Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1477 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Με ένα πολύ πετυχημένο επιτόκιο το οποίο θα κυμαίνεται από 3,75% μέχρι 4,25% θα ξεκινήσει από σήμερα και μέχρι και την Τετάρτη 19 Ιουλίου η διάθεση του πρώτου για την Ελλάδα Green Bond (Πράσινο Ομόλογο) ύψους 60εκατ.ευρώ. Όπως σημειώνει σε ανακοίνωση της η εταιρεία έχει ήδη καταγραφεί αυξημένο επενδυτικό ενδιαφέρον και τα αποτελέσματα του θα φανούν την Πέμπτη όπου θα γίνουν και οι σχετικές ανακοινώσεις. Υπενθυμίζεται ότι θα προσφερθούν έως 60.000 ομολογίες αξίας 1.000 ευρώ η κάθε μία.
       
      Σχετικά με το Πράσινο Ομόλογο η ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ σημειώνει πως παρά το γεγονός ότι η ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ θα μπορούσε να επιτύχει χαμηλότερο επιτόκιο με βάση το top rating της εταιρείας, εντούτοις υπήρξε η στρατηγική επιλογή να επιλεγεί ένα εύρος επιτοκίου που, αφενός θα καθιστά την έκδοση του ομολόγου εξαιρετικά ελκυστική για το επενδυτικό κοινό και αφετέρου θα επιδιώκει τη δημιουργία μιας σταθερής και μακροχρόνιας σχέσης ανάμεσα στο επενδυτικό κοινό και τις εταιρείες του Ομίλου ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ ενόψει και νέων, αντίστοιχων μελλοντικών κινήσεων.
       
      Τα κεφάλαια που θα συγκεντρωθούν θα χρησιμοποιηθούν για την χρηματοδότηση του επενδυτικού προγράμματος της εταιρείας στην «πράσινη» οικονομία και συγκεκριμένα στους τομείς των έργων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ και περιβάλλοντος (έργα διαχείρισης απορριμμάτων).
       
      ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 2017 – 2019
       
      Μετά από συνολικές επενδύσεις άνω των 600 εκατ. ευρώ την πενταετία 2012 – 2016, η ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ σχεδιάζει νέες επενδύσεις συνολικής αξίας περί τα 500 εκατ. ευρώ για την τριετία 2017 – 2019. Οι επενδύσεις αυτές αφορούν τον χώρο των ΑΠΕ στην Ελλάδα (αιολικά πάρκα συνολικής εγκατεστημένης ισχύος 44 MW στις Περιφέρειες Δυτικής και Κεντρικής Μακεδονίας) και το εξωτερικό (αιολικό πάρκο στις ΗΠΑ συνολικής εγκατεστημένης ισχύος 159,6 MW). Άμεσος στόχος της εταιρείας είναι να υπερβεί το 1 GW εγκατεστημένης ισχύος μέχρι τις αρχές του 2018.
       
      Μέρος του επενδυτικού προγράμματος που προωθεί η εταιρεία αφορά και τα έργα διαχείρισης απορριμμάτων, τομέα στον οποίο αναμένεται τις επόμενες ημέρες η υπογραφή της ΣΔΙΤ με την Περιφέρεια Ηπείρου και θα ακολουθήσει η ΣΔΙΤ με την Περιφέρεια Πελοποννήσου. Η ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ πρωταγωνιστεί εδώ και 20 χρόνια στον χώρο των ΑΠΕ και συμμετέχει από θέση ισχύος στην επανάσταση της καθαρής ενέργειας που βρίσκεται παγκοσμίως σε εξέλιξη, προωθώντας πρωτοποριακά έργα.
       
      Ανάμεσα σε αυτά συγκαταλέγεται ο αιολικός σταθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας εγκατεστημένης ισχύος 73,2 MW στη νησίδα του Αγίου Γεωργίου, που ολοκληρώθηκε πέρυσι κι αποτελεί την μεγαλύτερη υλοποιημένη επένδυση στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ στην Ελλάδα, ύψους 150 εκατ. ευρώ. Με συνεχείς επενδύσεις ακόμη και κατά την περίοδο της κρίσης, η εταιρεία διαθέτει σήμερα συνολική εγκατεστημένη ισχύ 738 MW, εκ των οποίων 468 MW στην Ελλάδα, 138 MW στις Ηνωμένες Πολιτείες, 102 MW στην Πολωνία και 30 MW στη Βουλγαρία.
       
      Μάλιστα, ολοκληρώνοντας τους επόμενους μήνες νέα αιολικά πάρκα που κατασκευάζει στην Ελλάδα και το εξωτερικό θα επιτύχει τον στόχο των 1000 MW (1GW) εγκατεστημένης ισχύος μέχρι τις αρχές του 2018. Στις Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτοντας συνολικές αδειοδοτήσεις 500 MW, η ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ κατασκευάζει ήδη το δεύτερο αιολικό της πάρκο (Fluvanna Ι), ισχύος 155 MW και ύψους επένδυσης 250 εκατ. δολαρίων, για την υλοποίηση του οποίου έχει εξασφαλίσει χρηματοδότηση από διεθνείς τράπεζες και επενδυτικούς οργανισμούς.
       
      Παράλληλα, η εταιρεία συγκαταλέγεται στις ελάχιστες μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις που έχουν επιτύχει χρηματοδότηση από την θεσμική Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD), ενώ παράλληλα απολαμβάνει την εμπιστοσύνη και διεθνών επενδυτικών funds όπως η York Capital Management που είναι πλέον μέτοχος του Ομίλου ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και της ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή, έχοντας επενδύσει συνολικά στις εταιρείες του Ομίλου 100 εκατ. ευρώ.
       
      Επίσης, εγκρίθηκε πρόσφατα από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) η χρηματοδότηση ενός νέου επενδυτικού σχεδίου της εταιρείας στην Κεντρική Ελλάδα για την κατασκευή τριών αιολικών πάρκων συνολικής δυναμικότητας περίπου 50 MW.
       
      Υπό αξιολόγηση από την ΕΤΕπ, στο πλαίσιο του πακέτου Γιουνκέρ, βρίσκονται επίσης και άλλα μεγάλα επενδυτικά σχέδια της εταιρείας στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η κατασκευή των καινοτόμων έργων αντλησοταμίευσης για την «αποθήκευση» ηλεκτρικής ενέργειας ισχύος 680 MW στην Αμφιλοχία, ένας υβριδικός σταθμός ισχύος 50 MW με αιολικό πάρκο 89 MW στην Κρήτη και αιολικά πάρκα 153 MW στην Νότιο Εύβοια.
       
      ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ
       
      Παράλληλα, η εταιρεία έχει δρομολογήσει τις διαδικασίες για τη σταδιακή ωρίμανση και της νέας γενιάς επενδύσεων, που θα ακολουθήσουν αυτές της τριετίας 2017 – 2019. Κυρίαρχη θέση σε αυτές κατέχουν οι επενδύσεις στον χώρο της αποθήκευσης ενέργειας μέσω αντλησοταμιεύσεων σε Αμφιλοχία και Κρήτη (Αμάρι), συνολικού προϋπολογισμού της τάξης των 800 εκατ. ευρώ.
       
      Οι αντλησοταμιεύσεις αποτελούν τον ιδανικό τρόπο για αποθήκευση ενέργειας για τη χώρα μας, καθώς συνδυάζουν παραγωγή πράσινης ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές, αποθήκευση ενέργειας και έργα εξαιρετικά αυξημένης εγχώριας προστιθέμενης αξίας. Φυσικά, θα συνεχιστούν οι επενδύσεις και στον τομέα της αιολικής ενέργειας, όπου προωθούνται σημαντικά έργα, όπως π.χ. στην Κρήτη και τη Νότια Εύβοια. Η εταιρεία στοχεύει μετά την επίτευξη του στόχου του 1 GW μέσα στο 2018, να επιτύχει τα επόμενα χρόνια διπλασιασμό της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος στα επίπεδα των 2 GW.
       
      Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/energeia/prasini-energeia/item/41621-i-diathesi-tou-protou-prasinou-omologou-stin-ellada-einai-gegonos
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Ποιες μητροπόλεις κινδυνεύουν να «σβηστούν» από τον χάρτη - Η γη κάτω από τις μεγαλουπόλεις υποχωρεί προς το επίπεδο της θάλασσας υπό το βάρος των κατασκευών.
      Οι μεγαλουπόλεις βυθίζονται. Οι λίστες με τα αστικά κέντρα και τις περιοχές που κινδυνεύουν σταδιακά να βρεθούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας διαρκώς μακραίνουν, όπως πολλαπλασιάζονται και οι επιστημονικές έρευνες που καταγράφουν και μελετούν το φαινόμενο. Και ο λόγος δεν είναι μόνο ο προφανής, δηλαδή η κλιματική αλλαγή.
      Δεν φταίει μόνο η κλιματική αλλαγή
      Η θάλασσα αγκαλιάζει κάθε χρόνο ολοένα και πιο σφιχτά τις πόλεις, αλλά και το αντίστροφο, δηλαδή οι πόλεις… χαμηλώνουν αγγίζοντας τα νερά της. Αφενός, λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη οι πάγοι λιώνουν, οι θάλασσες «φουσκώνουν» και εισβάλλουν στις πόλεις. Αφετέρου, τα μεγάλα αστικά κέντρα, λόγω ανθρωπογενών παρεμβάσεων που οδηγούν σε καθιζήσεις, γέρνουν υπό το βάρος του τσιμέντου προς το επίπεδο της θάλασσας.
      Ετσι, μπορεί παράκτιες πόλεις όπως το Μαϊάμι των ΗΠΑ και η Καντόνα της Κίνας να αντιμετωπίζουν την προοπτική τεράστιων πλημμυρών όσο η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει, λόγω της κλιματικής αλλαγής, ωστόσο μελέτη που δημοσιεύτηκε στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό «Geophysical Research Letters» και εξέτασε 99 πόλεις ανά τον κόσμο, προσδιόρισε μια πιο επείγουσα απειλή.
      Οπως αποκάλυψαν οι επιστήμονες, οι μεγαλουπόλεις του πλανήτη βυθίζονται ταχύτερα από τον ρυθμό που ανεβαίνει η στάθμη της θάλασσας. Κι αυτό διότι η γη υποχωρεί και καθιζάνει πολλά εκατοστά κάθε χρόνο εξαιτίας αλλαγών στο υπέδαφος που προκαλούνται από διάφορες δραστηριότητες. Για παράδειγμα, με τις υπεραντλήσεις υπόγειων υδάτων, το νερό βγαίνει στην επιφάνεια, η γη συμπιέζεται και οι κατασκευές που είναι χτισμένες στην κορυφή βουλιάζουν σταδιακά, πλησιάζοντας το επίπεδο της θάλασσας.
      Συναγερμός στη Νοτιοανατολική Ασία
      Τουλάχιστον 33 πόλεις «χαμηλώνουν» πάνω από ένα εκατοστό ετησίως, δηλαδή με ρυθμό πέντε φορές μεγαλύτερο από εκείνον της ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Εκείνες που κινδυνεύουν να γίνουν ταχύτερα «υποβρύχια» βρίσκονται συγκεντρωμένες στη Νότια και Νοτιοανατολική Ασία και ήδη αναγκάζονται να προσαρμοστούν. Η Ινδονησία, για παράδειγμα, μεταφέρει την πρωτεύουσά της από την Τζακάρτα, μια μεγαλούπολη 10,5 εκατομμυρίων κατοίκων, σε μια νεόκτιστη πόλη στο Βόρνεο, 2.000 χλμ. μακριά, για διάφορους λόγους, μεταξύ των οποίων και η σταδιακή βύθιση της πόλης. Μάλιστα, το 2022 η τοπική κυβέρνηση της Βόρειας Τζακάρτα απαγόρευσε την εξόρυξη υπόγειων υδάτων στην περιοχή.
      Οι δέκα ταχύτερα βυθιζόμενες πόλεις στον πλανήτη (από το σύνολο των 99 που μελετήθηκαν) είναι η Τιεντσίν της Κίνας με 5,22 εκατοστά τον χρόνο (cm/έτος), η Σεμαράνγκ και η Τζακάρτα της Ινδονησίας (3,96 cm/έτος και 3,44 εκατ./έτος αντίστοιχα), η Σαγκάη (2,94 cm/έτος), η Χο Τσι Μινχ και το Ανόι του Βιετνάμ (2,81 cm/έτος και 2,44 cm/έτος αντίστοιχα), το Τσιταγκόνγκ του Μπαγκλαντές (2,35 cm/έτος), το Κόμπε της Ιαπωνίας (2,26 cm/έτος), η Κεράλα της Ινδίας (1,96 cm/έτος) και το Χιούστον των ΗΠΑ (1,95 cm/έτος).
      Παράλληλα, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στις 8 Μαΐου στο επιστημονικό έντυπο «Earth’ s Future», και η πιο εμβληματική πόλη των ΗΠΑ, η Νέα Υόρκη, βουλιάζει υπό το βάρος των εκατοντάδων ουρανοξυστών. Υπολογίστηκε ότι πέρα από την άνοδο της θαλάσσιας στάθμης, η αμερικανική μητρόπολη χάνει κάθε χρόνο 1 με 2 χιλιοστά από το ύψος της λόγω καθίζησης. Μάλιστα, από το 1950 έως σήμερα το νερό στη Νέα Υόρκη έχει ανέβει κατά περίπου 22 εκατοστά.
      Αντιστοίχως, και η Βομβάη υποχωρεί έως και 0,8 εκατοστά ετησίως ενώ ανάλυση κινδύνου που έγινε πέρυσι κατέδειξε ότι σχεδόν 2.500 κτίρια στην ινδική μητρόπολη κινδυνεύουν να καταστραφούν από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας έως το 2050.
      Σύμφωνα με τους επιστήμονες της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (Intergovernmental Panel on Climate Change – IPCC) του ΟΗΕ, χωρίς μείωση των εκπομπών αερίων που ευθύνονται για την κλιματική αλλαγή, τα επίπεδα της θάλασσας παγκοσμίως θα ανέβουν κατά ένα μέτρο έως το 2100, απειλώντας τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα του πλανήτη, αλλά και αγροτικές περιοχές, θέρετρα κ.λπ. που βρίσκονται σε επαφή με το νερό. Η «εισβολή» αλμυρού νερού μπορεί να καταστρέψει βασικούς κλάδους της οικονομίας. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (WMO) η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας έχει αυξηθεί ταχύτερα από το 1900 έως σήμερα από ό,τι σε οποιονδήποτε προηγούμενο αιώνα τα τελευταία 3.000 χρόνια.
      Μάλιστα, σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, ακόμη και αν η αύξηση της θερμοκρασίας της Γης συγκρατηθεί ως εκ θαύματος στους 1,5 βαθμούς Κελσίου, η θάλασσα θα συνεχίσει να «φουσκώνει» ενώ εάν αυξηθεί κατά 2 βαθμούς Κελσίου, τότε η άνοδος της θαλάσσιας στάθμης θα μπορούσε να διπλασιαστεί απειλώντας μεγαλουπόλεις, όχι μόνο στην Ασία, αλλά σε κάθε άλλη ήπειρο, όπως είναι το Κάιρο, το Λάγος, το Μαπούτο, η Ντάκα, η Κοπεγχάγη, το Λονδίνο, το Λος Αντζελες, η Νέα Υόρκη, το Μπουένος Αϊρες, το Σαντιάγο κ.ά.
      Σχεδόν 900 εκατομμύρια άνθρωποι – το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού – ζουν σε παράκτιες ζώνες, με τον πληθυσμό στα μικρά νησιωτικά αναπτυσσόμενα κράτη του Δυτικού Ειρηνικού να αντιμετωπίζουν μια άνοδο της στάθμης της θάλασσας έως και τέσσερις φορές μεγαλύτερη από τον παγκόσμιο μέσο όρο.

      Υπό βύθιση περιοχές και στην Ελλάδα
      Οι κλιματικές μεταβολές δεν έχουν αφήσει ανεπηρέαστη την Ελλάδα. Ηδη επιστήμονες έχουν καταγράψει επίδραση τόσο στην παραγωγικότητα των καλλιεργειών, αλλά και στο τουριστικό προϊόν, δηλαδή στους δύο βασικούς «πυλώνες» της ελληνικής οικονομίας.
      Μάλιστα, όπως αναφέρει ο ακαδημαϊκός κ. Χρήστος Ζερεφός, επικεφαλής του Κέντρου Ερεύνης Φυσικής της Ατμόσφαιρας και Κλιματολογίας της Ακαδημίας Αθηνών, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελεί το Καλοχώρι Θεσσαλονίκης, ο άλλοτε λαχανόκηπος της περιοχής, από τους βυζαντινούς χρόνους.
      Οπως εξηγεί, εξαιτίας των αλλαγών στο κλίμα, πλέον η μέση στάθμη της θάλασσας βρίσκεται στο ίδιο υψόμετρο με το έδαφος, το αλμυρό νερό διεισδύει με συνέπεια να παρατηρείται υφαλάτωση της γης, η οποία είναι καταστροφική για την αγροτική παραγωγή.
      Το ίδιο συμβαίνει σήμερα σε χιλιόμετρα ακτογραμμών με χαμηλό υψόμετρο, σε δέλτα ποταμών όπως του Νέστου, του Αξιού, του Αλιάκμονα, ή στα παράλια του Μεσολογγίου κ.λπ.
      Στο σενάριο ενός ήπιου μετριασμού των εκπομπών αερίων, στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας για την περίοδο 2031 – 2060 προβλέπεται σημαντική άνοδος της στάθμης της θάλασσας. Περισσότερο θα επηρεαστούν τα νησιά του Κεντρικού Αιγαίου στο βόρειο και νοτιοδυτικό τμήμα της Κρήτης, η ακτογραμμή του Ιονίου της ηπειρωτικής χώρας όπου η άνοδος της στάθμης θα φτάσει έως και τα 30 εκατοστά.
      Αλλά και στο σύνολο της ελληνικής ακτογραμμής υπολογίζεται μια άνοδος της στάθμης των θαλασσινών υδάτων από 10 έως 20 εκατοστά. Για την ίδια τριακονταετία, σύμφωνα με το πιο δυσμενές σενάριο, δηλαδή χωρίς περιορισμό των θερμοκηπικών αερίων, διαφαίνεται ότι σχεδόν σε όλη την ελληνική ακτογραμμή η θάλασσα θα ανέβει από 20 και σε ορισμένες περιοχές έως 30 εκατοστά.
      Σύμφωνα με τον καθηγητή, είναι δεδομένο ότι στις περιοχές όπου η στάθμη της θάλασσας θα ανεβαίνει, οι ακτές θα διαβρώνονται και θα χάνονται οι αμμουδιές. Στην Ελλάδα ήδη σήμερα το 20% της ακτογραμμής κινδυνεύει από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, η οποία έχει επιταχυνθεί τα τελευταία 10 χρόνια, κατατάσσοντας τη χώρα μας στην πρώτη πεντάδα των ευρωπαϊκών χωρών ως προς την παράκτια τρωτότητα.
      Οι συνέπειες των μακροχρόνιων μεταβολών της θαλάσσιας στάθμης σε συνδυασμό με παροδικές ακραίες κυματικές καταστάσεις θα επηρεάσουν πολλούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας (τουρισμό, χρήσεις γης, μεταφορές, κ.λπ.). Και όσο οι προσπάθειες της παγκόσμιας κοινότητας για μείωση των επικίνδυνων για το κλίμα εκπομπών θα συνεχίζονται, απαιτείται παράλληλα άμεση ενίσχυση της άμυνας των παράκτιων περιοχών και πόλεων ώστε να σταθούν όρθιες στα «χτυπήματα» των κλιματικών φαινομένων που, ούτως ή άλλως, έρχονται.
      Στην Ελλάδα το έργο του πολεοδομικού σχεδιασμού για το σύνολο της ελληνικής επικράτειας βρίσκεται στο στάδιο της προκήρυξης των μελετών για τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΤΠΣ), τα οποία σχεδιάζεται να ολοκληρωθούν εντός τριετίας με χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης.
      Το «φράγμα» της Βενετίας
      Για αιώνες στη Βενετία μεγάλες παλίρροιες βύθιζαν τα σοκάκια, πλημμύριζαν τα κτίρια, εμπόδιζαν την κίνηση των σκαφών κάτω από τις γέφυρες. Εδώ και μια τριετία όμως η ζωή των κατοίκων και των εμπόρων έχει βελτιωθεί. Το πρόβλημα της βύθισης της πόλης προφανώς δεν λύνεται με το φράγμα, παρά ταύτα η ζωή των κατοίκων γίνεται κάπως ευκολότερη.
      Το έργο υδραυλικής μηχανικής (γνωστό με το ιταλικό ακρωνύμιο «MOSE») ολοκληρώθηκε με τεράστιες καθυστερήσεις, έπειτα από δύο δεκαετίες και πλέον λειτουργεί και προστατεύει τη Βενετία και τη λιμνοθάλασσά της.
      Σε κάθε περίπτωση, δεν λείπουν οι «γκρίνιες» για τη χρησιμότητα του φράγματος που κόστισε 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Μελέτη του 2021 προέβλεψε άνοδο της στάθμης του νερού στη λιμνοθάλασσα της Βενετίας μεταξύ 32 και 110 εκατοστών έως το 2100, ανάλογα με το πόσο δραστικά θα περιοριστούν οι εκπομπές άνθρακα.
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι πόλεις της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο της ένταξης και συμμετοχής τους στις “100 Ανθεκτικές Πόλεις” του Ιδρύματος Rockefeller αποτελούν παραδείγματα πόλεων που έχουν θέσει ως στόχο την υλοποίηση ενός συνεκτικού και ρεαλιστικού σχεδίου δράσεων για την επίτευξη αυτού του σκοπού.
      Αλλά ποιες είναι οι ενδείξεις του πόσο ανθεκτική είναι μια πόλη;  
      1) Μπορείς να μετακινηθείς στην πόλη και με άλλα μέσα πέραν του αυτοκινήτου:
      Οι υπηρεσίες “bike sharing” δίνουν την δυνατότητα στους κατοίκους των πόλεων να πραγματοποιούν βόλτες σύντομης διάρκειας μέσα στην πόλη, συνδυάζοντας την ευελιξία ενός ιδιωτικού οχήματος με την προσβασιμότητας των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. * 2) Διαθέτει συστήματα ταχείας διέλευσης: 
      Τα συστήματα ταχείας διέλευσης είναι μια μορφή αστικών ΜΜΜ που διανύουν την πόλη υπόγεια, στο επίπεδο του δρόμου ή σε υπερυψωμένο επίπεδο. Διαφέρουν από άλλες μορφές ΜΜΜ καθώς έχουν αποκλειστική πρόσβαση στη λωρίδα που διανύουν χωρίς να τη μοιράζονται με άλλα οχήματα ή πεζούς. Το μετρό της Αθήνας είναι ένα παράδειγμα συστήματος ταχείας διέλευσης που ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1992 και τα δύο πρώτα τμήματά του παραδόθηκαν τον Ιανουάριο του 2000. Το 2015 συμπεριλήφθηκε στα 10 καλύτερα του κόσμου! 3) Μπορείς εύκολα να μετακινηθείς περπατώντας:
      Πόσο εύκολα μπορείς να μετακινηθείς στην πόλη περπατώντας; Στοιχεία που διευκολύνουν το περπάτημα είναι οι κοντινές αποστάσεις, το επίπεδο συντήρησης του οδοστρώματος και οι συνδέσεις μεταξύ των δρόμων. Και οι τρεις επιλογές είναι φιλικές στο περιβάλλον και προσφέρουν στους κατοίκους των πόλεων εναλλακτικούς τρόπους μετακίνησης. 4) Κυκλοφορούν αυτοκίνητα που είναι είτε ηλεκτρικά, είτε υβριδικά, είτε καταναλώνουν βιοκαύσιμα;
      Τα βιοκαύσιμα αποτελούνται από βιομάζα, ενέργεια που προέρχεται από φυτά και φυτικά υλικά που έχουν μετατραπεί σε υγρά καύσιμα. Οι δύο πιο κοινοί τύποι βιοκαυσίμων σήμερα είναι η αιθανόλη και το βιοντίζελ. Τα βιοκαύσιμα αναπληρώνονται με βιώσιμο τρόπο και μειώνουν την εξάρτηση μας από το πετρέλαιο. Η Στοκχόλμη που μαζί με την Αθήνα ήταν μία από τις προηγούμενες νικήτριες του διαγωνισμού καινοτομίας “Mayors Challenge” του Ιδρύματος Bloomberg υλοποιεί το πρόγραμμα “Biochar” που στοχεύει στην παραγωγή βιοκάρβουνου από τους κατοίκους της πόλης . Σύμφωνα με τις προβλέψεις, 7.000 τόνοι βιοκάρβουνου αναμένονται να παραχθούν το 2020, τα οποία θα απομονώσουν 25.200 τόνους διοξειδίου του άνθρακα. Η μείωσης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης αντιστοιχεί στη χρήση 3.500 λιγότερων αυτοκινήτων στους δρόμους της πόλης. 5) Υπάρχουν υποδομές στην πόλη που μιμούνται τα συστήματα που εφαρμόζει η Φύση;
      Η Μητέρα Φύση έχει αναπτύξει επιτυχημένες τακτικές ανθεκτικότητας από τις οποίες εμπνέονται επιστήμονες και κατασκευαστές. Η βιομίμηση είναι η πρακτική της εφαρμογής καλών πρακτικών σχεδιασμού και διαδικασιών από το φυσικό περιβάλλον σε ανθρώπινα εγχειρήματα. Το σύστημα εξαερισμού του κτιρίου της εικόνας λόγου χάρη δεν χρειάζεται κλιματισμό το καλοκαίρι και χρησιμοποιεί μόνο ένα κλάσμα της ενέργειας ενός συμβατικού κτιρίου. Έχει σχεδιαστεί με πρότυπο το σύστημα ψύξης που συναντάται στα αναχώματα των τερμιτών!  6) Φιλοξενεί δίκτυα πλέγματος (mesh networks)
      Αντί να διέρχεται από κεντρικά σημεία πρόσβασης (ISP), ένα δίκτυο πλέγματος επεκτείνεται μεταξύ δεκάδων, εκατοντάδων ή και χιλιάδων κόμβων που είναι σε θέση να επικοινωνούν ο ένας με τον άλλον κατευθείαν. Σε αντίθεση με το παραδοσιακό διαδίκτυο, το οποίο “πέφτει” σε κάθε βλάβη ενός κεντρικού σημείου πρόσβασης, τα δίκτυα πλέγματος “πέφτουν” μόνο όταν “πέσουν” όλοι οι κόμβοι. Με αυτόν τον τρόπο, διασφαλίζεται η επικοινωνία σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. 7) Μπορείτε να βρείτε τοπικά φαγητά, μαγειρεμένα από προϊόντα κοινοτικά υποστηριζόμενης γεωργίας
      Το μοντέλο της «Κοινοτικά Στηριζόμενης Αγροτικής Παραγωγής-ΚΟΣΑΠ» στηρίζεται στη λογική της συνεργασίας. Οι δύο πλευρές -παραγωγός και καταναλωτές- έχουν ένα ιδιότυπο, αμοιβαία επωφελές «σύμφωνο»: μοιράζονται το ρίσκο και τα οφέλη της αγροτικής παραγωγής, αφού οι δεύτεροι προπληρώνουν –αγοράζοντας … μετοχές λαχανικών- τα ολόφρεσκα προϊόντα του πρώτου. Έτσι, ο μεν αγρότης είναι πιο ασφαλής, οι δε καταναλωτές απολαμβάνουν ολόφρεσκα και ποιοτικά προϊόντα κάθε εβδομάδα. Το μοντέλο αυτό ενδυναμώνει την αίσθηση της κοινότητας και έχει και περιβαλλοντικά οφέλη καθώς οι αποστάσεις μεταφοράς των προϊόντων και αντίστοιχα οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μειώνονται σημαντικά. Στην Αττική λειτουργούν ήδη οι πρώτες τρεις ομάδες ΚΟΣΑΠ, στις περιοχές του Χαλανδρίου, του Βύρωνα και των Βριλησσίων. Μάθετε περισσότερα και εδώ: http://www.paseges.gr/el/news/Exaplwnetai-h-koinotika-yposthrizomenh-gewrgia Πόσο έντονη είναι η κοινωνική αλληλεγγύη στην κοινότητα και στην πόλη σας;
      Η κοινωνική ανθεκτικότητα ορίζεται από την ετοιμότητα, την προσαρμοστικότητα και την ικανότητα μιας κοινότητας να αντιμετωπίσει και να επιβιώσει από μια ενδεχόμενη  καταστροφή. Τα ισχυρά κοινωνικά δίκτυα είναι καλύτερα εξοπλισμένα για να χειριστούν κρίσεις όταν είναι σε θέση να αντιληφθούν τον επικείμενο κίνδυνο, έχουν γνώση των πόρων που διαθέτει η κοινότητα και το πως αυτοί θα πρέπει να διανεμηθούν και δίνουν σημασία στην έννοια της κοινότητας και των κοινωνικών σχέσεων. 9) Το επόμενο βήμα σε μια κοινωνικά ανθεκτική κοινωνία είναι η εισαγωγή συστημάτων συμμετοχικού προϋπολογισμού:
      Ο συμμετοχικός προϋπολογισμός εμπλέκει άμεσα τον τοπικό πληθυσμό στη λήψη αποφάσεων σχετικά με τις δαπάνες και τις προτεραιότητες του δημόσιου προϋπολογισμού, δίνοντας στους κατοίκους μια ισχυρή αίσθηση ιδιοκτησίας και συμμετοχής στη ζωή της πόλης. Στην διαδικασία συμμετέχουν εκπρόσωποι από όλα τα μέρη της κοινότητας για να συζητήσουν και να ψηφίσουν σχετικά με προτεραιότητες δαπανών, προτάσεις δαπανών, καθώς και για την παρακολούθηση της διαδικασίας. Το 2015, 5.115 ιδέες υποβλήθηκαν στο συμμετοχικό προϋπολογισμό του Παρισιού, ο οποίος αφορούσε στο 5% του συνολικού προϋπολογισμού της πόλης. 10) Όταν ζεις σε μια ανθεκτική πόλη, επιθυμείς να κάνεις επενδύσεις με αντίκτυπο, ώστε να μεγιστοποιούνται οι θετικές επιπτώσεις σε όλες τις ομάδες της κοινωνίας και σε όλο το εύρος του αστικού περιβάλλοντος.
      Οι επενδύσεις με κοινωνικό ή περιβαλλοντολογικό αντίκτυπο γίνονται σε οργανισμούς, εταιρίες και ιδρύματα με στόχο την δημιουργία κερδών και την παράλληλη διαχείριση κοινωνικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων με μετρήσιμα αποτελέσματα. Επενδύσεις αυτού του είδους συμβάλλουν στην δημιουργία ανθεκτικών κοινοτήτων σε όλο τον κόσμο. Γράφει η Lizzy Chan | Αναδημοσίευση από το blog της ιστοσελίδας 100 Resilient Cities
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Βιολόγοι διατήρησης φυσικού περιβάλλοντος δημοσιεύουν έρευνα στο περιοδικό Science, η οποία δείχνει ότι το παγκόσμιο οδικό δίκτυο χωρίζει την επιφάνεια της γης σε 600.000 τμήματα. Κάθε νέος δρόμος πλήττει το οικοσύστημα.
       
       
      105 εκατομμύρια τετραγωνικά χλμ. της συνολικής επιφάνεια της γης δεν διαθέτουν οδικό δίκτυο. Η τεράστια αυτή έκταση ωστόσο χωρίζεται από μικρές και μεγάλες οδικές αρτηρίες σε 600.000 τμήματα, σημειώνεται σε έρευνα ομάδας βιολόγων διατήρησης φυσικού περιβάλλοντος που δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος του επιστημονικού περιοδικού Science. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι κάθε νέα αρτηρία πλήττει το οικοσύστημα με σημαντικές επιπτώσεις για τη φύση.
       
      Ο καθηγητής Πιέρ Ίμπις, ένας από τους δέκα βιολόγους που συμμετείχαν στην έρευνα μίλησε στον ραδιοσταθμό DLF για τους στόχους της:
       
      «Είμαστε βιολόγοι διατήρησης φυσικού περιβάλλοντος και μέλη μιας πρωτοβουλίας με την επωνυμία "χωρίς δρόμους". Εδώ και χρόνια ερευνούμε σε παγκόσμιο επίπεδο τις επιπτώσεις που έχει στη φύση το οδικό δίκτυο και η συνεχής επέκτασή του. Κατά την εκτίμησή μας οι δρόμοι συμβάλλουν στην επιδείνωση της κατάστασης του οικοσυστήματος. Μελετήσαμε τις επιπτώσεις των οδικών αρτηριών και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι οι περιοχές του πλανήτη χωρίς δρόμους και με σημαντικά οικοσυστήματα χρίζουν ειδικής προστασίας».
       
      Χρειαζόμαστε πράγματι όλους τους δρόμους;
       

       
       
      Ο γερμανός βιολόγος αναφέρθηκε διεξοδικά και στις επιπτώσεις που έχει η κατάτμηση του οικοσυστήματος από τις οδικές αρτηρίες:
       
      «Ήδη σε τοπικό επίπεδο ένας δρόμος αλλάζει τη σύσταση του υπεδάφους. Ακόμα και ένα μικρό δρομάκι αρκεί για να μεταβληθεί το υπόγειο δίκτυο των ριζών. Οι δρόμοι συμβάλλουν εκτός αυτού σε αλλαγές του μικροκλίματος στα οικοσυστήματα. Κατά μήκος των δρόμων παρατηρούνται εκτός αυτού συχνά υψηλότερες θερμοκρασίες που έχουν συνέπειες για την γύρω φύση. Δεν αποκλείεται η παρουσία κεντρικών αρτηριών να ευνοεί την δημιουργία ανέμων που με τη σειρά τους επηρεάζουν τα δάση της περιοχής».
       
      Ο βιολόγος Πιέρ Ίμπις θεωρεί ότι θα είχε νόημα να εξεταστεί αν είναι πράγματι απαραίτητοι όλοι αυτοί οι δρόμοι που βρίσκονται γύρω μας. Και αναφέρει για παράδειγμα τις οδικές αρτηρίες που διασχίζουν δάση ή προστατευόμενα φυσικά τοπία. Ο γερμανός ειδικός ωστόσο δεν έχει αυταπάτες. Γνωρίζει πολύ καλά ότι το κόστος καταστροφής δρόμων θα ήταν τεράστιο. Για το λόγο αυτό προτείνει να προστατευθεί καλύτερα το φυσικό περιβάλλον και να αποφευχθεί η κατασκευή νέων αρτηριών, αν δεν είναι απαραίτητες.
       
      Πηγή: http://www.dw.com/el/%CE%BF%CE%B9-%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%BB%CE%AE%CF%84%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%BF-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%83%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/a-36810030
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Ακόμη μία τρύπα άνοιξε στον ελλειμματικό λογαριασμό ΑΠΕ με την αναστολή από τις 11 Ιουνίου είσπραξης του τέλους ΕΡΤ μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.
       
      Με προηγούμενη απόφαση, το 25% των εισπράξεων από το τέλος υπέρ της ΕΡΤ ενίσχυε τον λογαριασμό ΑΠΕ για την πληρωμή των παραγωγών.
      Έτσι με την κατάργηση του τέλους, ή την αναπροσαρμογή του προς τα κάτω όταν θα επιβληθεί εκ νέου με την επαναλειτουργία του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα, θα πρέπει να καλυφθούν τα σχετικά ποσά.
      Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΛΑΓΗΕ για τον Μάιο, το πεντάμηνο του 2013 το 25% του τέλους υπέρ της ΕΡΤ πρόσφερε στο λογαριασμό ΑΠΕ 28,16 εκατομμύρια ευρώ.
       
      Έτσι ο ΛΑΓΗΕ στην έκθεσή του σημειώνει την εξέλιξη αυτή, αναμένοντας τις οδηγίες της κυβέρνησης. Οι τελευταίες θα έρθουν εντός των προσεχών ημερών με το νομοσχέδιο που αναμένεται για την αγορά ηλεκτρισμού και στο οποίο θεωρείται βέβαιο ότι εκτός των άλλων μέτρων (αλλαγή τρόπου υπολογισμού της οριακής τιμής ειδικά για τις ΑΠΕ) θα περιληφθεί και αύξηση του τέλους υπέρ των ΑΠΕ (ΕΤΜΕΑΡ) που καταβάλλουν οι καταναλωτές μέσω των λογαριασμών ηλεκτρικού.
       
      Το ακριβές ποσό δεν έχει υπολογιστεί ακόμη, ενώ η μη αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ από την 1η Ιουλίου συνδέεται αμέσως με το ότι θα επιβληθεί η αύξηση στο τέλος, προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα του λογαριασμού που τηρεί ο ΛΑΓΗΕ.
       
      Με τα στοιχεία Μαΐου (πεντάμηνο 2013), το έλλειμμα του λογαριασμού ΑΠΕ ανέρχεται σε 436,1 εκατομμύρια έναντι 345,1 εκατ. στις 31 Δεκεμβρίου 2012.
      Με τα σημερινά δεδομένα, και χωρίς τη λήψη πρόσθετων μέτρων, ο ΛΑΓΗΕ εκτιμά την εκτίναξη του ελλείμματος στα 617 εκατ. στο τέλος του έτους, και στο 1,15 δισ. στο τέλος του 2014.
       
      Έτσι, με βάση όσα ισχύουν σήμερα (πριν δηλαδή ληφθούν επιπλέον μέτρα), ο ΛΑΓΗΕ εκτιμά ότι θα πρέπει το τέλος ΑΠΕ να αυξηθεί μεσοσταθμικά κατά 14 ευρώ οι 1.000 κιλοβατώρες, οπότε θα φτάσει τα 24 ευρώ συνολικά, ποσό που δεν μπορούν να αντέξουν ούτε οι καταναλωτές, ούτε και η κυβέρνηση από πολιτική άποψη.
      Στα όρια και οι παραγωγοί
      Ωστόσο εκτός από τους καταναλωτές, η κυβέρνηση έχει απέναντι και τους παραγωγούς ΑΠΕ. Οι τελευταίοι, εκτός από την επιβολή της έκτακτης εισφοράς επί του τζίρου τους, έχουν να αντιμετωπίσουν και τις καθυστερήσεις στις πληρωμές, που... αισίως φτάνουν πλέον του 8 μήνες.
      Έτσι εκτός από την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους προς τις τράπεζες, που για τους περισσότερους έχει καταστεί προβληματική, πρέπει να εξασφαλίζουν και τα ποσά για τις πληρωμές ΦΠΑ, τον οποίο καταβάλλουν ενώ δεν έχουν εισπράξει από τον ΛΑΓΗΕ.
       
      Σε κάθε περίπτωση, το θέμα ΑΠΕ έτσι όπως οργανώθηκε τα προηγούμενα χρόνια έχει αναδειχθεί σε τεράστιο πρόβλημα για τους καταναλωτές και την οικονομία, ενώ θα μπορούσε εάν ετίθετο σε ρεαλιστικές βάσεις να αποτελέσει στοιχείο πραγματικής ανάπτυξης.
       
      Παράγοντες της αγοράς εκτιμούν ότι υπό τις παρούσες συνθήκες δύσκολα θα γίνει δυνατό να μηδενιστεί το έλλειμμα, ενώ θεωρείται ότι θα μπορούσε να εξεταστεί η ανάληψη του ελλείμματος από το ελληνικό δημόσιο, με δεδομένο ότι ο ΛΑΓΗΕ είναι 100% κρατική εταιρεία, ενώ οι ταρίφες για την πληρωμή των ΑΠΕ ορίζονται με αποφάσεις της διοίκησης.
       
      Πηγή: http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1115016/ape-sta-436-ekat-to-elleimma-sto-pentamhno.html
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Ένας χρόνος κλείνει χωρίς δωρεάν πλαστικές σακούλες στα καταστήματα της Ελλάδας.
      Όποιος πελάτης θέλει μία σακούλα, πληρώνει πλέον τουλάχιστον 0,04 ευρώ.    
      Από την 1η Ιανουαρίου που τέθηκε το μέτρο σε ισχύ, μόνο στα σούπερ μάρκετ η χρήση της πλαστικής σακούλας μειώθηκε κατά 80%, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ).    
      Το πράσινο τέλος, είχε ως αποτέλεσμα μία δραματική μείωση στην Ελλάδα, καθώς χρησιμοποιήθηκαν 1,5 δισεκατομμύριο λιγότερες σακούλες, σε σχέση με το 2017. 
      Για δεκαετίες, οι πλαστικές σακούλες δίνονταν δωρεάν σε όλα τα σούπερ μάρκετ και τα υπόλοιπα καταστήματα.
      Μετά την εφαρμογή του μέτρου όμως, οι τιμές τους ξεκινούσαν από τα 4 σεντ και κόστιζαν έως και 40 σεντ (για τις μεγαλύτερες και πιο χοντρές σακούλες).    
      Αν και τα υπόλοιπα καταστήματα λιανικής δεν συμμετείχαν στην έρευνα, το ΙΕΛΚΑ εκτιμά πως, συνολικά, το «πράσινο τέλος» μείωσε πανελλαδικά τη χρήση πλαστικής σακούλας κατά 65%. Αυτό σημαίνει πως, κατά μέσο όρο, κάθε καταναλωτής στην Ελλάδα χρησιμοποίησε φέτος 130 με 135 σακούλες.    
      Η μείωση αναμένεται να είναι ακόμα μεγαλύτερη μέσα στο επόμενο έτος, καθώς οι χρεώσεις θα ξεκινούν από 9 σεντ για τις λεπτές πλαστικές σακούλες, από 1η Ιανουαρίου του 2019.    
      Ο στόχος που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου του 2019, κανένας Ευρωπαίος να μην χρησιμοποιεί περισσότερες από 90 λεπτές πλαστικές σακούλες τον χρόνο.    
      Με πληροφορίες από Greek Reporter Πηγή: www.lifo.gr
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι παραλίες στην περιοχή των Σεληνίων ερήμωσαν σε έκταση 4 χιλιομέτρων: μια εκτεταμένη παχύρευστη μάζα πετρελαίου έχει καλύψει τα πάντα και η οικολογική καταστροφή είναι πρωτοφανής για τη Σαλαμίνα, εάν όχι για ολόκληρη τη χώρα. Η βύθιση του δεξαμενόπλοιου «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ», στα ανοικτά του Σαρωνικού, τα ξημερώματα της Κυριακής, ενδεχομένως να έχει προκαλέσει τη μεγαλύτερη ρύπανση που έχει καταγραφεί ποτέ στα ελληνικά ύδατα.
       
      Μιλώντας στη Greenagenda.gr, ο Παναγιώτης Γρηγορίου, υπεύθυνος σε θέματα ενέργειας της Greenpeace, Παναγιώτης Γρηγορίου, έκανε λόγο για μία τεράστια περιβαλλοντική ζημιά στην ευρύτερη περιοχή, που, δυστυχώς, δεν αποτελεί πρόβλημα ολίγων ημερών. Όπως εξήγησε,«εμπειρικά είναι εφικτό να ανακτηθεί μόνο το 15% της ποσότητας του πετρελαίου που διέρρευσε στη θάλασσα και, δυστυχώς, το μεγαλύτερο μέρος του θα βρίσκεται στο οικοσύστημα σε βάθος δεκαετιών. Σοβαρό, επίσης, θα είναι το πρόβλημα για τα μικρά ψάρια και τα αυγά τους, αφού η ρύπανση, μέσω του πλαγκτόν, μπορεί να περάσει στην τροφική αλυσίδα».
       
      Σύμφωνα με τον κ. Γρηγορίου, «θα πρέπει να δοθεί ένας αγώνας δρόμου για την αντιμετώπιση της ρύπανσης πριν "γαλακτοποιηθεί" τις επόμενες ημέρες το πετρέλαιο, μια εξέλιξη που θα γίνει ορατή με την αλλαγή χρώματος από μαύρο σε καφέ. Ακόμη, και στις ακτές πρέπει όλα να γίνουν προσεκτικά και γρήγορα πριν τα πετρελαιοειδή απορροφηθούν από το έδαφος».
       
      Σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση βρίσκονται και οι επιχειρηματίες των καταστημάτων εστίασης της περιοχής, καθώς και οι ψαράδες. Την ίδια στιγμή, η έντονη δυσοσμία που αναδύεται, ιδίως στην περιοχή των Σεληνίων, καθίσταται απαγορευτική για οποιονδήποτε θέλει να προσεγγίσει.
       
      Εκτεταμένες ζημιές για καταστηματάρχες και ψαράδες
       

       
       
      Υστάτη έκκληση για την επίσπευση των προσπαθειών απορρύπανσης της θαλάσσιας περιοχής απευθύνει, από την πλευρά της, η δήμαρχος Σαλαμίνας Ισιδώρα Νάνου, καθώς, όπως λέει στη Greenagenda.gr, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος επέκτασης της μεγάλης πετρελαιοκηλίδας στον Σαρωνικό Κόλπο, με την αλλαγή της κατεύθυνσης των ανέμων.
       
      «Δέχομαι την αγανάκτηση του κόσμου, των επιχειρηματιών και όλων όσων πλήττονται από τη ρύπανση. Οι ακτές μας έχουν καλυφθεί από παχύρευστη μάζα πετρελαίου, εκτεταμένες είναι οι ζημιές σε δίχτυα ψαράδων και στις μηχανές των σκαφών. Χάθηκαν οι περιουσίες των δημοτών μας», λέει χαρακτηριστικά η κα. Νάνου.
       
      «Ο αιγιαλός γέμισε με απίστευτες ποσότητες πετρελαίου και τέσσερις παραλίες έχουν αδειάσει από κόσμο, που μέχρι πρότινος τις επέλεγε. Η έκταση του προβλήματος και οι συνέπειες που θα υπάρχουν είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές», επισημαίνει στη Greenagenda.gr ο πρόεδρος του Ναυταθλητικού Ομίλου Σεληνίων, Γεώργιος Μουστάκας.
       
      Μάλιστα, ο Ναυταθλητικός Όμιλος Σεληνίων συνδράμει τις προσπάθειες η κινητοποίηση των υπηρεσιών της Περιφέρειας Αττικής, για την προστασία των πολιτών.
       
      Απομάκρυνση της άμμου, ατμοπλύσιμο στα βράχια
       

       
       
      Από την πλευρά του, ο αντιπεριφερειάρχης Νήσων Σαρωνικού, Παναγιώτης Χατζηπέρος, αναφερόμενος στον τρόπο απορρύπανσης της περιοχής, υπογραμμίζει ότι ««βασικός μας στόχος ήταν να μειώσουμε το κίνδυνο διαρροής της πετρελαιοκηλίδας και της επέκτασής της, αυτό το έχουμε καταφέρει σε μεγάλο βαθμό, σχεδόν στο 100%».
       
      Σύμφωνα με τον ίδιο, η ανάκτηση των ποσοτήτων πετρελαίου με τα βυτιοφόρα βρίσκεται σε εξέλιξη, ενώ έχουν τοποθετηθεί πλωτά φράγματα. «Κατόπιν, θα απομακρύνουμε την άμμο από τις ακτές και θα γίνει εξονυχιστικό πλύσιμο των βράχων με ατμό», τονίζει.
       
      Σε ό,τι αφορά το σφράγισμα δεξαμενόπλοιου «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ II» η διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη, ενώ, σύμφωνα με τους αρμοδίους, η απορρυπαντικές ενέργειες θα συνεχίζονται με εντατικούς ρυθμούς και κατά τις βραδινές ώρες.
       
      Πάντως, άγνωστη παραμένει ακόμη η ποσότητα που έχει διαρρεύσει από το ναυάγιο στη θάλασσα.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%AF%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%BF-15-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%BB%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%BF%CF%85/
    8. Περιβάλλον

      GTnews

      Τα θρυλικά Άγραφα, η καρδιά της ορεινής Ελλάδας, με τους αντιπροσωπευτικούς βιότοπους και τα είδη της υποαλπικής και αλπικής ζώνης, γίνονται μέλος της μοναδικής οικογένειας των «Απάτητων Βουνών».
      Με Υπουργική Απόφαση τα Άγραφα σε συνολική έκταση 94,42 τετραγωνικών χιλιομέτρων και υψομετρικού εύρους 1.747 μέτρων (από 371 έως 2.118 μ.) αποκτούν καθεστώς αυστηρής προστασίας με την ένταξή τους στα «Απάτητα Βουνά».
      Τα «Απάτητα Βουνά» είναι μια πρωτοβουλία του Υπουργείου Περιβάλλοντος, η οποία βασίζεται επιστημονικά σε μελέτη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και της καθηγήτριας κα Κ. Κατή. Αυτό σημαίνει ότι στις περιοχές αυτές απαγορεύεται η διάνοιξη δρόμων και η δημιουργία οποιασδήποτε τεχνητής επιφάνειας, ώστε να προστατευθεί η μοναδική βιοποικιλότητά τους.
      Με τον τρόπο αυτό προστατεύονται:
      H περιοχή Δυτικών Αγράφων με έκταση 84 τετραγωνικών χιλιομέτρων στο οποίο εμπίπτουν οι προστατευόμενες περιοχές του δικτύου «Natura 2000» με κωδική ονομασία GR2430002 «Όρη Άγραφα», Ζώνη Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) για την ορνιθοπανίδα και GR1410002 «Άγραφα», Ειδική Ζώνη Διατήρησης (ΕΖΔ). Η Νότια περιοχή Δημοτικής Ενότητας Αγράφων με έκταση 10,4 τετραγωνικών χιλιομέτρων, η οποία αποτελεί περιφερειακή ζώνη σπουδαίας προστατευόμενης περιοχής. Οι ορεινές περιοχές και εκτάσεις των Αγράφων που εντάσσονται στα «Απάτητα Βουνά» είναι πολύ σημαντικές για τα αρπακτικά πτηνά, όπως το Όρνιο (Gyps fulvus), τον Χρυσαετό (Aquila chrysaetos), τον Πετρίτη (Falco peregrinus), τον Φιδαετό (Circaetus gallicus), καθώς και για την Κοκκινοκαλιακούδα (Pyrrhocorax pyrrhocorax).
      Αποτελούν ζώνη εξάπλωσης του αγριόγιδου των Βαλκανίων και του λεπιδόπτερου (Parnassius apollo) του οποίου οι πληθυσμοί περιορίζονται κατά μήκος της οροσειράς της Πίνδου και εμπίπτουν στην περιοχή εξάπλωσης της καφέ αρκούδας (Ursus arctos).
      Εκτός από τα Άγραφα, στα «Απάτητα Βουνά» έχουν ενταχθεί, ήδη, εκτάσεις σε Λευκά Όρη, Τύμφη, Σμόλικα, Ταΰγετο, Όρος Σάος και Όρος Χατζή.
      Η ένταξη των  Αγράφων στα «Απάτητα Βουνά» σημαίνει απαγόρευση  διάνοιξης οποιουδήποτε δρόμου και κατασκευή οποιασδήποτε επιφάνειας. Θα ακολουθουθήσουν δεκάδες βουνοκορφές που θα ενταχθούν στα Απάτητα Βουνά.
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Τυνησία θα χρησιμοποιήσει ηλιακή ενέργεια και τεχνολογία αφαλάτωσης για την καλλιέργεια τροφίμων στην Έρημο Σαχάρα.
       
      Το δύσκολο έργο στην αφρικανική χώρα, το 75% της οποίας αποτελείται από έρημο, θα αναλάβει το Sahara Forest Project, μία ομάδα που έχει πραγματοποιήσει με επιτυχία παρόμοια έργα στο Κατάρ και την Ιορδανία.
       
      Η εγκατάσταση στην Τυνησία θα καλύπτει 25 στρέμματα και αναμένεται να ξεκινήσει λειτουργία το 2018. Το έργο χρηματοδοτείται με 30 εκατομμύρια δολάρια από το Υπουργείο Εξωτερικών της Νορβηγίας.
       
      Το θαλασσινό νερό θα χρησιμοποιείται για την ψύξη και εφύγρανση της εγκατάστασης, και το εξαγόμενο αλάτι στη συνέχεια θα πωλείται κανονικά στο εμπόριο. Το αφαλατωμένο νερό θα χρησιμοποιείται για την άρδευση των φυτών, ενώ μπορεί ακόμη να χρησιμοποιηθεί προς πόση.
       
      Παράλληλα, η συσσωρευμένη ηλιακή ενέργεια, η οποία αξιοποιεί κάτοπτρα για να παράγει θερμότητα για μια ατμογεννήτρια, θα παράγει την απαραίτητη ηλεκτρική ενέργεια για την τροφοδοσία του θερμοκηπίου, τον καθαρισμό και την άντληση του νερού.
      Ο συνδυασμός των δύο αυτών τεχνολογιών εξασφαλίζει ότι θα μπορούν να αναπτύσσονται καλλιέργειες καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
       
      Το έργο θα βοηθήσει την Τυνησία στην επίτευξη του στόχου της μεγαλύτερης αξιοποίησης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Το 2015, η ισχύς της χώρας παράχθηκε χρησιμοποιώντας μόνο 1% ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αλλά η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να αυξήσει τον αριθμό αυτό σε 30% έως το 2030.
       

       
      Το νέο έργο, πέρα από την ανάπτυξη της γεωργίας και των ανανεώσιμων τεχνολογιών σε ένα ξηρό κλίμα, θα δημιουργήσει επίσης θέσεις απασχόλησης για εκατοντάδες ανθρώπους, από αγρότες έως εργαζόμενους σε θέσεις υψηλής ειδίκευσης.
       

       
      Εξάλλου, μια παρόμοια εγκατάσταση χτίζεται αυτή τη στιγμή στην Ιορδανία, ενώ η ομάδα έχει σχέδια για την κατασκευή μίας μονάδας στη Μέση Ανατολή, που θα παράγει 170.000 τόνους τροφίμων κάθε χρόνο.
       
      Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1081474/tunisia-kalliergeia-trofimon-stin-erimo-saxara
       
      Περισσότερα: http://saharaforestproject.com/
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Υπεγράφη από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννη Μανιάτη η τροποποίηση της Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) για τις Κεντρικές Εγκαταστάσεις Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Αστικών Στερεών Αποβλήτων της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.
       
      Με την υπογραφή της τροποποίησης της ΑΕΠΟ ξεκινά άμεσα η κατασκευή του έργου.
       
      Οι Μονάδες Επεξεργασίας, οι οποίες θα υλοποιηθούν με την Σύμπραξη Δημόσιου – Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), θα συνδυαστούν με τις υφιστάμενες υποδομές διαχείρισης, ανακύκλωσης, μεταφόρτωσης και διάθεσης. Ο χώρος υγειονομικής ταφής θα χρησιμοποιηθεί πλέον για την διάθεση μόνο των αδρανοποιημένων υπολειμμάτων της επεξεργασίας (ΧΥΤΥ), πράγμα που σημαίνει επιμήκυνση της διάρκειας ζωής του στα 30 χρόνια και απομάκρυνση κάθε κινδύνου περιβαλλοντικής επιβάρυνσης.
       
      Το έργο συμπληρώνει και βελτιώνει δραστικά τις υποδομές και εργασίες διαχείρισης αποβλήτων που ήδη υπάρχουν και λειτουργούν και είναι απόλυτα συμβατό με τον Εθνικό Σχεδιασμό Διαχείρισης Αποβλήτων και τις απαιτήσεις της ευρωπαϊκής και εθνικής νομοθεσίας για ορθολογική διαχείριση, με προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος.
       
      Με την κατασκευή και λειτουργία όλων των Μονάδων Επεξεργασίας και συμπληρωματικών έργων των σημερινών υποδομών επιλύεται οριστικά και με τον πλέον ενδεδειγμένο περιβαλλοντικά, τεχνολογικά και οικονομικά τρόπο το πρόβλημα των αστικών στερεών και υγρών αποβλήτων στους νομούς Κοζάνης, Καστοριάς, Φλώρινας και Γρεβενών.
       
      Όπως σημειώνει το ΥΠΕΚΑ, οι Μονάδες που θα κατασκευαστούν θα αποτελέσουν πρότυπο σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, δεδομένου ότι θα συμμορφώνονται με τις αυστηρότερες προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Θα επιτυγχάνουν το μέγιστο ποσοστό ανάκτησης ανακυκλώσιμων υλικών (35% κατά βάρος επί της ποσότητας Ανακυκλώσιμων Υλικών που θα εισέρχονται στη ΜΕΑ), καθώς και τη μέγιστη εκτροπή Βιοαποδομήσιμων Αποβλήτων (80% κατά βάρος σε υγρή βάση των ΒΑΑ από τα Συμβατικά Απόβλητα που θα εισέρχονται στη ΜΕΑ).
      Σημειώνεται ότι ως αναγνώριση της συνολικής προσπάθειας της Ελληνικής Κυβέρνησης για την ορθολογική επίλυση του προβλήματος της διαχείρισης απορριμμάτων και της προώθησης σχετικών έργων, το έργο διαχείρισης απορριμμάτων της Δυτικής Μακεδονίας επιλέχθηκε από το έγκριτο περιοδικό World Finance ως «Έργο της Χρονιάς 2013 στον τομέα της Διαχείρισης Απορριμμάτων», αξιολογούμενο σε παγκόσμιο επίπεδο.
       
      Τα έργα εκτείνονται σε έκταση 642 στρεμμάτων αποκατεστημένων ορυχείων του Λιγνιτικού Πεδίου της ΔΕΗ ΔΕΗ +9,09% και περιλαμβάνουν:
       
      • Μονάδα Μηχανικής και Βιολογικής Επεξεργασίας (ΜΕΑ) δυναμικότητας 120.000 τόνων ετησίως και Χώρο Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ).
      • Μονάδα Ενεργειακής Αξιοποίησης του παραγόμενου Βιοαερίου στον σημερινό ΧΥΤΑ.
      • Περιφερειακό Κέντρο Ανακύκλωσης, όπου θα διαχωρίζονται και θα δεματοποιούνται τα ανακυκλώσιμα υλικά που προέρχονται από την Διαλογή στην Πηγή και τα υφιστάμενα Τοπικά Κέντρα Ανακύκλωσης.
      • Μονάδα Διαλογής και Τεμαχισμού των Ογκωδών Αστικών Στερεών Απορριμμάτων.
      • Μονάδα Επεξεργασίας και Αξιοποίησης της Βιολογικής Ιλύος που παράγεται στις Εγκαταστάσεις Επεξεργασίας Λυμάτων της Περιφέρειας.
      • Μονάδα Επεξεργασίας Υγρών Αποβλήτων που προέρχονται από τη ΜΕΑ και τον ΧΥΤΥ.
      • Μονάδα Επεξεργασίας Υγρών Αποβλήτων που προέρχονται από τον υφιστάμενο ΧΥΤΑ, το Κέντρο Ανακύκλωσης και λοιπές εγκαταστάσεις.
      • Δίκτυο υποδομών και υποστηρικτικές εγκαταστάσεις.
       
      Η συνολική επένδυση ανέρχεται σε περίπου 46 εκατομμύρια ευρώ.
       
      Μεγάλη συνδρομή στη χρηματοδότηση του έργου αναμένεται μέσω του Ταμείου Αστικής Ανάπτυξης Δυτικής Μακεδονίας στα πλαίσια της πρωτοβουλίας JESSICA ("Joint European Support for Sustainable Investment in City Areas).
       
      Στη χρηματοδότηση του έργου αναμένεται, επίσης, να συμβάλει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, η οποία μετά από ενδελεχή έλεγχο του έργου έχει αναγνωρίσει την αναγκαιότητα και τα οφέλη της υλοποίησής του.
       
      Σημειώνεται ότι οι περιβαλλοντικοί όροι που επιβάλλονται με την υπογραφείσα ΑΕΠΟ και αφορούν στην κατασκευή, λειτουργία, παρακολούθηση αλλά και στην μετέπειτα φροντίδα και αποκατάσταση του έργου είναι εξαιρετικά αυστηροί και διασφαλίζουν πλήρως το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.
       
      Ο Υπουργός ΠΕΚΑ, Γιάννης Μανιάτης, δήλωσε σχετικά:
       
      «Ένα καινοτόμο σύγχρονο έργο διαχείρισης αποβλήτων ξεκινάει σε μια Περιφέρεια, η οποία πραγματοποιεί ένα ποιοτικό άλμα. Η ολοκλήρωση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης των Κεντρικών Εγκαταστάσεων Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Αστικών Στερεών Αποβλήτων σηματοδοτεί την ουσιαστική αναβάθμιση των υποδομών διαχείρισης, τόσο των υφισταμένων, όσο και μελλοντικών, συνδέοντας την περιβαλλοντική προστασία με την αειφόρο ανάπτυξη και την αξιοποίηση των αποβλήτων ως οικονομικών πόρων υπέρ της κοινωνίας και των πολιτών.
       
      Με την υλοποίηση του έργου:
       
      - Επιλύεται άμεσα και οριστικά το πρόβλημα διαχείρισης των αστικών στερεών και υγρών αποβλήτων στη Δυτική Μακεδονία.
      - Αναβαθμίζεται πλήρως και προστατεύεται το περιβάλλον,
      - Βελτιώνεται η ποιότητα ζωής των κατοίκων και προστατεύεται η δημόσια υγεία.
      - Μεγιστοποιείται η διαλογή αποβλήτων στην πηγή, η ποιότητα της ανακύκλωσης και η εκτροπή των βιοαποδομήσιμων αποβλήτων από την ταφή μέσω κομποστοποίησης.
      - Παράγεται πράσινη ενέργεια, η οποία καλύπτει τις ενεργειακές ανάγκες των Μονάδων.
      - Επενδύονται περισσότερα από 46 εκατ. ευρώ, με δημόσια, κοινοτικά και ιδιωτικά κεφάλαια στα επόμενα δύο χρόνια, στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας.
      - Δημιουργούνται 150 θέσεις εργασίας στην διετή περίοδο κατασκευής και 130 μόνιμες θέσεις εργασίας στην 25ετή περίοδο λειτουργίας, ενώ πρόσθετες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν μέσω της ανάπτυξης παράλληλων δραστηριοτήτων (εμπορία ανακυκλώσιμων υλικών, δευτερογενών προϊόντων, μεταφορές, διοικητικές υπηρεσίες).
      - Δημιουργούνται προφανή οφέλη στις τοπικές οικονομίες και την περιβαλλοντική αγωγή των πολιτών και ιδιαίτερα των νέων.
       
      Η υπερδεκαετής επιτυχημένη διαχείριση των αποβλήτων στους τέσσερις νομούς της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και η εύρυθμη λειτουργία του περιφερειακού Φορέα Διαχείρισης Απορριμμάτων Δυτικής Μακεδονίας (ΔΙΑΔΥΜΑ) αποτελούν εγγύηση κοινωνικού ελέγχου, από πλευράς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, για την αυστηρή τήρηση των περιβαλλοντικών όρων που έχουν τεθεί».
       
      Πηγή: http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1275183/maniaths-me-sdit-h-lysh-gia-aporrimmata-sth-dytik.html
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι υπόγειοι υδροφορείς στον Θεσσαλικό Κάµπο στεγνώνουν και ορισµένες περιοχές βρίσκονται ήδη σε φάση ερηµοποίησης, καθώς 35.000 γεωτρήσεις έχουν αντλήσει τις τελευταίες τρεις δεκαετίες πάνω από 3 δισ. κ.µ. νερού από µη ανανεώσιµα υπόγεια αποθέµατα, ποσότητα που ισοδυναµεί µε το πόσιµο νερό που καταναλώνει ολόκληρη η Αττική σε διάρκεια 8 ετών!
      Οι γεωτρήσεις κόστισαν 1 δισ. ευρώ σε σηµερινές τιµές, ενώ καταναλώνουν ενέργεια 700 GWh - όση παράγεται όλο τον χρόνο από δύο µεγάλα υδροηλεκτρικά έργα της ∆ΕΗ, προκειµένου να αντλήσουν το νερό όλο και πιο βαθιά από το υπέδαφος.
      Οι επιστήµονες εκπέµπουν σήµα κινδύνου για την οριακή κατάσταση του Θεσσαλικού Κάµπου σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των υδάτων και ζητούν τη λήψη άµεσων µέτρων, καθώς η ερηµοποίηση έχει αρχίσει ήδη να χτυπάει την πόρτα των εύφορων εδαφών του. «∆υστυχώς το Κοινό Κέντρο Ερευνών (JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που εδρεύει στην Ιταλία έχει συµπεριλάβει τη Θεσσαλία στις περιοχές µε κίνδυνο ερηµοποίησης.
      Ηδη η Χάλκη και άλλες περιοχές γύρω από τη Λάρισα έχουν στερέψει και αν δεν υπάρχουν παρεµβάσεις δεν θα αργήσει η ώρα που η περιοχή θα τεθεί σε κίνδυνο διατήρησης της ζωής» επισήµανε στο «Εθνος της Κυριακής» ο Θεοφάνης Γέµπτος, οµότιµος καθηγητής του Τµήµατος Γεωπονίας, Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας. «Βρισκόµαστε σε φάση ερηµοποίησης. Υπάρχουν ήδη γεωτρήσεις που έχουν βγει εκτός λειτουργίας, είτε γιατί έχουν στερέψει από νερό είτε γιατί η στάθµη του υδροφορέα έχει φτάσει τόσο χαµηλά που είναι απαγορευτικό το κόστος άντλησης. Αγρότες εγκαταλείπουν καλλιέργειες και φεύγουν από τον τόπο τους» τόνισε από την πλευρά του ο πολιτικός µηχανικός και µέλος του ∆Σ της Εταιρείας Θεσσαλικών Μελετών, Τάσος Μπαρµπούτης.
      Σε κοινή τους εισήγηση, στη διάρκεια ηµερίδας που διοργάνωσε την περασµένη εβδοµάδα στην Αθήνα η Εταιρεία Θεσσαλικών Μελετών, οι δύο επιστήµονες περιέγραψαν µε µελανά χρώµατα τη σηµερινή κατάσταση, ενώ κατέθεσαν προτάσεις για παρεµβάσεις που θα δώσουν διέξοδο στην οικολογική ισορροπία της περιοχής και θα οδηγήσουν σε τροχιά ανάπτυξης τον πρωτογενή τοµέα της οικονοµίας.
      Υπόγεια νερά
      Σήµερα καλλιεργούνται στον Θεσσαλικό Κάµπο περίπου 5 εκατ. στρέµµατα, εκ των οποίων σχεδόν τα µισά (2,5 εκατ. στρ.) αρδεύονται και τα υπόλοιπα φιλοξενούν ξηρικές καλλιέργειες. Σχεδόν το 80% της άρδευσης γίνεται µε υπόγεια νερά, µέσω γεωτρήσεων, που αντλούν περίπου 945 εκατοµµύρια κ.µ. νερού κατ’ έτος. Η ποσότητα των επιφανειακών υδάτων (από ποτάµια και λίµνες) που χρησιµοποιείται για άρδευση δεν ξεπερνά τα 380 εκατοµµύρια κ.µ. νερού τον χρόνο. Από υπόγεια νερά γίνεται και το 70% της υδροδότησης των σπιτιών της Θεσσαλίας.

      Σύµφωνα µε την υπουργική απόφαση έγκρισης του Σχεδίου ∆ιαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας, η ποσότητα των 3 δισ. κ.µ. νερού που αντλήθηκε τα τελευταία 30 χρόνια πρέπει να «επιστραφεί» σταδιακά στους υπόγειους υδροφορείς. Αυτό προβλέπεται να γίνει συνδυαστικά, µέσω εξοικονόµησης και µείωσης των αντλούµενων υδάτων, παράλληλα µε έργα εµπλουτισµού των υπόγειων αποθεµάτων, σε µια περίοδο 60 ετών. Σύµφωνα µε τον κ. Μπαρµπούτη, δεν έχει νόηµα σήµερα το δίληµµα αν είναι κάποιος υπέρ ή κατά της εκτροπής του Αχελώου, εφόσον µπορούν να αξιοποιηθούν επιµέρους έργα που είναι έτοιµα ή ηµιτελή, ως αυτόνοµα ενεργειακά και περιβαλλοντικά έργα. Χαρακτηριστικό παράδειγµα αποτελεί το φράγµα της Μεσοχώρας, το οποίο έχει ήδη προωθηθεί ως αυτόνοµο υδροηλεκτρικό έργο, ανεξάρτητο από τα έργα της εκτροπής, ενώ το ίδιο προτείνεται να συµβεί και µε το φράγµα της Συκιάς.
      Σύµφωνα µε το σχέδιο, 3 δισ. κ.µ. νερού, που αντλήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες, πρέπει να «επιστραφούν» σταδιακά στους υπόγειους υδροφορείς
      Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, στην οµιλία του στο Αναπτυξιακό Συνέδριο Θεσσαλίας, τον Οκτώβριο του 2017, ανέφερε πως θα διερευνηθεί η συγκεκριµένη δυνατότητα. Σύµφωνα µε τους εισηγητές, η ταµίευση νερού στη Συκιά θα παράσχει «καθαρή» ανανεώσιµη ενέργεια και επιφανειακό νερό, που µελλοντικά µπορεί να χρησιµοποιηθεί για την άρδευση καλλιεργειών στον Κάµπο, ενώ θα αποτελέσει την ασφαλιστική δικλίδα σε περιπτώσεις κρίσεων ξηρασίας στη Θεσσαλία. Εκτός αυτού, θα µπορεί να εξυπηρετήσει και τις ανάγκες «επιστροφής» των 3 δισ. κ.µ. που έχει «δανειστεί» ο Κάµπος από τα υπόγεια ύδατα, µέσω τεχνικών εµπλουτισµού των υδροφορέων.
      Το κόστος άρδευσης
      Η µέση απόδοση των καλλιεργειών στον Θεσσαλικό Κάµπο περιορίζεται σε µόλις 300 ευρώ ανά στρέµµα, όταν στο Ισραήλ φτάνει τα 1.200 ευρώ/στρέµµα και στην Ολλανδία τα 1.800/στρέµµα, σύµφωνα µε στοιχεία που κατέθεσε στο Αναπτυξιακό Συνέδριο Θεσσαλίας ο τότε αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Γιάννης Τσιρώνης. Η µεγάλη διαφορά αποδίδεται στο δυσβάστακτο κόστος άρδευσης, στο είδος των καλλιεργειών και στη µικρή ανάπτυξη της κτηνοτροφίας. «Θεωρώ πως αυτά θα έπρεπε να είναι τα βασικά αιτήµατα των αγροτών που βρίσκονται αυτές τις µέρες στους δρόµους. ∆εν βάζουν ως αίτηµα το κόστος άρδευσης, γιατί δεν το θεωρούν εφικτό να αλλάξει» ανέφερε ο κ. Μπαρµπούτης.
      Σύµφωνα µε τους επιστήµονες, η εξεύρεση βιώσιµης λύσης για το νερό µπορεί να φέρει αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, που θα αυξήσει την απόδοση της γεωργίας στον Kάµπο και θα «απογειώσει» την αναπτυξιακή δυναµική της Θεσσαλίας και όχι µόνο. «Αν αυξήσουµε κατά 1.000 ευρώ τον κύκλο εργασιών ανά στρέµµα, αυτό σηµαίνει αυτοµάτως 5 δισεκατοµµύρια ευρώ κατ’ έτος, δηλαδή 2,5% του ΑΕΠ της χώρας», επισήµανε ο κ. Γέµπτος
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Η εικόνα είναι γνώριμη σε όλους. Οι κοινοί κάδοι ξεχειλισμένοι, οι μπλε κάδοι γεμάτοι με κάθε είδους σκουπίδια. Στις παραλίες, πλαστικά ποτήρια από καφέ και μπουκαλάκια νερού. Λίγο έξω από τις πόλεις, λόφοι από στρώματα, καρέκλες, διαλυμένα έπιπλα. Αν σε όλα αυτά προστεθούν και τα μποφόρ του Αιγαίου, που σκορπίζουν τα πάντα στα χωράφια ή στη θάλασσα, και οι φωτιές που ξεσπούν λόγω των θερμοκρασιών ή της αμέλειας, τότε έχουμε και τη φετινή εικόνα των περισσότερων νησιών του Αιγαίου και του Ιονίου. Το πρόβλημα δεν περιορίζεται στη Σαλαμίνα, στην Αίγινα, στην Κέρκυρα και στη Ζάκυνθο, καθώς στα περισσότερα νησιά η ανακύκλωση παραμένει σε πολύ χαμηλά (ενίοτε ανύπαρκτα) επίπεδα, κομποστοποίηση δεν γίνεται σχεδόν πουθενά, ενώ υπάρχουν νησιά που δεν διαθέτουν καν τις στοιχειώδεις υποδομές, με θλιβερά αποτελέσματα.
      Σύμφωνα με στοιχεία του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης (για το 2018), η ανακύκλωση στα περισσότερα νησιά είναι πολύ περιορισμένη. Με την εξαίρεση ορισμένων νησιών των Κυκλάδων και κάποιων μεμονωμένων νησιών, όπως οι Λειψοί ή η Σκιάθος, οι περισσότεροι νησιωτικοί δήμοι ανακτούν ελάχιστες για τον πληθυσμό και τον τουρισμό τους ποσότητες. Περισσότερα από 20 νησιά δεν έχουν καν ανακύκλωση, 19 νησιά στο Αιγαίο έχουν ακόμα χωματερές.
      https://s.kathimerini.gr/resources/2019-09/s29_0809anakyklosi-thumb-large.jpg
      Ο κ. Βαγγέλης Καπετάνιος διετέλεσε γενικός γραμματέας Διαχείρισης Αποβλήτων το 2014-2019. «Δυστυχώς, πλην ελαχίστων περιπτώσεων δημάρχων ή περιφερειαρχών, οι περισσότεροι δεν είχαν ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα. Και δεν το λέω αυτό από πολιτική σκοπιά, ανεξαρτήτως του χώρου από τον οποίο προέρχονται. Δεν υπήρχε μια ενιαία αντιμετώπιση. Οπου υπήρχε ένας σχεδιασμός, αυτός δεν βασιζόταν στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα, ούτε στα πρόστιμα που βλέπαμε να “έρχονται”. Στα νησιά βέβαια, λόγω της ιδιαιτερότητάς τους, τα πράγματα ήταν ακόμα πιο δύσκολα», εξηγεί.
      Σχέδια στα χαρτιά
      Μετά την τροποποίηση του εθνικού σχεδιασμού και των περιφερειακών σχεδίων, στα τέλη του 2016, οι δήμοι ξεκίνησαν να εκπονούν τοπικά σχέδια διαχείρισης. Μόνο που οι περισσότεροι δεν τα εφάρμοσαν ποτέ. «Το κάθε νησί έχει τη δική του πραγματικότητα», λέει ο κ. Καπετάνιος. «Η εποχικότητα –στα περισσότερα ο πληθυσμός διπλασιάζεται ή τριπλασιάζεται το καλοκαίρι– και οι πιέσεις από τον τουρισμό περιορίζουν τις τεχνολογικές λύσεις που μπορούν να εφαρμοστούν. Δεν μπορεί σε ένα νησί 1.000 κατοίκων να γίνει ένα εργοστάσιο διαχείρισης, δεν υπάρχει οικονομία κλίμακας. Σε κάποια νησιά όπως η Υδρα και η Σαντορίνη, δεν υπάρχει διαθέσιμη γη είτε λόγω πολεοδομικών περιορισμών, ή εξαιτίας των πολύ υψηλών αξιών. Σε άλλα, όπως στη Λέσβο, τη Χίο και τη Σάμο τα μεταναστευτικά ρεύματα έφεραν τα πάνω κάτω. Οι μνημονιακές υποχρεώσεις περιόρισαν τις δυνατότητες πρόσληψης προσωπικού ή ανανέωσης του εξοπλισμού. Αυτές ήταν οι αντικειμενικές δυσκολίες. Ομως το πρόβλημα είναι ότι και οι ίδιοι οι δήμαρχοι δεν δούλεψαν για να εφαρμόσουν τα τοπικά τους σχέδια. Οσο κι αν ακούγεται τετριμμένο, οι πόροι υπάρχουν, μέσω της Ε.Ε. Ομως οι Περιφέρειες καθυστερούσαν να βγάλουν τις προσκλήσεις (σ.σ. υποβολής προτάσεων χρηματοδότησης) και οι δήμοι δεν συμμετείχαν γιατί δεν είχαν ώριμα έργα. Δυστυχώς αυτή είναι η κατάσταση».
      Μετά τέσσερα χρόνια σε αυτή τη θέση, ο κ. Καπετάνιος εκτιμά ότι ο διάδοχός του, Μανώλης Γραφάκος, πρέπει να εστιάσει στην ταχεία εφαρμογή των σχεδίων. «Να μη χάσει χρόνο με πολιτικές ισορροπίες, να πιέσει σκληρά τους δήμους και τις Περιφέρειες να εφαρμόσουν τον σχεδιασμό».
      Είναι όμως ο υφιστάμενος σχεδιασμός η λύση; Ο Αντώνης Μαυρόπουλος, πρόεδρος της Διεθνούς Ενωσης Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ISWA) έχει αντίθετη άποψη. «Τα νησιά μας έχουν ιδιαιτερότητες: είναι πολλά και έχουν μια απίστευτη εποχικότητα. Λύσεις υψηλής ποιότητας με τόσο μεγάλη ελαστικότητα, όσο να εξυπηρετούν ένα ελάχιστο τονάζ τον χειμώνα και ένα τεράστιο το καλοκαίρι, δεν υπάρχουν. Επομένως αυτό γεννά ένα θέμα βιωσιμότητας για όποια λύση. Υπάρχουν όμως και άλλα προβλήματα. Η έλλειψη χώρου κάνει την εξεύρεση λύσης δύσκολη – σε μερικά νησιά όπως η Φολέγανδρος δεν έχουν καν χώμα για να σκεπάζουν τα σκουπίδια. Ενώ η επικοινωνία με την ηπειρωτική Ελλάδα είναι τον χειμώνα προβληματική. Ολο αυτό, σε συνδυασμό με την άναρχη τουριστική ανάπτυξη, δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα που κατά τη γνώμη μου δεν αντιμετωπίζεται με νέους ΧΥΤΑ».
      Πρόταση
      Ο κ. Μαυρόπουλος εκτιμά ότι πρέπει να δοκιμαστεί ένα νέο μοντέλο. «Πιστεύω ότι δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα κάθε δήμος μόνος του, ιδιαίτερα τα μικρά νησιά που είναι το “στολίδι” της χώρας μας. Θα πρέπει να υπάρξει ένα νέο σχέδιο, με τρία χαρακτηριστικά: Πρώτον, η ανακύκλωση του οργανικού να γίνεται επιτόπου, με διαλογή στην πηγή και υποχρεωτική συμμετοχή ξενοδοχείων και εστιατορίων. Αλλωστε τα περισσότερα νησιά έχουν ανάγκη το κομπόστ ως εδαφοβελτιωτικό. Δεύτερον, να αναλάβει η τουριστική βιομηχανία ενεργό ρόλο στη διαλογή και ανακύκλωση όλων των συσκευασιών. Και τρίτον, τόσο τα ανακυκλώσιμα όσο και το υπόλειμμα να οδηγούνται στην ηπειρωτική Ελλάδα για διαχείριση, με βάση ένα αποκεντρωμένο σχέδιο μεταφοράς. Το μόνο που θα πρέπει να δημιουργηθεί στα νησιά είναι κλειστοί σταθμοί μεταφόρτωσης, που να επαρκούν για 10-15 ημέρες. Αν χρειαστεί, να επιδοτηθεί η χρήση ειδικών πλοίων για τη μεταφορά. Κατά τη γνώμη μου, αυτή είναι μια λύση με οικονομία κλίμακας, η οποία εφαρμόζεται ήδη στο εξωτερικό. Για παράδειγμα, στο Κάπρι της Ιταλίας κρατούν μόνο το οργανικό, τα υπόλοιπα στέλνονται στη Νάπολη. Δεν διανοείται κανείς να “σπαταλήσει” χώρο σε αυτό το νησί. Προϋπόθεση είναι βέβαια να δημιουργηθεί μια κεντρική υπηρεσία παρακολούθησης για τα μικρά νησιά, καθώς δεν έχουν προσωπικό και να αποφασιστεί ποια (μεγαλύτερα) νησιά θα εξυπηρετήσουν τα γειτονικά τους. Το σύστημα, όπως είναι σήμερα, δεν μπορεί να λειτουργήσει».
      Το «θαύμα» των Λειψών
      Το παράδειγμα των Λειψών είναι σίγουρα το πιο εντυπωσιακό. Από το 2010 το μικρό αυτό νησί έχει ξεκινήσει ένα «ευρωπαϊκού τύπου» πρόγραμμα συστηματικής ανακύκλωσης, που έχει φέρει εντυπωσιακά αποτελέσματα. «Η επιτυχία μας βασίζεται στη διαλογή στην πηγή», λέει ο επανεκλεγείς δήμαρχος Φώτης Μάγγος. «Ο δήμος δίνει στους πολίτες σακούλες τεσσάρων χρωμάτων, μία για κάθε υλικό συσκευασίας: πράσινη για το πλαστικό, κόκκινη για τα μέταλλα, γαλάζια για το γυαλί και κίτρινη για το χαρτί. Μια συγκεκριμένη ημέρα οι πολίτες βγάζουν στον δρόμο ή στον κάδο τους τα ανακυκλώσιμα χωρισμένα ήδη από το σπίτι σε σακούλες και τα συλλέγουμε.
      Στον χώρο του δημοτικού Χώρου Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) γίνεται περαιτέρω διαλογή σε 13 ρεύματα, τα ανακυκλώσιμα δεματοποιούνται και στέλνονται στην Αθήνα, απευθείας σε αγοραστή ανακυκλώσιμων υλικών. Αυτό μας αποδίδει 22.000 ευρώ/έτος, το οποίο καλύπτει το ένα τρίτο του κόστους της καθαριότητας (υπηρεσία αποκομιδής), την οποία έχουμε αναθέσει σε ιδιώτη. Το καλοκαίρι μαζεύουμε τα ανακυκλώσιμα τρεις φορές την εβδομάδα και τα σύμμεικτα κάθε ημέρα, τον χειμώνα πιο αραιά». Ποιο είναι το αποτέλεσμα; «Ο ΧΥΤΑ μας είχε ζωή 30 ετών. Εχουν περάσει τα 20 χρόνια και δεν έχει γεμίσει ούτε το ένα τέταρτο. Αρα δεν θα χρειαστούμε ένα τόσο μεγάλο έργο για τα επόμενα 20 χρόνια», λέει ο κ. Μάγγος. «Ο κόσμος έχει πλέον συνηθίσει, δεν υπάρχει περίπτωση να πετάξει κανείς ανακατεμένα σκουπίδια στην ανακύκλωση γιατί είναι εύκολο... να βρούμε ποιος έκανε το λάθος. Και αναζητούμε τρόπο να γίνουμε ακόμα καλύτεροι».
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Σχεδόν ένα εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα δασικής έκτασης εξαφανίστηκαν μεταξύ 2000 και 2013, στερώντας από τον πλανήτη περαιτέρω ικανότητα απορρόφησης διοξειδίου του άνθρακα και μείωσης της υπερθέρμανσης.
       
      Τα ανέπαφα δάση του πλανήτη, τα οποία προστατεύουν τη βιοποικιλότητα, αποθηκεύουν άνθρακα και διαχειρίζονται την παροχή νερού, βρίσκονται σε φθίνουσα πορεία.
       
      Μια νέα μελέτη υπολογίζει ότι η περιοχή του ανέπαφου δασικού τοπίου συρρικνώθηκε τα πρώτα 13 χρόνια του αιώνα που διανύουμε κατά σχεδόν ένα εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο ρυθμός απώλειας έχει επιταχυνθεί δραματικά τα τελευταία τρία χρόνια.
      Σύμφωνα με τον Κρίστιαν Κέρνερ του Πανεπιστημίου της Βασιλείας στην Ελβετία, τα δέντρα δεσμεύουν περισσότερο ατμοσφαιρικό άνθρακα από όσο απελευθερώνουν μόνο για όσο διάστημα παραμένουν ζωντανά. Τα δέντρα μπορεί να αναπτύσσονται γρηγορότερα ως απάντηση στην αύξηση των θερμοκρασιών και του περισσότερου διαθέσιμου διοξειδίου του άνθρακα, αλλά αν η διάρκεια της ζωής τους συρρικνώνεται, οποιοδήποτε κέρδος θα είναι βραχύβιο.
       
      Γι' αυτό το λόγο, οι εμπορικές φυτείες δεν είναι η απάντηση, υποστηρίζει ο Κέρνερ και οι συνεργάτες του, οι οποίοι απέδειξαν ότι τα ώριμα δάση είναι περίπλοκοι φυτικοί συνεταιρισμοί με πολλούς τρόπους κατανομής των πόρων και διαχείρισης των θρεπτικών ουσιών.
       
      Άλλες μελέτες έχουν επιβεβαιώσει ότι τα παλαιά δάση αποθηκεύουν παραδόξως περισσότερο άνθρακα από ό,τι οι νέοι, ταχέως αναπτυσσόμενοι ανταγωνιστές και ότι οι φυσικές δασικές εκτάσεις με μεγάλη βιοποικιλότητα αποτελούν το καλύτερο μέσο για την ατμοσφαιρική απορρόφηση διοξειδίου του άνθρακα.
       
      Συνεπώς, για να καταπολεμηθεί η υπερθέρμανση του πλανήτη, τα φυσικά δάση πρέπει να προστατευθούν από παράγοντες όπως πυρκαγιές, υλοτομία, γεωργική εκμετάλλευση και χρήση για εξόρυξη.
       
      Οι επιστήμονες από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, τη Γερμανία και τον Καναδά χρησιμοποίησαν δορυφορικά δεδομένα για την παρακολούθηση των αλλαγών μεταξύ 2000-2013 στο άθικτο δασικό τοπίο και διαπίστωσαν ότι έχει συρρικνωθεί κατά 919.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Συνολικά, στις αρχές του αιώνα, 65 χώρες διέθεταν τέτοια ανέπαφα δασικά τοπία.
       
      Η Ρωσία απώλεσε 179.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, η Βραζιλία 157.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο Καναδάς 142.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, αναλογώντας στο 52% του συνόλου των απωλειών. Η Ρουμανία έχασε όλα ανέπαφα δάση της, και η Παραγουάη το 79%.
      Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι αν αυτός ο ρυθμός απώλειας συνεχιστεί, τότε η Παραγουάη, το Λάος, η Καμπότζη και η Ισημερινή Γουινέα, θα χάσουν όλα τα ανέπαφα δασικά τοπία τους μέσα στα επόμενα 20 χρόνια.
       
      Η υλοτομία ήταν ο κύριος παράγοντας της απώλειας, με δεύτερη τη γεωργική επέκταση. Οι ανθρωπογενείς πυρκαγιές αντιπροσώπευαν το 21% των απωλειών, ενώ σε περιοχές όπως για παράδειγμα η Αυστραλία, το 64% της απώλειας συνδέεται με την εξόρυξη χρυσού και άλλων μετάλλων.
       
      Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1203005/terasties-apoleies-dasikis-ektasis-gia-ti-rosia-ton-kanada-kai-ti-brazilia
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Είναι, αν μη τι άλλο, μια ιδιαίτερη περίπτωση. Είναι η πρώτη –μη πειραματική– αφαλάτωση στη χώρα μας, η οποία λειτουργεί εξ ολοκλήρου με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Μεταφέρθηκε κομμάτι κομμάτι σε ένα ακριτικό νησί, καθώς δεν υπήρχε λιμάνι για να εκφορτωθεί και συναρμολογήθηκε επιτόπου, ενώ συντηρείται από αξιωματικούς του ελληνικού στρατού, οι οποίοι «μεταλαμπαδεύουν» ο ένας στον άλλο τη γνώση.
      Η μικρή αφαλάτωση στη νήσο Στρογγύλη, κοντά στο Καστελλόριζο, ήταν η «πρωταγωνίστρια» του τριήμερου διεθνούς συνεδρίου «Αφαλάτωση για το Περιβάλλον: Καθαρό νερό και Ενέργεια», που ολοκληρώθηκε χθες στην Αθήνα. Είναι μια μικρή σε δυναμικότητα αφαλάτωση (παράγει 20 κυβικά νερού την ημέρα), η οποία καλύπτει από το 2014 τις ανάγκες του φυλακίου που βρίσκεται στο ακριτικό νησάκι. «Για πολλά χρόνια, το νερό μεταφερόταν στο νησί με πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού, με κόστος 20 ευρώ/κυβικό», εξηγεί ο Στάθης Μάτος, διευθυντής πωλήσεων της εταιρείας ΤΕΜΑΚ (που σχεδίασε, κατασκεύασε και τοποθέτησε την αφαλάτωση). «Με δεδομένη τη δυσκολία προσέγγισης στο νησί, η αφαλάτωση δεν μπορούσε να εξαρτάται από γεννήτρια πετρελαίου. Ετσι, όταν η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου πραγματοποίησε τον διαγωνισμό, ζήτησε μια μονάδα αφαλάτωσης η οποία να λειτουργεί εξ ολοκλήρου με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας».

      Η εταιρεία κατασκεύασε τη μονάδα στο εργοστάσιό της, τη δοκίμασε σε πραγματικές συνθήκες μετά τη... διέλυσε, προκειμένου να τη μεταφέρει στη Στρογγύλη. «Το νησί έχει έναν μώλο, είναι αδύνατη η πρόσδεση μεγάλου πλοίου. Επομένως τα εξαρτήματα μεταφέρθηκαν στο Καστελλόριζο με το πλοίο της γραμμής και στη συνέχεια λίγα λίγα με καΐκι στη Στρογγύλη. Κατόπιν μεταφέρθηκαν στα χέρια από εμάς στο σημείο όπου εγκαταστάθηκε η μονάδα και επανασυναρμολογήθηκαν».
      Οι ειδικές συνθήκες του νησιού επέβαλαν τροποποιήσεις στον σχεδιασμό της μονάδας. «Η αφαλάτωση δουλεύει με ένα έξυπνο σύστημα εξοικονόμησης ενέργειας, με στόχο η επιφάνεια των φωτοβολταϊκών πάνελ και ο αριθμός των μπαταριών να μειωθούν στο μισό. Επίσης, διαθέτει σύστημα ανάκτησης ενέργειας, όπως οι αφαλατώσεις μεγάλης δυναμικότητας: χρησιμοποιεί την πίεση με την οποία παράγεται ο αλμόλοιπος για να κινεί μια τουρμπίνα με την οποία γίνεται η άντληση του θαλασσινού νερού. Ως αποτέλεσμα το λειτουργικό της κόστος είναι ιδιαίτερα χαμηλό». Από κοινού με τη δεξαμενή αποθήκευσης νερού, η μονάδα δίνει υδατική αυτονομία στο νησί έως και ένα μήνα.
      Μία ακόμα ιδιαιτερότητα είναι ότι η συντήρηση έπρεπε να γίνεται από τους υπηρετούντες στο φυλάκιο. «Απλοποιήσαμε την κατασκευή ώστε να μπορεί κάποιος εύκολα να αντικαταστήσει τα βασικά αναλώσιμα», λέει ο κ. Μάτος. «Επίσης, γράψαμε ένα αναλυτικό φυλλάδιο οδηγιών, το οποίο θα ήταν κατανοητό και από κάποιον χωρίς ειδικές γνώσεις. Σήμερα, την ελαφρά συντήρηση κάνουν οι αξιωματικοί, «μεταλαμπαδεύοντας» ο ένας στον άλλο τη γνώση τους. Η οργάνωση του στρατού είναι εγγύηση ότι όλοι οι έλεγχοι γίνονται τακτικά».
      Βραβεία
      Η αφαλάτωση έχει αποσπάσει δύο διεθνή και ένα εγχώριο βραβείο. «Οι τρεις ελληνικές εταιρείες που δραστηριοποιούμαστε στον χώρο (σ.σ. ΤΕΜΑΚ, SYCHEM, Watera Hellas) έχει η καθεμία τη δική της τεχνογνωσία», εκτιμά ο κ. Μάτος. «Η τεχνολογία αναπτύχθηκε με σκοπό να αντιμετωπίσουμε τις δικές μας δυσκολίες: τη νησιωτικότητα, τη γεωγραφική απομόνωση, την έλλειψη υποδομών. Πλέον, οι Ελληνες κατασκευαστές είναι στην πρώτη γραμμή διεθνώς».
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Τα απόβλητα, θαμμένα σε βάθος περίπου 8 μέτρων, εντοπίστηκαν στο Συκάμινο Ωρωπού, στη θέση Φυτό, από τους επιθεωρητές Περιβάλλοντος έπειτα από καταγγελία πολιτών.
       
      Από την εκσκαφή σε ιδιόκτητο χώρο, 200 έως 300 μέτρα μακριά από την κεντρική πλατεία του χωριού, σε απόσταση μόλις 20 μέτρων από την όχθη του Ασωπού και στα δίπλα σε κατοικίες, οι επιθεωρητές εντόπισαν λάσπες βιομηχανικών αποβλήτων και τέφρα από επεξεργασία μετάλλων.
       
      Τα δείγματα στάλθηκαν για ανάλυση στο Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ), ωστόσο, οι αναλύσεις δεν αναμένεται να ολοκληρωθούν πριν από τις 25 Αυγούστου λόγω καλοκαιρινής αδείας των υπαλλήλων του ινστιτούτου.
       
      Όπως αναφέρουν Τα Νέα της Τετάρτης, οι έρευνες των επιθεωρητών θα συνεχιστούν μετά τα αποτελέσματα, ενώ οι πολίτες που έκαναν τις καταγγελίες επιμένουν ότι στην περιοχή βρίσκονται θαμμένα και βαρέλια με τοξικά υγρά.
       
      Οι επιθεωρητές -πριν ακόμη βγουν τα αποτελέσματα του ΙΓΜΕ- είναι βέβαιοι ότι τα απόβλητα που εντοπίστηκαν είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνα για την ανθρώπινη υγεία και μπορούν να ρυπάνουν το έδαφος, το νερό και να καταλήξουν στη διατροφική αλυσίδα.
       
      Η μαύρη σκόνη είναι τέφρα από μονάδες επεξεργασίας μετάλλων, η λάσπη από μονάδες επεξεργασίας αποβλήτων και το χαλκογαλάζιο χρώμα είναι κατά πάσα πιθανότητα οξείδια του χαλκού. Και βέβαια, το ερώτημα που απασχολεί όλους είναι πώς κανείς δεν αντιλήφθηκε τίποτα. Οι επιθεωρητές εντόπισαν στον χώρο ορύγματα, γεγονός που τους κάνει να πιστεύουν ότι λειτουργούσε ως παράνομη χωματερή αποβλήτων.
       
      Πηγή: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=822252
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι εκπομπές ρύπων των υβριδικών αυτοκινήτων που δεν φορτίζονται είναι αρκετά κοντά σε αυτές των συμβατικών.
      Tα ηλεκτρικά αυτοκίνητα στην Ευρώπη εκπέμπουν, κατά μέσο όρο, τουλάχιστον τρεις φορές λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα από τα αντίστοιχα βενζινοκίνητα αυτοκίνητα. Όσο η τεχνολογία βελτιώνεται στο κομμάτι της μπαταρίας και στις καταναλώσεις ενέργειας, τόσο οι τελικές τιμές εκπομπών ρύπων θα βελτιώνονται προς όφελος του περιβάλλοντος και της ποιότητας της ζωής των ανθρώπων στις πόλεις.
      Στο χειρότερο σενάριο, ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο με μπαταρία που παράγεται στην Κίνα και κινείται σε μια χώρα της Ευρώπης εξακολουθεί να εκπέμπει 37% λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα από ένα αυτοκίνητο που κινείται με βενζίνη, ενώ στην καλύτερη περίπτωση, ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο με μπαταρία που παράγεται για παράδειγμα στη Σουηδία και κινείται στην ίδια χώρα μπορεί να εκπέμπει 83% λιγότερο από ένα άλλο αντίστοιχο αυτοκίνητο που κινείται στο ίδιο κράτος με βενζίνη.
      Αυτό που θέλουν να πετύχουν οι αυτοκινητοβιομηχανίες, κυρίως μέσα από την αύξηση της αυτονομίας των μπαταριών, θα έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω μείωση των εκπομπών ρύπων διοξειδίου του άνθρακα. Μάλιστα όταν θα φθάσει η ηλεκτρική ενέργεια να προέρχεται στο μεγαλύτερο ποσοστό από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τότε το συνολικό αποτύπωμα ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου θα μειωθεί ακόμη περισσότερο.
      Από την άλλη, παρά τα “πράσινα” διαπιστευτήριά τους, οι εκπομπές ρύπων των υβριδικών αυτοκινήτων (αυτών που δεν φορτίζονται) είναι αρκετά κοντά στα ρυπογόνα συμβατικά βενζινοκίνητα αυτοκίνητα, ενώ τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα στα αυτοκίνητα που διαθέτουν μικρή μπαταρία και μπορούν να φορτιστούν ώστε να έχουν μικρή αυτονομία. Το σημαντικότερο πρόβλημα σε αυτή την περίπτωση είναι ότι οι οδηγοί αμελούν σε μεγάλο βαθμό να φορτίσουν τα αυτοκίνητά τους, με αποτέλεσμα να κινούνται ως συμβατικά, έχοντας το επιπλέον βάρος των μπαταριών. Σε περίπτωση όμως που υπάρξει φόρτιση, επειδή αυτά τα οχήματα έχουν αυτονομία κοντά στα 50 χιλιόμετρα, τότε η ηλεκτρική ενέργεια καλύπτει σε μεγάλο βαθμό τις καθημερινές ανάγκες μετακίνησης εντός πόλης.
      Τα επόμενα χρόνια ένα υβριδικό ηλεκτρικό όχημα με μικρή μπαταρία θα μπορεί να τροφοδοτείται παράλληλα και από ένα μείγμα καθαρών καυσίμων (σύμφωνα με τις προβλέψεις της βιομηχανίας καυσίμων), γεγονός που θα μείωνε περαιτέρω τις εκπομπές κατά 5% σε σύγκριση με την κίνηση ενός βενζινοκίνητου οχήματος. Αν τώρα υπάρξει περαιτέρω βελτίωση των καυσίμων, τότε το συνολικό αποτύπωμα μπορεί να είναι μέχρι και 82% λιγότερο από αυτό που αφήνει σήμερα ένα αυτοκίνητο. Όμως ακόμη και όταν αυτό συμβεί, το ηλεκτρικό όχημα θα εξακολουθεί να είναι κατά 27% πιο καθαρό.
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Τριετής έρευνα Εργαστηρίου του ΑΠΘ είναι αποκαλυπτική των επιπτώσεων που είχε η στροφή σε φτηνότερα μέσα θέρμανσης για λόγους οικονομίας
      Τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην ποιότητα του αέρα της Θεσσαλονίκης, μέτρησαν οι αρμόδιοι του Εργαστηρίου Μετάδοσης Θερμότητας και Περιβαλλοντικής Μηχανικής του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ.
       
      Στο 6ο Περιβαλλοντικό Συνέδριο Μακεδονίας που αρχίζει σήμερα παρουσιάζονται από τους επιστήμονες του εργαστηρίου Χ. Βλαχοκώστα, Λ. Χουρδάκη, Α. Μιχαηλίδου, Κ. Παγώνη και Ν. Μουσιόπουλο τα συμπεράσματα από τις μετρήσεις μιας τριετούς έρευνας πεδίου που πραγματοποίησε το Εργαστήριο.
       
      Στόχος της έρευνας ήταν η συλλογή και καταγραφή των συγκεντρώσεων των αιωρούμενων σωματιδίων ΡΜ2.5 (τα πολύ μικρά σωματίδια) στην Πυλαία και στην Άνω Πόλη. Από την έρευνα προέκυψαν συμπεράσματα για την επιβάρυνση της ποιότητας του αέρα κατά τη χειμερινή περίοδο, κυρίως λόγω της μαζικής στροφής του κόσμου στην καύση ξύλου και άλλων προϊόντων σε σχέση με τις κλασικές μεθόδους θέρμανσης.
       
      Η συρρίκνωση των εισοδημάτων, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης που διανύει η Ελλάδα και η αύξηση του φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης έχουν στρέψει τους καταναλωτές σε εναλλακτικές μορφές θέρμανσης, με σκοπό τη μείωση των εξόδων. «Η επιλογή αυτή των νοικοκυριών έχει άμεσο αντίκτυπο στο αέριο περιβάλλον. Η αποπνικτική ατμόσφαιρα που δημιουργείται από την εκτεταμένη χρήση των τζακιών και άλλων ανοιχτών εστιών καύσης αμφιβόλου προδιαγραφών είναι φαινόμενο το οποίο γίνεται εύκολα αντιληπτό από τη χαρακτηριστική δυσοσμία, τη μείωση της ορατότητας και τα φαινόμενα της αιθαλομίχλης. Επίσης, απόρροια του ίδιου φαινομένου είναι η μείωση του προσδόκιμου ζωής, η αύξηση της θνησιμότητας λόγω των αναπνευστικών και καρδιακών προβλημάτων, με αποτέλεσμα τη μείωση του βιοτικού επίπεδο των κατοίκων της πόλης», αναφέρουν οι επιστήμονες στην εισήγησή τους.
       
      Η στροφή στη θέρμανση
       
      Εξηγούν μάλιστα ότι λόγω της ύφεσης και της αύξησης της τιμής καυσίμων σημειώθηκε μείωση της χρήσης του αυτοκινήτου για μεταφορές. Παράλληλα μείωση σημειώθηκε και στη κατανάλωση ενέργειας των νοικοκυριών. Το χειμώνα του 2011-2012 ήταν κατά 37% μικρότερη σε σχέση με το αναμενόμενο. «Ωστόσο η ανάγκη για θέρμανση οδήγησε τους κατοίκους στη καύση ξύλου, επίπλων και σκουπιδιών προκειμένου να αποφύγουν την αγορά πετρελαίου με αποτέλεσμα η συγκέντρωση των αιωρούμενων σωματιδίων να παρουσιάζει μια σταθερή αυξητική τάση τα χρόνια της κρίσης. Για τους πολίτες προτεραιότητα είναι η κάλυψη των βασικών αναγκών ενώ αντίθετα για την κυβέρνηση προτεραιότητα είναι η συλλογή φόρων με σκοπό την αποπληρωμή του χρέους», σημειώνουν.
       
      Οι επιστήμονες κατέγραψαν τα δεδομένα εκπομπών αερίων ρύπων ΡΜ2.5 στην Πυλαία για τα έτη 2012-2015, ενώ παρουσιάζουν και τα δεδομένα που μετρήθηκαν την ψυχρή περίοδο 2015-2016 στην Άνω Πόλη, δίνοντας μια γενικότερη εικόνα της επιβάρυνσης του αέρα της πόλης η οποία συνδέεται με την οικονομική ύφεση.
       
      Σύμφωνα με την έρευνα, «η Θεσσαλονίκη έχοντας πάνω από ένα εκατομμύριο κατοίκους σε μια περιοχή 200 τετραγωνικών χιλιομέτρων, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας και έχει χαρακτηριστεί ως μια από τις περισσότερο επιβαρυμένες πόλεις της Ευρώπης, όσον αφορά στη ρύπανση από μικροσωματίδια.
       
      Οι ισχυρότεροι άνεμοι στη πόλη είναι Βορειοδυτικοί αλλά οι πιο συνηθισμένοι είναι Νοτιοδυτικοί. Λαμβάνοντας υπόψη τη θέση της πόλης και τις γύρω βιομηχανίες, είναι πιθανόν ότι οι ισχυροί ΒΔ άνεμοι μεταφέρουν τη ρύπανση από τις βιομηχανικές περιοχές μέσα στη πόλη, αντί να καθαρίζουν την ατμόσφαιρά της. Οι ΝΔ άνεμοι αντίστοιχα, μεταφέρουν σωματίδια και υγρασία από τη θάλασσα.
       
      Πυλαία και Άνω Πόλη
       
      Από το Μάιο του 2012 που άρχισαν οι μετρήσεις αιωρούμενων σωματιδίων PM2.5 στην περιοχή της Πυλαίας, παρατηρείται ότι κατά τη ψυχρή περίοδο σημειώνονται τα μέγιστα των συγκεντρώσεων. Η πτώση της θερμοκρασίας οδηγεί στην ανάγκη για θέρμανση και στο άναμμα των τζακιών. Από τον Οκτώβριο αρχίζει να εμφανίζεται η αύξηση των συγκεντρώσεων η οποία μεγιστοποιείται το Δεκέμβριο ενώ εξίσου υψηλές διατηρούνται οι συγκεντρώσεις και το μήνα Ιανουάριο του εκάστοτε έτους.
       
      Η περιοχή της Πυλαίας εμφανίζει υψηλότερες συγκεντρώσεις κατά μηνιαίο μέσο όρο το οποίο οφείλεται κατά κύριο λόγο στην μεταφορά σωματιδίων PM2.5 που προέρχονται από την έντονη κυκλοφορία οχημάτων στην περιφερειακή οδό, η οποία περιβάλει την περιοχή. Αντίθετα η περιοχή της Άνω Πόλης με τα στενά πλακόστρωτα δρομάκια, χαμηλής έως και μηδενικής κυκλοφορίας λειτουργεί ως αστικό υπόβαθρο λόγω της απόστασης από το κέντρο της πόλης.
       
      Κατά τις δύο πρώτες ψυχρές περιόδους των μετρήσεων 2012-13 και 2013-14 η αλόγιστη καύση ξύλου εκτίναξε τις συγκεντρώσεις PM2.5 ενώ σταθεροποιήθηκε η κατάσταση το 2014 με μικρή βελτίωση το 2015. Στη μικρή βελτίωση των συνθηκών αφενός συνέβαλλαν οι πιο ήπιοι χειμώνες του 2014 και του 2015 και αφετέρου η μείωση της τιμής του πετρελαίου με την κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης».
       
      Μια ακόμη σημαντική επισήμανση είναι η διακύμανση των συγκεντρώσεων κατά τη διάρκεια της ημέρα, που ακολουθεί συγκεκριμένη κατανομή.
       
      Οι επιστήμονες παρατήρησαν δυο «κορυφές». «Μία τις πρωινές ώρες που οφείλεται κυρίως στην αύξηση του κυκλοφοριακού φόρτου και μία κατά τις βραδινές – μεταμεσονύκτιες που οφείλεται κατά το πλείστον στην κάλυψη των αναγκών θέρμανσης. Παρά το γεγονός της διαφορετικής δομής των δύο περιοχών, οι κατανομές ακολουθούν την ίδια τάση γεγονός που προδίδει την ικανότητα μεταφοράς των σωματιδίων. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η συγκέντρωση των σωματιδίων PM2.5 τις νυχτερινές ώρες του Δεκεμβρίου 2015 για την περιοχή της Άνω Πόλης. Ενώ ο μηνιαίος μέσος όρος είναι κατά 7,38 μg/κ.μ. χαμηλότερος σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2014 για την Πυλαία, οι τιμές των συγκεντρώσεων από τις 21:00' και μετά παρουσιάζουν μεγαλύτερη αύξηση αφενός λόγω της κοντινής απόστασης από το κέντρο της πόλης και αφετέρου από την πιο πυκνοκατοικημένη δομή της Άνω Πόλης.
       
      Επίσης, από τη σύγκριση των συγκεντρώσεων των χημικών συστατικών των ΡΜ2.5 κατά τις χειμερινές περιόδους του 2012 και 2013 προέκυψε ότι οι δείκτες καύσης πετρελαίου (νικέλιο και βανάδιο) ήταν μειωμένοι κατά 20-30% το 2013 λόγω μειωμένης χρήσης πετρελαίου θέρμανσης, αντίθετα, οι δείκτες καύσης βιομάζας ήταν 2-5 φορές υψηλότεροι. Οι συγκεντρώσεις των σωματιδίων, καθώς και η οξειδωτική τους δραστικότητα παρουσίασαν υψηλότερες τιμές κατά τις βραδινές ώρες, όταν λειτουργούσαν τζάκια και ξυλόσομπες».
       
      Οι επιστήμονες μάλιστα παρατηρούν ότι οι μέσες ημερήσιες συγκεντρώσεις παρουσιάζουν υψηλές τιμές ακόμα και τα Σαββατοκύριακα που πρακτικά η κίνηση στους δρόμους είναι ακόμα μικρότερη. «Ειδικά για τη μέρα της Κυριακής παρουσιάζονται οι μέγιστες τιμές τις εβδομάδας για το 2012 και το 2014 (Πυλαία) καθώς και οι μέγιστες συγκεντρώσεις για την περιοχή της Άνω Πόλης το 2015. Αιτία του φαινομένου αυτού είναι ότι εξαιτίας της παραμονής των κατοίκων στις οικίες τους η ανάγκη για θέρμανση αυξάνεται με αποτέλεσμα την ενεργοποίηση των τζακιών καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας. Γίνεται αντιληπτό ότι με τη μείωση της θερμοκρασίας η ανάγκη για θέρμανση γίνεται επιτακτική. Το Δεκέμβριο παρατηρούνται οι μέγιστες συγκεντρώσεις οι οποίες ξεπερνούν κατά πολύ τα θεσμοθετημένα όρια των 20 μg/κ.μ.», τονίζουν.
       
      Πηγή: http://www.voria.gr/article/i-krisi-vlapti-sovara-ton-aera-pou-anapneoume-sti-thessaloniki
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Παρά την τελευταία απόφαση-σταθμό της Επιτροπής Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία αποφάνθηκε ότι η μελέτη για την επιλογή της περιοχής της χωματερής βασίζεται σε βιβλιογραφικά στοιχεία και παρά την Πράξη Βεβαίωσης της Παράβασης από τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος, οι οποίοι επιβεβαιώνουν ότι η περιοχή του Γραμματικού είναι ακατάλληλη για τη χωροθέτηση ΧΥΤΑ, τα έργα συνεχίζονται κανονικά.
       
      Οι κάτοικοι της περιοχής με αγωνία περιμένουν να παρέμβει εισαγγελέας, ωστόσο «αυτό το έργο δεν τολμάει να το αγγίξει κανείς», υποστηρίζουν οι ίδιοι.
       
      Οδοιπορικό στο «Μαύρο Βουνό» του Γραμματικού. Το αποκαλούν πια «Βουνό ΧΥΤΑ». Μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν δάσος, τώρα είναι εργοτάξιο. Πίσω από τη ράχη του βουνού ανατέλλει το «μεγάλο έγκλημα». Ετσι αποκαλούν οι ντόπιοι τη χωματερή που δημιουργείται με σκοπό να υποδεχτεί τα σκουπίδια της Ανατολικής Αττικής, σε μικρή ακτίνα από τη λίμνη του Μαραθώνα, τις κατασκηνώσεις «Αθιτάκη», το σπουδαίο αρχαιολογικό χώρο του Ραμνούντα, τον Ευβοϊκό Κόλπο και το χωριό του Γραμματικού.
       
      Ανάβαση στο βουνό, μέσα στο σύννεφο σκόνης που σήκωσε στο πέρασμά του το τελευταίο φορτηγό. Μόλις καταπέσει, το παρμπρίζ του αυτοκινήτου γίνεται κάδρο στο έργο της άνοιξης: η χαμηλή βλάστηση και τα δέντρα που με πείσμα ξαναφυτρώνουν στην καμένη -επί σειρά ετών- γη του Γραμματικού. Μέχρι να ξεκινήσουν τα έργα για τη χωματερή εδώ υπήρχαν μόνο μικρά δρομάκια που εξυπηρετούσαν ντόπιους βοσκούς και αγρότες που ήθελαν να πάνε στο χωράφι τους. Σε κάποια σημεία οι λακκούβες μοιάζουν με τάφροι. «Λόγω ακτιβισμού τις ανοίξαμε», λέει ένας κάτοικος θυμίζοντας τα γεγονότα του 2009 -είχαν σκαφτεί για να μην μπορούν να περάσουν τα ΜΑΤ και τα βαριά μηχανήματα. Η χάραξη των πυλών που οδηγούν στη χωματερή έγινε, σύμφωνα με τους κατοίκους, «στο πόδι».
       
      «Το βλέπεις εκείνο το σπίτι; Από εκεί προβλέπεται να περάσει ο δρόμος. Δεν είχε ενημερώσει το ΥΠΕΚΑ την Πολεοδομία ότι απαγορεύεται να βγάλει καινούργιες άδειες και ο άνθρωπος έβγαλε οικοδομική άδεια στον υποτιθέμενο δρόμο», ισχυρίζεται κάτοικος της περιοχής.
       
      Καθώς πλησιάζουμε στη χωματερή, το τοπίο αλλάζει βίαια. Το βουνό, σκαμμένο, θυμίζει νταμάρι. Σ' αυτή την πλευρά του βουνού «ευδοκιμούν» οι σιδεριές, οι γερανοί και οι σκαλωσιές ύψους δεκάδων μέτρων που ξεφυτρώνουν από την πλαγιά. Μηχανήματα εκσκαφής εργάζονται πυρετωδώς για τη διάνοιξη των οδών από όπου θα περάσουν τα απορριμματοφόρα. Θα καταλήξουν σε ένα τμήμα του βουνού, με θέα τον Ευβοϊκό Κόλπο, μια ανάσα από τη θάλασσα στην πλαγιά που τώρα είναι καλυμμένη με μαύρη πλαστική γεωμεμβράνη, από την οποία θα περνούν τα μολυσμένα σταγονίδια των σκουπιδιών. Τι κι αν οι μηχανικοί που στο παρελθόν έχουν επιβλέψει την τοποθέτηση παρόμοιας μεμβράνης γνωρίζουν ότι «οι μεμβράνες δεν είναι σίγουρο ότι θα στεγανοποιήσουν το χώρο», ότι «ο χρόνος ζωής τους είναι περιορισμένος» και ότι «συνεχίζουν να μολύνουν το περιβάλλον ακόμα και 50 έτη μετά τη διακοπή της λειτουργίας τους». Σύμφωνα με μετρήσεις που πραγματοποίησε το κλιμάκιο του Πανεπιστημίου Αθηνών με επικεφαλής τον δρα Α. Κεπελερτζή, καθηγητή στο τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, στην περιοχή γύρω από κάθε χωματερή η μόλυνση εκτείνεται σε απόσταση 15 χλμ. Σε βάθος 20, 50, 70 και 100 μέτρων ανιχνεύθηκε κάδμιο, αρσενικό, κυάνιο, μόλυβδος και ψευδάργυρος.
       
      Δίπλα στην είσοδο του ΧΥΤΑ βρίσκεται το εκκλησάκι της Παναγίας, περιτριγυρισμένο από τα μνήματα των 121 θυμάτων της αεροπορικής τραγωδίας του «Ηλιος». Περιττό να μιλάει κάποιος για σεβασμό των νεκρών, τη στιγμή που οι παραβάσεις οι οποίες έχουν γίνει, θα γίνουν μελλοντικά απειλή για ένα ολόκληρο οικοσύστημα. Μία από αυτές της παραβάσεις φάνηκε κατά την επίσκεψή μας στο σημείο, και αφορά στο μεγάλο υδατορέμα Σουλνάρθι το οποίο περνάει από το κεντρικό κύτταρο της χωματερής, αν και η μελέτη το τοποθετεί 300 μέτρα πιο μακριά. Αυτό το ρέμα θα μολύνει τις πηγές υδροδότησης, τη Λίμνη του Μαραθώνα, τον Ευβοϊκό, ενώ τα θαλάσσια ρεύματα θα τα μεταφέρουν από τους Αγ. Αποστόλους Καλάμου μέχρι τη Ραφήνα και όπου τα θαλάσσια ρεύματα πηγαίνουν, ρυπαίνοντας τη θάλασσα και τις παραλίες -με συνέπεια και τη μόλυνση των θαλάσσιων περιοχών.
       
      Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Κοινότητας Γραμματικού Γιώργο Κοροβέση, «με την τελευταία βροχή μεταφέρθηκαν στη θάλασσα σωλήνες, σακούλες και εργαλεία. Με κάθε βροχή φεύγει η μεμβράνη που είναι στερεωμένη με λάστιχα αυτοκινήτων. Ολα κατέληξαν από κάτω στη θάλασσα και στην παραλία της Φώκιας», τονίζει ο ίδιος. Οι παραλίες αυτές το καλοκαίρι γεμίζουν κόσμο. Μια ματιά στο χάρτη της περιοχής και συνειδητοποιείς πως πρόκειται να μολυνθούν τα νερά που όλη η Αττική κάνει μπάνιο. Επιπλέον η κατασκευή της μονάδας επεξεργασίας υγρών αποβλήτων βρίσκεται σε άλλη θέση από την προβλεπόμενη στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων του έργου. «Εκτός όλων, κινδυνεύει η πολιτιστική μας κληρονομιά», τονίζει ο πρόεδρος της Κοινότητας Γραμματικού. Στον απέναντι λόφο βρίσκεται ο Ραμνούντας. Απέχει από τη χωματερή περίπου 3,5 χλμ., ωστόσο τα αρχαιολογικά ευρήματα που χρονολογούνται στον 6ο αιώνα π.Χ. «βρίσκονται σε ολόκληρη την περιοχή».
       

       
       
      «Το οικολογικό κόστος δεν υπολογίζεται με νούμερα. Είναι τεράστιο», λέει από το Λονδίνο όπου εργάζεται ο Κυριάκος Γκίκας, μέλος της Επιτροπής Αγώνα κατά των ΧΥΤΑ, από τους πρώτους που ασχολήθηκαν με το ζήτημα, πριν από 9,5 χρόνια. Με πρωτοβουλία του ίδιου ξεκίνησε η καταγγελία στον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή (είναι φορέας σαν το δικό μας Συνήγορο του Πολίτη) και η συνέχεια δόθηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Αναφορων. «Το περιβαλλοντικό σκάνδαλο είναι τεράστιο, η μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα θα είναι ανυπολόγιστη. Με τα τοξικά στον Ευβοϊκό η αλιεία θα είναι απαγορευτική», τονίζει ο ίδιος. Επειτα από έρευνα που έκανε ο ίδιος για τους αγρότες της περιοχής, διαπίστωσε ότι «περίπου 1.450 οικογένειες ζουν από τον κάμπο του Μαραθώνα. Φαντάσου να προσπαθούν να πουλήσουν τα προϊόντα τους -δεν θα τα αγοράζει κανείς. Θα γίνει ο Μαραθώνας, ο Ασωπός της Αθήνας. Επιπλέον οι αέριοι ρύποι θα διαχέονται στο λεκανοπέδιο της Αττικής. Αν οι άνεμοι είναι νότιοι, θα μολύνει τον Βαρνάβα και το Καπανδρίτι, αν είναι βόρειοι θα μολύνει όλο το λεκανοπέδιο».
       
      «Από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι γνωστές οι γαλαρίες του Γραμματικού. Οι υπόγειες στοές και τα πηγάδια. Η μόλυνση θα είναι βαθιά και εκτεταμένη. Θα έρθει η στιγμή που δεν θα μπορούμε να φάμε, να πιούμε και να αναπνεύσουμε», λέει η Κατερίνα Λιούτα, επίσης μέλος της Επιτροπής. Μετακόμισε από την Αθήνα στο Γραμματικό το 2008. «Είχα άγνοια. Δεν με ενδιέφερε ποτέ η χωματερή. Εμαθα τι συμβαίνει όταν ήρθαν τα μηχανήματα του εργολάβου μαζί με τα ΜΑΤ κάτω από το σπίτι μου. Δεν πρόκειται για ένα πρόβλημα του Δήμου Μαραθώνα, αλλά της Αθήνας και της Εύβοιας», ισχυρίζεται η ίδια και συνεχίζει: «Ο εισαγγελέας δεν έχει παρέμβει. Το έργο συνεχίζεται με κυβερνητική εντολή. Από ό,τι φαίνεται, κανείς δεν μπορεί να τα βάλει με τον Μπόμπολα».
       

    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός (WMO) επιβεβαίωσε σήμερα το ρεκόρ υψηλότερης θερμοκρασίας των 48,8 ° C που σημειώθηκε στις 11 Αυγούστου 2021 στη Σικελία έπειτα από ένα μακρύ πρωτόκολλο εξέτασης των δεδομένων και των εργαλείων μέτρησης που χρησιμοποιήθηκαν για τη διασφάλιση της επιστημονικής του εγκυρότητας.
      «Μια διεθνής επιτροπή ειδικών επιστημόνων της ατμόσφαιρας επαλήθευσε τη θερμοκρασία που καταγράφηκε από έναν αυτόματο μετεωρολογικό σταθμό στις Συρακούσες, στο ιταλικό νησί της Σικελίας», ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο WMO.
      Το προηγούμενο ρεκόρ ήταν 48,0 ° C που καταγράφηκε στην Ελλάδα στις 10 Ιουλίου 1977 στην Αθήνα και την Ελευσίνα.
      Αυτό το ρεκόρ, αν και αναγνωρίστηκε από τον WMO, δεν είχε επαληθευτεί ανεξάρτητα από τον οργανισμό, σε αντίθεση με το νέο ρεκόρ στην Ιταλία.
      Ο WMO επιβεβαιώνει ένα ρεκόρ εξετάζοντας προσεκτικά τα δεδομένα καθώς και τα όργανα μέτρησης και τις συνθήκες υπό τις οποίες καταγράφηκε, γεγονός που εξηγεί γιατί το νέο ρεκόρ επικυρώθηκε δυόμισι χρόνια αργότερα.
      «Τέτοια προσεκτική αξιολόγηση μας δίνει τη σιγουριά ότι τα παγκόσμια ρεκόρ θερμοκρασίας μετρώνται σωστά», εξήγησε ο Αμερικανός γεωγράφος Ράνταλ Σερβενί, εισηγητής για το κλίμα και τις ακραίες καιρικές συνθήκες για τον WMO. Ο Σερβενί είναι καθηγητής Γεωγραφικών Επιστημών στο πανεπιστήμιο Arizona State και ίδρυσε το αρχείο του οργανισμού το 2007.
      «Πέρα από αυτό, αυτή η έρευνα καταδεικνύει την ανησυχητική τάση των συνεχιζόμενων ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών σε συγκεκριμένες περιοχές του κόσμου», τόνισε ο ίδιος.
      Τα αποτελέσματα της έρευνας, που πραγματοποιήθηκε από ομάδα επιστημόνων, δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό International Journal of Climatology.
      Τα πιθανά ρεκόρ που παρουσιάζονται στον WMO είναι «στιγμιότυπα του τρέχοντος κλίματός μας και είναι δυνατό, ακόμη και πιθανό, ότι ακόμη και πιο σοβαρά ακραία ρεκόρ θα καταγραφούν στο μέλλον στην Ευρώπη», πρόσθεσε ο καθηγητής.
      Η επιτροπή εμπειρογνωμόνων του WMO διεξάγει περαιτέρω έρευνες, συμπεριλαμβανομένου του εάν ο τροπικός κυκλώνας Φρέντι έσπασε το ρεκόρ για τον τροπικό κυκλώνα με τη μεγαλύτερη διάρκεια.
      Ο Φρέντι, ο οποίος σχηματίστηκε στις αρχές Φεβρουαρίου 2023 στα ανοικτά των ακτών της Αυστραλίας, προκάλεσε τεράστιες καταστροφές στη νότια Αφρική δύο φορές.
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Σύμφωνα με τις μελέτες, έως το 2050 θα υπάρχουν πάνω από 50 πόλεις σε όλο τον κόσμο με πληθυσμό πάνω από 10 εκατομμύρια άτομα. Σε αυτές τις πόλεις, αναμένεται να δημιουργηθούν νέες συνθήκες μετακίνησης και συνδεσιμότητας, καθώς οι ανάγκες θα αλλάξουν ριζικά.
      Οσον αφορά στις μετακινήσεις, η αστική κινητικότητα θέλει ηλεκτρικά οχήματα και αυτόνομη οδήγηση που σε συνδυασμό με την υψηλή συνδεσιμότητα θα εξυπηρετήσει τα μέγιστα.
      Σε αυτές τις μεγάλες πόλεις, θα υπάρξουν κι άλλα δεδομένα, όσον αφορά τη δόμηση και τη διαχείριση του περιβάλλοντος. Ηδη στην Κίνα κατασκευάζονται νέες, «έξυπνες» πόλεις, όπως και στη Σαουδική Αραβία, ενώ στην Αυστρία υλοποιείται το μεγαλύτερο σχέδιο ευφυούς αστικής ανάπλασης στην Ευρώπη. Το Aspern Smart City αποτελεί ένα τεράστιο έργο που υλοποιείται στη Βιέννη και κατά κάποιο τρόπο θα μπορούσαμε να το αντιστοιχήσουμε να το έργο στο Ελληνικό, που είναι στην επικαιρότητα και αναμένεται τις προσεχείς ημέρες να έχει εξελίξεις. Το Aspern Smart City πρόκειται να αγγίξει τα 6 δισ. ευρώ, με στόχο να αποτελέσει πρότυπο για την αειφόρο ανάπτυξη και το μέλλον των έξυπνων πόλεων.
      Στο νέο προάστιο, σε απόσταση 30 λεπτών από το κέντρο της πόλης, ενσωματώνονται όλες οι προηγμένες ευφυείς τεχνολογίες με στόχο την επίτευξη διασυνδεσιμότητας και ενεργειακής επάρκειας στον αστικό χώρο. Για τις τρεις φάσεις ανάπτυξης και δοκιμής του ερευνητικού προγράμματος που δημιουργεί μια συνοικία-πρότυπο για την πόλη του μέλλοντος, μίλησε πρόσφατα στο συνέδριο «Μεταφορές και Υποδομές», ο project manager του Aspern Smart City Research, Oliver Juli.
      Οι βάσεις για το έργο, που αποτελεί σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, μπήκαν το 2004 και ακολούθησε το 2007 ο διεθνής διαγωνισμός για την ανάθεση, ο οποίος και ολοκληρώθηκε το 2009. Η πρώτη φάση υλοποίησης ξεκίνησε το 2013 και ολοκληρώθηκε το 2018, με τη δημιουργία μιας πόλης-εργαστήριο στην οποία αναπτύσσονται και δοκιμάζονται τεχνικές λύσεις για τις πόλεις του μέλλοντος. Το έργο εστιάζει σε πέντε άξονες: ενεργειακή διαχείριση, έξυπνα κτίρια, έξυπνα δίκτυα, έξυπνες ΤΠΕ και έξυπνοι χρήστες.
      Αυτή τη στιγμή, βρίσκεται σε εξέλιξη η δεύτερη φάση, κατά την οποία οι υποδομές που έχουν δημιουργηθεί βελτιώνονται βάσει των δεδομένων της πρώτης δοκιμαστικής εφαρμογής. Η ολοκλήρωση του έργου, αναμένεται το 2028 και η περιοχή πρόκειται να φιλοξενήσει 30.000 κατοίκους, ενώ θα δημιουργηθούν 20.000 νέες θέσεις εργασίας. Μάλιστα, από τα πρώτα κιόλας βήματα του έργου η νέα συνοικία της πόλης ήδη εξυπηρετείται από δύο σταθμούς μετρό.
      Η σελίδα του project: https://www.ascr.at/en/
       
       
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Στο πλαίσιο του προγράμματος δράσης «Η Πιο Πράσινη Πόλη», ο δήμος του Βανκούβερ στον Καναδά εξετάζει τις δυνατότητες περιορισμού των συσκευασιών μιας χρήσης, όπως τα χάρτινα και πλαστικά φλιτζάνια καφέ, οι πλαστικές σακούλες και τα δοχεία φαγητού που γεμίζουν τους χώρους υγειονομικής ταφής.
       
      Μεταξύ άλλων, αυτό το καλοκαίρι οι δημοτικές και υγειονομικές αρχές δρομολογούν ένα πιλοτικό πρόγραμμα για να επιτρέπουν στα εστιατόρια και τις καφετέριες να τοποθετούν τις παραγγελίες τους σε επαναχρησιμοποιούμενα δοχεία που θα φέρνουν οι πελάτες.
       
      Παρόμοια προγράμματα έχουν εφαρμοστεί στο παρελθόν στο Σαν Φρανσίσκο, τη Νέα Υόρκη και το Πόρτλαντ, ως προσπάθειες εύρεσης εναλλακτικών λύσεων στο ζήτημα των αποβλήτων μίας χρήσης. Ο όμιλος υγείας Coastal Health του Βανκούβερ θα εργαστεί για να εξασφαλίσει την ασφάλεια και την ποιότητα των τροφίμων για το πρόγραμμα.
       
      Ο δήμαρχος Γκρέγκορ Ρόμπερτσον δήλωσε ότι «το Βανκούβερ βρίσκεται σε καλό δρόμο για να γίνει η πιο πράσινη πόλη στον κόσμο μέχρι το 2020 και το επόμενο βήμα είναι η μείωση των πλαστικών φλιτζανιών καφέ, των συσκευασιών φελιζόλ και των πλαστικών σακουλών από τους χώρους υγειονομικής ταφής, ώστε η περιβαλλοντική μας ηγεσία να φτάσει στο επόμενο επίπεδο».
      Ο δήμαρχος κάλεσε επίσης τους κατοίκους της πόλης να δώσουν την άποψή τους για το πρόγραμμα μείωσης των απορριμμάτων συσκευασίας μιας χρήσης.
       
      Παρόλο που το Βανκούβερ κάνει μεγάλα βήματα για να γίνει μία πόλη μηδενικών αποβλήτων, έχει πολύ δρόμο μπροστά του. Σύμφωνα με αξιωματούχους της πόλης, 2,6 εκατομμύρια φλιτζάνια καφέ πετάγονται στα σκουπίδια κάθε εβδομάδα, ενώ περίπου δύο εκατομμύρια πλαστικές σακούλες καταλήγουν στα σκουπίδια.
       
      Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1253808/kanadas-to-bankouber-pros-katargisi-ton-suskeuasion-mias-xrisis
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.