Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1466 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Μόλις πέντε χώρες φαίνεται πως ευθύνονται για το 60% των 8 εκατομμυρίων τόνων πλαστικών που απορρίπτονται στους ωκεανούς του πλανήτη κάθε χρόνο. Οι χώρες αυτές είναι η Κίνα, η Ινδονησία, οι Φιλιππίνες, η Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ.
       
      Νέα έρευνα που έγινε έδειξε ότι το κοινό αυτών των χωρών είναι ότι βιώνουν ταχεία οικονομική ανάπτυξη, μειωμένη φτώχεια και βελτίωση της ποιότητας ζωής. Ωστόσο, οι εξελίξεις αυτές αυξάνουν ταυτόχρονα την κατανάλωση των πλαστικών και τα συγκεκριμένα ασιατικά κράτη δεν διαθέτουν ακόμα κατάλληλη υποδομή διαχείρισης αποβλήτων για να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση.
       
      Η κατανάλωση πλαστικών στην Ασία θα αυξηθεί κατά 80 τοις εκατό, ξεπερνώντας τους 200 εκατομμύρια τόνους.
       
      Αν δε ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για τη διαχείριση αυτών των αποβλήτων, σε δέκα μόλις χρόνια ο ωκεανός μπορεί να περιέχει ένα τόνο πλαστικών για κάθε τρεις τόνους ψαριών, αναφέρει η μελέτη του οργανισμού Ocean Conservancy.
       
      Όπως λέει η έκθεση, με στοχευμένη προσπάθεια η ροή των πλαστικών αποβλήτων μπορεί να μειωθεί κατά περίπου 45 τοις εκατό μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια.
       
      Ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε χώρας, οι ερευνητές προτείνουν τις πέντε καλύτερες προσεγγίσεις όπως την μετατροπή αποβλήτων σε καύσιμα (αεριοποίηση) και τη βελτιστοποίηση των υπηρεσιών αποκομιδής.
       
      «Η συντονισμένη δράση, με τη μορφή ετήσιων δαπανών ύψους πέντε δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη διαχείριση των αποβλήτων, θα μπορούσε να δημιουργήσει μια δυναμική αγορά δευτερογενών πόρων, να προσελκύσει επενδύσεις στα συστήματα συσκευασίας και ανάκτησης, και φυσικά να αφήσει τους ωκεανούς να ευδοκιμήσουν», αναφέρει η έκθεση.
       
      Μάλιστα εάν οι παρεμβάσεις αυτές επεκταθούν και σε άλλες χώρες θα υπάρξουν ακόμη καλύτερα αποτελέσματα στο παγκόσμιο αυτό πρόβλημα.
       
      Πηγή: http://www.ellinikigeorgia.gr/poies-xores-eythinontai-gia-plastika-apovlita-okeanous/
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Στους ΧΥΤΑ καταλήγει περισσότερο από το 40% του περιεχομένου των μπλε κάδων, απόρροια της άγνοιας ή αδιαφορίας των πολιτών. Η ανακύκλωση στη χώρα βρίσκεται επισήμως στο 17%, αριθμός που βασίζεται μόλις κατά το ένα τρίτο στους μπλε κάδους και στα «σπιτάκια» ανακύκλωσης και κατά τα δύο τρίτα στις βιομηχανικές και εμπορικές συσκευασίες (χαρτόνια, κούτες, πλαστικό, παλέτες κ.λπ.) που συλλέγονται απευθείας από εμπόρους. Αξιοσημείωτο είναι ότι η πολιτεία δεν μπορεί να έχει απολύτως ακριβή στοιχεία για τις επιδόσεις κάθε δήμου, με αποτέλεσμα να αδικούνται οι δήμοι που καταβάλλουν μεγαλύτερη προσπάθεια.
      Η εφημερίδα «Καθημερινή» ζήτησε από τον Ελληνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ), τον εποπτευόμενο από το υπουργείο Περιβάλλοντος φορέα που είναι υπεύθυνος για την ανακύκλωση δημοτικών αστικών αποβλήτων στη χώρα μας, αναλυτικά στοιχεία για τις επιδόσεις όλων των δήμων της χώρας, τις ποσότητες υλικών που ανακτώνται ή θάβονται, τις επιδόσεις των κέντρων διαλογής ανακυκλώσιμων (ΚΔΑΥ, εκεί όπου καταλήγουν οι μπλε κάδοι για να διαχωριστούν τα υλικά και στη συνέχεια να πωληθούν). Τα στοιχεία αφορούν το 2016, καθώς δεν έχει ολοκληρωθεί η επεξεργασία των στοιχείων για το 2017. Ας δούμε μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία:
      • Συνολικά, στα 33 κέντρα διαλογής της χώρας οδηγήθηκαν 365.285 τόνοι, που συλλέχθηκαν μέσω των μπλε κάδων. Ομως, οι ποσότητες δεν ήταν «καθαρές»: 142.340 τόνοι (39%) ήταν κοινά σκουπίδια και οδηγήθηκαν σε ΧΥΤΑ, χωρίς να συνυπολογίζονται στοιχεία από έξι ΚΔΑΥ. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο μεγαλύτερο ΚΔΑΥ της χώρας, αυτό του Κορωπίου, από τις 65.061 τόνους που συνελέγησαν, το 47% οδηγήθηκε σε ΧΥΤΑ, ενώ στο δεύτερο μεγαλύτερο ΚΔΑΥ, στον Ασπρόπυργο, την ίδια τύχη είχε το 54% των 41.739 τόνων που συνελέγησαν! Οι αριθμοί αυτοί είναι αποκαλυπτικοί του τεράστιου ελλείμματος ενημέρωσης των πολιτών (ή και της αδιαφορίας τους) για το τι πρέπει να απορρίπτεται στον μπλε κάδο και τι όχι.
      • Οσον αφορά τις ποσότητες που ανακτήθηκαν (δηλαδή πιστοποιημένα πωλήθηκαν στη δευτερογενή αγορά υλικών), το 2016 ήταν: 89.410 τόνοι χαρτιού/χαρτονιού, 50.664 τόνοι έντυπου χαρτιού, 44.703 τόνοι πλαστικού, 10.250 τόνων γυαλιού, 8.759 τόνοι σιδήρου, 2.024 τόνοι χάρτινων συσκευασιών υγρών, 1.235 τόνοι αλουμινίου και 7.267 τόνοι άλλων υλικών.
      Περισσότερη δουλειά
      «Οι ποσότητες των ανακυκλώσιμων που συνελέγησαν μέσω των μπλε κάδων αυξήθηκαν κατά 5% το 2017. Ομως, η ανακύκλωση των απορριμμάτων των πολιτών εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τρίτο του συνόλου (33,4%), το υπόλοιπο προέρχεται από τη συλλογή των βιομηχανικών και εμπορικών συσκευασιών», εξηγεί στην «Κ» ο πρόεδρος του ΕΟΑΝ, Δημήτρης Πολιτόπουλος. «Αυτό σημαίνει ότι, παρότι η Ελλάδα είναι εντός των στόχων της ΕΕ, σχεδόν για όλα τα υλικά, χρειαζόμαστε περισσότερη δουλειά για τη βελτίωση του τρόπου που ο κόσμος ανακυκλώνει».
      Αξιοσημείωτο, σύμφωνα με το δημοσίευμα, είναι ότι η πολιτεία δεν μπορεί να έχει ακριβή εικόνα για τις επιδόσεις ενός δήμου, τουλάχιστον στους μεγάλους δήμους της χώρας ή εκεί όπου η διαχείριση γίνεται μέσω ενός συλλογικού φορέα (ΦΟΔΣΑ ή εταιρεία ειδικού σκοπού). Η αιτία είναι απλή: το περιεχόμενο των μπλε κάδων οδηγείται σε ένα κέντρο διαλογής.
      Μόνο που στο ίδιο κέντρο διαλογής μπορεί να οδηγούνται τα ανακυκλώσιμα από αρκετούς ακόμα δήμους. Επομένως, το όποιο καλό ή κακό αποτέλεσμα «ισομοιράζεται» στους δήμους που πηγαίνουν στο ίδιο ΚΔΑΥ (άρα ένας «καλός» δήμος θα πληρώσει για την απόρριψη στο ΧΥΤΑ ίδιων ποσοτήτων με έναν «κακό» δήμο).
      «Πρωτιά» λόγω τουρισμού
      Ποιος είναι ο καλύτερος δήμος της χώρας στην ανακύκλωση; Το απλό αυτό ερώτημα είναι αδύνατον να απαντηθεί, χωρίς πολλές επεξηγήσεις. Με βάση τις ποσότητες των υλικών που ανακυκλώνονται ανά μόνιμο κάτοικο, στην κατάταξη ξεχωρίζουν νησιά όπως η Μύκονος, η Αντίπαρος, η Πάρος και η Σαντορίνη. Ομως, η εικόνα αυτή δεν είναι απόλυτα ακριβής, καθώς δεν συνυπολογίζει στην αναγωγή τουρίστες που κατακλύζουν τα νησιά αυτά το καλοκαίρι. Με βάση τις συνολικές ποσότητες, ο Δήμος Αθηναίων είναι πρώτος – ανακυκλώνει όμως σχεδόν τις ίδιες ποσότητες με τον Δήμο Θεσσαλονίκης που έχει περίπου τον μισό πληθυσμό. Πιο ξεκάθαρη είναι η εικόνα... στον πάτο της λίστας, όπου «πρωταγωνιστούν» δήμοι της Πελοποννήσου και μικρών νησιών του Αιγαίου.

      Ας δούμε διάφορα ενδιαφέροντα σημεία που προκύπτουν από τα στοιχεία του ΕΟΑΝ:
      • Η Μύκονος έχει όντως υψηλές επιδόσεις στην ανακύκλωση, με 2.850 τόνους το 2016. Χαρακτηριστικό είναι ότι βρίσκεται στην όγδοη θέση πανελλαδικά, ανακυκλώνοντας μεγαλύτερες ποσότητες από ό,τι μεγάλοι δήμοι (με περισσότερους από 100.000 μόνιμους κατοίκους) όπως η Λάρισα, ο Πειραιάς, το Περιστέρι, η Καλλιθέα, η Κέρκυρα και η Ρόδος. Ωστόσο, η ποσότητα αυτή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον τουρισμό και επομένως η αναγωγή ανά κάτοικο, η οποία θα της έδινε την πρώτη θέση πανελλαδικά (με... 305,32 κιλά ανά κάτοικο ετησίως), δεν είναι ακριβής.
      • Πάντως, η Σαντορίνη, με ανάλογο αν όχι υψηλότερο τουριστικό ρεύμα από τη Μύκονο, ανακύκλωσε το 2016 τις μισές ποσότητες (1.385 τόνους).
      • Το πρώτο αστικό κέντρο που εμφανίζεται στη λίστα είναι το Ρέθυμνο, στην 7η θέση, με 3.634 τόνους (και 78,05 κιλά ετησίως ανά μόνιμο κάτοικο). Ακολουθεί η Άρτα με 2.257 τόνους (και 53,97 κιλά ανά μόνιμο κάτοικο). Αξιοσημείωτη είναι η παρουσία της Καλαμάτας, λόγω των γνωστών προβλημάτων στη διαχείριση απορριμμάτων στην Πελοπόννησο, που κατάφερε να ανακυκλώσει 2.750 τόνους το 2016.
      • Αν δούμε τις επιδόσεις των μεγάλων αστικών δήμων (με πληθυσμό άνω των 100.000 κατοίκων), την πρώτη θέση καταλαμβάνει ο Βόλος και ακολουθούν η Θεσσαλονίκη, η Λάρισα και το Ηράκλειο.
      • Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν τις πολύ κακές επιδόσεις του μεγαλύτερου δήμου της χώρας. Οι 8.991 τόνοι που ανακύκλωσε ο Δήμος Αθηναίων το 2016 μπορεί να τον κατατάσσουν στην πρώτη θέση πανελλαδικά, είναι όμως λίγοι σε σχέση με τον πληθυσμό του. Χαρακτηριστικό είναι ότι σχεδόν την ίδια ποσότητα ανακύκλωσε ο Δήμος Θεσσαλονίκης... με τον μισό πληθυσμό. Αν εξεταστούν οι επιδόσεις της Αθήνας με βάση τις ποσότητες ανά μόνιμο κάτοικο, τότε κατατάσσεται... στην 163η θέση πανελλαδικά. Ακόμα χειρότερες είναι οι επιδόσεις του Δήμου Πειραιά, με την ανακύκλωση να δείχνει ανύπαρκτη σε σχέση με τον πληθυσμό της πόλης: το 2016 ανακύκλωσε μόλις 1.277 τόνους, ποσότητα ανάλογη με εκείνη δήμων με τον μισό ή και λιγότερο πληθυσμό, όπως η Κομοτηνή, η Χίος ή η Λαμία.
      • Αντίθετα, εξαιρετικές επιδόσεις έχει η Θεσσαλονίκη, που ανακύκλωσε 8.393 τόνους το 2016, δηλαδή 22,36 κιλά ανά μόνιμο κάτοικο.
      • Στην Αττική, τις καλύτερες επιδόσεις έχουν οι Δήμοι Κηφισιάς, Γλυφάδας και Παλλήνης, ενώ στη Θεσσαλονίκη οι Δήμοι Θέρμης, Πυλαίας-Χορτιάτη και Θεσσαλονίκης.
      • Στις τελευταίες θέσεις της λίστας βρίσκονται οι δήμοι της Πελοποννήσου και του Νοτίου Αιγαίου που δεν κάνουν καθόλου ανακύκλωση. Από εκείνους που εμφανίζουν έστω και μια ελάχιστη ποσότητα, τη χειρότερη θέση έχουν οι Δήμοι Καλαμπάκας και Αμφίκλειας-Ελάτειας που ανακύκλωσαν μόλις έναν τόνο σε μία ολόκληρη χρονιά.
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Τον Σεπτέμβριο του 2013, η Ευρωπαϊκή Ένωση ενέκρινε τη νέα στρατηγική για τα δάση, για την ενίσχυση της ζωτικότητας των ευρωπαϊκών δασών, τη βιώσιμη διαχείρισή τους και την προώθηση του πολυλειτουργικού τους ρόλου. Σύμφωνα με τους Ευρωπαίους αξιωματούχους, τα δάση μπορούν να επηρεάσουν δραστικά τη βιώσιμη ανάπτυξη, καθώς όχι μόνο παρέχουν ένα υγιές περιβάλλον, αλλά συμβάλλουν στην ενίσχυση του ποιοτικού τρόπου ζωής.
       
      Άλλωστε, τα δάση αποτελούν το μόνο μέσο για την προώθηση της πράσινης οικονομίας και τη βελτίωση του βιοπορισμού. Παράλληλα, αποτελούν τη λύση για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, τη βελτίωση της ποιότητας νερού και την καταπολέμηση της ερημοποίησης.
       
      Ειδικότερα, και σύμφωνα με τους στόχους της ΚΑΠ 2015-2020 για τις δασικές εκτάσεις, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες αναμένεται να εφαρμόσουν πολιτικές για την προστασία των δασών που θα κινούνται σύμφωνα με το γενικότερο όραμα της Ευρώπης. Εργαλεία για την καλύτερη διαχείριση των δασών θα αποτελούν η έρευνα, η εκπαίδευση, η καινοτομία και η διάδοση της πληροφορίας.
       
      Πιο συγκεκριμένα, οι πιο βασικοί από τους στόχους της είναι οι εξής:
       
      – Η αποκατάσταση της βιοποικιλότητας των δασών.
       
      – Η συμπερίληψη στρατηγικών για τα δάση, με σκοπό την προσαρμογή τους στην κλιματική αλλαγή.
       
      – Η ενίσχυση του ρόλου των δασών, με στόχο την καταπολέμηση της ερημοποίησης.
       
      – Η εξάλειψη της παράνομης υλοτομίας και του σχετιζόμενου με αυτήν εμπορίου.
       
      – Η βιώσιμη διαχείριση των δασών, η οποία θα συμβάλει στην ανανέωση των πρώτων υλών και της ενέργειας στην Ευρώπη.
       
      – Κοινωνικοοικονομικά και πολιτιστικά οφέλη θα προκύψουν ως αποτέλεσμα της πολιτικής που θα εφαρμοστεί, όπως η βελτίωση της ανθρώπινης υγείας, ο βιοπορισμός, η αγροτική ανάπτυξη και η παροχή θέσεων εργασίας.
       
      – Η αξιοποίηση των δασικών οικοσυστήματων από τις σχετικές εθνικές πολιτικές και από όργανα που στηρίζονται στην αγορά, όπως η πληρωμή για παροχή υπηρεσιών (τροφή, νερό, ξυλεία κ.α.) από τα οικοσυστήματα.
       
      Πηγή: http://www.ypaithros.gr/stoxoi-kap-2014-2020-dash/
    4. Περιβάλλον

      GTnews

      Τα περιθώρια για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στενεύουν και οι χώρες πρέπει να είναι «βάναυσα ειλικρινείς» για το τι πρέπει να γίνει ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα. Το μήνυμα αυτό έστειλε ο νέος πρόεδρος της Διάσκεψης του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, παρουσιάζοντας το πρόγραμμα της συνάντησης αυτής στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στην οποία θα συμμετάσχουν 200 χώρες.
      Ο Σουλτάν Αλ Τζάμπερ, ο οποίος είναι επίσης πρόεδρος της κρατικής πετρελαϊκής εταιρείας των ΗΑΕ Abu Dhabi National Oil Co, ζήτησε ευθέως να συζητήσουν οι χώρες το πόσο πίσω έχουν μείνει στην επίτευξη των στόχων κατά της κλιματικής αλλαγής και να συμφωνήσουν σε σχέδιο για να καλυφθεί το χαμένο έδαφος. Τα ΗΑΕ που έχουν τώρα την προεδρία της διάσκεψης αυτής ζητούν να αυξηθούν οι προσπάθειες για μείωση των εκπομπών άνθρακα, μεγαλύτερες επενδύσεις σε πράσινες τεχνολογίες και χρηματοδότηση των φτωχότερων χωρών από ειδικό ταμείο 100 δισ δολαρίων ώστε να αναλάβουν δράσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Ανάμεσα στα άλλα ζητείται ο τριπλασιασμός των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και ο διπλασιασμός της παραγωγής υδρογόνου έως το 2030.
      Το οικονομικό σκέλος κυριαρχεί στις διαπραγματεύσεις για το κλίμα, καθώς τα φτωχότερα έθνη απαιτούν μεγαλύτερη υποστήριξη τόσο για επενδύσεις σε ενέργεια από χαμηλές εκπομπές άνθρακα όσο και για την αντιμετώπιση του αυξανόμενου κόστους από ξηρασίες, πλημμύρες και άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
      Η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή του 2023 ή η Διάσκεψη των Μερών της UNFCCC, που συνήθως αναφέρεται ως COP28, θα είναι η 28η διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή και θα πραγματοποιηθεί από τις 30 Νοεμβρίου έως τις 12 Δεκεμβρίου 2023 στο Expo City του Ντουμπάι στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
      Η σύνοδος κορυφής COP28 είναι σημαντική επειδή θα αποτελέσει η πρώτη επίσημη αξιολόγηση της προόδου των χωρών προς τον στόχο της Συμφωνίας του Παρισιού για περιορισμό της κλιματικής αλλαγής και της αύξησης της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος κατά 1,5 βαθμούς Κελσίου. Οι τρέχουσες πολιτικές οι δεσμεύσεις των χωρών δεν είναι πλέον επαρκείς για να επιτύχουν αυτόν τον στόχο. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/07/14_07_ot_emissions.png
      Ως ο τρίτος μεγαλύτερος παραγωγός του ΟΠΕΚ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν αντιμετωπίσει επικρίσεις σχετικά με τη διοργάνωση της διάσκεψης κορυφής για το κλίμα COP28, την ώρα που συνεχίζουν να αντλούν τεράστιες ποσότητες πετρελαίου. Η χώρα τώρα υπόσχεται ότι θα μειώσει τις εκπομπές άνθρακα κατά 40% έως το 2030 και πως θα επενδύσει έως και 54 δισεκατομμύρια δολάρια σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μέσα τα επόμενα επτά χρόνια, στοχεύοντας σε μεγάλη αύξηση του μεριδίου της καθαρής ενέργειας στο συνολικό μείγμα κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής.
      Αυτή θα είναι μια σύνοδος για το κλίμα που θα συμμετάσχουν όλοι, περιλαμβανομένων και των κλάδων του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, υποσχέθηκε μιλώντας στο Bloomberg η υπουργός Κλιματικής Αλλαγής και Περιβάλλοντος των ΗΑΕ, Μάριαμ Αλμέιρι.
      «Πρέπει να είμαστε βάναυσα ειλικρινείς σχετικά με τα κενά που πρέπει να καλυφθούν, τις βαθύτερες αιτίες και πώς φτάσαμε σε αυτό το μέρος εδώ σήμερα», είπε από την πλευρά του ο Σουλτάν Αλ Τζάμπερ μιλώντας σε συνάντηση στις Βρυξέλλες των υπουργών Περιβάλλοντος κι άλλων ευρωπαίων αξιωματούχων αλλά και αξιωματούχων από τις ΗΠΑ, τη Βραζιλία και άλλες χώρες.
      «Πρέπει να εφαρμόσουμε μια μακροπρόθεσμη, στραμμένη προς το μέλλον, προσανατολισμένη στη δράση και ολοκληρωμένη απάντηση για να αντιμετωπίσουμε πρακτικά αυτά τα κενά», είπε.
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Από τη στιγμή που το National Geographic ξεκίνησε να κατασκευάζει χάρτες το 1915, έχει αναγνωρίσει συνολικά 4 ωκεανούς, τον Ατλαντικό, τον Ειρηνικό, τον Ινδικό και τον Αρκτικό. Το 2021 όμως, στις 8 Ιουνίου, που είναι και η Παγκόσμια Ημέρα Ωκεανών, αναγνώρισε έναν ακόμα ωκεανό, ως τον πέμπτο ωκεανό του κόσμου.
      Πρόκειται για τον ονομαζόμενο Νότιο Ωκεανό, που απομονώνει το κλιματικό σύστημα της Ανταρκτικής από τον υπόλοιπο πλανήτη και δημιουργεί έτσι ένα μοναδικό οικοσύστημα στο νότιο ημισφαίριο.
      Εικόνα: unsplash/
      Jeremy Ducray Ενώ, σύμφωνα με τον ορισμό του National Geographic, ο πέμπτος ωκεανός εκτείνεται από τις ακτές της Ανταρκτικής μέχρι το γεωγραφικό πλάτος των 60 μοιρών νότια, με εξαίρεση το Πέρασμα Ντρέικ και τη Θάλασσα της Σκωτίας, που βρίσκονται ανάμεσα στην Ανταρκτική και τη Νότιο Αμερική.
      “Ο Νότιος Ωκεανός έχει αναγνωριστεί εδώ και καιρό από επιστήμονες, αλλά επειδή δεν υπήρξε ποτέ συμφωνία διεθνώς, δεν το αναγνωρίσαμε επίσημα”, λέει ο γεωγράφος της Εθνικής Γεωγραφικής Εταιρείας Alex Tait.
      Σημαντικός ο ρόλος του ACC στη ρύθμιση του παγκόσμιου κλίματος
      Παράλληλα, ενώ οι άλλοι ωκεανοί του πλανήτη (Ατλαντικός, Ειρηνικός, Ινδικός και Αρκτικός Ωκεανός) ορίζονται από τις ηπείρους που τους περιβάλλον, δεν ισχύει το ίδιο και για τον Νότιο Ωκεανό.
      Το όριο των 60 μοιρών νότια που αναγνωρίζει το NG συμπίπτει χονδρικά με το Ανταρκτικό Περιπολικό Ρεύμα (ACC), ένα κυκλικό ρεύμα που περιβάλλει τη λευκή ήπειρο από τότε που αποσπάστηκε από τη Νότια Αμερική πριν από 34 εκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών.
      Αυτό επέτρεψε την απρόσκοπτη ροή του νερού γύρω από τον πυθμένα της Γης.
      Το ACC ρέει από δυτικά προς ανατολικά γύρω από την Ανταρκτική, σε μια ευρεία κυμαινόμενη ζώνη που επικεντρώνεται περίπου σε γεωγραφικό πλάτος 60 μοιρών νότια – τη γραμμή που τώρα ορίζεται ως το βόρειο όριο του Νότιου Ωκεανού. Μέσα στο ACC, τα νερά είναι πιο κρύα και ελαφρώς λιγότερο αλμυρά από τα ωκεάνια νερά στα βόρεια.
      Μάλιστα, το ACC μεταφέρει περισσότερο νερό από οποιοδήποτε άλλο θαλάσσιο ρεύμα και παίζει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του παγκόσμιου κλίματος, καθώς συμμετέχει στη μεταφορά θερμότητας σε όλο τον πλανήτη και στέλνει στον βυθό της Ανταρκτικής οργανικές ενώσεις, αποθηκεύοντας έτσι μεγάλες ποσότητες άνθρακα.
      Διχογνωμία για τον επίσημο ορισμό
      Παράλληλα, σημειώνεται ότι παρά την κομβική σημασία αυτών των νερών, επιστήμονες και πολιτικοί δεν έχουν καταλήξει σε επίσημο ορισμό για τον Νότιο Ωκεανό.
      Ο Διεθνής Υδρογραφικός Οργανισμός αναγνώρισε την ύπαρξη του ωκεανού το 1937, απέσυρε όμως την απόφασή του το 1953 επικαλούμενος διαφωνίες για τον επίσημο ορισμό. Σε ασυμφωνία κατέληξε και ο επόμενος γύρος διαπραγματεύσεων το 2000.
      Έτσι, λόγω της διχογνωμίας, ορισμένες χώρες προτιμούν την ονομασία Ανταρκτικός Ωκεανός, ενώ άλλες δεν δέχονται την ύπαρξη ξεχωριστού ωκεανού και θεωρούν ότι ο “Νότιος Ωκεανός” είναι απλώς τα νοτιότερα, ψυχρά τμήματα του Ειρηνικού, του Ατλαντικού και του Ινδικού Ωκεανού.
      Παράλληλα, σημειώνεται ότι το Συμβούλιο των Γεωγραφικών Ονομάτων των ΗΠΑ, χρησιμοποιεί το όνομα από το 1999. Και τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, η NOAA αναγνώρισε επίσημα τον Νότιο Ωκεανό ως ξεχωριστό.
      Ωστόσο, το National Geographic ενημερώνει τους χάρτες του και ξεκαθαρίζει ότι από εδώ και στο εξής ο Νότιος Ωκεανός “θα αντιμετωπίζεται όπως και οι παραδοσιακοί τέσσερις ωκεανοί“.
      Πηγή: nationalgeographic
    6. Περιβάλλον

      basgoud

      Πλήθος παρανομιών διαπίστωσαν οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος κατά τη διάρκεια αυτοψίας στις εργασίες κατασκευής σύνθετου τουριστικού καταλύματος στην Ιο, καλώντας σε απολογία την εταιρία.
       
      Η έκθεση ελέγχου συντάχθηκε από το ΣΕΠΔΕΜ (Σώμα Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, Δόμησης, Ενέργειας και Μεταλλείων, τομέας Νοτίου Ελλάδας) μετά από αυτοψία που πραγματοποιήθηκε την άνοιξη. Ο έλεγχος πραγματοποιήθηκε σε μέρος της υπό κατασκευή τουριστικής μονάδας που βρίσκεται στη δυτική πλευρά της Ίου, σε απόσταση 2 χλμ από τη Χώρα σε δύο γειτονικά τμήματα (περιοχή Κουμπάρα, χερσόνησος Διακοφτό). Η σύνθετη τουριστική εγκατάσταση κατασκευάζεται από την εταιρία «105 ΑΕ».
       
      Οι Επιθεωρητές διαπίστωσαν πολλές πολεοδομικές παρανομίες και άλλες παρατυπίες, ανάμεσα στις οποίες:
       
      -Σε δύο ισόγεια κτίσματα στην περιοχή Κουμπάρας, που αποτελούν τμήματα εστιατορίου, διαπιστώθηκε υπέρβαση δόμησης κατά 30% . Στο ίδιο συγκρότημα η πισίνα χτίστηκε σε απόσταση μόλις 30 μέτρων από τον αιγιαλό, όταν σύμφωνα με τη νομοθεσία έπρεπε να βρίσκεται στα 80 μέτρα.
       
      -Η γέφυρα που συνδέει τα δύο τμήματα της επένδυσης και η οποία περνά κυριολεκτικά πάνω μέσα από την παραλία έχει ανεγερθεί με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που προέβλεπε η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων (υποστυλώματα σε πέδιλα αντί για πασσάλους), με συνέπεια να έχει γίνει επέμβαση σε μεγαλύτερο κομμάτι της παραλίας.
       
      -Το ένα πρανές (οριοθετημένου) ρέματος που βρίσκεται στην περιοχή έχει «θαφτεί» από όγκους χωμάτων, παρότι σύμφωνα με την άδεια «οι εργοταξιακοί χώροι και η συσσώρευση υλικών χωματισμού σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να επηρεάζουν δυσμενώς το διερχόμενο από την έκταση υδατόρεμα και την παραλιακή ζώνη».
       
      -Είχε διανοιχθεί παρανόμως νέος δρόμος μέσα στη ζώνη αιγιαλού και παραλίας.
       
      -Είχαν γίνει εκτεταμένες φυτεύσεις με ξενικά είδη (συγκεκριμένα φοίνικες του είδους Washngtonia, ιθαγενούς στις νότιες ΗΠΑ και το Μεξικό), παρότι η μελέτη επέβαλλε τη χρήση ειδών της αυτοφυούς χλωρίδας.
       
      -Η εταιρία παρανόμως δεν επέτρεψε την είσοδο στους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος στην περιοχή της χερσονήσου Διακοφτό. Ωστόσο οι Επιθεωρητές διαπίστωσαν έστω και από απόσταση την ύπαρξη νέων, αυθαίρετων κτισμάτων στη χερσόνησο (εκκλησία, κυκλικό κτίσμα με καμπαναριό κλπ).
       
      -Η εταιρία δεν επέτρεψε την είσοδο στους Επιθεωρητές και σε άλλα σημεία της έκτασης, στην περιοχή της Κουμπάρας, όπου σύμφωνα με καταγγελίες έχουν παρανόμως ανεγερθεί αμφιθέατρο, δρόμος με επιχωματώσεις στον αιγιαλό κλπ. Οι Επιθεωρητές σημειώνουν ότι από δορυφορικές εικόνες διαπιστώθηκε η κατασκευή χωρίς άδεια δύο πισινών, 70 μέτρων Χ 8 μέτρων έκαστη.
       
      Η εταιρία («105 ΑΕ») κλήθηκε σε απολογία.
       
      Πηγή: kathimerini.gr
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      «Είχαμε μία ουσιαστική και πολύωρη συνάντηση εργασίας με το ΔΣ της Ένωσης Περιφερειών και νομίζω ότι η πυκνότητα της συζήτησης απέδειξε ότι έχουμε πολλά κοινά ζητήματα, τα οποία η Πολιτεία τα επεξεργάζεται και τα προωθεί», ανέφερε ο Αν. ΥΠΕΝ, Σωκράτης Φάμελλος, στο τέλος της χθεσινής συνεδρίασης του ΔΣ της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝΠΕ), στην οποία συμμετείχε.
       
      «Με τη σημερινή μας συνάντηση αποδείξαμε ότι υπάρχει μία νέα στιγμή στη συνεργασία της κεντρικής Διοίκησης με την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση και μία νέα σελίδα συνολικά για τη χώρα μας», είπε χαρακτηριστικά.
       
      Η ατζέντα της συζήτησης μεταξύ ΥΠΕΝ και ΕΝΠΕ περιελάμβανε τρία θέματα κομβικής σημασίας: τους δασικούς χάρτες, τη διαχείριση των υδατικών πόρων και τα έργα επεξεργασίας υγρών αποβλήτων. Ο Αν. ΥΠΕΝ παρουσίασε τις θέσεις και τον προγραμματισμό του Υπουργείου, απάντησε σε ερωτήσεις και δέχθηκε πολλές προτάσεις για μελλοντικές θεσμικές παρεμβάσεις σε θέματα περιβάλλοντος, από τα μέλη του ΔΣ της ΕΝΠΕ.
       
      Στο κομμάτι των δασικών χαρτών, ΕΝΠΕ και ΥΠΕΝ, σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, επιβεβαίωσαν ότι πρόκειται για μία ουσιαστική τομή, μία αλλαγή στην καθημερινότητα και στη λειτουργία του Κράτους, που θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί εδώ και χρόνια. «Δίνουμε το χρόνο ώστε να ενσωματώσουμε στην νομοθεσία και τη λειτουργία της Διοίκησης εργαλεία που θα λύνουν προβλήματα χρόνων, με στόχο την αποκατάσταση της νομιμότητας και της κανονικότητας», επισήμανε ο Αν. ΥΠΕΝ.
       
      Συμπλήρωσε, δε, ότι κοινός σκοπός μεταξύ ΥΠΕΝ και ΕΝΠΕ είναι αφενός η ενημέρωση των αγροτών σχετικά με τα νέα εργαλεία που τους παρέχονται, προκειμένου να υπάρξει εξασφάλιση των επιδοτήσεων και τακτοποίηση της γεωργικής δραστηριότητας. «Αφετέρου, η πρόσβαση όλων των πολιτών στα νέα αυτά εργαλεία και πώς μπορούν να συμβάλλουν σε αυτό οι Περιφέρειες, ιδιαίτερα δε στην αποστολή στοιχείων για τους εποικισμούς, τους αναδασμούς, τα όρια οικισμών και πράξεις της Διοίκησης, οι οποίες δεν περιλαμβάνονται στους χάρτες και δεν ευθύνεται ο πολίτης», είπε ο κ. Φάμελλος.
       
      Στα θέματα που αφορούν συνολικά στο υδατικό δυναμικό της χώρας μας, ο ίδιος ενημέρωσε το ΔΣ της ΕΝΠΕ ότι εντός του μήνα θα έχει ολοκληρωθεί η τιμολογιακή πολιτική του νερού, καθώς και η εκπόνηση μελετών, έως το τέλος Ιουνίου, για την αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης Νερού σε όλες τις λεκάνες απορροής. Έτσι, όπως είπε, «κλείνει για την Ελλάδα μία περίοδος εξαετούς καθυστέρησης, ερχόμαστε εγγύτερα στο ευρωπαϊκό κεκτημένο και ταυτόχρονα ανοίγουμε και την πόρτα της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης, συνδυάζοντας περιβάλλον και ανάπτυξη. Οι Περιφέρειες θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα νέα χρηματοδοτικά εργαλεία και να συμβάλλουν τόσο στην προστασία του περιβάλλοντος, όσο και στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας».
       
      Όσον αφορά στα έργα επεξεργασίας λυμάτων, ο Αν. ΥΠΕΝ είπε πως πρόκειται για έναν δύσκολο στόχο, ωστόσο υπάρχει ένα κοινό πλάνο μεταξύ ΥΠΕΝ, Περιφερειών και Δήμων το οποίο συμπεριλαμβάνει περίπου 200 εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων σε οικισμούς άνω των 2.000 κατοίκων. «Χρειάζεται η συνεργασία όλων προκειμένου να επιτύχουμε αυτό το δύσκολο στόχο», υπογράμμισε ο Σωκράτης Φάμελλος και προανήγγειλε τη συγκρότηση Ειδικής Τεχνικής Γραμματείας, ώστε να αξιοποιηθούν άμεσα και αποτελεσματικά οι πόροι ύψους 1 δισ. ευρώ που προβλέπονται για τα συγκεκριμένα έργα, πόροι που στο μεγαλύτερο ποσοστό διαχειρίζονται οι Περιφέρειες.
       
      Συνεπώς, «χρειάζεται συνέργια, που θα έχει τεχνικά, οικονομικά και διοικητικά χαρακτηριστικά», κατέληξε ο Αν. ΥΠΕΝ, σημειώνοντας: «Κυρίως, όμως, χρειαζόμαστε μια πολιτική συμφωνία ότι τα συγκεκριμένα έργα όχι μόνο θα γίνουν, αλλά και θα λειτουργήσουν σωστά. Διότι, είναι σημαντικό να μην απαξιώνουμε εκ των υστέρων έργα για τα οποία έχουμε επενδύσει πόρους».
       
      Τέλος, ο Αν. ΥΠΕΝ επιβεβαίωσε από την πλευρά του Υπουργείου μια νέα συνεργασία με την ΕΝΠΕ και προανήγγειλε στο προσεχές μέλλον νέα συνάντηση εργασίας με θέμα την κυκλική οικονομία, τα στερεά απόβλητα και την ανακύκλωση.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%86%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%80%CF%8C%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CF%8D%CF%88%CE%BF%CF%85%CF%82-1-%CE%B4%CE%B9%CF%82-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%AD%CF%81%CE%B3/
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Αντιμέτωπη με πρωτοφανή ξηρασία, η κυβέρνηση της Πορτογαλίας συνέστησε σε 43 δήμους να αυξήσουν προσωρινά την τιμή του νερού για τους μεγαλύτερους καταναλωτές και να αναστείλουν τον καθαρισμό των δρόμων και το πότισμα των δημόσιων πάρκων και των κήπων.
      Η Πορτογαλία πλήττεται από σοβαρή ή ακραία ξηρασία μετά τα κύματα καύσωνα των τελευταίων μηνών, ανακοίνωσε το ινστιτούτο μετεωρολογίας της χώρας IPMA.
      Αργά χθες Τετάρτη ο υπουργός Περιβάλλοντος της χώρας Ντουάρτε Κορντέιρο δήλωσε ότι από τα 61 φράγματα στην Πορτογαλία, τα 10 είναι σε κρίσιμη κατάσταση με τον αποθηκευμένο όγκο νερού να έχει πέσει κάτω από το 20% της χωρητικότητάς τους.
      Αυτά τα σχεδόν άδεια φράγματα παρέχουν νερό σε 40 δήμους στο βόρειο και το κεντρικό τμήμα της χώρας και σε τρεις στο Αλγκάρβε στον νότο.
      Αν και η χώρα στο σύνολό της διαθέτει επαρκή αποθέματα νερού για δύο χρόνια, το νερό που υπάρχει στα 10 φράγματα που βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση αρκεί μόλις για ένα χρόνο, εξήγησε ο Κορντέιρο.
      Συνολικά στην Πορτογαλία υπάρχουν 278 δήμοι που είναι αρμόδιοι για την παροχή νερού στους δημότες τους.
      Στους 43 δήμους που έχουν επηρεαστεί περισσότερο η κυβέρνηση συνέστησε, για την περίοδο που η ξηρασία είναι πιο σοβαρή, να αυξήσουν την τιμή του νερού για τις οικογένειες και τις εταιρείες που καταναλώνουν περισσότερα από 15 κυβικά μέτρα νερού μηνιαίως. Η μέση οικογένεια στην Πορτογαλία καταναλώνει 10 κυβικά μέτρα νερού τον μήνα.
      Επίσης θα πρέπει «να αναστείλουν προσωρινά τη μη απαραίτητη χρήση νερού, κυρίως για τον καθαρισμό των δρόμων και το πότισμα του πρασίνου, όπως και στα σιντριβάνια και τις πισίνες», επεσήμανε ο υπουργός Περιβάλλοντος. Πρόσθεσε εξάλλου ότι η κυβέρνηση θα βοηθήσει να διασφαλιστεί ότι τα μέτρα αυτά θα εφαρμοστούν άμεσα, αν και εκτίμησε ότι οι δημοτικές αρχές συμμορφώνονται με τις συστάσεις.
      Τον Φεβρουάριο η κυβέρνηση της Πορτογαλίας ζήτησε να σταματήσει η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από έξι φράγματα, ενώ από τον Αύγουστο οι αρχές έχουν πάψει να ποτίζουν τα γήπεδα του γκολφ, τα δημόσια πάρκα και τους κήπους στο Αλγκάρβε προκειμένου να αποφύγουν να επιβάλλουν δελτίο στην κατανάλωση νερού από τους πολίτες.
      Εικόνες από: https://24.sapo.pt/atualidade/artigos/em-montalegre-nao-ha-memoria-de-tao-pouca-agua-na-barragem-do-alto-rabagao#


    9. Περιβάλλον

      kan62

      Στα 13.994 kWh ανά έτος ανέρχεται κατά μέσο όρο η ενέργεια που καταναλώνει κάθε νοικοκυριό της χώρας για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών του, ενώ το 81% αυτής της ενέργειας χρησιμοποιείται για θέρμανση και μαγείρεμα.
       
      Κάθε νοικοκυριό καταναλώνει, συνολικά για την κάλυψη των ετήσιων ενεργειακών αναγκών του, πετρέλαιο θέρμανσης και ηλεκτρισμό σε ποσοστό 44,1% και 26,8 % αντίστοιχα.
       
      Αυτό προκύπτει από μια νέα έρευνα (Έρευνα Κατανάλωσης Ενέργειας στα Νοικοκυριά), που διενήργησε η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) κατά το χρονικό διάστημα Οκτωβρίου 2011- Σεπτεμβρίου 2012.
       
      Από την ίδια έρευνα, η οποία διεξήχθη σε μόνιμες κατοικίες (χρησιμοποιούνται τουλάχιστον έξι μήνες τον χρόνο), προκύπτει και τα εξής άκρως ενδιαφέροντα στοιχεία:
       
      • 43,7% των κατοικιών έχει κατασκευαστεί στις δεκαετίες '60 και '70 (18,6% από το 2000 και μετά)
      • 73,2% είναι ιδιόκτητες
      • το μέσον εμβαδόν ανέρχεται σε 84,8 m2
      • οικονομικές υποχρεώσεις (δάνειο, υποθήκη) έχει το 12,4%
       
      Κυρίαρχη η χρήση πετρελαίου
       
      Αναλυτικότερα, όσον αφορά στη θερμική ενέργεια (καύση καυσίμου, π.χ. υγραέριο, πετρέλαιο θέρμανσης, κ.λπ., και ηλιακή ενέργεια), σε ποσοστό 85,9% ενέργεια αυτή καταναλώνεται για την κάλυψη των αναγκών θέρμανσης των κατοικιών. Το καύσιμο που χρησιμοποιείται περισσότερο (θέρμανση χώρων, μαγείρεμα και παραγωγή ζεστού νερού χρήσης) είναι το πετρέλαιο (60,3%) και ακολουθούν τα καυσόξυλα (23,8%). Η χρήση του φυσικού αερίου παραμένει σε σχετικά χαμηλά επίπεδα (7,4%).
       
      Σχετικά με την ηλεκτρική ενέργεια, κατά μέσο όρο, το 38,4% της συνολικής ετήσιας ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνεται από ένα νοικοκυριό είναι για το μαγείρεμα, το 14,7% για τη λειτουργία του ψυγείου, το 10,6% για τη λειτουργία του πλυντηρίου ρούχων και, μόλις, το 6,6% για τον φωτισμό και το 4,9% για την ψύξη της κατοικίας.
       
      Τα νοικοκυριά των αστικών περιοχών παρουσιάζουν αυξημένη χρήση ηλεκτρικής ενέργειας και, σε ένα βαθμό και, πετρελαίου θέρμανσης, συγκρινόμενα με αυτά των αγροτικών περιοχών. Η χρήση καυσόξυλων είναι σημαντικά υψηλότερη στις αγροτικές περιοχές.
       
      Οι κατοικίες που ερευνήθηκαν από την ΕΛΣΤΑΤ, ήταν μόνιμες κατοικίες (99,9%), δηλαδή κατοικίες οι οποίες χρησιμοποιούνται τουλάχιστον έξι μήνες τον χρόνο (προκειμένου να διαθέτει το νοικοκυριό στοιχεία- κυρίως λογαριασμούς- για τουλάχιστον 3 χειμερινούς και 3 θερινούς μήνες.
       
      Ο χάρτης της κατοικίας στην Ελλάδα
      Όπως προέκυψε από τα στοιχεία της έρευνας, το 43,7% των κτιρίων έχει κατασκευαστεί / αποπερατωθεί τις δεκαετίες '60 και '70, ενώ μόλις το 18,6% από το 2000 και μετά. Το 42% των κατοικιών βρίσκονται στο ισόγειο των κτιρίων, ενώ το 53,4% σε όροφο (έναν ή και περισσότερους- μεζονέτες).
       
      Το 73,2% των κατοικιών είναι ιδιόκτητες, εκ των οποίων το 60,8% χωρίς οικονομικές υποχρεώσεις και το 12,4% με οικονομικές υποχρεώσεις (δάνειο, υποθήκη). Το μέσο εμβαδόν των κατοικιών ανέρχεται σε 84,8 m2, με το 23,6% των νοικοκυριών να διαμένουν σε κτίρια με εμβαδόν έως και 60 m2, το 41,7% σε κτίρια με εμβαδόν μεταξύ 61- 90 m2 και το 34,7% σε κτίρια με εμβαδόν μεγαλύτερο από 90 m2.
       
      Αναφορικά με τη μόνωση και τη θερμομόνωση, πέντε στις δέκα κατοικίες διαθέτουν θερμομόνωση, ενώ ένας στους δέκα κατοίκους δεν γνωρίζει εάν υπάρχει μόνωση στην κατοικία που διαμένει.
       
      Το 98,9% των κατοικιών διαθέτουν κάποιο σύστημα / εξοπλισμό θέρμανσης. Το 50,8% των νοικοκυριών χρησιμοποίησε κεντρικό σύστημα θέρμανσης ως κύριο σύστημα θέρμανσης κατά τη χειμερινή περίοδο Οκτωβρίου 2010- Απριλίου 2011 ή/ και Οκτωβρίου 2011- Απριλίου 2012, το 48,6% κάποιο ανεξάρτητο (αυτόνομο) σύστημα θέρμανσης και το 0,6% τηλεθέρμανση. Το 65,3% των νοικοκυριών ανέφερε ότι διαθέτει διακόπτη αυτονομίας για τη λειτουργία του κεντρικού συστήματος θέρμανσης, ενώ το 34,68% όχι.
       
      Το καύσιμο που χρησιμοποιείται για το κύριο σύστημα θέρμανσης της κατοικίας είναι:
       
      • 63,8% πετρέλαιο θέρμανσης
      • 12,4% ηλεκτρισμός
      • 12% βιομάζα (καυσόξυλα, πελλέτες, μπριγκέτες, γεωργικά και δασικά υπολείμματα)
      • 8,7% φυσικό αέριο
       
      Τρία στα δέκα νοικοκυριά χρησιμοποιούν εκτός του κύριου συστήματος θέρμανσης και κάποιο συμπληρωματικό σύστημα, το οποίο είναι, κυρίως, το τζάκι (32,3% των νοικοκυριών που χρησιμοποιούν συμπληρωματικό σύστημα θέρμανσης), ανεξάρτητες μονάδες κλιματισμού (28,2%) και φορητές ηλεκτρικές συσκευές, όπως ηλεκτρική σόμπα, αερόθερμο, καλοριφέρ (26,5%).
       
      Για την παροχή ζεστού νερού χρήσης, το 98,6% των νοικοκυριών διαθέτουν σύστημα / εξοπλισμό για να ικανοποιούν τις ανάγκες τους. Ειδικότερα, το 74,5% των νοικοκυριών χρησιμοποιεί ηλεκτρικό θερμοσίφωνα, το 37, 6% ηλιακό θερμοσίφωνα και το 25,2% σύστημα συνδεδεμένο με την κεντρική θέρμανση (boiler).
       
      Για την ψύξη, έξι στα δέκα νοικοκυριά χρησιμοποιούν κάποιο σύστημα για να ψύχουν την κατοικία τους (ολόκληρη ή τμήμα αυτής) κατά τους ζεστούς μήνες του έτους. Το σύστημα αυτό σε ποσοστό 99,7% αφορά ανεξάρτητες μονάδες κλιματισμού (split units), ενώ κεντρικά συστήματα ψύξης καταγράφονται μόλις για το 0,3 % των νοικοκυριών.
       
      Το 66,1% των νοικοκυριών που χρησιμοποιούν κάποιο σύστημα για να ψύχουν την κατοικία τους, κάνει χρήση ανεξάρτητων μονάδων κλιματισμού 2- 4 μήνες το χρόνο, ενώ το 30,9% λιγότερο από 2 μήνες. Αναφορικά με την ημερήσια λειτουργία των συστημάτων ψύξης, τα μισά περίπου νοικοκυριά τα χρησιμοποιούν κατά μέσο όρο 3-5 ώρες, κατά τους θερινούς μήνες (Μάιο έως Σεπτέμβριο).
       
      Η ανάλυση των αποτελεσμάτων που προκύπτουν από τη ρύθμιση των θερμοστατών των συστημάτων θέρμανσης και ψύξης σύμφωνα με τους κανόνες ενεργειακά αποδοτικότερης συμπεριφοράς (ρύθμιση στους 18 - 20 C και στους 26 - 28 C, αντίστοιχα), δείχνει μείωση της μέσης κατανάλωσης θερμικής ενέργειας για θέρμανση πάνω από 13%, και της μέσης ηλεκτρικής ενέργειας για ψύξη πάνω από 15%.
       
      Ο φυσικός δροσισμός της κατοικίας με το άνοιγμα παραθύρων, φεγγιτών, ανοιγμάτων οροφής, κατά τη διάρκεια της νύχτας το καλοκαίρι, έχει ως αποτέλεσμα την κατανάλωση, κατά μέσο όρο, 21% λιγότερης ηλεκτρικής ενέργειας για ψύξη.
       
      Τα νοικοκυριά που χρησιμοποιούν πλήρη πλύση στα πλυντήρια ρούχων ή πιάτων (δηλαδή, με τα πλυντήρια γεμάτα στο μέγιστο δυνατό σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά τους) παρουσιάζουν, κατά μέσο όρο, χαμηλότερη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας της τάξης του 17%.
       
      Τέλος, αναφορικά με την ενεργειακή συμπεριφορά των νοικοκυριών ως προς τη διατήρηση των ηλεκτρικών συσκευών σε κατάσταση αναμονής, όταν αυτές δεν χρησιμοποιούνται, περίπου 8 στα 10 αφήνουν την τηλεόραση σε κατάσταση αναμονής (53,3% πάντα και 25,1% όταν είναι στην κατοικία τους) και μόνον 2 στα 10 κλείνουν την τηλεόραση όταν δεν την χρησιμοποιούν.
       
      Οι εργένηδες καταναλώνουν περισσότερο
      Παράλληλα, η συσχέτιση των κοινωνικοοικονομικών χαρακτηριστικών των μελών των νοικοκυριών με την ενεργειακή τους κατανάλωση δείχνει ότι:
       
      • Η μέση κατανάλωση θερμικής ενέργειας ανά άτομο σε μονομελή νοικοκυριά είναι κατά μέσο όρο 66% υψηλότερη από αυτήν σε νοικοκυριά με περισσότερα μέλη. Αντίστοιχα, η μέση κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας ανά άτομο είναι κατά μέσο όρο 69% υψηλότερη στην περίπτωση των μονομελών νοικοκυριών.
      • Η μέση κατανάλωση θερμικής ενέργειας στα νοικοκυριά τα οποία διαθέτουν τουλάχιστον ένα μέλος άνω των 65 ετών είναι υψηλότερη κατά 8% σε σχέση με νοικοκυριά που δεν διαθέτουν ούτε ένα μέλος άνω των 65 ετών. Αντίθετα, τα νοικοκυριά με ένα μέλος άνω των 65 ετών εμφανίζουν χαμηλότερη μέση κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας κατά 17% σε σχέση με τα νοικοκυριά χωρίς μέλη ηλικίας άνω των 65 ετών.
      • Νοικοκυριά με μέλη που εργάζονται, εμφανίζουν υψηλότερη μέση κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας κατά 32% και θερμικής ενέργειας κατά 15% σε σχέση με νοικοκυριά τα οποία δεν διαθέτουν κανένα μέλος που εργάζεται.
      • Νοικοκυριά με άνεργα μέλη, εμφανίζουν υψηλότερη μέση κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας κατά 16% και χαμηλότερη μέση κατανάλωση θερμικής ενέργειας κατά 10% σε σχέση με νοικοκυριά τα οποία δεν διαθέτουν κανένα άνεργο μέλος.
      • Στις ενοικιασμένες κατοικίες, η κατανάλωση θερμικής ενέργειας ήταν χαμηλότερη κατά 52% συγκριτικά με τις ιδιόκτητες και κατά 47% συγκριτικά με τις παραχωρημένες δωρεάν. Επιπλέον, η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στις ενοικιασμένες κατοικίες ήταν χαμηλότερη κατά 11% συγκριτικά με τις ιδιόκτητες και κατά 1% συγκριτικά με τις παραχωρημένες δωρεάν.
       
      Σημειώνεται ότι κατά την έρευνα, που διεξήχθη για πρώτη φορά κατά το χρονικό διάστημα Οκτωβρίου 2011- Σεπτεμβρίου 2012, συλλέχθηκαν πληροφορίες αναφορικά με την κατανάλωση ενέργειας και τα επίπεδα κατανάλωσης για διαφορετικές χρήσεις (θέρμανση- ψύξη χώρων, ζεστό νερό χρήσης, μαγείρεμα, φωτισμός κ.α.) στον οικιακό τομέα, καθώς και τις ποσότητες και τα είδη των χρησιμοποιούμενων καυσίμων.
       
      Επιπρόσθετα, καταγράφηκαν πληροφορίες που αφορούν στις συνήθειες των χρηστών σε σχέση με την κατανάλωση ενέργειας στα νοικοκυριά, στα είδη και τον αριθμό των συσκευών και συστημάτων που χρησιμοποιούν, ενώ εξετάστηκε και η διείσδυση ενεργειακά αποδοτικών τεχνολογιών στον οικιακό τομέα. Τέλος, συλλέχθηκαν πληροφορίες και στοιχεία για τα κοινωνικοοικονομικά χαρακτηριστικά των νοικοκυριών.
       
      Περίοδοι αναφοράς για τα ενεργειακά δεδομένα είναι οι χειμερινοί (Οκτώβριος 2011- Απρίλιος 2012) και θερινοί μήνες (Μάιος 2012- Σεπτέμβριος 2012) καθώς και οι χειμερινοί και θερινοί- πριν τη διενέργεια της έρευνας- μήνες (Οκτώβριος 2010- Απρίλιος 2011) και (Μάιος 2011- Σεπτέμβριος 2011), αντίστοιχα.
       
      Η έρευνα υλοποιήθηκε με τη συνδρομή, ως τεχνικού εμπειρογνώμονα, του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών και Εξοικονόμησης Ενέργειας (ΚΑΠΕ).
       
      ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ.pdf
       
      Πηγή: http://www.imerisia.gr/
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι εκπομπές ρύπων των υβριδικών αυτοκινήτων που δεν φορτίζονται είναι αρκετά κοντά σε αυτές των συμβατικών.
      Tα ηλεκτρικά αυτοκίνητα στην Ευρώπη εκπέμπουν, κατά μέσο όρο, τουλάχιστον τρεις φορές λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα από τα αντίστοιχα βενζινοκίνητα αυτοκίνητα. Όσο η τεχνολογία βελτιώνεται στο κομμάτι της μπαταρίας και στις καταναλώσεις ενέργειας, τόσο οι τελικές τιμές εκπομπών ρύπων θα βελτιώνονται προς όφελος του περιβάλλοντος και της ποιότητας της ζωής των ανθρώπων στις πόλεις.
      Στο χειρότερο σενάριο, ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο με μπαταρία που παράγεται στην Κίνα και κινείται σε μια χώρα της Ευρώπης εξακολουθεί να εκπέμπει 37% λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα από ένα αυτοκίνητο που κινείται με βενζίνη, ενώ στην καλύτερη περίπτωση, ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο με μπαταρία που παράγεται για παράδειγμα στη Σουηδία και κινείται στην ίδια χώρα μπορεί να εκπέμπει 83% λιγότερο από ένα άλλο αντίστοιχο αυτοκίνητο που κινείται στο ίδιο κράτος με βενζίνη.
      Αυτό που θέλουν να πετύχουν οι αυτοκινητοβιομηχανίες, κυρίως μέσα από την αύξηση της αυτονομίας των μπαταριών, θα έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω μείωση των εκπομπών ρύπων διοξειδίου του άνθρακα. Μάλιστα όταν θα φθάσει η ηλεκτρική ενέργεια να προέρχεται στο μεγαλύτερο ποσοστό από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τότε το συνολικό αποτύπωμα ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου θα μειωθεί ακόμη περισσότερο.
      Από την άλλη, παρά τα “πράσινα” διαπιστευτήριά τους, οι εκπομπές ρύπων των υβριδικών αυτοκινήτων (αυτών που δεν φορτίζονται) είναι αρκετά κοντά στα ρυπογόνα συμβατικά βενζινοκίνητα αυτοκίνητα, ενώ τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα στα αυτοκίνητα που διαθέτουν μικρή μπαταρία και μπορούν να φορτιστούν ώστε να έχουν μικρή αυτονομία. Το σημαντικότερο πρόβλημα σε αυτή την περίπτωση είναι ότι οι οδηγοί αμελούν σε μεγάλο βαθμό να φορτίσουν τα αυτοκίνητά τους, με αποτέλεσμα να κινούνται ως συμβατικά, έχοντας το επιπλέον βάρος των μπαταριών. Σε περίπτωση όμως που υπάρξει φόρτιση, επειδή αυτά τα οχήματα έχουν αυτονομία κοντά στα 50 χιλιόμετρα, τότε η ηλεκτρική ενέργεια καλύπτει σε μεγάλο βαθμό τις καθημερινές ανάγκες μετακίνησης εντός πόλης.
      Τα επόμενα χρόνια ένα υβριδικό ηλεκτρικό όχημα με μικρή μπαταρία θα μπορεί να τροφοδοτείται παράλληλα και από ένα μείγμα καθαρών καυσίμων (σύμφωνα με τις προβλέψεις της βιομηχανίας καυσίμων), γεγονός που θα μείωνε περαιτέρω τις εκπομπές κατά 5% σε σύγκριση με την κίνηση ενός βενζινοκίνητου οχήματος. Αν τώρα υπάρξει περαιτέρω βελτίωση των καυσίμων, τότε το συνολικό αποτύπωμα μπορεί να είναι μέχρι και 82% λιγότερο από αυτό που αφήνει σήμερα ένα αυτοκίνητο. Όμως ακόμη και όταν αυτό συμβεί, το ηλεκτρικό όχημα θα εξακολουθεί να είναι κατά 27% πιο καθαρό.
    11. Περιβάλλον

      GTnews

      Μελέτη που δημοσιεύτηκε δείχνει ότι πάνω από το ένα τρίτο του δάσους του Αμαζονίου μπορεί να έχει υποβαθμιστεί από την ανθρώπινη δραστηριότητα και την ξηρασία. Έρχονται έτσι στο προσκήνιο αιτήματα για τη θέσπιση νομοθεσίας που θα προστατεύει το ζωτικής σημασίας οικοσύστημα που βρίσκεται σε κίνδυνο.
      Οι φθορές που έχουν προκληθεί στο δάσος αυτό, το οποίο εκτείνεται σε 9 χώρες, είναι σημαντικά πιο μεγάλες από αυτές που παρατηρούνταν μέχρι τώρα, σημειώνουν οι ερευνητές, κυρίως του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Καμπίνας (Universidade Estadual de Campinas). Στην έρευνά τους, αυτοί αναλύουν τις συνέπειες των πυρκαγιών, της δασικής εκμετάλλευσης, της ξηρασίας και των αλλαγών που επηρεάζουν τους οικότοπους στις παρυφές του δάσους.
      Εκτός από την ξηρασία, τα φαινόμενα αυτά υποβάθμισαν τουλάχιστον το 5,5% των υπολοίπων δασών που συγκροτούν το οικοσύστημα του Αμαζονίου, δηλαδή 364.748 τετραγωνικά χιλιόμετρα μεταξύ του 2001 και του 2018, σύμφωνα με την έρευνα. Αν περιληφθούν οι συνέπειες της ξηρασίας, η ζώνη που έχει υποβαθμιστεί αντιπροσωπεύει 2,5 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, δηλαδή το 38% των υπολοίπων δασών που συνθέτουν το οικοσύστημα του Αμαζονίου.
      Ξηρασία και πυρκαγιές
      «Η ακραία ξηρασία γίνεται ολοένα και πιο συχνή στην Αμαζονία λόγω της αλλαγής των μεθόδων εκμετάλλευσης της γης και της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τους ανθρώπους, που επηρεάζει την θνησιμότητα των δέντρων, τον αριθμό των πυρκαγιών και τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα», σημειώνουν οι επιστήμονες. «Οι δασικές πυρκαγιές εντάθηκαν τα χρόνια της ξηρασίας» προσθέτουν, προειδοποιώντας για τους κινδύνους που αντιπροσωπεύουν οι «μεγάλης έκτασης πυρκαγιές» στο μέλλον αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
      Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου Λαφαγιέτ στην Λουιζιάνα, την πολιτεία των ΗΠΑ, κι άλλα ιδρύματα καλούν σε δράση σε ξεχωριστή μελέτη τους για τις συνέπειες της ανθρώπινης δραστηριότητας στο οικοσύστημα του Αμαζονίου, η οποία δημοσιεύεται επίσης στην επιθεώρηση Science.
      «Οι αλλαγές έγιναν υπερβολικά γρήγορα για να μπορέσουν να προσαρμοστούν τα είδη της Αμαζονίας, οι πληθυσμοί και τα οικοσυστήματα. Οι νόμοι για να αποφευχθούν οι χειρότερες συνέπειες είναι γνωστοί και πρέπει να θεσπιστούν αμέσως. Απώλεια της Αμαζονίας είναι απώλεια της βιόσφαιρας και, αν δεν δράσουμε, κινδυνεύουμε», υποστηρίζουν.
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Ιδιαίτερα ακριβή αποδεικνύεται η μόλυνση της ατμόσφαιρας για τις ευρωπαϊκές οικονομίες, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος (ΕΕΑ).
       
      Στην τετραετία 2008-2012 το συνολικό κόστος κυμάνθηκε μεταξύ 329 δισ. και 1.053 δισ. ευρώ, με την ΕΑΑ να εξετάζει τη συνολική καταστροφή που προκάλεσαν στην ατμόσφαιρα 14.235 βιομηχανικές μονάδες.
       

       
       
      Προκειμένου να μετρηθεί το κόστος, όπως διευκρινίζεται στην έκθεση της ευρωπαϊκής υπηρεσίας, λαμβάνονται υπόψη γεγονότα όπως πρόωροι θάνατοι, το κόστος νοσοκομειακής περίθαλψης, οι χαμένες εργάσιμες ημέρες, προβλήματα υγείας, καταστροφές σε κτήρια αλλά και η μείωση της αγροτικής παραγωγής.
       

       
       
      Παράλληλα η ΕΑΑ αποκαλύπτει και τις 30 βιομηχανικές μονάδες της Ευρώπης που προκάλεσαν τη μεγαλύτερη μόλυνση της ατμόσφαιρας στο εξεταζόμενο διάστημα. Εξ αυτών οκτώ βρίσκονται στη Γερμανία, έξι στην Πολωνία, τέσσερις στη Ρουμανία, τρεις σε Βουλγαρία και Βρετανία, δύο στην Ελλάδα, ενώ υπάρχει και μία μονάδα σε Τσεχία, Εσθονία, Ιταλία και Σλοβακία.
       

       
      Πηγή: Πόσο κοστίζει στις ευρωπαϊκές οικονομίες η μόλυνση της ατμόσφαιρας | newmoney.gr http://www.newmoney.gr/article/75311/poso-kostizei-stis-eyropaikes-oikonomies-i-molynsi-tis-atmosfairas#ixzz3KAyGskT2
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Συνολικά 114 πρόωροι θάνατοι θα αποτρέπονταν κάθε χρόνο στη Θεσσαλονίκη εάν υπήρχαν επαρκείς χώροι πρασίνου, όπως προστάζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Σύμφωνα με μελέτη του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Υγείας (ISGlobal) της Βαρκελώνης, η Θεσσαλονίκη βρίσκεται στην 30ή θέση ανάμεσα σε 1.000 πόλεις από 31 χώρες με την υψηλότερη θνησιμότητα λόγω απουσίας πράσινων χώρων, όπως πάρκα, πλατείες και αστικοί κήποι.
      Ο ΠΟΥ συνιστά την καθολική πρόσβαση των κατοίκων των πόλεων σε χώρους πρασίνου, θέτοντας ως ελάχιστο όριο την ύπαρξη πράσινου χώρου έκτασης τουλάχιστον μισού εκταρίου (δηλαδή 5.000 τ.μ. ή αλλιώς πέντε στρέμματα) σε απόσταση 300 μέτρων, σε ευθεία γραμμή, από κάθε σπίτι. Επίσης, η μελέτη του Ινστιτούτου συμπεραίνει ότι για να υλοποιηθεί αυτή η σύσταση τουλάχιστον το 25% της επιφάνειας μιας πόλης πρέπει να καλύπτεται από πράσινο.
      Συγκεκριμένα, η Θεσσαλονίκη κατατάσσεται στην 27η θέση μεταξύ 1.000 πόλεων από 31 χώρες της Ευρώπης σε θνησιμότητα λόγω έλλειψης πρασίνου. Μόλις το 19,37% της μητροπολιτικής Θεσσαλονίκης αποτελείται από πράσινους χώρους, ενώ το 86,14% των Θεσσαλονικέων ζουν σε περιοχές που διαθέτουν πράσινους χώρους σε λιγότερο από το 25% της συνολικής επιφάνειας που καλύπτουν.
      Οι Σέρρες την 3η χειρότερη επίδοση στην Ευρώπη
      Ωστόσο, στην Ελλάδα υπάρχουν και... πολύ χειρότερα. Ο λόγος για τις Σέρρες, που κατέχουν την τρίτη χειρότερη επίδοση στην κατάταξη θνησιμότητας εξαιτίας των χώρων πρασίνου της. Πιο συγκεκριμένα, οι Σέρρες καλύπτονται κατά 26,16% από τέτοιους χώρους και το 73,97% του πληθυσμού ζει σε περιοχή με πράσινους χώρους μικρότερους από το 25% της επιφάνειας του αστικού ιστού. Ως αποτέλεσμα του μη επαρκούς πρασίνου, οι Σέρρες δεν αποφεύγουν 16 πρόωρους θανάτους κάθε χρόνο. Μόνον οι πόλεις Κάντιθ στην Ισπανία και Ουόρδινγκ της Βρετανίας καταγράφουν χειρότερες επιδόσεις, ευρισκόμενες στην 1η και 2η θέση της κατάταξης αντίστοιχα.
      Σαφώς χειρότερη εικόνα από αυτήν της Θεσσαλονίκης παρουσιάζει η Αθήνα, η οποία, από τη 10η θέση, θεωρείται μια από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με τη μεγαλύτερη αναλογία θανάτων σχετιζόμενων με την έλλειψη προσβάσιμου πράσινου, σύμφωνα πάντα με τα συμπεράσματα της έρευνας.
      Η πρωτεύουσα θα μπορούσε να αποτρέπει 643 θανάτους κάθε χρόνο εάν πολλαπλασίαζε το πράσινό της, το οποίο σήμερα καλύπτει μόνον το 20,38% της συνολικής μητροπολιτικής επιφάνειάς της.
      Ακολουθούν κατά σειρά:
      Κατερίνη στην 40ή θέση (θα απέφευγε 9 θανάτους)
      Βόλος στην 89η θέση (θα απέφευγε 11 θανάτους)
      Ηράκλειο στην 125η θέση (θα απέφευγε 16 θανάτους)
      Χανιά στην 157η θέση (θα απέφευγαν 6 θανάτους)
      Τρίκαλα στην 198η θέση (θα απέφευγαν 8 θανάτους)
      Ξάνθη στην 230η θέση (θα απέφευγε 5 θανάτους)
      Καβάλα στην 318η θέση (θα απέφευγε 6 θανάτους)
      Ιωάννινα στην 406η θέση (θα απέφευγαν 6 θανάτους)
      Λάρισα στην 418η θέση (θα απέφευγε 12 θανάτους)
      Καλαμάτα στην 441η θέση (θα απέφευγε 5 θανάτους)
      Πάτρα στην 500ή θέση (θα απέφευγε 12 θανάτους)
      Η Θεσσαλονίκη θα γλύτωνε άλλους 245 θανάτους εάν υιοθετούσε τις συστάσεις ΠΟΥ για το πράσινο
      Παράλληλα, η μελέτη δημιούργησε άλλη μία κατάταξη για τις 1.000 πόλεις, η οποία βασίζεται στον δείκτη Normalised Difference Vegetation Index (NVDI), ο οποίος συνυπολογίζει όλα τα είδη πρασίνου σε μια πόλη, μεταξύ των οποίων δένδρα και φυτά σε δρόμους και πλατείες καθώς και ιδιωτικούς κήπους.
      Βάσει αυτού του δείκτη, σε συνδυασμό με τη μη υιοθέτηση των συστάσεων του ΠΟΥ για πρόσβαση και εγγύτητα των πολιτών σε πράσινο, σε χειρότερη μοίρα στη χώρα βρίσκεται η πρωτεύουσα, στην 18η θέση, καθώς θα μπορούσε να είχε αποτρέψει 1.431 πρόωρους θανάτους.
      Ακολουθεί η Θεσσαλονίκη, η οποία θα απέφευγε ετησίως 245 θανάτους εάν ακολουθούσε το μονοπάτι του Οργανισμού.
      Σχεδόν το 88% των πολιτών των δύο μεγαλύτερων αστικών κέντρων της χώρας δεν έχει εγγύ πρόσβαση σε επαρκές πράσινο.
      Στην τρίτη θέση, αυτή τη φορά σε ό,τι αφορά τις πόλεις στη χώρα μας, βρίσκονται οι Σέρρες, που θα γλύτωναν 25 θανάτους κάθε χρόνο.
      Σε συγκριτικά καλύτερη θέση από τα τρία παραπάνω αστικά κέντρα εκτιμάται ότι βρίσκονται η Καβάλα, ο Βόλος, η Κατερίνη, η Ξάνθη, το Ηράκλειο, η Καλαμάτα, τα Τρίκαλα, η Πάτρα, τα Χανιά και τα Ιωάννινα.
      Την καλύτερη επίδοση καταγράφει η Λάρισα, η οποία όμως θα μπορούσε με τη σειρά της να αποτρέψει 17 πρόωρους θανάτους.

       
      Η ταυτότητα του πρότζεκτ ISGlobal Ranking of Cities
      Το ISGlobal Ranking of Cities είναι ένα διαχρονικό πρότζεκτ που αποσκοπεί στην εκτίμηση των επιπτώσεων στην υγεία της αστικής και μεταφορικής οργάνωσης σε 1.000 ευρωπαϊκές πόλεις.
      Το ερευνητικό πρότζεκτ υπολογίζει ποικίλες περιβαλλοντικές εκθέσεις σχετιζόμενες με την ατμοσφαιρική ρύπανση, την απουσία επαφής με χώρους πρασίνου, την ηχορύπανση και το φαινόμενο αστικής θερμονησίδας σε δεκάδες πόλεις 30 χωρών της Ευρώπης.
      Η δεύτερη φάση του πρότζεκτ εστιάζει στην επαφή με πράσινους χώρους στις πόλεις.
      Μελέτη με επικεφαλής ερευνητές από το Ινστιτούτο Παγκόσμιας Υγείας ISGlobal της Βαρκελώνης εκτιμά για πρώτη φορά τις επιπτώσεις της απουσίας έκθεσης στους χώρους αυτούς επάνω στην υγεία των Ευρωπαίων σε επίπεδο πόλεων και εστιάζει στις επιπτώσεις της θνησιμότητας.
      Η ερευνητική ομάδα εκτίμησε την ετήσια θνητότητα για κάθε μία από τις 1.000 πόλεις που εντάχθηκαν στη μελέτη και δημιούργησε δύο σειρές κατάταξης με βάση τα αποτελέσματα:
      - Τον δείκτη Normalised Difference Vegetation Index (NVDI), ο οποίος συνυπολογίζει -με τη βοήθεια δορυφορικών φωτογραφιών- όλα τα είδη πρασίνου σε μια πόλη, μεταξύ των οποίων δένδρα και φυτά σε δρόμους και πλατείες καθώς και στους ιδιωτικούς κήπους.
      - Το ποσοστό χώρων πρασίνου, όπως πάρκα, πλατείες και αστικοί κήποι (%GA)
      Ο μέσος όρος του δείκτη NDVI εκτιμήθηκε υπολογίζοντας μία ακτίνα 300 μέτρων από το σημείο αναφοράς που δείχνει την εγγύτητα σε πράσινους χώρους (ήτοι ένας πεντάλεπτος περίπατος).
      Βάσει μελετών, ο ΠΟΥ συνιστά την καθολική πρόσβαση των κατοίκων των πόλεων σε χώρους πρασίνου, θέτοντας ως ελάχιστο όριο την ύπαρξη πράσινου χώρου έκτασης τουλάχιστον μισού εκταρίου (πέντε στρεμμάτων) σε ευθεία γραμμή έως 300 μέτρων από κάθε σπίτι.
      Τα στοιχεία αξιολογήθηκαν και ταξινομήθηκαν με βασικό κριτήριο έναν δείκτη πρασίνου και τη συσχέτισή του με τον δείκτη θνησιμότητας σε κάθε πόλη. Όσο χαμηλότερα βρίσκεται μια πόλη στη διεθνή κατάταξη τόσο χαμηλότερο δείκτη θνησιμότητας θεωρείται ότι έχει λόγω ανεπαρκούς πρόσβασης όλων των κατοίκων της σε κοντινό πράσινο.
      Οι χώροι πρασίνου σχετίζονται με πολλαπλά οφέλη για τη σωματική, ψυχική και νοητική υγεία των πολιτών και, κατ’ επέκταση, με μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής. Επιπρόσθετα, το πράσινο αντισταθμίζει σε έναν βαθμό τη ρύπανση του αέρα, την αστική θερμονησίδα και την ηχορύπανση, απορροφά διοξείδιο του άνθρακα μετριάζοντας την κλιματική αλλαγή και διευκολύνει τη σωματική άσκηση, την ψυχαγωγία και τις κοινωνικές συναναστροφές. Τέλος, μέλετες έχουν συσχετίσει τους πράσινους χώρους με οφέλη υγείας, όπως ταχύτερη αποκατάσταση, βελτίωση της ποιότητα ζωής και της ψυχικής υγείας, μείωση των καρδιαγγειακών παθήσεων και χαμηλή θνησιμότητα από φυσικά αίτια.
      Η μελέτη του ISGlobal εκτιμά τον αριθμό των θανάτων από φυσικές αιτίες που θα είχαν αποτραπεί σε κάθε μία από τις 1.000 πόλεις, εάν αυτές είχαν συμμορφωθεί με τα όρια που έχει θέσει ο ΠΟΥ.
      Σχεδόν τα 2/3 (62%) του πληθυσμού των ευρωπαϊκών πόλεων ζουν σε περιοχές με λιγότερο πράσινο από το συνιστώμενο, κάτι που αντιστοιχεί σε σχεδόν 43.000 πρόωρους θανάτους (το 2,3% των συνολικών θανάτων από φυσικά αίτια).
      Η βαθμολογία φορτίου θνησιμότητας υπολογίστηκε με αλγόριθμο ο οποίος σταθμίζει το επίπεδα θνησιμότητας, το ποσοστό αποσοβήσιμης θνησιμότητας και τα χαμένα έτη ζωής -λόγω πρόωρης θνησιμότητας- εξαιτίας της έλλειψης, σε κάθε περίπτωση, πράσινων χώρων.
      Greenagenda.gr newsroom
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Τα τέλη αυτά για τα έτη 2018, 2019 και το πρώτο τρίμηνο του 2020 ανέρχονται συνολικά στα 27 εκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων μέχρι σήμερα έχουν αποδοθεί στον ΕΟΑΝ τα 19,7 εκατομμύρια ευρώ.
      Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ) Νίκος Χιωτάκης και ο Διευθύνων Σύμβουλος Γιάννης Σιδέρης, μετά από συνεννόηση με τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστή Χατζηδάκη, φέρνουν εισήγηση στο αμέσως επόμενο Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΟΑΝ για την αξιοποίηση των τελών της πλαστικής σακούλας. Τα τέλη αυτά για τα έτη 2018, 2019 και το πρώτο τρίμηνο του 2020 ανέρχονται συνολικά στα 27 εκατομμύρια ευρώ (βάσει των στοιχείων της ΑΑΔΕ), εκ των οποίων μέχρι σήμερα έχουν αποδοθεί στον ΕΟΑΝ τα 19,7 εκατομμύρια ευρώ.
      Οι δράσεις που θα προταθούν προς χρηματοδότηση είναι:
      1. Διανομή στους πολίτες επαναχρησιμοποιούμενων ειδών. Περίπου το 60% του τέλους θα διατεθεί για να διανεμηθούν:
      3.500.000 πάνινες τσάντες για ψώνια, που θα φτάσουν σε κάθε νοικοκυριό της χώρας. 1.000.000 επαναχρησιμοποιούμενα ποτήρια. Με τη δωρεάν διανομή αυτών των επαναχρησιμοποιούμενων ειδών, παρακινούμε τους πολίτες να αλλάξουν συνήθειες. Να εγκαταλείψουν τη χρήση καθημερινών πλαστικών μιας χρήσης και να εξοικειωθούν με υλικά που είναι φιλικά στο περιβάλλον.
      2. Κληρώσεις με πλούσια δώρα για όσους δεν χρησιμοποιούν πλαστικές σακούλες με τις αγορές τους.
      Σε πρώτη φάση, θα κληρωθούν 6 ηλεκτρικά αυτοκίνητα, 30 ηλεκτρικά σκούτερ και 60 ποδήλατα/πατίνια για όσους πολίτες με τις αγορές τους δεν χρησιμοποιούν πλαστικές σακούλες. Οι πολίτες θα υποβάλουν τις αποδείξεις των αγορών τους σε ειδική πλατφόρμα του ΕΟΑΝ και θα αποκτούν δικαίωμα συμμετοχής στην κλήρωση.
      3. Καμπάνια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των πολιτών για την ανακύκλωση και τον περιορισμό της χρήσης των πλαστικών μιας χρήσης.
      Περίπου το 30% του ανταποδοτικού τέλους θα διατεθεί σε αυτή τη μεγάλη εκστρατεία που θα έχει ως επιμέρους στόχους ενημέρωσης: α) τη διαλογή αποβλήτων σε 4 ρεύματα, β) τη χρήση του καφέ κάδου για απόβλητα τροφίμων, γ) τον περαιτέρω περιορισμό της πλαστικής σακούλας, δ) την κατάργηση ορισμένων καθημερινών πλαστικών μιας χρήσης.
      4. Χρηματοδότηση περιβαλλοντικών δράσεων.
      Περίπου το 10% του ανταποδοτικού τέλους θα διατεθεί σε πιλοτικά προγράμματα ανακύκλωσης και άλλες καίριες δράσεις για το περιβάλλον, όπως δενδροφυτεύσεις. Ειδικά για την πάνινη τσάντα που θα διανεμηθεί σε όλα τα νοικοκυριά της χώρας σημειώνεται ότι θα αξιοποιηθεί το σχέδιο που είχε φτιάξει το 2018 η διεθνούς φήμης Ελληνίδα σχεδιάστρια μόδας κ. Σίλια Κριθαριώτη. Για τον λόγο αυτό, ο Κωστής Χατζηδάκης συναντήθηκε σήμερα με την κα Κριθαριώτη και την ευχαρίστησε για την προσφορά της.
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Η μόλυνση του περιβάλλοντος κοστίζει τη ζωή σε 1,7 εκατομμύρια παιδιά το χρόνο, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ).
       
      Ο αριθμός αυτός αποτελεί το 25% όλων των θανάτων παιδιών κάτω των πέντε ετών. Οι κύριοι παράγοντες που δημιουργούν αυτά τα μολυσμένα και επιβλαβή περιβάλλοντα είναι το μολυσμένο νερό και αέρας, η έλλειψη κατάλληλων συνθηκών υγιεινής και ο καπνός από μη καθαρά καύσιμα, σύμφωνα με έκθεση του οργανισμού.
       
      Οι ζημιές από την έκθεση σε επιβλαβή περιβάλλοντα μπορεί να ξεκινήσουν ακόμα και στη διάρκεια της κύησης και να συνεχίσουν όταν τα βρέφη και τα μικρά παιδιά εκτίθενται σε εσωτερική και εξωτερική ρύπανση του αέρα και καπνό.
       
      Η έκθεση αυτή αυξάνει τον κίνδυνο πνευμονίας καθώς και χρόνιων αναπνευστικών ασθενειών όπως το άσθμα. Η ατμοσφαιρική ρύπανση αυξάνει επίσης τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, εγκεφαλικών επεισοδίων και καρκίνου, όπως αναφέρει η έκθεση.
       
      Τα παιδιά διατρέχουν μεγάλους κινδύνους επίσης όταν μεγαλώνουν σε σπίτια χωρίς πρόσβαση σε ασφαλές νερό και αποχέτευση, ή όταν εκτίθενται σε καπνό από βρώμικα καύσιμα όπως ο άνθρακας. Επιβλαβής είναι επίσης η έκθεση σε διάφορες χημικές ουσίες μέσω των τροφίμων, του νερού, του αέρα και των προϊόντων γύρω τους, καταλήγει η έκθεση.
       
      «Το μολυσμένο περιβάλλον είναι θανάσιμο, ιδιαίτερα για τα μικρά παιδιά», δήλωσε η γενική διευθύντρια του ΠΟΥ, Μάργκαρετ Τσαν. «Τα αναπτυσσόμενα όργανα και ανοσοποιητικά συστήματά τους, καθώς και τα μικρότερα σώματα και αναπνευστικά συστήματά τους, τα καθιστούν ιδιαίτερα ευάλωτα στο βρώμικο αέρα και νερό», πρόσθεσε.
       
      Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1211243/poy-17-ekatommuria-nekra-paidia-etisios-logo-tis-rupansis-tou-periballontos
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Ηχηρό «καμπανάκι» χτυπά ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας για την προστασία της υγείας εκατομμυρίων παιδιών, εφήβων αλλά και μελλοντικών μητέρων από την άτυπη επεξεργασία ηλεκτρονικών αποβλήτων, ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών.
      Είναι χαρακτηριστικό ότι περίπου 18 εκατ. παιδιά και έφηβοι (μερικά έως και 5 ετών) αλλά και 13 εκατ. γυναίκες εργάζονται στον ανεπίσημο τομέα των απορριμμάτων θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία ακόμα και αγέννητων βρεφών.
      Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τα παιδιά, συχνά εμπλέκονται από τους γονείς ή φροντιστές στην ανακύκλωση των ηλεκτρονικών αποβλήτων επειδή τα χέρια τους είναι μικρά και πιο επιδέξια από αυτά των ενηλίκων. Άλλα ζουν, πηγαίνουν στο σχολείο ή παίζουν πολύ κοντά σε κέντρα ανακύκλωσης ηλεκτρονικών αποβλήτων, όπου υψηλά επίπεδα τοξικών ουσιών, όπως μόλυβδος και υδράργυρος, μπορεί να βλάψουν μέχρι και την πνευματική τους ικανότητα.
      Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας με τίτλο «Children and Digital Dumpsites». Σύμφωνα με αυτήν, τα παιδιά που εκτίθενται στα ηλεκτρονικά απόβλητα είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στις τοξικές και χημικές ουσίες που περιέχουν, λόγω του μικρότερου μεγέθους τους, των λιγότερο ανεπτυγμένων οργάνων και του γρήγορου ρυθμού ανάπτυξής τους.
      Έτσι απορροφούν περισσότερους ρύπους αναλογικά με το μέγεθός τους και είναι λιγότερο ικανά να μεταβολίσουν ή να εξαλείψουν τοξικές ουσίες από το σώμα τους.
      Ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι στην ανάκτηση πολύτιμων υλικών, όπως ο χρυσός και ο χαλκός, κινδυνεύουν να εκτεθούν σε πάνω από 1.000 επιβλαβείς ουσίες, όπως είναι ο μόλυβδος, ο υδράργυρος, το νικέλιο, τα βρωμιούχα επιβραδυντικά φλόγας και οι πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες.
      Για τις μέλλουσες μητέρες η έκθεση σε τοξικά απόβλητα μπορεί να επηρεάσει την υγεία και την ανάπτυξη των αγέννητων παιδιών τους για όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Συγκεκριμένα, μπορεί να παίξει ρόλο σε αρνητικές εκβάσεις κατά τον τοκετό, καθώς και σε χαμηλό βάρος και μέγεθος του μωρού.
      Επίσης η έκθεση σε μόλυβδο από την ανακύκλωση ηλεκτρονικών αποβλήτων έχει σχετιστεί με μειωμένα αποτελέσματα νεογνικής νευρολογικής συμπεριφοράς, αυξημένα ποσοστά διαταραχής ελλειμματικής προσοχής, προβλήματα συμπεριφοράς, αλλαγές στην ιδιοσυγκρασία του παιδιού, δυσκολίες αισθητηριακής ολοκλήρωσης και μειωμένα γνωστικά και γλωσσικά αποτελέσματα.
      Πρόσθετες αρνητικές συνέπειες στην παιδική υγεία είναι οι αλλαγές στη λειτουργία των πνευμόνων, βλάβες στο DNA, διαταραχή λειτουργίας του θυρεοειδούς και αυξημένος κίνδυνος για πλήθος σοβαρών και χρόνιων ασθενειών αργότερα στη ζωή, όπως καρκίνος και καρδιαγγειακές παθήσεις.
      Ταχύτερη παραγωγή στην Ε.Ε
      Τα ηλεκτρονικά απόβλητα είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ροή αποβλήτων και στην Ε.Ε., ενώ ανακυκλώνονται λιγότερα από το 40%. Τα απόβλητα που παράγουν οι ηλεκτρονικές συσκευές και ο ηλεκτρικός εξοπλισμός – από τα πλυντήρια ρούχων και τις ηλεκτρικές σκούπες έως τα έξυπνα τηλέφωνα και τους υπολογιστές – εμποδίζουν τις προσπάθειες της Ε.Ε. να μειώσει το οικολογικό της αποτύπωμα.
      Οι μεγάλες οικιακές συσκευές, όπως τα πλυντήρια ρούχων και οι ηλεκτρικές κουζίνες, είναι οι πλέον συλλεγόμενες, αντιπροσωπεύουν δε πάνω από το ήμισυ του συνόλου των συλλεγόμενων ηλεκτρονικών αποβλήτων.
      Ακολουθούν ο εξοπλισμός πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών (φορητοί υπολογιστές, εκτυπωτές), οι ηλεκτρονικές συσκευές ευρείας κατανάλωσης και τα φωτοβολταϊκά πάνελ (βιντεοκάμερες, λαμπτήρες φθορισμού), και οι μικρές οικιακές συσκευές (ηλεκτρικές σκούπες, τοστιέρες). Όλες οι άλλες κατηγορίες μαζί, όπως τα ηλεκτρικά εργαλεία και τα ιατροτεχνολογικά προϊόντα, αποτελούν μόλις το 7,2% των συλλεγόμενων ηλεκτρονικών αποβλήτων.
      Χαμηλό το ποσοστό ανακύκλωσης
      Στην Ε.Ε. ανακυκλώνεται λιγότερο από το 40% του συνόλου των ηλεκτρονικών αποβλήτων, ενώ το υπόλοιπο δεν υπόκειται σε διαλογή. Οι πρακτικές ανακύκλωσης στα κράτη – μέλη ποικίλλουν: το 2017, η Κροατία ανακύκλωσε το 81,3% του συνόλου των αποβλήτων ηλεκτρονικού και ηλεκτρικού εξοπλισμού, ενώ στη Μάλτα το ποσοστό ήταν 20,8%.
      Ο απορριπτόμενος ηλεκτρονικός και ηλεκτρικός εξοπλισμός περιέχει δυνητικά επιβλαβή υλικά που ρυπαίνουν το περιβάλλον και αυξάνουν τους κινδύνους για τα άτομα που ασχολούνται με την ανακύκλωση ηλεκτρονικών αποβλήτων. Προκειμένου να αντιμετωπίσει το πρόβλημα αυτό, η Ε.Ε. θέσπισε νομοθεσία για την πρόληψη της χρήσης ορισμένων χημικών ουσιών, όπως ο μόλυβδος.
      Πολλά σπάνια ορυκτά, που είναι απαραίτητα για τη σύγχρονη τεχνολογία, προέρχονται από χώρες οι οποίες δεν σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Προκειμένου να αποφευχθεί η ακούσια στήριξη των ένοπλων συγκρούσεων και των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι βουλευτές του Ε.Κ. έχουν θεσπίσει κανόνες που απαιτούν από τους Ευρωπαίους εισαγωγείς ορυκτών σπάνιων γαιών να ελέγχουν το ιστορικό των προμηθευτών τους. Ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης
      Τον Μάρτιο του 2020, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε ένα νέο σχέδιο δράσης για την κυκλική οικονομία (ΣΔΚΟ), το οποίο συγκαταλέγει τη μείωση των αποβλήτων ηλεκτρονικού και ηλεκτρικού εξοπλισμού στις βασικές του προτεραιότητες. Συγκεκριμένα η πρόταση περιγράφει άμεσους στόχους, όπως το «δικαίωμα επισκευής» και η βελτίωση της δυνατότητας επαναχρησιμοποίησης εν γένει, η καθιέρωση κοινού φορτιστή και η θέσπιση συστήματος ανταμοιβής, ώστε να ενθαρρύνεται η ανακύκλωση ηλεκτρονικών ειδών.
      Τον Φεβρουάριο του 2021, το Κοινοβούλιο ενέκρινε το νέο σχέδιο δράσης για την κυκλική οικονομία ζητώντας πρόσθετα μέτρα για την επίτευξη μιας ουδέτερης ως προς τον άνθρακα, περιβαλλοντικά βιώσιμης, χωρίς τοξικές ουσίες και πλήρως κυκλικής οικονομίας έως το 2050, συμπεριλαμβανομένων αυστηρότερων κανόνων ανακύκλωσης και δεσμευτικών στόχων για τη χρήση και την κατανάλωση υλικών έως το 2030.
      Στον τομέα των ηλεκτρονικών αποβλήτων, οι ευρωβουλευτές καλούν την Ε.Ε. να προωθήσει τη μεγαλύτερη διάρκεια ζωής των προϊόντων μέσω της επαναχρησιμοποίησης και της επισκευής τους.
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Νέα έκθεση από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) αποκαλύπτει ότι η Στοκχόλμη και το Ουέλινγκτον είναι οι δύο καθαρότερες πρωτεύουσες και γενικά δύο από τις λιγότερο μολυσμένες πόλεις του πλανήτη.
       
      Τα στοιχεία του ΠΟΥ δείχνουν ότι η Στοκχόλμη είναι ένα από τα καλύτερα μέρη για να ζει κανείς, όσον αφορά τη ρύπανση του αέρα. Ο ΠΟΥ υπολόγισε ότι η σκανδιναβική πρωτεύουσα διαθέτει 6 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο μέσης ετήσιας σωματιδιακής ύλης με αεροδυναμική διάμετρο μικρότερη από 2,5 μικρόμετρα, δηλαδή τα λεγόμενα σωματίδια ρύπανσης PM2.5, που είναι ιδιαίτερα επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία. Την ίδια χαμηλή επίδοση είχε και το Ουέλινγκτον της Νέας Ζηλανδίας.
       
      Η Καμπέρα της Αυστραλίας και η Οτάβα του Καναδά ακολούθησαν με ελαφρώς υψηλότερα επίπεδα σωματιδίων PM 2.5, στα 7 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο. Στα 8 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο ακολούθησαν το Εδιμβούργο της Σκωτίας, το Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης και το Ταλίν της Εσθονίας, και την πρώτη δεκάδα πρωτευουσών έκλεισαν το Μονακό και το Ελσίνκι της Φινλανδίας με 9 μικρογραμμάρια, μαζί με τη Μαδρίτη στην Ισπανία με 10 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο.
       
      Η Αθήνα σημείωσε μέση επίδοση 15 μικρογραμμαρίων ΡΜ2.5 ανά κυβικό μέτρο, σύμφωνα με στοιχεία του 2013, αναφέρει η έκθεση. Η Λευκωσία είχε λίγο υψηλότερη επίδοση, με 17, και, ενδεικτικά, η Θεσσαλονίκη 8 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο, λίγο πάνω από τη Στοκχόλμη και το Ουέλινγκτον.
       
      Το Ριάντ στη Σ. Αραβία η πιο μολυσμένη πρωτεύουσα
       
      Στο άλλο άκρο του φάσματος βρέθηκε το Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας, που με 156 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο χαρακτηρίστηκε επίσημα ως η πιο μολυσμένη πρωτεύουσα στον κόσμο. Ακολούθησε το Νέο Δελχί της Ινδίας με 122 και η Ντόχα του Κατάρ με 93 μικρογραμμάρια ΡΜ2.5 ανά κυβικό μέτρο.
       
      Συνολικά, την αρνητική τιμή της πόλης με τη χειρότερη ατμοσφαιρική ρύπανση στον κόσμο έχει το Ζαμπόλ στο Ιράν, στα σύνορα με το Αφγανιστάν, με 217 μικρογραμμάρια ΠΜ2.5 ανά κυβικό μέτρο, σύμφωνα με τον ΠΟΥ.
       
      Ωστόσο, ακόμα και η Σουηδία έχει αρνητικές περιβαλλοντικές επιδόσεις. Τον Οκτώβριο του 2016, το WWF επέκρινε τη χώρα για μη βιώσιμη κατανάλωση των πόρων του πλανήτη, σημειώνοντας ότι οι Σουηδοί είναι από τους μεγαλύτερους εισαγωγείς καταναλωτικών αγαθών που παράγονται από ορυκτά καύσιμα σε μέρη όπως η Κίνα, διαθέτοντας με αυτόν τον τρόπο ένα υψηλότατο επίπεδο έμμεσων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
       
      Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1214282/poy-stokxolmi-kai-ouellingkton-oi-ligotero-molusmenes-proteuouses-tou-planiti
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Από το 2008 κατά μέσο όρο 26,4 εκατομμύρια άνθρωποι εγκαταλείπουν ετησίως τα σπίτια τους από τις φυσικές καταστροφές. Για τη σοβαρή αυτή ανθρωπιστική κρίση ο ΟΗΕ αλλά και οι διεθνείς εταίροι του εργάζονται με σκοπό να υποστηρίξουν τις ευάλωτες χώρες και κοινότητες σε όλο τον κόσμο στα θέματα μετανάστευσης και μετατόπισης πληθυσμών.
       
      Με τις πρωτοβουλίες αλλά και δράσεις τους γίνεται μια προσπάθεια ώστε να μειωθούν οι κίνδυνοι των φυσικών καταστροφών και να βοηθηθούν οι κοινότητες να χτίσουν τις «πράσινες άμυνες» για να προετοιμαστούν αλλά και να προσαρμοστούν στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Ακόμη, ο ΟΗΕ μαζί με ανθρωπιστικούς οργανισμούς εργάζεται ώστε να μειωθεί το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα.
       
      Τον περασμένο Μάιο στην Παγκόσμια Ανθρωπιστική Σύνοδο, ο Πρωθυπουργός του Τουβαλού έκανε έκκληση για ένα ψήφισμα του ΟΗΕ με το οποίο να δημιουργηθεί η νομοθετική προστασία για τους ανθρώπους που εκτοπίζονται από τις επιδράσεις της κλιματικής αλλαγής, συμπεριλαμβανομένου των κοινοτήτων οι κάτοικοι των οποίων έχουν απομακρυνθεί τα σπίτια τους εξαιτίας της ανόδου των θαλασσών, της λειψυδρίας και άλλων απειλών.
       
      Ήδη, το νησιωτικό έθνος του Κιριμπάτι έχει προετοιμαστεί να μεταφέρει ολόκληρο τον πληθυσμό της στα Φίτζι, αν η στάθμη της θάλασσας συνεχιστεί να αυξάνεται. Μάλιστα έχει αγοράσει έκταση στα νησιά Φίτζι προκειμένου να μεταφέρει 100.000 άτομα από τον πληθυσμό του καθώς επιταχύνονται οι συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%80%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%AC%CE%BC%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%BF/
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι πράσινοι χώροι έχουν μια εμφανή επίδραση στην άμβλυνση της θερμότητας μέσα στις πόλεις. Τα πάρκα αποτελούν την επιθυμητή και προφανή λύση.
      Ωστόσο, αν η στενότητα του χώρου δεν επιτρέπει τη δημιουργία τους, υπάρχει ένας εναλλακτικός τρόπος της κατασκευής κήπων σε ταράτσες.
      Σε πολλές μεγαλουπόλεις ταράτσες δημοσίων, αλλά και ιδιωτικών κτιρίων, έχουν μετατραπεί σε οάσεις, καθώς οι αρχιτέκτονες στρέφονται όλο και περισσότερο προς τον ουρανό, για να καλύψουν το κενό του πράσινου μέσα στο μπετόν.
      Δημαρχείο  Σικάγο, ΗΠΑ

      Κτίριο κατασκευασμένο με κλασσικό αρχιτεκτονικό ρυθμό,το οποίο εγκαινιάστηκε το 1905.
      Namba Parks, Οσάκα, Ιαπωνία

      Το Namba Parks, ένα συγκρότημα καταστημάτων και γραφείων στην Οσάκα της Ιαπωνίας, με τον κήπο στον όγδοο όροφο.
      Ακαδημία Επιστημών της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο

      Η ταράτσα του κτιρίου το οποίο έχει σχεδιαστεί από τον Renzo Piano, διαθέτει χώρο πρασίνου που καλύπτει έκταση 2,5 στρεμμάτων.
      Αεροδρόμιο του Πεκίνου

      Η πράσινη ταράτσα στο αεροδρόμιο της κινεζικής πρωτεύουσας είναι διαμορφωμένη σαν κήπος, με γλυπτά από φυτά τα οποία είναι ορατά από τον αέρα.
      Μουσείο Μούσγκαρτ, Άαρχους, Δανία

      Σχεδιασμένο από το στούντιο Henning Larsen Architects, η κεκλιμένη οροφή του μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πικνίκ το καλοκαίρι και για έλκηθρο τον χειμώνα.
      Kö-Bogen στο Ντίσλεντορφ της Γερμανίας

      Το εμπορικό κέντρο Kö-Bogen διαθέτει πράσινη οροφή η οποία προσφέρει κάποια σχεδιαστική συνέχεια με τα ιστορικά πάρκα της περιοχής.
      Νομαρχιακό κτίριο, Φουκουόκα, Ιαπωνία

      Ο «Step Garden» έχει σχεδιαστεί για να χρησιμοποιείται από το κοινό ως χώρος πάρκου, καθώς επίσης και για τη μείωση της θερμοκρασίας στη γύρω περιοχή.
      Μουσείο Βαντέ

      Η πράσινη οροφή στο ιστορικό μουσείο στη Βαντέ, στην Μπουλόν, έχει σχεδιαστεί για να βοηθήσει το κτίριο να μοιάζει με το γύρω τοπίο.
      Gap στο Σαν Μπρούνο της Καλιφόρνια

      Το πάρκο στην ταράτσα της έδρας της εταιρείας κατασκευάστηκε το 1997, και καλύπτεται από τοπικά φυτά και αγριολούλουδα, που καλλιεργούνται σε λιβάδια στο Σαν Φρανσίσκο.
      «8 House», Κοπεγχάγη, Δανία

      Το μικτό κτιριακό συγκρότημα, με σπίτια, γραφεία και καταστήματα, έχει δύο πράσινες στέγες 5,6 τετραγωνικών μέτρων, καθώς και παρτέρια με λουλούδια σε μπαλκόνια και αυλές.
      Συνεδριακό Κέντρο στο Βανκούβερ

      Η πράσινη στέγη του Συνεδριακού Κέντρου του Βανκούβερ, στη Βρετανική Κολούμπια, στον Καναδά, καλύπτει έξι στρέμματα και είναι μία από τις 10 μεγαλύτερες πράσινες στέγες στον κόσμο.
    20. Περιβάλλον

      GTnews

      Το κίνημα «slow water» που προωθείται από τον Κινέζο αρχιτέκτονα τοπίου Kongjian Yu, προτείνει να αλλάξει ο πολεοδομικός σχεδιασμός για να φωτίσει τη διαχείριση του νερού σε πόλεις που σέβονται τη φυσική ροή του. Αντιμετωπίζοντας το τσιμέντο και την ακαμψία, έχει δεσμευτεί να συμμαχήσει με τη φύση δημιουργώντας πράσινες υποδομές που αιχμαλωτίζουν, ηρεμούν, αποθηκεύουν και ανακυκλώνουν τη βροχόπτωση.
      Στη μηχανική, η ακαμψία είναι ένα ποσοτικό μέτρο της αντίθεσης στις ελαστικές παραμορφώσεις που παράγονται σε ένα υλικό λόγω δύναμης ή προσπάθειας, το οποίο εξετάζει την ικανότητα ενός δομικού στοιχείου να υποστηρίζει προσπάθειες χωρίς να αποκτά μεγάλες παραμορφώσεις.
      Απαραίτητο σε περιόδους κλιματικής αλλαγής, για τις καταρρακτώδεις βροχές και τις πλημμύρες.
      Υπάρχουν προειδοποιήσεις συναγερμού σε όλα τα μέρη του πλανήτη: πρέπει να διαχειριζόμαστε ορθά το νερό εάν δεν θέλουμε να υποφέρουμε από την έλλειψή του. Δημιουργήστε και ξανασκεφτείτε τον τρόπο της συλλογής του. Οι βροχές θεωρούνται πάντα ευεργετικές και αναγκαίες, αλλά είναι όλο και πιο ακανόνιστες, καταρρακτώδεις και προκαλούν πλημμύρες. Η κατάρρευση που παράγεται από αυτό το ανεξέλεγκτο νερό οδηγεί σε πολυάριθμες απώλειες. Είναι λοιπόν απαραίτητο να επανασχεδιάζουμε τις πόλεις μας για να ελαχιστοποιήσουμε τις ζημιές τους και να επωφεληθούμε από αυτές σε περιόδους ξηρασίας. Η υποστήριξη όλων των συστημάτων που επιτρέπουν τη συλλογή και αποθήκευση του νερού ώστε να είναι χρήσιμο σε περιόδους λειψυδρίας, η οποία είναι ολοένα και συχνότερη λόγω της κλιματικής αλλαγής, εκτός από τον έλεγχο των πλημμυρών, είναι η φιλοσοφία πίσω από την κίνηση που ονομάζεται αργό νερό, που στοχεύει να εκμεταλλευτεί εκείνες τις επιθυμητές βροχές, αλλά μερικές φορές που ξεφεύγουν και χάνονται. Η αργή κίνηση του νερού προτείνει να τις δαμάσει.
      Οι πόλεις μας έχουν γεμίσει με άσφαλτο που εμποδίζει το φιλτράρισμα (και τη διήθηση στο έδαφος του νερού της βροχής). Οι δρόμοι γίνονται χαράδρες σέρνοντας τα πάντα στο πέρασμά τους χωρίς να σταματημό καθώς οι υπόνομοι (της αποχέτευσης) καταρρέουν. Όσοι ζουν σε πόλεις όπως η Μαδρίτη, έχουν δει με τα χρόνια πόσοι από τους ανοιχτούς χώρους έχουν γίνει αυτά που ονομάζονται «σκληρές πλατείες». Το έδαφος και τα φυτά έχουν αντικατασταθεί από πλακάκια ή άσφαλτο που δεν είναι πορώδη. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση χρησιμοποιώντας πορώδη υλικά, εκτός από τη δημιουργία αστικών περιοχών με βλάστηση και διαπερατά πεζοδρόμια ικανά να συλλέγουν και να φιλτράρουν τη βροχή.
          

       Όταν ο Κινέζος αρχιτέκτονας τοπίου Kongjian Yu ανέβηκε στο βήμα για να παραλάβει το βραβείο Sir Geoffrey Jellicoe 2020 από τη Διεθνή Ομοσπονδία Αρχιτεκτόνων Τοπίου, μίλησε για το χωριό του, το Dong Yu (στην επαρχία Zhejiang), όπου συναντώνται ένα ρέμα και ο ποταμός Wujiang  και όπου «οι αγρότες δούλευαν τις καλλιέργειές τους με σύνεση, ακολουθώντας τους ρυθμούς της φύσης και προσαρμοζόμενοι σε ένα «απρόβλεπτο» κλίμα.
      Έτσι, σαν να ήταν ιστορία, ο Kongjian, αφού είδε πώς είχε χαθεί η κουλτούρα με την οποία οι αγρότες του χωριού του είχαν διαχειριστεί το νερό, αναρωτήθηκε τι είχε συμβεί. Επιβεβαίωσε ότι ο κόσμος της παιδικής του ηλικίας είχε εξαφανιστεί επειδή τα ποτάμια είχαν μπει σε κανάλια και οι υγρότοποι είχαν αποξηρανθεί, και πρότεινε ότι το έδαφος και το νερό έπρεπε να διαχειριστούν ξανά με τον σοφό τρόπο των αγροτών.
      Παραδοσιακή διαχείριση εδαφών
      Αυτός ο Αρχιτέκτονας τοπίου, με διδακτορικό στο Σχεδιασμό από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ (ΗΠΑ), προτείνει να χτίσει αυτό που αποκαλεί πόλεις σφουγγάρια, οι οποίες να είναι ικανές να απορροφούν μεγαλύτερες ποσότητες βροχής. Αυτό είναι απαραίτητο στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής:
      Εάν το νερό μπορεί να είναι ένας σπάνιος πόρος, γιατί να μην τον εκμεταλλευτούμε;
      Λιγότερη άσφαλτος, λιγότερο μπετόν, περισσότερες λίμνες, περισσότερα πάρκα. Λύσεις που να βασίζονται στη φύση, να συνεργάζονται με το περιβάλλον και όχι εναντίον του, να επαναπροσδιορίζουν τις πόλεις, να εφαρμόζουν την προγονική γνώση και την τρέχουσα γνώση για να δημιουργήσουν έναν εξυπνότερο και πιο βιώσιμο τρόπο διαχείρισης της περιοχής. Αυτή είναι η συνταγή του Kongjian Yu, η οποία συνδέεται με τη διεθνή τάση της λεγόμενης βιώσιμης αστικής αποστράγγισης.

      Το πάρκο της πλημμυρικής πεδιάδας στην κινεζική πόλη Jinhua, έργο του Kongjian Yu.
      Για τον Kongjian Yu, οι κινεζικές πόλεις δεν είναι προσαρμοσμένες στις πλημμύρες επειδή έχουν αποικιστεί από τη δυτική κουλτούρα και αντιγράφουν τις υποδομές και το αστικό τους μοντέλο και δεν είναι προσαρμοσμένες στο κλίμα των μουσώνων. Παρά την αρχική κριτική από τις κινεζικές αρχές για τα αξιώματα του Kongjian, καθώς το κλίμα αλλάζει και οι επιπτώσεις του γίνονται πιο ορατές, ειδικά όταν χτυπούν οι μουσώνες, οι ιδέες του λαμβάνονται ήδη υπόψη στην Κίνα και στα υπόλοιπα μέρη στον κόσμο. Στην Κίνα, κάθε χρόνο, περισσότεροι από τρία εκατομμύρια άνθρωποι πέφτουν θύματα πλημμυρών. Το 2012, το Πεκίνο είχε τη χειρότερη καταιγίδα των τελευταίων έξι δεκαετιών. Έτσι οι πλημμύρες έκαναν να ξανασκεφτούμε την ασφάλεια. Το 2015, με τον Πρόεδρο Xi Jinping να υποστηρίζει τις ιδέες του τοπίου, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα σχέδιο πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων και έναν φιλόδοξο στόχο: έως το 2030, το 80% των δημοτικών περιοχών της Κίνας πρέπει να έχουν στοιχεία μιας πόλης σφουγγάρι και να ανακυκλώνουν τουλάχιστον το 70% το νερό των βροχών. Με την ιδέα ότι η φύση θα γίνει σύμμαχος της αστικής ανάπτυξης, ήδη το 2015 επιλέχθηκαν οι πρώτες 16 πιλοτικές πόλεις σφουγγάρι και το 2016 προστέθηκαν άλλες 14 αστικές περιοχές, συμπεριλαμβανομένων τμημάτων της μητροπολιτικής περιοχής του Πεκίνου και της Σαγκάης.

      Παράδειγμα κινεζικής πόλης σφουγγάρι που προωθείται από το Πεκίνο με τα κριτήρια του πάρκου Kongjian, στην Κίνα, σχεδιασμένο από τον Kongjian Yu
      Στην πόλη Taizhou, η ομάδα του Kongjian Yu επανασχεδίασε το Yongning Park ως «πλωτό κήπο με αναχώματα που μπορεί να μειώσει τη ροή των πλημμυρών περισσότερο από το μισό, δημιουργώντας έτσι μια φυσική μήτρα υγροτόπων που πλημμυρίζει εποχιακά». Στο Jinhua, «ο σχεδιασμός γεφυρών, μονοπατιών και αναβαθμίδων με βλάστηση έχει σχεδιαστεί για να προσαρμόζεται στις πλημμύρες των μουσώνων», λέει ο Αρχιτέκτονας τοπίου. Στο Χαρμπίν, «το πορώδες έδαφος του πάρκου Qunli φιλτράρει το αστικό νερό της βροχής, το οποίο αποθηκεύεται σε υπόγειες δεξαμενές». Μέσω της εταιρείας αρχιτεκτονικής τοπίου Turenscape, που ιδρύθηκε το 1998, ο Kongjian συνεχίζει να δημιουργεί χώρους για το νερό ώστε να εξαπλώνεται και να διαρρέει υπόγεια, τόσο για να αποτρέπονται οι πλημμύρες όσο και για να το αποθηκεύεται για μελλοντική χρήση. «Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν πορώδη υλικά, εκτός από τη δημιουργία αστικών περιοχών με βλάστηση και διαπερατά πεζοδρόμια». Παρά το γεγονός ότι ξοδεύει εκατομμύρια γιουάν, η Κίνα εξακολουθεί να υποφέρει από πολλές καταστροφικές πλημμύρες. Πολλοί έχουν επικεντρωθεί στο κόστος αυτών των πόλεων σφουγγαριών, αλλά για τον Kongjian μια πόλη-σφουγγάρι θα κόστιζε μόνο το ένα τέταρτο των συμβατικών λύσεων, αν γινόταν σωστά.
      Οι πράσινες στέγες, οι κάθετοι κήποι και οι κήποι της βροχής αποτελούν επίσης μέρος των στρατηγικών για την απορρόφηση του νερού της βροχής. Το νερό είναι πόρος, όχι σπατάλη. Αυτή είναι η φιλοσοφία των κήπων βροχής, όπως αυτός που πραγματοποιήθηκε στο γνωστό πάρκο πλημμυρών του La Marjal στο Αλικάντε, για το οποίο έχει γραφτεί στην ιστοσελίδα El Ágora και που αντιπροσωπεύει μια αποτελεσματική εφαρμογή αυτής της φιλοσοφίας στην ισπανική επικράτεια. Αυτό το έργο, όπως εξηγεί η Amelia Navarro, «είναι μια λύση βασισμένη στη φύση που, εκτός από την επίλυση του προβλήματος των πλημμυρών, δημιουργεί ένα φυσικό περιβάλλον βιοποικιλότητας σε ένα αστικό περιβάλλον. Είναι σε θέση να συγκρατεί και να αποθηκεύει έως και 45.000 m3 βρόχινου νερού και έχει αποδείξει την περιβαλλοντική και οικοσυστημική του λειτουργία, εκτός από την υδάτινη χρησιμότητα του, με μια λειτουργία που δεν παρεμβαίνει στις διαδικασίες των πτηνών».

      Μια αναπαράσταση της διαχείρισης του νερού με βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης που προσφέρεται από το γραφείο αρχιτεκτονικού σχεδιασμού του Κινέζου αρχιτέκτονα τοπίου Kongjian Yu
      Το φυσικό και το τεχνητό
      Τα τεχνητά και τα φυσικά μέσα πάνε χέρι-χέρι για τη δημιουργία αυτών των συστημάτων σφουγγαριών. Ο πρώτος στόχος είναι η διατήρηση των υδάτινων συστημάτων στην περιοχή, χρησιμοποιώντας υγροτόπους, ποτάμια, τάφρους μαζί με τη βλάστησή τους και τα εδάφη τους για το φιλτράρισμα του νερού. Εάν έχουν καταστραφεί, είναι απαραίτητη η αποκατάσταση για να ανακτηθούν τα φυσικά εμπόδια, αλλά μπορούν επίσης να δημιουργηθούν τεχνητοί υγρότοποι για τη συγκράτηση του νερού σε περίπτωση πλημμύρας.
      Χρειάζονται επίσης νομοθετικά μέτρα ώστε η κατασκευή των νέων κτιρίων και των υποδομών να μην επηρεάζει τη συγκράτηση και αποθήκευση νερού των αστικών οικοσυστημάτων.      
      Η ιδέα της πόλης σφουγγάρι αντιπροσωπεύει ένα καλό παράδειγμα βελτίωσης της διαχείρισης των αστικών υδάτων μέσω της εφαρμογής των λεγόμενων λύσεων με βάση τη φύση (NbS) που εφαρμόζουν προσεγγίσεις πράσινης υποδομής σε αστικά τοπία.
      Η αργή κίνηση του νερού υποστηρίζει ότι η προσπάθεια ελέγχου του νερού με γκρίζες υποδομές (φράγματα, κανάλια ή σωλήνες αποχέτευσης) είναι ένα λάθος που δεν αποτρέπει τις πλημμύρες και εντείνει τα προβλήματα εφοδιασμού με νερό σε περιόδους ξηρασίας. Ο συμβατικός τρόπος διαχείρισης των πλημμυρών είναι η κατασκευή σωλήνων ή αποχετεύσεων για την εκκένωση του νερού το συντομότερο δυνατό ή η ενίσχυση των όχθων των ποταμών με σκυρόδεμα για να διασφαλιστεί ότι αυτοί δεν θα υπερχειλίσουν.

      Kongjian Park, Κίνα, σχεδιασμένο από τον Kongjian Yu.
      Βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης
      Στην Ισπανία, διάφορα δημοτικά συμβούλια έχουν δείξει ενδιαφέρον για αυτά που ορίζονται ως βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης (SUDS), τα οποία θα συμπεριληφθούν, για παράδειγμα, στην ανάπτυξη της Nuevo Norte της Μαδρίτης, μιας από τις μεγαλύτερες αστικές αναπτύξεις που θα πραγματοποιηθούν στη χώρα μας. Αυτές οι βιώσιμες αποχετεύσεις επιλέγουν συμβατικούς κήπους που, αντί να είναι κυρτοί, είναι κοίλοι, για τη συλλογή του νερού της βροχής.
      Φυτεμένες στέγες,  στέγες που ρίχνουν το φορτίο τους (το νερό της βροχής) σε στέρνες, μια αρχαία τεχνική που έχει χαθεί ή διάμεσοι σχεδιασμένοι σε κοιλότητες, που απορροφούν την απορροή. Από την άλλη, η παροχή συλλέγεται, φιλτράρεται και  οδηγείται για να χρησιμοποιηθεί.
      Το όραμα πρέπει για να ολοκληρωθεί, πρέπει να είναι παγκόσμιο. Η αποκατάσταση των χώρων ή η παρέμβαση στα κανάλια βελτιώνει τη διαχείριση των υδάτων αλλά και τις περιβαλλοντικές συνθήκες ή την ποιότητα του αέρα σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, οι οποίοι δεσμεύονται για πράσινες υποδομές και λύσεις βασισμένες στη φύση. 
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Σε 20 μήνες μετά την εκκίνηση της παρέμβασης το 2021 εκτιμάται ότι θα δοθεί σε χρήση το νέο πράσινο κτήριο της διοίκησης της ΕΥΑΘ στην Εγνατία Οδό, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Ένα κτήριο το οποίο θα είναι σχεδόν μηδενικής κατανάλωσης και, μεταξύ άλλων, θα διαθέτει φωτοβολταϊκά πλαίσια ισχύος 5,25 ΚWp στο δώμα του για αυτοπαραγωγή net metering.

      Το κέλυφός του θα είναι γυάλινο, με κινητές περσίδες, και η κατασκευή του θα βασίζεται στις αρχές της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής.
      Συγκεκριμένο, για το ανανεωμένο κτήριο, που ζητούμενο είναι να γίνει κτήριο Σχεδόν Μηδενικής Κατανάλωσης Ενέργειας κατά ΚΕΝΑΚ (nZEB) προβλέπεται:
      Κλιματισμός με VRF της υψηλότερης κατηγορίας ενεργειακές απόδοσης Ανάκτηση θερμότητας με εναλλάκτες αέρα-αέρα στο σύστημα εξαερισμού Φωτισμός με LED 21 φωτοβολταϊκά πλαίσια ισχύος 5,25 kWp με net metering στο δώμα Σύστημα αυτοματισμών και ελέγχου των λειτουργιών του κτηρίου κατηγορίας Α κατά EN 15232
        Τα εγκαίνια του ανασκευασμένου κτηρίου θα γίνουν την Άνοιξη του 2023, όπως ανέφερε ο πρόεδρος της ΕΥΑΘ ΑΕ, Άγις Παπαδόπουλος, κατά τη σημερινή παρουσίαση του επενδυτικού προγράμματος της Εταιρείας που περιλαμβάνει τέσσερα έργα συνολικού ύψους 65 εκατ. ευρώ. Ο προϋπολογισμός για την πράσινη παρέμβαση στο ιστορικό κτήριο είναι της τάξης των 3,5 εκατ. ευρώ.
      Φωτοβολταϊκό πάρκο 11 MW στην ΕΕΛΘ
      Τα υπόλοιπα τρία έργα που προωθεί η ΕΥΑΘ αυτήν την περίοδο:
      - Η αποκατάσταση του αγωγού της Αραβησσού. Πρόκειται για εν εξελίξει έργο από τον Ιούνιο, που έχει ως στόχο να διασφαλίσει την απρόσκοπτη λειτουργία του αγωγού που μεταφέρει νερό από την Αραβησσό και ο οποίος είχε δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα στην υδροδότηση του κέντρου πριν από 2,5 χρόνια. Ο αγωγός μεταφέρει 40.000 κυβικά μέτρα νερού την ημέρα, δηλαδή το 20% των αναγκών του πολεοδομικού συγκροτήματος. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 80% των βλαβών του αγωγού συμβαίνει σε ένα μήκος 800 μέτρων στη δυτική είσοδο της πόλης, σημείο από το οποίο έχουν ξεκινήσει ήδη οι εργασίες.
      - Η επέκταση του διυλιστηρίου νερού ώστε να διπλασιαστεί το δυναμικό του σε 300.000 κυβικά μέτρα την ημέρα από τον Αλιάκμονα. Το έργο προϋπολογισμού 25 εκατ. ευρώ και ο ανάδοχος θα αναδειχθεί τον Οκτώβριο.
      - Τα ενεργειακά και περιβαλλοντικά έργα στην Εγκατάσταση Επεξεργασίας Λυμάτων (βιολογικός καθαρισμός). Έργο 41 εκατ. ευρώ, ο ανάδοχος του οποίου θα αναδειχθεί εντός του μήνα και με την ολοκλήρωσή του θα συμβάλλει στην εξοικονόμηση ενεργειακού κόστους των 700.000 ευρώ ετησίως για την εταιρεία. Σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Εταιρείας, Άνθιμο Αμανατίδη, τα έργα περιλαμβάνουν τη μεγαλύτερη εκμετάλλευση παραγόμενου βιοαερίου για τις ενεργειακές ανάγκες της ΕΕΛΘ καθώς και την εγκατάσταση φωτοβολταϊκού πάρκου με ισχύ 11 MW. Τα έργα θα ελαχιστοποιήσουν το ενεργειακό αποτύπωμα της μονάδας, σημείωσε ο κ. Αμανατίδης.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.