Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1490 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      GTnews

      Εντυπωσιακά αποτελέσματα προκύπτουν από την ανάλυση των καμένων εκτάσεων από τις δασικές πυρκαγιές των τελευταίων επτά ετών (2017-σήμερα) στην Περιφέρεια Αττικής. Από το 2017 μέχρι και το τέλος Ιουλίου 2023, 11 μεγάλες πυρκαγιές έχουν κάψει περισσότερα από 550.000 στρέμματα σύμφωνα με τις αναφορές από την Υπηρεσία Ταχείας Χαρτογράφησης Copernicus και το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS). Η περίμετρος των καμένων εκτάσεων δίνεται στο χάρτη που ακολουθεί.

      Εικόνα 1. Περίμετρος των καμένων εκτάσεων στην Περιφέρεια Αττικής από το 2017 ως σήμερα. Με κόκκινο σημειώνονται οι εκτάσεις που έχουν καεί το 2023 (ως τις 31/7) και με κίτρινα και πορτοκαλί χρώματα οι εκτάσεις που κάηκαν τα προηγούμενα 7 έτη. Με γκρί χρώμα σημειώνεται η ευρύτερη περιοχή του λεκανοπεδίου Αττικής.
      Ο παρακάτω πίνακας παραθέτει τον αριθμό των καμένων στρεμμάτων ανά έτος από το 2017.

      Πίνακας 1. Συνολικές καμένες εκτάσεις κατά τα έτη 2017-2023 στην περιοχή της Αττικής.
      Η συνολική επιφάνεια της Περιφέρειας Αττικής (χωρίς την περιοχή της Τροιζηνίας, των νησιών και του Λεκανοπεδίου) είναι 2.500.000 στρέμματα, οπότε τα τελευταία 7 έτη το 23% της συνολικής επιφάνειας έχει καεί από δασικές πυρκαγιές.
      Τα παραπάνω ανησυχητικά στοιχεία για την Αττική υπογραμμίζουν την ανάγκη συνολικού επαναπροσδιορισμού της στρατηγικής διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας. Ειδικότερα, η διαχείριση των δασικών πυρκαγιών  απαιτεί μία ολοκληρωμένη προσέγγιση που θα ενσωματώνει γνώση αιχμής από διαφορετικές επιστήμες, μεταξύ αυτών και η πυρομετεωρολογία. Είναι χαρακτηριστικό πως η εκδήλωση ακραίων δασικών πυρκαγιών περιλαμβάνει τη σύζευξη, την αλληλεπίδραση φωτιάς και ατμόσφαιρας, οπότε είναι αδύνατο να χαραχθεί οποιαδήποτε στρατηγική διαχείρισης δίχως την ενεργό συνεισφορά της μετεωρολογικής γνώσης. Επιπροσθέτως, οι πυρομετεωρολογικές συνθήκες καθορίζουν εάν και πότε τα δασικά καύσιμα θα καταστούν εύφλεκτα, επηρεάζοντας επίσης τα χαρακτηριστικά της εξάπλωσης και της συμπεριφοράς της φωτιάς. Παρατηρησιακά δίκτυα όπως το δίκτυο αυτόματων μετεωρολογικών σταθμών της μονάδας ΜΕΤΕΟ/Ε.Α.Α μπορούν να συνεισφέρουν σημαντικά στην κατεύθυνση μιας ολοκληρωμένης, επιστημονικά τεκμηριωμένης στρατηγικής διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας.
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Η διεθνής ευρωπαϊκή εμπειρία στη διαχείριση των περιοχών Natura 2000 μπορεί να συμβάλει για να λυθούν τα προβλήματα της Ελλάδας. Η μελέτη της διαΝΕΟσις που θα ήταν χρήσιμη στο δημόσιο διάλογο για το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ που είναι στη Βουλή.
      Την ώρα που στη Βουλή συζητείται το περιβαλλοντικό πολυνομοσχέδιο, μέρος του οποίου αφορά το σύστημα διοίκησης των προστατευόμενων περιοχών, απουσιάζει από το διάλογο μια σχετικά πρόσφατη και αναλυτική μελέτη της ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ ακριβώς για αυτό το θέμα.
      Η μελέτη εκείνη, του 2017, είναι χρήσιμη και σήμερα, διότι παρέχει με εύληπτο τρόπο πολλά από όσα θα έπρεπε να συζητούνται στη Βουλή και στην κοινωνία ενόψει του νομοσχεδίου.
      Αλλά δυστυχώς, τόσο το πολιτικό σύστημα όσο και οι ασχολούμενες με το θέμα ΜΚΟ, δείχνουν έναν περίεργο αυτισμό, προβάλλοντας ο καθένας μόνον όσα τον απασχολούν αυτή τη στιγμή, χωρίς να θέτει τα ευρύτερα ζητήματα (όπως αναδείξαμε και σε ειδικό θέμα για τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ) και μόνο από την πλευρά του μέγιστου οφέλους του καθενός με βάση το κοινό του. Πρακτική που είναι αναμενόμενη για τα πολιτικά κόμματα αλλά που ελπίζαμε ότι δεν θα χαρακτηρίσει τον κοινοβουλευτικό διάλογο και σίγουρα όχι τους φορείς που ασχολούνται με την προστασία του περιβάλλοντος. Δυστυχώς διαψευστήκαμε.
      Προκειμένου λοιπόν να μην αποκρύβονται από τη δημόσια συζήτηση αυτά τα θέματα, το economix.gr εντρύφησε στη μελέτη και φέρνει στη δημοσιότητα και πάλι ορισμένα από τα στοιχεία που περιλαμβάνει που δεν έχουν τύχει ευρείας δημοσιότητας. Αλλά μπορούν να βοηθήσουν πολύ τους πολίτες και τους αναγνώστες μας να καταλάβουν τί κρύβεται πίσω από τις τοποθετήσεις όσων μιλούν για το ζήτημα των περιοχών natura 2000 και το πως γίνεται η διαχείριση και διακυβέρνησή τους. Διότι, εν τέλει, τίποτε δεν είναι ουδέτερο…
      Καθώς στόχος της έρευνας της ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ ήταν να προταθεί ένα μοντέλο που να λύνει τα πολύχρονα προβλήματα διοίκησης και βιωσιμότητας στις εκτάσεις των περιοχών natura, οι ερευνητές προσπάθησαν να καταγράψουν την εμπειρία από άλλες χώρες και να τη συγκρίνουν με τη κατάσταση στη χώρα μας. Τα στοιχεία που παρουσιάζονται έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω της συζήτησης που γίνεται στη Βουλή για ένα νομοσχέδιο που αλλάζει ακριβώς τη διαχείριση, διοίκηση και διακυβέρνηση των περιοχών αυτών, καθώς δίνουν το πλαίσιο των πολιτικών που ακολουθούνται από κάποιες χώρες στην Ευρώπη.
      Το μοντέλο διακυβέρνησης και διοίκησης προστατευόμενων περιοχών
      Καταρχήν η μελέτη (την οποία μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη εδώ), ερευνώντας τη σχετική διεθνή βιβλιογραφία και δημοσιευμένες επιστημονικές μελέτες (τις οποίες μπορείτε να βρείτε ανατρέχοντας στη βιβλιογραφία της μελέτης), αναλύει ότι παγκοσμίως αναγνωρίζονται τέσσερις βασικοί τύποι διακυβέρνησης των προστατευόμενων περιοχών. Στους δύο πρώτους τύπους, Α και Β, τις προστατευόμενες περιοχές τις οριοθετούν και τις διαχειρίζονται υπηρεσίες του κράτους, συνήθως σε συνεργασία με άλλους φορείς. Οι δύο επόμενοι τύποι, Γ και Δ, συνήθως αναφέρονται ως «εθελοντικές προστατευόμενες περιοχές» (voluntary protected areas) και εν δυνάμει μπορούν να λειτουργούν ανεξάρτητα από την κυβερνητική αναγνώριση και υποστήριξη.
      Πίνακας 6. Οι βασικοί τύποι διακυβέρνησης προστατευόμενων περιοχών
      Τύπος Διακυβέρνησης Χαρακτηριστικά τύπου διακυβέρνησης Τύπος Α Διακυβέρνηση από κρατικές υπηρεσίες και φορείς
      Υπουργεία ή κυβερνητικές υπηρεσίες Περιφερειακές κρατικές υπηρεσίες Κατ’ εξουσιοδότηση της κυβέρνησης διαχείριση (π.χ. σε δήμο ή ΜΚΟ) Τύπος Β Κοινή Διακυβέρνηση
      Διακρατική συνεργασία (συμφωνίες μεταξύ κρατών) Συνεργατική διακυβέρνηση (κρατικές υπηρεσίες, ερευνητικά ινστιτούτα, ΜΚΟ, εκπρόσωποι τοπικών κοινωνιών κ.α.) Τύπος Γ Ιδιωτική Διακυβέρνηση
      Οι προστατευόμενες περιοχές καθορίζονται και διοικούνται από: Ιδιοκτήτες γης Μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς (π.χ. εκπαιδευτικά ιδρύματα, ΜΚΟ) Κερδοσκοπικούς οργανισμούς (π.χ. συνεταιρισμούς) Τύπος Δ Διακυβέρνηση από ιθαγενείς πληθυσμούς και τοπικές κοινωνίες
      Προσδιορισμός και διαχείριση προστατευόμενων περιοχών από ιθαγενείς πληθυσμούς Προσδιορισμός και διαχείριση προστατευόμενων περιοχών από τις τοπικές κοινωνίες.  
      Σε παγκόσμιο επίπεδο και κυρίως στην Ευρώπη κυριαρχούν οι δύο πρώτοι τύποι διακυβέρνησης των προστατευόμενων περιοχών. Οι δύο τελευταίοι εφαρμόζονται κατά κανόνα σε μικρές κλίμακες χώρου. Ιδιαίτερα το μοντέλο της Κοινής Διακυβέρνησης είναι ευρέως εφαρμοσμένο από πολλές χώρες. Όλο και περισσότερες χώρες, «πειραματίζονται» με το συγκεκριμένο μοντέλο υιοθετώντας ειδικούς νόμους, πολιτικές και διαχειριστικά μέτρα για την αύξηση της αποτελεσματικότητας του. Στο πλαίσιο της κοινής διακυβέρνησης, θεσμικοί φορείς του κράτους μοιράζονται την αυθεντία και τις ευθύνες με άλλους, μη κρατικούς, παράγοντες. Η κοινή διακυβέρνηση δεν είναι μοναδική στην περίπτωση των προστατευόμενων περιοχών αλλά εμφανίζεται και σε άλλους τομείς. Για μεγάλο διάστημα η διακυβέρνηση (governance) και η διαχείριση (management) δεν αντιμετωπιζόταν ως διακριτές έννοιες, γι’ αυτό και συχνά η κοινή διακυβέρνηση αναφέρεται ως συνδιαχείριση, συνεργατική διαχείριση, κοινή διαχείριση, κ.ά. Η συνεργατική διακυβέρνηση είναι μια μορφή κοινής διακυβέρνησης, στην οποία η αυθεντία και η ευθύνη της λήψη των αποφάσεων ανήκουν σε ένα (κρατικό) φορέα, αλλά απαιτείται, είτε μέσω νόμων είτε μέσω πολιτικών, να ενημερώνει και να συμβουλεύεται τις ενδιαφερόμενες-εμπλεκόμενες ομάδες (stakeholders), κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού ή και εφαρμογής των δράσεων. Για παράδειγμα, η συμμετοχή μπορεί να εξασφαλιστεί μέσω της απόδοσης σε αντιπροσωπευτικές ομάδες εργασίας της ευθύνης ανάπτυξης τεχνικών προτάσεων για τη ρύθμιση των προστατευόμενων περιοχών, που υποβάλλεται στον αρμόδιο φορέα για αξιολόγηση και έγκριση. Σε αυτή την περίπτωση, το συμβουλευτικό σώμα που αναπτύσσει την τεχνική πρόταση, έχει σημαντική επίδραση στις αποφάσεις που λαμβάνονται.
      Στην πλήρη διάσταση της κοινής διακυβέρνησης, οι εκπρόσωποι διαφορετικών φορέων, ομάδων συμφερόντων και ομάδων πολιτών, συμμετέχουν σε σώμα διακυβέρνησης, το οποίο κατέχει την αυθεντία και τη δυνατότητα να παίρνει αποφάσεις. Σε αυτή την περίπτωση τα μέλη που συμμετέχουν είναι κρίσιμο να χαρακτηρίζονται από αξιοπιστία, επικοινωνώντας συχνά και αποτελεσματικά με τους φορείς και τις ομάδες που εκπροσωπούν.
      Έτσι λοιπόν προκύπτει ότι η κοινή διακυβέρνηση συνήθως συμπεριλαμβάνει ένα ή περισσότερα σώματα αποφάσεων και σημαντικό αριθμό συμμετεχόντων. Τα σώματα αυτά μπορούν να λαμβάνουν αποφάσεις, να λειτουργούν συμβουλευτικά ή να έχουν εκτελεστικό χαρακτήρα. Οι κανόνες λειτουργίας και ο ρόλος κάθε μέλους θα πρέπει να είναι ξεκάθαρα ορισμένοι, παρ’ όλο που στην πορεία του χρόνου δύναται να μεταβάλλονται. Με δεδομένο ότι οι περισσότερες καθορισμένες προστατευόμενες περιοχές έχουν προσδιοριστεί από κυβερνήσεις, η διακυβέρνηση των περιοχών αυτών αναπόφευκτα εμπεριέχει εκπροσώπους της κυβέρνησης.
      Εν κατακλείδι, αναφέρει η μελέτη της διαΝΕΟσις, η πραγματική κοινή διακυβέρνηση έχει τρία βασικά συστατικά στοιχεία, α) μια διαδικασία διαβούλευσης, β) μια συμφωνία συνδιαχείρισης (π.χ. μια συμφωνία που περιγράφει τον ρόλο, τις αρμοδιότητες και την συνεισφορά κάθε μέρους και γ) ένα πολυσυμμετοχικό όργανο διακυβέρνησης.
      Μετά τη θεωρητική τεκμηρίωση για τον τρόπο διακυβέρνησης (governance) και διαχείρισης (management) των προστευόμενων περιοχών παγκοσμίων, η ερευνητική ομάδα της διαΝΕΟσις προχωρά σε πιο συγκεκριμένη ανάλυση με παραδείγματα από τον ευρωπαϊκό χώρο.
      Τα παραδείγματα από την Ευρώπη 
      Μεταξύ των κρατών-μελών της Ε.Ε. υπάρχει μεγάλη ποικιλία αναφορικά με τις διοικητικές δομές που χρησιμοποιούνται για τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών. Ωστόσο  η Ελλάδα αποτελεί μια από τις εξαιρέσεις εξαιτίας της ανυπαρξίας ενός ολοκληρωμένου και κοινού Σχεδίου Διαχείρισης για όλες τις προστατευόμενες περιοχές και τους ΦοΔΠΠ.  
      Πιο συγκεκριμένα, κάποια κράτη-μέλη βασίζονται σε δομές αντίστοιχες με της Ελλάδας (π.χ. Ιταλία, Ισπανία, Κροατία). Άλλα προχωρούν στη νομική θεσμοθέτηση των μέτρων, που τα καθιστά νομικά δεσμευτικά και υποχρεωτικά για όλους όσοι εμπλέκονται στην εφαρμογή των διαφόρων δράσεων και δραστηριοτήτων στην περιοχή. Κάποια άλλα περιορίζονται σε τεχνικές πληροφορίες και δεδομένα τα οποία πρέπει ή μπορεί να λαμβάνονται υπόψη στο σχεδιασμό άλλων δραστηριοτήτων που αναπτύσσονται στην περιοχή.
      Στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων πάντως, το οργανωτικό σχήμα που αναλαμβάνει την εφαρμογή του διαχειριστικού σχεδίου περιλαμβάνει, με κυρίαρχο ρόλο, τις κεντρικές κρατικές δομές (υπουργεία) σε συνεργασία με αποκεντρωμένες κρατικές υπηρεσίες και δομές της τοπικής αυτοδιοίκησης.
      Στη Φιλανδία, το 80% των προστατευόμενων περιοχών Natura 2000 ανήκουν στην ιδιοκτησία του κράτους και η διαχείρισή τους γίνεται από τον οργανισμό National Heritage Service of Metsähallitus, ο οποίος εποπτεύεται από το υπουργείο Γεωργίας και Δασών και έχει ένα διττό ρόλο αφού ένα αυτοτελές τμήμα του λειτουργεί αμιγώς επιχειρηματικά (με ετήσια κέρδη άνω των 100 εκατ. € ετησίως) και ένα άλλο τμήμα του λειτουργεί παρέχοντας υπηρεσίες δημόσιας διοίκησης (οι οποίες καλύπτονται από τον κρατικό προϋπολογισμό). Η δημιουργία διαχειριστικού σχεδίου (από το National Heritage Service of Metsähallitus)  είναι υποχρεωτική μόνο για τις περιοχές που χαρακτηρίζονται ως εθνικά πάρκα και ζώνες άγριας φύσης. Για τις υπόλοιπες περιοχές τα διαχειριστικά σχέδια ενσωματώνονται στα υφιστάμενα διαχειριστικά σχέδια της κάθε περιοχής.
      Στη Δανία, εκπονείται ένα σχέδιο διαχείρισης ανά περιοχή. Τα σχέδια εκπονούνται σε κεντρικό επίπεδο από την Υπηρεσία Φύσης του Υπουργείου Περιβάλλοντος και τίθενται στη διάθεση του κοινού. Κατόπιν, οι εμπλεκόμενες τοπικές αυτοδιοικήσεις εκπονούν με βάση το σχέδιο διαχείρισης ανά περιοχή, τοπικά σχέδια διαχείρισης. Ακολουθεί δημόσια διαβούλευση και επίσημη υιοθέτηση του σχεδίου διαχείρισης από το υπουργείο. Σύμφωνα με το σχέδιο διαχείρισης προβλέπεται συγκεκριμένη κατανομή αρμοδιοτήτων, υποχρεώσεων και ευθυνών για κάθε φορέα (υπουργεία, τοπική αυτοδιοίκηση, ιδιοκτήτες γης, κ.λπ.). Η ευθύνη της εποπτείας της εφαρμογής των σχεδίων και της διασφάλισης ότι όλα τα εμπλεκόμενα μέρη συμμορφώνονται με τις επιταγές των σχεδίων, ανατίθεται στο υπουργείο και στην τοπική αυτοδιοίκηση.
      Παρόμοιο σύστημα ακολουθείται και στο ομοσπονδιακό κρατίδιο της Φλάνδρας του Βελγίου. Στην περίπτωση αυτή τα σχέδια διαχείρισης που τελικώς υιοθετούνται, εγκρίνονται από την κυβέρνηση και είναι δεσμευτικά για όλες τις αρχές, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών αρχών και των ιδιοκτητών.
      Αντίστοιχα στην Ολλανδία, τα 166 συνολικά διαχειριστικά σχέδια εκπονήθηκαν σε συνεργασία μεταξύ των 12 περιφερειών και τριών συναρμόδιων υπουργείων, τον επιτελικό δε ρόλο για την εφαρμογή κάθε σχεδίου αναλαμβάνει μια κεντρική ή περιφερειακή κυβερνητική υπηρεσία. Παράλληλα, ένα ανεξάρτητο συντονιστικό γραφείο, αναλαμβάνει θέματα συντονισμού μεταξύ των συναρμόδιων αρχών και φορέων.
      Στην Πορτογαλία, ο τρόπος διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών ενσωματώνεται σε εργαλεία χωροταξικού σχεδιασμού συμπεριλαμβανομένων εργαλείων σχεδιασμού της διαχείρισης των δασών, της γεωργίας και των ακτών. Στις περιοχές όπου η διατήρηση και προστασία εξαρτάται από τη διαχείριση των δασών και της γεωργίας, τα μέτρα διαχείρισης συμπεριλαμβάνονται στα Ολοκληρωμένα Προγράμματα Εδαφικής Παρέμβασης που εφαρμόζονται στο πλαίσιο του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης. Τα μέτρα εφαρμόζονται με τη συνεργασία του δασικού και του αγροτικού τομέα, ιδιαίτερα με τους ιδιοκτήτες γης, με σκοπό την επίτευξη του καθεστώτος διατήρησης για τα συγκεκριμένα προστατευόμενα είδη ή οικοτόπους. Αναφορικά με την παράκτια ζώνη, τα εργαλεία χωροταξικού σχεδιασμού περιλαμβάνουν τους στόχους διατήρησης και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν στη ζώνη θαλάσσιας προστασίας.
      Στη Λιθουανία, οι διατάξεις για τα διαχειριστικά σχέδια συνήθως ενσωματώνονται στα δασικά διαχειριστικά σχέδια, στα σχέδια αναδάσωσης και στα άλλα χωροταξικά σχέδια, εφόσον αυτά ετοιμάζονται μετά την έγκριση των διαχειριστικών σχεδίων για τις προστατευόμενες περιοχές του Δικτύου Natura 2000. Στην περίπτωση όμως που τα σχέδια χρήσεων γης έχουν ήδη εγκριθεί (πριν από τη σύνταξη των διαχειριστικών σχεδίων για τις προστατευόμενες περιοχές του Δικτύου Natura 2000), τότε υπάρχουν πρακτικές δυσκολίες στην ευθυγράμμισή τους με τις ανάγκες προστασίας.
      Στην Ιρλανδία, τα διαχειριστικά σχέδια ή/και οι στόχοι διατήρησης πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όταν καταρτίζονται γεωργο-περιβαλλοντικά προγράμματα σε γεωργικές εκτάσεις που βρίσκονται σε ΕΖΔ ή ΖΕΠ. Οι στόχοι διατήρησης για μια συγκεκριμένη περιοχή του δικτύου Natura 2000, πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη σε όλες τις «κατάλληλες αξιολογήσεις» (άρθρο 6.3 της σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας) των έργων και σχεδίων, συμπεριλαμβανομένων των αναπτυξιακών σχεδίων που καταρτίζουν οι τοπικές αρχές.
      Στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα τομεακά σχέδια, τα οποία καταρτίζονται από διάφορες αρμόδιες αρχές, οφείλουν να σέβονται τις απαιτήσεις για την προστασία των περιοχών Natura 2000 που βρίσκονται στο γεωγραφικό πεδίο αναφοράς τους. Σε πολλές περιπτώσεις αυτό επιτυγχάνεται μέσω της αξιολόγησης των διαχειριστικών σχεδίων στη διαδικασία σύνταξης σχεδίων χρήσεων γης ή τομεακών σχεδίων. Περαιτέρω, στην πράξη γίνεται όλο και μεγαλύτερη προσπάθεια οι απαιτήσεις προστασίας των περιοχών Natura 2000 να λαμβάνονται υπόψη όσο το δυνατόν νωρίτερα στο σχεδιασμό των έργων και σχεδίων, έτσι ώστε να αποφεύγονται μελλοντικά προβλήματα σε επόμενα στάδια. Οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων στα σχεδιαζόμενα έργα και των Στρατηγικών Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων στα σχεδιαζόμενα σχέδια και προγράμματα δίνει επίσης την ευκαιρία να αντιμετωπίζονται τα ζητήματα προστασίας που σχετίζονται με τους στόχους διατήρησης των περιοχών Natura 2000 στα αρχικά στάδια σχεδιασμού.
      Στην Ουγγαρία, μόλις καταρτιστούν τα διαχειριστικά σχέδια, οι Διευθύνσεις των Εθνικών Πάρκων και οι περιβαλλοντικές αρχές προσπαθούν να εξασφαλίσουν την ενσωμάτωση των μέτρων που προβλέπονται από τα διαχειριστικά σχέδια στα αναπτυξιακά χωροταξικά σχέδια, τα σχέδια διαχείρισης των δασών, στα σχέδια διαχείρισης υδάτων κ.λπ. Τα μέτρα που προτείνονται στα διαχειριστικά σχέδια, αν και δεν είναι υποχρεωτικά, λαμβάνονται επίσης υπόψη στην «κατάλληλη αξιολόγηση» άλλων έργων και σχεδίων και στα συμβόλαια χρήσεων κρατικής γης που τελούν υπό τη διαχείριση των Διευθύνσεων των Εθνικών Πάρκων. Μερικές από τις προτάσεις/κατευθύνσεις των σχεδίων διαχείρισης περιοχών Natura 2000 είναι υποχρεωτικές, εάν αυτές οι προτάσεις/κατευθύνσεις ρυθμίζονται από άλλη νομοθεσία που σχετίζεται με τις χρήσεις γης (π.χ. για λιβάδια και διαχείριση των δασών).
      Στη Σλοβενία, ο σχεδιασμός της διαχείρισης των περιοχών Natura 2000 γίνεται μέσω των διαδικασιών κατάρτισης των τομεακών διαχειριστικών σχεδίων (δασικών, υδάτων, αλιείας, κυνήγι κ.λπ.). Για τον λόγο αυτό, το 2007 υιοθετήθηκε το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Natura 2000 στο οποίο αναφέρεται ρητά ότι η αλιεία, η δασοκομία, η γεωργία, η διαχείριση των υδάτων και το κυνήγι πρέπει να συμμορφώνονται με τους στόχους διατήρησης, τις κατευθύνσεις και τα μέτρα προστασίας του Επιχειρησιακού Προγράμματος για τις εν λόγω προστατευόμενες περιοχές. Προβλέπεται επίσης ρητά ότι το υπουργείο Έρευνας και Εκπαίδευσης και το υπουργείο Οικονομικών πρέπει να ενσωματώνουν τα μέτρα στον οικονομικό και επιχειρησιακό τους προγραμματισμό.
      Στη Γαλλία, είναι υποχρεωτική η σύνταξη διαχειριστικού σχεδίου (DOCument d’OBjectifs, DΟCOB) για κάθε προστατευόμενη περιοχή, το οποίο προβλέπει τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης. Τόσο η σύνταξη όσο και η εφαρμογή του σχεδίου ανήκει στην αρμοδιότητα της νομαρχίας και της τοπικής επιτροπής εργασίας (COmité de PILotage, COPIL) η οποία αποτελείται από τοπικούς παράγοντες και διάφορες ομάδες συμφερόντων και συντάσσει το διαχειριστικό σχέδιο το οποίο εγκρίνεται από τη νομαρχία. Ένας εκ των δύο (τοπικοί παράγοντες και ομάδες συμφερόντων), επί τη βάσει συμβολαίου που υπογράφει με τη νομαρχία, αναλαμβάνει τη συγγραφή του διαχειριστικού σχεδίου (43% των περιπτώσεων είναι ο τοπικός δήμος, 23% Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), 22% άλλες δημόσιες αρχές, 6% το κράτος και 6% εξωτερικοί εμπειρογνώμονες). Το έργο της COPIL και της νομαρχίας υποστηρίζεται από ομάδες εργασίας ειδικούς του κεντρικού κράτους και εξωτερικούς εμπειρογνώμονες στους οποίους μπορεί να ανατίθενται συγκεκριμένες εργασίες, αναλύσεις κ.λπ. Στη συνέχεια η εφαρμογή του διαχειριστικού σχεδίου ανατίθεται σε κάποιο άλλο πρόσωπο που προέρχεται από την τοπική κοινωνία.
      Στην Τσεχία δεν είναι υποχρεωτικό να υπάρχει διαχειριστικό σχέδιο για κάθε προστατευόμενη περιοχή (είναι υποχρεωτικά μόνο για ορισμένες κατηγορίες προστατευόμενων περιοχών). Τα διαχειριστικά σχέδια, όπου συντάσσονται, είναι ευθύνη διαφορετικών κρατικών φορέων όπως της Υπηρεσίας Προστασίας της Φύσης και του Τοπίου, των τεσσάρων Εθνικών Πάρκων και των περιφερειακών αρχών που ετοιμάζουν διαχειριστικά σχέδια με τη βοήθεια ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων) και εξωτερικών μελετητών. Κατά κανόνα, δεν υπάρχει διακριτός φορέας υπεύθυνος για την εφαρμογή του διαχειριστικού σχεδίου. Όλες οι δημόσιες αρχές προστασίας της φύσης είναι υποχρεωμένες να το εφαρμόζουν.
      Στη Γερμανία η διαβούλευση των κρατικών υπηρεσιών που έχουν ως αρμοδιότητα τομείς του περιβάλλοντος (αγροτική παραγωγή, δάση, ύδατα, κ.ά.), ενδιαφερόμενες/εμπλεκόμενες ομάδες (stakeholders), μη κυβερνητικές οργανώσεις, κ.ά. πραγματοποιείται μέσω ενός συμβουλευτικού συμβουλίου.
      Τα κοινά χαρακτηριστικά από την ευρωπαϊκή εμπειρία
      Παρά την πλειάδα των προσεγγίσεων σε σχέση με τις διοικητικές δομές που έχουν επιλεγεί σε χώρες της Ευρώπης για τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών, τρία είναι τα κοινά τους χαρακτηριστικά:
      α) Οι διοικητικές δομές είναι συμβατές με τη συνολική διοικητική διάρθρωση της χώρας. Η δημιουργία δομών που δεν αντιστοιχούν στη συνολική διοικητική αρχιτεκτονική της χώρας αποφεύγονται, μιας και δημιουργούνται ζητήματα επικάλυψης αρμοδιοτήτων και μειωμένης συνέργειας.
      β) Για κάθε προστατευόμενη περιοχή υπάρχει σχέδιο διαχείρισής της, η εφαρμογή και παρακολούθηση του οποίου είναι η βασική αρμοδιότητα του εκάστοτε φορέα/δομής διαχείρισης. Για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική εφαρμογή των μέτρων διατήρησης που προκύπτουν από τα διαχειριστικά σχέδια είναι απαραίτητο να εξασφαλίζεται η αποτελεσματική ενσωμάτωσή τους στις άλλες τομεακές πολιτικές και σχέδια (π.χ. στην πολιτική για το κυνήγι, την αλιεία, τα δάση, τη διαχείριση των υδάτων, τη γεωργία, τον χωροταξικό σχεδιασμό κ.λπ.). Αυτό πρακτικά μπορεί να γίνει με την υποχρεωτική επιβολή των μέτρων μέσω νομικά δεσμευτικών εργαλείων (θέσπιση μέσω νομοθετικής ή κανονιστικής διαδικασίας). Μπορεί όμως εξίσου να επιτευχθεί χρησιμοποιώντας διαδικασίες που εξασφαλίζουν καλό συντονισμό των σχετικών εμπλεκομένων τομεακών πολιτικών που επηρεάζονται από τις ανάγκες διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών.
      γ) Η αποτελεσματική διαμόρφωση και εφαρμογή των σχεδίων διαχείρισης απαιτεί συνεχή και αποτελεσματική κοινωνική διαβούλευση. Η κοινωνική διαβούλευση αποτελεί δομικό τμήμα της χρηστής διακυβέρνησης (good governance). Η χρηστή διακυβέρνηση επιτυγχάνεται με τη διαφάνεια, τη συµµετοχή, τη λογοδοσία, την αποτελεσματικότητα και τη συνοχή. Βέλτιστες πρακτικές στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. εξασφαλίζουν την ενεργή συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων/εμπλεκόμενων ομάδων (stakeholders) στη διαμόρφωση και κυρίως στην εφαρμογή των διαχειριστικών σχεδίων. Κάποια κράτη-μέλη βασίζονται σε (μόνιμες) επιτροπές συντονισμού (steering groups or committees) για τη διαμόρφωση των διαχειριστικών σχεδίων (π.χ. Γαλλία, Αυστρία, Βέλγιο Λουξεμβούργο, Λετονία κ.ά.). Οι επιτροπές αυτές συνήθως περιλαμβάνουν τις τοπικές αρχές και τους εκπροσώπους των τοπικών ιδιοκτητών, χρηστών και δραστηριοποιούμενων στις προστατευόμενες περιοχές. Επιπλέον, στις επιτροπές αυτές μπορούν να συμμετέχουν εκπρόσωποι επαγγελματικών ομάδων, φορείς που δραστηριοποιούνται στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, στη γεωργία, στη δασοκομία, στο κυνήγι, στην αλιεία, στον αθλητισμό και στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
      Η ανάγκη για αποτελεσματική διοίκηση των περιοχών natura
      Η μελέτη της διαΝΕΟσις, στο κεφάλαιο για τις καλές ευρωπαϊκές πρακτικές που συνδυάζουν αποτελεσματικά την προστασία και αναζωογόνηση των προστατευόμενων περιοχών με την οικονομική ανάπτυξη (ρεπορτάζ για το οποίο ακολουθεί), καταλήγει ότι «σε όλα τα παραπάνω παραδείγματα ο φορέας διοίκησης των προστατευόμενων περιοχών ήταν γνωστός με διακριτές αρμοδιότητες, ώστε να μπορεί να σχεδιάσει και να υλοποιήσει συγκεκριμένες δράσεις. Η απουσία λοιπόν σταθερού διοικητικού σχήματος για το σύνολο των περιοχών Natura 2000 της Ελλάδας μπορεί να θεωρηθεί ως η βασική τροχοπέδη σε οποιαδήποτε αναπτυξιακή δραστηριότητα».
      Λύνεται άραγε αυτό το κυρίαρχο πρόβλημα με την πρόταση της κυβέρνησης για τγη δημιουργία ενός κεντρικού φορέα διοίκησης με τοπικές αντένες; Μένει να αποδειχθεί. Πάντως το προηγούμενο μοντέλο των δεκάδων φορέων χωρίς ουσιαστικές και ξεκάθαρες αρμοδιότητες σίγουρα απέτυχε. Όμως η μελέτη της διαΝΕΟσις κατέληγε, το 2017, ενόψει της τότε αλλαγής του θεσμικού πλαισίου από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, κατέληγε σε ένα διαφορετικό πλαίσιο.
      Συγκεκριμένα, με λίγα λόγια οι μελετητές της επιχτημονικής ομάδας κατέληγαν σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης και προστασίας των περιοχών αυτών και μεταξύ άλλων, πρότειναν:
      Τη δημιουργία 13 ΦοΔΠΠ στα αντίστοιχα γεωγραφικά όρια των περιφερειών της χώρας. Κάθε ΦοΔΠΠ να αναλαμβάνει την ευθύνη για το σύνολο των προστατευόμενων περιοχών στην περιφέρειά του. Οι ΦοΔΠΠ να διοικούνται από 11μελή διοικητικά συμβούλια που περιλαμβάνουν εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης, περιβαλλοντικών οργανώσεων, του κεντρικού κράτους και αρμόδιους επιστήμονες. Εκτός από τον Πρόεδρο του Δ.Σ., κάθε ΦοΔΠΠ να έχει και διευθύνοντα σύμβουλο. Το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας να συντάξει κοινό, λεπτομερή εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας των ΦοΔΠΠ που να καλύπτει όλες τις διοικητικές δραστηριότητες όλων των φορέων. Η υπάρχουσα Επιτροπή «Φύση 2000» να ενεργεί ως Εθνική Επιτροπή Προστατευόμενων Περιοχών. Αφαίρεση των κατασκευαστικών και ελεγκτικών αρμοδιοτήτων από τους ΦοΔΠΠ. Οι ΦοΔΠΠ να αναζητήσουν νέες πηγές χρηματοδότησης από εμπορική δραστηριότητα, χορηγίες, ανεκμετάλλευτα ευρώ.
    3. Περιβάλλον

      akius

      Οι Ελληνες αγκαλιάζουν την ανακύκλωση και ψηφίζουν οικουμενικά «ΝΑΙ». Το 96% των πολιτών θεωρεί την ανακύκλωση σημαντική (το 69% πολύ σημαντική), το 73% απαντά πως η ανακύκλωση έχει μεγάλη προτεραιότητα στην καθημερινότητά του, ενώ το 88% δηλώνει πως πραγματοποιείται ανακύκλωση στο νοικοκυριό του. Τα ευρήματα προέρχονται από έρευνα για την ανακύκλωση συσκευασιών, που πραγματοποίησε η εταιρεία ALCO για λογαριασμό της Ελληνικής Εταιρείας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης (ΕΕΑΑ) και που παρουσιάζει κατ’ αποκλειστικότητα η «Κ». Τα αποτελέσματα, όσο κι αν επηρεάζονται από την τάση «πολιτικά ορθών» απαντήσεων, αποκαλύπτουν πως οι πολίτες στέκονται πλέον πολύ θετικά προς την ανακύκλωση, θεωρώντας την κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Η ιδιαίτερα ευμενής στάση των πολιτών απέναντι στην ανακύκλωση ανεβάζει τον πήχυ ευθυνών όλων των αρμοδίων, οι οποίοι δεν μπορούν πλέον να καλύπτονται πίσω από την άποψη πως οι Ελληνες δεν κάνουν ανακύκλωση…
       
      Εξίσου εντυπωσιακά καταγράφεται στην έρευνα της ALCO η αναγνώριση και αποδοχή του μπλε κάδου. Το 94% γνωρίζει πως η ανακύκλωση συσκευασιών γίνεται στον μπλε κάδο, το 76% δηλώνει πως έχει μπλε κάδο «το πολύ στα 100 μέτρα» από το σπίτι του, ενώ το 57% δηλώνει ικανοποιημένο από το σύστημα των μπλε κάδων. «Ο μπλε κάδος έχει ριζώσει, είναι αναγνωρίσιμος πια», λέει στην «Κ» ο κ. Γιάννης Ραζής, γενικός διευθυντής της Ελληνικής Εταιρείας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης. «Είναι στοιχείο της καθημερινότητάς μας, εμφανίζεται ακόμα και σε ταινίες ή τηλεοπτικές σειρές», συμπληρώνει. «Η θετική ανταπόκριση που καταγράφεται στην έρευνα της ALCO εκφράζεται στην πραγματικότητα, την βρίσκουμε μέσα στον μπλε κάδο.
       
      Γι’ αυτό έχουμε πιάσει τους στόχους της Ε.Ε. για ανακύκλωση του 60% των ποσοτήτων συσκευασίας που μπαίνουν στην αγορά. Υπάρχει μια υστέρηση στο γυαλί, για την οποία έχουμε λάβει ειδικά μέτρα με την τοποθέτηση του μπλε κώδωνα, για τη συλλογή ειδικά μπουκαλιών κι άλλων γυάλινων υλικών», σημειώνει ο κ. Ραζής.
      Ποια είναι τα πιο σοβαρά εμπόδια για να διευρυνθεί η ανακύκλωση; Σύμφωνα με την έρευνα, το 52% απαντά η ενημέρωση των πολιτών, το 31% η διεύρυνση του δικτύου μπλε κάδων και το 16% η συχνότερη συλλογή. Ο κ. Ραζής αναγνωρίζει πως αυτά αποτελούν προβλήματα, παρουσιάζει τις πρωτοβουλίες της ΕΕΑΑ, υπογραμμίζοντας όμως πως οι λύσεις πρέπει να δοθούν από την κοινή προσπάθεια πολιτείας, δήμων, ΕΕΑΑ και πολιτών.
       
      Οσον αφορά την ενημέρωση είναι φανερό πως έγινε περικοπή δαπανών, καθώς η κρίση οδήγησε σε μείωση κονδυλίων. Τα έσοδα της ΕΕΑΑ προέρχονται ως ποσοστό από τις πωλήσεις των προϊόντων που φέρουν συσκευασία. Η μείωση της κατανάλωσης οδήγησε σε λιγότερα έσοδα. «Παρ’ όλα αυτά θα κινηθούμε με μεγαλύτερη ένταση στον τομέα της ενημέρωσης, εστιάζοντας κυρίως σε παιδιά και σχολεία».
       
      Οσον αφορά τον στόχο διεύρυνσης του δικτύου, σήμερα ο μπλε κάδος καλύπτει το 87-88% του πληθυσμού της Ελλάδας, με 140.000 κάδους, 420 ειδικά απορριμματοφόρα και 30 Κέντρα Διαλογής. «Στόχος μας είναι να πάμε στο 100%. Είναι θετικό πως στην έρευνα καταγράφεται, μεταξύ όσων δεν ανακυκλώνουν, η άποψη πως εάν έχω κάδο κοντά θα ξεκινήσω ανακύκλωση. Θα πυκνώσουμε όπου μπορούμε το δίκτυο, αντικαθιστούμε τους χαλασμένους, αλλά σκεφτόμαστε να δοκιμάσουμε κι άλλες λύσεις ενισχυτικά, όπως η ειδική σακούλα ανακύκλωσης, την οποία δεν συνδέουμε με κάποιου είδους πληρωμή», λέει ο κ. Ραζής. Πάντως, η κρίση δεν άφησε αλώβητη ούτε την ανακύκλωση. Από το 2008 - 2013 τα απόβλητα συσκευασιών έχουν μειωθεί κατά 33%, ως ευθύ αποτέλεσμα της μείωσης στην κατανάλωση. Αυτό είχε σαφείς επιπτώσεις στη μείωση των ποσοτήτων που ανακυκλώνονται. Ενώ το 2010 είχαν ανακυκλωθεί 195 τόνοι υλικών συσκευασιών, το 2013 η ποσότητα έπεσε στους 173 τόνους, παρότι οι μπλε κάδοι έφτασαν κοντά σε επιπλέον 1,3 εκατ. κατοίκους. Το 2014 εμφανίζεται μια τάση σταθεροποίησης των ποσοτήτων ανακύκλωσης.
       
      Σειρά έχει η κομποστοποίηση
       
      Βασικό πρόβλημα αναδεικνύεται η ρίψη μέσα στους μπλε κάδους κοινών σκουπιδιών. Το 56% των πολιτών απάντησε στην έρευνα της ALCO πως συνήθως βρίσκει σκουπίδια στους μπλε κάδους (λίγα 32%, πολλά 24%), ενώ το 35% απάντησε πως δεν βρίσκει. Το 1/3 περίπου των ποσοτήτων που πηγαίνουν από τους μπλε κάδους στα Κέντρα Διαλογής είναι κοινά σκουπίδια, «υπόλειμμα», στη γλώσσα των ειδικών της ανακύκλωσης. «Τα τελευταία χρόνια ο κατά κεφαλήν δείκτης υπολείμματος είναι σταθερός. Ωστόσο έχει ανέλθει το ποσοστό κι αυτό είναι αποτέλεσμα και της αφαίρεσης υλικών μέσα από τους κάδους, από τους γυρολόγους, φαινόμενο που είναι πολύ έντονο σε Αττική και Θεσσαλονίκη», λέει ο κ. Γιάννης Ραζής, γεν. διευθυντής της ΕΕΑΑ. Ως απάντηση στο πρόβλημα της ρίψης άχρηστων υλικών, ο κ. Ραζής υπογραμμίζει την ανάγκη περαιτέρω ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του πληθυσμού, καθώς άλλες λύσεις (π.χ. κλειδωμένοι κάδοι με σχισμή), δημιουργούν άλλα προβλήματα.
       
      Το 57% όσων ανακυκλώνουν απαντά στην έρευνα πως δεν θεωρεί ότι υπάρχει ανάγκη να τοποθετηθούν ξεχωριστοί κάδοι, όπως για παράδειγμα για τη συλλογή χαρτιού. «Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και συγκεκριμένοι. Να δούμε κάθε πρόταση τι σημαίνει από πλευράς χώρου, χρόνου, κόστους και τι θα ωφελήσει. Σήμερα το χαρτί πετυχαίνει τον στόχο ανακύκλωσης μέσα από τους μπλε κάδους. Το 35% του ανακυκλώσιμου υλικού είναι χαρτί εντύπων. Ενας δεύτερος κάδος θα καταλάβει μια θέση στάθμευσης. Παρ’ όλα αυτά εμείς δεν αποκλείουμε τίποτα, να το δοκιμάσουμε πιλοτικά και να το εκτιμήσουμε».
       

      Ο κ. Ραζής είναι σαφής όταν τον ρωτάμε για τη θέση της ανακύκλωσης στο συνολικό σχέδιο διαχείρισης των απορριμμάτων. «Το μέλλον ανήκει στην ανακύκλωση. Εχουμε ήδη διανύσει ένα δρόμο, αποδείξαμε πως μπορούμε τεχνικά. Στο μέλλον οι στόχοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την ανακύκλωση θα είναι αυξημένοι και το ερώτημα θα είναι πώς θα τους πιάσουμε», τονίζει. «Εάν αφαιρεθεί το πλαστικό και γενικά το υλικό της ανακύκλωσης συσκευασιών, που είναι η δική μας δουλειά, τι μένει; Τα οργανικά απορρίμματα, τα οποία είναι κατάλληλα για κομποστοποίηση. Γι’ αυτό, μαζί με τον μπλε κάδο μπορεί να αναπτυχθεί ο καφέ κάδος της κομποστοποίησης», συμπληρώνει.
       
      Η Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης και Ανακύκλωσης έχει καταθέσει ένα εξαετές (2015-2020) επενδυτικό και λειτουργικό σχέδιο με προϋπολογισμό 200 εκατομμυρίων ευρώ.
       
      Πηγή: http://www.kathimerini.gr/796793/article/epikairothta/ellada/h-anakyklwsh-egine-tropos-zwhs Η ανακύκλωση έγινε τρόπος ζωής ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Σε ένα σπάνιο, διεθνές πείραμα οικολογικής μηχανικής, οι ΗΠΑ και το Μεξικό συμφώνησαν να απελευθερώσουν σε λίγες μέρες τα νερά που συγκρατούνται από φράγματα στον εμβληματικό ποταμό Κολοράντο. Δεκάδες εκατομμύρια κυβικά μέτρα θα προκαλέσουν μια τεχνητή ανοιξιάτικη πλημμύρα και θα επαναφέρουν τη ζωή στο ξεραμένο σήμερα δέλτα.
       
      Στις εκβολές του ποταμού Κολοράντο, στον Κόλπο της Καλιφόρνια στο Μεξικό, βρισκόταν κάποτε ένας αχανής υγρότοπος με ιτιές και λεύκες. Τη δεκαετία του 1930 οι ΗΠΑ άρχισαν να κατασκευάζουν φράγματα για να ποτίσουν τη διψασμένη Γη στα νοτιοδυτικά, και μια διεθνής συμφωνία του 1944 άφησε στο Μεξικό μόνο το 10% της ροής για χρήση στην άρδευση.
       
      Σήμερα, το δέλτα είναι σχεδόν τελείως ξερό και η έκταση που καταλαμβάνουν οι ιτιές και οι λεύκες έχει συρρικνωθεί κατά 97%.
       
      Η τεχνητή πλημμύρα, για την οποία πίεζαν εδώ και χρόνια επιστήμονες, κρατικοί φορείς και οργανώσεις, έρχεται έπειτα από τροποποίηση της συμφωνίας του 1944.
       

       
       
      Οι ΗΠΑ έχουν ήδη αρχίσει να ανοίγουν τα φράγματα Χούβερ, Ντέιβις και Πάρκερ στην Αριζόνα και την Καλιφόρνια και τα νερά συσσωρεύονται πίσω από το φράγμα Μορέλος στο Μεξικό κοντά στα σύνορα. Στις 23 Μαρτίου, το Μορέλος θα ανοίξει τους υδατοφράκτες του για τρεις μέρες, απελευθερώνοντας έναν παλμό νερού, με συνολικό όγκο 130 εκατομμύρια κυβικά, που εκτιμάται ότι θα φτάσει στο δέλτα μια εβδομάδα αργότερα.
       
      Η τεχνητή πλημμύρα προγραμματίστηκε για την άνοιξη, την εποχή που το δέλτα κανονικά θα πλημμύριζε. Αυτή την εποχή οι ιτιές και οι λεύκες απελευθερώνουν τους σπόρους τους, και οι υπεύθυνοι του πειράματος ελπίζουν σε αναγέννηση των δέντρων.
       
      Οι υδατοφράκτες θα απελευθερώνουν νέες, μικρότερες ποσότητες νερού για τους επόμενους δύο μήνες προκειμένου να ποτίσουν τα νέα δενδρύλλια. Στην επόμενη φάση, ένας συνασπισμός έξι περιβαλλοντικών οργανώσεων θα δαπανήσει 7,5 εκατ. δολάρια για δενδροφυτεύσεις αλλά και για την αγορά νερού άρδευσης από μεξικανούς γεωργούς.
       
      Αν όλα πάνε καλά, το δέλτα του Κολοράντο θα ανακτήσει ένα μικρό έστω μέρος της βιοποικιλότητάς του.
       
      Ανάλογα πειράματα με τεχνητές πλημμύρες, εξάλλου, πραγματοποιούνται και πιο ψηλά στη ροή του ποταμού, όπως στο Γκραν Κάνιον.
       

       
      Ερευνητές από τις ΗΠΑ και το Μεξικό θα παραδώσουν έκθεση για τα αποτελέσματα του πειράματος στις εκβολές η οποία θα ληφθεί υπόψη για τυχόν μελλοντικές τροποποιήσεις της διμερούς συμφωνίας για το νερό.
       
      Πηγή: http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231304628
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Εκτοξεύθηκε η ατμοσφαιρική ρύπανση στην Αττική τις ώρες που δουλεύανε φουλ οι ψησταριές αλλά και τις στιγμές των βεγγαλικών. Ειδικά με τα βεγγαλικά μάλλον κάπως πρέπει να μετριαστεί αυτή η κατάσταση που δημιουργεί μεγάλες ζημιές και στο ζωικό βασίλειο (στα πουλιά, στα άλλα ζώα του περιαστικού δάσους αλλά και στα κατοικίδια). Φέτος είδαμε και τους δήμους να μπαίνουν δυνατά στο παιχνίδι των βεγγαλικών.
      Σύμφωνα με το δίκτυο Αιθέρας που έχει εγκαταστήσει το Πανεπιστήμιο Πάτρας και στην Αττική
      Το Χαιδάρι ξεπέρασε τα επιτρεπτά όρια αλλά και την επόμενη ημέρα το Ίλιον, το Ηράκλειο, η Νέα Φιλαδέλφεια, και στον Νέο Κόσμο παρέμειναν κοντά στα όρια.
      Καθαρότερα παρουσιάστηκαν τα προάστια το όμορα τον Υμηττό και τα παραλιακά.
      Ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας WHO δινει τον εξής ορισμό για την ατμοσφαιρική ρύπανση: “Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι η ύπαρξη στην ατμόσφαιρα ουσιών για τέτοιο χρονικό διάστημα και σε τέτοια συγκέντρωση ώστε να προκαλούνται δυσμενείς επιπτώσεις στους ζωντανούς οργανισμούς (άνθρωπο, ζώα, φυτά) και τις υλικές κατασκευές”.
      Τα αιωρούμενα σωματίδια (Particulate Matter, PM) είναι μικρού μεγέθους στερεά ή υγρά αιωρήματα που βρίσκονται διασκορπισμένα στην ατμόσφαιρα.
      Τα αερολύματα με μικρή διάμετρο PM2.5 και με πολύ μικρή διάμετρο PM1, θεωρούνται ως τα πλέον επικίνδυνα για τον άνθρωπο λόγω της βαθύτερης διείσδυσης και εναπόθεσης στο ανθρώπινο σώμα.
      Τα όρια που έχουν θεσπιστεί είναι για τα μικρά PM2.5 με μέση ετήσια τομή 25μg/m3 και για τα μεγαλύτερα μέση ημερήσια τιμή 50μg/m3 όχι πάνω από 35 φορές το έτος.
      Σημειώνουμε ότι στο Γαλάτσι έπιασε φωτιά από τα βεγγαλικά δασική έκταση.
    6. Περιβάλλον

      dimitris GM

      Στο Συμβούλιο της Επικρατείας εκδικάστηκε η υπόθεση με τις εξωφρενικά ψηλές πολυκατοικίες, στον Άλιμο που ανεγείρουν αρκετές κατασκευαστικές εταιρείες. Με διάφορα “τρικ” στα κτήρια αυτά αναπτύσσεται δόμηση που ξεπερνάει και τον Συντελεστή Δόμησης της περιοχής, αλλά και το ύψος που κανονικά ισχύει. Ο Δήμος έχει συνολικά προσφύγει στη Δικαιοσύνη για δεκατρία (13) κτήρια, ετοιμάζει προσφυγές για άλλα δεκατέσσερα (14). Δείτε τι αναφέρει ο δήμαρχος Ανδρέας Κονδύλης:
      ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΑ ΨΗΛΕΣ ΟΙΚΟΔΟΜΕΣ
      Σε μία τεράστια προσπάθεια έχει επιδοθεί εδώ και 1,5 σχεδόν έτος η Δημοτική μας Αρχή, ώστε να μπει φρένο στα απαράδεκτα ψηλά κτήρια που ανεγείρουν αρκετές κατασκευαστικές εταιρείες.
      Τα κτήρια αυτά εμφανίζονται κατά κανόνα σε οικόπεδα με αντιπαροχή, όπου οι κατασκευαστές ξεπερνάνε κάθε προηγούμενο, εκμεταλλευόμενοι αθροιστικά διάφορες διατάξεις του Νόμου (Νέος Οικοδομικός Κανονισμός), οι οποίες φυσικά είναι αμφίβολης συνταγματικότητας και εντελώς επιβαρυντικές για το περιβάλλον.
      Με διάφορα “τρικ” στα κτήρια αυτά αναπτύσσεται δόμηση που ξεπερνάει τον Συντελεστή Δόμησης της περιοχής, αλλά επίσης και το ύψος που κανονικά ισχύει για την περιοχή. Το αποτέλεσμα: βαθιά αλλοίωση και υποβάθμιση του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος, προσβολή της πολεοδομικής μορφής του Αλίμου, απαξίωση των ακινήτων που έχουν ήδη χτιστεί με “κανονικούς” όρους δόμησης και υποβάθμιση της ποιότητας ζωής στην πόλη μας.
      Όλα αυτά, και ακόμα περισσότερα, εκθέσαμε εχθές στο Συμβούλιο της Επικρατείας ο Δήμος και οι κάτοικοι, σε υπόθεση που αφορούσε ένα από τα κτήρια αυτά. Ο Δήμος έχει συνολικά προσφύγει στη Δικαιοσύνη για δεκατρία (13) κτήρια, ετοιμάζει προσφυγές για άλλα δεκατέσσερα (14) και το ίδιο θα κάνει εφεξής και για κάθε νέα οικοδομική άδεια (κτήριο), που προσβάλλει το πολεοδομικό και περιβαλλοντικό κεκτημένο του Αλίμου.
      Ευχαριστώ θερμά τους αξιότατους συναδέλφους Δικηγόρους που έχουν αναλάβει την εκπροσώπηση του Δήμου Αλίμου στις υποθέσεις αυτές, κ.κ. Βασίλειο Παπαδημητρίου και Καθηγητή Δημήτριο Μέλισσα. Είναι από τους πλέον ειδικούς και έμπειρους νομικούς στην Ελλάδα για τα πολεοδομικά ζητήματα και κάνουν τεράστια και πολύ συγκροτημένη προσπάθεια.
      Ευχαριστώ τους Δημοτικούς Συμβούλους που μέχρι στιγμής έχουν υπερψηφίσει τις 5 Αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, με τις οποίες προσπαθούμε να “φρενάρουμε” την καταχρηστική δόμηση, που βέβαια εμφανίζεται ως νομότυπη. Ιδιαίτερα ευχαριστώ τον συνάδελφο Δικηγόρο (και Δημοτικό Σύμβουλο) Κώστα Χαρίτο, που έχει αναλάβει Πρόεδρος της ομάδας εργασίας για το ζήτημα.
      Τέλος ευχαριστώ και τους πολυάριθμους κατοίκους, που ασχολούνται έμπρακτα με το πρόβλημα, προσφεύγουν και οι ίδιοι στη Δικαιοσύνη και αποτελούν πολύτιμους συμμάχους μας στην προσπάθεια να προστατεύσουμε το φυσικό περιβάλλον, τη φυσιογνωμία του Αλίμου, την ποιότητα της ζωής μας και την αξία των κατοικιών μας, η οποία οφείλεται στην ήπια δόμηση που εδώ και δεκαετίες παρουσιάζει η περιοχή μας.
    7. Περιβάλλον

      GTnews

      Κάθε Δήμος θα επιβραβεύεται, πλέον, στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών προώθησης της ανακύκλωσης, με βάση την ποσότητα των ανακτώμενων υλικών που του αναλογεί. Αυτό προβλέπεται σε Απόφαση που υπεγράφη από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
      Πρόκειται για την Υπουργική Απόφαση (ΥΑ), με θέμα: «Υπολογισμός ανά Ο.Τ.Α. α’ βαθμού των ποσοτήτων των αποβλήτων συσκευασιών και λοιπών ανακτώμενων υλικών, καθώς και των προσμίξεων, στο ρεύμα των εισερχομένων αποβλήτων στα Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ)».
      Μέσω της ΥΑ θεσπίζεται ενιαία μέθοδος δειγματοληψίας στο ρεύμα των εισερχόμενων αποβλήτων στα Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ), προκειμένου να υπολογίζεται και να αποδίδεται ανά Δήμο η ποσότητα των ανακτώμενων υλικών που του αναλογεί και προκύπτει από διαλογή στην πηγή αποβλήτων, καθώς και οι αντίστοιχες προσμίξεις (υπολείμματα).
      Η απόφαση ευθυγραμμίζεται με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει». Αυτό σημαίνει πρακτικά, ότι οι Δήμοι θα αναλαμβάνουν το κόστος διαχείρισης των υπολειμμάτων των κάδων ανακύκλωσης, ανάλογα με το πραγματικό τους υπόλειμμα και όχι οριζόντια, όπως γινόταν μέχρι σήμερα.
      Στην Απόφαση τίθενται επιπλέον και ενιαίοι κανόνες για τη δειγματοληψία, π.χ. για τη συχνότητα, που πραγματοποιείται ανά Δήμο, αλλά και για τα χρησιμοποιούμενα πρότυπα και τους φορείς ελέγχου.
      Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας δήλωσε σχετικά: «Αναγνωρίζοντας την αξία της ανακύκλωσης για το περιβάλλον, εφαρμόζουμε ένα απολύτως δίκαιο σύστημα επιβράβευσης των Δήμων, με βάση την ποσότητα των ανακτώμενων υλικών που τους αναλογεί. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, όλοι οι Δήμοι αποκτούν ακόμη ένα κίνητρο να καταβάλλουν προσπάθεια, προκειμένου να αυξήσουν την ποσότητα της ανακύκλωσης που γίνεται μέσα από το δίκτυο των κάδων ανακύκλωσης, χαρτιού κ.λπ.».
      Ο Γενικός Γραμματέας Διαχείρισης Αποβλήτων σημείωσε: «Είναι ουσιώδους σημασίας η έκδοση της σχετικής ΥΑ, δεδομένου ότι επιχειρεί να αποδώσει την πραγματική ανακύκλωση που αναλογεί σε κάθε Δήμο. Έως σήμερα, η ανακύκλωση προσδιοριζόταν με απλή αναγωγή της συνολικής ποσότητας των ανακυκλώσιμων υλικών που προκύπτουν από τη διαλογή στα ΚΔΑΥ στη βάση του ποσοστού εισόδου των αποβλήτων που αντιστοιχεί στον εκάστοτε δήμο. Με αυτόν τον τρόπο ουσιαστικά εξομοιωνόταν ο Δήμος που έκανε καλή ανακύκλωση (μικρό ποσοστό προσμίξεων) με εκείνο που δεν είχε καλές επιδόσεις (μεγάλο ποσοστό προσμίξεων). Αυτό τώρα αλλάζει και ενθαρρύνει τους Δήμους να προσπαθήσουν ακόμα περισσότερο για πετύχουν καλύτερη ποιότητα ανακύκλωσης στο δίκτυο των κάδων που συλλέγουν».
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Eως και 80% αυξήθηκε η θνησιμότητα στην ευρύτερη αστική περιοχή της Αθήνας στις αρχές Αυγούστου 2021, λόγω ενός θανάσιμου συνδυασμού των ιδιαίτερα αυξημένων θερμοκρασιών και της επίδρασης της δασικής πυρκαγιάς στη Βαρυμπόμπη! Πρόκειται για αποτέλεσμα μιας πολύ ενδιαφέρουσας μελέτης που θα παρουσιαστεί στο 34ο ετήσιο συνέδριο της Διεθνούς Εταιρείας Περιβαλλοντικής Επιδημιολογίας (ISEE 2022), που πραγματοποιείται από την Κυριακή έως τις 21 Σεπτεμβρίου στο Συνεδριακό Κέντρο του Μεγάρου Μουσικής στην Αθήνα.
      Η ερευνητική ομάδα συνέκρινε την εξέλιξη της μέσης θερμοκρασίας στην Αθήνα από την 1η Μαΐου μέχρι την 1η Οκτωβρίου 2021, σε σχέση με τον μέσο όρο των ετών 2017-2020. Στην έρευνα, όπως φαίνεται στο γράφημα, αποτυπώθηκε μια ευθεία συσχέτιση ανάμεσα στην άνοδο των θερμοκρασιών και την αύξηση της θνησιμότητας. Ειδικά σε συνθήκες παρατεταμένου καύσωνα στα τέλη Ιουλίου – αρχές Αυγούστου του 2021 η θνησιμότητα πήρε την ανηφόρα, ενώ υπό την επίδραση και των κοντινών δασικών πυρκαγιών (με τον καπνό και το στρες) κορυφώθηκε, αποδεικνύοντας τη βαριά επικινδυνότητα της κλιματικής αλλαγής και των περιβαλλοντικών καταστροφών για τη δημόσια υγεία.

      «Η μεταβολή της εβδομαδιαίας θνησιμότητας έφθασε στο +80% σε σχέση με τον ημερήσιο αριθμό θανάτων την ίδια περίοδο τα έτη 2017-2020, όταν συνδυάστηκαν ο καύσωνας και η δασική φωτιά που επηρέασε την ατμόσφαιρα της Αθήνας και εξέθεσε σε συνδυασμένο κίνδυνο τον πληθυσμό από τη ζέστη και τον καπνό. Ωστόσο, μετά από προσεκτικό έλεγχο όλων των παραγόντων που επηρεάζουν τη θνησιμότητα (χρονολογικές τάσεις, ημέρα της εβδομάδας κ.ά.) και ανάλυση δεδομένων από το 2011 μέχρι το 2021, υπολογίστηκε ότι η αύξηση της θνησιμότητας τις ημέρες του συγκεκριμένου καύσωνα πριν από την εκδήλωση της πυρκαγιάς ήταν 20%, ενώ μετά την εκδήλωση της φωτιάς ήταν 70% σε σχέση με ημέρες που δεν χαρακτηρίζονται από καύσωνες», λέει στην «Κ» η κυρία Κλέα Κατσουγιάννη, ομότιμη καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και καθηγήτρια Δημόσιας Υγείας στο Imperial College London. «Πάντως στη σύγκριση που έγινε με τις επιδράσεις από τον εξίσου σημαντικό καύσωνα του Ιουλίου 1987 βρέθηκε ότι το 2021 οι επιδράσεις των υψηλών θερμοκρασιών στη θνησιμότητα ήταν μικρότερες από αυτές που θα περιμέναμε με βάση τη σχέση που καταγράφηκε το 1987. Αυτό μπορεί να εξηγηθεί από τη μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση του πληθυσμού σήμερα και από τα μέτρα που λαμβάνονται από την πολιτεία και διάφορους φορείς για την προστασία του πληθυσμού», συμπληρώνει η κυρία Κατσουγιάννη, που συμμετείχε στην ερευνητική ομάδα μαζί με τους Αντώνη Αναλυτή (ΕΤΕΠ, επιστημονικός συνεργάτης), Σοφία Ζαφειράτου (υποψήφια διδάκτωρ) και Ευαγγελία Σαμόλη (αναπλ. καθηγήτρια Επιδημιολογίας).
      Στο συμπόσιο «Κλιματικές καταστροφές, δημόσια υγεία και πολιτικές προστασίας», στο πλαίσιο του ISEE 2022, θα παρουσιαστούν μελέτες από διάφορες περιοχές του κόσμου. Στην Αυστραλία, όπου τη διετία 2019-20 υπήρχε ιδιαίτερη αύξηση των πυρκαγιών, εκτιμήθηκε ότι υπήρξαν 429 θάνατοι σχετιζόμενοι με τον καπνό, περίπου 3.230 εισαγωγές στα νοσοκομεία και 1.523 προσελεύσεις με κρίσεις άσθματος. Το κόστος από την επιβάρυνση του συστήματος υγείας ανήλθε σε 1,95 δισ. δολάρια Αυστραλίας, εννέα φορές μεγαλύτερο από τη διάμεση τιμή των προηγούμενων 19 ετών. Στη δική της παρουσίαση η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας (Davis) Irva Hertz-Picciotto θα αναφέρει –μεταξύ άλλων– πως 40.235 κτίρια καταστράφηκαν στην Πολιτεία από δασικές πυρκαγιές την τελευταία πενταετία, πολύ περισσότερα από τα προηγούμενα χρόνια. Επίσης, πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους λόγω δασικών πυρκαγιών την τριετία 2017-19.
      «Ενα άλλο εξαιρετικά ενδιαφέρον και επίκαιρο θέμα που θα παρουσιαστεί στο ISEE 2022 είναι η αλληλεπίδραση των περιβαλλοντικών παραγόντων με τη μετάδοση του κορωνοϊού και τη σοβαρότητα νόσησης από COVID-19», σημειώνει η κυρία Κατσουγιάννη, που προεδρεύει στο συνέδριο μαζί με την κυρία Σαμόλη και παρουσιάζει μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα θέματα που θα αναπτυχθούν από τους περίπου 1.500 συμμετέχοντες (1.100 με φυσική παρουσία). Στο συμπόσιο «Λοιμώξεις και Περιβάλλον», που συντονίζεται από τον καθηγητή Μανόλη Κογεβίνα του ερευνητικού κέντρου ISGLOBAL στη Βαρκελώνη, θα γίνει συνθετική παρουσίαση των περίπου 100 μελετών της τελευταίας διετίας, που διερευνούν τη σχέση των επιπέδων ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της συχνότητας ή σοβαρότητας της COVID-19. Σε αυτές αποτυπώνεται με τεκμηριωμένο τρόπο ότι η νόσηση και η σοβαρότητα της COVID-19 αυξάνονται όταν μεγαλώνει η έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση. Επίσης, μελέτες για την ανοσολογική απόκριση δείχνουν ότι αυτή είναι αυξημένη μεταξύ νοσούντων, όταν υπάρχει ταυτόχρονη έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση. Προς το παρόν δεν υπάρχουν αρκετές μελέτες για την επίδραση της έκθεσης στην ατμοσφαιρική ρύπανση και τη «μακροχρόνια» COVID.
      Αντίστοιχη συνθετική παρουσίαση θα γίνει από τον Jan Semenza του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης για τη σχέση της κλιματικής αλλαγής με τις λοιμώξεις. Οι μετεωρολογικές αλλαγές, οι μετακινήσεις πληθυσμών, οι αλλαγές χρήσεων γης, η αστικοποίηση κ.λπ. πυροδοτούν υγειονομικούς κινδύνους, που περιλαμβάνουν και την έκρηξη επιδημιών.
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Δημοσιεύθηκε η ΚΥΑ Α1217 ΦΕΚ 7535/Β'/31.12.2023 με θέμα: Καθορισμός του τύπου και του περιεχομένου της δήλωσης απόδοσης του τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση, του τρόπου προσδιορισμού των προσώπων που είναι υπόχρεα στην απόδοση του τέλους, του χρόνου και της διαδικασίας επιβολής και απόδοσής του, του περιεχομένου, της διαδικασίας και του τρόπου έκδοσης του ειδικού στοιχείου - απόδειξης είσπραξης του, καθώς και κάθε άλλης αναγκαίας λεπτομέρειας.
      Πιο συγκεκριμένα με απόφαση που υπογράφουν ο υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, ο υπουργός Ενέργειας και ο επικεφαλής της ΑΑΔΕ, καθορίζονται 
      ο τύπος και το περιεχόμενο της δήλωσης απόδοσης του τέλους  ο τρόπος προσδιορισμού των προσώπων που είναι υπόχρεα στην απόδοση του,  ο χρόνος και η διαδικασία επιβολής απόδοσής του,  το περιεχόμενο, καθώς και η διαδικασία και ο τρόπος έκδοσης του ειδικού στοιχείου - απόδειξης είσπραξης του. Οι Τιμές
      Το τέλος ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση, επιβάλλεται ανά ημερήσια χρήση και ανά δωμάτιο ή διαμέρισμα από την 1η Ιανουαρίου 2024 ως εξής:
      Κατά τους μήνες Μάρτιο έως Οκτώβριο:
      α) Για κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα: 
      1-2 αστέρων, 1,50 ευρώ,  3 αστέρων, 3 ευρώ,  4 αστέρων, 7 ευρώ,  5 αστέρων, 10 ευρώ,  β) σε ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια - διαμερίσματα 1,50 ευρώ, 
      γ) σε ακίνητα που διατίθενται μέσω βραχυχρόνιας μίσθωσης 1,50 ευρώ. Αν τα ακίνητα που διατίθενται μέσω βραχυχρόνιας μίσθωσης είναι μονοκατοικίες άνω των 80 τ.μ., επιβάλλεται τέλος ανθεκτικότητας 10 ευρώ, 
      δ) σε αυτοεξυπηρετούμενα καταλύματα - τουριστικές επιπλωμένες επαύλεις (βίλες) 10 ευρώ. 
      Κατά τους μήνες Νοέμβριο έως Φεβρουάριο: 
      α) Για κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα 
      1-2 αστέρων, 0,50 ευρώ,  3 αστέρων, 1,50 ευρώ,  4 αστέρων, 3 ευρώ,  5 αστέρων, 4 ευρώ,  β) σε ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια - διαμερίσματα 0,50  ευρώ, 
      γ) σε ακίνητα που διατίθενται μέσω βραχυχρόνιας μίσθωσης 0,50 ευρώ. Αν τα ακίνητα που διατίθενται μέσω βραχυχρόνιας μίσθωσης είναι μονοκατοικίες άνω των 80τ.μ., επιβάλλεται τέλος ανθεκτικότητας 4 ευρώ, 
      δ) σε αυτοεξυπηρετούμενα καταλύματα - τουριστικές επιπλωμένες επαύλεις (βίλες) της 4 ευρώ.
      Το τέλος βαρύνει τον διαμένοντα, που έκανε χρήση του δωματίου ή του διαμερίσματος μετά τη διαμονή του στο κατάλυμα και πριν την αναχώρησή του από αυτό, με την έκδοση «ειδικού στοιχείου - απόδειξης είσπραξης τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση», και αποδίδεται από τις επιχειρήσεις με μηνιαίες δηλώσεις, οι οποίες υποβάλλονται μέχρι την τελευταία ημέρα του επόμενου μήνα από αυτόν της έκδοσης των εν λόγω παραστατικού.
      Καθορισμός Τέλους Ανθεκτικότητας ΚΥΑ Α1217 ΦΕΚ 7535-Β-31.12.2023.pdf
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερη επιρροή στο παγκόσμιο τοπίο από ό,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα, σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση της ανθρώπινης παρουσίας στον πλανήτη από τη ΜΚΟ Nature Conservancy με έδρα τις ΗΠΑ.
      Η έρευνα αναμένεται να αποτελέσει οδηγό για τη στρατηγική προστασίας του πλανήτη κατά τα προσεχή έτη.
      Η νέα μελέτη υπολογίζει ότι μόνο το 5% της γήινης επιφάνειας είναι επί του παρόντος ανεπηρέαστη από τους ανθρώπους, πολύ χαμηλότερο ποσοστό από την προηγούμενη εκτίμηση της τάξης του 19%.
      Το 95% της επιφάνειας της γης έχει κάποια ένδειξη ανθρώπινης τροποποίησης, ενώ το 84% έχει πολλαπλές ανθρώπινες επιπτώσεις, σύμφωνα με τη μελέτη.
      Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν διαθέσιμα στο κοινό δεδομένα υψηλής ανάλυσης από δορυφορικές και εναέριες εικόνες, καθώς και επιτόπιες έρευνες, για τη χρήση γης σε κομμάτια ενός τετραγωνικού χιλιομέτρου, ώστε να πραγματοποιήσουν μια χωρική αξιολόγηση του αντίκτυπου 13 ανθρωπίνων παραγόντων σε χερσαία εδάφη και οικοσυστήματα. 
      Στους ανθρώπινους παράγοντες περιλαμβάνονται η γεωργία, η φυσική επέκταση των ανθρωπίνων οικισμών, οι μεταφορές όπως οι σιδηρόδρομοι και οι περιφερειακοί οδοί, η εξόρυξη, η παραγωγή ενέργειας και η ηλεκτρική υποδομή, όπως οι γραμμές μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
      Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι λιγότερο τροποποιημένες εκτάσεις τείνουν να βρίσκονται σε μεγάλα γεωγραφικά πλάτη όπως σε τούνδρες, βόρεια δάση, τάιγκα και εύκρατα κωνοφόρα δάση. Από την άλλη πλευρά, οι πιο τροποποιημένες εκτάσεις περιλαμβάνουν πιο τροπικά τοπία, όπως εύκρατα πλατύφυλλα και μεικτά δάση.
      «Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις συμφωνούν ότι τα μεγάλα άθικτα τοπία που απομένουν στον πλανήτη έχουν προτεραιότητα. Αλλά τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν ότι λιγότερες από αυτές τις περιοχές του κόσμου παραμένουν πραγματικά αμετάβλητες από τις ανθρώπινες δραστηριότητες και οι περισσότερες βρίσκονται μάλιστα σε μία κατάσταση ενδιάμεσης τροποποίησης και στο κατώφλι κρίσιμων σημείων ανατροπής», δήλωσε ο Τζο Κίζεκερ, συνεπικεφαλής της μελέτης.
    11. Περιβάλλον

      dimitris GM

      Την επίλυση χρόνιων προβλημάτων της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, και την απλοποίηση των διαδικασιών, με στόχο την αποτελεσματική προστασία του περιβάλλοντος, την εξάλειψη της ταλαιπωρίας των πολιτών, αλλά και την προώθηση των επενδύσεων, ανακοίνωσε σε συνέντευξη Τύπου ο υπουργός ΠΕΝ Κωστής Χατζηδάκης, όπου παρουσίασε το νέο περιβαλλοντικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης και το οποίο τίθεται αύριο σε δημόσια διαβούλευση.
      "Εκσυγχρονίζεται η περιβαλλοντική νομοθεσία. Πάμε να πετύχουμε το στόχο της βιώσιμης ανάπτυξης η οποία θα ενθαρρύνεται και ταυτόχρονα δε θα ζημιώνεται το φυσικό περιβάλλον", δήλωσε ο κ. Χατζηδάκης.
      Με το νέο νομοσχέδιο εισάγεται νέο ευρωπαϊκό μοντέλο διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, αντιμετωπίζονται τα προβλήματα των δασικών χαρτών, ενώ προβλέπονται ρυθμίσεις για τις οικιστικές πυκνώσεις.
      Επιπλέον, εισάγονται ρυθμίσεις για τις οικιστικές πυκνώσεις, ενώ προβλέπεται ζωνοποίηση περιοχών Natura.
      Σημαντικές είναι οι παρεμβάσεις επίσης όσον αφορά τη διαχείριση αποβλήτων, την επέκταση ανταποδοτικού τέλους για την πλαστική σακούλα, αλλά και για τη χρηματοδότηση ιδιωτικών συνδέσεων για τα αστικά λύματα.
      Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών
      Όσον αφορά τους Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών ο κ. Χατζηδάκης, ξεκαθάρισε ότι τα προστατευόμενα πάρκα παραμένουν ως έχουν και τόνισε ότι "απαντούμε σε υπαρκτές αδυναμίες του συστήματος", προσθέτοντας, ότι "με αυτό τον τρόπο ενισχύουμε αποτελεσματικά την προστασία του Φυσικού περιβάλλοντος".
      Όπως είπε ο κ. Χατζηδάκης, "δεν κατηγορούμε κανέναν, τα υπάρχοντα διοικητικά συμβούλια των ΦΔΠΠ προσπαθούν χωρίς προσωπικό και χωρίς πόρους καλούνται να αντιμετωπίσουν ένα πρόβλημα πολύ σοβαρό".
      Έτσι, ιδρύεται Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ), σε συνέχεια του ΕΚΠΑΑ, που θα εποπτεύεται από το ΥΠΕΝ και ο οποίος θα λειτουργεί επιτελικά, θα χαράσσει την πολιτική, θα συντονίζει την εφαρμογή της και θα διαχειρίζεται την αυξημένη χρηματοδότηση για τις περιοχές αυτές.
      Όπως έγινε γνωστό, ο Οργανισμός θα συνάψει αμέσως μνημόνια συνεργασίας με τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις για τη φύλαξη των περιοχών.
      Επιπλέον, ο ΟΦΥΠΕΚΑ θα συνάπτει προγραμματικές συμβάσεις με τις Περιφέρειες και με Δήμους για την πραγματοποίηση έργων και για αναπτυξιακά προγράμματα. Οι Περιφέρειες και οι Δήμοι θα χρηματοδοτούνται σχετικά.
      Ενώ, καταργούνται τα 36 Διοικητικά Συμβούλια των Φορέων Διαχείρισης και δημιουργούνται 24 αποκεντρωμένες δομές (ΜΔΠΠ). Ταυτόχρονα, χωρίς να γίνουν απολύσεις, η στελέχωση των δομών θα γίνει με διαδικασίες ΑΣΕΠ.
      Σύμφωνα με τον κ. Χατζηδάκη, το μοντέλο που προωθείται προσιδιάζει σε πολλά ευρωπαϊκά σχήματα, όπως στη Φινλανδία και την Ιρλανδία, ενώ αναμένεται να είναι περισσότερο λειτουργικό διοικητικά και με αυξημένη χρηματοδότηση.
      Αντιμετώπιση των προβλημάτων των δασικών χαρτών
      Με το νομοσχέδιο αυτό αναμορφώνονται όλοι οι δασικοί χάρτες -κυρωμένοι, όσοι έχουν αναρτηθεί κ.λπ.- ώστε να λάβουν υπόψη τους αυτές τις διοικητικές πράξεις. Αυτό, σύμφωνα με το ΥΠΕΝ, θα έχει ως αποτέλεσμα τη μεγάλη μείωση των αντιρρήσεων.
      Ακόμη, δίνεται η δυνατότητα στους πολίτες να αξιοποιούν την περιουσία τους όταν δικαιώνονται στην εξέταση των αντιρρήσεων, χωρίς να περιμένουν να "κλείσει" το θέμα σε ολόκληρο τον νομό, όπως συμβαίνει σήμερα.
      Προβλέπεται επίσης η κύρωση των Δασικών Χαρτών σε πιο τακτά χρονικά διαστήματα, μετά την ολοκλήρωση της εξέτασης αντιρρήσεων που έχουν ομαδοποιηθεί ανά Δήμο και όχι ανά Περιφερειακή Ενότητα, όπως γίνεται σήμερα.
      Επίσης, ενισχύονται οι Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων για να αποσυμφορηθεί το έργου τους ενώ εφαρμόζεται σύνδεση της αμοιβής τους με το παραγόμενο έργο, αλλαγή σύνθεσής τους, συχνότερες υποχρεωτικές συνεδριάσεις ανά μήνα, πρόβλεψη αναπληρωτών κ.λπ..
      Ενώ, εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής των δασικών χαρτών οι περιοχές, για τις οποίες, πριν το 1975, είχαν εκδοθεί πράξεις της διοίκησης, με τις οποίες άλλαξε νομίμως ο χαρακτήρας τους από δασικός σε αγροτικός.
      Ειδικότερα, πρόκειται για διανομές (εποικιστικά), αναδασμοί, απαλλοτριώσεις με σκοπό την αγροτική αποκατάσταση, άδειες του υπουργού Γεωργίας ή του νομάρχη για μεταβίβαση κλήρου. Όλες οι παραπάνω αφορούν αγροτικές εκτάσεις που είχαν δηλωθεί από τον ΟΠΕΚΕΠΕ ως αγροτικές στην ΕΕ και λάμβαναν επιδοτήσεις.
      Οι εν λόγω εκτάσεις αποτυπώθηκαν ως δασικές εκτάσεις, γιατί παρέλειψαν να λάβουν υπόψη τους τις παραπάνω πράξεις της διοίκησης και θα έπρεπε να αποτυπωθούν ως Αγροτικές Εκτάσεις. "Μιλάμε για περιπτώσεις που παρατηρείται κατά φαντασίαν δάσος", ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Χατζηδάκης.
      Ταυτόχρονα ο κ. Χατζηδάκης προανήγγειλε τη διάθεση 245 εκατομμυρίων ευρώ, σε συνεργασία με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για την πραγματοποίηση αναδασώσεων ανά την επικράτεια.
      Ρυθμίσεις για τις οικιστικές πυκνώσεις
      Όπως ανακοινώθηκε, γίνεται εκ νέου ανάρτηση των δασικών χαρτών με τις περιοχές που είχαν εξαιρεθεί ως οικιστικές πυκνώσεις σε συμμόρφωση με το γράμμα και το πνεύμα της απόφασης του ΣτΕ (ΟλΣτΕ 685/2019).
      Μάλιστα, εκδίδεται προεδρικό διάταγμα, το οποίο καθορίζει τα κριτήρια βάσει των οποίων κατοικίες εντός δασικών εκτάσεων, με τήρηση των συνταγματικών επιταγών και τη διαφύλαξη του δασικού ισοζυγίου, μπορούν υπό όρους να "τακτοποιούνται", με βάση τον νόμο για τα αυθαίρετα.
      Σύμφωνα με τον κ. Χατζηδάκη, "δε θα κάνουμε ερασιτεχνισμούς, δε θα προχωρήσουμε ερήμην του ΣτΕ, και δε θέλουμε να ταλαιπωρούμε τους πολίτες, γιατί θέλουμε η νέα ρύθμιση να μην κριθεί εκ νέου αντισυνταγματική" και πρόσθεσε ότι "θα αντιμετωπίσουμε σε στέρεες βάσεις το ζήτημα των οικιστικών πυκνώσεων".
      Όπως έγινε γνωστό, οι ιδιοκτήτες θα έχουν τη δυνατότητα υποβολής ενστάσεων και να μπουν στη διαδικασία τακτοποίησης, με δήλωση υπαγωγής στις διατάξεις του νέου νόμου εντός 6 μηνών από την ισχύ του και καταβολή προστίμου ανάλογα με την κατηγορία, την έκταση και την παλαιότητα του ακινήτου, ενώ παράλληλα θα έχουν και προσωρινή αναστολή όλων των διοικητικών κυρώσεων.
      Επιπλέον ο υπουργός ξεκαθάρισε ότι "δε θα κάνουμε πίσω στο ζήτημα των κατεδαφίσεων", κάνοντας γνωστό ότι ήδη έχει υπογράψει την κατεδάφιση των αυθαιρέτων στο νησί της Μακρονήσου.
      Ζωνοποίηση περιοχών Natura
      Με το νέο νομοσχέδιο μέσα σε κάθε προστατευόμενη περιοχή θα προβλέπονται από 1 έως 4 ζώνες κλιμακούμενης προστασίας, όπως συμβαίνει και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
      Συγκεκριμένα προβλέπονται: Ζώνη απόλυτης προστασίας της φύσης, Ζώνη προστασίας της φύσης, Ζώνη διαχείρισης οικοτόπων και ειδών και Ζώνη βιώσιμης διαχείρισης φυσικών πόρων
      Σε κάθε ζώνη προβλέπονται οι επιτρεπόμενες και απαγορευόμενες δραστηριότητες βάσει των χρήσεων γης που ισχύουν για την πολεοδομία (π.δ. 59/2018).
      "Ό,τι κάνουμε γίνεται με βάση τις προβλέψεις του Ενωσιακού Δικαίου. Σε όσες περιοχές επιτρέπονται δραστηριότητες, θα γίνουν με βάση τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης και της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας", ανέφερε ο κ. Χατζηδάκης.
      Διαχείριση αποβλήτων
      Όσον αφορά τα μη επικίνδυνα απόβλητα, απλουστεύεται και επισπεύδεται η υφιστάμενη διοικητική διαδικασία για την έγκριση του Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων, Περιφερειακού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων και Τοπικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων.
      Κατ' εξαίρεση σε έκτακτες περιπτώσεις, όπως αυτή της Κέρκυρας, και για λόγους εξυπηρέτησης δημοσίου συμφέροντος η διαχείριση των αστικών στερεών αποβλήτων (ΑΣΑ) γίνεται με απόφαση του γενικού γραμματέα Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων του ΥΠΕΝ κατά παρέκκλιση των υφισταμένων προβλέψεων του ΠΕΣΔΑ.
      Επιπλέον, γίνεται υποχρεωτική για τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος να διαθέτουν καφέ κάδο, σε όλους τους δήμους που υπάρχει η σχετική υποδομή.
      Για τα επικίνδυνα απόβλητα όπως ο αμίαντος, οι ιδιοκτήτες πλέον έχουν την υποχρέωση να μεριμνούν για ασφαλή συλλογή και μεταφορά επικίνδυνων αποβλήτων που βρίσκονται στο ακίνητό τους και να εξασφαλίζουν την πρόσβαση σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα με σχετική άδεια.
      Μάλιστα, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης του υπόχρεου με την απόφαση του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης, η αρμόδια υπηρεσία, ύστερα από σχετική εντολή του αρμόδιου Εισαγγελέα Πρωτοδικών, προβαίνει σε συλλογή και απομάκρυνση των επικίνδυνων αποβλήτων και καταλογίζει τη σχετική δαπάνη στον ιδιοκτήτη και στον επικαρπωτή του ακινήτου.
      Ειδικά για τις πυρόπληκτες περιοχές, όπως στο Μάτι, η δαπάνη μεταφοράς αμιάντου καταβάλλεται από την αρμόδια υπηρεσία.
      Τέλος, όσον αφορά στα Απόβλητα Εκσκαφών Κατασκευών και Κατεδαφίσεων (ΑEKK), για την έκδοση οικοδομικής άδειας προϋπόθεση είναι η σύναψη συνεργασίας με εγκεκριμένο σύστημα εναλλακτικής διαχείρισης ΑΕΚΚ για την αποκομιδή των μπάζων. Ο κ. Χατζηδάκης ξεκαθάρισε ότι "δεν υπάρχει κανένα περιθώριο συμβιβασμού στο συγκεκριμένο ζήτημα".
      Ενώ, για τις περιοχές που δεν υπάρχει εγκεκριμένο σύστημα εναλλακτικής διαχείρισης ΑΕΚΚ, απαιτείται υπεύθυνη δήλωση του διαχειριστή των ΑΕΚΚ για τη διασφάλιση της διαχείρισης των παραγόμενων αποβλήτων.
      Επέκταση ανταποδοτικού τέλους για την πλαστική σακούλα
      Σύμφωνα πάντα με το ΥΠΕΝ, στο περιβαλλοντικό νομοσχέδιο εισάγεται μία ολιστική προσέγγιση του προβλήματος, με επιβολή του υπάρχοντος τέλους σε όλες τις πλαστικές σακούλες ανεξαρτήτως πάχους τοιχώματος.
      Μοναδική εξαίρεση είναι οι βιοαποδομήσιμες/λιπασματοποιήσιμες, λόγω προώθησης υλικών που δύνανται να βιοαποδομηθούν ή/και λιπασματοποιηθούν.
      Αστικά λύματα
      Τέλος, προωθείται χρηματοδότηση από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους για κατασκευή εξωτερικών αγωγών διακλαδώσεων χωρίς οικονομική επιβάρυνση των ιδιοκτητών. Ενώ, σε συνεννόηση με την ΕΕ και τα συναρμόδια υπουργεία θα βρεθούν τρόποι για χρηματοδότηση και των δαπανών κατασκευής του εσωτερικού δικτύου αποχέτευσης από την οικία έως το εξωτερικό δίκτυο.
      Στη συνέντευξη Τύπου παρεμβάσεις έκαναν επίσης ο υφυπουργός Γεράσιμος Θωμάς και οι γενικοί γραμματείς του ΥΠΕΝ κκ. Κωνσταντίνος Αραβώσης, Μανόλης Γραφάκος, και Αλαξάνδρα Σδούκου.
       
      ...https://www.capital.gr/epikairotita/3413867/nomosxedio-upen-gia-aplousteusi-periballontikis-adeiodotisis
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Το 16% των δασών της ηπειρωτικής Αττικής -δηλαδή περίπου το ένα έκτο του συνόλου- εκτιμάται ότι κάηκαν κατά τις πρόσφατες πυρκαγιές σε Σχίνο, Βαρυμπόμπη, Κερατέα και Βίλια, σύμφωνα με ανάλυση του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών/meteo.gr.
      Αξιοποιώντας τη βάση δεδομένων CORINE της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σύμφωνα με πρόσφατες λεπτομερείς δορυφορικές καταγραφές, οι πυρκαγιές υπολογίστηκε ότι έκαψαν περίπου 240.000 στρέμματα, εκ των οποίων τα 186.000 στρέμματα είναι δασικές εκτάσεις, ποσοστό που αναλογεί στο 16%, περίπου, των συνολικών δασικών εκτάσεων του νομού.

    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Η επαναχρησιμοποίηση του νερού δεν είναι ευρέως διαδεδομένη στην Ευρώπη. Τα περισσότερα λύματα από τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας αστικών λυμάτων απορρίπτονται απλώς σε ποταμούς και λίμνες.
       
      Όμως, η αύξηση της επαναχρησιμοποίησης του νερού θα συμβάλει στην αντιμετώπιση των εντεινόμενων προβλημάτων λειψυδρίας και ξηρασίας και παράλληλα θα μειώσει τον κίνδυνο μόλυνσης από λύματα και το κόστος επεξεργασίας. Η επαναχρησιμοποίηση του νερού έχει επίσης μικρότερο περιβαλλοντικό αντίκτυπο απ’ ό,τι η λήψη νερού από άλλες πηγές όπως οι διαπεριφερειακές μεταφορές νερού ή η αφαλάτωση.
       
      Παρά τα πλεονεκτήματα αυτά και τις σημαντικές δυνατότητες για περαιτέρω ανάπτυξη, υπάρχουν αρκετοί λόγοι που εξηγούν γιατί το επίπεδο επαναχρησιμοποίησης είναι τόσο χαμηλό. Ορισμένοι από τους λόγους αυτούς είναι και οι ακόλουθοι:
      έλλειψη κοινών ενωσιακών περιβαλλοντικών/υγειονομικών προτύπων για την επαναχρησιμοποίηση του νερού
      δυνητικά εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία γεωργικών προϊόντων που έχουν αρδευτεί με επαναχρησιμοποιημένο νερό
      πλημμελής τιμολόγηση του νερού και ακατάλληλα επιχειρηματικά μοντέλα
      χαμηλή ευαισθητοποίηση των ενδιαφερόμενων σχετικά με τα οφέλη της επαναχρησιμοποίησης του νερού
      απουσία δημόσιας αποδοχής
      τεχνικά εμπόδια και επιστημονικές αβεβαιότητες.

      Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δρομολογεί δημόσια διαβούλευση σχετικά με τα μέτρα που θα μπορούσε να λάβει η ΕΕ για να ενθαρρύνει την επαναχρησιμοποίηση των επεξεργασμένων λυμάτων. Θέλουμε να μάθουμε τι πιστεύουν οι πολίτες, οι ενδιαφερόμενοι φορείς, οι επιχειρήσεις, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις και οι δημόσιες αρχές για τις δυνατότητες επαναχρησιμοποίησης του νερού και για τα εμπόδια που την παρακωλύουν, καθώς επίσης και τι είδους κανονιστικά και μη κανονιστικά μέτρα σε επίπεδο ΕΕ θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις ανησυχίες αυτές, ώστε να αυξηθεί η ασφαλής επαναχρησιμοποίηση του νερού στην ΕΕ.
       
      Επόμενα βήματα
       
      Η διαβούλευση, που είναι διαθέσιμη εδώ here, θα διαρκέσει έως τις 7 Νοεμβρίου 2014. Τα αποτελέσματα θα τροφοδοτήσουν μια εκτίμηση αντικτύπου που θα καλύπτει όλες τις βασικές πτυχές της επαναχρησιμοποίησης του νερού, συμπεριλαμβανομένων των γεωργικών, αστικών, βιομηχανικών και ψυχαγωγικών χρήσεων. Το 2015 η Επιτροπή προτίθεται να υποβάλει επίσημη πρόταση με βάση τα στοιχεία της εκτίμησης αντικτύπου.
       
      Ιστορικό
       
      Η παγκόσμια κλιματική αλλαγή ασκεί αυξανόμενη πίεση στους πόρους γλυκών υδάτων της Ευρώπης. Μολονότι το γεγονός αυτό δημιουργεί προβλήματα κυρίως σε άνυδρες περιοχές με χαμηλές βροχοπτώσεις και μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού, ωστόσο είναι επίσης δυνατόν να επηρεαστούν αρνητικά και εύκρατες περιοχές με εντατικές γεωργικές, τουριστικές και βιομηχανικές δραστηριότητες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του ανταγωνισμού για υδατικούς πόρους μεταξύ των διαφόρων τομέων που χρησιμοποιούν νερό, πράγμα που αυξάνει την ανησυχία για την εξασφάλιση υδατικών πόρων υψηλής ποιότητας που προορίζονται για το πόσιμο νερό.
       
      Η μεγιστοποίηση της επαναχρησιμοποίησης του νερού αποτελεί ειδικό στόχο του προσχεδίου για τη διαφύλαξη των υδατικών πόρων της Ευρώπης Blueprint to Safeguard Europe's Water Resources, το οποίο αναφέρει τη δυνατότητα έκδοσης κανονισμού για τη θέσπιση κοινών προτύπων σχετικά με την επαναχρησιμοποίηση του νερού. Αποτελεί επίσης βασική προτεραιότητα στο στρατηγικό σχέδιο εφαρμογής της ευρωπαϊκής σύμπραξης καινοτομίας για το νερό European InnovationPartnership for Water.
       
      Σύνδεσμος για τη δημόσια διαβούλευση
       
      http://ec.europa.eu/environment/consultations/water_reuse_en.htm
       
      Πηγή: http://biomassenergy.gr/articles/news/6607-h-epanaxrhsimopoihsh-toy-neroy-sthn-eyrwph-diaboyleysh
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Πανευρωπαϊκή περιοδεία της περιβαλλοντικής οργάνωσης, από τις 20 έως τις 31 Ιουλίου, για λιγότερο πλαστικό και περισσότερη Μεσόγειο.
       
      Από τις 20 Ιουλίου ως 31 Ιουλίου, το πλοίο της Greenpeace, Rainbow Warrior, θα πραγματοποιήσει περιοδεία στα ελληνικά νησιά, στο πλαίσιο της πανευρωπαϊκής περιοδείας της οργάνωσης ενάντια στο πλαστικό μίας χρήσης. Το πλοίο θα βρεθεί στη Ζάκυνθο στις 20-21 Ιουλίου, στο Ηράκλειο στις 24-25 Ιουλίου και στη Σύρο στις 30-31 Ιουλίου, για να αποκαλύψει το μέγεθος του προβλήματος της ρύπανσης από τα πλαστικά και να κινητοποιήσει τους πολίτες σε δράση. Το κοινό θα έχει τη δυνατότητα να ξεναγηθεί σε αυτό το ιστορικό πλοίο, να δει μία έκθεση φωτογραφίας που θα δείχνει το μέγεθος του προβλήματος της ρύπανσης από τα πλαστικά και να συμμετέχει σε δραστηριότητες για μικρούς και μεγάλους. «Μαζί θα μάθουμε πώς μπορούμε να προστατέψουμε τη θάλασσα από την εισβολή των πλαστικών μίας χρήσης», αναφέρει η περιβαλλοντική οργάνωση.
       
      Στο πλαίσιο της επίσκεψης του πλοίου, θα πραγματοποιηθούν κι άλλες εκδηλώσεις σε κάθε σταθμό του. Στη Ζάκυνθο, στις 19 και 20 Ιουλίου θα γίνουν καθαρισμοί παραλιών που συνδιοργανώνονται από τη Greenpeace, τη STOPPP, τον Αρχέλων και την Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης. Στις 19 Ιουλίου ο καθαρισμός θα γίνει στις 18.00 στην παραλία του Λαγανά και στις 20 Ιουλίου στις 18.00 στην Πλαζ ΕΟΤ στο Κρυονέρι. Στο Ηράκλειο Κρήτης, στις 24 Ιουλίου, από τις 10:00 το πρωί, θα φτιαχτεί ένα μοναδικό ψηφιδωτό από 10.000 χρησιμοποιημένα πλαστικά ποτήρια μίας χρήσης. Το ψηφιδωτό βασίζεται στη μινωική τοιχογραφία από τα δελφίνια, που βρίσκεται στο παλάτι της Κνωσού, και θα φτιαχτεί με τη συμμετοχή μικρών και μεγάλων. Στη Σύρο, στις 30 Ιουλίου, από τις 20:00 το απόγευμα, θα πραγματοποιηθεί μία εορταστική εκδήλωση για το κλείσιμο της περιοδείας του πλοίου στην Ελλάδα, που θα είναι μία γιορτή χωρίς πλαστικά μίας χρήσης. «Θα σερβίρεται κρασί ή χυμός για το κοινό σε ποτήρι που δεν είναι μίας χρήσης, θα υπάρχει μουσική και θα διασκεδάσουμε χωρίς πλαστικό!», επισημαίνεται στην ανακοίνωση.
       
      Όπως σημειώνει η Greenpeace, η θάλασσα στην Ελλάδα, όπως και παγκοσμίως, μετατρέπεται κάθε μέρα σε μία τεράστια χωματερή πλαστικών σκουπιδιών. Πλαστικά αντικείμενα μίας χρήσης (σακούλες, μπουκάλια, ποτήρια κ.α.) βρίσκονται παντού, ακόμα κι εκεί που δεν φαίνονται, καθώς μπορούν να διασπαστούν σε μικροσκοπικά κομμάτια. «Όλοι μας οφείλουμε να αλλάξουμε νοοτροπία, να μειώσουμε ριζικά το πλαστικό μίας χρήσης στη ζωή μας και να σώσουμε τη θάλασσα!», καταλήγει.
       
      Πηγή: https://www.voria.gr/article/rainbow-warrior-to-plio-tis-greenpeace-sta-nisia-kata-tou-plastikou
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε έγκαιρη προειδοποίηση για τις χώρες που έχουν πρόβλημα στην διαχείριση των αστικών αποβλήτων μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα που βρίσκεται στις χειρότερες θέσεις.
      Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι η Ελλάδα δεν θα επιτύχει τους στόχους για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση 55% ως το 2025 και για ανακύκλωση στο 65% των αποβλήτων συσκευασίας για το 2025.
      Η Κομισιόν μεταξύ άλλων αμφισβητεί τον ισχυρισμό των Ελληνικών εθνικών αρχών ότι τα απόβλητα συσκευασίας στην Ελλάδα είναι μόλις 81 κιλά ανά κάτοικο, όταν ο μέσος όρος της ΕΕ είναι 177 κιλά ανά κάτοικο.
      Υποστηρίζει ότι ο καφές κάδος δεν θα φέρει αποτέλεσμα καθώς το σύστημα είναι λάθος στημένο.
      Αμφισβητεί και το σύστημα της διαλογής στην πηγή και σημειώνει ότι οι δήμοι δεν καταβάλουν προσπάθεια προς αυτήν την κατεύθυνση.
      Σημειώνει ότι δεν υπάρχει πρόληψη παραγωγής σκουπιδιών, και επαναχρησιμοποίησης αλλά προτίμηση στα κατώτερα στάδια της ιεραρχίας διαχείρισης των αποβλήτων με σημαντικό κόστος.
      Παρατηρεί ότι υπάρχει μεγάλη αδράνεια και καθυστέρηση στον φόρο ταφής σκουπιδιών, και στο “πληρώνω όσο πετάω” που τα θεωρεί βασικά και αποτελεσματικά εργαλεία.
      Και βέβαια τονίζει ως απαράδεκτη κατάσταση την λειτουργία των παράνομων χωματερών.
      Τέλος σημειώνει ότι δεν έχει γίνει τίποτα ουσιαστικό για την ευαισθητοποίηση και συμμετοχή των πολιτών.
      ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
      Η έκθεση έγκαιρης προειδοποίησης για την Ελλάδα που συνοδεύει το έγγραφο
      Έκθεση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών σχετικά με τον εντοπισμό των κρατών μελών που κινδυνεύουν να μην επιτύχουν τον στόχο προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωσης των αστικών αποβλήτων για το 2025, τον στόχο ανακύκλωσης των απορριμμάτων συσκευασίας για το 2025 και τον στόχο μείωσης της υγειονομικής ταφής των αποβλήτων για το 2035
      1.Εισαγωγή
      Η έκθεση έγκαιρης προειδοποίησης έχει ως στόχο να βοηθήσει τα κράτη μέλη που κινδυνεύουν να μην επιτύχουν: i) τον στόχο της προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση και της ανακύκλωσης του 55 % των αστικών αποβλήτων τους έως το 2025 [ο στόχος αυτός καθορίζεται στο άρθρο 11 παράγραφος 2 στοιχείο γ) της οδηγίας 2008/98/ΕΚ]· και ii) τον στόχο της ανακύκλωσης του 65 % των απορριμμάτων συσκευασίας τους έως το 2025 [ο στόχος αυτός καθορίζεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο στ) της οδηγίας 1994/62/ΕΚ]. Παρέχει επίσης ενημέρωση για τις επιδόσεις των κρατών μελών όσον αφορά την επίτευξη του στόχου τους για το 2035 ο οποίος έγκειται στον περιορισμό των αστικών αποβλήτων που αποστέλλονται σε χώρους υγειονομικής ταφής σε ποσοστό που δεν υπερβαίνει το 10 % (ο στόχος αυτός καθορίζεται στο άρθρο 5 παράγραφος 5 της οδηγίας 1999/31/ΕΚ).
      Η παρούσα έκθεση βασίζεται στην προηγούμενη στήριξη που παρείχε η Επιτροπή για να βοηθήσει τα κράτη μέλη να συμμορφωθούν με τη νομοθεσία της ΕΕ σχετικά με τη διαχείριση των αστικών αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένης, κατά περίπτωση, της έκθεσης έγκαιρης προειδοποίησης του 2018 1 .
      Στην αξιολόγηση η οποία αποτελεί τη βάση για την έκθεση έγκαιρης προειδοποίησης εντοπίστηκαν 18 κράτη μέλη που κινδυνεύουν να μην επιτύχουν τον στόχο προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωσης του 2025 για τα αστικά απόβλητα, εκ των οποίων 10 κινδυνεύουν επίσης να μην επιτύχουν τον στόχο ανακύκλωσης του 2025 για το σύνολο των απορριμμάτων συσκευασίας.
      Η εν λόγω αξιολόγηση βασίζεται σε συνεργατική και διαφανή διαδικασία στην οποία συμμετείχαν τα οικεία κράτη μέλη και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος 2 και σε διεξοδική ανάλυση των πλέον πρόσφατων εξελίξεων πολιτικής στα κράτη μέλη. Η εν λόγω διαδικασία περιλάμβανε επίσης εκτενή διαβούλευση με τις αρχές των κρατών μελών που είναι αρμόδιες για τη διαχείριση των αποβλήτων. Οι πιθανές δράσεις που προσδιορίστηκαν κατά τη διαδικασία αυτή βασίζονται σε υφιστάμενες βέλτιστες πρακτικές και αποβλέπουν στην παροχή βοήθειας προς τα κράτη μέλη προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους για το 2025 και, ως εκ τούτου, επικεντρώνονται σε μέτρα πολιτικής τα οποία μπορούν να ληφθούν βραχυπρόθεσμα. Οι δράσεις αυτές θα πρέπει να γίνουν αντιληπτές ως συμπληρωματικές εκείνων που συνιστώνται στους χάρτες πορείας οι οποίοι καταρτίστηκαν στο πλαίσιο των προηγούμενων δραστηριοτήτων προώθησης της συμμόρφωσης και εκείνων που συνιστώνται στην επισκόπηση της εφαρμογής της περιβαλλοντικής πολιτικής 3 .
      2.Βασικά πορίσματα
      Με βάση την ανάλυση των συλλεχθέντων στοιχείων και των υφιστάμενων πολιτικών στον τομέα της διαχείρισης αποβλήτων, η Ελλάδα θεωρείται ότι κινδυνεύει να μην επιτύχει i) τον στόχο της προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση και της ανακύκλωσης του 55 % των αστικών αποβλήτων της έως το 2025 και ii) τον στόχο να ανακυκλώνει το 65 % των απορριμμάτων συσκευασίας της έως το 2025. Το χάσμα μεταξύ της τρέχουσας κατάστασης και του στόχου για υγειονομική ταφή του 10 % των αστικών αποβλήτων έως το 2035 προκαλεί επίσης ανησυχία.
      Η παραγωγή αστικών αποβλήτων στην Ελλάδα (524 kg κατά κεφαλήν) ήταν ελαφρώς υψηλότερη από τον μέσο όρο της ΕΕ (501 kg κατά κεφαλήν) το 2019. Ωστόσο, τα απορρίμματα συσκευασίας που παρήχθησαν το 2019 ήταν λιγότερα από το ήμισυ του μέσου όρου της ΕΕ (81 kg κατά κεφαλήν έναντι 177 kg κατά κεφαλήν). Αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι σημαντικές ποσότητες συσκευασιών οι οποίες διατίθενται στην αγορά, και θεωρούνται ως η ποσότητα των παραγόμενων απορριμμάτων συσκευασίας, δεν αναφέρονται.
      Το 2019 το ποσοστό ανακύκλωσης αστικών αποβλήτων που ανέφερε η Ελλάδα ήταν 21 % (34 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερο από τον στόχο για το 2025), ενώ το ποσοστό υγειονομικής ταφής ήταν 77,7 % (υπερτριπλάσιο του μέσου όρου της ΕΕ). Η κατάσταση προκαλεί επίσης ανησυχία όσον αφορά τις γενικές τάσεις, καθώς το ποσοστό ανακύκλωσης αυξάνεται με πολύ αργούς ρυθμούς (από 15,8 % το 2015 σε 21 % το 2019), και το ποσοστό υγειονομικής ταφής μειώθηκε μόνο οριακά, κατά περίπου 4 ποσοστιαίες μονάδες κατά τα εν λόγω 5 έτη.
      Το χαμηλό ποσοστό λιπασματοποίησης και χώνευσης θεωρείται ένας από τους κύριους λόγους αυτής της επίδοσης. Η υφιστάμενη ικανότητα χωριστής συλλογής και επεξεργασίας βιολογικών αποβλήτων είναι τέτοια ώστε μόνο ένα μικρό ποσοστό των συνολικών βιολογικών αποβλήτων που παράγονται στην Ελλάδα μπορούν να συλλεχθούν και να υποβληθούν σε επεξεργασία. Η ποσότητα των αστικών αποβλήτων που αποστέλλονται σε χώρους υγειονομικής ταφής παραμένει επίσης υπερβολικά υψηλή.
      Το 2019 το συνολικό ποσοστό ανακύκλωσης συσκευασιών ανήλθε σε 60,1 %, ποσοστό που προσεγγίζει αρκετά τον στόχο για το 2025 (65 %). Ωστόσο, υπάρχουν ζητήματα ποιότητας των δεδομένων όσον αφορά τις συσκευασίες. Για παράδειγμα, υπάρχει αξιοσημείωτη απόκλιση μεταξύ του χαμηλού ποσοστού ανακύκλωσης των αστικών αποβλήτων και των αρκετά υψηλών ποσοστών ανακύκλωσης των απορριμμάτων συσκευασίας, απόκλιση η οποία ενδέχεται να οφείλεται στην ελλιπή αναφορά των συσκευασιών που διατίθενται στην αγορά. Τα σύνολα δεδομένων για τα αστικά απόβλητα και τα απορρίμματα συσκευασίας φαίνονται ασύμβατα, δεδομένου ότι μεγάλο μέρος των απορριμμάτων συσκευασίας παράγεται από νοικοκυριά και, ως εκ τούτου, αποτελεί μέρος των αστικών αποβλήτων.
      Απαιτούνται σημαντικές βελτιώσεις για να ευθυγραμμιστεί η ελληνική διαχείριση των αποβλήτων με την ιεράρχηση των αποβλήτων της ΕΕ. Ορισμένες από τις κύριες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ελλάδα στη διαχείριση των αποβλήτων είναι οι εξής:
      –Υψηλή εξάρτηση από την υγειονομική ταφή, στο πλαίσιο των χαμηλών φόρων υγειονομικής ταφής και των υψηλών ποσοστών παράνομης απόρριψης.
      –Ανεπαρκής ικανότητα επεξεργασίας βιολογικών αποβλήτων. Ακόμη και με σχέδια αύξησης της ικανότητας, θα καλυπτόταν λιγότερο από το 30 % της συνολικής παραγωγής βιολογικών αποβλήτων.
      –Ζητήματα ποιότητας των δεδομένων, ιδίως όσον αφορά την αναφερόμενη ποσότητα των παραγόμενων απορριμμάτων συσκευασίας.
      –Ανεπαρκείς υπηρεσίες χωριστής συλλογής για μη οικιακά αστικά απόβλητα και βιολογικά απόβλητα.
      3.Βασικές συστάσεις
      Μεταξύ των μέτρων που κρίθηκαν αναγκαία για τη στήριξη των προσπαθειών της Ελλάδας να βελτιώσει τις επιδόσεις της στη διαχείριση των αποβλήτων, παρατίθενται κατωτέρω τρεις κύριες συστάσεις:
      1.Να στηριχθεί η προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση των αστικών αποβλήτων και τα συστήματα επαναχρησιμοποίησης συσκευασιών.
      2.Να επεκταθεί σε εθνικό επίπεδο η χωριστή συλλογή στην πηγή (ιδίως για τα βιολογικά απόβλητα) και να βελτιωθεί η ευαισθητοποίηση των πολιτών όσον αφορά τον διαχωρισμό και την πρόληψη δημιουργίας των αποβλήτων. Να εφαρμοστούν οικονομικά μέσα, όπως η πληρωμή κατά την απόρριψη και η αύξηση του φόρου υγειονομικής ταφής με σκοπό την παροχή κινήτρων για τη χωριστή συλλογή στην πηγή και την ελαχιστοποίηση των αποβλήτων που καταλήγουν σε χώρους υγειονομικής ταφής.
      3.Να αναπτυχθούν περαιτέρω οι υποδομές επεξεργασίας αποβλήτων που συνδέονται με τα υψηλότερα στάδια της ιεράρχησης των αποβλήτων (ειδικότερα, ενίσχυση της ικανότητας επεξεργασίας των βιολογικών αποβλήτων και υποστήριξη της οικιακής λιπασματοποίησης) και να θεσπιστεί σύστημα διαχείρισης ποιότητας για το λίπασμα/χώνευμα από βιολογικά απόβλητα.
      4.Να βελτιωθεί το σύστημα διαχείρισης δεδομένων ώστε να παρουσιάζονται συνεκτικά και επαληθεύσιμα σύνολα δεδομένων (π.χ. απορρίμματα συσκευασίας).
      Στον πίνακα που ακολουθεί παρατίθενται ορισμένες πιθανές δράσεις για τη στήριξη των προσπαθειών της Ελλάδας να βελτιώσει τις επιδόσεις της στη διαχείριση των αποβλήτων.
      4.Ορθές πρακτικές
      Τα ακόλουθα μέτρα που εφαρμόζει η Ελλάδα θεωρούνται ορθές πρακτικές που θα μπορούσαν να αναπαραχθούν και να βοηθήσουν τα κράτη μέλη στην επίτευξη των προαναφερθέντων στόχων:
      –Έργο LIFE «Εφαρμογή της κυκλικής οικονομίας στην Ελλάδα» 4 — Αυτό το εθνικής κλίμακας έργο αποσκοπεί στη μείωση της ποσότητας των αστικών αποβλήτων που αποστέλλονται σε χώρους υγειονομικής ταφής και στην προώθηση, αφενός, της πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων και, αφετέρου, της επαναχρησιμοποίησής τους. Το έργο περιλαμβάνει δραστηριότητες επίδειξης, όπως η εγκατάσταση κέντρων επαναχρησιμοποίησης σε τρεις αστικούς δήμους, η προώθηση και παρακολούθηση της πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων τροφίμων, η ανάπτυξη ικανοτήτων των ενδιαφερόμενων μερών, και εκδηλώσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης με στόχο την αλλαγή της συμπεριφοράς των πολιτών και των τοπικών κοινοτήτων.
      –Πρόγραμμα ανακύκλωσης και πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων σε μικρό νησί 5 — Αυτό το πρόγραμμα ανακύκλωσης και πρόληψης με την ονομασία «Just Go Zero» δρομολογήθηκε τον Δεκέμβριο του 2021 στην Τήλο. Παρότι αφορούσε μια μικρή κοινότητα (περίπου 800 κατοίκους), προκάλεσε σημαντική αλλαγή νοοτροπίας στον τομέα της πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων και ως προς τη συμμετοχή των πολιτών. Μετά από λιγότερο από ένα έτος, άνω του 85 % των αστικών αποβλήτων ανακυκλώθηκε ή λιπασματοποιήθηκε. Επιπλέον, το έργο συνέβαλε στην ευαισθητοποίηση του τοπικού πληθυσμού σχετικά με τη σημασία της ορθής διαχείρισης των αποβλήτων.
      –Καθορισμός φιλόδοξων εθνικών στόχων — Η Ελλάδα έχει συμπεριλάβει στην εθνική νομοθεσία υποχρεωτικό στόχο περιορισμού των αποβλήτων που καταλήγουν σε χώρους υγειονομικής ταφής στο 10 % έως το 2030 6 . Με τον φιλόδοξο αυτό στόχο προβλέπει την επίτευξη του σχετικού στόχου της ΕΕ και θέτει μια πολύ σαφή δέσμευση έναντι όλων των σχετικών φορέων.
      ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΠΙΘΑΝΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ
      Διακυβέρνηση
      1)Αντιμετώπιση ζητημάτων ποιότητας των δεδομένων, ιδίως σε σχέση με τα παραγόμενα απορρίμματα συσκευασίας και τις σχετικές ποσότητες που ανακυκλώνονται. Διασφάλιση της ταχείας και αποτελεσματικής ενοποίησης του Εθνικού Μητρώου Παραγωγών και του Γενικού Εμπορικού Μητρώου.
      2)Διασφάλιση της παύσης της λειτουργίας και της αποκατάστασης των εναπομενόντων χώρων υγειονομικής ταφής που δεν πληρούν τα πρότυπα και ανάληψη δράσης κατά των παράνομων χώρων υγειονομικής ταφής και της ανεξέλεγκτης απόθεσης. Αύξηση της ικανότητας επιβολής της νομοθεσίας με σκοπό την επιθεώρηση, τον έλεγχο και την αποθάρρυνση της ανεξέλεγκτης απόρριψης.
      3)Καθορισμός υποχρεωτικών δεικτών και στόχων για τη χωριστή συλλογή αποβλήτων οι οποίοι θα πρέπει να επιτευχθούν από τους φορείς που είναι αρμόδιοι για τη συλλογή των αστικών αποβλήτων (π.χ. δήμοι) με σκοπό την παρακολούθηση, την επιβολή και την επίτευξη υψηλότερων ποσοστών δέσμευσης. Αυτό μπορεί να συμπληρωθεί με ένα σύστημα οικονομικών επιβραβεύσεων και κυρώσεων ανάλογα με τις επιδόσεις των φορέων ως προς την επίτευξη των στόχων. Επίσης, μπορούν να καταστούν διαθέσιμες στο ευρύ κοινό πληροφορίες σχετικά με τις επιδόσεις των εν λόγω φορέων, με σκοπό την ευαισθητοποίηση (π.χ. σε ιστότοπο).
      Πρόληψη
      4)Λήψη μέτρων για την αύξηση της επαναχρησιμοποίησης και την πρόληψη της παραγωγής μη ανακυκλώσιμων αστικών αποβλήτων.
      5)Διασφάλιση κατάλληλης παρακολούθησης της εφαρμογής των μέτρων για την πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων. Υπό το πρίσμα των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της ελληνικής επικράτειας, περαιτέρω στήριξη της επέκτασης σε πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές επιτυχημένων πιλοτικών έργων μικρής κλίμακας για την πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων. Ενίσχυση του συντονισμού μεταξύ του επιπέδου κεντρικής κυβέρνησης και του τοπικού επιπέδου για την επίτευξη των στόχων πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων της ΕΕ.
      Χωριστή συλλογή
      6)Ανάπτυξη, επιβολή και παρακολούθηση των ελάχιστων εθνικών προτύπων υπηρεσιών για τη χωριστή συλλογή αποβλήτων (συμπεριλαμβανομένων των βιολογικών αποβλήτων). Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει, για παράδειγμα, τον προσδιορισμό του τύπου και του όγκου των κάδων, της ελάχιστης και της μέγιστης συχνότητας συλλογής και του τύπου του χρησιμοποιούμενου οχήματος, λαμβανομένων υπόψη παραγόντων όπως το είδος του αποθέματος κατοικιών, το κλίμα και η εποχικότητα κ.λπ. Διασφάλιση της εγκατάστασης των αναγκαίων υποδομών χωριστής συλλογής.
      Επεξεργασία αποβλήτων
      7)Στήριξη της προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση των αστικών αποβλήτων και ανάπτυξη υποδομών επεξεργασίας αποβλήτων κατά τρόπο που να επικεντρώνεται στα υψηλότερα στάδια της ιεράρχησης των αποβλήτων. Απαιτούνται σταθερά σχέδια και συγκεκριμένες δράσεις, όπως η συμπλήρωση της κεντρικής επεξεργασίας βιολογικών αποβλήτων με αποκεντρωμένες λύσεις λιπασματοποίησης, όπως η οικιακή λιπασματοποίηση και η λιπασματοποίηση σε επίπεδο κοινότητας.
      8)Στήριξη της προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση των αστικών αποβλήτων και ανάπτυξη υποδομών επεξεργασίας αποβλήτων κατά τρόπο που να επικεντρώνεται στα υψηλότερα στάδια της ιεράρχησης των αποβλήτων. Απαιτούνται σταθερά σχέδια και συγκεκριμένες δράσεις, όπως η συμπλήρωση της κεντρικής επεξεργασίας βιολογικών αποβλήτων με αποκεντρωμένες λύσεις λιπασματοποίησης, όπως η οικιακή λιπασματοποίηση και η λιπασματοποίηση σε επίπεδο κοινότητας.
      9)Ανάπτυξη υποδομών επεξεργασίας αποβλήτων που συνδέονται με τα υψηλότερα στάδια της ιεράρχησης των αποβλήτων. Απαιτούνται σταθερά σχέδια και συγκεκριμένες δράσεις, όπως η στήριξη της οικιακής λιπασματοποίησης και η ενίσχυση της ικανότητας επεξεργασίας των βιολογικών αποβλήτων, προκειμένου να καλυφθούν πλήρως τα παραγόμενα βιολογικά απόβλητα.
      10)Η ικανότητα διαλογής και ανακύκλωσης των χωριστά συλλεγόμενων απορριμμάτων συσκευασίας πρέπει να αυξηθεί. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί με την αύξηση του αριθμού των νέων κέντρων διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών που δημιουργούνται σε ολόκληρη τη χώρα και με τη βελτίωση της ικανότητας των υφιστάμενων.
      Επικοινωνία και ευαισθητοποίηση
      11)Διατήρηση και ενίσχυση δραστηριοτήτων ευαισθητοποίησης ειδικά προσαρμοσμένων σε διαφορετικές ομάδες-στόχους (π.χ. νοικοκυριά και εμπορικοί παραγωγοί αποβλήτων, εκπαιδευτικοί και σπουδαστές, τουρίστες) ώστε να ενισχυθεί η συμμετοχή στη χωριστή συλλογή. Θα πρέπει να αναπτυχθεί ένα σύνολο εθνικού επικοινωνιακού υλικού με σαφή και συνεπή μηνύματα και με ιδιαίτερη έμφαση στα βιολογικά απόβλητα, στην οικιακή λιπασματοποίηση και στην ορθή διαχείριση των αποβλήτων (π.χ. διαλογή). Εξέταση του ενδεχομένου να καταρτιστεί επικοινωνιακό υλικό (π.χ. φυλλάδια) και στα αγγλικά εκτός των ελληνικών για να βοηθηθούν οι τουρίστες να συμβάλουν στον διαχωρισμό των απορριμμάτων.
      Διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού και οικονομικά μέσα
      12)Εφαρμογή οικονομικών μέσων (π.χ. φόρου υγειονομικής ταφής επαρκούς ύψους) ως κινήτρων για τη διαχείριση αποβλήτων που συνδέεται με τα υψηλότερα στάδια της ιεράρχησης των αποβλήτων, ώστε η επαναχρησιμοποίηση, η προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση και η ανακύκλωση να καταστούν οικονομικά ελκυστικές και να μειωθεί η εξάρτηση από την υγειονομική ταφή των αποβλήτων. Το οικονομικά κίνητρα θα πρέπει να σχεδιαστούν και να καταστούν αρκετά ισχυρά ώστε να λειτουργήσουν καθοδηγητικά. Διασφάλιση της εφαρμογής των ρυθμίσεων υψηλότερης φορολόγησης της υγειονομικής ταφής που θεσπίστηκαν πρόσφατα σε όλους τους δήμους. Εξέταση της προοπτικής αύξησης του φόρου υγειονομικής ταφής που έχει προγραμματιστεί επί του παρόντος έως το 2027.
      13)Εφαρμογή συστήματος πληρωμής κατά την απόρριψη τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τα νοικοκυριά προκειμένου να επιτευχθούν υψηλότερα ποσοστά δέσμευσης για ανακυκλώσιμα κλάσματα και να μειωθούν τα υπολειμματικά απόβλητα. Οι τοπικές αρχές θα μπορούσαν να υποστηριχθούν μέσω καθοδήγησης σχετικά με τον σχεδιασμό των μηχανισμών παροχής κινήτρων και μέσω της ανάπτυξης πιλοτικών έργων ή της άντλησης διδαγμάτων από αυτά.
      14)Η εντατικοποίηση των προσπαθειών για τη θέσπιση συστημάτων επαναχρησιμοποίησης των συσκευασιών θα αποφέρει περιβαλλοντικά οφέλη και θα βοηθήσει τα κράτη μέλη να συμμορφωθούν με τους στόχους της ΕΕ για την ανακύκλωση των συσκευασιών.
      (1)
      Το 2018 εκδόθηκε έκθεση έγκαιρης προειδοποίησης για την Ελλάδα [SWD(2018) 418 final]. Στην αξιολόγηση διατυπώθηκαν συνολικά 10 συστάσεις. Οι ελληνικές αρχές θεωρούν ότι πέντε από τις συστάσεις που διατυπώθηκαν σε αυτήν εφαρμόστηκαν, τέσσερις εφαρμόστηκαν εν μέρει και μία δεν έχει εφαρμοστεί.
      (2)
      ΕΟΠ και ETC/CE (2022). Early Warning Assessment Related to the 2025 Targets for Municipal and Packaging Waste (Αξιολόγηση έγκαιρης προειδοποίησης σχετικά με τους στόχους του 2025 για τα αστικά απόβλητα και τα απορρίμματα συσκευασίας) ( https://www.eea.europa.eu/publications/country-profiles-early-warning-assessments ).
      (3)
      Ευρωπαϊκή Επιτροπή (2022). Επισκόπηση της εφαρμογής της περιβαλλοντικής πολιτικής 2022. COM(2022) 438 final. ( https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/ALL/?uri=comnat%3ACOM_2022_0438_FIN )
      (4)
      https://webgate.ec.europa.eu/life/publicWebsite/index.cfm?fuseaction=search.dspPage&n_proj_id=7404
      (5)
      https://www.justgozero.com/tilos-the-first-zero-waste-island/
      (6)
      Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου 39 (ΦΕΚ 185 A/2020) — Έγκριση του Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως 185/A/29-09-2020.
      Η έκθεση: https://www.eea.europa.eu/publications/many-eu-member-states/greece/view
    16. Περιβάλλον

      GTnews

      Όσο κι αν υπάρχει η γενικότερη θέληση για καθαρές ακτές, οι παραλίες είναι πάντα ένας χώρος όπου συγκεντρώνεται μεγάλο πλήθος ανθρώπων, ειδικά τα σαββατοκύριακα, και μαζί τους μοιραία συγκεντρώνονται και απορρίμματα. Γι’ αυτό και οι καθαρές ακτές αποτελούν κάθε καλοκαίρι ένα μεγάλο στοίχημα για τους δήμους, οι οποίοι κινητοποιούν προσωπικό και ενέργεια προκειμένου να το πετύχουν.
      Ο δήμος Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα και κινητοποιεί τώρα και τις "έξυπνες" εφαρμογές, ειδικά για τις δύο οργανωμένες πλαζ που διαθέτει, αυτές της Βουλιαγμένης και της Βάρκιζας. Στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών του για την προστασία του περιβάλλοντος και την ενθάρρυνση της ανακύκλωσης και σε συνεργασία με τη Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία καινοτόμων εφαρμογών Whywasteme, υποστηρίζει την πρώτη εφαρμογή στην Ελλάδα για κινητά τηλέφωνα, η οποία κατά κάποιο τρόπο προσωποποιεί τις προσπάθειες προστασίας του παράκτιου περιβάλλοντος, δίνοντας κίνητρα για τη χωριστή συλλογή πλαστικών και αλουμινένιων συσκευασιών στις ακτές του δήμου.
      Ουσιαστικά πρόκειται για μια εφαρμογή, που ο καθένας μπορεί να κατεβάσει στο κινητό τηλέφωνό του και η οποία έχει τη δυνατότητα να καταγράφει τις συσκευασίες που ο χρήστης διοχετεύει στην ανακύκλωση. Ταυτόχρονα, υπολογίζει πόσο διοξείδιο του άνθρακα γλιτώνει η ατμόσφαιρα κι εδώ έρχεται η ανταποδοτικότητα, καθώς η εφαρμογή επιβραβεύει τον χρήστη με δώρα και δωρεές για την προστασία των θαλασσών.
      Έτσι, όσοι βρεθούν σε αυτές τις δύο πλαζ, θα μπορούν να κατεβάζουν δωρεάν την εφαρμογή, να δημιουργούν το δικό τους προφίλ, να σκανάρουν τις άδειες συσκευασίες και να συγκεντρώνουν πόντους για κάθε άδειο μπουκάλι ΡΕΤ ή για κάθε κουτί αλουμινίου που απορρίπτουν στους ειδικούς κάδους της Whywasteme. Κάθε πέντε πόντοι ισοδυναμούν με 1 ευρώ, το οποίο οι χρήστες μπορούν να δωρίσουν σε τρεις άλλες ΜΚΟ, που δραστηριοποιούνται ενεργά στον καθαρισμό του βυθού και των ελληνικών ακτών. Από εκεί και πέρα, οι τρεις πρώτοι χρήστες σε επιδόσεις ανακύκλωσης, θα κερδίσουν και δώρα από ελληνικές εταιρείες βιώσιμου σχεδιασμού με υλικά από το θαλάσσιο περιβάλλον, πάνω στη λογική της επαναχρησιμοποίησης και της κυκλικής αξιοποίησης.
      Ο δήμαρχος Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης εξηγεί: "Πρόκειται για μια πολύ ωραία πρωτοβουλία, την οποία θελήσαμε να υιοθετήσουμε. Οι ακτές μαζεύουν πάντα απορρίμματα και κυρίως πλαστικά μπουκάλια. Πολλά πλαστικά μπουκάλια. Αυτή η πρωτοβουλία λοιπόν, αποσκοπεί στο να μην πεταχτούν δεξιά και αριστερά όλα αυτά τα μπουκάλια, ώστε να προστατευτεί το περιβάλλον και παράλληλα να δώσει κίνητρο γι’ αυτό στον λουόμενο, ώστε ο καθένας να κάνει τη δική του ανακύκλωση μέσα στην ακτή. Να κατεβάσει την εφαρμογή, να σκανάρει τον μοναδικό κωδικό που έχει το κάθε μπουκάλι ή το κάθε κουτάκι και να τα ρίξει στα δοχεία υποδοχής, που έχουν τοποθετηθεί στις δύο πλαζ. Αυτομάτως, δημιουργεί ένα δικό του ‘’πορτοφόλι’’ μέσα στην εφαρμογή, όπου συγκεντρώνονται όλοι οι πόντοι για την ανακύκλωση που κάνει, όχι μόνο εδώ στον δικό μας δήμο, αλλά οπουδήποτε στην Ελλάδα γίνεται χρήση αυτής της εφαρμογής. Μπορεί δηλαδή να το συνεχίσει αυτό και στην Κέρκυρα για παράδειγμα. Έτσι, αυξάνει τον δικό του λογαριασμό και μπορεί να κάνει δωρεές σε τρεις ΜΚΟ, που δραστηριοποιούνται ειδικά στον καθαρισμό των ακτών και του βυθού. Μέχρι και "πρωτάθλημα" μπορεί να δημιουργηθεί, αφού οι χρήστες μπορούν να προσκαλέσουν άλλους λουόμενους και να δημιουργήσουν ομάδες, σ’ ένα πρωτότυπο παιχνίδι ανακύκλωσης. "Είναι μια καλομελετημένη εφαρμογή", προσθέτει στο τέλος.
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Αντιμέτωποι με τα πρόστιμα για τις χωματερές βρίσκονται οι δήμοι της χώρας που αντιμετωπίζουν προβλήματα με τα σκουπίδια. Η κυβέρνηση εμφανίζεται αποφασισμένη να «περάσει» στους δήμους τα πρόστιμα που θα επιβάλλει μέσα στο επόμενο διάστημα το Ευρωδικαστήριο για χωματερές και λύματα, τιμωρώντας την απροθυμία της Αυτοδιοίκησης.
       
      Σύμφωνα με την Καθημερινή, ο επιμερισμός των ευρωπροστίμων που θα επιβληθούν στην Ελλάδα για χωματερές και λύματα «στους υπαίτιους φορείς» προβλέφθηκε στον νόμο 4042/12 και εξειδικεύτηκε προ ημερών με κοινή απόφαση των υπουργείων Περιβάλλοντος, Εσωτερικών και Οικονομικών (ΦΕΚ 2113Β). Οπως ορίζει:
       
      • Το πλήρες ποσό των προστίμων που θα καταλογίσει στην Ελλάδα το Ευρωδικαστήριο για τις χωματερές και τα λύματα θα μεταβιβαστεί στους υπαίτιους, δήμους ή (σπανιότερα) Περιφέρειες.
       
      • Στις περιπτώσεις ομαδικών παραβάσεων (εκεί, δηλαδή, όπου οι παραβάτες είναι πολλοί) το πρόστιμο θα επιμερίζεται.
       
      • Ο επιμερισμός θα βασίζεται κατά 40% στο πληθυσμιακό μέγεθος του δήμου και κατά 60% στον βαθμό συμμόρφωσης. Στην περίπτωση πλήρους συμμόρφωσης ο υπαίτιος απαλλάσσεται. Με τον τρόπο αυτό η Πολιτεία επιβραβεύει δήμους που δραστηριοποιήθηκαν και δημιούργησαν τις υποδομές.
       
      • Η πρόοδος του κάθε δήμου θα πρέπει να πιστοποιείται, λ.χ., με την απόφαση έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων ενός ΧΥΤΑ, τη δημοπράτησή του, την πιστοποίηση εργασιών εν εξελίξει κ.λπ.
       
      • Οσον αφορά τη διαδικασία, την απόφαση για τον καταλογισμό (ή επιμερισμό) των προστίμων θα λαμβάνει το υπουργείο Εσωτερικών. Στην περίπτωση προστίμων που αυξάνονται ημερησίως, το ΥΠΕΚΑ θα ζητά από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις πληροφόρηση για τη δρομολόγηση ή μη λύσης και την πορεία αυτής, με βάση την οποία θα υπολογίζει την οφειλή.
       
      • Στην περίπτωση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, «τα οφειλόμενα ποσά παρακρατούνται κατά τη διαδικασία κατανομής των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων» (ΚΑΠ).
       
      Πηγή: http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26515&subid=2&pubid=113326539
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Σύμφωνα με μελέτες σε Ευρωπαϊκό επίπεδο το 80-85% των θαλάσσιων απορριμμάτων που συναντώνται στις παραλίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πλαστικά.
      Από το σύνολο των πλαστικών, 50% αντιστοιχεί σε πλαστικά αντικείμενα μιας χρήσης και 27% σε είδη αλιείας. Τα αντικείμενα αυτά δημιουργούν τεράστιο πρόβλημα στα θαλάσσια οικοσυστήματα, τη βιοποικιλότητα και την ανθρώπινη υγεία και κατ’ επέκταση έχουν επιπτώσεις σε οικονομικές δραστηριότητες όπως στον τουρισμό, την αλιεία και τη ναυτιλία.
      Για το σκοπό αυτό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε τον Ιανουάριο 2018 την Στρατηγική για τα πλαστικά με σκοπό να αλλάξει τον τρόπο που τα πλαστικά προϊόντα σχεδιάζονται, παράγονται, χρησιμοποιούνται και ανακυκλώνονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Στρατηγική αυτή αποτελεί μέρος του Ευρωπαϊκού Νέου Σχεδίου Δράσης για την κυκλική οικονομία.
      Για την αντιμετώπιση του προβλήματος εκδόθηκε η «Οδηγία 2019/904/ΕΕ σχετικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον». Στόχος είναι η πρόληψη και μείωση του αντίκτυπου ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον, ιδίως στο υδάτινο περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία, καθώς και την προώθηση της μετάβασης σε μία κυκλική οικονομία με καινοτόμα και βιώσιμα επιχειρηματικά μοντέλα, προϊόντα και υλικά συμβάλλοντας έτσι στην αποδοτική λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.
      Κατευθυντήριες Οδηγίες για τα πλαστικά μιας χρήσης
      Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εκδώσει κατευθυντήριες οδηγίες σχετικά με τα διάφορα πλαστικά προϊόντα που εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας. Συγκεκριμένα, παρέχονται  κατευθύνσεις για την ερμηνεία του ορισμό του πλαστικού και για διάφορες κατηγορίες πλαστικών προϊόντων που εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας.
       Νόμος 4736/2020
      Στην Ελλάδα η εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας με την Οδηγία ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο 2020 με την ψήφιση του Νόμου 4736/2020 «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/904 σχετικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον και λοιπές διατάξεις».
      Με βάση το Νόμο αυτό προβλέπονται συγκεκριμένες διατάξεις για διάφορες κατηγορίες πλαστικών προϊόντων, οι οποίες θα ισχύουν σε διαφορετικές ημερομηνίες. Ορισμένα προϊόντα μιας χρήσης καταργούνται από την 3η Ιουλίου 2021. Πρόκειται για εκείνα τα προϊόντα που ανευρίσκονται συνηθέστερα στις ακτές. Για άλλες κατηγορίες πλαστικών προϊόντων, όπως τα κυπελάκια για ποτά ή τους περιέκτες τροφίμων θα αρχίσει σταδιακά η μείωσή τους προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της Οδηγίας.
      Η μείωση θα επιτευχθεί με στοχευμένες δράσεις, όπως για παράδειγμα με την υιοθέτηση της εισφοράς προστασίας περιβάλλοντος, με την υποχρέωση διάθεσης στο σημείο πώλησης επαναχρησιμοποιήσιμων εναλλακτικών προϊόντων και χρήσης εναλλακτικών προϊόντων από υπηρεσίες catering,  με αύξηση του ανακυκλωμένου πλαστικού στις φιάλες pet  κ.ά.
      Για άλλα πλαστικά προϊόντα θα επεκταθεί το πρόγραμμα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, προκειμένου να καλύψει και άλλες κατηγορίες πλαστικών αποβλήτων. Επίσης, θα υιοθετηθεί η χωριστή συλλογή για ορισμένες κατηγορίες αποβλήτων πλαστικών. Συγκεκριμένα στο Νόμο προβλέπονται τα ακόλουθα κατ’ άρθρο:
       Απαγόρευση χρήσης ορισμένων πλαστικών (Άρθρο 5)
      Από τις 3 Ιουλίου 2021 ισχύει η απαγόρευση χρήσης των ακόλουθων 10 προϊόντων στην επικράτεια και σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
      1) μπατονέτες
      2) πλαστικά μαχαιροπίρουνα
      3) πλαστικά πιάτα
      4) πλαστικά καλαμάκια
      5) πλαστικοί αναδευτήρες ποτών
      6) πλαστικά στηρίγματα μπαλονιών εκτός από μπαλόνια για βιομηχανικές ή άλλες επαγγελματικές χρήσεις
      7) περιέκτες τροφίμων  κατασκευασμένοι από διογκωμένο πολυστυρένιο (φελιζόλ)
      περιέκτες ποτών από διογκωμένο πολυστυρένιο (φελιζόλ), καθώς και τα καπάκια και τα καλύμματά τους και
      9) κυπελάκια για ποτά από διογκωμένο πολυστυρένιο (φελιζόλ), καθώς  και τα καπάκια και καλύμματά τους.
      10) προϊόντα που κατασκευάζονται από οξοδιασπώμενη πλαστική ύλη.
      Για τους Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης η απαγόρευση χρήσης των ανωτέρω πλαστικών προϊόντων μιας χρήσης ισχύει από την 1η Φεβρουαρίου 2021.
       Μείωση της κατανάλωσης (Άρθρο 4)
      Για τα κυπελάκια για ποτά και τους περιέκτες τροφίμων τίθεται στόχος μείωσης της κατανάλωσης τουλάχιστον  κατά 30% έως το 2024 και κατά 60% έως το 2026 σε σύγκριση με το 2022. Για την επίτευξη του ανωτέρω στόχου:
      –από 1ης Ιανουαρίου 2022 επιβάλλεται εισφορά προστασίας του περιβάλλοντος (4 λεπτά πλέον ΦΠΑ) ανά τεμάχιο προϊόντος. Η εισφορά έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα και τα δημόσια έσοδα, τα οποία προβλέπεται να εισπράττονται από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων εσόδων (ΑΑΔΕ), θα αποδίδονται στο Πράσινο Ταμείο για δράσεις αποκλειστικά συναφείς με τους σκοπούς του Νόμου.
      – από 1ης Ιανουαρίου 2022 οι επιχειρήσεις μαζικής εστίασης υποχρεούνται να διαθέτουν επαναχρησιμοποιούμενα εναλλακτικά προϊόντα των πλαστικών μιας χρήσης στον καταναλωτή στο σημείο πώλησης
      – από 1ης Ιουλίου 2021 παρέχεται πρόσβαση νερού από κοινόχρηστες βρύσες σε δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις και σε δημοτικές παιδιές χαρές.
      Απαιτήσεις για τα προϊόντα (Άρθρο 6)
      Από 3ης Ιουλίου 2024 οι φιάλες ποτών με χωρητικότητα έως και 3 λίτρων  θα πρέπει να διατίθενται στην αγορά μόνον εάν τα καπάκια και τα καλύμματα παραμένουν προσαρτημένα στις φιάλες.
      Από 1ης Ιανουαρίου 2025 οι φιάλες ποτών «PET» με χωρητικότητα έως και 3 λίτρων  πρέπει να περιέχουν τουλάχιστον 25% ανακυκλωμένο πλαστικό και από 1ης Ιανουαρίου 2030 όλες οι φιάλες με χωρητικότητα έως και 3 λίτρων  τουλάχιστον 35%.
       Σήμανση πλαστικών προϊόντων (Άρθρο 7)
      Από 3ης Ιουλίου 2021 προβλέπεται υποχρεωτική σήμανση συσκευασίας των ακόλουθων πλαστικών προϊόντων:
      Σερβιέτες υγιεινής, ταμπόν και εφαρμογείς ταμπόν Υγρά μαντηλάκια Προϊόντα καπνού με φίλτρο και φίλτρα για χρήση σε συνδυασμό με προϊόντα καπνού Κυπελάκια για ποτά. Με τον τρόπο αυτό ενημερώνεται ο καταναλωτής για :
      α) τις κατάλληλες επιλογές διαχείρισης του προϊόντος ως αποβλήτου ή τους τρόπους διάθεσης αποβλήτων που πρέπει να αποφεύγονται για το συγκεκριμένο προϊόν σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων και
      β) την παρουσία πλαστικών υλών στο προϊόν και τις επακόλουθες αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την απόρριψη στο περιβάλλον.
      Για τη σήμανση έχει εκδοθεί ο Κανονισμός ΕΕ 2020/2151 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
       Προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού (Άρθρα 8, 9, 10 και 11)
      Για τις ακόλουθες 8 κατηγορίες πλαστικών προϊόντων θεσπίζονται συλλογικά συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης για τα απόβλητα συσκευασίας.
      Περιέκτες τροφίμων Πακέτα και περιτυλίγματα από εύκαμπτο υλικό Περιέκτες ποτών έως και 3 λίτρα Κυπελάκια για ποτά Λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς Υγρά μαντηλάκια Μπαλόνια Προϊόντα καπνού ποτών Χωριστή συλλογή (Άρθρο 13)
      Τα απόβλητα που προκύπτουν από τις πλαστικές φιάλες ποτών έως και 3 λίτρων θα συλλέγονται χωριστά με στόχο τουλάχιστον κατά 77% έως το 2025 και κατά 90% έως το έτος 2029 των προϊόντων αυτών που διατίθενται στην αγορά.
      Για το σκοπό αυτό ο καταναλωτής κατά την αγορά του προϊόντος αυτού θα καταβάλλει εγγυοδοτικό αντίτιμο , το οποίο θα του αποδίδεται κατά την επιστροφή του προϊόντος με σκοπό τη χωριστή συλλογή για ανακύκλωση.
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Μπορεί ζώντας στην Ελλάδα να μας είναι δύσκολο να φανταστούμε μία εντελώς επίπεδη χώρα, χωρίς τα χιονισμένα τοπία των βουνών και τις ποικίλες δραστηριότητες που μπορεί κανείς να απολαύσει εκεί. Κι όμως, υπάρχουν εννέα χώρες οι οποίες δεν διαθέτουν ούτε ένα βουνό και το υψόμετρό τους δεν ξεπερνά τα μερικές εκατοντάδες μέτρα. Ποιες είναι αυτές;

      1. Η Γκάμπια. Η Γκάμπια είναι ένα νεοσύστατο ανεξάρτητο κράτος της Δυτική Αφρικής, πρώην βρετανική αποικία. Έχει έκταση 11.300km2 και πληθυσμό 1.455.842 κατοίκους. Η επικράτεια της αποτελείται από τμήμα της κοιλάδας του ομώνυμου ποταμού, με λίγα λοφοειδή εξάρματα που δεν ξεπερνούν το υψόμετρο των 75m.

      2. Το Κουβέιτ. Το Κουβέιτ είναι κράτος της Μέσης Ανατολής. Βρίσκεται στις βορειανατολικές ακτές της Αραβικής χερσονήσου και στο βορειοδυτικό άκρο του Περσικού κόλπου. Το έδαφος του Κουβέιτ αποτελείται από προσχωσιγενή ιζήματα, τα οποία επικάθισαν στα βορειοανατολικά κράσπεδα της αραβικής πεδιάδας. Είναι γενικά πεδινό και μόνο προς τα δυτικά βαθμιαία υψώνεται φτάνοντας σε μέγιστο ύψος 290m στο Ας Σακάγια.

      3. Η Μολδαβία. Η Μολδαβία είναι κράτος της ανατολικής Ευρώπης. Το ανάγλυφο της χώρας κατά το μεγαλύτερο μέρος αποτελείται από μια λοφώδη πεδιάδα, η οποία έχει υψόμετρο 200-300m. Στο κεντρικό τμήμα της χώρας αναπτύσσεται το οροπέδιο Κόντρα, το οποίο φτάνει σε ύψος 429m και αποτελεί το ψηλότερο σημείο της χώρας.

      4. Η Γουινέα Μπισάου. Η Γουινέα Μπισάου είναι ένα μικρό κράτος της δυτικής Αφρικής. Είναι μία πεδινή χώρα. Από άποψη μορφολογίας εδάφους διαιρείται σε τρεις περιοχές : την παράκτια περιοχή, την εσωτερική πεδιάδα και τις ανατολικές λοφοσειρές. Στην ενδοχώρα σχηματίζεται μία εκτεταμένη πεδιάδα, η οποία καταλήγει στο ανατολικό τμήμα της σε λοφοσειρές μέγιστου ύψους 300m.

      5. Η Δανία. Η Δανία είναι μία χώρα που βρίσκεται στην Σκανδιναβία στην βόρεια Ευρώπη. Το δανέζικο ανάγλυφο διαμορφώθηκε την εποχή των παγετώνων και γι’ αυτό η είναι τελείως επίπεδη. Το μεγαλύτερο ύψωμα βρίσκεται στα κεντρικά με ύψος 170m.

      6. Η Εσθονία. Η Εσθονία είναι η βορειότερη και μικρότερη χώρα της Βαλτικής. Είναι πεδινή χώρα, με ομαλή γεωμορφολογία, κυριότερος παράγοντας για την διαμόρφωση της οποίας υπήρξαν οι παγετώνες. Το μέσο ύψος είναι 50m και η ψηλότερη κορυφή της χώρας βρίσκεται στο λόφο Σούουρ Μουνομάγκι, στο νοτιοανατολικό της άκρο, που έχει μέγιστο ύψος 318m.

      7. Η Λετονία. Η Λετονία είναι ανεξάρτητο κράτος της βορειοανατολικής Ευρώπης. Από γεωλογική άποψη το έδαφος της χώρας είναι από τα παλαιότερα της Ευρωπαϊκής Ηπείρου και αποτελείται από πετρώματα που έχουν υποστεί διαβρωτική επίδραση του ανέμου, του νερού και κυρίως των παγετών στην διάρκεια της Τεταρτογενούς εποχής. Ο λόφος Γκάιζκαλν, ανατολικά της πρωτεύουσας Ρίγα, φτάνει τα 311 και αποτελεί το ψηλότερο σημείο της χώρας.

      8. Η Λιθουανία. Η Λιθουανία είναι ανεξάρτητο κράτος της βορειοανατολικής Ευρώπης και η νοτιότερη από τις τρεις Βαλτικές χώρες. Το σημερινό ανάγλυφο της χώρας είναι αποτέλεσμα δράσης των παγετώνων που κάλυπταν την περιοχή κατά την Τεταρτογενή εποχή. Στο δυτικό τμήμα της χώρας υψώνεται ο λόφος Γιουζαπίνε, ο οποίος φτάνει τα 288m και αποτελεί το ψηλότερο σημείο της χώρας.

      9. Η Λευκορωσία. Η Λευκορωσία είναι ανεξάρτητο κράτος της Ανατολικής Ευρώπης. Το έδαφός της είναι από τα παλαιότερα της Ευρώπης. Η σημερινή μορφή του είναι αποτέλεσμα της διαβρωτικής επίδρασης των παγετώνων κατά την Τεταρτογενή εποχή. Βορειοανατολικά της πρωτεύουσας Μινσκ υψώνεται ο λόφος Ντερζίνσκι, που φτάνει τα 344m και αποτελεί το ψηλότερο σημείο της χώρας.
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που νεκρός φυσητήρας βρέθηκε στη Μύκονο. Κατά την αυτοψία, οι ερευνητές νόμισαν ότι στο στομάχι της βρίσκονταν ένα μικρό φαλαινάκι ή ένα τεράστιο καλαμάρι. Στην πραγματικότητα εκεί εντοπίστηκε μια πλαστική μάζα από 100 πλαστικές σακούλες που ευθύνονταν για τον θάνατο του φυσητήρα.
      Η Ελλάδα, η χώρα με τα 16.000 χιλιόμετρα ακτογραμμής, που ο μεγάλος της πλούτος είναι η θάλασσα, βρίσκεται κι αυτή αντιμέτωπη με το μεγάλο πρόβλημα της θαλάσσιας ρύπανσης από πλαστικά.
      Έρευνα που διεξήχθη για την πυκνότητα και σύσταση των απορριμμάτων στον βυθό τριών κόλπων της Ελλάδας (Σαρωνικός, Πατραϊκός, Εχινάδων), ενός της Ρουμανίας (Κοστάντζα) κι ενός της Κύπρου (Λεμεσού) έδειξε, σύμφωνα με το WWF Ελλάς, πως οι περιοχές της Ελλάδας είχαν μεγαλύτερη πυκνότητα απορριμμάτων στον βυθό σε σχέση με τις άλλες περιοχές. Ο βυθός του Σαρωνικού ήταν αυτός με τη μεγαλύτερη πυκνότητα. Αξίζει να σημειωθεί πως το 95% σχεδόν των απορριμμάτων που βρέθηκαν στον Σαρωνικό ήταν πλαστικά. Σε άλλη παρόμοια έρευνα σε Κυκλάδες και Ευβοϊκό, επίσης εντοπίστηκε πως τα πλαστικά απορρίμματα ήταν τα συνηθέστερα απορρίμματα που ‘αλιεύτηκαν’ από τον βυθό των συγκεκριμένων περιοχών.
      Σύμφωνα με έρευνα καταγραφής απορριμμάτων σε 80 παραλίες της Ελλάδας, τα πλαστικά είναι η πλέον κοινή κατηγορία απορριμμάτων που εντοπίστηκε. Το 43-51% των απορριμμάτων που καταγράφηκαν στην έρευνα ήταν πλαστικά, το 13-18% χαρτί και το 7-12% αλουμίνιο.
      Βάσει πρόσφατης έρευνας στο πλαίσιο του προγράμματος Life Debag, στο τοπ-10 των απορριμμάτων που εντοπίστηκαν στις παραλίες της Σύρου περιλαμβάνονται αποτσίγαρα, μικρά και μεγάλα κομμάτια πλαστικών, καλαμάκια και αναδευτήρες, πλαστικές συσκευασίες τροφίμων, πλαστικά καπάκια, πλαστικές σακούλες και πλαστικά ποτήρια.
      Οι Έλληνες καταναλώνουν 1 δισ. πλαστικά μπουκάλια ετησίως
      Επιπρόσθετα, η οργάνωση Seas at Risk εκτίμησε την κατανάλωση πλαστικών μιας χρήσης στις χώρες της ΕΕ, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα. Σύμφωνα λοιπόν με τις μετριοπαθέστερες εκτιμήσεις, στην Ελλάδα καταναλώνονται κάθε χρόνο περίπου 1 δισ. πλαστικά μπουκάλια και 300 εκατομμύρια πλαστικά ποτήρια και καπάκια, ενώ μόνο στα ταχυφαγεία εκτιμάται ότι κάθε χρόνο καταναλώνονται σχεδόν 1 δισ. πλαστικά καλαμάκια.
      Όπως σχολιάζει το WWF Ελλάς, με αφορμή την έρευνά του για την πλαστική ρύπανση στη Μεσόγειο, η ρύπανση από πλαστικά μόλις τώρα άρχισε να μπαίνει στο δημόσιο διάλογο, αλλά με τρόπο αποσπασματικό και κυρίως μέσα από κατακερματισμένες δράσεις ενημέρωσης. «Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και το μέτρο εισαγωγής τέλους στη λεπτή πλαστική σακούλα μιας χρήσης αντιμετωπίστηκε ως ένας ακόμη φόρος στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης κι όχι ως ένα πρώτο βήμα για την μείωση των επιπτώσεων που η πλαστική ρύπανση φέρνει στο θαλάσσιο οικοσύστημα», αναφέρει η περιβαλλοντική οργάνωση.
      Η ευαισθητοποίηση των πολιτών παραμένει σε χαμηλά επίπεδα. Στο Ευρωβαρόμετρο 388 (Ιούνιος 2014), το 94% των Ευρωπαίων δηλώνουν ότι χρειάζονται περισσότερο ενημέρωση για τα είδη πλαστικών που ανακυκλώνονται, ενώ στο Ευρωβαρόμετρο 468 (Νοέμβριος 2017) προκύπτει πως οι πολίτες δεν είναι τόσο ευαισθητοποιημένοι όσο θα μπορούσε. Για παράδειγμα, μόλις το 34% των Ευρωπαίων δηλώνει ότι αποφεύγει την αγορά πλαστικών προϊόντων μιας χρήσης. Το ποσοστό για τους Έλληνες είναι ακόμα μικρότερο και μόλις φτάνει το 24%, δείγμα του ότι απαιτείται περισσότερη προσπάθεια για την ευαισθητοποίηση και την ανάληψη δράσης εκ μέρους των πολιτών.
      Αλλά και σε επίπεδο πολιτικής, υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν, τονίζει η ΜΚΟ. «Καταρχάς», σημειώνει, «δεν έχει υπάρξει μέχρι στιγμής κάποιος σχεδιασμός για τη λήψη μέτρων με σκοπό την αποτροπή εισόδου πλαστικών απορριμμάτων στο θαλάσσιο περιβάλλον. Η εισαγωγή του τέλους πλαστικής σακούλας έγινε μόνο έπειτα από απαίτηση της Κομισιόν και με πολύ ‘χαλαρούς’ όρους (τέλος μόλις 0,04€ το 2018 και 0,09€ το 2019, όταν πχ. σε Ολλανδία και Ιρλανδία η χρέωση φτάνει τα 0,25€ και 0,22€ αντίστοιχα)».
      Μετεξεταστέοι στη διαχείριση πλαστικών σκουπιδιών
      Στη διαχείριση των πλαστικών απορριμμάτων, η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από τη βάση. Σύμφωνα με το WWF Ελλάς, η κακή διαχείριση γενικότερα των στερεών απορριμμάτων, το χαμηλό ποσοστό ανακύκλωσης πλαστικών κι ακόμα χειρότερα η ύπαρξη ανεξέλεγκτων και παράνομων χώρων απόθεσης απορριμμάτων, είναι μόνιμες αιτίες διοχέτευσης πλαστικών στο Αιγαίο, στο Ιόνιο, στη Μεσόγειο. Η Ελλάδα εξακολουθεί να πληρώνει πρόστιμα στην ΕΕ για την μη αποκατάσταση παράνομων χωματερών. Επιπλέον, εκτιμάται ότι μόλις το 20% των πλαστικών απορριμμάτων ανακυκλώνεται, ενώ το υπόλοιπο καταλήγει σε ΧΥΤΑ ή χωματερές. Το ποσοστό ανακύκλωσης πλαστικών στην Ελλάδα είναι ένα από τα χειρότερα ποσοστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
      Πηγές
      Sperm whale: death by 100 plastic bags, http://oceanwildthings.com/2012/06/sperm-whale-death-by-100-plastic-bags/ (last access: 18.05.2018)
      Ioakeimidis, C., et al. A comparative study of marine litter on the seafloor of coastal areas in the Eastern Mediterranean and Black Seas. Mar. Pollut. Bull. (2014)
      Papadopoulou, K.-N., Anastasopoulou, A., Mytilineou, C. H., Smith, C. J., and Stamouli, C. (2015). “Seabed marine litter, comparison of 4 Aegean trawling grounds,” in Proceedings of 11th Panhellenic Symposium of Oceanography and Fisheries (Lesvos), 381–385.
      S. Kordella , M. Geraga , G. Papatheodorou , E. Fakiris & I. M. Mitropoulou (2013). Litter composition and source contribution for 80 beaches in Greece, Eastern Mediterranean: A nationwide voluntary clean-up campaign, Aquatic Ecosystem Health & Management, 16:1, 111-118
      Seas at Risk, Single-use plastics and the marine environment: Leverage points for reducing single-use plastics (2017)
      Flash Eurobarometer 388 – June 2014, Attitudes of Europeans towards Waste Management and Resource Efficiency
      Special Eurobarometer 468 - October 2017 , Attitudes of European citizens towards the environment
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο κάθετος κήπος στην οδό Κλεάνθους 18 είναι ένα πρωτοποριακό έργο που έγινε σε δημόσιο κτίριο της Ελλάδας με τεχνολογία αιχμής προερχόμενης από την Αυστραλία με αποσπώμενα γλαστράκια, αυτόματο πότισμα και αποστράγγισης.
      Βασίζεται στη λογική της ολοκληρωμένης  διαχείρισης υδατικών πόρων στις πόλεις.
      Τα 804 φυτά αποτελούμενα από 4 είδη φυτών τοποθετήθηκαν στο πλαίσιο μιας μεταλλικής κατασκευής στην πρόσοψη του κτιρίου της Διεύθυνσης Διαχείρισης Αστικού Περιβάλλοντος του δήμου Θεσσαλονίκης, σε μια επιφάνεια περίπου 50 τετραγωνικών.
      Τα είδη των φυτών που επιλέχθηκαν είναι: Αγγελική, Δενδρολίβανο, Ταφλάνη και Ναντίνα.
      Το καινοτόμο αυτό έργο συμβάλει στη βελτίωση  του μικροκλίματος ενώ ελαττώνει την ενεργειακή κατανάλωση του κτηρίου.
      «Με το συγκεκριμένο έργο προχωρήσαμε τις απαραίτητες διαδικασίες για τη δημιουργία του κάθετου. Αντίστοιχες δράσεις θα γίνουν πλέον και στην Αθήνα» επεσήμανε η Κωνσταντίνα Τόλη, Υπεύθυνη Προγράμματος του διεθνή μη κερδοσκοπικού οργανισμού Global Water Partnership – Mediterranean (GWP-Med), κατά την παρουσίαση του κάθετου κήπου σε εκδήλωση  που έγινε στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου.
      Το πιλοτικό αυτό έργο είναι το μοναδικό στη χώρα που υλοποιήθηκε από δήμο και συμβάλλει σημαντικά στη βελτίωση της περιβαλλοντικής αναβάθμισης του αστικού περιβάλλοντος.
      Ακόμη, το έργο αποσκοπεί στην υλοποίηση έργων και δράσεων επίδειξης για την ολοκληρωμένη διαχείριση υδάτων στον αστικό χώρο, με βάση τις πρακτικές αειφορίας, αφού θα ποτίζεται με βρόχινο νερό.Το νερό αυτό συλλέγεται από την οροφή του κτηρίου και του δώματος που αυτό διαθέτει μέσα από τις υφιστάμενες υδρορροές. Η αποθήκευση γίνεται σε υπόγεια δεξαμενή, από την οποία ακολούθως αντλείται για να καλυφθούν οι ανάγκες άρδευσης του κάθετου κήπου.
      Η κ. Τόλη  έκανε λόγο για μια κουλτούρα νερού που εκπαιδεύει τη νέα γενιά  ενώ αναφέρθηκε σε μια σειρά από 74 έργα που έχει υλοποιήσει μέχρι σήμερα ο διεθνής οργανισμός Global Water Partnership- Mediterranean (GWP-Med).
      Ο  Αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων και Περιβάλλοντος Θανάσης Παππάς τόνισε ότι «το έργο αυτό νοηματοδοτεί τη λογική της βιώσιμης και της διαχείρισης των όμβριων υδάτων αστικής ανάπτυξης και το αποτέλεσμα είναι αρκετά ικανοποιητικό».
      Το έργο υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος συλλογής όμβριων υδάτων με τη συνεργασία του Δήμου Θεσσαλονίκης, του Οργανισμού Global Water Partnership, της Coca-Cola στην Ελλάδα (Coca-Cola Τρία Έψιλον & The Coca-Cola Company). Με τη χρηματοδότηση του Ιδρύματος της Coca-Cola.
      Δημοτικό Κολυμβητήριο Τούμπας
      Στην εκδήλωση έγινε αναλυτική παρουσίαση και στις  παρεμβάσεις για την εξοικονόμηση νερού και ενέργειας στο Δημοτικό Κολυμβητήριο Τούμπας με την εγκατάσταση 53 νέων συστημάτων εξοικονόμησης νερού. Η αναμενόμενη μείωση της κατανάλωσης νερού και  ενέργειας κυμαίνεται από 20% με 30%.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.