Αίνιγμα η κυβερνητική πολιτική για τα 28.000 καταπατημένα ακίνητα του Δημοσίου

Μπορεί η πώληση μετοχών κρατικών επιχειρήσεων να αποτελεί παρελθόν στο νέο μοντέλο αποκρατικοποιήσεων που αναζητεί να παρουσιάσει η κυβέρνηση, αλλά ένα μεγάλο ερωτηματικό είναι αν θα συμβεί το ίδιο και με τα χιλιάδες μικρά ή μεγάλα, και παντελώς αναξιοποίητα, ακίνητα του Δημοσίου.

Η αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Νάντια Βαλαβάνη δεν έχει ανοίξει ακόμη τα χαρτιά της ως προς τι θα είναι ο νέος φορέας αξιοποίησης της κρατικής περιουσίας που σχεδιάζει να συστήσει, για το ποια περιουσιακά στοιχεία θα εισφερθούν σε αυτόν, για το αν θα επιλεγεί το μοντέλο των παραχωρήσεων ή κάτι άλλο, και φυσικά για το πού θα κατευθύνονται τα έσοδα.

Το βέβαιο ωστόσο είναι ότι η νέα κυβέρνηση θα βρει μπροστά της τα ίδια προβλήματα που αντιμετώπισε και η προηγούμενη, και τα οποία δεν συνδέονται με το ΤΑΙΠΕΔ, αλλά με το χάος που επικρατεί γύρω από την αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας.

Το χάος αυτό αναδεικνύεται από το γεγονός ότι σε σύνολο 80.000 ακινήτων, τουλάχιστον τα 28.000, το 35%, είναι καταπατημένα! Εικόνα απαράλλαχτη εδώ και χρόνια. Διόλου τυχαία τα καταπατημένα είναι και τα φιλέτα, πολλά από τα οποία βρίσκονται σε περιοχές χαρακτηρισμένες ως Natura ή δασικές. Επισήμως σήμερα, το 27% της χώρας είναι χαρακτηρισμένο ως Natura, το 35% είναι δασικές εκτάσεις, το 20% ως αιγιαλός και παραλίες και ένα άλλο ποσοστό ως αρχαιολογικοί χώροι.

Στην πράξη, η εικόνα είναι διαφορετική, και τα παραδείγματα είναι χιλιάδες. Από τα 12 ακίνητα της Πλάκας όπου οι υπάλληλοι του υπουργείου Πολιτισμού τα είχαν επί χρόνια καταπατήσει (υπόθεση που ήρθε στη δημοσιότητα όταν το ΤΑΙΠΕΔ επιχείρησε να τα πουλήσει), μέχρι τις παραλίες Κουλούρας στη Λάρισα, Πλατανιά Ρεθύμνου, Πόρτο Κουφό στη Χαλκιδική, το Βαρθολομιό στον Ν. Ηλείας, κ.α.

Δείτε για παράδειγμα τι συμβαίνει εδώ και χρόνια στην Παραλία Κουλούρας στη Λάρισα. Η παραθαλάσσια έκταση της Κουλούρας είναι καταπατημένη σε ποσοστό 50%. Από τα 186 στρέμματα έχουν καταπατηθεί τα 77. Αλλο παράδειγμα αφορά την περιοχή Σκλήθρα - Στρίντζος στο Παλαιόπυργο, πάλι στη Λάρισα. Εντός της παραθαλάσσιας έκτασης 1.222 στρεμμάτων έχουν εντοπιστεί πάνω από 1.000 αυθαίρετα, στην πλειονότητά τους εξοχικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και αυτό της παραλίας στο Πλατανιά του νομού Ρεθύμνου. Σε μια παραλία μήκους 1.470 μέτρων εντοπίζονται 40 στρέμματα διαφόρων ειδών καταπατήσεων, από ενοικιαζόμενα δωμάτια, τουριστικά συγκροτήματα μέχρι κάμπινγκ, χώροι στάθμευσης, ακόμη και δημοτική παιδική χαρά.

Το στοίχημα αυτό καλείται να κερδίσει η Νάντια Βαλαβάνη, αφού ο μεγαλύτερος εχθρός στην αξιοποίηση των ακινήτων του Δημοσίου, ήταν πάντα το ίδιο το κράτος.

Πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κάποιος ότι εδώ και χρόνια τα υπουργεία δεν έχουν πάψει στιγμή να μπερδεύουν τις αρμοδιότητές τους, ότι κεντρικός φορέας διαχείρισης των 80.000 ακινήτων του Δημοσίου συνεχίζει να μην υπάρχει (ή και αν υπάρχει, δεν λειτουργεί), με λογική συνέπεια οι καταπατητές να αυξάνονται σε αριθμό, εκμεταλλευόμενοι τα κενά που αφήνει η αδράνεια του κράτους, και τις τεράστιες καθυστερήσεις στην απονομή δικαιοσύνης.

Δεν είναι τυχαίο ότι μόλις τον Οκτώβριο του 2014 ψηφίστηκε τροπολογία στη Βουλή για τις ταχύτερες διαδικασίες έξωσης των καταπατητών από τα κρατικά ακίνητα. Για την εφαρμογή της όμως απαιτούνται πρόσθετες διοικητικές πράξεις, χωρίς να είναι και πάλι βέβαιο ότι οι επιτήδειοι δεν θα προσβάλουν δικαστικά την απόφαση.

Δείτε για παράδειγμα τι συνέβη με τη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας που υποτίθεται ότι συστάθηκε ακριβώς για να λειτουργήσει ως επιτελικό όργανο, ποτέ ωστόσο δεν απέκτησε τις αρμοδιότητες που προβλέπονταν και είχαν συμφωνηθεί αρχικά με την τρόικα, με αποτέλεσμα χιλιάδες ακίνητα του Δημοσίου να παραμένουν διάσπαρτα σε φορείς, υπουργεία και οργανισμούς.

Τρία λέγεται ότι ήταν και παραμένουν τα υπουργεία στα οποία η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας συναντούσε τα μεγαλύτερα εμπόδια: το Περιβάλλοντος, το Πολιτισμού και το Οικονομικών. Για να κατανοήσει κάποιος τον παραλογισμό του Δημοσίου, πέρυσι, προκειμένου να πουλήσει το ΤΑΙΠΕΔ κτίριο στο κέντρο της πόλης της Κορίνθου (εντός δηλαδή του αστικού ιστού), οι υπηρεσίες του τότε ΥΠΕΚΑ του ζητούσαν να προσκομίσει έγγραφο από Δασαρχείο. Παρότι είχε χρειαστεί να ενημερωθεί σχετικά η πολιτική ηγεσία του υπουργείου, εν τούτοις οι υπηρεσίες συνέχιζαν να απαιτούν το έγγραφο.

Ζητείται αριστερή πολιτική

Επομένως, η νέα κυβέρνηση θα κληθεί να αντιμετωπίσει τα ίδια προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει και η προηγούμενη (γραφειοκρατία, χαμηλή αποδοτικότητα Δημοσίου, αλληλοεπικάλυψη, διαφθορά).

Θα τα καταφέρει να παρουσιάσει μια αριστερή και πειστική πολιτική πρόταση;

Διότι αν υπάρχει πράγματι κάτι αριστερό που θα μπορούσε να κάνει αυτή η κυβέρνηση ως προς την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του κράτους, αυτό δεν άλλο παρά να τα βάλει με τους καταπατητές δημόσιας γης, τα μικρά και μεγαλύτερα συμφέροντα.

Πηγή: http://www.tanea.gr/news/economy/article/5205062/ainigma-kybernhtikh-politikh-gia-ta-28-000-katapathmena-akinhta-toy-dhmosioy/