Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1477 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Αποπνικτική η ατμόσφαιρα λόγω αφρικανικής σκόνης και θυελλωδών νοτιάδων

      Engineer

      Η πυκνή σκόνη που μεταφέρεται από την Αφρική εξαιτίας των θυελλωδών νοτιάδων που πνέουν στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας έχει κάνει αποπνικτική την ατμόσφαιρα, ενώ δεν λείπουν και τα προβλήματα τόσο στην ορατότητα όσο και στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες.
       
       
      Την ήδη δύσκολη κατάσταση αναμένεται να επιδεινώσει το νέο κύμα κακοκαιρίας που αναμένεται να πλήξει τη χώρα σύμφωνα με έκτακτο δελτίο επιδείνωσης του καιρού από την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία.
       
      Πυκνή σκόνη έχει «σκεπάσει» από το πρωί την Αττική, ενώ στην Πελοπόννησο η σκόνη ήταν τόσο πυκνή που "εξαφάνισε" τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου.
       
      Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρατηρείται στην Κρήτη, όπου στα Χανιά ο δήμαρχος αποφάσισε να κλείσουν όλα τα σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στον δήμο. Στην απόφαση επισημαίνεται ότι τα σχολεία κλείνουν λόγω των ακραίων καιρικών συνθηκών που επικρατούν στην περιοχή των Χανίων, με κύριο χαρακτηριστικό τους ισχυρούς νότιους ανέμους.
       
       
      Επίσης, την προσοχή των οδηγών που κινούνται στη νέα εθνική οδό Χανίων-Ρεθύμνου αλλά και την παλαιά εθνική οδό των νομών Χανίων και Ρεθύμνου εφιστά, με ανακοίνωσή της, η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Περιφέρειας Κρήτης. Προβλήματα έχουν προκαλέσει και στην ανατολική Κρήτη οι θυελλώδεις νότιοι άνεμοι που πνέουν, από χθες το βράδυ, στο νησί.
       

       
      Πηγή: http://www.cnn.gr/news/ellada/story/26284/apopniktiki-i-atmosfaira-logo-afrikanikis-skonis-kai-thyellodon-notiadon#ixzz43kOkcw3h
      Περισσότερα...

      762 • 0

    2. Περιβάλλον

      Σελήνη, μια ανεξερεύνητη πηγή πρώτων υλών

      Engineer

      To φεγγάρι πάντα συνάρπαζε τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος πάτησε στη Σελήνη για πρώτη φορά το 1969 αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει να αξιοποιήσει τον ορυκτό της πλούτο. Ίσως στο μέλλον.
       
       
      Από τότε που για πρώτη φορά ο Αμερικανός αστροναύτης Νιλ Άρμστρονγκ πάτησε το πόδι του στη Σελήνη αναφωνώντας «ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα τεράστιο για την ανθρωπότητα», έχουν περάσει πολλές δεκαετίες και έχουν μεσολαβήσει πολλές αποστολές στο φεγγάρι. Σήμερα η κατανόηση της Σελήνης έχει φτάσει σε ένα υψηλό επίπεδο και οι επιστήμονες διατείνονται ότι γνωρίζουν τα πάντα για τον γειτονικό πλανήτη. Ή καλύτερα σχεδόν τα πάντα.
       
      Χάρη στην πρόοδο της τεχνολογίας και της επιστήμης σήμερα πολλές ιδιωτικές εταιρείες έχουν εκφράσει ενδιαφέρον να ξεκινήσουν τις δικές τους ερευνητικές αποστολές στο διάστημα. Η Tesla και η SpaceΧ έχουν ως μεγαλεπήβολο στόχο να δημιουργήσουν «αποικία» στον Άρη αλλά και να διοργανώνουν τουριστικά ταξίδια στη Σελήνη. Όμως μεγάλο ενδιαφέρον έχουν αρχίσει να δείχνουν και πολλές επενδυτικές εταιρείες για εξόρυξη ορυκτών πρώτων υλών αλλά και ευγενών μετάλλων, όπως ο χρυσός, από το υπέδαφος της Σελήνης. Όπως εκτιμούν ειδικοί το υπέδαφος της Σελήνης είναι πιθανότατα πλούσιο και σε Ήλιο-3.
       
      Ποια χημικά στοιχεία υπάρχουν στη Σελήνη;
       
       
      Σύμφωνα με τον καθηγητή αστροβιολογίας και επιστήμης των πλανητών Ίαν Κρόφορντ στο Πανεπιστήμιο του Μπίρμπεκ του Λονδίνου: «Καθώς προχωρά η εξερεύνηση των πλανητών, αυξάνεται και η πιθανότητα στο μέλλον να είναι δυνατή η άντληση ενεργειακών πόρων και άλλων υλικών από άλλους πλανήτες». Προς το παρόν, όπως σημειώνει ο ίδιος, αυτή η προοπτική ενδιαφέρει κυρίως ιδιώτες επενδυτές. «Θα μπορούσαμε θεωρητικά στο μέλλον να δημιουργήσουμε βάσεις εξόρυξης, όπως στην Ανταρκτική. Οι βάσεις αυτές θα μπορούσαν να λειτουργούν εξ ολοκλήρου με φυσικούς πόρους από τη Σελήνη, αντί να μεταφέρονται από τη γη».
       
      Ο Ίαν Κρόφορντ αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «κάθε χημικό στοιχείο που βρίσκεται στον περιοδικό πίνακα της γης, ανιχνεύεται επίσης στη Σελήνη. Ειδικότερα το Ήλιο-3 της Σελήνης θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την κάλυψη ενεργειακών αναγκών στη γη, δεδομένου ότι χρησιμοποιείται σε πυρηνικούς σταθμούς για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Έτσι λοιπόν αυξάνονται οι φωνές υπέρ της εκμετάλλευσης του χημικού αυτού στοιχείου που μπορεί να μας δώσει η Σελήνη».
       
      Ο ίδιος βέβαια εκφράζει επιφυλάξεις τόσο ως προς την πιθανολογούμενη πραγματική ποσότητα Ήλιου-3 στο φεγγάρι όσο και ως προς την μακροπρόθεσμη συμβολή μιας τέτοιας μεγαλόπνοης και κοστοβόρας επένδυσης στην κάλυψη αναγκών πίσω στη γη. «Εάν έχεις τα χρήματα να επενδύσεις στο πεδίο της ενεργειακής ασφάλειας στο μέλλον, δεν έχει νόημα να επενδύσεις σε άλλη μια μη ανανεώσιμη πηγή, όπως το Ήλιο-3, αλλά πολύ περισσότερο σε άλλες ανανεώσιμες μορφές ενέργειας στη γη».
       
      Νέα νομικά ζητήματα
       
       
      Όμως εάν υποθέσουμε ότι πράγματι ξεκινούν αποστολές εκμετάλλευσης του διαστήματος, ποιος θα έχει την κυριότητα των εκάστοτε σεληνιακών εδαφών; Σύμφωνα με τον Ίαν Κρόφροντ, το ζήτημα των κυριαρχικών δικαιωμάτων στο διάστημα ρυθμίζεται από τη Διεθνή Σύμβαση για το Διάστημα του 1967 (Στα ελληνικά: Συνθήκη επί των Αρχών που Διέπουν τη Δραστηριότητα των Κρατών κατά την Εξερεύνηση και Χρησιμοποίηση του Διαστήματος, συμπεριλαμβανομένης της Σελήνης και των Άλλων ουράνιων Σωμάτων).
       
      Το κείμενο αυτό διεθνούς δικαίου ορίζει καταρχήν ότι κανένα κράτος δεν μπορεί να κατέχει εδάφη στο διάστημα, στη Σελήνη ή άλλους πλανήτες. Όμως, όπως επισημαίνει ο βρετανός καθηγητής, η σύμβαση αυτή δεν προέβλεψε τίποτα για το ενδεχόμενο απόκτησης ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων πάνω σε ορυκτές ύλες από ιδιώτες επενδυτές. Κατά τη γνώμη του λοιπόν, θα πρέπει να αναθεωρηθεί για να συμπεριλάβει και τις μελλοντικές αποστολές έρευνας και οικονομικής εκμετάλλευσης από ιδιώτες. Κι αυτό διότι όλα δείχνουν ότι κάπως έτσι θα διαγραφεί το μέλλον.
       
      Σαρλότα Λόμας, DW/ Δ. Κυρανούδη
       
      Πηγή: http://www.dw.com/el/%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%8D%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%B7-%CF%80%CE%B7%CE%B3%CE%AE-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%85%CE%BB%CF%8E%CE%BD/a-42520724
      Περισσότερα...

      762 • 0

    3. Περιβάλλον

      Το θαμμένο δηλητήριο του Ασωπού

      ted78

      Έκθεση του Πολυτεχνείου, γνωστή στις αρχές από τον Ιούλιο, πιθανολογεί ότι βιομηχανίες στα Οινόφυτα έχουν «θαμμένα στερεά απόβλητα με υψηλή περιεκτικότητα σε εξασθενές χρώμιο», και μάλιστα υποδεικνύει το σημείο (στην περιοχή των βιομηχανιών ΕΛΒΑΛ, ΑΡΜΟΣ, PEPSI) όπου έχουν ενδεχομένως ταφεί.
       
      Θαμμένα στερεά απόβλητα από τα προηγούμενα χρόνια ή διαρροές υγρών αποβλήτων που συνεχίζονται και σήμερα; Αυτό είναι το αίνιγμα στο οποίο οδηγούν τα συμπεράσματα της Τεχνικής Έκθεσης του ΕΜΠ σχετικά με την παρουσία εξασθενούς χρωμίου στον Ασωπό. Υπάρχει κάτι θαμμένο στο έδαφος κάτω από τις εγκαταστάσεις των τριών βιομηχανιών; Το απλούστερο που μπορεί να γίνει, τόσο για τη δημόσια υγεία όσο και για τη δημόσια εικόνα των εταιρειών, είναι οι αρχές να σπεύσουν και να λύσουν άμεσα το μυστήριο.
       
      Μέχρι να το πάρουν απόφαση οι αρχές, το ThePressProject δημοσιεύει αυτούσια την Τεχνική Έκθεση του ΕΜΠ, με τα αποτελέσματα των δειγματοληψιών και ημερομηνία παράδοσης προς το ΥΠΕΚΑ Ιούλιος 2013. Η έκθεση αποτελεί μέρος πρόγραμματος, συχρηματοδοτούμενου από την ΕΕ, με τον τίτλο «Πρόγραμμα LIFE+ Χρώμιο στα υπόγεια νερά της λεκάνης του Ασωπού: τεχνολογίες και μέτρα αποκατάστασης». Φορείς είναι το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Πολυτεχνείο Κρήτης, η Ειδική Γραμματεία Υδάτων του ΥΠΕΚΑ, η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και οι εταιρείες Intergeo, Alpha Mentor και η ισπανική FMC Foret. Το Life+ Charm ξεκίνησε το 2011 και το τελευταίο παραδοτέο έργο του αναμένεται τον Ιούνιο του 2015.
       
      Η έκθεση αναφέρεται στα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα από την «πραγματοποίηση δειγματοληψιών νερού από διάφορα υδροσημεία (γεωτρήσεις, πηγές, αγωγούς), με σκοπό τη δειγματοληψία και τη διερεύνηση της παρουσίας του Cr(VI) στο υπόγειο νερό της περιοχής».
       
      Ας ξεκινήσουμε από το τέλος, από το τελικό συμπέρασμα της έκθεσης, διότι αυτό αλλάζει εντελώς τα δεδομένα στο ζήτημα του Ασωπού.
       
      1. «Θαμμένα στερεά απόβλητα» με εξασθενές ή «υγρές διαρροές»
      Προς το τέλος της, η έκθεση αναφέρει: «Το γεγονός ότι οι συγκεντρώσεις του Cr(VI) μειώνονται ραγδαία όσο απομακρυνόμαστε από τα σκάμματα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η πηγή της ρύπανσης είναι πολύ κοντά στις γεωτρήσεις και στα σκάμματα. Πιθανές πηγές ανθρωπογενούς ρύπανσης που προκαλούν αυτή την υποβάθμιση της ποιότητας του υπόγειου νερού είναι είτε θαμμένα στερεά απόβλητα με υψηλή περιεκτικότητα σε εξασθενές χρώμιο ή/και υγρές διαρροές που, ακολουθώντας υπόγειες ροές, φτάνουν στο υπόγειο νερό» - η υπογράμμιση δική μας.
       
      Αν πρόκειται για τη δεύτερη περίπτωση (υγρές διαρροές), τότε έχουμε να κάνουμε με μια βιομηχανία που ακόμα και σήμερα, δηλαδή μετά από όλον αυτό τον ντόρο με τον Ασωπό αλλά και το αλλαγμένο μετά το 2011 νομικό πλαίσιο, εξακολουθεί να πετάει τα υγρά της απόβλητα στον υδροφόρο ορίζοντα! Κάτι τέτοιο, πάντως, εκτιμούν οι ερευνητές του Life Charm , φαίνεται μάλλον απομακρυσμένο, δεδομένου ότι η περιοχή εδώ και χρόνια βρίσκεται υπό παρακολούθηση, τόσο από τους επιθεωρητές περιβάλλοντος όσο και από τα ΜΜΕ.
       
      Αν πρόκειται πάλι για το πρώτο σενάριο, τότε μια βιομηχανία έχει στερεά απόβλητα θαμμένα μέσα στο χώρο των εγκαταστάσεων της! Σ’ αυτή την περίπτωση το πιθανότερο είναι η (παράνομη) ταφή να μη συνεχίζεται ως σήμερα. Μπορεί να αποτελούσε πρακτική του παρελθόντος που κάποια στιγμή σταμάτησε, χωρίς φυσικά να σταμάτησαν ταυτοχρόνως και οι συνέπειες για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία...
       
      2. Ανθρωπογενής η ρύπανση στον Ασωπό
      Η έκθεση καταρρίπτει μία από τις βασικές γραμμές άμυνας των βιομηχανιών, μερικές εκ των οποίων εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι η ρύπανση από το χρώμιο μπορεί να μην είναι ανθρωπογενής. Η έκθεση δέχεται ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η ρύπανση μπορεί να είναι γηγενής, αλλά στη συνέχεια ξεκαθαρίζει: «Ωστόσο, όπως όλα δείχνουν, οι συγκεντρώσεις του γηγενούς χρωμίου δεν αναμένεται ότι μπορούν να ξεπερνούν τα 100 μg/l – 150 μg/l».
       
      3. Τιμές 160 φορές πάνω από το όριο!
      Η έκθεση διαπιστώνει εξαιρετικά υψηλές τιμές τόσο στο ολικό όσο και στο εξασθενές χρώμιο. Στο μεν χρώμιο η τιμή φτάνει τα 8.680 μg/l (στις 17.4.2013), ενώ στο εξασθενές χρώμιο τα 7.270 μg/l. Και οι δύο ανώτατες τιμές αφορούν τη δειγματοληψία στα σκάμματα 1 και 2 (SKA-1 και SKA-2), εντός των εγκαταστάσεων της Pepsi.
       
      Το όριο για το ολικό χρώμιο, όπως έχει τεθεί από Κοινή Υπουργική Απόφαση του 2011, είναι… 50 μg/l ενώ για το εξασθενές χρώμιο, «ύποπτο καρκινογενέσεων στον άνθρωπο» κατά την έκθεση Charm Life, το όριο για τα απόβλητα είναι 30 μg/l. Με άλλα λόγια, οι ανώτατες τιμές που βρέθηκαν για το χρώμιο και το εξασθενές χρώμιο είναι τουλάχιστον 160 φορές μεγαλύτερες από το επιτρεπόμενο όριο!
       
      Για να δοθεί ένα μέτρο σύγκρισης, αξίζει να σημειωθεί ότι στο εισαγωγικό σημείωμα οι επιστήμονες του Life Charm αναφέρονται στο «σημαντικό πρόβλημα που έχει προκαλέσει πολλές ανησυχίες στους κατοίκους της περιοχής», δηλαδή στις «υψηλές συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου [...] στα υπόγεια ύδατα της ΥΛ του Ασωπού, που σε ορισμένες περιοχές εμφανίζουν συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου που φθάνουν τα 100 μg/l». Δηλαδή επιστήμονες και κάτοικοι κινητοποιήθηκαν από τιμές γύρω στα 100 μg/l, ενώ τα σημερινά ευρήματα φθάνουν τα 6.230 μg/l.
       
      4. Η πηγή της ρύπανσης είναι στο τρίγωνο ΕΛΒΑΛ, ΑΡΜΟΣ, PEPSI
      «Η παρουσία των σκαμμάτων με πολύ υψηλές συγκεντρώσεις Cr(VI) εντός των εγκαταστάσεων της PEPSI στα Οινόφυτα οδηγεί με βεβαιότητα στο συμπέρασμα της ύπαρξης ανθρωπογενούς ρύπανσης στην περιοχή που βρίσκονται οι εγκαταστάσεις των ΕΛΒΑΛ, ΑΡΜΟΣ και PEPSI. Η παρουσία παρόμοιων συγκεντρώσεων Cr(VI) στις γεωτρήσεις παρακολούθησης (INO-N) ανάντη των σκαμμάτων και εντός των εγκατάστασης της ΑΡΜΟΣ ισχυροποιούν το παραπάνω συμπέρασμα».
       
      Η αναφορά στα ονόματα των τριών εταιρειών πρέπει να αντιμετωπιστεί με εξαιρετική προσοχή. Η έκθεση δεν καταλογίζει ρύπανση σε καμία από τις τρεις βιομηχανίες, όμως τοποθετεί στο χώρο με αρκετή ακρίβεια την πηγή της ρύπανσης.
       
      Πάντως, ένας από τους ερευνητές που παίρνουν μέρος στο Life Charm εξηγεί στο TPP ότι «οι δραστηριότητες τόσο στην Pepsi όσο και στην ΑΡΜΟΣ δεν θα μπορούσαν να προκαλέσουν ρύπανση συμβατή με τα ευρήματα της έκθεσης. Οι παραγωγικές διαδικασίες των δύο αυτών επιχειρήσεων δεν δίνουν τέτοια πηγή ρύπανσης».
       
      Η έκθεση αναφέρεται σε δειγματοληψίες που έγιναν στα σκάμματα της PEPSI και σε γεωτρήσεις παρατήρησης εντός της ΑΡΜΟΣ. Δειγματοληψίες δεν έγιναν όμως εντός της ΕΛΒΑΛ, παρότι η εταιρεία του Ομίλου Στασινόπουλου είναι η μόνη από τις τρεις στην οποία έχουν επανειλημμένα μετρηθεί υψηλές τιμές (δες έκθεση ΙΓΜΕΜ Απρίλιος 2013), ενώ συγκαταλέγεται στις 15 εταιρείες που διώκονται ποινικά για τον Ασωπό.
       
      Το διαβιβαστικό
       
      Η Τεχνική Έκθεση φέρει ημερομηνία Ιούλιος 2013, και το διαβιβαστικό έχει σφραγίδα 22/7/2013. Οι υπογράφοντες καθηγητές του ΕΜΠ, Δημήτρης Δερματάς και Δανιήλ Μαμάης διευκρινίζουν πως «η παρούσα ερευνητική εργασία βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη και για το λόγο αυτό τόσο τα δεδομένα όσο και τα συμπεράσματα που παρουσιάζονται εδώ θα πρέπει να θεωρηθούν ότι βρίσκονται ακόμα σε προκαταρκτικό στάδιο και είναι εμπιστευτικά, καθώς αναμένεται η πραγματοποίηση και άλλων δειγματοληψιών στο πλαίσιο του LIFE-CHARM».
       
      Σύμφωνα με το διαβιβαστικό, η έκθεση παραδόθηκε σε τέσσερις παραλήπτες:
      1. Στην Ειδική Γραμματεία Επιθεώρησης Περιβάλλοντος & Ενέργειας (ΥΠΕΚΑ)
      2. Στο Δήμο Τανάγρας (δήμαρχος Βαγγέλης Γεωργίου)
      3. Στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας (περιφερειάρχης Κλ. Περγαντάς, αντιπεριφερειάρχης Γ. Μουλκιώτης)
      4. Στην Ειδική Γραμματεία Υδάτων, ΥΠΕΚΑ
       
      Με την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, και ειδικότερα με την Περιφερειακή Ενότητα Βοιωτίας, και με τους ειδικούς επιθεωρητές περιβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ, η ομάδα του ΕΜΠ είναι ούτως ή άλλως σε συνεργασία, αφού εκείνοι ήταν που στο πλαίσιο του προγράμματος Life Charm ζήτησαν τη συνδρομή της ερευνητικής ομάδας. (Δεν είναι η πρώτη φορά που οι επιθεωρητές περιβάλλοντος κινούν τις εξελίξεις. Το ίδιο έκαναν και με τη μελέτη που ανέθεσαν στο ΙΓΜΕΜ, την οποία το TPP δημοσίευσε πρόσφατα).
       
      Όμως, τα ερωτήματα που τίθενται είναι:
       
      α. Γιατί οι αρχές δεν δημοσιοποίησαν την έκθεση του ΕΜΠ; Ή, ακόμα, γιατί ερωτώμενες από παράγοντες της περιοχής απαντούσαν πως δεν έχουν λάβει την έκθεση;
       
      β. Τι έκαναν οι αρχές από τη στιγμή που πήραν την έκθεση στα χέρια τους, και ιδίως η Περιφέρεια, η οποία αποτελεί ούτως ή άλλως εταίρο του Life Charm; Μπορεί η Περιφέρεια να μην είναι αρμόδια για την αδειοδότηση όλων των βιομηχανιών στην περιοχή του Ασωπού, έχει όμως αποκλειστικά τη ρητή αρμοδιότητα από τον νόμο 1650/1986 να διακόπτει την λειτουργία όλων των βιομηχανιών, όταν πληροφορείται (με οποιονδήποτε τρόπο) ότι αυτές ρυπαίνουν. Δεν όφειλε να προχωρήσει σε ενέργειες μετά από τόσο σοβαρά ευρήματα;
       
      Πηγή: http://www.thepressproject.gr/article/50792/To-thameno-dilitirio-tou-Asopou
      Περισσότερα...

      761 • 1

    4. Περιβάλλον

      Support Earth: Στις 5 Ιουνίου στο Σύνταγμα για τα αντιπεριβαλλοντικά νομοσχέδια

      dimitris GM

      Σε διαμαρτυρία που στόχο έχει την ακύρωση των αντιπεριβαλλοντικών νομοσχεδίων καλούν καλλιτέχνες, επιστήμονες, περιβαλλοντικές ομάδες και κινήματα, ακτιβιστές και πολίτες στις 18.00 το απόγευμα του Σαββάτου 5 Ιουνίου, ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος. Η κίνηση ονομάζεται Support Earth και πρόκειται για μία Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Συσπείρωσης για την Προστασία του Περιβάλλοντος. Τα μέλη της ομάδας αναφέρουν σχετικά: 
      https://www.clickatlife.gr/citylife/story/165069/support-earth-stis-5-iouniou-sto-suntagma-gia-ta-antiperiballontika-nomosxedia

      Περισσότερα...

      761 • 0

    5. Περιβάλλον

      Στις 740.000 τα ηλεκτρικά ΙΧ που θα κυκλοφορήσουν παγκοσμίως

      Engineer

      Συνολικά 320.000 ηλεκτρικά οχήματα ταξινομήθηκαν το 2014, συμφώνα με έρευνα του Ερευνητικού Κέντρου Ηλιακής Ενέργειας και Υδρογόνου της Βάδης-Βυρτεμβέργης (ZSW), όπου εκτιμάται ότι για το τρέχον έτος ο αριθμός αυτός θα διπλασιαστεί στα 740.000 οχήματα.
       
      Η ταχύτητα αυτή ανάπτυξη, σύμφωνα με το ZSW, οδηγείται από μια «χούφτα» ηγετών της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας, συμπεριλαμβανομένων των Nissan, Tesla, Mitsubishi, Honda. Αξιοσημείωτο είναι ότι η ραγδαία ανάπτυξη του κλάδου συμπαρέσυρε και τους προμηθευτές μπαταριών οχημάτων, οι οποίοι το 2014 σημείωσαν έσοδα 2 εκατ. ευρώ.
       
      Η αγορά των ΗΠΑ κατέχει τα «σκήπτρα» της παγκόσμιας αγοράς ηλεκτρικών οχημάτων, με άνοδο που άγγιξε το 69% πέρσι. Σημειώνεται ότι στους δρόμους της Αμερικής κυκλοφόρησαν συνολικά 290.000 ηλεκτρικά ΙΧ.
       
      Η Ιαπωνία ακολουθεί στη2η θέση με συνολικά 110.000 ηλεκτρικά οχήματα (στο 45% το ποσοστό αύξησης το 2014) και η Κίνα στην 3η θέση της αγοράς, με ηλεκτρικά οχήματα που έφτασαν τις 100.000 (στο 120% το ποσοστό ανόδου το 2014).
       
      Επιδότηση της εγχώριας παραγωγής στην Κίνα
       
      Η ZSW διαπίστωσε ότι οι πολιτικές υποστήριξης σε αυτές τις τρεις χώρες έχουν βοηθήσει σημαντικά την επιτάχυνση της διείσδυσης των ηλεκτρικών οχημάτων. Στην Κίνα για παράδειγμα, η εγχώρια παραγωγή ηλεκτρικών οχημάτων επιδοτείται, καθιστώντας τα εν λόγω οχήματα πιο ελκυστικά για το καταναλωτικό κοινό.
       
      Εν αντιθέσει, στη Γερμανία δεν υπάρχουν κίνητρα για την αγορά ηλεκτρικών ΙΧ, με αποτέλεσμα το 2014 να πραγματοποιηθούν μόλις 11.700 νέες ταξινομήσεις ηλεκτρικών οχημάτων, αφήνοντας τη χώρα στην 7η θέση της παγκόσμιας κατάταξης.
       
      Πηγή: http://energypress.gr/news/stis-740000-ta-ilektrika-ih-poy-tha-kykloforisoyn-pagkosmios
      Περισσότερα...

      760 • 0

    6. Περιβάλλον

      800 ευρώ φόρος για κάθε τόνο πλαστικών που δεν ανακυκλώνεται στις χώρες τις Ε.Ε.

      Engineer

      «Φόρο» 800 ευρώ για κάθε τόνο πλαστικών που δεν ανακυκλώνεται θα πρέπει να καταβάλλουν από φέτος όλες οι χώρες της Ε.Ε. Αυτό συνεπάγεται ότι η καθυστέρηση της Ελλάδας να προχωρήσει σε αύξηση των ποσοστών ανακύκλωσης θα «μεταφραστεί» σε περίπου 60 εκατ. ευρώ/έτος για τα επόμενα χρόνια. Την πρόβλεψη είχε προαναγγείλει μέσω της «Κ» προ δεκαπενθημέρου ο επίτροπος Περιβάλλοντος.
      Η σχετική ρύθμιση περιλαμβάνεται σε σχέδιο νόμου του υπουργείου Οικονομικών, που κατατέθηκε προχθές στη Βουλή. Οπως αναφέρει, θεσπίζεται ένας νέος πόρος για τη χρηματοδότηση του προϋπολογισμού της Ε.Ε., ο οποίος ορίζεται σε 0,80 ευρώ/κιλό πλαστικών που η κάθε χώρα δεν ανακυκλώνει. 
      Συντελεστής 
      Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης, το 2018 παρήχθησαν/εισήχθησαν στη χώρα μας περίπου 202.000 τόνοι πλαστικών εκ των οποίων ανακυκλώθηκαν περίπου 80.000 τόνοι. Επομένως, το ποσό που πρέπει να καταβληθεί θα ήταν περίπου 97,6 εκατ. ευρώ. Για τις χώρες όμως των οποίων το ΑΕΠ είναι μικρότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, το ποσό αυτό απομειώνεται βάσει ενός συντελεστή, που αντιστοιχεί στην Ελλάδα σε 33 εκατ. ευρώ. Συνεπώς, η χώρα μας θα κληθεί να καταβάλει φέτος 64,6 εκατ. ευρώ. 
      Το ποσό αυτό θα καταβάλλεται από όλες τις χώρες για μία επταετία, με βάση τις επιδόσεις τους στην ανακύκλωση. Ομως τα τελευταία δύο χρόνια δεν θα ισχύει ο μειωτικός συντελεστής. Επομένως, αν η Ελλάδα δεν βελτιώσει τα επίπεδα ανακύκλωσης πλαστικών συσκευασιών, θα καταβάλλει σε βάθος επταετίας περί το μισό δισ. ευρώ (518,2 εκατ. ευρώ). Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η θέσπιση του πόρου αυτού «παρέχει κίνητρο για τη μείωση της κατανάλωσης πλαστικών μιας χρήσης, ενώ θα ενθαρρύνει την ανακύκλωση και θα τονώσει την τοπική οικονομία». Την απόφαση αυτή είχε προαναγγείλει στη χώρα μας μέσω συνέντευξης στην «Κ» (βλ. 23.2.21 «Φόρος σε όσους υστερούν στην ανακύκλωση πλαστικού») ο επίτροπος Περιβάλλοντος Βιργκίνιους Σινκέβιτσους.
      «Ευκαιρία»
      «Το νέο ευρωπαϊκό περιβαλλοντικό τέλος είναι σημαντικό να αποτελέσει ευκαιρία για τη χώρα μας, ένα κίνητρο για να επιτύχουμε καλύτερες επιδόσεις στην ανακύκλωση σταδιακά τα επόμενα έτη. Αυτό θα βοηθήσει πολλαπλά: αφενός στη δραστική μείωση του ποσού που θα καταβάλει η χώρα στην Ε.Ε. Και αφετέρου, τόσο στη μείωση της περιβαλλοντικής και οικονομικής επιβάρυνσης που επιφέρουν οι πλαστικές συσκευασίες που οδηγούνται σε ταφή, όσο και στην αύξηση των διαθέσιμων ποσοτήτων της ποιοτικής πρώτης ύλης (από πλαστικά συσκευασιών) με την οποία θα παραχθούν νέα προϊόντα με οικονομικά βιώσιμο τρόπο», αναφέρει ο Γιώργος Ηλιόπουλος, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΕΕΔΣΑ). «Για να γίνει αυτό απαιτείται η εφαρμογή νέων μέτρων (κίνητρα, αντικίνητρα, οργανωτικά, ενημέρωσης), όπως τα νέα συστήματα επιστροφής για τις πλαστικές φιάλες, η νέα πολιτική διαμόρφωσης των εισφορών των παραγωγών πλαστικών συσκευασιών με βάση την ανακυκλωσιμότητα ή το ποσοστό ανακυκλωμένης πρώτης ύλης που χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή τους, οι νέες σημάνσεις των προϊόντων για την ενημέρωση των καταναλωτών κ.λπ.».
      Περισσότερα...

      759 • 0

    7. Περιβάλλον

      Κόπηκε το 80% των προσβεβλημένων δέντρων στο Σέιχ Σου και προχωρά η μελέτη εκτέλεσης αναδάσωσης

      Engineer

      Ολοκληρώθηκε έως τις 20 Ιουλίου το μεγαλύτερο μέρος (άνω του 80%) των υλοτομιών των προσβεβλημένων πεύκων από τα φλοιοφάγα έντομα στο δάσος του Σέιχ Σου, όπως ανακοίνωσε το συντονιστικό γραφείο της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας - Θράκης.
      Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, μισθώθηκαν θρυμματιστικά μηχανήματα τα οποία προχώρησαν σε θρυμματισμό των υπολειμμάτων σε όλα τα τμήματα που υλοτομήθηκαν.Οι εργασίες αυτές διεκόπησαν για πέντε μέρες και θα συνεχιστούν τη Δευτέρα 19 Αυγούστου.
      Σύμφωνα με την Αποκεντρωμένη διοίκηση Μακεδονίας - Θράκης, επειδή όπως είχε διαπιστωθεί εμπειρικά και από άλλες πληγείσες περιοχές παρά την υλοτόμηση των προσβεβλημένων ατόμων, μετά την πάροδο κάποιου χρόνου, εμφανίζονται και άλλα, η ομάδα των υλοτόμων θα επανέλθει στις συστάδες για να εντοπίσει και να υλοτομήσει τα προσβεβλημένα άτομα που δεν είχαν εκδηλώσει την προσβολή στην πρώτη φάση των υλοτομιών.
      Την ίδια στιγμή, η Διεύθυνση Αναδασώσεων Κεντρικής Μακεδονίας πραγματοποίησε αυτοψίες στις πληγείσες και υλοτομηθείσες εκτάσεις και ολοκληρώνει τη σύνταξη μελέτης για την εκτέλεση αναδάσωσης με φύτευση των κατάλληλων κατά περίπτωση φυτών.
      «Οι εργασίες υλοτομίας και απομάκρυνσης έγιναν και γίνονται με μεγάλη προσοχή, επαγγελματισμό και τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα έτσι ώστε να μην υπάρξει επιπλέον βλάβη τον οικοσυστήματος», τονίζεται στην ανακοίνωση.
      «Αρωγοί σ' αυτό το εγχείρημα ήταν όλο το επιστημονικό προσωπικό των Δασικών Υπηρεσιών της ΑΔΜΘ και ειδικοί επιστήμονες των Ινστιτούτων. Παρά τα όποια προβλήματα από «οικολογούντες», όψιμούς εντομολόγούς και καταστροφολόγους χάριν πρόσκαιρων μικροπολιτικών συμφερόντων, η ΑΔΜΘ προχωρά με σχέδιο και σοβαρότητα στην αντιμετώπιση ενός προβλήματος παγκόσμιας εμβέλειας που εντείνεται λόγω και της κλιματικής αλλαγής», καταλήγει η ανακοίνωση.
      Περισσότερα...

      759 • 0

    8. Περιβάλλον

      Έρευνα: Καταναλωτικά είδη περιέχουν επιβλαβείς χημικές ουσίες ακόμα και σε πολύ υψηλές συγκεντρώσεις

      Engineer

      Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, Ερευνητικά Κέντρα και Δημόσιες Αρχές συνεργάστηκαν στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Έργου «LIFE AskREACH» που υλοποιείται σε 15 χώρες και διεξήγαγαν αναλύσεις σε προϊόντα κολύμβησης, κηπουρικής και DIY. Η έρευνα έδειξε ότι πολλά είδη εξακολουθούν να περιέχουν χημικές ουσίες που είναι επιβλαβείς για τον άνθρωπο, το περιβάλλον ή ακόμα και για τα δύο. Οι ουσίες αυτές ενδέχεται να προκαλέσουν καρκίνο, να επιδράσουν βλαπτικά στο DNA, να διαταράξουν το ορμονικό σύστημα ή είναι εξαιρετικά σταθερές και συσσωρευτούν στο περιβάλλον. Ορισμένα από τα αντικείμενα που αναλύθηκαν δεν θα έπρεπε καν να κυκλοφορούν νόμιμα στην ευρωπαϊκή αγορά.
      Με βάση την αναλυτική αναφορά, αγοράστηκαν 106 είδη τα οποία στάλθηκαν σε ανεξάρτητο και διαπιστευμένο εργαστήριο και αναλύθηκαν για ουσίες που προκαλούν πολύ μεγάλη ανησυχία (SVHC).  Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι:
      Σχεδόν το ένα τρίτο των αντικειμένων που αναλύθηκαν περιείχαν τουλάχιστον μια SVHC 10 αντικείμενα περιείχαν SVHC πάνω από το όριο του 0,1% κατά βάρος. Οι ενώσεις SVHC που ανιχνεύτηκαν είναι: οι φθαλικοί εστέρες DIBP, DEHP και DBP που δρουν ως πλαστικοποιητές – τουλάχιστον μία από τις ενώσεις αυτές βρέθηκε σε 6 από τα προϊόντα που ελέγχθηκαν. Οι φθαλικοί εστέρες βρέθηκαν σε συγκεντρώσεις έως και 23% κατά βάρος, πράγμα που σημαίνει ότι σχεδόν το ένα τέταρτο του προϊόντος ήταν κατασκευασμένο από αυτές τις επιβλαβείς ουσίες. Τέτοιες υψηλές συγκεντρώσεις πλαστικοποιητών βρέθηκαν για παράδειγμα σε γάντια κηπουρικής και ακόμη και σε μια ποδιά ζωγραφικής για παιδιά. χλωριωμένες παραφίνες μικρής ανθρακικής αλυσίδας short-chain chlorinated paraffins (SCCPs) – ανιχνεύτηκαν σε δύο αντικείμενα και πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες (PAHs) benz[a]anthracene, benzo[a]pyrene, chrysene και benzo[k]fluoranthene – βρέθηκαν σε ένα προϊόν. Αυτές οι ενώσεις υπόκεινται σε περιορισμούς σύμφωνα με τον κανονισμό της ΕΕ για τα χημικά REACH και το προϊόν δεν ήταν κατάλληλο για διάθεση στην αγορά της ΕΕ. Παρόλο που η ύπαρξη πολλών SVHC εξακολουθεί να επιτρέπεται σε καταναλωτικά προϊόντα, πρέπει  να κοινοποιείται κατά μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού όπως και στους καταναλωτές. Οι καταναλωτές μπορούν να ζητήσουν πληροφορίες για την ύπαρξη SVHC σε οποιοδήποτε προϊόν, από οποιαδήποτε εταιρεία που πωλεί ή μεταπωλεί αυτό το προϊόν. Εάν υπάρχει SVHC πάνω από συγκέντρωση 0,1 % κατά βάρος, ο έμπορος λιανικής, ο εισαγωγέας και ο παραγωγός είναι νομικά υποχρεωμένος να παράσχει στον καταναλωτή αυτές τις πληροφορίες. Αυτό είναι θεσμοθετημένο δικαίωμα σύμφωνα με τον κανονισμό REACH της ΕΕ για τα χημικά. Κάνοντας χρήση αυτού του «δικαιώματος στη γνώση», οι καταναλωτές μπορούν να προστατευθούν από το να αγοράζουν, να χρησιμοποιούν και να έχουν στο σπίτι τους προϊόντα με όλο και περισσότερες τοξικές χημικές ουσίες.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/02/ask-600-x-400.jpg
      Η εφαρμογή smartphone «Scan4Chem», μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους καταναλωτές για τη σάρωση του γραμμικού κώδικα (barcode) ενός προϊόντος και την άμεση λήψη πληροφοριών από την ευρωπαϊκή βάση δεδομένων μας, σχετικά με την ύπαρξη SVHC σε αυτό. Εάν οι ζητούμενες πληροφορίες δεν έχουν εισαχθεί από τις αρμόδιες εταιρείες στη βάση δεδομένων, ένα αίτημα που δημιουργείται αυτόματα μπορεί να σταλεί στον πωλητή λιανικής ή/και στον παραγωγό.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/02/ask2-600-x-400.jpg
      Συνιστούμε ανεπιφύλακτα στους καταναλωτές να κατεβάσουν την εφαρμογή «Scan4Chem» και να ζητήσουν πληροφορίες για όλα τα αντικείμενα που τους ενδιαφέρουν. Η ανταπόκριση των εταιρειών και τελικά η υποκατάσταση επιβλαβών ουσιών σε καταναλωτικά προϊόντα θα βελτιωθεί μόνο εάν οι καταναλωτές δείξουν το ενδιαφέρον τους και αρχίσουν να το απαιτούν. Το "Scan4Chem" διευκολύνει τους καταναλωτές να υψώσουν τη φωνή τους. Μετά την αρχική ρύθμιση, τα αιτήματα SVHC μπορούν να σταλούν σε λιγότερο από ένα λεπτό, απευθείας στα καταστήματα.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/02/ask3-600-x-400.jpg
      Στην Ελλάδα η εφαρμογή Scan4Chem και το έργο AskREACH υλοποιείται και υποστηρίζεται από το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών σε συνεργασία με τον εθελοντικό οργανισμό ECOCITY.
      Η εφαρμογή είναι διαθέσιμη δωρεάν για iOS και Android:
      GOOGLE PLAY: https://play.google.com/store/apps/details?id=de.uba.scan4chem
      APP STORE: https://apps.apple.com/us/app/scan4chem/id1205416098
      Επιπλέον, έχει αναπτυχθεί και αντίστοιχο web-app https://www.askreach.eu/web-scan4chem/
      Οι προμηθευτές που επιθυμούν να συνεισφέρουν στο πρόγραμμα και να καταχωρίσουν τα στοιχεία των προϊόντων τους στη βάση δεδομένων AskREACH μπορούν να επικοινωνήσουν στο email [email protected] και [email protected]. Κατά τη διάρκεια του προγράμματος επιλεγμένες εταιρείες μπορούν επίσης να δοκιμάσουν δωρεάν ένα εργαλείο ΙΤ που διευκολύνει την επικοινωνία τους κατά μήκος όλης της εφοδιαστικής αλυσίδας (επικοινωνία στο email: [email protected]).
      Αναλυτική αναφορά σχετικά με τα αποτελέσματα της έρευνας που διενεργήθηκε σε προϊόντα κολύμβησης, κηπουρικής και DIY Βίντεο με επεξηγήσεις για τις SVHCs και τη λειτουργία της εφαρμογής Scan4Chem (στον σύνδεσμο https://we.tl/t-v59klMHaVA) Περισσότερες πληροφορίες για το ευρωπαϊκό πρόγραμμα LIFE AskREACH και την εφαρμογή Scan4Chem μπορείτε να βρείτε:
      https://www.askreach.eu/
      Υποχρεώσεις και απαγορεύσεις που απορρέουν από τη νομοθεσία:
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/02/ask4-600-x-600.jpg
      SVHCs (Substances of Very High Concern): Εάν κάποιο αντικείμενο περιέχει SVHCs σε συγκεντρώσεις μεγαλύτερες από 0,1% w/w, ο κατασκευαστής είτε ο λιανοπωλητής του αντικειμένου υποχρεούται να παρέχει πληροφορίες σχετικά με την παρουσία SVHCs, εφόσον αυτό ζητηθεί από κάποιον καταναλωτή (Κανονισμός REACH).
      Τέσσερις φθαλικοί εστέρες (DEHP, DBP, BBP, and DIBP) έχουν απαγορευτεί στα αντικείμενα καθημερινής χρήσης στην ΕΕ από τον Ιούλιο του 2020 (Παράρτημα XVII Κανονισμός REACH).
      SCCPs (short chain chlorinated paraffins): Αντικείμενα που περιέχουν τις ουσίες αυτές σε συγκεντρώσεις μεγαλύτερες από 0,15% δεν θα πρέπει να διατίθενται στην αγορά της ΕΕ (Κανονισμός POP, Persistent Organic Pollutants).
      Πληροφορίες σχετικά με τις χημικές ουσίες που ανιχνεύθηκαν:
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/02/ask5-600-x-400.jpg
      Φθαλικοί εστέρες - Phthalates: Οι φθαλικοί εστέρες, είναι μια ομάδα περίπου 40 ενώσεων που χρησιμοποιούνται κυρίως ως πλαστικοποιητές στην παραγωγή του  PVC. Κάποιοι από αυτούς έχουν επιδράσεις στο ενδοκρινικό σύστημα, το οποίο σημαίνει πως παρεμβαίνουν στη λειτουργία των ορμονών του οργανισμού προκαλώντας επιπλοκές γονιμότητας ή βλάβες στα έμβρυα, διαταράσσοντας την παραγωγή τεστοστερόνης ή επιδρώντας στη λειτουργία των όρχεων.
      Οι πλαστικοποιητές μπορεί να εξατμίζονται από τα αντικείμενα και οι άνθρωποι εκτίθενται σε αυτούς μέσω της αναπνοής ή της δερματικής επαφής.
      Οι ενώσεις SCCPs είναι τοξικές για του υδρόβιους οργανισμούς ακόμα και σε χαμηλές συγκεντρώσεις, διαταράσσουν ενδοκρινικές λειτουργίες και είναι ύποπτες για καρκινογένεση στους ανθρώπους. Χρησιμοποιούνται κυρίως ως λιπαντικές ουσίες κατά την κοπή των μετάλλων αλλά και στην παραγωγή μαλακών πλαστικών και ως επιβραδυντές φλόγας σε αντικείμενα από PVC. Από το 2017 οι ενώσεις αυτές προστέθηκαν στη λίστα των ενώσεων της Συνθήκης της Στοκχόλμης προκειμένου να απαγορευτούν παγκοσμίως. Έκτοτε απαγορεύεται η διάθεση στην αγορά αντικειμένων με περιεκτικότητα σε SCCPs μεγαλύτερη από 0,15%.
      Περισσότερα...

      759 • 0

    9. Περιβάλλον

      Το φαινόμενο της διάβρωσης των ακτών απειλεί τη Δυτική Ελλάδα

      Engineer

      «Το φαινόμενο της διάβρωσης των ακτών, σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν, είναι δεδομένο πως θα γίνει πιο έντονο τα επόμενα χρόνια», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αντιπεριφερειάρχης Νίκος Μπαλαμπάνης, προσθέτοντας ότι «έχουμε ξεκινήσει και λαμβάνουμε τα μέτρα μας στη Δυτική Ελλάδα, με σκοπό την προστασία των παράκτιων περιοχών και των οικοσυστημάτων».
      Τα εργαλεία αυτά, όπως λέει ο αντιπεριφερειάρχης, είναι οι μελέτες για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και την αντιμετώπιση του φαινομένου της διάβρωσης των ακτών στη δυτική Αχαΐα και στις ακτές του Κορινθιακού, αλλά και η συμμετοχή σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την παρακολούθηση του φαινομένου.
      Ειδικότερα, όσον αφορά τη μελέτη για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, ο Νίκος Μπαλαμπάνης λέει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ότι «έχουμε ανάδοχο εταιρεία που εκπονεί τον περιφερειακό σχεδιασμό για την προσαρμογή και μέσα στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα ξεκινήσει η διαβούλευση με θεσμικούς φορείς και με δήμους, ώστε να εντάξουμε στη μελέτη όλα τα στοιχεία που θα συγκεντρωθούν». «Βασικός μας σκοπός,» όπως τονίζει, «είναι να οχυρωθούμε όσο περισσότερο γίνεται και να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά οποιοδήποτε καιρικό φαινόμενο».
      Μάλιστα, κατά τη διάρκεια συνάντησης εργασίας που πραγματοποιήθηκε στην Περιφέρεια, συζητήθηκε η πορεία της μελέτης και ήδη έχουν εξεταστεί οι κύριες κλιματικές μεταβλητές, όπως η θερμοκρασία, η βροχόπτωση, η σχετική υγρασία, η ταχύτητα του ανέμου, ο αριθμός ημερών παγετού, τροπικών νυκτών και υγρών ημερών για βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα και για τα τρία σενάρια κλιματικής αλλαγής, δηλαδή ευμενές, μέσο, και δυσμενές. Ακολούθως, και λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα για τα κλιματικά δεδομένα, θα εκτιμηθεί, σύμφωνα με την Περιφέρεια, η τρωτότητα της Δυτικής Ελλάδας, στην κλιματική αλλαγή.
      Σύμφωνα με τον αντιπεριφερειάρχη, «από τον περιφερειακό σχεδιασμό θα προκύψουν οι κύριες και βασικές ανάγκες των απαιτούμενων έργων και υποδομών για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή στην περιφέρειά μας και παράλληλα θα αποτελέσει βασικό εργαλείο για τη στοχευμένη αναζήτηση των απαραίτητων χρηματοδοτικών εργαλείων, με στόχο την υλοποίησή τους».
      Σχετικά με το ζήτημα της χρηματοδότησης, ο Νίκος Μπαλαμπάνης σημειώνει ότι «αυτή θα έχει να κάνει με τις πραγματικές ανάγκες της κάθε περιοχής, για αυτό και εμείς θέλουμε να αποτυπώσουμε και να προτεραιοποιήσουμε αυτές τις ανάγκες, όπως και την επικινδυνότητα ανά περιοχή», προσθέτοντας ότι «τα χρήματα που θα έρχονται στις περιφέρειες, θα αφορούν αποκλειστικά τις προτεραιότητες που θα έχουν τεθεί για την αντιπλημμυρική και περιβαλλοντική προστασία».
      Oσον αφορά την αντιμετώπιση του φαινομένου της διάβρωσης των ακτών στη δυτική Αχαΐα, μελέτη που εκπονείται από την περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας προτείνει τεχνικές λύσεις που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων παρεμβάσεις, τόσο μέσα στη θάλασσα, όσο και στην ακτογραμμή.
      Σχετικά με τον Κορινθιακό κόλπο, δηλαδή από το Ρίο, έως την Αιγείρα, εκεί, σύμφωνα με την Περιφέρεια, γίνεται μία άλλη ενιαία μελέτη από το υπουργείο Υποδομών για να αντιμετωπίσει όλο το φαινόμενο της διάβρωσης των ακτών μέχρι και το Λουτράκι.
      Στο μεταξύ, στο πλαίσιο της συμμετοχής στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα «Triton» για τη μείωση των συνεπειών της διάβρωσης των ακτών, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας θα προμηθευτεί και θα εγκαταστήσει στην Αχαΐα δύο μετεωρολογικούς σταθμούς, δύο παλιρροϊογραφικούς σταθμούς και έναν κυματογράφο για τη μελέτη του φαινομένου.
      Το συγκεκριμένο πρόγραμμα, σύμφωνα με την Περιφέρεια, αποτελεί ένα μοντέλο ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών μεταξύ Απουλίας της Ιταλίας και Δυτικής Ελλάδας, για την προστασία των παράκτιων περιοχών, με κύριο στόχο τη μείωση των συνεπειών της διάβρωσης των ακτών.
      Aλλωστε, σύμφωνα με την Περιφέρεια, οι παράκτιες περιοχές της Απουλίας και της Δυτικής Ελλάδας πλήττονται από εκτεταμένη διάβρωση ακτών, τόσο λόγω φυσικών αιτίων, δηλαδή εκτεταμένες προσβολές, θυελλώδεις άνεμοι, υψηλά κύματα και ισχυρά ρεύματα, όσο και ανθρωπογενών δραστηριοτήτων, όπως για παράδειγμα, η αστική επέκταση, η τουριστική ανάπτυξη και οι παράκτιες υποδομές.
      Tέλος, ανάμεσα στους κύριους σκοπούς αυτού του προγράμματος είναι η βελτίωση του κόστους και της αποτελεσματικότητας των αποφάσεων που λαμβάνονται για την διαχείριση της παράκτιας ζώνης, ο σχεδιασμός κατάλληλων εργαλείων εκτίμησης της διακινδύνευσης, λόγω διάβρωσης, καθώς και η υποστήριξη των παράκτιων δήμων.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
      Περισσότερα...

      758 • 0

    10. Περιβάλλον

      Εξι νέες μονάδες για σκουπίδια στην Αττική

      Engineer

      Γραμματικό, Σχιστό, Ελληνικό, Ελαιώνας, λατομείο Βάρης αλλά και περιοχή εντός των ορίων των δήμων Ηρακλείου, Νέας Ιωνίας, Νέας Φιλαδέλφειας - Χαλκηδόνας και Μεταμόρφωσης αποτελούν τα «καυτά σημεία» για τη διαχείριση των σκουπιδιών στην Αττική. Εκεί εξετάζεται να δημιουργηθούν μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων (ΜΕΑ) ή και διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών για το Λεκανοπέδιο.
       
      Την ίδια ώρα μόλις πριν από λίγες ημέρες (4 Νοεμβρίου 2015) η Ελλάδα διά εκπροσώπων της βρέθηκε υπόλογη στις Βρυξέλλες καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε να απολογηθεί για την αναποτελεσματική διαχείριση των απορριμμάτων. Μεταξύ άλλων, οι Κοινοτικοί... έβγαζαν καπνούς από τα αφτιά για το κυβερνητικό φρένο στις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) για τα απορρίμματα. Οπως επισημαίνουν στο «Βήμα» κύκλοι από τις Βρυξέλλες, η ΕΕ είχε συνεχείς αναφορές του περιφερειάρχη Πελοποννήσου κ. Πέτρου Τατούλη και του περιφερειάρχη Ηπείρου κ. Αλέξανδρου Καχριμάνη κατά της κυβέρνησης για τη στάση της στα έργα μέσω ΣΔΙΤ.
       
      Στο μεταξύ η Περιφέρεια Πελοποννήσου κέρδισε και τη μάχη στο Ελεγκτικό Συνέδριο, το οποίο άναψε «πράσινο φως» για το ΣΔΙΤ στη Μεγαλόπολη.
       
      Την ίδια στιγμή η πρόσφατη διάταξη που προβλέπει ότι τα Περιφερειακά Σχέδια Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) μπορούν να εκπονούνται για περισσότερες της μιας περιφέρειες έχει πυροδοτήσει σενάρια για μεταφορά απορριμμάτων από περιοχές με έντονο πρόβλημα μιας περιφέρειας σε χώρους γειτονικής περιφέρειας.
       
      Σενάρια για... εξαγωγή
      Με επίκεντρο τα έργα ΣΔΙΤ, έχουν πυκνώσει οι συζητήσεις μεταξύ παραγόντων στον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης για αυτό το ενδεχόμενο. Ετσι, αν και δεν θεωρείται πιθανό από τους ειδικούς, υπάρχει θεωρητικά η δυνατότητα να διοχετευθεί όγκος απορριμμάτων από περιοχές, π.χ., της Ηλείας ή της Αχαΐας (ανήκουν στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας αλλά βρίσκονται στην Πελοπόννησο) σε περιοχή που ανήκει στην Περιφέρεια Πελοποννήσου ή να υπάρξει δούναι και λαβείν, π.χ., μεταξύ Περιφέρειας Ιονίων Νήσων και Ηπείρου.
       
      Η φημολογία θέλει και την Περιφέρεια Αττικής να έχει συζητήσει ανεπίσημα το ζήτημα με την Περιφέρεια Πελοποννήσου αλλά και την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Από το επιτελείο της περιφερειάρχου Αττικής κυρίας Ρένας Δούρου επισημαίνουν στο «Βήμα» ότι «δεν ισχύει κάτι τέτοιο και δεν έχουν γίνει συζητήσεις». Μάλιστα, ηγετικό στέλεχος της περιφερειακής αρχής λέει με έμφαση: «Είναι έξω από τη λογική μας η εξαγωγή απορριμμάτων. Εδώ δεν δεχτήκαμε να έρχονται τα απορρίμματα από την Τρίπολη, θα στείλουμε εμείς εκεί; Η στάση μας σχετικά με τη διαχείριση των αποβλήτων διέπεται, μεταξύ άλλων, από την αρχή της εγγύτητας...».
       
      Παράλληλα, στελέχη με εμπειρία στη διαχείριση απορριμμάτων εξηγούσαν στο «Βήμα» ότι σύμφωνα με τη νομοθεσία (Ν. 4342/2015) πρέπει να υπάρχει συναπόφαση περιφερειακών συμβουλίων για τη διαπεριφερειακή σύνταξη σχεδιασμού.
       
      Ως τώρα δεν έχει προκύψει τέτοια διάσταση κατά τη διαδικασία σύνταξης των 13 ΠΕΣΔΑ - βέβαια δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί. Εκτός από την Κρήτη - έχει εγκεκριμένο σχεδιασμό από το 2013 - η Αττική προχωρεί με γρήγορα βήματα σε σχέση με άλλες περιφέρειες. Οσον αφορά τα τοπικά σχέδια διαχείρισης αποβλήτων, σήμερα από τους 66 δήμους της Αττικής έχουν φτάσει τους 55 εκείνοι που έχουν καταθέσει (ήταν 22 δήμοι τον περασμένο Αύγουστο), ενώ 11 δεν έχουν ακόμη ανταποκριθεί.
       
      Οι τροποποιήσεις στο ΠΕΣΔΑ
      Ο Ενιαίος Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ) και η περιφερειακή αρχή έχουν να αντιμετωπίσουν το αγκάθι της χωροθέτησης χώρων για τη διαχείριση απορριμμάτων. Εξάλλου, μείζον είναι το ζήτημα να πείσουν τις τοπικές κοινωνίες για το «νέο μοντέλο», με διαλογή στην πηγή, μείωση του όγκου, ανάκτηση ανακυκλώσιμων υλικών με οικονομικό κίνητρο και τεχνολογίες φιλικές προς το περιβάλλον.
       
      Σύμφωνα με πληροφορίες, με βάση τις μέχρι στιγμής διαβουλεύσεις και παρατηρήσεις φορέων επί του αρχικού σχεδίου, ο νέος ΠΕΣΔΑ Αττικής περιλαμβάνει τις εξής τροποποιήσεις:
       
      - Βάζει τέλος στην επιβάρυνση μιας περιοχής με έργα παντός τύπου, από την προδιαλογή ως την τελική διάθεση (ολοκληρωμένη διαχείριση των αστικών στερεών αποβλήτων).
      - Δεν επεκτείνεται η Φυλή και δεν θα χρησιμοποιηθεί το τρίτο κύτταρο. Το πρώτο κύτταρο εξαντλήθηκε και εναπόθεση απορριμμάτων γίνεται στο δεύτερο μέχρι να εξαντληθεί η δυνατότητά του, που υπολογίζεται από ενάμιση ως δυόμισι χρόνια. Δεν θα γίνει εργοστάσιο στο δεύτερο κύτταρο και η έκταση που είχε αδειοδοτηθεί θα χρησιμοποιηθεί για υγειονομική ταφή.
      - Επιδιώκει τη δημιουργία τεσσάρων ως έξι μονάδων επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων κοντά στην πηγή παραγωγής τους.
      - Αποφορτίζονται τα σημεία που θα επιλεγούν ώστε αλλού να γίνουν μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων (ΜΕΑ), εγκαταστάσεις διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών και αλλούΧώροι Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ).
      - Διερευνάται η δυνατότητα δημιουργίας ΧΥΤΥ σε σημεία που είχαν θεσμοθετηθεί ήδη από το 2003 με τον νόμο 3164 (π.χ., Γραμματικό, Πολυδένδρι, Κερατέα, Κορωπί, Μάνδρα), μόνο που οι χώροι θα είναι μικρής δυναμικότητας.
      - Το ζήτημα του Γραμματικού βρίσκεται υπό στενή παρακολούθηση, με δεδομένο ότι είναι προχωρημένα τα έργα στην περιοχή. Είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο να γίνει εκεί ΧΥΤΥ (χαμηλής δυναμικότητας) για απορρίμματα που θα αφορούν τον Δήμο Μαραθώνα και όμορους δήμους.
      - Οταν ένας χώρος κορεσθεί, θα αναζητείται άλλος με κριτήριο την αρχή της εγγύτητας.
      - Συζητείται μεταξύ άλλων ο χώρος του Ελληνικού - ήδη το θέμα είχε ανοίξει πριν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου από το υπουργείο Οικονομικών (αξιοποίηση 12 στρεμμάτων). Εχει κατατεθεί πρόταση προς τον ΕΔΣΝΑ για τοπικό σχέδιο διαχείρισης απορριμμάτων τους με διαλογή στην πηγή και μονάδες διαχείρισης από τους δήμους Αργυρούπολης - Ελληνικού, Ηλιούπολης, Γλυφάδας και Αλίμου.
      - Γίνεται προσπάθεια για την αξιοποίηση στρεμμάτων στον Ελαιώνα, ενώ το Σχιστό αποτελεί χώρο για μονάδα επεξεργασίας που βρίσκει την αποδοχή της δημοτικής αρχής του Πειραιά και όχι μόνο.
      - Αναζητείται χώρος στο πλαίσιο του τοπικού σχεδίου που έχουν καταθέσει οι δήμοι Ηρακλείου, Νέας Ιωνίας και Νέας Φιλαδέλφειας - Χαλκηδόνας.
      - Διερευνάται για την περιοχή Βάρης - Βουλιαγμένης αξιοποίηση ενός λατομείου της περιοχής Βάρης για μονάδα επεξεργασίας, το οποίο σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις είναι κατάλληλο.
       
      Πηγή: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=753917
      Περισσότερα...

      758 • 0

    11. Περιβάλλον

      Το Ισραήλ κατάφερε να εξασφαλίσει επάρκεια με μεγάλες μονάδες αφαλάτωσης και ένα σύγχρονο δίκτυο υδροδότησης

      Engineer

      Το Ισραήλ, ως άνυδρη χώρα, αναγκάστηκε από πολύ νωρίς, εδώ και τουλάχιστον εξήντα χρόνια, να αναζητήσει λύσεις για να αυξήσει την επάρκεια και να μειώσει τη σπατάλη νερού. Επένδυσε για δεκαετίες στην έρευνα και την κατασκευή υποδομών και πλέον θεωρείται πρωτοπόρο σε πολλούς τομείς, όπως η αφαλάτωση και η στάγδην άρδευση. Σήμερα ετοιμάζεται για ακόμα ένα άλμα: να γίνει, από το 2026, η πρώτη χώρα στον κόσμο στην οποία το 100% της κατανάλωσης για την ύδρευση και τη βιομηχανία θα προέρχεται από αφαλάτωση και το 2030 η πρώτη στην οποία σχεδόν το 100% των αστικών λυμάτων θα επαναχρησιμοποιείται μετά από επεξεργασία στη γεωργία.
      Εως το 2005, η κύρια πηγή νερού στο Ισραήλ ήταν η θάλασσα (έτσι ονομάζεται η λίμνη) της Γαλιλαίας. Το 2002, έπειτα από μια παρατεταμένη λειψυδρία, η χώρα αποφάσισε να προχωρήσει στην κατασκευή μεγάλων μονάδων αφαλάτωσης κατά μήκος των ακτών της. Οπως εξηγεί στην «Κ» η Ολγα Σλέπνερ, από την Αρχή Υδάτων του Ισραήλ, μέσα σε δέκα χρόνια κατασκευάστηκαν στη χώρα πέντε μεγάλα εργοστάσια: το πρώτο το 2005 στο Ασκελον (115 εκατ. m3/έτος), ακολουθούμενο από το Παλμαχίμ το 2007 (90 εκατ. m3/έτος), τη Χαντέρα το 2010 (137 εκατ. m3/έτος), το Σορέκ το 2013 (150 εκατ. m3/έτος) και το Ασντόντ το 2015 (100 εκατ. m3/έτος).
      Το μοντέλο που ακολούθησε το Ισραήλ για την τόσο ταχεία ανάπτυξη των υποδομών είναι η συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα: όλες οι μονάδες αφαλάτωσης είναι ιδιωτικές (ανήκουν σε δύο εταιρείες) και κατασκευάστηκαν σε σύμπραξη με το δημόσιο (ΣΔΙΤ). Το συμβόλαιο περιλαμβάνει τη συντήρηση και λειτουργία των εργοστασίων για 25 έτη και την πώληση του νερού στο κράτος σε μια συγκεκριμένη τιμή (τη στιγμή αυτή, 0,50 ευρώ/κυβικό, από 0,70 πριν από πέντε χρόνια). Παράλληλα, εδώ και δεκαετίες η χώρα προχώρησε σε μια πολύ μεγάλη αναδιάταξη των υποδομών της, προκειμένου να αντιμετωπίσει το ελλειμματικό ισοζύγιο του πλουσιότερου σε νερό Βορρά και εντελώς άνυδρου Νότου: δημιούργησε μέσω της κρατικής εταιρείας υδάτων Mekorot έναν «εθνικό μεταφορέα», ένα ενιαίο δίκτυο που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της χώρας, επιτρέποντας και την ενιαία τιμολόγηση του νερού, από όποια πηγή και αν προέρχεται.
      Η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Σήμερα βρίσκεται υπό κατασκευήν το μεγαλύτερο εργοστάσιο αφαλάτωσης στον κόσμο στο Σορέκ με στόχο να λειτουργήσει το 2023, το οποίο θα παράγει 200 εκατ. m3/έτος. Επίσης σε διαδικασία διαγωνισμού βρίσκονται ακόμα δύο μονάδες, μία βόρεια της Χάιφα για επιπλέον 100 εκατ. m3/έτος και η επέκταση του Ασντόντ για επιπλέον 100 εκατ. m3/έτος. Με αυτόν τον τρόπο, αναφέρει η κ. Σλέπνερ, το Ισραήλ θα καλύψει με αφαλάτωση έως το 2026 το 100% των αναγκών ύδρευσης, από 80% σήμερα.
      Πώς λειτουργούν όμως αυτές οι μεγάλες μονάδες αφαλάτωσης; Η επίσκεψη στη μονάδα της Χαντέρα (η οποία εξυπηρετεί περίπου 1,2 εκατ. πολίτες) δίνει την ευκαιρία να απαντηθούν αρκετές απορίες. «Το θαλασσινό νερό στην περιοχή μας έχει υψηλή αλατότητα, περίπου 40.000ppm (μέρη διαλυμένων αλάτων ανά εκατομμύριο), και μέσω της μονάδας γίνεται 240 ppm», εξηγεί η Μίριαμ Mπρουσιλόβσκι, τεχνική διευθύντρια της IDE (εταιρείας που διαχειρίζεται τρεις από τις πέντε μονάδες αφαλάτωσης της χώρας). «Το νερό έρχεται στη μονάδα μέσω τριών αγωγών, μήκους 1,25 χλμ., από βάθος 15 μέτρων. Η απορρόφηση είναι αργή, περίπου 45.000 m3/ώρα (περίπου μία πισίνα το λεπτό), ώστε να μην απορροφώνται ψάρια. Κατόπιν υφίσταται δύο στάδια προεπεξεργασίας που απομακρύνουν κάθε σωματίδιο. Στη συνέχεια το νερό αφαλατώνεται μέσω αντίστροφης ώσμωσης. Κατά τη διαδικασία αυτή ανακτάται το 45% της ενέργειας που χρειάζεται το εργοστάσιο. Το μισό από το νερό που απορροφάται από τη θάλασσα μετατρέπεται σε πόσιμο, ενώ το άλλο μισό είναι “συμπυκνωμένο”, καθώς έχει το σύνολο του αλατιού. Αυτό επιστρέφεται στη θάλασσα μπροστά στο εργοστάσιο, όπου αναμειγνύεται με το νερό που χρησιμοποιείται για την ψύξη του παρακείμενου εργοστασίου».
      Το αλμόλοιπο
      Οσον αφορά την επίδραση του αλμολοίπου (δηλαδή του υπολείμματος της επεξεργασίας στο εργοστάσιο αφαλάτωσης) στο θαλάσσιο περιβάλλον, η εταιρεία υποστηρίζει ότι είναι από τα ζητήματα που έχουν πλέον επιλυθεί. «Γίνεται έλεγχος δύο φορές το έτος, με δείγματα από το νερό και τους οργανισμούς του πυθμένα. Το αλμόλοιπο έχει 80.000 ppm αλάτων όταν εισέρχεται στη θάλασσα και σε απόσταση δέκα μέτρων από την έξοδο έχει μόλις 1% περισσότερη αλατότητα από το θαλασσινό νερό», λέει η κ. Mπρουσιλόβσκι. «Τα χημικά που χρησιμοποιούνται στην επεξεργασία του νερού, λ.χ. για να εμποδίζεται η σκλήρυνση των μεμβρανών της αντίστροφης ώσμωσης, είναι κάτω από τα επιτρεπόμενα όρια, τα οποία αναθεωρούνται ανά κάποια χρόνια, ανάλογα με την εξέλιξη της επιστήμης».
      Πάντως κανένα από τα εργοστάσια αφαλάτωσης δεν βασίζεται στη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για να καλύπτει τις ανάγκες του (χρησιμοποιεί ρεύμα από το δίκτυο). «Το νέο εργοστάσιο στο Σορέκ θα καλύπτει μέρος των αναγκών του από φωτοβολταϊκά. Το ενεργειακό κόστος είναι σήμερα 3,3 KW/m3 νερού, από 4-4,5 KW/m3 πριν από λίγα χρόνια, και στα νέα εργοστάσια θα είναι στα 2,9 KW/m3», εξηγεί η εκπρόσωπος της IDE. Τέλος, όσον αφορά τις 53.000 μεμβράνες που χρησιμοποιούνται στο εργοστάσιο της Χαντέρα, περίπου το 12% ανανεώνεται κάθε δέκα χρόνια και συνήθως πωλείται σε εταιρείες που έχουν ανάγκη για παραγωγή χαμηλότερης ποιότητας νερού.
      Υδάτινες «γέφυρες» με Ιορδανία και Παλαιστίνη
      Στις άνυδρες περιοχές, η διαχείριση του νερού είναι ζήτημα επιβίωσης. Στη συγκεκριμένη «γειτονιά» του κόσμου, η διαχείριση του νερού της Θάλασσας της Γαλιλαίας και του ποταμού Ιορδάνη υπήρξε ήδη από τη δεκαετία του ’60 πηγή έντασης ή συγκρούσεων ανάμεσα στο Ισραήλ, στη Συρία, στον Λίβανο και στην Ιορδανία. Σήμερα το Ισραήλ έχει υπογράψει δύο συμφωνίες για την παροχή νερού στην Ιορδανία και στην Παλαιστινιακή Αρχή. Στην πρώτη περίπτωση, το Ισραήλ συμφώνησε να παρέχει 100 εκατ. m3 ετησίως από τη Θάλασσα της Γαλιλαίας (στην Ιορδανία, το «κενό» μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης νερού είναι 500 εκατ. m3/ετησίως). Το νερό παρέχεται με την εξής συμφωνία: τα πρώτα 50 εκατ. m3 ετησίως προς 0,04 ευρώ/m3 και οτιδήποτε πάνω από αυτό προς 0,80 ευρώ/m3. «Η τιμή του νερού είναι χαμηλή γιατί αυτή τη στιγμή είναι παράγοντας ειρήνης ανάμεσα στις δύο χώρες», λέει ο Λιόρ Γκούτμαν, εκπρόσωπος της Mekorot. Οι δύο χώρες συζητούσαν πριν από λίγα χρόνια την κατασκευή κοινού εργοστασίου αφαλάτωσης, όμως η συμφωνία δεν προχώρησε. Το αίτημα για αύξηση της μεταφοράς νερού από τη Γαλιλαία στην Ιορδανία είναι ενδεχομένως και ένας από τους λόγους (μαζί με τον περιβαλλοντικό) για τους οποίους η Mekorot προχώρησε σε ένα μεγάλο έργο, για τη μεταφορά αφαλατωμένου νερού στη Θάλασσα της Γαλιλαίας: σε πρώτη φάση 120 εκατ. m3/έτος. Το έργο, που κόστισε 250 εκατ. ευρώ, θα λειτουργήσει δοκιμαστικά τον Νοέμβριο. Στην περίπτωση της Παλαιστινιακής Αρχής, η κατάσταση είναι σαφώς πιο περίπλοκη. Η διαχείριση των υδατικών πηγών της Παλαιστίνης είναι πηγή συγκρούσεων ανάμεσα στις δύο πλευρές ήδη από τη δεκαετία του ’60. Με τη Συμφωνία του Οσλο τέθηκαν συγκεκριμένοι περιορισμοί στις απολήψεις νερού μέσω γεωτρήσεων στη Λωρίδα της Γάζας και στη Δυτική Οχθη και το Ισραήλ δεσμεύτηκε για την παροχή συγκεκριμένης ποσότητας νερού. Σύμφωνα με διεθνείς οργανισμούς, το Ισραήλ εκμεταλλεύεται μέσω γεωτρήσεων το μεγαλύτερο μέρος των υπόγειων υδάτων της Λωρίδας της Γάζας, ενώ στην Παλαιστινιακή Αρχή εμποδίζεται η διάνοιξη νέων γεωτρήσεων, με αποτέλεσμα τα παλαιστινιακά εδάφη να αντιμετωπίζουν οξύ πρόβλημα. Από την πλευρά του το Ισραήλ υποστηρίζει ότι έχει μειώσει τις απολήψεις μέσω γεωτρήσεων και παρέχει στην Παλαιστινιακή Αρχή πολύ περισσότερο νερό από όσο ορίζει η Συμφωνία του Οσλο.
      Αρδευση από λύματα
      Στο Ισραήλ οι ανάγκες ύδρευσης αντιπροσωπεύουν το 40% της συνολικής κατανάλωσης νερού. Το 51% όμως αφορά την άρδευση. Στον τομέα αυτό η χώρα πρωτοπορεί τεχνολογικά, έχοντας αναπτύξει τη στάγδην άρδευση και άλλες μεθόδους περιορισμού της σπατάλης νερού εδώ και δεκαετίες, καταφέρνοντας να καλλιεργήσει μεγάλα τμήματα της ερήμου. Επιπλέον, μεγάλο μέρος των αναγκών (45%) καλύπτεται από επεξεργασμένα λύματα, τα οποία διοχετεύονται στις αγροτικές περιοχές με χωριστό δίκτυο. «Περίπου το 87% των λυμάτων στη χώρα καθαρίζονται και χρησιμοποιούνται στη γεωργία. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό στον κόσμο, με δεύτερο υψηλότερο την Ισπανία με 20%», εξηγεί ο Λιορ Γκούτμαν, εκπρόσωπος της Mekorot (σ.σ. στην Ελλάδα η επαναχρησιμοποίηση νερού για άρδευση είναι κάτω από 1%). «Το νερό που αντλείται από τη θάλασσα είναι σε 4 ώρες από τη Μεσόγειο στα σπίτια μας. Επειτα από 72 ώρες αφότου καταλήξει στην αποχέτευση έχει καθαριστεί και χρησιμοποιείται στη γεωργία, έως και 470 χλμ. μακριά. Εως το 2030 θα καθαρίζεται σχεδόν το σύνολο των λυμάτων και θα μεταφέρεται και στις πιο απομακρυσμένες καλλιέργειες για άρδευση, υποκαθιστώντας την ανάγκη για γεωτρήσεις». Η Netafim είναι η μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο στην ανάπτυξη συστημάτων άρδευσης. «Ολα έγιναν από ανάγκη», λέει ο Γκαλ Τζόρνταν, αντιπρόεδρος της εταιρείας. «Σήμερα το 95% της γεωργίας στο Ισραήλ χρησιμοποιεί στάγδην άρδευση. Παράλληλα, αυξάνεται συνεχώς το ποσοστό του επαναχρησιμοποιούμενου νερού στην άρδευση, 30% το 2015, 45% σήμερα. Σε όλο τον πλανήτη η κλιματική αλλαγή αλλάζει τις συνθήκες για τη γεωργία. Ο τρόπος που χρησιμοποιείται σήμερα θα είναι επαρκής για ακόμη 5-7 χρόνια, αλλά δεν θα μπορεί να λειτουργήσει σε 15 χρόνια. Η αλλαγή δεν θα έρθει μόνο μέσα από τους αγρότες, αλλά και τις ιδιωτικές εταιρείες και τις κυβερνήσεις. Σήμερα μιλάμε για «γεωργία ακριβείας», δηλαδή τη χρήση τεχνολογίας πληροφοριών ώστε να εξασφαλίζεται ότι η καλλιέργεια και το έδαφος θα λάβει αυτό ακριβώς που χρειάζεται για τη μεγιστοποίηση της παραγωγής, ελαχιστοποιώντας το περιβαλλοντικό αποτύπωμα». Μια από τις εταιρείες που συνεργάζεται η Netafim στη χώρα μας είναι η Agrohellas στην Ορεστιάδα, πετυχαίνοντας 68% μικρότερη κατανάλωση νερού για την καλλιέργεια ρυζιού.
      Πολλά βήματα μπροστά στη διαχείριση υδάτων
      Το υπόλοιπο της αφαλάτωσης (νερό με διπλάσια αλατότητα) επιστρέφει στη θάλασσα στη Χαντέρα (αριστερά). Στο εργοστάσιο επεξεργασίας λυμάτων Σαφντάν (κέντρο) καταλήγουν τα λύματα του Τελ Αβίβ μέσω ενός τεράστιου αγωγού. Δίπλα στη θάλασσα της Γαλιλαίας (δεξιά) υπάρχουν εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού, που καλύπτουν τις ανάγκες του βόρειου Ισραήλ.
       
         
      Περισσότερα...

      757 • 0

    12. Περιβάλλον

      Σαχαριανή σκόνη καλύπτει τα χιονοδρομικά κέντρα της Γαλλίας

      Engineer

      Μετά την Ισπανία, και η Νότια Γαλλία έχει καλυφθεί από μεγάλη ποσότητα σκόνης από την Αφρική και εκδηλώνονται λασποβροχές σε πολλές περιοχές της χώρας.
      Οι εικόνες από τα χιονοδρομικά κέντρα της Γαλλίας είναι εντυπωσιακές, καθώς το χιόνι έχει καλυφθεί από Σαχαριανή σκόνη.
      Οι δύο εικόνες του άρθρου προέρχονται από την κάμερα καιρού στην περιοχή Piau-Engaly στα Πυρηναία, στη Νοτιοδυτική Γαλλία την Τρίτη 15 Μαρτίου 2022.
      Μπορείτε να βλέπετε ζωντανά εικόνες από τα χιονοδρομικά κέντρα της Γαλλίας στα Πυρηναία από τις κάμερες καιρού:
      https://www.skiinfo.fr/pyrenees/piau-engaly/webcams


      Πηγή: infoclimat.fr 
      Περισσότερα...

      757 • 0

    13. Περιβάλλον

      Επι ποδός οι δήμοι της χώρας για τα απορρίμματα

      Engineer

      Νεοεκλεγέντες δήμαρχοι, οι οποίοι αναλαμβάνουν καθήκοντα την επόμενη εβδομάδα, όπως ο Μωυσής Ελισάφ στα Ιωάννινα, επισκέπτονται συνεχώς την υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου, επισημαίνοντας στους υπαλλήλους το μείζον (πανελλαδικά) πρόβλημα και ζητώντας τη βοήθειά τους για μια «πιο καθαρή πόλη». Ο κ. Ελισάφ είπε αυτή την εβδομάδα στην «Κ» ότι η πόλη, «ιδιαίτερα στην παραλίμνια ζώνη, δίνει μια εικόνα έλλειψης καθαριότητας, ιδιαίτερα τις περιόδους με μεγάλη τουριστική κίνηση». Από αυτήν την άποψη τα Γιάννενα μοιράζονται την τύχη όλων των πόλεων της χώρας, που ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες αντιμετωπίζουν εκρηκτική, όζουσα, συσσώρευση του όγκου απορριμμάτων.
      Η Ηπειρος συγκεκριμένα παράγει 145.000 τόνους απορριμμάτων τον χρόνο, με τα ποσοστά ανακύκλωσης να είναι από τα πιο μικρά της χώρας. Ο κ. Ελισάφ μαζί με τους δημάρχους της περιφέρειας Ηπείρου θεωρητικά έχουν πιο εύκολο έργο, καθώς το εργοστάσιο στο Ελευθεροχώρι της Δωδώνης, που κατασκευάστηκε μέσω ΣΔΙΤ και διαχειρίζεται η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή, βρίσκεται σε λειτουργία από τις 17 Δεκεμβρίου του περασμένου χρόνου. Μάλιστα, πριν από λίγες μέρες έγινε σύσκεψη για να «υποδέχεται» το εργοστάσιο στη Δωδώνη και τα απορρίμματα της Λευκάδας, η οποία ανήκει σε άλλη περιφέρεια (σ.σ. για να καταστεί δυνατή η μεταφορά απορριμμάτων από περιφέρεια σε περιφέρεια χρειάζονται αποφάσεις των δύο διοικήσεων των αποκεντρωμένων περιφερειών, καθώς και σύμφωνη γνώμη του φορέα που αναλαμβάνει να υποδεχθεί τα απορρίμματα).
      Αλλά και στην Κοζάνη όπου λειτουργεί εργοστάσιο (σ.σ. της «Ακτωρ») ίδιας «τεχνολογίας», όπως της Ηπείρου (ΣΔΙΤ), οι εντυπώσεις των ντόπιων είναι θετικές. Ο απερχόμενος δήμαρχος Κοζάνης Λευτέρης Ιωαννίδης, που εξελέγη με την υποστήριξη και του ΣΥΡΙΖΑ (σ.σ. θα είναι μετά την 1η Σεπτεμβρίου στην αντιπολίτευση του δήμου), αναφέρει στην «Κ» ότι δεν το μετάνιωσε που υποστήριξε το έργο: «Αποφάσισα να μην ακυρώσω τη μονάδα και δέχθηκα κριτική από πρώην υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά νομίζω ότι τα αποκεντρωμένα συστήματα, τα μικρά συστήματα ναυάγησαν…». Ο κ. Ιωαννίδης, που επέβαλε αλλαγές στην αρχική σύμβαση το 2015, αναγκάζοντας τον ανάδοχο να παίρνει τα υπολείμματα, λέει ότι η διαχείριση του απορρίμματος θα είναι πιο ακριβή απ’ ό,τι όταν «το πετάς χύμα σε έναν ΧΥΤΑ».
      Η εγκατάσταση στην Κοζάνη υποδέχεται τώρα και τα απορρίμματα του Αιγίου, καθώς η Πελοπόννησος και η Δυτική Ελλάδα είναι με την Αττική από τις πιο προβληματικές περιοχές της χώρας (σ.σ. πρόκειται για τις περιοχές με τις περισσότερες ανοιχτές χωματερές για τις οποίες η χώρα έχει τιμωρηθεί με τα περισσότερα πρόστιμα από την Ε.Ε.). Η διαφορά της τιμής σε σύγκριση με την «ταφή» δεν θα ήταν τόσο μεγάλη αν από το 2002 είχε επιβληθεί το «τέλος ταφής» για να σηματοδοτήσει και στους πολίτες ότι η διαχείριση των απορριμμάτων δεν μπορεί να είναι… δωρεάν. Στην Ηπειρο, πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», μόνο ο Δήμος Ιωαννιτών έχει καταβάλει το «τέλος ταφής», ενώ οι υπόλοιποι σφυρίζουν αδιάφορα. Ομως ακόμα και στην Ηπειρο, όπου έχει δημιουργηθεί το σχετικό εργοστάσιο, λείπουν οι σταθμοί μεταφόρτωσης (ΣΜΑ), καθώς ο νόμος δεν καθορίζει ούτε πώς θα λειτουργήσουν ούτε πώς θα ηλεκτροδοτηθούν.

      Οι δήμαρχοι βαθμολογούνται στο όλο θέμα κάτω από τη βάση, καθώς οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν το πρόβλημα των απορριμμάτων ως πρόβλημα κόστους και όχι ως πρόβλημα περιβάλλοντος, τόνισε στην «Κ» αρμόδια κυβερνητική πηγή που επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμη. Η περίπτωση της Αττικής
      Το μεγαλύτερο πρόβλημα θα το αντιμετωπίσει η Αττική, καθώς η απερχόμενη περιφερειάρχης Ρένα Δούρου, ακολουθώντας τον δρόμο που αρνήθηκε ο απερχόμενος δήμαρχος Κοζάνης, ακύρωσε τον αρχικό σχεδιασμό χωροθέτησης.
      Ο νέος περιφερειάρχης Αττικής Γιώργος Πατούλης και ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης δεν έχουν πολλές εναλλακτικές παρά να διευρύνουν τον ΧΥΤΑ της Φυλής και να του δώσουν «ένα χρόνο παράταση».
      Σημειώνεται ότι το 95% των απορριμμάτων της Αττικής οδηγείται στη Φυλή, το 90,5% από αυτά θάβεται στον ΧΥΤΑ και μόλις το 7,5% ανακτάται. Από όλα τα απορρίμματα, το 45% είναι βιοδιασπώμενο υλικό, το 50% είναι ανακυκλώσιμο και μόνο το 5% πρέπει να θάβεται. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάδα παραμένει στις τελευταίες θέσεις των ευρωπαϊκών χωρών σε ό,τι αφορά τα ποσοστά ανακύκλωσης και κομποστοποίησης, που είναι οι δύο βασικές μορφές της ανάκτησης απορριμμάτων. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα επικαιροποιημένα στοιχεία της Eurostat, η Ελλάδα το 2016 είχε συνολικό ποσοστό ανάκτησης 17% στο σύνολο των απορριμμάτων (14% ανακύκλωση, 3% κομποστοποίηση). Αντίστοιχα ο μέσος όρος των χωρών της Ε.Ε. (Ευρώπη των «28») ήταν 45%. Σε κάποιες χώρες, όπως η Γερμανία, η Σλοβενία και η Αυστρία, το ποσοστό ξεπερνάει το 50%.
      Με αυτή τη χαμηλή «επίδοση» είναι ανέφικτος ο στόχος της ανάκτησης κατά 50% που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Ενωση για το 2020. Γι’ αυτόν  τον λόγο πήραμε πρόσφατα προειδοποιητική επιστολή από την Ε.Ε. Σύμφωνα με τους στόχους που έχει θέσει μέχρι σήμερα η Ε.Ε., ο πήχυς ανάκτησης απορριμμάτων γίνεται 55% για το 2025, 60% για το 2030 και 65% για το 2035. Σύμφωνα με τα  στοιχεία, από το 10% ανάκτησης του συνόλου των συσκευασιών το 1/3 περίπου (171.000 τόνοι) αφορά στα υλικά που ανακτώνται από τους μπλε κάδους. Οι υπόλοιπες συσκευασίες συλλέγονται από εμπορικές επιχειρήσεις και πολυκαταστήματα. Ο ευρωπαϊκός στόχος είναι η ανάκτηση του 80% του συνόλου των συσκευασιών για το 2020, με τη χώρα μας να βρίσκεται σχετικά κοντά, αφού το 2016 η ανάκτηση συσκευασιών ήταν 66%.
      Αντίθετα, στο γυαλί το ποσοστό ανάκτησης το 2016 ήταν 38%, ενώ ο στόχος για το 2020 ανέρχεται στο 70%.
      Οι χώρες-πρότυπα και το... πλαστικό πρόβλημα
      Το μεγάλο πρόβλημα στην Ευρώπη στο μέτωπο των απορριμμάτων είναι η διάθεση του πλαστικού, καθώς η Κίνα έχει σταματήσει να εισάγει πλαστικό β΄ ποιότητας, όπως έκανε μέχρι την έναρξη της οικονομικής κρίσης το 2007-2008. Ετσι, πολλές φορές, οι ευρωπαϊκές χώρες αναγκάζονται να εξάγουν πλαστικά που έχουν «ανακτηθεί» από χώρες της Αφρικής (με πλοία). Ωστόσο, το πλαστικό σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες είναι καλύτερης ποιότητας.
      Δύο βασικά είδη ανάκτησης υπάρχουν. Ενα κεντρικής διαχείρισης για το οποίο το καλύτερο παράδειγμα είναι η Ελβετία. Εκεί υπάρχουν κεντρικά σημεία συγκέντρωσης στις πόλεις ή και σταθμοί, στους οποίους ο τελικός χρήστης μπορεί να ρίξει διαχωρισμένα τα υλικά που έχει χρησιμοποιήσει. Δειγματοληπτικοί έλεγχοι με επιβολή προστίμων δημιουργούν ένα πλαίσιο με το οποίο διασφαλίζεται ότι τα υλικά θα τοποθετούνται στα «σωστά» σημεία συγκέντρωσης (δεν θα ρίχνονται π.χ. οργανικά σκουπίδια στον κάδο του πλαστικού ή το αντίστροφο). Πολλά πλαστικά μιας χρήσεως και οι σακούλες χρεώνονται. Στη Γερμανία το σύστημα είναι αποκεντρωμένο και στηρίζεται στην παροχή κινήτρων για ανακύκλωση. Κάθε νοικοκυριό διαθέτει τέσσερις «τομείς» (πλαστικό, χαρτί, οργανικά, φύλλα και ξύλο από τους κήπους). Ολες οι γυάλινες συσκευασίες επιστρέφονται στα σούπερ μάρκετ και ο καταναλωτής πληρώνεται για τις επιστροφές, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τα μπουκάλια. Τα παιδιά μαθαίνουν από μικρά να μαζεύουν αυτά τα μπουκάλια και να τα επιστρέφουν για το χαρτζιλίκι τους.

      H Κέρκυρα «παράγει» καθημερινά 330 τόνους σκουπιδιών το καλοκαίρι και 110 τον χειμώνα. INTIME NEWS
      Στη Νορβηγία και σε ορισμένες παλαιές πόλεις της Ιταλίας (π.χ. Σαν Ρέμο) έχουν καταργηθεί οι κάδοι και έχουν αντικατασταθεί από δύο σακούλες. Μία για τα οργανικά και μία για όλα τα άλλα. Και σε αυτή την περίπτωση απαράβατος όρος είναι κάθε κατηγορία σκουπιδιού να παραδίδεται «καθαρή» από προσμείξεις. Οι «συσκευασίες» αυτές καθιστούν πιο εύκολη την επεξεργασία από τα εργοστάσια και λιγότερο δαπανηρή την προσπάθεια των δήμων που δεν χρειάζεται να συντηρούν κάδους.
      Οξύ το πρόβλημα στα νησιά, «μαύρο πρόβατο» η Κέρκυρα
      Εξίσου σημαντικό είναι το πρόβλημα της διαχείρισης των σκουπιδιών στα μικρά και στα μεγάλα νησιά της χώρας μας, όχι μόνο στην Ανδρο, τη Σύρο, τη Μύκονο, την Κέρκυρα και τη Λέρο, αλλά σε κάθε γωνιά της νησιωτικής χώρας και λόγω της εκτίναξης του αριθμού ξένων τουριστών τα τελευταία έξι χρόνια. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι τα νησιά παρουσιάζουν σχετικά καλύτερη εικόνα από πολλές περιοχές της ηπειρωτικής χώρας.
      Στις 13 περιφέρειες, πρώτες θέσεις στην ανάκτηση-ανακύκλωση έχουν κατά σειρά οι Περιφέρειες Νοτίου Αιγαίου και Ιονίων Νήσων, ενώ τις τελευταίες καταλαμβάνουν οι Περιφέρειες Δυτ. Ελλάδας και Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης.
      Στους ΟΤΑ, ψηλά, με ποσοστό ανάκτησης πάνω από 10%, βρίσκονται οι Δήμοι: Μυκόνου 56%, Πάρου 18%, Θήρας 18%, Λειψών 15%, Σίφνου 15%, Ρεθύμνου 13%, Ερμιονίδας 13%, Κω 11%, Αρτας, Κύθνου και Αντιπάρου με 10%.
      Στους μεγάλους δήμους (πάνω από 50.000 κάτοικοι) στην «κορυφή» συμπεριλαμβάνονται οι δήμοι: Ρεθύμνου 13%, Χανίων, Κισσάμου, Κάνδανου-Σελίνου (Κρήτης) με 7,7%, Χαλκιδαίων 5,5%, Θεσσαλονίκης 5,2%, Γλυφάδας 5,2%, Κορινθίων 5%, Σερρών 4,9%, Χαλανδρίου, Βόλου και Αμαρουσίου με 4,7%.
      Ομως τα νησιά και οι δήμοι τους έχουν μια πιο περιορισμένη «φέρουσα ικανότητα». Αποτέλεσμα είναι τα απορρίμματα να καταλήγουν στη θάλασσα, ενώ πολύ συχνά –όπως στη Νάξο και στη Λέρο– καίγονται για να περιοριστεί ο όγκος τους.
      Χαρακτηριστικά, η Κέρκυρα, το «μαύρο πρόβατο» των ελληνικών προορισμών στη διαχείριση των απορριμμάτων, «παράγει» 330 τόνους σκουπιδιών κάθε ημέρα του καλοκαιριού και 110 τόνους κάθε ημέρα του χειμώνα. Ωστόσο, σε 24 από τα 108 χωριά της υπάρχουν «γωνιές ανακύκλωσης», πρωτοβουλίες πολιτών που ανακυκλώνουν σε 3 και 4 κατηγορίες. Το ερώτημα είναι, τι γίνονται τα υλικά από εκεί; Υπάρχουν τουλάχιστον δύο ιδιώτες που συλλέγουν από τις «γωνιές ανακύκλωσης» ή τις πράσινες γωνιές τα υλικά και τα προωθούν. Τα εννέα μεγαλύτερα ξενοδοχεία του νησιού έχουν δικά τους «ρεύματα ανακύκλωσης» και ειδικότερα μία από τις μεγαλύτερες μονάδες του νησιού, το IKOS, έχει εξοπλιστεί με δύο μηχανήματα Orca για τη μετατροπή των οργανικών σε κομπόστ. Στη συγκεκριμένη μονάδα γίνεται ποσοστό ανάκτησης 80%.
      Πέρυσι, όταν μια μεγάλη εταιρεία του κατασκευαστικού τομέα αποφάσισε να μεταφέρει –με την παρότρυνση της κυβέρνησης– τα σκουπίδια στη Λευκίμμη, διαπίστωσε ότι το κόστος για τον τοπικό δήμο ήταν μεγαλύτερο από τη μεταφορά και επεξεργασία των σκουπιδιών της Κέρκυρας σε εργοστάσιο επεξεργασίας (gate fee) και, μάλιστα, με μια σχέση που προσέγγιζε το 1:4.
      Ομως, ειδικά οι μεγάλες μονάδες έχουν συνειδητοποιήσει ότι εξαιτίας της αδυναμίας διάθεσης του πλαστικού από την Ευρώπη και της στασιμότητας της ανακύκλωσης σε ολόκληρη την Ελλάδα πρέπει να περιοριστεί η χρήση πλαστικών μιας χρήσης και να αντικατασταθεί από άλλα υλικά (π.χ. χαρτί, συμπαγές πλαστικό). Η χρήση πλαστικού μιας χρήσης στο IKOS έχει περιοριστεί κατά 70%, αφορώντας ακόμα και τις σακούλες που χρησιμοποιούν οι κηπουροί.
      Στην Πάρο, σύμφωνα με την οργάνωση Common Seas, τα απορρίμματα αυξάνονται την τουριστική σεζόν κατά 350%. Η οργάνωση χρησιμοποιεί μια διαδικασία τεσσάρων σταδίων για να προβάλει το μέγεθος της ρύπανσης από το πλαστικό και αναζητεί συμμαχίες σε κάθε τοπική κοινωνία με τον δήμο και τις τοπικές επιχειρήσεις για τον περιορισμό των πλαστικών μιας χρήσης. Στο νησί κατέληγαν πάνω από 520.000 πλαστικά μπουκάλια νερού στη χωματερή, τώρα η οργάνωση θέλει να τα αντικαταστήσει στα σχολεία με μπουκάλια πολλαπλών χρήσεων.
      Περισσότερα...

      756 • 0

    14. Περιβάλλον

      Στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Ελλάδα λόγω της κακής ποιότητας του αέρα

      Engineer

      H Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να παραπέμψει την Ελλάδα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης λόγω της κακής ποιότητας του αέρα που οφείλεται στα υψηλά επίπεδα διοξειδίου του αζώτου (NO2).
      Όταν σημειώνεται υπέρβαση των οριακών τιμών που καθορίζονται από την ενωσιακή νομοθεσία για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα (οδηγία 2008/50/ΕΚ), τα κράτη μέλη υποχρεούνται να εγκρίνουν σχέδια για την ποιότητα του αέρα και να διασφαλίσουν τη λήψη των κατάλληλων μέτρων ώστε η περίοδος υπέρβασης να είναι όσο το δυνατόν συντομότερη.
      Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία και το σχέδιο δράσης για μηδενική ρύπανση δίνουν έμφαση στη σημασία που έχει η μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, η οποία συγκαταλέγεται στους βασικούς παράγοντες που επηρεάζουν δυσμενώς την ανθρώπινη υγεία. Η πλήρης εφαρμογή των προτύπων ποιότητας του αέρα που κατοχυρώνονται στη νομοθεσία της ΕΕ έχει καίρια σημασία για την αποτελεσματική προστασία της ανθρώπινης υγείας και τη διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος.
      Το διοξείδιο του αζώτου (NO2) εκπέμπεται κυρίως από ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως η οδική κυκλοφορία —ιδίως των πετρελαιοκίνητων οχημάτων— και η βιομηχανία. Η συγκεκριμένη μορφή ρύπανσης προκαλεί σοβαρές ασθένειες, όπως άσθμα και μειωμένη πνευμονική λειτουργία.
      Η Ελλάδα καταγράφει συνεχώς και σταθερά υπέρβαση της ετήσιας οριακής τιμής NO2 στην Αθήνα. Επίσης, δεν έλαβε τα κατάλληλα μέτρα ώστε η περίοδος υπέρβασης να είναι όσο το δυνατόν συντομότερη. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεωρεί ότι οι προσπάθειες που έχουν καταβάλει μέχρι σήμερα οι ελληνικές αρχές δεν ήταν ικανοποιητικές και επαρκείς και, επομένως, παραπέμπει την Ελλάδα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
      Ιστορικό
      Βάσει της αρχής της επικουρικότητας, η νομοθεσία της ΕΕ για τον ατμοσφαιρικό αέρα αφήνει στα κράτη μέλη την ευχέρεια να επιλέξουν τα μέσα για τη συμμόρφωση με τις οριακές τιμές που καθορίζονται στην ενωσιακή νομοθεσία. Παρά την υποχρέωση των κρατών μελών να εξασφαλίζουν καλή ποιότητα του αέρα για τους πολίτες τους, η ατμοσφαιρική ρύπανση εξακολουθεί να αποτελεί πρόβλημα σε πολλά μέρη, ενώ η κατάσταση είναι ιδιαίτερα σοβαρή στις αστικές περιοχές.
      Η ατμοσφαιρική ρύπανση εξακολουθεί να αποτελεί στην ΕΕ το κυριότερο πρόβλημα υγείας που οφείλεται στο περιβάλλον. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, κάθε χρόνο περίπου 400.000 πρώιμοι θάνατοι στην ΕΕ μπορούν να αποδοθούν στην ατμοσφαιρική ρύπανση. Η συγκεκριμένη μορφή ρύπανσης προκαλεί σοβαρές ασθένειες, όπως άσθμα, καρδιαγγειακά προβλήματα και καρκίνο των πνευμόνων.
      Περισσότερα...

      756 • 0

    15. Περιβάλλον

      Οι "γερασμένες" ανεμογεννήτριες είναι η νέα τάση αστικού εξοπλισμού

      GTnews

      Ο κύκλος ζωής των πρώτων ανεμογεννητριών που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1990 ολοκληρώνεται και οι εταιρείες έχουν να διαχειριστούν αφενός τη συνέχεια λειτουργίας των πιο αποδοτικών αιολικών πάρκων που ως πρώτα «έπιασαν» τις καλύτερες θέσεις από άποψη αιολικού δυναμικού και δικτύων και αφετέρου τον τεράστιο σε όγκο προς απόσυρση εξοπλισμό.
      Ως προς το πρώτο, τη συνέχιση της λειτουργίας των πάρκων, η λύση είναι απλή: το «repowering», η αντικατάσταση δηλαδή των παλαιών ανεμογεννητριών με νέα τεχνολογία μεγαλύτερης απόδοσης που ακολουθείται εδώ και μια δεκαετία από τις πιο ώριμες αγορές της Ευρώπης και για πρώτη φορά εφαρμόστηκε και στην Ελλάδα από τη ΔΕΗ Ανανεώσιμες, τη θυγατρική της ΔΕΗ που ως γενική διεύθυνση της μητρικής εταιρείας εγκατέστησε το 1992 τις πρώτες ανεμογεννήτριες στα ελληνικά νησιά.
      Ως προς το δεύτερο, τη διαχείριση των παλιών ανεμογεννητριών που αποσύρονται, η μεγάλη πρόκληση σε όλη την Ευρώπη είναι τα πτερύγια. Σήμερα το 85%-90% της μάζας των ανεμογεννητριών ανακυκλώνεται με αποδοτικό τρόπο, με τα πτερύγια να αποτελούν την εξαίρεση εξαιτίας των συνθετικών υλικών που περιέχουν. Η WindEurope αναμένει ότι περίπου 25.000 τόνοι λεπίδων θα φτάνουν στο τέλος της λειτουργικής τους ζωής ετησίως έως το 2025, ενώ ο ετήσιος όγκος παροπλισμού θα μπορούσε να διπλασιαστεί στους 52.000 τόνους έως το 2030.
      Η χρήση των πτερυγίων των ανεμογεννητριών για την κατασκευή ειδών αστικού εξοπλισμού αποτελούν μέρος της διαχείρισης των παροπλισμένων αιολικών πάρκων της Ευρώπης που συμπληρώνει το «repowering». Παγκάκια, ζαρντινιέρες, στέγαστρα, γραφεία, παιδικές χαρές, στάσεις λεωφορείων, info kiosk, σκελετοί ποδηλάτων με υλικό τα πτερύγια των γερασμένων ανεμογεννητριών, είναι η νέα τάση αστικού εξοπλισμού διά χειρός… ευρωπαϊκής αιολικής βιομηχανίας, που ακολουθεί κατά πόδας και η ελληνική.
      Στο Ρότερνταμ τα παιδιά παίζουν σε παιδικές χαρές από πτερύγια ανεμογεννητριών και στις πλατείες πολλών ευρωπαϊκών πόλεων πληθαίνουν τα πτερύγια-παγκάκια.
      Στην Ελλάδα, τα γραφεία της EΛΕΤΑΕΝ (Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας) κοσμούν γραφεία και άλλα έπιπλα από πτερύγια των πρώτων αιολικών πάρκων που εγκατέστησε η ΔΕΗ στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και έκλεισαν τον κύκλο ζωής τους. Πτερύγια τοποθετήθηκαν τις ημέρες των Χριστουγέννων στο Παιδικό Χωριό του Δήμου Τρικκαίων, ενώ ένα πτερύγιο αποτελεί τη βάση του γραφείου του διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ Ανανεώσιμες, Κωνσταντίνου Μαύρου, της 100% θυγατρικής της ΔΕΗ που ολοκλήρωσε τον πρώτο κύκλο «repowering» στην Ελλάδα. Στο προσεχές μέλλον, μάλιστα, στην Ελλάδα θα δούμε πολλά είδη αστικού εξοπλισμού από ανεμογεννήτριες διά χειρός… ΕΛΕΤΑΕΝ. Όπως αποκαλύπτει στην «Κ» ο γενικός διευθυντής της EΛΕΤΑΕΝ Παναγιώτης Παπασταματίου, ο φορέας έχει έρθει ήδη σε επαφή με εργοστάσια και είναι σε συνεργασία με την Ιντρακάτ και τη Vestas για την παραγωγή ειδών αστικού εξοπλισμού από πτερύγια ανεμογεννητριών που θα διαθέσουν σε δήμους και άλλους φορείς.
      Είναι προφανές ωστόσο ότι η επαναχρησιμοποίηση των πτερυγίων σε αυτόν τον τομέα δεν μπορεί να καλύψει τον τεράστιο όγκο των πτερυγίων που αποσύρονται και αυτών που θα ακολουθήσουν. Ένα μέρος των πτερυγίων που αποξήλωσε η ΔΕΗ Ανανεώσιμες, όπως τονίζει στην «Κ» ο διευθυντής Λειτουργίας και Διαχείρισης Παραγωγής των έργων ΑΠΕ της ΔΕΗ Ανανεώσιμες και μέλος του Δ.Σ. της ΕΛΕΤΑΕΝ, Άγγελος Κασίμης, καταλήγει στην τσιμεντοβιομηχανία όπου αναμειγνύεται με το καύσιμο που καίνε για τη λειτουργία τους. «Τα πτερύγια τα παραλαμβάνουν πιστοποιημένες εταιρείες –η μεγαλύτερη βρίσκεται στη Ριτσώνα–, τα θρυμματίζουν και τα κάνουν ένα είδος πούδρας που διοχετεύεται δωρεάν στη βιομηχανία για καύση», τονίζει. Η αιολική βιομηχανία στοχεύει στην 100% ανακύκλωση των ανεμογεννητριών και στο πλαίσιο αυτό οι κατασκευάστριες εταιρείες, όπως τονίζει ο κ. Παπασταματίου, έχουν σχεδιάσει την ανάπτυξη νέων τεχνικών για την ανακύκλωση των υφιστάμενων πτερυγίων, αλλά και την ανάπτυξη νέων υλικών ώστε τα νέα πτερύγια να είναι πλήρως ανακυκλώσιμα με εύκολο και αποτελεσματικό τρόπο. Το πρώτο ερευνητικό πρόγραμμα το αναπτύσσει η Vestas και το δεύτερο η Siemens Gamesa.
      Στην Ευρώπη, αν και η νομοθεσία επιτρέπει την ταφή μη τοξικών αποβλήτων, καμία εταιρεία δεν κάνει χρήση και δεν υπάρχουν «νεκροταφεία» ανεμογεννητριών σαν κι αυτά που βλέπουμε μέσω Διαδικτύου στις ΗΠΑ, διατείνονται οι εκπρόσωποι του κλάδου. Και όσον αφορά την αμφισβήτηση από μια μερίδα της κοινωνίας περί της «πράσινης ταυτότητας» των αιολικών πάρκων, εξαιτίας της μη δυνατότητας ανακύκλωσης των πτερυγίων, απαντούν: «Υπάρχει ένα πρόβλημα αξίας αλλά είναι άδικο να λέμε ότι αλλάζει την πράσινη ταυτότητα των αιολικών». Επικαλούνται τις εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης Βιομηχανίας των Συνθετικών Υλικών (EuCIA), σύμφωνα με τις οποίες «μέχρι το 2025 ο αιολικός κλάδος –παρά την ακόμα μεγαλύτερη ανάπτυξη που αναμένεται να γνωρίσει τα επόμενα χρόνια– θα είναι υπεύθυνος για το 10% των συνθετικών αποβλήτων παγκοσμίως. Το μεγαλύτερο ποσοστό συνθετικών υλικών θα προέρχεται από τον κτιριακό τομέα και από τις ηλεκτρονικές και ηλεκτρολογικές συσκευές».
      Δημόσια παγκάκια στο Ρότερνταμ. Το 85%-90% της μάζας των ανεμογεννητριών ανακυκλώνεται με αποδοτικό τρόπο στην Ευρώπη. Το στάδιο της αποξήλωσης του παλαιού εξοπλισμού είναι σε πολλές περιπτώσεις το ίδιο δύσκολο με την ανέγερσή του. Μια δεύτερη ζωή για τα παλιά πτερύγια των αιολικών πάρκων, που μετατρέπονται ακόμα και σε έπιπλα γραφείων.
      Πολύπλοκη και δύσκολη η αποξήλωση και η αντικατάστασή τους στα νησιά
      Η ΔΕΗ Ανανεώσιμες πραγματοποίησε το πρώτο Repowering στην Ελλάδα αντικαθιστώντας 106 ανεμογεννήτριες με 22 νέας τεχνολογίας σε 10 αιολικά πάρκα που είχε εγκαταστήσει τη δεκαετία του ’90 στα Ψαρά, στη Χίο, στην Ικαρία, στη Λέσβο, στην Κάρπαθο, στη Λήμνο, στην Εύβοια και στην Κρήτη. 
      Ο διευθυντής Λειτουργίας και Διαχείρισης Παραγωγής των έργων ΑΠΕ της ΔΕΗ Ανανεώσιμες, Άγγελος Κασίμης, το περιγράφει στην «Κ» ως μια μεγάλη πρόκληση, μια εξίσου πολύπλοκη και απαιτητική διαδικασία αντίστοιχη της ανέγερσης ενός αιολικού πάρκου. «Αποτέλεσε ένα αχαρτογράφητο πεδίο, το οποίο αντιμετωπίστηκε μεθοδικά και πλέον αποτελεί για εμάς μια πρότυπη διαδικασία», τονίζει, περιγράφοντας σειρά προκλήσεων που χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν για τη διαχείριση του αποξηλωθέντος εξοπλισμού καθώς τα περισσότερα πάρκα ήταν διάσπαρτα σε μικρά νησιά. «Δεν υπήρχαν σε όλα τα νησιά κατάλληλες πιστοποιημένες μονάδες για την ανακύκλωση των υλικών και αναγκαζόμασταν να τα μεταφέρουμε σε άλλα νησιά ή στο ηπειρωτικό σύστημα. Αυτό θέλει έναν προγραμματισμό που εξαρτάται και από τις καιρικές συνθήκες, τα δρομολόγια και τη διαθεσιμότητα των πλοίων, τη δυνατότητα να ναυλώσεις ο ίδιος ένα ιδιωτικό πλοίο», τονίζει επισημαίνοντας και τις ελλείψεις κατάλληλων συνεργείων, αφού οι ανάγκες αυτών των έργων απαιτούν τεχνογνωσία. Η διαδικασία του Repowering ξεκινάει ελέγχοντας αρχικά την προσβασιμότητα, αφού στα χρόνια που μεσολάβησαν από το 1990 πολλά μπορεί να έχουν αλλάξει στην οδοποιία, εξηγεί ο κ. Κασίμης. Ακολουθεί το στάδιο της αποξήλωσης, της απομάκρυνσης δηλαδή του παλαιού εξοπλισμού, ξεκινώντας από τα εμφανή κομμάτια, οτιδήποτε βρίσκεται πάνω από το θεμέλιο (πυλώνας, πτερύγια, εναέριο δίκτυο κ.λπ.) και μετέπειτα των αφανών υποδομών, δηλαδή οι βάσεις, τα πιθανά υπόγεια φρεάτια και τέλος η επαναφορά του τοπίου στην προηγούμενη κατάσταση, όπως προβλέπει η νομοθεσία.
      Από εκεί και μετά ξεκινάει το πιο δύσκολο μέρος της μεταφοράς των υλικών στις εγκαταστάσεις πιστοποιημένων εταιρειών για τη διαχείρισή τους, που δεν υπήρχαν στα μικρά νησιά. Οι εταιρείες που αναλαμβάνουν τη διαχείριση έχουν τρεις επιλογές, σύμφωνα με τον κ. Κασίμη: Η πρώτη είναι να τις διαθέσουν στη δευτερογενή αγορά, όπου υπάρχει ζήτηση από χώρες που το θεσμικό τους πλαίσιο επιτρέπει την εγκατάσταση παλαιών ανεμογεννητριών. Η δεύτερη είναι να αφαιρέσουν κομμάτια (κιβώτιο, γεννήτρια, άξονα κ.λπ.) και να τα διαθέσουν ως ανταλλακτικά για παρόμοιους τύπους ανεμογεννητριών. Η τρίτη επιλογή διαχείρισης αφορά τα πτερύγια, τα οποία πιστοποιημένες εταιρείες τα θρυμματίζουν και τα κάνουν ένα είδος πούδρας που διοχετεύεται για καύση στις τσιμεντοβιομηχανίες.
      Περισσότερα...

      756 • 0

    16. Περιβάλλον

      Συνέδριο - Περιβάλλον και ενέργεια

      Mechanical_engineer

      Η Ένωση Διπλωματούχων Ελληνίδων Μηχανικών διοργανώνει στις 18 και 19 Φεβρουαρίου 2014 (5 μμ. – 8 μμ.) - συνέδριο με θέμα: «Περιβάλλον και Ενέργεια», στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΤΕΕ (Νίκης 4, 1ος όροφος).
       
      Στη θεματολογία του συνεδρίου περιλαμβάνονται οι τομείς: Ενεργειακή πολιτική Ελλάδας και Ευρώπης, ΑΠΕ, εναλλακτικά καύσιμα, αποθήκευση ενέργειας, ανακύκλωση, βιολογικοί καθαρισμοί, επιπτώσεις της ρύπανσης στην υγεία κ.α. Θα συμμετέχουν μέλη ΔΕΠ, εξειδικευμένοι μηχανικοί και ερευνητές/τριες καθώς και εκπρόσωποι του ΥΠΕΚΑ, του ΚΑΠΕ και φορέων πολιτών.
       
      Δείτε το πρόγραμμα του συνεδρίου: http://www.edem-net.gr/images/Program-Periballon_Energy_2014TEE.pdf
       
      Είσοδος ελεύθερη.
       
      Πηγή: http://www.biomassenergy.gr και http://www.edem-net.gr/
      Περισσότερα...

      754 • 0

    17. Περιβάλλον

      Το φαινόμενο της "Ψυχρής Λίμνης" και οι καταστροφικές πλημμύρες στην περιοχή του Βόλου

      GTnews

      Οι πιο εκτεταμένες και καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία από τον 19ο αιώνα (πχ. Οκτώβριο 1883) μέχρι σήμερα, οφείλοντ­­αι στο φαινόμενο της "Ψυχρής Λίμνης". Αυτός ο όρος της "δυναμικής μετεωρολογίας" χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια αποκομμένη μάζα ψυχρών αερίων μαζών στα μεσαία στρώματα της τροπόσφαιρας, συνήθως σε ύψος 5-6 χλμ πάνω από την επιφάνεια. Αυτό το φαινόμενο συνδέεται άμεσα με τη δημιουργία βαρομετρικών χαμηλών στην επιφάνεια, ευνοώντας τις ανοδικές κινήσεις, τη δημιουργία νεφών, και τη μεταφορά μεγάλης ποσότητας υδρατμών και ενέργειας στην τροπόσφαιρα.
      Όταν η ατμοσφαιρική κυκλοφορία πάνω από την Ευρώπη ευνοεί τη δημιουργία μιας Ψυχρής Λίμνης πάνω από το Ιόνιο Πέλαγος, οι αέριες μάζες γύρω της κινούνται αντίθετα των δεικτών του ρολογιού. Θερμές και υγρές αέριες μάζες κινούνται από Μεσόγειο Θάλασσα πάνω από τη χώρα μας, και ταυτόχρονα τοπικές ροές και μεγάλης κλίμακας ανοδικές κινήσεις ευνοούν τη δημιουργία καταιγίδων. Όταν μια Ψυχρή Λίμνη εντοπίζεται στο Νότιο Ιόνιο, οι πιο ισχυρές καταιγίδες πλήττουν τα ανατολικά ηπειρωτικά τμήματα της Ελλάδας.
      Μικρές μετατοπίσεις των Ψυχρών Λιμνών και διαφορετικά χαρακτηριστικά των αερίων μαζών που μετακινούνται προς τη χώρα μας, μπορούν να προκαλέσουν καταστροφικά φαινόμενα σε διαφορετικές περιοχές. Για παράδειγμα, η περιοχή του Βόλου πλήττεται από καταστροφικές πλημμύρες όταν το κέντρο των Ψυχρών Λιμνών εντοπίζεται νότια/νοτιοδυτικά της Πελ/νήσου. Αυτό συμβαίνει λόγω της πολύπλοκης μορφολογίας του εδάφους στη χερσόνησο της Μαγνησίας (ορεινός όγκος του Πηλίου), η οποία προκαλεί συγκλίσεις αερίων μαζών και κατ' επέκταση έντονες ανοδικές κινήσεις των αερίων μαζών. Μια στάσιμη συνοπτική κατάσταση στην κυκλοφορία των αερίων μαζών, σημαίνει ότι οι τοπικές ροές στην περιοχή του Δυτικού Πηλίου θα προκαλέσουν ισχυρές και πολύωρες βροχοπτώσεις, ή και χιονοπτώσεις τους χειμερινούς μήνες.
      Η παρακάτω Εικόνα παρουσιάζει τη θέση των Ψυχρών λιμνών κατά τις 6 πιο καταστροφικές κακοκαιρίες τα τελευταία 20 χρόνια στην περιοχή του Βόλου και του Δυτικού Πηλίου
       
      Εικόνα. Οι Ψυχρές Λίμνες (αποχρώσεις του μπλε) και το κέντρο τους "L" κατά τις καταστροφικές πλημμύρες στον Βόλο 9 Οκτωβρίου 2006 (πάνω αριστερά), 10 Δεκεμβρίου 2009 (πάνω δεξιά), 28 Οκτωβρίου 2020 – κακοκαιρία "Κίρκη" (μέση αριστερά), 11 Ιανουαρίου 2022 - κακοκαιρία "Διομήδης" (μέση δεξιά), 5 Σεπτεμβρίου 2023 - κακοκαιρία "Δανιήλ" (κάτω αριστερά) και 27 Σεπτεμβρίου 2023 - κακοκαιρία "Ηλίας"
      Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται επίσης τα ημερήσια ύψη βροχής στον Βόλο και στο Δυτικό Πήλιο, καθώς και οι επιπτώσεις των 6 κακοκαιριών. 

      Συμπερασματικά, οι μετεωρολόγοι θα πρέπει να μελετούν και να αναλύουν τις ατμοσφαιρικές διατάξεις που έχουν προκαλέσει μεγάλες καταστροφές στο παρελθόν, και ειδικά σε περιπτώσεις δημιουργίας Ψυχρών Λιμνών. Τα μετεωρολογικά μοντέλα υπερ-υψηλής ανάλυσης που χρησιμοποιούνται σήμερα, τα οποία έχουν μεγάλο ποσοστό επιτυχίας στην πρόγνωση των καιρικών συνθηκών για χρονικές περιόδους μικρότερες των 72 ωρών (βλ. την ανακοίνωση μας σχετικά με την επιτυχημένη πρόγνωση μας στην κακοκαιρία Δανιήλ), θα πρέπει να εμπλουτιστούν με πολλαπλά σενάρια στατιστικής πρόγνωσης, ώστε να έχουμε μια καλύτερη εικόνα του επικρατέστερου καιρικού σεναρίου που θα επηρεάσει μια περιοχή τις επόμενες ημέρες .
      Περισσότερα...

      753 • 0

    18. Περιβάλλον

      Περιβαλλοντικός συναγερμός λόγω ατμοσφαιρικής ρύπανσης σε Κοζάνη-Πτολεμαΐδα

      Engineer

      Την παύση λειτουργίας κάθε είδους μηχανήματος και εξοπλισμού εντός των ορυχείων της ΔΕΗ, πλην του συστήματος αποκομιδής τέφρας και ενός εκσκαφέα, από τις 4:00 έως τις 7:30 κάθε μέρα, τουλάχιστον έως την Πέμπτη 10 Αυγούστου, αποφάσισαν σε έκτακτη σύσκεψη στην Κοζάνη ο αντιπεριφερειάρχης, Παναγιώτης Πλακεντάς και ο αναπληρωτής διευθυντής του Λιγνιτικού Κέντρου Δυτικής Μακεδονίας (ΛΚΔΜ), Κώστας Μαχτής.
       
      Τα άμεσα μέτρα αποφασίστηκαν προκειμένου να περιοριστούν η σκόνη και η εκπομπή αιωρούμενων σωματιδίων στην περιοχή του Λιγνιτικού Κέντρου Δυτικής Μακεδονίας, όπου τις τελευταίες ημέρες, λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και της πλήρους άπνοιας, παρατηρήθηκαν αυξημένες συγκεντρώσεις που ξεπερνούν τα επιτρεπτά όρια.
       
      Επίσης, μετά τις 15:00, αποφασίστηκε να σταματήσουν η διακίνηση κάθε είδους εργολαβικών φορτηγών εντός του Λιγνιτικού Κέντρου και κάθε είδους εργασία εντός των ορυχείων της ΔΕΗ. Συμφωνήθηκε να γίνονται διαβροχές σε όλο το οδικό δίκτυο του Λιγνιτικού Κέντρου καθόλη τη διάρκεια του 24ωρου και ειδικότερα τις νυκτερινές ώρες που το φαινόμενο της συγκέντρωσης σκόνης παρουσιάζει μεγάλη έξαρση.
       
      Ο κ. Πλακεντάς εξήγησε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ότι «τα έκτακτα μέτρα θα ισχύσουν από την Τρίτη 8 Αυγούστου έως τα ξημερώματα της Πέμπτης 10 Αυγούστου, όπου θα εκτιμηθεί εκ νέου ο περιβαλλοντικός συναγερμός.
       
      Τις τελευταίες ημέρες, καταγράφονται, από ορισμένους σταθμούς μέτρησης ατμοσφαιρικής ρύπανσης του δικτύου της ΔΕΗ και του Κέντρου Περιβάλλοντος (ΚΕΠΕ) της περιφέρειας, πολύ υψηλές συγκεντρώσεις αιωρούμενων σωματιδίων, με έμφαση τις νυχτερινές και τις πρώτες πρωινές ώρες, όπου επικρατεί πλήρης άπνοια.
       
      Στη σύσκεψη για την αντιμετώπιση των αυξημένων συγκεντρώσεων αιωρούμενων σωματιδίων στο λεκανοπέδιο Κοζάνης-Πτολεμαΐδας, που πραγματοποιήθηκε στο γραφείο του αντιπεριφερειάρχη Κοζάνης, συμμετείχαν ο αναπληρωτής διευθυντής του ΛΚΔΜ, Κωνσταντίνος Μαχτής, ο Ιωάννης Τσαρούχης, βοηθός διευθυντή της Διεύθυνσης Εκμετάλλευσης Θερμοηλεκτρικών Σταθμών, ο Δημήτρης Αλβανός, διευθυντής Περιβάλλοντος Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και η Φωτεινή Τσιολάκη, προϊσταμένη Περιβάλλοντος-Υδροοικονομίας της ΠΕ Κοζάνης.
       
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
      Περισσότερα...

      753 • 8

    19. Περιβάλλον

      Χωρίς νερό δύο στους τρεις ανθρώπους στη Γη

      Engineer

      Περίπου τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή σχεδόν τέσσερα δισεκατομμύρια άνθρωποι, είναι αντιμέτωποι με σοβαρή έλλειψη νερού τουλάχιστον για ένα μήνα κάθε χρόνο, όπως προκύπτει από μια νέα ολλανδική επιστημονική έρευνα.
       
      Η μελέτη δείχνει ότι το πρόβλημα της λειψυδρίας είναι σοβαρότερο από ό,τι είχαν δείξει οι προηγούμενες μελέτες, οι οποίες εκτιμούσαν ότι αφορά 1,7 έως 3,1 δισεκατομμύρια ανθρώπους.
       
       
      Οι προηγούμενες εκτιμήσεις γίνονταν σε ετήσια βάση, ενώ η νέα μελέτη αναφέρεται σε μηνιαία βάση.
       
      Γύρω στα 1,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν αρκετό νερό για τουλάχιστον το μισό έτος. Περίπου 500 εκατομμύρια ζουν σε περιοχές, όπου η κατανάλωση νερού είναι διπλάσια από ό,τι η αναπλήρωση του γλυκού νερού μέσω των βροχών.
       
      Από τα τέσσερα δισεκατομμύρια, τα δύο δισεκατομμύρια που βρίσκονται αντιμέτωπα με περιοδικές ελλείψεις νερού, ζουν στην Κίνα και στην Ινδία, στις δύο πολυπληθέστερες χώρες της Γης. Όμως δεν πρόκειται για πρόβλημα μόνο των φτωχών και αναπτυσσόμενων χωρών, καθώς ελλείψεις νερού σημειώνονται ακόμα και στις ΗΠΑ, σε πολιτείες όπως η Καλιφόρνια, το Τέξας και η Φλόριντα.
       
      Η Αυστραλία και η Νότια Ευρώπη -συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας- ανήκουν επίσης στα ανεπτυγμένα μέρη με περιοδική κατά τόπους λειψυδρία.
       
      Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή ‘Αριεν Χέκστρα του ολλανδικού Πανεπιστημίου του Τβέντε, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science Advances», δήλωσαν ότι τα ευρήματά τους μπορούν να αξιοποιηθούν από κυβερνήσεις και εταιρείες (ύδρευσης κ.α.), για να βελτιώσουν τη στρατηγική τους σε σχέση με τη διαχείριση του γλυκού νερού, το οποίο αναδεικνύεται σταδιακά στον υπ” αριθμόν ένα κίνδυνο για την ανθρωπότητα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αναλυτών στο πρόσφατο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός.
       
      Η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, η βελτίωση του επιπέδου ζωής, η αλλαγή των καταναλωτικών συνηθειών και η επέκταση της αρδευόμενης γεωργίας είναι οι κύριες αιτίες για τη διαρκή αύξηση της ζήτησης νερού διεθνώς.
       
      Το αποτέλεσμα είναι να αναμένεται επιδείνωση του προβλήματος μελλοντικά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, π.χ. αύξηση μεταναστεύσεων και προσφυγικών ρευμάτων.
       
      Η ζήτηση και η προσφορά νερού ποικίλουν συνεχώς ανάλογα με την εποχή και την τοποθεσία. Η Υεμένη μπορεί να στερέψει από νερό σε λίγα χρόνια, ενώ για αρκετές άλλες χώρες (Πακιστάν, Ιράν, Μεξικό, Σ.Αραβία κ.α.) χτυπάει καμπανάκι κινδύνου, καθώς ο υδροφόρος ορίζοντάς τους συνεχώς πέφτει. Η μελέτη προειδοποιεί ότι ακόμη και στο Λονδίνο η κατανάλωση νερού δεν είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμη στα τρέχοντα επίπεδα.
       
      —Οι αιτίες
       
      Η έρευνα επισημαίνει ότι όσον αφορά το προσωπικό «αποτύπωμα νερού» κάθε ανθρώπου, μόνο ένα ποσοστό 1% έως 4% αφορά την οικιακή κατανάλωση (π.χ. πόση ώρα κάνει ντους).
       
      Αντίθετα, το 25% του ατομικού αποτυπώματος αφορά την κατανάλωση κρέατος, καθώς χρειάζονται πάνω από 15.000 λίτρα νερού για να παραχθεί ένα κιλό κρέατος (σχεδόν όλο αυτό το νερό διοχετεύεται στην άρδευση των καλλιεργειών που παράγουν τις ζωοτροφές).
       
      Έτσι, αν κανείς τρώει περισσότερο ψάρι και λιγότερο κρέας, βοηθά σημαντικά στη μάχη κατά της λειψυδρίας!
       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2016/02/16/nero-leipsydria-kreatofagia-128553/
      Περισσότερα...

      752 • 1

    20. Περιβάλλον

      Υπερεκμετάλλευση και κλιματική αλλαγή απειλούν τα δάση της Μεσογείου

      Engineer

      Μπορεί η δασική έκταση των μεσογειακών χωρών να σημείωσε αύξηση κατά 1,8 εκατ. εκτάρια (αύξηση κατά 2%) την περίοδο 2010 – 2015, ωστόσο οι έντονες πιέσεις που αντιμετωπίζουν τα δάση της Μεσογείου δεν αφήνουν περιθώρια εφησυχασμού.
      Η δασική έκταση
      Σύμφωνα με έκθεση του FAO, τα δάση της Μεσογείου καταλαμβάνουν το 2% της παγκόσμιας δασικής έκτασης (88 εκατ. εκτάρια), περίπου δηλαδή όσο το μέγεθος της Γαλλίας και της Ιταλίας μαζί.
      Περίπου το ίδιο μέγεθος καταλαμβάνουν οι υποβαθμισμένες εκτάσεις των μεσογειακών χωρών, οι οποίες ανέρχονται σε 80 εκατ. εκτάρια ενώ κάθε χρόνο πάνω από 400.000 εκτάρια δάσος γίνονται στάχτη.
      Παρά το γεγονός ότι ο αριθμός των πυρκαγιών μειώθηκε στα βόρεια και βορειοανατολικά της Μεσογείου τις τελευταίες δεκαετίες, ο αριθμός των μεγάλων πυρκαγιών (που επηρεάζουν πάνω από 500 εκτάρια) έχει αυξηθεί. Η έκθεση προβλέπει ότι αυτή η τάση – συνολικά λιγότερες αλλά μεγαλύτερες πυρκαγιές – θα συνεχιστεί.
      Στην ίδια εύθραυστη κατάσταση βρίσκεται η πανίδα και η χλωρίδα των μεσογειακών δασών με τουλάχιστον 339 είδη να απειλούνται με εξαφάνιση. Τα δάση στην Ισπανία, την Ιταλία, την Ελλάδα, την Τουρκία και το Μαρόκο έχουν τον υψηλότερο αριθμό απειλούμενων ειδών (26% στην Ισπανία, 24% στην Ιταλία, 21% στην Ελλάδα, 17% στην Τουρκία, 15% στο Μαρόκο).
      Η περιοχή της Μεσογείου
      Υπερεκμετάλλευση φυσικών πόρων και κλιματική αλλαγή
      Ο πληθυσμός της Μεσογείου διπλασιάστηκε μεταξύ του 1960 και του 2015, φθάνοντας τα 537 εκατομμύρια και εκτιμάται ότι θα ανέλθει σε 670 εκατομμύρια μέχρι το 2050. Μολονότι οι δημογραφικές μεταβολές στο βόρειο τμήμα της Μεσογείου ήταν μικρές, η ταχεία πληθυσμιακή ανάπτυξη στο νοτιοανατολικό τμήμα οδήγησε σε υπερβολική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων.
      Η υποβάθμιση των δασών στο βόρειο τμήμα της Μεσογείου οφείλεται κυρίως στην εγκατάλειψη της γης και στις πυρκαγιές, ενώ τα δάση στα νοτιοανατολικά αντιμετωπίζουν την υπερεκμετάλλευση, την υπερβόσκηση και την πίεση του πληθυσμού.
      Τέλος, η κλιματική αλλαγή παραμένει η σημαντικότερη απειλή για όλα τα δάση της Μεσογείου. Η αύξηση της θερμοκρασίας, οι ασταθείς βροχοπτώσεις και οι ξηρασίες μεγάλης διάρκειας θα αλλάξουν σημαντικά την κάλυψη και την κατανομή των δασών τα επόμενα χρόνια στις χώρες της Μεσογείου.
      Περισσότερα...

      752 • 0

    21. Περιβάλλον

      Εnvironmental Αwards 2014

      Engineer

      Η διοργάνωση που επιβραβεύει και αναδεικνύει τις καλύτερες πρακτικές για το περιβάλλον και την αειφορία
       
      Για 2η χρονιά τα Environmental Awards έρχονται να αξιολογήσουν, να επιβραβεύσουν και να αναδείξουν βέλτιστες πρακτικές, διαδικασίες και πρωτοβουλίες για την προστασία του περιβάλλοντος και την αειφορία από επιχειρήσεις, οργανισμούς και φορείς που υποστηρίζουν έμπρακτα ότι η λήψη μέτρων είναι σίγουρη επένδυση για το μέλλον. Η αξιολόγηση των υποψηφιοτήτων θα πραγματοποιηθεί από ανεξάρτητη, έγκριτη κριτική επιτροπή μεταξύ των οποίων βρίσκονται διακεκριμένοι ακαδημαϊκοί και εκπρόσωποι επαγγελματικών φορέων.
       
      Τα Environmental Awards 2014 χωρίζονται σε 2 πυλώνες: Ο πρώτος αφορά επιχειρήσεις ή οργανισμούς που έχουν εφαρμόσει επιτυχημένες πρακτικές ή έχουν εγκαταστήσει τεχνολογίες για την αποτελεσματική αξιοποίηση ή διαχείριση των αποβλήτων τους ή εφαρμόζουν τις αρχές της αειφορίας σε όλο το εύρος της παραγωγής και της λειτουργίας τους. Ο δεύτερος αφορά Δημόσιους Οργανισμούς και Φορείς Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή Συμπράκτες τους για την αξιοποίηση διαδικασιών και πρωτοβουλιών με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος και την ποιότητα ζωής. Σε κάθε πυλώνα υπάρχουν διαφορετικές κατηγορίες βραβείων, με αρκετές νέες hot κατηγορίες, στις οποίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή για να βραβευθούν.
       
      Οι δηλώσεις συμμετοχής θα διαρκέσουν έως την Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013 και η τελετή απονομής των βραβείων θα πραγματοποιηθεί το ΔεκέμβριοΥ 2013. Αναλυτικά όλες οι πληροφορίες, οι στόχοι, η διαδικασία αξιολόγησης, οι κατηγορίες των βραβείων και η αίτηση συμμετοχής στο www.environmentalawards.gr
       
      Πηγή: http://biomassenergy.gr/articles/news/5392-environmental-awards-2014
      Περισσότερα...

      751 • 0

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.