Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1507 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      GTnews

      Ακραία ζέστη, εκτεταμένη ξηρασία, καύσωνες που έσπασαν όλα τα ρεκόρ, «ατελείωτες» ώρες ηλιοφάνειας, απελπιστική ανομβρία, «ισχυρό θερμικό στρες» και Megafires: η έκθεση της Υπηρεσίας Κλιματικής Αλλαγής-Copernicus (C3S) της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το κλίμα το 2022, κρούει το καμπανάκι του κινδύνου. Στην ουσία, τα βασικά συμπεράσματα της έκθεσης, συμπυκνώνουν όλα όσα οι περισσότεροι Ευρωπαίοι πολίτες έμαθαν με βίαιο τρόπο το περασμένο καλοκαίρι.
      Ειδικότερα, σύμφωνα με την έκθεση, το περσινό καλοκαίρι ήταν το θερμότερο που έχει καταγραφεί ποτέ στην ιστορία της Ευρώπης. Οι κάτοικοι της Νότιας Ευρώπης έζησαν από 70 έως και 100 ημέρες καύσωνα. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι θερμοκρασίες ξεπέρασαν για πρώτη φορά τους 40 βαθμούς Κελσίου.
      Η πρωτοφανής ζέστη συνδυάστηκε με τις λιγοστές βροχοπτώσεις, με αποτέλεσμα μια εκτεταμένη ξηρασία, η οποία επηρέασε περισσότερο από το ένα τρίτο της Γηραιάς Ηπείρου. Έτσι, το 2022 ήταν και το πιο ξηρό έτος που έχει καταγραφεί ποτέ στην Ευρώπη. Μάλιστα, οι ροές σε σχεδόν τα δύο τρίτα των ποταμών, ήταν χαμηλότερες από τον μέσο όρο.

      Αποτύπωση των ρεκόρ που καταρρίφθηκαν το 2022 σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης- Η Ελλάδα βίωσε ένα ηπιότερο καλοκαίρι σε σχέση με πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

      Παράλληλα, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τις καλοκαιρινές πυρκαγιές ήταν οι υψηλότερες των τελευταίων 15 ετών, με ορισμένες χώρες να καταγράφουν τους υψηλότερους αριθμούς τα τελευταία 20 χρόνια. Λίγους μόλις μήνες αργότερα, οι ευρωπαϊκές Άλπεις θα έχαναν ποσότητες ρεκόρ πάγου από τους παγετώνες τους.
      Συνολικά, η Ευρώπη βίωσε το δεύτερο θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί ποτέ, με τη θερμοκρασία να αυξάνεται με διπλάσιο ρυθμό από τον παγκόσμιο μέσο όρο, ταχύτερα από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη ήπειρο. Τα τελευταία πέντε χρόνια, η μέση θερμοκρασία ήταν κατά 2,2 βαθμούς Κελσίου υψηλότερη από ό,τι στην προβιομηχανική εποχή.
      Ελλάδα: Οι «τυχεροί» του περασμένου καλοκαιριού
      «Η χώρα μας ήταν η εξαίρεση σε αυτές τις θερμοκρασίες-ρεκόρ που σημειώθηκαν στη Δυτική Ευρώπη», εξηγεί στην «Κ» ο μετεωρολόγος και διευθυντής ερευνών στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, Κωνσταντίνος Λαγουβάρδος.
      Προσθέτει ότι «σε Αιγαίο, Κυκλάδες και Κρήτη είχαμε μάλιστα αρκετά ενισχυμένους βοριάδες, με διάρκεια, κάτι το οποίο έριξε κατά πολύ τις θερμοκρασίες. Και την ίδια περίοδο υπήρχαν και αυξημένες βροχοπτώσεις στην Ελλάδα. Το πιο δροσερό κομμάτι της Γηραιάς Ηπείρου, το περασμένο καλοκαίρι ήταν το Αιγαίο. Από αυτή την άποψη λοιπόν, ήμασταν η εξαίρεση και οι τυχεροί, του περασμένου καλοκαιριού».
      Εξαιτίας όλων των παραπάνω, οι πυρκαγιές στην Ελλάδα το περασμένο καλοκαίρι ήταν σε πολύ καλύτερο επίπεδο από αυτές στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ουσιαστικά, σύμφωνα με τον κ. Λαγουβάρδο, το καλοκαίρι του 2022 επαναλήφθηκε στη Δυτική Ευρώπη ό,τι είχε συμβεί το καλοκαίρι του 2021 αλλά σε ένα βαθμό και το 2020, στη χώρα μας.

      Απεικόνιση των ανωμαλιών μέσης θερμοκρασίας

      Ο διευθυντής ερευνών του Αστεροσκοπείου στέκεται πάντως στο βασικό και πιο ανησυχητικό συμπέρασμα της έκθεσης, το οποίο δεν είναι άλλο από το ότι η Ευρώπη παρουσιάζει τη μεγαλύτερη αύξηση θερμοκρασίας σε σύγκριση με όλη την υφήλιο, με εξαίρεση τον Βόρειο Πόλο, ο οποίος παρουσιάζει ακόμα μεγαλύτερη άνοδο.
      Σύμφωνα με την έκθεση, η Γροιλανδία, βίωσε ρεκόρ τήξης του στρώματος πάγου κατά τη διάρκεια μιας περιόδου με καύσωνες τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν η μέση θερμοκρασία ήταν έως και κατά 8 βαθμούς Κελσίου υψηλότερη από τον μέσο όρο. «Στην Ευρώπη πάλι, οι θερμοκρασίες ρεκόρ το περασμένο καλοκαίρι, είχαν σαν αποτέλεσμα να προκληθεί στη Δυτική Μεσόγειο θαλάσσιος καύσωνας, ο οποίος διήρκησε μάλιστα πολύ», λέει ο κ. Λαγουβάρδος και καταλήγει: «το αποτύπωμα της κλιματικής αλλαγής στην Ευρώπη είναι πιο έντονο απ’ ό,τι σε άλλες ηπείρους».
      Τα αποτελέσματα της έκθεσης ανέλυσε στην «Κ» και o Διδάκτωρ Μετεωρολογίας και συνεργάτης του meteo του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Γιώργος Παπαβασιλείου. Ο ίδιος σημειώνει καταρχάς πως η πορεία του κλίματος της γης παρακολουθείται μέσα από συγκρίσεις του παρόντος κλίματος (π.χ. τα τελευταία 30 έτη) σε σχέση με μια περίοδο αναφοράς (π.χ. τη προβιομηχανική περίοδο 1850–1900).
      Όσον αφορά στα στοιχεία για τη χώρα μας, ο ίδιος σημειώνει πως: «Για την Ελλάδα, παρόλο που το 2022 ήταν επίσης θερμότερο του μέσου όρου, δεν ήταν τόσο ακραίο όσο το 2021. Στην Ευρώπη, έχουμε πάνω από 16 χρόνια να βιώσουμε ένα ψυχρότερο από το μέσο όρο έτος και περισσότερα από 21 χρόνια παγκοσμίως, γεγονός που αναδεικνύει ξεκάθαρα τις επιπτώσεις της ταχέως εξελισσόμενης κλιματικής αλλαγής στην παγκόσμια μέση θερμοκρασία». Ο κ. Παπαβασιλείου υπογραμμίζει ακόμα πως η έλλειψη βροχοπτώσεων, οδήγησε σε πάρα πολλές περιπτώσεις σε ιστορικά επίπεδα ξηρασίας στην Ιβηρική χερσόνησο, ειδικά στη Γαλλία.
      Τμήματα της Ελλάδας βρίσκονται επίσης αντιμέτωπα με το φαινόμενο της ξηρασίας. Ορισμένες από αυτές τις περιοχές είναι ενδεικτικά η Ανατολική Μακεδονία, η Θράκη, η Θεσσαλία, η Πελοπόννησος και η Κρήτη. «Οι βροχοπτώσεις που είδαμε μάλιστα το τελευταίο διάστημα, τοπικού κυρίως χαρακτήρα, δεν είναι ικανές να αναπληρώσουν το μεγάλο κενό που υπήρξε τους προηγούμενους μήνες, ενώ ένα αξιοσημείωτο στοιχείο είναι και η σημαντική μείωση των ημερών βροχόπτωσης», λέει ο ίδιος.
       
      Κάτι εξαιρετικά παράδοξο και αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια του 2022, ο πιο βροχερός μήνας σε κάποιες περιοχές στην Ελλάδα ήταν ο περασμένος Αύγουστος, οπότε και σημειώθηκαν ορισμένα μηνιαία ρεκόρ βροχοπτώσεων. Την ίδια στιγμή, οι πολύ περιορισμένες χιονοπτώσεις από τον Δεκέμβριο του 2022 μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2023, οδήγησαν σε προβλήματα στην «τροφοδοσία» ρεμάτων και ποταμών.
       
      Πάντως, ο συνεργάτης του meteo λέει πως οι προβλέψεις για το φετινό καλοκαίρι βρίσκονται στο ίδιο μήκος… κλίματος. Όπως λέει ο κ. Παπαβασιλείου: «Από το προσεχές καλοκαίρι και μετά, σύμφωνα και με τις νεότερες εποχικές προγνώσεις, αναμένουμε μια σημαντική φυσική κλιματική μεταβολή που θα λάβει χώρα στα τροπικά νερά του Ειρηνικού Ωκεανού, την λεγόμενη φάση El Niño.

       
      To El Niño έχει σημαντικές επιπτώσεις στο παγκόσμιο κλίμα τόσο θερμοκρασιακά όσο και από άποψη βροχοπτώσεων με διαφορετικές επιπτώσεις ανά περιοχή. Ωστόσο, προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι οι φάσεις El Niño, συνδέονται με θερμότερα έτη παγκοσμίως. Έτσι, δεν θα αποτελέσει έκπληξη αν μέσα στα επόμενα δύο χρόνια καταγραφεί το “νέο” θερμότερο έτος παγκοσμίως. Και όσον αφορά στις πυρκαγιές, οι υψηλές θερμοκρασίες και οι συνθήκες ξηρασίας, διαμορφώνουν ένα πολύ εύφλεκτο πυρικό περιβάλλον με σημαντικές επιπτώσεις στην πιθανότητα εκδήλωσης ακραίων δασικών πυρκαγιών υπό τις κατάλληλες πυρομετεωρολογικά συνθήκες».
    2. Περιβάλλον

      tetris

      Ενα πραγματικό αλαλούμ από αντικρουόμενες δικαστικές αποφάσεις και μια απόφαση επιβολής προστίμου που ξεκίνησε από τις 200.000 ευρώ, μειώθηκε στις 10.000 ευρώ και κατέληξε να μηδενιστεί συνθέτουν μια εικόνα παραλογισμού, για μια υπόθεση πρόκλησης περιβαλλοντικής ζημιάς. Πόσο μάλλον όταν η –αμετάκλητα αποδεδειγμένη– ζημιά έχει προκληθεί μέσα σε εθνικό πάρκο, εν προκειμένω της Ζακύνθου. Η περίπτωση αυτή παρουσιάζει ευρύτερο ενδιαφέρον, καθώς είναι χαρακτηριστική της δυσχέρειας επιβολής του νόμου σε αντίστοιχες περιπτώσεις.
      Η υπόθεση ξεκινά σχεδόν πριν από μια δεκαετία: το 2015, οι φύλακες τού (τότε) φορέα διαχείρισης του εθνικού πάρκου διαπίστωσαν εκτεταμένες παρεμβάσεις σε απότομη πλαγιά ανάμεσα στις παραλίες Δάφνης και Γέρακα. Η περιοχή βρίσκεται εντός του Εθνικού Πάρκου Ζακύνθου (ζώνη προστασίας τοπίου) και εντός περιοχής Natura. Ο φορέας προχώρησε σε καταγγελία, ενώ το ίδιο έπραξαν και τέσσερις περιβαλλοντικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο νησί: WWF, ΑΡΧΕΛΩΝ, Medasset και MOm. Ακολούθησε το 2016 αυτοψία από κλιμάκιο ελέγχου ποιότητας περιβάλλοντος της περιφερειακής ενότητας Ζακύνθου, που επιβεβαίωσε ότι είχαν γίνει εκτεταμένες παρεμβάσεις, καταγράφοντας πλήθος παρανομιών, ανάμεσα στις οποίες η διάνοιξη δρόμου ενός χιλιομέτρου από την κορυφογραμμή έως την ακτή (βλ. «”Μάχη” στο Εθνικό Πάρκο Ζακύνθου», «Κ» 16.10.2022). Ολες οι εργασίες πραγματοποιήθηκαν χωρίς την έγκριση του φορέα του εθνικού πάρκου, όπως επιβάλλει το προεδρικό διάταγμα προστασίας της περιοχής.
      Η έκθεση αυτοψίας οδήγησε το 2018 στην επιβολή προστίμου 200.000 ευρώ στον ιδιοκτήτη της έκτασης. Το 2018 ο φορέας κατήγγειλε τη συνέχιση των εργασιών και στην ουσία την «εδραίωση» της τεράστιας αυτής παρέμβασης στο τοπίο. Η περιφέρεια πραγματοποίησε νέα αυτοψία το 2021, αλλά κατέληξε ότι οι παρεμβάσεις που διαπίστωσε «δεν επιφέρουν ως έχουν περιβαλλοντική υποβάθμιση» και «δεν συνεπάγονται περιβαλλοντικές παραβάσεις ώστε να επιβληθούν διοικητικές κυρώσεις».
      Κατόπιν, τον Μάιο του 2022 η περιφέρεια εξέδωσε νέα απόφαση, μειώνοντας το επιβληθέν πρόστιμο από 200.000 ευρώ σε 10.000 ευρώ. Ουσιαστικά αναγνωρίζει τα επιχειρήματα του ιδιοκτήτη της έκτασης: ότι τμήματα της έκτασης είναι αγροτικά (εξαιρέθηκαν των αναδασωτέων εκτάσεων με απόφαση που εξέδωσε το 2018 η Διεύθυνση Δασών Ζακύνθου, αφού ξεκίνησε η υπόθεση), καθώς και ότι ο δρόμος δεν διανοίχθηκε, αλλά ήταν παλαιός και «βελτιώθηκε» για την εξυπηρέτηση των καλλιεργειών, μια και όλες οι εργασίες ήταν αγροτικής φύσεως. Η υπόθεση οδηγήθηκε στη Δικαιοσύνη τόσο σε διοικητικό όσο και σε ποινικό επίπεδο. Τα ποινικά δικαστήρια αναγνώρισαν την πρόκληση σοβαρής περιβαλλοντικής ζημιάς και την παράνομη «παράκαμψη» του φορέα διαχείρισης του εθνικού πάρκου (νυν μονάδα διαχείρισης του ΟΦΥΠΕΚΑ). Ο ιδιοκτήτης της έκτασης καταδικάστηκε το 2023 από το Εφετείο Πατρών και η απόφαση επικυρώθηκε το 2024 από τον Αρειο Πάγο (αρ. απόφασης 1288/23) σε ποινή φυλάκισης 10 μηνών με αναστολή. Το ανώτατο δικαστήριο αναγνώρισε την πρόκληση περιβαλλοντικής ζημιάς το 2015-16 και ταυτόχρονα απέρριψε τα επιχειρήματα ότι υπήρχαν ασάφειες στην πρώτη αυτοψία και ότι δεν απαιτείται άδεια από τον φορέα του Εθνικού Πάρκου Ζακύνθου για διάνοιξη δρόμου εντός ιδιωτικού οικοπέδου (επιχειρήματα στα οποία βασίστηκε η μείωση του προστίμου από την περιφέρεια).
      Ομως το 2024 (λίγο πριν δημοσιευθεί η απόφαση του Αρείου Πάγου) έρχεται το Διοικητικό Πρωτοδικείο Πύργου εξετάζοντας προσφυγή του ιδιοκτήτη κατά της απόφασης μείωσης του προστίμου (από 200.000 ευρώ σε 10.000 ευρώ) και τον δικαιώνει υιοθετώντας κατά λέξη τα επιχειρήματα της περιφέρειας. Ετσι, το πρόστιμο μηδενίζεται. Ωστόσο ακολουθεί πρόσφατη απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ζακύνθου η οποία τον καταδικάζει, για τις επιπλέον επεμβάσεις που πραγματοποιήθηκαν το 2018, σε ποινή φυλάκισης 14 μηνών με αναστολή (ο ιδιοκτήτης άσκησε έφεση η οποία αναμένεται να εκδικαστεί στο Εφετείο Πατρών).
      Τον Σεπτέμβριο επίσης συζητείται η προσφυγή (τριτανακοπή) των οργανώσεων WWF και MEDASSET κατά της απόφασης «εξαφάνισης» του προστίμου, καθώς η περιφέρεια δεν άσκησε κανένα ένδικο μέσο, δηλαδή απομακρύνθηκε διακριτικά από την υπόθεση.
      Ατιμωρησία
      «Η υπόθεση της σοβαρής περιβαλλοντικής ζημιάς σε ένα από τα εμβληματικά θαλάσσια πάρκα δείχνει τη χαοτική και μακρά πορεία που πρέπει να διανύσει ένας πολίτης ή περιβαλλοντική οργάνωση ώστε να διασφαλιστεί η απόδοση περιβαλλοντικής δικαιοσύνης και να αποκατασταθεί η ζημιά», σχολιάζει η Θεοδότα Νάντσου, υπεύθυνη πολιτικής στο WWF Ελλάς. «Οι υπηρεσίες για τη βεβαίωση του περιβαλλοντικού εγκλήματος έκαναν τη δουλειά τους, όμως η απόδοση δικαιοσύνης παρουσιάζει σημαντικά προβλήματα. Το γεγονός ότι δικαστήρια διαφορετικής δικαιοδοσίας δίκασαν την ίδια υπόθεση δίχως να γνωρίζουν το ένα για τις αποφάσεις που εξέδωσε το άλλο, αλλά και οι δυσκολίες των υπηρεσιών να συνομιλήσουν μεταξύ τους, είναι προβλήματα που συνθέτουν τη μεγάλη εικόνα μιας περιβαλλοντικής ατιμωρησίας».
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Σε «καζάνι» ρύπων έχουν μετατραπεί οι ευρωπαϊκές πόλεις. Παρά τις προσπάθειες που έχουν καταβληθεί μέσω των ευρωπαϊκών πολιτικών, το 96% των κατοίκων τους παραμένει εκτεθειμένο σε υψηλές τιμές μικροσωματιδίων. Στην Ελλάδα πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια βρίσκονται ο Πειραιάς, η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, τα Ιωάννινα, η Λάρισα και ο Βόλος. Ανάλογη εικόνα παρουσιάζουν και αρκετές πόλεις γειτονικών χωρών, που βρίσκονται κοντά στα σύνορα με την Ελλάδα. Ζήτημα πάντως παραμένει για τη χώρα μας το μικρό δίκτυο καταγραφής.
      Χθες, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (European Environmental Agency) δημοσίευσε την ετήσια έκθεσή του για την ποιότητα του αέρα στην Ευρώπη. Η έκθεση αφορά στοιχεία που έχουν συλλεγεί το 2022 και 2023 από το δίκτυο των σταθμών καταγραφής – στη χώρα μας το δίκτυο αυτό περιορίζεται κυρίως στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη (λ.χ. δεν υπάρχουν καταγραφές στην Κρήτη, σε πόλεις της Βόρειας Ελλάδας, της Πελοποννήσου κ.λπ.) και για κάποιους ρύπους καλύπτει ορισμένες πόλεις της περιφέρειας.
      Οσον αφορά τη χώρα μας, σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Καθημερινής» σημαντικό θέμα εξακολουθούν να είναι οι υψηλές τιμές των αιωρούμενων μικροσωματιδίων (PM 10). Με ανώτατο όριο στην Ε.Ε. τα 50 μg/m3, το 2023 καταγράφηκαν υπερβάσεις στον Πειραιά (60 μg/m3), στην Αριστοτέλους στην Αθήνα (56 μg/m3), στο Περιστέρι (55 μg/m3), ενώ στη Θεσσαλονίκη στην Αγία Σοφία (61 μg/m3) και στο Κορδελιό (54 μg/m3). Να σημειωθεί ότι οι τιμές αυτές αφορούν τον μέσο όρο όλης της χρονιάς, το οποίο σημαίνει ότι κατά διαστήματα οι τιμές ήταν πολύ χειρότερες.
      Κοντά στο ευρωπαϊκό ανώτατο όριο βρέθηκαν στην Αττική το Μαρούσι, η Νέα Σμύρνη, η Ελευσίνα, η Λυκόβρυση και το Κορωπί (περισσότερα από 40 μg/m3), στη Βοιωτία η Αλίαρτος και στη Θεσσαλονίκη η Σίνδος.
      Η εικόνα ήταν ανάλογη και το 2022. Η μεγαλύτερη τιμή είχε καταγραφεί ξανά στη Θεσσαλονίκη (Αγία Σοφία, 63 μg/m3), ενώ στην Αττική υπερβάσεις είχαν καταγραφεί στον Πειραιά, στην Αριστοτέλους, στα Λιόσια, στο Μαρούσι και στο Περιστέρι. Στις τιμές του 2022 περιλαμβάνονται επίσης τα Ιωάννινα, η Λάρισα και ο Βόλος, και οι τρεις με υπέρβαση του ανώτατου ορίου (55, 54 και 55 μg/m3 αντίστοιχα).

      Πάντως στα αιωρούμενα μικροσωματίδια με μικρότερη διάμετρο (PM 2,5) καμία ελληνική πόλη δεν ξεπέρασε την τελευταία διετία την ανώτατη τιμή στην Ε.Ε., που είναι 25 μg/m3. Πολύ κοντά στο όριο όμως βρέθηκαν τα Ιωάννινα (22 μg/m3), η Αγία Σοφία, η Αριστοτέλους (19 μg/m3) και η Λυκόβρυση (18 μg/m3).
      Σημαντικές υπερβάσεις καταγράφηκαν στη χώρα μας την τελευταία διετία σε ακόμα δύο ρύπους, το όζον και το διοξείδιο του αζώτου. Με ανώτατη τιμή τα 40 μg/m3, οι τιμές του όζοντος πέρυσι έφτασαν κατά μέσον όρο τα 69 μg/m3 στον σταθμό μέτρησης της Πατησίων, τα 58 μg/m3 στον Πειραιά και τα 40 μg/m3 στην οδό Αθηνάς, ενώ κάτω από το όριο αλλά υψηλές ήταν οι τιμές και στη Νέα Σμύρνη, στο Περιστέρι και στην Ελευσίνα. Οσον αφορά το όζον, η οριακή τιμή της Ε.Ε. είναι 120 μg/m3 (σε μέσο όρο τριών ετών), με τις τιμές του να φτάνουν στην Αγία Παρασκευή τα 131 μg/m3, στο Μαρούσι τα 129 μg/m3, στους Θρακομακεδόνες τα 128 μg/m3, στο Περιστέρι τα 126 μg/m3, στον Βοτανικό τα 124 μg/m3 και στη Λυκόβρυση τα 120 μg/m3.
      Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι πολύ υψηλές τιμές ρύπων καταγράφονται σε πολλές πόλεις της Τουρκίας (στα παράλια και στην Ανατολική Θράκη), στη νότια Βουλγαρία και στη Βόρεια Μακεδονία, κατάσταση που σαφώς επηρεάζει και τις κοντινότερες περιοχές της Ελλάδας.
      Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως επισημαίνει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος, το 96% του αστικού πληθυσμού εκτίθεται σε υψηλές τιμές PM 2,5 (πάνω από το όριο που έχει θέσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και είναι σαφώς χαμηλότερο από το αντίστοιχο ευρωπαϊκό). Οι χαμηλότερες τιμές ατμοσφαιρικής ρύπανσης καταγράφηκαν στη Φινλανδία, στην Εσθονία, στην Ιρλανδία και στη Γερμανία, ενώ οι υψηλότερες στη Ρουμανία, στην Ιταλία και στην Πολωνία.
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Περίπου το 5% του πληθυσμού στην Ελλάδα κατοικεί σε παραποτάμιες περιοχές στις οποίες ο κίνδυνος πλημμύρας είναι αυξημένος – έναντι 12% του ευρωπαϊκού. Σχετικά με την ασφάλεια των υποδομών, σε επικίνδυνες για πλημμύρα περιοχές βρίσκεται το 21% των βιολογικών καθαρισμών της χώρας, αλλά μόλις το 1% των νοσοκομείων.
      Η έρευνα καταγράφει τις πολυεπίπεδες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στη σχέση του ανθρώπου με το νερό στην ευρωπαϊκή ήπειρο και παρουσιάζει έναν μεγάλο αριθμό πρακτικών λύσεων που εφάρμοσαν ευρωπαϊκές χώρες τα τελευταία χρόνια, ανταποκρινόμενες στις έκτακτες συνθήκες.
      Ανάμεσα στα ενδιαφέροντα σημεία της έκθεσης:
      Σήμερα, περίπου 53 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη (το 12% του πληθυσμού) ζουν σε περιοχές που είναι ευάλωτες από πλημμύρες ποταμών. Το μεγαλύτερο ποσοστό πληθυσμού σε ευάλωτες περιοχές βρίσκεται στην Ολλανδία (23,4%), στη Σλοβακία (21,7%) και στην Αυστρία (20,6%), ενώ στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό είναι 4,7%. Ο ευάλωτος σε πλημμύρες πληθυσμός στην Ευρώπη αυξήθηκε κατά 935.000 ανάμεσα στο 2011 και το 2021, κάτι που υποδεικνύει την αύξηση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στις άλλοτε πλημμυρικές ζώνες των ποταμών. Η αύξηση αυτή (1,8%) είναι μικρότερη από τη γενική αύξηση του πληθυσμού (2,9%). Ωστόσο, σε κάποιες χώρες όπως η Δανία οι πληθυσμοί αυτοί έχουν υπερδιπλασιαστεί. Στην Ελλάδα και στη Βουλγαρία, δύο χώρες με μειούμενο πληθυσμό, η μείωση του πληθυσμού σε ευάλωτες στις πλημμύρες περιοχές ήταν πολύ υψηλότερη από τη μείωση του γενικού πληθυσμού, επειδή τις εγκαταλείπουν. Ενα στα εννέα νοσοκομεία στην Ε.Ε. –το 11%– βρίσκεται σε σημείο ευάλωτο σε πλημμύρες (περισσότερες από 15.000 μονάδες υγείας). Τα υψηλότερα ποσοστά απαντούν στη Φινλανδία και στην Ολλανδία, ενώ αντίστοιχο ποσοστό στην Ελλάδα είναι πολύ μικρό (1%). Αντιθέτως, ένα πολύ σημαντικό ποσοστό –περισσότερο από το ένα τρίτο– των μονάδων επεξεργασίας λυμάτων στην Ε.Ε. έχει κατασκευαστεί σε ευάλωτες σε πλημμύρες περιοχές. Ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι 36%, με πρώτες στη λίστα την Αυστρία και τη Σλοβακία, όπου ευάλωτες είναι τα δύο τρίτα των μονάδων τους. Στην Ελλάδα, οι ευπρόσβλητοι σε πλημμύρες βιολογικοί καθαρισμοί αντιστοιχούν στο 21,1%, ποσοστό μικρότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο αλλά όχι ευκαταφρόνητο. Οσον αφορά τη λειψυδρία, η έκθεση επισημαίνει ότι περίπου το 30% του πληθυσμού στη νότια Ευρώπη κατοικεί σε περιοχές με μόνιμο πρόβλημα, ενώ το 70% σε περιοχές που αντιμετωπίζουν εποχικά σοβαρό ζήτημα επάρκειας νερού. Το ποσοστό αυτό αναμένεται να αυξηθεί. Η πιο ευάλωτη ομάδα στη λειψυδρία είναι οι αγρότες, εξαιτίας της επίπτωσης στο επίπεδο ζωής τους και στην ψυχική τους υγεία, αλλά και όσοι χρησιμοποιούν πηγάδια, λόγω της επιδείνωσης της ποιότητας των υπογείων υδάτων. Παλαιότερη (2019) έρευνα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος υποδεικνύει ότι η αγροτική παραγωγή στην Ιταλία, την Ελλάδα, την Πορτογαλία, τη νότια Γαλλία και την Ισπανία θα μειωθεί κατά 9% σε ένα σενάριο αύξησης της θερμοκρασίας κατά 1 βαθμό Κελσίου, ενώ έως το 2100 η αξία της αγροτικής γης στις χώρες αυτές θα έχει μειωθεί κατά 80%. Η μεγαλύτερη απώλεια αγροτικής γης αναμένεται στην Ιταλία, όπου η αγροτική παραγωγή θεωρείται πολύ ευάλωτη στις κλιματικές παραμέτρους. Οσον αφορά την επιδείνωση της λειψυδρίας, η έκθεση παραθέτει στοιχεία από την υπηρεσία παρακολούθησης της κλιματικής αλλαγής του Copernicus, σύμφωνα με την οποία μέσα στα επόμενα 50 χρόνια θα μειωθεί σημαντικά στη νότια Ευρώπη η υγρασία του εδάφους. «Στο κόκκινο» θα βρεθούν η νότια Ισπανία, η Σικελία, η Κρήτη, τα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου και τα βόρεια μικρασιατικά παράλια της Τουρκίας. Το πρόβλημα θα ενταθεί επίσης σε κεντρική Ισπανία, νότια Ιταλία, νότια μικρασιατικά παράλια της Τουρκίας και, στην Ελλάδα, την Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα. Πάντως, τις χειρότερες συνθήκες τα τελευταία χρόνια τις αντιμετωπίζει η Ιβηρική Χερσόνησος. Στη βόρεια Καταλωνία και στη νότια Ανδαλουσία, στην Ισπανία, οι επίγειοι υδροφορείς βρίσκονται στο 16% της δυναμικότητάς τους. Ως αποτέλεσμα, την 1η Φεβρουαρίου οι περιφερειακές αρχές της Καταλωνίας ανακοίνωσαν περιορισμούς στην οικιακή και δημοτική χρήση του νερού, ενώ αντίστοιχα μέτρα έχουν φέτος ληφθεί και στη νότια Πορτογαλία και στη Σικελία.
      Ωρα για δράση
      Η έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος παραθέτει τις πολύπλευρες επιπτώσεις των πλημμυρών και της λειψυδρίας στην ανθρώπινη υγεία. Και καταλήγει υποδεικνύοντας σε πρώτο επίπεδο την κατεπείγουσα ανάγκη για εφαρμογή της υφιστάμενης κοινοτικής νομοθεσίας και των εθνικών πολιτικών. Και σε δεύτερο επίπεδο την ανάγκη να δοκιμαστούν λύσεις πέρα από την «πεπατημένη» σε όλους τους τομείς και τα επίπεδα διακυβέρνησης.
      «Η προστασία της ανθρώπινης ζωής και υγείας από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, συμπεριλαμβανομένων των πλημμυρών, της λειψυδρίας και την επιδείνωσης της ποιότητας του νερού, είναι θέμα ύψιστης σημασίας. Οι υπάρχουσες κοινοτικές πολιτικές προσφέρουν μια ισχυρή βάση για δράση, αλλά πρέπει να εφαρμοστούν πιο ευρέως και συστηματικά», σχολιάζει η Λίνα Υλα-Μονόνεν. «Για να διασφαλίσουμε τη μελλοντική μας ευζωία, πρέπει όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης να θέσουν σε εφαρμογή αποτελεσματικές λύσεις, ώστε να προβλέψουμε και να μειώσουμε τις επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος είναι εδώ για να τους υποστηρίξει με την επιστημονική τεκμηρίωση και τις δραστηριότητές του».
      Η έκθεση καταλήγει με την παράθεση «καλών παραδειγμάτων» από όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση όσον αφορά την πρόληψη ή τη διαχείριση των συνεπειών πλημμυρών και λειψυδρίας, καθώς και των επιπτώσεών τους στην υγεία.
      Η ανταπόκριση ευρωπαϊκών χωρών στις έκτακτες συνθήκες
      ΓΕΡΜΑΝΙΑ
      Αποκατάσταση της κοίτης των ποταμών
      Η Γερμανία, όπου σχεδόν το σύνολο των ποταμών έχει διευθετηθεί, κινείται τα τελευταία χρόνια στην αποκατάσταση της φυσικής κοίτης όπου είναι εφικτό. Για παράδειγμα, στον ποταμό Ισαρ στο Μόναχο –που ρέει σε τεχνητή κοίτη εδώ και έναν αιώνα– αποκαταστάθηκε σε φυσική κοίτη σταδιακά από το 2000 ένα τμήμα οκτώ χιλιομέτρων. Στόχος είναι τόσο να βελτιωθεί η ασφάλεια έναντι πλημμυρών (δημιουργώντας ξανά το πλημμυρικό πεδίο) όσο και να δοθούν στους πολίτες νέοι χώροι αναψυχής στη φύση. Σήμερα, το αποτέλεσμα είναι ένας πολύ δημοφιλής χώρου πρασίνου στο κέντρο της πόλης. Ανάλογες προσπάθειες καταβάλλονται και στον ποταμό Ρουρ, στη Ρηνανία-Βεστφαλία.
      ΔΑΝΙΑ
      Ο ειδικός σχεδιασμός ενός νοσοκομείου
      Ο σχεδιασμός ενός νέου νοσοκομείου στη Νέα Νότια Ζηλανδία στην περιοχή Χίλεροντ έχει συμπεριλάβει την ανθεκτικότητά του έναντι της κλιματικής αλλαγής. Με δεδομένο ότι το νοσοκομείο βρίσκεται σε πεδινή περιοχή στην οποία το επίπεδο του υπόγειου υδροφορέα είναι ψηλά, ο σχεδιασμός του νοσοκομείου έγινε κατά τέτοιο τρόπο ώστε να απορροφάει όσο το δυνατόν περισσότερο νερό σε περίπτωση ισχυρής βροχόπτωσης. Στον αύλειο χώρο του δημιουργήθηκαν λιμνούλες και ρυάκια, που αποθηκεύουν νερό και το απομακρύνουν από το κτίριο και τον δρόμο πρόσβασης σε αυτό. Φυτεμένες σκεπές και στέγες του χώρου στάθμευσης συμβάλλουν στην κατακράτηση νερού.
      ΙΤΑΛΙΑ
      Παρεμβάσεις στο αποχετευτικό σύστημα
      Κατά τη διάρκεια ισχυρών βροχοπτώσεων, στο Ρίμινι συχνά υπερχείλιζε το αποχετευτικό σύστημα, με αποτέλεσμα τη ροή λυμάτων μέσα στην πόλη και την κατάληξή τους στη θάλασσα. Ο δήμος της πόλης εφαρμόζει ένα σχέδιο για την προστασία της θάλασσας, που περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός χωριστού συστήματος συλλογής λυμάτων και δεξαμενών αποθήκευσης νερού μέχρι την εκτόνωση του φαινομένου, βελτιώνοντας παράλληλα τη λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού. Οι παρεμβάσεις έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές τα τελευταία χρόνια, καθώς ακόμη και μετά από ισχυρές βροχοπτώσεις δεν έχει χρειαστεί να εκδοθεί απαγόρευση κολύμβησης λόγω ρύπανσης της θάλασσας με λύματα. 
      ΟΛΛΑΝΔΙΑ
      Μετακίνηση κατοικιών και ανταλλαγή γης
      Στην Ολλανδία, το πρόγραμμα «Αφήνοντας χώρο για το νερό» αφορά την επαναδημιουργία υγροτόπων εκεί όπου κάποτε ήταν η πλημμυρική ζώνη των ποταμών. Κατά τον σχεδιασμό αναχώματος στο Νόορντβαρντ προέκυψε η ανάγκη μετακίνησης 75 κατοικιών, αφού θα πλημμύριζαν σε περίπτωση ισχυρής βροχόπτωσης. Στους ιδιοκτήτες δόθηκε η δυνατότητα απαλλοτρίωσης των σπιτιών σε τιμές αγοράς. Στους αγρότες, η γη ανταλλάχθηκε με άλλη περιοχή. Οσοι ήθελαν να παραμείνουν, τους δόθηκε αποζημίωση για να μετακομίσουν σε υψηλότερα σημεία της περιοχής ή να εγκαταστήσουν αντιπλημμυρικά μέτρα στην ιδιοκτησία τους. Περισσότεροι από τους μισούς ανταποκρίθηκαν και μετακινήθηκαν. 
      ΑΥΣΤΡΙΑ
      Επιδοτούμενη ασφάλιση των αγροτών
      Οι αξιοσημείωτες επιπτώσεις της λειψυδρίας στην αγροτική παραγωγή οδήγησαν το 2016 την κυβέρνηση στην υιοθέτηση ενός επιδοτούμενου συστήματος ασφάλισης των αγροτών. Αντικαθιστά την παραδοσιακή προσέγγιση, της ad hoc αποζημίωσης και έχει δύο χαρακτηριστικά. Πρώτον, αποζημιώνει συγκεκριμένες καλλιέργειες λαμβάνοντας υπόψη τις καιρικές διαφοροποιήσεις (βάσει του δεκαετούς μέσου όρου βροχοπτώσεων). Δεύτερον, σε έναν ασφαλιστικό φορέα, στον οποίο συμπράττουν ιδιωτικός και δημόσιος τομέας, η κυβέρνηση καλύπτει το μερίδιο των αγροτών. Στόχος είναι να μειωθεί ο αριθμός των ανασφάλιστων αγροτών, αλλά και να μην επιβαρύνονται οι φορολογούμενοι με το κόστος των αποζημιώσεων.
      ΕΛΒΕΤΙΑ
      Χώροι πρασίνου για «υποδοχή» της βροχής
      Σύμφωνα με την ελβετική νομοθεσία, ο κύκλος του νερού πρέπει να διατηρείται σε τοπικό επίπεδο και να μειωθούν οι απορροές πλημμυρικών νερών. Η κυβέρνηση έδωσε οδηγίες στους δήμους να περιλάβουν στον πολεοδομικό σχεδιασμό έργα διαχείρισης για το νερό της βροχής. Οι οδηγίες αφορούν τη διήθηση, κατακράτηση ή εξάτμιση του νερού, ώστε να μειωθεί η πίεση στα συστήματα απορροής ομβρίων υδάτων και να υποστηριχθεί η βιοποικιλότητα. Πολλά τέτοια έργα πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη μετατροπή του αυλείου χώρου γηροκομείου στη Βέρνη σε χώρο πρασίνου με την κατάργηση «σκληρών» επιφανειών, για την αύξηση της απορρόφησης νερού από το έδαφος.
      (από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Για μια πολύ δύσκολη ημέρα για όλη την Ελλάδα κάνει λόγο ο καθηγητής Νίκος Μιχαλόπουλος, διευθυντής του Ινστιτούτου Ερευνών και Βιώσιμης Ανάπτυξης στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών και συντονιστής της ερευνητικής ομάδας ΠΑΝΑΚΕΙΑ, που μελετά την ατμοσφαιρική σύσταση και την κλιματική αλλαγή. Με τις μεγάλες πυρκαγιές σε Έβρο, Βοιωτία, Εύβοια και Αττική να είναι σε εξέλιξη, μεταξύ άλλων, σταθμοί της ΠΑΝΑΚΕΙΑ κατέγραψαν την Τρίτη υψηλές συγκεντρώσεις μικροσωματιδίων ακόμη και εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τα πύρινα μέτωπα. «Οι βορειοανατολικοί άνεμοι μεταφέρουν τον καπνό από την Αλεξανδρούπολη μέχρι και τα νησιά του Ιονίου», εξηγεί ο καθηγητής, επισημαίνοντας ότι οι μετρήσεις χτύπησαν κόκκινο στο «τρίγωνο» Αρτα – Γιάννενα – Τρίκαλα, ενώ έχει επιβαρυνθεί και όλη η Πελοπόννησος. «Πρόκειται για πολύ μεγάλη έκταση», σημειώνει. Ο ίδιος το μεσημέρι της Τρίτης βρισκόταν στην Πελοπόννησο. «Από το Ναύπλιο βλέπαμε τον καπνό. Ηταν πραγματικά εντυπωσιακό» προσθέτει.
      Οπως αποτυπώνεται σε εικόνα του ευρωπαϊκού δορυφόρου METEOSAT-11 που επεξεργάστηκε η μονάδα ΜΕΤΕΟ του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, ο καπνός από την πυρκαγιά στην περιοχή του Εβρου έφτασε περίπου 950 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά, καλύπτοντας έκταση ίση με περίπου 110.000 τ. χλμ., που αντιστοιχεί περίπου στο 80% της ελληνικής επικράτειας. «Είναι από τις πιο εντυπωσιακές μεταφορές καπνού που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, δεδομένης της μεγάλης περιοχής που κάλυψε», είπε ο διευθυντής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Κώστας Λαγουβάρδος.
      Υπό τις παραπάνω συνθήκες, οι συγκεντρώσεις των λεπτών σωματιδίων PM2.5 (σωματίδια με διάμετρο μικρότερη από 2,5 εκατομμυριοστά του μέτρου), στις 11 το πρωί της Τρίτης στην Αλεξανδρούπολη, έφτασαν έως και τα 106 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο σε ωριαία βάση. Σημειώνεται ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θεωρεί ότι μία ασφαλής μέση τιμή 24ώρου είναι τα 10 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο. Στη μία το μεσημέρι η τιμή που καταγράφηκε στην Αρτα ήταν 111 μικρογραμμάρια, ενώ στις 4 το απόγευμα ο σταθμός στην Ανατολή Ιωαννίνων έδειχνε 80 μικρογραμμάρια, τιμές που χαρακτηρίζονται από την επιστημονική ομάδα της ΠΑΝΑΚΕΙΑ εξαιρετικά κακές. Κακές ήταν οι συνθήκες και στην Πελοπόννησο, με τους σταθμούς σε Πάτρα και Ναύπλιο να καταγράφουν τιμές τριπλάσιες των αποδεκτών.
      «Θέλει ιδιαίτερη προσοχή, καθώς 24ωρη έκθεση σε τέτοιες συγκεντρώσεις μπορεί να είναι πολύ επιβλαβής όχι μόνο για άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες αλλά και για τον μέσο πολίτη», τονίζει ο κ. Μιχαλόπουλος, προτρέποντας τους πολίτες να παρακολουθούν την εξέλιξη του φαινομένου μέσα από την ιστοσελίδα air-quality.gr. Σε ό,τι αφορά την κατάσταση στην Αττική, ο κ. Μιχαλόπουλος τη χαρακτηρίζει μέτρια, επισημαίνοντας ωστόσο ότι μπορεί να επιδεινωθεί ανάλογα με τους ανέμους.
      Οδηγίες πνευμονολόγων
      Λόγω των πυρκαγιών που βρίσκονται σε εξέλιξη, η Ενωση Πνευμονολόγων Ελλάδας συνιστά στους πολίτες να απομακρύνονται άμεσα από περιοχές με πυκνό καπνό για την προστασία τους ή, εφόσον αυτό δεν είναι εφικτό, να παραμείνουν σε δροσερούς ή κλιματιζόμενους χώρους, με κλειστά παράθυρα και πόρτες. Παράλληλα, κρίνεται σκόπιμο να αποφεύγουν τις άσκοπες μετακινήσεις, ενώ αν χρειαστεί να μετακινηθούν με αυτοκίνητο εντός των συγκεκριμένων περιοχών να κρατούν τα παράθυρα κλειστά και να θέτουν σε λειτουργία την ανακύκλωση αέρα καμπίνας.
      Σε ό,τι αφορά τους ασθενείς με χρόνια αναπνευστικά προβλήματα, όπως η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) και το βρογχικό άσθμα, οι πνευμονολόγοι συνιστούν να βρίσκονται σε συνεχή επαφή με τον γιατρό τους και να λαμβάνουν την αγωγή τους συστηματικά, σύμφωνα με τις οδηγίες του. Συμπτώματα όπως η δυσκολία στην αναπνοή, ο βήχας ή η αποβολή πτυέλων θα πρέπει να αναφέρονται άμεσα στον θεράποντα πνευμονολόγο. «Θερμή παράκληση για αποφυγή αλόγιστης χρήσης ηλεκτρικού ρεύματος ώστε να μην υπάρχει πιθανότητα διακοπών σε αναπνευστικούς ασθενείς που απαιτούν συνεχή λήψη οξυγονοθεραπείας», αναφέρουν.
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Το Ισραήλ, ως άνυδρη χώρα, αναγκάστηκε από πολύ νωρίς, εδώ και τουλάχιστον εξήντα χρόνια, να αναζητήσει λύσεις για να αυξήσει την επάρκεια και να μειώσει τη σπατάλη νερού. Επένδυσε για δεκαετίες στην έρευνα και την κατασκευή υποδομών και πλέον θεωρείται πρωτοπόρο σε πολλούς τομείς, όπως η αφαλάτωση και η στάγδην άρδευση. Σήμερα ετοιμάζεται για ακόμα ένα άλμα: να γίνει, από το 2026, η πρώτη χώρα στον κόσμο στην οποία το 100% της κατανάλωσης για την ύδρευση και τη βιομηχανία θα προέρχεται από αφαλάτωση και το 2030 η πρώτη στην οποία σχεδόν το 100% των αστικών λυμάτων θα επαναχρησιμοποιείται μετά από επεξεργασία στη γεωργία.
      Εως το 2005, η κύρια πηγή νερού στο Ισραήλ ήταν η θάλασσα (έτσι ονομάζεται η λίμνη) της Γαλιλαίας. Το 2002, έπειτα από μια παρατεταμένη λειψυδρία, η χώρα αποφάσισε να προχωρήσει στην κατασκευή μεγάλων μονάδων αφαλάτωσης κατά μήκος των ακτών της. Οπως εξηγεί στην «Κ» η Ολγα Σλέπνερ, από την Αρχή Υδάτων του Ισραήλ, μέσα σε δέκα χρόνια κατασκευάστηκαν στη χώρα πέντε μεγάλα εργοστάσια: το πρώτο το 2005 στο Ασκελον (115 εκατ. m3/έτος), ακολουθούμενο από το Παλμαχίμ το 2007 (90 εκατ. m3/έτος), τη Χαντέρα το 2010 (137 εκατ. m3/έτος), το Σορέκ το 2013 (150 εκατ. m3/έτος) και το Ασντόντ το 2015 (100 εκατ. m3/έτος).
      Το μοντέλο που ακολούθησε το Ισραήλ για την τόσο ταχεία ανάπτυξη των υποδομών είναι η συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα: όλες οι μονάδες αφαλάτωσης είναι ιδιωτικές (ανήκουν σε δύο εταιρείες) και κατασκευάστηκαν σε σύμπραξη με το δημόσιο (ΣΔΙΤ). Το συμβόλαιο περιλαμβάνει τη συντήρηση και λειτουργία των εργοστασίων για 25 έτη και την πώληση του νερού στο κράτος σε μια συγκεκριμένη τιμή (τη στιγμή αυτή, 0,50 ευρώ/κυβικό, από 0,70 πριν από πέντε χρόνια). Παράλληλα, εδώ και δεκαετίες η χώρα προχώρησε σε μια πολύ μεγάλη αναδιάταξη των υποδομών της, προκειμένου να αντιμετωπίσει το ελλειμματικό ισοζύγιο του πλουσιότερου σε νερό Βορρά και εντελώς άνυδρου Νότου: δημιούργησε μέσω της κρατικής εταιρείας υδάτων Mekorot έναν «εθνικό μεταφορέα», ένα ενιαίο δίκτυο που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της χώρας, επιτρέποντας και την ενιαία τιμολόγηση του νερού, από όποια πηγή και αν προέρχεται.
      Η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Σήμερα βρίσκεται υπό κατασκευήν το μεγαλύτερο εργοστάσιο αφαλάτωσης στον κόσμο στο Σορέκ με στόχο να λειτουργήσει το 2023, το οποίο θα παράγει 200 εκατ. m3/έτος. Επίσης σε διαδικασία διαγωνισμού βρίσκονται ακόμα δύο μονάδες, μία βόρεια της Χάιφα για επιπλέον 100 εκατ. m3/έτος και η επέκταση του Ασντόντ για επιπλέον 100 εκατ. m3/έτος. Με αυτόν τον τρόπο, αναφέρει η κ. Σλέπνερ, το Ισραήλ θα καλύψει με αφαλάτωση έως το 2026 το 100% των αναγκών ύδρευσης, από 80% σήμερα.
      Πώς λειτουργούν όμως αυτές οι μεγάλες μονάδες αφαλάτωσης; Η επίσκεψη στη μονάδα της Χαντέρα (η οποία εξυπηρετεί περίπου 1,2 εκατ. πολίτες) δίνει την ευκαιρία να απαντηθούν αρκετές απορίες. «Το θαλασσινό νερό στην περιοχή μας έχει υψηλή αλατότητα, περίπου 40.000ppm (μέρη διαλυμένων αλάτων ανά εκατομμύριο), και μέσω της μονάδας γίνεται 240 ppm», εξηγεί η Μίριαμ Mπρουσιλόβσκι, τεχνική διευθύντρια της IDE (εταιρείας που διαχειρίζεται τρεις από τις πέντε μονάδες αφαλάτωσης της χώρας). «Το νερό έρχεται στη μονάδα μέσω τριών αγωγών, μήκους 1,25 χλμ., από βάθος 15 μέτρων. Η απορρόφηση είναι αργή, περίπου 45.000 m3/ώρα (περίπου μία πισίνα το λεπτό), ώστε να μην απορροφώνται ψάρια. Κατόπιν υφίσταται δύο στάδια προεπεξεργασίας που απομακρύνουν κάθε σωματίδιο. Στη συνέχεια το νερό αφαλατώνεται μέσω αντίστροφης ώσμωσης. Κατά τη διαδικασία αυτή ανακτάται το 45% της ενέργειας που χρειάζεται το εργοστάσιο. Το μισό από το νερό που απορροφάται από τη θάλασσα μετατρέπεται σε πόσιμο, ενώ το άλλο μισό είναι “συμπυκνωμένο”, καθώς έχει το σύνολο του αλατιού. Αυτό επιστρέφεται στη θάλασσα μπροστά στο εργοστάσιο, όπου αναμειγνύεται με το νερό που χρησιμοποιείται για την ψύξη του παρακείμενου εργοστασίου».
      Το αλμόλοιπο
      Οσον αφορά την επίδραση του αλμολοίπου (δηλαδή του υπολείμματος της επεξεργασίας στο εργοστάσιο αφαλάτωσης) στο θαλάσσιο περιβάλλον, η εταιρεία υποστηρίζει ότι είναι από τα ζητήματα που έχουν πλέον επιλυθεί. «Γίνεται έλεγχος δύο φορές το έτος, με δείγματα από το νερό και τους οργανισμούς του πυθμένα. Το αλμόλοιπο έχει 80.000 ppm αλάτων όταν εισέρχεται στη θάλασσα και σε απόσταση δέκα μέτρων από την έξοδο έχει μόλις 1% περισσότερη αλατότητα από το θαλασσινό νερό», λέει η κ. Mπρουσιλόβσκι. «Τα χημικά που χρησιμοποιούνται στην επεξεργασία του νερού, λ.χ. για να εμποδίζεται η σκλήρυνση των μεμβρανών της αντίστροφης ώσμωσης, είναι κάτω από τα επιτρεπόμενα όρια, τα οποία αναθεωρούνται ανά κάποια χρόνια, ανάλογα με την εξέλιξη της επιστήμης».
      Πάντως κανένα από τα εργοστάσια αφαλάτωσης δεν βασίζεται στη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για να καλύπτει τις ανάγκες του (χρησιμοποιεί ρεύμα από το δίκτυο). «Το νέο εργοστάσιο στο Σορέκ θα καλύπτει μέρος των αναγκών του από φωτοβολταϊκά. Το ενεργειακό κόστος είναι σήμερα 3,3 KW/m3 νερού, από 4-4,5 KW/m3 πριν από λίγα χρόνια, και στα νέα εργοστάσια θα είναι στα 2,9 KW/m3», εξηγεί η εκπρόσωπος της IDE. Τέλος, όσον αφορά τις 53.000 μεμβράνες που χρησιμοποιούνται στο εργοστάσιο της Χαντέρα, περίπου το 12% ανανεώνεται κάθε δέκα χρόνια και συνήθως πωλείται σε εταιρείες που έχουν ανάγκη για παραγωγή χαμηλότερης ποιότητας νερού.
      Υδάτινες «γέφυρες» με Ιορδανία και Παλαιστίνη
      Στις άνυδρες περιοχές, η διαχείριση του νερού είναι ζήτημα επιβίωσης. Στη συγκεκριμένη «γειτονιά» του κόσμου, η διαχείριση του νερού της Θάλασσας της Γαλιλαίας και του ποταμού Ιορδάνη υπήρξε ήδη από τη δεκαετία του ’60 πηγή έντασης ή συγκρούσεων ανάμεσα στο Ισραήλ, στη Συρία, στον Λίβανο και στην Ιορδανία. Σήμερα το Ισραήλ έχει υπογράψει δύο συμφωνίες για την παροχή νερού στην Ιορδανία και στην Παλαιστινιακή Αρχή. Στην πρώτη περίπτωση, το Ισραήλ συμφώνησε να παρέχει 100 εκατ. m3 ετησίως από τη Θάλασσα της Γαλιλαίας (στην Ιορδανία, το «κενό» μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης νερού είναι 500 εκατ. m3/ετησίως). Το νερό παρέχεται με την εξής συμφωνία: τα πρώτα 50 εκατ. m3 ετησίως προς 0,04 ευρώ/m3 και οτιδήποτε πάνω από αυτό προς 0,80 ευρώ/m3. «Η τιμή του νερού είναι χαμηλή γιατί αυτή τη στιγμή είναι παράγοντας ειρήνης ανάμεσα στις δύο χώρες», λέει ο Λιόρ Γκούτμαν, εκπρόσωπος της Mekorot. Οι δύο χώρες συζητούσαν πριν από λίγα χρόνια την κατασκευή κοινού εργοστασίου αφαλάτωσης, όμως η συμφωνία δεν προχώρησε. Το αίτημα για αύξηση της μεταφοράς νερού από τη Γαλιλαία στην Ιορδανία είναι ενδεχομένως και ένας από τους λόγους (μαζί με τον περιβαλλοντικό) για τους οποίους η Mekorot προχώρησε σε ένα μεγάλο έργο, για τη μεταφορά αφαλατωμένου νερού στη Θάλασσα της Γαλιλαίας: σε πρώτη φάση 120 εκατ. m3/έτος. Το έργο, που κόστισε 250 εκατ. ευρώ, θα λειτουργήσει δοκιμαστικά τον Νοέμβριο. Στην περίπτωση της Παλαιστινιακής Αρχής, η κατάσταση είναι σαφώς πιο περίπλοκη. Η διαχείριση των υδατικών πηγών της Παλαιστίνης είναι πηγή συγκρούσεων ανάμεσα στις δύο πλευρές ήδη από τη δεκαετία του ’60. Με τη Συμφωνία του Οσλο τέθηκαν συγκεκριμένοι περιορισμοί στις απολήψεις νερού μέσω γεωτρήσεων στη Λωρίδα της Γάζας και στη Δυτική Οχθη και το Ισραήλ δεσμεύτηκε για την παροχή συγκεκριμένης ποσότητας νερού. Σύμφωνα με διεθνείς οργανισμούς, το Ισραήλ εκμεταλλεύεται μέσω γεωτρήσεων το μεγαλύτερο μέρος των υπόγειων υδάτων της Λωρίδας της Γάζας, ενώ στην Παλαιστινιακή Αρχή εμποδίζεται η διάνοιξη νέων γεωτρήσεων, με αποτέλεσμα τα παλαιστινιακά εδάφη να αντιμετωπίζουν οξύ πρόβλημα. Από την πλευρά του το Ισραήλ υποστηρίζει ότι έχει μειώσει τις απολήψεις μέσω γεωτρήσεων και παρέχει στην Παλαιστινιακή Αρχή πολύ περισσότερο νερό από όσο ορίζει η Συμφωνία του Οσλο.
      Αρδευση από λύματα
      Στο Ισραήλ οι ανάγκες ύδρευσης αντιπροσωπεύουν το 40% της συνολικής κατανάλωσης νερού. Το 51% όμως αφορά την άρδευση. Στον τομέα αυτό η χώρα πρωτοπορεί τεχνολογικά, έχοντας αναπτύξει τη στάγδην άρδευση και άλλες μεθόδους περιορισμού της σπατάλης νερού εδώ και δεκαετίες, καταφέρνοντας να καλλιεργήσει μεγάλα τμήματα της ερήμου. Επιπλέον, μεγάλο μέρος των αναγκών (45%) καλύπτεται από επεξεργασμένα λύματα, τα οποία διοχετεύονται στις αγροτικές περιοχές με χωριστό δίκτυο. «Περίπου το 87% των λυμάτων στη χώρα καθαρίζονται και χρησιμοποιούνται στη γεωργία. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό στον κόσμο, με δεύτερο υψηλότερο την Ισπανία με 20%», εξηγεί ο Λιορ Γκούτμαν, εκπρόσωπος της Mekorot (σ.σ. στην Ελλάδα η επαναχρησιμοποίηση νερού για άρδευση είναι κάτω από 1%). «Το νερό που αντλείται από τη θάλασσα είναι σε 4 ώρες από τη Μεσόγειο στα σπίτια μας. Επειτα από 72 ώρες αφότου καταλήξει στην αποχέτευση έχει καθαριστεί και χρησιμοποιείται στη γεωργία, έως και 470 χλμ. μακριά. Εως το 2030 θα καθαρίζεται σχεδόν το σύνολο των λυμάτων και θα μεταφέρεται και στις πιο απομακρυσμένες καλλιέργειες για άρδευση, υποκαθιστώντας την ανάγκη για γεωτρήσεις». Η Netafim είναι η μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο στην ανάπτυξη συστημάτων άρδευσης. «Ολα έγιναν από ανάγκη», λέει ο Γκαλ Τζόρνταν, αντιπρόεδρος της εταιρείας. «Σήμερα το 95% της γεωργίας στο Ισραήλ χρησιμοποιεί στάγδην άρδευση. Παράλληλα, αυξάνεται συνεχώς το ποσοστό του επαναχρησιμοποιούμενου νερού στην άρδευση, 30% το 2015, 45% σήμερα. Σε όλο τον πλανήτη η κλιματική αλλαγή αλλάζει τις συνθήκες για τη γεωργία. Ο τρόπος που χρησιμοποιείται σήμερα θα είναι επαρκής για ακόμη 5-7 χρόνια, αλλά δεν θα μπορεί να λειτουργήσει σε 15 χρόνια. Η αλλαγή δεν θα έρθει μόνο μέσα από τους αγρότες, αλλά και τις ιδιωτικές εταιρείες και τις κυβερνήσεις. Σήμερα μιλάμε για «γεωργία ακριβείας», δηλαδή τη χρήση τεχνολογίας πληροφοριών ώστε να εξασφαλίζεται ότι η καλλιέργεια και το έδαφος θα λάβει αυτό ακριβώς που χρειάζεται για τη μεγιστοποίηση της παραγωγής, ελαχιστοποιώντας το περιβαλλοντικό αποτύπωμα». Μια από τις εταιρείες που συνεργάζεται η Netafim στη χώρα μας είναι η Agrohellas στην Ορεστιάδα, πετυχαίνοντας 68% μικρότερη κατανάλωση νερού για την καλλιέργεια ρυζιού.
      Πολλά βήματα μπροστά στη διαχείριση υδάτων
      Το υπόλοιπο της αφαλάτωσης (νερό με διπλάσια αλατότητα) επιστρέφει στη θάλασσα στη Χαντέρα (αριστερά). Στο εργοστάσιο επεξεργασίας λυμάτων Σαφντάν (κέντρο) καταλήγουν τα λύματα του Τελ Αβίβ μέσω ενός τεράστιου αγωγού. Δίπλα στη θάλασσα της Γαλιλαίας (δεξιά) υπάρχουν εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού, που καλύπτουν τις ανάγκες του βόρειου Ισραήλ.
       
         
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ατμοσφαιρική ρύπανση θεωρείται η τέταρτη αιτία θανάτου στον κόσμο, ενώ τουλάχιστον 400.000 πρόωροι θάνατοι σημειώνονται κάθε χρόνο στην Ευρωπαϊκή Ενωση λόγω έκθεσης σε υψηλά επίπεδα ρύπων. Πρόκειται για μία από τις πολλές πλευρές της σχέσης της δημόσιας Υγείας με το περιβάλλον, που αναδείχθηκαν σε ένα πολύ «γεμάτο» και ενδιαφέρον συνέδριο, το οποίο ολοκληρώθηκε χθες στην Αθήνα. Περίπου 1.100 επιστήμονες με φυσική παρουσία και ακόμα 500 μέσω Διαδικτύου, από όλον τον κόσμο, συμμετείχαν στο ετήσιο συνέδριο της Διεθνούς Εταιρείας Περιβαλλοντικής Επιδημιολογίας (ISEE), που διεξήχθη στο Συνεδριακό Κέντρο του Μεγάρου Μουσικής.
      Σύμφωνα με μεγάλη έρευνα, η ρύπανση ευθύνεται για την απώλεια άνω του 9% των συνολικών χαμένων χρόνων ζωής διεθνώς, τέταρτη σε σημασία πίσω από το κάπνισμα, τον υποσιτισμό και την υπέρταση. Σημαντική είναι και η καταγραφή των «μη ιδανικών» θερμοκρασιών περιβάλλοντος, όπου αποδίδεται το 2% των χαμένων ετών ανθρώπινης ζωής. «Εχει υπολογιστεί πως η ατμοσφαιρική ρύπανση αφαιρεί από τους κατοίκους της Ευρώπης έξι μήνες ζωής. Αυξάνει τη θνησιμότητα και σχετίζεται με ένα μεγάλο εύρος ασθενειών, όπως τα νοσήματα του αναπνευστικού, τα καρδιαγγειακά κ.λπ.», είπε στη χθεσινή παρουσίαση του επιστημονικού προγράμματος η ομότιμη καθηγήτρια Ιατρικής ΕΚΠΑ, καθηγήτρια Δημόσιας Υγείας στο Imperial College London και συμπρόεδρος του Συνεδρίου, Κλέα Κατσουγιάννη. «Το καινούργιο που αναδεικνύουν πρόσφατες έρευνες είναι η συσχέτιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης με νευρολογικά νοσήματα, άνοια και άλλες νοητικές επιδράσεις. Επίσης, στην ευαίσθητη παιδική ηλικία καταγράφεται αρνητική επίδραση στην ανάπτυξη», συμπλήρωσε.
      Οπως τόνισε η κ. Κατσουγιάννη, τον Σεπτέμβριο του 2021 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοίνωσε νέες οδηγίες για την ποιότητα του αέρα, οι οποίες, ύστερα από διεξοδική επιστημονική συζήτηση, θέτουν ως ζητούμενο τη σημαντική μείωση των συγκεντρώσεων ατμοσφαιρικών ρύπων σε σχέση με τις αντίστοιχες του 2005. «Οι οδηγίες του ΠΟΥ δεν έχουν υποχρεωτικό χαρακτήρα, αλλά βασίζονται στα επιστημονικά στοιχεία για την προστασία της δημόσιας Υγείας. Το ζήτημα είναι τι θα κάνει η Ε.Ε., τα όρια της οποίας είναι λιγότερα αυστηρά. Το ερώτημα τέθηκε σε ειδική συνεδρίαση στον κ. Thomas Henrichs, αναπληρωτή διευθυντή της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο οποίος ανέφερε ότι έχει δρομολογηθεί η διαδικασία για την αλλαγή των σχετικών οδηγιών της Ε.Ε. Ο κ. Henrichs παρουσίασε και έρευνα κοινής γνώμης που κατέδειξε ότι η πλειονότητα των κατοίκων της Ευρώπης θα ήθελε να εξισωθούν τα νομοθετικά ευρωπαϊκά όρια με τις οδηγίες του ΠΟΥ». Παρ’ όλα αυτά, το χρονοδιάγραμμα της Επιτροπής φάνηκε κάπως… μακρύ στους συμμετέχοντες.
      Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν και οι συνεδρίες σχετικά με την COVID-19. Η πανδημία του κορωνοϊού ανέδειξε τη στενή συσχέτιση μεταξύ της εμφάνισης νέων λοιμώξεων και του ευρύτερου περιβάλλοντος, καθώς και των κλιματικών αλλαγών σε παγκόσμια κλίμακα. Οι περισσότερες αναδυόμενες νόσοι είναι ζωονόσοι και είναι επίσης καλά τεκμηριωμένο ότι τουλάχιστον οι μισές οφείλονται σε καταστροφή οικοσυστήματος, αποψίλωση δασών και γεωργικές πρακτικές, σημείωσε ο καθηγητής Μανόλης Κογεβίνας, διευθυντής του ερευνητικού κέντρου ISGLOBAL, στη Βαρκελώνη.
      Οπως τονίστηκε, στο συνέδριο παρουσιάστηκαν μελέτες από περίπου δέκα χώρες, που ανέδειξαν με τεκμηριωμένο τρόπο ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση σχετίζεται με την COVID-19 και ιδιαίτερα με τη σοβαρή νόσηση από κορωνοϊό. «Μια μεγάλη μελέτη στη Βαρκελώνη κατέδειξε πως η ατμοσφαιρική ρύπανση μείωσε κατά περίπου 10% την ανοσολογική απόκριση των ατόμων που εμβολιάστηκαν με εμβόλια κατά της COVID-19, κάνοντάς τα πιο ευαίσθητα για περαιτέρω μολύνσεις μεταξύ των εμβολιασμένων», είπε ο κ. Κογεβίνας.
      Η συζήτηση για την κλιματική αλλαγή δεν ανέδειξε μόνο τις αρνητικές συνέπειές της στην υγεία, αλλά και τις θετικές επιπτώσεις από την προσπάθεια ανάσχεσής της. «Τα μέτρα για την κλιματική αλλαγή έχουν ταυτόχρονα οφέλη και σε άλλες πλευρές. Για παράδειγμα, η μείωση της ρύπανσης συνδέεται με μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η αλλαγή στη διατροφή και η κατανάλωση λιγότερου κόκκινου κρέατος βοηθούν στην υγεία μας, η λιγότερη χρήση αυτοκινήτου οδηγεί σε περισσότερο περπάτημα ή ποδήλατο, άρα σε περισσότερη άσκηση», σημείωσε η κ. Κατσουγιάννη.
      Χημικές ουσίες που κρατούν «για πάντα»
      Κρατούν «για πάντα», αλλά δεν είναι για καλό. Ο λόγος για τα λεγόμενα «For ever chemicals», τις χημικές ενώσεις που διαρκούν «για πάντα» ή για την ακρίβεια για πολλά χρόνια, συσσωρευόμενες στον οργανισμό μας. Οι συγκεκριμένες χημικές ουσίες έχουν βρεθεί στο «μικροσκόπιο» των ερευνητών. «Πρόκειται για τις υπερφθοριωμένες και πολυφθοριωμένες αλκυλιωμένες ουσίες που ονομάζονται Pfas και είναι χιλιάδες διαφορετικές ενώσεις, που χρησιμοποιούνται από τη βιομηχανία εδώ και δεκαετίες», μας είπε η κ. Δάνια Βάλβη, αναπληρώτρια καθηγήτρια στην ιατρική σχολή Icahn, στη Νέα Υόρκη. «Ενώσεις Pfas έχουν συσχετιστεί με μεταβολικά νοσήματα, όπως ο διαβήτης. Επίσης, γυναίκες με αυξημένη έκθεση σε Pfas έχουν παρουσιάσει μειωμένη γονιμότητα. Τα Pfas βρίσκονται σε μαγειρικά σκεύη, όπως αντικολλητικά τηγάνια, πλαστικά είδη, υλικά αδιαβροχοποίησης για μπουφάν κ.λπ. Οι ουσίες αυτές δεν αναγνωρίζονται εύκολα από τον οργανισμό, γι’ αυτό λειτουργούν ως ορμονικοί διαταρράκτες», σημειώνει η κ. Βάλβη. Τι γίνεται με τη νομοθεσία για την αποφυγή των επικίνδυνων ουσιών; «Καταγράφονται ουσίες που είναι βλαβερές για την υγεία μας και οι οποίες στη συνέχεια αποσύρονται. Το πρόβλημα είναι πως και οι νέες χημικές ενώσεις που εισάγει η βιομηχανία έχουν συχνά την ίδια δράση», αναφέρει η καθηγήτρια.
      Οι αριθμοί
      4η αιτία θανάτου διεθνώς η ατμοσφαιρική ρύπανση, υπεύθυνη για πάνω από το 9% των χαμένων ετών ζωής.
      400.000 πρόωροι θάνατοι ετησίως στην Ε.Ε. λόγω έκθεσης στην ατμοσφαιρική ρύπανση.
      10% μειώθηκε η ανοσολογική απόκριση των ατόμων που εμβολιάστηκαν κατά της COVID-19 λόγω ρύπανσης.
      20% αυξήθηκε η θνησιμότητα στην Αθήνα λόγω καύσωνα τον Αύγουστο 2021, 76% σε συνδυασμό με τη δασική φωτιά στη Βαρυμπόμπη.
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      «Μέση» είναι η ποιότητα του αέρα στην Αθήνα, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε το Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΕΑ) χθες.
      Οι καθαρότερες πόλεις όσον αφορά την ατμοσφαιρική ρύπανση με βάση τις μετρήσεις των δύο τελευταίων ετών (2020-2021) είναι η Ούμεα στη Σουηδία και οι πόλεις Φάρο και Φουνσάλ στην Πορτογαλία.
      Περισσότερες από 344 ευρωπαϊκές πόλεις (η Αθήνα βρίσκεται στον αριθμό 227) περιλαμβάνονται στον σχετικό «χάρτη» που δημοσιοποίησε ο Οργανισμός με βάση τα στοιχεία τα οποία λαμβάνει από τους σταθμούς μέτρησης που έχουν εγκατασταθεί σε όλη την Ευρώπη και διαβιβάζονται μέσω των υπουργείων Περιβάλλοντος.
      Ωστόσο, στον εν λόγω «χάρτη» από ελληνικές πόλεις συμπεριλαμβάνεται μόνο η Αθήνα, καθώς για τις υπόλοιπες μεγάλες πόλεις ο οργανισμός «δεν διαθέτει στοιχεία». Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν από περίπου ένα χρόνο (Απρίλιος του 2021) η Ελλάδα παραπέμφθηκε στο Ευρωδικαστήριο γιατί απέτυχε να περιορίσει τις υπερβάσεις των τιμών των αιωρούμενων μικροσωματιδίων στην πόλη από το 2005 και μετά, με την εξαίρεση ενός έτους. Τα αιωρούμενα μικροσωματίδια PM 2,5 είναι ο πλέον φονικός ρύπος, καθώς έχουν τη δυνατότητα να εισχωρούν βαθιά στο αναπνευστικό σύστημα και να προκαλούν βλάβες. Οσον αφορά την ποιότητα του αέρα στην Αθήνα, ο κ. Βασίλης Γερασόπουλος, διευθυντής στο Εργαστήριο Ατμοσφαιρικής Χημείας του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, τονίζει ότι «έχει βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, ωστόσο υπάρχουν μεγάλα περιθώρια βελτίωσης». Το Αστεροσκοπείο από το 2019 έχει εγκαταστήσει περισσότερους από 100 σταθμούς μέτρησης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης σε διάφορες περιοχές της χώρας. «Εχουμε διαπιστώσει ότι δεν υπάρχουν ιδιαίτερες τοπικές ιδιαιτερότητες και η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι ομοιογενής σε όλη την Ελλάδα», σημειώνει ο κ. Γερασόπουλος. Και ενώ οι προσπάθειες για βελτίωση πρέπει να συνεχιστούν, προσθέτει ότι «η Ελλάδα βρίσκεται σε μια περιοχή που έχει υψηλό υπόβαθρο ατμοσφαιρικής ρύπανσης λόγω των γειτονικών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, ενώ την ίδια στιγμή οι μετεωρολογικές συνθήκες ευνοούν τη διασυνοριακή μεταφορά ρύπανσης», επισημαίνει.


      Τον δρόμο, πάντως, δείχνει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), ο οποίος κατέβασε το όριο της ασφαλούς έκθεσης στα μικροσωματίδια (PM 2,5) στα 5 μg/m3 σε σχέση με τα 25 µg/m3 που ορίζει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος. Αν ληφθούν υπόψη τα όρια του ΠΟΥ, μόνο 11 πόλεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση έχουν καλή ποιότητα αέρα. Πάντως, η ευρωπαϊκή νομοθεσία θέτει τα 25 µg/m3 ως όριο ασφαλούς έκθεσης επί μακρόν για έναν πολίτη. Ετσι, μόνο τρεις πόλεις στην Ευρώπη, με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, μπορούν να χαρακτηριστούν εξαιρετικά μολυσμένες. Το Νόβι Σαζ στην Πολωνία και η Κρεμόνα και η Πάδοβα στην Ιταλία. Πρόσφατα, η Ευρωπαϊκή Ενωση έθεσε ακόμα πιο αισιόδοξους στόχους σε σχέση με την ατμοσφαιρική ρύπανση, ζητώντας από τα κράτη-μέλη να μειώσουν σε εθνικό επίπεδο πέντε παράγοντες επιβάρυνσης της ατμόσφαιρας. Με βάση τα προσωρινά στοιχεία, 14 χώρες έχουν αποτύχει να φθάσουν τους στόχους που έχουν τεθεί ως προς τις αναγκαίες μειώσεις των πέντε ρυπαντών.
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Τα SUV, λόγω της αυξημένης κατανάλωσης καυσίμου σε σχέση με τα συνήθη Ι.Χ., αποτελούν βασική πηγή αύξησης των εκπομπών αερίων ρύπων. Ο παγκόσμιος στόλος SUV αυξήθηκε από 35 εκατ. το 2010 σε πάνω από 250 εκατ. το 2021, αποτελώντας την κύρια αιτία αύξησης της ζήτησης πετρελαίου και τη δεύτερη αύξησης εκπομπών CO2, μετά τον ηλεκτρισμό. Από τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας – IEA χαρακτηρίζονται «τερατώδεις» ρυπαντές, αφού εάν ο στόλος των SUV ήταν χώρα, θα ήταν ο 6ος μεγαλύτερος παγκόσμιος ρυπαντής.

      Ηλεκτρισμός το 50% της ζήτησης
      Σύμφωνα με τον ΔΕΣΦΑ, στην τελική ζήτηση ενέργειας ανά τομέα (σε TWh) σε μεταφορές, βιομηχανία και κατοικία/γεωργία θα υπάρξει αύξηση της διείσδυσης ηλεκτρισμού, ο οποίος το 2050 αναμένεται να αποτελεί το 50% της συνολικής τελικής ζήτησης (70 ΤWh σε σύνολο 143 TWh). Η χρήση αερίου θα αυξηθεί από 23 TWh το 2020 σε 40 TWh το 2050. Στο επίπεδο των εκπομπών, από 31,7 Mt CO2 το 2020 προβλέπεται ανθρακική ουδετερότητα το 2050.

      Η Κίνα, κορυφαία στις πρώτες ύλες
      Η Κίνα είναι η κυρίαρχη χώρα στην αγορά των κρίσιμων πρώτων υλών, με το 45% του ποσοστού της αγοράς, ενώ οι δεύτερες ΗΠΑ έχουν μόλις το 7% της διεθνούς αγοράς. Η κινεζική κυριαρχία επεκτείνεται στις ανανεώσιμες πηγές και την κατασκευή μπαταριών, κατέχοντας μερίδιο 50% στην κατασκευή ανεμογεννητριών, 66% στα φωτοβολταϊκά (+20% από κινεζικές εταιρείες που είναι εγκατεστημένες σε γειτονικές χώρες) και 90% στον τομέα των μπαταριών.

      Πρωταγωνίστρια στις μπαταρίες
      Στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα μπαταριών ηλεκτρικών οχημάτων η Κίνα είναι η κυρίαρχη δύναμη:
      • Στην εξόρυξη γραφίτη (με περισσότερο από το 75% της παγκόσμιας εξόρυξης).
      • Στην επεξεργασία λιθίου, κοβαλτίου αλλά και γραφίτη (με περισσότερο από το 60% για το καθένα).
      • Στους ηλεκτρολύτες ανόδου και καθόδου (με ποσοστό έως και 75%).
      • Στην παραγωγή μπαταριών (με περισσότερο από 75%).
      • Στην παραγωγή ηλεκτρικών οχημάτων (με πάνω από 50%).
      Το ντόμινο της ενεργειακής κρίσης
      Η παγκόσμια ενεργειακή κρίση, η οποία έχει επιδεινωθεί με τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας, έχει συμπαρασύρει σε εκτόξευση τιμών τόσο τις ορυκτές πρώτες ύλες όσο και τις τιμές του αργού πετρελαίου, των λιπασμάτων αλλά και του σιταριού. Στους πρώτους μήνες του 2022, η τιμή των πρώτων υλών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή ηλιακών πάνελ είχε εκτοξευθεί έως και 400% σε σχέση με τις αντίστοιχες τιμές των πρώτων μηνών του 2020. Τον Φεβρουάριο του 2022, οι δείκτες τιμών του σιταριού και των λιπασμάτων είχαν αυξηθεί κατά 75 μονάδες βάσης, κυρίως εξαιτίας της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία.

      Περιζήτητα τα ορυκτά έως το 2040
      Η ανταπόκριση στους φιλόδοξους κλιματικούς στόχους που έχουν θέσει οι χώρες θα εκτοξεύσει τις ανάγκες σε ορυκτά για πράσινες τεχνολογίες. Η παγκόσμια ζήτηση στον τομέα των κρίσιμων ορυκτών για την παραγωγή τεχνολογιών πράσινης ενέργειας αναμένεται ότι θα εκτοξευθεί τις επόμενες δύο δεκαετίες, έως το 2040. Συγκεκριμένα προβλέπεται ότι οι συνολικές απαιτήσεις θα αυξηθούν έως και έξι φορές, ενώ σε κάποια μεμονωμένα ορυκτά, όπως το λίθιο, ο γραφίτης, το κοβάλτιο, το νικέλιο αλλά και οι σπάνιες γαίες, οι ανάγκες εκτιμάται ότι θα αυξηθούν από επτά έως και 42 φορές(!) σε σχέση με το 2020.

    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Στη δεύτερη χαμηλότερη θέση ανάμεσα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες βρίσκεται η Αθήνα ως προς τις πράσινες υποδομές της.
      Βρίσκεται όμως στην τρίτη υψηλότερη θέση όσον αφορά τους ανοιχτούς για όλους χώρους πρασίνου. Πιο πράσινη ελληνική πόλη (άνω των 50.000 κατοίκων) είναι η Καλαμάτα, ενώ ακολουθούν η Καβάλα και η Πάτρα. Στη χαμηλότερη θέση στην Ευρώπη βρίσκεται το Ηράκλειο ως προς την εγγύτητα των κατοίκων του με έναν ανοιχτό χώρο πρασίνου.
      Τα στοιχεία για το πράσινο στις ευρωπαϊκές πόλεις 38 ευρωπαϊκών κρατών προέρχονται από έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος με θέμα «Ποιος ωφελείται από το πράσινο στις πόλεις; Οι κοινωνικές ανισότητες στην πρόσβαση σε αστικό πράσινο στην Ευρώπη». Η έκθεση εξετάζει όλες τις πόλεις που βρίσκονται στην Urban Audit List της Eurostat, χρησιμοποιώντας εικόνες από τον ευρωπαϊκό δορυφόρο «Κοπέρνικο». Αυτό που μετρήθηκε είναι το ποσοστό της έκτασης των πόλεων που φαίνεται από ψηλά πράσινο λόγω των δέντρων. Ας δούμε κατ’ αρχάς τι προκύπτει για τις εννέα ελληνικές πόλεις που η έκθεση εξετάζει: Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο, Λάρισα, Βόλο, Ιωάννινα και Καβάλα.
      • Η πιο πράσινη ελληνική πόλη είναι η Καλαμάτα, καθώς το 54,4% των αστικών περιοχών της καλύπτεται από δέντρα (23,2 από τα 42,6 τ. χλμ.). Ακολουθούν η Καβάλα με 44,6% (16,7 από τα 37,5 τ. χλμ.) και η Πάτρα με 36% (20,8 από τα 57,7 τ. χλμ.).
      Αρκετά χαμηλότερα βρίσκονται το Ηράκλειο με 17,2% (8,9 από τα 52 τ. χλμ.), τα Ιωάννινα με 14,9% (2,3 από τα 15,5 τ. χλμ.), η Αθήνα με 10,8% (4,2 από τα 39 τ. χλμ.), η Θεσσαλονίκη με 9,6% (1,8 από τα 19,2 τ. χλμ.), η Λάρισα με 5,5% (4,9 από τα 88,3 τ. χλμ.) και στην τελευταία θέση ο Βόλος με μόλις 4,9% (1,3 από 27 τ. χλμ.).
      H Αθήνα βρίσκεται στη δεύτερη χαμηλότερη θέση από όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, με τη συνολική πράσινη υποδομή της να καλύπτει το 17%. • H Αθήνα βρίσκεται στη δεύτερη χαμηλότερη θέση από όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, με τη συνολική πράσινη υποδομή της (χώροι πρασίνου, αθλητικοί χώροι κ.ο.κ.) να καλύπτει το 17% της έκτασής της (στην τελευταία θέση η Βαλέτα, τρίτη από το τέλος η Λευκωσία). Βρίσκεται όμως στην τρίτη υψηλότερη θέση (μετά τη Στοκχόλμη και το Δουβλίνο) σε ποσοστό ελεύθερα προσβάσιμων χώρων πρασίνου (15%), πιθανότατα λόγω των μεγάλων πάρκων στο κέντρο. Οσον αφορά το «αποτύπωμα» των δέντρων στο έδαφος, είναι πέμπτη από το τέλος με 10%.
      • Μόλις το 20% του πληθυσμού του Ηρακλείου (το χαμηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη) έχει πρόσβαση σε έναν ανοιχτό χώρο πρασίνου σε απόσταση 300 μέτρων. Το υψηλότερο είναι 80%, στη Στοκχόλμη.
      Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το 42% των πόλεων σε 38 ευρωπαϊκές πόλεις καλύπτεται από πράσινες υποδομές. Το χαμηλότερο ποσοστό έχει η Τρνάβα στη Σλοβακία (6,8%) και το υψηλότερο η Καθέρες στην Ισπανία (95%), αλλά συμπεριλαμβάνοντας τα περιαστικά δάση στα όρια των δήμων. Αν τα αφαιρέσουμε, ο μέσος όρος πέφτει στο 3%, με λίγες πόλεις, όπως η Παμπλόνα, η Γενεύη και η Χάγη, να ξεπερνούν το 15%.
      Οσον αφορά το «αποτύπωμα» των δέντρων, το μέσο ποσοστό στην Ε.Ε. είναι 30%. Τα υψηλότερα ποσοστά κάλυψης βρίσκονται στη Νορβηγία (Οσλο 72%, το υψηλότερο) και στη Φινλανδία, ενώ τα χαμηλότερα στη Μάλτα, στην Ισλανδία και στην Κύπρο (Λευκωσία 4%, το χαμηλότερο).
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι φετινοί παρατεταμένοι καύσωνες, οι καταστροφικές πυρκαγιές, οι ισχυρές βροχοπτώσεις και η πιο συχνή εμφάνιση έντονων καιρικών φαινομένων έδειξαν πως η κλιματική αλλαγή δεν είναι ένα σενάριο του μέλλοντος, αλλά μια πραγματικότητα που υποχρεώνει σε επιλογές εδώ και τώρα. Παρ’ όλα αυτά, η διεθνής σύνοδος του ΟΗΕ για το κλίμα αύριο στη Γλασκώβη, COP26, δεν ξεκινάει με τις πιο ευοίωνες προοπτικές. Εξι χρόνια μετά τη Συμφωνία του Παρισιού οι δεσμεύσεις σχεδόν όλων των κρατών αποδεικνύονται ανεπαρκείς.
      Η Ελλάδα πέρασε δύο φάσεις όσον αφορά τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου (ΑτΘ). Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 μέχρι το 2007 παρουσιάστηκε μια σημαντική αύξηση των ΑτΘ, ενώ από τότε καταγράφεται σταθερή μείωση. Από τους 101.181,55 εκατ. τόνους ισοδύναμου CO2 το 1990, οι εκπομπές κορυφώνονται το 2007 στους 133.685,61 εκατ. τόνους, για να ξεκινήσει μετά μια έντονα καθοδική πορεία. Το 2019 η Ελλάδα είχε περιορίσει τις εκπομπές της σε σχέση με το 1990 κατά 18,8%, έναντι 24% σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η μείωση των εκπομπών για πολλά χρόνια ακολούθησε τον ρυθμό μείωσης του ΑΕΠ λόγω οικονομικής κρίσης, δηλαδή τη συρρίκνωση της παραγωγής αλλά και την οδυνηρή περικοπή κοινωνικών δραστηριοτήτων, όπως για παράδειγμα τον περιορισμό της θέρμανσης (ενεργειακή φτώχεια), των μετακινήσεων κ.λπ. Οπως σημειώνει έκθεση του ΣΕΒ, την περίοδο 2008-2018 οι εκπομπές ΑτΘ μειώθηκαν στην Ελλάδα κατά 25,4%, με τη μείωση του ΑΕΠ την ίδια περίοδο να είναι 24,6%.
      Αυτό αποτυπώνεται εξάλλου και σε έναν άλλο δείκτη, που αφορά την εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα ανά ευρώ Ακαθάριστης Προστιθέμενης Αξίας. Σύμφωνα με στοιχεία της Εurostat για το 2019, η Ελλάδα είναι στην 6η χειρότερη θέση της Ε.Ε., πίσω από Βουλγαρία, Πολωνία, Εσθονία, Τσεχία, Σλοβακία, καθώς για κάθε ευρώ στην Ελλάδα εκπέμπονται περίπου 340 γραμμάρια CO2, έναντι 270 που είναι ο μέσος όρος στην Ε.Ε. Η βασική αιτία γι’ αυτό βρίσκεται στην παραγωγή ενέργειας στην Ελλάδα, η οποία στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό σε ορυκτά καύσιμα (κυρίως φυσικό αέριο και λιγότερο λιγνίτη).
      Το 2019 η Ελλάδα είχε περιορίσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με το 1990 κατά 18,8%, έναντι 24% σε επίπεδο Ε.Ε. «Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα φάση, καθώς η Ευρωπαϊκή Ενωση έθεσε ακόμα πιο φιλόδοξο στόχο για το 2030, δηλαδή να μειώσει τις εκπομπές κατά 55% σε σχέση με το 1990, έναντι 40% προηγουμένως. Αυτό θα φέρει ένα κύμα αναθεώρησης όλων των εθνικών σχεδίων για την ενέργεια και το κλίμα (ΕΣΕΚ), μαζί και του ελληνικού. Ταυτόχρονα παραμένει ο στόχος για μηδενικές εκπομπές μέχρι το 2050», λέει στην «Κ» ο Σεβαστιανός Μοιρασγεντής, ερευνητής στο Εθνικό Αστεροσκοπείο και στην εμβληματική δράση για το κλίμα Climpact.
      «Το ζητούμενο είναι να υπάρχει ένα σχέδιο που να “πιάνει” τους στόχους του 2030, διαμορφώνοντας τους όρους επίτευξης των ακόμα πιο δύσκολων του 2050», σχολιάζει ο κ. Μοιρασγεντής. Σύμφωνα με τον ερευνητή του Αστεροσκοπείου, οι στόχοι που ήδη θέτει το ελληνικό ΕΣΕΚ για το 2030 είναι φιλόδοξοι, υπάρχουν όμως ερωτήματα για τον συνδυασμό με τους πολύ πιο απαιτητικούς στόχους του 2050. «Υπάρχουν πολύ υψηλοί στόχοι για την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, κάτι που είναι προφανώς αναγκαίο, παραμένουν όμως ανοικτά ζητήματα για τις δυνατότητες του δικτύου, ελλείψεις όσον αφορά την αποθήκευση της ενέργειας κ.λπ. Μια πιο ομαλή πορεία απολιγνιτοποίησης θα έδινε πιο σταθερό βηματισμό. Σήμερα δημιουργούνται κενά που καλύπτονται από ιδιωτικές επενδύσεις για νέες μονάδες φυσικού αερίου. Θα κλείσουν αυτές όταν πρέπει να περάσουμε στην πλήρη απανθρακοποίηση;», σημειώνει ο κ. Μοιρασγεντής.  Οσον αφορά τις ΑΠΕ, ο ερευνητής του Αστεροσκοπείου υπογραμμίζει την ανάγκη να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών μέσω δημοτικών επιχειρήσεων, ενεργειακών κοινοτήτων και την ανάπτυξη ουσιαστικού διαλόγου.
      Οι κατοικίες
      Κρίσιμος τομέας είναι αυτός της κατοικίας. «Οταν το 2050 πρέπει να πάμε σε μηδενικές εκπομπές, αυτό σημαίνει πως οι κατοικίες πρέπει να έχουν σχεδόν μηδενική ενεργειακή κατανάλωση, δηλαδή με βάση τις κατηγορίες των ενεργειακών πιστοποιητικών να είναι από την κατηγορία Β+ και πάνω», εξηγεί ο κ. Μοιρασγεντής. Σήμερα όμως για να μπει ένα ακίνητο στο Εξοικονομώ πρέπει να ανέβει τρεις κατηγορίες στην ενεργειακή κλίμακα. Εάν είναι όμως στις χαμηλές κατηγορίες Ζ+Η, που είναι το 45% των κατοικιών, θα φτάσει στο επίπεδο Γ+Δ αντίστοιχα, κάτι που δεν είναι αρκετό για το 2050.
      Οπως δηλώνει ο ίδιος, «σήμερα είναι αναγκαίο να ξεκινήσουν ριζικές ενεργειακές ανακαινίσεις. Αυτό απαιτεί την εκπόνηση ενός δημόσιου προγράμματος μαζικής παρέμβασης, βιομηχανικού τύπου, σε ολόκληρα τετράγωνα, που με τα ίδια χρήματα μπορούμε να έχουμε πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Υπάρχουν στη Γαλλία αντίστοιχες επιτυχημένες πρακτικές. Επίσης πρέπει να αυξηθεί ο αριθμός των κατοικιών που αναβαθμίζονται κάθε έτος. Ιδιαίτερη μέριμνα πρέπει να υπάρχει για τα φτωχά νοικοκυριά, που δεν μπορούν να δώσουν τη συνεισφορά τους, παρότι είναι αυτά που διαμένουν σε σπίτια με επιτακτική ανάγκη ενεργειακής θωράκισης».
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Χαμηλή είναι και σήμερα η ποιότητα του αέρα πάνω από τη χώρα μας και γενικότερα την Ανατολική Μεσόγειο εξαιτίας των πολλών πυρκαγιών στην περιοχή.
        Μια δορυφορική εικόνα ορατού φάσματος που το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών/meteo.gr επεξεργάστηκε νωρίς το πρωί σήμερα, αποκαλύπτει τη μετεωρολογική κατάσταση που επικρατεί στην Ανατολική Μεσόγειο.

      Ένας μεγάλος αριθμός δασικών πυρκαγιών που βρίσκεται σε εξέλιξη, κυρίως σε Ελλάδα και Τουρκία, απελευθερώνει πολύ μεγάλες ποσότητες μικροσωματιδίων στην ατμόσφαιρα. Ο καπνός παρασύρεται εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τις εστίες των πυρκαγιών και φτάνει μέχρι τη Βόρεια Αφρική.
      Επιπροσθέτως, σύμφωνα με το meteo, υψηλή είναι και η συγκέντρωση αφρικανικής σκόνης πάνω από την περιοχή μας, η οποία συμβάλλει επίσης στη χαμηλή ποιότητα του αέρα. Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας λόγω της υψηλής συγκέντρωσης μικροσωματιδίων και της υγρασίας παρατηρείται υγρά αχλύς και ομίχλη.  Σημαντική βελτίωση της ποιότητας του αέρα αναμένεται από την Παρασκευή με την ενίσχυση των βορειοδυτικών ανέμων που θα απομακρύνουν μεγάλη ποσότητα ρύπων. 
      Στο κόκκινο οι συγκεντρώσεις μικροσωματιδίων
      Αποπνικτική ήταν από τα ξημερώματα της Τετάρτης η ατμόσφαιρα σε όλη την Αττική, ως συνέπεια της μεγάλης πυρκαγιάς στη Βαρυμπόμπη.
      Σύμφωνα με τις μετρήσεις του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, η αιθάλη και τα αιωρούμενα σωματίδια κυμαίνονταν σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα. Ενδεικτικό είναι ότι μεταξύ 7 και 8 χθες το πρωί τα μικροσωματίδια στον σταθμό του Περιστερίου μετρήθηκαν στο 341, στο 318 στο Παλαιό Φάληρο και 309 στην Αθήνα, όταν το όριο είναι έως και 10.
      Με βάση τα στοιχεία του Αστεροσκοπείου, η πρώτη επιβάρυνση παρατηρήθηκε δυτικά του τομέα της πυρκαγιάς, στην περιοχή των Αχαρνών, μετά τις 6 μ.μ. την Τρίτη 3 Αυγούστου.
      Με τη μεταβολή του ανέμου άρχισε να παρατηρείται μεγάλη επιβάρυνση αρχικά στον δυτικό (Ιλιον) και κατόπιν στον βόρειο τομέα (Πεύκη) του λεκανοπεδίου, η οποία διήρκεσε όλη τη νύχτα και μεγιστοποιήθηκε κατά το διάστημα 11 μ.μ. έως 3 π.μ.
      Στη συνέχεια παρατηρήθηκε σχετική υποχώρηση, ωστόσο έως τις 8 π.μ. χθες παρέμενε υψηλή, δηλαδή άνω των 50 μg/m3. Στον κεντρικό τομέα Αθηνών παρατηρήθηκε πολύ μεγάλη αύξηση των επιπέδων από τις 2 π.μ. της 4ης Αυγούστου, η οποία διήρκεσε έως το μεσημέρι.
      Στον Πειραιά παρατηρήθηκε επίσης επιβάρυνση μετά τις 4 π.μ., αλλά τα επίπεδα παρέμειναν σχετικά χαμηλότερα. 

    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Μια εντυπωσιακή αλλαγή νοοτροπίας συντελείται τα τελευταία χρόνια στις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις. Η προστασία των περιοχών Natura και της βιοποικιλότητας, η προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή είναι πλέον προτεραιότητες – όχι θεωρητικές, αλλά προτεραιότητες που «μεταφράζονται» σε συγκεκριμένους κανονισμούς λειτουργίας και δράσεις.
      Ορισμένες από αυτές είναι πρωτοποριακές και έχουν την προοπτική να συμβάλουν στην επιστημονική έρευνα, όπως η καταγραφή των ήχων των κητωδών στις ελληνικές θάλασσες από τα υποβρύχια του Πολεμικού Ναυτικού. Ενώ άλλες έχουν εφαρμογή και εκτός της δραστηριότητας των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως η αποτύπωση στους ναυτικούς χάρτες των προστατευόμενων περιοχών και των ναυαγίων. Πέρασαν 14 χρόνια από τότε που το υπουργείο Εθνικής Αμυνας εξέδωσε το πρώτο κείμενο περιβαλλοντικής πολιτικής. Η πολιτική αυτή αναθεωρήθηκε το 2014 και εκ νέου το 2020, ανεβάζοντας υψηλότερα από ποτέ τον πήχη για τις Ενοπλες Δυνάμεις.
      Natura 2000
      «Γνωρίζουμε πλέον ότι η κλιματική αλλαγή θα επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν και επιχειρούν οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας μας. Αυτή η νέα περιβαλλοντική πραγματικότητα αναμένεται να αναμορφώσει τη γεωπολιτική κατάσταση, με άμεσες συνέπειες στην παγκόσμια οικονομία, στο εμπόριο και στην ασφάλεια», εξηγεί στην «Κ» ο αντιπλοίαρχος Παναγιώτης Τριπόντικας, επιτελής του Τμήματος Υποδομής και Προστασίας Περιβάλλοντος της Διεύθυνσης Τεχνολογικής Υποστήριξης του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. «Τα καθήκοντα που καλούμαστε να εκτελέσουμε, τα έργα που αναλαμβάνουμε, ο τρόπος που εκπαιδευόμαστε ήδη αλλάζουν, καθώς θα πρέπει να προσαρμοστούμε στη νέα πραγματικότητα. Αντίστοιχα, στην περιβαλλοντική πολιτική του ΥΠΕΘΑ τονίζεται ότι το σύνολο της φύσης και βιοποικιλότητας προστατεύεται μέσα από τη λειτουργία του ευρωπαϊκού δικτύου προστατευόμενων περιοχών Natura 2000. Η διαφύλαξη των ενδιαιτημάτων και της χλωρίδας – πανίδας που αυτά φιλοξενούν αποτελεί καθολική υποχρέωση και των Ενόπλων Δυνάμεων».
      Η προστασία της βιοποικιλότητας γίνεται σταδιακά μέρος του τρόπου λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων. Φωτ. ΥΠΕΘΑ Οι πολιτικές αυτές ενσωματώνονται στη λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων με πολλούς τρόπους, από την αλλαγή του τρόπου πραγματοποίησης των ασκήσεων και γενικά των επιχειρήσεων έως τις καθημερινές δραστηριότητες και την ενεργειακή διαχείριση. «Για παράδειγμα, το Πολεμικό Ναυτικό έχει εκδώσει μια σειρά τυποποιημένων διαδικασιών που αφορούν στην προστασία των θαλάσσιων θηλαστικών και απειλούμενων ειδών από υποβρύχιες εκρήξεις, τη λειτουργία ενεργών ηχοεντοπιστικών συσκευών πολεμικών πλοίων και υποβρυχίων και άλλες στρατιωτικές δραστηριότητες.
      Τα πολεμικά πλοία δεν αγκυροβολούν σε θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές
      Σε αυτές τις οδηγίες περιγράφονται το σύνολο των προστατευόμενων περιοχών και οι διαδικασίες για την ελαχιστοποίηση επιπτώσεων από τις στρατιωτικές δραστηριότητες. Αξίζει να αναφέρουμε μερικά από τα πολλά που ήδη λαμβάνουν χώρα. Οταν τα πολεμικά πλοία και υποβρύχια κινούνται εντός θαλασσίων προστατευόμενων περιοχών ελέγχουν πάντα τις δραστηριότητές τους, οι οποίες θα μπορούσαν να απειλήσουν το περιβάλλον. Γενικότερα αποφεύγεται η διεξαγωγή ασκήσεων στις εν λόγω περιοχές. Τα πολεμικά πλοία δεν αγκυροβολούν σε θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές ή και σε απόσταση μέχρι και 1.000 γιάρδες από τα όριά της κυρίως για την προστασία των λιβαδιών Ποσειδωνίας. Οταν στην περιοχή που επιχειρούν ταχύπλοα σκάφη θεαθούν απειλούμενα είδη (πτηνά, θαλάσσια θηλαστικά κ.τ.λ.), οι χειριστές ελαττώνουν ταχύτητα και πλέουν με τέτοιες πορείες ώστε να αποκλείσουν τον κίνδυνο άσκοπης όχλησης των ειδών αυτών». 
      Η άνοδος της θερμοκρασίας λόγω κλιματικής αλλαγής θα επηρεάσει και τις πτήσεις των αεροσκαφών. Φωτ. ΥΠΕΘΑ Επίσης, ειδική μέριμνα λαμβάνεται για τα απορρίμματα και τη θαλάσσια ζωή. «Η ορθή περιβαλλοντική διαχείριση των απορριμμάτων, ώστε να μην καταλήγουν στη θάλασσα και στις ακτές, είναι απολύτως απαραίτητη για την προστασία της παράκτιας ζώνης. Η γνώση, δε, της σύστασης των απορριμμάτων αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ορθή διαχείρισή τους. Γι’ αυτόν τον λόγο από το 2018 τα πολεμικά πλοία καλούνται να μειώσουν τα παραγόμενα απόβλητα, να τα καταμετρούν με την υιοθέτηση “Βιβλίου Απορριμμάτων” και να μεριμνήσουν για τον άμεσο περιορισμό, μέχρι κατάργησης των πλαστικών μιας χρήσεως», λέει ο κ. Τριπόντικας. «Οπως αντιλαμβάνεστε είμαστε οι οικοδεσπότες στις θάλασσές μας και οφείλουμε εμείς οι ίδιοι πρώτα να προστατεύσουμε το σπίτι μας από όλες τις απειλές». 
      Ενα πρόβλημα που συχνά αντιμετωπίζουν οι φορείς διαχείρισης που έχουν στην ευθύνη τους και θαλάσσιες περιοχές είναι ότι όσοι κινούνται με σκάφη σε αυτές ισχυρίζονται ότι δεν γνώριζαν τα όριά τους. Αυτό τώρα πρόκειται να αλλάξει, καθώς η Υδρογραφική Υπηρεσία θα ενσωματώσει στους ναυτικούς χάρτες και τις προστατευόμενες περιοχές και τα λιβάδια Ποσειδωνίας (όσα βέβαια έχουν καταγραφεί επιστημονικά), αλλά και τα ναυάγια.
      Μέλη των ΟΥΚ απομακρύνουν φωλιά χελώνας στην Κεφαλονιά για την εξουδετέρωση πυρομαχικών. Φωτ. ΥΠΕΘΑ Πρωτοβουλίες από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας
      «Το υπουργείο Εθνικής Αμυνας αυτήν τη στιγμή έχει αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες μέσω των Γενικών Επιτελείων που αφορούν στην προστασία του περιβάλλοντος, η πιο σημαντική εκ των οποίων αφορά στην αποτύπωση του συνόλου των προστατευόμενων περιοχών σε όλα τα προϊόντα της Υδρογραφικής Υπηρεσίας και της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού. Αναφέρομαι και στις σημαντικές περιοχές για τη φύση και τη βιοποικιλότητα, αλλά και για την υποβρύχια πολιτιστική κληρονομιά», λέει ο κ. Τριπόντικας. «Ηδη από το 2018 η Υδρογραφική Υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού έχει ξεκινήσει να αποτυπώνει τους χώρους ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, ενώ αναμένεται σε λίγες ημέρες να εκδοθεί και ο πρώτος ναυτικός χάρτης που θα αποτυπώνονται τόσο το δίκτυο Natura 2000 ως “Marine Environmental Sensitive Area” όσο και τα λιβάδια Ποσειδωνίας, όπου βέβαια είναι εφικτό, κυρίως λόγω της κλίμακας». 
      Εκτός από περιβαλλοντικές πληροφορίες, οι νέοι ναυτικοί χάρτες θα συμπεριλάβουν και τα ναυάγια αλλά και τους ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους, σε συνεργασία με το υπουργείο Πολιτισμού. «Η πολιτιστική κληρονομιά είναι πολύτιμη και αναντικατάστατη. Τα ιστορικά ναυάγια και ειδικά αυτά που η κυριότητά τους ανήκει στο ΥΠΕΘΑ, και πιο συγκεκριμένα στο Μετοχικό Ταμείο Ναυτικού (σ.σ. όσα έχουν χαρακτηριστεί “πολεμικά”), αποτελούν την υποβρύχια κληρονομιά των Ενόπλων Δυνάμεων», λέει ο κ. Τριπόντικας.
      Αποτύπωση των ιστορικών ναυαγίων
      «Κορυφαία προτεραιότητα αποτελεί η αποτύπωση των ιστορικών ναυαγίων σε προϊόντα τόσο της Υδρογραφικής Υπηρεσίας όσο και της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού. Προτεραιότητα αποτελεί επιπλέον η δημιουργία του πολιτιστικού αποθετηρίου των Ενόπλων Δυνάμεων. Εναν από τους βασικούς στόχους αποτελούν οι δημιουργίες των προτύπων και των οδηγιών για την επιστημονική καταγραφή και τεκμηρίωση των ναυαγίων».
      Με τις περιβαλλοντικές πληροφορίες και τις θέσεις των ναυαγίων, οι χάρτες θα αποτελέσουν πολύτιμο εργαλείο εφαρμογής της περιβαλλοντικής και πολιτιστικής νομοθεσίας. «Οι νέοι ενημερωμένοι χάρτες αποτελούν το μέσο εφαρμογής της νομοθεσίας, αποτρέποντας την εκτέλεση έκνομων δραστηριοτήτων (π.χ. παράνομη ανάκτηση αντικειμένων από εγχώρια ή διεθνή κυκλώματα αρχαιοκαπηλίας) και ταυτόχρονα αποτρέπουν την ακούσια ή εκούσια καταστροφή του θαλασσίου περιβάλλοντος, διευκολύνοντας παράλληλα το έργο της Ελληνικής Ακτοφυλακής».
      Για τις ασκήσεις των Ενόπλων Δυνάμεων πλέον αποφεύγονται οι προστατευόμενες περιοχές. Φωτ. ΥΠΕΘΑ Τα υποβρύχια καταγράφουν τους ήχους των κητωδών
      Μια πολύ ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία των Ενόπλων Δυνάμεων, που έχει την προοπτική να συνεισφέρει ουσιαστικά στην επιστημονική έρευνα, είναι η καταγραφή των ήχων των θαλάσσιων θηλαστικών από τα υποβρύχια. «Η Υδρογραφική Υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού συλλέγει όλες τις πληροφορίες που αφορούν σε θεάσεις θαλάσσιων θηλαστικών από τις μονάδες του Πολεμικού Ναυτικού. Αυτές τις θεάσεις τις υποβάλλει και στο ΝΑΤΟ», εξηγεί ο κ. Τριπόντικας. «Σε ό,τι αφορά τις καταγραφές ήχων θαλάσσιων θηλαστικών, αυτές ξεκίνησαν από τα υποβρύχιά μας το έτος 2018 με σκοπό την αξιοποίησή τους στην πλήρη κατανόηση του επιχειρησιακού περιβάλλοντος της δράσης τους. H εν λόγω κίνηση οδήγησε τα πληρώματα σε μία συνεχή προσπάθεια γνωριμίας και κατανόησης του τρόπου ζωής και των συνηθειών των θαλάσσιων θηλαστικών.
      Η οποία με τη σειρά της βοήθησε στην ευαισθητοποίηση των πληρωμάτων σε γενικότερα θέματα προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος, αφού υποβρύχια και θαλάσσια θηλαστικά μοιράζονται τον ίδιο θαλάσσιο χώρο. Μέσω της καταγραφής αυτών των ήχων, έχει δημιουργηθεί μία βάση δεδομένων η οποία βοηθάει τα πληρώματα να αναγνωρίζουν τα είδη τα θηλαστικών που κινούνται κοντά στα υποβρύχια. Αυτές οι καταγραφές μπορούν να τεθούν στη διάθεση της επιστημονικής κοινότητας, υπό προϋποθέσεις πάντα και αφού υπάρχει ένα πρωτόκολλο συνεργασίας. Κατά τη γνώμη μου, θα είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα στρατιωτικής συμβολής στην επιστήμη».
      Πάντως, η αλλαγή νοοτροπίας στις Ενοπλες Δυνάμεις δεν αρκεί να έρχεται μέσω της αλλαγής του τρόπου λειτουργίας τους, δηλαδή μέσω «διαταγών». Το ζητούμενο είναι πλέον και η περιβαλλοντική εκπαίδευση του προσωπικού τους (και, γιατί όχι, των στρατευσίμων), όπως συμβαίνει ήδη σε πολλές νατοϊκές χώρες. Πώς αντιμετωπίζεται στην Ελλάδα η προοπτική αυτή; «Η βελτίωση των γνώσεων, η ανάπτυξη δεξιοτήτων, οι πνευματικές και ηθικές ικανότητες που αναπτύσσουν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων καλλιεργούνται μέσα από την εκπαίδευση που λαμβάνουν κατά τη διάρκεια της εξέλιξής τους», λέει ο κ. Τριπόντικας. «Για να είναι επιτυχής η εκπαίδευση θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρχει το ενδιαφέρον από τον εκπαιδευόμενο, άρα θα πρέπει να υπάρχει το κίνητρο. Ολοι γνωρίζουμε ότι η αποξένωση από τη φύση αποδιοργανώνει ηθικά και ψυχικά τον άνθρωπο. Τα στελέχη μας όμως επιχειρούν, δρουν και λειτουργούν μέσα στη φύση. Επιπλέον, διοργανώνονται επιμορφωτικά συνέδρια και ημερίδες, συμμετέχουμε με προγράμματα εκπαίδευσης στο ΙΝΕΠ, ενώ διά βίου η εκπαίδευση που λαμβάνουμε είναι ίσως η πιο σημαντική, ακριβώς γιατί εκεί εμπνεόμαστε διά του παραδείγματος».
      Το Πολεμικό Ναυτικό έχει ορίσει τυποποιημένες διαδικασίες για τη λειτουργία ενεργών ηχοεντοπιστικών συσκευών υποβρυχίων και πλοίων. Φωτ. ΥΠΕΘΑ Στο πλαίσιο αυτό, το ΓΕΕΘΑ καθιέρωσε από το 2017 τον θεσμό «Φίλος του Περιβάλλοντος», όπου σε ετήσια βάση πραγματοποιείται εκδήλωση επιβράβευσης τόσο της μονάδας που διακρίθηκε για τις περιβαλλοντικές δράσεις της όσο και του προσωπικού σε ατομικό επίπεδο για τον ίδιο λόγο. Επίσης, τον Απρίλιο υπεγράφη μνημόνιο συνεργασίας με τη μη κυβερνητική οργάνωση Ecocity, με στόχο την ανάπτυξη στρατηγικής και δράσεων για θέματα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων. 
      Παράλληλα, την περίοδο αυτή έχει συσταθεί ομάδα στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας, προκειμένου να καταρτιστεί ο «οδικός χάρτης» για την προσαρμογή των Ενόπλων Δυνάμεων στην κλιματική αλλαγή. Ο «χάρτης» θα εξασφαλίζει ότι οι Ενοπλες Δυνάμεις θα προσαρμόσουν το σύνολο των δραστηριοτήτων, τον εξοπλισμό και τις υποδομές τους ώστε να γίνουν ανθεκτικές στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και παράλληλα θα είναι πλήρως ικανές για την αποστολή τους. 
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Στη δεύτερη θέση ανάμεσα σε 49 χώρες κατατάσσεται φέτος η Ελλάδα, συγκεντρώνοντας 545 Γαλάζιες Σημαίες για τις ακτές της. Πρώτη χώρα είναι η Ισπανία με 615 βραβευμένες παραλίες.
        Πρώτη στην Ελλάδα αναδείχθηκε και πάλι φέτος, η Περιφερειακή Ενότητα Χαλκιδικής, με 96 σημαίες.
      Στην Αττική, οι παραλίες που βραβεύτηκαν με Γαλάζια Σημαία για την ποιότητα των υδάτων τους και τις παροχές προς τους λουόμενους είναι:
      Δήμος Σπάτων – Αρτέμιδος
      Διασταύρωση
      Λίμνη
      Δήμος Μαρκοπούλου Μεσογαίας
      Αυλάκι
      Δήμος Λαυρεωτικής
      Λιμανάκι Δασκαλειό Κερατέας
      Δήμος Σαρωνικού
      Μαύρο Λιθάρι/EverEden Beach
      Δήμος Βάρης – Βούλας -Βουλιαγμένης
      Αστέρας Βουλιαγμένης/Astir Beach Vouliagmenis
      Βάρκιζα
      Βούλα Α
      Βουλιαγμένη
      Δήμος Γλυφάδας
      Γλυφάδα
      Γλυφάδα Α
      Γλυφάδα Β
        Αναλυτικά η λίστα:  
      Π.Ε. ΕΒΡΟY [2]
      Δήμος Αλεξανδρούπολης
      Δημοτική Πλαζ Αλεξανδρούπολης
      Κυανή Ακτή
      Π.Ε. ΡΟΔΟΠΗΣ [4]
        Δήμος Κομοτηνής
      Αρωγή
      Μέση
      Φανάρι/Camping
      Φανάρι/Ιουλία
      Π.Ε. ΞΑΝΘΗΣ [5]
      Δήμος Τοπείρου
      Εράσμιο
      Μάγγανα
      Δήμος Αβδήρων
      Άβδηρα/Πόρτο Μόλο
      Μάνδρα
      Μυρωδάτο
      Π.Ε. ΚΑΒΑΛΑΣ [10]
      Δήμος Νέστου
      Αμμόγλωσσα Κεραμωτή/Ammos beach
      Αμμόγλωσσα Κεραμωτή/Paralia Beach 
      Δήμος Καβάλας
      Μπάτης
      Περιγιάλι
      Δήμος Παγγαίου
      Αμμόλοφοι
      Νέα Ηρακλείτσα
      Νέα Πέραμος
      Οφρύνιο/Τούζλα
      Σαρακήνα
      Ορφάνι
      Π.Ε. ΘΑΣΟΥ [4]
      Δήμος Θάσου
      Θάσος Πόλη/Λιμανάκι 
      Μακρύαμμος
      Πευκάρι 2/Alexandra Beach
      Πρίνος Δασύλιο 2/Ilio Mare Beach
      Π.Ε. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ [13]
      Δήμος Βόλβης
      Ασπροβάλτα
      Νέα Βρασνά
      Παραλία Βρασνών
      Πόρτο Φίνο
      Σερραϊκή Ακτή
      Σταυρός Ανατολική
      Σταυρός Δυτική
      Σταυρός Κεντρική
      Δήμος Θερμαϊκού
      Αγ. Τριάδα/ΠΙΚΠΑ
      Μηχανιώνα-Τουρμπαλί
      Νέοι Επιβάτες
      Περαία-Κοχύλι
      Ποταμός
      Π.Ε. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ [87]
      Δήμος Αριστοτέλη
      Αγ. Παύλος/Alexandros Palace Hotel
      Αλυκές
      Ιερισσός/ Δημοτική 1
      Ιερισσός/ Δημοτική 2
      Ιερισσός/ Δημοτική 3
      Κάμπος
      Καμπούδι 1/Ακτή Ουρανούπολη
      Καμπούδι 2/Θεοξένια
      Καμπούδι 3/Άκραθως
      Νέα Ρόδα 2
      Ολυμπιάδα
      Ουρανούπολη 1/Xenia Ouranoupolis
      Ουρανούπολη 2/Eagles Palace
      Ουρανούπολη 3/Aristoteles
      Πόρτο Άγιο/Agionissi Resort
      Mount Athos Ιερισσού
      Δήμος Σιθωνίας
      Αρμενιστής
      Ελαιών
      Ελιά 2/Anthemus
      Καλογριάς
      Κουτλουμουσίου
      Λαγομάνδρα/Lagomandra Beach Hotel
      Λιβροχιό 1
      Μακριά Λαγκάδα/Porfi Beach
      Μαρμαράς
      Νικήτη 2
      Παράδεισος
      Πλατανίτσι
      Πόρτο Καρράς 1/Κόχη
      Πόρτο Καρράς 2/Σιθωνία Μελίτων
      Σαλονικιού
      Σάρτι 1
      Συκιά
      Τορώνη
      Δήμος Κασσάνδρας
      Sani Dunes
      Άθυτος/Afitis Hotel
      Άθυτος/Βάρκες
      Ελάνη
      Καλλιθέα/Άμμων Ζευς
      Καλλιθέα-Δημοτικό Αναψυκτήριο
      Κάνιστρο/Miraggio
      Κοινοτική Πλαζ Νέας Σκιώνης
      Κρυοπηγή 2/Alexander Τhe Great Beach Hotel
      Κρυοπηγή 4/Kassandra Palace
      Κρυοπηγή Δημοτικό Αναψυκτήριο
      Λουτρά Αγίας Παρασκευής
      Μένδη Καλάνδρα
      Μόλα Καλύβα
      Παλιούρι Κάνιστρο
      Πευκοχώρι Yalla-Flegra
      Πευκοχώρι-Fyki Beach
      Πολύχρονο 3
      Πολύχρονο/Azur Hotel
      Πολύχρονο-Cocones Beach
      Ποσείδι /Possidi Holidays Resort
      Ποσείδι Pohonda
      Ποσείδι Κέντρο
      Ποσείδι/Cocus
      Ποσείδι-Αιγαιοπελαγήτικα
      Σάνη 2/Sani Beach
      Σάνη 3/Sani Club
      Σάνη Αστερίας
      Σίβηρη Κέντρο
      Φούρκα
      Χανιώτη 1
      Χανιώτη 3/Grecotel Margo Bay & Club Turquoise
      Δήμος Πολυγύρου
      Γερακινή/Ikos Olivia
      Σαργκάνι/Blue Dolphin
      Δήμος Νέας Προποντίδας
      Άγιος Μάμας
      Βεργιά
      Γεωπονικά-Μυκονιάτικα
      Διονυσίου
      Ελαιώνας/Ikos Oceania
      Νέα Ηράκλεια
      Νέα Ηράκλεια-Σαχάρα
      Νέα Καλλικράτεια
      Νέα Μουδανιά
      Νέα Πλάγια
      Νέα Ποτίδαια Προποντίδας
      Νέα Ποτίδαια/Portes Beach
      Νέα Ποτίδαια-Ανατολικά Διώρυγας Τορωναίου
      Πορταριά
      Πόρτες/Portes Lithos
      Σωζόπολη Κέντρο
      Σωζόπολη/Ναυτίλος
      Τρίγλια
      Φλογητά
      Π.Ε. ΠΙΕΡΙΑΣ [13]
      Δήμος Κατερίνης
      Καλλιθέα
      Καλλιθέα/Mediterranean Village
      Κορινός
      Ολυμπιακή Ακτή
      Παραλία
      Περίσταση
      Δήμος Δίου-Ολύμπου
      Βαρικό
      Λεπτοκαρυά
      Λιτόχωρο
      Νέοι Πόροι
      Ν.Παντελεήμονας-Σκοτίνα
      Πλάκα
      Πλαταμώνας
      Π.Ε. ΛΑΡΙΣΑΣ [3]
      Δήμος Τεμπών
      Νέα Μεσάγγαλα 1
      Νέα Μεσάγγαλα 2
      Νέα Μεσάγγαλα 3
      Π.Ε. ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ [12]
      Δήμος Βόλου
      Αγριά/Valis Resort
      Αλυκές
      Αμαρυλλίδος
      Αμφανών
      Άναυρος
      Θωμάς Σουτραλί Αγριάς
      Καρνάγιο
      Κριθαριά
      Νέα Αγχίαλος
      Πλάκες
      Πλατανίδια
      Χρυσή Ακτή Παναγιάς
      Π.Ε. ΣΠΟΡΑΔΩΝ [11]
      Δήμος Σκιάθου
      Αγ. Παρασκευή-Πλατανιάς 
      Αχλαδιές 
      Βασιλιάς
      Βρομόλιμνος
      Καναπίτσα
      Κουκουναριές
      Μάραθα/Skiathos Palace Hotel
      Μεγάλη Αμμος
      Τζανεριά
      Τρούλος
      Δήμος Σκοπέλου
      Αντρίνα/Adrina Beach & Adrina Resort
      Π.Ε. ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ [4]
      Δήμος Μώλου-Αγίου Κωνσταντίνου
      Καμένα Βούρλα/Mitsis Galini Wellness Resort
      Δήμος Λοκρών
      Λιβανάτες 1/Κυανή
      Λιβανάτες 2/Σχοινιάς
      Σκάλα Αταλάντης
      Π.Ε. ΦΩΚΙΔΑΣ [8]
      Δήμος Δωρίδος
      Ερατεινή
      Μοναστηράκι
      Σεργούλα
      Χιλιαδού
      Δήμος Δελφών
      Άγιοι Πάντες
      Καλαφάτης
      Μαϊάμι
      Τροκαντερό-Αγκάλη
      Π.Ε. ΒΟΙΩΤΙΑΣ [2]
      Δήμος Διστόμου-Αράχοβας-Αντίκυρας
      Αγ. Ισίδωρος
      Δήμος Τανάγρας
      Πλάκα Δηλεσίου
      Π.Ε. ΕΥΒΟΙΑΣ [3]
      Δήμος Χαλκιδέων
      Αλυκές Δροσιάς
      Αστέρια Χαλκίδας
      Λευκαντί
      ΠΕΡ. ΑΤΤΙΚΗΣ [15]
      Δήμος Σπάτων-Αρτέμιδος
      Διασταύρωση
      Λίμνη
      Δήμος Μαρκοπούλου Μεσογαίας
      Αυλάκι
      Δήμος Λαυρεωτικής
      Λιμανάκι Δασκαλειό Κερατέας
      Δήμος Σαρωνικού
      Μαύρο Λιθάρι/EverEden Beach
      Δήμος Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης
      Αστέρας Βουλιαγμένης/Astir Beach Vouliagmenis
      Βάρκιζα
      Βούλα Α
      Βουλιαγμένη
      Δήμος Γλυφάδας
      Γλυφάδα
      Γλυφάδα Α
      Γλυφάδα Β
      Δήμος Αίγινας
      Αγ. Μαρίνα
      Δήμος Πόρου
      Ασκέλι/Νέα Αίγλη
      Δήμος Κυθήρων
       Καψάλι 
      Π.Ε. ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ [9]
      Δήμος Λουτρακίου – Αγίων Θεοδώρων
      Λουτράκι 1
      Λουτράκι 2
      Πευκάκια-Άγιοι Θεόδωροι
      Δήμος Κορινθίων
      Καλάμια
      Δήμος Βέλου-Βόχας
      Βραχάτι
      Κοκκώνι
      Δήμος Σικυωνίων 
      Πευκιάς
      Δήμος Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης
      Ξυλόκαστρο-Πευκιάς
      Συκιά
      Π.Ε. ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ [5]
      Δήμος Ερμιονίδας
      Πόρτο Χέλι/AKS Hinitsa Bay
      Δήμος Ναυπλιέων
      Καραθώνα
      Κονδύλι
      Πλάκα
      Τολό
      Π.Ε. ΑΡΚΑΔΙΑΣ [4]
      Δήμος Βόρειας Κυνουρίας
      Άγιος Ανδρέας-Μύλος
      Ατσίγγανος
      Καλλιστώ
      Ξηροπήγαδο
      Π.Ε. ΛΑΚΩΝΙΑΣ [10]
      Δήμος Μονεμβασιάς
      Αρχάγγελος
      Μεγάλη Άμμος
      Μονεμβασιά
      Νεάπολη
      Πλύτρα-Παχιάμμος
      Πορί
      Τηγάνια
      Δήμος Ανατολικής Μάνης
      Γύθειο 2/Σελινίτσα 
      Μαυροβούνι 1
      Σκουτάρι
      Π.Ε. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ [6]
      Δήμος Καλαμάτας
      Ανατολική Καλαμάτα 1/Ανάσταση
      Ανατολική Καλαμάτα 2-Τέρμα Ναυαρίνου
      Βέργα-Αλμυρός
      Μικρή Μαντίνεια
      Δήμος Μεσσήνης
      Μπούκα
      Δήμος Τριφυλίας
      Dunes Beach-Costa Navarino
      Π.Ε. ΗΛΕΙΑΣ [8]
      Δήμος Πύργου
      Σκαφιδιά/Aldemar
      Δήμος Ήλιδας
       Κουρούτα 
      Δήμος Πηνειού
      Αρκούδι
      Βαρθολομιό
      Γλύφα
      Δήμος Ανδραβίδας-Κυλλήνης
      Κάστρο-Χρυσή Ακτή 2/Robinson Club Kyllini Beach
      Λουτρά Κυλλήνης 1/ Grecotel Olympia Riviera Oasis
      Λουτρά Κυλλήνης 2/Grecotel Olympia Riviera Thalasso
      Π.Ε. ΑΧΑΪΑΣ [2]
      Δήμος Δυτικής Αχαΐας
      Καλογριά/Kalogria Beach
      Λακκόπετρα/Lakopetra Beach
      Π.Ε. ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ [2]
      Δήμος Ναυπακτίας
      Κάτω Βασιλική
      Κρυονέρι
      Π.Ε. ΠΡΕΒΕΖΑΣ [7]
      Δήμος Πρέβεζας
      Κυανή
      Μέγα Άμμος
      Μονολίθι
      Πλατάνια
      Δήμος Πάργας
      Αμμουδιά
      Βάλτος/Parga Beach Resort
      Λούτσα
      Π.Ε. ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ [4]
      Δήμος Ηγουμενίτσας
      Αγ. Παρασκευή
      Δρέπανο
      Καραβοστάσι
      Μέγα Άμμος
      Π.Ε. ΚΕΡΚΥΡΑΣ [10]
      Δήμος Βόρειας Κέρκυρας
      Canal d’ Amour
      Δήμος Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων
      Αλυκές Ποταμού/Louis Kerkyra Golf
      Δασιά/Ikos
      Δαφνίλα/Eva
      Δαφνίλα/Grecotel Daphnila Bay Dassia
      Κομμένο/Corfu Imperial
      Κοντόκαλι/Kontokali Bay Resort
      Δήμος Νότιας Κέρκυρας
      Άγιος Ιωάννης Περιστερών/Marbella Corfu
      Ίσσος/Labranda Sandy Beach Resort
      Μωραΐτικα/Domes Miramare Corfu
      Π.Ε. ΛΕΥΚΑΔΑΣ [7]
      Δήμος Λευκάδας
      Αγ. Νικήτας-Πευκούλια
      Αη Γιάννης
      Κάθισμα 1
      Λευκάδα-Γύρα
      Μικρός Γιαλός-Πόρος
      Πόντι
      Πόρτο Κατσίκι
      Π.Ε. ΙΘΑΚΗΣ [1]
      Δήμος Ιθάκης
      Πόλη-Τα Δεξιά
      Π.Ε. ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ [16]
      Δήμος Αργοστολίου
      Άβυθος
      Αϊ Χέλης
      Άμμες
      Αράγια Πόρου
      Λουρδάς
      Μακρύς Γιαλός
      Μεγάλη Άμμος
      Μούντα
      Μπούκα Γραδάκια
      Πλατύς Γιαλός
      Τουρκοπόδαρο/White Rocks Hotel 
      Δήμος Ληξουρίου
      Ξι
      Πετανοί
      Λέπεδα
      Δήμος Σάμης
      Αντίσαμος
      Μύρτος
      Π.Ε. ΖΑΚΥΝΘΟΥ [6]
      Δήμος Ζακύνθου 
      Αλυκανάς 1 
      Αλυκές 1
      Κατραγάκι/Eleon Grand Resort
      Λαγανάς 2
      Μακρύς Γιαλός
      Μπούκα
      Π.Ε. ΧΑΝΙΩΝ [33]
      Δήμος Καντάνου-Σελίνου
      Γραμμένο
      Παχειά Άμμος
      Σούγια
      Χαλίκια
      Δήμος Κισσάμου
      Καστέλι/Μαύρος Μόλος-Πλάκα
      Φαλάσαρνα/Παχειά Άμμος 1
      Φαλάσαρνα/Παχειά Άμμος 2
      Δήμος Πλατανιά
      Γεράνι/Asterion Hotel 
      Πλατανιάς/Γερανιώτης
      Ραπανιανά/Cavo Spada
      Δήμος Χανίων
      Άγ. Απόστολοι 1
      Άγ. Απόστολοι 2
      Αγ. Μαρίνα/Almira Beach 
      Άγ. Ονούφριος
      Καλαθάς
      Καλαμάκι
      Κλαδισός/Domes Zeen Chania
      Μαράθι
      Νέα Χώρα
      Σταλός
      Σταυρός
      Χρυσή Ακτή
      Δήμος Αποκορώνου
      Αλμυρίδα
      Καβρός/Anemos
      Καβρός/Eliros Mare
      Καβρός/Georgioupolis Resort
      Καβρός/La Mer Resort
      Καβρός/Mythos Palace
      Καλύβες Ξυδά
      Κυανή
      Μαϊστράλι
      Περαστικός/Mare Monte
      Περαστικός/Pilot Beach
      Π.Ε. ΡΕΘΥΜΝΟΥ [18]
      Δήμος Ρεθύμνης
      Αδελιανός Κάμπος A/Aquila Rithymna Beach
      Αδελιανός Κάμπος/Caramel Boutique
      Πηγιανός Κάμπος/Grecotel White Palace
      Πλατανιάς Β/Minos Mare Resort
      Ρέθυμνο 1/Aquila Porto Rethymno
      Ρέθυμνο 1/Ilios beach
      Ρέθυμνο 1/Kriti beach
      Ρέθυμνο 2/Pearl Βeach
      Ρέθυμνο 4-Μυσσίρια/Creta Palace
      Σκαλέτα/Creta Star
      Σκαλέτα/Rethymno Mare
      Δήμος Μυλοποτάμου
      Λιανός Κάβος Λαυρίς/Iberostar Creta Panorama
      Λιανός Κάβος/Creta Marine
      Πάνορμο Λίμνη/Grecotel Club Marine Palace
      Δήμος Αγίου Βασιλείου
      Αγ. Γαλήνη/Ύστερο Βαρκοτόπι
      Πλακιάς
      Ροδάκινο
      Σούδα
      Π.Ε. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ [29]
      Δήμος Μαλεβιζίου
      Αμμουδάρα 1/Agapi Beach
      Αμμουδάρα 4/Candia Maris
      Αμμουδάρα 5/Santa Marina
      Αμμουδάρα/Atlantica Akti Zeus
      Αμμουδάρα/Dessole Dolphin Bay
      Αμμουδάρα/Enorme Lifestyle Beach
      Ελληνοπεράματα/Apollonia Beach
      Μαδέ/Athina Palace
      Φόδελε/Fodele Beach Hotel
      Δήμος Χερσοννήσου
      Αγ. Γεώργιος 1/Aldemar Knossos Royal Village
      Αγ. Γεώργιος 2-Παναγία ρύζι /AKS Annabelle Village
      Αγ. Γεώργιος 3/Aldemar Royal Mare & Cretan Village
      Αγ. Δημήτριος/Alexander Beach
      Αγία Πελαγία-Μενόπετρα/Akrogiali Beach
      Ανισσαράς/Lyttos Beach
      Ανισσαράς/Mitsis Laguna Resort
      Δράπανος/Nana Beach, Nana Princess
      Εσταυρωμένος/Arina Beach Hotel
      Καστρί/Creta Maris
      Κλωντζάνη/Sirens Hotels
      Κοκκίνη Χάνι/Knossos Beach
      Κοκκίνη Χάνι/Mitsis Rinela Beach Resort 
      Κοκκίνη Χάνι/Themis Beach
      Λιμένας Χερσονήσου 5/Silva Beach Hotel
      Ποταμός Α
      Ποταμός/Cretan Malia Park
      Δήμος Φαιστού
      Καλαμάκι 
      Κόκκινος Πύργος
      Μάταλα
      Π.Ε. ΛΑΣΙΘΙΟΥ [40]
      Δήμος Αγίου Νικολάου
      Αγ. Νικόλαος 1/Saint Nicolas Bay
      Αγ. Νικόλαος 2/Minos Palace
      Αγ. Νικόλαος 3/Minos Beach
      Αγ. Παντελεήμονας
      Αλμυρός
      Άμμος/Μαρίνα
      Άμμος/Δημοτική
      Αμμουδάρα
      Αμμούδι/Hermes Coral
      Βούλισμα
      Δρήρος/Domes of Elounda
      Ελούντα/Porto Elounda
      Ελούντα 1/Elounda Blu
      Ελούντα/Elounda Mare
      Καραβοστάσι
      Κιτροπλατεία
      Μιραμπέλλο/Mirabello Beach & Village
      Πηγαϊδάκια Ελούντας/Elounda Village
      Πήλος/Istron Bay
      Πλάκα/Blue Palace
      Πόρος 1/Elounda Bay Palace
      Πόρος 2/Elounda Beach
      Σπηλιάδα/Kalimera Kriti
      Σχίσμα
      Χαβάνια 1/Candia Park Village
      Χαβάνια 2
      Δήμος Σητείας
      Ανάληψη
      Βάι/Φοινικόδασος
      Κάτω Ζάκρος
      Κουρεμένος
      Λαγούφα/Μικρή Πόλη Κρήτη
      Λιμανάκι
      Μακρύγιαλος-Λαγκούφα/Sunwing Makrigialos Beach
      Σητεία 1-Γαλλικό/Sitia Beach
      Χιόνα
      Δήμος Ιεράπετρας
      Ιεράπετρα/Enorme Santanna Beach
      Καθαράδες/Ostria Beach
      Κουτσουνάρι 2/Kakkos Bay
      Κουτσουνάρι-Αγ.Ιωάννης/Sunshine Crete & Sunshine Crete Village
      Κουτσουνάρι/Coriva Beach-Pelagos Seaside 
      Π.Ε. ΡΟΔΟΥ [49]
      Δήμος Ρόδου
      Αμμούδες Φαληράκι/Mitsis Alila Resort
      Αμμούδες-Φαληράκι/Elysium Resort
      Αμμούδες-Φαληράκι/Rodos Palladium
      Άντονι Κουίν
      Αφάντου 2/Irene Palace
      Αφάντου 2/Port Royal
      Βληχά/Lindos Mare & Lindos Blu
      Γαλούνι Κοκκινόγια/Boutique 5 Hotel
      Γαλούνι Κοκκινόγια/Mayia Exclusive Resort
      Γαλούνι Κοκκινόγια/Mitsis Rodos Village
      Γαλούνι Κοκκινόγια/Princess Adriana Resort
      Ενυδρείο 1-Άγαλμα Διαγόρα
      Ενυδρείο 2-Grand Hotel
      Ενυδρείο 3 – Έλλη
      Θεολόγος
      Ιξιά/Rhodes Βay Ηotel 
      Ιξιά/Rodos Palace
      Καθαρά
      Καλλιθέα
      Κιοτάρι
      Κιοτάρι 3/Rodos Princess Beach
      Κολύμπια Α-Λιμανάκι/Atlantica Imperial
      Κολύμπια/Mythos Beach
      Κολύμπια/Μικρή Πόλη
      Λαδικό
      Λάρδος 1/Lindos Princess Beach
      Λάρδος 3/Lindian Village
      Λαχανιά/Atrium Prestige
      Μαντώματα
      Μεγάλη Γη/Atlantica Dreams Resort
      Μεγάλος Γιαλός – Λίνδος
      Μικρός Γιαλός-Λίνδος
      Ρένη 
      Ρένη 1/Sunwing Kallithea Beach
      Ρένη Καλάθου/Atrium Palace
      Στεγνά/Porto Angeli
      Τραουνού
      Τριάντα Β/Sun Beach Resort
      Τριάντα/Electra Palace Resort
      Τσαμπίκα
      Φαληράκι 1/Esperides
      Φαληράκι 2/Amada Colossos
      Φαληράκι 3/Esperos Palace
      Φαληράκι 4/Καλυψώ
      Φαληράκι 5/Blue Sea
      Φαληράκι 5/Epsilon
      Φαληράκι Α
      Φαληράκι-Καστράκι/Grecotel Lux Me Dama Dama
      Ψάλτος/Mitsis Lindos Memories Resort
      Π.Ε. ΚΩ [12]
      Δήμος Κω
      Άκρο Χελώνας/Robinson Club Daidalos
      Βουνό/Mitsis Hotels
      Γουρνιάτης/Atlantica Beach Resort Kos 
      Κέφαλος/Ikos Aria
      Κρητικά-Atlantis Hotel
      Λάμπη/Blue Lagoon
      Μαρμάρι/Caravia Beach
      Μαρμάρι/Royal Park
      Μπαμιαλίκι/Astir Odysseus
      Πευκοκεφαλή-Αγ. Φωκάς/Oceanis
      Τρούλος/Neptune Hotels
      Ψαλίδι/Mitsis Ramira Beach Hotel 
      Π.Ε. ΑΝΔΡΟΥ [1]
      Δήμος Άνδρου
      Δελαβόγια/Aneroussa Beach
      Π.Ε. ΤΗΝΟΥ [1]
      Δήμος Τήνου
      Αγ. Φωκάς/Μαραθιά
      Π.Ε. ΜΥΚΟΝΟΥ [1]
      Δήμος Μυκόνου
      Καλαφάτης/Aphrodite Beach Resort
      Π.Ε. ΣΥΡΟΥ [6]
      Δήμος Σύρου-Ερμούπολης
      Αγκαθωπές
      Αζόλιμνος
      Βάρη
      Γαλησσάς
      Κίνι
      Φοίνικας
      Π.Ε. ΚΕΑΣ-ΚΥΘΝΟΥ [3]
      Δήμος Κέας
      Γιαλισκάρι
      Κούνδουρος
      Οτζιάς
      Π.Ε. ΠΑΡΟΥ [5]
      Δήμος Πάρου
      Λιβάδια
      Λογαράς
      Μάρπησσα/Χρυσή Ακτή
      Πούντα
      Τσερδάκια
      Π.Ε. ΝΑΞΟΥ [3]
      Δήμος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων
      Αγία Άννα/Μάραγκας
      Άγιος Γεώργιος
      Άγιος Προκόπιος
      Π.Ε. ΘΗΡΑΣ [9]
      Δήμος Θήρας
      Αγ. Γεώργιος
      Βλυχάδα
      Καμάρι 1
      Καμάρι 2
      Περίβολος
      Περίσσα
      Δήμος Ιητών
      Μαγγανάρι
      Μυλοπόταμος
      Όρμος
      Π.Ε. ΜΗΛΟΥ [3]
      Δήμος Μήλου
      Προβατάς
      Δήμος Σίφνου
      Καμάρες
      Πλατύς Γιαλός
      Π.Ε. ΣΑΜΟΥ [2]
      Δήμος Σάμου
      Γλυκόριζα
      Δόρυσσα/Ποτοκάκι
      Π.Ε. ΧΙΟΥ [15]
      Δήμος Χίου
      Αγ. Παρασκευή
      Αγ. Φωτεινή
      Αγιάσματα
      Άγιος Ισίδωρος
      Γιόσωνας
      Γωνιά
      Δασκαλόπετρα
      Δημοτική Πλαζ Χίου
      Καρφάς
      Κοντάρι
      Κώμη
      Λήμνος
      Λιθί
      Μέγας Λιμιώνας
      Όρμος Λω
      Π.Ε. ΛΕΣΒΟΥ [17]
      Δήμος Δυτικής Λέσβου
      Άναξος
      Βατερά
      Εφταλού/Αγ. Ανάργυροι
      Κάγια
      Μεντούσι
      Μόλυβος
      Νυφίδα
      Πέτρα
      Σκάλα Ερεσού
      Σκάλα Καλλονής
      Σκάλα Πολιχνίτου
      Δήμος Μυτιλήνης
      Αγ. Ισίδωρος
      Κανόνι Θέρμης
      Σκάλα Μυστεγνών
      Τάρτι
      Τσαμάκια
      Χαραμίδα
      Π.Ε. ΛΗΜΝΟΥ [5]
      Δήμος Λήμνου
      Άγιος Ιωάννης
      Εβγάτης-Ζεματάς
      Θάνος
      Πλατύ
      Ρηχά Νερά
      ΜΑΡΙΝΕΣ
      Π.Ε. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ [3]
      Δήμος Σιθωνίας
      Μαρίνα Πόρτο Καρράς
      Δήμος Κασσάνδρας
      Μαρίνα Σάνη
      Μαρίνα Miraggio
      Π.Ε. ΠΙΕΡΙΑΣ [1]
      Δήμος Δίου-Ολύμπου
      Savvi Marine Πλαταμώνα
      Π.Ε. ΕΥΒΟΙΑΣ [1]
      Δήμος Σκύρου
      Τουριστικό Καταφύγιο Λιναριάς Σκύρου
      ΠΕΡ. ΑΤΤΙΚΗΣ [4]
      Δήμος Λαυρεωτικής
      Οlympic Μarine
      Δήμος Ελληνικού 
      Μαρίνα Αγ. Κοσμά
      Δήμος Αλίμου 
      Μαρίνα Αλίμου
      Δήμος Παλαιού Φαλήρου
      Μαρίνα Φλοίσβου
      Π.Ε. ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ [1]
      Δήμος Ακτίου-Βόνιτσας
      Μαρίνα Κλεοπάτρα 
      Π.Ε. ΠΡΕΒΕΖΑΣ [1]
      Δήμος Πρέβεζας
      Μαρίνα Πρέβεζας
      Π.Ε. ΚΕΡΚΥΡΑΣ [1]
      Δήμος Κέρκυρας
      Μαρίνα Γουβιών
      Π.Ε. ΛΕΥΚΑΔΑΣ [1]
      Δήμος Λευκάδας
      Μαρίνα Λευκάδας
      Π.Ε. ΛΑΣΙΘΙΟΥ [1]
      Δήμος Αγ. Νικολάου
      Μαρίνα Αγ. Νικολάου
      Π.Ε. ΚΩ [1]
      Δήμος Κω
      Μαρίνα Κω
      Π.Ε. ΚΑΛΥΜΝΟΥ [1]
      Δήμος Λέρου
      Μαρίνα Λέρου
      ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΣΚΑΦΗ
      Π.Ε. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ [6]
      Scorpion Yachting MCPY
      /All Inblusive
      Sani Cat 
      Sani Grace
      Sani Riva
      Sani Swan
      Sani Wind
      A Trinity
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Με περισσότερο από ένα δισ. ευρώ θα χρηματοδοτηθούν μέσα στην επόμενη προγραμματική περίοδο (2021-2027) οι προστατευόμενες περιοχές. Μόνο που αντίθετα με το παρελθόν η κοινοτική χρηματοδότηση θα προέλθει μέσα από μια συγκεκριμένη, λεπτομερή λίστα έργων σε εθνικό επίπεδο ή ανά περιφέρεια, που καταρτίστηκε την προηγούμενη διετία από το υπουργείο Περιβάλλοντος σε συνεργασία με το Πράσινο Ταμείο και εγκρίθηκε πρόσφατα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Μάλιστα, το πλαίσιο αυτό είναι πλέον απόλυτα δεσμευτικό, ώστε να αποφευχθούν… οι αυτενέργειες και η σπατάλη χρημάτων.
      Το «πλαίσιο δράσεων προτεραιότητας» για το δίκτυο Natura 2000 συντάσσεται από κάθε κράτος-μέλος της Ε.Ε. και είναι ένα εργαλείο σχεδιασμού, μέσω του οποίου καθορίζονται οι ανάγκες και οι προτεραιότητες χρηματοδότησης στις προστατευόμενες περιοχές της κάθε χώρας. Υπεύθυνος για το πλαίσιο στην Ελλάδα ήταν ο Γιάννης Μητσόπουλος, επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος LIFE IP 4 Natura και πλέον γενικός διευθυντής του ΟΦΥΠΕΚΑ (Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, ο φορέας που θα αναπτύξει το νέο σύστημα διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών).
      «Ολες οι ευρωπαϊκές χώρες είχαν καταρτίσει ένα τέτοιο πλαίσιο για το 2014-2020. Ομως ήταν ένα σχέδιο δράσης πολύ γενικό, χωρίς προτεραιότητες, όπου ο καθένας ενέτασσε ό,τι ήθελε», εξηγεί. «Χαρακτηριστικό είναι ότι το 2017 το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο κατέληξε ότι τα πρώτα πλαίσια δεν παρουσίαζαν αξιόπιστη εικόνα των πραγματικών δαπανών που απαιτούνται για τις περιοχές Natura. Ως αποτέλεσμα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε τα νέα πλαίσια να είναι πιο συγκεκριμένα, αιτιολογημένα επιστημονικά και με ρεαλιστική, ελεγμένη εκτίμηση των αναγκών χρηματοδότησης».
      Το πλαίσιο που ενέκρινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Ελλάδα περιλαμβάνει συνολικά 271 μέτρα για την υποστήριξη του δικτύου Natura, τα οποία εξειδικεύονται ανά περιφέρεια. Την περίοδο 2021-2027, που το πλαίσιο καλύπτει, το εκτιμώμενο κόστος είναι 1,03 δισ. ευρώ. Εξ αυτού, το 64,1% αφορά μέτρα διατήρησης και αποκατάστασης οικοτόπων και ενδιαιτημάτων, το 12,7% μέτρα πράσινης υποδομής πέραν του δικτύου Natura, το 13,4% πρόσθετα μέτρα για κάποια είδη που δεν σχετίζονται με συγκεκριμένα οικοσυστήματα και το 9,8% αφορά «οριζόντια» μέτρα και διοικητικά κόστη.

      Ας δούμε ορισμένα ενδιαφέροντα παραδείγματα έργων:
      • Ενίσχυση της βιολογικής γεωργίας και αγροπεριβαλλοντικών μέτρων σε καλλιέργειες που γειτνιάζουν με ποταμούς και λίμνες εκτός περιοχών Natura 2000, με προϋπολογισμό 16,5 εκατ. ευρώ για μια έκταση 580.000 στρεμμάτων.
      • Χαρτογράφηση θαλάσσιων τύπων οικοτόπων και δημιουργία υποδομής χωρικών δεδομένων που θα τους απεικονίζει, με προϋπολογισμό 2,1 εκατ. ευρώ.
      • Ενίσχυση της εκτατικής βόσκησης αιγοπροβάτων με την ευνόηση της μετακίνησης κτηνοτρόφων για την αποκατάσταση λειμώνων και τη βελτίωση του ενδιαιτήματος ειδών ορνιθοπανίδας με προϋπολογισμό 1,2 εκατ. ευρώ για 100.000 στρέμματα.
      • Δράσεις διαχείρισης με σκοπό την αύξηση της αγροτικής βιοποικιλότητας για τη βελτίωση/διατήρηση ειδών ορνιθοπανίδας (π.χ. ασυγκόμιστη παραγωγή, ειδικές καλλιέργειες) με προϋπολογισμό 714.000 ευρώ.
      • Αγορά ή μακροχρόνια ενοικίαση γης για την προστασία και αποκατάσταση παραλίμνιων, παραποτάμιων και υγροτοπικών ενδιαιτημάτων 714.000 ευρώ για 10.000 στρέμματα.
      • Η χαρτογράφηση ορίων κρίσιμης παράκτιας ζώνης (σε ακτογραμμή 15.147 χλμ.) και η καταγραφή πιέσεων και απειλών θα χρηματοδοτηθούν με 514.000 ευρώ ετησίως.
      • Με το ίδιο ποσό θα χρηματοδοτηθεί και ο προσδιορισμός αφθονίας, εξάπλωσης και κρίσιμων ενδιαιτημάτων συγκεκριμένων κητωδών (Balaenoptera physalus, Delphinus delphis, Grampus griseus, Phocoena phocoena, Physeter macrocephalus, Stenella coeruleoalba, Tursiops truncatus και Ziphius cavirostris).
      • Πιλοτική υλοποίηση δράσεων αποκατάστασης εντός της κρίσιμης παράκτιας ζώνης (αποκατάσταση ενδιαιτήματος ωοτοκίας της καρέτα καρέτα, αποκατάσταση δομής πρόσθιων θινών κ.ά.). Θα χρηματοδοτηθούν δύο έργα με 428.000 ευρώ.
      • Η χαρτογράφηση «ευαισθησίας» ομάδων ειδών ορνιθοπανίδας και χειροπτέρων σε ό,τι αφορά έργα με σοβαρές επιπτώσεις (ηλεκτροπληξία σε δίκτυα μεταφοράς ενέργειας, προσκρούσεις σε ΑΠΕ, αλληλεπιδράσεις με ιχθυοκαλλιέργειες, εθνικό οδικό δίκτυο κ.ά.). Θα χρηματοδοτηθεί με 428.000 ευρώ ετησίως.
      • Η χαρτογράφηση υγροτοπικών και παράκτιων οικοσυστημάτων εκτός περιοχών του δικτύου Natura 2000, με σκοπό τη διατήρηση, προστασία και διαχείρισή τους για την ενίσχυση της συνοχής του δικτύου, θα χρηματοδοτηθεί με 342.000 ευρώ ετησίως.
      • Η εκτίμηση, αξιολόγηση, χαρτογράφηση των ανθρωπογενών πιέσεων και απειλών που αντιμετωπίζουν τα κητώδη (υποθαλάσσιος θόρυβος ναυτιλίας, σεισμικές έρευνες, στρατιωτικά σόναρ, συγκρούσεις με σκάφη ποντοπόρου ναυτιλίας, τοποθέτηση υποβρύχιων καλωδίων θαλάσσιων ΑΠΕ κ.λπ.), με έμφαση στα δύο είδη που επηρεάζονται σημαντικά από αυτές τις απειλές, Physeter macrocephalus και Ziphius cavirostris, θα χρηματοδοτηθεί με 342.000 ευρώ.
      • Στο πλαίσιο δράσεων προστασίας της Ποσειδωνίας από την αγκυροβολία σκαφών, θα χρηματοδοτηθεί με 306.000 ευρώ η μελέτη και κατασκευή 585 ειδικών αγκυροβολίων (ναύδετα) σε 30 νησιά του νοτίου Αιγαίου.
      Το πλαίσιο καταρτίστηκε με τον συντονισμό του Πράσινου Ταμείου. «Ο ρόλος των πλαισίων αυτών είναι να συνδεθούν με τη χρηματοδότηση κατά την επόμενη προγραμματική περίοδο, από όλα τα κοινοτικά χρηματοδοτικά εργαλεία», αναφέρει η Κατερίνα Κουτσοβούλου, υπεύθυνη για το πρόγραμμα LIFE IP 4 Natura στο Πράσινο Ταμείο. «Για τον λόγο αυτό η Επιτροπή ζήτησε για πρώτη φορά τα έργα να είναι κοστολογημένα ένα προς ένα, η κοστολόγηση να είναι αιτιολογημένη και τα έργα εξειδικευμένα». «Επιπλέον, όταν ολοκληρωθούν οι ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες που εκπονούνται σήμερα για όλες τις περιοχές Natura της χώρας, το πλαίσιο θα ενημερωθεί. Θα ήταν καλύτερα εάν οι ΕΠΜ είχαν ολοκληρωθεί, ωστόσο με τη βοήθεια πανεπιστημίων και ερευνητικών φορέων και την εκτεταμένη διαβούλευση που προηγήθηκε, νομίζω ότι το πλαίσιο θα ανταποκριθεί στις πραγματικές ανάγκες προστασίας των ειδών και των οικοτόπων μας», καταλήγει ο κ. Μητσόπουλος.
      Η απορρόφηση των πόρων
      Ποιος θα είναι ο ρόλος του ΟΦΥΠΕΚΑ για την υλοποίηση των έργων αυτών; «Εφόσον προχωρήσει κανονικά το νέο σύστημα διακυβέρνησης των προστατευόμενων περιοχών, ο ΟΦΥΠΕΚΑ θα συμβάλει ώστε να απορροφηθεί το μεγαλύτερο δυνατό μέρος των πόρων», εξηγεί ο γενικός διευθυντής του. Η συγκρότηση του νέου φορέα, ωστόσο, παρουσιάζει καθυστερήσεις. Πότε θα τεθεί σε λειτουργία το νέο σύστημα; «Εχουν γίνει ήδη αρκετά βήματα για την πλήρη λειτουργία του νέου συστήματος. Απομένουν κάποια θεσμικά κείμενα, όπως ο οργανισμός του ΟΦΥΠΕΚΑ και η κοινή υπουργική απόφαση για τα έσοδά του, που βρίσκονται στα συναρμόδια υπουργεία προς υπογραφή. Εκτιμώ ότι από τη στιγμή που θα εγκριθεί το θεσμικό κομμάτι, θα μπορούμε να είμαστε έτοιμοι. Εως τις αρχές Μαΐου αναμένουμε να ολοκληρωθεί η εκκαθάριση των φορέων από ορκωτούς λογιστές, ώστε να γνωρίζουμε όχι μόνο τα περιουσιακά στοιχεία, αλλά και τις οικονομικές υποχρεώσεις που θα μεταβιβαστούν στον ΟΦΥΠΕΚΑ».
      Πηγή: Εφημερίδα «Καθημερινή»
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      «Φόρο» 800 ευρώ για κάθε τόνο πλαστικών που δεν ανακυκλώνεται θα πρέπει να καταβάλλουν από φέτος όλες οι χώρες της Ε.Ε. Αυτό συνεπάγεται ότι η καθυστέρηση της Ελλάδας να προχωρήσει σε αύξηση των ποσοστών ανακύκλωσης θα «μεταφραστεί» σε περίπου 60 εκατ. ευρώ/έτος για τα επόμενα χρόνια. Την πρόβλεψη είχε προαναγγείλει μέσω της «Κ» προ δεκαπενθημέρου ο επίτροπος Περιβάλλοντος.
      Η σχετική ρύθμιση περιλαμβάνεται σε σχέδιο νόμου του υπουργείου Οικονομικών, που κατατέθηκε προχθές στη Βουλή. Οπως αναφέρει, θεσπίζεται ένας νέος πόρος για τη χρηματοδότηση του προϋπολογισμού της Ε.Ε., ο οποίος ορίζεται σε 0,80 ευρώ/κιλό πλαστικών που η κάθε χώρα δεν ανακυκλώνει. 
      Συντελεστής 
      Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης, το 2018 παρήχθησαν/εισήχθησαν στη χώρα μας περίπου 202.000 τόνοι πλαστικών εκ των οποίων ανακυκλώθηκαν περίπου 80.000 τόνοι. Επομένως, το ποσό που πρέπει να καταβληθεί θα ήταν περίπου 97,6 εκατ. ευρώ. Για τις χώρες όμως των οποίων το ΑΕΠ είναι μικρότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, το ποσό αυτό απομειώνεται βάσει ενός συντελεστή, που αντιστοιχεί στην Ελλάδα σε 33 εκατ. ευρώ. Συνεπώς, η χώρα μας θα κληθεί να καταβάλει φέτος 64,6 εκατ. ευρώ. 
      Το ποσό αυτό θα καταβάλλεται από όλες τις χώρες για μία επταετία, με βάση τις επιδόσεις τους στην ανακύκλωση. Ομως τα τελευταία δύο χρόνια δεν θα ισχύει ο μειωτικός συντελεστής. Επομένως, αν η Ελλάδα δεν βελτιώσει τα επίπεδα ανακύκλωσης πλαστικών συσκευασιών, θα καταβάλλει σε βάθος επταετίας περί το μισό δισ. ευρώ (518,2 εκατ. ευρώ). Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η θέσπιση του πόρου αυτού «παρέχει κίνητρο για τη μείωση της κατανάλωσης πλαστικών μιας χρήσης, ενώ θα ενθαρρύνει την ανακύκλωση και θα τονώσει την τοπική οικονομία». Την απόφαση αυτή είχε προαναγγείλει στη χώρα μας μέσω συνέντευξης στην «Κ» (βλ. 23.2.21 «Φόρος σε όσους υστερούν στην ανακύκλωση πλαστικού») ο επίτροπος Περιβάλλοντος Βιργκίνιους Σινκέβιτσους.
      «Ευκαιρία»
      «Το νέο ευρωπαϊκό περιβαλλοντικό τέλος είναι σημαντικό να αποτελέσει ευκαιρία για τη χώρα μας, ένα κίνητρο για να επιτύχουμε καλύτερες επιδόσεις στην ανακύκλωση σταδιακά τα επόμενα έτη. Αυτό θα βοηθήσει πολλαπλά: αφενός στη δραστική μείωση του ποσού που θα καταβάλει η χώρα στην Ε.Ε. Και αφετέρου, τόσο στη μείωση της περιβαλλοντικής και οικονομικής επιβάρυνσης που επιφέρουν οι πλαστικές συσκευασίες που οδηγούνται σε ταφή, όσο και στην αύξηση των διαθέσιμων ποσοτήτων της ποιοτικής πρώτης ύλης (από πλαστικά συσκευασιών) με την οποία θα παραχθούν νέα προϊόντα με οικονομικά βιώσιμο τρόπο», αναφέρει ο Γιώργος Ηλιόπουλος, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΕΕΔΣΑ). «Για να γίνει αυτό απαιτείται η εφαρμογή νέων μέτρων (κίνητρα, αντικίνητρα, οργανωτικά, ενημέρωσης), όπως τα νέα συστήματα επιστροφής για τις πλαστικές φιάλες, η νέα πολιτική διαμόρφωσης των εισφορών των παραγωγών πλαστικών συσκευασιών με βάση την ανακυκλωσιμότητα ή το ποσοστό ανακυκλωμένης πρώτης ύλης που χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή τους, οι νέες σημάνσεις των προϊόντων για την ενημέρωση των καταναλωτών κ.λπ.».
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Περί τα 10,6 εκατομμύρια ευρώ θα κληθούν για πρώτη φορά φέτος να πληρώσουν οι δήμοι της Αττικής ως περιβαλλοντικό τέλος για τη διαχείριση των απορριμμάτων τους. Το παράδοξο είναι ότι οι «ευκατάστατοι» δήμοι της Βόρειας και Νότιας Αττικής θα κληθούν να πληρώσουν λιγότερα από τους δήμους της Δυτικής Αττικής, που επιβαρύνονται από τη λειτουργία της χωματερής, επειδή έκαναν βήματα για την καλύτερη διαχείριση των απορριμμάτων τους. Από την άλλη πλευρά, οι ευθέως επιβαρυνόμενοι δήμοι θα λάβουν ως ανταποδοτικά τέλη το 42,9% του ετήσιου προϋπολογισμού του Ενιαίου Διαβαθμιδικού Συνδέσμου Αττικής (ΕΔΣΝΑ). 
      Πριν από λίγες ημέρες, ο ΕΔΣΝΑ ενέκρινε τον κανονισμό τιμολόγησης των 66 δήμων της Αττικής για το 2021 με βάση τις επιδόσεις τους στη διαχείριση απορριμμάτων το 2019. Οπως προκύπτει από την απόφαση:
      • Το 2019 παρήχθησαν συνολικά 1,89 εκατ. τόνοι απορριμμάτων σε όλη την Αττική.
      • Οι δέκα δήμοι στους οποίους παρήχθησαν το 2019 οι μεγαλύτερες ποσότητες είναι οι δήμοι Αθηναίων (330.084 τόνοι), Πειραιά (78.242 τόνοι), Περιστερίου (67.281 τόνοι), Κηφισιάς (57.075 τόνοι), Γλυφάδας (49.937 τόνοι), Αχαρνών (49.295 τόνοι), Νίκαιας – Ρέντη (48.152 τόνοι), Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης (43.369 τόνοι), Καλλιθέας (42.928 τόνοι) και Αμαρουσίου (41.825 τόνοι).
      • Η εικόνα μεταβάλλεται ελαφρώς ως προς τις ποσότητες που συλλέχθηκαν μέσω των μπλε κάδων και προς ανακύκλωση. Πρώτος είναι ο Δήμος Αθηναίων (8.189 τόνοι) και ακολουθούν οι Δήμοι Πειραιά (4.774 τόνοι), Γλυφάδας (2.890 τόνοι), Κηφισιάς (2.877 τόνοι), Χαλανδρίου (2.369 τόνοι), Αμαρουσίου (2.364 τόνοι), Παλαιού Φαλήρου (2.141 τόνοι), Καισαριανής (1.970 τόνοι), Αγίας Παρασκευής (1.939 τόνοι) και Αιγάλεω (1.744 τόνοι). 
      • Αξιοσημείωτο όμως είναι πόσα κοινά σκουπίδια εξακολουθούν να πετιούνται στους μπλε κάδους (και κατόπιν οδηγούνται στον ΧΥΤΑ). Στον Δήμο Αθηναίων, για παράδειγμα, οι ποσότητες αυτές (που ξεχωρίζονται στα κέντρα διαλογής) είναι 12.574 τόνοι, δηλαδή περίπου 4.000 τόνοι περισσότεροι από όσα ήταν τα ανακυκλώσιμα υλικά! Στον Δήμο Αμαρουσίου ήταν 3.224 τόνοι (έναντι 2.634 τόνων ανακυκλώσιμων), στον Δήμο Κηφισιάς 3.527 τόνοι (έναντι 2.877 τόνων), στον Δήμο Αγίου Δημητρίου 2.314 τόνοι (έναντι 1.939 τόνων). Λίγοι δήμοι κατάφεραν το αντίθετο: λ.χ. ο Δήμος Ελευσίνας (μέσα στον μπλε κάδο 972 τόνοι σκουπιδιών έναντι 1.030 τόνων ανακυκλώσιμων), ωστόσο κανείς δεν είχε θεαματική διαφορά υπέρ των ανακυκλώσιμων.
      • Τα περισσότερα βιοαπόβλητα (κλαδέματα και καφέ κάδος) συνέλεξαν οι δήμοι Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης (8.237 τόνοι), Γλυφάδας (4.068 τόνοι), Φιλοθέης – Ψυχικού (2.737 τόνοι), Αθηναίων (2.725 τόνοι), Χαλανδρίου (2.681 τόνοι), Διονύσου (2.596 τόνοι).
      Φέτος θα χρεωθεί για πρώτη φορά στους δήμους το περιβαλλοντικό τέλος (10 ευρώ/τόνο), το οποίο μειώνεται βάσει των επιδόσεων των δήμων. 
      Σύμφωνα με τον ΕΔΣΝΑ, τη μεγαλύτερη έκπτωση (25%) πέτυχαν οι δήμοι Κρωπίας και Κυθήρων και ακολουθούν οι δήμοι Βριλησσίων και Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης, Ραφήνας – Πικερμίου (20%), Διονύσου, Φιλοθέης – Ψυχικού (10%). 
      Ετσι, το 2021 τη χαμηλότερη τιμή για την ταφή απορριμμάτων θα πληρώσουν οι δήμοι Βριλησσίων (36,19 ευρώ/τόνο), Ραφήνας – Πικερμίου (41,82 ευρώ/τόνο), Κρωπίας (42,21 ευρώ/τόνο), Κυθήρων (44,96 ευρώ τόνο), Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης (46,52 ευρώ/τόνο). 
      Αντίθετα, ακριβότερα λόγω των κακών επιδόσεών τους θα πληρώσουν οι δήμοι Περάματος (62,48 ευρώ/τόνο), Κερατσινίου – Δραπετσώνας και Νίκαιας – Ρέντη (62,13 ευρώ/τόνο), Κορυδαλλού (61,48 ευρώ/τόνο), Σαλαμίνας (61,01 ευρώ/τόνο) και Καλλιθέας (60,07 ευρώ/τόνο). 
      Σε πραγματικά ποσά (βάσει παραγόμενων ποσοτήτων και επιδόσεων), τα περισσότερα το 2021 θα πληρώσουν οι δήμοι Αθηναίων (19,1 εκατ. ευρώ) και Πειραιά (4,2 εκατ. ευρώ), ενώ τα λιγότερα ο Δήμος Κυθήρων (μόλις 1.861 ευρώ!) και το Αγκίστρι (43.208 ευρώ).
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Το πιο εκτεταμένο πρόγραμμα αναδασώσεων σε όλη τη χώρα εδώ και 30 χρόνια σχεδιάζει το υπουργείο Περιβάλλοντος. Το πρόγραμμα αφορά τη φύτευση περίπου μισού εκατομμυρίου στρεμμάτων σε βάθος δεκαετίας, με 30 εκατομμύρια φυτά. Eμφαση θα δοθεί στις περιοχές που επλήγησαν από μεγάλες δασικές πυρκαγιές την τελευταία δεκαετία και η αναδάσωση δεν έχει προχωρήσει με φυσικό τρόπο. Στοίχημα, η επαναλειτουργία των κρατικών φυτωρίων, που ήταν από τα πρώτα «θύματα» της οικονομικής κρίσης, αλλά και η συμπλήρωση του σχεδίου με ανάλογης έντασης μέτρα προστασίας των δασών και των δασικών εκτάσεων.
      Επικεφαλής του εθνικού σχεδίου αναδασώσεων τέθηκε η Μαρία Κοζυράκη, συντονίστρια της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης. «Η πολιτική βούληση του υπουργείου είναι να προχωρήσουμε με εκτεταμένες αναδασώσεις σε διαταραγμένα οικοσυστήματα», λέει στην «Κ». «Προτεραιότητα θα δοθεί σε περιοχές που γειτνιάζουν με οικιστικές ζώνες ή περιοχές με ισχυρή ανθρώπινη παρουσία, σε περιοχές όπου υπάρχει δυσκολία στη φυσική αναγέννηση του οικοσυστήματος –ή όπου αυτό επανέρχεται σε χαμηλότερη ποιότητα– και σε περιοχές που έχουν έντονο ανάγλυφο και απειλούνται από φαινόμενα διάβρωσης».

      Το πρώτο στάδιο ήταν η απογραφή των εκτάσεων αυτών. Το έργο ανέλαβε η Σχολή Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. «Μέσω τηλεπισκόπησης, εντοπίσαμε τις περιοχές που κάηκαν από δασικές πυρκαγιές την τελευταία δεκαετία», εξηγεί ο πρόεδρος της σχολής, Θεοχάρης Ζιάγκας. «Καταλήξαμε σε 13 περιοχές κατανεμημένες σε όλη τη χώρα, καλύπτοντας περί τις 500.000 στρέμματα γης. Στόχος μας ήταν οι περιοχές που θα προταθούν να μη βρίσκονται μόνο στην Αττική και στη Θεσσαλονίκη, όπου όντως υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στην αναγέννηση των δασών, αλλά να κατανεμηθούν σε όλη τη χώρα, σύμφωνα με τα κριτήρια που μας τέθηκαν».
      Πού βρίσκονται οι περιοχές που έχουν προεπιλεγεί; Η μεγαλύτερη έκταση (157.000 στρέμματα) βρίσκεται στην Ομηρούπολη της Χίου και είχε καεί το 2012 (στο νησί επελέγησαν και ακόμη 49.000 στρέμματα που κάηκαν το 2016). Ακολουθεί έκταση 55.100 στρεμμάτων στην Κινέτα και 14.800 στρεμμάτων στο Μάτι που κάηκαν το 2018 (στην Αττική έχουν επιλεγεί ακόμα 11.800 στρέμματα στον Κάλαμο, που κάηκαν το 2010). Επίσης επελέγησαν 43.200 στρέμματα στη Μεγαλόπολη Αρκαδίας (κάηκαν το 2012), 44.000 στρέμματα στη Ρόδο (κάηκαν το 2013), 35.000 στρέμματα και 44.500 στρέμματα στον Πρίνο και στην Αλυκή Θάσου και μικρότερες εκτάσεις στην Εύβοια, στο Ρέθυμνο και στη Ζάκυνθο.
      Οι περιοχές αυτές όμως δεν θα είναι οι τελικές. «Ζητήσαμε από όλες τις διευθύνσεις δασών των αποκεντρωμένων διοικήσεων να οριοθετήσουν τις εκτάσεις που κατά τη γνώμη τους πρέπει να αναδασωθούν, έως τον Ιανουάριο του 2021», λέει η κ. Κοζυράκη. «Θέλουμε να κατατεθούν από μία έως πέντε προτάσεις ανά περιφερειακή ενότητα (σ.σ.: νομό), ιεραρχημένες ως προς τη σπουδαιότητά τους. Ο στόχος μας είναι να συμπληρωθεί ο κατάλογος των προς αναδάσωση περιοχών και να οριοθετηθούν με ακρίβεια, ώστε να υπάρξουν μελέτες για κάθε περιοχή ανάλογα με τις ανάγκες της».
      To χρονοδιάγραμμα
      Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που έχει τεθεί, η επιτροπή συντονισμού του εγχειρήματος, που δημιουργήθηκε στο υπουργείο Περιβάλλοντος, σε συνεργασία με τη Γενική Διεύθυνση Δασών του υπουργείου, θα καταλήξει μέχρι το τέλος του χειμώνα στις εκτάσεις που τελικώς θα ενταχθούν στο εθνικό σχέδιο αναδασώσεων. Παράλληλα, το υπουργείο θα επικαιροποιήσει τις προδιαγραφές των μελετών και έργων αναδάσωσης. «Η πρόθεση του υπουργείου είναι να προκηρυχθούν έως το καλοκαίρι από τις αποκεντρωμένες διοικήσεις όλοι οι διαγωνισμοί για τις μελέτες και τις εργασίες αναδάσωσης και να συμβασιοποιηθούν μέσα στο 2022. Μελέτες και έργα θα πραγματοποιηθούν από τον ίδιο ανάδοχο». Η ύπαρξη «σφιχτού» χρονοδιαγράμματος είναι όρος που θέτει το Ταμείο Ανάκαμψης, από το οποίο το υπουργείο φιλοδοξεί να εξασφαλίσει περί τα 300 εκατ. ευρώ για το εγχείρημα. Ακόμη 390 εκατ. εκτιμάται ότι μπορούν να εξασφαλιστούν μέσω ΕΣΠΑ, προγραμμάτων του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και άλλες πηγές.
      Πώς θα γίνουν οι αναδασώσεις; Σύμφωνα με την κ. Κοζυράκη, τα αναγκαία (περίπου 30 εκατομμύρια) φυτά θα προέλθουν από κρατικά φυτώρια. «Οσο μικρότερο είναι το δασικό φυτό, τόσο καλύτερη πιθανότητα έχει να προσαρμοστεί στις συνθήκες. Επομένως αυτό που χρειάζεται είναι φυτά ενός – δύο ετών. Ο ανάδοχος θα τα φυτέψει και θα αρδεύει την περιοχή για μία διετία, συμπληρώνοντας όσα κενά προκύψουν». 
      «Παλαιότερα, όλες οι δασικές υπηρεσίες είχαν καλά οργανωμένα φυτώρια και είχαν εμπειρία στις αναδασώσεις», λέει ο κ. Ζιάγκας. «Η οικονομική κρίση περιόρισε τις δυνατότητες των φυτωρίων και οδήγησε στην κατάργηση σημαντικών υπηρεσιών, όπως οι τοπικές διευθύνσεις αναδασώσεων. Στη Χαλκηδόνα και στον Λαγκαδά, για παράδειγμα, υπήρχαν δύο μεγάλα κρατικά φυτώρια που τροφοδοτούσαν όλη τη Βόρεια Ελλάδα, μέχρι που διέθεταν φυτά και σε ιδιώτες έναντι κάποιου αντιτίμου. Τώρα υπολειτουργούν. Είναι εύκολο να καταργήσεις ένα δασικό φυτώριο, αλλά πολύ δύσκολο να το επαναλειτουργήσεις, γιατί χάνεται η πολύτιμη εμπειρία των ανθρώπων που ασχολούνταν με το αντικείμενο αυτό μια ζωή. Αυτά είναι πράγματα που δεν γράφονται στα βιβλία», λέει ο κ. Ζιάγκας. «Επομένως, είναι μεγάλο στοίχημα η επαναλειτουργία των κρατικών φυτωρίων, ώστε να υποστηρίξουν το εθνικό σχέδιο αναδασώσεων».
      «Θα δώσουν εργασία σε αρκετό κόσμο»
      Σύμφωνα με την κ. Κοζυράκη, το σχέδιο αναδασώσεων είναι το μεγαλύτερο που θα πραγματοποιηθεί στη χώρα μας την τελευταία 30ετία. «Τα τελευταία χρόνια, λόγω της υποστελέχωσης των υπηρεσιών και των μικρών χρηματοδοτήσεων, αναδασώσεις γίνονται μόνο αποσπασματικά. Θα είναι η πρώτη φορά από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 που όλες οι δασικές υπηρεσίες θα προχωρήσουν συντονισμένα, με τα ίδια κριτήρια και με μελέτες. Επιπλέον, το εθνικό σχέδιο έρχεται σε μια περίοδο που οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής γίνονται ολοένα και πιο έντονες στη χώρα μας. Οι προστατευτικές αναδασώσεις είναι δράσεις στο πνεύμα της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το κλίμα και την προστασία της βιοποικιλότητας». 
      «Την τελευταία δεκαετία οι αναδασώσεις έχουν ουσιαστικά σταματήσει, με τραγικές συνέπειες για τα οικοσυστήματά μας», λέει ο κ. Ζιάγκας. «Οι αναδασώσεις, εκτός από την αποκατάσταση οικολογικά ευαίσθητων ή υποβαθμισμένων περιοχών, θα δώσουν και εργασία σε αρκετό κόσμο σε μια δύσκολη περίοδο». Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του υπουργείου Περιβάλλοντος, το πρόγραμμα αναδασώσεων δεν θα τελειώσει το 2026 (ορίζοντας ολοκλήρωσης των δράσεων που θα χρηματοδοτήσει το Ταμείο Ανάκαμψης), αλλά θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Παράλληλα βέβαια, το υπουργείο θα πρέπει να μεριμνήσει αναλόγως και για την προστασία και διατήρηση των δασών, καθώς οι αναδασώσεις από μόνες τους –όσο εκτεταμένες κι αν είναι– δεν επαρκούν για να έχει μια χώρα ολοκληρωμένη δασική πολιτική.
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι δρόμοι ενώνουν: περιοχές, ανθρώπους, δραστηριότητες. Ταυτόχρονα, όμως, μεταφέρουν ολοένα και πιο μακριά, πιο βαθιά το «αποτύπωμα» του ανθρώπου μέσα στο περιβάλλον. Κι αυτό έχει με τη σειρά του άμεσες συνέπειες στη «συνέχεια» της φύσης, στη ζωή ειδών και την υγεία οικοτόπων. Σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη, μόλις έξι μεγάλες περιοχές –άνω των 50 τετραγωνικών χιλιομέτρων– έχουν απομείνει χωρίς δρόμους στη χώρα μας, όλες σε βουνά. Η διατήρησή τους έχει μεγάλη σημασία, επισημαίνουν οι συγγραφείς της μελέτης, καλώντας την πολιτεία να τις προστατεύσει αυστηρά.
      Η πρωτότυπη αυτή μελέτη έγινε από τη μη κυβερνητική οργάνωση «Πίνδος Περιβαλλοντική» και το Εργαστήριο Διατήρησης Βιοποικιλότητας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με χρηματοδότηση από το Πράσινο Ταμείο (τα αποτελέσματά της δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό Biological Conservation). Η μελέτη θίγει το ζήτημα των αποκαλούμενων «περιοχών άνευ δρόμων» (ΠΑΔ), οι οποίες επιστημονικά ορίζονται ως εκτάσεις άνω του ενός τετραγωνικού χιλιομέτρου, που απέχουν τουλάχιστον ένα χιλιόμετρο από τον πλησιέστερο δρόμο. Με άλλα λόγια, είναι περιοχές στις οποίες δεν έχει πρόσβαση με μηχανοκίνητα μέσα ο άνθρωπος.

      Προκειμένου να εντοπιστούν οι περιοχές αυτές στην Ελλάδα, η μελετητική ομάδα χρησιμοποίησε την ανοιχτή βάση δεδομένων open street map στην οποία είναι καταγεγραμμένα 367.370 χιλιόμετρα δρόμων στη χώρα μας, προσθέτοντας ακόμα 14.884 χλμ. που χαρτογραφήθηκαν για τον σκοπό της έρευνας. Οπως προκύπτει, υπάρχουν διάσπαρτες 1.115 τέτοιες περιοχές (5% της έκτασης της χώρας), εκ των οποίων οι 143 είναι εκτεταμένες, δηλαδή καταλαμβάνουν έκταση άνω των 10 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Σημειώνεται, μάλιστα, ότι δεν έχουν χαρτογραφηθεί όλοι οι δρόμοι της χώρας.
      Μόνο έξι από αυτές τις περιοχές είναι πολύ μεγάλες, άνω των 50 τ. χλμ. και καταλαμβάνουν μόλις το 0,51% της έκτασης της χώρας (658,99 τ. χλμ.). Από αυτές, η μεγαλύτερη βρίσκεται στα Λευκά Ορη, στην Κρήτη: καταλαμβάνει έκταση 256 τ. χλμ., η οποία ξεκινά από το επίπεδο της θάλασσας και φθάνει σε ύψος 2.454 μ.
      Οι υπόλοιπες βρίσκονται:
      • Στην Τύμφη, μια έκταση 115,66 τ. χλμ., από 569 έως 2.497 μ.
      • Στον Ολυμπο, μια έκταση 94,45 τ. χλμ., από  482 έως 2.918 μ.
      • Στον Ταΰγετο μια έκταση 77,64 τ. χλμ., από  608 έως 2.407 μ.
      • Στο Σάος στη Σαμοθράκη, μια έκταση 60,23 τ. χλμ. από το επίπεδο της θάλασσας έως ύψος 1.595 μ.
      • Τέλος, στον Σμόλικα, μια έκταση 54,91 τ. χλμ., από ύψος 1.196 έως 2.637 μ.
      Το παράδοξο είναι ότι οι περιοχές αυτές δεν καλύπτονται στο σύνολό τους από το δίκτυο Natura 2000. Σύμφωνα με τη μελέτη, μόνο η μισή έκταση των περιοχών χωρίς δρόμους περιλαμβάνεται σε αυτό (47,85%), ενώ στο σύνολο των περιοχών Natura της χώρας μόλις το 9% είναι χωρίς δρόμους.
      Γιατί οι περιοχές χωρίς δρόμους είναι σημαντικές; «Οι δρόμοι σχετίζονται αποδεδειγμένα με τις πέντε κυριότερες αιτίες της απώλειας της βιοποικιλότητας τόσο παγκόσμια όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο: την αλλαγή της χρήσης της γης, την άμεση εκμετάλλευση των πόρων, την κλιματική αλλαγή, τη ρύπανση και τα εισβλητικά είδη», εξηγεί η επιστημονική υπεύθυνη του έργου, Βασιλική Κατή, αναπλ. καθηγήτρια στο τμήμα Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. «Η διάνοιξη νέων δρόμων είναι μία από τις βασικότερες αιτίες της απώλειας της βιοποικιλότητας και της υποβάθμισης της λειτουργίας των οικοσυστημάτων παγκοσμίως, ιδίως όταν εισέρχονται σε φυσικά οικοσυστήματα και πρώην αδιατάρακτες περιοχές. Τα ενδιαιτήματα των ειδών συρρικνώνονται, οι πληθυσμοί απομονώνονται, η θνησιμότητα της άγριας πανίδας από προσκρούσεις σε οχήματα στο οδικό δίκτυο αυξάνεται. Παράλληλα, όλες οι οικοσυστημικές υπηρεσίες που συνδέονται με το έδαφος, όπως η αποικοδόμηση ή ο κύκλος του αζώτου χάνονται, αφού το έδαφος σφραγίζεται και μετατρέπεται σε τεχνητή γη».
      Μεγάλη απειλή
      Υπό τα δεδομένα αυτά, η επιστημονική κοινότητα υποστηρίζει σταθερά τα τελευταία χρόνια την αυστηρή διατήρηση των παρθένων περιοχών. «Το μήκος των δρόμων αναμένεται να αυξηθεί κατά 60% έως το 2050», λέει η Χριστίνα Κασσάρα μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Πολλοί κορυφαίοι επιστήμονες θεωρούν τους δρόμους τη χειρότερη απειλή στον πλανήτη για την απώλεια της βιοποικιλότητας και άρα τη διαφύλαξη των περιοχών άνευ δρόμων την καίρια πολιτική για την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας», λέει η κ. Κατή. «Ο Ευρωπαϊκός Οδηγός για μια Ευρώπη Αποτελεσματική στη Χρήση των Πόρων έχει θέσει μια ξεκάθαρη πολιτική για τη μηδενική δέσμευση γης έως το 2050 (no net land take) υπό την έννοια της μη μετατροπής της γης σε τεχνητές επιφάνειες (σφράγιση). Επιπλέον, η αντιμετώπιση της δέσμευσης γης και η αποκατάσταση των οικοσυστημάτων αποτελούν διακριτό στόχο της νέας Ευρωπαϊκής Στρατηγικής για τη Βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030».
      Το πρόβλημα της κατάτμησης της γης στη χώρα μας είναι μικρότερο από ό,τι στην Ε.Ε., αλλά ο ρυθμός αύξησής της είναι σημαντικός. Ο ευρωπαϊκός «δείκτης σφράγισης» του εδάφους αναφέρει ότι το 0,96% του εδάφους της Ελλάδας είναι τεχνητό (1,48% στην Ευρώπη-39 χώρες), αλλά η τάση αύξησης της σφράγισης είναι σημαντική: 0,41% για την περίοδο 2006-2015. Ο «δείκτης κατάτμησης» φέρει την Ελλάδα, μαζί με τη Βουλγαρία και την Ουγγαρία, στις πρώτες θέσεις αύξησης της κατάτμησης της γης.
      «Οι δρόμοι είναι σημαντικοί και απαραίτητοι. Η Ελλάδα όμως θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να χρηματοδοτεί κατά προτεραιότητα τη βελτίωση του υπάρχοντος οδικού δικτύου, ιδιαίτερα για την ασφαλέστερη σύνδεση των ορεινών χωριών παρά τη διάνοιξη νέων δρόμων σε παρθένες περιοχές, με μεγάλο περιβαλλοντικό κόστος», εκτιμά η κ. Κατή. «Στην κατεύθυνση αυτή, η επιστημονική ομάδα της μελέτης προτείνει την άμεση θεσμική ανακήρυξη των έξι εκτεταμένων περιοχών άνω των 50 τ. χλμ. ως “περιοχές ελεύθερες από δρόμους”. Επίσης, προτείνουμε τη θεσμική προστασία του 2% της έκτασης της χώρας (προφανώς και της Ε.Ε.) με κριτήρια επιλογής περιοχών την έκτασή τους, την κάλυψή τους από το δίκτυο Natura και την αξία τους για τη βιοποικιλότητα. Είναι πολύ σημαντικό οι περιοχές άνω των 10 τ. χλμ. που δεν έχουν δρόμους να λαμβάνονται υπόψη στις ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες που εκπονούνται σήμερα για τις προστατευόμενες περιοχές, όσο και στο νέο ειδικό χωροταξικό για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Θα ήθελα πολύ να έβλεπα μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στην αδειοδότηση νέων οδικών έργων, όπου θα συνεκτιμάται και το κόστος υποβάθμισης της βιοποικιλότητας», καταλήγει.
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      ‘Ενα οδυνηρό κοκτέιλ διαμορφώνει ο συνδυασμός της ατμοσφαιρικής ρύπανσης με την πανδημία του κορωνοϊού, καθώς πυκνώνουν οι επιστημονικές έρευνες που αποδεικνύουν πως σε περιοχές με υψηλές συγκεντρώσεις ρύπων στον αέρα, οι επιπτώσεις του SARS-CοV-2 στην υγεία των κατοίκων είναι αισθητά αυξημένες. Μάλιστα, σημαντικό ποσοστό των θανάτων από COVID-19 συνδέεται με την προηγούμενη έκθεση των ασθενών σε περιβάλλον με τοξικό-χημικό νέφος.
      Στις αρχές Δεκεμβρίου δημοσιεύθηκε στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό Cardiovascular Research μελέτη ερευνητών από το Ινστιτούτο Mαξ Πλανκ της Γερμανίας, από το πανεπιστήμιο Χάρβαρντ των ΗΠΑ, από την Τριέστη στην Ιταλία κ.ά. σύμφωνα με την οποία έως και το 15% των θανάτων παγκοσμίως από COVID-19 συνδέεται με την ατμοσφαιρική ρύπανση. Το ποσοστό αυτό μάλιστα ανεβαίνει στο 19% στην Ευρώπη, στο 17% στη Βόρεια Αμερική, ενώ στην ανατολική Ασία, όπου η ρύπανση είναι πολύ μεγάλη, φτάνει το 27%! Οι συγγραφείς σημειώνουν πως η έκθεση των κατοίκων σε αέρια ρύπανση πιθανότατα επιδείνωσε τις «συννοσηρότητες που οδηγούν σε θανατηφόρα αποτελέσματα» της μόλυνσης από τον SARS-CoV-2, δημιουργώντας μια «υπερβολική θνησιμότητα», που θα μπορούσε να αποφευχθεί.

      «Υπάρχουν αρκετές μελέτες που ανιχνεύουν την επιδημιολογική διάσταση και δείχνουν συσχέτιση της αυξημένης θνητότητας από COVID-19 με υψηλές συγκεντρώσεις αιωρούμενων μικροσωματιδίων ΡΜ 2,5 μικρά (ένα μικρό ισούται με ένα εκατομμυριοστό του μέτρου), όπως για παράδειγμα του Χάρβαρντ σε ανατολικές πολιτείες των ΗΠΑ. Εκεί σημειώνεται πως μια αύξηση της συγκέντρωσης ΡΜ 2,5 κατά ένα mg/m3 μπορεί να οδηγεί σε αύξηση του ρυθμού θνητότητας λόγω κορωνοϊού κατά 10%. Ερευνες στη βόρεια Ιταλία οδήγησαν σε ανάλογα συμπεράσματα», λέει στην «Κ» ο Δημοσθένης Σαρηγιάννης, καθηγητής Περιβαλλοντικής Μηχανικής του ΑΠΘ.
      «Μία σειρά από μελέτες έχουν δείξει πως όσοι νοσούν από COVID-19 και έχουν εκτεθεί σε μεγάλες συγκεντρώσεις ρύπων είναι πιο πιθανό να είναι περισσότερο ευάλωτοι· ο κορωνοϊός βρίσκει πρόσφορο έδαφος», τονίζει στην «Κ» ο Αλέξανδρος Παπαγιάννης, καθηγητής στο ΕΜΠ και εκ των συντελεστών της Πανελλαδικής Ερευνητικής Υποδομής για τη μελέτη της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της κλιματικής αλλαγής «ΠΑΝΑΚΕΙΑ». «Είναι ήδη επιστημονικά αποδεδειγμένο πως ειδικά η καύση ξύλου προκαλεί σοβαρά προβλήματα υγείας, αναπνευστικά, καρδιαγγειακά, μεταλλάξεις DNA, ακόμα και καρκινογενέσεις. Αν και ο Ιατρικός Σύλλογος έχει προειδοποιήσει από το 2013 για την επικινδυνότητα της καύσης βιομάζας, ειδικά στις μεγάλες πόλεις, η πολιτεία κωφεύει», τονίζει ο κ. Παπαγιάννης.
      Η μακρόχρονη διαβίωση σε πόλεις που τις «πνίγει» το τοξικό-χημικό νέφος υποσκάπτει το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου. «Ειδικά τα υπέρλεπτα σωματίδια ΡΜ 2,5 και ΡΜ 1 εισχωρούν στους πνεύμονες, συμβάλλοντας σε οξειδωτικό στρες και φλεγμονή. Ειδικά τα ΡΜ 1 περνούν και στα αιμοφόρα αγγεία, συμβάλλουν στη δημιουργία αθηρωματικής πλάκας, επιτείνοντας τον κίνδυνο για θρόμβωση. Ολα αυτά συνδέονται με τον τρόπο που πλήττει ο κορωνοϊός τον οργανισμό», σημειώνει στην «Κ» ο κ. Σαρηγιάννης.
      Μία άλλη πλευρά που εξετάζεται αφορά την πιθανότητα τα αιωρούμενα μικροσωματίδια να λειτουργούν ως «αερομεταφορείς» του κορωνοϊού, όταν αυτός τα συναντήσει καθώς αιωρείται. «Ο κορωνοϊός έχει διάμετρο περίπου ΡΜ 0,1, είναι δηλαδή 100 φορές μικρότερος των σωματιδίων ΡΜ 1. Εάν τα ακουμπήσει, ειδικά υπό την επίδραση υγρασίας, μπορεί να συσσωματωθούν. Στην περίπτωση αυτή ο κορωνοϊός μπορεί να αιωρείται πάνω από μία ώρα και σε απόσταση έως και οκτώ μέτρα, αντί για τα δύο μέτρα που θεωρούμε γενικά ασφαλή», εξηγεί ο κ. Σαρηγιάννης. «Ενας ακόμη λόγος για να βγουν από την ατμόσφαιρα οι φυσικοί μεταφορείς του ιού, τα αιωρούμενα σωματίδια, ειδικά τα ΡΜ 2,5 και ΡΜ 1», συμπληρώνει.
      Ποιες είναι οι πηγές εκπομπής τους, ειδικά τους χειμερινούς μήνες; Οι εξατμίσεις των αυτοκινήτων και η θέρμανση. «Ακόμα και τα σύγχρονα αυτοκίνητα εκπέμπουν υπέρλεπτα σωματίδια, καθώς η Ε.Ε. εξακολουθεί να μετράει μόνο τα πιο μεγάλα ΡΜ 10 και όχι και τα πιο επικίνδυνα ΡΜ 2,5, όπως κάνουν οι ΗΠΑ», τονίζει ο καθηγητής του ΑΠΘ.
      Η Ελλάδα έχει υψηλές συγκεντρώσεις ρύπων σε πολλές πόλεις. Μάλιστα, πριν από μερικές μέρες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέπεμψε την Ελλάδα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καθώς από το 2005 έως το 2019 δεν κατάφερε να μειώσει τα αιωρούμενα σωματίδια στα επίπεδα-στόχους της Ε.Ε., τα οποία υπολείπονται από αυτά του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Μάλιστα, το 2019 για 67 μέρες παραβιάστηκαν τα ευρωπαϊκά όρια ρύπανσης στη Θεσσαλονίκη, ένας πολύ υψηλός αριθμός. Υπάρχει άραγε συσχέτιση της βαριάς εκδήλωσης της πανδημίας στη Θεσσαλονίκη και με αυτόν τον παράγοντα;
      Πρόβλημα τα τζάκια
      «Από τις 28 Νοεμβρίου το εθνικό δίκτυο “ΠΑΝΑΚΕΙΑ” καταγράφει αυξημένες συγκεντρώσεις ΡΜ2,5 τις βραδινές ώρες και ειδικά το Σαββατοκύριακο. Ολα δείχνουν πως σε μεγάλο βαθμό προέρχονται από καύση ξυλείας σε τζάκια», σημειώνει στην «Κ» ο κ. Παπαγιάννης, καθηγητής στο ΕΜΠ. Καθώς βρισκόμαστε στην αρχή του χειμώνα και ενώ η κυκλοφορία των αυτοκινήτων έχει μειωθεί λόγω του lockdown, η θέρμανση αναδεικνύεται ως βασικός παράγοντας εκπομπής αέριων ρύπων (μαζί με τις βιομηχανικές δραστηριότητες). «Είναι πολύ σημαντικό να μειωθεί δραστικά η χρήση των αστικών τζακιών», τονίζει ο κ. Παπαγιάννης, εκφράζοντας την αντίθεσή του στην κυβερνητική απόφαση να συμπεριληφθεί στο επίδομα θέρμανσης και η καύση βιομάζας. «Θα ήταν πολύ καλό να αποφύγουμε την καύση ξύλου σε τζάκια, ειδικά φέτος. Το επίδομα θέρμανσης ίσως θα έπρεπε να λαμβάνει υπόψη και περιβαλλοντικούς παράγοντες, να είναι για παράδειγμα πιο αυξημένη η ενίσχυση στο φυσικό αέριο», λέει ο κ. Σαρηγιάννης. Για την αποφυγή της καύσης ξυλείας θα μπορούσε να υπάρξει μείωση των τιμολογίων του ηλεκτρικού ρεύματος, ώστε να χρησιμοποιηθεί πιο εκτεταμένα για θέρμανση.
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Από τον βυθό της θάλασσας, μέχρι τα σύννεφα και από το εμφιαλωμένο νερό και την μπίρα, μέχρι τα φρούτα και τα λαχανικά, δεν υπάρχει αμφισβήτηση πως τα μικροπλαστικά επιβιώνουν και μεταφέρονται τόσο στο περιβάλλον όσο και στον οργανισμό μας. 
      Διαθέτοντας πλέον όλο και περισσότερα εργαλεία ακρίβειας για την παρατήρηση των μικροπλαστικών, επιστήμονες απ’ όλο τον κόσμο καταγράφουν την εξάπλωσή τους, αλλά και τις επιπτώσεις που ενδεχομένως να έχουν στον άνθρωπο. 
      Εκτός από το πλήθος ερευνών που αποδεικνύουν πως τα μικροπλαστικά καταλήγουν στο πιάτο μας μέσω των ψαριών, δύο πρόσφατες έρευνες αποδεικνύουν πως το ταξίδι τους είναι πολύ πιο πολύπλοκο απ’ όσο πιστεύαμε. 
      Ειδικότερα σε έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Environmental Chemistry Lette, Ιάπωνες επιστήμονες ανέβηκαν στο όρος Φούτζι και στο όρος Ογιάμα και διαπίστωσαν πως κάθε λίτρο νερού από σύννεφο που ελέγχθηκε, περιείχε από 6,7 έως 13,9 κομμάτια πλαστικού. Μία άλλη αμερικάνικη έρευνα διαπίστωσε πρόσφατα πως το εμφιαλωμένο νερό περιέχει «εκατοντάδες χιλιάδες αόρατα νανοπλαστικά» που μπορούν να περάσουν από τα έντερα και τους πνεύμονες απευθείας στην κυκλοφορία του αίματος. Στη συνέχεια μπορούν να καταλήξουν σε όργανα, όπως η καρδιά και ο εγκέφαλος, ή και μέσω του πλακούντα ακόμα και στα σώματα των εμβρύων.
      Τη στιγμή λοιπόν που οι έρευνες αποδεικνύουν την «κυριαρχία» των μικροπλαστικών, είναι εφικτό να μειώσουμε την έκθεσή μας σε αυτά; O Γιάννης Κατσογιάννης, καθηγητής στο τμήμα Χημεία του ΑΠΘ στον τομέα της περιβαλλοντικής τεχνολογίας, πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Χημικών εξηγεί στην «Κ» τα πάντα για τα μικροπλαστικά αλλά και τι μπορούμε να κάνουμε για να τα αποφύγουμε. 
      Τι είναι τα μικροπλαστικά; 
      Ο όρος «μικροπλαστικά» αναφέρεται σε οποιοδήποτε πλαστικό σωματίδιο που είναι μικρότερο από 5 χιλιοστόμετρα και προφανώς δεν είναι ορατό με γυμνό οφθαλμό. Τα μικροπλαστικά χωρίζονται σε πρωτογενή και δευτερογενή. Τα πρωτογενή είναι τα μικρά κομμάτια πλαστικών που χρησιμοποιούνται σε μεγάλες κατηγορίες βιομηχανιών, όπως των καλλυντικών. Αυτή η κατηγορία αποτελούν το 30% των μικροπλαστικών που βρίσκουμε στο περιβάλλον.
      Τα δευτερογενή μικροπλαστικά, το υπόλοιπο 70%, προέρχονται από μεγαλύτερα αντικείμενα, όπως πλαστικές σακούλες, συσκευασίες, καλαμάκια, μπουκάλια. Προέρχονται από βιομηχανικά λύματα, κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, συνθετικά ελαστικά αυτοκινήτων, προϊόντα προσωπικής φροντίδας και άλλες πηγές.
      Πώς καταλήγουν στον οργανισμό μας;
      Τα μικροπλαστικά καταλήγουν στον οργανισμό μας με τρεις τρόπους. Τρώγοντας, πίνοντας και εισπνέοντας. Τα δευτερογενή μικροπλαστικά –τα οποία δεν ανακυκλώνονται– καταλήγουν σε ποταμούς και θάλασσες και είτε εξαιτίας των καιρικών συνθηκών ή άλλων παραγόντων σπάνε σε μικρότερα κομμάτια. Υστερα μπαίνουν στην τροφική αλυσίδα μέσω των ψαριών και καταλήγουν στο πιάτο μας. Μικροπλαστικά υπάρχουν βάσει ερευνών και στο πόσιμο νερό, τα οποία δεν «μπλοκάρουν» τα συνήθη φίλτρα, αλλά και στο εμφιαλωμένο καθώς εκεί δημιουργούνται μικροπλαστικά στην επαφή του μπουκαλιού με το νερό. 
      Μπορούμε να απαλλαγούμε από τα μικροπλαστικά; 
      Κατά τη γνώμη μου δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τα μικροπλαστικά σε αυτή τη φάση γιατί είναι πραγματικά παντού. Μπορούμε όμως και πρέπει να μειώσουμε τη χρήση πλαστικών ατομικά και συλλογικά, ενώ θα πρέπει να αυξηθεί και η ανακύκλωση. Επίσης οι συσκευασίες παίζουν μεγάλο ρόλο καθώς μπορεί να περιέχουν μικροπλαστικά και να το αποβάλλουν στο περιεχόμενό τους.
      Τι μπορούμε να κάνουμε για να προστατευθούμε; 
      Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι –όπου μπορούμε– να αγοράζουμε χύμα προϊόντα και να αποφεύγουμε τα συσκευασμένα. Εννοείται χρειάζεται πάρα πολύ καλό πλύσιμο σε ό,τι τρώμε.
      Επίσης τα ρούχα από πολυεστέρα και όσα δεν είναι 100% βαμβάκι ή μαλλί απελευθερώνουν μεγάλες ποσότητες μικροπλαστικών στο περιβάλλον κατά τη διάρκεια της πλύσης τους. Επομένως καλό θα ήταν, έστω τα εσώρουχα αλλά και όπου αλλού μπορούμε, να τα αποφεύγουμε.
      Τι επιπτώσεις έχουν στην υγεία μας τα μικροπλαστικά; 
      Υπάρχουν πολλές έρευνες που επισημαίνουν τις επιπτώσεις των μικροπλαστικών στην υγεία μας κυρίως μέσω της συσσώρευσής τους στους πνεύμονες. Σύμφωνα με έρευνα σε περίπου 100 ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα, βρέθηκαν μεγάλες ποσότητες μικροπλαστικών σε ποσοστό πάνω από 75% στους ιστούς των πνευμόνων τους. Εδώ να συμπληρώσουμε βέβαια πως υπάρχουν μικροπλαστικά και στα φίλτρα των τσιγάρων. Πάντως μέχρι στιγμής οι έρευνες δεν αποδεικνύουν άμεση σύνδεση των μικροπλαστικών με μία νόσο, αλλά για ενδείξεις συσχέτισης.
      Η Ε.Ε. έχει προχωρήσει στη λήψη μέτρων ή σε συστάσεις; 
      Η μεγάλη εικόνα είναι πως υπάρχει μία έλλειψη συντονισμού από την Ε.Ε. για τα μικροπλαστικά. Στο κομμάτι του τρόπου μέτρησης των μικροπλαστικών, η Ε.Ε. δεν έχει καταλήξει σε ένα πρωτόκολλο που θα είναι καθολικά αποδεκτό και θα το εφαρμόζουν όλοι. Η έλλειψη πρωτοκόλλου μέτρησης, σε συνδυασμό με την έλλειψη αποδείξεων άμεσης συσχέτισης των μικροπλαστικών με ασθένειες, έχει ως αποτέλεσμα να μην υπάρχουν ακόμη θεσμοθετημένοι κανόνες από την Ε.Ε. Αυτήν τη στιγμή στην Ευρωπαϊκή Ενωση υπάρχουν θεσμοθετημένοι κανόνες ως προς το ποσοστό ανακύκλωσης και προτροπή στη χρήση πλαστικών. Να σημειωθεί πως το 2020 είχε γίνει απαγόρευση για την προσθήκη μικροπλαστικών σε καλλυντικά και απορρυπαντικά.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.