Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1477 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Στο πλαίσιο της ενημέρωσης των πολιτών για την κατάσταση του ατμοσφαιρικού περιβάλλοντος συντάσσονται ετήσιες και περιοδικές εκθέσεις, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των σχετικών Οδηγιών, που αναφέρουν τα επίπεδα των συγκεντρώσεων των προσδιοριζόμενων ρύπων.
      Η Διεύθυνση Κλιματικής Αλλαγής και Ποιότητας Ατμόσφαιρας είναι υπεύθυνη και για τη λειτουργία του δικτύου σταθμών ατμοσφαιρικής ρύπανσης που είναι εγκατεστημένο στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας και που αποτελείται από 15 σταθμούς συμπεριλαμβανομένου και του σταθμού μέτρησης ρύπανσης υποβάθρου που έχει εγκατασταθεί για τις ανάγκες του Προγράμματος Μελέτης της Διασυνοριακής Μεταφοράς της Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης (EMΕΡ).
      Ετήσια Έκθεση Ποιότητας της Ατμόσφαιρας, 2022
      Στην παρούσα έκθεση περιέχεται η ανάλυση των στοιχείων μετρήσεων από τους σταθμούς του ΕΔΠΑΡ για το 2022, καθώς και η διαχρονική εξέλιξη από το 1984. Επίσης, στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VIII παρουσιάζονται ενδεικτικές μη σταθερές μετρήσεις σε όλη τη χώρα για το 2015 καθώς και αποτελέσματα μοντέλου με σκοπό τη χαρτογραφική απεικόνιση της ποιότητας της ατμόσφαιρας στον Ελλαδικό χώρο. Στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IX παρουσιάζεται η διερεύνηση των επιπτώσεων των περιοριστικών μέτρων που ίσχυσαν το 2020, στο πρώτο κύμα της πανδημίας του κορωνοϊού, στην ατμοσφαιρική ρύπανση της Αθήνας.
      Η έκθεση είναι διαθέσιμη σε ηλεκτρονική μορφή στην ιστοσελίδα του ΥΠΕΝ https://ypen.gov.gr/perivallon/poiotita-tis-atmosfairas/ektheseis/, αναλυτικά πρωτογενή στοιχεία των μετρήσεων ατμοσφαιρικής ρύπανσης για το 2022 καθώς και τα αναλυτικά πρωτογενή στοιχεία των προηγούμενων ετών από το 1984 είναι διαθέσιμα στη θέση Δεδομένα Μετρήσεων Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης - (ypen.gov.gr).
      Ενημέρωση σχετικά με τα επίπεδα του δείκτη ποιότητας ατμόσφαιρας καθώς και τις τιμές συγκέντρωσης των μετρούμενων ρύπων για κάθε σταθμό παρακολούθησης ατμοσφαιρικής ρύπανσης, που λειτουργεί το ΥΠΕΝ, πραγματοποιείται στον παρακάτω σύνδεσμο ο οποίος ανανεώνεται ανά ώρα. http://84.205.254.113/airqualmap/leafletmap.html
      Επιπλέον, στοιχεία μετρήσεων με ωριαία συχνότητα ανανέωσης από όλους τους σταθμούς του ΕΔΠΑΡ που διαθέτουν συμβατή τηλεμετάδοση είναι διαθέσιμα στην ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος Up-to-date air quality data — European Environment Agency (europa.eu)
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Καθώς η ποσότητα των βλαβερών πλαστικών απορριμμάτων στους ωκεανούς και τις θάλασσες αυξάνεται όλο και περισσότερο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει νέους κανόνες για ολόκληρη την ΕΕ, οι οποίοι βάζουν στο στόχαστρο τα 10 πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης που συναντάμε περισσότερο στις παραλίες και τις θάλασσες της Ευρώπης, καθώς και τα απολεσθέντα και εγκαταλελειμμένα αλιευτικά εργαλεία. Μεταξύ αυτών είναι τα μαχαιροπίρουνα, τα καλαμάκια, τα πιάτα, οι μπατονέτες αλλά και μερικώς τα ποτήρια και μπουκάλια μιας χρήσης.
      Όλα μαζί αυτά τα προϊόντα αποτελούν το 70% του συνόλου των θαλάσσιων απορριμμάτων. Οι νέοι κανόνες είναι αναλογικοί και σχεδιασμένοι για κάθε περίπτωση χωριστά, ώστε να επιτυγχάνονται τα βέλτιστα αποτελέσματα. Αυτό σημαίνει ότι διαφορετικά μέτρα θα εφαρμόζονται για διαφορετικά προϊόντα. Όταν υπάρχουν εναλλακτικά προϊόντα άμεσα διαθέσιμα και οικονομικά προσιτά, τα πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης θα απαγορεύονται από την αγορά.Όσον αφορά τα προϊόντα για τα οποία δεν υπάρχουν σαφείς εναλλακτικές επιλογές, δίνεται έμφαση στον περιορισμό της χρήσης τους μέσω μείωσης της κατανάλωσης σε εθνικό επίπεδο, απαιτήσεων σχεδιασμού και επισήμανσης, καθώς και υποχρεώσεων των κατασκευαστών τους για διαχείριση των αποβλήτων/καθαρισμό. Χάρη στους νέους κανόνες, η Ευρώπη θα πρωτοστατεί σε ένα ζήτημα παγκοσμίων διαστάσεων.
      Ο πρώτος αντιπρόεδρος της Επιτροπής και επίτροπος Βιώσιμης Ανάπτυξης Φρανς Τίμερμανς δήλωσε τα εξής:«Η παρούσα Επιτροπή υποσχέθηκε να είναι μεγάλη στα μεγάλα ζητήματα και να αφήνει τα υπόλοιπα στα κράτη μέλη. Τα πλαστικά απόβλητα είναι αναμφισβήτητα ένα σημαντικό πρόβλημα και οι Ευρωπαίοι οφείλουν να συνεργαστούν για να το αντιμετωπίσουν, επειδή τα απόβλητα αυτά καταλήγουν στον αέρα που αναπνέουμε, στο έδαφός μας, στις θάλασσές μας, και στα τρόφιμά μας. Χάρη στις σημερινές προτάσεις, τα πλαστικά μιας χρήσης θα μειωθούν στα ράφια των σουπερμάρκετ μέσω μιας σειράς μέτρων. Θα απαγορεύσουμε ορισμένα από αυτά τα είδη και θα τα αντικαταστήσουμε με άλλα καθαρότερα, ώστε οι καταναλωτές να εξακολουθήσουν να χρησιμοποιούν τα αγαπημένα τους προϊόντα».
      Ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής και επίτροπος αρμόδιος για την Απασχόληση, την Ανάπτυξη, τις Επενδύσεις και την Ανταγωνιστικότητα Γίρκι Κάταϊνεν,πρόσθεσε: «Τα πλαστικά αντικείμενα μπορεί να είναι καταπληκτικά, αλλά πρέπει να τα χρησιμοποιούμε πιο υπεύθυνα. Τα πλαστικά μιας χρήσης δεν είναι έξυπνη οικονομική ή περιβαλλοντική επιλογή, και οι σημερινές προτάσεις θα βοηθήσουν τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές να στραφούν προς βιώσιμα εναλλακτικά προϊόντα. Πρόκειται για μια ευκαιρία για την Ευρώπη να πρωτοστατήσει δημιουργώντας προϊόντα που θα ζητά ο κόσμος για τις επόμενες δεκαετίες, και αποκομίζοντας μεγαλύτερη οικονομική αξία από τους πολύτιμους και περιορισμένους πόρους μας. Με τον στόχο της συλλογής πλαστικών φιαλών που θέτουμε, θα εξασφαλίσουμε τις αναγκαίες ποσότητες πλαστικού για μια ακμάζουσα βιομηχανία ανακύκλωσης πλαστικών».
      Σε ολόκληρο τον κόσμο, τα πλαστικά υλικά αποτελούν το 85% των θαλάσσιων απορριμμάτων και συχνά καταλήγουν στο πιάτο μας αλλά και στους πνεύμονές μας, ενώ είναι ακόμη άγνωστες οι επιπτώσεις στην υγεία μας από τα μικροπλαστικά που περιέχονται στον αέρα, στο νερό και στα τρόφιμα. Η αντιμετώπιση του προβλήματος των πλαστικών είναι επιτακτική ανάγκη, μπορεί μάλιστα να προσφέρει νέες ευκαιρίες για καινοτομία, ανταγωνιστικότητα και δημιουργία θέσεων εργασίας.
      Οι επιχειρήσεις θα αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα: η εφαρμογή ενιαίου συνόλου κανόνων σε ολόκληρη την αγορά της ΕΕ θα λειτουργήσει ως εφαλτήριο για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που θα μπορέσουν να αναπτύξουν οικονομίες κλίμακας και να είναι πιο ανταγωνιστικές στην παγκόσμια αγορά όπου η ζήτηση για βιώσιμα προϊόντα έχει εκτιναχθεί στα ύψη. Μέσω της καθιέρωσης συστημάτων επαναχρησιμοποίησης (π.χ. συστημάτων εγγύησης και επιστροφής) οι επιχειρήσεις θα εξασφαλίσουν σταθερό εφοδιασμό σε υψηλής ποιότητας υλικά. Σε άλλες περιπτώσεις, το κίνητρο για την αναζήτηση εναλλακτικών, πιο βιώσιμων λύσεων, μπορεί να δώσει στις επιχειρήσεις το τεχνολογικό προβάδισμα έναντι των παγκόσμιων ανταγωνιστών τους.
      Διαφορετικά μέτρα για διαφορετικά προϊόντα

      Μετά τη θέσπιση ρυθμίσεων για τη χρήση της πλαστικής σακούλας το 2015, το 72% των Ευρωπαίων δηλώνει ότι έχει μειώσει τη χρήση της (Ευρωβαρόμετρο). Η ΕΕ στρέφει σήμερα την προσοχή της στα 10 πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης και στα αλιευτικά εργαλεία, που αποτελούν μαζί το 70% των θαλάσσιων απορριμμάτων στην Ευρώπη.
      Οι νέοι κανόνες θα επιφέρουν:
      Απαγόρευση ορισμένων πλαστικών προϊόντων: Όταν υπάρχουν εναλλακτικά προϊόντα άμεσα διαθέσιμα και οικονομικά προσιτά, τα πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης θα απαγορεύονται από την αγορά. Η απαγόρευση θα ισχύσει για μπατονέτες, μαχαιροπήρουνα, πιάτα, καλαμάκια και αναδευτήρες και καλαμάκια στήριξης μπαλονιών από πλαστικό, τα οποία θα πρέπει να κατασκευάζονται αποκλειστικά από πιο βιώσιμα υλικά. Πλαστικά δοχεία αναψυκτικών μιας χρήσης θα επιτρέπονται στη αγορά μόνο εφόσον το πώμα ή το καπάκι τους δεν αποσπάται. Στόχοι μείωσης της κατανάλωσης: Τα κράτη μέλη θα πρέπει να περιορίσουν τη χρήση πλαστικών δοχείων τροφίμων και ποτηριών,καθορίζοντας εθνικούς στόχους μείωσης, προσφέροντας εναλλακτικά προϊόντα στα σημεία πώλησης, ή διασφαλίζοντας ότι τα πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης θα επιβαρύνονται από κάποιο τέλος. Υποχρεώσεις των κατασκευαστών: Οι κατασκευαστές θα συμμετέχουν στο κόστος της διαχείρισης αποβλήτων και του καθαρισμού, καθώς και των μέτρων ευαισθητοποίησης για δοχεία, συσκευασίες και περιτυλίγματα τροφίμων (π.χ. τσιπς και ζαχαρωτά), δοχεία και κύπελλα για ποτά, προϊόντα καπνού με φίλτρο (π.χ. αποτσίγαρα), υγρά μαντηλάκια, μπαλόνια και λεπτές πλαστικές σακούλες. Θα δοθούν επίσης κίνητρα για την ανάπτυξη λιγότερο ρυπογόνων εναλλακτικών λύσεων για τα προϊόντα αυτά· Στόχοι συλλογής: Τα κράτη μέλη θα υποχρεούνται να συλλέγουν το 90% των πλαστικών δοχείων για ποτάαπό το 2025, π.χ. μέσω συστημάτων εγγύησης και επιστροφής. Απαιτήσεις επισήμανσης: Για ορισμένα προϊόντα θα απαιτείται σαφής και τυποποιημένη επισήμανση η οποία θα αναφέρει τον τρόπο διάθεσης των σχετικών αποβλήτων, τις αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις του προϊόντος, και την παρουσία πλαστικών υλών στο συγκεκριμένο προϊόν. Αυτό θα ισχύει για τις σερβιέτες, τα υγρά μαντηλάκια και τα μπαλόνια. Μέτρα ευαισθητοποίησης: Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενισχύσουν την ευαισθητοποίηση των καταναλωτών σχετικά με τις αρνητικές επιπτώσεις των απορριμμάτων από πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης και αλιευτικά εργαλεία, καθώς και σχετικά με τα διαθέσιμα συστήματα επαναχρησιμοποίησης και τις επιλογές διαχείρισης αποβλήτων για όλα αυτά τα προϊόντα. Όσον αφορά τα αλιευτικά εργαλεία, τα οποία αποτελούν το 27% όλων των απορριμμάτων στις παραλίες, η Επιτροπή έχει ως στόχο να συμπληρώσει το υφιστάμενο πλαίσιο πολιτικής με προγράμματα ευθύνης των κατασκευαστών για πλαστικά αλιευτικά εργαλεία. Οι κατασκευαστές πλαστικών αλιευτικών εργαλείων θα υποχρεωθούν να καλύπτουν το κόστος της συλλογής των αποβλήτων από τις λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής, καθώς και το κόστος μεταφοράς και επεξεργασίας τους. Θα καλύπτουν επίσης το κόστος των μέτρων ευαισθητοποίησης. Λεπτομερή στοιχεία σχετικά με τους νέους κανόνες για τα αλιευτικά εργαλεία είναι διαθέσιμα εδώ.
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Στη μείωση της τελικής διάθεσης των αποβλήτων μέσω της ενθάρρυνσης της επαναχρησιμοποίησης, της ανάκτησης των υλικών και της ανακύκλωσης, στοχεύει το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας με το νέο Σχέδιο Νόμου που αφορά στην εναλλακτική διαχείριση των συσκευασιών κι άλλων προϊόντων.
       
      Το σχέδιο νόμου αναμένεται να κατατεθεί μέσα στο επόμενο διάστημα στη Βουλή, με βασική του αρχή: «Ο ρυπαίνων πληρώνει». Διαβάστε όλο το νομοσχέδιο, πατώντας ΕΔΩ.
       
      Ειδικότερα, στα μέτρα που προβλέπονται, περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων, η χρήση υλικών που προέρχονται από ανακυκλωμένα απόβλητα συσκευασίας για την παραγωγή συσκευασιών και άλλων προϊόντων με σκοπό τη βελτίωση της αγοράς για τα συγκεκριμένα υλικά.
       
      Όπως αναφέρεται, από την 1η Ιαναουρίου 2018:
       
      - δεν επιτρέπεται η δωρεάν διάθεση στους καταναλωτές πλαστικών σακουλών μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων.
       
      - επιβάλλεται στους καταναλωτές η καταβολή περιβαλλοντικού τέλους, ανά τεμάχιο. Το περιβαλλοντικό τέλος θα έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα και τα έσοδα από αυτό θα αποτελούν δημόσιο έσοδο που θα εισπράττεται από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) και, στη συνέχεια θα ανταποδίδεται υπέρ του ΕΟΑΝ.
       
      - καθίσταται υποχρεωτική η αποτύπωση επί των πλαστικών σακουλών μεταφοράς κωδικού αναφοράς των στοιχείων προέλευσης τόπου και ημερομηνία παραγωγής.
       
      Για την εφαρμογή των μέτρων, το πάχος για τις πλαστικές σακούλες καθορίζεται με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η οποία εκδίδεται μετά από εισήγηση του ΕΟΑΝ και των συναρμόδιων υπουργών Εσωτερικών, Οικονομίας και Ανάπτυξης και Οικονομικών.
       
      Με ΚΥΑ καθορίζονται επίσης το ύψος των περιβαλλοντικών τελών, ο τρόπος και η διαδικασία καταβολής, είσπραξης και απόδοσής του, οι δράσεις ανταποδοτικού χαρακτήρα που χρηματοδοτούνται από τα περιβαλλοντικά τέλη, οι υποχρεώσεις εμπόρων και παραγωγών, οι έλεγχοι κ.α. Το σχέδιο νόμου, που είχε επεξεργαστεί πέρσι ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Γιάννης Τσιρώνης χωρίς να προλάβει να θεσμοθετήσει, ανοίγει ξανά την συζήτηση με τα εναλλακτικά συστήματα διαχείρισης, τους δήμους και τους παραγωγικούς φορείς της χώρας. Τους προηγούμενους μήνες το σχέδιο είχε προκαλέσει σοβαρές αντιδράσεις στους φορείς της ανακύκλωσης. Ο ίδιος προβληματισμός παραμένει, καθώς οι διατάξεις του προηγούμενου σχεδίου που χαρακτηρίζονταν δυσμενείς από τον κλάδο, παραμένουν και στο παρών σχέδιο.
       
      Είναι χαρακτηριστικό ότι τα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης δεν επιτρέπεται να λειτουργήσουν με πάνω από 10% των εισφορών τους, χωρίς προηγούμενη απόφαση του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης. Η πρόβλεψη δεν εφαρμόζεται τα πρώτα τρία χρόνια λειτουργίας των συστημάτων και για φορείς που το κόστος λειτουργίας είναι μόνο διοικητικό.
       
      Πλαφόν μπαίνει και στα αποθεματικά τους, δηλαδή στα έσοδα που δεν καλύπτουν το κόστος ανακύκλωσης. Το σχέδιο διατηρεί την προηγούμενη ρύθμιση βάσει της οποίας για όσα συστήματα έχουν συμπληρώσει τριετία, το αποθεματικό δεν θα μπορεί να υπερβαίνει το 35% των διαθέσιμων συνολικών εσόδων κατά το προηγούμενο έτος χωρίς προηγούμενη απόφαση του Οργανισμού Ανακύκλωσης.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%8C%CE%BB%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CF%83-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CF%8D%CE%BA%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7/
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Το EffiSpray είναι ένα εργαλείο το οποίο υπολογίζει, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες (θερμοκρασία, υγρασία κτλ), την ιδανική ημέρα και ώρα για τον ψεκασμό, για τις επόμενες πέντε ημέρες. Με την βοήθεια του EffiSpray, μειώνεται το ρίσκο αποτυχίας του ψεκασμού, συμβάλλοντας σημαντικά στη μείωση των αριθμών ψεκασμών ανά καλλιεργητική περίοδο.
      Με την χρήση του διαδραστικού χάρτη του EffiSpray, μπορείτε να βρείτε εύκολα τη περιοχή που σας ενδιαφέρει, και κάνοντας κλικ στη περιοχή αυτή να δείτε το ημερολόγιο με τις ημερομηνίες που οι καιρικές συνθήκες είναι ιδανικές για ψεκασμό.
      Δείτε αναλυτικά εδώ: https://www.effispray.gr/
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Μέχρι πριν από λίγο καιρό η σκόνη «έπνιγε» τον τόπο, σήμερα ολόκληρη η έκταση είναι κρανίου τόπος, μεγάλες τρύπες χάσκουν ολόγυρα και το χώμα είναι κατάμαυρο.
       
      Ομως η ΔΕΗ σχεδιάζει να μετατρέψει αυτό το σεληνιακό τοπίο σε ένα βιομηχανικό πάρκο και χώρο αναψυχής. Νερά θα τρέχουν από μικρούς καταρράκτες, δέντρα και θάμνοι θα καλύψουν τη μαυρίλα, ένα μικρό μουσείο σε? λαγούμι θα θυμίζει τι ήταν κάποτε εκεί και ένα? τρένο θα κάνει βόλτες ανάμεσα στα πέτρινα δρομάκια με τα λουλούδια και τα φυτά.
       
      Η περιοχή εκτείνεται σε 1.900 στρέμματα, ανάμεσα στους οικισμούς Καρυχωρίου και Αγίου Χριστοφόρου στην Πτολεμαΐδα και για πολλά χρόνια αποτελούσε σημείο εξορυκτικής δραστηριότητας λιγνίτη από τα ορυχεία της ΔΕΗ, αλλά και χώρο απόθεσης των υλικών.
       
      Σύμφωνα με τις συμβατικές της υποχρεώσεις η ΔΕΗ πρέπει να αποκαταστήσει την περιοχή, μια επιμήκη ζώνη 3,5 χιλιομέτρων και πλάτους από 250 μέχρι 850 μέτρα και προκήρυξε αρχιτεκτονικό διαγωνισμό.
       
      Oπως είπε στο «Eθνος» η Μελίνα Ανδρεάδου, προϊσταμένη της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος του Λιγνιτικού Κέντρου Δυτικής Μακεδονίας, «εκδήλωσαν ενδιαφέρον 370 φυσικά πρόσωπα ή ομάδες, πολλοί μάλιστα επισκέφτηκαν τον προς αποκατάσταση χώρο και τελικά υποβλήθηκαν 56 προτάσεις από αρχιτέκτονες από την Ελλάδα, την Κύπρο, Eλληνες αρχιτέκτονες που ζουν σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις, ακόμη και ένας αρχιτέκτονας από τη... Χιλή».
       
      Πριν από λίγες μέρες έγινε στην Πτολεμαΐδα η εκδήλωση για την απονομή των βραβείων και όλες οι προτάσεις εκτίθενται μέχρι το τέλος Ιανουαρίου του 2017 στο Παλαιοντολογικό-Ιστορικό Μουσείο Πτολεμαΐδας.
       
      «Σχεδιάζουμε τη δημιουργία ενός πρότυπου πάρκου βιομηχανικής κληρονομιάς στην Πτολεμαΐδα, εδώ όπου είναι το Ρουρ της Ελλάδας, με απώτερο στόχο να αναδείξουμε την εργασιακή και τεχνολογική ιστορία της περιοχής», είπε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ, Μανώλης Παναγιωτάκης, στη διάρκεια εκδήλωσης για την επέτειο των 60 χρόνων των ορυχείων στη Δυτική Μακεδονία, που συνοδεύτηκε με τα εγκαίνια της έκθεσης.
       
      Πρωτιά
      Το πρώτο βραβείο απέσπασε η ομάδα topio7 από την Αθήνα, η οποία παρουσίασε την πρόταση «eco_corridor/οικολογικές διαδρομές».
       
      Οι αρχιτέκτονες Θανάσης Πολυζωίδης, Πανίτα Καραμανέα και Κατερίνα Ανδρίτσου οραματίστηκαν τη δημιουργία ενός οικολογικού διαδρόμου μέσα στην επίμαχη περιοχή. Συγκεκριμένα πρότειναν ένα σύστημα ροών και οικολογικών διαδρομών διαφορετικών χαρακτήρων και χρήσεων πολιτισμού, αναψυχής, αθλητικών, καθώς και καλλιεργειών. Πολλά φυτά και δέντρα θα «αγκαλιάζουν» τον χώρο, μέσα στον οποίο θα υπάρχουν μεταξύ άλλων αθλητικό πάρκο, αμφιθέατρο εκδηλώσεων, οπωρώνες, κηπευτικά. ?
       
      Δυτική Μακεδονία
      Η ενεργειακή καρδιά της χώρας
       

       
      Το δεύτερο βραβείο κέρδισε η ομάδα M5 Architects από τη Θεσσαλονίκη και οι αρχιτέκτονες Μιχάλης Γκουτζιαμάνης, Ελευθερία Δισλή, Αναστασία Παπαδοπούλου, Φίλιππος Παπαπέτρου, Βενετία Τσακαλίδου.
       
      Η ομάδα εργασίας εμπνεύστηκε τα «Γραμμικά Τοπία» και η πρότασή τους διερευνά τον διάλογο ανάμεσα στην τοπιακή φυσιογνωμία και το βιομηχανικό παρελθόν. Το θεματικό πάρκο αναψυχής αναδεικνύει εναλλακτικές ήπιες μορφές τουρισμού και πρωτοπορεί, καθώς εισάγει μια τροχιά βαγονιού, το οποίο θα κάνει μια πράσινη κυκλική διαδρομή, που θα παραπέμπει στον ταινιόδρομο μεταφοράς των υλικών εξόρυξης.
       
      Κύριοι πόλοι έλξης του πάρκου θα είναι το υπαίθριο μουσείο βιομηχανικής παραγωγής με τον επιμήκη υπόσκαφο χώρο έκθεσης «λαγούμι», το αμφιθέατρο υπαίθριων εκδηλώσεων, ένας χώρος αναψυχής με διαφορετικά είδη πανίδας και υδροχαρών φυτών, πίστα Motocross και μια πρότυπη φάρμα.
       
      «Από τη γη της Εορδαίας, 60 χρόνια πριν, ξεκίνησε να αναπτύσσεται μια τεράστια, για τα ελληνικά δεδομένα, δραστηριότητα. Σήμερα, με το έργο αυτό η εορδαϊκή γη γίνεται και πάλι σταθμός αναφοράς για μελλοντικές δράσεις, αυτή τη φορά στον σχεδιασμό του τοπίου» αναφέρει η κυρία Ανδρεάδου.
       
      Τα πρώτα έργα στη λιγνιτοφόρο περιοχή της Πτολεμαΐδας ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 1956 από τη ΛΙΠΤΟΛ, ιδιοκτησίας Μποδοσάκη. Η ΔΕΗ, που τότε ήταν στον έκτο χρόνο της λειτουργίας της, ανέλαβε τα ηνία της ανάπτυξης των λιγνιτωρυχείων και της ηλεκτροπαραγωγής εξαγοράζοντας από το 1959 την πλειοψηφία των μετοχών της ΛΙΠΤΟΛ και έθεσε αμέσως σε λειτουργία την πρώτη μονάδα του Ατμοηλεκτρικού Σταθμού Πτολεμαΐδας.
       
      Το Αλιβέρι, η Πτολεμαΐδα και η Μεγαλόπολη αποτέλεσαν τα λιγνιτικά κέντρα, τα οποία τροφοδότησαν με το πολύτιμο εγχώριο ορυκτό καύσιμο τον εξηλεκτρισμό της Ελλάδας. Η δραστηριότητα όμως που έδωσε στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας τον χαρακτηρισμό «Ρουρ της Ελλάδας» ήταν ακριβώς η συστηματική αξιοποίηση των μεγάλων επιφανειακών λιγνιτικών κοιτασμάτων της, που ξεκίνησε το 1956 και έμελλε να σφραγίσει ανεξίτηλα την περιοχή, καθιστώντας την, συνάμα, ενεργειακή «καρδιά» της χώρας.
       
      Εκδηλώσεις
      Η ΔΕΗ προγραμματίζει μια σειρά εκδηλώσεων για να τιμήσει αυτά τα 60 χρόνια και η διοίκησή της στέλνει το μήνυμα ότι ο λιγνίτης θα συνεχίσει να διαδραματίζει και τις επόμενες δεκαετίες καθοριστικό ρόλο τόσο στην ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού της χώρας όσο και στη θωράκιση της εθνικής οικονομίας έναντι των διακυμάνσεων των διεθνών τιμών πετρελαίου.
       
      ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
       
      Οι προτάσεις αξιολογήθηκαν από κριτική επιτροπή, στην οποία συμμετείχαν τέσσερις καθηγητές Αρχιτεκτονικών Σχολών από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, το Πανεπιστήμιο της Πάτρας και το αντίστοιχο της Θεσσαλίας και δόθηκαν τρία χρηματικά βραβεία, ύψους 9.800, 7.200 και 4.800 ευρώ.
       
      Πηγή: http://www.b2green.gr/el/post/41713/ptolemaida-architektonikos-diagonismos-gia-tin-anaplasi-1900-stremmaton - Έθνος ( ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ) - http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/oasi_prasinou_se_kraniou_topo-64780764/
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Η υπουργός Περιβάλλοντος της Γαλλίας Σεγκολέν Ρουαγιάλ εγκαινίασε επίσημα στο Τουρούβρ-ω-Περς τον πρώτο ηλιακό δρόμο αυτή την εβδομάδα, μήκους ενός χιλιομέτρου και διαθέτοντας 2.880 ηλιακούς συλλέκτες. Ο δρόμος έχει σχεδιαστεί για να παράγει επαρκή ισχύ για το φωτισμό των δρόμων στο χωριό των 3.400 κατοίκων.
       
      Η κατασκευή του λεγόμενου πρώτου δρόμου ηλιακών πάνελ στον κόσμο, χρηματοδοτήθηκε με 5 εκατομμύρια ευρώ. Τα ηλιακά πάνελ καλύπτονται με ρητίνη, συμπεριλαμβανομένων πέντε στρωμάτων πυριτίου, για να εξασφαλιστεί η ανθεκτικότητα τους.
       
      Σύμφωνα με την ανάδοχο εταιρεία Wattway, ο δρόμος αναμένεται να παράγει 280 μεγαβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας ετησίως, με την καθημερινή παραγωγή να ποικίλει ανάλογα με τον καιρό. Η εταιρεία εκτιμά επίσης ότι θα παράγονται 767 κιλοβατώρες κάθε μέρα, που μπορούν να φτάσουν ακόμα και τις 1.500 την ημέρα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
       
      Ο νέος δρόμος θα δοκιμαστεί για δύο χρόνια με τη διάρκεια ζωής και την παραγωγή να είναι οι δύο βασικοί παράγοντες υπό εξέταση. Ο γενικός διευθυντής της εταιρείας, Ζαν-Σαρλ Μπρουαζάτ φάνηκε συγκρατημένα αισιόδοξος.
       

       
       
      «Είμαστε ακόμα σε πειραματικό στάδιο. Η κατασκευή ενός μέρους δοκιμής αυτής της κλίμακας είναι μια πραγματική ευκαιρία για καινοτομία. Αυτή η δοκιμή μας επέτρεψε να βελτιωθεί η διαδικασία εγκατάστασης φωτοβολταϊκών πάνελ, καθώς και η κατασκευή τους», δήλωσε.
       
      Ωστόσο το έργο έχει δεχτεί κριτική για το υψηλό κόστος. «Είναι χωρίς αμφιβολία μια τεχνική πρόοδος, αλλά προκειμένου να προωθηθούν οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας υπάρχουν άλλες προτεραιότητες από μια συσκευή για την οποία είμαστε πιο σίγουροι ότι είναι πολύ ακριβή παρά το ότι δουλεύει», δήλωσε στη Le Monde ο αντιπρόεδρος του Δικτύου για την Ενεργειακή Μετάβαση, Μαρκ Τζεντλίτσκα.
       
      Απώτερος στόχος της Γαλλίας είναι να καλύψει 1.000 χιλιόμετρα δρόμων με ηλιακούς συλλέκτες.
       
      Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1187164/gallia-anoikse-o-protos-dromos-iliakon-sullekton
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Η αύξηση των φορέων διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών από 28 σε 35 με παράλληλη μεγέθυνση της περιοχής ευθύνης τους, ώστε να καλύψουν όλες τις περιοχές Natura -σημερινές και μελλοντικές- είναι ο βασικός «κορμός» της πρότασης του υπουργείου Περιβάλλοντος για την αναδιάρθρωση του συστήματος διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών. Το σχέδιο νόμου, που αναμένεται μέσα στις επόμενες ημέρες να δοθεί σε δημόσια διαβούλευση προβλέπει τη χρηματοδότηση των φορέων από τον προϋπολογισμό -προκειμένου να σταθεροποιηθεί η λειτουργία τους- με μια μεταβατική φάση καθώς το 2018 είναι αδύνατη η πρόσληψη προσωπικού.
       
      Το σχέδιο νόμου αφορά ουσιαστικά στην αναδιάρθρωση του εθνικού συστήματος προστατευόμενων περιοχών. Αιτία για τη σπουδή του υπουργείου Περιβάλλοντος να βρει μια λύση είναι η πίεση που ασκείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθώς έχει ξεκινήσει η διαδικασία παραπομπής της χώρας στο Ευρωδικαστήριο.
       
      Το σχέδιο ξεκινά με την ίδρυση 7 νέων φορέων διαχείρισης και την επέκταση της αρμοδιότητας των υφιστάμενων (πλην τριών, που παραμένουν ως έχουν) ως εξής:
       
      1. Φορέας Διαχείρισης Δάσους Δαδιάς με έδρα στη Δαδιά Έβρου. Περιλαμβάνει 7 περιοχές Natura.
       
      2. Φορέας Διαχείρισης Δέλτα Έβρου με έδρα στην Τραϊανούπολη Έβρου. Περιλαμβάνει 7 περιοχές Natura.
       
      3. Φορέας Διαχείρισης Δέλτα Νέστου – Βιστωνίδας – Ισμαρίδας με έδρα στο Πόρτο Λάγος Ξάνθης. Περιλαμβάνει 13 περιοχές Natura.
       
      4. Φορέας Διαχείρισης Οροσειρά Ροδόπης με έδρα στο Μεσοχώρι Παρανεστίου Δράμας. Περιλαμβάνει 7 περιοχές Natura.
       
      5. Φορέας Διαχείρισης Λίμνης Κερκίνης με έδρα στα Κάτω Πορόϊα Σερρών. Περιλαμβάνει 13 περιοχές Natura.
       
      6. Φορέας Διαχείρισης Λιμνών Κορώνειας – Βόλβης με έδρα στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης. Περιλαμβάνει 12 περιοχές Natura.
       
      7. Φορέας Διαχείρισης Δέλτα Αξιού – Λουδία – Αλιάκμονα με έδρα στη Χαλάστρα Θεσσαλονίκης μετονομάζεται σε «Φορέα Διαχείρισης Θερμαϊκού Κόλπου». Περιλαμβάνει 15 περιοχές Natura, καθώς επίσης και τη θαλάσσια περιοχή που περιλαμβάνει τον Θερμαϊκό Κόλπο (από τη γραμμή αιγιαλού), από την Αλυκή Κίτρους Πιερίας έως την Επανωμή Θεσσαλονίκης.
       
      8. Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Πρεσπών με στον Άγιο Γερμανό Πρεσπών Φλώρινας. Δεν επεκτείνεται (περιλαμβάνει 4 περιοχές Natura).
       
      9. Φορέας Διαχείρισης Εθνικών Δρυμών Βίκου – Αώου και Πίνδου με έδρα στους Ασπράγγελους Ζαγορίου Ιωαννίνων. Περιλαμβάνει 13 περιοχές Natura.
       
      10. Φορέας Διαχείρισης Στενών και Εκβολών Καλαμά και Αχέροντα με έδρα στην Ηγουμενίτσα Θεσπρωτίας. Περιλαμβάνει 20 περιοχές Natura.
       
      11. Φορέας Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδος Ιωαννίνων με έδρα στα Ιωάννινα. Δεν επεκτείνεται (περιλαμβάνει 2 περιοχές Natura).
       
      12. Ο Φορέας Διαχείρισης Τζουμέρκων, Περιστερίου και Χαράδρας Αράχθου με έδρα στα Ιωάννινα μετονομάζεται σε «Φορέας Διαχείρισης Τζουμέρκων, Περιστερίου, Χαράδρας Αράχθου και Δυτικής Θεσσαλίας». Περιλαμβάνει 12 περιοχές Natura.
       
      13. Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου με έδρα στο Λιτόχωρο Πιερίας. Περιλαμβάνει 8 περιοχές Natura.
       
      14. Φορέας Διαχείρισης Κάρλας – Μαυροβουνίου – Κεφαλόβρυσου Βελεστίνου με έδρα στα Κανάλια Μαγνησίας. Περιλαμβάνει 13 περιοχές Natura.
       
      15. Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Αλοννήσου – Β. Σποράδων με έδρα στην Αλόννησο Μαγνησίας. Περιλαμβάνει 4 περιοχές Natura.
       
      16. Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Οίτης με έδρα στα Λουτρά Υπάτης Φθιώτιδας. Περιλαμβάνει 8 περιοχές Natura.
       
      17. Φορέας Διαχείρισης Υγροτόπων Αμβρακικού με έδρα στην Άρτα. Περιλαμβάνει 10 περιοχές Natura.
       
      18. Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου με έδρα στο Αργοστόλι Κεφαλληνίας. Περιλαμβάνει 6 περιοχές Natura.
       
      19. Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου μει έδρα στη Ζάκυνθο. Περιλαμβάνει 4 περιοχές Natura.
       
      20. Φορέας Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου με έδρα στο Αιτωλικό Αιτωλοακαρνανίας. Περιλαμβάνει 8 περιοχές Natura.
       
      21. Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Παρνασσού με έδρα στην Αμφίκλεια Φθιώτιδας. Περιλαμβάνει 6 περιοχές Natura.
       
      22. Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Σχοινιά – Μαραθώνα» με έδρα στον Μαραθώνα Αττικής. Περιλαμβάνει 12 περιοχές Natura.
       
      23. Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας. Δεν επεκτείνεται (περιλαμβάνει μια περιοχή Natura).
       
      24. Φορέας Διαχείρισης Χελμού – Βουραϊκού με έδρα στα Καλάβρυτα Αχαΐας. Περιλαμβάνει 14 περιοχές Natura.
       
      25. Ο Φορέας Διαχείρισης Υγροτόπων Κοτυχίου – Στροφυλιάς με έδρα στον Λάππα Αχαΐας μετονομάζεται σε «Φορέας Διαχείρισης Υγροτόπων Κοτυχίου – Στροφυλιάς και Κυπαρισσιακού Κόλπου». Περιλαμβάνει 11 περιοχές Natura.
       
      26. Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγρότοπου Μούστου με έδρα στο Άστρος Αρκαδίας. Περιλαμβάνει 10 περιοχές Natura.
       
      27. Ο Φορέας Διαχείρισης Καρπάθου – Σαρίας με έδρα στον Όλυμπο Καρπάθου της Δωδεκανήσου μετονομάζεται σε «Φορέας Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Δωδεκανήσου». Περιλαμβάνει 29 περιοχές Natura.
       
      28. Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Σαμαριάς με έδρα στα Χανιά. Περιλαμβάνει 23 περιοχές Natura.
       
      Οι νέοι φορείς
       
      29. Φορέας Διαχείρισης ευρύτερης περιοχής Βόρα – Λιμνών Δυτικής Μακεδονίας. Περιλαμβάνει 19 περιοχές Natura.
       
      30. Φορέας Διαχείρισης Κορινθιακού Κόλπου. Περιλαμβάνει 6 περιοχές Natura.
       
      31. Φορέας Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Εύβοιας. Περιλαμβάνει 15 περιοχές Natura.
       
      32. Φορέας Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Νότιας Πελοποννήσου – Κυθήρων. Περιλαμβάνει 18 περιοχές Natura.
       
      33. Φορέας Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Κυκλάδων. Περιλαμβάνει 35 περιοχές Natura.
       
      34. Φορέας Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Βορείου Αιγαίου. Περιλαμβάνει 29 περιοχές Natura.
       
      35. Φορέας Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Κεντρικής και Ανατολικής Κρήτης. Περιλαμβάνει 31 περιοχές Natura.
       
      Να σημειωθεί ότι στους φορείς διαχείρισης συμπεριλαμβάνονται όχι μόνο οι υφιστάμενες 419 περιοχές Natura αλλά και οι 100 περιοχές που έχει προταθεί να ενταχθούν στο εγγύς μέλλον. Η συγκέντρωση των περιοχών Natura γύρω από έναν φορέα δείχνει να έχει γίνει με γεωγραφικά κριτήρια.
       
      Υπάρχουν ωστόσο μερικές περιπτώσεις που ξεχωρίζουν:
       
      -Στην Αττική, ο φορέας του Εθνικού Πάρκου Σχινιά θα έχει πλέον υπό την ευθύνη του τις περιοχές Natura στα Λεγρενά, τη Βραυρώνα, το Σούνιο, τη νησίδα Πάτροκλο καθώς και… ολόκληρο τον Υμηττό.
       
      -Στη Βόρεια Ελλάδα, ο φορέας διαχείρισης Θερμαϊκού κόλπου περιλαμβάνει μια τεράστια παράκτια ζώνη (όλο το «δαχτυλίδι» των ακτών από τη βόρεια Πιερία έως το νομό Θεσσαλονίκης) και διαφορετικά, όχι γειτνιάζοντα οικοσυστήματα: ποτάμια, λίμνες, λιμνοθάλασσες, αλυκές, αιγιαλούς, υγρότοπους και θαλάσσιες ζώνες. Η δημιουργία του «υπερ-φορέα» δείχνει να έχει γίνει μάλλον με πολιτικά, παρά με περιβαλλοντικά κριτήρια.
       
      -Οι φορείς των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων περιλαμβάνουν έναν μεγάλο αριθμό περιοχών, οι οποίες είναι συχνά πολύ μικρές σε έκταση και διασπαρμένες σε νησιά, νησάκια και νησίδες. Επομένως είναι αμφίβολο αν μπορούν να ενταχθούν σε ένα ενιαίο διοικητικό σχήμα παρακολούθησης και διαχείρισης ή θα ήταν καλύτερη μια διαφορετική προσέγγιση (λ.χ. να τεθούν υπό την ευθύνη της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ή της Περιφέρειας).
       
      -Οι περιοχές Natura του Αγίου Όρους εξαιρέθηκαν από το πλαίσιο και θα ρυθμιστούν χωριστά. Χωρίς να έχει διευκρινιστεί τι θα γίνει, το ερώτημα βέβαια είναι αν ένας οποιοσδήποτε εκκλησιαστικός φορέας μπορεί και πρέπει να διαχειριστεί τέτοιου επιπέδου ζητήματα περιβαλλοντικής διαχείρισης.
       
      Οι εργαζόμενοι
       
      Όπως προκύπτει, όσοι απασχολούνται σήμερα στους φορείς διαχείρισης (και οι οποίοι, σημειωτέον, έχουν αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία με το πέρασμα σχεδόν μιας δεκαπενταετίας) θα διατηρηθούν με το ίδιο προσωρινό σχήμα και το 2018 (με οκτάμηνες αντί για ετήσιες συμβάσεις), με τη μισθοδοσία να καλύπτεται από το Πράσινο Ταμείο (τα λειτουργικά έξοδα και τα επιστημονικά κόστη θα μεταφερθούν στον προϋπολογισμό). Κατόπιν θα πραγματοποιηθεί διαγωνισμός μέσω ΑΣΕΠ (στον οποίο οι έχοντες ήδη εμπειρία στους φορείς θα μοριοδοτούνται). Τα διοικητικά συμβούλια των φορέων θα παραμείνουν άμισθα, όπως σήμερα.
       
      Ο τρόπος λειτουργίας
       
      Οι φορείς διαχείρισης, πάντως, παραμένουν και στο νέο σχέδιο νόμου ένας γνωμοδοτικός φορέας, χωρίς αποφασιστικό «λόγο» στις σημαντικές αποφάσεις για τις περιοχές που διαχειρίζονται. Αντίθετα το υπουργείο συγκεντρώνει περισσότερες αρμοδιότητες (για παράδειγμα, θα αναθέτει τις Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες που χρειάζονται για κάθε περιοχή σε ιδιώτες μελετητές, οι οποίοι δεν είναι υποχρεωμένοι να συνεργαστούν με τους κατά τόπους φορείς).
       
      Ερωτηματικά
       
      Ένα σημείο που δεν είχε διευκρινιστεί μέχρι πριν από λίγες ημέρες (ενδεικτικό του ότι δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη κατεύθυνση για το ζήτημα αλλά συζητείται μέχρι την τελευταία στιγμή) είναι η τύχη των Καταφυγίων Άγριας Ζωής. Με τον νόμο για τη βιοποικιλότητα του 2011, τα ΚΑΖ είχαν ενταχθεί κανονικά στο σύστημα διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών, με αποτέλεσμα να διασφαλίζεται η προστασίας τους (αξίζει βέβαια να σημειωθεί ότι το 2012-2013 το αρμόδιο για την προστασία τους υπουργείο… «πετσόκοψε» ορισμένα από αυτά, υποστηρίζοντας ότι κακώς κάλυπταν τόσο μεγάλες περιοχές!). Προβληματική δείχνει να είναι και η περιγραφή των κατηγοριών των προστατευόμενων περιοχών, καθώς και η σχέση Εθνικών Πάρκων και περιοχών Ramsar με την υφιστάμεη κατηγοριοποίηση.
       
      Με την αναδιάρθωση του συστήματος των προστατευόμενων περιοχών, το υπουργείο Περιβάλλοντος δείχνει να έχει δύο βασικούς στόχους: να εντάξει όλες τις Natura σε ένα πιο συγκεκριμένο προστατευτικό πλαίσιο και να λύσει το χρονίζον χρηματοδοτικό (άρα και λειτουργικό) πρόβλημα των φορέων.
       
      Παράλληλα στα μέσα Οκτωβρίου ενέκρινε τη διενέργεια διαγωνισμού για την εκπόνηση ειδικών περιβαλλοντικών μελετών (ΕΠΜ), σχεδίων προεδρικών διαταγμάτων (για το θεσμικό κομμάτι) και σχεδίων διαχείρισης για όλες τις περιοχές Natura της χώρας. Ο διαγωνισμός ομαδοποιεί τις Natura σε 11 μελέτες και 23 ΕΠΜ, με γεωγραφικά κριτήρια (π.χ. μια μελέτη για τις περιοχές Natura της Δυτικής Ελλάδας και των Ιονίων Νήσων) και έχει προϋπολογισμό 17 εκατ. ευρώ. Έτσι το υπουργείο εκτιμά ότι θα αντιμετωπίσει συνολικά τα θεσμικά ζητήματα γύρω από τις προστατευόμενες περιοχές. Τα ουσιαστικά ζητήματα βέβαια βασίζονται στην εφαρμογή του νόμου και, ως εκ τούτου, τα πράγματα δεν είναι το ίδιο αισιόδοξα.
       
      Πηγή: http://polytexnikanea.gr/WP3/?p=50333
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Μπορεί η αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα (CO2) να ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, αλλά έχει και μια θετική όψη: έχει σημαντικά πρασινίσει τη Γη, αυξάνοντας την φωτοσύνθεση και την ανάπτυξη των δέντρων και των άλλων φυτών μετά τη βιομηχανική επανάσταση, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.
       
      Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι αν τα πράσινα φύλλα που προστέθηκαν λόγω των αυξημένων επιπέδων διοξειδίου στην ατμόσφαιρα, απλώνονταν στην επιφάνεια του πλανήτη μας, θα κάλυπταν μια έκταση διπλάσια από τις ΗΠΑ. Επεσήμαναν όμως ότι η θετική αυτή πλευρά του διοξειδίου πιθανότατα μειώνεται με το πέρασμα του χρόνου και αντισταθμίζεται από τις αρνητικές επιπτώσεις στο κλίμα (άνοδος θερμοκρασίας και στάθμης θαλασσών, λίωσιμο πάγων, οξίνισιη ωκεανών, περισσότερα ακραία καιρικά φαινόμενα κ.α.).
       
      Οι 32 ερευνητές από οκτώ χώρες, με επικεφαλής τον καθηγητή Ράνγκα Μινένι του Τμήματος Γεωεπιστημών και Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο κορυφαίο περιοδικό για θέματα κλιματικής αλλαγής «Nature Climate Change», σύμφωνα με το BBC.
       
      Η μελέτη, που βασίσθηκε στην ανάλυση στοιχείων 33 ετών από αμερικανικούς δορυφόρους, καθώς και στην μελέτη μοντέλων μέσω υπολογιστών, δείχνει διαχρονική αύξηση της τάξης του 25% έως 50% στο πράσινο της Γης. Η εξέλιξη αυτή επιβραδύνει την κλιματική αλλαγή, καθώς τα περισσότερα φυτά απορροφούν περισσότερο διοξείδιο από την ατμόσφαιρα. Μόνο το 4% του πλανήτη εμφανίζει απώλεια πρασίνου κατά τις τελευταίες δεκαετίες.
       
      Εκτιμάται ότι το διοξείδιο είναι μακράν ο σημαντικότερος παράγων (σε ποσοστό 70%) για την ταχύτερη ανάπτυξη των φυτών στη Γη και ακολουθεί σε σπουδαιότητα (9%) η αύξηση του επιπέδου του αζώτου.
       
      Το επιχείρημα ότι το αυξημένο διοξείδιο πρασινίζει τον πλανήτη έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν από τους σκεπτικιστές της κλιματικής αλλαγής. Η νέα μελέτη, που μάλιστα δείχνει ότι η θετική επίπτωση του διοξειδίου στα φυτά είναι μεγαλύτερη από ό,τι είχε εκτιμηθεί έως τώρα, αναμένεται να δώσει νέα τροφή στα επιχειρήματά τους.
       
      Δείτε την πρωτότυπη επιστημονική εργασία: http://www.nature.com/nclimate/journal/vaop/ncurrent/full/nclimate3004.html
       
      Πηγή: http://www.ypaithros.gr/%CF%84%CE%BF-co2-%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE/
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Σκωτία είχε θέσει ως στόχο τη μείωση των εκπομπών ρύπων της χώρας κατά 42% το 2020 με έτος βάσης το 1990.
       
      Όμως, χάρη στη ραγδαία ανάπτυξη των ΑΠΕ και ειδικά της αιολικής ενέργειας, η Σκωτία ξεπέρασε αυτό το στόχο έξι χρόνια νωρίτερα με μείωση 45,8% το 2014.
       
      Η γραμματέας Κλιματικής Αλλαγής της τοπικής κυβέρνησης, Ροζάννα Κάνινγκαμ επισήμανε ότι κατά το ίδιο διάστημα, στην υπόλοιπη Βρετανία οι εκπομπές μειώθηκαν κατά μόλις 33%. Μέρος της μείωσης των εκπομπών ρύπων, οφείλεται βέβαια στην ενεργειακή φτώχεια που μαστίζει τη Βρετανία καθώς πολλοί καταναλωτές δεν άνοιγαν τη θέρμανση.
       
      Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της οργάνωσης Stop Climate Chaos Scotland, Τζιμ Ντένσαμ οι εκπομπές από τον κλάδο των μεταφορών παραμένουν στα ίδια επίπεδα με το 1990 και στον κατασκευαστικό κλάδο κατά 1%.
       
      Υποστήριξε ότι η Σκωτία πέτυχε νωρίτερα τον στόχο του 2020 χάρη στον θερμό χειμώνα, την αποβιομηχάνιση, τις αλλαγές στο Σύστημα Εμπορίας Ρύπων και σε συγκεκριμένες πολιτικές.
       
      Ο Μάρκ Ράσκελ, βουλευτής των Πρασίνων στο σκωτικό κοινοβούλιο υποστήριξε ότι η υπέρβαση των στόχων του 2020 απαιτεί μέτρα υπέρ της ενεργειακής αποδοτικότητας των νοικοκυριών και κατά της ενεργειακής φτώχειας.
       
      Όπως δήλωσε στον βρετανικό Guardian «η πραγματική πρόκληση δεν είναι η μείωση των αριθμών από έτος σε έτος, αλλά το αν οι κάτοικοι της Σκωτίας έχουν την επιλογή να ζήσουν σε ζεστά, ενεργειακά αποδοτικά σπίτια και να μετακινηθούν με ένα σύγχρονο σύστημα μεταφορών. Αυτό απαιτεί χρηματοδότηση και δράσεις εκ μέρους της σκωτικής κυβέρνησης.
       
      Η κυβέρνηση της Σκωτίας έχει θέσει ως στόχο τη μείωση των εκπομπών ρύπων κατά 80% ως το 2050, αλλά πολλοί ζητούν ακόμα πιο φιλόδοξους στόχους.
       
      —Έκρηξη των ΑΠΕ στη Βρετανία
       
      «Πράσινη» ήταν η μία στις τέσσερις Κιλοβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώθηκαν στη Βρετανία το 2015 σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε το υπουργείο Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (Decc).
       
      Αναλυτικότερα, σημειώθηκε επίδοση ρεκόρ στη διείσδυση των ΑΠΕ με 24,7% της συνολικής ηλεκτροπαραγωγής με αύξηση 5,6% σε σύγκριση με το 2014.
       
      Στη Σκωτία μόνο, το ποσοστό έφτασε το εντυπωσιακό 57,7% στις 2,9 Τεραβατώρες.
      Τα αιολικά πάρκα παρήγαγαν 26% περισσότερη ενέργεια ηλεκτροδοτώντας 9,8 εκατ. νοικοκυριά στη Βρετανία. Τα φωτοβολταϊκά αύξησαν τη συνεισφορά τους κατά 86%, ενώ η βιοενέργεια κατά 28%.
       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2016/06/16/skotia-ape-rypoi-130818/
    10. Περιβάλλον

      yannisk72

      Νέα θυσία στο βωμό της κρίσης: Στο ΤΑΙΠΕΔ περιοχές του Natura 2000
       
      Τη διαχείριση και την εκποίηση οκτώ περιοχών σημαντικής οικολογικής αξίας, στην περιοχή των Κυκλάδων, αναλαμβάνει το ΤΑΙΠΕΔ μετά από πρόσφατη απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης. Το θέμα κατήγγειλε με ερώτηση του προς την Κομισιόν ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος καλώντας την να απαντήσει αν μία τέτοια προοπτική είναι συμβατή με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και αν η Επιτροπή προτίθεται να θυσιάσει υπό τις πιέσεις της οικονομικής κρίσης τις περιοχές οικολογικές αξίας Natura 2000.
       
      Πιο συγκεκριμένα για την περιοχή των Κυκλάδων στην πρόσφατη απόφαση της Ελληνικής Κυβέρνησης (Φ.Ε.Κ. 1020/24-5-13), το ΤΑΙΠΕΔ αναλαμβάνει να διαχειρίζεται και να εκποιεί 8 περιοχές σημαντικής οικολογικής αξίας:
      Τέσσερις περιοχές υγροτόπων σε Νάξο, Μήλο και Άνδρο που βρίσκονται εντός ορίων περιοχών Natura 2000 (Ειδικές Ζώνες Διατήρησης, από τις οποίες οι 3 και εντός Ζωνών Ειδικής Προστασίας -περιοχών σημαντικών για τα Πουλιά).
       
      Έναν υγρότοπο στη Νάξο που έχει χαρακτηρισθεί καταφύγιο άγριας ζωής,
      Τρεις περιοχές υγροτόπων σε Πάρο -Αντίπαρο που έχουν χαρακτηρισθεί προστατευόμενοι ως μικροί νησιωτικοί υγρότοποι.
       
      Σημαντικά τμήματα των υγροτόπων αυτών καλύπτονται από οικότοπους ευρωπαϊκής προτεραιότητας, ό
       
       
      Για τη μία μάλιστα από τις περιοχές αυτές, τις Λίμνες Αγίου Προκοπίου, έχει ξεκινήσει διαδικασία προκαταρκτικής ενημέρωσης υποψήφιων επενδυτών, σύμφωνα με δημοσίευμα τοπικής εφημερίδας, με προτεινόμενες χρήσεις: ξενοδοχειακό συγκρότημα, εξοχικές κατοικίες, εμπορικές χρήσεις και συντελεστής δόμησης 0,2 (σε περιοχή που καλύπτεται κατά 76-95% από τον Οικότοπο προτεραιότητας Νο 1150: Παράκτιες λιμνοθάλασσες).πως αναλυτικά για κάθε περιοχή αναφέρεται πιο κάτω.
      Οι παραπάνω αποφάσεις έρχονται, επίσης, σε αντίθεση και με τον εφαρμοστικό νόμο του Μνημονίου Ν. 3986/2011, σύμφωνα με το άρθρο 11 παρ. 2 του οποίου «δεν επιτρέπεται η αξιοποίηση δημοσίων ακινήτων, τα οποία εμπίπτουν στο σύνολό τους σε οικότοπους προτεραιότητας και σε περιοχές απόλυτης προστασίας της φύσης ή προστασίας της φύσης».
      Όπως τονίζει ο Νίκος Χρυσόγελος:
      «Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να διευκρινίσει αν είναι σε γνώση της οι αποφάσεις της Ελληνικής Κυβέρνησης και αν συναινεί ή συμμετέχει στην εκποίηση περιοχών σημαντικής οικολογικής αξίας στα ευαίσθητα και ήδη πιεζόμενα οικοσυστήματα των ελληνικών νησιών. Οι περιοχές που αποφασίστηκε να ενταχθούν στον κατάλογο προς εκποίηση έχουν πολλαπλά χαρακτηρισθεί ως προστατευόμενες και σημαντικές τόσο από την ευρωπαϊκή όσο κι από την ελληνική νομοθεσία, και η αξιοποίησή τους -έτσι όπως εμφανίζεται να προωθείται- προσκρούει στις νομοθετικές ρυθμίσεις.
      Ακόμη περισσότερο όμως πρέπει να τονίσουμε ότι, στο όνομα της οικονομικής κρίσης (ή και ιδιωτικών συμφερόντων) δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να θυσιάσουμε την πολύτιμη και απειλούμενη βιοποικιλότητα των ελληνικών νησιών, ούτε να παραγνωρίσουμε τον σημαντικό ρόλο των παράκτιων υγροτόπων για την ισορροπία των ευαίσθητων υδατικών συστημάτων»
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Με τη χρήση νέων αεροφωτογραφιών, ανοίγει ο δρόμος για τον αποχαρακτηρισμό εκτάσεων που για διάφορους λόγους είχαν απολέσει οριστικά τον δασικό χαρακτήρα τους. Παράλληλα, νομιμοποιούνται κτίσματα που βρίσκονται μέσα σε δάση αρκεί να έχουν οικοδομική άδεια που έχει εκδοθεί πριν από τον Ιούνιο του 1975.
       
      Νόμιμες θεωρούνται όλες οι βίλες που έχουν κατασκευαστεί μέσα σε δάση, με δύο προϋποθέσεις: να διαθέτουν νόμιμη οικοδομική άδεια, η οποία να έχει εκδοθεί ώς τον Ιούνιο του 1975. Μάλιστα αν βρίσκονται σε περιοχή που έχει πληγεί από πυρκαγιά, το σχετικό οικόπεδο δεν κηρύσσεται αναδασωτέο! Είναι το πρώτο βήμα για την άλωση των δασών και το επίσημο «συγχωροχάρτι» για την τακτοποίηση από την πίσω πόρτα κτισμάτων σε δασικές περιοχές, που επίσημα αποκλείονται από τις ρυθμίσεις του νέου νόμου 4178 για τα αυθαίρετα.
       
      Με εγκύκλιο του υπουργείου Περιβάλλοντος, που εκδόθηκε στις 11/9/2013 (ΑΔΑ: ΒΛ9Λ0-9Σ1), αποκαλύπτονται και τεκμηριώνονται οι διαδοχικές... εκπτώσεις στην προστασία των δασών από την παράνομη δόμηση.
       
      Ούτε καν αναδάσωση...
       
      Η αρχική ρύθμιση είχε γίνει με τον νόμο 3889/2010 (άρθρο 13, παράγραφος 2), σύμφωνα με την οποία βάση για τον χαρακτηρισμό μιας περιοχής ως δασικής λαμβάνεται η παλαιότερη αεροφωτογράφηση και ανέφερε ότι «αν η παλαιότερη αεροφωτογράφηση δεν καλύπτει την εξεταζόμενη περιοχή ή η χρησιμοποίησή της λόγω κλίμακας ή ποιότητας καθίσταται απρόσφορη, χρησιμοποιείται και η αεροφωτογράφηση έτους λήψης 1960». Με αυτόν τον τρόπο παρακάμπτεται η νομολογία που όριζε ότι βάση για τον χαρακτηρισμό μιας περιοχής ως δασικής είναι οι αεροφωτογραφίες του 1945. Στη συνέχεια όμως δεν έμειναν ούτε στο 1960 και με τον πρόσφατο νόμο για το κτηματολόγιο (4164/2013, άρθρο 7) πρόσθεσαν μια νέα παράγραφο, σύμφωνα με την οποία «εκτάσεις που έχουν απολέσει τον δασικό τους χαρακτήρα πριν από τις 11.6.1975 λόγω επεμβάσεων που έλαβαν χώρα με βάση σχετική διοικητική πράξη, η οποία καλύπτεται από το τεκμήριο νομιμότητας, δεν χαρακτηρίζονται ως δάση ή δασικές εκτάσεις κατά τη διαδικασία του άρθρου 14 του νόμου 998/1970 και δεν κηρύσσονται αναδασωτέες».
       
      Με την εγκύκλιο, που έχει στα χέρια της η «Εφ.Συν.», διευκρινίζεται ότι διοικητική πράξη που δικαιολογεί την ένταξη ενός ακινήτου στις ευεργετικές διατάξεις μπορεί να είναι μια οικοδομική άδεια, με την προϋπόθεση ότι έχει εκδοθεί πριν από την 11η Ιουνίου 1975, ημερομηνία που τέθηκε σε ισχύ το πρώτο Σύνταγμα της μεταπολίτευσης.
       
      Τώρα, πώς μπορεί να έχει εκδοθεί νόμιμη οικοδομική άδεια μέσα στο δάσος είναι μια άλλη «πονεμένη» ιστορία... Στις διοικητικές πράξεις πάντως δεν περιλαμβάνονται αποφάσεις δασικών υπηρεσιών που αφορούν νόμιμη αλλαγή χρήσης του χαρακτήρα των εκτάσεων.
      Και στις δύο περιπτώσεις γίνεται επίκληση σχετικών αποφάσεων του ΣτΕ, αλλά υπάρχει μια αξιοσημείωτη αναφορά σύμφωνα με την οποία η ρύθμιση αυτή είναι δυνατόν να εφαρμοστεί σε περιπτώσεις που «καθίσταται αδύνατη η ανατροπή της δημιουργημένης κατάστασης».
      Σύμφωνα με ορισμένες πηγές του υπουργείου Περιβάλλοντος, το οποίο κάτω από την έντονη αντίδραση των εργαζομένων αναγκάστηκε να υποχωρήσει στο θέμα της διάλυσης των δασικών υπηρεσιών, ετοιμάζεται να προωθήσει νέες ρυθμίσεις για τον χαρακτηρισμό μιας έκτασης ως δασικής.
       
      Πρόσφατες λήψεις
       
      Το σημείο-κλειδί θα είναι οι αεροφωτογραφίες. Με πρόσχημα ότι δεν είναι καλής ποιότητας και επομένως μπορεί να οδηγήσουν σε λάθη, ετοιμάζουν τη διαδικασία για να χρησιμοποιηθούν οι λήψεις του 1997! Εχουν γίνει από το τότε υπουργείο Γεωργίας και δεν καλύπτουν τους ορεινούς όγκους και έτσι ορισμένοι προτείνουν να χρησιμοποιηθούν οι αεροφωτογραφίες της περιόδου 2007-08 που είχαν γίνει για το Κτηματολόγιο.
       
      Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ανοίγει ο δρόμος για αποχαρακτηρισμό περίπου 12,5 εκατ. στρεμμάτων δασικών εκτάσεων, οι οποίες για διάφορους λόγους έχουν απολέσει οριστικά τον δασικό τους χαρακτήρα.
       
      Σοβαρές ενστάσεις για την «ακαταλληλότητα» των αεροφωτογραφιών του 1945 διατυπώνει ο σύλλογος τοπογράφων μηχανικών και σε ανακοίνωσή του σχολιάζει με ιδιαίτερα έντονο τρόπο τις σχετικές δηλώσεις του πρώην υπουργού Περιβάλλοντος Ευάγγελου Λιβιεράτου. «Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τη χρησιμοποίηση των αεροφωτογραφιών του 1945. Η προσπάθεια αμφισβήτησης είναι προσχηματική», επισημαίνεται στην ανακοίνωση του συλλόγου, στην οποία υπογραμμίζεται ότι οι αεροφωτογραφίες του 1945 χρησιμοποιούνται πάνω από 50 χρόνια για την εκπόνηση μελετών, σε υποθέσεις δικαστικής διερεύνησης τίτλων κυριότητας, ορίων ιδιοκτησιών, ύπαρξης οδών και κυρίως για την προστασία της κυριότητας του Δημοσίου σε καταπατημένα ακίνητα.
       
      Καταπατήσεις
       
      «Το επιχείρημα της ακαταλληλότητας των αεροφωτογραφιών του 1945 προωθεί την αντίληψη ότι δεν μπορούμε με αυτές να εντοπίσουμε την πραγματική κατάσταση και επομένως να έρθουμε πιο κοντά στο σήμερα, καλύπτοντας τις αυθαιρεσίες, τις καταπατήσεις, τις καταστροφές δημόσιας περιουσίας και δασών», επισήμανε στην «Εφ.Συν.» ο Γιάννης Μαχίκας, πρόεδρος του συλλόγου τοπογράφων.
       
      Μας ενημέρωσε ότι οι αεροφωτογραφίες του 1945 είναι σε μεγάλη κλίμακα 1:50.000 (σ.σ. ένας πόντος στη φωτογραφία αντιστοιχεί σε 500 μ. στο έδαφος), ενώ οι νεότερες του κτηματολογίου είναι πολύ μεγαλύτερης ευκρίνειας 1:5.000.
      Με αυτό το δεδομένο, όσοι τις αμφισβητούν, υποστηρίζουν ότι μια απόκλιση ενός πόντου στη φωτογραφία μπορεί να οδηγήσει σε σφάλμα 100 μέτρων στην πραγματικότητα.
       
      Μας έδωσε μελέτη που έχει γίνει από τον τοπογράφο μηχανικό Γ. Γιαννίρη, διδάκτορα Φωτογραμμετρίας του UNB Καναδά, σύμφωνα με την οποία «δεν τεκμαίρεται από πουθενά, ούτε υπάρχει επιστημονική μελέτη για τέτοιας κλίμακας σφάλμα». Η διαφορά ανάμεσα στις αεροφωτογραφίες του 1945 και αυτές του 2007-08 κυμαίνεται σε απόκλιση 3-10 μέτρα, ακρίβεια που είναι απολύτως ικανοποιητική για τους δασικούς χάρτες.
       
      Πηγή: http://iekemtee.gr/el/%CE%B5%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/6876-%CE%B4%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BD-12,5-%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CF%84-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%AD%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Εγκρίθηκε σήμερα με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργου Σταθάκη, το Πρόγραμμα του Πράσινου Ταμείου με τίτλο «Δράσεις Περιβαλλοντικού Ισοζυγίου», το οποίο περιλαμβάνει χρηματοδότηση ύψους 29.526.449,18 €, για το έτος 2017.
       
      Κεντρικός στόχος του προγράμματος είναι η προώθηση μέτρων και δράσεων για την προστασία, αναβάθμιση και αποκατάσταση του περιβάλλοντος.
       
      Επιπλέον μέσω αυτού του προγράμματος χρηματοδοτούνται παρεμβάσεις για τη αναβάθμιση και ολοκληρωμένη ανάπτυξη των πόλεων για την ταυτόχρονη επίτευξη οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών στόχων.
       
      Το πρόγραμμα περιλαμβάνει δράσεις για την αστική αναζωογόνηση και την αστική βιώσιμη κινητικότητα, στις οποίες θα συμμετάσχουν Δήμοι από όλη την Ελλάδα.
       
      Πηγή: http://www.aftodioikisi.gr/ipourgeia/egkrithike-programma-tou-prasinou-tameiou-titlo-draseis-perivallontikou-isozigiou/
    13. Περιβάλλον

      SALOUSTROS

      Νέο ΦΕΚ με κωδικοποίηση και τροποποίηση της κατάταξης της περιβαλλοντικής αδειοδότησης των έργων
       
      Ν.2943-ΦΕΚ-Β-2471
       
      Ν.2943-ΦΕΚ-Β-2471-Κωδικ-και-τροποπ-περιβαλλοντ-αδειοδότ-έργων.pdf
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Το περιβαλλοντικό τέλος 3 λεπτών θα πρέπει να καταβάλουν οι καταναλωτές από την νέα χρονιά για την πλαστική σακούλα. Το τέλος αυτό, όμως θα αυξηθεί τα επόμενα χρόνια τουλάχιστον στα 6 λεπτά, σύμφωνα με την ΚΥΑ η οποία εκδόθηκε για τον περιορισμό της χρήσης της πλαστικής σακούλας
       
      Tο συγκεκριμένο μέτρο θα καλύπτει τα σούπερ μάρκετ και το σύνολο της λιανικής πώλησης, εξαιρουμένων των περιπτέρων και των λαϊκών αγορών.
       
      Aκόμη, η ΚΥΑ προβλέπει τα παρακάτω:
       
      Το τέλος θα είναι απολύτως ανταποδοτικό και θα διατίθεται από τον ΕΟΑΝ σε συνεργασία με τους Δήμους για την δωρεάν διάθεση στους πολίτες εναλλακτικών υποκατάστατων (επαναχρησιμοποιούμενη πλαστική πολλών χρήσεων, πάνινη, διχτάκι, βιοαποδομήσιμη/ λιπασματοποιήσιμη σακούλα), τα οποία θα μειώνουν την κατανάλωση και θα προάγουν την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση.
       
      Καθορίζεται το όριο κατανάλωσης των 90 λεπτών σακουλών μεταφοράς κατά κεφαλήν μέχρι τις 31.12.2019 και των 40 μέχρι 31.12.2025.
       
      Σύμφωνα με την πανευρωπαϊκή οδηγία η Ελλάδα θα πρέπει να πετύχει υψηλά ποσοστά μείωσης της κατανάλωσης της λεπτής πλαστικής σακούλας, της τάξης του 75% ως το 2019 και του 90% ως το 2025.
       
      Αναφορικά με τα μέτρα για την ενθάρρυνση της επαναχρησιμοποίησης και της ανακύκλωσης
       
      Υποχρεούνται :
       
      - οι παραγωγοί πλαστικών σακουλών να συμβάλλονται με συστήματα ανακύκλωσης, όπως οφείλουν όλες οι συσκευασίες
       
      - τα σούπερ μάρκετ να ενθαρρύνουν την επαναχρησιμοποίηση και να συνδράμουν στην ανακύκλωση της πλαστικής σακούλας με διάφορα κίνητρα προς τους πελάτες τους (να παραλαμβάνουν χρησιμοποιημένες, κλπ.)
       
      - ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης να ενημερώνει, ευαισθητοποιεί τους πολίτες, παρακολουθεί και ελέγχει τα σημεία παραγωγής, εμπορίας και πώλησης, με εφαρμογή συστήματος παρακολούθησης σε συνεργασία με την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, τη Γενική Γραμματεία Εμπορίου.
       
      Δήλωση του Αναπληρωτή ΥΠΕΝ Σωκράτη Φάμελλου:
       
      «Η πολύ υψηλή κατανάλωση πλαστικών σακουλών μίας χρήσης στη χώρα μας, η ανεξέλεγκτη διάθεσή τους μετά τη χρήση και η ανθεκτικότητά τους στη φθορά, βλάπτουν σοβαρά το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων των θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Ταυτόχρονα μεγάλο μέρος τους διατίθεται σε χώρους υγειονομικής ταφής και δεν ανακτάται.
       
      Πρώτο μας μέλημα είναι η μείωση της χρήσης της πλαστικής σακούλας για να περιορίσουμε τις επιπτώσεις στο περιβάλλον. Επιδιώκουμε την αλλαγή της καταναλωτικής συμπεριφοράς, έχοντας -ως πολίτες- γνώση των επιπτώσεων στο περιβάλλον. Παράλληλα επιδιώκουμε τη μετατροπή της παραγωγικής διαδικασίας, προσαρμοσμένης στα νέα πρότυπα μιας κυκλικής οικονομίας, χωρίς απώλεια εθνικού προϊόντος και εργασίας αλλά με νέα εργασία. Αυτές οι αλλαγές πρέπει να χαρακτηρίσουν συνολικά τη χρήση των πλαστικών στην κοινωνία μας.
       
      Υπήρξε ουσιαστική προεργασία της ΚΥΑ, με διαδικασίες διαλόγου και σύνθεσης, ώστε να επιλέξουμε ρυθμίσεις που θα ευνοούν τη μείωση της κατανάλωσης, την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση. Οι παραγωγοί σακούλας και οι εκπρόσωποι των επιχειρήσεων λιανικής και εμπορίου συμμετείχαν ουσιαστικά στην προετοιμασία της ΚΥΑ, ώστε να μην περιοριστούμε στην εναρμόνιση του εθνικού δικαίου με το κοινοτικό αλλά να δώσουμε καλύτερη προοπτική και στην κοινωνία και στην οικονομία. Το θέμα συνδέεται με την περιβαλλοντική προστασία αλλά και με τη νέα απασχόληση που θα δημιουργηθεί, τη στήριξη των ελλήνων παραγωγών, την αποδοτικότητα των πόρων και την προώθηση πιο βιώσιμων καταναλωτικών προτύπων.
       
      Το ειδικό ανταποδοτικό τέλος στην πλαστική σακούλα, το οποίο ο καταναλωτής θα καταβάλλει στα σούπερ μάρκετ ή όπου αγοράζει προϊόντα (εκτός από περίπτερα και λαϊκές), θα επιστρέφεται 100% στην κοινωνία με εναλλακτικά είδη, όπως σακούλες επαναχρησιμοποιήσιμες, ή λιπασματοποιήσιμες, τις οποίες θα μοιράζουμε μέσα από τον οργανισμό ανακύκλωσης και τους Δήμους. Το μέτρο αυτό, αποτρεπτικού χαρακτήρα, θα εφαρμοστεί βαθμιαία, ξεκινώντας από τα 3 λεπτά ανά τεμάχιο. Ανάλογα εργαλεία και κίνητρα για πολίτες και Δήμους προβλέπονται και στον νέο νόμο για την ανακύκλωση.
       
      Δίνουμε προτεραιότητα στην πρόληψη παραγωγής απορριμμάτων από τη χρήση πλαστικής σακούλας, στην επαναχρησιμοποίηση, στην αποδοτικότητα των πόρων, στη διαλογή στην πηγή. Για την επιτυχία αυτών των μέτρων ένας σημαντικός άξονας δράσεων θα αφορά την πληροφόρηση, την ευαισθητοποίηση και την περιβαλλοντική εκπαίδευση.
       
      Θέτουμε το πλαίσιο συνεργασίας των πολιτών, της Αυτοδιοίκησης, των παραγωγών και των εμπόρων ώστε να βγάλουμε την πλαστική σακούλα από τις καταναλωτικές μας συνήθειες και να προσεγγίσουμε μια κοινωνική και οικονομική λειτουργία χωρίς απορρίμματα».
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%83%CE%B5-%CE%B4%CF%8D%CE%BF-%CE%B4%CF%8C%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%84%CE%AD/
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Σε εμμονή εξελίσσεται η πρόθεση του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του Οργανισμού Λιμένα Ελευσίνας (ΟΛΕ), Αθανάσιου Πέππα, για τη δημιουργία διαλυτηρίου πλοίων στην Ελευσίνα, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση του δημοτικού συμβουλίου της πόλης.
       
      Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια να επαναλειτουργήσει το ανενεργό διαλυτήριο Μπακόπουλου στη θέση Καλυμπάκι και λίγες μόλις ημέρες πριν από την παράδοση του οργανισμού στη νέα του διοίκηση, η τωρινή διοίκηση του οργανισμού προχώρησε στην εκ νέου παραχώρηση 6 στρεμμάτων της Χερσαίας Ζώνης του Λιμένα Ελευσίνας για την επαναλειτουργία του διαλυτηρίου πλοίων της εταιρείας «ΑΦΟΙ ΣΑΒΒΑ ΕΠΕ» στη θέση Βλύχα. Ετσι, με αυτή την κίνηση δεσμεύει τις επιλογές της επόμενης διοίκησης του ΟΛΕ.
       
       
      Σύμφωνα με την απόφαση του ΟΛΕ, που ελήφθη στις 23 Δεκεμβρίου, ο παραχωρούμενος χώρος θα χρησιμοποιηθεί για ναυπηγήσεις, ανελκύσεις, επισκευές και διαλύσεις πλοίων. Η παραχώρηση αφορά το χρονικό διάστημα έως το τέλος του 2015, προφανώς με δυνατότητα ανανέωσης.
       

       
      Υπενθυμίζεται ότι με απόφαση της νέας περιφερειάρχη Αττικής Ρένας Δούρου είχε επιβληθεί η διακοπή της λειτουργίας του διαλυτηρίου από τις 4 Νοεμβρίου του 2014 διότι, κατά παράβαση των όρων της άδειας λειτουργίας της, η εγκατάσταση λειτουργούσε χωρίς την απαιτούμενη έγκριση παραχώρησης χρήσης χώρου της Χερσαίας Ζώνης Λιμένα Ελευσίνας από τον Οργανισμό Λιμένα Ελευσίνας (βλ. «Κανένα διαλυτήριο στην Ελευσίνα με εντολή Δούρου», «Εφ.Συν.» 07.11.2014).
       

       
      Παράταση ώς το 2019
       
      Ηδη, αυτή τη στιγμή εκτελούνται εργασίες τόσο στην παραχωρηθείσα έκταση 6 στρεμμάτων της Χερσαίας Ζώνης Λιμένα όσο και στο οικόπεδο, περίπου 5,7 στρεμμάτων, της εταιρείας «ΑΦΟΙ ΣΑΒΒΑ ΕΠΕ». Το ναυπηγείο - διαλυτήριο θα λειτουργήσει υπό τη διεύθυνση της εταιρείας «ΠΟΣΕΙΔΩΝ», η οποία ανέλαβε να προκαταβάλει μέρος του χρέους της εταιρείας «ΑΦΟΙ ΣΑΒΒΑ ΕΠΕ» προς τον ΟΛΕ και να ρυθμίσει το υπόλοιπο χρέος σε… 45 μηνιαίες δόσεις.
       
      Εξάλλου, στις 15 Ιανουαρίου, το ΥΠΕΚΑ, με απόφαση της αρμόδιας υπηρεσίας του, παρέτεινε έως τον Ιούλιο του 2019 τη ληγμένη από τον Ιούλιο του 2014 Περιβαλλοντική Αδειοδότηση του διαλυτηρίου. Παράλληλα, η εταιρεία «ΠΟΣΕΙΔΩΝ» με αίτησή της προς την Περιφέρεια Αττικής ζητάει την ανάκληση της διακοπής λειτουργίας που έχει επιβληθεί στο διαλυτήριο από την Περιφέρεια Αττικής.
       
      Η απόφαση του ΟΛΕ προκάλεσε την αντίδραση του δημοτικού συμβουλίου Ελευσίνας που, σε συνεδρίασή του στις 3 Φεβρουαρίου, εξέδωσε ψήφισμα με το οποίο ζητά από τον ΟΛΕ την ανάκληση της απόφασης και την παραχώρηση του χώρου στον Δήμο Ελευσίνας.
       
      Επιπλέον, ζητά από τη Διεύθυνση Βιομηχανίας - Ενέργειας και Φυσικών Πόρων της Περιφέρειας Αττικής να μην ανακαλέσει τη διακοπή λειτουργίας του ναυπηγείου και από το Τμήμα Επιθεώρησης Περιβάλλοντος Νοτίου Ελλάδος του υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας να προβεί σε επιτόπια αυτοψία και έλεγχο των όρων αναστολής της άδειας λειτουργίας και της απόφασης Εγκρισης των Περιβαλλοντικών Ορων.
       
      Τρίτος Κόσμος
       
      Να σημειωθεί ότι η λειτουργία διαλυτηρίου πλοίων στην Ελευσίνα, μιας ρυπογόνου πααρωχημένης δραστηριότητας τριτοκοσμικού χαρακτήρα, επιχειρείται τη στιγμή που το παράκτιο μέτωπο της Ελευσίνας βρίσκεται υπό ένταξη ως περιοχή ΒΙΠΑ–ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση, κάτι που σημαίνει ότι εκεί σχεδιάζεται να μεταφερθούν οι δραστηριότητες χαμηλής όχλησης που υπάρχουν σήμερα στην πόλη και ότι χωροθετείται κοινόχρηστος χώρος πρασίνου.
       
      Ετσι, με τα σχέδιά του για το διαλυτήριο ο ΟΛΕ ανατρέπει στην πράξη τη σχετική πολεοδομική μελέτη και αψηφά ένα πάγιο και διαχρονικό αίτημα όλων των φορέων της πόλης που αφορά την εξυγίανση της περιοχής. Κι ακόμη ότι η λειτουργία του διαλυτηρίου βρίσκει ως έρεισμα την απαλλαγή του Κόλπου της Ελευσίνας από τα υφιστάμενα ναυάγια. Ωστόσο, όσες φορές έχουν προκηρυχθεί πλειοδοτικοί διαγωνισμοί για την ανέλκυση των ναυαγίων έχουν αποβεί παντελώς άκαρποι.
       
      Πηγή: http://www.efsyn.gr/arthro/erizoyn-gia-dialytirio-ploion
    16. Περιβάλλον

      GTnews

      Εντυπωσιακά αποτελέσματα προκύπτουν από την ανάλυση των καμένων εκτάσεων από τις δασικές πυρκαγιές των τελευταίων επτά ετών (2017-σήμερα) στην Περιφέρεια Αττικής. Από το 2017 μέχρι και το τέλος Ιουλίου 2023, 11 μεγάλες πυρκαγιές έχουν κάψει περισσότερα από 550.000 στρέμματα σύμφωνα με τις αναφορές από την Υπηρεσία Ταχείας Χαρτογράφησης Copernicus και το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS). Η περίμετρος των καμένων εκτάσεων δίνεται στο χάρτη που ακολουθεί.

      Εικόνα 1. Περίμετρος των καμένων εκτάσεων στην Περιφέρεια Αττικής από το 2017 ως σήμερα. Με κόκκινο σημειώνονται οι εκτάσεις που έχουν καεί το 2023 (ως τις 31/7) και με κίτρινα και πορτοκαλί χρώματα οι εκτάσεις που κάηκαν τα προηγούμενα 7 έτη. Με γκρί χρώμα σημειώνεται η ευρύτερη περιοχή του λεκανοπεδίου Αττικής.
      Ο παρακάτω πίνακας παραθέτει τον αριθμό των καμένων στρεμμάτων ανά έτος από το 2017.

      Πίνακας 1. Συνολικές καμένες εκτάσεις κατά τα έτη 2017-2023 στην περιοχή της Αττικής.
      Η συνολική επιφάνεια της Περιφέρειας Αττικής (χωρίς την περιοχή της Τροιζηνίας, των νησιών και του Λεκανοπεδίου) είναι 2.500.000 στρέμματα, οπότε τα τελευταία 7 έτη το 23% της συνολικής επιφάνειας έχει καεί από δασικές πυρκαγιές.
      Τα παραπάνω ανησυχητικά στοιχεία για την Αττική υπογραμμίζουν την ανάγκη συνολικού επαναπροσδιορισμού της στρατηγικής διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας. Ειδικότερα, η διαχείριση των δασικών πυρκαγιών  απαιτεί μία ολοκληρωμένη προσέγγιση που θα ενσωματώνει γνώση αιχμής από διαφορετικές επιστήμες, μεταξύ αυτών και η πυρομετεωρολογία. Είναι χαρακτηριστικό πως η εκδήλωση ακραίων δασικών πυρκαγιών περιλαμβάνει τη σύζευξη, την αλληλεπίδραση φωτιάς και ατμόσφαιρας, οπότε είναι αδύνατο να χαραχθεί οποιαδήποτε στρατηγική διαχείρισης δίχως την ενεργό συνεισφορά της μετεωρολογικής γνώσης. Επιπροσθέτως, οι πυρομετεωρολογικές συνθήκες καθορίζουν εάν και πότε τα δασικά καύσιμα θα καταστούν εύφλεκτα, επηρεάζοντας επίσης τα χαρακτηριστικά της εξάπλωσης και της συμπεριφοράς της φωτιάς. Παρατηρησιακά δίκτυα όπως το δίκτυο αυτόματων μετεωρολογικών σταθμών της μονάδας ΜΕΤΕΟ/Ε.Α.Α μπορούν να συνεισφέρουν σημαντικά στην κατεύθυνση μιας ολοκληρωμένης, επιστημονικά τεκμηριωμένης στρατηγικής διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας.
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Έγγραφο του ΥΠΕΝ σχετικά με την υποχρέωση διεξαγωγής ενεργειακών ελέγχων στις επιχειρήσεις.


       
       
       
       
       
       
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Ένα πολύτιμο εργαλείο προκειμένου οι πολίτες να κατανοήσουν το μέγεθος του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας μέσω ΤΑΙΠΕΔ, παρέχει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.
       
      Πρόκειται για έναν διαδραστικό χάρτη με τον ονομασία Παρατηρητήριο ΤΑΙΠΕΔ, όπου μπορεί κανείς να διαπιστώσει το μέγεθος των μελλοντικών αλλαγών και επιπτώσεων στον φυσικό πλούτο της χώρας, καθώς και την ευθεία σύγκρουση με τις περιβαλλοντικές αξίες του τόπου μας.
       
      Συνολικά, στον διαδραστικό χάρτη της Ορνιθολογικής, απεικονίζονται 195 περιουσίες που είναι προς πώληση και αναφέρονται στο φυσικό περιβάλλον.
       
      Για κάθε ένα σημείο των προς εκποίηση περιουσιών παρέχονται πληροφορίες που αφορούν στα στοιχεία που παρέχει το ΤΑΙΠΕΔ (εκτάσεις, ενδεικτική αξιοποίηση κ.ά.), σε περιβαλλοντική πληροφορία (επικάλυψη με δίκτυο Natura 2000, απόσταση από ακτογραμμή κ.ά.) καθώς και στις δημόσιες αρχές που είναι αρμόδιες για τις συγκεκριμένες περιουσίες (Δασαρχεία, Δήμους κ.ά.).
       
      Στον χάρτη προβάλλονται επίσης προστατευόμενες περιοχές όπως Καταφύγια Άγριας Ζωής, περιοχές Natura 2000, Εθνικά Πάρκα καθώς και περιοχές που υπάγονται σε Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, όπως Εθνικοί Δρυμοί.
       
      Πηγή: http://www.topontiki.gr/article/83186/Diadrastikos-xartis-gia-to-ksepoulima-tis-dimosias-periousias
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Αν συγκρίνετε μερικές φωτογραφίες από τη σελίδα της NASA, θα δείτε πως οι άνθρωποι έχουν αλλάξει την εμφάνιση του κόσμου με το πέρασμα των χρόνων. Η διαφορά του χρόνου ποικίλει από 5 ως 100 χρόνια και πραγματικά οι αλλαγές εντυπωσιάζουν.
      Παγετώνας Pedersen, Αλάσκα. Καλοκαίρι 1917 – Καλοκαίρι 2005

      Θάλασσα Αράλη, Κεντρική Ασία. Αύγουστος 2000 – Αύγουστος 2014

      Παγετώνας Κάρολ, Αλάσκα. Αύγουστος 1906 – Σεπτέμβριος 2003

      Λίμνη Πάουελ, Αριζόνα και Γιούτα. Μάρτιος 1999 – Μάιος 2014

      Παγετώνας Μπέαρ, Αλάσκα. Ιούλιος 1909 – Αύγουστος 2005

      Δάση στη Ροντόνια, Βραζιλία. Ιούλιος 1975 – Αύγουστος 2009

      Παγετώνας ΜαΚάρτι, Αλάσκα. Ιούλιος 1909 – Αύγουστος 2004

      Ποταμός Ντάστ, Πακιστάν. Αύγουστος 1999 – Ιούνιος 2011.
      Το φράγμα Μιράνι παρέχει καθαρό πόσιμο νερό και ενέργεια στην γύρω περιοχή. Το φράγμα βοηθά επίσης στην υποστήριξη της τοπικής γεωργίας

      Βουνό Μάττερχορν στις Άλπεις, στα σύνορα μεταξύ Ελβετίας και Ιταλίας. Αύγουστος 1960 – Αύγουστος 2005

      Δάσος Μαμπίρα, Ουγκάντα. Νοέμβριος 2001 – Ιανουάριος 2006

      Παγετώνας Τομπογκαν, Αλάσκα. Ιούνιος 1909 – Σεπτέμβριος 2000

      Ποταμός Μαν-Μέιντ, Λιβύη. Απρίλιος 1987 – Απρίλιος 2010.
      Πρόκειται για το μεγαλύτερο έργο μηχανικής στον κόσμο: περιλαμβάνει δίκτυο αγωγών, υδραγωγεία και πηγάδια με βάθος πάνω από 500 μέτρα. Το σύστημα ύδρευσης παρέχει στην περιοχή της ερήμου νερό

      Παγετώνας Κόρι Κάλις, Περού. Ιούλιος 1978 – Ιούλιος 2011

      Λίμνη Μαρ Τσικίτα, Αργεντινή. Ιούλιος 1998 – Σεπτέμβριος 2011

      Παγετώνας Μουίρ, Αλάσκα. Αύγουστος 1941 – Αύγουστος 2004

      Δάση Ουρουγουάης. Μάρτιος 1975 – Φεβρουάριος 2009.
      Η Ουρουγουάη έχει καταφέρει να αυξήσει τη δασώδη περιοχή της από 450.000 σε 9.000.000 στρέμματα. Ωστόσο, αυτό είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια της φυτικής και ζωικής ποικιλότητας.

         
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Ανοίγει και τυπικά πλέον ο δρόμος για περαιτέρω μείωση στο κόστος χρήσης των αυτοκινήτων και φορτηγών μετά την κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου από το υπουργείο Υποδομών που απελευθερώνει υπό όρους την αεριοκίνηση στην Ελλάδα.
       
      Ειδικότερα από τη στιγμή που θα ψηφιστεί το νομοσχέδιο θα επιτρέπεται η τοποθέτηση συστημάτων φυσικού αερίου στα οχήματα με αποτέλεσμα το όφελος για όσους το επιλέξουν ως δεύτερο καύσιμο κίνησης να ξεπερνά το 70% σε σχέση με εκείνο της βενζίνης.
       
      Ειδικότερα θεσμοθετούνται οι διαδικασίες μετατροπής, κάτι το οποίο, σύμφωνα με το υπουργείο, μειώνει σημαντικά το κόστος. Οι μετατροπές των κινητήρων θα πραγματοποιούνται πλέον με χρήση εγκεκριμένων εξαρτημάτων από κατόχους άδειας ασκήσεως επαγγέλματος τεχνίτη συσκευών αερίων καυσίμων, ενώ για τα τροποποιημένα οχήματα που θα κινούνται με καύσιμο πεπιεσμένο φυσικό αέριο, όπως και για όσα κινούνται με καύσιμο υγραέριο θα πραγματοποιείται έλεγχος διασκευασμένου κινητήρα από τα ΚΤΕΟ και σχετική αλλαγή άδειας,
       
      «Η ανάπτυξη της κίνησης οχημάτων με φυσικό αέριο (αεριοκίνηση) στη χώρα μας, αποτελεί μία σημαντική επιλογή, τόσο για λόγους οικονομικούς και αναπτυξιακούς όσο και από περιβαλλοντική άποψη αλλά και άποψη ασφαλείας» αναφέρεται στο νομοσχέδιο του υπουργείου. Σύμφωνα μάλιστα με τα στοιχεία της ΔΕΠΑ, το καύσιμο είναι κατά μέσον όρο περίπου 66% φθηνότερο από την αντίστοιχη ποσότητα βενζίνης, περίπου 33% φθηνότερο κατά μέσον όρο, διεθνώς, από το ντίζελ και περίπου 30% από το υγραέριο.
      Για τα αυτοκίνητα που θα γίνεται μετατροπή του κινητήρα για χρήση φυσικού αερίου όπως και για χρήση υγραερίου θα γίνεται έλεγχος από τα ΚΤΕΟ.
       
      Βιοκαύσιμα
       
      Στο νομοσχέδιο προβλέπονται επίσης ότι σε διάστημα έξι μηνών από την ψήφισή του οι υπουργοί Υποδομών και Περιβάλλοντος θα πρέπει να έχουν προχωρήσει στην έκδοση απόφασης που θα καθορίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις και τις τεχνικές προδιαγραφές συσκευών φόρτισης συσσωρευτών ηλεκτροκίνητων οχημάτων και διατάξεων παροχής εναλλακτικών τύπων καύσιμων όπως βιοκαυσίμων (βιοεθανόλης και βιοντίεζελ) και υδρογόνου οι συγκεκριμένες συσκευές να εγκατασταθούν στα υφιστάμενα πρατήρια.
       
      Στο νομοσχέδιο προβλέπεται επίσης:

      6μηνη παράταση της ισχύος της άδειας οδήγησης για τους ηλικιωμένους οδηγούς (80 ετών) μέχρι να ξαναπεράσουν από ιατρικές εξετάσεις.
      H Σύσταση Εθνικής Αρχής Συντονισμού Πτήσεων από επταμελή σε πενταμελής και η θητεία της λήγει κάθε τρία χρόνια.Η Αρχή δεν υπόκεινται σε έλεγχο και θα είναι υπεύθυνη για τις χρονοθυρίδες δηλ. την διάθεση του χρόνου χρήσης του αεροδρομίου από αεροπορικές εταιρείες.
      Η επιδότηση λεωφορείων των ΚΤΕΛ που δεν πρόλαβαν να ενταχθούν στο πρόγραμμα επιδότησης για συγκεκριμένους λόφους ενώ ήδη παραγγείλει ή παραλάβει το νέο όχημα τους.

      Πηγή: http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=27199&subid=2&pubid=113163850
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Είναι δύσκολο να εξηγήσεις πώς είναι να μην έχεις πόσιμο νερό, σε κάποιον που δεν το έχει ζήσει. Ανοίγεις τη βρύση και τρέχει θάλασσα. Δεν μπορείς να πλυθείς, να πλύνεις, να ποτίσεις. Ολες οι συσκευές καταστρέφονται το πολύ σε δύο χρόνια, από τα πλυντήρια ρούχων και πιάτων μέχρι τις παγομηχανές, τους βραστήρες, τις μηχανές του καφέ. Ακόμα και στα απλά, ας πούμε για να μαγειρέψεις φακές πρέπει να τις βράζεις για δύο ώρες. Από την άλλη πλευρά βέβαια... δεν χρειάζεται να τους βάλεις αλάτι», λέει η Μένη Βασιλείου γελώντας. Κάτοικος της Αλοννήσου τα τελευταία 28 χρόνια και ιδιοκτήτης γλυκοπωλείου έζησε τη μετάπτωση από την εποχή που το πρόβλημα ήταν αντιμετωπίσιμο, μέχρι τη στιγμή που η βασική γεώτρηση του νησιού πλέον «τραβούσε» θάλασσα.
       
      Ολα αυτά, μέχρι τις 29 Μαρτίου. Τότε τέθηκε σε λειτουργία η μονάδα αφαλάτωσης του νησιού, μια μονάδα που συγκεντρώνει πολλές πρωτιές: η πρώτη όχι μόνο στις Σποράδες αλλά και στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, η πρώτη που τοποθετήθηκε με ένα συγκεκριμένο μοντέλο διαγωνισμού. Μια μονάδα με πολύ χαμηλή χρήση ενέργειας και ελάχιστη χρήση χημικών, σε αρμονία με το «πράσινο» προφίλ που υπομονετικά χτίζει τα τελευταία χρόνια το νησί.
       
      Πώς βρέθηκε, όμως, σε αυτή τη θέση ένα -και κυριολεκτικά- πράσινο νησί; Οπως τα περισσότερα νησιά, έτσι και αυτό υδρευόταν μέσω γεωτρήσεων. Η κύρια γεώτρηση του νησιού, που εξυπηρετεί τη Χώρα, το Βότση και το Πατητήρι άρχισε σταδιακά να αντλεί υφάλμυρο νερό. «Από το 2008 έως το 2013 η αγωγιμότητα του νερού ήταν πάνω από το όριο της νομοθεσίας μόνο το καλοκαίρι. Το 2013-2014 για πρώτη φορά είχαμε υφάλμυρο νερό και τον χειμώνα», εξηγεί ο κ. Πέτρος Βαφίνης, δήμαρχος Αλοννήσου. «Το 2007-2010 ο δήμος είχε προβεί σε ερευνητικές γεωτρήσεις χωρίς θετικό αποτέλεσμα. Ετσι η αφαλάτωση ήταν πια μονόδρομος. Οπως καταλαβαίνετε, η αγορά της μονάδας από τον δήμο ήταν αδύνατη, δεν υπήρχαν τα χρήματα. Ο μοναδικός τρόπος ήταν να αναθέσουμε σε ιδιώτη την παραγωγή νερού». Να σημειωθεί ότι πριν από λίγα χρόνια στην Αλόννησο είχε φτιαχτεί λιμνοδεξαμενή, η οποία, όπως και σε πολλά άλλα νησιά... δεν λειτούργησε ποτέ, λόγω κακής κατασκευής.
       
      Ο Δήμος Αλοννήσου απευθύνθηκε σε άλλους δήμους με ανάλογο πρόβλημα. «Δεν μας βοήθησαν γιατί απλά δεν είχαν εμπειρία. Τελικά προχωρήσαμε σε μειοδοτικό διαγωνισμό, περάσαμε δύο χρόνια για να ξεπεράσουμε διάφορες δυσκολίες και τη γραφειοκρατία, αλλά τελικά τα καταφέραμε».
       
      Διετής σύμβαση
       
      Ο δήμος έχει συμβληθεί για δύο χρόνια με την ελληνική εταιρεία Sychem (η οποία πρόσφατα διακρίθηκε στα Greek Exports Awards, ως μια από τις πιο δυναμικές ελληνικές εξαγωγικές εταιρείες). Η εταιρεία ανέλαβε όλο το κόστος τοποθέτησης και λειτουργίας της μονάδας, ενώ ο δήμος (που παρείχε μόνο το οικόπεδο) αγοράζει το νερό έναντι 1,94 ευρώ/κυβικό. «Είναι η πρώτη μονάδα στην οποία εφαρμόζεται αυτό το μοντέλο, μια πολύ μικρή χρονικά σύμβαση», εξηγεί ο πρόεδρος της Sychem, Αλέξανδρος Υφαντής. «Είμαι κατασκευαστής, λογικά θα έπρεπε να υποστηρίζω τις μακροχρόνιες συμβάσεις, ωστόσο νομίζω ότι ο δρόμος αυτός είναι πιο συνετός. Οι τεχνολογίες στην αφαλάτωση αλλάζουν ταχύτατα και ο δήμος μπορεί μετά μια διετία να πετύχει καλύτερες τιμές με μικρότερο κόστος».
       
      Η δυναμικότητα της μονάδας είναι 600 κυβικά ημερησίως. Για την παραγωγή αυτών, αντλεί νερό από παραθαλάσσια γεώτρηση (όχι απευθείας από τη θάλασσα): από κάθε 100 κυβικά θαλασσινού νερού, παράγονται 35-40 κυβικά πόσιμου νερού, ενώ το υπόλοιπο επιστρέφει πάλι στη θάλασσα, πάλι μέσω παραθαλάσσιας γεώτρησης. Οπως εξηγεί ο κ. Υφαντής, η μονάδα έχει πολύ χαμηλά επίπεδα κατανάλωσης ενέργειας (λόγω του συστήματος ανάκτησης εξοικονομεί έως και 50%) και ελάχιστη χρήση χημικών. «Το μόνο που προστίθεται είναι ένα ελάχιστο ποσοστό χλωρίου, ώστε να είναι δυνατή η αποθήκευση του νερού στην υδατοδεξαμενή του δήμου», αναφέρει.
       
      Η αφαλάτωση της Αλοννήσου είναι η τέταρτη ιδιωτική στην Ελλάδα (αλλά η πρώτη με τόσο μικρή χρονικά σύμβαση). Εχουν προηγηθεί η Μήλος, το Ηράκλειο και η Υδρα. Το μοντέλο της ανάθεσης σε ιδιώτη της προμήθειας αλλά και της λειτουργίας μιας μονάδας αφαλάτωσης δείχνει να κερδίζει έδαφος, καθώς η αγορά των μονάδων από τους δήμους δεν έχει πάντα τα επιθυμητά αποτελέσματα, ιδίως στα μικρά νησιά. Συχνά οι μονάδες συντηρούνται πλημμελώς (ελλείψει πόρων, εξειδικευμένου προσωπικού) και μετά λίγα χρόνια καταστρέφονται, ή αγοράζονται και... δεν τίθενται ποτέ σε λειτουργία.
       
      Ομως η αφαλάτωση δεν είναι πανάκεια. Οπως εξηγεί ο κ. Κώστας Σίδας, προϊστάμενος της τεχνικής υπηρεσίας του δήμου Αλοννήσου, μετά την έναρξη λειτουργίας της αφαλάτωσης, η κατανάλωση αυξήθηκε κατακόρυφα, με αποτέλεσμα να μην επαρκεί για την κάλυψη των εκτιμώμενων αναγκών της τουριστικής σεζόν. «Ολοι μας ενθουσιαστήκαμε που είχαμε και πάλι πόσιμο νερό από τη βρύση», λέει η Μένη Βασιλείου. «Νομίζω όμως ότι θα πρέπει να κάνουμε πιο συντηρητική χρήση. Να μην ξεχνάμε ότι η υπερκατανάλωση μας έφερε εδώ».
       
      Πηγή: http://www.kathimerini.gr/860645/article/epikairothta/perivallon/h-alonnhsos-exei-3ana-kanoniko-nero
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.