Κυριαρχία των φωτοβολταϊκών - Επικράτηση του υδρογόνου στις μεταφορές μέχρι το 2050

Η στροφή προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα φέρει μια σειρά από προκλήσεις, ειδικά όσον αφορά τη δυναμική της εφοδιαστικής αλυσίδας για κρίσιμα ορυκτά όπως το λίθιο, το κοβάλτιο και τα στοιχεία σπάνιων γαιών.

Από το 2025 και μετά, σχεδόν όλη η νέα δυναμικότητα που προστίθεται θα προέρχεται από μη ορυκτά. Ο άνεμος και η ηλιακή ενέργεια δεκαπλασιάζονται και αυξάνονται 17 φορές αντίστοιχα, μεταξύ 2022 και 2050, αναφέρει σε έκθεσή του ο ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας DNV.

Μέχρι το 2050, η ηλιακή ενέργεια προβλέπεται να κυριαρχεί στο ενεργειακό μείγμα, αντιπροσωπεύοντας το 23%, ακολουθούμενη από τον άνεμο με ποσοστό 21% αναφέρει στην έκθεσή της (7th edition of DNV’s Energy Transition Outlook). Η πυρηνική ενέργεια, η βιοενέργεια και η υδροηλεκτρική ενέργεια αναμένεται να διατηρήσουν τα τρέχοντα ποσοστά συμβολής τους. Η αναμενόμενη στροφή προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, σε συνδυασμό με την εκτεταμένη ηλεκτροδότηση και τη στρατηγική μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα στις ΑΠΕ, θα οδηγήσει σε μείωση της κατανάλωσης ενέργειας: από 67 EJ το 2022 σε 60 EJ έως το 2050.

Ο ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας εκτιμά πως η τελική ενεργειακή ζήτηση θα μειωθεί κατά 21% ως αποτέλεσμα της μείωσης της ζήτησης λόγω ενεργειακών παρεμβάσεων στα σπίτια των βελτιωμένων δημόσιων συγκοινωνιών, άλλες αλλαγές συμπεριφοράς, καθώς και κέρδη ενεργειακής απόδοσης και ταχεία ηλεκτροδότηση. Η χρήση ορυκτών καυσίμων θα περιορίζεται ολοένα και περισσότερο. Η ζήτηση πετρελαίου θα μειωθεί από 22 EJ το 2022 σε 7,7 EJ το 2050 και θα προέλθει κυρίως από τη μη ενεργειακή χρήση στην πετροχημική βιομηχανία (52%) και τις μεταφορές (34%). Εν τω μεταξύ, η ζήτηση για φυσικό αέριο θα μειωθεί από 18 EJ σε 6,9 EJ. Η χρήση της βιοενέργειας σε τελικές χρήσεις θα αυξηθεί έως το 2030 και θα αρχίσει να αντικαθίσταται από ηλεκτρική ενέργεια και υδρογόνο καθώς οι ανησυχίες για τη βιωσιμότητα οδηγούν σε αυστηρότερους κανονισμούς για τη χρήση της βιοενέργειας.

Ωστόσο, η στροφή προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα φέρει μια σειρά από προκλήσεις, ειδικά όσον αφορά τη δυναμική της εφοδιαστικής αλυσίδας για κρίσιμα ορυκτά όπως το λίθιο, το κοβάλτιο και τα στοιχεία σπάνιων γαιών. Αλλαγές αναμένονται στις μεταφορές με σημαντική τη συνεισφορά του υδρογόνου. Σύμφωνα με το DVN καθώς προχωράμε βαθύτερα στη δεκαετία του 2030, τα φορτηγά μεγάλων αποστάσεων που διασχίζουν τους αυτοκινητόδρομους της ηπείρου θα τροφοδοτούνται όλο και περισσότερο από υδρογόνο, με εκτιμήσεις κατανάλωσης να αγγίζουν τους 4,6 Mt/έτος έως το 2050. Ομοίως, οι τομείς της ναυτιλίας και της αεροπορίας δεν θα μείνουν ανεπηρέαστοι. Τα παράγωγα υδρογόνου, συμπεριλαμβανομένης της αμμωνίας και άλλων ηλεκτρονικών καυσίμων, πρόκειται να γίνουν η προτιμώμενη επιλογή.

Προς το 2050, ο κρίσιμος ρόλος της αποθήκευσης ενέργειας στο μετασχηματιζόμενο τοπίο ισχύος γίνεται όλο και πιο εμφανής. Επί του παρόντος, η αντλούμενη υδροηλεκτρική ενέργεια είναι η κύρια μέθοδος, ωστόσο, το δυναμικό ανάπτυξής της είναι περιορισμένο λόγω γεωγραφικών περιορισμών, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να στραφεί το βλέμμα σε άλλες αναδυόμενες τεχνολογίες για να ανταποκριθεί ο κόσμος στις αυξανόμενες απαιτήσεις αποθήκευσης των επόμενων δεκαετιών.