβάθμιου Προσεισμικού Ελέγχου η οποία ενδεχομένως να οδηγήσει σε σύνταξη μελέτης ενίσχυσης – σεισμικής αναβάθμισης.
      Ωστόσο, δεδομένου του αυξημένου απαιτούμενου χρόνου (και κόστους) διενέργειας Τριτοβάθμιου Προσεισμικού Ελέγχου, ο Πρωτοβάθμιος και Δευτεροβάθμιος Προσεισμικός έλεγχος θα μπορούσαν να εφαρμοσθούν και στα ιδιωτικά κτίρια για μια αρχική εκτίμηση σεισμικής διακινδύνευσης όπως και για την αξιοποίησή τους από ασφαλιστικές εταιρείες. Ειδικά για τον Πρωτοβάθμιο προσεισμικό έλεγχο σε Ιδιωτικά Κτήρια θα μπορούσε ο αλγόριθμος υπολογισμού του δείκτη ικανότητας κτιρίου (βαθμολογία) να είναι διαθέσιμος στον μηχανικό που διενεργεί τον έλεγχο και να εμφανίζεται εντός του Δελτίου Ελέγχου (όπως π.χ. με το Δ.Ε.ΔΟ.Τ.Α.).
      Μέχρι σήμερα δεν προβλέπεται, δυστυχώς, σύζευξη ενεργειακής και στατικής αναβάθμισης με αποτέλεσμα η χρηματοδότηση προς τους πολίτες να μονοδρομείται προς την κατεύθυνση της εξοικονόμησης ενέργειας παραβλέποντας το ζωτικό θέμα της σεισμικής ανεπάρκειας του μεγαλύτερου μέρους του δομικού αποθέματος της χώρας.
      Απαραίτητη προϋπόθεση για την ουσιαστική μείωση της σεισμικής διακινδύνευσης είναι η διάρθρωση προγραμμάτων χρηματοδότησης της σεισμικής αναβάθμισης και ιδιωτικών κτιρίων.
      Από μέρους της επιστημονικής κοινότητας έχουν προταθεί νέες στάθμες επιτελεστικότητας και Σεισμικές Κλάσεις (στη λογική των Ενεργειακών Κλάσεων) οι οποίες έχουν ενταχθεί και στην 3η Αναθεώρηση του ΚΑΝ.ΕΠΕ. Κρίνεται σκόπιμη η ανάπτυξη πλαισίου φορολογικών κινήτρων υπό τη μορφή ελαφρύνσεων για την έμμεση χρηματοδότηση των προσεισμικών ενισχύσεων των ιδιωτικών κατασκευών καθώς και η πρόνοια για τους πολίτες που -αντικειμενικά- δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να καλύψουν τη σχετική δαπάνη.
      *Ο κ. Αριστείδης Παπαχρηστίδης είναι Δρ. Πολιτικός Μηχανικός, Πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος Αντισεισμικής Μηχανικής (ΕΤΑΜ), Επικεφαλής Τμήματος Έρευνας και Ανάπτυξης 3DR Engineering Software
    10. Αρθρογραφία

      Engineer

      H ρύθμιση των όρων και των προϋποθέσεων για την προβολή υπαίθριας διαφήμισης καθορίζεται από τις διατάξεις της ΚΥΑ 46526/2020 (ΦΕΚ 3049/Β’/22.07.2020).
      Χώροι στους οποίους απαγορεύεται η προβολή υπαίθριας διαφήμισης Η προβολή υπαίθριας διαφήμισης απαγορεύεται στους εξής χώρους:
      α) Σε αρχαιολογικούς χώρους, ιστορικούς τόπους και στις ζώνες προστασίας γύρω από αυτούς, σε παραδοσιακούς οικισμούς, στον περιβάλλοντα χώρο τους, καθώς και σε τόπους που χαρακτηρίζονται ως ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν κάθε φορά, χωρίς την προηγούμενη έγκριση των αρμοδίων υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού (ΥΠΠΟΑ).
      β) Σε μνημεία, στον περιβάλλοντα χώρο τους ή και στις ζώνες προστασίας τους και παραδοσιακά κτίρια, χωρίς την προηγούμενη έγκριση των αρμοδίων υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού (ΥΠΠΟΑ).
      γ) Σε κτίρια στα οποία στεγάζονται δημόσιες υπηρεσίες και υπηρεσίες των ΟΤΑ και άλλων Ν.Π.Δ.Δ.
      δ) Σε κοιμητήρια, κτίρια ιερών ναών κάθε θρησκείας και δόγματος καθώς και στον περιβάλλοντα χώρο τους.
      ε) Σε επιφάνειες τεχνικών έργων φορέων του δημόσιου τομέα, όπως αυτός προσδιορίζεται στην παρ. 1 του άρθρου 14 του Ν. 2190/1994, όπως τοίχοι αντιστήριξης, γέφυρες, σήραγγες, το κατάστρωμα δρόμων και πεζοδρομίων καθώς και στύλοι και υποσταθμοί εγκαταστάσεων κοινής ωφέλειας.
      στ) Σε στοές κτιρίων.
      ζ) Σε πινακίδες δημόσιας πληροφόρησης, σε πινακίδες οδικής σήμανσης και στους φωτεινούς σηματοδότες οδικής κυκλοφορίας.
      η) Σε χώρους που απαγορεύεται από τις διατάξεις του άρθρου 11 του Ν. 2696/1999 (Α΄ 57), όπως ισχύει.
      θ) Σε εκτάσεις που προστατεύονται από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 3 του Ν. 998/1979 (Α΄289), όπως ισχύει, εξαιρουμένων των περιπτώσεων που ορίζουν ειδικώς οι οικείες διατάξεις.
      Χώροι στους οποίους επιτρέπεται η υπαίθρια διαφήμιση Η προβολή υπαίθριας διαφήμισης επιτρέπεται να διενεργείται μόνο μέσα σε ειδικά διαμορφωμένα πλαίσια (διαφημιστικά πλαίσια), τα οποία τοποθετούνται στους χώρους που έχουν καθοριστεί για την προβολή υπαίθριας διαφήμισης, σύμφωνα με τις διατάξεις των παρ. 1 και 4 του άρθρου 3 και των διατάξεων του άρθρου 5 του Ν. 2946/2001.
      Η τοποθέτηση των διαφημιστικών πλαισίων και οι προδιαγραφές κατασκευής τους διέπονται από τους όρους και τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στον ν. 2946/2001, καθώς και από τους όρους και τις προϋποθέσεις που καθορίζονται με τα επόμενα άρθρο της παρούσας απόφασης.
      Έτσι οι χώροι στους οποίους επιτρέπονται οι υπαίθριες διαφημίσεις είναι:
      Πλατείες και πεζόδρομοι Στέγαστρα στάσεων συγκοινωνιών Χώρους σιδηροδρομικών, λιμενικών και αεροπορικών σταθμών Στάδια Περίπτερα (εκτός από κηρυγμένους παραδοσιακούς οικισμούς ή ιστορικούς τόπους) Περιφράξεις οικοπέδων Γήπεδα εκτός σχεδίου  
      Καθορισμός των προδιαγραφών κατασκευής των διαφημιστικών πλαισίων για την προβολή υπαίθριας διαφήμισης και γενικοί όροι τοποθέτησής τους 1. Τα διαφημιστικά πλαίσια αποτελούνται από ωφέλιμη επιφάνεια και σκελετό (κορνίζα) που συγκρατεί την επιφάνεια αυτή. Η ωφέλιμη επιφάνεια επιτρέπεται να έχει διαστάσεις πολλαπλάσιες του παραλληλόγραμμου 0,70 m x 1,05 m (μονάδα) και μέχρι 32 μονάδες συνολικά, ανάλογα με τη θέση που τοποθετείται το διαφημιστικό πλαί­σιο κατά τα οριζόμενα κατωτέρω. Όταν τοποθετούνται οι μονάδες σε σειρές, ο αριθμός των μονάδων κάθε σειράς πρέπει να είναι ίσος. Το κάτω μέρος του διαφημιστικού πλαισίου, με εξαίρεση τα διαφημιστικά πλαίσια τύπου «ΠΙΖΑ» και «ΡΑΚΕΤΑ» πρέπει να απέχει από το έδαφος το πολύ 0,20m. Ο σκελετός του διαφημιστικού πλαισίου (κορνίζα) πρέπει να έχει μέγιστο πλάτος μέχρι 0,20m.
      2. Τα διαφημιστικά πλαίσια επιτρέπεται να είναι κατασκευασμένα είτε από γαλβανισμένα χαλυβδοελάσματα, είτε από προφίλ αλουμινίου ή από άλλο ανθεκτικό υλικό, καθώς επίσης και από συνδυασμό των προαναφερομένων υλικών. Εσωτερικά πρέπει να φέρουν ενίσχυση έτσι ώστε να εξασφαλίζεται τόσο η απόλυτη σταθερότητα σε πλευρικές ανεμοπιέσεις όσο και το αμετάθετο της κατασκευής.
      3. Η βαφή τους πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η διάρκεια και η σταθερότητά της.
      4. Η στήριξη των σταθερών διαφημιστικών πλαισίων στο έδαφος επιτυγχάνεται με εγκιβωτισμό των κατακόρυφων στοιχείων σε βάση από σκυρόδεμα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, ώστε να εξασφαλίζεται η σταθερή πάκτωσή τους. Η στήριξη των κινητών διαφημιστικών πλαισίων επιτρέπεται να γίνεται με την τοποθέτηση νεκρών φορτίων στη βάση τους, αντί για την πάκτωσή τους στο έδαφος. Σε κάθε περίπτωση απαγορεύεται η τοποθέτηση αντηρίδων.
      5. Για κάθε διαφημιστικό πλαίσιο, υποβάλλεται στον οικείο Δήμο υπεύθυνη δήλωση, υπογεγραμμένη από πολιτικό μηχανικό, με την οποία πιστοποιείται η στατική επάρκεια του διαφημιστικού πλαισίου.
      6. Προκειμένου για φωτεινά ή φωτιζόμενα διαφημιστικά πλαίσια, η ηλεκτρολογική εγκατάσταση, πρέπει να φέρει όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για την ασφαλή λειτουργία της (ασφάλειες, αντιηλεκτροπληξιακοί αυτόματοι διακόπτες, γειώσεις κ.λπ.).
      7. Στα φωτιζόμενα ή φωτεινά διαφημιστικά πλαίσια, η προβολή των διαφημιστικών μηνυμάτων πραγματοποιείται είτε μέσω αφισών είτε μέσω συστημάτων προβολής σύγχρονης τεχνολογίας οπισθίου φωτισμού (digital) ή με δίοδο εκπομπή φωτός (LED) ή μέσω βίντεο ή με συχνότητα εναλλαγής μηνυμάτων όχι μικρότερη των είκοσι (20) δευτερολέπτων ανά μήνυμα. Στα πλαίσια αυτά, η ένταση του φωτισμού δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει κατά περισσότερο από 250 κηρία την ανώτατη ένταση φωτός που υπάρχει στο δημόσιο χώρο στον οποίο βρίσκονται, ώστε να μην προκαλούν θάμβωση στους χρήστες της οδού. Για την ηλεκτροδότηση των διαφημιστικών πλαισίων που επιτρέπεται να είναι φωτεινά ή φωτιζόμενα, υποβάλλονται προς τον αρμόδιο φορέα/ πάροχο υπεύθυνες δηλώσεις αδειούχου εγκαταστάτη, υπογεγραμμένες από διπλωματούχο ηλεκτρολόγο ή μηχανολόγο μηχανικό.
      8. Στα διαφημιστικά πλαίσια που βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 30m από δασικές εκτάσεις ή εκτάσεις με πλούσια βλάστηση, δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν υλικά με πυραντοχή μικρότερη των 240 λεπτών (RF-240).
      9. Τα διαφημιστικά πλαίσια τύπου «ΠΙΖΑ» φέρουν έως δύο ισομεγέθεις επίπεδες επιφάνειες, τοποθετημένες σε κατακόρυφο στύλο. Οι ωφέλιμες επιφάνειες έχουν μέγιστη κατακόρυφη διάσταση 3,00m και μέγιστη οριζόντια 4,00m. Η απόσταση από το έδαφος της κορνίζας της ωφέλιμης επιφάνειας πρέπει να είναι τουλάχιστον 2,5m, ενώ το ανώτατο ύψος αυτής δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 5,50m από το γύρω φυσικό έδαφος.
      10. Τα διαφημιστικά πλαίσια τύπου «ΡΑΚΕΤΑΣ» φέρουν έως δύο ισομεγέθεις επίπεδες ωφέλιμες επιφάνειες, τοποθετημένες αντικριστά σε κατακόρυφο στύλο. Οι ωφέ­λιμες επιφάνειες έχουν μέγιστη κατακόρυφη διάσταση έως 2,00m και μέγιστη οριζόντια έως 1,30m. Η απόσταση από το έδαφος της κορνίζας των ωφέλιμων επιφανειών πρέπει να είναι τουλάχιστον 0,70m. Το ανώτατο ύψος δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 5,00m.
      11. Τα διαφημιστικά πλαίσια τύπου «ΠΥΡΓΟΣ» είναι κυλινδρικά ή τριγωνικά, επιτρέπεται να φέρουν έως τρεις ωφέλιμες επιφάνειες με μέγιστη διατομή 1,50m2 και μέγιστο ύψος 4,20m. Το ανώτατο ύψος δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 5,00m.
      12. Απαγορεύεται η τοποθέτηση διαφημιστικών πλαισίων στο οδόστρωμα των οδών, στις διαχωριστικές νησίδες, στις νησίδες ασφαλείας και στο οδόστρωμα των οδών παρόδιας εξυπηρέτησης, στην ελεύθερη ζώνη όδευσης πεζών, στον οδηγό τυφλών και στα κεκλιμένα επίπεδα (ράμπες και σκάφες), ακόμη και όταν αυτά δεν έχουν διαμορφωθεί.
      13. Απαγορεύεται η τοποθέτηση διαφημιστικών πλαισίων μπροστά από καταστήματα, εμπορικές επιχειρήσεις και κατοικίες, όταν επηρεάζεται ο φωτισμός τους, η θέα τους ή η πρόσβαση σε αυτά.
      14. Απαγορεύεται η τοποθέτηση διαφημιστικών πλαισίων ή κατασκευών που προκαλούν ενόχληση στους χρήστες των κοινοχρήστων χώρων και τους ενοίκους των παρακείμενων κτιρίων, με δονήσεις, θορύβους ή φωτισμό ανώτερο από τα επιτρεπόμενα όρια της παρ. 7.
      15. Τα διαφημιστικά πλαίσια στα γήπεδα εκτός σχεδίου, τοποθετούνται υποχρεωτικά σε ακτίνα τουλάχιστον 1.000m από άλλο διαφημιστικό πλαίσιο.
      16. Η διαφήμιση επικολλάται ή απεικονίζεται στην επιφάνεια των πλαισίων - στοιχείων. Διαφημίσεις που εξέχουν από την επιφάνεια αυτή καθ΄ οποιονδήποτε τρόπο ή είναι ανάγλυφες, απαγορεύονται.
      17. Οι διατάξεις του άρθρου 11 του ν. 2696/1999 (Α΄ 57) καθώς και τυχόν άλλες ειδικές διατάξεις που επιβάλλουν επιπλέον προϋποθέσεις, περιοριστικούς όρους και προδιαγραφές τοποθέτησης διαφημιστικών πλαισίων, συνεχίζουν να ισχύουν.
      Επιτρεπόμενοι τύποι και μεγέθη διαφημιστικών πλαισίων ανάλογα με τη θέση τοποθέτησής τους Ανάλογα με το χώρο που έχει καθοριστεί σύμφωνα με τα άρθρα 3 και 5 του ν. 2946/2001 για την προβολή υπαίθριας διαφήμισης, ο τύπος του διαφημιστικού πλαισίου, το μέγεθος και οι ειδικότεροι όροι και προϋποθέσεις τοποθέτησης τους, καθορίζονται ως εξής:
      ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΙ ΧΩΡΟΙ
      Α. Πλατείες - Πεζόδρομοι
      Στις πλατείες και στους πεζόδρομους επιτρέπεται η τοποθέτηση των διαφημιστικών πλαισίων των προβλεπομένων στο προηγούμενο άρθρο με τους ακόλουθους σωρρευτικούς όρους και προϋποθέσεις:
      α) Κάθε τμήμα του πλαισίου πρέπει να απέχει τουλάχιστον 2,00 μέτρα από το άκρο του ασφαλτοτάπητα κάθε μη πεζοδρομημένης οδού που εφάπτεται στον πεζόδρομο.
      β) Η κορνίζα της ωφέλιμης επιφάνειάς τους πρέπει να απέχει από τη ρυμοτομική γραμμή τουλάχιστον 2,50m.
      γ) Το πλαίσιο τοποθετείται σε θέση και κατά τρόπο που δεν παρεμποδίζει την κυκλοφορία των πεζών και των ατόμων με αναπηρία, την κυκλοφορία των οχημάτων που εισέρχονται ή εξέρχονται στον πεζόδρομο καθώς και την πρόσβαση στα κτίρια που έχουν πρόσοψη σε αυτόν.
      δ) Δεν παρεμποδίζεται η ορατότητα των πινακίδων σήμανσης και των φωτεινών σηματοδοτών.
      ε) Τα διαφημιστικά της παρούσας πρέπει, για λόγους ασφαλείας των πολιτών και δημοσίου συμφέροντος, να έχουν:
      εα) Εγκαταστημένο φωτιστικό σύστημα τέτοιο ώστε να εξασφαλίζεται η φωτεινότητα του περιβάλλοντος χώρου σε ακτίνα τουλάχιστον 1,5 μ περιμετρικά της κατασκευής και
      εβ) Υποδομές για πλήκτρο επικοινωνίας έκτακτης ανάγκης δυνάμενο να συνδεθεί με αρμόδια υπηρεσία, καθώς και κέντρο διαμοιρασμού ασύρματου δικτύου (Hot Spot WiFi).
      Τα διαφημιστικά πλαίσια που τοποθετούνται στις πλατείες επιτρέπεται να είναι φωτεινά ή φωτιζόμενα και να προβάλλουν εναλλασσόμενα μηνύματα, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις παρ. 5, 6, 7 και 8 του άρθρου 3, εκτός αν άλλως έχει προβλεφθεί για τη συγκεκριμένη θέση με την απόφαση καθορισμού χώρων για υπαίθρια διαφήμισης της παρ. 1 του άρθρου 3 του ν. 2946/2001.
      Β. Λοιποί κοινόχρηστοι χώροι.
      Σε πάρκα, άλση, στον αιγιαλό και την παραλία και γενικά σε κάθε άλλο κοινόχρηστο χώρο, απαγορεύεται η τοποθέτηση διαφημιστικών πλαισίων, τόσο μέσα στους κοινόχρηστους αυτούς χώρους, όσο και κατά μήκος του ορίου τους. Προκειμένου για κατοικημένες περιοχές, η απαγόρευση τοποθέτησης διαφημιστικών πλαισίων κατά μήκος του ορίου, καταλαμβάνει σε κάθε περίπτωση όλη την έκταση του πλησιέστερου προς το όριο αυτό πεζοδρομίου της οδού.
      Γ. Στέγαστρα στάσεων.
      Η τοποθέτηση διαφημιστικών πλαισίων στα στέγαστρα στάσεων αναμονής των αστικών και υπεραστικών συγκοινωνιών που βρίσκονται σε οδούς ταχείας κυκλοφορίας, στα εκτός κατοικημένης περιοχής τμήματα των εθνικών, επαρχιακών και δημοτικών οδών, καθώς και στα, εντός κατοικημένης περιοχής, τμήματα των εθνικών, επαρχιακών και δημοτικών οδών που το επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας για τα επιβατηγά οχήματα είναι ανώτερο των 70 χλμ/ώρα, επιτρέπεται μόνο στην παράλληλη, προς τον άξονα της οδού, πλευρά (πλάτη) αυτών, με την προϋπόθεση ότι η πλευρά αυτή ή τμήμα της προβλέπεται να είναι κλειστό.
      Η διαφήμιση επιτρέπεται και στις δύο όψεις των πλαισίων αυτών, εφόσον δεν είναι κάθετες προς τον άξονα οποιασδήποτε άλλης οδού. Στις λοιπές περιπτώσεις επιτρέπεται η τοποθέτηση πλαισίων στην αντίθετη, προς την κατεύθυνση της κυκλοφορίας, πλευρά των στεγάστρων, μεγίστων διαστάσεων 1,40 m (οριζόντια διάσταση) επί 2,00 m (κατακόρυφη διάσταση), καθώς και στην, παράλληλη προς τον άξονα της οδού, πλευρά (πλάτη) αυτών, με την προϋπόθεση ότι οι πλευρές αυτές ή τμήμα αυτών προβλέπεται να είναι κλειστά.
      Όταν τοποθετούνται πλαίσια σε δύο πλευρές των στεγάστρων πρέπει στην πλάτη αυτών να εξασφαλίζεται ελεύθερη δίοδος μήκους τουλάχιστον ενός (1) μέτρου καθ΄ όλο το ύψος αυτής. Η προβολή της διαφήμισης επιτρέπεται και στις δύο όψεις των πλαισίων αυτών. Τα ανωτέρω διαφημιστικά πλαίσια, επιτρέπεται να είναι φωτεινά ή φωτιζόμενα και να προβάλλουν εναλλασσόμενα διαφημιστικά μηνύματα, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις παρ. 5, 6, 7, 8 του άρθρου 3 του παρόντος.
      2. ΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ
      Α. Περιφράξεις οικοπέδων
      α) Οι διαστάσεις της ωφέλιμης επιφάνειας των διαφημιστικών πλαισίων που τοποθετούνται επί των περιφράξεων των οικοπέδων, είναι ακέραια πολλαπλάσια της μονάδας 0,70 Χ 1,05m, με μέγιστο όριο τις 32 μονάδες συνολικά, μέγιστο μήκος τα 11,20m (16 Χ 0,70m) και μέγιστο ύψος 2,10m (2 Χ 1,05m).
      β) Τα διαφημιστικά αυτά πλαίσια, τοποθετούνται υποχρεωτικά κατά μήκος της οικοδομικής γραμμής (με τήρηση των υποχρεωτικών στοών και πρασιών), παράλληλα και ευθύγραμμα με αυτή και όχι σε τεθλασμένες γραμμές.
      γ) Τα διαφημιστικά πλαίσια στις περιφράξεις οικοπέδων, δεν επιτρέπεται να είναι φωτεινά ή φωτιζόμενα.
      Β. Γήπεδα εκτός σχεδίου
      α) Σε γήπεδα εκτός σχεδίου επιτρέπεται η τοποθέτηση διαφημιστικών πλαισίων τύπου «ΠΙΖΑ» ύστερα από άδεια που χορηγείται σύμφωνα με τη διαδικασία της παρ. 2 του άρθρου 5 του ν. 2946/2001 και υπό την προϋπόθεση τήρησης των διατάξεων του άρθρου 11 του ν. 2696/1999.
      β) Δεν επιτρέπεται να είναι φωτεινά ή φωτιζόμενα.
      Γ. Ακάλυπτες μεσοτοιχίες και τυφλές όψεις κτιρίων.
      Στις ακάλυπτες μεσοτοιχίες και τυφλές όψεις των κτιρίων, επιτρέπονται μόνον εικαστικές παρεμβάσεις μη εμπορικού χαρακτήρα, χρηματοδοτούμενες από χορηγίες. Ο χορηγός επιτρέπεται να εμφανίζει σε αυτές την επωνυμία ή το λογότυπό του, σε επιφάνεια όχι μεγαλύτερη από το 2,5% της συνολικής επιφάνειας της εικαστικής παρέμβασης. Η πράξη αυτή αποτελεί διαφήμιση και υπόκειται σε τέλος κατά τις ισχύουσες διατάξεις.
      Διαφημιστικά πλαίσια σε χώρους σιδηροδρομικών, λιμενικών και αεροπορικών σταθμών και σε στάδια και περίπτερα   1. Οι διαφημίσεις σε χώρους σιδηροδρομικών, λιμενικών και αεροπορικών σταθμών καθώς και σε στάδια, τοποθετούνται υποχρεωτικά σε πλαίσια και εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 3 της παρούσας, καθώς και οι διατάξεις της περ. (α) της παρ. 2 Α του προηγούμενου άρθρου. Οι ειδικότερες προδιαγραφές των πλαισίων, οι λοιποί όροι και οι προϋποθέσεις, καθορίζονται από τον φορέα στον οποίο ανήκει η εκμετάλλευση των ανωτέρω χώρων. 2. Στα περίπτερα επιτρέπεται η τοποθέτηση διαφημίσεων φωτεινών ή μη, σε πλαίσιο ύψους 0,40m από τη βάση της στέγης του περιπτέρου. Το πλαίσιο αυτό δεν δύναται να προεξέχει πέραν των επιτρεπόμενων διαστάσεων της βάσης του περιπτέρου. Επί των κινητών προστεγασμάτων (τεντών), χρώματος μπεζ ή λευκού, επιτρέπεται η εκτύπωση διαφημιστικού μηνύματος, μέγιστης νοητής διάστασης 0,75m (κατακόρυφη διάσταση) επί 1,8 m (οριζόντια διάσταση), το οποίο πρέπει να είναι ιδίου περιεχομένου ή σε απόλυτη συνάφεια με αυτό που προβάλλεται στο πλαίσιο του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου. Η διαφήμιση επί του προστεγάσματος επιτρέπεται να είναι φωτιζόμενη και να προβάλλεται επί των τεσσάρων πλευρών αυτού.
      Η ως άνω ρύθμιση δεν εφαρμόζεται σε περίπτερα που βρίσκονται σε κηρυγμένους παραδοσιακούς οικισμούς ή ιστορικούς τόπους.
    11. Αρθρογραφία

      Engineer

      Μόλις 3 στα 10 κτίρια έχουν κατασκευαστεί με σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς στην Ελλάδα - Συνέντευξη με τον Αναστάσιο Σέξτο, πρόεδρο του Ελληνικού Τμήματος Αντισεισμικής Μηχανικής. Αν και οι πρόσφατοι σεισμοί δεν χτύπησαν, ευτυχώς, μεγάλα αστικά κέντρα, κατέδειξαν για άλλη μια φορά πως το δομικό απόθεμα της χώρας παραμένει ευάλωτο απέναντι στον εγκέλαδο.
      Οι εκτεταμένες βλάβες και καταρρεύσεις κυρίως σε λιθόκτιστες κατοικίες και εκκλησίες, στην Σάμο (Οκτώβριος 2020) τη Θεσσαλία (Μάρτιος 2021) και το Αρκαλοχώρι (Οκτώβριος 2021) ανέδειξαν για άλλη μια φορά την πολύ διαφορετική σεισμική τρωτότητα παλαιών και νέων κατασκευών και τον κρίσιμο ρόλο της εφαρμογής των αντισεισμικών κανονισμών στην ασφάλεια των κατασκευών. 
      ethnos.gr/Κεφαλονιά Μόλις 3 στα 10 κτίρια πληρούν σύγχρονες αντισεισμικές προδιαγραφές
      «Το γεγονός αυτό δεν αποτελεί ελληνική ιδιαιτερότητα αλλά είναι το βασικό πρόβλημα σε όλες τις σεισμογενείς περιοχές όπως στην Ιταλία και την Τουρκία για να εστιάσουμε στους άμεσους γείτονές μας. Γι αυτό και διεθνώς η αντισεισμική προστασία αφορά κυρίως τρία επίπεδα:   την αποτύπωση του προφίλ των κτιρίων που δεν έχουν κατασκευαστεί με τους σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς, την εκτίμηση της σεισμικής διακινδύνευσης (seismic risk) του δομικού ιστού σε κάθε περιοχή της χώρας και το οικονομικό σχήμα προσεισμικής ενίσχυσης των κτιρίων που τελούν υπό τη μεγαλύτερη σχετική διακινδύνευση» αναφέρει στο ethnos.gr ο Αναστάσιος Σέξτος, πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος Αντισεισμικής Μηχανικής.
      ethnos.gr/Δαμάσι Ως προς το πρώτο, την απάντηση δίνει η διεξοδική μελέτη απογραφής τους δομικού αποθέματος του Εθνικού Προγράμματος Αντισεισμικής Ενίσχυσης Υφισταμένων Κατασκευών ΑΝΤΥΚ/ ΕΠΑΝΤΥΚ (1998-2005) του ΤΕΕ διακρίνοντας τα κτίρια σε κατηγορίες προ της εφαρμογής των πρώτων αντισεισμικών διατάξεων του 1959, του Α/Κ του 1985 που ακολούθησε των σεισμών της Θεσσαλονίκης (1978) και της Αθήνας (1981), του Α/Κ ΝΕΑΚ του 1995 και του πλέον σύγχρονου Κανονισμού ΕΑΚ2000 που αποτέλεσε απότοκο της εμπειρίας του σεισμού της Αθήνας του 1999. 
      πηγή: ΕΠΑΝΤΥΚ (ΤΕΕ) Σύμφωνα με την μελέτη αυτή 7 στα 10 ιδιωτικά κτίρια (περίπου 2,5 εκατομμύρια σε απόλυτους αριθμούς κατά τη φάση της απογραφής) έχουν χτιστεί πριν από το 1985. Ενδεικτικά, υπολογίζεται ότι:
      5% αφορά κατασκευές πριν το 1920, 11% κτίρια από το 1920 μέχρι το 1945 και  17% από το 1946 μέχρι το 1960. Από το 1961 μέχρι το 1970 κατεγράφησαν 735.791 κτίρια (18%), από το 1971-1980 737.575 κτίρια (18%) και μεταξύ 1981-1985 404,303 (10%). Συνολικά περίπου το 80% αυτών έχει χρήση κατοικίας.
      πηγή: ΕΠΑΝΤΥΚ (ΤΕΕ) «Αν και από την ολοκλήρωση της ανωτέρω απογραφής έχει προφανώς εκσυγχρονιστεί σε έναν βαθμό το δομικό απόθεμα της χώρας η κατηγοριοποίηση αυτή καταδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος: ένα μεγάλο ποσοστό των κτιρίων (περίπου το 70% σήμερα) έχουν σχεδιαστεί με διατάξεις οι οποίες απέχουν σημαντικά από τις ισχύουσες τόσο σε σχέση με τα σεισμικά φορτία σχεδιασμού όσο και από άποψη απαιτήσεων κατασκευαστικής διαμόρφωσης (αυτού που ονομάζουμε «ικανοτικού» σχεδιασμού) μέσω του οποίου μειώνεται δραστικά η πιθανότητα κατάρρευσης σε περίπτωση ισχυρού σεισμού» εξήγησε ο κ. Σέξτος.
      πηγή: ΕΠΑΝΤΥΚ (ΤΕΕ) Χωρίς προσεισμικό έλεγχο το 75% των δημόσιων κτιρίων
      Την ίδια ώρα, με πολύ αργούς ρυθμούς εξελισσόταν μέχρι πρόσφατα ο προσεισμικός έλεγχος των κτιρίων του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα στα οποία εργάζονται και εξυπηρετούνται καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες. Εκτιμάται ότι παρά το γεγονός ότι ο έλεγχος αυτός ξεκίνησε πριν από 20 χρόνια, ακόμη και σήμερα πάνω από το 75% παραμένει σε εκκρεμότητα. 
      πηγή: ΕΠΑΝΤΥΚ (ΤΕΕ) πηγή: ΕΠΑΝΤΥΚ (ΤΕΕ) «Είναι θετικό το γεγονός ότι μέσα από το πρόγραμμα «Αντώνης Τρίτσης» χρηματοδοτείται πλέον η προσεισμικός έλεγχος στους Ο.Τ.Α. Σε κάθε περίπτωση όμως ο έλεγχος και η ιεράρχηση της σχετικής σεισμικής διακινδύνευσης δεν είναι αυτοσκοπός. Ο πραγματικός στόχος είναι η προσεισμική ενίσχυση των κτιρίων με τη μέγιστη διακινδύνευση το οποίο βέβαια προϋποθέτει την σχετική χρηματοδότηση» προσθέτει. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για όλα τα έργα υποδομής, όπως είναι οι γέφυρες, τα συγκοινωνιακά έργα και τα λιμάνια.
      ethnos.gr/O πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος Αντισεισμικής Μηχανικής Αναστάσιος Σέξτος Τι σημαίνει, όμως, ακριβώς διακινδύνευση; Δεν μπορούμε απλώς να εντοπίσουμε τις κατασκευές που έχουν χτιστεί χωρίς αντισεισμικό κανονισμό;
      «Δυστυχώς όχι, διότι το πρόβλημα είναι πιο σύνθετο. Για παράδειγμα μπορεί να υπάρχει ένα κτίριο στην Ξάνθη με μεγαλύτερη τρωτότητα αν υποθέσουμε ότι έχει κατασκευαστεί προ της ισχύος του πρώτου αντισεισμικού κανονισμού του ‘59 αλλά να είναι καλά συντηρημένο και καθώς ανήκει σε μια περιοχή με χαμηλή σεισμική επικινδυνότητα να τελεί εν τέλει υπό συνολικά μικρότερη πιθανοτική σεισμική διακινδύνευση σε σχέση με ένα μεταγενέστερο κτίριο της δεκαετίας του ‘70 που βρίσκεται στη Λευκάδα ή στην Κεφαλονιά (ενδεικτικά περιοχές του Ιονίου που ανήκουν στην υψηλότερη Ζώνη σεισμικότητας ΙΙΙ). Άρα το να απομονώσουμε τις παλαιότερες κατασκευές απλουστεύει μεν αλλά δεν εντοπίζει σωστά στο πρόβλημα. Για τον λόγο αυτόν, όταν γίνεται προσεισμικός έλεγχος μεγαλύτερη σχετική βαρύτητα αποκτά ο συνδυασμός της τρωτότητας και της σεισμικής επικινδυνότητας των κατασκευών».
      ethnos.gr/Δαμάσι Στάθμιση της πυκνότητας δόμησης
      Στο πλαίσιο της σεισμικής διακινδύνευσης πρέπει να σταθμιστεί και η πυκνότητα δόμησης (exposure) διότι αναπόφευκτα, η ίδια σεισμική επιτάχυνση μπορεί να επιφέρει πολύ περισσότερες βλάβες ή καταρρεύσεις σε ένα αστικό κέντρο όπως συνέβη στον σεισμό του 1999 στην Αθήνα ή στην Θεσσαλονίκη.
      «Οι σύγχρονες κατασκευές πράγματι συμπεριφέρθηκαν εξαιρετικά στους πρόσφατους σεισμούς γεγονός που δείχνει πως ένα μέρος του προβλήματος το έχουμε αντιμετωπίσει σωστά. Δεν πρέπει όμως να μας εφησυχάζει το γεγονός ότι βλάβες εμφάνισαν κυρίως παλαιά κτίρια».
      πηγή: ΕΠΑΝΤΥΚ (ΤΕΕ) Δεν είναι τυχαίο για παράδειγμα, ότι κατά το σεισμό της Σάμου τον Οκτώβριο του 2020 κατέρρευσαν στην πόλη της Σμύρνης 6 κτίρια και χάθηκαν πάνω από 100 ανθρώπινες ζωές πολύ μακριά (70km) από το επίκεντρο υπό μια σεισμική ένταση μόλις της τάξης των (0.10-0.15g) η οποία ήταν μόλις το 50% αυτής που μετρήθηκε στη Σάμο κατά τον ίδιο σεισμό και το 20% αυτής που καταγράφηκε πρόσφατα στο Αρκαλοχώρι (0.60g).
      Αυτό συνέβη, όπως εξηγεί ο κ. Σέξτος γιατί σε μια πόλη 5 εκατομμυρίων όπως είναι η Σμύρνη είναι στατιστικά πολύ πιθανότερο να υπάρχει αυθαίρετη δόμηση, σημαντικές κακοτεχνίες ή συνοικίες ολόκληρες δομημένες σε μαλακά εδάφη από ότι σε μια αγροτική περιοχή με σποραδική δόμηση. Κατά συνέπεια, «η μη ύπαρξη εκτεταμένων βλαβών κατά τους πρόσφατους σεισμούς πρέπει να συσχετιστεί και με το επίκεντρο αυτών ως προς τα αστικά κέντρα».
      ethnos.gr/Κουτσόχερο Πρέπει να αλλάξει ο Αντισεισμικός Κανονισμός;
      «Οι ισχύοντες Αντισεισμικοί Κανονισμοί κρίνονται ως απολύτως επαρκείς τουλάχιστον με βάση όσων γνωρίζουμε σήμερα. Επιπλέον, επίκειται η έκδοση ενός πρωτότυπου διεθνώς Κανονισμού για την Αποτίμηση και τις Δομητικές Επεμβάσεις της Τοιχοποιίας (ΚΑ.Δ.Ε.Τ.) που θα συμπληρώσει του υφιστάμενους σύγχρονους κανονισμούς για κτίρια από Οπλισμένο Σκυρόδεμα δηλαδή τον Ευρωκώδικα 8, τον Ελληνικό Αντισεισμικό Κανονισμό 2000 και τον Κανονισμό Επεμβάσεων (ΚΑΝ.ΕΠΕ).
      Συνεπώς με εξαίρεση τον χάρτη σεισμικής επικινδυνότητας που καθορίζει τα σεισμικά φορτία σχεδιασμού κτηρίων και υποδομών, ο οποίος ούτως ή άλλως μπορεί περιοδικά να αναθεωρείται όσο αυξάνονται οι ενόργανες μετρήσεις της σεισμικής κίνησης στην Ελλάδα και ενδεχομένως την καλύτερη κατηγοριοποίηση των εδαφών, το κανονιστικό πλαίσιο σχεδιασμού αντισεισμικών κτηρίων είναι σύγχρονο και συγκρίσιμο με τους πιο προηγμένους κανονισμούς διεθνώς. Το βασικό μας πρόβλημα δεν είναι ο Α/Κ αλλά ότι ένα μεγάλο μέρος του δομικού αποθέματος είναι γερασμένο» επισημαίνει ο κ. Σέξτος.
      ethnos.gr/Σάμος Τι πρέπει να γίνει - Το ιταλικό μοντέλο
      Σύμφωνα με τον ίδιο πρέπει να πραγματοποιείται ο προσεισμικός έλεγχος δομικής τρωτότητας στο πλαίσιο της Ηλεκτρονικής Ταυτότητας Κτηρίου και να καταστεί υποχρεωτικός για κάθε μεταβίβαση ακινήτου κατ’ αναλογία με το Πιστοποιητικό Ενεργειακής Απόδοσης. «Χωρίς να υποτιμά κανείς τη σημασία της ενεργειακής αναβάθμισης των κτιρίων, αυτή δεν επαρκεί αν αυτό δεν είναι ασφαλές». Πάγια θέση του Ελληνικού Τμήματος Αντισεισμικής Μηχανικής, του ΤΕΕ και του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδας είναι η θεσμοθέτηση ενός προγράμματος παρόμοιου με το «ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ» ή/και ενός σχήματος φορολογικής ανταποδοτικότητας κατά το πρότυπο της Ιταλίας, η οποία να χρηματοδοτεί άμεσα ή έμμεσα την προσεισμική ενίσχυση ιδιωτικών κτιρίων ως συνάρτηση του στόχου επιτελεστικότητας (δηλ. του βαθμού αναβάθμισης από τις προδιαγραφές ενός παλαιότερου κανονισμού προς έναν νεότερο).
      Σε σχέση με τα δημόσια κτίρια και τις υποδομές απαιτείται  ταυτόχρονα, όπως λέει ο κ. Σέξτος, να εκσυγχρονιστεί το σύνολο του πλαισίου του προσεισμικού ελέγχου, για τη γρηγορότερη συλλογή και ηλεκτρονική διαχείριση των δεδομένων αξιοποιώντας έξυπνες συσκευές και τεχνολογίες, αυτόματη αποτύπωση σε χάρτη, διασύνδεση με το Κτηματολόγιο, τη Στατιστική Υπηρεσία και την Ηλεκτρονική Ταυτότητα του Κτιρίου. Σημαντικό μέτρο είναι και η άρση της επικινδυνότητας ετοιμόρροπων ή/και μη κατοικημένων κτηρίων με στατικά προβλήματα, τηρουμένων όλων των απαιτούμενων μέτρων ασφαλείας όσο διαρκεί η μετασεισμική ακολουθία, καθώς και η αποσαφήνιση του θεσμικού πλαισίου για την διενέργεια υποστυλώσεων και καθαιρέσεων σε ιδιωτικά κτήρια συμπεριλαμβανομένης της διευθέτησης επικαλύψεων αρμοδιοτήτων.
      Στο σεισμό της Αθήνας το 1999 χάθηκε το 3% του ΑΕΠ μέσα σε 20 δευτερόλεπτα
      «Πρέπει να γίνει κατανοητό από την Πολιτεία ότι για κάθε ευρώ που επενδύεται στην αντισεισμική θωράκιση της χώρας, το οικονομικό όφελος σε διάστημα μερικών δεκαετιών μπορεί να είναι από 5πλάσιο έως 10πλάσιο αν συνυπολογιστούν εκτός από τις άμεσες απώλειες και οι έμμεσες απώλειες από την απορρύθμιση της οικονομικής και κοινωνικής ζωής» τονίζει ο κ. Σέξτος και προσθέτει: «Για παράδειγμα έχει υπολογιστεί από τον Ο.Α.Σ.Π. ότι κατά τον σεισμό της Αθήνας του 1999 χάθηκε περίπου το 3% του ΑΕΠ μέσα στα 20 δευτερόλεπτα που διήρκησε ο σεισμός. Αν θέλουμε συνεπώς η οικονομική ανάπτυξη να είναι αειφόρος, θα πρέπει να επενδύσουμε στοχευμένα σήμερα ώστε να μειωθεί αύριο το άμεσο και το έμμεσο κόστος της σεισμικής δραστηριότητας στη χώρα μας. Ταυτόχρονα θα πρέπει να προστατευθεί η ανθρώπινη ζωή, όχι γιατί ο σεισμικός κίνδυνος είναι ο μοναδικός ή ο κύριος παράγοντας διακινδύνευσης, αλλά διότι η επιστήμη έχει πλέον προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό που δεν δικαιολογείται πλέον απώλεια ανθρώπινης ζωής από κατάρρευση κατασκευών λόγω σεισμού». 
      πηγή: ΕΠΑΝΤΥΚ (ΤΕΕ) πηγή: ΕΠΑΝΤΥΚ (ΤΕΕ) πηγή: ΕΠΑΝΤΥΚ (ΤΕΕ) πηγή: ΕΠΑΝΤΥΚ (ΤΕΕ)
    12. Αρθρογραφία

      Engineer

      Eνα από τα θέματα που απασχολούν πολλούς πολίτες είναι η κληρονομιά, που τους αφήνει ένα οικείο πρόσωπο, είτε με διαθήκη, είτε χωρίς διαθήκη. Εκτός από τα έξοδα σύνταξης του συμβολαίου αποδοχής και την φορολογία, που ενδεχομένως θα προκύψει, πολλοί έρχονται αντιμέτωποι και με αυθαίρετα κτίσματα ή προσθήκες, που έγιναν στο ακίνητο από τον θανόντα ιδιοκτήτη του, κατά το παρελθόν και τα οποία παραμένουν «κρυφά» στον Δήμο, στην Πολεοδομία, στο Ε9, στη ΔΕΗ, στο Κτηματολόγιο κλπ, δηλαδή είναι αδήλωτα. Κι ενώ οι κληρονόμοι ουδεμία ευθύνη φέρουν για την κατάσταση των ακινήτων τα οποία κληρονομούν, από την άλλη μεριά τους απασχολεί το ερώτημα: Τί πρέπει να κάνουν για να αποκτήσουν το ακίνητο χωρίς βάρη; Μάλιστα το πρόβλημα πολλές φορές είναι μεγάλο, γιατί ο κάθε κληρονόμος κληρονομεί εξ αδιαθέτου ιδανικά μερίδια αδιαίρετα πολλών ακινήτων (συνήθως πολύ χαμηλής αξίας στην επαρχία) και είναι δύσκολο έως και ανέφικτο όλοι μαζί οι κληρονόμοι να συμφωνήσουν για την τακτοποίηση των αυθαιρέτων, λόγω του μεγάλου κόστους, με αποτέλεσμα να σκέπτονται αν πρέπει να προβούν στην αποδοχή κληρονομίας. Έτσι τα τελευταία χρόνια πολλοί κάνουν αποποίηση κληρονομιά, για να μην μπλέξουν με την εφορία και τις άλλες υπηρεσίες.
      Μπορούν οι κληρονόμοι να προχωρήσουν σε δήλωση αποδοχής κληρονομιάς όταν υφίστανται αυθαίρετα κτίσματα και κατασκευές εντός του κληρονομούμενου ακινήτου;
       Η δήλωση αποδοχής κληρονομιάς και η μεταγραφή της, μπορεί να γίνει κανονικά αφού εκφεύγει του πεδίου εφαρμογής της νέας πολεοδομικής νομοθεσίας για τα αυθαίρετα (απαγόρευση μεταβιβάσεως καθώς και επισύναψη υπεύθυνης δήλωσης ιδιοκτήτη και βεβαίωσης μηχανικού). Όμως, οι κληρονόμοι θα πρέπει να προβούν οπωσδήποτε στη σύνταξη νέου εξαρτημένου από το ΕΓΣΑ 87 (δορυφορικό σύστημα αναφοράς), προκειμένου να έχουν την ακριβή μέτρηση του οικοπέδου και όλων των κτισμάτων και κατασκευών που βρίσκονται μέσα σε αυτό, προκειμένου να γίνει ο υπολογισμός της αξίας του ακινήτου και να πληρωθούν οι αναλογούντες φόροι, ώστε να μην προβούν αργότερα σε διόρθωση της αποδοχής και πληρωμή συμπληρωματικών φόρων.
      Πειράζει που στην διαθήκη δεν συμπεριελήφθησαν και οι αυθαίρετες προσθήκες της κατοικίας;
      Όχι, γιατί στις προηγούμενες δεκαετίες, ήταν πολύ συνηθισμένο γεγονός, οι ιδιοκτήτες να κτίζουν με νόμιμη οικοδομική άδεια το κυρίως σπίτι και στη συνέχεια λόγω αναγκών να προσθέτουν κι έναν επιπλέον χώρο (π.χ. κουζίνα, λουτρό, αποθήκη). Μάλιστα, επειδή γνώριζαν ότι ήταν αυθαίρετες αυτές οι κατασκευές δεν τις δήλωναν σε καμία δημόσια αρχή από το φόβο της επιβολής προστίμων. Στην αποδοχή κληρονομιάς θα ληφθεί υπόψη η καταγραφή της έκτασης οικοπέδου και κτισμάτων σύμφωνα με το πρόσφατο τοπογραφικό διάγραμμα και θα γίνει η διόρθωση των στοιχείων (ΤΑΠ, Ε9, ΕΝΦΙΑ κλπ) του θανόντος, προκειμένου να ταυτίζονται με την πραγματικότητα.
      Τι γίνεται όταν το κόστος της νομιμοποίησης των αυθαιρέτων κατασκευών σε ένα κληρονομούμενο ακίνητο είναι μεγάλο και δεν μπορεί να καταβληθεί από τους κληρονόμους;
      Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να υποβληθεί αίτηση στο ηλεκτρονικό σύστημα αυθαιρέτων του ΤΕΕ και αντί της τακτοποίησης να πληρωθεί το αναλογούν παράβολο και να δηλωθεί, ότι θα εκδοθεί άδεια νομιμοποίησης των κτισμάτων (αν επιτρέπεται από τους όρους δόμησης της περιοχής) ή άδεια κατεδάφισης των αυθαιρέτων κατασκευών. Προϋπόθεση είναι τα κτίσματα να έχουν ανεγερθεί μέχρι τις 27 Ιουλίου του 2011.
      Υπάρχει και η περίπτωση να πραγματοποιηθεί η μεταβίβαση με την καταβολή του ποσοστού 30% του συνολικού ποσού του προστίμου των αυθαιρέτων και το υπόλοιπο ποσό να πληρωθεί με δόσεις από τους κληρονόμους, με ειδική μνεία στο σχετικό συμβολαιογραφικό έγγραφο.
      Ποια θεωρούνται αυθαίρετα κτίρια και κατασκευές και πρέπει να τακτοποιηθούν;
      Σύμφωνα με το νόμο που ισχύει σήμερα, τα αυθαίρετα χωρίζονται σε πέντε (5) κατηγορίες ανάλογα με το χρόνο ανέγερσής τους και τη βαρύτητα της αυθαιρεσίας. Ανάλογα της κατηγοριοποίησης αυτής είναι και τα πρόστιμα που επιβάλλονται σε κάθε περίπτωση.
      Οι κατηγορίες αυθαιρέτων είναι:
      ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 1: Όλες οι αυθαίρετες κατασκευές επικρατούσας χρήσης κατοικίας προ του 1975 (είτε έχουν, είτε δεν έχουν οικοδομική άδεια).
      ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 2: Αυθαίρετα προ της 01/01/1983 (είτε έχουν, είτε δεν έχουν οικοδομική άδεια).
      ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 3: Όλες οι μικροπαραβάσεις σε ακίνητα που έχουν ανεγερθεί με οικοδομική άδεια, όπως μείωση υποχρεωτικής φύτευσης, προσθήκη μονώσεων, πέργκολες, μικρές αλλαγές εξωτερικών διαστάσεων, θέσεις και διαστάσεις κουφωμάτων, μικρές διαμορφώσεις εδάφους, κτιριοδομικές παραβάσεις, πρόχειρες ξύλινες κατασκευές κ.λπ. για όλες τις υπερβάσεις.
      ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 4: Για αυθαίρετες κατασκευές μετά το 1983 με παραβίαση α) μέχρι 20% κάλυψης και δόμησης και ύψους β) μέχρι 40% κάλυψης και δόμησης και 20% του ύψους ΚΑΙ δεν υπερβαίνουν τα 250τμ για κατοικία και 1000τμ για λοιπές χρήσεις γ) ημιυπαιθρίων χώρων εκτός σχεδίου μέχρι 60% κάλυψης και δόμησης ύψους σε σύγκριση με την οικοδομική άδεια και δ) αυθαίρετη αλλαγή χρήσεως εντός σχεδίου.
      ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 5: Αυθαίρετες κατασκευές και αυθαίρετες αλλαγές χρήσεως που δεν περιλαμβάνονται στις ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ 1 έως 4. Δηλαδή: α) Τα εξ ολοκλήρου αυθαίρετα, β) Αυθαίρετες κατασκευές που παραβιάζουν σε ποσοστό μεγαλύτερο του 40% τα πολεοδομικά μεγέθη κάλυψης, δόμησης και μεγαλύτερο του 20% το πολεοδομικό μέγεθος του ύψους που προβλέπονται από τους όρους δόμησης της περιοχής ή αυτούς που ίσχυαν κατά τον χρόνο έκδοσης της οικοδομικής άδειας και υπερβαίνουν τα 250 τ.μ. για χρήση κατοικίας ανά ιδιοκτησία και τα 1.000 τ.μ. κτιρίου για τις λοιπές χρήσεις.
      Μέχρι πότε μπορούμε να δηλώσουμε τα αυθαίρετα κτίσματα που κληρονομούμε;
      Για τις κατηγορίες 1, 2, 3 και 4 αυθαιρέτων, οι ιδιοκτήτες από κληρονομική διαδοχή, έχουν στη διάθεσή τους προκειμένου να τα τακτοποιήσουν ένα χρονικό περιθώριο ως το τέλος Μαρτίου 2026. Τα αυθαίρετα κατηγορίας 5 (τα μεγάλα αυθαίρετα), που αποκτώνται κατόπιν κληρονομικής διαδοχής, εφόσον η αίτηση υπαγωγής υποβληθεί εντός ενός (1) έτους από την προθεσμία του άρθρου 1847 του Αστικού Κώδικα (περί αποποίησης κληρονομιάς) μπορούν να τακτοποιηθούν το αργότερο μέχρι τις 31.12.2025. Προσοχή όμως, γιατί αυτό το χρονικό περιθώριο, δεν σημαίνει πως πρόκειται για παράταση. Κι αυτό διότι κάθε χρόνο έχει αύξηση του προστίμου κατά 5% και σύνδεση με την εφαρμογή για την Ηλεκτρονική Ταυτότητα Κτιρίου.
      Ποιοι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων βρίσκονται στη δυσκολότερη θέση;
      Οπως προαναφέρθηκε, στη δυσκολότερη θέση βρίσκονται οι ιδιοκτήτες των αυθαιρέτων που ανήκουν στη λεγόμενη κατηγορία 5.
      Τι πρόστιμο πληρώνω για ένα εξ ολοκλήρου αυθαίρετο και σε πόσες δόσεις μπορώ να το εξοφλήσω;
      Καταρχήν για την υπαγωγή του αυθαιρέτου απαιτείται η καταβολή ενός παραβόλλου που υπολογίζεται ως εξής:
      α) 250 ευρώ για αυθαίρετη κατασκευή/χρήση μέχρι 100 τ.μ.
      β) 500 ευρώ για κτίριο/χρήση άνω των 100 τ.μ. και μέχρι 500 τ.μ.
      γ) 1.000 ευρώ για κτίριο/χρήση άνω των 500 τ.μ. και μέχρι 2.000 τ.μ.
      δ) 4.000 ευρώ για κτίριο/χρήση άνω των 2.000 τ.μ. και μέχρι 5.000 τ.μ.
      ε) 10.000 ευρώ για κτίριο/χρήση άνω των 5.000 τ.μ.
      Το πρόστιμο υπολογίζεται ανάλογα με το μέγεθος, την τιμή ζώνης της περιοχής, την παλαιότητα και άλλα πολεοδομικά μεγέθη.
       Μπορεί να εξοφληθεί σε έως και 100 μηνιαίες δόσεις με ελάχιστο ποσό δόσης τα 50 ευρώ, ενώ δίνεται η δυνατότητα έκπτωσης 20% στην εφάπαξ καταβολή ή 10% στην καταβολή του 30% του αναλογούντος προστίμου.
      Επίσης τα πρόστιμα διαμορφώνονται, για τις υπόλοιπες 4 κατηγορίες αυθαιρέτων ως εξής:
      -        Προσαυξάνεται κατά 10%, αν η αυθαίρετη κατασκευή ή χρήση βρίσκεται σε περιοχές προστασίας για τις οποίες έχουν εκδοθεί και ισχύουν Προεδρικά Διατάγματα καθορισμού όρων δόμησης.
      -        Προσαυξάνεται κατά 25%, αν η αυθαίρετη κατασκευή ή χρήση υπαχθεί από την 1η Οκτωβρίου 2021 μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2022.
      -        Προσαυξάνεται κατά 30%, αν η αυθαίρετη κατασκευή ή χρήση υπαχθεί στις διατάξεις του νόμου από την 1η Οκτωβρίου 2022 μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2023.
      -        Προσαυξάνεται κατά 35%, αν η αυθαίρετη κατασκευή ή χρήση υπαχθεί από την 1η Οκτωβρίου 2023 μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2024.
      -        Προσαυξάνεται κατά 40%, αν η αυθαίρετη κατασκευή ή χρήση υπαχθεί στις διατάξεις του νόμου από την 1η Οκτωβρίου 2024 μέχρι τις 31 Μαρτίου 2026.
      Εγώ ως κληρονόμος δεν γνωρίζω την χρονολογία κατασκευής των αυθαιρέτων για να υπολογιστεί το πρόστιμο. Πως μπορω να εξακριβώσω το χρόνο κατασκευής τους;
      Ο χρόνος κατασκευής των αυθαιρέτων αποδεικνύεται από τις σχετικές αεροφωτογραφίες που δίνονται κατόπιν παραγγελίας από την Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού και το Ελληνικό Κτηματολόγιο.
      Πέραν της αεροφωτογραφίας, ο χρόνος εγκατάστασης μιας αυθαίρετης κατασκευής ή αυθαίρετης αλλαγής χρήσης, αποδεικνύεται με έγγραφο φορολογικής ή άλλης δημόσιας αρχής (π.χ. πρώτη ηλεκτροδότηση ακινήτου από την ΔΕΗ, μισθωτήριο συμβόλαιο, Ε9, παλιό συμβόλαιο κλπ.) στο οποίο να αναφέρεται το ακίνητο και η χρήση του όπως αυτή περιγράφεται κατά την υπαγωγή του, στο ηλεκτρονικό σύστημα του ΤΕΕ.
      Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ
      τοπογράφου - πολεοδόμου μηχανικού
      [email protected]
    13. Αρθρογραφία

      Engineer

      Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα γιορτάστηκαν στο Floral τα 80ά γενέθλια της μπλε πολυκατοικίας, που ορθώνεται, αγέρωχη και αλώβητη, γωνία Αραχώβης και Θεμιστοκλέους, στα πολύπαθα Εξάρχεια. Οι παλιές πολυκατοικίες, κυρίως εκείνες του Μεσοπολέμου, είναι οι γριές, αρχοντικές κοκότες της αθηναϊκής πολεοδομίας: κοκέτες και μοναχικές, μέσα «στη φοβερή ερημία του πλήθους» των κατοπινών ακαλαίσθητων πολυκατοικιών, χωρίς έπαρση, αφήνοντας σ’ εκείνον που «βοτανολογεί την άσφαλτο» να εντοπίσει τη παλιά σαγήνη τους, μέσα από τις ρυτίδες της γερασμένης πρόσοψης και τα αξεσουάρ τους, τα φθαρμένα ξύλινα ρολά, τα παλιά ασανσέρ και τα εγκαταλελειμμένα πλέον θυρωρεία.
       
      Η μπλε πολυκατοικία των Παναγιωτάκου-Παπαλουκά-Αντωνόπουλου, που χτίστηκε το 1933-34 και δεσπόζει της πλατείας Εξαρχείων, δεν είναι απλώς μία από τις «αρχοντικές κοκότες» της Αθήνας, ανάμεσά τους και η περίφημη πολυκατοικία Λογοθετόπουλου του Κυπριανού Μπίρη, της οδού Μπουμπουλίνας, που στέγασε παλιότερα τη Γενική Ασφάλεια («ταράτσα κι απομόνωση»), αλλά και το υπουργείο Πολιτισμού. Είναι η «γειτονιά καθ’ ύψος», όπως εύστοχα τη χαρακτήρισε η ομότιμη καθηγήτρια του ΕΜΠ Μάρω Καρδαμίτσα-Αδάμη, στη (δυστυχώς, υπερβολικά λιτή) μονογραφία της «Η μπλε πολυκατοικία» (Libro), που συστέγασε σημαντικές μορφές της πολιτικής (Τσιγάντες, κόρη του Ιω. Μεταξά, οικογένεια Κύρκου) και καλλιτεχνικής ζωής του τόπου (τα ζεύγη Παξινού-Μινωτής, Μυράτ-Ζουμπουλάκη, Βέμπο-Τραϊφόρος). Ξεχωρίζει για την ιδιοφυή αρχιτεκτονική σύλληψη, που κατάφερε να ενσωματώσει δημιουργικά στο σχέδιο όλες σχεδόν τις πρωτοπόρους αντιλήψεις του μοντερνισμού, από το Neues Bauen μέχρι το Bauhaus, επιφέροντας μέσα από την «αιτιότητα του μικρού» (G. Bachelard, «Η ποιητική του χώρου»), αλλά και τις καινοτόμους χρήσεις κοινοχρήστων χώρων μία ριζοσπαστική αντίληψη για τη συγκατοίκηση: στην ταράτσα υπήρχαν πισίνα, χώροι για παιδικές δραστηριότητες και δώμα δεξιώσεων, όπου «φιλοξενήθηκαν» μέχρι και Γερμανοί αξιωματικοί τα χρόνια της Κατοχής, όταν στα φωτεινά διαμερίσματά της ο «Μίδας» του στρατηγού Χριστόδουλου Τσιγάντε και η οικογένεια Κύρκου μάχονταν, μαζί με άλλους πατριώτες, για την Απελευθέρωση, ενώ τα υπόγειά της, όπου λειτουργούσε στα μεσοπολεμικά χρόνια χοροδιδασκαλείο, χρησίμευσαν συχνά ως καταφύγιο στους επικείμενους βομβαρδισμούς, που, τραγική ειρωνεία, δεν πραγματοποιήθηκαν στην Κατοχή, στην «ανοιχτή πόλη», αλλά ακολούθησαν στον Εμφύλιο.
       

       
      Αρκεί μία επίσκεψη στην μπλε πολυκατοικία για να ανακαλύψει κανείς, όχι χωρίς μελαγχολία, όλες τις αρετές εκείνης της δημιουργικής γενιάς (πολύ προτού η λέξη γίνει άθυρμα στα κομματικά λεξιλόγια), που έκλεινε μέσα της την Ελλάδα, αλλά γνώριζε και τις προκλήσεις της νεωτερικότητας: φαντασία, έμπνευση και δημιουργικότητα αποτυπώνονται στις λεπτομέρειες του φωτεινού αστικού interieur, αλλά και στον σχεδιασμό των κοινοχρήστων χώρων. Μία διπλή εξώπορτα στον διάδρομο θυμίζει δίφυλλη είσοδο κινηματοθεάτρου, με την ξύλινη επένδυση, τις κάθετες χειρολαβές και το απαραίτητο «φινιστρίνι» (μια ψευδαίσθηση ταξιδιού με πλοίο), που κοσμεί και τις πόρτες του ασανσέρ, τα δύο «κιόσκια» της κεντρικής εισόδου, από τη Θεμιστοκλέους, όπου παλιότερα το ένα στέγαζε καπνοπωλείο και το απέναντι ήταν το θυρωρείο, παραπέμπουν σε γκισέ κινηματογράφου, τα εσωτερικά μπαλκόνια προς τους φωταγωγούς συνδέουν τα αντικριστά διαμερίσματα, καθώς μεσολαβεί ο «ανελκυστήρας υπηρεσίας», η κουζίνα ως «χώρος εργαστηρίου», στα πρότυπα του Werkbund.
       
      Ο ογδοντάχρονος βίος της μπλε πολυκατοικίας είναι το άγραφο μυθιστόρημα του αστεακού τοπίου και της πεφωτισμένης, αστικής τάξης, στον αντίποδα του καραγάτσειου «10».
       
      Ή, με τα λόγια του Λε Κορμπυζιέ: «C’ est tres beau»!
       
      Πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_29/12/2013_544401
    14. Αρθρογραφία

      Engineer

      Ο πολεοδομικός σχεδιασμός αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα για την καλύτερη διαβίωση των κατοίκων των πόλεων.
      Σήμερα 95 χρόνια μετά την εφαρμογή του Νομοθετικού Διατάγματος του 1923, βάσει του οποίου γίνεται ο πολεοδομικός σχεδιασμός των πόλεων και οικισμών, διαπιστώνεται ότι η «απελευθέρωση» δρόμων, πλατειών, παιδικών χαρών και άλλων κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων δεν έχει γίνει πράξη σε μεγάλο βαθμό.
      Αυτό οφείλεται στην πολυπλοκότητα της νομοθεσίας αφού το βάρος της αποζημίωσης «πέφτει» στους ωφελούμενος παρόδιους ιδιοκτήτες, που πρέπει να «πληρώσουν» κι αυτοί για την δημιουργία των κοινόχρηστων χώρων. Ανασταλτικός παράγοντας επίσης είναι η οικονομική δυσπραγία των Δήμων για την αποζημίωση των ρυμοτομούμενων ιδιοκτησιών για κοινόχρηστους χώρους καθώς και των αρμόδιων Οργανισμών και Υπηρεσιών για αποζήμιωση λόγω αναγκαστικών απαλλοτριώσεων για δημιουργία κοινωφελών χώρων. Έτσι οι απαιτούμενες διοικητικές πράξεις, όπως είναι η πράξη αναλογισμού, τακτοποίησης και προσκύρωσης πολλές φορές μένουν ανεφάρμοστες με αποτέλεσμα ο πολίτης να εμπλέκεται σε μια μακροχρόνια αναζήτηση λύσεων στον κυκεώνα της γραφειοκρατίας.
      Τι είναι η αναγκαστική απαλλοτρίωση; Με τον όρο αναγκαστική απαλλοτρίωση εννοούμε την αφαίρεση της κυριότητας της ιδιοκτησίας, με διοικητική πράξη της διοίκησης, λόγω δημόσιας ωφέλειας, ύστερα από την καταβολή πλήρους αποζημίωσης στον ιδιοκτήτη.
      Ποια είναι τα στάδια της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης; Τα στάδια της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης είναι :
      1) κήρυξη της απαλλοτρίωσης,
      2) προσδιορισμός της αποζημίωσης από το δικαστήριο στην Περιφέρεια του οποίουβρίσκεται το ακίνητο,
      3) αναγνώριση των δικαιούχων της αποζημίωσης,
      4) συντέλεση της απαλλοτρίωσης που επέρχεται από την καταβολή της πλήρους αποζημίωσης στον δικαιούχο, η οποία πρέπει να καταβληθεί εντός 18 μηνών, από την έκδοση της απόφασης τουδικαστηρίου.
      Εμένα με υποχρεώνει ο Δήμος να δώσω μέρος του οικοπέδου μου στον διπλανό ιδιοκτήτη για να μπορέσει να χτίσει. Μπορώ να αρνηθώ ; Πράγματι, για να μπορέσει να κτισθεί ένα οικόπεδο θα πρέπει να έχει το ελάχιστο πρόσωπο και το ελάχιστο εμβαδόν που η ισχύουσα νομοθεσία ορίζει για την περιοχή που βρίσκεται το ακίνητο. Για να επιτευχθεί αυτό, πιθανώς θα πρέπει να αλλάξει η θέση και το σχήμα των γειτονικών οικοπέδων. Αυτό γίνεται με μια ειδικής μορφής απαλλοτρίωση, που ονομάζεται προσκύρωση. Η προσκύρωση είναι μια διοικητική πράξη που εκδίδεται με ευθύνη της πολεοδομίας, με την οποία αφαιρείται η κυριότητα από τον ιδιοκτήτη ενός ακινήτου και απονέμεται στον ιδιοκτήτη ενός άλλου ακινήτου. Σε πολλές περιπτώσεις για την εφαρμογή του σχεδίου πόλης έχουμε εκτός από αφαίρεση ιδιοκτησίας και ανταλλαγή εδαφικών τμημάτων μεταξύ γειτονικών ιδιοκτησιών. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται τακτοποίηση.
      Τι είναι ακριβώς η τακτοποίηση; Τακτοποίηση είναι η ενέργεια, μέσω μιας διοικητικής πράξης, με την οποία γίνεται η ανταλλαγή εδαφικών τμημάτων γειτονικών ιδιοκτησιών, έτσι ώστε να αποκτήσουν την κατάλληλη μορφή για τηνκαλλίτερη δυνατή εκμετάλλευσή τους. Με άλλα λόγια, η τακτοποίηση αποτελεί το μέσο για να επιτευχθεί η αρτιότητα - οικοδομησιμότητα του ακινήτου, που γίνεται με ανάλογες προσκυρώσεις ανταλλαγές εδαφικών τμημάτων των υπό τακτοποίηση οικοπέδων.
      Τι είναι η πράξη αναλογισμού αποζημίωσης οικοπέδων; Οι πράξεις αναλογισμού διακρίνονται οι παρακάτω περιπτώσεις:
      1) ΠΡΑΞΗ ΑΝΑΛΟΓΙΣΜΟΥ, που αφορά την απαλλοτρίωση των οικοπέδων ή των τμημάτων οικοπέδων που δεσμεύονται για την εφαρμογή του σχεδίου πόλης. Σημειώνεται ότι προηγείται του αναλογισμού η τακτοποίηση των οικοπέδων, προκειμένου πάντοτε να υποχρεούνται για αποζημίωση τα τακτοποιημένα οικόπεδα.
      2) ΠΡΑΞΗ ΑΝΑΛΟΓΙΣΜΟΥ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑΣ ΑΝΑΓΚΗΣ, η οποία πραγματοποιείται όταν επείγει η διάνοιξη οδού του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου. Στην περίπτωση αυτή επισπεύδων είναι ο οικείος δήμος ή το δημόσιο.
      Ο αναλογισμός είναι η διαδικασία μέσα από την οποία καθορίζονται τα επιμέρους ρυμοτομούμενα τμήματα προς αποζημίωση, οι ιδιοκτήτες που θα το αποζημιώσουν και το μέτρο της επιβάρυνσης του καθενός από αυτούς.
      Τι γίνεται για τους κοινωφελείς χώρους; Στους χώρους ειδικού προορισμού, όπως είναι οι χώροι σχολείων, αθλητικών εγκαταστάσεων κ.λπ. δεν συντάσσονται πράξεις τακτοποίησης και αναλογισμού αποζημίωσης οικοπέδων αλλά η απόκτηση των χώρων γίνεται με μέριμνα και δαπάνες των οικείων φορέων, είτε με ελεύθερη συναλλαγή, είτε με αναγκαστική απαλλοτρίωση.
      Δηλαδή για τον δρόμο που περνά μπροστά από το οικόπεδό μου θα πληρώσω εγώ παρ’ όλο που θα διέρχονται αυτοκίνητα και θα ωφελείται όλη η πόλη; Σύμφωνα με την πολεοδομική νομοθεσία υπόχρεοι αποζημίωσης των ρυμοτομούμενων ακινήτων είναι οι ωφελούμενοι παρόδιοι ιδιοκτήτες και ο Δήμος. Ως ωφελούμενοι παρόδιοι νοούνται οι ιδιοκτήτες των οποίων τα ακίνητα έχουν πρόσωπο επί των οδών, των πλατειών και γενικά των κοινόχρηστων χώρων, που προβλέπονται από το ρυμοτομικό σχέδιο ή αποκτούν πρόσωπο επί αυτών μετά την τακτοποίησή τους. Επίσης, οι μη άρτιες ιδιοκτησίες που έχουν κτίσματα μόνιμης μορφής θεωρούνται ωφελούμενες παρόδιες ιδιοκτησίες και βαρύνονται με την αντίστοιχη υποχρέωση.
      Ως ωφελούμενοι παρόδιοι ιδιοκτήτες νοούνται οι παρακάτω:
      Οικείος Δήμος, Ιδιοκτήτες ακινήτων που τακτοποιούνται με πρόσωπο στην οδό (παρόδιοι), Χώροι ειδικού προορισμού, Νεκροταφεία, Αρχαιολογικοί χώροι, Ιστορικά διατηρητέα μνημεία, κλπ, Ιδιοκτήτες διηρημένων ιδιοκτησιών, Ιδιοκτήτες μη άρτιων ιδιοκτησιών, που έχουν κτίσμα μονίμου μορφής, Ιδιοκτήτες ιδιοκτησιών εκτός σχεδίου με πρόσωπο στις περιφερειακές οδούς του εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως, Ιδιοκτήτες ιδιοκτησιών εκτός σχεδίου με πρόσωπο σε καθορισμένη γραμμή αιγιαλού και παραλίας. Εμένα μου παίρνει ο δρόμος τμήμα του οικοπέδου μου και ο Δήμος μού λέει ότι δεν δικαιούμαι αποζημίωσης. Γιατί συμβαίνει αυτό; Κατά τη σύνταξη της πράξης αναλογισμού γίνεται ο υπολογισμός των υποχρεώσεων, που βαραίνουν κάθε ωφελούμενο παρόδιο ιδιοκτήτη. Αυτό γίνεται λαμβάνοντας υπόψη το εμβαδό των ρυμοτομούμενων τμημάτων των οικοπέδων και τον ακόλουθο επιμερισμό τους για αποζημίωση σε κάθε ωφελούμενο παρόδιο ιδιοκτήτη. Η νομοθεσία όμως βάζει και κάποια όρια:
      α) Για παράδειγμα απαγορεύεται να επιβαρύνονται οι παρόδιες ιδιοκτησίες κατά έκταση μεγαλύτερη του μισού της οικοδομήσιμης επιφάνειάς τους. Το εμβαδόν, που υπολείπεται για αποζημίωση από την υπόψη ιδιοκτησία επιβαρύνει τον Δήμο. Για παράδειγμα εάν το εμβαδόν ενός οικοπέδου είναι 300τ.μ. τότε η επιβάρυνσή του δεν μπορεί να ξεπερνά τα 150τ.μ. Στην περίπτωση, που οι συνολικές υποχρεώσεις της ιδιοκτησίας είναι 200 τ.μ., για τα 50τ.μ. θα επιβαρυνθεί ο Δήμος.
      β) Οι υποχρεώσεις των παρόδιων ιδιοκτητών για τη διάνοιξη οδών φθάνουν μέχρι τη ζώνη των 15μ.
      γ) Για την αποζημίωση των δημιουργούμενων πλατειών, αλσών κλπ κοινοχρήστων χώρωνδιανοιγόμενων για πρώτη φορά, βαρύνεται για την αποζημίωση κάθε οικόπεδο με πρόσωπο επί των παραπάνω χώρων για επιφάνεια ζώνης οικοπέδων πλάτους 20 μ.
      Εχω ένα ακίνητο με σπίτι σε ένα δρόμο εκτός σχεδίου και θέλω να γίνει μια ανταλλαγή και προσκύρωση με τον γείτονα για να διαπλατυνθεί ο δρόμος και αυτός αρνείται. Μπορώ να ζητήσω τακτοποίηση και προσκύρωση; Η τακτοποίηση και η προσκύρωση ως πράξεις εφαρμογής του σχεδίου πόλεως, δεν εφαρμόζονται σε γήπεδα εκτός σχεδίου πόλεως, παρά μόνο αν είναι οικόπεδα που βρίσκονται εντός εγκεκριμένου σχεδίου πόλης.
      Ποια τα στάδια της πράξης αναλογισμού; Συντάσσεται τοπογραφικό διάγραμμα (σε ΕΓΣΑ 87), που αποτυπώνει την υπάρχουσα κατάσταση στην περιοχή και επί αυτού τοποθετούνται οι καθορισμένες Ρυμοτομικές - Οικοδομικές Γραμμές του σχεδίου πόλης και οι κοινόχρηστοι ή κοινωφελείς χώροι. Γίνεται με ειδική πρόσκληση της πολεοδομίας η υπόδειξη των ορίων από τους ιδιοκτήτες, καθώς και από τους παρόδιους για όλες τις ιδιοκτησίες που θα πάρουν μέρος στην Πράξη Αναλογισμού. Γίνεται έρευνα τίτλων ιδιοκτησίας και ειδοποιούνται επίσημα όλοι οι ιδιοκτήτες. Συντάσσεται η πράξη, με την οποία αναλύονται οι υποχρεώσεις του κάθε ωφελούμενου παρόδιου που έχει υποχρέωση αποζημίωσης. Γνωστοποίηση της πράξης του περιεχομένου της στους ενδιαφερόμενους ιδιοκτήτες (συνήθως γίνεται κοινοποίηση με δικαστικό επιμελητή). Ο ενδιαφερόμενος ιδιοκτήτης έχει το δικαίωμα υποβολής ένστασης. Στη συνέχεια οι ενστάσεις μαζί με τη συνταχθείσα Πράξη Αναλογισμού και σχετική εισήγηση του Δήμου υποβάλλονται για να εξεταστούν στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση της οικείας Περιφέρειας και υπάρχουν οι ακόλουθες δυνατότητες: α) Να κυρωθεί η πράξη με την έκδοση της σχετικής απόφασης οπότε στη συνέχεια είναι δυνατή η εφαρμογή της.
      β) Να μην γίνει αποδεκτή η κύρωση της πράξης οπότε και διατάσσεται η ανασύνταξή της.
      Εμένα μου παίρνουν το οικόπεδό μου για δρόμο και εδώ και 20 χρόνια δεν αποζημιώνομαι. Τί να κάνω; Εφόσον έχει παρέλθει 15ετία από την έγκριση του σχεδίου πόλης, μπορείτε να ζητήσετε άρση ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης. Σε περίπτωση που υπάρχει απόφαση έγκρισης της πράξη αναλογισμού μετά την 5ετία επέρχεται αυτοδίκαια άρση της απαλλοτρίωσης, εφόσον ο ιδιοκτήτης αιτηθεί τροποποίησης του σχεδίου πόλης, με την προϋπόθεση να μην έχει ασκηθεί αίτηση για το δικαστικό καθορισμό της αποζημίωσης, να έχει παρέλθει 18μηνο από τη δημοσίευση είτε της απόφασης προσωρινού καθορισμού της αποζημίωσης είτε της απόφασης οριστικού καθορισμού της αποζημίωσης ή δεν έχει καθορισθεί αποζημίωση εξωδίκως.
      Λόγω αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, προσκύρωσης, τακτοποίησης και αναλογισμού Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου - πολεοδόμου μηχανικού [email protected]
      Διαβάστε περισσότερα στο: https://www.taxydromos.gr/Real Estate/338209-ti-prepei-na-gnwrizoyme-gia-ta-barh-toy-akinhtoy.html
    15. Αρθρογραφία

      Engineer

      Χρηματοδότηση από 50% έως και 100% ανέργων που θέλουν να ανοίξουν επιχειρήσεις ή ήδη είχαν κάνει έναρξη αλλά και μικρών τουριστικές επιχειρήσεων προκηρύσσονται σταδιακά μετά τις εκλογές, καθώς αναμένεται να ανάψει το «πράσινο» φως για τέσσερα νέα προγράμματα του καινούριου ΕΣΠΑ συνολικού προϋπολογισμού 280 εκατ. ευρώ.
      Αναλυτικά οι νέες δράσεις είναι:
       
      1. Ενίσχυση της ρευστότητας και στήριξης της απασχόλησης
       
      Πρόκειται για πρόγραμμα που θα προκηρυχθεί αμέσως μετά τις εκλογές από το υπουργείο Οικονομίας και τον ΟΑΕΔ. Ο συνολικός προϋπολογισμός ανέρχεται σε 60 εκ ευρώ.
       
      Ο αριθμός των εκτιμώμενων ωφελουμένων ανέρχεται σε 10.000 άτομα/επιχειρήσεις. Το πρόγραμμα θα απευθύνεται σε
       
      Νέους Ελεύθερους Επαγγελματίες, πρώην ανέργους, που έκαναν έναρξη επαγγέλματος από την 1/1/2014 και μετά καθώς και
       
      σε επιχειρήσεις που πραγματοποίησαν καθαρή αύξηση της απασχόλησης μετά την 1/1/2015 προσλαμβάνοντας άνεργο.
       
      Σύμφωνα με το σχεδιασμό, η δράση στόχο έχει να καλύψει αναδρομικά για το 2015 (με ανώτατο όριο τα 15.000 ευρώ) τις δαπάνες των νέων ελεύθερων επαγγελματιών (ενοίκια, πάγια, ασφαλιστικές εισφορές, ποσοστό επί του εξοπλισμού) ή να επιδοτήσει με 450 ευρώ μηνιαίως τη νέα θέση εργασίας που δημιουργήθηκε υπό την δέσμευση της επιχείρησης για διατήρηση της θέσης αυτής για αντίστοιχους μήνες.
       
      2. Ενίσχυση της Αυτοαπασχόλησης Πτυχιούχων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης
       
      Στόχος είναι:
       
      η ενίσχυση πτυχιούχων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, άνω των 25 ετών, άνεργων ή ελεύθερων επαγγελματιών για την άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας συναφούς με την ειδικότητά τους και,
       
      η ενίσχυση της απασχόλησης με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας
       
      Δυνητικοί δικαιούχοι της δράσης είναι πτυχιούχοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, άνω των 25 ετών, οι οποίοι κατά την υποβολή της αίτησης θα πρέπει να είναι:
       
      άνεργοι εγγεγραμμένοι στα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ ή
      φυσικά πρόσωπα που ασκούν επαγγελματική δραστηριότητα, χωρίς να έχουν σχέση μισθωτής εργασίας που θα δραστηριοποιηθούν ή δραστηριοποιούνται επαγγελματικά ως ατομικές επιχειρήσεις, σε δραστηριότητα συναφή με την ειδικότητά τους
       
      Οι δαπάνες που επιδοτούνται κατά 100% κινούνται από 5.000 έως 25.000 ευρώ.
       
      Οι επαγγελματικές δραστηριότητες που θα χρηματοδοτηθούν από το πρόγραμμα ενδεικτικά είναι οι ακόλουθες: Ιατρού, οδοντιάτρου, κτηνιάτρου, φυσιοθεραπευτή, βιολόγου, ψυχολόγου, μαίας, δικηγόρου, αρχιτέκτονα, μηχανικού, τοπογράφου, χημικού, γεωπόνου, γεωλόγου, δασολόγου, ωκεανογράφου, σχεδιαστή, δημοσιογράφου, συγγραφέα, διερμηνέα, ξεναγού, μεταφραστή, καθηγητή ή δασκάλου, καλλιτέχνη γλύπτη ή ζωγράφου ή σκιτσογράφου ή χαράκτη, ηθοποιού, μουσικού, χορευτή, χορογράφου, σκηνοθέτη, σκηνογράφου, ενδυματολόγου, διακοσμητή, οικονομολόγου, αναλυτή, προγραμματιστή, ερευνητή ή συμβούλου επιχειρήσεων, λογιστή ή φοροτέχνη, αναλογιστή, κοινωνιολόγου και κοινωνικού λειτουργού κ.α.
       
      Ειδικότερα οι επιλέξιμες δαπάνες θα αφορούν σε:
      επαγγελματικό εξοπλισμό
      λειτουργικό κόστος (ενοίκια επαγγελματικού χώρου, ασφαλιστικές εισφορές, δαπάνες υπηρεσιών κοινής ωφέλειας)
      δαπάνες προβολής και δικτύωσης
      κόστος μισθωτής εργασίας (σε περίπτωση πρόσληψης υπαλλήλου)
      αμοιβές τρίτων, γενικό εξοπλισμό.

      Ο προϋπολογισμός της δράσης είναι 50 εκατ. ευρώ. Θα υλοποιηθεί σε δύο κύκλους των 25 εκατ. ευρώ (1ος κύκλος το 2015 και 2ος κύκλος το 2016). Σκοπός είναι η επιδότηση 2.800 πτυχιούχων και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας από όσους κάνουν προσλήψεις.
       
      Το χρονοδιάγραμμα της δράσης προβλέπει:
       
      Προδημοσίευση προκήρυξης: Σεπτέμβριος 2015
       
      Διαγωνιστική διαδικασία επιλογής Ενδιαμέσου Φορέα που θα τρέξει τη δράση: Οκτώβριος 2015
       
      Προκήρυξη - Υποβολές προτάσεων Α’ κύκλου: Δεκέμβριος 2015- Μάρτιος 2016
       
      Εντάξεις Α’ κύκλου και έναρξη υλοποίησης: Ιούνιος 2016
       
      Ολοκλήρωση επενδύσεων: σε 24 μήνες από την έναρξη
       
      3. Νεοφυής Επιχειρηματικότητα
       
      Σκοπός της δράσης είναι η ανάπτυξη υγιούς νεοφυούς επιχειρηματικότητας που θα συνδέεται άμεσα με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
       
      Για το λόγο αυτό το πρόγραμμα στοχεύει: Στη δημιουργία πολύ μικρών και μικρών, νέων, βιώσιμων επιχειρήσεων με έμφαση σε καινοτόμα σχέδια καθώς και
      Στην ενίσχυση της απασχόλησης με την πρόσληψη τουλάχιστον ενός ατόμου.
      Δικαιούχοι είναι φυσικά πρόσωπα άνω των 25 ετών οι οποίοι κατά την υποβολή της αίτησης:
       
      είναι άνεργοι εγγεγραμμένοι στα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ ή
      ασκούν επαγγελματική δραστηριότητα χωρίς να έχουν σχέση μισθωτής εργασίας.
       
      Σημειώνεται ότι στον οδηγό εφαρμογής του προγράμματος θα τεθούν και εισοδηματικά κριτήρια.
       
      Οι δαπάνες που θα καλυφθούν κατά 100% θα πρέπει να είναι έως 50.000 ευρώ.
       
      Οι ενισχυόμενες δραστηριότητες θα αφορούν στους παρακάτω Τομείς Προτεραιότητας:
      Αγροδιατροφή, Ενέργεια, Πολιτιστικές και Δημιουργικές Βιομηχανίες, Εφοδιαστική Αλυσίδα, Περιβάλλον, Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ), Υγεία, Φάρμακα, Υλικά, Κατασκευές.
       
      Ειδικότερα χρηματοδοτούνται δαπάνες:
      παραγωγικός εξοπλισμός,
      λειτουργικό κόστος (ενοίκια επαγγελματικού χώρου, ασφαλιστικές εισφορές, δαπάνες υπηρεσιών κοινής ωφέλειας
      δαπάνες προβολής και δικτύωσης
      κόστος μισθωτής εργασίας (στην περίπτωση πρόσληψης υπαλλήλου)
      αμοιβές τρίτων, γενικός εξοπλισμός
      Ο προϋπολογισμός της δράσης ανέρχεται σε 120 εκατ. ευρώ. Θα υλοποιηθεί σε δύο κύκλους των 60 εκατ. ευρώ (1ος κύκλος το 2015 και 2ος κύκλος το 2016).
      Ωφελημένες θα είναι 2500 νέες επιχειρήσεις και εκτιμάται ότι θα φέρουν 4500 νέες θέσεις εργασίας
      Ο χρονικός προγραμματισμός της δράσης προβλέπει:
      Προδημοσίευση προκήρυξης: Σεπτέμβριος 2015
      Διαγωνιστική διαδικασία επιλογής Ενδιαμέσου Φορέα: Οκτώβριος 2015.
      Προκήρυξη - Υποβολές προτάσεων Α’ κύκλου: Δεκέμβριος 2015- Μάρτιος 2016.
      Εντάξεις Α’ κύκλου και έναρξη υλοποίησης: Ιούνιος 2016.
      Ολοκλήρωση επενδύσεων: σε 24 μήνες από την έναρξη.

      4. Εκσυγχρονισμός τουριστικών μονάδων
       
      Ενίσχυση Τουριστικών Επιχειρήσεων για τον εκσυγχρονισμό τους και την ποιοτική αναβάθμιση των παρεχομένων υπηρεσιών. Σκοπός της δράσης είναι ο εκσυγχρονισμός, η ποιοτική αναβάθμιση και ο εμπλουτισμός των παρεχόμενων προϊόντων και υπηρεσιών των υφιστάμενων πολύ μικρών και μικρών επιχειρήσεων, του τουρισμού, ώστε να βελτιώσουν την θέση τους στην εσωτερική και διεθνή τουριστική αγορά. Οι δαπάνες που χρηματοδοτούνται κατά 50% θα κυμαίνονται από 30.000 ευρώ έως 300.000 ευρώ.
       
      Οι μικροί επιχειρηματίες μπορούν να επιδοτηθούν για τις ακόλουθες ενέργειες:
      Εκσυγχρονισμός και ποιοτική αναβάθμιση των κτιριακών και λοιπών υποδομών
      Παρεμβάσεις εξοικονόμησης ενέργειας / ύδατος
      Παρεμβάσεις εμπλουτισμού του προσφερόμενου προϊόντος με νέες υπηρεσίες (επέκταση σε εναλλακτικές μορφές, παρεμβάσεις για ΑΜΕΑ, κλπ)
      Πιστοποιήσεις υποδομών και υπηρεσιών
      Προβολή - Προώθηση των επιχειρήσεων σε αγορές στόχους
      Αμοιβές Συμβούλων
      Μισθολογικό κόστος υφιστάμενου ή νέου προσωπικού

      Ο προϋπολογισμός της δράσης είναι 50 εκατ. ευρώ. Θα υλοποιηθεί σε δύο κύκλους, (25 εκ. ευρώ έκαστος).
       
      Εκτιμάται ότι από τη δράση θα ωφεληθούν από 600 έως 700 τουριστικές μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις (ανάλογα με τους προϋπολογισμούς των εγκεκριμένων Επενδυτικών σχεδίων).
       
      Το χρονοδιάγραμμα της δράσης προβλέπει:
       
      Προδημοσίευση προκήρυξης: Σεπτέμβριος 2015
      Διαγωνιστική διαδικασία επιλογής Ενδιαμέσου Φορέα: Οκτώβριος 2015
      Προκήρυξη - Υποβολές προτάσεων Α’ κύκλου: Δεκέμβριος 2015 - Μάρτιος 2016
      Εντάξεις Α’ κύκλου και έναρξη υλοποίησης: Ιούνιος 2016
       
      Ολοκλήρωση επενδύσεων: σε 24 μήνες από την έναρξη.
       
      Πηγή: http://www.athensvoice.gr/article/%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/%CF%84%CE%AD%CF%83%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CF%83%CF%80%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82
    16. Αρθρογραφία

      Engineer

      Τις τελευταίες ημέρες σημειώνονται έντονες αντιδράσεις διότι ανεγέρθηκαν ή ανεγείρονται δεκαώροφα και ενδεκαώροφα κτίρια στην περιοχή Μακρυγιάννη – Κουκάκι, κάτω από την Ακρόπολη. Υπό τα αδιάφορα ή ένοχα βλέμματα των αρμοδίων φορέων (δήμου Αθηναίων και υπουργείων Πολιτισμού και Περιβάλλοντος) και βάσει των ισχυόντων και απαράδεκτων όρων δόμησης, υποβαθμίζεται το μνημείο της παγκοσμίου πολιτιστικής κληρονομιάς. Είναι εμφανής η οπτική, ηχητική και περιβαλλοντική ρύπανση και αυτονόητες οι επιβαρύνσεις των δικτύων κυκλοφορίας και των πάσης φύσεως υποδομών.
      Εντέλει η κατοικία εκδιώκεται, συνοδευόμενη από τις δραματικές αυξήσεις των τιμών των ενοικίων. Δικαιολογημένα λοιπόν, ένα ευρύ δίκτυο συλλόγων και κατοίκων, στους οποίους περιλαμβάνονται η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού και ο Σύλλογος των Αθηναίων, διαμαρτύρονται ζητώντας την άμεση προστασία των περιοχών γύρω από την Ακρόπολη. Ζητούν την άμεση θέσπιση ηπιοτέρων όρων δομήσεως και την επανεξέταση όλων των διοικητικών πράξεων, που αφορούν στις εγκρίσεις ανέγερσης τεραστίων κτιρίων που δεν εναρμονίζονται με τα μέτρα της περιοχής και τα γειτνιάζοντα μνημεία.
      Το πενταώροφο κτίριο

      Δεν είναι βεβαίως η πρώτη φορά που προκύπτουν παρόμοιοι προβληματισμοί και κινητοποιήσεις. Σε εποχή κατά την οποία μελετώνται οι τρόποι της πλέον επωφελούς προστασίας αλλά και αξιοποίησης των μνημείων μας, προκειμένου να προσελκυσθούν επενδυτές και οικονομικά οφέλη και να προβληθεί η χώρα, παρόμοιες πρακτικές φέρνουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Κάτι παρόμοιο όμως συνέβη και το 1955 και είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέρων ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκε το ζήτημα από την πολιτεία. Πρωθυπουργός της χώρας ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και υπουργός Δημοσίων Έργων ο Λάμπρος Ευταξίας.
      Με πρωτοφανή ταχύτητα, το έτος εκείνο, ξεφύτρωσε μία πολυκατοικία στη συμβολή της Διονυσίου Αρεοπαγίτου με την οδό Θρασύλλου. Στο εκρηκτικό περιβάλλον που αναπτυσσόταν η μεταπολεμική Αθήνα, υπό το βάρος της αστυφιλίας και της ανοικοδόμησης, εμφανίστηκε η πενταώροφη κατασκευή, στο πλάι του θεάτρου του Διονύσου και εισχωρώντας ουσιαστικά στο ευπαθές περιβάλλον γύρω από την Ακρόπολη. Το ζήτημα είχε βεβαίως μεγάλη προϊστορία, αντίστοιχη με τη σημερινή.
      Ο Κώστας Μπίρης
      Από τα προπολεμικά χρόνια είχαν δοθεί αγώνες για να προστατευθεί το περιβάλλον του υπέρτατου μνημείου. Μάλλον θεία βουλήσει, στην κατάλληλη υπηρεσιακή θέση του δήμου Αθηναίων είχε βρεθεί ο Κώστας Η. Μπίρης. Έγινε ο διαχρονικός υπερασπιστής της πόλης, ο οποίος με επιστημονική τεκμηρίωση, πλούσια αρθρογραφία και αποφασιστικότητα απέτρεψε την προσπάθεια αύξησης του ύψους των οικοδομών γύρω από την Ακρόπολη.
      Αλλά όπως αναφέρει ο ίδιος, στο έργο του «Αγώνες και Μελέτες για την σύγχρονη Αθήνα» (1958), μετά την απελευθέρωση εμφανίσθηκαν νέα πρόσωπα και επικράτησαν νέα ήθη στα πολεοδομικά ζητήματα και το σχέδιο πόλεως. Το 1948, με διάταγμα, αυξήθηκε το ύψος των οικοδομών κατά 5% στην πρόσοψη και κατά 10% στο μέγιστο ύψος. «Διά του τρόπου αυτού ου μόνον επηυξήθη ο προϋπάρχων πλεονασμός ύψους, αλλά προσετέθη εις τούτον και το άτοπον από αισθητικής απόψεως της διαταράξεως της ομοιομορφίας ύψους οικοδομών» έγραφε ο Κ. Μπίρης, ο οποίος μόλις αντιλήφθηκε τι συνέβη κάτω από την Ακρόπολη, με την ανέγερση της πολυκατοικίας, κυριολεκτικώς ρίχτηκε στη «μάχη».
       
      Το αποτέλεσμα των εξελίξεων του 1955, όπως το αποτύπωσε ο Κ. Μπίρης: Διαμορφώθηκε μικρό πάρκο στη θέση που υπήρχε η πολυκατοικία (σημειώνεται με γραμμοσκίαση).
      Το υπόμνημα
      Συνέταξε μακροσκελέστατο υπόμνημα διαμαρτυρίας και το παρέδωσε στον δήμαρχο Αθηναίων Παυσανία Κατσώτα, προκειμένου να το αποστείλει στην Διεύθυνση Οικισμού του υπουργείου Δημοσίων Έργων. Πράγματι, ο δήμαρχος υπέγραψε το μνημειώδες υπόμνημα και το απέστειλε στο αρμόδιο υπουργείο, του οποίου ηγείτο ο Λάμπρος Ευταξίας. Αφού αναφερόταν η ιστορική διάσταση του ζητήματος, τέθηκε επί τάπητος το ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος, του αρχαιολογικού τοπίου και της θέας της Ακρόπολης. Ζητούσε να ανακληθεί το υφιστάμενο διάταγμα και να αποκατασταθεί η ισορροπία στην περιοχή. Το ζήτημα έλαβε διαστάσεις και προκάλεσε προβληματισμούς στις αρμόδιες και εμπλεκόμενες υπηρεσίες.
      Αρωγοί στις θέσεις του Κ. Μπίρη προσήλθαν οι αρχιτέκτονες και οι αρχαιολόγοι, ενώ οι υπηρεσίες του υπουργείου Δημοσιών Έργων θεωρούσαν σύννομο το έργο της ανέγερσης της πολυκατοικίας. Ο έμπειρος τεχνικός χρησιμοποίησε την οδό που γνώριζε. Φρόντισε να δημοσιοποιήσει το γεγονός χρησιμοποιώντας έντυπα, τα οποία διαχρονικά έδειχναν ευαισθησία στα ζητήματα των Αθηνών. Ανάμεσά τους και η εφημερίδα που είχε μακρά παράδοση και συμμετείχε σε σημαντικούς αγώνες για τη διάσωση των λόφων, διατήρησης του παραδοσιακού οικιστικού πλούτου της πόλης, την εξάπλωση του πρασίνου κ.ά.
      Επίθεση «Εστίας»
      Εξάλλου η κατάσταση δεν ήταν εύκολη. Δεν ήταν διατεθειμένες όλες οι εφημερίδες, κυρίως οι κυβερνητικές, να εμπλακούν εις βάθος με μια τέτοια υπόθεση και εναντίον της πανίσχυρης κυβέρνησης του Κ. Καραμανλή. Οπότε ο Κ. Μπίρης παρείχε πληροφορίες στην «Εστία» προκειμένου να αναδείξει με αξιοπιστία το ζήτημα. Έτσι ως ο πλέον θερμός σύμμαχος στον αγώνα του εμφανίστηκε η «Εστία», η οποία εξαπέλυσε πραγματική εκστρατεία, μη φειδόμενη χαρακτηρισμών για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ως γνωστόν του ασκούσε αυστηρή κριτική, λόγω του Κυπριακού, και τα δηκτικά της σχόλια αποτελούν σημαντική σελίδα της ιστορίας της ελληνικής δημοσιογραφίας.
      Στις 7 Νοεμβρίου 1955 και υπό τον τίτλο «Οι εχθροί της Ακροπόλεως», έγραφε η «Εστία»: «Το απίστευτον σκάνδαλον της πολυκατοικίας των 20 μέτρων, που θα καλύψη την θέαν της Ακροπόλεως ─ καθώς κατήγγειλαν επισήμως η Ανωτάτη Σχολή Αρχιτεκτόνων και το Αρχαιολογικόν Συμβούλιον─ αποσιωπάται επιμελώς από τας κυβερνητικάς εφημερίδας, αφ’ ής επληροφορήθησαν αύται, ότι η άδεια εδόθη κατά διαταγήν του τέως Υπουργού Δημοσίων Έργων, του αποκαλουμένου και “νέου Περικλέους” (σ.σ. Κων/νος Καραμανλής) υπό τον Άγγλων της Κύπρου.
      »Και όμως το σκάνδαλον είναι ακόμη μεγαλείτερον από ό,τι είχομεν αρχικώς πιστεύσει. Εν πρώτοις, η έκτασις επί της οποίας κτίζεται είναι χώρος αρχαιολογικός, δεδομένου ότι, καθ’ όλους τους αρχαίους και νεωτέρους συγγραφείς, ευρίσκεται εκεί περίπου το Ωδείον των κλασσικών αθηναϊκών χρόνων, που έπρεπε να έχη ήδη ανασκαφή. Δεύτερον δε, φαίνεται ότι ο “νέος Περικλής”, ο οποίος έδωκε την άδεια να κτισθή ο απαλλοτριωτέος αυτός χώρος ─ και δη με ένα μεγαθήριον, που θα καταστρέψη αισθητικώς το πολυτιμότερον σημείον των Αθηνών ─ την έδωκε χάριν ωρισμένων προσώπων, εγγύτατα προς την Κυβέρνησιν ισταμένων.
      » Οφείλει, λοιπόν, να κατονομάση η Κυβέρνησις τον τε ιδιοκτήτην, ως και τους μετ’ αυτού συνεταιρισθέντας, διά την τερατώδη οικοδομήν. Να ανακοινώση δε, διατί εδόθη η άδεια και τι αληθεύει από τα ψιθυριζόμενα, περί του εν Πικερμίω γεύματος!…».
      «Σφυροκόπημα»
      Όπως ήταν φυσικό, οι αντιδράσεις προκάλεσαν αναστάτωση και υποχρέωσαν τους υπεύθυνους να προβούν σε ενέργειες. Με απόφαση των αρμόδιων υπουργών συνεστήθη Επιτροπή αποτελούμενη από επιφανείς επιστήμονες (Σ. Μαρινάτος, Π. Μιχελής, Ι. Παππάς κ.ά.). Σκοπός των εργασιών της Επιτροπής ήταν να μελετήσει και να προτείνει μέτρα για την εξασφάλιση της θέας της Ακρόπολης από την παρεμβολή νεότερων κτιρίων που μπορούσαν να τη θίξουν. Επίσης, έπρεπε να φροντίσει για την εξεύρεση οικονομικών μέσων προς εφαρμογή των προτάσεών της. Η Επιτροπή πρότεινε δραστική μείωση του ύψους των οικοδομών (7,5 μέτρα) και επιβολή τέλους μίας ή δύο δραχμών στα εισιτήρια της Ακρόπολης.
      Ωστόσο, η εξέλιξη αυτή δεν ικανοποιούσε όσους ενδιαφέρονταν για το ζήτημα. Η «Εστία» κυριολεκτικώς «σφυροκοπούσε» καθημερινά την Κυβέρνηση και τους αρμοδίους, ενώ ο Κ. Μπίρης δεν εννοούσε να αποδεχθεί αμαχητί τις διαφαινόμενες εξελίξεις. Επιχειρείτο να ισχύσει το γνωστό «ο γέγονε, γέγονε», δημιουργώντας τετελεσμένα. Γι’ αυτό οι εργασίες στην πολυκατοικία πραγματοποιούνταν νυχθημερόν, παρά το γεγονός ότι είχε ξεσηκωθεί τέτοιος σάλος. Όχι μόνον περατώθηκε η φάση του μπετόν αρμέ αλλά είχαν προστεθεί και οι πλινθοδομές. Τα όσα έγραψε και κατήγγειλε η «Εστία» εκείνες τις ημέρες, θα μπορούσαν να αποτελέσουν μονογραφία.
      Στο στόχαστρό της βεβαίως, όπως αναφέραμε ήδη, ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής. Υπό τεταμένο λοιπόν κλίμα, εκλήθη να συνεδριάσει εκ νέου η Επιτροπή, με τον Κ. Μπίρη να προτείνει τροποποίηση του σχεδίου πόλεως για τη συγκεκριμένη θέση. Η τροποποίηση προέβλεπε κατεδάφιση του κτιρίου που είχε ανεγερθεί και δημιουργία πρασιάς σε αμφότερες τις πλευρές της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, με ταυτόχρονο υποβιβασμό του ύψους των οικοδομών γύρω από τον χώρο. Το σκεπτικό του Κ. Μπίρη περιλαμβάνεται στην έκθεση που κατέθεσε για τη διαμόρφωση της Διονυσίου Αρεοπαγίτου στην συμβολή της με τις οδούς Θρασύλλου, Βύρωνος και Μακρυγιάννη.
      Θέμα Επιθεωρήσεως!
      «Διά της τροποποιήσεως παρέχεται λύσις ευρείας πνοής. Αποκαλύπτεται εις τα όμματα του κατευθυνομένου προς τον αρχαιολογικόν χώρον ολόκληρος η θέα της Ακροπόλεως και του Ιερού Βράχου από ικανής αποστάσεως. Επίσης βελτιώνεται η προοπτική της οδού Διονυσίου Αρεοπαγίτου εκ της αντιθέτου κατευθύνσεως…». Ωστόσο, μειοψηφούντος του Κ. Μπίρη, η Επιτροπή ανέβαλε την λήψη οριστικής απόφασης και περιορίστηκε να υποδείξει στην Κυβέρνηση την αναστολή εργασιών στην οικοδομή. Ωστόσο η Κυβέρνηση δεν φαινόταν διατεθειμένη να προχωρήσει σε τέτοια ενέργεια. Εν τω μεταξύ, οι εξελίξεις ήταν καταιγιστικές αφού η «Εστία» πίεζε καθημερινά. Με άκρως δηκτικά αλλά και αποκαλυπτικά σχόλια κατηγορούσε ευθέως την Κυβέρνηση.
      Ήταν τέτοια η συζήτηση που είχε ανοίξει, ώστε η πολυκατοικία της Διονυσίου Αρεοπαγίτου να γίνει και θέμα επιθεωρήσεως που ανέβαζε ο Χρήστος Γιαννακόπουλος στο Θέατρο «Κοτοπούλη». Εκ των καθημερινών σχολίων συμπεραίνουμε πως υπήρχε επαφή του Κ. Μπίρη και της «Εστίας», η οποία παρέθετε πλήθος επιχειρημάτων και δεν εννοούσε να αφήσει να ξεχαστεί η υπόθεση. Ζητούσε διαρκώς να γνωστοποιηθούν τα ονόματα των ιδιοκτητών του ακινήτου και των επιχειρηματιών που είχαν ασχοληθεί με την υπόθεση. Τηρώντας τη δημοσιογραφική δεοντολογία, δεν παρέλειπε να δημοσιεύει και την άλλη άποψη, εκείνη των ιδιοκτητών αλλά και των πολιτικών μηχανικών που είχαν αναλάβει την ανέγερση και ήταν οι: Κ. Σ. Καβουνίδης και Κ. Α. Μαυρομμάτης.
      Το πάρκο που δημιουργήθηκε στη θέση του κτιρίου που κατεδαφίστηκε.

      «Το Σκάνδαλον»
      Βεβαίως οι δύο τεχνικοί απλώς υπεραμύνθηκαν της εργασίας τους, τονίζοντας πως αφενός δεν υπήρξε παρανομία και αφετέρου, εξέφραζαν την άποψή τους περί του αισθητικού ζητήματος που προέκυπτε από την αύξηση του ύψους. Μέχρι που αποκαλύφθηκε πως το ακίνητο ανήκε στη θυγατέρα του υπουργού Εσωτερικών, δικηγόρου Ιωάννη Τριανταφύλλη, σύγγαμβρου του Ανάργυρου Δημητρακόπουλου που είχε διατελέσει διευθυντής Σχεδίου Πόλεως. Επρόκειτο περί συνετού και τίμιου ανθρώπου, ο οποίος σίγουρα δεν θα μπορούσε να φανταστεί τις επιπτώσεις από την ανέγερση οικοδομής σε εκείνο το σημείο. Οι συνειρμοί προέκυψαν αυτόματα. Ανεξάρτητα εάν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις, έως τότε δεν είχε εκδοθεί παρόμοια άδεια, διότι οι αρμόδιοι ελάμβαναν υπ’ όψη την ιδιαιτερότητα της περιοχής.
      Η «Εστία» επανερχόταν στο θέμα με αιχμηρότατα σχόλια. Ένα από αυτά, υπό τον τίτλο «Το σκάνδαλον», το οποίο συμπεριέλαβε και ο Κ. Μπίρης σε έκδοσή του, ανέφερε: «Η ειδικώς καταρτισθείσα επιτροπή απεφάνθη τελικώς προχθές επί του σκανδάλου της παρά την Ακρόπολιν πολυκατοικίας -της οποίας, κατά προχθεσινήν ανακοίνωσιν του κ. Υπουργού των Εσωτερικών, ιδιοκτήτρια είναι η κόρη του, λαβούσα ως προίκα το παλαιόν ακίνητον. Η Επιτροπή εζήτησεν την άμεσον αναστολήν των οικοδομικών εργασιών, μέχρις ου μελετήση και γενικώτερον το θέμα του εξωραϊσμού της όλης περιοχής.
      » Ασφαλώς, όμως, το ζήτημα δεν λήγει με το σταμάτημα ή και την κατεδάφισιν της οικοδομής. Διότι μένει ανοικτόν το κεφάλαιον των ευθυνών δι’ όσα έγιναν. Προβάλλεται π.χ. ο ισχυρισμός ότι η άδεια εδόθη «νομοτύπως» ─ όντως δε, προηγήθη της οικοδομής ένας αισχρός νόμος, του οποίου πολλοί γνωρίζουν τα κίνητρα─ ουδεμία όμως δικαιολογία απετολμήθη διά την περιφρόνησιν της διαμαρτυρίας του Αρχαιολογικού Συμβουλίου, η οποία και θα έπρεπε να έχη σταματήσει εν τη γεννέσει του το σκάνδαλον.
      » Και, ούτω, αντί το Δημόσιον να υποστή την δαπάνην της αποζημιώσεως ενός οικοπέδου, ή των τριών ορόφων που υπήρχον προ μηνός, όταν έφθασε το σκάνδαλον εις τας στήλας των εφημερίδων, καλείται να αποζημιώση σήμερον πέντε ορόφους, εάν ─εννοείται─ σταματήση όντως η οικοδομή!».
      Η κατεδάφιση
      Όπως ήταν φυσικό, το θέμα πήρε ακόμη μεγαλύτερη έκταση και η πολυκατοικία αποτελούσε πλέον… αξιοθέατο. Σύσσωμος πλέον ο Τύπος έθετε ζήτημα ηθικής τάξεως, ενώ σημαντικοί επιστήμονες εξέφραζαν τις απόψεις τους επισημαίνοντας πως έπρεπε επιτέλους να δοθεί τέλος στην αλλοίωση του τοπίου πέριξ της Ακρόπολης. Το σχέδιο Κ. Μπίρη, επανήλθε προς συζήτηση και υπό το βάρος των αντιδράσεων της κοινής γνώμης, ετέθη υπ’ όψη του σώφρονος υπουργού Λάμπρου Ευταξία και έγινε ασμένως αποδεκτό σχεδόν σε όλα του τα σημεία. Η τροποποίηση που πρότεινε, εγκρίθηκε με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, η οποία ενδύθηκε και με τον τύπο Βασιλικού Διατάγματος, στα μέσα Δεκεμβρίου 1955.
      Στην συνέχεια συνεστήθη υπό της Κυβέρνησης Επιτροπή για την εκτίμηση της αξίας της πολυκατοικίας στην οποία συμμετείχε και εκπρόσωπος του εργολάβου. Οι αποζημιώσεις που κατεβλήθησαν, τόσο στους ιδιοκτήτες όσο και στον εργολάβο, ήταν μεγάλες σύμφωνα προς όσα αναφέρει ο Κ. Μπίρης. Εντέλει, το θέρος του 1956, κατεδαφίστηκε το κτίριο και στη θέση του σχηματίστηκε το αλσύλλιο επί της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, λοξά απέναντι από την είσοδο του Μουσείου Ακροπόλεως. Και όπως αναφέρει ο καθηγητής Μάνος Γ. Μπίρης, το μικρό αυτό τμήμα πρασίνου αποτελεί «σημείο αναφοράς» για την πρώτη πολυκατοικία που θυσιάστηκε στην Αθήνα προς χάρη του κοινού συμφέροντος. Αξίζει να σημειωθεί πως το καλοκαίρι εκείνο έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία μόλις 56 ετών από ανακοπή καρδιάς, ο Ι. Τριανταφύλλης.
    17. Αρθρογραφία

      Giorgos1987

      Στη σύγχυση που έχει δημιουργηθεί στους ενεργειακούς επιθεωρητές, σχετικά με την υποχρέωση έκδοσης του ενεργειακού πιστοποιητικού κατά την ηλεκτρονική υποβολή μισθωτηρίων συμβολαίων, αναφέρθηκε σε κοινοβουλευτική του παρέμβαση ο βουλευτής Ηρακλείου Λευτέρης Αυγενάκης.
       
      Όπως επισημαίνει ο βουλευτής, με την ενεργοποίηση της υπηρεσίας υποβολής μισθωτηρίων συμβολαίων της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων, πλέον τα μισθωτήρια συμβόλαια υποβάλλονται ηλεκτρονικά. Έτσι, με την ηλεκτρονική εφαρμογή ο ιδιοκτήτης του ακίνητου υποβάλει ηλεκτρονικά το μισθωτήριο στην Εφορία και δεν θα χρειάζεται να επισκεφθεί την φορολογική Αρχή. Ωστόσο, κατά την ηλεκτρονική υποβολή των δηλώσεων μισθώσεων το Πιστοποιητικό Ενεργειακής Απόδοσης (Π.Ε.Α) είναι προαιρετικό. Αν πάντως για το ακίνητο που μισθώνεται έχει εκδοθεί Π.Ε.Α τότε μπορεί να συμπληρωθεί το πεδίο στην ενότητα «ενεργειακό πιστοποιητικό».
       
      Ο κ. Αυγενάκης επισημαίνει μάλιστα ότι «δημιουργείται σύγχυση στους ενδιαφερόμενους, καθώς από το λογισμικό της πλατφόρμας προκύπτει ότι είναι προαιρετική η υποβολή του ενεργειακού πιστοποιητικού, ενώ η νομοθεσία απαιτεί την έκδοση του πιστοποιητικού ενεργειακής απόδοσης για κατασκευές πάνω από 50 τ.μ.
       
      Πηγή: http://energy-engineer.blogspot.gr/2014/02/blog-post_2815.html
    18. Αρθρογραφία

      GTnews

      Η νέα κυβέρνηση αναμένεται να λάβει αποφάσεις, μεταξύ άλλων, και για τις ενστάσεις που έχουν υποβάλει για τις αντικειμενικές αξίες ακινήτων, οι μισοί δήμοι της χώρας. Στο μεταξύ, μέχρι το τέλος του 2023 θα πρέπει να ενταχθούν στο σύστημα αντικειμενικού προσδιορισμού άλλες 2.167 περιοχές σε όλη τη χώρα που αντιπροσωπεύουν το 1,5% της ελληνικής επικράτειας.
      Η αντικειμενική αξία ακινήτου είναι στην ουσία η φορολογητέα αξία του και κάθε 2-3 έτη το υπουργείο Οικονομικών αναπροσαρμόζει τις τιμές ζώνης και κατ’ επέκταση μεταβάλλονται οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων. Ωστόσο, τα δύο τελευταία χρόνια, το 2021 και το 2022 οι αντικειμενικές αξίες έχουν αναπροσαρμοστεί δύο χρόνια συνεχόμενα και πλέον θεωρείται πιθανή η ετήσια αναπροσαρμογή.
      Οι αντικειμενικές τιμές υπολογίζονται με βάση τις τιμές ζώνης και τις μεθόδους υπολογισμού του κράτος για την επιβολή φορολογίας και αποτελούν φορολογικό τεκμήριο της αξίας των ακινήτων.
      Πώς θα υπολογίσετε την αντικειμενική αξία
      Σύμφωνα με τον οδηγό της ΑΑΔΕ, ο υπολογισμός της αντικειμενικής αξίας πραγματοποιείται με τον πολλαπλασιασμό ποικίλων συντελεστών και παραγόντων που σχετίζονται με το ακίνητο.
      Συγκεκριμένα, το υπουργείο Οικονομικών παρέχει τα φύλλα υπολογισμού της αξίας κατοικίας ή διαμερίσματος και οικοπέδου, ενώ έχει θέσει σε λειτουργία και την εφαρμογή valuemaps.gov.gr, μέσω της οποίας ο ιδιοκτήτης μπορεί να υπολογίσει την αντικειμενική αξία του ακινήτου του.
       «Φύλλα Υπολογισμού Αξίας Ακινήτων» Φ.Υ.Α.Α. Ο ιδιοκτήτης του ακινήτου μπορεί να ακολουθήσει τη διαδρομή εισόδου στην εφαρμογή μέσω του Διαδικτυακού τόπου της Α.Α.Δ.Ε.:
      Αρχική σελίδα //Πολίτες // Φορολογικές υπηρεσίες // Ακίνητα // Φύλλα Υπολογισμού Αξίας Ακινήτων. Αρχική σελίδα // Επιχειρήσεις // Φορολογικές υπηρεσίες // Ακίνητα // Φύλλα Υπολογισμού Αξίας Ακινήτων. Η είσοδος σε αυτήν την εφαρμογή διενεργείται με τη χρήση των κωδικών του TAXISnet.
      Η διαδικασία βήμα - βήμα
      1. Τα πεδία συμπληρώνονται αντίστοιχα και ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κάθε ακινήτου.
      2. Τα έντυπα συνοδεύονται από τις οδηγίες τους. Οι σχετικές ΠΟΛ-διατάξεις αναλύουν την συμπλήρωσή τους.
      3. Στα έντυπα του αντικειμενικού προσδιορισμού (ΦΥΑΑ) υπάρχουν τεχνικά στοιχεία και ανάλογα με τον τύπο των ακινήτων (όπως οικόπεδο, διαμέρισμα, κατάστημα, αποθήκη, ειδικό κτίριο κλπ.) συμπληρώνονται αντίστοιχα και κατά περίπτωση η ΤΙΜΗ ΖΩΝΗΣ (Τ.Ζ), ο ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΕΜΠΟΡΙΚΟΤΗΤΑΣ (Σ.Ε), ο ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΟΙΚΟΠΕΔΟΥ (Σ.Α.Ο), ο ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΟΙΚΟΠΕΔΟΥ (Σ.Ο), η ΤΙΜΗ ΟΙΚΟΠΕΔΟΥ (Τ.Ο), ο ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΙΣΟΓΕΙΟΥ (Κ) -που καθορίζονται και αναπροσαρμόζονται με αποφάσεις- και επιλέγονται προσδιοριστικά στοιχεία όπως: πρόσοψη (σε αίθριο, σε πλατεία, κλπ.), όροφος, επιφάνεια, παλαιότητα κτιρίου, συνιδιοκτησία, ειδικές συνθήκες (σεισμός, πλημμύρα, πυρκαγιά, απαλλοτρίωση, κ.λπ.), δέσμευση (διατηρητέο κτίριο, αρχαιολογική έρευνα κλπ.) .
      4. Για τον υπολογισμό της αξίας κτισμάτων ακινήτων, τα οποία βρίσκονται σε περιοχές όπου δεν ισχύει το σύστημα αντικειμενικού προσδιορισμού με αντικειμενικά κριτήρια και ανάλογα με τύπο των ακινήτων (όπως διαμέρισμα, κατάστημα, αποθήκη, βιομηχανικό κτίριο κλπ.) εφαρμόζεται η τιμή εκκίνησης (που καθορίζεται και αναπροσαρμόζεται με αποφάσεις) και επιλέγονται προσδιοριστικά στοιχεία όπως επιφάνεια, παλαιότητα κτιρίου, ειδικές συνθήκες (σεισμός, πλημμύρα, πυρκαγιά, απαλλοτρίωση) κλπ.
      5. Επίσης για τον Προσδιορισμό της αξίας γης εκτός σχεδίου πόλης και οικισμών που δεν έχουν ειδικούς όρους δόμησης με το σύστημα αντικειμενικού προσδιορισμού, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες των ακινήτων εφαρμόζεται η Αρχική Βασική Αξία Γης (Α.Β.Α.), Αρχική Οικοπεδική Αξία (Τ.Ο.ΑΡΧ), Ειδική Βασική Αξία Γης (Ε.Β.Α.), που καθορίζονται και αναπροσαρμόζονται με αποφάσεις και προσδιοριστικά στοιχεία ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες της γης εκτός σχεδίου πόλης και οικισμών που δεν έχουν ειδικούς όρους δόμησης (όπως χρήση αγροτική, βοσκότοπος, δασική κλπ.), οικοδομική εκμετάλλευση, θέση (εντός Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου, πρόσωπο σε Εθνική, Επαρχιακή, Κοινοτική οδό), απόσταση από θάλασσα, αρτιότητα, απαλλοτρίωση κλπ
      Οι χάρτες valuemaps Μέσω του συγκεκριμένου εργαλείου, ο ιδιοκτήτης του ακινήτου μπορεί να εντοπίσει την αξία βάση της οποίας φορολογείται το ακίνητο. Για τον υπολογισμό της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου θα πρέπει να ακολουθήσει τα εξής βήματα:
      Είσοδος στην εφαρμογή valuemaps.gov.gr Γράφει την διεύθυνση του ακινήτου του στο αντίστοιχο πλαίσιο πάνω αριστερά. Κάνει κλικ στον χάρτη για να δει στο πλαίσιο που εμφανίζεται την τιμή ζώνης του ακινήτου του. Ανοίγει την εφαρμογή υπολογισμού της αντικειμενικής αξίας, κάνοντας κλικ πάνω δεξιά στο σύμβολο “€”. Συμπληρώνει στο πλαίσιο στα δεξιά στην κατηγορία ακινήτου “ΚΑΤΟΙΚΙΑ (Ε1)”. Η “Α.Τιμή Εκκίνησης (Τιμή Ζώνης)” συμπληρώνεται αυτόματα. Συμπληρώνει τα στοιχεία: “Β. Συντελεστής Πρόσοψης”, “Γ. Συντελεστής Ορόφου” και Εμπορικότητας. Συμπληρώνει την “Δ. Επιφάνεια (σε τ.μ.)” και ο “Ε. Συντελεστής Επιφάνειας” εμφανίζεται αυτόματα. Αν το πλάτος των εξωτερικών τοίχων του ακινήτου είναι μεγαλύτερο ή ίσο των 0,50 μέτρων ο χρήστης επιλέγει το αντίστοιχο κουτάκι. Στο πλαίσιο “ΣΤ. Συντελεστής Παλαιότητας” αναγράφεται το έτος κατασκευής. Τα χρόνια παλαιότητας συμπληρώνονται αυτόματα. Επιλογή των πιθανών ειδικών συνθηκών στο πλαίσιο “Ζ. Συντελεστές Ειδικών Συνθηκών”. Στο πλαίσιο “Η. Συντελεστής Αποπεράτωσης” συμπλήηρώνει τον ΣΑΟ και την Κατάσταση Αποπεράτωσης. Στο πεδίο “Θ. Συντελεστής Τρόπου Κατασκευής” να επιλεχθεί ο τρόπος κατασκευής του ακινήτου. Τέλος, ο χρήστης μπορεί να συμπληρώσει τυχόν εξοπλισμό που συντρέχει στην επιλογή “Ι. Συντελεστής Εξοπλισμού”.
    19. Αρθρογραφία

      Engineer

      Η μαζική διείσδυση των ΑΠΕ στο μίγμα ηλεκτροπαραγωγής σε συνδυασμό με την έλλειψη επαρκούς διαθέσιμου ηλεκτρικού χώρου στο δίκτυο έχει καταστήσει επιτακτική την ανάγκη άμεσης προώθησης των έργων αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας προκειμένου να δοθεί λύση στο πρόβλημα της στοχαστικότητας των ΑΠΕ και να διατηρηθεί η ευστάθεια του συστήματος, ιδίως στις περιόδους που υφίσταται υψηλή παραγωγή και παράλληλα χαμηλή ζήτηση.
      Ο νομοθέτης εισήγαγε το πρώτον με τον ν. 4951/2022 (άρθρα 59-89) ειδικό νομοθετικό πλαίσιο για την αδειοδότηση των σταθμών αποθήκευσης, καθιερώνοντας δύο κατηγορίες αδειών έργων. Η μεν πρώτη αφορά σταθμούς αμιγούς αποθήκευσης (μπαταρίες) που μπορούν να εγκατασταθούν σε οποιοδήποτε σημείο και να συνδεθούν με το δίκτυο με απλή αδειοδοτική διαδικασία, και η δε δεύτερη σταθμούς αποθήκευσης που συνδυάζονται με έργα ΑΠΕ. Η δεύτερη αυτή κατηγορία χωρίζεται σε δύο υποκατηγορίες: α) Σταθμούς που δεν απορροφούν ενέργεια από το δίκτυο και β) σταθμούς αποθήκευσης που μπορούν και να δίνουν ενέργεια στο δίκτυο και να απορροφούν από αυτό. 
      I. Οι σταθμοί αμιγούς αποθήκευσης με μπαταρίες
      I.1 Το αδειοδοτικό πλαίσιο
      Σύμφωνα με το άρθρο 69 του ν. 4951/2022, με το οποίο προστέθηκε το άρθρο 132Ε στον Ν. 4001/2011, για την άσκηση της δραστηριότητας της αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας απαιτείται η έκδοση άδειας αποθήκευσης από φυσικά ή νομικά πρόσωπα, σύμφωνα με τον Κανονισμό Αδειών Αποθήκευσης, ο οποίος θα εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 135Α του ν. 4951/2022. Από την ανωτέρω υποχρέωση εξαιρούνται οι σταθμοί αποθήκευσης, η ισχύς των οποίων δεν υπερβαίνει το 1 MW. Η άδεια αποθήκευσης χορηγείται από την ΡΑΑΕΥ με διάρκεια έως και είκοσι πέντε έτη (25) έτη και δύναται να παραταθεί για ίσο χρονικό διάστημα. Όσον αφορά, ειδικά στους σταθμούς αντλησιοταμίευσης, η άδεια αποθήκευσης χορηγείται για χρονικό διάστημα έως και τριάντα πέντε (35) ετών. Ειδικότερα, δυνάμει του άρθρου 71 παρ. 1 του ν. 4951/2022, με το οποίο προστέθηκε το άρθρο 132Ζ στον Ν. 4001/2011, ο κάτοχος άδειας αποθήκευσης έχει το δικαίωμα, με την παρέλευση διαστήματος μεγαλύτερου των δύο τρίτων (2/3), ήτοι διαστήματος μεγαλύτερου των δεκαέξι (16) και είκοσι τριών (23) ετών αντίστοιχα, και εφόσον ο σταθμός αποθήκευσης βρίσκεται σε λειτουργία, να υποβάλει αίτηση παράτασης της διάρκειας ισχύος της.
      Μετά την κατάθεση της αίτησης για χορήγηση άδειας αποθήκευσης, περίληψη της οποίας πρέπει να αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της ΡΑΑΕΥ εντός είκοσι (20) ημερών, εκκινεί, δυνάμει του άρθρου 70 παρ. 3 του ν. 4951/2022, με το οποίο προστέθηκε το άρθρο 132ΣΤ στον Ν. 4001/2011, δεκαπενθήμερη προθεσμία για την υποβολή αντιρρήσεων από οποιονδήποτε αποδεικνύει και τεκμηριώνει το έννομο συμφέρον του.  
      Στο σημείο αυτό δέον να επισημανθεί ότι ο Κανονισμός Αδειών Αποθήκευσης, στον οποίον θα εξειδικευόταν το νομοθετικό πλαίσιο για την αδειοδότηση των σταθμών αποθήκευσης, δεν έχει εκδοθεί μέχρι και σήμερα, με συνέπεια, δυνάμει των μεταβατικών διατάξεων του άρθρου 77 παρ. 2 του ν. 4951/2022, με το οποίο προστέθηκε το άρθρο 132Η στον Ν. 4001/2011, να εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις της υπό στοιχεία Δ5/Φ1/οικ.17951/8.12.2000 απόφασης του Υπουργού Ανάπτυξης, με θέμα «Κανονισμός αδειών παραγωγής και Προμήθειας Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΦΕΚ. Β΄ 1498/08.12.2000), για τα ζητήματα που δεν ρυθμίζονται διαφορετικά με τα άρθρα 132Ε έως 132Ζ.   
      II.2 Η αποζημίωση των σταθμών αμιγούς αποθήκευσης
      Η Ελληνική κυβέρνηση στις 10 Ιουνίου 2022 κοινοποίησε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθεστώς ενισχύσεων με εκτιμώμενο προϋπολογισμό ύψους 341 εκατ. ευρώ για τη στήριξη της κατασκευής και της λειτουργίας εγκαταστάσεων αποθήκευσης στο σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας, συνολικής δυναμικότητας έως 900 MW, συνδεδεμένων με το δίκτυο υψηλής τάσης, το οποίο θα χρηματοδοτηθεί εν μέρει από τον Μηχανισμό Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΜΑΑ). Η Επιτροπή αξιολόγησε το καθεστώς σύμφωνα με τους κανόνες της ΕΕ για τις κρατικές ενισχύσεις, και συγκεκριμένα το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της ΣΛΕΕ και τις Κατευθυντήριες Γραμμές του 2022 για τις Κρατικές ενισχύσεις στους τομείς του Κλίματος, της Προστασίας του Περιβάλλοντος και της Ενέργειας και το ενέκρινε ως συμβατό με την ενιαία αγορά.
      Η επιλογή των έργων θα πραγματοποιηθεί μέσω διαφανούς και αμερόληπτης διαδικασίας υποβολής προσφορών. Η ανάθεση των συμβάσεων στα επιλεγμένα έργα θα πρέπει να πραγματοποιηθεί πριν από το τέλος του 2023, οι δε εγκαταστάσεις αποθήκευσης θα πρέπει να ολοκληρωθούν έως το τέλος του 2025. Η ενίσχυση θα χορηγηθεί, σωρευτικά, υπό μορφή: i) επενδυτικής επιχορήγησης, η οποία θα καταβληθεί κατά τη φάση κατασκευής όλων των υποστηριζόμενων έργων· και ii) ετήσιας στήριξης που θα καταβάλλεται κατά τη φάση λειτουργίας των έργων, για περίοδο 10 ετών. Το συνολικό ποσό της ετήσιας στήριξης ανά δικαιούχο θα καθορισθεί σε διαγωνισμό και θα προσαρμοσθεί μέσω μηχανισμού ανάκτησης σε περίπτωση που το έργο έχει πλεονάζοντα έσοδα από τη συμμετοχή του στην αγορά κατά τη φάση λειτουργίας.  
      Στο πλαίσιο των ανωτέρω, στις 25.04.2023 η Γενική Γραμματεία Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας έθεσε σε δημόσια διαβούλευση το σχέδιο της Υπουργικής Απόφασης περί των ανταγωνιστικών διαδικασιών για τη χορήγηση επενδυτικής και λειτουργικής ενίσχυσης σε σταθμούς αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με την υποπαρ. 2Α τους παρ. 2 του άρθρου 143ΣΤ του ν.4001/2011 (Α’ 179). Μεταξύ άλλων, στο σχετικό σχέδιο της ΥΑ προσδιορίζεται ότι εντός του 2023 θα διεξαχθούν τρεις ανταγωνιστικές διαδικασίες. Η πρώτη εκτιμάται ότι θα λάβει χώρα προς τα τέλη Ιουνίου για έργα ισχύος έως 450 MW, η δεύτερη αναμένεται το γ’ τρίμηνο του έτους για έργα 300 MW και η τρίτη το δ’ τρίμηνο για άλλα 300 MW, χωροθετημένα όμως αποκλειστικά στις υπό απολιγνιτοποίηση περιοχές της Κοζάνης, της Φλώρινας και της Μεγαλόπολης. Συνολικά προβλέπεται η στήριξη ενός χαρτοφυλακίου έργων συνολικής ισχύος 1 GW.
      Το ΥΠΕΝ προωθεί ως ανώτατο όριο ισχύος τα 100 MW για τα έργα που θα συμμετάσχουν στις δημοπρασίες και κατώτατο όριο το 1 MW, ενώ προβλέπεται και ανώτατο όριο για τη συμμετοχή κάθε επενδυτή στο 25% της δημοπρατούμενης ισχύος. Μάλιστα με την παρ. 12 του άρθρου του 132 ΣΤ του ν. 4001/2011, όπως αυτή προστέθηκε με το άρθρο 112 του ν. 5043/2023, δόθηκε το δικαίωμα κατάτμησης των μεγάλων έργων αποθήκευσης ενέργειας στους επενδυτές, ώστε όσοι ωριμάζουν μεγάλα έργα αποθήκευσης να έχουν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν στους διαγωνισμούς της ΡΑΑΕΥ. Επίσης, για τους ίδιους λόγους δόθηκε και δικαίωμα συνένωσης μικρότερων έργων. Παράλληλα, στο σχέδιο ΥΑ, για να διασφαλιστεί ικανοποιητικός βαθμός διασποράς των έργων, προτείνεται περιορισμός στα 300 MW ανά περιφέρεια.
      Τα έργα που θα προκριθούν, θα λάβουν οριζόντια επενδυτική ενίσχυση 200.000 ευρώ ανά MW, ενώ η λειτουργική ενίσχυση που θα εξασφαλίσουν θα ισχύει για μια δεκαετία. Ωστόσο, τα εν λόγω έργα δεν θα μπορούν να συνάψουν διμερείς συμβάσεις αγοραπωλησίας ηλεκτρικής ενέργειας (PPAs) για όλη την περίοδο ενίσχυσης, ενώ δεν θα έχουν επίσης τη δυνατότητα να συμμετάσχουν στην προθεσμιακή αγορά. Επίσης, η εξειδίκευση του πλαισίου ενίσχυσης μέσω της Υπουργικής Απόφασης περιορίζει τους επενδυτές που δεν θέλουν τα έργα τους να συμμετάσχουν στην αγορά ως ανεξάρτητες οντότητες. Έτσι, χαρτοφυλάκια μπορούν να δημιουργηθούν αποκλειστικά είτε μεταξύ έργων που θα προκριθούν από τους δύο πρώτους διαγωνισμούς (και εγκατάσταση οπουδήποτε στην επικράτεια), είτε μεταξύ μονάδων οι οποίες θα ενισχυθούν από την τρίτη δημοπρασία (και θα εγκατασταθούν στις πρώην λιγνιτικές περιοχές). Και στις δύο περιπτώσεις, ένα τέτοιο portfolio δεν θα μπορεί να ξεπερνά τα 50 MW.
      Να σημειωθεί ότι στις 20.05.2023 εκδόθηκε η σχετική Υπουργική Απόφαση, με αριθμό ΥΠΕΝ/ΔΗΕ/55948/1087 (ΦΕΚ Β΄/3416.20.05.2023), για την οποία επιφυλασσόμεθα να συντάξουμε νεότερο ενημερωτικό σημείωμα κατόπιν προσεκτικής αποτίμησης του περιεχομένου αυτής. 
      II. Σταθμοί ΑΠΕ με ενσωματωμένη αποθήκευση
      Οι σταθμοί ΑΠΕ με ενσωματωμένη αποθήκευση εντάσσονται στην κατηγορία των Ειδικών Έργων και, όπως ήδη αναφέρθηκε, διακρίνονται σε δύο υποκατηγορίες, αναλόγως με τη δυνατότητά τους ή μη να απορροφούν ηλεκτρική ενέργειας από το δίκτυο, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στις παρ. 11Α και 11Β άρθρα του άρθρου 10 του ν. 4685/2020, όπως αυτές προστέθηκαν με το άρθρο 79 του ν. 4951/2022. 
      Πιο συγκεκριμένα, οι σταθμοί της παρ. 11Α, ήτοι οι σταθμοί που δεν απορροφούν ενέργεια από το Σύστημα Μεταφοράς ή το Δίκτυο Διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, παρά μόνο για την εξυπηρέτηση των βοηθητικών τους καταναλώσεων, θα λαμβάνουν Βεβαίωση Παραγωγού, όπως τα συνήθη έργα ΑΠΕ, και οι κάτοχοι των σχετικών Βεβαιώσεων, δυνάμει του άρθρου 11Β του ν. 4685/2020, όπως αυτό προστέθηκε με το άρθρο 81 του Ν. 4951/2022, θα δύναται είτε να συνάπτουν Συμβάσεις Λειτουργικής Ενίσχυσης είτε να συμμετέχουν στις Αγορές Ηλεκτρικής Ενέργειας. 
      Ως προς τους σταθμούς της παρ. 11Β, ήτοι αυτούς που επιτρέπεται να απορροφούν ενέργεια από το Σύστημα Μεταφοράς ή το Δίκτυο Διανομής ηλεκτρικής ενέργειας για σκοπούς αποθήκευσής της, θα λαμβάνουν Βεβαίωση Παραγωγού Ειδικών Έργων ΑΠΕ, χωρίς όμως να υπάρχει η δυνατότητα σύναψης συμβάσεων λειτουργικής ενίσχυσης. Αντιθέτως, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 19Α παρ. 1 στ. γ’ του ν. 4685/2020, όπως αυτό προστέθηκε με το άρθρο 86 του ν. 4951/2022, θα συμμετάσχουν στις αγορές ηλεκτρικής ενέργειας. Περαιτέρω, προβλέπεται ότι οι εν  λόγω σταθμοί δεν δύνανται να υπερβαίνουν τη συνολική Μέγιστη Ισχύ Έγχυσης του σταθμού ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ με διατάξεις αποθήκευσης, κατά την έννοια της περ. (λιγ) της παρ. 3 του άρθρου 2 του ν. 4001/2011 (Α΄ 179), που αναγράφεται στη Βεβαίωση Ειδικών Έργων, ήτοι επιτρέπεται υπέρβαση της μέγιστης ισχύος έγχυσης μέχρι ποσοστού πέντε τοις εκατό (5%), εφόσον η υπέρβαση αυτή εμφανίζεται σε μικρή συχνότητα, σύμφωνα με τα οριζόμενα στον Κανονισμό Βεβαιώσεων.
      Να σημειωθεί ότι κατ’ εξαίρεση από τη γενική απαγόρευση της τροποποίησης της Βεβαίωσης Ειδικών Έργων ή Άδειας Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας έργου που εμπίπτει στην κατηγορία του Ειδικού Έργου ώστε να μην υπάγεται πλέον στην εν λόγω κατηγορία, επιτρέπεται, σύμφωνα με την παρ. 7 του άρθρου 19 του ν. 4685/2020, όπως αυτή προστέθηκε με το άρθρο 85 του ν. 4951/2022, για τους σταθμούς παραγωγής ΑΠΕ και Σ.Η.Θ.Υ.Α. ή τους σταθμούς της παρ. 11Α του άρθρου 10 να υποβληθεί αίτηση για την τροποποίηση της Βεβαίωσης σε Βεβαίωση Ειδικών Έργων, για την υπαγωγή στην παρ. 11Β του άρθρου 10, εντός του κύκλου υποβολής αιτήσεων. Περαιτέρω, πρέπει να τονισθεί ότι σύμφωνα με το άρθρο 11 παρ. 15 εδ. β  του ν. 4685/2020, δεν επιτρέπεται η κατάτμηση για τους σταθμούς ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ με ενσωματωμένη αποθήκευση και των δύο υποκατηγοριών.  
      Επιμέλεια: Δικηγορική Εταιρεία «Μεταξάς & Συνεργάτες» (www.metaxaslaw.gr) 
    20. Αρθρογραφία

      Engineer

      Ολοένα και συχνότερα είναι πλέον τα πλημμυρικά φαινόμενα στην Αττική, δεδομένης και της καταστροφής των δασών στα βουνά που περικλείουν την πρωτεύουσα, με βασική αιτία το γεγονός ότι η άναρχη δόμηση της Αθήνας στον 20ό αιώνα οδήγησε στο μπάζωμα άνω των 800 χιλιομέτρων υδάτινων ροών, αλλού για δημιουργία οδών και αλλού για οικοδόμηση. 
      Κεντρικοί δρόμοι της πρωτεύουσας όπως η Βασιλέως Κωνσταντίνου, η Καλλιρρόης και η Σταδίου δημιουργήθηκαν με βάση τις υδάτινες ροές που η φύση είχε ανοίξει στο λεκανοπέδιο.   Από τις ιστορικές ροές νερού στην πρωτεύουσα έχουν απομείνει ο Κηφισός και ένα κομμάτι του Ιλισού. Μπορεί μόνο οι παλαιότεροι να θυμούνται τα ονόματα Ηριδανός, Λυκόρεμα, Βουρλοπόταμος, Βοϊδοπνίχτης, Κυκλοβόρος, Διαβολόρεμα, Αλασσώνας καθώς και άλλα ρέματα που διέτρεχαν την Αθήνα, αλλά η φύση δεν τα ξεχνά και μας τα υπενθυμίζει όποτε ανοίγουν οι ουρανοί.
      Η Αττική ήταν ιστορικά χώρος συρροής υδάτων, ως λεκανοπέδιο που είναι. Χιλιόμετρα και χιλιόμετρα ρεμάτων, χειμάρρων και ποταμών διέσχιζαν τον χώρο που περικλείεται από το Αιγάλεω, την Πάρνηθα, την Πεντέλη και τον Υμηττό. Μετά ήρθαν το τσιμέντο και η άσφαλτος, πήραν άναρχα θέση στην πρωτεύουσα, και τα νερά δεν βρίσκουν διέξοδο, παρά τα όποια αντιπλημμυρικά έργα.
      Οι δρόμοι χτισμένοι πάνω σε παλιά ρέματα που έχουν μπαζωθεί είναι και οι πρώτοι που πλημμυρίζουν (φωτ.: SOOC). Τουλάχιστον 550 χιλιόμετρα ρεμάτων και χειμάρρων έχουν μπαζωθεί στην Αττική σύμφωνα με στοιχεία από γεωτρήσεις της Ελληνικής Αρχής Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΕΑΓΜΕ), του πρώην ΙΓΜΕ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα άνω του 80% του υετού, ό,τι δηλαδή πέφτει από τον ουρανό (βροχή, χιόνι ή χαλάζι) να καταλήγει στη θάλασσα και μόνο το 20% ή και λιγότερο να απορροφάται από το έδαφος, αντιστρέφοντας τα αρχικά ποσοστά στην Αττική.
      Σύμφωνα δε με μελέτη του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου, τα ανοιχτά ρέματα της Αττικής το 1945, είχαν μήκος 1.280 χιλιόμετρα, ενώ προσφάτως υπολογίζονταν σε μόλις, 434 χιλιόμετρα, κάτι που σημαίνει ότι περί τα 850 χιλιόμετρα ρεμάτων έχουν μπαζωθεί, σκεπαστεί και χτιστεί.
      Υπολογίζεται ότι στις αρχές του προηγούμενου αιώνα την πρωτεύουσα διέτρεχαν περί τα 700 ρέματα, ρυάκια, ποτάμια και χείμαρροι. Καθένα έχει την ιστορία του, συχνά… πονεμένη και σπανίως τρανή. Ο ιερός κατά την αρχαιότητα Ιλισός ξεκινά υπογείως από τον Υμηττό και καταλήγει στον φαληρικό όρμο στην Καλλιθέα, στο μόνο του ανοικτό κομμάτι.
      Καθ’ οδόν ο Ιλισός συλλέγει υπογείως νερά από πολλά ρέματα, όπως αυτό του Ηριδανού, η αρχαία κοίτη του οποίου έγινε αντικείμενο αρχαιολογικής μελέτης προ μερικών δεκαετιών όταν γίνονταν στην Αττική τα έργα δημιουργίας του μετρό της Αθήνας. Τα νερά του, μεταξύ 20 και 60 κυβικών μέτρων την ημέρα, περνούν και σήμερα από την Αρχαία Αγορά προερχόμενα υπογείως από τον Λυκαβηττό.
      Η αρχαία κοίτη του Ηριδανού, στον Κεραμεικό (φωτ.: ΑΠΕ-ΜΠΕ) Επίσης στον Λυκαβηττό είχε την πηγή του και ο Βοϊδοπνίχτης, ενώ από τα Τουρκοβούνια κατέβαινε ο Κυκλοβόρος, με κατεύθυνση το κέντρο της Αθήνας. Από τον Υμηττό κατέβαινε τον Βύρωνα και το Παγκράτι ο Αλασσώνας.
      Στο Φάληρο ακόμη έβρισκαν την έξοδο προς τη θάλασσα, πέρα από τα ποτάμια Ιλισός και Κηφισός, και πολλά ρέματα όπως αυτό της Πικροδάφνης, ο Βουρλοπόταμος και άλλα.
      Πιο γνωστό είναι το ρέμα του Ποδονίφτη, με νερό από τους πρόποδες της Πεντέλης, που διασχίζει Χαλάνδρι, Ψυχικό και Νέα Ιωνία για να καταλήξει υπογείως στον Κηφισό.
      Ο έλεγχος της μετατροπής των υπέργειων οδών ύδατος σε υπόγειες δεν έχει μόνο σημασία για την πρόληψη πλημμυρών, αλλά και για την ευστάθεια κτισμάτων και την κατασκευή υπόγειων δικτύων κάθε είδους. Την περασμένη άνοιξη η ΕΑΓΜΕ τοποθέτησε σε συνεργασία με την ΕΥΔΑΠ σταθμηγράφο σε γεώτρηση στις εγκαταστάσεις της εταιρείας, στην περιοχή της Μαυροσουβάλας, στη βόρεια Αττική. Αυτή η εγκατάσταση αποτελεί σταθμό παρακολούθησης του «Εθνικού Δικτύου Παρακολούθησης Υδάτων», για το υπόγειο υδροσύστημα της ΒΑ Πάρνηθας.
    21. Αρθρογραφία

      AlexisPap

      Καταθέτω τις ακόλουθες σκέψεις εξ αφορμής αναφοράς που έγινε σε άλλο νήμα του φόρουμ. Το θέμα βεβαίως είναι σύνθετο, κι αν ξεκινήσει κανείς να μιλάει για τις ΠΕΤΕΠ (νυν ΕΤΕΠ) μοιραία θα εμπλέξει τόσα θέματα που ο λόγος θα μακρύνει επικίνδυνα. Γι’ αυτό θα περιοριστώ στην ΕΛΟΤ ΤΠ 1501-03-02-02-00:2009 «Τοίχοι από οπτόπλινθους» και, μολονότι κάποια θέματα επεκτείνονται αυτόματα σε παρεμφερείς ΕΤΕΠ, αφήνω τον κάθε ενδιαφερόμενο να προεκτείνει τον προβληματισμό σε άλλες προδιαγραφές που ενδεχομένως τον απασχολούν.
       
      Οι ΕΤΕΠ έχουν υποχρεωτική εφαρμογή και σύμφωνα με την §4 της ΔΙΠΑΔ/ΟΙΚ/273 «Όσα από τα εθνικά κανονιστικά κείμενα αντίκεινται στις εγκρινόμενες με την παρούσα Ελληνικές Τεχνικές Προδιαγραφές (ΕΤΕΠ), παύουν να ισχύουν από την ημερομηνία εφαρμογής των ΕΤΕΠ.». Οποία μεγαλόστομος επιπολαιότης, αφού το ίδιο το Υπουργείο αναγκάστηκε να ανακαλέσει επί δίμηνο την ισχύ των ΕΤΕΠ για λόγους ασυμβατότητας με υφιστάμενα πρότυπα…
       
      Οι ΕΤΕΠ είναι βεβαίως τεχνικές προδιαγραφές που αποσκοπούν στον καθορισμό του αποτελέσματος μίας εργασίας, και ως τέτοιες απευθύνονται σε πρόσωπα που διαθέτουν τεχνική γνώση και εμπειρία στο είδος αυτής της εργασίας. Δεν είναι δηλαδή διδακτικά κείμενα, δεν είναι βιβλιογραφία. Έτσι, η ΕΛΟΤ ΤΠ 1501-07-03-03-10 «Στρώση συνεχώς συγκολλημένων σιδηροτροχιών (Σ.Σ.Σ) και απελευθέρωση των τάσεων», απευθύνεται σε πρόσωπα που γνωρίζουν να μελετούν, να κατασκευάζουν και να επιβλέπουν σιδηροτροχιές (και όχι σε εμένα, ή σε έναν φοιτητή, ή στον μπακάλη της γειτονιάς).
       
      Ερχόμενοι στην ΕΤΕΠ του θέματος παραθέτω τα βασικά σημεία στα οποία η προδιαγραφή είναι τεχνικά εσφαλμένη:
       

      §4.3 Οπλισμένο Σκυρόδεμα (διαζωμάτων κλπ) Η καθοριζόμενη ως ελάχιστη κατηγορία σκυροδέματος (C20/25) είναι αναιτίως υψηλή και -προδήλως- ανεφάρμοστη στην πράξη.
      Η κατηγορία που αποδέχεται ως ελαχιστη ο Ευρωκώδικας 6 είναι η C12/15.
      Η προδιαγραφή εσφαλμένα δεν αναφέρει την προδιαγραφή ΣΚ-300, μολονότι τα διαζώματα στις πλινθοδομές κατασκευάζονται κατά 99,9% στο γιαπί, με την μπετονιέρα.
       

      §4.7 Αποθήκευση και μεταφορές των υλικών στο εργοτάξιο Οι απαιτήσεις της παραγράφου -συγκεκριμένα η προστασία από την βροχή και φύλαξη σε στεγνό αεριζόμενο χώρο- είναι υπερβολικές και όχι αναγκαίες για το σύνολο των υλικών. Επιπλέον, υπάρχουν ήδη πρότυπα -όπως το ΕΝ 1996-2- που περιλαμβάνουν προβλέψεις για την διαχείριση των υλικών.
       

      §5.7 Πάχος τοίχου – επιλογή τούβλων – ενισχυτικές ζώνες ανώφλια – ποδιές  
      Ο παραλογισμός εν δράση:
       
      Στον προσδιορισμό του ελάχιστου επιτρεπτού πάχους των τοίχων -εκ παραδρομής ελπίζω- έχει οριστεί το μεγαλύτερο των {h/36, l/36} ή {h/20, l/20}, αντί για το μικρότερο.
      Ακόμη, η προδιαγραφή καμώνεται πως καθορίζει θέση και διάταξη διαζωμάτων, πράγμα που είναι βεβαίως θέμα κανονισμών και όχι της προδιαγραφής. Ακόμη και για τα ζητήματα σεισμικής συμπεριφοράς των μη φερουσών τοιχοπληρώσεων υπάρχουν κανονιστικά κείμενα όπως οι §4.3.6.1 και §4.3.6.4 του ΕΝ 1998-1. Αντιστοίχως, υπάρχουν κανονιστικά κείμενα για τις στατικά λειτουργικές τοιχοπληρώσεις, όπως η §6.10 του ΕΝ 1998-1 ή η §7.4 του ΚΑΝΕΠΕ. Στην σημερινή της μορφή, η υπό εξέταση Τεχνική Προδιαγραφή δεν είναι συμβατή με αυτά τα κανονιστικά κείμενα, αλλά ούτε και με το ΕΝ 1996-1.
       
      Οι διατομές των διαζωμάτων και υπερθύρων, καθώς και ο τρόπος όπλισής τους είναι υπερβολικός και αδικαιολόγητος, τόσο με βάση την μέχρι σήμερα οικοδομική εμπειρία, όσο και εν σχέση με την βιβλιογραφία και τα εν ισχύ κανονιστικά κείμενα. Ενδεικτικό της υπερβολής είναι:
      - Η ΕΤΕΠ ζητάει ύψος σενάζ 15cm, το ΕΝ 1996 μιλάει για ωπλισμένους αρμούς.
      - Η ΕΤΕΠ ζητάει οπλισμό 4Φ12, το ΕΝ1996 ορίζει ελάχιστη διάμετρο ράβδου το Φ5.
       
       
       
      Το επιχείρημα ότι η ΕΤΕΠ "βρίσκεται προς την μερειά της ασφαλείας" απλά δεν έχει λογική.
      Δεν είναι δουλειά των προτύπων να υπεισέρχονται σε θέματα που ρυθμίζονται από κανονισμούς.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.