Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1466 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Το ρεκόρ κύματος θερμότητας στη Σιβηρία θα ήταν σχεδόν αδύνατο χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση στην αλλαγή του κλίματος. Αυτό αποκαλύπτει μελέτη, που δημοσιεύει το worldweatherattribution.
      Επιστήμονες από τη Γαλλία, τη Γερμανία, τις Κάτω Χώρες, τη Ρωσία, την Ελβετία και το Ηνωμένο Βασίλειο συνεργάστηκαν για να εξετάσουν εάν και σε ποιο βαθμό η κλιματική αλλαγή που προκλήθηκε από τον άνθρωπο έπαιξε ρόλο στο να καταστήσει αυτό το θερμό κύμα πιο ζεστό.
      Οι θερμοκρασίες της Ρωσικής περιοχής ήταν πάνω από 5C, πιο ψηλά από τον μέσο όρο μεταξύ Ιανουαρίου και Ιουνίου 2020.
      Οι θερμοκρασίες υπερέβησαν τους 38C στη ρωσική πόλη Βερκχογιάνσκ στις 20 Ιουνίου. Πρόκειται για την υψηλότερη θερμοκρασία που καταγράφηκε ποτέ βόρεια του Αρκτικού κύκλου.
      Η Αρκτική πιστεύεται ότι θερμαίνεται δύο φορές πιο γρήγορα από τον παγκόσμιο μέσο όρο.
      Για να μετρήσουν την επίδραση της κλιματικής αλλαγής σε αυτές τις υψηλές θερμοκρασίες, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μεγάλες συλλογές προσομοιώσεων υπολογιστών. Για να συγκρίνουν το κλίμα όπως είναι σήμερα, με περίπου 1 ° C της υπερθέρμανσης του πλανήτη, με το κλίμα όπως θα ήταν χωρίς ανθρώπινη επιρροή. Χρησιμοποιώντας τις ίδιες μεθόδους με προηγούμενες μελέτες ταχείας και ομότιμης αξιολόγησης.
      Διαπίστωσαν ότι οι μέσες θερμοκρασίες ήταν πιθανό να συμβαίνουν λιγότερο από μία φορά κάθε 80.000 χρόνια χωρίς κλιματική αλλαγή που προκαλείται από ανθρώπους.
      Οι επιστήμονες περιέγραψαν το εύρημα ως “σαφή απόδειξη της επίδρασης της κλιματικής αλλαγής στον πλανήτη”.

      “Έχουμε λίγο χρόνο για να σταθεροποιήσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη”
      Η καθηγήτρια Σόνια Σενιβιράτνε από το Τμήμα Επιστήμης Περιβαλλοντικών Συστημάτων στην ETH Ζυρίχη που συμμετείχε στην μελέτη, είναι σαφής.
      “Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι αρχίζουμε να βιώνουμε ακραία γεγονότα, λέει. Που δεν θα είχαν σχεδόν καμία πιθανότητα να συμβούν χωρίς ανθρώπινο αποτύπωμα στο κλιματικό σύστημα.
      Έχουμε λίγο χρόνο για να σταθεροποιήσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη σε επίπεδα στα οποία η κλιματική αλλαγή θα παραμείνει εντός των ορίων της Συμφωνίας του Παρισιού.
      Για σταθεροποίηση στους 1,5 ° C της υπερθέρμανσης του πλανήτη, η οποία θα συνεπάγεται ακόμη περισσότερους κινδύνους από τέτοια ακραία θερμικά γεγονότα, πρέπει να μειώσουμε τις εκπομπές CO2 τουλάχιστον κατά το ήμισυ έως το 2030″.
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη του Κοινού Κέντρου Ερευνών (JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ισπανία, η Ιταλία και άλλες χώρες της νότιας Ευρώπης, αλλά και η Τουρκία, θα αντιμετωπίσουν αυξημένες ελλείψεις νερού.
      Σε αυτή την έρευνα, πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στους υδάτινους πόρους της Ευρώπης, εστιάζοντας στις επιπτώσεις της θέρμανσης των 2 ° C. Οι προβολές του κλίματος από το 1981 έως το 2002 διεξήχθησαν μέσω ενός κατανεμημένου υδρολογικού μοντέλου, υποθέτοντας τη συνεχή χρήση της γης και τη ζήτηση νερού.
      Η έρευνα εκτιμά ότι ενώ από τη μία θα υπάρχουν αυξημένες πλημμύρες, από την άλλη θα επιδεινώνεται η λειψυδρία, ιδίως τα καλοκαίρια. Οι συνέπειες αποδίδονται κατά κύριο λόγο στην κλιματική αλλαγή (σε ποσοστό 80% ως 90%) και δευτερευόντως σε άλλους παράγοντες, όπως η χρήση της γης και του νερού (10% ως 20%).

      Οι ερευνητές προβλέπουν σημαντικές μειώσεις στην αναπλήρωση του υδροφόρου ορίζοντα. Ιδίως για την Ελλάδα, προβλέπεται μια ετήσια απώλεια της τάξης των 810 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων νερού, την Ισπανία και την Πορτογαλία, κάτι που σημαίνει μειωμένη διαθεσιμότητα νερού για άρδευση γεωργικών καλλιεργειών, άρα και μειωμένη διαθεσιμότητα τροφίμων.
      Η αυξανόμενη ξηρασία στον Ευρωπαϊκό Νότο θα οδηγήσει σε ολοένα μεγαλύτερη έλλειψη νερού και σε μειωμένα υδάτινα αποθέματα για τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια σε μεσογειακές χώρες όπως η Ελλάδα. Αυτό θα έχει ως συνέπεια, εκτός από τη γεωργία και τα τρόφιμα, να επηρεασθούν αρνητικάεπίσης οι τομείς της παραγωγής ενέργειας και των μεταφορών.
      Για την Ελλάδα -σε περίπτωση ανόδου της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς- αναμένεται μια ετήσια μείωση της τάξης του 2% στην εισροή υδάτων στα υδροηλεκτρικά εργοστάσια, ενώ αντίθετα για τη βόρεια Ευρώπη προβλέπεται μια αύξηση περίπου κατά 13%. Αν όμως η άνοδος της θερμοκρασίας είναι μεγαλύτερη, έως το τέλος του αιώνα η μείωση στα υδροηλεκτρικά εργοστάσια μπορεί να φθάσει το 10%.
      Η Ελλάδα και η Κύπρος είναι οι δύο χώρες που -με μια άνοδο της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς- προβλέπεται να έχουν την μεγαλύτερη πίεση στη διαθεσιμότητα του νερού, καθώς προβλέπεται μια αύξηση περίπου κατά 100% στην αναλογία ζήτησης νερού προς διαθεσιμότητά του (water demand-availability ratio-WEI), δηλαδή θα έχουν την μεγαλύτερη ανισορροπία ζήτησης-προσφοράς νερού στην Ευρώπη.
      Οι επιστήμονες έκαναν εκτιμήσεις σε βάθος 30 ετών με βάση αφενός ένα αισιόδοξο σενάριο, (να επιτευχθεί ο στόχος της Συμφωνίας των Παρισίων το 2015 για άνοδο της παγκόσμιας θερμοκρασίας λιγότερο από δύο βαθμούς Κελσίου) και αφετέρου ένα απαισιόδοξο σενάριο, (η άνοδος της θερμοκρασίας θα ξεπεράσει τους δύο βαθμούς και μπορεί να φθάσει ακόμη και τους τέσσερις). Αν και στην πρώτη πιο αισιόδοξη περίπτωσηοι συνέπειες αναμένονται λιγότερο σοβαρές, παρόλα αυτά, πάλι προβλέπονται περισσότερες πλημμύρες και μεγαλύτερη λειψυδρία.
      Συνολικά στις μεσογειακές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο αριθμός των ανθρώπων που προβλέπεται να επηρεασθούν από την έλλειψη νερού έως το τέλος του αιώνα μας, αν ισχύσει το αισιόδοξο σενάριο, θα αυξηθεί από 85 εκατομμύρια σήμερα, σε 104 εκατομμύρια.
      Οι χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης θα έχουν στο μέλλον μεγαλύτερα αποθέματα νερού κάθε χρόνο, αλλά και περισσότερες πλημμύρες σε σχέση με τις χώρες της Νότιας Ευρώπης. Η μελέτη προτείνει να ληφθούν περισσότερα προληπτικά μέτρα, ιδίως στη Νότια Ευρώπη, όπως καλύτερη διαχείριση του νερού για άρδευση, φύτεμα περισσότερων καλλιεργειών ανθεκτικών στην ξηρασία, αύξηση του τιμολογίου για αγροτική και βιομηχανική χρήση του νερού, ανάπτυξη νέων τεχνολογιών ψύξης στις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής (ώστε να καταναλώνουν λιγότερο νερό) κ.α.

      Η μελέτη προειδοποιεί ότι «αν η ζήτηση νερού παραμείνει στα σημερινά επίπεδα και χωρίς σημαντικές προσπάθειες για εξοικονόμηση νερού, η άνοδος της θερμοκρασίαςκαι η μείωση των βροχοπτώσεων λόγω κλιματικής αλλαγής στη Μεσόγειο θα προκαλέσει ακραίες αυξήσεις στη λειψυδρία. Οι άνθρωποι που ήδη έχουν επηρεασθεί υπό τις παρούσες κλιματικές συνθήκες, στο μέλλον θα έλθουν αντιμέτωποι με πολύ πιο σοβαρή έλλειψη νερού από ό,τι τώρα».
      Και δεύτερη μελέτη επιβεβαιώνει τα αποτελέσματα
      Μια δεύτερη διεθνής έρευνα, με επικεφαλής τον καθηγητή Ασίς Σάρμα του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας της Αυστραλίας, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύθηκαν σε διάφορα επιστημονικά περιοδικά (Nature Geoscience, Geophysical Research Letters, Scientific Reports, Water Resources Research), επιβεβαιώνει το παράδοξο: τα αποθέματα νερού συρρικνώνονται, ενώ η κλιματική αλλαγή προκαλεί πιο έντονες βροχοπτώσεις και πλημμύρες. Η αιτία είναι ότι η άνοδος της θερμοκρασίας οδηγεί σε μεγαλύτερη ξηρασία του εδάφους, ιδίως σε περιοχές ήδη ξηρές.
      Η μελέτη – η πιο εκτεταμένη διεθνής ανάλυση για τις βροχές και τις ροές των ποταμών μέχρι σήμερα– έλαβε υπόψη της στοιχεία από χιλιάδες σταθμούς παρατήρησης σε 160 χώρες. «Αυτό που δεν περιμέναμε, είναι ότι, παρά τις έξτρα βροχές παντού στον κόσμο, τα μεγάλα ποτάμια σταδιακά στερεύουν. Λιγότερο νερό στα ποτάμια μας σημαίνει λιγότερο νερό στις πόλεις και στα αγροκτήματα. Και πιο ξηρό έδαφος σημαίνει πως οι αγρότες θα χρειάζονται περισσότερο νερό για να μεγαλώσουν τις ίδιες καλλιέργειες. Είναι τρομερά ανησυχητικό ότι κάτι παρόμοιο συμβαίνει παντού στον κόσμο».
      Οι επιστήμονες έχουν υπολογίσει ότι για κάθε 100 σταγόνες βροχής που πέφτουν στη γη, μόνο οι 36 μετατρέπονται σε «μπλε νερό», δηλαδή εισέρχονται στις λίμνες, στα ποτάμια και στον υδροφόρο ορίζοντα, συνεπώς μπορούν να αξιοποιηθούν για τις ανθρώπινες ανάγκες. Τα υπόλοιπα δύο τρίτα της βροχής γίνονται «πράσινο νερό», δηλαδή κατακρατούνται ως υγρασία από το έδαφος.
      Όσο ανεβαίνει η θερμοκρασία του πλανήτη, τόσο περισσότερο νερό εξατμίζεται από το έδαφος, το οποίο έτσι απορροφά μεγαλύτερη ποσότητα της βροχής, με αποτέλεσμα να απομένει όλο και λιγότερο «μπλε νερό» για ανθρώπινη χρήση.
      «Το πρόβλημα είναι διπλό», τόνισε ο Σάρμα. «Από τη μία ολοένα λιγότερο νερό καταλήγει εκεί όπου μπορούμε να το αποθηκεύσουμε για κατοπινή χρήση. Από την άλλη, οι βροχές γίνονται πιο έντονες, κατακλύζοντας τα συστήματα απορροής στις πόλεις και οδηγώντας σε συχνότερες και πιο έντονες πλημμύρες σε αστικές περιοχές».
      Οι ερευνητές προτείνουν νέες πολιτικές για το νερό, όπως λιγότερο εντατική χρήση του στη γεωργία, αλλά και υποδομές για την αποθήκευση του νερού των αστικών πλημμυρών, ώστε να μη πηγαίνει χαμένο. Το Τόκιο, που κάποτε πλημμύριζε κάθε χρόνο, πρωτοπορεί σε αυτό τον τομέα, καθώς έχει δημιουργήσει μια μεγάλη υπόγεια δεξαμενή, όπου συσσωρεύονται τα νερά των πλημμυρών και αργότερα αξιοποιούνται. Σήμερα πια η ιαπωνική πρωτεύουσα δεν πλήττεται από πλημμυρικά φαινόμενα, ενώ παράλληλα έχει περισσότερο διαθέσιμο νερό.
      Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: https://ec.europa.eu/jrc/en/publication/impact-changing-climate-land-use-and-water-usage-europe-s-water-resources-model-simulation-study
      Σχετικά Άρθρα:
      ΟΗΕ: Η Ελλάδα στις 18 πιο τρωτές περιοχές του πλανήτη Θαλάσσιος οργανισμός δίνει τη λύση για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας λειψυδρίας Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ, ec.europa.eu
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ατμοσφαιρική ρύπανση βελτιώνεται σιγά – σιγά στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά εξακολουθεί να προκαλεί σχεδόν μισό εκατομμύριο πρόωρους θανάτους ετησίως, δήλωσε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) στην ετήσια έκθεσή του.
      Αν και τα επίπεδα μόλυνσης μειώθηκαν ελαφρά το 2015, παραμένουν πολύ υψηλότερα από τα πρότυπα που έχουν τεθεί τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, αναφέρει η έκθεση.
      Τα ευρήματα έρχονται λίγες μόνο εβδομάδες μετά την ανακοίνωση από την ΕΕ ότι τα περισσότερα κράτη μέλη δεν ανταποκρίνονται στους στόχους της που έχουν τεθεί για την ποιότητα του αέρα.
      Ο ΕΟΠ δήλωσε ότι η έκθεση σε σωματίδια λεπτής ρύπανσης γνωστά ως PM2,5 ήταν υπεύθυνη για περίπου 391.000 πρόωρους θανάτους στο μπλοκ των 28 χωρών το 2015.
      Η έκθεση διαπίστωσε επίσης ότι 76.000 πρόωροι θάνατοι συνδέονταν με το διοξείδιο του αζώτου και περίπου 16.400 με το όζον του εδάφους στις χώρες της ΕΕ τον ίδιο χρόνο.
      Τα λεπτά σωματίδια ρύπανσης έχουν συνδεθεί με αναπνευστικές νόσους και καρδιακά προβλήματα, με το PM2,5, που θέτει και τους μεγαλύτερους κινδύνους για την υγεία καθώς μπορεί να διεισδύσει βαθιά στους πνεύμονες.
      Ο ΕΟΠ ανέφερε ότι μια ευρύτερη αξιολόγηση που περιλαμβάνεται στην έκθεση διαπίστωσε ότι οι πρώιμοι θάνατοι που οφείλονται σε ΑΣ 2,5 μειώθηκαν κατά περίπου μισό εκατομμύριο από το 1990.
      Η μείωση αυτή οφειλόταν σε ευρωπαϊκές πολιτικές για την ποιότητα του αέρα και σε τοπικά μέτρα «που έχουν οδηγήσει, για παράδειγμα, σε καθαρότερα αυτοκίνητα, βιομηχανία και παραγωγή ενέργειας».
      «Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι ένας αόρατος δολοφόνος και πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για την αντιμετώπιση των αιτιών της», δήλωσε ο Hans Bruyninckx, εκτελεστικός διευθυντής του οργανισμού.
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Δάση, έρημοι, τοπία και οικοσυστήματα ζωτικής σημασίας για τον πλανήτη Γη κινδυνεύουν να υποστούν «μείζονα μεταμόρφωση» κατά τη διάρκεια του επόμενου αιώνα εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, προειδοποίησαν επιστήμονες την Πέμπτη.
      Ορισμένες αλλαγές έχουν ήδη αρχίσει να συντελούνται στο νοτιοδυτικό τμήμα των ΗΠΑ, όπου πυρκαγιές μεγάλης κλίμακας κατέστρεψαν αχανείς δασικές εκτάσεις.
      Μέσα στα επόμενα 100 ως 150 χρόνια, οι μεταβολές αυτές πιθανόν θα επεκταθούν, σε σαβάνες και σε ερήμους, ανατρέποντας την ισορροπία οικοσυστημάτων κι απειλώντας τη χλωρίδα και την πανίδα. Ιδίως στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, κατά μια έρευνα που δημοσιεύεται στο  journal Science που δημοσιοποιεί η japantimes.
      «Αν αφήσουμε την κλιματική αλλαγή να ξεφύγει από κάθε έλεγχο, η βλάστηση σε αυτόν τον πλανήτη θα είναι τελείως διαφορετική από ό,τι σήμερα, και αυτό αντιπροσωπεύει έναν τεράστιο κίνδυνο για την βιοποικιλότητα του πλανήτη», τονίζει ο Τζόναθαν Όβερπεκ, πρύτανης της Σχολής για το Περιβάλλον και τη Βιωσιμότητα στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.
      Η έρευνα βασίστηκε στη μελέτη απολιθωμάτων και στοιχείων για τη θερμοκρασία που πάνε 21.000 χρόνια πίσω, όταν τερματιζόταν η τελευταία εποχή των παγετώνων και η θερμοκρασία στον πλανήτη αυξήθηκε από 4 ως 7 βαθμούς Κελσίου.
      Ωστόσο, οι ειδικοί υπογραμμίζουν ότι οι προβλέψεις τους είναι συντηρητικές, καθώς αυτή η άνοδος της θερμοκρασίας οφειλόταν σε φυσικές μεταβολές και έγινε σε μια περίοδο σημαντικά πιο μακρόχρονη.
      «Μιλάμε για το ίδιο εύρος αλλαγών μέσα σε 10 ως 20.000 χρόνια το οποίο συμπυκνώνεται σε έναν αιώνα ή δύο», τόνισε ο Στίβεν Τζάκσον, διευθυντής του Κέντρου Κλιματικής Προσαρμογής Southwest του Γεωλογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ (USGS). «Τα οικοσυστήματα θα αναγκαστούν να προσαρμοστούν με μεγάλη βιασύνη».
      Οι επιστήμονες θεωρούν ότι η μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό, η οποία βασίστηκε σε δεδομένα από σχεδόν 600 τοποθεσίες, είναι η πιο πλήρης για το θέμα μέχρι σήμερα. Συμπεριλαμβάνει στοιχεία για κάθε ήπειρο, εξαιρουμένης της Ανταρκτικής.
      Οι πιο αξιοσημείωτες αλλαγές διαπιστώθηκαν σε μέσα προς υψηλά γεωγραφικά πλάτη, στη Βόρεια Αμερική και στην Ευρώπη, καθώς και στη Νότια Αμερική. Πρόκειται για τις περιοχές όπου υπήρχαν οι μεγαλύτεροι παγετώνες και θερμάνθηκαν περισσότερο όταν το κλίμα της Γης εξελίχθηκε.
      Σύμφωνα με τους επιστήμονες, εάν οι εκπομπές των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την υπερθέρμανση του πλανήτη περιοριστούν στα επίπεδα που ορίστηκαν ως στόχοι στη Συμφωνία του Παρισιού το 2015, «η πιθανότητα τροποποίησης μεγάλης κλίμακας της βλάστησης είναι κατώτερη του 45%», αλλά εάν δεν γίνει τίποτε, η πιθανότητα αυτή είναι «υψηλότερη του 60%».
      Αυτές οι αλλαγές δεν θα επηρεάσουν απλά και μόνο τα δάση, αλλά και το πόσιμο νερό και τον κύκλο της δημιουργίας του νερού. Και η απώλεια των δασών θα μπορούσε να εξαπολύσει ακόμα πιο γρήγορα την υπερθέρμανση του πλανήτη, επειδή θα εξαφανιστούν σημαντικοί δεσμευτές άνθρακα.
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Την έκδοση του ημερήσιου χάρτη πρόβλεψης κινδύνου πυρκαγιάς για τη φετινή αντιπυρική περίοδο και συγκεκριμένα για το διάστημα από την 1η Ιουνίου έως την 31η Οκτωβρίου 2018, ανακοίνωσε η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας.
      Ο Χάρτης αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του σχεδιασμού αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών και εκδίδεται με ευθύνη της Διεύθυνσης Σχεδιασμού και Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών.
      Η σύνταξη και έκδοση του Χάρτη αποτελεί διεθνή πρακτική, ειδικότερα σε χώρες που αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα λόγω δασικών πυρκαγιών, με κύριο στόχο την ενημέρωση τόσο των εμπλεκόμενων φορέων στην αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, όσο και των πολιτών, ώστε να αποτραπούν ενέργειες που ενδέχεται να προκαλέσουν την έναρξη δασικής πυρκαγιάς από αμέλεια.
      Σημειώνεται ότι ο Ημερήσιος Χάρτης Πρόβλεψης Κινδύνου Πυρκαγιάς αφορά την επόμενη ημέρα από αυτή που εκπονείται και εκδίδεται.
      Δείτε τον ημερήσιο χάρτη εδώ: http://civilprotection.gr/el/archive/daily_map
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Σε ποσοστό 97% οι πολίτες θεωρούν την ανακύκλωση σημαντική προτεραιότητα. Το 92% δηλώνει πως πραγματοποιείται ανακύκλωση στο νοικοκυριό του.
      Τα ευρήματα αυτά προκύπτουν από έρευνα ευρείας κλίμακας για την ανακύκλωση συσκευασιών, που διενήργησε πρόσφατα η εταιρεία ALCO, για λογαριασμό της Ελληνικής Εταιρείας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης (ΕΕΑΑ). Το δείγμα ήταν 1.000 πολίτες (50% άνδρες, 50% γυναίκες, ηλικίας 25-65 ετών) σε ολόκληρη τη χώρα, όπου λειτουργεί ανακύκλωση συσκευασιών – μπλε κάδος.
      Εκτός από τους πολίτες, διερευνήθηκε και η άποψη που έχουν τόσο οι συνεργαζόμενοι δήμοι, όσο και οι συμβεβλημένες με το σύστημα της ΕΕΑΑ επιχειρήσεις.
      Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά τόσο για την προοπτική της ανακύκλωσης συσκευασιών, όσο και για τη λειτουργία του συστήματος του Μπλε Κάδου στη χώρα.
      Τα ευρήματα αποκαλύπτουν ότι οι πολίτες θεωρούν την ανακύκλωση κομμάτι της καθημερινότητάς τους, καθώς τα δηλούμενα ποσοστά ανακύκλωσης συσκευασιών είναι σχεδόν καθολικά (σε ποσοστό που ανέρχεται στο 92%). Μάλιστα, στα άτομα ηλικίας 25-44 ετών, το ποσοστό ανεβαίνει στο 96%.
      Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, εξίσου εντυπωσιακή καταγράφεται στην έρευνα της ALCO η αναγνώριση και αποδοχή του Μπλε Κάδου: «Το 94% γνωρίζει πως η ανακύκλωση συσκευασιών γίνεται στο Μπλε Κάδο, ενώ το 79% δηλώνει πως έχει Μπλε Κάδο το πολύ στα 100 μέτρα από το σπίτι του».
      Η έρευνα της ALCO κατέδειξε, επίσης, την υψηλή συχνότητα χρήσης του Μπλε Κάδου σε όσους ανακυκλώνουν (95% τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα και 69% τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα), ενώ ως πρόβλημα εντοπίζεται η ύπαρξη κοινών σκουπιδιών στους Μπλε Κάδους.
      Όπως προκύπτει από την έρευνα, όσοι δηλώνουν πως δεν ανακυκλώνουν τις συσκευασίες τους (αποτελούν μόνο το 8% του δείγματος) επικαλούνται στην πλειονότητά τους χρηστικούς/πρακτικούς λόγους (π.χ. θεωρούν ότι δεν υπάρχει Μπλε Κάδος κοντά στο σπίτι τους) και οι μισοί εξ αυτών δηλώνουν ότι θα αρχίσουν να ανακυκλώνουν, εφόσον λυθούν τα χρηστικά/πρακτικά ζητήματα, που τους προκαλούν δυσχέρειες.
      Τα αποτελέσματα της έρευνας καταδεικνύουν ότι οι πολίτες έχουν πειστεί για την αξία της ανακύκλωσης συσκευασιών και πως σε μεγάλο ποσοστό η ανακύκλωση έχει γίνει γι’ αυτούς τρόπος ζωής.
      Συγκριτικά με ανάλογη έρευνα που διενήργησε η ίδια εταιρεία το 2014, για λογαριασμό της ΕΕΑΑ, οι διαφορές είναι σε θετική κατεύθυνση για την ανακύκλωση. Τα σημεία στα οποία οι ερωτώμενοι θα ήθελαν βελτίωση, είναι ο αριθμός των ενεργών Μπλε Κάδων, καθώς και η ένταση στην επικοινωνιακή προσπάθεια.
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Ελληνική Αρχή Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΕΑΓΜΕ) στο πλαίσιο του Έργου «Δίκτυο Παρακολούθησης Υπόγειων Νερών» (ΔΙΠΥΝ) παρέδωσε την Έκθεση Αποτελεσμάτων για το έτος 2022 στη Δ/νση Προστασίας & Διαχείρισης Υδάτινου Περιβάλλοντος του Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ).
      Το έργο ΔΙΠΥΝ στοχεύει στη λειτουργία του Εθνικού Δικτύου Παρακολούθησης Υδάτων ώστε να επιτυγχάνεται συνεκτική και συνολική εικόνα της ποσοτικής και ποιοτικής κατάστασης των υπόγειων υδάτων της χώρας που θα συμβάλλει στην επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ.
      Κατά τη διάρκεια του έτους 2022 πραγματοποιήθηκαν τέσσερις (4) περίοδοι δειγματοληψιών και μετρήσεων πεδίου κατά τους μήνες Φεβρουάριο, Απρίλιο, Ιούλιο και Οκτώβριο. Υλοποιήθηκαν συνολικά 6.385 δειγματοληψίες για κύρια ιόντα, αζωτούχες ενώσεις, φωσφορικές ενώσεις και ιχνοστοιχεία, στα 1.896 υδροσημεία παρακολούθησης που κατανέμονται σε ολόκληρη την επικράτεια.

      Στην εκτέλεση των εργασιών υπαίθρου συμμετείχαν συνολικά 25 συνεργεία υπαίθρου της ΕΑΓΜΕ αποτελούμενα από 50 άτομα, ενώ οι σχετικές χημικές αναλύσεις πραγματοποιήθηκαν στο Εργαστήριο Αναλύσεων Νερών της ΕΑΓΜΕ.
      Οι μετρήσεις πεδίου αφορούν σε:
      μετρήσεις στάθμης γεωτρήσεων/πηγαδιών και παροχής πηγών και μετρήσεις φυσικοχημικών παραμέτρων (pH, αγωγιμότητα, διαλυμένο οξυγόνο, θερμοκρασία νερού & αέρα). Οι αναλύσεις των δειγμάτων νερού περιλαμβάνουν:
      Α. κύρια ιόντα (Ca, Mg, Na, K, HCO3, Cl, SO4),
      Β. αζωτούχες (NO3, NO2, NH4) και φωσφορικές (PO4-P) ενώσεις,
      Γ. σκληρότητα (ολική, παροδική και μόνιμη),
      Δ. βαρέα μέταλλα/ιχνοστοιχεία  (Fe, Mn, Cu, Crtotal, Cr6+, Ni, Pb, Cd, Al, As, Hg) και
      E. οργανικούς διαλύτες και φυτοφάρμακα. Με βάση τις διαθέσιμες χημικές αναλύσεις και μετρήσεις πεδίου πραγματοποιήθηκε ο κάτωθι χαρακτηρισμός αναφορικά με την Ποσοτική και Ποιοτική Κατάσταση των Σταθμών Παρακολούθησης των Υπόγειων Υδάτων της χώρας.
      Ποσοτική Κατάσταση Σταθμών Παρακολούθησης Υπόγειων Υδάτων
      76% Καλή Κατάσταση
      20% Κακή Κατάσταση
      4%   Άγνωστη Κατάσταση
       
      Ποιοτική Κατάσταση Σταθμών Παρακολούθησης Υπόγειων Υδάτων
      58% Καλή Κατάσταση
      29% Κακή Κατάσταση
      11% Κακή Κατάσταση από φυσικά αίτια
      2%   Άγνωστη Κατάσταση


      Τα προβλήματα υποβάθμισης των ποσοτικών και ποιοτικών χαρακτηριστικών των υπόγειων υδάτων συνεχίζουν να εντοπίζονται σε περιοχές με εντατική εκμετάλλευση των υδροφορέων. Η νιτρορύπανση και η υφαλμύρινση των υπόγειων υδάτων αποτελούν τους κύριους παράγοντες υποβάθμισής τους, που σχετίζονται αντίστοιχα, με τη χρήση αζωτούχων λιπασμάτων και τη θαλάσσια διείσδυση λόγω υπεραντλήσεων. Ένα μικρό ποσοστό υπερβάσεων στις συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων/ιχνοστοιχείων και ιόντων χλωρίου οφείλεται σε φυσικά αίτια.
      Τα αποτελέσματα των Ετήσιων Εκθέσεων Αξιολόγησης του έργου ΔΙΠΥΝ αξιοποιούνται περαιτέρω κατά τη σύνταξη των αναθεωρημένων Σχεδίων Διαχείρισης ανά Λεκάνη Απορροής Ποταμού, με τελικό στόχο την άσκηση πολιτικών διαχείρισης και την διασφάλιση της βιώσιμης χρήσης των υπόγειων υδάτων.
      Το έργο ΔΙΠΥΝ χρηματοδοτείται από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Υποδομές Μεταφορών, Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη» του ΕΣΠΑ 2014-2020(2023) με Επιστημονικό Υπεύθυνο τον Βασίλειο Ζόραπα – Υδρογεωλόγο M.Sc., Προϊστάμενο του Τμήματος Υδρογεωλογίας και Υδρολογίας (ΥΔΡΟΓΕ).
    8. Περιβάλλον

      GTnews

      Το κίνημα «slow water» που προωθείται από τον Κινέζο αρχιτέκτονα τοπίου Kongjian Yu, προτείνει να αλλάξει ο πολεοδομικός σχεδιασμός για να φωτίσει τη διαχείριση του νερού σε πόλεις που σέβονται τη φυσική ροή του. Αντιμετωπίζοντας το τσιμέντο και την ακαμψία, έχει δεσμευτεί να συμμαχήσει με τη φύση δημιουργώντας πράσινες υποδομές που αιχμαλωτίζουν, ηρεμούν, αποθηκεύουν και ανακυκλώνουν τη βροχόπτωση.
      Στη μηχανική, η ακαμψία είναι ένα ποσοτικό μέτρο της αντίθεσης στις ελαστικές παραμορφώσεις που παράγονται σε ένα υλικό λόγω δύναμης ή προσπάθειας, το οποίο εξετάζει την ικανότητα ενός δομικού στοιχείου να υποστηρίζει προσπάθειες χωρίς να αποκτά μεγάλες παραμορφώσεις.
      Απαραίτητο σε περιόδους κλιματικής αλλαγής, για τις καταρρακτώδεις βροχές και τις πλημμύρες.
      Υπάρχουν προειδοποιήσεις συναγερμού σε όλα τα μέρη του πλανήτη: πρέπει να διαχειριζόμαστε ορθά το νερό εάν δεν θέλουμε να υποφέρουμε από την έλλειψή του. Δημιουργήστε και ξανασκεφτείτε τον τρόπο της συλλογής του. Οι βροχές θεωρούνται πάντα ευεργετικές και αναγκαίες, αλλά είναι όλο και πιο ακανόνιστες, καταρρακτώδεις και προκαλούν πλημμύρες. Η κατάρρευση που παράγεται από αυτό το ανεξέλεγκτο νερό οδηγεί σε πολυάριθμες απώλειες. Είναι λοιπόν απαραίτητο να επανασχεδιάζουμε τις πόλεις μας για να ελαχιστοποιήσουμε τις ζημιές τους και να επωφεληθούμε από αυτές σε περιόδους ξηρασίας. Η υποστήριξη όλων των συστημάτων που επιτρέπουν τη συλλογή και αποθήκευση του νερού ώστε να είναι χρήσιμο σε περιόδους λειψυδρίας, η οποία είναι ολοένα και συχνότερη λόγω της κλιματικής αλλαγής, εκτός από τον έλεγχο των πλημμυρών, είναι η φιλοσοφία πίσω από την κίνηση που ονομάζεται αργό νερό, που στοχεύει να εκμεταλλευτεί εκείνες τις επιθυμητές βροχές, αλλά μερικές φορές που ξεφεύγουν και χάνονται. Η αργή κίνηση του νερού προτείνει να τις δαμάσει.
      Οι πόλεις μας έχουν γεμίσει με άσφαλτο που εμποδίζει το φιλτράρισμα (και τη διήθηση στο έδαφος του νερού της βροχής). Οι δρόμοι γίνονται χαράδρες σέρνοντας τα πάντα στο πέρασμά τους χωρίς να σταματημό καθώς οι υπόνομοι (της αποχέτευσης) καταρρέουν. Όσοι ζουν σε πόλεις όπως η Μαδρίτη, έχουν δει με τα χρόνια πόσοι από τους ανοιχτούς χώρους έχουν γίνει αυτά που ονομάζονται «σκληρές πλατείες». Το έδαφος και τα φυτά έχουν αντικατασταθεί από πλακάκια ή άσφαλτο που δεν είναι πορώδη. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση χρησιμοποιώντας πορώδη υλικά, εκτός από τη δημιουργία αστικών περιοχών με βλάστηση και διαπερατά πεζοδρόμια ικανά να συλλέγουν και να φιλτράρουν τη βροχή.
          

       Όταν ο Κινέζος αρχιτέκτονας τοπίου Kongjian Yu ανέβηκε στο βήμα για να παραλάβει το βραβείο Sir Geoffrey Jellicoe 2020 από τη Διεθνή Ομοσπονδία Αρχιτεκτόνων Τοπίου, μίλησε για το χωριό του, το Dong Yu (στην επαρχία Zhejiang), όπου συναντώνται ένα ρέμα και ο ποταμός Wujiang  και όπου «οι αγρότες δούλευαν τις καλλιέργειές τους με σύνεση, ακολουθώντας τους ρυθμούς της φύσης και προσαρμοζόμενοι σε ένα «απρόβλεπτο» κλίμα.
      Έτσι, σαν να ήταν ιστορία, ο Kongjian, αφού είδε πώς είχε χαθεί η κουλτούρα με την οποία οι αγρότες του χωριού του είχαν διαχειριστεί το νερό, αναρωτήθηκε τι είχε συμβεί. Επιβεβαίωσε ότι ο κόσμος της παιδικής του ηλικίας είχε εξαφανιστεί επειδή τα ποτάμια είχαν μπει σε κανάλια και οι υγρότοποι είχαν αποξηρανθεί, και πρότεινε ότι το έδαφος και το νερό έπρεπε να διαχειριστούν ξανά με τον σοφό τρόπο των αγροτών.
      Παραδοσιακή διαχείριση εδαφών
      Αυτός ο Αρχιτέκτονας τοπίου, με διδακτορικό στο Σχεδιασμό από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ (ΗΠΑ), προτείνει να χτίσει αυτό που αποκαλεί πόλεις σφουγγάρια, οι οποίες να είναι ικανές να απορροφούν μεγαλύτερες ποσότητες βροχής. Αυτό είναι απαραίτητο στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής:
      Εάν το νερό μπορεί να είναι ένας σπάνιος πόρος, γιατί να μην τον εκμεταλλευτούμε;
      Λιγότερη άσφαλτος, λιγότερο μπετόν, περισσότερες λίμνες, περισσότερα πάρκα. Λύσεις που να βασίζονται στη φύση, να συνεργάζονται με το περιβάλλον και όχι εναντίον του, να επαναπροσδιορίζουν τις πόλεις, να εφαρμόζουν την προγονική γνώση και την τρέχουσα γνώση για να δημιουργήσουν έναν εξυπνότερο και πιο βιώσιμο τρόπο διαχείρισης της περιοχής. Αυτή είναι η συνταγή του Kongjian Yu, η οποία συνδέεται με τη διεθνή τάση της λεγόμενης βιώσιμης αστικής αποστράγγισης.

      Το πάρκο της πλημμυρικής πεδιάδας στην κινεζική πόλη Jinhua, έργο του Kongjian Yu.
      Για τον Kongjian Yu, οι κινεζικές πόλεις δεν είναι προσαρμοσμένες στις πλημμύρες επειδή έχουν αποικιστεί από τη δυτική κουλτούρα και αντιγράφουν τις υποδομές και το αστικό τους μοντέλο και δεν είναι προσαρμοσμένες στο κλίμα των μουσώνων. Παρά την αρχική κριτική από τις κινεζικές αρχές για τα αξιώματα του Kongjian, καθώς το κλίμα αλλάζει και οι επιπτώσεις του γίνονται πιο ορατές, ειδικά όταν χτυπούν οι μουσώνες, οι ιδέες του λαμβάνονται ήδη υπόψη στην Κίνα και στα υπόλοιπα μέρη στον κόσμο. Στην Κίνα, κάθε χρόνο, περισσότεροι από τρία εκατομμύρια άνθρωποι πέφτουν θύματα πλημμυρών. Το 2012, το Πεκίνο είχε τη χειρότερη καταιγίδα των τελευταίων έξι δεκαετιών. Έτσι οι πλημμύρες έκαναν να ξανασκεφτούμε την ασφάλεια. Το 2015, με τον Πρόεδρο Xi Jinping να υποστηρίζει τις ιδέες του τοπίου, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα σχέδιο πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων και έναν φιλόδοξο στόχο: έως το 2030, το 80% των δημοτικών περιοχών της Κίνας πρέπει να έχουν στοιχεία μιας πόλης σφουγγάρι και να ανακυκλώνουν τουλάχιστον το 70% το νερό των βροχών. Με την ιδέα ότι η φύση θα γίνει σύμμαχος της αστικής ανάπτυξης, ήδη το 2015 επιλέχθηκαν οι πρώτες 16 πιλοτικές πόλεις σφουγγάρι και το 2016 προστέθηκαν άλλες 14 αστικές περιοχές, συμπεριλαμβανομένων τμημάτων της μητροπολιτικής περιοχής του Πεκίνου και της Σαγκάης.

      Παράδειγμα κινεζικής πόλης σφουγγάρι που προωθείται από το Πεκίνο με τα κριτήρια του πάρκου Kongjian, στην Κίνα, σχεδιασμένο από τον Kongjian Yu
      Στην πόλη Taizhou, η ομάδα του Kongjian Yu επανασχεδίασε το Yongning Park ως «πλωτό κήπο με αναχώματα που μπορεί να μειώσει τη ροή των πλημμυρών περισσότερο από το μισό, δημιουργώντας έτσι μια φυσική μήτρα υγροτόπων που πλημμυρίζει εποχιακά». Στο Jinhua, «ο σχεδιασμός γεφυρών, μονοπατιών και αναβαθμίδων με βλάστηση έχει σχεδιαστεί για να προσαρμόζεται στις πλημμύρες των μουσώνων», λέει ο Αρχιτέκτονας τοπίου. Στο Χαρμπίν, «το πορώδες έδαφος του πάρκου Qunli φιλτράρει το αστικό νερό της βροχής, το οποίο αποθηκεύεται σε υπόγειες δεξαμενές». Μέσω της εταιρείας αρχιτεκτονικής τοπίου Turenscape, που ιδρύθηκε το 1998, ο Kongjian συνεχίζει να δημιουργεί χώρους για το νερό ώστε να εξαπλώνεται και να διαρρέει υπόγεια, τόσο για να αποτρέπονται οι πλημμύρες όσο και για να το αποθηκεύεται για μελλοντική χρήση. «Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν πορώδη υλικά, εκτός από τη δημιουργία αστικών περιοχών με βλάστηση και διαπερατά πεζοδρόμια». Παρά το γεγονός ότι ξοδεύει εκατομμύρια γιουάν, η Κίνα εξακολουθεί να υποφέρει από πολλές καταστροφικές πλημμύρες. Πολλοί έχουν επικεντρωθεί στο κόστος αυτών των πόλεων σφουγγαριών, αλλά για τον Kongjian μια πόλη-σφουγγάρι θα κόστιζε μόνο το ένα τέταρτο των συμβατικών λύσεων, αν γινόταν σωστά.
      Οι πράσινες στέγες, οι κάθετοι κήποι και οι κήποι της βροχής αποτελούν επίσης μέρος των στρατηγικών για την απορρόφηση του νερού της βροχής. Το νερό είναι πόρος, όχι σπατάλη. Αυτή είναι η φιλοσοφία των κήπων βροχής, όπως αυτός που πραγματοποιήθηκε στο γνωστό πάρκο πλημμυρών του La Marjal στο Αλικάντε, για το οποίο έχει γραφτεί στην ιστοσελίδα El Ágora και που αντιπροσωπεύει μια αποτελεσματική εφαρμογή αυτής της φιλοσοφίας στην ισπανική επικράτεια. Αυτό το έργο, όπως εξηγεί η Amelia Navarro, «είναι μια λύση βασισμένη στη φύση που, εκτός από την επίλυση του προβλήματος των πλημμυρών, δημιουργεί ένα φυσικό περιβάλλον βιοποικιλότητας σε ένα αστικό περιβάλλον. Είναι σε θέση να συγκρατεί και να αποθηκεύει έως και 45.000 m3 βρόχινου νερού και έχει αποδείξει την περιβαλλοντική και οικοσυστημική του λειτουργία, εκτός από την υδάτινη χρησιμότητα του, με μια λειτουργία που δεν παρεμβαίνει στις διαδικασίες των πτηνών».

      Μια αναπαράσταση της διαχείρισης του νερού με βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης που προσφέρεται από το γραφείο αρχιτεκτονικού σχεδιασμού του Κινέζου αρχιτέκτονα τοπίου Kongjian Yu
      Το φυσικό και το τεχνητό
      Τα τεχνητά και τα φυσικά μέσα πάνε χέρι-χέρι για τη δημιουργία αυτών των συστημάτων σφουγγαριών. Ο πρώτος στόχος είναι η διατήρηση των υδάτινων συστημάτων στην περιοχή, χρησιμοποιώντας υγροτόπους, ποτάμια, τάφρους μαζί με τη βλάστησή τους και τα εδάφη τους για το φιλτράρισμα του νερού. Εάν έχουν καταστραφεί, είναι απαραίτητη η αποκατάσταση για να ανακτηθούν τα φυσικά εμπόδια, αλλά μπορούν επίσης να δημιουργηθούν τεχνητοί υγρότοποι για τη συγκράτηση του νερού σε περίπτωση πλημμύρας.
      Χρειάζονται επίσης νομοθετικά μέτρα ώστε η κατασκευή των νέων κτιρίων και των υποδομών να μην επηρεάζει τη συγκράτηση και αποθήκευση νερού των αστικών οικοσυστημάτων.      
      Η ιδέα της πόλης σφουγγάρι αντιπροσωπεύει ένα καλό παράδειγμα βελτίωσης της διαχείρισης των αστικών υδάτων μέσω της εφαρμογής των λεγόμενων λύσεων με βάση τη φύση (NbS) που εφαρμόζουν προσεγγίσεις πράσινης υποδομής σε αστικά τοπία.
      Η αργή κίνηση του νερού υποστηρίζει ότι η προσπάθεια ελέγχου του νερού με γκρίζες υποδομές (φράγματα, κανάλια ή σωλήνες αποχέτευσης) είναι ένα λάθος που δεν αποτρέπει τις πλημμύρες και εντείνει τα προβλήματα εφοδιασμού με νερό σε περιόδους ξηρασίας. Ο συμβατικός τρόπος διαχείρισης των πλημμυρών είναι η κατασκευή σωλήνων ή αποχετεύσεων για την εκκένωση του νερού το συντομότερο δυνατό ή η ενίσχυση των όχθων των ποταμών με σκυρόδεμα για να διασφαλιστεί ότι αυτοί δεν θα υπερχειλίσουν.

      Kongjian Park, Κίνα, σχεδιασμένο από τον Kongjian Yu.
      Βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης
      Στην Ισπανία, διάφορα δημοτικά συμβούλια έχουν δείξει ενδιαφέρον για αυτά που ορίζονται ως βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης (SUDS), τα οποία θα συμπεριληφθούν, για παράδειγμα, στην ανάπτυξη της Nuevo Norte της Μαδρίτης, μιας από τις μεγαλύτερες αστικές αναπτύξεις που θα πραγματοποιηθούν στη χώρα μας. Αυτές οι βιώσιμες αποχετεύσεις επιλέγουν συμβατικούς κήπους που, αντί να είναι κυρτοί, είναι κοίλοι, για τη συλλογή του νερού της βροχής.
      Φυτεμένες στέγες,  στέγες που ρίχνουν το φορτίο τους (το νερό της βροχής) σε στέρνες, μια αρχαία τεχνική που έχει χαθεί ή διάμεσοι σχεδιασμένοι σε κοιλότητες, που απορροφούν την απορροή. Από την άλλη, η παροχή συλλέγεται, φιλτράρεται και  οδηγείται για να χρησιμοποιηθεί.
      Το όραμα πρέπει για να ολοκληρωθεί, πρέπει να είναι παγκόσμιο. Η αποκατάσταση των χώρων ή η παρέμβαση στα κανάλια βελτιώνει τη διαχείριση των υδάτων αλλά και τις περιβαλλοντικές συνθήκες ή την ποιότητα του αέρα σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, οι οποίοι δεσμεύονται για πράσινες υποδομές και λύσεις βασισμένες στη φύση. 
    9. Περιβάλλον

      GTnews

      Διασχίζοντας ένα μονοπάτι μέσα σε καλλιέργειες τριφυλλιού και καλαμποκιού που συνεχίζει σε μια παραποτάμια διαδρομή, στεφανωμένη με δέντρα και οργιώδη φύση, δίπλα στο Νέστο, ολοκληρώθηκε στο Παρανέστι Δράμας, ημερίδα με θέμα την ανάδειξη της αξίας της βιοποικιλότητας και της διασυνοριακής συνεργασίας στην οροσειρά της Ροδόπης. Μιας ημερίδας που σύμφωνα με τους διοργανωτές της, είχε ως στόχο τη σημασία της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης, όπως ονομάζεται πλέον το πρώην «Σιδηρούν Παραπέτασμα» το οποίο χώριζε την Ευρώπη σε Ανατολή και Δύση για σχεδόν 40 χρόνια. Εκεί, αναπτύχθηκε μια ξεχωριστή «πράσινη» ζώνη, ένας οικολογικός διάδρομος που διασχίζει 24 χώρες και, ως αυστηρά επιτηρούμενη στρατιωτική περιοχή, υπήρξε καταφύγιο για πολλά απειλούμενα είδη. Έτσι, οι περιοχές που περιλαμβάνονται στη νοητή γραμμή μεταξύ της Θάλασσας Μπάρεντς στη Ρώσο – Νορβηγική μεθόριο μέχρι και τη Μαύρη Θάλασσα και τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας στα Βαλκάνια μετονομάστηκαν σε Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη, ενώ το ομώνυμο δίκτυο συγκροτήθηκε το 2003.
      Το νοτιότερο σκέλος της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης είναι η Βαλκανική Πράσινη Ζώνη που κατά κύριο λόγο περιλαμβάνει τις οροσειρές, καθώς και λίμνες και ποτάμια της Βαλκανικής.
      “Όλο το εθνικό πάρκο της οροσειράς Ροδόπης, έτσι και το μονοπάτι που ενώνει το Ξάγναντο με το Παρανέστι, θεωρούνται κομμάτι της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης. Πρόκειται για μια προσπάθεια, εκεί που υπήρχε παλαιότερα το “Σιδηρούν παραπέτασμα” και ήταν ένα σύνορο που χώριζε τις χώρες, τώρα να είναι μια πράσινη γέφυρα που ενώνει τους ανθρώπους αλλά και τον άνθρωπο με τη φύση” εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γιώργος Θεοδωρίδης από την περιβαλλοντική οργάνωση “Καλλιστώ”.
      Το Μονοπάτι της Συνύπαρξης, όπως ονομάστηκε, υπάρχει εδώ και χρόνια και ξεκινάει δίπλα από χωράφια αγροτών οι οποίοι καλλιεργούν καλαμπόκι και τριφύλλι για ζωοτροφές. Μέσα από το έργο LIFE ARCPROM, μέλη της περιβαλλοντικής οργάνωσης, έχουν δημιουργήσει και προτείνουν δραστηριότητες περιβαλλοντικής εκπαίδευσης ώστε να μπορούν σχολεία και οικογένειες, να επισκέπτονται το μονοπάτι και να ενημερώνονται για το περιβάλλον, την περιοχή, τους κατοίκους της και πώς συνυπάρχει ο άνθρωπος με την άγρια ζωή, και πιο συγκεκριμένα με την αρκούδα.
      “Η διαδρομή, μήκους 2,2 χιλιομέτρων, ξεκινά από το Ξάγναντο, κοντά στο Παρανέστι. Λίγο πιο κάτω από το κέντρο του χωριού, ακολουθούμε μικρό αγροτικό δρόμο, που μας κατεβάζει ομαλά προς το ποτάμι. Μετά από 800 μέτρα, φτάνουμε στο παραποτάμιο μονοπάτι. Για το υπόλοιπο της διαδρομής, ακολουθούμε τη ροή του ποταμού, περπατώντας μέσα στο παραποτάμιο δάσος, ώσπου να φτάσουμε στη σιδηροδρομική γραμμή και σε χώρο αναψυχής, έξω από το Παρανέστι” εξηγεί η Εφη Γελαστοπούλου από την “Καλλιστώ”.
      Από το “Σιδηρούν Παραπέτασμα” στην Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη
      Όπως διευκρίνισε, μιλώντας στην ημερίδα, η Λουκία Αργυριάδου από την “Καλλιστώ”, η Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη συμβολίζει την παγκόσμια προσπάθεια για κοινές διασυνοριακές δράσεις για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Καθήκον της Ένωσης για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη που αποτελείται από μη κυβερνητικές οργανώσεις, κρατικούς φορείς και ομάδες εμπειρογνωμόνων, είναι η διατήρηση και η προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξής της με διασυνοριακή συνεργασία σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους τομείς της κοινωνίας.
      “Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη, η κοινή φυσική μας κληρονομιά κατά μήκος της γραμμής του πρώην “σιδερένιου παραπετάσματος”, πρέπει να διατηρηθεί και να αποκατασταθεί ως ένα οικολογικό δίκτυο που συνδέει υψηλής αξίας φυσικό και πολιτιστικό τοπίο, με σεβασμό των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών αναγκών των τοπικών κοινοτήτων” εξήγησε.
      Σημειώνεται ότι η Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη συνδέει 16 χώρες της ΕΕ, πέντε υποψήφιες χώρες (Αλβανία, Σερβία, Μαυροβούνιο, Βόρεια Μακεδονία, Τουρκία), το Κόσοβο και δύο χώρες εκτός ΕΕ (Ρωσία και Νορβηγία).
      Πρόταση για τη δημιουργία διασυνοριακού πάρκου Ροδόπης
      Στη πρόταση για τη δημιουργία διασυνοριακού Περιφερειακού Πάρκου εντός της Βαλκανικής Πράσινης Ζώνης, στην οροσειρά της Ροδόπης, που έχουν καταθέσει προς συζήτηση περιβαλλοντικές οργανώσεις, αναφέρθηκαν οι Συμεών Αρανγκέλωφ (Simeon Arangelov) και Ινα Λαζάροβα (Ina Lazarova) από την ΄Ενωση Εθνικών Πάρκων Βουλγαρίας.
      Όπως είπαν, μιλώντας στην ημερίδα, πρόκειται για ένα οικοσύστημα με σπάνια ενδημικά και απειλούμενα είδη και μεγάλη βιοποικιλότητα. Ωστόσο, στη Βουλγαρία, υπάρχει κατακερματισμός των προστατευόμενων οικοτόπων και διαφορετική πολιτική προστασίας σε σχέση με την Ελλάδα. “Γι΄αυτό το λόγο”, διευκρίνησαν, “πρέπει να δημιουργηθεί ένα διασυνοριακό περιφερειακό πάρκο που θα περιλαμβάνει όλη τη Ροδόπη με το ίδιο status προστασίας”.
      Στα προβλήματα που δημιουργούνται από την έλλειψη κοινής διασυνοριακής πολιτικής σε θέματα προστασίας της φύσης αναφέρθηκε και η Ελπίδα Γρηγοριάδου από τη Μονάδα Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Νέστου- Βιστωνίδας και Ροδόπης υπογραμμίζοντας ότι απαιτείται η υπογραφή κοινού πρωτοκόλλου παρακολούθησης για όλα τα διασυνοριακά είδη πανίδας και χλωρίδας. Σημαντικά προβλήματα, σύμφωνα με την κ.Γρηγοριάδου, αποτελούν επίσης η ρύπανση και τα εισαγόμενα σκουπίδια στο Νέστο, η ύπαρξη εμποδίων και ο κατακερματισμός πληθυσμών ιχθυοπανίδας από τα φράγματα, η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των αρμόδιων υπηρεσιών και το διασυνοριακό έγκλημα της λαθροθηρίας, επικαλούμενη 7 περιστατικά λαθροθηρίας που σημειώθηκαν το διάστημα 2015-2020, στην περιοχή του Φρακτού
      Η ημερίδα διοργανώθηκε από την περιβαλλοντική οργάνωση “Καλλιστώ” σε συνεργασία με τη Μονάδα Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Δέλτα Νέστου – Βιστωνίδας – Ισμαρίδας και Ροδόπης του ΟΦΥΠΕΚΑ, την Ένωση Πάρκων Βουλγαρίας, το Ελληνικό τμήμα της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης (European Green Belt), και το έργο LIFE ARCPROM.
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Στα πλαίσια του προγράμματος για την ανάπτυξη του «ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΔΙΑΚΙΝΔΥΝΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΜΘ» (ΚΕΔΙΑΚ) που χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ μέσω της Δράσης «Ενίσχυση των Υποδομών Έρευνας και Καινοτομίας», παρακολουθείται σε συνεχή βάση η εξέλιξη της πυρκαγιάς που ξέσπασε το μεσημέρι της 21ης Ιουλίου 2022, στην ευρύτερη περιοχή του Εθνικού Πάρκου Δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου. Η παρακολούθηση γίνεται με τη χρήση διαθέσιμων δορυφορικών δεδομένων εικόνων γεωπισκόπησης (ελεύθερων αλλά και εμπορικών μικροδορυφόρων) καθώς και επίγειων παρατηρήσεων.
      Όπως υπολογίζεται από την επιστημονική ομάδα Κινδύνου Δασικής Πυρκαγιάς του ΚΕΔΙΑΚ, μέχρι το μεσημέρι της 23ης Ιουλίου έχουν καεί προσεγγιστικά 1.512 εκτάρια, σύμφωνα με το δορυφορικό προϊόν που καταγράφει τις εστίες πυρκαγιάς και τα θερμά σημεία (Hot–Spots), και το οποία διατίθεται από το μηχανισμό Fire Information for Resource Management System (FIRMS) της NASA.
      Η πληροφορία αυτή προκύπτει από την ανάλυση της εκπεμπόμενης θερμότητας που καταγράφεται μέσω δορυφορικών εικόνων υψηλής χρονικής αλλά χαμηλής χωρικής ανάλυσης, των αισθητήρων Visible/Infrared Imager/Radiometer Suite -VIIRS (ανάλυση 375 μέτρα) και Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer- MODIS (ανάλυση 1 χιλιόμετρο).
      Αντίστοιχα την 21η Ιουλίου στις 11:50 όπως χαρτογραφήθηκε με ακρίβεια με τη χρήση εικόνας του δορυφόρου γεωεπισκόπησης Landsat 9 (30 μέτρα χωρική ανάλυση) της Αμερικάνικης Γεωλογικής Εταιρείας, είχαν καεί 585 εκτάρια.
      Μέχρι τώρα (μεσημέρι της 23ης Ιουλίου) υπολογίζεται ότι έχουν καεί 1043 εκτάρια – περίπου το 15% της συνολικής έκτασης – εντός των περιοχών που έχουν χαρακτηριστεί ως περιοχές απόλυτης προστασίας και σημασίας (πυρήνες) στο Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου.
      Σημειώνεται ότι βασικός στόχος του προγράμματος ΚΕΔΙΑΚ είναι η δημιουργία μίας καινοτόμου ερευνητικής υποδομής που θα παρέχει τη δυνατότητα συλλογής και ανάλυσης δεδομένων σχετικά με την εξέλιξη μιας επικινδυνότητας και να ορίζει ένα πιθανό αριθμό σεναρίων και συνεπειών των ενδεχόμενων αρνητικών επιπτώσεών της, ώστε να δρα ενισχυτικά στην διαδικασία λήψης απόφασης από τους αποφασίζοντες που διαχειρίζονται τα κεφάλαια της περιφέρειας ΑΜΘ.

    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Η παράκτια διάβρωση των περιοχών στο Δέλτα του Νέστου, η διαχείριση φαινομένων ευτροφισμού στις λιμνοθάλασσες της περιοχής και η εξοικονόμηση νερού στην άρδευση κατά μήκος της παράκτιας ζώνης της πεδιάδας του ποταμού Νέστου, είναι τρία από τα βασικότερα θέματα που εξέτασε το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (ΔΠΘ) στο πλαίσιο ενός διασυνοριακού έργου με στόχο την περιβαλλοντική παρακολούθηση της Λεκάνης της Μαύρης Θάλασσας (ΜΘ) υποστηριζόμενη από το σύστημα Copernicus-PONTOS».
      Η Μαύρη Θάλασσα θεωρείται σήμερα ως μία από τις πλέον ευαίσθητες περιφερειακές θάλασσες λόγω της περιορισμένης ανανέωσης του νερού της και των μεγάλων λεκανών απορροής της ηπειρωτικής Ευρώπης που καταλήγουν σε αυτή.
      Τα κύρια περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ΜΘ είναι: α) η υπερλίπανση από θρεπτικά άλατα και ο ευτροφισμός που προκαλείται, β) οι μεταβολές στους θαλάσσιους οργανισμούς, τη βιοποικιλότητα και την εισβολή ξενικών ειδών, γ) η χημική ρύπανση, περιλαμβανομένου του πετρελαίου, δ) η ανοξική ζώνη από τα 200μ. βάθος ως τον πυθμένα που μετατρέπει τη Μαύρη Θάλασσα σε λεκάνη παραγωγής υδροθείου.
      Ο καθηγητής του τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος του ΔΠΘ Γιώργος Συλαίος και διευθυντής του εργαστηρίου Οικολογικής Μηχανικής και Τεχνολογίας, στη διάρκεια συνέντευξης τύπου παρουσίασε τους στόχους του έργου PONTOS, κάνοντας ιδιαίτερα αναφορά στις δυνατότητες που αυτό παρέχει, με τη συλλογή περιβαλλοντικών δεδομένων για τη Λεκάνη της ΜΘ και της ευρύτερης περιοχής μέσω του ευρωπαϊκού συστήματος παρακολούθησης της Γης, Copernicus.
      «Η περιοχή του Δέλτα του Νέστου», σημείωσε ο κ. Συλαίος, «έχει μια σειρά από περιβαλλοντικά προβλήματα που μας ήταν γνωστά τα τελευταία χρόνια από διάφορες μελέτες που έχουμε κάνει στο παρελθόν. Τώρα όμως, με τη βοήθεια του έργου PONTOS επικεντρωθήκαμε στα τρία σημαντικότερα σε μια προσπάθεια να τα διαχειριστούμε κατά τον καλύτερο τρόπο και ταυτόχρονα να δώσουμε στους ανθρώπους που ζουν και εργάζονται εδώ εκείνα τα εργαλεία που θα τους βοηθήσουν να τα αντιμετωπίσουν».
      Η φραγματοποίηση του ποταμού έφερε τη διάβρωση των ακτών
      Σύμφωνα με τον κ. Συλαίο η παράκτια διάβρωση είναι από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή στο Δέλτα του Νέστου η οποία δημιουργήθηκε μετά τη φραγματοποίηση του ποταμού αλλά και την πίεση που δέχθηκαν οι εν λόγω περιοχές από την κλιματική αλλαγή. Τα δεδομένα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα την ύπαρξη μιας σοβαρής υποχώρησης της ακτής άνω των 120 μέτρων σε πολλά σημεία, ενώ τα τελευταία τριάντα χρόνια χάθηκαν συνολικά περί τα 1,2 τετραγωνικά χιλιόμετρα παράκτιας ζώνης.
      «Με τη χρήση δορυφορικών εικόνων», υπογράμμισε ο καθηγητής του ΔΠΘ, «μελετήθηκε διεξοδικά η ακτογραμμή του Δέλτα του Νέστου με στόχο να δούμε τις θέσεις όπου υπάρχουν προβλήματα διάβρωσης και να τις ιεραρχήσουμε. Να καταλάβουμε τους λόγους στους οποίους οφείλεται η παράκτια διάβρωση και σταδιακά να δώσουμε μια λύση για το τι θα μπορούσε να γίνει ώστε να αποκατασταθεί το πρόβλημα».

      Τα φαινόμενα εμφάνισης ευτροφισμού
      Το δεύτερο, μείζονος σημασίας θέμα που ασχολήθηκαν οι ερευνητές στο πλαίσιο του έργου PONTOS, ήταν η δορυφορική παρακολούθηση των λιμνοθαλασσών του υγροτοπικού πάρκου της ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης προκειμένου να μελετηθούν τα φαινόμενα εμφάνισης ευτροφισμού.
      «Πέρυσι είχαμε έντονα φαινόμενα ευτροφισμού και θυμόμαστε όλοι τα προβλήματα που δημιούργησε στις ακτές της περιοχές η βλέννα με την οποία σκεπάστηκε η θάλασσα», επισήμανε με έμφαση ο κ. Συλαίος και συνέχισε, «μέσα από δορυφορικές εικόνες και μαθηματικά μοντέλα προσπαθούμε να δούμε πως εξελίσσεται η συγκέντρωση του φυτοπλαγκτόν, πως ξεκινά και πως αναπτύσσεται. Στόχος, να δώσουμε ένα εργαλείο με το οποίο θα βοηθήσουμε τους ιχθυοκαλλιεργητές που δραστηριοποιούνται στις λιμνοθάλασσες να γνωρίζουν τους κινδύνους και πότε αυτή η ανάπτυξη του φυτοπλαγκτόν μπορεί να οδηγήσει σε μαζικούς θανάτους ψαριών που είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν».
      Άρδευση με επιστημονικά μέσα
      Το τρίτο θέμα που μελετάται στην περιοχή στο πλαίσιο του ερευνητικού έργου είναι η εξοικονόμηση νερού στην άρδευση. Η παράκτια ζώνη και γενικότερα η πεδιάδα του ποταμού Νέστου περιλαμβάνει πολλές αγροτικές καλλιέργειες οι οποίες μέχρι σήμερα αρδεύονται μόνο εμπειρικά.
      «Αυτό που εμείς προσπαθούμε να εισάγουμε στη γεωργία στην περιοχής», επισήμανε ο καθηγητής του τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος, «είναι η επιστημονική άρδευση, η τεχνολογικά ανεπτυγμένη, η οποία λαμβάνει υπόψη μετρήσεις από δορυφόρους, μετρήσεις από επιτόπιους αισθητήρες, μαθηματικά μοντέλα, προσομοιώσεις και υπολογισμούς. Στόχος είναι να περιοριστεί η ποσότητα του νερού που αρδεύουν οι αγρότες, ώστε να ποτίζουν ακριβώς όποτε χρειάζεται, την ποσότητα που χρειάζεται, προκειμένου να λαμβάνουν τη βέλτιστη δυνατή παραγωγή. Το θέμα της άρδευσης είναι σημαντικό ειδικά τώρα που η ενέργεια είναι πολύ ακριβή. Η ποσότητα νερού που αρδεύεται μετατρέπεται σε ενέργεια και η ενέργεια σε κόστος άρδευσης. Πρακτικά μειώνουμε το κόστος της άρδευσης και έχουμε καταφέρει να το περιορίσουμε στο 30% με 35% στις περιοχές που έχουμε εξετάσει».
      Β. Λωλίδη | ΑΠΕ-ΜΠΕ
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ζημιά που έχει προκαλέσει η ανθρώπινη δραστηριότητα στον πλανήτη διαπιστώνεται διαρκώς ότι είναι όλο και μεγαλύτερη. Βασική αιτία, η αύξηση των εκτάσεων που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή διατροφικών ειδών και η οποία πλέον θέτει σε κίνδυνο τη δυνατότητα του πλανήτη για να θρέψει τον πληθυσμό του.
      Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ για τις γαίες του πλανήτη (Global Land Outlook 2), οι συνέπειες αυτής της κατάστασης είναι σοβαρότερες για τις γυναίκες, ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς νομικά στερούνται του δικαιώματος να κατέχουν γη και συχνά εκτοπίζονται από αυτήν όταν οι συνθήκες επιδεινώνονται.
      Παράλληλα η ποιότητα του εδάφους υποβαθμίζεται, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ελλείψεις σε φυσικούς πόρους, γόνιμο έδαφος, νερό, να μειώνεται η βιοποικιλότητα, η χλωρίδα και η πανίδα σε όλο τον πλανήτη. Και ενώ πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι υποβαθμισμένη γη σημαίνει άνυδρη έρημος, τροπικά δάση που ακρωτηριάζονται από υλοτόμους ή περιοχές που καλύπτονται από πόλεις, σημαίνει παράλληλα και φαινομενικά «πράσινες» περιοχές, οι οποίες υφίστανται υπερκαλλιέργεια ή έχουν απογυμνωθεί από τη φυσική βλάστηση.
      Η καλλιέργεια ειδών διατροφής σε υποβαθμισμένα εδάφη γίνεται σταδιακά πιο δύσκολη, καθώς αυτά εξαντλούνται γρήγορα, όπως και οι υδάτινοι πόροι, ενώ παράλληλα χάνονται φυτικά και ζωικά είδη και επιδεινώνεται η κλιματική κρίση μειώνοντας την ικανότητα της Γης να απορροφά και να δεσμεύει άνθρακα.
      Εκτός από την παραγωγή τροφίμων (όπως η αυξημένη παραγωγή κρέατος που υπερκαταναλώνεται στον δυτικό κόσμο), στο πρόβλημα συμβάλλει και η παραγωγή ενδυμάτων, στο πλαίσιο της λεγόμενης «γρήγορης μόδας», δηλαδή ρούχων που φοριούνται για λίγο και μετά πετιούνται.
      Ο ΟΗΕ προειδοποιεί ότι αν δεν αναληφθεί άμεσα δράση, το πρόβλημα θα επιδεινωθεί και μέχρι το 2050 μια έκταση στο μέγεθος της Νότιας Αμερικής θα προστεθεί στα εδάφη που ήδη έχουν υποστεί βλάβη.
      Σύμφωνα με τον Ιμπραχίμ Τιάου, εκτελεστικό γραμματέα της Σύμβασης του ΟΗΕ για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης, «η υποβάθμιση της γης επηρεάζει τα τρόφιμα, το νερό, την παραγωγή αερίων του άνθρακα και τη βιοποικιλότητα. Μειώνει το ΑΕΠ, επηρεάζει την υγεία των ανθρώπων, μειώνει την πρόσβαση σε καθαρό νερό και επιδεινώνει την ξηρασία».
      Η αποκατάσταση της υποβαθμισμένης γης μπορεί να επιτευχθεί, υπό τον όρο ότι θα αλλάξουν οι μέθοδοι καλλιέργειας, ακολουθώντας τη στρατηγική της αγρανάπαυσης, η συλλογή και αποθήκευση βρόχινου νερού για πότισμα των καλλιεργειών ή η φύτευση δέντρων για την πρόληψη της διάβρωσης του εδάφους. Πολλοί αγρότες αδυνατούν να λάβουν αυτά τα μέτρα, λόγω της αυξανόμενης πίεσης για μεγάλη παραγωγή, της έλλειψης γνώσεων, της κακής τοπικής διακυβέρνησης ή της έλλειψης πρόσβασης σε πόρους. Ωστόσο, για κάθε 1 δολάριο που δαπανάται για την αποκατάσταση, ο ΟΗΕ υπολογίζει απόδοση μεταξύ 7 και 30 δολαρίων σε αυξημένη παραγωγή και άλλα οφέλη.
      Ο Ιμπραχίμ Τιάου κάλεσε τον ιδιωτικό τομέα να επενδύσει 1,6 τρισ. δολάρια την επόμενη δεκαετία για να αποκαταστήσει την ποιότητα περίπου 1 δισ. εκταρίων υποβαθμισμένης γης: πρόκειται για έκταση περίπου όσο οι ΗΠΑ ή η Κίνα. Και τονίζει ότι αυτό θα ισοδυναμούσε μόνο με ένα μικρό ποσοστό των 700 δισ. δολαρίων που δαπανώνται ετησίως για επιδοτήσεις στη γεωργία και τα ορυκτά καύσιμα, αλλά μπορεί να διασφαλίσει τα εδάφη, τους υδάτινους πόρους και τη γονιμότητα του πλανήτη.
      «Κάθε αγρότης, μεγάλος και μικρός, μπορεί να ασκήσει αναγεννητική γεωργία», είπε ο Τιάου μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα Guardian. «Υπάρχει μια πληθώρα τεχνικών και δεν χρειάζεται υψηλή τεχνολογία ή διδακτορικό για να τις χρησιμοποιήσει κανείς».
      «Η σύγχρονη γεωργία έχει αλλάξει το πρόσωπο του πλανήτη, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα. Πρέπει να επανεξετάσουμε επειγόντως τα παγκόσμια συστήματα παραγωγής τροφίμων, τα οποία ευθύνονται για το 80% της αποψίλωσης των δασών, το 70% της χρήσης του πόσιμου νερού και τη μεγαλύτερη αιτία απώλειας της χερσαίας βιοποικιλότητας», σημειώνει,
      Περίπου το ήμισυ της παγκόσμιας ετήσιας οικονομικής παραγωγής, ή 44 τρισ. δολάρια ετησίως, κινδυνεύει εξαιτίας της υποβάθμισης των εδαφών, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ, ωστόσο, το οικονομικό όφελος από την αποκατάσταση της υποβαθμισμένης γης θα μπορούσε να ανέλθει σε 125 έως 140 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, που θα ήταν περίπου 50% περισσότερο από τα 93 τρισ. δολάρια, όσο ήταν το παγκόσμιο ΑΕΠ για το 2021.
      * Η έκθεση Global Land Outlook 2, μόνο η δεύτερη τέτοια έκθεση που δημοσιεύτηκε, χρειάστηκε πέντε χρόνια για τη σύνταξη του ΟΗΕ με 21 οργανισμούς εταίρους και αντιπροσωπεύει την πιο ολοκληρωμένη βάση δεδομένων για την κατάσταση του εδάφους του πλανήτη μέχρι σήμερα.
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Στη τροποποίηση των Μονάδων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (ΜΔΠΠ) του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.), οι οποίες συστήθηκαν με το ν. 4685/2020, και ειδικότερα ως προς την ονομασία, τις έδρες, τα παραρτήματα και τη χωρική αρμοδιότητα αυτών, προχώρησε το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
      Πιο συγκεκριμένα, το Παράρτημα Ι της υπ’ αρ. ΥΠΕΝ/Δ ΝΕΠ/30858/1148/30.03.2022 απόφασης του υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας περιέχει πίνακα με την ονομασία, τις έδρες και τα παραρτήματα των ΜΔΠΠ ενώ η χωρική αρμοδιότητά τους απεικονίζεται στο χάρτη του Παραρτήματος ΙΙ.
      Σχετικό αρχείο:
      Υ.Α. ΥΠΕΝ/Δ ΝΕΠ/30858/1148/30.03.2022  (Β΄ 1877) Τροποποίηση των Μονάδων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής “(Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.)” του άρθρου 34 του ν. 4685/2020 (Α’ 92).


    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Τη σύσταση Ειδικών Μονάδων Δασικών Επιχειρήσεων (ΕΜΟΔΕ) που θα υπάγονται στο Πυροσβεστικό Σώμα και την πρόσληψη 500 δασοκομάντος προβλέπει τροπολογία του υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας που κατατέθηκε στο νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας «Εκσυγχρονισμός του Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης και άλλες διατάξεις για την κοινωνική ασφάλιση».
      Οι Ειδικές Μονάδες Δασικών Επιχειρήσεων θα διαρθρώνονται συνολικά σε 6 υπηρεσίες σε διάφορες πόλεις της χώρας και συγκεκριμένα θα έχουν έδρα στην Ελευσίνα, στη Θεσσαλονίκη, στο Ηράκλειο Κρήτης, στη Λαμία, στα Ιωάννινα και στην Πάτρα. Στις ΕΜΟΔΕ θα προσληφθούν 500 άτομα νεαρής ηλικίας, που θα είναι πυροσβέστες δασικών επιχειρήσεων και η θητεία τους θα είναι επταετής. Από τις 500 οργανικές θέσεις που θα δημιουργηθούν οι 440 θα αφορούν πυροσβεστικό τεχνικό προσωπικό και οι 60 πυροσβεστικό επιστημονικό προσωπικό, με ειδίκευση στη δασολογία, δασοπονία.
      Αποστολή των 500 δασοκομάντος, οι οποίοι θα είναι έτοιμοι στα μέσα Ιουνίου, θα είναι η συνδρομή στην εκτέλεση έργων δασοπροστασίας έναντι του κινδύνου εκδήλωσης πυρκαγιάς, η υποστήριξη κατά την διενέργεια των επιχειρήσεων κατάσβεσης, μέσω εξειδικευμένων πεζοπόρων και αερομεταφερόμενων τμημάτων και η χρήση ειδικών μηχανοκίνητων μέσων και μηχανημάτων έργου, καθώς επίσης και η συνδρομή στην αντιμετώπιση των συνεπειών από φυσικές, τεχνολογικές και λοιπές καταστροφές. Οι δασοκομάντος θα είναι σε συνεχή συνεργασία με τα δασαρχεία και με την επιστημονική υποστήριξη των δασολόγων ενώ δεν θα ενεργούν μόνο την ώρα της κρίσης. Πρόκειται για ένα σώμα που κατά βάση θα είναι αερομεταφερόμενο, σε διαρκή κίνηση, το οποίο όμως θα ενεργεί όλο το χρόνο και όχι μόνο την περίοδο του καλοκαιριού.
      Η πρόσληψη Πυροσβεστών Δασικών Επιχειρήσεων διενεργείται με σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου επί θητεία διάρκειας 7 ετών, με σύστημα αντικειμενικών κριτηρίων (μόρια) και σύμφωνα με τα οριζόμενα προσόντα (ηλικία, προϋπηρεσία κλπ). Ακόμη, θα λαμβάνουν μηνιαίο επίδομα κινδύνου που καταβάλλεται στο ένστολο προσωπικό της ΕΛΑΣ και του ΠΣ (ΕΜΑΚ, ΕΚΑΜ κλπ) ύψους 141,92 ευρώ.
      Μετά τη συμπλήρωση της επταετούς θητείας, οι Πυροσβέστες Δασικών Επιχειρήσεων δύνανται, με αίτησή τους, η οποία υποβάλλεται τρεις, τουλάχιστον, μήνες πριν από τη συμπλήρωση της επταετίας, εφόσον έχουν αξιολογηθεί σε όλες τις εκθέσεις ικανότητας με γενικό χαρακτηρισμό τουλάχιστον «αποδεκτή», να μονιμοποιηθούν, καταλαμβάνοντας μόνιμες οργανικές θέσεις της κατηγορίας και ειδικότητας για την οποία προσελήφθησαν.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Το 2021 κατατάσσεται ως μακράν το χειρότερο έτος των τελευταίων 13 χρόνων σε ό,τι αφορά στη συνολική καμένη έκταση της χώρας μας, σύμφωνα με το meteo του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών.
      Ειδικότερα, και με βάση τα δεδομένα του Ευρωπαϊκού Συστήματος Πληροφόρησης για Δασικές Πυρκαγιές, κατά τη διάρκεια του 2021 χαρτογραφήθηκαν στη χώρα μας 84 συμβάντα δασικών πυρκαγιών, τα οποία κατέκαψαν συνολική έκταση που ξεπερνά τα 1.300.000 στρέμματα. Η συγκεκριμένη επίδοση είναι η χείριστη της περιόδου 2008 – 2021, με τη συνολική καμένη έκταση του 2021 να προσεγγίζει το άθροισμα των καμένων εκτάσεων της πιο πρόσφατης οκταετίας (2013 – 2020).
      Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως το 2021 καταγράφει επίσης τη χείριστη επίδοση σε ό,τι αφορά την μέση καμένη έκταση ανά δασική πυρκαγιά, με το συγκεκριμένο δείκτη να υπολογίζεται σε πάνω από 1.500 στρέμματα ανά συμβάν όταν κατά τα προηγούμενα 13 έτη (2008 – 2020) o αντίστοιχος μέσος όρος ήταν κοντά στα 500 στρέμματα ανά συμβάν.
      Με την αντιπυρική περίοδο του 2022 να ξεκινά σε 5 μήνες από σήμερα, είναι απαραίτητη η αναθεώρηση των πρακτικών που εφαρμόζονται στον τομέα της πρόληψης και της προετοιμασίας για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών επισημαίνεται από το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. 

       
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Μία νέα διεθνής διάκριση προστίθεται στο ενεργητικό της Αλοννήσου. Σύμφωνα με το έγκυρο ταξιδιωτικό περιοδικό της Ένωσης Βρετανών Ταξιδιωτικών πρακτόρων, ABTA Magazine, https://abtamag.com/2021/10/21/the-best-ecotourism-destinations-in-the-world/, η Αλόννησος κατακτά τη δεύτερη θέση ανάμεσα σε συνολικά επτά κορυφαίους προορισμούς του κόσμου που διακρίνονται σε επίπεδο οικολογικού τουρισμού.
      Σύμφωνα με το αφιέρωμα, οι τρεις λόγοι που οδήγησαν τους ταξιδιωτικούς συντάκτες τού μέσου στην απόφαση να συμπεριλάβουν στην κατάταξη τον εξωτικό παράδεισο των Σποράδων είναι η λειτουργία του μεγαλύτερου φυσικού θαλάσσιου πάρκου της Μεσογείου στην περιοχή της Αλοννήσου, το πρόσφατο άνοιγμα του πρώτου υποβρυχίου μουσείου της Ελλάδας στο ναυάγιο της Περιστέρας, καθώς και η απόφαση του δήμου να καταργήσει πρώτος, το 2015, τις πλαστικές σακούλες στο νησί. «Η σπουδαία αυτή διάκριση δεν ωφελεί μόνο την Αλόννησο αλλά και όλη την Ελλάδα. Προκειμένου, όμως, η διεθνής αναγνωρισιμότητα να μετατραπεί σε πραγματική ζήτηση και να προσελκύσουμε περισσότερους τουρίστες με ειδικά ενδιαφέροντα, χρειάζονται ουσιώδη αναπτυξιακά κίνητρα. Στην κατεύθυνση αυτή, ο δήμος κατέθεσε πρόσφατα συγκεκριμένες προτάσεις, ώστε να αξιοποιηθεί κατάλληλα το ναυάγιο της Περιστέρας, που αποτελεί πλέον σύμβολο του εθνικού καταδυτικού τουρισμού μας», δήλωσε ο δήμαρχος Αλοννήσου, Πέτρος Βαφίνης.
      Η λίστα «φιλοξενεί» ακόμη έξι προορισμούς από Αμερική, Ευρώπη, Αφρική και Ωκεανία. Την κορυφή καταλαμβάνει η Κόστα Ρίκα με το εθνικό πάρκο και το προστατευόμενο «δάσος σύννεφου», στη δεύτερη θέση είναι η Αλόννησος ως μοναδικός ελληνικός προορισμός της κατάταξης και ακολουθούν η Κοπεγχάγη με τις περιβαλλοντικές καινοτομίες της, το Σαν Φρανσίσκο ως μία από τις πλέον φιλικές πόλεις του κόσμου για το περιβάλλον, η Μοορέα της Γαλλικής Πολυνησίας για τα μέτρα προστασίας της θαλάσσιας ζωής, η Κένυα για τη στρατηγική διάσωσης της άγριας πανίδας και τέλος η Σλοβενία για τη σύνδεση φύσης, τουρισμού και προστασίας του περιβάλλοντος που έχει επιτύχει.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Η πρόσφατη θεσμοθέτηση οκτώ Εθνικών Σχεδίων Δράσης από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, συνιστά ένα πολύ σημαντικό βήμα για την αποτελεσματική προστασία απειλούμενων ειδών και τύπων οικοτόπων της χώρας μας.
      Στο νέο factsheet του Έργου LIFE-IP 4 NATURA μπορείτε να δείτε μια σύνοψη της διαδικασίας που ακολουθήθηκε για την εκπόνηση και θεσμοθέτηση των Σχεδίων Δράσης, αλλά και ένα μέρος των δράσεων που προτείνονται.
      edozoume.gr
    18. Περιβάλλον

      dimitris GM

      Τέλος στην εξαγορά δασικών εκτάσεων από αυτούς που τις εκχέρσωσαν παράνομα και τις καλλιεργούν βάζει απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, «τινάζοντας στον αέρα» τον όλο μηχανισμό.
      Όπως ανακοίνωσε ο αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δ.Υ. (ΠΕΔΔΥ), Νικόλαος Μπόκαρης, με την απόφαση 710/2020 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίνονται ως αντισυνταγματικές οι ρυθμίσεις για τα ξεχερσωμένα δάση και τις δασικές εκτάσεις για γεωργική χρήση πριν και μετά το έτος 1975. 
      Την προσφυγή στο ΣτΕ είχαν καταθέσει η ΠΕΔΔΥ και το ΓΕΩΤΕΕ και η απόφαση αφορά 2 εκατ. στρέμματα σε όλη τη χώρα, εκ των οποίων τα 139.683 στρ. είναι στη Μεσσηνία.
      Αντισυνταγματικές διατάξεις
      Αρχικά, η προσφυγή είχε συζητηθεί πέρυσι στο Ε’ τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο έκρινε αντισυνταγματικές τις διατάξεις του 2014 και του 2017 με τις οποίες δόθηκε η δυνατότητα έναντι τιμήματος να γίνεται εξαγορά δασικών εκτάσεων και να καλλιεργούνται. 
      Λόγω της σοβαρότητας, όμως, του θέματος το Τμήμα παρέπεμψε το ζήτημα στην Ολομέλεια. Ωστόσο, παρά την πρώτη απόφαση του ΣτΕ από το Ε’ τμήμα περί αντισυνταγματικότητας, η διαδικασία για τις εξαγορές από τις Δασικές Υπηρεσίες συνεχίζονταν κανονικά με εντολή του αρμόδιου υπουργείου. 
      Προσφυγή
      Η τότε προσφυγή της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΕΔΔΥ) και του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΓΕΩΤΕΕ) αφορούσε στη συνταγματικότητα τεσσάρων υπουργικών αποφάσεων, με τις οποίες ορίζονται πτυχές της διαδικασίας εξαγοράς παράνομα εκχερσωμένων δασών και δασικών εκτάσεων. Οι αποφάσεις βασίζονται σε διατάξεις των νόμων 4280/2014 (που έμεινε γνωστός ως «αντιδασικός») και 4467/2017, με τις οποίες δόθηκε η πλήρους εξαγοράς εκτάσεων που εκχερσώθηκαν πριν το 1975 και αγοράς του δικαιώματος αγροτικής χρήσης για όσες εκχερσώθηκαν από το 1975 έως το 2007. Να σημειωθεί ότι η σχετική δυνατότητα έπειτα από διαδοχικές παρατάσεις έχει πλέον καταληκτική ημερομηνία έως τις 8 Αυγούστου 2020.
      Από την πλευρά του, ο κ. Μπόκαρης σε ανάρτησή του για τη θετική έκβαση της προσφυγής ανέφερε: «Η δικαίωση της ΠΕΔΔΥ και του ΓΕΩΤΕΕ θα έπρεπε να σηματοδοτήσει την αλλαγή στάσης των πολιτικών ηγεσιών των εκάστοτε κυβερνήσεων απέναντι στα δασικά οικοσυστήματα και, κυρίως, την ασφαλέστερη νομοθέτηση για αυτά (βλέπετε Δασικοί Χάρτες) με κριτήριο τη συνταγματική κανονικότητα». 
      Μεσσηνία
      Η απόφαση του ΣτΕ αφορά εκατομμύρια στρέμματα που όχι μόνο έχουν εκχερσωθεί παράνομα και καλλιεργούνται, αλλά επιδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ το 2017, σε ρεπορτάζ της «Καθημερινής», είχε εκτιμήσει ότι οι παράνομα εκχερσωμένες εκτάσεις που επιδοτούνται ξεπερνούν τα 2 εκατ. στρέμματα. 
      Στις περιοχές με τις περισσότερες παράνομα επιδοτούμενες εκτάσεις (από τους αναρτημένους δασικούς χάρτες) είναι και η Μεσσηνία. Πρώτος έρχεται ο Νομός Λαρίσης με 554.952 στρέμματα, ακολουθεί ο Νομός Ηλείας με 302.556 στρέμματα, η Αχαΐα με 198.227 στρ., η Λακωνία με 169.585 στρ., η Μαγνησία με 149.695 στρ. και η Μεσσηνία με 139.683 στρ.
      Της Βίκυς Βετουλάκη 
      - η αρχικη απόφαση
      https://dasarxeio.com/2019/05/09/67376/
      - η 710/2020
      https://dasarxeio.com/2020/05/09/80997/
      και εδώ: 
      https://www.ethnos.gr/ellada/104963_ston-aera-oi-exagores-ekhersomenon-dasikon-ektaseon-kai-oi-agrotikes-apozimioseis
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι χώροι πρασίνου στις κατοικημένες περιοχές μπορεί να έχουν προστατευτικές επιδράσεις απέναντι στη θνησιμότητα από κάθε αίτιο, σύμφωνα με έρευνα.
      Η συγκεκριμένη μελέτη, τα ευρήματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση “The Lancet Planetary Health“, περιέλαβε επτά χώρες (Καναδάς, ΗΠΑ, Ισπανία, Ιταλία, Αυστραλία, Ελβετία, Κίνα) και συνολικά 8 εκατομμύρια άτομα για να δείξει ότι η ύπαρξη χώρων πρασίνου επηρεάζει τη θνησιμότητα.
      Περίπου ο μισός πληθυσμός του κόσμου ζει σε πόλεις, όπου υπάρχει συχνά έλλειψη χώρων πρασίνου. Πολλές έρευνες υποστηρίζουν ότι οι χώροι πρασίνου στις πόλεις έχουν θετική επίδραση στη σωματική και ψυχική υγεία των ατόμων, μειώνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών ασθενειών, μεταβολικών συνδρόμων και πρόωρου θανάτου. Ωστόσο, τα αποτελέσματα τους έχουν αμφισβητηθεί για ποικίλους λόγους.
      Η συγκεκριμένη ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε μια απλή μέτρηση για τους χώρους πρασίνου, η οποία βασίζεται σε εικόνες δορυφόρων και εξέτασε τη σχέση της με τους πρόωρους θανάτους από κάθε αίτιο.
      Διαπιστώθηκε ότι όσο περισσότεροι ήταν οι χώροι πρασίνου γύρω από τα σπίτια τόσο πιο μειωμένοι ήταν οι πρόωροι θάνατοι. Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα προσφέρει μια μέτρηση για το ποσό της προστατευτικής επίδρασης: 4% μείωση στην πρώιμη θνησιμότητα για κάθε αύξηση κατά 0,1 του πρασίνου σε απόσταση έως και 500 μέτρα από την κατοικία.
      Ο Ντέιβιντ Ρόχας, ερευνητής στο Ινστιτούτο για την Παγκόσμια Υγεία της Βαρκελώνης και επικεφαλής συντάκτης της έρευνας, είπε: “Τα αποτελέσματα αυτά υποστηρίζουν παρεμβάσεις και πολιτικές αύξησης των χώρων πρασίνου ως τρόπους βελτίωσης της δημόσιας υγείας”.
      Πράγματι, αυτή τη στιγμή ο Ρόχας και οι συνεργάτες του χρησιμοποιούν τα αποτελέσματα σε μια μετα-ανάλυση για να εκτιμήσουν τον αριθμό των πρόωρων θανάτων που θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν αυξάνονταν οι πράσινες υποδομές.
      “Τα προγράμματα αστικής περιβαλλοντικής προστασίας δεν είναι μόνο οι βασικοί τρόποι προώθησης της δημόσιας υγείας αλλά είναι επίσης σημαντικά για την αύξηση της βιοποικιλότητας και την άμβλυνση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, καθιστώντας τις πόλεις πιο βιώσιμες”, καταλήγει ο Μαρκ Νιουβενχίζεν, διευθυντής της Πρωτοβουλίας Πολεοδομικού Σχεδιασμού, Περιβάλλοντος και Υγείας στο Ινστιτούτο για την Παγκόσμια Υγεία ISGlobal, στη Βαρκελώνη.
      Η συγκεκριμένη μελέτη έγινε με τη συνεργασία του Ινστιτούτου για την Παγκόσμια Υγεία ISGlobal της Βαρκελώνης, μιας δομής που υποστηρίζεται από την τράπεζα “La Caixa”, το Πανεπιστήμιο της Πολιτείας του Κολοράντο και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ).
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      H παρούσα έκθεση αποτελεί την πρώτη προσπάθεια ετήσιας αποτίμησης της κλιματικής κατάστασης της χώρας μας ακολουθώντας αντίστοιχες πρωτοβουλίες σε Ευρωπαϊκό και Διεθνές επίπεδο. Εγκαινιάζοντας την προσπάθεια αυτή, η πρώτη έκδοση της έκθεσης αναφέρεται στο έτος 2022.
      Η έκθεση αποτελεί μία πρωτοβουλία του Δικτύου Climatebook. Η έκθεση επικεντρώνεται στη μελέτη της κατανομής της θερμοκρασίας, των βροχοπτώσεων, του ανέμου, της θερμοκρασίας επιφάνειας της θάλασσας, της χιονοκάλυψης, και στην αποτύπωση των έντονων καιρικών φαινομένων που επηρέασαν τη χώρα μας το 2022 ενώ επίσης εστιάζει και σε δύο σημαντικά καιρικά γεγονότα: στην Κακοκαιρία Ελπίδα η οποία προκάλεσε ισχυρές χιονοπτώσεις σε πολλές περιοχές της χώρας (συμπεριλαμβανομένης και της Αττικής) τον Ιανουάριο και στις μεγάλες πλημμύρες της Κρήτης τον Οκτώβριο. 
      Τέλος, η έκθεση περιλαμβάνει και τρία παραδείγματα της επίδρασης των καιρικών συνθηκών του 2022 σε τομείς όπως στην αγροτική παραγωγή, τη βιοποικιλότητα, και τις δασικές πυρκαγιές.
      Τα κυριότερα σημεία της έκθεσης δίνονται στη συνέχεια:
      Όσον αφορά στη μέγιστη θερμοκρασία, το 2022 ήταν το 8ο πιο θερμό έτος των τελευταίων 30 ετών, με το 2020 να παραμένει το θερμότερο έτος. Οι μεγαλύτερες θετικές αποκλίσεις έως +1.4 βαθμοί) σημειώθηκαν σε περιοχές της ηπειρωτικής χώρας και κυρίως στα δυτικά τμήματά της. Οι μεγαλύτερες αρνητικές αποκλίσεις (-0.5 βαθμοί) σημειώθηκαν σε περιοχές της Βόρειας Κρήτης.  Όσον αφορά στο ύψος βροχής , το 2022 ήταν από τα σχετικά ξηρά έτη των τελευταίων 30 ετών. Πληροφοριακά αναφέρουμε ότι το 2000 ήταν το πιο ξηρό έτος και το 2009 το πιο υγρό έτος της τριακονταετίας 1991-2020. Οι περιοχές όπου σημειώθηκαν  λιγότερες βροχές σχετικά με την κανονική τιμή ήταν η Ανατολική Μακεδονία και η Θράκη, η Δυτική και Νότια Ελλάδα καθώς και όλα τα νησιά, εξαιρουμένης της Κρήτης. Επισκόπηση των αποκλίσεων του ύψους βροχής ανά μήνα δείχνει ότι μήνες όπως ο Ιανουάριος, ο Ιούνιος και ο Αύγουστος ήταν πολύ βροχεροί μήνες, ενώ ο Απρίλιος, ο Οκτώβριος και ο Δεκέμβριος  πολύ ξηροί. Η ένταση του ανέμου ήταν υψηλότερη από τη μέση τιμή της κλιματικής περιόδου 1991-2020 στο Αιγαίο (κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες) και χαμηλότερη στο Ιόνιο. Όσον αφορά στη θερμοκρασία της θάλασσας , το 2022 ήταν το 10ο πιο θερμό έτος από το 1991. Η θερμοκρασία της θάλασσας ήταν σχεδόν σε όλα τα πελάγη υψηλότερη από την κλιματική τιμή της περιόδου 1991-2020. Ειδικά στο Ιόνιο, η θετική απόκλιση έφτασε τον +1 βαθμό. Η θερμοκρασία της θάλασσας ξεπέρασε τους 28 βαθμούς τον Αύγουστο του 2022 στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελλόριζου. Οι ημέρες χιονοκάλυψης στη χώρα ξεπέρασαν τις 200 σε περιοχές της Πίνδου. Εντυπωσιακός και ο αριθμός ημερών χιονοκάλυψης στην Κρήτη με 160 ημέρες στα Λευκά Όρη.  Στην Πάρνηθα οι ημέρες χιονοκάλυψης έφτασαν τις 48, κυρίως λόγω της κακοκαιρίας Ελπίδα τον Ιανουάριο του 2002 καθώς και των κακοκαιριών του Μαρτίου 2022.  93 σίφωνες καταγράφηκαν στην Ελλάδα το 2022, κοντά στο μέσο ετήσιο αριθμό εμφάνισης για την περίοδο 2000-2021 (100 σίφωνες/ έτος). Από αυτούς οι 7 ήταν σίφωνες ξηράς (ανεμοστρόβιλοι) οι οποίοι προκάλεσαν ζημιές, και οι υπόλοιποι 86 ήταν σίφωνες θαλάσσης (υδροσίφωνες). 33 επεισόδια με έντονες κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις καταγράφηκαν στην Ελλάδα το 2022. Ο αριθμός αυτός είναι υψηλότερος από τον ετήσιο μέσο όρο της περιόδου 2000-2022. Τα επεισόδια αυτά προκάλεσαν συνολικά 8 ανθρώπινες απώλειες.  Το 2022 κάηκαν περίπου 224.000 στρέμματα από δασικές πυρκαγιές. Ο συνολικός αριθμός καμένων εκτάσεων το 2022 ήταν μικρότερος από το ετήσιο μέσο όρο καμένων εκτάσεων της περιόδου 2006-2022. Οι σχετικά ήπιες μετεωρολογικές συνθήκες του καλοκαιριού του 2022 συνετέλεσαν σε μεγάλο βαθμό στο περιορισμό της έκτασης των δασικών πυρκαγιών. Η πλήρης έκθεση δίνεται στο σύνδεσμο: https://climatebook.gr/statistics/klimatiki-apotimisi-2022
      Όπου παρατίθενται μέσοι χάρτες για όλο το έτος καθώς και χάρτες για κάθε μήνα του 2022.
      Συντελεστές: Την ετήσια έκθεση του Climatebook επιμελήθηκαν οι Δρ. Κώστας Λαγουβάρδος, Γιώργος Κύρος, Δρ. Σταύρος Ντάφης, Δρ. Κατερίνα Παπαγιαννάκη και Δρ. Βασιλική Κοτρώνη.
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Εξαιρετικά θερμός ήταν ο Ιούλιος 2023 για αρκετές περιοχές παγκοσμίως, καταρρίπτοντας εκατοντάδες ρεκόρ θερμοκρασίας. Καταγράφηκε ως ο θερμότερος Ιούλιος από το 1979 παγκοσμίως (βλ. Εικόνα 1). Μέχρι πρότινος, ο πιο θερμός Ιούλιος παγκοσμίως ήταν αυτός του 2019 με απόκλιση 0,39°C πάνω από το μέσο όρο της περιόδου 1991-2020. Ο Ιούλιος του 2023 κατέρριψε αυτό το ρεκόρ με πολύ μεγάλη διαφορά (σχεδόν διπλάσια διαφορά στην απόκλιση), καταγράφοντας απόκλιση στους 0,72°C πάνω από τα επίπεδα της περιόδου 1991-2020.
      Αποτελεί τον 2ο συνεχόμενο μήνα μετά τον Ιούνιο του 2023 που καταγράφεται ως ο θερμότερος στα χρονικά παγκοσμίως για το 2023.
      Ευρώπη
      Η μέση θερμοκρασία του Ιουλίου 2023 στην Ευρώπη κυμάνθηκε κατά 0,38°C πάνω από τα επίπεδα της περιόδου 1991-2020, ενώ παγκοσμίως κατά 0,72°C πάνω από τα επίπεδα της περιόδου 1991-2020. Οι μεγαλύτερες θετικές αποκλίσεις θερμοκρασίας καταγράφηκαν σε περιοχές της Νότιας Ευρώπης και κυρίως σε περιοχές της Μεσογείου, όπου επικράτησε ο μεγαλύτερος καύσωνας σε διάρκεια, των τελευταίων πολλών ετών, καταρρίπτοντας ιστορικά ρεκόρ θερμοκρασίας σε πολλές χώρες της Μεσογείου (βλ. Εικόνα 2).
      Βαλκάνια
      Πολύ υψηλές θερμοκρασίες (σε επίπεδα ρεκόρ) και με μεγάλη διάρκεια επικράτησαν τον Ιούλιο του 2023 σχεδόν στο μεγαλύτερο μέρος των Βαλκανίων. Εκτός των πολύ υψηλών θερμοκρασιών, επικράτησε και ξηρασία με τις βροχές να είναι κάτω από τα κανονικά επίπεδα.
      Ελλάδα
      Στην Ελλάδα η θερμοκρασία τον Ιούλιο του 2023 κυμάνθηκε κατά 2-3°C πάνω από τον μέσο όρο της περιόδου 1991-2020, καταγράφοντας έναν πολύ θερμό και ξηρό Ιούλιο (βλ. Εικόνα 2 & 3).
      Αναλυτικά οι αποκλίσεις θερμοκρασίας σε Ευρώπη και Παγκοσμίως από τη νέα σελίδα του Climatebook, όπου αναμένονται και άλλες προσθήκες: https://climatebook.gr/statistics/apokliseis-thermokrasias
      Εικόνα 1. Αποκλίσεις της μέσης μηνιαίας θερμοκρασίας παγκοσμίως για το μήνα Ιούλιο από το 1979 μέχρι και το 2023. Πηγή δεδομένων: C3S/Copernicus.
      Εικόνα 2. Αποκλίσεις της θερμοκρασίας του αέρα από το μέσο όρο της περιόδου 1991-2020 τον Ιούλιο 2023 στην Ευρώπη.
      Εικόνα 3. Απόκλιση βροχόπτωσης από το μέσο όρο της περιόδου 1991-2020 τον Ιούλιο 2023 στην Ευρώπη.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.