Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1507 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Τουλάχιστον 9 εκατομμύρια θάνατοι ετησίως προκαλούνται από τη μόλυνση του περιβάλλοντος, αναφέρει στην περιβαλλονική του Έκθεση ο ΟΗΕ ζητώντας «άμεση και φιλόδοξη δράση» για ην απαγόρευση τοξικών χημικών.
      Η ρύπανση που προέρχεται από κράτη και επιχειρήσεις προκαλεί παγκοσμίως περισσότερους θανάτους σε σχέση με την COVID-19, σύμφωνα με περιβαλλοντική έκθεση των Ηνωμένων Εθνών που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.
      Η έκθεση διαπιστώνει ότι η μόλυνση από τα φυτοφάρμακα, τα πλαστικά και τα ηλεκτρονικά απόβλητα προκαλεί εκτεταμένες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και τουλάχιστον 9 εκατομμύρια θανάτους ετησίως και ότι το ζήτημα σε μεγάλο βαθμό παραβλέπεται.
      Η πανδημία του κορωνοϊού έχει προκαλέσει σχεδόν 5,9 εκατομμύρια θανάτους, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων Worldometer.
      «Οι παρούσες προσεγγίσεις για τη διαχείριση των κινδύνων που συνιστούν η ρύπανση και οι τοξικές ουσίες προφανώς αποτυγχάνουν με αποτέλεσμα τις ευρείες παραβιάσεις του δικαιώματος σε ένα καθαρό, υγιεινό και βιώσιμο περιβάλλον», καταλήγει ο συγγραφέας της έκθεσης, Ειδικός Εισηγητής των Ηνωμένων Εθνών Ντέιβιντ Μπόιντ.

      Έκκληση για απαγόρευση «ισοβιων χημικών»
      Η έκθεση, η οποία πρόκειται να παρουσιαστεί τον ερχόμενο μήνα ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο έχει ανακηρύξει σε ανθρώπινο δικαίωμα το καθαρό περιβάλλον, αναρτήθηκε σήμερα στην ιστοσελίδα του Συμβουλίου.
      Κάνει έκκληση για την απαγόρευση των υπερφθοριωμένων και πολυφθοριωμένων αλκυλιωμένων ουσιών (PFAS) – που χρησιμοποιούνται σε οικιακά προϊόντα, όπως τα αντικολλητικά σκεύη, οι οποίες έχουν συνδεθεί με την εμφάνιση καρκίνου και έχουν χαρακτηριστεί «ισόβια χημικά» επειδή δεν διαλύονται εύκολα.
      Η έκθεση επίσης προτείνει τον καθαρισμό όλων των μολυσμένων ζωνών και σε ακραίες περιπτώσεις την πιθανή μετεγκατάσταση από τις αποκαλούμενες «ζώνες θυσίας» των κοινοτήτων που έχουν πληγεί, πολλές εκ των οποίων είναι φτωχές, περιθωριοποιημένες ή με πληθυσμούς αυτοχθόνων.
      Ο όρος αυτός, ο οποίος αρχικά χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει ζώνες πυρηνικών δοκιμών, επεκτάθηκε στην έκθεση ώστε να περιλαμβάνει κάθε βαριά μολυσμένη τοποθεσία που έχει χαρακτηριστεί ακατοίκητη εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.
      Η Μισέλ Μπατσελέτ, Ύπατη Αρμοστής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, έχει χαρακτηρίσει τις περιβαλλοντικές απειλές την μεγαλύτερη πρόκληση για τα δικαιώματα παγκοσμίως και η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χρησιμοποιείται ως επιχείρημα σε ολοένα και περισσότερες δικαστικές κλιματικές και περιβαλλοντικές υποθέσεις.
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Μετά από μία παρατεταμένη περίοδο ξηρασίας, που πλήττει τις δύο τελευταίες δεκαετίες τις Δυτικές πολιτείες της Αμερκής, οι επιστήμονες πλεον κάνουν λόγο για την πιο «ακραία υπερξηρασία» των τελευταίων τουλάχιστον 1.200 ετών.
      Σε μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα, οι ερευνητές σημειώνουν ότι όσο ο άνθρωπος συνεχίζει να συμπεριφέρεται «εχθρικά» στο περιβάλλον, η κλιμαική αλλαγή θα ευθύνεται για ακόμη πιο ζοφερές προγνώσεις, με ακόμη πιο ξηρές δεκαετίες στο μέλλον.
      «Οποιοσδήποτε μπορεί να διακρίνει ότι η Δύση ήταν ξηρή τις περισσότερες από τις τελευταίες δύο δεκαετίες», λέει η Park Williams, κλιματολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια , στο Λος Άντζελες και επικεφαλής της μελέτης. «Γνωρίζουμε τώρα από αυτές τις μελέτες ότι είναι ξηρό όχι μόνο από το πλαίσιο της πρόσφατης μνήμης αλλά και στο πλαίσιο της τελευταίας χιλιετίας».
      Άλλες μελέτες δείχνουν πώς η κλιματική κρίση «θα ενισχύει ολοένα και περισσότερο τις πιθανότητες για μακροχρόνιες, εκτεταμένες και επικίνδυνα μεγάλες ξηρασίες», γράφουν οι ερευνητές. Σημειώνοντας ότι καθώς η δυτική Αμερική βρίσκεται τώρα στη μέση της πιο ξηρής περιόδου των τελεταίων 22 ετών στην ιστορία, «αυτό, το χειρότερο σενάριο φαίνεται ήδη να επαληθεύεται».
      Οι δραματικές συνθήκες ξηρασίας
      Η έρευνα βασίζεται σε συμπεράσματα από μια προηγούμενη μελέτη, με επικεφαλής επίσης τον κλιματολόγο Williams, η οποία κατέταξε την περίοδο μεταξύ 2000 και 2018 ως τη δεύτερη πιο ξηρή σε 12 αιώνες.
      Τα δύο τελευταία χρόνια σημαδεύτηκαν από ρεκόρ καύσωνα, υποχώρησης των υδάτινων δεξαμενών και αύξησης των επικίνδυνων πυρκαγιών που έκαιγαν ανεξέλεγκτα τις πολιτείες.
      Εξετάζοντας τα επίπεδα υγρασίας στα εδάφη, η ομάδα επιστημόνων του κλίματος από το UCLA, τη Nasa και το Πανεπιστήμιο Κολούμπια εστίασε σε περιοχές από τη Μοντάνα στο βόρειο Μεξικό από βορρά προς νότο και από τον Ειρηνικό Ωκεανό έως τα Βραχώδη Όρη.
      Ο Williams και οι συνάδελφοί του συνέκριναν την τρέχουσα ξηρασία με άλλες επτά μεγάλες ξηρασίες μεταξύ του 800 και του 1500 που διήρκεσαν από 23 έως 30 έτη. Χρησιμοποίησαν αρχεία για αυτές τις ξηρασίες που καταγράφηκαν στους δακτυλίους ανάπτυξης των δέντρων.

      Πυρήνες ξύλου που εξήχθησαν από χιλιάδες δέντρα επέτρεψαν στους επιστήμονες να ανασυνθέσουν την υγρασία του εδάφους πριν από αιώνες. Χρησιμοποίησαν δεδομένα από δέντρα σε περίπου 1.600 τοποθεσίες σε όλη την περιοχή, από τη Μοντάνα μέχρι την Καλιφόρνια έως το βόρειο Μεξικό.
      Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Climate Change, έρχεται να προστεθεί σε έναν αυξημένο όγκο ερευνών που δείχνει ότι η αμερικανική Δύση αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις καθώς η καύση ορυκτών καυσίμων συνεχίζει να αυξάνει τις θερμοκρασίες, εντείνοντας τις ξηρασίες.
      Η μέση θερμοκρασία στη νοτιοδυτική Βόρεια Αμερική το 2000 ήταν 1,6 βαθμούς Φαρενάιτ θερμότερη από τη μέση θερμοκρασία τα προηγούμενα 50 χρόνια. Οι υψηλότερες θερμοκρασίες έχουν επιδεινώσει την ξηρασία, στεγνώνοντας τα εδάφη και αφήνοντας λιγότερο νερό να ρέει στα ρυάκια και τα ποτάμια.
      Οι προβλεπόμενες βροχές δεν λύνουν το πρόβλημα
      «Πρέπει να καταλάβουμε ότι τα υδάτινα αποθέματα της Δύσης αλλάζουν γρήγορα κάτω από τα πόδια μας», είπε ο Williams. «Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για ένα πολύ πιο ξηρό μέλλον και να μην βασιζόμαστε τόσο πολύ στις επερχόμενες βροχοπτώσεις και την πεποίθηση ότι τότε θα μπορούμε να επιστρέψουμε στη διαχείριση του νερού όπως γνωρίζαμε».
      Τα ζεστά κα ξηρά χρόνια που πέρασαν, έχουν επηρεάσει σημαντικά τα αποθέματα νερού και τα τοπία σε όλη την Καλιφόρνια και τη Δύση. Οι δεξαμενές της Καλιφόρνια έχουν πέσει τα τελευταία δύο χρόνια. Στη Γιούτα, το Great Salt Lake έχει υποχωρήσει σε επίπεδα ρεκόρ. Η υπερβολική ζέστη έχει συμβάλει στις εκτεταμένες καταστροφικές πυρκαγιές.
      Και στην έρημο Μοχάβε, οι επιστήμονες αποδίδουν μεγάλες μειώσεις στους πληθυσμούς των πτηνών λόγω των θερμών και ξηρών συνθηκών που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή.
      Η ξηρασία στα τέλη του 1500 έληξε απότομα μετά από 23 χρόνια, όταν οι υγρές συνθήκες σάρωσαν την περιοχή. Όμως η τρέχουσα ξηρασία δεν δείχνει σημάδια υποχώρησης. Σύμφωνα με τον ιστότοπο U.S. Dought Monitor, το 96% των Δυτικών Η.Π.Α. είναι τώρα αφύσικα ξηρό ενώ το 88% της περιοχής βρίσκεται σε ξηρασία.
      Τα συμπεράσματα  της έρευνας
      Οι επιστήμονες προέβλεψαν ότι είναι πολύ πιθανό η ξηρασία να συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι το τρέχον έτος.
      Εξέτασαν ένα υποθετικό μελλοντικό σενάριο βασισμένο στην υγρασία του εδάφους όπως αυτή διαμορφώθηκε από τα συνολικά 40 χρόνια ξηρασίας που προηγήθηκαν, κατά τα τελευταία 1.200 χρόνια. Διαπίστωσαν ότι στο 94% των προσομοιώσεών τους, η ξηρασία συνεχίζεται για τουλάχιστον ένα έτος, το 23ο κατά σειρά. Και στο 75% των προσομοιώσεων, η ξηρασία φαίνεται να διαρκεί 30 χρόνια.
      Ο Williams είπε ότι η έρευνα θα πρέπει να χρησιμεύσει ως προειδοποίηση ότι η ξηρασία θα μπορούσε να χειροτερέψει πολύ τα επόμενα χρόνια και τις επόμενες δεκαετίες. «Οι μεγάλες ξηρασίες που σημειώθηκαν την περασμένη χιλιετία συνέβησαν απούσας της κλιματικής αλλαγής», είπε ο Williams.
      Όταν επιστρέψουν τέτοιες μεγα-ξηρασίες, θα συμβαίνουν σε έναν κόσμο που ήδη θα «βράζει» λόγω της κλιματικής αλλαγής, αφήνοντας ένα εξαιρετικά πιο καταστροφικό αποτύπωμα.
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Από την 1η Ιανουαρίου 2022 επιβάλλεται εισφορά προστασίας του περιβάλλοντος σε take away και delivery για τα προϊόντα μίας χρήσης, που «διατίθενται ως συσκευασία των τροφίμων και των ποτών κατά την πώλησή τους από επιχειρήσεις μαζικής εστίασης και από επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου, οι οποίες πωλούν τρόφιμα και ποτά», σύμφωνα με απόφαση της ΑΑΔΕ που δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ.
      «Η καταβολή της εισφοράς επιβάλλεται στους καταναλωτές ανά τεμάχιο προϊόντος. Το πλαστικό κάλυμμα ή καπάκι λογίζεται ως διακριτό προϊόν, για το οποίο επιβάλλεται αυτοτελώς η εισφορά», επισημαίνεται στη σχετική απόφαση. Το περιβαλλοντικό τέλος αφορά κυρίως χάρτινα προϊόντα μιας χρήσης, τα οποία θα επιβαρύνονται με το ποσό των 4 λεπτών.
      Σύμφωνα με τον Ν. 4736/2020, το ύψος της εισφοράς προστασίας του περιβάλλοντος έχει οριστεί στα 0,05 ευρώ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ. Αυτό σημαίνει πως η τιμή του καφέ σε κυπελλάκι με καπάκι θα αυξηθεί κατά 0,10 ευρώ.
      Η εισφορά προστασίας του περιβάλλοντος αφορά σε:
      1) Κυπελλάκια για ποτά, συμπεριλαμβανομένων των καλυμμάτων και των καπακιών τους.
      2) Περιέκτες τροφίμων, δηλαδή δοχεία όπως κουτιά, με ή χωρίς κάλυμμα, εντός των οποίων τοποθετούνται τρόφιμα τα οποία:
      προορίζονται για άμεση κατανάλωση είτε επιτόπου είτε εκτός του καταστήματος, συνήθως καταναλώνονται από το δοχείο, είναι έτοιμα για κατανάλωση χωρίς περαιτέρω προετοιμασία, ιδίως μαγείρεμα, βράσιμο ή ζέσταμα, συμπεριλαμβανομένων των περιεκτών που χρησιμοποιούνται για γεύματα ταχυφαγείων ή άλλα γεύματα έτοιμα προς άμεση κατανάλωση. Το ποσό της εισφοράς προστασίας περιβάλλοντος θα πρέπει αναγράφεται με τρόπο διακριτό και ευανάγνωστο στα παραστατικά πώλησης προ του ΦΠΑ και θα πρέπει να αποτυπώνεται στα λογιστικά αρχεία που υποχρεούται να τηρεί η επιχείρηση.
      Οι επιχειρήσεις υποχρεούνται να αναγράφουν στα σημεία πώλησης των προϊόντων, σε εμφανές σημείο για τον καταναλωτή, ότι τα προϊόντα αυτά υπόκεινται σε εισφορά προστασίας περιβάλλοντος, με αναγραφή του ποσού της εισφοράς των 4 λεπτών.
      Αντιδράσεις στην εστίαση
      Έντονες είναι οι αντιδράσεις στον χώρο της εστίασης για το περιβαλλοντικό τέλος σε χάρτινα προϊόντα μιας χρήσης, όπως κυπελλάκια και κουτιά τροφίμων.
      Οι ιδιοκτήτες καταστημάτων εστίασης και επισιτισμού είναι αγανακτισμένοι και υποστηρίζουν ότι το μέτρο έρχεται να επιβαρύνει μια ήδη δύσκολη περίοδο τον κλάδο που έχει πληγεί λόγω μέτρων κατά του κορονοϊού.Η κυβέρνηση αποφάσισε τη δημιουργία ενός νέου τέλους, ακολουθώντας την ευρωπαϊκή οδηγία και φέρνοντας την εστίαση σε ακόμη πιο δύσκολη θέση.a
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Από τη στιγμή που το National Geographic ξεκίνησε να κατασκευάζει χάρτες το 1915, έχει αναγνωρίσει συνολικά 4 ωκεανούς, τον Ατλαντικό, τον Ειρηνικό, τον Ινδικό και τον Αρκτικό. Το 2021 όμως, στις 8 Ιουνίου, που είναι και η Παγκόσμια Ημέρα Ωκεανών, αναγνώρισε έναν ακόμα ωκεανό, ως τον πέμπτο ωκεανό του κόσμου.
      Πρόκειται για τον ονομαζόμενο Νότιο Ωκεανό, που απομονώνει το κλιματικό σύστημα της Ανταρκτικής από τον υπόλοιπο πλανήτη και δημιουργεί έτσι ένα μοναδικό οικοσύστημα στο νότιο ημισφαίριο.
      Εικόνα: unsplash/
      Jeremy Ducray Ενώ, σύμφωνα με τον ορισμό του National Geographic, ο πέμπτος ωκεανός εκτείνεται από τις ακτές της Ανταρκτικής μέχρι το γεωγραφικό πλάτος των 60 μοιρών νότια, με εξαίρεση το Πέρασμα Ντρέικ και τη Θάλασσα της Σκωτίας, που βρίσκονται ανάμεσα στην Ανταρκτική και τη Νότιο Αμερική.
      “Ο Νότιος Ωκεανός έχει αναγνωριστεί εδώ και καιρό από επιστήμονες, αλλά επειδή δεν υπήρξε ποτέ συμφωνία διεθνώς, δεν το αναγνωρίσαμε επίσημα”, λέει ο γεωγράφος της Εθνικής Γεωγραφικής Εταιρείας Alex Tait.
      Σημαντικός ο ρόλος του ACC στη ρύθμιση του παγκόσμιου κλίματος
      Παράλληλα, ενώ οι άλλοι ωκεανοί του πλανήτη (Ατλαντικός, Ειρηνικός, Ινδικός και Αρκτικός Ωκεανός) ορίζονται από τις ηπείρους που τους περιβάλλον, δεν ισχύει το ίδιο και για τον Νότιο Ωκεανό.
      Το όριο των 60 μοιρών νότια που αναγνωρίζει το NG συμπίπτει χονδρικά με το Ανταρκτικό Περιπολικό Ρεύμα (ACC), ένα κυκλικό ρεύμα που περιβάλλει τη λευκή ήπειρο από τότε που αποσπάστηκε από τη Νότια Αμερική πριν από 34 εκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών.
      Αυτό επέτρεψε την απρόσκοπτη ροή του νερού γύρω από τον πυθμένα της Γης.
      Το ACC ρέει από δυτικά προς ανατολικά γύρω από την Ανταρκτική, σε μια ευρεία κυμαινόμενη ζώνη που επικεντρώνεται περίπου σε γεωγραφικό πλάτος 60 μοιρών νότια – τη γραμμή που τώρα ορίζεται ως το βόρειο όριο του Νότιου Ωκεανού. Μέσα στο ACC, τα νερά είναι πιο κρύα και ελαφρώς λιγότερο αλμυρά από τα ωκεάνια νερά στα βόρεια.
      Μάλιστα, το ACC μεταφέρει περισσότερο νερό από οποιοδήποτε άλλο θαλάσσιο ρεύμα και παίζει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του παγκόσμιου κλίματος, καθώς συμμετέχει στη μεταφορά θερμότητας σε όλο τον πλανήτη και στέλνει στον βυθό της Ανταρκτικής οργανικές ενώσεις, αποθηκεύοντας έτσι μεγάλες ποσότητες άνθρακα.
      Διχογνωμία για τον επίσημο ορισμό
      Παράλληλα, σημειώνεται ότι παρά την κομβική σημασία αυτών των νερών, επιστήμονες και πολιτικοί δεν έχουν καταλήξει σε επίσημο ορισμό για τον Νότιο Ωκεανό.
      Ο Διεθνής Υδρογραφικός Οργανισμός αναγνώρισε την ύπαρξη του ωκεανού το 1937, απέσυρε όμως την απόφασή του το 1953 επικαλούμενος διαφωνίες για τον επίσημο ορισμό. Σε ασυμφωνία κατέληξε και ο επόμενος γύρος διαπραγματεύσεων το 2000.
      Έτσι, λόγω της διχογνωμίας, ορισμένες χώρες προτιμούν την ονομασία Ανταρκτικός Ωκεανός, ενώ άλλες δεν δέχονται την ύπαρξη ξεχωριστού ωκεανού και θεωρούν ότι ο “Νότιος Ωκεανός” είναι απλώς τα νοτιότερα, ψυχρά τμήματα του Ειρηνικού, του Ατλαντικού και του Ινδικού Ωκεανού.
      Παράλληλα, σημειώνεται ότι το Συμβούλιο των Γεωγραφικών Ονομάτων των ΗΠΑ, χρησιμοποιεί το όνομα από το 1999. Και τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, η NOAA αναγνώρισε επίσημα τον Νότιο Ωκεανό ως ξεχωριστό.
      Ωστόσο, το National Geographic ενημερώνει τους χάρτες του και ξεκαθαρίζει ότι από εδώ και στο εξής ο Νότιος Ωκεανός “θα αντιμετωπίζεται όπως και οι παραδοσιακοί τέσσερις ωκεανοί“.
      Πηγή: nationalgeographic
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Μερικοί άνθρωποι αγαπούν τα μεγάλα καλοκαίρια, άλλοι όχι τόσο πολύ. Μέχρι το 2100 άνθρωποι που ζουν στο Βόρειο Ημισφαίριο δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να συνηθίσουν σε ζεστά καλοκαίρια που διαρκούν μισό χρόνο.
      Οι παραδοσιακές τέσσερις εποχές θα έχουν περάσει. Η κλιματική αλλαγή αναμένεται να ανεβάσει τις θερμοκρασίες στο μεγαλύτερο μέρος του έτους, λένε οι επιστήμονες.
      Η τάση βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη
      «Τα καλοκαίρια γίνονται μακρύτερα και πιο ζεστά, ενώ οι χειμώνες πιο σύντομοι και πιο ζεστοί λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη», εξηγεί ο Γιούπινγκ Γκουάν, φυσικός ωκεανογράφος στο State Key Laboratory of Tropical Oceanography, ο οποίος είναι ο κύριος συγγραφέας μιας νέας μελέτης.
      Οι ερευνητές εξέτασαν τα καθημερινά δεδομένα για το κλίμα από το 1952 έως το 2011. Για να μετρήσουν τις αλλαγές στη διάρκεια των τεσσάρων εποχών στο Βόρειο Ημισφαίριο.
      Ορίζουν την αρχή του καλοκαιριού ως την έναρξη των θερμοκρασιών στο πιο ζεστό τρίμηνο κατά τη διάρκεια ενός έτους. Και το χειμώνα ως την έναρξη του πιο κρύου.
      Διαπίστωσαν ότι μεταξύ του 1952 και του 2011:
      Το καλοκαίρι αυξήθηκε κατά μέσο όρο από 78 ημέρες σε 95 ημέρες. Ο χειμώνας συρρικνώθηκε από 76 ημέρες σε 73 ημέρες. Η άνοιξη μειώθηκε από 124 ημέρες σε 115 ημέρες.
      Οι περιοχές με τις μεγαλύτερες αλλαγές
      «Κατά συνέπεια, η άνοιξη και το καλοκαίρι ξεκίνησαν νωρίτερα, ενώ το φθινόπωρο και το χειμώνα ξεκίνησαν αργότερα, σημειώνεται στην μελέτη.
      Η περιοχή της Μεσογείου και το οροπέδιο του Θιβέτ γνώρισαν τις μεγαλύτερες αλλαγές στους εποχιακούς κύκλους τους».
      Εάν συνεχιστούν αυτές οι τάσεις και δεν καταφέρουμε να μετριάσουμε τις χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής τις επόμενες δεκαετίες.
      Ο χειμώνας θα διαρκέσει λιγότερο από δύο μήνες έως τις αρχές του επόμενου αιώνα. Η άνοιξη και το φθινόπωρο θα συρρικνωθούν περαιτέρω. Το καλοκαίρι θα συνεχίσει να επιμηκύνεται με επιπλέον θερμότητα. Στην πραγματικότητα, οι μέσες ετήσιες θερμοκρασίες θα μπορούσαν να είναι οπουδήποτε μεταξύ 2 βαθμών ή 5 βαθμών υψηλότερες σε λιγότερο από έναν αιώνα.
      «Ένα πιο ζεστό και μεγαλύτερο καλοκαίρι θα υποστεί συχνότερα και εντεινόμενα γεγονότα υψηλής θερμοκρασίας, καύσωνα και πυρκαγιές», λέει ο Κονγκουέν Ζου, ερευνητής μουσώνων στην Κινεζική Ακαδημία Μετεωρολογικών Επιστημών στο Πεκίνο.
      Οι δραστικές αλλαγές στις εποχές θα έχουν καταστροφικές συνέπειες. Τόσο για την άγρια ζωή όσο και για τις ανθρώπινες κοινότητες παγκοσμίως.
      Ολόκληρα οικοσυστήματα όπως αυτά του Αμαζονίου θα μπορούσαν να καταρρεύσουν καθώς τα πυκνά τροπικά δάση υποχωρούν στην άνυδρη σαβάνα.
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Εκατοντάδες τέλειοι κύκλοι έκαναν την εμφάνισή τους στον πυθμένα της λίμνης Κερκίνης προκαλώντας φυσικά πολλά ερωτηματικά για το τι είναι και πως βρέθηκαν εκεί.
      Φαίνεται ότι πράγματι κρύβεται λίγο μυστήριο στην όλη ιστορία, αφού εξήγηση υπάρχει, αλλά υπάρχουν και προϋποθέσεις για την εμφάνισή τους.
      Το φαινόμενο αρχικά έγινε αντιληπτό από επισκέπτες της περιοχής σε συγκεκριμένο σημείο της λίμνης, κοντά στο Μανδράκι, ενώ εξήγηση δόθηκε τελικά, από τον Γενικό Συντονιστή του Φορέα Διαχείρισης Λίμνης Κερκίνης Θεόδωρο Ναζηρίδη, ο οποίος εξήγησε το φαινόμενο στο Infonews24.
      Σύμφωνα με τον ίδιο, οι κύκλοι εμφανίζονται σε σημεία που υφίσταται υδρόβια βλάστηση και στο κέντρο του κύκλου είναι το σημείο που βρίσκεται η ρίζα των φυτών, που φυσιολογικά είναι λίγο πιο ψηλά, ενώ η περιοχή γύρω από τη ρίζα υποχωρεί λιγάκι κι έτσι με μια ψιλή βροχή σχηματίζονται αυτοί οι κύκλοι στη μεγάλη αυτή επιφάνεια.
      Δείτε παρακάτω τι δήλωσε αναλυτικά στο βίντεο του Infonews24:
       
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Το φιλόδοξο έργο για τη χαρτογράφηση ολόκληρου του πυθμένα του ωκεανού του πλανήτη έως το 2030, προχωράει.
      Το ένα πέμπτο του ωκεανού έχει ήδη χαρτογραφηθεί σε τρία χρόνια. Όσο δηλαδή το μέγεθος της Αυστραλίας.
      Το έργο Nippon Foundation-GEBCO Seabed 2030 ξεκίνησε το 2017 από το Ιαπωνικό Ίδρυμα Nippon και το μη κερδοσκοπικό GEBCO.
      Με στόχο να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν τον αντίκτυπο που έχουν οι ωκεανοί στο κλίμα της γης.
      Πρόκειται για πληροφορίες που απαιτούνται για τη βελτίωση των μοντέλων που προβλέπουν τη μελλοντική αλλαγή του κλίματος. Επειδή οι ωκεανοί διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην κίνηση της θερμότητας γύρω από τον πλανήτη.
      Οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι ένα σημαντικό ποσοστό είναι πλέον πλήρες, αντιπροσωπεύοντας 14,5 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα νέων βαθυμετρικών δεδομένων. Η βαθυμετρία είναι η μέτρηση του βάθους του νερού σε ωκεανούς, θάλασσες ή λίμνες.
      Η κάλυψη του βυθού αυξήθηκε από 15% σε 19% τον τελευταίο χρόνο. Μόνο το 6% του πυθμένα του ωκεανού είχε χαρτογραφηθεί όταν ξεκίνησαν πριν από τρία χρόνια.
      Ένας πλήρης χάρτης των ωκεανών του κόσμου θα διευκολύνει την καλύτερη κατανόηση των θεμελιωδών διαδικασιών, σύμφωνα με τους υπευθύνους του έργου.
      Όπως η κυκλοφορία των ωκεανών, τα καιρικά συστήματα, η αύξηση της στάθμης της θάλασσας, η διάδοση των κυμάτων του τσουνάμι, οι παλίρροιες, η μεταφορά ιζημάτων και φυσικά η κλιματική αλλαγή.
      Θα συμβάλει επίσης στην επίτευξη των στόχων αειφόρου ανάπτυξης του ΟΗΕ, ένας από τους οποίους είναι η διατήρηση και η βιώσιμη χρήση των ωκεανών.
      Από τα περίπου 500.000 έως 10 εκατομμύρια είδη που ζουν στη βαθιά θάλασσα, η πλειονότητα δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί.
      Αλλά τα αρχαία κοράλλια βαθέων υδάτων παρέχουν πολύτιμα αρχεία κλιματικών συνθηκών. Τα οποία μπορεί να βοηθήσουν την κατανόησh μας για την παγκόσμια κλιματική αλλαγή στο μέλλον.
      Seabed 2030
      Το Seabed 2030 αποτελείται από τέσσερα περιφερειακά κέντρα και ένα παγκόσμιο κέντρο.
      Τα Περιφερειακά Κέντρα είναι υπεύθυνα των δραστηριοτήτων χαρτογράφησης, τη συγκέντρωση και τη συλλογή βαθυμετρικών πληροφοριών και τη συνεργασία με τις υπάρχουσες πρωτοβουλίες χαρτογράφησης στις περιοχές τους.
      Το Παγκόσμιο Κέντρο είναι υπεύθυνο για την παραγωγή και παράδοση παγκόσμιων δεδομένων στο Γενικό Βαθυμετρικό Διάγραμμα των Ωκεανών (GEBCO).
      Το σχέδιο για την ολοκλήρωση του χάρτη των ωκεανών του κόσμου έχει συγκεντρώσει σημαντική δυναμική από τα τελευταία τρία χρόνια. Και έχει την υποστήριξη περισσότερων από 100 διεθνών οργανισμών.
      Το έργο έχει φτάσει τους 133 επίσημους συνεργάτες και υποστηρικτές. Και συνεχίζει να αναζητά νέες συνεργασίες στην τεχνική καινοτομία και τη συλλογή δεδομένων.
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Το ρεκόρ κύματος θερμότητας στη Σιβηρία θα ήταν σχεδόν αδύνατο χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση στην αλλαγή του κλίματος. Αυτό αποκαλύπτει μελέτη, που δημοσιεύει το worldweatherattribution.
      Επιστήμονες από τη Γαλλία, τη Γερμανία, τις Κάτω Χώρες, τη Ρωσία, την Ελβετία και το Ηνωμένο Βασίλειο συνεργάστηκαν για να εξετάσουν εάν και σε ποιο βαθμό η κλιματική αλλαγή που προκλήθηκε από τον άνθρωπο έπαιξε ρόλο στο να καταστήσει αυτό το θερμό κύμα πιο ζεστό.
      Οι θερμοκρασίες της Ρωσικής περιοχής ήταν πάνω από 5C, πιο ψηλά από τον μέσο όρο μεταξύ Ιανουαρίου και Ιουνίου 2020.
      Οι θερμοκρασίες υπερέβησαν τους 38C στη ρωσική πόλη Βερκχογιάνσκ στις 20 Ιουνίου. Πρόκειται για την υψηλότερη θερμοκρασία που καταγράφηκε ποτέ βόρεια του Αρκτικού κύκλου.
      Η Αρκτική πιστεύεται ότι θερμαίνεται δύο φορές πιο γρήγορα από τον παγκόσμιο μέσο όρο.
      Για να μετρήσουν την επίδραση της κλιματικής αλλαγής σε αυτές τις υψηλές θερμοκρασίες, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μεγάλες συλλογές προσομοιώσεων υπολογιστών. Για να συγκρίνουν το κλίμα όπως είναι σήμερα, με περίπου 1 ° C της υπερθέρμανσης του πλανήτη, με το κλίμα όπως θα ήταν χωρίς ανθρώπινη επιρροή. Χρησιμοποιώντας τις ίδιες μεθόδους με προηγούμενες μελέτες ταχείας και ομότιμης αξιολόγησης.
      Διαπίστωσαν ότι οι μέσες θερμοκρασίες ήταν πιθανό να συμβαίνουν λιγότερο από μία φορά κάθε 80.000 χρόνια χωρίς κλιματική αλλαγή που προκαλείται από ανθρώπους.
      Οι επιστήμονες περιέγραψαν το εύρημα ως “σαφή απόδειξη της επίδρασης της κλιματικής αλλαγής στον πλανήτη”.

      “Έχουμε λίγο χρόνο για να σταθεροποιήσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη”
      Η καθηγήτρια Σόνια Σενιβιράτνε από το Τμήμα Επιστήμης Περιβαλλοντικών Συστημάτων στην ETH Ζυρίχη που συμμετείχε στην μελέτη, είναι σαφής.
      “Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι αρχίζουμε να βιώνουμε ακραία γεγονότα, λέει. Που δεν θα είχαν σχεδόν καμία πιθανότητα να συμβούν χωρίς ανθρώπινο αποτύπωμα στο κλιματικό σύστημα.
      Έχουμε λίγο χρόνο για να σταθεροποιήσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη σε επίπεδα στα οποία η κλιματική αλλαγή θα παραμείνει εντός των ορίων της Συμφωνίας του Παρισιού.
      Για σταθεροποίηση στους 1,5 ° C της υπερθέρμανσης του πλανήτη, η οποία θα συνεπάγεται ακόμη περισσότερους κινδύνους από τέτοια ακραία θερμικά γεγονότα, πρέπει να μειώσουμε τις εκπομπές CO2 τουλάχιστον κατά το ήμισυ έως το 2030″.
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη του Κοινού Κέντρου Ερευνών (JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ισπανία, η Ιταλία και άλλες χώρες της νότιας Ευρώπης, αλλά και η Τουρκία, θα αντιμετωπίσουν αυξημένες ελλείψεις νερού.
      Σε αυτή την έρευνα, πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στους υδάτινους πόρους της Ευρώπης, εστιάζοντας στις επιπτώσεις της θέρμανσης των 2 ° C. Οι προβολές του κλίματος από το 1981 έως το 2002 διεξήχθησαν μέσω ενός κατανεμημένου υδρολογικού μοντέλου, υποθέτοντας τη συνεχή χρήση της γης και τη ζήτηση νερού.
      Η έρευνα εκτιμά ότι ενώ από τη μία θα υπάρχουν αυξημένες πλημμύρες, από την άλλη θα επιδεινώνεται η λειψυδρία, ιδίως τα καλοκαίρια. Οι συνέπειες αποδίδονται κατά κύριο λόγο στην κλιματική αλλαγή (σε ποσοστό 80% ως 90%) και δευτερευόντως σε άλλους παράγοντες, όπως η χρήση της γης και του νερού (10% ως 20%).

      Οι ερευνητές προβλέπουν σημαντικές μειώσεις στην αναπλήρωση του υδροφόρου ορίζοντα. Ιδίως για την Ελλάδα, προβλέπεται μια ετήσια απώλεια της τάξης των 810 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων νερού, την Ισπανία και την Πορτογαλία, κάτι που σημαίνει μειωμένη διαθεσιμότητα νερού για άρδευση γεωργικών καλλιεργειών, άρα και μειωμένη διαθεσιμότητα τροφίμων.
      Η αυξανόμενη ξηρασία στον Ευρωπαϊκό Νότο θα οδηγήσει σε ολοένα μεγαλύτερη έλλειψη νερού και σε μειωμένα υδάτινα αποθέματα για τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια σε μεσογειακές χώρες όπως η Ελλάδα. Αυτό θα έχει ως συνέπεια, εκτός από τη γεωργία και τα τρόφιμα, να επηρεασθούν αρνητικάεπίσης οι τομείς της παραγωγής ενέργειας και των μεταφορών.
      Για την Ελλάδα -σε περίπτωση ανόδου της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς- αναμένεται μια ετήσια μείωση της τάξης του 2% στην εισροή υδάτων στα υδροηλεκτρικά εργοστάσια, ενώ αντίθετα για τη βόρεια Ευρώπη προβλέπεται μια αύξηση περίπου κατά 13%. Αν όμως η άνοδος της θερμοκρασίας είναι μεγαλύτερη, έως το τέλος του αιώνα η μείωση στα υδροηλεκτρικά εργοστάσια μπορεί να φθάσει το 10%.
      Η Ελλάδα και η Κύπρος είναι οι δύο χώρες που -με μια άνοδο της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς- προβλέπεται να έχουν την μεγαλύτερη πίεση στη διαθεσιμότητα του νερού, καθώς προβλέπεται μια αύξηση περίπου κατά 100% στην αναλογία ζήτησης νερού προς διαθεσιμότητά του (water demand-availability ratio-WEI), δηλαδή θα έχουν την μεγαλύτερη ανισορροπία ζήτησης-προσφοράς νερού στην Ευρώπη.
      Οι επιστήμονες έκαναν εκτιμήσεις σε βάθος 30 ετών με βάση αφενός ένα αισιόδοξο σενάριο, (να επιτευχθεί ο στόχος της Συμφωνίας των Παρισίων το 2015 για άνοδο της παγκόσμιας θερμοκρασίας λιγότερο από δύο βαθμούς Κελσίου) και αφετέρου ένα απαισιόδοξο σενάριο, (η άνοδος της θερμοκρασίας θα ξεπεράσει τους δύο βαθμούς και μπορεί να φθάσει ακόμη και τους τέσσερις). Αν και στην πρώτη πιο αισιόδοξη περίπτωσηοι συνέπειες αναμένονται λιγότερο σοβαρές, παρόλα αυτά, πάλι προβλέπονται περισσότερες πλημμύρες και μεγαλύτερη λειψυδρία.
      Συνολικά στις μεσογειακές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο αριθμός των ανθρώπων που προβλέπεται να επηρεασθούν από την έλλειψη νερού έως το τέλος του αιώνα μας, αν ισχύσει το αισιόδοξο σενάριο, θα αυξηθεί από 85 εκατομμύρια σήμερα, σε 104 εκατομμύρια.
      Οι χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης θα έχουν στο μέλλον μεγαλύτερα αποθέματα νερού κάθε χρόνο, αλλά και περισσότερες πλημμύρες σε σχέση με τις χώρες της Νότιας Ευρώπης. Η μελέτη προτείνει να ληφθούν περισσότερα προληπτικά μέτρα, ιδίως στη Νότια Ευρώπη, όπως καλύτερη διαχείριση του νερού για άρδευση, φύτεμα περισσότερων καλλιεργειών ανθεκτικών στην ξηρασία, αύξηση του τιμολογίου για αγροτική και βιομηχανική χρήση του νερού, ανάπτυξη νέων τεχνολογιών ψύξης στις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής (ώστε να καταναλώνουν λιγότερο νερό) κ.α.

      Η μελέτη προειδοποιεί ότι «αν η ζήτηση νερού παραμείνει στα σημερινά επίπεδα και χωρίς σημαντικές προσπάθειες για εξοικονόμηση νερού, η άνοδος της θερμοκρασίαςκαι η μείωση των βροχοπτώσεων λόγω κλιματικής αλλαγής στη Μεσόγειο θα προκαλέσει ακραίες αυξήσεις στη λειψυδρία. Οι άνθρωποι που ήδη έχουν επηρεασθεί υπό τις παρούσες κλιματικές συνθήκες, στο μέλλον θα έλθουν αντιμέτωποι με πολύ πιο σοβαρή έλλειψη νερού από ό,τι τώρα».
      Και δεύτερη μελέτη επιβεβαιώνει τα αποτελέσματα
      Μια δεύτερη διεθνής έρευνα, με επικεφαλής τον καθηγητή Ασίς Σάρμα του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας της Αυστραλίας, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύθηκαν σε διάφορα επιστημονικά περιοδικά (Nature Geoscience, Geophysical Research Letters, Scientific Reports, Water Resources Research), επιβεβαιώνει το παράδοξο: τα αποθέματα νερού συρρικνώνονται, ενώ η κλιματική αλλαγή προκαλεί πιο έντονες βροχοπτώσεις και πλημμύρες. Η αιτία είναι ότι η άνοδος της θερμοκρασίας οδηγεί σε μεγαλύτερη ξηρασία του εδάφους, ιδίως σε περιοχές ήδη ξηρές.
      Η μελέτη – η πιο εκτεταμένη διεθνής ανάλυση για τις βροχές και τις ροές των ποταμών μέχρι σήμερα– έλαβε υπόψη της στοιχεία από χιλιάδες σταθμούς παρατήρησης σε 160 χώρες. «Αυτό που δεν περιμέναμε, είναι ότι, παρά τις έξτρα βροχές παντού στον κόσμο, τα μεγάλα ποτάμια σταδιακά στερεύουν. Λιγότερο νερό στα ποτάμια μας σημαίνει λιγότερο νερό στις πόλεις και στα αγροκτήματα. Και πιο ξηρό έδαφος σημαίνει πως οι αγρότες θα χρειάζονται περισσότερο νερό για να μεγαλώσουν τις ίδιες καλλιέργειες. Είναι τρομερά ανησυχητικό ότι κάτι παρόμοιο συμβαίνει παντού στον κόσμο».
      Οι επιστήμονες έχουν υπολογίσει ότι για κάθε 100 σταγόνες βροχής που πέφτουν στη γη, μόνο οι 36 μετατρέπονται σε «μπλε νερό», δηλαδή εισέρχονται στις λίμνες, στα ποτάμια και στον υδροφόρο ορίζοντα, συνεπώς μπορούν να αξιοποιηθούν για τις ανθρώπινες ανάγκες. Τα υπόλοιπα δύο τρίτα της βροχής γίνονται «πράσινο νερό», δηλαδή κατακρατούνται ως υγρασία από το έδαφος.
      Όσο ανεβαίνει η θερμοκρασία του πλανήτη, τόσο περισσότερο νερό εξατμίζεται από το έδαφος, το οποίο έτσι απορροφά μεγαλύτερη ποσότητα της βροχής, με αποτέλεσμα να απομένει όλο και λιγότερο «μπλε νερό» για ανθρώπινη χρήση.
      «Το πρόβλημα είναι διπλό», τόνισε ο Σάρμα. «Από τη μία ολοένα λιγότερο νερό καταλήγει εκεί όπου μπορούμε να το αποθηκεύσουμε για κατοπινή χρήση. Από την άλλη, οι βροχές γίνονται πιο έντονες, κατακλύζοντας τα συστήματα απορροής στις πόλεις και οδηγώντας σε συχνότερες και πιο έντονες πλημμύρες σε αστικές περιοχές».
      Οι ερευνητές προτείνουν νέες πολιτικές για το νερό, όπως λιγότερο εντατική χρήση του στη γεωργία, αλλά και υποδομές για την αποθήκευση του νερού των αστικών πλημμυρών, ώστε να μη πηγαίνει χαμένο. Το Τόκιο, που κάποτε πλημμύριζε κάθε χρόνο, πρωτοπορεί σε αυτό τον τομέα, καθώς έχει δημιουργήσει μια μεγάλη υπόγεια δεξαμενή, όπου συσσωρεύονται τα νερά των πλημμυρών και αργότερα αξιοποιούνται. Σήμερα πια η ιαπωνική πρωτεύουσα δεν πλήττεται από πλημμυρικά φαινόμενα, ενώ παράλληλα έχει περισσότερο διαθέσιμο νερό.
      Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: https://ec.europa.eu/jrc/en/publication/impact-changing-climate-land-use-and-water-usage-europe-s-water-resources-model-simulation-study
      Σχετικά Άρθρα:
      ΟΗΕ: Η Ελλάδα στις 18 πιο τρωτές περιοχές του πλανήτη Θαλάσσιος οργανισμός δίνει τη λύση για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας λειψυδρίας Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ, ec.europa.eu
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ατμοσφαιρική ρύπανση βελτιώνεται σιγά – σιγά στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά εξακολουθεί να προκαλεί σχεδόν μισό εκατομμύριο πρόωρους θανάτους ετησίως, δήλωσε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) στην ετήσια έκθεσή του.
      Αν και τα επίπεδα μόλυνσης μειώθηκαν ελαφρά το 2015, παραμένουν πολύ υψηλότερα από τα πρότυπα που έχουν τεθεί τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, αναφέρει η έκθεση.
      Τα ευρήματα έρχονται λίγες μόνο εβδομάδες μετά την ανακοίνωση από την ΕΕ ότι τα περισσότερα κράτη μέλη δεν ανταποκρίνονται στους στόχους της που έχουν τεθεί για την ποιότητα του αέρα.
      Ο ΕΟΠ δήλωσε ότι η έκθεση σε σωματίδια λεπτής ρύπανσης γνωστά ως PM2,5 ήταν υπεύθυνη για περίπου 391.000 πρόωρους θανάτους στο μπλοκ των 28 χωρών το 2015.
      Η έκθεση διαπίστωσε επίσης ότι 76.000 πρόωροι θάνατοι συνδέονταν με το διοξείδιο του αζώτου και περίπου 16.400 με το όζον του εδάφους στις χώρες της ΕΕ τον ίδιο χρόνο.
      Τα λεπτά σωματίδια ρύπανσης έχουν συνδεθεί με αναπνευστικές νόσους και καρδιακά προβλήματα, με το PM2,5, που θέτει και τους μεγαλύτερους κινδύνους για την υγεία καθώς μπορεί να διεισδύσει βαθιά στους πνεύμονες.
      Ο ΕΟΠ ανέφερε ότι μια ευρύτερη αξιολόγηση που περιλαμβάνεται στην έκθεση διαπίστωσε ότι οι πρώιμοι θάνατοι που οφείλονται σε ΑΣ 2,5 μειώθηκαν κατά περίπου μισό εκατομμύριο από το 1990.
      Η μείωση αυτή οφειλόταν σε ευρωπαϊκές πολιτικές για την ποιότητα του αέρα και σε τοπικά μέτρα «που έχουν οδηγήσει, για παράδειγμα, σε καθαρότερα αυτοκίνητα, βιομηχανία και παραγωγή ενέργειας».
      «Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι ένας αόρατος δολοφόνος και πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για την αντιμετώπιση των αιτιών της», δήλωσε ο Hans Bruyninckx, εκτελεστικός διευθυντής του οργανισμού.
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Δάση, έρημοι, τοπία και οικοσυστήματα ζωτικής σημασίας για τον πλανήτη Γη κινδυνεύουν να υποστούν «μείζονα μεταμόρφωση» κατά τη διάρκεια του επόμενου αιώνα εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, προειδοποίησαν επιστήμονες την Πέμπτη.
      Ορισμένες αλλαγές έχουν ήδη αρχίσει να συντελούνται στο νοτιοδυτικό τμήμα των ΗΠΑ, όπου πυρκαγιές μεγάλης κλίμακας κατέστρεψαν αχανείς δασικές εκτάσεις.
      Μέσα στα επόμενα 100 ως 150 χρόνια, οι μεταβολές αυτές πιθανόν θα επεκταθούν, σε σαβάνες και σε ερήμους, ανατρέποντας την ισορροπία οικοσυστημάτων κι απειλώντας τη χλωρίδα και την πανίδα. Ιδίως στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, κατά μια έρευνα που δημοσιεύεται στο  journal Science που δημοσιοποιεί η japantimes.
      «Αν αφήσουμε την κλιματική αλλαγή να ξεφύγει από κάθε έλεγχο, η βλάστηση σε αυτόν τον πλανήτη θα είναι τελείως διαφορετική από ό,τι σήμερα, και αυτό αντιπροσωπεύει έναν τεράστιο κίνδυνο για την βιοποικιλότητα του πλανήτη», τονίζει ο Τζόναθαν Όβερπεκ, πρύτανης της Σχολής για το Περιβάλλον και τη Βιωσιμότητα στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.
      Η έρευνα βασίστηκε στη μελέτη απολιθωμάτων και στοιχείων για τη θερμοκρασία που πάνε 21.000 χρόνια πίσω, όταν τερματιζόταν η τελευταία εποχή των παγετώνων και η θερμοκρασία στον πλανήτη αυξήθηκε από 4 ως 7 βαθμούς Κελσίου.
      Ωστόσο, οι ειδικοί υπογραμμίζουν ότι οι προβλέψεις τους είναι συντηρητικές, καθώς αυτή η άνοδος της θερμοκρασίας οφειλόταν σε φυσικές μεταβολές και έγινε σε μια περίοδο σημαντικά πιο μακρόχρονη.
      «Μιλάμε για το ίδιο εύρος αλλαγών μέσα σε 10 ως 20.000 χρόνια το οποίο συμπυκνώνεται σε έναν αιώνα ή δύο», τόνισε ο Στίβεν Τζάκσον, διευθυντής του Κέντρου Κλιματικής Προσαρμογής Southwest του Γεωλογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ (USGS). «Τα οικοσυστήματα θα αναγκαστούν να προσαρμοστούν με μεγάλη βιασύνη».
      Οι επιστήμονες θεωρούν ότι η μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό, η οποία βασίστηκε σε δεδομένα από σχεδόν 600 τοποθεσίες, είναι η πιο πλήρης για το θέμα μέχρι σήμερα. Συμπεριλαμβάνει στοιχεία για κάθε ήπειρο, εξαιρουμένης της Ανταρκτικής.
      Οι πιο αξιοσημείωτες αλλαγές διαπιστώθηκαν σε μέσα προς υψηλά γεωγραφικά πλάτη, στη Βόρεια Αμερική και στην Ευρώπη, καθώς και στη Νότια Αμερική. Πρόκειται για τις περιοχές όπου υπήρχαν οι μεγαλύτεροι παγετώνες και θερμάνθηκαν περισσότερο όταν το κλίμα της Γης εξελίχθηκε.
      Σύμφωνα με τους επιστήμονες, εάν οι εκπομπές των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την υπερθέρμανση του πλανήτη περιοριστούν στα επίπεδα που ορίστηκαν ως στόχοι στη Συμφωνία του Παρισιού το 2015, «η πιθανότητα τροποποίησης μεγάλης κλίμακας της βλάστησης είναι κατώτερη του 45%», αλλά εάν δεν γίνει τίποτε, η πιθανότητα αυτή είναι «υψηλότερη του 60%».
      Αυτές οι αλλαγές δεν θα επηρεάσουν απλά και μόνο τα δάση, αλλά και το πόσιμο νερό και τον κύκλο της δημιουργίας του νερού. Και η απώλεια των δασών θα μπορούσε να εξαπολύσει ακόμα πιο γρήγορα την υπερθέρμανση του πλανήτη, επειδή θα εξαφανιστούν σημαντικοί δεσμευτές άνθρακα.
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Την έκδοση του ημερήσιου χάρτη πρόβλεψης κινδύνου πυρκαγιάς για τη φετινή αντιπυρική περίοδο και συγκεκριμένα για το διάστημα από την 1η Ιουνίου έως την 31η Οκτωβρίου 2018, ανακοίνωσε η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας.
      Ο Χάρτης αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του σχεδιασμού αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών και εκδίδεται με ευθύνη της Διεύθυνσης Σχεδιασμού και Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών.
      Η σύνταξη και έκδοση του Χάρτη αποτελεί διεθνή πρακτική, ειδικότερα σε χώρες που αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα λόγω δασικών πυρκαγιών, με κύριο στόχο την ενημέρωση τόσο των εμπλεκόμενων φορέων στην αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, όσο και των πολιτών, ώστε να αποτραπούν ενέργειες που ενδέχεται να προκαλέσουν την έναρξη δασικής πυρκαγιάς από αμέλεια.
      Σημειώνεται ότι ο Ημερήσιος Χάρτης Πρόβλεψης Κινδύνου Πυρκαγιάς αφορά την επόμενη ημέρα από αυτή που εκπονείται και εκδίδεται.
      Δείτε τον ημερήσιο χάρτη εδώ: http://civilprotection.gr/el/archive/daily_map
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Σε ποσοστό 97% οι πολίτες θεωρούν την ανακύκλωση σημαντική προτεραιότητα. Το 92% δηλώνει πως πραγματοποιείται ανακύκλωση στο νοικοκυριό του.
      Τα ευρήματα αυτά προκύπτουν από έρευνα ευρείας κλίμακας για την ανακύκλωση συσκευασιών, που διενήργησε πρόσφατα η εταιρεία ALCO, για λογαριασμό της Ελληνικής Εταιρείας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης (ΕΕΑΑ). Το δείγμα ήταν 1.000 πολίτες (50% άνδρες, 50% γυναίκες, ηλικίας 25-65 ετών) σε ολόκληρη τη χώρα, όπου λειτουργεί ανακύκλωση συσκευασιών – μπλε κάδος.
      Εκτός από τους πολίτες, διερευνήθηκε και η άποψη που έχουν τόσο οι συνεργαζόμενοι δήμοι, όσο και οι συμβεβλημένες με το σύστημα της ΕΕΑΑ επιχειρήσεις.
      Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά τόσο για την προοπτική της ανακύκλωσης συσκευασιών, όσο και για τη λειτουργία του συστήματος του Μπλε Κάδου στη χώρα.
      Τα ευρήματα αποκαλύπτουν ότι οι πολίτες θεωρούν την ανακύκλωση κομμάτι της καθημερινότητάς τους, καθώς τα δηλούμενα ποσοστά ανακύκλωσης συσκευασιών είναι σχεδόν καθολικά (σε ποσοστό που ανέρχεται στο 92%). Μάλιστα, στα άτομα ηλικίας 25-44 ετών, το ποσοστό ανεβαίνει στο 96%.
      Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, εξίσου εντυπωσιακή καταγράφεται στην έρευνα της ALCO η αναγνώριση και αποδοχή του Μπλε Κάδου: «Το 94% γνωρίζει πως η ανακύκλωση συσκευασιών γίνεται στο Μπλε Κάδο, ενώ το 79% δηλώνει πως έχει Μπλε Κάδο το πολύ στα 100 μέτρα από το σπίτι του».
      Η έρευνα της ALCO κατέδειξε, επίσης, την υψηλή συχνότητα χρήσης του Μπλε Κάδου σε όσους ανακυκλώνουν (95% τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα και 69% τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα), ενώ ως πρόβλημα εντοπίζεται η ύπαρξη κοινών σκουπιδιών στους Μπλε Κάδους.
      Όπως προκύπτει από την έρευνα, όσοι δηλώνουν πως δεν ανακυκλώνουν τις συσκευασίες τους (αποτελούν μόνο το 8% του δείγματος) επικαλούνται στην πλειονότητά τους χρηστικούς/πρακτικούς λόγους (π.χ. θεωρούν ότι δεν υπάρχει Μπλε Κάδος κοντά στο σπίτι τους) και οι μισοί εξ αυτών δηλώνουν ότι θα αρχίσουν να ανακυκλώνουν, εφόσον λυθούν τα χρηστικά/πρακτικά ζητήματα, που τους προκαλούν δυσχέρειες.
      Τα αποτελέσματα της έρευνας καταδεικνύουν ότι οι πολίτες έχουν πειστεί για την αξία της ανακύκλωσης συσκευασιών και πως σε μεγάλο ποσοστό η ανακύκλωση έχει γίνει γι’ αυτούς τρόπος ζωής.
      Συγκριτικά με ανάλογη έρευνα που διενήργησε η ίδια εταιρεία το 2014, για λογαριασμό της ΕΕΑΑ, οι διαφορές είναι σε θετική κατεύθυνση για την ανακύκλωση. Τα σημεία στα οποία οι ερωτώμενοι θα ήθελαν βελτίωση, είναι ο αριθμός των ενεργών Μπλε Κάδων, καθώς και η ένταση στην επικοινωνιακή προσπάθεια.
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Ελληνική Αρχή Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΕΑΓΜΕ) στο πλαίσιο του Έργου «Δίκτυο Παρακολούθησης Υπόγειων Νερών» (ΔΙΠΥΝ) παρέδωσε την Έκθεση Αποτελεσμάτων για το έτος 2022 στη Δ/νση Προστασίας & Διαχείρισης Υδάτινου Περιβάλλοντος του Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ).
      Το έργο ΔΙΠΥΝ στοχεύει στη λειτουργία του Εθνικού Δικτύου Παρακολούθησης Υδάτων ώστε να επιτυγχάνεται συνεκτική και συνολική εικόνα της ποσοτικής και ποιοτικής κατάστασης των υπόγειων υδάτων της χώρας που θα συμβάλλει στην επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ.
      Κατά τη διάρκεια του έτους 2022 πραγματοποιήθηκαν τέσσερις (4) περίοδοι δειγματοληψιών και μετρήσεων πεδίου κατά τους μήνες Φεβρουάριο, Απρίλιο, Ιούλιο και Οκτώβριο. Υλοποιήθηκαν συνολικά 6.385 δειγματοληψίες για κύρια ιόντα, αζωτούχες ενώσεις, φωσφορικές ενώσεις και ιχνοστοιχεία, στα 1.896 υδροσημεία παρακολούθησης που κατανέμονται σε ολόκληρη την επικράτεια.

      Στην εκτέλεση των εργασιών υπαίθρου συμμετείχαν συνολικά 25 συνεργεία υπαίθρου της ΕΑΓΜΕ αποτελούμενα από 50 άτομα, ενώ οι σχετικές χημικές αναλύσεις πραγματοποιήθηκαν στο Εργαστήριο Αναλύσεων Νερών της ΕΑΓΜΕ.
      Οι μετρήσεις πεδίου αφορούν σε:
      μετρήσεις στάθμης γεωτρήσεων/πηγαδιών και παροχής πηγών και μετρήσεις φυσικοχημικών παραμέτρων (pH, αγωγιμότητα, διαλυμένο οξυγόνο, θερμοκρασία νερού & αέρα). Οι αναλύσεις των δειγμάτων νερού περιλαμβάνουν:
      Α. κύρια ιόντα (Ca, Mg, Na, K, HCO3, Cl, SO4),
      Β. αζωτούχες (NO3, NO2, NH4) και φωσφορικές (PO4-P) ενώσεις,
      Γ. σκληρότητα (ολική, παροδική και μόνιμη),
      Δ. βαρέα μέταλλα/ιχνοστοιχεία  (Fe, Mn, Cu, Crtotal, Cr6+, Ni, Pb, Cd, Al, As, Hg) και
      E. οργανικούς διαλύτες και φυτοφάρμακα. Με βάση τις διαθέσιμες χημικές αναλύσεις και μετρήσεις πεδίου πραγματοποιήθηκε ο κάτωθι χαρακτηρισμός αναφορικά με την Ποσοτική και Ποιοτική Κατάσταση των Σταθμών Παρακολούθησης των Υπόγειων Υδάτων της χώρας.
      Ποσοτική Κατάσταση Σταθμών Παρακολούθησης Υπόγειων Υδάτων
      76% Καλή Κατάσταση
      20% Κακή Κατάσταση
      4%   Άγνωστη Κατάσταση
       
      Ποιοτική Κατάσταση Σταθμών Παρακολούθησης Υπόγειων Υδάτων
      58% Καλή Κατάσταση
      29% Κακή Κατάσταση
      11% Κακή Κατάσταση από φυσικά αίτια
      2%   Άγνωστη Κατάσταση


      Τα προβλήματα υποβάθμισης των ποσοτικών και ποιοτικών χαρακτηριστικών των υπόγειων υδάτων συνεχίζουν να εντοπίζονται σε περιοχές με εντατική εκμετάλλευση των υδροφορέων. Η νιτρορύπανση και η υφαλμύρινση των υπόγειων υδάτων αποτελούν τους κύριους παράγοντες υποβάθμισής τους, που σχετίζονται αντίστοιχα, με τη χρήση αζωτούχων λιπασμάτων και τη θαλάσσια διείσδυση λόγω υπεραντλήσεων. Ένα μικρό ποσοστό υπερβάσεων στις συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων/ιχνοστοιχείων και ιόντων χλωρίου οφείλεται σε φυσικά αίτια.
      Τα αποτελέσματα των Ετήσιων Εκθέσεων Αξιολόγησης του έργου ΔΙΠΥΝ αξιοποιούνται περαιτέρω κατά τη σύνταξη των αναθεωρημένων Σχεδίων Διαχείρισης ανά Λεκάνη Απορροής Ποταμού, με τελικό στόχο την άσκηση πολιτικών διαχείρισης και την διασφάλιση της βιώσιμης χρήσης των υπόγειων υδάτων.
      Το έργο ΔΙΠΥΝ χρηματοδοτείται από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Υποδομές Μεταφορών, Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη» του ΕΣΠΑ 2014-2020(2023) με Επιστημονικό Υπεύθυνο τον Βασίλειο Ζόραπα – Υδρογεωλόγο M.Sc., Προϊστάμενο του Τμήματος Υδρογεωλογίας και Υδρολογίας (ΥΔΡΟΓΕ).
    15. Περιβάλλον

      GTnews

      Το κίνημα «slow water» που προωθείται από τον Κινέζο αρχιτέκτονα τοπίου Kongjian Yu, προτείνει να αλλάξει ο πολεοδομικός σχεδιασμός για να φωτίσει τη διαχείριση του νερού σε πόλεις που σέβονται τη φυσική ροή του. Αντιμετωπίζοντας το τσιμέντο και την ακαμψία, έχει δεσμευτεί να συμμαχήσει με τη φύση δημιουργώντας πράσινες υποδομές που αιχμαλωτίζουν, ηρεμούν, αποθηκεύουν και ανακυκλώνουν τη βροχόπτωση.
      Στη μηχανική, η ακαμψία είναι ένα ποσοτικό μέτρο της αντίθεσης στις ελαστικές παραμορφώσεις που παράγονται σε ένα υλικό λόγω δύναμης ή προσπάθειας, το οποίο εξετάζει την ικανότητα ενός δομικού στοιχείου να υποστηρίζει προσπάθειες χωρίς να αποκτά μεγάλες παραμορφώσεις.
      Απαραίτητο σε περιόδους κλιματικής αλλαγής, για τις καταρρακτώδεις βροχές και τις πλημμύρες.
      Υπάρχουν προειδοποιήσεις συναγερμού σε όλα τα μέρη του πλανήτη: πρέπει να διαχειριζόμαστε ορθά το νερό εάν δεν θέλουμε να υποφέρουμε από την έλλειψή του. Δημιουργήστε και ξανασκεφτείτε τον τρόπο της συλλογής του. Οι βροχές θεωρούνται πάντα ευεργετικές και αναγκαίες, αλλά είναι όλο και πιο ακανόνιστες, καταρρακτώδεις και προκαλούν πλημμύρες. Η κατάρρευση που παράγεται από αυτό το ανεξέλεγκτο νερό οδηγεί σε πολυάριθμες απώλειες. Είναι λοιπόν απαραίτητο να επανασχεδιάζουμε τις πόλεις μας για να ελαχιστοποιήσουμε τις ζημιές τους και να επωφεληθούμε από αυτές σε περιόδους ξηρασίας. Η υποστήριξη όλων των συστημάτων που επιτρέπουν τη συλλογή και αποθήκευση του νερού ώστε να είναι χρήσιμο σε περιόδους λειψυδρίας, η οποία είναι ολοένα και συχνότερη λόγω της κλιματικής αλλαγής, εκτός από τον έλεγχο των πλημμυρών, είναι η φιλοσοφία πίσω από την κίνηση που ονομάζεται αργό νερό, που στοχεύει να εκμεταλλευτεί εκείνες τις επιθυμητές βροχές, αλλά μερικές φορές που ξεφεύγουν και χάνονται. Η αργή κίνηση του νερού προτείνει να τις δαμάσει.
      Οι πόλεις μας έχουν γεμίσει με άσφαλτο που εμποδίζει το φιλτράρισμα (και τη διήθηση στο έδαφος του νερού της βροχής). Οι δρόμοι γίνονται χαράδρες σέρνοντας τα πάντα στο πέρασμά τους χωρίς να σταματημό καθώς οι υπόνομοι (της αποχέτευσης) καταρρέουν. Όσοι ζουν σε πόλεις όπως η Μαδρίτη, έχουν δει με τα χρόνια πόσοι από τους ανοιχτούς χώρους έχουν γίνει αυτά που ονομάζονται «σκληρές πλατείες». Το έδαφος και τα φυτά έχουν αντικατασταθεί από πλακάκια ή άσφαλτο που δεν είναι πορώδη. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση χρησιμοποιώντας πορώδη υλικά, εκτός από τη δημιουργία αστικών περιοχών με βλάστηση και διαπερατά πεζοδρόμια ικανά να συλλέγουν και να φιλτράρουν τη βροχή.
          

       Όταν ο Κινέζος αρχιτέκτονας τοπίου Kongjian Yu ανέβηκε στο βήμα για να παραλάβει το βραβείο Sir Geoffrey Jellicoe 2020 από τη Διεθνή Ομοσπονδία Αρχιτεκτόνων Τοπίου, μίλησε για το χωριό του, το Dong Yu (στην επαρχία Zhejiang), όπου συναντώνται ένα ρέμα και ο ποταμός Wujiang  και όπου «οι αγρότες δούλευαν τις καλλιέργειές τους με σύνεση, ακολουθώντας τους ρυθμούς της φύσης και προσαρμοζόμενοι σε ένα «απρόβλεπτο» κλίμα.
      Έτσι, σαν να ήταν ιστορία, ο Kongjian, αφού είδε πώς είχε χαθεί η κουλτούρα με την οποία οι αγρότες του χωριού του είχαν διαχειριστεί το νερό, αναρωτήθηκε τι είχε συμβεί. Επιβεβαίωσε ότι ο κόσμος της παιδικής του ηλικίας είχε εξαφανιστεί επειδή τα ποτάμια είχαν μπει σε κανάλια και οι υγρότοποι είχαν αποξηρανθεί, και πρότεινε ότι το έδαφος και το νερό έπρεπε να διαχειριστούν ξανά με τον σοφό τρόπο των αγροτών.
      Παραδοσιακή διαχείριση εδαφών
      Αυτός ο Αρχιτέκτονας τοπίου, με διδακτορικό στο Σχεδιασμό από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ (ΗΠΑ), προτείνει να χτίσει αυτό που αποκαλεί πόλεις σφουγγάρια, οι οποίες να είναι ικανές να απορροφούν μεγαλύτερες ποσότητες βροχής. Αυτό είναι απαραίτητο στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής:
      Εάν το νερό μπορεί να είναι ένας σπάνιος πόρος, γιατί να μην τον εκμεταλλευτούμε;
      Λιγότερη άσφαλτος, λιγότερο μπετόν, περισσότερες λίμνες, περισσότερα πάρκα. Λύσεις που να βασίζονται στη φύση, να συνεργάζονται με το περιβάλλον και όχι εναντίον του, να επαναπροσδιορίζουν τις πόλεις, να εφαρμόζουν την προγονική γνώση και την τρέχουσα γνώση για να δημιουργήσουν έναν εξυπνότερο και πιο βιώσιμο τρόπο διαχείρισης της περιοχής. Αυτή είναι η συνταγή του Kongjian Yu, η οποία συνδέεται με τη διεθνή τάση της λεγόμενης βιώσιμης αστικής αποστράγγισης.

      Το πάρκο της πλημμυρικής πεδιάδας στην κινεζική πόλη Jinhua, έργο του Kongjian Yu.
      Για τον Kongjian Yu, οι κινεζικές πόλεις δεν είναι προσαρμοσμένες στις πλημμύρες επειδή έχουν αποικιστεί από τη δυτική κουλτούρα και αντιγράφουν τις υποδομές και το αστικό τους μοντέλο και δεν είναι προσαρμοσμένες στο κλίμα των μουσώνων. Παρά την αρχική κριτική από τις κινεζικές αρχές για τα αξιώματα του Kongjian, καθώς το κλίμα αλλάζει και οι επιπτώσεις του γίνονται πιο ορατές, ειδικά όταν χτυπούν οι μουσώνες, οι ιδέες του λαμβάνονται ήδη υπόψη στην Κίνα και στα υπόλοιπα μέρη στον κόσμο. Στην Κίνα, κάθε χρόνο, περισσότεροι από τρία εκατομμύρια άνθρωποι πέφτουν θύματα πλημμυρών. Το 2012, το Πεκίνο είχε τη χειρότερη καταιγίδα των τελευταίων έξι δεκαετιών. Έτσι οι πλημμύρες έκαναν να ξανασκεφτούμε την ασφάλεια. Το 2015, με τον Πρόεδρο Xi Jinping να υποστηρίζει τις ιδέες του τοπίου, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα σχέδιο πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων και έναν φιλόδοξο στόχο: έως το 2030, το 80% των δημοτικών περιοχών της Κίνας πρέπει να έχουν στοιχεία μιας πόλης σφουγγάρι και να ανακυκλώνουν τουλάχιστον το 70% το νερό των βροχών. Με την ιδέα ότι η φύση θα γίνει σύμμαχος της αστικής ανάπτυξης, ήδη το 2015 επιλέχθηκαν οι πρώτες 16 πιλοτικές πόλεις σφουγγάρι και το 2016 προστέθηκαν άλλες 14 αστικές περιοχές, συμπεριλαμβανομένων τμημάτων της μητροπολιτικής περιοχής του Πεκίνου και της Σαγκάης.

      Παράδειγμα κινεζικής πόλης σφουγγάρι που προωθείται από το Πεκίνο με τα κριτήρια του πάρκου Kongjian, στην Κίνα, σχεδιασμένο από τον Kongjian Yu
      Στην πόλη Taizhou, η ομάδα του Kongjian Yu επανασχεδίασε το Yongning Park ως «πλωτό κήπο με αναχώματα που μπορεί να μειώσει τη ροή των πλημμυρών περισσότερο από το μισό, δημιουργώντας έτσι μια φυσική μήτρα υγροτόπων που πλημμυρίζει εποχιακά». Στο Jinhua, «ο σχεδιασμός γεφυρών, μονοπατιών και αναβαθμίδων με βλάστηση έχει σχεδιαστεί για να προσαρμόζεται στις πλημμύρες των μουσώνων», λέει ο Αρχιτέκτονας τοπίου. Στο Χαρμπίν, «το πορώδες έδαφος του πάρκου Qunli φιλτράρει το αστικό νερό της βροχής, το οποίο αποθηκεύεται σε υπόγειες δεξαμενές». Μέσω της εταιρείας αρχιτεκτονικής τοπίου Turenscape, που ιδρύθηκε το 1998, ο Kongjian συνεχίζει να δημιουργεί χώρους για το νερό ώστε να εξαπλώνεται και να διαρρέει υπόγεια, τόσο για να αποτρέπονται οι πλημμύρες όσο και για να το αποθηκεύεται για μελλοντική χρήση. «Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν πορώδη υλικά, εκτός από τη δημιουργία αστικών περιοχών με βλάστηση και διαπερατά πεζοδρόμια». Παρά το γεγονός ότι ξοδεύει εκατομμύρια γιουάν, η Κίνα εξακολουθεί να υποφέρει από πολλές καταστροφικές πλημμύρες. Πολλοί έχουν επικεντρωθεί στο κόστος αυτών των πόλεων σφουγγαριών, αλλά για τον Kongjian μια πόλη-σφουγγάρι θα κόστιζε μόνο το ένα τέταρτο των συμβατικών λύσεων, αν γινόταν σωστά.
      Οι πράσινες στέγες, οι κάθετοι κήποι και οι κήποι της βροχής αποτελούν επίσης μέρος των στρατηγικών για την απορρόφηση του νερού της βροχής. Το νερό είναι πόρος, όχι σπατάλη. Αυτή είναι η φιλοσοφία των κήπων βροχής, όπως αυτός που πραγματοποιήθηκε στο γνωστό πάρκο πλημμυρών του La Marjal στο Αλικάντε, για το οποίο έχει γραφτεί στην ιστοσελίδα El Ágora και που αντιπροσωπεύει μια αποτελεσματική εφαρμογή αυτής της φιλοσοφίας στην ισπανική επικράτεια. Αυτό το έργο, όπως εξηγεί η Amelia Navarro, «είναι μια λύση βασισμένη στη φύση που, εκτός από την επίλυση του προβλήματος των πλημμυρών, δημιουργεί ένα φυσικό περιβάλλον βιοποικιλότητας σε ένα αστικό περιβάλλον. Είναι σε θέση να συγκρατεί και να αποθηκεύει έως και 45.000 m3 βρόχινου νερού και έχει αποδείξει την περιβαλλοντική και οικοσυστημική του λειτουργία, εκτός από την υδάτινη χρησιμότητα του, με μια λειτουργία που δεν παρεμβαίνει στις διαδικασίες των πτηνών».

      Μια αναπαράσταση της διαχείρισης του νερού με βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης που προσφέρεται από το γραφείο αρχιτεκτονικού σχεδιασμού του Κινέζου αρχιτέκτονα τοπίου Kongjian Yu
      Το φυσικό και το τεχνητό
      Τα τεχνητά και τα φυσικά μέσα πάνε χέρι-χέρι για τη δημιουργία αυτών των συστημάτων σφουγγαριών. Ο πρώτος στόχος είναι η διατήρηση των υδάτινων συστημάτων στην περιοχή, χρησιμοποιώντας υγροτόπους, ποτάμια, τάφρους μαζί με τη βλάστησή τους και τα εδάφη τους για το φιλτράρισμα του νερού. Εάν έχουν καταστραφεί, είναι απαραίτητη η αποκατάσταση για να ανακτηθούν τα φυσικά εμπόδια, αλλά μπορούν επίσης να δημιουργηθούν τεχνητοί υγρότοποι για τη συγκράτηση του νερού σε περίπτωση πλημμύρας.
      Χρειάζονται επίσης νομοθετικά μέτρα ώστε η κατασκευή των νέων κτιρίων και των υποδομών να μην επηρεάζει τη συγκράτηση και αποθήκευση νερού των αστικών οικοσυστημάτων.      
      Η ιδέα της πόλης σφουγγάρι αντιπροσωπεύει ένα καλό παράδειγμα βελτίωσης της διαχείρισης των αστικών υδάτων μέσω της εφαρμογής των λεγόμενων λύσεων με βάση τη φύση (NbS) που εφαρμόζουν προσεγγίσεις πράσινης υποδομής σε αστικά τοπία.
      Η αργή κίνηση του νερού υποστηρίζει ότι η προσπάθεια ελέγχου του νερού με γκρίζες υποδομές (φράγματα, κανάλια ή σωλήνες αποχέτευσης) είναι ένα λάθος που δεν αποτρέπει τις πλημμύρες και εντείνει τα προβλήματα εφοδιασμού με νερό σε περιόδους ξηρασίας. Ο συμβατικός τρόπος διαχείρισης των πλημμυρών είναι η κατασκευή σωλήνων ή αποχετεύσεων για την εκκένωση του νερού το συντομότερο δυνατό ή η ενίσχυση των όχθων των ποταμών με σκυρόδεμα για να διασφαλιστεί ότι αυτοί δεν θα υπερχειλίσουν.

      Kongjian Park, Κίνα, σχεδιασμένο από τον Kongjian Yu.
      Βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης
      Στην Ισπανία, διάφορα δημοτικά συμβούλια έχουν δείξει ενδιαφέρον για αυτά που ορίζονται ως βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης (SUDS), τα οποία θα συμπεριληφθούν, για παράδειγμα, στην ανάπτυξη της Nuevo Norte της Μαδρίτης, μιας από τις μεγαλύτερες αστικές αναπτύξεις που θα πραγματοποιηθούν στη χώρα μας. Αυτές οι βιώσιμες αποχετεύσεις επιλέγουν συμβατικούς κήπους που, αντί να είναι κυρτοί, είναι κοίλοι, για τη συλλογή του νερού της βροχής.
      Φυτεμένες στέγες,  στέγες που ρίχνουν το φορτίο τους (το νερό της βροχής) σε στέρνες, μια αρχαία τεχνική που έχει χαθεί ή διάμεσοι σχεδιασμένοι σε κοιλότητες, που απορροφούν την απορροή. Από την άλλη, η παροχή συλλέγεται, φιλτράρεται και  οδηγείται για να χρησιμοποιηθεί.
      Το όραμα πρέπει για να ολοκληρωθεί, πρέπει να είναι παγκόσμιο. Η αποκατάσταση των χώρων ή η παρέμβαση στα κανάλια βελτιώνει τη διαχείριση των υδάτων αλλά και τις περιβαλλοντικές συνθήκες ή την ποιότητα του αέρα σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, οι οποίοι δεσμεύονται για πράσινες υποδομές και λύσεις βασισμένες στη φύση. 
    16. Περιβάλλον

      GTnews

      Διασχίζοντας ένα μονοπάτι μέσα σε καλλιέργειες τριφυλλιού και καλαμποκιού που συνεχίζει σε μια παραποτάμια διαδρομή, στεφανωμένη με δέντρα και οργιώδη φύση, δίπλα στο Νέστο, ολοκληρώθηκε στο Παρανέστι Δράμας, ημερίδα με θέμα την ανάδειξη της αξίας της βιοποικιλότητας και της διασυνοριακής συνεργασίας στην οροσειρά της Ροδόπης. Μιας ημερίδας που σύμφωνα με τους διοργανωτές της, είχε ως στόχο τη σημασία της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης, όπως ονομάζεται πλέον το πρώην «Σιδηρούν Παραπέτασμα» το οποίο χώριζε την Ευρώπη σε Ανατολή και Δύση για σχεδόν 40 χρόνια. Εκεί, αναπτύχθηκε μια ξεχωριστή «πράσινη» ζώνη, ένας οικολογικός διάδρομος που διασχίζει 24 χώρες και, ως αυστηρά επιτηρούμενη στρατιωτική περιοχή, υπήρξε καταφύγιο για πολλά απειλούμενα είδη. Έτσι, οι περιοχές που περιλαμβάνονται στη νοητή γραμμή μεταξύ της Θάλασσας Μπάρεντς στη Ρώσο – Νορβηγική μεθόριο μέχρι και τη Μαύρη Θάλασσα και τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας στα Βαλκάνια μετονομάστηκαν σε Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη, ενώ το ομώνυμο δίκτυο συγκροτήθηκε το 2003.
      Το νοτιότερο σκέλος της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης είναι η Βαλκανική Πράσινη Ζώνη που κατά κύριο λόγο περιλαμβάνει τις οροσειρές, καθώς και λίμνες και ποτάμια της Βαλκανικής.
      “Όλο το εθνικό πάρκο της οροσειράς Ροδόπης, έτσι και το μονοπάτι που ενώνει το Ξάγναντο με το Παρανέστι, θεωρούνται κομμάτι της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης. Πρόκειται για μια προσπάθεια, εκεί που υπήρχε παλαιότερα το “Σιδηρούν παραπέτασμα” και ήταν ένα σύνορο που χώριζε τις χώρες, τώρα να είναι μια πράσινη γέφυρα που ενώνει τους ανθρώπους αλλά και τον άνθρωπο με τη φύση” εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γιώργος Θεοδωρίδης από την περιβαλλοντική οργάνωση “Καλλιστώ”.
      Το Μονοπάτι της Συνύπαρξης, όπως ονομάστηκε, υπάρχει εδώ και χρόνια και ξεκινάει δίπλα από χωράφια αγροτών οι οποίοι καλλιεργούν καλαμπόκι και τριφύλλι για ζωοτροφές. Μέσα από το έργο LIFE ARCPROM, μέλη της περιβαλλοντικής οργάνωσης, έχουν δημιουργήσει και προτείνουν δραστηριότητες περιβαλλοντικής εκπαίδευσης ώστε να μπορούν σχολεία και οικογένειες, να επισκέπτονται το μονοπάτι και να ενημερώνονται για το περιβάλλον, την περιοχή, τους κατοίκους της και πώς συνυπάρχει ο άνθρωπος με την άγρια ζωή, και πιο συγκεκριμένα με την αρκούδα.
      “Η διαδρομή, μήκους 2,2 χιλιομέτρων, ξεκινά από το Ξάγναντο, κοντά στο Παρανέστι. Λίγο πιο κάτω από το κέντρο του χωριού, ακολουθούμε μικρό αγροτικό δρόμο, που μας κατεβάζει ομαλά προς το ποτάμι. Μετά από 800 μέτρα, φτάνουμε στο παραποτάμιο μονοπάτι. Για το υπόλοιπο της διαδρομής, ακολουθούμε τη ροή του ποταμού, περπατώντας μέσα στο παραποτάμιο δάσος, ώσπου να φτάσουμε στη σιδηροδρομική γραμμή και σε χώρο αναψυχής, έξω από το Παρανέστι” εξηγεί η Εφη Γελαστοπούλου από την “Καλλιστώ”.
      Από το “Σιδηρούν Παραπέτασμα” στην Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη
      Όπως διευκρίνισε, μιλώντας στην ημερίδα, η Λουκία Αργυριάδου από την “Καλλιστώ”, η Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη συμβολίζει την παγκόσμια προσπάθεια για κοινές διασυνοριακές δράσεις για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Καθήκον της Ένωσης για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη που αποτελείται από μη κυβερνητικές οργανώσεις, κρατικούς φορείς και ομάδες εμπειρογνωμόνων, είναι η διατήρηση και η προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξής της με διασυνοριακή συνεργασία σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους τομείς της κοινωνίας.
      “Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη, η κοινή φυσική μας κληρονομιά κατά μήκος της γραμμής του πρώην “σιδερένιου παραπετάσματος”, πρέπει να διατηρηθεί και να αποκατασταθεί ως ένα οικολογικό δίκτυο που συνδέει υψηλής αξίας φυσικό και πολιτιστικό τοπίο, με σεβασμό των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών αναγκών των τοπικών κοινοτήτων” εξήγησε.
      Σημειώνεται ότι η Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη συνδέει 16 χώρες της ΕΕ, πέντε υποψήφιες χώρες (Αλβανία, Σερβία, Μαυροβούνιο, Βόρεια Μακεδονία, Τουρκία), το Κόσοβο και δύο χώρες εκτός ΕΕ (Ρωσία και Νορβηγία).
      Πρόταση για τη δημιουργία διασυνοριακού πάρκου Ροδόπης
      Στη πρόταση για τη δημιουργία διασυνοριακού Περιφερειακού Πάρκου εντός της Βαλκανικής Πράσινης Ζώνης, στην οροσειρά της Ροδόπης, που έχουν καταθέσει προς συζήτηση περιβαλλοντικές οργανώσεις, αναφέρθηκαν οι Συμεών Αρανγκέλωφ (Simeon Arangelov) και Ινα Λαζάροβα (Ina Lazarova) από την ΄Ενωση Εθνικών Πάρκων Βουλγαρίας.
      Όπως είπαν, μιλώντας στην ημερίδα, πρόκειται για ένα οικοσύστημα με σπάνια ενδημικά και απειλούμενα είδη και μεγάλη βιοποικιλότητα. Ωστόσο, στη Βουλγαρία, υπάρχει κατακερματισμός των προστατευόμενων οικοτόπων και διαφορετική πολιτική προστασίας σε σχέση με την Ελλάδα. “Γι΄αυτό το λόγο”, διευκρίνησαν, “πρέπει να δημιουργηθεί ένα διασυνοριακό περιφερειακό πάρκο που θα περιλαμβάνει όλη τη Ροδόπη με το ίδιο status προστασίας”.
      Στα προβλήματα που δημιουργούνται από την έλλειψη κοινής διασυνοριακής πολιτικής σε θέματα προστασίας της φύσης αναφέρθηκε και η Ελπίδα Γρηγοριάδου από τη Μονάδα Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Νέστου- Βιστωνίδας και Ροδόπης υπογραμμίζοντας ότι απαιτείται η υπογραφή κοινού πρωτοκόλλου παρακολούθησης για όλα τα διασυνοριακά είδη πανίδας και χλωρίδας. Σημαντικά προβλήματα, σύμφωνα με την κ.Γρηγοριάδου, αποτελούν επίσης η ρύπανση και τα εισαγόμενα σκουπίδια στο Νέστο, η ύπαρξη εμποδίων και ο κατακερματισμός πληθυσμών ιχθυοπανίδας από τα φράγματα, η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των αρμόδιων υπηρεσιών και το διασυνοριακό έγκλημα της λαθροθηρίας, επικαλούμενη 7 περιστατικά λαθροθηρίας που σημειώθηκαν το διάστημα 2015-2020, στην περιοχή του Φρακτού
      Η ημερίδα διοργανώθηκε από την περιβαλλοντική οργάνωση “Καλλιστώ” σε συνεργασία με τη Μονάδα Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Δέλτα Νέστου – Βιστωνίδας – Ισμαρίδας και Ροδόπης του ΟΦΥΠΕΚΑ, την Ένωση Πάρκων Βουλγαρίας, το Ελληνικό τμήμα της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης (European Green Belt), και το έργο LIFE ARCPROM.
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Στα πλαίσια του προγράμματος για την ανάπτυξη του «ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΔΙΑΚΙΝΔΥΝΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΜΘ» (ΚΕΔΙΑΚ) που χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ μέσω της Δράσης «Ενίσχυση των Υποδομών Έρευνας και Καινοτομίας», παρακολουθείται σε συνεχή βάση η εξέλιξη της πυρκαγιάς που ξέσπασε το μεσημέρι της 21ης Ιουλίου 2022, στην ευρύτερη περιοχή του Εθνικού Πάρκου Δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου. Η παρακολούθηση γίνεται με τη χρήση διαθέσιμων δορυφορικών δεδομένων εικόνων γεωπισκόπησης (ελεύθερων αλλά και εμπορικών μικροδορυφόρων) καθώς και επίγειων παρατηρήσεων.
      Όπως υπολογίζεται από την επιστημονική ομάδα Κινδύνου Δασικής Πυρκαγιάς του ΚΕΔΙΑΚ, μέχρι το μεσημέρι της 23ης Ιουλίου έχουν καεί προσεγγιστικά 1.512 εκτάρια, σύμφωνα με το δορυφορικό προϊόν που καταγράφει τις εστίες πυρκαγιάς και τα θερμά σημεία (Hot–Spots), και το οποία διατίθεται από το μηχανισμό Fire Information for Resource Management System (FIRMS) της NASA.
      Η πληροφορία αυτή προκύπτει από την ανάλυση της εκπεμπόμενης θερμότητας που καταγράφεται μέσω δορυφορικών εικόνων υψηλής χρονικής αλλά χαμηλής χωρικής ανάλυσης, των αισθητήρων Visible/Infrared Imager/Radiometer Suite -VIIRS (ανάλυση 375 μέτρα) και Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer- MODIS (ανάλυση 1 χιλιόμετρο).
      Αντίστοιχα την 21η Ιουλίου στις 11:50 όπως χαρτογραφήθηκε με ακρίβεια με τη χρήση εικόνας του δορυφόρου γεωεπισκόπησης Landsat 9 (30 μέτρα χωρική ανάλυση) της Αμερικάνικης Γεωλογικής Εταιρείας, είχαν καεί 585 εκτάρια.
      Μέχρι τώρα (μεσημέρι της 23ης Ιουλίου) υπολογίζεται ότι έχουν καεί 1043 εκτάρια – περίπου το 15% της συνολικής έκτασης – εντός των περιοχών που έχουν χαρακτηριστεί ως περιοχές απόλυτης προστασίας και σημασίας (πυρήνες) στο Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου.
      Σημειώνεται ότι βασικός στόχος του προγράμματος ΚΕΔΙΑΚ είναι η δημιουργία μίας καινοτόμου ερευνητικής υποδομής που θα παρέχει τη δυνατότητα συλλογής και ανάλυσης δεδομένων σχετικά με την εξέλιξη μιας επικινδυνότητας και να ορίζει ένα πιθανό αριθμό σεναρίων και συνεπειών των ενδεχόμενων αρνητικών επιπτώσεών της, ώστε να δρα ενισχυτικά στην διαδικασία λήψης απόφασης από τους αποφασίζοντες που διαχειρίζονται τα κεφάλαια της περιφέρειας ΑΜΘ.

    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Η παράκτια διάβρωση των περιοχών στο Δέλτα του Νέστου, η διαχείριση φαινομένων ευτροφισμού στις λιμνοθάλασσες της περιοχής και η εξοικονόμηση νερού στην άρδευση κατά μήκος της παράκτιας ζώνης της πεδιάδας του ποταμού Νέστου, είναι τρία από τα βασικότερα θέματα που εξέτασε το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (ΔΠΘ) στο πλαίσιο ενός διασυνοριακού έργου με στόχο την περιβαλλοντική παρακολούθηση της Λεκάνης της Μαύρης Θάλασσας (ΜΘ) υποστηριζόμενη από το σύστημα Copernicus-PONTOS».
      Η Μαύρη Θάλασσα θεωρείται σήμερα ως μία από τις πλέον ευαίσθητες περιφερειακές θάλασσες λόγω της περιορισμένης ανανέωσης του νερού της και των μεγάλων λεκανών απορροής της ηπειρωτικής Ευρώπης που καταλήγουν σε αυτή.
      Τα κύρια περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ΜΘ είναι: α) η υπερλίπανση από θρεπτικά άλατα και ο ευτροφισμός που προκαλείται, β) οι μεταβολές στους θαλάσσιους οργανισμούς, τη βιοποικιλότητα και την εισβολή ξενικών ειδών, γ) η χημική ρύπανση, περιλαμβανομένου του πετρελαίου, δ) η ανοξική ζώνη από τα 200μ. βάθος ως τον πυθμένα που μετατρέπει τη Μαύρη Θάλασσα σε λεκάνη παραγωγής υδροθείου.
      Ο καθηγητής του τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος του ΔΠΘ Γιώργος Συλαίος και διευθυντής του εργαστηρίου Οικολογικής Μηχανικής και Τεχνολογίας, στη διάρκεια συνέντευξης τύπου παρουσίασε τους στόχους του έργου PONTOS, κάνοντας ιδιαίτερα αναφορά στις δυνατότητες που αυτό παρέχει, με τη συλλογή περιβαλλοντικών δεδομένων για τη Λεκάνη της ΜΘ και της ευρύτερης περιοχής μέσω του ευρωπαϊκού συστήματος παρακολούθησης της Γης, Copernicus.
      «Η περιοχή του Δέλτα του Νέστου», σημείωσε ο κ. Συλαίος, «έχει μια σειρά από περιβαλλοντικά προβλήματα που μας ήταν γνωστά τα τελευταία χρόνια από διάφορες μελέτες που έχουμε κάνει στο παρελθόν. Τώρα όμως, με τη βοήθεια του έργου PONTOS επικεντρωθήκαμε στα τρία σημαντικότερα σε μια προσπάθεια να τα διαχειριστούμε κατά τον καλύτερο τρόπο και ταυτόχρονα να δώσουμε στους ανθρώπους που ζουν και εργάζονται εδώ εκείνα τα εργαλεία που θα τους βοηθήσουν να τα αντιμετωπίσουν».
      Η φραγματοποίηση του ποταμού έφερε τη διάβρωση των ακτών
      Σύμφωνα με τον κ. Συλαίο η παράκτια διάβρωση είναι από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή στο Δέλτα του Νέστου η οποία δημιουργήθηκε μετά τη φραγματοποίηση του ποταμού αλλά και την πίεση που δέχθηκαν οι εν λόγω περιοχές από την κλιματική αλλαγή. Τα δεδομένα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα την ύπαρξη μιας σοβαρής υποχώρησης της ακτής άνω των 120 μέτρων σε πολλά σημεία, ενώ τα τελευταία τριάντα χρόνια χάθηκαν συνολικά περί τα 1,2 τετραγωνικά χιλιόμετρα παράκτιας ζώνης.
      «Με τη χρήση δορυφορικών εικόνων», υπογράμμισε ο καθηγητής του ΔΠΘ, «μελετήθηκε διεξοδικά η ακτογραμμή του Δέλτα του Νέστου με στόχο να δούμε τις θέσεις όπου υπάρχουν προβλήματα διάβρωσης και να τις ιεραρχήσουμε. Να καταλάβουμε τους λόγους στους οποίους οφείλεται η παράκτια διάβρωση και σταδιακά να δώσουμε μια λύση για το τι θα μπορούσε να γίνει ώστε να αποκατασταθεί το πρόβλημα».

      Τα φαινόμενα εμφάνισης ευτροφισμού
      Το δεύτερο, μείζονος σημασίας θέμα που ασχολήθηκαν οι ερευνητές στο πλαίσιο του έργου PONTOS, ήταν η δορυφορική παρακολούθηση των λιμνοθαλασσών του υγροτοπικού πάρκου της ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης προκειμένου να μελετηθούν τα φαινόμενα εμφάνισης ευτροφισμού.
      «Πέρυσι είχαμε έντονα φαινόμενα ευτροφισμού και θυμόμαστε όλοι τα προβλήματα που δημιούργησε στις ακτές της περιοχές η βλέννα με την οποία σκεπάστηκε η θάλασσα», επισήμανε με έμφαση ο κ. Συλαίος και συνέχισε, «μέσα από δορυφορικές εικόνες και μαθηματικά μοντέλα προσπαθούμε να δούμε πως εξελίσσεται η συγκέντρωση του φυτοπλαγκτόν, πως ξεκινά και πως αναπτύσσεται. Στόχος, να δώσουμε ένα εργαλείο με το οποίο θα βοηθήσουμε τους ιχθυοκαλλιεργητές που δραστηριοποιούνται στις λιμνοθάλασσες να γνωρίζουν τους κινδύνους και πότε αυτή η ανάπτυξη του φυτοπλαγκτόν μπορεί να οδηγήσει σε μαζικούς θανάτους ψαριών που είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν».
      Άρδευση με επιστημονικά μέσα
      Το τρίτο θέμα που μελετάται στην περιοχή στο πλαίσιο του ερευνητικού έργου είναι η εξοικονόμηση νερού στην άρδευση. Η παράκτια ζώνη και γενικότερα η πεδιάδα του ποταμού Νέστου περιλαμβάνει πολλές αγροτικές καλλιέργειες οι οποίες μέχρι σήμερα αρδεύονται μόνο εμπειρικά.
      «Αυτό που εμείς προσπαθούμε να εισάγουμε στη γεωργία στην περιοχής», επισήμανε ο καθηγητής του τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος, «είναι η επιστημονική άρδευση, η τεχνολογικά ανεπτυγμένη, η οποία λαμβάνει υπόψη μετρήσεις από δορυφόρους, μετρήσεις από επιτόπιους αισθητήρες, μαθηματικά μοντέλα, προσομοιώσεις και υπολογισμούς. Στόχος είναι να περιοριστεί η ποσότητα του νερού που αρδεύουν οι αγρότες, ώστε να ποτίζουν ακριβώς όποτε χρειάζεται, την ποσότητα που χρειάζεται, προκειμένου να λαμβάνουν τη βέλτιστη δυνατή παραγωγή. Το θέμα της άρδευσης είναι σημαντικό ειδικά τώρα που η ενέργεια είναι πολύ ακριβή. Η ποσότητα νερού που αρδεύεται μετατρέπεται σε ενέργεια και η ενέργεια σε κόστος άρδευσης. Πρακτικά μειώνουμε το κόστος της άρδευσης και έχουμε καταφέρει να το περιορίσουμε στο 30% με 35% στις περιοχές που έχουμε εξετάσει».
      Β. Λωλίδη | ΑΠΕ-ΜΠΕ
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ζημιά που έχει προκαλέσει η ανθρώπινη δραστηριότητα στον πλανήτη διαπιστώνεται διαρκώς ότι είναι όλο και μεγαλύτερη. Βασική αιτία, η αύξηση των εκτάσεων που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή διατροφικών ειδών και η οποία πλέον θέτει σε κίνδυνο τη δυνατότητα του πλανήτη για να θρέψει τον πληθυσμό του.
      Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ για τις γαίες του πλανήτη (Global Land Outlook 2), οι συνέπειες αυτής της κατάστασης είναι σοβαρότερες για τις γυναίκες, ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς νομικά στερούνται του δικαιώματος να κατέχουν γη και συχνά εκτοπίζονται από αυτήν όταν οι συνθήκες επιδεινώνονται.
      Παράλληλα η ποιότητα του εδάφους υποβαθμίζεται, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ελλείψεις σε φυσικούς πόρους, γόνιμο έδαφος, νερό, να μειώνεται η βιοποικιλότητα, η χλωρίδα και η πανίδα σε όλο τον πλανήτη. Και ενώ πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι υποβαθμισμένη γη σημαίνει άνυδρη έρημος, τροπικά δάση που ακρωτηριάζονται από υλοτόμους ή περιοχές που καλύπτονται από πόλεις, σημαίνει παράλληλα και φαινομενικά «πράσινες» περιοχές, οι οποίες υφίστανται υπερκαλλιέργεια ή έχουν απογυμνωθεί από τη φυσική βλάστηση.
      Η καλλιέργεια ειδών διατροφής σε υποβαθμισμένα εδάφη γίνεται σταδιακά πιο δύσκολη, καθώς αυτά εξαντλούνται γρήγορα, όπως και οι υδάτινοι πόροι, ενώ παράλληλα χάνονται φυτικά και ζωικά είδη και επιδεινώνεται η κλιματική κρίση μειώνοντας την ικανότητα της Γης να απορροφά και να δεσμεύει άνθρακα.
      Εκτός από την παραγωγή τροφίμων (όπως η αυξημένη παραγωγή κρέατος που υπερκαταναλώνεται στον δυτικό κόσμο), στο πρόβλημα συμβάλλει και η παραγωγή ενδυμάτων, στο πλαίσιο της λεγόμενης «γρήγορης μόδας», δηλαδή ρούχων που φοριούνται για λίγο και μετά πετιούνται.
      Ο ΟΗΕ προειδοποιεί ότι αν δεν αναληφθεί άμεσα δράση, το πρόβλημα θα επιδεινωθεί και μέχρι το 2050 μια έκταση στο μέγεθος της Νότιας Αμερικής θα προστεθεί στα εδάφη που ήδη έχουν υποστεί βλάβη.
      Σύμφωνα με τον Ιμπραχίμ Τιάου, εκτελεστικό γραμματέα της Σύμβασης του ΟΗΕ για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης, «η υποβάθμιση της γης επηρεάζει τα τρόφιμα, το νερό, την παραγωγή αερίων του άνθρακα και τη βιοποικιλότητα. Μειώνει το ΑΕΠ, επηρεάζει την υγεία των ανθρώπων, μειώνει την πρόσβαση σε καθαρό νερό και επιδεινώνει την ξηρασία».
      Η αποκατάσταση της υποβαθμισμένης γης μπορεί να επιτευχθεί, υπό τον όρο ότι θα αλλάξουν οι μέθοδοι καλλιέργειας, ακολουθώντας τη στρατηγική της αγρανάπαυσης, η συλλογή και αποθήκευση βρόχινου νερού για πότισμα των καλλιεργειών ή η φύτευση δέντρων για την πρόληψη της διάβρωσης του εδάφους. Πολλοί αγρότες αδυνατούν να λάβουν αυτά τα μέτρα, λόγω της αυξανόμενης πίεσης για μεγάλη παραγωγή, της έλλειψης γνώσεων, της κακής τοπικής διακυβέρνησης ή της έλλειψης πρόσβασης σε πόρους. Ωστόσο, για κάθε 1 δολάριο που δαπανάται για την αποκατάσταση, ο ΟΗΕ υπολογίζει απόδοση μεταξύ 7 και 30 δολαρίων σε αυξημένη παραγωγή και άλλα οφέλη.
      Ο Ιμπραχίμ Τιάου κάλεσε τον ιδιωτικό τομέα να επενδύσει 1,6 τρισ. δολάρια την επόμενη δεκαετία για να αποκαταστήσει την ποιότητα περίπου 1 δισ. εκταρίων υποβαθμισμένης γης: πρόκειται για έκταση περίπου όσο οι ΗΠΑ ή η Κίνα. Και τονίζει ότι αυτό θα ισοδυναμούσε μόνο με ένα μικρό ποσοστό των 700 δισ. δολαρίων που δαπανώνται ετησίως για επιδοτήσεις στη γεωργία και τα ορυκτά καύσιμα, αλλά μπορεί να διασφαλίσει τα εδάφη, τους υδάτινους πόρους και τη γονιμότητα του πλανήτη.
      «Κάθε αγρότης, μεγάλος και μικρός, μπορεί να ασκήσει αναγεννητική γεωργία», είπε ο Τιάου μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα Guardian. «Υπάρχει μια πληθώρα τεχνικών και δεν χρειάζεται υψηλή τεχνολογία ή διδακτορικό για να τις χρησιμοποιήσει κανείς».
      «Η σύγχρονη γεωργία έχει αλλάξει το πρόσωπο του πλανήτη, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα. Πρέπει να επανεξετάσουμε επειγόντως τα παγκόσμια συστήματα παραγωγής τροφίμων, τα οποία ευθύνονται για το 80% της αποψίλωσης των δασών, το 70% της χρήσης του πόσιμου νερού και τη μεγαλύτερη αιτία απώλειας της χερσαίας βιοποικιλότητας», σημειώνει,
      Περίπου το ήμισυ της παγκόσμιας ετήσιας οικονομικής παραγωγής, ή 44 τρισ. δολάρια ετησίως, κινδυνεύει εξαιτίας της υποβάθμισης των εδαφών, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ, ωστόσο, το οικονομικό όφελος από την αποκατάσταση της υποβαθμισμένης γης θα μπορούσε να ανέλθει σε 125 έως 140 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, που θα ήταν περίπου 50% περισσότερο από τα 93 τρισ. δολάρια, όσο ήταν το παγκόσμιο ΑΕΠ για το 2021.
      * Η έκθεση Global Land Outlook 2, μόνο η δεύτερη τέτοια έκθεση που δημοσιεύτηκε, χρειάστηκε πέντε χρόνια για τη σύνταξη του ΟΗΕ με 21 οργανισμούς εταίρους και αντιπροσωπεύει την πιο ολοκληρωμένη βάση δεδομένων για την κατάσταση του εδάφους του πλανήτη μέχρι σήμερα.
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Στη τροποποίηση των Μονάδων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (ΜΔΠΠ) του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.), οι οποίες συστήθηκαν με το ν. 4685/2020, και ειδικότερα ως προς την ονομασία, τις έδρες, τα παραρτήματα και τη χωρική αρμοδιότητα αυτών, προχώρησε το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
      Πιο συγκεκριμένα, το Παράρτημα Ι της υπ’ αρ. ΥΠΕΝ/Δ ΝΕΠ/30858/1148/30.03.2022 απόφασης του υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας περιέχει πίνακα με την ονομασία, τις έδρες και τα παραρτήματα των ΜΔΠΠ ενώ η χωρική αρμοδιότητά τους απεικονίζεται στο χάρτη του Παραρτήματος ΙΙ.
      Σχετικό αρχείο:
      Υ.Α. ΥΠΕΝ/Δ ΝΕΠ/30858/1148/30.03.2022  (Β΄ 1877) Τροποποίηση των Μονάδων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής “(Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.)” του άρθρου 34 του ν. 4685/2020 (Α’ 92).


    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Τη σύσταση Ειδικών Μονάδων Δασικών Επιχειρήσεων (ΕΜΟΔΕ) που θα υπάγονται στο Πυροσβεστικό Σώμα και την πρόσληψη 500 δασοκομάντος προβλέπει τροπολογία του υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας που κατατέθηκε στο νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας «Εκσυγχρονισμός του Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης και άλλες διατάξεις για την κοινωνική ασφάλιση».
      Οι Ειδικές Μονάδες Δασικών Επιχειρήσεων θα διαρθρώνονται συνολικά σε 6 υπηρεσίες σε διάφορες πόλεις της χώρας και συγκεκριμένα θα έχουν έδρα στην Ελευσίνα, στη Θεσσαλονίκη, στο Ηράκλειο Κρήτης, στη Λαμία, στα Ιωάννινα και στην Πάτρα. Στις ΕΜΟΔΕ θα προσληφθούν 500 άτομα νεαρής ηλικίας, που θα είναι πυροσβέστες δασικών επιχειρήσεων και η θητεία τους θα είναι επταετής. Από τις 500 οργανικές θέσεις που θα δημιουργηθούν οι 440 θα αφορούν πυροσβεστικό τεχνικό προσωπικό και οι 60 πυροσβεστικό επιστημονικό προσωπικό, με ειδίκευση στη δασολογία, δασοπονία.
      Αποστολή των 500 δασοκομάντος, οι οποίοι θα είναι έτοιμοι στα μέσα Ιουνίου, θα είναι η συνδρομή στην εκτέλεση έργων δασοπροστασίας έναντι του κινδύνου εκδήλωσης πυρκαγιάς, η υποστήριξη κατά την διενέργεια των επιχειρήσεων κατάσβεσης, μέσω εξειδικευμένων πεζοπόρων και αερομεταφερόμενων τμημάτων και η χρήση ειδικών μηχανοκίνητων μέσων και μηχανημάτων έργου, καθώς επίσης και η συνδρομή στην αντιμετώπιση των συνεπειών από φυσικές, τεχνολογικές και λοιπές καταστροφές. Οι δασοκομάντος θα είναι σε συνεχή συνεργασία με τα δασαρχεία και με την επιστημονική υποστήριξη των δασολόγων ενώ δεν θα ενεργούν μόνο την ώρα της κρίσης. Πρόκειται για ένα σώμα που κατά βάση θα είναι αερομεταφερόμενο, σε διαρκή κίνηση, το οποίο όμως θα ενεργεί όλο το χρόνο και όχι μόνο την περίοδο του καλοκαιριού.
      Η πρόσληψη Πυροσβεστών Δασικών Επιχειρήσεων διενεργείται με σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου επί θητεία διάρκειας 7 ετών, με σύστημα αντικειμενικών κριτηρίων (μόρια) και σύμφωνα με τα οριζόμενα προσόντα (ηλικία, προϋπηρεσία κλπ). Ακόμη, θα λαμβάνουν μηνιαίο επίδομα κινδύνου που καταβάλλεται στο ένστολο προσωπικό της ΕΛΑΣ και του ΠΣ (ΕΜΑΚ, ΕΚΑΜ κλπ) ύψους 141,92 ευρώ.
      Μετά τη συμπλήρωση της επταετούς θητείας, οι Πυροσβέστες Δασικών Επιχειρήσεων δύνανται, με αίτησή τους, η οποία υποβάλλεται τρεις, τουλάχιστον, μήνες πριν από τη συμπλήρωση της επταετίας, εφόσον έχουν αξιολογηθεί σε όλες τις εκθέσεις ικανότητας με γενικό χαρακτηρισμό τουλάχιστον «αποδεκτή», να μονιμοποιηθούν, καταλαμβάνοντας μόνιμες οργανικές θέσεις της κατηγορίας και ειδικότητας για την οποία προσελήφθησαν.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.