Στην τελική ευθεία για την τιμολόγηση του νερού

Κανόνες για την τιμολόγηση και την κοστολόγηση του νερού για όλες τις χρήσεις (ύδρευση, άρδευση, βιομηχανία κ.ά.), θα πρέπει να έχει θεσπίσει η χώρα μας έως τις αρχές του ερχόμενου φθινοπώρου. Σύμφωνα με την οδηγία πλαίσιο για το νερό (2000/60/ΕΚ) η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει συνυπολογίσει στο κόστος του νερού, τις δαπάνες για τις υποδομές μεταφοράς και τη συντήρησή τους, καθώς και το κόστος για το περιβάλλον.

Όπως αναφέρεται σε έγγραφο της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων (17/3/2016), το οποίο κατατέθηκε από τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Γιάννη Τσιρώνη στη Βουλή, η Διεύθυνση Σχεδιασμού και Διαχείρισης Υπηρεσιών Ύδατος έχει υποβάλει στη Γνωμοδοτική Επιτροπή Υδάτων (ΓΕΥ), την εισήγησή της, σχετικά με τους κανόνες για την κοστολόγηση και τιμολόγηση των υπηρεσιών ύδατος, ανάλογα με τη χρήση του.

Στην εισήγηση περιλαμβάνονται και τα μέτρα βελτίωσης των υπηρεσιών ύδατος. Το σχετικό κείμενο, σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στο έγγραφο της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων, βρίσκεται υπό επεξεργασία. Μετά την ενσωμάτωση των όποιων παρατηρήσεων θα υποβληθεί στη συνέχεια για έγκριση στην Εθνική Επιτροπή Υδάτων. Η θεσμοθέτηση ενός νέου πλαισίου τιμολόγησης αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση.

Αιρεσιμότητα για χρηματοδότηση η τιμολόγηση

Αξίζει να επισημανθεί ότι στο πλαίσιο του νέου Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014 - 2020, η διαμόρφωση κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης του νερού άρδευσης αποτελεί «αιρεσιμότητα» προκειμένου να χρηματοδοτηθούν έργα αξιοποίησης υδάτων (π.χ. εγγειοβελτιωτικά). Όπως αναφέρει στην απάντησή του στο ερώτημα του βουλευτή του Ποταμιού κ. Σπύρου Δανέλλη, ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Μάρκος Μπόλαρης, η χώρας μας οφείλει έως και τον Σεπτέμβριο του 2016 να έχει ικανοποιήσει την εν λόγω αιρεσιμότητα για να λάβει την αντίστοιχη χρηματοδότηση.

Όσον αφορά στο αρδευτικό νερό, σήμερα ισχύουν διαφορετικοί (ή καθόλου) κανόνες σε κάθε περιοχή της χώρας. Σύμφωνα με την Οδηγία 2000/60/ΕΚ, στην τιμολόγηση θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, το χρηματοοικονομικό κόστος (κατασκευή, λειτουργία και συντήρηση υποδομών), το κόστος του υδάτινου πόρου και το περιβαλλοντικό κόστος.

Σήμερα, ελάχιστοι φορείς (Γενικοί Οργανισμού Εγγείων Βελτιώσεων, ΔΕΗ) ακολουθούν σύγχρονα συστήματα καταγραφής του χρηματοοικονομικού κόστους του αρδευτικού νερού. Στους Τοπικούς Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων δεν καταγράφεται το πραγματικό κόστος του νερού και δεν ακολουθούνται συγκεκριμένες αρχές για την τιμολόγησή του.

Πηγή: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=787294