Διδακτορική μανία στα ελληνικά ΑΕΙ

Α γεια σου. Προσωπικά 2-3 άτομα που γνωρίζω και εχουν κανει διδακτορικό πραγματικά το αξιζανε και πήγανε καλα. Προηγούμενος είχαν μια επίσης αξιολογη καριέρα και ήθελαν απλα το κατι παραπάνω με προγραμματισμό και συνέπεια. Δεν τους έκατσε απλα και μονο..

Και ρωτάω κάποιον που δεν εχει καν αξιοποιήσει στο ελάχιστο αυτα που μπορει βάση του πτυχίου του. Τι τον κανει να πιστεύει οτι με ενα διδακτορικό θα κερδίσει οτι δεν κέρδισε μέχρι τωρα;

Sent from my iPhone using Tapatalk

1)Μας μπέρδεψες , αυτά που λες  συγκρούονται μεταξυ τους

 

2) αν έχει όχι περισσότερες απαιτήσεις  από την οποιαδήποτε άλλη που θα μπορούσε να κάνει ο ίδιος άνθρωπος την ίδια στιγμή.δεν καταλαβαίνω πάλι τι εννοείς.

1) ακόμα κι αν η ανεργία των αποφοίτων έχει αυξήσει τον ανταγωνισμό για κάθε έμμισθη δραστηριότητα, τα διδακτορικά πλέον δε δίνονται τόσο δύσκολα όσο παλιότερα που τα έπαιρναν λίγοι.

2) εννοώ ότι όλες οι δουλειές έχουν το τρέξιμό τους, κανείς δε σε πληρώνει έτσι. κι από όσους διδάκτορες ξέρω, ευχαριστημένοι είναι οι περισσότεροι και δε τους βλέπω πιο ταλαιπωρημένους από τους συνομίληκους του ιδιωτικού τομέα. και το κυριότερο, τα άτομα αυτά δε μπορούσαν να βρουν δουλειά στον ιδιωτικό τομέα, οπότε δε τίθεται και θέμα επιλογής.

1) ακόμα κι αν η ανεργία των αποφοίτων έχει αυξήσει τον ανταγωνισμό για κάθε έμμισθη δραστηριότητα, τα διδακτορικά πλέον δε δίνονται τόσο δύσκολα όσο παλιότερα που τα έπαιρναν λίγοι.

 

2) εννοώ ότι όλες οι δουλειές έχουν το τρέξιμό τους, κανείς δε σε πληρώνει έτσι. κι από όσους διδάκτορες ξέρω, ευχαριστημένοι είναι οι περισσότεροι και δε τους βλέπω πιο ταλαιπωρημένους από τους συνομίληκους του ιδιωτικού τομέα. και το κυριότερο, τα άτομα αυτά δε μπορούσαν να βρουν δουλειά στον ιδιωτικό τομέα, οπότε δε τίθεται και θέμα επιλογής.

Δεν υφίσταται σύγκριση βαθμού δυσκολίας διότι είσαι σε άλλη ηλικία και έχεις διαφορετική αίσθηση των πραγμάτων. Από τις απαντήσεις των ίδιων των παιδιών βλέπω ότι εξαρτάται κι από την ψυχολογία τους. όσοι γκρινιάζουν για τη δυσκολία του διδακτορικού γκρινιάζουν και για τα πάντα.

Και ρωτάω κάποιον που δεν εχει καν αξιοποιήσει στο ελάχιστο αυτα που μπορει βάση του πτυχίου του. Τι τον κανει να πιστεύει οτι με ενα διδακτορικό θα κερδίσει οτι δεν κέρδισε μέχρι τωρα;

Εγώ πάντως βλέπω τον κόσμο να ξεκινά διδακτορικά χωρίς πρότερη εργασιακή εμπειρία και προς το τέλος έχει πια μπει σε ένα ρυθμό και αρχίζει να βγάζει και λεφτά. Φυσικά μιλάμε για ανθρώπους νέους, που βρίσκονται ακόμα στα πρώτα χρόνια του ψαξίματος.

Δε διαφωνώ σε τίποτα από αυτά που λες, ωστόσο οι αριθμοί δείχνουν πως ή ότι όλο και περισσότεροι έχουν πια το ταλέντο του ερευνητή, ή ότι τα πράγματα έχουν χαλαρώσει λίγο.

Οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια...Πριν είπες "Εγώ πάντως βλέπω τον κόσμο να ξεκινά διδακτορικά χωρίς πρότερη εργασιακή εμπειρία και προς το τέλος έχει πια μπει σε ένα ρυθμό και αρχίζει να βγάζει και λεφτά. Φυσικά μιλάμε για ανθρώπους νέους, που βρίσκονται ακόμα στα πρώτα χρόνια του ψαξίματος."

Και στον δρόμο αμα πηγαίνεις με 200 δεν σημαίνει ότι θα σκοτωθείς στάνταρ. 

Αυτό που θέλω να πω είναι να μην παραδειγματιζεσαι από το τι κάνει ο ένας και ο άλλος. Ο δρόμος αυτός είναι λάθος (μάλλον το σκεπτικό) και δεν συμβαίνει πουθενά αλλού παρά μόνο στην Ελλάδα. Από τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε το μεταπτυχιακό, ΜΒΑ μέχρι τώρα το διδακτορικό. Παντελώς λάθος. Από κει και πέρα ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει τις επιλογές του.

Και να σου πω και κάτι, αυτό το "έχει χαλαρώσει" ή γενικά η ατάκα που ακούμε (και εγώ την είχα πει φοιτητής) "είναι εύκολο?", ψυχολογικά δείχνει μια δειλία του χαρακτήρα ή τάση προς όσο το δυνατόν ανώδυνη πορεία (δεν μπορώ να το εξηγήσω πολύ γραπτώς). Δε ρωτάει ο άλλος αν είναι εύκολο, ή αν είναι χαλαρά τα πράγματα, πάει εκεί που πάει επειδή γουστάρει, έχει πίστη στις ικανότητές του και έτσι τα καταφέρνει...

Δε διαφωνώ σε τίποτα από αυτά που λες, ωστόσο οι αριθμοί δείχνουν πως ή ότι όλο και περισσότεροι έχουν πια το ταλέντο του ερευνητή, ή ότι τα πράγματα έχουν χαλαρώσει λίγο.

 Φυσικά μιλάμε για ανθρώπους νέους, που βρίσκονται ακόμα στα πρώτα χρόνια του ψαξίματος."

Εννοείται ότι μιλάμε για σχετικά νέους ανθρώπους, που ψάχνουν παντού, τρώνε άκυρο από παντού και στο τέλος ξεκινάνε κάποιο διδακτορικό και σιγά σιγά μπαίνουν σε ωρομίσθιες εργασίες και προγράμματα ώσπου στο τέλος να βρουν κάτι σταθερότερο.

 

Κοίτα προσπαθείς να πεις ότι έχει χαλαρώσει,επειδή βλέπεις κόσμο να πηγαίνει.

Ο κόσμος πάντα πήγαινε για διδακτορικά απλά δεν το βλέπαμε γιατί ήμασταν σε φούσκα.

Όμως είναι mega λάθος να πιστεύεις ότι έχει χαλαρώσει κάτι τέτοιο, ειδικά χωρίς να έχεις μπει στην διαδικασία να το κανεις.

Αν δεν έχει χαλαρώσει η διαδικασία, τότε μάλλον έχουν γίνει πιο δυνατοί οι φοιτητές.

Το ότι αυξάνονται οι διδάκτορες είναι αδιαμφησβήτητο πάντως.

Όπως έγινε και με τα πτυχία, αργότερα με τα μεταπτυχιακά, έτσι τώρα με τα διδακτορικά.

και τελειώνουν και σε συντομότερο χρόνο από ότι παλιότερα.