Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1466 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Τη στιγμή που οκτώ ευρωπαϊκές χώρες ουσιαστικά μηδένισαν την ταφή απορριμμάτων, η Ελλάδα εξακολουθεί να στέλνει σε ΧΥΤΑ το 80% των αστικών απορριμμάτων της. Το ποσοστό της ανακύκλωσης στην Ελλάδα διπλασιάστηκε την τελευταία δεκαετία, ωστόσο παραμένει εξαιρετικά χαμηλό, χαρίζοντάς μας μια από τις πλησιέστερες θέσεις... στον πάτο της σχετικής ευρωπαϊκής λίστας.
       
      Πρόσφατη έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (European Environmental Agency) αποτυπώνει τις εξελίξεις στη διαχείριση των απορριμμάτων στη Γηραιά Ηπειρο. Παρότι μέσα σε μία δεκαετία (2004-2014) η εικόνα έχει βελτιωθεί αισθητά, οι διαφορές ανάμεσα στις χώρες εξακολουθούν να είναι σημαντικές, με τις βορειοευρωπαϊκές και σκανδιναβικές χώρες να πρωτοπορούν στη διαχείριση των απορριμμάτων και τις πρώην ανατολικές και τις βαλκανικές χώρες να βρίσκονται στο άλλο άκρο (κάποιες έχοντας διανύσει μεγάλη απόσταση).
       

       
      Ας δούμε ορισμένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία της έκθεσης:
       
      • Το ποσοστό των απορριμμάτων που θάβονται στις 32 χώρες που είναι μέλη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος έπεσε από 49% το 2004 σε 34% το 2014. Στις 27 από τις 32 χώρες το ποσοστό αυτό μειώθηκε, ενώ σε πέντε χώρες αυξήθηκε ή παρέμεινε σταθερό.
       
      • Τη μεγαλύτερη μείωση από το 2004 έως το 2014 πέτυχαν οι Εσθονία (-57%), Φινλανδία (-41%), Σλοβενία (-41%) και το Ηνωμένο Βασίλειο (-41%).
       
      • Εξι χώρες (Κύπρος, Κροατία, Ελλάδα, Λετονία, Μάλτα και Τουρκία) εξακολουθούν να θάβουν περισσότερο από τα 3/4 των απορριμμάτων που παράγουν.
       
      • Η παραγωγή απορριμμάτων στις 32 χώρες μειώθηκε κατά 3% την τελευταία δεκαετία, ενώ η μέση ετήσια παραγωγή απορριμμάτων κατά άτομο κατά 7%. Η τάση αυτή όμως δεν είναι ενιαία στην Ευρώπη: σε 6 χώρες η μέση παραγωγή απορριμμάτων ανά άτομο αυξήθηκε, ενώ σε 19 μειώθηκε.
       
      • Η Δανία έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή αστικών απορριμμάτων στην Ευρώπη, με 758 κιλά/ άτομο/ έτος. Ακολουθεί η Ελβετία με 730 κιλά, η Γερμανία με 618 κιλά και η Κύπρος με 617 κιλά (από 684 κιλά το 2004). Στην τελευταία θέση βρίσκεται η Ρουμανία με 249 κιλά/άτομο/έτος, η Πολωνία με 272 κιλά και η Σερβία με 302 κιλά. Η Ελλάδα βρίσκεται στη 12η θέση, με 509 κιλά/άτομο/έτος το 2014, από 436 κιλά το 2004. Η διαφορά αντικατοπτρίζει βέβαια τη διαφορά στο βιοτικό επίπεδο ανάμεσα στις χώρες, ενώ η παρουσία της Κύπρου και της Μάλτας σε υψηλές θέσεις στη λίστα αποδίδεται στην έκθεση στον τουρισμό.
       
      • Η ανακύκλωση είναι μια ευρωπαϊκή «ιστορία επιτυχίας». Οι χώρες που εξετάζονται στην έκθεση ανακύκλωσαν κατά μέσο όρο το 33% των απορριμμάτων τους το 2014 (στα ποσοστά συμπεριλαμβάνεται και η κομποστοποίηση), έναντι 23% το 2004. Στην Ε.Ε. των 27 χωρών, ο μέσος όρος αυξήθηκε από 31% το 2004 σε 44% το 2014.
       
      • Το υψηλότερο ποσοστό ανακύκλωσης στην Ευρώπη πέτυχε (ποιος άλλος η Γερμανία, με 64%. Ακολουθεί η Αυστρία (56%), το Βέλγιο (55%), η Ελβετία (54%), η Ολλανδία (51%) και η Σουηδία (50%).
       
      • Τελευταίες στη λίστα των χωρών που συμπεριλαμβάνει η έκθεση είναι η Βοσνία, η Τουρκία και η Σερβία, με ανακύκλωση 1%. Ακολουθούν η Σλοβακία (10%), η Μάλτα (11%), η Ρουμανία (13%), η Κροατία (16%), η Κύπρος (18%) και η Ελλάδα (19%). Τα στοιχεία αυτά παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον: από τις χώρες της Ε.Ε. η Ελλάδα είναι το μόνο «παλαιό» μέλος στις τελευταίες θέσεις της λίστας. Ενώ πολλά «νέα» μέλη βρίσκονται σχετικά υψηλά στη λίστα: η Σλοβενία με 36%, η Τσεχία με 35%.
       
      • Η μεγαλύτερη αύξηση στην ανακύκλωση από το 2004 έως το 2014 καταγράφεται σε Λιθουανία (από 2% στο 30%!), Πολωνία (από 6% στο 32%), Ιταλία (από 18% στο 42%), στο Ηνωμένο Βασίλειο (από 23% στο 44%) και στην Τσεχία (από 12% στο 35%).
       
      • Σε δύο χώρες το ποσοστό της ανακύκλωσης μειώθηκε: στην Αυστρία (από 57% σε 56%) και στη Φινλανδία (από 34% στο 33%). Σε επτά χώρες παρέμεινε σταθερό.
       
      Οι στόχοι
       
      Σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία, κάθε χώρα της Ε.Ε. πρέπει έως το 2020 να ανακυκλώνει το 50% των απορριμμάτων της. Πέρυσι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε νέους, πιο φιλόδοξους στόχους για τα αστικά απορρίμματα: μέχρι το 2030 να ανακυκλώνεται το 65% και να θάβεται έως το 10% των απορριμμάτων κάθε χώρας.
       
      Οι προτάσεις αυτές είναι κομμάτι της πρότασης της Επιτροπής για το «πακέτο» της κυκλικής οικονομίας, που στοχεύει στη διατήρηση των πρώτων υλών και των προϊόντων μέσα στην οικονομία για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο διάστημα.
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      To φεγγάρι πάντα συνάρπαζε τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος πάτησε στη Σελήνη για πρώτη φορά το 1969 αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει να αξιοποιήσει τον ορυκτό της πλούτο. Ίσως στο μέλλον.
       
       
      Από τότε που για πρώτη φορά ο Αμερικανός αστροναύτης Νιλ Άρμστρονγκ πάτησε το πόδι του στη Σελήνη αναφωνώντας «ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα τεράστιο για την ανθρωπότητα», έχουν περάσει πολλές δεκαετίες και έχουν μεσολαβήσει πολλές αποστολές στο φεγγάρι. Σήμερα η κατανόηση της Σελήνης έχει φτάσει σε ένα υψηλό επίπεδο και οι επιστήμονες διατείνονται ότι γνωρίζουν τα πάντα για τον γειτονικό πλανήτη. Ή καλύτερα σχεδόν τα πάντα.
       
      Χάρη στην πρόοδο της τεχνολογίας και της επιστήμης σήμερα πολλές ιδιωτικές εταιρείες έχουν εκφράσει ενδιαφέρον να ξεκινήσουν τις δικές τους ερευνητικές αποστολές στο διάστημα. Η Tesla και η SpaceΧ έχουν ως μεγαλεπήβολο στόχο να δημιουργήσουν «αποικία» στον Άρη αλλά και να διοργανώνουν τουριστικά ταξίδια στη Σελήνη. Όμως μεγάλο ενδιαφέρον έχουν αρχίσει να δείχνουν και πολλές επενδυτικές εταιρείες για εξόρυξη ορυκτών πρώτων υλών αλλά και ευγενών μετάλλων, όπως ο χρυσός, από το υπέδαφος της Σελήνης. Όπως εκτιμούν ειδικοί το υπέδαφος της Σελήνης είναι πιθανότατα πλούσιο και σε Ήλιο-3.
       
      Ποια χημικά στοιχεία υπάρχουν στη Σελήνη;
       
       
      Σύμφωνα με τον καθηγητή αστροβιολογίας και επιστήμης των πλανητών Ίαν Κρόφορντ στο Πανεπιστήμιο του Μπίρμπεκ του Λονδίνου: «Καθώς προχωρά η εξερεύνηση των πλανητών, αυξάνεται και η πιθανότητα στο μέλλον να είναι δυνατή η άντληση ενεργειακών πόρων και άλλων υλικών από άλλους πλανήτες». Προς το παρόν, όπως σημειώνει ο ίδιος, αυτή η προοπτική ενδιαφέρει κυρίως ιδιώτες επενδυτές. «Θα μπορούσαμε θεωρητικά στο μέλλον να δημιουργήσουμε βάσεις εξόρυξης, όπως στην Ανταρκτική. Οι βάσεις αυτές θα μπορούσαν να λειτουργούν εξ ολοκλήρου με φυσικούς πόρους από τη Σελήνη, αντί να μεταφέρονται από τη γη».
       
      Ο Ίαν Κρόφορντ αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «κάθε χημικό στοιχείο που βρίσκεται στον περιοδικό πίνακα της γης, ανιχνεύεται επίσης στη Σελήνη. Ειδικότερα το Ήλιο-3 της Σελήνης θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την κάλυψη ενεργειακών αναγκών στη γη, δεδομένου ότι χρησιμοποιείται σε πυρηνικούς σταθμούς για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Έτσι λοιπόν αυξάνονται οι φωνές υπέρ της εκμετάλλευσης του χημικού αυτού στοιχείου που μπορεί να μας δώσει η Σελήνη».
       
      Ο ίδιος βέβαια εκφράζει επιφυλάξεις τόσο ως προς την πιθανολογούμενη πραγματική ποσότητα Ήλιου-3 στο φεγγάρι όσο και ως προς την μακροπρόθεσμη συμβολή μιας τέτοιας μεγαλόπνοης και κοστοβόρας επένδυσης στην κάλυψη αναγκών πίσω στη γη. «Εάν έχεις τα χρήματα να επενδύσεις στο πεδίο της ενεργειακής ασφάλειας στο μέλλον, δεν έχει νόημα να επενδύσεις σε άλλη μια μη ανανεώσιμη πηγή, όπως το Ήλιο-3, αλλά πολύ περισσότερο σε άλλες ανανεώσιμες μορφές ενέργειας στη γη».
       
      Νέα νομικά ζητήματα
       
       
      Όμως εάν υποθέσουμε ότι πράγματι ξεκινούν αποστολές εκμετάλλευσης του διαστήματος, ποιος θα έχει την κυριότητα των εκάστοτε σεληνιακών εδαφών; Σύμφωνα με τον Ίαν Κρόφροντ, το ζήτημα των κυριαρχικών δικαιωμάτων στο διάστημα ρυθμίζεται από τη Διεθνή Σύμβαση για το Διάστημα του 1967 (Στα ελληνικά: Συνθήκη επί των Αρχών που Διέπουν τη Δραστηριότητα των Κρατών κατά την Εξερεύνηση και Χρησιμοποίηση του Διαστήματος, συμπεριλαμβανομένης της Σελήνης και των Άλλων ουράνιων Σωμάτων).
       
      Το κείμενο αυτό διεθνούς δικαίου ορίζει καταρχήν ότι κανένα κράτος δεν μπορεί να κατέχει εδάφη στο διάστημα, στη Σελήνη ή άλλους πλανήτες. Όμως, όπως επισημαίνει ο βρετανός καθηγητής, η σύμβαση αυτή δεν προέβλεψε τίποτα για το ενδεχόμενο απόκτησης ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων πάνω σε ορυκτές ύλες από ιδιώτες επενδυτές. Κατά τη γνώμη του λοιπόν, θα πρέπει να αναθεωρηθεί για να συμπεριλάβει και τις μελλοντικές αποστολές έρευνας και οικονομικής εκμετάλλευσης από ιδιώτες. Κι αυτό διότι όλα δείχνουν ότι κάπως έτσι θα διαγραφεί το μέλλον.
       
      Σαρλότα Λόμας, DW/ Δ. Κυρανούδη
       
      Πηγή: http://www.dw.com/el/%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%8D%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%B7-%CF%80%CE%B7%CE%B3%CE%AE-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%85%CE%BB%CF%8E%CE%BD/a-42520724
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Κουανγκτσόου, στον νότο της Κίνας είναι η πόλη με τα υψηλότερα επίπεδα ηχορύπανσης στον κόσμο, σύμφωνα με έρευνα Γερμανών επιστημόνων.
       
      Βασισμένη σε στοιχεία του «Mimi App», ενός τεστ το οποίο εξετάζει κατά πόσο μπορεί να σχετίζεται η απώλεια της ακοής κάποιου με τον θόρυβο της πόλης στην οποία κατοικεί, η έρευνα διαπίστωσε ότι καθημερινά οι 6,5 εκατ. κάτοικοι της κινεζικής μεγαλούπολης και σημαντικού εμπορικού λιμένα, έρχονται αντιμέτωποι με υψηλά επίπεδα ηχορύπανσης, που σε πολλές περιπτώσεις επηρεάζουν αρνητικά την ακοή τους.
       
      Σύμφωνα με τον Independent και βάσει των στοιχείων της έρευνας που επικαλείται το Naftemporiki.gr, στην οποία συμμετείχαν 20.000 κάτοικοι 50 μεγάλων πόλεων σε όλον τον κόσμο, τα μεγαλύτερα επίπεδα ηχορύπανσης συναντώνται στα εξής αστικά κέντρα:
       
      1. Κουανγκτσόου, Κίνα
      2. Νέο Δελχί, Ινδία
      3. Κάιρο, Αίγυπτος
      4. Μουμπάι, Ινδία
      5. Κωνσταντινούπολη, Τουρκία
      6. Πεκίνο, Κίνα
      7. Βαρκελώνη, Ισπανία
      8. Πόλη του Μεξικού, Μεξικό
      9. Παρίσι, Γαλλία
      10. Μπουένος Άιρες, Αργεντινή
       

       
      Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, οι πόλεις με τα χαμηλότερα επίπεδα ηχορύπανσης -μεταξύ εκείνων που συμπεριελήφθησαν στην έρευνα- είναι οι εξής:
       
      1. Ζυρίχη, Ελβετία
      2. Βιέννη, Αυστρία
      3. Όσλο, Νορβηγία
      4. Μόναχο, Γερμανία
      5. Στοκχόλμη, Σουηδία
      6. Ντύσσελντορφ, Γερμανία
      7. Αμβούργο, Γερμανία
      8. Πόρτλαντ, ΗΠΑ
      9. Κολωνία, Γερμανία
      10. Άμστερνταμ, Ολλανδία
       
      Οι ερευνητές, οι οποίοι δεν συμπεριέλαβαν δεδομένα από κάποια ελληνική πόλη, συμπέραναν ότι σε ποσοστό 64%, η ηχορύπανση πιθανώς να έχει επηρεάσει άμεσα ή έμμεσα την ικανότητα ακοής των κατοίκων των αστικών κέντρων.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CE%AD%CE%BA%CE%B1-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%B8%CE%BF%CF%81%CF%85%CE%B2%CF%8E%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CE%AD%CE%BA%CE%B1-%CF%80%CE%B9%CE%BF/
    4. Περιβάλλον

      basgoud

      Επιστήμονες στις ΗΠΑ -μεταξύ των οποίων ένας Έλληνας χημικός μηχανικός- ανακάλυψαν την πιο αποτελεσματική έως σήμερα μέθοδο για να μετατρέπουν τα ξύλα και τη λοιπή μη εδώδιμη βιομάζα των φυτών σε βιοκαύσιμα και χημικά, τα οποία θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τα αντίστοιχα προϊόντα που προέρχονται από το πετρέλαιο.
       
      Έως σήμερα, οι υπάρχουσες τεχνικές για τη μετατροπή των φυτικών υλικών σε εμπορικά προϊόντα είναι συνήθως αδύνατο να ανταγωνισθούν επί ίσοις όροις σε επίπεδο κόστους τα πετροχημικά προϊόντα.
       
      Αν και αρκετά δέντρα και άλλα φυτά έχουν δοκιμασθεί ως ανανεώσιμα βιοκαύσιμα, λίγες τέτοιες προσπάθειες έχουν καταφέρει να οδηγήσουν σε εμπορικά βιώσιμα προϊόντα.
       
      Όμως, η νέα μέθοδος κατορθώνει να μετατρέπει έως το 80% της λεγόμενης λιγνοκυτταρινούχας βιομάζας των φυτών όχι μόνο σε ένα αλλά ταυτόχρονα σε τρία προϊόντα κατάλληλα για την αγορά, πράγμα που ανοίγει νέες δυνατότητες αξιοποίησης στην αγορά.
       
      Με τον τρόπο αυτό, όχι μόνο τριπλασιάζεται -σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα- το ποσοστό της μη εδώδιμης βιομάζας που μετατρέπεται σε εμπορικά προϊόντα, αλλά επίσης τριπλασιάζεται η αναμενόμενη οικονομική απόδοση της επένδυσης από 10% (για ένα μόνο τελικό προϊόν) σε 30% (για τρία πλέον προϊόντα).
       
      Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τζέημς Ντούμεσιτς και τον καθηγητή Χρήστο Μαραβέλια του Τμήματος Χημικών και Βιολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν-Μάντισον, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science Advances".
       
      Η νέα τεχνική μετατρέπει σε πολύτιμα προϊόντα και τα τρία βασικά συστατικά της βιομάζας ενός φυτού: τη λιγνίνη σε προϊόντα άνθρακα (ανόδους μπαταριών, ανθρακονήματα, αφρό άνθρακα), την κυτταρίνη σε διαλυτό πολτό για υφαντικές ίνες και την ημικυτταρίνη σε φουρφουράλη (που αποτελεί τη βάση για πλαστικά, πολυμερή και καύσιμα). Η μέθοδος επιτρέπει την μετατροπή ακόμη και των υγρών ξύλων.
       
      Το «κλειδί» της νέας τεχνολογίας είναι η χρήση μιας διαλυτικής ουσίας, της γ-βαλερολακτόνης (GVL), η οποία είναι πολύ αποτελεσματική στη διάσπαση της βιομάζας.
       
      Επιπλέον, η GVL είναι πολύ σταθερή, οπότε είναι δυνατό να επαναχρησιμοποιηθεί το 99% της ουσίας, στο πλαίσιο μιας κυκλικής ανατροφοδοτούμενης διαδικασίας, κάτι που έχει σημαντικά πλεονεκτήματα από άποψη εξοικονόμησης πόρων και χρημάτων.
       
      Αυτό, εξάλλου, καθιστά «πράσινη» τη νέα μέθοδο, αφού ξεκινά με πρώτη ύλη μια ανανεώσιμη βιομάζα, χρησιμοποιεί ένα ανακυκλούμενο διαλυτικό και παράγει ελάχιστα απόβλητα.
       
      Τα πειράματα έδειξαν ότι πάνω από τα τρία τέταρτα σχεδόν κάθε είδους ξύλων μπορούν να μετατραπούν σε προϊόντα, που θα μπορούσαν να πωληθούν σε διάφορες αγορές.
       
      Πολλές βιομηχανίες (χάρτου, υφασμάτων, αυτοκινήτου, ηλεκτρονικών κ.α.) θα μπορούσαν να επωφεληθούν από τη νέα τεχνολογία.
       
      Οι ερευνητές εκτιμούν ότι, με τη νέα μέθοδο, από ένα μετρικό τόνο ξερής φυτικής βιομάζας είναι δυνατό να προκύψουν έσοδα συνολικής αξίας άνω των 500 δολαρίων. Επίσης εκτιμούν ότι, με τη βελτίωση της τεχνικής, θα μπορούν να παραχθούν βιοαιθανόλη και άλλα βιοκαύσιμα.
       
      Ο Χ.Μαραβέλιας αποφοίτησε από τη Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ στην Αθήνα, πήρε το διδακτορικό του από το Τμήμα Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Κάρνεγκι Μέλον και σήμερα έχει τον τίτλο του «διακεκριμένου καθηγητή» στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν-Μάντισον.
       
       
      Πηγή: Real.gr
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      H περιοχή της Kαβάλας, η Polyeco και η Tιτάν
       
      Στο μικροσκόπιο YΠEKA και Περιφερειών
       
      Στο μικροσκόπιο του YΠEKA και των Περιφερειών Aττικής και Aν. Mακεδονίας- Θράκης βρίσκεται μια υπόθεση με πολλές «αθέατες» πλευρές, αλλά και ανησυχητικές διαστάσεις.
       
      O «καυτός φάκελος» που έχουν στα χέρια τους οι αρμόδιες υπηρεσίες αφορά την συλλογή, επεξεργασία και τελική διάθεση των αποβλήτων από την εξόρυξη πετρελαίου της Energean Oil & Gas στην περιοχή της Kαβάλας. Kαι η ανησυχία που καταγράφεται, συνδέεται με την ύπαρξη ραδιενεργών στοιχείων τόσο στα απόβλητα, όσο και στο επεξεργασμένο τελικό προϊόν, το οποίο διατέθηκε στην τσιμεντοβιομηχανία Tιτάν.
       
      H YΠOΘEΣH
       
      Στις 24 Oκτωβρίου 2014 η εταιρία Polyeco A.E., συμφερόντων του Γιάννη Πολυχρονόπουλου, ανακοίνωσε ότι «ανέλαβε και ολοκλήρωσε με επιτυχία ένα μεγάλο έργο με την Energean Oil & Gas S.A., για λογαριασμό της θυγατρικής της, KAVALA OIL A.E., στις χερσαίες εγκαταστάσεις στην Kαβάλα». Tο έργο αφορούσε το σύνολο των εργασιών δειγματοληψίας, ταυτοποίησης, συλλογής, συσκευασίας, μεταφοράς, προσωρινής αποθήκευσης, επεξεργασίας και τελικής διάθεσης των αποβλήτων cuttings από την εξόρυξη πετρελαίου. Tο project, που ολοκληρώθηκε εντός του συμφωνημένου χρονοδιαγράμματος, διήρκεσε 5 μήνες και απομακρύνθηκαν πάνω από 1.200 τόνοι αποβλήτων. Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση, η επεξεργασία των αποβλήτων έγινε στις εγκαταστάσεις της Polyeco στον Aσπρόπυργο Aττικής.
       
      TO IΓME
       
      Tο θέμα προκύπτει από μελέτες του IΓME, που με αφορμή έρευνες για τον εντοπισμό των λεγόμενων «σπάνιων γαιών», έχει καταγράψει υψηλές περιεκτικότητες ραδιενεργών στοιχείων, στη θαλάσσια περιοχή του B. Aιγαίου, όπου και αναπτύσσεται η εξορυκτική δραστηριότητα της Energean.
       
      Συγκεκριμένα, με βάση τα συμπεράσματα μελέτης που παρουσιάστηκε από τον καθηγητή K. Παπαβασιλείου με θέμα τις σπάνιες γαίες στη B. Eλλάδα, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον εντοπίζεται στην περιοχή από την Kαβάλα μέχρι την Aλεξανδρούπολη,ενώ οι σχετικές έρευνες στην υφαλοκρηπίδα του B. Aιγαίου έδειξαν ότι τα δείγματα των άμμων που μελετήθηκαν είναι πλούσια σε «Θοριούχο Mετάλλευμα» εμπλουτισμένο σε ουράνιο.
       
      Στην επιστημονική κοινότητα, είναι γνωστό ότι τα απόβλητα που προέρχονται από γεωτρήσεις περιέχουν μικρές, αλλά σημαντικές, ραδιενεργές πηγές. Ως εκ τούτου, τα ραδιενεργά απόβλητα χρίζουν ιδιαίτερης διαχείρισης, προκειμένου να διασφαλίζεται η υγεία των εργαζομένων, αλλά και η προστασία του περιβάλλοντος. Mάλιστα, σύμφωνα με μελέτες του IΓME, το ζήτημα γίνεται εντονότερο, καθώς υπάρχουν και τα ουρανιούχα κοιτάσματα στις περιοχές της Δράμας, των Σερρών, της Ξάνθης και αλλού. Eίναι, επίσης, γνωστό ότι η Kαβάλα, η Θάσος και η Λέσβος είναι από τις ελληνικές περιοχές που εκπέμπουν ραδιενέργεια από το έδαφος, όπου μόλις το 10% προέρχεται από την κοσμική ακτινοβολία, ενώ το 90% από επίγειες πηγές. Σε κάθε περίπτωση τα απόβλητα χαρακτηρίζονται ιδιαιτέρως τοξικά για τη δημόσια υγεία, καθώς διεισδύουν στον ορίζοντα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το νερό και τα αγροτικά προϊόντα. Για την επιστημονική κοινότητα, η συντριπτική πλειονότητα των αποβλήτων επεξεργάζεται χωρίς ουσιώδη ασφάλεια, σε γενικές γραμμές.
       
      O TITAN
       
      Tο τελικό επεξεργασμένο υποπροϊόν, μεταφέρθηκε στις εγκαταστάσεις της τσιμεντοβιομηχανίας Tιτάν προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική πρώτη ύλη (alternative raw materials). Παραμένει άγνωστο εάν η τσιμεντοβιομηχανία είχε γνώση για το προϊόν σχετικά με τον κίνδυνο ύπαρξης ραδιενεργών στοιχείων.
       
      H Tιτάν, όπως αναφέρει σε ενημερωτικά στοιχεία της εταιρίας, το 4% των χρησιμοποιούμενων πρώτων υλών είναι εναλλακτικές προερχόμενες κυρίως από παραπροϊόντα και απόβλητα άλλων κλάδων. H μελέτη του IΓME, ο κίνδυνος, η αποκάλυψη και η πλήρης διερεύνηση της υπόθεσης αποτελούν τα «κλειδιά» για τη συνέχεια, καθώς εάν ο «φάκελος» προχωρήσει θα βρεθούμε μπροστά σε ένα μεγάλο «αγκάθι». Ένα πρόβλημα που αφορά τόσο την υφαλοκρηπίδα του B. Aιγαίου, όσο και των μετάλλων -εθνικών πάρκων κ.λπ.- αν υπάρχουν στον Στρυμώνα, τον Nέστο, τον Έβρο, την Kαβάλα και την Aλεξανδρούπολη.
       
      ΣΠANIEΣ ΓAIEΣ KAI PAΔIENEPΓOΣ EΦIAΛTHΣ
       
      Tα επικίνδυνα απόβλητα των εξορύξεων
       
      H επικινδυνότητα των σπάνιων γαιών «ομολογείται» πλέον τόσο από τους επιστήμονες, όσο κυρίως από τους απαγορευτικούς λόγω κόστους περιβαλλοντικούς όρους για την εξόρυξή τους. Tα κοιτάσματα σπάνιων γαιών περιέχουν σημαντικές συγκεντρώσεις θορίου και άλλων ραδιενεργών στοιχείων και παράγουν ραδιενεργά απόβλητα, η διαχείριση των οποίων είναι ιδιαίτερα δαπανηρή. Γι' αυτό η εξόρυξη τους γίνεται αποκλειστικά στην Kίνα που ελέγχει πλήρως την παγκόσμια αγορά.
       
      Tο μεγάλο οικονομικό ενδιαφέρον όμως, με συνδυασμό την πρόθεση της E.E. για απεξάρτηση από το κινεζικό μονοπώλιο, οδήγησε προ διετίας στο ερευνητικό πρόγραμμα Eurare για τον εντοπισμό πιθανών κοιτασμάτων σε Γροιλανδία, Σουηδία, Φινλανδία και Eλλάδα. Tην ευθύνη για τις εδώ έρευνες (Kόλποι Iερισσού, Στρυμονικού, Kαβάλας κ.α.) είχε ο καθηγητής Παπαβασιλείου. Πέρα όμως από τις σπάνιες γαίες και τους κινδύνους των αντίστοιχων γεωτρήσεων σχιστολιθικού αερίου, σοβαρές ενδείξεις για ραδιενέργεια και ακτινοβολία υπάρχουν και στις κλασσικές γεωτρήσεις πετρελαίου. Έρευνες στις HΠA (Aμερικανική Yπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας) δείχνουν ότι οι γεωλογικοί σχηματισμοί που περιέχουν κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου περιέχουν επίσης φυσικώς απαντώμενα ραδιονουκλίδια, τα οποία αναφέρονται ως NORM (Naturally-Occurring Radioactive Materials) δηλαδή, φυσικά ραδιενεργά υλικά, όπως ουράνιο,θόριο, ράδιο, μόλυβδος-210.
       
      Eνώ το ουράνιο και το θόριο δεν είναι διαλυτά στο νερό, το ραδιενεργό προϊόν της διάσπασης τους, το ράδιο, και ορισμένα από τα προϊόντα του είναι διαλυτά. Aυτά μπορούν να παραμείνουν σε διάλυμα ή να κατακάτσουν σχηματίζοντας λάσπη (sludges), που συσσωρεύεται σε δεξαμενές ή ορυκτές επικαθίσεις στο εσωτερικό των σωληνώσεων και του εξοπλισμού γεωτρήσεων. Tα επίπεδα ακτινοβολίας μπορεί να ποικίλλουν κατά περίπτωση. Σε έρευνες των παραγωγικών γεωτρήσεων σε 13 πολιτείες των HΠA, η αναφορά υψηλών ποσοστών συγκέντρωσης ραδιονουκλιδίων κυμαινόταν από 90% στο Mισισιπή μέχρι ελάχιστα στο Kολοράντο ή τη Nότια Nτακότα.
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Τις θέσεις και τις προτάσεις του για τη μείωση των συγκεντρώσεων αιωρούμενων μικροσωματιδίων στην ατμόσφαιρα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και την αντιμετώπιση του προβλήματος της αιθαλομίχλης και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης κατέθεσε το Ecocity.
       
      Το Ecocity εστιάζει τις πηγές του προβλήματος στα στερεά και υγρά καύσιμα για θέρμανση και μετακινήσεις αντίστοιχα, στην ατμοσφαιρική ρύπανση από οχήματα και ειδικά τη μάστιγα των ταξί, στον ελλιπή έλεγχο των οχημάτων που δεν περνούν από τα ΚΤΕΟ και στη διάθεση νοθευμένων και λαθραίων υγρών καυσίμων.
       
      Επιγραμματικά, οι θέσεις του Ecocity είναι οι εξής:
       
      —ΓΙΑ ΤΗ ΡΥΠΑΝΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΡΜΑΝΣΗ
       
      ΣΤΕΡΕΑ ΚΑΥΣΙΜΑ
       
      –Ποιότητα της διακινούμενης βιομάζας.
       
      *Εισαγόμενη από άλλες χώρες – Καταγραφής κυκλώματος διακίνησης και ποιότητας βιομάζας ανά Περιφέρεια:
       
      Μητρώο Εισαγωγέων Βιομάζας (Υπεύθυνη Δήλωσή τους με αναφορά Χώρα εισαγωγής και Εταιρία που συνεργάζονται.
      Κάθε εισαγωγέας να καταθέσει κατάλογο με πελάτες/εμπόρους που πωλούν pellets και άλλα είδη βιομάζας
      *Παραγόμενη στη χώρα – Καταγραφής κυκλώματος διακίνησης και ποιότητας βιομάζας ανά Περιφέρεια :
       
      Μητρώο Παραγωγών Βιομάζας στη χώρα
      Κάθε βιομηχανία παραγωγής να καταθέσει κατάλογο με πελάτες/εμπόρους που πωλούν pellets και άλλα είδη βιομάζας
      * Διακινητές/Έμποροι ανά Πόλη
       
      Υπεύθυνη Δήλωση Εμπόρων σε Περιφέρειες, για διάθεση pellets και ξυλείας)
      Απογραφή σημείων πώλησης ξυλείας ανά Περιφέρεια
      Έλεγχος Εμπόρων/Πωλητών ξυλείας, pellets & βιομάζας με έλεγχο τιμολογίων παραλαβής ανά προμηθευτή (Περιφέρειες).
      Εντοπισμός από ποιόν παρέλαβαν, πότε και αν είναι νόμιμος προμηθευτής
      Έλεγχος αποθεμάτων (παραλαβές-πωλήσεις)
       
      ΥΓΡΑ ΚΑΥΣΙΜΑ
       
      Πολιτική προώθησης του φυσικού αερίου προς τα νοικοκυριά
       
      - Eιδικές παροχές έναντι της βιομηχανικής χρήσης.
       
      - Μείωση των φόρων του φυσικού αερίου
       
      - Εφαρμογή κινήτρων για επέκταση των συνδέσεων
       
      Προώθηση της χρήσης πετρελαίου για θέρμανση
       
      - Μεγαλύτερη μείωση του ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης, για την τόνωση του δικαιώματος θέρμανσης στη χειμερινή περίοδο των χαμηλόμισθων και οικονομικά ασθενών τάξεων
       
      *Kαταπολέμηση της κλοπής και νοθείας πετρελαίου :
       
      - Απογραφή Δεξαμενών Πετρελαίου σε όλη τη χώρα
       
      - Εφαρμογή ηλεκτρονικού ελέγχου διακίνησης καυσίμων από τα σημεία φόρτωσης μέχρι και την επιστροφή των βυτιοφόρων
       
      - Ευθύνη παρακολούθησης της διακίνησης και των βυτιοφόρων από τις εταιρίες εμπορίας καυσίμων που συνεργάζονται οι μεταφορείς.
       
      - Πλήρης έλεγχος και επιβολή κυρώσεων σε μη εφαρμογή συστήματος εισροών-εκροών σε πρατήρια
       
      Η χρήση πετρελαίου για εμπορική και βιομηχανική χρήση χωρίς την παροχή έκπτωσης των ιδιωτών (θέρμανση).
       
      *Σφικτός έλεγχος στην ποιότητα του διακινούμενου πετρελαίου θέρμανσης.
       
      - Παραλαβές πετρελαίου ανά ΑΦΜ Ιδιώτη ή ΑΜ Πολυκατοικίας (Διαθέσιμοι ΑΜ από ρεύμα, νερό κλπ)
       
      - Διασταύρωση ποσοτήτων φόρτωσης με ποσότητες πώλησης σε πρατήρια καυσίμων (σύστημα εισροών – εκροών) και σε εταιρίες εμπορίας (μηχανογραφικό σύστημα)
       
      - Σε παρανομούντες που διακινούν λαθραίο καύσιμο να εξομοιωθούν οι ποινές αντίστοιχα με τις περιπτώσεις φορτηγών που διακινούν ξυλεία λαθραία (κατάσχεση οχήματος μέχρι εκδίκαση της υπόθεσης)
       
      —ΓΙΑ ΤΗ ΡΥΠΑΝΣΗ ΑΠΟ ΟΧΗΜΑΤΑ
       
      Αναθεώρηση στο καθεστώς του «πράσινου δακτυλίου»
      - Απαγόρευση κυκλοφορίας πετρελαιοκίνητων επιβατικών οχημάτων στο κέντρο των μεγάλων πόλεων (απαραίτητος ο περιορισμός εκπομπής PM & NOx)
       
      - Διατήρηση ελεύθερης κυκλοφορίας σε δακτύλιο στα οχήματα Φυσ. Αερίου, στα Υβριδικά και στα Ηλεκτρικά
       
      *Κίνητρα για αντικατάσταση του στόλου των ταξί σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με οχήματα φυσικού αερίου, ηλεκτρικά ή υβριδικά οχήματα.
       
      *Κίνητρα και για μετατροπή ταξί για χρήση Φυσικού Αερίου
       
      *Απόσυρση και αντικατάσταση του ρυπογόνου στόλου των Φορτηγών, που κυκλοφορούν στη χώρα, καθώς και εφαρμογή αντικινήτρων για τις εισαγωγές μεταχειρισμένων παλαιάς τεχνολογίας.
       
      Δημιουργία περιβαλλοντικών δακτυλίων για φορτηγά σε Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη, ώστε να εισέρχονται μόνο νέας τεχνολογίας φορτηγά πετρελαιοκίνητα οχήματα και όχι ο παλιός και ρυπογόνος στόλος των μεταχειρισμένων που υπάρχουν.
       
      *Ανάπτυξη των ΜΜΜ και προώθηση των λεωφορείων φυσικού αερίου και μέσων σταθερής τροχιάς στην Περιφέρεια
       
      *Τοποθέτηση παγίδων μικροσωματιδίων
       
      - Σε όλα τα παλαιάς τεχνολογίας Φορτηγά
       
      - σε όλα τα δημόσια και ιδιωτικά λεωφορεία που διέρχονται στον αστικό ιστό των μεγάλων πόλεων
       
      - σε όλα τα οχήματα των Ενόπλων Δυνάμεων
       
      - σε όλα τα Σχολικά Λεωφορεία
       
      - στα ταξί παλαιάς τεχνολογίας
       
      *Σφικτός έλεγχος για τη σωστή συντήρηση των αυτοκινήτων και δικύκλων (ΚΤΕΟ)
       
      *Απαγόρευση στάθμευσης και της λειτουργίας κλιματισμού εν στάσει, σε τουριστικά λεωφορεία σε περιοχές γύρω από τους αρχιαολογικούς χώρους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (εφαρμογή μεθόδου Ρώμης)
       
      *Δημιουργία και Λειτουργία ΕΦΕΚ (Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Καυσίμων)
       
      - Ανεξάρτητη Αρχή για την παρακολούθηση του κυκλώματος καυσίμων
       
      - Έλεγχοι δεξαμενών και τήρηση μητρώου
       
      - Εποπτεία σε καθεστώς ελέγχου ποιότητας καυσίμων
       
      Το ECOCITY υπογραμμίζει ότι πιθανοί κυβερνητικοί στόχοι με οικονομικό προσανατολισμό αποδείχθηκαν αναποτελεσματικοί και δεν αντισταθμίζουν το κόστος από την προκαλούμενη νοσηρότητα και πρόωρη θνησιμότητα του πληθυσμού, που προέρχεται από τα αυξημένα επίπεδα οξειδίων αζώτου και αιωρούμενων σωματιδίων.
       
      Τονίζει την απουσία βραχυπρόθεσμου σχεδιασμού και μηχανισμών ελέγχου για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και την ανάγκη εμπλουτισμού του δικτύου σταθμών μετρήσεων της ατμοσφαιρικής ρύπανσης σε κάθε μεγάλη πόλη μας.
       
      Καλεί τα συναρμόδια Υπουργεία να δρομολογήσουν όλα τα αναγκαία μέτρα για τη μείωση εκπομπής μικροσωματιδίων
       
      - είτε από την καύση βιομάζας,
       
      - είτε από την κυκλοφορία πετρελαιοκίνητων οχημάτων,
       
      - είτε από χρήση νοθευμένου καύσιμου.
       
      Όπως είναι φανερό τα στοιχεία ρύπανσης του αέρα, που καταγράφηκαν στις δύο πόλεις τον περασμένο χειμώνα ήταν και πάλι ιδιαίτερα ανησυχητικά και απογοητευτικά με ιδιαίτερα υψηλές συγκεντρώσεις μικροσωματιδίων και καρκινογόνων πολυαρωματικών υδρογονανθράκων, που ξεπέρασαν τα όρια θεσμοθετημένα από την Ε.Ε. επιφυλακής και τα όρια των Οδηγιών της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας.
       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2015/05/09/ecocity-rypansi-aithalomixli-122240/
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Την έντονη αντίδραση 9 δήμων της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά προκάλεσε το ρεπορτάζ της «Κ», περί της μεταφοράς των λυμάτων των δήμων Παλλήνης και Σαρωνικού στην Ψυττάλεια. Οι 9 δήμαρχοι κατηγορούν την ΕΥΔΑΠ ότι η περαιτέρω επιβάρυνση της Ψυττάλειας είναι επικίνδυνη, ενώ η επιλογή της μεταφοράς λυμάτων σε μεγάλες αποστάσεις ενεργοβόρος και αντιοικολογική. Από την πλευρά της η ΕΥΔΑΠ απορρίπτει τα επιχειρήματα των δημάρχων για την Ψυττάλεια ως στερούμενα επιστημονικής βάσης, χωρίς ωστόσο να αιτιολογεί επαρκώς γιατί επελέγησαν για μεταφορά μόνο οι συγκεκριμένοι δύο δήμοι.
       
      Την κοινή ανακοίνωση για το θέμα υπογράφουν οι δήμαρχοι Αγίας Βαρβάρας Γιώργος Καπλάνης, Κερατσινίου – Δραπετσώνας Χρήστος Βρεττάκος, Κορυδαλλού Σταύρος Κασιμάτης, Μοσχάτου – Ταύρου Ανδρέας Ευθυμίου, Νίκαιας – Αγ. Ι. Ρέντη Γιώργος Ιωακειμίδης, Πειραιά Γιάννης Μώραλης, Περάματος Γιάννης Λαγουδάκης, Σαλαμίνας Ισιδώρα Νάνου, Χαϊδαρίου Μιχάλης Σελέκος, καθώς και ο πρόεδρος του Περιβαλλοντικού Συνδέσμου Δήμων Αθήνας – Πειραιά (ΠΕΣΥΔΑΠ) Γρηγόρης Γουρδομιχάλης. Οπως υποστηρίζουν, ο σχεδιασμός της ΕΥΔΑΠ για τη μεταφορά λυμάτων από Παλλήνη και Σαρωνικό είναι επικίνδυνος, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε υπέρβαση της δυναμικότητας της Ψυττάλειας. Επιπλέον, είναι ενεργοβόρος και αντιοικολογικός, καθώς απαιτεί την κατασκευή 13 αντλιοστασίων μέχρι την Ψυττάλεια. Τέλος, θεωρούν ότι με την απόφαση αυτή «η δυτική Αττική και ο Πειραιάς λειτουργεί ως αποθήκη όλων των ρυπογόνων δραστηριοτήτων με περιθώριο για ακόμα περισσότερους».
       
      «Θεωρούμε ότι είναι ανήθικο να μεταφέρονται όλες οι ανεπιθύμητες δραστηριότητες στον Πειραιά και τη Δυτική Αττική», λέει ο πρόεδρος του ΠΕΣΥΔΑΠ κ. Γουρδομιχάλης. «Σε πιο μικρές πόλεις από την Αθήνα υπάρχουν 5-6 μεγάλοι βιολογικοί καθαρισμοί. Εδώ, το μεγαλύτερο μέρος της Αττικής καταλήγει στην Ψυττάλεια. Η ΕΥΔΑΠ στηρίζει το οικονομικό ή άλλο σχεδιασμό της σε βάρος μας». Να σημειωθεί ότι το θέμα είχε φέρει στη Βουλή προ διετίας και ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Δημ. Καρύδης.
       
      «Eξοικονόμηση πόρων»
       
      Από την πλευρά της η ΕΥΔΑΠ απορρίπτει και πάλι ως ανυπόστατα τα επιχειρήματα περί επικινδυνότητας της Ψυττάλειας. «Το Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων (ΚΕΛ) Ψυττάλειας σήμερα λειτουργεί με φορτίο πολύ μικρότερο των δυνατοτήτων της. Η απότομη πληθυσμιακή αύξηση που επικαλούνται οι δήμαρχοι δεν διαφαίνεται πουθενά», υποστηρίζει στην «Κ» ο κ. Κώστας Βουγιουκλάκης, γενικός διευθυντής Ανάπτυξης και Παραγωγής Εργων της ΕΥΔΑΠ. «Για την επέκταση του δικτύου αποχέτευσης στην Παλλήνη και τον Σαρωνικό θα χρειαστούν 9 αντλιοστάσια. Η πιθανότητα να πάθουν βλάβη είναι η ίδια με τα υπόλοιπα 42 που λειτουργούν στην Αττική - τα περισσότερα κατά μήκος της παραλιακής. Αυτό που συμβαίνει, λοιπόν, είναι ότι η ΕΥΔΑΠ προσπαθεί να αξιοποιήσει τις υπάρχουσες υποδομές και να συνδέσει δύο δήμους που είναι στα όρια του δικτύου της. Η λειτουργία του δικτύου αποχέτευσης στους δύο δήμους θα είναι ενεργοβόρος, ωστόσο εξοικονομούνται σημαντικοί πόροι από την ακύρωση του βιολογικού καθαρισμού στη Φώκαια (δήμος Σαρωνικού) και τη μείωση του μεγέθους του ΚΕΛ Βορείων Μεσογείων (σ.σ. εκεί όπου θα οδηγούνταν η Παλλήνη, αν ποτέ κατασκευαστεί)». Σύμφωνα με τον κ. Βουγιουκλάκη, το κόστος της σύνδεσης του δήμου Σαρωνικού με την Ψυττάλεια είναι 56 εκατ. ευρώ (έναντι 138 εκατ. ευρώ που θα κόστιζε η κατασκευή βιολογικού καθαρισμού στη Φώκαια) και το ετήσιο κόστος λειτουργίας στα 3,3 εκατ. ευρώ έναντι 6,8 εκατ. ευρώ. Ενώ για την Παλλήνη η σύνδεση με την Ψυττάλεια έχει το ίδιο κόστος -29 εκατ. ευρώ- με τη σύνδεση με τον (μελλοντικό) βιολογικό στα Βόρεια Μεσόγεια.
       
      Τέλος, όσο για την επιλογή της Ψυττάλειας για τη δημιουργία του κύριου βιολογικού καθαρισμού της πρωτεύουσας, η ΕΥΔΑΠ υποστηρίζει ότι πρόκειται για μια επιλογή δύσκολα αναστρέψιμη. «Ο κεντρικός αγωγός αποχέτευσης σχεδιάστηκε το 1928-30 και ολοκληρώθηκε το 1952, με αποδέκτη τη θάλασσα στον Ακροκέραμο, απέναντι από την Ψυττάλεια. Τότε οι περισσότερες περιοχές εκεί ήταν χωριά», λέει ο κ. Βουγιουκλάκης. «Δεν τίθεται ταξικό ζήτημα. Ο σχεδιασμός μας σήμερα γίνεται μόνο με τεχνικοοικονομικά κριτήρια».
       
      Πηγή: http://www.kathimerini.gr/800189/article/epikairothta/ellada/antidraseis-ennea-dhmwn-gia-ta-lymata
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Κανόνες για την τιμολόγηση και την κοστολόγηση του νερού για όλες τις χρήσεις (ύδρευση, άρδευση, βιομηχανία κ.ά.), θα πρέπει να έχει θεσπίσει η χώρα μας έως τις αρχές του ερχόμενου φθινοπώρου. Σύμφωνα με την οδηγία πλαίσιο για το νερό (2000/60/ΕΚ) η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει συνυπολογίσει στο κόστος του νερού, τις δαπάνες για τις υποδομές μεταφοράς και τη συντήρησή τους, καθώς και το κόστος για το περιβάλλον.
       
      Όπως αναφέρεται σε έγγραφο της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων (17/3/2016), το οποίο κατατέθηκε από τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Γιάννη Τσιρώνη στη Βουλή, η Διεύθυνση Σχεδιασμού και Διαχείρισης Υπηρεσιών Ύδατος έχει υποβάλει στη Γνωμοδοτική Επιτροπή Υδάτων (ΓΕΥ), την εισήγησή της, σχετικά με τους κανόνες για την κοστολόγηση και τιμολόγηση των υπηρεσιών ύδατος, ανάλογα με τη χρήση του.
       
      Στην εισήγηση περιλαμβάνονται και τα μέτρα βελτίωσης των υπηρεσιών ύδατος. Το σχετικό κείμενο, σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στο έγγραφο της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων, βρίσκεται υπό επεξεργασία. Μετά την ενσωμάτωση των όποιων παρατηρήσεων θα υποβληθεί στη συνέχεια για έγκριση στην Εθνική Επιτροπή Υδάτων. Η θεσμοθέτηση ενός νέου πλαισίου τιμολόγησης αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση.
       
      Αιρεσιμότητα για χρηματοδότηση η τιμολόγηση
       
      Αξίζει να επισημανθεί ότι στο πλαίσιο του νέου Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014 - 2020, η διαμόρφωση κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης του νερού άρδευσης αποτελεί «αιρεσιμότητα» προκειμένου να χρηματοδοτηθούν έργα αξιοποίησης υδάτων (π.χ. εγγειοβελτιωτικά). Όπως αναφέρει στην απάντησή του στο ερώτημα του βουλευτή του Ποταμιού κ. Σπύρου Δανέλλη, ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Μάρκος Μπόλαρης, η χώρας μας οφείλει έως και τον Σεπτέμβριο του 2016 να έχει ικανοποιήσει την εν λόγω αιρεσιμότητα για να λάβει την αντίστοιχη χρηματοδότηση.
       
      Όσον αφορά στο αρδευτικό νερό, σήμερα ισχύουν διαφορετικοί (ή καθόλου) κανόνες σε κάθε περιοχή της χώρας. Σύμφωνα με την Οδηγία 2000/60/ΕΚ, στην τιμολόγηση θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, το χρηματοοικονομικό κόστος (κατασκευή, λειτουργία και συντήρηση υποδομών), το κόστος του υδάτινου πόρου και το περιβαλλοντικό κόστος.
       
      Σήμερα, ελάχιστοι φορείς (Γενικοί Οργανισμού Εγγείων Βελτιώσεων, ΔΕΗ) ακολουθούν σύγχρονα συστήματα καταγραφής του χρηματοοικονομικού κόστους του αρδευτικού νερού. Στους Τοπικούς Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων δεν καταγράφεται το πραγματικό κόστος του νερού και δεν ακολουθούνται συγκεκριμένες αρχές για την τιμολόγησή του.
       
      Πηγή: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=787294
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Εθνική Ελλάδος δεν κατάφερε να ξεπεράσει το εμπόδιο της Κόστα Ρίκα και να προκριθεί στην επόμενη φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2014 που διεξάγεται στη Βραζιλία.
       
      Παρότι, η Εθνική μας ήταν καλύτερη στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα αποκλείστηκε στην άχαρη διαδικασία των πέναλτυ.
       
      Ωστόσο, υπάρχει ένα πολύ σημαντικότερο “γήπεδο” στο οποίο η Κόστα Ρίκα δεν πετυχαίνει “τυχερές” νίκες, αλλά μας βάζει κυριολεκτικά τα γυαλιά: αυτό του περιβάλλοντος και της οικολογίας.
       
      Η Κόστα Ρίκα λοιπόν διακρίνεται για τις καινοτόμες πολιτικές της στον τομέα του περιβάλλοντος και είναι η μόνη χώρα που πληροί τα πέντε κριτήρια που καθορίζονται για τη μέτρηση της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας.
       
      Μεταξύ άλλων, η κυβέρνηση της χώρας ανακοίνωσε την πρόθεσή της να γίνει το πρώτο κράτος με ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα μέχρι το 2021. Αυτό σε μεγάλο βαθμό θα επιτευχθεί μέσω ενός προγράμματος εκτεταμένων δενδροφυτεύσεων. Είναι χαρακτηριστικό πως σήμερα περισσότερο από το μισό της έκτασης της χώρας καλύπτεται από δέντρα όταν το 1980 το ποσοστό ήταν μόλις 20%.
       
      Μάλιστα, πρόσφατη έκθεση της αμερικανικής ΜΚΟ Union of Concerned Scientists ανακήρυξε την Κόστα Ρίκα κορυφαία χώρα στον κόσμο στην καταπολέμηση της αποδάσωσης και στην προσπάθεια προστασίας των τροπικών δασών της βροχής.
       
      Όσον αφορά στη χρήση των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα, η διείσδυσή τους ήταν 47% το 2004 και 96% το 2006 με βασικές τεχνολογίες τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια και τη γεωθερμία.
       
      Η Κόστα Ρίκα διακρίνεται για το πολύ υψηλό ποσοστό χρήσης των μέσων μαζικής μεταφοράς και ειδικά των λεωφορείων που συχνά διαθέτουν ακόμα και τουαλέτες.
       
      Το 2009 αναδείχθηκε ως «η πιο πράσινη χώρα στον κόσμο» σύμφωνα με αξιολόγηση του New Economics Foundation ενώ το 2012 η έκθεση Enviromental Performance Index η οποία κάθε χρόνο αξιολογεί τις επιδόσεις των χωρών σε περιβαλλοντικά θέματα υψηλής προτεραιότητας, την κατέταξε στην 1η θέση στην Αμερική και στην 5η παγκοσμίως.
       

       
      Όσον αφορά στη βιοποικιλότητα, η Κόστα Ρίκα φιλοξενεί των 5% των ειδών παγκοσμίως, ποσοστό τεράστιο για μια μικρή χώρα της Κεντρικής Αμερικής με έκταση 51.100 τετρ. χλμ.
       
      Μεταξύ άλλων διαθέτει 130 είδη ψαριών του γλυκού νερού, 160 είδη αμφίβιων, 208 είδη θηλαστικών, 220 είδη ερπετών, 850 είδη πουλιών, 1000 είδη πεταλούδων, 1.200 ποικιλίες ορχιδέων, 9.000 ήδη φυτών και 34.000 είδη εντόμων.
       
      Πώς προστατεύει όλα αυτά τα είδη; Ανακηρύσσοντας το 25% των εδαφών της σε πάρκα, τα 32 εθνικά και σε καταφύγια της άγριας ζωής. Επίσης 100 περιοχές της χώρας έχουν χαρακτηριστεί ως προστατευόμενες.
       
      Η ακτογραμμή της φτάνει τα 1,287 χιλιόμετρα, ενώ ξεκινάει στον Ειρηνικό και φτάνει μέχρι την Καραϊβική. Εκεί βρίσκεται και η περίφημη παραλία Samara Beach (καμία σχέση με τους δικούς μας σαμαράδες) η οποία αναδείχθηκε ως η δεύτερη καλύτερη παραλία της Κεντρικής Αμερικής από το «Travellers Choice 2013», της διάσημης ταξιδιωτικής πλατφόρμας TripAdvisor.
       
      Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί ότι η Κόστα Ρίκα θεωρείται παγκόσμιος πρωτοπόρος στην ανάπτυξη του οικολογικού τουρισμού από τη δεκαετία του 1990 ακόμη.
       
      Πρόκειται για μια πανέμορφη χώρα με τροπικά δάση, ορεινά δάση, ηφαίστεια, πεντακάθαρα ποτάμια και χρυσές παραλίες.
       
      Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι κοσταρικανοί θεωρούνται ως οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στον κόσμο σύμφωνα με τον δείκτη Happy Planet Index που συνυπολογίζει το προσδόκιμο ζωής (73,4 χρόνια), την ικανοποίηση των ανθρώπων από τη ζωή τους και το (πολύ περιορισμένο) περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
       
      Επιπλέον, 2012 έγινε η πρώτη χώρα στην αμερικανική ήπειρο που απαγόρευσε το κυνήγι, ενώ έχει καταργήσει και το στρατό.
       
      Λοιπόν σταματάμε εδώ διότι οι αναπόφευκτες συγκρίσεις με την Ελλάδα θα μας φέρουν κατάθλιψη.
       
      Και μας κέρδισαν και στη μπάλα.
       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2014/06/30/ellada-costa-rica-115893/
    10. Περιβάλλον

      akius

      Το WWF συμφωνεί με την αξιοποίησή τους, αλλά χωρίς να θιγούν τα μέτρα προστασίας.
       
      Εκτάσεις με ιδιαίτερη οικολογική αξία εκχωρούνται στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), γεγονός που προκαλεί ανησυχία σε περιβαλλοντικές οργανώσεις και τοπικούς φορείς.
       
      Μάλιστα σε πρόσφατη επιστολή του WWF Ελλάς προς τον υπουργό Οικονομικών κ. Γιάννη Στουρνάρα εκφράζονται φόβοι για πιθανή «χαλάρωση» στο καθεστώς προστασίας τους.
       
      Διατυπώνεται επίσης η ανησυχία για το αν γίνεται γνωστή στους ενδιαφερόμενους επενδυτές η ιδιαιτερότητα των συγκεκριμένων περιοχών, η αξία των οποίων έχει αναγνωριστεί και προστατεύεται θεσμικά από τις προβλέψεις της εθνικής, ευρωπαϊκής και διεθνούς νομοθεσίας.
       
      Ενδεικτικά, αναφέρονται οι εξής περιπτώσεις:
       
      1. Με το άρθρο 17 της απόφασης 234 (ΦΕΚ Β' 1020/25.4.2013) μεταβιβάζονται και περιέρχονται στο ΤΑΙΠΕΔ μια σειρά ακινήτων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται νησιωτικοί υγρότοποι που έχουν καταγραφεί από το WWF.
       
      Πολλοί από αυτούς διέπονται επιπλέον από ειδικά καθεστώτα προστασίας, όπως:
      Η περιοχή Αγερσανί - Λίμνη Αλυκής Νάξου που έχει χαρακτηριστεί ως Καταφύγιο Αγριας Ζωής.

      Η περιοχή Πλάκας - Χειβαδολίμνη Μήλου που έχει χαρακτηριστεί ως περιοχή Natura 2000.

      Η περιοχή Ορμος Κοτσίνα «Ρεπανίδι» Λήμνου που προστατεύεται από Προεδρικό Διάταγμα.

      2. Με την απόφαση 234 μεταβιβάζονται και περιέρχονται στο ΤΑΙΠΕΔ δύο εκτάσεις, οι οποίες εντάσσονται σε ζώνες προστασίας του Εθνικού Πάρκου Υγροτόπων Κοτυχίου και Στροφυλιάς.
       
      3. Το ΤΑΙΠΕΔ προγραμματίζει να προκηρύξει διεθνή ανοιχτό διαγωνισμό για την εκμετάλλευση του χιονοδρομικού θέρετρου στον Βόρα μαζί με μια έκταση γης μεγάλων διαστάσεων στο γειτονικό χωριό και μια περιοχή δίπλα στην παρακείμενη λίμνη. Στην παρουσίαση της έκτασης προς αξιοποίηση περιλαμβάνεται «δυνητικό πλάνο εκμετάλλευσης» της περιοχής με πολυτελή ξενοδοχεία 60.000 τ.μ., εξοχικές κατοικίες και βίλες - ξενοδοχεία 70.000 τ.μ., κέντρο συνεδρίων 12.000 τ.μ., εγκαταστάσεις ελλιμενισμού και οικοτουρισμού. Σε κανένα σημείο της παρουσίασης δεν λαμβάνεται υπόψη ή έστω αναφέρεται ότι η ευρύτερη περιοχή, λόγω της βιοποικιλότητας που φιλοξενεί, έχει χαρακτηριστεί ως περιοχή Natura 2000.
       
      «Σε καμία περίπτωση από τις περιοχές που έχουν παραχωρηθεί δεν αναγνωρίζεται ή αναφέρεται το καθεστώς προστασίας. Από τις τριμηνιαίες αναφορές μάλιστα προκύπτει ότι το ΤΑΙΠΕΔ προωθεί την απομάκρυνση τυχόν περιορισμών σε συγκεκριμένα ακίνητα που του εκχωρούνται προς αξιοποίηση» λέει η υπεύθυνη πολιτικής για το WWF Ελλάς κυρία Ιόλη Χριστοπούλου. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά, δεν είναι τυχαίο ότι στην αναφορά προόδου του 2013 παρουσιάζεται ως επιτυχία του ΤΑΙΠΕΔ η άρση 69 διοικητικών και τεχνικών εμποδίων που καθυστερούν τις αποκρατικοποιήσεις, ενώ αρκετά ακόμη εμπόδια παρουσιάζονται ως εκκρεμή.
       
      Το Ταμείο θα πρέπει, όπως επισημαίνει η κυρία Χριστοπούλου, διευκολύνοντας τους ενδιαφερόμενους αγοραστές, «να γνωστοποιεί το καθεστώς προστασίας και να το λαμβάνει υπόψη κατά τη διαμόρφωση των επενδυτικών σχεδίων». Εξάλλου, σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 1415-6/13), η διαδικασία μεταβίβασης στο ΤΑΙΠΕΔ δεν θίγει την περιβαλλοντική και πολεοδομική νομοθεσία και γενικότερα το προστατευτικό ή άλλο καθεστώς των περιοχών αυτών.
       
      Μέχρι σήμερα, ωστόσο, η απαίτηση αυτή δεν αποτυπώνεται στους αρχικούς φακέλους περιοχών, όπως ενδεικτικά φαίνεται στην παρουσίαση του δημόσιου ακινήτου στη θέση Αγ. Προκόπιος, Νάξου, παρά το γεγονός ότι η περιοχή έχει χαρακτηριστεί ως Natura 2000 και η αξιοποίησή της είναι δυνατή υπό προϋποθέσεις.
       
      Οπως αναφέρεται στην επιστολή της περιβαλλοντικής οργάνωσης προς τον κ. Στουρνάρα, «οι σχετικές προβλέψεις του υφιστάμενου κανονιστικού πλαισίου λειτουργίας του ΤΑΙΠΕΔ δεν είναι επαρκείς για την προστασία των περιοχών αυτών. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να διευκρινίζεται αν το εκάστοτε περιουσιακό στοιχείο εντάσσεται σε προστατευόμενη περιοχή, αν η τελευταία έχει χαρακτηριστεί ως περιοχή Natura 2000, αν πρόκειται για δάσος ή δασική έκταση, αν αποτελεί υγρότοπο, συμπεριλαμβανομένων των μικρών παράκτιων νησιωτικών υγροτόπων που προστατεύονται από το προεδρικό διάταγμα της 12/19.6.2012, αν βρίσκεται εντός αιγιαλού, κ.ο.κ., και να αναφέρονται ρητά οι περιορισμοί και ειδικές υποχρεώσεις που αυτό συνεπάγεται. Το εκάστοτε καθεστώς προστασίας υπαγορεύει το είδος των επενδύσεων που επιτρέπονται στην κάθε περιοχή και τις νομικά επιβαλλόμενες διαδικασίες αδειοδότησης που αφορούν το κάθε έργο ή δραστηριότητα».
       
      Το WWF, λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι η διαφάνεια και η εκ των προτέρων δημοσιοποίηση των ισχυόντων, ειδικών ανά περιοχή, ρυθμίσεων ενισχύει την ασφάλεια δικαίου που είναι απαραίτητη για κάθε επενδυτή, ζητεί να καλυφθεί από το ΤΑΙΠΕΔ το μεγάλο κενό πληροφόρησης σχετικά με το καθεστώς προστασίας των περιοχών που περιέρχονται στη δικαιοδοσία του. Η πληροφορία αυτή, όπως επισημαίνεται στην επιστολή, θα πρέπει να είναι δημόσια διαθέσιμη, εύκολα προσβάσιμη και να συνοδεύει την παρουσίαση κάθε ακινήτου προς αξιοποίηση.
       
      Η οργάνωση ζητεί επίσης από τον κ. Στουρνάρα μια δημόσια τοποθέτηση που θα τον δεσμεύει ότι το οποιοδήποτε πρόγραμμα αξιοποίησης των περιοχών αυτών δεν θα παραβιάσει τις ισχύουσες προστατευτικές για το φυσικό περιβάλλον διατάξεις, ούτε και θα τις υποβαθμίσει.
      Αλλωστε, όπως αναφέρεται στην επιστολή, «η περιβαλλοντική προστασία δεν μπορεί να θεωρηθεί εμπόδιο για μια περιοχή, αλλά προστιθέμενη αξία, η αναγνώριση της οποίας μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε ένα βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης στη βάση μιας ζωντανής οικονομίας».
       
      Πηγή: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=541869
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Τα σχολεία στο Πεκίνο θα κλείσουν και οι οικοδομικές εργασίες σε εξωτερικούς χώρους θα σταματήσουν, μετά τον «κόκκινο συναγερμό» που εξέδωσε για πρώτη φορά η πρωτεύουσα της Κίνας, εξαιτίας της υψηλής ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
       
      Ο «κόκκινος συναγερμός» είναι η υψηλότερη βαθμίδα συναγερμού και δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ μέχρι σήμερα στο Πεκίνο, αναφέρει το πρακτορείο ειδήσεων Xinhua.
       
      Οι Αρχές εκτιμούν ότι η πόλη αναμένεται να καλυφθεί με πυκνή ομίχλη για τρεις συνεχόμενες ημέρες. Ο κόκκινος συναγερμός θα διαρκέσει από τις 07:00 της Τρίτης (τοπική ώρα) έως τις 12:00 το μεσημέρι της Πέμπτης, οπότε αναμένεται ότι ψυχρά ρεύματα θα διαλύσουν την ομίχλη.
       
      Οι δημοτικές αρχές θα επιβάλουν Δακτύλιο, απαγορεύοντας εκ περιτροπής την κυκλοφορία σε οχήματα των οποίων οι πινακίδες λήγουν σε ζυγό ή μονό αριθμό.
       
      Παράλληλα, οι δημοτικές αρχές ανακοίνωσαν επίσης την προσωρινή απόσυρση από την κυκλοφορία του 30% των υπηρεσιακών οχημάτων τους.
       
      Σε αντιστάθμισμα, 200 επιπλέον λεωφορεία, «κατά προτεραιότητα ηλεκτρικά ή υβριδικά», θα κυκλοφορήσουν στους δρόμους της πόλης, σύμφωνα με την εταιρεία μεταφορών του Πεκίνου, την οποία επικαλείται η εφημερίδα Beijing Daily.
       
      Το τηλεοπτικό δίκτυο CCTV της Κίνας μετέδωσε ότι στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, η ορατότητα σε ορισμένες περιοχές του Πεκίνου έφτανε τα 200 μέτρα.
       
      Ο συναγερμός έρχεται την ώρα που στο Παρίσι, η διεθνής κοινότητα επιχειρεί να βρει λύση για να αντιμετωπίσει την κλιματική αλλαγή. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Κίνα θεωρείται ως η χώρα που προκαλεί τη μεγαλύτερη ατμοσφαιρική ρύπανση.
       
      Τα αυξημένα επίπεδα ρύπανσης αποδίδονται στους ρύπους που εκπέμπουν οχήματα με κινητήρα, αλλά ενισχύονται από την κατανάλωση κάρβουνου εξαιτίας του χειμώνα.
       
      Ο δείκτης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης της αμερικανικής πρεσβείας, που χρησιμοποιείται ως σημείο αναφοράς, μετρούσε στις 18:00 το απόγευμα της Δευτέρας (τοπική ώρα) πυκνότητα αιωρούμενων σωματιδίων δέκα φορές πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια.
       
      Η συγκέντρωση των μικροσωματιδίων έφτασε απόψε τα 224 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο, επίπεδο που αναμένεται να αυξηθεί τις επόμενες ημέρες. Σημειώνεται ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά ένα μέσο ανώτατο όριο μόλις... 25 μικρογραμμαρίων για 24 ώρες.
       
      Τα αιωρούμενα μικροσωματίδια έχουν διάμετρο 2,5 micron και εισχωρούν στους πνεύμονες προκαλώντας εκατοντάδες χιλιάδες πρόωρους θανάτους ετησίως στη χώρα.
       
      Στα τέλη Νοεμβρίου, το Πεκίνο είχε κηρύξει την πόλη σε πορτοκαλί συναγερμό.
       
      Πηγή: http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500044334
       

       

       

    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Περισσότερες από 150 πτήσεις που επρόκειτο να αναχωρήσουν ή είχαν προορισμό τα λονδρέζικα αεροδρόμια του Γκάτγουικ και του Χίθροου ματαιώθηκαν σήμερα εξαιτίας της καταιγίδας Κέιτι που σαρώνει τη νότια Αγγλία με άνεμους που πνέουν με ταχύτητα άνω των 100 χλμ/ώρα.
       
      «Εξαιτίας των σφοδρών ανέμων που προκαλεί η καταιγίδα Κέιτι, υπάρχουν σήμερα καθυστερήσεις και μερικές ματαιώσεις πτήσεων», ανακοινώθηκε από τον ιστότοπο του αεροδρομίου του Χίθροου, του μεγαλύτερου της χώρας.
       
      Σύμφωνα με τον πίνακα των πτήσεων που ήταν προγραμματισμένες έως τις 16:00 (ώρα Ελλάδας), έχουν ματαιωθεί γύρω στις 50 πτήσεις που επρόκειτο να αφιχθούν και περισσότερες από 80 που ήταν προγραμματισμένες να απογειωθούν αυτό το σαββατοκύριακο του Πάσχα, που ήταν επίσης για τους Βρετανούς σαββατοκύριακο αναχώρησης για διακοπές.
       
      Στο αεροδρόμιο του Γκάτγουικ, που βρίσκεται νότια της βρετανικής πρωτεύουσας, ματαιώθηκαν περίπου 20 πτήσεις που επρόκειτο να προσγειωθούν σήμερα ματαιώθηκαν και τέσσερις άλλες εστάλησαν σε άλλο αεροδρόμιο, σύμφωνα με τον ιστότοπο του αεροδρομίου.
       
      Στον ιστότοπο διευκρινίζεται ότι υπάρχουν επίσης προβλήματα στις οδούς πρόσβασης στο αεροδρόμιο.
       
      Πορτοκαλί συναγερμός για σφοδρούς ανέμους κηρύχθηκε για το Λονδίνο και τη νοτιοανατολική Αγγλία. Ριπές ανέμου που υπερβαίνουν τα 170 χλμ/ώρα καταγράφηκαν στη νότια ακτή της Αγγλίας, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
       
      Μια γέφυρα του Τάμεση, στη νοτιοανατολική Αγγλία, και η Σέβεν Μπριτζ που συνδέει την Αγγλία με την Ουαλία έκλεισαν επίσης, σύμφωνα με την υπηρεσία αυτοκινητοδρόμων της Αγγλίας.
       
      Η καταιγίδα Κέιτι έχει επίσης προκαλέσει μέχρι στιγμής διακοπή της ηλεκτροδότησης τουλάχιστον 2.000 νοικοκυριών στο Σάσεξ, το Σάρεϊ και το Κέντ (νότια Αγγλία).
       
      Πηγή: http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=496396&catID=4
       

       

    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Μικροσωματίδια, όζον ή διοξείδιο του αζώτου: ένας διαδραστικός χάρτης επιτρέπει στο εξής να γνωρίζουμε ανά πάσα στιγμή την ποιότητα του αέρα σε όλη την Ευρώπη, όπου η ατμοσφαιρική μόλυνση προκαλεί κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες πρόωρους θανάτους.
       
      Αυτός ο «ευρωπαϊκός δείκτης ποιότητας του αέρα», που τέθηκε σήμερα σε λειτουργία στο διαδίκτυο από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος (AEE) και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, συγκεντρώνει ανά ώρα τα δεδομένα από περισσότερους από 2.000 σταθμούς μετρήσεων στην Ευρώπη.
       
      «Η μόλυνση του αέρα είναι ένας αθέατος δολοφόνος, ο δείκτης για την ποιότητα του αέρα είναι ως εκ τούτου απαραίτητος για να ενημερώνονται οι ευρωπαίοι πολίτες για την κατάσταση του αέρα τον οποίο αναπνέουν», αναφέρει σε μια ανακοίνωση ο ευρωπαίος Επίτροπος Περιβάλλοντος Καρμένου Βέλα.
       
      Κουκκίδες διαφορετικού χρώματος σημαδεύουν τους σταθμούς πάνω στον χάρτη, από ανοικτό πράσινο μέχρι σκούρο κόκκινο, το οποίο δηλώνει ένα «πολύ άσχημο» επίπεδο για τουλάχιστον έναν από τους ακόλουθους ρύπους: το όζον, το διοξείδιο του αζώτου, το διοξείδιο του θείου, τα σωματίδια PM10 (διαμέτρου μικρότερης των 10 μικρόν) και τα σωματίδια PM2,5 (διαμέτρου μικρότερης των 2,5 μικρόν).
       
      Με γκρίζο σημειώνονται πολλές χώρες μέλη του AEE όπως η Ιταλία, η Ελλάδα, η Ισλανδία ή η Τουρκία, που δεν διαβιβάζουν προς το παρόν δεδομένα στο σύστημα.
       
      «Η ενημέρωση των πολιτών τους δίνει τα μέσα (…) προκειμένου να ζητήσουν από το πολιτικό σύστημα να συνεχίσει να βελτιώνει την ποιότητα του αέρα στις πόλεις μας», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Χανς Μπρινίνξ, διευθυντής του AEE, σημειώνοντας πως αυτός ο δείκτης μπορεί επίσης να ενδιαφέρει μια οικογένεια που σκέπτεται να μετακομίσει σε ένα άλλο μέρος της Ευρώπης.
       
      Ο χάρτης παρουσιάζει ένα στιγμιότυπο της ποιότητας του αέρα σε μια συγκεκριμένη ώρα τις δύο τελευταίες ημέρες, αλλά με ένα κλικ μπορεί επίσης κανείς να έχει πρόσβαση σε ένα γραφικό που συνοψίζει την κατάσταση που επικρατούσε τις προηγούμενες 100 ημέρες. Μια σελίδα ανά χώρα δίνει επίσης ένα περίγραμμα της μέσης ετήσιας μόλυνσης και των πρόωρων θανάτων που προκαλεί.
       
      Σύμφωνα με έκθεση του AEE που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο, η ποιότητα του αέρα βελτιώθηκε στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Όμως ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού, ιδιαίτερα στις πόλεις, παραμένει εκτεθειμένο σε μόλυνση που ξεπερνά τα ευρωπαϊκά πρότυπα και κατά μείζονα λόγο τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, που είναι πιο αυστηρές.
       
      «Ποσοστό μεγαλύτερο του 80% των πολιτών των ευρωπαϊκών πόλεων ζουν με μια ποιότητα του αέρα που δεν είναι στο ύψος των προτύπων του ΠΟΥ», υπογράμμισε ο Μπρινίνξ.
       
      Καρδιακά νοσήματα, καρδιακές προσβολές, καρκίνος των πνευμόνων… Μόνο η μόλυνση με αιωρούμενα σωματίδια PM2,5 που ευσδύουν βαθιά μέσα στους πνεύμονες προκάλεσε το 2014 περισσότερους από 420.000 πρόωρους θανάτους σε 41 ευρωπαϊκές χώρες, σύμφωνα με την AEE.
       
      aqicn.org/map/europe/
       
      Πηγή: http://www.ypaithros.gr/tehike-leitourgia-xartis-poiotita-aera-europi/
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Η στάθμη της Νεκράς Θάλασσας πέφτει ολοένα περισσότερο προκαλώντας ανησυχία. Ένα κοινό πρότζεκτ Ιορδανίας και Ισραήλ αποσκοπεί στη μεταφορά νερού από την Ερυθρά Θάλασσα μέσω αγωγών.
       
      Το δυνατό φως του ήλιου αντανακλάται πάνω στην επιφάνεια της Νεκράς Θάλασσας. Οι παραλίες στις ακτές της Ιορδανίας αποτελούν ατραξιόν για τουρίστες. Για πόσο ακόμη όμως; «Κάθε χρόνο η στάθμη του νερού πέφτει κατά ένα μέτρο» αναφέρει ο Μοχάμεντ, κάτοικος της περιοχής. Ο ίδιος μαζί με τον πατέρα και τα αδέρφια του διατηρούν ξενοδοχείο στη Νεκρά Θάλασσα. Όπως λένε κάποτε το νερό εδώ ήταν άφθονο, έφθανε μέχρι τους πρόποδες του κοντινού βουνού, πλέον όχι. «Ο πατέρας μου θυμάται ότι κάποτε Νεκρά Θάλασσα κάλυπτε αυτόν τον δρόμο. Τα τελευταία είκοσι χρόνια η στάθμη της έχει υποχωρήσει κατά τριάντα μέτρα», προσθέτει ο Μοχάμεντ. Πράγματι, σε πολλά σημεία μπορεί κανείς σήμερα να αντιληφθεί ότι εκεί κάποτε υπήρχε νερό. Πλέον τα σημεία αυτά μοιάζουν με την επιφάνεια της Σελήνης. Σύμφωνα με υπολογισμούς εάν δεν ληφθούν άμεσα δραστικά μέτρα, η Νεκρά Θάλασσα ενδέχεται να περάσει στην ιστορία μέχτι το 2050. Ίσως απομείνουν μόνο κάποια υπολείμματα της λίμνης αυτής, το βασικό χαρακτηριστικό της οποίας είναι η υψηλή περιεκτικότητα σε χλωριούχο νάτριο.
       
      Μια λίμνη με σπουδαία ιστορία αργοπεθαίνει
       
       
      Εδώ και πολλούς αιώνες η Νεκρά Θάλασσα κατέχει ειδική θέση στην ιστορία της ανθρωπότητας. Πέρα από τις βιβλικές τις καταβολές πάντα λειτουργούσε σαν φυσικό σύνορο αλλά και σημείο επαφής διαφορετικών λαών, πολιτισμών, θρησκευτικών παραδόσεων. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια κυριολεκτικά αργοπεθαίνει. Εξαιτίας της αυξημένης ζήτησης υδάτινων πόρων σε Ισραήλ και Ιορδανία τα τελευταία χρόνια έχει υποβαθμιστεί σημαντικά. Πάνω από το 90% του νερού της εκτρέπεται και μόλις ένα ελάχιστο ποσοστό παραμένει στη λίμνη, αναφέρει ο Κρίστοφ Κότμαϊερ, καθηγητής Μετεωρολογίας από το Πανεπιστήμιο της Καρλσρούης. Ο ίδιος είναι επικεφαλής ενός ερευνητικού προγράμματος στη Νεκρά Θάλασσα της Eταιρείας Helmholz. «Η εξάτμιση του υδάτινου συστήματος είναι πολύ μεγάλη με αποτέλεσμα η λίμνη διαρκώς να συρρικνώνεται», συμπληρώνει ο Γερμανός καθηγητής.
       
      Τις δραματικές συνέπειες της μείωσης των αλμυρών υδάτινων πόρων της Νεκράς Θάλασσας υπογραμμίζει και ο Ιορδανός περιβαλλοντικός ακτιβιστής Ραούφ Ντ' Aμπάς. Ο ίδιος επισημαίνει μάλιστα ότι η υποχώρηση της στάθμης της Νεκράς Θάλασσας επηρεάζει και τις ποσότητες υπόγειων υδάτων αλλά και τις ποσότητες γλυκού νερού στην περιοχή του Ιορδάνη ποταμού.Επίσης, όπως υπογραμμίζει ο ίδιος, η υποβάθμιση των αποθεμάτων σε νερό στην ευρύτερη περιοχή επιφέρει και παράπλευρες απώλειες: αποκόλληση εδαφών, καταστροφή γεωργικών εκτάσεων, αλλά και απορρύθμιση της θερμοκρασίας. «Η Νεκρά Θάλασσα λειτουργεί σαν ρυθμιστής της θερμοκρασίας και επηρεάζει τις κλιματικές συνθήκες στην περιοχή», σημειώνει ο Ραούφ Ντ' Aμπάς.
       
      Κοινό έργο Ioρδανίας-Ισραήλ για τη διάσωση της Νεκράς Θάλασσας
       

       
      Η κατάσταση πλέον στην περιοχή είναι κρίσιμη και δεν χωρούν άλλες αναβολές για τη λήψη μέτρων. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και ένα φιλόδοξο σχέδιο Ισραήλ-Ioρδανίας με στόχο τη διάσωση της Νεκράς Θάλασσας. Στόχος του έργου αυτού είναι η μεταφορά υδάτινων πόρων από την Ερυθρά στη Νεκρά Θάλασσα μέσω ειδικών αγωγών που θα εκτείνονται σε μια απόσταση 180 χλμ. Η Ερυθρά Θάλασσα εδώ και χρόνια μέσω ενός εξελιγμένου συστήματος αφαλάτωσης τροφοδοτεί με νερό περιοχές του βόρειου Ισραήλ αλλά και τμήματα της Παλαιστίνης. Σύμφωνα με το νέο σχέδιο, το νερό που περισσεύει από τις διαδικασίες αφαλάτωσης θα μπορούσε μελλοντικά να μεταφερθεί μέσω του συστήματος αγωγών στη Νεκρά Θάλασσα προκειμένου να συμβάλει στη διατήρηση των υδάτικων πόρων της στα κανονικά τους επίπεδα. Ωστόσο, υπάρχουν και αντιρρήσεις απέναντι σε αυτό το μεγαλεπήβολο σχέδιο. Ειδικοί αλλά και ακτιβιστές εναντιώνονται επειδή θεωρούν ότι η ανάμείξη του νερού της Ερυθράς Θάλασσας με αυτό της Νεκράς ενδέχεται να μην πετύχει, λόγω της διαφορετικής περιεκτικότητάς τους σε άλατα αλλά και εξαιτίας των διαφορετικών θερμοκρασιών που έχουν οι υδάτινοι πόροι τους.
       
      Πηγή: http://www.dw.com/el/h-n%CE%B5%CE%BA%CF%81%CE%AC-%CE%B8%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%8D%CE%B5%CE%B9/a-40169972
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      H διατήρηση της καλής ποιότητας των Ελληνικών θαλασσών καθώς και η προστασία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας είναι βασικά στοιχεία και προϋποθέσεις για τη βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας. Επηρεάζει άμεσα την ποιότητα ζωής στις παράκτιες περιοχές και τα νησιά, τον τουρισμό, αλλά και τομείς όπως η αλιεία και οι ιχθυοκαλλιέργειες.
       
      Προς την κατεύθυνση αυτή, στις 11 Ιανουαρίου 2017 δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ (Β΄ 11) η υπ' αριθμ. 126856/2017 Κοινή Υπουργική Απόφαση «Ορισμός αρμόδιων φορέων για την παρακολούθηση της ποιότητας των θαλάσσιων υδάτων και καθορισμός των υποχρεώσεών τους, σύμφωνα με το άρθρο 19, παράγραφος 1 (περιπ. στ) του ν. 3983/2011 (Α' 144)».
       
      Με την παραπάνω απόφαση ορίζονται ως αρμόδιοι φορείς για την παρακολούθηση της ποιότητας των θαλάσσιων υδάτων το Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.) και το Ινστιτούτο Αλιευτικής Έρευνας (ΕΘΙΑΓΕ ΙΝΑΛΕ).
       
      Οι φορείς αυτοί με τη συνεργασία εξειδικευμένων εταίρων τελούν υπό την εποπτεία, το συντονισμό, την αξιολόγηση και τον έλεγχο της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ώστε, με συνεχή εκτίμηση της περιβαλλοντικής κατάστασης των θαλάσσιων υδάτων να λαμβάνονται μέτρα για την επίτευξη της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης των θαλάσσιων υδάτων στο πλαίσιο της εθνικής στρατηγικής για τη θάλασσα.
       
      Πηγή: http://www.b2green.gr/el/post/42445/ekdothike-kya-kai-ya-gia-ta-programmata-parakolouthisis-ton-thalassion-ydaton-kai-tous-foreis-ylopoiisis
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Πολύ μεγαλύτερη από τις έως τώρα εκτιμήσεις είναι η ρύπανση των ευρωπαϊκών υδάτων, όπως καταδεικνύει νέα έρευνα του Ινστιτούτου Περιβαλλοντικών Σπουδών του Λάνταου και του Κέντρου Περιβαλλοντικών Μελετών του Χέλμχολτς.
       
      Βασικός στόχος της ενδελεχούς έρευνας των γερμανών επιστημόνων ήταν να διαπιστωθούν οι συνέπειες των οργανικών χημικών ουσιών στους υδάτινους οργανισμούς. Η χρονική συγκυρία που πραγματοποιήθηκε δεν είναι τυχαία. Είναι η πρώτη φορά που όλες οι χώρες μέλη της ΕΕ συγκέντρωσαν στοιχεία για την ποιότητα των υδάτων τα οποία διατέθηκαν τώρα και για επιστημονικούς σκοπούς.
       
      Βασικά συμπεράσματα
       
      Το αποτέλεσμα; Ο στόχος που έχει τεθεί -βάσει σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας- να υπάρξει μια «καλή οικολογική κατάσταση» των ευρωπαϊκών υδάτων μέχρι το 2015 κινδυνεύει να μην επιτευχθεί. Όπως εξηγεί ο Βέρνερ Μπρακ, ένας από τους επικεφαλής της έρευνας: «Έχουμε πολλά και διαφορετικά δεδομένα από τις χώρες μέλη. Υπάρχουν χώρες που προχώρησαν σε έναν εξονυχιστικό έλεγχο, σε πολλά σημεία και για τον εντοπισμό πολλών και διαφορετικών χημικών.
       
      Υπάρχουν όμως άλλες στις οποίες παρουσιάζονται πολλά κενά στα δεδομένα που μας μετέφεραν. Συγκεντρώσαμε παρόλα αυτά όλα τα διαθέσιμα δεδομένα και τα αξιολογήσαμε. Αυτό όμως οδήγησε στο να παρουσιάζουν μια πολύ κακή εικόνα οι χώρες εκείνες που πραγματοποίησαν ενδελεχή έρευνα και οι οποίες παρουσίασαν μια συνολική και πραγματική εικόνα της κατάστασης των υδάτων τους».
       
      Όπως επισημαίνει ο ειδικός, η χημική ρύπανση των υδάτων είναι ένα πανευρωπαϊκό πρόβλημα που αφορά όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, όπως καταδεικνύουν και τα αποτελέσματα της έρευνας. Σημαντικές διαφορές όμως διαπιστώνονται, σύμφωνα με τον ίδιο, όσον αφορά την παρακολούθηση της ποιότητας των υδάτων. «Βλέπουμε ότι στην νότια αλλά και σε τμήματα της ανατολικής Ευρώπης η παρακολούθηση των υδάτων είναι περιορισμένη και ορισμένες φορές μάλιστα δεν τηρούνται καν τα στάνταρ που προβλέπει η σχετική ευρωπαϊκή οδηγία».
       
      Κίνδυνος για τα οικοσυστήματα
       
      Σύμφωνα με τον Βέρνερ Μπρακ, η έρευνα καταδεικνύει ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο η χημική ρύπανση συνιστά σαφέστατο κίνδυνο για τα οικοσυστήματα των υδάτων. «Διαπιστώσαμε ότι στο 14 % των περιπτώσεων θα πρέπει να αναμένονται άμεσες συνέπειες από τη συγκέντρωση χημικών στο νερό. Με απλά λόγια: οργανισμοί πεθαίνουν (…) και ορισμένα ευαίσθητα είδη θα εξαφανιστούν».
       
      Εντούτοις, όπως σημειώνει ο ειδικός, η ποιότητα των υδάτων στην Ευρώπη συνολικά έχει βελτιωθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες, και κυρίως, μετά το 1970. «Τότε παρατηρούνταν το φαινόμενο της θνησιμότητας των ψαριών. Οι εικόνες με τα νεκρά ψάρια στην επιφάνεια ποταμών και λιμνών αποτελούν πλέον εξαίρεση και αυτό είναι επιτυχία. Ωστόσο τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι δεν έχουμε φτάσει ακόμη στο σημείο που θέλαμε».
       
      Clara Walther / Κώστας Συμεωνίδης
       
      Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος
       
      Πηγή: http://www.dw.de/%CF%87%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%8D%CF%82/a-17720636
    17. Περιβάλλον

      basgoud

      Πλήθος παρανομιών διαπίστωσαν οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος κατά τη διάρκεια αυτοψίας στις εργασίες κατασκευής σύνθετου τουριστικού καταλύματος στην Ιο, καλώντας σε απολογία την εταιρία.
       
      Η έκθεση ελέγχου συντάχθηκε από το ΣΕΠΔΕΜ (Σώμα Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, Δόμησης, Ενέργειας και Μεταλλείων, τομέας Νοτίου Ελλάδας) μετά από αυτοψία που πραγματοποιήθηκε την άνοιξη. Ο έλεγχος πραγματοποιήθηκε σε μέρος της υπό κατασκευή τουριστικής μονάδας που βρίσκεται στη δυτική πλευρά της Ίου, σε απόσταση 2 χλμ από τη Χώρα σε δύο γειτονικά τμήματα (περιοχή Κουμπάρα, χερσόνησος Διακοφτό). Η σύνθετη τουριστική εγκατάσταση κατασκευάζεται από την εταιρία «105 ΑΕ».
       
      Οι Επιθεωρητές διαπίστωσαν πολλές πολεοδομικές παρανομίες και άλλες παρατυπίες, ανάμεσα στις οποίες:
       
      -Σε δύο ισόγεια κτίσματα στην περιοχή Κουμπάρας, που αποτελούν τμήματα εστιατορίου, διαπιστώθηκε υπέρβαση δόμησης κατά 30% . Στο ίδιο συγκρότημα η πισίνα χτίστηκε σε απόσταση μόλις 30 μέτρων από τον αιγιαλό, όταν σύμφωνα με τη νομοθεσία έπρεπε να βρίσκεται στα 80 μέτρα.
       
      -Η γέφυρα που συνδέει τα δύο τμήματα της επένδυσης και η οποία περνά κυριολεκτικά πάνω μέσα από την παραλία έχει ανεγερθεί με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που προέβλεπε η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων (υποστυλώματα σε πέδιλα αντί για πασσάλους), με συνέπεια να έχει γίνει επέμβαση σε μεγαλύτερο κομμάτι της παραλίας.
       
      -Το ένα πρανές (οριοθετημένου) ρέματος που βρίσκεται στην περιοχή έχει «θαφτεί» από όγκους χωμάτων, παρότι σύμφωνα με την άδεια «οι εργοταξιακοί χώροι και η συσσώρευση υλικών χωματισμού σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να επηρεάζουν δυσμενώς το διερχόμενο από την έκταση υδατόρεμα και την παραλιακή ζώνη».
       
      -Είχε διανοιχθεί παρανόμως νέος δρόμος μέσα στη ζώνη αιγιαλού και παραλίας.
       
      -Είχαν γίνει εκτεταμένες φυτεύσεις με ξενικά είδη (συγκεκριμένα φοίνικες του είδους Washngtonia, ιθαγενούς στις νότιες ΗΠΑ και το Μεξικό), παρότι η μελέτη επέβαλλε τη χρήση ειδών της αυτοφυούς χλωρίδας.
       
      -Η εταιρία παρανόμως δεν επέτρεψε την είσοδο στους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος στην περιοχή της χερσονήσου Διακοφτό. Ωστόσο οι Επιθεωρητές διαπίστωσαν έστω και από απόσταση την ύπαρξη νέων, αυθαίρετων κτισμάτων στη χερσόνησο (εκκλησία, κυκλικό κτίσμα με καμπαναριό κλπ).
       
      -Η εταιρία δεν επέτρεψε την είσοδο στους Επιθεωρητές και σε άλλα σημεία της έκτασης, στην περιοχή της Κουμπάρας, όπου σύμφωνα με καταγγελίες έχουν παρανόμως ανεγερθεί αμφιθέατρο, δρόμος με επιχωματώσεις στον αιγιαλό κλπ. Οι Επιθεωρητές σημειώνουν ότι από δορυφορικές εικόνες διαπιστώθηκε η κατασκευή χωρίς άδεια δύο πισινών, 70 μέτρων Χ 8 μέτρων έκαστη.
       
      Η εταιρία («105 ΑΕ») κλήθηκε σε απολογία.
       
      Πηγή: kathimerini.gr
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Εκατοντάδες κουτάκια αλουμινίου, συσκευασίες τροφίμων, πλαστικά μαχαιροπίρουνα και δεκάδες ελαστικά, εντόπισαν στον βυθό του Λουτρακίου τα μέλη του ομίλου αυτοδυτών Loutraki Dive Club. Στις 12 δράσεις καθαρισμού βυθού για το 2017 ανέλκυσαν μέχρι σήμερα περίπου 3,211 τόνους απορριμμάτων.
       
      Συνολικά, οι αυτοδύτες από την πρώτη μέρα που ξεκίνησαν να... σκουπίζουν τους βυθούς μέχρι σήμερα έχουν συμπληρώσει στο ενεργητικό τους 97 συνολικά δράσεις, με 669 συμμετοχές των μελών του συλλόγου και έχουν ανελκύσει από τον βυθό 24,349 τόνους.
       

       
      Στις θάλασσες κάθε χρόνο πετιούνται 8.000.000 τόνοι πλαστικό. Το πλαστικό βρίσκεται παντού και με τα θαλάσσια ρεύματα φτάνει και στην πιο απομακρυσμένη παραλία. Είναι εύθραυστο στο φως του ήλιου και σιγά-σιγά αποσυντίθεται σε μικροσκοπικά κομματάκια. Τα θαλάσσια ζώα αυτά τα σωματίδια δεν μπορούν να το ξεχωρίσουν από την κανονική τροφή τους και αναπόφευκτα τα τρώνε. Έτσι, το πλαστικό μπαίνει στην τροφική αλυσίδα και καταλήγει στο πιάτο μας.
       

       
       
      Σύμφωνα με το Ίδρυμα Ellen MacArthur, εάν συνεχίσουμε να ρυπαίνουμε με τους ίδιους ρυθμούς, μέχρι το 2050 το πλαστικό στους ωκεανούς του κόσμου θα ζυγίζει περισσότερο από όλα τα ψάρια.
       
      «Μέσα από τις δράσεις μας προσπαθούμε να ευαισθητοποιήσουμε όσους περισσότερους από τους συνανθρώπους μας μπορούμε (είτε μοιράζοντας φυλλάδια του ομίλου με τις δράσεις και το πρόβλημα με τα σκουπίδια στις θάλασσες και ακτές είτε συνομιλώντας με τους παρευρισκόμενους είτε μέσω των blogs) να σταματήσουμε επιτέλους τη ρύπανση του περιβάλλοντος και δη του θαλάσσιου και να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές αυτό που πραγματικά μας αξίζει: έναν καθαρό πλανήτη και όχι έναν σκουπιδότοπο», τόνισε ο πρόεδρος του Ομίλου Loutraki Dive Club, Νίκος Μπαουράκης.
       

       
       
      Τα... καλούδια που εντόπισαν στον βυθό οι δύτες του Club:
       
      Αλουμινένια κουτάκια 602
       
      Μπουκάλια γυαλί 186
       
      Μπουκάλια Πλαστικό 185
       
      Κομμάτια Πλαστικό 135
       
      Καπάκια(από πλαστικό ποτήρι καφέ) 104
       
      Κομμάτια γυαλί & πλακάκια 93
       
      Μαχαιροπήρουνα Πλαστικό 91
       
      Σακούλες 60
       
      Ελαστικά & Σαμπρέλες 55
       
      Καλύμματα/συσκευασίες τροφίμων 55
       
      Σωλήνες μέταλλο 51
       
      Ποτήρια & Πιάτα γυαλί 46
       
      βαρίδια 43
       
      Ποτήρια & Πιάτα Πλαστικό 42
       
      Σχοινιά 36
       
      Μπαταρίες 34
       
      Βαζάκια γυάλινα 28
       
      Αλιευτικός εξοπλισμός - Πετονιές 26
       
      Κομμάτια Μέταλλο 24
       
      Σωλήνες Πλαστικό 23
       
      Μουσαμάς 21
       
      Σαγιονάρες / πλαστικά παπούτσια 16
       
      Ξαπλώστρα 15
       
      Κονσέρβες 13
       
      Αναπτήρες 9
       
      Κομμάτια ύφασμα 9
       
      Καρτέλα Χαπιών 9
       
      Δοχεία λιπαντικών/καυσίμων 8
       
      Καταδυτικός εξοπλισμός 8
       
      Ομοιώματα δολωμάτων 8
       
      Παιχνίδια 8
       
      Βάση στήριξης ομπρέλας παραλίας(τσιμέντο ) 8
       
      φελλοί από δίχτυα 8
       
      Κάδος απορριμμάτων 7
       
      Κομμάτια Αλουμίνιο 7
       
      Σόλα παπουτσιού 6
       
      Αλυσίδες 6
       
      Μπαλάκι πλαστικό 6
       
      Αλιευτικός εξοπλισμός - Δίχτυα 5
       
      Δοχεία/συσκευασίες δολώματος Πλαστικό 5
       
      Καλώδια 5
       
      Πλαστικό προφίλ 5
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%88%CE%AC%CF%81%CE%B5%CF%88%CE%B1%CE%BD-%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89-%CE%B1/
    19. Περιβάλλον

      NEADERTAL

      Μαντούδι: Πώς ένας τοπικός ορυκτός πόρος μετατρέπεται σε παράγοντα υπανάπτυξης μιας περιοχής!
       
      Υπογράφηκε η καταστροφή της Βόρειο-Κεντρικής Εύβοιας από τον τέως εκπρόσωπο της ΤΕΡΝΑ και νυν υφυπουργό ανάπτυξης!
      Δημιουργείται από την ΤΕΡΝΑ ιδιωτική βιομηχανική περιοχή (ΒΙ.ΠΕ.) υψηλής όχλησης!
       
      Στο "παιγνίδι" και ο τέως υπουργός «περιβάλλοντος», που είναι από τους αρχηγούς των σκανδάλων της λίστας Λαγκάρντ και ο οποίος έδωσε το πράσινο φως της καταστροφής.
       
      Το Μάη του 2010 η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ ΑΕ ανακοίνωσε την πρόθεση της να ιδρύσει ιδιωτική βιομηχανική περιοχή (ΒΙΠΕ) στην περιοχή Μαντουδίου. Ένα μήνα νωρίτερα η ίδια εταιρεία είχε ανακοινώσει ότι εισέρχεται στο τομέα της διαχείρισης και ενεργειακής αξιοποίησης των σκουπιδιών. Η διαδικασία αδειοδότησης έχει μπει τώρα στην τελική φάση της...
       

       
      “ΒΙ.ΠΕ. Β. Ευβοίας: Μια λευκή επιταγή στην ρύπανση και την απαξίωση του τουρισμού και της γεωργίας” αναφέρει η Συντονιστική επιτροπή για τον αγώνα κατά της ΒΙ.ΠΕ.Β.Ε. και σε ανακοίνωσή της επισημαίνει το αίτημα της τοπικής κοινωνίας να μην προχωρήσει η δημιουργία ΒΙΠΕ, που θα υποβαθμίσει την εικόνα της περιοχής και θα ανατρέψει την αναπτυξιακή κατεύθυνση προς τον τουρισμό.
       
      Η Επιτροπή Αγώνα Ενάντια στη ΒΙ.ΠΕ. Βόρειας Εύβοιας εξέδωσε την ανακοίνωση στη συνέχεια:
       
      Η ΒΙΠΕ Δεν Είναι Λύση... Είναι Καταστροφή!
       
      Η υπουργική απόφαση για τη δημιουργία ΒΙ.ΠΕ. στο Μαντούδι αποτελεί ένα τεράστιο έγκλημα σε βάρος της περιοχής της Βόρειας Εύβοιας, που θα έχει επιπτώσεις στην ΥΓΕΙΑ μας, στις ΔΟΥΛΕΙΕΣ μας και στο ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, όχι μόνο εδώ αλλά και στην ευρύτερη περιοχή ολόκληρης της Εύβοιας και των Σποράδων. Συγκεκριμένα:
       
      Επιτρέπει την εγκατάσταση εξαιρετικά ρυπογόνων και επικίνδυνων για την υγεία μας μονάδων (μονάδα καύσης σκουπιδιών, δεξαμενές υγροποιημένου φυσικού αερίου κλπ) στο χώρο της ΒΙ.ΠΕ.
       
      Επιτρέπει την αποθήκευση επικίνδυνων αποβλήτων στο χώρο της ΒΙ.ΠΕ.
       
      Επιτρέπει (σε… «εξαιρετικές περιπτώσεις»!) την απόρριψη οποιωνδήποτε υλικών/ουσιών στη θάλασσα.
       
      Επιτρέπει την υπεράντληση μέχρι και 800 κυβικών νερού την ώρα (!!!) από τον υδροφόρο ορίζοντα του Μαντουδίου, επηρεάζοντας την ποσότητα και την ποιότητα του νερού σε ολόκληρη την περιοχή με σοβαρές συνέπειες για την γεωργία, τη κτηνοτροφία και το περιβάλλον. Η απόφαση προβλέπει μάλιστα και τη δυνατότητα οι επιχειρήσεις να υδρεύονται συμπληρωματικά και από το δίκτυο ύδρευσης του Μαντουδίου.
       
      Θεωρεί δεδομένη τη δημιουργία θερμοηλεκτρικού σταθμού 1160 Mw με φυσικό αέριο, που θα καταστρέψει το κλίμα, θα οδηγήσει σε χλωρίωση και υπερθέρμανση της ευρύτερης θαλάσσιας περιοχής, θα προκαλέσει χρόνια, σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα στους κατοίκους και θα οδηγήσει τη βλάστηση σταδιακά στο μαρασμό (λόγω όξινης βροχής, εξάντλησης του υδροφόρου ορίζοντα και ρύπανσης του εδάφους).
       
      Αφήνει ανοιχτή τη δυνατότητα για μεταφορά του δρόμου που συνδέει το Μαντούδι με το Πήλι στο τμήμα που σήμερα διασχίζει τη ΒΙ.ΠΕ., γεγονός που θα επιτρέψει στην εταιρία να λειτουργεί μακριά από αδιάκριτα βλέμματα διερχομένων.
       
      Η απόφαση αυτή στηρίζεται στο ΨΕΜΑ και την ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ:
       
      Η Διεύθυνση Χωροταξίας του Υπουργείου Περιβάλλοντος, προκειμένου να δικαιολογήσει τη δημιουργία ΒΙ.ΠΕ., ισχυρίστηκε ότι τα μεταλλεία λευκολίθου είναι ενεργά και λειτουργούν! Δικαιολογήσανε μάλιστα το γιγάντιο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρισμού με το γελοίο επιχείρημα ότι θα εξυπηρετεί τις ανάγκες του εργοστασίου λευκολίθου. Μακάρι να ήταν έτσι!
       
      ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΝΑΒΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ, με σεβασμό βέβαια του περιβάλλοντος και της υγείας των κατοίκων. ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΝΟΜΙΜΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΒΙ.ΠΕ.!
       
      Η απόφαση παραβλέπει τα επιστημονικά πορίσματα της Επιθεώρησης Περιβάλλοντος που αποδείκνυαν ότι μια ΒΙ.ΠΕ. που θα επιτρέπει την εγκατάσταση μονάδων υψηλής όχλησης είναι αντίθετη με τις προβλέψεις των χωροταξικών πλαισίων για μέσης όχλησης δραστηριότητες και ήπιο τουρισμό.
       
      Η απόφαση παραβλέπει την καταπάτηση αγροτικών εκτάσεων, την αλλοίωση της κοίτης του Κυμασιώτη και την ύπαρξη στην περιοχή προστατευόμενων υγρότοπων.
       
      Η απόφαση αυτή αποτελεί ένα ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ:
       
      Ο Αθ. Σκορδάς είχε παρουσιάσει ως εκπρόσωπος της ΤΕΡΝΑ τα σχέδια της εταιρίας για ΒΙ.ΠΕ. στο δημοτικό συμβούλιο Μαντουδίου τον Ιούνιο του 2010. Τώρα είναι υφυπουργός στο Υπουργείο Ανάπτυξης, υπεύθυνος για τις ΒΙ.ΠΕ.!!!
       
      Η απόφαση για δημιουργία ΒΙ.ΠΕ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ! Οι εκπρόσωποι της εταιρίας στην περιοχή διαδίδουν πως θα ανοίξουνε δουλειές! Προσπαθούν να κερδίσουν τη συμπάθεια των άνεργων κατοίκων, ψιθυρίζοντας τους στο αυτί «Να κάνουν αίτηση, αλλά να μην το πουν σε άλλους!». Οι επιχειρηματίες όμως δεν έρχονται για να κάνουν κοινωνικό έργο! Κοιτάνε να αυξήσουν με κάθε τρόπο το κέρδος τους. Ιδιαίτερα η περιοχή του Μαντουδίου, παρά τους πολλούς και πολλά υποσχόμενους σωτήρες – επενδυτές που πέρασαν, μετράει μόνο περιβαλλοντικά εγκλήματα, ενώ συνεχίζει δυστυχώς να μαστίζεται από την ανεργία και την υποβάθμιση.
       
      Η μονάδα ηλεκτροπαραγωγής, που είναι το μόνο συγκεκριμένο έργο που περιγράφεται από την εταιρία και τα υπουργεία, θα απασχολεί 84 άτομα, εκ των οποίων τα 60 θα είναι θέσεις ειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού. Είμαστε έτοιμοι να καταστρέψουμε τη γεωργία, την αλιεία, τον τουρισμό, προκειμένου να πιστέψουμε τις ίδιες υποσχέσεις; Ποιον τόπο θα παραδώσουμε στα παιδιά μας;;
       
      Καλούμε όλους τους κατοίκους της βόρειας Εύβοιας και μαζί με αυτούς τους κατοίκους όλης της Εύβοιας, των Σποράδων και της υπόλοιπης Ελλάδας, να αντιδράσουμε δυναμικά σε αυτό το έγκλημα, πριν να είναι αργά!
       
      ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙ.ΠΕ. Βόρειας Εύβοιας
       
      (επικοινωνία: [email protected])
       
      ΒΟΡΕΙΟΣ ΕΥΒΟΙΑ ΚΑΙ ... ΒΙ.ΠΕ.
       
      Της Γιάννας Κορέλη- Μπουλουγούρη
       
      Βασικό ζητούμενο για κάθε τόπο είναι, βεβαίως, η οικονομική ανάπτυξη. Η δυνατότητα παραγωγής και κατανάλωσης αγαθών έχει καταστεί σήμερα ο πρωταρχικός στόχος κάθε οργανωμένης κοινωνίας. Η διαδικασία όμως επίτευξης του στόχου αυτού γίνεται με ένα τρόπο, που… ζουγκλοποιεί την ανθρωπότητα. Οι διαδικασίες είναι τέτοιες, που κάποιοι λίγοι ισχυροποιούνται και οι περισσότεροι είναι αδύναμοι και σε συνεχή ανάγκη.
       

       
      Η διανομή των αγαθών, είτε παρέχονται από τη φύση είτε με την ανθρώπινη παρέμβαση, γίνεται με ένα εντελώς άδικο και άνισο τρόπο. Η κοινωνία μοιάζει με ζούγκλα και ισχύει πάντα το δίκαιο του ισχυρότερου. Οι συγκρούσεις και ο αγώνας και ο ανταγωνισμός δεν έχουν τέλος. Τα μοναδικά χαρακτηριστικά του ανθρώπου, ως έμβιου όντος, αμβλύνονται. Θα περίμενε κανείς, ότι η βιολογική εξέλιξη του ανθρώπου θα τον βοηθούσε, να αναπτύξει κοινωνίες συνύπαρξης και όχι ύπαρξης, αλλά ο στόχος αυτός είναι πολύ μακριά ακόμη. Η κατάσταση έχει διαμορφωθεί έτσι, ώστε τις τύχες των κοινωνιών να τις καθορίζουν λίγοι και δυστυχώς οι υπόλοιποι και περισσότεροι να ακολουθούν εκόντες, άκοντες. Οι κατά καιρούς διατυπωμένες αξίες, με βάση τις οποίες, θα έπρεπε να διαβιεί ο άνθρωπος, και το πεπερασμένο του χρόνου και του χώρου της ανθρώπινης ύπαρξης, περισσότερο μένουν σε φιλοσοφικό επίπεδο και πολύ λιγότερο μπαίνουν σε εφαρμογή και αυτό γίνεται με θυσίες τις περισσότερες φορές.
       
      Βέβαια, ο τρόπος, με τον οποίο λειτουργεί η κοινωνία σήμερα, είναι πολύ περίπλοκος και έχουν γίνει και γίνονται ατέλειωτες συζητήσεις για αυτό, χωρίς να έχει βγει ένα ασφαλές συμπέρασμα μέχρι τώρα. Πάντοτε, το «τι δέον γενέσθαι», είναι ζητούμενο. Είναι όμως παραδεκτό, ότι μια συνέπεια του γενικότερου μοντέλου, που ακολουθείται, είναι και η οικονομική κρίση, η οποία πλήττει τις δυτικές κοινωνίες και όχι για πρώτη φορά. Με ιδιαίτερη δε σφοδρότητα πλήττει την Ελλάδα των αμαρτιών και των πλημμελημάτων.
       
      Είναι απολύτως λογικό, η οικονομική ανάπτυξη ενός τόπου να βασίζεται στις δυνατότητες, που παρέχει ο ίδιος ο τόπος και οι άνθρωποί του. Συμβαίνει όμως πολλές φορές, να παραβλέπονται οι δυνατότητες ενός τόπου και χρησιμοποιείται αυτός για οικονομική δραστηριότητα, που εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα. Όχι μόνο παραβλέπονται, αλλά δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν το συμφέρον των κατοίκων, το φυσικό περιβάλλον και γενικότερα όλα τα χαρακτηριστικά του τόπου προς επίτευξη ενός σκοπού, που αφορά άλλους. Δηλαδή, χρησιμοποιείται ένας τόπος, όχι από και για τους κατοίκους, αλλά από άλλους και για άλλους. Ελάχιστοι ντόπιοι κάτοικοι και ελάχιστα επωφελούνται. Στην Αφρική αυτό συμβαίνει από την εποχή της αποικιοκρατίας με πολύ πιο άγριο τρόπο, αφού εκεί οι δραστηριότητες στοχεύουν στην εκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Θα περίμενε κανείς, ότι οι κάτοικοι των χωρών της Αφρικής, με τους σημαντικούς φυσικούς πόρους, θα είχαν ένα ανεπτυγμένο επίπεδο διαβίωσης. Στην πραγματικότητα όμως λιμοκτονούν και έχουν υποβαθμισμένη ανθρώπινη υπόσταση.
       
      Όπως το άτομο χρειάζεται ένα σκοπό στη ζωή του, για να πάρει νόημα η ζωή αυτή, για να συντονίζει όλες του τις προσπάθειες προς μια ενιαία κατεύθυνση και να το βοηθά εντείνοντας τις δυνάμεις του, να γίνεται ολοένα καλύτερο, το ίδιο και ένας λαός. Αλλιώς, άτομο και λαός αφήνονται στην τύχη τους και ζουν ζωή της στιγμής, χωρίς προοπτική κι ελπίδα για πρόοδο πραγματική. Όπως, όμως, στο άτομο ο σκοπός της ζωής του είναι δυναμογόνος, όταν πηγάζει από μέσα, από τις δικές του ανάγκες και δυνατότητες, έτσι και για το λαό. Κι αυτόν μπορεί να τον συγκινήσει και να τον εμπνεύσει μονάχα ένα ιδανικό, που ριζώνει στο δικό του χώμα και στη δική του φυσική ζωή. Ιδανικό δηλαδή , που πηγάζει από την ιστορία του και τη ζωντανή του παράδοση, που ταιριάζει με τη ψυχολογία του, με τον τόπο του και τις ανάγκες, που δημιουργεί! Να είναι σε θέση να κρίνουν οι ίδιοι οι άνθρωποι υπεύθυνα τα προβλήματα, που τους παρουσιάζει η ατομική και ομαδική ζωή τους. Χωρίς να παρασύρονται σαν άβουλη αγέλη από τον πρώτο δυνατό, η δημαγωγό της ημέρας. Άνθρωποι ικανοί να εξασφαλίζουν οι ίδιοι με την προσωπική τους εργασία τους υλικούς όρους της ζωής τους και όσα χρειάζονται για να κρατιέται η ανθρώπινή τους αξιοπρέπεια. Όπως τα άτομα διαφέρουν μεταξύ τους, έτσι και οι λαοί. Τις διαφορές αυτές δεν τις αρνείται το Ανθρωπιστικό ιδανικό, αρνείται, όμως, το χωρισμό των λαών σε λαούς κυρίων και λαούς σκλάβων ή λαούς, που πρέπει να εξοντωθούν. Γι αυτό οι λαοί έχουν την ανθρώπινή τους αξία κι έχουν το ίδιο δικαίωμα να ζήσουν ανθρώπινα και ν’ αναπτύξουν τον εαυτό τους ελεύθερα, όπως διετύπωσε και μας άφησε πνευματική κληρονομιά …ο Αλέξανδρος Δελμούζος!
       
      Αιτία για τη φιλοσοφική διάθεση των πιο πάνω είναι η κατάσταση, που ζούμε αυτήν την περίοδο στη βόρεια και ιδιαίτερα στη Βορειοκεντρική Εύβοια, για την οποία η οικονομική κρίση άρχισε πριν από 20 σχεδόν χρόνια και τα τελευταία χρόνια είναι πολύ πιο έντονη. Η Βορειοκεντρική Εύβοια, μέχρι πριν μερικές δεκαετίες, στήριζε την ύπαρξή της κυρίως στη γεωργοκτηνοτροφία, όπως, άλλωστε, οι περισσότερες περιοχές στην Ελλάδα. Όμως είχε και έχει την τύχη να κρύβει στο υπέδαφός της ένα πολύτιμο υλικό, τον Μαγνησίτη, (λευκόλιθο), του οποίου η εκμετάλλευση και μερική επεξεργασία είχαν αρχίσει υποτυπωδώς στα τέλη του 19ου αιώνα με πολλές διακυμάνσεις ύφεσης και ανάπτυξης. Δηλαδή τα τελευταία 100 χρόνια ένα μέρος της οικονομικής δραστηριότητας στηρίχθηκε στον Μαγνησίτη. Από το 1960 και μετά η εκμετάλλευση αυτή άρχισε να εντείνεται με έναν ανορθόδοξο και σπάταλο τρόπο, με αποτέλεσμα να αλλάξει, άρδην, το σκηνικό. Η γεωργοκτηνοτροφία κατάντησε πάρεργο για πολλούς και το σύνολο του πληθυσμού εστιάστηκε στον Λευκόλιθο. Υπήρξε δε και προσέλκυση σημαντικού αριθμού μη Ευβοέων. Το πάρτυ, όμως, ήταν σύντομο, κράτησε μόνο 30 χρόνια.
       
      Παρά τις προσπάθειες της τελευταίας δεκαετίας, του περασμένου αιώνα, η οριστική κατάρρευση ήλθε το 2000. Τα αποθέματα δεν έχουν ακόμη τελειώσει, αλλά η κατάρρευση ήταν αποτέλεσμα και εσωτερικών αλλά και εξωτερικών παραγόντων. Εκτός από την απασχόληση, ο τόπος γενικότερα δεν ωφελήθηκε. Κανένα δείγμα της ευημερίας, που προηγήθηκε, δεν υπάρχει σήμερα. Ούτε ένα αξιόπιστο οδικό δίκτυο δεν κατασκευάστηκε, ούτε ένα σημαντικό λιμάνι στην πλευρά του Αιγαίου. Το καλό είναι, ότι οι μεγάλοι ανοικτοί χώροι εξόρυξης έχουν μετατραπεί σε όμορφες μικρές λίμνες. Οι όχθες των λιμνών και οι μεγάλοι χωμάτινοι όγκοι καλύπτονται από βλάστηση, χάρις στην εντυπωσιακή δυνατότητα φυσικής αναγέννησης, που διαθέτει ο τόπος μας. Αμέσως μετά το οριστικό κλείσιμο των μεταλλείων ο τόπος βυθίστηκε σε τέλμα. Εναλλακτικές λύσεις δεν υπήρχαν, και ο μαρασμός ήταν η συνέπεια.
       
      Η Εύβοια αποτελεί τμήμα ενός κράτους, οι κυβερνήσεις του οποίου, θα έπρεπε να δημιουργούν προϋποθέσεις, ώστε μια τοπική κοινωνία να στηρίζεται και να ανοίγει καινούργιους δρόμους και να προχωρά με σταθερότητα και σιγουριά. Αυτά όμως είναι ονειροπόλες σκέψεις, γατί τέτοια κυβέρνηση δεν υπήρξε ποτέ. Όσο ξαφνιασμένοι και σαστισμένοι ήταν οι παράγοντες και κάτοικοι της περιοχής, άλλο τόσο ήταν και οι κυβερνώντες. Καμιά πρόταση και καμιά ενέργεια. Όλοι περιμένουν το «θαύμα;». Ήρθε και η γενικότερη κρίση και τώρα η κατρακύλα είναι ακόμα μεγαλύτερη. Στην ευρύτερη περιοχή υπήρξαν δειλά βήματα προς τη γεωργική παραγωγή και τον τουρισμό, χωρίς καμία, όμως, βοήθεια από την κεντρική διοίκηση και καμιά βελτίωση στις υποδομές.
       
      Το τραγικό είναι, ότι πολλοί εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να πιστεύουν, ότι η μόνη λύση στο πρόβλημα είναι ο προσανατολισμός σε, οιασδήποτε μορφής, Βιομηχανική δραστηριότητα. Δηλαδή στην υπόλοιπη Ελλάδα μόνο οι περιοχές, που έχουν βαριές βιομηχανίες ευημερούν, ενώ οι υπόλοιπες λιμοκτονούν και «εκλιπαρούν» για μια βαριά βιομηχανική εγκατάσταση στη περιοχή τους! Όλοι γνωρίζουν, ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις δεν είναι επιθυμητές, γιατί συνεπάγονται σημαντική επιβάρυνση του περιβάλλοντος, υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και ανασταλτικό παράγοντα για άλλες δραστηριότητες, που θα μπορούσε να προσφέρει ένας τόπος. Βεβαίως η Βιομηχανική παραγωγή είναι απαραίτητη σήμερα και είναι συνυφασμένη με τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Σε μια ευνομούμενη όμως πολιτεία θα πρέπει να γίνεται σωστή χωροθέτηση των δραστηριοτήτων, ώστε αυτές να ταιριάζουν με τα χαρακτηριστικά του κάθε τόπου. Στη πράξη… φορτώνουν ανεπιθύμητες δραστηριότητες σε περιοχές, των οποίων οι κάτοικοι έχουν αδυναμία. Αποστερημένοι, ίσως και εσκεμμένα, από άλλες δυνατότητες, ώστε να δεχθούν εύκολα κάτι, που άλλοι δεν θα δέχονταν.
       
      Μια τέτοια κατάσταση αντιμετωπίζουμε τώρα στη Βορειοκεντρική Εύβοια. Μια περιοχή με πλείστες άλλες δυνατότητες ανάπτυξης «στριμώχνεται», να δεχθεί μια «Βιομηχανική Περιοχή» δηλαδή ένα χώρο, στον οποίο εξ ορισμού υπάρχει δυνατότητα οιασδήποτε δραστηριότητας, ανεξάρτητα από τις επιπτώσεις, που αυτή έχει στην ποιότητα της ζωής των κατοίκων και τις άλλες δραστηριότητες τους και με αμφίβολα οικονομικά ανταλλάγματα. Εκμεταλλευόμενοι κάποιοι, αλλά και οι κυβερνώντες την παρελθούσα Μεταλλευτική δραστηριότητα, με την απαραίτητη Βιομηχανική επεξεργασία του υλικού, (αποδεκτή και συνυφασμένη με τον τόπο) και την επελθούσα ένδεια προσπαθούν να περάσουν την ιδέα, ότι η η Βορειοκεντρική Εύβοια είναι ζώνη Βιομηχανικών δραστηριοτήτων και ότι η ίδρυση της ΒΙ.ΠΕ. είναι ο μόνος τρόπος για να μετατραπεί σε «παράδεισο» ο τόπος. Μια καθαρά μη κεντρική περιοχή χαρακτηρίζεται «Βιομηχανικό κέντρο», αλλοιώνοντας τελείως τα διαφορετικά φυσικά χαρακτηριστικά της.
       
      Ας προσπαθήσουμε να δούμε διαφορετικούς δρόμους για ανάπτυξη με τα δεδομένα της σύγχρονης κοινωνίας. Σημαντικό και μοναδικό πλεονέκτημα της περιοχής είναι το εξαιρετικό φυσικό περιβάλλον, από τα λίγα που υπάρχουν στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με τη μικρή απόσταση από τα μεγάλα αστικά κέντρα (Χαλκίδα, Αθήνα) και το γεγονός ότι δεν βρίσκεται στον κεντρικό άξονα της χώρας. Όποιος ταξιδεύει ανά την Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό διαπιστώνει, ότι ζούμε σε μια περιοχή της Γής με φυσικό περιβάλλον, που δύσκολα συναντά κανείς. Οι δυνατότητες στον Τουριστικό τομέα και τον τομέα Γεωργικής παραγωγής είναι μεγάλες αλλά ανεκμετάλλευτες. Είναι περίεργο και τραγικό συνάμα αυτό, που συμβαίνει. Η Β. Εύβοια αποτελεί μαζί με την Ανατολική Μαγνησία (Πήλιο) και τις Βόρειες Σποράδες ένα τρίπολο γεωγραφικού συστήματος με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που ευνοούν την Τουριστική ανάπτυξη και τις δραστηριότητες ήπιου χαρακτήρα. Δασοσκεπή βουνά, πλούσια και ποικίλη χλωρίδα και πανίδα, ποτάμια και πηγές, όμορφες και πολλές ακρογιαλιές. Τα βουνά και οι ρεματιές της Β. Εύβοιας αποτελούν, ίσως τον σημαντικότερο βιότοπο για τη χαλέπιο πεύκη και τον πλάτανο. Τα βουνά της καλύπτονται σε μεγάλο ποσοστό από δάση.
       
      Όμως, ενώ οι δύο πρώτοι πόλοι έχουν αναπτυχθεί ακριβώς με τη βοήθεια αυτών των χαρακτηριστικών, στη Β. Εύβοια, που είναι και πιο κοντά στα αστικά κέντρα, η Τουριστική ανάπτυξη είναι ακόμα υποτυπώδης. Η μικρή εξαίρεση της Αιδηψού δεν αλλάζει την κατάσταση, γιατί, αφ΄ενός ο τουρισμός της Αιδηψού είναι ειδικός (ιαματικά λουτρά), αφ’ ετέρου η επικοινωνία με την Αιδηψό γίνεται κατ’ ευθείαν μέσω του κεντρικού οδικού άξονα της Χώρας και δεν επηρεάζει την υπόλοιπη Βόρειο και ιδιαίτερα τη Βορειοκεντρική Εύβοια. Το Πήλιο και οι Σποράδες αποτελούν προβαλλόμενο και από το κράτος Τουριστικό προορισμό, ενώ η Β. Εύβοια, που θα μπορούσε να είναι εκτός από τουριστικός προορισμός και τόπος εξοχικής κατοικίας, ακόμα και για τους Έλληνες, είναι άγνωστη. Μπορεί η Σκιάθος να «βουλιάζει» από τουρίστες, αλλά λίγα μίλια νοτιότερα η Β. Εύβοια είναι «Terra incognita». Προφανώς κανείς δεν θα σκεφτόταν να στήσει μια ΒΙ.ΠΕ. στο Πήλιο ή στη Σκιάθο. Το κάνει, όμως, στην απέναντι τους ακτή την Β. Εύβοια. Ακόμη και η συγκοινωνία των Β. Σποράδων με το κέντρο γίνεται μέσω της απέναντι ακτής του Β. Ευβοϊκού και όχι μέσω Β. Εύβοιας, όπως γεωγραφικά θα ήταν εύλογο. Μια απόπειρα, που έγινε πριν μερικά χρόνια, για σύνδεση των Β. Σποράδων, μέσω Β. Εύβοιας, απέτυχε σε ελάχιστο χρόνο. Η «σκόπιμη;» έλλειψη ενός σύγχρονου και αξιόπιστου οδικού δικτύου αποστερεί την δυνατότητα αξιοποίησης των δυνατοτήτων στο Γεωργικό και Τουριστικό τομέα.
      Με ένα σύγχρονο οδικό δίκτυο στην Εύβοια το ταξίδι Αθήνα – Σκόπελος θα ήταν μισής διάρκειας, απ’ ότι είναι σήμερα μέσω Αγ. Κωνσταντίνου. Επί πλέον παράλληλα με το φυσικό περιβάλλον, οι αρχαιολογικοί χώροι, που αναμένουν την ανάδειξη, τα αρκετά γενικά και θεματικά μουσεία, τα θρησκευτικά κέντρα (μοναστήρια, προσκυνήματα) και κάθε είδους πολιτιστικές δραστηριότητες μπορούσαν και μπορούν, να ενισχύσουν την τουριστική κίνηση.
       
      Ο παραδοσιακός αλλά και θεμελιώδης για την ανθρώπινη ύπαρξη γεωργοκτηνοτροφικός τομέας σε συνδυασμό με μικρές μονάδες μεταποίησης και τυποποίησης θα μπορούσε να ενδυναμώσει την οικονομική δραστηριότητα. Δυστυχώς, ο τομέας αυτός παραπαίει ανάμεσα στις επιδοτήσεις και τους μεσάζοντες και δεν μπορεί να αναδειχθεί. Οι λίγοι άνθρωποι, που απασχολούνται ακόμα στον τομέα αυτό, είναι πλήρως απογοητευμένοι και αντιμετωπίζουν αδιέξοδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ελαιόλαδο. Η Β. Εύβοια παράγει σημαντικές ποσότητες λαδιού πολύ καλής ποιότητας. Χωρίς οργανωμένο σύστημα αρχικά εξασφάλισης της ποιότητας και στη συνέχεια της τυποποίησης και προώθησης του ελαιολάδου το προϊόν είναι άγνωστο. Οι παραγωγοί αρκούνται στη μικρή επιδότηση και γίνονται έρμαια των μεσαζόντων, που αγοράζουν το λάδι σε εξευτελιστικές τιμές.
       
      Τα Μεταλλεία είναι επίσης μια προοπτική. Το μετάλλευμα όμως είναι ένα προϊόν, που απευθύνεται στη διεθνή αγορά και επηρεάζεται πολύ έντονα από τις διακυμάνσεις της αγοράς αλλά και τα εσωτερικά προβλήματα της παραγωγής. Τα αποθέματα δεν είναι ανεξάντλητα και αργά ή γρήγορα θα τελειώσουν. Αν οι συνθήκες το επιτρέψουν, η εκμετάλλευση των μεταλλείων είναι μια καλή προοπτική, αλλά πρέπει να αποτελούν μέρος της ανάπτυξης και δεν θα πρέπει πάλι ολόκληρη η περιοχή να στηρίζεται μόνο σ’ αυτά. Δεν πρέπει και δεν μπορεί να επαναληφθεί το λάθος της ανεξέλεγκτης και σπάταλης εκμετάλλευσης. Είναι απαραίτητο, η εκμετάλλευση να γίνεται με ορθολογιστικό τρόπο και σεβασμό στο περιβάλλον.
       
      Αντί όλων αυτών η Βορειοκεντρική Εύβοια και κατά συνέπεια όλη η Βόρεια Εύβοια γίνεται τόπος βιομηχανικών δραστηριοτήτων. Το σπουδαίο είναι, ότι κανείς δεν ξέρει, τι πρόκειται ακριβώς να γίνει. Το νομοθετικό πλαίσιο προβλέπει, ότι σε μια ΒΙ.ΠΕ. μπορούν να δημιουργηθούν εγκαταστάσεις με σημαντική επιβάρυνση στο περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Η σύγχυση είναι μεγάλη. Η υπάρχουσα ένδεια δημιουργεί οπαδούς της ιδέας, αλλά και έντονη ανησυχία σε σκεπτόμενους ανθρώπους. Πρώην υπάλληλοι των εταιρειών, που δραστηριοποιούνται στη περιοχή, κατέχουν κυβερνητικά πόστα σε άμεση σχέση με τις επιδιωκόμενες δραστηριότητες και προφανώς εξυπηρετούν τα πρώην και ενδεχομένως, νυν, αφεντικά τους. Ερωτήσεις γίνονται στη Βουλή και δίνονται αόριστες απαντήσεις. Η συζήτηση πολλές φορές περιστρέφεται γύρω από την νομιμότητα και όχι την ουσία. Αλλά η νομιμότητα είναι κάτι σχετικό. Κάθε τι νόμιμο δεν μπορεί να θεωρείται και ηθικό. Ακούγεται, ότι όλη η ιστορία αφορά την εκ νέου μεταλλευτική δραστηριότητα και λειτουργία εγκαταστάσεων παραγωγής ενέργειας.
       
      κυρώθηκε η χρήση λιθάνθρακα και θα χρησιμοποιήσουν, λένε, φυσικό αέριο. Οι γνωρίζοντες λένε, ότι γι’ αυτές τις δραστηριότητες δεν χρειάζονται ΒΙ.ΠΕ. Από την άλλη αναρωτιέται κανείς. Η μεταλλευτική δραστηριότητα είναι κάτι φυσιολογικό και ευπρόσδεκτο για την περιοχή. Σε τι όμως εξυπηρετεί μια μεγάλη αυτοματοποιημένη μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μακριά και από τα κέντρα διανομής του καυσίμου και μακριά από τα κέντρα διανομής της ενέργειας. Όπως υπάρχουν ήδη μονάδες, που λειτουργούν κοντά στον κεντρικό οδικό άξονα της χώρας, θα μπορούσε να προστεθεί ακόμα μία. Αυτή η μη ξεκάθαρη κατάσταση οδηγεί στη σκέψη, ότι σχεδιάζουν να κάνουν κάτι, που αλλού δύσκολα θα μπορούσαν να κάνουν. Οι πιο ειδικοί έχουν μιλήσει επανειλημμένα για ενδεχόμενες, μη αντιστρεπτές, επιπτώσεις στο περιβάλλον, στις δυνατότητες ανάπτυξης άλλων δραστηριοτήτων και στη γενικότερη φυσιογνωμία της περιοχής.
       
      Και μόνο όμως η λειτουργία, ενός τεράστιου για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, ΘΗΣΦΑ (θερμοηλεκτρικός σταθμός φυσικού αερίου) δημιουργεί τεράστια προβλήματα σε ένα τόπο, που δεν τα αξίζει. Ένας ΘΗΣΦΑ, πάνω από 300 ΜW, στην Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρείται μεγάλου μεγέθους και χαρακτηρίζεται με τους διεθνώς αποδεκτούς όρους, «Μονάδα Υψηλής Όχλησης» και «Μείζων Πηγή Ρύπανσης». Μπορούμε να φανταστούμε τη Μονάδα των 1160ΜW, που πρόκειται να κατασκευαστεί, (τετραπλάσιας ισχύος), στο μικρό μας χώρο, που θα την κατατάσσαμε; Μόνο να σκεφθούμε, ότι χρειάζεται πολύ μεγάλες ποσότητες γλυκού νερού, που θα αντληθούν από τον υδροφόρο ορίζοντα, για να λειτουργήσει, καταλαβαίνουμε περί τίνος πρόκειται.
       
      Διαφαίνεται, ότι ο τόπος μας πρόκειται να θυσιαστεί. Οι επόμενες γενιές θα ζήσουν σε μια άλλη τελείως διαφορετική και παραμορφωμένη περιβαλλοντικά, Β. Εύβοια με ένα αρνητικό ισοζύγιο για μας τους Ευβοείς. Το λιγότερο, που θα έπρεπε να κάνουν οι ιθύνοντες, θα ήταν, να ενημερώσουν υπεύθυνα τον κόσμο. Η εμπειρία έχει δείξει, ότι υπεύθυνοι δεν υπάρχουν. Ο καθένας από τη θέση του εξυπηρετεί συγκεκριμένα και αποσπασματικά συμφέροντα, εκμεταλλευόμενος τη σύγχυση και την ένδεια των κατοίκων. ΚΡΙΜΑ!
       
      Επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, θέλουμε να πιστεύουμε, ότι η εποχή της απληστείας και του εγωκεντρισμού, αυτής της απάνθρωπης διαχείρισης των αγαθών και της τόσης ανευθυνότητας, θα παρέλθει κάποτε. Εμείς με τους αγώνες μας , όπως μπορεί ο καθένας μας, θα σηματοδοτήσουμε την εποχή του Ορθού Λόγου και του Ανθρωπισμού για τη χώρα μας και για όλον τον κόσμο, ώστε να βρούμε τη χαμένη μας λάμψη, ως άνθρωποι και τον…βηματισμό μας!
       
      Γιάννα Κορέλη- Μπουλουγούρη
       
      Μέλος του Δ.Σ. της ΒΙΟΖΩ
       
      Γεωργός-Βιοκαλλιεργήτρια-Ψυχολόγος
      Στροφυλιά Ευβοίας,
      Τηλ. 2227093273 και 6945046767
      ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΥΒΟΙΑΣ
      [email protected]
      energoipolitesevias .blogspot .com
      Πηγή: http://voriaevia.blogspot.gr/2013/03/blog-post_4.html
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Περισσότερα από έξι εκατομμύρια στρέμματα φυσικών εκτάσεων απώλεσε η Ελλάδα την εικοσαετία 1987-2007, έναντι αντίστοιχης αύξησης των γεωργικών και λοιπών καλύψεων, σύμφωνα με έρευνα της WWF.
       
       
      Στη σχετική έκδοση «Η Ελλάδα τότε και τώρα: Διαχρονική χαρτογράφηση των καλύψεων γης 1987-2007» καταδεικνύεται η διαχρονική, συνεχής και άναρχη μείωση των φυσικών εκτάσεων, προς όφελος της επέκτασης της γεωργικής γης, των υποδομών και των οικισμών. Η υποχώρηση αυτή, όπως επισημαίνεται, χαρακτηρίζεται από την απόλυτη έλλειψη τεκμηριωμένου και μακροχρόνιου εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού.
       
      Από την έρευνα της WWF, που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «Το Μέλλον των Δασών», και σε συνεργασία με το εργαστήριο δασικής διαχειριστικής και τηλεπισκόπησης του ΑΠΘ, προκύπτει ότι τα δάση μειώθηκαν συνολικά κατά 1.311.382 στρέμματα, οι εκτάσεις θαμνώδους και χαμηλής βλάστησης μειώθηκαν συνολικά κατά 4.886.431 στρέμματα, οι γεωργικές εκτάσεις αυξήθηκαν κατά 5.736.939 στρέμματα και οι λοιπές καλύψεις (δόμηση, έργα υποδομής κλπ) αυξήθηκαν κατά 333.675 στρέμματα.
       
      Ωστόσο, η WWF επισημαίνει πως τα απόλυτα νούμερα των αλλαγών δεν διηγούνται τη συνολική ιστορία, καθώς εξίσου σημαντική με τις αλλαγές στην έκταση είναι και η μετατόπιση των καλύψεων γης ανάμεσα σε διαφορετικές περιοχές.

      Ενδεικτική είναι η αντίφαση που προκύπτει, εξετάζοντας τις γεωργικές εκτάσεις στα γεωγραφικά διαμερίσματα Ιονίων Νήσων και Πελοποννήσου. Στα Ιόνια Νησιά, σχεδόν 289.000 στρέμματα φυσικής γης (12,6% της συνολικής έκτασης) μετατράπηκαν σε γεωργική. Από την άλλη μεριά, φαίνεται ότι εγκαταλείπεται η αγροτική παραγωγή στα ορεινά της χώρας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Πελοπόννησο, όπου 1.390.000 στρέμματα γεωργικής γης μετατράπηκαν διαχρονικά σε άλλες καλύψεις.
       
      Στην έρευνα επισημαίνεται ότι οι πλέον θιγόμενες φυσικές εκτάσεις είναι οι περιοχές χαμηλής βλάστησης, οι οποίες, κατά κύριο λόγο, απορροφούν τις πιέσεις επέκτασης της γεωργικής γης, των οικισμών και των υποδομών.
       
      Οι πιέσεις για μετατροπή των καλύψεων (και κατά συνήθη συνέπεια των χρήσεων) της γης, δεν εκδηλώνονται πάντα στιγμιαία, αλλά είναι, συχνά, απόρροια πολλών διαδοχικών βημάτων. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, η απευθείας μετατροπή π.χ. ενός δάσους σε τεχνητή επιφάνεια είναι σπάνια και συνοδεύεται από πολλές νομικές περιπλοκές. Η σταδιακή αλλαγή ενός δάσους όμως μέσω επαναλαμβανόμενων πυρκαγιών και η μετέπειτα κατάληψή της από τεχνητές καλύψεις είναι μία συνήθης πρακτική.
       
      Ακόμα, τονίζεται ότι η εφαρμογή της νομοθεσίας για τον χώρο χωλαίνει σε έντονο βαθμό, ενώ ο οποιοσδήποτε σχεδιασμός πάσχει από έλλειψη μακροχρόνιας προοπτικής και συνοχής.
       
      «Η συγκεκριμένη έκδοση εστιάζει στις χωρικές μεταβολές και τις πιέσεις πάνω στον φυσικό χώρο και τα οικοσυστήματα. Είναι η πρώτη φορά που απεικονίζονται οι καλύψεις γης για όλη την Ελλάδα σε βάθος εικοσαετίας, ανοίγοντας μια ουσιαστική συζήτηση για την εξέλιξη και διαχείριση του χώρου στην Ελλάδα. Η αποτυχία στην αποτελεσματική διαχείριση αυτών των αλλαγών, δεν θα λειτουργήσει μονάχα εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά εν τέλει, θα υποσκάψει και την ίδια την προοπτική ανάπτυξης της χώρας μας, ειδικά μάλιστα, σε ό, τι αφορά τους οικονομικούς κλάδους του τουρισμού και του πρωτογενούς τομέα», υπογραμμίζει ο γενικός διευθυντής του WWF Ελλάς, Δημήτρης Καραβέλλας.
       
      Μπορείτε να διαβάσετε την έκδοση «Η Ελλάδα τότε και τώρα: Διαχρονική χαρτογράφηση των καλύψεων γης, 1987-2007».
       
      Δείτε τη χαρτογράφηση των καλύψεων γης σε επιλεγμένες περιοχές της Ελλάδας.
       
      Πηγή: www.enet.gr
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Η έγκριση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.) για ορισμένες κατηγορίες έργων, πριν από την υιοθέτηση του νόμου 4014 του 2011, μπορούσε να διαρκέσει τρία ή ακόμα και τέσσερα χρόνια. Στην απλοποίηση της διαδικασίας περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων, τη μείωση της γραφειοκρατίας, τη διαφάνεια και την παροχή καλύτερης ποιότητας υπηρεσιών στις επιχειρήσεις, τους μελετητές και τους απλούς πολίτες, στοχεύει η ψηφιακή πλατφόρμα eEnviPer,που παρουσιάστηκε σε εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη.
       
      Το έργο εφαρμόζεται πιλοτικά στην Περιφέρεια Κρήτης. Μέσα από το site greece.enviper.eu, μπορούν για παράδειγμα οι επιχειρήσεις της περιοχής να υποβάλλουν προς έγκριση την Μ.Π.Ε. και στη συνέχεια η Περιφέρεια Κρήτης να ζητήσει περαιτέρω στοιχεία, να την εγκρίνει, ή να την αποστείλει-πάντα ηλεκτρονικά-στις υπηρεσίες που πρέπει να γνωμοδοτήσουν. Ο πολίτης ή οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις μπορούν να αντλήσουν πληροφορίες για τα έργα και τις Μ.Π.Ε., συμμετέχοντας αποτελεσματικότερα στη δημόσια διαβούλευση.
       
      Το πρόγραμμα eEnviPer χρηματοδοτείται εν μέρει από το Πρόγραμμα Υποστηρικτικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Έχει διάρκεια 24 μήνες και συμμετέχουν σε αυτό 14 εταίροι (8 επιχειρήσεις, 5 φορείς του Δημοσίου και το ΑΠΘ) από Ελλάδα, Βέλγιο, Ιταλία, Κροατία, Σερβία και Τουρκία.
       
      Περισσότερα στην σελίδα: http://www.eenviper.eu/
       
      Πηγή: http://web.tee.gr/%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CE%BB%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%B5/
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.