Η Ελλάδα πρωταθλήτρια στην παραοικονομία

το παράδειγμα της πρωην σοσιαλιστικης  ρουμανιας  οπου το  μεγαλυτερο  μερος  του  πληθυσμου 98 % και  ανω ετρωγε  τα  αποφαγια  της σοσιαλιστικης οικογενεις  τσαουσεσκου  και  τωρα  μετα  από 20 χρονια  μεταρυθμισεων  ετοιμάζεται  να  αγορασει

την ΔΕΣΦΑ  σας λεει κατι ;;; 

η  ρουμανια  συντομα  θα  εχει το ιδιο ΑΕΠ με  εμας 

εχει  ριξει  τον φορολογικο συντελεστη στο 10 %

και εκει οι πρωην σοσιαλιστες  συζητάνε  μονο  για  επενδύσεις  και χρηματα

όχι  για  συσσίτια  όπως  κανει  η  νομεκλατουρα   που  ηγειται .

και 0.1% να πάει ο συντελεστής η παραοικονομία στην ελλάδα δε μαζεύεται γιατί δεν είναι μόνο το κόστος του φόρου που ενοχλεί τον κόσμο.

Αν και με κάλυψε απόλυτα ο Ιμχοτεπ , απλά να συμπληρώσω ότι έχει νόημα να απαντώ όταν διαβάζετε όλα όσα γράφω σε κάθε σχόλιο , όχι μόνο ότι σας βολεύει .

Ετσι απλά και θα το τελειώσω εδώ γιατί δεν έχει νόημα , απλά ΜΠΑΣ και καταλάβει ο Νικ , στο κόστος δεν είναι μόνο τα υλικά και η εργασία . Είναι και πολλά άλλα . Τα έχω ξαναπεί , αλλά δεν θα τα ξαναπώ διότι βλέπω ότι η επανάληψη τελικά ΔΕΝ είναι ΜΗΤΗΡ Μαθήσεως ... Μάλλον Μητριά είναι...

απλα είναι εκκεντρικη η αποψη σου να μας λες ότι δεν υπηρχε  παραοικονομια στα

χρονια  των δανεικών και του φουσκώματος  

και  φυσικα  παιρνεις  απαντησεις

εγω ξερω από την οικοδομη που την δουλεψα αρκετα χρονια περαν δεκαετιας

ότι γινοταν της κολασης από  μαυρα  (πολλα πολλα  δις )όχι  εκατ

πως εσυ ουτε καν δεν  το παρατηρησες  είναι  μυστηριο

που  το  αφήνουμε  γιατι δεν  θελω  άλλο  να  ασχοληθώ .

αλλωστε η  οικοδομη  τελειωσε  και  ετοιμαζόμαστε  για  αλλα . 

Ας κάνουμε λοιπόν μια ανάλυση της έννοιας του κόστους σε μια επιχείρηση γενικά και σε μια οικοδομική επιχείρηση ειδικά .

Οπως έχουμε αναφερθεί και άλλες φορές σε άλλα θέματα , στην έννοια του κόστους περιλαμβάνονται πολλά και διαφορετικά κόστη . Το κόστος εγκατάστασης , το κόστος αγοράς πρώτων υλών , το κόστος μεταποίησης , το εργατικό κόστος , το κόστος ασφάλισης προσωπικού , τα έξοδα διαχειριστικής λειτουργίας , οι αμοιβές των μελών του ΔΣ και διαφόρων στελεχών , το κόστος διαφήμισης , το κόστος μεσιτείας , το κόστος δανεισμού , το κόστος οικονομικής παρακολούθησης , το κόστος ασφάλισης έργων , λοιπές δαπάνες και διάφορα άλλα κόστη .

Αν δούμε έναν ισολογισμό μιας επιχείρησης και υπολογίσουμε το καθαρό κέρδος επί του τζίρου , θα είναι συνήθως μονοψήφιο και συχνά κάτω από το 5 % , ιδιαίτερα όταν έχουμε επιχειρήσεις μεταποίησης , εντάσεως κεφαλαίου κλπ και όχι απλής παροχής υπηρεσιών .

Στην Ελλάδα οι εταιρείες διακρίνονταν σε δύο μεγάλες κατηγορίες . Σε αυτές που είχαν βιβλία Β΄ κατηγορίας , οι μικρές και σε αυτά που είχαν Γ'  κατηγορίας , οι μεγαλύτερες .

Οι διαφορές τους μεγάλες , από τις ευθύνες των εταίρων μέχρι τα έξοδα που μπορούσαν να περάσουν .

Το κράτος είχε βολευτεί να ρυθμίζει τις μικρές  με τους ΜΣΚΚ , για να μην ασχολείται ιδιαίτερα και να ασχοληθεί με τις μεγάλες που είχαν αντικείμενο και για το κράτος και για τους εκπροσώπους του....

Το κράτος λοιπόν είχε βολευτεί να ορίσει τις κατασκευαστικές επιχειρήσεις ως εταιρείες με ΜΣΚΚ 15 % αρχικά , 20 % αργότερα και έτσι καθάριζε . Αυτό τι σήμαινε ? Οτι είτε είχε περισσότερα κέρδη , είτε το κυριότερο είχε λιγότερα ο φόρος ήταν ο ίδιος . Αυτό σήμαινε πρακτικά ότι οι εταιρείες αυτές έπρεπε να δουλεύουν με χαμηλά έξοδα που δεν είχαν σχέση με το κύριο κατασκευαστικό κόστος .

Για να μην γράφω σεντόνια , θα ακολουθήσει ανάλυση της έννοιας των αντικειμενικών αξιών , της φορολογίας στις μεταβιβάσεις και των διαχρονικών αλλαγών . 

Μετά θα εξηγήσω γιατί δεν υπήρξε πραγματική φοροδιαφυγή . Προφανώς τυπικά όταν η πραγματική τιμή ήταν μεγαλύτερη από την αξία του συμβολαίου , υπήρχε απόκρυψη φορολογίας , αλλά εδώ είναι το σημαντικό να εξηγήσουμε ποιός βολευόταν από αυτήν και ποιός κατηγορήθηκε εν πολλοίς άδικα . 

Το νήμα αρχίζει να πέφτει σε επίπεδο "παππού" Καϊλή...!

Ο ΜΣΣΚ χρησιμοποιούταν για εταιρίες, που δεν κρατούσαν λογιστικά βιβλία, ή ήταν ελλειπή ή είχαν καταστραφεί κλπ και αυτές ήταν οι περιπτώσεις οι κραχτές και οι ερασιτεχνικές.

Η καλή φοροδιαφυγή γίνεται με βιβλία τζιτζί. Σαν άνθρωπος της αγοράς δε νομίζω να πέσεις από τα σύννεφα αν ακούσεις για διπλά βιβλία, μαύρα ταμεία, εικονικά τιμολόγια και άλλα πολλά, που παραδόξως κάνεις σαν να μην υπάρχουν.

Κολλημένα μυαλά γμτ.....αυτή η μάστιγα. Άστον να δούμε τι θα γράψει. 

"Εντάξει υπήρχε φοροδιαφυγή, αλλά.....άλλος επωφελούνταν όχι εγώ και θα το αποδείξω"..!!!!

Οι ΜΣΚΚ χρησιμοποιούνταν για όλους . Σε περίπτωση που δεν σου έφταναν τα έξοδα ή που σε έπιαναν να φοροδιαφεύγεις σου αύξαναν τον συντελεστή .

Το πρόβλημα στην οικοδομή ήταν τα πολλά πραγματικά έξοδα σε σχέση με την τιμή πώλησης που ΟΡΙΖΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ . 

Ας πάμε λοιπόν στο μακρυνό 1985 . Μέχρι τότε στις μεταβιβάσεις ακινήτων , δήλωναν οι συμβαλλόμενοι ότι ήθελαν , έβαζε ο έφορος ότι ήθελε και μετά μοίραζαν την διαφορά με έσοδα του κράτους και του  εφόρου . 

Το 1985 λοιπόν ο Τσοβόλας έκανε μια επανάσταση στο θέμα αυτό . Είπε ορίζουμε Αντικειμενικές Αξίες , που θα είναι ΕΝ ΓΕΝΕΙ 30 % ΜΙΚΡΟΤΕΡΕΣ από αυτές της αγοράς , οι οποίες θα ΑΝΑΠΡΟΣΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ΚΑΘΕ 2 ΧΡΟΝΙΑ , ή όποτε άλλοτε συντομότερα ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ .

Το μόνο που έκανε λάθος , είναι που τις ονόμασε ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ και δεν όρισε τον ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ΦΟΡΟ που θα αποδέσμευε τον φόρο από τις αναγραφόμενες αξίες . Ενα ακόμα λάθος που φάνηκε αργότερα και κυρίαρχα στις μέρες μας , είναι που σταματάει η παλαιότητα στα 25 χρόνια και έτσι σήμερα ένα σπίτι του 1992 με ένα σπίτι του 1962 ή κάθε άλλης ηλικίας παλιότερης του 1992 έχουν την ίδια ΑΑ .

Τι έγινε στην συνέχεια ? Οι ΑΑ δεν άλλαζαν στα 2 χρόνια , ούτε όταν άλλαζαν οι συνθήκες . Ετσι περιοχές που υποβαθμίστηκαν δεν μείώθηκαν οι αντικειμενικές , περιοχές που αναβαθμίστηκαν με μετρό κλπ δεν αυξήθηκαν , Οταν είχαμε εκλογές και ήταν η διετία , οι πολιτικοί πούλαγαν την ΜΗ αλλαγή των ΑΑ σαν παροχή στους χαχόλους . 

Οι εποχές όμως άλλαζαν και έτσι φτάσαμε σε φαινόμενα οι αντικειμενικές αξίες να είναι χαμηλότερες από το κόστος κατασκευής , χωρίς να υπολογίζουμε την αξία της γης . Είναι το ίδιο θέμα που τώρα θέλουν οι άσχετοι των μμε να μειωθούν οι αντικειμενικές , να το πουλήσουν οι πολιτικοί , αλλά επειδή ο ενφια πρέπει να γράφει 3,2 δις , θα αυξήσουν τους συντελεστές φόρου . 

Επειδή λοιπόν μιλάτε για κολλημένα μυαλά , κόψτε λίγο το σανό.... Χαλάει το στομάχι....

Πάμε λοιπόν στην συναλλαγή . Τι πλήρωνε ο αγοραστής όταν δεν είχε απαλλαγή , ή δεν έφτανε η απαλλαγή , συνηθισμένη κατάσταση στην περίπτωση της αγοράς σπιτιού σε άγαμη κόρη  . Φόρο μεταβίβασης 11 % . Συμβολαιογράφος και αντίγραφα 2 % . Δικηγόρος παράσταση 1 % και επιπλέον για έλεγχο τίτλων , άγνωστο . Υποθηκοφυλάκειο 0,7-1 %  . Εξοδα δανείου και προσημείωσης άλλο τόσο . Σύνολο περί το 16 % . 

Αφού λοιπόν το κράτος όριζε την τιμή πώλησης με τις ΑΑ . αν ήθελες να είσαι νόμιμος ως πωλητής θα ζήταγες από τον πελάτη σου να πληρώσει επιπλέον 16000 € για κάθε 100.000 που δεν θα φαίνονταν στο συμβόλαιο . Θα του έβαζες και το πόθεν έσχες , που μπαινόβγαινε από τους πολιτικούς , αν και πάντα ίσχυε στον έλεγχο και θα περίμενες να πουλήσεις , σε μια άκρως ανταγωνιστική αγορά με άλλους που προφανώς δεν θα έμπαιναν σε τέτοιες σκέψεις .

Λέτε βέβαια ότι θα γλύτωνες και εσύ φόρο εισοδήματος . Ας δούμε λοιπόν πόσο . Με 15 % ΜΣΚΚ , σημαίνει ότι το καθαρό κέρδος προς φορολογία θα ήταν 15000 για κάθε 100000 που δεν θα φαίνονταν στο συμβόλαιο . Ο φόρος όμως πόσο ? Με φορολογικό συντελεστή από 25 - 30 % , θα ήταν από 3750-5000 € . Δηλαδή στο 1/4 κατά μέσο όρο αυτών που γλύτωνε ο αγοραστής . 

Εδώ λοιπόν φαίνεται ξεκάθαρα ποιός πίεζε να μην αναγράφονται οι αντικειμενικές αξίες . 

Και για να μιλήσουμε με νούμερα , σε κάποιο σπίτι που πουλιόταν στις καλές εποχές 300.000 και είχε αντικειμενική 200.000 , ο αγοραστής γλύτωνε 16000 , δηλαδή ένα καλό αμάξι , ή την επίπλωση του σπιτιού του και επιπλέον πράγματα , ενώ ο πωλητής ένα ποσό των μόλις 4000 που ήταν συχνά μέρος της έκπτωσης που έδινε με την μορφή των παροχών ή άλλων δώρων . 

Οποιος λοιπόν θα πίεζε να αναγράφεται το συνολικό τίμημα και όχι μόνο αυτό ΠΟΥ ΟΡΙΖΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ  , πολύ δύσκολα θα εύρισκε πελάτες , εάν εύρισκε κάποιον . 

Πάμε λοιπόν σε παραδείγματα . 

Κλασσική οικοδομή της εποχής εκείνης 10 διαμερισμάτων που τα μισά πήγαιναν στον οικοπεδούχο . Αρα στα 5 διαμερίσματα των προηγουμένων τιμών , ο φόρος που τυπικά και όχι ουσιαστικά θα γλύτωνε ο πωλητής θα ήταν 4000 Χ 5 = 20.000 . Αυτά βέβαια σε ένα χρονικό διάστημα από την ημέρα υπογραφής του εργολαβικού , μέχρι και την πώληση του τελευταίου διαμερίσματος που πλέον θα λάμβανε τα κέρδη του ,δηλαδή ένα διάστημα 30-36 μηνών . 

Βάλτε λοιπόν τα κόστη που είχε πραγματικά ο πωλητής . Αν πούλαγε 5 διαμερίσματα των 300000 έκαστο και αξίας συμβολαίου 200000 , τότε ο πραγματικός τζίρος θα ήταν 1500000 και ο των ΑΑ 1000000 . Το πραγματικό κόστος θα ήταν κατά μέσο όρο το 80 % του τζίρου ήτοι 1.200.000 και σε αυτό θα περιλαμβανόταν το κόστος της γης , η αξία των υλικών , οι αμοιβές των υπεργολάβων και των εργατών και η ασφάλιση των εργατοτεχνιτών .

Τι βλέπουμε όμως . Οτι μόνο το κόστος θα ήταν 20 % μεγαλύτερο από τις αντικειμενικές αξίες και έτσι ο πωλητής θα έπρεπε να εμφανίσει ζημία , είτε να μην πωλήσει καθόλου , αφού κάθε πελάτης του θα έπρεπε να δώσει 16000 φόρους , τέλη και αμοιβές σε τρίτους επί πλέον .

Τι γινόταν τελικά ? Μα δεν εμφάνιζε το πραγματικό του κόστος , αλλά περίπου την ΑΑ μειωμένη κατά 10-15 % . Δηλαδή εδώ έπρεπε να εμφανίσει σαν κόστος 850000 , αντί για το πραγματικό του 1200000 . Ποιος ωφελείτο από αυτό ? Προφανώς όχι ο πωλητής , αφού πλήρωνε και δεν εμφάνιζε τα κόστη του . Αλλά αυτοί που ωφελούνταν ήταν πολλοί και ήταν και είναι εκλογική πελατεία , οπότε το κράτος πάλι βολευόταν .

Πάμε τώρα στα υπόλοιπα κόστη που είχε ο πωλητής . Κάποια έγραψα στο προηγούμενο σχόλιο . Μπορείτε να δείτε τι δαπάνες κάνει μια ΑΕ , ή μια ΕΠΕ , οι οποίες δεν είναι ακριβώς κόστη , αλλά απολαβές των στελεχών , όπως και έξοδα ανάπτυξης , διαφήμισης , πρεστίζ κλπ . Ακόμα έχουμε τους τόκους του τραπεζικού δανεισμού . Μια συνήθης πρακτική δανεισμού ήταν κάποιος να δανείζεται το 30-40 % του κόστους ενός σχεδίου . Στην περίπτωση μας σημαίνει ότι θα είχαμε δανεισμό 400.000 για 3 χρόνια , άρα οι τόκοι θα ήταν το 25 % αυτού δηλαδή 75000 .

Θεωρείτε λοιπόν ότι στο διάστημα των 3 χρόνων όλα αυτά τα κόστη δεν θα ήταν ένα ποσό της τάξεως των 150000 ? Ισως λέω και λίγα . 

Τι σήμαινε λοιπόν αυτό ? Οτι μια ΑΕ θα είχε τζίρο 1500000 , κόστος πωλουμένων 1200000 και κόστη διαχείρισης , τόκους , αποσβέσεις κλπ , 150000 .

Αρα καθαρά κέρδη 150000 και φόρος περίπου 45000 με 30 % συντελεστή .

Με τις αντικειμενικές αξίες είχαμε τζίρο 1000000 , κόστος 850000 και κέρδος 150000 και φόρο 45000 με 30 % συντελεστή .

Αρα για πέστε μου με επιχειρήματα και παραδείγματα , όχι πολιτικά τσιτάτα και είδα , άκουσα , μου είπαν , που ήταν η φοροδιαφυγή ? 

Ακόμα αν σε κάποιες περιπτώσεις υπήρχε υπεραξία σε κάποιο έργο , θα υπήρχε υποαξία σε άλλο . Για παράδειγμα την εποχή του εύκολου δανεισμού , υπήρξαν κάποιες υπεραξίες στο έργο που τελείωνες , αλλά το αμέσως επόμενο οικόπεδο το αγόραζες ακριβότερο , οπότε την υπεραξία την έδινες στο επιπλέον κόστος , ενώ μείωνες και τους πιθανούς πελάτες σου , λόγω των αναγκαστικά αυξημένων τιμών . 

Και μετά το 2008 φτάσαμε στην σημερινή κατάσταση της πτώσης των τιμών και των πωλήσεων με ζημία . Την αναγνωρίζει την ζημία το κράτος ? 

Αστεία λέμε ....

......

 

Λέτε βέβαια ότι θα γλύτωνες και εσύ φόρο εισοδήματος . Ας δούμε λοιπόν πόσο . Με 15 % ΜΣΚΚ , σημαίνει ότι το καθαρό κέρδος προς φορολογία θα ήταν 15000 για κάθε 100000 που δεν θα φαίνονταν στο συμβόλαιο . Ο φόρος όμως πόσο ? Με φορολογικό συντελεστή από 25 - 30 % , θα ήταν από 3750-5000 € . Δηλαδή στο 1/4 κατά μέσο όρο αυτών που γλύτωνε ο αγοραστής .  

 

Εδώ λοιπόν φαίνεται ξεκάθαρα ποιός πίεζε να μην αναγράφονται οι αντικειμενικές αξίες . Τι σημασία έχει ποιος πίεζε άνθρωπε μου ?! Είναι σαν να λες ότι αν κόψει απόδειξη ο ταβερνιάρηςεπειδή θα χρεώσει ΦΠΑ, φόρο κτλ θα του έρθει πιο ακριβά του πελάτη το φαί άρα ο πελάτης πιέζει. Είναι λογική αυτή ? Ανωτάτη καφενειακή έτσι ?

 

Οποιος λοιπόν θα πίεζε να αναγράφεται το συνολικό τίμημα και όχι μόνο αυτό ΠΟΥ ΟΡΙΖΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ  , πολύ δύσκολα θα εύρισκε πελάτες , εάν εύρισκε κάποιον . Τι σχέση έχει αυτό ?! Αυτό λέμε και εμείς. 

......

 

Βάλτε λοιπόν τα κόστη που είχε πραγματικά ο πωλητής . Αν πούλαγε 5 διαμερίσματα των 300000 έκαστο και αξίας συμβολαίου 200000 , τότε ο πραγματικός τζίρος θα ήταν 1500000 και ο των ΑΑ 1000000 . Το πραγματικό κόστος θα ήταν κατά μέσο όρο το 80 % του τζίρου ήτοι 1.200.000  και σε αυτό θα περιλαμβανόταν το κόστος της γης , η αξία των υλικών , οι αμοιβές των υπεργολάβων και των εργατών και η ασφάλιση των εργατοτεχνιτών .Συγνώμη για 5 διαμερίσματα των 300.000 δηλαδή για 600μ2 περίπου, το κόστος ήταν 1.200 ?? 2000ευρώ/μ2 ? Μήπως το μισό ? Άρα 600.000 ? Άρα...

 

Τι βλέπουμε όμως . Οτι μόνο το κόστος θα ήταν 20 % μεγαλύτερο από τις αντικειμενικές αξίες και έτσι ο πωλητής θα έπρεπε να εμφανίσει ζημία , είτε να μην πωλήσει καθόλου , αφού κάθε πελάτης του θα έπρεπε να δώσει 16000 φόρους , τέλη και αμοιβές σε τρίτους επί πλέον . Όχι. Το κόστος είναι 40% κάτω των αντικειμενικών! Και το πραγματικό κόστος δηλωνόταν ακόμη πιο κάτω. 

Σταμάτα να γράφεις καφενειακά σεντόνια. Υπήρξε φοροδιαφυγή. Δεν μπορείς να κάνεις το μαύρο άσπρο! Δηλώναν πιο λίγα οι εργολάβοι και με τα μαύρα βγάζαν ακόμη πιο πολλά. 

Προσπαθώ να σου πω κάτι ΜΠΑΣ και καταλάβεις , αλλά δεν ξέρω αν είσαι απλά άσχετος ή έχεις την πασοκική εμμονή του μαύρου άσπρου του ΜΗ προνομιούχου Λαικιστή . 

Απαντώ στα κόκκινα σου σχόλια...

1. Ορίζει το κράτος πόσο θα πουλάει ο ταβερνιάρης τα φαγητά του ? Οχι βέβαια . Αρα τι συγκρίνεις  ?

2. Που το λέτε ότι ο ανταγωνισμός δεν επέτρεπε να αλλάξει η στρεβλή κατάσταση που το ίδιο το κράτος δημιουργούσε ? Μιλήσατε πουθενά για το αγαπημένο σας κράτος ? Οχι βέβαια , πως θα το κάνατε άλλωστε ....

3. Οπως πάντα και αυτό δείχνει το πόσο άσχετος είσαι με το θέμα , ξεχνάς την αξία της γης . Γράφω 10 διαμερίσματα . Μιλάμε για την εποχή των εύκολων δανεικών , άρα το 50 % αντιπαροχή ήταν δεδομένο , οπότε ο κατασκευαστής είχε να φτιάξει 10 διαμερίσματα , αλλά μπορούσε να πουλήσει μόνο τα 5 , οπότε σωστά βγαίνει το 2000 . Αλλά δεν είναι μόνο το κόστος κατασκευής . Είναι και η αξία της γης .

Σε ένα άσχετο φόρουμ , κάποιος άσχετος που τα μπέρδευε και αυτός , μου απάντησε :

Τι με νοιάζει εμένα που βρήκε το οικόπεδο....

Αλλά είπαμε ο κακομοίρης ήταν άσχετος με το αντικείμενο .... Εσύ υποτίθεται ότι είσαι σχετικός....

4. Το σχόλιο μάλλον πρέπει να το ξαναδείς γιατί είτε είναι συνέχεια του προηγουμένου , άσχετο και αυτό , είτε έχει συντακτικά θέματα .

Θα συνεχίσω τις αναρτήσεις για το θέμα σε επόμενα σχόλια . Αυτό είναι αποκλειστικά απάντηση και επαναφορά σου στην τάξη ....

Την άλλη φορά να είσαι πιο προσεκτικός , γιατί άρχισες να με κουράζεις....