«Ο ρυθμός μεταβολής του CO2 σήμερα είναι πραγματικά άνευ προηγουμένου», δήλωσε η Κάθλιν Γουέντ, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και επίκουρη καθηγήτρια του Κολεγίου Επιστημών της Γης, των Ωκεανών και της Ατμόσφαιρας (CEOAS) στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον.
«Η έρευνά μας εντόπισε τους ταχύτερους ρυθμούς αύξησης του φυσικού CO2 που έχουν παρατηρηθεί σε σύγκριση με το παρελθόν. Ο ρυθμός που συμβαίνει αυτό σήμερα είναι 10 φορές υψηλότερος και σε μεγάλο βαθμό αυτό οφείλεται εξαιτίας των ανθρώπινων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Η διεθνής ερευνητική ομάδα πραγματοποίησε μια λεπτομερή ανάλυση των χημικών ουσιών στον αρχαίο πάγο της Ανταρκτικής. Οι επιστήμονες τρύπησαν πυρήνες μέχρι δύο μίλια για να πάρουν δείγματα πάγου, να αναλύσουν ίχνη χημικών και να συγκεντρώσουν αρχεία του κλίματος του παρελθόντος.
Προηγούμενη έρευνα αποκάλυψε ότι η τελευταία εποχή των παγετώνων -η οποία έφτασε στο τέλος της πριν από περίπου 10.000 χρόνια περιείχε αρκετές περιόδους κατά τις οποίες τα επίπεδα άνθρακα φαινόταν να αυξάνονται. Ωστόσο, η Γουέντ είπε ότι οι μετρήσεις δεν περιείχαν αρκετές λεπτομέρειες για να δείξουν την πλήρη εικόνα των αλλαγών, εμποδίζοντας την ικανότητα των επιστημόνων να κατανοήσουν τι συμβαίνει.
Χρησιμοποιώντας δείγματα από τον πυρήνα του πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής Ice Sheet Divide, η ομάδα βρήκε ένα μοτίβο που δείχνει ότι οι απότομες αυξήσεις στο διοξείδιο του άνθρακα συνέβησαν παράλληλα με ψυχρά διαστήματα στον Βόρειο Ατλαντικό - γνωστά ως Γεγονότα Heinrich - που σχετίζονται με απότομες παγκόσμιες κλιματικές αλλαγές.
«Τα γεγονότα Heinrich είναι πραγματικά αξιοσημείωτα», δήλωσε ο Χρίστο Μπούζερτ, συν-συγγραφέας της μελέτης και αναπληρωτής καθηγητής του CEOAS. Όπως εξήγησε «πιστεύουμε ότι τα ψυχρά διαστήματα στον Βόρειο Ατλαντικό προκαλούνται από μια δραματική κατάρρευση του στρώματος πάγου της Βόρειας Αμερικής. Αυτό θέτει σε κίνηση μια αλυσιδωτή αντίδραση που περιλαμβάνει αλλαγές στους τροπικούς μουσώνες, τους δυτικούς ανέμους του νότιου ημισφαιρίου και αυτές τις μεγάλες εκρήξεις CO2 που βγαίνουν από τους ωκεανούς».
Σημειώνεται ότι ο άνθρακας αυξήθηκε κατά περίπου 14 μέρη ανά εκατομμύριο κατά τη διάρκεια της 55ετούς περιόδου της πιο σημαντικής από τις φυσικές ανόδους και οι αιχμές συνέβαιναν περίπου μία φορά κάθε 7.000 χρόνια. Σήμερα αυτό το μέγεθος της αύξησης διαρκεί μόνο από πέντε έως έξι χρόνια.
Τα στοιχεία αυτά υποδεικνύουν ότι κατά τις περιόδους φυσικής αύξησης οι δυτικοί άνεμοι που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της κυκλοφορίας των ωκεανών στα βαθιά γίνονταν επίσης ισχυρότεροι, προκαλώντας γρήγορη απελευθέρωση άνθρακα από τον Νότιο Ωκεανό.
«Αυτά τα Γεγονότα του Χάινριχ ξεκινούν μια εκπληκτική ακολουθία ραγδαίων αλλαγών στο κλίμα σε όλον τον κόσμο», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Δρ Τζέιμς Ρέι της Σχολής Γης και Περιβαλλοντικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του St. Andrews. «Ξεκινούν με μια αποδυνάμωση του συστήματος κυκλοφορίας του Βόρειου Ατλαντικού, που προκαλεί ταχεία ψύξη στη ΒΔ Ευρώπη, επέκταση του θαλάσσιου πάγου από τη Σκωτία στη Νέα Υόρκη και διακοπή στους τροπικούς μουσώνες. Η μελέτη μάς δείχνει ότι αλλάζουν επίσης τους ανέμους και την κυκλοφορία στον ωκεανό γύρω από την Ανταρκτική, η οποία εκτοξεύει το CO2».
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η κλιματική αλλαγή θα προκαλέσει τους δυτικούς ανέμους να ενισχυθούν κατά τη διάρκεια του επόμενου αιώνα. Οι ερευνητές σημείωσαν ότι, εάν συμβεί αυτό, τα ευρήματά τους υποδηλώνουν ότι η ικανότητα του Νότιου Ωκεανού να απορροφά άνθρακα που παράγεται από τον άνθρωπο θα μειωθεί.
«Βασιζόμαστε στον Νότιο Ωκεανό για να απορροφήσει μέρος του διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπουμε, αλλά οι ταχέως αυξανόμενοι νότιοι άνεμοι αποδυναμώνουν την ικανότητά του να το κάνει», είπε η Γουέντ.
Greenagenda.gr newsroom