Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1507 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Εξαιρετικής ποιότητας τα νερά κολύμβησης σε ποσοστό 95.9%

      Engineer

      Η Ειδική Γραμματεία Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας ολοκλήρωσε και δημοσιοποίησε την αξιολόγηση της ποιότητας των υδάτων κολύμβησης της χώρας για το έτος 2017 σε συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της Οδηγίας 2006/7/ΕΚ. Η ποιότητα των υδάτων κολύμβησης αποτυπώνεται στην αντίστοιχη Εθνική Έκθεση αξιολόγησης για το 2017 (http://www.ypeka.gr) που μαζί με τα αποτελέσματα της παρακολούθησης των υδάτων κολύμβησης γνωστοποιήθηκαν ήδη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
      H εν λόγω αξιολόγηση πραγματοποιήθηκε με άκρως επιστημονικό τρόπο και κατόπιν στατιστικής επεξεργασίας των αποτελεσμάτων παρακολούθησης των τεσσάρων τελευταίων ετών (2014-2017), ενώ έλαβε χώρα σε 1598 σημεία (ακτές κολύμβησης). Το 95,9% των υδάτων κολύμβησης της χώρας μας ταξινομούνται ως ύδατα εξαιρετικής ποιότητας ενώ το σύνολο (100%) των υδάτων αποτελούν ύδατα κατάλληλα για κολύμβηση, ικανοποιώντας πλήρως τις απαιτήσεις της Οδηγίας 2006/7/ΕΚ. Πενήντα τρία (53) επιπλέον σημεία για τα οποία διεξάγονται μετρήσεις δεν έχουν συμπεριληφθεί στην αξιολόγηση και τη στατιστική επεξεργασία, διότι τα 52 από αυτά εντάχθηκαν στο δίκτυο παρακολούθησης το 2015 και επομένως δεν έχουν συμπληρωθεί ακόμα τα 4 χρόνια παρακολούθησης που απαιτεί η Οδηγία. Όσον αφορά στο 53ο υπάρχουν κενά στις μετρήσεις λόγω δυσκολίας πρόσβασης και δεν έχει ακόμα συμπληρωθεί  ο ελάχιστος αριθμός δειγμάτων που απαιτεί η νομοθεσία της ΕΕ.  Σημειώνεται, όμως, ότι όλες οι μετρήσεις και στα 53 αυτά σημεία είναι εξαιρετικές.
      Ειδικότερα:
      1.533 σημεία (95.9%) ταξινομούνται στην κατηγορία «εξαιρετικής ποιότητας»
      53 σημεία (3.3%) νέα σημεία.
      Μόλις 12 σημεία (0,8%) δεν χαρακτηρίζονται ως "εξαιρετικής ποιότητας", αλλά ως «επαρκούς ποιότητας».
      Τα αποτελέσματα αξιολόγησης, όπως εμφανίζονται συγκριτικά στις δυο τελευταίες Εθνικές Εκθέσεις 2016-2017, καταδεικνύουν την σταθερά υψηλή ποιότητα των υδάτων κολύμβησης της χώρας μας:
      Κατηγορία Ποιότητα Πλήθος σημείων 2016 Ποσοστό 2016 Πλήθος σημείων 2017 Ποσοστό 2017 Κατηγορία 1 εξαιρετική 1496 97.0 1533 95.9 Κατηγορία 2 Τουλάχιστον
      Επαρκής 11 97.7 12 96.7 Κατηγορία 3 Νέες Ακτές 35 2.3 53 3.3 Για την κολυμβητική περίοδο του έτους 2018 βρίσκεται σε εξέλιξη πρόγραμμα παρακολούθησης της ποιότητας των υδάτων κολύμβησης της χώρας, το οποίο πραγματοποιείται από την Ειδική Γραμματεία Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και τις οικείες Διευθύνσεων Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων. Τα αποτελέσματα της παρακολούθησης του εν λόγω προγράμματος αναρτώνται στις ιστοσελίδες των ανωτέρω Υπηρεσιών.
      Περισσότερα...

        0

    2. Περιβάλλον

      Εξερράγη η Αίτνα στην Ιταλία - Έκλεισε το αεροδρόμιο της Κατάνης

      GTnews

      Η Αίτνα, ένα από τα πιο ενεργά ηφαίστεια του κόσμου, άρχισε να εκτοξεύει τέφρα και καπνό σήμερα, αναγκάζοντας τις αρχές της Σικελίας να κλείσουν το αεροδρόμιο της Κατάνης. «Λόγω της δραστηριότητας της Αίτνας και της μεγάλης ποσότητας ηφαιστειακής τέφρας που έπεσε στο αεροδρόμιο, οι πτήσεις διακόπτονται μέχρι να το επιτρέψουν ξανά οι συνθήκες» ανέφερε η διεύθυνση του αεροδρομίου.
      Στα πλάνα που μεταδόθηκαν από ιταλικά μέσα ενημέρωσης φαίνονται αυτοκίνητα στην Κατάνη, καλυμμένα με ένα στρώμα γκρίζας σκόνης. Στην ευρύτερη περιοχή ακούγονται υπόκωφοι κρότοι από το πρωί της Κυριακής, σύμφωνα με την εφημερίδα Repubblica.
      Η Αίτνα, που φτάνει τα 3.324 μέτρα σε ύψος, είναι το πιο ενεργό ηφαίστειο της Ευρώπης. Έχει ενεργοποιηθεί και εκραγεί πολλές φορές τα τελευταία 500.000 χρόνια.
      Πέρσι, περίπου 10 εκατομμύρια επιβάτες πέρασαν από το διεθνές αεροδρόμιο της Κατάνης το οποίο εξυπηρετεί το ανατολικό τμήμα της Σικελίας, έναν από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς στην Ιταλία.
      ***
       
      Περισσότερα...

        1

    3. Περιβάλλον

      Έξι απλοί τρόποι για εξοικονόμηση νερού από τους αγρότες

      Engineer

      Από τα περίπου 34 εκατομμύρια στρέμματα καλλιεργούμενης έκτασης τα 14 εκατομμύρια είναι αρδευόμενες εκτάσεις. Οι αναγκαίες ετήσιες ποσότητες νερού για την άρδευση των εκτάσεων αυτών, σε ποσοστό περίπου 70% προέρχονται από επιφανειακά ύδατα και ένα ποσοστό περίπου 30% από υπόγεια νερά. Η κυριότερη πηγή διατήρησης των επιφανειακών και των υπόγειων υδάτων είναι η βροχόπτωση και η χιονόπτωση.
       
      - Τα μεγαλύτερα ποσά βροχής εμφανίζονται στις δυτικές περιοχές της χώρας, καθώς και σε μερικές άλλες περιοχές με μεγάλα υψόμετρα όπως Κρήτη, Εύβοια και κεντρική Πελοπόννησος.
       
      - Τα μικρότερα ποσά βροχής εμφανίζονται στην Αττική, τις Κυκλάδες και τη Θεσσαλία.
       
      - Η δυτική Μακεδονία και γενικότερα οι περιοχές της Βόρειας Ελλάδας χαρακτηρίζονται από ισοκατανομή των βροχοπτώσεων σε όλους τους μήνες, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες περιοχές που χαρακτηρίζονται από υγρό χειμώνα και ξηρό καλοκαίρι.
       
      Με βάση τα κλιματικά αυτά χαρακτηριστικά φαίνεται ότι η διαθεσιμότητα νερού είναι μεγαλύτερη στη δυτική και βόρεια Ελλάδα, ενώ η Αττική, οι Κυκλάδες, η Θεσσαλία και η ανατολική Πελοπόννησος είναι ελλειμματικές σε νερό. Τα τελευταία χρόνια και λόγω της κλιματικής αλλαγής, σε κάποιες περιοχές της χώρας, παρατηρείται μια τάση μείωσης των βροχοπτώσεων, η οποία οδηγεί και σε μείωση των απορροών.
       
       
      Η διαθεσιμότητα του νερού κατά την καλλιεργητική περίοδο, το είδος της καλλιέργειας και ο τρόπος άρδευσης διαφοροποιεί το κόστος άρδευσης και κατά συνέπεια το οικονομικό αποτέλεσμα της γεωργικής εκμετάλλευσης.
       
      Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το κόστος άρδευσης στην καλλιέργεια Αραβοσίτου αντιπροσώπευε το 10% του συνολικού κόστους εισροών, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Δικτύου Γεωργικής Λογιστικής (Farm AccountancyDataNetworkFADN) για το έτος 2014. Εάν στο παραπάνω ποσοστό συμπεριληφθούν τόσο το ποσοστό συμμετοχής της άρδευσης στις δαπάνες ενέργειας όσο και του επενδεδυμένου μηχανολογικού εξοπλισμού, καθώς και του χρηματοοικονομικού κόστους, το τελικό ποσοστό υπερβαίνει το 10%.
       
      Υπάρχουν τρόποι καλύτερης διαχείρισης των υδάτων και μείωσης του κόστους άρδευσης;
       
      Ενδεικτικές τεχνικές καλύτερης διαχείρισης των υδάτινων πόρων και μείωσης του κόστους άρδευσης, καθώς και του κόστους ενέργειας που χρησιμοποιείται για αρδευτικούς σκοπούς είναι:
       
      1. Ο σωστός προγραμματισμός της άρδευσης, που θα βασίζεται σε ημερήσια παρακολούθηση των κλιματολογικών δεδομένων της περιοχής, της εδαφικής υγρασίας, του σταδίου ανάπτυξης του φυτού και τις ανάγκες του σε νερό για κάθε στάδιο. Στη βαμβακοκαλλιέργεια για παράδειγμα, οι ανάγκες σε νερό είναι αυξανόμενες μέχρι και το στάδιο της εμφάνισης του πρώτου καρυδιού, όπου έχουμε και τις υψηλότερες απαιτήσεις του φυτού σε νερό, ενώ στα επόμενα βλαστικά στάδια οι αναγκαίες ποσότητες του νερού μειώνονται χωρίς να υπάρχει μείωση στην τελική παραγωγή. Μάλιστα σε κάποιες ποικιλίες έχει παρατηρηθεί αύξηση των αποδόσεων. Επίσης, δεν είναι λίγες οι φορές, κυρίως τους μήνες Μάιο και Ιούνιο, που έχουμε δει να λειτουργούν αρδευτικά συστήματα, ενώ παράλληλα επικρατεί βροχόπτωση στην περιοχή.
       
      2. Εφαρμογή αποδοτικότερων συστημάτων άρδευσης, όπως άρδευση με σταγόνες ή υπόγεια άρδευση. Κυρίως σε γραμμικές καλλιέργειες και σε δενδρώδεις όταν η άρδευση γίνεται με σταγόνες η εξοικονόμηση νερού μπορεί να φθάσει και στο 65%. Παράλληλα γίνεται και εξοικονόμηση ενέργειας, αφού λειτουργούν με πίεση που κυμαίνεται από 1,02 atm–3,4 atm, ενώ αντίστοιχα για τα ποτιστικά καρούλια η πίεση ξεκινά από 2 Επίσης, με τις σταγόνες επιτυγχάνεται μείωση της ανάπτυξης ζιζανίων μεταξύ των γραμμών και συνεπώς μείωση του κόστους ζιζανιοκτονίας.
       
      3. Συλλογή και αποθήκευση βρόχινου νερού. Δεν είναι λίγες οι περιοχές όπου έχουν διατηρηθεί οι πέτρινες δεξαμενές (στέρνες) για τη συλλογή βρόχινου νερού είτε από παρακείμενα κτήρια ή με τη κατασκευή περιμετρικού συλλεκτήρα. Για παράδειγμα, η αποθήκευση νερού που μπορεί να συλλεχθεί από την οροφή μίας κτηνοτροφικής ή θερμοκηπιακής μονάδας κατά την περίοδο των βροχοπτώσεων, μπορεί να παρέχει σημαντική εξοικονόμηση της χρήσης των υπόγειων και επιφανειακών που καταναλώνονται από τις μονάδες αυτές.
       
      4. Χρήση ποικιλιών ανθεκτικών στην ξηρασία ή με μικρότερες ανάγκες σε νερό. Πολλές από τις ντόπιες ποικιλίες που καλλιεργούνταν παλαιότερα, μέσα από τη φυσική επιλογή ήταν προσαρμοσμένες στις κλιματικές συνθήκες της περιοχής και πολλές από αυτές είχαν ελάχιστες απαιτήσεις σε νερό. Βέβαια οι αποδόσεις τους ήταν χαμηλές. Σήμερα σε αρκετές καλλιέργειες έχουν δημιουργηθεί ποικιλίες με υψηλή απόδοση και ανθεκτικότητα στην ξηρασία.
       
      5. Η χρήση οργανικής λίπανσης. Η οργανική ουσία στο έδαφος βελτιώνει τη δομή του εδάφους και αυξάνει την υδατοϊκανότητα του.
       
      6. Η χρήση πρόσθετων εξαρτημάτων στους ηλεκτροκινητήρες των αντλητικών συγκροτημάτων. Με την προσθήκη εξαρτημάτων ελέγχου των στροφών του ηλεκτροκινητήρα του αντλητικού συγκροτήματος επιτυγχάνεται σημαντική μείωση της αναλισκόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, αφού οι στροφές λειτουργίας του προσαρμόζονται ανάλογα με τις απαιτήσεις του αρδευτικού συστήματος σε παροχή νερού και πίεση.
       
      Η Τράπεζα Πειραιώς αναγνωρίζοντας τις ανάγκες του Έλληνα παραγωγού για βελτίωση των καλλιεργητικών τεχνικών και τη μείωση του κόστους παραγωγής δημιούργησε το χρηματοδοτικό προϊόν της «Μικροχρηματοδότησης» για την κάλυψη των αναγκαίων δαπανών σε μικρού ύψους επενδύσεις, έως € 5.000, που θα βοηθήσουν την αγροτική εκμετάλλευση να πραγματοποιήσει τις αναγκαίες παρεμβάσεις που θα προσφέρουν πολλαπλά οφέλη.
       
      Παράλληλα, με τα δανειακά προγράμματα «Νέων Νεοεισερχόμενων» και του «Γη και Εξοπλισμός», η Τράπεζα Πειραιώς παρέχει την απαραίτητη ρευστότητα στις αγροτικές εκμεταλλεύσεις οι οποίες θέλουν να κάνουν επενδύσεις μεγαλύτερου ύψους σε πάγιο μηχανολογικό εξοπλισμό και σε εγκαταστάσεις.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%AD%CE%BE%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CE%BB%CE%BF%CE%AF-%CF%84%CF%81%CF%8C%CF%80%CE%BF%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%BD%CE%B5%CF%81/
      Περισσότερα...

        7

    4. Περιβάλλον

      Εξι νέες μονάδες για σκουπίδια στην Αττική

      Engineer

      Γραμματικό, Σχιστό, Ελληνικό, Ελαιώνας, λατομείο Βάρης αλλά και περιοχή εντός των ορίων των δήμων Ηρακλείου, Νέας Ιωνίας, Νέας Φιλαδέλφειας - Χαλκηδόνας και Μεταμόρφωσης αποτελούν τα «καυτά σημεία» για τη διαχείριση των σκουπιδιών στην Αττική. Εκεί εξετάζεται να δημιουργηθούν μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων (ΜΕΑ) ή και διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών για το Λεκανοπέδιο.
       
      Την ίδια ώρα μόλις πριν από λίγες ημέρες (4 Νοεμβρίου 2015) η Ελλάδα διά εκπροσώπων της βρέθηκε υπόλογη στις Βρυξέλλες καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε να απολογηθεί για την αναποτελεσματική διαχείριση των απορριμμάτων. Μεταξύ άλλων, οι Κοινοτικοί... έβγαζαν καπνούς από τα αφτιά για το κυβερνητικό φρένο στις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) για τα απορρίμματα. Οπως επισημαίνουν στο «Βήμα» κύκλοι από τις Βρυξέλλες, η ΕΕ είχε συνεχείς αναφορές του περιφερειάρχη Πελοποννήσου κ. Πέτρου Τατούλη και του περιφερειάρχη Ηπείρου κ. Αλέξανδρου Καχριμάνη κατά της κυβέρνησης για τη στάση της στα έργα μέσω ΣΔΙΤ.
       
      Στο μεταξύ η Περιφέρεια Πελοποννήσου κέρδισε και τη μάχη στο Ελεγκτικό Συνέδριο, το οποίο άναψε «πράσινο φως» για το ΣΔΙΤ στη Μεγαλόπολη.
       
      Την ίδια στιγμή η πρόσφατη διάταξη που προβλέπει ότι τα Περιφερειακά Σχέδια Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) μπορούν να εκπονούνται για περισσότερες της μιας περιφέρειες έχει πυροδοτήσει σενάρια για μεταφορά απορριμμάτων από περιοχές με έντονο πρόβλημα μιας περιφέρειας σε χώρους γειτονικής περιφέρειας.
       
      Σενάρια για... εξαγωγή
      Με επίκεντρο τα έργα ΣΔΙΤ, έχουν πυκνώσει οι συζητήσεις μεταξύ παραγόντων στον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης για αυτό το ενδεχόμενο. Ετσι, αν και δεν θεωρείται πιθανό από τους ειδικούς, υπάρχει θεωρητικά η δυνατότητα να διοχετευθεί όγκος απορριμμάτων από περιοχές, π.χ., της Ηλείας ή της Αχαΐας (ανήκουν στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας αλλά βρίσκονται στην Πελοπόννησο) σε περιοχή που ανήκει στην Περιφέρεια Πελοποννήσου ή να υπάρξει δούναι και λαβείν, π.χ., μεταξύ Περιφέρειας Ιονίων Νήσων και Ηπείρου.
       
      Η φημολογία θέλει και την Περιφέρεια Αττικής να έχει συζητήσει ανεπίσημα το ζήτημα με την Περιφέρεια Πελοποννήσου αλλά και την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Από το επιτελείο της περιφερειάρχου Αττικής κυρίας Ρένας Δούρου επισημαίνουν στο «Βήμα» ότι «δεν ισχύει κάτι τέτοιο και δεν έχουν γίνει συζητήσεις». Μάλιστα, ηγετικό στέλεχος της περιφερειακής αρχής λέει με έμφαση: «Είναι έξω από τη λογική μας η εξαγωγή απορριμμάτων. Εδώ δεν δεχτήκαμε να έρχονται τα απορρίμματα από την Τρίπολη, θα στείλουμε εμείς εκεί; Η στάση μας σχετικά με τη διαχείριση των αποβλήτων διέπεται, μεταξύ άλλων, από την αρχή της εγγύτητας...».
       
      Παράλληλα, στελέχη με εμπειρία στη διαχείριση απορριμμάτων εξηγούσαν στο «Βήμα» ότι σύμφωνα με τη νομοθεσία (Ν. 4342/2015) πρέπει να υπάρχει συναπόφαση περιφερειακών συμβουλίων για τη διαπεριφερειακή σύνταξη σχεδιασμού.
       
      Ως τώρα δεν έχει προκύψει τέτοια διάσταση κατά τη διαδικασία σύνταξης των 13 ΠΕΣΔΑ - βέβαια δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί. Εκτός από την Κρήτη - έχει εγκεκριμένο σχεδιασμό από το 2013 - η Αττική προχωρεί με γρήγορα βήματα σε σχέση με άλλες περιφέρειες. Οσον αφορά τα τοπικά σχέδια διαχείρισης αποβλήτων, σήμερα από τους 66 δήμους της Αττικής έχουν φτάσει τους 55 εκείνοι που έχουν καταθέσει (ήταν 22 δήμοι τον περασμένο Αύγουστο), ενώ 11 δεν έχουν ακόμη ανταποκριθεί.
       
      Οι τροποποιήσεις στο ΠΕΣΔΑ
      Ο Ενιαίος Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ) και η περιφερειακή αρχή έχουν να αντιμετωπίσουν το αγκάθι της χωροθέτησης χώρων για τη διαχείριση απορριμμάτων. Εξάλλου, μείζον είναι το ζήτημα να πείσουν τις τοπικές κοινωνίες για το «νέο μοντέλο», με διαλογή στην πηγή, μείωση του όγκου, ανάκτηση ανακυκλώσιμων υλικών με οικονομικό κίνητρο και τεχνολογίες φιλικές προς το περιβάλλον.
       
      Σύμφωνα με πληροφορίες, με βάση τις μέχρι στιγμής διαβουλεύσεις και παρατηρήσεις φορέων επί του αρχικού σχεδίου, ο νέος ΠΕΣΔΑ Αττικής περιλαμβάνει τις εξής τροποποιήσεις:
       
      - Βάζει τέλος στην επιβάρυνση μιας περιοχής με έργα παντός τύπου, από την προδιαλογή ως την τελική διάθεση (ολοκληρωμένη διαχείριση των αστικών στερεών αποβλήτων).
      - Δεν επεκτείνεται η Φυλή και δεν θα χρησιμοποιηθεί το τρίτο κύτταρο. Το πρώτο κύτταρο εξαντλήθηκε και εναπόθεση απορριμμάτων γίνεται στο δεύτερο μέχρι να εξαντληθεί η δυνατότητά του, που υπολογίζεται από ενάμιση ως δυόμισι χρόνια. Δεν θα γίνει εργοστάσιο στο δεύτερο κύτταρο και η έκταση που είχε αδειοδοτηθεί θα χρησιμοποιηθεί για υγειονομική ταφή.
      - Επιδιώκει τη δημιουργία τεσσάρων ως έξι μονάδων επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων κοντά στην πηγή παραγωγής τους.
      - Αποφορτίζονται τα σημεία που θα επιλεγούν ώστε αλλού να γίνουν μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων (ΜΕΑ), εγκαταστάσεις διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών και αλλούΧώροι Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ).
      - Διερευνάται η δυνατότητα δημιουργίας ΧΥΤΥ σε σημεία που είχαν θεσμοθετηθεί ήδη από το 2003 με τον νόμο 3164 (π.χ., Γραμματικό, Πολυδένδρι, Κερατέα, Κορωπί, Μάνδρα), μόνο που οι χώροι θα είναι μικρής δυναμικότητας.
      - Το ζήτημα του Γραμματικού βρίσκεται υπό στενή παρακολούθηση, με δεδομένο ότι είναι προχωρημένα τα έργα στην περιοχή. Είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο να γίνει εκεί ΧΥΤΥ (χαμηλής δυναμικότητας) για απορρίμματα που θα αφορούν τον Δήμο Μαραθώνα και όμορους δήμους.
      - Οταν ένας χώρος κορεσθεί, θα αναζητείται άλλος με κριτήριο την αρχή της εγγύτητας.
      - Συζητείται μεταξύ άλλων ο χώρος του Ελληνικού - ήδη το θέμα είχε ανοίξει πριν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου από το υπουργείο Οικονομικών (αξιοποίηση 12 στρεμμάτων). Εχει κατατεθεί πρόταση προς τον ΕΔΣΝΑ για τοπικό σχέδιο διαχείρισης απορριμμάτων τους με διαλογή στην πηγή και μονάδες διαχείρισης από τους δήμους Αργυρούπολης - Ελληνικού, Ηλιούπολης, Γλυφάδας και Αλίμου.
      - Γίνεται προσπάθεια για την αξιοποίηση στρεμμάτων στον Ελαιώνα, ενώ το Σχιστό αποτελεί χώρο για μονάδα επεξεργασίας που βρίσκει την αποδοχή της δημοτικής αρχής του Πειραιά και όχι μόνο.
      - Αναζητείται χώρος στο πλαίσιο του τοπικού σχεδίου που έχουν καταθέσει οι δήμοι Ηρακλείου, Νέας Ιωνίας και Νέας Φιλαδέλφειας - Χαλκηδόνας.
      - Διερευνάται για την περιοχή Βάρης - Βουλιαγμένης αξιοποίηση ενός λατομείου της περιοχής Βάρης για μονάδα επεξεργασίας, το οποίο σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις είναι κατάλληλο.
       
      Πηγή: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=753917
      Περισσότερα...

        0

    5. Περιβάλλον

      Εξοικονόμηση ενέργειας: Η Ελλάδα δεν έχει φιλόδοξη και καινοτόμο στρατηγική

      Mechanical_engineer

      Η απουσία φιλόδοξης και καινοτόμου πολιτικής στον τομέα της εξοικονόμησης ενέργειας στην Ελλάδα είναι το συμπέρασμα που βγαίνει από την ανάλυση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης και από την έρευνα εμπειρογνώμων. Πολλοί τομείς της πολιτικής που ακολουθεί η Ελλάδα μπορούν να βελτιωθούν.
       
      Τομεακή αξιολόγηση
       
      - Το πλαίσιο στο οποίο κινείται η Ελληνική κυβέρνηση αποτελείται από οριζόντια μέτρα, τη προώθηση των ενεργειακών υπηρεσιών, την ανάπτυξη ενός πληροφοριακού συστήματος για την παρακολούθηση της εξοικονόμησης ενέργειας.
      - Ο δημόσιος τομέας είναι ο μόνος ο οποίος έχει λάβει αξιολόγηση πάνω από το μέσο όρο. Εφαρμόζονται μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας σε δημόσια κτίρια, έργα επίδειξης σε σχολεία και εκστρατείες ενημέρωσης.
      - Το ελληνικό δημόσιο έχει ορίσει το πλαίσιο για τις δημόσιες συμβάσεις, έχει υλοποιήσει διάφορα μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας σε δημόσια κτίρια, έχει εισάγει συστήματα διαχείρισης ενέργειας και έχει ξεκινήσει πιλοτικά προγράμματα. Ωστόσο οι εμπειρογνώμωνες οι οποίοι ρωτήθηκαν, δήλωσαν ότι ο δημόσιος τομέας είναι ο τομέας με τα μεγαλύτερα κενά εφαρμογής.
      - Η Ελλάδα έχει θέσει τα ελάχιστα πρότυπα ενεργειακής απόδοσης στο κτιριακό τομέα. Αυτά συμπληρώνονται από οικονομική και χρηματοδοτική στήριξη και πιστοποιητικά ενεργειακής απόδοσης. Καινοτόμα συστήματα σε κτίρια σχεδιάζεται να υλοποιηθούν στη βάση των εθελοντικών συμφωνιών. Επιπλέον, δεν αναφέρονται ειδικές ενημερωτικές εκστρατείες στο κτιριακό τομέα καθώς και εκπαίδευση και κατάρτιση των επαγγελαμτιών του χώρου.
      - Οι ενεργειακά αποδοτικές συσκευές προωθούνται κυρίως μέσω της νομοθεσίας της Ευρωπαïκής Ένωσης : Οι οδηγίες για οικολογικό σχεδιασμό και ενεργειακή σήμανση έχουν μεταφερθεί και αποτελούν μέρος της ελληνικής πολιτικής. Σε εθνικό εποίπεδο έχουν αναπτυχθεί μερικά εργαλεία πληροφόρησης.
      - Η εξοικονόμηση ενέργειας στη βιομηχανία προωθείται ομοίως μέσω του οικολογικού σχεδιασμού και των απαιτήσεων για ενεργειακή σήμανση. Οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης για το φυσικό αέριο και την ηλεκτρική ενέργεια είναι πάνω από το ελάχιστο ποσοστό. Τέλος, ένα πρόγραμμα για την ανάπτυξη των πράσινων επιχειρηματικών πάρκων έχει καθιερωθεί.
      Η πολιτική στις μεταφορές εστιάζει στη παροχή οικονομικών κινήτρων για την ανανέωση του στόλου των οχημάτων. Συνοδεύεται από επενδύσεις στις δημόσιες συγκοινωνίες και στα μη μηχανοκίνητα μεταφορικά μέσα.
       
       
      Συμπεράσματα
      Η φιλοδοξία του πλαισίου της πολιτικής για την εξοικονόμηση ενέργειας στην Ελλάδα κατατάσσεται στο μέσο επίπεδο – μεγάλες δυνατότητες παραμένουν ανεκμετάλλευτες.
      Οι βελτιώσεις θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα μέτρα:
      Ενίσχυση της δέσμης μέτρων για τις συσκευές: Οικονομικά κίνητρα, εκπαίδευση και κατάρτιση των πωλητών θα μπορούσαν να καθιερωθούν.

      Η συνολική στρατηγική στο δημόσιο τομέα δεν περιγράφεται. Οι στόχοι για την κατανάλωση ενέργειας στα δημόσια κτίρια δεν έχουν οριστεί

      Όσον αφορά τη βιομηχανία, είναι σκόπιμο να προωθηθούν υποχρεώσεις / δεσμεύσεις για τη διαχείριση της ενέργειας και των ενεργειακών ελέγχων και να θέσει τα οικονομικά κίνητρα, καθώς και τους στόχους εξοικονόμησης ενέργειας.

      Στον τομέα των μεταφορών, οικονομικά κίνητρα και εκστρατείες θα πρέπει να λάβουν χώρα για τη κινητοποίηση των πολιτών όσον αφορά τη χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς, των ποδηλάτων και των πεζοδρομίων. Επίσης συνίσταται ένας ισχυρότερος κανονισμός ο οποίος θα ωθεί τους χρήστες των οχημάτων σε εναλλακτικούς τρόπους μεταφοράς.

      Πηγή: http://www.biomassenergy.gr
      Περισσότερα...

        3

    6. Περιβάλλον

      Επέλαση του τυφώνα Χαγκίμπις στην Ιαπωνία

      Engineer

      Καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις και οι ανεμοστρόβιλοι χτυπούν μεγάλα τμήματα της Ιαπωνίας, στο πέρασμα του ισχυρότερου τυφώνα που έχει πλήξει τη χώρα τα τελευταία 60 χρόνια. Οι ταχύτητες του ανέμου αγγίζουν τα 225km/h προκαλώντας μεγάλες καταστροφές ενώ ένας νεκρός και 60 τραυματίες είναι ο μέχρι στιγμής απολογισμός.
      Ο τυφώνας Χαγκίμπις που σημαίνει «ταχύτητα» στη γλώσσα Ταγκαλόγκ των Φιλιππίνων οδήγησε τις αρχές να παροτρύνουν επτά εκατομμύρια ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους με τις πληροφορίες να αναφέρουν πως μόνο 50.000 επέλεξαν να διαμείνουν σε καταφύγια.
      «Είναι η πρώτη φορά που έπρεπε να εκκενωθούν περιοχές προτού χτυπήσει ο τυφώνας», σημειώνουν οι αρχές και έχουν επιστρατεύσει 17.000 αστυνομικούς και στρατιώτες για επιχειρήσεις διάσωσης.
      Νοτιοδυτικά του Τόκιο, δρόμοι, παραλίες και σιδηροδρομικοί σταθμοί είναι έρημοι, ενώ άδεια είναι τα ράφια των σούπερ μάρκετ αφού οι κάτοικοι προμηθεύθηκαν τροφή και νερό μετά τις προειδοποιήσεις της ιαπωνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας για την επικινδυνότητα του φαινομένου.
      Οι σιδηροδρομικές υπηρεσίες έχουν σταματήσει ενώ έχουν ακυρωθεί πολλές πτήσεις. Την ίδια ώρα χιλιάδες σπίτια είναι χωρίς ρεύμα στην πρωτεύουσα και τις γύρω πόλεις.
      Σύμφωνα με την Ιαπωνική Μετεωρολογική Υπηρεσία (JMA), o Χαγκίμπις έχει ήδη κατηγοριοποιηθεί ως ένας ιδιαίτερα βίαιος τυφώνας, και κατατάσσεται στην υψηλότερη βαθμίδα της Ιαπωνικής κλίμακας για τους τυφώνες.
       
      Περισσότερα...

        0

    7. Περιβάλλον

      Επι ποδός οι δήμοι της χώρας για τα απορρίμματα

      Engineer

      Νεοεκλεγέντες δήμαρχοι, οι οποίοι αναλαμβάνουν καθήκοντα την επόμενη εβδομάδα, όπως ο Μωυσής Ελισάφ στα Ιωάννινα, επισκέπτονται συνεχώς την υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου, επισημαίνοντας στους υπαλλήλους το μείζον (πανελλαδικά) πρόβλημα και ζητώντας τη βοήθειά τους για μια «πιο καθαρή πόλη». Ο κ. Ελισάφ είπε αυτή την εβδομάδα στην «Κ» ότι η πόλη, «ιδιαίτερα στην παραλίμνια ζώνη, δίνει μια εικόνα έλλειψης καθαριότητας, ιδιαίτερα τις περιόδους με μεγάλη τουριστική κίνηση». Από αυτήν την άποψη τα Γιάννενα μοιράζονται την τύχη όλων των πόλεων της χώρας, που ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες αντιμετωπίζουν εκρηκτική, όζουσα, συσσώρευση του όγκου απορριμμάτων.
      Η Ηπειρος συγκεκριμένα παράγει 145.000 τόνους απορριμμάτων τον χρόνο, με τα ποσοστά ανακύκλωσης να είναι από τα πιο μικρά της χώρας. Ο κ. Ελισάφ μαζί με τους δημάρχους της περιφέρειας Ηπείρου θεωρητικά έχουν πιο εύκολο έργο, καθώς το εργοστάσιο στο Ελευθεροχώρι της Δωδώνης, που κατασκευάστηκε μέσω ΣΔΙΤ και διαχειρίζεται η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή, βρίσκεται σε λειτουργία από τις 17 Δεκεμβρίου του περασμένου χρόνου. Μάλιστα, πριν από λίγες μέρες έγινε σύσκεψη για να «υποδέχεται» το εργοστάσιο στη Δωδώνη και τα απορρίμματα της Λευκάδας, η οποία ανήκει σε άλλη περιφέρεια (σ.σ. για να καταστεί δυνατή η μεταφορά απορριμμάτων από περιφέρεια σε περιφέρεια χρειάζονται αποφάσεις των δύο διοικήσεων των αποκεντρωμένων περιφερειών, καθώς και σύμφωνη γνώμη του φορέα που αναλαμβάνει να υποδεχθεί τα απορρίμματα).
      Αλλά και στην Κοζάνη όπου λειτουργεί εργοστάσιο (σ.σ. της «Ακτωρ») ίδιας «τεχνολογίας», όπως της Ηπείρου (ΣΔΙΤ), οι εντυπώσεις των ντόπιων είναι θετικές. Ο απερχόμενος δήμαρχος Κοζάνης Λευτέρης Ιωαννίδης, που εξελέγη με την υποστήριξη και του ΣΥΡΙΖΑ (σ.σ. θα είναι μετά την 1η Σεπτεμβρίου στην αντιπολίτευση του δήμου), αναφέρει στην «Κ» ότι δεν το μετάνιωσε που υποστήριξε το έργο: «Αποφάσισα να μην ακυρώσω τη μονάδα και δέχθηκα κριτική από πρώην υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά νομίζω ότι τα αποκεντρωμένα συστήματα, τα μικρά συστήματα ναυάγησαν…». Ο κ. Ιωαννίδης, που επέβαλε αλλαγές στην αρχική σύμβαση το 2015, αναγκάζοντας τον ανάδοχο να παίρνει τα υπολείμματα, λέει ότι η διαχείριση του απορρίμματος θα είναι πιο ακριβή απ’ ό,τι όταν «το πετάς χύμα σε έναν ΧΥΤΑ».
      Η εγκατάσταση στην Κοζάνη υποδέχεται τώρα και τα απορρίμματα του Αιγίου, καθώς η Πελοπόννησος και η Δυτική Ελλάδα είναι με την Αττική από τις πιο προβληματικές περιοχές της χώρας (σ.σ. πρόκειται για τις περιοχές με τις περισσότερες ανοιχτές χωματερές για τις οποίες η χώρα έχει τιμωρηθεί με τα περισσότερα πρόστιμα από την Ε.Ε.). Η διαφορά της τιμής σε σύγκριση με την «ταφή» δεν θα ήταν τόσο μεγάλη αν από το 2002 είχε επιβληθεί το «τέλος ταφής» για να σηματοδοτήσει και στους πολίτες ότι η διαχείριση των απορριμμάτων δεν μπορεί να είναι… δωρεάν. Στην Ηπειρο, πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», μόνο ο Δήμος Ιωαννιτών έχει καταβάλει το «τέλος ταφής», ενώ οι υπόλοιποι σφυρίζουν αδιάφορα. Ομως ακόμα και στην Ηπειρο, όπου έχει δημιουργηθεί το σχετικό εργοστάσιο, λείπουν οι σταθμοί μεταφόρτωσης (ΣΜΑ), καθώς ο νόμος δεν καθορίζει ούτε πώς θα λειτουργήσουν ούτε πώς θα ηλεκτροδοτηθούν.

      Οι δήμαρχοι βαθμολογούνται στο όλο θέμα κάτω από τη βάση, καθώς οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν το πρόβλημα των απορριμμάτων ως πρόβλημα κόστους και όχι ως πρόβλημα περιβάλλοντος, τόνισε στην «Κ» αρμόδια κυβερνητική πηγή που επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμη. Η περίπτωση της Αττικής
      Το μεγαλύτερο πρόβλημα θα το αντιμετωπίσει η Αττική, καθώς η απερχόμενη περιφερειάρχης Ρένα Δούρου, ακολουθώντας τον δρόμο που αρνήθηκε ο απερχόμενος δήμαρχος Κοζάνης, ακύρωσε τον αρχικό σχεδιασμό χωροθέτησης.
      Ο νέος περιφερειάρχης Αττικής Γιώργος Πατούλης και ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης δεν έχουν πολλές εναλλακτικές παρά να διευρύνουν τον ΧΥΤΑ της Φυλής και να του δώσουν «ένα χρόνο παράταση».
      Σημειώνεται ότι το 95% των απορριμμάτων της Αττικής οδηγείται στη Φυλή, το 90,5% από αυτά θάβεται στον ΧΥΤΑ και μόλις το 7,5% ανακτάται. Από όλα τα απορρίμματα, το 45% είναι βιοδιασπώμενο υλικό, το 50% είναι ανακυκλώσιμο και μόνο το 5% πρέπει να θάβεται. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάδα παραμένει στις τελευταίες θέσεις των ευρωπαϊκών χωρών σε ό,τι αφορά τα ποσοστά ανακύκλωσης και κομποστοποίησης, που είναι οι δύο βασικές μορφές της ανάκτησης απορριμμάτων. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα επικαιροποιημένα στοιχεία της Eurostat, η Ελλάδα το 2016 είχε συνολικό ποσοστό ανάκτησης 17% στο σύνολο των απορριμμάτων (14% ανακύκλωση, 3% κομποστοποίηση). Αντίστοιχα ο μέσος όρος των χωρών της Ε.Ε. (Ευρώπη των «28») ήταν 45%. Σε κάποιες χώρες, όπως η Γερμανία, η Σλοβενία και η Αυστρία, το ποσοστό ξεπερνάει το 50%.
      Με αυτή τη χαμηλή «επίδοση» είναι ανέφικτος ο στόχος της ανάκτησης κατά 50% που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Ενωση για το 2020. Γι’ αυτόν  τον λόγο πήραμε πρόσφατα προειδοποιητική επιστολή από την Ε.Ε. Σύμφωνα με τους στόχους που έχει θέσει μέχρι σήμερα η Ε.Ε., ο πήχυς ανάκτησης απορριμμάτων γίνεται 55% για το 2025, 60% για το 2030 και 65% για το 2035. Σύμφωνα με τα  στοιχεία, από το 10% ανάκτησης του συνόλου των συσκευασιών το 1/3 περίπου (171.000 τόνοι) αφορά στα υλικά που ανακτώνται από τους μπλε κάδους. Οι υπόλοιπες συσκευασίες συλλέγονται από εμπορικές επιχειρήσεις και πολυκαταστήματα. Ο ευρωπαϊκός στόχος είναι η ανάκτηση του 80% του συνόλου των συσκευασιών για το 2020, με τη χώρα μας να βρίσκεται σχετικά κοντά, αφού το 2016 η ανάκτηση συσκευασιών ήταν 66%.
      Αντίθετα, στο γυαλί το ποσοστό ανάκτησης το 2016 ήταν 38%, ενώ ο στόχος για το 2020 ανέρχεται στο 70%.
      Οι χώρες-πρότυπα και το... πλαστικό πρόβλημα
      Το μεγάλο πρόβλημα στην Ευρώπη στο μέτωπο των απορριμμάτων είναι η διάθεση του πλαστικού, καθώς η Κίνα έχει σταματήσει να εισάγει πλαστικό β΄ ποιότητας, όπως έκανε μέχρι την έναρξη της οικονομικής κρίσης το 2007-2008. Ετσι, πολλές φορές, οι ευρωπαϊκές χώρες αναγκάζονται να εξάγουν πλαστικά που έχουν «ανακτηθεί» από χώρες της Αφρικής (με πλοία). Ωστόσο, το πλαστικό σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες είναι καλύτερης ποιότητας.
      Δύο βασικά είδη ανάκτησης υπάρχουν. Ενα κεντρικής διαχείρισης για το οποίο το καλύτερο παράδειγμα είναι η Ελβετία. Εκεί υπάρχουν κεντρικά σημεία συγκέντρωσης στις πόλεις ή και σταθμοί, στους οποίους ο τελικός χρήστης μπορεί να ρίξει διαχωρισμένα τα υλικά που έχει χρησιμοποιήσει. Δειγματοληπτικοί έλεγχοι με επιβολή προστίμων δημιουργούν ένα πλαίσιο με το οποίο διασφαλίζεται ότι τα υλικά θα τοποθετούνται στα «σωστά» σημεία συγκέντρωσης (δεν θα ρίχνονται π.χ. οργανικά σκουπίδια στον κάδο του πλαστικού ή το αντίστροφο). Πολλά πλαστικά μιας χρήσεως και οι σακούλες χρεώνονται. Στη Γερμανία το σύστημα είναι αποκεντρωμένο και στηρίζεται στην παροχή κινήτρων για ανακύκλωση. Κάθε νοικοκυριό διαθέτει τέσσερις «τομείς» (πλαστικό, χαρτί, οργανικά, φύλλα και ξύλο από τους κήπους). Ολες οι γυάλινες συσκευασίες επιστρέφονται στα σούπερ μάρκετ και ο καταναλωτής πληρώνεται για τις επιστροφές, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τα μπουκάλια. Τα παιδιά μαθαίνουν από μικρά να μαζεύουν αυτά τα μπουκάλια και να τα επιστρέφουν για το χαρτζιλίκι τους.

      H Κέρκυρα «παράγει» καθημερινά 330 τόνους σκουπιδιών το καλοκαίρι και 110 τον χειμώνα. INTIME NEWS
      Στη Νορβηγία και σε ορισμένες παλαιές πόλεις της Ιταλίας (π.χ. Σαν Ρέμο) έχουν καταργηθεί οι κάδοι και έχουν αντικατασταθεί από δύο σακούλες. Μία για τα οργανικά και μία για όλα τα άλλα. Και σε αυτή την περίπτωση απαράβατος όρος είναι κάθε κατηγορία σκουπιδιού να παραδίδεται «καθαρή» από προσμείξεις. Οι «συσκευασίες» αυτές καθιστούν πιο εύκολη την επεξεργασία από τα εργοστάσια και λιγότερο δαπανηρή την προσπάθεια των δήμων που δεν χρειάζεται να συντηρούν κάδους.
      Οξύ το πρόβλημα στα νησιά, «μαύρο πρόβατο» η Κέρκυρα
      Εξίσου σημαντικό είναι το πρόβλημα της διαχείρισης των σκουπιδιών στα μικρά και στα μεγάλα νησιά της χώρας μας, όχι μόνο στην Ανδρο, τη Σύρο, τη Μύκονο, την Κέρκυρα και τη Λέρο, αλλά σε κάθε γωνιά της νησιωτικής χώρας και λόγω της εκτίναξης του αριθμού ξένων τουριστών τα τελευταία έξι χρόνια. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι τα νησιά παρουσιάζουν σχετικά καλύτερη εικόνα από πολλές περιοχές της ηπειρωτικής χώρας.
      Στις 13 περιφέρειες, πρώτες θέσεις στην ανάκτηση-ανακύκλωση έχουν κατά σειρά οι Περιφέρειες Νοτίου Αιγαίου και Ιονίων Νήσων, ενώ τις τελευταίες καταλαμβάνουν οι Περιφέρειες Δυτ. Ελλάδας και Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης.
      Στους ΟΤΑ, ψηλά, με ποσοστό ανάκτησης πάνω από 10%, βρίσκονται οι Δήμοι: Μυκόνου 56%, Πάρου 18%, Θήρας 18%, Λειψών 15%, Σίφνου 15%, Ρεθύμνου 13%, Ερμιονίδας 13%, Κω 11%, Αρτας, Κύθνου και Αντιπάρου με 10%.
      Στους μεγάλους δήμους (πάνω από 50.000 κάτοικοι) στην «κορυφή» συμπεριλαμβάνονται οι δήμοι: Ρεθύμνου 13%, Χανίων, Κισσάμου, Κάνδανου-Σελίνου (Κρήτης) με 7,7%, Χαλκιδαίων 5,5%, Θεσσαλονίκης 5,2%, Γλυφάδας 5,2%, Κορινθίων 5%, Σερρών 4,9%, Χαλανδρίου, Βόλου και Αμαρουσίου με 4,7%.
      Ομως τα νησιά και οι δήμοι τους έχουν μια πιο περιορισμένη «φέρουσα ικανότητα». Αποτέλεσμα είναι τα απορρίμματα να καταλήγουν στη θάλασσα, ενώ πολύ συχνά –όπως στη Νάξο και στη Λέρο– καίγονται για να περιοριστεί ο όγκος τους.
      Χαρακτηριστικά, η Κέρκυρα, το «μαύρο πρόβατο» των ελληνικών προορισμών στη διαχείριση των απορριμμάτων, «παράγει» 330 τόνους σκουπιδιών κάθε ημέρα του καλοκαιριού και 110 τόνους κάθε ημέρα του χειμώνα. Ωστόσο, σε 24 από τα 108 χωριά της υπάρχουν «γωνιές ανακύκλωσης», πρωτοβουλίες πολιτών που ανακυκλώνουν σε 3 και 4 κατηγορίες. Το ερώτημα είναι, τι γίνονται τα υλικά από εκεί; Υπάρχουν τουλάχιστον δύο ιδιώτες που συλλέγουν από τις «γωνιές ανακύκλωσης» ή τις πράσινες γωνιές τα υλικά και τα προωθούν. Τα εννέα μεγαλύτερα ξενοδοχεία του νησιού έχουν δικά τους «ρεύματα ανακύκλωσης» και ειδικότερα μία από τις μεγαλύτερες μονάδες του νησιού, το IKOS, έχει εξοπλιστεί με δύο μηχανήματα Orca για τη μετατροπή των οργανικών σε κομπόστ. Στη συγκεκριμένη μονάδα γίνεται ποσοστό ανάκτησης 80%.
      Πέρυσι, όταν μια μεγάλη εταιρεία του κατασκευαστικού τομέα αποφάσισε να μεταφέρει –με την παρότρυνση της κυβέρνησης– τα σκουπίδια στη Λευκίμμη, διαπίστωσε ότι το κόστος για τον τοπικό δήμο ήταν μεγαλύτερο από τη μεταφορά και επεξεργασία των σκουπιδιών της Κέρκυρας σε εργοστάσιο επεξεργασίας (gate fee) και, μάλιστα, με μια σχέση που προσέγγιζε το 1:4.
      Ομως, ειδικά οι μεγάλες μονάδες έχουν συνειδητοποιήσει ότι εξαιτίας της αδυναμίας διάθεσης του πλαστικού από την Ευρώπη και της στασιμότητας της ανακύκλωσης σε ολόκληρη την Ελλάδα πρέπει να περιοριστεί η χρήση πλαστικών μιας χρήσης και να αντικατασταθεί από άλλα υλικά (π.χ. χαρτί, συμπαγές πλαστικό). Η χρήση πλαστικού μιας χρήσης στο IKOS έχει περιοριστεί κατά 70%, αφορώντας ακόμα και τις σακούλες που χρησιμοποιούν οι κηπουροί.
      Στην Πάρο, σύμφωνα με την οργάνωση Common Seas, τα απορρίμματα αυξάνονται την τουριστική σεζόν κατά 350%. Η οργάνωση χρησιμοποιεί μια διαδικασία τεσσάρων σταδίων για να προβάλει το μέγεθος της ρύπανσης από το πλαστικό και αναζητεί συμμαχίες σε κάθε τοπική κοινωνία με τον δήμο και τις τοπικές επιχειρήσεις για τον περιορισμό των πλαστικών μιας χρήσης. Στο νησί κατέληγαν πάνω από 520.000 πλαστικά μπουκάλια νερού στη χωματερή, τώρα η οργάνωση θέλει να τα αντικαταστήσει στα σχολεία με μπουκάλια πολλαπλών χρήσεων.
      Περισσότερα...

        0

    8. Περιβάλλον

      Επιβεβαιώθηκε το ρεκόρ υψηλότερης θερμοκρασίας των 48,8°C στην ηπειρωτική Ευρώπη

      Engineer

      Ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός (WMO) επιβεβαίωσε σήμερα το ρεκόρ υψηλότερης θερμοκρασίας των 48,8 ° C που σημειώθηκε στις 11 Αυγούστου 2021 στη Σικελία έπειτα από ένα μακρύ πρωτόκολλο εξέτασης των δεδομένων και των εργαλείων μέτρησης που χρησιμοποιήθηκαν για τη διασφάλιση της επιστημονικής του εγκυρότητας.
      «Μια διεθνής επιτροπή ειδικών επιστημόνων της ατμόσφαιρας επαλήθευσε τη θερμοκρασία που καταγράφηκε από έναν αυτόματο μετεωρολογικό σταθμό στις Συρακούσες, στο ιταλικό νησί της Σικελίας», ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο WMO.
      Το προηγούμενο ρεκόρ ήταν 48,0 ° C που καταγράφηκε στην Ελλάδα στις 10 Ιουλίου 1977 στην Αθήνα και την Ελευσίνα.
      Αυτό το ρεκόρ, αν και αναγνωρίστηκε από τον WMO, δεν είχε επαληθευτεί ανεξάρτητα από τον οργανισμό, σε αντίθεση με το νέο ρεκόρ στην Ιταλία.
      Ο WMO επιβεβαιώνει ένα ρεκόρ εξετάζοντας προσεκτικά τα δεδομένα καθώς και τα όργανα μέτρησης και τις συνθήκες υπό τις οποίες καταγράφηκε, γεγονός που εξηγεί γιατί το νέο ρεκόρ επικυρώθηκε δυόμισι χρόνια αργότερα.
      «Τέτοια προσεκτική αξιολόγηση μας δίνει τη σιγουριά ότι τα παγκόσμια ρεκόρ θερμοκρασίας μετρώνται σωστά», εξήγησε ο Αμερικανός γεωγράφος Ράνταλ Σερβενί, εισηγητής για το κλίμα και τις ακραίες καιρικές συνθήκες για τον WMO. Ο Σερβενί είναι καθηγητής Γεωγραφικών Επιστημών στο πανεπιστήμιο Arizona State και ίδρυσε το αρχείο του οργανισμού το 2007.
      «Πέρα από αυτό, αυτή η έρευνα καταδεικνύει την ανησυχητική τάση των συνεχιζόμενων ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών σε συγκεκριμένες περιοχές του κόσμου», τόνισε ο ίδιος.
      Τα αποτελέσματα της έρευνας, που πραγματοποιήθηκε από ομάδα επιστημόνων, δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό International Journal of Climatology.
      Τα πιθανά ρεκόρ που παρουσιάζονται στον WMO είναι «στιγμιότυπα του τρέχοντος κλίματός μας και είναι δυνατό, ακόμη και πιθανό, ότι ακόμη και πιο σοβαρά ακραία ρεκόρ θα καταγραφούν στο μέλλον στην Ευρώπη», πρόσθεσε ο καθηγητής.
      Η επιτροπή εμπειρογνωμόνων του WMO διεξάγει περαιτέρω έρευνες, συμπεριλαμβανομένου του εάν ο τροπικός κυκλώνας Φρέντι έσπασε το ρεκόρ για τον τροπικό κυκλώνα με τη μεγαλύτερη διάρκεια.
      Ο Φρέντι, ο οποίος σχηματίστηκε στις αρχές Φεβρουαρίου 2023 στα ανοικτά των ακτών της Αυστραλίας, προκάλεσε τεράστιες καταστροφές στη νότια Αφρική δύο φορές.
      Περισσότερα...

        0

    9. Περιβάλλον

      Επιδείνωση των ακραίων ξηρασιών τα καλοκαίρια σε Μεσόγειο και Ευρώπη

      Engineer

      Η Ευρώπη και ακόμη περισσότερο η Μεσόγειος οδεύουν προς ένα μέλλον με αυξανόμενες σοβαρές έως ακραίες ξηρασίες τα καλοκαίρια. Ολοένα περισσότερες ξηρασίες τα καλοκαίρια θα χαρακτηρίζονται ακραίες και, παράλληλα, ολοένα συχνότερα αυτές θα ακολουθούνται από πιο υγρούς χειμώνες με λιγότερη ξηρασία.
      Αυτό είναι το μάλλον δυσοίωνο συμπέρασμα μιας νέας διεθνούς επιστημονικής έρευνας, σύμφωνα με την οποία, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής που τείνει να λάβει πια χαρακτηριστικά κρίσης, θα γίνονται όλο και συχνότερες οι περίοδοι ανομβρίας, ξηρασίας και άλλων ακραίων φαινομένων έως το τέλος του 21ου αιώνα.
      Οι ερευνητές από τη Γερμανία και τον Καναδά, με επικεφαλής τη Μαγκνταλένα Μιτελμάγιερ του Πανεπιστημίου Λούντβιχ-Μαξιμίλιανς του Μονάχου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα περιβάλλοντος «Frontiers in Water», βρήκαν μια «σαφή τάση για ολοένα και περισσότερες, μεγαλύτερης διάρκειας και πιο έντονες θερινές ξηρασίες, αυξάνοντας το έλλειμμα βροχοπτώσεων έως το τέλος του αιώνα».
      Σύμφωνα με τους διεθνείς οργανισμούς, οι ξηρασίες αποτελούν τον πιο σοβαρό κίνδυνο για τη γεωργία και την κτηνοτροφία σε όλο τον κόσμο, επηρεάζοντας κάθε χρόνο περίπου 55 εκατομμύρια ανθρώπους. Οι επιπτώσεις των ξηρασιών είναι οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές.
      Η μελέτη εκτιμά ότι μακροπρόθεσμα (μετά το 2080) η Ευρώπη - και αυτό δεν αφορά μόνο τη Νότια -θα δει μια αύξηση στη συχνότητα και στην ένταση των ξηρασιών, με αντίστοιχη μείωση στις ξηρασίες του χειμώνα. Όσο περνάνε τα χρόνια, θα μεγαλώνει η «ψαλίδα» ανάμεσα στις θερινές και στις χειμερινές ξηρασίες, με τις πρώτες να αυξάνουν και τις δεύτερες να μειώνονται.
      Περιοχές που θα γνωρίσουν μεγαλύτερες ξηρασίες, ιδίως τα καλοκαίρια (με ό,τι αυτό συνεπάγεται, π.χ. για τον κίνδυνο δασικών πυρκαγιών), θα είναι η Μεσογειακή Ευρώπη, αλλά επίσης και άλλα μέρη όπως η Ιβηρική Χερσόνησος, οι Άλπεις και η Ανατολική Ευρώπη. Ειδικότερα στη Νότια Ευρώπη και στη Μεσόγειο εκτιμάται ότι έως το τέλος του τρέχοντος αιώνα οι καλοκαιρινοί μήνες με ακραία ξηρασία μπορεί να φθάσουν το 80%, με αύξηση πάνω από 50% σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα ξηρασίας, ενώ στην Ιβηρική Χερσόνησο ίσως και το 96%.
      Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση εδώ 
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
      Περισσότερα...

        0

    10. Περιβάλλον

      Επικίνδυνα υψηλά επίπεδα αντιβιοτικών σε εκατοντάδες ποτάμια στη Γη

      Engineer

      Η μαζική και παράνομη ρίψη λυμάτων και αποβλήτων απευθείας στα ποτάμια ευθύνεται σε αρκετές περιπτώσεις για τα υψηλά επίπεδα των αντιβιοτικών.
      Εκατοντάδες μεγάλα ποτάμια σε όλη τη Γη περιέχουν επικίνδυνα υψηλά επίπεδα αντιβιοτικών, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα, τη μεγαλύτερη πάνω στο ζήτημα μέχρι σήμερα. Τα αντιβιοτικά καταλήγουν στα ποτάμια και στο έδαφος μέσω των ανθρωπίνων και ζωικών αποβλήτων, καθώς και των λυμάτων των φαρμακοβιομηχανιών.
      Η ρύπανση με αντιβιοτικά βοηθά τα μικρόβια να γίνουν πιο ανθεκτικά στα φάρμακα που προορίζονται για τους ανθρώπους. Η συνεχής αύξηση της ανθεκτικότητάς τους αποτελεί ένα ολοένα σοβαρότερο πρόβλημα δημόσιας υγείας παγκοσμίως και μπορεί να προκαλέσει έως δέκα εκατομμύρια πρόσθετους θανάτους έως 2050, σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις του ΟΗΕ.
      Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή περιβαλλοντικής επιστήμης 'Αλιστερ Μπόξολ του βρετανικού Πανεπιστημίου της Υόρκης, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση σε επιστημονικό συνέδριο στο Ελσίνκι, σύμφωνα με τη «Γκάρντιαν», πήραν δείγματα από 711 σημεία ποταμών σε 72 χώρες και βρήκαν παρουσία αντιβιοτικών στα δύο τρίτα από αυτά (65%). 
      Στις 111 δειγματοληψίες του νερού οι συγκεντρώσεις των αντιβιοτικών ξεπερνούσαν τα επίπεδα ασφαλείας, σε μερικές περιπτώσεις ακόμη και κατά 300 φορές πάνω από το όριο.
      Το πρόβλημα είναι αισθητό από τον Τάμεση και το Δούναβη στην Ευρώπη μέχρι τον Τίγρη στη Μεσοποταμία, αλλά η κατάσταση είναι συγκριτικά ακόμη χειρότερη στα ποτάμια της Αφρικής και της Ασίας που διασχίζουν τις φτωχότερες χώρες. 
      Το ρεκόρ ρύπανσης κατέχει το Μπαγκλαντές, όπου το αντιβιοτικό μετρονιζαδόλη, το οποίο χρησιμοποιείται για θεραπεία των κολπικών λοιμώξεων, βρέθηκε σε ποσότητες πάνω από 300 φορές υψηλότερες σε σχέση με το όριο ασφαλείας. Μάλιστα αυτό το επίπεδο βρέθηκε πολύ κοντά σε μια μονάδα βιολογικού καθαρισμού λυμάτων, προφανώς επειδή δεν διέθετε την αναγκαία τεχνολογία κατακράτησης των αντιβιοτικών.
      Η μαζική και παράνομη ρίψη λυμάτων και αποβλήτων απευθείας στα ποτάμια ευθύνεται σε αρκετές περιπτώσεις για τα υψηλά επίπεδα των αντιβιοτικών, όπως στην Κένυα, όπου βρέθηκε να ξεπερνούν κατά 100 φορές τα όρια ασφαλείας.
      Αλλά και στις ανεπτυγμένες χώρες το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Στην Αυστρία οι μετρήσεις στο Δούναβη έδειξαν την παρουσία επτά διαφορετικών αντιβιοτικών, όπως η κλαριθρομυκίνη, η οποία συνταγογραφείται για τη θεραπεία λοιμώξεων των πνευμόνων και τα επίπεδα της στο ποτάμι -το δεύτερο μεγαλύτερο της Ευρώπης αλλά και το πιο επιβαρυμένο με αντιβιοτικά- ήσαν περίπου τετραπλάσια αυτών που θεωρούνται ασφαλή.
      Συνολικά σχεδόν ένα στα δέκα ποτάμια (8%) της Ευρώπης βρέθηκε να έχει πρόβλημα. Για παράδειγμα, ο Τάμεσης στη Βρετανία, ο οποίος θεωρείται από τα πιο καθαρά ευρωπαϊκά ποτάμια, ανακαλύφθηκε ότι περιέχει πέντε είδη αντιβιοτικών, εκ των οποίων ένα, η σιπροφλοξασίνη, ανιχνεύθηκε σε υπερτριπλάσια επίπεδα σε σχέση με το όριο ασφαλείας.
      Περισσότερα...

        0

    11. Περιβάλλον

      Επικίνδυνες οι πυρομετεωρολογικές συνθήκες για δασικές πυρκαγιές την ερχόμενη εβδομάδα

      Engineer

      Η παρατεταμένη περίοδος υψηλών θερμοκρασιών σε συνδυασμό με τη σημαντική έλλειψη βροχοπτώσεων σε αρκετές περιοχές της χώρα μας τους τελευταίους 7 μήνες έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της διαθέσιμης δασικής καύσιμης ύλης.
      Παράλληλα, οι υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν στη χώρα μας το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν ως αποτέλεσμα τη σημαντική ελάττωση της περιεχόμενης υγρασίας των νεκρών δασικών καυσίμων σε επίπεδα που εκτιμώνται να είναι μικρότερα του 10% (Εικόνα 1).
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2024/06/eikona1-2.jpg
      Αυτό έχει οδηγήσει σε αντίστοιχα σημαντική αύξηση της ευφλεκτότητας, με αποτέλεσμα να διευκολύνεται η έναρξη δασικών πυρκαγιών σε μεγάλο τμήμα της χώρας μας, με έμφαση στα ανατολικά και νότια τμήματα αυτής (Εικόνα 2).
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2024/06/eikona2-2.jpg
      Αυτό μάλιστα γίνεται ακόμα πιο ανησυχητικό στο άμεσο μέλλον μιας και την ερχόμενη εβδομάδα (10-15/06/2024) αναμένουμε σημαντική επιδείνωση των πυρομετεωρολογικών συνθηκών στη χώρα μας εξαιτίας της ανάπτυξης πεδίου υψηλών πιέσεων πάνω από τη λεκάνη της νοτιοανατολικής Μεσογείου (Εικόνα 3).
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2024/06/eikona3-2-scaled.jpg
      «Με βάση τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα προγνωστικά στοιχεία, αναμένονται την ερχόμενη εβδομάδα  δυνητικά επικίνδυνες πυρομετεωρολογικές συνθήκες για την εκδήλωση και εξάπλωση δασικών πυρκαγιών, χαρακτηριζόμενες από πολύ υψηλές έως και ακραία υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες και πολύ ξηρή ατμόσφαιρα. Έτσι αναμένουμε να διαμορφωθεί ένα πολύ επικίνδυνο πυρομετεωρολογικά περιβάλλον που θα ευνοεί τις ενάρξεις πυρκαγιών και παράλληλα θα αυξήσει τη δυσκολία ελέγχου τους σε μεγάλο μέρος της χώρας. Για την αποδοτικότερη διαχείριση αυτής της κατάστασης και δεδομένου ότι οδηγούμαστε σε μια περίοδο με δυσμενείς πυρομετεωρολογικά συνθήκες απαιτείται η εγρήγορση όλων, τόσο των πολιτών όσο και των επιχειρησιακών που καλούνται να διαχειριστούν τέτοιες καταστάσεις. Ιδιαίτερη έμφαση σε αυτή τη προσπάθεια θα πρέπει να δοθεί στις περιοχές υψηλότερου κινδύνου με βάση τα διαθέσιμα επιστημονικά εργαλεία (π.χ. εκτίμηση επικινδυνότητας εκδήλωσης και εξάπλωσης δασικών πυρκαγιών με βάση το Καναδικό Σύστημα Πυρομετεωρολογικών Δεικτών) αλλά και η σε πραγματικό χρόνο στενή παρακολούθηση των πυρομετεωρολογικών συνθηκών με τη χρήση μετεωρολογικών παρατηρήσεων τόσο από μετεωρολογικούς σταθμούς όσο και από μετρήσεις της ανώτερης τροπόσφαιρας με τη χρήση μετεωρολογικών μπαλονιών (ραδιοβολήσεις)», επισήμανε ο διδάκτωρ μετεωρολογίας και ερευνητής της πυρομετερεωρολογικής  ομάδας  «FLAME» της μοναδας «METEO»  του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών Γιώργος Παπαβασιλείου.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2024/06/eikona4-2.jpg
      Σύμφωνα  με τον κ. Παπαβασιλείου  ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο για την καλύτερη διαχείριση των δασικών πυρκαγιών, είναι η ανάλυση αυτών σε πραγματικό χρόνο έτσι ώστε να εντοπίζονται αποδοτικότερα τόσο τα χρονικά διαστήματα όσο και οι περιοχές όπου μπορούμε να επέμβουμε με τα μέσα καταστολής, μιας και όταν οι πυρομετεωρολογικές συνθήκες είναι ιδιαίτερα δυσμενείς δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια ελέγχου και πρόκειται για μια άνιση μάχη. Ωστόσο, η ολοκληρωμένη διαχείριση δασικών πυρκαγιών δεν είναι κάτι αόριστο αλλά αποτελεί ένα σύνολο ενεργειών που στοχεύουν στη διαχείριση της φωτιάς με απώτερο σκοπό τον περιορισμό των δυσμενών για τον άνθρωπο και τα οικοσυστήματα επιπτώσεων από ανεξέλεγκτες δασικές πυρκαγιές (Εικόνα 4), και περιλαμβάνει 5 βασικούς πυλώνες:
      1) Ανασκόπηση και ανάλυση: Συστηματική καταγραφή και μελέτη των πυρκαγιών του παρελθόντος με ποιοτική και κυρίως ποσοτική ανάλυση (υπολογισμός ισόχρονων εξάπλωσης και χαρακτηριστικών συμπεριφοράς όπως η ταχύτητα εξάπλωσης και η θερμική ένταση) για την κατανόηση των παραγόντων που καθορίζουν την εξάπλωση και τη συμπεριφορά της φωτιάς.
      2) Περιορισμός κινδύνου: Διαχείριση των δασικών καυσίμων, ενίσχυση της ενσυναίσθησης του πληθυσμού και εφαρμογή μέτρων για την αποτροπή ενάρξεων πυρκαγιών από αμέλεια, συμπεριλαμβανομένων των ενάρξεων λόγω αστοχιών σε δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
      3) Ετοιμότητα: Υιοθέτηση συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης, συστημάτων επιτήρησης (π.χ., ανίχνευση καπνού), συστημάτων αξιολόγησης του κινδύνου και αναδιάρθρωση της επικοινωνίας της επικινδυνότητας.
      4) Απόκριση: Ανάλυση (σε πραγματικό χρόνο) ενεργών δασικών πυρκαγιών με σκοπό την υποστήριξη της χάραξης ασφαλών και αποδοτικών στρατηγικών διαχείρισης.
      5) Αποκατάσταση: Εφαρμογή μέτρων στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της ανθεκτικότητας των οικοσυστημάτων.
      Τα παραπάνω αποτελούν μέρος της έρευνας που πραγματοποιείται στα πλαίσια του ερευνητικού έργου FLAME που υποστηρίζεται από το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ.) στο πλαίσιο της Δράσης "2η Προκήρυξη ερευνητικών έργων ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ. για την ενίσχυση των Μεταδιδακτορικών Ερευνητών/τριών (Αριθμός Έργου: 00559).
      Περισσότερα...

        0

    12. Περιβάλλον

      Επικίνδυνη διάβρωση των ελληνικών ακτογραμμών διαπιστώνει ευρωπαϊκή μελέτη

      Engineer

      Διάβρωση στις ελληνικές ακτές διαπιστώνει πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος. Οι επιστήμονες του προγράμματος Space for Shore μελέτησαν τις εικόνες από το 1995-2020, για πάνω από 900 χιλιόμετρα ακτών στην Ελλάδα - στις περιοχές της Πελοποννήσου, της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης.
      Τα αποτελέσματα αναδεικνύουν την ευθραυστότητα της ακτογραμμής της Ελλάδας και υποδεικνύουν την πιθανότητα αύξησης της διάβρωσης των ακτών τα επόμενα χρόνια. Κατά την περίοδο 1995-2020, περίπου το 40% των ακτογραμμών που αναλύθηκαν παρουσίασαν «προδιάβρωση», δηλαδή την προς τη θάλασσα αύξηση των παραλιών που προκαλείται από την προοδευτική συσσώρευση ιζημάτων. Η ομάδα διαπίστωσε ότι σχεδόν το 10% των παράκτιων περιοχών που μελετήθηκαν, υπόκεινται σε διάβρωση μεγαλύτερη από 3 μέτρα ετησίως.
      Τα δέλτα, οι εκβολές ποταμών και τα ακρωτήρια φαίνεται να είναι οι πιο εκτεθειμένες περιοχές, με υποχώρηση που μπορεί να φθάσει τα 30 μέτρα ετησίως. Η διάβρωση στις εκβολές των ποταμών είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, καθώς αυτό σημαίνει έλλειμμα ιζημάτων και υποδηλώνει κρίσιμες και μακροχρόνιες συνέπειες για τις ακτές που στερούνται εισροής ιζημάτων από τους ποταμούς.
      Η υψηλής συχνότητας παρακολούθηση της παράκτιας βαθυμετρίας αποτελεί κλειδί για τη διαχείριση των ιζημάτων και την παράκτια μηχανική. Η ανάλυση δείχνει ότι οι αλλαγές στην κλίση του πυθμένα της παράκτιας ζώνης, η μετανάστευση των αμμοθινών ή ακόμη και η συνολική αύξηση του βάθους, είναι όλα ανησυχητικά σημάδια έλλειψης ιζημάτων που μπορούν να προϊδεάσουν ή να επιδεινώσουν την παράκτια διάβρωση.
      Εδώ και δεκαετίες, οι παράκτιες περιοχές έχουν υποστεί έντονη αστικοποίηση και αύξηση του πληθυσμού. Οι περιοχές αυτές είναι μερικές από τις πιο δυναμικές στη γη και, δυστυχώς, υποφέρουν από σοβαρούς παράκτιους κινδύνους λόγω της δραστηριότητας καταιγίδων και της ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Η παρακολούθηση των παράκτιων περιοχών είναι το κλειδί για την κατανόηση της εξέλιξης της παράκτιας δυναμικής και για τη βοήθεια των αρχών στην προστασία αυτών των περιβαλλόντων.
      Το έργο Space for Shore, που χρηματοδοτείται από τον ESA, παρέχει μια ποικιλία εργαλείων για την παρακολούθηση της διάβρωσης των ακτών με τη χρήση προϊόντων παρατήρησης της Γης. Η κοινοπραξία αποτελείται από τεχνικούς εμπειρογνώμονες από πέντε ευρωπαϊκές χώρες.
      Δύο βασικοί φορείς της κοινοπραξίας, η Terraspatium και η i-Sea, έχουν επεξεργαστεί εκατοντάδες δορυφορικές εικόνες, συμπεριλαμβανομένων δεδομένων από την αποστολή Copernicus Sentinel-2, από το 1995-2020, για να αναλύσουν πάνω από 900 χιλιόμετρα ακτών στην Ελλάδα - στις περιοχές της Πελοποννήσου, της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης.
      Περισσότερα...

        1

    13. Περιβάλλον

      Επιπλέον κίνητρα στους Δήμους για ανακύκλωση

      GTnews

      Κάθε Δήμος θα επιβραβεύεται, πλέον, στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών προώθησης της ανακύκλωσης, με βάση την ποσότητα των ανακτώμενων υλικών που του αναλογεί. Αυτό προβλέπεται σε Απόφαση που υπεγράφη από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
      Πρόκειται για την Υπουργική Απόφαση (ΥΑ), με θέμα: «Υπολογισμός ανά Ο.Τ.Α. α’ βαθμού των ποσοτήτων των αποβλήτων συσκευασιών και λοιπών ανακτώμενων υλικών, καθώς και των προσμίξεων, στο ρεύμα των εισερχομένων αποβλήτων στα Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ)».
      Μέσω της ΥΑ θεσπίζεται ενιαία μέθοδος δειγματοληψίας στο ρεύμα των εισερχόμενων αποβλήτων στα Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ), προκειμένου να υπολογίζεται και να αποδίδεται ανά Δήμο η ποσότητα των ανακτώμενων υλικών που του αναλογεί και προκύπτει από διαλογή στην πηγή αποβλήτων, καθώς και οι αντίστοιχες προσμίξεις (υπολείμματα).
      Η απόφαση ευθυγραμμίζεται με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει». Αυτό σημαίνει πρακτικά, ότι οι Δήμοι θα αναλαμβάνουν το κόστος διαχείρισης των υπολειμμάτων των κάδων ανακύκλωσης, ανάλογα με το πραγματικό τους υπόλειμμα και όχι οριζόντια, όπως γινόταν μέχρι σήμερα.
      Στην Απόφαση τίθενται επιπλέον και ενιαίοι κανόνες για τη δειγματοληψία, π.χ. για τη συχνότητα, που πραγματοποιείται ανά Δήμο, αλλά και για τα χρησιμοποιούμενα πρότυπα και τους φορείς ελέγχου.
      Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας δήλωσε σχετικά: «Αναγνωρίζοντας την αξία της ανακύκλωσης για το περιβάλλον, εφαρμόζουμε ένα απολύτως δίκαιο σύστημα επιβράβευσης των Δήμων, με βάση την ποσότητα των ανακτώμενων υλικών που τους αναλογεί. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, όλοι οι Δήμοι αποκτούν ακόμη ένα κίνητρο να καταβάλλουν προσπάθεια, προκειμένου να αυξήσουν την ποσότητα της ανακύκλωσης που γίνεται μέσα από το δίκτυο των κάδων ανακύκλωσης, χαρτιού κ.λπ.».
      Ο Γενικός Γραμματέας Διαχείρισης Αποβλήτων σημείωσε: «Είναι ουσιώδους σημασίας η έκδοση της σχετικής ΥΑ, δεδομένου ότι επιχειρεί να αποδώσει την πραγματική ανακύκλωση που αναλογεί σε κάθε Δήμο. Έως σήμερα, η ανακύκλωση προσδιοριζόταν με απλή αναγωγή της συνολικής ποσότητας των ανακυκλώσιμων υλικών που προκύπτουν από τη διαλογή στα ΚΔΑΥ στη βάση του ποσοστού εισόδου των αποβλήτων που αντιστοιχεί στον εκάστοτε δήμο. Με αυτόν τον τρόπο ουσιαστικά εξομοιωνόταν ο Δήμος που έκανε καλή ανακύκλωση (μικρό ποσοστό προσμίξεων) με εκείνο που δεν είχε καλές επιδόσεις (μεγάλο ποσοστό προσμίξεων). Αυτό τώρα αλλάζει και ενθαρρύνει τους Δήμους να προσπαθήσουν ακόμα περισσότερο για πετύχουν καλύτερη ποιότητα ανακύκλωσης στο δίκτυο των κάδων που συλλέγουν».
      Περισσότερα...

        1

    14. Περιβάλλον

      Επιστήμονες προειδοποιούν για κατάρρευση της βιοποικιλότητας της Μεσογείου μέσα σε 30 χρόνια

      Engineer

      Η Μεσόγειος είδε μέσα σε 30 χρόνια μια "κατάρρευση" της βιοποικιλότητάς της, μιας από τις πιο σημαντικές στον κόσμο, η οποία αντιμετωπίζει σήμερα σοβαρή απειλή, προειδοποιούν Γάλλοι επιστήμονες σε έκθεση που δημοσιεύεται σήμερα.
      Η έκθεση "Méditerranée vivante" στηρίζεται σε εμπεριστατωμένες έρευνες για μελέτες που δημοσιοποιήθηκαν τα 30 τελευταία χρόνια, συγκεντρώνοντας την παρακολούθηση της αφθονίας περισσότερων από 80.000 ζωικών πληθυσμών σε αυτή την περιοχή του κόσμου όπου "η κλιματική αλλαγή είναι πιο γρήγορη και η επίδραση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων πιο ισχυρή από άλλοτε".
      Είναι αποτέλεσμα των εργασιών του Tour du Valat, του Ινστιτούτου Έρευνας για τη Διαφύλαξη των Μεσογειακών Υγροτόπων, που εδρεύει στη νότια Γαλλία. Σε παγκόσμια κλίμακα, η στάθμη της θάλασσας έχει αυξηθεί περίπου κατά 15 εκ. τον 20ό αι. και η αύξηση επιταχύνεται, σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Ομάδα Ειδικών για την Εξέλιξη του Κλίματος (Giec). Διαπίστωση της ομάδας των ερευνητών: οι πληθυσμοί των σπονδυλωτών στη μεσογειακή λεκάνη μειώθηκαν 20% ανάμεσα στο 1993 και το 2016, ακόμη και 52% στα θαλάσσια οικοσυστήματα (του πελάγους και των ακτών) και 28% στα οικοσυστήματα γλυκού νερού (υγρότοποι και ποταμοί).
      Μεταξύ όλων των ειδών που καταγράφηκαν στη μελέτη, πιο πολύ έχουν επηρεαστεί τα ψάρια, θύματα της υπεραλιείας. Έτσι, ο κόκκινος τόνος είδε τον ενήλικο πληθυσμό του να μειώνεται κατά 90%. "Η πλειονότητα των ειδών υφίστανται απευθείας τα αποτελέσματα της ανθρώπινης δραστηριότητας και της κλιματικής αλλαγής, το εύρος των οποίων αναμένεται να αυξηθεί στη διάρκεια των επόμενων δεκαετιών", δηλώνει ο Τομά Γκαλεβσκί, συντονιστής της μελέτης.
      "Επιπλέον, μια σημαντική αναλογία ειδών είναι ενδημικά στη μεσογειακή λεκάνη και αναπτύσσονται σε περιορισμένες περιοχές εξάπλωσης, που τα καθιστά ακόμη πιο ευάλωτα", διευκρινίζει.
      Η Μεσόγειος, μια από τις περιοχές που περιλαμβάνουν τον μεγαλύτερο αριθμό ενδημικών ειδών, είναι η μοναδική θάλασσα στον κόσμο που περιβάλλεται από τρεις ηπείρους. Λίκνο πολλών πολιτισμών, περιλαμβάνει πολύ αστικοποιημένες περιοχές, που συγκεντρώνουν τουλάχιστον 500 εκατ. κατοίκους, και 360 εκατ. τουρίστες τον χρόνο (27% του παγκόσμιου τουρισμού).
      Οι επιστήμονες σημειώνουν ωστόσο την "ενθαρρυντική" επίδραση πολλών δράσεων διατήρησης της φύσης όπως η πλαισίωση του κυνηγιού και της αλιείας, η προστασία των οικοτόπων των πιο σπάνιων ειδών ή ο έλεγχος των πηγών μόλυνσης. Ορισμένα είδη όπως ο αλπικός αίγαγρος, ο μαυρόγυπας, ο αργυροπελεκάνος και η χελώνα καρέτα καρέτα διασώθηκαν χάρη στα μέτρα αυτά.
      Όμως οι επιστήμονες επισημαίνουν πως υπάρχουν περιθώρια προόδου στις προσπάθειες διατήρησης της φύσης και απαιτούν κυρίως καλύτερη συνεργασία όλων των χωρών, εκφράζοντας λύπη για μια "έλλειψη δεδομένων" για ορισμένα είδη, "λόγω του ότι το μεγάλο μέρος των πληροφοριών που καταγράφονται προέρχονται από χώρες του Βορρά της Μεσογείου".
      Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ, AFP
      Περισσότερα...

        0

    15. Περιβάλλον

      Επιστημονικό κονσένσους: η κλιματική αλλαγή είναι ανθρωπογενής

      Engineer

      Κονσένσους ανάμεσα σε κλιματικούς επιστήμονες και μετεωρολόγους για τα ανθρωπογενή αίτια της κλιματικής αλλαγής διαπιστώνει έρευνα του Πανεπιστημίου Τζωρτζ Μέισον στην Ουάσιγκτον των ΗΠΑ.
       
      Η άποψη των κλιματικών επιστημόνων πάνω στο ζήτημα είναι γνωστή, όπως άλλωστε καταγράφεται στις εκθέσεις της Διακυβερνητικής Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC).
       
       
       
      Ωστόσο, υπήρχαν υπόνοιες ότι το ίδιο δεν συνέβαινε στους κόλπους των μετεωρολόγων, οι οποίοι φέρονταν να υιοθετούν διαφορετική στάση.
       
      Η νέα μελέτη που εστίασε αφενός σε 1.038 μετεωρολόγους που εργάζονται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και αφετέρου στα μέλη της Αμερικανικής Μετεωρολογικής Εταιρείας που δεν «μεταδίδουν» την πρόγνωση για τον καιρό είναι αποκαλυπτική.
       
      Σε ποσοστό 96% οι μετεωρολόγοι πιστεύουν ότι η κλιματική αλλαγή συμβαίνει και ότι σε ποσοστό 95% ο άνθρωπος είναι εν μέρει ή εν πολλοίς υπεύθυνος.
       
      Οι μετεωρολόγοι συμφωνούν επίσης ότι η κατάσταση μπορεί να αντιστραφεί εάν επιλέξουμε να μειώσουμε τις εκπομπές ρύπων.
       
      Η στάση των αμερικανών μετεωρολόγων δεν ήταν η ίδια πριν από μερικά χρόνια. Σε αντίστοιχη έρευνα του 2012, μόλις το 19% των συμμετεχόντων είχαν κατονομάσει τον ανθρώπινο παράγοντα ως κινητήριο μοχλό της κλιματικής αλλαγής, με το 81% να την αποδίδει σε φυσικά κατά κύριο λόγο αίτια.
       
      Την ίδια άποψη συμμερίζεται άλλωστε και η μετεωρολογική υπηρεσία της Βρετανίας, το περίφημο Met Office.
       
      —Λιώσιμο ρεκόρ για τους πάγους της Αρκτικής
       
      Το 1979 ξεκίνησε η δορυφορική παρατήρηση και μέτρηση των πάγων που σχηματίζονται στην επιφάνεια του Αρκτικού Ωκεανού. Οι πάγοι αυτοί αρχίζουν κατά τη διάρκεια της άνοιξης να λιώνουν και το λιώσιμο κορυφώνεται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
       
      Η κατάσταση αντιστρέφεται με την έναρξη του φθινοπώρου όπου αρχίζουν να σχηματίζονται εκ νέου οι πάγοι στην αρκτική θάλασσα και το φαινόμενο κορυφώνεται φυσικά τον χειμώνα.
       
      Το Εθνικό Κέντρο Δεδομένων Χιονιού και Πάγου των ΗΠΑ (NSIDC) και η NASA ανακοίνωσαν ότι η μέγιστη έκταση των θαλάσσιων πάγων της Αρκτικής φέτος διαμορφώθηκε στα 14,52 εκατ. τετραγωνικά χιλιόμετρα, η μικρότερη έκταση από τότε που ξεκίνησαν οι καταγραφές.
       
      Το 2003 σημειώθηκε η πρώτη συρρίκνωση-ρεκόρ των θαλάσσιων αρκτικών πάγων από τότε που ξεκίνησαν οι καταγραφές.
       
      Έκτοτε κάθε χρόνο σημειώνεται νέο αρνητικό ρεκόρ διαμόρφωσης θαλάσσιων πάγων στον Αρκτικό Ωκεανό.
       
      Στο video που ακολουθεί δείτε τον κύκλο των θαλάσσιων πάγων της Αρκτικής από το καλοκαίρι του 2015 ως τις 24 Μαρτίου 2016.
       

       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2016/03/30/meteorologoi-klima-129368/
      Περισσότερα...

        19

    16. Περιβάλλον

      Επιταχύνεται η άνοδος της στάθμης των θαλασσών

      Engineer

      Η άνοδος της στάθμης των θαλασσών παγκοσμίως κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες έχει επιταχυνθεί πολύ περισσότερο από ό,τι νόμιζαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες, ενώ αντίθετα πιο πριν η άνοδος των υδάτων ήταν μικρότερη σε σχέση με τις παλαιότερες εκτιμήσεις, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.
       
      Μετά το 1990, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, η στάθμη αυξάνεται πολύ πιο γρήγορα από τις έως τώρα εκτιμήσεις, με ρυθμό υπερδιπλάσιο από ό,τι πριν το 1990.
       
      Οι ερευνητές των πανεπιστημίων Χάρβαρντ και Ράτγκερς, με επικεφαλής την Κάρλινγκ Χέι και τον Έρικ Μόροου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το BBC και τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», εκτιμούν ότι μέχρι το 1990 υπήρχε υπερεκτίμηση της ανόδου της στάθμης των υδάτων.
       
      Πηγή: http://topontiki.gr/article/93149
      Περισσότερα...

        0

    17. Περιβάλλον

      Επιτροπή της UNESCO αξιολογεί το Γεωπάρκο Λαυρεωτικής με στόχο την ένταξή του στο Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων

      Engineer

      Αξιολογητές της UNESCO υποδέχεται ο δήμος Λαυρεωτικής, από τις 15 έως και 18 Οκτωβρίου και θα τους παρουσιάσει το Γεωπάρκο Λαυρεωτικής, με στόχο την ένταξή του στο Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων της της UNESCO.
      Κατά την επίσκεψή τους τα μέλη της επιτροπής αξιολόγησης θα ξεναγηθούν στους γεώτοπους του δήμου Λαυρεωτικής, όπου θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τις μοναδικές πτυχές της περιοχής, η οποία αποτελεί μοναδικό παράδειγμα γεω-μεταλλευτικής κληρονομιάς.

      Ο δήμαρχος Λαυρεωτικής και πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης του Γεωπάρκου δήλωσε σχετικά: «Σύμφωνα με την UNESCO, ως Γεωπάρκο χαρακτηρίζεται μια περιοχή με ικανό αριθμό θέσεων γεωλογικής κληρονομιάς, ένα μωσαϊκό γεωτόπων ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, σπανιότητας ή κάλλους, αντιπροσωπευτικών της περιοχής, των γεγονότων και διαδικασιών της γεωλογικής ιστορίας της. Ο δήμος μας είναι μια περιοχή που χαρακτηρίζεται από τεράστιο πολιτιστικό, ιστορικό και γεωλογικό πλούτο, ο οποίος θέλουμε να αναδειχθεί, ώστε να αποτελέσει η περιοχή μας σημείο αναφοράς για τους επισκέπτες. Στόχος μας να δημιουργήσουμε ένα Γεωπάρκο που θα συμβάλλει στη βιώσιμη και αειφόρο ανάπτυξη της περιοχής μας μέσα από την αξιοποίηση των φυσικών πόρων, την ενίσχυση της επιστημονικής έρευνας: και την προαγωγή της περιβαλλοντικής παιδείας. Πιστεύουμε στις δυνατότητες του δήμου μας και εργαζόμαστε ακατάπαυστα για την υλοποίηση του στόχου μας».
      Περισσότερα...

        0

    18. Περιβάλλον

      Επτά νέες επενδύσεις Αιολικών Πάρκων

      delta_delta

      Τους περιβαλλοντικούς όρους για την κατασκευή και λειτουργία επτά μεγάλων Αιολικών Σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, συνολικής ισχύος 204,2 MW υπέγραψε ο υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Γιάννης Μανιάτης.
       
      Η κατασκευή των έργων στις Περιφέρειες Δυτικής Μακεδονίας, Θεσσαλίας και Δυτικής Ελλάδας υπολογίζεται ότι θα αποφέρει περίπου 245 εκατ. ευρώ στην πραγματική οικονομία, ενώ με την έναρξη λειτουργίας τους θα προσφέρουν ετησίως περίπου 472 GWh πράσινης ηλεκτρικής ενέργειας, σχεδόν της 1% της ηλεκτρικής ζήτησης στο διασυνδεδεμένο ηλεκτρικό σύστημα.
       
      Ειδικότερα, οι εγκρίσεις των περιβαλλοντικών όρων, αφορούν έργα ισχύος:
       
      - 30,6 MW στον δήμο Πάτρας της ΘΕΜΕΛΗ ΑΤΕ,
      - 39 ΜW στον δήμο Ερυμάνθου, της εταιρείας «ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ ΕΠΕ»,
      - 39,95 ΜW στο Αμύνταιο της εταιρείας «ΑΙΟΛΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΚΕΛΛΑΣ Α. Ε.»
      - 12 ΜW στο δήμο Βοϊου της εταιρείας «VOLTERRA Α. Ε»
      - 24,65 ΜW στο δήμο Πύλη από την «ΑΝΕΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ Α. Ε. Ε.»
      - 26 ΜW στο δήμο Γρεβενών από την «ΑΝΕΜΟΣΤΡΟΒΙΛΟΣ RENWIND A. E.»
      - 32 ΜW στο δήμο Γρεβενών από την «ΑΝΕΜΟΣ ΗΠΕΙΡΟΥ Α. Ε. Ε.»
       
       
      Οι Ανανεώσιµες Πηγές Ενέργειας ακολουθούσαν µια ραγδαία αναπτυσσόµενη πορεία τα τελευταία χρόνια, η οποία δεν ανεστάλη στα χρόνια της ύφεσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2011 ήταν έτος ρεκόρ για την αιολική ενέργεια και το 2012 για τα φωτοβολταϊκά. Συνολικά, από την αρχή του 2011 έως και το τέλος του 2012, είχαν πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα επενδύσεις περίπου 3 δις ευρώ.
       
      Παράλληλα, η αιολική ενέργεια στην Ελλάδα έχει δηµιουργήσει περισσότερες θέσεις ανά εγκατεστηµένο MW σε σχέση µε τις σύγχρονες µονάδες φυσικού αερίου.
       
      Πηγή: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=546241
      Περισσότερα...

        0

    19. Περιβάλλον

      Έρευνα Grant Thornton: Αυτή είναι η διάθεση των επιχειρήσεων για μια πιο βιώσιμη κουλτούρα

      Engineer

      Μετά από έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την Grant Thornton, η ελληνική επιχειρηματικότητα φαίνεται θετική απέναντι σε ζητήματα βιωσιμότητας και "πράσινης" μετάβασης, με αμφιβολίες, ωστόσο, να υπάρχουν ακόμη.
      Η Grant Thorton πραγματοποίησε έρευνα για το Eλληνικό Eπιχειρείν, στο πλαίσιο της οποίας ζήτησε από τους Έλληνες επιχειρηματίες να αξιολογήσουν την σημερινή κατάσταση της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα. Οι επιχειρηματίες, επίσης, ερωτήθηκαν και για το ποιες είναι οι προσδοκίες τους για τους επόμενους 12 μήνες. 
      Τα αποτελέσματα φαίνονται να έχουν σημαντικό ενδιαφέρον. Τα θέματα ESG, θα πρέπει σήμερα να αποτελούν προτεραιότητα για κάθε σύγχρονη δυναμική επιχείρηση και αυτό φαίνεται πως έχουν αρχίσει να κατανοούν οι επιχειρήσεις σήμερα. Σύμφωνα με την έρευνα, οι 6 στις 10 ελληνικές επιχειρήσεις δηλώνουν ότι έχουν εντάξει στη διαδικασία διαχείρισης κινδύνων τους, την κλιματική αλλαγή και τους περιβαλλοντικούς κινδύνους. Επιπλέον, οι 5 στις 10 επιχειρήσεις δηλώνουν ότι το στρατηγικό τους πλάνο ενσωματώνει θέματα κλιματικής αλλαγής και βιώσιμης ανάπτυξης.
      Αναφορικά με το εάν η διαδικασία κινδύνων της επιχείρησης εξετάζει την κλιματική αλλαγή και τους περιβαλλοντικούς κινδύνους, το 60% απάντησε θετικά, με το υπόλοιπο 40% να απαντάει αρνητικά κάτι που είναι ενθαρρυντικό για μελλοντικές περισσότερες κινήσεις.
      Λαμβάνοντας υπόψη ότι από την αξιολόγηση των σημαντικότερων κινδύνων που αναμένεται να αντιμετωπίσουν οι επιχειρήσεις, μόνο οι 3 στις 10 προκύπτει ότι αξιολογούν ως σημαντικούς τους κινδύνους που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή, θα στεκόμασταν με σκεπτικισμό απέναντι στην ευρύτητα και στην πραγματική εμβάθυνση αυτής της επικέντρωσης σε θέματα ESG που δηλώνουν σήμερα οι επιχειρήσει, δηλώνει η έρευνα. 
      Σε ποιον πυλώνα θα εστιάσουν οι επιχειρηματίες τους επόμενους 12 μήνες;
      Αναφορικά με τους πυλώνες του ESG και την πιθανότητα επένδυσης των επιχειρήσεων σε κάθε πυλώνα τους επόμενους 12 μήνες, παρατηρούμε ότι οι 3 στις 10 επιχειρήσεις αναμένουν να επενδύσουν έμπρακτα, με σχεδόν ίδια αναλογία, μεταξύ περιβάλλοντος, κοινωνίας και διακυβέρνησης. Πιο συγκεκριμένα, σε ερώτηση για το πόσο πιθανό θεωρούν το να επενδύσουν σε πρωτοβουλίες εταιρικής υπευθυνότητας το επόμενο έτος, το 33% απάντησε πως το θεωρεί σχεδόν βέβαιο το να επενδύσει σε ενέργειες που αφορούν το περιβάλλον και τους περιβαλλοντικούς κινδύνους, κάτι που σίγουρα επιβεβαιώνει τη θέληση κάποιων μεγάλων εταιριών για επένδυση στη βιωσιμότητα.
      Αντιθέτως, το 38% των ερωτηθέντων απάντησε πως θεωρεί σχεδόν απίθανο να επενδύσει σε τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, ενώ το υπόλοιπο το 29% απάντησε πως το θεωρεί πιθανό, συμπέρασμα που υποδηλώνει τις αμφιβολίες που υπάρχουν ακόμη για τις κινήσεις αυτές. Αναφορικά με πρωτοβουλίες που αφορούν γενικότερα την κοινωνία, το 37% απάντησε πως θεωρεί πιθανό το να επενδύσει σε τέτοιες δράσεις, με το 37% να το θεωρεί σχεδόν βέβαιο και το άλλο 27% να το θεωρεί σχεδόν απίθανο.
      Τέλος, σχετικά με τις πρωτοβουλίες για την εταιρική διακυβέρνηση το 36% των συμμετεχόντων απάντησε πως θεωρεί σχεδόν απίθανες τις επενδύσεις προς αυτήν την κατεύθυνση, ενώ το 34% δήλωσε πως το θεωρεί πιθανό και το 30% το θεωρεί βέβαιο.
      Περισσότερα...

        0

    20. Περιβάλλον

      Έρευνα MIIR: Ο ρόλος της διαφάνειας στη δασοπυροπροστασία

      Engineer

      Έρευνα για την καταγραφή των πόρων που δαπανά η χώρα για την πρόληψη αλλά και την καταστολή δασικών πυρκαγιών, υλοποιεί το Μεσογειακό Ινστιτούτο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR) με το WWF Greece στο πλαίσιο του προγράμματος Active Citizens Fund των EEA Grants στην οποίο παρουσιάζονται συγκριτικά  πρακτικές διαχείρισης των οικονομικών των πυρκαγιών 11 χωρών που φέρουν ομοιότητες με την Ελλάδα και αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα καθώς όπως επισημαίνεται, απαραίτητη προϋπόθεση για την κατανόηση της αποτελεσματικότητας των στρατηγικών αντιμετώπισης των πυρκαγιών είναι η διαφάνεια.
      Όπως αναφέρεται στην έρευνα, στην Ελλάδα, μπορεί μεν η νομοθεσία να προβλέπει τη δημοσίευση εγγράφων, πληροφοριών και δεδομένων σχετικά με τις δημόσιες πολιτικές, ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις το είδος της πληροφορίας που παρέχεται δεν επαρκεί για την κατανόηση της ενδεχόμενης κακής διαχείρισης των πόρων που δαπανώνται για την πρόληψη και καταστολή των δασικών πυρκαγιών. Αλλά και τα οικονομικά στοιχεία δεν είναι σε πολλές περιπτώσεις δημόσια διαθέσιμα και η απόκτηση τους είναι από δύσκολη ως και αδύνατη, όπως στην περίπτωση των δαπανών για τα εναέρια μέσα δασοπυρόσβεσης.
      Ο ρόλος της διαφάνειας στη δασοπυροπροστασία
      Οι καταστροφικές πυρκαγιές που ξέσπασαν στην ελληνική επικράτεια το καλοκαίρι του 2021 θα καταλογογραφηθούν στο τέλος του έτους στο αρχείο συμβάντων για τις δασικές πυρκαγιές που τηρεί το Πυροσβεστικό Σώμα με την υποχρέωση του ν. 4305/2014. Το «ήπιο» 2020 καταγράφηκαν 11.799 συμβάντα δασικών πυρκαγιών σε όλη την επικράτεια, αφήνοντας πίσω τους 167.000 στρέμματα καμένων δασών και δασικών εκτάσεων. Μόνο μέσα σε μία εβδομάδα του φετινού Αυγούστου κάηκαν περισσότερα από 1.200.000 στρέμματα σε όλη τη χώρα…
      «Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια». Πόσο όμως το καταφέρνουμε αυτό στη χώρα μας σε σύγκριση με άλλες χώρες όσον αφορά το κόστος πρόληψης και καταστολής δασικών πυρκαγιών;
      Tο Mεσογειακό Ινστιτούτο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR) προσπαθεί να απαντήσει το παραπάνω ερώτημα ερευνώντας την καταγραφή των πόρων που δαπανά η χώρα για την πρόληψη αλλά και την καταστολή δασικών πυρκαγιών, και η οποία υλοποιείται με το WWF Ελλάς στο πλαίσιο του προγράμματος Active Citizens Fund των EEA Grants.
      Θα περίμενε κανείς ότι μετά από μεγάλες καταστροφές όπως το 2007 και το 2018 αλλά και τις φετινές, θα άλλαζε συνολικά ο τρόπος με τον οποίο διαχειριζόμαστε τις δασικές πυρκαγιές και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο δίνουμε σαφή εικόνα για τις αποφάσεις και τον τρόπο λήψης τους. Και τα οικονομικά στοιχεία παίζουν τεράστιο ρόλο σε αυτό. Η αποτελεσματική κατανομή και η διαθεσιμότητα των πόρων θα πρέπει επίσης να συμβαδίζει με το ολοένα αυξανόμενο πρόβλημα των δασικών πυρκαγιών, και ειδικά λόγω των προκλήσεων που προσθέτει η κλιματική αλλαγή. Καθώς οι κυβερνήσεις δεν έχουν απεριόριστους πόρους για τις δασικές πυρκαγιές θα πρέπει να εφαρμόσουν ένα σύστημα που θα πετύχει το μεγαλύτερο δυνατό αποτέλεσμα με το μικρότερο δυνατό κόστος. H ισορροπία μεταξύ κόστους και οφέλους αποδεικνύει την αποτελεσματικότητα των δράσεων της διοίκησης και δημιουργεί ένα αίσθημα στους πολίτες ότι τα χρήματα τους δεν πάνε σε ένα βαρέλι δίχως πάτο.
      Η υποχρέωση τήρησης αρχείου συμβάντων  πυρκαγιών και των εκτάσεων τους από το Πυροσβεστικό Σώμα βάσει του ν.4305/2014  είναι μόνο ένα ελάχιστο προαπαιτούμενο για τη διαμόρφωση και τη χρηματοδότηση των πολιτικών που εστιάζουν στην πρόληψη και την καταστολή τους, καθώς γίνεται ορατό το εύρος και η περιοδικότητα του φαινομένου. Η απλή παρουσίαση αποτελεσμάτων περιστατικών και καμένων εκτάσεων από μόνη της δεν αρκεί για να μετρήσουμε την αποτελεσματικότητα ενός συστήματος.
      Παγκοσμίως, παρατηρείται μία ανησυχητική τάση αύξησης της έντασης των περιστατικών δασικών πυρκαγιών, οφειλόμενη στις υψηλές θερμοκρασίες που επιφέρει η κλιματική αλλαγή και στην περίσσεια της καύσιμης ύλης που προκύπτει, μεταξύ άλλων, από τις σύγχρονες αγροτικές πρακτικές και τις αλλαγές χρήσεων γης. Έτσι στις Ηνωμένες Πολιτείες το κόστος της δασοπυροπροστασίας (πρόληψη και καταστολή) τη δεκαετία του 1990 ήταν μικρότερο του 1 δισ. δολαρίων ετησίως, για να ανέλθει από το 2002 και εξής σε περισσότερα από 3 δισεκατομμύρια. Η αύξηση του προϋπολογισμού, αν και επιβεβλημένη, δεν είναι από μόνη της επαρκής λύση για τον περιορισμό των καταστροφικών πυρκαγιών. Η πολιτεία της Καλιφόρνια στις ΗΠΑ βρίσκεται εδώ και χρόνια αντιμέτωπη με μερικές από τις πιο φονικές και περιβαλλοντικά επιζήμιες δασικές πυρκαγιές στον πλανήτη. Η πύρινη κόλαση που κατέστρεψε την πόλη Paradise το 2018, αφήνοντας πίσω της 85 θύματα, αλλά και η φωτιά που κατέκαψε περισσότερο από 1 εκατομμύριο εκτάρια γης το 2020, καθώς και η φετινή πυρκαγιά “Caldor”, αποτελούν ενδεικτικά παραδείγματα των επικίνδυνων και επιζήμιων δασικών πυρκαγιών που καλούνται οι αρχές να καταστείλουν. Οι αποφάσεις για την πυροπροστασία επηρεάζονται από την κεντρική πολιτική των ΗΠΑ, που ορίζει ότι οι δράσεις πρόληψης και καταστολής δασικών πυρκαγιών χρηματοδοτούνται από την Ομοσπονδιακή Δασική Υπηρεσία με βάση το μέσο οικονομικό κόστος της προηγούμενης δεκαετίας. Βάσει αυτού συντάσσεται ο προϋπολογισμός από το Τμήμα Εσωτερικών και το Γραφείο Δασικών Πυρκαγιών της Πολιτείας της Καλιφόρνια. Η κυβέρνηση της Καλιφόρνια εκδίδει ετήσια αναφορά με τα στατιστικά των δασικών πυρκαγιών χωρίς να περιλαμβάνει οικονομική ανάλυση, αφού στην πολιτεία δεν υπάρχει σχετικό νομικά δεσμευτικό πλαίσιο διαφάνειας και λογοδοσίας. Τα αποτελέσματα της πολιτικής αυτής γίνονται ορατά, αφού η πολιτεία μοιάζει ανήμπορη να αντιμετωπίσει προς το παρόν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Για την περίπτωση των ΗΠΑ υπάρχει και Ομοσπονδιακή νομοθεσία αποκλειστικά για τα θέματα χρηματοδότησης δασικών πυρκαγιών (Wildfire Disaster Funding Act). Θεσπίστηκε προκειμένου να μην απομυζώνται πόροι από άλλες πηγές εις βάρος άλλων δράσεων δασικής και περιβαλλοντικής προστασίας.
      Πολλά μοντέλα υπολογισμού του μελλοντικού κόστους πρόληψης και αντιμετώπισης δασικών πυρκαγιών, όπως και το ελληνικό, βασίζονται κατά κύριο λόγο στα ιστορικά δεδομένα των πυρκαγιών και του κόστους την τελευταία δεκαετία ή την τελευταία χρονιά και δεν συμβαδίζουν με μελλοντικά σενάρια σχετικά με την επίδραση της κλιματικής αλλαγής και της αλλαγής συμπεριφοράς των δασικών πυρκαγιών.
      Στην Ελλάδα σήμερα, το συνολικό κόστος καταστολής (από όλα τα χρηματοδοτικά εργαλεία και φορείς) για το 2020 υπολογίζεται στα 169.000.000 ευρώ,  ενώ της πρόληψης μόνο στα 72.000.000 ευρώ, τα οποία κατά κύριο λόγο αφορούν το κόστος της εμπλοκής του Πυροσβεστικού Σώματος και των Ενόπλων Δυνάμεων. Το αυξημένο κόστος της καταστολής σε σχέση με την πρόληψη, αποτελεί ένα πρώτο προβληματικό σημείο της οικονομικής διαχείρισης της δασοπυροπροστασίας. Όπως έχουμε ξαναγράψει, στρεβλά κριτήρια χρηματοδότησης έχουν ως αποτέλεσμα να δίνονται μεγαλύτερες οικονομικές ενισχύσεις  για τη δασοπυροπροστασία σε δήμους που δεν έχουν στην επικράτειά τους μεγάλες δασικές εκτάσεις, εις βάρος άλλων που αντιμετωπίζουν αυξημένη επικινδυνότητα για καταστροφικές πυρκαγιές.
      Απαραίτητη προϋπόθεση για την κατανόηση της αποτελεσματικότητας των υπαρχουσών στρατηγικών αντιμετώπισης των πυρκαγιών είναι η διαφάνεια.
      Έτσι επιχειρήσαμε να συγκρίνουμε πρακτικές διαχείρισης των οικονομικών των πυρκαγιών, χωρών που φέρουν ομοιότητες με την Ελλάδα και αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα.
      Οι τομείς σύγκρισης μεταξύ έντεκα κρατών (Αυστραλία, Βολιβία, Βουλγαρία, Πολιτεία της Καλιφόρνια/ΗΠΑ, Κύπρος, Γαλλία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Ισπανία και Τουρκία) αφορούσαν σε πρακτικές που σχετίζονται με τη δημοσίευση εθνικών αναφορών που αφορούν την ανάλυση των οικονομικών της δασοπυροπροστασίας ως προς την πρόληψη και την καταστολή, αλλά και την κουλτούρα διαφάνειας και λογοδοσίας που υπάρχει στις υπό εξέταση χώρες. Η Ισπανία φαίνεται πως είναι η χώρα που συγκεντρώνει τις περισσότερες βέλτιστες πρακτικές στον τομέα, καθώς δημοσιεύει στον ιστότοπο του Υπουργείου Οικολογικής Μετάβασης την αναλυτική ετήσια αναφορά για τα οικονομικά των δασικών πυρκαγιών που περιλαμβάνει νομικές, επιχειρησιακές και οικονομικές παραμέτρους, ενώ είναι δημόσια και εύκολα προσβάσιμη στο κοινό. Περιλαμβάνει επίσης στατιστικές αναλύσεις και επικαιροποιημένες εκθέσεις τοπικών φορέων.  Η αναφορά αυτή πληροί τα κριτήρια της έρευνας: 1. να εκδίδεται σε ετήσια βάση, 2. να είναι δημόσια και εύκολα προσβάσιμη στο κοινό και 3. να περιλαμβάνει συγκεκριμένα οικονομικά στοιχεία και αναλύσεις για τα οικονομικά της πρόληψης και καταστολής δασικών πυρκαγιών. Στη σωστή κατεύθυνση και η Τουρκία που -παρά το συνολικότερο έλλειμμα διαφάνειας- φαίνεται πως δημοσιεύει στοιχεία για εσωτερική, διοικητική χρήση των εμπλεκόμενων φορέων στη δασοπυροπροστασία καθώς δεσμεύεται για αυτό από την εσωτερική της νομοθεσία. Η γενική αυτή υποχρέωση περιλαμβάνει και απολογισμό για τον προϋπολογισμό και τον σχεδιασμό για την πρόληψη και καταστολή δασικών πυρκαγιών.
      Στην Ελλάδα, η νομοθεσία (ειδικά μετά την ενσωμάτωση της Οδηγίας 2013/37) ενθαρρύνει τη διαφάνεια προβλέποντας τη δημοσίευση εγγράφων, πληροφοριών και δεδομένων σχετικά με τις δημόσιες πολιτικές. Δεν διευκρινίζεται ωστόσο το είδος των πληροφοριών που είναι κάθε φορά κρίσιμες για έναν τομέα. Έτσι, ενώ σε πολλές περιπτώσεις οι φορείς συμμορφώνονται τυπικά με τις κείμενες διατάξεις, το είδος της πληροφορίας που παρέχεται δεν επαρκεί για την κατανόηση της ενδεχόμενης κακής διαχείρισης των πόρων που δαπανώνται για την πρόληψη και καταστολή των δασικών πυρκαγιών. Τα οικονομικά στοιχεία δεν είναι σε πολλές περιπτώσεις δημόσια διαθέσιμα και η απόκτηση τους είναι από δύσκολη ως και αδύνατη ακόμα και με συγκεκριμένα αιτήματα πληροφοριών. Την απουσία αυτών των δεδομένων διαπιστώνει άλλωστε και η Έκθεση Goldhammer (που ολοκληρώθηκε μετά την καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι το 2018) όπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «Δεν έχει υπάρξει μια ολοκληρωμένη μελέτη -με βάση το υπάρχον σύστημα- που να καθορίζει το ελάχιστο, το ιδανικό και το μέγιστο επίπεδο προϋπολογισμού, που αξιοποιούμενος κατάλληλα θα μπορεί να επιτύχει ένα καθορισμένο επίπεδο αποτελέσματος (π.χ. ετήσια μέση καιγόμενη έκταση). Σε συνέχεια της ανωτέρω έλλειψης, οι διατιθέμενες πιστώσεις για τη διαχείριση των πυρκαγιών δασών και υπαίθρου ορίζονται ως προς το συνολικό ύψος και κατανέμονται χωρίς σαφή αντικειμενικά κριτήρια, με βάση υποκειμενικές προσεγγίσεις/αντιλήψεις πολιτικών στελεχών, συγκυρίες όπως πολιτικές πιέσεις για προσλήψεις με κοινωνικά κριτήρια, πίεση προερχόμενη από καταστροφές, συσχετισμοί δυνάμεων και επιρροής φορέων, οικονομική δυσπραγία του κράτους, κ.λπ.»
      Από τις χώρες του δείγματος προκύπτει ότι η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα με έλλειψη στοχευμένης πληροφόρησης του κοινού. Εθνική αναφορά σχετικά με τα οικονομικά της δασοπυροπροστασίας και δασοπυρόσβεσης δημοσιεύουν μόνο η Ισπανία και η Τουρκία, ενώ στατιστικά των πυρκαγιών και κάποια γενικά οικονομικά στοιχεία είναι διαθέσιμα για ορισμένες χώρες μέσω του Ευρωπαϊκού Πληροφοριακού συστήματος για τις δασικές πυρκαγιές (EFFIS). Μόνο η Τουρκία και σε περιορισμένο βαθμό η Γαλλία προχωρούν και σε περαιτέρω ανάλυση της σχέσης κόστους-οφέλους σχετικά με τον τρόπο που δαπανώνται οι διατιθέμενοι πόροι, ενώ η Βουλγαρία, η Ισπανία και η Κύπρος έχουν νομική υποχρέωση να το πράττουν, άρα προφανώς παραβαίνουν την ίδια τη νομοθεσία τους.
      Αν και για τις περισσότερες χώρες ο γλωσσικός περιορισμός δεν επιτρέπει την ανάλυση στοιχείων που είναι δημόσια διαθέσιμα, η περίπτωση της Κύπρου προσφέρεται για σύντομη ανασκόπηση: σε αυτό το μικρό ευρωπαϊκό κράτος σημειώθηκαν τη διετία 2018-2019 συνολικά 230 δασικές πυρκαγιές, ενώ τόσο πέρυσι όσο και φέτος μεγάλες φωτιές έχουν καταφέρει να πληγώσουν τους δασικούς πνεύμονες του νησιού. Η Κυπριακή κυβέρνηση λαμβάνει σοβαρά υπόψη της την απειλή των πυρκαγιών και μέσω του Τμήματος Δασών του Υπουργείου Γεωργίας, Ανάπτυξης Υπαίθρου και Περιβάλλοντος χαράσσει τον στρατηγικό σχεδιασμό πρόληψης, που ρίχνει σημαντικό βάρος στις δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των κατοίκων της χώρας. Η σύνταξη ετήσιου προϋπολογισμού πρόληψης και καταστολής και η διαμόρφωση ετήσιας οικονομικής αναφοράς πραγματοποιείται βάσει αυτού του σχεδιασμού από το Τμήμα Δασών, αλλά και συγκεκριμένων λογιστικών οδηγιών από το Κυπριακό Λογιστήριο του Κράτους, χωρίς ωστόσο να περιλαμβάνει κάποια ανάλυση κόστους-οφέλους που να βοηθά στην εκτίμηση της αποτελεσματικότητας των πόρων, ενώ απουσιάζουν και νομικά δεσμευτικοί κανόνες διαφάνειας και λογοδοσίας. Παρόλα αυτά, τα κριτήρια που διαμορφώνουν την κατανομή των πόρων προκύπτουν μέσα από μία διαδικασία που συμπεριλαμβάνει την εθνική ηγεσία της χώρας, αφού απαιτείται η έγκριση του ετήσιου οικονομικού σχεδιασμού από το Υπουργικό Συμβούλιο και η ψήφιση από το Κυπριακό Κοινοβούλιο. Για τον σχεδιασμό του Τμήματος Δασών προετοιμάζεται κάθε χρόνο μία μελέτη σκοπιμότητας που περιλαμβάνει τους στόχους για τη διαχείριση των πυρκαγιών. Οι προκαθορισμένοι στόχοι μπορεί να μην καθιστούν εύκολη την προσαρμογή σε πιθανές έκτακτες καταστάσεις, ωστόσο η εκπόνηση της μελέτης σκοπιμότητας μοιάζει να συμβάλει στην ορθή διαχείριση της πρόληψης και της καταστολής, καθώς και την αποτελεσματική σύνδεση του σχεδιασμού με την πράξη στο πεδίο, που πολλές φορές είναι το κρίσιμο ζητούμενο.
      Από την έρευνα προκύπτει επίσης ότι τα υπό εξέταση κράτη έχουν διαφορετικές νομοθετικές προσεγγίσεις όσον αφορά την υποχρέωση σε διαφάνεια και λογοδοσία σχετικά με τα ζητήματα των δασικών πυρκαγιών. Γενικό συμπέρασμα είναι πως η (κακή) πρακτική προκύπτει από το νομοθετικό κενό. Για τις περισσότερες υπό εξέταση χώρες, το νομικό κενό για τη διαφάνεια και τη λογοδοσία αποτελεί τη βάση για τη μη εδραίωση καλών πρακτικών.
      Η σημασία της πρόληψης
      Η ανάγκη για καλές πρακτικές διαφάνειας και λογοδοσίας δεν υπογραμμίζεται μόνο για να ικανοποιηθεί το αίτημα των πολιτών να γνωρίζουν πού πηγαίνουν τα χρήματά τους -για να το πούμε με απλά λόγια. Η δημοσίευση στοιχείων που αφορούν κυρίως τις στρατηγικές πρόληψης και καταστολής και τη χρηματοδότηση των σχετιζόμενων ενεργειών είναι το πρώτο βήμα για να καταλάβουμε τι πηγαίνει προοδευτικά λάθος με τις πυρκαγιές.
      Το ΜΙΙR αναζήτησε πληροφορίες για τις μεθόδους πρόληψης και καταστολής σε χώρες που έχουν κοινά στοιχεία με την Ελλάδα, παρόμοιες περιβαλλοντικές συνθήκες ή αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο πυρκαγιάς για άλλους λόγους. Χώρες όπως η Κροατία, το Ισραήλ, η Χιλή και η Νότιος Αφρική έρχονται ολοένα και περισσότερο αντιμέτωπες με καταστροφικές πυρκαγιές για τα οικοσυστήματά τους αλλά για και την ανθρώπινη διαβίωση και δραστηριότητα στις ζώνες μίξης δασών και οικισμών (Wildland Urban Interface).
      Στα δημόσια διαθέσιμα στοιχεία για τις χώρες αυτές γίνεται φανερή η έλλειψη επάρκειας δεδομένων για τη χάραξη αποτελεσματικότερων στρατηγικών πρόληψης (Ισραήλ), ο συνεπακόλουθος μικρός βαθμός ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των τοπικών κοινωνιών (Χιλή) και η ανάγκη για μελέτη και εδραίωση πρόσθετων πρακτικών πρόληψης, όπως η χρήση προδιαγεγραμμένου πυρός (Νότιος Αφρική).
      Γίνεται ευρέως αποδεκτό από το σύνολο των στοιχείων που μελετήσαμε για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών, πως το στοίχημα είναι η ανάπτυξη δράσεων πρόληψης. Η καταστολή αποτελεί το τελευταίο χαρτί στη μάχη με τη φωτιά και μπορεί συχνά να γίνει το προκάλυμμα για την εξυπηρέτηση άλλων οικονομικών συμφερόντων (π.χ. δημόσιες συμβάσεις για εξοπλισμό). Οι αιτίες πρόκλησης πυρκαγιών (η διαθέσιμη καύσιμη ύλη, το κλίμα) έχουν καταγραφεί από όλες τις χώρες, μαζί με τους ανθρώπινους παράγοντες (την ακούσια, την εκούσια και την πρόκληση πυρκαγιάς λόγω αμέλειας) και οι λύσεις που έχουν διατυπωθεί συμπεριλαμβάνουν την ενδυνάμωση των τοπικών κοινωνιών με καλύτερη πληροφόρηση και ανάληψη δράσης, αλλά και ένα σύνολο ενεργειών από την Πολιτεία, όπως η δασική διαχείριση, η χρήση δορυφορικών συστημάτων και τεχνολογίας για έγκαιρη προειδοποίηση, η συστηματική παρουσία εκπαιδευμένου προσωπικού (εθελοντών και μη) σε δασικές περιοχές κ.α. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι: κατά πόσο αυτά ήδη εφαρμόζονται; Πόσα χρήματα θα εξοικονομούνταν εάν αυτά ήταν παγιωμένες πρακτικές που ενθαρρύνει η Πολιτεία; Δεν θα ήταν ορθότερο να επενδύσουμε στην πρόληψη δημιουργώντας παράλληλα και νέες οικονομικές δραστηριότητας παρά να δίνουμε το βάρος στην καταστολή και εν τέλει να πληρώνουμε τεράστια ποσά στην αποκατάσταση φυσικού περιβάλλοντος και περιουσιών;
      Η συχνότητα και η σφοδρότητα των πυρκαγιών πλέον, δεν δημιουργούν περιθώρια για περισυλλογή και ανασύνταξη, κάνοντας επιτακτική την ανάγκη να μπορούμε όλοι να έχουμε πρόσβαση σε μία αναλυτική εθνική αναφορά για τα οικονομικά των δασικών πυρκαγιών. H συνολική οικονομοτεχνική ανάλυση των αναγκών πρόληψης και καταστολής, η τεκμηρίωση τους και η αιτιολόγηση τους σε βάθος χρόνου είναι ο μόνος δρόμος για την ορθολογική κατανομή των πόρων και βασικός πυλώνας για την βελτίωση τους συστήματος δασοπυροπροστασίας.
      Το έργο με τίτλο «Ενίσχυση της διαφάνειας και λογοδοσίας στη χρηματοδότηση της πρόληψης και της καταστολής των δασικών πυρκαγιών με τη συμβολή της κοινωνίας των πολιτών» υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος Active citizens fund, με φορέα υλοποίησης το WWF Ελλάς και εταίρο το Μεσογειακό Ινστιτούτο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR).
      To Μεσογειακό Ινστιτούτο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR)
      To Μεσογειακό Ινστιτούτο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR) ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2019 με στόχο να ενισχύσει τη δημοσιογραφική έρευνα που έχει ως αντικείμενο τον έλεγχο της εξουσίας και την προάσπιση του κοινωνικού συμφέροντος.
      Η ομάδα του φιλοδοξεί μέσα σε ένα περιβάλλον κρίσης και απαξίωσης της δημοσιογραφίας, να συμβάλλει στη δημιουργία ενός οικοσυστήματος ερευνητών στην Ελλάδα και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.
      Στον πυρήνα της φιλοσοφίας του βρίσκονται οι αρχές της ανεξάρτητης, μαχητικής δημοσιογραφίας, η διαφάνεια, η συνεργασία και η αλληλεπίδραση, η διαρκής εκπαίδευση δημοσιογράφων και κοινού. Το δημοσιογραφικό περιεχόμενο του MIIR παρέχεται δωρεάν στους αναγνώστες, ενώ ο οργανισμός δεν δέχεται οποιουδήποτε είδους διαφήμιση και δημοσιεύει τις πηγές των οικονομικών του πόρων.
      Περισσότερα...

        0

    21. Περιβάλλον

      Έρευνα για τις συνέπειες της ρύπανσης από μικροπλαστικά - Εντοπίζονται 132 μικροπλαστικά ανά τ.μ.

      Engineer

      Δεν υπάρχει ούτε ένα μέρος σε ολάκερο τον κόσμο που να μην υποφέρει από την πλαστική ρύπανση. Σύμφωνα με νέα έρευνα επιστημόνων, καθημερινά εναποτίθενται περί τα 132 μικροπλαστικά σωματίδια, ανά τετραγωνικό μέτρο, στα πιο απομονωμένα δημόσια πάρκα αλλά και σε προστατευόμενες περιοχές άγριας και αδιατάρακτης φύσης των Νοτιοδυτικών Πολιτειών της Αμερικής, είτε με τη βοήθεια του αέρα είτε της βροχής. Περισσότεροι από έντεκα τόνους μικροπλαστικών θραυσμάτων εκτιμάται ότι επικάθονται και μολύνουν τα εδάφη σε ετήσια βάση. Ακίνδυνο; Μπα! Για κανέναν πολίτη του κόσμου ΝΕΑ ΕΡΕΥΝΑ
      Η νέα επιστημονική έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Science αποκαλύπτει όχι μόνο το μέγεθος της πλαστικής ρύπανσης της υδρογείου, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο «ταξιδεύουν» τεράστιες ποσότητες μικροπλαστικών θραυσμάτων -τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο- με τη βοήθεια του ανέμου και της βροχής. Υπολογίστηκε ότι περίπου έντεκα δισεκατομμύρια τόνοι πλαστικών μικροσκοπικών σωματιδίων θα συσσωρευτούν στο περιβάλλον μέχρι το 2025.
      Εμείς οι άνθρωποι όταν πετάμε τα πλαστικά απορρίμματά μας στα σκουπίδια και όχι στους κάδους ανακύκλωσης γνωρίζουμε πλέον ότι, καθώς τα πλαστικά είναι πολύ δύσκολο να βιοαποδομηθούν, «σπάνε» σε μικρά κομμάτια -πολλών μεγεθών, από έναν κόκκο ρυζιού έως μικρότερα και από ένα μόριο σκόνης- και διαρρέουν στο περιβάλλον. Θάλασσες, ποτάμια, λίμνες, βουνά είναι βαριά τραυματισμένα από την πλαστική ρύπανση όπως άλλωστε και η ατμόσφαιρα.
      Η νέα επιστημονική έρευνα αποτύπωσε το πώς αυτά τα μικρά πλαστικά σωματίδια μεταφέρονται, τι αποστάσεις διανύουν με τη βοήθεια του αέρα ή της βροχής, αν μολύνουν μόνο σε τοπικό επίπεδο (κοντά δηλαδή στο σημείο απόρριψής τους) τα εδάφη αλλά και -εφόσον έχουν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν- πόσο μακριά καταφέρνουν να «πετάξουν». Κατέγραψαν όμως και τις πηγές της μόλυνσης (π.χ. αστικά κέντρα) όπως και την ταυτότητα των μικροπλαστικών αυτών σωματιδίων (από τι υλικό προέρχονται, ρούχα, πλαστικές συσκευασίες κ.ά.).
      Οι επιστήμονες που εκπόνησαν την έρευνα, υπό την καθοδήγηση της Janice Brahney επίκουρης καθηγήτριας διαχείρισης και προστασίας των υδροφόρων οριζόντων στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα, πέρασαν έναν ολόκληρο χρόνο συλλέγοντας μικροπλαστικά θραύσματα από έντεκα εθνικά πάρκα και προστατευόμενες περιοχές άγριας φύσης των νοτιοδυτικών πολιτειών της Αμερικής. Χρησιμοποιώντας συγκεκριμένη μέθοδο μπόρεσαν να εξετάσουν ξεχωριστά τα σωματίδια που «προσγειώνονταν» στο έδαφος τις ημέρες ξηρασίας και ξεχωριστά όσα μικροπλαστικά «έπεφταν» από τον ουρανό τις βροχερές ημέρες ή όταν χιόνιζε. Κατέγραψαν, ακόμη, τις ιδιαιτερότητες της «συμπεριφοράς» τους κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους στην ατμόσφαιρα.
      Τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας ανέδειξαν το αποτροπιαστικό μέγεθος της πλαστικής ρύπανσης· αποτροπιαστικό καθώς αφορά μονάχα τις προαναφερθείσες περιοχές και όχι την υδρόγειο.
      Οπως ήδη γνωρίζουμε, με τη βοήθεια του αέρα, μόρια σκόνης που έρχονται από περιοχές όπως η έρημος της Σαχάρα, μπορούν να «ταξιδέψουν» περίπου στη μισή επιφάνεια της Γης προτού να πέσουν στο έδαφος. Με τον ίδιο τρόπο αποδείχτηκε ότι ταξιδεύουν και τα κάθε λογής μικροπλαστικά θραύσματα.
      Οι επιστήμονες με την μέθοδο Fourier (Φασματοσκοπία Υπερύθρου Μετασχηματισμού Fourier) καταμέτρησαν τον ακριβή αριθμό μικροπλαστικών
      JANICE BRAHNEY / UTAH STATE UNIVERSITY Περισσότεροι λοιπόν από χίλιοι τόνοι μικροπλαστικών επικάθονται και συσσωρεύονται στα πιο απομονωμένα και προστατευόμενα εδάφη (εθνικά πάρκα και άγρια φύση) των νοτιοδυτικών πολιτειών και εισχωρούν στα οικοσυστήματα, κάθε χρόνο. Χίλιοι τόνοι μικροπλαστικών ισοδυναμούν, κατά τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα, με το βάρος 120 έως 300 εκατομμυρίων πλαστικών μπουκαλιών νερού.
      Αρα, εύκολα αναρωτιέται κανείς, πόσα από αυτά τα μικροσωματίδια καταλήγουν στους πνεύμονες των ανθρώπων διά της αναπνοής, τα οποία λόγω της προέλευσης αλλά και σύστασής τους κουβαλάνε στο σώμα τους την ιστορία τους που είναι καθόλα βρόμικη; Βρόμικη γιατί κουβαλάνε χημικές ενώσεις, φυτοφάρμακα, βαρέα μέταλλα. Καταλήγουν όμως και στο στομάχι των ανθρώπων διαμέσου της τροφικής αλυσίδας. Γι’ αυτό και η πλαστική ρύπανση μας αφορά όλους, αφού δεν είναι τοπικό φαινόμενο αλλά τραγική παγκόσμια πραγματικότητα.
      Τα ψαράκια που καταναλώνουμε ή το κρέας, όταν ήταν ζωντανά βοσκούσαν είτε στα θαλάσσια λιβάδια είτε στα χερσαία. Και μαζί με πλαγκτόν, άλλα ψαράκια, μαλάκια, χορτάρι ή ό,τι άλλο, έφαγαν και μικροπλαστικά, τα οποία βρίσκονται πλέον παντού σύμφωνα με τους επιστήμονες όλου του κόσμου. Στις πόλεις, στους πάγους της Αρκτικής μέχρι την πιο απάτητη βουνοκορφή. Ας μην ξεχνάμε ότι η πρώτη επίσημη «ανέλκυση» μικροπλαστικών από τους ωκεανούς έλαβε χώρα τη δεκαετία του 1970.
      Επομένως, τρώγοντάς, αναπνέοντας, πίνοντας νερό, δηλαδή κάνοντας τα απαραίτητα για να ζήσουμε, καταναλώνουμε και αποθηκεύουμε στο πεπτικό, αναπνευστικό μας σύστημα μικροπλαστικά σωματίδια. Δεν θα αναρωτηθούμε αν είναι καλό για την υγεία μας – είναι δεδομένο το αρνητικό αποτύπωμα, αλλά θα χρησιμοποιήσουμε την πληροφορία για να συνειδητοποιήσουμε αυτό που ίσως μέχρι τώρα δεν είχαμε καταλάβει. Οτι κάθε πράξη μας έχει αποτέλεσμα. Κάποιος μπορεί να πετάει το μπουκάλι του νερού του στον δρόμο της γειτονιάς του και τα κομμάτια αυτού του μπουκαλιού να τα καταναλώσει ένας κάτοικος μακριά, στο αντικρινό μισό του πλανήτη, στο ψάρι του, στο μπιφτέκι, στο νερό που πίνει ή στον αέρα που αναπνέει.
      Γιατί αυτό ακριβώς μπόρεσαν να καταγράψουν οι επιστήμονες που εκπόνησαν την εν λόγω έρευνα. Και απέδειξαν ότι τα περισσότερα μικροπλαστικά που περισυνέλεξαν ήταν συνθετικές μικροΐνες, δηλαδή προέρχονταν από συνθετικά υφάσματα (ως γνωστόν σε κάθε πλύση που βάζουμε, χίλιες εννιακόσιες συνθετικές ίνες καταλήγουν στη θάλασσα μέσω της αποχέτευσης - https://archipelago.gr/ti-kanoume/ergastiriaki-erevna/mikroplastika/). Ο υπόλοιπος όγκος μικροπλαστικών είχε πηγή προέλευσης: χαλιά, μοκέτες, συσκευασίες από υλικά βαφής και καλλυντικών, εξοπλισμό κατασκήνωσης κ.ά., και δυστυχώς οι ερευνητές βρήκαν ποσότητες μκροπλαστικών σε κάθε ένα δείγμα που συνέλεξαν.
      Αναλύοντας επίσης τις καιρικές συνθήκες και τη συσσώρευση μορίων σκόνης στα εθνικά πάρκα και σε προστατευόμενες περιοχές άγριας φύσης, οι επιστήμονες μπόρεσαν να καταγράψουν τις επιπτώσεις της ρύπανσης των συγκεκριμένων περιοχών από τις τριγύρω πόλεις αλλά και τον μηχανισμό «πτήσεων» των πλαστικών σωματιδίων σε ολόκληρο τον πλανήτη, μηχανισμός που λειτουργεί όπως ακριβώς ο «κύκλος σκόνης», ο τρόπος δηλαδή που μεταφέρεται η φυσική σκόνη. Συγκεκριμένα, το 4% στο σύνολο των μορίων σκόνης που εξετάστηκαν, ήταν μικροπλαστικά.
      Τα μικροπλαστικά που εναποτέθηκαν στα εδάφη κατά τη διάρκεια καταιγίδων ήταν μεγαλύτερου μεγέθους και έφτασαν με τη βοήθεια των ανέμων που φυσούσαν από τη μεριά κατοικημένων περιοχών, παρατήρηση που έδειξε ότι η υγρή εναπόθεση μετέφερε θραύσματα που προέρχονταν από τις τριγύρω πόλεις και ότι τα μεγαλύτερου μεγέθους μικροπλαστικά ανιχνεύονται πιο κοντά στο σημείο όπου βιοαποδομούνται. Ενώ τα μικροπλαστικά σωματίδια που «προσγειώθηκαν» κατά τη διάρκεια ξηρής εναπόθεσης ήταν μικρότερου μεγέθους, πολύ περισσότερα σε αριθμό και μεταφέρθηκαν μέσω ρευμάτων αέρα από υψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας, παρατήρηση που ανέδειξε ότι είχαν διανύσει μεγάλες αποστάσεις. Επομένως, αν πούμε ότι «βρέχει ο ουρανός μικροπλαστικά» θα είμαστε απόλυτα ακριβείς.
      Περισσότερα...

        0

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.