Αναγκαία η Καθετοποίηση της Εκμετάλλευσης των Ορυκτών Πρώτων Υλών

Για να δούμε... τί κίνητρα θα δώσει στις βιομηχανίες και μάλιστα τις μικρές και μικρομεσαίες ώστε να επιτευχθεί αυτή η καθετοποίηση?

Πολύ περίεργη είδηση. Έχω δύο βασικές απορίες:

1η) Ποιών ορυκτών; Να μας το ξεκαθαρίσει το υπουργείο.

Διότι ο κατάλογος των Ελληνικών ορυκτών είναι...

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82_%CE%BF%CF%81%CF%85%CE%BA%CF%84%CF%8E%CE%BD_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CF%80%CE%B5%CF%84%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%CF%82

...ατελείωτος. Μέχρι και Αμπσβουρμπαχίτη έχουμε  .

Τα πιο σημαντικά πάντως είναι εδώ:

http://www.sme.gr/orykta-tis-ellados

Για παράδειγμα ένα πολύ σημαντικό ορυκτό ήδη καθετοποιημένο είναι ο Βωξίτης που χρησιμοποιείται στην παραγωγή Αλουμινίου για κάλυψη των αναγκών της ελληνικής αγοράς αλλά και για εξαγωγές. Ένας πολύ γνωστός παίκτης στο χώρο αυτό είναι ο όμιλος Μυτιληναίου.

2η) Με τι μοντέλο θα αναπτυχθεί η καθετοποίηση με κρατική επένδυση ή ιδιωτική; Για κρατική επένδυση δεν έχει money από Ε.Ε. Αν δεν μας δώσει λοιπόν μπικικίνια η Ε.Τ.Ε. και οι άλλες ευρωπαϊκές επενδυτικές τράπεζες τότε πάμε για ιδιωτική επένδυση. Αν η επένδυση είναι ιδιωτική ποιος/ποιοι έχει/έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για τα ελληνικά ορυκτά; Δεν είμαι καχύποπτος απλώς ρωτάω... 

Σωστή διατύπωση επίσης να ξέρουμε ότι έχουμε και σπάνιες γαίες όπως Τα πολυμεταλλικά κοιτάσματα επιθερμικού και πορφυρι(τι)κού τύπου της Σερβομακεδονικής μεταλλογενετικής ζώνης καθώς και της ζώνης Ροδόπης στη Βορειοανατολική Ελλάδα είναι τα πλέον ελπιδοφόρα για μελλοντική παραγωγή σπανίων γαιών και μετάλλων. Συγκεκριμένα περιέχουν: Sb (Αντιμόνιο), Te (τελούριο), Μο (Μολυβδαίνιο), Re (Ρήνιο), Ga (Γάλλιο), Ge (Γερμάνιο), In (Ίνδιο), REE (Σπάνιες Γαίες) και PGΜ (Πλατινοειδή Μέταλλα) όπως Pt (λευκόχρυσο), Pd (παλλάδιο), Os (όσμιο), Ir (ιρίδιο), Ru (ρουτίλιο) κ.λπ. Τα παραπάνω μέταλλα θα μπορούσαν να παραχθούν ως "παραπροϊόντα" μαζί με τα κύρια παραγόμενα μέταλλα Au (χρυσού) και Ag (αργύρου), εφόσον φυσικά ξεκινήσει η διαδικασία παραγωγής των μετάλλων αυτών. Για παράδειγμα, στο μετάλλευμα των Σκουριών έχουν εντοπισθεί συγκεντρώσεις Pd 0,5 g/tn.
  Σπάνιες Γαίες (REE) ανιχνεύονται επίσης, και μάλιστα σε υψηλή περιεκτικότητα, σε προσχωσιγενείς αποθέσεις που απαντώνται στο παράκτιο και υποθαλάσσιο περιβάλλον μεταξύ Χαλκιδικής και Αλεξανδρούπολης, κυρίως στις εκβολές των ποταμών Στρυμόνα, Νέστου και Έβρου. Kοιτασματολογικές έρευνες αλλά και αναλύσεις δειγμάτων που πραγματοποίησε το ΙΓΜΕ στις περιοχές αυτές (το 2001) ήταν αρκετά ενθαρρυντικές, εκτιμώντας αποθέματα 485 εκατ. tn με μέση περιεκτικότητα σπανίων γαιών 1,17% (κυρίως Ce, La και Nd) και δυστυχώς αρκετή περιεκτικότητα σε θόριο (Th, ραδιενεργό στοιχείο). Ήδη έχει ενταχθεί στο ΕΣΠΑ, πρόγραμμα που αφορά υποθαλάσσια έρευνα στην υφαλοκρηπίδα του Βόρειου Αιγαίου, η οποία θα διεξαχθεί με ωκεανογραφικό σκάφος, με το μεγαλύτερο  ενδιαφέρον να εντοπίζεται στην ακτογραμμή από Καβάλα μέχρι την Αλεξανδρούπολη (ΙΓΜΕΜ και ΕΛΚΕΘΕ). Επίσης, από τις αρχές του 2013 ξεκίνησε και το πρόγραμμα της Ε.Ε. «Eurare» με σκοπό τον εντοπισμό (και εμπλουτισμό) κοιτασμάτων REE, όπου συμμετέχει ενεργά και η Ελλάδα (ΙΓΜΕΜ, ΕΜΠ και Αλουμίνιο Ελλάδος ΑΕ).
Φυσικά και η καχυποψία είναι σίγουρα στο μυαλό  όλων όπως Σκουριές κλπ...στην κρίση σας..

Τις σπανιες γαίες ξέχνα τες, όσες και να έχουμε δε μπορούμε να τις εξορύξουμε διότι υπάρχει διεθνής συμφωνία που εκχωρεί στην Κίνα το 95% του δικαιώματος της παραγωγής σπανίων γαιών. Τη συμφωνία την πέτυχε ο προ-προηγούμενος κινέζος πρόεδρος που ήταν μεταλλειολόγος.

Η καθετοποιημένη παραγωγή δε τελειώνει στην παραγωγή φύλλων αλουμινίου, χάλυβα, συρμάτων χαλκού κλπ. Τα προϊόντα αυτά είναι ενδιάμεσα, μικρής σχετικά προστιθέμενης αξίας. Τελικό προϊόν "μεγάλης προστιθέμενης αξίας" είναι ένα διαμορφωμένο μηχανουργικό προϊόν, πχ ένα ανταλλακτικό αυτοκινήτου, έτοιμο για χρήση. Κι αυτό δεν είναι δουλειά των μεγάλων μεταλλουργικών βιομηχανιών, αλλά των μικρομεσαίων βιοτεχνιών.

Αλλά και τα μεταλλεία, όταν πρόκειται για τόσο εξεζητημένα ορυκτά, μικρομεσαίου μεγέθους θα είναι, οπότε χρειάζεται ενθάρρυνση στον απλό κόσμο να ασχοληθεί με αυτή τη δουλειά.

Η έλλειψη χρηματοδότησης δεν είναι το μέγιστο πρόβλημα διότι λεφτά μπορούν να βρεθούν κι από άλλες πηγές. Το μέγιστο, αν όχι το μόνο πρόβλημα είναι ότι άπαξ και βρει κάποιος τα λεφτά και τα βάλει σε μια επιχείρηση, αμέσως θα αρχίσει να δίνει φόρους στο κράτος και κανείς δεν είναι τόσο μεγάλο κορόιδο. 

Φίλε Γιώργο η ΕΕ ξεκινά και τρέχει προγράμματα για να αρχίσει την εκμετάλλευση αυτών των ορυκτών.Εχω καθηγητή μεταλλειολόγο -μεταλλουργό ο οποίος είναι σε επιτροπή του ΕΜΠ και φυσικά τον έστειλε το κράτος στην Γερμανία και αναπτυσουν σχέδιο ώστε να ξεκινήσει και ο ίδιος μας είπε ότι οι κινέζοι παρακολουθούσαν σαν κοινό την διάλεξη γιατί όπως ογικα θα γνωριζεις η Κινα λόγω την ανάπτυξης της δεν κάνει πλέον εξαγωγές και η ΕΕ αναζητά να βρει κοιτάσματα όπως και άλλες χώρες σε όλη την Ευρώπη της Ελλάδας είναι οι ποιο σπάνιες και για αυτό αποτελούμε το μήλο της έριδος!

Η Κίνα έχει μάλλον έλλειμμα ορυκτών πόρων και ακόμα και το 95% ίσως να μη της φτάνει για τη βιομηχανία της! Πιθανώς να κοιτάμε να εκμεταλλευτούμε το υπόλοιπο 5% που μας επιτρέπεται. Ωστόσο μπορεί η συμφωνία να αναθεωρήθηκε. Θα το ξαναψάξω.