Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1507 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      GTnews

      Πώς δουλεύει ο ψηφιακός οδηγός της Novoville;
      Με ένα κλικ στην αρχική σελίδα της εφαρμογής, https://www.novoville.com/el/ , οι πολίτες μπορούν να βρουν σημεία ανακύκλωσης, επισκευής και επαναχρησιμοποίησης στον Δήμο τους, καθώς και τα 93 κέντρα ανακύκλωσης στα καταστήματα της ΑΒ Βασιλόπουλος.
      Η εφαρμογή περιλαμβάνει έναν δυναμικό χάρτη της κάθε πόλης, με σημεία ανακύκλωσης ρούχων και οχημάτων, Κέντρα Δημιουργικής Επαναχρησιμοποίησης Υλικών, Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις και Κέντρα Ανακύκλωσης στα καταστήματα ΑΒ.
      Όλα τα διαθέσιμα σημεία απεικονίζονται εύκολα με διαφορετικά εικονίδια, ανάλογα με το είδος του σημείου, ενώ παρέχονται χρήσιμες πληροφορίες για τα ανακυκλώσιμα υλικά που δέχονται. Εκτός αυτών, προσφέρεται και υπηρεσία πλοήγησης-GPS που οδηγεί απευθείας στο κάθε σημείο.
      Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν πάνω από 1.600 σημεία ανακύκλωσης, επαναχρησιμοποίησης και επισκευής σε περισσότερους από 180 Δήμους σε όλη την Ελλάδα, γεγονός που διευκολύνει τους πολίτες να υιοθετήσουν με πρακτικό τρόπο μια πιο βιώσιμη καθημερινότητα.
      Η εφαρμογή Novoville έχει ως στόχο να απλοποιήσει τη σχέση Δήμου-δημότη και να βελτιώσει την επικοινωνία μεταξύ των δύο αυτών πλευρών. Μέχρι τη δεδομένη στιγμή περισσότεροι από 500.000 δημότες χρησιμοποιούν ήδη την εφαρμογή για να επικοινωνούν με τον Δήμο τους και να βελτιώσουν τις γειτονιές και τις πόλεις τους. Η εφαρμογή είναι διαθέσιμη δωρεάν μέσω Google Play για Android κινητά, είτε μέσω App Store για IPhone.
       
    2. Περιβάλλον

      GTnews

      Το Όκλαντ στη Νέα Ζηλανδία, πρωτοπορεί και είναι μια από τις πιο σπογγώδεις πόλεις του κόσμου. Το BBC αναλύει το παράδειγμα του, επισημαίνοντας ταυτόχρονα τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής που ήδη επηρεάζει δραματικά τον πλανήτη μας.
      Το παράδειγμα του Όκλαντ: Πώς έγινε μια πόλη - σφουγγάρι
      Μπερδεμένα στρώματα λασπώδους βλάστησης καλύπτουν τα μονοπάτια του Underwood Park, μιας στενής πράσινης λωρίδας που ελίσσεται κατά μήκος ενός ρυακιού κάτω από τον μικρό ηφαιστειακό κώνο του Όρους Albert στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας. Στο νερό, συστάδες από ξύλα και περιστασιακά πλαστικές σακούλες είναι παρατημένες σε προεξέχοντα βράχια και κλαδιά. Μια χειμωνιάτικη καταιγίδα σάρωσε την πόλη κατά τη διάρκεια της νύχτας, ρίχνοντας δυνατή βροχή, και το Te Auaunga (Oakley Creek), ένα από τα μεγαλύτερα αστικά ρέματα της πόλης, έχει υπερχειλίσει τις όχθες του.
      «Αλλά αυτό υποτίθεται ότι πρέπει να συμβεί», λέει η Julie Fairey, πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου Puketāpapa, στη δημοσιογράφο του BBC, Kate Evans, ξεναγώντας τη στο Underwood και στο γειτονικό Walmsley Park. Τα συνδεδεμένα πάρκα έχουν σχεδιαστεί για να συλλέγουν τα πλεονάζοντα όμβρια ύδατα, να τα απορροφούν σαν σφουγγάρι και να τα απελευθερώνουν αργά πίσω στο ρυάκι. Τα συντρίμμια που έχουν μείνει πίσω είναι η απόδειξη ότι αυτή η «μυστική υποδομή» λειτουργεί, λέει η Fairey. Τα δύο πάρκα πλαισιώνονται και από τις δύο πλευρές από δημόσιες κατοικίες. «Αυτά τα πράγματα έχουν σχεδιαστεί για να πλημμυρίζουν, ώστε να μην πλημμυρίζουν τα σπίτια», προσθέτει.
      Δεν ήταν πάντα έτσι. Λιγότερο από μια δεκαετία πριν, η υδάτινη οδός ήταν ένας τσιμεντένιος αγωγός που περνούσε μέσα από σπάνια επισκέψιμα λασπωμένα χωράφια. Όταν πλημμύριζε, το νερό ξεχύνονταν στα γύρω προάστια. Συγκέντρωνε λάδια μηχανών, ιζήματα και σκουπίδια και ρουφούσε αυτό το ανθυγιεινό μείγμα στο διάσημο λιμάνι της πόλης, καθιστώντας τις παραλίες μη ασφαλείς για κολύμπι.
      Όμως το 2016 άρχισαν οι εργασίες για να απελευθερωθεί το Te Auaunga από το άκαμπτο σκυρόδεμα και να αποκτήσει ένα πιο φυσικό, ελικοειδές σχήμα. Οι όχθες του είναι τώρα πλούσιες με αυτοφυή βλάστηση, όπως harakeke (λινάρι) και tī kouka (λάχανο), καθώς και καλάμια, φτέρες και άλλα φυτά που φιλτράρουν τους υγροτόπους.

      Τα συνδεδεμένα πάρκα γύρω από το ρέμα Te Auaunga στο Όκλαντ έχουν σχεδιαστεί για να απορροφούν την περίσσεια των όμβριων υδάτων σαν σφουγγάρι
      Οι αλλαγές έχουν αυξήσει την ικανότητα αυτού του τμήματος της πόλης να απορροφά την υπερβολική βροχόπτωση, μια ιδιότητα που μερικές φορές αποκαλείται «σφουγγάρι». Το Ώκλαντ ονομάστηκε πρόσφατα η πιο σπογγώδης πόλη παγκοσμίως σε έκθεση της πολυεθνικής εταιρείας αρχιτεκτονικής και σχεδιασμού Arup, χάρη στη γεωγραφία, τον τύπο του εδάφους και τον αστικό σχεδιασμό του - αλλά οι ειδικοί προειδοποιούν ότι μπορεί να μην ηγείται για πολύ. Καθώς η κλιματική αλλαγή εντείνει τα ακραία καιρικά φαινόμενα παγκοσμίως, τι μπορούν να μάθουν άλλες πόλεις από τις επιτυχίες - και τις αποτυχίες - του Όκλαντ;
      Τι είναι οι «πόλεις - σφουγγάρια»;
      Ο νονός της έννοιας των «πόλεων-σφουγγάρια» είναι ο καθηγητής αρχιτεκτονικής τοπίου του Πανεπιστημίου του Πεκίνου Yu Kongjian, ο οποίος παραλίγο να πνιγεί σε ένα πλημμυρισμένο ποτάμι όταν ήταν παιδί, αλλά κατάφερε να τραβηχτεί σε ασφαλές μέρος πιάνοντας τα κλαδιά ιτιάς και τις καλαμιές που πλαισίωναν τις όχθες του. Το 2013, ως αστικός σχεδιαστής, πρότεινε οι πόλεις να χρησιμοποιούν τη φύση αντί για το σκυρόδεμα για να επιβραδύνουν την έντονη βροχόπτωση - μια ιδέα που εφαρμόζεται τώρα σε πόλεις σε όλη την Κίνα και κερδίζει την προσοχή σε όλο τον κόσμο.
      Καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται, οι έντονες βροχοπτώσεις και οι αστραπιαίες πλημμύρες προβλέπεται να αυξηθούν σημαντικά. Όσο πιο σπογγώδης είναι μια πόλη, τόσο πιο ανθεκτική θα είναι απέναντι σε αυτές τις απειλές. «Καθώς το κλίμα μας γίνεται πιο ακραίο, πρέπει να αντιμετωπίσουμε τους αυξανόμενους κινδύνους», λέει ο Mark Fletcher, παγκόσμιος υπεύθυνος για τα ύδατα στην Arup και συν-συγγραφέας της έκθεσης της εταιρείας για τη «σπογγώδη πόλη».

      Όκλαντ: Η πιο σπογγώδης πόλη
      Ο Fletcher και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι το Όκλαντ ήταν η πιο σπογγώδης από επτά παγκόσμιες πόλεις, ξεπερνώντας οριακά το Ναϊρόμπι, τη Σιγκαπούρη, τη Βομβάη, τη Νέα Υόρκη, τη Σαγκάη και το Λονδίνο.
      Η ομάδα χαρτογράφησε την αναλογία του γκρι (σκυρόδεμα και κτίρια), του πράσινου (βλάστηση) και του μπλε (λίμνες και ρέματα) στις επτά πόλεις, χρησιμοποιώντας τεχνολογία Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (GIS), δορυφορικές εικόνες και μηχανική μάθηση. Στη συνέχεια συνδύασε αυτούς τους χάρτες με πληροφορίες σχετικά με τους τύπους του εδάφους και το δυναμικό απορροής για να υπολογίσει τη φυσική απορροφητικότητα κάθε πόλης.
      Το χαμηλού υψομέτρου, παράκτιο Όκλαντ είναι η μεγαλύτερη πόλη της Νέας Ζηλανδίας, με πληθυσμό 1,4 εκατομμυρίων ανθρώπων και μέση ετήσια βροχόπτωση 1210 χιλιοστών (48 ίντσες) - λίγο περισσότερο από τη Νέα Υόρκη και διπλάσια από ό,τι δέχεται συνήθως το Λονδίνο σε ένα χρόνο.
      Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι το 50% της επιφάνειας του Όκλαντ ήταν πράσινο ή μπλε, ακόμη και μετά την εξαίρεση των λιμανιών του (το Λονδίνο είχε το λιγότερο από τις επτά πόλεις, με 31%). Σε μια έντονη βροχόπτωση - 50 χιλιοστά που πέφτουν σε 24 ώρες - υπολόγισαν ότι το 35% του νερού που πέφτει στο Όκλαντ θα απορροφηθεί σε αυτά τα σπογγώδη μπλε και πράσινα τμήματα, αφήνοντας το 65% που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από μηχανικά συστήματα ομβρίων υδάτων - ή αλλιώς θα υπερχειλίσει και θα πλημμυρίσει.
      «Είναι ένα μέτρο του τρόπου με τον οποίο αναπτύχθηκε αυτή η πόλη και της βασικής υποκείμενης φυσικής μορφολογίας της», λέει ο Fletcher.
      Το Ναϊρόμπι ήρθε από κοντά στη δεύτερη θέση, όντας 34% σπογγώδες. Η πρωτεύουσα της Κένυας έχει ακόμη περισσότερες πράσινες και γαλάζιες εκτάσεις από το Όκλαντ - κυρίως πάρκα και αστικές αυλές - αλλά υψηλότερη δυνατότητα απορροής λόγω των αργιλικών εδαφών της, τα οποία απορροφούν λιγότερο νερό από ό,τι η άμμος ή το χαλίκι. Στην πόλη με τη χαμηλότερη κατάταξη, το Λονδίνο, μόλις το 22% του νερού σε ένα παρόμοιο γεγονός βροχόπτωσης θα απορροφηθεί - ένας κίνδυνος που αναδείχθηκε στην πραγματική ζωή τον Ιούλιο του 2021, όταν έπεσαν 47,8 χιλιοστά βροχής σε μία ώρα, προκαλώντας εκτεταμένες πλημμύρες σε δρόμους, σπίτια και σταθμούς του μετρό.
      Η Kathy Waghorn, αστική ερευνήτρια στη Σχολή Μελλοντικών Περιβαλλόντων του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου του Όκλαντ, δεν εκπλήσσεται που η πόλη της αξιολογήθηκε ως σχετικά σπογγώδης. «Έχουμε χαμηλή αστική πυκνότητα, εξακολουθούμε να έχουμε πολλές μονοκατοικίες, εξακολουθούμε να έχουμε κήπους», λέει.
      Η γεωμορφολογία του Όκλαντ παίζει επίσης ρόλο, λέει: η στενή λωρίδα γης που περικλείεται σε δύο τεράστια λιμάνια, τα δεκάδες μικρά αδρανή ηφαίστεια που βρίσκονται διάσπαρτα στην πόλη, τα ρέματα που τρέχουν στις πράσινες πλευρές τους και κάτω από αυτά, η κληρονομιά της λάβας τους - σπήλαια βασάλτη και σκωρίας και καταβόθρες. «Το ηφαιστειακό πεδίο έχει διαμορφώσει μέρος αυτού του ανοιχτού χώρου», λέει η Waghorn. «Ακόμα και η πέτρα μας είναι κάπως σπογγώδης».
      Γιατί το Όκλαντ κινδυνεύει να χάσει τον τίτλο του;
      Όμως η Waghorn και άλλοι ερευνητές ανησυχούν ότι το Όκλαντ δεν θα διατηρήσει το στέμμα του για πολύ καιρό.
      Μια δέσμη μακροχρόνιων τάσεων δείχνει ότι η πόλη θα γίνει σημαντικά λιγότερο απορροφητική, όταν η κλιματική αλλαγή αυξάνει τον αριθμό των ακραίων βροχοπτώσεων και τον κίνδυνο πλημμυρών. (Στο Όκλαντ, για κάθε βαθμό υπερθέρμανσης του πλανήτη, η ένταση των καταιγίδων μικρής διάρκειας αναμένεται να αυξηθεί κατά 14%).
      Αρχικά, υπάρχει ισχυρή πολιτική πίεση για αστική εντατικοποίηση στην πόλη. Η Νέα Ζηλανδία έχει μια από τις λιγότερο προσιτές οικονομικά κατοικίες στον ΟΟΣΑ και η ζήτηση κατοικιών συγκεντρώνεται στο Ώκλαντ. Η κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας έχει πρόσφατα σηματοδοτήσει σαρωτικές αλλαγές στους κανόνες σχεδιασμού που είναι πιθανό να προκαλέσουν «μια αλλαγή στην πυκνότητα και το ύψος σε μεγάλο μέρος του ισθμού», λέει η Waghorn. «Τα σπογγώδη προάστια που έχουμε θα εξαφανιστούν, επειδή θα υπάρχει πολύ περισσότερη αδιαπέραστη επιφάνεια - περισσότερες κατοικίες, περισσότεροι δρόμοι και χώροι στάθμευσης».
      Η ζήτηση για κατοικίες έχει επίσης ωθήσει τις αρχές και τους εργολάβους να βάλουν στο μάτι άλλους μεγάλους χώρους πρασίνου, όπως γήπεδα γκολφ και ιπποδρόμια, τα οποία τείνουν να βρίσκονται σε προνομιακές οικιστικές τοποθεσίες, λέει η Waghorn. Ορισμένα έχουν ήδη πωληθεί και έχουν γίνει σχέδια για την κατασκευή χιλιάδων νέων κατοικιών στον άλλοτε πράσινο χώρο.
      Ταυτόχρονα, τα αστικά δέντρα του Όκλαντ χάνονται με ανησυχητικό ρυθμό. Εκτός από τη βελτίωση της ποιότητας του αέρα και τη διατήρηση της δροσιάς στις πόλεις - μειώνοντας την ανάγκη καύσης ορυκτών καυσίμων για κλιματισμό - τα δέντρα κάνουν μια πόλη πιο σπογγώδη. Οι ρίζες τους απορροφούν μέρος των όμβριων υδάτων και επιβραδύνουν την κίνησή τους, λέει η Waghorn. Επίσης, δεν μπορούν να φυτευτούν σε τσιμέντο, οπότε οι περιοχές με δέντρα έχουν τουλάχιστον κάποια διαπερατή επιφάνεια.
      Η έκθεση της Arup διαπίστωσε ότι, παρά το γεγονός ότι το Ώκλαντ είναι σπογγώδες, έχει μικρότερο ποσοστό δέντρων από τη Νέα Υόρκη, τη Σιγκαπούρη ή τη Βομβάη - και υπάρχουν λίγα πράγματα που εμποδίζουν την κοπή όσων απομένουν, σύμφωνα με τη Waghorn.
      Το 2012, μια αλλαγή του πολεοδομικού νόμου αφαίρεσε την αυτόματη προστασία των μεγάλων αστικών δέντρων στη Νέα Ζηλανδία. Από τότε, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, περίπου 250.000 δέντρα έχουν κοπεί στο Όκλαντ - σχεδόν χίλια δέντρα την εβδομάδα.
      Τα τελευταία χρόνια, λέει η Waghorn, είναι δύσκολο να πείσει κανείς το Συμβούλιο του Όκλαντ να καταγράψει νέα δέντρα ως «αξιόλογα», κάτι που σε κάθε περίπτωση είναι μια χρονοβόρα και δαπανηρή διαδικασία που σύμφωνα με έρευνες «δεν προστατεύει πραγματικά τα αστικά ngāhere (δέντρα) με αποτελεσματικό τρόπο» - αφήνοντας σχεδόν όλα τα δέντρα σε ιδιωτικές ιδιοκτησίες χωρίς καμία νομική προστασία.
      «Τώρα, όλοι όσοι θέλουν να χτίσουν πιο εντατικά στο τμήμα τους μπορούν, και ένα δέντρο δεν αποτελεί εμπόδιο», λέει η Waghorn. «Έτσι, το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να κόψουν τα δέντρα».
      Η Νέα Ζηλανδία έχει μια από τις λιγότερο προσιτές οικονομικά κατοικίες στον ΟΟΣΑ και η ζήτηση κατοικιών συγκεντρώνεται στο Όκλαντ. Μαζί, αυτές οι τάσεις θα μπορούσαν να υποβιβάσουν γρήγορα το Όκλαντ από την κορυφή της λίστας με τις πιο σπογγώδεις πόλεις.
      Οι πόλεις παγκοσμίως θα πρέπει να γίνουν πιο σπογγώδεις, αν πρόκειται να προσαρμοστούν στον θερμότερο και πιο θυελλώδη πλανήτη μας. Οι λύσεις θα αφορούν πολιτικούς, σχεδιαστές, κατασκευαστές και ιδιώτες, και η όλη έννοια των πόλεων-σφουγγαριών παρέχει έναν νέο τρόπο να σκεφτούμε τι πρέπει να γίνει.
      Ακόμη και οι πιο αδιαπέραστες πόλεις μπορούν να αναλάβουν δράση για να βελτιώσουν την απορροφητικότητά τους, προσθέτει o Fletcher. «Μια πόλη που βρίσκεται χαμηλά στην κατάταξη, όπως το Λονδίνο, σημαίνει απλώς ότι πρέπει να προσπάθησε λίγο περισσότερο για να δημιουργήσετε κάποια απορροφητικότητα».
      Η πόλη της Νέας Υόρκης, για παράδειγμα, έχει εισάγει χιλιάδες φυτοδοχεία στα πεζοδρόμια της πόλης. Το Λος Άντζελες σχεδιάζει να αποτσιμεντώσει και να ξαναφυτέψει τον παραμελημένο ποταμό του. Η προσθήκη κήπων στις ταράτσες, η φύτευση δέντρων σε εγκαταλελειμμένες περιοχές ή στους κήπους των ίδιων των ανθρώπων και η αλλαγή των πολεοδομικών κανονισμών ώστε να ενθαρρύνεται η χρήση χαλικιού αντί για μπετόν στους χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων και στους δρόμους κίνησης, μπορούν να συμβάλουν στην αλλαγή του χάρτη από γκρίζο σε πράσινο.
      Τα οφέλη των πόλεων - σφουγγαριών
      Και αν είναι καλά σχεδιασμένες, οι φυσικές υποδομές μπορούν να έχουν επιπτώσεις που ξεπερνούν κατά πολύ τα όμβρια ύδατα, όπως η μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, η αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα ή η ενίσχυση του τουρισμού.
      Υπάρχει επίσης ένα εξαιρετικά σημαντικό κοινωνικό όφελος από τον επαναπροσανατολισμό των ανθρώπων προς τις υδάτινες οδούς που τους περιβάλλουν, λέει η Waghorn. Σε όλο το Όκλαντ, έχουν δημιουργηθεί ομάδες βάσης για να φροντίσουν τα τοπικά ρυάκια και τις λεκάνες απορροής τους, και σε ορισμένα μέρη αρχίζουν να έρχονται σε επαφή με σχολεία, τοπικές και εθνικές αρχές και mana whenua (ιθαγενείς Μαορί που έχουν ιστορικά και εδαφικά δικαιώματα επί της γης) για να επινοήσουν λύσεις για τα όμβρια ύδατα με πολλά άλλα πλεονεκτήματα.
      Ωστόσο, θα εξακολουθήσουν να απαιτούνται παραδοσιακές μηχανικές λύσεις για τα όμβρια ύδατα, προειδοποιεί ο Fletcher. «Θα εξακολουθήσουμε να χρειαζόμαστε κάποια εναπομείναντα γκρίζα - σήραγγες για τη μεταφορά και την αποθήκευση νερού, κάποιες αντλίες. Αλλά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το πράσινο για να αντισταθμίσουμε σημαντικά και να μειώσουμε την κλίμακα αυτών των έργων υποδομής του γκρι».
      Το Όκλαντ έγινε μια σχετικά σπογγώδης πόλη κατά τύχη. Για να παραμείνει έτσι, είναι πιθανό να χρειαστεί περισσότερα έργα όπως το Te Auaunga, και να αντιμετωπίσει ορισμένες από τις τάσεις που ανοίγουν τους χώρους πρασίνου της και ρίχνουν τα δέντρα της. Παγκοσμίως, οι πόλεις θα πρέπει να βρουν παρόμοιους τρόπους συνεργασίας με τη φύση για την πρόληψη των πλημμυρών. Στην πορεία, ίσως βρουν επίσης σύνδεση και κοινότητα στις υδάτινες οδούς και το πράσινο που είναι φιλόξενο τόσο για τους ανθρώπους όσο και για άλλα πλάσματα.
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Ξηρασίες που υπερβαίνουν τα μεγέθη των ιστορικών διακυμάνσεων θα μπορούσαν να συμβαίνουν όλο και πιο συχνά υπό μελλοντικές κλιματικές συνθήκες. Ωστόσο, ο χρόνος εμφάνισης άνευ προηγουμένου ξηρασίας υπό την κλιματική αλλαγή δεν έχει εξεταστεί ενδελεχώς. Μια νέα επιστημονική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature στις 28 Ιουνίου 2022 χρησιμοποίησε υδρολογικές προσομοιώσεις πολλαπλών μοντέλων ώστε να διερευνήσει τις αλλαγές στη συχνότητα της υδρολογικής ξηρασίας υπό σενάρια υψηλής και χαμηλής συγκέντρωσης αερίων θερμοκηπίου παγκοσμίως.
      Η μελέτη αφορά το σύνολο της Γης, όμως έμφαση δόθηκε και σε αρκετές περιοχές μικρότερης κλίμακας, δηλαδή τη Νοτιοδυτική και Νότια Αμερική, τη Μεσόγειο και τη Βόρεια Αφρική. Αυτές οι περιοχές παρουσιάζουν ιδιαίτερα μεγάλη αύξηση στη συχνότητα υδρολογική ξηρασίας σύμφωνα με το σενάριο υψηλών εκπομπών. Αυτές οι τρεις περιοχές αναμένεται να αντιμετωπίσουν άνευ προηγουμένου συνθήκες μέσα στα επόμενα 30 χρόνια, ανεξάρτητα από τα σενάρια εκπομπών. Παγκοσμίως, η μέση συχνότητα των ημερών ξηρασίας αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά σε αρκετές περιοχές ακόμη και κατά το πρώτο μισό του 21ου αιώνα, υποδεικνύοντας ότι οι τοπικές συνθήκες ξηρασίας είναι πιθανό να μετατοπιστούν προς πιο σοβαρές και εκτεταμένες συνθήκες. Επιπλέον, τα αποτελέσματα της εργασίας καταδεικνύουν τα οφέλη της οδού χαμηλότερων εκπομπών στη μείωση της πιθανότητας εμφάνισης αυτών των ακραίων ξηρασιών.

      Ένα πρόσφατο παράδειγμα άνευ προηγουμένου υδρολογικής ξηρασίας συνέβη πρόσφατα στην Καλιφόρνια και διήρκεσε σχεδόν πέντε χρόνια, προκαλώντας σοβαρές ζημιές στις ανθρώπινες δραστηριότητας και στο οικοσύστημα.
      Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης υπογραμμίζουν τη σημασία της βελτίωσης της ετοιμότητας για την ξηρασία εντός των προβλεπόμενων χρονικών οριζόντων και ρίχνουν φως σε πιθανές ανησυχίες ότι οι υπάρχουσες υποδομές και πρακτικές που σχεδιάστηκαν με βάση ιστορικά αρχεία ή εμπειρίες μπορεί να καταστούν ανεπαρκείς στο εγγύς μέλλον για την αντιμετώπιση ξηρασιών σε ένα θερμότερο κλίμα σε ορισμένες περιοχές. Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας να βελτιώσουμε την ετοιμότητά μας στον δεδομένο χρονικό ορίζοντα προτού εμφανιστούν συνθήκες άνευ προηγουμένου ξηρασίας.
      Πηγή:  Nature
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Αποτυχία της χώρας μας να εφαρμόσει τις προβλέψεις του νόμου για τα πλαστικά μιας χρήσης προκύπτει μέσα από την πρώτη έκθεση για την πορεία εφαρμογής του νόμου, την οποία δίνει σήμερα στη δημοσιότητα το WWF Ελλάς. Σχεδόν 21 μήνες μετά τη ψήφιση της σχετικής νομοθεσίας, η οποία κινούνταν σε θετική κατεύθυνση, φαίνεται πως η κυβέρνηση αδυνατεί να εφαρμόσει ορθά το νόμο που η ίδια ψήφισε για τον περιορισμό της κατανάλωσης πλαστικών μιας χρήσης και άρα τον περιορισμό της πλαστικής ρύπανσης.
      Η πλαστική ρύπανση αποτελεί μια μεγάλη παγκόσμια απειλή για το θαλάσσιο και το χερσαίο περιβάλλον. Συγκεκριμένα, κάθε χρόνο διαρρέουν στους ωκεανούς 8 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών. Υπολογίζεται, μάλιστα, ότι μόνο στις ελληνικές θάλασσες καταλήγουν ετησίως 11.500 τόνοι πλαστικών. Η κατανάλωση των πλαστικών μιας χρήσης αυξάνεται όλο και περισσότερο, πράγμα που οδήγησε την ΕΕ να εκδώσει το 2019 οδηγία για τη μείωση των επιπτώσεων από την πλαστική ρύπανση (ΕΕ 2019/904). Με νόμο που εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 2020 (ν. 4736/2020), η Ελλάδα έγινε μια από τις πρώτες χώρες της ΕΕ που ενσωμάτωσε στο εθνικό δίκαιο την εν λόγω οδηγία, εκπλήσσοντας θετικά. Ο νόμος, έχοντας ως βασικό στόχο τη σταδιακή μείωση της πλαστικής ρύπανσης, προβλέπει μια σειρά από ρυθμίσεις για την κατάργηση ορισμένων προβληματικών πλαστικών μιας χρήσης, τον περιορισμό σειράς άλλων πλαστικών προϊόντων και την ορθολογική διαχείριση των πλαστικών απορριμμάτων που προκύπτουν.
      (AP Photo/Darko Vojinovic) Ωστόσο, μέχρι σήμερα, οι επιδόσεις της χώρας μας στην εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου βρίσκονται επιεικώς κάτω από τη βάση, όπως επισημαίνειτο WWF Ελλάς. Σε μια προσπάθεια να ενημερώσει τους πολίτες αλλά και να ενθαρρύνει την κυβέρνηση να κάνει πράξη τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει, παρουσιάζει την πρώτη έκθεση αξιολόγησης της πορείας εφαρμογής του νόμου 4736/2020 για τον περιορισμό της ρύπανσης από πλαστικά είδη μιας χρήσης. Η περιβαλλοντική οργάνωση κατέγραψε την υφιστάμενη κατάσταση σε σχέση με τις προβλέψεις του νόμου και καταλήγει στο συμπέρασμα πως η πολιτική της κυβέρνησης για τα πλαστικά μιας χρήσης μπορεί να συνοψιστεί στη φράση «δεσμεύσεις χωρίς εφαρμογή».
      Το μόνο θετικό σημείο που καταγράφει η έκθεση είναι η εφαρμογή κάποιων ρυθμίσεων του νόμου για τα πλαστικά μπουκάλια. Πολλές επιχειρήσεις έχουν κινητοποιηθεί και ήδη διαθέτουν στην αγορά πλαστικές φιάλες από PET που περιέχουν ανακυκλωμένο πλαστικό πάνω από 25%, αλλά και μπουκάλια με προσαρτημένα καπάκια, παρότι δίνεται περιθώριο εφαρμογής των μέτρων αυτών μέχρι τον Ιανουάριο του 2025 και τον Ιούλιο του 2024, αντίστοιχα.

      Παρακάτω ακολουθούν κάποια από τα πλέον προβληματικά σημεία στην εφαρμογή του νόμου:
      Α. Τα πλαστικά καλαμάκια εξακολουθούν να κατακλύζουν την αγορά. Βάσει του νόμου, 9 πλαστικά είδη μιας χρήσης (μπατονέτες, μαχαιροπίρουνα, πιάτα, καλαμάκια, αναδευτήρες ποτών, στηρίγματα μπαλονιών, περιέκτες τροφίμων και ποτών από φελιζόλ) θα έπρεπε να τεθούν εκτός αγοράς από 3/7/2021 και το αργότερο έως 3/5/2022. Στην πράξη όμως εξακολουθούμε να παρατηρούμε υπερβολική κατανάλωση σε πλαστικά καλαμάκια, μιας και όπως φαίνεται, ελλείψει ελέγχων, έχει δημιουργηθεί ένα παρακύκλωμα παράνομης διάθεσης αυτών των ειδών.
      Β. Κακή εφαρμογή των ρυθμίσεων για πλαστικά κύπελλα και φαγητοδοχεία. Ο νόμος επιβάλλει από 1/1/2022 εισφορά 5 λεπτών για κάθε κύπελλο ή φαγητοδοχείο μιας χρήσης και 5 λεπτά για το καπάκι τους. Προβλέπει επίσης να ενημερώνονται οι πολίτες για τη δυνατότητα να ψωνίζουν με δικό τους σκεύος τρόφιμα και ποτά από λιανεμπόριο και καταστήματα εστίασης και να κερδίζουν έκπτωση. Στην πράξη όμως, τα καταστήματα στη συντριπτική τους πλειονότητα δεν ενημερώνουν τους πολίτες για τη δυνατότητα αγορών με δικά τους σκεύη, ενώ καταγγελίες από φορείς της αγοράς αναφέρουν πως σε αρκετές περιπτώσεις η εισφορά έχει ενσωματωθεί στην τελική τιμή πώλησης των προϊόντων και δεν αποδίδεται το περιβαλλοντικό τέλος στην Πολιτεία, πράγμα που οδηγεί σε απώλεια εσόδων για το κράτος της τάξης των πολλών εκατομμυρίων ευρώ.
      Γ. Δημόσιες βρύσες μόνο στα χαρτιά. Ο νόμος περιλαμβάνει διάταξη βάσει της οποίας οι δήμοι υποχρεώνονται από 1/7/2021 να διαθέτουν κοινόχρηστες βρύσες προς δωρεάν διάθεση πόσιμου νερού σε δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις και σε δημοτικές παιδικές χαρές, καθώς και να επεκτείνουν το δίκτυο με κοινόχρηστες βρύσες σε χώρους συνάθροισης κοινού εντός των ορίων της αρμοδιότητάς τους. Στην πράξη, οι δημόσιες βρύσες εξακολουθούν να αποτελούν είδος προς εξαφάνιση σχεδόν στο σύνολο των μεγάλων αστικών κέντρων και δεν έχει προχωρήσει επαρκώς η επέκτασή τους.
      Δ. Άκρως προβληματικές μεθοδεύσεις στη δημιουργία συστήματος επιστροφής εγγύησης για πλαστικά μπουκάλια. Με τον νόμο προβλεπόταν να λειτουργεί από τις 5/1/2023 -δηλαδή σε λιγότερο από 5 μήνες από σήμερα- ένα πανελλαδικό σύστημα επιστροφής εγγύησης για τα πλαστικά μπουκάλια (αλλά και για μπουκάλια γυαλιού και αλουμινίου). Βάσει αυτού, ο καταναλωτής κατά την αγορά ενός προϊόντος σε πλαστικό μπουκάλι καταβάλλει ένα έξτρα τίμημα, το οποίο θα λαμβάνει πίσω όταν επιστρέφει το άδειο μπουκάλι σε σημεία επιστροφής. Η διεθνής εμπειρία δείχνει πως αυτό το σύστημα είναι το πλέον κατάλληλο για να καταφέρει η χώρα να συλλέγει και να οδηγεί στην ανακύκλωση σχεδόν το σύνολο των 2-2,5 δισεκατομμυρίων πλαστικών μπουκαλιών που καταναλώνονται στην Ελλάδα σε ετήσια βάση. Όμως, στην πράξη παρατηρούμε δυσοίωνες εξελίξεις γύρω από την εφαρμογή του. Ο νόμος 4736/2020 προέβλεπε την ύπαρξη ενός ενιαίου πανελλαδικού συστήματος, όμως με νόμο του Ιουλίου 2021 (ν. 4819/2021) καταργήθηκε αυτή η πρόβλεψη και δίνεται το πράσινο φως για δημιουργία πολλών συστημάτων επιστροφής εγγύησης. Αυτό είναι κάτι που πολλοί φορείς της αγοράς, αλλά και το WWF Ελλάς, θεωρούν καταστροφικό, μιας και είναι πολύ πιθανό να παρατηρηθούν παλινωδίες και φαινόμενα αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των συστημάτων. Επιπρόσθετα, ενώ ο νόμος του 2020 (ν. 4736/2020) όριζε την 5η Ιανουαρίου 2023 ως ημερομηνία έναρξης λειτουργίας του συστήματος επιστροφής εγγύησης, με πρόσφατο νόμο που εκδόθηκε πριν λίγες μέρες (ν. 4964/2022), η έναρξη λειτουργίας μετατίθεται για τις 3 Ιουλίου 2023. Παράλληλα, ο νόμος του 2020 προέβλεπε πως έως τις 3/7/2021 θα έπρεπε να είχε εκδοθεί κοινή υπουργική απόφαση σχετικά με το πεδίο και πλαίσιο εφαρμογής του συστήματος επιστροφής εγγύησης. Όμως τελικά αυτή η απόφαση εκδόθηκε με ένα χρόνο καθυστέρηση (στις 21/7/2022) και τα περιεχόμενά της περισσότερο συσκοτίζουν παρά δίνουν ένα σαφές στίγμα για την εφαρμογή του συστήματος. Η υπουργική απόφαση μάλιστα ορίζει με σχεδόν αυθαίρετο τρόπο ένα εγγυοδοτικό αντίτιμο της τάξης των 0,10-0,15€ για κάθε φιάλη, τιμή πολύ χαμηλή σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν εμπειρία στην εφαρμογή συστήματος εγγυοδοσίας (πχ. Γερμανία και Ολλανδία 0,25€).
      Βάσει της εμπειρίας από άλλες χώρες της ΕΕ, για να λειτουργήσει αποτελεσματικά ένα σύστημα επιστροφής εγγύησης θα πρέπει όλες οι λεπτομέρειες λειτουργίας του να έχουν οριστεί τουλάχιστον 12-18 μήνες πριν την έναρξη λειτουργίας και να έχει λάβει χώρα εκτενής διάλογος και κατάρτιση όλων των εμπλεκομένων. Παρά την παράταση που δόθηκε για την έναρξη λειτουργίας της εγγυοδοσίας, είναι πολύ πιθανό να προκύψουν νέες καθυστερήσεις ή η εφαρμογή να ξεκινήσει με κακό τρόπο.
      Οδηγός αντικατάστασης και ανακύκλωσης πλαστικών
      Παράλληλα με την παραπάνω έκθεση, το WWF Ελλάς δίνει σήμερα στη δημοσιότητα και τη νέα ανανεωμένη έκδοση του «Οδηγού αντικατάστασης και ανακύκλωσης πλαστικών». Μέσω του Οδηγού, οι πολίτες μπορούν να ενημερωθούν για την ανακυκλωσιμότητα ή μη των πλαστικών μιας χρήσης που κατακλύζουν την αγορά, καθώς και να μάθουν περισσότερα για την αντικατάσταση αυτών των ειδών με άλλες εναλλακτικές λύσεις ή προϊόντα.

      «Οι νόμοι από μόνοι τους δεν επαρκούν για να περιοριστεί η πλαστική ρύπανση. Εάν δεν συνοδευτούν από καλή εφαρμογή και ουσιαστικούς και συστημικούς ελέγχους, οι νόμοι αποτελούν κενό γράμμα. Αν η κυβέρνηση εξακολουθεί να θεωρεί πως η πλαστική ρύπανση είναι πρόβλημα, τότε ήρθε η ώρα να εφαρμόσει σωστά τον νόμο που η ίδια θέσπισε και να κάνει σαφές πως δεν θα υπάρξουν άλλες εκπτώσεις», δηλώνει ο Αχιλλέας Πληθάρας, υπεύθυνος προγραμμάτων μείωσης αποτυπώματος του WWF Ελλάς. «Η πλαστική ρύπανση δεν είναι ένα αόριστο ζήτημα, αλλά μια υπαρκτή απειλή που καταστρέφει το περιβάλλον, θέτει σε κίνδυνο τη βιοποικιλότητα και τον άνθρωπο και υποβαθμίζει το τουριστικό προϊόν της χώρας μας. Η μείωση της πλαστικής ρύπανσης απαιτεί τη συνδρομή όλων: Πολιτείας, επιχειρήσεων και πολιτών. Τη στιγμή που δεν γίνεται καμία ουσιαστική ενημέρωση από τη μεριά της Πολιτείας προς τους πολίτες για τις ενέργειες που μπορούν να κάνουν, ώστε να περιοριστεί η υπερκατανάλωση πλαστικών μιας χρήσης, είναι υποχρέωσή μας να καλύψουμε αυτό το κενό και να προσφέρουμε πρακτική πληροφόρηση σε όλους».
      Δείτε την έκθεση εδώ: https://wwfeu.awsassets.panda.org/downloads/ekthesi_axiologisis_nomos_plastika_mias_xrisis.pdf
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Αντιμέτωπη με πρωτοφανή ξηρασία, η κυβέρνηση της Πορτογαλίας συνέστησε σε 43 δήμους να αυξήσουν προσωρινά την τιμή του νερού για τους μεγαλύτερους καταναλωτές και να αναστείλουν τον καθαρισμό των δρόμων και το πότισμα των δημόσιων πάρκων και των κήπων.
      Η Πορτογαλία πλήττεται από σοβαρή ή ακραία ξηρασία μετά τα κύματα καύσωνα των τελευταίων μηνών, ανακοίνωσε το ινστιτούτο μετεωρολογίας της χώρας IPMA.
      Αργά χθες Τετάρτη ο υπουργός Περιβάλλοντος της χώρας Ντουάρτε Κορντέιρο δήλωσε ότι από τα 61 φράγματα στην Πορτογαλία, τα 10 είναι σε κρίσιμη κατάσταση με τον αποθηκευμένο όγκο νερού να έχει πέσει κάτω από το 20% της χωρητικότητάς τους.
      Αυτά τα σχεδόν άδεια φράγματα παρέχουν νερό σε 40 δήμους στο βόρειο και το κεντρικό τμήμα της χώρας και σε τρεις στο Αλγκάρβε στον νότο.
      Αν και η χώρα στο σύνολό της διαθέτει επαρκή αποθέματα νερού για δύο χρόνια, το νερό που υπάρχει στα 10 φράγματα που βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση αρκεί μόλις για ένα χρόνο, εξήγησε ο Κορντέιρο.
      Συνολικά στην Πορτογαλία υπάρχουν 278 δήμοι που είναι αρμόδιοι για την παροχή νερού στους δημότες τους.
      Στους 43 δήμους που έχουν επηρεαστεί περισσότερο η κυβέρνηση συνέστησε, για την περίοδο που η ξηρασία είναι πιο σοβαρή, να αυξήσουν την τιμή του νερού για τις οικογένειες και τις εταιρείες που καταναλώνουν περισσότερα από 15 κυβικά μέτρα νερού μηνιαίως. Η μέση οικογένεια στην Πορτογαλία καταναλώνει 10 κυβικά μέτρα νερού τον μήνα.
      Επίσης θα πρέπει «να αναστείλουν προσωρινά τη μη απαραίτητη χρήση νερού, κυρίως για τον καθαρισμό των δρόμων και το πότισμα του πρασίνου, όπως και στα σιντριβάνια και τις πισίνες», επεσήμανε ο υπουργός Περιβάλλοντος. Πρόσθεσε εξάλλου ότι η κυβέρνηση θα βοηθήσει να διασφαλιστεί ότι τα μέτρα αυτά θα εφαρμοστούν άμεσα, αν και εκτίμησε ότι οι δημοτικές αρχές συμμορφώνονται με τις συστάσεις.
      Τον Φεβρουάριο η κυβέρνηση της Πορτογαλίας ζήτησε να σταματήσει η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από έξι φράγματα, ενώ από τον Αύγουστο οι αρχές έχουν πάψει να ποτίζουν τα γήπεδα του γκολφ, τα δημόσια πάρκα και τους κήπους στο Αλγκάρβε προκειμένου να αποφύγουν να επιβάλλουν δελτίο στην κατανάλωση νερού από τους πολίτες.
      Εικόνες από: https://24.sapo.pt/atualidade/artigos/em-montalegre-nao-ha-memoria-de-tao-pouca-agua-na-barragem-do-alto-rabagao#


    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας της Π.Ε. Χαλκιδικής αναφέρεται στην κατάσταση που επικρατεί στις θαλάσσιες περιοχές λόγω των ακραίων καιρικών φαινομένων.
      Την προσοχή των πολιτών εφιστά η περιφερειακή ενότητα Χαλκιδικής καλώντας τους να αποφεύγουν την κολύμβηση κατά την εκδήλωση ακραίων καιρικών φαινομένων, έντονων βροχοπτώσεων και κεραυνών.
      Σε ανακοίνωσή της, η Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας της Π.Ε. Χαλκιδικής αναφέρεται στην κατάσταση που επικρατεί στις θαλάσσιες περιοχές λόγω των ακραίων καιρικών φαινομένων.
      Σύμφωνα με την περιφερειακή ενότητα έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα επιμόλυνσης της θάλασσας από φερτά υλικά στις εκβολές των ποταμών/ρεμάτων των περιοχών που έχουν πληγεί και αναμένεται να επανεμφανιστούν.
      Αναλυτικά η ανακοίνωση
      Σε συνέχεια έντονων βροχοπτώσεων που έχουν πλήξει την Χαλκιδική, τα οποία αναμένεται να ενταθούν το επόμενο διήμερο, σας ενημερώνουμε ότι έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα επιμόλυνσης της θάλασσας από φερτά υλικά στις εκβολές των ποταμών/ρεμάτων των περιοχών που έχουν πληγεί και αναμένεται να επανεμφανιστούν. Σας ενημερώνουμε ότι το συγκεκριμένο φαινόμενο είναι φυσικό, αναμενόμενο μετά από έντονες βροχοπτώσεις και αποτελεί τον φυσικό μηχανισμό δημιουργίας των αμμουδερών ακτών.
      Τα ρέματα και τα ποτάμια ως αποδέκτες των υδάτων που κατακλύζουν μία λεκάνη απορροής, συμπαρασύρουν τα φερτά υλικά που ξεπλένονται από αυτή και δια μέσω των ρεμμάτων καταλήγουν στην θάλασσα, ο κυματισμός της οποίας τα διαχωρίζει και εναποθέτει τελικά την άμμο στις ακτές. Κατά την εκδήλωσή του το φαινόμενο είναι ορατό με γυμνό μάτι από το χρώμα που αποκτά η θάλασσα (καφέ), ενώ ο καθαρισμός της μέσω της φυσικής αραίωσης θα έρθει σε λίγες ώρες ή/και μέρες μετά την παύση των φαινομένων και ανάλογα λοιπών γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών (υφιστάμενα θαλάσσια ρεύματα) και των μεταβολών του καιρού (ένταση και κατεύθυνση ανέμων, κλπ).
      Αξίζει να σημειώσουμε ότι υπό αυτές τις συνθήκες, οι θαλάσσιες εκτάσεις όπου εμφανίζεται οπτικά επιβαρυμένες παρουσιάζουν υψηλούς δείκτες ρύπανσης και μόλυνσης και σημαντική μεταβλητότητα με τον χρόνο και τον χώρο, χωρίς ωστόσο να μπορεί να χαρακτηριστεί ανθρωπογενής και χωρίς να πληρούνται όλα τα κριτήρια της παρ. 2 & 3 του άρθρου 2 του Ν. 1650/86 “Για την προστασία του περιβάλλοντος” για να χαρακτηριστεί ως ρύπανση.
      Σε συνέχεια των παραπάνω, εφιστούμε την προσοχή στους πολίτες όπως να αποφύγουν την κολύμβηση κατά την εκδήλωση ακραίων καιρικών φαινομένων έντονων βροχοπτώσεων και κεραυνών καθώς και την κολύμβηση σε θαλάσσιες εκτάσεις που εμφανίζουν υψηλή θολερότητα και καφέ χρωματισμό από τα φερτά υλικά που έχουν εκλυθεί σε αυτή μέσω ρεμάτων.
      Πηγή: https://www.voria.gr/article/periferia-chalkidikis-ochi-sto-kolimpi-otan-ekdilononte-akrea-kerika-fenomena?fbclid=IwAR3n-2uVYoSMO931SyjJEpGOKspatcOK9_SQd-AKHABvpxyysbrl-K4hyjs
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Η κλιματική αλλαγή, η απώλεια της βιοποικιλότητας και η ξηρασία δεν είναι νέα προβλήματα: Ήδη στην πρώιμη εποχή του Χαλκού, μεγάλοι πολιτισμοί κατέρρευσαν λόγω της κλιματικής αλλαγής και ιδίως της ξηρασίας.
      Αυτό υποστηρίζει ο Γκέρχαρντ Γκέρολντ, καθηγητής γεω-οικολογίας του πανεπιστημίου του Γκέτινγκεν και μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών Λεοπολντίνα, στο βιβλίο του «Η αλλαγή του κλίματος και η κατάρρευση των προηγμένων πολιτισμών – τι μας διδάσκει η ιστορία;».

      Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει πολιτισμούς πολλά χρόνια πίσω
      Η λεπτομερής του ανάλυση βασίζεται στις επιστημονικές γνώσεις της αρχαιολογίας, της ιστορίας και της παλαιοκλιματικής έρευνας που αποκτήθηκαν τα τελευταία 20-30 χρόνια.
      Περιγράφει το πολύπλοκο δίκτυο πολιτιστικών-ιστορικών και περιβαλλοντικών-οικολογικών συνθηκών που επικρατούσαν στο παρελθόν και εξηγεί τον ρόλο της κλιματικής αλλαγής στην κατάρρευση προηγμένων πολιτισμών από τη Μεσοποταμία και την Ελλάδα έως την Λατινική Αμερική και την Γροιλανδία.

      Η παλαιολιθική κοινωνία κυνηγών-τροφοσυλλεκτών με χαμηλή πληθυσμιακή πυκνότητα άλλαξε κατά τη μετάβαση από το Πλειστόκαινο στο Ολόκαινο με την αύξηση της δασοκάλυψης και την πρώιμη χρήση γης από πολυπληθείς ομάδες μεταξύ 10.000 και 5.000 πΧ (Νεολιθική Επανάσταση)
      Σε διάφορες περιοχές της Μεσοπαταμίας εμφανίστηκαν προηγμένοι πολιτισμοί κατά την Εποχή του Χαλκού. Η Ουρούκ εξελίχθηκε σε μεγάλη πόλη κατά τη διάρκεια της 4ης χιλιετίας, αλλά λόγω μιας σημαντικά πιο ξηρής κλιματικής φάσης από το 3300-3000 πΧ κατέρρευσε.
      Επίσης, η μεγάλη Ακκαδική Αυτοκρατορία κατέρρευσε σχετικά απότομα γύρω στα 4200 χρόνια πΧ. Υπεύθυνη για την κατάρρευση όλων των προηγμένων πολιτισμών της ύστερης Εποχής του Χαλκού (γύρω στα 3100 χρόνια πΧ) θεωρείται μεταξύ άλλων η κλιματική αλλαγή η οποία συνοδευόταν από περιόδους μεγάλης ξηρασίας κατά τον διαπρεπή Γερμανό επιστήμονα.

      Η ξηρασία του 2200 πΧ και οι αρνητικές επιπτώσεις
      Ενώ όμως η μεγάλη ξηρασία του 2200 πΧ είχε εκτεταμένες αρνητικές επιπτώσεις στην ανατολική Μεσόγειο με αποτέλεσμα οι πόλεις είτε να καταστραφούν ή να εγκαταλειφθούν μέχρι το τέλος της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού, αντίστροφα στην ηπειρωτική Ελλάδα, την Κρήτη και την Κάτω Μεσοποταμία σημειώθηκε πολιτιστική άνοδος κατά την χρονική περίοδο προς τη Μέση Εποχή του Χαλκού.
      Η δε Ύστερη Εποχή του Χαλκού μπορεί να χαρακτηρισθεί ως «χρυσή εποχή» όσον αφορά το εμπόριο, τον πλούτο και την διασύνδεση πόλεων-κρατών όπως η Ουγκαρίτ ή το Χαλέπι. Κυρίαρχες ήταν οι αυτοκρατορίες των Χετταίων, των Ασσυρίων και των Αιγυπτίων, καθώς επίσης και οι πόλεις-κράτη του ελλαδικού χώρου όπως των Μυκηνών, της Κρήτης και της Κύπρου.

      Οι κλιματικές συνθήκες ήταν αρχικά ευνοϊκές. Τα προϊόντα -φυσικά και τα γεωργικά- διακινούνταν συστηματικά μέσω των δρόμων των καραβανιών και των θαλασσίων οδών στη Μεσόγειο. Εκείνη την εποχή υπήρχε ένα μεγάλης κλίμακας, περίπλοκο και σταθερό οικονομικό σύστημα βασισμένο στον καταμερισμό της εργασίας.
      Μεταξύ του 1200 και του 900 πΧ ωστόσο, κατέρρευσαν αυτοκρατορίες και πόλεις-κράτη, όπως επίσης κατέρρευσε ολοκληρωτικά το εμπόριο και το εμπορικό δίκτυο, η βάση δηλαδή της ευημερίας στην Ύστερη Εποχή του Χαλκού. Ο ρόλος των περιβόητων Λαών της Θάλασσας παραμένει αμφιλεγόμενος.
      Ποια ήταν επομένως η αιτία της κατάρρευσης;
      Η απάντηση κατά τον Γκέρχαρντ Γκέρολντ είναι ότι «η μεγάλη ξηρασία του 1200-850 πΧ με ένα μικρό διάλειμμα από το 1050-1000 πΧ είχε σοβαρές επιπτώσεις σε ολόκληρη την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.
      Λόγω της μείωσης των χειμερινών βροχοπτώσεων κατά 30-50% και των ψυχρότερων θερμοκρασιών που επικράτησαν από το 1100 πΧ, σε μεγάλα τμήματα της Ανατολίας, της Συρίας, της Μέσης Ανατολής όπως επίσης και της Πελοποννήσου δοκιμάστηκε η καλλιέργεια σιτηρών.
      Έτσι κατέρρευσε μια σημαντική βάση διατροφής η οποία δεν μπορούσε να αντισταθμιστεί πλέον με τις εισαγωγές. Η μεγάλη κατάρρευση οφείλεται σε ένα συνδυασμό διαφόρων παραγόντων, με καθοριστική αιτία τη μεγάλη ξηρασία».

      Κάτι ανάλογο φαίνεται πως συνέβη και με τις πολυάριθμες βασιλικές πόλεις των Μάγια τον 9ο και 11ο αιώνα μΧ.
      Ο συγγραφέας του βιβλίου θεωρεί ως αιτίες τα κλιματικά προβλήματα, την αποψίλωση των δασών -προκειμένου να εξασφαλιστεί ο επισιτισμός- και την αύξηση του πληθυσμού: Με εξαίρεση μερικές βασιλικές πόλεις, όπως η Λαμανάι στο Μπελίζ (700-15 μΧ) και η Μαγιαπάν, πρωτεύουσα των Μάγια στο βόρειο Γιουκατάν (1000-1442 μΧ) στο σημερινό Μεξικό, οι πόλεις-κράτη εξαφανίστηκαν κάτω από τον καταπράσινο θόλο του τροπικού δάσους και ανακαλύφθηκαν ξανά στη σύγχρονη εποχή.
      Οι ξηρασίες δεν ήταν ο μοναδικός λόγος για την κατάρρευσή τους, ωστόσο η συχνή εμφάνισή τους τον 9ο αιώνα (τέσσερις μεγάλες περίοδοι ξηρασίας) και τον 11ο αιώνα συμπίπτει με την υπερεκμετάλλευση των πόρων λόγω της απότομης αύξησης του πληθυσμού και της συνακόλουθης ανεπάρκειας τροφίμων που προκάλεσαν μια πολιτική και κοινωνική κρίση μεταξύ 750 και 750 -1000 μΧ με πολυάριθμες συγκρούσεις και πολέμους.
      Η ξηρασία και οι κοινωνικές συγκρούσεις
      Πάντως, η μεταγενέστερη κατάρρευση της Μαγιαπάν, τον 14ο και 13ο αιώνα μΧ, πιθανότατα πυροδοτήθηκε επίσης από μια ξηρασία, η οποία προκάλεσε κοινωνικές συγκρούσεις, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications και στην οποία συμμετείχαν επιστήμονες του Ινστιτούτου Κλιματικής Αλλαγής (PIK) του Πότσνταμ.
      Οι ερευνητές υποθέτουν ότι μετά την κατάρρευσή της, οι κάτοικοι μετανάστευσαν σε άλλες μικρότερες πόλεις και έτσι κατάφεραν να επιβιώσουν μέχρι τον 16ο αιώνα. Συμπεραίνουν δε ότι οι επιπτώσεις της ξηρασίας στις πολιτικές και κοινωνικές δομές στην χερσόνησο Γιουκατάν ήταν -αιώνες πριν από την εποχή μας- ιδιαίτερα περίπλοκες, και μπορούν να μας χρησιμεύσουν ως σημαντικό παράδειγμα για την αντιμετώπιση μελλοντικών κλιματικών αλλαγών.

      Ο Γκέρολντ αφιερώνει και ένα κεφάλαιο στην παρακμή των Βίκινγκς στην Γροιλανδία τον 14ο αιώνα. Οι αυτάρκεις κοινότητες βασίζονταν εκεί στο κυνήγι ζώων και φώκιας, καθώς επίσης και στο εμπόριο προϊόντων της φύσης με την πατρίδα τους την Νορβηγία – μέχρι που οι πάγοι κάλυψαν τη θάλασσα και τους οικισμούς τους και συντόμευσαν τις περιόδους βλάστησης. Έτσι παρήκμασαν.
      Στο βιβλίο του χρησιμοποιεί και πολλά άλλα ιστορικά παραδείγματα προκειμένου να γίνει σύγκριση με σύγχρονες περιβαλλοντικές κρίσεις και κάνει πολλούς παραλληλισμούς.
      Απειλούμαστε άραγε και εμείς με ανάλογη κοινωνική κατάρρευση όπως οι πολιτισμοί που περιγράφει; Ο ίδιος απαντά εμμέσως στο τέλος του βιβλίου του ως εξής:
      «Στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τον άνθρωπο μέσω των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σήμερα, τίθεται το ερώτημα ως προς τις συνέπειες σε έναν εξαιρετικά περίπλοκο βιομηχανοποιημένο και παγκοσμιοποιημένο κόσμο».
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Κίνα εξέδωσε την πρώτη εθνική προειδοποίηση ξηρασίας για φέτος καθώς οι αρχές προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις πυρκαγιές που έχουν ξεσπάσει και κινητοποιούν ειδικούς για να προστατεύσουν τις καλλιέργειες από τις ακραίες θερμοκρασίες που καταγράφονται κατά μήκος του ποταμού Γιανγκτσέ.
      Ο «κίτρινος συναγερμός» εκδόθηκε αργά χθες Πέμπτη το βράδυ αφού εδώ και εβδομάδες καταγράφονται ακραίες θερμοκρασίες σε πολλές περιοχές, από τη Σέτσουαν στα νοτιοδυτικά ως τη Σανγκάη στο δέλτα του Γιανγκτσέ. Οι κινεζικές αρχές αποδίδουν τα φαινόμενο στην κλιματική αλλαγή.
      Η λίμνη Πογιάνγκ στην κεντρική επαρχία Ζιανγκσί έχει συρρικνωθεί στο ένα τέταρτο του κανονικού της μεγέθους για αυτή την περίοδο του χρόνου, μετέδωσε χθες το κρατικό πρακτορείο Xinhua.
      Τουλάχιστον 66 ποταμοί σε 34 περιφέρειες στη νοτιοδυτική επαρχία Τσονγκίνγκ έχουν στερέψει, σύμφωνα με την κινεζική κρατική τηλεόραση CCTV.
      Φέτος οι βροχοπτώσεις στην Τσονγκίνγκ ήταν κατά 60% μειωμένες σε σχέση με τις συνηθισμένες, πρόσθεσε η ίδια πηγή.
      Στην περιφέρεια Μπέιμπεϊ, βόρεια του αστικού κέντρου της Τσονγκίνγκ, η θερμοκρασία χθες Πέμπτη έφτασε τους 45 βαθμούς Κελσίου, σύμφωνα με την κινεζική μετεωρολογική υπηρεσία.
      Εξάλλου στην επαρχία αυτή καταγράφηκαν σήμερα το πρωί έξι από τις 10 υψηλότερες θερμοκρασίες, με το θερμόμετρο στην περιφέρεια Μπισάν να πλησιάζει ήδη τους 39 βαθμούς. Στη Σανγκάη η θερμοκρασία την Παρασκευή το πρωί είχε φτάσει τους 37 βαθμούς.
      Οι υποδομές της επαρχίας Τσονγκίνγκ όπως και οι υπηρεσίες αντιμετώπισης εκτάκτων καταστάσεων δέχονται πίεση, με τους πυροσβέστες να είναι σε κατάσταση συναγερμού καθώς έχουν ξεσπάσει πυρκαγιές σε διάφορες ορεινές και δασικές περιοχές. Επίσης τα κρατικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν ότι καταγράφονται αυξημένα περιστατικά θερμοπληξίας στους κατοίκους.
      Η υπηρεσία γεωργίας της επαρχίας έχει συστήσει ομάδες ειδικών προκειμένου να προστατεύσουν τις πιο ευάλωτες καλλιέργειες και να επεκτείνουν τις σοδειές για να αντικαταστήσουν τις απώλειες που αναμένεται να προκαλέσει το κύμα καύσωνα.
      Στο μεταξύ το Εθνικό Μετεωρολογικό Κέντρο της Κίνας (NMC) ανανέωσε την κόκκινη προειδοποίησή του για ιδιαίτερα αυξημένες θερμοκρασίες σήμερα. Πρόκειται για την 30η συνεχή ημέρα που εκδίδει αυτή την προειδοποίηση. Σύμφωνα με τις προβλέψεις, το τρέχον κύμα του καύσωνα θα αρχίσει να υποχωρεί από τις 26 Αυγούστου.
      Η μετεωρολογική υπηρεσία στο ημερήσιο δελτίο της ανέφερε ότι τον προηγούμενο μήνα η θερμοκρασία έφτασε ή ξεπέρασε τους 35 βαθμούς Κελσίου σε μια έκταση 4,5 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, σχεδόν η μισή έκταση της Κίνας, με περισσότερους από 200 μετεωρολογικούς σταθμούς να καταγράφουν ρεκόρ θερμοκρασιών.
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Πριν από τριάντα χρόνια, επιστήμονες και μηχανικοί εκτόξευσαν έναν νέο δορυφόρο για να μελετήσουν την άνοδο της στάθμης της θάλασσας με την πάροδο του χρόνου, μια μελέτη που κάποτε μπορούσε να γίνει μόνο από όργανα μέτρησης στις ακτές. Το TOPEX/Poseidon εκτοξεύτηκε στο διάστημα στις 10 Αυγούστου 1992 και ξεκίνησε μια καταγραφή δεδομένων 30 ετών για το ύψος της επιφάνειας των ωκεανών σε όλο τον κόσμο. Οι παρατηρήσεις έχουν επιβεβαιώσει σε παγκόσμια κλίμακα αυτό που οι επιστήμονες είδαν προηγουμένως από την ακτογραμμή: η μέση στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει και ο ρυθμός επιταχύνεται συνεχώς.
      Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας —που φαίνεται στο γραμμικό διάγραμμα πάνω— έχει αυξηθεί κατά 10,1 εκατοστά από το 1992. Τα τελευταία 140 χρόνια, οι δορυφόροι και οι μετρητές παλίρροιας δείχνουν ότι η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας έχει αυξηθεί 21 έως 24 εκατοστά.
      Ξεκινώντας με το TOPEX/Poseidon, η NASA και οι συνεργαζόμενες διαστημικές υπηρεσίες έχουν εκτοξεύσει μια σειρά δορυφόρων που χρησιμοποιούν ραντάρ υψομετρίας για την παρακολούθηση της τοπογραφίας της επιφάνειας του ωκεανού – ουσιαστικά, το κατακόρυφο σχήμα και το ύψος του ωκεανού. Τα υψομετρικά ραντάρ στέλνουν συνεχώς παλμούς ραδιοκυμάτων (μικροκύματα) που αντανακλώνται από την επιφάνεια του ωκεανού πίσω προς τον δορυφόρο. Τα όργανα υπολογίζουν τον χρόνο που χρειάζεται για να επιστρέψει το σήμα, ενώ παράλληλα παρακολουθούν την ακριβή θέση του δορυφόρου στο διάστημα. Από αυτό, οι επιστήμονες εξάγουν το ύψος της επιφάνειας της θάλασσας ακριβώς κάτω από τον δορυφόρο.

      Από το 1992, πέντε αποστολές με παρόμοια υψόμετρα έχουν επαναλάβει την ίδια τροχιά κάθε 10 ημέρες: TOPEX/Poseidon (1992 έως 2006), Jason-1 (2001 έως 2013), το Ocean Surface Topography Mission/Jason-2 (2008 έως 2019), Jason-3 (2016 έως σήμερα) και Sentinel-6 Michael Freilich (2020 έως σήμερα). Οι αποστολές δημιουργήθηκαν μέσω διαφόρων συνεργασιών μεταξύ της NASA, του γαλλικού Centre National d’Etudes Spatiales (CNES), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Εκμετάλλευση Μετεωρολογικών Δορυφόρων (EUMETSAT), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ. (NOAA).
      Μαζί, οι ομάδες της αποστολής έχουν συγκεντρώσει ένα ενοποιημένο αρχείο τοπογραφίας ωκεανών που ισοδυναμεί με το έργο μισού εκατομμυρίου μετρητών παλίρροιας. Οι επιστήμονες συσσώρευσαν και επιβεβαίωσαν ένα αρχείο δεδομένων που είναι πλέον αρκετά μεγάλο και ευαίσθητο για να ανιχνεύσει τις παγκόσμιες και περιφερειακές αλλαγές της στάθμης της θάλασσας πέρα από τους εποχιακούς, ετήσιους και δεκαετούς κύκλους που συμβαίνουν φυσικά.
      «Με δεδομένα 30 ετών, μπορούμε επιτέλους να δούμε τι τεράστιο αντίκτυπο έχουμε στο κλίμα της Γης», δήλωσε ο Josh Willis, ωκεανογράφος στο Jet Propulsion Laboratory και επιστήμονας του έργου της NASA για το Sentinel-6 Michael Freilich. «Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας που προκαλείται από την ανθρώπινη παρέμβαση στο κλίμα επισκιάζει τώρα τους φυσικούς κύκλους. Και συμβαίνει όλο και πιο γρήγορα κάθε δεκαετία».
      Ο χάρτης στην κορυφή του άρθρου δείχνει τις παγκόσμιες τάσεις στη στάθμη της θάλασσας όπως παρατηρήθηκαν από το 1993 έως το 2022 από το TOPEX/Poseidon, τις τρεις αποστολές Jason και τον Sentinel-6 Michael Freilich. Σημειώστε τις χωρικές διακυμάνσεις στον ρυθμό ανόδου της στάθμης της θάλασσας, με ορισμένα μέρη του ωκεανού να ανεβαίνουν ταχύτερα (που απεικονίζονται με κόκκινο και βαθύ πορτοκαλί) από τον παγκόσμιο ρυθμό. Πολλές από τις ανωμαλίες αντικατοπτρίζουν μακροπρόθεσμες αλλαγές στα ωκεάνια ρεύματα και τη διανομή θερμότητας.
      Τα δεδομένα υψομετρίας δείχνουν επίσης ότι ο ρυθμός ανόδου της στάθμης της θάλασσας επιταχύνεται. Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε κατά περίπου 1,5 mm ανά έτος. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ήταν περίπου 2,5 mm ετησίως. Την τελευταία δεκαετία, το ποσοστό αυξήθηκε στα 3,9 mm ετησίως.
      Οι υψηλές και χαμηλές τιμές κάθε χρόνο προκαλούνται από την ανταλλαγή νερού μεταξύ ξηράς και θάλασσας. «Η χειμερινή βροχή και η χιονόπτωση στο βόρειο ημισφαίριο μετατοπίζουν το νερό από τον ωκεανό στη στεριά και χρειάζεται λίγος χρόνος για να απορροή πίσω στους ωκεανούς», σημείωσε ο Willis. «Αυτό το φαινόμενο προκαλεί συνήθως περίπου 1 cm άνοδο και πτώση κάθε χρόνο, με λίγο περισσότερο ή λιγότερο κατά τη διάρκεια των ετών Ελ Νίνιο και Λα Νίνια. Είναι κυριολεκτικά σαν τον καρδιακό παλμό του πλανήτη».
      Ενώ μερικά χιλιοστά ανόδου της στάθμης της θάλασσας ετησίως μπορεί να φαίνονται μικρά, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι κάθε 2,5 cm ανόδου της στάθμης της θάλασσας μεταφράζεται σε 2,5 μέτρα παραλίας που χάνονται κατά μήκος της μέσης ακτής. Σημαίνει επίσης ότι οι υψηλές παλίρροιες και οι καταιγίδες μπορούν να ανυψώσουν τον ωκεανό τοπικά ακόμη πιο ψηλά, προκαλώντας περισσότερες παράκτιες πλημμύρες, ακόμη και τις ηλιόλουστες μέρες. Σε μια έκθεση που εκδόθηκε τον Φεβρουάριο του 2022, Αμερικανοί επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μέχρι το 2050 η στάθμη της θάλασσας κατά μήκος των ακτών των ΗΠΑ θα μπορούσε να ανέβει μεταξύ 25 και 30 cm πάνω από τα σημερινά επίπεδα.
      «Αυτό που ξεχωρίζει από το αρχείο δορυφορικής υψομετρίας είναι ότι η άνοδος τα τελευταία 30 χρόνια είναι περίπου δέκα φορές μεγαλύτερη από τη φυσική ανταλλαγή νερού μεταξύ ωκεανού και ξηράς σε ένα χρόνο», είπε ο Willis. «Με άλλα λόγια, η άνοδος της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας που προκαλείται από τον άνθρωπο είναι τώρα δέκα φορές μεγαλύτερη από τους φυσικούς κύκλους».
      Πηγή: NASA
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Ενώ η περίοδος αιχμής των πυρκαγιών δεν έχει ακόμη τελειώσει, ο προσωρινός απολογισμός τους αυξάνεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση με ήδη περισσότερα από 6.600.000 στρέμματα να έχουν καεί από τον Ιανουάριο, αριθμός ρεκόρ για αυτή τη χρονική περίοδο από το 2006 που υπάρχουν τα πρώτα δορυφορικά δεδομένα.
      Έσπασαν κάθε ρεκόρ οι καμένες εκτάσεις στην Ευρώπη
      Από την 1η Ιανουαρίου, οι φωτιές έχουν καταστρέψει 6.627.760 στρέμματα δασών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με τα στοιχεία του ευρωπαϊκού συστήματος ενημέρωσης για τις δασικές πυρκαγιές (EFFIS) που επικαιροποιήθηκαν σήμερα. Το EFFIS εκπονεί συγκριτικές στατιστικές από το 2006 χάρη στις δορυφορικές εικόνες του ευρωπαϊκού προγράμματος Copernicus.
      Η Γαλλία είχε γνωρίσει χειρότερες χρονιές στα χρόνια του 1970, πριν υπάρξουν τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Όμως η χρονιά 2022 είναι η χειρότερη εδώ και 16 χρόνια, σύμφωνα με αυτούς τους αριθμούς, σε μεγάλο μέρος εξαιτίας δύο μεγάλων διαδοχικών πυρκαγιών στον νομό Ζιρόντ, στη νοτιοδυτική Γαλλία, όπου Γερμανοί, Πολωνοί και Αυστριακοί πυροσβέστες έφθασαν για ενισχύσεις αυτή την εβδομάδα.
      Η κατάσταση είναι επίσης σοβαρή στην κεντρική Ευρώπη: οι πυροσβέστες χρειάστηκαν περισσότερο από δέκα ημέρες τον Ιούλιο για να θέσουν υπό έλεγχο τη μεγαλύτερη φωτιά στην πρόσφατη ιστορία της Σλοβενίας, βοηθούμενοι από ένα πληθυσμό που είχε κινητοποιηθεί σε σημείο που η κυβέρνηση αναγκάσθηκε να ζητήσει από τους κατοίκους να σταματήσουν να κάνουν δώρα στους πυροσβέστες.
      Καθώς όμως δεν διαθέτει ειδικά πυροσβεστικά αεροπλάνα, η Σλοβενία αναγκάσθηκε να ζητήσει βοήθεια από την Κροατία, η οποία έστειλε ένα αεροπλάνο, πριν το ανακαλέσει για να σβήσει τις δικές της πυρκαγιές. Η σλοβενική κυβέρνηση εξετάζει πλέον την αγορά των πρώτων της πυροσβεστικών αεροπλάνων.
      Γιγαντιαία ήταν η φωτιά που εκδηλώθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Βερολίνο, στη Γερμανία, ξεκινώντας από μια αποθήκη πυρομαχικών της αστυνομίας μέσα σε ένα δάσος εν μέσω ξηρασίας, και η οποία τέθηκε γρήγορα υπό έλεγχο. Ενώ μέχρι τώρα δεν είχε τέτοιες πυρκαγιές, η γερμανική πρωτεύουσα απειλείται σήμερα όλο και περισσότερο εξαιτίας των μεγάλων δενδρόφυτων εκτάσεων που διαθέτει.
      Όμως η ζώνη που επλήγη περισσότερο από τις πυρκαγιές είναι η Ιβηρική χερσόνησος. Η Ισπανία, στην οποία επικρατεί ξηρασία μετά τα φετινά κύματα καύσωνα, είδε 2.462.780 στρέμματα να καταστρέφονται από πυρκαγιές, ιδιαίτερα στη βορειοδυτική Γαλικία. Η κατάσταση έχει πάντως βελτιωθεί με την πτώση των θερμοκρασιών.
      Η Πορτογαλία δίνει επίσης μάχη εδώ και περισσότερο από μία εβδομάδα εναντίον μιας πυρκαγιάς στην ορεινή περιφέρεια της Σέρα ντα Εστρέλα, η κορυφή της οποίας φθάνει περίπου τα 2.000 μέτρα.
      Αύξηση στην κεντρική Ευρώπη
      Σε όρους καμένων εκτάσεων, μετά την Ισπανία έρχονται η Ρουμανία (1.505.280 στρέμματα), η Πορτογαλία (752.770 στρέμματα) και η Γαλλία (612.890 στρέμματα).
      Μόνο κατά τη θερινή περίοδο, «το 2022 είναι ήδη μια χρονιά ρεκόρ», λέει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Χεσούς Σαν-Μιγκέλ, συντονιστής του EFFIS. Το προηγούμενο ρεκόρ για την Ευρώπη χρονολογούνταν από το 2017, όταν 4.209.130 στρέμματα είχαν καεί μέχρι τις 13 Αυγούστου και 9.880.870 στρέμματα μέσα σε ένα χρόνο.
      «Ελπίζω ότι δεν θα έχουμε φέτος τον Οκτώβριο που είχαμε εκείνη τη χρονιά», συνεχίζει· 4.000.000 στρέμματα είχαν καεί τότε σε όλη την Ευρώπη μέσα σε ένα μήνα.
      Η ασυνήθιστη ξηρασία που επικρατεί στην Ευρώπη, σε συνδυασμό με τα κύματα καύσωνα, διευκολύνει το ξέσπασμα πυρκαγιών. Αυτές οι συνθήκες ακραίας ξηρασίας παρατηρούνταν συχνότερα στις χώρες που βρέχονται από τη Μεσόγειο, όμως τώρα παρατηρήθηκαν στην κεντρική Ευρώπη», που μέχρι στιγμής είχε αποφύγει αυτά τα μετεωρολογικά φαινόμενα, προσθέτει ο Χεσούς Σαν-Μιγκέλ.
      Για παράδειγμα, η Τσεχική Δημοκρατία είδε τη φωτιά να κατακαίει περισσότερα από 10.000 στρέμματα, έκταση μικρή σε σχέση με άλλες χώρες, όμως 158 φορές μεγαλύτερη από το μέσο όρο της περιόδου 2006-2021, όταν οι πυρκαγιές ήταν αμελητέες.
      Στην κεντρική Ευρώπη, οι καμένες επιφάνειες εξακολουθούν συνεπώς να είναι περιορισμένες σε σχέση με τα εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα στην Ισπανία, τη Γαλλία ή την Πορτογαλία. Εκτός από τις φωτιές στην Κροατία, σημειώθηκαν μόνο τρεις πυρκαγιές στη Σλοβενία και πέντε στην Αυστρία.
      Όμως η συνεχιζόμενη άνοδος της θερμοκρασίας σε όλη την Ευρώπη αναμένεται ότι θα ενισχύσει την τάση.
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο Ρήνος, ο σημαντικότερος ποταμός για το εμπόριο και ευρύτερα την οικονομία της Ευρώπης, στερεύει. Η στάθμη των υδάτων στον Δούναβη και τον Πάδο έχει μειωθεί επικίνδυνα. Ο Τάμεσης εκπέμπει SOS. Τα ποτάμια της ηπείρου υποφέρουν από μία ξηρασία, που οι επιστήμονες προειδοποιούν πως ίσως αποδειχθεί η χειρότερη των τελευταίων 500 ετών.  Και ο «θάνατος» των ποταμών, σε μία περίοδο ενεργειακής κρίσης και πολλαπλών προκλήσεων, ίσως να οδηγήσει και τις οικονομίες στην εντατική. 
      Λευκή σκόνη και χιλιάδες νεκρά ψάρια καλύπτουν είναι το σκηνικό που αντικρύζουν εκατομμύρια Ευρωπαίοι σε περιοχές από τις οποίες άλλοτε έτρεχαν τα νερά ποταμών. Η άνευ προηγουμένου ξηρασία καίει αγροτικές σοδειές, επιβάλλει περιορισμούς στο νερό, προκαλεί πυρκαγιές και απειλεί τα υδρόβια είδη.
      VIA REUTERS/GREENPEACE Εδώ και σχεδόν δύο μήνες δεν έχουν σημειωθεί σημαντικές βροχοπτώσεις στη Δυτική, Κεντρική και Νότια Ευρώπη. Και η ξηρή περίοδος αναμένεται να έχει συνέχεια. Η κλιματική αλλαγή επιδεινώνει τις συνθήκες καθώς οι υψηλότερες θερμοκρασίες επιταχύνουν την εξάτμιση των υδάτων, τα διψασμένα φυτά προσλαμβάνουν περισσότερη υγρασία και η μειωμένη χιονόπτωση τον χειμώνα περιορίζει τα αποθέματα γλυκού νερού που είναι διαθέσιμο για άρδευση το καλοκαίρι.

      Η Ευρώπη δεν είναι η μόνη που βιώνει μία τέτοια κλιματική κρίση. Συνθήκες έντονης ξηρασίας αναφέρθηκαν επίσης στην Ανατολική Αφρική, τις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες και το βόρειο Μεξικό.

      Το Κέντρο Ερευνών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προειδοποίησε αυτή την εβδομάδα ότι οι συνθήκες ξηρασίας θα επιδεινωθούν και δυνητικά θα επηρεάσουν το 47% της ηπείρου. Ο Αντρέα Τορέτι, ερευνητής στο Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Ξηρασίας, σε δηλώσεις του στο Associated Press τόνισε: «Η ξηρασία το 2018 ήταν τόσο ακραία που δεν υπήρξαν παρόμοια γεγονότα τα τελευταία 500 χρόνια, αλλά φέτος, νομίζω, είναι πολύ χειρότερη».
      Για τους επόμενους τρεις μήνες, «βλέπουμε πολύ υψηλό κίνδυνο ξηρών συνθηκών στη Δυτική και Κεντρική Ευρώπη, καθώς και στο Ηνωμένο Βασίλειο», προειδοποίησε.
      Η τρέχουσα κατάσταση είναι αποτέλεσμα μακρών περιόδων ξηρών καιρικών συνθηκών που προκαλούνται από αλλαγές στα παγκόσμια καιρικά συστήματα, όπως εξηγεί ο μετεωρολόγος Πίτερ Χόφμαν του Ινστιτούτου Πότσνταμ για την Έρευνα Κλιματικών Επιπτώσεων στο Βερολίνο. «Απλώς το καλοκαίρι το νιώθουμε περισσότερο», είπε. «Αλλά στην πραγματικότητα η ξηρασία συσσωρεύεται καθ' όλη τη διάρκεια του έτους». 
      Σύμφωνα με τον Χόφμαν οι παρατηρήσεις τα τελευταία χρόνια ήταν όλες στο ανώτερο άκρο αυτού που προέβλεπαν τα υπάρχοντα κλιματικά μοντέλα.
      Οι επιπτώσεις
      Η ξηρασία έχει οδηγήσει ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες να επιβάλουν περιορισμούς στη χρήση του νερού και η ναυτιλία βρίσκεται σε κίνδυνο στον Ρήνο και στον Δούναβη. Ο Ρήνος θα μπορούσε να φτάσει σε κρίσιμα χαμηλά επίπεδα τις επόμενες ημέρες, καθιστώντας τη μεταφορά εμπορευμάτων - συμπεριλαμβανομένου του άνθρακα και του πετρελαίου - όλο και πιο δύσκολη. Στον Δούναβη, οι αρχές στη Σερβία άρχισαν να εκτρέφουν άμμο για να εμβαθύνουν την πλωτή οδό και να διατηρήσουν την ομαλή κίνηση των πλοίων.
      Μία πλήρης διακοπή της κυκλοφορίας στον Ρήνο θα έπληττε σκληρά τη γερμανική –και την ευρωπαϊκή– οικονομία: οι ειδικοί υπολόγισαν ότι μια εξάμηνη αναστολή το 2018 κόστισε περίπου 5 δισεκατομμύρια ευρώ, Τα χαμηλά επίπεδα νερού να αναμένεται να αφαιρέσουν φέτος τουλάχιστον 0,2 μονάδες από την ανάπτυξη του γερμανικού ΑΕΠ.

      Ενώ η ΕΕ έχει πει ότι η ενίσχυση των θαλάσσιων εμπορευματικών μεταφορών κατά 25% είναι μία από τις προτεραιότητες της πράσινης μετάβασης του μπλοκ, η Γερμανία εργάζεται τώρα για να τις εκτρέψει σε σιδηροδρομικές και οδικές - αν και χρειάζονται μεταξύ 40 και 100 φορτηγά για να αντικαταστήσουν ένα πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων.
      Τα ποτάμια της Γαλλίας μπορεί να μην είναι τόσο βασικές εμπορευματικές αρτηρίες, αλλά χρησιμεύουν για την ψύξη των πυρηνικών σταθμών που παράγουν το 70% της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας. Καθώς οι τιμές έφτασαν στα υψηλά όλων των εποχών, ο γίγαντας ηλεκτρικής ενέργειας EDF αναγκάστηκε να μειώσει την παραγωγή λόγω της ξηρασίας.

      Οι εμπορευματικές μεταφορές στα 2.850 χιλιόμετρα του Δούναβη έχουν επίσης διαταραχθεί σοβαρά, ωθώντας τις αρχές στη Σερβία, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία να αρχίσουν να ανοίγουν βαθύτερα κανάλια, προκειμένου πλοία που μεταφέρουν κυρίως καύσιμα για τις γεννήτριες ηλεκτρικής ενέργειας να καταφέρουν να προχωρήσουν.
      Ακόμη και η Νορβηγία, η οποία βασίζεται στην υδροηλεκτρική ενέργεια για περίπου το 90% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, έχει πει ότι τα ασυνήθιστα χαμηλά επίπεδα των δεξαμενών της μπορεί τελικά να την υποχρεώσουν να περιορίσει τις εξαγωγές ενέργειας. 
      Στην Ουγγαρία, μεγάλα τμήματα της δημοφιλούς λίμνης Velence κοντά στη Βουδαπέστη, έχουν μετατραπεί σε κομμάτια αποξηραμένης λάσπης. Έχει εγκατασταθεί εξοπλισμός αερισμού και κυκλοφορίας νερού για την προστασία της άγριας ζωής, αλλά η ποιότητα του νερού έχει επιδεινωθεί σε σημείο που επιβλήθηκε απαγόρευση κολύμβησης.

      Οι εκτάσεις του Πάδου, του μακρύτερου ποταμού της Ιταλίας, είναι τόσο χαμηλές που βάρκες, οι οποίες είχαν βυθιστεί που βυθίστηκαν πριν από δεκαετίες ξαναβγαίνουν στην επιφάνεια.
      Η ξηρασία έχει επίσης επηρεάσει τη νότια Αγγλία, η οποία έλαβε μόνο το 10% της μέσης βροχόπτωσης τον Ιούλιο. Οι πυροσβέστες δίνουν μάχη με έναν άνευ προηγουμένου αριθμό πυρκαγιών και στους ανθρώπους σε αρκετές περιοχές έχει απαγορευτεί να ποτίζουν το γκαζόν τους.
    12. Περιβάλλον

      GTnews

      Ιδιαίτερα ανησυχητικές διαστάσεις παίρνει η ξηρασία που αυτό το καλοκαίρι μαστίζει αρκετές χώρες στην Ευρώπη. Την ίδια ώρα η βρετανική κυβέρνηση ανακοίνωσε σήμερα ότι τμήματα της νότιας, της κεντρικής και της ανατολικής Αγγλίας έχουν τεθεί επίσημα σε κατάσταση ξηρασίας έπειτα από μια παρατεταμένη περίοδο ζεστού και ξηρού καιρού. 
      Η στάθμη των υδάτων του Ρήνου στη Γερμανία μειώθηκε και πάλι σήμερα, καθώς συνεχίζεται ο ξηρός καιρός και μερικά σκάφη δεν μπορούν πλέον να διαπλεύσουν τον ποταμό, ανακοίνωσαν μεταφορείς και ναυλομεσίτες.
      Στο Ρήνο εξακολουθούν να πλέουν φορτηγά πλοία, όμως μερικές φορές είναι αναγκασμένα να είναι κατά τα τρία τέταρτα κενά φορτίου και οι ιδιοκτήτες φορτίων είναι συχνά υποχρεωμένοι να πληρώνουν για τέσσερα σκάφη για να μεταφέρουν τα προϊόντα τους, αντί για ένα.
      Οικονομολόγοι εκτιμούν πως τα προβλήματα στην κυκλοφορία στο Ρήνο μπορεί να επιφέρουν φέτος τη μείωση της οικονομικής ανάπτυξης της Γερμανίας κατά μισή ποσοστιαία μονάδα.

      Η στάθμη αναφοράς των υδάτων του Ρήνου στο Κάουμπ, κοντά στο Κόμπλεντς, ήταν σήμερα 42 εκατοστά, κατά 5 εκατοστά χαμηλότερη από χθες και 51 εκατοστά χαμηλότερη από τη Δευτέρα. Τα σκάφη χρειάζονται μια στάθμη περίπου 1,5 μέτρου στο Κάουμπ για να πλέουν πλήρη φορτίου.
      Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη στάθμη κάτω από την οποία διακόπτεται η ναυσιπλοΐα, λέει ο Ρομπέρτο Σπράντσι, διευθυντής του ναυτιλιακού συνεταιρισμού DTG που έχει περίπου 100 φορτηγά πλοία στο Ρήνο. «Συνεχίζουμε σήμερα τους πλόες και θα τους συνεχίσουμε μέχρι να είναι τεχνικά αδύνατο να συνεχιστούν», λέει.
      Μερικά μεγαλύτερα πλοία και φορτηγίδες δεν μπορούν πλέον να περάσουν από το Κάουμπ και να μπουν στο Ντούισμπουργκ, ενώ οι μεγάλες φορτηγίδες, οι οποίες μεταφέρουν κανονικά 3.000 τόνους καθεμιά, δεν μπορούν πλέον να πλεύσουν, δήλωσε.
      Τα φορτία μεταφέρονται σε περισσότερες μικρότερες φορτηγίδες οι οποίες μπορούν να πλεύουν σε ρηχά νερά, αυξάνοντας τα κόστη για τους ιδιοκτήτες φορτίων.
      «Οι πελάτες παραγγέλνουν μόνο τις προμήθειες που χρειάζονται πραγματικά για να συνεχίσουν την παραγωγή», δήλωσε ο Σπράντσι.
      Η χαμηλή στάθμη των υδάτων του Ρήνου αναμένεται ότι θα πλήξει την παραγωγή σε δύο γερμανικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας που λειτουργούν με άνθρακα.
      Ο όμιλος χημικών BASF ανακοίνωσε πως δεν μπορεί να αποκλείσει μειώσεις στην παραγωγή του, αν η πτώση της στάθμης των υδάτων του Ρήνου προκαλέσει προβλήματα στον εφοδιασμό.
      Βρετανία: Στέρεψε για πρώτη φορά η πηγή του ποταμού Τάμεση
      Η βρετανική κυβέρνηση ανακοίνωσε σήμερα ότι τμήματα της νότιας, της κεντρικής και της ανατολικής Αγγλίας έχουν τεθεί επίσημα σε κατάσταση ξηρασίας έπειτα από μια παρατεταμένη περίοδο ζεστού και ξηρού καιρού.
      Η πηγή του ποταμού Τάμεση έχει στερέψει περισσότερο από ποτέ άλλοτε, καθώς η Αγγλία έχει εισέλθει σε περίοδο ξηρασίας, για την οποία ειδικοί λένε πως η χώρα είναι απροετοίμαστη.
      Οι πολίτες και οι επιχειρήσεις στις περιοχές που πλήττονται από την ξηρασία θα πρέπει να έχουν «μεγάλη επίγνωση των πιέσεων στους υδάτινους πόρους» και να χρησιμοποιούν το νερό με σύνεση, ανέφερε η Υπηρεσία Περιβάλλοντος της χώρας.
      Οι εταιρείες ύδρευσης θα πρέπει να δράσουν για να μειώσουν τις διαρροές στο δίκτυο όσο το δυνατόν γρηγορότερα, καθώς και να λάβουν ευρύτερα μέτρα, σύμφωνα με την βρετανική κυβερνητική υπηρεσία.
      Το Βρετανικό Γραφείο Μετεωρολογίας (Met Office) ανέφερε πως ο φετινός Ιούλιος ήταν ο πιο ξηρός στην Αγγλία από το 1935 με τη μέση βροχόπτωση να φθάνει τα 23,1 χιλιοστόμετρα, μόλις το 35% του μέσου όρου για τον μήνα αυτό. Για μερικές περιοχές της χώρας ήταν ο πιο ξηρός Ιούλιος στα χρονικά.
      Ο Τάμεσης εκτείνεται σε μήκος 356 χιλιομέτρων σε όλη τη νότια Αγγλία, περνώντας από το Γκλόστερσαϊρ στα δυτικά και μέσα από το κέντρο του Λονδίνου, προτού χυθεί στη θάλασσα του Έσεξ στα ανατολικά.
      Η φυσική πηγή που τροφοδοτεί τον ποταμό, γνωστή ως «η πηγή», στερεύει τα περισσότερα καλοκαίρια. Όμως φέτος η έκταση της ξερής κοίτης του ποταμού έχει αυξηθεί σημαντικά περισσότερο σε σχέση με προηγούμενες χρονιές, σύμφωνα με παρατηρήσεις ειδικών για την προστασία της φύσης.
      «Ο Τάμεσης θα ήταν κανονικά στην πηγή του -και υπάρχει μια ωραία παμπ δίπλα- περίπου 15 χλμ. προς τα πίσω, δήλωσε στο Reuters ο Άλισντερ Νολ, αξιωματούχος του Rivers Trust, ενώ στέκεται σε ένα μικρό τμήμα του Τάμεση στο Κρίκλεϊντ, περίπου 80 χλμ. δυτικά του Λονδίνου.
      «Είναι πολύ, πολύ ρηχά εδώ... αλλά δεν χρειάζεται να πάτε πολύ πιο πέρα από αυτό το κομμάτι του Τάμεση προς την πηγή για να βρεθείτε σε ξερό έδαφος. Και, πραγματικά, αυτό το σημείο θα έπρεπε να είναι ακόμη υγρό και θα έπρεπε να είναι πάντοτε υγρό»
      Η Νολ είπε πως το ρηχό, πιο ζεστό νερό περιέχει λιγότερο οξυγόνο, το οποίο χρειάζονται τα ψάρια και άλλα είδη άγριας ζωής για να ευδοκιμήσουν.
      Η παμπ Thames Head Inn βρίσκεται στην πλευρά της πηγής, μερικά βήματα από έναν βράχο που σημαδεύει την πηγή του ποταμού στο Γκλόστερσαϊρ. Ο διευθυντής της, ο 31χρονος Ντέιβιντ Μακμίκινγκ, είπε πως ανησυχεί για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στον φερώνυμο της παμπ ποταμό.
      «Εξακολουθεί να είναι η επίσημη πηγή του Τάμεση, άρα ο βράχος θα είναι πάντα εκεί, όμως το αν θα έρθει ή όχι το νερό είναι άλλο ζήτημα», είπε ο Μακμίκινγκ, γεμίζοντας ένα ποτήρι μπίρα πίσω από το μπαρ.
      Οι πρωτοφανείς υψηλές θερμοκρασίες και η απουσία βροχοπτώσεων έχουν οδηγήσει δύο εταιρίες ύδρευσης στο νότιο τμήμα της χώρας να ανακοινώσουν προσωρινές απαγορεύσεις για το πότισμα. Η Thames Water, που υδροδοτεί 15 εκατ. πελάτες στο Λονδίνο και στη νοτιοανατολική Αγγλία, δήλωσε πως σχεδιάζει να εισαγάγει παρόμοιες περικοπές.
      Μια τετραήμερη προειδοποίηση για «ακραία ζέστη» τέθηκε σε ισχύ σε τμήματα της Αγγλίας και της Ουαλίας χθες, Πέμπτη. Η μετεωρολογική υπηρεσία εξέδωσε την πρώτη στην ιστορία της ανάλογη προειδοποίηση τον περασμένο μήνα, όταν η θερμοκρασία ξεπέρασε τους 40 βαθμούς Κελσίου για πρώτη φορά.
      Η κλιματική ειδικός και υδρολόγος στο Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ Χάνα Κλόουκ δήλωσε πως οι λιγοστές βροχοπτώσεις έχουν επιφέρει την πτώση της στάθμης των ποταμών και του υδροφόρου ορίζοντα, ενώ το νερό φεύγει από τα κανάλια για να αρδεύσει τις καλλιέργειες, να γεμίσει τις δεξαμενές πόσιμου νερού και για χρήση στη βιομηχανία.
      «Αν δεν έχουμε βροχή τον Αύγουστο, πράγματι, αν έχουμε ξηρό χειμώνα, τότε μπορεί να έχουμε σοβαρό πρόβλημα την ερχόμενη άνοιξη και το καλοκαίρι, καθώς πραγματικά δεν θα μας έχουν μείνει καθόλου αποθέματα νερού», είπε ο Κλόουκ.
      Ο ίδιος είπε πως οι περιορισμοί στο πότισμα από ιδιώτες είναι χρήσιμοι γιατί βοηθούν να αλλάξει η στάση των πολιτών απέναντι στη χρήση νερού, όμως η επένδυση στις υποδομές και μια πολιτική που αποτρέπει την επιδείνωση της κλιματικής αλλαγής είναι ακόμη πιο σημαντικές
       
    13. Περιβάλλον

      GTnews

      Μια από τις βασικές πλωτές οδούς της Ευρώπης, ο Ρήνος ποταμός, βρίσκεται στα πρόθυρα του «κλεισίματος» για τις εμπορικές μεταφορές, λόγω των πολύ χαμηλών επιπέδων νερού- κάτι που οφείλεται στην ξηρασία.
      Οι επιχειρήσεις που βρίσκονται κατά μήκος του Ρήνου ή εξαρτώνται από αυτόν για τη μεταφορά ή την παραλαβή αγαθών προειδοποιούν ότι αναγκάστηκαν να περιορίσουν τις δραστηριότητες και να μειώσουν δραστικά τα φορτία– και τώρα βρίσκονται στα πρόθυρα να κλείσουν μέρος της παραγωγής τους εάν τα φορτηγά πλοία δεν είναι πλέον σε θέση να έχουν πρόσβαση στο ποτάμι.

      Ο Ρήνος, που έχει έκταση 760 μίλια, από τις Ελβετικές Άλπεις έως τη Βόρεια Θάλασσα, είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός στην κεντρική και δυτική Ευρώπη μετά τον Δούναβη. Η πλειονότητα των σχεδόν 200 εκατομμυρίων τόνων φορτίου που μετακινούνται μέσω γερμανικών ποταμών -από άνθρακα μέχρι ανταλλακτικά αυτοκινήτων, τρόφιμα έως χημικά - μεταφέρονται μέσω του Ρήνου.
      Τα επικίνδυνα χαμηλά επίπεδά του θυμίζουν την ξηρασία που προκάλεσε το κλείσιμο του ποταμού για περίπου έξι μήνες το 2018. Η Αρχή Ναυτιλίας της Κολωνίας ανακοίνωσε ότι λόγω των «ασυνήθιστα χαμηλής στάθμης [νερού]» οι φορτηγίδες θα πρέπει να μειώσουν το φορτίο τους «για να μπορέσουν να πλεύσουν στο ποτάμι».
      Αυτό αυξάνει τις τιμές και μειώνει την ταχύτητα με την οποία μπορούν να μεταφερθούν τα αγαθά. Ως αποτέλεσμα, η πτώση της στάθμης του ποταμού επιφέρει σημαντικές επιπτώσεις στη γερμανική Οικονομία. Η πλειονότητα των σχεδόν 200 εκατομμυρίων τόνων φορτίου που μετακινούνται μέσω γερμανικών ποταμών -από άνθρακα μέχρι ανταλλακτικά αυτοκινήτων, τρόφιμα έως χημικά - μεταφέρονται μέσω του Ρήνου.
      Οι βιομηχανίες στη Γερμανία, που επιδιώκουν να αποτρέψουν την ύφεση εν μέσω υψηλών τιμών ενέργειας και ανεξέλεγκτου πληθωρισμού, εκτός από τις ποσότητες φυσικού αερίου που ρέουν από τη Ρωσία, δίνουν τώρα σχεδόν ανάλογη προσοχή στα καθημερινά επίπεδα της στάθμης του νερού στον ποταμό Ρήνο.
      Και δεν είναι μόνο ο Ρήνος. Σύμφωνα με τον Guardian, πρόβλημα εξαιτίας της χαμηλής στάθμης νερού στους ποταμούς Ροδανός και Γαρούνας αντιμετωπίζει και η Γαλλία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το πρόβλημα έγκειται στο ότι η στάθμη του νερού δεν επαρκεί για την ψύξη των πυρηνικών εργοστασίων, που παράγουν ηλεκτρική ενέργεια.
      Μέσω των πυρηνικών εργοστασίων της η Γαλλία επιχειρεί να αντισταθμίσει τις μειωμένες ποσότητες φυσικού αερίου από τη Ρωσία, παράγοντας ηλεκτρισμό τόσο για την εγχώρια κατανάλωση, όσο και για εξαγωγή στη Γερμανία που αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.
      Αξίζει να σημειωθεί, τέλος, ότι ξηρασία παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στα χρονικά στην πηγή του ποταμού Τάμεση στη Βρετανία -κάτι που οφείλεται στη αξιοσημείωτη μείωση της βροχόπτωσης στη χώρα.
    14. Περιβάλλον

      GTnews

      Στην εσωτερική μετανάστευση καταφεύγουν κάτοικοι των Φίτζι  λόγω της ανόδου της στάθμης του νερού,  συνέπεια της κλιματικής αλλαγής.
      Στο Σερουά το νερό διαπερνά τα φράγματα όταν έχει παλίρροια καταλήγοντας στο χωριό, εκεί που οι βάρκες είναι δεμένες δίπλα από τα σπίτια. Οι ξύλινες σανίδες δημιουργούν έναν αυτοσχέδιο διάδρομο ενώ το θαλασσινό νερό που εισέρχεται στις καλλιέργειες καθιστά αδύνατη την αγροτική παραγωγή.
      Ο Ρομόνι Τουμπιβούνα μαζί με τον 10χρονο εγγονό του από το χωριό Βεϊβατουλόα πηγαίνουν για ψάρεμα. Οι πρεσβύτεροι του χωριού πίστευαν ότι θα μείνουν για πάντα στον τόπο όπου είναι θαμμένοι οι αρχηγοί τους, αλλά η παλίρροια στου Ειρηνικού αναγκάζει τους 80 κατοίκους να εγκαταλείψουν το χωριό. Όλο το χωριό πρέπει να μετεγκατασταθεί στις μεγαλύτερες νήσους των Φίτζι γιατί η βύθιση του νησιού τους δεν μπορεί πια να αποτραπεί.
      Την ίδια ώρα, το μέλλον είναι αβέβαιο καθώς ακόμα κι η τεχνητή ανάκτηση γης δεν είναι βέβαιο ότι θα αποτρέψει την καθολική βύθιση των νησιών στη θάλασσα. Όπως τονίζεται, η κατασκευή φραγμάτων, η φύτευση μακρόβιων δέντρων και η αποστράγγιση δεν αρκούν για να σωθούν τα χωριά.
      Σε στεγνό έδαφος
      Σε ένα νέο χωριό, 1.500 μέτρα μέσα στην ενδοχώρα της νήσου Βάνουα Λέβου, οι κάτοικοι ζουν πλέον σε στεγνό έδαφος αντί να βρίσκονται στο νερό μέχρι τα γόνατα. Τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας χρειάστηκαν περισσότερο χρόνο για να μετοικήσουν αλλά στο τέλος άκουσαν τους ειδικούς.
      Πολλά χωριά έχουν ήδη εγκαταλειφθεί από τους κατοίκους τους. Ο πρόεδρος της COP26, Άλοκ Σάρμα, δήλωσε στη Σούβα ότι κατανοούσε την απογοήτευση των συμπατριωτών του. «Οι άνθρωποι αυτοί αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, μίας κρίσης που δεν δημιούργησαν οι ίδιοι».
      Οι υπαίτιες χώρες πρέπει να πληρώσουν
      Στη διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα, τα κεφάλαια που αποφάσισαν να διαθέσουν οι αναπτυγμένες χώρες καλύπτουν μόνο μέτρα αναπροσαρμογής και όχι επανεγκατάστασης. Στην COP26 οι χώρες αυτές αναφέρθηκαν σε αποζημιώσεις των χωρών που βιώνουν τις συνέπειες τις κλιματικής αλλαγής χωρίς την λήψη δεσμευτικών μέτρων.
       
    15. Περιβάλλον

      GTnews

      Η ανακύκλωση συσκευασιών βαίνει προς αδιέξοδο; Η Ελληνική Εταιρεία Ανακύκλωσης και Αξιοποίησης (ΕΕΑΑ Α.Ε.), ευρύτερα γνωστή για το δίκτυο των μπλε κάδων που είναι αναπτυγμένο σχεδόν σε κάθε ελληνικό δήμο και καλύπτει σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού της χώρας, ετοιμάζεται να συρρικνώσει τις δραστηριότητές της.
      Με επιστολές της προς δήμους και Φορείς Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΟΔΣΑ) –στους οποίους συμμετέχουν περισσότεροι του ενός δήμοι- η εταιρεία έχει ενημερώσει ότι δεν προτίθεται να ανανεώσει τις μεταξύ τους συμβάσεις συνεργασίας με τους όρους που ίσχυαν έως για περίπου μια 20ετία, επικαλούμενη την εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή, δηλαδή τη μη καταβολή των τελών συσκευασίας που υποχρεούνται να πληρώνουν οι επιχειρήσεις-παραγωγοί συσκευασμένων προϊόντων.
      Πολλές από αυτές τις συμβάσεις λήγουν τον Δεκέμβρη του 2022. Θα διακοπεί εντελώς η συνεργασία μεταξύ μιας σειράς δήμων και ΕΕΑΑ και θα τιναχθεί στον αέρα η ανακύκλωση συσκευασιών σε μια σειρά πόλεων ή πρόκειται για την αφετηρία μιας σταδιακής συρρίκνωσης της ανακύκλωσης που επιτυγχάνεται σήμερα μέσω των μπλε κάδων;
      Τα στοιχεία που παρουσιάζει η ΕΕΑΑ οδηγούν στο συμπέρασμα ότι μπορεί να μειωθεί έως και κάτω από το ήμισυ η δραστηριότητά της. Τόσο από πλευράς εταιρείας, όσο και από πλευράς δήμων, τονίζεται η ανάγκη κυβερνητικών πρωτοβουλιών και λήψης μέτρων για να παταχθεί η εισφοροδιαφυγή και να μην καταρρεύσει η ανακύκλωση συσκευασιών.
      Η ΕΕΑΑ αποτελεί το πρώτο σύστημα εναλλακτικής διαχείρισης αποβλήτων στην Ελλάδα και λειτουργεί για περίπου μια 20ετία, αναπτύσσοντας σχεδόν σε όλη την ελληνική επικράτεια ένα δίκτυο μπλε κάδων, όπου οι πολίτες αφήνουν ανακυκλώσιμα υλικά (πλαστικό, αλουμίνιο, χαρτί/χαρτόνι, γυαλί που απορρίπτεται στους μπλε κώδωνες).
      Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΕΑΑ, με την εταιρεία έχουν συμβληθεί 306 δήμοι και δημοτικοί φορείς, καλύπτοντας το 96% του πληθυσμού της χώρας. Πρόκειται για ένα ιδιωτικό σύστημα ανακύκλωσης συσκευασιών: αν και μεγαλομέτοχος της εταιρείας είναι η Κεντρική Ενωση Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ) με ποσοστό 35%, το 65% ανήκει σε μεγάλες επιχειρήσεις που παράγουν και μεγάλες ποσότητες συσκευασμένων προϊόντων (Coca-Cola 3E, Pepsico Hellas, Nestlé Ελλάς, Αθηναϊκή Ζυθοποιία, Πρόκτερ & Γκαμπλ Ελλάς κ.ά.).
      Η λειτουργία της ΕΕΑΑ εξαρτάται και από πλήθος άλλων επιχειρήσεων που παράγουν συσκευασμένα προϊόντα και από τις εισφορές που καταβάλλουν (ανάλογα με τις παραγόμενες ποσότητες συσκευασιών και από τα χρήματα που καταβάλλουν οι καταναλωτές με την αγορά προϊόντων) συγκεντρώνονται πόροι για την αγορά εξοπλισμού ανακύκλωσης (μπλε κάδοι, απορριμματοφόρα κ.λπ.) και την οργάνωση Κέντρων Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ).
      Υπολογίζονται σε 3.117 οι συμβεβλημένες με την ΕΕΑΑ επιχειρήσεις (κατά 64% δραστηριοποιούνται στον κλάδο των τροφίμων και των ποτών). Δεν είναι όμως όλες οι επιχειρήσεις που παράγουν συσκευασμένα προϊόντα συμβεβλημένες με την ΕΕΑΑ ή το έτερο σύστημα εναλλακτικής διαχείρισης, την «Ανταποδοτική Ανακύκλωση», με αποτέλεσμα να προκύπτει μεγάλη εισφοροδιαφυγή από πλευράς παραγωγών συσκευασιών.
      Πόροι που χάνονται
      Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία των αρμόδιων αρχών τα απόβλητα συσκευασίας που εισφοροδιαφεύγουν υπολογίζονται στο 45% των ποσοτήτων που “πέφτουν” ετησίως στην αγορά. Δηλαδή, 20 χρόνια μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου, σχεδόν η μία στις δυο συσκευασίες δεν συμμετέχει σε κανένα σύστημα ανακύκλωσης με συνέπεια να χάνονται πόροι για την ανακύκλωση περίπου 22 εκατ. ευρώ ετησίως. Και αυτό συνεχίζεται για 20 χρόνια.
      Το μερίδιο στην ανακύκλωση συσκευασιών που αντιστοιχεί στην ΕΕΑΑ ανέρχεται στο 46%, όμως η εταιρεία «παράγει διπλάσιο αποτέλεσμα από τη νομική της υποχρέωση», συμβάλλοντας κατά 95% στο εθνικό αποτέλεσμα ανακύκλωσης συσκευασιών. Ειδικότερα, στοιχεία της ΕΕΑΑ αναφέρουν ότι οι συμβεβλημένες με την ίδια ποσότητες συσκευασιών ανέρχονται σε περίπου 376.000 τόνους, αλλά η εταιρεία καταγράφει επιδόσεις που το 2021 ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο φτάνοντας τους 576.000 τόνους ανακυκλώσιμων υλικών, από τους οποίους αξιοποιήθηκαν 521.0000 τόνοι αποβλήτων απλών και βιομηχανικών εμπορικών συσκευασιών – στους μπλε κάδους απορρίπτονται συσκευασίες και επιχειρήσεων που δεν είναι συμβεβλημένες με την ΕΕΑΑ.
      Ωστόσο, η ΕΕΑΑ δηλώνει ότι βαρύνεται «σχεδόν αποκλειστικά» από την τεράστια εισφοροδιαφυγή και τα έσοδά της δεν επαρκούν για τη διατήρηση και την προώθηση έργων ανακύκλωσης. Μέχρι πρότινος, λειτουργούσε αξιοποιώντας τα αποθεματικά της κι εφεξής, όπως περιγράφει ο κ. Ραζής, «η εταιρεία θα συνεχίζει να εκσυγχρονίζει τα έργα ανακύκλωσης», αλλά «η λειτουργία όλων των έργων με απόδοση της ΕΕΑΑ υπερδιπλάσια της νομικής της υποχρέωσης δεν μπορεί να συνεχιστεί, κι αυτό για να διασφαλιστεί η συνέχιση υλοποίησης όλων των έργων και η ανταπόκριση του Συστήματος στη νομική του υποχρέωση».
      Ο κ. Ραζής διαβεβαιώνει ότι «σε κάθε περίπτωση δεν μιλάμε για συρρίκνωση του δικτύου των μπλε κάδων», ωστόσο, «μέχρι η Δημόσια Διοίκηση να αναλάβει τον ρόλο που της αναλογεί και να λάβει τις αποφάσεις που απαιτούνται για να αρθούν οι χρονίζουσες στρεβλώσεις στην ανακύκλωση συσκευασιών, η ΕΕΑΑ δυστυχώς δεν δύναται να ανανεώνει, με τους ίδιους όρους, συμβάσεις που λήγουν». Το νέο μοντέλο που θα υιοθετήσει η εταιρεία «θα στοχεύσει στο νομικό της στόχο για το 2025 που είναι το 65% των συμβεβλημένων ποσοτήτων», μας εξηγεί ο κ. Ραζής, διευθυντής της ΕΕΑΑ. Το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί σε 244.000 τόνους, επίδοση μικρότερη της μισής από αυτή που δηλώνει η ΕΕΑΑ ότι πέτυχε το 2021.
      Μέχρι τις αρχές Ιουλίου η ΕΕΑΑ είχε ενημερώσει 8 δήμους και 13 ΦΟΔΣΑ ότι δεν προτίθεται να ανανεώσει με τους ισχύοντες όρους τις μεταξύ τους συμβάσεις. Από τους αποδέκτες των σχετικών επιστολών, ο μεγαλύτερος πληθυσμιακά δήμος είναι αυτός της Πάτρας.
      Σύμφωνα με όσα περιγράφει στην «Εφ.Συν.» ο δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, με την προτεινόμενη νέα σύμβαση η ΕΕΑΑ θέλει να αφήσει στον δήμο κάθε διαδικασία ανακύκλωσης, «από την αποκομιδή, τη διαλογή μέχρι και τη διάθεση στην αγορά των ανακτώμενων», αλλά «το τίμημα που θα καταβάλλεται από την ΕΕΑΑ, θα είναι ψίχουλα μπροστά στα μεγάλα κόστη που θα πληρώνει ο δημότης με τα ανταποδοτικά. Και μάλιστα το “τίμημα” μειώνεται στο μισό, γιατί περισσότερες από τις μισές εταιρείες δεν καταβάλλουν εισφορές, ενώ τις εισπράττουν από τον καταναλωτή», εξηγεί. Η σύμβαση που πρότεινε η ΕΕΑΑ έχει καταψηφιστεί από το δημοτικό συμβούλιο Πατρέων.
      Ακόμη 9 δήμοι
      Επιπτώσεις από την προτεινόμενη σύμβαση της ΕΕΑΑ αναμένονται και για γειτονικούς της Πάτρας δήμους. Και αυτό γιατί, πέραν των παραπάνω, «η ΕΕΑΑ αποφάσισε αυθαίρετα να σταματήσει, μετά το 2022, τη λειτουργία του ΚΔΑΥ Πάτρας, παρά τα ισχύοντα για μία εικοσαετία με τις μέχρι σήμερα συμβάσεις», περιγράφει ο κ. Πελετίδης. Το συγκεκριμένο ΚΔΑΥ ανήκει στον Δήμο Πατρέων, αλλά χρησιμοποιείται από την ΕΕΑΑ για τη διαλογή ανακυκλώσιμων συσκευασιών τόσο της Πάτρας, αλλά και άλλων 9 δήμων (Αιγιαλείας, Δυτικής Αχαΐας, Καλαβρύτων, Πηνειού, Αρχαίας Ολυμπίας, Ηλιδας, Πύργου, Ναυπακτίας, Θέρμου).
      «Το ιδιωτικοποιημένο σύστημα ανακύκλωσης συσκευασιών είναι σε κατάρρευση σε όλη την Ελλάδα και δεν αφορά μόνο τον Δήμο Πάτρας. Η ανακύκλωση είναι υποχρέωση των εταιρειών που παράγουν και εμπορεύονται συσκευασμένα προϊόντα και η κυβέρνηση πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της», ξεκαθαρίζει ο κ. Πελετίδης. Διαθέσεις απόσυρσης της ΕΕΑΑ από τις ευρύτερες δραστηριότητες αναδεικνύει η πρόταση της εταιρείας να περάσουν στη διαχείριση των ΦΟΔΣΑ και τα υπόλοιπα ΚΔΑΥ που έχει υπό την ευθύνη της. «Οι ΦΟΔΣΑ έχουν εδώ και χρόνια την ευθύνη πολύ μεγαλύτερων μονάδων επεξεργασίας απορριμμάτων, γιατί όχι και των ΚΔΑΥ;», αντιτείνει ο κ. Ραζής.
      Πληροφορίες από αυτοδιοικητικά στελέχη αναφέρουν ότι αρκετοί δήμοι της Αττικής και της υπόλοιπης Ελλάδας έχουν στείλει επιστολές διαμαρτυρίας στον Εθνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ) και στο υπουργείο Περιβάλλοντος, λέγοντας ότι η ΕΕΑΑ δεν ανταποκρίνεται σε αιτήματά τους για αντικατάσταση κάδων και παροχή απορριμματοφόρων. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι οι επιστολές της ΕΕΑΑ στους δήμους για μη ανανέωση των ισχυουσών συμβάσεων ενσωματώνουν και μια τακτική άσκησης πίεσης προς την κυβέρνηση προκειμένου να επιλυθεί το χρόνιο πρόβλημα της εισφοροδιαφυγής.
      «Δικαίως διαμαρτύρονται οι δήμοι. Πρέπει επιτέλους να μπει μια νέα αρχή στον τομέα της ανακύκλωσης. Ανακυκλώνονται συγκεκριμένοι τόνοι, αλλά πληρώνονται μόνο οι μισοί. Πρέπει να ξαναδούμε από την αρχή την αγορά ανακύκλωσης και πρέπει ο ΕΟΑΝ να παρέμβει σε αυτόν τον τομέα. Να βάλει μια αρχή σε σχέση με τη λειτουργία των συστημάτων, την κοστολόγησή τους και, βεβαίως, την υποχρεωτικότητα καταβολής των εισφορών από πλευράς εταιρειών που υπόκεινται σε τέλη συσκευασιών. Ως ΚΕΔΕ δεν μας ενδιαφέρει πόσα θα είναι τα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης συσκευασιών. Σημασία έχει να λειτουργούν με τους ίδιους όρους και τις ίδιες προϋποθέσεις και φυσικά να είναι βιώσιμα», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ, Δημήτρης Παπαστεργίου.
      Επί περίπου μια 20ετία η ΕΕΑΑ αποτελούσε ουσιαστικά ένα μονοπώλιο στην ανακύκλωση συσκευασιών, μέχρι να εισέλθουν στον τομέα και άλλα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης. Σήμερα, η εταιρεία έχει να εκτοξεύσει βέλη κατά των αρμόδιων αρχών: στην ανεπαρκή -κατά κοινή ομολογία- ανταπόκριση της Πολιτείας στα αιτήματα για πάταξη της εισφοροδιαφυγής, «ήρθε να προστεθεί και σειρά αιφνίδιων αποφάσεων από τον ΕΟΑΝ που αφορούν και επιβαρύνουν αποκλειστικά την ΕΕΑΑ. Η μία από αυτές αφορά την αύξηση του 15% των εισφορών μόνο των επιχειρήσεων που έχουν συμβληθεί με την ΕΕΑΑ», αναφέρει ο κ. Ραζής, με την εταιρεία να εκφράζει ανησυχίες ότι αυτό θα οδηγήσει επιχειρήσεις συμβεβλημένες με την ίδια σε άλλα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης.
      «Με τις ευλογίες της πρεσβείας»
      Υποβαθμίζεται το δίκτυο των μπλε κάδων και βγαίνει ευνοημένο άλλο σύστημα ανακύκλωσης στο πλαίσιο ενός επιχειρηματικού ανταγωνισμού; «Πράγματι η “Ανταποδοτική” πριμοδοτείται για να κυριαρχήσει στον χώρο της ανακύκλωσης, με την προστασία της αμερικάνικης κυβέρνησης και τις ευλογίες της πρεσβείας των ΗΠΑ. Όμως, το μόνο που ανακυκλώνει με τα αμερικάνικης προέλευσης πανάκριβα “σπιτάκια” είναι ο “αφρός” από τη μεγάλη μάζα των ανακυκλώσιμων. Από την άλλη, συγκεντρώνει όλο και περισσότερες συμμετοχές εταιρειών που παράγουν και διακινούν συσκευασμένα προϊόντα. Όπως γίνεται κατανοητό, ο ανταγωνισμός αυτός κατέληξε σε βάρος της ανακύκλωσης, αφού το ιδιωτικοποιημένο σύστημα συνολικά είναι σε καθεστώς κατάρρευσης», τονίζει ο κ. Πελετίδης.
      Επιπλέον, ο δήμαρχος Πατρέων θυμίζει ότι «οι προσκλήσεις στο πρόγραμμα “Αντώνης Τρίτσης” για τη διαχείριση των απορριμμάτων και ειδικά για την ανακύκλωση, φωτογράφιζαν τη συγκεκριμένη εταιρεία, αφού η ανταποδοτικότητα ήταν υποχρεωτική. Τελικά, εγκρίθηκαν μερικές δεκάδες εκατομμύρια για την προμήθεια και εγκατάστ αση του εξοπλισμού της Ανταποδοτικής Ανακύκλωσης».

      Χαμηλή θέση σ την Ευρώπη
      Στις κατώτερες ευρωπαϊκές θέσεις ως προς την ανακύκλωση συσκευασιών κατατάσσεται η Ελλάδα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat για το 2019, η χώρα μας πέτυχε ποσοστό ανακύκλωσης συσκευασιών 60,1%, μια επίδοση που εκ πρώτης όψεως μοιάζει να βρίσκεται ελαφρώς κάτω από τον μέσο όρο της «Ευρώπης των 27» (64,8%), αλλά καταφέρνει να ξεπεράσει τις επιδόσεις μόλις τριών χωρών και συγκεκριμένα της Ουγγαρίας (47,3%), της Κροατίας (48,9%) και της Πολωνίας (55,5%).
      Τα τρία υψηλότερα ποσοστά ανακύκλωσης συσκευασιών καταγράφονται στο Βέλγιο (84,2%), στην Ολλανδία (80,7%) και στο Λουξεμβούργο (71,5%).
      «Το “πληρώνω όσο πετάω”, ένα πολύ σωστό μέτρο, αλλά ο ίδιος ο νόμος το μεταθέτει για το 2028»
      Η διαδικασία συλλογής αποβλήτων συσκευασιών μέσω των μπλε κάδων θεωρείται παρωχημένη από πλευράς περιβαλλοντικών οργανώσεων και οικολογικών κινημάτων. Οι πολίτες απορρίπτουν σε έναν κάδο ένα σύνολο προς ανακύκλωση υλικών από συσκευασίες ή ακόμα και άλλα αντικείμενα.
      Όπως τονίζει η Ελληνική Εταιρεία Ανακύκλωσης και Αξιοποίησης (ΕΕΑΑ), αν κάποιος πετάξει στον μπλε κάδο ένα συμπαγές κομμάτι μέταλλο (π.χ. από ένα εξάρτημα) ή πλαστικό (π.χ. ένα παλιό παιδικό παιχνίδι) θα ανακυκλωθεί κι αυτό. Όμως, ενίοτε οι πολίτες αφήνουν υλικά σε κατάσταση που δεν ευνοείται η ανάκτησή τους (π.χ. λερωμένα) ή από κακή ενημέρωση (ή αδιαφορία) πετούν και κοινά σκουπίδια (π.χ. οργανικά) που υπάχρει κίνδυνος να αφήσουν εκτός ανάκτησης και υπόλοιπα ανακυκλώσιμα υλικά.
      Ο μπλε κάδος, ωστόσο, αποδεικνύεται ο πιο αναγνωρίσιμος κάδος από τους πολίτες: σύμφωνα με έρευνα κοινής γνώμης της Metron Analysis που έγινε για λογαριασμό της Περιφέρειας Αττικής, ο μπλε κάδος είναι ο μόνος για τον οποίο είναι σαφές στο κοινό το τι αφορά, δηλαδή ότι δέχεται ανακυκλώσιμα υλικά («όλα όσα θεωρούμε σήμερα ως τέτοια», συμπληρώνεται στα στοιχεία της έρευνας) και το 93% των συμμετεχόντων δήλωσε ότι έχει πρόσβαση σε τέτοιο κάδο στην γειτονιά του.
      «Εάν θέλουμε να δούμε ουσιαστική δουλειά γενικότερα στη χωριστή συλλογή αποβλήτων και στη βελτιστοποίηση της ανακύκλωσης, είτε μιλάμε για οργανικά ή για συσκευασίες, πρέπει αύριο κιόλας να εφαρμοστεί το “Πληρώνω όσο πετάω” και η χωριστή συλλογή σε επίπεδο κατοικίας ή πολυκατοικίας, απ’ όπου θα γίνεται η διαλογή. Είτε με σακούλες, όπου θα πληρώνεις ένα τίμημα, είτε με ξεχωριστούς κάδους για κάθε υλικό. Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε την πυρίτιδα. Αυτά έχουν εφαρμοστεί στο εξωτερικό», τονίζει ο Αχ. Πληθάρας, υπεύθυνος προγραμμάτων πρόληψης αποβλήτων της WWF.
      «Το “Πληρώνω όσο πετάω", ένα πολύ σωστό μέτρο που θα βοηθούσε στη χωριστή διαλογή καθαρών ρευμάτων, έχει θεσμοθετηθεί μεν, αλλά ο ίδιος ο νόμος το μεταθέτει για το 2028. Φέξε μου και γλίστρησα», σχολιάζει σκωπτικά.
      Ο κ. Πληθάρας επισημαίνει ότι χρειάζεται πολλή δουλειά και σε επίπεδο κινητοποίησης κι ευαισθητοποίησης πολιτών για θέματα ανακύκλωσης, «δεν γνωρίζουν τι ανακυκλώνεται και τι όχι, δεν έχουν κίνητρο, κανείς δεν τους έχει εξηγήσει τι θα κερδίσει αν ανακυκλώσει».
      Ωστόσο, στη χώρα μας τα πράγματα κινούνται σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση: «Αυτό που προτάσσεται σαν πολιτική επιλογή είναι να αφήσουμε τους πολίτες αμέτοχους και να τα χωρέσουμε όλα σε μονάδες αναποτελεσματικής επεξεργασίας αποβλήτων και μετά, το μεγαλύτερο μέρος τους, να το οδηγήσουμε σε καύση. Οι ΜΕΑ (Μονάδες Επεξεργασίας Απορριμμάτων) και οι μονάδες καύσης ουσιαστικά κλέβουν και ακυρώνουν την ανακύκλωση. Αποτελούν λογικές της δεκαετίας του ’80. Βρισκόμαστε στο 2022, μιλάμε για κυκλική οικονομία, αλλά επιμένουμε σε παλαιολιθικές μεθόδους διαχείρισης απορριμμάτων», υπογραμμίζει.
      «Μετράμε κατ’ εκτίμηση»
      Σύμφωνα με το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων 2020-2030, στην Ελλάδα παράγονται ετησίως περίπου 800.000 τόνοι αποβλήτων συσκευασίας εκ των οποίων τα μισά είναι τα λεγόμενα ΒΕΑΣ (Βιομηχανικά-Εμπορικά Απόβλητα Συσκευασίας), όπως ξύλινες παλέτες, χαρτόνια και νάιλον που τυλίγουν συσκευασμένα προϊόντα στις αποθήκες. Τα ΒΕΑΣ συμπεριλαμβάνονται στα υλικά που ανακυκλώνει η ΕΕΑΑ και προσμετρώνται στις επιδόσεις της. Αλλά «αν μία στις δυο συσκευασίες εισφοροδιαφεύγει, εκτός του ότι δεν καταβάλλονται τα απαιτούμενα τέλη συσκευασιών στο σύνολό τους, σημαίνει και ότι δεν μετράμε σωστά. Μετράμε κατ’ εκτίμηση. Και αν δεν έχεις επαρκή στοιχεία, δεν ξέρεις ούτε πώς γίνεται σωστά η διαχείρισή τους, ούτε πώς τιμολογείς σωστά», τονίζει στην «Εφ.Συν.» σχετικά με την καταγραφή των αποβλήτων συσκευασίας σε εθνικό επίπεδο, ο Αχιλλέας Πληθάρας.
    16. Περιβάλλον

      Giorgos1987

      Θλίψη προκάλεσαν οι φωτογραφίες που έφερε στο φως το in που δείχνουν τμήμα του ιστορικού κινηματογράφου Ιντεάλ να έχει καταρρεύσει. 
      Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ενώ είχε κανονιστεί προβολή ταινίας για τους δημοσιογράφους, ξαφνικά έπεσε τμήμα του διπλανού κτιρίου πάνω στον κινηματογράφο ανοίγοντας μια μεγάλη τρύπα στην οροφή. 
      Το διπλανό κτίριο πρόκειται για ένα ακόμα ιστορικό κτίριο στο κέντρο της Αθήνας, το «Ελληνικό Ωδείο» επί της οδού Φειδίου.
      Το κτίριο «Ελληνικού Ωδείου» που είχε εγκαταλειφθεί
      Ο Καλομοίρης διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του μουσικού τοπίου και στην οργάνωση της μουσικής παιδείας στην Ελλάδα. Διετέλεσε καθηγητής πιάνου και ανώτερων θεωρητικών στο Ωδείο Αθηνών (1911-19), Γενικός Επιθεωρητής Στρατιωτικής Μουσικής (1918-20, 1922-37).
      Αναδιοργάνωσε το πρώην Ωδείο «Λόττνερ» το οποίο μετονομάζει σε Ελληνικό Ωδείο (1919) και ίδρυσε το Εθνικό Ωδείο (1926), το οποίο διηύθυνε μέχρι το 1948 οπότε ανέλαβε πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου, θέση που κράτησε έως τον θάνατο του.
      Τα τελευταία χρόνια όμως το εμβληματικό κτίριο παρέμενε βουβό και εγκαταλελειμένο επί της Φειδίου.
      Αποτελούσε ένα από τα σπουδαιότερα νεοκλασικά μνημεία που βρίσκονται στην Ευρώπη, ενώ πέρα από την αρχιτεκτονική του αξία η ιστορική του πορεία είναι εντυπωσιακή.
      Το «φάντασμα» της Φειδίου
      Ο δρ. Θεμιστοκλής Μπιλής, αρχιτέκτων-μηχανικός και συνεργάτης του γειτονικού Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, έχει ασχοληθεί με το Μέγαρο Πρόκες-Όστεν στο πλαίσιο της γενικότερης μελέτης της ευρύτερης περιοχής. Υπογραμμίζει τόσο την ιστορική όσο και την πολεοδομική αξία του κτιρίου: «Η θέση του σε κοντινή απόσταση από το μοναδικό συγκρότημα της τριλογίας των Αθηνών και σε άμεση γειτνίαση με το κτίριο του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, αφού το τελευταίο ανοικοδομήθηκε στον αρχικό κήπο του, καθιστούν το κτίριο Prokesch von Osten ένα κεντροβαρικό σημείο αναφοράς για την ιστορία της πόλης» είχε αναφέρει μιλώντας στην Athens Voice.
      Ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει την κατάσταση του οικοδομήματος λυπηρή κι εξηγούσε πως το γεγονός ότι ένα κτίριο έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο δεν εγγυάται, δυστυχώς, την αναγκαία συντήρηση μια που αυτό απαιτεί φροντίδα και κόστος.
      «Ο νόμος περί διατηρητέων δεν περιλαμβάνει πολλά ευεργετήματα για τους ιδιοκτήτες. Έτσι επωμίζονται οι ιδιώτες τη διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, κάτι το οποίο είναι ασύμμετρο σε σχέση με τις δυνατότητες του πολίτη».
      Σημειώνεται ότι ο ίδιος είχε έρθει σε επαφή με τον ΕΦΚΑ αναφέροντας δε πως οι αρμόδιοι «είναι πολύ πρόθυμοι και ανοιχτοί σε οποιαδήποτε πρόταση μπορεί να υπάρξει για τη συντήρηση και την αξιοποίηση του οικοδομήματος».
      Είχαν γίνει προσπάθειες
      Μάλιστα κατόπιν συνεννοήσεως με την υπηρεσία ακινήτων ΕΦΚΑ, κατέστη δυνατή από μέρους του η επίσκεψη του εσωτερικού χώρου του κτιρίου και η φωτογραφική αποτύπωση της εικόνας η οποία πιστοποιεί την κακή κατάστασή διατήρησης.
      Σύμφωνα με τον κ. Μπιλής, το κτίριο είχε ήδη τμηματικά καταστραφεί από φωτιά και από τη διαδικασία κατάσβεσης ενώ η κατάστασή του διαφέρει σε μεγάλο βαθμό κατά τμήματα. Το υπόγειο βρισκόταν σε καλή κατάσταση, το υπερυψωμένο ισόγειο σε μέτρια ενώ ο όροφος σε κακή.
      «Οι μεγάλες φθορές εντοπίζονται κυρίως στην κεντρική ζώνη του κτιρίου τόσο νότια όσο και βόρεια» ανέφερε θεωρώντας ως βασική αιτία της καταστροφής την ελλιπέστατη συντήρηση του κτιρίου και την οριστική του εγκατάλειψη από τις αρχές της δεκαετίας του ’70. «Κάποια στιγμή, μετά την επανένωση της Γερμανίας, υπήρξε η σκέψη να επεκταθεί  το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο στο Μέγαρο Πρόκες καθώς η ιστορία του ενός κτιρίου είναι άμεσα συνυφασμένη με του άλλου. Ωστόσο, η προοπτική αυτή δεν τελεσφόρησε…».
      https://athnews.gr/κατέρρευσε-το-ιστορικό-κτίριο-του-ελλ/


       
    17. Περιβάλλον

      GTnews

      Το βίντεο συνοψίζει τις μεγάλες δασικές πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν κατά τη διάρκεια του Ιουλίου 2022 στη χώρα μας και οι οποίες επηρέασαν συνολική έκταση μεγαλύτερη των 130.000 στρεμμάτων. 
      Η έκταση που επηρεάστηκε τον Ιούλιο 2022 (~132.720 στρέμματα) αντιστοιχεί περίπου στο 60% των αθροιστικά καμένων εκτάσεων της χώρας μας από την 01.01.2022 (~215.000 στρέμματα), όπως φαίνεται και στην επόμενη εικόνα.

      Τα δεδομένα άντλησε και επεξεργάστηκε η πυρομετεωρολογική ομάδα FLAME του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ) / meteo.gr από το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Δασικών Πυρκαγιών (EFFIS) και την Υπηρεσία Ταχείας Χαρτογράφησης Copernicus της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
    18. Περιβάλλον

      GTnews

      Η προστασία και διατήρηση της βιοποικιλότητας στις περιοχές σημαντικών αρχαιολογικών χώρων της Ελλάδας αποτελεί το αντικείμενο Προγραμματικής Σύμβασης Πολιτισμικής Ανάπτυξης, που υπεγράφη. Η Προγραμματική Σύμβαση μεταξύ του ΥΠΠΟΑ, του ΥΠΕΝ, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, συνολικού προϋπολογισμού 285.500 ευρώ και με διάρκεια 18 μηνών, προβλέπει την καταγραφή της χλωρίδας και της πανίδας σε συνολικά είκοσι  αρχαιολογικούς χώρους.
      Πρόκειται για τους χώρους:
      Ακρόπολης, μαζί με την περιοχή της Αρχαίας Αγοράς και των Λόφων Επιδαύρου Ολυμπίας Φιλίππων Μεσσήνης Απτερας Χανίων Mon Repos στην Κέρκυρα Δωδώνης Νικόπολης Μετεώρων Αγίου Αχιλλείου Πρεσπών Παλαιάς Πόλης Ιωαννίνων και του νησιού της λίμνης Ακροκόρινθου Γραμβούσας-Μπάλου Μυστρά Δήλου Σουνίου Βραυρώνας Δελφών  Φαιστού Οι αρχαιολογικοί χώροι της Ελλάδας χαρακτηρίζονται από έναν μοναδικό πλούτο βιοποικιλότητας, που συνδέεται στο πέρασμα των αιώνων με την ιστορία των τόπων, τις λατρευτικές συνήθειες, τη μυθολογία. Η αυξημένη προστασία των αρχαιολογικών χώρων που εξασφαλίζεται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και τον Αρχαιολογικό Νόμο, έχει συμβάλει στη διατήρηση των μοναδικών, σε πολλές περιπτώσεις, ειδών χλωρίδας και πανίδας.
      Η, από πολύ νωρίς στην ιστορία του ελληνικού κράτους, διαφύλαξη και προστασία των αρχαιολογικών χώρων, επέδρασε ευεργετικά και στην διατήρηση της βιοποικιλότητας. Η θεσμική θωράκιση των αρχαιοτήτων απέτρεψε, στις περισσότερες περιπτώσεις, αρνητικές για την βιοποικιλότητα δραστηριότητες όπως την εκτός σχεδίου δόμηση, το κυνήγι, την υπεράντληση υδάτων ή την ρύπανση του εδάφους από εντατικές γεωργικές πρακτικές. Έτσι, πολλοί αρχαιολογικοί χώροι λειτούργησαν ως αποτελεσματική ομπρέλα προστασίας τοπικών πανίδων και χλωρίδων. Στον Ιερό Βράχο φύεται το στενοενδημικό φυτό Μικρομέρια της Ακρόπολης (Micromeria acropolitana), που απαντά αποκλειστικά στον αρχαιολογικό χώρο. Σε άλλους χώρους, όπως στους Δελφούς ή στην Επίδαυρο διαβιούν σπάνια είδη πουλιών όπως οι αετοί ή ενδημικά είδη σαυρών ζουν ανάμεσα σε βράχους και σε κίονες.
      Στο πλαίσιο της Προγραμματικής Σύμβασης, το ΥΠΠΟΑ θα προσδιορίσει το γεωγραφικό αντικείμενο μελέτης σε κάθε επιλεγμένο αρχαιολογικό χώρο και θα συνεισφέρει με τα διαθέσιμα στοιχεία βιοποικιλότητας, το ΥΠΕΝ θα εξασφαλίσει τη χορήγηση των απαραίτητων αδειών για τις εργασίες πεδίου, το ΕΚΠΑ αναλαμβάνει την υλοποίηση του έργου της καταγραφής της χλωρίδας και της πανίδας, με τον συντονισμό επιστημόνων, ενώ ο ΟΦΥΠΕΚΑ αναλαμβάνει την πλήρη χρηματοδότηση του έργου.
    19. Περιβάλλον

      GTnews

      Tα πρώτα επιστημονικά στοιχεία για την καταγραφή της περιβαλλοντικής ζημιάς στο δάσος της Δαδιάς από την πρόσφατη πυρκαγιά, δείχνουν ότι οι καταστροφικές επιπτώσεις περιορίστηκαν περίπου στο μισό (22.097 στρέμματα) της συνολικής έκτασης (45.412 στρέμματα) που επλήγη.
      Η επεξεργασία δορυφορικών εικόνων πολύ υψηλής χωρικής ανάλυσης από το «Post Fire Biodiversity Recovery Hub» του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής,  με χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ελήφθησαν μετά την κατάσβεση της πυρκαγιάς στο Εθνικό Πάρκο στις 29 Ιουλίου, δείχνει ότι:
      Οι περιοχές όπου η πυρκαγιά διαδόθηκε κυρίως στην επιφάνεια του εδάφους, καίγοντας δασική καύσιμη ύλη σε επαφή με το έδαφος (π.χ., κατακείμενα ξηρά φύλλα και βελόνες, μικρά κλαδιά, χόρτα και χαμηλού ύψους θάμνους), αφήνοντας ανεπηρέαστη ή σχεδόν ανεπηρέαστη την κόμη των δέντρων, ανέρχεται σε 16.072 στρέμματα.
      Οι εντελώς άκαυτες νησίδες βλάστησης μέσα στην πληγείσα περιοχή ανέρχονται σε έκταση 6.153 στρεμμάτων.
      Οι περιοχές όπου η πυρκαγιά έκαψε το σύνολο σχεδόν της διαθέσιμης βλάστησης από τον υπόροφο μέχρι και την κόμη των δέντρων ή προξένησε ολοσχερή καταστροφή της βλάστησης, ανέρχονται 22.097 στρέμματα.
      Το υψηλό ποσοστό (50% της πληγείσας περιοχής) από άκαυτες νησίδες και χαμηλής/μέτριας σφοδρότητας πυρκαγιάς αφήνει ένα μήνυμα αισιοδοξίας για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και των σπάνιων αρπακτικών και πτωματοφάγων ειδών στην περιοχή.
      Τα επόμενα βήματα για την οικολογική αποκατάσταση του Εθνικού Πάρκου δάσους Δαδιάς – Λευκίμμης – Σουφλίου περιλαμβάνουν:
      Χαρτογράφηση και αποτίμηση αλλαγών στο φυσικό κεφάλαιο και τις οικοσυστημικές υπηρεσίες. Καταγραφή σφοδρότητας πυρκαγιάς σε επίπεδο ατόμου (δένδρου), με εικόνες πολύ υψηλής ευκρίνειας. Πρόσληψη έκτακτου προσωπικού (ορνιθολόγων και δασολόγων) για την υποστήριξη της τοπικής Μονάδας Διαχείρισης και των υπόλοιπων τοπικών υπηρεσιών. Περίθαλψη άγριων ζώων σε συνεχή συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς και ΜΚΟ.  Ήδη λειτουργεί Σταθμός Πρώτων Βοηθειών για την άγρια πανίδα, στο κτήριο της Μονάδας, σε συνεργασία με τον Σύλλογο «ΑΝΙΜΑ». Στη δράση συμμετέχουν, κτηνίατροι και έξι εθελοντές, οι οποίοι έχουν ήδη παράσχει πρώτες βοήθειες σε τραυματισμένες χελώνες και φρύνους. Παράλληλα, δυο Ασπροπάρηδες, από τα σπάνια είδη γύπα που διαβιούν στην περιοχή, θα μεταφερθούν άμεσα και πάλι στις φωλιές τους. Αποκατάσταση του παρατηρητηρίου αρπακτικών καθώς και της ταϊστρας των πτωματοφάγων που καταστράφηκαν από την πυρκαγιά. Οριοθέτηση, βάσει κινδύνου πλημμύρας, των περιοχών οι οποίες θα πρέπει να υλοτομηθούν άμεσα για να γίνουν, εάν χρειαστεί, αντιδιαβρωτικά και αντιπλημμυρικά έργα. Αξιολόγηση, με βάση την οικολογική αποτίμηση, του κατά πόσο υπάρχει ανάγκη αναθεώρησης του διαχειριστικού σχεδίου του Εθνικού Πάρκου για τις περιοχές που δεν έχουν καεί. Θα  προβλεφθεί για την άνοιξη του 2023 επανάληψη της απογραφής των πληθυσμών των αρπακτικών πουλιών που είχε γίνει το 2020, έτσι ώστε να αποτυπωθεί πως έχει επηρεαστεί η κατανομή και ο αριθμός των επικρατειών στο Εθνικό Πάρκο.
      Κατάρτιση μακροπρόθεσμου σχεδίου συστηματικής παρακολούθησης του προστατευτέου αντικειμένου στην πληγείσα περιοχή με ορίζοντα 15 ετών κατ’ ελάχιστο, για την διαχρονική αποτύπωση των επιπτώσεων και της πορείας της αποκατάστασης.
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι πλημμύρες και οι καταιγίδες σε όλο τον κόσμο επιβάρυναν τους λογαριασμούς των ασφαλιστικών εταιριών το α' εξάμηνο, με τις οικονομικές ζημίες που προκλήθηκαν από τις φυσικές καταστροφές να φθάνουν τα 72 δισ. (€70 δισ. ), σύμφωνα με μια πρώτη εκτίμηση της Swiss Re.
      Παρόλο που το ποσό είναι κατώτερο αυτού του πρώτου εξαμήνου του 2021, κατά τη διάρκεια του οποίου οι ζημίες σε παγκόσμιο επίπεδο έφθασαν τα 91 δισεκ. δολάρια, ο ελβετικός όμιλος αντασφάλισης τόνισε το αυξανόμενο βάρος από τις λεγόμενες δευτερεύουσες καταστροφές, που έχουν ολοένα και μεγαλύτερο κόστος, μεταξύ των οποίων οι πλημμύρες στην Αυστραλία, οι χειμερινές καταιγίδες τον Φεβρουάριο στην Ευρώπη ή ακόμα και οι σφοδρές χαλαζοπτώσεις στη Γαλλία, σύμφωνα με την ανακοίνωση.
      Προσθέτοντας σε αυτό τις ανθρωπογενείς καταστροφές, όπως τα βιομηχανικά δυστυχήματα, οι οικονομικές ζημίες από τις φυσικές καταστροφές και τις διεκδικήσεις έφθασαν τα 75 δισεκ. δολάρια το πρώτο εξάμηνο συγκριτικά με 95 δισεκ. δολάρια το πρώτο εξάμηνο του 2021, σύμφωνα με την αντασφαλιστική εταιρία.
      Ο λογαριασμός για τις ασφαλιστικές ανήλθε σε 38 δισεκ. δολάρια συγκριτικά με 49 δισεκ. ένα χρόνο νωρίτερα. Ο λογαριασμός μόνο για τις φυσικές καταστροφές (εξαιρουμένων των ανθρωπογενών καταστροφών) φθάνει τα 35 δισεκ. δολάρια, δηλαδή 22% πάνω από τον μέσο όρο της δεκαετίας, όπως υπολογίζει η αντασφαλιστική που προειδοποιεί για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
      Η συχνότητα των λεγόμενων δευτερευουσών καταστροφών, όπως οι πλημμύρες και οι καταιγίδες, σε αντίθεση με μεγάλες καταστροφές, όπως οι σεισμοί και οι τυφώνες, αυξάνεται σε όλο τον κόσμο, ανέφερε η εταιρία.
      Οι καταιγίδες τον Φεβρουάριο στην Ευρώπη κόστισαν 3,5 δισεκ. δολάρια στις ασφαλιστικές, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Swiss Re. Ο λογαριασμός για τις πλημμύρες στην Αυστραλία ύστερα από τις σφοδρές βροχοπτώσεις τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο φθάνει «έως τώρα» στα 3,5 δισεκ. δολάρια, σύμφωνα με την εταιρία.
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Επιχειρησιακή μονάδα BEYOND του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΙΑΑΔΕΤ) εκτίμησε εκ νέου την καμένη έκταση από την πυρκαγιά που ξεκίνησε στην περιοχή Φράγμα Λύρας στο Σουφλί Έβρου και επεκτάθηκε στο δάσος της Δαδιάς την Πέμπτη 21 Ιουλίου, κατακαίγοντάς το για περισσότερο από μία εβδομάδα. Την υπολόγισε σε περίπου 4.256,62 εκτάρια ή αλλιώς σε 42.566 στρέμματα.
      Ο υπολογισμός αυτός της καμένης έκτασης έχει γίνει βάσει δύο δορυφορικών εικόνων υψηλής ανάλυσης Sentinel-2, πριν και μετά την πυρκαγιά.
      Το Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς - Λευκίμμης - Σουφλίου βρίσκεται στο μέσον του νομού Εβρου σε έκταση 428.000 στρεμμάτων, από τα οποία τα 72.900 είναι αυστηρά προστατευόμενη ζώνη και εντάσσονται στη ζώνη προστασίας Α.
      Αξίζει να σημειωθεί ότι η καμένη έκταση της περιοχής Natura 2000 αντιστοιχεί στο 10,3% της συνολικής έκτασης Natura 2000 του Εθνικού Πάρκου.
      Σχετική ανάρτηση της Επιχειρησιακή μονάδα BEYOND του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΙΑΑΔΕΤ) αναφέρει:
      https://www.facebook.com/BeyondNOA/posts/758048272229755
      Η Επιχειρησιακή μονάδα BEYOND του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΙΑΑΔΕΤ) εκτίμησε την καμμένη έκταση της πυρκαγιάς που ξεκίνησε στην περιοχή Φράγμα Λύρας στο Σουφλί Έβρου και επεκτάθηκε στο Δάσος της Δαδιάς την Πέμπτη 21 Ιουλίου 2022, σε περίπου 4.256,62 εκτάρια / 42.566 στρέμματα. Ο υπολογισμός της καμένης έκτασης έχει γίνει βάσει δυο δορυφορικών εικόνων υψηλής ανάλυσης Sentinel-2 πριν και μετά την πυρκαγιά.
      Το Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς – Λευκίμμης – Σουφλίου βρίσκεται στο μέσον του νομού Εβρου σε έκταση 428.000 στρεμμάτων από τα οποία τα 72.900 είναι αυστηρά προστατευόμενη ζώνη και εντάσσονται στη ζώνη προστασίας Α.
      Αξίζει να σημειωθεί ότι η καμένη έκταση της περιοχής Natura 2000 αντιστοιχεί στο 10,3% της συνολικής έκτασης Natura 2000 του Εθνικού Πάρκου.


      ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ 4η.xlsx
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.