Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural


  • Οι υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές αλλάζουν τον χάρτη των επιχειρήσεων


    Το νέο ασφαλιστικό και κυρίως οι υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές που θα ισχύσουν από τον Ιανουάριο του 2017, σε συνδυασμό με τη μεγάλη φορολογική επιβάρυνση, οδηγούν σε λύσεις ανάγκης εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες και αλλάζουν τον χάρτη των επιχειρήσεων στην Ελλάδα. Η σύγχυση και η ανασφάλεια που προκαλεί στους επαγγελματίες η καθυστέρηση για τον τρόπο εφαρμογής του νέου υπολογισμού των εισφορών επί του φορολογητέου εισοδήματος έχουν ήδη οδηγήσει χιλιάδες ασφαλισμένους στη διερεύνηση τρόπων αποφυγής της υψηλής παρακράτησης εισφορών, και μάλιστα για εισοδήματα του παρελθόντος που πολλώ απέχουν από τα πραγματικά. Ο κίνδυνος κατάρρευσης των εσόδων του νέου Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ) είναι μεγάλος, σε μια περίοδο μάλιστα που το σύστημα θα έχει μεγάλη ανάγκη για αυξημένα έσοδα, καθώς αναμένεται να κάνει ποδαρικό με σημαντικά ελλείμματα.

     

    Η πρώτη από τις λύσεις που εξετάζουν οι επιχειρήσεις είναι αυτή της μετεγκατάστασης. Ηδη εκτιμάται ότι εκκρεμούν 65.000 με 70.000 αιτήσεις για αλλαγή έδρας και μεταφορά της επιχείρησης εκτός Ελλάδος. Το θέμα ήδη προβληματίζει το οικονομικό επιτελείο και –όπως αποκάλυψε η «Κ»– επεξεργάζονται σχέδιο ελέγχων μέσα από την επίτευξη διακρατικών συνεργασιών με τη Βουλγαρία και την Κύπρο.

     

    epaggelmaties-thumb-large.jpg

     

    Τα αιτήματα στα δικηγορικά και φοροτεχνικά γραφεία είναι χιλιάδες και –όπως εξηγεί στην «Κ» ο πρώην υπουργός Εργασίας και γνώστης του ασφαλιστικού Γιώργος Κουτρουμάνης– οι υψηλές εισφορές ενδέχεται να οδηγήσουν σε μεγάλη αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων, ειδικά μετά και τις πληροφορίες ότι το υπουργείο Εργασίας θα υπολογίσει τις εισφορές του 2017 με βάση τα εισοδήματα του... 2015. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πληροφορίες, ο υπολογισμός των ασφαλιστικών εισφορών στους ελεύθερους επαγγελματίες - αυτοαπασχολουμένους για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα θα γίνεται με βάση τις εκκαθαρισμένες δηλώσεις εισοδήματος του προηγούμενου έτους, ελλείψει ενός μηχανισμού ελέγχου του εισοδήματος σε πραγματικό χρόνο. Ειδικά δε, για το 2017, έτος των σημαντικών ανατροπών στον τρόπο υπολογισμού των εισφορών για τους αυτοαπασχολουμένους, θα χρησιμοποιηθεί και το εισόδημα του 2015, κατά το πρώτο 6μηνο του έτους. Το δεύτερο, κι εφόσον θα έχει ολοκληρωθεί η εκκαθάριση των δηλώσεων εισοδήματος για το 2016, θα γίνει αναγωγή σε 12μηνη βάση και συμψηφισμός με τα ποσά που καταβλήθηκαν κατά το πρώτο 6μηνο. Η οριστική εκκαθάριση των διαφορών που θα προκύπτουν, με βάση τις προκαταβολές και τις τελικές πράξεις επιβολής ασφαλίστρων, θα γίνει αναγκαστικά στο τέλος του επόμενου χρόνου, δημιουργώντας πολλά γραφειοκρατικά και λογιστικά ζητήματα επιστροφών εισφορών ως «αχρεωστήτως καταβληθεισών» ή καταβολής επιπλέον ποσών.

     

    Δεν είναι τυχαίο, όπως επισημαίνει ο κ. Κουτρουμάνης, το γεγονός ότι ολοένα και περισσότεροι επιχειρηματίες εξετάζουν σοβαρά το ενδεχόμενο μεταβίβασης της επιχείρησής τους για ένα χρόνο, προκειμένου να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να δουν στη συνέχεια τι τους συμφέρει να κάνουν.

     

    Σε αυτή την περίπτωση, μάλιστα, πρέπει να διευκρινιστεί πώς το εισόδημα του παλαιού ιδιοκτήτη μπορεί να δεσμεύει ασφαλιστικά το νέο.

     

    Ακόμη περισσότεροι είναι αυτοί που καταφεύγουν στη λύση της μετατροπής της επιχείρησής τους σε Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρεία (ΙΚΕ), καθώς ο πρόσφατος ασφαλιστικός νόμος δίνει το δικαίωμα στους μετόχους τους να μην ασφαλίζονται.

     

    Εφόσον μπορούν να δικαιολογήσουν τη λογιστική δαπάνη, η οποία πλέον είναι μικρότερη από την ασφαλιστική, πολλές εταιρείες εξετάζουν το ενδεχόμενο μετατροπής τους σε Ανώνυμες Εταιρείες (Α.Ε.), με τους μετόχους να μη συμμετέχουν στο διοικητικό συμβούλιο προκειμένου να γλιτώνουν τις εισφορές.

     

    «Το νέο ασφαλιστικό είναι η ταφόπλακα των Ομόρρυθμων και Ετερόρρυθμων Εταιρειών (Ο.Ε. και Ε.Ε.), καθώς και των Εταιρειών Περιορισμένης Ευθύνης», δηλώνει ο πρώην υπουργός Εργασίας χαρακτηριστικά και εξηγεί ότι ακόμη και στην περίπτωση οικογενειακών επιχειρήσεων, η λύση αναζητείται στην αλλαγή της μετοχικής σύνθεσής τους.Ετσι, η συντριπτική πλειονότητα των μετοχών θα περνά σε ένα μέλος της οικογένειας, ο οποίος ακόμη και με εισόδημα πάνω από 80.000 ευρώ τον χρόνο θα καλύπτεται από το ανώτατο ασφαλιστέο εισόδημα των 5.860 ευρώ τον μήνα ώστε να πληρώνει εισφορά 1.172,16 ευρώ μηνιαίως για κύρια ασφάλιση και 407,32 ευρώ για ασθένεια. Η υπόλοιπη οικογένεια θα «καλύπτεται» από την ελάχιστη μηνιαία βάση υπολογισμού των εισφορών, ήτοι τα 586,80 ευρώ (μηνιαία εισφορά 117,36 ευρώ για την κύρια ασφάλιση και 40,80 ευρώ για ιατροφαρμακευτική κάλυψη).

     

    Πηγή: http://www.kathimerini.gr/872448/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/oi-yperogkes-asfalistikes-eisfores-allazoyn-ton-xarth-twn-epixeirhsewn





    Engineer

    Σχόλια Μελών

    Recommended Comments



    BAS

     

    οι ανατολικές χώρες ξεκίνησαν απο άλλες αρχές και με άλλη ιστορική βάση. Στην Ελλάδα ξεκινήσαμε με βάση το τίποτα και μάλιστα με ιθαγενείς που είχαν μάθει να ζούνε μέσα στο πολύ περιορισμένο χώρο του χωριού τους. Με λίγα λόγια στον Ελλαδικό χώρο είχαμε εξαιρετικά μικρές κοινωνίες που τις περισσότερες φορές δεν ήθελαν ανάδραση με άλλες γειτονικές μικρές κοινωνίες διότι πάντα ζούσαν στα όρια της φτώχειας και άρα δεν ήθελαν κανένα πιθανό ανταγωνισμό. Να στο πω πολύ απλά για να το καταλάβεις. Πολλές κοινωνίες το 1880 δεν ήθελαν σχολεία διότι δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά τα παιδιά αντί για το χωράφι να πηγαίνουν στο σχολείο. Μέχρι το 1950 η Ελλάδα δεν είχε παντού σχολεία. Χωριά με 3000 κόσμο δεν είχαν σχολεία. Όσα παιδιά μπορούσαν οικονομικά περπατούσαν χιλιόμετρα για να πάνε σε κάποιο σχολείο. Αντε και πήγαν στο σχολείο μετά τι? το πανεπιστήμιο ήταν για του ελάχιστους. Το 1960 έκαναν το σκατό τους παξιμάδι για να τελειώσουν καμία σχολή. Και μετά τι? δουλειές δεν υπήρχαν. Είτε δημόσιο με οποιοδήποτε τίμημα είτε μετανάστης. Το 1980 αυτό άλλαξε δραματικά με την είσοδο της Ελλάδος στην ΕΕ. Ξαφνικά η διαδικασία σχολείο, σχολή δουλειά έγινε αρκετά πιο εύκολη. Το 1990 τραγελαφικά πιο εύκολη. Και μετά τι? οι δουλειές ήταν σίγουρα περισσότερες απο παλαιότερα αλλά η προσφορά τεράστια. Αν το δημόσιο δεν έκανε προσλήψεις όπως έκανε και δεν υποστήριζε ανεξέλεγκτα και παράνομα τον ιδιωτικό τομέα, ανεργία το 1990 θα ήταν στο 20%. Το 2000 το παραμύθι στην ουσία τελείωσε. Δεν είναι το ευρώ αλλα η χρήση του ευρώ. Τα πράγματα ακρίβυναν ξαφνικά μέχρι και 130%. Οι δουλειές αντί να αυξηθούν μειώθηκαν και άλλο αφού η κατανάλωση μειώθηκε. Η διοίκηση θα έπρεπε τότε είτε να βγει και να πει κυρίες και κύριοι αποτύχαμε και άρα ξανά πίσω στην δραχμή και σε καμιά 50 χρόνια το ξανασυζητάμε ή να δανειστεί για να κρύψει το πρόβλημα. Το 2005 και όχι το 2008, η ΕΕ έβαλε σοβαρούς περιορισμούς δανεισμού στην χώρα. Μπήκαμε σε σοβαρή επιτήρηση και δεν βγήκαμε ποτέ. Το σίγουρο είναι οτι δεν πρόκειται να βγούμε ποτέ για τον απλούστατο λόγο ότι ακόμα και αν βγούμε, ακόμα και αν μπορούμε να δανειζόμαστε, τι θα καταφέρουμε? Το απόλυτο μηδέν διότι δεν έχουμε ικανή βάση χρήσης του κεφαλαίου για πολύ μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού.

    Link to comment
    Share on other sites

    Φίλε Νίκ , πληρώνω από το 1983 . Δηλαδή 33 χρόνια . Επειδή έκανα έναν υπολογισμό το 2012 για το πόση σύνταξη θα πάρω και έβαλα κάτω όλες τις εισφορές μου , βάζοντας τα λεφτά που έβαζα με τον τόκο προθεσμίας κάθε εποχής , φτάνω σε αυτό το ποσό . 

     

    Και από το 1983 μέχρι το 1994 τα επιτόκια ήταν 25 % τον χρόνο . Από το 1995 άρχισαν να πέφτουν ραγδαία .

     

    Εισφορές ΜΟΝΟ για σύνταξη και περίθαλψη , 450 € τον μήνα πληρώνω εδώ και 10 χρόνια . Γενικά στον ΟΑΕΕ ανεβαίνεις γρήγορα κατηγορίες και δίνω περισσότερες εισφορές χωρίς επικουρικό και εφ΄ άπαξ , όπως είναι στο ΤΣΜΕΔΕ .

     

    Χρήστο τι είναι αυτά που λες . Ποιά διαφορετική βάση είχαν οι ανατολικές χώρες από εμάς . Ακόμα και πριν τον πόλεμο , η κατάσταση ήταν ανάλογη .

     

    Από το 1880 πάς στο 1950 . Λες ότι δεν είχαν παντού σχολεία . Για πες μου κάποια . Γιατί από το 1920 χτίστηκαν σχολεία σε πολλά μέρη . 

     

    Προφανώς μιλάς για χωριά που ήταν δίπλα σε πόλεις , ή μιλάς για Γυμνάσιο . Το γυμνάσιο δεν ήταν μόρφωση . Το Δημοτικό είναι μόρφωση .

     

    Δεν υπήρχαν δουλειές το 60 και το 70 ? Εδώ ΓΕΛΑΜΕ ΚΑΙ ΧΑΧΑΝΙΖΟΥΜΕ . Ολο το σχόλιο σου είναι από ανακριβές μέχρι ΠΑΝΤΕΛΩΣ ανακριβές .

     

    Και μιλάς με άνθρωπο που τα έχει ζήσει από το 60 και μετά .

     

    Πρέπει να φύγω και θα απαντήσω αργότερα αν χρειαστεί .

    Link to comment
    Share on other sites

    Φίλε Νίκ , πληρώνω από το 1983 . Δηλαδή 33 χρόνια . Επειδή έκανα έναν υπολογισμό το 2012 για το πόση σύνταξη θα πάρω και έβαλα κάτω όλες τις εισφορές μου , βάζοντας τα λεφτά που έβαζα με τον τόκο προθεσμίας κάθε εποχής , φτάνω σε αυτό το ποσό . 

     

    Και από το 1983 μέχρι το 1994 τα επιτόκια ήταν 25 % τον χρόνο . Από το 1995 άρχισαν να πέφτουν ραγδαία .

     

    Εισφορές ΜΟΝΟ για σύνταξη και περίθαλψη , 450 € τον μήνα πληρώνω εδώ και 10 χρόνια . Γενικά στον ΟΑΕΕ ανεβαίνεις γρήγορα κατηγορίες και δίνω περισσότερες εισφορές χωρίς επικουρικό και εφ΄ άπαξ , όπως είναι στο ΤΣΜΕΔΕ .

     

    Χρήστο τι είναι αυτά που λες . Ποιά διαφορετική βάση είχαν οι ανατολικές χώρες από εμάς . Ακόμα και πριν τον πόλεμο , η κατάσταση ήταν ανάλογη .

     

    Από το 1880 πάς στο 1950 . Λες ότι δεν είχαν παντού σχολεία . Για πες μου κάποια . Γιατί από το 1920 χτίστηκαν σχολεία σε πολλά μέρη . 

     

    Προφανώς μιλάς για χωριά που ήταν δίπλα σε πόλεις , ή μιλάς για Γυμνάσιο . Το γυμνάσιο δεν ήταν μόρφωση . Το Δημοτικό είναι μόρφωση .

     

    Δεν υπήρχαν δουλειές το 60 και το 70 ? Εδώ ΓΕΛΑΜΕ ΚΑΙ ΧΑΧΑΝΙΖΟΥΜΕ . Ολο το σχόλιο σου είναι από ανακριβές μέχρι ΠΑΝΤΕΛΩΣ ανακριβές .

     

    Και μιλάς με άνθρωπο που τα έχει ζήσει από το 60 και μετά .

     

    Πρέπει να φύγω και θα απαντήσω αργότερα αν χρειαστεί .

     

    Φύγε και όταν έρθεις στο απαντώ διότι κάνεις λάθος και για τις δουλειές του 60 και 70.

    Link to comment
    Share on other sites

    Θεωρητικά και τις δεκαετίες του '60 και '70 υπήρχε ανεργία και μάλιστα μεγάλη αλλά

    υπήρχε η οικοδομή η οποία απόσβεσε και άμβλυνε εκείνα τα χρόνια κατά ένα βαθμό τα νούμερα της ανεργίας.

     

    Όποιος ξέμενε από δουλειά έλεγε πως θα έκανε μερικά μεροκάματα στην οικοδομή μέχρι να βρει κάτι άλλο.

    Δυστυχώς ο τεχνίτης οικοδόμος δεν ήταν επάγγελμα με εκτίμηση από την κοινωνία. Ήταν η εύκολη λύση για προσορινό μεροκάματο αφού από τότε ακόμα οι απαιτήσεις για έμπειρους τεχνίτες στην οικοδομή ήταν μικρές.

    Όσο ερχόταν νεος κόσμος στην Αθήνα εκείνα τα χρόνια τόσο έβλεπες περισσότερες κακοτεχνίες

    αφού αυξανόντουσαν οι απαιτήσεις για στέγαση από την μία

    και από την άλλη πολλοί τσοπάνηδες που δεν ήξεραν άλλη τέχνη από αυτή της κτηνοτροφίας - τυροκομίας (και αυτή στο περίπου...) βαριόντουσαν την αφόρητη πείνα του χωριού και ερχόμενοι Αθήνα η πρώτη δουλειά που έβρισκαν ήταν στο γιαπί.  

    Link to comment
    Share on other sites

    Λοιπόν συμπληρώνω για να απαντήσεις συνολικά . Τα παιδιά της ηλικίας μου που πήγαν σχολείο στις αρχές και μετά του 60 , είχαν δημοτικά σχολεία ακόμα και σε χωριά . Μιλάω για ορεινά και δυσπρόσιτα χωριά . Σίγουρα μπορεί να μην είχαν παντού , αλλά αυτό κυρίως σε περιπτώσεις χωριών που ήταν κοντά , πράγμα σύνηθες στην Ελλάδα , όπου μπορεί οι αποστάσεις μεταξύ χωριών να είναι από εκατοντάδες μέτρα , μέχρι 2-3 χλμ . Εκείνη την εποχή το περπάτημα ήταν σύνηθες για όλους . Βέβαια για το γυμνάσιο τα πράγματα άλλαζαν  . Πολλά παιδιά έμεναν μόνα τους στα 12 τους χρόνια , αγόρια κυρίως σε μεγαλύτερες πόλεις , για να σπουδάσουν .

     

    Ας δούμε τώρα λίγο το σχολείο . Το δημοτικό που πήγα εγώ , ήταν ένα καλό δημοτικό όπως και πολλά άλλα . Το δημοτικό εκείνης της εποχής λάμβανε υπ΄ όψη του , ότι αρκετά παιδιά , πάνω από τα μισά , είτε θα πήγαιναν για δουλειά , είτε θα σταματούσαν το σχολείο , είτε θα πήγαιναν σε τεχνικές σχολές και έτσι έδινε ολοκληρωμένη γνώση , ενώ είχε αξιολόγηση , εξετάσεις στις δύο τελευταίες τάξεις , αλλά και απόρριψη των αδυνάτων μαθητών από την δευτέρα δημοτικού και μετά . Είχε όμως και ένα τεράστιο πλεονέκτημα . Οι δάσκαλοι σε ποσοστό πάνω από 80 % , δεν είχαν βρεθεί εκεί τυχαία για το μεροκαματάκι , αλλά γιατί αγαπούσαν το επάγγελμα τους , που τότε πράγματι ήταν λειτούργημα . Πρόωρες συντάξεις και λοιπές πασοκομαγκιές δεν υπήρχαν , αλλά οι δάσκαλοι είχαν κέφι ακόμα και σε μεγάλη ηλικία , 50+ . Υπήρχε βέβαια βλέπεις τότε και ο θεσμός του Επιθεωρητή και οι επιθεωρήσεις ήταν συχνές .

     

    Ανάλογες εντυπώσεις έχω και από άλλες περιοχές της επαρχίας , από φίλους και γνωστούς .

     

    Αλλά και το πρόγραμμα σπουδών του Δημοτικού ήταν καλό . Τελείωνες και μάθαινες Γλώσσα , Ορθογραφία , Αριθμητική , Τόκους , Επιτόκια , Γεωγραφία , Ιστορία , ακόμα και να γράφεις αιτήσεις . Το αποτέλεσμα ήταν ότι όσοι τελείωναν το δημοτικό μπορούσαν να σταθούν αυτόνομοι , είτε σαν επαγγελματίες , είτε σαν εργαζόμενοι , είτε σαν νοικοκυρές , είτε να προχωρήσουν σε ένα δυσκολότερο Γυμνάσιο .

     

    Το 1964 καθιερώθηκε η δωρεάν παιδεία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση . 

     

    Οπως έχω πει ήδη το 1977 που έδωσα εγώ εξετάσεις , πέρασαν σε όλη την τριτοβάθμια 20000 άτομα . 10-15 χρόνια πριν πέρναγαν 10000 άτομα . Δηλαδή δεν υπήρχε δουλειά για αυτούς . Ολοι που ξέρω και είχαν πτυχίο δεν είχαν πρόβλημα να δουλέψουν , όπως και πολλοί με απολυτήριο γυμνασίου .  Μιλάω για γιατρούς , μηχανικούς , δικηγόρους , αλλά και εκπαιδευτικούς από καθηγητικές σχολές , γεωπόνους , οικονομικών σχολών και ουσιαστικά αυτές ήταν . Πανεπιστήμια είχαμε 2 και μια χαρά εύρισκαν δουλειές .

     

    Αλλά είχαμε και εργοστάσια , ναυπηγεία , οικοδομή , εξορύξεις , πρωτογενή τομέα και πολλά ακόμα . Η μετανάστευση ουσιαστικά μετά τα μέσα του 50 μειώθηκε πολύ και στις αρχές του 60 σταμάτησε . Υπήρχαν βέβαια πάντα επιστήμονες που μετανάστευαν για καλύτερες δουλειές , αλλά όχι για δουλειά .

    Από το 80 και μετά άρχισε η αποβιομηχανοποίηση της χώρας , απλά διότι ο πολίτης είχε να διαλέξει μεταξύ της εργασίας στον ιδιωτικό τομέα και της ανασφάλειας και της αργομισθίας στο δημόσιο και της πλήρους εξασφάλισης . Προφανώς λοιπόν οι βιομηχανίες έκλεισαν συχνά με των αγώνα των συνδικαλΗστών όπως δήλωναν περήφανα , ότι κρατικοποίησαν την επιχείρηση τους .

     

    Αν δεν υπήρχε ο πασοκισμός της χώρας , η χώρα μια χαρά θα πήγαινε και θα ήταν πολύ καλύτερη . 

    Link to comment
    Share on other sites

    Brasco έχεις ζήσει εκείνες τις εποχές ? 

     

    Δεν είχε εκτίμηση ο Μάστορας ? 

     

    Ξέρεις για να γίνεις Μάστορας , Κουμανταδόρος , πόσα χρόνια δουλειάς είχες στην πλάτη σου ? 

     

    Ασε που συνήθως είχες χτίσει και το τριόροφο σου μέχρι να γίνεις Μάστορας , αν δεν τα έτρωγες στο μπαρμπούτι και στην Τρούμπα .

     

    Ξέρεις πόσο είχε το μεροκάματο του τεχνίτη το 50 ? Μία λίρα . Σκέψου το σήμερα .

    Link to comment
    Share on other sites

    Σε εκλιπαρώ να διαβάσεις το επισυναπτόμενο ώστε να έχουμε τα ίδια στοιχεία σαν βάση. Σε παρακαλώ επίσης να σκεφτείς ότι πάνω από 650Κ Έλληνες έφυγαν μετανάστες  μεταξύ 1945 -1957 ή το 1/3 του εργατικού δυναμικού της χώρας. Δηλαδή η προσφορά μειώθηκε σημαντικά σε σχέση με την ζήτηση.

     

    καλό είναι να τα διαβάσετε όλοι όσοι θεωρείτε οτι ενδιαφέρεστε για το θέμα.

    Ξεσφιγκούλη - Πυργιωτάκης.pdf

    Link to comment
    Share on other sites

    Το μεροκάματο την δεκαετία του '50 καθώς και κάποια χρόνια στις αρχές του '70 ήταν πολύ καλό.

    Αλλά δεν είχε καμία υπόληψη ο οικοδόμος. Έμπαινε και έβγαινε ο κόσμος από τον χώρο της οικοδομής. Και την δεκαετία του '80 βγήκε οριστικά για να μπει στο δημόσιο.

    Μάστορες υπήρχαν πολλοί, τεχνίτες όμως λίγοι 

    Link to comment
    Share on other sites




    Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

    Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

    Δημιουργία λογαριασμού

    Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

    Εγγραφή νέου λογαριασμού

    Σύνδεση

    Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

    Συνδεθείτε τώρα

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.