ΣΕΓΜ: Αλλαγή σελίδας μετά από 40 χρόνια στο χώρο των δημοσίων μελετών και έργων

 

3. Η κριτική σου στα μικρά γραφεία είναι γεμάτη ανακρίβειες και εμπάθεια. Δεν υπάρχει αντίθεση ούτε πρόβλημα με κανενός είδους γραφείο. Όλα είναι αναγκαία και χρήσιμα. Το ζήτημα που βάζεις, ότι επιτρέπεται σε μικρά γραφεία να παίρνουν δουλειές χωρίς εγγυήσεις, στην ουσία δεν ισχύει, τουλάχιστον για τους λόγου που αναφέρεις.

Με τις εγγυητικές του ΤΣΜΕΔΕ τι πρόβλημα υπάρχει;  Οι ασφαλισμένοι στο ΤΣΜΕΔΕ ως μέτοχοι του ταμείου παίρνουν εγγυητικές με εγγύηση τις εισφορές τους, το εφάπαξ, τις συντάξεις, την προσωπική περιουσία τους. Εσύ τι προωθείς να απευθυνόμαστε στα κοράκια των τραπεζών; Εξάλλου και τα μεγάλα γραφεία από το ΤΣΜΕΔΕ παίρνουν εγγυητικές.

Πιστοποιητικά με το κιλό δεν υπάρχουν. Τα πιστοποιητικά εμπειρίας συνοδεύονται με κατανομή ανά μελέτη και τιμολόγια είσπραξης. Το αντίθετο πρόβλημα υπάρχει, πολλές φορές να έχεις την εμπειρία και να μη μπορείς να την πιστοποιήσεις.

Δάνεια εμπειρία και εξοπλισμός προβλέπεται από το νόμο και εφαρμόζεται σπάνια.

Με παρεξήγησες, άλλο η υπαρξη των μικρών γραφείων και άλλο η επικράτησή τους με καθεστώς προστατευτισμού.

Δηλαδή θεωρείς κακό ένα γραφείο με πραγματικές υποδομές και πραγματικούς υπαλλήλους να πρεπει να έχει προβάδισμα σε έναν διαγωνισμό?

Όσον αφορά στις εγγυητικές... είναι άποψή σου. Και σαφώς σεβαστή. Αλλά για πες μου, πόσες φορές ανάδοχος έχασε εγγυητική του ΤΣΜΕΔΕ τα τελευταία X χρονια? Εκτός αν πιστεύεις ότι όλες οι συμβάσεις στην Ελλάδα υλοποιηθηκαν μέχρι κεραίας και τέλεια, εντός χρόνου και προϋπολογισμού.

Το πρόβλημα με την εμπειρία και την πιστοποίησή της είναι ότι την πιστώνονται οι υποβάλλοντες τις ΥΔ και τα πτυχία και όχι οι "δουλεύσαντες", όλοι ξέρουμε δηλαδή οτι η πραγματική ομάδα έργου ουκ ολίγες φορές διαφέρει από την "κατατεθιμένη στα χαρτιά"

Δάνεια εμπειρία & εξοπλισμός προβλέπεται ΣΕ ΚΑΘΕ διαγωνισμό, και όχι μόνο μελετών αλλά και υπηρεσιών (και ίσως) και εργολαβιών.

Η εγγυητική από τράπεζα δεν είναι ξεπεσμός "στα κοράκια των τραπεζών" αλλά δεσμευση χρημάτων που ήδη έχεις. Δεν είπα ότι τα μεγάλα γραφεία δεν παίρνουν από εκει εγγυητικές ούτε διαχώρισα τα μεγάλα από τα μικρά. Εγώ μίλησα για γραφεία με πραγματική υπόσταση.

Όσο για το "λόμπι" που αναφέρεις, δε διαφωνώ, αλλά δε μπορώ να παραβλέψω ότι ανάμεσα στα μέλη είναι και γραφεία/εταιρείες με αξιέπαινη ιστορία και πραγματική υποδομη.

Για το αν εχω εμπάθεια δε θα με κρίνεις εσύ. Άλλωστε εδω μέσα μια κουβέντα κάνουμε, ούτε νομοθετούμε, ούτε κάνουμε συνδικαλισμό. Γιατί με τον ίδιο τρόπο μπορώ και εγώ να κρίνω τα λεγόμενά σου και να τα κριτικάρω ως "ανεπαρκή" και "ατεκμηρίωτα", αλλά δεν το κάνω.

Υ.Γ.: tip: ψάξε να δείς λίγο τι σημαίνει "shortlist" στο καθεστώς των αναθέσεων στο εξωτερικό

1. Δεν υπάρχει καθεστώς προστατευτισμού για τα "μικρά" γραφεία.  Το αντίθετο.

2. Θεωρώ πολύ καλό ένα γραφείο με πραγματικές υποδομές και πραγματικούς υπαλλήλους να έχει προβάδισμα σε έναν διαγωνισμό και πρέπει να έχει. Κακό και χείριστο είναι να έχει προβάδισμα χωρίς να έχει τα προσόντα και να χρησιμοποιεί αθέμιτα κια πλάγια μέσα.

3. Ανάδοχος έχασε την εγγυητική πολλές φορές και όταν αυτό έπρεπε.

4. Η εμπειρία χρησιμοποιείται στην προαγωγή των πτυχίων.

5. Για εγγυητική από τράπεζα σημαίνει δέσμευση χρημάτων που έχεις. Δηλαδή πρέπει πρώτον να τα έχεις και δέυτερον να τα έχεις και δεσμευμένα τα χρήματα του ύψους της αμοιβής της μελέτης που θα είσαι ανάδοχος. Όποιος είναι μικρός ή μεσαίος μελετητής ή εργολήπτης καταλαβαίνει τι σημάινει αυτό και τον κόβει κρύος ιδρώτας.

6. Εμπάθεια: αρνητικό συναίσθημα ή εχθρότητα ή πάθος εναντίον κάποιου. 

θεώρησα ότι οι πρώτες τοποθετήσεις για τις εγγυητικές, την εμπειρία, το δανεισμό, το νοίκιασμα πτυχίων είχαν στοιχεία εμπάθειας. Αν η τοποθέτηση είναι μόνο σε επίπεδο διαφορετικών στοιχείων ή διαφορετικής αντίληψης ή γνώσης, διορθώνω τον χαρακτηρισμό μου.

ΟΚ, οκ. Συμφωνώ. Εκτός από το 1. και εν μέρει με το 3. στα υπόλοιπα συμφωνώ.

Απλά μου παρουσιάζεις ένα ιδεατο παρελθόν που θέλουν κάποιοι να ξηλώσουν. Αρνείσαι τις εικονικές ΥΔ; το "νοίκιασμα" πτυχίων; κλπ; Δεν ήταν όλα ροδινα, απλά υπήρχαν άπειρα (δανεικά) λεφτα... (τοτε βλέπεις οι τράπεζες ήταν καλές)

Απλά να ξέρεις ότι προωθείται (και εδώ ειναι το ζουμί) ως ΒΑΣΙΚΟ ΠΡΟΣΟΝ για έναν υποψήφιο η χρηματοπιστωτική επάρκεια. Για να μη με παρεξηγήσεις, σε προλαβαίνω, λέγοντάς σου ότι απλά το αναφέρω, ΔΕ σημαίνει ότι ΣΥΜΦΩΝΩ κιολας.

Για να μην λέμε μ@λ@κιες, το νομοσχέδιο είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των μέγάλων "οικονομικών φορέων"... ας μην εθελοτυφλούμε, όλες οι μεγαλες εταιρείες είχαν και 2 ή 3 εταιρείες στημένες με μικρότερα πτυχία και κατέβαιναν και στις δημοπρασίες μικρών έργων, οπότε το θέμα των κατώτατων ορίων και η δήθεν εναρμόνιση με τα ευρωπαϊκα δεδομένα δέν υπήρχε στην πράξη.

Η αλήθεια με λίγα λόγια είναι ότι μετά απο τόσα χρόνια παρατεταμένης κρίσής και μέ ενα τσεκουρεμένο ΠΔΕ η ¨πίτα" μίκρυνε οπότε με το έναν ή τον άλλο τρόπο έπρεπε να αφανιστούν οι μικροί και μεσαίοι εργολήπτες/μελετητές. Μετά το νομοσχέδιο επέρχεται και η κατάργηση εγγυοδοσίας του ΤΣΜΕΔΕ λόγω συγχώνευσης οπότε θα μπεί και η ταφόπλακα για όλους τους μικρούς και μεσαίους. Εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε, ο χρόνος θα δείξει και ειλικρεινά ευχομαι να βγώ ψεύτης...

Όσο για την παραγωγή έργων, αν εξαιρέσουμε τα μεγάλα εθνικής σημασίας έργα, τα μικρά έργα θεωρώ ότι υλοποιούνται καλύτερα απο μικρές εταιρείες παρά απο μεγάλες και μάλιστα οικονομικότερα για το δημόσιο. Για παράδειγμα σε ένα μικρό Δήμο της περιφέρειας που απαρτίζεται απο 25 απομακρυσμενα μεταξύ τους χωριουδάκια, το καθένα με διαφορέτικες ανάγκες, πιστέυετε ότι μπορεί κάποια εταιρεία να πετύχει οικονομία κλίμακας με τόση διασπορά? επίσης σε δημοπρασίες έχω δεί μικροί εργολήπτες να χτυπάν στα ίσια πολύ μεγαλύτερες απο αυτούς εταιρείες και με διαφορά στην εκπτωση. Αντίστοιχα σε διαγωνισμούς μεγάλων έργων οι εκπτώσεις ειναι αισθητά χαμηλότερες.... γιατί? όσον αφορά για την ποιότητα κατασκευής η γνώμη μου είναι οτι δεν υπάρχουν αποκλίσεις μεταξύ μεγάλων και μικρών περισσότερο είναι θέμα της επίβλεψης του έργου.

Τέλος όσοι απο εδω μέσα ειναι εργολήπτες γνωρίζουν οι ίδιοι και έχουν δεί και άλλους συναδέλφους, άν δεν βγαίνει π.χ. ένα έργο να σήκώνουν τα μανίκια και να δουλέυουν και αυτοί μαζί με τους εργάτες, αυτό δέν θα το δεί κανείς σε έργο μια μεγάλης εταιρείας άν δεν βγαίνει και δεν μπορεί να λάβει επιπλέον χρηματοδότηση το έργο σταματά και αν έχει και πολιτικά κολλήτηλίκια το έργο δεν κατασκευάζεται ποτε αλλά θα έχει προ πολλού εξοφληθεί...

Και κάτι ακόμα τα περισσότερα χρήματα ενός μικρού εργολήπτη μένουν στον τόπο του και συνήθως στον τόπο κατασκευής του έργου με πολλαπλασιαστηκά οφέλη.

Άυτά, τις καλημέρες μου.