Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1466 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Έρευνα: Η άσφαλτος των δρόμων εκπέμπει ρύπους και επιβαρύνει την ατμόσφαιρα

      Engineer

      Η πανταχού παρούσα άσφαλτος, που βρίσκεται κυρίως στους δρόμους και στις στέγες των σπιτιών ως μόνωση, εκπέμπει χημικές ουσίες που επιβαρύνουν τη ρύπανση του αέρα, σύμφωνα με Αμερικανούς επιστήμονες. 
      Μια νέα έρευνα τους δείχνει ότι η άσφαλτος αποτελεί σημαντική πηγή ρυπαντών της ατμόσφαιρας, ιδίως κατά τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες.
      Οι ερευνητές του Τμήματος Χημικών και Περιβαλλοντικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Γιέηλ, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Ντρου Γκέντνερ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science Advances", διαπίστωσαν ότι η άσφαλτος στους δρόμους και στις στέγες παράγει πολύπλοκα μίγματα οργανικών ουσιών (με βάση τον άνθρακα), μεταξύ των οποίων επικίνδυνους ρύπους.
      Τα δευτερογενή οργανικά αερολύματα, όπως αυτά που παράγει η άσφαλτος, τείνουν να γίνουν ολοένα σημαντικότερος παράγων παγκοσμίως στη δημιουργία μικροσωματιδίων (ΡΜ2,5) με διάμετρο μικρότερη των δυόμισι εκατομμυριοστών του μέτρου, τα οποία μπορούν να εισχωρήσουν στο σώμα και να επηρεάσουν δυσμενώς τη δημόσια υγεία.
      Οι εκπομπές της ασφάλτου διπλασιάζονται, όταν η θερμοκρασία τους αυξάνει από τους 40 στους 60 βαθμούς Κελσίου, κάτι που συχνά συμβαίνει το καλοκαίρι. Τα πειράματα των ερευνητών, οι οποίοι θέρμαναν την άσφαλτο σε διάφορες θερμοκρασίες, έδειξαν ότι όταν αυτή εκτίθεται ακόμη και σε μέτρια ηλιακή ακτινοβολία, όπως αυτή που παρατηρείται το καλοκαίρι με τη λιακάδα, οι εκπομπές των οργανικών ουσιών αυξάνονται έως κατά 300%.
      Αυτό, κατά τους επιστήμονες, επιβαρύνει την ποιότητα του αέρα στις περιοχές με εκτεταμένη ασφαλτόστρωση, όπως στις πόλεις, ιδίως στη διάρκεια των ζεστών ημερών με ηλιοφάνεια. Η σταδιακή εξάπλωση των ηλεκτρικών οχημάτων, που οδηγεί σε αντικατάσταση των κινούμενων με βενζίνη και πετρέλαιο, μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της ρύπανσης από τα οχήματα, όμως, από την άλλη, εκτιμάται ότι θα αυξηθεί η επιβάρυνση του ατμόσφαιρας -και της κλιματικής αλλαγής- από την άσφαλτο, σύμφωνα με τους ερευνητές.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
      Περισσότερα...

      584 • 1

    2. Περιβάλλον

      Το μεγαλύτερο πλωτό αιολικό πάρκο του κόσμου πήρε το πράσινο φως

      Engineer

      Οι υπεράκτιες ανεμογεννήτριες στέκονται πάνω σε πέδιλα από τσιμέντο και σίδερο στον πυθμένα της θάλασσας, σε βάθη συχνά μεγαλύτερα από 40 μέτρα.
       
      Τα τελευταία χρόνια αναπτύσσονται σε μικρή κλίμακα υπεράκτιες ανεμογεννήτριες χωρίς θεμέλια, που επιπλέουν στον ωκεανό.
       
      Αυτή η αιολική τεχνολογία μπορεί να είναι φθηνότερη από τις συμβατικές υπεράκτιες ανεμογεννήτριες που ενσωματώνουν το κόστος των υποδομών στον πυθμένα και να λειτουργήσει σε περισσότερες περιοχές αφού δεν εξαρτάται από το βάθος.
       
      Είχατε διαβάσει στο econews για τρεις πλωτές αιολικές τεχνολογίες.
       
      Μια από αυτές, το πλωτό σύστημα της νορβηγικής Statoil πήρε το πράσινο φως για να εγκατασταθεί στα ανοιχτά των ακτών της Σκωτίας.
       
      Το πλωτό φωτοβολταϊκό αποτελείται από πέντε ανεμογεννήτριες ισχύος 6 Μεγαβάτ έκαστη που θα λειτουργήσουν σε ύδατα με βάθος άνω των 100 μέτρων.
       
      Οι ειδικοί της βρετανικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας «The Carbon Trust» υποστηρίζει ότι με την κατάλληλη υποστήριξη και «Έρευνα & Ανάπτυξη» οι πλωτές ανεμογεννήτριες θα μπορούσαν να παράσχουν οκτώ ως 16 Γιγαβάτ υπεράκτιας αιολικής ισχύος μόνο στη Βρετανία ως το 2050.
       
      Οι πλωτές ανεμογεννήτριες θα μπορούσαν επίσης να σπρώξουν προς τα κάτω το κόστος της αιολικής ενέργειας σε επίπεδα κάτω από τις 100 Στερλίνες ανά Μεγαβατώρα από 140 Στερλίνες ανά Μεγαβατώρα που είναι σήμερα.
       

       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2015/11/06/ploto-aioliko-hywind-126582/
      Περισσότερα...

      1361 • 1

    3. Περιβάλλον

      Από τον Ιούλιο του 2021 τέλος στα πλαστικά μιας χρήσης

      Engineer

      Από Ιούλιο του 2021 θα απαγορεύονται πλαστικά μαχαιροπίρουνα, πιάτα, καλαμάκια, ποτήρια, μπατονέτες κλπ. Θεσπίζεται υποχρέωση δωρεάν παροχής νερού σε δημόσιες βρύσες. Όλα τα καπάκια θα είναι προσαρτημένα στα μπουκάλια τους έως το 2024.
      Την απαγόρευση της διάθεσης στην αγορά δέκα πλαστικών προϊόντων από τον Ιούλιο του 2021 προβλέπει νομοσχέδιο, το οποίο ενσωματώνει την οδηγία 2019/904/ΕΕ για τον περιορισμό των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον.
      Πρόκειται για πλαστικά μαχαιροπίρουνα, πιάτα, καλαμάκια, περιέκτες και κυπελάκια ποτών από φελιζόλ, περιέκτες τροφίμων από φελιζόλ, αναδευτήρες ποτών, μπατονέτες, στηρίγματα για μπαλόνια, καθώς και πάσης φύσεως προϊόντα που διασπώνται σε μικροπλαστικά (οξοδιασπώμενα πλαστικά). Εναλλακτικές λύσεις
      Για τα προϊόντα που πρόκειται να απαγορευτούν σχεδιάζεται να υπάρχουν διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις, φιλικές προς το περιβάλλον. Μάλιστα, οι απαγορεύσεις θα ξεκινήσουν έξι μήνες νωρίτερα για τον δημόσιο τομέα. Αυτά ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης, μιλώντας σε εκδήλωση στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
      Όπως εξήγησε ο υπουργός, η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα της ΕΕ που φέρνει προς εναρμόνιση το σύνολο της Οδηγίας έναν χρόνο νωρίτερα από την προθεσμία εφαρμογής του τον Ιούλιο του 2021, η αγορά και οι πολίτες να προσαρμοστούν ομαλά στα νέα δεδομένα.
      Στόχος του νομοσχεδίου είναι η θέσπιση ενός πλαισίου αποτελεσματικών μέτρων για την προστασία της θάλασσας και των ακτών της χώρας, από ορισμένα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης, καθώς και από τα αλιευτικά εργαλεία τα οποία πλέουν ανεξέλεγκτα στις ελληνικές θάλασσες. Το στοίχημα που έχει τεθεί είναι η μείωση της κατανάλωσης σε πλαστικά ποτήρια και πλαστικούς περιέκτες τροφίμων κατά 30% έως το 2024 και 60% έως το 2026, με έτος βάσης το 2022.
      ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
      Επανασχεδιασμός προϊόντων
      Επίσης, προωθείται ο επανασχεδιασμός προϊόντων. Ειδικότερα, όλα τα καπάκια θα πρέπει να είναι προσαρτημένα στα μπουκάλια τους έως το 2024. Τα πλαστικά μπουκάλια θα πρέπει να κατασκευάζονται από 25% ανακυκλωμένο περιεχόμενο το 2025 και από 30% το 2030. Μάλιστα, όσο περισσότερο ανακυκλωμένο περιεχόμενο έχουν τα προϊόντα τόσο θα μειώνονται οι υποχρεωτικές εισφορές όσων τα παράγουν στα συστήματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, στα οποία συμμετέχουν υποχρεωτικά (eco-modulation).
      Για πλαστικά ποτήρια, υγρά μαντηλάκια, είδη προσωπικής υγιεινής και καπνικά προϊόντα από τον Ιούλιο του 2021. θα τεθούν νέες απαιτήσεις σήμανσης αναφορικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους.
      Παράλληλα, τίθεται υποχρεωτικός στόχος χωριστής συλλογής πλαστικών μπουκαλιών 77% για το 2025 και 90% για το 2023, ο οποίος θα επιτευχθεί με την εφαρμογή ενός συστήματος επιστροφής εγγύησης. Από 05.01.2023 οι πολίτες που θα επιστρέφουν στα σημεία πώλησης τα πλαστικά μπουκάλια, για τα οποία θα έχουν επιβαρυνθεί με λίγα λεπτά κατά την αγορά των προϊόντων, θα παίρνουν πίσω τα επιπλέον χρήματα που δαπάνησαν, ως ανταμοιβή για τη συμμετοχή τους στην ανακύκλωση. Για την αποτελεσματική εφαρμογή του μέτρου και τον καθορισμό της εγγύησης θα πραγματοποιηθεί μελέτη εφαρμογής έως τον Ιούλιο του 2021.
      Διευρυμένη ευθύνη παραγωγού
      Έως τον Ιανουάριο του 2023 προβλέπεται ότι θα έχουν θεσπιστεί συστήματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για δύο νέες ομάδες προϊόντων όπως τα καπνικά προϊόντα και τα αλιευτικά εργαλεία, καθώς και για άλλες οκτώ κατηγορίες προϊόντων (κυπελάκια ποτών, περιέκτες τροφίμων, περιέκτες ποτών, πακέτα και περιτυλίγματα, λεπτές σακούλες μεταφοράς, υγρά μαντηλάκια και μπαλόνια). Τα συγκεκριμένα συστήματα θα είναι υπεύθυνα για τη διαχείριση των αποβλήτων των συγκεκριμένων προϊόντων και για τον καθαρισμό των κοινόχρηστων χώρων και ακτών από τα απόβλητά τους.
      Κίνητρα επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης
      Οι επιχειρήσεις μαζικής εστίασης θα πρέπει υποχρεωτικά από 01.01.2022:
      να διαθέτουν επαναχρησιμοποιούμενα εναλλακτικά προϊόντα στα σημεία πώλησης, να μην χρησιμοποιούν σκεύη μίας χρήσης στους καθήμενους πελάτες να μη σερβίρουν σε πλαστικά μίας χρήσης cateringκαι καντίνες. Προκειμένου να μειωθεί η κατανάλωση πλαστικών φιαλών νερού, θεσπίζεται υποχρέωση δωρεάν παροχής νερού σε δημόσιες βρύσες μέσω των Ο.Τ.Α., σε δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις και παιδικές χαρές, από τον Ιούλιο του 2021.
      Προκειμένου να περιοριστεί η χρήση σε πλαστικά ποτήρια και περιέκτες τροφίμων, θα επιβάλλεται περιβαλλοντική εισφορά από 01.01.2022. Τα χρήματα που θα συλλέγονται θα συγκεντρώνονται στο Πράσινο Ταμείο και θα επιστρέφονται σε Δήμους και Περιφέρειες για δράσεις καταπολέμησης της ρύπανσης.
      Όλα τα πλαστικά μίας χρήσης που εμπίπτουν στην οδηγία 2019/904/ΕΕ από 03.01.2022 θα έχουν ειδική σήμανση ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες ποια προϊόντα προορίζονται για επαναχρησιμοποίηση, για ανακύκλωση και για κομποστοποίηση.
      Επιπλέον, σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε σήμερα ο κ. Χατζηδάκης, εκπονείται ένα ειδικό Σχέδιο Δράσης για την εφαρμογή των ρυθμίσεων του νομοσχεδίου ενώ καταρτίζεται και πρόταση για χρηματοδοτική ενίσχυση των επιχειρήσεων στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ για την ομαλή μετάβασή τους στις νέες απαιτήσεις κυκλικής οικονομίας.
      Όσον αφορά στην ενημέρωση της αγοράς, θα εκδοθούν θεματικοί οδηγοί με κατευθύνσεις για τις επιχειρήσεις λιανικής πώλησης, μαζικής εστίασης και τις τουριστικές σχετικά με τα ασφαλή εναλλακτικά προϊόντα, τις ορθές πρακτικές και την αποφυγή της παραπλάνησης. Για τους πολίτες έχει ξεκινήσει εκστρατείας ενημέρωσης, σε συνεργασία με το Κοινωφελές Ίδρυμα ΑΚ. Λασκαρίδη.
      Κυρώσεις σε όσους δεν συμμορφώνονται
      Για όσους δεν συμμορφωθούν θα προβλέπονται και κυρώσεις. Έτσι, για τη διάθεση προϊόντων που υπόκεινται σε απαγόρευση ή που δεν πληρούν τις προδιαγραφές σχεδιασμού για ανακυκλωμένο περιεχόμενο θα επιβάλλεται στον παραγωγό πρόστιμο ίσο με το 1% επί του κύκλου εργασιών του, το προηγούμενο έτος. Αντιστοίχως, η επιχείρηση εστίασης που παρανομεί θα καταβάλλει 5 ευρώ ανά τεμάχιο προϊόντος που διέθεσε στην αγορά (ελάχιστο πρόστιμο 500 ευρώ). Για τη μη απόδοση της εισφοράς από τα πλαστικά ποτήρια και τους περιέκτες τροφίμων θα προβλέπεται στην επιχείρηση εστίασης πρόστιμο 200 έως 5.000 ευρώ ανά παράβαση και σε περίπτωση υποτροπής διπλασιασμός (όπως και στην πλαστική σακούλα).
      Ειδικά για την Ελλάδα, που το φυσικό της περιβάλλον αποτελεί και τη μοναδική της προίκα, η σταδιακή κατάργηση της χρήσης πλαστικών κρίνεται σημαντική. Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Κάθε χρόνο στη χώρα μας διατίθενται 2.000.000.000 πλαστικά μπουκάλια αναψυκτικών και νερών και περισσότερα από 300.000.000 πλαστικά ποτήρια για το σερβίρισμα του καφέ ετησίως. Δεν είναι τυχαίο ότι το 50% των απορριμμάτων στη θάλασσα είναι πλαστικά μίας χρήσης.
      Η διαδικτυακή παρουσία της πρωτοβουλίας «Ελλάδα Χωρίς Πλαστικά Μιας Χρήσης» είναι η εξής:
      • Website: https://supfree.gr/
      • Facebook: Ελλάδα Χωρίς Πλαστικά Μίας Χρήσης
      • Instagram: supfreegreece
      • Email: [email protected]
      Περισσότερα...

      795 • 1

    4. Περιβάλλον

      Τρέχουν για να γλιτώσουν το ευρωπρόστιμο για τα απόβλητα

      Engineer

      Δεν προλαβαίνουν να πάρουν ανάσα στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας καθώς είναι διαδοχικές οι περιβαλλοντικές... βόμβες που «σκάνε» στα χέρια του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος κ. Γιάννη Τσιρώνη. Αυτή τη φορά είναι τα επικίνδυνα απόβλητα που φέρνουν πονοκέφαλο στο επιτελείο του, ενώ παραμένουν ανοιχτές οι υποθέσεις με τις παράνομες χωματερές και τα αστικά λύματα, για τις οποίες ήδη... τρέχουν πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ.
       
      Με βαριά πρόστιμα απειλούμαστε και για τα επικίνδυνα απόβλητα, καθώς καμία κυβέρνηση την τελευταία δεκαπενταετία δεν κατάφερε να υλοποιήσει ένα σχέδιο διαχείρισης. Την Πέμπτη η υπόθεση εισήχθη στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης προκειμένου να εκδικαστεί προσφυγή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εναντίον της Ελλάδας με πρόταση επιβολής προστίμου μεγαλύτερου των 18 εκατ. ευρώ, συν 72.864 ευρώ ανά ημέρα καθυστέρησης στην εκτέλεση της πρωτόδικης καταδικαστικής απόφασης του 2009, από την ημέρα που θα εκδοθεί η απόφαση στην παρούσα υπόθεση ως τη συμμόρφωση.
       
      Η χώρα μας παραπέμπεται για δεύτερη φορά διότι δεν έχει θεσπίσει ειδικό σχέδιο διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων και δεν έχει κατάλληλες και επαρκείς εγκαταστάσεις επεξεργασίας ή διάθεσης επικίνδυνων αποβλήτων.
       
      Σχεδιάζονται πέντε ή έξι χώροι για διάθεση επικίνδυνων αποβλήτων
       
      Οπως υποστηρίζουν μιλώντας στο «Βήμα» παράγοντες του υπουργείου Περιβάλλοντος, το Ειδικό Σχέδιο Διαχείρισης Επικίνδυνων Αποβλήτων είναι έτοιμο και σε λίγες ημέρες θα τεθεί σε διαβούλευση. Σε αυτό θα προβλέπεται η δημιουργία πέντε, ίσως και έξι, Χώρων Υγειονομικής Ταφής Επικίνδυνων Αποβλήτων (ΧΥΤΕΑ), συνολικής δυναμικότητας 68.000 τόνων.
       
      Αλλωστε, όπως ανέφερε ο κ. Τσιρώνης την περασμένη Πέμπτη στο περιθώριο συνέντευξης Τύπου, επιχειρείται, σε συνεργασία με τις περιφερειακές αρχές, η δημιουργία πέντε χώρων σε Οινόφυτα, Ασπρόπυργο (στο επιχειρηματικό πάρκο που αναμένεται να θεσπιστεί), Θεσσαλία και στους δύο υφιστάμενους, στα παλιά λιγνιτικά πεδία Μεγαλόπολης και Πτολεμαΐδας. Στόχος του υπουργείου είναι να γίνει διασπορά των ΧΥΤΕΑ σε όλη τη χώρα με έμφαση στις περιοχές που παράγουν σημαντικό όγκο επικίνδυνων αποβλήτων.
       
      280.000 τόνοι η ετήσια παραγωγή επικίνδυνων αποβλήτων
       
      Η υφιστάμενη ελληνική παραγωγή επικίνδυνων αποβλήτων (έτος αναφοράς 2011) φτάνει τους 280.000 τόνους τον χρόνο. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό του υπουργείου, οι 68.000 τόνοι θα οδηγούνται σε ΧΥΤΕΑ για διάθεση ενώ οι υπόλοιποι για εναλλακτική διαχείριση.
       
      Από το σύνολο των επικίνδυνων αποβλήτων το 16% είναι απόβλητα εκσκαφών, κατασκευών και κατεδαφίσεων (ΑΕΚΚ), το 82% βιομηχανικά απόβλητα και απόβλητα λοιπών δραστηριοτήτων και το 2% απόβλητα αστικού τύπου.
      Για τα επικίνδυνα βιομηχανικά απόβλητα, που αποτελούν και τον μεγαλύτερο όγκο, το υφιστάμενο δίκτυο συλλογής και μεταφοράς (της τάξεως των 30 επιχειρήσεων) καλύπτει τις ανάγκες της χώρας τόσο για τη μεταφορά σε εγκαταστάσεις του εσωτερικού όσο και για τη διασυνοριακή μεταφορά. Το υφιστάμενο δίκτυο διάθεσης περιλαμβάνει δύο ιδιωτικούς ΧΥΤΕΑ: τον ΧΔΒΑ της ΔΕΗ ΑΕ στην Καρδιά Πτολεμαΐδας και της Αλουμίνιον της Ελλάδος στη Βοιωτία.
      Τα στοιχεία διαχείρισης επικίνδυνων βιομηχανικών αποβλήτων για το 2011 δείχνουν ότι σημαντικό ποσοστό (30%) αποθηκεύτηκε εντός των εγκαταστάσεων παραγωγής εν αναμονή περαιτέρω διαχείρισης, ενώ αντίστοιχη ποσότητα (περίπου 37% του συνόλου) οδηγήθηκε σε εργασίες ανάκτησης. Η υφιστάμενη διαχείριση των βιομηχανικών αποβλήτων χαρακτηρίζεται εν γένει από έλλειψη ή ανεπάρκεια κατάλληλων υποδομών διαχείρισης. Διαδεδομένο είναι το φαινόμενο της παράνομης διάθεσής τους μέσω της ανάμειξης των αστικών αποβλήτων με επικίνδυνα βιομηχανικά απόβλητα.
       
      Οσον αφορά τα επικίνδυνα ΑΕΚΚ που περιέχουν αμίαντο, το μητρώο των αδειοδοτημένων Επιχειρήσεων Αφαίρεσης Κατεδάφισης Αμιάντου που τηρείται από το υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας περιλαμβάνει επτά εταιρείες. Η υφιστάμενη διαχείριση των αποβλήτων που περιέχουν αμίαντο είναι η διασυνοριακή μεταφορά τους για διάθεση σε χώρο υγειονομικής ταφής του εξωτερικού (Γερμανία). Το υφιστάμενο δίκτυο διάθεσης της χώρας περιλαμβάνει δύο χώρους που έχουν χρησιμοποιηθεί για τη διάθεση αμιαντούχων αποβλήτων, και συγκεκριμένα τον ΧΔΒΑ της ΔΕΗ ΑΕ στην Καρδιά Πτολεμαΐδας και της Αλουμίνιον της Ελλάδος.
       
      Στα επικίνδυνα αστικού τύπου απόβλητα περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, τα απόβλητα φορητών ηλεκτρικών στηλών και συσσωρευτών, οι λαμπτήρες φθορισμού, τα αποσυρόμενα φάρμακα, τα μελανοδοχεία και διάφορα απορρυπαντικά προϊόντα (μαζί με τη συσκευασία τους) που χρησιμοποιούνται για τον καθαρισμό, την απολύμανση και τη συντήρηση των νοικοκυριών.
       
      Πηγή: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=780846
      Περισσότερα...

      943 • 1

    5. Περιβάλλον

      «Αστυνομία νερού» κατά της ξηρασίας στην Καλιφόρνια

      Engineer

      Η Καλιφόρνια υποφέρει από τη μεγαλύτερη ξηρασία των τελευταίων 100 χρόνων. Μετά από έναν εξαιρετικά άνυδρο χειμώνα η ανατολική πολιτεία των ΗΠΑ λαμβάνει τώρα έκτακτα μέτρα για να προλάβει τα χειρότερα.
       
      Η Καλιφόρνια ήταν κάποτε η πιο αξιοζήλευτη πολιτεία των ΗΠΑ λόγω των ευνοϊκών κλιματολογικών συνθηκών. Ένας πραγματικός «παράδεισος» για τους καλλιεργητές οπωροκηπευτικών και ένα ιδανικό θέρετρο για τις διακοπές αμερικανών και ξένων τουριστών. Εδώ και τρία χρόνια όμως έχει μετατραπεί σε μια άνυδρη «κόλαση». Η Καλιφόρνια αντιμετωπίζει σημαντικό πρόβλημα παρατεταμένης ξηρασίας. Σύμφωνα με επιστήμονες πρόκειται για την χειρότερη περίοδο ξηρασίας που έχει γνωρίσει η περιοχή εδώ και έναν αιώνα.
       

       
       
      Πρόσφατη έρευνα τoυ Πανεπιστημίου Στάνφορντ κατέδειξε ότι από το 2012 και έπειτα μειώθηκαν δραματικά τα αποθέματα νερού στην Κεντρική Κοιλάδα της Καλιφόρνιας, η οποία τροφοδοτεί με φρούτα και λαχανικά ολόκληρη την επικράτεια των ΗΠΑ. Στο μεταξύ η ξηρασία συνεχίζεται, με αποτέλεσμα οι περιβαλλοντικές αλλά και οικονομικές συνέπειές της να είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές. Σημειωτέον ότι οι ζημίες στην αγροτική παραγωγή της ευρύτερης περιοχής ανήλθαν μέσα στο 2014 στα 2 δις δολάρια (περίπου 1,8 δις ευρώ). Στο μεταξύ παρά τα πρώτα μέτρα που έλαβαν οι τοπικές αρχές, ο Ιανουάριος 2015 ήταν ο ξηρότερος μήνας που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα, ενώ σύμφωνα με τις προβλέψεις ειδικών η ξηρασία αναμένεται να συνεχιστεί σε μικρότερη ή μεγαλύτερη ένταση και τα επόμενα 200 χρόνια.
       
      Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω ξηρασίας
       
      Υπό αυτές τις αντίξοες κλιματολογικές συνθήκες ο κυβερνήτης της Καλιφόρνιας Τζέρι Μπράουν ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες τη λήψη πρωτοφανών έκτακτων μέτρων για την εξοικονόμηση νερού, υπογραμμίζοντας ότι η «κλιματική αλλαγή δεν είναι αποκύημα της φαντασίας» στην περίπτωση της Καλιφόρνιας. Σύμφωνα με τα νέα μέτρα η αμερικανική πολιτεία των 40 εκατομμυρίων κατοίκων προτίθεται να μειώσει την κατανάλωση νερού κατά 25%.
       
       
      «Πρόκειται για ένα σήμα κινδύνου που θα έπρεπε να αφορά όλο τον κόσμο. Η συγκεκριμένη απόφαση ελήφθη λόγω έκτακτων συνθηκών», ανέφερε ο Τζέρι Μπράουν, δίνοντας έμφαση στα πρόστιμα που θα καλούνται να πληρώνουν οι παραβάτες της νέας νομοθεσίας για το νερό. Κάποια από αυτά αναμένεται να ανέλθουν μάλιστα στα 500 δολάρια. Ωστόσο στόχος των νέων μέτρων είναι να μη θιγούν τα συμφέροντα του αγροτικού τομέα, παρά το γεγονός ότι εκεί καταναλώνεται περίπου το 80% του νερού.
       
      Κι αυτό διότι, όπως επισημαίνει ο Τζέρι Μπράουν, «οι αγρότες δεν είναι εκείνοι που ξοδεύουν άσκοπα νερό για να ποτίσουν το γκαζόν τους ή για να κάνουν μπάνιο για πολύ ώρα. Αντίθετα χρειάζονται το νερό γιατί παράγουν το μεγαλύτερο μέρος των οπωροκηπευτικών στις ΗΠΑ, τα οποία αποτελούν επίσης σημαντικό κομμάτι της παγκόσμιας παραγωγής». Ανάμεσα στα νέα μέτρα συγκαταλέγεται επίσης η αντικατάσταση 4,5 εκατομ. τ.μ. γκαζόν με φυτά που αντέχουν στην ξηρασία, ενώ παράλληλα θα τεθούν νέοι κανόνες για την κατανάλωση νερού σε αποχετεύσεις και τουαλέτες. Για τον Τζέρι Μπράουν μάλιστα καθοριστικής σημασίας κρίνεται ο ρόλος της λεγόμενης... «αστυνομίας νερού», η οποία έχει ήδη επιφορτιστεί με ελέγχους αναφορικά με την διαχείριση των υδάτινων πόρων στην αμερικανική πολιτεία.
       
      Στο μεταξύ καθώς οδεύουμε προς το καλοκαίρι οι επιστημονικές προβλέψεις εξακολουθούν να είναι δυσοίωνες. Σύμφωνα με τον καθηγητή γεωλογίας Νόα Ντιφενμπάουγκ από το Πανεπιστήμιο του Στάνφροντ, εάν η ξηρασία συνεχιστεί με την ίδια ένταση, η Καλιφόρνια θα έρθει αντιμέτωπη με σημαντικές ελλείψεις σε υδάτινους πόρους μέσα στο καλοκαίρι, κάτι που αναμένεται να επηρεάσει τόσο την καθημερινότητα των κατοίκων όσο και το φυσικό περιβάλλον.
      Lisa Duhm / Δήμητρα Κυρανούδη (DW, dpa, afp)
       
      Πηγή: http://www.dw.de/%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%85%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%8D-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BE%CE%B7%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82/a-18363665
      Περισσότερα...

      1049 • 1

    6. Περιβάλλον

      Έρευνα: Προβληματικό νερό λόγω νιτρορύπανσης σε 15 περιοχές της Ελλάδας

      Engineer

      Ένας αόρατος κίνδυνος, για την ακρίβεια ένα... δηλητήριο, βρίσκεται στο ποτήρι και στο πιάτο - κυρίως - όσων ζουν σε αγροτικές περιοχές επηρεάζοντας την υγεία τους αλλά και το περιβάλλον. Ο αόρατος κίνδυνος έχει όνομα: ονομάζεται νιτρορρύπανση και προέρχεται από την υπερβολική χρήση λιπασμάτων με μεγάλη περιεκτικότητα σε νιτρικά ιόντα. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα επιβάρυνσης των υδάτων που έχει κάνει την εμφάνισή του ήδη από τη δεκαετία του '80 σε όλη την Ευρώπη - και στην Ελλάδα.
      Κατά διαστήματα παίρνονται μέτρα (υπάρχει άλλωστε και Κοινοτική Οδηγία ήδη από το 1991), αλλά ακόμη και σήμερα υπάρχουν περιοχές από τον Εβρο έως την Κρήτη, οι οποίες αντιστοιχούν - σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των αγροτικών εκτάσεων -, όπου η ποιότητα των υδάτων κρίνεται προβληματική ως προς τις χρήσεις τους (πόση, άρδευση, βιομηχανική χρήση, αστική χρήση). Πρόκειται για τις λεγόμενες «ευπρόσβλητες» ζώνες από νιτρική ρύπανση (σ.σ.: θεσπίστηκαν από τον Μάιο του 2019).
      Τα όρια και οι υπερβάσεις
      Στα υπόγεια ύδατα η νιτρορύπανση εμφανίζεται κυρίως με τη μορφή αθροιστικής συσσώρευσης νιτρικών, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις φθάνουν σε επίπεδα που είναι απαγορευτικά για τη χρήση του νερού για σκοπούς ύδρευσης. Ως οριακή τιμή έχει καθορισθεί από την ελληνική και τη διεθνή νομοθεσία η συγκέντρωση των 50 mg/l, ωστόσο ακόμα και σε μικρότερες συγκεντρώσεις (μεγαλύτερες από 25 mg/l) δημιουργείται προβληματισμός για μακροχρόνια χρήση του νερού για πόση.
      Ενδεικτική είναι η περίπτωση στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης όπου τα όρια χτύπησαν... κόκκινο. Για παράδειγμα, στη Λητή Συγκρότημα Καμάρη (13/9/2022) έφτασαν τα 113 mg/l, στο Μελισσοχώρι / Ξερή βρύση Μελισσοχωρίου (13/9/2022) άγγιξαν τα 74,3 mg /l. Υψηλές συγκεντρώσεις καταγράφονται και στην Ορεστιάδα, στον Εβρο, καθώς μέτρηση στα Ρίζια (Εκκλησία στις 26 Σεπτεμβρίου) έδειξε 42,2 mg/l. Επίσης, 42 mg/l ήταν οι συγκεντρώσεις νιτρικών αλάτων και στον Αγιο Μάμα Μυλοποτάμου Ρεθύμνης (16/4/2022) και στην Κομοτηνή στη ΔΕ Νέου Σιδηροχωρίου Παγούρια (23/2/2022), 40,3 mg.
      Η ευρω-καταδίκη της Ελλάδας
      Σύμφωνα με ειδικούς, ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς για την απορρύπανση των υδάτων και του εδάφους από τη νιτρορρύπανση. Και η αλήθεια είναι πως η διασφάλιση της πλήρους συμμόρφωσης με την Οδηγία (91/676/ΕΟΚ) αποτελεί δυστυχώς ακόμη ζητούμενο για πολλά κράτη-μέλη (Βέλγιο, Τσεχία, Γερμανία κ.ά.).
      Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, η χώρα μας έχει ήδη καταδικαστεί, με επιβολή προστίμου 3,5 εκατομμυρίων ευρώ από το Ευρωδικαστήριο στις αρχές του 2020 διότι καθυστέρησε να εφαρμόσει την κοινοτική Οδηγία για τη νιτρορρύπανση γεωργικής προέλευσης. Πρωτοδίκως είχε καταδικαστεί το 2015 διότι δεν είχε χαρακτηρίσει ως «ευπρόσβλητες» ζώνες, μεταξύ των οποίων οι πεδιάδες Θεσσαλίας και Εβρου, στις οποίες είχαν καταγραφεί συγκεντρώσεις νιτρικών ιόντων στα ύδατα μεγαλύτερες από 50 mg/l και φαινόμενα ευτροφισμού.
      Ο περιορισμός της νιτρορρύπανσης αποτελεί προτεραιότητα για την ΕΕ καθώς εξαιτίας της εντατικοποίησης της γεωργίας έχει αυξηθεί η χρήση λιπασμάτων τα οποία περιέχουν άζωτο (Ν) και φώσφορο (Ρ), τα οποία οδηγούν σε ρύπανση των υδάτων, του αέρα και του εδάφους επηρεάζοντας την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον.
      Μέτρα έχουν παρθεί, ωστόσο πλήρη εικόνα του προβλήματος δεν έχουμε, λέει στα «ΝΕΑ» ο καθηγητής Βιολογικής Γεωργίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Δημήτρης Μπιλάλης.
      Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή, όπως εξηγεί, δεν έχουμε επικαιροποιημένη εθνική έκθεση ποιότητας υδάτων. Είναι ένα πρόβλημα που αφορά όλη την Ευρώπη, γι' αυτό και η νέα ΚΑΠ ('21-'27) που ξεκινάει από την 1η Ιανουαρίου 2023 προβλέπει μείωση των λιπασμάτων πάνω από 30% σε σχέση με την προηγούμενη ΚΑΠ (αφορά την περίοδο '14-'21).
      Προβλήματα υγείας από τη νιτρορρύπανση
      Η νιτρορρύπανση επηρεάζει πρωτίστως τα επιφανειακά και μετά τα υπόγεια ύδατα. Και το ερώτημα που τίθεται είναι: τι προβλήματα προκαλεί στον ανθρώπινο οργανισμό; «Αυτά που ξέρουμε είναι όσα περιγράφονται στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα νιτρικά ιόντα που δημοσιεύτηκε το 2018» λέει ο Δημήτρης Μπιλάλης.
      Και συμπληρώνει: «Στον ανθρώπινο οργανισμό προκαλούνται αιματολογικά προβλήματα, ειδικά στα παιδιά ή στα νεογνά (ειδικά στα βρέφη μπορεί να προκληθεί ακόμη και θάνατος). Ειδικότερα, μπορεί να προκαλέσει μεθαιμοσφαιριναιμία που εμποδίζει την κανονική μεταφορά οξυγόνου από το αίμα στους ιστούς με συνέπεια να προκαλείται κυάνωση και σε υψηλότερες συγκεντρώσεις ασφυξία που μπορεί να αποδειχθεί θανάσιμη για τα βρέφη».
      Οπως επισημαίνουν από το υπουργείο Περιβάλλοντος, οι κύριες πηγές νιτρορύπανσης προέρχονται κατά κύριο λόγο από ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Οι αγροτικές δραστηριότητες, γεωργικές και κτηνοτροφικές, αποτελούν τις σημαντικότερες αιτίες της νιτρορρύπανσης. Υψηλές συγκεντρώσεις νιτρικών ενώσεων παρατηρούνται σε περιοχές με αυξημένη γεωργική δραστηριότητα, όπου γίνεται εντατική χρήση αζωτούχων λιπασμάτων καθώς και σε περιοχές με μεγάλη συγκέντρωση ζωικών αποβλήτων.
      Πηγή: Εφημερίδα «Τα Νέα»
      Περισσότερα...

      766 • 1

    7. Περιβάλλον

      Φωτοβολταϊκά συστήματα σε δημόσια κτήρια στo Κιλκίς

      gvarth

      Επενδύοντας στην πράσινη ανάπτυξη και προσβλέποντας σε οικονομικά αλλά κυρίως σε πολλαπλά περιβαλλοντικά οφέλη, ο Δήμος Κιλκίς προχωρά άμεσα σε εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων σε δημόσια κτίρια.
       
      Ήδη, την περασμένη εβδομάδα τοποθετήθηκαν φωτοβολταϊκά ισχύος 10KW στην οροφή του δημαρχείου Κιλκίς, ενώ στο πλαίσιο του έργου υπεγράφη συμβόλαιο με τη ΔΕΗ, στο οποίο ως τιμή αποζημίωσης ορίζονται τα 0,47 ευρώ/κιλοβατώρα. Το έργο υλοποιήθηκε από την Αντιδημαρχία Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου με δημοτικά έσοδα, ενώ αναμένεται να υλοποιηθεί και σύνδεση του με τη ΔΕΗ ώστε να ξεκινήσει η καταγραφή της παραγωγής.
       
       
      Πηγή : ΜΠΕ - www.voria.gr
      Περισσότερα...

      1268 • 1

    8. Περιβάλλον

      Γενική απαγόρευση πωλήσεων συμβατικών οχημάτων στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2035- Θα Κυκλοφορούν μόνο ηλεκτρικά

      Engineer

      Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου μετέθεσε για μια πενταετία νωρίτερα την αρχική δέσμευσή της για πλήρη απαγόρευση πωλήσεων νέων αυτοκινήτων με συμβατικούς κινητήρες, βενζίνης, πετρελαίου ή υβριδικής τεχνολογίας. Έτση η καταληκτική χρονική προθεσμία ορίζεται για το 2035 από το 2040 που ήταν το αρχικό χρονοδιάγραμμα, όπως ανακοίνωσε προ ημερών Βρετανός πρωθυπουργός, Μπόρις Τζόνσον. Ωστόσο, αρκετοί ειδήμονες για ζητήματα κλιματικής αλλαγής αντέτειναν πως ο κ. Τζόνσον, δεν γνωρίζει ούτε ποιό είναι το διακύβευμα, αλλά ούτε έχει επιδείξει προθυμία να χρηματοδοτήσει την αναγκαία δράση.
      Η μεταφορά της προθεσμίας το 2035, όπως αναφέρει το BBC, έγινε διότι οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, προειδοποιώντας ότι για να εκπληρωθεί ο στόχος του Ηνωμένου Βασιλείου για μηδενικές εκπομπές ρύπων έως το 2050, η διορία για το 2040 δεν θα επαρκούσε.
      Η αλλαγή προγραμματισμού εντάχθηκε στην εκδήλωση που έγινε στο Λονδίνο και αφορά στην προαναγγελία της ετήσιας διεθνούς διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το Κλίμα, που θα πραγματοποιηθεί, φέτος, στην Γλασκώβη (COP 260.) Ο κ. Τζόνσον δήλωσε ότι το 2020 θα αποτελέσει έτος-σταθμό για την ανάληψη δράσης κατά της κλιματικής αλλαγής και τόνισε ότι, εάν είναι εφικτό, θα μετατεθεί για ακόμη νωρίτερα η προθεσμία για την απαγόρευση των πωλήσεων συμβατικών οχημάτων στη χώρα. Και ενώ αρχικά, όταν έγινε η πρώτη ανακοίνωση, τον Ιούλιο του 2017, δεν είχαν συμπεριληφθεί στην απαγόρευση τα υβριδικά αυτοκίνητα που συνδυάζουν καθαρή και συμβατική τεχνολογία κίνησης, πλέον έχουν ενταχθεί και αυτά στον κατάλογο της απαγόρευσης.
      Τούτο σημαίνει πως από τη στιγμή που τεθεί σε ισχύ η απαγόρευση, οι Βρετανοί καταναλωτές θα μπορούν να αποκτούν όχημα το οποίο θα κινείται, είτε με υδρογόνο, είτε με ηλεκτρική ενέργεια. Και ενώ ο Μπόρις Τζόνσον αναφερόταν, προ ημερών, στην ευθύνη των χωρών απέναντι στον πλανήτη, μόλις στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας απέλυσε την πρώην πρόεδρο της επιτροπής για τη διοργάνωση της διάσκεψης COP 26, Kλερ Ο’ Νιλ. Σε επιστολή που απηύθυνε στον Μπόρις Τζόνσον, αναφέρει με πικρία, ότι δεν έλαβε τη στήριξη που ανέμενε από την κυβέρνηση, ώστε να διεκπεραιώσει το έργο της, ούτε σε επίπεδο στελεχών, ούτε σε επίπεδο χρηματοδότησης. H κα. Ο’ Νιλ επισήμανε ακόμα ότι ο πρωθυπουργός της είχε εξομολογηθεί πως δεν κατανοούσε ακριβώς το τί σημαίνει κλιματική αλλαγή, αναφέρει το BBC.
      Περισσότερα...

      1106 • 1

    9. Περιβάλλον

      Παρατηρητήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών για την Υγεία στον Ασωπό

      Engineer

      Περισσότερα από δέκα χρόνια μετά το άνοιγμα του φακέλου «Ασωπός», το πρόβλημα παραμένει. Ισως και οξύνεται, όσον αφορά τις επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία. Νέα επιδημιολογική μελέτη του Πανεπιστημίου Αθηνών υποδεικνύει τον πολλαπλασιασμό συγκεκριμένων μορφών καρκίνου στον Δήμο Σχηματαρίου, ενώ αυξημένο κίνδυνο να νοσήσουν στο μέλλον θα εξακολουθήσουν να έχουν όλοι όσοι έπιναν επί σειρά ετών νερό με εξασθενές χρώμιο. Την υγεία του πληθυσμού της περιοχής θα παρακολουθεί για τα επόμενα 4 χρόνια το Παρατηρητήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, που δημιουργήθηκε από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας.
       
      Το «Παρατηρητήριο και Κέντρο Προαγωγής Υγείας Στερεάς Ελλάδας στον Δήμο Τανάγρας» υλοποιείται από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (Εργαστήριο Υγιεινής, Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής). «Θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια, αλλά η Πολιτεία έχει αμελήσει το πρόβλημα», ανέφερε ο περιφερειάρχης Κώστας Μπακογιάννης. «Καλούμαστε να διαχειριστούμε τη μεγαλύτερη βιομηχανική συγκέντρωση στη χώρα, χωρίς πολεοδομικό σχεδιασμό και υποδομές. Συχνά έχω την αίσθηση ότι ο μόνος νόμος εκεί είναι ο νόμος της ζούγκλας».
       
      «Τα επιδημιολογικά δεδομένα μας δείχνουν ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για την υγεία του πληθυσμού που είχε εκτεθεί στο πολύ ρυπασμένο νερό μέχρι το 2009, όχι μόνο οι κάτοικοι των Οινοφύτων αλλά και της ευρύτερης περιοχής», ανέφερε η κ. Αθηνά Λινού, διευθύντρια του εργαστηρίου. «Παλαιότερες μελέτες έδειξαν ότι είχαμε μέσα σε μια δεκαετία αύξηση της θνησιμότητας από καρκίνο κατά 14%, με την τελευταία χρονιά να έχει αύξηση 90%, ιδίως στους καρκίνους ήπατος και νεφρών, κάτι που συνάδει με την έκθεση σε βαρέα μέταλλα. Επίσης, πρόσφατη μελέτη σε μαθητές Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού σε σχολεία της περιοχής δείχνει ότι στο ένα τέταρτο των παιδιών το αναπνευστικό δεν ήταν σε φυσιολογικά επίπεδα, κάτι πραγματικά ανησυχητικό». Σύμφωνα με την κ. Λινού, μέσα στον επόμενο μήνα θα ολοκληρωθεί νέα επιδημιολογική μελέτη, η οποία υποδεικνύει την αύξηση συγκεκριμένων μορφών καρκίνου: του πνεύμονα, του μαστού, του θυρεοειδούς, της ουροδόχου κύστης, του ήπατος και του οισοφάγου. «Σε ορισμένους καρκίνους η συχνότητα εμφάνισης είναι διπλάσια, σε άλλες 3 ή 4 φορές μεγαλύτερη», ανέφερε η κ. Λινού. «Είναι μορφές καρκίνου που σχετίζονται με την έκθεση σε αρσενικό. Επομένως, φαίνεται ότι το εξασθενές χρώμιο στο νερό συμπεριφέρθηκε με τον ίδιο τρόπο όπως οι μεγάλες συγκεντρώσεις αρσενικού. Αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κάποιας μορφής καρκίνου θα έχουν όλοι όσοι γεννήθηκαν μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 2000, καθώς ο λανθάνων χρόνος μέχρι να είναι διαγνώσιμη μια νόσος μπορεί να είναι από 5 έως 30 χρόνια. Επομένως, θα συνεχίσουμε να βλέπουμε αυξημένους καρκίνους για μερικές δεκαετίες».
       
      To Παρατηρητήριο Yγείας, το οποίο χρηματοδοτείται από την Περιφέρεια και υλοποιείται με τη συνεργασία του δήμου, θα έχει μια σταθερή παρουσία στην περιοχή για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Στο διάστημα αυτό θα πραγματοποιήσει εξετάσεις σε δείγμα πληθυσμού, ενώ με τη σύμφωνη γνώμη της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων θα έχει πρόσβαση στα στοιχεία των νοσοκομείων της περιοχής. Απαντώντας σε ερώτημα της «Κ», η κ. Λινού εκτίμησε ότι τα αποτελέσματα των επιδημιολογικών ερευνών θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων μέσω της δικαστικής οδού από ομάδες νοσούντων. Κάτι που όμως αμφισβητεί ο πατήρ Ιωάννης Οικονομίδης, ηγετική μορφή του αγώνα στον Ασωπό, σημειώνοντας ότι τα δικαστήρια δεν κάνουν δεκτά τα στοιχεία των ιατρικών καταγραφών αν δεν έχουν προκύψει με συγκεκριμένο τρόπο.
       
      Το Παρατηρητήριο, πάντως, θα ασχοληθεί και με την προαγωγή της υγείας του πληθυσμού. Οπως ανέφερε η Αφροδίτη Βελουδάκη, μέλος της ομάδας, θα πραγματοποιείται στους κατοίκους ενημέρωση για θέματα όπως η υγιεινή διατροφή, η πρόληψη της παχυσαρκίας και η διακοπή του καπνίσματος.
       
      Το πρόβλημα της ρύπανσης των υπογείων υδάτων παραμένει. Οπως ανέφερε χθες ο Σπύρος Καρακίτσιος, από το Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Μηχανικής του ΑΠΘ, τα επίπεδα εξασθενούς χρωμίου στα υπόγεια νερά της Λεκάνης του Ασωπού παραμένουν πολύ υψηλά, εξαιτίας ανθρωπογενούς δραστηριότητας. Προκειμένου να διαπιστωθεί αν η ρύπανση συνεχίζεται, χρειάζεται να γίνονται σταθερές μετρήσεις σε διάφορα σημεία της Λεκάνης, τουλάχιστον για την επόμενη πενταετία, προσέθεσε. Σημείωσε, δε, ότι ο εντοπισμός των πηγών της ρύπανσης θα μπορούσε να είναι εφικτός με συνεχείς δειγματοληψίες κοντά σε «ύποπτες» δραστηριότητες.
       
      Οσο για τον ρόλο της Πολιτείας σε όλα αυτά; «Το πρώτο που ζητάς από το κεντρικό κράτος είναι να μη δημιουργεί προβλήματα. Το δεύτερο είναι να δημιουργεί λύσεις», ανέφερε ο κ. Μπακογιάννης. «Εμείς έχουμε καταφέρει το πρώτο. Ως προς το δεύτερο, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία».
       
      (από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")
       
      Πηγή: http://www.energia.gr/article.asp?art_id=111696
      Περισσότερα...

      1071 • 1

    10. Περιβάλλον

      Ταχύτατη απώλεια πάγου στη Γροιλανδία: Σχεδόν το 96% του πάγου έλιωσε κάποια στιγμή το 2019

      Engineer

      Μια νέα επιστημονική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο έγκριτο περιοδικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γεωεπιστημών “Cryosphere” αποκαλύπτει την ταχύτατη απώλεια πάγου το καλοκαίρι του 2019 λόγω της ζώνης υψηλών πιέσεων στο εσωτερικό της Γροιλανδίας που δεν λαμβάνεται υπόψη από τα κλιματικά μοντέλα.
      Το στρώμα του πάγου έλιωσε με ρυθμό ρεκόρ το 2019, πολύ πιο γρήγορα από τον μέσο όρο των προηγούμενων δεκαετιών (Εικόνα). Οι αριθμοί έχουν δείξει ότι μόνο τον Ιούλιο το επιφανειακό στρώμα πάγου μειώθηκε κατά 197 γιγατόνους - ισοδύναμο με περίπου 80 εκατομμύρια πισίνες Ολυμπιακών διαστάσεων.
      Ο αριθμός ημερών κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού 2019 (Ιούνιος - Αύγουστος) που καταγράφηκε τήξη των πάγων της Γροιλανδίας σύμφωνα με δορυφορικές παρατηρήσεις (αριστερά) και η απόκλιση του αριθμού ημερών με τήξη από τον μέσο όρο της περιόδου 1981-2010 (δεξιά) Στην έρευνα, οι επιστήμονες εξέτασαν τα επίπεδα τήξης με περισσότερες λεπτομέρειες, αποκαλύπτοντας τα βαθύτερα αίτιά της. Όπως σημειώνει η επιστημονική ομάδα, οι συνθήκες υψηλής ατμοσφαιρικής πίεσης διήρκησαν 63 από τις 92 καλοκαιρινές ημέρες το 2019, σε σύγκριση με έναν μέσο όρο μόλις 28 ημερών για την περίοδο των ετών μεταξύ 1981 και 2010.
      Η μελέτη επίσης αναφέρει ότι τα κλιματικά μοντέλα της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) δεν λαμβάνουν υπόψιν τέτοιες ασυνήθιστες συνθήκες. Εάν αυτές οι ζώνες υψηλής πίεσης προσλάβουν κανονικό, ετήσιο χαρακτήρα, η μελλοντική τήξη θα μπορούσε να είναι διπλάσια από την προβλεπόμενη, με σοβαρότατες συνέπειες για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Οι επικρατούσες ατμοσφαιρικές συνθήκες ήταν απίθανο να έχουν επηρεαστεί από τη φυσική κλιματική μεταβλητότητα, αλλά θα μπορούσαν να οφείλονται στην παγκόσμια θέρμανση.
      Μεταξύ των ευρημάτων τους οι ερευνητές, ανέφεραν ότι σχεδόν το 96% του πάγου υπέστη τήξη κάποια στιγμή το 2019, σε σύγκριση με το μέσο όρο -μόνο 64% μεταξύ 1981 και 2010. Με τη χρήση σχετικών μοντέλων, διαπίστωσαν επίσης ότι περίπου 560 γιγατόνοι απορροής νερού από την τήξη, δημιουργήθηκαν το καλοκαίρι του 2019.
      Το ισοζύγιο επιφανειακής μάζας -η ποσότητα πάγου που «κέρδισε» το στρώμα πάγου από τη βροχή και τις χιονοπτώσεις μείον την ποσότητα που έχασε μέσω της απορροής και της εξάτμισης του νερού- βρέθηκε μόνο 54 γιγατόνοι το χρόνο- περίπου 320 γιγατόνοι το χρόνο χαμηλότερο από το μέσο όρο των προηγούμενων δεκαετιών, και η μεγαλύτερη μείωση στα χρονικά.
      Περισσότερα...

      963 • 1

    11. Περιβάλλον

      Τεράστιες απώλειες δασικής έκτασης για τη Ρωσία, τον Καναδά και τη Βραζιλία

      Engineer

      Σχεδόν ένα εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα δασικής έκτασης εξαφανίστηκαν μεταξύ 2000 και 2013, στερώντας από τον πλανήτη περαιτέρω ικανότητα απορρόφησης διοξειδίου του άνθρακα και μείωσης της υπερθέρμανσης.
       
      Τα ανέπαφα δάση του πλανήτη, τα οποία προστατεύουν τη βιοποικιλότητα, αποθηκεύουν άνθρακα και διαχειρίζονται την παροχή νερού, βρίσκονται σε φθίνουσα πορεία.
       
      Μια νέα μελέτη υπολογίζει ότι η περιοχή του ανέπαφου δασικού τοπίου συρρικνώθηκε τα πρώτα 13 χρόνια του αιώνα που διανύουμε κατά σχεδόν ένα εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο ρυθμός απώλειας έχει επιταχυνθεί δραματικά τα τελευταία τρία χρόνια.
      Σύμφωνα με τον Κρίστιαν Κέρνερ του Πανεπιστημίου της Βασιλείας στην Ελβετία, τα δέντρα δεσμεύουν περισσότερο ατμοσφαιρικό άνθρακα από όσο απελευθερώνουν μόνο για όσο διάστημα παραμένουν ζωντανά. Τα δέντρα μπορεί να αναπτύσσονται γρηγορότερα ως απάντηση στην αύξηση των θερμοκρασιών και του περισσότερου διαθέσιμου διοξειδίου του άνθρακα, αλλά αν η διάρκεια της ζωής τους συρρικνώνεται, οποιοδήποτε κέρδος θα είναι βραχύβιο.
       
      Γι' αυτό το λόγο, οι εμπορικές φυτείες δεν είναι η απάντηση, υποστηρίζει ο Κέρνερ και οι συνεργάτες του, οι οποίοι απέδειξαν ότι τα ώριμα δάση είναι περίπλοκοι φυτικοί συνεταιρισμοί με πολλούς τρόπους κατανομής των πόρων και διαχείρισης των θρεπτικών ουσιών.
       
      Άλλες μελέτες έχουν επιβεβαιώσει ότι τα παλαιά δάση αποθηκεύουν παραδόξως περισσότερο άνθρακα από ό,τι οι νέοι, ταχέως αναπτυσσόμενοι ανταγωνιστές και ότι οι φυσικές δασικές εκτάσεις με μεγάλη βιοποικιλότητα αποτελούν το καλύτερο μέσο για την ατμοσφαιρική απορρόφηση διοξειδίου του άνθρακα.
       
      Συνεπώς, για να καταπολεμηθεί η υπερθέρμανση του πλανήτη, τα φυσικά δάση πρέπει να προστατευθούν από παράγοντες όπως πυρκαγιές, υλοτομία, γεωργική εκμετάλλευση και χρήση για εξόρυξη.
       
      Οι επιστήμονες από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, τη Γερμανία και τον Καναδά χρησιμοποίησαν δορυφορικά δεδομένα για την παρακολούθηση των αλλαγών μεταξύ 2000-2013 στο άθικτο δασικό τοπίο και διαπίστωσαν ότι έχει συρρικνωθεί κατά 919.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Συνολικά, στις αρχές του αιώνα, 65 χώρες διέθεταν τέτοια ανέπαφα δασικά τοπία.
       
      Η Ρωσία απώλεσε 179.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, η Βραζιλία 157.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο Καναδάς 142.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, αναλογώντας στο 52% του συνόλου των απωλειών. Η Ρουμανία έχασε όλα ανέπαφα δάση της, και η Παραγουάη το 79%.
      Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι αν αυτός ο ρυθμός απώλειας συνεχιστεί, τότε η Παραγουάη, το Λάος, η Καμπότζη και η Ισημερινή Γουινέα, θα χάσουν όλα τα ανέπαφα δασικά τοπία τους μέσα στα επόμενα 20 χρόνια.
       
      Η υλοτομία ήταν ο κύριος παράγοντας της απώλειας, με δεύτερη τη γεωργική επέκταση. Οι ανθρωπογενείς πυρκαγιές αντιπροσώπευαν το 21% των απωλειών, ενώ σε περιοχές όπως για παράδειγμα η Αυστραλία, το 64% της απώλειας συνδέεται με την εξόρυξη χρυσού και άλλων μετάλλων.
       
      Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1203005/terasties-apoleies-dasikis-ektasis-gia-ti-rosia-ton-kanada-kai-ti-brazilia
      Περισσότερα...

      1166 • 1

    12. Περιβάλλον

      Στο 30% Μέχρι Στιγμής η Διαχείριση της Ξυλείας που Μπορεί Να Παράγει η Χώρα

      Engineer

      Τεράστιες δυνατότητες αξιοποίησης του δασικού πλούτου της χώρας με απόλυτα διασφαλισμένη την αειφορία του, αποκαλύπτουν τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν κατά τη διαδικασία δημιουργίας μιας βάσης δεδομένων, που περιλαμβάνει κάθε είδους πληροφορία για τα δάση της Ελλάδας, στο πλαίσιο του προγράμματος Inform, που χρηματοδοτείται από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα LIFE και την Ειδική Γραμματεία Δασών του ΥΠΕΚΑ.
       
      “Όπως διαπιστώθηκε, αυτή τη στιγμή διαχειριζόμαστε το 30% της ξυλείας που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί σε όλη τη χώρα, χωρίς να επηρεαστεί αρνητικά η αειφορία των δασών, δηλαδή η δυνατότητά τους να εξακολουθούν να υπάρχουν και να αναπτύσσονται στο μέλλον”, εξηγεί στο ΑΠΕ – ΜΠΕ η συντονίστρια του έργου Βασιλική Καζάκα. Υπογραμμίζει δε ότι “υπάρχει ένας τεράστιος πόρος που τον αφήνουμε ανεκμετάλλευτο”, και εξηγεί ότι τα ποσοστά της ξυλείας που μπορούν να υλοτομηθούν προκύπτουν από τους ρυθμούς ανάπτυξης των δασών της χώρας.
       
      Οι δυνατότητες που διαφαίνονται από τις παραπάνω διαπιστώσεις αφήνουν πολλά περιθώρια ανάπτυξης των τομέων της επιχειρηματικής δραστηριότητας που σχετίζονται με την εκμετάλλευση της ξυλείας. Παράλληλα, όπως σχολιάζει και η κ. Καζάκα, υπάρχουν επιπλέον περιθώρια άσκησης κοινωνικής πολιτικής σε ομάδες πληθυσμού που αντιμετωπίζουν μεγάλες ανάγκες λόγω οικονομικής κρίσης.
       
      “Κάθε είδους πληροφορία για τα δάση της χώρας συμπεριλαμβάνεται στη βάση δεδομένων που δημιουργήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο πλαίσιο του προγράμματος που υλοποιείται από το Εργαστήριο Δασικής Διαχειριστικής του Τμήματος Δασοπονίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος του ΤΕΙ Καβάλας (Παράρτημα Δράμας). Πρόκειται για πληροφορίες για την έκταση των δασών, τους τύπους των δασών σε κάθε περιφέρεια της χώρας, τις κατανομές της ξυλώδους βιομάζας, το ρυθμό αύξησης των δασών, τα προϊόντα ξύλου που μπορούν να παραχθούν, τη βιοποικιλότητα σε κάθε περιοχή, τον αριθμό των απειλούμενων ειδών και ζώων που συμπεριλαμβάνονται σε διεθνείς καταλόγους και το ιδιοκτησιακό καθεστώς των δασικών εκτάσεων. Αναφορές γίνονται ακόμη σε θέματα λαθροϋλοτομίας και σε περιοχές που αντιμετωπίζουν εντονότερα προβλήματα” διευκρινίζει.
       
      “Για πρώτη φορά υφίσταται πλέον ένα αξιόπιστο σύστημα πληροφοριών για την κατάσταση και τη διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων. Περισσότερα από ογδόντα από τα συνολικά εκατό δασαρχεία σε όλη την επικράτεια συνεργάστηκαν για να δημιουργηθεί η συγκεκριμένη βάση δεδομένων που σε δύο εβδομάδες υπολογίζεται ότι θα προσφέρει ανοιχτή πρόσβαση για το κοινό και όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς” προσθέτει. Με το έργο αυτό, άλλωστε, η Ελλάδα μπορεί πλέον για πρώτη φορά να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της που απορρέουν από τη συμμετοχή της σε διακρατικές συμφωνίες για την κατάσταση των δασικών συστημάτων.
       
      Μία ακόμη από τις καινοτομίες του προγράμματος είναι ότι το ζήτημα της διαχείρισης των δασών δεν αφορά πλέον μόνο τις δασικές υπηρεσίες, όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα, αλλά “ανοίγει” προς την κοινωνία. “Ήδη ξεκίνησε από το Κάτω Νευροκόπι και τη Θάσο η πιλοτική διαδικασία διαβούλευσης για την έκδοση των διαχειριστικών σχεδίων των δασών, με τη συμμετοχή των δασαρχείων, επιστημόνων, αυτοδιοικητικών αρχών, Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, φορέων με ειδικά ενδιαφέροντα όπως οι κυνηγοί και οι δασεργάτες” σημειώνει, από την πλευρά της, η δασοπόνος Βασιλική Νάκου. Οι δύο περιοχές επιλέχθηκαν με βάση τις ιδιαιτερότητές τους ως προς τον υψηλό βαθμό παραγωγής ξύλου (η πρώτη) και ως δασική περιοχή που δέχεται τις επιδράσεις του τουρισμού (η δεύτερη).
       
      Αυτή τη στιγμή η διαδικασία βρίσκεται στο στάδιο της επεξεργασίας των προτάσεων που έχουν καταθέσει οι εν λόγω φορείς για τη διαχείριση των δασών ενώ τελικός αποδέκτης των προτάσεων θα είναι οι δασικές υπηρεσίες και φυσικά το ΥΠΕΚΑ που έχει την αρμοδιότητα υλοποίησής τους.
       
      Πηγή: http://www.energia.gr/article.asp?art_id=77909
      Περισσότερα...

      1001 • 1

    13. Περιβάλλον

      Περιβαλλοντικό λίφτινγκ 90 εκ. ευρώ στον Άγιο Δημήτριο

      Engineer

      Το συγκρότημα του Αγίου Δημητρίου στην Κοζάνη θεωρείται ως ένα από τα σημαντικότερα κέντρα παραγωγής της ΔΕΗ και ένας από τους βασικότερους πυλώνες του ηλεκτρικού συστήματος της χώρας. Εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα υπάρχει η απόφαση από την πλευρά της εταιρείας να προχωρήσει η υλοποίηση μιας σειράς από επενδύσεων περιβαλλοντικού χαρακτήρα, οι οποίες θα βοηθήσουν τις μονάδες του συγκροτήματος να συμμορφωθούν με τις νέες περιβαλλοντικές απαιτήσεις και να περιορίσουν σημαντικά την επιβάρυνση που προκαλούν στην ατμόσφαιρα.
       
      Προ ημερών λοιπόν, το Δ.Σ. της ΔΕΗ ενέκρινε την κατακύρωσε την ανάθεση της αναβάθμισης των λεβήτων στις μονάδες 3 και 4, με στόχο τη μείωση των εκπομπών οξειδίων του αζώτου ύψους 14,8 εκατ. ευρώ. Είναι η δεύτερη ανάθεση που πραγματοποιείται αφού προ εβδομάδων είχε εγκριθεί η υπογραφή της σύμβασης με άλλον ανάδοχο για τις μονάδες 1 και 2.
       
      Ταυτόχρονα με τις επενδύσεις για την «απονίτρωση» ωστόσο η ΔΕΗ προχωρά και ένα άλλο μεγάλο έργο για το συγκρότημα του Αγίου Δημητρίου που αφορά στην προμήθεια και εγκατάσταση συστήματος αποθείωσης για την μονάδα 5. Ο προϋπολογισμός του έργου είναι 75 εκατ. ευρώ και η προθεσμία του διαγωνισμού έχει μετατεθεί για τις 30 Σεπτεμβρίου, αν και μετά από αίτημα των διαγωνιζομένων εξετάζεται να δοθεί εκ νέου ολιγοήμερη παράταση.
       
      Δηλαδή το συνολικό ύψος των επενδύσεων που ξεκινά η ΔΕΗ μόνο στο συγκρότημα του Αγίου Δημητρίου για την προσαρμογή του στις νέες περιβαλλοντικές απαιτήσεις ξεπερνά τα 90 εκατ. ευρώ. Υπενθυμίζεται ότι εκτός από τις επενδύσεις στον Άγιο Δημήτριο, η ΔΕΗ ξεκινά την κατασκευή και της μονάδας Πτολεμαΐδα 5 αφού κατατέθηκε την περασμένη Πέμπτη από την ανάδοχο εταιρεία η εγγυητική επιστολή.
       
      Τα επόμενα χρόνια δηλαδή, το «αναβαπτισμένο» συγκρότημα της Κοζάνης αλλά και η νέα μονάδα της Πτολεμαΐδας αναμένεται να αποτελέσουν τη λιγνιτική «εμπροσθοφυλακή» του παραγωγικού δυναμικού της εταιρείας.
       
      Πηγή: http://energypress.gr/news/perivallontiko-liftingk-90-ek-eyro-ston-agio-dimitrio
      Περισσότερα...

      627 • 1

    14. Περιβάλλον

      Καθησυχάζει η ΕΕΑΕ για τη ραδιενέργεια - Νέες μετρήσεις εντός της ημέρας στην επικράτεια

      Engineer

      Καθησυχαστική εμφανίζεται η Ελληνική Εταιρεία Ατομικής Ενέργειας σχετικά με τις συγκεντρώσεις του ραδιενεργού ισοτόπου ρουθήνιο-106 (Ru-106) που ανιχνεύθηκαν χθες από τον σταθμό της ΕΕΑΕ στην Αγία Παρασκευή, στην Αττική.
       
      Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει στη Greenagenda.gr ο Κωνσταντίνος Καρφόπουλος, διδάκτωρ μηχανολόγος μηχανικός της Eταιρείας, «δεν συντρέχει κανένας κίνδυνος και κανένας λόγος ανησυχίας για τη δημόσια υγεία».
       
      Υπενθυμίζεται ότι χθες στην ατμόσφαιρα καταγράφηκαν πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις (
       
      «Είναι τόσο χαμηλή η συγκέντρωση του ραδιενεργού ισοτόπου που έχει περισσότερο επιστημονικό ενδιαφέρον, παρά ενδιαφέρον για τη δημόσια υγεία», υποστήριξε ο κ. Καρφόπουλος και υπογράμμισε ότι «εάν υπήρχε όντως πρόβλημα θα έπρεπε να ληφθούν και τα αναγκαία μέτρα». Οι συγκεκριμένες μετρήσεις, όπως είπε, αφορούν το σημείο καταγραφής του ανιχνευτή και ευρύτερα της Αττικής.
       
      «Με τα συνεργαζόμενα εργαστήρια, που βρίσκονται σε όλη την επικράτεια, αναμένουμε εντός της ημέρας να λάβουμε και νέες μετρήσεις. Επιπλέον, με ένα online εθνικό δίκτυο ανιχνευτών που βρίσκεται σε όλη την περιφέρεια, λαμβάνουμε συνεχώς τα επίπεδα ραδιενέργειας στην ατμόσφαιρα», κατέληξε ο ίδιος.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CF%83%CF%85%CF%87%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CE%B7-%CE%B5%CE%B5%CE%B1%CE%B5-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CF%81%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%BD%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9/
      Περισσότερα...

      730 • 1

    15. Περιβάλλον

      Έκτακτη ενίσχυση 3 εκατ. ευρώ για τη λειτουργία αφαλατώσεων

      Engineer

      Με απόφαση του το Υπουργείο Εσωτερικών προχωρά στην έκτακτη οικονομική ενίσχυση ποσού 3.000.000,00 € σε δήμους της χώρας από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους έτους 2014, για την κάλυψη δαπανών λειτουργίας εργοστασίων αφαλάτωσης ύδατος .
      Συγκεκριμένα, η κατανομή του ανωτέρω ποσού έχει ως εξής:
      Δήμος Νισύρου Δωδεκανήσου, 48.000,00
      Δήμος Σύμης Δωδεκανήσου, 126.200,00
      Δήμος Χάλκης Δωδεκανήσου, 30.500,00
      Δήμος Ιθάκης Κεφαλληνίας, 94.700,00
      Δήμος Θήρας Κυκλάδων, 187.700,00
      Δήμος Μήλου Κυκλάδων, 176.600,00
      Δήμος Μυκόνου Κυκλάδων, 377.100,00
      Δήμος Πάρου Κυκλάδων, 265.700,00
      Δήμος Σίφνου Κυκλάδων, 104.900,00
      Δήμος Σύρου - Ερμούπολης Κυκλάδων, 618.600,00
      Δήμος Τήνου Κυκλάδων, 164.400,00
      Δήμος Φολεγάνδρου Κυκλάδων, 33.400,00
      Δήμος Οινουσσών Χίου, 32.000,00
      Δήμος Χίου Χίου, 725.700,00
      Δήμος Μεγίστης Δωδεκανήσου, 14.500,00

      ΣΥΝΟΛΟ 3.000.000,00
       
      Πηγή: http://www.b2green.gr/main.php?pID=17&nID=12825&lang=el&utm_source=MadMimi&utm_medium=email&utm_content=%CE%A3%CF%8D%CE%BD%CE%B4%CE%B5%CF%83%CE%B7+%CE%B1%CF%85%CE%B8%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%AD%CF%84%CF%89%CE%BD+%CE%BC%CE%B5+%CE%94%CE%95%CE%97%2C+%CF%80%CE%AC%CE%B3%CF%89%CE%BC%CE%B1+%CE%AD%CF%81%CE%B3%CF%89%CE%BD+%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%91%CF%84%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%2C+3+%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CF%84_+%CF%83%CE%B5+%CE%B1%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CF%84%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82+%26+35+%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B1+%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1&utm_campaign=20140529_m120684340_%CE%A3%CF%8D%CE%BD%CE%B4%CE%B5%CF%83%CE%B7+%CE%B1%CF%85%CE%B8%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%AD%CF%84%CF%89%CE%BD+%CE%BC%CE%B5+%CE%94%CE%95%CE%97%2C+%CF%80%CE%AC%CE%B3%CF%89%CE%BC%CE%B1+%CE%AD%CF%81%CE%B3%CF%89%CE%BD+%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%91%CF%84%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%2C+3+%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CF%84_+%CF%83%CE%B5+%CE%B1%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CF%84%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82+%26+35+%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B1+%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1&utm_term=____CE_B4_CE_B9_CE_B1_CE_B2_CE_AC_CF_83_CF_84_CE_B5+_CF_80_CE_B5_CF_81_CE_B9_CF_83_CF_83_CF_8C_CF_84_CE_B5_CF_81_CE_B1#sthash.7AXS9dsi.dpuf
      Περισσότερα...

      892 • 1

    16. Περιβάλλον

      Μειώνουμε τα δάση της Ελλάδας. Τι σημαίνει αυτό όμως για την άγρια ζωή και την επαφή με τους ανθρώπους;

      Engineer

      Με βάση και το τελευταίο περιστατικό με τον λύκο που εντοπίστηκε στον Καστανά Θεσσαλονίκης, άνοιξε μια συζήτηση - καυγάς στα κοινωνικά δίκτυα. Πολίτες αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν να έχουν μειωθεί τα δάση μας και τα άγρια ζώα να αναγκάζονται να κατεβαίνουν στα χωριά; Ενώ σαν παράδειγμα δίνουν ότι η επαρχία έχει αρχίσει να εγκαταλείπεται από τους νεότερους ανθρώπους αλλά ήδη πολλά χωριά έχουν ερημώσει.

      Αυτές όμως οι διαμαρτυρίες και καυγάδες μας δίνουν ένα βήμα στο να κάτσουμε και να αναλύσουμε την κατάσταση παρακάτω και να εξηγήσουμε και στον πιο απλό πολίτη τι σημαίνουν όλα αυτά που ακούει κατά καιρούς και ίσως να μην τα καταλαβαίνει.

      Οι περισσότεροι, ειδικά, οι ηλικιωμένοι, θυμούνται ότι δεν έβλεπαν εύκολα λύκους, αρκούδες, αγριογούρουνα, και άλλα άγρια ζώα μέσα στα χωριά τους, ή μερικές φορές και καθόλου. Και δικαίως αναρωτιούνται αν όλα αυτά που ακούνε στην τηλεόραση και στο ράδιο, ή διαβάζουν στις εφημερίδες για το τι λένε βιολόγοι και επιστήμονες για την ανεπάρκεια τροφή για τα άγρια ζώα ή για την μείωση των δασών αν είναι αλήθεια;

      Μα θας μας πείτε αφού οι ίδιοι είναι παρόντες στον τόπο τους και βλέπουν τις αλλαγές και τις διαφορές στα δάση με τα μάτια τους.

      Πάμε να ξεκινήσουμε πρώτα και καλύτερα με τον πληθυσμό της Ελλάδας και να δούμε για τα τελευταία 50-60 χρόνια. Ο πληθυσμός της Ελλάδας (βάση της Eurostat) το 1960 ήταν 8.300.000 πολίτες, ενώ για το 1970 ήταν 8.781.000 πολίτες ενώ όμως για το 2018 ο πληθυσμός της Ελλάδας έφτασε τους 10.740.000 πολίτες (για το 2019 δεν έχουν βγει ακόμα δεδομένα).

      Άρα μιλάμε για μια αύξηση πάνω από 2.440.000 πολίτες.

      Χωρίς βεβαίως να υπολογίσουμε τον τουρισμό, όπου το 2018 ξεπεράσαμε τους 33.000.000 τουρίστες, ενώ για το 1950 οι τουρίστες ήταν μόνο 33.300 και το 1960 που αρχίζει ο μαζικός τουρισμός φτάνει η Ελλάδα να έχει 399.400 τουρίστες.   Τι σημαίνει όμως αυτό;

      Αυτό σημαίνει πως η Ελλάδα για να καλύψει όλο και τις μεγαλύτερες ανάγκες στον τουρισμό που είναι και η πιο βαριά βιομηχανία της χώρας μας, άρχισε να δίνει άδειες για μεγάλες και μικρές ξενοδοχειακές μονάδες. 

      ´Έτσι κάπως ξεκίνησαν μεγάλα και μικρά ξενοδοχεία να ξεφυτρώνουν σε κάθε παραλία της Ελλάδας, όπως και σε ορεινά χωριά κόβοντας δασικές περιοχές αλλά κάνοντας μερικές περιοχές (π.χ. Χαλκιδική) όλο και πιο αφόρητες για κάποια είδη άγριας ζωής.

      Ταυτόχρονα όμως τα τελευταία 50 χρόνια η οικοδομική ανάπτυξη της χώρας μας ήταν ραγδαία σε κάθε σημείο (ακόμα και μέσα σε δάση), όπου Δήμοι και Κοινότητες πολλές φορές αναγκάστηκαν να αυξήσουν τα όρια των χωριών τους για να μπορούν να χτίσουν όλοι τις κατοικίες τους ακόμα και πιο αραιά.

      Επίσης λόγω της αγροτικής ανάπτυξης (και των κονδυλίων) που έδιναν όλα αυτά χρόνια για να μπορεί η Ελλάδα να βασίζεται στα πόδια της και όχι σε εισαγωγές τροφίμων, αρκετοί αγρότες άρχισαν να επεκτείνονται στις άκρες των δασικών περιοχών αυξάνοντας τις αγροτικές περιοχές και κόβοντας δασικές περιοχές με το πέρασμα των χρόνων.

      Αλλά αυτό είναι μόνο η αρχή.   Έπειτα ας προχωρήσουμε να δούμε τα μεγάλα έργα που έχουν γίνει που δεν υπήρχαν την δεκαετία του 1960. Και μιλάμε για τους αυτοκινητόδρομους στην χώρα μας, όπου όπως μπορείτε να δείτε παρακάτω στην εικόνα διέσπασαν σε κομμάτια όλους τους βιότοπους χωρίς όμως να δίνονται φυσικοί διέξοδοι, περάσματα και μονοπάτια για την άγρια ζωή. 

      Διάφορα ζώα όπως ο λύκος, η αρκούδα, ο αγριόχοιρος, και άλλα μικρότερα ζώα μετακινούνται είτε για να βρουν τροφή, είτε για να ζευγαρώσουν ή είτε για να βρουν να φωλιάσουν να πέσουν σε χειμερία νάρκη. 

      Κάποια ζώα όπως ο λύκος, και συγκεκριμένα η κάθε αγέλη λύκων ορίζουν τις δικές τους περιοχές, και τα όρια αυτών των περιοχών μπορούν να μεταβάλλονται και να αλλάζουν ανάλογα με την εποχή ή την διαθεσιμότητα τροφής.

      Ταυτόχρονα όμως τα μεγάλα θηλαστικά (αρκούδα, λύκος) είναι ικανά να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις σε μία ημέρα (π.χ. από Δυτική Μακεδονία να φτάσουν μέχρι και Λάρισα), με αυτό να συνεπάγεται ότι πρέπει να περάσουν τουλάχιστον από έναν αυτοκινητόδρομο και κάμποσες κατοικημένες περιοχές.

      Τα ζώα όμως επιδιώκουν την ησυχία αλλά και την απομόνωση τους από τον ανθρώπινο πολιτισμό. Ηδάλλως η εμφάνιση τέτοιων ζώων θα ήταν όχι μόνο καθημερινή αλλά και πολλαπλή κατά την διάρκεια της ημέρας σε όλη την Ελλάδα και όχι σε μερικά χωριά και περιοχές.

      Παρ' όλα αυτα οι αυτοκινητόδρομοι δεν ήταν το μόνα μεγάλα έργα που έγιναν τα τελευταία 50 χρόνια. Ταυτόχρονα δημιουργήθηκαν μεγάλα εργοστάσια και επιχειρήσεις που δεν μπορούσαν να βρίσκονται εντός των πόλεων και αναπτύχθηκαν σε πιο απομακρυσμένα σημεία όπου έκαναν ιδιωτικούς δρόμους, και σήκωσαν περιφράξεις και τείχη σε πολύ μεγάλες εκτάσεις πετσοκόβοντας και άλλο τους βιότοπους των άγριων ζώων.   Και μην νομίζετε ότι τελειώσαμε. Κάθε χρόνο έχουμε δεκάδες πυρκαγιές στην Ελλάδα. Αυτές οι πυρκαγιές είναι επίσης ένας μεγάλος παράγοντας που χάνουμε τα δάση μας αλλά και τα ζώα πρέπει να βρουν έναν νέο τόπο κατοικίας, προστασίας και τροφής.

      Παρακάτω στον χάρτη, μπορείτε να δείτε τα δάση που χάσαμε στην Ελλάδα τα τελευταία 18 χρόνια (πατήστε στον σύνδεσμο παραπάνω και άμα κάνετε ζουμ σε διάφορες περιοχές, θα δείτε πιο αναλυτικά τα δάση που έχουν χαθεί), κυρίως από πυρκαγιές.

      Αλλά οι πυρκαγιές που έχουμε τα τελευταία χρόνια είναι όλο και περισσότερες αλλά και μεγαλύτερες.
      Και εκτός από τις πυρκαγιές τα δάση μας έχουν να αντιμετωπίσουν την λαθροϋλοτομία, την βόσκηση κτηνοτροφικών ζώων σε δάση, τις διανοίξεις σε αγροτικούς δρόμους αλλά και άλλες δασικές εργασίες που καταστρέφουν και μειώνουν τις δασικές περιοχές αλλά ταυτόχρονα μειώνουν και την διαθέσιμη τροφή και στέγη για εκατοντάδες είδη άγριας ζωής.   Εννοείται ότι η λίστα δεν τελειώνει εδώ. Άλλες επιζήμιες ανθρώπινες δράσεις όπως η ρίψη σκουπιδιών στα δάση, η ρύπανση από καλλιέργειες με φυτοφάρμακα, η βιομηχανική ρίψη φαρμάκων από εργοστάσια δεν καταστρέφουν τους βιότοπους και τα δάση, αλλά δηλητηριάζουν και την ίδια την άγρια ζωή και όλα αυτά τα είδη που δεν μπορούν να επιβιώσουν αναγκάζονται να ψάχνουν σε νέες περιοχές, πολλές φορές και σε κατοικημένες περιοχές για τροφή. Αλλά εντάξει με όλα αυτά. Ας μιλήσουμε όμως λίγο με νούμερα. Πάμε να μιλήσουμε για 3 είδη (αρκούδες, λύκους και αγριογούρουνα) όπου έχουν αρχίσει να εμφανίζονται όλο και συχνότερα μέσα σε κατοικημένες περιοχές και μερικές φορές δημιουργούν πρόβλημα και σε καλλιέργειες. Δυστυχώς όμως λόγω της παραπληροφόρησης από εφημερίδες και τη τρομολαγνεία από ορισμένες ομάδες ανθρώπων κάνουν μερικούς ανθρώπους να αρχίζουν να φοβούνται αυτά τα ζώα, να τα θεωρούν τέρατα και ότι είναι απειλή για την ίδια την ζωή τους και των οικογενειών τους.

      Μια έρευνα του 2015 του Αρκτούρου υπολογίζει ότι υπάρχουν τουλάχιστον 450 αρκούδες στην Ελλάδα με αυτές να χωρίζονται κυρίως σε 4 μεγάλους πληθυσμούς στην Ροδόπη, στο Βίτσι, στην Βαρνούντα και στην Πίνδο.

      Ενώ με δεδομένα του 1999 οι λύκοι στην Ελλάδα υπολογίζονται στους 700 αν και τα τελευταία χρόνια σε κάποια σημεία της Ελλάδα φέρεται να επανακάμπτει αλλά καθώς δεν γίνεται συστηματική παρακολούθηση και καταμέτρηση του πληθυσμού του είδους στην Ελλάδα είναι δύσκολο να εκτιμηθεί η τάση του πληθυσμού σε όλη την έκταση της κατανομής του είδους και αν έχει αυξηθεί ή μειωθεί.

      Και μελέτη του 2009 δείχνει τον πληθυσμό των αγριόχοιρων στην Ελλάδα να υπολογίζεται στα 19,033 άτομα με μέγιστο πληθυσμό των 23,030. Αλλά τα τελευταία χρόνια φαίνεται πως ο πληθυσμός των αγριόχοιρων να έχει αυξηθεί δραματικά σε κάποιες περιοχές και για αυτό έχουν παρθεί ειδικά μέτρα από το Υπουργείο Περιβάλλοντος.

      Εκτός από αυτά τα 3 ζώα, υπάρχουν και άλλα μεγάλα και μικρά ζώα που εμφανίζονται σε κατοικημένες περιοχές και κάνουν ζημιές π.χ. ζαρκάδια, αλεπούδες, κ.α.

      Παρ' ότι η Ελλάδα ακόμα θεωρείται ένα hotspot και φιλοξενεί μια τεράστια βιοποικιλότητα, στα δασικά οικοσυστήματα συνυπάρχουν πάνω από 23 είδη αμφιβίων, 67 είδη ερπετών, 450 είδη πουλιών 98 χερσαίων θηλαστικών και κάτι χιλιάδες ασπόνδυλα.   Τώρα με αυτά που διαβάσατε. Δείτε παραπάνω τον χάρτη της Ελλάδας με τις δασικές περιοχές και θέλουμε να κάτσετε να σκεφτείτε τα παρακάτω:
        Πως γίνεται να φταίει μόνο ένα ζώο έτσι και το δούμε εντός κατοικημένης περιοχής; Κυριολεκτικά όταν του έχουμε κόψει σε δεκάδες κομμάτια τον βιότοπο τους; Τι κακία και εχθρότητα πρέπει να έχει ένας άνθρωπος στην ψυχή τους για να πει ότι φταίει το ζώο ενώ εμείς οι άνθρωποι όχι; παρ' ότι όχι μόνο τα έχουμε περιορίσει σε τεράστιο βαθμό αλλά δεν τους αφήνουμε καν περιθώρια επιβίωσης; Και ενώ τα ζώα έχουν διαφορετικές ανάγκες σε τροφή, κατανομή, υψόμετρο, κλπ. πως γίνεται να μην τους παρέχουμε τουλάχιστον τον ελάχιστο βιότοπους που χρειάζονται; Που νομίζετε ότι θα τα καταλήξουν όλα αυτά τα ζώα έτσι και συνεχίσουμε να μειώνουμε σε τέτοιο δραματικό βαθμό τους βιότοπους τους ή και την τροφή τους;
      Αυτό που ζητάμε όλοι οι επιστήμονες δεν είναι απλώς να αρχίσετε να μας ακούτε γιατί σπουδάσαμε κάτι πάνω σε αυτούς τους τομείς (οικολογία, βιολογία, ωκεανογραφία, ερπετολογία, ζωολογία, κλπ), αλλά γιατί θέλουμε να σας κάνουμε να μπορείτε να αναρωτιέστε μόνοι σας για ποιον λόγο προτείναμε κάτι αλλά και ποιο θα είναι το αντίκτυπο της πρότασης μας σε αυτά που προτείνουμε στο άμεσο μέλλον.

      Οι προτάσεις μας αφορούν στην καλύτερη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος με όσο πιο μικρότερο αντίκτυπο γίνεται της ανθρώπινης παρέμβασης στην άγρια φύση (ουτοσάλως ότι κάνουμε έχει αντίκτυπο στο περιβάλλον) και να ανατρέψουμε όσο μπορούμε την ήδη ζημιά που έχουμε κάνει σαν ανθρώπινο γένος. Κανείς δεν είπε να σταματήσει η ανάπτυξη ή η τεχνολογία, ουτοσάλως και εμείς βασιζόμαστε πάνω στην τεχνολογία και την ανάπτυξη για καλύτερη έρευνα και για να γίνεται η δουλειά μας πιο εύκολη.

      Αλλά απλώς θέλουμε να μας ακούσετε. Θέλουμε να κάτσετε να αναρωτηθείτε και εσείς οι ίδιοι. Και φυσικά άμα κάνουμε λάθη να παρέμβετε αλλά όχι με απειλές αλλά με προτάσεις και αντιπροτάσεις. 

      Αλλά κάθε ζωή μετράει. Μην μας λέτε ότι δεν πρέπει να προστατέψουμε ένα άγριο ζώο όταν το μόνο που κάνουμε οι άνθρωποι είναι να το εξοντώνουμε αυτό αλλά και τον βιότοπο του.

      Τώρα ελπίζουμε να έχετε και εσείς μια καλύτερη εικόνα τι συμβαίνει στα δάση μας στην Ελλάδα. Και πως η άγρια ζωή όχι μόνο μειώνεται και απειλείται αλλά ταυτόχρονα έχετε αρχίσει να παίρνετε μια εικόνα από το μέλλον και το πως θα αρχίσουμε να βλέπουμε όλο και περισσότερα άγρια ζώα όχι μόνο μέσα στα χωριά αλλά και μέσα στις πόλεις μας.
      Περισσότερα...

      1046 • 1

    17. Περιβάλλον

      Χειμώνας 2023-2024: Ο θερμότερος όλων των εποχών στην Ελλάδα

      GTnews

      Σύμφωνα με τα προκαταρκτικά δεδομένα της υπηρεσίας κλιματικής αλλαγής (C3S) του Ευρωπαϊκού προγράμματος Copernicus τα οποία ανέλυσε η επιστημονική ομάδα του meteo.gr/Ε.Α.Α,  ο χειμώνας του 2023-2024 ήταν ο θερμότερος στα χρονικά των καταγραφών για την Ελλάδα. 
      Ο χειμώνας του 2023-2024 (Δεκέμβριος 2023, Ιανουάριος και Φεβρουάριος 2024) στην Ελλάδα, χαρακτηρίστηκε από μεγάλα διαστήματα με υψηλές τιμές θερμοκρασίας, ξεπερνώντας κατά πολύ τις κανονικές για την εποχή θερμοκρασίες.
      Στην Εικόνα 1 παρουσιάζεται η μέση μέγιστη θερμοκρασία για την περίοδο του χειμώνα από το 1960 μέχρι το 2024 στο σύνολο της Ελλάδας. Ο χειμώνας του 2023-2024 καταγράφεται ως ο θερμότερος στα χρονικά για την Ελλάδα, ξεπερνώντας τον χειμώνα του 2015-2016. Πολύ σημαντικό γεγονός είναι πως τα τελευταία 10 χρόνια έχουν καταγραφεί οι 6 θερμότεροι χειμώνες όλων των εποχών. Η μέση μέγιστη θερμοκρασία στην Ελλάδα από το 1960 μέχρι και το 2024 για την περίοδο του χειμώνα παρουσιάζει άνοδο κατά 1.8 °C.

      Εικόνα 1. Μέση μέγιστη θερμοκρασία για την περίοδο του χειμώνα (Δεκέμβριος, Ιανουάριος, Φεβρουάριος) στην Ελλάδα από το 1960 μέχρι και το 2024.
      Στην Εικόνα 2 παρουσιάζεται η απόκλιση της μέσης μέγιστης θερμοκρασίας από την μέση τιμή της περιόδου 1991-2020 στην Ελλάδα. Σε περιοχές της Βόρειας Ελλάδας η μέση μέγιστη θερμοκρασία για τον χειμώνα του 2023-2024 κυμάνθηκε κατα 2-3 °C πάνω από την μέση τιμή της περιόδου 1991-2020, στην υπόλοιπη χώρα κατά 1-2 °C, ενώ σε κανένα σημείο της Ελλάδας η απόκλιση της μέσης μέγιστης θερμοκρασίας δεν έπεσε κάτω από τους +0.5 °C.

      Εικόνα 2. Απόκλιση της μέσης μέγιστης θερμοκρασίας για τον χειμώνα 2023-2024 από τη μέση τιμή της περιόδου 1991-2020 στην Ελλάδα.
      Περισσότερα...

      1278 • 1

    18. Περιβάλλον

      Μεταφορά νερού σε 10 άνυδρα νησιά για ακόμη μια χρονιά

      Engineer

      Στην οικονομικά ασύμφορη λύση της μεταφοράς νερού στα άνυδρα νησιά οδηγείται, ακόμα μια χρονιά, η Πολιτεία. Ελλείψει λειτουργικών μονάδων αφαλάτωσης, υπεγράφη δίμηνη σύμβαση με τη μοναδική εταιρεία μεταφοράς νερού, ύψους 631.000 ευρώ, η οποία είναι δεδομένο ότι θα επεκταθεί σε όλους τους καλοκαιρινούς μήνες. Προηγήθηκε τον χειμώνα η μεταφορά νερού από το Πολεμικό Ναυτικό σε δύο νησιά, με κόστος εξίσου υψηλό.
       
      Η σύμβαση, που υπέγραψε η γενική γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, προβλέπει τη μεταφορά νερού από τις αρχές Απριλίου έως τις αρχές Μαΐου σε 10 άνυδρα νησιά: την Πάτμο (12.500 κυβικά μέτρα), την Κίμωλο (8.100 κυβικά) τους Λειψούς και την Αμοργό (από 6.500 κυβικά), το Καστελόριζο (5.000 κυβικά), τη Λέρο (4.000 κυβικά), την Ηρακλειά (3.000 κυβικά), το Αγαθονήσι (1.700 κυβικά), τη Δονούσα (1.100 κυβικά) και τη Σύμη (Πανορμίτης - 1.000 κυβικά). Η τιμή του νερού είναι βέβαια πενταπλάσια από αυτή της Αθήνας και ορίστηκε στα 10,40 ευρώ/κυβικό. Το νερό θα προέρχεται από τις εγκαταστάσεις της ΕΥΔΑΠ στο Λαύριο (για τις Κυκλάδες) και την Κάλαθο Ρόδου (για τα Δωδεκάνησα).
       
      Η υπογραφή σύμβασης με ιδιώτη έρχεται σε συνέχεια της μεταφοράς νερού, κατά τη διάρκεια του χειμώνα, σε δύο νησιά από το Πολεμικό Ναυτικό. Οι μεγαλύτερες ποσότητες εστάλησαν στο Καστελόριζο, όπου η μοναδική, πεπαλαιωμένη μονάδα αφαλάτωσης έχει χαλάσει, χωρίς να αντικατασταθεί. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Πολεμικό Ναυτικό «χρέωσε» στη γενική γραμματεία Αιγαίου περίπου το ίδιο ποσό (10 ευρώ/κυβικό): για τη μεταφορά νερού στο ακριτικό νησί κατεβλήθησαν 43.000 ευρώ και 24.000 ευρώ επιπλέον για μεταφορά νερού στην Κίμωλο.
       
      Αδιέξοδο
       
      Οι εξελίξεις αυτές επιβεβαιώνουν το αδιέξοδο στο οποίο εξακολουθεί να βρίσκεται η υπόθεση της υδροδότησης των άνυδρων νησιών, ελλείψει ενός συνολικού, συνεκτικού σχεδίου για την εγκατάσταση, συντήρηση και λειτουργία μονάδων αφαλάτωσης. Χαρακτηριστικό είναι, όπως κατέδειξε έρευνα της «Κ» στις 8/3/2015, ότι σε 7 από τα νησιά αυτά (Πάτμος, Πανορμίτης Σύμης, Λειψοί, Λέρος, Δονούσα, Αμοργός, Κίμωλος) οι αφαλατώσεις έχουν αγοραστεί, αλλά δεν έχουν εγκατασταθεί. Η αδυναμία της Πολιτείας και των δήμων να κινηθούν έγκαιρα κοστίζει ακριβά στο Δημόσιο (ζήτημα που, βέβαια, δεν απασχολεί τους δήμους, καθώς τα χρήματα προέρχονται από τον κρατικό προϋπολογισμό και το νερό υποτιμολογείται). Καταβάλλοντας περίπου 10 ευρώ/κυβικό, η μεταφορά νερού κόστισε το 2014 περίπου 5,5 εκατ. ευρώ, όταν τα απαιτούμενα έργα, που θα καλύψουν όλες τις ανάγκες σε επίπεδο υποδομών, εκτιμώνται στα 3,1 εκατ. ευρώ. Υπολογίζεται ότι το κόστος παραγωγής πόσιμου νερού σε μια μονάδα αφαλάτωσης, την οποία θα διαχειρίζεται ένας ιδιώτης, είναι 1,5 ευρώ/κυβικό (συν 0,40 ευρώ/κυβικό ηλεκτροδότηση), ποσό πέντε φορές χαμηλότερο.
       
      Πηγή: http://www.kathimerini.gr/811318/article/epikairothta/ellada/metafora-neroy-se-10-anydra-nhsia-gia-akomh-mia-xronia
      Περισσότερα...

      924 • 1

    19. Περιβάλλον

      Infographics: Η ανθρωπότητα εξολόθρευσε το 60% των άγριων ζώων από το 1970

      Engineer

      Είμαστε η πρώτη γενιά που γνωρίζει ότι καταστρέφουμε τον πλανήτη μας και η τελευταία που μπορεί να κάνει κάτι για αυτό, προειδοποίησε η WWF στην ετήσια έκθεσή της που δημοσίευσε σήμερα, τονίζοντας ότι ο πληθυσμός των άγριων ζώων μειώθηκε κατά 60% σε διάστημα 40 ετών.
      Οι προσπάθειες που καταβάλλονται για να σωθεί η φύση δεν αρκούν και χρειάζεται «μια παγκόσμια συμφωνία», κατά το πρότυπο της Συμφωνίας του Παρισιού για το Κλίμα, προκειμένου να επιβιώσει ο πλανήτης μας, τονίζει το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση στην έκθεσή του “Living Planet”.
      Ο πληθυσμός των θηλαστικών, των πτηνών, των ερπετών, των αμφίβιων και των ψαριών μειώθηκε κατά 60% από το 1970 ως το 2014, τονίζει η οργάνωση στη δωδέκατη, ετήσια έκθεσή της, που δημοσιεύθηκε με τη συνεργασία της Ζωολογικής Εταιρείας του Λονδίνου και βασίζεται στην παρακολούθηση 16.700 πληθυσμών (4.000 ειδών).
      Η περιοχή της Καραϊβικής/ Λατινικής Αμερικής εμφανίζει τη χειρότερη εικόνα με την εξαφάνιση του 89% του πληθυσμού των άγριων ζώων σε διάστημα 44 ετών. Η Βόρεια Αμερική και η Γροιλανδία είναι στην καλύτερη κατάσταση με μόλις το 23% των άγριων ζώων να έχει χαθεί. Η περιοχή της Ευρώπης, της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής καταγράφει απώλειες σε ποσοστό 31%.
      Η πρώτη εξήγηση για τη δραματική μείωση των πληθυσμών των άγριων ζώων είναι η απώλεια του φυσικού τους περιβάλλοντος, η εκτεταμένη γεωργία, οι εξορύξεις, η αστικοποίηση, ενέργειες που ενισχύουν την αποψίλωση των δασών και μολύνουν το έδαφος.
      Στη Βραζιλία, η οποία μόλις εξέλεξε πρόεδρο τον Ζαΐχ Μπολσονάρου ο οποίος στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας δεν αναφέρθηκε ούτε στην κλιματική αλλαγή ούτε στην αποψίλωση των δασών, το δάσος του Αμαζονίου συρρικνώνεται συνεχώς, όπως και η σαβάνα του Σεράντου, καθώς επεκτείνεται η καλλιέργεια της σόγιας και η εκτροφή βοοειδών.
      Σε παγκόσμιο επίπεδο μόνο το 25% των εδαφών έχει γλιτώσει από το αποτύπωμα του ανθρώπου, το 2050 θα έχει μειωθεί σε λιγότερο από 10%. Σε αυτό προστίθενται η υπεραλιεία, η μόλυνση, η λαθροθηρία, οι ασθένειες, η κλιματική απορρύθμιση…
      «Η ευκαιρία μας»

      «Είμαστε η πρώτη γενιά που γνωρίζει ότι καταστρέφουμε τον πλανήτη μας και η τελευταία που μπορεί να κάνει κάτι για αυτό», υπογράμμισε η Τάνια Στιλ στέλεχος της WWF.
      «Η κατάρρευση του παγκόσμιου πληθυσμού της άγριας πανίδας είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι ότι η φύση πεθαίνει. Όμως αντί να βάλουμε τον πλανήτη σε μηχανική υποστήριξη, του βάζουμε ένα τσιρότο», πρόσθεσε.
      Ωστόσο ο καθηγητής Κεν Νόρις, διευθυντής επιστημών στην Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου, υποστήριξε ότι παρά τα σοκαριστικά στοιχεία «δεν έχει χαθεί κάθε ελπίδα».
      «Έχουμε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε ένα νέο μονοπάτι για να προχωρήσουμε το οποίο θα μας επιτρέψει να συγκατοικήσουμε με βιώσιμο τρόπο με την άγρια φύση, από την οποία εξαρτόμαστε», δήλωσε.
      Προκειμένου να διατηρηθεί η βιοποικιλότητα της Γης για τις επόμενες γενιές η WWF ζήτησε να υπάρξει μια παγκόσμια δέσμευση που θα στηρίζεται από τις κυβερνήσεις και τις επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο.
      «Χρειαζόμαστε μια νέα διεθνή συμφωνία, μια νέα παγκόσμια συμφωνία για τη φύση προκειμένου να βοηθήσουμε τις χώρες να αντιμετωπίσουν τις ρίζες του προβλήματος», τόνισε ο Τόνι Τζούνιπερ εκτελεστικός διευθυντής της WWF.
      Η ανακοίνωση του WWF Ελλάς 

      «60% των πληθυσμών σπονδυλωτών ζώων έχει «χαθεί» σε λιγότερο από 50 χρόνια 
      Η έκθεση «Ζωντανός πλανήτης» του WWF αποκαλύπτει την καταστροφική επίδραση του ανθρώπου στον πλανήτη και υποδεικνύει το τελευταίο παράθυρο ευκαιρίας για τη σωτηρία του
      Παρά το γεγονός ότι παγκοσμίως, η φύση παρέχει στις κοινωνίες υπηρεσίες αξίας περίπου 125 τρισεκ. δολαρίων τον χρόνο, όπως φρέσκο αέρα, καθαρό νερό, φαγητό, ενέργεια, φάρμακα και άλλα πολύτιμα προϊόντα και πρώτες ύλες, η ανθρωπότητα και ο τρόπος που τρεφόμαστε, καταναλώνουμε, παρέχουμε ενέργεια και χρηματοδοτούμε τις κοινωνίες και οικονομίες μας, σπρώχνουν τη φύση στο χείλος του γκρεμού. Αυτό αποδεικνύει η έκθεση «Ζωντανός πλανήτης 2018» (Living Planet Report 2018) της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF(1) και της Ζωολογικής Εταιρίας του Λονδίνου (ZSL-Zoological Society of London). Η έκθεση που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα παρουσιάζει μια απογοητευτική εικόνα για την καταστροφική επίδραση της ανθρώπινης δραστηριότητας στην άγρια ζωή, τα δάση, τους ωκεανούς, τα ποτάμια και το κλίμα του πλανήτη μας, υποδεικνύοντας μια τελευταία ευκαιρία δράσης που ωστόσο χάνεται μέρα με τη μέρα, καθώς και την επείγουσα ανάγκη της παγκόσμιας κοινότητας πολιτών, κυβερνήσεων και αρμόδιων αρχών να ξανασκεφτεί συλλογικά τον τρόπο με τον οποίον προστατεύουμε και συνυπάρχουμε με τη φύση.

      Η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2018» παρουσιάζει μία περιεκτική περιγραφή της «υγείας» του πλανήτη. Ειδικότερα, μέσα από την παρατήρηση συγκεκριμένων δεικτών, η φετινή έκθεση –καταλήγει στο βασικό συμπέρασμα ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα σπρώχνει στα άκρα το σύνολο των φυσικών οικοσυστημάτων που «τροφοδοτούν» τη Γη με ζωή. Συγκεκριμένα:
      Ο δείκτης του ζωντανού πλανήτη(2) φανερώνει ότι διεθνώς οι πληθυσμοί των ψαριών, πουλιών, θηλαστικών, αμφιβίων και ερπετών έχουν ήδη μειωθεί κατά 60% σε λιγότερο από 50 χρόνια (1970 – 2014). Οι κύριες απειλές που προκαλούν αυτή την απώλεια βιοποικιλότητας είναι η υπερεκμετάλλευση των ζώων και φυτών και η εντατική γεωργία παράγοντες, οι οποίοι και οι δύο είναι απόλυτα συνυφασμένοι με τη διαρκώς αυξανόμενη ανθρώπινη κατανάλωση. Ο εκτροχιασμός των καταναλωτικών συνηθειών εξασθενίζει βαρύτατα την ικανότητα της φύσης να συντηρεί τις ζωές, τις κοινωνίες και τις οικονομίες μας. Τα τροπικά δάση συρρικνώνονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι το 20% περίπου του Αμαζονίου έχει εξαφανιστεί σε μόλις 50 χρόνια. Το 90% των θαλασσοπουλιών εκτιμάται ότι έχουν θραύσματα πλαστικού στα στομάχια τους. Το αντίστοιχο ποσοστό το 1960 ήταν μόλις 5%(3). Τα τελευταία 50 χρόνια η παγκόσμια μέση θερμοκρασία έχει αυξηθεί 170 φορές γρηγορότερα από τον φυσιολογικό ρυθμό. Στο πλαίσιο δεκαετούς μελέτης που πραγματοποιήθηκε για τις θαλάσσιες χελώνες καρέτα, το 35% του δείγματος που αναλύθηκε έδειξε ότι ο οργανισμός των χελωνών έχει απορροφήσει απορρίμματα, στην πλειοψηφία τους πλαστικά. Το 18% του πληθυσμού τόνου και ξιφία της Μεσογείου εκτιμάται ότι έχει απορροφήσει θραύσματα πλαστικού. «Η επιστήμη μας δείχνει τη σκληρή πραγματικότητα που δάση, ωκεανοί και ποτάμια υπομένουν εξαιτίας των ανθρώπων. Εκατοστό προς εκατοστό, είδος προς είδος, οι διαρκώς μειούμενοι αριθμοί της άγριας ζωής και των φυσικών περιοχών αποτελούν απόδειξη της τερατώδους πίεσης που ασκούμε στον πλανήτη γεγονός που υπονομεύει τον ιστό της ίδιας μας της ύπαρξης: τη φύση και τη βιοποικιλότητα» δήλωσε το Γενικός Διευθυντής του διεθνούς WWF Marco Lambertini.
      Η ανθρώπινη δραστηριότητα υπονομεύει την ικανότητα της φύσης να υποστηρίξει τη ζωή
      Τις τελευταίες δεκαετίες ο αντίκτυπος της ανθρώπινης δραστηριότητας έχει δυστυχώς μεγαλώσει επιβαρύνοντας τους οικοτόπους και τους φυσικούς πόρους, στους οποίους στηρίζεται η επιβίωση τόσο της άγριας ζωής, όσο και του ανθρώπου.
      Πέρα από το εύρος και τις επιπτώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας στη φύση η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2018» επικεντρώνεται επίσης στη σημασία της φύσης για την ανθρώπινη υγεία και ευημερία. Η φετινή έκθεση αναφέρεται ιδιαίτερα στη σημασία των επικονιαστών (π.χ. μέλισσες), από τους οποίους εξαρτάται αγροτική παραγωγή αξίας 235-577 δισεκ. δολαρίων τον χρόνο μόνο στις ΗΠΑ, καθώς και στο πώς η κλιματική αλλαγή, οι εντατικές γεωργικές πρακτικές και οι ασθένειες έχουν επηρεάσει τους πληθυσμούς τους.
      Οδικός χάρτης δράσης για τη φύση
      Όλα τα δεδομένα δείχνουν ότι η περιβαλλοντική και η αναπτυξιακή ατζέντα πρέπει να συγκλίνουν προκειμένου να χτίσουμε ένα βιώσιμο μέλλον για όλους. Η έκθεση τονίζει τη μοναδική ευκαιρία της διεθνούς κοινότητας να το πετύχει αυτό μέσα από την επικαιροποίηση το 2020 των διεθνών συμφωνιών για τους αναπτυξιακούς στόχους, τη βιοποικιλότητα και τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα. Η 14η συνδιάσκεψη των 196 κρατών-μελών της Σύμβασης για τη Βιοποικιλότητα (CBD) που θα πραγματοποιηθεί στην Αίγυπτο σε λίγες ημέρες, μπορεί να είναι το πρώτο βήμα για τη δημιουργία μιας επείγουσας, φιλόδοξης και αποτελεσματικής παγκόσμιας συμφωνίας για τη φύση, όπως συνέβη με τη συμφωνία για το κλίμα στο Παρίσι το 2015.
      Το WWF καλεί πολίτες, επιχειρήσεις και κυβερνήσεις να κινητοποιηθούν για να διαμορφωθεί μια περιεκτική συμφωνία πλαίσιο για τη φύση και τον άνθρωπο. Μία συμφωνία που θα πυροδοτήσει δημόσια και ιδιωτική δράση για την προστασία της φύσης και την αναστροφή των καταστροφικών συνεπειών της ανθρώπινης δραστηριότητας στον πλανήτη, όπως αυτές σκιαγραφούνται στην έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2018».
      «Η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2018» εκπέμπει σήμα κινδύνου για τον πλανήτη μας. Μας δίνει όμως και ένα δυνατό μήνυμα ανάληψης δράσης για να αντιστρέψουμε αυτή την κατάσταση. Ο καθένας από εμάς πρέπει να αναλάβει την ευθύνη και τη δράση που του αναλογεί. Το ίδιο καλούμε και την ελληνική κυβέρνηση να κάνει, εγκαταλείποντας τα καταστροφικά για το περιβάλλον σχέδια εξόρυξης πετρελαίου στις ελληνικές θάλασσες»,δήλωσε ο Γενικός Διευθυντής του WWF Ελλάς, Δημήτρης Καραβέλλας.
      -------------------------------------------------
      Η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2018» αποτελεί τη δωδέκατη έκδοση. Η εμβληματική έκθεση μελετά την υγεία του πλανήτη μέσα από την παρατήρηση συγκεκριμένων δεικτών. Ο δείκτης Living Planet Index (LPI) περιλαμβάνει τα πιο πρόσφατα στοιχεία, όπως προκύπτουν από την παρατήρηση 16.704 πληθυσμών 4.005 ειδών ψαριών, πουλιών, θηλαστικών, αμφιβίων και ερπετών από το 1970 έως το 2014. Μία από τις μεγαλύτερες απειλές για την υγεία των θαλασσών του πλανήτη που οφείλεται σε ανθρώπινη δραστηριότητα είναι και τα πλαστικά. Το WWF, συμμετέχει και φέτος στο παγκόσμιο συνέδριο Our Ocean, το οποίο πραγματοποιείται στην Ινδονησία 29-30 Οκτωβρίου 2018. Στο Συνέδριο συμμετέχουν ηγέτες κρατών, κοινωνία των πολιτών, επιχειρήσεις, για να ενημερωθούν για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι παγκόσμιες θάλασσες, να προτείνουν λύσεις και να δεσμευτούν για την εφαρμογή τους. Πρόκειται για τον ετήσιο σταθμό  για την προστασία των θαλασσών της γης και φέτος κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου ανακοινώθηκε και η καινούρια πρωτοβουλία του WWF που θα υλοποιηθεί στο πλαίσιο της παγκόσμιας εκστρατείας της οργάνωσης ενάντια στα πλαστικά. Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία, θα διαρκέσει τρία χρόνια και θα υλοποιηθεί με τη στήριξη της κυβέρνησης της Νορβηγίας με στόχο την προώθηση λύσεων για την καταπολέμηση της ρύπανσης των θαλασσών από τα πλαστικά.  Για περισσότερα: https://ourocean2018.org/ Διαβάστε στα αγγλικά το πλήρες κείμενο και τις περιλήψεις της έκθεσης «Ζωντανός Πλανήτης 2018» εδώ. Βρείτε εδώ διαθέσιμο φωτογραφικό υλικό και βίντεο.
      Περισσότερα...

      775 • 1

    20. Περιβάλλον

      Το 23% της Αττικής κάηκε μέσα στα 7 τελευταία χρόνια

      GTnews

      Εντυπωσιακά αποτελέσματα προκύπτουν από την ανάλυση των καμένων εκτάσεων από τις δασικές πυρκαγιές των τελευταίων επτά ετών (2017-σήμερα) στην Περιφέρεια Αττικής. Από το 2017 μέχρι και το τέλος Ιουλίου 2023, 11 μεγάλες πυρκαγιές έχουν κάψει περισσότερα από 550.000 στρέμματα σύμφωνα με τις αναφορές από την Υπηρεσία Ταχείας Χαρτογράφησης Copernicus και το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS). Η περίμετρος των καμένων εκτάσεων δίνεται στο χάρτη που ακολουθεί.

      Εικόνα 1. Περίμετρος των καμένων εκτάσεων στην Περιφέρεια Αττικής από το 2017 ως σήμερα. Με κόκκινο σημειώνονται οι εκτάσεις που έχουν καεί το 2023 (ως τις 31/7) και με κίτρινα και πορτοκαλί χρώματα οι εκτάσεις που κάηκαν τα προηγούμενα 7 έτη. Με γκρί χρώμα σημειώνεται η ευρύτερη περιοχή του λεκανοπεδίου Αττικής.
      Ο παρακάτω πίνακας παραθέτει τον αριθμό των καμένων στρεμμάτων ανά έτος από το 2017.

      Πίνακας 1. Συνολικές καμένες εκτάσεις κατά τα έτη 2017-2023 στην περιοχή της Αττικής.
      Η συνολική επιφάνεια της Περιφέρειας Αττικής (χωρίς την περιοχή της Τροιζηνίας, των νησιών και του Λεκανοπεδίου) είναι 2.500.000 στρέμματα, οπότε τα τελευταία 7 έτη το 23% της συνολικής επιφάνειας έχει καεί από δασικές πυρκαγιές.
      Τα παραπάνω ανησυχητικά στοιχεία για την Αττική υπογραμμίζουν την ανάγκη συνολικού επαναπροσδιορισμού της στρατηγικής διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας. Ειδικότερα, η διαχείριση των δασικών πυρκαγιών  απαιτεί μία ολοκληρωμένη προσέγγιση που θα ενσωματώνει γνώση αιχμής από διαφορετικές επιστήμες, μεταξύ αυτών και η πυρομετεωρολογία. Είναι χαρακτηριστικό πως η εκδήλωση ακραίων δασικών πυρκαγιών περιλαμβάνει τη σύζευξη, την αλληλεπίδραση φωτιάς και ατμόσφαιρας, οπότε είναι αδύνατο να χαραχθεί οποιαδήποτε στρατηγική διαχείρισης δίχως την ενεργό συνεισφορά της μετεωρολογικής γνώσης. Επιπροσθέτως, οι πυρομετεωρολογικές συνθήκες καθορίζουν εάν και πότε τα δασικά καύσιμα θα καταστούν εύφλεκτα, επηρεάζοντας επίσης τα χαρακτηριστικά της εξάπλωσης και της συμπεριφοράς της φωτιάς. Παρατηρησιακά δίκτυα όπως το δίκτυο αυτόματων μετεωρολογικών σταθμών της μονάδας ΜΕΤΕΟ/Ε.Α.Α μπορούν να συνεισφέρουν σημαντικά στην κατεύθυνση μιας ολοκληρωμένης, επιστημονικά τεκμηριωμένης στρατηγικής διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας.
      Περισσότερα...

      2373 • 1

    21. Περιβάλλον

      Περιοχές Natura2000: πως διαχειρίζονται και διοικούνται στην Ευρώπη

      Engineer

      Η διεθνής ευρωπαϊκή εμπειρία στη διαχείριση των περιοχών Natura 2000 μπορεί να συμβάλει για να λυθούν τα προβλήματα της Ελλάδας. Η μελέτη της διαΝΕΟσις που θα ήταν χρήσιμη στο δημόσιο διάλογο για το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ που είναι στη Βουλή.
      Την ώρα που στη Βουλή συζητείται το περιβαλλοντικό πολυνομοσχέδιο, μέρος του οποίου αφορά το σύστημα διοίκησης των προστατευόμενων περιοχών, απουσιάζει από το διάλογο μια σχετικά πρόσφατη και αναλυτική μελέτη της ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ ακριβώς για αυτό το θέμα.
      Η μελέτη εκείνη, του 2017, είναι χρήσιμη και σήμερα, διότι παρέχει με εύληπτο τρόπο πολλά από όσα θα έπρεπε να συζητούνται στη Βουλή και στην κοινωνία ενόψει του νομοσχεδίου.
      Αλλά δυστυχώς, τόσο το πολιτικό σύστημα όσο και οι ασχολούμενες με το θέμα ΜΚΟ, δείχνουν έναν περίεργο αυτισμό, προβάλλοντας ο καθένας μόνον όσα τον απασχολούν αυτή τη στιγμή, χωρίς να θέτει τα ευρύτερα ζητήματα (όπως αναδείξαμε και σε ειδικό θέμα για τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ) και μόνο από την πλευρά του μέγιστου οφέλους του καθενός με βάση το κοινό του. Πρακτική που είναι αναμενόμενη για τα πολιτικά κόμματα αλλά που ελπίζαμε ότι δεν θα χαρακτηρίσει τον κοινοβουλευτικό διάλογο και σίγουρα όχι τους φορείς που ασχολούνται με την προστασία του περιβάλλοντος. Δυστυχώς διαψευστήκαμε.
      Προκειμένου λοιπόν να μην αποκρύβονται από τη δημόσια συζήτηση αυτά τα θέματα, το economix.gr εντρύφησε στη μελέτη και φέρνει στη δημοσιότητα και πάλι ορισμένα από τα στοιχεία που περιλαμβάνει που δεν έχουν τύχει ευρείας δημοσιότητας. Αλλά μπορούν να βοηθήσουν πολύ τους πολίτες και τους αναγνώστες μας να καταλάβουν τί κρύβεται πίσω από τις τοποθετήσεις όσων μιλούν για το ζήτημα των περιοχών natura 2000 και το πως γίνεται η διαχείριση και διακυβέρνησή τους. Διότι, εν τέλει, τίποτε δεν είναι ουδέτερο…
      Καθώς στόχος της έρευνας της ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ ήταν να προταθεί ένα μοντέλο που να λύνει τα πολύχρονα προβλήματα διοίκησης και βιωσιμότητας στις εκτάσεις των περιοχών natura, οι ερευνητές προσπάθησαν να καταγράψουν την εμπειρία από άλλες χώρες και να τη συγκρίνουν με τη κατάσταση στη χώρα μας. Τα στοιχεία που παρουσιάζονται έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω της συζήτησης που γίνεται στη Βουλή για ένα νομοσχέδιο που αλλάζει ακριβώς τη διαχείριση, διοίκηση και διακυβέρνηση των περιοχών αυτών, καθώς δίνουν το πλαίσιο των πολιτικών που ακολουθούνται από κάποιες χώρες στην Ευρώπη.
      Το μοντέλο διακυβέρνησης και διοίκησης προστατευόμενων περιοχών
      Καταρχήν η μελέτη (την οποία μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη εδώ), ερευνώντας τη σχετική διεθνή βιβλιογραφία και δημοσιευμένες επιστημονικές μελέτες (τις οποίες μπορείτε να βρείτε ανατρέχοντας στη βιβλιογραφία της μελέτης), αναλύει ότι παγκοσμίως αναγνωρίζονται τέσσερις βασικοί τύποι διακυβέρνησης των προστατευόμενων περιοχών. Στους δύο πρώτους τύπους, Α και Β, τις προστατευόμενες περιοχές τις οριοθετούν και τις διαχειρίζονται υπηρεσίες του κράτους, συνήθως σε συνεργασία με άλλους φορείς. Οι δύο επόμενοι τύποι, Γ και Δ, συνήθως αναφέρονται ως «εθελοντικές προστατευόμενες περιοχές» (voluntary protected areas) και εν δυνάμει μπορούν να λειτουργούν ανεξάρτητα από την κυβερνητική αναγνώριση και υποστήριξη.
      Πίνακας 6. Οι βασικοί τύποι διακυβέρνησης προστατευόμενων περιοχών
      Τύπος Διακυβέρνησης Χαρακτηριστικά τύπου διακυβέρνησης Τύπος Α Διακυβέρνηση από κρατικές υπηρεσίες και φορείς
      Υπουργεία ή κυβερνητικές υπηρεσίες Περιφερειακές κρατικές υπηρεσίες Κατ’ εξουσιοδότηση της κυβέρνησης διαχείριση (π.χ. σε δήμο ή ΜΚΟ) Τύπος Β Κοινή Διακυβέρνηση
      Διακρατική συνεργασία (συμφωνίες μεταξύ κρατών) Συνεργατική διακυβέρνηση (κρατικές υπηρεσίες, ερευνητικά ινστιτούτα, ΜΚΟ, εκπρόσωποι τοπικών κοινωνιών κ.α.) Τύπος Γ Ιδιωτική Διακυβέρνηση
      Οι προστατευόμενες περιοχές καθορίζονται και διοικούνται από: Ιδιοκτήτες γης Μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς (π.χ. εκπαιδευτικά ιδρύματα, ΜΚΟ) Κερδοσκοπικούς οργανισμούς (π.χ. συνεταιρισμούς) Τύπος Δ Διακυβέρνηση από ιθαγενείς πληθυσμούς και τοπικές κοινωνίες
      Προσδιορισμός και διαχείριση προστατευόμενων περιοχών από ιθαγενείς πληθυσμούς Προσδιορισμός και διαχείριση προστατευόμενων περιοχών από τις τοπικές κοινωνίες.  
      Σε παγκόσμιο επίπεδο και κυρίως στην Ευρώπη κυριαρχούν οι δύο πρώτοι τύποι διακυβέρνησης των προστατευόμενων περιοχών. Οι δύο τελευταίοι εφαρμόζονται κατά κανόνα σε μικρές κλίμακες χώρου. Ιδιαίτερα το μοντέλο της Κοινής Διακυβέρνησης είναι ευρέως εφαρμοσμένο από πολλές χώρες. Όλο και περισσότερες χώρες, «πειραματίζονται» με το συγκεκριμένο μοντέλο υιοθετώντας ειδικούς νόμους, πολιτικές και διαχειριστικά μέτρα για την αύξηση της αποτελεσματικότητας του. Στο πλαίσιο της κοινής διακυβέρνησης, θεσμικοί φορείς του κράτους μοιράζονται την αυθεντία και τις ευθύνες με άλλους, μη κρατικούς, παράγοντες. Η κοινή διακυβέρνηση δεν είναι μοναδική στην περίπτωση των προστατευόμενων περιοχών αλλά εμφανίζεται και σε άλλους τομείς. Για μεγάλο διάστημα η διακυβέρνηση (governance) και η διαχείριση (management) δεν αντιμετωπιζόταν ως διακριτές έννοιες, γι’ αυτό και συχνά η κοινή διακυβέρνηση αναφέρεται ως συνδιαχείριση, συνεργατική διαχείριση, κοινή διαχείριση, κ.ά. Η συνεργατική διακυβέρνηση είναι μια μορφή κοινής διακυβέρνησης, στην οποία η αυθεντία και η ευθύνη της λήψη των αποφάσεων ανήκουν σε ένα (κρατικό) φορέα, αλλά απαιτείται, είτε μέσω νόμων είτε μέσω πολιτικών, να ενημερώνει και να συμβουλεύεται τις ενδιαφερόμενες-εμπλεκόμενες ομάδες (stakeholders), κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού ή και εφαρμογής των δράσεων. Για παράδειγμα, η συμμετοχή μπορεί να εξασφαλιστεί μέσω της απόδοσης σε αντιπροσωπευτικές ομάδες εργασίας της ευθύνης ανάπτυξης τεχνικών προτάσεων για τη ρύθμιση των προστατευόμενων περιοχών, που υποβάλλεται στον αρμόδιο φορέα για αξιολόγηση και έγκριση. Σε αυτή την περίπτωση, το συμβουλευτικό σώμα που αναπτύσσει την τεχνική πρόταση, έχει σημαντική επίδραση στις αποφάσεις που λαμβάνονται.
      Στην πλήρη διάσταση της κοινής διακυβέρνησης, οι εκπρόσωποι διαφορετικών φορέων, ομάδων συμφερόντων και ομάδων πολιτών, συμμετέχουν σε σώμα διακυβέρνησης, το οποίο κατέχει την αυθεντία και τη δυνατότητα να παίρνει αποφάσεις. Σε αυτή την περίπτωση τα μέλη που συμμετέχουν είναι κρίσιμο να χαρακτηρίζονται από αξιοπιστία, επικοινωνώντας συχνά και αποτελεσματικά με τους φορείς και τις ομάδες που εκπροσωπούν.
      Έτσι λοιπόν προκύπτει ότι η κοινή διακυβέρνηση συνήθως συμπεριλαμβάνει ένα ή περισσότερα σώματα αποφάσεων και σημαντικό αριθμό συμμετεχόντων. Τα σώματα αυτά μπορούν να λαμβάνουν αποφάσεις, να λειτουργούν συμβουλευτικά ή να έχουν εκτελεστικό χαρακτήρα. Οι κανόνες λειτουργίας και ο ρόλος κάθε μέλους θα πρέπει να είναι ξεκάθαρα ορισμένοι, παρ’ όλο που στην πορεία του χρόνου δύναται να μεταβάλλονται. Με δεδομένο ότι οι περισσότερες καθορισμένες προστατευόμενες περιοχές έχουν προσδιοριστεί από κυβερνήσεις, η διακυβέρνηση των περιοχών αυτών αναπόφευκτα εμπεριέχει εκπροσώπους της κυβέρνησης.
      Εν κατακλείδι, αναφέρει η μελέτη της διαΝΕΟσις, η πραγματική κοινή διακυβέρνηση έχει τρία βασικά συστατικά στοιχεία, α) μια διαδικασία διαβούλευσης, β) μια συμφωνία συνδιαχείρισης (π.χ. μια συμφωνία που περιγράφει τον ρόλο, τις αρμοδιότητες και την συνεισφορά κάθε μέρους και γ) ένα πολυσυμμετοχικό όργανο διακυβέρνησης.
      Μετά τη θεωρητική τεκμηρίωση για τον τρόπο διακυβέρνησης (governance) και διαχείρισης (management) των προστευόμενων περιοχών παγκοσμίων, η ερευνητική ομάδα της διαΝΕΟσις προχωρά σε πιο συγκεκριμένη ανάλυση με παραδείγματα από τον ευρωπαϊκό χώρο.
      Τα παραδείγματα από την Ευρώπη 
      Μεταξύ των κρατών-μελών της Ε.Ε. υπάρχει μεγάλη ποικιλία αναφορικά με τις διοικητικές δομές που χρησιμοποιούνται για τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών. Ωστόσο  η Ελλάδα αποτελεί μια από τις εξαιρέσεις εξαιτίας της ανυπαρξίας ενός ολοκληρωμένου και κοινού Σχεδίου Διαχείρισης για όλες τις προστατευόμενες περιοχές και τους ΦοΔΠΠ.  
      Πιο συγκεκριμένα, κάποια κράτη-μέλη βασίζονται σε δομές αντίστοιχες με της Ελλάδας (π.χ. Ιταλία, Ισπανία, Κροατία). Άλλα προχωρούν στη νομική θεσμοθέτηση των μέτρων, που τα καθιστά νομικά δεσμευτικά και υποχρεωτικά για όλους όσοι εμπλέκονται στην εφαρμογή των διαφόρων δράσεων και δραστηριοτήτων στην περιοχή. Κάποια άλλα περιορίζονται σε τεχνικές πληροφορίες και δεδομένα τα οποία πρέπει ή μπορεί να λαμβάνονται υπόψη στο σχεδιασμό άλλων δραστηριοτήτων που αναπτύσσονται στην περιοχή.
      Στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων πάντως, το οργανωτικό σχήμα που αναλαμβάνει την εφαρμογή του διαχειριστικού σχεδίου περιλαμβάνει, με κυρίαρχο ρόλο, τις κεντρικές κρατικές δομές (υπουργεία) σε συνεργασία με αποκεντρωμένες κρατικές υπηρεσίες και δομές της τοπικής αυτοδιοίκησης.
      Στη Φιλανδία, το 80% των προστατευόμενων περιοχών Natura 2000 ανήκουν στην ιδιοκτησία του κράτους και η διαχείρισή τους γίνεται από τον οργανισμό National Heritage Service of Metsähallitus, ο οποίος εποπτεύεται από το υπουργείο Γεωργίας και Δασών και έχει ένα διττό ρόλο αφού ένα αυτοτελές τμήμα του λειτουργεί αμιγώς επιχειρηματικά (με ετήσια κέρδη άνω των 100 εκατ. € ετησίως) και ένα άλλο τμήμα του λειτουργεί παρέχοντας υπηρεσίες δημόσιας διοίκησης (οι οποίες καλύπτονται από τον κρατικό προϋπολογισμό). Η δημιουργία διαχειριστικού σχεδίου (από το National Heritage Service of Metsähallitus)  είναι υποχρεωτική μόνο για τις περιοχές που χαρακτηρίζονται ως εθνικά πάρκα και ζώνες άγριας φύσης. Για τις υπόλοιπες περιοχές τα διαχειριστικά σχέδια ενσωματώνονται στα υφιστάμενα διαχειριστικά σχέδια της κάθε περιοχής.
      Στη Δανία, εκπονείται ένα σχέδιο διαχείρισης ανά περιοχή. Τα σχέδια εκπονούνται σε κεντρικό επίπεδο από την Υπηρεσία Φύσης του Υπουργείου Περιβάλλοντος και τίθενται στη διάθεση του κοινού. Κατόπιν, οι εμπλεκόμενες τοπικές αυτοδιοικήσεις εκπονούν με βάση το σχέδιο διαχείρισης ανά περιοχή, τοπικά σχέδια διαχείρισης. Ακολουθεί δημόσια διαβούλευση και επίσημη υιοθέτηση του σχεδίου διαχείρισης από το υπουργείο. Σύμφωνα με το σχέδιο διαχείρισης προβλέπεται συγκεκριμένη κατανομή αρμοδιοτήτων, υποχρεώσεων και ευθυνών για κάθε φορέα (υπουργεία, τοπική αυτοδιοίκηση, ιδιοκτήτες γης, κ.λπ.). Η ευθύνη της εποπτείας της εφαρμογής των σχεδίων και της διασφάλισης ότι όλα τα εμπλεκόμενα μέρη συμμορφώνονται με τις επιταγές των σχεδίων, ανατίθεται στο υπουργείο και στην τοπική αυτοδιοίκηση.
      Παρόμοιο σύστημα ακολουθείται και στο ομοσπονδιακό κρατίδιο της Φλάνδρας του Βελγίου. Στην περίπτωση αυτή τα σχέδια διαχείρισης που τελικώς υιοθετούνται, εγκρίνονται από την κυβέρνηση και είναι δεσμευτικά για όλες τις αρχές, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών αρχών και των ιδιοκτητών.
      Αντίστοιχα στην Ολλανδία, τα 166 συνολικά διαχειριστικά σχέδια εκπονήθηκαν σε συνεργασία μεταξύ των 12 περιφερειών και τριών συναρμόδιων υπουργείων, τον επιτελικό δε ρόλο για την εφαρμογή κάθε σχεδίου αναλαμβάνει μια κεντρική ή περιφερειακή κυβερνητική υπηρεσία. Παράλληλα, ένα ανεξάρτητο συντονιστικό γραφείο, αναλαμβάνει θέματα συντονισμού μεταξύ των συναρμόδιων αρχών και φορέων.
      Στην Πορτογαλία, ο τρόπος διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών ενσωματώνεται σε εργαλεία χωροταξικού σχεδιασμού συμπεριλαμβανομένων εργαλείων σχεδιασμού της διαχείρισης των δασών, της γεωργίας και των ακτών. Στις περιοχές όπου η διατήρηση και προστασία εξαρτάται από τη διαχείριση των δασών και της γεωργίας, τα μέτρα διαχείρισης συμπεριλαμβάνονται στα Ολοκληρωμένα Προγράμματα Εδαφικής Παρέμβασης που εφαρμόζονται στο πλαίσιο του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης. Τα μέτρα εφαρμόζονται με τη συνεργασία του δασικού και του αγροτικού τομέα, ιδιαίτερα με τους ιδιοκτήτες γης, με σκοπό την επίτευξη του καθεστώτος διατήρησης για τα συγκεκριμένα προστατευόμενα είδη ή οικοτόπους. Αναφορικά με την παράκτια ζώνη, τα εργαλεία χωροταξικού σχεδιασμού περιλαμβάνουν τους στόχους διατήρησης και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν στη ζώνη θαλάσσιας προστασίας.
      Στη Λιθουανία, οι διατάξεις για τα διαχειριστικά σχέδια συνήθως ενσωματώνονται στα δασικά διαχειριστικά σχέδια, στα σχέδια αναδάσωσης και στα άλλα χωροταξικά σχέδια, εφόσον αυτά ετοιμάζονται μετά την έγκριση των διαχειριστικών σχεδίων για τις προστατευόμενες περιοχές του Δικτύου Natura 2000. Στην περίπτωση όμως που τα σχέδια χρήσεων γης έχουν ήδη εγκριθεί (πριν από τη σύνταξη των διαχειριστικών σχεδίων για τις προστατευόμενες περιοχές του Δικτύου Natura 2000), τότε υπάρχουν πρακτικές δυσκολίες στην ευθυγράμμισή τους με τις ανάγκες προστασίας.
      Στην Ιρλανδία, τα διαχειριστικά σχέδια ή/και οι στόχοι διατήρησης πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όταν καταρτίζονται γεωργο-περιβαλλοντικά προγράμματα σε γεωργικές εκτάσεις που βρίσκονται σε ΕΖΔ ή ΖΕΠ. Οι στόχοι διατήρησης για μια συγκεκριμένη περιοχή του δικτύου Natura 2000, πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη σε όλες τις «κατάλληλες αξιολογήσεις» (άρθρο 6.3 της σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας) των έργων και σχεδίων, συμπεριλαμβανομένων των αναπτυξιακών σχεδίων που καταρτίζουν οι τοπικές αρχές.
      Στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα τομεακά σχέδια, τα οποία καταρτίζονται από διάφορες αρμόδιες αρχές, οφείλουν να σέβονται τις απαιτήσεις για την προστασία των περιοχών Natura 2000 που βρίσκονται στο γεωγραφικό πεδίο αναφοράς τους. Σε πολλές περιπτώσεις αυτό επιτυγχάνεται μέσω της αξιολόγησης των διαχειριστικών σχεδίων στη διαδικασία σύνταξης σχεδίων χρήσεων γης ή τομεακών σχεδίων. Περαιτέρω, στην πράξη γίνεται όλο και μεγαλύτερη προσπάθεια οι απαιτήσεις προστασίας των περιοχών Natura 2000 να λαμβάνονται υπόψη όσο το δυνατόν νωρίτερα στο σχεδιασμό των έργων και σχεδίων, έτσι ώστε να αποφεύγονται μελλοντικά προβλήματα σε επόμενα στάδια. Οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων στα σχεδιαζόμενα έργα και των Στρατηγικών Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων στα σχεδιαζόμενα σχέδια και προγράμματα δίνει επίσης την ευκαιρία να αντιμετωπίζονται τα ζητήματα προστασίας που σχετίζονται με τους στόχους διατήρησης των περιοχών Natura 2000 στα αρχικά στάδια σχεδιασμού.
      Στην Ουγγαρία, μόλις καταρτιστούν τα διαχειριστικά σχέδια, οι Διευθύνσεις των Εθνικών Πάρκων και οι περιβαλλοντικές αρχές προσπαθούν να εξασφαλίσουν την ενσωμάτωση των μέτρων που προβλέπονται από τα διαχειριστικά σχέδια στα αναπτυξιακά χωροταξικά σχέδια, τα σχέδια διαχείρισης των δασών, στα σχέδια διαχείρισης υδάτων κ.λπ. Τα μέτρα που προτείνονται στα διαχειριστικά σχέδια, αν και δεν είναι υποχρεωτικά, λαμβάνονται επίσης υπόψη στην «κατάλληλη αξιολόγηση» άλλων έργων και σχεδίων και στα συμβόλαια χρήσεων κρατικής γης που τελούν υπό τη διαχείριση των Διευθύνσεων των Εθνικών Πάρκων. Μερικές από τις προτάσεις/κατευθύνσεις των σχεδίων διαχείρισης περιοχών Natura 2000 είναι υποχρεωτικές, εάν αυτές οι προτάσεις/κατευθύνσεις ρυθμίζονται από άλλη νομοθεσία που σχετίζεται με τις χρήσεις γης (π.χ. για λιβάδια και διαχείριση των δασών).
      Στη Σλοβενία, ο σχεδιασμός της διαχείρισης των περιοχών Natura 2000 γίνεται μέσω των διαδικασιών κατάρτισης των τομεακών διαχειριστικών σχεδίων (δασικών, υδάτων, αλιείας, κυνήγι κ.λπ.). Για τον λόγο αυτό, το 2007 υιοθετήθηκε το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Natura 2000 στο οποίο αναφέρεται ρητά ότι η αλιεία, η δασοκομία, η γεωργία, η διαχείριση των υδάτων και το κυνήγι πρέπει να συμμορφώνονται με τους στόχους διατήρησης, τις κατευθύνσεις και τα μέτρα προστασίας του Επιχειρησιακού Προγράμματος για τις εν λόγω προστατευόμενες περιοχές. Προβλέπεται επίσης ρητά ότι το υπουργείο Έρευνας και Εκπαίδευσης και το υπουργείο Οικονομικών πρέπει να ενσωματώνουν τα μέτρα στον οικονομικό και επιχειρησιακό τους προγραμματισμό.
      Στη Γαλλία, είναι υποχρεωτική η σύνταξη διαχειριστικού σχεδίου (DOCument d’OBjectifs, DΟCOB) για κάθε προστατευόμενη περιοχή, το οποίο προβλέπει τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης. Τόσο η σύνταξη όσο και η εφαρμογή του σχεδίου ανήκει στην αρμοδιότητα της νομαρχίας και της τοπικής επιτροπής εργασίας (COmité de PILotage, COPIL) η οποία αποτελείται από τοπικούς παράγοντες και διάφορες ομάδες συμφερόντων και συντάσσει το διαχειριστικό σχέδιο το οποίο εγκρίνεται από τη νομαρχία. Ένας εκ των δύο (τοπικοί παράγοντες και ομάδες συμφερόντων), επί τη βάσει συμβολαίου που υπογράφει με τη νομαρχία, αναλαμβάνει τη συγγραφή του διαχειριστικού σχεδίου (43% των περιπτώσεων είναι ο τοπικός δήμος, 23% Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), 22% άλλες δημόσιες αρχές, 6% το κράτος και 6% εξωτερικοί εμπειρογνώμονες). Το έργο της COPIL και της νομαρχίας υποστηρίζεται από ομάδες εργασίας ειδικούς του κεντρικού κράτους και εξωτερικούς εμπειρογνώμονες στους οποίους μπορεί να ανατίθενται συγκεκριμένες εργασίες, αναλύσεις κ.λπ. Στη συνέχεια η εφαρμογή του διαχειριστικού σχεδίου ανατίθεται σε κάποιο άλλο πρόσωπο που προέρχεται από την τοπική κοινωνία.
      Στην Τσεχία δεν είναι υποχρεωτικό να υπάρχει διαχειριστικό σχέδιο για κάθε προστατευόμενη περιοχή (είναι υποχρεωτικά μόνο για ορισμένες κατηγορίες προστατευόμενων περιοχών). Τα διαχειριστικά σχέδια, όπου συντάσσονται, είναι ευθύνη διαφορετικών κρατικών φορέων όπως της Υπηρεσίας Προστασίας της Φύσης και του Τοπίου, των τεσσάρων Εθνικών Πάρκων και των περιφερειακών αρχών που ετοιμάζουν διαχειριστικά σχέδια με τη βοήθεια ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων) και εξωτερικών μελετητών. Κατά κανόνα, δεν υπάρχει διακριτός φορέας υπεύθυνος για την εφαρμογή του διαχειριστικού σχεδίου. Όλες οι δημόσιες αρχές προστασίας της φύσης είναι υποχρεωμένες να το εφαρμόζουν.
      Στη Γερμανία η διαβούλευση των κρατικών υπηρεσιών που έχουν ως αρμοδιότητα τομείς του περιβάλλοντος (αγροτική παραγωγή, δάση, ύδατα, κ.ά.), ενδιαφερόμενες/εμπλεκόμενες ομάδες (stakeholders), μη κυβερνητικές οργανώσεις, κ.ά. πραγματοποιείται μέσω ενός συμβουλευτικού συμβουλίου.
      Τα κοινά χαρακτηριστικά από την ευρωπαϊκή εμπειρία
      Παρά την πλειάδα των προσεγγίσεων σε σχέση με τις διοικητικές δομές που έχουν επιλεγεί σε χώρες της Ευρώπης για τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών, τρία είναι τα κοινά τους χαρακτηριστικά:
      α) Οι διοικητικές δομές είναι συμβατές με τη συνολική διοικητική διάρθρωση της χώρας. Η δημιουργία δομών που δεν αντιστοιχούν στη συνολική διοικητική αρχιτεκτονική της χώρας αποφεύγονται, μιας και δημιουργούνται ζητήματα επικάλυψης αρμοδιοτήτων και μειωμένης συνέργειας.
      β) Για κάθε προστατευόμενη περιοχή υπάρχει σχέδιο διαχείρισής της, η εφαρμογή και παρακολούθηση του οποίου είναι η βασική αρμοδιότητα του εκάστοτε φορέα/δομής διαχείρισης. Για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική εφαρμογή των μέτρων διατήρησης που προκύπτουν από τα διαχειριστικά σχέδια είναι απαραίτητο να εξασφαλίζεται η αποτελεσματική ενσωμάτωσή τους στις άλλες τομεακές πολιτικές και σχέδια (π.χ. στην πολιτική για το κυνήγι, την αλιεία, τα δάση, τη διαχείριση των υδάτων, τη γεωργία, τον χωροταξικό σχεδιασμό κ.λπ.). Αυτό πρακτικά μπορεί να γίνει με την υποχρεωτική επιβολή των μέτρων μέσω νομικά δεσμευτικών εργαλείων (θέσπιση μέσω νομοθετικής ή κανονιστικής διαδικασίας). Μπορεί όμως εξίσου να επιτευχθεί χρησιμοποιώντας διαδικασίες που εξασφαλίζουν καλό συντονισμό των σχετικών εμπλεκομένων τομεακών πολιτικών που επηρεάζονται από τις ανάγκες διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών.
      γ) Η αποτελεσματική διαμόρφωση και εφαρμογή των σχεδίων διαχείρισης απαιτεί συνεχή και αποτελεσματική κοινωνική διαβούλευση. Η κοινωνική διαβούλευση αποτελεί δομικό τμήμα της χρηστής διακυβέρνησης (good governance). Η χρηστή διακυβέρνηση επιτυγχάνεται με τη διαφάνεια, τη συµµετοχή, τη λογοδοσία, την αποτελεσματικότητα και τη συνοχή. Βέλτιστες πρακτικές στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. εξασφαλίζουν την ενεργή συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων/εμπλεκόμενων ομάδων (stakeholders) στη διαμόρφωση και κυρίως στην εφαρμογή των διαχειριστικών σχεδίων. Κάποια κράτη-μέλη βασίζονται σε (μόνιμες) επιτροπές συντονισμού (steering groups or committees) για τη διαμόρφωση των διαχειριστικών σχεδίων (π.χ. Γαλλία, Αυστρία, Βέλγιο Λουξεμβούργο, Λετονία κ.ά.). Οι επιτροπές αυτές συνήθως περιλαμβάνουν τις τοπικές αρχές και τους εκπροσώπους των τοπικών ιδιοκτητών, χρηστών και δραστηριοποιούμενων στις προστατευόμενες περιοχές. Επιπλέον, στις επιτροπές αυτές μπορούν να συμμετέχουν εκπρόσωποι επαγγελματικών ομάδων, φορείς που δραστηριοποιούνται στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, στη γεωργία, στη δασοκομία, στο κυνήγι, στην αλιεία, στον αθλητισμό και στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
      Η ανάγκη για αποτελεσματική διοίκηση των περιοχών natura
      Η μελέτη της διαΝΕΟσις, στο κεφάλαιο για τις καλές ευρωπαϊκές πρακτικές που συνδυάζουν αποτελεσματικά την προστασία και αναζωογόνηση των προστατευόμενων περιοχών με την οικονομική ανάπτυξη (ρεπορτάζ για το οποίο ακολουθεί), καταλήγει ότι «σε όλα τα παραπάνω παραδείγματα ο φορέας διοίκησης των προστατευόμενων περιοχών ήταν γνωστός με διακριτές αρμοδιότητες, ώστε να μπορεί να σχεδιάσει και να υλοποιήσει συγκεκριμένες δράσεις. Η απουσία λοιπόν σταθερού διοικητικού σχήματος για το σύνολο των περιοχών Natura 2000 της Ελλάδας μπορεί να θεωρηθεί ως η βασική τροχοπέδη σε οποιαδήποτε αναπτυξιακή δραστηριότητα».
      Λύνεται άραγε αυτό το κυρίαρχο πρόβλημα με την πρόταση της κυβέρνησης για τγη δημιουργία ενός κεντρικού φορέα διοίκησης με τοπικές αντένες; Μένει να αποδειχθεί. Πάντως το προηγούμενο μοντέλο των δεκάδων φορέων χωρίς ουσιαστικές και ξεκάθαρες αρμοδιότητες σίγουρα απέτυχε. Όμως η μελέτη της διαΝΕΟσις κατέληγε, το 2017, ενόψει της τότε αλλαγής του θεσμικού πλαισίου από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, κατέληγε σε ένα διαφορετικό πλαίσιο.
      Συγκεκριμένα, με λίγα λόγια οι μελετητές της επιχτημονικής ομάδας κατέληγαν σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης και προστασίας των περιοχών αυτών και μεταξύ άλλων, πρότειναν:
      Τη δημιουργία 13 ΦοΔΠΠ στα αντίστοιχα γεωγραφικά όρια των περιφερειών της χώρας. Κάθε ΦοΔΠΠ να αναλαμβάνει την ευθύνη για το σύνολο των προστατευόμενων περιοχών στην περιφέρειά του. Οι ΦοΔΠΠ να διοικούνται από 11μελή διοικητικά συμβούλια που περιλαμβάνουν εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης, περιβαλλοντικών οργανώσεων, του κεντρικού κράτους και αρμόδιους επιστήμονες. Εκτός από τον Πρόεδρο του Δ.Σ., κάθε ΦοΔΠΠ να έχει και διευθύνοντα σύμβουλο. Το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας να συντάξει κοινό, λεπτομερή εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας των ΦοΔΠΠ που να καλύπτει όλες τις διοικητικές δραστηριότητες όλων των φορέων. Η υπάρχουσα Επιτροπή «Φύση 2000» να ενεργεί ως Εθνική Επιτροπή Προστατευόμενων Περιοχών. Αφαίρεση των κατασκευαστικών και ελεγκτικών αρμοδιοτήτων από τους ΦοΔΠΠ. Οι ΦοΔΠΠ να αναζητήσουν νέες πηγές χρηματοδότησης από εμπορική δραστηριότητα, χορηγίες, ανεκμετάλλευτα ευρώ.
      Περισσότερα...

      1096 • 1

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.