Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1536 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Το σύστημα χαμηλών πιέσεων «Νεφέλη» (όπως το ονομάτισε το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών/meteo.gr) εγκαταλείπει σταδιακά τη χώρα μας από την Πέμπτη 28 Ιουνίου. Οι ισχυρές βροχοπτώσεις του τελευταίου διημέρου δεν αποτελούν πρωτοφανή φαινόμενα για τη χώρα μας, αλλά το ύψος υετού που καταγράφηκε σε ορισμένες περιοχές ήταν το μεγαλύτερο τουλάχιστον την τελευταία 10ετία (βλέπε Πίνακα 1).

      Το κύριο βαρομετρικό χαμηλό της «Νεφέλης» παρέμεινε στάσιμο στη ΝΔ Πελοπόννησο από το βράδυ της Δευτέρας 25/06 μέχρι το πρωί της Τετάρτης 27/06 και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την δημιουργία στάσιμων καταιγίδων στα ανατολικά ηπειρωτικά της χώρας μας. Οι βροχοπτώσεις σε ορισμένες περιοχές, πχ. Χαλκιδική, Πήλιο και Κίσσαβο ήταν ραγδαίες επί πολλές ώρες, με τους χειμάρρους να μη μπορούν να διοχετεύσουν επαρκώς τον μεγάλο όγκο υδάτων προς τη θάλασσα και να ξεχειλίζουν. Προβλήματα παρουσιάστηκαν και στην Πελοπόννησο και το Θριάσιο Πεδίο στη Δυτική Αττική για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια.
      Μπορεί η «Νεφέλη» να μας εγκαταλείπει, αλλά μας θύμισε ότι πρέπει να δρομολογηθούν πολλά αντιπλημμυρικά έργα σε διάφορες περιοχές της χώρας μας, καθώς παρόμοια φαινόμενα αναμένουμε και στο μέλλον και όχι απαραίτητα στις ίδιες περιοχές όπου αναδείχθηκαν οι αδυναμίες των υποδομών. Τέλος, η έγκαιρη προειδοποίηση για ακραία καιρικά φαινόμενα στη χώρα μας βρίσκεται ακόμη σε εμβρυακό στάδιο και η ονοματοδοσία των κακοκαιριών φαίνεται να αυξάνει την εγρήγορση του πληθυσμού, αλλά η διάχυση της πληροφορίας θα πρέπει να γίνει πιο αποδοτική.
      *Ο Σταύρος Ντάφης είναι Φυσικός – Μετεωρολόγος (meteo.gr)
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Πάνω από τα τρία τέταρτα (75%) του εδάφους του πλανήτη μας έχει ήδη υποβαθμισθεί λόγω των ποικίλων ανθρωπογενών και περιβαλλοντικών πιέσεων και το ποσοστό αυτό μπορεί να ξεπεράσει το 90% έως το 2050, προειδοποιούν οι επιστήμονες του Κοινού Κέντρου Ερευνών (JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που παρουσίασαν το νέο Παγκόσμιο Άτλαντα Ερημοποίησης (World Atlas of Desertification).
      Η συνεχής αύξηση του πληθυσμού, η ρύπανση, η ολοένα μεγαλύτερη κατανάλωση από ολοένα περισσότερους ανθρώπους, η αλλαγή χρήσεων γης, η κλιματική αλλαγή και άλλοι παράγοντες έχουν ως συνέπεια κάθε χρόνο να διαβρώνεται, να υποβαθμίζεται και να καθίσταται ακατάλληλη για καλλιέργεια ή ακόμη και για κατοικία μια συνολική έκταση που αντιστοιχεί περίπου στη μισή Ευρωπαϊκή Ένωση.
      Η Αφρική και η Ασία είναι αυτές που πλήττονται περισσότερο, όπου εντείνονται οι ανησυχίες για τη διατροφική ασφάλειά τους και όπου εκτοπίζονται οι περισσότεροι άνθρωποι από τα σπίτια τους, με συνέπεια -μεταξύ άλλων- να αυξάνονται οι ροές μεταναστών προς τη Δύση. Έως το 2050 περίπου 700 εκατομμύρια άνθρωποι εκτιμάται ότι θα έχουν εκτοπισθεί λόγω διαφόρων αιτιών που συνδέονται με την υποβάθμιση του εδάφους και τους ανεπαρκείς πόρους για την επιβίωσή τους.
      Σε παγκόσμιο επίπεδο, η υποβάθμιση της γης, σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή, εκτιμάται ότι θα οδηγήσει σε μείωση περίπου 10% των αποδόσεων των γεωργικών καλλιεργειών έως το 2050. Οι μεγαλύτερες μειώσεις αναμένονται στην Ινδία, στην Κίνα και στην υποσαχάρια Αφρική.
      Η έκθεση εκτιμά ότι μόνο στην ΕΕ το ετήσιο κόστος από την κάθε είδους υποβάθμιση του εδάφους είναι της τάξης των δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδόν το ένα δέκατο της επικράτειάς της (8% ή περίπου 140 εκατομμύρια στρέμματα) είναι ευάλωτο σε σταδιακή ερημοποίηση, ιδίως στη Νότια, Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη. Δεκατρείς χώρες έχουν δηλώσει ότι επηρεάζονται από την ερημοποίηση: Ελλάδα, Κύπρος, Βουλγαρία, Κροατία, Ιταλία, Μάλτα, Πορτογαλία, Ισπανία, Ρουμανία, Σλοβακία, Σλοβενία, Ουγγαρία και Λετονία.
      Ο νέος Άτλας είναι ο τρίτος κατά σειρά: ο πρώτος είχε παρουσιασθεί το 1992 πριν τη Σύνοδο για τη Γη στο Ρίο και ο δεύτερος το 1998. Μεταξύ άλλων μέτρων που πρέπει να ληφθούν, ο Άτλας προτείνει να αυξηθούν οι αποδόσεις των γεωργικών καλλιεργειών με κάθε δυνατό τρόπο, να προωθηθεί ευρέως η φυτοφαγική διατροφή με αντίστοιχη μείωση της κατανάλωσης κρέατος και ζωικών πρωτεϊνών, να μειωθεί δραστικά η εκτεταμένη σπατάλη στην κατανάλωση τροφίμων κ.ά.
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Τα παιδιά εκτίθενται σε 30% περισσότερη ατμοσφαιρική ρύπανση, σε σχέση με τους ενήλικες, καθώς το χαμηλότερο ύψος οδηγεί σε μεγαλύτερη έκθεση στα καυσαέρια των αυτοκινήτων, σύμφωνα με νέα έκθεση της περιβαλλοντικής ΜΚΟ Global Action Plan.
      Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της βρετανικής Telegraph, το οποίο επικαλείται το Naftemporiki.gr, οι γονείς καλούνται να επιλέξουν πιο ήσυχους δρόμους για να προστατεύσουν τα παιδιά από τον τοξικό αέρα, καθώς και να μειώσουν τη χρήση των Ι.Χ., επειδή η ρύπανση μέσα στα οχήματα είναι κατά 50% υψηλότερη από ό,τι στο πεζοδρόμιο.
      Η εισπνοή μολυσμένου αέρα αυξάνει τον κίνδυνο για προβλήματα υγείας στους νέους, συμπεριλαμβανομένων καρδιακών παθήσεων και άσθματος, και πιθανώς επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη των πνευμόνων τους.
      Ωστόσο, η έκθεση των νέων στη ρύπανση είναι 2,5 φορές χαμηλότερη αν ακολουθήσουν μια διαδρομή κατά μήκος ήσυχων δρόμων, από ό,τι εάν περπατούν κατά μήκος πολυσύχναστων δρόμων, αποκαλύπτει η έρευνα.
      Η έρευνα εξέτασε παιδιά και ενήλικες σε τέσσερις πόλεις του Ηνωμένου Βασιλείου, το Μάντσεστερ, το Λιντς, τη Γλασκώβη και το Λονδίνο. Οι συμμετέχοντες μετέφεραν μαζί τους ένα μετρητή ατμοσφαιρική ρύπανσης για δέκα λεπτά ενώ περπατούσαν κατά μήκος μιας ήσυχης διαδρομής, ενός πολυσύχναστου δρόμου, ή ταξιδεύοντας με αυτοκίνητο ή λεωφορείο σε κίνηση.
      Προηγούμενη ανάλυση από τη UNICEF Βρετανίας αποκάλυψε ότι ένα στα τρία παιδιά του Ηνωμένου Βασιλείου ζουν σε περιοχές με μη ασφαλή επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης, γεγονός που θα μπορούσε να τους δημιουργήσει μακροχρόνια προβλήματα υγείας. Περίπου 4,5 εκατομμύρια παιδιά, συμπεριλαμβανομένων 1,6 εκατομμυρίων νέων ηλικίας πέντε ετών και κάτω, ζουν σε περιοχές με επίπεδα μικροσωματιδίων στην ατμόσφαιρα 2,5 φορές πάνω από τα όρια ασφαλείας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Αρχίζει να ομαλοποιείται η κατάσταση και να αποσυμπιέζεται η πρωτεύουσα από τους συσσωρευμένους όγκους των σκουπιδιών, από χθες το απόγευμα, με τη μεταφορά και εναπόθεσή τους σε δύο νέες εγκαταστάσεις, στην Ολοκληρωμένη Εγκατάσταση Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΟΕΔΑ) Φυλής, ενώ επιτρέπεται και η είσοδος των οχημάτων στον Χώρο Υγειονομικής Ταφής (ΧΥΤΑ).
      Επίσης, απρόσκοπτα συνεχίζεται η αποκομιδή προς τον Σταθμό Μεταφόρτωσης στο Σχιστό, όπως επίσης και στο Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης - Κομποστοποιήσης (ΕΜΑΚ). «Η εναπόθεση των απορριμμάτων στις νέες εγκαταστάσεις μέχρι στιγμής γίνεται κυρίως από οχήματα -πρέσες», επισημαίνει στο ΑΜΠΕ η αντιπρόεδρος του Ειδικού Διαβαθμιδικού Συνδέσμου Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ) Αφροδίτη Μπιζά, εκφράζοντας παράλληλα την ικανοποίηση της για την θετική εξέλιξη της κατάστασης. Συγκρατημένα αισιόδοξη, περιορίστηκε να πει ότι αργότερα θα υπάρξουν καλύτερα νέα, ενώ σταδιακά και προοδευτικά αποκαθίσταται η λειτουργία του Συνδέσμου με την ολοκλήρωση των εργασιών αποκατάστασης και σταθεροποίησης των ρηγμάτων του εδάφους.
      «Από χθες το απόγευμα, που άνοιξαν οι δύο εγκαταστάσεις και ο ΧΥΤΑ», αναφέρει η κα. Μπιζά, «σύμφωνα με τους υπολογισμούς καλύπτεται η ημερήσια απορροφητικότητα των απορριμμάτων καθώς από τους 4.700 τόνους ημερησίως στις δύο εγκαταστάσεις εναποτέθηκαν 3300 τ. και ακόμη 1000 τ. στον ΧΥΤΑ».
      «Αυτή τη στιγμή δημιουργούμε αντιστηρίγματα στους δύο νέους χώρους που ανοίξαμε για την συντομότερη αποφόρτιση της πόλης», επισημαίνει η αντιπρόεδρος του ΕΔΣΝΑ, τονίζοντας ότι προτεραιότητα της Διοίκησης αποτελεί η διασφάλιση των συνθηκών εργασίας και της υγείας των εργαζομένων στον χώρο. Ταυτόχρονα, διαβεβαιώνει ότι η διοίκηση αντιλαμβάνεται πλήρως τον κίνδυνο για τη δημόσια υγεία που εγκυμονεί η συσσώρευση και ακόμη περισσότερο η διασπορά, λόγω βροχής, των απορριμμάτων για αυτό και καταβάλλονται προσπάθειες υπέρ το δέον για το καλύτερο όλων.
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Ειδική Γραμματεία Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας ολοκλήρωσε και δημοσιοποίησε την αξιολόγηση της ποιότητας των υδάτων κολύμβησης της χώρας για το έτος 2017 σε συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της Οδηγίας 2006/7/ΕΚ. Η ποιότητα των υδάτων κολύμβησης αποτυπώνεται στην αντίστοιχη Εθνική Έκθεση αξιολόγησης για το 2017 (http://www.ypeka.gr) που μαζί με τα αποτελέσματα της παρακολούθησης των υδάτων κολύμβησης γνωστοποιήθηκαν ήδη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
      H εν λόγω αξιολόγηση πραγματοποιήθηκε με άκρως επιστημονικό τρόπο και κατόπιν στατιστικής επεξεργασίας των αποτελεσμάτων παρακολούθησης των τεσσάρων τελευταίων ετών (2014-2017), ενώ έλαβε χώρα σε 1598 σημεία (ακτές κολύμβησης). Το 95,9% των υδάτων κολύμβησης της χώρας μας ταξινομούνται ως ύδατα εξαιρετικής ποιότητας ενώ το σύνολο (100%) των υδάτων αποτελούν ύδατα κατάλληλα για κολύμβηση, ικανοποιώντας πλήρως τις απαιτήσεις της Οδηγίας 2006/7/ΕΚ. Πενήντα τρία (53) επιπλέον σημεία για τα οποία διεξάγονται μετρήσεις δεν έχουν συμπεριληφθεί στην αξιολόγηση και τη στατιστική επεξεργασία, διότι τα 52 από αυτά εντάχθηκαν στο δίκτυο παρακολούθησης το 2015 και επομένως δεν έχουν συμπληρωθεί ακόμα τα 4 χρόνια παρακολούθησης που απαιτεί η Οδηγία. Όσον αφορά στο 53ο υπάρχουν κενά στις μετρήσεις λόγω δυσκολίας πρόσβασης και δεν έχει ακόμα συμπληρωθεί  ο ελάχιστος αριθμός δειγμάτων που απαιτεί η νομοθεσία της ΕΕ.  Σημειώνεται, όμως, ότι όλες οι μετρήσεις και στα 53 αυτά σημεία είναι εξαιρετικές.
      Ειδικότερα:
      1.533 σημεία (95.9%) ταξινομούνται στην κατηγορία «εξαιρετικής ποιότητας»
      53 σημεία (3.3%) νέα σημεία.
      Μόλις 12 σημεία (0,8%) δεν χαρακτηρίζονται ως "εξαιρετικής ποιότητας", αλλά ως «επαρκούς ποιότητας».
      Τα αποτελέσματα αξιολόγησης, όπως εμφανίζονται συγκριτικά στις δυο τελευταίες Εθνικές Εκθέσεις 2016-2017, καταδεικνύουν την σταθερά υψηλή ποιότητα των υδάτων κολύμβησης της χώρας μας:
      Κατηγορία Ποιότητα Πλήθος σημείων 2016 Ποσοστό 2016 Πλήθος σημείων 2017 Ποσοστό 2017 Κατηγορία 1 εξαιρετική 1496 97.0 1533 95.9 Κατηγορία 2 Τουλάχιστον
      Επαρκής 11 97.7 12 96.7 Κατηγορία 3 Νέες Ακτές 35 2.3 53 3.3 Για την κολυμβητική περίοδο του έτους 2018 βρίσκεται σε εξέλιξη πρόγραμμα παρακολούθησης της ποιότητας των υδάτων κολύμβησης της χώρας, το οποίο πραγματοποιείται από την Ειδική Γραμματεία Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και τις οικείες Διευθύνσεων Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων. Τα αποτελέσματα της παρακολούθησης του εν λόγω προγράμματος αναρτώνται στις ιστοσελίδες των ανωτέρω Υπηρεσιών.
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Άλλη μια μεγάλη "διάκριση" για την Ελλάδα. Ο λιγνιτικός σταθμός του Αγίου Δημητρίου στην Κοζάνη αναδείχθηκε για το 2016 ως ο έκτος μεγαλύτερος ρυπαντής σε βαρέα μέταλλα στην ΕΕ. Αυτό καταδεικνύει η ανάλυση που δημοσίευσε στις 29 Μαΐου ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος σχετικά με τις περιβαλλοντικές πιέσεις από τις εκλύσεις βαρέων μετάλλων της ευρωπαϊκής βιομηχανίας.
      Στην κορυφή της λίστας βρίσκονται δύο εγκαταστάσεις στην Πολωνία (μονάδες παραγωγής και επεξεργασίας μετάλλων καθώς και υπόγεια ορυχεία), μία στην Ισπανία (παραγωγή μη σιδηρούχων μετάλλων) και δύο στη Γερμανία (τέσσερις μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και εγκατάσταση παραγωγής και μεταποίησης μετάλλων στο Ντόρτμουντ και παραγωγή μη σιδηρούχων μετάλλων στο Αμβούργο).
      Τα πρόσφατα δεδομένα από το E-PRTR (ευρωπαϊκό μητρώο για εκλύσεις και μεταφορά ρύπων) περιλαμβάνουν πληροφορίες για τις εκπομπές ρύπων στο περιβάλλον από περίπου 33.000 εγκαταστάσεις στην Ευρώπη για την περίοδο 2007-2016.
      Οι βιομηχανικές εκλύσεις βαρέων μετάλλων στην Ευρώπη τείνουν να προέρχονται από μικρό αριθμό εγκαταστάσεων, κυρίως επεξεργασίας μετάλλων και μονάδες καύσης για παραγωγή ενέργειας. Από τις 978 εγκαταστάσεις που απελευθέρωσαν βαρέα μέταλλα στην ατμόσφαιρα το 2016, μόλις 18 ήταν υπεύθυνες για περισσότερο από το ήμισυ της περιβαλλοντικής πίεσης, όπως αυτή εκτιμήθηκε από τους ειδικούς του Οργανισμού. Σε κάθε περίπτωση η περιβαλλοντική πίεση από τις βιομηχανικές εκπομπές βαρέων μετάλλων το 2016 ήταν κατά 39% χαμηλότερη από ό, τι το 2010. Ειδικά για τις εκλύσεις ρύπων από την εξόρυξη χαλκού, συγκαταλέγονται στις μεγαλύτερες πηγές περιβαλλοντικής πίεσης.
      Η συγκεκριμένη αναφορά του Οργανισμού επικεντρώνεται στις απελευθερώσεις ρύπων στον αέρα και το νερό των εξής βαρέων μετάλλων: αρσενικό (As), κάδμιο (Cd), χρώμιο (Cr), χαλκός (Cu), μόλυβδος (Pb), υδράργυρος (Hg) και ψευδάργυρο (Ζη).Τα βαρέα μέταλλα ενοχοποιούνται για βλάβες σε φυτά, ζώα και ανθρώπους (π.χ. επιδράσεις στην ανάπτυξη και αναπαραγωγή κλπ).
      Τα στοιχεία που δημοσιεύονται αποκτούν ιδιαίτερη αξία εάν αναλογιστεί κανείς ότι το 2016, ο σταθμός του Αγίου Δημητρίου σημείωσε «χαμηλό» σε εκπομπές υδραργύρου το οποίο συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πιο επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία βαρέα μέταλλα. Το 2016 εξέπεμψε 290 Kg υδραργύρου καταλαμβάνοντας την 15η θέση στη σχετική κατάταξη της βάσης δεδομένων του E-PRTR. Σε κάθε περίπτωση, η κατάσταση εμφανίζεται βελτιωμένη σε σύγκριση με τις τιμές που έπιανε ο συγκεκριμένος σταθμός το 2011 και 2012, οπότε, όπως αναφέρει ο υπεύθυνος του τομέα ενεργειακής και κλιματικής πολιτικής, στο WWF Ελλάς κ. Νίκος Μάντζαρης, εξέπεμπε πάνω από 1.000 Kg καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση στη σχετική κατάταξη.
      «Μπορεί να «κατρακύλησε» στην 15η θέση στον υδράργυρο το 2016 αλλά ήταν πρώτος στην Ευρώπη ανάμεσα σε σταθμούς κάρβουνου σε εκπομπές ενός άλλου βαρέος μετάλλου, του χαλκού με 2.610 κιλά, σκαρφαλώνοντας μια θέση σε σχέση με το 2015. Επίσης, το 2016 βρέθηκε στην τρίτη θέση ανάμεσα σε όλους τους σταθμούς που καίνε κάρβουνο στην Ευρώπη στις εκπομπές αρσενικού με 700 Kg. Την ίδια χρονιά ο ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου ήταν 8ος στις εκπομπές καδμίου με 60,5 Kg, πίσω από τον λιγνιτικό σταθμό της Καρδιάς που φιγουράρει στη 4η θέση με 104 κιλά. Χάλκινο μετάλλιο πήρε ο ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου το 2016 στις εκπομπές χρωμίου με 1800 Kg πίσω και πάλι από τα 3.020 κιλά του ΑΗΣ Καρδιάς για τον οποίο πάσχισε ανεπιτυχώς η ελληνική κυβέρνηση να εξασφαλίσει επιπλέον ώρες λειτουργίας (από 17.500 σε 32.000) την 8ετία 2016-2023», αναφέρει ο κ. Μάντζαρης.
      Σύμφωνα με την ίδια επίσημη βάση δεδομένων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για το 2016, ο ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου κατατάχθηκε πέμπτος σε εκπομπές νικελίου, ένατος σε εκπομπές μολύβδου και δέκατος στις εκπομπές ψευδαργύρου «με 1.560 κιλά, όπου και πάλι «υστερεί» σε σχέση με τον ΑΗΣ Καρδιάς που εξέπεμψε 2.610 κιλά την ίδια χρονιά», όπως υπογραμμίζει ο κ. Μάντζαρης, προσθέτοντας ότι σε όλα αυτά κανείς πρέπει να συνυπολογίσει και τις εκπομπές σε άλλες επιβλαβείς για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον χημικές ουσίες όπως το διοξείδιο του θείου, τα οξείδια του αζώτου και τη σωματιδική ύλη. Όπως αναφέρει ο ίδιος χαρακτηριστικά, «τα επίσημα στοιχεία αποδεικνύουν ότι ο ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου είναι από τους πιο ρυπογόνους λιγνιτικούς σταθμούς στην Ευρώπη με ολέθριες επιπτώσεις στη δημόσια υγεία και το περιβάλλον όχι μόνο εντός αλλά και εκτός Ελλάδας. Παρόλα αυτά η ΔΕΗ εξακολουθεί να καθυστερεί την εγκατάσταση της απολύτως απαραίτητης αντιρρυπαντικής τεχνολογίας για την οποία έχει δεσμευθεί στα πλαίσια του Μεταβατικού Εθνικού Σχεδίου Μείωσης Εκπομπών (ΜΕΣΜΕ). Πρέπει επιτέλους να σταματήσει να θυσιάζεται η ανθρώπινη υγεία και η προστασία του περιβάλλοντος στον βωμό εξοικονόμησης πόρων για να χτιστούν νέες λιγνιτικές μονάδες».
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Έγγραφο του ΥΠΕΝ σχετικά με την υποχρέωση διεξαγωγής ενεργειακών ελέγχων στις επιχειρήσεις.


       
       
       
       
       
       
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που νεκρός φυσητήρας βρέθηκε στη Μύκονο. Κατά την αυτοψία, οι ερευνητές νόμισαν ότι στο στομάχι της βρίσκονταν ένα μικρό φαλαινάκι ή ένα τεράστιο καλαμάρι. Στην πραγματικότητα εκεί εντοπίστηκε μια πλαστική μάζα από 100 πλαστικές σακούλες που ευθύνονταν για τον θάνατο του φυσητήρα.
      Η Ελλάδα, η χώρα με τα 16.000 χιλιόμετρα ακτογραμμής, που ο μεγάλος της πλούτος είναι η θάλασσα, βρίσκεται κι αυτή αντιμέτωπη με το μεγάλο πρόβλημα της θαλάσσιας ρύπανσης από πλαστικά.
      Έρευνα που διεξήχθη για την πυκνότητα και σύσταση των απορριμμάτων στον βυθό τριών κόλπων της Ελλάδας (Σαρωνικός, Πατραϊκός, Εχινάδων), ενός της Ρουμανίας (Κοστάντζα) κι ενός της Κύπρου (Λεμεσού) έδειξε, σύμφωνα με το WWF Ελλάς, πως οι περιοχές της Ελλάδας είχαν μεγαλύτερη πυκνότητα απορριμμάτων στον βυθό σε σχέση με τις άλλες περιοχές. Ο βυθός του Σαρωνικού ήταν αυτός με τη μεγαλύτερη πυκνότητα. Αξίζει να σημειωθεί πως το 95% σχεδόν των απορριμμάτων που βρέθηκαν στον Σαρωνικό ήταν πλαστικά. Σε άλλη παρόμοια έρευνα σε Κυκλάδες και Ευβοϊκό, επίσης εντοπίστηκε πως τα πλαστικά απορρίμματα ήταν τα συνηθέστερα απορρίμματα που ‘αλιεύτηκαν’ από τον βυθό των συγκεκριμένων περιοχών.
      Σύμφωνα με έρευνα καταγραφής απορριμμάτων σε 80 παραλίες της Ελλάδας, τα πλαστικά είναι η πλέον κοινή κατηγορία απορριμμάτων που εντοπίστηκε. Το 43-51% των απορριμμάτων που καταγράφηκαν στην έρευνα ήταν πλαστικά, το 13-18% χαρτί και το 7-12% αλουμίνιο.
      Βάσει πρόσφατης έρευνας στο πλαίσιο του προγράμματος Life Debag, στο τοπ-10 των απορριμμάτων που εντοπίστηκαν στις παραλίες της Σύρου περιλαμβάνονται αποτσίγαρα, μικρά και μεγάλα κομμάτια πλαστικών, καλαμάκια και αναδευτήρες, πλαστικές συσκευασίες τροφίμων, πλαστικά καπάκια, πλαστικές σακούλες και πλαστικά ποτήρια.
      Οι Έλληνες καταναλώνουν 1 δισ. πλαστικά μπουκάλια ετησίως
      Επιπρόσθετα, η οργάνωση Seas at Risk εκτίμησε την κατανάλωση πλαστικών μιας χρήσης στις χώρες της ΕΕ, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα. Σύμφωνα λοιπόν με τις μετριοπαθέστερες εκτιμήσεις, στην Ελλάδα καταναλώνονται κάθε χρόνο περίπου 1 δισ. πλαστικά μπουκάλια και 300 εκατομμύρια πλαστικά ποτήρια και καπάκια, ενώ μόνο στα ταχυφαγεία εκτιμάται ότι κάθε χρόνο καταναλώνονται σχεδόν 1 δισ. πλαστικά καλαμάκια.
      Όπως σχολιάζει το WWF Ελλάς, με αφορμή την έρευνά του για την πλαστική ρύπανση στη Μεσόγειο, η ρύπανση από πλαστικά μόλις τώρα άρχισε να μπαίνει στο δημόσιο διάλογο, αλλά με τρόπο αποσπασματικό και κυρίως μέσα από κατακερματισμένες δράσεις ενημέρωσης. «Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και το μέτρο εισαγωγής τέλους στη λεπτή πλαστική σακούλα μιας χρήσης αντιμετωπίστηκε ως ένας ακόμη φόρος στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης κι όχι ως ένα πρώτο βήμα για την μείωση των επιπτώσεων που η πλαστική ρύπανση φέρνει στο θαλάσσιο οικοσύστημα», αναφέρει η περιβαλλοντική οργάνωση.
      Η ευαισθητοποίηση των πολιτών παραμένει σε χαμηλά επίπεδα. Στο Ευρωβαρόμετρο 388 (Ιούνιος 2014), το 94% των Ευρωπαίων δηλώνουν ότι χρειάζονται περισσότερο ενημέρωση για τα είδη πλαστικών που ανακυκλώνονται, ενώ στο Ευρωβαρόμετρο 468 (Νοέμβριος 2017) προκύπτει πως οι πολίτες δεν είναι τόσο ευαισθητοποιημένοι όσο θα μπορούσε. Για παράδειγμα, μόλις το 34% των Ευρωπαίων δηλώνει ότι αποφεύγει την αγορά πλαστικών προϊόντων μιας χρήσης. Το ποσοστό για τους Έλληνες είναι ακόμα μικρότερο και μόλις φτάνει το 24%, δείγμα του ότι απαιτείται περισσότερη προσπάθεια για την ευαισθητοποίηση και την ανάληψη δράσης εκ μέρους των πολιτών.
      Αλλά και σε επίπεδο πολιτικής, υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν, τονίζει η ΜΚΟ. «Καταρχάς», σημειώνει, «δεν έχει υπάρξει μέχρι στιγμής κάποιος σχεδιασμός για τη λήψη μέτρων με σκοπό την αποτροπή εισόδου πλαστικών απορριμμάτων στο θαλάσσιο περιβάλλον. Η εισαγωγή του τέλους πλαστικής σακούλας έγινε μόνο έπειτα από απαίτηση της Κομισιόν και με πολύ ‘χαλαρούς’ όρους (τέλος μόλις 0,04€ το 2018 και 0,09€ το 2019, όταν πχ. σε Ολλανδία και Ιρλανδία η χρέωση φτάνει τα 0,25€ και 0,22€ αντίστοιχα)».
      Μετεξεταστέοι στη διαχείριση πλαστικών σκουπιδιών
      Στη διαχείριση των πλαστικών απορριμμάτων, η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από τη βάση. Σύμφωνα με το WWF Ελλάς, η κακή διαχείριση γενικότερα των στερεών απορριμμάτων, το χαμηλό ποσοστό ανακύκλωσης πλαστικών κι ακόμα χειρότερα η ύπαρξη ανεξέλεγκτων και παράνομων χώρων απόθεσης απορριμμάτων, είναι μόνιμες αιτίες διοχέτευσης πλαστικών στο Αιγαίο, στο Ιόνιο, στη Μεσόγειο. Η Ελλάδα εξακολουθεί να πληρώνει πρόστιμα στην ΕΕ για την μη αποκατάσταση παράνομων χωματερών. Επιπλέον, εκτιμάται ότι μόλις το 20% των πλαστικών απορριμμάτων ανακυκλώνεται, ενώ το υπόλοιπο καταλήγει σε ΧΥΤΑ ή χωματερές. Το ποσοστό ανακύκλωσης πλαστικών στην Ελλάδα είναι ένα από τα χειρότερα ποσοστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
      Πηγές
      Sperm whale: death by 100 plastic bags, http://oceanwildthings.com/2012/06/sperm-whale-death-by-100-plastic-bags/ (last access: 18.05.2018)
      Ioakeimidis, C., et al. A comparative study of marine litter on the seafloor of coastal areas in the Eastern Mediterranean and Black Seas. Mar. Pollut. Bull. (2014)
      Papadopoulou, K.-N., Anastasopoulou, A., Mytilineou, C. H., Smith, C. J., and Stamouli, C. (2015). “Seabed marine litter, comparison of 4 Aegean trawling grounds,” in Proceedings of 11th Panhellenic Symposium of Oceanography and Fisheries (Lesvos), 381–385.
      S. Kordella , M. Geraga , G. Papatheodorou , E. Fakiris & I. M. Mitropoulou (2013). Litter composition and source contribution for 80 beaches in Greece, Eastern Mediterranean: A nationwide voluntary clean-up campaign, Aquatic Ecosystem Health & Management, 16:1, 111-118
      Seas at Risk, Single-use plastics and the marine environment: Leverage points for reducing single-use plastics (2017)
      Flash Eurobarometer 388 – June 2014, Attitudes of Europeans towards Waste Management and Resource Efficiency
      Special Eurobarometer 468 - October 2017 , Attitudes of European citizens towards the environment
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Για το πρόβλημα της λειψυδρίας που ταλανίζει τόσο την Ευρώπη όσο και διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όπως η Κρήτη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε πριν από λίγες μέρες νέους κανόνες, με στόχο την τόνωση και τη διευκόλυνση της επαναχρησιμοποίησης του νερού στην ΕΕ για γεωργική άρδευση, καθώς τονίζει πως η δυναμική της επαναχρησιμοποίησης του νερού δεν αξιοποιείται πλήρως, τη στιγμή που ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος είναι μικρότερος συγκριτικά με την πολύ περισσότερη ενέργεια που απαιτείται για την άντληση και τη μεταφορά γλυκού νερού.
      Οι νέοι κανόνες θα βοηθήσουν τους γεωργούς να κάνουν την καλύτερη δυνατή χρήση των λυμάτων, ανακουφίζοντας περιοχές με λειψυδρία και προστατεύοντας παράλληλα το περιβάλλον και τους καταναλωτές.
      Η Επιτροπή προτείνει λοιπόν, ελάχιστες απαιτήσεις για την επαναχρησιμοποίηση των επεξεργασμένων λυμάτων από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων, οι οποίες περιλαμβάνουν μικροβιολογικά στοιχεία (για παράδειγμα όσον αφορά τα επίπεδα E. coli) και απαιτήσεις παρακολούθησης για τακτικούς και ποιοτικούς ελέγχους.
      Η θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων θα διασφαλίσει ότι το ανακτηθέν νερό που παράγεται, σύμφωνα με τους νέους κανόνες, θα είναι ασφαλές για άρδευση.
      Προτείνει, επίσης, τη διαχείριση κινδύνου, όπου τυχόν επιπλέον κίνδυνοι πρέπει να αντιμετωπίζονται για να καταστεί ασφαλής η επαναχρησιμοποίηση του νερού.
      Τέλος, προτείνει το κοινό να έχει πρόσβαση σε πληροφορίες στο διαδίκτυο σχετικά με τις πρακτικές επαναχρησιμοποίησης νερού στα οικεία κράτη-μέλη.
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Το σχέδιο της κυβέρνησης για την επόμενη ημέρα στη διαχείριση των στερεών αποβλήτων στους δήμους και τις περιφέρειες της χώρας, ανέλυσε σε εκδήλωση στην Κοζάνη ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σωκράτης Φάμελλος.
      Προανήγγειλε ότι θα υπάρξουν αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο που διέπει την ανακύκλωση με στόχο την περαιτέρω ενίσχυσή της. Δήλωσε ότι πρόθεση του υπουργείου είναι «η πλήρης διαφάνεια σε όλα τα στάδια, η καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής που επικρατεί στον κλάδο» και τα χρήματα που προκύπτουν από την πραγματική ανακύκλωση να επιστρέφουν στους πολίτες και όχι στους κάθε λογής μεσάζοντες του κλάδου.
      Ανακοίνωσε ότι από το 2018 θα καθιερωθεί χωρίς εξαιρέσεις το τέλος ταφής για τα ανεπεξέργαστα απορρίμματα των δήμων, μίλησε για κίνητρα που θα δοθούν στους δήμους για την μείωση την αποβλήτων και προανήγγειλε την έκδοση ΚΥΑ που θα εκδοθεί το επόμενο διάστημα για «την πλήρη απαγόρευση της χρήσης πλαστικής σακούλας».
      Ο Σωκράτης Φάμελλος αναφέρθηκε και στα χρηματοδοτικά εργαλεία που θα προορίζονται για τον κλάδο της ιδιωτικής οικονομίας στην ανακύκλωση των υλικών μίλησε για κονδύλι ύψους 80 εκατ. ευρώ που θα χρηματοδοτήσει την περιβαλλοντική βιομηχανία η οποία θα επεξεργάζεται τα ανακυκλωμένα υλικά προκειμένου να επανεισέρχονται στον κύκλο της οικονομίας.
      Τέλος αναφερόμενος στην νέα μονάδα επεξεργασίας απορριμμάτων στην Κοζάνη, σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, εξήρε την στάση των φορέων της αυτοδιοίκησης και παρομοίασε το έργο της ΜΕΑ στην περιοχή «ως το βήμα από την γη στην σελήνη» αφού οι δήμοι της δυτικής Μακεδονίας είναι οι πρώτοι και μοναδικοί στον ελλαδικό χώρο που κατέκτησαν όλους τους στόχους που έχει θέσει η ΕΕ στην διαχείριση των απορριμμάτων και των στερεών αποβλήτων.
      Ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σωκράτης Φάμελλος θα επισκεφθεί την Καβάλα και την Θεσσαλονίκη όπου θα λάβει μέρος σε συναντήσεις με τους φορείς της αυτοδιοίκησης για την επίσπευση υλοποίησης του Σχεδιασμού Διαχείρισης Απορριμμάτων.
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε στην προστασία του περιβάλλοντος και παράλληλα να μην στερηθούμε τις καθημερινές μας συνήθειες;
      Στην υγειά του περιβάλλοντος και με έκπτωση καλούν τους Έλληνες να πίνουν το καφεδάκι τους οι εθελοντές της Greenpeace, προτείνοντάς τους να συμμετέχουν στο project ΣτοΠοτήριΜου.
      Όπως εξηγεί στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Ντενύς Τσουτσάγιεβ, υπεύθυνος εθελοντών στο ελληνικό γραφείο της greenpeace και συντονιστής του συγκεκριμένου project η ομάδα εθελοντών σκέφτηκε ότι οι καταναλωτές καθημερινά πίνουν το καφεδάκι τους είτε τον χυμό τους, κρύο τσάι κι άρα θα μπορούσαν ταυτόχρονα να προστατεύσουν το περιβάλλον, αλλά να κερδίσουν και μια μικρή έκπτωση κάθε φορά που θα κουβαλάνε το δικό τους ποτήρι πολλαπλών χρήσεων.
      «Συγκεκριμένα, όσοι κουβαλάνε τα δικά τους ποτήρια δεν έχουν κανένα όφελος. Εμείς σε συνεργασία με πάνω από 50 καταστήματα εστίασης, κυλικεία, καφετέριες προσφέρουμε στον καθένα που θα έχει το δικό του ποτήρι ένα μικρό μπόνους, το οποίο κυμαίνεται από 10 μέχρι 50 λεπτά είτε ποσοστιαία έκπτωση από 10% έως 30%. Προσπαθήσαμε δηλαδή να δώσουμε ένα έξτρα κίνητρο στους καταναλωτές να έχουν το δικό τους επαναχρησιμοποιούμενο ποτήρι και να σταματήσουν να παίρνουν πλαστικά. Ταυτόχρονα πιέζουμε τα καταστήματα να κάνουν έκπτωση όχι μόνο στον καφέ αλλά και σε άλλα ροφήματα», λέει ο κ. Τσουτσάγιεβ.

       
      Και υπογραμμίζει ότι πρόκειται για «ένα έργο που υλοποιούν ολοκληρωτικά εθελοντές. Ξεκινήσαμε τον Οκτώβριο του 2017, εξαιτίας της κατανάλωσης πολλών ποτηριών μιας χρήσης που χρησιμοποιούνται και πετιούνται καθημερινά, καθώς δεν είναι ανακυκλώσιμο και συνολικά μπορεί να φτάνουν και 300 εκατομμύρια πλαστικά ποτήρια τον χρόνο. Και μιλάμε μόνο για τον καφέ κι όχι για κάποιο άλλο ρόφημα, ενώ δεν υπολογίζουμε ούτε τα χάρτινα ποτήρια που δεν είναι επίσης ανακυκλώσιμα λόγω της πλαστικής επίστρωσης που έχουν».

      Μέχρι τώρα στο δίκτυο του πρότζεκτ υπάρχουν οι συνεργαζόμενες καφετέριες από 14 πόλεις της Ελλάδας. «Έχουμε καταφέρει κι έχουμε εντάξει επαγγελματίες από την Αθήνα, Θεσσαλονίκης, Καστοριά, Ηράκλειο, Χανιά, Αλεξανδρούπολη, Κως, Αίγινα, Πάρο, Βόλο, Λάρισα και πολλές άλλες πόλεις που συνεχώς προστίθενται» δηλώνει ο κ. Τσουτσάγιεβ και τονίζει ότι το «κλειδί» για να συμμετάσχει ο κόσμος είναι να μεταδοθεί το μήνυμα κυρίως από τα ίδια τα καταστήματα που φέρουν και το σήμα του πρότζεκτ, όπου φαίνεται η έκπτωση.

      Όπως πάντως ισχυρίζεται «οι Έλληνες αρχίζουν ολοένα και περισσότερο να συνειδητοποιούν ότι πρέπει να ενεργήσουν για το περιβάλλον και να περάσουν στην δράση οι ίδιοι, καθώς βιώνουν σε καθημερινή βάση το τεράστιο πρόβλημα της παραγωγής των σκουπιδιών έξω από τα σπίτια τους, τους δρόμους, τις παραλίες. Είναι αρκετά συνειδητοποιημένος ο κόσμος, κυρίως οι νέοι».

      «Εμάς, στόχος μας είναι να σταματήσει να χρησιμοποιούνται τα ποτήρια μιας χρήσης είτε είναι πλαστικά είτε χάρτινα. Θέλουμε να δείξουμε στον κόσμο ότι μπορεί να γίνει κάτι διαφορετικό και ότι το να φέρεις δικό σου ποτήρι πολλαπλών χρήσεων. Δεν είναι κάτι δύσκολο, απλά μπορεί να γίνει κι αυτό μια καθημερινή συνήθεια όπως το να πίνουμε κάθε μέρα το καφεδάκι μας», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

      Το πρότζεκτ θα «τρέχει» μέχρι και το τέλος του χρόνου με την προοπτική να γίνει αυτοδιαχειριζόμενο και να μπορεί να λειτουργήσει από ομάδες ενεργών πολιτών κι όχι απαραίτητα από την Greeenpeace.
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Την έκδοση του ημερήσιου χάρτη πρόβλεψης κινδύνου πυρκαγιάς για τη φετινή αντιπυρική περίοδο και συγκεκριμένα για το διάστημα από την 1η Ιουνίου έως την 31η Οκτωβρίου 2018, ανακοίνωσε η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας.
      Ο Χάρτης αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του σχεδιασμού αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών και εκδίδεται με ευθύνη της Διεύθυνσης Σχεδιασμού και Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών.
      Η σύνταξη και έκδοση του Χάρτη αποτελεί διεθνή πρακτική, ειδικότερα σε χώρες που αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα λόγω δασικών πυρκαγιών, με κύριο στόχο την ενημέρωση τόσο των εμπλεκόμενων φορέων στην αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, όσο και των πολιτών, ώστε να αποτραπούν ενέργειες που ενδέχεται να προκαλέσουν την έναρξη δασικής πυρκαγιάς από αμέλεια.
      Σημειώνεται ότι ο Ημερήσιος Χάρτης Πρόβλεψης Κινδύνου Πυρκαγιάς αφορά την επόμενη ημέρα από αυτή που εκπονείται και εκδίδεται.
      Δείτε τον ημερήσιο χάρτη εδώ: http://civilprotection.gr/el/archive/daily_map
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Παρά την ελαφρά πτώση των αποτελεσμάτων, το 85 % των περιοχών κολύμβησης σε ολόκληρη την Ευρώπη το 2017 πληρούσαν τα υψηλότερα και πλέον αυστηρά ενωσιακά πρότυπα «εξαιρετικής» ποιότητας για τα ύδατα,ως επί το πλείστον, απαλλαγμένα από ρύπους, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη ετήσια έκθεση για την ποιότητα των ευρωπαϊκών υδάτων κολύμβησης που δημοσίευσε την Τρίτη η Κομισιόν. Τα αποτελέσματα, όπως αναφέρει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, παρέχουν μια καλή ένδειξη των τόπων διακοπών στους οποίους οι παραθεριστές μπορούν να βρουν τα βέλτιστης ποιότητας ύδατα κολύμβησης το φετινό καλοκαίρι. Η μείωση της ρύπανσης των υδάτων είναι προς όφελος της ευημερίας των Ευρωπαίων πολιτών αλλά και των ζώων και των φυτών. Δεν μπορούμε όμως να εφησυχάζουμε. Η διατήρηση των καθαρών υδάτων κολύμβησης απαιτεί συνεχή προσοχή από τους υπευθύνους χάραξης πολιτικής. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η τακτική παρακολούθηση και αξιολόγηση των περιοχών κολύμβησης παραμένει ζωτικό έργο. Το σύνολο σχεδόν των 21.801 περιοχών κολύμβησης που αποτέλεσαν αντικείμενο παρακολούθησης πέρυσι σε ολόκληρη την Ευρώπη, από τις οποίες οι 21.509 στα 28 κράτη μέλη της ΕΕ (95,9 %), πληρούσαν τις ελάχιστες απαιτήσεις ποιότητας σύμφωνα με τους κανόνες της ΕΕ, με βάση την έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η Αλβανία και η Ελβετία επίσης προέβησαν σε παρακολούθηση των υδάτων τους και υπέβαλαν έκθεση σχετικά με την ποιότητα 292 περιοχών κολύμβησης.
      Συγκεκριμένα αποτελέσματα από την παρακολούθηση κατέδειξαν μικρή μείωση του αριθμού των περιοχών της ΕΕ που πληρούν τις υψηλότερες «εξαιρετικής ποιότητας» και τις ελάχιστες απαιτήσεις ποιότητας που ορίζονται στην οδηγία της ΕΕ για τα ύδατα κολύμβησης. Το ποσοστό των περιοχών που πληρούν τα πρότυπα «εξαιρετικής» ποιότητας σε όλη την Ευρώπη μειώθηκε οριακά, από 85,5 % το 2016 σε 85 % το περασμένο έτος.Ομοίως, εκείνες που πληρούν τα ελάχιστα επίπεδα «επαρκούς» ποιότητας μειώθηκαν από 96,3 % σε 96,0 %. Ο λόγος για τη μικρή αυτή μείωση οφείλεται κυρίως στις επιπτώσεις των θερινών βροχοπτώσεων στα αποτελέσματα των δοκιμών, καθώς και στις αλλαγές στη μεθοδολογία δοκιμών στη Ρουμανία και τη Σουηδία.
      Το ποσοστό του συνόλου των περιοχών που βαθμολογήθηκαν ως «ανεπαρκείς» παρέμεινε σχεδόν αμετάβλητο από το 2016 σε όλη την ΕΕ, την Αλβανία και την Ελβετία, σημειώνοντας πτώση από 1,5 % το 2016 σε 1,4 % το 2017.
      Ο κ. Καρμένου Βέλα, επίτροπος αρμόδιος για θέματα περιβάλλοντος, θαλάσσιας πολιτικής και αλιείας, δήλωσε:  «Η ποιότητα των υδάτων κολύμβησης αποτελεί πηγή υπερηφάνειας για τους Ευρωπαίους. Η ποιότητα αυτή οφείλεται στην καλή συνεργασία και τη συνεχή επαγρύπνηση. Διαδραματίζουμε όλοι κάποιο ρόλο: βιομηχανία, τοπικές αρχές και υπηρεσίες μαζί με τους πολίτες. Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας αναφέρουμε ότι το ευρωπαϊκό πνεύμα συνεργασίας για τα ύδατα κολύμβησης είναι ζωντανό και εξακολουθεί να αποδίδει καρπούς για τους πολίτες μας. Αν προσθέσετε και τα πρόσφατα προταθέντα μέτρα για την απομάκρυνση των πλαστικών από τις θάλασσές μας, ήταν πράγματι μια καλή χρονιά για τις ευρωπαϊκές θάλασσες, τις παραλίες και τις λίμνες.»
      Ο κ. Hans Bruyninckx, εκτελεστικός διευθυντής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, δήλωσε: «Η μείωση της ρύπανσης των υδάτων είναι προς όφελος της ευημερίας των Ευρωπαίων πολιτών αλλά και των ζώων και των φυτών. Δεν μπορούμε όμως να εφησυχάζουμε. Η διατήρηση των καθαρών υδάτων κολύμβησης απαιτεί συνεχή προσοχή από τους υπευθύνους χάραξης πολιτικής. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η τακτική παρακολούθηση και αξιολόγηση των περιοχών κολύμβησης παραμένει ζωτικό έργο.»
      Η ποιότητα των υδάτων κολύμβησης στην Ευρώπη έχει βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία 40 έτη, όταν και εκδόθηκε η οδηγία της ΕΕ για τα ύδατα κολύμβησης. Η αποτελεσματική παρακολούθηση και διαχείριση που θεσπίστηκαν στο πλαίσιο της οδηγίας οδήγησε σε δραστική μείωση των ανεπεξέργαστων ή μερικώς επεξεργασμένων αστικών και βιομηχανικών λυμάτων που καταλήγουν στο νερό.  Ως εκ τούτου, ολοένα και περισσότερες περιοχές κολύμβησης όχι μόνο πληρούν τα ελάχιστα πρότυπα, αλλά έχουν επίσης βελτιώσει την ποιότητά τους ώστε να πληρούν τα υψηλότερα δυνατά πρότυπα. Παράλληλα με την εφετινή έκθεση, ο ΕΟΠ δημοσίευσε επίσης έναν επικαιροποιημένο διαδραστικό χάρτη με τις επιδόσεις κάθε περιοχής κολύμβησης. Επικαιροποιημένες εκθέσεις ανά χώρα είναι επίσης διαθέσιμες εδώ, καθώς και περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την οδηγία.
      Άλλα σημαντικά ευρήματα
      Σε πέντε χώρες, τουλάχιστον το 95 % των υδάτων κολύμβησης αξιολογήθηκε ως «εξαιρετικής ποιότητας»: στο Λουξεμβούργο (και οι 12 δηλωθείσες περιοχές κολύμβησης), στην Κύπρο (97,3 % του συνόλου), στη Μάλτα (99 % του συνόλου), στην Ελλάδα (95,9% του συνόλου) και στην Αυστρία (95,1 % του συνόλου). Όλες οι δηλωθείσες περιοχές υδάτων κολύμβησης στην Αυστρία, το Βέλγιο, την Κροατία, την Κύπρο, την Ελλάδα, τη Λετονία, το Λουξεμβούργο, τη Μάλτα, τη Ρουμανία, τη Σλοβενία και την Ελβετία διέθεταν τουλάχιστον επαρκή ποιότητα το 2017 (σύμφωνα με τα ελάχιστα πρότυπα ποιότητας που ορίζει η οδηγία για τα ύδατα κολύμβησης). Οι τρεις χώρες με τους υψηλότερους αριθμούς περιοχών κολύμβησης με ύδατα «ανεπαρκούς ποιότητας» ήταν η Ιταλία (79 περιοχές κολύμβησης ή ποσοστό 1,4 %), η Γαλλία (80 περιοχές κολύμβησης ή 2,4 %) και η Ισπανία (38 περιοχές ή 1,7 %). Στα κράτη μέλη της ΕΕ, το υψηλότερο ποσοστό υδάτων κολύμβησης που έχουν χαρακτηριστεί ως «ανεπαρκούς ποιότητας» καταγράφηκε στην Εσθονία (τέσσερις περιοχές υδάτων κολύμβησης ή 7,4 %), την Ιρλανδία (επτά περιοχές υδάτων κολύμβησης ή 4,9 %) και το Ηνωμένο Βασίλειο (21περιοχές υδάτων κολύμβησης ή 3,3 %).
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Ακρως αποκαλυπτική ήταν η έκθεση για το λειτουργικό κόστος του ΕΔΣΝΑ που περιλαμβάνει εκτός των άλλων και πλήρη πίνακα των απορριμμάτων που φτάνουν στον Χυτά της Φυλής από το Δήμο. 
      Σύμφωνα με την έκθεση βλέπουμε ένα πρώτο δείγμα της προσπάθειας μείωσης των απορριμμάτων που κατάφεραν να έχουν οι δήμοι από το 2016 στο 2017. Σύμφωνα με αυτόν τον πίνακα αξιοσημείωτες ήταν οι μειώσεις που πέτυχαν οι Δήμοι Κυθήρων (-71%), Φυλής (-24%), Βριλησσίων (-12,5%), Π. Φαλήρου (-11%), Αμαρουσίου (-10,2%), Ωρωπού (9,8%), Αιγάλεω (-9,7%) και Αγίου Δημητρίου (-9,6%). 
      Αντίθετα οι δήμοι Δήμοι Σαρωνικού, Μαρκοπούλου και Κρωπίας, δείχνουν να έχουν μεγάλο πρόβλημα. Βέβαια ο πίνακας αυτός είναι ενδεικτικός μιας ετήσιας προσπάθειας που έγινε  όταν η μείωση των απορριμμάτων κατά μέσω όρο στην Αττική ήταν της τάξεως του -3%. 
      Επίσης βέβαια παίζει μεγάλο ρόλο και η κατάσταση που βρίσκονται οι δήμοι και τα περιθώρια μείωσης που έχουν αν και το 3% γενικά για την Αττική σε μια προσπάθεια από το 5% να φτάσουμε στο 50% είναι μάλλον απογοητευτική γενικώς.

      Ομως το myota.gr προχώρησε και σε μια ακόμη σύγκριση διαιρώντας τα κιλά που φτάνουν στον ΧΥΤΑ της Φυλής δια τον αριθμό των κατοίκων ανά δήμο. Κάτι που θα έπρεπε να γίνεται και σε επίσημο επίπεδο για να βλέπει η κάθε δημοτική αρχή δυνατότητες και επιδόσεις. Εδώ βλέπουμε μια άλλη εντελώς διαφορετική κατάταξη. Παίζει βέβαια ρόλο και το επίπεδο διαβίωσης των κατοίκων, αλλά όπως θα δούμε υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που το διαψεύδουν. 
      Στο σύνολο της Αττικής τα σκουπίδια που φτάνουν στον ΧΥΤΑ της Φυλής μετά τις εκτροπές για ανακύκλωση είναι κατά μέσο όρο 476,19 κιλά.
      Εδώ βλέπουμε ότι το Π. Φάληρο και το Μαρούσι που στον προηγούμενο πίνακα διακρίθηκαν για τις ετήσιες επιδόσεις τους, γενικώς δεν τα καταφέρνουν  στην ανακύκλωση καθώς 712,36 και 655,92 κιλά ανά κάτοικο, αντίστοιχα βρίσκονται πολύ πάνω από το μέσο όρο της Αττικής. Και δεν μπορούμε να επικαλεστούμε το επίπεδο διαβίωσης των κατοίκων διότι αυτό δεν είναι και πολύ ψηλότερο της Αγίας Παρασκευής, των Βριλησσίων και της Πεύκης που έχουν αντίστοιχα 397,58 κ/κ, 404,12κ/κ και 411,19 κ/κ, μπορούμε να επικαλεστούμε και το αντίθετο θα λέγαμε.
      Να σημειώσουμε την ψευδαίσθηση που δημιουργεί ο πίνακας στο θέμα της Ηλιούπολης. καθώς βρίσκεται μεν στην 7η θέση στην Αττική μια πάρα πολύ καλή επίδοση βεβαίως με ένα επίπεδο διαβίωση αρκετά υψηλό στην Αττική, αλλά ο Δήμος Ηλιούπολης κάνει μόνος του την ανακύκλωση των πράσινων απορριμμάτων με κάθετη παραγωγή κομποστοποίησης που μάλλον τον φέρνει στην πρώτη θέση αφού ο τεράστιος αυτός όγκος δεν φαίνεται πουθενά. Η Ηλιούπολης είναι από τους δήμους με το περισσότερο σε όγκο πράσινο, σε πάρκα και πλατείες και διαθέτει και δύο φυτώρια που παράγουν συνεχώς φυτά που φυτεύονται. 
      Απο εκεί και πέρα οι πρωτοπόροι βέβαια δήμοι είναι οι Νίκαιας Αγίου Ιωάννη του Ρέντη, Αχαρνών, Γαλατσίου, Βύρωνος, Ζωγράφου, Ηλιούπολη, Αγία Βαρβάρα, Νέα Σμύρνη που φαίνεται ότι πρέπει να αποτελέσουν μοντέλα γενικότερα προς εξέταση καθώς δείχνουν το δρόμο στο πως τα καταφέρνουν. Ο ΕΔΣΝΑ θα έπρεπε να κάνει μια μελέτη στο σημείο αυτό και να υποδείξει μοντέλα διαχείρισης.
      Να τονίσουμε ότι η μέτρηση έγινε με το τονάζ που φτάνει στο ΧΥΤΑ δηλαδή δεν περιλαμβάνει μέσα αυτά που κλέβονται από τους πλανώδιους γιατί και αυτά πάνε στην ανακύκλωση. Οπότε σ΄αυτό το σημείο η μέτρηση είναι ακριβής πολύ περισσότερο απ’ ότι στα ΚΔΑΥ.
      Κατά την απόψή μας σημείο αναφοράς πρέπει να είναι και η Αθήνα που έχει τις πιο βεβαρημένες χρήσεις, όλα τα επίπεδα διαβίωσης, πολλούς διερχόμενους και πολλά περιθώρια ανακυκλώσιμου υλικού. Οποιος δήμος βρίσκεται κοντά στο 445,16 κιλά ανά κάτοικο και πάνω, πρέπει να καταβάλει μεγάλες προσπάθειες στο θέμα της ανακύκλωσης καθώς το τέλος υποδοχής στον ΧΥΤΑ που αυξήθηκε, μειώνει και την δυνατότητα επενδύσεων από για την καθαριότητα που αντλείται από τα τέλη. Ενα τρανταχτό παράδειγμα είναι ο Δήμος της Κηφισιάς που πληρώνει 1.748.868 ευρώ στον ΧΥΤΑ. Αν η Κηφισιά έπεφτε στα επίπεδε της Αγίας Παρασκευής ή των Βριλησσίων και της Ηλιούπολης επειδή και αυτή έχει πολύ πράσινο, θα μπορούσε να εξοικονομήσει μέχρι και 800.000 ευρώ ετησίως. Φανταστείτε πόσες επενδύσεις στην καθαριότητα θα μπορούσαν να γίνουν με 800.000 ευρώ το χρόνο. Με χαμηλότερα ποσά ακριβώς το ίδιο ισχύει με τους μισούς δήμους της Αττικής.

         
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Στους ΧΥΤΑ καταλήγει περισσότερο από το 40% του περιεχομένου των μπλε κάδων, απόρροια της άγνοιας ή αδιαφορίας των πολιτών. Η ανακύκλωση στη χώρα βρίσκεται επισήμως στο 17%, αριθμός που βασίζεται μόλις κατά το ένα τρίτο στους μπλε κάδους και στα «σπιτάκια» ανακύκλωσης και κατά τα δύο τρίτα στις βιομηχανικές και εμπορικές συσκευασίες (χαρτόνια, κούτες, πλαστικό, παλέτες κ.λπ.) που συλλέγονται απευθείας από εμπόρους. Αξιοσημείωτο είναι ότι η πολιτεία δεν μπορεί να έχει απολύτως ακριβή στοιχεία για τις επιδόσεις κάθε δήμου, με αποτέλεσμα να αδικούνται οι δήμοι που καταβάλλουν μεγαλύτερη προσπάθεια.
      Η εφημερίδα «Καθημερινή» ζήτησε από τον Ελληνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ), τον εποπτευόμενο από το υπουργείο Περιβάλλοντος φορέα που είναι υπεύθυνος για την ανακύκλωση δημοτικών αστικών αποβλήτων στη χώρα μας, αναλυτικά στοιχεία για τις επιδόσεις όλων των δήμων της χώρας, τις ποσότητες υλικών που ανακτώνται ή θάβονται, τις επιδόσεις των κέντρων διαλογής ανακυκλώσιμων (ΚΔΑΥ, εκεί όπου καταλήγουν οι μπλε κάδοι για να διαχωριστούν τα υλικά και στη συνέχεια να πωληθούν). Τα στοιχεία αφορούν το 2016, καθώς δεν έχει ολοκληρωθεί η επεξεργασία των στοιχείων για το 2017. Ας δούμε μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία:
      • Συνολικά, στα 33 κέντρα διαλογής της χώρας οδηγήθηκαν 365.285 τόνοι, που συλλέχθηκαν μέσω των μπλε κάδων. Ομως, οι ποσότητες δεν ήταν «καθαρές»: 142.340 τόνοι (39%) ήταν κοινά σκουπίδια και οδηγήθηκαν σε ΧΥΤΑ, χωρίς να συνυπολογίζονται στοιχεία από έξι ΚΔΑΥ. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο μεγαλύτερο ΚΔΑΥ της χώρας, αυτό του Κορωπίου, από τις 65.061 τόνους που συνελέγησαν, το 47% οδηγήθηκε σε ΧΥΤΑ, ενώ στο δεύτερο μεγαλύτερο ΚΔΑΥ, στον Ασπρόπυργο, την ίδια τύχη είχε το 54% των 41.739 τόνων που συνελέγησαν! Οι αριθμοί αυτοί είναι αποκαλυπτικοί του τεράστιου ελλείμματος ενημέρωσης των πολιτών (ή και της αδιαφορίας τους) για το τι πρέπει να απορρίπτεται στον μπλε κάδο και τι όχι.
      • Οσον αφορά τις ποσότητες που ανακτήθηκαν (δηλαδή πιστοποιημένα πωλήθηκαν στη δευτερογενή αγορά υλικών), το 2016 ήταν: 89.410 τόνοι χαρτιού/χαρτονιού, 50.664 τόνοι έντυπου χαρτιού, 44.703 τόνοι πλαστικού, 10.250 τόνων γυαλιού, 8.759 τόνοι σιδήρου, 2.024 τόνοι χάρτινων συσκευασιών υγρών, 1.235 τόνοι αλουμινίου και 7.267 τόνοι άλλων υλικών.
      Περισσότερη δουλειά
      «Οι ποσότητες των ανακυκλώσιμων που συνελέγησαν μέσω των μπλε κάδων αυξήθηκαν κατά 5% το 2017. Ομως, η ανακύκλωση των απορριμμάτων των πολιτών εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τρίτο του συνόλου (33,4%), το υπόλοιπο προέρχεται από τη συλλογή των βιομηχανικών και εμπορικών συσκευασιών», εξηγεί στην «Κ» ο πρόεδρος του ΕΟΑΝ, Δημήτρης Πολιτόπουλος. «Αυτό σημαίνει ότι, παρότι η Ελλάδα είναι εντός των στόχων της ΕΕ, σχεδόν για όλα τα υλικά, χρειαζόμαστε περισσότερη δουλειά για τη βελτίωση του τρόπου που ο κόσμος ανακυκλώνει».
      Αξιοσημείωτο, σύμφωνα με το δημοσίευμα, είναι ότι η πολιτεία δεν μπορεί να έχει ακριβή εικόνα για τις επιδόσεις ενός δήμου, τουλάχιστον στους μεγάλους δήμους της χώρας ή εκεί όπου η διαχείριση γίνεται μέσω ενός συλλογικού φορέα (ΦΟΔΣΑ ή εταιρεία ειδικού σκοπού). Η αιτία είναι απλή: το περιεχόμενο των μπλε κάδων οδηγείται σε ένα κέντρο διαλογής.
      Μόνο που στο ίδιο κέντρο διαλογής μπορεί να οδηγούνται τα ανακυκλώσιμα από αρκετούς ακόμα δήμους. Επομένως, το όποιο καλό ή κακό αποτέλεσμα «ισομοιράζεται» στους δήμους που πηγαίνουν στο ίδιο ΚΔΑΥ (άρα ένας «καλός» δήμος θα πληρώσει για την απόρριψη στο ΧΥΤΑ ίδιων ποσοτήτων με έναν «κακό» δήμο).
      «Πρωτιά» λόγω τουρισμού
      Ποιος είναι ο καλύτερος δήμος της χώρας στην ανακύκλωση; Το απλό αυτό ερώτημα είναι αδύνατον να απαντηθεί, χωρίς πολλές επεξηγήσεις. Με βάση τις ποσότητες των υλικών που ανακυκλώνονται ανά μόνιμο κάτοικο, στην κατάταξη ξεχωρίζουν νησιά όπως η Μύκονος, η Αντίπαρος, η Πάρος και η Σαντορίνη. Ομως, η εικόνα αυτή δεν είναι απόλυτα ακριβής, καθώς δεν συνυπολογίζει στην αναγωγή τουρίστες που κατακλύζουν τα νησιά αυτά το καλοκαίρι. Με βάση τις συνολικές ποσότητες, ο Δήμος Αθηναίων είναι πρώτος – ανακυκλώνει όμως σχεδόν τις ίδιες ποσότητες με τον Δήμο Θεσσαλονίκης που έχει περίπου τον μισό πληθυσμό. Πιο ξεκάθαρη είναι η εικόνα... στον πάτο της λίστας, όπου «πρωταγωνιστούν» δήμοι της Πελοποννήσου και μικρών νησιών του Αιγαίου.

      Ας δούμε διάφορα ενδιαφέροντα σημεία που προκύπτουν από τα στοιχεία του ΕΟΑΝ:
      • Η Μύκονος έχει όντως υψηλές επιδόσεις στην ανακύκλωση, με 2.850 τόνους το 2016. Χαρακτηριστικό είναι ότι βρίσκεται στην όγδοη θέση πανελλαδικά, ανακυκλώνοντας μεγαλύτερες ποσότητες από ό,τι μεγάλοι δήμοι (με περισσότερους από 100.000 μόνιμους κατοίκους) όπως η Λάρισα, ο Πειραιάς, το Περιστέρι, η Καλλιθέα, η Κέρκυρα και η Ρόδος. Ωστόσο, η ποσότητα αυτή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον τουρισμό και επομένως η αναγωγή ανά κάτοικο, η οποία θα της έδινε την πρώτη θέση πανελλαδικά (με... 305,32 κιλά ανά κάτοικο ετησίως), δεν είναι ακριβής.
      • Πάντως, η Σαντορίνη, με ανάλογο αν όχι υψηλότερο τουριστικό ρεύμα από τη Μύκονο, ανακύκλωσε το 2016 τις μισές ποσότητες (1.385 τόνους).
      • Το πρώτο αστικό κέντρο που εμφανίζεται στη λίστα είναι το Ρέθυμνο, στην 7η θέση, με 3.634 τόνους (και 78,05 κιλά ετησίως ανά μόνιμο κάτοικο). Ακολουθεί η Άρτα με 2.257 τόνους (και 53,97 κιλά ανά μόνιμο κάτοικο). Αξιοσημείωτη είναι η παρουσία της Καλαμάτας, λόγω των γνωστών προβλημάτων στη διαχείριση απορριμμάτων στην Πελοπόννησο, που κατάφερε να ανακυκλώσει 2.750 τόνους το 2016.
      • Αν δούμε τις επιδόσεις των μεγάλων αστικών δήμων (με πληθυσμό άνω των 100.000 κατοίκων), την πρώτη θέση καταλαμβάνει ο Βόλος και ακολουθούν η Θεσσαλονίκη, η Λάρισα και το Ηράκλειο.
      • Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν τις πολύ κακές επιδόσεις του μεγαλύτερου δήμου της χώρας. Οι 8.991 τόνοι που ανακύκλωσε ο Δήμος Αθηναίων το 2016 μπορεί να τον κατατάσσουν στην πρώτη θέση πανελλαδικά, είναι όμως λίγοι σε σχέση με τον πληθυσμό του. Χαρακτηριστικό είναι ότι σχεδόν την ίδια ποσότητα ανακύκλωσε ο Δήμος Θεσσαλονίκης... με τον μισό πληθυσμό. Αν εξεταστούν οι επιδόσεις της Αθήνας με βάση τις ποσότητες ανά μόνιμο κάτοικο, τότε κατατάσσεται... στην 163η θέση πανελλαδικά. Ακόμα χειρότερες είναι οι επιδόσεις του Δήμου Πειραιά, με την ανακύκλωση να δείχνει ανύπαρκτη σε σχέση με τον πληθυσμό της πόλης: το 2016 ανακύκλωσε μόλις 1.277 τόνους, ποσότητα ανάλογη με εκείνη δήμων με τον μισό ή και λιγότερο πληθυσμό, όπως η Κομοτηνή, η Χίος ή η Λαμία.
      • Αντίθετα, εξαιρετικές επιδόσεις έχει η Θεσσαλονίκη, που ανακύκλωσε 8.393 τόνους το 2016, δηλαδή 22,36 κιλά ανά μόνιμο κάτοικο.
      • Στην Αττική, τις καλύτερες επιδόσεις έχουν οι Δήμοι Κηφισιάς, Γλυφάδας και Παλλήνης, ενώ στη Θεσσαλονίκη οι Δήμοι Θέρμης, Πυλαίας-Χορτιάτη και Θεσσαλονίκης.
      • Στις τελευταίες θέσεις της λίστας βρίσκονται οι δήμοι της Πελοποννήσου και του Νοτίου Αιγαίου που δεν κάνουν καθόλου ανακύκλωση. Από εκείνους που εμφανίζουν έστω και μια ελάχιστη ποσότητα, τη χειρότερη θέση έχουν οι Δήμοι Καλαμπάκας και Αμφίκλειας-Ελάτειας που ανακύκλωσαν μόλις έναν τόνο σε μία ολόκληρη χρονιά.
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Καθώς η ποσότητα των βλαβερών πλαστικών απορριμμάτων στους ωκεανούς και τις θάλασσες αυξάνεται όλο και περισσότερο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει νέους κανόνες για ολόκληρη την ΕΕ, οι οποίοι βάζουν στο στόχαστρο τα 10 πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης που συναντάμε περισσότερο στις παραλίες και τις θάλασσες της Ευρώπης, καθώς και τα απολεσθέντα και εγκαταλελειμμένα αλιευτικά εργαλεία. Μεταξύ αυτών είναι τα μαχαιροπίρουνα, τα καλαμάκια, τα πιάτα, οι μπατονέτες αλλά και μερικώς τα ποτήρια και μπουκάλια μιας χρήσης.
      Όλα μαζί αυτά τα προϊόντα αποτελούν το 70% του συνόλου των θαλάσσιων απορριμμάτων. Οι νέοι κανόνες είναι αναλογικοί και σχεδιασμένοι για κάθε περίπτωση χωριστά, ώστε να επιτυγχάνονται τα βέλτιστα αποτελέσματα. Αυτό σημαίνει ότι διαφορετικά μέτρα θα εφαρμόζονται για διαφορετικά προϊόντα. Όταν υπάρχουν εναλλακτικά προϊόντα άμεσα διαθέσιμα και οικονομικά προσιτά, τα πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης θα απαγορεύονται από την αγορά.Όσον αφορά τα προϊόντα για τα οποία δεν υπάρχουν σαφείς εναλλακτικές επιλογές, δίνεται έμφαση στον περιορισμό της χρήσης τους μέσω μείωσης της κατανάλωσης σε εθνικό επίπεδο, απαιτήσεων σχεδιασμού και επισήμανσης, καθώς και υποχρεώσεων των κατασκευαστών τους για διαχείριση των αποβλήτων/καθαρισμό. Χάρη στους νέους κανόνες, η Ευρώπη θα πρωτοστατεί σε ένα ζήτημα παγκοσμίων διαστάσεων.
      Ο πρώτος αντιπρόεδρος της Επιτροπής και επίτροπος Βιώσιμης Ανάπτυξης Φρανς Τίμερμανς δήλωσε τα εξής:«Η παρούσα Επιτροπή υποσχέθηκε να είναι μεγάλη στα μεγάλα ζητήματα και να αφήνει τα υπόλοιπα στα κράτη μέλη. Τα πλαστικά απόβλητα είναι αναμφισβήτητα ένα σημαντικό πρόβλημα και οι Ευρωπαίοι οφείλουν να συνεργαστούν για να το αντιμετωπίσουν, επειδή τα απόβλητα αυτά καταλήγουν στον αέρα που αναπνέουμε, στο έδαφός μας, στις θάλασσές μας, και στα τρόφιμά μας. Χάρη στις σημερινές προτάσεις, τα πλαστικά μιας χρήσης θα μειωθούν στα ράφια των σουπερμάρκετ μέσω μιας σειράς μέτρων. Θα απαγορεύσουμε ορισμένα από αυτά τα είδη και θα τα αντικαταστήσουμε με άλλα καθαρότερα, ώστε οι καταναλωτές να εξακολουθήσουν να χρησιμοποιούν τα αγαπημένα τους προϊόντα».
      Ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής και επίτροπος αρμόδιος για την Απασχόληση, την Ανάπτυξη, τις Επενδύσεις και την Ανταγωνιστικότητα Γίρκι Κάταϊνεν,πρόσθεσε: «Τα πλαστικά αντικείμενα μπορεί να είναι καταπληκτικά, αλλά πρέπει να τα χρησιμοποιούμε πιο υπεύθυνα. Τα πλαστικά μιας χρήσης δεν είναι έξυπνη οικονομική ή περιβαλλοντική επιλογή, και οι σημερινές προτάσεις θα βοηθήσουν τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές να στραφούν προς βιώσιμα εναλλακτικά προϊόντα. Πρόκειται για μια ευκαιρία για την Ευρώπη να πρωτοστατήσει δημιουργώντας προϊόντα που θα ζητά ο κόσμος για τις επόμενες δεκαετίες, και αποκομίζοντας μεγαλύτερη οικονομική αξία από τους πολύτιμους και περιορισμένους πόρους μας. Με τον στόχο της συλλογής πλαστικών φιαλών που θέτουμε, θα εξασφαλίσουμε τις αναγκαίες ποσότητες πλαστικού για μια ακμάζουσα βιομηχανία ανακύκλωσης πλαστικών».
      Σε ολόκληρο τον κόσμο, τα πλαστικά υλικά αποτελούν το 85% των θαλάσσιων απορριμμάτων και συχνά καταλήγουν στο πιάτο μας αλλά και στους πνεύμονές μας, ενώ είναι ακόμη άγνωστες οι επιπτώσεις στην υγεία μας από τα μικροπλαστικά που περιέχονται στον αέρα, στο νερό και στα τρόφιμα. Η αντιμετώπιση του προβλήματος των πλαστικών είναι επιτακτική ανάγκη, μπορεί μάλιστα να προσφέρει νέες ευκαιρίες για καινοτομία, ανταγωνιστικότητα και δημιουργία θέσεων εργασίας.
      Οι επιχειρήσεις θα αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα: η εφαρμογή ενιαίου συνόλου κανόνων σε ολόκληρη την αγορά της ΕΕ θα λειτουργήσει ως εφαλτήριο για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που θα μπορέσουν να αναπτύξουν οικονομίες κλίμακας και να είναι πιο ανταγωνιστικές στην παγκόσμια αγορά όπου η ζήτηση για βιώσιμα προϊόντα έχει εκτιναχθεί στα ύψη. Μέσω της καθιέρωσης συστημάτων επαναχρησιμοποίησης (π.χ. συστημάτων εγγύησης και επιστροφής) οι επιχειρήσεις θα εξασφαλίσουν σταθερό εφοδιασμό σε υψηλής ποιότητας υλικά. Σε άλλες περιπτώσεις, το κίνητρο για την αναζήτηση εναλλακτικών, πιο βιώσιμων λύσεων, μπορεί να δώσει στις επιχειρήσεις το τεχνολογικό προβάδισμα έναντι των παγκόσμιων ανταγωνιστών τους.
      Διαφορετικά μέτρα για διαφορετικά προϊόντα

      Μετά τη θέσπιση ρυθμίσεων για τη χρήση της πλαστικής σακούλας το 2015, το 72% των Ευρωπαίων δηλώνει ότι έχει μειώσει τη χρήση της (Ευρωβαρόμετρο). Η ΕΕ στρέφει σήμερα την προσοχή της στα 10 πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης και στα αλιευτικά εργαλεία, που αποτελούν μαζί το 70% των θαλάσσιων απορριμμάτων στην Ευρώπη.
      Οι νέοι κανόνες θα επιφέρουν:
      Απαγόρευση ορισμένων πλαστικών προϊόντων: Όταν υπάρχουν εναλλακτικά προϊόντα άμεσα διαθέσιμα και οικονομικά προσιτά, τα πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης θα απαγορεύονται από την αγορά. Η απαγόρευση θα ισχύσει για μπατονέτες, μαχαιροπήρουνα, πιάτα, καλαμάκια και αναδευτήρες και καλαμάκια στήριξης μπαλονιών από πλαστικό, τα οποία θα πρέπει να κατασκευάζονται αποκλειστικά από πιο βιώσιμα υλικά. Πλαστικά δοχεία αναψυκτικών μιας χρήσης θα επιτρέπονται στη αγορά μόνο εφόσον το πώμα ή το καπάκι τους δεν αποσπάται. Στόχοι μείωσης της κατανάλωσης: Τα κράτη μέλη θα πρέπει να περιορίσουν τη χρήση πλαστικών δοχείων τροφίμων και ποτηριών,καθορίζοντας εθνικούς στόχους μείωσης, προσφέροντας εναλλακτικά προϊόντα στα σημεία πώλησης, ή διασφαλίζοντας ότι τα πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης θα επιβαρύνονται από κάποιο τέλος. Υποχρεώσεις των κατασκευαστών: Οι κατασκευαστές θα συμμετέχουν στο κόστος της διαχείρισης αποβλήτων και του καθαρισμού, καθώς και των μέτρων ευαισθητοποίησης για δοχεία, συσκευασίες και περιτυλίγματα τροφίμων (π.χ. τσιπς και ζαχαρωτά), δοχεία και κύπελλα για ποτά, προϊόντα καπνού με φίλτρο (π.χ. αποτσίγαρα), υγρά μαντηλάκια, μπαλόνια και λεπτές πλαστικές σακούλες. Θα δοθούν επίσης κίνητρα για την ανάπτυξη λιγότερο ρυπογόνων εναλλακτικών λύσεων για τα προϊόντα αυτά· Στόχοι συλλογής: Τα κράτη μέλη θα υποχρεούνται να συλλέγουν το 90% των πλαστικών δοχείων για ποτάαπό το 2025, π.χ. μέσω συστημάτων εγγύησης και επιστροφής. Απαιτήσεις επισήμανσης: Για ορισμένα προϊόντα θα απαιτείται σαφής και τυποποιημένη επισήμανση η οποία θα αναφέρει τον τρόπο διάθεσης των σχετικών αποβλήτων, τις αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις του προϊόντος, και την παρουσία πλαστικών υλών στο συγκεκριμένο προϊόν. Αυτό θα ισχύει για τις σερβιέτες, τα υγρά μαντηλάκια και τα μπαλόνια. Μέτρα ευαισθητοποίησης: Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενισχύσουν την ευαισθητοποίηση των καταναλωτών σχετικά με τις αρνητικές επιπτώσεις των απορριμμάτων από πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης και αλιευτικά εργαλεία, καθώς και σχετικά με τα διαθέσιμα συστήματα επαναχρησιμοποίησης και τις επιλογές διαχείρισης αποβλήτων για όλα αυτά τα προϊόντα. Όσον αφορά τα αλιευτικά εργαλεία, τα οποία αποτελούν το 27% όλων των απορριμμάτων στις παραλίες, η Επιτροπή έχει ως στόχο να συμπληρώσει το υφιστάμενο πλαίσιο πολιτικής με προγράμματα ευθύνης των κατασκευαστών για πλαστικά αλιευτικά εργαλεία. Οι κατασκευαστές πλαστικών αλιευτικών εργαλείων θα υποχρεωθούν να καλύπτουν το κόστος της συλλογής των αποβλήτων από τις λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής, καθώς και το κόστος μεταφοράς και επεξεργασίας τους. Θα καλύπτουν επίσης το κόστος των μέτρων ευαισθητοποίησης. Λεπτομερή στοιχεία σχετικά με τους νέους κανόνες για τα αλιευτικά εργαλεία είναι διαθέσιμα εδώ.
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Σχεδόν έξι στους δέκα Αθηναίους είναι δυσαρεστημένοι με το επίπεδο καθαριότητας στην πόλη, με την ελληνική πρωτεύουσα να καταλαμβάνει μια από τις χειρότερες θέσεις ανάμεσα στις πρωτεύουσες των 28 κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
      Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, που βασίζονται σε μετρήσεις του 2015, το 59% των κατοίκων της ευρύτερης Αθήνας απάντησε πως δεν είναι ικανοποιημένο με το πόσο καθαρή είναι η πόλη.
      Το 41% δήλωσε ικανοποιημένο, όμως μόλις εννέα στους εκατό Αθηναίους εξέφρασαν μεγάλη ικανοποίηση με το επίπεδο καθαριότητας που παρατηρούν στην πρωτεύουσα.
      Η Αθήνα ήταν έβδομη από το τέλος ανάμεσα στις 28 πρωτεύουσες της ΕΕ.
      Μακράν πιο βρώμικη πόλη θεωρείται η Ρώμη, όπου περισσότεροι από εννέα στους δέκα κατοίκους δήλωσαν πως δεν είναι ικανοποιημένοι από το επίπεδο καθαριότητας στην Αιώνια Πόλη.

      Χειρότερες από την Αθήνα θεωρούνται επίσης η Μπρατισλάβα, η Σόφια, το Βουκουρέστι, η Μαδρίτη και η Βουδαπέστη, ενώ σε οριακά καλύτερη θέση είναι το Βερολίνο, με μόλις το 45% των Βερολινέζων να δηλώνουν έστω ελαφρά ικανοποιημένοι με την καθαριότητα στην πόλη τους.
      Στην κορυφή του καταλόγου βρίσκεται το Λουξεμβούργο, όπου το 95% δήλωσε μάλλον ή πολύ ικανοποιημένο με το πόσο καθαρή είναι η πόλη τους. Ακολουθούν η Βιέννη (90%) και η Λουμπλιάνα (88%).
      «Πρωταθλήτρια» Ευρώπης αναδείχτηκε πόλη Βέντσπιλς, στην Λετονία, όπου το 99% δήλωσε λίγο έως πολύ ικανοποιημένο με την καθαριότητα, ενώ την δεύτερη θέση κατέλαβε μια ακόμα λετονική πόλη, η Βαλμιέρα, με 97%.
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Διάφοροι παράγοντες από τη βιομηχανία της πράσινης δόμησης στην Ασία συγκεντρώθηκαν την περασμένη εβδομάδα στη Σιγκαπούρη κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Συνεδρίου Green Building 2015. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε σε ορισμένες νέες τάσεις στην αγορά, συμπεριλαμβανομένης της εστίασης στα πράσινα κτίρια η οποία πλέον έχει επεκταθεί προς την επίδραση που έχουν στους ανθρώπους.
      Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε παγκόσμιο επίπεδο μπορεί και να διπλασιαστούν μέχρι το 2030 από το ήδη ανησυχητικό τρέχον επίπεδο, αν συνεχίσουμε να λειτουργούμε ως συνήθως, χωρίς καμία αλλαγή. Η Terri Wills, διευθύνουσα σύμβουλος του World Green Building Council (WorldGBC) δήλωσε κατά τη διάρκεια της ομιλίας της, ότι για να μείνουμε μέσα στα πλαίσια των 2 βαθμών αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας, χρειαζόμαστε δύο πράγματα: κτίρια μηδενικής ενέργειας και βαθιές ανακαινίσεις.
      Η υγεία και η ευημερία στα πράσινα κτιρία
      Οι ημέρες που το κύριο μέλημα ήταν η ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, έχουν περάσει, παρόλο που η αξία του συγκεκριμένου θέματος σε καμία περίπτωση δε μειώνεται. Από την άποψη της υγείας και της ευημερίας, το WorldGBC θεωρεί ότι αυτοί οι δύο παράγοντες είναι ζωτικής σημασίας όχι μόνο μέσα από το ηθικό καθήκον να παρέχουμε στους ανθρώπους το σωστό εργασιακό και βιωτικό περιβάλλον, αλλά και για την επικύρωση της επιχειρηματικής διάστασης της βιώσιμης/ πράσινης δόμησης.
      Το WorldGBC αξιολογεί μια σειρά μετρήσεων για τον υπολογισμό της υγείας και της ευημερίας στα πράσινα κτίρια, όπως: τα έσοδα, οι παθήσεις, οι σωματικές ενοχλήσεις, τα ιατρικά έξοδα, ο κύκλος εργασιών του προσωπικού και οι απουσίες. Σύμφωνα με αυτά, το ιδανικό θα είναι ένα πράσινο κτίριο να δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες που θα οδηγούσαν σε αύξηση των εσόδων, σε ελαχιστοποίηση των ιατρικών/ σωματικών ενοχλήσεων, των ιατρικών δαπάών και των αλλαγών στον κύκλο εργασιών του προσωπικού, καθώς και σε λιγότερες απουσίες.
      Πως μπορούν να επωφεληθούν από ένα πράσινο κτίριο/ γραφείο οι χρήστες του?
      Η Terri Wills διερεύνησε περαιτέρω τις πραγματικές επιπτώσεις που έχει μια σειρά «πράσινων» παραγόντων σε ένα κτίριο γραφείων.
      Φωτισμός O παθητικός σχεδιασμός που παρέχει φυσικό φωτισμό (π.χ. μέσω των παραθύρων) αποδεικνύεται ότι έχει πολύ καλή επίδραση στους ανθρώπους. Οι εργαζομένοι που εκτίθενται σε περισσότερα παράθυρα, κοιμούνται κατά μέσο όρο 46 λεπτά περισσότερο τη νύχτα, κάτι που οδηγεί σε βελτίωση της παραγωγικότητάς τους κατά τη διάρκεια της ημέρας.
       Ποιότητα αέρα Η καλύτερη ποιότητα του αέρα μπορεί να βελτιώσει την παραγωγικότητα των εργαζομένων κατά 8-11%. Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω της φυσικής ροής του αέρα ή τη βελτιστοποίηση του συστήματος HVAC. Το πράσινο (πχ κάποιος κήπος) μέσα στο κτίριο ή γύρω από αυτό, μπορεί επίσης να βοηθήσει στην παραγωγή περισσότερου οξυγόνου ώστε να παρέχεται καλύτερη ποιότητα του αέρα.
      Θερμική άνεση Έχει διαπιστωθεί ότι σε γενικές γραμμές, η απόδοση των εργαζομένων μειώνεται κατά 4% σε χαμηλότερες θερμοκρασίες και 6% σε υψηλότερες θερμοκρασίες (σε σχέση με τη μέση κατάσταση της κάθε περιοχής). Στην περιοχή της Ασίας, το εύρος αυτών των θερμοκρασιών μπορεί να ποικίλει, αλλά το κλειδί εδώ είναι η «άνεση» – κάτι που μπορεί να βελτιστοποιηθεί με την κατάλληλη πρόσοψη, την εγκατάσταση και λειτουργία συστήματος HVAC, καθώς και με τη δημιουργία πρασίνου στην περιοχή. Όσο μεγαλύτερη άνεση παρέχει ένα κτίριο, τόσο περισσότερο προδιαθέτει τους χρήστες του να μένουν μέσα σε αυτό, κάτι που μεταφράζεται σε βελτίωση της παραγωγικότητάς τους.
      Πράσινο Κατά μέσο όρο, 40 δευτερόλεπτα έκθεσης στη θέα της φύσης, όπως σε έναν κήπο για παράδειγμα, μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την παραγωγικότητα κάποιου.
      Όλοι οι παραπάνω παράγοντες, μεταξύ άλλων, όταν ενεργοποιηθούν μπορούν τελικά να οδηγήσουν σε πραγματική αύξηση των εσόδων και του ποσοστού παραμονής στο κτίριο, καθώς και στη μείωση των ιατρικών/ σωματικών ενοχλήσεων, των ιατρικών εξόδων και των απουσιών.
      Πηγή http://www.asiagreenbuildings.com/
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ένταση και η συχνότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων αυξάνεται, αναμφισβήτητα, σε όλον τον πλανήτη. Στην περιοχή της Μεσογείου, σύμφωνα με έρευνες ειδικών στο Κλίμα, αναμένεται περαιτέρω αύξηση των πυρκαγιών, της ξηρασίας και της ερημοποίησης, ωστόσο δεν υπάρχουν ακόμη ασφαλή συμπεράσματα για το τι θα συμβεί με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, γεγονός που θα προκαλέσει τεράστια οικονομική ζημιά στη Μεσόγειο.
      «Από τη στιγμή που συνειδητοποιήσαμε ότι υπάρχει θέμα κλιματικής αλλαγής, η επιστημονική κοινότητα διεξάγει μεγάλη έρευνα, συλλέγει συνεχώς στοιχεία που προσθέτουν νέα χαρακτηριστικά. Γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια που αφορά τη διασύνδεση της αύξησης της θερμοκρασίας με την ένταση και τη συχνότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων», υπογράμμισε στη Greenagenda.gr, ο Αναστάσιος Ξεπαπαδέας, καθηγητής Οικονομικού Πανεπιστήμιου Αθηνών και μέλος της Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ.
      Για παράδειγμα, η πρόσφατη καταστροφική νεροποντή, παρότι κράτησε μόλις 1 ώρα, στη Θεσσαλονίκη προκάλεσε μεγάλη οικονομική ζημία. Η υδροδότηση της πόλης διεκόπη για πολλές ώρες, ενώ πλημμύρισαν και υπόγειοι σταθμοί ηλεκτροδότησης. Οι επιπτώσεις στην καθημερινότητα και τις υποδομές ήταν σημαντικές.
      «Προσπαθούμε να βρούμε τρόπους μετριασμού των αερίων του θερμοκηπίου για να περιοριστεί η οικονομική καταστροφή. Προβλέπουμε ότι εάν αυξηθεί η θερμοκρασία κατά 4 με 5 βαθμούς Κελσίου θα συμβούν πολύ μεγάλα και καταστρεπτικά φαινόμενα: στη Γροιλανδία, για παράδειγμα, το έδαφος είναι σκεπασμένο από έναν τεράστιο παγετώνα. Η αύξηση της θερμοκρασίας θα αποσταθεροποιήσει τον παγετώνα και θα αρχίσει να κατρακυλά προς τη θάλασσα και η στάθμη της θάλασσας θα αυξηθεί περίπου 2 με 4 μέτρα και θα καλύψει τα πάντα. Η ζημία σε αυτήν την περίπτωση θα είναι ανυπολόγιστη», είπε ο κ. Ξεπαπαδέας.
      Το καλό σενάριο είναι, σύμφωνα με τον ίδιο, η θερμοκρασία να μην περάσει τον 1,5 βαθμό Κελσίου. Αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) των ΗΠΑ, η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια του πλανήτη είναι 14,8 βαθμοί Κελσίου.
      «Εάν καταφέρουμε και δεν αυξηθεί πάνω από τους 16,6 βαθμούς, τότε τα φαινόμενα θα είναι λιγότερα και οι ζημιές περιορισμένες. Εάν, όμως, φτάσουμε σε θερμοκρασίες πάνω από 2 και 3 βαθμούς Κελσίου από αυτό το όριο, τότε θα έχουμε σοβαρό πρόβλημα. Τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά», κατέληξε.
      του Νίκου Αβουκάτου
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Τους νέους κανόνες για την ανακύκλωση αποβλήτων στο πλαίσιο των ευρύτερων πολιτικών για την κυκλική οικονομία, ενέκριναν σήμερα τα κράτη μέλη της ΕΕ, στη βάση σχετικών προτάσεων της Κομισιόν που θέτουν στόχο για ανακύκλωση του 55 % των αστικών αποβλήτων ώς το 2025, του 60% ώς το 2030 και του 65% ώς το 2035.
      Οι νέοι κανόνες προβλέπουν τη σταδιακή κατάργηση της υγειονομικής ταφής και εισαγάγουν τη μέθοδο της «ιεράρχησης των αποβλήτων», όπου θα υφίσταται υποχρέωση χωριστής συλλογής για το χαρτί και το χαρτόνι,το γυαλί, τα μέταλλα και το πλαστικό. Οι νέοι κανόνες χωριστής συλλογής θα ενισχύσουν την ποιότητα των δευτερογενών πρώτων υλών και την αξιοποίησή τους: τα επικίνδυνα οικιακά απόβλητα θα πρέπει να συλλέγονται χωριστά έως το 2022, τα βιολογικά απόβλητα έως το 2023 και κλωστοϋφαντουργικά έως το 2025.
      Η Κομισιόν σημειώνει ότι η υγειονομική ταφή των αποβλήτων δεν έχει νόημα σε μια κυκλική οικονομία και μπορεί να προκαλέσει μόλυνση του νερού, του εδάφους και του αέρα. Έως το 2035, η ποσότητα των αστικών αποβλήτων που καταλήγουν σε χώρους υγειονομικής ταφής πρέπει να μειωθεί στο 10% ή λιγότερο, της συνολικής ποσότητας των παραγόμενων αστικών αποβλήτων.
      Η νέα νομοθεσία προβλέπει μεγαλύτερη χρήση αποτελεσματικών οικονομικών μέσων και άλλων μέτρων για την υποστήριξη της ιεράρχησης των αποβλήτων. Οι παραγωγοί αποκτούν σημαντικό ρόλο στη μετάβαση αυτή καθώς καθίστανται υπεύθυνοι για τα προϊόντα τους όταν αυτά γίνονται απόβλητα. Νέες απαιτήσεις για προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού θα οδηγήσουν σε βελτίωση των επιδόσεών τους και της διαχείρισης. Επιπλέον, πρέπει να δημιουργηθούν υποχρεωτικά προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για όλες τις συσκευασίες έως το 2024.
      Ο Επίτροπος Περιβάλλοντος, τις Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας, Καρμένου Βέλα, δήλωσε σχετικά, ότι η τελική έγκριση νέων ενωσιακών κανόνων για τα απόβλητα από το Συμβούλιο σηματοδοτεί μια σημαντική στιγμή για την κυκλική οικονομία στην Ευρώπη. «Οι νέοι στόχοι για την ανακύκλωση και την υγειονομική ταφή χαράζουν μια αξιόπιστη και φιλόδοξη πορεία για την καλύτερη διαχείριση των αποβλήτων στην Ευρώπη. Από εδώ και στο εξής, η κύρια αποστολή μας είναι να διασφαλίσουμε ότι οι υποσχέσεις που περιλαμβάνονται στην εν λόγω δέσμη μέτρων για τα απόβλητα θα επιτευχθούν στην πράξη. Η Κομισιόν θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να υποστηρίξει τα κράτη μέλη και να επιτευχθούν οι νέες νομοθετικές διατάξεις στην πράξη», τόνισε.
      Τα κράτη μέλη έχουν προθεσμία μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2025 για να εφαρμόσουν τη χωριστή συλλογή των προϊόντων κλωστοϋφαντουργίας και των επικίνδυνων αποβλήτων από τα νοικοκυριά. Επιπλέον, θα πρέπει να φροντίσουν ώστε τα βιολογικά απόβλητα είτε να συλλέγονται χωριστά είτε να ανακυκλώνονται στην πηγή (λ.χ. με οικιακή κομποστοποίηση), με σχετική προθεσμία την 31η Δεκεμβρίου 2023. Οι πρακτικές αυτές έρχονται να προστεθούν στη χωριστή συλλογή που ισχύει ήδη για το χαρτί και το χαρτόνι, το γυαλί, το μέταλλο και το πλαστικό.
      Η νομοθεσία ορίζει συγκεκριμένους στόχους ανακύκλωσης για τις συσκευασίες:
          Έως 2025   Έως 2030 Όλες οι συσκευασίες   65%   70% Πλαστικό   50%   55% Ξύλο   25%   30% Σιδηρούχα μέταλλα   70%   80% Αλουμίνιο   50%   60% Γυαλί   70%   75% Χαρτί και χαρτόνι   75%   85% Η νομοθεσία περιλαμβάνει στόχο για τη μείωση της υγειονομικής ταφής και ορίζει ελάχιστες απαιτήσεις για όλα τα προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού. Οι παραγωγοί προϊόντων που καλύπτονται από τα προγράμματα αυτά πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για τη διαχείριση των αποβλήτων σε σχέση με τα προϊόντα τους και θα υποχρεούνται να συνεισφέρουν οικονομικά. Επιπλέον, θεσπίστηκαν υποχρεωτικά προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για όλες τις συσκευασίες. Τα κράτη μέλη προσπαθούν να εξασφαλίσουν ότι από το 2030 δεν θα γίνονται δεκτά για υγειονομική ταφή απόβλητα —ιδίως αστικά— που είναι κατάλληλα για ανακύκλωση ή άλλου είδους ανάκτηση.
      Η δέσμη μέτρων για τα απόβλητα θα ενισχύσει την ανακύκλωση αποβλήτων και θα συμβάλει έτσι στη δημιουργία μιας κυκλικής οικονομίας. Θα ενθαρρύνει τη χρήση ανακυκλώσιμων και επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών και θα βελτιώσει τον τρόπο διαχείρισης των αποβλήτων.
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο συνδυασμός της αύξησης της στάθμης της θάλασσας και των ολοένα και πιο ακραίων καταιγίδων, ως συνέπεια της υπερθέρμανσης του πλανήτη και της κλιματικής αλλαγής, θα καταστήσει πολλά από τα κοραλλιογενή νησιά του Ειρηνικού και του Ινδικού Ωκεανού ακατοίκητα μέχρι το 2050.
      Αν και πολλά από αυτά τα νησιά βρίσκονται δύο μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, και παρ’ όλο που στα χειρότερα σενάρια τα επίπεδα των ωκεανών θα αυξηθούν κατά ένα μέτρο έως το 2100, οι πόροι γλυκού νερού αυτών των νησιών είναι πιθανό να μολυνθούν από τα εισερχόμενα θαλάσσια ύδατα μέχρι το 2050, σύμφωνα με νέα έρευνα.
      Πέρα από την τήξη των πάγων, η υπερθέρμανση του πλανήτη προκαλεί επίσης πιο ακραίους ανέμους και τροπικούς κυκλώνες, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι των νησιών να γίνονται όλο και πιο ευάλωτοι.
      Διεθνής επιστημονική ομάδα από τις ΗΠΑ, την Ολλανδία και το Μονακό, εξέτασαν λεπτομερώς τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής για μια ομάδα κατοίκων στις Νήσους Μάρσαλ. Υπάρχουν περίπου 1.100 νησιά χαμηλού υψομέτρου σε 29 ομάδες, τα οποία φιλοξενούν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους.
      Οι ερευνητές εξέτασαν τα σενάρια για τη σταδιακή άνοδο της στάθμης της θάλασσας, αλλά επικεντρώθηκαν επίσης στη δυναμική των κυμάτων, καθώς όλο και υψηλότερα κύματα από όλο και πιο έντονες καταιγίδες χτυπούν τις χαμηλές κοραλλιογενείς δομές. Με αυτόν τον τρόπο αυξάνεται η πιθανότητα να εισέλθουν αλμυρά νερά στους φυσικούς υδροφόρους ορίζοντες που γεμίζουν σήμερα με βρόχινα ύδατα και παρέχουν πόσιμο νερό στους κατοίκους.
      Αυτό το φαινόμενο δεν θα επηρεάσει μόνο τις νήσους Μάρσαλ, αλλά και νησιά κοντά στις Νήσους Κουκ, τις Μαλδίβες, τις Σεϋχέλλες και τη Χαβάη.
      Οι ζημιές από τις πλημμύρες στα σπίτια, τα καταστήματα και άλλα κτίρια των νησιών, σε συνδυασμό με την απώλεια γλυκού νερού, θα καταστήσουν την ανθρώπινη κατοίκηση δύσκολη σε πολλά τέτοια νησιά από το 2030 έως το 2060, σύμφωνα με την έρευνα.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.