Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural


  • ΣτΕ: Νέα απόφαση για τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την εκτός σχεδίου δόμηση


    Με νέα απόφαση που εξέδωσε η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας για υπόθεση ανέγερσης διώροφης οικοδομής με υπόγειο σε γήπεδο εκτός σχεδίου, υπογραμμίζει πως για την εκτός σχεδίου δόμηση δεν αρκεί το ελάχιστο εμβαδόν, αλλά απαιτείται ως προϋπόθεση, ήδη από το 1985, και η ύπαρξη προσώπου σε κοινόχρηστο χώρο (δρόμο).

    Αναλυτικά:

    Με την 176/2023 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας απορρίφθηκε έφεση κατά της 369/2018 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς με την οποία ακυρώθηκε άδεια οικοδομής, όπως είχε αναθεωρηθεί, του Τμήματος Πολεοδομίας Καλύμνου της Ν. Α. Δωδεκανήσου. Με την εν λόγω οικοδομική άδεια, όπως αναθεωρήθηκε, επετράπη η ανέγερση διώροφης οικοδομής με υπόγειο σε γήπεδο εκτός σχεδίου, στη θέση Λυγγίνου της νήσου Πάτμου.

    Ειδικότερα, με την ανωτέρω απόφαση, αφού απερρίφθησαν λόγοι εφέσεως που αφορούσαν το εμπρόθεσμο της αιτήσεως ακυρώσεως, καθώς και το ζήτημα αν η δίκη εξακολουθούσε να έχει αντικείμενο μετά την αναθεώρηση της οικοδομικής άδειας που έγινε αφού είχε ασκηθεί η αίτηση, κρίθηκαν, μεταξύ άλλων, τα εξής:

    1. Από το συνδυασμό των άρθρων 24 παρ. 1 και 2 και 17 του Συντάγματος συνάγεται θεμελιώδης, από πλευράς δυνατότητας δομήσεως, διαφοροποίηση μεταξύ των εντός σχεδίου περιοχών, οι οποίες προορίζονται για δόμηση, και των εκτός σχεδίου περιοχών, οι οποίες δεν έχουν ως προορισμό, κατ’ αρχήν, την δόμηση ή την τουριστική εκμετάλλευση, αλλά την γεωργική, κτηνοτροφική και δασοπονική εκμετάλλευση και την αναψυχή του κοινού. Στις εκτός σχεδίου περιοχές, η δόμηση μόνο κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται, δυνάμενη και να απαγορεύεται εν όλω ή εν μέρει ή να επιτρέπεται υπό ιδιαιτέρως αυστηρούς όρους και περιορισμούς, προσαρμοσμένους στην ιδιαίτερη φύση κάθε περιοχής. Οι όροι αυτοί δεν επιτρέπεται να είναι ευνοϊκότεροι, δηλαδή να καθιστούν ευχερέστερη τη δόμηση, σε σχέση προς τους ισχύοντες για τις εντός σχεδίου περιοχές, ούτε να οδηγούν σε εξομοίωση των εκτός σχεδίου περιοχών με εντός σχεδίου πόλεως ή ορίων οικισμών περιοχές ή στην εν τοις πράγμασι δημιουργία νέων οικισμών χωρίς εγκεκριμένο πολεοδομικό σχέδιο, όπως δια της κατατμήσεως ενιαίου γηπέδου σε μικρότερα. Οι ανωτέρω αρχές είναι εφαρμοστέες και στις Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (Ζ.Ο.Ε.), οι οποίες αποβλέπουν στον οικιστικό έλεγχο των περιαστικών εκτός σχεδίου περιοχών αφ’ ενός προς πρόληψη της περαιτέρω επιδείνωσης των προβλημάτων τους και προστασία του περιβάλλοντος αυτών και αφ’ ετέρου προς παρεμπόδιση της δημιουργίας δεδομένων και πραγματικών καταστάσεων που θα είχαν ως συνέπεια να δυσχεραίνεται ο μελλοντικός σχεδιασμός της περιοχής. Εξ άλλου, εν όψει του χαρακτήρα των περιλαμβανομένων στη Ζ.Ο.Ε. περιοχών ως αποτελουμένων από ακίνητα εκτός σχεδίου, τα οποία δεν προορίζονται κατ’ αρχήν προς δόμηση, οι καθοριζόμενοι με την Ζ.Ο.Ε. όροι και περιορισμοί δομήσεως και χρήσεως δύνανται να εξικνούνται και μέχρις ολοσχερούς απαγόρευσης της δομήσεως σε περιοχές όπου η ανάγκη διαφύλαξης του ιδιαίτερου χαρακτήρα τους το επιβάλλει. Εφ’ όσον δε τα μέτρα αυτά αφ’ ενός θεσπίζονται με αντικειμενικά κριτήρια χάριν της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος και τεκμηριώνονται από τα στοιχεία του φακέλου και αφ’ ετέρου δεν εξαφανίζουν ούτε καθιστούν την ιδιοκτησία αδρανή σε σχέση με τον προορισμό της, δεν προσκρούουν στο άρθρο 17 του Συντάγματος ούτε στο άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ.
    2. Οι διατάξεις της Ζ.Ο.Ε. Πάτμου (π.δ. της 16.7-1.8.2001) προβλέπουν για την περιοχή του επίδικου ακινήτου, μεταξύ άλλων όρων και περιορισμών δομήσεως, ελάχιστο εμβαδόν 4.000 τ.μ. και χρήση κατοικίας, παραπέμπουν δε κατά τα λοιπά στις διατάξεις του π.δ. της 24-31.5.1985 περί της εκτός σχεδίου δόμησης, μεταξύ των οποίων και αυτές του άρθρου 1 παράγρ. 1 αυτού.  Η εν λόγω διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 του π.δ. της 24-31.5.1985, όπως είχε αρχικά, όριζε στην περίπτωση α΄ απλώς το ελάχιστο εμβαδόν (4.000 τ.μ.) για την κατά τον κανόνα δόμηση των εκτός σχεδίου ακινήτων, ενώ ρύθμιζε συνολικά το ζήτημα των προϋποθέσεων αυτής στην επόμενη περίπτωση β΄. Ως εκ τούτου ο νομοθέτης, προς αποφυγή παρερμηνείας και καταστρατηγήσεων, με το άρθρο 10 παρ. 1 του ν. 3212/2003 όρισε, κατά τροποποίηση της ανωτέρω περίπτωσης α΄, ελάχιστο μήκος προσώπου των γηπέδων επί του κοινόχρηστου χώρου. Η διάταξη αυτή δεν θεσπίζει το πρώτον, ως προϋπόθεση για την οικοδομησιμότητα των εκτός σχεδίου γηπέδων, την ύπαρξη προσώπου αυτών σε κοινόχρηστο χώρο διότι την έννοια αυτή είχε εξ αρχής και η τροποποιούμενη διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 περ. α΄ του π.δ. της 24-31.5.1985. Επομένως, και τα εκτός σχεδίου γήπεδα που δημιουργήθηκαν πριν την έναρξη ισχύος του άρθρου 10 παρ. 1 του ν. 3212/2003, διεπόμενα από τις διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 1 του π.δ. της 24-31.5.1985, όπως αυτό είχε αρχικά, είναι δομήσιμα εφ’ όσον διαθέτουν, μεταξύ άλλων, πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο (δρόμο) νομίμως υφιστάμενο και μη προκύψαντα από ιδιωτική βούληση, κατά τα ειδικότερον οριζόμενα στην περ. β΄ της παρ. 1 του άρθρου 1 αυτού [= άρθρο 162 παρ. 2 περ. β΄ του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας (Κ.Β.Π.Ν.)].
    3. Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο έκρινε ότι, εφ’ όσον το επίδικο, εκτός σχεδίου και προϋφιστάμενο του ν. 3212/2003, ακίνητο δεν διέθετε πρόσωπο σε κοινόχρηστη δημόσια οδό, δεν ήταν οικοδομήσιμο σύμφωνα με τις συνδυασμένες διατάξεις του π.δ. της 24-31.5.1985 περί εκτός σχεδίου δόμησης και του π.δ. της 16.7-1.8.2001 περί Ζ.Ο.Ε. Πάτμου και συνεπώς νομίμως, αν και με διαφορετική αιτιολογία, οι προσβληθείσες οικοδομικές άδειες ακυρώθηκαν με την εκκαλούμενη απόφαση, απορρίφθηκαν δε όλοι οι αντίθετοι λόγοι εφέσεως.
    4. Περαιτέρω, ο εμπεριεχόμενος στις κρίσιμες διατάξεις των π.δ/των της 16.7-1.8.2001 και της 24-31.5.1985 όρος δομήσεως, κατά τον οποίο δομήσιμα είναι τα εκτός σχεδίου ακίνητα που έχουν πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο (δρόμο) νομίμως υφιστάμενο, δικαιολογείται από λόγους δημοσίου συμφέροντος, συνισταμένους στην διαφύλαξη του χαρακτήρα των εκτός σχεδίου περιοχών και στην αποτροπή δημιουργίας με ιδιωτική πρωτοβουλία διάσπαρτων οικισμών χωρίς πολεοδομικό σχεδιασμό, όπως ορίζει, σε αρμονία με το άρθρο 24 του Συντάγματος, το άρθρο 17 του ν.δ. της 17.7.1923, όπως ισχύει (άρθρο 162 παρ. 1 του Κ.Β.Π.Ν.). Περαιτέρω, ο ανωτέρω όρος δομήσεως παρίσταται πρόσφορος και αναγκαίος για τη θεραπεία του επιδιωκόμενου με αυτόν σκοπού, δεδομένου μάλιστα ότι αφορά σε περιοχές που δεν προορίζονται κατ’ αρχήν για οικοδομική εκμετάλλευση, και είναι αναλογικός, εφ’ όσον δεν καθιστά αδόμητα τα εκτός σχεδίου ακίνητα, ούτε εξαφανίζει ή περιορίζει υπέρμετρα την ιδιοκτησία, στοιχεί δε προς βασικό κανόνα της πολεοδομικής νομοθεσίας ο οποίος ισχύει και για τα οικόπεδα εντός πολεοδομικού σχεδίου, ως προς τα οποία τα εκτός σχεδίου ακίνητα δεν νοείται να τελούν υπό ευνοϊκότερους όρους δομήσεως. Επομένως, η ρύθμιση αυτή είναι σύμφωνη με τα άρθρα 17 του Συντάγματος και 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α., όλοι δε οι αντίθετοι λόγοι εφέσεως απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι.
    5. Τέλος, λόγος ότι ο ανωτέρω περιορισμός δομήσεως αντίκειται στις αρχές της προστατευόμενης εμπιστοσύνης και της ασφάλειας δικαίου ενόψει και του ότι ο εκκαλών, ο οποίος απέκτησε καλοπίστως το επίδικο ακίνητο το 2015 μαζί με τα απορρέοντα από ήδη υπάρχουσες οικοδομικές άδειες δικαιώματα, δεν μπορούσε να προβλέψει την ύπαρξη του εν λόγω περιορισμού, που καθιστά το ακίνητό του αδόμητο, διότι αυτός καθιερώθηκε νομολογιακώς το πρώτον με την απόφαση ΣΕ 3504/2010 7μ., απορρίφθηκε ως αβάσιμος με την εξής αιτιολογία: Εφαρμογή του κανόνα, κατά τον οποίο τα εκτός σχεδίου ακίνητα είναι δομήσιμα μόνο αν διαθέτουν πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο, γίνεται ρητώς ήδη στις αποφάσεις ΣΕ 2606, 3848-9/2005 7μ., οι οποίες είναι προγενέστερες των αφορωσών το επίμαχο ακίνητο οικοδομικών αδειών που εκδόθηκαν το 2006 και το 2011. Ενόψει τούτου ο ως άνω κανόνας, πέραν του ότι έπρεπε να είναι γνωστός στις πολεοδομικές αρχές, ήταν προβλέψιμος και για τους επιμελείς αγοραστές και τους συναλλασσομένους εν γένει. Πολλώ μάλλον ο επίμαχος κανόνας και η σχετική νομολογία, περιλαμβανομένης της αποφάσεως ΣΕ 3504/2010 7μ., με την οποία ερμηνεύθηκε έτι σαφέστερον η διάταξη της περιπτώσεως α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του π.δ. της 24-31.5.1985, έπρεπε ευλόγως να είναι γνωστά κατά τον χρόνο απόκτησης του επίδικου ακινήτου από τον εκκαλούντα, το έτος 2015.

    ΣτΕ Ολομ. 176/2023
    Πρόεδρος: Ε. Σαρπ, Πρόεδρος ΣτΕ
    Εισηγητής: Θ. Αραβάνης, Σύμβουλος Επικρατείας

    https://news.b2green.gr/29092/στε-νέα-απόφαση-2023-με-τις-απαραίτητες-πρ


    Πηγή: https://news.b2green.gr/29092/%CF%83%CF%84%CE%B5-%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B7-2023-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%80%CF%81



    dimitris GM

    Σχόλια Μελών

    Recommended Comments



    Συμφωνώ στα παραπάνω συνάδελφε και το δικό μου ερώτημα είναι με ποιο δικαίωμα κάποιες ΥΔΟΜ σταμάτησαν να εκδίδουν οικοδομικές άδειες, προεγκρίσεις και βεβαιώσεις όρων δόμησης λόγω της 176/23 απόφασης; Μήπως εγείρονται πειθαρχικές συνέπειες λόγω της στάσης αυτής;

    Παρεμπιπτόντως αν κάποιος μπορεί να θυμηθεί προ 15+ ετών το έτος 2008 τότε που με απόφαση του το ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματική την διάταξη για απόκτηση οικοδομησιμότητας "τυφλών" οικοπέδων εντός οριοθετημένων οικισμών, με παραχώρηση σε κοινή χρήση τετράμετρης λωρίδας, ποια ήταν τότε η αντιμετώπιση των ΥΔΟΜ; Είχαν και τότε σταματήσει να εκδίδουν άδειες σε τέτοια οικόπεδα;  Η ενσωμάτωση της απόφασης τελικά έγινε μετά από 3 χρόνια στο ΠΔ του 2011 (ααπ 289).

    Edited by Pavlos33
    Link to comment
    Share on other sites

    Μπαίνουμε σε νομικά χωράφια, αλλά (φαίνεται πως στις αποφάσεις του) το στε ερμηνεύει(?!) την πρόθεση του νομοθέτη.

    Δεν ξέρω κατά πόσον αυτό είναι μέσα στις αρμοδιότητές του, αλλά η ύπαρξη μιας (αυθαίρετης?) δαμόκλειας σπάθης πάνω από τα κεφάλια ανυποψίαστων πολιτών, δεν είναι ό,τι ασφαλέστερο.

    Αν δεν υπάρξει νομοθετική ρύθμιση (ιδίως για τα υφιστάμενα κτίρια) θα κλάψουν μανούλες...

    Link to comment
    Share on other sites

    Όλοι είμαστε προβληματισμένοι και προσεκτικοί. Όμως, ακόμη και μια νομοθετική ρύθμιση όπως ονομάζεται (αλήθεια υπάρχει τέτοια ορολογία, διότι ως τώρα γνωρίζαμε τροποποίηση νόμου με νόμο) είναι σίγουρο ότι και αυτή δεν θα καταπέσει με νεότερη απόφαση του ΣτΕ;

    Τελικώς, κάθε απόφαση του ΣτΕ πρέπει να γίνει νόμος του κράτους; 

    Δεν υπάρχει κάποιο ανώτερο δικαστικό όργανο που να ασκηθεί κάποιου είδους έφεση σε μια τέτοια απόφαση η οποία να αλλάξει τελικά το δεδικασμένο; 

    Βεβαίως, όπως έχουμε συζητήσει και μόνο από την άποψη της "δικαστικής αλληλεγγύης" δεν προσδοκούμε πολλά, αλλά αν δεν υπάρξει και κάποια τέτοια κίνηση (αλήθεια γιατί το ΥΠΕΝ δεν την ξεκίνησε;) δεν θα ξέρουμε και το αποτέλεσμά της.

    Link to comment
    Share on other sites

    Ο νομοθέτης από τότε που υπήρξε διακριτή δόμηση (εντός ζώνης - εκτός σχεδίου - επί αμαξιτών και άλλων οδών), πάνε 100 χρόνια πια, έχει κάνει μπρος-πίσω αρκετές φορές.

    Η σταθερότητα των ετών 1923-1960, όταν δεν υπήρχε πουθενά η κατοικία εκτός σχεδίου, διαταράχθηκε στην περίοδο 1960-1976 (γιατί άραγε;) και η δόμηση κατοικίας (και όχι μόνο) εξαπλώθηκε παντού.

    Έγινε προσπάθεια να μαζευτεί η κατάσταση και το 1977 αλλά απέτυχε με τα Διατάγματα του 1978 και 1985.

    Ο νομοθέτης, στην εισηγητική του ν.3212/2003, σκέφτεται πάλι μάζεμα της κατάστασης :

    1.       Επί του άρθρου 10 :

    Με το άρθρο αυτό επιχειρείται ο εξορθολογισμός της δόμησης σε εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές.

    Ειδικότερα :

    Με την παράγραφο 1 θεσπίζεται η απαγόρευση δόμησης γηπέδων που δεν διαθέτουν πρόσωπο ικανού μήκους σε δημόσιο οδικό δίκτυο, πλην εξαιρέσεων (κτίσματα για την εξυπηρέτηση ορισμένων χρήσεων του πρωτογενή τομέα που μπορούν να εξυπηρετούνται και από αγροτικούς ή δασικούς δρόμους καθώς και ορειβατικών καταφυγίων η ανέγερση των οποίων επιτρέπεται και σε γήπεδα που εξυπηρετούνται αποκλειστικά από μονοπάτια, καθώς και σε γήπεδα που προϋφίστανται της έναρξης ισχύος του νόμου και προορίζονται για την ανέγερση κατοικιών), με στόχο τον περιορισμό της δόμησης και τη συγκέντρωσή της σε γήπεδα που διαθέτουν σχετικές με τη λειτουργία κάθε χρήσης προϋποθέσεις πρόσβασης, παράλληλα με τη δημιουργία προϋποθέσεων για την εξασφάλιση της λειτουργικότητας των αξόνων, την αποτροπή δημιουργίας νέων αυθαίρετων ιδιωτικών σχεδίων (ιδιωτικοί δρόμοι/ κατατμήσεις).

    Κάνει τη σκέψη μεν αλλά έχει και την επίγνωση για το τι έκανε επί 40 χρόνια ...

    Είκοσι χρόνια μετά σκέφτεται πάλι μεγαλύτερο μάζεμα, αλλά (επειδή εκλογές) η μπάλα κατευθύνεται πάλι στην εξέδρα. Θα δείξει μετά το καλοκαίρι ... πάντως η πρόθεση υπάρχει πάντοτε.

    Το ΣτΕ δεν μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω από το να γυρίσει πίσω στο 1923, όταν ο νομοθέτης σωστά μιλούσε για πολεοδομικό σχεδιασμό, γιατί το άρθρο 24 του Συντάγματος είναι εκεί και παραμονεύει.

    Ο δημόσιος λειτουργός δεν μπορεί να μην ακούει το ΣτΕ και ο μηχανικός να μην εφαρμόζει τον νόμο.

    Όταν ο νομοθέτης θα έχει πάλι την μπάλα στα πόδια, ένας νέος κύκλος θα αρχίσει ...

     

    • Like 1
    Link to comment
    Share on other sites

    8 ώρες πριν, kan62 said:

     

    Ο δημόσιος λειτουργός δεν μπορεί να μην ακούει το ΣτΕ και ο μηχανικός να μην εφαρμόζει τον νόμο.

    Όταν ο νομοθέτης θα έχει πάλι την μπάλα στα πόδια, ένας νέος κύκλος θα αρχίσει ...

     

    Οι αντιρρήσεις αφορούν το ότι τόσο το ΠΔ όσο και ο Ν. 3212/03 είναι σε ισχύ και το ΣτΕ ερμηνεύει διαφορετικά ισχύοντες νόμους, δηλαδή δεν κάνει λόγο μόνο για ουσιαστική κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης, αλλά επηρεάζει και τα ως σήμερα γήπεδα. Τα λέμε και στο άλλο νήμα και αναρωτιόμαστε (εύλογα θεωρώ) για ποιο λόγο στην σχετική απόφαση ο Ν. 3212 αποκρύφτηκε; (δηλαδή ότι το πρόσωπο 25 μ σε αναγνωρισμένο κοινόχρηστο επιβάλλεται μόνο σε γήπεδα που δημιουργούνται μετά την 31/12/2003). Επιπλέον, το λεκτικό της απόφασης επηρεάζει και τα γήπεδα σε περιοχές που έχει γίνει σχεδιασμός επιπέδου ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ (πρώτο επίπεδο) και δεν αφορά γενικώς τις εκτός σχεδίου περιοχές που γι αυτές δεν έχει θεσμοθετηθεί κανένα πλαίσιο χρήσεων γης και οργάνωσης.

    Link to comment
    Share on other sites

    Νέοι κανόνες για την εκτός σχεδίου δόμηση

     Δευ 12 Φεβ 2024

    6841_8bf5578ef3b2c3498042bb66b40928d84cb

    Να ξεδιαλύνει το θολό τοπίο που έχει διαμορφωθεί στην εκτός σχεδίου δόμηση επιχειρεί εκ νέου το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Εν αναμονή των μεταβατικών διατάξεων, που θα τεθούν σε δημόσια διαβούλευση τις επόμενες ημέρες, το ΥΠΕΝ απέστειλε δύο εγκυκλίους προς τις υπηρεσίες δόμησης ολόκληρης της χώρας, παρέχοντας διευκρινίσεις τόσο για τη δυνατότητα έκδοσης οικοδομικών αδειών σε πολεοδομικά σχεδιασμένες περιοχές όσο και για τον υπολογισμό του αντισταθμιστικού περιβαλλοντικού τέλους υπέρ του Πράσινου Ταμείου.

    Αυτή τη στιγμή, μετά τις διαδοχικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, ερμηνεύονται με διαφορετικό τρόπο από τις αρμόδιες πολεοδομικές Αρχές οι τρέχουσες διατάξεις. Ουσιαστικά οι υπηρεσίες δόμησης αποφεύγουν πλέον να εκδίδουν οικοδομικές άδειες, αν δεν υπάρχει πρόσοψη σε κοινόχρηστο δημοτικό δρόμο, αναγνωρισμένο με διοικητική πράξη αρμόδιου οργάνου.

    Στον πάγο

    Η διαπίστωση όμως της κοινοχρησίας είναι αδύνατη ή ευχερώς δύσκολη, διότι δεν υπάρχει καταγεγραμμένο και νομικά διαπιστωμένο, με πράξεις της διοίκησης, οδικό δίκτυο. Πρακτικά έχουν παγώσει τα πάντα, με το υπουργείο να ετοιμάζει μεταβατικές διατάξεις έως ότου ολοκληρωθεί ο οργανωμένος πολεοδομικός σχεδιασμός και αντιμετωπιστεί οριστικά το ζήτημα της αναγνώρισης και της κοινοχρησίας οδών.

    Με τις υπηρεσίες δόμησης να έχουν κατεβάσει τα μολύβια, ο γενικός γραμματέας Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος του ΥΠΕΝ Ευθύμιος Μπακογιάννης υπογραμμίζει στην πρώτη από τις δύο εγκυκλίους ότι οι διατάξεις του κεφαλαίου Γ’ του νόμου 4759/2020, με τις οποίες επιβλήθηκαν περιορισμοί δόμησης, ισχύουν μόνο σε περιοχές για τις οποίες δεν υπάρχει πολεοδομικός σχεδιασμός πρώτου επιπέδου, δηλαδή Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια, Σχέδια Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης (ΣΧΟΟΑΠ), Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου ή άλλα διατάγματα χρήσεων γης.

    Αντίθετα, τα οικόπεδα που βρίσκονται σε περιοχές εκτός ρυμοτομικών σχεδίων και εκτός ορίων των οικισμών (προ του έτους 1923 και οριοθετημένων κάτω από 2.000 κατοίκων) στις οποίες έχουν καθοριστεί χρήσεις γης, όροι και περιορισμοί δόμησης από εργαλεία πολεοδομικού σχεδιασμού πρώτου επιπέδου ή από διατάγματα που καθορίζουν όρους και περιορισμούς δόμησης σε περιοχές εκτός σχεδίου, δεν επηρεάζονται από τις ρυθμίσεις του νόμου.

    Αυτό σημαίνει ότι οι παρεκκλίσεις (2 στρέμματα, 1.200 τ.μ. και 750 μ.) διατηρούνται σε ισχύ, υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχουν ήδη καταργηθεί από τις ειδικές ρυθμίσεις των σχετικών προεδρικών διαταγμάτων ή αποφάσεων ή του πολεοδομικού σχεδιασμού πρώτου επιπέδου κάθε περιοχής.

    Ποιοι είναι οι όροι που ισχύουν για την ανέγερση κατοικιών

    Στην εγκύκλιο επισηµαίνεται ότι για ανέγερση κατοικιών σε οικόπεδα που βρίσκονται σε
    περιοχές για τις οποίες δεν υπάρχει πολεοδοµικός σχεδιασµός πρώτου επιπέδου η µέγιστη επιτρεπόµενη επιφάνεια του κτιρίου ως και η συνολική επιφάνεια των ορόφων δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τα 186 τ.µ. για οικόπεδα επιφανείας τεσσάρων στρεµµάτων.

    Ο αριθµός προσαυξάνεται για οικόπεδα επιφανείας µεγαλύτερης των τεσσάρων στρεµµάτων. Κατ’ αναλογία, για το χρονικό διάστηµα ισχύος των µεταβατικών διατάξεων του άρθρου 40 του ν.4759/2020, η επιτρεπόµενη δόµηση (για όσους έχουν εκδώσει ήδη άδεια) στα γήπεδα επιφανείας τουλάχιστον δύο στρεµµάτων δεν δύναται να υπερβαίνει τα 186 τ.µ.

    Για τα κτίρια κατοικίας σε οικόπεδα όπου έχουν καθοριστεί χρήσεις γης, όροι και περιορισµοί δόµησης από εργαλεία πολεοδοµικού σχεδιασµού πρώτου επιπέδου ή από διατάγµατα που καθορίζουν όρους και περιορισµούς δόµησης σε περιοχές εκτός σχεδίου, δεν ισχύουν οι συγκεκριµένοι περιορισµοί, αλλά εφαρµόζονται όσα προβλέπει το Π.∆. του 1985.

    Όπως επισημαίνεται στην εγκύκλιο, όλα τα αιτήµατα παρεκκλίσεων για όρους δόµησης σε κτίρια, αναλόγως της χρήσης τους κατά τα οριζόμενα µέγιστα επιτρεπόµενα µεγέθη σε οικόπεδα που βρίσκονται σε εκτός σχεδίου περιοχές, εξετάζονται από την οικεία ∆ιεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασµού (∆ΙΠΕΣΩΣΧ), στην οποία οι Υ∆ΟΜ διαβιβάζουν τον σχετικό φάκελο, κατόπιν ελέγχου και χορηγούνται από τον συντονιστή της Αποκεντρωµένης ∆ιοίκησης. Κατ’ εξαίρεση, χορηγούνται από το αρµόδιο όργανο του ΥΠΕΝ, έπειτα από γνωµοδότηση του Κεντρικού Συµβουλίου Πολεοδοµικών Θεµάτων και Αµφισβητήσεων (ΚΕΣΥΠΟΘΑ) και εισήγηση της αρµόδιας διεύθυνσης του ΥΠΕΝ, στην οποία αποστέλλεται µέσω της Υ∆ΟΜ ο σχετικός φάκελος.

    Παρεκκλίσεις επιτρέπονται, µεταξύ άλλων, για κτίρια µε αµιγή χρήση γραφείων ή καταστημάτων, σε κτίρια που προορίζονται για νοσοκομεία και κλινικές, σε βιοµηχανικές εγκαταστάσεις εντός της Περιφέρειας Αττικής, για τα αναγκαία έργα εγκαταστάσεων διαχείρισης απορριµµάτων και για την ανέγερση κτιρίων κοινής ωφέλειας. Κατ’ εξαίρεση είναι δυνατή η έκδοση οικοδομικών αδειών για τις περιπτώσεις οικοπέδων κατά παρέκκλιση άρτιων (750, 1.200 και 2.000 τετραγωνικών µέτρων) στις εκτός σχεδίου περιοχές µε τους προϊσχύοντες του 2020 όρους δόμησης, εάν έχει χορηγηθεί (µέχρι τον ∆εκέµβριο του 2022) προέγκριση οικοδομικής άδειας ή αίτηση για έκδοση βεβαίωσης όρων δόμησης συνοδευόμενη από τα αναγκαία δικαιολογητικά.

    Για τη δεύτερη περίπτωση θα πρέπει στη συνέχεια να έχει υποβληθεί αίτηµα για έκδοση είτε οικοδοµικής αδείας είτε προέγκρισης. Επίσης, εάν έχει χορηγηθεί από το αρμόδιο ΣΥΠΟΘΑ έγκριση παρέκκλισης από τους ισχύοντες όρους δόµησης, εάν έχει υποβληθεί
    στην αρμόδια υπηρεσία ή στο αρμόδιο όργανο (Σ.Α., ΚΕΣΑ κ.λπ.) αίτηση µε πλήρη αρχιτεκτονική µελέτη, η οποία προβλέπεται από τις σχετικές διατάξεις για τη χορήγηση οικοδοµικής άδειας, εάν έχει υποβληθεί φάκελος παρέκκλισης στην αρµόδια Υ∆ΟΜ µε πλήρη αρχιτεκτονική µμελέτη, ειδικά για κτίρια κατοικιών µε οικοδομική άδεια πριν από την ισχύ του ν. 4759/2020, που βρίσκονται επί οικοπέδων στα οποία δεν έχει εξαντληθεί ο συντελεστής δόµησης, δεν εφαρµόζεται η μείωση του συντελεστή και επιτρέπεται η εξάντλησή του.

    Πότε επιτρέπεται συνένωση οικοπέδων για τη λειτουργική αξιοποίησή τους

    Ο γενικός γραμματέας του ΥΠΕΝ διευκρινίζει, επίσης, ότι επιτρέπεται η συνένωση όμορων οικοπέδων για την ενιαία λειτουργική τους αξιοποίηση, εφόσον συντρέχουν οι δύο οριζόμενες προϋποθέσεις.

    Δηλαδή, να προκύπτει οικόπεδο εμβαδού τουλάχιστον τεσσάρων στρεμμάτων και ταυτόχρονα ένα από τα οικόπεδα που συνενώνονται είναι άρτιο και οικοδομήσιμο κατά κανόνα ή κατά παρέκκλιση άρτιο και οικοδομήσιμο, βάσει των διατάξεων που ίσχυαν μέχρι την έναρξη ισχύος του ν. 4759/2020, συμπεριλαμβανομένων και των άρτιων οικοπέδων της παρ. 3 του άρθρου 23 του ν. 3212/2003.

    Η διάταξη που καταλαμβάνει όλες τις περιπτώσεις οικοπέδων (με ή χωρίς πολεοδομικό σχεδιασμό πρώτου επιπέδου ή διατάγματα που καθορίζουν όρους και περιορισμούς δόμησης σε περιοχές εκτός σχεδίου) αποσκοπεί αποκλειστικά στη βελτίωση της αρτιότητας και οικοδομησιμότητας των γηπέδων που συνενώνονται, μπορεί να οδηγεί και σε συνενούμενα μεγαλύτερα της αρτιότητας γήπεδα και σε κάθε περίπτωση οι όροι δόμησης που επιτρέπονται είναι εκείνοι που αντιστοιχούν στο σύνολο της ενοποιημένης μέσω διοικητικής πράξης (οικοδομική άδεια) έκτασης.

    Περιορισμοί

    Το ίδιο ισχύει και για την τήρηση των λοιπών όρων και περιορισμών για τη δόμηση νέων κατασκευών ή επέκταση υφισταμένων (αποστάσεις από τα όρια κ.λπ.), που εφαρμόζονται για το εμβαδόν των συνενωθέντων οικοπέδων.

    Κατ’ εξαίρεση, εφόσον η οικοδόμηση του αρχικού άρτιου και οικοδομήσιμου οικοπέδου που συνενώνεται λειτουργικά με όμορό του απαιτούσε την εφαρμογή των κατ’ ελάχιστον αποστάσεων από τα πλάγια όρια (νοούνται οι κατά παρέκκλιση αποστάσεις του αρχικού άρτιου και οικοδομήσιμου οικοπέδου), είναι δυνατή η διατήρηση των εν λόγω αποστάσεων και μετά τη συνένωση, εφόσον με την εφαρμογή των πλαγίων κατά κανόνα αποστάσεων δεν εξασφαλίζεται ικανό πλάτος κτιρίου.

    Επισημαίνεται ότι η διάταξη δεν πρέπει να συγχέεται με τις περιπτώσεις συνενώσεων που συντελούνται με συμβολαιογραφική πράξη, καθόσον στις περιπτώσεις αυτές είναι απαραίτητη η τήρηση του συνόλου των προϋποθέσεων εμβαδού και προσώπου που ισχύουν κατά τον χρόνο δημιουργίας του οικοπέδου.Εξυπακούεται ότι στην περίπτωση που από τη λειτουργική συνένωση όμορων οικοπέδων προκύπτει άρτιο και οικοδομήσιμο οικόπεδο κατά τις ανωτέρω προϋποθέσεις δύναται να πραγματοποιηθεί και η αντίστοιχη συμβολαιογραφική συνένωση.

    Σημειώνεται, τέλος, ότι στο πλαίσιο εφαρμογής της παρ. 6 του άρθρου 33 του ν. 4759/2020 δεν υφίσταται χρονικός περιορισμός εντός του οποίου πρέπει ή θα έπρεπε να είχε συντελεστεί η συνένωση για τη δημιουργία του ενιαίου γηπέδου.

    Ο χρόνος συνένωσης δεν αποτελεί κρίσιμο στοιχείο για τον έλεγχο της αρτιότητας οικοδομησιμότητας, αφού προϋπόθεση είναι τουλάχιστον ένα από τα οικόπεδα που συνενώνονται να είναι άρτιο και οικοδομήσιμο κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του προαναφερόμενου νόμου.

    Τι ισχύει με το περιβαλλοντικό τέλος

    Η δεύτερη εγκύκλιος, που εξέδωσε ο κ. Μπακογιάννης, παρέχει διευκρινίσεις σχετικά με τον υπολογισμό του αντισταθμιστικού περιβαλλοντικού τέλους υπέρ του Πράσινου Ταμείου στην έκδοση οικοδομικών αδειών σε εκτός σχεδίου οικόπεδα. Ο γενικός γραμματέας του ΥΠΕΝ ζητεί από τις υπηρεσίες δόμησης ενιαία εφαρμογή των διατάξεων για τον υπολογισμό του τέλους, καθώς το τελευταίο διάστημα έχουν κατατεθεί πολλά ερωτήματα και διαφορετικές απόψεις από τις κατά τόπους αρμόδιες για την εφαρμογή της πολεοδομικής νομοθεσίας υπηρεσίες. Συγκεκριμένα, το προβλεπόμενο τέλος υπέρ του Πράσινου Ταμείου, που χρηματοδοτεί δράσεις στις εκτός σχεδίου περιοχές ως αντιστάθμισμα στην επιβάρυνση
    του περιβάλλοντος, είναι ύψους 5% επί του κόστους του συμβατικού προϋπολογισμού του έργου της οικοδομικής άδειας ή 5%ο στην περίπτωση που γίνεται χρήση αναλυτικού προϋπολογισμού. Επιβάλλεται μόνο στα οικόπεδα τα οποία εμπίπτουν σε περιοχές που στερούνται οποιουδήποτε σχεδιασμού.

    Το τέλος καταβάλλεται σε όλες τις περιπτώσεις κατασκευών για τις οποίες εκδίδεται οικοδομική άδεια, ανεξαρτήτως εάν με αυτές δημιουργείται επιφάνεια δόμησης ή όχι. Αντίθετα, δεν ζητείται σε περιπτώσεις αδειοδότησης οικοδομικών εργασιών η εκτέλεση των οποίων προϋποθέτει την έκδοση Εγκρισης Εργασιών Δόμησης Μικρής Κλίμακας.

    Εξαίρεση

    Σημειώνεται ότι για τα οικόπεδα εκτός σχεδίου που βρίσκονται εντός περιοχών Natura, καθώς επίσης και για εκείνα που βρίσκονται εντός της ζώνης των 800 μ. αλλά δεν καταλαμβάνονται από τις ευνοϊκές διατάξεις του Π.Δ. της 6ης/12/82, με αποτέλεσμα να εμπίπτουν στις διατάξεις της εκτός σχεδίου δόμησης, καταβάλλεται το απαιτούμενο τέλος σε περίπτωση εκτέλεσης οικοδομικών εργασιών για τις οποίες απαιτείται έκδοση οικοδομικής άδειας.

    «Στις περιπτώσεις που συντάσσεται για ένα έργο συνολικός προϋπολογισμός, αποτελούμενος από αναλυτικό και συμβατικό προϋπολογισμό, καταβάλλεται το μεγαλύτερο τέλος, όπως προκύπτει συγκριτικά από τον υπολογισμό επί του συμβατικού και από τον υπολογισμό επί του αναλυτικού και εντός των ορίων του κατώτερου ποσού, το οποίο δεν μπορεί να υπολείπεται των 250 ευρώ, και του ανώτερου ποσού, το οποίο δεν υπερβαίνει τα 5.000 ευρώ» καταλήγει η εγκύκλιος του γενικού γραμματέα Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος.

     

    ΠΗΓΗ Από τον Β. Παπακωνσταντόπουλο

    • Upvote 1
    Link to comment
    Share on other sites




    Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

    Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

    Δημιουργία λογαριασμού

    Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

    Εγγραφή νέου λογαριασμού

    Σύνδεση

    Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

    Συνδεθείτε τώρα

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.