Πόσα τετραγωνικά αγοράζει κανείς ανά τον κόσμο με €300.000

Διεθνής έρευνα της εταιρείας ακινήτων Century 21 – Ποιες είναι οι πιο φθηνές περιοχές και ποιες οι απλησίαστες.

Δεν είναι λίγα τα 300.000 ευρώ για κάποιον που θέλει να αγοράσει σπίτι. Δίχως να χτυπήσει την πόρτα μιας τράπεζας. Διότι αν αποφασίσει να χρεωθεί, τότε κάλλιστα μπορεί να στεγάσει αρκετό από το μεγαλείο του. Μιλάμε για έναν κάτοικο της Αθήνας βέβαια ή της Θεσσαλονίκης. Σε κάποιες από τις άλλες πόλεις του πλανήτη τα 300 χιλιάρικα δεν φτάνουν ούτε για… δώμα στην ταράτσα. Και σε κάποιες αρκούν για να αγοράσει σπίτι….. 600 τετραγωνικών!

Είναι η περίπτωση του Κέιπ Τάουν. Της πανέμορφης – πλην ιδιαιτέρως επικίνδυνης λόγω εγκληματικότητας – πόλης της Νότιας Αφρικής. Εκεί με 300.000 ευρώ μπορεί κάποιος να αποκτήσει σπίτι 600 τ.μ., σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε η εταιρεία διαχείρισης ακινήτων Century 21, η αμερικανική εταιρεία η οποία δραστηριοποιείται σε 80 χώρες του πλανήτη, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα. Ωστόσο δεν περιλαμβάνει την Αθήνα ή άλλες ελληνικές πόλεις στην έρευνα που διεξήγαγε για να διαπιστώσει πόσα τετραγωνικά μπορεί να αποκτήσει κάποιος που διαθέτει κεφάλαιο 300.000 ευρώ.

Τζάμπα στα Τίρανα

Το Κέιπ Τάουν είναι, λοιπόν, η πόλη όπου μπορεί ο υποθετικός αγοραστής να αγοράσει τη μεγαλύτερη σε εμβαδόν οικία ή διαμέρισμα. Δεύτερη στην κατάταξη είναι η πόλη των Τιράνων, όπου με το ποσόν αυτό αποκτά κανείς 500 τετραγωνικά μέτρα. Στους αντίποδες και παρά το επερχόμενο Brexit και τις όποιες οικονομικές ανωμαλίες που αυτό θα φέρει (ή δεν θα φέρει), στο Λονδίνο κάποιος που διαθέτει 300.000 ευρώ μπορεί να αποκτήσει μια λιλιπούτεια γκαρσονιέρα εμβαδού μόλις 18 τετραγωνικών μέτρων!

Η πόλη με τη δεύτερη ακριβότερη αγορά ακινήτων είναι η Νέα Υόρκη, όπου με το ποσόν αυτό αγοράζει κάποιος 20 τετραγωνικά και ακολουθούν το Σαν Φρανσίσκο, το Παρίσι και το Μόναχο, όπου τα 300 χιλιάρικα αρκούν για να αποκτήσει κανείς στέγη 28, 31 και 35 τετραγωνικών αντιστοίχως. Σε ό,τι αφορά τις πρωτεύουσες, εκείνες με την ακριβότερη στέγη είναι το Λονδίνο, το Παρίσι και στην τρίτη θέση το Τόκιο, όπου τα 300 χιλιάρικα φθάνουν για να αγοράσει κανείς διαμέρισμα 50 τετραγωνικών.

Τα παράδοξα των Βρυξελλών

Στο Βερολίνο, στη Βαρκελώνη και στο Πεκίνο με το κεφάλαιο αυτό αποκτά κανείς 70 τετραγωνικά, στην Πράγα 80 τετραγωνικά, στο Μόντρεαλ 84 (αλλά στο Τορόντο, που είναι η ακριβότερη πόλη του Καναδά, μόνο 51). Στις Βρυξέλλες και στο Μπουένος Αϊρες τα 300 χιλιάρικα φθάνουν για σπίτι 100 τετραγωνικών – και είναι μάλλον παράδοξη αυτή η διαπίστωση της Century 21, δεδομένου ότι η ζήτηση στη βελγική πρωτεύουσα, που στεγάζει εκτός από τους γραφειοκράτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και υπαλλήλους και αξιωματούχους του ΝΑΤΟ και βεβαίως πολλούς ξένους φοιτητές, είναι πολύ υψηλή, ενώ το real estate της πρωτεύουσας της Αργεντινής θεωρητικά θα πρέπει να υφίσταται τις συνέπειες των συχνών χρεοκοπιών της λατινοαμερικανικής χώρας.

Εντύπωση προκαλεί, επίσης, η φθήνια που καταγράφει η αμερικανική εταιρεία real estate στην αγορά ακινήτων της Αυστραλίας, που προβάλλει ως η φθηνότερη δυτική χώρα. Σύμφωνα με τη Century 21 με 300.000 ευρώ αγοράζει κανείς 114 τετραγωνικά μέτρα στο Σίδνεϊ και… 400 τετραγωνικά στη Μελβούρνη.

«Φωτιά» η Κεντρική Ευρώπη

Μια αναμενόμενη διαπίστωση της εταιρείας είναι η εκτίναξη στα ύψη των τιμών των ακινήτων στην Κεντρική Ευρώπη. Ετσι, εκτός από τα 80 τετραγωνικά, που μπορεί να αποκτήσει κάποιος στην πρωτεύουσα της Τσεχίας, λίγα τετραγωνικά (85) αποκτά κανείς και στην Μπρατισλάβα της Σλοβακίας – όσα και στη Λισαβόνα, ενώ υπενθυμίζεται ότι στις Βρυξέλλες, κατά τους ερευνητές, αποκτά κανείς 100 τετραγωνικά.
Αίσθηση, τέλος, προκαλεί το γεγονός ότι στο Τόκιο οι τιμές των ακινήτων εκτινάχθηκαν κατά 30% υψηλότερα μετά την ανακοίνωση, το 2012, της ανάληψης από την ιαπωνική πρωτεύουσα της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2020. Το παράρτημα της Century 21 στην Ιαπωνία σημειώνει, πάντως, ότι με την ανακοινωθείσα πρόβλεψη για μείωση του διαρκώς γηράσκοντος πληθυσμού της Ιαπωνίας (και της πόλης) έως το 2050, ο ρυθμός αύξησης των τιμών των ακινήτων άρχισε εσχάτως να πέφτει – κάτι ανάλογο περιμένει πιθανότατα και τις άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν οξύ δημογραφικό πρόβλημα. Και ασφαλώς την Ελλάδα…