Σύγκριση επιδόσεων ανακύκλωσης των δήμων της Αττικής

Ακρως αποκαλυπτική ήταν η έκθεση για το λειτουργικό κόστος του ΕΔΣΝΑ που περιλαμβάνει εκτός των άλλων και πλήρη πίνακα των απορριμμάτων που φτάνουν στον Χυτά της Φυλής από το Δήμο. 

Σύμφωνα με την έκθεση βλέπουμε ένα πρώτο δείγμα της προσπάθειας μείωσης των απορριμμάτων που κατάφεραν να έχουν οι δήμοι από το 2016 στο 2017. Σύμφωνα με αυτόν τον πίνακα αξιοσημείωτες ήταν οι μειώσεις που πέτυχαν οι Δήμοι Κυθήρων (-71%), Φυλής (-24%), Βριλησσίων (-12,5%), Π. Φαλήρου (-11%), Αμαρουσίου (-10,2%), Ωρωπού (9,8%), Αιγάλεω (-9,7%) και Αγίου Δημητρίου (-9,6%). 

Αντίθετα οι δήμοι Δήμοι Σαρωνικού, Μαρκοπούλου και Κρωπίας, δείχνουν να έχουν μεγάλο πρόβλημα. Βέβαια ο πίνακας αυτός είναι ενδεικτικός μιας ετήσιας προσπάθειας που έγινε  όταν η μείωση των απορριμμάτων κατά μέσω όρο στην Αττική ήταν της τάξεως του -3%. 

Επίσης βέβαια παίζει μεγάλο ρόλο και η κατάσταση που βρίσκονται οι δήμοι και τα περιθώρια μείωσης που έχουν αν και το 3% γενικά για την Αττική σε μια προσπάθεια από το 5% να φτάσουμε στο 50% είναι μάλλον απογοητευτική γενικώς.

Ομως το myota.gr προχώρησε και σε μια ακόμη σύγκριση διαιρώντας τα κιλά που φτάνουν στον ΧΥΤΑ της Φυλής δια τον αριθμό των κατοίκων ανά δήμο. Κάτι που θα έπρεπε να γίνεται και σε επίσημο επίπεδο για να βλέπει η κάθε δημοτική αρχή δυνατότητες και επιδόσεις. Εδώ βλέπουμε μια άλλη εντελώς διαφορετική κατάταξη. Παίζει βέβαια ρόλο και το επίπεδο διαβίωσης των κατοίκων, αλλά όπως θα δούμε υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που το διαψεύδουν. 

Στο σύνολο της Αττικής τα σκουπίδια που φτάνουν στον ΧΥΤΑ της Φυλής μετά τις εκτροπές για ανακύκλωση είναι κατά μέσο όρο 476,19 κιλά.
Εδώ βλέπουμε ότι το Π. Φάληρο και το Μαρούσι που στον προηγούμενο πίνακα διακρίθηκαν για τις ετήσιες επιδόσεις τους, γενικώς δεν τα καταφέρνουν  στην ανακύκλωση καθώς 712,36 και 655,92 κιλά ανά κάτοικο, αντίστοιχα βρίσκονται πολύ πάνω από το μέσο όρο της Αττικής. Και δεν μπορούμε να επικαλεστούμε το επίπεδο διαβίωσης των κατοίκων διότι αυτό δεν είναι και πολύ ψηλότερο της Αγίας Παρασκευής, των Βριλησσίων και της Πεύκης που έχουν αντίστοιχα 397,58 κ/κ, 404,12κ/κ και 411,19 κ/κ, μπορούμε να επικαλεστούμε και το αντίθετο θα λέγαμε.
Να σημειώσουμε την ψευδαίσθηση που δημιουργεί ο πίνακας στο θέμα της Ηλιούπολης. καθώς βρίσκεται μεν στην 7η θέση στην Αττική μια πάρα πολύ καλή επίδοση βεβαίως με ένα επίπεδο διαβίωση αρκετά υψηλό στην Αττική, αλλά ο Δήμος Ηλιούπολης κάνει μόνος του την ανακύκλωση των πράσινων απορριμμάτων με κάθετη παραγωγή κομποστοποίησης που μάλλον τον φέρνει στην πρώτη θέση αφού ο τεράστιος αυτός όγκος δεν φαίνεται πουθενά. Η Ηλιούπολης είναι από τους δήμους με το περισσότερο σε όγκο πράσινο, σε πάρκα και πλατείες και διαθέτει και δύο φυτώρια που παράγουν συνεχώς φυτά που φυτεύονται. 

Απο εκεί και πέρα οι πρωτοπόροι βέβαια δήμοι είναι οι Νίκαιας Αγίου Ιωάννη του Ρέντη, Αχαρνών, Γαλατσίου, Βύρωνος, Ζωγράφου, Ηλιούπολη, Αγία Βαρβάρα, Νέα Σμύρνη που φαίνεται ότι πρέπει να αποτελέσουν μοντέλα γενικότερα προς εξέταση καθώς δείχνουν το δρόμο στο πως τα καταφέρνουν. Ο ΕΔΣΝΑ θα έπρεπε να κάνει μια μελέτη στο σημείο αυτό και να υποδείξει μοντέλα διαχείρισης.

Να τονίσουμε ότι η μέτρηση έγινε με το τονάζ που φτάνει στο ΧΥΤΑ δηλαδή δεν περιλαμβάνει μέσα αυτά που κλέβονται από τους πλανώδιους γιατί και αυτά πάνε στην ανακύκλωση. Οπότε σ΄αυτό το σημείο η μέτρηση είναι ακριβής πολύ περισσότερο απ’ ότι στα ΚΔΑΥ.

Κατά την απόψή μας σημείο αναφοράς πρέπει να είναι και η Αθήνα που έχει τις πιο βεβαρημένες χρήσεις, όλα τα επίπεδα διαβίωσης, πολλούς διερχόμενους και πολλά περιθώρια ανακυκλώσιμου υλικού. Οποιος δήμος βρίσκεται κοντά στο 445,16 κιλά ανά κάτοικο και πάνω, πρέπει να καταβάλει μεγάλες προσπάθειες στο θέμα της ανακύκλωσης καθώς το τέλος υποδοχής στον ΧΥΤΑ που αυξήθηκε, μειώνει και την δυνατότητα επενδύσεων από για την καθαριότητα που αντλείται από τα τέλη. Ενα τρανταχτό παράδειγμα είναι ο Δήμος της Κηφισιάς που πληρώνει 1.748.868 ευρώ στον ΧΥΤΑ. Αν η Κηφισιά έπεφτε στα επίπεδε της Αγίας Παρασκευής ή των Βριλησσίων και της Ηλιούπολης επειδή και αυτή έχει πολύ πράσινο, θα μπορούσε να εξοικονομήσει μέχρι και 800.000 ευρώ ετησίως. Φανταστείτε πόσες επενδύσεις στην καθαριότητα θα μπορούσαν να γίνουν με 800.000 ευρώ το χρόνο. Με χαμηλότερα ποσά ακριβώς το ίδιο ισχύει με τους μισούς δήμους της Αττικής.