Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1496 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Σε 22.790 στρέμματα ανέρχεται η καμένη έκταση από την αρχή της αντιπυρικής περιόδου

      Engineer

      Θετικός είναι ο απολογισμός για το πρώτο μισό της φετινής αντιπυρικής περιόδου (01/05 – 31/07/2019) στην Ελλάδα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που συλλέγει και επεξεργάζεται το European Forest Fire Information System (EFFIS - http://effis.jrc.ec.europa.eu).
      Με βάση τα στοιχεία αυτά, τα οποία παρουσιάζονται στην επόμενη εικόνα, η συνολική έκταση που έχει καεί στη χώρα μας από 01/05 έως 05/08/2019 ανέρχεται σε 2.279 ha, (22.790 στρέμματα)  ίση με το 1/5 περίπου του μέσου όρου της περιόδου 2008-2018 (10.541 ha).
      Σε αυτή τη θετική εικόνα έχουν συνεισφέρει οι πυρό-μετεωρολογικές συνθήκες που επικράτησαν στη χώρα μας κατά το τρίμηνο 01/05 – 31/07/2019, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν από χαμηλότερες για την εποχή θερμοκρασίες, ασθενείς ανέμους και μεγαλύτερο ύψος βροχοπτώσεων από τα κλιματικά επίπεδα σε μεγάλο μέρος της χώρας.
      Με βάση τα δεδομένα που παράγει και διατηρεί το ΕΑΑ/meteo.gr, ο αριθμός των ημερών με υψηλή ή ακραία επικινδυνότητα ήταν περιορισμένος στο μεγαλύτερο κομμάτι της Ελλάδας.
      Όπως προκύπτει από τον επόμενο χάρτη, ο αριθμός των «επικίνδυνων ημερών» δεν ξεπέρασε τις 10-20 στο μεγαλύτερο κομμάτι του ηπειρωτικού κορμού της χώρας. Τα νησιά του Κεντρικού και Νότιου Αιγαίου, συμπεριλαμβανομένης της Κρήτης, ήταν οι περιοχές με το μεγαλύτερο αριθμό «επικίνδυνων ημερών» (40-60). Στην Αττική και την Εύβοια, τέλος, το πλήθος των «επικίνδυνων ημερών» κυμάνθηκε μεσοσταθμικά μεταξύ 20-40 ημερών.
       

       

      Η ανάπτυξη του πυρο-μετεωδείκτη έγινε στο πλαίσιο του διακρατικού ερευνητικού έργου INTERREG-BALKAN-MEDITERRANEAN 2014-2020-DISARM (Drought and fIreobServatory and eArly waRning systeM), με τη συμμετοχή Ελλάδας, Κύπρου και Βουλγαρίας. Το έργο συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και εθνικούς πόρους των συμμετεχόντων κρατών.
      Περισσότερα...

        0

    2. Περιβάλλον

      Σε πρωτοφανή χαμηλά επίπεδα το στρώμα όζοντος πάνω από την Αρκτική

      Engineer

      Η μείωση του στρώματος του όζοντος, της ασπίδας αυτής προστασίας της ζωής στη Γη από τα επιβλαβή επίπεδα της υπεριώδους ακτινοβολίας, βρίσκεται σε ένα πρωτοφανές επίπεδο την άνοιξη αυτή, πάνω από μεγάλα τμήματα της Αρκτικής, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Μετεωρολογίας (WMO).
      Το φαινόμενο αυτό οφείλεται στη συνεχή παρουσία ουσιών που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος στην ατμόσφαιρα και στον πολύ ψυχρό χειμώνα ειδικά στο στρώμα της Στρατόσφαιρας (μεταξύ περίπου 10 και 50 χλμ.).
      Τελευταία φορά που παρατηρήθηκε παρόμοια έντονη μείωση του όζοντος στην περιοχή της Αρκτικής, ήταν την άνοιξη του 2011, και η μείωση του όζοντος το 2020 φαίνεται ακόμη μεγαλύτερη, σύμφωνα με την Υπηρεσία Παρακολούθησης της Ατμόσφαιρας AMS (Atmospheric Monitoring Service) του Copernicus και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία μεσοπρόθεσμων προβλέψεων ECMWF.
      Οι ενέργειες που έχουν πραγματοποιηθεί στα πλαίσια του πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ έχουν οδηγήσει σε μείωση των ουσιών που καταστρέφουν το όζον. Ωστόσο, οι συγκεντρώσεις τους στην ανώτερη ατμόσφαιρα βρίσκονται ακόμα σε αρκετά υψηλά επίπεδα ώστε να προκαλούν σοβαρή καταστροφή του όζοντος. Η ανοιξιάτικη αυτή ελάττωση προκαλείται από ένα συνδυασμό παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων των εξαιρετικά χαμηλών θερμοκρασιών στην στρατόσφαιρα της Αρκτικής κατά την πολική νύχτα και τον ερχομό του ηλιακού φωτός στις αρχές της άνοιξης.
      Περισσότερα...

        0

    3. Περιβάλλον

      Σε επίπεδα ρεκόρ εκτοξεύτηκαν και το 2017 οι εκπομπές αερίων

      Engineer

      Οι εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, στο οποίο οφείλεται η υπερθέρμανση του πλανήτη, έφθασαν σε νέα επίπεδα ρεκόρ στην ατμόσφαιρα της Γης το 2017, προειδοποιεί ο ΟΗΕ, που ζητεί τη λήψη επειγόντως μέτρων για την ανατροπή της τάσης.
      «Τα επιστημονικά δεδομένα είναι αδιαμφισβήτητα. Εάν δεν μειώσουμε γρήγορα τις εκπομπές των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, και κυρίως το διοξείδιο του άνθρακα (CO2), οι κλιματικές αλλαγές θα έχουν αναπότρεπτες και όλο και πιο καταστροφικές συνέπειες για τη ζωή στην Γη», δήλωσε ο Πέτερι Τάλας, γενικός γραμματέας της Παγκόσμιας Μετεωρολογικής Υπηρεσίας (WMO) των Ηνωμένων Εθνών.
      Σύμφωνα με την υπηρεσία του ΟΗΕ, οι συγκεντρώσεις των τριών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, του διοξειδίου του άνθρακα (CO2), του μεθανίου (CH4) και του υποξειδίου του αζώτου (N2O), αυξήθηκαν περαιτέρω το περασμένο έτος, για να φθάσουν σε επίπεδα ρεκόρ σε παγκόσμια κλίμακα. Οι συνέπειες για το περιβάλλον είναι καταστροφικές.
      Και «τίποτε δεν παραπέμπει σε ανατροπή αυτής της τάσης, που αποτελεί ωστόσο καθοριστικό παράγοντα της κλιματικής αλλαγής, της ανόδου της στάθμης των θαλασσών, της οξίνισης των ωκεανών και της αύξησης του αριθμού και της έντασης των ακραίων μετεωρολογικών φαινομένων», προειδοποιεί η Παγκόσμια Μετεωρολογική Υπηρεσία.
      Τα αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου κρατούν μέρος της ακτινοβολίας του ήλιου στην ατμόσφαιρα, η οποία, κατά συνέπεια, υπερθερμαίνεται. Οι συνέπειες του φαινομένου έχουν αυξηθεί κατά 41% από το 1990. Και το διοξείδιο του άνθρακα είναι ο κύριος υπεύθυνος του φαινομένου αυτού.
      Πού απογειώθηκαν οι συγκεντρώσεις αερίων θερμοκηπίου
      Ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός σημειώνει ότι η μέση παγκόσμια περιεκτικότητα διοξειδίου του  άνθρακα έφτασε τα 405,5 ppm (μέρη ανά εκατομμύριο), δυόμιση φορές πάνω από τα επίπεδα προ βιομηχανικής επανάστασης. Αυτό σημαίνει ότι σε 1.000.000 μέρη ατμοσφαιρικού αέρα (δεν έχει σημασία αν θα είναι γραμμάρια ή χιλιόγραμμα ή λίτρα) τα 405,5 μέρη είναι CO2. Έτσι, σημειώνεται άλλο ένα ρεκόρ, καθώς το 2016 η μέση περιεκτικότητα είχε ανέλθει σε 403.3 ppm, ενώ το 2015 ήταν στα 400.1 ppm.
      Τα δε επίπεδα μεθανίου, ένα ισχυρότατο αέριο του θερμοκηπίου που ευθύνεται για το περίπου 17% της υπερθέρμανσης του πλανήτη, είναι τώρα 3,5 φορές υψηλότερα.
      Σε ό,τι αφορά το υποξείδιο του αζώτου, που επίσης ζεσταίνει τη γη και καταστρέφει το προστατευτικό όζον, διπλασιάστηκε το 2017 σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα. Περίπου το 40% του N2O έρχεται από τις ανθρωπογενείς δραστηριότητες, μεταξύ των οποίων η υποβάθμιση του εδάφους, η χρήση λιπασμάτων και η βιομηχανία.
      Οι ειδικοί έχουν επίσης διαπιστώσει για το 2017 μία απρόσμενη επιστροφή στην ατμόσφαιρα ενός αερίου που αποτελεί ισχυρό παράγοντα του φαινομένου του θερμοκηπίου που μειώνει τα επίπεδα του όζοντος στην ατμόσφαιρα, του τριχλωροφθορομεθανίου (CFC-11), η παραγωγή του οποίου περιορίζεται βάσει διεθνούς συμφωνίας (Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ) με στόχο την προστασία του στρώματος του όζοντος στην ατμόσφαιρα.
      Περισσότερα...

        0

    4. Περιβάλλον

      Πώς ο μεγαλύτερος Τεχνητός Υδροβιότοπος στον κόσμο «φιλτράρει» απόβλητα πετρελαιοπηγών

      Engineer

      Η εξόρυξη και ανάκτηση πετρελαίου είναι μια κοστοβόρα και υψηλής τεχνικής δυσκολίας διαδικασία. Με την άντληση πετρελαίου, ένα μίγμα με αναλογία έως και 10:1 νερού προς πετρέλαιο έρχεται στην επιφάνεια, από το οποίο το πετρέλαιο διαχωρίζεται με μια σειρά φυσικοχημικών διεργασιών. Όπως γίνεται αντιληπτό, κατά τη διαδικασία αυτή παράγονται σε ημερήσια βάση πολύ μεγάλοι όγκοι υγρού αποβλήτου, του επονομαζόμενου νερού παραγωγής (ΝΠ). Το ΝΠ είναι ένα απόβλητο ρυπασμένο με πετρελαϊκούς υδρογονάνθρακες, για το οποίο απαιτείται κατάλληλη επεξεργασία πριν τη διάθεσή του σε έναν τελικό αποδέκτη, κάτι που αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες τεχνικές προκλήσεις λόγω των τοξικών και ανόργανων ρύπων σε αυτό. Στη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου, το ΝΠ αντιπροσωπεύει ένα πολύ σημαντικό κόστος στην όλη εκμετάλλευση των αποθεμάτων πετρελαίου, η διαχείριση του οποίου επηρεάζει και το εκάστοτε κόστος παραγωγής πετρελαίου.
      Η παραδοσιακή και ευρέως εφαρμοζόμενη μέθοδος διαχείρισης του ΝΠ είναι η επανέγχυσή του μέσω βαθιών πηγαδιών στους υπόγειους ταμιευτήρες πετρελαίου για διάφορους λόγους (πχ για τη διατήρηση της πίεσης). Η διάθεση αυτή σε βάθη που μπορεί να ξεπερνούν και τα 2 χλμ απαιτεί τεράστια ποσά ενέργειας, ενώ ενέχει και τον κίνδυνο ρύπανσης του υδροφόρου ορίζοντα. Διάφορες χημικές/μηχανικές μέθοδοι έχουν εφαρμοστεί για την επεξεργασία του ΝΠ, οι οποίες όμως χαρακτηρίζονται από υψηλό κόστος λειτουργίας και συντήρησης και συχνές βλάβες. Συνεπώς, στη βιομηχανία παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου υπάρχει η ανάγκη για νέες αξιόπιστες, οικονομικές αλλά και περιβαλλοντικές τεχνολογίες ώστε να αντικαταστήσουν τη μηχανική επεξεργασία και την επανέγχυση μέσω βαθιών πηγαδιών.
      Τα τελευταία χρόνια, η πράσινη τεχνολογία των Τεχνητών Υγροβιότοπων (ΤΥ) εφαρμόζεται όλο και πιο συχνά για την επεξεργασία βιομηχανικών υγρών αποβλήτων, ως συνέχεια της αποδεδειγμένα υψηλής τους ικανότητας επεξεργασίας οικιακών και αστικών υγρών αποβλήτων. Η βιομηχανία πετρελαίου είναι ένας τομέας όπου η τεχνολογία των ΤΥ αναπτύσσεται σταδιακά, καθώς μπορεί να προσφέρει μια αποτελεσματική, οικονομική και οικολογική λύση στο πρόβλημα διαχείρισης του ΝΠ.
      Ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα εφαρμογής των ΤΥ σε μεγάλη κλίμακα παγκοσμίως βρίσκεται στα νότια της αραβικής χερσονήσου στην περιοχή των πετρελαϊκών κοιτασμάτων της ερήμου του Ομάν, όπου κατασκευάστηκε και λειτουργεί από τη γερμανική εταιρεία Bauer μια από τις μεγαλύτερες εγκαταστάσεις ΤΥ στον κόσμο για την επεξεργασία ΝΠ. Η θερμοκρασία στην περιοχή αυτή της ερήμου μπορεί να ξεπεράσει το καλοκαίρι τους 50˚C κατά τη διάρκεια της ημέρας, ενώ τον χειμώνα μπορεί να πέσει και στους 5-6˚C τις νυχτερινές ώρες. Η πρώτη φάση αυτού του συστήματος ξεκίνησε το 2010 με την επεξεργασία 45.000 m³/ημέρα. Το 2015 η χωρητικότητα αυξήθηκε στα 115.000 m³/ημέρα (ή περίπου 700.000 βαρέλια/ημέρα), ενώ εντός του 2019 ολοκληρωνεται πλέον και η τρίτη φάση, που θα αυξήσει την χωρητικότητα στα 175.000 m³/ημέρα. Το τωρινό σύστημα ΤΥ καταλαμβάνει 3,6 εκατ. στρέμματα, έκταση ισοδύναμη με 640 γήπεδα ποδοσφαίρου, ενώ επιπλέον 1,2 εκατ. θα προστεθούν μέχρι το καλοκαίρι του 2019. Ο ΤΥ είναι φυτεμένος με 5 ενδημικά είδη καλαμιών, ενώ πάνω από 3 εκατ. ρίζες φυτεύθηκαν αρχικά. Το ΝΠ έχει συγκέντρωση υδρογονανθράκων που μπορεί να φθάσει και τα 1000 ppm. Το πρώτο στάδιο επεξεργασίας είναι ο διαχωρισμός και η ανάκτηση του περιεχομένου πετρελαίου με μονάδες υδροκυκλώνων, χωρίς χρήση ενέργειας ή χημικών. Μετά την ανάκτηση, το ΝΠ με υπολειπόμενη συγκέντρωση υδρογονανθράκων έως και 100 ppm οδηγείται βαρυτικά στις κλίνες του ΤΥ μέσω ενός μακριού καναλιού διανομής. Η τελική επεξεργασμένη εκροή του ΤΥ έχει σχεδόν μηδενική συγκέντρωση πετρελαίου (<0.5 mg/L) και διοχετεύεται πάλι βαρυτικά σε μια σειρά από λίμνες εξάτμισης με σκοπό τη συλλογή αλατιού, λόγω της υψηλής της αλατότητας του νερού, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διάφορες άλλες βιομηχανικές διεργασίες πχ ως καταλύτης.

      Το σύστημα αυτό έχει μειώσει σε πολύ μεγάλο βαθμό την ποσότητα του ρυπασμένου ΝΠ που επανεισάγεται στους υπόγειους ταμιευτήρες. Ολόκληρη η εγκατάσταση λειτουργεί με βαρυτική ροή, δηλαδή χωρίς χρήση αντλιών εκμεταλλευόμενη την υπάρχουσα πίεση στον αγωγό εισροής, με σχεδόν μηδενική κατανάλωση ενέργειας για τις διεργασίες επεξεργασίας και ελάχιστη κατανάλωση ορυκτών πόρων για τη λειτουργία της. Αυτό μεταφράζεται σε τεράστια εξοικονόμηση πόρων και κόστους, καθώς και σε εξίσου σημαντικά μειωμένες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου (>99%) σε σύγκριση με την προηγούμενη πρακτική της επανέγχυσης μέσω βαθιών πηγαδιών. Το αποτέλεσμα αυτού του έργου είναι η σημαντική μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος ολόκληρου του πεδίου εξόρυξης πετρελαίου. Η εγκατάσταση αυτή εκτιμήθηκε ότι συμβάλλει από μόνη της κατά 4.3% στην Εθνικά Καθορισμένη Πρόθεση Συνεισφοράς του Ομάν για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 2%.
      Οι τεχνητοί υγροβιότοποι με τα διαφορετικά είδη καλαμιών είναι πλέον μια πολυκαλλιέργεια που ενισχύει την ανθεκτικότητα και τη βιοποικιλότητα της περιοχής. Το σύστημα των υγροβιότοπων και των λιμνών δημιούργησε έναν νέο πολύτιμο βιότοπο στη μέση της ερήμου, που πλέον έχει ενσωματωθεί και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του τοπικού περιβάλλοντος. Είναι χαρακτηριστικό ότι την εγκατάσταση χρησιμοποιούν χιλιάδες μεταναστευτικά πουλιά για ανάπαυση κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους μεταξύ Ασίας και Αφρικής,ενώ πάνω από 120 διαφορετικά είδη πουλιών έχουν ήδη ταυτοποιηθεί. Μελέτες δε που έγιναν επιτόπου έδειξαν ότι η παρουσία του όλου συστήματος τεχνητών υγροβιότοπων μειώνει τη θερμοκρασία μέχρι και 10˚C σε μια απόσταση μέχρι και 500 μέτρα περιμετρικά της εγκατάστασης, αποδεικνύοντας ότι τα φυσικά συστήματα επεξεργασίας έχουν θετική επίδραση και στο μικροκλίμα της περιοχής όπου κατασκευάζονται.
      Στο πλαίσιο της περαιτέρω ανάδειξης της εγκατάστασης αυτής ως ένα πρότυπο κυκλικής οικονομίας, εφαρμόζεται επίσης και επαναχρησιμοποίηση της επεξεργασμένης εκροής τοπικά για άρδευση καλλιεργειών. Η συνολικά αρδευόμενη έκταση ανέρχεται σε πρώτη φάση στα 220.000 στρέμματα, με πάνω από 40.000 φυτά, με απώτερο σκοπό όλη η εκροή να χρησιμοποιηθεί για άρδευση σταδιακά αντί των λιμνών εξάτμισης. Διαφορετικά είδη φυτών ανθεκτικών σε αλατότητα εξετάζονται ως προς την ικανότητα ανάπτυξης υπό τις δεδομένες συνθήκες (κλίμα της ερήμου, νερό με σχετικά υψηλή αλατότητα). Βασικό κριτήριο είναι είναι η δυνατότητα εμπορικής αξιοποίησης του τελικού προϊόντος από τα φυτά, πχ. για την παραγωγή ξύλου και κεριού μελιού, για χρήση ως ανεμοφράχτες, παραγωγή φαρμάκων (ακακίες, καζουαρίνα, ευκάλυπτοι), παραγωγή χόρτων κτηνοτροφίας, βαμβάκι (κλωστοϋφαντουργία) καθώς και παραγωγή βιοκαυσίμων, όπως κόμμι γκουάρ, καστορέλαιο (ελαιοκράμβη, καστορόδεντρα, αρμυρίθρες). Την ίδια στιγμή, η βιομάζα που παράγεται από τα καλάμια χρησιμοποιείται ήδη για την παραγωγή κομπόστ, που αξιοποιείται στο αρδευτικό πεδίο, κλείνοντας έτσι τον κύκλο παραγωγής και διάθεσης αποβλήτων κάθε είδους σε όλη την εγκατάσταση.
      Η συνολική επίδοση του συστήματος αυτού επιβεβαιώνει εμφατικά τον βιώσιμο χαρακτήρα αυτής της πράσινης τεχνολογίας. Η οικολογική αυτή μέθοδος επεξεργασίας αποτελεί πρότυπο βιομηχανικής οικολογίας και κυκλικής οικονομίας, ενός μοντέλου ανάπτυξης όπου ελαχιστοποιείται η παραγωγή αποβλήτων και μεγιστοποιείται η προστιθέμενη αξία από την αξιοποίηση όλων των παραπροϊόντων. Η τεχνική και περιβαλλοντική επίδοση της εγκατάστασης αυτής την έχει καταστήσει σημείο αναφοράς για τον τομέα πετρελαίου και φυσικού αερίου και την παγκόσμια περιβαλλοντική κοινότητα. Μεταξύ των βραβείων που έχουν απονεμηθεί στο έργο είναι και το Global Water Award το 2011 από τον πρώην ΓΓ του ΟΗΕ Κόφι Ανάν.
      Το υψηλής ενεργειακής αποδοτικότητας και εξαιρετικά αξιόπιστο σύστημα ΤΥ στο Ομάν παρέχει μια καθαρή τελική εκροή, ενώ μετέτρεψε την προηγούμενη ξηρή και άνυδρη έρημο σε ένα νέο οικοσύστημα. Η εγκατάσταση αυτή αποδεικνύει με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι τα φυσικά συστήματα επεξεργασίας μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακόμη και για τις πιο απαιτητικές βιομηχανικές εκροές. Αξίζει να σημειωθεί ότι η τεχνολογία των Τεχνητών Υγροβιότοπων μπορεί κάλλιστα να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα, όπου το κλίμα είναι επίσης ιδιαίτερα ευνοϊκό, δίνοντας μια οικονομική και οικολογική λύση στο πρόβλημα της επεξεργασίας και διαχείρισης αστικών αποβλήτων και όχι μόνο σε μικρομεσαίους, απομακρυσμένους, ορεινούς, νησιωτικούς και άλλους οικισμούς.
      *Δρ Αλέξανδρος Στεφανάκης 
      Μηχανικός Περιβάλλοντος, M.Sc. Ph.D.
      Bauer Nimr LLC, Muscat, Oman
      Bauer Resources GmbH, Schrobenhausen, Germany
      German University of Technology, Muscat, Oman
      Περισσότερα...

        0

    5. Περιβάλλον

      Πόσοι θάνατοι θα αποτρέπονταν σε 14 μεγάλες πόλεις της Ελλάδας εάν είχαν επαρκές πράσινο

      Engineer

      Συνολικά 114 πρόωροι θάνατοι θα αποτρέπονταν κάθε χρόνο στη Θεσσαλονίκη εάν υπήρχαν επαρκείς χώροι πρασίνου, όπως προστάζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Σύμφωνα με μελέτη του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Υγείας (ISGlobal) της Βαρκελώνης, η Θεσσαλονίκη βρίσκεται στην 30ή θέση ανάμεσα σε 1.000 πόλεις από 31 χώρες με την υψηλότερη θνησιμότητα λόγω απουσίας πράσινων χώρων, όπως πάρκα, πλατείες και αστικοί κήποι.
      Ο ΠΟΥ συνιστά την καθολική πρόσβαση των κατοίκων των πόλεων σε χώρους πρασίνου, θέτοντας ως ελάχιστο όριο την ύπαρξη πράσινου χώρου έκτασης τουλάχιστον μισού εκταρίου (δηλαδή 5.000 τ.μ. ή αλλιώς πέντε στρέμματα) σε απόσταση 300 μέτρων, σε ευθεία γραμμή, από κάθε σπίτι. Επίσης, η μελέτη του Ινστιτούτου συμπεραίνει ότι για να υλοποιηθεί αυτή η σύσταση τουλάχιστον το 25% της επιφάνειας μιας πόλης πρέπει να καλύπτεται από πράσινο.
      Συγκεκριμένα, η Θεσσαλονίκη κατατάσσεται στην 27η θέση μεταξύ 1.000 πόλεων από 31 χώρες της Ευρώπης σε θνησιμότητα λόγω έλλειψης πρασίνου. Μόλις το 19,37% της μητροπολιτικής Θεσσαλονίκης αποτελείται από πράσινους χώρους, ενώ το 86,14% των Θεσσαλονικέων ζουν σε περιοχές που διαθέτουν πράσινους χώρους σε λιγότερο από το 25% της συνολικής επιφάνειας που καλύπτουν.
      Οι Σέρρες την 3η χειρότερη επίδοση στην Ευρώπη
      Ωστόσο, στην Ελλάδα υπάρχουν και... πολύ χειρότερα. Ο λόγος για τις Σέρρες, που κατέχουν την τρίτη χειρότερη επίδοση στην κατάταξη θνησιμότητας εξαιτίας των χώρων πρασίνου της. Πιο συγκεκριμένα, οι Σέρρες καλύπτονται κατά 26,16% από τέτοιους χώρους και το 73,97% του πληθυσμού ζει σε περιοχή με πράσινους χώρους μικρότερους από το 25% της επιφάνειας του αστικού ιστού. Ως αποτέλεσμα του μη επαρκούς πρασίνου, οι Σέρρες δεν αποφεύγουν 16 πρόωρους θανάτους κάθε χρόνο. Μόνον οι πόλεις Κάντιθ στην Ισπανία και Ουόρδινγκ της Βρετανίας καταγράφουν χειρότερες επιδόσεις, ευρισκόμενες στην 1η και 2η θέση της κατάταξης αντίστοιχα.
      Σαφώς χειρότερη εικόνα από αυτήν της Θεσσαλονίκης παρουσιάζει η Αθήνα, η οποία, από τη 10η θέση, θεωρείται μια από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με τη μεγαλύτερη αναλογία θανάτων σχετιζόμενων με την έλλειψη προσβάσιμου πράσινου, σύμφωνα πάντα με τα συμπεράσματα της έρευνας.
      Η πρωτεύουσα θα μπορούσε να αποτρέπει 643 θανάτους κάθε χρόνο εάν πολλαπλασίαζε το πράσινό της, το οποίο σήμερα καλύπτει μόνον το 20,38% της συνολικής μητροπολιτικής επιφάνειάς της.
      Ακολουθούν κατά σειρά:
      Κατερίνη στην 40ή θέση (θα απέφευγε 9 θανάτους)
      Βόλος στην 89η θέση (θα απέφευγε 11 θανάτους)
      Ηράκλειο στην 125η θέση (θα απέφευγε 16 θανάτους)
      Χανιά στην 157η θέση (θα απέφευγαν 6 θανάτους)
      Τρίκαλα στην 198η θέση (θα απέφευγαν 8 θανάτους)
      Ξάνθη στην 230η θέση (θα απέφευγε 5 θανάτους)
      Καβάλα στην 318η θέση (θα απέφευγε 6 θανάτους)
      Ιωάννινα στην 406η θέση (θα απέφευγαν 6 θανάτους)
      Λάρισα στην 418η θέση (θα απέφευγε 12 θανάτους)
      Καλαμάτα στην 441η θέση (θα απέφευγε 5 θανάτους)
      Πάτρα στην 500ή θέση (θα απέφευγε 12 θανάτους)
      Η Θεσσαλονίκη θα γλύτωνε άλλους 245 θανάτους εάν υιοθετούσε τις συστάσεις ΠΟΥ για το πράσινο
      Παράλληλα, η μελέτη δημιούργησε άλλη μία κατάταξη για τις 1.000 πόλεις, η οποία βασίζεται στον δείκτη Normalised Difference Vegetation Index (NVDI), ο οποίος συνυπολογίζει όλα τα είδη πρασίνου σε μια πόλη, μεταξύ των οποίων δένδρα και φυτά σε δρόμους και πλατείες καθώς και ιδιωτικούς κήπους.
      Βάσει αυτού του δείκτη, σε συνδυασμό με τη μη υιοθέτηση των συστάσεων του ΠΟΥ για πρόσβαση και εγγύτητα των πολιτών σε πράσινο, σε χειρότερη μοίρα στη χώρα βρίσκεται η πρωτεύουσα, στην 18η θέση, καθώς θα μπορούσε να είχε αποτρέψει 1.431 πρόωρους θανάτους.
      Ακολουθεί η Θεσσαλονίκη, η οποία θα απέφευγε ετησίως 245 θανάτους εάν ακολουθούσε το μονοπάτι του Οργανισμού.
      Σχεδόν το 88% των πολιτών των δύο μεγαλύτερων αστικών κέντρων της χώρας δεν έχει εγγύ πρόσβαση σε επαρκές πράσινο.
      Στην τρίτη θέση, αυτή τη φορά σε ό,τι αφορά τις πόλεις στη χώρα μας, βρίσκονται οι Σέρρες, που θα γλύτωναν 25 θανάτους κάθε χρόνο.
      Σε συγκριτικά καλύτερη θέση από τα τρία παραπάνω αστικά κέντρα εκτιμάται ότι βρίσκονται η Καβάλα, ο Βόλος, η Κατερίνη, η Ξάνθη, το Ηράκλειο, η Καλαμάτα, τα Τρίκαλα, η Πάτρα, τα Χανιά και τα Ιωάννινα.
      Την καλύτερη επίδοση καταγράφει η Λάρισα, η οποία όμως θα μπορούσε με τη σειρά της να αποτρέψει 17 πρόωρους θανάτους.

       
      Η ταυτότητα του πρότζεκτ ISGlobal Ranking of Cities
      Το ISGlobal Ranking of Cities είναι ένα διαχρονικό πρότζεκτ που αποσκοπεί στην εκτίμηση των επιπτώσεων στην υγεία της αστικής και μεταφορικής οργάνωσης σε 1.000 ευρωπαϊκές πόλεις.
      Το ερευνητικό πρότζεκτ υπολογίζει ποικίλες περιβαλλοντικές εκθέσεις σχετιζόμενες με την ατμοσφαιρική ρύπανση, την απουσία επαφής με χώρους πρασίνου, την ηχορύπανση και το φαινόμενο αστικής θερμονησίδας σε δεκάδες πόλεις 30 χωρών της Ευρώπης.
      Η δεύτερη φάση του πρότζεκτ εστιάζει στην επαφή με πράσινους χώρους στις πόλεις.
      Μελέτη με επικεφαλής ερευνητές από το Ινστιτούτο Παγκόσμιας Υγείας ISGlobal της Βαρκελώνης εκτιμά για πρώτη φορά τις επιπτώσεις της απουσίας έκθεσης στους χώρους αυτούς επάνω στην υγεία των Ευρωπαίων σε επίπεδο πόλεων και εστιάζει στις επιπτώσεις της θνησιμότητας.
      Η ερευνητική ομάδα εκτίμησε την ετήσια θνητότητα για κάθε μία από τις 1.000 πόλεις που εντάχθηκαν στη μελέτη και δημιούργησε δύο σειρές κατάταξης με βάση τα αποτελέσματα:
      - Τον δείκτη Normalised Difference Vegetation Index (NVDI), ο οποίος συνυπολογίζει -με τη βοήθεια δορυφορικών φωτογραφιών- όλα τα είδη πρασίνου σε μια πόλη, μεταξύ των οποίων δένδρα και φυτά σε δρόμους και πλατείες καθώς και στους ιδιωτικούς κήπους.
      - Το ποσοστό χώρων πρασίνου, όπως πάρκα, πλατείες και αστικοί κήποι (%GA)
      Ο μέσος όρος του δείκτη NDVI εκτιμήθηκε υπολογίζοντας μία ακτίνα 300 μέτρων από το σημείο αναφοράς που δείχνει την εγγύτητα σε πράσινους χώρους (ήτοι ένας πεντάλεπτος περίπατος).
      Βάσει μελετών, ο ΠΟΥ συνιστά την καθολική πρόσβαση των κατοίκων των πόλεων σε χώρους πρασίνου, θέτοντας ως ελάχιστο όριο την ύπαρξη πράσινου χώρου έκτασης τουλάχιστον μισού εκταρίου (πέντε στρεμμάτων) σε ευθεία γραμμή έως 300 μέτρων από κάθε σπίτι.
      Τα στοιχεία αξιολογήθηκαν και ταξινομήθηκαν με βασικό κριτήριο έναν δείκτη πρασίνου και τη συσχέτισή του με τον δείκτη θνησιμότητας σε κάθε πόλη. Όσο χαμηλότερα βρίσκεται μια πόλη στη διεθνή κατάταξη τόσο χαμηλότερο δείκτη θνησιμότητας θεωρείται ότι έχει λόγω ανεπαρκούς πρόσβασης όλων των κατοίκων της σε κοντινό πράσινο.
      Οι χώροι πρασίνου σχετίζονται με πολλαπλά οφέλη για τη σωματική, ψυχική και νοητική υγεία των πολιτών και, κατ’ επέκταση, με μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής. Επιπρόσθετα, το πράσινο αντισταθμίζει σε έναν βαθμό τη ρύπανση του αέρα, την αστική θερμονησίδα και την ηχορύπανση, απορροφά διοξείδιο του άνθρακα μετριάζοντας την κλιματική αλλαγή και διευκολύνει τη σωματική άσκηση, την ψυχαγωγία και τις κοινωνικές συναναστροφές. Τέλος, μέλετες έχουν συσχετίσει τους πράσινους χώρους με οφέλη υγείας, όπως ταχύτερη αποκατάσταση, βελτίωση της ποιότητα ζωής και της ψυχικής υγείας, μείωση των καρδιαγγειακών παθήσεων και χαμηλή θνησιμότητα από φυσικά αίτια.
      Η μελέτη του ISGlobal εκτιμά τον αριθμό των θανάτων από φυσικές αιτίες που θα είχαν αποτραπεί σε κάθε μία από τις 1.000 πόλεις, εάν αυτές είχαν συμμορφωθεί με τα όρια που έχει θέσει ο ΠΟΥ.
      Σχεδόν τα 2/3 (62%) του πληθυσμού των ευρωπαϊκών πόλεων ζουν σε περιοχές με λιγότερο πράσινο από το συνιστώμενο, κάτι που αντιστοιχεί σε σχεδόν 43.000 πρόωρους θανάτους (το 2,3% των συνολικών θανάτων από φυσικά αίτια).
      Η βαθμολογία φορτίου θνησιμότητας υπολογίστηκε με αλγόριθμο ο οποίος σταθμίζει το επίπεδα θνησιμότητας, το ποσοστό αποσοβήσιμης θνησιμότητας και τα χαμένα έτη ζωής -λόγω πρόωρης θνησιμότητας- εξαιτίας της έλλειψης, σε κάθε περίπτωση, πράσινων χώρων.
      Greenagenda.gr newsroom
      Περισσότερα...

        1

    6. Περιβάλλον

      Οι μετρήσεις μείωσης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στη Θεσσαλονίκη την περίοδο των περιοριστικών μέτρων

      Engineer

      Μια πιο καθαρή ατμόσφαιρα είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν οι Θεσσαλονικείς έστω και από τα σπίτια τους την περίοδο των περιοριστικών μέτρων για τον κορωνοϊό, αφού η μείωση της κυκλοφορίας των οχημάτων είχε ως αποτέλεσμα να πέσουν κατακόρυφα οι δείκτες εκπομπής αιωρούμενων μικροσωματιδίων.
      Τα συγκριτικά αποτελέσματα των μετρήσεων για το διάστημα των 41 ημερών από τις 11 Μαρτίου έως και τις 20 Απριλίου σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2019, που δίνει στη δημοσιότητα η Αντιπεριφέρεια Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος Κεντρικής Μακεδονίας είναι άκρως ενδιαφέροντα.
      Λόγου χάριν, είναι χαρακτηριστικό ότι είχαμε σημαντική μείωση των τιμών των αιωρούμενων σωματιδίων.
      Μάλιστα η μείωση ήταν μεγαλύτερη στην περιοχή της Σίνδου φτάνοντας στο 25, 6%. Πρόκειται για μια ημιαστική περιοχή  που «επηρεάζεται» κατά βάση από  τα καυσαέρια των Ι.Χ. και ο δραστικός περιορισμός της κίνησης των οχημάτων, τόσο εντός αυτής της περιοχής όσο και στην εθνική οδό που είναι δίπλα, είναι οι βασικοί λόγοι της μείωσης.
      Στην περιοχή της Αγίας Σοφίας όμως, στο κέντρο της πόλης, οι τιμές των αιωρούμενων σωματιδίων μειώθηκαν μόνο κατά 14%  σε σχέση με την ίδια περίοδο  πέρυσι. Σε αυτή την περίπτωση, αν και  μειώθηκαν στο ελάχιστο οι εκπομπές  καυσαερίων, έπαιξαν τον ρόλο τους οι κεντρικές θερμάνσεις που έως τις 20 Απριλίου  τουλάχιστον,  ήταν  σε λειτουργία.
      Εντυπωσιακές μειώσεις  κατέγραψαν οι σταθμοί μέτρησης  της Περιφέρειας και σε ό, τι αφορά στο διοξείδιο του αζώτου. Αν και ποτέ τα τελευταία  χρόνια οι τιμές του διοξειδίου του αζώτου δεν υπερέβησαν τα  επιτρεπόμενα όρια στην ατμόσφαιρα της Θεσσαλονίκης, εξαιτίας της πανδημίας και των περιοριστικών μέτρων μειώθηκαν έως και 58% στο Πανόραμα, έως 46% στην περιοχή του ΑΠΘ και έως 26,3% στην περιοχή του Κορδελιού.
      Οι γενικώς χαμηλές τιμές του διοξειδίου του αζώτου και προ κορωνοϊού,  καθώς και η σχεδόν μηδενική κυκλοφορία οχημάτων, είναι οι βασικοί παράγοντες για τις  πρόσφατες εντυπωσιακές  μειώσεις των τιμών  του που καταγράφουν οι Σταθμοί Μέτρησης Αέριων Ρύπων της ΠΚΜ.  «Η σημαντική βελτίωση  της ποιότητας της ατμόσφαιρας, κατά το διάστημα που ’μένουμε σπίτι‘, μπορεί να είναι επακόλουθο της απουσίας οποιασδήποτε  δραστηριότητας, μπορεί ωστόσο, να γίνει αφορμή για σκέψη και προβληματισμό σχετικά με τις δυνατότητες μας να διατηρήσουμε χαμηλά  τα επίπεδα των αέριων ρύπων και μετά την επάνοδό μας στην κανονικότητα. Είναι μια καλή αφορμή για να επανεξετάσουμε όλοι, πολίτες και φορείς,  τις επιλογές  μας  και να γίνουμε  πιο δεκτικοί στη χρήση  εναλλακτικών μέσων μεταφοράς», επισημαίνει ο Αντιπεριφερειάρχης Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Κ.  Γιουτίκας.
      Μέσοι όροι τιμών NO2 από 11/3 ως 20/4   ΣΙΝΔΟΣ Α.Π.Θ. ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΚΟΡΔΕΛΙΟ ΑΓ. ΣΟΦΙΑ 2019 19,51 30,78 7,52 23,29 21,46 2020 16,32 16,68 3,17 17,17 19,12 μείωση 16,4% 46% 58% 26,3% 11% Μέσοι όροι τιμών PM10c από 11/3 ως 20/4   ΣΙΝΔΟΣ ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΚΟΡΔΕΛΙΟ ΑΓ. ΣΟΦΙΑ 2019 33,32 19 33,71 36,27 2020 24,8 17,41 30,46 31,2 μείωση 25,6% 8,4% 9,6% 14%  
      Περισσότερα...

        0

    7. Περιβάλλον

      Παναγίτσα Πέλλας: Το επιτυχημένο περιβαλλοντικό και βιώσιμο project «Eβόρα 1030»

      Engineer

      Ένα επιτυχημένο περιβαλλοντικό και βιώσιμο project, το «Eβόρα 1030», υλοποιείται στην Παναγίτσα του δήμου Έδεσσας. Οι 245 κάτοικοι του ορεινού χωριού της Πέλλας, οι αγροτικοί συνεταιρισμοί και η κοινότητα έχουν συστήσει από το 1997 την Ενεργειακή Τουριστική Παναγίτσας ΑΕ και παράγουν ηλεκτρική ενέργεια από μικρούς υδροηλεκτρικούς σταθμούς που λειτουργούν από το νερό που συγκεντρώνεται σε ταμιευτήρες.
      Συγκεκριμένα με τη λειτουργία τεσσάρων υδροηλεκτρικών σταθμών παράγεται συνολική ηλεκτρική ενέργεια ισχύος 730KW. Οι τρεις παράγουν 710 KW και η ενέργεια διοχετεύεται στο δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ ενώ τα 20 ΚW καλύπτουν τις ενεργειακές ανάγκες στην «ΕΒΟΡΑ».

      Ανάλογα με τις ποσότητες νερού η παραγόμενη ενέργεια κυμαίνεται από 150 μέχρι 710 KW και διοχετεύεται στο δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ.

      Το ετήσιο εισόδημα της Ενεργειακής Τουριστικής Παναγίτσας ΑΕ, ανάλογα με τις τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας, κυμαίνεται από 150.000 έως 250.000 ευρώ και είναι ένα επιπλέον εισόδημα για το κάθε μέλος της επιχείρησης. Τα μέλη, ανάμεσά τους και οι 245 κάτοικοι, παίρνουν το μέρισμα τους.
      «Σημαντικό ποσό κάθε χρόνο δαπανάται για τον εκσυγχρονισμό του χώρου αναψυχής και τη βελτίωση των υποδομών», λέει στη Greenagenda.gr ο διευθύνων σύμβουλος της επιχείρησης Γιώργος Παρθενόπουλος.
      Το νερό που συγκεντρώνεται στους ταμιευτήρες αξιοποιείται για τις αρδευτικές ανάγκες του χωριού κατά τους θερινούς μήνες.
      «Με τη λύση της αποθήκευσης νερού καταφέραμε να έχουμε οφέλη και για την άρδευση, της οποίας το πρόβλημα οξύνεται κάθε χρόνο. Από το 2018 σε κάθε έναν από τους ταμιευτήρες αυξήθηκε ο όγκος χωρητικότητας, με κατάλληλες παρεμβάσεις-έργα, και το 2021 με την ολοκλήρωση μελετών και εγκρίσεων ξεκίνησε η κατασκευή της 8ης τεχνητής λίμνης στη θέση Μπάτσιος. Με την ολοκλήρωσή της αυτομάτως ο κύκλος αξιοποίησης του νερού φτάνει στο μέγιστο, αφού πλέον θα υπάρχει και δυνατότητα διάθεσης της παραγόμενης ενέργειας σε ώρες υψηλής ζήτησης», επισημαίνει ο κ. Παρθενόπουλος.
      Πέρα από τις υποδομές που έχει ένας χώρος συνάθροισης κοινού, ο χώρος είναι διαμορφωμένος με μονοπάτια και σκαλοπάτια που προσφέρονται για βόλτα στο δάσος, με καταρράκτες, τη λίμνη με ελάφια, πάπιες και χήνες.

      Το brand name της ΕΤΠ AE «EΒOΡA 1030» χρησιμοποιήθηκε για τις τουριστικές εγκαταστάσεις της εταιρείας στην Παναγίτσα από το 2008 και από το 2017 μετά την επέκταση των δραστηριοτήτων της στον τομέα της επεξεργασίας και τυποποίησης αγροτικών προϊόντων είναι το σήμα της στη συσκευασία.
      Το 2017 ξεκίνησε η καινούργια δραστηριότητα, σε μια προσπάθεια προβολής και προώθησής της τοπικής παραγωγής.

      Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκε, αφού πρώτα επισκευάστηκε, το εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο ΜΗΛΙΔΑ, ιδιοκτησίας του ΑΣΚ Παναγίτσας, και τα 1.000 τετραγωνικά μετατράπηκαν σε εργαστήριο επεξεργασίας και τυποποίησης αγροτικών προϊόντων του τόπου.
      Με την παραγωγή γλυκών και μαρμελάδων με ή χωρίς ζάχαρη, βασισμένων σε παραδοσιακές συνταγές όπως στο σπίτι μας, έγινε η αρχή. Ακολούθησε η παραγωγή και τυποποίηση αποξηραμένων φρούτων και τομάτας που καλλιεργούνται και συλλέγονται στον τόπο. Το 2019 το φθινόπωρο υπήρξε επέκταση και στην παραγωγή σάλτσας και κομπόστας ροδάκινο χωρίς προσθήκη ζάχαρης.
      Τα προϊόντα που παρασκευάζονται και είναι σήμερα διαθέσιμά είναι: Γλυκά, μαρμελάδες, σάλτσα ,κομπόστα ροδάκινο και αποξηραμένα φρούτα. Τα προϊόντα διατίθενται σε 250 καταστήματα σε Ιωάννινα, Θεσσαλονίκη, Σέρρες, Καβάλα, Ξάνθη, Κομοτηνή, Έδεσσα, Νάουσα, Αιγίνιο, Κατερίνη, Πτολεμαΐδα, Λάρισα και Αθήνα.
      Περισσότερα...

        0

    8. Περιβάλλον

      Προς ομαλοποίηση η αποκομιδή των σκουπιδιών στο λεκανοπέδιο Αττικής

      Engineer

      Αρχίζει να ομαλοποιείται η κατάσταση και να αποσυμπιέζεται η πρωτεύουσα από τους συσσωρευμένους όγκους των σκουπιδιών, από χθες το απόγευμα, με τη μεταφορά και εναπόθεσή τους σε δύο νέες εγκαταστάσεις, στην Ολοκληρωμένη Εγκατάσταση Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΟΕΔΑ) Φυλής, ενώ επιτρέπεται και η είσοδος των οχημάτων στον Χώρο Υγειονομικής Ταφής (ΧΥΤΑ).
      Επίσης, απρόσκοπτα συνεχίζεται η αποκομιδή προς τον Σταθμό Μεταφόρτωσης στο Σχιστό, όπως επίσης και στο Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης - Κομποστοποιήσης (ΕΜΑΚ). «Η εναπόθεση των απορριμμάτων στις νέες εγκαταστάσεις μέχρι στιγμής γίνεται κυρίως από οχήματα -πρέσες», επισημαίνει στο ΑΜΠΕ η αντιπρόεδρος του Ειδικού Διαβαθμιδικού Συνδέσμου Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ) Αφροδίτη Μπιζά, εκφράζοντας παράλληλα την ικανοποίηση της για την θετική εξέλιξη της κατάστασης. Συγκρατημένα αισιόδοξη, περιορίστηκε να πει ότι αργότερα θα υπάρξουν καλύτερα νέα, ενώ σταδιακά και προοδευτικά αποκαθίσταται η λειτουργία του Συνδέσμου με την ολοκλήρωση των εργασιών αποκατάστασης και σταθεροποίησης των ρηγμάτων του εδάφους.
      «Από χθες το απόγευμα, που άνοιξαν οι δύο εγκαταστάσεις και ο ΧΥΤΑ», αναφέρει η κα. Μπιζά, «σύμφωνα με τους υπολογισμούς καλύπτεται η ημερήσια απορροφητικότητα των απορριμμάτων καθώς από τους 4.700 τόνους ημερησίως στις δύο εγκαταστάσεις εναποτέθηκαν 3300 τ. και ακόμη 1000 τ. στον ΧΥΤΑ».
      «Αυτή τη στιγμή δημιουργούμε αντιστηρίγματα στους δύο νέους χώρους που ανοίξαμε για την συντομότερη αποφόρτιση της πόλης», επισημαίνει η αντιπρόεδρος του ΕΔΣΝΑ, τονίζοντας ότι προτεραιότητα της Διοίκησης αποτελεί η διασφάλιση των συνθηκών εργασίας και της υγείας των εργαζομένων στον χώρο. Ταυτόχρονα, διαβεβαιώνει ότι η διοίκηση αντιλαμβάνεται πλήρως τον κίνδυνο για τη δημόσια υγεία που εγκυμονεί η συσσώρευση και ακόμη περισσότερο η διασπορά, λόγω βροχής, των απορριμμάτων για αυτό και καταβάλλονται προσπάθειες υπέρ το δέον για το καλύτερο όλων.
      Περισσότερα...

        0

    9. Περιβάλλον

      Πρασινίζει το κτήριο της ΕΥΑΘ: Βιοκλιματική αρχιτεκτονική, net metering και κινητές περσίδες

      Engineer

      Σε 20 μήνες μετά την εκκίνηση της παρέμβασης το 2021 εκτιμάται ότι θα δοθεί σε χρήση το νέο πράσινο κτήριο της διοίκησης της ΕΥΑΘ στην Εγνατία Οδό, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Ένα κτήριο το οποίο θα είναι σχεδόν μηδενικής κατανάλωσης και, μεταξύ άλλων, θα διαθέτει φωτοβολταϊκά πλαίσια ισχύος 5,25 ΚWp στο δώμα του για αυτοπαραγωγή net metering.

      Το κέλυφός του θα είναι γυάλινο, με κινητές περσίδες, και η κατασκευή του θα βασίζεται στις αρχές της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής.
      Συγκεκριμένο, για το ανανεωμένο κτήριο, που ζητούμενο είναι να γίνει κτήριο Σχεδόν Μηδενικής Κατανάλωσης Ενέργειας κατά ΚΕΝΑΚ (nZEB) προβλέπεται:
      Κλιματισμός με VRF της υψηλότερης κατηγορίας ενεργειακές απόδοσης Ανάκτηση θερμότητας με εναλλάκτες αέρα-αέρα στο σύστημα εξαερισμού Φωτισμός με LED 21 φωτοβολταϊκά πλαίσια ισχύος 5,25 kWp με net metering στο δώμα Σύστημα αυτοματισμών και ελέγχου των λειτουργιών του κτηρίου κατηγορίας Α κατά EN 15232
        Τα εγκαίνια του ανασκευασμένου κτηρίου θα γίνουν την Άνοιξη του 2023, όπως ανέφερε ο πρόεδρος της ΕΥΑΘ ΑΕ, Άγις Παπαδόπουλος, κατά τη σημερινή παρουσίαση του επενδυτικού προγράμματος της Εταιρείας που περιλαμβάνει τέσσερα έργα συνολικού ύψους 65 εκατ. ευρώ. Ο προϋπολογισμός για την πράσινη παρέμβαση στο ιστορικό κτήριο είναι της τάξης των 3,5 εκατ. ευρώ.
      Φωτοβολταϊκό πάρκο 11 MW στην ΕΕΛΘ
      Τα υπόλοιπα τρία έργα που προωθεί η ΕΥΑΘ αυτήν την περίοδο:
      - Η αποκατάσταση του αγωγού της Αραβησσού. Πρόκειται για εν εξελίξει έργο από τον Ιούνιο, που έχει ως στόχο να διασφαλίσει την απρόσκοπτη λειτουργία του αγωγού που μεταφέρει νερό από την Αραβησσό και ο οποίος είχε δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα στην υδροδότηση του κέντρου πριν από 2,5 χρόνια. Ο αγωγός μεταφέρει 40.000 κυβικά μέτρα νερού την ημέρα, δηλαδή το 20% των αναγκών του πολεοδομικού συγκροτήματος. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 80% των βλαβών του αγωγού συμβαίνει σε ένα μήκος 800 μέτρων στη δυτική είσοδο της πόλης, σημείο από το οποίο έχουν ξεκινήσει ήδη οι εργασίες.
      - Η επέκταση του διυλιστηρίου νερού ώστε να διπλασιαστεί το δυναμικό του σε 300.000 κυβικά μέτρα την ημέρα από τον Αλιάκμονα. Το έργο προϋπολογισμού 25 εκατ. ευρώ και ο ανάδοχος θα αναδειχθεί τον Οκτώβριο.
      - Τα ενεργειακά και περιβαλλοντικά έργα στην Εγκατάσταση Επεξεργασίας Λυμάτων (βιολογικός καθαρισμός). Έργο 41 εκατ. ευρώ, ο ανάδοχος του οποίου θα αναδειχθεί εντός του μήνα και με την ολοκλήρωσή του θα συμβάλλει στην εξοικονόμηση ενεργειακού κόστους των 700.000 ευρώ ετησίως για την εταιρεία. Σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Εταιρείας, Άνθιμο Αμανατίδη, τα έργα περιλαμβάνουν τη μεγαλύτερη εκμετάλλευση παραγόμενου βιοαερίου για τις ενεργειακές ανάγκες της ΕΕΛΘ καθώς και την εγκατάσταση φωτοβολταϊκού πάρκου με ισχύ 11 MW. Τα έργα θα ελαχιστοποιήσουν το ενεργειακό αποτύπωμα της μονάδας, σημείωσε ο κ. Αμανατίδης.
      Περισσότερα...

        0

    10. Περιβάλλον

      Πράσινο στους νέους κανόνες για τα απόβλητα - Οι νέοι στόχοι για κάθε ανακυκλώσιμο

      Engineer

      Τους νέους κανόνες για την ανακύκλωση αποβλήτων στο πλαίσιο των ευρύτερων πολιτικών για την κυκλική οικονομία, ενέκριναν σήμερα τα κράτη μέλη της ΕΕ, στη βάση σχετικών προτάσεων της Κομισιόν που θέτουν στόχο για ανακύκλωση του 55 % των αστικών αποβλήτων ώς το 2025, του 60% ώς το 2030 και του 65% ώς το 2035.
      Οι νέοι κανόνες προβλέπουν τη σταδιακή κατάργηση της υγειονομικής ταφής και εισαγάγουν τη μέθοδο της «ιεράρχησης των αποβλήτων», όπου θα υφίσταται υποχρέωση χωριστής συλλογής για το χαρτί και το χαρτόνι,το γυαλί, τα μέταλλα και το πλαστικό. Οι νέοι κανόνες χωριστής συλλογής θα ενισχύσουν την ποιότητα των δευτερογενών πρώτων υλών και την αξιοποίησή τους: τα επικίνδυνα οικιακά απόβλητα θα πρέπει να συλλέγονται χωριστά έως το 2022, τα βιολογικά απόβλητα έως το 2023 και κλωστοϋφαντουργικά έως το 2025.
      Η Κομισιόν σημειώνει ότι η υγειονομική ταφή των αποβλήτων δεν έχει νόημα σε μια κυκλική οικονομία και μπορεί να προκαλέσει μόλυνση του νερού, του εδάφους και του αέρα. Έως το 2035, η ποσότητα των αστικών αποβλήτων που καταλήγουν σε χώρους υγειονομικής ταφής πρέπει να μειωθεί στο 10% ή λιγότερο, της συνολικής ποσότητας των παραγόμενων αστικών αποβλήτων.
      Η νέα νομοθεσία προβλέπει μεγαλύτερη χρήση αποτελεσματικών οικονομικών μέσων και άλλων μέτρων για την υποστήριξη της ιεράρχησης των αποβλήτων. Οι παραγωγοί αποκτούν σημαντικό ρόλο στη μετάβαση αυτή καθώς καθίστανται υπεύθυνοι για τα προϊόντα τους όταν αυτά γίνονται απόβλητα. Νέες απαιτήσεις για προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού θα οδηγήσουν σε βελτίωση των επιδόσεών τους και της διαχείρισης. Επιπλέον, πρέπει να δημιουργηθούν υποχρεωτικά προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για όλες τις συσκευασίες έως το 2024.
      Ο Επίτροπος Περιβάλλοντος, τις Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας, Καρμένου Βέλα, δήλωσε σχετικά, ότι η τελική έγκριση νέων ενωσιακών κανόνων για τα απόβλητα από το Συμβούλιο σηματοδοτεί μια σημαντική στιγμή για την κυκλική οικονομία στην Ευρώπη. «Οι νέοι στόχοι για την ανακύκλωση και την υγειονομική ταφή χαράζουν μια αξιόπιστη και φιλόδοξη πορεία για την καλύτερη διαχείριση των αποβλήτων στην Ευρώπη. Από εδώ και στο εξής, η κύρια αποστολή μας είναι να διασφαλίσουμε ότι οι υποσχέσεις που περιλαμβάνονται στην εν λόγω δέσμη μέτρων για τα απόβλητα θα επιτευχθούν στην πράξη. Η Κομισιόν θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να υποστηρίξει τα κράτη μέλη και να επιτευχθούν οι νέες νομοθετικές διατάξεις στην πράξη», τόνισε.
      Τα κράτη μέλη έχουν προθεσμία μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2025 για να εφαρμόσουν τη χωριστή συλλογή των προϊόντων κλωστοϋφαντουργίας και των επικίνδυνων αποβλήτων από τα νοικοκυριά. Επιπλέον, θα πρέπει να φροντίσουν ώστε τα βιολογικά απόβλητα είτε να συλλέγονται χωριστά είτε να ανακυκλώνονται στην πηγή (λ.χ. με οικιακή κομποστοποίηση), με σχετική προθεσμία την 31η Δεκεμβρίου 2023. Οι πρακτικές αυτές έρχονται να προστεθούν στη χωριστή συλλογή που ισχύει ήδη για το χαρτί και το χαρτόνι, το γυαλί, το μέταλλο και το πλαστικό.
      Η νομοθεσία ορίζει συγκεκριμένους στόχους ανακύκλωσης για τις συσκευασίες:
          Έως 2025   Έως 2030 Όλες οι συσκευασίες   65%   70% Πλαστικό   50%   55% Ξύλο   25%   30% Σιδηρούχα μέταλλα   70%   80% Αλουμίνιο   50%   60% Γυαλί   70%   75% Χαρτί και χαρτόνι   75%   85% Η νομοθεσία περιλαμβάνει στόχο για τη μείωση της υγειονομικής ταφής και ορίζει ελάχιστες απαιτήσεις για όλα τα προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού. Οι παραγωγοί προϊόντων που καλύπτονται από τα προγράμματα αυτά πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για τη διαχείριση των αποβλήτων σε σχέση με τα προϊόντα τους και θα υποχρεούνται να συνεισφέρουν οικονομικά. Επιπλέον, θεσπίστηκαν υποχρεωτικά προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για όλες τις συσκευασίες. Τα κράτη μέλη προσπαθούν να εξασφαλίσουν ότι από το 2030 δεν θα γίνονται δεκτά για υγειονομική ταφή απόβλητα —ιδίως αστικά— που είναι κατάλληλα για ανακύκλωση ή άλλου είδους ανάκτηση.
      Η δέσμη μέτρων για τα απόβλητα θα ενισχύσει την ανακύκλωση αποβλήτων και θα συμβάλει έτσι στη δημιουργία μιας κυκλικής οικονομίας. Θα ενθαρρύνει τη χρήση ανακυκλώσιμων και επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών και θα βελτιώσει τον τρόπο διαχείρισης των αποβλήτων.
      Περισσότερα...

        0

    11. Περιβάλλον

      Νέα αυστηρότερα πρότυπα εκπομπών CO2 από αυτοκίνητα και ημιφορτηγά

      Engineer

      Καθαρότερες πρόκειται να γίνουν οι οδικές μεταφορές χάρη στα αυστηρά πρότυπα εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που ενέκρινε η ΕΕ για τα αυτοκίνητα και τα ελαφρά επαγγελματικά οχήματα. Με τον τρόπο αυτό, η ΕΕ πλησιάζει περισσότερο στην επίτευξη των κλιματικών της στόχων και θα εξασφαλίσει τη συμβολή της αυτοκινητοβιομηχανίας στις προσπάθειες να μειωθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
      Ο κανονισμός που εξέδωσε σήμερα το Συμβούλιο επιδιώκει να εξασφαλίσει ότι από το 2030 τα νέα αυτοκίνητα και τα νέα ημιφορτηγά θα εκπέμπουν αντιστοίχως 37,5% και 31% λιγότερο CO2 κατά μέσον όρο σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2021. Από το 2025 έως το 2029, τόσο τα αυτοκίνητα όσο και τα ημιφορτηγά θα πρέπει να εκπέμπουν 15% λιγότερο CO2. Οι στόχοι αυτοί αφορούν τον συνολικό στόλο ολόκληρης της ΕΕ. Η προσπάθεια μείωσης των εκπομπών CO2 θα κατανεμηθεί μεταξύ των κατασκευαστών με βάση τη μέση μάζα του στόλου οχημάτων τους.

      Ιστορικό
      Η Επιτροπή παρουσίασε την πρόταση για νέο κανονισμό τον Νοέμβριο του 2017 στο πλαίσιο της τρίτης δέσμης για την καθαρή κινητικότητα. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε τη θέση του στις 3 Οκτωβρίου 2018. Το Συμβούλιο ενέκρινε τη θέση του (γενική προσέγγιση) στις 9 Οκτωβρίου 2018.
      Οι διαπραγματεύσεις με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο άρχισαν στις 10 Οκτωβρίου 2018 και κατέληξαν σε προσωρινή συμφωνία στις 17 Δεκεμβρίου, η οποία επιβεβαιώθηκε από τους πρέσβεις των κρατών μελών στην ΕΕ στις 16 Ιανουαρίου 2019.
      Η επίσημη έγκριση των νέων κανόνων από το Συμβούλιο σήμερα αποτελεί το τελευταίο βήμα της διαδικασίας.
      Γενικότερος στόχος της πρότασης είναι να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων της συμφωνίας των Παρισίων, καθώς και του στόχου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να μειωθούν πανευρωπαϊκά κατά 30% έως το 2030 σε σύγκριση με το 2005 οι εκπομπές από τους τομείς εκτός του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών, ποσοστό που μεταφράζεται σε εθνικούς στόχους με τον κανονισμό για την κατανομή των προσπαθειών.
      Τα προτεινόμενα μέτρα και οι στόχοι βασίζονται στο πλαίσιο για το κλίμα και την ενέργεια για το 2030, καθώς και στη στρατηγική για την ενεργειακή ένωση, που επιδιώκει μείωση των εκπομπών και της κατανάλωσης ενέργειας από τις μεταφορές. Η μειωμένη ανάγκη για ορυκτά καύσιμα θα βελτιώσει επίσης την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού στην ΕΕ και θα μειώσει την εξάρτησή μας από τις εισαγωγές ενέργειας από τρίτες χώρες.
      Περισσότερα...

        0

    12. Περιβάλλον

      Τα ύψη χιονιού ανά περιοχή στην Βόρεια Ελλάδα

      Engineer

      Στα λευκά ντύθηκε το σύνολο της βόρειας χώρας χθες Κυριακή εξαιτίας της επέλασης της χιονοκακοκαιρίας «Μήδεια».
      Σύμφωνα με τον απολογισμό των υψών χιονόστρωσης της ομάδας Northmeteo.gr, «πρωταθλήτρια» πόλη στην Κεντρική Μακεδονία αναδείχθηκε η Βέροια με 40 εκατοστά χιονιού και ακολούθησε η Νάουσα.
      Στη Δυτική Μακεδονία, το μεγαλύτερο ύψος χιονιού διαπιστώθηκε στα Γρεβενά, επίσης 40 εκατοστά, ενώ στην ανατολική Μακεδονία στην Καβάλα το έστρωσε με 15 πόντους.
      Στη Θεσσαλία, Καρδίτσα και Καλαμπάκα κατέγραψαν ύψη επίσης της τάξεως των 40 εκ., ενώ στη Θράκη η Ξάνθη... κυριάρχησε με χιονόστρωση 5 εκ.
      Αναλυτικά τα ύψη χιονιού:
      Ήπειρος
      Ιωάννινα: έως 5 εκ
      Δυτική Μακεδονία
      Βελβεντό Κοζάνης: 30 εκ
      Γρεβενά: 40 εκ
      Φλώρινα : 30 εκ
      Καστοριά: 30 εκ
      Κεντρική Μακεδονία
      Βέροια: 40 εκ
      Νάουσα: 30-40 εκ
      Αλεξάνδρεια Ημαθίας: 22 εκ
      Μακροχώρι Ημαθίας: 25 εκ
      Σαρακηνοί Πέλλας: 35-40 εκ
      Κατερίνη: 20 εκ
      Γιαννιτσά: 15 εκ
      Λαγυνά: 15 εκ
      Δρυμός: 15 εκ
      Ξηροχώρι Θεσ/νίκης: 20-25 εκ
      Διαβατά Θεσ/νίκης: 10 εκ
      Ωραιόκαστρο: 15-20 εκ
      Θεσσαλονίκη: 5-7 εκ
      Θεσσαλονίκη – Κάστρα/Αγ. Παύλος: 10 εκ
      Πανόραμα Θεσ/νίκης: 13 εκ
      Τρίλοφος Θεσ/νίκης: 11-15 εκ
      Επανομή: 13 εκ
      Μηχανιώνα: 16 εκ
      Σέρρες: 10 εκ
      Ανατολική Μακεδονία
      Δράμα: 8εκ
      Καβάλα 15 εκ
      Λιμένας Θάσου: 17 εκ
      Θράκη
      Ξάνθη: 5 εκ (χιονοσούρια ~20εκ)
      Κομοτηνή: 2 εκ (χιονοσούρια ~15εκ)
      Αλεξανδρούπολη: 3εκ (χιονοσούρια με μεγαλύτερο ύψος)
      Σουφλί Έβρου: 30 εκ
      Θεσσαλία
      Φάρσαλα: 18 εκ
      Καρδίτσα: 40 εκ
      Καλαμπάκα: 40 εκ
      Τρίκαλα: 30 εκ
      Βόλος: 10 εκ
      Πηγή φωτογραφίας: Northmeteo.gr/Facebook
      Περισσότερα...

        0

    13. Περιβάλλον

      Ποιοι δήμοι ανακυκλώνουν περισσότερο στην Ελλάδα

      Engineer

      Στους ΧΥΤΑ καταλήγει περισσότερο από το 40% του περιεχομένου των μπλε κάδων, απόρροια της άγνοιας ή αδιαφορίας των πολιτών. Η ανακύκλωση στη χώρα βρίσκεται επισήμως στο 17%, αριθμός που βασίζεται μόλις κατά το ένα τρίτο στους μπλε κάδους και στα «σπιτάκια» ανακύκλωσης και κατά τα δύο τρίτα στις βιομηχανικές και εμπορικές συσκευασίες (χαρτόνια, κούτες, πλαστικό, παλέτες κ.λπ.) που συλλέγονται απευθείας από εμπόρους. Αξιοσημείωτο είναι ότι η πολιτεία δεν μπορεί να έχει απολύτως ακριβή στοιχεία για τις επιδόσεις κάθε δήμου, με αποτέλεσμα να αδικούνται οι δήμοι που καταβάλλουν μεγαλύτερη προσπάθεια.
      Η εφημερίδα «Καθημερινή» ζήτησε από τον Ελληνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ), τον εποπτευόμενο από το υπουργείο Περιβάλλοντος φορέα που είναι υπεύθυνος για την ανακύκλωση δημοτικών αστικών αποβλήτων στη χώρα μας, αναλυτικά στοιχεία για τις επιδόσεις όλων των δήμων της χώρας, τις ποσότητες υλικών που ανακτώνται ή θάβονται, τις επιδόσεις των κέντρων διαλογής ανακυκλώσιμων (ΚΔΑΥ, εκεί όπου καταλήγουν οι μπλε κάδοι για να διαχωριστούν τα υλικά και στη συνέχεια να πωληθούν). Τα στοιχεία αφορούν το 2016, καθώς δεν έχει ολοκληρωθεί η επεξεργασία των στοιχείων για το 2017. Ας δούμε μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία:
      • Συνολικά, στα 33 κέντρα διαλογής της χώρας οδηγήθηκαν 365.285 τόνοι, που συλλέχθηκαν μέσω των μπλε κάδων. Ομως, οι ποσότητες δεν ήταν «καθαρές»: 142.340 τόνοι (39%) ήταν κοινά σκουπίδια και οδηγήθηκαν σε ΧΥΤΑ, χωρίς να συνυπολογίζονται στοιχεία από έξι ΚΔΑΥ. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο μεγαλύτερο ΚΔΑΥ της χώρας, αυτό του Κορωπίου, από τις 65.061 τόνους που συνελέγησαν, το 47% οδηγήθηκε σε ΧΥΤΑ, ενώ στο δεύτερο μεγαλύτερο ΚΔΑΥ, στον Ασπρόπυργο, την ίδια τύχη είχε το 54% των 41.739 τόνων που συνελέγησαν! Οι αριθμοί αυτοί είναι αποκαλυπτικοί του τεράστιου ελλείμματος ενημέρωσης των πολιτών (ή και της αδιαφορίας τους) για το τι πρέπει να απορρίπτεται στον μπλε κάδο και τι όχι.
      • Οσον αφορά τις ποσότητες που ανακτήθηκαν (δηλαδή πιστοποιημένα πωλήθηκαν στη δευτερογενή αγορά υλικών), το 2016 ήταν: 89.410 τόνοι χαρτιού/χαρτονιού, 50.664 τόνοι έντυπου χαρτιού, 44.703 τόνοι πλαστικού, 10.250 τόνων γυαλιού, 8.759 τόνοι σιδήρου, 2.024 τόνοι χάρτινων συσκευασιών υγρών, 1.235 τόνοι αλουμινίου και 7.267 τόνοι άλλων υλικών.
      Περισσότερη δουλειά
      «Οι ποσότητες των ανακυκλώσιμων που συνελέγησαν μέσω των μπλε κάδων αυξήθηκαν κατά 5% το 2017. Ομως, η ανακύκλωση των απορριμμάτων των πολιτών εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τρίτο του συνόλου (33,4%), το υπόλοιπο προέρχεται από τη συλλογή των βιομηχανικών και εμπορικών συσκευασιών», εξηγεί στην «Κ» ο πρόεδρος του ΕΟΑΝ, Δημήτρης Πολιτόπουλος. «Αυτό σημαίνει ότι, παρότι η Ελλάδα είναι εντός των στόχων της ΕΕ, σχεδόν για όλα τα υλικά, χρειαζόμαστε περισσότερη δουλειά για τη βελτίωση του τρόπου που ο κόσμος ανακυκλώνει».
      Αξιοσημείωτο, σύμφωνα με το δημοσίευμα, είναι ότι η πολιτεία δεν μπορεί να έχει ακριβή εικόνα για τις επιδόσεις ενός δήμου, τουλάχιστον στους μεγάλους δήμους της χώρας ή εκεί όπου η διαχείριση γίνεται μέσω ενός συλλογικού φορέα (ΦΟΔΣΑ ή εταιρεία ειδικού σκοπού). Η αιτία είναι απλή: το περιεχόμενο των μπλε κάδων οδηγείται σε ένα κέντρο διαλογής.
      Μόνο που στο ίδιο κέντρο διαλογής μπορεί να οδηγούνται τα ανακυκλώσιμα από αρκετούς ακόμα δήμους. Επομένως, το όποιο καλό ή κακό αποτέλεσμα «ισομοιράζεται» στους δήμους που πηγαίνουν στο ίδιο ΚΔΑΥ (άρα ένας «καλός» δήμος θα πληρώσει για την απόρριψη στο ΧΥΤΑ ίδιων ποσοτήτων με έναν «κακό» δήμο).
      «Πρωτιά» λόγω τουρισμού
      Ποιος είναι ο καλύτερος δήμος της χώρας στην ανακύκλωση; Το απλό αυτό ερώτημα είναι αδύνατον να απαντηθεί, χωρίς πολλές επεξηγήσεις. Με βάση τις ποσότητες των υλικών που ανακυκλώνονται ανά μόνιμο κάτοικο, στην κατάταξη ξεχωρίζουν νησιά όπως η Μύκονος, η Αντίπαρος, η Πάρος και η Σαντορίνη. Ομως, η εικόνα αυτή δεν είναι απόλυτα ακριβής, καθώς δεν συνυπολογίζει στην αναγωγή τουρίστες που κατακλύζουν τα νησιά αυτά το καλοκαίρι. Με βάση τις συνολικές ποσότητες, ο Δήμος Αθηναίων είναι πρώτος – ανακυκλώνει όμως σχεδόν τις ίδιες ποσότητες με τον Δήμο Θεσσαλονίκης που έχει περίπου τον μισό πληθυσμό. Πιο ξεκάθαρη είναι η εικόνα... στον πάτο της λίστας, όπου «πρωταγωνιστούν» δήμοι της Πελοποννήσου και μικρών νησιών του Αιγαίου.

      Ας δούμε διάφορα ενδιαφέροντα σημεία που προκύπτουν από τα στοιχεία του ΕΟΑΝ:
      • Η Μύκονος έχει όντως υψηλές επιδόσεις στην ανακύκλωση, με 2.850 τόνους το 2016. Χαρακτηριστικό είναι ότι βρίσκεται στην όγδοη θέση πανελλαδικά, ανακυκλώνοντας μεγαλύτερες ποσότητες από ό,τι μεγάλοι δήμοι (με περισσότερους από 100.000 μόνιμους κατοίκους) όπως η Λάρισα, ο Πειραιάς, το Περιστέρι, η Καλλιθέα, η Κέρκυρα και η Ρόδος. Ωστόσο, η ποσότητα αυτή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον τουρισμό και επομένως η αναγωγή ανά κάτοικο, η οποία θα της έδινε την πρώτη θέση πανελλαδικά (με... 305,32 κιλά ανά κάτοικο ετησίως), δεν είναι ακριβής.
      • Πάντως, η Σαντορίνη, με ανάλογο αν όχι υψηλότερο τουριστικό ρεύμα από τη Μύκονο, ανακύκλωσε το 2016 τις μισές ποσότητες (1.385 τόνους).
      • Το πρώτο αστικό κέντρο που εμφανίζεται στη λίστα είναι το Ρέθυμνο, στην 7η θέση, με 3.634 τόνους (και 78,05 κιλά ετησίως ανά μόνιμο κάτοικο). Ακολουθεί η Άρτα με 2.257 τόνους (και 53,97 κιλά ανά μόνιμο κάτοικο). Αξιοσημείωτη είναι η παρουσία της Καλαμάτας, λόγω των γνωστών προβλημάτων στη διαχείριση απορριμμάτων στην Πελοπόννησο, που κατάφερε να ανακυκλώσει 2.750 τόνους το 2016.
      • Αν δούμε τις επιδόσεις των μεγάλων αστικών δήμων (με πληθυσμό άνω των 100.000 κατοίκων), την πρώτη θέση καταλαμβάνει ο Βόλος και ακολουθούν η Θεσσαλονίκη, η Λάρισα και το Ηράκλειο.
      • Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν τις πολύ κακές επιδόσεις του μεγαλύτερου δήμου της χώρας. Οι 8.991 τόνοι που ανακύκλωσε ο Δήμος Αθηναίων το 2016 μπορεί να τον κατατάσσουν στην πρώτη θέση πανελλαδικά, είναι όμως λίγοι σε σχέση με τον πληθυσμό του. Χαρακτηριστικό είναι ότι σχεδόν την ίδια ποσότητα ανακύκλωσε ο Δήμος Θεσσαλονίκης... με τον μισό πληθυσμό. Αν εξεταστούν οι επιδόσεις της Αθήνας με βάση τις ποσότητες ανά μόνιμο κάτοικο, τότε κατατάσσεται... στην 163η θέση πανελλαδικά. Ακόμα χειρότερες είναι οι επιδόσεις του Δήμου Πειραιά, με την ανακύκλωση να δείχνει ανύπαρκτη σε σχέση με τον πληθυσμό της πόλης: το 2016 ανακύκλωσε μόλις 1.277 τόνους, ποσότητα ανάλογη με εκείνη δήμων με τον μισό ή και λιγότερο πληθυσμό, όπως η Κομοτηνή, η Χίος ή η Λαμία.
      • Αντίθετα, εξαιρετικές επιδόσεις έχει η Θεσσαλονίκη, που ανακύκλωσε 8.393 τόνους το 2016, δηλαδή 22,36 κιλά ανά μόνιμο κάτοικο.
      • Στην Αττική, τις καλύτερες επιδόσεις έχουν οι Δήμοι Κηφισιάς, Γλυφάδας και Παλλήνης, ενώ στη Θεσσαλονίκη οι Δήμοι Θέρμης, Πυλαίας-Χορτιάτη και Θεσσαλονίκης.
      • Στις τελευταίες θέσεις της λίστας βρίσκονται οι δήμοι της Πελοποννήσου και του Νοτίου Αιγαίου που δεν κάνουν καθόλου ανακύκλωση. Από εκείνους που εμφανίζουν έστω και μια ελάχιστη ποσότητα, τη χειρότερη θέση έχουν οι Δήμοι Καλαμπάκας και Αμφίκλειας-Ελάτειας που ανακύκλωσαν μόλις έναν τόνο σε μία ολόκληρη χρονιά.
      Περισσότερα...

        5

    14. Περιβάλλον

      Περιβαλλοντικό Έγκλημα Αποβλήτων στην Ελλάδα: Πλατφόρμα άμεσης καταγγελίας και επιθεωρήσεις με drones

      Engineer

      Όλοι μας πλέον βιώνουμε σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην καθημερινότητά μας, ενώ μεγάλο ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού υποφέρει ήδη από τις συνέπειες των ακραίων και επικίνδυνων καιρικών φαινομένων.
      Η παραγωγή ενέργειας, η υπερκατανάλωση και η ανεύθυνη ή παράνομη διαχείριση αποβλήτων συμβάλλουν άμεσα στην κλιματική αλλαγή.
      Ειδικά όσον αφορά στα απόβλητα που δημιουργεί το ανθρώπινο είδος, η απερίσκεπτη στάση των μεμονωμένων ανθρώπων συνδυαστικά με το οργανωμένο περιβαλλοντικό έγκλημα, που αποσκοπεί σε εξαιρετικά υψηλά παράνομα κέρδη από τη μη σύννομη διαχείριση αποβλήτων, καταστρέφουν με ταχύτατους ρυθμούς το ίδιο μας το σπίτι.
      Η μη κατάλληλη διαχείριση των αποβλήτων μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ρύπανση του περιβάλλοντος, με εξαιρετικά επιβλαβείς συνέπειες για την υγεία των ανθρώπων και των ζώων, καθώς και για το κλίμα του πλανήτη μας.
      Η Έκθεση Αξιολόγησης GENVAL για την Ελλάδα αναγνωρίζει το Περιβαλλοντικό Έγκλημα Αποβλήτων ως μια μεγάλη πρόκληση για την Ελλάδα, καθώς η χώρα χρησιμοποιείται ως περιοχή διέλευσης (τράνζιτ) των παράνομων μεταφορών αποβλήτων.
      Συγκεκριμένα οι τάσεις στην Ελλάδα σχετικά με την παράνομη διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων, μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν:
      ·         Ρύπανση ή υποβάθμιση του περιβάλλοντος από εταιρείες που ασχολούνται με το εμπόριο, τη συλλογή, την αποθήκευση και την επεξεργασία μεταλλικών αποβλήτων (scrap).
      ·         Χρήση παράνομων χωματερών, για επικίνδυνα απόβλητα (π.χ. μπογιά, φίλτρα αερίου, τόνερ εκτυπωτών, μελάνια, μπαταρίες, άλλα χημικά) ή/και για μη επικίνδυνα απόβλητα.
      ·         Επιχειρηματικές δραστηριότητες χωρίς την απαραίτητη περιβαλλοντική έγκριση από τις αρμόδιες αρχές.
      ·         Παράνομοι χώροι ταφής απορριμμάτων.
      ·         Παράνομα απόβλητα σε επιφανειακά ύδατα (π.χ. από βιομηχανίες επεξεργασίας δέρματος).
      Τι έρχεται για να κάνει το έργο LIFE PROWhIBIT
      Ως εκ τούτου, η αντιμετώπιση του Περιβαλλοντικού Εγκλήματος Αποβλήτων αποτελεί πλέον προτεραιότητα για την Ελλάδα και είναι επιτακτική η ανάγκη της συμμόρφωσης με τους ισχύοντες νόμους. Στο πλαίσιο αυτό, από τις αρχές του 2021 υλοποιείται στην Ελλάδα το συγχρηματοδοτούμενο έργο LIFE PROWhIBIT που έχει ως στόχο την πρόληψη, τον εντοπισμό και την αποτροπή του Περιβαλλοντικού Εγκλήματος Αποβλήτων στην Ελλάδα με τη χρήση «έξυπνων» επιθεωρήσεων.
      Το έργο LIFE PROWhIBIT συγχρηματοδοτείται από το Πρόγραμμα LIFE που είναι το σημαντικότερο χρηματοδοτικό εργαλείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Περιβάλλον & το Κλίμα (διαθέτοντας 5,4 δισ. ευρώ για την περίοδο 2021-2027) και υλοποιείται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (συντονιστής του έργου), το Πράσινο Ταμείο και το IMPEL (European Union Network for the Implementation and Enforcement of Environmental Law).
      Τα κύρια αναμενόμενα αποτελέσματα του έργου LIFE PROWhIBIT είναι τα εξής:
      Α) Ανάπτυξη και εφαρμογή Εθνικής Στρατηγικής για την καταπολέμηση του Περιβαλλοντικού Εγκλήματος Αποβλήτων στην Ελλάδα
      Β) Ανάπτυξη ολοκληρωμένης Ψηφιακής Πλατφόρμας για τη διαχείριση των υποθέσεων Περιβαλλοντικού Εγκλήματος Αποβλήτων.
      Η πλατφόρμα θα είναι προσβάσιμη μέσω ιστοσελίδας και εφαρμογής για κινητά τηλέφωνα, και θα επιτρέπει την άμεση αναφορά μιας πιθανής υπόθεσης Περιβαλλοντικού Εγκλήματος Αποβλήτων, καθώς και την αυτοματοποιημένη και βελτιστοποιημένη διαδικασία χειρισμού της εκάστοτε υπόθεσης από τις αρμόδιες αρχές.
      Πώς θα λειτουργεί η πλατφόρμα αυτή:
      ·         Μέσω της ιστοσελίδας ή της εφαρμογής για κινητά οι πολίτες θα μπορούν να αναφέρουν μια πιθανή υπόθεση παράνομης διαχείρισης αποβλήτων συμπληρώνοντας μια ηλεκτρονική φόρμα. Πλέον της ηλεκτρονικής φόρμας το σύστημα θα επιτρέπει να υποβάλλονται και τυχόν αποδεικτικά στοιχεία, όπως έγγραφα, φωτογραφίες ή βίντεο.
      ·         Μετά την αναφορά ενός περιστατικού, το σύστημα θα δημιουργεί αυτόματα μια νέα Περιβαλλοντική Υπόθεση Αποβλήτων προς διερεύνηση.
      ·         Στη συνέχεια, το σύστημα θα διερευνά στοιχεία από εξωτερικές πηγές (άλλες πλατφόρμες, μητρώα και βάσεις δεδομένων) για ιστορικά δεδομένα που πιθανόν να σχετίζονται με την αναφερόμενη Υπόθεση προς διερεύνηση και θα πραγματοποιεί μια αρχική εκτίμηση του κινδύνου βάσει περιβαλλοντικών και άλλου είδους κριτηρίων.
      ·         Η ομάδα επιθεώρησης, που ορίζεται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (MEE), θα ελέγχει και θα επικυρώνει την ιεράρχηση της Περιβαλλοντική Υπόθεση Αποβλήτων προς διερεύνηση.
      ·         Στη συνέχεια, η υπόθεση θα διαβιβάζεται στην αρμόδια αρχή ή τις αρμόδιες αρχές που πρέπει να αναλάβουν δράση.
      Η πλατφόρμα απλοποιεί και επιταχύνει τη διαδικασία αναφοράς και χειρισμού των υποθέσεων που εντοπίζονται, επιτρέποντας ταυτόχρονα την ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ των εμπλεκομένων αρμόδιων φορέων, ενώ παράλληλα δίνει τη δυνατότητα εξαγωγής των κατάλληλων εκθέσεων αναφοράς και επιτρέπει τη διατήρηση ιστορικών δεδομένων.
      Γ) Διεξαγωγή "έξυπνων" επιθεωρήσεων αποβλήτων με τη χρήση προηγμένων μεθόδων επιθεώρησης όπως drones & εικόνες από δορυφόρους.
      Στο πλαίσιο του έργου LIFE PROWhIBIT  πρόκειται να πραγματοποιηθούν Ημερίδες σε όλες τις Περιφέρειες της Ελλάδας προκειμένου για την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση τόσο των εμπλεκόμενων φορέων όσο και του κοινού, σε σχέση με το Περιβαλλοντικό Έγκλημα Αποβλήτων, καθώς και για την ενεργοποίηση της συμμετοχής τους στην επίτευξη των στόχων του έργου. Ήδη έχουν πραγματοποιηθεί η Εναρκτήρια Ημερίδα του έργου και μια Περιφερειακή Ημερίδα με επίκεντρο την Κρήτη.
      Στις ημερίδες συμμετέχουν τόσο το ευρύ κοινό όσο και φορείς που εμπλέκονται στην καταπολέμηση του Περιβαλλοντικού Εγκλήματος Αποβλήτων όπως: Επιθεωρητές Περιβάλλοντος| Ελεγκτές | Φορείς Αδειοδότησης | Τελωνεία | Αστυνομία | Λιμενικό | Δικαστές | Εισαγγελείς | ΣΔΟΕ.
       
      Η παράνομη απόρριψη, διαχείριση και μεταφορά αποβλήτων είναι ένα έγκλημα με θύματα τον πλανήτη μας και εμάς τους ίδιους. Η σωστή και νόμιμη διαχείριση των αποβλήτων είναι ένα εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα που μας αφορά όλους!
      Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα https://stopwastecrime.gr/ για περισσότερες πληροφορίες.
      Περισσότερα...

        0

    15. Περιβάλλον

      Περίπου 3.760 τόνοι πλαστικών πλέουν σήμερα στη Μεσόγειο

      Engineer

      Περίπου 3.760 μετρικοί τόνοι πλαστικών πλέουν αυτήν τη στιγμή στη Μεσόγειο Θάλασσα, από τις ακτές και την επιφάνειά της μέχρι τον βυθό της, σύμφωνα με μία νέα ελληνική επιστημονική μελέτη.
      Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ), με επικεφαλής τον δρα Κώστα Τσιάρα, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Θαλάσσιας Επιστήμης «Frontiers in Marine Science», ανέπτυξαν ένα νέο μοντέλο που κάνει εκτιμήσεις για τα κάθε είδους πλαστικά σκουπίδια που προέρχονται από την ξηρά (ποτάμια, παράκτιες πόλεις κ.ά.) και καταλήγουν στα νερά της Μεσογείου.
      Η παγκόσμια παραγωγή πλαστικών εμφανίζει αύξηση κάθε χρόνο μετά τη δεκαετία του 1950. Το 2019 εκτιμάται ότι 368 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών παρήχθησαν παγκοσμίως. Ένα ποσοστό από αυτά καταλήγει στις θάλασσες και στους ωκεανούς κάθε χρόνο.
      Ανάμεσά τους, ένας μεγάλος αριθμός αόρατων μικροπλαστικών (μεγέθους έως πέντε χιλιοστών) και μακροπλαστικών (άνω των πέντε χιλιοστών) πλέουν στη Μεσόγειο, μία κλειστή θάλασσα με μεγάλο πρόβλημα ρύπανσης από τα πλαστικά. Οι πυκνοκατοικημένες ακτές, η αλιεία, η ναυτιλία, ο τουρισμός κ.ά. συμβάλλουν στο πρόβλημα. Δεδομένης της μεγάλης θαλάσσιας βιοποικιλότητας στη Μεσόγειο, εκφράζονται φόβοι για τη διατήρηση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.
      Η πλαστική ρύπανση έχει επιπτώσεις σε όλα τα επίπεδα της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, σύμφωνα με τους Έλληνες ερευνητές. Πλαστικά κάθε μεγέθους βρίσκονται στην επιφάνεια της Μεσογείου, στις ακτές της, στον βυθό της και μέσα στο σώμα των ψαριών και των άλλων θαλάσσιων οργανισμών. Ένα μέρος από αυτά τα πλαστικά καταλήγουν να τα τρώνε οι άνθρωποι μαζί με τα θαλασσινά.
      Οι επιστήμονες του ΕΛΚΕΘΕ εκτιμούν ότι κάθε χρόνο η Μεσόγειος δέχεται ένα φορτίο περίπου 17.600 τόνων πλαστικών, εκ των οποίων οι 3.760 τόνοι πλέουν σήμερα στα νερά της. Από το σύνολο της πλαστικής ρύπανσης, εκτιμάται ότι το 84% καταλήγει στις παραλίες και το υπόλοιπο 16% διασκορπίζεται στη στήλη του νερού σε μεγαλύτερα βάθη ή πέφτει τελικά στον βυθό.
      Σύμφωνα με τον δρα Τσιάρα, τα μικροπλαστικά είναι λιγότερο άφθονα στην επιφάνεια της θάλασσας επειδή βυθίζονται ταχύτερα, ενώ τα μεγαλύτερα μακροπλαστικά, όπως οι πλαστικές σακούλες, συνήθως πλέουν για μεγαλύτερο χρόνο και σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Ενδεικτικά, τα μικροπλαστικά των 50 μικρομέτρων (εκατομμυριοστών του μέτρου) βυθίζονται σε λιγότερο από μία ημέρα, εκείνα των 200 μικρομέτρων σε 3,5 ημέρες, των 350 μικρομέτρων σε δύο εβδομάδες, ενώ όσα έχουν μέγεθος πάνω από ένα χιλιοστό συνήθως συνεχίζουν να πλέουν.
      Οι πηγές των μικρότερων μικροπλαστικών (έως 300 μικρομέτρων), όπως είναι οι μονάδες βιολογικού καθαρισμού και επεξεργασίας λυμάτων, βρίσκονται κυρίως κοντά σε μεγάλες πόλεις στις δυτικομεσογειακές ακτές της Γαλλίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας. Από την άλλη, συχνότερα είναι τα μεγαλύτερου μεγέθους μικροπλαστικά (άνω των 300 μικρομέτρων) στις ακτές της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Ιταλίας, της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.
      Τα μακροπλαστικά αφθονούν στις ακτές της Αλγερίας, της Αλβανίας και της Τουρκίας, καθώς και κοντά σε παράκτιες πόλεις με μεγάλο πληθυσμό σε Γαλλία, Ισπανία και Ιταλία.
      Περισσότερα...

        1

    16. Περιβάλλον

      Περίπου 229.000 τόνοι πλαστικών καταλήγουν ετησίως στη Μεσόγειο Θάλασσα

      Engineer

      Για τη ραγδαία αύξηση των πλαστικών που καταλήγουν στη Μεσόγειο προειδοποίησε η Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN).  Μία νέα έκθεση της Ένωσης διαπιστώνει ότι περίπου 229.000 τόνοι πλαστικών διαρρέουν στη Μεσόγειο Θάλασσα κάθε χρόνο, ποσότητα που ισοδυναμεί με περισσότερα από 500 κοντέινερ ημερησίως.
      Μάλιστα, η έκθεση εκτιμά ότι περισσότεροι από ένα εκατομμύριο τόνοι πλαστικών έχουν ήδη συσσωρευτεί μέχρι σήμερα στη Μεσόγειο.
      Όπως τονίζει η οργάνωση, εάν δεν ληφθούν σημαντικά μέτρα για την αντιμετώπιση της διαχείρισης αποβλήτων, που αποτελεί και τη βασική αιτία της θαλάσσιας μόλυνσης, αυτή η ποσότητα αναμένεται να διπλασιαστεί έως το 2040.
      Με βάση τη συλλογή δεδομένων από μελέτες στο πεδίο, η έκθεση, με τίτλο «Mare Plasticum: The Mediterranean», που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την Environmental Action, διαπιστώνει ότι οι ροές προέρχονται από 33 χώρες γύρω από τη λεκάνη της Μεσογείου. Επισημαίνει,  ότι τα μακρο-πλαστικά που προκύπτουν από την κακή διαχείριση αποβλήτων αποτελούν το 94% της συνολικής διαρροής πλαστικών. Αφού βυθιστεί στη θάλασσα, το πλαστικό διασπάται κυρίως σε ιζήματα με τη μορφή μικροπλαστικών, δηλαδή σε σωματίδια μικρότερα από 5 mm.
      «Η πλαστική ρύπανση μπορεί να προκαλέσει μακροχρόνιες βλάβες τόσο στα χερσαία όσο και τα θαλάσσια οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητα. Τα θαλάσσια ζώα μπορεί να μπλέκονται ή να καταπίνουν πλαστικά απορρίμματα και τελικά να πεθαίνουν από την εξάντληση και την πείνα. Επιπλέον, τα πλαστικά απόβλητα απελευθερώνουν χημικές ουσίες, οι οποίες μπορεί να είναι επιβλαβείς τόσο για τα οικοσυστήματα όσο και για την ανθρώπινη υγεία, ειδικά σε μία ημίκλειστη θάλασσα, όπως η Μεσόγειος», δήλωσε η διευθύντρια του IUCN Global Marine and Polar Program, Minna Epps.
      Η κ. Epps ανέφερε, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου, πως «με βάση την έκθεση, καθίσταται σαφές ότι τα τρέχοντα αλλά και τα ήδη προγραμματισμένα μέτρα δεν αρκούν για τη μείωση της διαρροής πλαστικών και την αποτροπή των συνεπειών».
      Ειδικότερα, πάντα σύμφωνα με τα στοιχεία που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, η Αίγυπτος (περίπου 74.000 τόνοι/έτος), η Ιταλία (34.000 τόνοι/έτος) και η Τουρκία (24.000 τόνοι/έτος) είναι οι χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά διαρροής πλαστικών στη Μεσόγειο, κυρίως λόγω των μεγάλων ποσοτήτων κακοδιαχειριζόμενων αποβλήτων αλλά και λόγω των μεγάλων παράκτιων πληθυσμών τους. Κατά κεφαλήν, ωστόσο, το Μαυροβούνιο (8 κιλά/έτος/άτομο), η Αλβανία, η Βοσνία και Ερζεγοβίνη και η Βόρεια Μακεδονία (το καθένα συμβάλλει περίπου 3 κιλά/έτος/άτομο) έχουν τα υψηλότερα επίπεδα διαρροής.
      Σημειώνεται, ότι η Ελλάδα, βρίσκεται ένατη από το τέλος ανάμεσα στις 33 χώρες της Μεσογείου όσον αφορά τις διαρροές πλαστικών στη θάλασσα, τέταρτη από το τέλος σε κατά κεφαλήν διαρροές (πολύ λιγότερο από ένα κιλό κατά άτομο), ενώ έχοντας τη μεγαλύτερη ακτογραμμή κατέχει την πρωτιά σε καθαρισμούς ακτών και θαλασσών.
      Όσον αφορά τα πρωτογενή μικροπλαστικά - πλαστικά που εισέρχονται στους ωκεανούς με τη μορφή μικρών σωματιδίων, σε αντίθεση με τα μεγαλύτερα πλαστικά απορρίμματα που αποικοδομούνται στο νερό - η ροή πλαστικών στη Μεσόγειο εκτιμάται σε 13.000 τόνους ανά έτος.
      Επίσης, η σκόνη των ελαστικών είναι η μεγαλύτερη πηγή διαρροής (53%), ενώ ακολουθούν η μόλυνση από υφάσματα (33%), μικροσφαιρίδια των καλλυντικών (12%) και σωματίδια του κύκλου παραγωγής (2%).
      Επιπλέον, με βάση την προβλεπόμενη ετήσια αύξηση της παγκόσμιας παραγωγής πλαστικών κατά 4%, η έκθεση παρουσιάζει διαφορετικά σενάρια διαρροής και αξιολογεί βασικές δράσεις που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη μείωση των ροών πλαστικών στη Μεσόγειο τα επόμενα 20 χρόνια.
      Διαπιστώνει, δε, ότι σύμφωνα με το business as usual σενάριο η ετήσια διαρροή θα φτάσει τους 500.000 τόνους ετησίως έως το 2040 και υπογραμμίζει πως θα απαιτηθούν φιλόδοξες παρεμβάσεις πέρα από τις τρέχουσες δεσμεύσεις για τη μείωση της ροής πλαστικών στη θάλασσα.
      «Οι κυβερνήσεις, ο ιδιωτικός τομέας, τα ερευνητικά ιδρύματα και άλλοι κλάδοι, αλλά και οι καταναλωτές πρέπει να συνεργαστούν για τον επανασχεδιασμό των διαδικασιών και των αλυσίδων εφοδιασμού. Να επενδύσουν στην καινοτομία και να υιοθετήσουν πρότυπα βιώσιμης κατανάλωσης, καθώς επίσης και βελτιωμένες πρακτικές διαχείρισης αποβλήτων, προκειμένου να κλείσουν αυτή την "πλαστική κάνουλα"», τόνισε δήλωσε ο διευθυντής του Κέντρου Μεσογειακής Συνεργασίας του IUCN, Antonio Troya.
      Η βελτίωση της διαχείρισης αποβλήτων, αρχής γεννωμένης από τη συλλογή αποβλήτων, προσφέρει τις μεγαλύτερες δυνατότητες να μειωθεί η διαρροή πλαστικών με την πάροδο του χρόνου, σύμφωνα με την έκθεση.
      Μάλιστα, η έκθεση διαπιστώνει ότι περισσότεροι από 50.000 τόνοι διαρροής πλαστικών στη Μεσόγειο θα μπορούσαν να αποφευχθούν κάθε χρόνο εάν η διαχείριση των αποβλήτων μεταξύ των κρατών επρόκειτο να βελτιωθεί στα παγκόσμια πρότυπα βέλτιστων πρακτικών.
      Επιπλέον, η έκθεση επισημαίνει ότι οι απαγορεύσεις αλλά και η κατάργηση πλαστικών μπορούν να αποτελέσουν αποτελεσματικές παρεμβάσεις εάν εφαρμοστούν ευρέως. Για παράδειγμα, εκτιμά ότι η καθολική απαγόρευση της πλαστικής σακούλας στη λεκάνη της Μεσογείου θα μείωνε περαιτέρω τη διαρροή πλαστικών κατά περίπου 50.000 τόνους ετησίως.
      Τέλος, σημειώνεται ότι η έκδοση της έκθεσης υποστηρίχθηκε από το Ίδρυμα Mava.
      αλήγουν ετησίως στη Μεσόγειο Θάλασσα
      Περισσότερα...

        0

    17. Περιβάλλον

      Infographics: Το 90% των Ευρωπαίων που ζουν σε πόλεις εισπνέουν επικίνδυνο αέρα

      Engineer

      H  ατμοσφαιρική ρύπανση ευθύνεται για τον θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων Ευρωπαίων κάθε χρόνο, με τον αέρα να είναι πιο επικίνδυνος σε κάποιες χώρες από ότι σε άλλες.
      Tα στοιχεία για την Ελλάδα είναι αποθαρρυντικά. Το πρόβλημα υφίσταται εδώ και δεκαετίες: το 1990, η εισπνοή μικροσωματιδίων, οδήγησε σε πρόωρο θάνατο ένα εκατομμύριο Ευρωπαίους.  Αν και η θνησιμότητα στην Ευρώπη μειώνεται τις τελευταίες δεκαετίες, τα επίπεδα ρύπανσης παραμένουν παράνομα υψηλά - ειδικά σε αστικά κέντρα.
      Υπολογίζεται πως περίπου το 90% των Ευρωπαίων που ζουν σε πόλεις, εισπνέουν αέρα που είναι επικίνδυνος για την υγεία τους.
      Πέρα από τα μικροσωματίδια, πιο σοβαροί ρύποι θεωρούνται το διοξείδιο του αζώτου, το όζον σε χαμηλό υψόμετρο και η αμμωνία, όπως εξηγεί ο Αλμπέρτο Γκονζάλες, ειδικός ερευνητής της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος.   Όταν μάλιστα η αμμωνία συναντά εκπομπές αυτοκινήτων, δημιουργείται ένα ιδιαιτέρως επικίνδυνος συνδυασμός, προσθέτει.  Το 94% της αμμωνίας στην ατμόσφαιρα προέρχεται από τις αγροκαλλιέργειες που αποτελούν και τον μόνο κλάδο, στην Ευρώπη, που δεν έχει μειώσει τους ρύπους του από το 1990.
      Η Βουλγαρία είναι η χώρα με την μεγαλύτερη ατμοσφαιρική ρύπανση και με τους περισσότερους πρόωρους θανάτους εξαιτίας της στην Ευρώπη.  Συγκεκριμένα, το 2015 είχε 211 πρόωρους θανάτους ανά 100.000 κατοίκους. Η Ελλάδα είναι τέταρτη σε αυτήν την λίστα, μετά την Ουγγαρία και την Ιταλία, με 137 πρόωρους θανάτους ανά 100.000 κατοίκους.  
      Στον αντίποδα, η Νορβηγία είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη με επίπεδα ρύπανσης κάτω από τα καθορισμένα επίπεδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

      Στην Πολωνία, τα μέτρα που έχουν ληφθεί έχουν αρχίσει να αποδίδουν, αλλά με πολύ αργό ρυθμό, με αποτέλεσμα χιλιάδες Πολωνοί να χάνουν την ζωή τους (125 ανά 100.000 κατοίκους).
      «Η αιθαλομίχλη είναι εδώ. Μπορείς να την νιώσεις, να την μυρίσεις», λέει ο Αντρέζ Γκούλα στην Deutsche Welle. «Οι πολίτες της Κρακοβίας αστειεύονται ότι μπορούν ακόμα και να την δαγκώσουν». Ο Γκούλα αποφάσισε να συνδράμει στις προσπάθειες για αλλαγή της ατμόσφαιρας και έγινε μέλος της πολωνικής ομάδας «Συναγερμού Αιθαλομίχλης».
      Ο έλεγχος των επιπέδων αιθαλομίχλης και οι μάσκες είναι πια καθημερινότητα στη χώρα. Κάποιες μέρες, οι αρχές συμβουλεύουν τους ηλικιωμένους και τα παιδιά να μείνουν στα σπίτια τους, καθώς ο αέρας εγκυμονεί κινδύνους.  Καθώς πλησιάζει ο χειμώνας, ο κίνδυνος αυξάνεται. Τα τζάκια και σόμπες στην Πολωνία είναι η βασική αιτία της ρύπανσης που κάνει τον αέρα ακατάλληλο για τον ανθρώπινο οργανισμό. Ένας χρόνος «απλής εισπνοής και εκπνοής» στην Κρακοβία, ισοδυναμεί με 3.000 τσιγάρα. Η επιβάρυνση αυτή αυξάνει δραματικά τον κίνδυνο για εγκεφαλικά, καρδιοπάθειες και καρκίνο των πνευμόνων.
      Οι Πολωνοί δεν είναι οι μόνοι που κινδυνεύουν και ταλαιπωρούνται: δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη εισπνέουν καθημερινά τοξικό αέρα.

      Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι, μόνο το 2016, επτά εκατομμύρια άτομα πέθαναν εξαιτίας της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από ανθρωπογενή δραστηριότητα.  Μάλιστα σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, το 90% του παγκόσμιο πληθυσμού εκτίθεται σε σοβαρό κίνδυνο για την υγεία του, εξαιτίας των ρύπων.
      Μόνο στην Ευρώπη, μισό εκατομμύριο άτομα πέθαναν πρόωρα το 2015, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος.
      «Είναι πάρα πολύ σημαντικό να δράσουμε άμεσα», λέει ο Γκονζάλες.
      Πληροφορίες Deutsche Welle
      Περισσότερα...

        0

    18. Περιβάλλον

      Το Α' τρίμηνο του 2020 «ψαρεύτηκαν» 6,5 τόνοι απορρίμματα από 9 αλιείς τράτας στα λιμάνια της Μηχανιώνας, της Καβάλας, της Αλεξανδρούπολης και του Βόλου

      Engineer

      Αλιευτικές πατέντες, σαν τα πλαστικά «βαρελάκια» χταποδιού και τα «σχοινάκια γρι-γρι», δεμένα με τσιμεντόλιθους αντί για άγκυρες, ρυπαίνουν σε σημαντικό βαθμό τις ελληνικές θάλασσες, όπως προέκυψε από πρόγραμμα στο οποίο συμμετείχαν αλιείς τράτας από 4 λιμάνια της χώρας.
      Στο πλαίσιο του προγράμματος «Fishing For Litter» (Ψαρεύοντας απορρίμματα) του Κοινωφελούς Ιδρύματος Α.Κ. Λασκαρίδη, το πρώτο τρίμηνο του 2020 «ψαρεύτηκαν» 6,5 τόνοι απορρίμματα από 9 αλιείς τράτας στα λιμάνια της Μηχανιώνας, της Καβάλας, της Αλεξανδρούπολης και του Βόλου, όπου συγκεντρώνεται περίπου το 43% των νηολογίων τράτας στην Ελλάδα.
      Συγκεκριμένα, στο πρόγραμμα που υλοποιείται από την iSea, Περιβαλλοντική Οργάνωση για την Προστασία των Υδάτινων Οικοσυστημάτων, οι επαγγελματίες αλιείς καλούνται να συλλέξουν θαλάσσια απορρίμματα που συσσωρεύονται στα δίχτυα τους ως μέρος της συνήθους αλιευτικής τους δραστηριότητας και να τα καταγράψουν σε ειδική φόρμα. Τα απορρίμματα αποθηκεύονται επί του σκάφους σε μεγάλους σάκους που προσφέρονται από το πρόγραμμα, έτσι ώστε να μπορούν να οδηγηθούν στην ακτή και να απορριφθούν σε κάδους.
      «Το πρόγραμμα ξεκίνησε το 2018 στο Σαρωνικό, το 2019 υλοποιήθηκε στα λιμάνια της Μηχανιώνας και της Καβάλας ενώ από το 2020, επεκτάθηκε σε Αλεξανδρούπολη και Βόλο. Φέτος, ανασύρθηκαν 6,5 τόνοι απορρίμματα, εκ των οποίων το 62% αποτελείται από πλαστικά μίας χρήσης- μεταξύ αυτών σακούλες, μπουκάλια, συσκευασίες τροφίμων αλλά και αλιευτικά εργαλεία», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Χριστίνα Κονταξή, υπεύθυνη του προγράμματος από το Ίδρυμα Α.Κ. Λασκαρίδη.
      Αλιευτικά εργαλεία και «πατέντες»
      Μετά τις πλαστικές σακούλες, το δεύτερο κατά σειρά σε πλήθος απόρριμμα και περίπου 1 τόνο σε βάρος, ήταν τα «σχοινάκια γρι-γρι», κατά τους αλιείς, ή αλλιώς «νήματα» ή «σπάγκος συσκευασίας», κατά τους προμηθευτές. Πρόκειται για νάιλον σπάγκο από πολυπροπυλένιο και άλλα παράγωγα για την εξυπηρέτηση πόντισης και ανάσυρσης των «ρομπότ» (φώτων).
      «Το υλικό αυτό», αναφέρει η κ. Κονταξή, «δεν είναι νόμιμο για αυτού του είδους την αλιεία, καθώς για την πόντιση των «ρομπότ», προβλέπεται σχοινί με αλυσίδα συνδεδεμένο με άγκυρα». «Όμως», συνεχίζει, «επειδή είναι διαθέσιμο σε πολύ χαμηλή τιμή, χρησιμοποιείται κατά κόρον και είναι μιας χρήσης αντικαθιστώντας την αλυσίδα, ενώ ένας ή δύο τσιμεντόλιθοι αντικαθιστούν την άγκυρα και μετά την ψαριά, το σχοινάκι μαζί με τον τσιμεντόλιθο απελευθερώνονται στη θάλασσα». Σύμφωνα με την ίδια, πρόκειται για ένα πολύ συχνό απόρριμμα ιδιαίτερα στο Θρακικό πέλαγος γύρω από το νησί της Θάσου που η αλιεία γρι-γρι είναι εξαιρετικά έντονη.
      Αλλη διαδεδομένη πατέντα είναι τα «βαρελάκια» χταποδιού, δηλαδή άκαμπτοι πλαστικοί κυλινδροειδείς θάλαμοι, με βάρος στο εσωτερικό τους για να είναι δυνατή η πόντιση. «Η αντικατάσταση των πήλινων δοχείων από πλαστικά, τα έχει καταστήσει ανθεκτικά και ευτελή ως προς το κόστος, με αποτέλεσμα οι αλιείς να τα ποντίζουν χωρίς να βεβαιώνουν την ανάσυρσή τους, συμβάλλοντας έτσι στην πλαστική ρύπανση. Μάλιστα, στις καταγραφές του προγράμματός μας, ανασύρονται μαζί με όλο το σχοινί που τα συνδέει και είναι το τέταρτο κατά σειρά σε πλήθος απόρριμμα σε ποσοστό 14% του συνόλου», λέει η κ. Κονταξή.
      Στα υπόλοιπα αλιευτικά απορρίμματα που περισυλλέγησαν συγκαταλέγονται οι πετονιές και τμήματα διχτυών καθώς και σακούλες, μπουκάλια, κουτάκια αναψυκτικών και συσκευασίες φαγητού. «Ωστόσο, τα αλιευτικά εργαλεία που συλλέξαμε και είναι κατασκευασμένα από πλαστικό, αποτελούν το 40,5% του συνόλου των απορριμμάτων και επειδή η χώρα μας οφείλει να εναρμονιστεί με την Οδηγία 2019/904/ΕΕ σχετικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον, οφείλουμε να προχωρήσουμε σε διάφορες ενέργειες» διευκρινίζει η κ. Κονταξή.

      «Απαιτείται άμεσα αντιμετώπιση του θέματος με τις ιχθυοπαγίδες και καταγραφή της πραγματικής κατάστασης. Επιπλέον, είναι απαραίτητη η συμπερίληψη των αλιευτικών πρακτικών με πλαστικά, όπως τα "σχοινάκια γρι- γρι" με αναφορά τους στα αλιευτικά εργαλεία που περιλαμβάνονται στην Οδηγία, η εξέταση από το αρμόδιο Υπουργείο αντικατάστασης του αντικειμένου αυτού με άλλο υλικό, η επικοινωνία και ο συνεχής έλεγχος των αρμόδιων τοπικών αρχών και επιβολή κυρώσεων στη χρήση τους. Παράλληλα, η θέσπιση νομοθετικού πλαισίου για τη συγκεκριμένη αλιεία με εξοπλισμό που αλλάζει τη διαδικασία πόντισης και ανάσυρσης των "ρομπότ" προκειμένου να μην παραμένουν πλαστικά απορρίμματα στον πυθμένα», εξηγεί η κ. Κονταξή.
      «Ομως, η νέα οδηγία αφορά τα πλαστικά μιας χρήσης και τα αλιευτικά εργαλεία αλλά εμείς έχουμε και "πατέντες" όπως τα βαρελάκια του χταποδιού που στον πάτο έχουν τσιμέντο για να κατεβαίνουν στον πυθμένα. Ποιος θα τα διαχωρίσει αυτά;» καταλήγει, προσθέτοντας ότι «εκτός από τα αλιευτικά δίχτυα και άλλα πλαστικά που διαφεύγουν στο θαλάσσιο περιβάλλον και είναι αλιευτικά εργαλεία πρέπει να ληφθούν υπόψη στο θεσμικό πλαίσιο για την εναρμόνιση της χώρας μας με την ευρωπαϊκή Οδηγία».
      *Η φωτογραφία με «βαρελάκια» χταποδιού παραχωρήθηκε στο ΑΜΠΕ από το Ίδρυμα Α.Κ. Λασκαρίδη
      Περισσότερα...

        0

    19. Περιβάλλον

      Κάθετος κήπος σε κτήριο του δήμου Θεσσαλονίκης

      Engineer

      Ο κάθετος κήπος στην οδό Κλεάνθους 18 είναι ένα πρωτοποριακό έργο που έγινε σε δημόσιο κτίριο της Ελλάδας με τεχνολογία αιχμής προερχόμενης από την Αυστραλία με αποσπώμενα γλαστράκια, αυτόματο πότισμα και αποστράγγισης.
      Βασίζεται στη λογική της ολοκληρωμένης  διαχείρισης υδατικών πόρων στις πόλεις.
      Τα 804 φυτά αποτελούμενα από 4 είδη φυτών τοποθετήθηκαν στο πλαίσιο μιας μεταλλικής κατασκευής στην πρόσοψη του κτιρίου της Διεύθυνσης Διαχείρισης Αστικού Περιβάλλοντος του δήμου Θεσσαλονίκης, σε μια επιφάνεια περίπου 50 τετραγωνικών.
      Τα είδη των φυτών που επιλέχθηκαν είναι: Αγγελική, Δενδρολίβανο, Ταφλάνη και Ναντίνα.
      Το καινοτόμο αυτό έργο συμβάλει στη βελτίωση  του μικροκλίματος ενώ ελαττώνει την ενεργειακή κατανάλωση του κτηρίου.
      «Με το συγκεκριμένο έργο προχωρήσαμε τις απαραίτητες διαδικασίες για τη δημιουργία του κάθετου. Αντίστοιχες δράσεις θα γίνουν πλέον και στην Αθήνα» επεσήμανε η Κωνσταντίνα Τόλη, Υπεύθυνη Προγράμματος του διεθνή μη κερδοσκοπικού οργανισμού Global Water Partnership – Mediterranean (GWP-Med), κατά την παρουσίαση του κάθετου κήπου σε εκδήλωση  που έγινε στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου.
      Το πιλοτικό αυτό έργο είναι το μοναδικό στη χώρα που υλοποιήθηκε από δήμο και συμβάλλει σημαντικά στη βελτίωση της περιβαλλοντικής αναβάθμισης του αστικού περιβάλλοντος.
      Ακόμη, το έργο αποσκοπεί στην υλοποίηση έργων και δράσεων επίδειξης για την ολοκληρωμένη διαχείριση υδάτων στον αστικό χώρο, με βάση τις πρακτικές αειφορίας, αφού θα ποτίζεται με βρόχινο νερό.Το νερό αυτό συλλέγεται από την οροφή του κτηρίου και του δώματος που αυτό διαθέτει μέσα από τις υφιστάμενες υδρορροές. Η αποθήκευση γίνεται σε υπόγεια δεξαμενή, από την οποία ακολούθως αντλείται για να καλυφθούν οι ανάγκες άρδευσης του κάθετου κήπου.
      Η κ. Τόλη  έκανε λόγο για μια κουλτούρα νερού που εκπαιδεύει τη νέα γενιά  ενώ αναφέρθηκε σε μια σειρά από 74 έργα που έχει υλοποιήσει μέχρι σήμερα ο διεθνής οργανισμός Global Water Partnership- Mediterranean (GWP-Med).
      Ο  Αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων και Περιβάλλοντος Θανάσης Παππάς τόνισε ότι «το έργο αυτό νοηματοδοτεί τη λογική της βιώσιμης και της διαχείρισης των όμβριων υδάτων αστικής ανάπτυξης και το αποτέλεσμα είναι αρκετά ικανοποιητικό».
      Το έργο υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος συλλογής όμβριων υδάτων με τη συνεργασία του Δήμου Θεσσαλονίκης, του Οργανισμού Global Water Partnership, της Coca-Cola στην Ελλάδα (Coca-Cola Τρία Έψιλον & The Coca-Cola Company). Με τη χρηματοδότηση του Ιδρύματος της Coca-Cola.
      Δημοτικό Κολυμβητήριο Τούμπας
      Στην εκδήλωση έγινε αναλυτική παρουσίαση και στις  παρεμβάσεις για την εξοικονόμηση νερού και ενέργειας στο Δημοτικό Κολυμβητήριο Τούμπας με την εγκατάσταση 53 νέων συστημάτων εξοικονόμησης νερού. Η αναμενόμενη μείωση της κατανάλωσης νερού και  ενέργειας κυμαίνεται από 20% με 30%.
      Περισσότερα...

        1

    20. Περιβάλλον

      Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων 2021: Η χωρική κατανομή τους στην ηπειρωτική Ελλάδα

      Engineer

      Η βελτίωση της γνώσης για τους υγροτόπους της ηπειρωτικής Ελλάδας είναι απαραίτητη για τη λήψη μέτρων προστασίας, διατήρησης, διαχείρισης και αποκατάστασης. Η χαρτογραφική αποτύπωση των ορίων τους, δηλαδή του συνόρου μεταξύ άλλων χρήσεων και καλύψεων γης και του υγροτόπου, καθιστά εφικτή την παρακολούθηση αλλαγών στην έκτασή τους, οι οποίες μπορεί να προκαλούνται από φυσικούς παράγοντες (π.χ. ξηρασία) και ανθρωπογενείς δραστηριότητες (π.χ. μείωση έκτασης από επέκταση αστικών και γεωργικών εκτάσεων).
       Τι γνωρίζουμε πλέον για το πλήθος και τη χωρική κατανομή των υγροτόπων στην ηπειρωτική Ελλάδα:
      Η ηπειρωτική Ελλάδα διαθέτει περισσότερους από 1.400 υγροτόπους, που καταλαμβάνουν έκταση περίπου 2.350.000 στρ. Σύμφωνα με τη χαρτογράφηση που διενεργήθηκε από το ΕΚΒΥ, για την περίοδο 2017-2019, με τη χρήση τεχνολογιών Γεωπαρατήρησης, στο ηπειρωτικό τμήμα της χώρας εντοπίζονται περισσότεροι από 1.400 φυσικοί και τεχνητοί υγρότοποι (εξαιρουμένων των ποταμών και των ρεμάτων), οι οποίοι καταλαμβάνουν περίπου 2.350.000 στρ., έκταση που ισοδυναμεί με το 2% της επιφάνειας της ηπειρωτικής Ελλάδας. Από τους υγροτόπους που αποτυπώθηκαν, περισσότεροι από τους μισούς συγκεντρώνονται στη Βόρεια Ελλάδα, και καταλαμβάνουν το 52% της συνολικής υγροτοπικής έκτασης στην ηπειρωτική Ελλάδα.
      Περίπου τα 3/4 των υγροτόπων είναι μικροί και η συνολική έκτασή τους αντιστοιχεί μόλις στο 1% της συνολικής υγροτοπικής έκτασης. Ως μικροί υγρότοποι θεωρούνται αυτοί που έχουν έκταση μικρότερη από 80 στρέμματα. Παρά το μικρό μέγεθος, δημιουργούν ένα πολύτιμο δίκτυο διαδρόμων, σταθμών και νησίδων, απαραίτητων για τη μετακίνηση, μετανάστευση και διασπορά των ειδών, ενώ παράλληλα προσφέρουν οικοσυστημικές υπηρεσίες ως τόποι αναψυχής, περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, προσέλκυσης επισκεπτών. Ο βαθμός προόδου οριοθέτησης σημαντικών ή απειλούμενων υγροτόπων μικρού μεγέθους και ο βαθμός προόδου οριοθέτησης οικολογικών διαδρόμων, συνιστούν για τη χώρα δείκτες παρακολούθησης του Γενικού Στόχου της Εθνικής Στρατηγικής για τη Βιοποικιλότητα που αφορά στην οργάνωση και λειτουργία του εθνικού συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών και στην ενίσχυση των ωφελειών από τη διαχείρισή τους.
      Το μεγαλύτερο τμήμα της συνολικής υγροτοπικής έκτασης (80%) της ηπειρωτικής Ελλάδας βρίσκεται εντός του Δικτύου Natura 2000. Όλα τα δέλτα, οι περισσότερες λιμνοθάλασσες και λίμνες  και περίπου το ήμισυ του πλήθους των μικρών λιμνών και των παράκτιων ελών, περιλαμβάνονται εξ ολοκλήρου ή μερικώς στις περιοχές Natura 2000. Η διατήρηση των υγροτόπων αυτών προάγεται μέσω των πολιτικών και μέτρων που λαμβάνονται για τις εν λόγω περιοχές.
      Το 20% της συνολικής υγροτοπικής έκτασης στην ηπειρωτική Ελλάδα βρίσκεται εκτός Δικτύου Natura 2000.  Εκτός περιοχών Natura 2000 βρίσκεται το 20% της υγροτοπικής έκτασης, που αντιστοιχεί σε 470.000 στρέμματα περίπου. Από αυτά, 140.000 στρ. περίπου, αντιστοιχούν σε 198 υγρότοπους οι οποίοι παρουσιάζουν μερική επικάλυψη με αυτές. Ενώ 330.000 στρ. περίπου αντιστοιχούν σε 966 υγροτόπους που βρίσκονται εξολοκλήρου εκτός περιοχών Natura 2000 όπως τεχνητά λιμνία (404 από 533), εσωτερικά έλη (166 από 211), εκβολές (144 από 208) κ.ά.
      Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προβλέπεται η διατήρησή τους ως συνδετικών στοιχείων για την ενίσχυση της οικολογικής συνοχής του Δικτύου Νatura 2000, ιδίως ως τόπων αναπαραγωγής και ανάπαυσης προστατευόμενων ειδών πανίδας, σύμφωνα με την Οδηγία 92/43/ΕΟΚ για τους οικοτόπους. Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία (Νόμος 3937/2011), οι υγρότοποι αυτοί δύνανται να προστατεύονται, με τη λήψη μέτρων που αποτρέπουν την υποβάθμισή τους.
      Περίπου 45% της υγροτοπικής έκτασης βρίσκεται σε περιοχές που είναι ευνοϊκές για τη βιοποικιλότητα. Σύμφωνα με την ανάλυση συνδεσιμότητας περιοχών ευνοϊκών για τη βιοποικιλότητα που διενεργήθηκε για την περιοχή της ηπειρωτικής Ελλάδας, οι διασυνδεδεμένες περιοχές εκτείνονται και πέρα από τα όρια του Δικτύου Νatura 2000.  Από τους απογραφέντες υγροτόπους, το 45% της συνολικής έκτασής τους εκτείνεται σε διασυνδεδεμένες περιοχές, δημιουργώντας ένα πολύτιμο δίκτυο διαδρόμων που στηρίζουν την υδρόβια ζωή. Μέρος αυτής της έκτασης (176.000 στρ.) βρίσκεται εκτός των περιοχών Νatura 2000. Βάσει του Στόχου Aichi 11, τα οικοσυστήματα διατηρούνται μέσω αποτελεσματικής διαχείρισης διασυνδεδεμένων συστημάτων που δημιουργούνται από προστατευόμενες περιοχές και άλλες περιοχές όπου εφαρμόζονται μέτρα διατήρησης.
      Περίπου 13% της υγροτοπικής έκτασης βρίσκεται σε περιοχές που δεν είναι ευνοϊκές για τη βιοποικιλότητα, εκτός των περιοχών του Δικτύου Natura 2000. Σύμφωνα με την ανάλυση συνδεσιμότητας περιοχών ευνοϊκών για τη βιοποικιλότητα που διενεργήθηκε για την περιοχή της ηπειρωτικής Ελλάδας, το 13% της συνολικής έκτασης των απογραφέντων υγροτόπων εκτείνεται εκτός των διασυνδεδεμένων περιοχών ευνοϊκών για τη βιοποικιλότητα, κυρίως σε αστικές και γεωργικές. Συνιστούν νησίδες βιοποικιλότητας, παρέχοντας ενδιαιτήματα για την υδρόβια ζωή και λειτουργούν ως πράσινες υποδομές.
      Περίπου 42% της υγροτοπικής έκτασης βρίσκεται εντός Δικτύου Natura 2000 σε εκτάσεις που αξιολογήθηκαν ως ασύνδετες. Σύμφωνα με την ανάλυση συνδεσιμότητας περιοχών ευνοϊκών για τη βιοποικιλότητα που διενεργήθηκε για την περιοχή της ηπειρωτικής Ελλάδας, το 42% της συνολικής έκτασης των απογραφέντων υγροτόπων αφορά σε τμήματα των περιοχών Νatura 2000, ευνοϊκών για τη βιοποικιλότητα, που δεν παρουσιάζουν χωρική σύνδεση, δηλαδή πρόκειται για κατακερματισμένα ενδιαιτήματα.
      Επισκεφτείτε το Δικτυακό Τόπο για τους υγροτόπους της Ελλάδας (http://greekwetlands.biodiversity-info.gr/) που δημιουργήθηκε από το ΕΚΒΥ παρέχει γεωγραφικά στοιχεία και απογραφικά δεδομένα.
      *Υπεύθυνη απογράφων φυσικών περιοχών ΕΚΒΥ- Δρ. Δασολογίας και φυσικού Περιβάλλοντος.
      Περισσότερα...

        0

    21. Περιβάλλον

      ΟΑΣΑ: Πέντε τομείς που η Ελλάδα καταγράφει χαμηλές περιβαλλοντικές επιδόσεις

      Engineer

      Η έκθεση του ΟΟΣΑ για τις περιβαλλοντικές επιδόσεις της Ελλάδας αποτυπώνει τη σημαντική πρόοδο που έχει σημειώσει η χώρα, περιέχει όμως και σημεία στα οποία δεν τα πηγαίνουμε καλά.
      Ως ευκαιρίες χαρακτηρίζει η έκθεση τους φιλόδοξους στόχους για τη σταδιακή απολιγνιτοποίηση και την αξιοποίηση του δυναμικού για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την πλούσια βιοποικιλότητα που παρέχει οικοσυστημικές υπηρεσίες και στηρίζει την οικονομία, τη χρηματοδότηση από την ΕΕ για περιβαλλοντικές υποδομές με χαμηλές εκπομπές άνθρακα και την εθνική στρατηγική για την κυκλική οικονομία και το πρόγραμμα δράσης για τη διαχείριση των αποβλήτων σε υψηλότερα επίπεδα στην πυραμίδα ιεράρχησης των αποβλήτων.
      Ως προκλήσεις, η έκθεση καταγράφει το ενεργειακό μίγμα, που είναι βασισμένο σε μεγάλο βαθμό στα ορυκτά καύσιμα, την κυριαρχία των οδικών μεταφορών και το γηραιός στόλο οχημάτων, την επικράτηση της υγειονομικής ταφής και τα περιθώρια βελτίωσης των υποδομών για τα απόβλητα, καθώς και τα υψηλά επίπεδα άντλησης γλυκών υδάτων, εξαιτίας των οποίων αναμένονται εντεινόμενες πιέσεις λόγω λειψυδρίας.
      Ανάμεσα στα κυριότερα σημεία που πρέπει να βελτιωθούν είναι:
      Ατμοσφαιρική ρύπανση
      «Εξακολουθούν να καταγράφονται ατμοσφαιρικοί ρύποι στις αστικές περιοχές που υπερβαίνουν τα όρια που τίθενται από την νομοθεσία της ΕΕ, με σοβαρές επιπτώσεις για τη δημόσια υγεία. Η Ελλάδα υστερεί στην ανάπτυξη ενός εθνικού προγράμματος ελέγχου της ατμοσφαιρικής ρύπανσης», αναφέρει η έκθεση.
      Αστικά απόβλητα
      Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ, «το 80% των αστικών αποβλήτων καταλήγει σε χώρους υγειονομικής ταφής και είναι απίθανο να επιτευχθεί ο στόχος του 50% για την επαναχρησιμοποίηση - ανακύκλωση στην Ελλάδα έως το 2020. Στα μέσα του 2018, περισσότεροι από 50 χώροι διάθεσης αποβλήτων δεν πληρούσαν τις απαιτήσεις της ΕΕ. Εξακολουθούν να υφίστανται μεγάλες ελλείψεις όσον αφορά τη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων».
      Νερό
      Η Ελλάδα διαθέτει πλούσιους πόρους γλυκών υδάτων, ωστόσο αναμένεται να ενταθούν τα ζητήματα λειψυδρίας λόγω της κλιματικής αλλαγής.
      Σύμφωνα με την έκθεση, «παρατηρείται υπέρμετρη άντληση γλυκών υδάτων εξαιτίας της άρδευσης, η οποία ευνοείται από τη μερική ανάκτηση του κόστους, τις μειωμένες τιμές ηλεκτρικού ρεύματος και τις διαρροές στο σύστημα διανομής νερού. Προϋποθέσεις για βιώσιμη διαχείριση των υδάτων θα ήταν: οι τιμές να καλύπτουν το κόστος εφοδιασμού και να αντανακλούν την ανεπάρκεια των υδάτων, σε συνδυασμό με αποτελεσματικά γεωργοπεριβαλλοντικά μέτρα».
      Γερασμένα οχήματα
      «Ο στόλος οχημάτων στην Ελλάδα είναι από τους γηραιότερους στην Ευρώπη. Η οικονομική κρίση και τα μειωμένα τέλη κυκλοφορίας για παλαιότερα οχήματα αποτέλεσαν αντικίνητρα για την ανανέωσή του. Ο μέσος όρος ηλικίας των επιβατικών οχημάτων στην Ελλάδα είναι 15 χρόνια και των φορτηγών αυτοκινήτων 20 χρόνια», τονίζεται στην έκθεση.
      Κλιματική αλλαγή
      Αναφορικά με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στη χώρα μας, ο ΟΟΣΑ επισημαίνει: «Μέχρι το τέλος του αιώνα, η βροχή αναμένεται ότι θα μειωθεί μεταξύ 5% και 19% σε όλη την επικράτεια, ενώ η θερμοκρασία του αέρα προβλέπεται ότι θα αυξηθεί κατά 3 με 4,5 βαθμούς Κελσίου. Οι πρωταρχικοί συναφείς κίνδυνοι είναι η άνοδος της στάθμης των υδάτων και η έλλειψη γλυκών υδάτων. Χωρίς την ανάληψη δράσης, η κλιματική αλλαγή μπορεί να οδηγήσει σε μείωση του ΑΕΠ κατά 2% ετησίως έως το 2050 και να φθάσει έως και 6% το 2100. Η γεωργία είναι ένας από τους κλάδους που θα δεχθεί το σοβαρότερο πλήγμα, αλλά ο αντίκτυπος της κλιματικής αλλαγής στον τουρισμό και στις παράκτιες περιοχές θα επηρεάσει ιδιαίτερα τα έσοδα των νοικοκυριών και την οικονομία. Η χώρα έχει ενισχύσει το πλαίσιο πολιτικής για την προσαρμογή. Ωστόσο, η υλοποίηση είναι σε εξέλιξη. Δεδομένου ότι η αρμοδιότητα για την εκπόνηση σχεδίων δράσης ανήκει στις περιφέρειες, η ανάπτυξη ικανότητας και ο συντονισμός των διαφόρων επιπέδων διοίκησης είναι απαραίτητα στοιχεία για την εναρμόνιση των πολιτικών. Η προσαρμογή μελετάται σε ορισμένες στρατηγικές, αλλά θα πρέπει να παρακολουθείται η πρόοδος όσον αφορά την ύδρευση, τη γεωργία και τον τουρισμό».
      Στην έκθεση σημειώνεται επίσης ότι «ακραία καιρικά φαινόμενα όπως κύματα καύσωνα, ξηρασία, πλημμύρες και δασικές πυρκαγιές καταγράφονται συχνά. Οι δασικές πυρκαγιές στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2018 ήταν από τις φονικότερες στον κόσμο ως προς την απώλεια ανθρώπινων ζωών. Συνολικά, εκδηλώθηκαν 34 δασικές πυρκαγιές που έκαψαν 120.660 στρέμματα γης, εκ των οποίων 23.310 στρέμματα ανήκαν σε προστατευόμενες περιοχές Natura 2000. Το ελληνικό δίκτυο Natura ήταν, σε όρους έκτασης, το έκτο κατά σειρά μεταξύ αυτών που υπέστησαν το σοβαρότερο πλήγμα στην ΕΕ το 2018».
      Περισσότερα...

        0

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.