Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1536 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Το κλείσιμο πέντε χωματερών σε νησιά, για τις οποίες καταβαλλόταν ευρωπρόστιμο 200.000 ευρώ το εξάμηνο, ανακοίνωσε το υπουργείο Περιβάλλοντος. Απομένουν ακόμα 52 χωματερές, εκ των οποίων οι 22 στην Περιφέρεια Πελοποννήσου και οι 16 σε νησιά του Αιγαίου, με το υπουργείο να τοποθετεί χρονικά το κλείσιμο και την αποκατάσταση των τελευταίων από αυτές το 2021. Σε κλείσιμο οδηγείται και ο ΧΥΤΑ Αιγείρας, που τα τελευταία χρόνια λειτουργούσε υπό τραγικές συνθήκες.
      Οι παράνομες χωματερές που έκλεισαν το τελευταίο εξάμηνο βρίσκονταν στην Κέα, στη Σίκινο, στην Πάτμο, στην Κάσο και στην Κάρυστο. Τα απορρίμματα στις τέσσερις περιπτώσεις θα μεταφέρονται στον κοντινότερο ΧΥΤΑ, ενώ στην Πάτμο στη νέα τοπική υποδομή.
      Με το κλείσιμο και την αποκατάσταση των χωματερών, η Ελλάδα θα καταβάλλει 200.000 ευρώ λιγότερα ανά εξάμηνο. Ωστόσο για το σύνολο του 2019 θα κληθεί να πληρώσει πρόστιμο 4,8 εκατ. ευρώ, καθώς ακόμα 52 χωματερές παραμένουν σε λειτουργία ή έκλεισαν και δεν έχουν αποκατασταθεί. Από αυτές, οι περισσότερες βρίσκονται στην Πελοπόννησο: τέσσερις στη Μεσσήνη, τρεις στην Τριφυλία, από δύο στην Οιχαλία, στην Κόρινθο, στη Γορτυνία, στην Τρίπολη, στην περιοχή Λουτρακίου - Αγίων Θεοδώρων και από μία σε Νότια Κυνουρία, Νεμέα, Βέλο - Βόχα, Ανατολική Μάνη και Κιάτο. Οι χωματερές αυτές θα κλείσουν στο σύνολό τους μόλις τεθούν σε λειτουργία οι νέες εγκαταστάσεις που θα κατασκευαστούν μέσω σύμπραξης Δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Ωστόσο η έναρξη των εργασιών δεν έχει ακόμα οριστικοποιηθεί χρονικά, καθώς ανά διαστήματα ανακύπτουν νέα εμπόδια.
      Δυσκολότερη είναι η περίπτωση των χωματερών σε νησιά, καθώς σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχει εναλλακτική. Από αυτές, οι 10 βρίσκονται στις Κυκλάδες (δύο στη Μύκονο και από μία σε Σίφνο, Σέριφο, Ιο, Σαντορίνη, Μήλο, Τήνο, Πάρο, Φολέγανδρο), οι 3 στα Δωδεκάνησα (Κάλυμνος, Σύμη, Λέρος) και 3 στο Βόρειο Αιγαίο (Ικαρία). Σε αυτές πρέπει να προστεθούν οι χωματερές της Υδρας και των Κυθήρων (Περιφέρεια Αττικής), της Εύβοιας (τρεις στη Χαλκίδα) και των νησιών του Ιονίου (Παξοί, Ζάκυνθος, Κέρκυρα).
      Οι υπόλοιπες χωματερές είναι μοιρασμένες στην υπόλοιπη Ελλάδα: ακόμα δύο στην Αττική (Μαραθώνας και Μαρκόπουλο Μεσογαίας), δύο στην Κεντρική Μακεδονία (Σιθωνία, Αλεξάνδρεια), μία στη Δυτική Ελλάδα (Ανδραβίδα - Κυλλήνη) και μία στην Ανατολική Μακεδονία - Θράκη (Αλεξανδρούπολη).
      «Μέσα σε ένα εξάμηνο αντιμετωπίσαμε με επιτυχία 5 περιπτώσεις χώρων ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων. Για το τρέχον έτος, έχουμε δρομολογήσει να κλείσουν 15-17 παράνομες χωματερές, από τις συνολικά 52 στη χώρα. Δεν εφησυχάζουμε. Στόχος μας είναι έως το τέλος του 2021 να έχουμε μηδενίσει τα πρόστιμα», δήλωσε χθες ο γενικός γραμματέας Διαχείρισης Αποβλήτων Μανόλης Γραφάκος.
      Υπενθυμίζεται ότι η Ελλάδα καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για πρώτη φορά το 2005 για τη λειτουργία 1.125 παράνομων χωματερών και σε για δεύτερη φορά το 2014, για 70 ενεργές και 223 κλειστές που δεν είχαν αποκατασταθεί. Από το 2014 έως σήμερα η Ελλάδα έχει συνολικά καταβάλει 58,88 εκατ. ευρώ σε πρόστιμα για τις χωματερές.
      Τέλος, μια σημαντική εξέλιξη ήρθε χθες από την Αχαΐα. Οπως ανακοίνωσε ο κ. Γραφάκος, ο ΧΥΤΑ της Αιγείρας (εις βάρος του οποίου υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις, λόγω της τραγικής του κατάστασης) δεν θα επεκταθεί αλλά θα κλείσει. Τα απορρίμματα του Αιγίου θα αποστέλλονται στην Άμφισσα, ενώ μελλοντικά η περιοχή θα εξυπηρετείται και από τη μονάδα επεξεργασίας απορριμμάτων που θα κατασκευαστεί στην Πάτρα.
    2. Περιβάλλον

      MARDAN

      Εκδόθηκε η υπ'αρ. 203913/19.12.2012 εγκύκλιος ΥΠΕΚΑ/ΕΥΠΕ (Ε11/2013-ΥπΑνΑνταγΥπΜετΔικτ) η οποία αφορά στην απαλλαγή απο την τήρηση της περιβαλλοντικής διαδικασίας, όπως τούτη καθορίζεται στο ν.4014/2011, έργων "επείγοντος χαρακτήρα". (ΑΔΑ: Β4ΜΛ0-Μ89). Η νέα εγκύκλιος αντικαθιστά την υπό Α.Π. σχετ. 202162/2012 ΥπΠΕΚΑ .
       
      Κατεβάστε την εγκύκλιο από εδώ: Περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων επείγοντος χαρακτήρα
    3. Περιβάλλον

      GTnews

      Δημοσιεύθηκε η 4η έκδοση της Ευρωπαϊκής Περιβαλλοντικής Έκθεσης για τις αεροπορικές μεταφορές, η οποία περιλαμβάνει μια ολοκληρωμένη επισκόπηση των περιβαλλοντικών επιδόσεων του τομέα των αερομεταφορών και της προόδου που έχει σημειωθεί κατά τον χρόνο που μεσολάβησε από την προηγούμενη έκδοση του 2022. Η έκθεση περιέχει συστάσεις για τη μείωση των επιπτώσεων των αερομεταφορών στην κλιματική αλλαγή, τον θόρυβο και την ποιότητα του αέρα. Η έκθεση συνιστά να δοθεί έμφαση σε μέτρα όπως η αύξηση της χρήσης βιώσιμων καυσίμων στα αεροσκάφη, η αξιοποίηση των βελτιστοποιήσεων στη διαχείριση της εναέριας κυκλοφορίας, και η υιοθέτηση τεχνολογιών χαμηλής κατανάλωσης καυσίμων. Με την εφαρμογή αυτών των μέτρων, οι εκπομπές μπορούν να μειωθούν κατά τουλάχιστον δύο τρίτα έως το 2050, σε σύγκριση με το πώς θα είχε η κατάσταση αν δεν άλλαζε τίποτα. Κατόπιν, ό,τι απομένει για να επιτευχθούν μηδενικές καθαρές εκπομπές μπορεί να καλυφθεί με πρωτοβουλίες εκτός του τομέα.
      Από τον καιρό της προηγούμενης έκθεσης, έχουν σημειωθεί σημαντικές εξελίξεις στα βιώσιμα καύσιμα των αεροσκαφών, καθώς και στις βελτιώσεις των επιδόσεων που σχετίζονται με τη διαχείριση της εναέριας κυκλοφορίας.
      Ωστόσο, η προβλεπόμενη αύξηση της ζήτησης εναέριας κυκλοφορίας σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο απαιτεί περαιτέρω δράση. Οι αερομεταφορές, όπως και όλοι οι άλλοι τρόποι μεταφοράς, πρέπει να παίξουν τον ρόλο τους και να συμβάλουν στον φιλόδοξο στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) για την επίτευξη ενός κλιματικά ουδέτερου μέλλοντος έως το 2050. Έως τότε, η εναέρια κυκλοφορία αναμένεται να φτάσει στις 11,8 εκατομμύρια πτήσεις ετησίως.
      Αυτή η αύξηση δεν χρειάζεται απαραίτητα να σημαίνει και αύξηση των εκπομπών. Η αποσύνδεση εναέριας κυκλοφορίας και περιβαλλοντικών επιπτώσεων δεν είναι μόνο κρίσιμη· είναι και εφικτή. 
      Η έκθεση συντάσσεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, από κοινού με τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ασφάλεια της Αεροπορίας, και με την υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος και του Eurocontrol.
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Στη δημιουργία περιβαλλοντικού βιωματικού πάρκου, προχωρά το Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο Χανίων (ΜΑΙΧ) σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Δασών Χανίων και την υποστήριξη του δήμου Χανίων. Πρόκειται για ένα επισκέψιμο μικρό περιαστικό πάρκο με στοιχεία βιωματικής εκπαίδευσης για επισκέπτες όλων των ηλικιών που θα λειτουργήσει ως περιβαλλοντικό κέντρο ενημέρωσης και εκπαίδευσης ενώ παράλληλα θα διαθέτει χώρους ημερήσιας άθλησης.
      Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΜΑΙΧ, οι επισκέπτες του πάρκου θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν και να ασχοληθούν με δραστηριότητες όπως φύτευση, κλάδεμα, περιποίηση φυτών, ή ακόμα και να υιοθετήσουν ως ομάδα το δικό τους φυτό και να παρακολουθούν την πορεία της ανάπτυξής του συμβάλλοντας παράλληλα στην ανάπτυξή του στο χώρο.
      Για τη διαμόρφωση του πάρκου θα κατασκευαστεί σε χώρο αποτελούμενο από συστάδα πεύκων μονοπάτι πλάτους σε μια διαδρομή περί τα 180 μέτρα, ώστε να δίνεται η δυνατότητα στον επισκέπτη να ακολουθεί προκαθορισμένη διαδρομή και να μπορεί να επισκεφτεί τα σημεία ενδιαφέροντος. Θα τοποθετηθούν καθιστικά κατά μήκος της διαδρομής σε σημεία με ευχάριστη θέα για ανάπαυση αλλά και παρατήρηση των φυτών από τους επισκέπτες. Παράλληλα, μέσω του μονοπατιού δίνεται η δυνατότητα της προσβασιμότητας σε όλους τους επισκέπτες ανεξαρτήτως ηλικίας, φυσικής κατάστασης και δυνατοτήτων.
      Για την λειτουργία του πάρκου θα γίνουν φυτεύσεις με δασικά είδη με σκοπό την αισθητική αναβάθμιση του φυσικού τοπίου αλλά και την προβολή της ντόπιας χλωρίδας. 
      Θα κατασκευαστούν παρτέρια για να φυτευτούν ενδημικά φρυγανώδη φυτά. Τα παρτέρια θα είναι επισκέψιμα και θα μπορεί ο επισκέπτης να πληροφορηθεί σχετικά με τα μορφολογικά και φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά των φυτών. Ο επισκέπτης θα μπορεί να χρησιμοποιεί όλες του τις αισθήσεις του ώστε να διαπιστώσει πέρα από την όψη τους, τα αρώματα που αναδύουν την ύφη των βλαστών και των φύλλων.
      Παράλληλα, θα εγκατασταθεί ειδική συσκευή ρητίνευσης σε κάποια πεύκα προκειμένου να προβληθεί η διαδικασία της ρητίνευσης, μια διαδικασία ελάχιστα γνωστή στην περιοχή μας που θα προσφέρει πολλά στην περιβαλλοντική παιδεία και γνώση για τα προϊόντα που παράγοντα με χρήση ρητίνης. Ρητίνευση ή ρητινοσυλλογή είναι η διαδικασία συλλογής ρετσινιού μετά από πλαϊνή κοπή, ή χάραξη με τσεκούρι του κορμού ενός ώριμου πεύκου. Αποτελεί αρχαία τεχνική, η οποία εκτελείται εδώ και αιώνες από τον άνθρωπο με ποικίλους τρόπους.
      Το ξύλο που θα προκύψει από τις υλοτομίες θα χρησιμοποιηθεί σε διάφορες λιτές κατασκευές αναψυχής οι οποίες θα εγκατασταθούν στον χώρο. Σκοπός είναι να προβληθεί η χρησιμότητα του ξύλου και ο παραδοσιακός τρόπος κατεργασίας του.
      Ο χώρος θα περιλαμβάνει, επίσης, κιόσκι με καθιστικά το οποίο θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως σημείο συνάντησης αλλά και για παρουσιάσεις βιωματικού τύπου με θέματα που αφορούν το δάσος, βιολογική ή οργανική γεωργία, περιβάλλον
      Προβλέπεται ακόμα χώρος για την εγκατάσταση υπαίθριων οργάνων γυμναστικής. Ο σχεδιασμός του χώρου έγινε με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος και την αξιοποίηση της έκτασης του ΜΑΙΧ.
      ΑΠΕ-ΜΠΕ
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Όλοι μας πλέον βιώνουμε σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην καθημερινότητά μας, ενώ μεγάλο ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού υποφέρει ήδη από τις συνέπειες των ακραίων και επικίνδυνων καιρικών φαινομένων.
      Η παραγωγή ενέργειας, η υπερκατανάλωση και η ανεύθυνη ή παράνομη διαχείριση αποβλήτων συμβάλλουν άμεσα στην κλιματική αλλαγή.
      Ειδικά όσον αφορά στα απόβλητα που δημιουργεί το ανθρώπινο είδος, η απερίσκεπτη στάση των μεμονωμένων ανθρώπων συνδυαστικά με το οργανωμένο περιβαλλοντικό έγκλημα, που αποσκοπεί σε εξαιρετικά υψηλά παράνομα κέρδη από τη μη σύννομη διαχείριση αποβλήτων, καταστρέφουν με ταχύτατους ρυθμούς το ίδιο μας το σπίτι.
      Η μη κατάλληλη διαχείριση των αποβλήτων μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ρύπανση του περιβάλλοντος, με εξαιρετικά επιβλαβείς συνέπειες για την υγεία των ανθρώπων και των ζώων, καθώς και για το κλίμα του πλανήτη μας.
      Η Έκθεση Αξιολόγησης GENVAL για την Ελλάδα αναγνωρίζει το Περιβαλλοντικό Έγκλημα Αποβλήτων ως μια μεγάλη πρόκληση για την Ελλάδα, καθώς η χώρα χρησιμοποιείται ως περιοχή διέλευσης (τράνζιτ) των παράνομων μεταφορών αποβλήτων.
      Συγκεκριμένα οι τάσεις στην Ελλάδα σχετικά με την παράνομη διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων, μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν:
      ·         Ρύπανση ή υποβάθμιση του περιβάλλοντος από εταιρείες που ασχολούνται με το εμπόριο, τη συλλογή, την αποθήκευση και την επεξεργασία μεταλλικών αποβλήτων (scrap).
      ·         Χρήση παράνομων χωματερών, για επικίνδυνα απόβλητα (π.χ. μπογιά, φίλτρα αερίου, τόνερ εκτυπωτών, μελάνια, μπαταρίες, άλλα χημικά) ή/και για μη επικίνδυνα απόβλητα.
      ·         Επιχειρηματικές δραστηριότητες χωρίς την απαραίτητη περιβαλλοντική έγκριση από τις αρμόδιες αρχές.
      ·         Παράνομοι χώροι ταφής απορριμμάτων.
      ·         Παράνομα απόβλητα σε επιφανειακά ύδατα (π.χ. από βιομηχανίες επεξεργασίας δέρματος).
      Τι έρχεται για να κάνει το έργο LIFE PROWhIBIT
      Ως εκ τούτου, η αντιμετώπιση του Περιβαλλοντικού Εγκλήματος Αποβλήτων αποτελεί πλέον προτεραιότητα για την Ελλάδα και είναι επιτακτική η ανάγκη της συμμόρφωσης με τους ισχύοντες νόμους. Στο πλαίσιο αυτό, από τις αρχές του 2021 υλοποιείται στην Ελλάδα το συγχρηματοδοτούμενο έργο LIFE PROWhIBIT που έχει ως στόχο την πρόληψη, τον εντοπισμό και την αποτροπή του Περιβαλλοντικού Εγκλήματος Αποβλήτων στην Ελλάδα με τη χρήση «έξυπνων» επιθεωρήσεων.
      Το έργο LIFE PROWhIBIT συγχρηματοδοτείται από το Πρόγραμμα LIFE που είναι το σημαντικότερο χρηματοδοτικό εργαλείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Περιβάλλον & το Κλίμα (διαθέτοντας 5,4 δισ. ευρώ για την περίοδο 2021-2027) και υλοποιείται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (συντονιστής του έργου), το Πράσινο Ταμείο και το IMPEL (European Union Network for the Implementation and Enforcement of Environmental Law).
      Τα κύρια αναμενόμενα αποτελέσματα του έργου LIFE PROWhIBIT είναι τα εξής:
      Α) Ανάπτυξη και εφαρμογή Εθνικής Στρατηγικής για την καταπολέμηση του Περιβαλλοντικού Εγκλήματος Αποβλήτων στην Ελλάδα
      Β) Ανάπτυξη ολοκληρωμένης Ψηφιακής Πλατφόρμας για τη διαχείριση των υποθέσεων Περιβαλλοντικού Εγκλήματος Αποβλήτων.
      Η πλατφόρμα θα είναι προσβάσιμη μέσω ιστοσελίδας και εφαρμογής για κινητά τηλέφωνα, και θα επιτρέπει την άμεση αναφορά μιας πιθανής υπόθεσης Περιβαλλοντικού Εγκλήματος Αποβλήτων, καθώς και την αυτοματοποιημένη και βελτιστοποιημένη διαδικασία χειρισμού της εκάστοτε υπόθεσης από τις αρμόδιες αρχές.
      Πώς θα λειτουργεί η πλατφόρμα αυτή:
      ·         Μέσω της ιστοσελίδας ή της εφαρμογής για κινητά οι πολίτες θα μπορούν να αναφέρουν μια πιθανή υπόθεση παράνομης διαχείρισης αποβλήτων συμπληρώνοντας μια ηλεκτρονική φόρμα. Πλέον της ηλεκτρονικής φόρμας το σύστημα θα επιτρέπει να υποβάλλονται και τυχόν αποδεικτικά στοιχεία, όπως έγγραφα, φωτογραφίες ή βίντεο.
      ·         Μετά την αναφορά ενός περιστατικού, το σύστημα θα δημιουργεί αυτόματα μια νέα Περιβαλλοντική Υπόθεση Αποβλήτων προς διερεύνηση.
      ·         Στη συνέχεια, το σύστημα θα διερευνά στοιχεία από εξωτερικές πηγές (άλλες πλατφόρμες, μητρώα και βάσεις δεδομένων) για ιστορικά δεδομένα που πιθανόν να σχετίζονται με την αναφερόμενη Υπόθεση προς διερεύνηση και θα πραγματοποιεί μια αρχική εκτίμηση του κινδύνου βάσει περιβαλλοντικών και άλλου είδους κριτηρίων.
      ·         Η ομάδα επιθεώρησης, που ορίζεται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (MEE), θα ελέγχει και θα επικυρώνει την ιεράρχηση της Περιβαλλοντική Υπόθεση Αποβλήτων προς διερεύνηση.
      ·         Στη συνέχεια, η υπόθεση θα διαβιβάζεται στην αρμόδια αρχή ή τις αρμόδιες αρχές που πρέπει να αναλάβουν δράση.
      Η πλατφόρμα απλοποιεί και επιταχύνει τη διαδικασία αναφοράς και χειρισμού των υποθέσεων που εντοπίζονται, επιτρέποντας ταυτόχρονα την ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ των εμπλεκομένων αρμόδιων φορέων, ενώ παράλληλα δίνει τη δυνατότητα εξαγωγής των κατάλληλων εκθέσεων αναφοράς και επιτρέπει τη διατήρηση ιστορικών δεδομένων.
      Γ) Διεξαγωγή "έξυπνων" επιθεωρήσεων αποβλήτων με τη χρήση προηγμένων μεθόδων επιθεώρησης όπως drones & εικόνες από δορυφόρους.
      Στο πλαίσιο του έργου LIFE PROWhIBIT  πρόκειται να πραγματοποιηθούν Ημερίδες σε όλες τις Περιφέρειες της Ελλάδας προκειμένου για την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση τόσο των εμπλεκόμενων φορέων όσο και του κοινού, σε σχέση με το Περιβαλλοντικό Έγκλημα Αποβλήτων, καθώς και για την ενεργοποίηση της συμμετοχής τους στην επίτευξη των στόχων του έργου. Ήδη έχουν πραγματοποιηθεί η Εναρκτήρια Ημερίδα του έργου και μια Περιφερειακή Ημερίδα με επίκεντρο την Κρήτη.
      Στις ημερίδες συμμετέχουν τόσο το ευρύ κοινό όσο και φορείς που εμπλέκονται στην καταπολέμηση του Περιβαλλοντικού Εγκλήματος Αποβλήτων όπως: Επιθεωρητές Περιβάλλοντος| Ελεγκτές | Φορείς Αδειοδότησης | Τελωνεία | Αστυνομία | Λιμενικό | Δικαστές | Εισαγγελείς | ΣΔΟΕ.
       
      Η παράνομη απόρριψη, διαχείριση και μεταφορά αποβλήτων είναι ένα έγκλημα με θύματα τον πλανήτη μας και εμάς τους ίδιους. Η σωστή και νόμιμη διαχείριση των αποβλήτων είναι ένα εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα που μας αφορά όλους!
      Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα https://stopwastecrime.gr/ για περισσότερες πληροφορίες.
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Το συγκρότημα του Αγίου Δημητρίου στην Κοζάνη θεωρείται ως ένα από τα σημαντικότερα κέντρα παραγωγής της ΔΕΗ και ένας από τους βασικότερους πυλώνες του ηλεκτρικού συστήματος της χώρας. Εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα υπάρχει η απόφαση από την πλευρά της εταιρείας να προχωρήσει η υλοποίηση μιας σειράς από επενδύσεων περιβαλλοντικού χαρακτήρα, οι οποίες θα βοηθήσουν τις μονάδες του συγκροτήματος να συμμορφωθούν με τις νέες περιβαλλοντικές απαιτήσεις και να περιορίσουν σημαντικά την επιβάρυνση που προκαλούν στην ατμόσφαιρα.
       
      Προ ημερών λοιπόν, το Δ.Σ. της ΔΕΗ ενέκρινε την κατακύρωσε την ανάθεση της αναβάθμισης των λεβήτων στις μονάδες 3 και 4, με στόχο τη μείωση των εκπομπών οξειδίων του αζώτου ύψους 14,8 εκατ. ευρώ. Είναι η δεύτερη ανάθεση που πραγματοποιείται αφού προ εβδομάδων είχε εγκριθεί η υπογραφή της σύμβασης με άλλον ανάδοχο για τις μονάδες 1 και 2.
       
      Ταυτόχρονα με τις επενδύσεις για την «απονίτρωση» ωστόσο η ΔΕΗ προχωρά και ένα άλλο μεγάλο έργο για το συγκρότημα του Αγίου Δημητρίου που αφορά στην προμήθεια και εγκατάσταση συστήματος αποθείωσης για την μονάδα 5. Ο προϋπολογισμός του έργου είναι 75 εκατ. ευρώ και η προθεσμία του διαγωνισμού έχει μετατεθεί για τις 30 Σεπτεμβρίου, αν και μετά από αίτημα των διαγωνιζομένων εξετάζεται να δοθεί εκ νέου ολιγοήμερη παράταση.
       
      Δηλαδή το συνολικό ύψος των επενδύσεων που ξεκινά η ΔΕΗ μόνο στο συγκρότημα του Αγίου Δημητρίου για την προσαρμογή του στις νέες περιβαλλοντικές απαιτήσεις ξεπερνά τα 90 εκατ. ευρώ. Υπενθυμίζεται ότι εκτός από τις επενδύσεις στον Άγιο Δημήτριο, η ΔΕΗ ξεκινά την κατασκευή και της μονάδας Πτολεμαΐδα 5 αφού κατατέθηκε την περασμένη Πέμπτη από την ανάδοχο εταιρεία η εγγυητική επιστολή.
       
      Τα επόμενα χρόνια δηλαδή, το «αναβαπτισμένο» συγκρότημα της Κοζάνης αλλά και η νέα μονάδα της Πτολεμαΐδας αναμένεται να αποτελέσουν τη λιγνιτική «εμπροσθοφυλακή» του παραγωγικού δυναμικού της εταιρείας.
       
      Πηγή: http://energypress.gr/news/perivallontiko-liftingk-90-ek-eyro-ston-agio-dimitrio
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Την επιβολή τέλους –αναλόγου αυτού της πλαστικής σακούλας– στα πλαστικά ποτήρια καφέ μιας χρήσης και τη δημιουργία συστήματος επιστροφής πλαστικών μπουκαλιών στους χώρους αγοράς τους εξετάζει το υπουργείο Περιβάλλοντος. Ολα αυτά στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης για την ενσωμάτωση της νέας οδηγίας για τη μείωση των επιπτώσεων των πλαστικών στο περιβάλλον, στην οποία βιομηχανία, φορείς και οργανώσεις καλούνται να τοποθετηθούν σε ορισμένες προτάσεις του υπουργείου, αλλά και να συνεισφέρουν με ιδέες.
      Η Γενική Γραμματεία Περιβάλλοντος πραγματοποίησε πριν από λίγες ημέρες σε ηλεκτρονική πλατφόρμα διαβούλευση με συγκεκριμένους οικονομικούς, επιστημονικούς και κοινωνικούς φορείς, ενόψει της κατάρτισης του τελικού κειμένου που θα δοθεί σε ανοιχτή δημόσια διαβούλευση. Σε αυτό το στάδιο, το υπουργείο Περιβάλλοντος έθεσε υπόψη των ενδιαφερομένων διάφορες προτάσεις για την επίτευξη των στόχων της οδηγίας. Για παράδειγμα, με δεδομένο ότι η οδηγία ζητάει να ληφθούν μέτρα για τη μείωση της κατανάλωσης των πλαστικών ποτηριών και των πλαστικών περιεκτών μιας χρήσης, το υπουργείο διερευνά το ενδεχόμενο θέσπισης περιβαλλοντικού τέλους στο σημείο πώλησης, αντίστοιχου με την πλαστική σακούλα. Μία άλλη πρόταση αφορά τη δημιουργία ενός συστήματος εγγυοδοσίας για τις πλαστικές φιάλες ποτών, δηλαδή την επιστροφή τους στο κατάστημα που αγοράστηκαν με επιστροφή κάποιου χρηματικού ποσού (σύμφωνα με την οδηγία, για τις πλαστικές φιάλες ποτών χωρητικότητας έως 3 λίτρων, η χωριστή συλλογή θα πρέπει να ανέλθει σε 77% κατά βάρος για το έτος 2025 και 90% για το έτος 2029). Να σημειωθεί ότι πολλές ευρωπαϊκές χώρες εφαρμόζουν εδώ και πολλά χρόνια τέτοια συστήματα, ενώ παλαιότερα στη χώρα μας αυτό ίσχυε για τα γυάλινα μπουκάλια αναψυκτικών και ορισμένων δημοφιλών ποτών (λ.χ. μπίρα).
      Για ορισμένες ειδικές κατηγορίες πλαστικών προϊόντων μιας χρήσης, οι προτάσεις εξειδικεύονται. Για παράδειγμα, προτείνεται η ενσωμάτωση στα συστήματα της ανακύκλωσης όχι μόνο των συσκευασιών, αλλά και του περιεχομένου για υγρά μαντιλάκια και μπαλόνια (που περιγράφονται σαφώς στην οδηγία), ενώ για τις γόπες των αποτσίγαρων (που περιέχουν μικροπλαστικά) η καπνοβιομηχανία ερωτάται με ποιον τρόπο μπορούν να δημιουργηθούν συστήματα συλλογής, μεταφοράς και επεξεργασίας και καθαρισμού του περιβάλλοντος.
      Επίσης, το υπουργείο διερευνά πώς επηρεάζονται συγκεκριμένοι κλάδοι από την εφαρμογή της οδηγίας (π.χ. αύξηση κόστους παραγωγής, τροποποίηση παραγωγικής διαδικασίας) και με ποιον τρόπο ο κάθε κλάδος ή φορέας σκοπεύει να προσαρμοστεί (όπως η τροποποίηση της παραγωγικής διαδικασίας για την παραγωγή εναλλακτικών προϊόντων, η σύναψη εθελοντικών συμφωνιών, η διεξαγωγή δράσεων ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης). Ζητάει επίσης απόψεις όλων για τη θέσπιση κινήτρων, όπως φορολογικές απαλλαγές, μείωση ανταποδοτικών τελών και τελών παρεπιδημούντων σε ΟΤΑ, εισφορές σε συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης ανάλογα με το περιβαλλοντικό αποτύπωμα του προϊόντος, χρήση πράσινων κριτηρίων στο πλαίσιο των δημοσίων συμβάσεων, δημόσιες δωρεάν παροχές (π.χ. δημόσιες βρύσες πόσιμου νερού). Τέλος, ζητάει από τους συμμετέχοντες να αποτιμήσουν τις χρηματοδοτικές ανάγκες για ενίσχυση υφιστάμενων εταιρειών για την προσαρμογή στις απαιτήσεις της οδηγίας ή τη δημιουργία νέων παραγωγικών επενδύσεων, π.χ. για την παραγωγή εναλλακτικών προϊόντων. 
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Την παύση λειτουργίας κάθε είδους μηχανήματος και εξοπλισμού εντός των ορυχείων της ΔΕΗ, πλην του συστήματος αποκομιδής τέφρας και ενός εκσκαφέα, από τις 4:00 έως τις 7:30 κάθε μέρα, τουλάχιστον έως την Πέμπτη 10 Αυγούστου, αποφάσισαν σε έκτακτη σύσκεψη στην Κοζάνη ο αντιπεριφερειάρχης, Παναγιώτης Πλακεντάς και ο αναπληρωτής διευθυντής του Λιγνιτικού Κέντρου Δυτικής Μακεδονίας (ΛΚΔΜ), Κώστας Μαχτής.
       
      Τα άμεσα μέτρα αποφασίστηκαν προκειμένου να περιοριστούν η σκόνη και η εκπομπή αιωρούμενων σωματιδίων στην περιοχή του Λιγνιτικού Κέντρου Δυτικής Μακεδονίας, όπου τις τελευταίες ημέρες, λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και της πλήρους άπνοιας, παρατηρήθηκαν αυξημένες συγκεντρώσεις που ξεπερνούν τα επιτρεπτά όρια.
       
      Επίσης, μετά τις 15:00, αποφασίστηκε να σταματήσουν η διακίνηση κάθε είδους εργολαβικών φορτηγών εντός του Λιγνιτικού Κέντρου και κάθε είδους εργασία εντός των ορυχείων της ΔΕΗ. Συμφωνήθηκε να γίνονται διαβροχές σε όλο το οδικό δίκτυο του Λιγνιτικού Κέντρου καθόλη τη διάρκεια του 24ωρου και ειδικότερα τις νυκτερινές ώρες που το φαινόμενο της συγκέντρωσης σκόνης παρουσιάζει μεγάλη έξαρση.
       
      Ο κ. Πλακεντάς εξήγησε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ότι «τα έκτακτα μέτρα θα ισχύσουν από την Τρίτη 8 Αυγούστου έως τα ξημερώματα της Πέμπτης 10 Αυγούστου, όπου θα εκτιμηθεί εκ νέου ο περιβαλλοντικός συναγερμός.
       
      Τις τελευταίες ημέρες, καταγράφονται, από ορισμένους σταθμούς μέτρησης ατμοσφαιρικής ρύπανσης του δικτύου της ΔΕΗ και του Κέντρου Περιβάλλοντος (ΚΕΠΕ) της περιφέρειας, πολύ υψηλές συγκεντρώσεις αιωρούμενων σωματιδίων, με έμφαση τις νυχτερινές και τις πρώτες πρωινές ώρες, όπου επικρατεί πλήρης άπνοια.
       
      Στη σύσκεψη για την αντιμετώπιση των αυξημένων συγκεντρώσεων αιωρούμενων σωματιδίων στο λεκανοπέδιο Κοζάνης-Πτολεμαΐδας, που πραγματοποιήθηκε στο γραφείο του αντιπεριφερειάρχη Κοζάνης, συμμετείχαν ο αναπληρωτής διευθυντής του ΛΚΔΜ, Κωνσταντίνος Μαχτής, ο Ιωάννης Τσαρούχης, βοηθός διευθυντή της Διεύθυνσης Εκμετάλλευσης Θερμοηλεκτρικών Σταθμών, ο Δημήτρης Αλβανός, διευθυντής Περιβάλλοντος Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και η Φωτεινή Τσιολάκη, προϊσταμένη Περιβάλλοντος-Υδροοικονομίας της ΠΕ Κοζάνης.
       
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Η διεθνής ευρωπαϊκή εμπειρία στη διαχείριση των περιοχών Natura 2000 μπορεί να συμβάλει για να λυθούν τα προβλήματα της Ελλάδας. Η μελέτη της διαΝΕΟσις που θα ήταν χρήσιμη στο δημόσιο διάλογο για το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ που είναι στη Βουλή.
      Την ώρα που στη Βουλή συζητείται το περιβαλλοντικό πολυνομοσχέδιο, μέρος του οποίου αφορά το σύστημα διοίκησης των προστατευόμενων περιοχών, απουσιάζει από το διάλογο μια σχετικά πρόσφατη και αναλυτική μελέτη της ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ ακριβώς για αυτό το θέμα.
      Η μελέτη εκείνη, του 2017, είναι χρήσιμη και σήμερα, διότι παρέχει με εύληπτο τρόπο πολλά από όσα θα έπρεπε να συζητούνται στη Βουλή και στην κοινωνία ενόψει του νομοσχεδίου.
      Αλλά δυστυχώς, τόσο το πολιτικό σύστημα όσο και οι ασχολούμενες με το θέμα ΜΚΟ, δείχνουν έναν περίεργο αυτισμό, προβάλλοντας ο καθένας μόνον όσα τον απασχολούν αυτή τη στιγμή, χωρίς να θέτει τα ευρύτερα ζητήματα (όπως αναδείξαμε και σε ειδικό θέμα για τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ) και μόνο από την πλευρά του μέγιστου οφέλους του καθενός με βάση το κοινό του. Πρακτική που είναι αναμενόμενη για τα πολιτικά κόμματα αλλά που ελπίζαμε ότι δεν θα χαρακτηρίσει τον κοινοβουλευτικό διάλογο και σίγουρα όχι τους φορείς που ασχολούνται με την προστασία του περιβάλλοντος. Δυστυχώς διαψευστήκαμε.
      Προκειμένου λοιπόν να μην αποκρύβονται από τη δημόσια συζήτηση αυτά τα θέματα, το economix.gr εντρύφησε στη μελέτη και φέρνει στη δημοσιότητα και πάλι ορισμένα από τα στοιχεία που περιλαμβάνει που δεν έχουν τύχει ευρείας δημοσιότητας. Αλλά μπορούν να βοηθήσουν πολύ τους πολίτες και τους αναγνώστες μας να καταλάβουν τί κρύβεται πίσω από τις τοποθετήσεις όσων μιλούν για το ζήτημα των περιοχών natura 2000 και το πως γίνεται η διαχείριση και διακυβέρνησή τους. Διότι, εν τέλει, τίποτε δεν είναι ουδέτερο…
      Καθώς στόχος της έρευνας της ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ ήταν να προταθεί ένα μοντέλο που να λύνει τα πολύχρονα προβλήματα διοίκησης και βιωσιμότητας στις εκτάσεις των περιοχών natura, οι ερευνητές προσπάθησαν να καταγράψουν την εμπειρία από άλλες χώρες και να τη συγκρίνουν με τη κατάσταση στη χώρα μας. Τα στοιχεία που παρουσιάζονται έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω της συζήτησης που γίνεται στη Βουλή για ένα νομοσχέδιο που αλλάζει ακριβώς τη διαχείριση, διοίκηση και διακυβέρνηση των περιοχών αυτών, καθώς δίνουν το πλαίσιο των πολιτικών που ακολουθούνται από κάποιες χώρες στην Ευρώπη.
      Το μοντέλο διακυβέρνησης και διοίκησης προστατευόμενων περιοχών
      Καταρχήν η μελέτη (την οποία μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη εδώ), ερευνώντας τη σχετική διεθνή βιβλιογραφία και δημοσιευμένες επιστημονικές μελέτες (τις οποίες μπορείτε να βρείτε ανατρέχοντας στη βιβλιογραφία της μελέτης), αναλύει ότι παγκοσμίως αναγνωρίζονται τέσσερις βασικοί τύποι διακυβέρνησης των προστατευόμενων περιοχών. Στους δύο πρώτους τύπους, Α και Β, τις προστατευόμενες περιοχές τις οριοθετούν και τις διαχειρίζονται υπηρεσίες του κράτους, συνήθως σε συνεργασία με άλλους φορείς. Οι δύο επόμενοι τύποι, Γ και Δ, συνήθως αναφέρονται ως «εθελοντικές προστατευόμενες περιοχές» (voluntary protected areas) και εν δυνάμει μπορούν να λειτουργούν ανεξάρτητα από την κυβερνητική αναγνώριση και υποστήριξη.
      Πίνακας 6. Οι βασικοί τύποι διακυβέρνησης προστατευόμενων περιοχών
      Τύπος Διακυβέρνησης Χαρακτηριστικά τύπου διακυβέρνησης Τύπος Α Διακυβέρνηση από κρατικές υπηρεσίες και φορείς
      Υπουργεία ή κυβερνητικές υπηρεσίες Περιφερειακές κρατικές υπηρεσίες Κατ’ εξουσιοδότηση της κυβέρνησης διαχείριση (π.χ. σε δήμο ή ΜΚΟ) Τύπος Β Κοινή Διακυβέρνηση
      Διακρατική συνεργασία (συμφωνίες μεταξύ κρατών) Συνεργατική διακυβέρνηση (κρατικές υπηρεσίες, ερευνητικά ινστιτούτα, ΜΚΟ, εκπρόσωποι τοπικών κοινωνιών κ.α.) Τύπος Γ Ιδιωτική Διακυβέρνηση
      Οι προστατευόμενες περιοχές καθορίζονται και διοικούνται από: Ιδιοκτήτες γης Μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς (π.χ. εκπαιδευτικά ιδρύματα, ΜΚΟ) Κερδοσκοπικούς οργανισμούς (π.χ. συνεταιρισμούς) Τύπος Δ Διακυβέρνηση από ιθαγενείς πληθυσμούς και τοπικές κοινωνίες
      Προσδιορισμός και διαχείριση προστατευόμενων περιοχών από ιθαγενείς πληθυσμούς Προσδιορισμός και διαχείριση προστατευόμενων περιοχών από τις τοπικές κοινωνίες.  
      Σε παγκόσμιο επίπεδο και κυρίως στην Ευρώπη κυριαρχούν οι δύο πρώτοι τύποι διακυβέρνησης των προστατευόμενων περιοχών. Οι δύο τελευταίοι εφαρμόζονται κατά κανόνα σε μικρές κλίμακες χώρου. Ιδιαίτερα το μοντέλο της Κοινής Διακυβέρνησης είναι ευρέως εφαρμοσμένο από πολλές χώρες. Όλο και περισσότερες χώρες, «πειραματίζονται» με το συγκεκριμένο μοντέλο υιοθετώντας ειδικούς νόμους, πολιτικές και διαχειριστικά μέτρα για την αύξηση της αποτελεσματικότητας του. Στο πλαίσιο της κοινής διακυβέρνησης, θεσμικοί φορείς του κράτους μοιράζονται την αυθεντία και τις ευθύνες με άλλους, μη κρατικούς, παράγοντες. Η κοινή διακυβέρνηση δεν είναι μοναδική στην περίπτωση των προστατευόμενων περιοχών αλλά εμφανίζεται και σε άλλους τομείς. Για μεγάλο διάστημα η διακυβέρνηση (governance) και η διαχείριση (management) δεν αντιμετωπιζόταν ως διακριτές έννοιες, γι’ αυτό και συχνά η κοινή διακυβέρνηση αναφέρεται ως συνδιαχείριση, συνεργατική διαχείριση, κοινή διαχείριση, κ.ά. Η συνεργατική διακυβέρνηση είναι μια μορφή κοινής διακυβέρνησης, στην οποία η αυθεντία και η ευθύνη της λήψη των αποφάσεων ανήκουν σε ένα (κρατικό) φορέα, αλλά απαιτείται, είτε μέσω νόμων είτε μέσω πολιτικών, να ενημερώνει και να συμβουλεύεται τις ενδιαφερόμενες-εμπλεκόμενες ομάδες (stakeholders), κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού ή και εφαρμογής των δράσεων. Για παράδειγμα, η συμμετοχή μπορεί να εξασφαλιστεί μέσω της απόδοσης σε αντιπροσωπευτικές ομάδες εργασίας της ευθύνης ανάπτυξης τεχνικών προτάσεων για τη ρύθμιση των προστατευόμενων περιοχών, που υποβάλλεται στον αρμόδιο φορέα για αξιολόγηση και έγκριση. Σε αυτή την περίπτωση, το συμβουλευτικό σώμα που αναπτύσσει την τεχνική πρόταση, έχει σημαντική επίδραση στις αποφάσεις που λαμβάνονται.
      Στην πλήρη διάσταση της κοινής διακυβέρνησης, οι εκπρόσωποι διαφορετικών φορέων, ομάδων συμφερόντων και ομάδων πολιτών, συμμετέχουν σε σώμα διακυβέρνησης, το οποίο κατέχει την αυθεντία και τη δυνατότητα να παίρνει αποφάσεις. Σε αυτή την περίπτωση τα μέλη που συμμετέχουν είναι κρίσιμο να χαρακτηρίζονται από αξιοπιστία, επικοινωνώντας συχνά και αποτελεσματικά με τους φορείς και τις ομάδες που εκπροσωπούν.
      Έτσι λοιπόν προκύπτει ότι η κοινή διακυβέρνηση συνήθως συμπεριλαμβάνει ένα ή περισσότερα σώματα αποφάσεων και σημαντικό αριθμό συμμετεχόντων. Τα σώματα αυτά μπορούν να λαμβάνουν αποφάσεις, να λειτουργούν συμβουλευτικά ή να έχουν εκτελεστικό χαρακτήρα. Οι κανόνες λειτουργίας και ο ρόλος κάθε μέλους θα πρέπει να είναι ξεκάθαρα ορισμένοι, παρ’ όλο που στην πορεία του χρόνου δύναται να μεταβάλλονται. Με δεδομένο ότι οι περισσότερες καθορισμένες προστατευόμενες περιοχές έχουν προσδιοριστεί από κυβερνήσεις, η διακυβέρνηση των περιοχών αυτών αναπόφευκτα εμπεριέχει εκπροσώπους της κυβέρνησης.
      Εν κατακλείδι, αναφέρει η μελέτη της διαΝΕΟσις, η πραγματική κοινή διακυβέρνηση έχει τρία βασικά συστατικά στοιχεία, α) μια διαδικασία διαβούλευσης, β) μια συμφωνία συνδιαχείρισης (π.χ. μια συμφωνία που περιγράφει τον ρόλο, τις αρμοδιότητες και την συνεισφορά κάθε μέρους και γ) ένα πολυσυμμετοχικό όργανο διακυβέρνησης.
      Μετά τη θεωρητική τεκμηρίωση για τον τρόπο διακυβέρνησης (governance) και διαχείρισης (management) των προστευόμενων περιοχών παγκοσμίων, η ερευνητική ομάδα της διαΝΕΟσις προχωρά σε πιο συγκεκριμένη ανάλυση με παραδείγματα από τον ευρωπαϊκό χώρο.
      Τα παραδείγματα από την Ευρώπη 
      Μεταξύ των κρατών-μελών της Ε.Ε. υπάρχει μεγάλη ποικιλία αναφορικά με τις διοικητικές δομές που χρησιμοποιούνται για τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών. Ωστόσο  η Ελλάδα αποτελεί μια από τις εξαιρέσεις εξαιτίας της ανυπαρξίας ενός ολοκληρωμένου και κοινού Σχεδίου Διαχείρισης για όλες τις προστατευόμενες περιοχές και τους ΦοΔΠΠ.  
      Πιο συγκεκριμένα, κάποια κράτη-μέλη βασίζονται σε δομές αντίστοιχες με της Ελλάδας (π.χ. Ιταλία, Ισπανία, Κροατία). Άλλα προχωρούν στη νομική θεσμοθέτηση των μέτρων, που τα καθιστά νομικά δεσμευτικά και υποχρεωτικά για όλους όσοι εμπλέκονται στην εφαρμογή των διαφόρων δράσεων και δραστηριοτήτων στην περιοχή. Κάποια άλλα περιορίζονται σε τεχνικές πληροφορίες και δεδομένα τα οποία πρέπει ή μπορεί να λαμβάνονται υπόψη στο σχεδιασμό άλλων δραστηριοτήτων που αναπτύσσονται στην περιοχή.
      Στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων πάντως, το οργανωτικό σχήμα που αναλαμβάνει την εφαρμογή του διαχειριστικού σχεδίου περιλαμβάνει, με κυρίαρχο ρόλο, τις κεντρικές κρατικές δομές (υπουργεία) σε συνεργασία με αποκεντρωμένες κρατικές υπηρεσίες και δομές της τοπικής αυτοδιοίκησης.
      Στη Φιλανδία, το 80% των προστατευόμενων περιοχών Natura 2000 ανήκουν στην ιδιοκτησία του κράτους και η διαχείρισή τους γίνεται από τον οργανισμό National Heritage Service of Metsähallitus, ο οποίος εποπτεύεται από το υπουργείο Γεωργίας και Δασών και έχει ένα διττό ρόλο αφού ένα αυτοτελές τμήμα του λειτουργεί αμιγώς επιχειρηματικά (με ετήσια κέρδη άνω των 100 εκατ. € ετησίως) και ένα άλλο τμήμα του λειτουργεί παρέχοντας υπηρεσίες δημόσιας διοίκησης (οι οποίες καλύπτονται από τον κρατικό προϋπολογισμό). Η δημιουργία διαχειριστικού σχεδίου (από το National Heritage Service of Metsähallitus)  είναι υποχρεωτική μόνο για τις περιοχές που χαρακτηρίζονται ως εθνικά πάρκα και ζώνες άγριας φύσης. Για τις υπόλοιπες περιοχές τα διαχειριστικά σχέδια ενσωματώνονται στα υφιστάμενα διαχειριστικά σχέδια της κάθε περιοχής.
      Στη Δανία, εκπονείται ένα σχέδιο διαχείρισης ανά περιοχή. Τα σχέδια εκπονούνται σε κεντρικό επίπεδο από την Υπηρεσία Φύσης του Υπουργείου Περιβάλλοντος και τίθενται στη διάθεση του κοινού. Κατόπιν, οι εμπλεκόμενες τοπικές αυτοδιοικήσεις εκπονούν με βάση το σχέδιο διαχείρισης ανά περιοχή, τοπικά σχέδια διαχείρισης. Ακολουθεί δημόσια διαβούλευση και επίσημη υιοθέτηση του σχεδίου διαχείρισης από το υπουργείο. Σύμφωνα με το σχέδιο διαχείρισης προβλέπεται συγκεκριμένη κατανομή αρμοδιοτήτων, υποχρεώσεων και ευθυνών για κάθε φορέα (υπουργεία, τοπική αυτοδιοίκηση, ιδιοκτήτες γης, κ.λπ.). Η ευθύνη της εποπτείας της εφαρμογής των σχεδίων και της διασφάλισης ότι όλα τα εμπλεκόμενα μέρη συμμορφώνονται με τις επιταγές των σχεδίων, ανατίθεται στο υπουργείο και στην τοπική αυτοδιοίκηση.
      Παρόμοιο σύστημα ακολουθείται και στο ομοσπονδιακό κρατίδιο της Φλάνδρας του Βελγίου. Στην περίπτωση αυτή τα σχέδια διαχείρισης που τελικώς υιοθετούνται, εγκρίνονται από την κυβέρνηση και είναι δεσμευτικά για όλες τις αρχές, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών αρχών και των ιδιοκτητών.
      Αντίστοιχα στην Ολλανδία, τα 166 συνολικά διαχειριστικά σχέδια εκπονήθηκαν σε συνεργασία μεταξύ των 12 περιφερειών και τριών συναρμόδιων υπουργείων, τον επιτελικό δε ρόλο για την εφαρμογή κάθε σχεδίου αναλαμβάνει μια κεντρική ή περιφερειακή κυβερνητική υπηρεσία. Παράλληλα, ένα ανεξάρτητο συντονιστικό γραφείο, αναλαμβάνει θέματα συντονισμού μεταξύ των συναρμόδιων αρχών και φορέων.
      Στην Πορτογαλία, ο τρόπος διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών ενσωματώνεται σε εργαλεία χωροταξικού σχεδιασμού συμπεριλαμβανομένων εργαλείων σχεδιασμού της διαχείρισης των δασών, της γεωργίας και των ακτών. Στις περιοχές όπου η διατήρηση και προστασία εξαρτάται από τη διαχείριση των δασών και της γεωργίας, τα μέτρα διαχείρισης συμπεριλαμβάνονται στα Ολοκληρωμένα Προγράμματα Εδαφικής Παρέμβασης που εφαρμόζονται στο πλαίσιο του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης. Τα μέτρα εφαρμόζονται με τη συνεργασία του δασικού και του αγροτικού τομέα, ιδιαίτερα με τους ιδιοκτήτες γης, με σκοπό την επίτευξη του καθεστώτος διατήρησης για τα συγκεκριμένα προστατευόμενα είδη ή οικοτόπους. Αναφορικά με την παράκτια ζώνη, τα εργαλεία χωροταξικού σχεδιασμού περιλαμβάνουν τους στόχους διατήρησης και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν στη ζώνη θαλάσσιας προστασίας.
      Στη Λιθουανία, οι διατάξεις για τα διαχειριστικά σχέδια συνήθως ενσωματώνονται στα δασικά διαχειριστικά σχέδια, στα σχέδια αναδάσωσης και στα άλλα χωροταξικά σχέδια, εφόσον αυτά ετοιμάζονται μετά την έγκριση των διαχειριστικών σχεδίων για τις προστατευόμενες περιοχές του Δικτύου Natura 2000. Στην περίπτωση όμως που τα σχέδια χρήσεων γης έχουν ήδη εγκριθεί (πριν από τη σύνταξη των διαχειριστικών σχεδίων για τις προστατευόμενες περιοχές του Δικτύου Natura 2000), τότε υπάρχουν πρακτικές δυσκολίες στην ευθυγράμμισή τους με τις ανάγκες προστασίας.
      Στην Ιρλανδία, τα διαχειριστικά σχέδια ή/και οι στόχοι διατήρησης πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όταν καταρτίζονται γεωργο-περιβαλλοντικά προγράμματα σε γεωργικές εκτάσεις που βρίσκονται σε ΕΖΔ ή ΖΕΠ. Οι στόχοι διατήρησης για μια συγκεκριμένη περιοχή του δικτύου Natura 2000, πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη σε όλες τις «κατάλληλες αξιολογήσεις» (άρθρο 6.3 της σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας) των έργων και σχεδίων, συμπεριλαμβανομένων των αναπτυξιακών σχεδίων που καταρτίζουν οι τοπικές αρχές.
      Στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα τομεακά σχέδια, τα οποία καταρτίζονται από διάφορες αρμόδιες αρχές, οφείλουν να σέβονται τις απαιτήσεις για την προστασία των περιοχών Natura 2000 που βρίσκονται στο γεωγραφικό πεδίο αναφοράς τους. Σε πολλές περιπτώσεις αυτό επιτυγχάνεται μέσω της αξιολόγησης των διαχειριστικών σχεδίων στη διαδικασία σύνταξης σχεδίων χρήσεων γης ή τομεακών σχεδίων. Περαιτέρω, στην πράξη γίνεται όλο και μεγαλύτερη προσπάθεια οι απαιτήσεις προστασίας των περιοχών Natura 2000 να λαμβάνονται υπόψη όσο το δυνατόν νωρίτερα στο σχεδιασμό των έργων και σχεδίων, έτσι ώστε να αποφεύγονται μελλοντικά προβλήματα σε επόμενα στάδια. Οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων στα σχεδιαζόμενα έργα και των Στρατηγικών Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων στα σχεδιαζόμενα σχέδια και προγράμματα δίνει επίσης την ευκαιρία να αντιμετωπίζονται τα ζητήματα προστασίας που σχετίζονται με τους στόχους διατήρησης των περιοχών Natura 2000 στα αρχικά στάδια σχεδιασμού.
      Στην Ουγγαρία, μόλις καταρτιστούν τα διαχειριστικά σχέδια, οι Διευθύνσεις των Εθνικών Πάρκων και οι περιβαλλοντικές αρχές προσπαθούν να εξασφαλίσουν την ενσωμάτωση των μέτρων που προβλέπονται από τα διαχειριστικά σχέδια στα αναπτυξιακά χωροταξικά σχέδια, τα σχέδια διαχείρισης των δασών, στα σχέδια διαχείρισης υδάτων κ.λπ. Τα μέτρα που προτείνονται στα διαχειριστικά σχέδια, αν και δεν είναι υποχρεωτικά, λαμβάνονται επίσης υπόψη στην «κατάλληλη αξιολόγηση» άλλων έργων και σχεδίων και στα συμβόλαια χρήσεων κρατικής γης που τελούν υπό τη διαχείριση των Διευθύνσεων των Εθνικών Πάρκων. Μερικές από τις προτάσεις/κατευθύνσεις των σχεδίων διαχείρισης περιοχών Natura 2000 είναι υποχρεωτικές, εάν αυτές οι προτάσεις/κατευθύνσεις ρυθμίζονται από άλλη νομοθεσία που σχετίζεται με τις χρήσεις γης (π.χ. για λιβάδια και διαχείριση των δασών).
      Στη Σλοβενία, ο σχεδιασμός της διαχείρισης των περιοχών Natura 2000 γίνεται μέσω των διαδικασιών κατάρτισης των τομεακών διαχειριστικών σχεδίων (δασικών, υδάτων, αλιείας, κυνήγι κ.λπ.). Για τον λόγο αυτό, το 2007 υιοθετήθηκε το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Natura 2000 στο οποίο αναφέρεται ρητά ότι η αλιεία, η δασοκομία, η γεωργία, η διαχείριση των υδάτων και το κυνήγι πρέπει να συμμορφώνονται με τους στόχους διατήρησης, τις κατευθύνσεις και τα μέτρα προστασίας του Επιχειρησιακού Προγράμματος για τις εν λόγω προστατευόμενες περιοχές. Προβλέπεται επίσης ρητά ότι το υπουργείο Έρευνας και Εκπαίδευσης και το υπουργείο Οικονομικών πρέπει να ενσωματώνουν τα μέτρα στον οικονομικό και επιχειρησιακό τους προγραμματισμό.
      Στη Γαλλία, είναι υποχρεωτική η σύνταξη διαχειριστικού σχεδίου (DOCument d’OBjectifs, DΟCOB) για κάθε προστατευόμενη περιοχή, το οποίο προβλέπει τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης. Τόσο η σύνταξη όσο και η εφαρμογή του σχεδίου ανήκει στην αρμοδιότητα της νομαρχίας και της τοπικής επιτροπής εργασίας (COmité de PILotage, COPIL) η οποία αποτελείται από τοπικούς παράγοντες και διάφορες ομάδες συμφερόντων και συντάσσει το διαχειριστικό σχέδιο το οποίο εγκρίνεται από τη νομαρχία. Ένας εκ των δύο (τοπικοί παράγοντες και ομάδες συμφερόντων), επί τη βάσει συμβολαίου που υπογράφει με τη νομαρχία, αναλαμβάνει τη συγγραφή του διαχειριστικού σχεδίου (43% των περιπτώσεων είναι ο τοπικός δήμος, 23% Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), 22% άλλες δημόσιες αρχές, 6% το κράτος και 6% εξωτερικοί εμπειρογνώμονες). Το έργο της COPIL και της νομαρχίας υποστηρίζεται από ομάδες εργασίας ειδικούς του κεντρικού κράτους και εξωτερικούς εμπειρογνώμονες στους οποίους μπορεί να ανατίθενται συγκεκριμένες εργασίες, αναλύσεις κ.λπ. Στη συνέχεια η εφαρμογή του διαχειριστικού σχεδίου ανατίθεται σε κάποιο άλλο πρόσωπο που προέρχεται από την τοπική κοινωνία.
      Στην Τσεχία δεν είναι υποχρεωτικό να υπάρχει διαχειριστικό σχέδιο για κάθε προστατευόμενη περιοχή (είναι υποχρεωτικά μόνο για ορισμένες κατηγορίες προστατευόμενων περιοχών). Τα διαχειριστικά σχέδια, όπου συντάσσονται, είναι ευθύνη διαφορετικών κρατικών φορέων όπως της Υπηρεσίας Προστασίας της Φύσης και του Τοπίου, των τεσσάρων Εθνικών Πάρκων και των περιφερειακών αρχών που ετοιμάζουν διαχειριστικά σχέδια με τη βοήθεια ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων) και εξωτερικών μελετητών. Κατά κανόνα, δεν υπάρχει διακριτός φορέας υπεύθυνος για την εφαρμογή του διαχειριστικού σχεδίου. Όλες οι δημόσιες αρχές προστασίας της φύσης είναι υποχρεωμένες να το εφαρμόζουν.
      Στη Γερμανία η διαβούλευση των κρατικών υπηρεσιών που έχουν ως αρμοδιότητα τομείς του περιβάλλοντος (αγροτική παραγωγή, δάση, ύδατα, κ.ά.), ενδιαφερόμενες/εμπλεκόμενες ομάδες (stakeholders), μη κυβερνητικές οργανώσεις, κ.ά. πραγματοποιείται μέσω ενός συμβουλευτικού συμβουλίου.
      Τα κοινά χαρακτηριστικά από την ευρωπαϊκή εμπειρία
      Παρά την πλειάδα των προσεγγίσεων σε σχέση με τις διοικητικές δομές που έχουν επιλεγεί σε χώρες της Ευρώπης για τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών, τρία είναι τα κοινά τους χαρακτηριστικά:
      α) Οι διοικητικές δομές είναι συμβατές με τη συνολική διοικητική διάρθρωση της χώρας. Η δημιουργία δομών που δεν αντιστοιχούν στη συνολική διοικητική αρχιτεκτονική της χώρας αποφεύγονται, μιας και δημιουργούνται ζητήματα επικάλυψης αρμοδιοτήτων και μειωμένης συνέργειας.
      β) Για κάθε προστατευόμενη περιοχή υπάρχει σχέδιο διαχείρισής της, η εφαρμογή και παρακολούθηση του οποίου είναι η βασική αρμοδιότητα του εκάστοτε φορέα/δομής διαχείρισης. Για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική εφαρμογή των μέτρων διατήρησης που προκύπτουν από τα διαχειριστικά σχέδια είναι απαραίτητο να εξασφαλίζεται η αποτελεσματική ενσωμάτωσή τους στις άλλες τομεακές πολιτικές και σχέδια (π.χ. στην πολιτική για το κυνήγι, την αλιεία, τα δάση, τη διαχείριση των υδάτων, τη γεωργία, τον χωροταξικό σχεδιασμό κ.λπ.). Αυτό πρακτικά μπορεί να γίνει με την υποχρεωτική επιβολή των μέτρων μέσω νομικά δεσμευτικών εργαλείων (θέσπιση μέσω νομοθετικής ή κανονιστικής διαδικασίας). Μπορεί όμως εξίσου να επιτευχθεί χρησιμοποιώντας διαδικασίες που εξασφαλίζουν καλό συντονισμό των σχετικών εμπλεκομένων τομεακών πολιτικών που επηρεάζονται από τις ανάγκες διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών.
      γ) Η αποτελεσματική διαμόρφωση και εφαρμογή των σχεδίων διαχείρισης απαιτεί συνεχή και αποτελεσματική κοινωνική διαβούλευση. Η κοινωνική διαβούλευση αποτελεί δομικό τμήμα της χρηστής διακυβέρνησης (good governance). Η χρηστή διακυβέρνηση επιτυγχάνεται με τη διαφάνεια, τη συµµετοχή, τη λογοδοσία, την αποτελεσματικότητα και τη συνοχή. Βέλτιστες πρακτικές στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. εξασφαλίζουν την ενεργή συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων/εμπλεκόμενων ομάδων (stakeholders) στη διαμόρφωση και κυρίως στην εφαρμογή των διαχειριστικών σχεδίων. Κάποια κράτη-μέλη βασίζονται σε (μόνιμες) επιτροπές συντονισμού (steering groups or committees) για τη διαμόρφωση των διαχειριστικών σχεδίων (π.χ. Γαλλία, Αυστρία, Βέλγιο Λουξεμβούργο, Λετονία κ.ά.). Οι επιτροπές αυτές συνήθως περιλαμβάνουν τις τοπικές αρχές και τους εκπροσώπους των τοπικών ιδιοκτητών, χρηστών και δραστηριοποιούμενων στις προστατευόμενες περιοχές. Επιπλέον, στις επιτροπές αυτές μπορούν να συμμετέχουν εκπρόσωποι επαγγελματικών ομάδων, φορείς που δραστηριοποιούνται στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, στη γεωργία, στη δασοκομία, στο κυνήγι, στην αλιεία, στον αθλητισμό και στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
      Η ανάγκη για αποτελεσματική διοίκηση των περιοχών natura
      Η μελέτη της διαΝΕΟσις, στο κεφάλαιο για τις καλές ευρωπαϊκές πρακτικές που συνδυάζουν αποτελεσματικά την προστασία και αναζωογόνηση των προστατευόμενων περιοχών με την οικονομική ανάπτυξη (ρεπορτάζ για το οποίο ακολουθεί), καταλήγει ότι «σε όλα τα παραπάνω παραδείγματα ο φορέας διοίκησης των προστατευόμενων περιοχών ήταν γνωστός με διακριτές αρμοδιότητες, ώστε να μπορεί να σχεδιάσει και να υλοποιήσει συγκεκριμένες δράσεις. Η απουσία λοιπόν σταθερού διοικητικού σχήματος για το σύνολο των περιοχών Natura 2000 της Ελλάδας μπορεί να θεωρηθεί ως η βασική τροχοπέδη σε οποιαδήποτε αναπτυξιακή δραστηριότητα».
      Λύνεται άραγε αυτό το κυρίαρχο πρόβλημα με την πρόταση της κυβέρνησης για τγη δημιουργία ενός κεντρικού φορέα διοίκησης με τοπικές αντένες; Μένει να αποδειχθεί. Πάντως το προηγούμενο μοντέλο των δεκάδων φορέων χωρίς ουσιαστικές και ξεκάθαρες αρμοδιότητες σίγουρα απέτυχε. Όμως η μελέτη της διαΝΕΟσις κατέληγε, το 2017, ενόψει της τότε αλλαγής του θεσμικού πλαισίου από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, κατέληγε σε ένα διαφορετικό πλαίσιο.
      Συγκεκριμένα, με λίγα λόγια οι μελετητές της επιχτημονικής ομάδας κατέληγαν σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης και προστασίας των περιοχών αυτών και μεταξύ άλλων, πρότειναν:
      Τη δημιουργία 13 ΦοΔΠΠ στα αντίστοιχα γεωγραφικά όρια των περιφερειών της χώρας. Κάθε ΦοΔΠΠ να αναλαμβάνει την ευθύνη για το σύνολο των προστατευόμενων περιοχών στην περιφέρειά του. Οι ΦοΔΠΠ να διοικούνται από 11μελή διοικητικά συμβούλια που περιλαμβάνουν εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης, περιβαλλοντικών οργανώσεων, του κεντρικού κράτους και αρμόδιους επιστήμονες. Εκτός από τον Πρόεδρο του Δ.Σ., κάθε ΦοΔΠΠ να έχει και διευθύνοντα σύμβουλο. Το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας να συντάξει κοινό, λεπτομερή εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας των ΦοΔΠΠ που να καλύπτει όλες τις διοικητικές δραστηριότητες όλων των φορέων. Η υπάρχουσα Επιτροπή «Φύση 2000» να ενεργεί ως Εθνική Επιτροπή Προστατευόμενων Περιοχών. Αφαίρεση των κατασκευαστικών και ελεγκτικών αρμοδιοτήτων από τους ΦοΔΠΠ. Οι ΦοΔΠΠ να αναζητήσουν νέες πηγές χρηματοδότησης από εμπορική δραστηριότητα, χορηγίες, ανεκμετάλλευτα ευρώ.
    10. Περιβάλλον

      akius

      Το WWF συμφωνεί με την αξιοποίησή τους, αλλά χωρίς να θιγούν τα μέτρα προστασίας.
       
      Εκτάσεις με ιδιαίτερη οικολογική αξία εκχωρούνται στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), γεγονός που προκαλεί ανησυχία σε περιβαλλοντικές οργανώσεις και τοπικούς φορείς.
       
      Μάλιστα σε πρόσφατη επιστολή του WWF Ελλάς προς τον υπουργό Οικονομικών κ. Γιάννη Στουρνάρα εκφράζονται φόβοι για πιθανή «χαλάρωση» στο καθεστώς προστασίας τους.
       
      Διατυπώνεται επίσης η ανησυχία για το αν γίνεται γνωστή στους ενδιαφερόμενους επενδυτές η ιδιαιτερότητα των συγκεκριμένων περιοχών, η αξία των οποίων έχει αναγνωριστεί και προστατεύεται θεσμικά από τις προβλέψεις της εθνικής, ευρωπαϊκής και διεθνούς νομοθεσίας.
       
      Ενδεικτικά, αναφέρονται οι εξής περιπτώσεις:
       
      1. Με το άρθρο 17 της απόφασης 234 (ΦΕΚ Β' 1020/25.4.2013) μεταβιβάζονται και περιέρχονται στο ΤΑΙΠΕΔ μια σειρά ακινήτων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται νησιωτικοί υγρότοποι που έχουν καταγραφεί από το WWF.
       
      Πολλοί από αυτούς διέπονται επιπλέον από ειδικά καθεστώτα προστασίας, όπως:
      Η περιοχή Αγερσανί - Λίμνη Αλυκής Νάξου που έχει χαρακτηριστεί ως Καταφύγιο Αγριας Ζωής.

      Η περιοχή Πλάκας - Χειβαδολίμνη Μήλου που έχει χαρακτηριστεί ως περιοχή Natura 2000.

      Η περιοχή Ορμος Κοτσίνα «Ρεπανίδι» Λήμνου που προστατεύεται από Προεδρικό Διάταγμα.

      2. Με την απόφαση 234 μεταβιβάζονται και περιέρχονται στο ΤΑΙΠΕΔ δύο εκτάσεις, οι οποίες εντάσσονται σε ζώνες προστασίας του Εθνικού Πάρκου Υγροτόπων Κοτυχίου και Στροφυλιάς.
       
      3. Το ΤΑΙΠΕΔ προγραμματίζει να προκηρύξει διεθνή ανοιχτό διαγωνισμό για την εκμετάλλευση του χιονοδρομικού θέρετρου στον Βόρα μαζί με μια έκταση γης μεγάλων διαστάσεων στο γειτονικό χωριό και μια περιοχή δίπλα στην παρακείμενη λίμνη. Στην παρουσίαση της έκτασης προς αξιοποίηση περιλαμβάνεται «δυνητικό πλάνο εκμετάλλευσης» της περιοχής με πολυτελή ξενοδοχεία 60.000 τ.μ., εξοχικές κατοικίες και βίλες - ξενοδοχεία 70.000 τ.μ., κέντρο συνεδρίων 12.000 τ.μ., εγκαταστάσεις ελλιμενισμού και οικοτουρισμού. Σε κανένα σημείο της παρουσίασης δεν λαμβάνεται υπόψη ή έστω αναφέρεται ότι η ευρύτερη περιοχή, λόγω της βιοποικιλότητας που φιλοξενεί, έχει χαρακτηριστεί ως περιοχή Natura 2000.
       
      «Σε καμία περίπτωση από τις περιοχές που έχουν παραχωρηθεί δεν αναγνωρίζεται ή αναφέρεται το καθεστώς προστασίας. Από τις τριμηνιαίες αναφορές μάλιστα προκύπτει ότι το ΤΑΙΠΕΔ προωθεί την απομάκρυνση τυχόν περιορισμών σε συγκεκριμένα ακίνητα που του εκχωρούνται προς αξιοποίηση» λέει η υπεύθυνη πολιτικής για το WWF Ελλάς κυρία Ιόλη Χριστοπούλου. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά, δεν είναι τυχαίο ότι στην αναφορά προόδου του 2013 παρουσιάζεται ως επιτυχία του ΤΑΙΠΕΔ η άρση 69 διοικητικών και τεχνικών εμποδίων που καθυστερούν τις αποκρατικοποιήσεις, ενώ αρκετά ακόμη εμπόδια παρουσιάζονται ως εκκρεμή.
       
      Το Ταμείο θα πρέπει, όπως επισημαίνει η κυρία Χριστοπούλου, διευκολύνοντας τους ενδιαφερόμενους αγοραστές, «να γνωστοποιεί το καθεστώς προστασίας και να το λαμβάνει υπόψη κατά τη διαμόρφωση των επενδυτικών σχεδίων». Εξάλλου, σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 1415-6/13), η διαδικασία μεταβίβασης στο ΤΑΙΠΕΔ δεν θίγει την περιβαλλοντική και πολεοδομική νομοθεσία και γενικότερα το προστατευτικό ή άλλο καθεστώς των περιοχών αυτών.
       
      Μέχρι σήμερα, ωστόσο, η απαίτηση αυτή δεν αποτυπώνεται στους αρχικούς φακέλους περιοχών, όπως ενδεικτικά φαίνεται στην παρουσίαση του δημόσιου ακινήτου στη θέση Αγ. Προκόπιος, Νάξου, παρά το γεγονός ότι η περιοχή έχει χαρακτηριστεί ως Natura 2000 και η αξιοποίησή της είναι δυνατή υπό προϋποθέσεις.
       
      Οπως αναφέρεται στην επιστολή της περιβαλλοντικής οργάνωσης προς τον κ. Στουρνάρα, «οι σχετικές προβλέψεις του υφιστάμενου κανονιστικού πλαισίου λειτουργίας του ΤΑΙΠΕΔ δεν είναι επαρκείς για την προστασία των περιοχών αυτών. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να διευκρινίζεται αν το εκάστοτε περιουσιακό στοιχείο εντάσσεται σε προστατευόμενη περιοχή, αν η τελευταία έχει χαρακτηριστεί ως περιοχή Natura 2000, αν πρόκειται για δάσος ή δασική έκταση, αν αποτελεί υγρότοπο, συμπεριλαμβανομένων των μικρών παράκτιων νησιωτικών υγροτόπων που προστατεύονται από το προεδρικό διάταγμα της 12/19.6.2012, αν βρίσκεται εντός αιγιαλού, κ.ο.κ., και να αναφέρονται ρητά οι περιορισμοί και ειδικές υποχρεώσεις που αυτό συνεπάγεται. Το εκάστοτε καθεστώς προστασίας υπαγορεύει το είδος των επενδύσεων που επιτρέπονται στην κάθε περιοχή και τις νομικά επιβαλλόμενες διαδικασίες αδειοδότησης που αφορούν το κάθε έργο ή δραστηριότητα».
       
      Το WWF, λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι η διαφάνεια και η εκ των προτέρων δημοσιοποίηση των ισχυόντων, ειδικών ανά περιοχή, ρυθμίσεων ενισχύει την ασφάλεια δικαίου που είναι απαραίτητη για κάθε επενδυτή, ζητεί να καλυφθεί από το ΤΑΙΠΕΔ το μεγάλο κενό πληροφόρησης σχετικά με το καθεστώς προστασίας των περιοχών που περιέρχονται στη δικαιοδοσία του. Η πληροφορία αυτή, όπως επισημαίνεται στην επιστολή, θα πρέπει να είναι δημόσια διαθέσιμη, εύκολα προσβάσιμη και να συνοδεύει την παρουσίαση κάθε ακινήτου προς αξιοποίηση.
       
      Η οργάνωση ζητεί επίσης από τον κ. Στουρνάρα μια δημόσια τοποθέτηση που θα τον δεσμεύει ότι το οποιοδήποτε πρόγραμμα αξιοποίησης των περιοχών αυτών δεν θα παραβιάσει τις ισχύουσες προστατευτικές για το φυσικό περιβάλλον διατάξεις, ούτε και θα τις υποβαθμίσει.
      Αλλωστε, όπως αναφέρεται στην επιστολή, «η περιβαλλοντική προστασία δεν μπορεί να θεωρηθεί εμπόδιο για μια περιοχή, αλλά προστιθέμενη αξία, η αναγνώριση της οποίας μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε ένα βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης στη βάση μιας ζωντανής οικονομίας».
       
      Πηγή: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=541869
    11. Περιβάλλον

      GTnews

      Τέσσερις ίντσες την εβδομάδα βυθίζεται η χερσόνησος Palos Verdes, σύμφωνα με τη NASA. Οι επιστήμονες της NASA έχουν χρησιμοποιήσει στοιχεία από ραντάρ και δορυφορικά δεδομένα για να παρακολουθήσουν την κίνηση της κατολίσθησης σε τρεις διαστάσεις. Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, η παράκτια περιοχή στη Νότια Καλιφόρνια ολισθαίνει πιο κοντά στον Ειρηνικό Ωκεανό με ανησυχητικό ρυθμό.
      Η διάβρωση των ακτών είναι ένα φαινόμενο που επηρεάζει πολλές περιοχές παγκοσμίως, αλλά στην Καλιφόρνια, με τις εκτεταμένες και πυκνοκατοικημένες ακτές της, οι συνέπειες είναι ιδιαίτερα αισθητές. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, οι ισχυρές καταιγίδες και η ανθρώπινη παρέμβαση συμβάλλουν στην επιτάχυνση της διάβρωσης, απειλώντας κατοικίες, επιχειρήσεις και υποδομές.
      Η χερσόνησος Palos Verdes, που βρίσκεται νότια του Λος Άντζελες, ήταν από καιρό γνωστή για τις κατολισθήσεις της, αλλά μια νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι η κίνηση έχει ενταθεί, δημιουργώντας ανησυχίες για την ασφάλεια της κοινότητας.
      Η κατολίσθηση στη χερσόνησο Palos Verdes κινείται με μέσο ρυθμό περίπου τέσσερις ίντσες την εβδομάδα, με βάση τις εικόνες ραντάρ που συλλέχθηκαν μεταξύ 18 Σεπτεμβρίου και 17 Οκτωβρίου 2024, σύμφωνα με το Jet Propulsion Laboratory (JPL) της NASA.
      Η κοινότητα έχει βιώσει αργές κατολισθήσεις για χρόνια, αλλά οι πρόσφατες εικόνες δείχνουν μια αλλαγή τόσο στην ταχύτητα όσο και στο μέγεθος, με την κατολίσθηση να επεκτείνεται και να επιταχύνεται το καλοκαίρι.
      Η αυξημένη ταχύτητα και το μέγεθος της κατολίσθησης συνδέονται με τις έντονες βροχοπτώσεις που γνώρισε η Νότια Καλιφόρνια το 2023, ακολουθούμενες από περισσότερες βροχοπτώσεις στις αρχές του 2024. Η NASA αποδίδει αυτά τα ακραία καιρικά μοτίβα ως σημαντικούς συντελεστές στην κίνηση της γης. Ωστόσο, οι πιο πρόσφατες εικόνες δείχνουν ότι η κατολίσθηση έχει επιβραδυνθεί ελαφρώς τις τελευταίες εβδομάδες.
      Η κατολίσθηση έχει επηρεάσει περιοχές που προηγουμένως θεωρούνταν σταθερές, συμπεριλαμβανομένων περιοχών με εκατοντάδες σπίτια και κτίρια. Παρόλο που το τμήμα της χερσονήσου που κινείται ταχύτερα είχε μικρή υποδομή, η τρέχουσα κίνηση θέτει σε σημαντικό κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή και τις υποδομές.
      Σύμφωνα με τη NASA, μέρος της χερσονήσου βρίσκεται σε ένα αρχαίο σύμπλεγμα κατολισθήσεων που κινείται εδώ και πάνω από 60 χρόνια. Η χερσόνησος, η οποία εκτείνεται στον Ειρηνικό Ωκεανό, αποτελεί εδώ και καιρό μια περιοχή ανησυχίας για τους επιστήμονες λόγω της ευαισθησίας της στις κατολισθήσεις.
      Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν αερομεταφερόμενες εικόνες ραντάρ που τραβήχτηκαν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές για να παρακολουθήσουν την κίνηση της κατολίσθησης. Οι εικόνες του ραντάρ τους έδωσαν μια τρισδιάστατη άποψη της κίνησης της κατολίσθησης με την πάροδο του χρόνου.
      Λόγω της συνεχούς απειλής κατολισθήσεων σε αυτή την περιοχή, γίνεται εκτεταμένη παρακολούθηση με τη χρήση δεδομένων ραντάρ και δορυφόρου. Επιπλέον, η NASA εργάζεται σε ένα νέο έργο που ονομάζεται Landslide Climate Change Experiment, το οποίο θα μελετήσει τον τρόπο με τον οποίο τα ακραία υγρά ή ξηρά καιρικά μοτίβα επηρεάζουν τις κατολισθήσεις.
      Την ίδια στιγμή, αναγνωρίζοντας τον κίνδυνο, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαχείρισης Έκτακτης Ανάγκης (FEMA) και το Γραφείο Υπηρεσιών Έκτακτης Ανάγκης του Κυβερνήτη της Καλιφόρνια ξεκίνησαν ένα πρόγραμμα εξαγοράς $ 42 εκατ. τον περασμένο Οκτώβριο για να βοηθήσουν τους ιδιοκτήτες ακινήτων που έχουν πληγεί από τις κατολισθήσεις. Αυτή η πρωτοβουλία αποτελεί μέρος των συνεχιζόμενων προσπαθειών για την αντιμετώπιση των κινδύνων σε μια περιοχή επιρρεπής σε κατολισθήσεις.
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Η βελτίωση της ποιότητας του αέρα έχει οδηγήσει σε σημαντική μείωση των πρόωρων θανάτων κατά την τελευταία δεκαετία στην Ευρώπη. Ωστόσο, σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) για το 2018, σχεδόν όλοι οι Ευρωπαίοι εξακολουθούν να υποφέρουν από την ατμοσφαιρική ρύπανση, με αποτέλεσμα να σημειώνονται περισσότεροι από 400.000 πρόωροι θάνατοι ετησίως σε ολόκληρη την ήπειρο.

      Η βελτίωση της ποιότητας του αέρα έχει οδηγήσει σε σημαντική μείωση των πρόωρων θανάτων κατά την τελευταία δεκαετία στην Ευρώπη. Ωστόσο, σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) για το 2018, σχεδόν όλοι οι Ευρωπαίοι εξακολουθούν να υποφέρουν από την ατμοσφαιρική ρύπανση, με αποτέλεσμα να σημειώνονται περισσότεροι από 400.000 πρόωροι θάνατοι ετησίως σε ολόκληρη την ήπειρο.
      Η έκθεση του ΕΟΠ «Air quality in Europe -- 2020 report» (Η ποιότητα του αέρα στην Ευρώπη-έκθεση του 2020) εκτιμά ότι στην Ελλάδα το 2018, 11.800 πρόωροι θάνατοι θα μπορούσαν να αποδοθούν στα μικροσωματίδια (ΡΜ2,5), 3.000 στα οξείδια του αζώτου (ΝΟ2) και 650 στο όζον (Ο3) ή συνολικά 15.450. Η βελτίωση κατά την περίοδο 2009-2018 φαίνεται, σύμφωνα με την έκθεση, από το ότι το 2009 οι πρόωροι θάνατοι στη χώρα μας λόγω ρύπανσης του αέρα εκτιμώνταν αντίστοιχα σε 14.700 από μικροσωματίδια, σε 4.500 από οξείδια του αζώτου και σε 750 από όζον ή συνολικά σχεδόν 20.000.
      Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι πρόωροι θάνατοι το 2018 εκτιμώνταν σε 379.000 για τα ΡΜ2,5, 54.000 για τα ΝΟ2 και 19.400 για το Ο3, δηλαδή συνολικά 443.400.
      Η έκθεση αναφέρει ότι, όσον αφορά το ποσοστό του αστικού πληθυσμού στην Ελλάδα που εκτίθετο σε ρύπους πάνω από τα ευρωπαϊκά όρια, ήταν μηδενικό όσον αφορά τα μικρότερα σωματίδια διαμέτρου έως δυόμισι εκατομμυριοστά του μέτρου ΡΜ2,5 (όριο τα 25 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα), 3,1% όσον αφορά τα μεγαλύτερα σωματίδια ΡΜ10 (όριο τα 50 μg/m3), 3,2% για τα οξείδια του αζώτου (όριο τα 40 μg/m3) και σχεδόν 96% για το όζον (όριο τα 120 μg/m3).
      Έξι κράτη είχαν υπερβεί το 2018 τα όρια της ΕΕ για τα λεπτά αιωρούμενα σωματίδια (PM2,5): η Βουλγαρία, η Κροατία, η Τσεχία, η Ιταλία, η Πολωνία και η Ρουμανία. Μόνο τέσσερις χώρες στην Ευρώπη --η Εσθονία, η Φινλανδία, η Ισλανδία και η Ιρλανδία-- είχαν συγκεντρώσεις μικροσωματιδίων ΡΜ2,5 κάτω από τις αυστηρότερες κατευθυντήριες τιμές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ). Στην έκθεση του ΕΟΠ επισημαίνεται ότι εξακολουθεί να υπάρχει χάσμα μεταξύ των ορίων που ισχύουν στην ΕΕ για την ποιότητα του αέρα και των κατευθυντήριων γραμμών του ΠΟΥ, ζήτημα που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιδιώκει να αντιμετωπίσει με την αναθεώρηση των προτύπων της στο πλαίσιο του σχεδίου δράσης για τη μηδενική ρύπανση.
      Σύμφωνα με την έκθεση, οι περικοπές εκπομπών σε βασικούς τομείς έχουν βελτιώσει την ποιότητα του αέρα στην Ευρώπη. Από το 2000, οι εκπομπές βασικών ατμοσφαιρικών ρύπων, συμπεριλαμβανομένων των οξειδίων του αζώτου (NOx), που προέρχονται από τις μεταφορές, έχουν μειωθεί σημαντικά. Οι εκπομπές ρύπων από τον ενεργειακό εφοδιασμό έχουν επίσης μειωθεί σημαντικά, σε αντίθεση με τη μείωση των εκπομπών από τα κτίρια και τη γεωργία, η οποία σημειώνει αργή πρόοδο.
      Χάρη στη βελτίωση της ποιότητας του αέρα, οι πρόωροι θάνατοι εξαιτίας της ρύπανσης από λεπτά αιωρούμενα σωματίδια μειώθηκαν κατά 60.000 το 2018, σε σύγκριση με το 2009. Όσον αφορά το διοξείδιο του αζώτου, η μείωση είναι ακόμη μεγαλύτερη, καθώς οι πρόωροι θάνατοι μειώθηκαν κατά περίπου 54% την τελευταία δεκαετία.
      Η έκθεση του ΕΟΠ παρέχει επίσης μια γενική περιγραφή της σχέσης που συνδέει την πανδημία Covid-19 με την ποιότητα του αέρα, επιβεβαιώνοντας προηγούμενες αξιολογήσεις που κατέδειξαν μείωση έως και 60% ορισμένων ατμοσφαιρικών ρύπων σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπου εφαρμόστηκαν μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας την άνοιξη του 2020. Ο ΕΟΠ δεν διαθέτει ακόμη εκτιμήσεις σχετικά με τις πιθανές θετικές επιπτώσεις του καθαρότερου αέρα στην υγεία για το 2020.
      Στην έκθεση επισημαίνεται επίσης ότι η μακροχρόνια έκθεση σε ατμοσφαιρικούς ρύπους προκαλεί καρδιαγγειακές και αναπνευστικές νόσους, οι οποίες έχουν προσδιοριστεί αμφότερες ως παράγοντες κινδύνου θανατηφόρου έκβασης σε ασθενείς με Covid-19. Ωστόσο, τονίζεται ότι η αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της σοβαρότητας των λοιμώξεων από τη νόσο δεν είναι σαφής και απαιτείται περαιτέρω επιδημιολογική έρευνα.
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Για τη ραγδαία αύξηση των πλαστικών που καταλήγουν στη Μεσόγειο προειδοποίησε η Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN).  Μία νέα έκθεση της Ένωσης διαπιστώνει ότι περίπου 229.000 τόνοι πλαστικών διαρρέουν στη Μεσόγειο Θάλασσα κάθε χρόνο, ποσότητα που ισοδυναμεί με περισσότερα από 500 κοντέινερ ημερησίως.
      Μάλιστα, η έκθεση εκτιμά ότι περισσότεροι από ένα εκατομμύριο τόνοι πλαστικών έχουν ήδη συσσωρευτεί μέχρι σήμερα στη Μεσόγειο.
      Όπως τονίζει η οργάνωση, εάν δεν ληφθούν σημαντικά μέτρα για την αντιμετώπιση της διαχείρισης αποβλήτων, που αποτελεί και τη βασική αιτία της θαλάσσιας μόλυνσης, αυτή η ποσότητα αναμένεται να διπλασιαστεί έως το 2040.
      Με βάση τη συλλογή δεδομένων από μελέτες στο πεδίο, η έκθεση, με τίτλο «Mare Plasticum: The Mediterranean», που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την Environmental Action, διαπιστώνει ότι οι ροές προέρχονται από 33 χώρες γύρω από τη λεκάνη της Μεσογείου. Επισημαίνει,  ότι τα μακρο-πλαστικά που προκύπτουν από την κακή διαχείριση αποβλήτων αποτελούν το 94% της συνολικής διαρροής πλαστικών. Αφού βυθιστεί στη θάλασσα, το πλαστικό διασπάται κυρίως σε ιζήματα με τη μορφή μικροπλαστικών, δηλαδή σε σωματίδια μικρότερα από 5 mm.
      «Η πλαστική ρύπανση μπορεί να προκαλέσει μακροχρόνιες βλάβες τόσο στα χερσαία όσο και τα θαλάσσια οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητα. Τα θαλάσσια ζώα μπορεί να μπλέκονται ή να καταπίνουν πλαστικά απορρίμματα και τελικά να πεθαίνουν από την εξάντληση και την πείνα. Επιπλέον, τα πλαστικά απόβλητα απελευθερώνουν χημικές ουσίες, οι οποίες μπορεί να είναι επιβλαβείς τόσο για τα οικοσυστήματα όσο και για την ανθρώπινη υγεία, ειδικά σε μία ημίκλειστη θάλασσα, όπως η Μεσόγειος», δήλωσε η διευθύντρια του IUCN Global Marine and Polar Program, Minna Epps.
      Η κ. Epps ανέφερε, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου, πως «με βάση την έκθεση, καθίσταται σαφές ότι τα τρέχοντα αλλά και τα ήδη προγραμματισμένα μέτρα δεν αρκούν για τη μείωση της διαρροής πλαστικών και την αποτροπή των συνεπειών».
      Ειδικότερα, πάντα σύμφωνα με τα στοιχεία που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, η Αίγυπτος (περίπου 74.000 τόνοι/έτος), η Ιταλία (34.000 τόνοι/έτος) και η Τουρκία (24.000 τόνοι/έτος) είναι οι χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά διαρροής πλαστικών στη Μεσόγειο, κυρίως λόγω των μεγάλων ποσοτήτων κακοδιαχειριζόμενων αποβλήτων αλλά και λόγω των μεγάλων παράκτιων πληθυσμών τους. Κατά κεφαλήν, ωστόσο, το Μαυροβούνιο (8 κιλά/έτος/άτομο), η Αλβανία, η Βοσνία και Ερζεγοβίνη και η Βόρεια Μακεδονία (το καθένα συμβάλλει περίπου 3 κιλά/έτος/άτομο) έχουν τα υψηλότερα επίπεδα διαρροής.
      Σημειώνεται, ότι η Ελλάδα, βρίσκεται ένατη από το τέλος ανάμεσα στις 33 χώρες της Μεσογείου όσον αφορά τις διαρροές πλαστικών στη θάλασσα, τέταρτη από το τέλος σε κατά κεφαλήν διαρροές (πολύ λιγότερο από ένα κιλό κατά άτομο), ενώ έχοντας τη μεγαλύτερη ακτογραμμή κατέχει την πρωτιά σε καθαρισμούς ακτών και θαλασσών.
      Όσον αφορά τα πρωτογενή μικροπλαστικά - πλαστικά που εισέρχονται στους ωκεανούς με τη μορφή μικρών σωματιδίων, σε αντίθεση με τα μεγαλύτερα πλαστικά απορρίμματα που αποικοδομούνται στο νερό - η ροή πλαστικών στη Μεσόγειο εκτιμάται σε 13.000 τόνους ανά έτος.
      Επίσης, η σκόνη των ελαστικών είναι η μεγαλύτερη πηγή διαρροής (53%), ενώ ακολουθούν η μόλυνση από υφάσματα (33%), μικροσφαιρίδια των καλλυντικών (12%) και σωματίδια του κύκλου παραγωγής (2%).
      Επιπλέον, με βάση την προβλεπόμενη ετήσια αύξηση της παγκόσμιας παραγωγής πλαστικών κατά 4%, η έκθεση παρουσιάζει διαφορετικά σενάρια διαρροής και αξιολογεί βασικές δράσεις που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη μείωση των ροών πλαστικών στη Μεσόγειο τα επόμενα 20 χρόνια.
      Διαπιστώνει, δε, ότι σύμφωνα με το business as usual σενάριο η ετήσια διαρροή θα φτάσει τους 500.000 τόνους ετησίως έως το 2040 και υπογραμμίζει πως θα απαιτηθούν φιλόδοξες παρεμβάσεις πέρα από τις τρέχουσες δεσμεύσεις για τη μείωση της ροής πλαστικών στη θάλασσα.
      «Οι κυβερνήσεις, ο ιδιωτικός τομέας, τα ερευνητικά ιδρύματα και άλλοι κλάδοι, αλλά και οι καταναλωτές πρέπει να συνεργαστούν για τον επανασχεδιασμό των διαδικασιών και των αλυσίδων εφοδιασμού. Να επενδύσουν στην καινοτομία και να υιοθετήσουν πρότυπα βιώσιμης κατανάλωσης, καθώς επίσης και βελτιωμένες πρακτικές διαχείρισης αποβλήτων, προκειμένου να κλείσουν αυτή την "πλαστική κάνουλα"», τόνισε δήλωσε ο διευθυντής του Κέντρου Μεσογειακής Συνεργασίας του IUCN, Antonio Troya.
      Η βελτίωση της διαχείρισης αποβλήτων, αρχής γεννωμένης από τη συλλογή αποβλήτων, προσφέρει τις μεγαλύτερες δυνατότητες να μειωθεί η διαρροή πλαστικών με την πάροδο του χρόνου, σύμφωνα με την έκθεση.
      Μάλιστα, η έκθεση διαπιστώνει ότι περισσότεροι από 50.000 τόνοι διαρροής πλαστικών στη Μεσόγειο θα μπορούσαν να αποφευχθούν κάθε χρόνο εάν η διαχείριση των αποβλήτων μεταξύ των κρατών επρόκειτο να βελτιωθεί στα παγκόσμια πρότυπα βέλτιστων πρακτικών.
      Επιπλέον, η έκθεση επισημαίνει ότι οι απαγορεύσεις αλλά και η κατάργηση πλαστικών μπορούν να αποτελέσουν αποτελεσματικές παρεμβάσεις εάν εφαρμοστούν ευρέως. Για παράδειγμα, εκτιμά ότι η καθολική απαγόρευση της πλαστικής σακούλας στη λεκάνη της Μεσογείου θα μείωνε περαιτέρω τη διαρροή πλαστικών κατά περίπου 50.000 τόνους ετησίως.
      Τέλος, σημειώνεται ότι η έκδοση της έκθεσης υποστηρίχθηκε από το Ίδρυμα Mava.
      αλήγουν ετησίως στη Μεσόγειο Θάλασσα
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Περίπου 3.760 μετρικοί τόνοι πλαστικών πλέουν αυτήν τη στιγμή στη Μεσόγειο Θάλασσα, από τις ακτές και την επιφάνειά της μέχρι τον βυθό της, σύμφωνα με μία νέα ελληνική επιστημονική μελέτη.
      Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ), με επικεφαλής τον δρα Κώστα Τσιάρα, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Θαλάσσιας Επιστήμης «Frontiers in Marine Science», ανέπτυξαν ένα νέο μοντέλο που κάνει εκτιμήσεις για τα κάθε είδους πλαστικά σκουπίδια που προέρχονται από την ξηρά (ποτάμια, παράκτιες πόλεις κ.ά.) και καταλήγουν στα νερά της Μεσογείου.
      Η παγκόσμια παραγωγή πλαστικών εμφανίζει αύξηση κάθε χρόνο μετά τη δεκαετία του 1950. Το 2019 εκτιμάται ότι 368 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών παρήχθησαν παγκοσμίως. Ένα ποσοστό από αυτά καταλήγει στις θάλασσες και στους ωκεανούς κάθε χρόνο.
      Ανάμεσά τους, ένας μεγάλος αριθμός αόρατων μικροπλαστικών (μεγέθους έως πέντε χιλιοστών) και μακροπλαστικών (άνω των πέντε χιλιοστών) πλέουν στη Μεσόγειο, μία κλειστή θάλασσα με μεγάλο πρόβλημα ρύπανσης από τα πλαστικά. Οι πυκνοκατοικημένες ακτές, η αλιεία, η ναυτιλία, ο τουρισμός κ.ά. συμβάλλουν στο πρόβλημα. Δεδομένης της μεγάλης θαλάσσιας βιοποικιλότητας στη Μεσόγειο, εκφράζονται φόβοι για τη διατήρηση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.
      Η πλαστική ρύπανση έχει επιπτώσεις σε όλα τα επίπεδα της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, σύμφωνα με τους Έλληνες ερευνητές. Πλαστικά κάθε μεγέθους βρίσκονται στην επιφάνεια της Μεσογείου, στις ακτές της, στον βυθό της και μέσα στο σώμα των ψαριών και των άλλων θαλάσσιων οργανισμών. Ένα μέρος από αυτά τα πλαστικά καταλήγουν να τα τρώνε οι άνθρωποι μαζί με τα θαλασσινά.
      Οι επιστήμονες του ΕΛΚΕΘΕ εκτιμούν ότι κάθε χρόνο η Μεσόγειος δέχεται ένα φορτίο περίπου 17.600 τόνων πλαστικών, εκ των οποίων οι 3.760 τόνοι πλέουν σήμερα στα νερά της. Από το σύνολο της πλαστικής ρύπανσης, εκτιμάται ότι το 84% καταλήγει στις παραλίες και το υπόλοιπο 16% διασκορπίζεται στη στήλη του νερού σε μεγαλύτερα βάθη ή πέφτει τελικά στον βυθό.
      Σύμφωνα με τον δρα Τσιάρα, τα μικροπλαστικά είναι λιγότερο άφθονα στην επιφάνεια της θάλασσας επειδή βυθίζονται ταχύτερα, ενώ τα μεγαλύτερα μακροπλαστικά, όπως οι πλαστικές σακούλες, συνήθως πλέουν για μεγαλύτερο χρόνο και σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Ενδεικτικά, τα μικροπλαστικά των 50 μικρομέτρων (εκατομμυριοστών του μέτρου) βυθίζονται σε λιγότερο από μία ημέρα, εκείνα των 200 μικρομέτρων σε 3,5 ημέρες, των 350 μικρομέτρων σε δύο εβδομάδες, ενώ όσα έχουν μέγεθος πάνω από ένα χιλιοστό συνήθως συνεχίζουν να πλέουν.
      Οι πηγές των μικρότερων μικροπλαστικών (έως 300 μικρομέτρων), όπως είναι οι μονάδες βιολογικού καθαρισμού και επεξεργασίας λυμάτων, βρίσκονται κυρίως κοντά σε μεγάλες πόλεις στις δυτικομεσογειακές ακτές της Γαλλίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας. Από την άλλη, συχνότερα είναι τα μεγαλύτερου μεγέθους μικροπλαστικά (άνω των 300 μικρομέτρων) στις ακτές της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Ιταλίας, της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.
      Τα μακροπλαστικά αφθονούν στις ακτές της Αλγερίας, της Αλβανίας και της Τουρκίας, καθώς και κοντά σε παράκτιες πόλεις με μεγάλο πληθυσμό σε Γαλλία, Ισπανία και Ιταλία.
    15. Περιβάλλον

      GTnews

      Οι παρεμβάσεις αφορούν σε δασοτεχνικά έργα πρόληψης, αντιπυρικές και διαχειριστικές μελέτες και έργα ορεινής υδρονομίας
      – Anti-nero: Έργα και μελέτες αξίας περίπου 392 εκατ. ευρώ ο απολογισμός του προγράμματος μέχρι σήμερα
      – Υπεγράφησαν 2 συμβάσεις, μεταξύ ΥΠΕΝ-ΤΑΙΠΕΔ, συνολικού ύψους 215 εκατ. ευρώ αφορούν σε έργα ορεινής υδρονομίας (AQUA MONTIS) και διαχειριστικές μελέτες 
      – Υλοποιούνται ακόμη έργα αναδάσωσης και αντιπλημμυρικά – αντιδιαβρωτικά
      Δασοτεχνικά έργα πρόληψης, αντιπυρικές και διαχειριστικές μελέτες, έργα ορεινής υδρονομίας, αναδάσωσης και αντιπλημμυρικά, συνολικής αξίας περί τα 757 εκατ. ευρώ, είτε έχουν ήδη υλοποιηθεί είτε βρίσκονται σε εξέλιξη, περιλαμβάνονται στις πρωτοβουλίες που λαμβάνονται για την προστασία των δασών, όπως ενημέρωσε ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας τους παραβρισκόμενους σε ειδική εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε, σήμερα, Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2024, στο Ζάππειο.
      Καταρχάς, στην εκδήλωση έγινε ο απολογισμός του Σχεδίου Προστασίας Δασών (πρόγραμμα Anti-Nero), που υλοποιείται στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0», με τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης – NextGenerationEU. Η Μονάδα Συμβάσεων Στρατηγικής Σημασίας (PPF) του ΤΑΙΠΕΔ είναι η Διενεργούσα Αρχή και ενεργεί κατ’ εντολή, για λογαριασμό και στο όνομα του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, συγκεκριμένα της Γενικής Διεύθυνσης Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος ως Αναθέτουσα Αρχή, εκτελώντας όλες τις απαιτούμενες και προβλεπόμενες ενέργειες για την υλοποίηση του έργου.
      Τα νέα έργα
      Επιπρόσθετα, ο υπουργός υπέγραψε με τον Εντεταλμένο Σύμβουλο του ΤΑΙΠΕΔ δύο συμβάσεις που αφορούν σε έργα ορεινής υδρονομίας, που θα υλοποιηθούν στο πλαίσιο του προγράμματος AQUA MONTIS, ύψους 200 εκατ. ευρώ και σε δασοπονικές μελέτες διαχείρισης δασικών οικοσυστημάτων, έργο ύψους 15 εκατ. ευρώ.
      Η Επικεφαλής Τομέα Έργων και Υπεύθυνη έργου του Anti-nero του ΤΑΙΠΕΔ, κυρία Γιούλη Βουρνά, παρουσίασε, αναλυτικά, τις παρεμβάσεις του προγράμματος Anti-nero σε όλη την επικράτεια, ενώ το «παρών» στην εκδήλωση έδωσαν στελέχη των περιφερειακών Δασικών Υπηρεσιών, στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ, μελετητές και εργολήπτες δασοτεχνικών έργων.
      Το Anti-nero
      Ειδικότερα όσον αφορά στο πρόγραμμα Anti-Nero, για πρώτη φορά στην Ιστορία της Ελλάδας, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με το πρόγραμμα Anti-nero, υλοποίησε και υλοποιεί, μέσω των περιφερειακών Δασικών Υπηρεσιών του, εντατικές δράσεις πρόληψης δασικών πυρκαγιών, με σκοπό τη θωράκιση έναντι της κλιματικής κρίσης που πλήττει τα μεσογειακά οικοσυστήματα.
      Η επί σειρά ετών συσσώρευση της καύσιμης ύλης στα δάση απομακρύνεται με σχέδιο ανταπόδοσης στις τοπικές κοινωνίες. Παράλληλα, είναι σε εξέλιξη η εκπόνηση μελετών αντιπυρικής προστασίας και διαχειριστικών μελετών σε όλη τη χώρα, με στόχο την ολοκληρωμένη διαχείριση των δασών μας.
      Έτσι, με τους καθαρισμούς των δασών και τη μείωση της υπερβάλουσας καύσιμης ύλης μειώνεται η πιθανότητα μετατροπής τυχόν περιστατικών σε μέγα πυρκαγιές με ανεξέλεγκτες διαστάσεις και επιπτώσεις.
      Παράλληλα, στόχος του προγράμματος είναι η αποτελεσματική προσβασιμότητα των επίγειων μέσων δασοπυρόσβεσης, μέσα από ένα καλά συντηρημένο δασικό οδικό δίκτυο και αντιπυρικές ζώνες.
      Συνοπτικά, μέχρι σήμερα, η πορεία υλοποίησης του προγράμματος, το οποίο ξεκίνησε το 2022:
      ✓ Έχουν πραγματοποιηθεί καθαρισμοί σε περίπου 190.000 στρέμματα.
      ✓ Βελτιώνεται και συντηρείται δασικό οδικό δίκτυο έκτασης 309.000 στρεμμάτων.
      ✓ Βελτιώνονται και συντηρούνται αντιπυρικές ζώνες έκτασης άνω των 53.000 στρεμμάτων.
      ✓ Πραγματοποιείται διάνοιξη μικτών αντιπυρικών ζωνών έκτασης 67.600 στρεμμάτων.
      ✓ Συντηρούνται δεκάδες υδατοδεξαμενές.
      ✓ Επισκευάζονται δεκάδες πυροφυλάκια.
      ✓ Διατίθεται, δωρεάν, ξυλεία σε χιλιάδες κατοίκους ανά περιοχή.
      ✓ Εκπονούνται μελέτες αντιπυρικής προστασίας, με σύγχρονες τεχνικές προδιαγραφές.
      ✓ Εκπονούνται διαχειριστικές μελέτες, με επικαιροποιημένες, σύγχρονες τεχνικές προδιαγραφές.
      ✓ Δημιουργείται ολοκληρωμένο πρόγραμμα διαχείρισης βιομάζας για την παραγωγή ξυλείας και ενέργειας.
       
      Η πορεία υλοποίησης ανά έτος:
      Anti-nero 2022:
      ► Έχουν υπογραφεί 42 συμβάσεις, συνολικού προϋπολογισμού 65,74 εκατ. ευρώ. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται 11 αντιπυρικές μελέτες, ύψους 9,15 εκατ. ευρώ.
      ► Το σύνολο των εργασιών, που αφορούν στις συμβάσεις του Anti-nero I έχει ολοκληρωθεί, με εξαίρεση 6 αντιπυρικές μελέτες, οι οποίες βρίσκονται σε εξέλιξη. Σε αυτό το πλαίσιο, έχουν πραγματοποιηθεί δασοτεχνικές εργασίες (π.χ. καθαρισμοί δασών και δασικών εκτάσεων, συντήρηση οδικού δασικού δικτύου και συντήρηση αντιπυρικών ζωνών), συνολικής έκτασης άνω των 113.000 στρεμμάτων.
      Anti-nero 2023:
      ► Έχουν υπογραφεί 47 συμβάσεις, συνολικού προϋπολογισμού 85,01 εκατ. ευρώ.
      ► Το σύνολο των εργασιών που αφορούν στις συμβάσεις του Anti-nero II έχει ολοκληρωθεί. Πρόκειται για δασοτεχνικές εργασίες (π.χ. καθαρισμοί δασών και δασικών εκτάσεων, συντήρηση οδικού δασικού δικτύου και συντήρηση αντιπυρικών ζωνών) συνολικής έκτασης άνω των 218.000 στρεμμάτων.
      Anti-nero 2024:
      ► Έχουν υπογραφεί 74 συμβάσεις, συνολικού προϋπολογισμού 241,10 εκατ. ευρώ. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται 8 διαχειριστικές μελέτες, ύψους 2,16 εκατ. ευρώ.
      ► Οι δασοτεχνικές εργασίες (π.χ. καθαρισμοί δασών και δασικών εκτάσεων, συντήρηση οδικού δασικού δικτύου και συντήρηση αντιπυρικών ζωνών και για πρώτη φορά δημιουργία μεικτών αντιπυρικών ζωνών), συνολικής έκτασης άνω των 288.000 στρεμμάτων, βρίσκονται σε εξέλιξη.
       
      Πρόσθετες πρωτοβουλίες
      Πέραν των παραπάνω, υλοποιούνται έργα αναδάσωσης (55,71 εκατ. ευρώ) και αντιπλημμυρικά – αντιδιαβρωτικά (63,92 εκατ. ευρώ). Επιπρόσθετα, με πρωτοβουλία του υπουργείου και μετά από σχετική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Πράσινου Ταμείου έχουν διατεθεί πόροι, ύψους 30 εκατ. ευρώ, για τη δημιουργία αντιπυρικών ζωνών, πλάτους 10 μέτρων, περιμετρικά οικισμών που βρίσκονται εντός ή πλησίον δασών και δασικών εκτάσεων υψηλής επικινδυνότητας για την εκδήλωση πυρκαγιών.
      Δασική μεταρρύθμιση
      Παράλληλα, μέσω της ολοκληρωμένης διαχείρισης των δασικών οικοσυστημάτων της χώρας θα μπουν στα δάση υβριδικά σχήματα (δασικοί συνεταιρισμοί και ιδιώτες) για την αξιοποίηση της δασικής βιομάζας, καθώς σκοπός είναι να συντηρείται και να προστατεύεται το δάσος με πιο μόνιμο τρόπο. Η εκκίνηση της μεταρρύθμισης γίνεται από τα δάση της Αττικής (ολοκληρώνονται διαχειριστικές μελέτες δασικών οικοσυστημάτων), αλλά η στρατηγική του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας είναι το σύνολο των ελληνικών δασών κατά τα επόμενα χρόνια, να περάσει σε διαχείριση. Και η διαχείριση αυτή εξασφαλίζει την αναζωογόνηση της δασικής οικονομίας, η οποία θα γίνεται με κριτήριο την προστασία του δάσους και όχι το οικονομικό αντικείμενο.
      Πρόγραμμα Antinero_αναδασώσεις και αντιπλημμυρικά-αντιδιαβρωτικά
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Από τη Ρωσία ή το Καζακστάν προήλθε το αβλαβές ραδιενεργό νέφος ρουθηνίου-106 που τον Οκτώβριο κάλυψε την Ευρώπη και την Ελλάδα.
       
      Το ραδιενεργό νέφος του στοιχείου ρουθηνίου-106 που ανιχνεύθηκε στην Ευρώπη – και στην Ελλάδα – από τις αρχές έως τα μέσα Οκτωβρίου περίπου, πιθανότατα προήλθε από κάποιο ατύχημα, το οποίο συνέβη στη Ρωσία ή στο Καζακστάν, σε κάποια περιοχή ανάμεσα στα Ουράλια όρη και στον ποταμό Βόλγα, αν και η ακριβής τοποθεσία είναι αδύνατο να προσδιορισθεί.
       
      Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν οι επιστήμονες του εθνικού Iνστιτούτου Ακτινοπροστασίας και Πυρηνικής Ασφάλειας (IRSN) της Γαλλίας, ύστερα από μελέτη των στοιχείων για την εξάπλωση της ραδιενεργής ρύπανσης, σε σχέση με τα μετεωρολογικά δεδομένα. Όπως εκτιμούν, δεν επρόκειτο για ατύχημα σε πυρηνικό αντιδραστήρα, αλλά μάλλον σε κάποια εγκατάσταση επεξεργασίας πυρηνικών αποβλήτων ή σε κάποιο ιατρικό κέντρο που κάνει χρήση ραδιενεργών ισοτόπων.
       
      Το γαλλικό ινστιτούτο εκτιμά ότι η διαρροή – που έγινε αισθητή στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες – συνέβη την τελευταία εβδομάδα του Σεπτεμβρίου και επιβεβαιώνει ότι δεν υπήρξε κάποια επίπτωση στην ανθρώπινη υγεία ή στο περιβάλλον.
       
      «Οι ρωσικές Αρχές δήλωσαν ότι δεν γνωρίζουν κάποιο ατύχημα στην περιοχή τους» ανέφερε ο διευθυντής του IRSN Ζαν-Μαρκ Περές στο πρακτορείο Ρόιτερς και πρόσθεσε ότι ακόμη δεν έχει υπάρξει ανάλογη επαφή με τις καζακστανικές Αρχές.
       
      Οι Γάλλοι επιστήμονες εκτιμούν ότι οι ποσότητες του ραδιενεργού ισοτόπου ρουθηνίου-106 που εκλύθηκαν στην ατμόσφαιρα, ήσαν μεγάλες, ανάμεσα στα 100 και στα 300 τερα-μπεκερέλ. Όπως είπαν, αν ένα ατύχημα τέτοιου μεγέθους είχε συμβεί στη Γαλλία, θα είχε καταστήσει αναγκαία την εκκένωση ή την απομόνωση των ανθρώπων σε μια ακτίνα αρκετών χιλιομέτρων γύρω από την περιοχή του ατυχήματος.
       
      Το Ινστιτούτο ανέφερε επίσης ότι η πιθανότητα εισαγωγής τροφίμων (π.χ. μανιταριών) από την πιθανή περιοχή του ατυχήματος είναι πολύ μικρή, ενώ σε κάθε περίπτωση θεωρεί πολύ μικρό τον δυνητικό κίνδυνο για την υγεία.
       
      Η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΕΕΑΕ) έχει ανακοινώσει προ εβδομάδων ότι το ρουθήνιο-106 δεν είναι πια ανιχνεύσιμο στην ατμόσφαιρα της Ελλάδας. Το ίδιο ανακοίνωσε και το IRSN για την ατμόσφαιρα της Γαλλίας.
       
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ - http://gr.euronews.com/2017/11/10/radienergo-nefos-kalypse-tin-europi-avlaves-symfwna-me-epistimones
    17. Περιβάλλον

      GTnews

      Η πρώτη πιλοτική αναδάσωση στη χώρα με χρήση drone πραγματοποιήθηκε στα Γεράνεια Όρη σε αναδασωτέες εκτάσεις, κοντά στο Αλεποχώρι. Στην περιοχή πραγματοποιήθηκε σπορά με drone, που αποτελεί μια καινοτόμο τεχνική στην αναγέννηση δασικών οικοσυστημάτων και διευκολύνει την υλοποίηση αναδάσωσης σε εδάφη δύσβατα και με μεγάλη κλίση. Τα είδη σπόρων που επιλέχθηκαν είναι κουτσουπιά, χαρουπιά, χαλέπιος πεύκη, κυπαρίσσι και είναι πιστοποιημένοι από το δημόσιο δασικό εκκοκκιστήριο της Αμυγδαλέζας.
      Τα σημεία που επιλέχθηκαν και ο σκοπός της τεχνικής φύτευσης με drone είναι διπλός. Από τη μία η βλάστηση των σπόρων ώστε να εξελιχθούν σε δέντρα και από την άλλη η φυσική διαβρωτική θωράκιση των εδαφών.
      Οι δασικοί σπόροι είναι περίκλειστοι σε ειδικά διαμορφωμένο σφαιρίδιο που αποτελείται από άργιλο, τύρφη και άλλα υλικά συγκράτησης του σπόρου.
      Η πρωτοποριακή εφαρμογή νέων τεχνολογιών υλοποιείται από το τμήμα Δασοτεχνικών Έργων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας σε συνεργασία με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Ινστιτούτο Μεσογειακών και Δασικών Οικοσυστημάτων, με τη χορηγία της Motor Oil Hellas, που έχει αναλάβει την αποκατάσταση των καμένων δασικών εκτάσεων.
      Ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας δήλωσε: «Αυτό που συμβαίνει στα Γεράνεια Όρη αποτελεί μοντέλο για τη συνεργασία του κράτους με την κοινωνική ευθύνη του ιδιωτικού τομέα. Η χορηγία της Motor Oil είναι καθοριστική για την υλοποίηση της αποκατάστασης της περιοχής, που είχε πληγεί από τις πυρκαγιές του 2021. Χρησιμοποιούμε την επιστήμη και τις νέες τεχνολογίες για την προστασία και αποκατάσταση του περιβάλλοντος».
      Ο Διευθυντής Έργων και Συνεργειών του Ομίλου Motor Oil, Μιχάλης Λιάρος δήλωσε: «Ο Όμιλος Motor Oil έχει ως προτεραιότητα την υλοποίηση έργων και δράσεων που αναδεικνύουν καλές και σύγχρονες διεθνείς πρακτικές, ανοίγοντας ένα νέο δρόμο στις δυνατότητες ανάπλασης του δασικού μας πλούτου. Σε συνεργασία με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών υλοποιήσαμε την πρωτοποριακή εφαρμογή της νέας τεχνολογίας του drone seeding στην εκτέλεση δασικών έργων, για πρώτη φορά στη χώρα μας. Η επιτυχής έκβαση αυτού του μοναδικού και καινοτόμου εγχειρήματος είναι η αρχή της εκτέλεσης των δασικών έργων με όρους και μεθόδους της νέας εποχής. Πρόκειται για μεθόδους με επίκεντρο τη βαθιά κατανόηση και ευαισθησία του Ομίλου για τον πολυλειτουργικό ρόλο των δασικών οικοσυστημάτων».
      Ο Καθηγητής Διαχείρισης Υδατικών Πόρων και Κοσμήτορας της Σχολής Περιβάλλοντος και Γεωργικής Μηχανικής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Χρήστος Καραβίτης δήλωσε: «Η προτεινόμενη μέθοδος αποτελεί μια παγκοσμίως καινοτόμο τεχνική Αναδάσωσης, με σπορά από Drone (UAV Unmanned Aerial Vehicle) και κατόπιν σχετικών εγκρίσεων έχει εφαρμοσθεί πιλοτικά σε επιλεγμένες εκτάσεις 5-10 στρεμμάτων.  Η μεθοδολογία περιλαμβάνει ψηφιακή χαρτογράφηση για την παραγωγή τοπογραφικών διαγραμμάτων, ορθοφωτοχαρτών και ψηφιακών μοντέλων γεωεπιφανείας (Digital Terrain Models – DTM,) των πιλοτικών περιοχών, των κλιματικών και υδρολογικών-υδρογραφικών συνθηκών, της τοπογραφίας, του εδάφους, των γεωλογικών-γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών, κοινωνικών και οικονομικών θεμάτων τους, την προμήθεια και επεξεργασία των σπόρων των αναδασωτικών και αντιδιαβρωτικών φυτικών ειδών, την κατασκευή του ειδικού δοχείου σποράς στο UAV και τον με υπολογιστή ελεγχόμενο και αυτοματοποιημένο σχεδιασμό και εκτέλεση σποράς».
    18. Περιβάλλον

      GTnews

      Οι καύσωνες αποτελούν την πιο θανατηφόρο φυσική καταστροφή, παρόλο που δεν συνοδεύονται από την ένταση και τη βία που χαρακτηρίζει άλλα φαινόμενα (π.χ. πλημμύρες, θύελλες). Το γεγονός αυτό, ιδιαίτερα υπό το πρίσμα της κλιματικής κρίσης, καθιστά επιτακτική την ανάγκη αναγνώρισης και κατηγοριοποίησης των κινδύνων που εισάγουν οι καύσωνες στο ανθρώπινο περιβάλλον. 
      Σε αυτό το πλαίσιο, η μονάδα ΜΕΤΕΟ του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ), σε συνεργασία με την επιστημονική επιτροπή του Arsht-Rock Resilience Center του ιδρύματος Atlantic Council, και τον Δήμο Αθηναίων, έχει ξεκινήσει από την καλοκαιρινή περίoδο του 2022 την πιλοτική κατηγοριοποίηση των ημερών με υψηλές θερμοκρασίες για την πόλη της Αθήνας. 
      Το σύστημα κατηγοριοποίησης βασίζεται σε έναν αλγόριθμο πρόγνωσης των επιπτώσεων επερχόμενων ημερών με υψηλές θερμοκρασίες στην υγεία των κατοίκων της Αθήνας. Η ανάπτυξη του αλγορίθμου πραγματοποιήθηκε ειδικά για την πόλη της Αθήνας, μέσα από τη συσχέτιση ιστορικών μετεωρολογικών δεδομένων και δεδομένων επιπτώσεων στην ανθρώπινη υγεία. 
      Πριν την πιλοτική επιχειρησιακή εφαρμογή του αλγορίθμου κατηγοριοποίησης για την Αθήνα, προηγήθηκε ενδελεχής μελέτη ημερών με υψηλές θερμοκρασίες για περίοδο δύο δεκαετιών. Η στατιστική ανάλυση οδήγησε στη διαμόρφωση τεσσάρων κατηγοριών ταξινόμησης, όπως διακρίνεται στον παρακάτω πίνακα και σχήμα:

      Για παράδειγμα, ακραίες θερμοκρασίες (κατηγορία 3) παρατηρήθηκαν στην Αθήνα το καλοκαίρι του 2007 κατά τη διάρκεια του επεισοδίου καύσωνα μεταξύ 22 και 29 Ιουνίου, ενώ πολύ υψηλές θερμοκρασίες (κατηγορία 1) καταγράφηκαν στην Αθήνα από τις 26 Ιουλίου έως και τις 29 Ιουλίου του 2012. 

      Η παραπάνω προσέγγιση κατηγοριοποίησης ημερών με υψηλές θερμοκρασίας ακολουθείται σε μεγάλες πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής (Λος Άντζελες, Κάνσας, Μαΐάμι, Μιλγουόκι), καθώς και στην Σεβίλλη, στην Ισπανία. Η συμμετοχή της Αθήνας στις πόλεις πιλοτικής εφαρμογής του συστήματος κατηγοριοποίησης αποτελεί μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία, η οποία αποτελεί μέρος της συνεχούς παγκόσμιας προσπάθειας βελτίωσης των προειδοποιήσεων υψηλών θερμοκρασιών και σχετικών επιπτώσεων στην ανθρώπινη υγεία, με απώτερο σκοπό την προστασία και βελτίωση της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων.
      Τα στοιχεία επιπτώσεων στην ανθρώπινη υγεία που χρησιμοποιήθηκαν για την ανάπτυξη του παραπάνω συστήματος κατηγοριοποίησης, παρασχέθηκαν από την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ). Αποτελέσματα και συμπεράσματα που προκύπτουν από το παρόν έργο ανήκουν αποκλειστικά στην ερευνητική ομάδα που επεξεργάστηκε τα στοιχεία.

    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Την εμφάνισή τους έκαναν το Σαββατοκύριακο στην Αθήνα οι καφέ κάδοι κομποστοποίησης, στην περιοχή Κυπριάδου στα ’νω Πατήσια και στο Γκάζι, στο πλαίσιο του προγράμματος «Athens BioWaste» που συγχρηματοδοτείται από το LIFE+ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
       
      Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που εφαρμόζεται εδώ και είκοσι χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ το 2012 ξεκίνησε πιλοτικά τον Νοέμβριο και στον Δήμο Κηφισιάς.
       
      Αξίζει να σημειωθεί ότι θα διανεμηθούν στους κατοίκους και στους ιδιοκτήτες καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος των πιλοτικών περιοχών, κάδοι και βιοδιασπώμενες σακούλες, για τη χωριστή συλλογή των υπολειμμάτων τροφών εντός της κουζίνας.
       
      Οι καφέ κάδοι θα αδειάζονται από ειδικό απορριμματοφόρο του Δήμου, ενώ το υλικό θα μεταφέρεται στο Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης-Κομπο­στοποίησης του ΕΔΣΝΑ στα ’νω Λιόσια, με στόχο την παραγωγή εδαφοβελτιωτικού υψηλής ποιότητας (κόμποστ) από προδιαλεγμένα οργανικά απόβλητα.
       
      Τα υπολείμματα τροφών και κήπων (βιοαπόβλητα) αποτελούν το 40% του περιεχομένου των κοινών κάδων απορριμμάτων. Το φορτίο αυτό μέχρι τώρα οδηγείτο στο ΧΥΤΑ (Χώρο Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων) προκαλώντας οικονομικά και περιβαλλοντικά προβλήματα. Ταυτόχρονα, από οικονομικής άποψης, οι δήμοι επιβαρύνονται με 45 ευρώ/τόνο ως τέλος ταφής στο ΧΥΤΑ. Τα βιοαπόβλητα αποτελούν ιδιαίτερα βαριά φορτία, λόγω της υγρασίας που περιέχουν και αυξάνουν κατά πολύ το κόστος τελικής διάθεσης.
       
      Έπειτα, η νομοθεσία ορίζει από την 1η Ιανουαρίου 2014 ειδικό επιπλέον τέλος ταφής 35 ευρώ ανά τόνο για τα βιοαποικοδομήσιμα απόβλητα που οδηγούνται στο ΧΥΤΑ χωρίς επεξεργασία, δηλαδή όπως τώρα, χωρίς χωριστή συλλογή και αξιοποίηση. Η εναπόθεση των βιοαποβλήτων στο ΧΥΤΑ προκαλεί την έκλυση μεθανίου, ενός αερίου που επιδεινώνει την κλιματική αλλαγή. Αντιθέτως, το κόμποστ που θα παράγεται από την κομποστοποίηση των βιοαποβλήτων, θα έχει θετικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο, καθώς θα αξιοποιείται στα πάρκα αυξάνοντας τη γονιμότητα του εδάφους.
       
      Στο Έργο συμμετέχουν ήδη η Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων και το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών με τα εστιατόριά τους, καθώς και ο Αγροτικός Ανθοπαραγωγικός Συνεταιρισμός Αττικής ΣΠΕ "Η συνιδιοκτησία" με τα υπολείμματα λουλουδιών. Στόχος είναι η σταδιακή επέκταση της διαλογής στην πηγή των βιοαποβλήτων σε όλη την επικράτεια του δήμου. Εταίροι του έργου είναι ο δήμος Αθηναίων, ο δήμος Κηφισιάς, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, ο ΕΔΣΝΑ και η εταιρεία ΕΠΤΑ - Σύμβουλοι Μελετητές Περιβαλλοντικών Έργων. Στον δήμο Αθηναίων το έργο υλοποιείται από τη Διέθυνση Καθαριότητας-Ανακύκλωσης και Συντήρησης Μηχανολογικού Εξοπλισμού υπό τον Αντιδήμαρχο Καθαριότητας-Ανακύκλωσης Ανδρέα Βαρελά.
       
      Το πρόγραμμα "Athens BioWaste" αποσκοπεί στην πρώτη πιλοτική διαλογή των βιοαποβλήτων στην πηγή σε επιλεγμένες περιοχές των Δήμων Αθηναίων και Κηφισιάς και την επεξεργασία αυτών στη μονάδα Μηχανικής και Βιολογικής Επεξεργασίας (ΕΜΑΚ) του ΕΔΣΝΑ για την παραγωγή κόμποστ υψηλής ποιότητας.
       
      Ο προϋπολογισμός του έργου ανέρχεται σε 1.339.930 ευρώ εκ των οποίων τα 638.715 ευρώ αποτελούν την κοινοτική χρηματοδότηση.
       
      Πηγή: http://www.buildnet.gr/default.asp?pid=235&catid=213&artid=9265
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      «Οι Ευρωπαϊκές χώρες καταναλώνουν λιγότερη ενέργεια». Αυτό δεν είναι μία επιπόλαια διαπίστωση ούτε μία ψευδαίσθηση, αλλά προκύπτει ξεκάθαρα από τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος (ΕΕΑ).
       
      Η συρρίκνωση της κατανάλωσης σημειώνεται σε σχέση με 10 χρόνια πριν είναι απόρροια κυρίως των προγραμμάτων εξοικονόμησης ενέργειας με «πράσινο» πρόσημο, που εφαρμόζονται ανελλιπώς σε όλες τις χώρες της ΕΕ.
       
      Η Ευρώπη βασίζεται σήμερα λιγότερο στα ορυκτά καύσιμα λόγω ακριβώς των δράσεων εξοικονόμησης, ενώ παράλληλα και η χρήση των ανανεώσιμων πηγών αυξάνεται με ταχύτερους ρυθμούς από το αναμενόμενο.
       
      Στην δεκαετία 2005-2015 το ποσοστό των ανανεώσιμων πηγών στην συνολική ενεργειακή κατανάλωση διευρύνθηκε από το 9% σχεδόν στο 17%.
       
      Ωστόσο παρόλη την διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών τα ορυκτά καύσιμα εξακολουθούν να αποτελούν την κυρίαρχη ενεργειακή πηγή στην Ευρώπη.
       
      Υπάρχουν βέβαια και «φωτεινά παραδείγματα» όπως η ανακοίνωση από την Πορτογαλική Ένωση Εταιρειών Ανανεώσιμων Πηγών ότι η Πορτογαλία κατόρθωσε να ηλεκτροδοτηθεί επί τέσσερις συνεχείς ημέρες αποκλειστικά και μόνο από ανανεώσιμες πηγές.
       
      Η Δανία σε συγκεκριμένες ημέρες έχει καταστήσει εφικτό να εξαρτάται ενεργειακά αποκλειστικά και μόνο από ανανεώσιμες πηγές, ενώ έχει και απόθεμα για να εξάγει ηλεκτρική ενέργεια στη Γερμανία και στη Σουηδία.
       
      Πάντως το 72,6% της ενέργειας στην ΕΕ προκύπτει από ορυκτά καύσιμα, ενώ η συνολική ενεργειακή κατανάλωση στην Ευρώπη μειώθηκε κατά 10% ανάμεσα στα έτη 2005 και 2015.
       
      Προς την κατεύθυνση της συρρίκνωσης έχουν παίξει τον ρόλο τους και οι θερμότεροι χειμώνες.
       
      Η μεγαλύτερη μείωση στην εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα από το 1990 έως το 2015 σημειώθηκε στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από άνθρακα και λιγνίτη, που αντικαταστάθηκε από φυσικό αέριο.
       
      Παρόμοιο φαινόμενο παρατηρείται και στην Ελλάδα αν και με μικρότερο ρυθμό απεξάρτησης από τον λιγνίτη, σε σχέση με πολλές άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
       
      Η αντικατάσταση της οικονομίας του άνθρακα από την «πράσινη» επανάσταση συμβάλλει και στην μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου, ενώ η μετάβαση από ένα πιο «βρόμικο» ενεργειακό μοντέλο σε ένα μοντέλο βασισμένο στις ανανεώσιμες πηγές αποτελεί αυτή την στιγμή την κυρίαρχη δύναμη αλλαγής με στόχο ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CF%80%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%B7-%CE%B7-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AC-%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B7-%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CF%81/
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Η προσαρμογή στη κλιματική αλλαγή δεν είναι κόστος, αλλά μια νέα ευκαιρία για την απασχόληση στη χώρα μας, τόνισε από τη Θεσσαλονίκη ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σωκράτης Φάμελλος, στο πλαίσιο της στρογγυλής τραπέζης με θέμα «Οι προκλήσεις της Κλιματικής Αλλαγής και η Τοπική Αυτοδιοίκηση» που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων του 3ου Φεστιβάλ Ανακύκλωσης του Δήμου Θεσσαλονίκης και του έργου «EYD 2015 - Το μέλλον που θέλουμε».
       
      «Χρειάζεται να προχωρήσουμε και να βγούμε από τα αδιέξοδα στη χώρα μας, για αυτό και το στοίχημα της κλιματικής κρίσης πρέπει να το κερδίσουμε», πρόσθεσε ο κ. Φάμελλος.
       
      Ο αναπλητωτής ΥΠΕΝ έδωσε έμφαση στη συμβολή των τοπικών κοινωνιών και τόνισε την ανάγκη αλλαγής της στάσης ζωής αλλά και της περιβαλλοντικής συνείδησης. «Ο ρόλος των τοπικών κοινωνιών είναι κορυφαίος σε αυτό το πεδίο», είπε.
       
      Παρουσίασε, μάλιστα, τους στόχους και τις προτεραιότητες της κυβέρνησης αναφορικά με το πλάνο για το 2030 που αφορά τα χαμηλά ποσοστά των εκπομπών άνθρακα.
       
      Ειδικότερα, αναφέρθηκε στη δημιουργία ειδικού χρηματοδοτικού εργαλείου, του Ταμείου Εκσυγχρονισμού για τη σταδιακή απεξάρτηση από τον άνθρακα των μη διασυνδεδεμένων νησιών του Αιγαίου και το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης, ως χρήσιμα εργαλεία για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Όπως είπε ο κ. Φάμελλος, το πλάνο αυτό θα συνδυαστεί μαζί με την ενίσχυση της απασχόλησης.
       
      Μιλώντας στην εκδήλωση, ο καθηγητής του τομέα Μετεωρολογίας και Κλιματολογίας στο ΑΠΘ Θόδωρος Καρακώστας παρουσίασε τις κλιματικές μεταβολές και τις σύγχρονες τάσεις αναφορικά με την αλλαγή της μέσης θερμοκρασίας, τα τελευταία 20.000 χρόνια.
       
      «Από το 1980 βλέπουμε μια μεγάλη μεταβολή και μάλιστα έντονη αύξηση της θερμοκρασίας. Εξαιτίας του φαινόμενου του θερμοκηπίου θα έχουμε στη δική μας περιοχή εντυπωσιακή άνοδο της μέγιστης θερμοκρασίας έως 6,5 βαθμούς Κελσίου τους θερινούς μήνες, για τη χρονική περίοδο 2070 - 2100. Στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου τα κλιματικά μοντέλα δείχνουν αύξηση της θερμοκρασίας στους 3,5 βαθμούς και μείωση των βροχοπτώσεων τους καλοκαιρινούς μήνες έως 25%», τόνισε, αναφορικά με τις τάσεις για τον αιώνα που διανύουμε.
       
      Και σημείωσε: «Η σωστή επικοινωνία μεταξύ επιστημόνων και πολιτικών είναι καθοριστική στο θέμα της κλιματικής αλλαγής. Έχουμε υποχρέωση όλοι μας να συνεισφέρουμε στη σωστή ενημέρωση προς τους κυβερνώντες, για αυτό θα πρέπει να κατανοήσουν πλήρως το θέμα της κλιματικής αλλαγής και να εφαρμόσουν τα αναγκαία μέτρα».
       
      Από την πλευρά του, ο δήμαρχος Κοζάνης Λευτέρης Ιωαννίδης ανέφερε ότι «ζούμε όχι την κλιματική αλλαγή αλλά μια οικολογική κρίση λόγω του υπάρχοντος παραγωγικού μοντέλου ανάπτυξης. Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής δεν είναι εύκολη υπόθεση για αυτό και τα κράτη θα πρέπει να πάρουν δύσκολες αποφάσεις. Η τοπική αυτοδιοίκηση έχει σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει στις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής».
       
      Η διευθύντρια του τομέα Οικολογίας Δέσποινα Βώκου υπογράμμισε ότι «το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για να περιορίσουμε τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής είναι η ανάληψη άμεσων δράσεων προσαρμογής και βελτίωσης της περιβαλλοντικής διαχείρισης».
       
      Η κα. Βώκου είπε μεταξύ άλλων ότι θα πρέπει να επενδύσουμε στη φύση. «Με τα δικά της υλικά και υπηρεσίες θα μπορέσουμε να έχουμε καθαρό αέρα και όχι φίλτρα», τόνισε και πρόσθεσε: «Η πράσινη επένδυση είναι στρατηγικής σημασίας επιλογή». Ακόμη, σημείωσε ότι το πράσινο, τα δένδρα και οι ανοιχτοί χώροι θα μετριάσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
       
      Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με παρεμβάσεις και ερωτήσεις των μαθητών του 1ου Γυμνασίου Περαίας.
       
      Το στρογγυλό τραπέζι διοργάνωσε η Αναπτυξιακή Εταιρεία ΟΤΑ Ανατολικής Θεσσαλονίκης, ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΕ, σε συνεργασία με τον Δήμο Θεσσαλονίκης.
       
      Το έργο «EYD 2015 -Το μέλλον που θέλουμε» έχει ένα ευρύ εταιρικό σχήμα από φορείς της Γερμανίας, του Λουξεμβούργου, του Βελγίου, της Αυστρίας, της Τσεχίας, της Ουγγαρίας, της Ρουμανίας, της Πορτογαλίας, της Κροατίας και των κοινοτήτων του Αμαζονίου.
       
      Το έργο που χρησιμοποιεί τον τίτλο του Ευρωπαϊκού έτους Ανάπτυξης 2015 στοχεύει στην ευαισθητοποίηση των ευρωπαίων πολιτών με σκοπό την κατανόηση των βιώσιμων τρόπων ζωής, συμβάλλοντας έτσι στην εξάλειψη της φτώχειας, στην προώθηση της δικαιοσύνης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην αειφόρο ανάπτυξη.
       
      Οι βασικοί στόχοι του έργου είναι:
       
      1. H βελτίωση της κατανόησης της σημασίας των διεθνών δεσμεύσεων για την ανάπτυξη από τους φορείς της αυτοδιοίκησης και τους πολίτες, και στην μετά το 2015 διαδικασία (τέλος των Στόχων Ανάπτυξης Χιλιετίας των Ηνωμένων Εθνών).
       
      2. Η συμβολή στην εξάλειψη της φτώχειας μέσω της προώθησης της αειφόρου ανάπτυξης σε τοπικό, εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.
       
      3. Η συμβολή στην αλλαγή της συμπεριφοράς των πολιτών της Ευρώπης για μια πιο αειφόρο χρήση των πόρων καθώς και στην προώθηση της παγκόσμιας συνεργασίας.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%B1%CF%8D%CE%BE%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%AD%CF%89%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC-65-%CE%B2%CE%B1%CE%B8%CE%BC%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CE%BA%CE%B5%CE%BB%CF%83%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%84/
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.