Υπό προστασία τίθενται 15 μικροί υγρότοποι της Αττικής

Απαγόρευση δόμησης και κάθε οχλούσας δραστηριότητας σε 15 μικρούς υγρότοπους της Αττικής επιβάλλει το υπουργείο Περιβάλλοντος. Πρόκειται για τους υγρότοπους που είχαν χαρακτηριστεί από το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας «πρώτης προτεραιότητας» και για τον λόγο αυτό έπρεπε να ληφθούν ειδικότερα μέτρα για την προστασία τους. Οι συγκεκριμένοι υγρότοποι έχουν μεγάλη σημασία, γιατί αποτελούν μικρές και ιδιαίτερα ευαίσθητες «νησίδες» βιοποικιλότητας, στην πιο πολυπληθή περιοχή της χώρας.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινή», η διάταξη συμπεριελήφθη στον ν. 4559/18 και αφορά τις εκβολές του Ασωπού και του ρέματος Ραφήνας, τις λιμνοθάλασσες Ωρωπού και Ψήφτας Μεθάνων, τα παράκτια έλη Αγίων Αποστόλων, Μπρέξιζας, Λούτσας - Αρτέμιδας, Ψάθας Βιλίων, Βραυρώνας, Λεγρενών, Αλυκών Αναβύσσου, τον παράκτιο υγρότοπο Αγίου Νικολάου και τα ρέματα Κερατέας, Ερασίνου και Πύργου Βραυρώνας. Σύμφωνα με τον νόμο, στις περιοχές αυτές «απαγορεύονται η δόμηση, η επιχωμάτωση, η άσκηση οχλουσών δραστηριοτήτων και κάθε είδους δραστηριότητα που υποβαθμίζει την οικολογική τους κατάσταση, καθώς και η έκδοση αδειών δόμησης».

Η προστασία αυτών των μικρών περιοχών είναι ιδιαίτερα σημαντική. «Οι μικροί υγρότοποι έχουν σημασία όλο τον χρόνο, ακόμη κι αν “στεγνώνουν” το καλοκαίρι, όπως π.χ. τα Λεγρενά», εξηγεί στην εφημερίδα ο Λευτέρης Σταυράκος, συνεργάτης της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας. «Την άνοιξη, οπότε οι περιοχές αυτές πλημμυρίζουν, είναι... σαν ΣΕΑ για τα πουλιά. Τα μεταναστευτικά είδη ταξιδεύουν την εποχή αυτή από τη Βόρεια Αφρική (όπου τα κυνηγούν ανελέητα, γίνεται πραγματικό μακελειό), διασχίζουν τη Μεσόγειο (όπου αντιμετωπίζουν πλήθος κινδύνων) και φθάνουν στην ηπειρωτική Ευρώπη. Ενα μέρος αυτών κάνει την πρώτη του στάση στην Αττική, για να ξεκουραστεί, να τραφεί και να ανακτήσει δυνάμεις προτού συνεχίσει το ταξίδι. Κάποια πουλιά, μάλιστα, ενδέχεται να κάνουν τις φωλιές τους εκεί. Εχουμε καταγράψει περισσότερα από 200 είδη μεταναστευτικών πουλιών που περνούν από τους αττικούς υγρότοπους».

Η ιδιαιτερότητα των συγκεκριμένων υγροτόπων είναι ότι δέχονται μεγάλες πιέσεις, ακριβώς επειδή βρίσκονται στον πολυπληθέστερο νομό της χώρας. «Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Ο υγρότοπος της Αρτέμιδας βρίσκεται στην παραλία του Αγίου Νικολάου, η οποία είναι ιδιαίτερα δημοφιλής το καλοκαίρι. Οι περισσότεροι αγνοούν την ύπαρξή του. Κάποιοι, όμως, βάζουν δίχτυα, με σκοπό να πιάσουν ψάρια. Αλλοι κυνηγούν πουλιά, κι ας είναι ελάχιστη η έκτασή του. Πολλοί πηγαίνουν τα σκυλιά τους βόλτα εκεί ή βάζουν ταΐστρες για αδέσποτα. Αυτή είναι μια ιδιαίτερα σημαντική απειλή γιατί τα σκυλιά κυνηγούν για παιχνίδι τα πουλιά, που είναι ήδη εξαντλημένα και τα διώχνουν. Αρκετά παλαιότερα, κάποιοι δήμαρχοι ήθελαν να τον μπαζώσουν όλο, ευτυχώς τώρα έχουν σταματήσει. Δυστυχώς, αυτή η εικόνα επαναλαμβάνεται στους περισσότερους μικρούς υγρότοπους, που είναι πολύ ευαίσθητες νησίδες βιοποικιλότητας».

Στην Αττική, από ειδικό πλαίσιο προστασίας διέπονται ο υγρότοπος στον Σχινιά (μέσα στο Εθνικό Πάρκο) και του Βουρκαρίου στα Μέγαρα.