Το Νέο Σχήμα Ενίσχυσης των ΑΠΕ, οι Ευκαιρίες και η Αβεβαιότητα για τις Επενδύσεις

Ολοκληρώνεται σήμερα η δημόσια διαβούλευση επί της τελικής μορφής του νομοσχεδίου για το νέο σχήμα στήριξης των ΑΠΕ και στην αγορά επικρατεί έντονη αβεβαιότητα για τη μετάβαση στο καθεστώς ενίσχυσης του feed in premium και κυρίως για τις προοπτικές ανάπτυξης του τομέα τα επόμενα χρόνια.

Υπό τις παρούσες συνθήκες, η επίτευξη του στόχου για την εγκατάσταση νέας ισχύος 2,5 GW περίπου ως το 2020 φαντάζει μάλλον αδύνατη, καθώς, όπως επισημαίνουν πηγές της αγοράς, αντί να ενθαρρυνθεί η ανάπτυξη νέων έργων, η προσέλκυση επενδύσεων και η περαιτέρω διείσδυση των ΑΠΕ στο μίγμα ηλεκτροπαραγωγής, υπάρχει ο κίνδυνος η αγορά να οδηγηθεί σε στασιμότητα, ενώ πολλά είναι τα ερωτηματικά για την τύχη που θα έχουν οι διαγωνισμοί για νέα ισχύ.

Και όλα αυτά ενώ το επενδυτικό ενδιαφέρον από μεγάλους «παίκτες» παραμένει ισχυρό είτε για την ανάπτυξη νέων έργων, είτε κυρίως σε αυτή τη φάση για την αξιοποίηση ευκαιριών που παρουσιάζονται σε εν λειτουργία έργα.

Σε ότι αφορά ειδικότερα τα αιολικά έργα, κρίνεται καταρχάς θετικό το γεγονός ότι στο νομοσχέδιο ενσωματώνεται το αίτημα για να παραμείνουν τα έργα με υπογεγραμμένο PPA ως τις 31 Δεκεμβρίου 2015 στο καθεστώς του feed in tariff, ωστόσο από εκεί και πέρα υφίστανται αρκετά άλυτα ζητήματα που επισκιάζουν τις όποιες θετικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου.

Μέχρι το 2018 αναμένεται να ολοκληρωθούν έργα -υπό το καθεστώς του fit- της τάξεως των 300 ΜW περίπου. Αν επιλυθεί και το αρκετά περίπλοκο θέμα του λεγόμενου ειδικού έργου Εύβοιας, τότε στην αγορά θα μπουν άλλα 350 MW περίπου.

Όμως, από το 2018 και μετά η ανάπτυξη των αιολικών θα είναι μάλλον αναιμική, σύμφωνα τουλάχιστον με τις εκτιμήσεις παραγόντων του κλάδου, δεδομένου ότι θεωρείται αδύνατο να αναπτυχθούν έργα με το σχήμα ενίσχυσης του fip, ενώ ο πρώτος διαγωνισμός αναμένεται περί τα τέλη του 2017.

Όπως σημειώνεται, στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει καν αναφορά στο θέμα της τυχόν εξαίρεσης των νέων -μεγαλύτερων- έργων από τις διαγωνιστικές διαδικασίες, γεγονός που προκαλεί αβεβαιότητα στην αγορά. Βεβαίως, αυτό το θέμα ενδέχεται να διευκρινισθεί αργότερα, ωστόσο η εκτίμηση στην αγορά είναι πως μάλλον δεν θα υπάρξουν εξαιρέσεις.

Αυτό που ενδιαφέρει τους παραγωγούς, υπογραμμίζεται, είναι κυρίως ο τρόπος υλοποίησης των έργων. Σε αυτό πλαίσιο, κρίνεται απαραίτητο να υπάρχει ένα εμπροσθοβαρές πλαίσιο για τους όρους των διαγωνισμών, ώστε οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές να μπορούν να σχεδιάσουν τις επόμενες κινήσεις τους και επιπλέον χρειάζεται να βγει στην αγορά μέσω των διαγωνισμών νέα ισχύς της τάξεως των 100 - 150 MW ετησίως προκειμένου να υπάρξει ουσιαστική ανάπτυξη νέων έργων τα επόμενα χρόνια.

Το αν θα εκδηλωθεί ενδιαφέρον συμμετοχής των επενδυτών στους διαγωνισμούς είναι βεβαίως το μεγάλο ερωτηματικό.

Το ίδιο ισχύει και για τον πρώτο διαγωνισμό για νέα Φ/Β ισχύ 40 MW που, σύμφωνα με τον προγραμματισμό του ΥΠΕΝ, θα γίνει εντός του έτους. Στην αγορά επικρατεί σκεπτικισμός για το κατά πόσον αυτό είναι δυνατόν, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι οι αποδόσεις δεν είναι ιδιαίτερα ελκυστικές, κυρίως για τους μικρότερους παραγωγούς.

Ίσως από αυτή την άποψη δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ένας σύνδεσμος παραγωγών ενέργειας με φωτοβολταϊκά όπως ο ΣΠΕΦ, παρουσίασε πρόσφατα πρόταση σχετικά με τη δημιουργία πολυμετοχικού σχήματος για την ανάπτυξη αιολικού πάρκου.

Μία μεγάλη πηγή αβεβαιότητας για την ανάπτυξη συνολικά του τομέα των ΑΠΕ τα επόμενα χρόνια είναι ασφαλώς και το θέμα του ελλειμματικού Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ και της βασικής πηγής εσόδου του, δηλαδή του ΕΤΜΕΑΡ.

Όπως τονίζουν οι παράγοντες της αγοράς, όσο δεν ενσωματώνεται -τμήμα τουλάχιστον- του ΕΤΜΕΑΡ στο ανταγωνιστικό σκέλος των τιμολογίων ρεύματος, το πρόβλημα θα παραμένει. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι δύο χρόνια μετά το «κούρεμα» των αποζημιώσεων με το περιβόητο «new deal» γίνεται ακόμα συζήτηση για τη μείωση του ελλείμματος του ΕΛΑΠΕ.

Οι αποφάσεις που θα λάβει τελικά το ΥΠΕΝ γι΄αυτό το ζήτημα είναι πολύ σημαντικές και στην αγορά ελπίζουν ότι εφόσον επικρατήσει η επιλογή της -εν μέρει έστω- μείωσης των υψηλών περιθωρίων κέρδους των εταιρειών προμήθειας, σε συνδυασμό με άλλα μέτρα όπως η αύξηση του ποσοστού των εσόδων από τα δικαιώματα CO2, ο Ειδικός Λογαριασμός θα παραμείνει υπό έλεγχο.

Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται να γίνει, ειδικά αυτή την περίοδο, είναι να επικρατήσουν οι πλευρές που επιμένουν μέχρι σήμερα να ζητούν νέες περικοπές στις ταρίφες των πλέον αποδοτικών έργων ΑΠΕ, ακόμα αν ο σεβασμός των υφιστάμενων συμβάσεων είναι υποχρέωση της χώρας, όπως αυτή αποτυπώνεται στο λεγόμενο συμπληρωματικό μνημόνιο που συμφωνήθηκε πριν από λίγες εβδομάδες με τους δανειστές.

Πηγή: http://www.energia.gr/article.asp?art_id=106449