Σεισμός στην Ταϊβάν: Γιατί άντεξε παρά τα 7,4 Ρίχτερ ο ουρανοξύστης των 101 ορόφων στην Ταϊπέι

Αυτό είναι ένα «παθητικό σύστημα απόσβεσης», πράγμα που σημαίνει ότι λειτουργεί χωρίς καμία εξωτερική δύναμη ή έλεγχο, μόνο με τη βαρύτητα και την κίνηση του κτιρίου. Εν τω μεταξύ, υδραυλικά έμβολα  κάτω από την τεράστια σφαίρα, απορροφούν και διαχέουν την ενέργεια ως θερμότητα.

Οι σύγχρονοι ουρανοξύστες είναι κατασκευασμένοι για να είναι ευέλικτοι, ειδικά όσοι βρίσκονται σε σεισμογενείς ζώνες όπως η Ταϊβάν, εξηγεί στη Daily Mail ο καθηγητής Άντονι Ντάρμπι του Πανεπιστημίου του Μπαθ. Τα υλικά από τα οποία είναι κατασκευασμένα είναι ελαστικά, δηλαδή τεντώνονται ή συστέλλονται ανάλογα με τα μεταβαλλόμενα φορτία που ασκούνται σε αυτά.

Το μέγεθος της παραμόρφωσης σε ένα μεμονωμένο στοιχείο, όπως ένα δοκάρι, είναι πολύ μικρό, αλλά όταν τις αθροίσουμε για όλο το ψηλό κτίριο, μπορεί να οδηγήσουν σε σημαντικές πλευρικές μετακινήσεις. Οι κινήσεις αυτές δεν είναι επικίνδυνες για την ίδια την κατασκευή, αλλά, αν είναι υπερβολικές, μπορεί να προκαλέσουν δυσφορία τους ενοίκους.

Η κατασκευή του ουρανοξύστη ξεκίνησε το 1999 και ολοκληρώθηκε πριν από την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2004, οπότε και άνοιξε για το κοινό.
Το σχέδιο του κτιρίου μοιάζει με βλαστό μπαμπού που υψώνεται προς τα πάνω σε οκτώ τμήματα.
Σε κάθε όροφο τοποθετήθηκαν χαλύβδινα δοκάρια στήριξης που ξεκινούν από τον πυρήνα του κτιρίου και καταλήγουν στις εξωτερικές κολόνες του, ώστε να αυξηθεί η ακαμψία του πύργου.
Αν και σε άλλα κτίρια οι μηχανισμοί για τους σεισμούς είναι αθέατοι, στον «Ταϊπέι 101» είναι τουριστική ατραξιόν για τους επισκέπτες από τον 88ο έως τον 92ο όροφο.