Φορολογία και καθημερινή λειτουργία μηχανικών και τεχνικών επιχειρήσεων

Στο άρθρο μας αυτό θα παρουσιάσουμε μία ανασκόπηση θεμάτων που μας απασχολούν στην καθημερινότητά μας και είναι πολύ πιθανό να τα αντιμετωπίσουμε και κατά την υποβολή των φορολογικών δηλώσεων.

ΕΚΠΙΠΤΟΜΕΝΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ

Κατά τον προσδιορισμό του κέρδους από επιχειρηματική δραστηριότητα, επιτρέπεται η έκπτωση όλων των δαπανών, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 23 του Κ.Φ.Ε., οι οποίες:

α) πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της, συμπεριλαμβανομένων και δράσεων εταιρικής κοινωνικής ευθύνης.

β) αντιστοιχούν σε πραγματική συναλλαγή και η αξία της συναλλαγής δεν κρίνεται κατώτερη ή ανώτερη της αγοραίας, στη βάση των στοιχείων που διαθέτει η Φορολογική Διοίκηση,

γ) εγγράφονται στα τηρούμενα βιβλία απεικόνισης των συναλλαγών της περιόδου κατά την οποία πραγματοποιούνται και αποδεικνύονται με κατάλληλα δικαιολογητικά.

Ειδικά οι δαπάνες για δράσεις εταιρικής κοινωνικής ευθύνης εκπίπτουν υπό την προϋπόθεση η επιχείρηση να εμφανίζει λογιστικά κέρδη χρήσης κατά τον χρόνο πραγματοποίησής τους , εκτός αν η δράση εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, πραγματοποιείται κατόπιν αιτήματος του Δημοσίου.

ΜΗ ΕΚΠΙΠΤΟΜΕΝΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ

Οι ακόλουθες δαπάνες δεν εκπίπτουν:

α) τόκοι από δάνεια που λαμβάνει η επιχείρηση από τρίτους, εκτός από τα τραπεζικά δάνεια, μικροχρηματοδοτήσεις που λαμβάνουν οι δικαιούχοι της παρ. 1 του άρθρου 15 για τη χορήγηση μικροχρηματοδοτήσεων, διατραπεζικά δάνεια, καθώς και τα ομολογιακά δάνεια που εκδίδουν ανώνυμες εταιρείες και τα χρεωστικά ομόλογα που εκδίδουν πιστωτικοί συνεταιρισμοί που λειτουργούν ως πιστωτικά ιδρύματα κατά το μέτρο που υπερβαίνουν τους τόκους που θα προέκυπταν εάν το επιτόκιο ήταν ίσο με το επιτόκιο των δανείων αλληλόχρεων λογαριασμών προς μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις, όπως αυτό αναφέρεται στο στατιστικό δελτίο οικονομικής συγκυρίας της Τράπεζας της Ελλάδος για την πλησιέστερη χρονική περίοδο πριν την ημερομηνία δανεισμού,

β) κάθε είδους δαπάνη που αφορά σε αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των 500,00 ευρώ, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έγινε με τη χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής,

γ) οι μη καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές,

δ) προβλέψεις εκτός των οριζομένων στο άρθρο 26 (προβλέψεις επισφαλών απαιτήσεων),

ε) πρόστιμα και ποινές, περιλαμβανομένων των προσαυξήσεων,

στ) Η παροχή αμοιβών σε χρήμα ή είδος που συνιστούν ποινικό αδίκημα,

ζ) ο φόρος εισοδήματος, συμπεριλαμβανομένων του τέλους επιτηδεύματος και των έκτακτων εισφορών, που επιβάλλεται για τα κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα, καθώς και ο ΦΠΑ που αναλογεί σε μη εκπιπτόμενες δαπάνες, εφόσον δεν είναι εκπεστέος ως ΦΠΑ εισροών,

η) το τεκμαρτό μίσθωμα περίπτωση ιδιόχρησης κατά το μέτρο που υπερβαίνει το 3% επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου,

θ) οι δαπάνες για την οργάνωση και διεξαγωγή ενημερωτικών ημερίδων και συναντήσεων που αφορούν στη σίτιση και διαμονή πελατών ή εργαζομένων της κατά το μέτρο που υπερβαίνουν το ποσό των 300,00 ευρώ ανά συμμετέχοντα και κατά το μέτρο που η συνολική ετήσια δαπάνη υπερβαίνει το 0,5% επί του ετήσιου ακαθάριστου εισοδήματος της επιχείρησης,

ι) οι δαπάνες για τη διεξαγωγή εορταστικών εκδηλώσεων, σίτισης και διαμονής φιλοξενούμενων προσώπων κατά το μέτρο που υπερβαίνουν το ποσό των 300,00 ευρώ ανά συμμετέχοντα και κατά το μέτρο που η συνολική ετήσια δαπάνη υπερβαίνει το μισό τοις εκατό (0,5%) επί του ετήσιου ακαθάριστου εισοδήματος της επιχείρησης,

ια) οι δαπάνες ψυχαγωγίας πλην των περιπτώσεων που η δραστηριότητα του φορολογούμενου έχει ως κύριο αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών ψυχαγωγίας και οι δαπάνες αυτές πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της δραστηριότητας αυτής,
ιβ) προσωπικές καταναλωτικές δαπάνες

γ) το σύνολο των δαπανών που καταβάλλονται προς φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα που είναι φορολογικός κάτοικος σε κράτος μη συνεργάσιμο ή που υπόκειται σε προνομιακό φορολογικό καθεστώς, εκτός εάν ο φορολογούμενος αποδείξει ότι οι δαπάνες αυτές αφορούν πραγματικές και συνήθεις συναλλαγές και δεν έχουν ως αποτέλεσμα τη μεταφορά κερδών ή εισοδημάτων ή κεφαλαίων με σκοπό τη φοροαποφυγή ή τη φοροδιαφυγή. Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου δεν αποκλείει την έκπτωση των δαπανών που καταβάλλονται προς φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα που είναι φορολογικός κάτοικος σε κράτος – μέλος της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ., εφόσον υπάρχει η νομική βάση για την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ της Ελλάδας και αυτού του κράτους – μέλους.

ιδ) Οι δαπάνες που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο εργασιακής σχέσης όπως αυτή ορίζεται στην παρ. 2 του άρθρου 12 του ν. 4172/2013, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έχει πραγματοποιηθεί με τη χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ή μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών.

ιε) Οι δαπάνες ενοικίων, εφόσον η εξόφλησή τους δεν έχει πραγματοποιηθεί με τη χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ή μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών.
ιστ) Χρηματικά ποσά ή άλλα ανταλλάγματα που τυχόν καταβλήθηκαν άμεσα ή έμμεσα για μη εξουσιοδοτημένη πώληση διαφημιστικού τηλεοπτικού χρόνου.

ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΣΗ ΦΟΡΟΥ

Υπόχρεοι για την παρακράτηση είναι όσοι ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, είτε είναι νομικά πρόσωπα – νομικές οντότητες είτε είναι φυσικά πρόσωπα.

Πληρωμές που μας ενδιαφέρουν και υπόκεινται σε παρακράτηση είναι τα μερίσματα , οι τόκοι , τα δικαιώματα, οι αμοιβές για τεχνικές υπηρεσίες , αμοιβές διοίκησης  και  αμοιβές για συμβουλευτικές επιχειρήσεις όταν ο λήπτης είναι φυσικό πρόσωπο(ατομική επιχείρηση). Ο φόρος υπεραξίας από μεταβίβαση ακινήτων είναι σε αναστολή μέχρι 31/12/2024.

Οι συντελεστές παρακράτησης φόρου είναι οι εξής:

α) για μερίσματα 5%.
β) για τόκους 15%,
γ) για δικαιώματα (royalties) και λοιπές πληρωμές 20%,
δ) για αμοιβές για τεχνικά έργα, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές ή παρόμοιες υπηρεσίες 20%

Κατ’ εξαίρεση, για τις αμοιβές που εισπράττονται από εργολήπτες κατασκευής κάθε είδους τεχνικών έργων και ενοικιαστών δημοσίων, δημοτικών και κοινοτικών ή λιμενικών προσόδων ο συντελεστής είναι 3% επί της αξίας του υπό κατασκευή έργου ή του μισθώματος, ανεξαρτήτως αν ο λήπτης της αμοιβής είναι φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα.

 Σε περίπτωση εισφοράς όλου ή μέρους δημόσιου τεχνικού έργου από τον αρχικό ανάδοχο σε κοινοπραξία ή εταιρεία στην οποία συμμετέχει και ο ίδιος, η προβλεπόμενη παρακράτηση τρία τοις εκατό (3%) της παρούσας περίπτωσης ενεργείται μόνο από τον εργοδότη κατά την καταβολή του εργολαβικού ανταλλάγματος στον αρχικό ανάδοχο. Ο φόρος αυτός που βαρύνει τον ανάδοχο συμψηφίζεται από τον αναλογούντα φόρο της κατασκευάστριας εταιρείας ή κοινοπραξίας με βάση βεβαίωση που χορηγεί ο ανάδοχος. Οι διατάξεις των δύο προηγούμενων εδαφίων εφαρμόζονται και σε περίπτωση που τμήμα του έργου ή εργασίας εκτελείται από κοινοπραξία ή εταιρεία, στην οποία συμμετέχουν μόνο μέλη της αρχικής αναδόχου κοινοπραξίας ή εταιρείας. Επίσης, εφαρμόζονται και στην περίπτωση που τμήμα του έργου ή εργασίας εκτελείται από εταιρεία μέλος της αρχικής αναδόχου κοινοπραξίας ή από κοινοπραξία επιχειρήσεων μέλους της αρχικής αναδόχου κοινοπραξίας.
ε) για την υπεραξία από μεταβίβαση ακίνητης περιουσίας που αποκτά φυσικό πρόσωπο 15% (όπως προανέφερα είναι σε αναστολή μέχρι 31/12/2024).

ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΣΗ ΣΕ ΜΙΣΘΩΤΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

Το μηνιαίο εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις, συμπεριλαμβανομένων των παροχών σε είδος, των ημερομισθίων και των εφάπαξ παροχών, υπόκειται σε παρακράτηση φόρου με βάση την κλίμακα της παραγράφου 1 του άρθρου 15 και του άρθρου 16 μετά από προηγούμενη αναγωγή του σε ετήσιο.

 Ειδικά, στις καθαρές αμοιβές που καταβάλλονται σε αμειβόμενους με ημερομίσθιο, οι οποίοι παρέχουν υπηρεσίες ορισμένου χρόνου αλλά διάρκειας μικρότερης από ένα έτος, καθώς και σε ξεναγούς που υπάγονται στις διατάξεις του άρθρου 37 του ν. 1545/1985, διενεργείται παρακράτηση φόρου με συντελεστή πέντε τοις εκατό (5%).

ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΑΓΑΘΩΝ ΚΑΙ ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗ

ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΑΠΟΘΕΜΑΤΩΝ

Μετά την έναρξη της ισχύος του Ν 4308/2014 Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα δημιουργήθηκε μεγάλη σύγχυση σε ότι αφορά στα παραστατικά της διακίνησης των αγαθών (έκδοση, τήρηση, θεώρηση κλπ).

Το αποτέλεσμα ήταν να συνεχίσουν να λειτουργούν οι επιχειρήσεις πάνω στο θέμα της διακίνησης όπως πριν με ΚΒΣ-ΚΦΑΣ , χωρίς την θεώρηση.

Με την εφαρμογή των ΕΛΠ, φύγαμε από ένα τυπολατρικό σύστημα και περάσαμε σε μια νέα εποχή με κανόνες όπου αφήνουν έναν σχετικό βαθμό ελευθερίας.

Τα ΕΛΠ περιλαμβάνουν κανονιστικά πλαίσια και ορίζουν τις κατ’ ελάχιστον υποχρεώσεις.

Υπάρχουν δύο γενικοί κανόνες  ως προς την διακίνηση αποθεμάτων:

1. Ο πρώτος κανόνας είναι ότι η οντότητα πρέπει να είναι σε θέση να παρακολουθεί τις διακινήσεις των παραλαμβανομένων και αποστελλομένων αποθεμάτων, είτε έχουν τιμολογηθεί είτε όχι, για την εξασφάλιση αξιοπιστίας και απόδειξης ελέγξιμης αλληλουχίας.
2. Ο δεύτερος κανόνας έχει να κάνει με το συνοδευτικό έγγραφο αποθεμάτων.
   Όταν αποστέλλονται αγαθά από την επιχείρηση, τότε μπορεί να συνοδεύονται είτε από Δελτίο Αποστολής, είτε από Τιμολόγιο, είτε από Απόδειξη Λιανικής Πώλησης. Συνοδευτικό έγγραφο μπορεί να είναι ένα από τα τρία παραπάνω στοιχεία.

Η κάθε νομική οντότητα οφείλει να διασφαλίζει την πλήρη και την ορθή παρακολούθηση των διακινούμενων αποθεμάτων:

• είτε είναι προς πώληση,
• είτε εσωτερική διακίνηση μεταξύ εγκαταστάσεων της επιχείρησης,
• είτε σε περίπτωση παραλαβής αποθεμάτων από μη υπόχρεο ή αρνούμενο έκδοσης.

Συνοδευτικό έγγραφο διακίνησης αποθεμάτων μπορεί να εκδίδεται και σε ηλεκτρονική μορφή. Προαπαιτούμενο αποτελεί η διασφάλιση μέσω κατάλληλων δικλείδων ασφαλείας ότι ο χρόνος έκδοσης προηγείται της διακίνησης.

Για παράδειγμα, δύναται να εκδοθεί Δελτίο Αποστολής το οποίο θα σταλεί με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στον παραλήπτη πριν την έναρξη της αποστολής των εμπορευμάτων.

Το συνοδευτικό έγγραφο μπορεί να παρουσιαστεί σε φορολογικό έλεγχο μέσα από ένα Smartphone ή ένα tablet στο οποίο θα είναι εμφανής η ένδειξη ότι η έκδοση έχει λάβει χώρα πριν την έναρξη της διακίνησης.

ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗ

Τιμολόγιο είναι το στοιχείο που εκδίδεται από την υποκείμενη οντότητα για κάθε πώληση αγαθών και παροχή υπηρεσιών.

Κάθε έγγραφο που περιλαμβάνει όλες τις πληροφορίες που απαιτούνται για το τιμολόγιο θεωρείται τιμολόγιο. Υπάρχει μια βασική προϋπόθεση, ότι ο λήπτης των αγαθών ή των υπηρεσιών αποδέχεται το συγκεκριμένο έγγραφο. Κάθε έγγραφο ή μήνυμα που τροποποιεί και αναφέρεται ειδικά σε ένα αρχικό τιμολόγιο, θεωρείται τιμολόγιο.

Πιστωτικό Τιμολόγιο είναι το τιμολόγιο το οποίο αφορά και εκδίδεται σε περιπτώσεις επιστροφής, έκπτωσης και διαφορών οι οποίες προκύπτουν από τις συνήθεις συναλλαγές. 

Τιμολόγιο εκδίδεται από τους υπόχρεους στις παρακάτω περιπτώσεις:

• Πώληση αγαθών  και παροχή υπηρεσιών (εντός και εκτός χώρας)
• Αγορά αγαθών από μη υπόχρεους ή αρνούμενους εκδόσεως.
• Σε αυτήν την περίπτωση η οντότητα οφείλει και φέρει την ευθύνη να εκδώσει σχετικό παραστατικό προς τεκμηρίωση και αναγνώριση της συναλλαγής.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΙΜΟΛΟΓΙΟΥ

Το τιμολόγιο φέρει υποχρεωτικά τις ακόλουθες ενδείξεις:

• Την ημερομηνία έκδοσης του τιμολογίου
• Τον αύξοντα αριθμό
• Τον Αριθμό Φορολογικού Μητρώου του πωλητή
• Τον Αριθμό Φορολογικού Μητρώου του πελάτη
• Την πλήρη επωνυμία και την πλήρη διεύθυνση του πωλητή και του πελάτη
• Την ποσότητα και το είδος των παραδιδόμενων αγαθών ή την έκταση και το είδος των παρεχόμενων υπηρεσιών, εκτός αν η έκταση και το είδος των παρεχόμενων υπηρεσιών προκύπτει από άλλα έγγραφα στα οποία παραπέμπει το τιμολόγιο
• Την ημερομηνία κατά την οποία πραγματοποιήθηκε ή ολοκληρώθηκε η παράδοση των αγαθών ή η παροχή των υπηρεσιών, εφόσον η ημερομηνία αυτή δεν συμπίπτει με την ημερομηνία έκδοσης του τιμολογίου.
• Την αξία των αγαθών ή υπηρεσιών ανά συντελεστή ΦΠΑ, την αξία που απαλλάσσεται ΦΠΑ, την αξία μονάδας αγαθού ή υπηρεσίας χωρίς ΦΠΑ, καθώς και την αξία κάθε έκπτωσης ή επιστροφής, εάν δεν συμπεριλαμβάνεται στην τιμή μονάδας.
• Τον συντελεστή ΦΠΑ που εφαρμόζεται.
• Το ποσό του οφειλόμενου ΦΠΑ, εκτός αν εφαρμόζεται ειδικό καθεστώς, σύμφωνα με το οποίο η πληροφορία αυτή παραλείπεται.
• Τον όρο «Αυτό-τιμολόγηση», όταν το τιμολόγιο εκδίδεται από τον λήπτη αγαθών ή υπηρεσιών.
• Όταν η πράξη απαλλάσσεται από ΦΠΑ, η διάταξη σύμφωνα με την οποία η παράδοση αγαθών ή η παροχή υπηρεσιών απαλλάσσεται από τον φόρο αυτόν.
• Όταν ο λήπτης είναι υπόχρεος καταβολής του ΦΠΑ, η αναφορά «Αντίστροφη Επιβάρυνση»

Δεν υπάρχει πλέον  υποχρέωση αναγραφής του επαγγέλματος του αντισυμβαλλόμενου καθώς και της αρμόδιας Δ.Ο.Υ., ούτε ρητή αναφορά στην αναγραφή του σχετικού παραστατικού διακίνησης.

Κατά την διακίνηση των αποθεμάτων, μπορεί να συνοδεύονται:

• είτε από Δελτίο Αποστολής,
• είτε από Τιμολόγιο,
• είτε από Απόδειξη Λιανικής Πώλησης.

Όταν τα αποθέματα αποστέλλονται με συνοδευτικό έγγραφο παραστατικό αξίας (Τιμολόγιο ή ΑΛΠ) τότε λογικό είναι να μην υπάρχει αναφορά σε παραστατικό διακίνησης, αφού το ίδιο στοιχείο αποτελεί και το παραστατικό διακίνησης.

Όταν όμως τα αποθέματα συνοδεύονται από Δελτίο Αποστολής και ακολουθεί σε μεταγενέστερη ημερομηνία το παραστατικό αξίας, τότε,  καλό θα είναι να αναφέρεται το παραστατικό διακίνησης, όσο κι αν δεν υπαγορεύεται από τις διατάξεις, στα πλαίσια της απόδειξης αλληλουχίας των γεγονότων κατά τον φορολογικό έλεγχο.

Όσον αφορά στην Παροχή Υπηρεσιών, οι διατάξεις αναφέρουν ότι το Τιμολόγιο πρέπει να αναφέρει την έκταση και το είδος των παρεχόμενων υπηρεσιών, εκτός αν η έκταση και το είδος των παρεχόμενων υπηρεσιών προκύπτει από άλλα έγγραφα στα οποία παραπέμπει το τιμολόγιο (π.χ. συμφωνητικό).

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην συγκεκριμένη διάταξη διότι αν δεν ικανοποιηθεί καμία από τις παραπάνω αναφορές τότε εγείρονται θέματα μη αναγνώρισης των δαπανών αυτών από τους λήπτες των υπηρεσιών.

ΑΠΛΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΤΙΜΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟ ΤΙΜΟΛΟΓΙΟ

Κατά τις διατάξεις των ΕΛΠ, επιτρέπεται η έκδοση απλοποιημένου τιμολογίου σε κάθε μία από τις παρακάτω δύο περιπτώσεις:

1. Όταν το ποσό του τιμολογίου δεν υπερβαίνει το ποσό των €100,00 ή
2. Όταν το εκδιδόμενο τιμολόγιο είναι έγγραφο της παρ. 3 του άρθρου 8 δηλαδή όταν είναι έγγραφο ή μήνυμα που τροποποιεί και αναφέρεται ειδικά σε ένα αρχικό τιμολόγιο.

Η διαφορά μεταξύ του κανονικού τιμολογίου και του απλοποιημένου τιμολογίου έγκειται στο ότι δεν αναγράφονται τα πλήρη στοιχεία του λήπτη του στοιχείου αλλά μόνο τις εξής ενδείξεις:

• Ημερομηνία έκδοσης του τιμολογίου
• Προσδιορισμό της οντότητας που πωλεί τα αγαθά ή τις υπηρεσίες
• Τον προσδιορισμό των αγαθών ή των υπηρεσιών που προσφέρονται
• Το ποσό του ΦΠΑ που οφείλεται ή τις απαιτούμενες πληροφορίες για τον υπολογισμό του
• Όσον αφορά στην περίπτωση 2 που αναφέραμε πιο πάνω, αναφορά στο αρχικό τιμολόγιο και τα συγκεκριμένα δεδομένα που τροποποιούνται.

Επίσης, βάσει ΕΛΠ επιτρέπεται η έκδοση συγκεντρωτικού τιμολογίου το οποίο αναφέρεται σε διαφορετικές παραδόσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών. Η έκδοση  αφορά σε επαναλαμβανόμενες πωλήσεις, δηλ. παρουσιάζουν περιοδικότητα από τον ίδιο πωλητή προς τον ίδιο αγοραστή. Τότε μπορεί  να εκδίδεται  ένα τιμολόγιο για όλες  τις πωλήσεις σύμφωνα με τον απαιτούμενο χρόνο έκδοσης τιμολογίων.

ΧΡΟΝΟΣ ΈΚΔΟΣΗΣ ΤΙΜΟΛΟΓΙΟΥ

Η υποχρέωση έκδοσης του τιμολογίου γεννάται κατά τον χρόνο που πραγματοποιείται η αποστολή ή παράδοση των αγαθών ή υπηρεσιών.

Ο χρόνος έκδοσης  αποσυνδέεται από την αρχή του δεδουλευμένου και καθορίζεται ως εξής:

α) Σε περίπτωση πώλησης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών,  εκδίδεται το αργότερο μέχρι τη 15η ημέρα του επόμενου μήνα της παράδοσης ή αποστολής αγαθών ή της ολοκλήρωσης της υπηρεσίας. 

β) Σε περίπτωση συνεχιζόμενης παροχής αγαθών, υπηρεσίας ή κατασκευής έργου, εκδίδεται μέχρι τη 15η ημέρα του επόμενου μήνα από την περίοδο στην οποία μέρος της σχετικής αμοιβής καθίσταται απαιτητό για τα αγαθά ή τις υπηρεσίες που έχουν παρασχεθεί ή το μέρος του έργου που έχει ολοκληρωθεί.  
γ) Σε περίπτωση απόκτησης δικαιώματος λήψης υπηρεσίας, με την απόκτηση του δικαιώματος αυτού.

δ) Στην περίπτωση έκδοσης συγκεντρωτικού τιμολογίου , τούτο  εκδίδεται το αργότερο μέχρι τη 15η του επόμενου μήνα από το μήνα εντός του οποίου πραγματοποιήθηκε το πρώτο γεγονός πώλησης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών που συμπεριλαμβάνεται στο συγκεντρωτικό τιμολόγιο.  
ε) Όταν αγοραστής των αγαθών ή υπηρεσιών είναι το Δημόσιο ή νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, το τιμολόγιο δύναται να εκδίδεται μέχρι το τέλος της ετήσιας περιόδου μέσα στην οποία έγινε η παράδοση ή η αποστολή των αγαθών ή η παροχή των υπηρεσιών ή η πιστοποίηση δημόσιων έργων ή η οριστικοποίηση της συναλλαγής από τον αγοραστή.

Εδώ πρέπει να σημειωθούν τα εξής:

• Το γεγονός ότι η έκδοση του τιμολογίου έχει αποδεσμευθεί από την έννοια του δεδουλευμένου, επιτρέπει π.χ.: μια πώληση που πραγματοποιείται 14 Νοεμβρίου, να τιμολογηθεί έως 15 Δεκεμβρίου.
• Δεν επιτρέπεται η αναδρομική τιμολόγηση με ημερομηνία έκδοσης την τελευταία εργάσιμη μέρα του προηγούμενου μήνα.
• Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στην διαχείριση των  πωλήσεων του Δεκεμβρίου κάθε έτους.
• Δύναται π.χ. μία παράδοση αγαθών στις 28 Δεκεμβρίου να τιμολογηθεί έως 15 Ιανουαρίου του επόμενου έτους.
• Σε ότι αφορά τον  ΦΠΑ, ο  φόρος γίνεται απαιτητός και αποδίδεται στην περίοδο του Ιανουαρίου (περιοδική  Ιανουαρίου ή Α τριμήνου).
• Σε ότι αφορά το εισόδημα, η συγκεκριμένη πώληση θα συμπεριληφθεί στα αποτελέσματα της χρήσης που κλείνει την 31/12 του έτους της παράδοσης και όχι της τιμολόγησης.

ΛΙΑΝΙΚΗ ΠΩΛΗΣΗ ΑΓΑΘΩΝ Η ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ

Για κάθε πώληση αγαθών ή υπηρεσιών σε ιδιώτες μπορεί να εκδίδεται στοιχείο λιανικής πώλησης (ΑΛΠ ή ΑΠΥ) αντί τιμολογίου.

Το στοιχείο της Λιανικής Πώλησης περιλαμβάνει:

• Ημερομηνία έκδοσης
• Αύξοντα αριθμό
• ΑΦΜ, πλήρες όνομα και διεύθυνση του πωλητή
• Συντελεστή ΦΠΑ

Όλα τα στοιχεία Λιανικής Πώλησης εκδίδονται ηλεκτρονικά με σήμανση φορολογικού μηχανισμού ή με την χρήση Ταμειακής Μηχανής , εκτός αυτών που εξαιρέθηκαν με απόφαση του ΓΓΔΕ .

Αναφέρω εδώ τις σχετικές δραστηριότητες με τις τεχνικές επιχειρήσεις.

Οι παρακάτω κατηγορίες οντοτήτων ανεξάρτητα από το μέγεθός τους, δύνανται να μη χρησιμοποιούν φορολογικό ηλεκτρονικό μηχανισμό, για την έκδοση των αποδείξεων λιανικών συναλλαγών:

• Ο εκμεταλλευτής, χώρου διαμονής ή φιλοξενίας,
• Ο εκμεταλλευτής χώρων στάθμευσης,
• Οι ασκούντες το επάγγελμα του …αρχιτέκτονα, μηχανικού, τοπογράφου, χημικού, γεωπόνου, γεωλόγου, δασολόγου…
• Οι ασχολούμενοι με την κατασκευή οποιουδήποτε τεχνικού έργου (π.χ. ξυλουργός, σιδηρουργός, υδραυλικός, ηλεκτρολόγος, κτίστης και όσοι ασχολούνται με οικοδομικές εργασίες), καθώς και ο κατασκευαστής επιταφίων μνημείων.

Ειδικά, οι οντότητες των περιπτώσεων α΄ και ε’, έως και θ΄ της παραγράφου 1 απαλλάσσονται της υποχρέωσης χρησιμοποίησης φορολογικού ηλεκτρονικού μηχανισμού για την έκδοση των ΑΛΠ με την προϋπόθεση ότι στις εκδιδόμενες αποδείξεις αναγράφουν το ονοματεπώνυμο και τη διεύθυνση του πελάτη ενώ οι εκμεταλλευτές χώρων στάθμευσης με την προϋπόθεση ότι αναγράφουν στις  αποδείξεις τον αριθμό κυκλοφορίας του οχήματος.

Επίσης, παρέχεται απαλλαγή από την υποχρέωση έκδοσης των σχετικών αποδείξεων λιανικών συναλλαγών μέσω φορολογικού μηχανισμού όταν αυτές εκδίδονται «επί πιστώσει» από οντότητες που χρησιμοποιούν διπλογραφικό λογιστικό σύστημα καθώς και οι ΑΛΠ ή ΑΠΥ που από ειδικές φορολογικές διατάξεις απαιτείται να αναγράφουν επιπλέον δεδομένα (π.χ. είδος αγαθού ή υπηρεσίας, ποσότητα αγαθού, ονοματεπώνυμο πελάτη, κ.λ.π.).

Ο Φοροτεχνικός Σύμβουλος της ΠΕΣΕΔΕ, Χρήστος Βέντζιος, παρουσιάζει στο  Εργοληπτικόν Βήμα Νο_135 τα θέματα που απασχολούν σε καθημερινή βάση τις τεχνικές επιχειρήσεις.