Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1477 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      GTnews

      Λύση στο ζήτημα της διαχείρισης των καλαμιώνων στη Λίμνη Παμβώτιδα και το Δέλτα Έβρου δίνει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας σε συνεργασία με τον Οργανισμό Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, με την προμήθεια δύο αμφίβιων μηχανημάτων κοπής καλαμιών, τα οποία θα διαχειρίζονται οι αντίστοιχες Μονάδες Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Ηπείρου και Εθνικού Πάρκου Δέλτα Έβρου – Δαδιάς.
      Ο Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α. προκηρύσσει ανοικτό διεθνή διαγωνισμό για την προμήθεια των αμφίβιων μηχανημάτων, με καταληκτική ημερομηνία την 9η Ιανουαρίου 2023.
      Η απόδοση του αμφίβιου μηχανήματος μπορεί να φθάσει έως και τα 3 στρέμματα ημερησίως, ενώ για τη λειτουργία του απαιτείται εκπαιδευμένος χειριστής, ο οποίος θα είναι στέλεχος των Μονάδων.
      Η αγορά και χρήση αμφίβιου μηχανήματος με ειδικό εξοπλισμό για τη διαχείριση των καλαμιώνων έχει ως στόχο:
      την καλοκαιρινή κοπή για αύξηση ετερογένειας, μείωση της ζωτικότητάς του, τη δημιουργία επιπλέον υγρολιβαδικών εκτάσεων και την ενίσχυση του ρόλου απορρόφησης ρύπων τη χειμερινή κοπή για δημιουργία ελεύθερων από βλάστηση ρηχών υδάτινων εκτάσεων και περιορισμό της έκτασης του καλαμιώνα κατά την κρίσιμη για τα είδη περίοδο τη δημιουργία αντιπυρικών ζωνών, καθώς μπορούν με τα κατάλληλα εξαρτήματα να κάνουν εκσκαφή, βυθοκόρηση στον υγρότοπο και απομάκρυνση ιζήματος. Ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας δήλωσε: «Στους καλαμιώνες ζουν πολλά μικρά θηλαστικά, πτηνά, ερπετά, αμφίβια και έντομα, τα οποία οφείλουμε να προστατέψουμε. Με τα αμφίβια μηχανήματα που προμηθευόμαστε βάζουμε τέλος στην αλόγιστη καύση των καλαμιών, που ενέχει και κίνδυνο πυρκαγιών. Οι καλαμιώνες αποτελούν σημαντικό οικοσύστημα μεγάλης βιοποικιλότητας, η προστασία της οποίας είναι προϋπόθεση για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης».
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Η δέσμευση της χώρας ότι θα οδηγεί σε ταφή λιγότερο από 10% των αστικών απορριμμάτων της μέχρι το τέλος της δεκαετίας είναι ίσως η μεγαλύτερη «έκπληξη» του νέου Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων. Χαρακτηριστικό του νέου σχεδιασμού είναι η προσήλωση στους στόχους που θέτουν οι κοινοτικές Οδηγίες και η αποφυγή ανατροπών σε σχέση με τον υφιστάμενο σχεδιασμό, καθώς θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τη χρηματοδότηση έργων – στα περισσότερα το τρέχον ΕΣΠΑ είναι η τελευταία ευκαιρία. Ως προς το «φλέγον» θέμα της καύσης των απορριμμάτων, ο νέος σχεδιασμός την επιτρέπει πιο ξεκάθαρα από τον προηγούμενο, αλλά στη θέση που η πυραμίδα της κοινοτικής νομοθεσίας υποδεικνύει, δηλαδή κάτω από την ανακύκλωση και πάνω από την ταφή.
      Το νέο Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ) αναμένεται να δοθεί σε δημόσια διαβούλευση μέσα στον Ιούλιο. Ο υφιστάμενος σχεδιασμός εγκρίθηκε τον Δεκέμβριο του 2015 και προέβλεπε την αναθεώρησή του το 2020. Σε επίπεδο φιλοσοφίας, ο νέος σχεδιασμός έχει δύο βασικές διαφορές από τον υφιστάμενο. Κατά πρώτον, ο νέος σχεδιασμός ακολουθεί τις υποχρεώσεις της χώρας βάσει των τελευταίων κοινοτικών Οδηγιών (ακόμα κι αυτών που πρόκειται να ενσωματωθούν μέσα στο καλοκαίρι). Κατά δεύτερον, αφαιρεί το «πολιτικό πρόσημο» που είχε προσπαθήσει να δώσει στο ΕΣΔΑ η προηγούμενη κυβέρνηση.
      Η μόνη «έκπληξη» του νέου εθνικού σχεδίου είναι ο στόχος να οδηγείται σε ταφή λιγότερο από το 10% των απορριμμάτων (σήμερα πάνω από 80%) έως το 2030, έναντι 2035 των κοινοτικών Οδηγιών. Να σημειωθεί ότι η κοινοτική νομοθεσία δίνει το δικαίωμα στα κράτη-μέλη δύο χρόνια πριν από τη λήξη της προθεσμίας αυτής να ζητήσουν την παράτασή της κατά πέντε έτη, όχι μόνο αιτιολογώντας την αναγκαιότητα της παρέκκλισης, αλλά κυρίως καταθέτοντας σχέδιο δράσης που να αποδεικνύει ότι ο κοινοτικός στόχος θα επιτευχθεί μέσα στο διάστημα της παράτασης.
      Ως προς τους υπόλοιπους στόχους, το νέο Εθνικό Σχέδιο ακολουθεί εκείνους της κοινοτικής νομοθεσίας. Ως προς τους γενικούς στόχους, προβλέπει την ανακύκλωση του 55% του συνόλου των αστικών αποβλήτων έως το 2025 και του 60% έως το 2030 – μάλιστα δεν κάνει χρήση της δυνατότητας που δίνει η κοινοτική νομοθεσία για παρέκκλιση (ο παλαιός στόχος ήταν 50% για τα 4 ρεύματα ανακύκλωσης έως το 2020, σήμερα βρισκόμαστε κάτω από το 20%). Στην ανακύκλωση συσκευασιών προβλέπει την ανακύκλωση του 60% κατά βάρος έως το 2025 και το 70% έως το 2030. Ενα ενδιαφέρον σημείο, που έρχεται με την ενσωμάτωση των νέων Οδηγιών, είναι η δημιουργία έως το 2025 δύο νέων ρευμάτων ανακύκλωσης: για κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα (ρούχα, υφάσματα κ.λπ.) και για τα επικίνδυνα οικιακά απόβλητα (όπως συσκευασίες από αεροζόλ, από μπογιές, κ.ά.). Η δημιουργία των δύο ρευμάτων προβλέπεται και στον υφιστάμενο σχεδιασμό, ωστόσο μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει τίποτα.
      Ως προς την καύση (ενεργειακή αξιοποίηση) απορριμμάτων στον υφιστάμενο σχεδιασμό η ανάκτηση ενέργειας από δευτερογενή στερεά καύσιμα επιτρέπεται, αλλά «δεν ενδείκνυται».
      Αυτά βέβαια στη θεωρία, καθώς η παραγωγή RDF από το εργοστάσιο της Φυλής και η καύση του σε τσιμεντοβιομηχανία στον Βόλο συνεχίστηκε κανονικά, ενώ το υπουργείο Περιβάλλοντος υπέγραψε εθελοντική συμφωνία με την τσιμεντοβιομηχανία τον Ιούλιο του 2019 για τη χρήση «δευτερογενών καυσίμων».
      Στο νέο ΕΣΔΑ οι αναφορές αυτές έχουν παραλειφθεί, ωστόσο η κάθε μορφής ενεργειακή αξιοποίηση βρίσκεται σχεδόν στη βάση της ιεραρχίας της διαχείρισης αποβλήτων (πρόληψη παραγωγής, ανάκτηση- επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση, ενεργειακή αξιοποίηση, ταφή), όπως ορίζουν οι κοινοτικές Οδηγίες.
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 11 του Ν. 4819/2021 η συμμετοχή των υπόχρεων παραγωγών (όπως προσδιορίζονται στην παρ. 1 του ίδιου άρθρου) σε Συλλογικά Συστήματα Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΣΣΕΔ), πραγματοποιείται με την υπογραφή σχετικής σύμβασης με τον φορέα ΣΣΕΔ. Η συμμετοχή σε ΣΣΕΔ: α) παρέχει το δικαίωμα στον υπόχρεο να χρησιμοποιεί σήμανση με την ένδειξη που περιγράφεται στη σύμβαση ως απόδειξη της ένταξής του στο ΣΣΕΔ, β) απαλλάσσει τους υπόχρεους από την ευθύνη της εναλλακτικής διαχείρισης των αποβλήτων συσκευασιών ή προϊόντων.
      Ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης (Ε.Ο.ΑΝ.) τηρεί το Εθνικό Μητρώο Παραγωγών Συσκευασιών και Άλλων Προϊόντων (ΕΜΠΑ), στο οποίο καταχωρίζονται οι υπόχρεοι της παρ. 1 (παρ. 5 του άρθρου 11 του Ν.4819/2011). Μπορείτε να δείτε περισσότερες πληροφορίες στο ενημερωτικό για επιχειρήσεις.
      Ο Ε.Ο.ΑΝ. ενημέρωσε τα επιμελητήρια με επιστολή του πως στα πλαίσια του ελεγκτικού ρόλου του Οργανισμού, θα προβεί στην επιβολή των προβλεπόμενων διοικητικών κυρώσεων σύμφωνα με το άρθρο 69 παρ. 1 του εν θέματι Νόμου: «. 1. Στον υπόχρεο που παραβαίνει την παρ. 1 του άρθρου 11 επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο ίσο με τις ελάχιστες χρηματικές εισφορές της περ. β’ της παρ. 3 του άρθρου 13, που ισχύουν κατά τη διαπίστωση της παράβασης, τις οποίες θα κατέβαλε σε ΣΣΕΔ για το χρονικό διάστημα των τελευταίων πέντε (5) ετών. Σε περίπτωση που ο παραγωγός συμμορφώνεται αυτοβούλως με την υποχρέωση της παρ. 1 του άρθρου 11 εντός έξι (6) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, το χρηματικό πρόστιμο περιορίζεται στο ποσό που αντιστοιχεί στις χρηματικές εισφορές του τελευταίου ημερολογιακού έτους....» στους υποχρέους που δε συμμορφώνονται με τα διαλαμβανόμενα στο Νόμο.
      ΠΟΙΟΥΣ ΑΦΟΡΑ
      Στο Εθνικό Μητρώο Παραγωγών (Ε.Μ.ΠΑ.) εγγράφονται υποχρεωτικά:
      (παρ. 5, άρ. 11 ν. 4819/21 & παρ. 1, αρ. 2, ΥΑ 181504/16 (ΦΕΚ 2454 Β/9-8-16))
      Οι παραγωγοί συσκευασιών δηλαδή :
      α) Τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που είναι εγκατεστημένα στην Ελλάδα, τα οποία κατ’ επάγγελμα:
      αα) συσκευάζουν αγαθά ή αναθέτουν σε τρίτο τη συσκευασία αγαθών για λογαριασμό τους ή εισάγουν συσκευασμένα αγαθά, ανεξάρτητα από τη χρησιμοποιούμενη τεχνική πώλησης, συμπεριλαμβανομένης της εξ-αποστάσεως σύμβασης, όπως ορίζεται στην παρ. 1 του άρθρου 3 του ν. 2251/1994 (Α’ 191), με σκοπό τη διάθεσή τους στην ελληνική αγορά,
      αβ) κατασκευάζουν ή εισάγουν συσκευασίες, οι οποίες προορίζονται να γεμίζονται σε σημείο πώλησης, συμπεριλαμβανομένων των σακουλών μεταφοράς.
      β) Τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που είναι εγκατεστημένα σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) ή σε τρίτη χώρα, τα οποία πωλούν κατ’ επάγγελμα στην Ελλάδα, απευθείας σε νοικοκυριά ή άλλους χρήστες πλην των νοικοκυριών, συσκευασίες ή/και συσκευασμένα αγαθά, μέσω συμβάσεων εξ αποστάσεως, όπως ορίζονται στην παρ. 1 του άρθρου 3 του ν. 2251/1994.
      γ) Με την επιφύλαξη της περ. δ’, στην περίπτωση εισαγωγών αγαθών από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες προς την Ε.Ε. με τη χρήση ηλεκτρονικής διεπαφής, όπως πλατφόρμα, διαδικτυακή πύλη ή παρόμοια μέσα, ιδίως με χρήση εγκαταστάσεων παρόχων υπηρεσιών διεκπεραίωσης, η ευθύνη της εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του παραγωγού που απορρέουν από ΠΔΕΠ βαρύνει τον φορολογικό αντιπρόσωπο, όπου αυτός προβλέπεται,, σύμφωνα με τα οριζόμενα στον ν. 2859/2000 (Α’ 248)
      δ) Στην περίπτωση εξ αποστάσεως πώλησης αγαθών μέσω διαδικτυακής πλατφόρμας τα οποία εμπίπτουν σε ΠΔΕΠ, η υποχρέωση εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του παραγωγού που απορρέουν από ΠΔΕΠ βαρύνει τη διαδικτυακή πλατφόρμα πώλησης, εκτός εάν ο πωλητής του αγαθού προσκομίζει στη διαδικτυακή πλατφόρμα πώλησης πιστοποιητικό εγγραφής στο Εθνικό Μητρώο Παραγωγού (ΕΜΠΑ). Η διαδικτυακή πλατφόρμα πώλησης, μεταξύ άλλων: δα) συμβάλλεται με ΣΕΔ, δβ) εγγράφεται στο ΕΜΠΑ, δγ) καταβάλει χρηματοδοτική εισφορά, σύμφωνα με τις προβλέψεις της σχετικής σύμβασης με το ΣΕΔ. Η εισφορά υπολογίζεται με βάση την ποσότητα, το είδος και την κατηγορία των προϊόντων, όπως εξειδικεύεται στο οικείο ΠΔΕΠ και διασφαλίζει ότι καλύπτονται όλα τα στοιχεία κόστους της περ. α’ της παρ. 3 του άρθρου 9.
      (παρ 2 άρθρο 84 του ν.4819/2021 ως ισχύει)
      Οι παραγωγοί ηλεκτρικών στηλών και συσσωρευτών, δηλαδή κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο, διαθέτει, για πρώτη φορά και κατ’ επάγγελμα στην αγορά, ηλεκτρικές στήλες ή συσσωρευτές, συμπεριλαμβανομένων αυτών που είναι ενσωματωμένες σε συσκευές ή οχήματα, ανεξαρτήτως της χρησιμοποιούμενης τεχνικής πώλησης, συμπεριλαμβανομένης της εξ αποστάσεως επικοινωνίας, όπως ορίζεται στις κείμενες διατάξεις σχετικά με την προστασία των καταναλωτών κατά τις εξ αποστάσεως συμβάσεις (πωλήσεις).
      (παρ. 12, άρθρο 2, ΚΥΑ με αρ. 41624/2057/Ε103/10 (ΦΕΚ 1625 Β/11-10-2010))
      Οι παραγωγοί ειδών ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (ΗΗΕ), δηλαδή οιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, το οποίο:
      (i) είναι εγκατεστημένο στη χώρα και κατασκευάζει ΗΗΕ με την επωνυμία ή το εμπορικό σήμα του ή αναθέτει τον σχεδιασμό ή την κατασκευή ΗΗΕ, τον οποίο διαθέτει στην αγορά με την επωνυμία ή το εμπορικό σήμα του εντός της ελληνικής επικράτειας,
      (ii) είναι εγκατεστημένο στη χώρα και μεταπωλεί εντός της ελληνικής επικράτειας με την επωνυμία ή το εμπορικό σήμα του εξοπλισμό παραγόμενο από άλλους προμηθευτές, όπου ο μεταπωλητής δεν θεωρείται «παραγωγός» εφόσον η μάρκα του παραγωγού αναγράφεται στον εξοπλισμό σύμφωνα με το σημείο (i),
      (iii) είναι εγκατεστημένο στη χώρα και διαθέτει στην αγορά κατ’ επάγγελμα ΗΗΕ από τρίτη χώρα ή από άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή (iv) πωλεί ΗΗΕ στη χώρα μέσω εξ αποστάσεως επικοινωνίας απευθείας σε ιδιωτικά νοικοκυριά ή σε χρήστες πλην των ιδιωτικών νοικοκυριών και είναι εγκατεστημένος σε άλλο κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα, ανεξάρτητα από το ποια τεχνική πωλήσεων χρησιμοποιεί, συμπεριλαμβανομένης της εξ αποστάσεως επικοινωνίας.
      (παρ. 1 (στ), άρθρο 3, ΚΥΑ ΗΠ 23615/651/Ε.103/2014)
      Οι παραγωγοί οχημάτων, δηλαδή, ο κατασκευαστής ή ο εισαγωγέας του οχήματος, αλλά και των ανταλλακτικών των οχημάτων και του καταλυτικού του μετατροπέα (παρ. 7 του αρ. 2 του ΠΔ 116/2004, όπως ισχύει).
      Οι παραγωγοί ελαστικών, δηλαδή, ο κατασκευαστής ή ο εισαγωγέας του ελαστικού, είτε αυτό εισάγεται / κατασκευάζεται ως αυτοτελές προϊόν είτε αποτελεί μέρος του οχήματος, συμπεριλαμβανομένων και των εισαγωγέων μεταχειρισμένων ελαστικών
      (παρ. 6, αρ. 2, του ΠΔ 109/2004)
      Οι παραγωγοί λιπαντικών ελαίων, δηλαδή, κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που παράγει λιπαντικά έλαια ή αυτός του οποίου η επωνυμία αναγράφεται στο τελικό προϊόν (παρ. 8, αρ. 2 του ΠΔ 82/2004),αλλά και αυτός που εισάγει λιπαντικά έλαια, αφού στη Διαχείριση Λιπαντικών Ελαίων περιλαμβάνεται τόσο η παραγωγή λιπαντικών ελαίων, αλλά και η διάθεση στην αγορά (εμπορία), συμπερι-λαμβανομένης και της εισαγωγής λιπαντικών ελαίων προκειμένου να καταλήξουν στο χρήστη ή στο τελικό καταναλωτή.
      (παρ. 7, αρ. 2 του ΠΔ 82/2004)
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Μια βραδυφλεγή βόμβα, η οποία απειλεί να τινάξει στον αέρα το σύστημα περιβαλλοντικής αδειοδότησης στην Ελλάδα, αποτελεί η παράλειψη της χώρας μας να εξετάζει πριν αδειοδοτήσει τη συμβατότητα έργων και δραστηριοτήτων με τις περιοχές Natura. Σειρά αποφάσεων του Ευρωδικαστηρίου τα τελευταία χρόνια έχει καταδείξει τη σημασία της διαδικασίας αυτής, που ονομάζεται «δέουσα εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων», αλλά και τον έλεγχο αυτής από ανεξάρτητη Αρχή και όχι από ιδιώτες ή τα όργανα του υπουργείου Περιβάλλοντος. Αντιθέτως η Ελλάδα όχι μόνο έχει ενσωματώσει και εφαρμόσει με στρεβλό τρόπο την οδηγία για τη δέουσα εκτίμηση, αλλά την τελευταία δεκαετία αποδυναμώνει συστηματικά ακόμα και τη βασική διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης, επιλογή που μπορεί σύντομα να τη φέρει στο εδώλιο του Ευρωδικαστηρίου.
      Η δέουσα εκτίμηση είναι μια διαδικασία κατά την οποία πρέπει να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις που θα έχει ένα έργο ή μια δραστηριότητα –μόνο του ή σε συνδυασμό με άλλα υπάρχοντα ή σχεδιαζόμενα– στα είδη ή και στους οικοτόπους των περιοχών Natura. Πρόκειται για μια διαδικασία που πρέπει να πραγματοποιείται πριν από την έγκριση ενός σχεδίου, ουσιαστικά και από τη συνήθη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης: ένα πρώτο πράσινο φως.
      Οι ιδιαιτερότητες
      Η διαδικασία της δέουσας εκτίμησης έχει βέβαια πολλές ιδιαιτερότητες. Κατ’ αρχάς, δεν αφορά μόνο τις περιοχές Natura, αλλά κάθε έργο που μπορεί να τις επηρεάσει, ακόμα κι αν είναι έξω από αυτές. Επιπλέον, δεν αφορά μόνο τις κατηγορίες εκείνων των έργων που κανονικά χρειάζονται περιβαλλοντική αδειοδότηση. Τέλος –και πιο σημαντικό– πρέπει, σύμφωνα με το Ευρωδικαστήριο, να βασίζεται «σε πλήρεις, ακριβείς και οριστικές διαπιστώσεις και συμπεράσματα, ικανά να διασκεδάσουν οποιαδήποτε εύλογη επιστημονικής φύσεως αμφιβολία». Δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι έχει γίνει η δέουσα εκτίμηση όταν δεν υπάρχουν στοιχεία ή αξιόπιστα και επικαιροποιημένα δεδομένα. Στην περίπτωση αυτή, σύμφωνα με το Ευρωδικαστήριο, το έργο είναι προτιμότερο να απορριφθεί.
      Οι προβλέψεις αυτές είναι η βασική αιτία που η δέουσα εκτίμηση δεν μεταφέρθηκε σωστά και εφαρμόζεται με στρεβλό τρόπο στη χώρα μας. Η οδηγία που την προβλέπει (92/43/ΕΟΚ) ενσωματώθηκε στο εθνικό δίκαιο το 1998 με μια κοινή υπουργική απόφαση, ενώ τροποποιήθηκε (στην πραγματικότητα περιεπλάκη) με τον ν. 4014/11. «Το βασικό ζήτημα στη χώρα μας είναι ότι η οδηγία δεν έχει κατανοηθεί σωστά, ούτε από τη Διοίκηση ούτε από τη Δικαιοσύνη», εκτιμά ο Γιώργος Μπάλιας, δικηγόρος, αναπληρωτής καθηγητής Περιβαλλοντικής Πολιτικής στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο. «Κατ’ αρχάς χρειάζεται μια χωριστή, διακριτή διαδικασία. Πρώτα, η αρμόδια Αρχή θα εξετάσει κατά πόσον το προτεινόμενο έργο θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον (screening), μηδενός έργου εξαιρουμένου. Αυτό το πρόβλημα εντόπισε και η Ε.Ε. και με πρόσφατη αιτιολογημένη γνώμη ετοιμάζεται να μας παραπέμψει στο Ευρωδικαστήριο. Η Αρχή πρέπει να εξετάσει την υπόθεση όχι τυπικά, αλλά ουσιαστικά, να την αξιολογήσει με λεπτομέρεια. Μάλιστα στη δέουσα εκτίμηση εφαρμόζεται η αρχή της προφύλαξης: αν υπάρχει αμφιβολία, λ.χ. ελλείψει επιστημονικών στοιχείων, τότε η απάντηση πρέπει να είναι αρνητική».
      Η μόνη εναλλακτική που δίνεται στην περίπτωση αυτή είναι το κράτος-μέλος να αποδείξει ότι το έργο εξυπηρετεί λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος. «Το Ευρωδικαστήριο έχει μια πλούσια νομολογία επάνω στο θέμα αυτό. Δεν μπορείς να χαρακτηρίζεις οποιοδήποτε έργο ως υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος λ.χ. επειδή θα φέρει θέσεις εργασίας. Πρέπει να αποδείξεις λ.χ. και την κοινωνική σημασία του. Για παράδειγμα, ένας δρόμος που θα διέλθει από μια περιοχή Natura αλλά θα βγάλει από την απομόνωση οικισμούς. Σε κάθε περίπτωση, ο ανάδοχος του έργου θα πρέπει να αναλάβει τα έξοδα για την πραγματοποίηση αντισταθμιστικών μέτρων, κάτι που μέχρι στιγμής δεν έχουμε δει στη χώρα μας».

      Ποια έργα αφορά
      Μια πολύ ενδιαφέρουσα πτυχή της δέουσας εκτίμησης είναι ότι δεν είναι απαραίτητο να αφορά έργα που σύμφωνα με τη νομοθεσία χρειάζονται περιβαλλοντική αδειοδότηση. «Αφορά όλα τα έργα που γίνονται κοντά ή μέσα σε μια περιοχή Natura», εξηγεί η Ιόλη Χριστοπούλου, διευθύντρια πολιτικής στο Green Tank (δεξαμενή σκέψης για περιβαλλοντικά θέματα). «Ειδικά στη χώρα μας, η νομοθεσία για τις εκτός σχεδίου περιοχές δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα στις Natura, γιατί επιτρέπει πάρα πολλές δραστηριότητες, οι επιπτώσεις των οποίων δεν αξιολογούνται ούτε ειδικά ούτε συνολικά, όπως λ.χ. η δόμηση. Το είδαμε και στην πρόσφατη καταδίκη της Ελλάδας για την πλημμελή προστασία του Κυπαρισσιακού κόλπου, όπου το Ευρωδικαστήριο είπε ξεκάθαρα ότι δεν είχε γίνει δέουσα εκτίμηση για τις επιπτώσεις της διάσπαρτης δόμησης στην περιοχή κοντά στις ακτές».
      Ελλειψη Αρχής
      Ενα άλλο βασικό ζήτημα είναι ποιος αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας τη δέουσα εκτίμηση. «Το 2017 το Ευρωδικαστήριο εξέδωσε μια πολύ σημαντική απόφαση για τη Γαλλία. Οπως όρισε, πρέπει να υπάρχει μια ανεξάρτητη περιβαλλοντική Αρχή που να εξετάζει τη δέουσα εκτίμηση, η οποία να μην εντάσσεται λειτουργικά στην αδειοδοτούσα Αρχή, δηλαδή στο υπουργείο Περιβάλλοντος», λέει ο κ. Μπάλιας. «Στη συνέχεια, η Γαλλία, η Γερμανία, η Αγγλία, η Ισπανία, η Ιταλία και άλλες χώρες προχώρησαν στην ίδρυση ανεξάρτητης Αρχής. Σε πολλές χώρες μάλιστα αυτή η Αρχή αναλαμβάνει και την αξιολόγηση των περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων. Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν φαίνεται να υπάρχει ακόμα τέτοια πρόθεση. Ομως, η εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από μια Αρχή που θα έχει εχέγγυα ανεξαρτησίας είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς διασφαλίζει την αμεροληψία».
      Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέστειλε στην Ελλάδα αιτιολογημένη γνώμη (τελευταίο στάδιο πριν από την παραπομπή στο Ευρωδικαστήριο) για την πλημμελή μεταφορά οδηγίας για την εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Η αιτιολογημένη γνώμη έχει αναφορά και στο ζήτημα της δέουσας εκτίμησης, παρότι δεν αποτελεί το κεντρικό θέμα της.
      Υποστελεχωμένες οι υπηρεσίες
      Ενα σημαντικό για την περιβαλλοντική αδειοδότηση σκέλος, το οποίο εξακολουθεί στη χώρα μας να αντιμετωπίζεται με αμηχανία ή αδιαφορία, είναι η ενίσχυση των αδειοδοτικών μηχανισμών. Πέρυσι το υπουργείο Περιβάλλοντος προέβλεψε ότι η αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος ή των άλλων αρμόδιων υπηρεσιών της αυτοδιοίκησης θα μπορεί να ενισχύεται με ιδιώτες, προς περιορισμό της γραφειοκρατίας. Ομως το ζήτημα της υποστελέχωσης της κεντρικής Διεύθυνσης Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης (ΔΙΠΑ) παραμένει και η υποβοήθηση της υπηρεσίας από ιδιώτες δεν μπορεί να την υποκαταστήσει, ούτε πρέπει οι κρατικές αδειοδοτικές αρχές να μετατραπούν σε «σφραγίδα». «Οι περισσότερες αδειοδοτικές υπηρεσίες, κεντρικές και αποκεντρωμένες, είναι υποστελεχωμένες. Επιπλέον, δεν έχουν τρόπο επαλήθευσης των στοιχείων που τους κατατίθενται. Στοιχεία που θα έπρεπε να είναι ανοιχτά και προσβάσιμα και στο κοινό, για να μπορεί να συμμετέχει ουσιαστικά στη διαβούλευση», εκτιμά η κ. Χριστοπούλου. «Επομένως, τον βασικό λόγο έχει ο μελετητής που προσλαμβάνει ο εκάστοτε ενδιαφερόμενος για να κάνει τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ο,τι επιτυγχάνεται μέσα στην υπηρεσία επιτυγχάνεται με πολύ κόπο και κάτω από πολλή πίεση».
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι πόλεις του μέλλοντος: Κλιματικά ουδέτερες με έξυπνες εφαρμογές σε ενέργεια και μεταφορές.
      Mπορείτε να παρακολουθήσετε το σχετικό αφιέρωμα στο παρακάτω βίντεο του gr. euronews.com.
       
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι ευρωβουλευτές ψήφισαν την Τετάρτη ώστε από το 2035 όλα τα νέα αυτοκίνητα και φορτηγά να έχουν μηδενικές εκπομπές ρύπων ως μέρος των προσπαθειών για τον καθαρισμό των οδικών μεταφορών.
      Οι Ευρωβουλευτές υποστήριξαν την τελική έκθεση για την αναθεωρημένη νομοθεσία για τα πρότυπα εκπομπών CO2 οχημάτων με 339 υπέρ, 249 κατά και με 24 αποχές.
      Η νομοθεσία αποτελεί βασικό μέρος του πακέτου Fit for 55 και ορίζει ότι οι αυτοκινητοβιομηχανίες πρέπει να μειώσουν τους μέσους όρους εκπομπών σε όλο τον στόλο κατά 100% από το 2035, με ενδιάμεσα βήματα το 2025 και το 2030. Η θέση του Κοινοβουλίου διατηρεί την αρχική ημερομηνία σταδιακής κατάργησης του 2035 της Επιτροπής.
      Το τελικό νομικό κείμενο πρέπει τώρα να επεξεργαστεί σε συνομιλίες με το Συμβούλιο. Οι υπουργοί Περιβάλλοντος πρόκειται να υπογράψουν τη δική τους εκδοχή της νομοθεσίας σε μια σύνοδο κορυφής στο Λουξεμβούργο στις 28 Ιουνίου.
      Μια εναλλακτική τροπολογία που προωθήθηκε στην Ολομέλεια από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα θα είχε θέσει τον στόχο μείωσης των εκπομπών για το 2035 στο 90% χωρίς σαφή ημερομηνία λήξης του κινητήρα, αλλά αυτή απορρίφθηκε. Το σχέδιο θα επέτρεπε τη συνέχιση της πώλησης ενός περιορισμένου αριθμού οχημάτων με κινητήρες εσωτερικής καύσης, αλλά αντιτάχθηκαν σθεναρά πράσινες ομάδες.
      Ο Ολλανδός φιλελεύθερος εισηγητής Jan Huitema είχε επίσης πιέσει για έναν επιπλέον ενδιάμεσο στόχο για το 2027 για να ωθήσει τη βιομηχανία να επιταχύνει την παραγωγή καθαρών αυτοκινήτων, αλλά αυτό απορρίφθηκε από τους ευρωβουλευτές.
      Η ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου:
      Το Κοινοβούλιο στηρίζει τα αναθεωρημένα πρότυπα εκπομπών CO2 για τα νέα επιβατικά αυτοκίνητα και τα ελαφρά επαγγελματικά οχήματα, στο πλαίσιο της δέσμης μέτρων «Fit for 55». Σε ψηφοφορία στην ολομέλεια την Τετάρτη, οι ευρωβουλευτές ενέκριναν τις θέσεις τους σχετικά με τους προτεινόμενους κανόνες για την αναθεώρηση των προτύπων επιδόσεων όσον αφορά τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα για τα νέα αυτοκίνητα και ημιφορτηγά με 339 ψήφους υπέρ, 249 ψήφους κατά και 24 αποχές. Με το εγκριθέν κείμενο, το οποίο ορίζει τις θέσεις του Κοινοβουλίου για τις διαπραγματεύσεις με τα κράτη μέλη της ΕΕ, οι ευρωβουλευτές στηρίζουν την πρόταση της Επιτροπής για επίτευξη μηδενικών εκπομπών στις οδικές μεταφορές έως το 2035. Ο στόχος αφορά το σύνολο του στόλου οχημάτων της ΕΕ για τη μείωση των εκπομπών που θα παράγονται από τα νέα επιβατικά αυτοκίνητα και ελαφρά επαγγελματικά οχήματα κατά 100% σε σύγκριση με το 2021. Οι ενδιάμεσοι στόχοι μείωσης των εκπομπών για το 2030 θα καθοριστούν στο 55% για τα αυτοκίνητα και στο 50% για τα ημιφορτηγά.
      Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τα προτεινόμενα μέτρα του Κοινοβουλίου είναι διαθέσιμες εδώ.
      Δηλώσεις
      Ο εισηγητής Jan Huitema (Renew, Ολλανδία) δήλωσε: «Η φιλόδοξη αναθεώρηση των προτύπων εκπομπών CO2 είναι κρίσιμης σημασίας για την επίτευξη των κλιματικών μας στόχων. Με τα πρότυπα αυτά, δημιουργούμε ένα σαφές πλαίσιο για την αυτοκινητοβιομηχανία και ενθαρρύνουμε την καινοτομία και τις επενδύσεις για τους κατασκευαστές αυτοκινήτων. Επιπλέον, η αγορά και η οδήγηση αυτοκινήτων μηδενικών εκπομπών θα είναι φθηνότερη για τους καταναλωτές. Είμαι ευτυχής που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υποστήριξε μια φιλόδοξη αναθεώρηση των στόχων για το 2030 και τον στόχο του 100% για το 2035, ο οποίος είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050.»
      Επόμενα βήματα
      Οι ευρωβουλευτές είναι πλέον έτοιμοι να αρχίσουν διαπραγματεύσεις με τα κράτη μέλη της ΕΕ.
      Σχετικές πληροφορίες
      Στις 14 Ιουλίου 2021, στο πλαίσιο της δέσμης μέτρων προσαρμογής στον στόχο του 55%, η Επιτροπή υπέβαλε νομοθετική πρόταση για την αναθεώρηση των προτύπων επιδόσεων για τις εκπομπές CO2 για νέα επιβατικά αυτοκίνητα και τα ελαφρά επαγγελματικά οχήματα. Η πρόταση αποσκοπεί να συμβάλλει στους κλιματικούς στόχους της ΕΕ για το 2030 και το 2050, να αποφέρει οφέλη στους πολίτες (βελτίωση της ποιότητας του αέρα, εξοικονόμηση ενέργειας και χαμηλότερο κόστος για την ιδιοκτησία ενός οχήματος) μέσω της ευρύτερης ανάπτυξης οχημάτων μηδενικών εκπομπών, καθώς και να τονώσει την καινοτομία στις τεχνολογίες μηδενικών εκπομπών.
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Αναμφισβήτητα το μέλλον της βιώσιμης αστικής κινητικότητας είναι εξηλεκτρισμένο.
      Η ηλεκτροκίνηση αποτελεί το μέλλον της αυτοκίνησης και τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται με σταθερά βήματα τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στη χώρα μας.
      Η ανάπτυξη αυτή στηρίζει από κρατικές επιδοτήσεις μέσω των προγραμμάτων «Κινούμαι Ηλεκτρικά», «Φορτίζω Παντού», «Πράσινα Ταξί», «e Αστυπάλαια».
      Κινούμαι Ηλεκτρικά 2
      Πράσινα Ταξί
      e-Αστυπάλαια
      Φορτίζω Παντού
        Ο τομέας της ηλεκτροκίνησης στη χώρα μας είναι αρμοδιότητα του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών. Παρακάτω μπορείτε να βρείτε επιστημονικά τεκμηριωμένες απαντήσεις στα πιο συχνά ερωτήματα που αφορούν στην ηλεκτροκίνηση.
      Βασικά μεγέθη ηλεκτροκίνησης! Από τι εξαρτάται ο ρυθμός φόρτισης; Απόδοση ηλεκτρικού αυτοκινήτου Αυτοκίνητο power bank Γιατί το ηλεκτρικό αυτοκίνητο δεν έχει κιβώτιο ταχυτήτων; Δέκα συχνές παρανοήσεις! Διαχείριση ενέργειας στο ταξίδι Ευκολία οδήγησης Ηλεκτρική τετρακίνηση Κατηγορίες εξηλεκτρισμένων οχημάτων Κορυφαία αεροδυναμική Μείωση τελικής ταχύτητας Να σε τι διαφέρει ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο! Ασφάλεια ηλεκτρικών οχημάτων Πόσους ρύπους εκπέμπει ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο; Πως λειτουργεί ο ηλεκτρικός κινητήρας; Ενεργειακό αποτύπωμα   
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Η πανταχού παρούσα άσφαλτος, που βρίσκεται κυρίως στους δρόμους και στις στέγες των σπιτιών ως μόνωση, εκπέμπει χημικές ουσίες που επιβαρύνουν τη ρύπανση του αέρα, σύμφωνα με Αμερικανούς επιστήμονες. 
      Μια νέα έρευνα τους δείχνει ότι η άσφαλτος αποτελεί σημαντική πηγή ρυπαντών της ατμόσφαιρας, ιδίως κατά τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες.
      Οι ερευνητές του Τμήματος Χημικών και Περιβαλλοντικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Γιέηλ, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Ντρου Γκέντνερ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science Advances", διαπίστωσαν ότι η άσφαλτος στους δρόμους και στις στέγες παράγει πολύπλοκα μίγματα οργανικών ουσιών (με βάση τον άνθρακα), μεταξύ των οποίων επικίνδυνους ρύπους.
      Τα δευτερογενή οργανικά αερολύματα, όπως αυτά που παράγει η άσφαλτος, τείνουν να γίνουν ολοένα σημαντικότερος παράγων παγκοσμίως στη δημιουργία μικροσωματιδίων (ΡΜ2,5) με διάμετρο μικρότερη των δυόμισι εκατομμυριοστών του μέτρου, τα οποία μπορούν να εισχωρήσουν στο σώμα και να επηρεάσουν δυσμενώς τη δημόσια υγεία.
      Οι εκπομπές της ασφάλτου διπλασιάζονται, όταν η θερμοκρασία τους αυξάνει από τους 40 στους 60 βαθμούς Κελσίου, κάτι που συχνά συμβαίνει το καλοκαίρι. Τα πειράματα των ερευνητών, οι οποίοι θέρμαναν την άσφαλτο σε διάφορες θερμοκρασίες, έδειξαν ότι όταν αυτή εκτίθεται ακόμη και σε μέτρια ηλιακή ακτινοβολία, όπως αυτή που παρατηρείται το καλοκαίρι με τη λιακάδα, οι εκπομπές των οργανικών ουσιών αυξάνονται έως κατά 300%.
      Αυτό, κατά τους επιστήμονες, επιβαρύνει την ποιότητα του αέρα στις περιοχές με εκτεταμένη ασφαλτόστρωση, όπως στις πόλεις, ιδίως στη διάρκεια των ζεστών ημερών με ηλιοφάνεια. Η σταδιακή εξάπλωση των ηλεκτρικών οχημάτων, που οδηγεί σε αντικατάσταση των κινούμενων με βενζίνη και πετρέλαιο, μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της ρύπανσης από τα οχήματα, όμως, από την άλλη, εκτιμάται ότι θα αυξηθεί η επιβάρυνση του ατμόσφαιρας -και της κλιματικής αλλαγής- από την άσφαλτο, σύμφωνα με τους ερευνητές.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Τα τελευταία περίπου 30 χρόνια στην Ελλάδα έχουμε χάσει από τις παραλίες μας περίπου 250 τετραγωνικά χιλιόμετρα από τη διάβρωση, γεγονός που ισοδυναμεί με ένα τεράστιο κόστος, σύμφωνα με όσα ανέφερε ο ακαδημαϊκός Κώστας Συνολάκης, καθηγητής Φυσικών Καταστροφών στο Πολυτεχνείο Κρήτης, σε συνέντευξη που έδωσε στο Πρώτο Πρόγραμμα και στην εκπομπή «Το GPS της Επικαιρότητας», επικαλούμενος τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης!
      «Είναι μια τεράστια έκταση, την οποία έχουμε χάσει, και αυτό συνεχίζεται, γιατί οι παραλίες μας από τη στιγμή που έχουν συρρικνωθεί πάρα πολύ, μετά η διάβρωση επιταχύνεται», σημείωσε ο κ. Συνολάκης.
      «Κάναμε μερικούς υπολογισμούς στο ερευνητικό κέντρο της Ακαδημίας και σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας το κόστος φτάνει περίπου τα 2,6 δισ. τον χρόνο. (…) Άμα έχεις χάσει 250 τετραγωνικά μέτρα παραλίας και κάθε τετραγωνικό μέτρο υπάρχουν υπολογισμοί ότι αφήνει περίπου από 10 έως 15 ευρώ στην τοπική οικονομία […], αυτά τα έχουμε ήδη χάσει, αλλά τα έχουμε χάσει σε ετήσια βάση, γιατί κάθε χρόνο προστίθεται η διάβρωση. Όταν, λοιπόν, έχουμε χάσει 250 τετραγωνικά χιλιόμετρα, αυτό είναι μια έκταση την οποία αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να την αξιοποιήσουμε. Άρα το κόστος, το οποίο μας στοιχίζει, είναι αυτό, είναι περίπου 2,9 δισ., στα οποία προστίθενται περίπου 81 εκατ. ευρώ το χρόνο, το οποίο είναι το κόστος από τη διάβρωση, η οποία γίνεται τώρα, η οποία συνεχίζεται», επισήμανε ο κ. Συνολάκης.
      Μάλιστα, σημείωσε πως αυτό είναι μόνο και μόνο το οικονομικό κόστος από την απώλεια του εισοδήματος, ενώ το επόμενο κομμάτι είναι ότι θα υπάρχουν σημεία στην Ελλάδα με κατασκευές κοντά στον αιγιαλό, σε παραλίες, σε νησιά, στην Πελοπόννησο, σε όλη την Ελλάδα, που θα κινδυνεύσουν από τη διάβρωση!

      Σε νησί θα μετατραπεί η Βουλιαγμένη 
      «Φανταστείτε ότι ακόμα και μέχρι το 2050, που υπολογίζεται ότι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας μπορεί να φτάσει 20 με 30 εκατοστά, σε μερικές παραλίες θα προχωρήσει η ακτογραμμή μέσα, ίσως και μέχρι 30 μέτρα. Εξαρτάται από την κλίση της παραλίας. (…) Καταρχάς, αυτό που θα χαθεί, ίσως και πιο άμεσα, η Βουλιαγμένη, θα γίνει κάποια στιγμή νησί. Αντίστοιχα, μικρά νησάκια, τα οποία είναι πολύ κοντά στη στάθμη της θάλασσας, δεν θα υπάρχουν», προσέθεσε ο κ. Συνολάκης.
      Σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό, στην Κρήτη υπήρχε μια παραλία που λεγόταν Καλύβια, η οποία ήταν λίγο έξω από τα Χανιά και εξαφανίστηκε τελείως, γιατί έγιναν τεράστιες αμμοληψίες τη δεκαετία του ’50, για να χτιστεί το αεροδρόμιο της Σούδας, ενώ άλλες παραλίες που έχουν τεράστιο πρόβλημα είναι στον Πλατανιά στην Κρήτη, που υπάρχει μεγάλο πρόβλημα διάβρωσης.
      «Μάλιστα, στη Βουλή διάφοροι δήμοι έκαναν δηλώσεις ότι άνθρωποι πληρώνουν ΕΝΦΙΑ για γη, η οποία τώρα πλέον είναι υποθαλάσσια. Δεν υπάρχει πλέον, αλλά υπήρχε στα συμβόλαιά τους. Έχουν εξαφανιστεί πάρα πολύ μεγάλες εκτάσεις στα νησιά. Η παραλία, ας πούμε στον Πλατύ Γιαλό, στη Σίφνο, κινδυνεύει. Κάποια στιγμή μπορεί να εξαφανιστεί», συμπλήρωσε.
      Είμαστε στην «κόκκινη ζώνη», τόνισε καταλήγοντας, γιατί αργήσαμε πάρα πολύ και αργούμε να πάρουμε μέτρα, για να σταθεροποιήσουμε τις παραλίες μας.
      «Η πιο επιεικής εξήγηση που θα δώσω είναι ότι επειδή στην Ελλάδα δεν είχαμε τεχνογνωσία όσον αφορά την προστασία των παραλιών, αυτό γινόταν από λιμενολόγους, οι οποίοι το μόνο πράγμα που ξέρανε να κάνουν είναι αυτό που λέμε “σκληρά έργα”, δηλαδή έργα με μπετόν, με πέτρες. Αυτά τα έργα έχει αποδειχθεί ότι τις περισσότερες φορές αυξάνουν τη διάβρωση. Δεν τη μειώνουν. Και αυτό, λοιπόν, το πράγμα μάς πήρε πάρα πολλά χρόνια στην Ελλάδα να αρχίσει να γίνεται κατανοητό», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Συνολάκης.
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Πλωτά φράγματα που στόχο θα έχουν την προστασία του Θερμαϊκού Κόλπου από θαλάσσια ρύπανση πρόκειται να παραχωρήσει εκ νέου η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας στο λιμενικό γραφείο του Θερμαϊκού Κόλπου, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν άμεσα σε περίπτωση περιστατικού διαρροής πετρελαιοειδών ή καυσίμων.
      Τα πλωτά φράγματα είναι μια κατασκευή με πλωτήρες στην επιφάνεια των υδάτων, βαρίδια που τα κρατούν σταθερά στον βυθό και προστατευτικές αντένες πάνω από το νερό. Διαθέτουν επίσης απορροφητικό υλικό που μπορεί να δεσμεύσει ποσοστό 90 με 95% της θαλάσσιας ρύπανσης αλλά και ειδική αντλία καθαρισμού για τον καθαρισμό του συνόλου των πετρελαιοειδών από το νερό. Τα φράγματα τυλίγονται πάνω σε μια μεγάλη βάση και σε περίπτωση κάποιου συμβάντος το λιμεναρχείο ειδοποιεί τα λιμάνια να τα φέρουν για να τοποθετηθούν στο κατάλληλο σημείο.
      Η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής της Περιφέρειας, στην προσεχή συνεδρίασή της αναμένεται να δώσει το «πράσινο φως» για την παραχώρηση των πλωτών φραγμάτων ως το 2024, ενώ ο προϊστάμενος της Γενικής Διεύθυνσης Προγραμματισμού και Υποδομών, ιχθυολόγος, Απόστολος Γιάντσης, διευκρινίζει ότι η Περιφέρεια είχε προμηθευτεί τον εξοπλισμό αυτό το 2006, με χρηματοδότηση του υπουργείου Γεωργίας από το Επιχειρησιακό πρόγραμμα Αλιείας, με σκοπό να τον χορηγήσει σε επιχειρήσεις και μυδοκαλλιεργητές για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
      «Ευτυχώς δεν έχει συμβεί κάποιο τέτοιου είδους περιστατικό στην περιοχή μας, πέραν ενός που θυμάμαι τη δεκαετία του ’80, όταν υπήρξε διαρροή πετρελαίου στα ανοιχτά του Θερμαϊκού Κόλπου. Ωστόσο, ο σχετικός εξοπλισμός πρέπει να υπάρχει για να είναι διαθέσιμος, όποτε χρειαστεί. Οι περισσότεροι θα θυμούνται το ναυάγιο του Sea Diamond πριν από αρκετά χρόνια στη Σαντορίνη, οπότε είχαν τοποθετηθεί τέτοιου είδους πλωτά φράγματα στη θάλασσα ώστε να μην επεκταθεί η κηλίδα», αναφέρει ο κ. Γιάντσης στο ΑΜΠΕ.
      Ο ίδιος επισημαίνει ότι πρόκειται ουσιαστικά για ένα μέσο προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος αλλά και των οστρακοκαλλιεργειών, των ακτών, των λιμανιών, των αλιευτικών καταφυγίων της Χαλάστρας και του Λουδία, ενώ αφορά ολόκληρη την περιοχή του εσωτερικού Θερμαϊκού Κόλπου, από το Αγγελοχώρι ως τη Χαλάστρα και την Ημαθία. Σε περίπτωση περιστατικού και χρήσης των πλωτών φραγμάτων, αυτά μπορούν να καθαριστούν ώστε να ξαναχρησιμοποιηθούν σε αντίστοιχη περίπτωση.
    11. Περιβάλλον

      GTnews

      Οι χερσαίες και υδάτινες εκτάσεις του φαραγγιού της Νέδας, στις περιφερειακές ενότητες Μεσσηνίας και Ηλείας, χαρακτηρίζονται ως Προστατευόμενα Τοπία και Προστατευόμενοι Φυσικοί Σχηματισμοί, με σχετική απόφαση της Γενικής Διεύθυνσης Περιβαλλοντικής Πολιτικής του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
      Στη συνέχεια πρόκειται να υπογραφεί Υπουργική Απόφαση του Υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργου Αμυρά, που θα θέτει τους όρους προστασίας στην περιοχή, η οποία περιλαμβάνει τμήμα του φαραγγιού, το σπήλαιο Στόμιο, τους καταρράκτες του ποταμού της Νέδας και βρίσκεται ανάμεσα στους οικισμούς Στόμιο και Φιγαλεία του Δήμου Ζαχάρως και Πλατάνια του Δήμου Τριφυλίας. Η αναγκαιότητα της προστασίας της περιοχής τεκμηριώθηκε επιστημονικά με μελέτη του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ).
       Ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργος Αμυράς, δήλωσε: «Το φαράγγι της Νέδας είναι ένα πανέμορφο, αλλά και ευαίσθητο φυσικό οικοσύστημα της πελοποννησιακής υπαίθρου. Έπρεπε απο καιρό να είχε ενταχθεί σε καθεστώς προστασίας. Αρχίζουμε με περιβαλλοντική αποκατάσταση χώρων που επηρεάζουν τη γεωμορφολογία του φαραγγιού, απομακρύνουμε τα σκουπίδια και ρίχνουμε το βάρος μας στην αειφορική διαχείριση του οικοσυστήματος».
    12. Περιβάλλον

      GTnews

      Το κίνημα «slow water» που προωθείται από τον Κινέζο αρχιτέκτονα τοπίου Kongjian Yu, προτείνει να αλλάξει ο πολεοδομικός σχεδιασμός για να φωτίσει τη διαχείριση του νερού σε πόλεις που σέβονται τη φυσική ροή του. Αντιμετωπίζοντας το τσιμέντο και την ακαμψία, έχει δεσμευτεί να συμμαχήσει με τη φύση δημιουργώντας πράσινες υποδομές που αιχμαλωτίζουν, ηρεμούν, αποθηκεύουν και ανακυκλώνουν τη βροχόπτωση.
      Στη μηχανική, η ακαμψία είναι ένα ποσοτικό μέτρο της αντίθεσης στις ελαστικές παραμορφώσεις που παράγονται σε ένα υλικό λόγω δύναμης ή προσπάθειας, το οποίο εξετάζει την ικανότητα ενός δομικού στοιχείου να υποστηρίζει προσπάθειες χωρίς να αποκτά μεγάλες παραμορφώσεις.
      Απαραίτητο σε περιόδους κλιματικής αλλαγής, για τις καταρρακτώδεις βροχές και τις πλημμύρες.
      Υπάρχουν προειδοποιήσεις συναγερμού σε όλα τα μέρη του πλανήτη: πρέπει να διαχειριζόμαστε ορθά το νερό εάν δεν θέλουμε να υποφέρουμε από την έλλειψή του. Δημιουργήστε και ξανασκεφτείτε τον τρόπο της συλλογής του. Οι βροχές θεωρούνται πάντα ευεργετικές και αναγκαίες, αλλά είναι όλο και πιο ακανόνιστες, καταρρακτώδεις και προκαλούν πλημμύρες. Η κατάρρευση που παράγεται από αυτό το ανεξέλεγκτο νερό οδηγεί σε πολυάριθμες απώλειες. Είναι λοιπόν απαραίτητο να επανασχεδιάζουμε τις πόλεις μας για να ελαχιστοποιήσουμε τις ζημιές τους και να επωφεληθούμε από αυτές σε περιόδους ξηρασίας. Η υποστήριξη όλων των συστημάτων που επιτρέπουν τη συλλογή και αποθήκευση του νερού ώστε να είναι χρήσιμο σε περιόδους λειψυδρίας, η οποία είναι ολοένα και συχνότερη λόγω της κλιματικής αλλαγής, εκτός από τον έλεγχο των πλημμυρών, είναι η φιλοσοφία πίσω από την κίνηση που ονομάζεται αργό νερό, που στοχεύει να εκμεταλλευτεί εκείνες τις επιθυμητές βροχές, αλλά μερικές φορές που ξεφεύγουν και χάνονται. Η αργή κίνηση του νερού προτείνει να τις δαμάσει.
      Οι πόλεις μας έχουν γεμίσει με άσφαλτο που εμποδίζει το φιλτράρισμα (και τη διήθηση στο έδαφος του νερού της βροχής). Οι δρόμοι γίνονται χαράδρες σέρνοντας τα πάντα στο πέρασμά τους χωρίς να σταματημό καθώς οι υπόνομοι (της αποχέτευσης) καταρρέουν. Όσοι ζουν σε πόλεις όπως η Μαδρίτη, έχουν δει με τα χρόνια πόσοι από τους ανοιχτούς χώρους έχουν γίνει αυτά που ονομάζονται «σκληρές πλατείες». Το έδαφος και τα φυτά έχουν αντικατασταθεί από πλακάκια ή άσφαλτο που δεν είναι πορώδη. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση χρησιμοποιώντας πορώδη υλικά, εκτός από τη δημιουργία αστικών περιοχών με βλάστηση και διαπερατά πεζοδρόμια ικανά να συλλέγουν και να φιλτράρουν τη βροχή.
          

       Όταν ο Κινέζος αρχιτέκτονας τοπίου Kongjian Yu ανέβηκε στο βήμα για να παραλάβει το βραβείο Sir Geoffrey Jellicoe 2020 από τη Διεθνή Ομοσπονδία Αρχιτεκτόνων Τοπίου, μίλησε για το χωριό του, το Dong Yu (στην επαρχία Zhejiang), όπου συναντώνται ένα ρέμα και ο ποταμός Wujiang  και όπου «οι αγρότες δούλευαν τις καλλιέργειές τους με σύνεση, ακολουθώντας τους ρυθμούς της φύσης και προσαρμοζόμενοι σε ένα «απρόβλεπτο» κλίμα.
      Έτσι, σαν να ήταν ιστορία, ο Kongjian, αφού είδε πώς είχε χαθεί η κουλτούρα με την οποία οι αγρότες του χωριού του είχαν διαχειριστεί το νερό, αναρωτήθηκε τι είχε συμβεί. Επιβεβαίωσε ότι ο κόσμος της παιδικής του ηλικίας είχε εξαφανιστεί επειδή τα ποτάμια είχαν μπει σε κανάλια και οι υγρότοποι είχαν αποξηρανθεί, και πρότεινε ότι το έδαφος και το νερό έπρεπε να διαχειριστούν ξανά με τον σοφό τρόπο των αγροτών.
      Παραδοσιακή διαχείριση εδαφών
      Αυτός ο Αρχιτέκτονας τοπίου, με διδακτορικό στο Σχεδιασμό από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ (ΗΠΑ), προτείνει να χτίσει αυτό που αποκαλεί πόλεις σφουγγάρια, οι οποίες να είναι ικανές να απορροφούν μεγαλύτερες ποσότητες βροχής. Αυτό είναι απαραίτητο στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής:
      Εάν το νερό μπορεί να είναι ένας σπάνιος πόρος, γιατί να μην τον εκμεταλλευτούμε;
      Λιγότερη άσφαλτος, λιγότερο μπετόν, περισσότερες λίμνες, περισσότερα πάρκα. Λύσεις που να βασίζονται στη φύση, να συνεργάζονται με το περιβάλλον και όχι εναντίον του, να επαναπροσδιορίζουν τις πόλεις, να εφαρμόζουν την προγονική γνώση και την τρέχουσα γνώση για να δημιουργήσουν έναν εξυπνότερο και πιο βιώσιμο τρόπο διαχείρισης της περιοχής. Αυτή είναι η συνταγή του Kongjian Yu, η οποία συνδέεται με τη διεθνή τάση της λεγόμενης βιώσιμης αστικής αποστράγγισης.

      Το πάρκο της πλημμυρικής πεδιάδας στην κινεζική πόλη Jinhua, έργο του Kongjian Yu.
      Για τον Kongjian Yu, οι κινεζικές πόλεις δεν είναι προσαρμοσμένες στις πλημμύρες επειδή έχουν αποικιστεί από τη δυτική κουλτούρα και αντιγράφουν τις υποδομές και το αστικό τους μοντέλο και δεν είναι προσαρμοσμένες στο κλίμα των μουσώνων. Παρά την αρχική κριτική από τις κινεζικές αρχές για τα αξιώματα του Kongjian, καθώς το κλίμα αλλάζει και οι επιπτώσεις του γίνονται πιο ορατές, ειδικά όταν χτυπούν οι μουσώνες, οι ιδέες του λαμβάνονται ήδη υπόψη στην Κίνα και στα υπόλοιπα μέρη στον κόσμο. Στην Κίνα, κάθε χρόνο, περισσότεροι από τρία εκατομμύρια άνθρωποι πέφτουν θύματα πλημμυρών. Το 2012, το Πεκίνο είχε τη χειρότερη καταιγίδα των τελευταίων έξι δεκαετιών. Έτσι οι πλημμύρες έκαναν να ξανασκεφτούμε την ασφάλεια. Το 2015, με τον Πρόεδρο Xi Jinping να υποστηρίζει τις ιδέες του τοπίου, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα σχέδιο πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων και έναν φιλόδοξο στόχο: έως το 2030, το 80% των δημοτικών περιοχών της Κίνας πρέπει να έχουν στοιχεία μιας πόλης σφουγγάρι και να ανακυκλώνουν τουλάχιστον το 70% το νερό των βροχών. Με την ιδέα ότι η φύση θα γίνει σύμμαχος της αστικής ανάπτυξης, ήδη το 2015 επιλέχθηκαν οι πρώτες 16 πιλοτικές πόλεις σφουγγάρι και το 2016 προστέθηκαν άλλες 14 αστικές περιοχές, συμπεριλαμβανομένων τμημάτων της μητροπολιτικής περιοχής του Πεκίνου και της Σαγκάης.

      Παράδειγμα κινεζικής πόλης σφουγγάρι που προωθείται από το Πεκίνο με τα κριτήρια του πάρκου Kongjian, στην Κίνα, σχεδιασμένο από τον Kongjian Yu
      Στην πόλη Taizhou, η ομάδα του Kongjian Yu επανασχεδίασε το Yongning Park ως «πλωτό κήπο με αναχώματα που μπορεί να μειώσει τη ροή των πλημμυρών περισσότερο από το μισό, δημιουργώντας έτσι μια φυσική μήτρα υγροτόπων που πλημμυρίζει εποχιακά». Στο Jinhua, «ο σχεδιασμός γεφυρών, μονοπατιών και αναβαθμίδων με βλάστηση έχει σχεδιαστεί για να προσαρμόζεται στις πλημμύρες των μουσώνων», λέει ο Αρχιτέκτονας τοπίου. Στο Χαρμπίν, «το πορώδες έδαφος του πάρκου Qunli φιλτράρει το αστικό νερό της βροχής, το οποίο αποθηκεύεται σε υπόγειες δεξαμενές». Μέσω της εταιρείας αρχιτεκτονικής τοπίου Turenscape, που ιδρύθηκε το 1998, ο Kongjian συνεχίζει να δημιουργεί χώρους για το νερό ώστε να εξαπλώνεται και να διαρρέει υπόγεια, τόσο για να αποτρέπονται οι πλημμύρες όσο και για να το αποθηκεύεται για μελλοντική χρήση. «Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν πορώδη υλικά, εκτός από τη δημιουργία αστικών περιοχών με βλάστηση και διαπερατά πεζοδρόμια». Παρά το γεγονός ότι ξοδεύει εκατομμύρια γιουάν, η Κίνα εξακολουθεί να υποφέρει από πολλές καταστροφικές πλημμύρες. Πολλοί έχουν επικεντρωθεί στο κόστος αυτών των πόλεων σφουγγαριών, αλλά για τον Kongjian μια πόλη-σφουγγάρι θα κόστιζε μόνο το ένα τέταρτο των συμβατικών λύσεων, αν γινόταν σωστά.
      Οι πράσινες στέγες, οι κάθετοι κήποι και οι κήποι της βροχής αποτελούν επίσης μέρος των στρατηγικών για την απορρόφηση του νερού της βροχής. Το νερό είναι πόρος, όχι σπατάλη. Αυτή είναι η φιλοσοφία των κήπων βροχής, όπως αυτός που πραγματοποιήθηκε στο γνωστό πάρκο πλημμυρών του La Marjal στο Αλικάντε, για το οποίο έχει γραφτεί στην ιστοσελίδα El Ágora και που αντιπροσωπεύει μια αποτελεσματική εφαρμογή αυτής της φιλοσοφίας στην ισπανική επικράτεια. Αυτό το έργο, όπως εξηγεί η Amelia Navarro, «είναι μια λύση βασισμένη στη φύση που, εκτός από την επίλυση του προβλήματος των πλημμυρών, δημιουργεί ένα φυσικό περιβάλλον βιοποικιλότητας σε ένα αστικό περιβάλλον. Είναι σε θέση να συγκρατεί και να αποθηκεύει έως και 45.000 m3 βρόχινου νερού και έχει αποδείξει την περιβαλλοντική και οικοσυστημική του λειτουργία, εκτός από την υδάτινη χρησιμότητα του, με μια λειτουργία που δεν παρεμβαίνει στις διαδικασίες των πτηνών».

      Μια αναπαράσταση της διαχείρισης του νερού με βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης που προσφέρεται από το γραφείο αρχιτεκτονικού σχεδιασμού του Κινέζου αρχιτέκτονα τοπίου Kongjian Yu
      Το φυσικό και το τεχνητό
      Τα τεχνητά και τα φυσικά μέσα πάνε χέρι-χέρι για τη δημιουργία αυτών των συστημάτων σφουγγαριών. Ο πρώτος στόχος είναι η διατήρηση των υδάτινων συστημάτων στην περιοχή, χρησιμοποιώντας υγροτόπους, ποτάμια, τάφρους μαζί με τη βλάστησή τους και τα εδάφη τους για το φιλτράρισμα του νερού. Εάν έχουν καταστραφεί, είναι απαραίτητη η αποκατάσταση για να ανακτηθούν τα φυσικά εμπόδια, αλλά μπορούν επίσης να δημιουργηθούν τεχνητοί υγρότοποι για τη συγκράτηση του νερού σε περίπτωση πλημμύρας.
      Χρειάζονται επίσης νομοθετικά μέτρα ώστε η κατασκευή των νέων κτιρίων και των υποδομών να μην επηρεάζει τη συγκράτηση και αποθήκευση νερού των αστικών οικοσυστημάτων.      
      Η ιδέα της πόλης σφουγγάρι αντιπροσωπεύει ένα καλό παράδειγμα βελτίωσης της διαχείρισης των αστικών υδάτων μέσω της εφαρμογής των λεγόμενων λύσεων με βάση τη φύση (NbS) που εφαρμόζουν προσεγγίσεις πράσινης υποδομής σε αστικά τοπία.
      Η αργή κίνηση του νερού υποστηρίζει ότι η προσπάθεια ελέγχου του νερού με γκρίζες υποδομές (φράγματα, κανάλια ή σωλήνες αποχέτευσης) είναι ένα λάθος που δεν αποτρέπει τις πλημμύρες και εντείνει τα προβλήματα εφοδιασμού με νερό σε περιόδους ξηρασίας. Ο συμβατικός τρόπος διαχείρισης των πλημμυρών είναι η κατασκευή σωλήνων ή αποχετεύσεων για την εκκένωση του νερού το συντομότερο δυνατό ή η ενίσχυση των όχθων των ποταμών με σκυρόδεμα για να διασφαλιστεί ότι αυτοί δεν θα υπερχειλίσουν.

      Kongjian Park, Κίνα, σχεδιασμένο από τον Kongjian Yu.
      Βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης
      Στην Ισπανία, διάφορα δημοτικά συμβούλια έχουν δείξει ενδιαφέρον για αυτά που ορίζονται ως βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης (SUDS), τα οποία θα συμπεριληφθούν, για παράδειγμα, στην ανάπτυξη της Nuevo Norte της Μαδρίτης, μιας από τις μεγαλύτερες αστικές αναπτύξεις που θα πραγματοποιηθούν στη χώρα μας. Αυτές οι βιώσιμες αποχετεύσεις επιλέγουν συμβατικούς κήπους που, αντί να είναι κυρτοί, είναι κοίλοι, για τη συλλογή του νερού της βροχής.
      Φυτεμένες στέγες,  στέγες που ρίχνουν το φορτίο τους (το νερό της βροχής) σε στέρνες, μια αρχαία τεχνική που έχει χαθεί ή διάμεσοι σχεδιασμένοι σε κοιλότητες, που απορροφούν την απορροή. Από την άλλη, η παροχή συλλέγεται, φιλτράρεται και  οδηγείται για να χρησιμοποιηθεί.
      Το όραμα πρέπει για να ολοκληρωθεί, πρέπει να είναι παγκόσμιο. Η αποκατάσταση των χώρων ή η παρέμβαση στα κανάλια βελτιώνει τη διαχείριση των υδάτων αλλά και τις περιβαλλοντικές συνθήκες ή την ποιότητα του αέρα σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, οι οποίοι δεσμεύονται για πράσινες υποδομές και λύσεις βασισμένες στη φύση. 
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Πυρκαγιά σημειώθηκε το βράδυ του Σαββάτου στον ΧΥΤΑ Φυλής, με αποτέλεσμα να εξαπλωθεί ένα υπερμεγέθες τοξικό νέφος στη δυτική Αττική. Η πρωτοβουλία πολιτών και φορέων «Δυτικό Μέτωπο», με ανακοίνωση που εξέδωσε επιρρίπτει βαρύτατες ευθύνες στον περιφερειάρχη Γιώργο Πατούλη αναφορικά με τη διαχείριση των απορριμμάτων και επαναλαμβάνει για ακόμη μια φορά την ανάγκη να κλείσει πλέον οριστικά ο ΧΥΤΑ Φυλής.
      Μεγάλη φωτιά στη χωματερή της Φυλής ξέσπασε το βράδυ του Σαββάτου και ένα τοξικό νέφος απλώθηκε πάνω από τη δυτική Αττική και τις γύρω περιοχές. Μήνυμα έστειλε και η Πολιτική Προστασία, μέσω της υπηρεσίας 112, με το οποίο καλούνταν οι πολίτες να κλείσουν πόρτες και παράθυρα και να αποφύγουν τυχόν μετακινήσεις καθώς η εισπνοή καπνού ήταν επικίνδυνη.
      Στο σημείο επιχείρησαν συνολικά 4 οχήματα με 12 πυροσβέστες, οι οποίοι έθεσαν υπό πλήρη έλεγχο τη φωτιά. Το πρωί της Κυριακής αποχώρησαν οι πυροσβέστες ωστόσο μικρές εστίες καπνού παραμένουν και θα αντιμετωπιστούν με επιχωματώσεις.
         
    14. Περιβάλλον

      GTnews

      Από τις πρώτες μετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν στα πλημμυρισμένα νερά στην περιοχή της λίμνης Κάρλας, εξαιτίας της κακοκαιρίας «Daniel», δεν προκύπτει σημαντικό πρόβλημα ρύπανσης. Σε κάθε περίπτωση, οι μετρήσεις θα συνεχιστούν.
      Συγκεκριμένα, κατόπιν εντολής του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας ο Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ) διενήργησε, στις 19 Σεπτεμβρίου του 2023, μετρήσεις της ποιότητας των υδάτων σε πέντε σημεία στην περιοχή της λίμνης Κάρλας. Από αυτά, τα δύο βρίσκονται εντός της λίμνης και τα υπόλοιπα εκτός, στις παρακείμενες πλημμυρισμένες εκτάσεις, παραπλεύρως της τεχνητής λίμνης (επισυνάπτεται σχετικός χάρτης).
      Χάρτης με σημεία δειγματοληψίας 19.09.2023
      Οι μετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν, αφορούν σε σειρά φυσικοχημικών παραμέτρων (αγωγιμότητα, pH, αιωρούμενα στερεά, διαλυμένο οξυγόνο κ.λπ.), σε ορισμένες χημικές ουσίες (αμμωνία, πετρελαϊκοί υδρογονάνθρακες και φαινόλες), καθώς και σε σειρά βαρέων μετάλλων.
      Με σκοπό να αξιολογηθεί η επίπτωση της πλημμύρας στην ποιότητα των υδάτων, διεξήχθη συγκριτική ανάλυση των μετρήσεων, σε σχέση με αντίστοιχες μετρήσεις προηγούμενων ετών εντός της λίμνης Κάρλας.
      Από τις μετρήσεις διαπιστώνεται, πως το pH εντός της λίμνης είναι ελαφρώς αυξημένο (8,9 έναντι 8,7). Το σύνολο των υπολοίπων φυσικοχημικών παραμέτρων που μετρήθηκαν, εμφανίζονται βελτιωμένες σε σχέση με τις τιμές τους στη λίμνη πριν από την πλημμύρα. Πιθανότατα αυτό συνέβη, διότι ο όγκος του νερού εντός της λίμνης έχει αυξηθεί πολύ από την εισροή μεγάλων ποσοτήτων νερού ως αποτέλεσμα της κακοκαιρίας «Daniel». Οι ίδιες φυσικοχημικές παράμετροι στα σημεία δειγματοληψίας εκτός της λίμνης παρουσιάζουν τιμές εμφανώς χαμηλότερες, από αυτές που έχουν μετρηθεί στη λίμνη πριν από την πλημμύρα (π.χ. το pH κυμαίνεται από 7,90 έως 8,26). Ενδεικτικά επισημαίνεται, επίσης, ότι τόσο εντός όσο και εκτός της λίμνης δεν ανιχνεύονται πετρελαϊκοί υδρογονάνθρακες, φαινόλες και χλωριόντα.
      Αναφορικά με τα βαρέα μέταλλα, παρατηρείται μικτή εικόνα (ανάλογα με το μεταλλικό στοιχείο και το σημείο δειγματοληψίας), η οποία χρήζει περαιτέρω παρακολούθησης.
      Συνολικά εκτιμάται, ότι η ποιότητα του νερού της λίμνης Κάρλας στα όρια που ήταν πριν από την πλημμύρα δεν έχει ουσιωδώς επιβαρυνθεί, ενώ τα συσσωρευμένα ύδατα γύρω από τη λίμνη είναι σε καλύτερη κατάσταση από τα ύδατα εντός αυτής.
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Ολοκληρώθηκε στην Ολομέλεια η συζήτηση και ψήφιση του νομοσχεδίου για τον Εθνικό Μηχανισμό Διαχείρισης Κρίσεων και Αντιμετώπισης Κινδύνων, Αναδιάρθρωση της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας και αναδιοργάνωση του Πυροσβεστικού Σώματος.
      Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε με πολύ μικρές αλλαγές και προσθέσεις από την αρχική του μορφή, ενώ από την διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης, ακόμα, έτυχε γενικής αποδοχής.
      Ειδικότερα, όπως έγραψε σχετικά το ΑΠΕ-ΜΠΕ, την ικανοποίηση της έχει εκφράσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθώς και ο πρώην επίτροπος Χρήστος Στυλιανίδης, η πλειοψηφία των συνδικαλιστικών ενώσεων πυροσβεστών και η επιστημονική κοινότητα.
      Όπως δήλωσαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ στελέχη της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, μετά την ψήφιση του νέου νόμου, τώρα πρέπει να γίνει αγώνας δρόμου από τις νομικές υπηρεσίες, προκειμένου να ολοκληρωθούν οι απαραίτητες εκτελεστικές πράξεις, το αργότερο μέσα σε 2-3 μήνες και να λειτουργήσει στο σύνολο του και χωρίς καμία καθυστέρηση, πριν τη νέα αντιπυρική περίοδο.
      Υπενθυμίζεται ότι τα βασικά σημεία του νέου νόμου, που έχουν χαρακτηριστεί ως τομή στην αντιμετώπιση κινδύνων καταστροφών, από τους παραπάνω κύκλους και φορείς, είναι:
      - Ενισχύεται η εκπαίδευση και ο εθελοντισμός, με την δημιουργία Εθνικής Σχολής Διαχείρισης Κρίσεων και Αντιμετώπισης Κινδύνων, στην οποία εντάσσονται η Πυροσβεστική Ακαδημία, η Ακαδημία Πολιτικής Προστασίας και το Κέντρο Ειδικών Εκπαιδεύσεων.
      - Δημιουργείται κάθετη δομή για όλους τους κύκλους διαχείρισης καταστροφών, με έναν Εθνικό Διοικητή, 13 Περιφερειακούς Συντονιστές και 13 Περιφερειακά Επιχειρησιακά Κέντρα, που θα διαθέτουν εξειδικευμένο προσωπικό και προηγμένα συστήματα επικοινωνίας και θα διασφαλίζουν το συντονισμό όλων των εμπλεκόμενων φορέων.
      - Δημιουργείται Εθνικό Συντονιστικό Κέντρο Επιχειρήσεων και Διαχείρισης Κρίσεων, (ΕΣΚΕΔΙΚ), που διασφαλίζει τον επιχειρησιακό συντονισμό.
      - Διασφαλίζεται η απορρόφηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων, με την δημιουργία Επιτελικής Δομής ΕΣΠΑ, Επιχειρησιακού Ταμείου Πρόληψης και Αντιμετώπισης Καταστροφών και Κέντρου Μελετών Διαχείρισης Κρίσεων.
      -Καθιερώνεται και εξασφαλίζεται διασύνδεση με την επιστημονική κοινότητα, με την ίδρυση μόνιμου Επιστημονικού Συμβουλίου Πολιτικής Προστασίας, την θέσπιση του ΕΚΕΔΑΠ (Ευρωπαϊκό Κέντρο Δασικών Πυρκαγιών), καθώς και την σύσταση Εθνικής Βάσης Δεδομένων Κινδύνου και Απειλών και την χάραξη Εθνικής Πολιτικής Μείωσης Κινδύνου και Καταστροφών.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Πληροφορίες για τις μέδουσες ή το πλαγκτόν που τυχόν παρατηρούνται σε θαλάσσιες περιοχές θα παρέχονται, μέσω εφαρμογής για κινητά τηλέφωνα, που θα αναπτυχθεί στο ερευνητικό πρόγραμμα EcoScope.
      Σύμφωνα με τον συντονιστή του έργου EcoScope, αναπληρωτή καθηγητή του Τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ, Αθανάσιο Τσικλήρα, στα εργαλεία που θα αναπτυχθούν περιλαμβάνονται και μία διαλειτουργική πλατφόρμα (EcoScopePlatform), μία εργαλειοθήκη λήψης αποφάσεων (EcoScopeToolbox) και διαδικτυακά μαθήματα (EcoScopeAcademy) που θα απευθύνονται σε φοιτητές αλλά και σε απλούς πολίτες.
      «Το EcoScope εφαρμόζει νέες μεθόδους αξιολόγησης για την αλιεία και τα θαλάσσια οικοσυστήματα για τα οποία δεν έχουμε επαρκή δεδομένα και εξελιγμένα οικοσυστημικά μοντέλα που θα χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη και εξέταση διαχειριστικών σεναρίων αλιευτικής πίεσης και θαλάσσιων πολιτικών, καθώς και προσομοιώσεις που θα χρησιμοποιηθούν στον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό. Αυτό θα περιλαμβάνει αξιολόγηση της κατάστασης όλων των παραμέτρων των θαλάσσιων οικοσυστημάτων στις ευρωπαϊκές θάλασσες και θα δοκιμάσει νέες τεχνολογίες για την αξιολόγηση των περιβαλλοντικών, ανθρωπογενών και κλιματικών επιπτώσεων στα οικοσυστήματα και την αλιεία» αναφέρει ο συντονιστής του έργου EcoScope, Αν. Καθηγητής του Τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ, Αθανάσιος Τσικλήρας.
      Στόχος του EcoScope είναι η αντιμετώπιση της υποβάθμισης των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και των αρνητικών επιπτώσεων της υπερεκμετάλλευσης στα αποθέματα των ευρωπαϊκών θαλασσών, η αποκατάσταση της βιωσιμότητας της αλιείας, καθώς και η διασφάλιση της υγιούς ισορροπίας των θαλασσών. Το έργο θα αντιμετωπίσει την υποβάθμιση του οικοσυστήματος και τις ανθρωπογενείς πιέσεις που προκαλούν τη μη βιώσιμη εκμετάλλευση της αλιείας στις ευρωπαϊκές θάλασσες.
      Η ομάδα έργου, η οποία έλαβε χρηματοδότηση ύψους σχεδόν 8 εκατομμυρίων ευρώ, μέσω του προγράμματος Έρευνας και Καινοτομίας της ΕΕ Horizon 2020, αποτελείται από 24 εταίρους, από χώρες όπως η Γερμανία, ο Καναδάς, το Ισραήλ, οι Φιλιππίνες, η Ισπανία, η Γαλλία, το Βέλγιο, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Μάλτα, η Νορβηγία, η Ελβετία,η Κύπρος κ.ά. Στους εταίρους του έργου περιλαμβάνονται πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα, ΜΚΟ, εταιρείες τεχνολογίας και επιχειρήσεις. Από την Ελλάδα, εκτός από το ΑΠΘ, συμμετέχουν το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και η Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία ΑΕΝΑΟΣ ΘΑΛΑΣΣΑ. Το έργο θα έχει συνολική διάρκεια τέσσερα έτη.
      Η εναρκτήρια συνάντηση του ερευνητικού προγράμματος θα πραγματοποιηθεί από αύριο έως και την Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2021, στο ΚΕΔΕΑ του ΑΠΘ.
    17. Περιβάλλον

      GTnews

      Μελέτη που δημοσιεύτηκε δείχνει ότι πάνω από το ένα τρίτο του δάσους του Αμαζονίου μπορεί να έχει υποβαθμιστεί από την ανθρώπινη δραστηριότητα και την ξηρασία. Έρχονται έτσι στο προσκήνιο αιτήματα για τη θέσπιση νομοθεσίας που θα προστατεύει το ζωτικής σημασίας οικοσύστημα που βρίσκεται σε κίνδυνο.
      Οι φθορές που έχουν προκληθεί στο δάσος αυτό, το οποίο εκτείνεται σε 9 χώρες, είναι σημαντικά πιο μεγάλες από αυτές που παρατηρούνταν μέχρι τώρα, σημειώνουν οι ερευνητές, κυρίως του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Καμπίνας (Universidade Estadual de Campinas). Στην έρευνά τους, αυτοί αναλύουν τις συνέπειες των πυρκαγιών, της δασικής εκμετάλλευσης, της ξηρασίας και των αλλαγών που επηρεάζουν τους οικότοπους στις παρυφές του δάσους.
      Εκτός από την ξηρασία, τα φαινόμενα αυτά υποβάθμισαν τουλάχιστον το 5,5% των υπολοίπων δασών που συγκροτούν το οικοσύστημα του Αμαζονίου, δηλαδή 364.748 τετραγωνικά χιλιόμετρα μεταξύ του 2001 και του 2018, σύμφωνα με την έρευνα. Αν περιληφθούν οι συνέπειες της ξηρασίας, η ζώνη που έχει υποβαθμιστεί αντιπροσωπεύει 2,5 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, δηλαδή το 38% των υπολοίπων δασών που συνθέτουν το οικοσύστημα του Αμαζονίου.
      Ξηρασία και πυρκαγιές
      «Η ακραία ξηρασία γίνεται ολοένα και πιο συχνή στην Αμαζονία λόγω της αλλαγής των μεθόδων εκμετάλλευσης της γης και της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τους ανθρώπους, που επηρεάζει την θνησιμότητα των δέντρων, τον αριθμό των πυρκαγιών και τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα», σημειώνουν οι επιστήμονες. «Οι δασικές πυρκαγιές εντάθηκαν τα χρόνια της ξηρασίας» προσθέτουν, προειδοποιώντας για τους κινδύνους που αντιπροσωπεύουν οι «μεγάλης έκτασης πυρκαγιές» στο μέλλον αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
      Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου Λαφαγιέτ στην Λουιζιάνα, την πολιτεία των ΗΠΑ, κι άλλα ιδρύματα καλούν σε δράση σε ξεχωριστή μελέτη τους για τις συνέπειες της ανθρώπινης δραστηριότητας στο οικοσύστημα του Αμαζονίου, η οποία δημοσιεύεται επίσης στην επιθεώρηση Science.
      «Οι αλλαγές έγιναν υπερβολικά γρήγορα για να μπορέσουν να προσαρμοστούν τα είδη της Αμαζονίας, οι πληθυσμοί και τα οικοσυστήματα. Οι νόμοι για να αποφευχθούν οι χειρότερες συνέπειες είναι γνωστοί και πρέπει να θεσπιστούν αμέσως. Απώλεια της Αμαζονίας είναι απώλεια της βιόσφαιρας και, αν δεν δράσουμε, κινδυνεύουμε», υποστηρίζουν.
    18. Περιβάλλον

      dimitris GM

      Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το σχέδιο νόμου με τίτλο «Ρυθμίσεις για τα κατεχόμενα ακίνητα του Δημοσίου και άλλες διατάξεις».
      Σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση τέθηκε το σχέδιο νόμου με τίτλο «Ρυθμίσεις για τα κατεχόμενα ακίνητα του Δημοσίου και άλλες διατάξεις».
      Στο πλαίσιο αυτό καλείται να συμμετάσχει στη δημόσια διαβούλευση κάθε κοινωνικός και οικονομικός εταίρος, καθώς και κάθε ενδιαφερόμενος πολίτης, καταθέτοντας τις προτάσεις του για την όποια βελτίωση των διατάξεων του ανωτέρω νομοθετήματος.
      Η διαβούλευση θα διαρκέσει μέχρι την 2α Φεβρουαρίου 2023.
      Με τις προτεινόμενες διατάξεις επιχειρείται η επίλυση ενός διαχρονικού κοινωνικού προβλήματος που αφορά στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των κατεχομένων δημόσιων ακινήτων του Υπουργείου Οικονομικών. Προβλέπεται ο εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου της διαδικασίας εξαγοράς των ακινήτων αυτών από πρόσωπα που τα κατέχουν σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του σχεδίου νόμου. Με τον τρόπο αυτό, εξυπηρετούνται σκοποί δημοσίου συμφέροντος, όπως η οριστική διευθέτηση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου και η αποκατάσταση προσώπων που διατηρούν στα ακίνητα αυτά την κατοικία τους ή τον τόπο άσκησης της επαγγελματικής τους δραστηριότητας.
      http://www.opengov.gr/minfin/?p=11631
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Με τη φετινή αντιπυρική περίοδο να έχει εξελιχθεί εφιαλτικά και να μετράμε ήδη περισσότερα από 1 εκατομμύριο καμένα στρέμματα δασικών και αγροτικών εκτάσεων στη χώρα, είναι τώρα πιο σημαντικό από ποτέ να δούμε ψύχραιμα την επόμενη μέρα και τις αναγκαίες κινήσεις», σημειώνει σε ανακοίνωσή της η WWF Ελλάς, η οποία διαμόρφωσε μια σειρά προτάσεων που κατά την εκτίμησή της οφείλουν να αποτελέσουν «την πυξίδα κράτους, επιχειρήσεων, φορέων και πολιτών».
      Ειδικότερα, οι δέκα προτάσεις της WWF Ελλάς είναι οι ακόλουθες:
      «1.Άμεση κήρυξη ως αναδασωτέων όλων των καμένων εκτάσεων με δασική βλάστηση, ανεξαρτήτως αν είναι δημόσιες, ιδιωτικές ή αμφισβητούμενες, όπως προβλέπεται στη νομοθεσία, χωρίς εξαιρέσεις και "παραθυράκια".
      2. Έκδοση των σχετικών δασικών αστυνομικών διατάξεων για απαγόρευση βόσκησης και κυνηγιού στις καμένες εκτάσεις.
      3. Μελέτες αντιδιαβρωτικών έργων και δημιουργία κορμοφραγμάτων. Η έγκριση και χρηματοδότηση των αντιδιαβρωτικών και αντιπλημμυρικών έργων πρέπει να γίνει τάχιστα, ώστε να προχωρήσουν οι απαραίτητες εργασίες πριν τη φθινοπωρινή περίοδο. Η εμπειρία έχει δείξει δυστυχώς ότι υπάρχουν σημαντικές καθυστερήσεις λόγω γραφειοκρατίας.
      4. Δημοσίευση βασικών αρχών αναδασώσεων και αποκαταστάσεων σε συμφωνία για τις βασικές αρχές της αναδάσωσης και σύμφωνα πάντα με όσα επιτάσσει η επιστήμη. Το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας έχει και πρέπει να έχει καθοριστικό ρόλο στο πολύπλοκο αυτό ζήτημα των αναδασώσεων.
      5. Μελέτες αναδασωτέων περιοχών και εφαρμογή τους αν χρειάζεται, όπου χρειάζεται και όταν χρειάζεται, σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης. Πρέπει να αφορά τις περιοχές που ενδεικτικά: 1. Περιλαμβάνουν είδη που δεν μπορούν να αναγεννηθούν με φυσικό τρόπο, 2. Έχουν καεί πάνω από δύο φορές τα τελευταία 20 χρόνια και 3) χαρακτηρίζονται από μίξη κατοικίας – δάσους και άρα παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη ανάγκη για ειδικά μέτρα διαχείρισης. Στις περιοχές που προβλέπεται φυσική αναγέννηση, πρέπει να αφήσουμε τη φύση να κάνει τη δουλειά της.
      6. Ενίσχυση σε μέσα και προσωπικό των κρατικών φυτωρίων ώστε να είναι έτοιμα να διαθέσουν το απαραίτητο φυτευτικό υλικό, όπου και αν χρειαστεί. Συνδρομή εθελοντικών σωματείων σε δράσης υποστήριξης π.χ. συλλογή σπόρων.
      7. Περιφρούρηση των αναδασωτέων εκτάσεων για περιπτώσεις καταπατήσεων, παράνομης βόσκησης και άλλων ενεργειών που έχουν σκοπό την αλλαγή χρήσεων γης ή πρόκειται να εμποδίσουν την αποκατάσταση.
      8. Αναστολή όλων των οικοδομικών αδειών για νέες κατασκευές εντός των καμένων περιοχών, ακόμα και αν δεν το προβλέπει η νομοθεσία για τις αναδασωτέες εκτάσεις, μέχρι να εκτιμηθεί η συνολική οικολογική ζημιά και να καθοριστούν οι ανάγκες αποκατάστασης. Από την απαγόρευση, θα πρέπει να εξαιρεθούν οι άδειες επισκευής και ανακατασκευής πυρόπληκτων κτιρίων.
      9. Ολοκλήρωση των δασικών χαρτών ως μέτρο μελλοντικής πρόληψης δασικών πυρκαγιών.
      10.Ολοκληρωμένη και διάφανης ανάλυση των κοινωνικών, οικονομικών ή τεχνικών αιτιών των πυρκαγιών με στόχο τη λήψη αντίστοιχων στοχευμένων μέτρων σε κάθε περιοχή».
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Το καλοκαίρι του 2021 χαρακτηρίστηκε από ακραία υψηλές τιμές θερμοκρασίας με δύο σοβαρά κύματα καύσωνα κατά τη διάρκεια των οποίων καταγράψαμε νέα θερμοκρασιακά ρεκόρ. Τα γραφήματα παρουσιάζουν τις ημερήσιες αποκλίσεις της μέγιστης θερμοκρασίας από τη μέση μηνιαία τιμή της περιόδου 2010-2019, τους τρεις καλοκαιρινούς μήνες του 2021, σε 7 μετεωρολογικούς σταθμούς του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών/meteo.gr. Η περίοδος σύγκρισης (2010-2019) αποτελεί τη θερμότερη περίοδο στη σύγχρονη ιστορία των καταγραφών θερμοκρασίας, επομένως οι θετικές αποκλίσεις των τιμών έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα. 
      Κιλκίς: 

      Ιωάννινα:

      Τρίκαλα: 

      Αθήνα (κέντρο): 

      Σπάρτη:

      Λίνδος: 

      Ρέθυμνο:

      Στους περισσότερους μετεωρολογικούς σταθμούς η θερμοκρασία ήταν υψηλότερη από τα φυσιολογικά για την εποχή επίπεδα περισσότερες από τις μισές ημέρες του καλοκαιριού. Στα Τρίκαλα Θεσσαλίας θετικές αποκλίσεις καταγράφηκαν τις 72 από τις 92 συνολικά ημέρες του καλοκαιριού, και 69 ημέρες με θετικές αποκλίσεις καταγράφηκαν στα Ιωάννινα. Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει το σύνολο ημερών με θετικές αποκλίσεις θερμοκρασίας ανά μήνα και συνολικά το καλοκαίρι του 2021. 

      Μπορείτε να βλέπετε τις αποκλίσεις των τιμών της μέγιστης θερμοκρασίας ανά περιφέρεια και ανά μήνα από τη σελίδα μας πατώντας εδώ. 
      Πηγή: meteo.gr - https://www.meteo.gr/article_view.cfm?entryID=1909
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Ένας στους έξι θανάτους στον κόσμο το 2015 προκλήθηκε από τοξικά αέρια, νερό, έδαφος ή περιβάλλον στο χώρο εργασίας, σύμφωνα με τα ευρήματα πρόσφατης μελέτης που δημοσιεύτηκε στο ιστορικό ιατρικό περιοδικό Lancet.
       
      Το ποσοστό αυτό ισοδυναμεί περίπου με εννέα εκατομμύρια θανάτους, γεγονός που σημαίνει ότι η ρύπανση σκοτώνει τρεις φορές περισσότερους ανθρώπους ετησίως από τη φυματίωση, το AIDS και την ελονοσία.
       
      Από αυτούς τους εννέα εκατομμύρια θανάτους ετησίως, το 92% συμβαίνει σε λιγότερο πλούσιες χώρες, σηματοδοτώντας ένα εμφανές κοινωνικοοικονομικό χάσμα. Το πρόβλημα αυτό θα συνεχίσει να επιδεινώνεται εάν δεν εφαρμοστούν ευρύτερα μέτρα με τη βοήθεια των πλούσιων χωρών, οι οποίες ευθύνονται κατά κύριο λόγο για τη ρύπανση, καθώς οι χώρες που πλήττονται περισσότερο από αυτή δεν μπορούν οικονομικά να αναλάβουν δράση μόνες τους.
       
      «Η ρύπανση είναι κάτι περισσότερο από μια περιβαλλοντική πρόκληση, είναι μια βαθιά και διαδεδομένη απειλή που επηρεάζει πολλές πτυχές της ανθρώπινης υγείας και ευημερίας», δήλωσε ο Φίλιπ Λάντριγκαν, επικεφαλής της μελέτης και καθηγητής στη Ιατρική Σχολή του Άικαν, υπό την αιγίδα του νοσοκομείου «Όρος Σινά» της Νέας Υόρκης.
       
      Η μελέτη διεξήχθη από διεθνή ομάδα περίπου 40 επιστημόνων, χρησιμοποιώντας στοιχεία από το Ινστιτούτο Μετρικών και Αξιολόγησης Υγείας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον. Η μελέτη κάνει σαφές ότι η ρύπανση είναι όχι μόνο ένα θανατηφόρο, παγκόσμιο πρόβλημα, αλλά υπάρχει ένας σαφής διαχωρισμός μεταξύ πλουσιότερων και φτωχότερων χωρών. Σύμφωνα με τη μελέτη, η ρύπανση προκαλεί περίπου το 16% όλων των θανάτων παγκοσμίως, 15 φορές περισσότερους από τους θανάτους που προκαλούνται από τον πόλεμο και τη βία. Στις πιο πληγείσες και κατά κανόνα πιο φτωχές χώρες, ο αριθμός αυτός μπορεί να φτάσει το 25%.
       
      Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1288301/enas-stous-eksi-thanatous-proklithike-apo-ti-rupansi-to-2015
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.