Πράσινο φως για την εισαγωγή νέων «μεταλλαγμένων» στην ΕΕ

Για να μη τρελαθούμε και τελείως, αυτός που φυλακίστηκε επειδή μάζευε νερό, δεν είχε μια στέρνα που γέμιζε από τα λούκια της ταράτσας (που κι αυτή στην ελλάδα θέλει άδεια), Πολεοδομική μόνο αλλά παράνομη τεχνητή λίμνη με ιχθυοκαλλιέργειες και βάρκες σε αγρόκτημα 1700 στρεμμάτων! Δεν τιμωρήθηκε όμως για παράνομες ιχθυοκαλλιέργειες. Σε μια τόσο μεγάλη έκταση οι τυχόντες υδατικοί πόροι δεν είναι δικοί σου, Σε 10 Πολιτείες των ΗΠΑ έχει απαγορευτεί παντελώς η συλλογή κάθε μορφής και ποσότητας ομβρίων υδάτων διότι τα σχετικά υδραυλικά έργα για την εκμετάλλευσή τους έχουν περιβαλλοντικές επιπτώσεις που υπερβαίνουν τα όρια της ιδιοκτησίας σου. Έλα τώρα...

Να μην το χοντρύνω:

http://www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=PKg27TGwYMQ%3D&tabid=508&language=el-GR

1. Όσοι θεμελιώνουν δικαίωμα χρήσης νερού σύμφωνα με το άρθρο 1 της παρούσας, υποχρεούνται να ζητήσουν την έκδοση άδειας χρήσης νερού για υφιστάμενα δικαιώματα χρήσης νερού, σύμφωνα με τις διαδικασίες της παρούσας, μέχρι 17 Δεκεμβρίου 2012.

Δεν μιλάμε απλά για γεώτρηση που καταστρέφει τον υδροφόρο ορίζοντα αλλά για οποιοδήποτε δικαίωμα χρήσης...Θα πάρουμε άδεια μέχρι και για τα πηγάδια του κάθε κτήματος...Που ξανακούστηκε. Σε λίγο θα πρέπει να βγάζουμε και άδειες για κολύμπι στη θάλασσα . 

Διυλιζουν το κουνουπι (το πηγαδια του παππου που ποτιζει τα δεντρα και τις κοτες)

και καταπινουν την καμηλα (μεγαλες βιομηχανιες που ξοδευουν τεραστιες ποσοτητες νερου, μολυνουν τον υδροφορο οριζοντα κτλ κτλ βλεπε οινοφυτα)

καταλαβαίνω τι θέλετε να πείτε, αλλά ακόμα και το πηγάδι του παππού και γενικά η γεωργία καλό θα είναι να υπόκειται σε κάποιο έλεγχο γιατί γίνονται μεγάλες καταχρήσεις.

και τι ακριβώς εννοούν στην αμερική ότι απαγορεύεται η συλλογή ύδατος? πότε θεωρείται ότι κάνεις συλλογή ύδατος?

εμείς βέβαια εδώ στην ελλάδα έχουμε πρόστιμο διαβίωσης ακόμα και χωρίς να μαζεύουμε νερά. Τι κι αν κάνεις οικονομία ανακυκλώνοντας τα βοθρολύματά σου ή τρώγοντας αυγά και ντομάτες δικής σου παραγωγής, θα πληρώσεις κάποιους ελάχιστους φόρους για να βγάλει το κράτος όσα δεν έβγαλε από το φπα της συναλλαγής που δεν έγινε...

Κανένας νόμος δεν αποκαλύπτει τις προθέσεις του εξ αρχής. Την ουσία του νόμου τη βλέπεις όταν εφαρμόζεται. Η ΕΥΔΑΠ λοιπόν εδώ με κρατική απόφαση έλαβε στην ιδιοκτησία της όλο τον υδροφόρο ορίζοντα της Πελοποννήσου. Δλδ η εν λόγω εταιρεία δεν θα ζητάει από εδώ και στο εξής να της πληρώνουμε μόνο τη συλλογή τη διύλιση τη μεταφορά και τη διανομή του νερού αλλά ΟΛΟ το νερό. Αν αναρωτηθεί κάποιος το γιατί - μπορεί, τελείως καλοπροαίρετα όπως εσύ - ν' απαντήσει ότι το κράτος (που είμαστε όλοι - μοιάζει με ανέκδοτο) νοιάζεται για τη σωστή περιβαλλοντική διαχείριση των πόρων όλων των Ελλήνων. Ναι αλλά...η ΕΥΔΑΠ με βάση τα μνημόνια έχει μπει σε πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης και έχουν εμφανιστεί ήδη οι μνηστήρες!!!!!!

Άρα ΟΛΟΣ ο υδροφόρος ορίζοντας περνάει σε ιδιώτες. Μα και στις ΗΠΑ τα πάντα είναι ιδιωτικά ακόμη οι εταιρείες ύδρευσης εδώ και πολλά χρόνια, εκ γενετής θα έλεγα. Άρα τι να εννοήσουμε τώρα, ότι ανατίθεται σε κερδοσκόπο ιδιώτη η περιβαλλοντική διαχείριση των υδάτινων πόρων για λογαριασμό των Αμερικανών πολιτών και αργότερα των Ελλήνων;   

Και για να μην αφήνω απορίες λέω ότι ο Σόρος, ο Ροκφέλερ και ο κάθε ένας από δαύτους σκέπτεται απλά ως κερδοσκόπος. Σου λέει: Αν ο καθένας συλλέγει όμβρια και ποτίζει ή ανοίγει ένα πηγάδι στο κτήμα του και υδρεύεται το 'κλεισα εγώ το μαγαζί... 

Μα και τώρα όλο το νερό δε το πληρώνουμε? Αυτό δε το κατάλαβα.

Όχι. Πληρώνουμε το πόσιμο νερό και σε περιπτώσεις άρδευσης τις αρδευτικές επενδύσεις που συνήθως υπάγονται στους Ο.Τ.Α. Το αν θέλω εγώ να πιω νερό απ το ποτάμι ή να ποτίσω απ' το πηγάδι δεν τους απασχολεί. 

Το ίδιο ακριβώς θα συμβεί και στο χώρο των μεταλλαγμένων. Θα επιβάλλουν τέτοια νομοθεσία σε λίγα χρόνια που μπροστά της ο codex Alimentarious θα φαντάζει εικονογραφημένο κλασικό του Ντίσνεϊ. Μακροχρόνιος στόχος τους είναι η απαγόρευση ακόμη και της ιδιωτικής καλλιέργειας με άλλους σπόρους εκτός από τους δικούς τους. Όπως ο δούλος της Ρώμης που δεν είχε τη δυνατότητα να καλλιεργεί για λογαριασμό του τη γη, το δικαίωμα αυτό και με προϋποθέσεις το κέρδισε αιώνες μετά, εμείς προχωρούμε σε μια "επιστημονική" τροφική υποδούλωση στις ιδιωτικές εταιρείες μεταλλαγμένων.    

Όχι. Πληρώνουμε το πόσιμο νερό και σε περιπτώσεις άρδευσης τις αρδευτικές επενδύσεις που συνήθως υπάγονται στους Ο.Τ.Α. Το αν θέλω εγώ να πιω νερό ή να ποτίσω απ το ποτάμι ή το πηγάδι δεν τους απασχολεί.    

Δηλαδή δικαιούται ο καθένας να κάνει μια εκτροπή στο ποτάμι και να το περάσει από τα χωράφια του?

Όχι. Για οποιαδήποτε έργα που επεμβαίνουν στο φυσικό περιβάλλον (αντιπλημμυρικά, εκτροπές, αρδευτικά κανάλια, αρτεσιανά, γεωτρήσεις κλπ ) ή επιφέρουν ζημίες σε γειτονικά κτίρια ή σε γειτονικά αρτεσιανά θέλει άδεια από το κράτος ή τους ΟΤΑ, (ΑΠ 646/69 και 1479/88, Ν. 1739/87 και  ΠΔ 256/11.5.1989). 

Εγώ μιλάω για το αποκλειστικό δικαίωμα της χρήσης του νερού που υπάρχει ήδη στο ακίνητό σου ή το δικαίωμά σου να συλλέγεις όμβρια. 

Υ.Γ. Διόρθωσα και το #17 που πιθανόν να δημιούργησε την παρεξήγηση.

Αυτό είναι το διαχρονικό πρόβλημα διαχείρισης υδατικών πόρων: σε ποιόν ανήκει το νερό? σ' αυτόν που κατέχει το έδαφος στο οποίο βρίσκεται στιγμιαία μια ποσότητα ύδατος ή σε όλους, δεδομένου ότι τα νερά δεν είναι στάσιμα, αλλά υπόκεινται στον υδρολογικό κύκλο?  το νερό που βρίσκεται στο υπέδαφος της ιδιοκτησίας μου είναι δικό μου ή ανήκει σ' αυτόν που ανήκει το πεδίο αναπλήρωσης? και το νερό που έβρεξε στο πεδίο αναπλήρωσης ανήκει σ' αυτόν που ανήκει το πεδίο αναπλήρωσης ή σε αυτόν που ανήκει η επιφάνεια από την οποία εξατμίστηκε?

μια προσέγγιση είναι να πεις ότι κατά το πέρασμα ενός όγκου από το όριο δύο ιδιοκτησιών (ακόμα και οι υδρατμοί) συνιστά εμπορική πράξη και πρέπει να πληρώσεις στον προηγούμενο. η άλλη άποψη είναι ότι το νερό σαν υλικό ανήκει σε συγκεκριμένο ιδιοκτήτη, όπου κι αν βρίσκεται, ακόμα και μέσα στα κύτταρά μας!

στην πράξη ακολουθούμε τη δεύτερη άποψη, ότι δηλαδή το νερό σαν υλικό ανήκει σε συγκεκριμένο ιδιοκτήτη, συνήθως το κράτος (στο οποίο εξ άλλου ανήκουν και τα πάντα - γι' αυτό λέγεται και κράτος), αλλά υπάρχει μια ελευθερία στη χρήση του από τον οποιοδήποτε, εφόσον αυτή δε διαταράσσει ποσοτικά και ποιοτικά τον υδρολογικό κύκλο και τις επεμβάσεις που έχει κάνει σ' αυτόν ο ιδιοκτήτης του νερού. Και από κει προκύπτουν κανόνες που σε εμποδίζουν να αλλάξεις αυθαίρετα την κάλυψη και τη χρήση της γης σου (γιατί αλλάζουν τα χαρακτηριστικά διήθησης), σε εμποδίζουν να αντλήσεις υπερβολικές ποσότητες από τα πηγάδια και τέλος σε εμποδίζουν να ρίξεις ανεξέλεγκτα τα απόβλητά σου για να μη χαλάσεις την ποιότητα του αποδέκτη.

Η προϋπόθεση να μην αλλάξεις τη χρήση γης, μπορεί να ερμηνευθεί και σαν απαγόρευση της συλλογής ύδατος. Αν η ποσότητα είναι υπολογίσιμη αυτομάτως μετατρέπεσαι σε παραγωγό ύδατος και θα πρέπει να ισχύει ότι και για τους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες. Το ερώτημα είναι από ποιά ποσότητα και πάνω θεωρείσαι παραγωγός ύδατος? Το φωτοβολταϊκό που έχει το κομπιουτεράκι μου δε θέλει άδεια, ούτε και ένα βαρέλι που μαζεύει βρόχινο νερό από τα λούκια. Αλλά αν έχω μια εγκατάσταση φωτοβολταϊκών μεγάλης ισχύος, που είναι εμπορεύσιμη, χρειάζεται άδεια η οποία μπορεί και να μη μου δοθεί. Το ίδιο δε πρέπει να ισχύσει και για την κατασκευή μιας μεγάλης στέρνας, πηγαδιού κλπ? Ή για μια σημαντική γεωργική παραγωγή?

Αυτό είναι το διαχρονικό πρόβλημα διαχείρισης υδατικών πόρων: σε ποιόν ανήκει το νερό? 

Πράγματι αυτό είναι ένα πρόβλημα παλαιό που ενδέχεται να μας απασχολήσει εντονότερα στο μέλλον καθώς οι κλιματολογικές συνθήκες δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο.

Θα πει κάποιος τι σχέση έχουν οι υδάτινοι πόροι με τα μεταλλαγμένα;

...Πριν μερικούς μήνες είχε γίνει απόπειρα να συζητηθεί το θέμα των μεταλλαγμένων εδώ: 

http://www.michanikos.gr/topic/41854-mεταλλαγμένοι-σπόροι-σπόροι-του-θανάτου/?p=758561

από τον συνάδελφο @ΚΑΝΕ

Αν δείτε το video στην αρχή - αρχή θα διαβάσετε την διαφήμιση της MONSANTO: "Τι θα λέγατε για μεγαλύτερη σοδειά; Καλύτερη αξιοποίηση της βροχής; Διατήρηση των υδάτινων πόρων προσέχοντας καλύτερα το περιβάλλον;"     

Και φυσικά αυτό το διαφημιστικό σποτάκι θα το δείτε και αλλού με διάφορες παραλλαγές π.χ. "με ασφαλή τρόπο λύνουμε παγκοσμίως το πρόβλημα του επισιτισμού διαφυλάσσοντας του φυσικούς πόρους" κλπ.

Το θέμα είναι ότι οι σπόροι αυτοί που κατά καιρούς επινοούν οι εταιρείες γ.τ.κ. είναι προϊόντα έρευνας κάποιων ετών είναι δλδ επένδυση και οι εταιρείες αυτές δεν σκοπεύουν να πετάξουν τα χρήματά τους και τα μελλοντικά κέρδη τους. Άρα το θέμα της αποδοχής ή μη των μεταλλαγμένων σπόρων που σερβίρεται πάρα πολύ ωραία με τη "σωτηρία" του περιβάλλοντος δεν είναι μια απλή επιστημονική διαμάχη αλλά θέλει πάρα πολύ μεγάλη προσοχή και ενημέρωση. Όπως είπε πιο πάνω και ο @Ήρωνας πρέπει να ξέρουμε το τίμημα.