Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1477 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Tα πρώτα απευθείας, δορυφορικά στοιχεία πως, καθώς αυξάνεται η πληθυσμιακή πυκνότητα μιας πόλης, το διοξείδιο του άνθρακα που εκπέμπεται ανά άτομο μειώνεται, με κάποιες αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, παρέχει νέα μελέτη της NASA και πανεπιστημίων πάνω στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από 20 μεγάλες πόλεις ανά τον κόσμο. Παράλληλα η έρευνα δείχνει πώς οι δορυφορικές μετρήσεις του συγκεκριμένου αερίου θερμοκηπίου μπορούν να παρέχουν στις ταχέως αναπτυσσόμενες πόλεις νέα εργαλεία για την παρακολούθηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και την αξιολόγηση των επιπτώσεων των επιλογών πολιτικής και υποδομών για βελτιωμένη αποδοτικότητα από πλευράς ενέργειας.
      Οι πόλεις αντιπροσωπεύουν πάνω από το 70% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που σχετίζονται με την παραγωγή ενέργειας και η ταχεία αστικοποίηση αυξάνει τον αριθμό και το μέγεθός τους. Ωστόσο κάποιες πυκνοκατοικημένες πόλεις εκπέμπουν περισσότερο κατά κεφαλήν διοξείδιο του άνθρακα από άλλες.

      Οι ατμοσφαιρικοί επιστήμονες Ντιέν Γου και Τζον Λιν του University of Utah, σε συνεργασία με συναδέλφους τους στο Goddard Space Flight Center της NASA και στο University of Michigan υπολόγισαν τις κατά κεφαλήν εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από 20 αστικές περιοχές σε διάφορες ηπείρους χρησιμοποιώντας πρόσφατες εκτιμήσεις πάνω στο διοξείδιο του άνθρακα από τον δορυφόρο OCO-2 της NASA, τον οποίο διαχειρίζεται το JPL της NASA. Όπως έδειξε η έρευνα, πόλεις με μεγαλύτερες πληθυσμιακές πυκνότητες είχαν γενικά κατά κεφαλήν μικρότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα- ενώ προέκυψαν και επιπλέον χρήσιμα στοιχεία. «Δεν είναι πλήρης η εικόνα, εφόσον βλέπουμε μόνο τις τοπικές, απευθείας εκπομπές, αλλά η μελέτη μας παρέχει μια εναλλακτική απευθείας παρατηρησιακή εκτίμηση που έλειπε εντελώς στο παρελθόν» είπε ο Έρικ Κορτ, του University of Michigan.
      Επιστήμονες υπέθεταν πως οι πιο πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές γενικά εκπέμπουν λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα κατά άτομο επειδή είναι πιο αποδοτικές ενεργειακά- δηλαδή χρειάζεται λιγότερη ενέργεια ανά άτομο, δεδομένης της χρήσης μέσων μαζικής μεταφοράς, αποδοτικότερων συστημάτων θέρμανσης κ.α. Τα δορυφορικά δεδομένα μπορούν να βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση αυτού του συσχετισμού.
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο συνδυασμός της αύξησης της στάθμης της θάλασσας και των ολοένα και πιο ακραίων καταιγίδων, ως συνέπεια της υπερθέρμανσης του πλανήτη και της κλιματικής αλλαγής, θα καταστήσει πολλά από τα κοραλλιογενή νησιά του Ειρηνικού και του Ινδικού Ωκεανού ακατοίκητα μέχρι το 2050.
      Αν και πολλά από αυτά τα νησιά βρίσκονται δύο μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, και παρ’ όλο που στα χειρότερα σενάρια τα επίπεδα των ωκεανών θα αυξηθούν κατά ένα μέτρο έως το 2100, οι πόροι γλυκού νερού αυτών των νησιών είναι πιθανό να μολυνθούν από τα εισερχόμενα θαλάσσια ύδατα μέχρι το 2050, σύμφωνα με νέα έρευνα.
      Πέρα από την τήξη των πάγων, η υπερθέρμανση του πλανήτη προκαλεί επίσης πιο ακραίους ανέμους και τροπικούς κυκλώνες, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι των νησιών να γίνονται όλο και πιο ευάλωτοι.
      Διεθνής επιστημονική ομάδα από τις ΗΠΑ, την Ολλανδία και το Μονακό, εξέτασαν λεπτομερώς τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής για μια ομάδα κατοίκων στις Νήσους Μάρσαλ. Υπάρχουν περίπου 1.100 νησιά χαμηλού υψομέτρου σε 29 ομάδες, τα οποία φιλοξενούν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους.
      Οι ερευνητές εξέτασαν τα σενάρια για τη σταδιακή άνοδο της στάθμης της θάλασσας, αλλά επικεντρώθηκαν επίσης στη δυναμική των κυμάτων, καθώς όλο και υψηλότερα κύματα από όλο και πιο έντονες καταιγίδες χτυπούν τις χαμηλές κοραλλιογενείς δομές. Με αυτόν τον τρόπο αυξάνεται η πιθανότητα να εισέλθουν αλμυρά νερά στους φυσικούς υδροφόρους ορίζοντες που γεμίζουν σήμερα με βρόχινα ύδατα και παρέχουν πόσιμο νερό στους κατοίκους.
      Αυτό το φαινόμενο δεν θα επηρεάσει μόνο τις νήσους Μάρσαλ, αλλά και νησιά κοντά στις Νήσους Κουκ, τις Μαλδίβες, τις Σεϋχέλλες και τη Χαβάη.
      Οι ζημιές από τις πλημμύρες στα σπίτια, τα καταστήματα και άλλα κτίρια των νησιών, σε συνδυασμό με την απώλεια γλυκού νερού, θα καταστήσουν την ανθρώπινη κατοίκηση δύσκολη σε πολλά τέτοια νησιά από το 2030 έως το 2060, σύμφωνα με την έρευνα.
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Είμαστε η πρώτη γενιά που γνωρίζει ότι καταστρέφουμε τον πλανήτη μας και η τελευταία που μπορεί να κάνει κάτι για αυτό, προειδοποίησε η WWF στην ετήσια έκθεσή της που δημοσίευσε σήμερα, τονίζοντας ότι ο πληθυσμός των άγριων ζώων μειώθηκε κατά 60% σε διάστημα 40 ετών.
      Οι προσπάθειες που καταβάλλονται για να σωθεί η φύση δεν αρκούν και χρειάζεται «μια παγκόσμια συμφωνία», κατά το πρότυπο της Συμφωνίας του Παρισιού για το Κλίμα, προκειμένου να επιβιώσει ο πλανήτης μας, τονίζει το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση στην έκθεσή του “Living Planet”.
      Ο πληθυσμός των θηλαστικών, των πτηνών, των ερπετών, των αμφίβιων και των ψαριών μειώθηκε κατά 60% από το 1970 ως το 2014, τονίζει η οργάνωση στη δωδέκατη, ετήσια έκθεσή της, που δημοσιεύθηκε με τη συνεργασία της Ζωολογικής Εταιρείας του Λονδίνου και βασίζεται στην παρακολούθηση 16.700 πληθυσμών (4.000 ειδών).
      Η περιοχή της Καραϊβικής/ Λατινικής Αμερικής εμφανίζει τη χειρότερη εικόνα με την εξαφάνιση του 89% του πληθυσμού των άγριων ζώων σε διάστημα 44 ετών. Η Βόρεια Αμερική και η Γροιλανδία είναι στην καλύτερη κατάσταση με μόλις το 23% των άγριων ζώων να έχει χαθεί. Η περιοχή της Ευρώπης, της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής καταγράφει απώλειες σε ποσοστό 31%.
      Η πρώτη εξήγηση για τη δραματική μείωση των πληθυσμών των άγριων ζώων είναι η απώλεια του φυσικού τους περιβάλλοντος, η εκτεταμένη γεωργία, οι εξορύξεις, η αστικοποίηση, ενέργειες που ενισχύουν την αποψίλωση των δασών και μολύνουν το έδαφος.
      Στη Βραζιλία, η οποία μόλις εξέλεξε πρόεδρο τον Ζαΐχ Μπολσονάρου ο οποίος στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας δεν αναφέρθηκε ούτε στην κλιματική αλλαγή ούτε στην αποψίλωση των δασών, το δάσος του Αμαζονίου συρρικνώνεται συνεχώς, όπως και η σαβάνα του Σεράντου, καθώς επεκτείνεται η καλλιέργεια της σόγιας και η εκτροφή βοοειδών.
      Σε παγκόσμιο επίπεδο μόνο το 25% των εδαφών έχει γλιτώσει από το αποτύπωμα του ανθρώπου, το 2050 θα έχει μειωθεί σε λιγότερο από 10%. Σε αυτό προστίθενται η υπεραλιεία, η μόλυνση, η λαθροθηρία, οι ασθένειες, η κλιματική απορρύθμιση…
      «Η ευκαιρία μας»

      «Είμαστε η πρώτη γενιά που γνωρίζει ότι καταστρέφουμε τον πλανήτη μας και η τελευταία που μπορεί να κάνει κάτι για αυτό», υπογράμμισε η Τάνια Στιλ στέλεχος της WWF.
      «Η κατάρρευση του παγκόσμιου πληθυσμού της άγριας πανίδας είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι ότι η φύση πεθαίνει. Όμως αντί να βάλουμε τον πλανήτη σε μηχανική υποστήριξη, του βάζουμε ένα τσιρότο», πρόσθεσε.
      Ωστόσο ο καθηγητής Κεν Νόρις, διευθυντής επιστημών στην Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου, υποστήριξε ότι παρά τα σοκαριστικά στοιχεία «δεν έχει χαθεί κάθε ελπίδα».
      «Έχουμε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε ένα νέο μονοπάτι για να προχωρήσουμε το οποίο θα μας επιτρέψει να συγκατοικήσουμε με βιώσιμο τρόπο με την άγρια φύση, από την οποία εξαρτόμαστε», δήλωσε.
      Προκειμένου να διατηρηθεί η βιοποικιλότητα της Γης για τις επόμενες γενιές η WWF ζήτησε να υπάρξει μια παγκόσμια δέσμευση που θα στηρίζεται από τις κυβερνήσεις και τις επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο.
      «Χρειαζόμαστε μια νέα διεθνή συμφωνία, μια νέα παγκόσμια συμφωνία για τη φύση προκειμένου να βοηθήσουμε τις χώρες να αντιμετωπίσουν τις ρίζες του προβλήματος», τόνισε ο Τόνι Τζούνιπερ εκτελεστικός διευθυντής της WWF.
      Η ανακοίνωση του WWF Ελλάς 

      «60% των πληθυσμών σπονδυλωτών ζώων έχει «χαθεί» σε λιγότερο από 50 χρόνια 
      Η έκθεση «Ζωντανός πλανήτης» του WWF αποκαλύπτει την καταστροφική επίδραση του ανθρώπου στον πλανήτη και υποδεικνύει το τελευταίο παράθυρο ευκαιρίας για τη σωτηρία του
      Παρά το γεγονός ότι παγκοσμίως, η φύση παρέχει στις κοινωνίες υπηρεσίες αξίας περίπου 125 τρισεκ. δολαρίων τον χρόνο, όπως φρέσκο αέρα, καθαρό νερό, φαγητό, ενέργεια, φάρμακα και άλλα πολύτιμα προϊόντα και πρώτες ύλες, η ανθρωπότητα και ο τρόπος που τρεφόμαστε, καταναλώνουμε, παρέχουμε ενέργεια και χρηματοδοτούμε τις κοινωνίες και οικονομίες μας, σπρώχνουν τη φύση στο χείλος του γκρεμού. Αυτό αποδεικνύει η έκθεση «Ζωντανός πλανήτης 2018» (Living Planet Report 2018) της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF(1) και της Ζωολογικής Εταιρίας του Λονδίνου (ZSL-Zoological Society of London). Η έκθεση που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα παρουσιάζει μια απογοητευτική εικόνα για την καταστροφική επίδραση της ανθρώπινης δραστηριότητας στην άγρια ζωή, τα δάση, τους ωκεανούς, τα ποτάμια και το κλίμα του πλανήτη μας, υποδεικνύοντας μια τελευταία ευκαιρία δράσης που ωστόσο χάνεται μέρα με τη μέρα, καθώς και την επείγουσα ανάγκη της παγκόσμιας κοινότητας πολιτών, κυβερνήσεων και αρμόδιων αρχών να ξανασκεφτεί συλλογικά τον τρόπο με τον οποίον προστατεύουμε και συνυπάρχουμε με τη φύση.

      Η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2018» παρουσιάζει μία περιεκτική περιγραφή της «υγείας» του πλανήτη. Ειδικότερα, μέσα από την παρατήρηση συγκεκριμένων δεικτών, η φετινή έκθεση –καταλήγει στο βασικό συμπέρασμα ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα σπρώχνει στα άκρα το σύνολο των φυσικών οικοσυστημάτων που «τροφοδοτούν» τη Γη με ζωή. Συγκεκριμένα:
      Ο δείκτης του ζωντανού πλανήτη(2) φανερώνει ότι διεθνώς οι πληθυσμοί των ψαριών, πουλιών, θηλαστικών, αμφιβίων και ερπετών έχουν ήδη μειωθεί κατά 60% σε λιγότερο από 50 χρόνια (1970 – 2014). Οι κύριες απειλές που προκαλούν αυτή την απώλεια βιοποικιλότητας είναι η υπερεκμετάλλευση των ζώων και φυτών και η εντατική γεωργία παράγοντες, οι οποίοι και οι δύο είναι απόλυτα συνυφασμένοι με τη διαρκώς αυξανόμενη ανθρώπινη κατανάλωση. Ο εκτροχιασμός των καταναλωτικών συνηθειών εξασθενίζει βαρύτατα την ικανότητα της φύσης να συντηρεί τις ζωές, τις κοινωνίες και τις οικονομίες μας. Τα τροπικά δάση συρρικνώνονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι το 20% περίπου του Αμαζονίου έχει εξαφανιστεί σε μόλις 50 χρόνια. Το 90% των θαλασσοπουλιών εκτιμάται ότι έχουν θραύσματα πλαστικού στα στομάχια τους. Το αντίστοιχο ποσοστό το 1960 ήταν μόλις 5%(3). Τα τελευταία 50 χρόνια η παγκόσμια μέση θερμοκρασία έχει αυξηθεί 170 φορές γρηγορότερα από τον φυσιολογικό ρυθμό. Στο πλαίσιο δεκαετούς μελέτης που πραγματοποιήθηκε για τις θαλάσσιες χελώνες καρέτα, το 35% του δείγματος που αναλύθηκε έδειξε ότι ο οργανισμός των χελωνών έχει απορροφήσει απορρίμματα, στην πλειοψηφία τους πλαστικά. Το 18% του πληθυσμού τόνου και ξιφία της Μεσογείου εκτιμάται ότι έχει απορροφήσει θραύσματα πλαστικού. «Η επιστήμη μας δείχνει τη σκληρή πραγματικότητα που δάση, ωκεανοί και ποτάμια υπομένουν εξαιτίας των ανθρώπων. Εκατοστό προς εκατοστό, είδος προς είδος, οι διαρκώς μειούμενοι αριθμοί της άγριας ζωής και των φυσικών περιοχών αποτελούν απόδειξη της τερατώδους πίεσης που ασκούμε στον πλανήτη γεγονός που υπονομεύει τον ιστό της ίδιας μας της ύπαρξης: τη φύση και τη βιοποικιλότητα» δήλωσε το Γενικός Διευθυντής του διεθνούς WWF Marco Lambertini.
      Η ανθρώπινη δραστηριότητα υπονομεύει την ικανότητα της φύσης να υποστηρίξει τη ζωή
      Τις τελευταίες δεκαετίες ο αντίκτυπος της ανθρώπινης δραστηριότητας έχει δυστυχώς μεγαλώσει επιβαρύνοντας τους οικοτόπους και τους φυσικούς πόρους, στους οποίους στηρίζεται η επιβίωση τόσο της άγριας ζωής, όσο και του ανθρώπου.
      Πέρα από το εύρος και τις επιπτώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας στη φύση η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2018» επικεντρώνεται επίσης στη σημασία της φύσης για την ανθρώπινη υγεία και ευημερία. Η φετινή έκθεση αναφέρεται ιδιαίτερα στη σημασία των επικονιαστών (π.χ. μέλισσες), από τους οποίους εξαρτάται αγροτική παραγωγή αξίας 235-577 δισεκ. δολαρίων τον χρόνο μόνο στις ΗΠΑ, καθώς και στο πώς η κλιματική αλλαγή, οι εντατικές γεωργικές πρακτικές και οι ασθένειες έχουν επηρεάσει τους πληθυσμούς τους.
      Οδικός χάρτης δράσης για τη φύση
      Όλα τα δεδομένα δείχνουν ότι η περιβαλλοντική και η αναπτυξιακή ατζέντα πρέπει να συγκλίνουν προκειμένου να χτίσουμε ένα βιώσιμο μέλλον για όλους. Η έκθεση τονίζει τη μοναδική ευκαιρία της διεθνούς κοινότητας να το πετύχει αυτό μέσα από την επικαιροποίηση το 2020 των διεθνών συμφωνιών για τους αναπτυξιακούς στόχους, τη βιοποικιλότητα και τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα. Η 14η συνδιάσκεψη των 196 κρατών-μελών της Σύμβασης για τη Βιοποικιλότητα (CBD) που θα πραγματοποιηθεί στην Αίγυπτο σε λίγες ημέρες, μπορεί να είναι το πρώτο βήμα για τη δημιουργία μιας επείγουσας, φιλόδοξης και αποτελεσματικής παγκόσμιας συμφωνίας για τη φύση, όπως συνέβη με τη συμφωνία για το κλίμα στο Παρίσι το 2015.
      Το WWF καλεί πολίτες, επιχειρήσεις και κυβερνήσεις να κινητοποιηθούν για να διαμορφωθεί μια περιεκτική συμφωνία πλαίσιο για τη φύση και τον άνθρωπο. Μία συμφωνία που θα πυροδοτήσει δημόσια και ιδιωτική δράση για την προστασία της φύσης και την αναστροφή των καταστροφικών συνεπειών της ανθρώπινης δραστηριότητας στον πλανήτη, όπως αυτές σκιαγραφούνται στην έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2018».
      «Η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2018» εκπέμπει σήμα κινδύνου για τον πλανήτη μας. Μας δίνει όμως και ένα δυνατό μήνυμα ανάληψης δράσης για να αντιστρέψουμε αυτή την κατάσταση. Ο καθένας από εμάς πρέπει να αναλάβει την ευθύνη και τη δράση που του αναλογεί. Το ίδιο καλούμε και την ελληνική κυβέρνηση να κάνει, εγκαταλείποντας τα καταστροφικά για το περιβάλλον σχέδια εξόρυξης πετρελαίου στις ελληνικές θάλασσες»,δήλωσε ο Γενικός Διευθυντής του WWF Ελλάς, Δημήτρης Καραβέλλας.
      -------------------------------------------------
      Η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2018» αποτελεί τη δωδέκατη έκδοση. Η εμβληματική έκθεση μελετά την υγεία του πλανήτη μέσα από την παρατήρηση συγκεκριμένων δεικτών. Ο δείκτης Living Planet Index (LPI) περιλαμβάνει τα πιο πρόσφατα στοιχεία, όπως προκύπτουν από την παρατήρηση 16.704 πληθυσμών 4.005 ειδών ψαριών, πουλιών, θηλαστικών, αμφιβίων και ερπετών από το 1970 έως το 2014. Μία από τις μεγαλύτερες απειλές για την υγεία των θαλασσών του πλανήτη που οφείλεται σε ανθρώπινη δραστηριότητα είναι και τα πλαστικά. Το WWF, συμμετέχει και φέτος στο παγκόσμιο συνέδριο Our Ocean, το οποίο πραγματοποιείται στην Ινδονησία 29-30 Οκτωβρίου 2018. Στο Συνέδριο συμμετέχουν ηγέτες κρατών, κοινωνία των πολιτών, επιχειρήσεις, για να ενημερωθούν για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι παγκόσμιες θάλασσες, να προτείνουν λύσεις και να δεσμευτούν για την εφαρμογή τους. Πρόκειται για τον ετήσιο σταθμό  για την προστασία των θαλασσών της γης και φέτος κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου ανακοινώθηκε και η καινούρια πρωτοβουλία του WWF που θα υλοποιηθεί στο πλαίσιο της παγκόσμιας εκστρατείας της οργάνωσης ενάντια στα πλαστικά. Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία, θα διαρκέσει τρία χρόνια και θα υλοποιηθεί με τη στήριξη της κυβέρνησης της Νορβηγίας με στόχο την προώθηση λύσεων για την καταπολέμηση της ρύπανσης των θαλασσών από τα πλαστικά.  Για περισσότερα: https://ourocean2018.org/ Διαβάστε στα αγγλικά το πλήρες κείμενο και τις περιλήψεις της έκθεσης «Ζωντανός Πλανήτης 2018» εδώ. Βρείτε εδώ διαθέσιμο φωτογραφικό υλικό και βίντεο.
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Τα ακραία καιρικά φαινόμενα συμβαίνουν πιο συχνά από ποτέ, αλλά η ανθρωπότητα έχει αρχίσει να αντιμετωπίζει καλύτερα τις αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις από αυτά, σύμφωνα με νέα έρευνα.
       
      Το 2013, το Επιστημονικό Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας, μια ομάδα 27 εθνικών ακαδημαϊκών επιστημών στην Ευρώπη, δημοσίευσε μια μελέτη με τίτλο «Τάσεις των Ακραίων Καιρικών συνθηκών στην Ευρώπη». Αυτή την εβδομάδα, το συμβούλιο δημοσίευσε μία ενημέρωση σε αυτή τη μελέτη, ενσωματώνοντας δεδομένα από το 2013 έως το 2017.
       
      Για την αρχική έκθεση, η ερευνητική ομάδα εξέτασε τις ακραίες θερμοκρασίες, τις βροχοπτώσεις, την ξηρασία και άλλες μετρήσεις που σχετίζονται με το κλίμα, από το 1980. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο αριθμός των παγκόσμιων κλιματολογικών γεγονότων όπως ακραίες θερμοκρασίες, ξηρασίες και πυρκαγιές διπλασιάστηκε από το 1980. Την ίδια περίοδο, ο αριθμός των μετεωρολογικών γεγονότων όπως οι ισχυρές καταιγίδες έχει επίσης διπλασιαστεί, ενώ ο αριθμός των υδρολογικών γεγονότων όπως οι πλημμύρες, οι χιονοστιβάδες και οι κατολισθήσεις έχει τετραπλασιαστεί από το 1980, και διπλασιαστεί από το 2004.
       
      Οι ερευνητές εκτίμησαν επίσης το αυξανόμενο οικονομικό κόστος τέτοιων γεγονότων. Για παράδειγμα, το 1980, η Βόρεια Αμερική είχε ζημίες 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων λόγω καταιγίδων. Το 2015, ο αριθμός αυτός έφτασε σχεδόν τα 20 δισεκατομμύρια δολάρια.
       
      Ωστόσο, στην Ευρώπη, αν και οι πλημμύρες έχουν γίνει συχνότερες, οι οικονομικές απώλειες παραμένουν σταθερές και δεν αυξάνονται. Αυτό το στατικό κόστος δείχνει ότι οι χώρες έχουν εφαρμόσει καλύτερα και περισσότερα προστατευτικά μέτρα, σημειώνουν οι ερευνητές στο σχετικό δελτίο τύπου. Αυτό σημαίνει ότι παρά το υψηλό κόστος, μπορούμε να περιορίσουμε τις επιπτώσεις των ακραίων καιρικών φαινομένων στις κατοικημένες περιοχές, καταλήγει η έκθεση.
       
      Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1333156/i-suxnotita-ton-akraion-kairikon-fainomenon-einai-pio-upsili-apo-pote
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      “Στη δεύτερη φάση των μέτρων για COVID-19 , είναι πολύ σημαντικό να επικεντρώσουμε στη βιώσιμη κινητικότητα και στην ποδηλασία. Αυτός είναι ο πιο αποτελεσματικός, και υγιεινός τρόπος για να γίνονται πολλές διαδρομές από τους πολίτες της Ρώμης“, λέει ο Enrico Stefàno, πρόεδρος της Επιτροπής Κινητικότητας της Ρώμης . Η Δήμος της Ρώμης δημιουργεί 150 χιλιόμετρα προσωρινών και μόνιμων ποδηλατικών διαδρομών στους κύριους δρόμους της πόλης και κατά μήκος άλλων βασικών διαδρομών για υποστήριξη της ασφαλούς κινητικότητας. Η δήμαρχος της πόλης Virginia Raggi, δήλωσε ότι «ενθαρρύνοντας την ενεργή κινητικότητα, θα είμαστε σε θέση να περιορίσουμε τη χρήση αυτοκινήτων και να μειώσουμε την πίεση στις δημόσιες συγκοινωνίες».
      Η κατασκευή της πρώτης διαδρομής στο Piazzale Cina ξεκίνησε στις 7 Μαΐου. Η κατασκευή αυτή είναι πολύ απλή και με ελάχιστο κόστος: νέα σήματα δρόμου με ποδήλατο υποδεικνύουν τη λωρίδα για τα οχήματα αυτά (τα ποδήλατα), η οποία αντικαθιστά εκείνη που προηγουμένως ήταν λωρίδα μόνο για αυτοκίνητα. Τέτοιες απλές και εύκολες στην εφαρμογή μέθοδοι επιτρέπουν τη γρήγορη δημιουργία ενός μεγάλου δικτύου, το οποίο είναι κρίσιμο δεδομένης της επείγουσας κατάστασης σήμερα.
      Ορισμένες από τις διαδρομές είχαν ήδη προβλεφθεί με το Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας της πόλης. Η συνεργασία και ανταλλαγή καλών πρακτικών έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του λεγόμενου σχεδίου έκτακτης ανάγκης για το ποδήλατο: οι βέλτιστες πρακτικές από άλλες πόλεις συνέβαλαν στη γρήγορη μεταφορά καλών πρακτικών και λύσεων και κινητοποίησαν για συνολικό όραμα.
      Οι διαδρομές αυτές αυξάνουν άμεσα και αποτελεσματική την μετακίνηση με ποδήλατο σήμερα στη Ρώμη. Το σχέδιο προβλέπει επίσης έναν διευρυμένο ρόλο για τα ποδήλατα που μεταφέρουν φορτία μέσα στην πόλη. Η Ρώμη είχε ένα από τα χειρότερα συστήματα μετακινήσεων, που βασίζονταν πολύ στη χρήση ΙΧ, κάτι που συμβάλλει στην ατμοσφαιρική ρύπανση αλλά και σε υπερβολικές δαπάνες των νοικοκυριών για μετακινήσεις αφού οι κάτοικοι της Ρώμης δαπανούν 135.000.000 ώρες για μετακινήσει κάθε χρόνο.
      Η Ρώμη είναι μία από τις πολλές πόλεις που υλοποιούν με προσωρινές και μόνιμες ρυθμίσεις την επέκταση ποδηλατικών διαδρομών, επιταχύνοντας την υλοποίηση σχεδίων με ορίζοντα το 2030 και μετά ή ξεκινώντας τώρα νέα σχέδια για στήριξη του ποδηλάτου. Στην περίπτωση της Ρώμης και άλλων πόλεων, το πρόγραμμα CIVITAS έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση ενός σχεδίου έκτακτης ανάγκης για την ποδηλασία.
      Rome responds to COVID-19 with 150 kilometres of cycle routes
      Last week, Rome’s city council approved the construction of 150 kilometers of temporary and permanent cycle routes on the city’s main streets and along other key routes. With the Italian capital only beginning to emerge from a long and intense lockdown, local authorities consider cycling an effective way for residents to remain mobile whilst adhering to the physical distancing rules in place to combat COVID-19. The steps taken to support cycling have numerous benefits, as Virginia Raggi, Mayor of Rome attests, “by encouraging active mobility, we will be able to limit the use of cars and reduce the strain on public transport.” Aside from this, the cycling infrastructure should also help create the interconnected transport network envisioned for the Italian capital within its Sustainable Urban Mobility Plan (SUMP).
      Construction on the first route at the Piazzale Cina began on 7 May. New road markings indicate the cycle lane, which replaces what had previously been a car-only lane. Such simple and easy-to-implement methods enable the quick creation of a large network, which is crucial given the current situation’s urgency. Some of the routes were already foreseen with the city’s SUMP. Handshake played a crucial role in formulating the so-called cycling emergency plan: best practice from fellow cities in the project informed practical implementation and inspired the overall vision. Most importantly, the routes shoud “systematically boost the level of cycling in Rome; this is what the city wants to achieve with Handshake’s help“, comments Francesco Iacorossi, Project Manager, Roma Servizi per la Mobilità. The plan also foresees an expanded role for cargobikes in the city’s logistics system.
      Statistics
      2,876,614 Population
      20k/day Amount of cyclists (on busiest route)
      613 Car ownership rate (cars per 1000 residents)
      1285 km² City area
      125 km Length of cycle network
      Enrico Stefàno, President of Rome’s Mobility Commission, says, “in phase two of our COVID-19 response, it has become more important to focus on sustainable mobility and cycling. The latter is the most effective, efficient and healthy way to complete many journeys made by people in Rome.”
      Rome has much unfulfilled potential when it comes to active mobility. Cycling has a crucial role to play in reducing congestion and improving the quality of life for all in the Italian capital. Main cycling challenges: A combination of a lack of a cycling culture and proper infrastructure and the influence of decades of car-oriented policies has created a potent mix – one of the Europe’s highest car ownership rates ande one of its lowest cycling rates. The exensive use of private vehicles does not only have a high environmental cost, but also an economic one: Rome’s inhabitants spend 135 million hours commuting each year. There exists great promise for sustainable urban mobility to become an integral part of the city fabric, and in the process make it a more liveable place for residents and tourists alike.
      Find out more on what the Italian capital is doing in Handshake on its dedicated page.
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Ξεκινούν σήμερα οι δειγματοληψίες για τις μετρήσεις των δύσοσμων χημικών ενώσεων (μερκαπτανών) στη Δυτική Θεσσαλονίκη, βάσει της προγραμματικής σύμβασης που υπεγράφη μεταξύ της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
      Η πρώτη αντλία δειγματοληψιών για τον προσδιορισμό των μερκαπτανών εγκαταστάθηκε επί της οδού 3ης Σεπτεμβρίου, στο 2ο και 3ο Δημοτικό Σχολείο Κορδελιού. Οι άλλες δύο θέσεις που θα συλλέγουν δείγματα αφορούν το παλαιό δημαρχείο Κορδελιού και στο 3ο Γυμνάσιο Κορδελιού.

      Σύμφωνα με την Κωνσταντινή Σαμαρά, υπεύθυνη του Εργαστηρίου Ελέγχου Ρύπανσης Περιβάλλοντος του ΑΠΘ, η διαδικασία θα γίνεται δύο με τρεις φορές την εβδομάδα. Η συλλογή και ανάλυση των δύσοσμων χημικών ουσιών θα διαρκέσουν δώδεκα μήνες. «Πρέπει να έχουμε έναν αριθμό μετρήσεων για να εξάγουμε τα πρώτα μας ασφαλή», εξήγησε, μιλώντας στη Greenagenda.gr, η κα. Σαμαρά.
      Πάντως, όπως σημείωσε η ίδια, είναι η πρώτη φορά που διερευνάται επιστημονικά και με μεγάλο αριθμό μετρήσεων (περισσότερα από 400 δείγματα) το σοβαρό πρόβλημα, που ταλαιπωρεί τα δυτικά της πόλης εδώ και περίπου δύο χρόνια.

      Τα δείγματα που θα συλλέγονται θα διερευνώνται και θα αναλύονται από το σύγχρονο σύστημα Αέριας Χρωματογραφίας-Φασματοσκοπίας Μάζας σε σύζευξη με μονάδα θερμικής εκρόφησης (TD-GC/MS), που δώρισε πρόσφατα ο όμιλος Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε., Βιομηχανικές Εγκαταστάσεις Θεσσαλονίκης στο Εργαστήριο Ελέγχου Ρύπανσης Περιβάλλοντος του Τμήματος Χημείας του ΑΠΘ.
      Οι μερκαπτάνες, όπως και άλλες πτητικές οργανικές θειούχες ενώσεις, χαρακτηρίζονται από ιδιαίτερα έντονη και διαπεραστική αποκρουστική οσμή, που γίνεται αισθητή ήδη από πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις. Στην ατμόσφαιρα εκλύονται τόσο από φυσικές πηγές (αναερόβια αναγωγή θειικών σε επιφανειακά νερά και εδάφη), όσο και από ανθρωπογενείς πηγές (εγκαταστάσεις επεξεργασίας αποβλήτων/ιλύος, διυλιστήρια πετρελαίου και βιομηχανίες πετροχημικών, βιομηχανίες χαρτοπολτού, μονάδες διανομής υγραερίου και φυσικού αερίου κ.ά.).

      Σε δηλώσεις της, η αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλονίκης Βούλα Πατουλίδου εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι θα εντοπιστεί η πηγή της έντονης δυσοσμίας μετά την τοποθέτηση των οργάνων δειγματοληψίας. «Θα γίνονται και έκτακτες μετρήσεις και ελπίζουμε ότι θα καταφέρουμε να έχουμε από το ΑΠΘ τα αποτελέσματα ώστε να αντιμετωπίσουμε ουσιαστικά το σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Δυτική Θεσσαλονίκη».
      Από την πλευρά του, ο Κώστας Γιουτίκας, αντιπεριφερειάρχης Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, επισήμανε ότι «πλέον, θα είμαστε σε θέση να μάθουμε από πού προέρχεται η έντονη δυσοσμία και κατά πόσο οι χημικές ουσίες είναι βλαβερές για τη δημόσια υγεία». «Εφόσον έχουμε απτά αποτελέσματα από τις αναλύσεις τους και εντοπιστεί η πηγή της δυσοσμίας, θα επιβληθούν αυστηρές ποινικές κυρώσεις», διαβεβαίωσε ο κ. Γιουτίκας.
      Για τον σταθμό μέτρησης της Περιφέρειας που βρίσκεται στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου, όπου τοποθετήθηκε η πρώτη από τρεις ψηφιακές αντλίες δειγματοληψίας, ο κ. Γιουτίκας επανέλαβε ότι με το ποσό των 131.000 ευρώ από το Πράσινο Ταμείο θα γίνει αναβάθμιση του κλωβού, καθώς θα τοποθετηθούν επιπλέον δυο όργανα που θα μετρούν τις θειούχες ενώσεις.

      Για τους δειγματολήπτες ανέφερε ότι μέσω sms θα γίνεται άμεσα ενημέρωση από τις συσκευές δειγματοληψίας για την εκδήλωση ατμοσφαιρικού επεισοδίου.
      Ο δήμαρχος Κορδελιού - Ευόσμου Πέτρος Σούλας τόνισε ότι «προσπαθούμε να δώσουμε λύση σε αυτό το χρόνιο πρόβλημα και με την εγκατάσταση σήμερα των συσκευών δειγματοληψίας θα μάθουμε την πηγή της έντονης δυσοσμίας».
      Ερωτηθείς για την κατάσταση με τη δυσοσμία σήμερα στην περιοχή, ο κ. Σούλας απάντησε ότι «τα ατμοσφαιρικά επεισόδια βρίσκονται σε ύφεση το τελευταίο διάστημα».
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάλεσε σήμερα την Ελλάδα να μεταφέρει στο εθνικό της δίκαιο τους ευρωπαϊκούς κανόνες για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από καύσιμα. Συγκεκριμένα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έστειλε αιτιολογημένη γνώμη στην Ελλάδα, αλλά και στην Αυστρία, το Βέλγιο, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισπανία, την Κύπρο, τη Λετονία, τη Ρουμανία, την Τσεχία και τη Φινλανδία, επειδή δεν μετέφεραν στο εθνικό τους δίκαιο τους ενωσιακούς κανόνες σχετικά με την ποιότητα των καυσίμων βενζίνης και ντίζελ.
       
      Η εν λόγω ευρωπαίκή οδηγία θεσπίζει κανόνες για τον υπολογισμό και την αναφορά των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από καύσιμα και από άλλες πηγές ενέργειας μη βιολογικής προέλευσης. Στόχος της ενωσιακής νομοθεσίας είναι να συλλεχθούν στοιχεία επαρκούς ακρίβειας, ώστε η Επιτροπή να μπορεί να αξιολογήσει τις επιδόσεις των προμηθευτών καυσίμων όσον αφορά την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους στο πλαίσιο της οδηγίας για την ποιότητα των καυσίμων (οδηγία 98/70/ΕΚ). Στην εν λόγω οδηγία θεσπίζεται ως στόχος να έχει μειωθεί, έως το τέλος του 2020, κατά τουλάχιστον 6 % η ένταση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τα παρεχόμενα καύσιμα και ενέργεια. Η μέθοδος υπολογισμού έχει επίσης το πλεονέκτημα ότι μειώνει τον διοικητικό φόρτο για τους προμηθευτές και τα κράτη μέλη.
       
      Τα κράτη μέλη όφειλαν να είχαν μεταφέρει στην εθνική τους νομοθεσία τους ενωσιακούς κανόνες για τον υπολογισμό και την αναφορά των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από καύσιμα έως τις 21 Απριλίου 2017. Η Επιτροπή απέστειλε ήδη προειδοποιητική επιστολή στην Ελλάδα και τα υπόλοιπα εννέα κράτη-μέλη, τον Μάιο του 2017. Εάν δεν ληφθούν μέτρα εντός δύο μηνών από την παραλαβή της αιτιολογημένης γνώμης, η υπόθεση μπορεί να παραπεμφθεί στο Δικαστήριο της ΕΕ.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%B9%CF%8C%CE%BD-%CE%B3%CE%B9%CE%B1/
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Νέα μελέτη αποκαλύπτει πόσο θα κοστίσει η κλιματική αλλαγή τόσο στις  οικονομίες  της ΕΕ όσο και στην Ελλάδα.
      Όπως αναφέρεται σε μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Scientific Reports» του ομίλου Nature, μια ενδεχόμενη άνοδος της στάθμης της θάλασσας λόγω κλιματικής αλλαγής θα μπορούσε να κοστίσει στις οικονομίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ηνωμένου Βασιλείου έως και 872 δισεκατομμύρια ευρώ ως το 2100. Μεταξύ των χωρών που αναμένεται να επηρεαστούν πολύ από αυτό συγκαταλέγεται και η Ελλάδα.
      Ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής επιστήμονες από το ολλανδικό πανεπιστήμιο Delft, στην οποία συμμετέχει και ο Έλληνας μεταδιδακτορικός ερευνητής του Delft, Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης, μοντελοποίησε τις πιθανές οικονομικές επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας για 271 ευρωπαϊκές περιοχές ως το 2100, σύμφωνα με ένα σενάριο υψηλών εκπομπών και χωρίς την εφαρμογή νέων μέτρων προστασίας των ακτών μετά το 2015.
      Όπως σημειώνει η ερευνητική ομάδα, «η αλλαγή του κλίματος απειλεί την οικονομική ανάπτυξη παγκοσμίως, με έντονες ανισότητες στους επιταχυνόμενους κινδύνους σε διάφορες περιοχές. Ιδιαίτερα, η αύξηση της στάθμης της θάλασσας λόγω του κλίματος αποτελεί μια αυξανόμενη ανησυχία. Η καταστροφική της δυνατότητα επηρεάζει περιοχές, όπου συγκεντρώνονται το παραγωγικό κεφάλαιο και ο πληθυσμός: παράκτιες πόλεις και περιοχές». Σύμφωνα με τα στοιχεία που αναφέρουν, πάνω από 200 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη, δηλαδή περίπου το 44% των πληθυσμών της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου ζουν εντός 50 χιλιομέτρων από την ακτογραμμή και άρα υπό τον κίνδυνο παράκτιων πλημμυρών. Επιπλέον, αυτές οι παράκτιες περιοχές συμβάλλουν σχεδόν στο 40% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της Ευρώπης, ενώ το 75% του διεθνούς εμπορικού όγκου της Ευρώπης διεξάγεται μέσω θαλάσσιων διαδρομών.
      Η ομάδα συνδύασε ένα οικονομικό μοντέλο που είχε αναπτυχθεί προηγουμένως με δεδομένα σχετικά με τις προβλεπόμενες επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, τις τάσεις των επενδύσεων και την κατανομή των οικονομικών απωλειών που προκλήθηκαν από 155 πλημμυρικά φαινόμενα στην Ευρώπη την περίοδο 1995-2016. Εκτίμησε τις πιθανές οικονομικές απώλειες και κέρδη σε σύγκριση με ένα σενάριο χωρίς άνοδο της στάθμης της θάλασσας και με ετήσια οικονομική ανάπτυξη 2% σε όλες τις περιοχές. Μοντελοποίησε επίσης τον αντίκτυπο των στοχευμένων επενδύσεων σε διάφορους οικονομικούς τομείς στις περιφερειακές οικονομίες μετά την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
      Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι σύμφωνα με ένα σενάριο υψηλών εκπομπών, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα μπορούσε να προκαλέσει οικονομικές απώλειες 872 δισεκατομμυρίων ευρώ στην ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο ως το τέλος του αιώνα, σε σύγκριση με ένα σενάριο χωρίς άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
      Ένα σημαντικό εύρημα της μελέτης είναι οι περιφερειακές διαφορές στις οικονομικές επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας: η πλειονότητα των οικονομικών απωλειών ως και 21% του περιφερειακού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος ως το 2100 συγκεντρώνεται σε παράκτιες περιοχές, όπως το Βένετο και η Εμίλια – Ρομάνια στην Ιταλία και η επαρχία Δυτικής Πομερανίας στην Πολωνία. Στις περιοχές που αναμένεται να υποστούν σχετικά υψηλότερες οικονομικές απώλειες συγκαταλέγεται και η Ελλάδα, όπως και οι βελγικές ακτές και η δυτική Γαλλία.
      Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης, «οι οικονομικές αξιολογήσεις της κλιματικής ζημιάς σε εθνικό επίπεδο μπορούν να αποκρύψουν σημαντικές περιφερειακές διαφορές» και προσθέτει ότι «με τη χρήση νέων δεδομένων για τα κλιματικά ευαίσθητα περιουσιακά στοιχεία και την προώθηση των μακροοικονομικών εργαλείων μοντελοποίησης, είμαστε πλέον σε θέση να παρέχουμε πιο λεπτομερείς αναλύσεις». Σύμφωνα με τα στοιχεία που αναφέρει ο ίδιος, οι συνολικές ζημιές για την Ευρώπη είναι μόλις 1,26% του ΑΕΠ της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου στο σενάριο υψηλού επιπέδου ως το 2100. Ωστόσο, στην Ιταλία οι εθνικές απώλειες είναι 4,43%, ενώ η μείωση της παραγωγικότητας στο Βένετο κυμαίνεται περίπου στο 20,84%.
      Αντίθετα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι περιοχές στο εσωτερικό της Ευρώπης, όπως στη Γερμανία, την Αυστρία και την Ουγγαρία, θα παρουσιάσουν οικονομικά κέρδη ως και 1% του περιφερειακού ΑΕΠ ως το 2100 και αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στη μετεγκατάσταση της παραγωγής από τις πλημμυρισμένες παράκτιες στις ενδοχώρες.
      Ο κ. Χατζηβασιλειάδης, ωστόσο, σπεύδει να υπογραμμίσει ότι μπορεί οι περιφερειακές επιπτώσεις να είναι πολύ μεγαλύτερες στις παράκτιες περιοχές και κάποιες ευρωπαϊκές ενδοχώρες να βλέπουν μέτρια κέρδη, αλλά η οικονομία είναι αλληλένδετη. «Το ερώτημα είναι: αυτά τα κέρδη αρκούν για να αντισταθμίσουν τις απώλειες στις παράκτιες περιοχές; Δυστυχώς, η απάντηση είναι πως όχι. Η συνολική επίδραση είναι ακόμα αρνητική, με κάποιες εξαιρέσεις, όπως η Γερμανία, όπου τα κέρδη και οι απώλειες ισορροπούν στο μηδέν», τονίζει.
      Τα δεδομένα για την Ελλάδα
      Στην έρευνα η Ελλάδα αναλύθηκε σε επίπεδο περιφερειών για τις οικονομικές επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας σε ένα σενάριο υψηλών εκπομπών ως το 2100. Όπως επισημαίνει ο Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Ελλάδα ως χώρα βρίσκεται κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο στη μείωση του ΑΕΠ, ωστόσο εμφανίζει μεγάλες μειώσεις σχεδόν σε όλες τις περιφέρειές της, καθώς είναι παράκτιες. Σε αυτό το ακραίο κλιματικό σενάριο που μελετήθηκε, τις μεγαλύτερες οικονομικές επιπτώσεις φαίνεται ότι θα έχουν η Στερεά Ελλάδα (-6,88%) και το βόρειο Αιγαίο (-6,06%). Στην Αττική, η ανάλυση δείχνει μηδενικές επιπτώσεις.
      Μόνο μία περιφέρεια, η δυτικής Μακεδονία, δεν βρέχεται από θάλασσα και εκεί οι ερευνητές αναμένουν μια αύξηση του ΑΕΠ περίπου 0,87% ως το τέλος του αιώνα, αύξηση που οφείλεται στον κατασκευαστικό τομέα της περιοχής, που θα χρησιμοποιηθεί για την ανακατασκευή του κεφαλαίου που θα έχει καταστραφεί σε όλη τη χώρα.
      Ο κατασκευαστικός τομέας σημειώνει παντού αύξηση στη χώρα, εκτός από την περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, όπου υπάρχει πτώση. Η μεγαλύτερη πτώση αφορά στον αγροτικό τομέα παραγωγής και στον δημόσιο τομέα- περίπου το 6% της παραγωγής χάνεται στην Ήπειρο και στην ανατολική Μακεδονία και στους δύο αυτούς τομείς.
      Τα ευρήματα υπογραμμίζουν την ανάγκη για οικονομικές πολιτικές ανά περιφέρεια για την αντιμετώπιση των άνισων επιπτώσεων της στάθμης της θάλασσας στις διάφορες περιφέρειες και τις οικονομίες τους.

       
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Η πανδημία του κορωνοϊού έχει συγκλονίσει όλο τον πλανήτη και ειδικά τις περισσότερο βιομηχανοποιημένες και ανεπτυγμένες οικονομικά περιοχές του, θέτοντας για πρώτη ίσως φορά τόσο καθολικά κρίσιμα ερωτήματα για τη σχέση της ανθρωπότητας με τη φύση.
      Γιατί δεν πρόκειται βεβαίως για «εκδίκηση της φύσης» (η φύση δεν εκδικείται, αντιδρά), αλλά για μια συγχρονισμένη εκδήλωση υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, με υπόβαθρο τη βαθιά περιβαλλοντική κρίση που σφραγίζει την εποχή μας.
      Μια κρίση που οφείλεται στον κυρίαρχο τρόπο παραγωγής και κατανάλωσης, που αντιμετωπίζει ληστρικά το περιβάλλον (και τον άνθρωπο). Ολα αυτά που τον «παλιό καιρό», δηλαδή πριν… από μερικές εβδομάδες, αντιμετωπίζονταν ως business as usual. Το ερώτημα που υπάρχει σήμερα είναι εάν το σοκ της πανδημίας του νέου κορωνοϊού, που τράβηξε χειρόφρενο στις ισχυρότερες οικονομίες, θα οδηγήσει σε μια αναστροφή πορείας ή απλώς, μετά την αντιμετώπιση –αργά ή γρήγορα– της ασθένειας, το σύστημα θα τραβήξει αχαλίνωτο για την επόμενη πανδημία.

      Η διεθνής επέλαση της COVID-19 αποκαλύπτει πολλαπλά περιβαλλοντικά ρήγματα, που οφείλουμε να δούμε με άλλο μάτι. Το 75% των νέων αναδυόμενων λοιμωδών νόσων προέρχεται από τα ζώα, αλλά δεν φταίνε αυτά.
      Η βιομηχανική κτηνοτροφία, που περιορίζει όλο και περισσότερο την άγρια φύση, σε συνδυασμό με τη μετανάστευση ζώων λόγω κλιματικής αλλαγής, αυξάνει τις πιθανότητες να έρθουν σε επαφή οι άνθρωποι με ζώα φορείς και έτσι να μολυνθούν. Η καταστροφή οικοτόπων και η αποψίλωση των δασών για βοσκοτόπια και καλλιέργεια σόγιας για ζωοτροφή ευνοούν την εμφάνιση ζωονόσων.
      Δεν είναι αποκομμένα επεισόδια, αλλά τμήματα μιας συνολικής παραγωγικής αλυσίδας. Σε ένα κόσμο που το σάλιο μιας νυχτερίδας στην Κίνα ή ενός χιμπαντζή στην κεντρική Αφρική μπορεί να ξεσηκώσει μια υγειονομική θύελλα στη Νέα Υόρκη ή στη Λομβαρδία, απαιτείται συνολική ματιά κι όχι αποσπασματικές κινήσεις και ανήμπορες εθνικιστικές περιχαρακώσεις.
      Δεν είναι μόνο οι μολυσματικές ασθένειες· ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θεωρεί πως το 23% των θανάτων παγκοσμίως έχει περιβαλλοντικά αίτια. Τα δύο τρίτα των καρκίνων προέρχονται από περιβαλλοντικές τοξίνες, σημειώνει το Wired.
      Επιβαρυντικοί παράγοντες
      Αλλά και οι βαριές συνέπειες της COVID-19 φαίνονται πως συνδέονται με μία σειρά από άλλους επιβαρυντικούς παράγοντες, όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση και η κακή διατροφή (ένας παράγοντας είναι και η παχυσαρκία), πέρα από την υποβάθμιση των συστημάτων υγείας και του επιπέδου ζωής στις πόλεις.
      «Ευθύνεται η αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού από τη συνολική δηλητηρίαση από τεχνητές χημικές ουσίες, ενδοκρινικούς διαταράκτες και τοξίνες», λέει στην «Κ» η Πολυξένη Νικολοπούλου-Σταμάτη, καθηγήτρια της Ιατρικής Αθηνών.
      «Λόγω των μέτρων για την πανδημία, η φύση πήρε μια ανάσα. Είδαμε ξανά ψάρια στα κανάλια της Βενετίας, δελφίνια στον Θερμαϊκό και πλήθος κόσμου να βγαίνει βόλτα με τα πόδια ή με ποδήλατα στις πόλεις. Είδαμε τη ζωή αλλιώς, αλλά δυστυχώς η ανθρωπότητα έχει κοντή μνήμη. Υπάρχει ο κίνδυνος να γυρίσουμε σε ό,τι κάναμε», τονίζει στην «Κ» η Λία Πατσαβούδη, καθηγήτρια Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Υπάρχει όμως και άλλη επιλογή. 
      Η ρύπανση του αέρα αυξάνει τη θνητότητα ασθενών με COVID-19
      Η πορεία εξάπλωσης της πανδημίας αλλά και τα πλήγματα που επιφέρει στη δημόσια υγεία δεν πρέπει να εξετάζονται μόνο από ιατρικής-υγειονομικής σκοπιάς, ο παράγων περιβάλλον παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Αίσθηση για παράδειγμα προκάλεσαν πρόσφατες επιστημονικές ανακοινώσεις που συσχέτιζαν την αυξημένη θνητότητα από τον κορωνοϊό με τα υψηλά επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Μελέτη του πανεπιστημίου Χάρβαρντ σε 3.000 κομητείες των ΗΠΑ κατέγραψε πως άνοδος κατά μόλις 1 μg/m3 στις συγκεντρώσεις των αιωρούμενων μικροσωματιδίων PM2.5 συνδέεται με αύξηση 15% στη θνητότητα από COVID-19!
      «Παρότι δεν είναι απόλυτα αποκρυπτογραφημένη η τοξικότητα των σωματιδίων PM2.5, είναι γνωστό ότι στην επιφάνειά τους προσκολλώνται άλλα μόρια όπως μικρόβια, ιοί, βαρέα μέταλλα, βακτήρια, μύκητες, DNA, αρχέγονοι προκαρυωτικοί οργανισμοί και ακάρεα», σημειώνει στην «Κ» η κ. Νικολοπούλου-Σταμάτη. «Αν και δεν είναι δυνατόν να διατυπωθεί με απόλυτη βεβαιότητα, εντούτοις υπάρχουν σοβαρές μελέτες που αξιολογούν συγκεκριμένα ευρήματα τα οποία επιτρέπουν την επιστημονική διαπίστωση ότι η χρόνια ατμοσφαιρική ρύπανση ενεργεί ως ενισχυτικός παράγοντας σε περιπτώσεις επιδημιών. Και είναι απολύτως εύλογο ότι αυτό συμβαίνει γιατί ίσως τα αιωρούμενα σωματίδια συμπεριφέρονται τόσο ως ένα πιθανό όχημα που ενισχύει τη μεταφορά και εξάπλωση του ιού αλλά και ως ένας χρόνιος παράγοντας ερεθισμού του αναπνευστικού συστήματος, που φθείρει το ανοσοποιητικό σύστημα και θα μπορούσε να κάνει τον πληθυσμό πιο ευάλωτο στις επιπτώσεις της επιδημίας», συμπληρώνει.
      «Δεν είναι μόνο ο αέρας»
      Το πόσο ευάλωτος είναι ο πληθυσμός λόγω της πολύπλευρης ρύπανσης, υπογραμμίζει και ο Δημοσθένης Σαρηγιάννης, καθηγητής Περιβαλλοντικής Μηχανικής στο ΑΠΘ. «Οπωσδήποτε η έκθεση σε ατμόσφαιρα με υψηλές συγκεντρώσεις ρύπων υποσκάπτει τον ανθρώπινο οργανισμό. Και δεν είναι μόνο ο αέρας που αναπνέουμε, αλλά και η έκθεση σε χημικά. Για παράδειγμα, στο αίμα σχεδόν όλου του πληθυσμού στην Ευρώπη και στην Ελλάδα ανιχνεύονται –και από το δικό μας το εργαστήριο– οι συνθετικές χημικές ενώσεις PFAS, που χρησιμοποιούνται σε μία σειρά οικιακών και βιομηχανικών προϊόντων, από τα μαγειρικά σκεύη τεφλόν, σε πολλές συσκευασίες τροφίμων μέχρι αδιάβροχα ρούχα. Οι ενώσεις αυτές διασπώνται πολύ δύσκολα και δεν απομακρύνονται. Μαζί με άλλα μη βιοαποδομήσιμα στοιχεία συσσωρεύονται στον ανθρώπινο οργανισμό. Γι’ αυτό πρέπει να βλέπουμε συνολικά το εκθεσίωμα, δηλαδή τη συνολική διαχρονική έκθεση του ανθρώπου σε παρόμοιες ουσίες», εξηγεί ο κ. Σαρηγιάννης.
      Μπορεί η ατμόσφαιρα των μεγάλων πόλεων να καθάρισε σε σημαντικό βαθμό λόγω της μη κυκλοφορίας οχημάτων, αλλά ποια θα είναι η επόμενη μέρα; «Η εμπειρία έδειξε τη σημασία της αρχής της προφύλαξης, δηλαδή της έγκαιρης λήψης μέτρων για να αποτρέψουμε μια καταστροφή, όχι για να τρέχουμε από πίσω της», τονίζει η κ. Νικολοπούλου-Σταμάτη.
      «Δυστυχώς, λείπει σε ευρωπαϊκό τουλάχιστον επίπεδο ένα κέντρο πρόβλεψης περιβαλλοντικών προβλημάτων και πιθανών ακραίων φαινομένων, όπως για παράδειγμα έχουμε για τον καιρό. Είναι φανερό πως σε ευρωπαϊκό επίπεδο καθυστερήσαμε πολύ στο να αντιληφθούμε τη σφοδρότητα του κύματος του COVID-19. Θα μπορούσε να συγκροτηθεί άμεσα ένα πανευρωπαϊκό δίκτυο, που θα συντονίζει ιδρύματα από διάφορες χώρες, θα συνενώσει γνώσεις και υπολογιστική ισχύ, δεν χρειάζεται να δημιουργηθεί ένα ακόμα ινστιτούτο», προτείνει ο κ. Σαρηγιάννης.
      Η πανδημία έφερε στο προσκήνιο και το πρόβλημα των πόλεων. Η Γουχάν, που εμφανίστηκε ο κορωνοϊός, δεν ήταν μια καθυστερημένη περιοχή. Απεναντίας, ήταν μια ταχύτατα αναπτυσσόμενη πόλη, με έμφαση στις νέες τεχνολογίες και πληθυσμό άνω των 11 εκατομμυρίων, ίσως η πιο πυκνοκατοικημένη πόλη της κεντρικής Κίνας. Ο ιός φάνηκε να διαδίδεται πιο εύκολα σε πόλεις με πυκνή δόμηση, χωρίς μεγάλα ανοίγματα με ελεύθερους χώρους και πράσινο. Ο σχεδιασμός του μέλλοντος δεν μπορεί παρά να λάβει υπόψη αυτούς τους παράγοντες, παραδίνοντας τις πόλεις στους ανθρώπους και όχι στην κυριαρχία του ρυπογόνου στόλου των Ι.Χ. αυτοκινήτων. Απαραίτητο είναι ένα πυκνό, καλοσχεδιασμένο και «πράσινο» δίκτυο μέσων μαζικής μεταφοράς.
      Δεν είναι τυχαίο πως η κορύφωση του πρώτου κύματος της πανδημίας σημαδεύτηκε οικονομικά από την κατακρήμνιση του πετρελαίου. «Ας σημειωθεί κι αυτό ως μια εικόνα της εποχής που φεύγει, της ανάγκης να περάσουμε σε άλλες μορφές ενέργειας, τόσο για πιο καθαρό αέρα στις πόλεις μας όσο και για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής», τονίζει ο κ. Σαρηγιάννης. 
      Αποψιλώνοντας τα δάση οι ιοί «κάνουν πάρτι»

      Τεράστιες εκτάσεις παρθένων δασών καταστρέφονται κάθε χρόνο σε Ινδονησία (φωτ.), Βόρνεο και αλλού προκειμένου να δημιουργηθούν μονοκαλλιέργειες ελαιοφοινίκων για την παραγωγή φοινικέλαιου. EPA / HOTLI SIMANJUNTAK
      Η τρέχουσα πανδημία δεν είναι άσχετη με την κλιματική κρίση. «Η άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη μας σε συνδυασμό με την όλο και πιο συχνή εμφάνιση ακραίων καιρικών φαινομένων, προβλέπεται να προκαλέσει αλλαγές στην εποχικότητα, στη γεωγραφία και στην ένταση της εκδήλωσης λοιμωδών νοσημάτων. Οι πλημμύρες και η διαχείριση των υδάτων που προέρχονται από αυτές μπορούν να διευκολύνουν τη μεταφορά και την εξάπλωση μολυσματικών παραγόντων, ενώ η αύξηση της θερμοκρασίας και της υγρασίας επηρεάζουν την ανάπτυξη, την επιβίωση και τη διάδοση όχι μόνο των παθογόνων αλλά και των φορέων τους. Ετσι, η εξάπλωση εντόμων, λ.χ. τα κουνούπια, που αποτελούν φορείς σοβαρών νόσων όπως η ελονοσία και ο δάγκειος πυρετός θα μετατοπιστεί προς περιοχές του πλανήτη που σήμερα είναι ψυχρότερες. Ο ιός του Δυτικού Νείλου, για παράδειγμα, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο δυτικό ημισφαίριο, στη Νέα Υόρκη, έπειτα από μία παρατεταμένη περίοδο υψηλών θερμοκρασιών, ακολουθούμενη από έντονες βροχοπτώσεις το 1999», σημειώνει στην «Κ» η κ. Πατσαβούδη.
      Μία σειρά από παράγοντες αλληλεπιδρούν και κοινωνικο-οικονομικές παρεμβάσεις επηρεάζουν πολλές πλευρές. Για παράδειγμα, η εκτεταμένη αποψίλωση και καταστροφή δασών και οικοτόπων, η ισοπέδωση τεράστιων εκτάσεων για να δημιουργηθούν βοσκοτόπια ή για να καλλιεργηθούν κτηνοτροφικά φυτά (όπως η σόγια) έχουν αρνητικές επιδράσεις και στην ισορροπία του κλίματος (αφού καταστρέφουν τους πράσινους πνεύμονες του πλανήτη), στην υγεία των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας, αλλά και στην υγεία των ανθρώπινων κοινωνιών, καθώς «στριμώχνουν» την άγρια ζωή, φτάνουν πολύ κοντά της και διευκολύνουν το πέρασμα των λοιμωδών ζωονόσων στον άνθρωπο.
      Στην κινεζική επαρχία Χουμπέι, όπου βρίσκεται και η πόλη Γουχάν όπου πρωτοεμφανίστηκε ο κορωνοϊός, είχε κατασκευαστεί τη δεκαετία του ’90 το γιγαντιαίο υδροηλεκτρικό φράγμα των Τριών Φαραγγιών, που υποχρέωσε σε μετακίνηση 1,3 εκατ. ανθρώπους, προκαλώντας ανάλογες καταστροφές και μετακινήσεις στα είδη της άγριας ζωής. Το πώς έφτασε ο κορωνοϊός στη Γουχάν δεν είναι απόλυτα εξακριβωμένο, αλλά σίγουρα πριν από αυτό οι επιχειρήσεις τροφίμων έφτασαν πολύ βαθιά μέσα στα δάση. «Στην Κίνα, αλλά και παγκοσμίως, τα τρόφιμα “άγριας φύσης” γίνονται όλο και περισσότερο ένας κανονικός οικονομικός τομέας. Καθώς η βιομηχανική παραγωγή κρέατος –χοιρινά, πουλερικά, κ.λπ.–επεκτείνεται στα παρθένα δάση, πιέζει τους επενδυτές “άγριας φύσης” να πάνε πιο βαθιά στο δάσος, αυξάνοντας έτσι την αλληλεπίδραση με νέα παθογόνα, συνεπώς και τη διάδοσή τους», σημειώνει ο Ρομπ Ουάλας, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα.
      Δεν πρόκειται για αποκλειστικά κινεζικό φαινόμενο, όπως το παρουσιάζει ο  Ντόναλντ Τραμπ. «Ροκανίζοντας σιγά σιγά τα δάση της βορειοανατολικής Αμερικής, η αστική ανάπτυξη διώχνει ζώα, τα οποία συμβάλλουν στη ρύθμιση του πληθυσμού των τσιμπουριών. Αποτέλεσμα: οι μεταδοτικές ασθένειες που φέρουν τα τσιμπούρια εξαπλώνονται πολύ ευκολότερα. Μεταξύ αυτών, η ασθένεια Lyme, η οποία εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1975. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων είκοσι ετών, εντοπίστηκαν επτά νέοι παθογόνοι μικροοργανισμοί που μεταφέρονται από τα τσιμπούρια», έγραψε η δημοσιογράφος Σόνια Σαχ στο The Nation.
      Συνήθως, όπως τονίζει ο κ. Ουάλας, η μεταφορά των παθογόνων δεν γίνεται απευθείας από το άγριο ζώο στον άνθρωπο, αλλά μέσω ζώων της βιομηχανοποιημένης κτηνοτροφίας. «Η εκτροφή γενετικών μονοκαλλιεργειών οικόσιτων ζώων, σε συνθήκες συνωστισμού, καταργεί οποιαδήποτε “αντιπυρική ζώνη” ανοσίας», δημιουργώντας συνθήκες όπου οι ιοί κάνουν πάρτι», σημειώνει ο εξελικτικός βιολόγος, υπογραμμίζοντας τις μεγάλες ευθύνες των πολυεθνικών διατροφής. Ολα αυτά καθιστούν επιτακτική την ανάγκη ενός άλλου μοντέλου διατροφής, που θα σέβεται τη φύση και τις δυνατότητές της, θα στηρίζεται στην ποικιλία και όχι στην υπερκατανάλωση κρέατος και μάλιστα βοδινού και θα στηρίζει τους παραγωγούς της γης, πρώτα και κύρια σε τοπικό επίπεδο. 
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Από τη Ρωσία ή το Καζακστάν προήλθε το αβλαβές ραδιενεργό νέφος ρουθηνίου-106 που τον Οκτώβριο κάλυψε την Ευρώπη και την Ελλάδα.
       
      Το ραδιενεργό νέφος του στοιχείου ρουθηνίου-106 που ανιχνεύθηκε στην Ευρώπη – και στην Ελλάδα – από τις αρχές έως τα μέσα Οκτωβρίου περίπου, πιθανότατα προήλθε από κάποιο ατύχημα, το οποίο συνέβη στη Ρωσία ή στο Καζακστάν, σε κάποια περιοχή ανάμεσα στα Ουράλια όρη και στον ποταμό Βόλγα, αν και η ακριβής τοποθεσία είναι αδύνατο να προσδιορισθεί.
       
      Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν οι επιστήμονες του εθνικού Iνστιτούτου Ακτινοπροστασίας και Πυρηνικής Ασφάλειας (IRSN) της Γαλλίας, ύστερα από μελέτη των στοιχείων για την εξάπλωση της ραδιενεργής ρύπανσης, σε σχέση με τα μετεωρολογικά δεδομένα. Όπως εκτιμούν, δεν επρόκειτο για ατύχημα σε πυρηνικό αντιδραστήρα, αλλά μάλλον σε κάποια εγκατάσταση επεξεργασίας πυρηνικών αποβλήτων ή σε κάποιο ιατρικό κέντρο που κάνει χρήση ραδιενεργών ισοτόπων.
       
      Το γαλλικό ινστιτούτο εκτιμά ότι η διαρροή – που έγινε αισθητή στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες – συνέβη την τελευταία εβδομάδα του Σεπτεμβρίου και επιβεβαιώνει ότι δεν υπήρξε κάποια επίπτωση στην ανθρώπινη υγεία ή στο περιβάλλον.
       
      «Οι ρωσικές Αρχές δήλωσαν ότι δεν γνωρίζουν κάποιο ατύχημα στην περιοχή τους» ανέφερε ο διευθυντής του IRSN Ζαν-Μαρκ Περές στο πρακτορείο Ρόιτερς και πρόσθεσε ότι ακόμη δεν έχει υπάρξει ανάλογη επαφή με τις καζακστανικές Αρχές.
       
      Οι Γάλλοι επιστήμονες εκτιμούν ότι οι ποσότητες του ραδιενεργού ισοτόπου ρουθηνίου-106 που εκλύθηκαν στην ατμόσφαιρα, ήσαν μεγάλες, ανάμεσα στα 100 και στα 300 τερα-μπεκερέλ. Όπως είπαν, αν ένα ατύχημα τέτοιου μεγέθους είχε συμβεί στη Γαλλία, θα είχε καταστήσει αναγκαία την εκκένωση ή την απομόνωση των ανθρώπων σε μια ακτίνα αρκετών χιλιομέτρων γύρω από την περιοχή του ατυχήματος.
       
      Το Ινστιτούτο ανέφερε επίσης ότι η πιθανότητα εισαγωγής τροφίμων (π.χ. μανιταριών) από την πιθανή περιοχή του ατυχήματος είναι πολύ μικρή, ενώ σε κάθε περίπτωση θεωρεί πολύ μικρό τον δυνητικό κίνδυνο για την υγεία.
       
      Η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΕΕΑΕ) έχει ανακοινώσει προ εβδομάδων ότι το ρουθήνιο-106 δεν είναι πια ανιχνεύσιμο στην ατμόσφαιρα της Ελλάδας. Το ίδιο ανακοίνωσε και το IRSN για την ατμόσφαιρα της Γαλλίας.
       
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ - http://gr.euronews.com/2017/11/10/radienergo-nefos-kalypse-tin-europi-avlaves-symfwna-me-epistimones
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      «Η ερημοποίηση συνιστά τεράστια απειλή ειδικά για τη λεκάνη της Μεσογείου» επισημαίνει μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο ακαδημαϊκός Χρήστος Ζερεφός. «Η γνώση αυτή προέρχεται τόσο από τα μοντέλα προβλέψεων για τα επόμενα 70 με 80 χρόνια όσο και από το παρελθόν» επισημαίνει ο ίδιος.
      Όπως υπενθυμίζει, ο πρώτος που περιέγραψε αυτό το φαινόμενο ήταν ο Αριστοτέλης στα «Μετεωρολογικά» του. «Εκεί αναρωτιέται πώς έγινε έρημος η Σαχάρα. Και αναφέρεται σε μια μεγάλη κλιματική αλλαγή για τους μηχανισμούς της οποίας θέτει ερωτήματα» λέει.
      Εκατό χώρες στον κόσμο, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, το ένα τρίτο των εδαφών της οποίας υπόκειται σε υψηλό δυνητικό κίνδυνο είναι οι αριθμοί της ερημοποίησης, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, ο οποίος καθιέρωσε την 17η Ιουνίου ως παγκόσμια ημέρα ευαισθητοποίησης για την αντιμετώπιση του φαινομένου.
      Οι αριθμοί λένε ακόμη πως έως το 2025 περισσότεροι από 1,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα έρθουν αντιμέτωποι με το πρόβλημα της παντελούς έλλειψης νερού, ενώ τα δυο τρίτα του πλανήτη θα ζουν με την αγωνία της εξάντλησης των αποθεμάτων. Λένε ακόμη πως η ερημοποίηση θα προκαλέσει περισσότερους θανάτους από κάθε άλλη φυσική καταστροφή και πως εξαιτίας του φαινομένου περισσότεροι από 135 εκατομμύρια άνθρωποι θα υποχρεωθούν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Αν υπάρχει μια σημαντική διαφορά με το παρελθόν αυτή είναι η ταχύτητα με την οποία εκδηλώνεται το φαινόμενο. Και σε αυτή την ιλιγγιώδη ταχύτητα πρωτεύοντα ρόλο έχει ο άνθρωπος. «Το χαρακτηριστικό της αποσταθεροποίησης του κλίματος που οφείλεται στον άνθρωπο είναι ότι η αποσταθεροποίηση αυτή εκδηλώνεται σε πολύ μικρή χρονική περίοδο. Στο παρελθόν η αλλαγή αυτή ξεκινούσε και ολοκληρωνόταν σε ένα διάστημα χιλιάδων ετών» εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ζερεφός. «Σήμερα ξέρουμε ότι υπήρξε μια παρατεταμένη περίοδος ξηρασίας στην εποχή του χαλκού, η οποία σύμφωνα με κάποιους μελετητές διήρκησε τριάντα χρόνια και σύμφωνα με άλλους ακόμη και τριακόσια. Είναι η περίοδος που κατέβηκαν οι Δωριείς από τον Βορρά και κατέλαβαν το Άργος και τις Μυκήνες για να αλλάξει η ροή της Ιστορίας», λέει ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός. Η ανατολική Πελοπόννησος, που κατέλαβαν τότε οι Δωριείς, θεωρείται σήμερα υψηλού κινδύνου. Στο κόκκινο βρίσκονται ακόμη όλα τα νησιά του Αιγαίου, καθώς και τμήματα της Στερεάς Ελλάδας και της Εύβοιας, καθώς και της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας, της Θράκης, όπως και η Κεντρική και η Νοτιοανατολική Κρήτη.
      Επιστρέφοντας στο παρελθόν, άλλες γνωστές περίοδοι ξηρασίας ήταν αυτή που ξεκίνησε περίπου το 100 μΧ, ενώ άλλη μία σημειώθηκε κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους. «Πιο πρόσφατα, τη δεκαετία του 1970, ξεκίνησε μια νέα περίοδος ξηρασίας στη Βορειοδυτική Αφρική, η οποία διαρκεί δυστυχώς μέχρι σήμερα. Από εκείνη την περιοχή είχαμε τους πρώτους οικολογικούς πρόσφυγες καθώς εξαιτίας της ξηρασίας επεκτάθηκε η έρημος προς τη Σαβάνα» αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Χρήστος Ζερεφός. «Ξέρουμε ότι ο υδροφόρος ορίζοντας στη Βόρεια Αφρική κατεβαίνει και ότι σε οάσεις όπως είναι η Φαράν, στη χερσόνησο του Σινά, που άλλοτε ανέβλυζε το νερό επίγεια -κι εγώ θυμάμαι ως παιδί- τώρα είναι σε βάθος πάνω από 20 και 30 μέτρα. Το γεγονός ότι αυτή η αλλαγή επισυμβαίνει στη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου σημαίνει πολλά. Το κλίμα πάντα άλλαζε. Αλλά η ανθρώπινη παρέμβαση επέτεινε αυτές τις αλλαγές και γι’ αυτό βλέπουμε αυτά τα φαινόμενα» προσθέτει.
      Σύμφωνα με τον ίδιο, ο άνθρωπος ευθύνεται κατά 30% με 35% για την αλλαγή του κλίματος. «Εάν δεν κάνουμε κάτι σε λίγο θα ευθύνεται κατά 70% και 80%» επισημαίνει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ζερεφός.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Στο Λονδίνο μετέβει ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Μπρούλιας, προκειμένου να συμμετάσχει στον ετήσιο διάλογο των Δημάρχων των Πρωτευουσών των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
      Ο διάλογος, ο οποίος λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο της Αστικής Ατζέντας της ΕΕ, αποτελεί το βασικό πολιτικό πυλώνα προώθησης της αστικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στη διάσκεψη αναμένεται να συμμετάσχουν περισσότερες από είκοσι (20) πόλεις, μεταξύ των οποίων το Παρίσι, το Άμστερνταμ, το Βερολίνο, οι Βρυξέλλες, η Λευκωσία, το Δουβλίνο, το Ελσίνκι, η Βαρσοβία κ.ά. 
      Πέραν της Αστικής Ατζέντας, οι δήμαρχοι των Πρωτευουσών της ΕΕ αναμένεται να συζητήσουν για το θέμα της αντιμετώπισης του βίαιου εξτρεμισμού στα αστικά κέντρα.
      Εντωμεταξύ πριν από λίγες ημέρες το Δίκτυο για την Ανάπτυξη της Αειφόρου Ανάπτυξης (SDSN), το οποίο συγχρηματοδοτεί την Παγκόσμια Έκθεση για την Αειφόρο Ανάπτυξη (πρώην Δείκτης SDG και Dashboards), εξέδωσε την Έκθεση Dashboard για τις ευρωπαϊκές πόλεις.

      Η έκθεση συγκρίνει τις επιδόσεις των πρωτευουσών και μια επιλογή μεγάλων μητροπολιτικών περιοχών στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών (ΕΖΕΣ) σχετικά με τους 17 στόχους της Αειφόρου Ανάπτυξης (SDGs). 
      Σύμφωνα με την αξιολόγηση η Αθήνα είναι η τελευταία στον κατάλογο, καταλαμβάνει την 45η θέση, με βαθμολογία 48,6 με άριστα το 100. 
      Η πόλη που συγκέντρωση την υψηλότερη βαθμολογία είναι το Όσλο, με βαθμό 74,8 με δεύτερη τη Στοκχόλμη με 74,2.
      Οι 17 στόχοι της Αειφόρου Ανάπτυξης (SDGs) είναι οι εξής:
      Αντιμετώπιση της φτώχειας Μηδενική πείνα Υγεία και ευεξία Ποιότητα Εκπαίδευσης Ισότητα των φύλλων Καθαρό νερό και Υγιεινή Επαρκή και καθαρή Ενέργεια Αξιοπρεπής εργασία και Οικονομική Ανάπτυξη Βιομηχανία, Καινοτομία και Υποδομές Μείωση των Ανισοτήτων Βιώσιμες Πόλεις και Κοινότητες Υπεύθυνη κατανάλωση και παραγωγή Δράσεις για το κλίμα Ζωή και Δημόσιοι χώροι Ειρήνη, Δικαιοσύνη και ισχυροί θεσμοί
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Ενόψει της Παγκόσμιας Διάσκεψης για το κλίμα στο Μαρακές ο βασιλιάς του Μαρόκου βιάζεται να βάλει τη χώρα σε τροχιά εξοικονόμησης ενέργειας. Τα πρώτα τζαμιά με φωτοβολταϊκά πάνελ στη στέγη έκαναν την εμφάνισή τους.
       
       
      Λέγεται ότι το πράσινο ήταν το αγαπημένο χρώμα του προφήτη Μωάμεθ. Γι' αυτό και οι στέγες πολλών τζαμιών είναι στρωμένες με πράσινα κεραμίδια ή είναι βαμμένες πράσινες. Τώρα οι ναοί λατρείας των Μουσουλμάνων θα γίνουν και ενεργειακά «πράσινοι» με μαύρα ηλιακά φωτοβολταϊκά πάνελ στις στέγες. Το Μαρόκο αναδεικνύεται σε πρωτοπόρο στο τομέα ενεργειακής εξοικονόμησης.
       
      Και λαμπτήρες LED
       
      Το τζαμί Ας Σούνα στο κέντρο της πρωτεύουσας Ραμπάτ είναι το πρώτο με τέτοια πάνελ. Τοποθετήθηκαν πριν από δύο χρόνια χωρίς να φαίνονται από μέσα. Ο στόχος είναι μέχρι το 2019 να γίνουν «πράσινα» κι άλλα 600 τζαμιά. Αυτήν την περίοδο τρέχουν μειοδοτικοί διαγωνισμοί για τα πρώτα 100. Τα τεμένη είναι ο κεντρικός πυλώνας της ενεργειακής στροφής που επιχειρείται στη χώρα.
       
      «Τα τζαμιά είναι ένα σημαντικό σημείο εκκίνησης», τονίζει ο Γιαν Κρίστοφ Κούρτσε από τη Γερμανική Εταιρεία Διεθνούς Συνεργασίας, που στηρίζει το πρότζεκτ. «Γιατί κατέχει κεντρική θέση στη ζωή πολλών Μαροκινών και έτσι μπορεί να συμβάλει στην ευαισθητοποίηση για το θέμα». Σε πρώτη φάση θα διαμορφωθούν τα κρατικά τζαμιά των μεγαλουπόλεων, όπως στη Ραμπάτ, τη Καζαμπλάνκα, στη Φες και το Μαρακές. Θα αποκτήσουν φωτοβολταϊκά πάνελ για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος και τη θέρμανση νερού, ενώ με λαμπτήρες LED θα επιχειρηθεί η εξοικονόμηση ενέργειας.
      Συνολικά επιδιώκεται μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης κατά 40%. «Συγκεκριμένα, λόγω του πιλοτικού προγράμματος με το τζαμί Ας Σούνα στο Ραμπάτ έχει μειωθεί το κόστος ενέργειας από 600 σε 100 ευρώ» δηλώνει ο Αχμέτ Μπουζίντ, υπεύθυνος της κρατικής εταιρείας επενδύσεων στην ενέργεια SIE. «Άλλος στόχος όμως είναι και η απομυθοποίηση της ανανεώσιμης ενέργειας» υποστηρίζει ο Μπουζίντ, «γιατί υπάρχουν ακόμη πολλοί που φοβούνται ότι το φως από LED θα καταστρέψει τη θρησκευτική ατμόσφαιρα και θα μεταβάλει τους τόπους προσευχής σε αίθουσες εγχειρήσεων».
      Οικολογία και Ισλάμ
       
      Είναι λογικό ότι ο κόσμος δεν έχει ακόμη πειστεί για την ωφέλεια από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, γιατί οι τιμές είναι ακόμη σχετικά χαμηλές στο Μαρόκο. Το πρότζεκτ συνοδεύεται με ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά σπότ, workshop για ιερείς και μετεκπαιδεύσεις για επιχειρήσεις με είδη υγιεινής.
       
      Τεχνολογία και θρησκεία θα πρέπει να πηγαίνουν χέρι με χέρι, αφού τα «πράσινα» τζαμιά είναι τμήμα ενός φιλόδοξου προγράμματος, σύμφωνα με το οποίο το 2020 το Μαρόκο θα πρέπει να παράγει ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές σε ποσοστό 42% των αναγκών του. Αρχές του χρόνου ο βασιλιάς Μοχάμεντ ΣΤ΄ εγκαινίασε το μεγαλύτερο στον κόσμο πάρκο φωτοβολταικής ενέργειας κοντά στη Σαχάρα. Ο μονάρχης βιάζεται για οικονομικούς λόγους, η χώρα δεν διαθέτει πόρους για να εισάγει πετρέλαιο και λιγνίτη, ενώ με την ενεργειακή στροφή προσελκύονται ξένοι επενδυτές.
       
      Εκτός από τα τζαμιά θα ακολουθήσουν δημόσια κτήρια, όπως σχολεία, φυλακές, υπουργεία. « Ήταν λογικό να ξεκινήσουμε από τα τζαμιά γιατί είναι όλα ίδια και έχουν ολόκληρη τη χρονιά σχετικά σταθερή κατανάλωσης ενέργειας», επισημαίνει ο Αχμέντ Μπουζίντ.
       
      Η ιδέα του οικολογικού Ισλάμ δεν είναι νέα. Ήδη από τη δεκαετία του 70 επιχείρησαν ιμάμηδες να συνδέσουν το δίδαγμα του Κορανίου με την προστασία του περιβάλλοντος. Μάλιστα πέρυσι, πολλοί νομοδιδάσκαλοι του Ισλάμ έκαναν έκκληση στη λεγόμενη «Διακήρυξη της Κωνσταντινούπολης» για μείωση του διοξειδίου του άνθρακα και περισσότερη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ο βασιλιάς Μοχάμεντ ΣΤ΄του Μαρόκου, που είναι και θρησκευτικός ηγέτης, εμφορείται από τη φιλοδοξία να αφήσει οικολογικό αποτύπωμα στη χώρα του με αφορμή την Παγκόσμια Διάσκεψη για το Κλίμα που θα γίνει στο Μαρακές την ερχόμενη εβδομάδα.
       
      Πηγή: http://www.dw.com/el/%CF%84%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CE%B6%CE%B1%CE%BC%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%8C%CE%BA%CE%BF%CF%85/a-36221655
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Η υπεράρδευση που προκαλεί την εξάντληση των υδατικών πόρων με ότι αυτό συνεπάγεται για το περιβάλλον, βρέθηκε στο επίκεντρο ημερίδας για τις καλλιεργητικές τεχνικές στο πεδίο της ελιάς.
       
      Η ημερίδα υλοποιήθηκε πρόσφατα στην Κρήτη και όπως επισήμανε ο Γεωπόνος Δρ. Κωνσταντίνος Χαρτζουλάκης, επιστημονικός συνεργάτης του ΕΛΓΟ (Ινστιτούτο Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών), εκτιμάται ότι από το νερό άρδευσης που εφαρμόζεται, μόνο το 65% χρησιμοποιείται από την καλλιέργεια, ενώ το 8% χάνεται κατά τη μεταφορά, το 7% κατά την εφαρμογή του στον αγρό και το 20% χάνεται λόγω υπεράρδευσης.
       
      «Το παραπάνω νερό δεν κάνει παραπάνω καλό» είπε ο ίδιος και πρόσθεσε πως «η αύξηση του εισοδήματος του ελαιοπαραγωγού δεν θα έρθει μόνο από την αύξηση της τιμής του ελαιολάδου. Είναι απαραίτητη και η μείωση του κόστους παραγωγής με παράλληλη αύξηση της στρεμματικής απόδοσης. Για να τα πετύχουμε όλα αυτά είναι απαραίτητη η ενημέρωση των παραγωγών για νέες καλλιεργητικές τεχνικές, καθώς και η ορθολογική χρήση πόρων όπως το νερό».
       
      Η καλλιέργεια της ελιάς στην Κρήτη καταλαμβάνει το 64,2% της καλλιεργούμενης έκτασης και αντιπροσωπεύει το 86% των δενδρωδών καλλιεργειών (35 εκατομμύρια δένδρα με παραγωγή 120.000 τόνους ελαιολάδου). Λόγω του ξηροθερμικού κλίματος η άρδευση είναι αναγκαία σε ελαιώνες με ετήσια βροχόπτωση κάτω από 400 mm, σε νέους εντατικούς ελαιώνες (25-40 φυτά/στρέμμα) και σε φτωχά εδάφη με μικρή υδατοϊκανότητα, που αποτελούν πάνω από το 70% των ελαιώνων.
       
      «Η άρδευση γίνεται εμπειρικά από τους αγρότες χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση και καθοδήγηση με αποτέλεσμα την σπατάλη των υδατικών πόρων. Επειδή συνήθως η υπεράρδευση δεν έχει άμεσες επιπτώσεις στην καλλιέργεια, οι αγρότες έχουν την τάση για να «αισθάνονται ασφαλείς» να αυξάνουν την ποσότητα του νερού άρδευσης πάνω από τις πραγματικές ανάγκες, ειδικά όταν και η τιμή του νερού άρδευσης είναι πολύ χαμηλή» υπογράμμισε ο κ. Χαρτζουλάκης.
       
      Για να αποφευχθεί η υπεράρδευση χρειάζεται οι παραγωγοί να κάνουν ανάλυση των χωραφιών τους γιατί μόνο έτσι θα μάθουν τα συστατικά του εδάφους και το πόσο νερό μπορεί να κρατήσει, καθώς και ποιο είναι το σωστό είδος ποτίσματος.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%86%CF%81%CE%AD%CE%BD%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%81%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%84/
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι δασικές πυρκαγιές αναπτύσσονται όπου υπάρχει διαθέσιμη εύφλεκτη βλάστηση και πηγές ανάφλεξης, όπως ένας κεραυνός ή ανθρώπινες δραστηριότητες. Μόλις μια δασική πυρκαγιά αναφλεγεί, υπάρχουν πολλά στοιχεία που επηρεάζουν την ανάπτυξή της. Για παράδειγμα, το είδος και η δομή της βλάστησης και η περιεκτικότητά της σε υγρασία επηρεάζουν τη διάρκεια και την ένταση μιας πυρκαγιάς. Επιπλέον, η τοπογραφία και ο άνεμος επηρεάζουν την κατεύθυνση και την ταχύτητα εξάπλωσης. Στην περιοχή της Μεσογείου, οι πυρκαγιές προκαλούνται κυρίως από τον άνθρωπο και είναι πιο συχνές τους καλοκαιρινούς μήνες, όταν οι υψηλές θερμοκρασίες και η χαμηλή σχετική υγρασία παρέχουν ευνοϊκές συνθήκες για την καύση της βλάστησης και της οργανικής ύλης του εδάφους.
      Οι πυρκαγιές αποτελούν φυσικό φαινόμενο πολλών οικοσυστημάτων. Ωστόσο, μια αύξηση στη συχνότητα και την έντασή τους μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή οικοτόπων, ζημιές σε περιουσίες και απώλεια ζωών, καθώς και σε υποβάθμιση της ποιότητας του αέρα. Οι αλλαγές στο κλίμα των ευρωπαϊκών καλοκαιριών τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες οδήγησαν σε μεγαλύτερη πιθανότητα πυρκαγιών. Ταυτόχρονα, η παρατηρούμενη συχνότητα και ένταση των πυρκαγιών και οι σχετικές εκπομπές δείχνουν σχετικά υψηλό βαθμό διαχρονικής μεταβλητότητας. Η ανάλυση των διαφόρων παραγόντων, όπως οι αλλαγές στο κλίμα και τα καιρικά μοτίβα, αλλά και η χρήση γης και άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες, είναι επομένως σημαντικές για την καλύτερη κατανόηση της αλλαγής και της μεταβλητότητας που σχετίζονται με τις πυρκαγιές.
      Αυτή η ενότητα εξετάζει τις δασικές πυρκαγιές το 2021. Το δυναμικό για πυρκαγιές διερευνάται παρέχοντας μια εκτίμηση του κινδύνου πυρκαγιάς, δεδομένων των καιρικών συνθηκών. Υπάρχει επίσης μια εξέταση των συμβάντων δασικών πυρκαγιών μέσω δύο συμπληρωματικών δεικτών που βασίζονται σε δορυφορικές παρατηρήσεις: καμένες περιοχές και εκπομπές ακτινοβολίας των εστιών πυρκαγιάς, και εκπομπές θερμοκηπικών αερίων στην ατμόσφαιρα.
      1. Κίνδυνος πυρκαγιάς
      Όπου υπάρχει διαθέσιμη καύσιμη ύλη, ο καιρός είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς της φωτιάς. Για να κατανοήσουμε πώς η ευφλεκτότητα μιας συγκεκριμένης περιοχής αλλάζει ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες και για να εκτιμηθεί η πιθανή ταχύτητα και ένταση μιας πυρκαγιάς, χρησιμοποιούνται δείκτες κινδύνου πυρκαγιάς, όπως ο δείκτης καιρού πυρκαγιάς (FWI). Αυτοί οι δείκτες εκφράζουν ένα μέτρο της έντασης της πυρκαγιάς, σε περίπτωση ανάφλεξης, και υπολογίζονται από την ημερήσια θερμοκρασία, τη σχετική υγρασία, την ταχύτητα του ανέμου και τις βροχοπτώσεις. Οι δείκτες κινδύνου πυρκαγιάς λαμβάνουν επίσης υπόψη τις καιρικές συνθήκες των προηγούμενων ημερών ή και μηνών.
      Το 2021, ο κίνδυνος πυρκαγιάς για την Ευρώπη συνολικά ήταν ελαφρώς υψηλότερος από τον μέσο όρο για την περίοδο αναφοράς 1991–2020. Ωστόσο, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, ορισμένες χώρες είδαν τιμές πολύ πάνω από το μέσο όρο.

      Η κύρια περίοδος πυρκαγιών στην περιοχή της Ευρωπαϊκής Μεσογείου ξεκινά συνήθως τον Ιούνιο και τελειώνει τον Σεπτέμβριο. Μια χωρική ανάλυση του κινδύνου πυρκαγιάς υπογραμμίζει ότι η Ελλάδα και η Τουρκία παρουσίασαν εξαιρετικά υψηλές τιμές FWI τόσο τον Ιούλιο όσο και τον Αύγουστο. Οι μεσογειακές περιοχές είναι συνήθως πολύ ξηρές το καλοκαίρι και, για παράδειγμα, μια  μικρή αύξηση της μέσης θερμοκρασίας, λόγω των επίμονων καυσώνων, μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική αύξηση της έκτασης των περιοχών που είναι επιρρεπείς σε καύση. Ωστόσο, μια ελαφρά αύξηση του κινδύνου πυρκαγιάς στις περιοχές της Βόρειας Ευρώπης συχνά δεν αρκεί για να αυξήσει σημαντικά τον κίνδυνο μεγάλων δασικών πυρκαγιών.
      2. Κατανομή και έκταση των καμένων περιοχών
      Οι θετικές θερμοκρασιακές ανωμαλίες μπορούν να οδηγήσουν σε αύξηση του πιθανού κινδύνου δασικών πυρκαγιών και να συμβάλουν, μαζί με άλλους παράγοντες όπως η χαμηλή σχετική υγρασία και η περιεκτικότητα σε υγρασία της καύσιμης ύλης, στην καύση μεγάλων περιοχών σε περιοχές με πυρκαγιές. Ένας τρόπος για να εκτιμηθεί η έκταση και η ζημιά των δασικών πυρκαγιών είναι να ληφθεί υπόψη το μέγεθος της περιοχής που κάηκε. Αυτό μπορεί να προκύψει από δορυφορικές μετρήσεις.

      Οι «κρίσιμες» πυρκαγιές, αυτές άνω των 10.000 εκταρίων, συνδέονται συνήθως με ακραίες τιμές κινδύνου πυρκαγιάς: FWI άνω του 50. Αυτές οι κρίσιμες πυρκαγιές που μαίνονται κάτω από συνθήκες ακραίου κινδύνου πυρκαγιάς είναι δύσκολο να σβήσουν μέχρι να υποχωρήσει η θερμοκρασία του αέρα και να σημειωθούν βροχοπτώσεις. Οι επίμονες υψηλές θερμοκρασίες και οι συνθήκες ξηρασίας σε τμήματα της περιοχής της Μεσογείου, οδήγησαν σε συνθήκες ακραίου κινδύνου πυρκαγιάς στην περιοχή το καλοκαίρι του 2021.

      Κάτω από αυτές τις συνθήκες, κρίσιμες πυρκαγιές εκδηλώθηκαν στην Ισπανία, την Ιταλία και την Ελλάδα , Τουρκία και Αλγερία, συμπεριλαμβανομένων των πυρκαγιών που είχαν ως αποτέλεσμα τις μεγαλύτερες καμένες εκτάσεις που έχουν καταγραφεί, άνω των 50.000 εκταρίων, στην Ελλάδα και την Τουρκία. Πυρκαγιές περίπου 7.500 εκταρίων και 6.500 εκταρίων σημειώθηκαν στην Πορτογαλία και τη Γαλλία, αντίστοιχα. Συνολικά, πάνω από 800.000 εκτάρια κάηκαν στις χώρες γύρω από τη λεκάνη της Μεσογείου τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο. Κατά τη διάρκεια του έτους , η έκταση των καμένων περιοχών ακολούθησε ένα τυπικό εποχιακό μοτίβο, με μικρές εστίες την άνοιξη, λόγω γεωργικών πρακτικών που χρησιμοποιούν τη φωτιά ως εργαλείο για τον καθαρισμό της γης και την απομάκρυνση της βλάστησης και μια μεγαλύτερη δραστηριότητα τους καλοκαιρινούς μήνες (Ιούνιος–Αύγουστος) που συμπίπτουν με τις μεγάλες πυρκαγιές στην περιοχή της Μεσογείου. Ενώ η τάση στη σωρευτική έκταση των καμένων εκτάσεων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) ήταν κοντά στον μέσο όρο τον Ιανουάριο και τις αρχές Φεβρουαρίου 2021, ήταν πολύ πάνω από τον μέσο όρο από τότε έως το τέλος του έτους.

       
      3. Εκπομπές θερμοκηπικών αερίων από δασικές πυρκαγιές
      Οι πυρκαγιές απελευθερώνουν μεγάλες ποσότητες σωματιδίων και ένα ευρύ φάσμα οργανικών ενώσεων. Η παρακολούθηση αυτών των εκπομπών είναι ένας τρόπος αξιολόγησης της δραστηριότητας των πυρκαγιών σε μια περιοχή. Οι εκπομπές πυρκαγιών υπολογίζονται με βάση τις δορυφορικές παρατηρήσεις της εκπεμπόμενης ακτινοβολίας προς την ατμόσφαιρα και το διάστημα.
      Οι συνολικές μηνιαίες εκπομπές πυρκαγιών για τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) το 2021 ήταν κάτω από τον μέσο όρο για την περίοδο 2003–2019 όλους τους μήνες, εκτός από τον Αύγουστο, όταν το σήμα, πολύ πάνω από τον μέσο όρο 2003–2019, κυριαρχούσε κυρίως από τις εκπομπές από τις νότιες χώρες της Ε.Ε. Οι καμένες περιοχές άνω του μέσου όρου παρατηρήθηκαν επίσης σε πολλές περιοχές της Νότιας Ευρώπης κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του φθινοπώρου, ο αριθμός των παρατηρούμενων ενεργών πυρκαγιών ήταν χαμηλότερος από τον μέσο όρο στη Νότια Ευρώπη και οι σχετικές εκπομπές ήταν αντίστοιχα κάτω από το μέσο όρο. Ο κίνδυνος πυρκαγιάς ήταν επίσης χαμηλότερος από τον μέσο όρο σε αυτές τις περιοχές και μήνες.
      Οι εκτιμώμενες συνολικές εκπομπές δασικών πυρκαγιών για τις χώρες της ΕΕ συνολικά το 2021 ήταν πάνω από το μέσο ετήσιο σύνολο των 19-ετών δεδομένων παρακολούθησης των πυρκαγιών, μετά από τρία διαδοχικά έτη κατώτερων του μέσου όρου των συνολικών εκπομπών, από το 2018 έως το 2020.

      Πηγή: Copernicus.eu
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας 29 Νοεμβρίου 2021 καταγράφηκε μια ακραία θερμοκρασιακή διαφορά μεταξύ της βόρειας και νότιας Ευρώπης. Ποιο συγκεκριμένα η θερμοκρασιακή διαφορά μεταξύ βόρειας Σουηδίας και νότιας Ελλάδας έφτασε τους 67˚C μιας και η θερμοκρασία στα βόρεια της Σουηδίας ήταν στους -36˚C και στην Κρήτη στους +31˚C (μετεωρολογικός σταθμός του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών). Αιτία για αυτή την ακραία θερμοκρασιακή διαφορά είναι η ατμοσφαιρική κυκλοφορία πάνω από την Ευρώπη τις τελευταίες ημέρες.
      Πιο συγκεκριμένα, τις τελευταίες ημέρες ο σχηματισμός ενός εκτεταμένου πεδίου υψηλών πιέσεων στην περιοχή του Βορείου Ατλαντικού είχε ως αποτέλεσμα την σημαντική μεταβολή των καιρικών συνθηκών πάνω από την Ευρώπη. Ο λόγος για αυτήν την αλλαγή ήταν η αλλαγή στη διεύθυνση του αεροχειμάρρου από δυτική σε βόρεια πάνω από την Δυτική Ευρώπη. Ο αεροχείμαρρος είναι ένα ισχυρό ρεύμα αέρα σε ύψος περίπου 10-11 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της γης με κίνηση από τα δυτικά προς τα ανατολικά. Ο αεροχείμαρρος εντοπίζεται σε περιοχές όπου υπάρχει έντονη θερμοκρασιακή διάφορα μεταξύ δύο αερίων μαζών, ενώ η κίνηση του αεροχειμάρρου καθορίζει την δημιουργία και τη κίνηση των βαρομετρικών συστημάτων.
      Αυτή η αλλαγή στην ατμοσφαιρική κυκλοφορία και ο έντονος κυματισμός του αεροχειμάρρου πάνω από την περιοχή της Δυτικής Ευρώπης είχε ως αποτέλεσμα την μεταφορά κρύων αερίων μαζών προς την Δυτική, Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη, ενώ μεταφορά θερμών αερίων μαζών έλαβε χώρα πάνω από την Ανατολική Μεσόγειο συντελώντας έτσι σε αυτές τις θερμοκρασιακές καταγραφές.

      Όταν τέτοιες αλλαγές της ατμοσφαιρικής κυκλοφορίας επιμένουν για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα πέρα των 5-10 ημερών τότε έχουν σημαντικές εποχικές επιπτώσεις οδηγώντας σε σημαντικές θερμοκρασιακές και υετικές αποκλίσεις με σημαντικές κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις.
      Μία ακόμα σημαντική επίπτωση αυτής της ατμοσφαιρικής κυκλοφορίας ήταν οι έντονες και επίμονες βροχοπτώσεις που παρατηρούμε τις τελευταίες ημέρες στη νότια Ιταλία και τα δυτικότερα τμήματα της Βαλκανικής χερσονήσου συμπεριλαμβανομένης της Δυτικής Ελλάδας. Δείτε και σχετική μας ανακοίνωση με βάση δορυφορικές παρατηρήσεις.
      Πηγή: https://www.meteo.gr/article_view.cfm?entryID=2020 , https://www.meteo.gr/article_view.cfm?entryID=1843
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Τα τέλη αυτά για τα έτη 2018, 2019 και το πρώτο τρίμηνο του 2020 ανέρχονται συνολικά στα 27 εκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων μέχρι σήμερα έχουν αποδοθεί στον ΕΟΑΝ τα 19,7 εκατομμύρια ευρώ.
      Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ) Νίκος Χιωτάκης και ο Διευθύνων Σύμβουλος Γιάννης Σιδέρης, μετά από συνεννόηση με τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστή Χατζηδάκη, φέρνουν εισήγηση στο αμέσως επόμενο Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΟΑΝ για την αξιοποίηση των τελών της πλαστικής σακούλας. Τα τέλη αυτά για τα έτη 2018, 2019 και το πρώτο τρίμηνο του 2020 ανέρχονται συνολικά στα 27 εκατομμύρια ευρώ (βάσει των στοιχείων της ΑΑΔΕ), εκ των οποίων μέχρι σήμερα έχουν αποδοθεί στον ΕΟΑΝ τα 19,7 εκατομμύρια ευρώ.
      Οι δράσεις που θα προταθούν προς χρηματοδότηση είναι:
      1. Διανομή στους πολίτες επαναχρησιμοποιούμενων ειδών. Περίπου το 60% του τέλους θα διατεθεί για να διανεμηθούν:
      3.500.000 πάνινες τσάντες για ψώνια, που θα φτάσουν σε κάθε νοικοκυριό της χώρας. 1.000.000 επαναχρησιμοποιούμενα ποτήρια. Με τη δωρεάν διανομή αυτών των επαναχρησιμοποιούμενων ειδών, παρακινούμε τους πολίτες να αλλάξουν συνήθειες. Να εγκαταλείψουν τη χρήση καθημερινών πλαστικών μιας χρήσης και να εξοικειωθούν με υλικά που είναι φιλικά στο περιβάλλον.
      2. Κληρώσεις με πλούσια δώρα για όσους δεν χρησιμοποιούν πλαστικές σακούλες με τις αγορές τους.
      Σε πρώτη φάση, θα κληρωθούν 6 ηλεκτρικά αυτοκίνητα, 30 ηλεκτρικά σκούτερ και 60 ποδήλατα/πατίνια για όσους πολίτες με τις αγορές τους δεν χρησιμοποιούν πλαστικές σακούλες. Οι πολίτες θα υποβάλουν τις αποδείξεις των αγορών τους σε ειδική πλατφόρμα του ΕΟΑΝ και θα αποκτούν δικαίωμα συμμετοχής στην κλήρωση.
      3. Καμπάνια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των πολιτών για την ανακύκλωση και τον περιορισμό της χρήσης των πλαστικών μιας χρήσης.
      Περίπου το 30% του ανταποδοτικού τέλους θα διατεθεί σε αυτή τη μεγάλη εκστρατεία που θα έχει ως επιμέρους στόχους ενημέρωσης: α) τη διαλογή αποβλήτων σε 4 ρεύματα, β) τη χρήση του καφέ κάδου για απόβλητα τροφίμων, γ) τον περαιτέρω περιορισμό της πλαστικής σακούλας, δ) την κατάργηση ορισμένων καθημερινών πλαστικών μιας χρήσης.
      4. Χρηματοδότηση περιβαλλοντικών δράσεων.
      Περίπου το 10% του ανταποδοτικού τέλους θα διατεθεί σε πιλοτικά προγράμματα ανακύκλωσης και άλλες καίριες δράσεις για το περιβάλλον, όπως δενδροφυτεύσεις. Ειδικά για την πάνινη τσάντα που θα διανεμηθεί σε όλα τα νοικοκυριά της χώρας σημειώνεται ότι θα αξιοποιηθεί το σχέδιο που είχε φτιάξει το 2018 η διεθνούς φήμης Ελληνίδα σχεδιάστρια μόδας κ. Σίλια Κριθαριώτη. Για τον λόγο αυτό, ο Κωστής Χατζηδάκης συναντήθηκε σήμερα με την κα Κριθαριώτη και την ευχαρίστησε για την προσφορά της.
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Μετά από τη μελέτη δορυφορικών μετρήσεων σε βάθος δεκαετίας, οι επιστήμονες της NASA παρατήρησαν την ανησυχητική τάση πολλές υγρές περιοχές σε όλο τον κόσμο να γίνονται ακόμα πιο υγρές, ενώ αρκετές ξηρές περιοχές γίνονται ακόμα ξηρότερες.
       
      Οι ερευνητές εξέτασαν τα δεδομένα από δορυφόρους της NASA μεταξύ 2002 και 2014 και διαπίστωσαν ότι οι περιοχές που έχουν γίνει πιο υγρές περιλαμβάνουν το βόρειο Αμαζόνιο, τον ποταμό Μιζούρι, κομμάτια της Αφρικής, καθώς και άλλα τμήματα των τροπικών περιοχών. Αντίθετα, περιοχές στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη έγιναν ξηρότερες, όπως στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, σε περιοχές της Ινδίας και της Κίνας, και στο μεγαλύτερο μέρος των νότιων και δυτικών Ηνωμένων Πολιτειών.
       
      Τα ευρήματα αυτά ήταν μέρος μιας μελέτης που υπολόγισε για πρώτη φορά πώς οι επί χρόνια υγρές καιρικές συνθήκες σε ορισμένα μέρη του κόσμου έχουν αφήσει περισσότερο νερό σε λίμνες, εδάφη και υδροφόρους ορίζοντες, τόσο ώστε να έχουν επίδραση στο ρυθμό αύξησης της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας. Η έρευνα κατά πάσα πιθανότητα θα οδηγήσει σε αναπροσαρμογές στους υπολογισμούς για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας στις επερχόμενες εκθέσεις της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή του ΟΗΕ.
       
      Οι ερευνητές δεν μπορούν να πουν εάν και σε ποιο βαθμό οι αλλαγές μπορεί να σχετίζονται με την υπερθέρμανση του πλανήτη, και όχι με τις φυσικές διακυμάνσεις του κλίματος, εν μέρει επειδή η περίοδος των 12 ετών είναι πολύ μικρή για να εξαχθούν τέτοια συμπεράσματα.
       
      Τα ευρήματα της μελέτης όμως ενισχύουν προηγούμενες έρευνες που δείχνουν ότι πολλοί από τους μεγάλους υδροφόρους ορίζοντες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων στις σημαντικότερες περιοχές παραγωγής τροφίμων, έχουν σημειώσει ραγδαία πτώση.
       
      Εξάλλου, πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι τέσσερα δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, και κυρίως στην Κίνα και την Ινδία, ζουν υπό συνθήκες λειψυδρίας για ένα μήνα κάθε χρόνο, και μισό δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν υπό αυτές τις συνθήκες κάθε ημέρα.
       
      Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/printStory/1069232
    19. Περιβάλλον

      GTnews

      Έλεγχος διεξήχθη την Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου , κατόπιν εντολής του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Θόδωρου Σκυλακάκη για τις επιπτώσεις  της φωτιάς και το άμεσο οικολογικό της αποτύπωμα στην περιοχή του Εθνικού Πάρκου στο δάσος Δαδιάς-Λευκίμης Σουφλίου. Σε μια περιοχή που έσφυζε από ζωή, ο έλεγχος που έκανε ο Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων (Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.)  αποτυπώνει μια κατάσταση αποκαρδιωτική.

      Εικόνα: Σακης Γιούμπασης
      Ο  εν λόγω οργανισμός αξιοποίησε, μάλιστα, εξειδικευμένο εργαλείο για τη λήψη δορυφορικών εικόνων υψηλής ανάλυσης, πραγματοποιώντας, παράλληλα, επιτόπια επαλήθευση (TSI Post Fire Biodiversity Hub). Στη συνέχεια αποτύπωσε σε χάρτη την έκταση και τη σφοδρότητα της καταστροφικής πυρκαγιάς.
      Αναλυτικά τα αποτελέσματα του ελέγχου:
      Συνολική έκταση Εθνικού Πάρκου: 424.248 στρέμματα Καμένη έκταση: 245.299 στρέμματα (57,74%) Άκαυτη έκταση: 178.949 στρέμματα (42,26%) Σφοδρότητα πυρκαγιάς σε όλο το Πάρκο
      Υψηλή σφοδρότητα: 23,30% Χαμηλή/μέση σφοδρότητα 34,44% Άκαυτη έκταση: 42,26% Έκταση που καταλαμβάνουν οι δύο πυρήνες (Ζώνες Α)
              Άκαυτη έκταση: 42.709 στρέμματα (55,46%)
              Καμένη έκταση: 34.294 στρέμματα (44,54%)
      Σφοδρότητα πυρκαγιάς στους δύο πυρήνες
      Υψηλή σφοδρότητα: 14,44% Χαμηλή/μέση σφοδρότητα: 30,10% Άκαυτη έκταση: 55,46%
      H υψηλή σφοδρότητα ουσιαστικά σημαίνει ότι κάηκε όλη σχεδόν η βλάστηση και όλα τα δέντρα. Αντιστοίχως, η χαμηλή/μέση σφοδρότητα σημαίνει ότι κάηκε μόνον ο υπόροφος ,δηλαδή χαμηλοί θάμνοι, πόες και τα χαμηλά σημεία των δέντρων έως τα 3 μέτρα ύψος, αλλά με υψηλό ποσοστό άκαυτων φύλλων και βελονών.
      Κλείνοντας αξίζει να αναφερθεί ότι το Τμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ με επικεφαλής τον καθηγητή αλλά και συντονιστή των δύο εθνικών πάρκων Δέλτα Έβρου και Δάσους Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου, Δημήτρη Μπακαλούδη, προέβη σε μία πρώτη εκτίμηση και επισημαίνει ότι: «σε δύο χρόνια κάηκε περισσότερο από το 50% του δάσους. Η καμένη έκταση μπορεί να αναγεννηθεί και πάλι σε δέκα χρόνια. Όμως, θα απαιτηθούν τουλάχιστον έξι με οκτώ δεκαετίες για να διαμορφωθούν οι κατάλληλες συνθήκες, ώστε το δάσος να επανέλθει στην κατάσταση που ήταν πριν από τις πυρκαγιές».
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Πέντε ελληνικές υποψηφιότητες είναι ανάμεσα στους 25 φιναλίστ για το Βραβείο Natura 2000 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που έρχεται να αναγνωρίσει τον χρόνο, την αφοσίωση και τις προσπάθειες που επένδυσαν Ευρωπαίοι τη χρονιά που πέρασε σε θέματα προστασίας της φύσης, στο πλαίσιο του δικτύου προστατευόμενων περιοχών Natura 2000. Το βραβείο έχει ως στόχο την ευαισθητοποίηση υπέρ του δικτύου Natura 2000 αναδεικνύοντας το ρόλο του στη διαφύλαξη της φυσικής μας κληρονομιάς και στην προαγωγή της κοινωνικής και οικονομικής ευημερίας.
       
      Από τις εβδομήντα πέντε έγκυρες υποψηφιότητες που υποβλήθηκαν σε όλη την ΕΕ επελέγησαν εικοσιπέντε υποψήφιοι από δεκαέξι χώρες, ανάμεσά τους και πέντε από την Ελλάδα, για τον τελικό http://natura2000award-application.eu/en/finalists. Οι υποψηφιότητες περιλαμβάνουν αρκετά διασυνοριακά έργα, όπου συμμετέχει επίσης και η Τουρκία, καθώς και ένα έργο που αφορά όλη την ΕΕ.
       
      Τα Βραβεία Natura 2000 απονέμονται σε πέντε κατηγορίες: διατήρηση, κοινωνικοοικονομικά οφέλη, επικοινωνία, συμβιβασμός συμφερόντων/αντιλήψεων, και δικτύωση και διασυνοριακή συνεργασία. Ένα ειδικό βραβείο, το Βραβείο Ευρωπαίου Πολίτη, πρόκειται να απονεμηθεί στον τελικό υποψήφιο που θα λάβει τις περισσότερες ψήφους από τους πολίτες. Γι αυτό το λόγο οι πολίτες καλούνται να συμμετάσχουν στη ψηφοφορία που ήδη «τρέχει» μέχρι τις 22 Απριλίου 2018. Οι νικητές θα αναγγελθούν από τον επίτροπο Karmenu Vella, σε τελετή που θα πραγματοποιηθεί στις Βρυξέλλες, την Πέμπτη 17 Μαΐου 2018
       
      Οι πέντε ελληνικές υποψηφιότητες που έχουν επιλεγεί και που ζητούν την ψήφο του ελληνικού κοινού, σύμφωνα με το Naftemporiki.gr, είναι:
       
      1. Το μονοπάτι ερμηνείας της λίμνης Στυμφαλίας
       
      Το έργο υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος LIFE-Stymfalia με στόχο να ενώσει ένα μοναδικό τοπίο μεγάλης βιοποικιλότητας με τα ερείπια της αρχαίας πόλης του Στυμφαλού και με την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής. Η διπλή ταυτότητα του τόπου χρησιμοποιήθηκε ως θέμα για τη δημιουργία ενός ίχνους ερμηνείας "Ο άνθρωπος και η φύση στα μονοπάτια της εποχής". Πρόκειται για μια εύκολη, αυτο-καθοδηγούμενη, γραμμική πεζοπορική διαδρομή μήκους 1.8 χλμ. που συνδέει το Μουσείο Περιβάλλοντος Στυμφαλίας με τον υγρότοπο και τον αρχαιολογικό χώρο. Για να υποστηρίξετε την υποψηφιότητά της Στυμφαλίας μπορείτε να ψηφίσετε εδώ: http://natura2000award-application.eu/finalist/3186
       
      2. Συνύπαρξη ανθρώπου και αρκούδας στον 21ο αιώνα
       
      Το πρόγραμμα που αφορά στη δράση της περιβαλλοντικής οργάνωσης «Καλλιστώ» υλοποιείται στο Νομό Καστοριάς, σε συνεργασία με την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας (Περιφερειακή Ενότητα Καστοριάς) που είναι και ο επικεφαλής εταίρος και την Αναπτυξιακή Καστοριάς (ΑΝΚΑΣ). Αντικείμενο του έργου είναι η βελτίωση προϋποθέσεων συνύπαρξης ανθρώπου και αρκούδας στο Νομό Καστοριάς, δίνοντας έμφαση τόσο στο πρόβλημα των τροχαίων ατυχημάτων στα οποία εμπλέκονται αρκούδες, όσο και στις ζημιές που προκαλεί η αρκούδα σε ζωική και φυτική παραγωγή. Για να υποστηρίξετε την υποψηφιότητά της Καστοριάς μπορείτε να ψηφίσετε εδώ: http://natura2000award-application.eu/finalist/2236
       
      3. Προστασία της Μεσογειακής φώκιας
       
      Το έργο αφορά στη δράση της MOm για την προστασία, διατήρηση και ανάδειξη του παράκτιου και θαλάσσιου φυσικού περιβάλλοντος της Ελλάδας μέσα από την προστασία της μεσογειακής φώκιας, του μοναδικού είδους φώκιας της Μεσογείου και του σπανιότερου στον πλανήτη. Τα τελευταία 30 χρόνια η MOm έχει αντιμετωπίσει συστηματικά όλα τα σημαντικά προβλήματα διατήρησης, όπως σκόπιμη θανάτωση, τυχαία εμπλοκή σε αλιευτικά εργαλεία, υπεραλίευση, υποβάθμιση οικοτόπων και άλλα, που απειλούν την επιβίωση της φώκιας της Μεσογείου στο Αιγαίο και το Ιόνιο Πέλαγος. Για να υποστηρίξετε την υποψηφιότητά της MOm μπορείτε να ψηφίσετε εδώ: http://natura2000award-application.eu/finalist/3607
       
      4. Επιστροφή του Κιρκινεζιού
       
      Το πρόγραμμα έχει ως στόχο την επιστροφή του μικρού γερακιού (Falco naumanni) που θεωρείται είδος προς εξαφάνιση, στη γειτονική Βουλγαρία. Για το σκοπό αυτό ενώνουν τις δυνάμεις τους φορείς από την Ισπανία, την Τουρκία, τη Βουλγαρία και ο Φορέας Διαχείρισης Δέλτα Νέστου Βιστωνίδας- Ισμαρίδας (Φ.Δ.) από την Ελλάδα. Η σύμπραξη που δημιουργήθηκε μέσω του προγράμματος αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα της θετικής διασυνοριακής συνεργασίας, με αποτέλεσμα την ανάκτηση ενός είδους που μέχρι τώρα θεωρείτο εξαφανισμένο στη γείτονα χώρα. Για να υποστηρίξετε την επιστροφή του Κιρκινεζιού μπορείτε να ψηφίσετε εδώ: http://natura2000award-application.eu/finalist/2372
       
      5. Διάσωση του Ασπροπάρη γύπα
       
      Το πρόγραμμα αφορά κοινές προσπάθειες σε τρεις ηπείρους για τη διάσωση του «ιερού πτηνού». Έτσι αποκαλείται ο αιγυπτιακός γύπας, ο μόνος τακτικός μεταναστευτικός γύπας στην Ευρώπη, που υπήρξε πηγή μύθων και τοπικής λαογραφίας στα Βαλκάνια και σεβαστός στην Αφρική. Λόγω των πολλών απειλών το μοναδικό αυτό είδους πτηνού τείνει προς εξαφάνιση. Ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος για να σωθεί αυτό το χαρισματικό είδος είναι μέσω μιας πολυεθνικής συνεργασίας. Στο πρόγραμμα συμμετέχουν τέσσερις εταίροι, δύο από την Ελλάδα (H Ελληνική Oρνιθολογική Εταιρεία και το WWF), ένας από τη Βουλγαρία και ένας από το Ηνωμένο Βασίλειο. Για να υποστηρίξετε τη διάσωση του Ασπροπάρη γύπα μπορείτε να ψηφίσετε εδώ: http://natura2000award-application.eu/finalist/3520
       
      Το δίκτυο Natura 2000 αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής της ΕΕ για τη φύση και τη βιοποικιλότητα και δημιουργήθηκε με στόχο να διασφαλίσει την μακροπρόθεσμη επιβίωση των πλέον πολύτιμων και απειλούμενων ειδών και οικοτόπων. Προέκυψε με την οδηγία για τα πτηνά και την οδηγία για τους οικοτόπους της ΕΕ, απλώνεται σε όλη την ΕΕ με πάνω από 27 000 χερσαίες και θαλάσσιες περιοχές, και καλύπτει πάνω από το 18 % των χερσαίων περιοχών και το 7% των γύρω θαλασσών.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%B2%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B5%CE%AF%CE%B1-natura-2000-%CF%80%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B5-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%B9%CF%8C%CF%84/
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Αναφορά προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για παραβιάσεις της νομοθεσίας της ΕΕ για την προστασία των υδάτων από το Σχέδιο Διαχείρισης των λεκανών απορροής ποταμών (ΛΑΠ) Κεντρικής Μακεδονίας κατέθεσε η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς.
       
      Η έκθεση παραβιάσεων εστιάζει στην περιοχή της Βορειοανατολικής Χαλκιδικής.
       
      Δείτε αναλυτικά: http://www.wwf.gr/images/pdfs/WWF-Report-to-European-Commission-Skouries.pdf
       
      Πηγή: http://www.wwf.gr/news/1344-2015-01-15-11-15-24
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.