Εξι στις δέκα εταιρείες δυσκολεύονται να βρουν εργαζομένους με δεξιότητες

Καλά τα λέει το άρθρο, μια εταιρεία μπορεί να σε εκπαιδεύσει σε μια πρακτική εφαρμογή αυτών που έμαθες σπουδάζοντας αλλά δε μπορεί να σε μεταμορφώσει από φιλόλογο σε τεχνίτη τροχοφόρων. Στο 1 εκατομμύριο των ανέργων, οι περισσότεροι τίτλοι σπουδών είναι εκτός πραγματικότητας. Είτε δεν υπάρχουν καθόλου τίτλοι, είτε είναι πολύ θεωρητικοί, είτε τους πήρες νύχτα και έχεις σοβαρά κενά. 

Και τελικά δε μας είπαν. Κάνουν εισαγωγή εξειδικευμένου προσωπικού από το εξωτερικό, για να καλύψουν το κενό ή είναι οι κλασικοί "τσοπαναραίοι" - enterpreneurs, που δεν ξέρουν τι τους φταίει και τι τους γίνεται;

Υ.Γ.: Επειδή δε διάβασα το original άρθρο, μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει λίγο το γράφημα σύγκρισης μεταξύ ανθρώπου και υπολογιστή; Ποιο είναι το νόημά του;

Και στο εξωτερικό ξέρεις...οι ίδιοι τίτλοι είναι. Αν δεν ξέρεις μην μιλάς. Πουθενά στον κόσμο τα πανεπιστήμια δεν φτιάχνουν "χειριστές" ή "στελέχη".

Στο εξωτερικό οι μεγάλες εταιρείες - οι ΠΟΛΥ μεγάλες - προσλαμβάνουν κυρίως διδακτορικούς, με απίστευτη θεωρητική γνώση σε κάτι τρελά παιδεία που εσένα θα σου φαίνονταν ο ορισμός του φραπεδάδικου. Οι τράπεζες προσλαμβάνουν θεωρητικούς μαθηματικούς, οι εταιρείες πληροφορικής προσλαμβάνουν ανθρώπους με θεωρητική ειδίκευση σε βάσεις δεδομένων κτλ. Το τι θα τους κάνουν μετά είναι δικό τους θέμα. Τους αρκεί που είναι άριστοι φοιτητές σε πολύ γνωστά πανεπιστήμια. Δεν κοιτάνε αν ξέρουν το ένα ή το άλλο πρόγραμμα τα οποία στο κάτω κάτω στη διάρκεια ενός διδακτορικού λογικά θα τα έχουν μάθει. 

Το άρθρο δε μιλάει για ταλαντούχους μαθηματικούς και κομπιουτεράδες, διότι κανένας τους δεν είναι άνεργος. Το άρθρο μιλάει για το μέσο έλληνα πχ τη νοικοκυρά με σκέτο απολυτήριο λυκείου ή έστω ένα πτυχίο θεωρητικής κατεύθυνσης. Όταν λέμε θεωρητικής εννοούμε φιλόλογους και θεολόγους όχι θεωρητικής μηχανικής. 

Η μόνη δεξιότητα που χρειάζεται στην εποχή μας είναι να τα κάνεις όλα τσάμπα, να βάζεις την υπογραφή σου αβέρτα και να μην έχεις προσωπική ζωή

Τις προάλλες έστειλα το βιογραφικό μου σε μια ΕΞΥΠΠ και μου πρότειναν να τους παρέχω τις υπηρεσίες μου για 6€/ώρα μεικτά.

Δυσκολεύεται να βρει σκλάβους με 400 Ευρώ το μήνα, 12 Ω/μέρα, Σάββατα μέσα, έναν δερβέναγα που τους ελέγχει πότε πάνε τουαλέτα και νταήδες να τους ζητάνε πίσω το δώρο Χριστουγέννων...

Σημείωση: Υπάρχει εταιρεία στη Θεσσαλονίκη που ελέγχει την ώρα που πάει κάποιος τουαλέτα...

Η δική μου εμπειρία είναι πως συμβαίνει το αντίθετο από το δημοσίευμα.

Ένας στους δυο εργαζόμενους δυσκολεύονται να βρούν εταιρείες με ... δεξιότητες.

Δηλαδή, μια δασκάλα εκπαιδεύεται άριστα για να έχει την δυνατότητα να υποστηρίξει τον υπέροχο κόσμο των μικρών παιδιών. Αυτή η εκπαίδευση την γεμίζει αναπόφευκτα με φαντασιώσεις σχετικά με το πως λειτουργεί ο υπόλοιπος κόσμος. Έτσι λοιπόν όταν η ζωή τα φέρνει να ηγείται βιομηχανίας τροφίμων απορεί που δεν βρίσκει τεχνολόγο τροφίμων να μπορεί να μάθει απέξω 500 σελίδες χάσπ και άλλες διαδικασίες ενώ ταυτόχρονα θα συσκευάζει μαρούλια και φυσικά μην έχοντας την απαίτηση να πάρει πάνω από τον βασικό μνημονιακό μισθό. Αυτή η ... ηγέτης τι παράπονο νομίζετε ότι μεταφέρει στον ΣΕΒ;

Επειδή διάβασα και το θέμα με την καταδίκη συναδέλφου σας σε εργατικό ατύχημα θεωρώ πως είναι απόλυτα αστείο να ζητάμε τα πάντα από τον "τελευταίο τροχό της αμάξης" ή από την "τελευταία τρύπα στο ζωνάρι" δηλαδή τον εργαζόμενο που θα έχει όλου του κόσμου τα προσόντα και τις υποχρεώσεις όταν τα ηνία τα κρατάει ένας πνευματικός ... μπούλης και η βάρκα με το όνομα επιχείρηση ταξιδεύει στο άγνωστο με δανεικό IQ.

Μετάφραση: "Ψάχνουμε μα...ες και είναι όλο και πιο δύσκολο να βρούμε" 

Λίγο καγκουριά μου βγάζει το άρθρο.

Έστω εταιρεία που αναζητά κάποιες συγκεκριμένες δεξιότητες. Αν βγάλει αγγελία περιγράφοντάς τες, υπάρχει περίπτωση να μην σταλούν δεκάδες εκατοντάδες αιτήσεις κατάλληλων ατόμων?

Ας μας πουν με παραδείγματα τι είναι αυτό που ζητήθηκε και δεν βρέθηκε, να ξέρω και γω αδελφέ πως μπορώ να διευρύνω τα προσόντα μου.

 

Λίγο καγκουριά μου βγάζει το άρθρο.

 

Έστω εταιρεία που αναζητά κάποιες συγκεκριμένες δεξιότητες. Αν βγάλει αγγελία περιγράφοντάς τες, υπάρχει περίπτωση να μην σταλούν δεκάδες εκατοντάδες αιτήσεις κατάλληλων ατόμων?

 

Ας μας πουν με παραδείγματα τι είναι αυτό που ζητήθηκε και δεν βρέθηκε, να ξέρω και γω αδελφέ πως μπορώ να διευρύνω τα προσόντα μου.

Συνάδελφε τί ΔΕΝ καταλαβαίνεις;

1. Πρώτα απόλα 500 Ευρώ το μέγιστο γιατί δεν βγαίνουν.

2. Έχεις μεταπτυχιακό και διδακτορικό; Δεν μετράνε. "Τί τα θελες τόσα πτυχία, η πιάτσα θέλει άλλα...Εγώ στα 25 είχα εμπειρία 5 εργοταξίων" (προσωπική εμπειρία)

3. Δεν υπάρχουν ΣΚ

4. Δεν υπάρχουν δώρα

5. Δεν υπάρχουν διακοπές

6. Αν φέρεις αντίρρηση, έχεις φύγει...χτες...

Φυσικά, κανένας ΔΕΝ ρώτησε πόσες εταιρείες είναι σοβαρές στην τσιφτετελλάδα...