Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1477 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      To φεγγάρι πάντα συνάρπαζε τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος πάτησε στη Σελήνη για πρώτη φορά το 1969 αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει να αξιοποιήσει τον ορυκτό της πλούτο. Ίσως στο μέλλον.
       
       
      Από τότε που για πρώτη φορά ο Αμερικανός αστροναύτης Νιλ Άρμστρονγκ πάτησε το πόδι του στη Σελήνη αναφωνώντας «ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα τεράστιο για την ανθρωπότητα», έχουν περάσει πολλές δεκαετίες και έχουν μεσολαβήσει πολλές αποστολές στο φεγγάρι. Σήμερα η κατανόηση της Σελήνης έχει φτάσει σε ένα υψηλό επίπεδο και οι επιστήμονες διατείνονται ότι γνωρίζουν τα πάντα για τον γειτονικό πλανήτη. Ή καλύτερα σχεδόν τα πάντα.
       
      Χάρη στην πρόοδο της τεχνολογίας και της επιστήμης σήμερα πολλές ιδιωτικές εταιρείες έχουν εκφράσει ενδιαφέρον να ξεκινήσουν τις δικές τους ερευνητικές αποστολές στο διάστημα. Η Tesla και η SpaceΧ έχουν ως μεγαλεπήβολο στόχο να δημιουργήσουν «αποικία» στον Άρη αλλά και να διοργανώνουν τουριστικά ταξίδια στη Σελήνη. Όμως μεγάλο ενδιαφέρον έχουν αρχίσει να δείχνουν και πολλές επενδυτικές εταιρείες για εξόρυξη ορυκτών πρώτων υλών αλλά και ευγενών μετάλλων, όπως ο χρυσός, από το υπέδαφος της Σελήνης. Όπως εκτιμούν ειδικοί το υπέδαφος της Σελήνης είναι πιθανότατα πλούσιο και σε Ήλιο-3.
       
      Ποια χημικά στοιχεία υπάρχουν στη Σελήνη;
       
       
      Σύμφωνα με τον καθηγητή αστροβιολογίας και επιστήμης των πλανητών Ίαν Κρόφορντ στο Πανεπιστήμιο του Μπίρμπεκ του Λονδίνου: «Καθώς προχωρά η εξερεύνηση των πλανητών, αυξάνεται και η πιθανότητα στο μέλλον να είναι δυνατή η άντληση ενεργειακών πόρων και άλλων υλικών από άλλους πλανήτες». Προς το παρόν, όπως σημειώνει ο ίδιος, αυτή η προοπτική ενδιαφέρει κυρίως ιδιώτες επενδυτές. «Θα μπορούσαμε θεωρητικά στο μέλλον να δημιουργήσουμε βάσεις εξόρυξης, όπως στην Ανταρκτική. Οι βάσεις αυτές θα μπορούσαν να λειτουργούν εξ ολοκλήρου με φυσικούς πόρους από τη Σελήνη, αντί να μεταφέρονται από τη γη».
       
      Ο Ίαν Κρόφορντ αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «κάθε χημικό στοιχείο που βρίσκεται στον περιοδικό πίνακα της γης, ανιχνεύεται επίσης στη Σελήνη. Ειδικότερα το Ήλιο-3 της Σελήνης θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την κάλυψη ενεργειακών αναγκών στη γη, δεδομένου ότι χρησιμοποιείται σε πυρηνικούς σταθμούς για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Έτσι λοιπόν αυξάνονται οι φωνές υπέρ της εκμετάλλευσης του χημικού αυτού στοιχείου που μπορεί να μας δώσει η Σελήνη».
       
      Ο ίδιος βέβαια εκφράζει επιφυλάξεις τόσο ως προς την πιθανολογούμενη πραγματική ποσότητα Ήλιου-3 στο φεγγάρι όσο και ως προς την μακροπρόθεσμη συμβολή μιας τέτοιας μεγαλόπνοης και κοστοβόρας επένδυσης στην κάλυψη αναγκών πίσω στη γη. «Εάν έχεις τα χρήματα να επενδύσεις στο πεδίο της ενεργειακής ασφάλειας στο μέλλον, δεν έχει νόημα να επενδύσεις σε άλλη μια μη ανανεώσιμη πηγή, όπως το Ήλιο-3, αλλά πολύ περισσότερο σε άλλες ανανεώσιμες μορφές ενέργειας στη γη».
       
      Νέα νομικά ζητήματα
       
       
      Όμως εάν υποθέσουμε ότι πράγματι ξεκινούν αποστολές εκμετάλλευσης του διαστήματος, ποιος θα έχει την κυριότητα των εκάστοτε σεληνιακών εδαφών; Σύμφωνα με τον Ίαν Κρόφροντ, το ζήτημα των κυριαρχικών δικαιωμάτων στο διάστημα ρυθμίζεται από τη Διεθνή Σύμβαση για το Διάστημα του 1967 (Στα ελληνικά: Συνθήκη επί των Αρχών που Διέπουν τη Δραστηριότητα των Κρατών κατά την Εξερεύνηση και Χρησιμοποίηση του Διαστήματος, συμπεριλαμβανομένης της Σελήνης και των Άλλων ουράνιων Σωμάτων).
       
      Το κείμενο αυτό διεθνούς δικαίου ορίζει καταρχήν ότι κανένα κράτος δεν μπορεί να κατέχει εδάφη στο διάστημα, στη Σελήνη ή άλλους πλανήτες. Όμως, όπως επισημαίνει ο βρετανός καθηγητής, η σύμβαση αυτή δεν προέβλεψε τίποτα για το ενδεχόμενο απόκτησης ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων πάνω σε ορυκτές ύλες από ιδιώτες επενδυτές. Κατά τη γνώμη του λοιπόν, θα πρέπει να αναθεωρηθεί για να συμπεριλάβει και τις μελλοντικές αποστολές έρευνας και οικονομικής εκμετάλλευσης από ιδιώτες. Κι αυτό διότι όλα δείχνουν ότι κάπως έτσι θα διαγραφεί το μέλλον.
       
      Σαρλότα Λόμας, DW/ Δ. Κυρανούδη
       
      Πηγή: http://www.dw.com/el/%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%8D%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%B7-%CF%80%CE%B7%CE%B3%CE%AE-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%85%CE%BB%CF%8E%CE%BD/a-42520724
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Μεγάλη μείωση στην κατανάλωση της πλαστικής σακούλας, που μπορεί να φθάσει και το 50%, δείχνουν τα πρώτα στοιχεία από τα σούπερ μάρκετ. Στον πρώτο μήνα εφαρμογής της χρέωσης η εικόνα της αγοράς είναι ανάμεικτη, με τα σούπερ μάρκετ να συμμορφώνονται σχεδόν πλήρως και την εστίαση... σχεδόν καθόλου. Oσον αφορά στα μεσαία και μικρά καταστήματα, μέρος των επιχειρηματιών «απορροφούν» το κόστος φοβούμενοι ότι θα δυσαρεστήσουν τους πελάτες.
       
      Σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινή», το 5ο φόρουμ διαβούλευσης στο πλαίσιο του χρηματοδοτούμενου από την Ε.Ε. προγράμματος LIFE DEBAG έδωσε χθες την αφορμή για μια πρώτη αποτίμηση της αποτελεσματικότητας της χρέωσης της λεπτής πλαστικής σακούλας. Σύμφωνα με τον Λευτέρη Κιοσέ, γενικό διευθυντή του Ινστιτούτου Ερευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ), η εικόνα διαφέρει ανάλογα με τον κλάδο. «Η εφαρμογή του μέτρου στα σούπερ μάρκετ είναι πολύ εκτεταμένη», ανέφερε. «Υπάρχουν προβλήματα σε μικρά σημεία πώλησης στην επαρχία, όπου είναι χαρακτηριστικό πως ακόμα κι αν τη χρεώνουν, δεν εισπράττουν τελικά το τέλος», τόνισε. «Στο λοιπό λιανεμπόριο παρατηρούμε μια στροφή προς τις χάρτινες ή τις πλαστικές σακούλες μεγαλύτερου πάχους. Προβλήματα παρατηρούνται στις μικρές αγορές μεγάλης αξίας, λ.χ. στα ζαχαροπλαστεία ή τα καταστήματα ρούχων. Φαίνεται ότι ο καταστηματάρχης προβληματίζεται, φοβάται ότι θα δυσαρεστήσει τον πελάτη αν χρεώσει τη σακούλα. Εκεί όπου η εφαρμογή του μέτρου είναι πολύ μικρή είναι στον χώρο της εστίασης. Εκτός από κάποιες μεγάλες αλυσίδες, οι υπόλοιποι συνεχίζουν όπως παλιά».
       
      Οσον αφορά στο κοινό, η ανταπόκριση δείχνει να είναι θετική. «Υπήρξαν βέβαια αντιδράσεις από όσους θεωρούν το μέτρο φοροεισπρακτικό ή δεν κατανοούν γιατί χρεώνεται μόνο ο συγκεκριμένος τύπος σακούλας. Υπάρχει και αρκετή παραπληροφόρηση, μέχρι και hoaxes (σ.σ.: ψευδείς ειδήσεις). Για παράδειγμα, “κυκλοφόρησε” μια είδηση ότι ένας ψαράς στη Σκόπελο πλήρωσε 500 ευρώ πρόστιμο γιατί έβαλε τα ψάρια σε πλαστική σακούλα, κάτι που φυσικά δεν ισχύει», ανέφερε ο κ. Κιοσές. «Πάντως, η στροφή του κόσμου στις επαναχρησιμοποιούμενες σακούλες είναι μεγάλη. Πολλές επιχειρήσεις υποεκτίμησαν τη ζήτηση, με αποτέλεσμα να εξαντληθούν σε πολλά καταστήματα. Επίσης υπήρξαν περιπτώσεις όπου οι καταναλωτές έπαιρναν από το οπωροπωλείο του σούπερ μάρκετ πολλές λεπτές σακούλες, οι οποίες δεν χρεώνονται και μετά ήθελαν να τοποθετήσουν σε αυτές τα πράγματά τους. Βέβαια τους έγιναν συστάσεις, καθώς αυτό δεν επιτρέπεται».
       
      Θετική είναι και η εικόνα που έχει ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ). Οπως ανέφερε ο πρόεδρός του, Δημήτρης Πολιτόπουλος, οι πρώτες πληροφορίες δείχνουν ότι η πλαστική σακούλα βαίνει μειούμενη με γρήγορους ρυθμούς. «Το 2020 θα εξεταστεί συνολικά η εφαρμογή της ισχύουσας τιμολόγησης και κατά πάσα πιθανότητα θα αποφασιστεί η πλήρης απαγόρευσή της. Πιστεύω ότι και η πλαστική σακούλα απορριμμάτων θα έπρεπε να είναι ακριβότερη, για να καταλάβει ο πολίτης ότι πρέπει να πετά μόνο όσα δεν ανακυκλώνονται ή δεν κομποστοποιούνται».
       
      Θετικά τα αποτελέσματα από τη Σύρο
       
      «Χειροπιαστά» είναι πλέον τα αποτελέσματα στις περιοχές όπου γίνονται συστηματικές εκστρατείες για τη μείωση της πλαστικής σακούλας. Χαρακτηριστικό είναι ότι μέσω του προγράμματος LIFE DEBAG στη Σύρο παρατηρείται πλέον μείωση στις πλαστικές σακούλες που καταλήγουν στη θάλασσα ή στις παραλίες. «Παρακολουθήσαμε την επίδραση των προσπαθειών μας σε τέσσερις παραλίες και σε σημεία του πυθμένα του νησιού», ανέφερε χθες ο Γιώργος Παπαθεοδώρου, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών και συντονιστής του LIFE DEBAG. «Υστερα από δύο χρόνια, ενώ φαίνεται μια ελαφρά αύξηση των απορριμμάτων στις ακτές, ιδίως την τουριστική περίοδο, παρατηρείται μια δραματική μείωση της πλαστικής σακούλας».
       
      Οπως ανέφερε ο κ. Παπαθεοδώρου, με δεδομένο ότι η Σύρος δεν είναι ένα «κλειστό σύστημα» αλλά δέχεται απορρίμματα από όλο το Αιγαίο, ακόμα και από τη Μαύρη Θάλασσα (λόγω των θαλάσσιων ρευμάτων), η σταθεροποίηση του αριθμού της πλαστικής σακούλας που κατεγράφη στον βυθό δείχνει ότι αυτού του είδους η ρύπανση δεν τροφοδοτείται πλέον από το ίδιο το νησί. Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον πάντως ότι για την αποτύπωση της ρύπανσης στις ακτές οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν και drones, ενώ στη θάλασσα έγινε ηχοβολιστική αποτύπωση του πυθμένα και υποβρύχια βιντεοσκόπηση. Σημειώνεται τέλος ότι το 70%-90% των σκουπιδιών στις ακτές της Σύρου είναι πλαστικά.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%BC%CE%B5%CE%AF%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%AD%CF%89%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-50-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%87%CF%81%CE%AE%CF%83%CE%B7-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CF%83%CE%B1/
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Δημοσιεύτηκε η λίστα με τις πιο κοινωνικά υπεύθυνες και "πράσινες" εταιρείες του κόσμου, για 14η χρονιά από την Corporate Knights, μια καναδική εταιρεία που αυτό τον καιρό εστιάζει στο αν επιχειρήσεις και κοινωνικο-οικολογικά οφέλη μπορούν να πάνε "μαζί".
       
      Στην έκθεσή της, η Corporate Knights εξέτασε τα δεδομένα που οι εταιρείες έχουν δημοσιεύσει δημόσια – οικονομικές εκθέσεις, εκθέσεις βιωσιμότητας, κλπ- από περίπου 6.000 οικονομικά υγιείς εταιρείες σε όλο τον κόσμο, σε όλους τους κλάδους, με ελάχιστα ετήσια έσοδα 1 δισ. δολάρια. Οι βασικοί παράγοντες που συμπεριέλαβε στην ανάλυση της η Corporate Knight ήταν η κατανάλωση ενέργειας, ο άνθρακας, η παραγωγή αποβλήτων και καθαρού αέρα. Επίσης λήφθηκαν υπόψη οι δαπάνες για καινοτομία, οι φόροι που καταβάλλονται, η ποικιλομορφία της ηγεσίας, οι μισθοί των επικεφαλής της εταιρείας, το κατά πόσο ασφαλές είναι το περιβάλλον εργασίας, οι προμηθευτές με τους οποίους συνεργάζονται οι εταιρείες, το συνταξιοδοτικό σύστημα, και η σύνδεση μεταξύ των στόχων της κοινωνικής ευθύνης και των αμοιβών των διευθυντικών στελεχών.
       
      Οι εταιρείες που εμφανίστηκαν στην κατάταξη του προηγούμενου έτους συμπεριλήφθηκαν αυτόματα στην ανάλυση και όλες οι επιχειρήσεις που μπήκαν στις κορυφαίες 900 ενημερώθηκαν για την επαλήθευση των στοιχείων, πριν συνταχθεί η λίστα με τις κορυφαίες 100.
       
      Στην κορυφή της λίστας φέτος ήταν η Dassault Systemes, μια γαλλική εταιρεία που σχεδιάζει λογισμικό, το οποίο βοηθά οργανισμούς στη μείωση των αποβλήτων. Σύμφωνα με την Corporate Knights, η εταιρεία ξεπέρασε όλες τις άλλες σε επίπεδο κοινωνικής ευθύνης, έχοντας έντονη γυναικεία εκπροσώπηση στο διοικητικό της συμβούλιο, διατηρώντας μικρό το χάσμα μεταξύ των αμοιβών του Διευθύνοντος Συμβούλου και των μέσων εργαζομένων της και καταβάλλοντας περισσότερο από 26% των κερδών της σε φόρους τα τελευταία πέντε χρόνια.
       
      Μετά τη Dassault είναι η Neste, μια φινλανδική εταιρεία που ασχολείται με την παραγωγή καυσίμου Diesel από ανανεώσιμες πρώτες ύλες και άλλα προϊόντα πετρελαίου. Μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, σύμφωνα με την Corporate Knights, περισσότερα από τα μισά έσοδά της θα προέρχονται από ανανεώσιμα καύσιμα και βιο-υλικά. Στην τρίτη θέση βρίσκεται η Valeo, μια εταιρεία που εδρεύει στη Γαλλία και κατασκευάζει εξαρτήματα αυτοκινήτων. Έχει κερδίσει τη θέση της στις τρεις πρώτες θέσεις, προωθώντας προϊόντα που βοηθούν τους κατασκευαστές αυτοκινήτων να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων.
       
      Συνολικά, οι αμερικανικές εταιρείες κατέλαβαν 18 θέσεις στην κατάταξη, οι γαλλικές επιχειρήσεις 15 θέσεις, οι βρετανικές 10 και οι γερμανικές 6.
       

       
      Πηγή: http://www.capital.gr/forbes/3269252/oi-25-pio-prasines-etaireies-tou-2018
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Το 2017 καταγράφηκε ο μεγαλύτερος αριθμός σιφώνων στην Ελλάδα, μετά το 2014, με 144 ανεμοστρόβιλους και υδροσίφωνες.
       
      Ωστόσο, πρέπει να διαχωριστεί η εκδήλωση των σιφώνων από τις καταγραφές, διότι αρκετοί σίφωνες δεν γίνονται αντιληπτοί από παρατηρητές στην ξηρά, επομένως ο αριθμός τους ενδέχεται να είναι μεγαλύτερος.
       
      Η διάδοση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και η χρήση smartphones έχει βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό την καταγραφή όλων των καιρικών φαινομένων.
       
      Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι οι χρήστες του Facebook και Twitter του meteo.gr ανέφεραν το 63% των σιφώνων στην Ελλάδα το 2017.
       
      Στον παρακάτω χάρτη φαίνονται οι περιοχές όπου καταγράφηκαν σίφωνες το 2017 στη χώρα μας, με την πλειοψηφία να είναι υδροσίφωνες (136) και οι υπόλοιποι ανεμοστρόβιλοι (9), 5 από τους οποίους προκάλεσαν σημαντικές ζημιές.
       

       
      Πηγή: Meteo.gr
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Από ελαιολιπαντικά προέρχονται οι κηλίδες που εντοπίστηκαν στην δεξαμενή Δ2, στις εγκαταστάσεις της ΕΥΑΘ στη Σίνδο Θεσσαλονίκης, όπως δείχνουν τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα των δειγματοληψιών. Όπως προέκυψε από την ευρεία σύσκεψη φορέων για το θέμα με τη ρύπανση δεξαμενής της ΕΥΑΘ που υδροδοτεί τη Θεσσαλονίκη, τα ελαιολιπαντικά δεν θεωρούνται επικίνδυνα και επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία, ενώ το φαινόμενο υποχωρεί σταδιακά και η ρύπανση του νερού σήμερα είναι κάτω από τα όρια.
       
      Στο μεταξύ, σε εξέλιξη βρίσκεται η κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση που έχει παραγγείλει ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Λάμπρος Τσόγκας αναθέτοντας την εποπτεία της έρευνας στην εισαγγελέα Περιβάλλοντος Σοφία Κογκαλίδου για να εντοπιστεί η πηγή της ρύπανσης. Σ' αυτό το πλαίσιο, αρμόδιοι προανακριτικοί υπάλληλοι της Αστυνομίας κλήθηκαν να διακριβώσουν αν στοιχειοθετούνται τα αδικήματα της «δηλητηρίασης πηγών και τροφίμων», της «έκθεσης», της «ρύπανσης περιβάλλοντος» και οποιοδήποτε άλλο αυτεπαγγέλτως διωκόμενο αδίκημα.
       
      Σε κάθε περίπτωση, στη σύσκεψη, που συγκάλεσε ο κ. Τσόγκας και πραγματοποιήθηκε στα κεντρικά γραφεία της ΕΥΑΘ αποφασίστηκε η λήψη μέτρων ειδικής πρόληψης.
       
      Τα μέτρα είναι τα εξής:
       
      1. Τοποθέτηση πλωτών φραγμάτων σε διάφορα σημεία του ποταμού Αλιάκμονα και κυρίως κοντά στους ταμιευτήρες νερού που βρίσκονται πλησίον της πόλης της Θεσσαλονίκης.
       
      2. Έναρξη on line καταγραφής, με δέκτες μεταφοράς ύδατος από τόπο σε τόπο που θα καταγράφει την εικόνα της υδροδότησης και θα καταδεικνύει τα τυχόν προβλήματα που θα προκύπτουν.
       
      3. Εκπόνηση μελέτης από τη ΔΕΗ σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο για την καταγραφή των επιχειρήσεων που βρίσκονται πλησίον του ποταμού έτσι ώστε να διαπιστωθεί ποιες διαθέτον άδεια και ποιες όχι. Θα ακολουθήσει σχετική ενημέρωση της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και του Σώματος Επιθεωρητών Περιβάλλοντος.
       
      4. Συνέχιση των δειγματοληψιών για την ποιότητα του νερού με το οποίο υδροδοτείται η Θεσσαλονίκη.
       
      5. Συνδρομή του υπουργείου Περιβάλλοντος με ειδικά μηχανήματα μέτρησης.
       
      Στη σύσκεψη συμμετείχαν εκπρόσωποι της ΕΥΑΘ Α.Ε, της Διεύθυνσης Υγιεινής της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, της Αστυνομίας, επιθεωρητές περιβάλλοντος, ο πρύτανης και καθηγητές Βιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ.α.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%B8%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%B5%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%B7/
    6. Περιβάλλον

      BAS

      Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η άνοδος της θερμοκρασίας της Γης, λόγω της κλιματικής αλλαγής, δεν θα φθάσει τους τέσσερις ή πέντε βαθμούς Κελσίου έως το 2100, όπως προβλέπουν ορισμένα "τρομοκρατικά" σενάρια.
       
      Αυτό είναι το σχετικά καθησυχαστικό συμπέρασμα μιας νέας επιστημονικής μελέτης, η οποία υπολόγισε ξανά το πώς αντιδρά διαχρονικά η θερμοκρασία στα "αέρια του θερμοκηπίου" και θεωρεί απίθανα πάνω από τα μισά σενάρια, όσα περιέχουν ακραίες προβλέψεις προς τα πάνω (υπερβολικά απαισιόδοξα) ή προς τα κάτω (υπερβολικά αισιόδοξα).
       
      Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Πίτερ Κοξ του βρετανικού Πανεπιστημίου του Έξετερ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο. Η νέα μελέτη εκτιμά ότι η πιθανότητα η θερμοκρασία να αυξηθεί πάνω από τους 4,5 βαθμούς Κελσίου είναι μικρότερη από 1%, ενώ η πιθανότητα να αυξηθεί λιγότερο από ενάμιση βαθμό, είναι μικρότερη από 3%.
       
      "Η μελέτη μας αποκλείει όλα τα ακραία σενάρια που δείχνουν είτε πολύ χαμηλή είτε πολύ υψηλή ευαισθησία του κλίματος" δήλωσε ο Κοξ, ο οποίος όμως προειδοποίησε πως αυτό δεν σημαίνει ότι η ανθρωπότητα πρέπει να χαλαρώσει την προσπάθειά της για αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Η μάχη αυτή πρέπει να συνεχίσει να δίνεται σε διάφορα μέτωπα, όπως η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και του μεθανίου, η βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας και η ανάπτυξη τεχνολογιών για την αφαίρεση των "αερίων του θερμοκηπίου" από την ατμόσφαιρα.
       
      Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη μια ασφαλή απάντηση στο κρίσιμο ερώτημα πόσο θα αυξηθεί η μέση παγκόσμια θερμοκρασία του πλανήτη μας, αν διπλασιασθεί η ποσότητα του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Η απάντηση εξαρτάται από την κλιματική ευαισθησία της Γης, μία παράμετρο που δεν είναι γνωστή με βεβαιότητα.
       
      Η πιο επίσημη "φωνή" των επιστημόνων, η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή του ΟΗΕ, εκτιμά ότι η θερμοκρασία στη Γη μπορεί να ανέβει από 1,5 έως 4,5 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα (ήδη έχει ανέβει περίπου ένα βαθμό).
       
      Η νέα μελέτη, κάνοντας χρήση διαφορετικής μεθολογίας, εκτιμά ότι η αύξηση πιθανώς θα κυμανθεί από 2,2 έως 3,4 βαθμούς Κελσίου, με πιθανότερη μια αύξηση γύρω στους 2,8 βαθμούς (η πιθανότητα η θερμοκρασία να κυμανθεί σε αυτά τα όρια, θεωρείται ότι είναι 66%). Αν αυτό ισχύει, τότε δεν έχουν βάση τα πιο καταστροφολογικά σενάρια που κατά καιρούς διατυπώνονται για αυξήσεις πάνω από τους τέσσερις βαθμούς Κελσίου.
       
      Από την άλλη, μια τέτοια πιο μέτρια αύξηση της θερμοκρασίας είναι σαφώς πάνω από το όριο του ενάμιση έως δύο βαθμούς που έθεσε η διεθνής συμφωνία-ορόσημο του Παρισιού το 2015. Ακόμη και μια αύξηση κατά ενάμιση βαθμό δεν θα έχει καθόλου αμελητέες συνέπειες, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ενώ μια αύξηση κατά 3,5 βαθμούς μπορεί να απειλήσει τον ανθρώπινο πολιτισμό. Την εποχή που ξεκινούσε η βιομηχανοποίηση στην Ευρώπη στις αρχές του 18ου αιώνα, τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα υπολογίζεται ότι ήσαν περίπου 280 μέρη ανά εκατομμύριο (μορίων του αέρα), ενώ σήμερα έχουν φθάσει τα 407 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm).
       
      Πηγή: http://www.capital.gr/diethni/3267339/apithano-na-sumboun-ta-xeirotera-senaria-gia-tin-klimatiki-allagi
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      «Οι Ευρωπαϊκές χώρες καταναλώνουν λιγότερη ενέργεια». Αυτό δεν είναι μία επιπόλαια διαπίστωση ούτε μία ψευδαίσθηση, αλλά προκύπτει ξεκάθαρα από τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος (ΕΕΑ).
       
      Η συρρίκνωση της κατανάλωσης σημειώνεται σε σχέση με 10 χρόνια πριν είναι απόρροια κυρίως των προγραμμάτων εξοικονόμησης ενέργειας με «πράσινο» πρόσημο, που εφαρμόζονται ανελλιπώς σε όλες τις χώρες της ΕΕ.
       
      Η Ευρώπη βασίζεται σήμερα λιγότερο στα ορυκτά καύσιμα λόγω ακριβώς των δράσεων εξοικονόμησης, ενώ παράλληλα και η χρήση των ανανεώσιμων πηγών αυξάνεται με ταχύτερους ρυθμούς από το αναμενόμενο.
       
      Στην δεκαετία 2005-2015 το ποσοστό των ανανεώσιμων πηγών στην συνολική ενεργειακή κατανάλωση διευρύνθηκε από το 9% σχεδόν στο 17%.
       
      Ωστόσο παρόλη την διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών τα ορυκτά καύσιμα εξακολουθούν να αποτελούν την κυρίαρχη ενεργειακή πηγή στην Ευρώπη.
       
      Υπάρχουν βέβαια και «φωτεινά παραδείγματα» όπως η ανακοίνωση από την Πορτογαλική Ένωση Εταιρειών Ανανεώσιμων Πηγών ότι η Πορτογαλία κατόρθωσε να ηλεκτροδοτηθεί επί τέσσερις συνεχείς ημέρες αποκλειστικά και μόνο από ανανεώσιμες πηγές.
       
      Η Δανία σε συγκεκριμένες ημέρες έχει καταστήσει εφικτό να εξαρτάται ενεργειακά αποκλειστικά και μόνο από ανανεώσιμες πηγές, ενώ έχει και απόθεμα για να εξάγει ηλεκτρική ενέργεια στη Γερμανία και στη Σουηδία.
       
      Πάντως το 72,6% της ενέργειας στην ΕΕ προκύπτει από ορυκτά καύσιμα, ενώ η συνολική ενεργειακή κατανάλωση στην Ευρώπη μειώθηκε κατά 10% ανάμεσα στα έτη 2005 και 2015.
       
      Προς την κατεύθυνση της συρρίκνωσης έχουν παίξει τον ρόλο τους και οι θερμότεροι χειμώνες.
       
      Η μεγαλύτερη μείωση στην εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα από το 1990 έως το 2015 σημειώθηκε στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από άνθρακα και λιγνίτη, που αντικαταστάθηκε από φυσικό αέριο.
       
      Παρόμοιο φαινόμενο παρατηρείται και στην Ελλάδα αν και με μικρότερο ρυθμό απεξάρτησης από τον λιγνίτη, σε σχέση με πολλές άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
       
      Η αντικατάσταση της οικονομίας του άνθρακα από την «πράσινη» επανάσταση συμβάλλει και στην μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου, ενώ η μετάβαση από ένα πιο «βρόμικο» ενεργειακό μοντέλο σε ένα μοντέλο βασισμένο στις ανανεώσιμες πηγές αποτελεί αυτή την στιγμή την κυρίαρχη δύναμη αλλαγής με στόχο ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CF%80%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%B7-%CE%B7-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AC-%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B7-%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CF%81/
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Χρησιμοποιώντας έρευνες από το Πανεπιστήμιο της Notre Dame, η Eco Experts δημιούργησε έναν χάρτη με τις χώρες που θα τα πήγαιναν καλύτερα - και χειρότερα- στο κακό σενάριο της κλιματικής αλλαγής.
       
      Τα δεδομένα της Notre Dame κατατάσσουν τις χώρες με βάση παράγοντες όπως η υγειονομική περίθαλψη, η προσφορά τροφίμων και η σταθερότητα της κυβέρνησης.
       
      Αξιοσημείωτο είναι ότι αν και οι ΗΠΑ το 2015 ήταν μεταξύ των 10 πρώτων χωρών που πιθανότατα θα επιβίωναν των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, φέτος έπεσαν στη 12η θέση.
       
      «Σε τελική ανάλυση θα είναι άσχημα παντού» υποστηρίζει μιλώντας στο Business Insider, ο Bruce Riordan, διευθυντής του Ινστιτούτου Ετοιμότητας για το κλίμα στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ. «Το θέμα είναι ποιος οργανώνεται σχετικά με αυτό» πρόσθεσε.
       

       

       

       

       

       

       

       

       
      Πηγή: http://www.newmoney.gr/diethni/344284-oi-kaliteres-xores-gia-na-ksefigete-apo-tis-epiptoseis-tis-klimatikis-allagis
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Κρίσιμα ζητήματα, όπως η πρόκληση των αιτιών για τα έντονα πλημμυρικά φαινομένα, οι τρόποι αντιμετώπισής τους και τα ζητήματα διαχείρισης υδάτων, αναπτύχθηκαν στην ημερίδα που πραγματοποιήθηκε απόψε στη Θεσσαλονίκη με θέμα «Ο πλημμυρικός κίνδυνος στην Ελλάδα», που συνδιοργάνωσαν η Ελληνική Γεωλογική Εταιρεία (ΕΓΕ), το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ), το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΓΕΩΤΕΕ, Παράρτημα Κεντρικής. Μακεδονίας), η Ελληνική Υδροτεχνική Ένωση (ΕΥΕ), ο Σύλλογος Ελλήνων Γεωλόγων (ΣΕΓ).
       
      Στην εκδήλωση, από την εκπρόσωπο του Κέντρου Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Υδάτων/ΑΠΘ (ΚΕΟΔΥ), Ελπίδα Κολοκυθά, τονίστηκε η ανάγκη εκπόνησης γεωλογικών μελετών στις λεκάνες απορροής και η αξιολόγηση της επικινδυνότητας των υδάτων. Η ίδια υπογράμμισε την ανάγκη της προσαρμογής στα νέα δεδομένα, λόγω της κλιματικής αλλαγής, αλλά και την χάραξη ενός ολοκληρωμένου σχεδίου.
       
      Το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, επίτιμο μέλος της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρείας, Μανώλης Γλέζος, μίλησε για την αντιμετώπιση των πλημμυρικών φαινομένων και τον εμπλουτισμό των υδροφόρων. Όπως τόνισε, η Ελλάδα υποφέρει από λειψυδρία, μαστίζεται από πλημμύρες και χάνει κάθε χρόνο καλλιεργήσιμη έκταση ισοδύναμη με την Πάτμο. Δηλαδή, πάνω από 34.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης.
       
       
      «Τα ίδια προβλήματα παρουσιάζονται παντού, σε όλον τον πλανήτη, και υπαίτιος για τα φαινόμενα της λειψυδρίας και των πλημμύρων είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Η κλιματική αλλαγή οφείλεται στον άνθρωπο και αυτός είναι ο δημιουργός της. Με την ενέργεια από τα ορυκτά καύσιμα δημιουργεί αυτή την κατάσταση», υποστήριξε ο κ. Γλεζός και σημείωσε ότι αυτό αποδεικνύεται επιστημονικά και όποιος έχει αντίρρηση «να μας φέρει τα επιχειρήματά του».
       
      Όπως εξήγησε ο ίδιος, «εμείς οι άνθρωποι δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε τους φυσικούς νομούς αλλά μόνο να τους αξιοποιήσουμε».
       
      Παράλληλα, ο κ. Γλέζος αναφέρθηκε σε δέκα κανόνες για τον επαναπροσδιορισμό της θέση μας στη Φύση και την αντιμετώπιση πλημμυρών με εμπλουτισμό υδροφόρων:

      Αντιπλημμυρικά έργα με φράγματα ανάσχεσης στα ανάντη
      Τα φράγματα να ακυρώνονται σε μητρικό πέτρωμα
      Φράγματα στο ύψος των πλευρικών όχθεων
      Τοξωτά
      Με υπερχειλιστήρες
      Θεμελίωση στο πιο στενό της κοίτης
      Διεύρυνση λεκάνης απορροής με υλικό από έναντι
      Οικολογική λειτουργία
      Ετήσια εκκαθάριση λεκάνης
      Ειδικό ανάχωμα για αποφεύγεται η «χύτρα του διαβόλου» στα ψηλά φράγματα
      Μελέτες μετεωρολογικές, γεωλογικές και υδρογεωλογικές

       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%BC%CF%8D%CF%81%CE%B5%CF%82-%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CF%87%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CE%BA%CE%AC%CE%B8%CE%B5-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF-%CE%BA%CE%B1/
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Το φαινόμενο της λειψυδρίας, όπως φαίνεται, ήρθε για να μείνει σε ορισμένες περιοχές της χώρας. Η παρατεταμένη ανομβρία της προηγούμενης χρονιάς σε συνδυασμό με τη μεγάλη κατανάλωση νερού στις αγροτικές καλλιέργειες και τα ανεπαρκή σε ορισμένες περιπτώσεις δίκτυα ύδρευσης, έχει κάνει αρκετούς δημάρχους να ψάχνουν να βρουν μόνιμες λύσεις.
       
      Το 2017 το υπουργείο Εσωτερικών, σύμφωνα με το In.gr, δέχθηκε δεκάδες αιτήματα από δήμους, οι οποίοι ζητούσαν επιχορήγηση για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο της λειψυδρίας. Συνολικά 94 δήμοι από όλη την Ελλάδα έλαβαν επιχορήγηση, με χρέωση του αντίστοιχου λογαριασμού του υπουργείου, που τηρείται στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων για αυτούς τους λόγους. Το δε, ποσό που δόθηκε κατά το 2017 άγγιξε τα 15 εκατομμύρια ευρώ. Πηγές του υπουργείο ανέφεραν πως τα αιτήματα των δήμων αξιολογήθηκαν με αντικειμενικά κριτήρια ενώ τα περισσότερα αιτήματα ήταν είτε για ανεπαρκή δίκτυα ύδρευσης είτε για επέκταση αυτών, ώστε να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος λειψυδρίας.
       
      Για τρίτη συνεχή χρονιά, όπως σημειώνει ο δήμαρχος της Χίου, Μανώλης Βουρνούς, το νησί αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα λειψυδρίας, με τις φετινές βροχοπτώσεις να είναι αποθαρρυντικές. «Από τον Ιανουάριο του 2017 έως το τέλος του περασμένου Δεκέμβρη έπεσαν περίπου 40 εκατοστά νερού όταν ο μέσος ετήσιος όρος είναι περίπου 60 εκατοστά, ποσότητα που έτσι κι αλλιώς είναι χαμηλή. Πέρυσι, δε, η αντίστοιχη ποσότητα ήταν 40 – 45 εκατοστά». Η Χίος, όπως εξηγεί, αντιμετωπίζει διαχρονικά πρόβλημα λειψυδρίας, κι αυτός είναι και ο λόγος που εδώ και αρκετά χρόνια είχε τις μονάδες αφαλάτωσης υφάλμυρου νερού – ήταν, μάλιστα, από τις πρώτες περιοχές στη χώρα που εγκατέστησαν αντίστοιχες μονάδες. «Ακόμη και τα δύο φράγματα που έχουμε βρίσκονται στο κατώτατο όριο, το ένα, μάλιστα, στα νότια της Χίου, έχει τόσο χαμηλή στάθμη που σταμάτησε η άρδευση». Τέλος σε αυτή την ανασφάλεια της λειψυδρίας στο νησί, επιχειρείται να μπει με τη μονάδα αφαλάτωσης θαλασσινού νερού, όπου έχει εγκριθεί η προμήθεια και η εγκατάστασή της. Θα εξασφαλίζει, δε, σύμφωνα με τον κ Βουρνούς, 2.000 κυβικά μέτρα νερού την ημέρα.
       
      «Είμαστε ο δήμος με το μεγαλύτερο πρόβλημα λειψυδρίας στην Ελλάδα και φοβάμαι πως αν δεν αντιμετωπιστεί θα βρεθούμε σε 15 – 20 χρόνια μπροστά στην ερημοποίηση της περιοχής, εξαιτίας της λειψυδρίας», σημειώνει ο δήμαρχος Μονεμβασιάς, Ηρακλής Τριχείλης. Όπως προσθέτει, σε τέσσερις περιοχές – σχεδόν στο μισό δήμο – «το νερό της θάλασσας μπαίνει μέσα και αλλοιώνει τον υδροφόρο ορίζοντα». Το 90%, όπως εξηγεί ο κ Τριχείλης, της κατανάλωσης του γλυκού νερού γίνεται στις καλλιέργειες και μόνο το 10% για ύδρευση. «Ο Έλληνας δε σέβεται το πόσιμο νερό. Παράλληλα, καταγράφονται πτωτικές τάσεις στις βροχοπτώσεις στις περισσότερες περιοχές της χώρας. Λύση για τη λειψυδρία είναι αφενός ο πολίτης να καταλάβει πόσο σημαντικό είναι το πόσιμο νερό και να μην το σπαταλά, αφετέρου να ακολουθηθούν και να χρηματοδοτηθούν εναλλακτικοί τρόποι άρδευσης, πιο σύγχρονοι, όπως η στάγδην άρδευση.
       
      Πάντως, πρόσφατη μελέτη του Παγκόσμιου Ινστιτούτου Έρευνας, θέλει 33 χώρες, μεταξύ αυτών και την Ελλάδα, να αντιμετωπίζουν έως το 2040 έντονη λειψυδρία. Σύμφωνα με τη μελέτη, η χώρα μας, που βρίσκεται στην 28η θέση της δυσοίωνης λίστας προβλέψεων, αντιμετωπίζει πιθανότητα μεγαλύτερη του 80% να στερηθεί το νερό μέχρι το 2040, κι αυτό γιατί οι βροχοπτώσεις μειώνονται, το κλίμα γίνεται θερμότερο, με τις ζεστές ημέρες του χρόνου να είναι πια περισσότερες. Παράλληλα, απουσιάζουν οι υποδομές για τη συλλογή, διατήρηση και αξιοποίηση του πόσιμου υγρού.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%B7-%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%88%CF%85%CE%B4%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%B3%CE%BD%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7-%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B1-94-%CE%B4%CE%AE%CE%BC%CE%BF/
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Καταστροφές παγκόσμιας κλίμακας... Ανθρωπιστική κρίση... Κλιματικές αλλαγές... Φαινόμενο του Θερμοκηπίου... Μόλυνση του περιβάλλοντος... Μετά από πολλά χρόνια, η NASA είναι σε θέση να ανακοινώσει την πρώτη θετική είδηση για τον κατάσταση του πλανήτη, καθώς οι τελευταίες μετρήσεις που διεξήχθησαν στην τρύπα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική, έδειξαν μία σαφή και άκρως ελπιδοφόρα μείωση του μεγέθους της, γεγονός που, σύμφωνα με τους αρμόδιους της διαστημικής υπηρεσίας, οφείλεται στην απαγόρευση συγκεκριμένων χημικών, τα οποία «μασούσαν» το όζον της ατμόσφαιρας.
       
      Σύμφωνα με τα στοιχεία των μετρήσεων από το δορυφόρο, τα οποία συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια του 2017, η μείωση της τρύπας του όζοντος είναι σημαντική, ενώ με το ρυθμό αυτό, η πλήρης αποκατάσταση θα επέλθει έως το 2060.
       
      Οι επιστήμονες εκθειάζουν τη συμφωνία που είχε συνάψει η παγκόσμια κοινότητα, εκδίδοντας το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ, όπως είναι γνωστό, το 1989, βάσει του οποίου απαγορευόταν η ευρεία χρήση των χημικών που διαπιστωμένα είχαν κριθεί ως υπεύθυνα για την καταστροφή του σώματος του όζοντος στη στρατόσφαιρα, το οποίο λειτουργεί ως φυσική ασπίδα για τη Γη, από τη βλαβερή ακτινοβολία του Ήλιου.
       
      Η μείωση της τρύπας το όζοντος αγγίζει το 20%, γεγονός που προκάλεσε ενθουσιασμό στην επιστημονική κοινότητα. Παρ' όλα αυτά, η NASA σημειώνει ότι θα πρέπει να ενταθεί η προσπάθεια, με στόχο μετά το 2060, να έχει περιοριστεί στο ελάχιστο δυνατό επίπεδο.
       

       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/nasa-%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%B7-%CF%84%CF%81%CF%8D%CF%80%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%8C%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1/
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Ένα νέο δεσμευτικό πλαίσιο συμφωνίας για την διαχείριση των σκουπιδιών αποτελεί πραγματικότητα εδώ και λίγες ημέρες στην Ε.Ε., θέτοντας ποσοστιαία τον πήχυ της ανακύκλωσης των οικιακών απορριμμάτων στο 65% μέχρι το έτος 2035 και δίνοντας μεγαλύτερη περίοδο χάριτος για «απείθαρχες» χώρες, όπως η Ελλάδα, οι οποίες εξακολουθούν να χρησιμοποιούν κατά κόρον τους ΧΥΤΑ.
       
      Κατόπιν μαραθώνιων διαπραγματεύσεων, που ολοκληρώθηκαν στις 18 Δεκεμβρίου, οι διαπραγματευτές από την πλευρά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, έφτασαν σε συμφωνία, η οποία περιέχει ένα προτεινόμενο πακέτο τεσσάρων ευρωπαϊκών οδηγιών, που εισάγουν νέους στόχους για την ανακύκλωση, ένα ανώτατο όριο για την υγειονομική ταφή απορριμμάτων και μέτρα για την διαχείριση συσκευών τέλους κύκλου ζωής.
       
      Ειδικότερα, ο στόχος του 65% μέχρι το 2035 για την ανακύκλωση των οικιακών απορριμμάτων αντανακλά την σχετική πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενώ είναι πιο μετριοπαθής σε σχέση με αυτό που ζητούσαν οι εκπρόσωποι του Κοινοβουλίου (70% το έτος 2030).
       
      Στο πεδίο της ανακύκλωσης υλικών συσκευασίας, το ποσοστό επαναχρησιμοποίησης τους θα πρέπει να είναι 70% μέχρι πάλι το 2035.
       
      Στο κρίσιμο ζήτημα για την Ελλάδα, που αφορά τη χρήση των ΧΥΤΑ για την ταφή απορριμμάτων, το ανώτατο όριο καθορίστηκε τελικά να είναι 10% μέχρι το 2035. Μάλιστα για χώρες, όπως η Ελλάδα, Βουλγαρία, Κροατία, Κύπρος, Ουγγαρία, Ρουμανία, Σλοβακία κα., που το 2013 ακόμη έθαβαν πάνω από το 60% των σκουπιδιών τους, δόθηκε επιπλέον περίοδος προσαρμογής μέχρι το 2040.
       
      Η βιομηχανία πληρώνει για την ανακύκλωση
       
      Ένα ακόμη «καυτό» ζήτημα είναι η ευθύνη και επακόλουθα το κόστος που επωμίζεται η βιομηχανία (οι ιδιωτικές επιχειρήσεις) για να χρηματοδοτεί την συλλογή και ανακύκλωση όσων υλικών απομένουν από τα παραγόμενα προϊόντα της.
       
      Το πλαίσιο της «διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού» ή αλλιώς ο «παράγων πληρώνει», σημαίνει ότι στο πλαίσιο του παραπάνω προτεινόμενου πακέτου για την ανακύκλωση οι παραγωγοί θα αναλάβουν τουλάχιστον το 50% του κόστους διάθεσης των απορριμμάτων των προϊόντων τους. Αυτό θα συμβεί για να μπορέσουν να χρηματοδοτηθούν τα κατά τόπους υφιστάμενα εθνικά συστήματα ανακύκλωσης και να επιβιώσουν.
       
      Πολύ πιο συγκεχυμένη είναι η κατάσταση στο θέμα του food waste και της γενικής στόχευσης να υπάρχει περιορισμός του κατά 50% στην ΕΕ μέχρι το έτος 2050.
       
      Τελικά οι διαπραγματεύσεις δεν απέδωσαν δεσμευτικούς στόχους για το food waste και η Ε.Ε. επί της ουσίας ακολουθεί σε αυτό το σημείο την στόχευση των Ηνωμένων Εθνών για μείωση του κατά 50% μέχρι το 2030, αλλά αυτή η υποχρέωση προς το παρόν καλύπτει μόνο τους λιανοπωλητές και τους ίδιους τους καταναλωτές.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%83%CF%84%CE%BF-65-%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CF%8D%CE%BA%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%BC%CE%BC%CE%AC%CF%84/
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Μετά από περισσότερο από μια δεκαετία συζητήσεων σε επίπεδο Ηνωμένων Εθνών, τα διεθνή ύδατα, δηλαδή η ανοικτή θάλασσα που βρίσκεται εκτός δικαιοδοσίας οποιασδήποτε χώρας, θα αποκτήσουν σε ένα βαθμό περιβαλλοντική προστασία. Στις αρχές του 2018, η πλειοψηφία των μελών των Ηνωμένων Εθνών θα ξεκινήσει συζητήσεις για μια συνθήκη προστασίας των διεθνών υδάτων από τη ρύπανση και τις ανθρώπινες δραστηριότητες.
       
      Τουλάχιστον 141 από τα 193 κράτη-μέλη του ΟΗΕ θα ξεκινήσουν τις επίσημες συνομιλίες που αναμένεται να καταλήξουν σε μια συνθήκη για την προστασία της ανοικτής θάλασσας το 2020. Η συνθήκη θα ορίζει προστατευόμενες περιοχές και θα καθορίζει ποσοστώσεις αλιευμάτων.
       
      Τα διεθνή ύδατα αποτελούν περίπου το 58% των ωκεανών του πλανήτη, εκτεινόμενα από τους τροπικούς έως τους πόλους. Παρά το γεγονός ότι φιλοξενούν σημαντικό κομμάτι της βιοποικιλότητας του πλανήτη, το επίπεδο γνώσης μας για τις περιβαλλοντικές απειλές τους είναι χαμηλό. Εκτιμάται πως μόνο το 5% της ανοικτής θάλασσας έχει ερευνηθεί, επειδή οι περισσότερες έρευνες επικεντρώνονται στις παράκτιες περιοχές.
       
      Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι οι κύριες πηγές ρύπανσης των ωκεανών είναι τα χημικά προϊόντα όπως τα φυτοφάρμακα και τα λιπάσματα που παράγονται και χρησιμοποιούνται στην ενδοχώρα και τελικά καταλήγουν στον ωκεανό ως χημική απορροή. Ωστόσο, ερευνητές έχουν ανακαλύψει ίχνη ανθρώπινης ρύπανσης στα πιο απομακρυσμένα μέρη των ωκεανών, καταδεικνύοντας το μέγεθος της επίδρασης των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων στο θαλάσσιο οικοσύστημα.
       
      Εάν εγκριθεί, η συνθήκη θα μπορούσε να προστατεύσει ορισμένους από τους πλέον ευάλωτους ωκεάνιους πόρους στη Γη, ιδιαίτερα τα θαλάσσια οικοσυστήματα στα βαθιά ύδατα.
       
      Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1307586/sunthiki-ton-inomenon-ethnon-gia-tin-prostasia-ton-diethnon-udaton-to-2020
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Από την 1η Ιανουαρίου 2018 οι καταναλωτές που θα αγοράζουν πλαστικές σακούλες για τη μεταφορά προϊόντων ή εμπορευμάτων θα καλούνται να πληρώσουν τρία λεπτά του ευρώ συν ΦΠΑ 24%.
       
      Ο διοικητής της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), Γιώργος Πιτσιλής εξέδωσε αναλυτική εγκύκλιο με τις προσαρμογές οι οποίες θα πρέπει να γίνουν στις ταμειακές μηχανές, προκειμένου να αναγράφονται στα παραστατικά πώλησης τόσο το περιβαλλοντικό τέλος όσο και ο ΦΠΑ 24%. Συνολικά θα προκύπτει επιβάρυνση 3,72 λεπτών ανά σακούλα.
       
      Μεταξύ άλλων ορίζεται ότι το περιβαλλοντικό τέλος πρέπει να εμφανίζεται διακριτά ως πρόσθετο είδος, που υπόκειται στον κανονικό συντελεστή ΦΠΑ. Η σχετική υπουργική απόφαση έχει δημοσιευθεί από τον περασμένο Αύγουστο (ΦΕΚ 2812 Β’) και προβλέπει ότι επιβάλλεται στους καταναλωτές η καταβολή περιβαλλοντικού τέλους ανά τεμάχιο λεπτής πλαστικής σακούλας μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων.
       
       
      Στη συγκεκριμένη απόφαση καθορίζεται η υποχρέωση αναγραφής της αξίας του περιβαλλοντικού τέλους με τρόπο διακριτό και ευανάγνωστο στα παραστατικά πώλησης. Η εγκύκλιος Πιτσιλή ορίζει ότι από την 1η Ιανουαρίου 2018, στα παραστατικά πωλήσεων (τιμολόγια πώλησης και στοιχεία λιανικής πώλησης) στα οποία αποτυπώνεται διακριτά η διάθεση λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων, πέραν των στοιχείων του υποχρεωτικού περιεχομένου κατά περίπτωση, αναγράφεται επιπλέον η αξία του επιβαλλόμενου περιβαλλοντικού τέλους προ του ΦΠΑ, με κάθε πρόσφορο αλλά σε κάθε περίπτωση διακριτό και ευανάγνωστο τρόπο.
       
      Ειδικά για την αναγραφή του περιβαλλοντικού τέλους στα στοιχεία λιανικής πώλησης, τα οποία υποχρεωτικά εκδίδονται με τη χρήση φορολογικών ηλεκτρονικών μηχανισμών, παρέχονται οι ακόλουθες οδηγίες:
       
      Σε κάθε περίπτωση έκδοσης παραστατικών πώλησης με χρήση Ειδικών Φορολογικών Μηχανισμών Σήμανσης (ΕΑΦΔΣΣ), κατά τη διάθεση λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων, θα πρέπει, με μέριμνα του χειριστή, το περιβαλλοντικό τέλος να εμφανίζεται, διακριτά, ως πρόσθετο είδος που υπόκειται σε ΦΠΑ συντελεστή Γ (κανονικό συντελεστή ΦΠΑ) και με ποσότητα ισάριθμη της ποσότητας των διατεθέντων πλαστικών σακουλών μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων. Προκειμένου να αυτοματοποιηθεί η παραπάνω διαδικασία, σκόπιμο είναι να γίνουν κατάλληλες ρυθμίσεις στην εφαρμογή εμπορικής διαχείρισης που εκδίδει τα παραστατικά, ώστε όταν διατίθεται μια λεπτή πλαστική σακούλα μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων, να εμφανίζεται αυτόματα, ως παρελκόμενο είδος, το περιβαλλοντικό τέλος με ΦΠΑ συντελεστή Γ (κανονικό συντελεστή ΦΠΑ).
       
      Στην περίπτωση έκδοσης αποδείξεων εσόδου με χρήση ΑΔΗΜΕ ή ΦΤΜ, πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες ρυθμίσεις στον προγραμματισμό ειδών του ΦΗΜ, ώστε το περιβαλλοντικό τέλος να είναι ένα διακριτό είδος που υπόκειται σε ΦΠΑ συντελεστή Γ (κανονικό συντελεστή ΦΠΑ), το οποίο θα ανήκει σε ένα νέο διακριτό «ΤΜΗΜΑ» με όνομα «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ».
       
      Κατά τη διάθεση λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων, θα πρέπει, με μέριμνα του χειριστή, το περιβαλλοντικό τέλος να εμφανίζεται, διακριτά, ως πρόσθετο είδος που υπόκειται σε ΦΠΑ συντελεστή Γ (κανονικό συντελεστή ΦΠΑ) και με ποσότητα ισάριθμη της ποσότητας των διατεθέντων πλαστικών σακουλών μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων.
       
      Πηγή: ΑΠΕ ΜΠΕ - http://www.ypaithros.gr/tessera-lepta-plastiki-sakoula-nea-xronia/
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Ενα επαρκές δίκτυο θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών αποκτά για πρώτη φορά η χώρα μας. Με απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος, οι θαλάσσιες περιοχές Natura επεκτείνονται από το 6% στο 22% των εθνικών μας υδάτων, περιλαμβάνοντας δεκάδες νησίδες στο Αιγαίο και μεγάλες περιοχές όπως ο Κορινθιακός κόλπος. Παράλληλα, με τροπολογία, το υπουργείο θα παρατείνει για ένα δίμηνο τη λειτουργία των φορέων διαχείρισης, μέχρι να ψηφιστεί το νέο πλαίσιο για τις προστατευόμενες περιοχές.
       
      Κριτήρια για την επέκταση του δικτύου Natura ήταν αφενός η κάλυψη συγκεκριμένων οικοτόπων και ειδών και αφετέρου η ένταξη σημαντικού αριθμού θαλάσσιων περιοχών. Πιο συγκεκριμένα, στο εθνικό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών εντάχθηκαν 34 χερσαίοι και 21 θαλάσσιοι οικότοποι, 26 θαλάσσιες και 1 χερσαία ζώνες προστασίας της ορνιθοπανίδας και ακόμα 13 παράκτιες και θαλάσσιες περιοχές (ορισμένες είναι επεκτάσεις υφισταμένων Natura και άλλες νέες). Ενδεικτικά, στις νέες περιοχές περιλαμβάνονται η θαλάσσια περιοχή της Θράκης, το στενό Καβάλας- Θάσου, η θαλάσσια ζώνη της χερσονήσου του Αθω, ο δρυμός των Πρεσπών, η θαλάσσια περιοχή Σκιάθου και Σκοπέλου, οι νησίδες της Σκύρου, οι Λιχάδες νήσοι στην Εύβοια, η θαλάσσια περιοχή του Νότιου Ευβοϊκού, ολόκληρος ο Κορινθιακός κόλπος, η θαλάσσια περιοχή της Νότιας Μάνης και της Νότιας Μεσσηνίας, η θαλάσσια περιοχή της Μακρονήσου, η θαλάσσια ζώνη της Ανδρου, της Βόρειας Ανάφης και του ηφαιστείου Κολούμπο στη Σαντορίνη, οι Παξοί και οι Αντίπαξοι κ.ά.
       
      «Η ένταξη νέων περιοχών στο δίκτυο Natura 2000 αποτελεί ακόμα ένα βήμα για την ολοκλήρωση του πλαισίου προστασίας και διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος. Υπογραμμίζω ότι λόγω των χρόνιων ελλείψεων, η χώρα βρίσκεται σε προδικαστικό στάδιο (αιτιολογημένη γνώμη) με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επειδή δεν έχει λάβει μέτρα προστασίας και διαχείρισης για τις Ειδικές Ζώνες Διατήρησης του Natura 2000», δήλωσε χθες ο αναπλ. υπουργός Σωκράτης Φάμελλος.
       
      Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις χαιρέτισαν την απόφαση, επισημαίνουν ωστόσο την ανάγκη λήψης ουσιαστικών μέτρων προστασίας. «Ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς. Ο χαρακτηρισμός των προστατευόμενων περιοχών δεν επαρκεί. Απαιτείται ολοκληρωμένη διαχείριση, ένα λειτουργικό σύστημα διοίκησης, το οποίο θα εξασφαλίζει τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων και επαρκή χρηματοδότηση», σχολιάζει η Ιόλη Χριστοπούλου, υπεύθυνη πολιτικής για το φυσικό περιβάλλον του WWF.
       
      Οσον αφορά το «κενό» που ανέκυψε στη λειτουργία των φορέων διαχείρισης, το ΥΠΕΝ ανακοίνωσε ότι θα παρατείνει τις συμβάσεις τους μέχρι τον Φεβρουάριο.
       
      Πηγή: http://www.kathimerini.gr/939859/article/epikairothta/perivallon/22-twn-8alasswn-khryssetai-natura
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Με Κοινή Απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σωκράτη Φάμελλου, του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Βαγγέλη Αποστόλου, και του Αναπληρωτή Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Γιάννη Τσιρώνη, εγκρίθηκε ο νέος εθνικός κατάλογος περιοχών του δικτύου Natura 2000.
       
      Με την απόφαση αυτή, κλείνει ένα μεγάλο μέρος εκκρεμοτήτων της χώρας μας (η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαβίβασε, τον Σεπτέμβριο 2015, επιστολή EU PILOT), που αφορά, αφενός στην ένταξη στο δίκτυο Natura 2000, χερσαίων περιοχών που σχετίζονται κατά κύριο λόγο με είδη συγκεκριμένων ομάδων οικοτόπων και ειδών και αφετέρου, στην ένταξη θαλάσσιων περιοχών που αφορούν τόσο σε τύπους οικοτόπων, όσο και σε είδη πανίδας και ορνιθοπανίδας.
       
      Σύμφωνα με τις προτάσεις του έργου της «εποπτείας», το οποίο μεταξύ άλλων, είχε ως βασική υποχρέωση, την αξιολόγηση των υφιστάμενων περιοχών του δικτύου Natura 2000 και την πρόταση νέων περιοχών για την καλύτερη κάλυψη των προστατευτέων αντικειμένων κατατέθηκαν προτάσεις για συνολικά 183 περιοχές – Τόποι Κοινοτικής Σημασίας (ΤΚΣ) και Ζώνες Ειδικής Προστασίας για την ορνιθοπανίδα (ΖΕΠ) – προς ένταξη στο δίκτυο Natura 2000.
       
      Τελικώς επιλέχθηκαν (βάσει επιστημονικών κριτηρίων και μετά από διαβούλευση), 95 συνολικά περιοχές, οι οποίες καλύπτουν, κατ΄ αρχάς, τις βασικές υποχρεώσεις της χώρας, σχετικά με τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ολοκλήρωση του δικτύου Natura 2000.
       
      Ειδικότερα, έγιναν αποδεκτές προτάσεις επέκτασης χερσαίων περιοχών, ως ΤΚΣ, κυρίως όπου τεκμηριώνεται η παρουσία ειδών ή τύπων οικοτόπων προτεραιότητας ή εξασφαλίζεται καλύτερη συνοχή και συνεκτικότητα του δικτύου Natura 2000. Εκτός από κάποιες νησίδες, δεν εντάσσονται νέες χερσαίες περιοχές ως ΖΕΠ, καθώς, το δίκτυο των χερσαίων ΖΕΠ της χώρας θεωρείται επαρκές. Περαιτέρω, χρησιμοποιήθηκε σε γενικές γραμμές ως κριτήριο, το αναφερόμενο στην από 25.10.2007 Απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την κάλυψη των χερσαίων ΙΒΑ (Important Bird Area) από τις Ελληνικές ΖΕΠ, ότι κάθε ΙΒΑ θα πρέπει να καλύπτεται από ΖΕΠ σε ποσοστό μεγαλύτερο από 50%, ποσοστό που στις χερσαίες ΖΕΠ ήδη καλύπτεται.
       
      Σε κάθε περίπτωση, η ένταξη επιπλέον θαλάσσιων ή/και χερσαίων ΖΕΠ και ΤΚΣ, μπορεί να εξεταστεί μελλοντικά, στο πλαίσιο της νέας αξιολόγησης του δικτύου Natura 2000, σε επίπεδο βιογεωγραφικής ζώνης.
       
      Συνολικά, ο αριθμός των νέων περιοχών που εντάσσονται στο δίκτυο Natura 2000 είναι:
       
      ΤΥΠΟΣ / Αριθμός
       
      ΤΚΣ χερσαίοι 34
       
      ΤΚΣ θαλάσσιοι 21
       
      ΖΕΠ θαλάσσιες 26
       
      ΖΕΠ – θαλάσσιες και χερσαίες 6
       
      ΖΕΠ χερσαίες 1
       
      ΤΚΣ – θαλάσσιοι και χερσαίοι 6
       
      ΤΚΣ – ΖΕΠ θαλάσσιοι 1
       
      Ορισμένες περιοχές αποτελούν επεκτάσεις υφιστάμενων, ορισμένες είναι νέες περιοχές και κάποιες συγχωνεύονται. Σε αρκετές περιοχές, με την προστασία ενός είδους – στόχου, προστατεύονται παράλληλα και άλλα είδη κοινοτικού ενδιαφέροντος.
       
      Οι νέες περιοχές που εντάσσονται στο δίκτυο Natura 2000, αφορούν κυρίως στο θαλάσσιο χώρο. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η συνολική θαλάσσια έκταση που εντάσσεται πλέον στο δίκτυο, καλύπτει περίπου το 22% των εθνικών χωρικών υδάτων, ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από το 6,12% των χωρικών υδάτων που ήταν ήδη ενταγμένο σε αυτό.
       
      Πηγή: http://www.ypaithros.gr/egkrithike-neos-katalogos-diktyou-natura-2000-95-nees-perioxes/
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Από τα περίπου 34 εκατομμύρια στρέμματα καλλιεργούμενης έκτασης τα 14 εκατομμύρια είναι αρδευόμενες εκτάσεις. Οι αναγκαίες ετήσιες ποσότητες νερού για την άρδευση των εκτάσεων αυτών, σε ποσοστό περίπου 70% προέρχονται από επιφανειακά ύδατα και ένα ποσοστό περίπου 30% από υπόγεια νερά. Η κυριότερη πηγή διατήρησης των επιφανειακών και των υπόγειων υδάτων είναι η βροχόπτωση και η χιονόπτωση.
       
      - Τα μεγαλύτερα ποσά βροχής εμφανίζονται στις δυτικές περιοχές της χώρας, καθώς και σε μερικές άλλες περιοχές με μεγάλα υψόμετρα όπως Κρήτη, Εύβοια και κεντρική Πελοπόννησος.
       
      - Τα μικρότερα ποσά βροχής εμφανίζονται στην Αττική, τις Κυκλάδες και τη Θεσσαλία.
       
      - Η δυτική Μακεδονία και γενικότερα οι περιοχές της Βόρειας Ελλάδας χαρακτηρίζονται από ισοκατανομή των βροχοπτώσεων σε όλους τους μήνες, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες περιοχές που χαρακτηρίζονται από υγρό χειμώνα και ξηρό καλοκαίρι.
       
      Με βάση τα κλιματικά αυτά χαρακτηριστικά φαίνεται ότι η διαθεσιμότητα νερού είναι μεγαλύτερη στη δυτική και βόρεια Ελλάδα, ενώ η Αττική, οι Κυκλάδες, η Θεσσαλία και η ανατολική Πελοπόννησος είναι ελλειμματικές σε νερό. Τα τελευταία χρόνια και λόγω της κλιματικής αλλαγής, σε κάποιες περιοχές της χώρας, παρατηρείται μια τάση μείωσης των βροχοπτώσεων, η οποία οδηγεί και σε μείωση των απορροών.
       
       
      Η διαθεσιμότητα του νερού κατά την καλλιεργητική περίοδο, το είδος της καλλιέργειας και ο τρόπος άρδευσης διαφοροποιεί το κόστος άρδευσης και κατά συνέπεια το οικονομικό αποτέλεσμα της γεωργικής εκμετάλλευσης.
       
      Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το κόστος άρδευσης στην καλλιέργεια Αραβοσίτου αντιπροσώπευε το 10% του συνολικού κόστους εισροών, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Δικτύου Γεωργικής Λογιστικής (Farm AccountancyDataNetworkFADN) για το έτος 2014. Εάν στο παραπάνω ποσοστό συμπεριληφθούν τόσο το ποσοστό συμμετοχής της άρδευσης στις δαπάνες ενέργειας όσο και του επενδεδυμένου μηχανολογικού εξοπλισμού, καθώς και του χρηματοοικονομικού κόστους, το τελικό ποσοστό υπερβαίνει το 10%.
       
      Υπάρχουν τρόποι καλύτερης διαχείρισης των υδάτων και μείωσης του κόστους άρδευσης;
       
      Ενδεικτικές τεχνικές καλύτερης διαχείρισης των υδάτινων πόρων και μείωσης του κόστους άρδευσης, καθώς και του κόστους ενέργειας που χρησιμοποιείται για αρδευτικούς σκοπούς είναι:
       
      1. Ο σωστός προγραμματισμός της άρδευσης, που θα βασίζεται σε ημερήσια παρακολούθηση των κλιματολογικών δεδομένων της περιοχής, της εδαφικής υγρασίας, του σταδίου ανάπτυξης του φυτού και τις ανάγκες του σε νερό για κάθε στάδιο. Στη βαμβακοκαλλιέργεια για παράδειγμα, οι ανάγκες σε νερό είναι αυξανόμενες μέχρι και το στάδιο της εμφάνισης του πρώτου καρυδιού, όπου έχουμε και τις υψηλότερες απαιτήσεις του φυτού σε νερό, ενώ στα επόμενα βλαστικά στάδια οι αναγκαίες ποσότητες του νερού μειώνονται χωρίς να υπάρχει μείωση στην τελική παραγωγή. Μάλιστα σε κάποιες ποικιλίες έχει παρατηρηθεί αύξηση των αποδόσεων. Επίσης, δεν είναι λίγες οι φορές, κυρίως τους μήνες Μάιο και Ιούνιο, που έχουμε δει να λειτουργούν αρδευτικά συστήματα, ενώ παράλληλα επικρατεί βροχόπτωση στην περιοχή.
       
      2. Εφαρμογή αποδοτικότερων συστημάτων άρδευσης, όπως άρδευση με σταγόνες ή υπόγεια άρδευση. Κυρίως σε γραμμικές καλλιέργειες και σε δενδρώδεις όταν η άρδευση γίνεται με σταγόνες η εξοικονόμηση νερού μπορεί να φθάσει και στο 65%. Παράλληλα γίνεται και εξοικονόμηση ενέργειας, αφού λειτουργούν με πίεση που κυμαίνεται από 1,02 atm–3,4 atm, ενώ αντίστοιχα για τα ποτιστικά καρούλια η πίεση ξεκινά από 2 Επίσης, με τις σταγόνες επιτυγχάνεται μείωση της ανάπτυξης ζιζανίων μεταξύ των γραμμών και συνεπώς μείωση του κόστους ζιζανιοκτονίας.
       
      3. Συλλογή και αποθήκευση βρόχινου νερού. Δεν είναι λίγες οι περιοχές όπου έχουν διατηρηθεί οι πέτρινες δεξαμενές (στέρνες) για τη συλλογή βρόχινου νερού είτε από παρακείμενα κτήρια ή με τη κατασκευή περιμετρικού συλλεκτήρα. Για παράδειγμα, η αποθήκευση νερού που μπορεί να συλλεχθεί από την οροφή μίας κτηνοτροφικής ή θερμοκηπιακής μονάδας κατά την περίοδο των βροχοπτώσεων, μπορεί να παρέχει σημαντική εξοικονόμηση της χρήσης των υπόγειων και επιφανειακών που καταναλώνονται από τις μονάδες αυτές.
       
      4. Χρήση ποικιλιών ανθεκτικών στην ξηρασία ή με μικρότερες ανάγκες σε νερό. Πολλές από τις ντόπιες ποικιλίες που καλλιεργούνταν παλαιότερα, μέσα από τη φυσική επιλογή ήταν προσαρμοσμένες στις κλιματικές συνθήκες της περιοχής και πολλές από αυτές είχαν ελάχιστες απαιτήσεις σε νερό. Βέβαια οι αποδόσεις τους ήταν χαμηλές. Σήμερα σε αρκετές καλλιέργειες έχουν δημιουργηθεί ποικιλίες με υψηλή απόδοση και ανθεκτικότητα στην ξηρασία.
       
      5. Η χρήση οργανικής λίπανσης. Η οργανική ουσία στο έδαφος βελτιώνει τη δομή του εδάφους και αυξάνει την υδατοϊκανότητα του.
       
      6. Η χρήση πρόσθετων εξαρτημάτων στους ηλεκτροκινητήρες των αντλητικών συγκροτημάτων. Με την προσθήκη εξαρτημάτων ελέγχου των στροφών του ηλεκτροκινητήρα του αντλητικού συγκροτήματος επιτυγχάνεται σημαντική μείωση της αναλισκόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, αφού οι στροφές λειτουργίας του προσαρμόζονται ανάλογα με τις απαιτήσεις του αρδευτικού συστήματος σε παροχή νερού και πίεση.
       
      Η Τράπεζα Πειραιώς αναγνωρίζοντας τις ανάγκες του Έλληνα παραγωγού για βελτίωση των καλλιεργητικών τεχνικών και τη μείωση του κόστους παραγωγής δημιούργησε το χρηματοδοτικό προϊόν της «Μικροχρηματοδότησης» για την κάλυψη των αναγκαίων δαπανών σε μικρού ύψους επενδύσεις, έως € 5.000, που θα βοηθήσουν την αγροτική εκμετάλλευση να πραγματοποιήσει τις αναγκαίες παρεμβάσεις που θα προσφέρουν πολλαπλά οφέλη.
       
      Παράλληλα, με τα δανειακά προγράμματα «Νέων Νεοεισερχόμενων» και του «Γη και Εξοπλισμός», η Τράπεζα Πειραιώς παρέχει την απαραίτητη ρευστότητα στις αγροτικές εκμεταλλεύσεις οι οποίες θέλουν να κάνουν επενδύσεις μεγαλύτερου ύψους σε πάγιο μηχανολογικό εξοπλισμό και σε εγκαταστάσεις.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%AD%CE%BE%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CE%BB%CE%BF%CE%AF-%CF%84%CF%81%CF%8C%CF%80%CE%BF%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%BD%CE%B5%CF%81/
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Από την αρχή της νέας χρονιάς παύει η δωρεάν διάθεση λεπτής πλαστικής σακούλας από τα ταμεία των σούπερ μάρκετ και των εμπορικών καταστημάτων και θεσπίζεται ανταποδοτικό περιβαλλοντικό τέλος για κάθε αγορά πλαστικής σακούλας από τους καταναλωτές, όπως άλλωστε γίνεται και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Αυτό ανακοίνωσε ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης, καθώς μόνο το 2015 στην Ελλάδα, η ετήσια κατανάλωση πλαστικών σακουλών ήταν μεταξύ 242 και 363 τεμάχια ανά άτομο, ενώ το 2010 σ’ ολόκληρη την Ευρώπη χρησιμοποιήθηκαν 98,6 δισ. πλαστικές σακούλες.
       
      Σύμφωνα με τον ΕΟΑΝ, 52 χρόνια μετά τη «γέννηση» της πλαστικής σακούλας, η αποτίμηση δεν είναι θετική. Η αλόγιστη εξάπλωσή της έχει βάλει «βόμβα» στα θεμέλια του οικοσυστήματος και της ζωής μας, μετατρέποντας μια σημαντική ανακάλυψη σε εφιάλτη.
       
      Οι πλαστικές σακούλες δημιουργούν ανεπανόρθωτες βλάβες και μπορούν να σκοτώσουν ψάρια, θαλάσσιους οργανισμούς και πουλιά, μπορούν να αποδομηθούν και να μολύνουν το πόσιμο νερό και εν τέλει να βλάψουν όλους εμάς. Η καταστροφική τους δύναμη είναι μακράς διάρκειας και κρατά για δεκάδες ή και εκατοντάδες χρόνια.
       
      Για να περιοριστεί λοιπόν η «μάστιγα» της πλαστικής σακούλας, το 2015 η ΕΕ εξέδωσε οδηγία με στόχο τον περιορισμό της κατανάλωσής της σε 90 πλαστικές σακούλες ανά πολίτη μέχρι το 2019 και σε 40 έως τα τέλη του 2025. Σύμφωνα με το ΕΟΑΝ, και κατόπιν σχετικού νομοσχεδίου που συνέταξε το ΥΠΕΝ, η Ελλάδα εναρμονιζόμενη με την οδηγία αυτή, δημιούργησε το νομικό πλαίσιο με βάση το οποίο από 01-01-2018 παύει η δωρεάν διάθεση λεπτών πλαστικών σακουλών από τα ταμεία των σούπερ μάρκετ και των εμπορικών καταστημάτων και θεσπίζεται ανταποδοτικό περιβαλλοντικό τέλος για κάθε αγορά πλαστικής σακούλας από τους καταναλωτές, όπως άλλωστε γίνεται και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
       
      Με τον τρόπο αυτό θα αποθαρρυνθούν οι πολίτες από την αλόγιστη χρήση της πλαστικής σακούλας, ενώ τα χρήματα από το τέλος θα χρησιμοποιούνται για δράσεις ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης των καταναλωτών και ανταποδοτικά για την αντικατάσταση των λεπτών πλαστικών σακουλών από επαναχρησιμοποιούμενες τσάντες. Αυτές θα δίνονται δωρεάν στους πολίτες που θα επιστρέφουν για ανακύκλωση τις λεπτές πλαστικές σακούλες που θα αγοράζουν.
       
      Σημειώνεται ότι ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης ξεκίνησε ήδη καμπάνια ενημέρωσης με τίτλο «Ζήτημα επιβίωσης». Η πρώτη δράση της καμπάνιας περιλαμβάνει προβολή της επικοινωνιακής αφίσας από τις 9 έως τις 22 Δεκεμβρίου 2017 σε πληθώρα στάσεων λεωφορείων στο κέντρο της Αθήνας και της Περιφέρειας Αττικής, ενώ το 2018 αναμένονται να υλοποιηθούν περισσότερες επικοινωνιακές δράσεις σε όλες τις περιφέρειες της χώρας.
       
      Πηγή: http://www.ypaithros.gr/telos-dorean-diathesi-plastikis-sakoulas-super-market-1-1-2018/
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Αποκαλυπτικά στοιχεία για την ατμοσφαιρική ρύπανση που προέρχεται από τη βιομηχανία στην Ελλάδα, όπου παρουσιάζεται μία απότομη και κατακόρυφη αύξηση των ατμοσφαιρικών εκπομπών καδμίου το 2012-2013, καταγράφει η τελευταία σχετική μελέτη της Ευρωπαικής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος (European Environment Agency - EEA).
       
      Η ίδια μελέτη καταγράφει και αύξηση της τάσης μόλυνσης υδάτινων αποθεμάτων στην Ελλάδα από υδράργυρο εξαιτίας βιομηχανικής δραστηριότητας από το 2014 και έπειτα με κορύφωση το 2015.
       
      Η διαδραστική παρουσίαση της EEA καλύπτει την μόλυνση εξαιτίας της βιομηχανικής δραστηριότητας σε 33 Ευρωπαϊκές χώρες με τελευταίο έτος αναφοράς το 2015 και περιλαμβάνει τους ρύπους σε αέρα, νερό, την παραγωγή επικίνδυνων και μη αποβλήτων, καθώς και θέματα διαχείρισης νερού και ενέργειας.
       

       
      Όπως επισημαίνει η EEA, η βιομηχανία σε όλη την Ευρώπη είναι υπεύθυνη για πάνω από το μισό εκπεμπόμενο διοξείδιο του άνθρακα, αιωρούμενα σωματίδια και για άλλους κρίσιμους ατμοσφαιρικούς ρυπαντές.
       
      Παρόλο που οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και άλλων ρύπων από την βιομηχανική δραστηριότητα μειώνονται σταθερά από το 2007 και έπειτα, εντούτοις ο κλάδος εξακολουθεί να είναι «υπεύθυνος» για ένα εκτεταμένο μέρος της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην Ευρώπη, ακόμη και με βαριά μέταλλα όπως ο μόλυβδος, το κάδμιο κα.
       
      Ειδικά για την Ελλάδα, η EEA τονίζει ότι μαζί με την Πορτογαλία στη χώρα μας παρουσιάζονται αυξημένες εκπομπές καδμίου (όπως φαίνεται και στον σχετικό πίνακα της EEA).
       
       
      Πάντως σε γενικές γραμμές και πανευρωπαϊκά οι ρύποι που συνδέονται με τις μεγάλες βιομηχανικές μονάδες (ιδιαίτερα όσες παράγουν ενέργεια) έχουν μειωθεί και ειδικότερα έχουν υποχωρήσει κατά 70% οι εκπομπές οξειδίου του θείου, των αιωρούμενων σωματιδίων (PM10) κατά 69% και των οξειδίων του αζώτου κατά 46%.
       
       
      Όσον αφορά στην μόλυνση του νερού από την βιομηχανική δραστηριότητα και αυτή υποχωρεί πανευρωπαϊκά, αν και σε μικρότερο βαθμό από την ατμοσφαιρική, ενώ αξιοσημείωτη είναι η κακή επίδοση της Ελλάδας στον συγκεκριμένο τομέα όσον αφορά στον υδράργυρο.
       

       

       

       

       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%BA%CE%AC%CE%B4%CE%BC%CE%B9%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CE%AD%CF%81%CE%B1-%CF%85%CE%B4%CF%81%CE%AC%CF%81%CE%B3%CF%85%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C-%CE%BB/
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      2014, 2015, 2016: τρεις συνεχόμενες φορές οι θερμοκρασίες έσπαγαν το ρεκόρ της προηγούμενης χρονιάς. Το 2017 η άνοδος φαίνεται να διεκόπη, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι η μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής τελείωσε.
       
      Μετά από τρεις διαδοχικές χρονιές ρεκόρ, η ανοδική τάση των παγκόσμιων θερμοκρασιών φαίνεται καταρχήν να ανακόπτεται το 2017. Οι χρονιές 2014, ‘15 και '16 έσπαγαν κάθε φορά το ρεκόρ της προηγούμενης χρονιάς. Το 2016 δεν ήταν μόνο η πιο ζεστή χρονιά από τότε που ξεκίνησαν οι επίσημες μετρήσεις πριν από 140 χρόνια. Πέρσι μετρήθηκε και η υψηλότερη στάθμη των θαλάσσιων υδάτων αλλά και η μεγαλύτερη αύξηση των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα. Το 2017 η άνοδος φαίνεται να ανακόπηκε, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι η μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής τελείωσε.
       
      Οι καταστροφές είναι τα σημάδια τηςκλιματικής αλλαγής
       
      Όπως όλα δείχνουν το 2017 δεν θα συνεχιστεί αυτή η αρνητική τάση. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι η χρονιά ήταν λιγότερο ζεστή από τις προηγούμενες. Σύμφωνα με την αμερικανική Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA), από τον Ιανουάριο μέχρι τον Οκτώβριο ο μέσος όρος της θερμοκρασίας πάνω από τις χερσαίες και θαλάσσιες επιφάνειες του πλανήτη βρισκόταν κατά 0,86 βαθμούς Κελσίου πάνω από τον μέσο όρο του 20ου αιώνα που ήταν 14,1 βαθμοί Κελσίου.
       
      Επιπλέον το διάστημα μεταξύ 2013 και 2017 θα είναι κατά πάσα πιθανότητα η πιο θερμή πενταετία από τότε που ξεκίνησαν οι επίσημες μετρήσεις.
       
      Αντίθετα το 2017 φαίνεται να καταγράφεται ως η τρίτη πιο ζεστή χρονιά που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα, όπως επιβεβαιώνει και ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών (WMO). «Είδαμε θερμοκρασίες που ξεπέρασαν τους 50 βαθμούς Κελσίου στην Ασία, ανεμοθύελλες ρεκόρ στην Καραϊβική και τον Ατλαντικό, που έφτασαν μέχρι την Ιρλανδία, καταστροφικές πλημμύρες που έπληξαν εκατομμύρια ανθρώπους και παρατεταμένη ξηρασία στην ανατολική Αφρική», λέει ο επικεφαλής της WMO, Πέτερι Τάλας. Πολλά από αυτά τα καιρικά φαινόμενα φέρουν τα «σημάδια της κλιματικής αλλαγής», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.
       
      Κίνδυνος για τη ζωή μας
       
      Επιπλέον η μείωση της εξάπλωσης του πάγου στην Αρκτική και Ανταρκτική προκαλεί ανησυχία στους περιβαλλοντολόγους. Όπως αναφέρει η Πατρίσια Εσπινόζα, γενική γραμματέας του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή: «Όλα αυτά τα αποτελέσματα των ερευνών υπογραμμίζουν τον κίνδυνο για τους ανθρώπους, την οικονομία και όλες τις δομές της ζωής στον πλανήτη σε περίπτωση που δεν καταφέρουμε να εργαστούμε για την επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού για το Κλίμα».
       
      Πηγή: http://www.dw.com/el/%CF%84%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B7-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%B6%CE%B5%CF%83%CF%84%CE%AE-%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CE%BF-2017/a-41654997
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε σήμερα την απόφασή της να παραπέμψει την Ελλάδα, τη Βουλγαρία και τη Φινλανδία και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο λόγω της μη κοινοποίησης ως σήμερα στις Βρυξέλλες των μέτρων που έχουν λάβει για την πλήρη μεταφορά στα εθνικά τους δίκαια των κανόνων της ΕΕ περί θεσπίσεως ενός πλαισίου για το θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό. Τα τρία κράτη μέλη όφειλαν να έχουν μεταφέρει την εν λόγω οδηγία στο εθνικό τους δίκαιο έως τις 18 Σεπτεμβρίου 2016, αναφέρει στην ανακοίνωσή της η Κομισιόν.
       
      Υπενθυμίζεται ότι μόλις τον περασμένο Ιούλιο η Κομισιόν προειδοποιούσε τη χώρα μας για μια τέτοια παραπομπή, λόγω της μη συμμόρφωσής της.
       
      Η Επιτροπή θα ζητήσει από το Δικαστήριο να επιβάλει ημερήσια χρηματική ποινή ύψους 14.089,6 ευρώ ανά ημέρα στη Βουλγαρία, 7.739,76 ευρώ ανά ημέρα στη Φινλανδία και 31.416 ευρώ ανά ημέρα στην Ελλάδα από την ημέρα έκδοσης της απόφασης έως ότου η εν λόγω οδηγία μεταφερθεί πλήρως και τεθεί σε ισχύ στο εθνικό δίκαιο.
       
      Όπως επισημαίνει στη σημερινή ανακοίνωσή της η Επιτροπή, ο ανταγωνισμός για θαλάσσιο χώρο -για εξοπλισμό ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, για τη ναυτιλία, την αλιεία, την υδατοκαλλιέργεια και για άλλες χρήσεις- ανέδειξε την ανάγκη διαχείρισης των ευρωπαϊκών υδάτων από κοινού και με μεγαλύτερη συνέπεια. «Ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός αναπτύσσεται σε διασυνοριακό και διατομεακό επίπεδο προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι ανθρώπινες δραστηριότητες στη θάλασσα ασκούνται με αποτελεσματικό, ασφαλή και βιώσιμο τρόπο», τονίζει η Επιτροπή, επισημαίνοντας ότι αυτή η ολοκληρωμένη προσέγγιση προγραμματισμού και διαχείρισης παρουσιάζει την κάτωθι σειρά πλεονεκτημάτων:
       
      - δημιουργεί συνέργειες μεταξύ των διαφορετικών δραστηριοτήτων και τομέων και συμβάλλει στη μείωση των συγκρούσεων,
       
      - ενθαρρύνει τις επενδύσεις παρέχοντας προβλεψιμότητα, διαφάνεια και σαφέστερους κανόνες,
       
      - αυξάνει τη διασυνοριακή συνεργασία ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ για την ανάπτυξη των ενεργειακών δικτύων, των οδών ναυσιπλοΐας, των αγωγών, των υποβρύχιων καλωδίων και άλλων δραστηριοτήτων, αλλά και για την ανάπτυξη συνεκτικών δικτύων προστατευόμενων περιοχών,
       
      - προστατεύει το περιβάλλον μέσω της έγκαιρης εκτίμησης των επιπτώσεων και των δυνατοτήτων πολλαπλής χρήσης του χώρου.
       
      Ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός στηρίζει άμεσα και διευκολύνει την εφαρμογή της στρατηγικής Ευρώπη 2020 για έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, καταλήγει η Επιτροπή, τονίζοντας ότι μεταξύ των βασικών στόχων είναι τα υψηλά επίπεδα απασχόλησης και παραγωγικότητας, καθώς και κοινωνικής συνοχής και ένταξης.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%83%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CE%BD%CE%AF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CE%B8%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%83%CF%83%CE%B9%CE%B1-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%B1%CE%BE/
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.