Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1507 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Σύμφωνα με μελέτες σε Ευρωπαϊκό επίπεδο το 80-85% των θαλάσσιων απορριμμάτων που συναντώνται στις παραλίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πλαστικά.
      Από το σύνολο των πλαστικών, 50% αντιστοιχεί σε πλαστικά αντικείμενα μιας χρήσης και 27% σε είδη αλιείας. Τα αντικείμενα αυτά δημιουργούν τεράστιο πρόβλημα στα θαλάσσια οικοσυστήματα, τη βιοποικιλότητα και την ανθρώπινη υγεία και κατ’ επέκταση έχουν επιπτώσεις σε οικονομικές δραστηριότητες όπως στον τουρισμό, την αλιεία και τη ναυτιλία.
      Για το σκοπό αυτό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε τον Ιανουάριο 2018 την Στρατηγική για τα πλαστικά με σκοπό να αλλάξει τον τρόπο που τα πλαστικά προϊόντα σχεδιάζονται, παράγονται, χρησιμοποιούνται και ανακυκλώνονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Στρατηγική αυτή αποτελεί μέρος του Ευρωπαϊκού Νέου Σχεδίου Δράσης για την κυκλική οικονομία.
      Για την αντιμετώπιση του προβλήματος εκδόθηκε η «Οδηγία 2019/904/ΕΕ σχετικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον». Στόχος είναι η πρόληψη και μείωση του αντίκτυπου ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον, ιδίως στο υδάτινο περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία, καθώς και την προώθηση της μετάβασης σε μία κυκλική οικονομία με καινοτόμα και βιώσιμα επιχειρηματικά μοντέλα, προϊόντα και υλικά συμβάλλοντας έτσι στην αποδοτική λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.
      Κατευθυντήριες Οδηγίες για τα πλαστικά μιας χρήσης
      Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εκδώσει κατευθυντήριες οδηγίες σχετικά με τα διάφορα πλαστικά προϊόντα που εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας. Συγκεκριμένα, παρέχονται  κατευθύνσεις για την ερμηνεία του ορισμό του πλαστικού και για διάφορες κατηγορίες πλαστικών προϊόντων που εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας.
       Νόμος 4736/2020
      Στην Ελλάδα η εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας με την Οδηγία ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο 2020 με την ψήφιση του Νόμου 4736/2020 «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/904 σχετικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον και λοιπές διατάξεις».
      Με βάση το Νόμο αυτό προβλέπονται συγκεκριμένες διατάξεις για διάφορες κατηγορίες πλαστικών προϊόντων, οι οποίες θα ισχύουν σε διαφορετικές ημερομηνίες. Ορισμένα προϊόντα μιας χρήσης καταργούνται από την 3η Ιουλίου 2021. Πρόκειται για εκείνα τα προϊόντα που ανευρίσκονται συνηθέστερα στις ακτές. Για άλλες κατηγορίες πλαστικών προϊόντων, όπως τα κυπελάκια για ποτά ή τους περιέκτες τροφίμων θα αρχίσει σταδιακά η μείωσή τους προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της Οδηγίας.
      Η μείωση θα επιτευχθεί με στοχευμένες δράσεις, όπως για παράδειγμα με την υιοθέτηση της εισφοράς προστασίας περιβάλλοντος, με την υποχρέωση διάθεσης στο σημείο πώλησης επαναχρησιμοποιήσιμων εναλλακτικών προϊόντων και χρήσης εναλλακτικών προϊόντων από υπηρεσίες catering,  με αύξηση του ανακυκλωμένου πλαστικού στις φιάλες pet  κ.ά.
      Για άλλα πλαστικά προϊόντα θα επεκταθεί το πρόγραμμα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, προκειμένου να καλύψει και άλλες κατηγορίες πλαστικών αποβλήτων. Επίσης, θα υιοθετηθεί η χωριστή συλλογή για ορισμένες κατηγορίες αποβλήτων πλαστικών. Συγκεκριμένα στο Νόμο προβλέπονται τα ακόλουθα κατ’ άρθρο:
       Απαγόρευση χρήσης ορισμένων πλαστικών (Άρθρο 5)
      Από τις 3 Ιουλίου 2021 ισχύει η απαγόρευση χρήσης των ακόλουθων 10 προϊόντων στην επικράτεια και σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
      1) μπατονέτες
      2) πλαστικά μαχαιροπίρουνα
      3) πλαστικά πιάτα
      4) πλαστικά καλαμάκια
      5) πλαστικοί αναδευτήρες ποτών
      6) πλαστικά στηρίγματα μπαλονιών εκτός από μπαλόνια για βιομηχανικές ή άλλες επαγγελματικές χρήσεις
      7) περιέκτες τροφίμων  κατασκευασμένοι από διογκωμένο πολυστυρένιο (φελιζόλ)
      περιέκτες ποτών από διογκωμένο πολυστυρένιο (φελιζόλ), καθώς και τα καπάκια και τα καλύμματά τους και
      9) κυπελάκια για ποτά από διογκωμένο πολυστυρένιο (φελιζόλ), καθώς  και τα καπάκια και καλύμματά τους.
      10) προϊόντα που κατασκευάζονται από οξοδιασπώμενη πλαστική ύλη.
      Για τους Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης η απαγόρευση χρήσης των ανωτέρω πλαστικών προϊόντων μιας χρήσης ισχύει από την 1η Φεβρουαρίου 2021.
       Μείωση της κατανάλωσης (Άρθρο 4)
      Για τα κυπελάκια για ποτά και τους περιέκτες τροφίμων τίθεται στόχος μείωσης της κατανάλωσης τουλάχιστον  κατά 30% έως το 2024 και κατά 60% έως το 2026 σε σύγκριση με το 2022. Για την επίτευξη του ανωτέρω στόχου:
      –από 1ης Ιανουαρίου 2022 επιβάλλεται εισφορά προστασίας του περιβάλλοντος (4 λεπτά πλέον ΦΠΑ) ανά τεμάχιο προϊόντος. Η εισφορά έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα και τα δημόσια έσοδα, τα οποία προβλέπεται να εισπράττονται από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων εσόδων (ΑΑΔΕ), θα αποδίδονται στο Πράσινο Ταμείο για δράσεις αποκλειστικά συναφείς με τους σκοπούς του Νόμου.
      – από 1ης Ιανουαρίου 2022 οι επιχειρήσεις μαζικής εστίασης υποχρεούνται να διαθέτουν επαναχρησιμοποιούμενα εναλλακτικά προϊόντα των πλαστικών μιας χρήσης στον καταναλωτή στο σημείο πώλησης
      – από 1ης Ιουλίου 2021 παρέχεται πρόσβαση νερού από κοινόχρηστες βρύσες σε δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις και σε δημοτικές παιδιές χαρές.
      Απαιτήσεις για τα προϊόντα (Άρθρο 6)
      Από 3ης Ιουλίου 2024 οι φιάλες ποτών με χωρητικότητα έως και 3 λίτρων  θα πρέπει να διατίθενται στην αγορά μόνον εάν τα καπάκια και τα καλύμματα παραμένουν προσαρτημένα στις φιάλες.
      Από 1ης Ιανουαρίου 2025 οι φιάλες ποτών «PET» με χωρητικότητα έως και 3 λίτρων  πρέπει να περιέχουν τουλάχιστον 25% ανακυκλωμένο πλαστικό και από 1ης Ιανουαρίου 2030 όλες οι φιάλες με χωρητικότητα έως και 3 λίτρων  τουλάχιστον 35%.
       Σήμανση πλαστικών προϊόντων (Άρθρο 7)
      Από 3ης Ιουλίου 2021 προβλέπεται υποχρεωτική σήμανση συσκευασίας των ακόλουθων πλαστικών προϊόντων:
      Σερβιέτες υγιεινής, ταμπόν και εφαρμογείς ταμπόν Υγρά μαντηλάκια Προϊόντα καπνού με φίλτρο και φίλτρα για χρήση σε συνδυασμό με προϊόντα καπνού Κυπελάκια για ποτά. Με τον τρόπο αυτό ενημερώνεται ο καταναλωτής για :
      α) τις κατάλληλες επιλογές διαχείρισης του προϊόντος ως αποβλήτου ή τους τρόπους διάθεσης αποβλήτων που πρέπει να αποφεύγονται για το συγκεκριμένο προϊόν σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων και
      β) την παρουσία πλαστικών υλών στο προϊόν και τις επακόλουθες αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την απόρριψη στο περιβάλλον.
      Για τη σήμανση έχει εκδοθεί ο Κανονισμός ΕΕ 2020/2151 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
       Προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού (Άρθρα 8, 9, 10 και 11)
      Για τις ακόλουθες 8 κατηγορίες πλαστικών προϊόντων θεσπίζονται συλλογικά συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης για τα απόβλητα συσκευασίας.
      Περιέκτες τροφίμων Πακέτα και περιτυλίγματα από εύκαμπτο υλικό Περιέκτες ποτών έως και 3 λίτρα Κυπελάκια για ποτά Λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς Υγρά μαντηλάκια Μπαλόνια Προϊόντα καπνού ποτών Χωριστή συλλογή (Άρθρο 13)
      Τα απόβλητα που προκύπτουν από τις πλαστικές φιάλες ποτών έως και 3 λίτρων θα συλλέγονται χωριστά με στόχο τουλάχιστον κατά 77% έως το 2025 και κατά 90% έως το έτος 2029 των προϊόντων αυτών που διατίθενται στην αγορά.
      Για το σκοπό αυτό ο καταναλωτής κατά την αγορά του προϊόντος αυτού θα καταβάλλει εγγυοδοτικό αντίτιμο , το οποίο θα του αποδίδεται κατά την επιστροφή του προϊόντος με σκοπό τη χωριστή συλλογή για ανακύκλωση.
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Με αφορμή την Ημέρα της Γης που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 22 Απριλίου, το Compare the Market Australia αποκάλυψε την ποσότητα πλαστικών απορριμμάτων που παράγουν οι χώρες καθημερινά. Βάσει της μελέτης, μεγαλύτερος παραβάτης είναι η Κίνα με πάνω από 169 εκατομμύρια πλαστικά απόβλητα (κιλά), ακολουθούν οι ΗΠΑ (109,96 εκατομμύρια) και η Γερμανία (40,31 εκατομμύρια).
      Η Ελλάδα βρίσκεται 60η στη λίστα που παράγει 2,143,264 πλαστικά απόβλητα καθημερινά ενώ η Κύπρος βρίσκεται 112η στη λίστα με μόλις 297,246 κιλά κάθε μέρα.
      Νέα έρευνα από το comparethemarket.com.au αποκαλύπτει τις χώρες που είναι υπεύθυνες για την παραγωγή της μεγαλύτερης συνολικής ποσότητας πλαστικών απορριμμάτων σε κιλά την ημέρα και πως αυτό μεταφράζεται σε αριθμό πλαστικών μπουκαλιών.
      Για να συγκρίνουμε τα κιλά πλαστικών απορριμάτων που παράγει η κάθε χώρα το συγκρίνουμε με το βάρος 10 δημοφιλών σημείων ενδιαφέροντος τον  Πύργο του Άιφελ, το Άγαλμα της Ελευθερίας, το Άγαλμα του Χριστού του Λυτρωτή, τις Πυραμίδες της Γκίζας, το Empire State Buildin, το Willis Tower, την Όπερα του Σίδνει, το Burj Khalifa, την Golden Gate Bridge και τον Πύργο της Πίζας για να τονιστεί ο αριθμός των φορών που θα μπορούσε να αναπαραχθεί το καθένα.
      Η Κίνα είναι ο χειρότερος παραβάτης με παραγωγή πλαστικών απορριμμάτων που ισοδυναμεί σε 5,28 δισεκατομμύρια μπουκάλια την ημέρα και 1,92 τόνο ετησίως, που αντιστοιχεί σε 828,56 Αγάλματα της Ελευθερίας, ακολουθούμενη από τις ΗΠΑ που θα μπορούσαν να ξαναδημιουργήσουν το Άγαλμα της Ελευθερίας 538,71 φορές με βάση της παραγωγής πλαστικών μιας ημέρας.
      Οι 10 μεγαλύτεροι παραγωγοί απορριμμάτων πλαστικών φιαλών είναι:
      Χώρα
      Καθημερινή παραγωγή πλαστικών ανα άτομο(κ
      Πληθυσμός
      Τελικός αριθμός πλ. απορριμάτων (κιλά)
      Αριθμός μπουκαλιών 1λ που σπαταλούνται καθημερινά
      Αριθμός μπουκαλιών 1λ που σπαταλούνται κάθε χρόνο
      Κίνα
      0.12
      1.39δισ
      169.12εκ
      5.28δισ
      1.92τον
      ΗΠΑ
      0.34
      328.23εκ
      109.96εκ
      3.43δισ
      1.25τον
      Γερμανία
      0.48
      83.13εκ
      40.31εκ
      1.25δισ
      459.89δισ
      Βραζιλία
      0.17
      212.55εκ
      35.07εκ
      1.09δισ
      400.04δισ
      Πακιστάν
      0.10
      216.56εκ
      22.30εκ
      697.06εκ
      254.43δισ
      Ιαπωνία
      0.17
      126.26εκ
      21.59εκ
      674.72εκ
      246.27δισ
      Νιγηρία
      0.10
      200.96εκ
      20.69εκ
      646.85εκ
      236.1δισ
      Αίγυπτος
      0.18
      100.38εκ
      17.86εκ
      558.40εκ
      203.81δισ
      Τουρκία
      0.21
      83.42εκ
      17.68εκ
      552.72εκ
      201.74δισ
      Ρωσία
      0.11
      144.37εκ
      16.16εκ
      505.30εκ
      184.43δισ
      Η Γερμανία έρχεται στην τρίτη θέση και με βάση τη σπατάλη της χώρας, θα μπορούσε να ξαναδημιουργήσει 4,40 Πύργους του Άιφελ σε μια μέρα ή 197,53 Αγάλματα της Ελευθερίας. Η Ελλάδα βρίσκεται 60η στη λίστα εφόσον παράγει 2,143,264 πλαστικά απόβλητα καθημερινά και σπαταλάει 66,977,012 πλαστικά μπουκάλια 1 λίτρου κάθε μέρα. Βάσει αυτών των δεδομένων η Ελλάδα παράγει το βάρος του Αγάλματος της Ελευθερίας σχεδόν 6 φορές!
      Η Κύπρος βρίσκεται 112η στη λίστα παράγοντας μόλις 297,246 κιλά πλαστικών απορριμάτων κάθε μέρα και 9,288,956 πλαστικά μπουκάλια 1 λίτρου καθημερινά! Βάσει αυτών των δεδομένων η Κύπρος θα μπορούσε να παράξει σχεδόν δυο φορές την Όπερα του Σίδνεϊ με τον όγκο των πλαστικών μπουκαλιών που πετάει καθημερινά.
      Υπάρχουν πολλές τοποθεσίες που έχουν χαμηλό επίπεδο παραγωγής απορριμμάτων, όπως η Ινδία. Με 1,36 δισεκατομμύρια πληθυσμό η Ινδία σπαταλά τα λιγότερα από όλες τις τοποθεσίες που περιλαμβάνονται στη λίστα (0,01 κιλά). Αρκετές αφρικανικές χώρες, όπως η Μοζαμβίκη και η Τανζανία, διατηρούν επίσης χαμηλή παραγωγή πλαστικών απορριμμάτων.
      Ο Brett Mifsud, Γενικός Διευθυντής Household στο Compare the Market, δήλωσε: «Η ανακύκλωση πλαστικού, καθώς και άλλων υλικών, είναι απίστευτα σημαντική. Όσο περισσότερο πλαστικό ανακυκλώνεται και επαναχρησιμοποιείται κάθε μέρα, τόσο λιγότερες πρώτες ύλες θα βασίζονται, κάτι που με τη σειρά του θα κρατήσει χαμηλά τα αέρια του θερμοκηπίου και θα συμβάλει στη μείωση του αποτυπώματος άνθρακα.
      Όπως υπογραμμίζει η έρευνά μας, υπάρχουν περισσότερα που μπορούν να κάνουν οι χώρες για να περιορίσουν την παραγωγή πλαστικών και να προστατεύσουν το περιβάλλον».
      Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τη μελέτη και για να δείτε πού κατατάσσεται η χώρα σας, επισκεφτείτε: https://www.comparethemarket.com.au/energy/a-skyline-of-waste/
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Μετά από σχεδόν τρεις δεκαετίες έκθεσης σε ακτινοβολία στο χώρο της πυρηνικής καταστροφής του Τσερνόμπιλ, έχουν αναπτυχθεί απροσδόκητα μεγάλοι πληθυσμοί άγριας ζωής. Το φαινόμενο αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στην απουσία ανθρώπων από την περιοχή.
       
      Μία διεθνής ομάδα ερευνητών ανακάλυψε ότι πολλά ζώα, συμπεριλαμβανομένων ελαφιών, αγριογούρουνων και λύκων, βρίσκονται σε αναπάντεχη αφθονία στα 4.200 τετραγωνικά χιλιόμετρα της έκτασης που καταστράφηκε ή αποκλείστηκε μετά από το ατύχημα στο σταθμό πυρηνικής ενέργειας. Η καταστροφή του Τσερνόμπιλ το 1986 εκτόπισε πάνω από 300.000 κατοίκους, προκάλεσε 31 άμεσους θανάτους ανθρώπων και προκάλεσε τουλάχιστον 40.000 θανάτους από καρκίνο.
       
      Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι σχεδόν 30 χρόνια μετά το ατύχημα δε φαίνεται να υπάρχει καμία αρνητική επίδραση στην αφθονία θηλαστικών, παρά τις πολλές καταστροφικές επιπτώσεις στην πανίδα κατά τη διάρκεια του ατυχήματος και αμέσως μετά. Η έρευνα επισημαίνει ότι τους πρώτους έξι μήνες μετά την καταστροφή, οι εξαιρετικά υψηλές δόσεις της ακτινοβολίας «επηρέασαν σημαντικά την υγεία των ζώων και την αναπαραγωγή τους». Ωστόσο, μετά την ανάκαμψη των πληθυσμών των ζώων, η απουσία του ανθρώπου από το βιότοπό τους, δηλαδή της μεγαλύτερης απειλής για την ύπαρξή τους, οδήγησε σε πληθυσμιακή έκρηξη χωρίς προηγούμενο.
       
      Για παράδειγμα, τα στοιχεία της απογραφής δείχνουν ότι οι λύκοι στην περιοχή του Τσερνόμπιλ είναι επτά φορές περισσότεροι από τους αντίστοιχους πληθυσμούς σε κοντινά καταφύγια.
       
      «Αυτό δεν σημαίνει ότι η ακτινοβολία ωφελεί την άγρια ​​ζωή, αλλά μόνο ότι οι επιπτώσεις της ανθρώπινης παρουσίας και δραστηριότητας, όπως το κυνήγι, η γεωργία και η δασοκομία, είναι πολύ χειρότερες», δήλωσε ο Τζιμ Σμιθ, καθηγητής Περιβαλλοντικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Πόρτσμουθ στην Αγγλία και συντονιστής της ερευνητικής ομάδας.
       
      Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1013698
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Κρίσιμα ζητήματα, όπως η πρόκληση των αιτιών για τα έντονα πλημμυρικά φαινομένα, οι τρόποι αντιμετώπισής τους και τα ζητήματα διαχείρισης υδάτων, αναπτύχθηκαν στην ημερίδα που πραγματοποιήθηκε απόψε στη Θεσσαλονίκη με θέμα «Ο πλημμυρικός κίνδυνος στην Ελλάδα», που συνδιοργάνωσαν η Ελληνική Γεωλογική Εταιρεία (ΕΓΕ), το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ), το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΓΕΩΤΕΕ, Παράρτημα Κεντρικής. Μακεδονίας), η Ελληνική Υδροτεχνική Ένωση (ΕΥΕ), ο Σύλλογος Ελλήνων Γεωλόγων (ΣΕΓ).
       
      Στην εκδήλωση, από την εκπρόσωπο του Κέντρου Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Υδάτων/ΑΠΘ (ΚΕΟΔΥ), Ελπίδα Κολοκυθά, τονίστηκε η ανάγκη εκπόνησης γεωλογικών μελετών στις λεκάνες απορροής και η αξιολόγηση της επικινδυνότητας των υδάτων. Η ίδια υπογράμμισε την ανάγκη της προσαρμογής στα νέα δεδομένα, λόγω της κλιματικής αλλαγής, αλλά και την χάραξη ενός ολοκληρωμένου σχεδίου.
       
      Το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, επίτιμο μέλος της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρείας, Μανώλης Γλέζος, μίλησε για την αντιμετώπιση των πλημμυρικών φαινομένων και τον εμπλουτισμό των υδροφόρων. Όπως τόνισε, η Ελλάδα υποφέρει από λειψυδρία, μαστίζεται από πλημμύρες και χάνει κάθε χρόνο καλλιεργήσιμη έκταση ισοδύναμη με την Πάτμο. Δηλαδή, πάνω από 34.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης.
       
       
      «Τα ίδια προβλήματα παρουσιάζονται παντού, σε όλον τον πλανήτη, και υπαίτιος για τα φαινόμενα της λειψυδρίας και των πλημμύρων είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Η κλιματική αλλαγή οφείλεται στον άνθρωπο και αυτός είναι ο δημιουργός της. Με την ενέργεια από τα ορυκτά καύσιμα δημιουργεί αυτή την κατάσταση», υποστήριξε ο κ. Γλεζός και σημείωσε ότι αυτό αποδεικνύεται επιστημονικά και όποιος έχει αντίρρηση «να μας φέρει τα επιχειρήματά του».
       
      Όπως εξήγησε ο ίδιος, «εμείς οι άνθρωποι δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε τους φυσικούς νομούς αλλά μόνο να τους αξιοποιήσουμε».
       
      Παράλληλα, ο κ. Γλέζος αναφέρθηκε σε δέκα κανόνες για τον επαναπροσδιορισμό της θέση μας στη Φύση και την αντιμετώπιση πλημμυρών με εμπλουτισμό υδροφόρων:

      Αντιπλημμυρικά έργα με φράγματα ανάσχεσης στα ανάντη
      Τα φράγματα να ακυρώνονται σε μητρικό πέτρωμα
      Φράγματα στο ύψος των πλευρικών όχθεων
      Τοξωτά
      Με υπερχειλιστήρες
      Θεμελίωση στο πιο στενό της κοίτης
      Διεύρυνση λεκάνης απορροής με υλικό από έναντι
      Οικολογική λειτουργία
      Ετήσια εκκαθάριση λεκάνης
      Ειδικό ανάχωμα για αποφεύγεται η «χύτρα του διαβόλου» στα ψηλά φράγματα
      Μελέτες μετεωρολογικές, γεωλογικές και υδρογεωλογικές

       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%BC%CF%8D%CF%81%CE%B5%CF%82-%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CF%87%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CE%BA%CE%AC%CE%B8%CE%B5-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF-%CE%BA%CE%B1/
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Περισσότερους από 650 νεκρούς έχει θρηνήσει η χώρα μας τα τελευταία 100 χρόνια από πλημμύρες, σύμφωνα με τα στοιχεία του δρ Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Μιχάλη Διακάκη. Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι αν δεν προχωρήσουμε άμεσα σε δραστικές παρεμβάσεις, κινδυνεύουμε να θρηνήσουμε ακόμη περισσότερους και να έχουμε ακόμη μεγαλύτερες καταστροφές.
      Η κλιματική αλλαγή, ο τρόπος που οι βροχοπτώσεις γίνονται πιο ραγδαίες, η αποκοπή των ρεμάτων, οι πυρκαγιές και η έντονη αστικοποίηση αποτελούν τους επιβαρυντικούς παράγοντες που τελικά επιταχύνουν και κάνουν πιο έντονα τα πλημμυρικά φαινόμενα και κατά συνέπεια τις καταστροφές που αυτά επιφέρουν σε δεκάδες περιοχές της χώρας, σημειώνουν σε ρεπορτάζ τους «Τα Νέα»,.
      Σε αυτό το φόντο, η προειδοποίηση για τα σημεία εκείνα που υποδηλώνουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης πλημμυρών το προσεχές διάστημα αποκτά βαρύνουσα σημασία και δεν πρέπει να αγνοηθεί.
      Σύμφωνα με τον καθηγητή Δυναμικής Τεκτονικής, Εφαρμοσμένης Γεωλογίας και Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ευθύμιο Λέκκα οι «κόκκινες» περιοχές μπορούν να κατανεμηθούν σε κατηγορίες επικινδυνότητας ανάλογα με το σημείο και τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά που τις περιβάλλουν.
      Έτσι στις λεγόμενες ζώνες δυνητικά υψηλού κινδύνου εντάσσονται οι περιοχές που βρίσκονται κοντά σε χειμάρρους, ποτάμια και ταυτόχρονα βιώνουν μεγάλη τουριστική ανάπτυξη. Αυτά τα τμήματα βρίσκονται παντού στον ελλαδικό χώρο και πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η πλημμύρα στην περιοχή της Αγίας Πελαγίας στην Κρήτη με τραγικό απολογισμό δύο νεκρούς.
      Οι «κόκκινες» περιοχές

      Έβρος Χαλκιδική Θεσσαλονίκη Καρδίτσα Κεφαλλονιά Πάτρα Μάνδρα Κινέτα Άργος Ηράκλειο Όπως ανέφερε ο κ. Λέκκας, σύμφωνα με την εφημερίδα «Τα Νέα», στην πρώτη κατηγορία θα μπορούσαμε να εντάξουμε την Κινέτα, τη Μάνδρα, την Κεφαλονιά, τη Χαλκιδική και τη Βόρεια Πελοπόννησο.
      Στη δεύτερη κατηγορία εντάσσονται οι περιοχές που βρίσκονται πιο μέσα στον ηπειρωτικό χώρο, όπως η Καρδίτσα και στην τρίτη κατηγορία οι περιοχές που πλήττονται από ποτάμιες πλημμύρες (Έβρος, Αξιός, Νέστος κλπ).
      Από την πλευρά του ο δρ Διακάκης ανέφερε πως ο μεγαλύτερος κίνδυνος αφορά στις αστικές και παραθαλάσσιες περιοχές και πιο συγκεκριμένα την Αττική, τη Θεσσαλονίκη, το Άργος, την Πάτρα και το Ηράκλειο της Κρήτης. «Πρόκειται για περιοχές με μεγαλύτερη τρωτότητα, όπως η Αγία Πελαγία», ανέφερε.
      Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι λεγόμενες «κόκκινες» περιοχές μοιράζονται κάποια κοινά χαρακτηριστικά, όπως είναι η ανθρώπινη επιβάρυνση, ειδικά για την Αττική και τις παράκτιες, τουριστικά ανεπτυγμένες πόλεις, η γειτνίαση με ποτάμια ή χειμάρρους, όπου η λεκάνη απορροής είναι πολλές φορές «μπλοκαρισμένη» και υπάρχει έντονη και πυκνή δόμηση κατά μήκος των εκβολών, τα αυξημένα ύψη βροχής και οι καμένες εκτάσεις πέριξ των κατοικημένων σημείων.
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Ολοκληρώθηκε σήμερα από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ο χαρακτηρισμός τμήματος της λεκάνης απορροής του διασυνοριακού ποταμού Αώου στην ελληνική πλευρά των συνόρων ως Προστατευόμενου Φυσικού Σχηματισμού και Προστατευόμενου Τοπίου.
      Ο χαρακτηρισμός καλύπτει το τμήμα εκείνο που μέχρι σήμερα βρισκόταν εκτός προστασίας, από τα όρια του Εθνικού Πάρκου Βόρειας Πίνδου έως τα σύνορα Ελλάδας – Αλβανίας.
      Η εξέλιξη έρχεται να προστεθεί στην απόφαση της Αλβανίας να χαρακτηρίσει εθνικό πάρκο το τμήμα του Αώου εντός των δικών της συνόρων.
      Η σημερινή ημέρα αποτελεί ένα σημαντικό επίτευγμα τόσο για τη διεθνή συμμαχία «Save the Blue Heart of Europe» όσο και για έναν μεγάλο αριθμό ακτιβιστών και ερευνητών, που αγωνίζονται εδώ και δεκαετίες για τη διατήρηση ενός από τους τελευταίους μεγάλους και ελεύθερης ροής ποταμούς στην Ευρώπη.
      Μετά τον χαρακτηρισμό του Αλβανικού τμήματος του Αώου (Vjosa) ως Εθνικό Πάρκο τον Μάρτιο του 2023, οι συντονισμένες και πολυετείς προσπάθειες των οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών MedINA, Πίνδος Περιβαλλοντική, The Green Tank, EuroNatur, Riverwatch, EcoAlbania, IUCN και πολλών ακόμη συνεργατών από την Ελλάδα και το εξωτερικό συνέβαλαν προς αυτή την κατεύθυνση και έτσι, πλέον, με απόφαση των ελληνικών αρχών, η λεκάνη απορροής του ποταμού Αώου προστατεύεται θεσμικά στο σύνολό της.
      Τα επόμενα βήματα
      Ο χαρακτηρισμός της περιοχής ως Προστατευόμενου Φυσικού Σχηματισμού και Προστατευόμενου Τοπίου είναι το πρώτο βήμα. Επόμενο βήμα για να εξασφαλιστεί η θεσμική προστασία είναι η έκδοση σχετικής απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με την οποία θα τεθούν ειδικοί όροι και περιορισμοί για την άσκηση δραστηριοτήτων στην περιοχή. Αυτή η κίνηση λειτουργεί ως ασπίδα για την άμεση διασφάλιση της ελεύθερης ροής τμημάτων των κύριων ποταμών και παραποτάμων του υδρογραφικού δικτύου του Αώου και βάζει τα θεμέλια για την ολοκληρωμένη διατήρηση και διαχείριση της λεκάνης απορροής του ποταμού, όμως δεν είναι αρκετή για την πλήρη προστασία της.
      Η πλήρης προστασία του Αώου θα διασφαλιστεί με την αναβάθμιση της προστασίας της περιοχής σε Εθνικό Πάρκο, μέσω της επέκτασης των ορίων του Εθνικού Πάρκου Βόρειας Πίνδου προς τα σύνορα Ελλάδας – Αλβανίας. Έτσι, η λεκάνη απορροής του ποταμού θα ενταχθεί σε ένα ενιαίο καθεστώς προστασίας και στη συνέχεια θα μπορεί να ενωθεί με το γειτονικό Εθνικό Πάρκο Vjosa προκειμένου να θεσπιστεί το πρώτο Διασυνοριακό Εθνικό Πάρκο Άγριου Ποταμού στην Ευρώπη, Αώος/Vjosa.
      Καθεστώς προστασίας
      Η Αλεξάνδρα Παππά, Υπεύθυνη Προγραμμάτων για το Νερό του MedINA, ανέφερε: «Χρειάζεται τώρα αυτή η γενναία απόφαση του ΥΠΕΝ να αποκλείσει συγκεκριμένες περιοχές από τη χωροθέτηση δεκάδων Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων (ΜΥΗΕ), που σχεδιάζονται σήμερα στη λεκάνη απορροής του ποταμού Αώου και δη στην υπολεκάνη του ποταμού Σαραντάπορου, που δεν καλυπτόταν μέχρι σήμερα από κανένα καθεστώς προστασίας. Από εδώ και πέρα, η Ελλάδα μαζί με την Αλβανία έχουν έναν πρωτοποριακό ρόλο να παίξουν στη νέα προσέγγιση για την προστασία των εσωτερικών υδάτων παγκοσμίως, κατά την οποία οι ελεύθερης ροής ποταμοί τοποθετούνται στο επίκεντρο και δεν αποτελούν απλώς μέρος χερσαίων προστατευόμενων περιοχών».
      Με τη σειρά του, ο Πρόεδρος της Πίνδου Περιβαλλοντικής, Ιωάννης Βραζιτούλης, υπογράμμισε: «Η απόφαση αυτή του ΥΠΕΝ είναι μία πρώτη ουσιαστική εξέλιξη. Ο Αώος αποκτά ένα σημαντικό δίχτυ προστασίας σε περιοχές που μέχρι σήμερα ήταν απροστάτευτες. Με τις τεκμηριωμένες επιστημονικές θέσεις του Μετσόβιου Κέντρου Διεπιστημονικής Έρευνας του ΕΜΠ, του Τμήματος Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και άλλων επιστημόνων, αλλά και τη συμβολή των κινημάτων των πολιτών, όπως του ‘Protect Aoos’, που εδώ και πολλά χρόνια αγωνίζονται για την προστασία του ποταμού, η Πολιτεία αναγνωρίζει την ταυτότητα ενός οικοσυστήματος και τη δυναμική ενός τοπίου, που συνδέεται με τη γειτονική χώρα, την Αλβανία».
      «Με την απόφαση για τον χαρακτηρισμό του ως Προστατευόμενου Φυσικού Σχηματισμού συμπληρώθηκε ένα κομμάτι στο παζλ της προστασίας του Αώου εντός της ελληνικής επικράτειας. Η πολιτεία αξιοποίησε τις επιστημονικά τεκμηριωμένες προτάσεις και αφουγκράστηκε τις τοπικές κοινωνίες, οι οποίες, γνωρίζοντας την οικολογική αξία του ποταμού, συνδέουν την αναπτυξιακή τους προοπτική με τη διατήρησή του. Έτσι, έχουν τεθεί οι βάσεις για ένα ισχυρό ενιαίο καθεστώς προστασίας και ένα σχέδιο βιώσιμης ανάπτυξης για την ευρύτερη περιοχή που θα πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Περιβάλλοντος», σημείωσε η Ιόλη Χριστοπούλου, Διευθύντρια πολιτικής στο Green Tank.
      Από την μεριά της η Annette Spangenberg, Επικεφαλής του τμήματος Προστασίας Περιβάλλοντος του EuroNatur, δήλωσε: «Χαιρετίζουμε αυτή την κίνηση της Ελληνικής κυβέρνησης ως ορόσημο για την πλήρη προστασία του Αώου και της Vjosa. Τώρα, η Ελλάδα και η Αλβανία θα πρέπει να επιδιώξουν στενή συνεργασία για τη δημιουργία ενός διασυνοριακού Εθνικού Πάρκου Άγριου Ποταμού, ώστε να διασφαλιστεί πλήρως η οικολογική ακεραιότητα της κοινής λεκάνης απορροής του ποταμού Αώου/Vjosa».
      Ο στόχος
      Αντίστοιχα, ο Ulrich Eichelmann, Ιδρυτής του οργανισμού Riverwatch είπε: «Η απόφαση αυτή είναι ένα ελπιδοφόρο βήμα. Ωστόσο, ο στόχος είναι να προστατευθεί ολόκληρο το ελεύθερης ροής δίκτυο του Αώου, συμπεριλαμβανομένων των παραποτάμων του, όπως ο Σαραντάπορος και τα ρέματά του, ως Εθνικό Πάρκο. Ένα διασυνοριακό Εθνικό Πάρκο Άγριου Ποταμού Αώου/Vjosa θα προστατεύσει ένα ολόκληρο σύστημα ποταμών. Αυτό θα είναι μοναδικό όχι μόνο για την Ευρώπη, αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο. Θα αποτελέσει, επίσης, ένα υπέροχο παράδειγμα διακρατικής προστασίας της φύσης προς όφελος της φύσης και των ανθρώπων. Ενώστε τα ποτάμια!».
      «Η προσπάθεια αυτή συμπίπτει με την πρόσφατη απόφαση της αλβανικής κυβέρνησης να ανακηρύξει την Vjosa και τους κύριους ελεύθερους παραποτάμους της σε Εθνικό Πάρκο της Αλβανίας. Καθώς τα ποτάμια δεν γνωρίζουν σύνορα, αυτό αποτελεί μια πραγματική ελπίδα για μια κοινή, μακροπρόθεσμη και αποτελεσματική διαχείριση του πρώτου Εθνικού Πάρκου Άγριου Ποταμού της Ευρώπης. Τέλος, υποστηρίζουμε την απόφαση αυτή, καθώς πιστεύουμε ότι μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για τη βιώσιμη ανάπτυξη των τοπικών κοινοτήτων και στις δύο χώρες μας», ανέφερε ο Olsi Nika, Διευθυντής του EcoAlbania.
      Τέλος, ο Andrej Sovinc, Διεθνής Συντονιστής του Εθνικού Πάρκου Άγριου Ποταμού Vjosa, υποστήριξε: «Η προστασία ολόκληρου του συστήματος του κύριου ρου και των παραποτάμων του Αώου/Vjosa αποτελεί βασικό στοιχείο για τη διατήρηση του τελευταίου αδιατάρακτου μεγάλου ποταμού σε αυτό το τμήμα της Ευρώπης. Με τη θεσμοθέτηση της προστατευόμενης περιοχής, η Ελλάδα έχει κάνει το πρώτο βήμα, συντασσόμενη με έναν αυξανόμενο αριθμό ευρωπαϊκών χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Αλβανίας, που βλέπουν τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος – ενός ποταμού χωρίς τεχνητά εμπόδια – τόσο ως προσπάθεια διατήρησης της φύσης, αλλά και ως αναπτυξιακή ευκαιρία για τις τοπικές κοινότητες και στις δύο πλευρές των συνόρων».
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Πλωτά φράγματα θα τοποθετηθούν το επόμενο χρονικό διάστημα στην ακτή της Νέας Ποτίδαιας Χαλκιδικής για την προστασία των λουομένων από σκουπίδια, φύκια, ή φερτά υλικά που καταλήγουν στη θάλασσα από ρέματα της περιοχής.
       
      "Πρόκειται για ένα πιλοτικό έργο που θα υλοποιηθεί ώστε να εκτιμήσουμε την αποτελεσματικότητά του. Στόχος μας είναι, εφόσον διαπιστωθεί χρήσιμο, να το επεκτείνουμε και σε άλλες ακτές", διευκρίνισε ο αντιπεριφερειάρχης Χαλκιδικής, Γιάννης Γιώργος, στο περιθώριο της συνεδρίασης της οικονομικής επιτροπής της περιφέρειας, όπου έγινε σχετική συζήτηση.
       
      Η πρωτοβουλία αυτή, σύμφωνα με τον αντιπεριφερειάρχη, εντάσσεται στο πλαίσιο ενός προγράμματος για την προστασία των ακτών, κυρίως στις πολυσύχναστες παραλίες. Εκεί, από την επόμενη χρονιά, πιθανότατα, σε συνεννόηση με τους δήμους, θα οριστούν οι περιοχές στις οποίες θα τοποθετηθούν τα πλωτά φράγματα. "Η Χαλκιδική πήρε φέτος 71 γαλάζιες σημαίες ενώ πέρσι είχε πάρει 52", ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Γιώργος.
       
      Στο μεταξύ, έργα συντηρήσεων στηθαίων ασφαλείας, διαγραμμίσεων και σήμανσης θα πραγματοποιηθούν το επόμενο χρονικό διάστημα στο οδικό δίκτυο αρμοδιότητας της περιφερειακής ενότητας Χαλκιδικής. Σύμφωνα με τον κ. Γιώργο, τα έργα γίνονται ενόψει της τουριστικής περιόδου και δεδομένης της κυκλοφοριακής επιβάρυνση που δέχεται η περιοχή τους θερινούς μήνες.
       
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ - http://www.kathimerini.gr/912670/article/epikairothta/ellada/plwta-fragmata-gia-thn-prostasia-twn-loyomenwn-sth-xalkidikh?platform=hootsuite
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Πλωτά φράγματα που στόχο θα έχουν την προστασία του Θερμαϊκού Κόλπου από θαλάσσια ρύπανση πρόκειται να παραχωρήσει εκ νέου η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας στο λιμενικό γραφείο του Θερμαϊκού Κόλπου, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν άμεσα σε περίπτωση περιστατικού διαρροής πετρελαιοειδών ή καυσίμων.
      Τα πλωτά φράγματα είναι μια κατασκευή με πλωτήρες στην επιφάνεια των υδάτων, βαρίδια που τα κρατούν σταθερά στον βυθό και προστατευτικές αντένες πάνω από το νερό. Διαθέτουν επίσης απορροφητικό υλικό που μπορεί να δεσμεύσει ποσοστό 90 με 95% της θαλάσσιας ρύπανσης αλλά και ειδική αντλία καθαρισμού για τον καθαρισμό του συνόλου των πετρελαιοειδών από το νερό. Τα φράγματα τυλίγονται πάνω σε μια μεγάλη βάση και σε περίπτωση κάποιου συμβάντος το λιμεναρχείο ειδοποιεί τα λιμάνια να τα φέρουν για να τοποθετηθούν στο κατάλληλο σημείο.
      Η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής της Περιφέρειας, στην προσεχή συνεδρίασή της αναμένεται να δώσει το «πράσινο φως» για την παραχώρηση των πλωτών φραγμάτων ως το 2024, ενώ ο προϊστάμενος της Γενικής Διεύθυνσης Προγραμματισμού και Υποδομών, ιχθυολόγος, Απόστολος Γιάντσης, διευκρινίζει ότι η Περιφέρεια είχε προμηθευτεί τον εξοπλισμό αυτό το 2006, με χρηματοδότηση του υπουργείου Γεωργίας από το Επιχειρησιακό πρόγραμμα Αλιείας, με σκοπό να τον χορηγήσει σε επιχειρήσεις και μυδοκαλλιεργητές για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
      «Ευτυχώς δεν έχει συμβεί κάποιο τέτοιου είδους περιστατικό στην περιοχή μας, πέραν ενός που θυμάμαι τη δεκαετία του ’80, όταν υπήρξε διαρροή πετρελαίου στα ανοιχτά του Θερμαϊκού Κόλπου. Ωστόσο, ο σχετικός εξοπλισμός πρέπει να υπάρχει για να είναι διαθέσιμος, όποτε χρειαστεί. Οι περισσότεροι θα θυμούνται το ναυάγιο του Sea Diamond πριν από αρκετά χρόνια στη Σαντορίνη, οπότε είχαν τοποθετηθεί τέτοιου είδους πλωτά φράγματα στη θάλασσα ώστε να μην επεκταθεί η κηλίδα», αναφέρει ο κ. Γιάντσης στο ΑΜΠΕ.
      Ο ίδιος επισημαίνει ότι πρόκειται ουσιαστικά για ένα μέσο προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος αλλά και των οστρακοκαλλιεργειών, των ακτών, των λιμανιών, των αλιευτικών καταφυγίων της Χαλάστρας και του Λουδία, ενώ αφορά ολόκληρη την περιοχή του εσωτερικού Θερμαϊκού Κόλπου, από το Αγγελοχώρι ως τη Χαλάστρα και την Ημαθία. Σε περίπτωση περιστατικού και χρήσης των πλωτών φραγμάτων, αυτά μπορούν να καθαριστούν ώστε να ξαναχρησιμοποιηθούν σε αντίστοιχη περίπτωση.
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Η απειλή της κλιματικής αλλαγής αποτελεί ένα από τα «καυτά σημεία» που απασχολούν τον πλανήτη. Σύμφωνα με τον δείκτη Climate Change Performance Index για το 2015, υπάρχουν ορισμένες χώρες που κατορθώνουν να είναι «πράσινες», διευρύνοντας τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και μειώνοντας με αυτόν τον τρόπο την εκπομπή ρυπογόνων αερίων.
       
      Ας δούμε ποιες είναι οι έξι πιο «πράσινες» χώρες του κόσμου και τι κάνουν για να διατηρήσουν αυτόν τον καθ’ όλα θετικό χαρακτηρισμό.
       
      Ισλανδία
       

       
       
      Η χώρα φροντίζει να εφαρμόσει προγράμματα που καθιστούν περισσότερο «πράσινες» τις εκπομπές ρυπογόνων αερίων. Θεωρείται ως μία από τις χώρες που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη και προσέχει σε υψηλό βαθμό να μη συμβάλει σε ενδεχόμενη κλιματική αλλαγή. Παραμένει κέντρο παραγωγής ενέργειας από γεωθερμία και υδροηλεκτρικά εργοστάσια.
       
      Γαλλία
       

       
       
      Η χώρα έχει βελτιώσει αρκετά το σκορ της σε ό,τι αφορά τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς αιολικής ενέργειας στην Ευρώπη, ενώ κατέχει κορυφαία θέση και ανάπτυξη της ηλιακής ενέργειας.
       
      Ελβετία
       

       
       
      Η χώρα βελτιώνει συνεχώς τη θέση της, χρησιμοποιώντας όλο και περισσότερο ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η υδροηλεκτρική ενέργεια αντιστοιχεί στο 55% της συνολικής ενέργειας που παράγεται στην Ελβετία, σύμφωνα με το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ενέργειας της χώρας.
       
      Ιρλανδία
       

       
       
      Βελτίωσε τη θέση της στην τελική κατάταξη, αν και οι αρμόδιες υπηρεσίες της Ιρλανδίας υποστηρίζουν ότι έχει καταγραφεί μείωση της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Πάντως το μερίδιό της στην εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα – σε παγκόσμιο επίπεδο – είναι μόλις 0,1%.
       
      Μαρόκο
       

       
       
      Είναι μία από τις ελάχιστες χώρες της Βορείου Αφρικής που ακολουθούν καλή πορεία και χρησιμοποιούν περισσότερο “καθαρές” μορφές ενέργειας. Το Μαρόκο κατασκευάζει μεγάλα πάρκα παραγωγής ηλιακής ενέργειας, με συνολική παραγωγή ικανότητα στα 160MW.
       
      Κύπρος
       

       
       
      Η χώρα βελτίωσε εντυπωσιακά τη θέση της στην κατάταξη σε ένα έτος, φθάνοντας στην 8η θέση από την 27η που ήταν το 2014, με το μερίδιό της στην παγκόσμια παραγωγή διοιξειδίου του άνθρακα να είναι μόλις 0,02%.
       
      Πηγή: http://www.newmoney.gr/article/79284/poies-einai-oi-pio-prasines-hores-toy-kosmoy#ixzz3MnvcdX3I
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Πέντε είναι οι άξονες που αφορούν κυρίως τους δήμους σύμφωνα με όσα παρουσίασαν για το νέο νομοσχέδιο για την ηλεκτροκίνηση ο κ. Μητσοτάκης και υπουργοί Χατζηδάκης και Καραμανλής Ενέργειας και Υποδομών αντίστοιχα.
      Το νομοσχέδιο για την ηλεκτροκίνηση που θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση τις επόμενες ημέρες θα κατατεθεί στη Βουλή τον Ιούλιο.
      Το πρώτο και πιο δύσκολο είναι η δημιουργία ποδηλατοδρόμων για την ενίσχυση της χρήσης ηλεκτροκίνητων ποδηλάτων. Αυτό περιλαμβάνεται άλλωστε και στην Πράσινη Συμφωνία που υπέγραψε η ΚΕΔΕ.
      Το δεύτερο αφορά στην δημιουργία δικτύου και θέσεων στάθμευσης με φορτιστές ηλεκτροκίνητων οχημάτων μέχρι τον Μάρτιο του 2021. Αυτό όπως φαίνεται θα είναι υποχρεωτικό. Και ίσως δεν αφορά μόνο τα δημοτικά κτήρια αλλά και τους πολυσύχναστους δρόμους όπου ήδη οι θέσεις στάθμευσης είναι δυσεύρετες και τις πλατείες. Ομως είναι γεγονός ότι η ύπαρξη ελεύθερων αφιερωμένων θέσεων στάθμευσης για τα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα ίσως είναι το πιο ισχυρό κίνητρο για την αγορά τους ακόμη και πιο ισχυρό από την επιδότηση.
      Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα απαλλάσσονται και από τέλη στάθμευσης.
      Δημιουργείται και το Μητρώο Υποδομών και Φορέων Αγοράς Ηλεκτροκίνησης, όπου θα καταγράφονται όλες οι υποδομές επαναφόρτισης και οι σχετικοί φορείς, στο οποίο θα πρέπει να μπουν και οι δήμοι.
      Το τρίτο είναι η χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για την ρευματοδότηση των κοινόχρηστων χώρων και των δημοτικών κτηρίων. Περιλαμβάνονται οι Ενεργειακές Κοινότητες καθώς οι Υπουργοί μίλησαν για παραγωγή ήπιας μορφής ενέργειας.
      Το τέταρτο αφορά στην αγορά του 25% του στόλου των δήμων από ηλεκτροκίνητα οχήματα. Από τον Αύγουστο του 2021 θα υπάρχει ποσόστωση 25% ηλεκτρικών σε όλες τις προμήθειες οχημάτων.
      Ειδικότερα από 2 Αυγούστου 2021 το 33% των προμηθειών λεωφορείων θα πρέπει να είναι «καθαρά», δηλαδή μηδενικών ή μειωμένων ρύπων, ενώ από 1η Ιανουαρίου 2026- το ποσοστό αυτό αυξάνεται σε 47%.
      Το Πέμπτο είναι ότι, κάθε νέα οικοδομή η οποία θα κατασκευάζεται στη χώρα μας, θα πρέπει να έχει ηλεκτρολογική υποδομή για τη φόρτιση ηλεκτρικών οχημάτων. Ανάλογα σημεία φόρτισης θα πρέπει να προστεθούν και στα υφιστάμενα κτίρια.
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Το σχέδιο προβλέπει δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα από βιομηχανικές διεργασίες 932 χιλ. τόνων CO2/έτος το 2035
      Με τη συνεισφορά και καινοτόμων τεχνολογιών στη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα (CCUS) θα προχωρήσει η ενεργειακή μετάβαση της εγχώριας βιομηχανίας και κυρίως των κλάδων τσιμέντου, διύλισης και λιπασμάτων.
      Το σχέδιο του ΕΣΕΚ (Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα) που εστάλη προ ημερών στους φορείς για διαβούλευση προωθεί την ανάπτυξη επενδύσεων για τη δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα (CO2) από βιομηχανικές διεργασίες, χρήση του στην παραγωγή συνθετικών καυσίμων, μελλοντικά ανάπτυξη κλιματικά ουδέτερων τεχνολογιών δέσμευσης CO2 και παράλληλα ανάπτυξη υποδομών γεωλογικής αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα. Θέτει ως στόχο τη δέσμευση από βιομηχανικές διεργασίες και ηλεκτροπαραγωγή 0,9 εκατ. τόνων Co2/έτος το 2035 οι οποίοι θα φτάσουν τους 5,4 εκατ. τόνους Co2/έτος το 2050.
      Αναλυτικότερα, το σχέδιο του ΕΣΕΚ προβλέπει δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα από βιομηχανικές διεργασίες 932 χιλ. τόνων CO2/έτος το 2035, 3.287 τόνων CO2/έτος το 2040, 3.447 τόνων CO2/έτος το 2045 και 3.653 τόνων CO2/έτος το 2050. Αντίστοιχα από την ηλεκτροπαραγωγή προβλέπεται η δέσμευση 1.077 τόνων CO2/έτος το 2040, 1.130 τόνων CO2/έτος το 2045 και 1.743 τόνων CO2/έτος το 2050.
      H δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα από τα καυσαέρια / απαέρια της βιομηχανίας ή της ηλεκτροπαραγωγής είναι ο ταχύτερος τρόπος για τη μείωση του ανθρακικού αποτυπώματος των συγκεκριμένων τομέων, τουλάχιστον έως την ανάπτυξη εναλλακτικών τεχνολογιών βασισμένων στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) και το υδρογόνο. Το δεσμευόμενο διοξειδίου του άνθρακα μπορεί να χρησιμοποιείται για σύνθεση συνθετικών καυσίμων έως το 2040 σύμφωνα με την πολιτική της ΕΕ (ώστε να μειωθεί η χρήση νέων ορυκτών καυσίμων στον τομέα των μεταφορών). Μπορεί επίσης να αποθηκεύεται σε στεγανούς γεωλογικούς σχηματισμούς.
      Χορήγηση κινήτρων
      Στο πλαίσιο αυτό, όπως αναφέρεται στο ΕΣΕΚ, εξετάζεται η διευκόλυνση επενδύσεων για τη δέσμευση του CO2, το οποίο εκπέμπεται από βιομηχανικές εγκαταστάσεις, κυρίως από τα διυλιστήρια και τις τσιμεντοβιομηχανίες. Έχει ήδη δοθεί υποστήριξη σε τέσσερα έργα δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα από αντίστοιχες βιομηχανίες με υψηλές εκπομπές, για χρηματοδότηση μέσω του Innovation Fund, ενώ θα εξεταστεί η ανάγκη χορήγησης περαιτέρω κινήτρων.
      Παράλληλα, έχει ήδη εγκριθεί και ωριμάζει αδειοδοτικά η πρώτη μονάδα αποθήκευσης CO2 στον Πρίνο της Καβάλας. Η υποδομή θα έχει δυναμικότητα απορρόφησης 2,5 εκατ. τόνους CO2 κατ’ έτος στην πλήρη λειτουργία της. Εκτιμάται ότι η πρώτη φάση (για δυναμικότητα περίπου ενός εκατ. τόνων ετησίως) θα ολοκληρωθεί ως το τέλος του 2025 και η δεύτερη φάση (πλήρης δυναμικότητα με 2,5 - 3 εκατ. τόνους) ως το τέλος του 2027.
      Το έργο γεωλογικής αποθήκευσης CO2 «Prinos CO2» της Energean _ με την υποστήριξη του ΔΕΣΦΑ που θα αναλάβει τη μεταφορά των εκπομπών CO2 από τα σημεία δέσμευσης, δηλαδή τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις _ βρίσκεται σε διαδικασία ένταξης στα Έργα Κοινού ευρωπαϊκού Ενδιαφέροντος (Projects of Common Interest- PCI’s) καθώς πέρασε με επιτυχία την τεχνική αξιολόγηση, γεγονός που το καθιστά επιλέξιμο για συμπερίληψη στον σχετικό προκαταρκτικό 6ο κατάλογο. Η προοπτική λειτουργίας της αποθήκης στη λεκάνη του Πρίνου, ένα έργο συνολικού προϋπολογισμού 1 δισ. ευρώ, έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον όχι μόνο της εγχώριας βιομηχανίας, αλλά και μονάδων από τα Βαλκάνια και την Ιταλία.
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Μόλις πέντε χώρες φαίνεται πως ευθύνονται για το 60% των 8 εκατομμυρίων τόνων πλαστικών που απορρίπτονται στους ωκεανούς του πλανήτη κάθε χρόνο. Οι χώρες αυτές είναι η Κίνα, η Ινδονησία, οι Φιλιππίνες, η Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ.
       
      Νέα έρευνα που έγινε έδειξε ότι το κοινό αυτών των χωρών είναι ότι βιώνουν ταχεία οικονομική ανάπτυξη, μειωμένη φτώχεια και βελτίωση της ποιότητας ζωής. Ωστόσο, οι εξελίξεις αυτές αυξάνουν ταυτόχρονα την κατανάλωση των πλαστικών και τα συγκεκριμένα ασιατικά κράτη δεν διαθέτουν ακόμα κατάλληλη υποδομή διαχείρισης αποβλήτων για να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση.
       
      Η κατανάλωση πλαστικών στην Ασία θα αυξηθεί κατά 80 τοις εκατό, ξεπερνώντας τους 200 εκατομμύρια τόνους.
       
      Αν δε ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για τη διαχείριση αυτών των αποβλήτων, σε δέκα μόλις χρόνια ο ωκεανός μπορεί να περιέχει ένα τόνο πλαστικών για κάθε τρεις τόνους ψαριών, αναφέρει η μελέτη του οργανισμού Ocean Conservancy.
       
      Όπως λέει η έκθεση, με στοχευμένη προσπάθεια η ροή των πλαστικών αποβλήτων μπορεί να μειωθεί κατά περίπου 45 τοις εκατό μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια.
       
      Ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε χώρας, οι ερευνητές προτείνουν τις πέντε καλύτερες προσεγγίσεις όπως την μετατροπή αποβλήτων σε καύσιμα (αεριοποίηση) και τη βελτιστοποίηση των υπηρεσιών αποκομιδής.
       
      «Η συντονισμένη δράση, με τη μορφή ετήσιων δαπανών ύψους πέντε δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη διαχείριση των αποβλήτων, θα μπορούσε να δημιουργήσει μια δυναμική αγορά δευτερογενών πόρων, να προσελκύσει επενδύσεις στα συστήματα συσκευασίας και ανάκτησης, και φυσικά να αφήσει τους ωκεανούς να ευδοκιμήσουν», αναφέρει η έκθεση.
       
      Μάλιστα εάν οι παρεμβάσεις αυτές επεκταθούν και σε άλλες χώρες θα υπάρξουν ακόμη καλύτερα αποτελέσματα στο παγκόσμιο αυτό πρόβλημα.
       
      Πηγή: http://www.ellinikigeorgia.gr/poies-xores-eythinontai-gia-plastika-apovlita-okeanous/
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Στους ΧΥΤΑ καταλήγει περισσότερο από το 40% του περιεχομένου των μπλε κάδων, απόρροια της άγνοιας ή αδιαφορίας των πολιτών. Η ανακύκλωση στη χώρα βρίσκεται επισήμως στο 17%, αριθμός που βασίζεται μόλις κατά το ένα τρίτο στους μπλε κάδους και στα «σπιτάκια» ανακύκλωσης και κατά τα δύο τρίτα στις βιομηχανικές και εμπορικές συσκευασίες (χαρτόνια, κούτες, πλαστικό, παλέτες κ.λπ.) που συλλέγονται απευθείας από εμπόρους. Αξιοσημείωτο είναι ότι η πολιτεία δεν μπορεί να έχει απολύτως ακριβή στοιχεία για τις επιδόσεις κάθε δήμου, με αποτέλεσμα να αδικούνται οι δήμοι που καταβάλλουν μεγαλύτερη προσπάθεια.
      Η εφημερίδα «Καθημερινή» ζήτησε από τον Ελληνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ), τον εποπτευόμενο από το υπουργείο Περιβάλλοντος φορέα που είναι υπεύθυνος για την ανακύκλωση δημοτικών αστικών αποβλήτων στη χώρα μας, αναλυτικά στοιχεία για τις επιδόσεις όλων των δήμων της χώρας, τις ποσότητες υλικών που ανακτώνται ή θάβονται, τις επιδόσεις των κέντρων διαλογής ανακυκλώσιμων (ΚΔΑΥ, εκεί όπου καταλήγουν οι μπλε κάδοι για να διαχωριστούν τα υλικά και στη συνέχεια να πωληθούν). Τα στοιχεία αφορούν το 2016, καθώς δεν έχει ολοκληρωθεί η επεξεργασία των στοιχείων για το 2017. Ας δούμε μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία:
      • Συνολικά, στα 33 κέντρα διαλογής της χώρας οδηγήθηκαν 365.285 τόνοι, που συλλέχθηκαν μέσω των μπλε κάδων. Ομως, οι ποσότητες δεν ήταν «καθαρές»: 142.340 τόνοι (39%) ήταν κοινά σκουπίδια και οδηγήθηκαν σε ΧΥΤΑ, χωρίς να συνυπολογίζονται στοιχεία από έξι ΚΔΑΥ. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο μεγαλύτερο ΚΔΑΥ της χώρας, αυτό του Κορωπίου, από τις 65.061 τόνους που συνελέγησαν, το 47% οδηγήθηκε σε ΧΥΤΑ, ενώ στο δεύτερο μεγαλύτερο ΚΔΑΥ, στον Ασπρόπυργο, την ίδια τύχη είχε το 54% των 41.739 τόνων που συνελέγησαν! Οι αριθμοί αυτοί είναι αποκαλυπτικοί του τεράστιου ελλείμματος ενημέρωσης των πολιτών (ή και της αδιαφορίας τους) για το τι πρέπει να απορρίπτεται στον μπλε κάδο και τι όχι.
      • Οσον αφορά τις ποσότητες που ανακτήθηκαν (δηλαδή πιστοποιημένα πωλήθηκαν στη δευτερογενή αγορά υλικών), το 2016 ήταν: 89.410 τόνοι χαρτιού/χαρτονιού, 50.664 τόνοι έντυπου χαρτιού, 44.703 τόνοι πλαστικού, 10.250 τόνων γυαλιού, 8.759 τόνοι σιδήρου, 2.024 τόνοι χάρτινων συσκευασιών υγρών, 1.235 τόνοι αλουμινίου και 7.267 τόνοι άλλων υλικών.
      Περισσότερη δουλειά
      «Οι ποσότητες των ανακυκλώσιμων που συνελέγησαν μέσω των μπλε κάδων αυξήθηκαν κατά 5% το 2017. Ομως, η ανακύκλωση των απορριμμάτων των πολιτών εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τρίτο του συνόλου (33,4%), το υπόλοιπο προέρχεται από τη συλλογή των βιομηχανικών και εμπορικών συσκευασιών», εξηγεί στην «Κ» ο πρόεδρος του ΕΟΑΝ, Δημήτρης Πολιτόπουλος. «Αυτό σημαίνει ότι, παρότι η Ελλάδα είναι εντός των στόχων της ΕΕ, σχεδόν για όλα τα υλικά, χρειαζόμαστε περισσότερη δουλειά για τη βελτίωση του τρόπου που ο κόσμος ανακυκλώνει».
      Αξιοσημείωτο, σύμφωνα με το δημοσίευμα, είναι ότι η πολιτεία δεν μπορεί να έχει ακριβή εικόνα για τις επιδόσεις ενός δήμου, τουλάχιστον στους μεγάλους δήμους της χώρας ή εκεί όπου η διαχείριση γίνεται μέσω ενός συλλογικού φορέα (ΦΟΔΣΑ ή εταιρεία ειδικού σκοπού). Η αιτία είναι απλή: το περιεχόμενο των μπλε κάδων οδηγείται σε ένα κέντρο διαλογής.
      Μόνο που στο ίδιο κέντρο διαλογής μπορεί να οδηγούνται τα ανακυκλώσιμα από αρκετούς ακόμα δήμους. Επομένως, το όποιο καλό ή κακό αποτέλεσμα «ισομοιράζεται» στους δήμους που πηγαίνουν στο ίδιο ΚΔΑΥ (άρα ένας «καλός» δήμος θα πληρώσει για την απόρριψη στο ΧΥΤΑ ίδιων ποσοτήτων με έναν «κακό» δήμο).
      «Πρωτιά» λόγω τουρισμού
      Ποιος είναι ο καλύτερος δήμος της χώρας στην ανακύκλωση; Το απλό αυτό ερώτημα είναι αδύνατον να απαντηθεί, χωρίς πολλές επεξηγήσεις. Με βάση τις ποσότητες των υλικών που ανακυκλώνονται ανά μόνιμο κάτοικο, στην κατάταξη ξεχωρίζουν νησιά όπως η Μύκονος, η Αντίπαρος, η Πάρος και η Σαντορίνη. Ομως, η εικόνα αυτή δεν είναι απόλυτα ακριβής, καθώς δεν συνυπολογίζει στην αναγωγή τουρίστες που κατακλύζουν τα νησιά αυτά το καλοκαίρι. Με βάση τις συνολικές ποσότητες, ο Δήμος Αθηναίων είναι πρώτος – ανακυκλώνει όμως σχεδόν τις ίδιες ποσότητες με τον Δήμο Θεσσαλονίκης που έχει περίπου τον μισό πληθυσμό. Πιο ξεκάθαρη είναι η εικόνα... στον πάτο της λίστας, όπου «πρωταγωνιστούν» δήμοι της Πελοποννήσου και μικρών νησιών του Αιγαίου.

      Ας δούμε διάφορα ενδιαφέροντα σημεία που προκύπτουν από τα στοιχεία του ΕΟΑΝ:
      • Η Μύκονος έχει όντως υψηλές επιδόσεις στην ανακύκλωση, με 2.850 τόνους το 2016. Χαρακτηριστικό είναι ότι βρίσκεται στην όγδοη θέση πανελλαδικά, ανακυκλώνοντας μεγαλύτερες ποσότητες από ό,τι μεγάλοι δήμοι (με περισσότερους από 100.000 μόνιμους κατοίκους) όπως η Λάρισα, ο Πειραιάς, το Περιστέρι, η Καλλιθέα, η Κέρκυρα και η Ρόδος. Ωστόσο, η ποσότητα αυτή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον τουρισμό και επομένως η αναγωγή ανά κάτοικο, η οποία θα της έδινε την πρώτη θέση πανελλαδικά (με... 305,32 κιλά ανά κάτοικο ετησίως), δεν είναι ακριβής.
      • Πάντως, η Σαντορίνη, με ανάλογο αν όχι υψηλότερο τουριστικό ρεύμα από τη Μύκονο, ανακύκλωσε το 2016 τις μισές ποσότητες (1.385 τόνους).
      • Το πρώτο αστικό κέντρο που εμφανίζεται στη λίστα είναι το Ρέθυμνο, στην 7η θέση, με 3.634 τόνους (και 78,05 κιλά ετησίως ανά μόνιμο κάτοικο). Ακολουθεί η Άρτα με 2.257 τόνους (και 53,97 κιλά ανά μόνιμο κάτοικο). Αξιοσημείωτη είναι η παρουσία της Καλαμάτας, λόγω των γνωστών προβλημάτων στη διαχείριση απορριμμάτων στην Πελοπόννησο, που κατάφερε να ανακυκλώσει 2.750 τόνους το 2016.
      • Αν δούμε τις επιδόσεις των μεγάλων αστικών δήμων (με πληθυσμό άνω των 100.000 κατοίκων), την πρώτη θέση καταλαμβάνει ο Βόλος και ακολουθούν η Θεσσαλονίκη, η Λάρισα και το Ηράκλειο.
      • Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν τις πολύ κακές επιδόσεις του μεγαλύτερου δήμου της χώρας. Οι 8.991 τόνοι που ανακύκλωσε ο Δήμος Αθηναίων το 2016 μπορεί να τον κατατάσσουν στην πρώτη θέση πανελλαδικά, είναι όμως λίγοι σε σχέση με τον πληθυσμό του. Χαρακτηριστικό είναι ότι σχεδόν την ίδια ποσότητα ανακύκλωσε ο Δήμος Θεσσαλονίκης... με τον μισό πληθυσμό. Αν εξεταστούν οι επιδόσεις της Αθήνας με βάση τις ποσότητες ανά μόνιμο κάτοικο, τότε κατατάσσεται... στην 163η θέση πανελλαδικά. Ακόμα χειρότερες είναι οι επιδόσεις του Δήμου Πειραιά, με την ανακύκλωση να δείχνει ανύπαρκτη σε σχέση με τον πληθυσμό της πόλης: το 2016 ανακύκλωσε μόλις 1.277 τόνους, ποσότητα ανάλογη με εκείνη δήμων με τον μισό ή και λιγότερο πληθυσμό, όπως η Κομοτηνή, η Χίος ή η Λαμία.
      • Αντίθετα, εξαιρετικές επιδόσεις έχει η Θεσσαλονίκη, που ανακύκλωσε 8.393 τόνους το 2016, δηλαδή 22,36 κιλά ανά μόνιμο κάτοικο.
      • Στην Αττική, τις καλύτερες επιδόσεις έχουν οι Δήμοι Κηφισιάς, Γλυφάδας και Παλλήνης, ενώ στη Θεσσαλονίκη οι Δήμοι Θέρμης, Πυλαίας-Χορτιάτη και Θεσσαλονίκης.
      • Στις τελευταίες θέσεις της λίστας βρίσκονται οι δήμοι της Πελοποννήσου και του Νοτίου Αιγαίου που δεν κάνουν καθόλου ανακύκλωση. Από εκείνους που εμφανίζουν έστω και μια ελάχιστη ποσότητα, τη χειρότερη θέση έχουν οι Δήμοι Καλαμπάκας και Αμφίκλειας-Ελάτειας που ανακύκλωσαν μόλις έναν τόνο σε μία ολόκληρη χρονιά.
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Τον Σεπτέμβριο του 2013, η Ευρωπαϊκή Ένωση ενέκρινε τη νέα στρατηγική για τα δάση, για την ενίσχυση της ζωτικότητας των ευρωπαϊκών δασών, τη βιώσιμη διαχείρισή τους και την προώθηση του πολυλειτουργικού τους ρόλου. Σύμφωνα με τους Ευρωπαίους αξιωματούχους, τα δάση μπορούν να επηρεάσουν δραστικά τη βιώσιμη ανάπτυξη, καθώς όχι μόνο παρέχουν ένα υγιές περιβάλλον, αλλά συμβάλλουν στην ενίσχυση του ποιοτικού τρόπου ζωής.
       
      Άλλωστε, τα δάση αποτελούν το μόνο μέσο για την προώθηση της πράσινης οικονομίας και τη βελτίωση του βιοπορισμού. Παράλληλα, αποτελούν τη λύση για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, τη βελτίωση της ποιότητας νερού και την καταπολέμηση της ερημοποίησης.
       
      Ειδικότερα, και σύμφωνα με τους στόχους της ΚΑΠ 2015-2020 για τις δασικές εκτάσεις, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες αναμένεται να εφαρμόσουν πολιτικές για την προστασία των δασών που θα κινούνται σύμφωνα με το γενικότερο όραμα της Ευρώπης. Εργαλεία για την καλύτερη διαχείριση των δασών θα αποτελούν η έρευνα, η εκπαίδευση, η καινοτομία και η διάδοση της πληροφορίας.
       
      Πιο συγκεκριμένα, οι πιο βασικοί από τους στόχους της είναι οι εξής:
       
      – Η αποκατάσταση της βιοποικιλότητας των δασών.
       
      – Η συμπερίληψη στρατηγικών για τα δάση, με σκοπό την προσαρμογή τους στην κλιματική αλλαγή.
       
      – Η ενίσχυση του ρόλου των δασών, με στόχο την καταπολέμηση της ερημοποίησης.
       
      – Η εξάλειψη της παράνομης υλοτομίας και του σχετιζόμενου με αυτήν εμπορίου.
       
      – Η βιώσιμη διαχείριση των δασών, η οποία θα συμβάλει στην ανανέωση των πρώτων υλών και της ενέργειας στην Ευρώπη.
       
      – Κοινωνικοοικονομικά και πολιτιστικά οφέλη θα προκύψουν ως αποτέλεσμα της πολιτικής που θα εφαρμοστεί, όπως η βελτίωση της ανθρώπινης υγείας, ο βιοπορισμός, η αγροτική ανάπτυξη και η παροχή θέσεων εργασίας.
       
      – Η αξιοποίηση των δασικών οικοσυστήματων από τις σχετικές εθνικές πολιτικές και από όργανα που στηρίζονται στην αγορά, όπως η πληρωμή για παροχή υπηρεσιών (τροφή, νερό, ξυλεία κ.α.) από τα οικοσυστήματα.
       
      Πηγή: http://www.ypaithros.gr/stoxoi-kap-2014-2020-dash/
    15. Περιβάλλον

      GTnews

      Τα περιθώρια για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στενεύουν και οι χώρες πρέπει να είναι «βάναυσα ειλικρινείς» για το τι πρέπει να γίνει ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα. Το μήνυμα αυτό έστειλε ο νέος πρόεδρος της Διάσκεψης του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, παρουσιάζοντας το πρόγραμμα της συνάντησης αυτής στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στην οποία θα συμμετάσχουν 200 χώρες.
      Ο Σουλτάν Αλ Τζάμπερ, ο οποίος είναι επίσης πρόεδρος της κρατικής πετρελαϊκής εταιρείας των ΗΑΕ Abu Dhabi National Oil Co, ζήτησε ευθέως να συζητήσουν οι χώρες το πόσο πίσω έχουν μείνει στην επίτευξη των στόχων κατά της κλιματικής αλλαγής και να συμφωνήσουν σε σχέδιο για να καλυφθεί το χαμένο έδαφος. Τα ΗΑΕ που έχουν τώρα την προεδρία της διάσκεψης αυτής ζητούν να αυξηθούν οι προσπάθειες για μείωση των εκπομπών άνθρακα, μεγαλύτερες επενδύσεις σε πράσινες τεχνολογίες και χρηματοδότηση των φτωχότερων χωρών από ειδικό ταμείο 100 δισ δολαρίων ώστε να αναλάβουν δράσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Ανάμεσα στα άλλα ζητείται ο τριπλασιασμός των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και ο διπλασιασμός της παραγωγής υδρογόνου έως το 2030.
      Το οικονομικό σκέλος κυριαρχεί στις διαπραγματεύσεις για το κλίμα, καθώς τα φτωχότερα έθνη απαιτούν μεγαλύτερη υποστήριξη τόσο για επενδύσεις σε ενέργεια από χαμηλές εκπομπές άνθρακα όσο και για την αντιμετώπιση του αυξανόμενου κόστους από ξηρασίες, πλημμύρες και άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
      Η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή του 2023 ή η Διάσκεψη των Μερών της UNFCCC, που συνήθως αναφέρεται ως COP28, θα είναι η 28η διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή και θα πραγματοποιηθεί από τις 30 Νοεμβρίου έως τις 12 Δεκεμβρίου 2023 στο Expo City του Ντουμπάι στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
      Η σύνοδος κορυφής COP28 είναι σημαντική επειδή θα αποτελέσει η πρώτη επίσημη αξιολόγηση της προόδου των χωρών προς τον στόχο της Συμφωνίας του Παρισιού για περιορισμό της κλιματικής αλλαγής και της αύξησης της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος κατά 1,5 βαθμούς Κελσίου. Οι τρέχουσες πολιτικές οι δεσμεύσεις των χωρών δεν είναι πλέον επαρκείς για να επιτύχουν αυτόν τον στόχο. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/07/14_07_ot_emissions.png
      Ως ο τρίτος μεγαλύτερος παραγωγός του ΟΠΕΚ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν αντιμετωπίσει επικρίσεις σχετικά με τη διοργάνωση της διάσκεψης κορυφής για το κλίμα COP28, την ώρα που συνεχίζουν να αντλούν τεράστιες ποσότητες πετρελαίου. Η χώρα τώρα υπόσχεται ότι θα μειώσει τις εκπομπές άνθρακα κατά 40% έως το 2030 και πως θα επενδύσει έως και 54 δισεκατομμύρια δολάρια σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μέσα τα επόμενα επτά χρόνια, στοχεύοντας σε μεγάλη αύξηση του μεριδίου της καθαρής ενέργειας στο συνολικό μείγμα κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής.
      Αυτή θα είναι μια σύνοδος για το κλίμα που θα συμμετάσχουν όλοι, περιλαμβανομένων και των κλάδων του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, υποσχέθηκε μιλώντας στο Bloomberg η υπουργός Κλιματικής Αλλαγής και Περιβάλλοντος των ΗΑΕ, Μάριαμ Αλμέιρι.
      «Πρέπει να είμαστε βάναυσα ειλικρινείς σχετικά με τα κενά που πρέπει να καλυφθούν, τις βαθύτερες αιτίες και πώς φτάσαμε σε αυτό το μέρος εδώ σήμερα», είπε από την πλευρά του ο Σουλτάν Αλ Τζάμπερ μιλώντας σε συνάντηση στις Βρυξέλλες των υπουργών Περιβάλλοντος κι άλλων ευρωπαίων αξιωματούχων αλλά και αξιωματούχων από τις ΗΠΑ, τη Βραζιλία και άλλες χώρες.
      «Πρέπει να εφαρμόσουμε μια μακροπρόθεσμη, στραμμένη προς το μέλλον, προσανατολισμένη στη δράση και ολοκληρωμένη απάντηση για να αντιμετωπίσουμε πρακτικά αυτά τα κενά», είπε.
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Από τη στιγμή που το National Geographic ξεκίνησε να κατασκευάζει χάρτες το 1915, έχει αναγνωρίσει συνολικά 4 ωκεανούς, τον Ατλαντικό, τον Ειρηνικό, τον Ινδικό και τον Αρκτικό. Το 2021 όμως, στις 8 Ιουνίου, που είναι και η Παγκόσμια Ημέρα Ωκεανών, αναγνώρισε έναν ακόμα ωκεανό, ως τον πέμπτο ωκεανό του κόσμου.
      Πρόκειται για τον ονομαζόμενο Νότιο Ωκεανό, που απομονώνει το κλιματικό σύστημα της Ανταρκτικής από τον υπόλοιπο πλανήτη και δημιουργεί έτσι ένα μοναδικό οικοσύστημα στο νότιο ημισφαίριο.
      Εικόνα: unsplash/
      Jeremy Ducray Ενώ, σύμφωνα με τον ορισμό του National Geographic, ο πέμπτος ωκεανός εκτείνεται από τις ακτές της Ανταρκτικής μέχρι το γεωγραφικό πλάτος των 60 μοιρών νότια, με εξαίρεση το Πέρασμα Ντρέικ και τη Θάλασσα της Σκωτίας, που βρίσκονται ανάμεσα στην Ανταρκτική και τη Νότιο Αμερική.
      “Ο Νότιος Ωκεανός έχει αναγνωριστεί εδώ και καιρό από επιστήμονες, αλλά επειδή δεν υπήρξε ποτέ συμφωνία διεθνώς, δεν το αναγνωρίσαμε επίσημα”, λέει ο γεωγράφος της Εθνικής Γεωγραφικής Εταιρείας Alex Tait.
      Σημαντικός ο ρόλος του ACC στη ρύθμιση του παγκόσμιου κλίματος
      Παράλληλα, ενώ οι άλλοι ωκεανοί του πλανήτη (Ατλαντικός, Ειρηνικός, Ινδικός και Αρκτικός Ωκεανός) ορίζονται από τις ηπείρους που τους περιβάλλον, δεν ισχύει το ίδιο και για τον Νότιο Ωκεανό.
      Το όριο των 60 μοιρών νότια που αναγνωρίζει το NG συμπίπτει χονδρικά με το Ανταρκτικό Περιπολικό Ρεύμα (ACC), ένα κυκλικό ρεύμα που περιβάλλει τη λευκή ήπειρο από τότε που αποσπάστηκε από τη Νότια Αμερική πριν από 34 εκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών.
      Αυτό επέτρεψε την απρόσκοπτη ροή του νερού γύρω από τον πυθμένα της Γης.
      Το ACC ρέει από δυτικά προς ανατολικά γύρω από την Ανταρκτική, σε μια ευρεία κυμαινόμενη ζώνη που επικεντρώνεται περίπου σε γεωγραφικό πλάτος 60 μοιρών νότια – τη γραμμή που τώρα ορίζεται ως το βόρειο όριο του Νότιου Ωκεανού. Μέσα στο ACC, τα νερά είναι πιο κρύα και ελαφρώς λιγότερο αλμυρά από τα ωκεάνια νερά στα βόρεια.
      Μάλιστα, το ACC μεταφέρει περισσότερο νερό από οποιοδήποτε άλλο θαλάσσιο ρεύμα και παίζει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του παγκόσμιου κλίματος, καθώς συμμετέχει στη μεταφορά θερμότητας σε όλο τον πλανήτη και στέλνει στον βυθό της Ανταρκτικής οργανικές ενώσεις, αποθηκεύοντας έτσι μεγάλες ποσότητες άνθρακα.
      Διχογνωμία για τον επίσημο ορισμό
      Παράλληλα, σημειώνεται ότι παρά την κομβική σημασία αυτών των νερών, επιστήμονες και πολιτικοί δεν έχουν καταλήξει σε επίσημο ορισμό για τον Νότιο Ωκεανό.
      Ο Διεθνής Υδρογραφικός Οργανισμός αναγνώρισε την ύπαρξη του ωκεανού το 1937, απέσυρε όμως την απόφασή του το 1953 επικαλούμενος διαφωνίες για τον επίσημο ορισμό. Σε ασυμφωνία κατέληξε και ο επόμενος γύρος διαπραγματεύσεων το 2000.
      Έτσι, λόγω της διχογνωμίας, ορισμένες χώρες προτιμούν την ονομασία Ανταρκτικός Ωκεανός, ενώ άλλες δεν δέχονται την ύπαρξη ξεχωριστού ωκεανού και θεωρούν ότι ο “Νότιος Ωκεανός” είναι απλώς τα νοτιότερα, ψυχρά τμήματα του Ειρηνικού, του Ατλαντικού και του Ινδικού Ωκεανού.
      Παράλληλα, σημειώνεται ότι το Συμβούλιο των Γεωγραφικών Ονομάτων των ΗΠΑ, χρησιμοποιεί το όνομα από το 1999. Και τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, η NOAA αναγνώρισε επίσημα τον Νότιο Ωκεανό ως ξεχωριστό.
      Ωστόσο, το National Geographic ενημερώνει τους χάρτες του και ξεκαθαρίζει ότι από εδώ και στο εξής ο Νότιος Ωκεανός “θα αντιμετωπίζεται όπως και οι παραδοσιακοί τέσσερις ωκεανοί“.
      Πηγή: nationalgeographic
    17. Περιβάλλον

      basgoud

      Πλήθος παρανομιών διαπίστωσαν οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος κατά τη διάρκεια αυτοψίας στις εργασίες κατασκευής σύνθετου τουριστικού καταλύματος στην Ιο, καλώντας σε απολογία την εταιρία.
       
      Η έκθεση ελέγχου συντάχθηκε από το ΣΕΠΔΕΜ (Σώμα Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, Δόμησης, Ενέργειας και Μεταλλείων, τομέας Νοτίου Ελλάδας) μετά από αυτοψία που πραγματοποιήθηκε την άνοιξη. Ο έλεγχος πραγματοποιήθηκε σε μέρος της υπό κατασκευή τουριστικής μονάδας που βρίσκεται στη δυτική πλευρά της Ίου, σε απόσταση 2 χλμ από τη Χώρα σε δύο γειτονικά τμήματα (περιοχή Κουμπάρα, χερσόνησος Διακοφτό). Η σύνθετη τουριστική εγκατάσταση κατασκευάζεται από την εταιρία «105 ΑΕ».
       
      Οι Επιθεωρητές διαπίστωσαν πολλές πολεοδομικές παρανομίες και άλλες παρατυπίες, ανάμεσα στις οποίες:
       
      -Σε δύο ισόγεια κτίσματα στην περιοχή Κουμπάρας, που αποτελούν τμήματα εστιατορίου, διαπιστώθηκε υπέρβαση δόμησης κατά 30% . Στο ίδιο συγκρότημα η πισίνα χτίστηκε σε απόσταση μόλις 30 μέτρων από τον αιγιαλό, όταν σύμφωνα με τη νομοθεσία έπρεπε να βρίσκεται στα 80 μέτρα.
       
      -Η γέφυρα που συνδέει τα δύο τμήματα της επένδυσης και η οποία περνά κυριολεκτικά πάνω μέσα από την παραλία έχει ανεγερθεί με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που προέβλεπε η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων (υποστυλώματα σε πέδιλα αντί για πασσάλους), με συνέπεια να έχει γίνει επέμβαση σε μεγαλύτερο κομμάτι της παραλίας.
       
      -Το ένα πρανές (οριοθετημένου) ρέματος που βρίσκεται στην περιοχή έχει «θαφτεί» από όγκους χωμάτων, παρότι σύμφωνα με την άδεια «οι εργοταξιακοί χώροι και η συσσώρευση υλικών χωματισμού σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να επηρεάζουν δυσμενώς το διερχόμενο από την έκταση υδατόρεμα και την παραλιακή ζώνη».
       
      -Είχε διανοιχθεί παρανόμως νέος δρόμος μέσα στη ζώνη αιγιαλού και παραλίας.
       
      -Είχαν γίνει εκτεταμένες φυτεύσεις με ξενικά είδη (συγκεκριμένα φοίνικες του είδους Washngtonia, ιθαγενούς στις νότιες ΗΠΑ και το Μεξικό), παρότι η μελέτη επέβαλλε τη χρήση ειδών της αυτοφυούς χλωρίδας.
       
      -Η εταιρία παρανόμως δεν επέτρεψε την είσοδο στους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος στην περιοχή της χερσονήσου Διακοφτό. Ωστόσο οι Επιθεωρητές διαπίστωσαν έστω και από απόσταση την ύπαρξη νέων, αυθαίρετων κτισμάτων στη χερσόνησο (εκκλησία, κυκλικό κτίσμα με καμπαναριό κλπ).
       
      -Η εταιρία δεν επέτρεψε την είσοδο στους Επιθεωρητές και σε άλλα σημεία της έκτασης, στην περιοχή της Κουμπάρας, όπου σύμφωνα με καταγγελίες έχουν παρανόμως ανεγερθεί αμφιθέατρο, δρόμος με επιχωματώσεις στον αιγιαλό κλπ. Οι Επιθεωρητές σημειώνουν ότι από δορυφορικές εικόνες διαπιστώθηκε η κατασκευή χωρίς άδεια δύο πισινών, 70 μέτρων Χ 8 μέτρων έκαστη.
       
      Η εταιρία («105 ΑΕ») κλήθηκε σε απολογία.
       
      Πηγή: kathimerini.gr
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Ένα νέο ερευνητικό έργο ξεκίνησε στο Εργαστήριο Τεχνολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης, στο πλαίσιο της συνεχούς διερεύνησης εναλλακτικών βιώσιμων τεχνολογιών για την αφαλάτωση και επεξεργασία υγρών υψηλής αλατότητας και την παραγωγή καθαρού νερού από εναλλακτικές πηγές.
      Το έργο χρηματοδοτείται από τη Διαδημοτική Επιχείρηση Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων, ΔΕΔΙΣΑ Α.Ε. (ΟΤΑ).
      Αντικείμενο του έργου είναι η εγκατάσταση οχτώ πρότυπων συστημάτων ηλιακής αφαλάτωσης στη Σχολή Χημικών Μηχανικών και Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης για την επεξεργασία της άλμης, υποπροϊόν που προκύπτει από τη λειτουργία της αντίστροφης ώσμωσης, που διαθέτει η Μονάδα Επεξεργασίας Στραγγισμάτων του Εργοστασίου Μηχανικής Ανακύκλωσης και Κομποστοποίησης (ΕΜΑΚ) - Χώρου Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ) της ΔΕΔΙΣΑ Α.Ε. (ΟΤΑ).
      Ο Κώστας Πατεράκης, γενικός διευθυντής της διαδημοτικής επιχείρησης διαχείρισης στέρεων αποβλήτων μίλησε στην εκπομπή Περίμετρο της ΕΡΤ3 για αυτό το καινοτόμο σύστημα.
      «Η ιδέα προέκυψε από την επεξεργασία υγρών αποβλήτων των στραγγισμάτων που έχουμε στη μονάδα και στους χώρους υγειονομικής ταφής, όπου εκεί έχουμε βιολογικό καθαρισμό και λειτουργεί με καινοτόμο προηγμένο σύστημα αντίστροφης ώσμωσης, το οποίο καταναλώνει συμβατική ενέργεια. Στο μυαλό μας είχαμε πως θα αξιοποιήσουμε την ηλιακή ενέργεια. Καταφέραμε να σχεδιάσουμε αυτό το καινοτόμο πρόγραμμα που περιλαμβάνει οκτώ μονάδες επεξεργασίας υγρών αποβλήτων, αλλά και νερού και έχουν ξεκινήσει την πιλοτική τους λειτουργία», όπως ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ.Πατεράκης, αναλύοντας πως θα λειτουργήσει το σύστημα, αλλά και τα πολλαπλά οφέλη του.
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      «Είχαμε μία ουσιαστική και πολύωρη συνάντηση εργασίας με το ΔΣ της Ένωσης Περιφερειών και νομίζω ότι η πυκνότητα της συζήτησης απέδειξε ότι έχουμε πολλά κοινά ζητήματα, τα οποία η Πολιτεία τα επεξεργάζεται και τα προωθεί», ανέφερε ο Αν. ΥΠΕΝ, Σωκράτης Φάμελλος, στο τέλος της χθεσινής συνεδρίασης του ΔΣ της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝΠΕ), στην οποία συμμετείχε.
       
      «Με τη σημερινή μας συνάντηση αποδείξαμε ότι υπάρχει μία νέα στιγμή στη συνεργασία της κεντρικής Διοίκησης με την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση και μία νέα σελίδα συνολικά για τη χώρα μας», είπε χαρακτηριστικά.
       
      Η ατζέντα της συζήτησης μεταξύ ΥΠΕΝ και ΕΝΠΕ περιελάμβανε τρία θέματα κομβικής σημασίας: τους δασικούς χάρτες, τη διαχείριση των υδατικών πόρων και τα έργα επεξεργασίας υγρών αποβλήτων. Ο Αν. ΥΠΕΝ παρουσίασε τις θέσεις και τον προγραμματισμό του Υπουργείου, απάντησε σε ερωτήσεις και δέχθηκε πολλές προτάσεις για μελλοντικές θεσμικές παρεμβάσεις σε θέματα περιβάλλοντος, από τα μέλη του ΔΣ της ΕΝΠΕ.
       
      Στο κομμάτι των δασικών χαρτών, ΕΝΠΕ και ΥΠΕΝ, σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, επιβεβαίωσαν ότι πρόκειται για μία ουσιαστική τομή, μία αλλαγή στην καθημερινότητα και στη λειτουργία του Κράτους, που θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί εδώ και χρόνια. «Δίνουμε το χρόνο ώστε να ενσωματώσουμε στην νομοθεσία και τη λειτουργία της Διοίκησης εργαλεία που θα λύνουν προβλήματα χρόνων, με στόχο την αποκατάσταση της νομιμότητας και της κανονικότητας», επισήμανε ο Αν. ΥΠΕΝ.
       
      Συμπλήρωσε, δε, ότι κοινός σκοπός μεταξύ ΥΠΕΝ και ΕΝΠΕ είναι αφενός η ενημέρωση των αγροτών σχετικά με τα νέα εργαλεία που τους παρέχονται, προκειμένου να υπάρξει εξασφάλιση των επιδοτήσεων και τακτοποίηση της γεωργικής δραστηριότητας. «Αφετέρου, η πρόσβαση όλων των πολιτών στα νέα αυτά εργαλεία και πώς μπορούν να συμβάλλουν σε αυτό οι Περιφέρειες, ιδιαίτερα δε στην αποστολή στοιχείων για τους εποικισμούς, τους αναδασμούς, τα όρια οικισμών και πράξεις της Διοίκησης, οι οποίες δεν περιλαμβάνονται στους χάρτες και δεν ευθύνεται ο πολίτης», είπε ο κ. Φάμελλος.
       
      Στα θέματα που αφορούν συνολικά στο υδατικό δυναμικό της χώρας μας, ο ίδιος ενημέρωσε το ΔΣ της ΕΝΠΕ ότι εντός του μήνα θα έχει ολοκληρωθεί η τιμολογιακή πολιτική του νερού, καθώς και η εκπόνηση μελετών, έως το τέλος Ιουνίου, για την αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης Νερού σε όλες τις λεκάνες απορροής. Έτσι, όπως είπε, «κλείνει για την Ελλάδα μία περίοδος εξαετούς καθυστέρησης, ερχόμαστε εγγύτερα στο ευρωπαϊκό κεκτημένο και ταυτόχρονα ανοίγουμε και την πόρτα της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης, συνδυάζοντας περιβάλλον και ανάπτυξη. Οι Περιφέρειες θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα νέα χρηματοδοτικά εργαλεία και να συμβάλλουν τόσο στην προστασία του περιβάλλοντος, όσο και στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας».
       
      Όσον αφορά στα έργα επεξεργασίας λυμάτων, ο Αν. ΥΠΕΝ είπε πως πρόκειται για έναν δύσκολο στόχο, ωστόσο υπάρχει ένα κοινό πλάνο μεταξύ ΥΠΕΝ, Περιφερειών και Δήμων το οποίο συμπεριλαμβάνει περίπου 200 εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων σε οικισμούς άνω των 2.000 κατοίκων. «Χρειάζεται η συνεργασία όλων προκειμένου να επιτύχουμε αυτό το δύσκολο στόχο», υπογράμμισε ο Σωκράτης Φάμελλος και προανήγγειλε τη συγκρότηση Ειδικής Τεχνικής Γραμματείας, ώστε να αξιοποιηθούν άμεσα και αποτελεσματικά οι πόροι ύψους 1 δισ. ευρώ που προβλέπονται για τα συγκεκριμένα έργα, πόροι που στο μεγαλύτερο ποσοστό διαχειρίζονται οι Περιφέρειες.
       
      Συνεπώς, «χρειάζεται συνέργια, που θα έχει τεχνικά, οικονομικά και διοικητικά χαρακτηριστικά», κατέληξε ο Αν. ΥΠΕΝ, σημειώνοντας: «Κυρίως, όμως, χρειαζόμαστε μια πολιτική συμφωνία ότι τα συγκεκριμένα έργα όχι μόνο θα γίνουν, αλλά και θα λειτουργήσουν σωστά. Διότι, είναι σημαντικό να μην απαξιώνουμε εκ των υστέρων έργα για τα οποία έχουμε επενδύσει πόρους».
       
      Τέλος, ο Αν. ΥΠΕΝ επιβεβαίωσε από την πλευρά του Υπουργείου μια νέα συνεργασία με την ΕΝΠΕ και προανήγγειλε στο προσεχές μέλλον νέα συνάντηση εργασίας με θέμα την κυκλική οικονομία, τα στερεά απόβλητα και την ανακύκλωση.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%86%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%80%CF%8C%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CF%8D%CF%88%CE%BF%CF%85%CF%82-1-%CE%B4%CE%B9%CF%82-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%AD%CF%81%CE%B3/
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Αντιμέτωπη με πρωτοφανή ξηρασία, η κυβέρνηση της Πορτογαλίας συνέστησε σε 43 δήμους να αυξήσουν προσωρινά την τιμή του νερού για τους μεγαλύτερους καταναλωτές και να αναστείλουν τον καθαρισμό των δρόμων και το πότισμα των δημόσιων πάρκων και των κήπων.
      Η Πορτογαλία πλήττεται από σοβαρή ή ακραία ξηρασία μετά τα κύματα καύσωνα των τελευταίων μηνών, ανακοίνωσε το ινστιτούτο μετεωρολογίας της χώρας IPMA.
      Αργά χθες Τετάρτη ο υπουργός Περιβάλλοντος της χώρας Ντουάρτε Κορντέιρο δήλωσε ότι από τα 61 φράγματα στην Πορτογαλία, τα 10 είναι σε κρίσιμη κατάσταση με τον αποθηκευμένο όγκο νερού να έχει πέσει κάτω από το 20% της χωρητικότητάς τους.
      Αυτά τα σχεδόν άδεια φράγματα παρέχουν νερό σε 40 δήμους στο βόρειο και το κεντρικό τμήμα της χώρας και σε τρεις στο Αλγκάρβε στον νότο.
      Αν και η χώρα στο σύνολό της διαθέτει επαρκή αποθέματα νερού για δύο χρόνια, το νερό που υπάρχει στα 10 φράγματα που βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση αρκεί μόλις για ένα χρόνο, εξήγησε ο Κορντέιρο.
      Συνολικά στην Πορτογαλία υπάρχουν 278 δήμοι που είναι αρμόδιοι για την παροχή νερού στους δημότες τους.
      Στους 43 δήμους που έχουν επηρεαστεί περισσότερο η κυβέρνηση συνέστησε, για την περίοδο που η ξηρασία είναι πιο σοβαρή, να αυξήσουν την τιμή του νερού για τις οικογένειες και τις εταιρείες που καταναλώνουν περισσότερα από 15 κυβικά μέτρα νερού μηνιαίως. Η μέση οικογένεια στην Πορτογαλία καταναλώνει 10 κυβικά μέτρα νερού τον μήνα.
      Επίσης θα πρέπει «να αναστείλουν προσωρινά τη μη απαραίτητη χρήση νερού, κυρίως για τον καθαρισμό των δρόμων και το πότισμα του πρασίνου, όπως και στα σιντριβάνια και τις πισίνες», επεσήμανε ο υπουργός Περιβάλλοντος. Πρόσθεσε εξάλλου ότι η κυβέρνηση θα βοηθήσει να διασφαλιστεί ότι τα μέτρα αυτά θα εφαρμοστούν άμεσα, αν και εκτίμησε ότι οι δημοτικές αρχές συμμορφώνονται με τις συστάσεις.
      Τον Φεβρουάριο η κυβέρνηση της Πορτογαλίας ζήτησε να σταματήσει η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από έξι φράγματα, ενώ από τον Αύγουστο οι αρχές έχουν πάψει να ποτίζουν τα γήπεδα του γκολφ, τα δημόσια πάρκα και τους κήπους στο Αλγκάρβε προκειμένου να αποφύγουν να επιβάλλουν δελτίο στην κατανάλωση νερού από τους πολίτες.
      Εικόνες από: https://24.sapo.pt/atualidade/artigos/em-montalegre-nao-ha-memoria-de-tao-pouca-agua-na-barragem-do-alto-rabagao#


    21. Περιβάλλον

      kan62

      Στα 13.994 kWh ανά έτος ανέρχεται κατά μέσο όρο η ενέργεια που καταναλώνει κάθε νοικοκυριό της χώρας για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών του, ενώ το 81% αυτής της ενέργειας χρησιμοποιείται για θέρμανση και μαγείρεμα.
       
      Κάθε νοικοκυριό καταναλώνει, συνολικά για την κάλυψη των ετήσιων ενεργειακών αναγκών του, πετρέλαιο θέρμανσης και ηλεκτρισμό σε ποσοστό 44,1% και 26,8 % αντίστοιχα.
       
      Αυτό προκύπτει από μια νέα έρευνα (Έρευνα Κατανάλωσης Ενέργειας στα Νοικοκυριά), που διενήργησε η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) κατά το χρονικό διάστημα Οκτωβρίου 2011- Σεπτεμβρίου 2012.
       
      Από την ίδια έρευνα, η οποία διεξήχθη σε μόνιμες κατοικίες (χρησιμοποιούνται τουλάχιστον έξι μήνες τον χρόνο), προκύπτει και τα εξής άκρως ενδιαφέροντα στοιχεία:
       
      • 43,7% των κατοικιών έχει κατασκευαστεί στις δεκαετίες '60 και '70 (18,6% από το 2000 και μετά)
      • 73,2% είναι ιδιόκτητες
      • το μέσον εμβαδόν ανέρχεται σε 84,8 m2
      • οικονομικές υποχρεώσεις (δάνειο, υποθήκη) έχει το 12,4%
       
      Κυρίαρχη η χρήση πετρελαίου
       
      Αναλυτικότερα, όσον αφορά στη θερμική ενέργεια (καύση καυσίμου, π.χ. υγραέριο, πετρέλαιο θέρμανσης, κ.λπ., και ηλιακή ενέργεια), σε ποσοστό 85,9% ενέργεια αυτή καταναλώνεται για την κάλυψη των αναγκών θέρμανσης των κατοικιών. Το καύσιμο που χρησιμοποιείται περισσότερο (θέρμανση χώρων, μαγείρεμα και παραγωγή ζεστού νερού χρήσης) είναι το πετρέλαιο (60,3%) και ακολουθούν τα καυσόξυλα (23,8%). Η χρήση του φυσικού αερίου παραμένει σε σχετικά χαμηλά επίπεδα (7,4%).
       
      Σχετικά με την ηλεκτρική ενέργεια, κατά μέσο όρο, το 38,4% της συνολικής ετήσιας ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνεται από ένα νοικοκυριό είναι για το μαγείρεμα, το 14,7% για τη λειτουργία του ψυγείου, το 10,6% για τη λειτουργία του πλυντηρίου ρούχων και, μόλις, το 6,6% για τον φωτισμό και το 4,9% για την ψύξη της κατοικίας.
       
      Τα νοικοκυριά των αστικών περιοχών παρουσιάζουν αυξημένη χρήση ηλεκτρικής ενέργειας και, σε ένα βαθμό και, πετρελαίου θέρμανσης, συγκρινόμενα με αυτά των αγροτικών περιοχών. Η χρήση καυσόξυλων είναι σημαντικά υψηλότερη στις αγροτικές περιοχές.
       
      Οι κατοικίες που ερευνήθηκαν από την ΕΛΣΤΑΤ, ήταν μόνιμες κατοικίες (99,9%), δηλαδή κατοικίες οι οποίες χρησιμοποιούνται τουλάχιστον έξι μήνες τον χρόνο (προκειμένου να διαθέτει το νοικοκυριό στοιχεία- κυρίως λογαριασμούς- για τουλάχιστον 3 χειμερινούς και 3 θερινούς μήνες.
       
      Ο χάρτης της κατοικίας στην Ελλάδα
      Όπως προέκυψε από τα στοιχεία της έρευνας, το 43,7% των κτιρίων έχει κατασκευαστεί / αποπερατωθεί τις δεκαετίες '60 και '70, ενώ μόλις το 18,6% από το 2000 και μετά. Το 42% των κατοικιών βρίσκονται στο ισόγειο των κτιρίων, ενώ το 53,4% σε όροφο (έναν ή και περισσότερους- μεζονέτες).
       
      Το 73,2% των κατοικιών είναι ιδιόκτητες, εκ των οποίων το 60,8% χωρίς οικονομικές υποχρεώσεις και το 12,4% με οικονομικές υποχρεώσεις (δάνειο, υποθήκη). Το μέσο εμβαδόν των κατοικιών ανέρχεται σε 84,8 m2, με το 23,6% των νοικοκυριών να διαμένουν σε κτίρια με εμβαδόν έως και 60 m2, το 41,7% σε κτίρια με εμβαδόν μεταξύ 61- 90 m2 και το 34,7% σε κτίρια με εμβαδόν μεγαλύτερο από 90 m2.
       
      Αναφορικά με τη μόνωση και τη θερμομόνωση, πέντε στις δέκα κατοικίες διαθέτουν θερμομόνωση, ενώ ένας στους δέκα κατοίκους δεν γνωρίζει εάν υπάρχει μόνωση στην κατοικία που διαμένει.
       
      Το 98,9% των κατοικιών διαθέτουν κάποιο σύστημα / εξοπλισμό θέρμανσης. Το 50,8% των νοικοκυριών χρησιμοποίησε κεντρικό σύστημα θέρμανσης ως κύριο σύστημα θέρμανσης κατά τη χειμερινή περίοδο Οκτωβρίου 2010- Απριλίου 2011 ή/ και Οκτωβρίου 2011- Απριλίου 2012, το 48,6% κάποιο ανεξάρτητο (αυτόνομο) σύστημα θέρμανσης και το 0,6% τηλεθέρμανση. Το 65,3% των νοικοκυριών ανέφερε ότι διαθέτει διακόπτη αυτονομίας για τη λειτουργία του κεντρικού συστήματος θέρμανσης, ενώ το 34,68% όχι.
       
      Το καύσιμο που χρησιμοποιείται για το κύριο σύστημα θέρμανσης της κατοικίας είναι:
       
      • 63,8% πετρέλαιο θέρμανσης
      • 12,4% ηλεκτρισμός
      • 12% βιομάζα (καυσόξυλα, πελλέτες, μπριγκέτες, γεωργικά και δασικά υπολείμματα)
      • 8,7% φυσικό αέριο
       
      Τρία στα δέκα νοικοκυριά χρησιμοποιούν εκτός του κύριου συστήματος θέρμανσης και κάποιο συμπληρωματικό σύστημα, το οποίο είναι, κυρίως, το τζάκι (32,3% των νοικοκυριών που χρησιμοποιούν συμπληρωματικό σύστημα θέρμανσης), ανεξάρτητες μονάδες κλιματισμού (28,2%) και φορητές ηλεκτρικές συσκευές, όπως ηλεκτρική σόμπα, αερόθερμο, καλοριφέρ (26,5%).
       
      Για την παροχή ζεστού νερού χρήσης, το 98,6% των νοικοκυριών διαθέτουν σύστημα / εξοπλισμό για να ικανοποιούν τις ανάγκες τους. Ειδικότερα, το 74,5% των νοικοκυριών χρησιμοποιεί ηλεκτρικό θερμοσίφωνα, το 37, 6% ηλιακό θερμοσίφωνα και το 25,2% σύστημα συνδεδεμένο με την κεντρική θέρμανση (boiler).
       
      Για την ψύξη, έξι στα δέκα νοικοκυριά χρησιμοποιούν κάποιο σύστημα για να ψύχουν την κατοικία τους (ολόκληρη ή τμήμα αυτής) κατά τους ζεστούς μήνες του έτους. Το σύστημα αυτό σε ποσοστό 99,7% αφορά ανεξάρτητες μονάδες κλιματισμού (split units), ενώ κεντρικά συστήματα ψύξης καταγράφονται μόλις για το 0,3 % των νοικοκυριών.
       
      Το 66,1% των νοικοκυριών που χρησιμοποιούν κάποιο σύστημα για να ψύχουν την κατοικία τους, κάνει χρήση ανεξάρτητων μονάδων κλιματισμού 2- 4 μήνες το χρόνο, ενώ το 30,9% λιγότερο από 2 μήνες. Αναφορικά με την ημερήσια λειτουργία των συστημάτων ψύξης, τα μισά περίπου νοικοκυριά τα χρησιμοποιούν κατά μέσο όρο 3-5 ώρες, κατά τους θερινούς μήνες (Μάιο έως Σεπτέμβριο).
       
      Η ανάλυση των αποτελεσμάτων που προκύπτουν από τη ρύθμιση των θερμοστατών των συστημάτων θέρμανσης και ψύξης σύμφωνα με τους κανόνες ενεργειακά αποδοτικότερης συμπεριφοράς (ρύθμιση στους 18 - 20 C και στους 26 - 28 C, αντίστοιχα), δείχνει μείωση της μέσης κατανάλωσης θερμικής ενέργειας για θέρμανση πάνω από 13%, και της μέσης ηλεκτρικής ενέργειας για ψύξη πάνω από 15%.
       
      Ο φυσικός δροσισμός της κατοικίας με το άνοιγμα παραθύρων, φεγγιτών, ανοιγμάτων οροφής, κατά τη διάρκεια της νύχτας το καλοκαίρι, έχει ως αποτέλεσμα την κατανάλωση, κατά μέσο όρο, 21% λιγότερης ηλεκτρικής ενέργειας για ψύξη.
       
      Τα νοικοκυριά που χρησιμοποιούν πλήρη πλύση στα πλυντήρια ρούχων ή πιάτων (δηλαδή, με τα πλυντήρια γεμάτα στο μέγιστο δυνατό σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά τους) παρουσιάζουν, κατά μέσο όρο, χαμηλότερη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας της τάξης του 17%.
       
      Τέλος, αναφορικά με την ενεργειακή συμπεριφορά των νοικοκυριών ως προς τη διατήρηση των ηλεκτρικών συσκευών σε κατάσταση αναμονής, όταν αυτές δεν χρησιμοποιούνται, περίπου 8 στα 10 αφήνουν την τηλεόραση σε κατάσταση αναμονής (53,3% πάντα και 25,1% όταν είναι στην κατοικία τους) και μόνον 2 στα 10 κλείνουν την τηλεόραση όταν δεν την χρησιμοποιούν.
       
      Οι εργένηδες καταναλώνουν περισσότερο
      Παράλληλα, η συσχέτιση των κοινωνικοοικονομικών χαρακτηριστικών των μελών των νοικοκυριών με την ενεργειακή τους κατανάλωση δείχνει ότι:
       
      • Η μέση κατανάλωση θερμικής ενέργειας ανά άτομο σε μονομελή νοικοκυριά είναι κατά μέσο όρο 66% υψηλότερη από αυτήν σε νοικοκυριά με περισσότερα μέλη. Αντίστοιχα, η μέση κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας ανά άτομο είναι κατά μέσο όρο 69% υψηλότερη στην περίπτωση των μονομελών νοικοκυριών.
      • Η μέση κατανάλωση θερμικής ενέργειας στα νοικοκυριά τα οποία διαθέτουν τουλάχιστον ένα μέλος άνω των 65 ετών είναι υψηλότερη κατά 8% σε σχέση με νοικοκυριά που δεν διαθέτουν ούτε ένα μέλος άνω των 65 ετών. Αντίθετα, τα νοικοκυριά με ένα μέλος άνω των 65 ετών εμφανίζουν χαμηλότερη μέση κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας κατά 17% σε σχέση με τα νοικοκυριά χωρίς μέλη ηλικίας άνω των 65 ετών.
      • Νοικοκυριά με μέλη που εργάζονται, εμφανίζουν υψηλότερη μέση κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας κατά 32% και θερμικής ενέργειας κατά 15% σε σχέση με νοικοκυριά τα οποία δεν διαθέτουν κανένα μέλος που εργάζεται.
      • Νοικοκυριά με άνεργα μέλη, εμφανίζουν υψηλότερη μέση κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας κατά 16% και χαμηλότερη μέση κατανάλωση θερμικής ενέργειας κατά 10% σε σχέση με νοικοκυριά τα οποία δεν διαθέτουν κανένα άνεργο μέλος.
      • Στις ενοικιασμένες κατοικίες, η κατανάλωση θερμικής ενέργειας ήταν χαμηλότερη κατά 52% συγκριτικά με τις ιδιόκτητες και κατά 47% συγκριτικά με τις παραχωρημένες δωρεάν. Επιπλέον, η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στις ενοικιασμένες κατοικίες ήταν χαμηλότερη κατά 11% συγκριτικά με τις ιδιόκτητες και κατά 1% συγκριτικά με τις παραχωρημένες δωρεάν.
       
      Σημειώνεται ότι κατά την έρευνα, που διεξήχθη για πρώτη φορά κατά το χρονικό διάστημα Οκτωβρίου 2011- Σεπτεμβρίου 2012, συλλέχθηκαν πληροφορίες αναφορικά με την κατανάλωση ενέργειας και τα επίπεδα κατανάλωσης για διαφορετικές χρήσεις (θέρμανση- ψύξη χώρων, ζεστό νερό χρήσης, μαγείρεμα, φωτισμός κ.α.) στον οικιακό τομέα, καθώς και τις ποσότητες και τα είδη των χρησιμοποιούμενων καυσίμων.
       
      Επιπρόσθετα, καταγράφηκαν πληροφορίες που αφορούν στις συνήθειες των χρηστών σε σχέση με την κατανάλωση ενέργειας στα νοικοκυριά, στα είδη και τον αριθμό των συσκευών και συστημάτων που χρησιμοποιούν, ενώ εξετάστηκε και η διείσδυση ενεργειακά αποδοτικών τεχνολογιών στον οικιακό τομέα. Τέλος, συλλέχθηκαν πληροφορίες και στοιχεία για τα κοινωνικοοικονομικά χαρακτηριστικά των νοικοκυριών.
       
      Περίοδοι αναφοράς για τα ενεργειακά δεδομένα είναι οι χειμερινοί (Οκτώβριος 2011- Απρίλιος 2012) και θερινοί μήνες (Μάιος 2012- Σεπτέμβριος 2012) καθώς και οι χειμερινοί και θερινοί- πριν τη διενέργεια της έρευνας- μήνες (Οκτώβριος 2010- Απρίλιος 2011) και (Μάιος 2011- Σεπτέμβριος 2011), αντίστοιχα.
       
      Η έρευνα υλοποιήθηκε με τη συνδρομή, ως τεχνικού εμπειρογνώμονα, του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών και Εξοικονόμησης Ενέργειας (ΚΑΠΕ).
       
      ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ.pdf
       
      Πηγή: http://www.imerisia.gr/
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.