Ταχύτατη απώλεια πάγου στη Γροιλανδία: Σχεδόν το 96% του πάγου έλιωσε κάποια στιγμή το 2019

Μια νέα επιστημονική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο έγκριτο περιοδικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γεωεπιστημών “Cryosphere” αποκαλύπτει την ταχύτατη απώλεια πάγου το καλοκαίρι του 2019 λόγω της ζώνης υψηλών πιέσεων στο εσωτερικό της Γροιλανδίας που δεν λαμβάνεται υπόψη από τα κλιματικά μοντέλα.

Το στρώμα του πάγου έλιωσε με ρυθμό ρεκόρ το 2019, πολύ πιο γρήγορα από τον μέσο όρο των προηγούμενων δεκαετιών (Εικόνα). Οι αριθμοί έχουν δείξει ότι μόνο τον Ιούλιο το επιφανειακό στρώμα πάγου μειώθηκε κατά 197 γιγατόνους - ισοδύναμο με περίπου 80 εκατομμύρια πισίνες Ολυμπιακών διαστάσεων.

Στην έρευνα, οι επιστήμονες εξέτασαν τα επίπεδα τήξης με περισσότερες λεπτομέρειες, αποκαλύπτοντας τα βαθύτερα αίτιά της. Όπως σημειώνει η επιστημονική ομάδα, οι συνθήκες υψηλής ατμοσφαιρικής πίεσης διήρκησαν 63 από τις 92 καλοκαιρινές ημέρες το 2019, σε σύγκριση με έναν μέσο όρο μόλις 28 ημερών για την περίοδο των ετών μεταξύ 1981 και 2010.

Η μελέτη επίσης αναφέρει ότι τα κλιματικά μοντέλα της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) δεν λαμβάνουν υπόψιν τέτοιες ασυνήθιστες συνθήκες. Εάν αυτές οι ζώνες υψηλής πίεσης προσλάβουν κανονικό, ετήσιο χαρακτήρα, η μελλοντική τήξη θα μπορούσε να είναι διπλάσια από την προβλεπόμενη, με σοβαρότατες συνέπειες για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Οι επικρατούσες ατμοσφαιρικές συνθήκες ήταν απίθανο να έχουν επηρεαστεί από τη φυσική κλιματική μεταβλητότητα, αλλά θα μπορούσαν να οφείλονται στην παγκόσμια θέρμανση.

Μεταξύ των ευρημάτων τους οι ερευνητές, ανέφεραν ότι σχεδόν το 96% του πάγου υπέστη τήξη κάποια στιγμή το 2019, σε σύγκριση με το μέσο όρο -μόνο 64% μεταξύ 1981 και 2010. Με τη χρήση σχετικών μοντέλων, διαπίστωσαν επίσης ότι περίπου 560 γιγατόνοι απορροής νερού από την τήξη, δημιουργήθηκαν το καλοκαίρι του 2019.

Το ισοζύγιο επιφανειακής μάζας -η ποσότητα πάγου που «κέρδισε» το στρώμα πάγου από τη βροχή και τις χιονοπτώσεις μείον την ποσότητα που έχασε μέσω της απορροής και της εξάτμισης του νερού- βρέθηκε μόνο 54 γιγατόνοι το χρόνο- περίπου 320 γιγατόνοι το χρόνο χαμηλότερο από το μέσο όρο των προηγούμενων δεκαετιών, και η μεγαλύτερη μείωση στα χρονικά.