Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Ενέργεια-ΑΠΕ

    Ενέργεια-ΑΠΕ

    1638 ειδήσεις in this category

    1. Ενέργεια-ΑΠΕ

      Engineer

      Δισεκατομμύρια «ξεκλειδώνουν» στην ενέργεια, χαρτοφυλάκια εκατοντάδων πράσινων μεγαβάτ αλλάζουν χέρια, ο χάρτης αναδιατάσσεται, εγχώριοι και ξένοι όμιλοι επενδύουν ένα πακτωλό για να ενδυναμώσουν την παρουσία τους, και μια μοναδική ευκαιρία απλώνεται μπροστά μας.
      Στο ερώτημα αν είμαστε σε θέση να την εκμεταλλευτούμε η απάντηση είναι «ναι», αφού και η πολιτική βούληση υπάρχει και η κοινωνία κατάλαβε μετά την κρίση τη σημασία του φθηνού ρεύματος και αποδοκιμάζει τους «κατ' επάγγελμα» οικολόγους που με κομματική στήριξη χτίζουν καριέρες δίνοντας μάχες χαρακωμάτων κατά των ανανεώσιμων.
      Καμία πολυτέλεια αδράνειας δεν νοείται, όπως είπε χθες και ο νέος υπουργός Περιβάλλοντος & Ενέργειας, Θόδωρος Σκυλακάκης που μίλησε για την κλιματική κρίση που καλπάζει και περιέγραψε επιγραμματικά τους στόχους της επόμενης 4ετίας: Καταπολέμηση ενεργειακής φτώχειας, ενεργειακή αναβάθμιση 600.000 κατοικιών, προγράμματα «Εξοικονομώ» και «Φωτοβολταικά στις Στέγες», 80% της ηλεκτροπαραγωγής να προέρχεται από ανανεώσιμες, 20% των ιδιωτικών οχημάτων να είναι μηδενικής ρύπανσης έως το 2027.
      Και φυσικά έρευνα για κοιτάσματα φυσικού αερίου τα οποία θα πρέπει πρώτα φυσικά να βρούμε, κατασκευή νέων σταθμών LNG και ολοκλήρωση 45 μονάδων διαχείρισης αποβλήτων ως το 2025.
      Οι πέντε τομείς
      Έχουμε εικόνα για πόσες επενδύσεις μιλάμε; Πέντε μόνο τομείς μπορούν να φέρουν πάνω από 30 δισ. ευρώ. Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της ευκαιρίας, μόνο η αναβάθμιση 600.000 κατοικιών μπορεί να αποφέρει 12 δισ., εκ των οποίων τα 7 δισ. επιδοτήσεις. Κι αυτό καθώς η μέση επένδυση ανά κατοικία ανέρχεται σε 20.000 ευρώ και η μέση ενίσχυση, πάντα ανά κατοικία είναι 60% (12.000 ευρώ).
      Και στις ανανεώσιμες; Στον δεύτερο αυτό τομέα, η αγορά προβλέπει σε ορίζοντα τετραετίας 3,5 επιπλέον GW αιολικών και 4 ακόμη GW φωτοβολταϊκών. Με μια μέση τιμή 1,1 εκατ. ευρώ το μεγαβάτ στο αιολικό και 600.000 ευρώ στο φωτοβολταϊκό, αναμένουμε επενδύσεις πάνω από 6 δισ. ευρώ.
      Στα παραπάνω πρέπει να προστεθούν τρεις ακόμη τομείς.
      Δίκτυα με επενδύσεις 4,1 δισ. ευρω (πρόγραμμα ΑΔΜΗΕ, 2023-2027) από διασυνδέσεις νησιών, έργα αναβάθμισης, υποσταθμούς μέχρι άλλες βελτιώσεις του συστήματος, μπαταρίες (500 εκατ) συνολικής ισχύος 1000 MW που θα συμβάλλουν στον κορεσμό του δικτύου με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2025, και τα έργα αναβαθμισης στο δίκτυο αερίου του ΔΕΣΦΑ (1,7 δισ).
      Συν μια σειρά big projects υπό κατασκευή, όπως η μονάδα αντλησιοταμίευσης στην Αμφιλοχία, ύψους 700 εκατ (Τερνα Ενεργειακή) και το πλωτό τερματικό επαναεριοποίησης στην Αλεξανδρούπολη, ύψους 400 εκατ (όμιλος Κοπελούζου).
      Δεν έχουμε συνυπολογίσει τις επενδύσεις στο υδρογόνο που τελούν υπό διαμόρφωση και τις έρευνες κοιτασμάτων όπου οι επενδυτικές αποφάσεις θα ληφθούν μέσα στο 2024, ούτε τα προγράμματα των μεγάλων ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη (9 δισ μόνο της ΔΕΗ και 5,5 δισ της Τερνα Ενεργειακής). Τον τόνο δίνει και το μπαράζ εξαγορών που πρόκειται να δούμε το προσεχές διάστημα στις ανανεώσιμες, όπως στην Τερνα και την Enel Green Power.
      Αθροίζουν όλα αυτά πάνω από 30 ίσως και 40 δισ. στο πολύ καλό σενάριο. Ένα επιπλέον 20% του ΑΕΠ.
      Ιστορική ευκαιρία
      Τα προηγούμενα χρόνια, πριν την εμφάνιση της μεγαλύτερης ενεργειακής κρίσης των τελευταίων 50 ετών στον πλανήτη, η Ελλάδα νόμιζε ότι είχε την πολυτέλεια να ανέχεται τα γραφικά κινήματα κατά των ανανεώσιμων και τους κάθε λογής οπαδούς της στρεβλής αντίληψης για την προστασία του περιβάλλοντος.
      Τα όσα ζήσαμε ωστόσο το 2022 αποκάλυψαν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο τι σημαίνει ενεργειακή εξάρτηση από τρίτες χώρες και πόσο καθοριστικό ρόλο διαδραματίζει η ενέργεια σε γεωπολιτικό επίπεδο.
      Κι όμως, παρ' ότι κατέχουμε την 7η θέση στον κόσμο στην παραγωγή πράσινης και φθηνής ενέργειας, ακόμη ανησυχούμε για την ευστάθεια του συστήματος επειδή έχουν καθυστερήσει οι επενδύσεις σε μπαταρίες. Και κόβουμε την επιπλέον πράσινη ενέργεια για να μην καταρρεύσει το σύστημα όταν η ζήτηση είναι χαμηλή. 
      Έχουμε χάσει πολλές ευκαιρίες στο παρελθόν, όπως όταν το 2014 που είχαμε κάνει παγκόσμιο ρεκόρ εγκατάστασης φωτοβολταϊκών κατέχοντας την 3η καλύτερη θέση ανά κάτοικο, για να υποχωρήσουμε μετά απότομα όταν ήρθε το 3ο μνημόνιο. 
      Και όπως αυτό που συμβαίνει εδώ και τρεις δεκαετίες με τα αιολικά, όπου οι ανανεώσιμες παραμένουν από τους πλέον συκοφαντημένους τομείς στην Ελλάδα επειδή ανεχόμαστε τους κατ’ επάγγελμα «οικολόγους» που θέλουν να απελευθερώσουν τα βουνά και τις πεδιάδες από τις «περιβαλλοντοκτόνες» επενδύσεις. Επίσης, χρόνια τώρα συνδέουμε τις ενεργειακές αναβαθμίσεις των κατοικιών αποκλειστικά με τις επιδοτήσεις που εξ ορισμού φέρνουν εθισμό και γραφειοκρατία, όταν στις ΗΠΑ που έκαναν άλματα στο συγκεκριμένο τομέα, βασικό κίνητρο είναι οι φοροαπαλλαγές.
      Έχουμε μπροστά μας την ιστορική ευκαιρία να αξιοποιήσουμε σε όλους αυτούς τους τομείς, όλα όσα άφησαν ανεκμετάλλευτα τα λάθη, οι ιδεοληψίες, οι εμμονές και η προσκόλληση σε ένα παρελθόν που είναι τόσο μακρινό με τις σημερινές προκλήσεις.
    2. Ενέργεια-ΑΠΕ

      Engineer

      Στο 1,3 δισ. ευρώ οι ελληνικές εισαγωγές
      Στο δίμηνο από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, το σύνολο των ορυκτών καυσίμων που εισήγαγε η Ευρώπη από τη Ρωσία έφτασε σε αξία τα 43 δισ. ευρώ. Οι μεγαλύτεροι Ευρωπαίοι εισαγωγείς σε φυσικό αέριο με αγωγούς είναι η Γερμανία και η Ιταλία (με 5-6 δισ. ευρώ η καθεμιά). Η Κίνα, ως τρίτος εισαγωγέας, εισάγει σημαντικές ποσότητες αργού (περίπου 5 δισ. ευρώ), αλλά λιγότερο αέριο. Η Ελλάδα βρίσκεται στη 14η θέση, με εισαγωγές 1,3 δισ. ευρώ στο δίμηνο.

      Κίνητρα για ηλιακούς θερμοσίφωνες
      Η απόδοση του ηλιακού θερμοσίφωνα είναι πολλαπλάσια άλλων ΑΠΕ για την ίδια επιφάνεια (π.χ. σε ένα έτος, για την παραγωγή 3MWh/a, ο ηλιακός απαιτεί 6,4 τ.μ., ενώ το φωτοβολταϊκό 15,4 τ.μ., δηλαδή απόδοση 40%-60%, έναντι απόδοσης 15%-20%). Στην Ελλάδα περίπου 5.000.000 κατοικίες δεν διαθέτουν ηλιακό θερμοσίφωνα, γεγονός που απαιτεί τη διαμόρφωση ενός εθνικού σχεδίου ταχείας εγκατάστασής τους, με ειδικά κίνητρα, συμβατά με το Ταμείο Ανάκαμψης.

      Κορύφωση της ζήτησης ενέργειας το 2035
      Η ζήτηση σε φυσικό αέριο προβλέπεται να αυξηθεί κατά 10% την επόμενη δεκαετία σε όλα τα σενάρια, με κορύφωσή της το 2035. Η αύξηση ζήτησης αναφέρεται κυρίως στον ηλεκτρισμό και στη βιομηχανία, ιδιαίτερα στην περιοχή της Ασίας. Η ζήτηση φυσικού αερίου στα κτίρια πιθανώς να εξουδετερωθεί μελλοντικά, λόγω στροφής σε ανανεώσιμες πηγές και αυξημένης μόνωσής τους. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και το θετικότερο σενάριο απέχει πολύ από την επίτευξη του στόχου για αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κάτω του 1,5° C.

      Αλμα των φωτοβολταϊκών στην Ελλάδα Το διάγραμμα του EMBER, με τη συμμετοχή των φωτοβολταϊκών στην παραγωγή ηλεκτρισμού, παρουσιάζει εκπληκτική άνοδο για την Ελλάδα, την περίοδο 2010-2014, με αύξηση από 0,5% στο σχεδόν 8%, σε μία 5ετία. Η σύγκριση με τους αντίστοιχους πολύ χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ε.Ε. και παγκοσμίως καταδεικνύει την πρωτοπορία της χώρας το συγκεκριμένο διάστημα. Το 2022, στις 10 καλύτερες χώρες της Ε.Ε.-27 στη συμμετοχή των φωτοβολταϊκών στην παραγωγή ενέργειας, η Ελλάδα βρίσκεται στην 4η θέση, μαζί με τη Γερμανία.

      Τρόποι εξοικονόμησης από τα νοικοκυριά
      Ενας ηλιακός θερμοσίφωνας σε 4μελή οικογένεια εξοικονομεί έως και 20% της ηλεκτρικής ενέργειας. To 80% των ενεργειακών αναγκών ενός νοικοκυριού είναι θέρμανση – ψύξη. Τα υψηλότερα ποσοστά ευρωπαϊκών εγκαταστάσεων υπάρχουν στη Γερμανία (27%), στην Ελλάδα (15%) και στην Πολωνία (14%). Ενας ηλιακός θερμοσίφωνας για μια 4μελή οικογένεια, κόστους 1.000-1.200 ευρώ, μειώνει κατά 1.700kg/έτος τις εκπομπές CO2, ενώ ένα ηλεκτρικό Ι.Χ. κόστους 25.000-30.000 ευρώ, κατά 1.400kg/έτος. Στην Ελλάδα λειτουργούν πάνω από 20 υψηλού επιπέδου βιοτεχνίες που κατασκευάζουν ηλιακούς θερμοσίφωνες, οι οποίες εξάγουν το 60%.

      Οικονομικές τεχνολογίες στην Ε.Ε. των «27»
      Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη για τα κράτη-μέλη της Ε.Ε.-27, οι αντλίες θερμότητας, καθώς και τα ηλιακά θερμικά συστήματα, αποτελούν τις φθηνότερες τεχνολογίες για τα νοικοκυριά, με κόστος που κυμαίνεται από 0,60 ευρώ έως 0,79 ευρώ ανά κιλοβατώρα (kWh) παραδοθείσας θερμότητας, τη στιγμή που οι λέβητες, για παράδειγμα, πετρελαίου ξεπερνούν τα 2,30 ευρώ ανά κιλοβατώρα (kWh). Σύμφωνα με το Repower EU, στην Ε.Ε.-27, μέχρι το 2030, αναμένεται η εγκατάσταση περίπου 30.000.000 αντλιών θερμότητας και ηλιοθερμικών, που θα εξοικονομούν 35 bcm (δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα) ανά έτος.

    3. Ενέργεια-ΑΠΕ

      Engineer

      Η «Καθημερινή» ξεκινάει σταθερή συνεργασία με τον κ. Γιάννη Μανιάτη, αν. καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιά και διευθυντή του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών «Κλιματική Κρίση και Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών».
      Μία φορά την εβδομάδα, θα ενημερώνουμε τους αναγνώστες μας για βασικά ζητήματα που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή, την ενέργεια, την προστασία του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας, την κυκλική οικονομία, τις εξελίξεις σε σύγχρονα θέματα τεχνολογιών και καινοτομιών πληροφορικής και επικοινωνιών, που σχετίζονται με την κλιματική κρίση. Στόχος μας, να πληροφορούμε τους αναγνώστες με κρίσιμα και κυρίως αξιόπιστα στοιχεία για την κατάσταση και την πορεία εξέλιξης της μεγαλύτερης πρόκλησης που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα. Η ενημέρωση θα πραγματοποιείται μέσα από επίσημα δημοσιευμένα και αξιόπιστα διαγράμματα διεθνών οργανισμών, στα οποία θα γίνεται ένας σύντομος σχολιασμός, δεδομένου ότι στόχος είναι, τα διαγράμματα από μόνα τους να είναι ερμηνεύσιμα όσο το δυνατόν πιο εύκολα.
      Στην ερευνητική ομάδα του καθ. Γιάννη Μανιάτη συμμετέχουν φοιτητές/τριες του μεταπτυχιακού προγράμματός του, που δραστηριοποιούνται κυρίως σε θέματα πράσινης και έξυπνης ενέργειας, γεωπολιτικής, εξοικονόμησης ενέργειας, ευφυούς γεωργίας, έξυπνων πόλεων και μεταφορών / εφοδιαστικής αλυσίδας.
      Eρευνα – Ανάλυση: καθ. Γιάννης Μανιάτης
      Με τη συνεργασία των μεταπτυχιακών φοιτητών/τριών: Ιωάννας Βούλγαρη, Γεωργίας Πολυτάνου, Ανδρέα Συρεγγέλα
      «Πρωταγωνιστές» τα ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα
      Η παγκόσμια κατανάλωση ενέργειας (2018) ήταν της τάξεως των 14.000 δισ. τόνων ισοδύναμου πετρελαίου (million tones oil equivalent – bp outlook). Από αυτήν, το 34% προέκυψε από κατανάλωση πετρελαίου, το 27% από άνθρακα, το 24% από φυσικό αέριο, το 4% από πυρηνική ενέργεια, το 7% από υδροηλεκτρικά και μόλις το 4% από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ). Συνολικά, λοιπόν, τα ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα συμμετείχαν κατά 85% στην παγκόσμια κατανάλωση ενέργειας. Το ποσοστό αυτό δείχνει και τη μεγάλη παγκόσμια πρόκληση που έχουμε μπροστά μας ως ανθρωπότητα, ώστε να καταστήσουμε κλιματικά ουδέτερο τον πλανήτη έως το 2050, δηλαδή σε μόλις 30 χρόνια.
       
      Παραγωγή ενέργειας
      Σήμερα στην παγκόσμια παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας έχουμε 10.000 Τwh από άνθρακα, 6.000 Τwh από φυσικό αέριο, λιγότερο από 1.000 Τwh από πετρέλαιο, 2.000 Τwh από πυρηνικά, 4.000 Τwh από υδροηλεκτρικά και περίπου 2.000 Τwh από φωτοβολταϊκά, αιολικά, βιομάζα, γεωθερμία κ.ά.

      Η Αφρική σε ρόλο-κλειδί για τις ενεργειακές αγορές
      Η Αφρική πρόκειται να αποτελέσει κορυφαίο συντελεστή των παγκόσμιων ενεργειακών αγορών. Το 2040 αναμένεται να ξεπεράσει τα 2,1 δισ. κατοίκους, με δεύτερη την Ινδία με 1,6 δισ. κατοίκους και τρίτη την Κίνα με 1,4 δισ. κατοίκους. Αντίστοιχα, σύμφωνα με τα μοντέλα του 2019, οι ανάγκες σε πετρέλαιο θα ξεπερνούσαν για την Ινδία τα 4,2 εκατ. βαρέλια την ημέρα και για την Αφρική τα 3,1 εκατ. βαρέλια. Οι ανάγκες σε φυσικό αέριο αναμενόταν να είναι πάνω από 350 δισ. κυβ. μέτρα (bcm) για την Κίνα, πάνω από 250 για τη Μέση Ανατολή, πάνω από 150 για την Αφρική και περίπου 130 στην Ινδία. Στην παραγωγή ηλεκτρισμού από ανανεώσιμες πηγές, η Κίνα το 2040 αναμένεται να είναι η πρωταθλήτρια με 3.000 Τwh, η Ινδία με πάνω από 2.000 Τwh, η Ε.Ε. με πάνω από 1.200 Τwh και η Αφρική με πάνω από 700 Τwh.
       
      Οι εργαζόμενοι
      Το ζήτημα της απασχόλησης στην κατασκευή μονάδων πράσινης ενέργειας αποτελεί σημαντικό συντελεστή στη λήψη των αποφάσεων κάθε κυβέρνησης. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία (2020), οι απασχολούμενοι της Ευρώπης στην αιολική ενέργεια είναι 1,4 εκατ. εργαζόμενοι στη Γερμανία, 0,7 εκατ. στο Ηνωμένο Βασίλειο και περίπου 0,3 εκατ. στην Ισπανία και στη Δανία.

      Η χρήση των κρίσιμων μεταλλευμάτων
      Τα κρίσιμα μεταλλεύματα (critical minerals) έχουν τον δικό τους σημαντικό ρόλο στην πράσινη μετάβαση. Ετσι, για τα μεταλλεύματα αυτά, ενώ ένα συμβατικό αυτοκίνητο χρειάζεται περίπου 30 kgr/όχημα, ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο χρειάζεται πάνω από 200 kgr/όχημα. Αντίστοιχα, οι ανάγκες σε κρίσιμα μεταλλεύματα ανά 1 ΜW είναι 15.000 kgr για τα θαλάσσια (offshore) αιολικά πάρκα, 10.000 kgr για τα χερσαία αιολικά και πάνω από 6.000 kgr για τα φωτοβολταϊκά.

      Οι εκπομπές αερίων
      Οι σημερινές εκπομπές αερίων ρύπων είναι μόνο η μία όψη του νομίσματος στο πρόβλημα της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη. Αν και η Κίνα είναι σήμερα ο μεγαλύτερος παραγωγός διοξειδίου του άνθρακα, είναι υπεύθυνη μόνο για το 13% των συνολικών εκπομπών από την προβιομηχανική εποχή έως τη σημερινή, ενώ οι ΗΠΑ ξεπερνούν το 25% και η Ευρώπη το 22%.

       
    4. Ενέργεια-ΑΠΕ

      Engineer

      Μια κολοσσιαία ποσότητα καθαρής ενέργειας, εκείνη από τους θαλάσσιους κυματισμούς, μένει παντελώς ανεκμετάλλευτη. Είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη από το σύνολο της καθαρής ενέργειας που έχει καταστεί δυνατό να παράγεται σήμερα. Συγκεκριμένα, αν αυτή τη στιγμή, από ανανεώσιμες πηγές, παράγονται 7.310 τεραβατώρες τον χρόνο, το 26% της συνολικής παραγόμενης ενέργειας, τα κύματα θα μπορούσαν να δώσουν σε ολόκληρο τον πλανήτη 29.500 τεραβατώρες (Παγκόσμιο Συμβούλιο για την Ενέργεια)· το 14% αναλογεί στην Ευρώπη, 2.800 τεραβατώρες/έτος στη Δυτική και Βόρεια Ευρώπη και 1.300 στη Μεσόγειο.
      Τα θεμέλια ενός σχεδίου για τη δυνατότητα εκμετάλλευσης του άφθονου καθαρού αυτού ενεργειακού πόρου έχει θέσει ομάδα Ελλήνων επιστημόνων από πανεπιστημιακά ιδρύματα εντός κι εκτός της χώρας: Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου, Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Delft (Ολλανδία). Η επιστημονική ομάδα διενεργεί έρευνες προς δύο κατευθύνσεις. Τον καθορισμό στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο των περιοχών κοντά στις ακτές και σε σχετικά μικρά βάθη όπου θα μπορούσαν να αναπτυχθούν συστήματα εκμετάλλευσης της κυματικής ενέργειας, και τον σχεδιασμό της «μηχανής» μετατροπής της κυματικής ενέργειας σε μηχανική. «Σχεδιάζουμε μια διάταξη σημειακών μετατροπέων μπροστά από κατακόρυφο μέτωπο, ώστε η ανάκλαση των κυματισμών να δημιουργεί μεγαλύτερα ύψη, ενώ ερευνούμε τη βέλτιστη θέση τους, αλλά και τη γεωμετρία των μετατροπέων, τα σχήματα και τις διατάξεις τους ώστε να έχουν τη μεγαλύτερη απόδοση», εξηγεί στην «Κ» ο Ιωάννης Χατζηγεωργίου, αντιπρύτανης Ερευνας και Διά Βίου Εκπαίδευσης του ΕΜΠ και καθηγητής στη Σχολή Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών. «Με βάση εξελιγμένα αριθμητικά μοντέλα έχουμε υπολογίσει τη διαθέσιμη ενέργεια από τους κυματισμούς, ανά μέτρο ύψους κορυφής κύματος, στις 208 μεγαβατώρες (MWh) ανά έτος, για βάθη νερού έως 100 μέτρα και απόσταση από την ακτή έως 2 χιλιόμετρα. Οι αντίστοιχες τιμές για 6 ή 10 χιλιόμετρα από την ακτή είναι 952 και 4.638 MWh». Σημειωτέον ότι η συνολική εγκατεστημένη ισχύς στη χώρα ανέρχεται σε 21.400 MWh, ενώ η συνολική κατανάλωση σε 6.300 MWh.

      Ωστόσο, όπως σημειώνει ο κ. Χατζηγεωργίου, «πριν αρχίσουμε να συζητούμε για παραγωγή και εκμετάλλευση των ανεξερεύνητων έως τώρα κυματικών πόρων θα πρέπει να γίνουν μερικά πολύ σημαντικά βήματα, όπως η ολοκλήρωση του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού της χώρας. Ακολουθούν η στήριξη και η χρηματοδότηση ανάλογων πρωτοβουλιών». Πάντως, μέχρι στιγμής, «οι τεχνολογικές λύσεις, όσον αφορά τη μετατροπή της κυματικής ενέργειας σε μηχανική, είναι ακόμη σε πολύ πρώιμο στάδιο, λόγω του εξαιρετικά διαβρωτικού περιβάλλοντος, της τυχαίας φύσης των κυματισμών και των μεγεθών των φορτίων που ασκούνται. Απουσιάζει μια ομοιογενής τεχνολογία. Εχουν προταθεί διάφορες ιδέες, όπως ταλαντευόμενα πτερύγια, σημειακοί απορροφητές, εξασθενητές κ.ά., ωστόσο το κόστος τους είναι μεγάλο και δεν έχει επιτευχθεί ακόμη μία οικονομικά βιώσιμη λύση. Εως τώρα, μόνο ένας μικρός αριθμός πρωτότυπων μετατροπέων κυματικής ενέργειας έχει τεθεί σε λειτουργία, με παραγωγή που δεν υπερβαίνει τα 0,5 γιγαβάτ (GW) για εμπορική χρήση, ενώ υπό κατασκευήν βρίσκονται συστήματα συνολικής παραγωγής 1,7 GW, εκ των οποίων το 99% αφορά την εκμετάλλευση παλιρροϊκών κυμάτων. Εντούτοις, υπάρχει σε διεθνές επίπεδο μεγάλη κινητικότητα στον συγκεκριμένο τομέα». Οπως σημειώνει ο κ. Χατζηγεωργίου, «αρκετά υποσχόμενη είναι η αρχή της ταλαντευόμενης στήλης ύδατος, η οποία βασίζεται στην άνω-κάτω κίνηση της ελεύθερης επιφάνειας της θάλασσας μέσα σε έναν κλειστό θάλαμο, η οποία ακολούθως προκαλεί συμπίεση του αέρα με αποτέλεσμα τη δυνατότητα περιστροφής μιας φτερωτής».
      Αιολικό πάρκο στην Ολλανδία, με τους πυλώνες των ανεμογεννητριών εγκατεστημένους στον πυθμένα της θάλασσας.
      Φωτ. SHUTTERSTOCK Η λύση των θαλάσσιων αιολικών πάρκων
      Η γαλάζια ενέργεια, που παράγεται όχι μόνο από τα κύματα, αλλά και από τον άνεμο, «μπορεί να γίνει μοχλός προόδου, να συνεισφέρει στη βιώσιμη ανάπτυξη και στη δημιουργία πολλών νέων θέσεων εργασίας. Βέβαια, ναυαρχίδα της είναι η ενέργεια που παρέχεται στη θάλασσα από τον άνεμο, μολονότι οι προσπάθειες για την εκμετάλλευση του ανέμου στη θάλασσα έπονται κατά πολύ εκείνων των κυμάτων. Η τεχνολογία για την αξιοποίηση του θαλάσσιου αιολικού δυναμικού είναι όχι μόνο ώριμη, αλλά και εμπορικά εκμεταλλεύσιμη. Θαλάσσια αιολικά πάρκα με τους πυλώνες των ανεμογεννητριών εγκατεστημένους στον πυθμένα της θάλασσας υπάρχουν σε όλη τη Βόρεια Ευρώπη. Για παράδειγμα, αιολικό πάρκο με 175 ανεμογεννήτριες που είναι εγκατεστημένες στα 20 χλμ. ανατολικά του Κεντ του Ηνωμένου Βασιλείου, σε βάθος έως 25 μέτρων, ηλεκτροδοτεί 500.000 βρετανικά νοικοκυριά», περιγράφει ο κ. Χατζηγεωργίου.
      «Το επόμενο βήμα που γίνεται είναι η δημιουργία πλωτών αιολικών πάρκων. Οι ανεμογεννήτριες αγκυρώνονται στον πυθμένα σε μεγαλύτερα βάθη νερού όπου το αιολικό δυναμικό είναι μεγαλύτερο και καθαρότερο και σε απόσταση από τις ακτές ώστε να αποφεύγεται η οπτική όχληση. Στη Σκωτία ένα αιολικό πάρκο πλωτών ανεμογεννητριών ήδη λειτουργεί σε απόσταση 25 χλμ. από την ακτή, ενώ έχει κατασκευαστεί και είναι έτοιμο να λειτουργήσει ένα ακόμη. Την οικονομική βιωσιμότητα του πάρκου εξασφαλίζουν οι πολύ μεγάλης ισχύος ανεμογεννήτριες· η απόδοση της κάθε μιας αγγίζει τα 10 μεγαβάτ». Στην Ελλάδα, παρατηρεί ο κ. Χατζηγεωργίου, «δεν υπάρχει ούτε μία ανεμογεννήτρια στη θάλασσα, εγκατεστημένη ή πλωτή, για διάφορους λόγους. Βασική παράμετρος είναι η ανάγκη ολοκλήρωσης του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού, όμως προβλήματα δημιουργεί και η ανομοιομορφία των πυθμένων της Μεσογείου, με τα μεγάλα απότομα βάθη. Στη Βόρεια Θάλασσα σε βάθη έως 40 μέτρα, ο πυθμένας είναι σχεδόν επίπεδος σε πολύ μεγάλες αποστάσεις από τις ακτές. Πάντως, τεχνολογικές λύσεις υπάρχουν, από εκεί και έπειτα είναι θέμα πολιτικής απόφασης. Σε κάθε περίπτωση, περισσότερο από ποτέ κρίσιμη για τη βιώσιμη ανάπτυξη είναι η γαλάζια ανάπτυξη, η εκμετάλλευση των θαλάσσιων ενεργειακών πόρων, που αποτελεί και ευρωπαϊκή στρατηγική», σημειώνει ο κ. Χατζηγεωργίου.
    5. Ενέργεια-ΑΠΕ

      Engineer

      Οι πυρκαγιές της Αττικής δοκίμασαν και τις αντοχές του ηλεκτρικού δικτύου της χώρας και υπενθύμισαν με τρόπο που δεν έγινε αντιληπτό πέραν των κατοίκων στις πληγείσες περιοχές, το ότι να κρατηθούν τα φώτα αναμμένα δεν είναι πλέον κάτι το αυτονόητο. Τα συνεργεία του ΑΔΜΗΕ ανοιγόκλειναν για όσο διάστημα μαίνονταν οι πυρκαγιές τους διακόπτες των γραμμών υψηλής τάσης, ανακατεύθυναν διαρκώς τις γραμμές μεταφοράς και προχώρησαν σε ανακατανομή των μονάδων παραγωγής ενισχύοντας το σύστημα της Αττικής για να καταφέρουν να διατηρήσουν την ευστάθεια του συστήματος και να αποτρέψουν τον πολύ πιθανό κίνδυνο για μπλακ άουτ.     Κάποιες εβδομάδες νωρίτερα, στις 21 Ιουνίου και ενώ οι θερμοκρασίες στην περιοχή των Βαλκανίων είχαν χτυπήσει για πολλές ημέρες κόκκινο, τα δίκτυα των χωρών της περιοχής που είχαν σχεδιαστεί για χειμερινές αιχμές   δεν άντεξαν την υψηλή ζήτηση που σημειώθηκε για παρατεταμένο χρονικό διάστημα. Η κλιματική αλλαγή ανέτρεψε μια βασική σταθερά για τον προγραμματισμό συντήρησης των γραμμών μεταφοράς ρεύματος που ακολουθούν οι Διαχειριστές των χωρών της περιοχής. Η σταθερά αυτή λέει ότι η αιχμή της ζήτησης σημειώνεται το χειμώνα με τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες που ανεβάζουν την ζήτηση για θέρμανση, οπότε σταδιακά και εκ περιτροπής τμήματα των γραμμών μεταφοράς βγαίνουν εκτός λειτουργίας για συντήρηση τους θερινούς μήνες, κάτι που έγινε και φέτος.

      Ετσι, ο ασυνήθιστος για τις γειτονικές χώρες καύσωνας στα μέσα Ιουνίου βρήκε το δίκτυο (εγχώριο και περιφερειακό) αδύναμο να σηκώσει τα πρωτοφανή για την εποχή υψηλά φορτία. Οι γραμμές υπερφορτώθηκαν και μετά από ένα πρώτο βραχυκύκλωμα σε εναέρια γραμμή υψηλής τάσης στο Μαυροβούνιο ακολούθησε ένα ντόμινο συμβάντων που οδήγησε σε κατάρρευση μεγάλο μέρος των συστημάτων μεταφοράς της Αλβανίας, του Μαυροβουνίου, της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης καθώς και της Κροατίας και  γενική συσκότιση σε όλη αυτή την περιοχή. Η λειτουργία των συσκευών προστασίας διέσωσε τα ηλεκτρικά συστήματα της Ηπειρωτικής Ευρώπης καθώς αποσυνδέθηκαν αυτόματα από τα υπό κατάρρευση συστήματα της Νοτιο Ανατολικής Ευρώπης και έτσι δεν βυθίστηκαν στο σκοτάδι.   Μόλις πρόσφατα εξάλλου, ανήμερα του 15 Αυγουστου τα νησιά Φολέγανδρος, Ιος και Σίκινος βυθίστηκαν στο σκοτάδι γύρω στις 8.30 του βράδυ και έμειναν χωρίς ρεύμα τουλάχιστον για 8 ώρες. Στην Ιο μάλιστα μέχρι και αργά το απόγευμα το μεγαλύτερο μέρος του νησιού έπαιρνε ρεύμα εκ περιτροπής ανά ώρα. Τα τρία νησιά των Δυτικών Κυκλάδων ηλεκτροδοτούνται μέσω δύο υποβρύχιων καλωδίων μέσης τάσης από το σύστημα της Πάρου το οποίο έχει διασυνδεθεί από τον ΑΔΜΗΕ με το ηπειρωτικό σύστημα της χώρας. Και οι δύο γραμμές διασύνδεσης Πάρου-Ιου κατέρρευσαν λόγω υπερφόρτωσης καθώς ο συνδυασμός υψηλής τουριστικής κίνησης και καύσωνα έχει ανεβάσει τη ζήτηση σε επίπεδα που όταν σχεδιάστηκαν οι γραμμές πριν από πολλές δεκαετίες ήταν αδύνατον να προβλεφθούν.   Η κλιματική αλλαγή αυξάνει την ένταση και τη συχνότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων σε ολόκληρο τον πλανήτη καθιστώντας ασταθή τα μέχρι πρότινος στιβαρά ηλεκτρικά συστήματα των αναπτυγμένων χωρών που σχεδιάστηκαν πριν από πολλές δεκαετίες υπό άλλες κλιματικές συνθήκες και μοντέλα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Ο παράγοντας της κλιματικής αλλαγής αξιολογείται και στο αναθεωρημένο σχέδιο του ΕΣΕΚ ως καθοριστικός και την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας χωρίς ωστόσο να έχει ληφθεί υπόψη στο σχεδιασμό. Μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι η μειωμένη διαθεσιμότητα των υδάτων θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία των θερμοηλεκτρικών μονάδων, οι παράκτιες ενεργειακές υποδομές απειλούνται από τη στάθμη της θάλασσας, ενώ η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας αναμένεται να μειώσει τις ενεργειακές ανάγκες για θέρμανση τη χειμερινή περίοδο και να αυξήσει τις ανάγκες για ψύξη τη θερινή περίοδο.   Δεν είναι όμως μόνο η κλιματική αλλαγή που απειλεί την ευστάθεια των ηλεκτρικών συστημάτων και την ενεργειακή ασφάλεια των αναπτυγμένων χωρών. Η ενεργειακή μετάβαση και ο τρόπος που έχει σχεδιαστεί αποτελεί ήδη μια καθημερινή πρόκληση για τους Διαχειριστές. Η έμφαση που δόθηκε στις ΑΠΕ δεν έλαβε υπόψη της την δυναμικότητα των δικτύων, παράγοντας που σε συνδυασμό με την ασταθή παραγωγή της διάσπαρτης γεωγραφικά πράσινης παραγωγής να αποτελεί παράγοντα αποσταθεροποίησης του συστήματος σε περιόδους χαμηλής ζήτησης. Σε όλη την Ευρώπη οι Διαχειριστές περικόπτουν όλο και πιο συχνά και όλο και μεγαλύτερες ποσότητες πράσινης ενέργειας για να διατηρήσουν την ευστάθεια των συστημάτων, όταν η παραγωγή των ΑΠΕ υπερβαίνει τη ζήτηση.   Στην Ελλάδα η πιο δύσκολη ημέρα για τον ΑΔΜΗΕ ήταν η Κυριακή του Πάσχα φέτος και συγκεκριμένα οι μεσημεριανές ώρες όταν η παραγωγή των ΑΠΕ κορυφώθηκε λόγω της υψηλής παραγωγής των φωτοβολταϊκών και οι μετασχηματιστές στο δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ με το οποίο είναι συνδεδεμένα 7,5 χιλιάδες μεγαβάτ διάσπαρτα μικρά φωτοβολταϊκά αντί να μεταφέρουν ενέργεια από την υψηλή τάση στη μέση τάση δούλευαν σε αντίστροφη ροή.

      Λόγω της χαμηλής ζήτησης η ροή της ενέργειας άλλαξε και μεταφέρονταν από την μέση τάση στην υψηλή, μετατρέποντας ουσιαστικά το δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ από δίκτυο διανομής σε δίκτυο παραγωγής. Η ζήτηση στο σύστημα υψηλής τάσης ήταν αρνητική και ο ΑΔΜΗΕ για να κρατήσει το σύστημα όρθιο και να αποτρέψει ένα γενικευμένο μπλακ άουτ, χρειάστηκε να θέσει εκτός για πρώτη φορά το σύνολο της παραγωγής των ΑΠΕ που ήταν σε λειτουργία , περίπου 2,5 χιλιάδες μεγαβάτ και να δώσει εντολή στον ΔΕΔΔΗΕ να βγάλει επίσης εκτός λειτουργίας 1000 μεγαβάτ φωτοβολταϊκών. Στην αποτροπή του μπλακ άουτ συνέβαλε και το γεγονός ότι ο ΑΔΜΗΕ είχε υποβάλει μια εβδομάδα νωρίτερα στους Διαχειριστές των γειτονικών χωρών για παύση των εισαγωγών ρεύματος. Οι μεγαλύτερες πιέσεις στο ελληνικό σύστημα από την πλεονάζουσα παραγωγή των ΑΠΕ ασκούνται το Φθινόπωρο και την Ανοιξη που παραδοσιακά πέφτει η ζήτηση. Χρόνο με το χρόνο το πρόβλημα οξύνεται καθώς αυξάνεται η διείσδυση των ΑΠΕ ενώ η ζήτηση υστερεί. Ένα από τα μέτρα που εξετάζει το ΥΠΕΝ είναι η μετατόπιση του νυχτερινού τιμολογίου τις μεσημεριανές ώρες που η παραγωγή των ΑΠΕ φτάνει στο ζενίθ, ώστε να αυξηθεί εκείνες τις ώρες η κατανάλωση και να περιοριστούν οι περικοπές ενέργειας. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΑΔΜΗΕ το διάστημα Ιανουαρίου- Mαίου 2024 οι περικοπές πράσινης ενέργειας έφτασαν τις 430 GWh, ποσότητα σχεδόν διπλάσια από αυτή των 228  GWh που περικόπηκε καθ όλη την διάρκεια του 2023.
    6. Ενέργεια-ΑΠΕ

      Engineer

      Το ηλεκτρικό σύστημα της Ελλάδας «πρασινίζει» με μεγάλες ταχύτητες, χωρίς όμως να αποχωρίζεται και τα ορυκτά καύσιμα, που συνεχίζουν να καταλαμβάνουν ένα σημαντικό μερίδιο στο μείγμα ηλεκτροπαραγωγής, με τη συμμετοχή μάλιστα του φυσικού αερίου να αυξάνεται.
      Το πρώτο εξάμηνο του 2024 οι ΑΠΕ βρέθηκαν στην πρώτη θέση σημειώνοντας αύξηση παραγωγής κατά 24,20% σε σχέση με το αντίστοιχο εξάμηνο πέρυσι. Τον Ιούνιο μάλιστα πέτυχαν ιστορικό υψηλό μηνιαίας παραγωγής με 2.252 GWh. Συμπεριλαμβανομένων και των υδροηλεκτρικών, η καθαρή ενέργεια σημείωσε στο εξάμηνο ρεκόρ συνεισφοράς στην κάλυψη της ζήτησης, φτάνοντας στο 52,9%, ξεπερνώντας τη συνεισφορά όλων των ορυκτών μαζί (λιγνίτης, αέριο και πετρέλαιο).
      Ωστόσο, παρά τις θετικές επιδόσεις της πράσινης ενέργειας, σημαντική ήταν και η αύξηση του φυσικού αερίου κατά 36,9% στο πρώτο εξάμηνο έναντι του αντίστοιχου περυσινού εξαμήνου, έχοντας μάλιστα την πρωτοκαθεδρία στην κάλυψη της ζήτησης, καταγράφοντας υψηλό δεκαετίας για την περίοδο του εξαμήνου (+34,3%).
      Σύμφωνα με το The Green Tank, αυτό θα μπορούσε να έχει περιοριστεί αν είχαν αποφευχθεί οι περικοπές των ΑΠΕ που έφτασαν τις 494 GWh στο εξάμηνο. Με βάση τα στοιχεία του διαχειριστή μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας (ΑΔΜΗΕ) που αναλύει το Green Tank, με παραγωγή 12.306 GWh το πρώτο εξάμηνο του έτους, oι ΑΠΕ (χωρίς τα μεγάλα υδροηλεκτρικά) ξεπέρασαν για πρώτη φορά την παραγωγή και των τριών ορυκτών καυσίμων μαζί (ορυκτό αέριο, λιγνίτης και πετρέλαιο) κατά 96 GWh. Την ίδια περίοδο το 2023 οι ΑΠΕ συνεισέφεραν λιγότερο από τα ορυκτά καύσιμα κατά 423 GWh.

       
      Στη δεύτερη θέση βρέθηκε το ορυκτό αέριο (9.148 GWh), το οποίο επέστρεψε στα επίπεδα του 2022 και παρουσίασε αύξηση 36,9% σε σχέση με το πρώτο εξάμηνο του 2023.
      Τα μεγάλα υδροηλεκτρικά βρέθηκαν στην τρίτη θέση με 1.810 GWh, για δεύτερη φορά την τελευταία δεκαετία, μετά το πρώτο εξάμηνο του 2021.
      Ακολούθησε στην τέταρτη θέση το πετρέλαιο στα μη διασυνδεδεμένα νησιά (1.564 GWh), εκτοπίζοντας μάλιστα για πρώτη φορά τον λιγνίτη στην πέμπτη θέση (1.498 GWh).
      Tη μικρότερη συνεισφορά στην κάλυψη της ζήτησης το πρώτο εξάμηνο του 2024 είχαν οι καθαρές εισαγωγές (342 GWh), οι οποίες ήταν οι χαμηλότερες της τελευταίας δεκαετίας για αυτή την περίοδο, με μεγάλη διαφορά από το προηγούμενο χαμηλό του 2021 (2.188 GWh).
      Με 14.116 GWh, η καθαρή ενέργεια (ΑΠΕ και μεγάλα υδροηλεκτρικά μαζί) το πρώτο εξάμηνο του 2024 ήταν η υψηλότερη της δεκαετίας, αυξημένη κατά 22,7% σε σχέση με το πρώτο εξάμηνο του 2023 (11.501 GWh). Μάλιστα ξεπέρασε κατά σχεδόν 2 TWh (1.906 GWh) την ηλεκτροπαραγωγή από τα τρία ορυκτά καύσιμα μαζί (12.210 GWh), η οποία σημείωσε μικρότερη αύξηση κατά 18,1% σε σχέση με την ίδια χρονική περίοδο του 2023. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της διαδικασίας του ενοποιημένου προγραμματισμού που δημοσιεύει καθημερινά ο ΑΔΜΗΕ, περικόπηκαν 494 GWh ΑΠΕ συνολικά το πρώτο εξάμηνο του έτους. Από αυτές, 122 GWh απορρίφθηκαν τον Μάιο, ενώ τον Απρίλιο περικόπηκε η περισσότερη καθαρή ενέργεια (259 GWh) συγκριτικά με τους υπόλοιπους μήνες του έτους αλλά και με το σύνολο των περικοπών του 2023 (228 GWh). Τον Ιούνιο περικόπηκαν 64 GWh, ενώ οι υπόλοιπες 49 GWh τον Μάρτιο.
      Το πρώτο εξάμηνο του 2024, πάντως, η χώρα είχε το καθαρότερο μείγμα ηλεκτροπαραγωγής (262 γρ. CO2/kWh). Εκπέμφθηκαν 6,74 εκατ. τόνοι CO2, μειωμένοι όμως μόνο κατά 2,6% σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2023. Η μικρή μείωση οφείλεται στην αύξηση των εκπομπών από τις μονάδες ορυκτού αερίου, οι οποίες ξεπέρασαν το 50% των συνολικών εκπομπών από τους θερμικούς σταθμούς της επικράτειας.
    7. Ενέργεια-ΑΠΕ

      GTnews

      Ο κύβος ερρίφθη για τις θαλάσσιες περιοχές που θα φιλοξενήσουν τα πρώτα υπεράκτια αιολικά πάρκα της χώρας. Το Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων (ΕΠΑΥΑΠ), που σύμφωνα με πληροφορίες έχει προγραμματιστεί να ανακοινωθεί μέσα στην εβδομάδα αλλά πιθανότατα λόγω των δημοτικών εκλογών θα μεταφερθεί για την επόμενη, προκρίνει 12 περιοχές ως δυνητικές για την ανάπτυξή τους εκ των οποίων οι 6 θα υποδεχτούν σε πρώτη φάση έργα με ορίζοντα ανάπτυξης το 2030. Σημειώνεται ότι η περιοχή της Αλεξανδρούπολης είναι μία ξεχωριστή περίπτωση που θα φιλοξενήσει πιλοτικά έργα 600 MW.
      Τα «σκήπτρα» της νέας αγοράς, σύμφωνα με όσα προβλέπει το εθνικό πρόγραμμα, κρατάει η Κρήτη, όπου προβλέπεται να εγκατασταθούν συνολικά 800 MW υπεράκτιας αιολικής ισχύος, τα 600 MW στο βορειοανατολικό τμήμα του νησιού μεταξύ Αγ. Νικολάου και Σητείας και τα 200 MW ανατολικά της Σητείας. Ακολουθεί το Νότιο Αιγαίο, στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κω και Ρόδου που μπορεί να φιλοξενήσει 550 MW και αμέσως μετά το ΒΑ Αιγαίο στη θαλάσσια ζώνη Λέσβου-Σκύρου-Κύμης όπου προβλέπεται η εγκατάσταση 300 MW. Η υπεράκτια αιολική ισχύς των Κυκλάδων παρά το υψηλό δυναμικό της, περιορίζεται λόγω τουριστικής ανάπτυξης και πιθανολογούμενων κοινωνικών αντιδράσεων στα 250 MW και στην περιοχή μεταξύ Σύρου και Νάξου, ενώ στον «χάρτη» των δυνητικών περιοχών μπαίνει και το Ιόνιο που δεν ήταν στον αρχικό σχεδιασμό, καθώς δεν συγκαταλέγεται στις περιοχές υψηλού αιολικού δυναμικού. Το εθνικό πρόγραμμα συμπεριέλαβε την περιοχή των Διαπόντιων Νησιών στο βορειοδυτικό Ιόνιο για την ανάπτυξη έργων ισχύος 200 MW.
      Eκτός της πρώτης φάσης ανάπτυξης έμειναν για εθνικούς λόγους περιοχές με πλούσιο υπεράκτιο αιολικό δυναμικό που είχαν συμπεριληφθεί στον αρχικό σχεδιασμό, όπως το Ανατολικό Αιγαίο στον άξονα Λέσβου – Χίου-Σάμου, τα Δωδεκάνησα στον άξονα Ικαρίας – Πάτμου – Λέρου και η θαλάσσια περιοχή μεταξύ Λήμνου – Αη Στράτη, καθώς και το μεγαλύτερο μέρος της θαλάσσιας περιοχής των Κυκλάδων.
      Το σχέδιο
      Στην πλειοψηφία τους τα έργα θα είναι πλωτά, λόγω του μεγάλου βάθους των ελληνικών θαλασσών. Το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας προκειμένου να «τρέξουν» γρήγορα τα έργα επανασχεδιάζει, σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, το θεσμικό πλαίσιο του σταδίου των ερευνών που προβλέπει τη διεξαγωγή τους από τους ενδιαφερόμενους επενδυτές. Το σχέδιο που προωθείται είναι η δημιουργία ενός οχήματος ειδικού σκοπού (SPV) που θα αναλάβει να προχωρήσει τις έρευνες για λογαριασμό της ΕΔΕΥΕΠ (Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων), οι οποίες θα χρηματοδοτηθούν αρχικά με εθνικούς πόρους. Στη συνέχεια τα δεδομένα που θα ανακτηθούν (ανεμολογικά, βυθομέτρηση θαλασσών κ.λπ.) θα διατεθούν στους επενδυτές έναντι αμοιβής για να καλυφθούν οι πόροι που θα έχουν δοθεί, διαδικασία που θα αποτελέσει όρο συμμετοχής στους διαγωνισμούς που θα ακολουθήσουν για την παραχώρηση των θαλάσσιων οικοπέδων.
        Η πλειοψηφία των έργων που θα αναπτυχθούν στις ελληνικές θάλασσες θα είναι πλωτά υπεράκτια αιολικά και αυτό γιατί τα βάθη των ελληνικών θαλασσών, με ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν προσφέρονται για έργα σταθερής έδρασης. Δεδομένου ότι η τεχνολογία των πλωτών αιολικών δεν έχει ακόμη ωριμάσει διεθνώς, αφού μόλις πρόσφατα έχει μπει στο στάδιο της βιομηχανοποίησης και ως εκ τούτου τα έργα είναι υψηλού κόστους, το ΥΠΕΝ εξετάζει την προώθηση κάποιων έργων ως πιλοτικών και διερευνά τη χρηματοδότησή τους από το Ταμείο απανθρακοποίησης των μη διασυνδεδεμένων νησιών που δίνει τη δυνατότητα επιδότησης έργων ενεργειακής μετάβασης. Το αρμόδιο επιτελείο του ΥΠΕΝ σε συνεργασία με την ΕΔΕΥΕΠ διερευνά αυτή την περίοδο τις περιοχές που πληρούν τις προδιαγραφές των επιδοτήσεων από το συγκεκριμένο Ταμείο. Οι τελικές αποφάσεις ωστόσο θα ληφθούν αφού αξιολογηθεί και ο παράγοντας κόστος, υπό την έννοια της επίπτωσης στα τιμολόγια ρεύματος για οικιακούς καταναλωτές και επιχειρήσεις.
      Ο στόχος
      Το στοίχημα της ανάπτυξης 1,9 GW από υπεράκτια αιολικής ενέργειας στις ελληνικές θάλασσες βάσει των στόχων στο σχέδιο αναθεώρησης του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) θα κριθεί, όπως τονίζουν στην «Κ» παράγοντες της αγοράς, από την ταχύτητα ολοκλήρωσης του ρυθμιστικού πλαισίου και τη δυνατότητα απορρόφησης της παραγόμενης ενέργειας από το δίκτυο ηλεκτρισμού.
      Σε ό,τι αφορά το δίκτυο, ο ΑΔΜΗΕ έχει ολοκληρώσει προκαταρκτική εξέταση σύνδεσης μόνο για τα έργα που προορίζονται στις περιοχές Νοτίου και Βορειοανατολικού Αιγαίου, συνολικής ισχύος 850 MW και της περιοχής Αγ. Νικολάου – Σητεία Κρήτης, ισχύος 600 MW. Σύμφωνα με την ενημέρωση του διαχειριστή προς την ΕΔΕΥΕΠ, σε εξέλιξη βρίσκεται προκαταρκτική εξέταση σύνδεσης και στις υπόλοιπες περιοχές που προκρίνονται ως δυνητικές για την εγκατάσταση υπεράκτιων αιολικών πάρκων. Με την ολοκλήρωση των διασυνδέσεων των νησιών, το δίκτυο θα μπορεί να καλύψει την ισχύ που προβλέπει το εθνικό σχέδιο για τα υπεράκτια αιολικά. Θα πρέπει όμως, σύμφωνα και με την πλευρά των επενδυτών, η δυναμικότητα αυτή (2-2,5 GW) να δεσμευτεί αποκλειστικά για υπεράκτια έργα.
      Σε θέση μάχης ελληνικοί, ευρωπαϊκοί και αμερικανικοί ενεργειακοί όμιλοι
      Η δημοσιοποίηση του Εθνικού Προγράμματος Ανάπτυξης Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων είναι το ισχυρό μήνυμα για την ανάπτυξη της νέας για την Ελλάδα αγοράς, που η πλευρά των επενδυτών αναμένει από τον περασμένο Μάιο. Ο δρόμος, ωστόσο, μέχρι την έναρξη των πρώτων διαγωνισμών για την παραχώρηση των θαλάσσιων οικοπέδων και την εγκατάσταση των πρώτων υπεράκτιων αιολικών πάρκων είναι ακόμη μακρύς. Η αγορά, στη βάση ενός καλού σεναρίου, τοποθετεί την εγκατάσταση του πρώτου υπεράκτιου αιολικού λίγο μετά το 2030 και εκτιμά ότι κάπου γύρω στο 2033 θα έχουν αναπτυχθεί όλα τα έργα της πρώτης φάσης.
      Το σχέδιο του εθνικού προγράμματος και η στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που παρέδωσε από την περασμένη εβδομάδα η ΕΔΕΥΕΠ στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας θα πρέπει να εγκριθεί με ΚΥΑ που θα υπογράψουν οι υπουργοί εννέα εμπλεκόμενων υπουργείων για να βγει σε δημόσια διαβούλευση. Στη συνέχεια, με προεδρικό διάταγμα θα οριοθετηθούν οι περιοχές ανάπτυξης, που θα αποτελούν τμήματα των θαλάσσιων περιοχών που εμπεριέχονται στο εθνικό πρόγραμμα και θα οριστούν οι όροι ανάπτυξης αιολικών πάρκων μέσα σε αυτές. Θα ακολουθήσουν οι έρευνες, διάρκειας 12 μηνών, για να εκκινήσει στη συνέχεια η διαδικασία των διαγωνισμών.
      Εν αναμονή των διαγωνισμών, «πλώρη» για τις ελληνικές θάλασσες έχουν βάλει κορυφαίες ενεργειακές εταιρείες του κλάδου που έχουν συμμαχήσει με εγχώριους ομίλους, ενώ «πανιά» φαίνεται να σηκώνουν το τελευταίο διάστημα και εταιρείες από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Συμφωνίες έχουν υπογράψει η γερμανική RWE με τη HELLENiQ ENERGY, η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή με την Ocean Winds (κοινοπραξία της πορτογαλικής EDPR και της γαλλικής Engie), η Mytilineos με τη δανική Copenhagen Offshore Partners, η Motor Oil με την Abu Dhabi Future Energy Company (Masdar) και η Iντρακάτ με την Parkwind, ενώ στην αναζήτηση ξένου εταίρου βρίσκεται και η ΔΕΗ. Ισχυρό φαίνεται να είναι το ενδιαφέρον της νορβηγικής Equinor, της γαλλικής Total Eren και της πολυεθνικής Shell, της ισπανικής Iberdrola και της γερμανικής Innogy, θυγατρικής της EON. Από αμερικανικής πλευράς φέρονται να έχουν κινητοποιηθεί κολοσσοί όπως οι Principal Power, Quantum και BlueFloat.
      Τα πρώτα έργα, πάντως, θα εγκατασταθούν κατά πάσα πιθανότητα στη θαλάσσια περιοχή της Αλεξανδρούπολης εντός της πρώτης «go-to area» στην Ελλάδα, δηλαδή εντός οριοθετημένης περιοχής, όπως προβλέπει η εργαλειοθήκη REPowerEU της Κομισιόν, στην οποία τα έργα ΑΠΕ προχωρούν με διαδικασίες ταχείας αδειοδότησης. Πρόκειται για έργα του ομίλου Κοπελούζου (216 MW) και της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ (485 MW). Οι δύο όμιλοι εξετάζουν την από κοινού δραστηριοποίηση στο στάδιο των απαιτούμενων ερευνητικών μελετών, ενώ πληροφορίες φέρουν στο κοινό σχήμα να συμμετέχει και η Motor Oil.
    8. Ενέργεια-ΑΠΕ

      Engineer

      Οι βασικοί άξονες του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα - Επενδύσεις ύψους 200 δισ. ευρώ έως το 2030 - Στόχος το 80% του ηλεκτρικού ρεύματος να παράγεται από ΑΠΕ – Θα δημιουργηθούν 38.000 θέσεις εργασίας.
      Επενδύσεις περί τα 200 δισ. ευρώ μέχρι το 2030, που θα δημιουργήσουν 38.000 θέσεις εργασίας, προβλέπει το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) για το «πρασίνισμα» στους τομείς της ηλεκτρικής ενέργειας των μεταφορών και των κτηρίων.
      Φωτοβολταϊκά και αποθήκευση θα αποτελέσουν τον «οδηγό» του πράσινου μετασχηματισμού στον τομέα του ηλεκτρισμού, ενώ στην πρώτη γραμμή μπαίνουν τα υπεράκτια αιολικά και από το 2030 οι νέες τεχνολογίες όπως το υδρογόνο και τα ανανεώσιμα καύσιμα, συμβάλλοντας στους στόχους της κλιματικής ουδετερότητας το 2050.
      Περιορισμός αερίου
      Ο ρυθμός ανάπτυξης των χερσαίων αιολικών υποχωρεί, καθώς αξιολογήθηκε ο περιορισμός των διαθέσιμων περιοχών που μπορούν να φιλοξενήσουν τέτοια έργα και ο κορεσμός των δικτύων. Δραστικά περιορίζεται η συμμετοχή του φυσικού αερίου στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας (κοντά στο 50%) παρά την αύξηση της εγκατεστημένης ισχύος για ηλεκτροπαραγωγή κατά 2 GW μέχρι το 2030, ενώ η συμμετοχή του λιγνίτη μηδενίζεται.
      Ερμηνεύοντας αυτό το παράδοξο σε σχέση με το φυσικό αέριο, κατά την παρουσίαση χθες σε συνέντευξη Τύπου του αναθεωρημένου ΕΣΕΚ, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας εξήγησε αφενός ότι η παραγωγή των μονάδων φυσικού αερίου θα περιορίζεται όσο αυξάνεται η ισχύς των ΑΠΕ και αφετέρου ότι οι νέες μονάδες όπως και οι υποδομές που κατασκευάζονται για την επέκταση του δικτύου φυσικού αερίου θα μπορούν να λειτουργήσουν μετά το 2030 και με άλλα καύσιμα (υδρογόνο κ.λπ.).

      Το υπό αναθεώρηση ΕΣΕΚ εισάγει για πρώτη φορά στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας τη συμμετοχή των συνθετικών καυσίμων με στόχο ποσοστό 3,4% στον τομέα των μεταφορών το 2030.
      Φιλόδοξους στόχους θέτει και για την ενεργειακή αποδοτικότητα του κτηριακού αποθέματος της χώρας, μέσω προγραμμάτων εξοικονόμησης ενέργειας και εγκατάστασης αντλιών θερμότητας. Μόνο για την αναβάθμιση κτηρίων προβλέπονται επενδύσεις 642 εκατ. ευρώ ετησίως για την περίοδο 2021-2025 και 935 εκατ. ευρώ ετησίως για την περίοδο 2026-2030.
      Ηλεκτροκίνηση
      Αξιοσημείωτοι είναι, τέλος, οι φιλόδοξοι στόχοι για την αύξηση της ηλεκτροκίνησης στα ιδιωτικά οχήματα στο 20% το 2030 από 3% το 2025 και στο 85% το 2050. Από το 2035 το 1% των ιδιωτικών οχημάτων θα κινείται με υδρογόνο, ποσοστό που θα φτάσει στο 13% το 2050.
      «Το νέο προτεινόμενο ΕΣΕΚ είναι δομημένο με τρόπο που δίνει υπεραξία στην ελληνική οικονομία και εγχώρια προστιθέμενη αξία, δημιουργεί νέες θέσεις απασχόλησης ενώ, με τον μετασχηματισμό του ενεργειακού κλάδου, θα επιτύχουμε ανταγωνιστικές τιμές ενέργειας για όλους τους καταναλωτές», δήλωσε ο υπουργός Κώστας Σκρέκας κατά την παρουσίαση του σχεδίου που τέθηκε από χθες σε δημόσια διαβούλευση.
      Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου και ερωτηθείς σχετικά απέφυγε να δώσει μια σαφή απάντηση για το μέγεθος της επιβάρυνσης που θα έχει για τους καταναλωτές η υλοποίηση του ΕΣΕΚ, δεδομένου ότι μια σειρά από τις προωθούμενες επενδύσεις στις τεχνολογίες, αποθήκευσης, υπεράκτιων αιολικών και υδρογόνου, θα προχωρήσουν με λειτουργική ενίσχυση, θα απαιτηθούν πρόσθετες επενδύσεις σε δίκτυα (1,2 δισ. σύμφωνα με τον σχεδιασμό), ενώ θα χρειαστεί να επιδοτηθούν και οι μονάδες φυσικού αερίου για να είναι βιώσιμες, λόγω της περιορισμένης προβλεπόμενης λειτουργίας τους. «Το κόστος θα ήταν πολύ μεγαλύτερο εάν δεν κάναμε τίποτα», τόνισε ο υπουργός, διαβεβαιώνοντας πάντως ότι με την επίτευξη των στόχων οι τιμές ρεύματος θα μειωθούν σημαντικά.
      Αναλυτικότερα και σύμφωνα με το νέο ΕΣΕΚ, το 2030 το 80% της ηλεκτρικής ενέργειας προβλέπεται ότι θα παράγεται από ΑΠΕ, έναντι υφιστάμενου στόχου 61%, ενώ η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με το 1990 προβλέπεται να φτάσει το 55% με την εξοικονόμηση ενέργειας να συμβάλει σε ποσοστό 6%. Η συμμετοχή των ΑΠΕ στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ενέργειας από το 22% το 2021 και στόχο για 35% στο υφιστάμενο ΕΣΕΚ προβλέπεται να φτάσει στο 45% το 2030, υψηλότερα από τον στόχο του 40% που συμφωνήθηκε σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
      Σε ό,τι αφορά την ηλεκτροπαραγωγή, η εγκατεστημένη ισχύς της χώρας το 2030 θα πρέπει να φτάσει στα 36,1 GW από 21,6 GW το 2022. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να εγκατασταθεί πρόσθετη ισχύς 14,5 GW. Από αυτά το μεγαλύτερο μέρος αντιστοιχεί σε φωτοβολταϊκά, η ισχύς των οποίων προβλέπεται να φτάσει στα 14,1 GW το 2030 και στα 34,5 GW το 2050 από 5 GW σήμερα.
      Τα υπεράκτια αιολικά θα προσθέσουν στο σύστημα ισχύ 2,7 GW μέχρι το 2030 και 17 GW μέχρι το 2050. Η ισχύς των χερσαίων αιολικών προβλέπεται να αυξηθεί στα 7 GW το 2030 και να φτάσει στα 10 GW το 2050 από 5 GW σήμερα και των υδροηλεκτρικών στα 4 GW το 2030 από 3,2 GW το 2022, με σημαντικότερο έργο το υδροηλεκτρικό της Μεσοχώρας που ξεμπλόκαρε έπειτα από πολλά χρόνια και βρίσκεται σε στάδιο ολοκλήρωσης.
      Χωρίς λιγνίτη το 2030
      Η εγκατεστημένη ισχύς των μονάδων φυσικού αερίου από τα 5 GW σήμερα θα φτάσει τα 7 GW το 2030, για να επιστρέψει στα 5 GW το 2050. Η ισχύς των πετρελαϊκών μονάδων στα νησιά από 1,7 GW σήμερα περιορίζεται στα 0,7 GW το 2030, για να φτάσει στα 0,2 GW το 2050. Η συμμετοχή του λιγνίτη μηδενίζεται το 2030.
      Πυλώνας οι μπαταρίες
      Η αποθήκευση με τη μορφή μπαταριών, αντλησιοταμίευσης και υδρογόνου αποτελεί βασικό πυλώνα του νέου Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), και ο λόγος είναι ότι βελτιώνει την αποδοτικότητα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αφού η ενέργεια που παράγεται όταν φυσάει και όταν έχει ήλιο μπορεί να αποθηκεύεται χωρίς να επιβαρύνει τα κορεσμένα δίκτυα. Ο στόχος που τίθεται είναι η εγκατάσταση συνολικά 8 GW αποθήκευσης, εκ των οποίων 2,5 GW από έργα αντλησιοταμίευσης, 5,6 GW από μπαταρίες και 0,2 εκατ. μετρικούς τόνους υδρογόνου, για την παραγωγή των οποίων θα απαιτηθούν 1,2 GW ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Στο μείγμα της αποθήκευσης προστίθενται επίσης 0,2 εκατ. τόνοι συνθετικών καυσίμων.
      Πηγή: Εφημερίδα «Καθημερινή»
    9. Ενέργεια-ΑΠΕ

      GTnews

      Τόνοι περισσότερου κάρβουνου από τις ποσότητες που είχαν αρχικά προγραμματιστεί χρειάστηκε να καταναλωθούν το δίμηνο Ιουλίου – Αυγούστου, με αποτέλεσμα τα επιτελεία της ΔΕΗ στο λιγνιτικό κέντρο Δυτικής Μακεδονίας να επανασχεδιάσουν τον προγραμματισμό τους για να προλάβουν τον χειμώνα με γεμάτες τις αυλές αποθέματα.
      Το λιγνιτικό κέντρο σχεδίασε τις εργασίες εξόρυξης με βάση τον προγραμματισμό για διπλασιασμό της παραγωγής σε ετήσια βάση, κάτι που όμως έγινε τον Αύγουστο, καθώς έπειτα από πολλά χρόνια δούλεψαν ταυτόχρονα και για πολλές ημέρες και τα πέντε φουγάρα του Αγ. Δημητρίου μαζί με τη Μελίτη, ανεβάζοντας τη συμμετοχή του λιγνίτη στο μείγμα ηλεκτροπαραγωγής στο 24%. Αυξημένη κατά 17% ήταν η συμμετοχή του λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή και τον Ιούλιο, που ήταν ο πρώτος μήνας εφαρμογής του προγράμματος «επανόδου» του εγχώριου καυσίμου, που υπαγόρευσε η ενεργειακή κρίση και η ανάγκη μείωσης των τιμών και διασφάλισης της ενεργειακής επάρκειας σε περίπτωση πλήρους διακοπής του ρωσικού φυσικού αερίου.
      Με στόχο τη διασφάλιση συνεχούς λειτουργίας των μονάδων τον χειμώνα με τις υψηλές καταναλώσεις ρεύματος λόγω θέρμανσης, το αρμόδιο επιτελείο της ΔΕΗ στο λιγνιτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας αναπροσαρμόζει το πρόγραμμα εργασιών.
      Αξιοποιώντας την περιορισμένη λειτουργία των μονάδων το δίμηνο Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου που μειώνονται οι καταναλώσεις κατευθύνει τις εργολαβίες σε μικρές περιοχές με  πλούσια κοιτάσματα που μπορούν να ανακτηθούν πιο εύκολα και γρήγορα για να προλάβει να γεμίσει τις αυλές με καύσιμο για τον χειμώνα.
      Τον Αύγουστο η συμμετοχή του λιγνίτη στο μείγμα ηλεκτροπαραγωγής έφθασε το 24%. Το στοίχημα θα κριθεί από το κατά πόσον θα καταφέρουν να αυξήσουν την παραγωγή λιγνίτη από 1 εκατ. τόνους τον μήνα σήμερα σε 1,5 εκατ. τόνους. Αυτή τη στιγμή στις αυλές των έξι λιγνιτικών μονάδων στη Δυτική Μακεδονία έχουν μαζευτεί πάνω από 1,6 εκατ. τόνοι λιγνίτη.
      Στο μεταξύ, ολοκληρώνονται οι δοκιμές στα συστήματα φόρτωσης και μεταφοράς καυσίμου προς τους μύλους και τον λέβητα της νέας μονάδας Πτολεμαΐδα V, όπως και των συστημάτων ανάφλεξης του καυσίμου, ενώ αυξάνονται καθημερινά και τα αποθέματα λιγνίτη στην αυλή της μονάδας για να ξεκινήσει μέσα στον Σεπτέμβριο η δοκιμαστική της λειτουργία για περιορισμένο χρόνο, με στόχο να ξεκινήσει η εμπορική της λειτουργία μέσα στον Δεκέμβριο.
      Η ΔΕΗ προχώρησε στην προκήρυξη μιας ακόμη εργολαβίας από τις έξι συνολικά που έχει προγραμματίσει για τη διάνοιξη νέων σημείων εξόρυξης στο νότιο πεδίο. Ο διαγωνισμός, με συνολικό προϋπολογισμό 6,575 εκατ., αφορά την εκσκαφή, φόρτωση, μεταφορά και απόθεση υλικών.
      Καμία πρόοδος δεν έχει σημειωθεί επί του παρόντος σε σχέση με το μέλλον του λιγνιτωρυχείου Αχλάδας, όπως και του λιγνιτωρυχείου Βεύης μετά τη δρομολόγηση από το ΥΠΕΝ της λειτουργίας τους από τη ΔΕΗ. Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας με απόφασή του στις αρχές Ιουλίου κήρυξε έκπτωτη την εταιρεία Λιγνιτωρυχεία Αχλάδας, στην οποία είχε παραχωρηθεί η εκμετάλλευση του κοιτάσματος, λόγω της μη τήρησης της σύμβασης που είχε υπογράψει με τη ΔΕΗ για παραδόσεις συγκεκριμένων ποσοτήτων λιγνίτη, αλλά και μη απόδοσης στο ελληνικό Δημόσιο οφειλόμενων μισθωμάτων ύψους περί τα 4,7 εκατ. ευρώ. Ενάμιση μήνα μετά η εταιρεία εξακολουθεί να λειτουργεί το ορυχείο και να παράγει ποσότητες που εξάγει στη Β. Μακεδονία, στο πλαίσιο μιας ανοχής που φέρεται να έχει διασφαλίσει, καθώς επιβεβαιωμένες πληροφορίες φέρουν υπουργείο, ΔΕΗ και Λιγνιτωρυχεία Αχλάδας να βρίσκονται σε συζητήσεις για μια νέα συμφωνία που θα επιτρέψει τη συνέχιση της λειτουργίας του, χωρίς να χρειαστεί το κοίτασμα να επιστραφεί στο Δημόσιο.
      Αρμόδιες πηγές του ΥΠΕΝ επιβεβαιώνουν εμμέσως πλην σαφώς τις σχετικές πληροφορίες, τονίζοντας ότι εάν η εταιρεία ρυθμίσει τα χρέη της προς το Δημόσιο μπορεί να κάνει ένσταση κατά της υπουργικής απόφασης και να συνεχίσει να λειτουργεί το κοίτασμα. Η εταιρεία φέρεται διατεθειμένη να προχωρήσει σε ρύθμιση χρεών, την οποία εξάλλου, όπως αναφέρουν στην «Κ» αρμόδια στελέχη της, είχε ξεκινήσει μέσω εξωδικαστικού μηχανισμού, ο οποίος καθυστέρησε.


    10. Ενέργεια-ΑΠΕ

      Engineer

      Τον Νοέμβριο του 2023 στα ανοιχτά του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης θα «πιάσει» ένα καράβι που όμοιό του δεν έχει αγκυροβολήσει έως τώρα σε ελληνικές θάλασσες. Οι βαλκανικές κοινωνίες και οικονομίες –και βεβαίως η ελληνική– περιμένουν «σαν το νερό στην (ενεργειακή) έρημο» που διαγράφεται μπροστά τους τη στιγμή που το καράβι θα φανεί στο Θρακικό Πέλαγος και η αγωνία τους εκφράστηκε χθες από τους ηγέτες τους στην Αλεξανδρούπολη.
      Προσώρας ο «Ορφέας», όπως (πιθανότατα) θα καταχωριστεί στο ενεργειακό «νηολόγιο», τούτες τις κρίσιμες στιγμές για τον εφοδιασμό της Βαλκανικής βρίσκεται σε εξειδικευμένο ναυπηγείο της Σιγκαπούρης όπου υφίσταται τις απαραίτητες μετατροπές, ώστε να καταστεί μια πλωτή εξέδρα (FSRU) αποθήκευσης και αεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG). Με βάση τους αρχικούς σχεδιασμούς θα είναι έτοιμος να υπηρετήσει το εγχείρημα της ενεργειακής απεξάρτησης από τη Ρωσία των χωρών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης –με πρώτη φυσικά την Ελλάδα, που μόνο από τον FSRU της Αλεξανδρούπολης θα καλύπτει το 80% των ενεργειακών της αναγκών– τον επόμενο Νοέμβριο.
      Ωστόσο, λόγω έκτακτων καταστάσεων που διαμόρφωσε ο πόλεμος στην Ουκρανία, θεωρείται πολύ πιθανή η επίσπευση της ολοκλήρωσης των εργασιών, οπότε θα μπορεί να τεθεί σε λειτουργία νωρίτερα.
      Το μήκος του «Ορφέα» είναι 300 μ. και θα αγκυροβολήσει σε απόσταση 17,6 χιλιομέτρων από την ακτή, σε ένα σημείο που τα νερά έχουν βάθος 40 μέτρων, για να αποτελέσει έναν μόνιμο –κομβικό για την Ελλάδα και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη– τροφοδότη φυσικού αερίου.
      Το μήκος του θα φθάσει τα 300 μ. και θα αγκυροβολήσει σε απόσταση 17,6 χλμ. από την ακτή – Στην «κοιλιά» του θα μεταγγίζονται 180.000 κ.μ. LNG σε υγρή μορφή.
      Η διαδικασία
      Ανά δύο εβδομάδες θα τον πλευρίζει με τη βοήθεια ρυμουλκών ένα μεγάλο δεξαμενόπλοιο φορτωμένο με 145.000-180.000 κ.μ. LNG σε υγρή μορφή και θερμοκρασία -160 βαθμούς, που θα προέρχεται από τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αίγυπτο, το Κατάρ, την Αλγερία ή και αλλού. Από εκεί το LNG θα μεταγγίζεται με ειδικούς σωλήνες και σε υγρή μορφή στην «κοιλιά» του «Ορφέα» όπου θα γίνεται επαναεριοποίηση και στη συνέχεια αποθήκευση με διαδικασίες φιλικές στο περιβάλλον, όπως διαβεβαιώνουν ειδικοί της εταιρείας Gastrade που θα «τρέχει» το έργο. Ποντισμένοι αγωγοί μήκους 28 χιλιομέτρων συνδεδεμένοι με τα ύφαλα του FSRU θα μεταφέρουν το αέριο στην ακτή και εκεί θα το διοχετεύουν στο Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς Φυσικού Αερίου, αλλά και σε άλλο σημείο με τον TAP.
      Στο ύψος της Κομοτηνής, μέσω του ελληνοβουλγαρικού διασυνδετήριου αγωγού IGB, ο οποίος αναμένεται να είναι έτοιμος στα τέλη του άλλου μήνα, ποσότητες αερίου θα φεύγουν για τη Βουλγαρία και τις άλλες χώρες της Βαλκανικής και ενδεχομένως και βορειότερα. Στα ενδότερα της ελληνικής επικράτειας και συγκεκριμένα έξω από τη Θεσσαλονίκη, κοντά στη Νέα Μεσημβρία, έχει συμφωνηθεί από Αθήνα και Σκόπια να κατασκευαστεί άλλος διασυνδετήριος άξονας (αγωγός), που θα μεταφέρει αέριο στη Βόρεια Μακεδονία και ενδεχομένως στο Κόσοβο και τη Σερβία. Σε αντίθεση με τον IGB, που βρίσκεται στην τελική φάση της ολοκλήρωσής του –αν και με ευθύνη της ελληνικής πλευράς και αυτό το έργο πήγε πίσω– ο αγωγός για τη Βόρεια Μακεδονία καθυστερεί, καθώς ο ΔΕΣΦΑ ετοιμάζει μελέτη βιωσιμότητας για το έργο.
      Πλην των αγωγών, ο FSRU θα έχει τη δυνατότητα μεταφόρτωσης LNG σε μικρότερα πλοιάρια (barges) αποθηκευτικής ικανότητας 3.000-20.000 κυβικών μέτρων, τα οποία θα προσεγγίζουν το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και από εκεί θα προμηθεύουν φυσικό αέριο σε φορτηγά για τη μεταφορά του LNG σε πελάτες εκτός δικτύου, ενώ αντίστοιχα μπορεί να λειτουργήσει η μεταφόρτωση σε τρένα.
      Εως τώρα, στην Ελλάδα αεριοποίηση του LNG γίνεται μόνο στον τερματικό σταθμό LNG της Ρεβυθούσας από τον ΔΕΣΦΑ, που είναι ένας από τους πέντε μετόχους της Gastrade, ωστόσο, όπως έχει ανακοινώσει ο κ. Μητσοτάκης, πλην του FSRU της Αλεξανδρούπολης σχεδιάζεται η εγκατάσταση και δεύτερης πλωτής εξέδρας στο Θρακικό Πέλαγος. Ο συνολικός προϋπολογισμός της επένδυσης του FSRU της Αλεξανδρούπολης ανέρχεται σε περίπου 400.000.000 ευρώ, με τη στήριξη της Ε.Ε και συμμετέχουν πλην της Ελλάδας η Βουλγαρία (με ποσοστό 20%) και η Κύπρος.
    11. Ενέργεια-ΑΠΕ

      Engineer

      Ενώπιον αλλαγών τεκτονικού χαρακτήρα αναμένεται να βρεθεί η αγορά ακινήτων τα επόμενα χρόνια, ως αποτέλεσμα των πολιτικών ενεργειακής αναβάθμισης κτιρίων που δρομολογούνται σε επίπεδο Ε.Ε. και θα αφορούν όλα τα κράτη-μέλη. Αυτή την περίοδο έχει ξεκινήσει η διαδικασία σχετικά με την αναθεώρηση της κοινοτικής οδηγίας για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, βάσει της οποίας θα προχωρήσει το σχέδιο για την ενεργειακή αναβάθμιση 40 εκατ. κτιρίων σε όλη την Ε.Ε. έως τις αρχές του 2033. Πρόκειται για το 15% του κτιριακού αποθέματος, με το ύψος των επιδοτήσεων που θα δοθούν να ανέρχεται σε 150 δισ. ευρώ.
      Η ΠΟΜΙΔΑ έχει υπολογίσει ότι για την αναβάθμιση του υφιστάμενου κτιριακού αποθέματος, ώστε να φτάσει στην κατηγορία Γ΄ του ενεργειακού πιστοποιητικού, τα απαιτούμενα κεφάλαια αγγίζουν τα 30 δισ. ευρώ. (ΙΝΤΙΜΕ)
      Στην περίπτωση της Ελλάδας υπολογίζεται ότι θα απαιτηθούν κεφάλαια της τάξεως των 15-20 δισ. ευρώ για την αναβάθμιση τουλάχιστον ενός εκατ. κατοικιών έως τις αρχές του 2033. Πρόκειται για κτίρια τα οποία σήμερα κατατάσσονται στις δύο χαμηλότερες κατηγορίες του ενεργειακού πιστοποιητικού. Η ΠΟΜΙΔΑ έχει υπολογίσει ότι για την αναβάθμιση του υφιστάμενου κτιριακού αποθέματος, ώστε να φτάσει στην κατηγορία Γ’ του ενεργειακού πιστοποιητικού, τα απαιτούμενα κεφάλαια αγγίζουν τα 30 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό αυξάνεται σε πάνω από 70 δισ. ευρώ για να επιτευχθεί ο στόχος που έχει τεθεί σε επίπεδο Ε.Ε. για αναβάθμιση του συνόλου των κτιρίων έως το 2050, προκειμένου αυτά να θεωρούνται μηδενικών εκπομπών ρύπων. Συνολικά, στην Ε.Ε. το σχετικό κόστος (με σημερινές τιμές) υπολογίζεται ότι θα απαιτήσει κεφάλαια τουλάχιστον 1,5 τρισ. ευρώ. Υπενθυμίζεται ότι, όπως ορίζει η νέα οδηγία, το 30% του κτιριακού δυναμικού που κατατάσσεται στις δύο χαμηλότερες ενεργειακές βαθμίδες (πάνω από ένα εκατομμύριο κτίρια για την Ελλάδα, που διαθέτει 3.650.000 κτίρια) θα πρέπει να έχει αναβαθμιστεί στη βαθμίδα Ε΄ μέχρι τις 31.12.2032. Πρόκειται για μια αναβάθμιση που υπολογίζεται ότι εξασφαλίζει μείωση της κατανάλωσης ενέργειας κατά περίπου 50%. Η εν λόγω οδηγία αναμένεται να υιοθετηθεί εντός των επόμενων δύο ετών από το σύνολο των κρατών-μελών.
      Οπως ανέφερε χθες η κ. Μαρία Σπυράκη, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στο πλαίσιο σχετικής ημερίδας που διοργάνωσε η ΠΟΜΙΔΑ σε συνεργασία με την ευρωπαϊκή ένωση ιδιοκτητών ακινήτων, UIPI, «η νέα κοινοτική οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων επιχειρεί να εισαγάγει μια σειρά από ελάχιστες και ενιαίες προδιαγραφές για τις ενεργειακές αναβαθμίσεις, ώστε να υπάρξει μια ομογενοποίηση της όλης διαδικασίας συνολικά στην Ε.Ε. Με αυτόν τον τρόπο εκτιμάται ότι θα διευκολυνθούν οι δράσεις μεγάλης κλίμακας και θα μειωθεί το κόστος». Παράλληλα, με δεδομένο ότι το ποσό των 150 δισ. ευρώ θεωρείται μη επαρκές από αρκετούς φορείς, η κ. Σπυράκη σημείωσε ότι οι διαθέσιμοι πόροι θα συνδυασθούν και με άλλα προγράμματα, όπως το ΕΣΠΑ και τον κρατικό προϋπολογισμό, ενώ θα υπάρξει και μόχλευση μέσω τραπεζικού δανεισμού (επίσης επιδοτούμενου ως προς το κόστος του). Εκτός όμως από την ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων δρομολογούνται και άλλες αλλαγές στην αγορά ακινήτων τα επόμενα χρόνια. Για παράδειγμα, μέχρι το τέλος του 2024 θα πρέπει να έχουν θεσμοθετηθεί τα λεγόμενα Διαβατήρια Αναβάθμισης Κτιρίων. Αυτά θα αποτελούν ένα είδος αποδεικτικού στοιχείου για την εξοικονόμηση ενέργειας και τη μείωση των εκπομπών ρύπων, που έχουν επιτευχθεί σε ένα κτίριο το οποίο έχει ανακαινιστεί. Επίσης έως το 2025 θα έχει ολοκληρωθεί και η διαδικασία για την ομογενοποίηση των ενεργειακών πιστοποιητικών στο σύνολο της Ε.Ε., υιοθετώντας ενιαίες προδιαγραφές.
    12. Ενέργεια-ΑΠΕ

      Engineer

      Μόλις εννέα κράτη- μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξακολουθούν να παράγουν λιγνίτη, με την Γερμανία να είναι ο κορυφαίος παραγωγός και την Τσεχία να παρουσιάζει την μεγαλύτερη εξάρτηση από το ορυκτό καύσιμο. Αρκετά υψηλή εξάρτηση εμφανίζει και η Ελλάδα, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της Eurostat, που αφορούν το 2018. 
      Όπως προκύπτει από τα στοιχεία, που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα από την στατιστική υπηρεσία, η Γερμανία καλύπτει το 45% της παραγωγής λιγνίτη στην Ε.Ε., ενώ ακολουθούν η Πολωνία (16%), η Τσεχία (11%), η Ελλάδα (10%), η Βουλγαρία (8%) και η Ρουμανία (6%). Οι έξι αυτές χώρες καλύπτουν το 96% του συνόλου της παραγωγής στην Ε.Ε.
      Το υψηλότερο ποσοστό εξάρτησης από τον λιγνίτη παρουσίαζε το 2018 η Τσεχία (43%), ενώ ακολουθούσαν η Βουλγαρία (38%) και η Ελλάδα (32%). 
      Συνολικά στην Ε.Ε. στον λιγνίτη στηρίζεται το 9% της συνολικής ακαθάριστης παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος της Ε.Ε. Το ποσοστό είναι ανάλογο με εκείνο που καλύπτεται από άλλου είδους άνθρακα και υπερδιπλάσιο από εκείνο που καλύπτουν τα φωτοβολταϊκά.

    13. Ενέργεια-ΑΠΕ

      Engineer

      Η Ελλάδα καταγράφει την ακριβότερη μεσοσταθμική τιμή ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ των 27 χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με σημαντική μάλιστα απόκλιση από τη μέση τιμή της Ε.Ε. αλλά και από γειτονικές χώρες των Βαλκανίων, τριπλάσια από την τιμή της Σουηδίας και υπερτριπλάσια από αυτήν της Νορβηγίας.
      Ιδιαίτερα ανησυχητικά για την προσπάθεια επανεκκίνησης της ελληνικής οικονομίας και «την αναγέννηση της ελληνικής βιομηχανίας» –στρατηγικός στόχος για την κυβέρνηση που εξαγγέλθηκε μόλις προχθές από τον πρωθυπουργό– είναι τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την εξέλιξη της χονδρικής τιμής ρεύματος το πρώτο τρίμηνο του 2020. Η Ελλάδα καταγράφει την ακριβότερη μεσοσταθμική τιμή ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ των 27 χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με σημαντική μάλιστα απόκλιση από τη μέση τιμή της Ε.Ε. αλλά και από γειτονικές χώρες των Βαλκανίων, τριπλάσια από την τιμή της Σουηδίας και υπερτριπλάσια από αυτήν της Νορβηγίας. Συγκεκριμένα, η μεσοσταθμική τιμή ηλεκτρικής ενέργειας στη χονδρική αγορά της Ελλάδας, η οποία αποτελεί και τη βάση τιμολόγησης της λιανικής τιμής, διαμορφώθηκε στο πρώτο τρίμηνο του 2020 στα 50 ευρώ η μεγαβατώρα, δηλαδή 16 ευρώ ή 47% υψηλότερα από τη μέση τιμή σε επίπεδο Ε.Ε., που διαμορφώθηκε στα 34 ευρώ/μεγαβατώρα. Η δεύτερη υψηλότερη τιμή ήταν της Μάλτας στα 45 ευρώ/μεγαβατώρα που έχει χαρακτηριστικά κλειστής αγοράς και ακολουθούν χώρες των Βαλκανίων, όπως η Βουλγαρία με 42 ευρώ και η Ρουμανία και η Πολωνία με 41 ευρώ. Κάποιες από αυτές τις αγορές, σύμφωνα με την έκθεση της Κομισιόν, εξαρτώνται παραδοσιακά από εισαγωγές (Ελλάδα, Ουγγαρία), κάποιες έχουν περιορισμένα διασυνοριακά δίκτυα (Μάλτα, Ελλάδα) και κάποιες αντιμετωπίζουν μείωση της παραγωγής από λιγνίτη και επιβάρυνση με υψηλό κόστος ρύπων (Πολωνία, Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρουμανία).
      Από την παραπάνω ανάλυση της Επιτροπής προκύπτει ότι η αγορά της Ελλάδας συγκεντρώνει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που οδηγούν την τιμή ρεύματος σε υψηλά επίπεδα. Εχει περιορισμένες ηλεκτρικές διασυνδέσεις, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από εισαγωγές από χώρες όπου οι τιμές κινούνται επίσης σε υψηλά επίπεδα και αντιμετωπίζει το πρόβλημα μείωσης του λιγνίτη και υψηλού κόστους ρύπων. Στον αντίποδα της Ελλάδας, βρίσκονται η Νορβηγία και η Σουηδία που εμφανίζουν στο τρίμηνο τις χαμηλότερες τιμές ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ των χωρών της Ε.Ε., στα 15 και 17 ευρώ η μεγαβατώρα αντίστοιχα. Οι χαμηλές τιμές είναι καθαρά αποτέλεσμα της παραγωγής από υδροηλεκτρικά και αιολικά πάρκα που αποτελούν και το βασικό μείγμα καυσίμου ηλεκτροπαραγωγής των δύο χωρών.
      Στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης (Γερμανία, Βέλγιο, Γαλλία κ.λπ.) όπου οι αγορές είναι διασυνδεδεμένες, διαμορφώνονται επίσης χαμηλές τιμές καθώς λειτουργούν ως μια ενιαία αγορά όπου η ροή ενέργειας από την παραγωγή στην κατανάλωση γίνεται με βάση το χαμηλότερο κόστος παραγωγής. Η δυνατότητα αυτή θα ανοίξει αν και σε περιορισμένο βαθμό, λόγω μη επαρκών διασυνδέσεων, και για την Ελλάδα με την εφαρμογή του περίφημου target model που αποτελεί μνημονιακή δέσμευση και έπειτα από σειρά αναθεωρήσεων των αρχικών χρονοδιαγραμμάτων μετατέθηκε προσφάτως από τον Ιούνιο για τις 17 Σεπτεμβρίου. Οι υψηλές τιμές στη χονδρική αγορά ρεύματος επιβαρύνουν σαφώς το σύνολο των καταναλωτών αφού τα τιμολόγια λιανικής διαμορφώνονται με βάση αυτή την τιμή, δραματικές ωστόσο είναι οι επιπτώσεις στην ενεργοβόρα βιομηχανία της χώρας που είναι εκτεθειμένη στον διεθνή ανταγωνισμό.
      Οι ελληνικές ενεργοβόρες βιομηχανίες τροφοδοτούνται στο σύνολό τους από τη ΔΕΗ, η οποία τιμολογεί με βάση τη χονδρική τιμή ρεύματος (Οριακή Τιμή Συστήματος) όταν οι ανταγωνιστές τους στην Ευρώπη έχουν τη δυνατότητα να συνάπτουν διμερή συμβόλαια με παραγωγούς διασφαλίζοντας χαμηλές τιμές και επίσης απολαμβάνουν μια σειρά από κρυφές εκπτώσεις και επιδοτήσεις που παρέχουν τα κράτη τους στο πλαίσιο μιας μακροπρόθεσμης βιομηχανικής πολιτικής. Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης από τα εγκαίνια της νέας επένδυσης της ΕΛΒΑΛ στα Οινόφυτα προχθές, έθεσε την αναγέννηση της ελληνικής βιομηχανίας ως στρατηγικό στόχο της κυβέρνησης και ως πρώτο δείγμα γραφής ανακοίνωσε τη μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο ρεύμα για τις βιομηχανίες μέσης τάσης, ικανοποιώντας ένα πάγιο αίτημα της βιομηχανίας. Το στοίχημα ωστόσο για την ελληνική βιομηχανία θα κριθεί από το ανταγωνιστικό κόστος ενέργειας που συναρτάται άμεσα με τη λειτουργία υγιούς και ανταγωνιστικής αγοράς ηλεκτρισμού. Προς το παρόν και παρά τους φιλόδοξους στόχους για την ανάπτυξη των ΑΠΕ και την απολιγνιτοποίηση, η επάρκεια του ελληνικού συστήματος εξαρτάται από τον ακριβό και ρυπογόνο λιγνίτη. Τις τελευταίες ημέρες, για παράδειγμα, ο ΑΔΜΗΕ προκειμένου να καλύψει την αυξημένη ζήτηση από τη λειτουργία των κλιματιστικών ζήτησε από τη ΔΕΗ να θέσει σε λειτουργία δύο λιγνιτικές μονάδες (Αγ. Δημήτριο 2 και Μεγαλόπολη 4), οι οποίες μάλιστα θα αποζημιωθούν με βάση το υψηλό λειτουργικό τους κόστος, ανεβάζοντας αντίστοιχα υψηλά την τιμή χονδρικής (Οριακή Τιμή Συστήματος).
    14. Ενέργεια-ΑΠΕ

      Engineer

      Κατά 400 εκατ. ευρώ το χρόνο μειώνεται η επιβάρυνση των λογαριασμών ρεύματος των καταναλωτών, με την ολοκλήρωση της διασύνδεσης της Κρήτης με την ηπειρωτική Ελλάδα. Η πρώτη φάση του έργου που περιλαμβάνει την διασύνδεση της Πελοποννήσου με τα Χανιά θα λειτουργήσει εφέτος, ενώ η δεύτερη φάση (Ηράκλειο – Αττική) για την οποία υπεγράφησαν σήμερα οι συμβάσεις κατασκευής θα ολοκληρωθεί το 2023.
      Παρών στην τελετή υπογραφής στο Ηράκλειο ήταν ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης, ο οποίος αναφέρθηκε στα πολλαπλά οφέλη του έργου. Συγκεκριμένα, πέρα από την μείωση των λογαριασμών ρεύματος από τον περιορισμό της δαπάνης για τις λεγόμενες Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας, η ολοκλήρωση της διασύνδεσης όπως τόνισε ο υπουργός θα επιτρέψει την μέγιστη αξιοποίηση του δυναμικού Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας του νησιού, θα βελτιώσει την ενεργειακή ασφάλεια της Κρήτης, κάτι που θα έχει άμεση αντανάκλαση στην οικονομία και ιδιαίτερα στον τουρισμό, ενώ θα περιορίσει κατά 60% τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που προέρχονται σήμερα κατά κύριο λόγο από τις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής που είναι εγκατεστημένες στα Χανιά, το Ηράκλειο και το Λασίθι. Ο υπουργός σημείωσε ακόμη τα αντισταθμιστικά που έχουν συμφωνηθεί και θα υλοποιηθούν για το Δήμο Μαλεβιζίου στο Ηράκλειο ενώ υπογράμμισε πως θα ληφθεί μέριμνα για τους εργαζόμενους στις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής της Δ.Ε.Η. όπως συμβαίνει αντίστοιχα με τους εργαζόμενους στην λιγνιτικές μονάδες που αποσύρονται τα επόμενα χρόνια.
      Ο υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γεράσιμος Θωμάς τόνισε πως ο εξηλεκτρισμός αποτελεί βασικό πυλώνα της ενεργειακής στρατηγικής της χώρας ενώ απαντώντας σε ερώτηση του ΑΠΕ ανέφερε πως οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου υποστηρίζουν την ηλεκτρική διασύνδεση της Κύπρου με την Ευρώπη μέσω Κρήτης, που αποτελεί έργο ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος και για την οποία ο φορέας υλοποίησης κατέθεσε πρόσφατα νέες μελέτες στην Ευρωπαΐκή Επιτροπή.
      Ο περιφερειάρχης Κρήτης Γιώργος Αρναουτάκης υπογράμμισε πως «μία πράσινη Κρήτη γίνεται ελκυστικότερη για τους επισκέπτες και μετατρέπεται σε αναπτυξιακό φάρο» καθώς και ότι η υλοποίηση της διασύνδεσης επιτρέπει στο νησί να διεκδικήσει δυναμική είσοδο στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας όπου διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα. Ταυτόχρονα μεταβάλει την θέση της Κρήτης στο παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη.
      Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΑΔΜΗΕ Μάνος Μανουσάκης στάθηκε ιδιαίτερα στην διαχρονική υποστήριξη του έργου από διαδοχικές κυβερνήσεις και συγκεκριμένα στην υποστήριξη τόσο του πρώην υπουργού Ενέργειας Γιώργου Σταθάκη όσο και του νυν Κωστή Χατζηδάκη που κατέστησε δυνατή την υπογραφή των συμβάσεων για την υλοποίησή του.
      Η «μεγάλη» διασύνδεση για την οποία υπεγράφησαν σήμερα οι συμβάσεις έχει προϋπολογισμό 1 δισεκατομμύριο ευρώ, ποσό που καλύπτεται από ίδια κεφάλαια του ΑΔΜΗΕ, ενισχύσεις από το ΕΣΠΑ και τραπεζικό δανεισμό. Στο διάστημα της κατασκευής θα δημιουργηθούν 300 νέες θέσεις εργασίας. Η «μικρή» διασύνδεση μέσω Χανίων προβλέπεται να ολοκληρωθεί τον φετινό Νοέμβριο.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
    15. Ενέργεια-ΑΠΕ

      Engineer

      Με πόρους του Πράσινου Ταμείου θα ενισχύσει το υπουργείο Ενέργειας τον λογαριασμό των ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) προκειμένου να κλείσει το έλλειμμα, ύψους 32,67 εκατ. ευρώ, που προβλέπεται για το 2020. Σύμφωνα μάλιστα με τις εκτιμήσεις του ΔΑΠΕΕΠ (διαχειριστής ΑΠΕ), το έλλειμμα των 32,67 εκατ. ευρώ στο τέλος του 2020 αυξάνεται στα 102,67 εκατ. ευρώ εάν συνυπολογισθεί και το αποθεματικό ασφαλείας των 70 εκατ. ευρώ που προβλέπει σχετική νομοθετική ρύθμιση.
      Το 2019 έκλεισε για τον λογαριασμό ΑΠΕ με έλλειμμα της τάξης των 3,73 εκατ. ευρώ μετά την αφαίρεση του αποθεματικού ασφαλείας των 70 εκατ. ευρώ. Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης, πάντως, ο οποίος παρευρέθηκε το Σάββατο στις ετήσιες εκδηλώσεις του Συνδέσμου Παραγωγών Ενέργειας με Φωτοβολταϊκά (ΣΠΕΦ) και της Ελληνικής Επιστημονικής Ενωσης Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ) καθησύχασε την αγορά των ΑΠΕ ανακοινώνοντας ότι μέσα στις επόμενες ημέρες θα προχωρήσει στην αύξηση των εσόδων από δημοπρασίες ρύπων που κατευθύνονται στον λογαριασμό ΑΠΕ από το 65%, που προβλέπει η υπουργική απόφαση του Απριλίου 2019, στο 72%. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το υπουργείο είχε δεσμευθεί έναντι των παραγωγών ΑΠΕ για το κλείσιμο πιθανών ελλειμμάτων όταν τον περασμένο Σεπτέμβριο με τη μείωση του ΕΤΜΕΑΡ είχαν εκφράσει ανησυχίες για το ενδεχόμενο περαιτέρω καθυστερήσεων στις αποπληρωμές για την ενέργεια που διαθέτουν στο σύστημα.
      Ο κ. Χατζηδάκης ανακοίνωσε επίσης την κατάθεση του νομοσχεδίου για την απλοποίηση και επιτάχυνση των αδειοδοτήσεων για ΑΠΕ μέσα στον Φεβρουάριο. Βασική πρόταση του υπουργείου Ενέργειας είναι η αντικατάσταση της υφιστάμενης άδειας παραγωγής από μια βεβαίωση καταχώρισης στο Μητρώο Παραγωγών ΑΠΕ.
      Στόχος είναι η καθιέρωση μιας σύντομης διαδικασίας εξέτασης για τις νέες, αλλά και για τις 2.000 ήδη συσσωρευμένες αιτήσεις, με μείωση δικαιολογητικών και χρήση αυτοματοποιημένων ελέγχων. Μέχρι το καλοκαίρι, εξάλλου, το υπουργείο θα προχωρήσει σε περαιτέρω απλοποιήσεις των διαδικασιών για τις άδειες εγκατάστασης και λειτουργίας.
      Ο υπουργός ανακοίνωσε, τέλος, ότι μέσα στις επόμενες ημέρες θα εκδοθεί η υπουργική απόφαση για τον εξορθολογισμό των προτεραιοτήτων σύνδεσης έργων ΑΠΕ με το δίκτυο, ώστε να σταματήσει η ταλαιπωρία των επενδυτών και να υπάρξει αποσυμφόρηση των εκκρεμών αιτήσεων για προσφορά όρων σύνδεσης με το δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ.
    16. Ενέργεια-ΑΠΕ

      Engineer

      Υψηλές προσδοκίες έχουν δημιουργήσει στην αγορά οι κυβερνητικές δεσμεύσεις για την αύξηση του μεριδίου των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας στο 35% το 2030. Αυτές αποτυπώνονται στον νέο κύκλο αιτήσεων του Σεπτεμβρίου που άνοιξε η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) και στον οποίο κατατέθηκαν 114 επενδυτικά σχέδια προς αδειοδότηση για εγκατεστημένη ισχύ αιολικών και φωτοβολταϊκών πάρκων 2.093 MW.
      Τη μερίδα του λέοντος διεκδικούν τα φωτοβολταϊκά με 82 αιτήσεις για άδειες παραγωγής συνολικής ισχύος 1.642 MW και ακολουθούν τα αιολικά με συνολική ισχύ 406 MW. Υπάρχουν επίσης κάποιες αιτήσεις για μικρά υδροηλεκτρικά (10 MW), μία αίτηση για μονάδα βιομάζας ισχύος 2 MW, τρεις αιτήσεις για υβριδικά έργα στη Λέσβο δυναμικότητας 14 MW και μια αίτηση για την τηλεθέρμανση της Μεγαλόπολης 20 MW.

      Mεταξύ των υποψηφίων επενδυτών φιγουράρει η Τέρνα Ενεργειακή με την κατάθεση αιτήσεων για περίπου 375 MW φωτοβολταϊκών και η εταιρεία CAΝTREVA με αιτήσεις για 413 MW φωτοβολταϊκών, μεταξύ των οποίων και ένα πολύ μεγάλο πάρκο ισχύος 200 MW στις Σέρρες και ένα ακόμη 100 MW στη Μαγνησία. Δυναμική είναι και η παρουσία ξένων εταιρειών, όπως η γερμανική ΑΒΟ με αιτήσεις για φωτοβολταϊκά πάρκα συνολικής ισχύος 107 MW και η πορτογαλική EDRP με αιτήσεις για φωτοβολταϊκά ισχύος 185 MW και αιολικά ισχύος 90 MW.
      H κατάθεση των νέων αιτήσεων για ΑΠΕ είναι ενδεικτική του επενδυτικού ρεύματος στον τομέα των ανανεώσιμων που θα ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια, ενόψει της εφαρμογής του σχεδίου απανθρακοποίησης που έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση και δείχνει αποφασισμένη να εφαρμόσει χωρίς καθυστερήσεις. Ηδη η εγκατεστημένη ισχύς των ΑΠΕ σήμερα ανέρχεται σε 5.865 MW και αντιπροσωπεύει το 32,87% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος της χώρας. Εάν σε αυτό το ποσοστό προστεθεί και το μερίδιο των υδροηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ που αντιπροσωπεύει το 17,77% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος, τότε η «πράσινη» εγκατεστημένη ισχύς στη χώρα ξεπερνάει το 50%. Το μερίδιο του φυσικού αερίου με εγκατεστημένη ισχύ 4.900 MW είναι στο 27,47%, ενώ του λιγνίτη με 3.904 MW έχει περιοριστεί στο 21,88%.
      Η αγορά αισιοδοξεί για την άρση των πολλαπλών εμποδίων στην υλοποίηση έργων ΑΠΕ και την απλούστευση της διαδικασίας αδειοδότησης μετά την κινητικότητα που έχει επιδείξει επ’ αυτού το αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, αλλά και τις προσωπικές παρεμβάσεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για το θέμα. «Δεν μπορεί οι επενδυτές να είναι “ήρωες” και να περιμένουν δέκα χρόνια για να πάρουν μια άδεια αιολικού», είπε ο πρωθυπουργός μιλώντας προσφάτως στα εγκαίνια του αιολικού του Καφηρέα, έργο της Enel Green Power που ολοκληρώθηκε έπειτα από 14 χρόνια!
      Αναμόρφωση πλαισίου
      Το έργο της αναμόρφωσης του θεσμικού πλαισίου αδειοδότησης σταθμών παραγωγής από ΑΠΕ έχει αναλάβει ειδική επιτροπή που συστήθηκε στο ΥΠΕΝ με επικεφαλής τη γενική γραμματέα Ενέργειας Αλεξάνδρα Σδούκου. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι σήμερα στην αδειοδότηση ενός αιολικού έργου εμπλέκονται συνολικά 29 υπηρεσίες, ενώ ο μέσος χρόνος αδειοδότησης κυμαίνεται μεταξύ 8 και 10 ετών, όταν στην Ευρώπη περιορίζεται μόλις στα δύο έτη.
    17. Ενέργεια-ΑΠΕ

      Engineer

      Η Amazon ανακοίνωσε την ολοκλήρωση 39 νέων έργων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου του πρώτου ηλιακού πάρκου κοινής ωφέλειας στην Ελλάδα.
      Αυτό έχει κατασκευαστεί στα Μακρυχώρια Αιτωλοακαρνανίας και αποτελεί συνέχεια αυτού που παρουσίασε η εταιρεία στην Πολωνία πριν 1 χρόνο. Τα έργα αυτά στο σύνολό τους αναμένεται να προσθέσουν περισσότερο από 1 GW καθαρής ενέργειας στα ευρωπαϊκά δίκτυα ηλεκτροδότησης. 
      Με την ολοκλήρωση αυτών των έργων, η Amazon θα έχει υλοποιήσει συνολικά πάνω από 160 αιολικά και ηλιακά πάρκα σε 13 ευρωπαϊκές χώρες. Όταν τεθούν όλα σε πλήρη λειτουργία, αναμένεται να παράγουν 5,8 GW καθαρής ενέργειας, ικανής να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες πάνω από 4,7 εκατομμυρίων νοικοκυριών σε ετήσια βάση. Ανάμεσα στα νέα έργα περιλαμβάνονται 15 ηλιακές εγκαταστάσεις σε κτίρια της ίδιας της Amazon, καθώς και 24 αιολικά και ηλιακά πάρκα κοινής ωφέλειας. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το ηλιακό πάρκο στην Ελλάδα αποτελεί την πρώτη τέτοια επένδυση της εταιρείας στη χώρα μας. 
      Οι επενδύσεις αυτές συμβάλλουν στην επιτάχυνση της μετάβασης σε καθαρότερες μορφές ενέργειας, περιορίζοντας τη χρήση ορυκτών καυσίμων και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους.

      «Με πάνω από 160 αιολικά και ηλιακά έργα στην Ευρώπη, η Amazon παρέχει νέες πηγές καθαρής ενέργειας στα τοπικά δίκτυα, δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας και υποστηρίζει τοπικές επιχειρήσεις στο πλαίσιο της ευρύτερης μετάβασης προς τη χρήση 100% ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έως το 2025» δήλωσε η Lindsay McQuade, Director of Energy, EMEA της Amazon. «Αυτού του είδους οι επενδύσεις αποτελούν καταλύτη για τη μετάβαση προς ένα καθαρό ενεργειακό μέλλον και στόχος μας είναι να συνεχίσουμε τη συνεργασία με τις κυβερνήσεις, τις τοπικές κοινότητες και τους παρόχους ενέργειας σε όλη την Ευρώπη για την παροχή περισσότερης ανανεώσιμης ενέργειας στα τοπικά δίκτυα». 
      Σύμφωνα με νέο οικονομικό μοντέλο που ανέπτυξε η Amazon, τα ευρωπαϊκά αιολικά και ηλιακά πάρκα της εταιρείας δημιούργησαν περίπου 2,4 δισ. ευρώ σε επενδύσεις στην Ευρώπη την περίοδο 2014-2022. Παράλληλα, συνεισέφεραν πάνω από 723 εκατ. ευρώ στο ΑΕΠ της περιοχής. Μόνο το 2022, τα εν λόγω έργα δημιούργησαν περισσότερες από 3.900 νέες θέσεις πλήρους απασχόλησης στην Ευρώπη.
      Το μοντέλο ακολουθεί τις οδηγίες του Εθνικού Εργαστηρίου ΑΠΕ των ΗΠΑ και επικυρώνεται από ανεξάρτητους οικονομικούς συμβούλους. Εφαρμόζεται σε έργα κοινής ωφέλειας που ξεκίνησαν να κατασκευάζονται μεταξύ 2014-2022 ή αναμένεται να λειτουργήσουν το 2023.
      Συνεπώς, τα στοιχεία καταδεικνύουν τον σημαντικό αντίκτυπο των επενδύσεων της Amazon σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια τόσο σε επίπεδο επενδύσεων και απασχόλησης, όσο και συνεισφοράς στο ΑΕΠ. Μπορείτε να δείτε την πλήρη μεθοδολογία πατώντας εδώ.
      Νέες επενδύσεις σε οκτώ ευρωπαϊκές χώρες
      Οι επενδύσεις της Amazon σε ηλιακά και αιολικά έργα έχουν καταστήσει την εταιρεία τον μεγαλύτερο αγοραστή ανανεώσιμης ενέργειας - σε επίπεδο εταιρειών -  στην Ευρώπη, μια πρωτιά που διατηρεί από το 2021 . Τα πρόσφατα έργα της Amazon περιλαμβάνουν την τοποθέτηση ηλιακών εγκαταστάσεων σε οροφές κτιρίων σε Βέλγιο, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία και Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς επίσης και την υλοποίηση ηλιακών και αιολικών έργων σε Φινλανδία, Γερμανία, Ελλάδα, Ισπανία, Σουηδία και Ηνωμένο Βασίλειο.
      Στόχος της Amazon είναι η ηλεκτροδότηση των λειτουργιών της, συμπεριλαμβανομένων των data centres της Amazon Web Services (AWS), των κέντρων διαχείρισης παραγγελιών, και των φυσικών καταστημάτων της, με 100% ανανεώσιμη ενέργεια έως το 2025 – πέντε χρόνια νωρίτερα από τον αρχικό στόχο που είχε τεθεί για το 2030. Το 2022, το 90% της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώθηκε από την Amazon διεθνώς, προήλθε από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Δείτε την πλήρη μεθοδολογία και περισσότερα στοιχεία για την προσέγγιση που ακολουθείται εδώ.
    18. Ενέργεια-ΑΠΕ

      Engineer

      Οι βιομηχανίες είναι πρόθυμες να υιοθετήσουν κυκλικές πρακτικές και το πράττουν ήδη καταγράφοντας πρόοδο και προγραμματίζοντας αύξηση των επενδύσεων για την κυκλικότητα μέσα στην επόμενη πενταετία αλλά αντιμετωπίζουν εμπόδια που επιβραδύνουν την μετάβαση. Έρευνα που πραγματοποίησε η ABB Motion με τη συμμετοχή 3.304 ανώτερων στελεχών της παγκόσμιας βιομηχανίας από διάφορους τομείς και χώρες καταδεικνύει ότι πλέον οι επιχειρήσεις ακολουθούν μια σφαιρική προσέγγιση στην κυκλικότητα και ξεφεύγουν πλέον από τα στενά όρια της ανακύκλωσης.
      Αυτή η ευρύτερη προοπτική περιλαμβάνει την μείωση των απορριμμάτων, τον βιώσιμο σχεδιασμό και την ανάπτυξη αποδοτικών πόρων και διαδικασιών. Ωστόσο, παραμένει η αποσύνδεση μεταξύ της ευαισθητοποίησης και της πραγματικής εφαρμογής λόγω των υφιστάμενων φραγμών ενώ δεν έχουν εγκαθιδρυθεί ακόμη μια κοινή αντίληψη και κατανόηση της κυκλικής στρατηγικής ούτε έχουν καθιερωθεί μετρήσεις για τις επιχειρήσεις. Έτσι, παρά την αισιοδοξία τους για μελλοντικές επενδύσεις στην κυκλικότητα, οι περισσότερες επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν επί του παρόντος προκλήσεις που σχετίζονται με την έλλειψη πόρων και τη σπατάλη. Σύμφωνα με την έρευνα, περίπου το 95% των επιχειρήσεων αντιμετωπίζουν εμπόδια στην υιοθέτηση κυκλικών πρακτικών, συμπεριλαμβανομένου του κόστους διαχείρισης και της περιορισμένης πρόσβασης σε πόρους.
      Η κύρια πρόκληση που αναφέρεται είναι η προμήθεια βιώσιμων υλικών (31%). Πολλά άλλα εμπόδια περιστρέφονται γύρω από την προσβασιμότητα σε βιώσιμες πρώτες ύλες και κυκλικές τεχνολογίες. Η περιορισμένη διαθεσιμότητα κυκλικών τεχνολογιών προσδιορίζεται ως ένα από τα τρία κορυφαία εμπόδια στην υιοθέτηση σε διάφορους βασικούς βιομηχανικούς τομείς. Αυτό υπογραμμίζει την έλλειψη συνειδητοποίησης σχετικά με την πιθανή συμβολή ορισμένων τεχνολογιών στην κυκλικότητα. Ως προς την διαχείριση κόστους, η οποία προκαλεί ιδιαίτερο προβληματισμό στις επιχειρήσεις, οι συμμετέχοντες στην έρευνα υποστηρίζουν ότι η εφαρμογή κυκλικών πρακτικών μπορεί να συνεπάγεται αρχικά έξοδα τα οποία λειτουργούν αποθαρρυντικά για τις επενδύσεις, ωστόσο τα μακροπρόθεσμα πλεονεκτήματα, όπως π.χ αντιμετώπιση της σπανιότητας πόρων και μείωση αποβλήτων, αναδεικνύουν την ανάγκη για επενδύσεις σε κυκλικές προσεγγίσεις. Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της συνεχούς ανάπτυξης και της οικονομικής προσιτότητας των βιώσιμων τεχνολογιών και πόρων.
      Αξίζει να αναφερθεί ότι όπως φαίνεται, υπάρχει στενή σχέση μεταξύ της βιομηχανικής παραγωγής αποβλήτων και της κατανάλωσης ενέργειας στον βαθμό όπου η αναποτελεσματική χρήση ενέργειας συχνά οδηγεί σε αύξηση της παραγωγής αποβλήτων λόγω της ανεπάρκειας των χρησιμοποιούμενων μεθόδων.
      Αντίθετα, η καλή διαχείριση απορριμμάτων συμβάλλει στην ενεργειακή απόδοση ελαχιστοποιώντας τη χρήση πόρων και μετριάζοντας την ένταση ενέργειας στις παραγωγικές διαδικασίες και επομένως, η βελτιστοποίηση της ενεργειακής απόδοσης και η μείωση των απορριμμάτων είναι απαραίτητες για την προώθηση ενός βιώσιμου βιομηχανικού οικοσυστήματος στο πλαίσιο μιας κυκλικής οικονομίας.
      Φυσικά, για να μειωθεί η παραγωγή αποβλήτων και να εξοικονομηθεί ενέργεια απαιτούνται συνέργειες. Οι βιομηχανίες δημιουργούν προληπτικά συνεργασίες για την ενίσχυση των κυκλικών πρακτικών, με έμφαση στη διαχείριση απορριμμάτων και τις συνεργασίες ανακύκλωσης. Αυτές οι συμμαχίες περιλαμβάνουν την προμήθεια τεχνολογίας, την δέσμευση για υιοθέτηση εθνικών στόχων και συνεργασίες με ερευνητικά ιδρύματα. Οι βιομηχανίες δίνουν επίσης έμφαση στην συμμετοχή των πελατών και στην απόκτηση πιστοποιητικών, ωστόσο μόνο το 41% των εταιρειών συνεργάζεται με εταιρείες διαχείρισης απορριμμάτων.
      Παρά τα εμπόδια, οι επενδύσεις στην κυκλικότητα ακολουθούν ανοδική πορεία. Η πλειοψηφία (66%) των επιχειρήσεων αναμένει αύξηση τον προϋπολογισμό τους για επενδύσεις που σχετίζονται με την κυκλικότητα κατά την επόμενη πενταετία. Ωστόσο, αυτή η αύξηση αναμένεται να είναι πιο σημαντική μακροπρόθεσμα (τα επόμενα 3-5 χρόνια) παρά βραχυπρόθεσμα (τους επόμενους 12 μήνες).
      Πρόσφατα, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) κατέστησε σαφές ότι ο σημερινός τρόπος ζωής εξαντλεί 60% περισσότερους πόρους από εκείνους που η Γη μπορεί να παρέχει με βιώσιμο τρόπο. Η επείγουσα ανάγκη να μετάβαση σε μια κυκλική οικονομία, με στόχο την ελαχιστοποίηση των αποβλήτων και μεγιστοποίηση των πόρων αξιοποίηση, αναγνωρίζεται ευρέως ως πρωταρχική όχι μόνο για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και για την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.
      Η υιοθέτηση της κυκλικότητας όχι μόνο βελτιώνει την αποδοτικότητα των πόρων και εξοικονομεί χρήματα, αλλά και ενισχύει την ανθεκτικότητα της επιχείρησης απέναντι στις παγκόσμιες προκλήσεις.
       
    19. Ενέργεια-ΑΠΕ

      Engineer

      Καθώς ο αγώνας για την πράσινη ανάπτυξη ανεβάζει ταχύτητες σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, η βιομάζα αναδεικνύεται σε μια εναλλακτική ενέργειας, την οποία αγαπά η αγορά αλλά αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό από τις περιβαλλοντολογικές οργανώσεις.
      Από την ΕΕ μέχρι την Ινδονησία, οι κυβερνήσεις και οι πάροχοι ενέργειας στρέφονται στη βιομάζα θεωρώντας την ως μια ανθρακικά ουδέτερη μορφή ενέργειας. Οι περιβαλλοντολόγοι, από την άλλη, υποστηρίζουν ότι η βιομάζα δεν είναι κατάλληλη να υποκαταστήσει πιο ρυπογόνα καύσιμα όπως είναι τα ορυκτά καθώς και αυτή απελευθερώνει αέρια του θερμοκηπίου στο περιβάλλον.
      Η καύση βιομάζας για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας δεν είναι καινούργια. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, χρησιμοποιούνται  τόνοι ξυλείας από  ξηρές δασικές εκτάσεις σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για μία κερδοφόρα δραστηριότητα καθώς η παγκόσμια βιομηχανία βιομάζας αποτιμήθηκε στα 50 δισεκατομμύρια δολάρια το 2020 ενώ εκτιμάται ότι θα συνεχίσει να αυξάνεται καθώς η ζήτηση ενέργειας σημειώνει άνοδο σε παγκόσμιο επίπεδο.
      Μεγάλοι όμιλοι  στο πλαίσιο της απανθρακοποίησης επενδύουν σε νέες μονάδες και τεχνολογίες βιομάζας ενώ σημαντική είναι και η κρατική στήριξη. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η Drax σχεδιάζει να διπλασιάσει την παραγωγή και τις πωλήσεις πέλλετ ξύλου και είπε ότι παραμένει σε καλό δρόμο για να κλείσει τις μονάδες άνθρακα παρά το γεγονός ότι χρειάζεται να τις χρησιμοποιεί κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης.
      Πρόσφατα, η βρετανική εταιρεία ηλεκτρικής ενέργειας δήλωσε ότι στόχευε να αυξήσει την παραγωγή πέλλετ βιομάζας σε 8 εκατομμύρια τόνους ετησίως έως το 2030, από 4 εκατομμύρια τόνους τώρα, εκ των οποίων τα μισά θα πωλούνταν σε τρίτους.
      Λαμβάνοντας κρατική υποστήριξη, η Drax είπε ότι θα επενδύσει 3 δισεκατομμύρια λίρες την επόμενη δεκαετία για να αναπτύξει τον τομέα της βιομάζας και να συνδυάσει το συγκεκριμένο καύσιμο με την τεχνολογία δέσμευσης άνθρακα σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει μεγάλης κλίμακας «αρνητικές εκπομπές».
      Η βιοενέργεια με δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα (BECCS) «είναι μια ευκαιρία στην αγορά τρισεκατομμυρίων δολαρίων», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος Will Gardiner. «Μέχρι το τέλος της δεκαετίας υπολογίζουμε ότι ο Drax θα μπορούσε να αφαιρεί μόνιμα 12 εκατομμύρια τόνους άνθρακα από την ατμόσφαιρα κάθε χρόνο».
      Τι λένε οι περιβαλλοντολόγοι
      Το επιχείρημα υπέρ αυτού του τύπου βιοκαυσίμου είναι ότι τα ταχέως αναπτυσσόμενα δέντρα που κόβονται για να παρέχουν βιομάζας μπορούν να ξαναφυτευτούν και θα απορροφήσουν το διοξείδιο του άνθρακα που απελευθερώνεται όταν καίγονται. Η ΕΕ και πολλές εθνικές κυβερνήσεις  τάσσονται υπέρ αυτής της άποψης, η οποία ουσιαστικά τη θεωρεί πράσινη ενέργεια.
      Για παράδειγμα, η χρήση βιομάζας, όπως υποστηρίζουν κάποιοι, είναι ιδανική για περιοχές όπου η πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια είναι συνήθως περιορισμένη. Άλλοι λένε ότι η συλλογή ξύλου για βιομάζα θα μπορούσε να βοηθήσει στην πρόληψη των πυρκαγιών σε περιοχές επιρρεπείς σε αυτό το καταστροφικό φαινόμενο.
      Όμως, με το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου να εστιάζει στις καθαρές μηδενικές εκπομπές άνθρακα, κάποιοι μελετητές θεωρούν ότι λίγη προσοχή έχει δοθεί στις άλλες βλάβες που μπορεί να προκαλέσει, συμπεριλαμβανομένης της απελευθέρωσης διαφόρων άλλων αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα.
      Πολλοί επιστήμονες του Κλίματος θεωρούν ότι η τεχνική αυτή παραγωγής ενέργειας δεν είναι ανθρακικά ουδέτερη καθώς από τη μια απελευθερώνονται αέρια του θερμοκηπίου και από την άλλη, η κοπή δασών, ακόμη και με την πρόθεση της επαναφύτευσής τους, θα μπορούσε να καταστρέψει τους οικοτόπους και να απειλήσει είδη που απειλούνται με εξαφάνιση.
    20. Ενέργεια-ΑΠΕ

      Engineer

      Σήμερα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εγκαινίασε το Εργαστήριο Γεωγραφίας Ενέργειας και Βιομηχανίας, ένα εύχρηστο διαδικτυακό εργαλείο που παρέχει γεωχωρικές πληροφορίες στις εταιρείες και στους σχεδιαστές ενεργειακών υποδομών. Το εργαλείο αυτό που διαθέτει διεπαφή βασισμένη σε χάρτη, επιτρέπει τη διαδικτυακή διαχείριση δεδομένων, την απεικόνιση και την ανάλυση δεδομένων ενέργειας και βιομηχανίας, βοηθώντας έτσι τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να σχεδιάσουν τις σημαντικές αλλαγές που απαιτούνται για την απανθρακοποίηση της οικονομίας.
      Το Εργαστήριο Γεωγραφίας Ενέργειας και Βιομηχανίας δείχνει πού μπορεί να βρεθεί καθαρή ενέργεια, εάν υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές, ή διαθέσιμη γη για την εγκατάσταση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Επίσης, φιλοξενεί κοινωνικοοικονομικές πληροφορίες και είναι προσανατολισμένο στο μέλλον, καθώς περιλαμβάνει γεωχωρικά δεδομένα βασισμένα σε σενάρια που έχει επεξεργαστεί η Επιτροπή και τρίτοι.

      Η Επίτροπος Καινοτομίας, Έρευνας, Πολιτισμού, Εκπαίδευσης και Νεολαίας, κ. Μαρίγια Γκαμπριέλ, δήλωσε σχετικά: «Η επιστήμη και η τεχνολογία θα μας βοηθήσουν να βρούμε συγκεκριμένες λύσεις για σύγχρονες παγκόσμιες απειλές και προκλήσεις, όπως η πράσινη και η ψηφιακή μετάβαση. Για πρώτη φορά, δεδομένα σχετικά με την ενέργεια και τις βιομηχανικές υποδομές συγκεντρώνονται σε έναν ενιαίο χάρτη που είναι δωρεάν προσβάσιμος, βοηθώντας μας να σχεδιάσουμε καλύτερα την απεξάρτηση από τον άνθρακα που είναι αναγκαία για να επιτύχουμε την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία». Ο Επίτροπος Εσωτερικής Αγοράς κ. Τιερί Μπρετόν, προσέθεσε: «Η πράσινη μετάβαση, για να φέρει πραγματικά βιώσιμη ανταγωνιστικότητα, χρειάζεται πρόσβαση σε άφθονη, οικονομικά προσιτή και απανθρακοποιημένη ηλεκτρική ενέργεια. Απαιτούνται επιπλέον προσπάθειες στην κατεύθυνση αυτή. Το Εργαστήριο Γεωγραφίας Ενέργειας και Βιομηχανίας θα βοηθήσει τη βιομηχανία, τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τις εθνικές αρχές να σχεδιάσουν τις βασικές αλλαγές που απαιτούνται για την απανθρακοποίηση της οικονομίας και τη διαμόρφωση των βιομηχανικών οικοσυστημάτων στην πορεία προς την κλιματική ουδετερότητα». Το Εργαστήριο Γεωγραφίας Ενέργειας και Βιομηχανίας ανακοινώθηκε στην επικαιροποίηση της βιομηχανικής στρατηγικής, η οποία δημοσιεύτηκε τον Μάιο του 2021. Το Εργαστήριο αναπτύχθηκε από το Κοινό Κέντρο Ερευνών της Επιτροπής σε συνεργασία με τη βιομηχανία. Θα στηρίξει τη χάραξη της πορείας μετάβασης και του κοινού οδικού χάρτη της βιομηχανικής τεχνολογίας για το οικοσύστημα των ενεργοβόρων βιομηχανιών.
      Το Εργαστήριο Γεωγραφίας Ενέργειας και Βιομηχανίας είναι δωρεάν προσβάσιμο εδώ.
    21. Ενέργεια-ΑΠΕ

      Engineer

      Οι επενδύσεις στη γεωθερμία αποτελούν μέχρι στιγμής μια αναξιοποίητη ευκαιρία σε έναν κόσμο όπου οι ανανεώσιμες πηγές διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη μετάβαση σε μια πράσινη οικονομία.
      Αν και πολλοί διεθνείς ενεργειακοί κολοσσοί επανεξετάζουν την πολιτική τους απέναντι στη γεωθερμική ενέργεια και κάνουν κάποια βήματα προσέγγισης (ή επαναπροσέγγισης), ο τομέας δεν έχει έχει ακόμη αξιοποιήσει πλήρως το παγκόσμιο δυναμικό του.
      Το κενό αυτό δεν είναι τυχαίο καθώς βασικά ζητήματα εμποδίζουν την ευρεία διάδοση γεωθερμικών έργων. Το κυριότερο από αυτά είναι το κόστος της αρχικής επένδυσης, το οποίο, παρ’ ότι βαίνει μειούμενο λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας, εξακολουθεί να είναι αρκετά υψηλό. Για παράδειγμα, στην Κένυα εκτιμάται ότι για να τρυπηθεί ένα μόνο γεωθερμικό πηγάδι μπορεί να απαιτούνται έως και 6 εκατομμύρια δολάρια. Έτσι, ενώ η γεωθερμική ενέργεια θεωρείται γενικά πιο αξιόπιστη μορφή ανανεώσιμης ενέργειας σε σχέση με την ηλιακή, την αιολική ή την υδροηλεκτρική - πηγές που βασίζονται σε πιο μεταβλητά στοιχεία όπως η ηλιοφάνεια, π άνεμος ή ροή νερού - το κόστος της υλοποίησης αντίστοιχων έργων την καθιστά δυσπρόσιτη. Πέραν του κόστους, όμως, αποθαρρυντικά λειτουργεί  και η έλλειψη επιπλέον κινήτρων, οικονομικών, φορολογικών και θεσμικών, τα οποία θα έδιναν ώθηση στην ανάπτυξη με αποτέλεσμα οι επενδυτές να παραμένουν διστακτικοί στην υλοποίηση τέτοιων επενδύσεων.
      «Η γεωθερμία έχει τεράστιο δυναμικό για χώρες όπως η Ινδονησία και οι Φιλιππίνες, όπου υπάρχει προηγμένη τεχνολογία για να παραχθεί ενέργεια από μια πηγή θερμότητας βαθιά μέσα στη γη», δήλωσε Ο KK Ralhan, πρόεδρος του ομίλου Kaltimex Group ενώ σημειώνει ότι «για να συνειδητοποιήσουν αυτό το δυναμικό, οι κυβερνήσεις πρέπει να εντείνουν τις μεταρρυθμίσεις και να παράσχουν επαρκή κίνητρα, είτε πρόκειται για τιμολόγια τροφοδοσίας είτε για φοροαπαλλαγές, για να διασφαλίσουν ότι αυτό είναι οικονομικά βιώσιμο για τους επιχειρηματίες».
      Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας (IEA), η παγκόσμια γεωθερμική ικανότητα δεν είναι σε καλό δρόμο για την επίτευξη των στόχων του ΟΗΕ για βιώσιμη ανάπτυξη ο οποίος θέτει την παραγωγή στις 162 TWh και 282 TWh έως το 2025 και το 2030, αντίστοιχα.
      Η παγκόσμια παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από γεωθερμία ανήλθε στα 92 TWh το 2019, σύμφωνα με τον IEA, πολύ κάτω από τα συγκρίσιμα στατιστικά στοιχεία για την υδροηλεκτρική ενέργεια (4333 TWh), την αιολική ενέργεια (1390 TWh) και την ηλιακή ενέργεια (720 TWh).
      Η ευκαιρία για τις αναδυόμενες αγορές
      Ενώ οι ΗΠΑ θεωρούνται ο κορυφαίος παραγωγός γεωθερμικής ενέργειας στον κόσμο, οι αναδυόμενες αγορές παίζουν βασικό ρόλο στη διεθνή σκηνή, με την Ινδονησία και τις Φιλιππίνες να αντιπροσωπεύουν από μόνες τους το 25% περίπου της παγκόσμιας παραγωγής γεωθερμικής ενέργειας. Μάλιστα, με εγκατεστημένη ισχύ περίπου 2100 MW, η Ινδονησία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός στον κόσμο και βρίσκεται σε καλό δρόμο για να ξεπεράσει τις ΗΠΑ μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Για να επιτευχθεί αυτό, η κυβέρνηση εφάρμοσε μια σειρά κινήτρων για να ενθαρρύνει την ανάπτυξη. Αυτά περιλαμβάνουν ένα νόμο (Νοέμβριος 2020) που απλοποίησε τη διαδικασία έγκρισης γεωθερμικών έργων και αφαίρεσε ένα τέλος παραγωγής για τη χρήση γεωθερμικών πόρων ενώ έχουν εισαχθεί ορισμένα οικονομικά κίνητρα  όπως φορολογικές ελαφρύνσεις ή απαλλαγές. Στις Φιλιππίνες περίπου τα τρία τέταρτα της ενέργειας παράγεται από ορυκτά καύσιμα, σε σύγκριση με το 12% από γεωθερμικές πηγές. Ωστόσο, η γεωθερμία αναμένεται να αποτελέσει τη μεγαλύτερη ανανεώσιμη πηγή ενέργειας έως το 2030 και η χώρα σχεδιάζει να διπλασιάσει τη χωρητικότητά της έως το 2040 (η οποία βρίσκεται μόλις κάτω από τα 2000 MW αυτήν τη στιγμή).
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.