Περιβάλλον

1466 ειδήσεις in this category

Περιβάλλον

Το 23% της Αττικής κάηκε μέσα στα 7 τελευταία χρόνια

Αύγουστος 9 , 2023

GTnews


Εντυπωσιακά αποτελέσματα προκύπτουν από την ανάλυση των καμένων εκτάσεων από τις δασικές πυρκαγιές των τελευταίων επτά ετών (2017-σήμερα) στην Περιφέρεια Αττικής. Από το 2017 μέχρι και το τέλος Ιουλίου 2023, 11 μεγάλες πυρκαγιές έχουν κάψει περισσότερα από 550.000 στρέμματα σύμφωνα με τις αναφορές από την Υπηρεσία Ταχείας Χαρτογράφησης Copernicus και το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS). Η περίμετρος των καμένων εκτάσεων δίνεται στο χάρτη που ακολουθεί.

Εικόνα 1. Περίμετρος των καμένων εκτάσεων στην Περιφέρεια Αττικής από το 2017 ως σήμερα. Με κόκκινο σημειώνονται οι εκτάσεις που έχουν καεί το 2023 (ως τις 31/7) και με κίτρινα και πορτοκαλί χρώματα οι εκτάσεις που κάηκαν τα προηγούμενα 7 έτη. Με γκρί χρώμα σημειώνεται η ευρύτερη περιοχή του λεκανοπεδίου Αττικής.
Ο παρακάτω πίνακας παραθέτει τον αριθμό των καμένων στρεμμάτων ανά έτος από το 2017.

Πίνακας 1. Συνολικές καμένες εκτάσεις κατά τα έτη 2017-2023 στην περιοχή της Αττικής.
Η συνολική επιφάνεια της Περιφέρειας Αττικής (χωρίς την περιοχή της Τροιζηνίας, των νησιών και του Λεκανοπεδίου) είναι 2.500.000 στρέμματα, οπότε τα τελευταία 7 έτη το 23% της συνολικής επιφάνειας έχει καεί από δασικές πυρκαγιές.
Τα παραπάνω ανησυχητικά στοιχεία για την Αττική υπογραμμίζουν την ανάγκη συνολικού επαναπροσδιορισμού της στρατηγικής διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας. Ειδικότερα, η διαχείριση των δασικών πυρκαγιών  απαιτεί μία ολοκληρωμένη προσέγγιση που θα ενσωματώνει γνώση αιχμής από διαφορετικές επιστήμες, μεταξύ αυτών και η πυρομετεωρολογία. Είναι χαρακτηριστικό πως η εκδήλωση ακραίων δασικών πυρκαγιών περιλαμβάνει τη σύζευξη, την αλληλεπίδραση φωτιάς και ατμόσφαιρας, οπότε είναι αδύνατο να χαραχθεί οποιαδήποτε στρατηγική διαχείρισης δίχως την ενεργό συνεισφορά της μετεωρολογικής γνώσης. Επιπροσθέτως, οι πυρομετεωρολογικές συνθήκες καθορίζουν εάν και πότε τα δασικά καύσιμα θα καταστούν εύφλεκτα, επηρεάζοντας επίσης τα χαρακτηριστικά της εξάπλωσης και της συμπεριφοράς της φωτιάς. Παρατηρησιακά δίκτυα όπως το δίκτυο αυτόματων μετεωρολογικών σταθμών της μονάδας ΜΕΤΕΟ/Ε.Α.Α μπορούν να συνεισφέρουν σημαντικά στην κατεύθυνση μιας ολοκληρωμένης, επιστημονικά τεκμηριωμένης στρατηγικής διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας.


Περισσότερα...

2373 • 1




Περιβάλλον

Το 25% των αυτοκινήτων φταίει για το 90% της ατμοσφαιρικής ρύπανσης

Μάιος 4 , 2015

Engineer


Η ατμοσφαιρική ρύπανση αποτελεί μείζονα κίνδυνο για τη δημόσια υγεία όπως δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO) και άλλων έγκριτων διεθνών οργανισμών.
 
Σκοτώνει περισσότερους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο σε σύγκριση με την ελονοσία και το AIDS/HIV μαζί, ενώ τα παιδιά που μεγαλώνουν σε περιοχές με καθαρό αέρα αναπτύσσουν μεγαλύτερους και υγιέστερους πνεύμονες.
 
Με άλλα λόγια, η ατμοσφαιρική ρύπανση δεν είναι απλώς μια δύσοσμη όχληση, αλλά και ένα τεράστιο κοινωνικό και περιβαλλοντικό πρόβλημα που υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής.
 
Μια λύση θα ήταν να αντικαταστήσουμε τις ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες άνθρακα είτε με μεγάλες μονάδες ΑΠΕ συνδυαστικά με αντλησιοταμίευση είτε έστω με πιο σύγχρονες, αντιρρυπαντικές μονάδες άνθρακα που θα ενσωματώνουν τεχνολογίες δέσμευσης και αποθήκευσης του διοξειδίου του άνθρακα.
 
Μια πιο άμεση, ευκολότερη στην υλοποίηση και αποδοτικότερη λύση θα ήταν η απόσυρση ιδιαιτέρως ρυπογόνων οχημάτων -όπως τα ταξί που δηλητηριάζουν την ατμόσφαιρα στο κέντρο της Αθήνας- με άλλα πιο σύγχρονα.
 
Μια νέα μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου του Τορόντο στον Καναδά υποστηρίζει ότι το 25% των αυτοκινήτων και των φορτηγών ευθύνεται για το 90% της ρύπανσης από το σύνολο των οχημάτων που κυκλοφορούν στους δρόμους των πόλεων.
 
Οι επιστήμονες διενήργησαν επιτόπιες μετρήσεις σε 100.000 οχήματα από ειδικούς αισθητήρες αξιολόγησης της ποιότητας του αέρα, εγκατεστημένους στην Κόλετζ Στρητ, έναν από τους πιο κεντρικούς δρόμους του Τορόντο.
 
Το 25% των πιο ρυπογόνων οχημάτων εξέπεμψαν το 95% του “μαύρου” άνθρακα, κοινώς της αιθάλης, το 93% του μονοξειδίου του άνθρακα και το 76% των πτητικών οργανικών ενώσεων όπως βενζόλιο, τολουόλιο, αιθυλοβενζόλιο και ξυλόλια, μερικά από τα οποία είναι γνωστά καρκινογόνα.
 
“Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο που βρήκαμε είναι το τεράστιο εύρος των αιτιών των εκπομπών” αναφέρει o ερευνητής Γκρεγκ Έβανς, ειδικός σε θέματα αερολυμάτων. “Η εξέταση στις εκπομπές μεμονωμένων οχημάτων έδειξε ότι το ύψος τους εξαρτάται από πλήθος παραγόντων: πώς οδηγείς, πόσο γρήγορα επιταχύνεις, την ηλικία του οχήματος και τη συντήρησή του”.
 
Αυτό σημαίνει ότι εάν από τους δρόμους των ελληνικών πόλεων εξαφανιστούν τα παλιά πετρελαιοκίνητα φορτηγά, τα ασυντήρητα ταξί (δηλαδή η συντριπτική πλειονότητα) και τα τεράστια SUV μεγάλου κυβισμού θα δούμε άμεσα θετικά αποτελέσματα στην ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα.
 
Πηγή: http://www.econews.gr/2015/04/30/aytokinita-rypansi-122067/


Περισσότερα...

980 • 4




Περιβάλλον

Το 4% των ορυκτών της γης έχει δημιουργηθεί χάρη στους ανθρώπους

Μάρτιος 9 , 2017

Engineer


Από τα συνολικά 5.208 ορυκτά της Γης που έχουν αναγνωρισθεί επίσημα από τη Διεθνή Ορυκτολογική Ένωση, τα 208, δηλαδή το 4% ή το ένα στα 25, έχουν ανθρωπογενή προέλευση, καθώς έχουν σχηματισθεί χάρη στις ανθρώπινες δραστηριότητες και τα περισσότερα από αυτά «γεννήθηκαν» μόλις κατά τα τελευταία 200 χρόνια.
 
Από τα 208 αναγνωρισμένα ανθρωπογενή ορυκτά, τα 29 περιέχουν άνθρακα, ενώ ορισμένα από αυτά έχουν βρεθεί στην Ελλάδα, όπως ο νεάλιθος και ο φιντλερίτης στα μεταλλεία Λαυρίου.
 
Αυτό προκύπτει, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, από μια νέα επιστημονική έρευνα, η οποία για πρώτη φορά κατέγραψε σε ένα παγκόσμιο κατάλογο όλα τα ορυκτά του πλανήτη μας, τα οποία έχουν προέλθει κατά κύριο λόγο ή αποκλειστικά χάρη στους ανθρώπους.
 
Η προέλευσή τους οφείλεται στο ότι, εξαιτίας των ανθρώπων, δημιουργήθηκαν οι συνθήκες για να έλθουν σε επαφή μεταξύ τους χημικά στοιχεία και να προκληθούν γεωχημικές αντιδράσεις, που αλλιώς δεν θα είχαν συμβεί στη φύση. Αν, για παράδειγμα, οι μεταλλωρύχοι δεν είχαν σκάψει τη στοά κάποιου ορυχείου (π.χ. στο Λαύριο), μπορεί να μην είχαν σχηματισθεί στα τοιχώματά του οι κρύσταλλοι ενός άγνωστου έως τότε ορυκτού.
 
Οι άνθρωποι έχουν -μετά την αύξηση του οξυγόνου πριν από 2,2 δισεκατομμύρια χρόνια- τη μεγαλύτερη συνεισφορά στην ποικιλία των ορυκτών της Γης. Αυτή η διαπίστωση, σύμφωνα με τους επιστήμονες, αποτελεί άλλο ένα επιχείρημα ότι ο πλανήτης μας έχει πλέον εισέλθει σε μια νέα γεωλογική εποχή, την Ανθρωπόκαινο, που έρχεται να διαδεχθεί την Ολόκαινο (άρχισε πριν 11.700 χρόνια με το λιώσιμο των πάγων) και στην οποία οι άνθρωποι αφήνουν πλέον όλο και πιο έντονα το αποτύπωμά τους.
 
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ρόμπερτ Χέιζεν, επικεφαλής γεωεπιστήμονα του Ινστιτούτου Επιστημών Κάρνεγκι στην Ουάσιγκτον και διευθυντή του διεθνούς Παρατηρητηρίου Βαθέος 'Ανθρακα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό ορυκτολογίας "American Mineralogist", επισημαίνουν ότι τα περισσότερα ανθρωπογενή ορυκτά έχουν προέλθει από τις εξορυκτικές δραστηριότητες.
 
Ορισμένα άλλα έχουν βρεθεί στα μεταλλουργεία, ενώ κάποια έχουν σχηματισθεί στις σωληνώσεις των γεωθερμικών μονάδων, ακόμη και σε ναυάγια πλοίων, στις αρχαιολογικές ανασκαφές ή μέσα στις αποθήκες των μουσείων. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ένα φυσικό υλικό ήλθε σε επαφή με ένα άγνωστο για εκείνο περιβάλλον (π.χ. με το θαλασσινό νερό ή με το ξύλο στα ράφια μιας αποθήκης) και, μέσα από μια χημική αντίδραση, σχηματίσθηκε ένα νέο ορυκτό. Αν οι άνθρωποι δεν είχαν κάνει την μεταφορά με το πλοίο ή την αρχαιολογική ανασκαφή, αυτό το ορυκτό μπορεί να μην είχε υπάρξει ποτέ στη φύση.
 
Αν και μερικά ανθρωπογενή ορυκτά μπορούν να προκύψουν επίσης και μέσω φυσικών διαδικασιών, πολλά άλλα όχι. Στην ιστορία του πλανήτη μας η εξέλιξη των ορυκτών δεν σταμάτησε ποτέ, καθώς με το πέρασμα του χρόνου τα χημικά στοιχεία συναντιούνται σε διάφορους συνδυασμούς μέσα στη Γη, σε συγκεκριμένες τοποθεσίες, βάθη και θερμοκρασίες, για να «γεννήσουν» νέα ορυκτά.
 
Το 'Συμβάν της Μεγάλης Οξείδωσης', δηλαδή η μεγάλη αύξηση του οξυγόνου που συνέβη στην ατμόσφαιρα της Γη πριν περίπου 2,2 δισ. χρόνια, είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν σχεδόν τα δύο τρίτα των περίπου 5.200 ορυκτών.
 
Μετά την εμφάνιση των ανθρώπων, οι δραστηριότητές τους συνέβαλαν άμεσα ή έμμεσα, ώστε να σχηματισθούν και άλλα ορυκτά, τα περισσότερα μετά τον 18ο αιώνα, όταν άρχισε σταδιακά η βιομηχανική επανάσταση. Όπως είπε ο Χέιζεν, «πιστεύουμε ότι και άλλα ορυκτά συνεχίζουν να σχηματίζονται σήμερα με τον ίδιο σχετικά γρήγορο ρυθμό».
 
Οι άνθρωποι επιδρούν στον ανόργανο ορυκτό κόσμο, προκαλώντας τη δημιουργία νέων ορυκτών ως ένα αθέλητο υποπροϊόν των διαφόρων δραστηριοτήτων τους. ενώ συνεχώς μετακινούν τεράστιες ποσότητες πετρωμάτων και ορυκτών από το ένα μέρος της Γης στο άλλο. Οι ερευνητές θεωρούν πιθανό ότι υπάρχουν εκατοντάδες ανθρωπογενή ορυκτά που ακόμη δεν έχουν αναγνωρισθεί, μέσα σε παλιά ορυχεία, χυτήρια, εγκαταλειμένα κτίρια κ.ά.
 
Ο κατάλογος των 5.208 ορυκτών δεν περιλαμβάνει όσα οι άνθρωποι παράγουν βιομηχανικά. Πρόκειται για χιλιάδες νέα συνθετικά υλικά που έχουν ιδιότητες των ορυκτών, χωρίς να υπάρχει κάτι αντίστοιχο στο ηλιακό μας σύστημα, ίσως και και σε όλο το σύμπαν (ημιαγωγοί, κρύσταλλοι λέιζερ, μαγνήτες, μπαταρίες, τούβλα, τσιμέντο, χάλυβας, τιτάνιο, συνθετικοί πολύτιμοι λίθοι κ.α.). Τα υλικά αυτά, σύμφωνα με τον Χέιζεν, θα παραμείνουν στο γεωλογικό «αρχείο» για τα επόμενα δισεκατομμύρια χρόνια ως υπόμνηση ότι κάποτε υπήρξαν άνθρωποι στη Γη...
 
Πηγή: http://www.energia.gr/article.asp?art_id=113908


Περισσότερα...

1351 • 0




Περιβάλλον

Το 40% της Ελλάδας θα ερημοποιηθεί έως το τέλος του αιώνα, προειδοποιεί ο Ζερεφός

Ιανουάριος 31 , 2020

Engineer


Κώδωνα κινδύνου κρούουν οι επιστήμονες για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, τονίζοντας ότι ο χρόνος έχει αρχίσει να μετρά αντίστροφα.
Αν δεν ληφθούν μέτρα το 40% της χώρας θα οδηγηθεί σε ερημοποίηση, θα υποφέρουμε από περισσότερους καύσωνες και έλλειψη βροχών, θα θρηνούμε θύματα από πλημμύρες.
Για να αποφευχθεί το εφιαλτικό αυτό σενάριο απαιτείται η λήψη άμεσων μέτρων, τονίζουν οι ειδικοί, εστιάζοντας στην ανάγκη υιοθέτησης διαφορετικού τρόπου σκέψης σε όλα τα επίπεδα και κατ΄επέκταση διαφορετικού τρόπου ζωής.
«Ερημοποίηση στο 40% της Ελλάδας»
«Σε ερημοποίηση θα οδηγηθεί το 40% της χώρας μέχρι το τέλος του αιώνα, σε περίπτωση μη προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή», ανέφερε ο ακαδημαϊκός, Χρήστος Ζερεφός σε ημερίδα της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) και του forum «Συγκλίσεις», στο Μουσείο της Ακρόπολης.
Όπως σημείωσε ο καθηγητής, στο προσεχές μέλλον το φαινόμενο πρόκειται να ενταθεί, καθώς οι βροχοπτώσεις θα μειωθούν σημαντικά κυρίως στην Αν. Πελοπόννησο, ενώ η διάρκεια της ξηρής περιόδου θα επιμηκυνθεί.
Μάλιστα, σύμφωνα με τον καθηγητή, η Δυτική Ελλάδα αναμένεται να έχει την πρωτιά όσον αφορά τον δείκτη δυσφορίας.
Εκτίμησε ότι η μέση θερμοκρασία θα ξεπεράσει τους τρεις βαθμούς Κελσίου μέχρι το τέλος του αιώνα.
Όπως είπε, η επιβάρυνση του κλίματος στη χώρα μας αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ενώ παρατηρούνταν δύο καύσωνες κάθε τριάντα χρόνια μέχρι και τις αρχές του 19ου αιώνα, πλέον το φαινόμενο εκδηλώνεται έντονα κάθε δεύτερο χρόνο.
«Παγκόσμια υπαρξιακή κρίση»
«Η κλιματική αλλαγή αποτελεί παγκόσμια υπαρξιακή κρίση», δήλωσε απ΄ την πλευρά του ο συνιδρυτής της ΕΛΛΕΤ, Κώστας Καρράς και τόνισε ότι οι πολιτικές ηγεσίες παγκοσμίως καθυστερούν σημαντικά στην ανάληψη δράσης, την ώρα που «μαζί με τη φύση κινδυνεύουν μνημεία του παγκόσμιου πολιτισμού, αλλά και οι δημοκρατικοί θεσμοί».
Όπως έκανε γνωστό σε πανελλαδική δημοσκόπηση του 2019 στην Ελλάδα σε ποσοστό 30% οι πολίτες συμφωνούν ότι η κλιματική αλλαγή είναι το μέγιστο περιβαλλοντικό πρόβλημα.
«Δεν θα πετύχει η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής αν δεν αλλάξουν τα πρότυπα σύγχρονης ζωής, ο σεβασμός των βασικών αξιών που συνιστούν τη θετική ταυτότητα των Ελλήνων και επικρατήσουν ενέργειες υποβάθμισης της φύσης και της βιοποικιλότητας» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Καρράς.
«Να σκεφτούμε διαφορετικά για τον τρόπο ζωής μας»
«Καλούμαστε να αλλάξουμε. Να σκεφτούμε διαφορετικά για τον τρόπο ζωής μας σε όλα τα πεδία. O διαφορετικός τρόπος σκέψης θα κάνει τη διαφορά στο μέλλον», δήλωσε απ΄ την πλευρά του ο ακαδημαϊκός και πρόεδρος της Ειδικής Επιτροπής για την Αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής, Κώστας Συνολάκης.
Στην Ελλάδα οι θάνατοι από πλημμύρες έχουν ήδη ξεπεράσει τους θανάτους από σεισμούς, ανέφερε χαρακτηριστικά ο καθηγητής, επισημαίνοντας ότι το κόστος αποκατάστασης των ζημιών από πλημμύρες τα τελευταία 100 χρόνια έχει φθάσει στα 800 δισεκατομμύρια ευρώ.
«Το ακραίο αντιμετωπίζεται πλέον σαν καθημερινό. Μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση και να αλλάξουμε το μέλλον μας», ανέφερε και επεσήμανε την ανάγκη να «επιβραδύνουμε τις επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας».
«Χωρίς άμεσα μέτρα σε μερικά χρόνια θα βλέπουμε τις περισσότερες ελληνικές παραλίες σε κάρτ ποστάλ», ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Υπάρχει ελπίδα (…) νέο κοινωνικό οικοσύστημα»
«Απαιτούνται συγκλίσεις για να δημιουργήσουμε έναν καινούριο κόσμο. Ένα καινούριο πολιτισμικό, πολιτιστικό, κοινωνικό, οικονομικό, μοντέλο», ανέφερε η πρόεδρος του Convergences Greece Forum «Συγκλισεις», Αλεξάνδρα Μητσοτάκη.
Όπως ανέφερε, απαιτούνται «συγκλίσεις μεταξύ του επιχειρηματικού κόσμου, του πολιτικού κόσμου, της τοπικής αυτοδιοίκησης, της κοινωνίας των πολιτών, τους επιστήμονες, τα ΜΜΕ».
Σύμφωνα με την κυρία Μητσοτάκη, «υπάρχει ελπίδα και έρχεται από την καινοτομία και την τεχνολογία. Με τη βοήθεια των ΑΠΕ και των νέων τεχνολογιών, η Ελλάδα θα μπορούσε σε 20 χρόνια να εξάγει ενέργεια στην περιοχή. Αυτό που προσπαθούμε είναι να χτίσουμε ένα νέο κοινωνικό οικοσύστημα», ανέφερε.
«Βρισκόμαστε σε ενεργειακή παγίδα»
«Ζητούμενο είναι το πώς θα ενεργοποιήσουμε όλα τα εμπλεκόμενα μέλη να συμμετάσχουν στη μάχη της κλιματικής αλλαγής» δήλωσε ο αναπληρωτής καθηγητής, συντονιστής του προγράμματος Η2020 «Paris Reinforce», Χάρης Δούκας.
Τόνισε την ανάγκη άμεσης κλιματικής δράσης, καθώς όπως είπε, «βρισκόμαστε σε μία ενεργειακή παγίδα», αφού όπως είπε «παρατηρείται μία συνεχής αύξηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα».


Περισσότερα...

979 • 2




Περιβάλλον

Το CO2 «έφερε» την κλιματική αλλαγή, αλλά επίσης έχει πρασινίσει τη γη

Απρίλιος 28 , 2016

Engineer


Μπορεί η αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα (CO2) να ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, αλλά έχει και μια θετική όψη: έχει σημαντικά πρασινίσει τη Γη, αυξάνοντας την φωτοσύνθεση και την ανάπτυξη των δέντρων και των άλλων φυτών μετά τη βιομηχανική επανάσταση, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.
 
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι αν τα πράσινα φύλλα που προστέθηκαν λόγω των αυξημένων επιπέδων διοξειδίου στην ατμόσφαιρα, απλώνονταν στην επιφάνεια του πλανήτη μας, θα κάλυπταν μια έκταση διπλάσια από τις ΗΠΑ. Επεσήμαναν όμως ότι η θετική αυτή πλευρά του διοξειδίου πιθανότατα μειώνεται με το πέρασμα του χρόνου και αντισταθμίζεται από τις αρνητικές επιπτώσεις στο κλίμα (άνοδος θερμοκρασίας και στάθμης θαλασσών, λίωσιμο πάγων, οξίνισιη ωκεανών, περισσότερα ακραία καιρικά φαινόμενα κ.α.).
 
Οι 32 ερευνητές από οκτώ χώρες, με επικεφαλής τον καθηγητή Ράνγκα Μινένι του Τμήματος Γεωεπιστημών και Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο κορυφαίο περιοδικό για θέματα κλιματικής αλλαγής «Nature Climate Change», σύμφωνα με το BBC.
 
Η μελέτη, που βασίσθηκε στην ανάλυση στοιχείων 33 ετών από αμερικανικούς δορυφόρους, καθώς και στην μελέτη μοντέλων μέσω υπολογιστών, δείχνει διαχρονική αύξηση της τάξης του 25% έως 50% στο πράσινο της Γης. Η εξέλιξη αυτή επιβραδύνει την κλιματική αλλαγή, καθώς τα περισσότερα φυτά απορροφούν περισσότερο διοξείδιο από την ατμόσφαιρα. Μόνο το 4% του πλανήτη εμφανίζει απώλεια πρασίνου κατά τις τελευταίες δεκαετίες.
 
Εκτιμάται ότι το διοξείδιο είναι μακράν ο σημαντικότερος παράγων (σε ποσοστό 70%) για την ταχύτερη ανάπτυξη των φυτών στη Γη και ακολουθεί σε σπουδαιότητα (9%) η αύξηση του επιπέδου του αζώτου.
 
Το επιχείρημα ότι το αυξημένο διοξείδιο πρασινίζει τον πλανήτη έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν από τους σκεπτικιστές της κλιματικής αλλαγής. Η νέα μελέτη, που μάλιστα δείχνει ότι η θετική επίπτωση του διοξειδίου στα φυτά είναι μεγαλύτερη από ό,τι είχε εκτιμηθεί έως τώρα, αναμένεται να δώσει νέα τροφή στα επιχειρήματά τους.
 
Δείτε την πρωτότυπη επιστημονική εργασία: http://www.nature.com/nclimate/journal/vaop/ncurrent/full/nclimate3004.html
 
Πηγή: http://www.ypaithros.gr/%CF%84%CE%BF-co2-%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE/


Περισσότερα...

2473 • 41




Περιβάλλον

Το CO2 αυξάνεται 10 φορές ταχύτερα στην ατμόσφαιρα από ό,τι τα τελευταία 50.000 χρόνια

Μάιος 21

Engineer


Το διοξείδιο του άνθρακα αυξάνεται στην ατμόσφαιρα 10 φορές πιο γρήγορα από ό,τι τα τελευταία 50.000 χρόνια, σύμφωνα με μια νέα μελέτη, με επικεφαλής τους ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του St. Andrews και του Oregon State University, στις ΗΠΑ. Τα ευρήματα ρίχνουν φως σε περιόδους απότομης αλλαγής του Κλίματος στην ιστορία του πλανήτη, ενώ προσφέρουν νέα κατανόηση των επιπτώσεων της σημερινής κλιματικής κρίσης.
«Ο ρυθμός μεταβολής του CO2 σήμερα είναι πραγματικά άνευ προηγουμένου», δήλωσε η Κάθλιν Γουέντ, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και επίκουρη καθηγήτρια του Κολεγίου Επιστημών της Γης, των Ωκεανών και της Ατμόσφαιρας (CEOAS) στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον.
«Η έρευνά μας εντόπισε τους ταχύτερους ρυθμούς αύξησης του φυσικού CO2 που έχουν παρατηρηθεί σε σύγκριση με το παρελθόν. Ο ρυθμός που συμβαίνει αυτό σήμερα είναι 10 φορές υψηλότερος και σε μεγάλο βαθμό αυτό οφείλεται εξαιτίας των ανθρώπινων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Η διεθνής ερευνητική ομάδα πραγματοποίησε μια λεπτομερή ανάλυση των χημικών ουσιών στον αρχαίο πάγο της Ανταρκτικής. Οι επιστήμονες τρύπησαν πυρήνες μέχρι δύο μίλια για να πάρουν δείγματα πάγου, να αναλύσουν ίχνη χημικών και να συγκεντρώσουν αρχεία του κλίματος του παρελθόντος.
Προηγούμενη έρευνα αποκάλυψε ότι η τελευταία εποχή των παγετώνων -η οποία έφτασε στο τέλος της πριν από περίπου 10.000 χρόνια  περιείχε αρκετές περιόδους κατά τις οποίες τα επίπεδα άνθρακα φαινόταν να αυξάνονται. Ωστόσο, η Γουέντ είπε ότι οι μετρήσεις δεν περιείχαν αρκετές λεπτομέρειες για να δείξουν την πλήρη εικόνα των αλλαγών, εμποδίζοντας την ικανότητα των επιστημόνων να κατανοήσουν τι συμβαίνει.
Χρησιμοποιώντας δείγματα από τον πυρήνα του πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής Ice Sheet Divide, η ομάδα βρήκε ένα μοτίβο που δείχνει ότι οι απότομες αυξήσεις στο διοξείδιο του άνθρακα συνέβησαν παράλληλα με ψυχρά διαστήματα στον Βόρειο Ατλαντικό - γνωστά ως Γεγονότα Heinrich - που σχετίζονται με απότομες παγκόσμιες κλιματικές αλλαγές.
«Τα γεγονότα Heinrich είναι πραγματικά αξιοσημείωτα», δήλωσε ο Χρίστο Μπούζερτ, συν-συγγραφέας της μελέτης και αναπληρωτής καθηγητής του CEOAS. Όπως εξήγησε «πιστεύουμε ότι τα ψυχρά διαστήματα στον Βόρειο Ατλαντικό προκαλούνται από μια δραματική κατάρρευση του στρώματος πάγου της Βόρειας Αμερικής. Αυτό θέτει σε κίνηση μια αλυσιδωτή αντίδραση που περιλαμβάνει αλλαγές στους τροπικούς μουσώνες, τους δυτικούς ανέμους του νότιου ημισφαιρίου και αυτές τις μεγάλες εκρήξεις CO2 που βγαίνουν από τους ωκεανούς».
Σημειώνεται ότι ο άνθρακας αυξήθηκε κατά περίπου 14 μέρη ανά εκατομμύριο κατά τη διάρκεια της 55ετούς περιόδου της πιο σημαντικής από τις φυσικές ανόδους και οι αιχμές συνέβαιναν περίπου μία φορά κάθε 7.000 χρόνια. Σήμερα αυτό το μέγεθος της αύξησης διαρκεί μόνο από πέντε έως έξι χρόνια.
Τα στοιχεία αυτά υποδεικνύουν ότι κατά τις περιόδους φυσικής αύξησης οι δυτικοί άνεμοι που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της κυκλοφορίας των ωκεανών στα βαθιά γίνονταν επίσης ισχυρότεροι, προκαλώντας γρήγορη απελευθέρωση άνθρακα από τον Νότιο Ωκεανό.
«Αυτά τα Γεγονότα του Χάινριχ ξεκινούν μια εκπληκτική ακολουθία ραγδαίων αλλαγών στο κλίμα σε όλον τον κόσμο», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Δρ Τζέιμς Ρέι της Σχολής Γης και Περιβαλλοντικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του St. Andrews. «Ξεκινούν με μια αποδυνάμωση του συστήματος κυκλοφορίας του Βόρειου Ατλαντικού, που προκαλεί ταχεία ψύξη στη ΒΔ Ευρώπη, επέκταση του θαλάσσιου πάγου από τη Σκωτία στη Νέα Υόρκη και διακοπή στους τροπικούς μουσώνες. Η μελέτη μάς δείχνει ότι αλλάζουν επίσης τους ανέμους και την κυκλοφορία στον ωκεανό γύρω από την Ανταρκτική, η οποία εκτοξεύει το CO2».
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η κλιματική αλλαγή θα προκαλέσει τους δυτικούς ανέμους να ενισχυθούν κατά τη διάρκεια του επόμενου αιώνα. Οι ερευνητές σημείωσαν ότι, εάν συμβεί αυτό, τα ευρήματά τους υποδηλώνουν ότι η ικανότητα του Νότιου Ωκεανού να απορροφά άνθρακα που παράγεται από τον άνθρωπο θα μειωθεί.
«Βασιζόμαστε στον Νότιο Ωκεανό για να απορροφήσει μέρος του διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπουμε, αλλά οι ταχέως αυξανόμενοι νότιοι άνεμοι αποδυναμώνουν την ικανότητά του να το κάνει», είπε η Γουέντ.
Greenagenda.gr newsroom


Περισσότερα...

259 • 0




Περιβάλλον

Το WWF καταγγέλλει συνεχείς νομιμοποιήσεις καταπατήσεων

Δεκέμβριος 10 , 2014

Engineer


Κατατέθηκε σήμερα, Τρίτη, από τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος κ. Νίκο Ταγαρά το σχέδιο νόμου «Πράξεις εισφοράς σε γη και σε χρήμα - Ρυμοτομικές απαλλοτριώσεις και άλλες διατάξεις» στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής για επεξεργασία και συζήτηση.
 
Το σχέδιο νόμου προβλέπει μεταφορά συντελεστή δόμησης από απαλλοτριωμένα ακίνητα, οριζόντια μείωση των εισφορών σε γη και χρήμα για όσα ακίνητα εντάσσονται στο σχέδιο πόλης, αύξηση των δόσεων, καθώς και δυνατότητα μεταβίβασης του ακινήτου, ακόμα και αν δεν έχουν εξοφληθεί στο σύνολο τους οι υποχρεώσεις εισφοράς σε χρήμα. Επίσης περιλαμβάνει πολλές αλλαγές στον Νέο Οικοδομικό Κανονισμό και στη δασική νομοθεσία.
 
Οι διατάξεις του νομοσχεδίου έχουν ήδη προκαλέσει αντιδράσεις. Σε ανακοίνωσή του το WWF Ελλάς μιλά για ανασφάλεια δικαίου και για συνεχείς νομιμοποιήσεις καταπατήσεων και καταγγέλλει τις συνεχείς αλλαγές της ήδη περιπλεγμένης δασικής νομοθεσίας που οδηγεί σε καταστροφή οικολογικά πολύτιμης δασικής γης.
 
«Νομιμοποίηση καταπατημένων εκτάσεων, άρση του αναδασωτέου χαρακτήρα καμένων εκτάσεων εντός πενταετίας, fast track αποχαρακτηρισμοί δασικών εκτάσεων (και ένταξή τους στον χωροταξικό σχεδιασμό), δασικοί χάρτες άνευ νοήματος, καθώς θα βρίσκονται πλέον υπό διαρκή αναδιαμόρφωση. Αυτές είναι μερικές μόνο από τις καταστροφικές επιπτώσεις που φέρνει για τον δασικό μας πλούτο, το νομοσχέδιο» επισημαίνει η επικεφαλής περιβαλλοντικής πολιτικής της οργάνωσης κυρία Θεοδότα Νάντσου.
 
Με το σχέδιο νόμου, το οποίο έρχεται μόλις τέσσερις μήνες μετά την ψήφιση του νόμου 4280/2014 για την ιδιωτική πολεοδόμηση και τη δασική νομοθεσία, «κυβέρνηση και ΥΠΕΚΑ, επί υπουργίας Γιάννη Μανιάτη και Νίκου Ταγαρά, συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο», όπως σημειώνει ο νομικός συντονιστής του WWF Ελλάς κ. Γιώργος Χασιώτης. Ειδικότερα, σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση, με τις νέες ρυθμίσεις:
 
1. Διευκολύνονται οι αποχαρακτηρισμοί δασών και δασικών εκτάσεων, και μάλιστα με αναδρομική ισχύ, βάσει αδημοσίευτων εγγράφων που κατά την ημερομηνία σύνταξής τους είχαν μόνο πληροφοριακό χαρακτήρα.
 
2. Καταργείται η υποχρέωση αναδάσωσης καμένου, ή άλλως κατεστραμμένου δάσους και δασικής έκτασης, αν μέσα σε μία πενταετία «αποδεικνύεται το ανέφικτον της πραγματοποιήσεως της αναδασώσεως»: δίνεται, έτσι, κίνητρο για καταπάτηση, οικοδόμηση, επανειλημμένους εμπρησμούς, εκχέρσωση και εκτεταμένες επεμβάσεις σε κατεστραμμένα δάση και δασικές εκτάσεις, καθώς τότε διευκολύνεται η απόδειξη αυτή.
 
3. Νομιμοποιούνται πρόσφατες (ως το 2007) παράνομες εκχερσώσεις φρυγανικών και άλλων δασικών εκτάσεων, έναντι ενός ανταλλάγματος που το ΥΠΕΚΑ επέλεξε να ονομάσει «περιβαλλοντικό ισοζύγιο».
 
4. Νομιμοποιούνται και αυθαίρετες εγκαταστάσεις κέντρων περιβαλλοντικής ενημέρωσης, ναοί, και «εγκαταστάσεις πολιτιστικού χαρακτήρα».
 
5. Επιτρέπεται σαρωτικά και δίχως τις ελάχιστες προστατευτικές εγγυήσεις, η επέκταση λατομείων, ακόμα και σε αναδασωτέες εκτάσεις, σε περιφέρειες όπου εκτελούνται μεγάλα έργα και δεν έχουν καθοριστεί λατομικές ζώνες.
 
6. Αποχαρακτηρίζεται οριστικά και διευκολύνεται η παραχώρηση της κυριότητας εκτάσεων που απώλεσαν τον δασικό τους χαρακτήρα πριν το 1975, με υποτυπωδώς νομιμοφανείς διαδικασίες, ακόμα και αν είναι δυνατή η αναδάσωσή τους.
 
7. Καταργείται στην ουσία η ιδιότητα και ο ρόλος των δασικών χαρτών ως μέσου προστασίας και οριστικής αποτύπωσης της δασικής γης, καθώς επιτρέπεται η αναμόρφωση του δασικού χάρτη «με τη διαγραφή εκτάσεων, οι οποίες συνεπεία πράξεων αρμοδίων οργάνων δεν υπάγονται ή θα πάψουν να υπάγονται στη δασική νομοθεσία και των εκτάσεων που εσφαλμένα αποτυπώθηκαν και συμπεριλήφθηκαν σε αυτόν κατά την κατάρτισή του».
 
«Στο πλυντήριο της κρίσης και με το πρόσχημα της ανάπτυξης, το υπουργείο που είναι στα χαρτιά ταγμένο στην προστασία της κοινής μας φυσικής κληρονομιάς αναπαράγει το μοντέλο που βούλιαξε τη χώρα: φωτογραφικές τακτοποιήσεις συγκεκριμένων συμφερόντων, περίπλοκη νομοθέτηση, αλλεπάλληλες τακτοποιήσεις καταπατήσεων, αδιαφάνεια, ακατανόητες ρυθμίσεις. Και στο βάθος ο δασικός πλούτος της χώρας που ποτέ δεν βρέθηκε αντιμέτωπος με τέτοια σαρωτική απώλεια θεσμικού πλαισίου προστασίας», τονίζει η κυρία Νάντσου. Και αναρωτιέται: «Αλήθεια, τελικά ποιον βολεύει ένα ακατανόητο, διάτρητο, συνεχώς τροποποιούμενο και νομικά επισφαλές θεσμικό πλαίσιο που δεν εξασφαλίζει ούτε την ασφάλεια μιας επένδυσης αλλά ούτε και την προστασία του περιβάλλοντος»;
 
Πηγή: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=657963


Περισσότερα...

1300 • 0




Περιβάλλον

Το Α' τρίμηνο του 2020 «ψαρεύτηκαν» 6,5 τόνοι απορρίμματα από 9 αλιείς τράτας στα λιμάνια της Μηχανιώνας, της Καβάλας, της Αλεξανδρούπολης και του Βόλου

Απρίλιος 18 , 2020

Engineer


Αλιευτικές πατέντες, σαν τα πλαστικά «βαρελάκια» χταποδιού και τα «σχοινάκια γρι-γρι», δεμένα με τσιμεντόλιθους αντί για άγκυρες, ρυπαίνουν σε σημαντικό βαθμό τις ελληνικές θάλασσες, όπως προέκυψε από πρόγραμμα στο οποίο συμμετείχαν αλιείς τράτας από 4 λιμάνια της χώρας.
Στο πλαίσιο του προγράμματος «Fishing For Litter» (Ψαρεύοντας απορρίμματα) του Κοινωφελούς Ιδρύματος Α.Κ. Λασκαρίδη, το πρώτο τρίμηνο του 2020 «ψαρεύτηκαν» 6,5 τόνοι απορρίμματα από 9 αλιείς τράτας στα λιμάνια της Μηχανιώνας, της Καβάλας, της Αλεξανδρούπολης και του Βόλου, όπου συγκεντρώνεται περίπου το 43% των νηολογίων τράτας στην Ελλάδα.
Συγκεκριμένα, στο πρόγραμμα που υλοποιείται από την iSea, Περιβαλλοντική Οργάνωση για την Προστασία των Υδάτινων Οικοσυστημάτων, οι επαγγελματίες αλιείς καλούνται να συλλέξουν θαλάσσια απορρίμματα που συσσωρεύονται στα δίχτυα τους ως μέρος της συνήθους αλιευτικής τους δραστηριότητας και να τα καταγράψουν σε ειδική φόρμα. Τα απορρίμματα αποθηκεύονται επί του σκάφους σε μεγάλους σάκους που προσφέρονται από το πρόγραμμα, έτσι ώστε να μπορούν να οδηγηθούν στην ακτή και να απορριφθούν σε κάδους.
«Το πρόγραμμα ξεκίνησε το 2018 στο Σαρωνικό, το 2019 υλοποιήθηκε στα λιμάνια της Μηχανιώνας και της Καβάλας ενώ από το 2020, επεκτάθηκε σε Αλεξανδρούπολη και Βόλο. Φέτος, ανασύρθηκαν 6,5 τόνοι απορρίμματα, εκ των οποίων το 62% αποτελείται από πλαστικά μίας χρήσης- μεταξύ αυτών σακούλες, μπουκάλια, συσκευασίες τροφίμων αλλά και αλιευτικά εργαλεία», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Χριστίνα Κονταξή, υπεύθυνη του προγράμματος από το Ίδρυμα Α.Κ. Λασκαρίδη.
Αλιευτικά εργαλεία και «πατέντες»
Μετά τις πλαστικές σακούλες, το δεύτερο κατά σειρά σε πλήθος απόρριμμα και περίπου 1 τόνο σε βάρος, ήταν τα «σχοινάκια γρι-γρι», κατά τους αλιείς, ή αλλιώς «νήματα» ή «σπάγκος συσκευασίας», κατά τους προμηθευτές. Πρόκειται για νάιλον σπάγκο από πολυπροπυλένιο και άλλα παράγωγα για την εξυπηρέτηση πόντισης και ανάσυρσης των «ρομπότ» (φώτων).
«Το υλικό αυτό», αναφέρει η κ. Κονταξή, «δεν είναι νόμιμο για αυτού του είδους την αλιεία, καθώς για την πόντιση των «ρομπότ», προβλέπεται σχοινί με αλυσίδα συνδεδεμένο με άγκυρα». «Όμως», συνεχίζει, «επειδή είναι διαθέσιμο σε πολύ χαμηλή τιμή, χρησιμοποιείται κατά κόρον και είναι μιας χρήσης αντικαθιστώντας την αλυσίδα, ενώ ένας ή δύο τσιμεντόλιθοι αντικαθιστούν την άγκυρα και μετά την ψαριά, το σχοινάκι μαζί με τον τσιμεντόλιθο απελευθερώνονται στη θάλασσα». Σύμφωνα με την ίδια, πρόκειται για ένα πολύ συχνό απόρριμμα ιδιαίτερα στο Θρακικό πέλαγος γύρω από το νησί της Θάσου που η αλιεία γρι-γρι είναι εξαιρετικά έντονη.
Αλλη διαδεδομένη πατέντα είναι τα «βαρελάκια» χταποδιού, δηλαδή άκαμπτοι πλαστικοί κυλινδροειδείς θάλαμοι, με βάρος στο εσωτερικό τους για να είναι δυνατή η πόντιση. «Η αντικατάσταση των πήλινων δοχείων από πλαστικά, τα έχει καταστήσει ανθεκτικά και ευτελή ως προς το κόστος, με αποτέλεσμα οι αλιείς να τα ποντίζουν χωρίς να βεβαιώνουν την ανάσυρσή τους, συμβάλλοντας έτσι στην πλαστική ρύπανση. Μάλιστα, στις καταγραφές του προγράμματός μας, ανασύρονται μαζί με όλο το σχοινί που τα συνδέει και είναι το τέταρτο κατά σειρά σε πλήθος απόρριμμα σε ποσοστό 14% του συνόλου», λέει η κ. Κονταξή.
Στα υπόλοιπα αλιευτικά απορρίμματα που περισυλλέγησαν συγκαταλέγονται οι πετονιές και τμήματα διχτυών καθώς και σακούλες, μπουκάλια, κουτάκια αναψυκτικών και συσκευασίες φαγητού. «Ωστόσο, τα αλιευτικά εργαλεία που συλλέξαμε και είναι κατασκευασμένα από πλαστικό, αποτελούν το 40,5% του συνόλου των απορριμμάτων και επειδή η χώρα μας οφείλει να εναρμονιστεί με την Οδηγία 2019/904/ΕΕ σχετικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον, οφείλουμε να προχωρήσουμε σε διάφορες ενέργειες» διευκρινίζει η κ. Κονταξή.

«Απαιτείται άμεσα αντιμετώπιση του θέματος με τις ιχθυοπαγίδες και καταγραφή της πραγματικής κατάστασης. Επιπλέον, είναι απαραίτητη η συμπερίληψη των αλιευτικών πρακτικών με πλαστικά, όπως τα "σχοινάκια γρι- γρι" με αναφορά τους στα αλιευτικά εργαλεία που περιλαμβάνονται στην Οδηγία, η εξέταση από το αρμόδιο Υπουργείο αντικατάστασης του αντικειμένου αυτού με άλλο υλικό, η επικοινωνία και ο συνεχής έλεγχος των αρμόδιων τοπικών αρχών και επιβολή κυρώσεων στη χρήση τους. Παράλληλα, η θέσπιση νομοθετικού πλαισίου για τη συγκεκριμένη αλιεία με εξοπλισμό που αλλάζει τη διαδικασία πόντισης και ανάσυρσης των "ρομπότ" προκειμένου να μην παραμένουν πλαστικά απορρίμματα στον πυθμένα», εξηγεί η κ. Κονταξή.
«Ομως, η νέα οδηγία αφορά τα πλαστικά μιας χρήσης και τα αλιευτικά εργαλεία αλλά εμείς έχουμε και "πατέντες" όπως τα βαρελάκια του χταποδιού που στον πάτο έχουν τσιμέντο για να κατεβαίνουν στον πυθμένα. Ποιος θα τα διαχωρίσει αυτά;» καταλήγει, προσθέτοντας ότι «εκτός από τα αλιευτικά δίχτυα και άλλα πλαστικά που διαφεύγουν στο θαλάσσιο περιβάλλον και είναι αλιευτικά εργαλεία πρέπει να ληφθούν υπόψη στο θεσμικό πλαίσιο για την εναρμόνιση της χώρας μας με την ευρωπαϊκή Οδηγία».
*Η φωτογραφία με «βαρελάκια» χταποδιού παραχωρήθηκε στο ΑΜΠΕ από το Ίδρυμα Α.Κ. Λασκαρίδη


Περισσότερα...

1069 • 0




Περιβάλλον

Το αναβαθμισμένο σύστημα παρακολούθησης θαλασσών "Ποσειδών"

Φεβρουάριος 11 , 2021

Engineer


Σύστημα ΠΟΣΕΙΔΩΝ: Πάνω από δύο δεκαετίες συνεχούς εξέλιξης.
Τα θαλάσσια παρατηρητήρια είναι υποδομές οι οποίες έχουν ως στόχο την συστηματική συλλογή δεδομένων σε ολόκληρη την θαλάσσια στήλη, καταγράφοντας τις διεργασίες που παρατηρούνται από την επιφάνεια της θάλασσας και την αλληλεπίδραση της με την ατμόσφαιρα, μέχρι τον βυθό.
Τα θαλάσσια παρατηρητήρια λειτουργούν για μεγάλες χρονικές περιόδους και έχουν την δυνατότητα συλλογής και παροχής σημαντικών δεδομένων που είναι απαραίτητα  στην διάθεση υπηρεσιών που σχετίζονται με τις θαλάσσιες καιρικές συνθήκες και την κατάσταση της θάλασσας,  την υποστήριξη διενέργειας ασφαλών και αποτελεσματικών θαλάσσιων επιχειρήσεων καθώς και την αποτελεσματικότερη απόκριση σε ακραία φαινόμενα και καταστάσεις ανάγκης.
Επιπλέον, η συστηματική συλλογή πληροφοριών συνεισφέρει στην διεύρυνση της κατανόησης μας για τις διαδικασίες που συντελούνται στους ωκεανούς και τη μεταβλητότητα των φαινομένων που παρατηρούνται στο θαλάσσιο περιβάλλον, ενώ παρέχουν και το επιστημονικό υπόβαθρο για την εφαρμογή περιβαλλοντικών προγνώσεων, την προσαρμογή στις κλιματικές αλλαγές και συμβάλουν στη βιώσιμη διαχείριση των ωκεανών και των παράκτιων περιοχών.
Το σύστημα ΠΟΣΕΙΔΩΝ αποτελεί μια τέτοιου τύπου ερευνητική υποδομή για την παρακολούθηση και πρόβλεψη του θαλάσσιου περιβάλλοντος στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, η οποία συνεισφέρει στις ανάγκες και τις απαιτήσεις της επιστήμης, της τεχνολογίας και της κοινωνίας, τόσο σε διεθνές όσο και σε τοπικό επίπεδο.
Το σύστημα ΠΟΣΕΙΔΩΝ αποτελείται από τις παρακάτω συνιστώσες:
Το σύστημα παρατήρησης, το οποίο αποτελείται από ένα δίκτυο σταθερών πλωτήρων (buoys), δύο αυτόνομα υποβρύχια υδρόπτερα (gliders), ένα σύστημα ferrybox, ένα καλωδιωμένο παρατηρητήριο, πλωτήρες Argo, ένα σύστημα υψίσυχνης τηλεμετρίας (HF Radar) και ένα πρόγραμμα παρακολούθησης του οικοσυστήματος βασισμένο σε επαναλαμβανόμενους πλόες. Το σύστημα προγνώσεων, το οποίο αποτελείται από μια σειρά αριθμητικών μοντέλων που παρέχουν σε καθημερινή βάση ατμοσφαιρικές, κυματικές, υδροδυναμικές και οικοσυστημικές προβλέψεις για τις επόμενες πέντε ημέρες. Την μονάδα θαλάσσιας τεχνολογίας, η οποία παρέχει το τεχνικό υπόβαθρο και την υποστήριξη για τη λειτουργία των καταγραφικών συστημάτων, ενώ έχει επίσης την ευθύνη για την ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στις πλατφόρμες παρατήρησης. Την μονάδα διαχείρισης και διάχυσης δεδομένων, η οποία συλλέγει και επεξεργάζεται τα δεδομένα από το δίκτυο παρακολούθησης και μεταφέρει τα προϊόντα παρατήρησης και πρόγνωσης στις συνδεδεμένες ευρωπαϊκές υποδομές και στο κοινό. Το σύστημα παρατήρησης του ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ, το οποίο βρίσκεται σε συνεχή λειτουργία για περισσότερο από είκοσι χρόνια, έχει εξελιχθεί από το αρχικό δίκτυο πλωτήρων σε ένα ολοκληρωμένο παρατηρητήριο πολλαπλών κόμβων, ακολουθώντας τις σύγχρονες τάσεις της θαλάσσιας επιστήμης και τεχνολογίας, το οποίο έχει την δυνατότητα να χρησιμοποιεί δεδομένα  που προέρχονται από διαφορετικές πλατφόρμες, προσφέροντας την δυνατότητα παρακολούθησης του θαλάσσιου περιβάλλοντος σε πολλαπλές κλίμακες, που κυμαίνονται από την συστηματική καταγραφή της κατάστασης των θαλασσών μέχρι την  παρακολούθηση της μεταβλητότητας των διεργασιών του θαλασσίου περιβάλλοντος.
https://poseidon.hcmr.gr/map?model=METEO¶m=w10&date=2021-02-11T15:00:00Z&coords=38.774,27.155,6.5


Περισσότερα...

852 • 0




Περιβάλλον

Το βιοντίζελ στα αστικά λεωφορεία καθαρίζει τον αττικό ουρανό

Νοέμβριος 3 , 2014

Engineer


Τα εκπεμπόμενα αέρια του θερμοκηπίου από τις οδικές μεταφορές, τα οποία αποδίδονται κυρίως στην καύση ορυκτών καυσίμων καθώς και στην εκπομπή ρύπων κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής αυτών, επιβάλλουν την προώθηση και χρήση εναλλακτικών καυσίμων (βιοκαύσιμα, φυσικό αέριο και ηλεκτροκίνηση) σε μεγάλα αστικά κέντρα.
 
Στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πολιτικής για την προώθηση των εναλλακτικών και ανανεώσιμων καυσίμων στις οδικές μεταφορές, η ΕΕ έχει θέσει ήδη τον στόχο της υποκατάστασης του 20% των συμβατικών καυσίμων που χρησιμοποιούνται στις μεταφορές με εναλλακτικά καύσιμα μέχρι το 2020. Για τον σκοπό αυτό η Ε.Ε έχει ήδη προβεί σε έκδοση Οδηγιών, αποφάσεων και προτάσεις οδηγιών για την προώθηση της αγοράς των εναλλακτικών καυσίμων στα κράτη-μέλη.
 
Η έρευνα που διεξήχθη από την ερευνητική ομάδα του καθηγητή Χρ. Κορωναίου και με συντονίστρια τη Δρ. Ευανθία Νανάκη έδειξε πως η χρήση βιοκαυσίμων σε μείγμα Β10 (10% βιοντίζελ και 90% ντίζελ) μπορεί να οδηγήσει σε μείωση 7,85% στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στο στόλο των αστικών λεωφορείων της Αθήνας.
 
Η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα μπορεί να αγγίξει το 78,45% σε περίπτωση που το μείγμα είναι αυτούσιο βιοντίζελ B100 (100% βιοντίζελ). Σημαντικές μειώσεις επίσης σημειώνονται στα ποσοστά του μονοξειδίου του άνθρακα, οι οποίες με χρήση μίγματος Β100 στα αστικά λεωφορεία αγγίζουν το 48,11%. Μείωση σε ποσοστό 67,36% και 47,19% παρατηρείται επίσης στα ποσοστά εκπομπών άκαυστων υδρογονανθράκων (ΗC) και αιωρούμενων σωματιδίων (PM) αντίστοιχα.
 
Η χρήση βιοντίζελ στον στόλο των αστικών λεωφορείων της Αθήνας μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα του αέρα στην Αθήνα, συμβάλλοντας στη δημιουργία ενός συστήματος μεταφορών χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Σημειώνεται πως το 2009, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από ντιζελοκίνητα λεωφορεία τεχνολογίας Euro II έφθασε τους 53.765 τόνους, ενώ για τα ντιζελοκίνητα λεωφορεία EURO V τεχνολογίας, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα άγγιξαν τους 6.991 τόνους.
 
Η ερευνητική εργασία μπορεί να αποτελέσει τη βάση για τη δημιουργία ενός συστήματος μεταφορών χαμηλών εκπομπών άνθρακα για την πόλη της Αθήνας.
 
Η εργασία δημοσιεύτηκε εδώ: http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0967070X14000729
 
Πηγή: http://www.econews.gr/2014/10/24/viontizel-leoforeia-athina118366/


Περισσότερα...

2042 • 0




Περιβάλλον

Το Βόρειο Σέλας φωτίζει τους Χάρτες Google

Ιανουάριος 17 , 2015

Engineer


Για πρώτη φορά εμφανίζεται στους Χάρτες Google η πιο φαντασμαγορική επίδειξη ομορφιάς της φύσης. Οι εξερευνητές του αρκτικού κύκλου, οι λάτρεις της επιστήμης και οι περίεργοι παρατηρητές μπορούν πλέον να εξερευνήσουν το Βόρειο Σέλας στη Φινλανδία μέσα από τους Χάρτες Google.
 
Το Βόρειο Σέλας είναι επίσης γνωστό και ως aurora borealis (από το λατινικό Aurora: ρωμαϊκή θεότητα της αυγής και τον Βοριά: βόρειο άνεμο στα Ελληνικά). Αυτά τα εκθαμβωτικά φώτα είναι το αποτέλεσμα φορτισμένων σωματιδίων που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους στην ατμόσφαιρα της Γης. Η θεαματική αυτή εικόνα έχει αποτελέσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια πηγή έμπνευσης για ποιητές και ταξιδιώτες, καθώς μαγεύει τους παρατηρητές ζωγραφίζοντας εξωπραγματικά χρώματα με φόντο το μονότονο, αρκτικό τοπίο. Ωστόσο, το φαινόμενο αυτό είναι ορατό μονάχα με γυμνό μάτι, και μόνο σε συγκεκριμένο γεωγραφικό πλάτος και συγκεκριμένη ημερομηνία.
 
Για να δείτε περισσότερες εικόνες από το Βόρειο Σέλας, εξερευνήστε το gallery στους Χάρτες Google. Κάντε κλικ στην παγωμένη λίμνη της Φινλανδίας, εκεί όπου έγινε η λήψη αυτών των φωτογραφιών και αφήστε τα τοπία να σας παρασύρουν.
 
Πηγή: http://www.itech4u.gr/tech/news/item/7509-to-voreio-selas-fotizei-tous-xartes-google


Περισσότερα...

3248 • 0




Περιβάλλον

Το Εθνικό Αστεροσκοπείο κατέγραψε 107 ανεμοστρόβιλους και υδροσίφωνες στην Ελλάδα το 2018

Ιανουάριος 19 , 2019

Engineer


Το 2018 η μετεωρολογική υπηρεσία meteo του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ) κατέγραψε στη χώρα μας 107 σίφωνες, συγκεκριμένα οκτώ ανεμοστρόβιλους και 99 υδροσίφωνες, τρεις από τους οποίους προκάλεσαν σημαντικές καταστροφές στην Χαλκιδική και στην Κρήτη.
Το 2017 είχαν καταγραφεί 145 σίφωνες στην Ελλάδα, ενώ το 2016 μόνο 84. Σε όλη την Ευρώπη πέρυσι καταγράφηκαν συνολικά 628 σίφωνες. Η πλειονότητα των σιφώνων του 2018 στην χώρα μας (οι 99) ήταν υδροσίφωνες, οι οποίοι δημιουργήθηκαν και παρέμειναν πάνω από θαλάσσιες περιοχές, χωρίς να δημιουργήσουν προβλήματα, ενώ υπήρξαν και οκτώ ανεμοστρόβιλοι (σίφωνες ξηράς). Τόσο ο συνολικός αριθμός των σιφώνων το 2018 στην Ελλάδα, όσο και ο αριθμός των ισχυρών ανεμοστρόβιλων που προκάλεσαν ζημιές, κυμάνθηκαν στο μέσο όρο της τελευταίας δεκαετίας.
Όπως επισημαίνει το ΕΑΑ-meteo, η μικρή έκταση και χρονική διάρκεια των σιφώνων δυσκολεύει την παρατήρηση και την καταγραφή τους, συνεπώς οι καταγραφές αποτελούν μάλλον ένα μόνο μέρος του συνολικού αριθμού ανεμοστροβίλων και υδροσιφώνων που εκδηλώνονται στην πραγματικότητα. Οι αναφορές των πολιτών και η λειτουργία καμερών παρακολούθησης των καιρικών συνθηκών αποτελούν σχεδόν τα μοναδικά μέσα για την καταγραφή αυτού του εντυπωσιακού φαινομένου.
https://www.ypaithros.gr/wp-content/uploads/2019/01/sifones.jpg
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και η χρήση «έξυπνων» κινητών τηλεφώνων έχουν βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό στην καταγραφή όλων των καιρικών φαινομένων, συμπεριλαμβανομένων των σιφώνων. Έτσι, οι χρήστες του Facebook και Twitter του Meteo.gr ανέφεραν το 63% των σιφώνων στην Ελλάδα το 2017 και το 52% το 2018.
Σε σπάνιες περιπτώσεις και κάτω από ιδιαίτερες καιρικές συνθήκες, δημιουργούνται πολλοί υδροσίφωνες σε μικρό χρονικό διάστημα, όπως για παράδειγμα στις 21 Ιανουάριου 2018 στην Κέρκυρα, όταν παρατηρήθηκαν 32 σίφωνες σε διάστημα περίπου δύο ωρών.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ


Περισσότερα...

750 • 0




Περιβάλλον

Το Ελ Νίνιο και η ξηρασία απειλούν 32 εκατομμύρια Αφρικανούς

Μάιος 19 , 2016

Engineer


Τους τελευταίους μήνες αρκετές χώρες της νότιας Αφρικής έχουν κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω της ιδιαίτερα σκληρής ξηρασίας.
 
Οι δυσμενείς συνθήκες έχουν επιδεινωθεί από τις επιδράσεις του φαινομένου Ελ Νίνιο, οδηγώντας σε αποτυχία καλλιεργειών, θανάτους ζώων, και μία κρίση τροφίμων που επηρεάζει περισσότερα από 32 εκατομμύρια ανθρώπους.
 
Οι αφρικανικές χώρες που έχουν επηρεαστεί αρνητικά από την ξηρασία κατά τους τελευταίους μήνες καταγράφηκαν από μία νέα έκθεση του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος (ΠΕΠ) των Ηνωμένων Εθνών. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, πρόκειται για την ξηρότερη διετή περίοδο στην περιοχή από το 1981. Το Λεσότο, το Μαλάουι, η Σουαζιλάνδη, η Νότια Αφρική και η Ζιμπάμπουε είναι μεταξύ των χωρών που έχουν δηλώσει κάποια μορφή έκτακτης ανάγκης, με την τελευταία να έχει δεχθεί ίσως τα σοβαρότερα πλήγματα.
 
«Η χώρα προέρχεται από μια πολύ φτωχή γεωργική σεζόν, που παρήγαγε μόλις το 40 τοις εκατό της κανονικής παραγωγής καλαμποκιού. Πρόκειται για μία ήδη εύθραυστη αγροτική οικονομία», εξηγεί ο Άντριου Οντέρο, αναλυτής επισιτιστικής ασφάλειας του προγράμματος.
 
Τον Φεβρουάριο, οι αξιωματούχοι της χώρας ζήτησαν τόσο εγχώριες όσο και διεθνείς ενισχύσεις συνολικού ύψους 1,5 δις δολαρίων, προκειμένου να εξασφαλίσουν τρόφιμα για τους αγρότες των οποίων οι καλλιέργειες έχουν καταστραφεί ανεπανόρθωτα από την πενιχρή συγκομιδή της προηγούμενης σεζόν και τις συνέπειες του Ελ Νίνιο.
 
Η κατάσταση ίσως επιδεινωθεί αργότερα φέτος, καθώς υπάρχει μια πιθανότητα 50 τοις εκατό ότι θα εκδηλωθεί το φαινόμενο Λα Νίνια στην περιοχή κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2016, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικές πλημμύρες.
 
Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1104445/to-el-ninio-kai-i-ksirasia-apeiloun-32-ekatommuria-afrikanous


Περισσότερα...

733 • 0




Περιβάλλον

Το ένα τρίτο των εδαφών στην Ελλάδα υπόκειται σε υψηλό δυνητικό κίνδυνο ερημοποίησης

Ιούνιος 17 , 2020

Engineer


Ημέρα κατά της Ερημοποίησης και της Ξηρασίας έχει οριστεί από τον ΟΗΕ η 17η Ιουνίου κάθε χρόνο.
Η ερημοποίηση είναι η υποβάθμιση της γης που προκαλείται κυρίως από ανθρώπινες δραστηριότητες και κλιματικές αλλαγές. Η ερημοποίηση δεν αναφέρεται στην επέκταση υπαρκτών ερήμων. Συμβαίνει διότι ξηρά οικοσυστήματα, τα οποία καλύπτουν το ένα τρίτο της στεριάς της Γης, που είναι ευάλωτα στην υπερεκμετάλλευση και την ακατάλληλη χρήση γης.
Η φτώχεια, η πολιτική αστάθεια, η καταστροφή των δασών, η υπερβόσκηση και οι κακές πρακτικές άρδευσης, όλα αυτά μπορούν να υποβαθμίσουν την παραγωγικότητα της γης. Σκοπός της Ημέρας για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης και της Ξηρασίας είναι η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Η μετατροπή των εύφορων εδαφών σε έρημο, με κύριο ένοχο τον άνθρωπο, πλήττει σοβαρά πάνω 100 χώρες στον κόσμο. Προκαλεί εξάντληση των διαθέσιμων αποθεμάτων νερού, διάβρωση και κατολίσθηση των εδαφών, καθώς και πλημμύρες.
Στη χώρα μας, το ένα τρίτο των εδαφών υπόκειται σε υψηλό δυνητικό κίνδυνο ερημοποίησης.



Περισσότερα...

644 • 1




Περιβάλλον

Το έξυπνο εργαλείο της WWF για την εξοικονόμηση νερού

Οκτώβριος 17 , 2018

Engineer


Περίπου 347.853 κυβικά μέτρα νερού κατάφεραν να εξοικονομήσουν το 2017 Ισπανοί αγρότες σε μία έκταση 34.340 στρεμμάτων. Για να το πετύχουν αυτό, χρησιμοποίησαν το έξυπνο και φιλικό προς το περιβάλλον εργαλείο για εξοικονόμηση νερού, “ACUAS”. Το εργαλείο, το οποίο δημιουργήθηκε από τη μη κερδοσκοπική περιβαλλοντική οργάνωση WWF, είχε ως στόχο να βοηθήσει τους αγρότες να μην ξεπεράσουν το όριο άρδευσης που είχαν. Υπήρχε, λοιπόν, η ανάγκη ποιοτικής παραγωγής των προϊόντων σε συνδυασμό με τη συγκεκριμένη ποσότητα νερού που έπρεπε να καταναλωθεί.
Το ευφυές εργαλείο, λοιπόν, λαμβάνει δεδομένα για τις ανάγκες των καλλιεργειών με βάση την ποιότητα του εδάφους, δίνοντας στους αγρότες στοιχεία για την ακριβή ποσότητα του νερού που χρειάζεται η καλλιέργεια.
Η WWF τονίζει πως η δημιουργία ενός τέτοιου εργαλείου εντάσσεται στην κατεύθυνση που ακολουθεί η ίδια για βιώσιμη παραγωγή σε συνδυασμό με περιβαλλοντική προστασία. Είναι χαρακτηριστικό πως το εργαλείο χρησιμοποιήθηκε για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια (2013-2017), δίνοντας κάθε φορά την ευκαιρία στους αγρότες να βρίσκονται μέσα στα επιτρεπόμενα όρια χρήσης αρδευτικού νερού.


Περισσότερα...

825 • 0




Περιβάλλον

Το Ευρωδικαστήριο ακυρώνει την προστασία του Υμηττού

Σεπτέμβριος 11 , 2015

Engineer


Στην ακύρωση του Προεδρικού Διατάγματος προστασίας του Υμηττού οδηγεί απόφαση-βόμβα του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ). Σύμφωνα με το σκεπτικό, ο καταργηθείς πλέον Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας (ΟΡΣΑ) θα έπρεπε πριν από τη σύνταξη του ΠΔ 187/2011 να έχει προχωρήσει σε εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
 
Την υπόθεση είχε παραπέμψει στο Ευρωδικαστήριο το ΣτΕ. Ενάντια στο διάταγμα προστασίας του όρους είχαν προσφύγει επτά δήμοι (Κρωπίας, Ελληνικού - Αργυρούπολης, Παπάγου - Χολαργού, Ηλιούπολης, Βάρης - Βούλας - Βουλιαγμένης, Παιανίας - Γλυκών Νερών και Γλυφάδας), οι οποίοι ζητούσαν την ακύρωση των αυστηρότερων όρων προστασίας - περιορισμό των χρήσεων γης- που θεσπίστηκαν για την ανάσχεση της δόμησης στον Υμηττό.
 
Πηγή: http://www.thepressproject.gr/article/81243/To-Eurodikastirio-akuronei-tin-prostasia-tou-Umittou


Περισσότερα...

856 • 2




Περιβάλλον

Το θαλάσσιο δίκτυο Natura 2000 επεκτείνεται

Ιούλιος 4 , 2016

Engineer


Μια νησιωτική χώρα, όπως η Ελλάδα, οφείλει να φροντίζει ως κόρην οφθαλμού τα μοναδικά παράκτια οικοσυστήματά της. Ωστόσο, ο θαλάσσιες περιοχές Natura 2000 καλύπτουν μόλις το 6% των εθνικών μας υδάτων, αφήνοντας έτσι ένα σοβαρό κενό. Το κενό αυτό επιχειρεί σήμερα, έστω και με καθυστέρηση, να καλύψει το υπουργείο Περιβάλλοντος, προτείνοντας τον χαρακτηρισμό 19,3 εκατομμυρίων στρεμμάτων θαλάσσιων περιοχών. Ανάμεσα σε αυτές, το μεγαλύτερο μέρος του Κορινθιακού Κόλπου, η θαλάσσια περιοχή στην Κρήτη, η ευρύτερη περιοχή των Παξών, της Πύλου, της Ανδρου, του στενού ανάμεσα στην Καβάλα και στη Θάσο.
 
Σήμερα, το Εθνικό Δίκτυο Natura 2000 περιλαμβάνει 403 περιοχές, καλύπτοντας το 27,1% της έκτασης της χώρας (35.747,40 τ.χλμ). Από αυτές τις περιοχές, οι 152 έχουν θαλάσσιο τμήμα, ενώ μόνο 16 περιοχές Natura είναι αμιγώς θαλάσσιες (αντιστοιχούν στο 6% των εθνικών μας υδάτων). Η έλλειψη αυτή επισημάνθηκε πριν από δύο χρόνια, στην τελευταία ανασκόπηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας (για τη διατήρηση των οικοτόπων και της άγριας χλωρίδας και πανίδας, Οδηγία 92/43/ΕΟΚ).
 
Προ δεκαημέρου, λοιπόν, το υπουργείο Περιβάλλοντος έδωσε σε διαβούλευση έναν κατάλογο με 100 περιοχές που προτείνεται να ενταχθούν στο δίκτυο Natura. Πρόκειται είτε για νέες περιοχές ή για επεκτάσεις υφισταμένων, με σκοπό την προστασία κάποιου ή κάποιων απειλούμενων ειδών ή οικοτόπων. Στις προτάσεις του ΥΠΕΝ κυριαρχούν οι θαλάσσιες περιοχές (περίπου 19,3 στρέμματα), ενώ οι χερσαίες καταλαμβάνουν μόλις 474.000 στρέμματα.
 
Οι στόχοι Ε.Ε., ΟΗΕ
 
«Σε επίπεδο έκτασης των περιοχών Natura, η Ελλάδα καλύπτει τους στόχους της Ε.Ε. και του ΟΗΕ για τη βιοποικιλότητα. Εκεί όπου υστερούμε είναι οι θαλάσσιες περιοχές», εξηγεί στην «Κ» η γενική γραμματέας του ΥΠΕΝ Χριστίνα Μπαριτάκη. «Σε επίπεδο ΟΗΕ, οι στόχοι για την προστασία της βιοποικιλότητας σε παγκόσμιο επίπεδο είναι να ρυθμίζεται με μέτρα διαχείρισης το 17% των χερσαίων εκτάσεων και το 10% των θαλάσσιων. Με την πρότασή μας, λοιπόν, το ποσοστό των ελληνικών θαλάσσιων περιοχών Natura ανεβαίνει κατά 17%».
 
Η επιλογή των περιοχών έγινε με βάση μελέτες που εκπονήθηκαν για λογαριασμό του ΥΠΕΝ και τις προτάσεις των φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών. «Με την καταγραφή και επικαιροποίηση της κατάστασης των ειδών και των οικοτόπων της χώρας, έχουμε πλέον στα χέρια μας ένα εξαιρετικό διαχειριστικό εργαλείο», λέει η κ. Μπαριτάκη. «Πρόθεσή μας είναι να συνεχίσουμε, και για τον λόγο αυτό αναζητούμε πηγές χρηματοδότησης».
 
Ειδικά για τις θαλάσσιες περιοχές, οι προτάσεις του υπουργείου έχουν ως στόχο την προστασία αμμοσύρσεων που καλύπτονται διαρκώς από θαλάσσιο νερό μικρού βάθους, λιβαδιών Ποσειδωνίας, υφάλων, υποθαλάσσιων σχηματισμών που δημιουργούνται από εκπομπές αερίων και θαλασσίων σπηλαίων που βρίσκονται εξ ολοκλήρου ή κατά το ήμισυ κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Επίσης, την προστασία απειλούμενων ειδών όπως η Caretta caretta και σημαντικών για την ορνιθοπανίδα περιοχών. Οι μεγαλύτερες από τις νέες προτεινόμενες περιοχές είναι οι ακτές της νότιας Μάνης (382.000 στρ.), η παράκτια θαλάσσια ζώνη της Ανδρου (300.000 στρ.), το βορειοανατολικό άκρο της Κρήτης (Διονυσάδες, Ελάσα και χερσόνησος Σίδερο, 262.000 στρ.), η χερσόνησος του Αθω (200.000 στρ.), οι ακτές της ανατολικής Εύβοιας (178.000 στρ.), ο κεντρικός και ανατολικός Κορινθιακός Κόλπος (166.000 στρ.), η θαλάσσια περιοχή της δυτικής και νοτιοδυτικής Κρήτης (166.000 στρ.).
 

 
Νησιά και νησίδες
 
Επίσης περιλαμβάνεται πλήθος νησιών και νησίδων, όπως η παράκτια και θαλάσσια περιοχή της Μακρονήσου, οι νήσοι Λιχάδες, η παράκτια και θαλάσσια περιοχή της βορείου Ανάφης, η Κάσος και τα Κασονήσια, νησίδες και ύφαλοι στη βορειοανατολική Εύβοια, τα Διαπόντια Νησιά (Οθωνοί, Ερεικούσα, Μαθράκι), η Νίσυρος, η νότια Πάτμος, οι Στροφάδες, οι νησίδες Φαλκονέρα, Βελοπούλα και Καράβια, τα Κύθηρα, η Δυτική Σκύρος με τις νησίδες της, Τα Ψαρά και Αντίψαρα, τα νησιά Λειψοί, Αγαθονήσι, Λειψοί, Λέρος, Κάλυμνος, Τέλενδος και οι νησίδες τους.
 
Μετά την ολοκλήρωση της διαβούλευσης, ο κατάλογος θα εγκριθεί με κοινή απόφαση των υπουργείων Περιβάλλοντος και Αγροτικής Ανάπτυξης και θα αποσταλεί στις κοινοτικές αρχές.
 
Πηγή: http://www.kathimerini.gr/865998/article/epikairothta/perivallon/to-8alassio-diktyo-natura-epekteinetai


Περισσότερα...

1543 • 0




Περιβάλλον

Το θαμμένο δηλητήριο του Ασωπού

Νοέμβριος 11 , 2013

ted78


Έκθεση του Πολυτεχνείου, γνωστή στις αρχές από τον Ιούλιο, πιθανολογεί ότι βιομηχανίες στα Οινόφυτα έχουν «θαμμένα στερεά απόβλητα με υψηλή περιεκτικότητα σε εξασθενές χρώμιο», και μάλιστα υποδεικνύει το σημείο (στην περιοχή των βιομηχανιών ΕΛΒΑΛ, ΑΡΜΟΣ, PEPSI) όπου έχουν ενδεχομένως ταφεί.
 
Θαμμένα στερεά απόβλητα από τα προηγούμενα χρόνια ή διαρροές υγρών αποβλήτων που συνεχίζονται και σήμερα; Αυτό είναι το αίνιγμα στο οποίο οδηγούν τα συμπεράσματα της Τεχνικής Έκθεσης του ΕΜΠ σχετικά με την παρουσία εξασθενούς χρωμίου στον Ασωπό. Υπάρχει κάτι θαμμένο στο έδαφος κάτω από τις εγκαταστάσεις των τριών βιομηχανιών; Το απλούστερο που μπορεί να γίνει, τόσο για τη δημόσια υγεία όσο και για τη δημόσια εικόνα των εταιρειών, είναι οι αρχές να σπεύσουν και να λύσουν άμεσα το μυστήριο.
 
Μέχρι να το πάρουν απόφαση οι αρχές, το ThePressProject δημοσιεύει αυτούσια την Τεχνική Έκθεση του ΕΜΠ, με τα αποτελέσματα των δειγματοληψιών και ημερομηνία παράδοσης προς το ΥΠΕΚΑ Ιούλιος 2013. Η έκθεση αποτελεί μέρος πρόγραμματος, συχρηματοδοτούμενου από την ΕΕ, με τον τίτλο «Πρόγραμμα LIFE+ Χρώμιο στα υπόγεια νερά της λεκάνης του Ασωπού: τεχνολογίες και μέτρα αποκατάστασης». Φορείς είναι το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Πολυτεχνείο Κρήτης, η Ειδική Γραμματεία Υδάτων του ΥΠΕΚΑ, η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και οι εταιρείες Intergeo, Alpha Mentor και η ισπανική FMC Foret. Το Life+ Charm ξεκίνησε το 2011 και το τελευταίο παραδοτέο έργο του αναμένεται τον Ιούνιο του 2015.
 
Η έκθεση αναφέρεται στα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα από την «πραγματοποίηση δειγματοληψιών νερού από διάφορα υδροσημεία (γεωτρήσεις, πηγές, αγωγούς), με σκοπό τη δειγματοληψία και τη διερεύνηση της παρουσίας του Cr(VI) στο υπόγειο νερό της περιοχής».
 
Ας ξεκινήσουμε από το τέλος, από το τελικό συμπέρασμα της έκθεσης, διότι αυτό αλλάζει εντελώς τα δεδομένα στο ζήτημα του Ασωπού.
 
1. «Θαμμένα στερεά απόβλητα» με εξασθενές ή «υγρές διαρροές»
Προς το τέλος της, η έκθεση αναφέρει: «Το γεγονός ότι οι συγκεντρώσεις του Cr(VI) μειώνονται ραγδαία όσο απομακρυνόμαστε από τα σκάμματα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η πηγή της ρύπανσης είναι πολύ κοντά στις γεωτρήσεις και στα σκάμματα. Πιθανές πηγές ανθρωπογενούς ρύπανσης που προκαλούν αυτή την υποβάθμιση της ποιότητας του υπόγειου νερού είναι είτε θαμμένα στερεά απόβλητα με υψηλή περιεκτικότητα σε εξασθενές χρώμιο ή/και υγρές διαρροές που, ακολουθώντας υπόγειες ροές, φτάνουν στο υπόγειο νερό» - η υπογράμμιση δική μας.
 
Αν πρόκειται για τη δεύτερη περίπτωση (υγρές διαρροές), τότε έχουμε να κάνουμε με μια βιομηχανία που ακόμα και σήμερα, δηλαδή μετά από όλον αυτό τον ντόρο με τον Ασωπό αλλά και το αλλαγμένο μετά το 2011 νομικό πλαίσιο, εξακολουθεί να πετάει τα υγρά της απόβλητα στον υδροφόρο ορίζοντα! Κάτι τέτοιο, πάντως, εκτιμούν οι ερευνητές του Life Charm , φαίνεται μάλλον απομακρυσμένο, δεδομένου ότι η περιοχή εδώ και χρόνια βρίσκεται υπό παρακολούθηση, τόσο από τους επιθεωρητές περιβάλλοντος όσο και από τα ΜΜΕ.
 
Αν πρόκειται πάλι για το πρώτο σενάριο, τότε μια βιομηχανία έχει στερεά απόβλητα θαμμένα μέσα στο χώρο των εγκαταστάσεων της! Σ’ αυτή την περίπτωση το πιθανότερο είναι η (παράνομη) ταφή να μη συνεχίζεται ως σήμερα. Μπορεί να αποτελούσε πρακτική του παρελθόντος που κάποια στιγμή σταμάτησε, χωρίς φυσικά να σταμάτησαν ταυτοχρόνως και οι συνέπειες για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία...
 
2. Ανθρωπογενής η ρύπανση στον Ασωπό
Η έκθεση καταρρίπτει μία από τις βασικές γραμμές άμυνας των βιομηχανιών, μερικές εκ των οποίων εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι η ρύπανση από το χρώμιο μπορεί να μην είναι ανθρωπογενής. Η έκθεση δέχεται ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η ρύπανση μπορεί να είναι γηγενής, αλλά στη συνέχεια ξεκαθαρίζει: «Ωστόσο, όπως όλα δείχνουν, οι συγκεντρώσεις του γηγενούς χρωμίου δεν αναμένεται ότι μπορούν να ξεπερνούν τα 100 μg/l – 150 μg/l».
 
3. Τιμές 160 φορές πάνω από το όριο!
Η έκθεση διαπιστώνει εξαιρετικά υψηλές τιμές τόσο στο ολικό όσο και στο εξασθενές χρώμιο. Στο μεν χρώμιο η τιμή φτάνει τα 8.680 μg/l (στις 17.4.2013), ενώ στο εξασθενές χρώμιο τα 7.270 μg/l. Και οι δύο ανώτατες τιμές αφορούν τη δειγματοληψία στα σκάμματα 1 και 2 (SKA-1 και SKA-2), εντός των εγκαταστάσεων της Pepsi.
 
Το όριο για το ολικό χρώμιο, όπως έχει τεθεί από Κοινή Υπουργική Απόφαση του 2011, είναι… 50 μg/l ενώ για το εξασθενές χρώμιο, «ύποπτο καρκινογενέσεων στον άνθρωπο» κατά την έκθεση Charm Life, το όριο για τα απόβλητα είναι 30 μg/l. Με άλλα λόγια, οι ανώτατες τιμές που βρέθηκαν για το χρώμιο και το εξασθενές χρώμιο είναι τουλάχιστον 160 φορές μεγαλύτερες από το επιτρεπόμενο όριο!
 
Για να δοθεί ένα μέτρο σύγκρισης, αξίζει να σημειωθεί ότι στο εισαγωγικό σημείωμα οι επιστήμονες του Life Charm αναφέρονται στο «σημαντικό πρόβλημα που έχει προκαλέσει πολλές ανησυχίες στους κατοίκους της περιοχής», δηλαδή στις «υψηλές συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου [...] στα υπόγεια ύδατα της ΥΛ του Ασωπού, που σε ορισμένες περιοχές εμφανίζουν συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου που φθάνουν τα 100 μg/l». Δηλαδή επιστήμονες και κάτοικοι κινητοποιήθηκαν από τιμές γύρω στα 100 μg/l, ενώ τα σημερινά ευρήματα φθάνουν τα 6.230 μg/l.
 
4. Η πηγή της ρύπανσης είναι στο τρίγωνο ΕΛΒΑΛ, ΑΡΜΟΣ, PEPSI
«Η παρουσία των σκαμμάτων με πολύ υψηλές συγκεντρώσεις Cr(VI) εντός των εγκαταστάσεων της PEPSI στα Οινόφυτα οδηγεί με βεβαιότητα στο συμπέρασμα της ύπαρξης ανθρωπογενούς ρύπανσης στην περιοχή που βρίσκονται οι εγκαταστάσεις των ΕΛΒΑΛ, ΑΡΜΟΣ και PEPSI. Η παρουσία παρόμοιων συγκεντρώσεων Cr(VI) στις γεωτρήσεις παρακολούθησης (INO-N) ανάντη των σκαμμάτων και εντός των εγκατάστασης της ΑΡΜΟΣ ισχυροποιούν το παραπάνω συμπέρασμα».
 
Η αναφορά στα ονόματα των τριών εταιρειών πρέπει να αντιμετωπιστεί με εξαιρετική προσοχή. Η έκθεση δεν καταλογίζει ρύπανση σε καμία από τις τρεις βιομηχανίες, όμως τοποθετεί στο χώρο με αρκετή ακρίβεια την πηγή της ρύπανσης.
 
Πάντως, ένας από τους ερευνητές που παίρνουν μέρος στο Life Charm εξηγεί στο TPP ότι «οι δραστηριότητες τόσο στην Pepsi όσο και στην ΑΡΜΟΣ δεν θα μπορούσαν να προκαλέσουν ρύπανση συμβατή με τα ευρήματα της έκθεσης. Οι παραγωγικές διαδικασίες των δύο αυτών επιχειρήσεων δεν δίνουν τέτοια πηγή ρύπανσης».
 
Η έκθεση αναφέρεται σε δειγματοληψίες που έγιναν στα σκάμματα της PEPSI και σε γεωτρήσεις παρατήρησης εντός της ΑΡΜΟΣ. Δειγματοληψίες δεν έγιναν όμως εντός της ΕΛΒΑΛ, παρότι η εταιρεία του Ομίλου Στασινόπουλου είναι η μόνη από τις τρεις στην οποία έχουν επανειλημμένα μετρηθεί υψηλές τιμές (δες έκθεση ΙΓΜΕΜ Απρίλιος 2013), ενώ συγκαταλέγεται στις 15 εταιρείες που διώκονται ποινικά για τον Ασωπό.
 
Το διαβιβαστικό
 
Η Τεχνική Έκθεση φέρει ημερομηνία Ιούλιος 2013, και το διαβιβαστικό έχει σφραγίδα 22/7/2013. Οι υπογράφοντες καθηγητές του ΕΜΠ, Δημήτρης Δερματάς και Δανιήλ Μαμάης διευκρινίζουν πως «η παρούσα ερευνητική εργασία βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη και για το λόγο αυτό τόσο τα δεδομένα όσο και τα συμπεράσματα που παρουσιάζονται εδώ θα πρέπει να θεωρηθούν ότι βρίσκονται ακόμα σε προκαταρκτικό στάδιο και είναι εμπιστευτικά, καθώς αναμένεται η πραγματοποίηση και άλλων δειγματοληψιών στο πλαίσιο του LIFE-CHARM».
 
Σύμφωνα με το διαβιβαστικό, η έκθεση παραδόθηκε σε τέσσερις παραλήπτες:
1. Στην Ειδική Γραμματεία Επιθεώρησης Περιβάλλοντος & Ενέργειας (ΥΠΕΚΑ)
2. Στο Δήμο Τανάγρας (δήμαρχος Βαγγέλης Γεωργίου)
3. Στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας (περιφερειάρχης Κλ. Περγαντάς, αντιπεριφερειάρχης Γ. Μουλκιώτης)
4. Στην Ειδική Γραμματεία Υδάτων, ΥΠΕΚΑ
 
Με την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, και ειδικότερα με την Περιφερειακή Ενότητα Βοιωτίας, και με τους ειδικούς επιθεωρητές περιβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ, η ομάδα του ΕΜΠ είναι ούτως ή άλλως σε συνεργασία, αφού εκείνοι ήταν που στο πλαίσιο του προγράμματος Life Charm ζήτησαν τη συνδρομή της ερευνητικής ομάδας. (Δεν είναι η πρώτη φορά που οι επιθεωρητές περιβάλλοντος κινούν τις εξελίξεις. Το ίδιο έκαναν και με τη μελέτη που ανέθεσαν στο ΙΓΜΕΜ, την οποία το TPP δημοσίευσε πρόσφατα).
 
Όμως, τα ερωτήματα που τίθενται είναι:
 
α. Γιατί οι αρχές δεν δημοσιοποίησαν την έκθεση του ΕΜΠ; Ή, ακόμα, γιατί ερωτώμενες από παράγοντες της περιοχής απαντούσαν πως δεν έχουν λάβει την έκθεση;
 
β. Τι έκαναν οι αρχές από τη στιγμή που πήραν την έκθεση στα χέρια τους, και ιδίως η Περιφέρεια, η οποία αποτελεί ούτως ή άλλως εταίρο του Life Charm; Μπορεί η Περιφέρεια να μην είναι αρμόδια για την αδειοδότηση όλων των βιομηχανιών στην περιοχή του Ασωπού, έχει όμως αποκλειστικά τη ρητή αρμοδιότητα από τον νόμο 1650/1986 να διακόπτει την λειτουργία όλων των βιομηχανιών, όταν πληροφορείται (με οποιονδήποτε τρόπο) ότι αυτές ρυπαίνουν. Δεν όφειλε να προχωρήσει σε ενέργειες μετά από τόσο σοβαρά ευρήματα;
 
Πηγή: http://www.thepressproject.gr/article/50792/To-thameno-dilitirio-tou-Asopou


Περισσότερα...

748 • 1




Περιβάλλον

Το θερμότερο καλοκαίρι στην Ευρώπη τα τελευταία τουλάχιστον 140 χρόνια

Σεπτέμβριος 21 , 2022

GTnews


Η αξιολόγηση των θερμοκρασιακών αποκλίσεων πάνω από μια περιοχή μπορεί να γίνει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους και δεδομένα, όπως για παράδειγμα παρατηρήσεις μετεωρολογικών σταθμών, ραδιοβολήσεων καθώς και δεδομένα αριθμητικών μοντέλων καιρού.
Στο συγκεκριμένο άρθρο παρουσιάζουμε καταρχάς την ανάλυση της θερμοκρασίας στο επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια), επίπεδο το οποίο επιτρέπει την παρακολούθηση των θερμικών χαρακτηριστικών των αερίων μαζών που επηρεάζουν μια περιοχή.
Ο χάρτης που ακολουθεί δίνει για το τρίμηνο Ιουνίου-Αυγούστου 2022 τη συνολική απόκλιση της θερμοκρασίας στη στάθμη των 1500 μέτρων πάνω από την Ευρώπη και ο οποίος δείχνει ότι η μέση θερμοκρασία κινήθηκε πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα κυρίως στα δυτικά, κεντρικά και βορειοανατολικά τμήματα. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτο αποτελεί το γεγονός ότι οι θετικές θερμοκρασιακές αποκλίσεις σε τμήματα της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Ελβετίας και της Ιταλίας ξεπέρασαν τους 3 βαθμούς Κελσίου, γεγονός που συνδέεται με τα έντονα και μεγάλης διαρκείας επεισόδια καύσωνα που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού 2022. Ενδεικτικά το καλοκαίρι του 2022 αποτελεί το θερμότερο καλοκαίρι στην Ευρώπη των τελευταίων τουλάχιστον 140 ετών ξεπερνώντας κατα πολύ τα αντίστοιχα θερμά καλοκαίρια του 2010, του 2018 και του 2003. 
Στην χώρα μας η θερμοκρασία κινήθηκε πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα στα δυτικά και βόρεια τμήματα με την θερμοκρασιακή απόκλιση να ξεπερνάει τον 1 βαθμό Κελσίου (κόκκινα χρώματα), ενώ στα υπόλοιπα τμήματα δεν σημειώθηκαν αξιόλογες θερμοκρασιακές αποκλίσεις.

Γράφημα 1: Θερμοκρασιακές αποκλίσεις στο ισοβαρικό επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω απο την επιφάνεια) κατα τους καλοκαιρινούς μήνες (Ιούνιο-Αύγουστο) του 2022 για την Ευρώπη.
Στη συνέχεια επικεντρωνόμαστε στη χώρα μας και κατατάσσουμε τα τελευταία 72 καλοκαίρια (1950-2022) υπολογίζοντας το άθροισμα των ωρών όπου η θερμοκρασία στο ισοβαρικό επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια) υπερβαίνει το 99% των τιμών κατανομής της θερμοκρασίας που έχουν παρατηρηθεί μεταξύ 1981-2010 και τις οποίες ορίζουμε ως  ακραία θερμές ώρες.
Η ανάλυση δείχνει ότι το καλοκαίρι του 2022 ήταν το 8ο λιγότερο ακραία θερμό τα τελευταία 72 χρόνια ακολουθώντας αυτά του 2020, του 2013, του 1991, του 1976, του 1967, του 1959 και του 1953, με μόλις 6 θερμές ώρες (Γράφημα 2). Τα συγκεκριμένα αποτελέσματα όπως είναι φυσικό συσχετίζονται με την σημαντική απουσία ακραίων επεισοδίων καύσωνα κατά τη διάρκεια αυτών των καλοκαιριών. Αντιθέτως το καλοκαίρι του 2021, όπως είχαμε τονίσει και πέρυσι με αντίστοιχη ανακοίνωση, ήταν το καλοκαίρι με το μεγαλύτερο αριθμό ακραία θερμών ωρών.
  

Γράφημα 2: Άθροισμα των ωρών ανά καλοκαίρι (Ιούνιο-Αύγουστο) κατά την περίοδο 1950-2022 όπου η θερμοκρασία στο ισοβαρικό επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω απο την επιφάνεια) υπερβαίνει το 99% των τιμών κατανομής της θερμοκρασίας στα 850 hPa με περίοδο αναφοράς το 1981-2010.
 
Πηγή δεδομένων: Η ανάλυση βασίζεται στα δεδομένα reanalysis του ERA5 από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μεσοπρόθεσμων Μετεωρολογικών Προγνώσεων (ECMWF).


Περισσότερα...

297 • 0




Περιβάλλον

Το Ισραήλ κατάφερε να εξασφαλίσει επάρκεια με μεγάλες μονάδες αφαλάτωσης και ένα σύγχρονο δίκτυο υδροδότησης

Αύγουστος 5 , 2023

Engineer


Το Ισραήλ, ως άνυδρη χώρα, αναγκάστηκε από πολύ νωρίς, εδώ και τουλάχιστον εξήντα χρόνια, να αναζητήσει λύσεις για να αυξήσει την επάρκεια και να μειώσει τη σπατάλη νερού. Επένδυσε για δεκαετίες στην έρευνα και την κατασκευή υποδομών και πλέον θεωρείται πρωτοπόρο σε πολλούς τομείς, όπως η αφαλάτωση και η στάγδην άρδευση. Σήμερα ετοιμάζεται για ακόμα ένα άλμα: να γίνει, από το 2026, η πρώτη χώρα στον κόσμο στην οποία το 100% της κατανάλωσης για την ύδρευση και τη βιομηχανία θα προέρχεται από αφαλάτωση και το 2030 η πρώτη στην οποία σχεδόν το 100% των αστικών λυμάτων θα επαναχρησιμοποιείται μετά από επεξεργασία στη γεωργία.
Εως το 2005, η κύρια πηγή νερού στο Ισραήλ ήταν η θάλασσα (έτσι ονομάζεται η λίμνη) της Γαλιλαίας. Το 2002, έπειτα από μια παρατεταμένη λειψυδρία, η χώρα αποφάσισε να προχωρήσει στην κατασκευή μεγάλων μονάδων αφαλάτωσης κατά μήκος των ακτών της. Οπως εξηγεί στην «Κ» η Ολγα Σλέπνερ, από την Αρχή Υδάτων του Ισραήλ, μέσα σε δέκα χρόνια κατασκευάστηκαν στη χώρα πέντε μεγάλα εργοστάσια: το πρώτο το 2005 στο Ασκελον (115 εκατ. m3/έτος), ακολουθούμενο από το Παλμαχίμ το 2007 (90 εκατ. m3/έτος), τη Χαντέρα το 2010 (137 εκατ. m3/έτος), το Σορέκ το 2013 (150 εκατ. m3/έτος) και το Ασντόντ το 2015 (100 εκατ. m3/έτος).
Το μοντέλο που ακολούθησε το Ισραήλ για την τόσο ταχεία ανάπτυξη των υποδομών είναι η συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα: όλες οι μονάδες αφαλάτωσης είναι ιδιωτικές (ανήκουν σε δύο εταιρείες) και κατασκευάστηκαν σε σύμπραξη με το δημόσιο (ΣΔΙΤ). Το συμβόλαιο περιλαμβάνει τη συντήρηση και λειτουργία των εργοστασίων για 25 έτη και την πώληση του νερού στο κράτος σε μια συγκεκριμένη τιμή (τη στιγμή αυτή, 0,50 ευρώ/κυβικό, από 0,70 πριν από πέντε χρόνια). Παράλληλα, εδώ και δεκαετίες η χώρα προχώρησε σε μια πολύ μεγάλη αναδιάταξη των υποδομών της, προκειμένου να αντιμετωπίσει το ελλειμματικό ισοζύγιο του πλουσιότερου σε νερό Βορρά και εντελώς άνυδρου Νότου: δημιούργησε μέσω της κρατικής εταιρείας υδάτων Mekorot έναν «εθνικό μεταφορέα», ένα ενιαίο δίκτυο που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της χώρας, επιτρέποντας και την ενιαία τιμολόγηση του νερού, από όποια πηγή και αν προέρχεται.
Η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Σήμερα βρίσκεται υπό κατασκευήν το μεγαλύτερο εργοστάσιο αφαλάτωσης στον κόσμο στο Σορέκ με στόχο να λειτουργήσει το 2023, το οποίο θα παράγει 200 εκατ. m3/έτος. Επίσης σε διαδικασία διαγωνισμού βρίσκονται ακόμα δύο μονάδες, μία βόρεια της Χάιφα για επιπλέον 100 εκατ. m3/έτος και η επέκταση του Ασντόντ για επιπλέον 100 εκατ. m3/έτος. Με αυτόν τον τρόπο, αναφέρει η κ. Σλέπνερ, το Ισραήλ θα καλύψει με αφαλάτωση έως το 2026 το 100% των αναγκών ύδρευσης, από 80% σήμερα.
Πώς λειτουργούν όμως αυτές οι μεγάλες μονάδες αφαλάτωσης; Η επίσκεψη στη μονάδα της Χαντέρα (η οποία εξυπηρετεί περίπου 1,2 εκατ. πολίτες) δίνει την ευκαιρία να απαντηθούν αρκετές απορίες. «Το θαλασσινό νερό στην περιοχή μας έχει υψηλή αλατότητα, περίπου 40.000ppm (μέρη διαλυμένων αλάτων ανά εκατομμύριο), και μέσω της μονάδας γίνεται 240 ppm», εξηγεί η Μίριαμ Mπρουσιλόβσκι, τεχνική διευθύντρια της IDE (εταιρείας που διαχειρίζεται τρεις από τις πέντε μονάδες αφαλάτωσης της χώρας). «Το νερό έρχεται στη μονάδα μέσω τριών αγωγών, μήκους 1,25 χλμ., από βάθος 15 μέτρων. Η απορρόφηση είναι αργή, περίπου 45.000 m3/ώρα (περίπου μία πισίνα το λεπτό), ώστε να μην απορροφώνται ψάρια. Κατόπιν υφίσταται δύο στάδια προεπεξεργασίας που απομακρύνουν κάθε σωματίδιο. Στη συνέχεια το νερό αφαλατώνεται μέσω αντίστροφης ώσμωσης. Κατά τη διαδικασία αυτή ανακτάται το 45% της ενέργειας που χρειάζεται το εργοστάσιο. Το μισό από το νερό που απορροφάται από τη θάλασσα μετατρέπεται σε πόσιμο, ενώ το άλλο μισό είναι “συμπυκνωμένο”, καθώς έχει το σύνολο του αλατιού. Αυτό επιστρέφεται στη θάλασσα μπροστά στο εργοστάσιο, όπου αναμειγνύεται με το νερό που χρησιμοποιείται για την ψύξη του παρακείμενου εργοστασίου».
Το αλμόλοιπο
Οσον αφορά την επίδραση του αλμολοίπου (δηλαδή του υπολείμματος της επεξεργασίας στο εργοστάσιο αφαλάτωσης) στο θαλάσσιο περιβάλλον, η εταιρεία υποστηρίζει ότι είναι από τα ζητήματα που έχουν πλέον επιλυθεί. «Γίνεται έλεγχος δύο φορές το έτος, με δείγματα από το νερό και τους οργανισμούς του πυθμένα. Το αλμόλοιπο έχει 80.000 ppm αλάτων όταν εισέρχεται στη θάλασσα και σε απόσταση δέκα μέτρων από την έξοδο έχει μόλις 1% περισσότερη αλατότητα από το θαλασσινό νερό», λέει η κ. Mπρουσιλόβσκι. «Τα χημικά που χρησιμοποιούνται στην επεξεργασία του νερού, λ.χ. για να εμποδίζεται η σκλήρυνση των μεμβρανών της αντίστροφης ώσμωσης, είναι κάτω από τα επιτρεπόμενα όρια, τα οποία αναθεωρούνται ανά κάποια χρόνια, ανάλογα με την εξέλιξη της επιστήμης».
Πάντως κανένα από τα εργοστάσια αφαλάτωσης δεν βασίζεται στη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για να καλύπτει τις ανάγκες του (χρησιμοποιεί ρεύμα από το δίκτυο). «Το νέο εργοστάσιο στο Σορέκ θα καλύπτει μέρος των αναγκών του από φωτοβολταϊκά. Το ενεργειακό κόστος είναι σήμερα 3,3 KW/m3 νερού, από 4-4,5 KW/m3 πριν από λίγα χρόνια, και στα νέα εργοστάσια θα είναι στα 2,9 KW/m3», εξηγεί η εκπρόσωπος της IDE. Τέλος, όσον αφορά τις 53.000 μεμβράνες που χρησιμοποιούνται στο εργοστάσιο της Χαντέρα, περίπου το 12% ανανεώνεται κάθε δέκα χρόνια και συνήθως πωλείται σε εταιρείες που έχουν ανάγκη για παραγωγή χαμηλότερης ποιότητας νερού.
Υδάτινες «γέφυρες» με Ιορδανία και Παλαιστίνη
Στις άνυδρες περιοχές, η διαχείριση του νερού είναι ζήτημα επιβίωσης. Στη συγκεκριμένη «γειτονιά» του κόσμου, η διαχείριση του νερού της Θάλασσας της Γαλιλαίας και του ποταμού Ιορδάνη υπήρξε ήδη από τη δεκαετία του ’60 πηγή έντασης ή συγκρούσεων ανάμεσα στο Ισραήλ, στη Συρία, στον Λίβανο και στην Ιορδανία. Σήμερα το Ισραήλ έχει υπογράψει δύο συμφωνίες για την παροχή νερού στην Ιορδανία και στην Παλαιστινιακή Αρχή. Στην πρώτη περίπτωση, το Ισραήλ συμφώνησε να παρέχει 100 εκατ. m3 ετησίως από τη Θάλασσα της Γαλιλαίας (στην Ιορδανία, το «κενό» μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης νερού είναι 500 εκατ. m3/ετησίως). Το νερό παρέχεται με την εξής συμφωνία: τα πρώτα 50 εκατ. m3 ετησίως προς 0,04 ευρώ/m3 και οτιδήποτε πάνω από αυτό προς 0,80 ευρώ/m3. «Η τιμή του νερού είναι χαμηλή γιατί αυτή τη στιγμή είναι παράγοντας ειρήνης ανάμεσα στις δύο χώρες», λέει ο Λιόρ Γκούτμαν, εκπρόσωπος της Mekorot. Οι δύο χώρες συζητούσαν πριν από λίγα χρόνια την κατασκευή κοινού εργοστασίου αφαλάτωσης, όμως η συμφωνία δεν προχώρησε. Το αίτημα για αύξηση της μεταφοράς νερού από τη Γαλιλαία στην Ιορδανία είναι ενδεχομένως και ένας από τους λόγους (μαζί με τον περιβαλλοντικό) για τους οποίους η Mekorot προχώρησε σε ένα μεγάλο έργο, για τη μεταφορά αφαλατωμένου νερού στη Θάλασσα της Γαλιλαίας: σε πρώτη φάση 120 εκατ. m3/έτος. Το έργο, που κόστισε 250 εκατ. ευρώ, θα λειτουργήσει δοκιμαστικά τον Νοέμβριο. Στην περίπτωση της Παλαιστινιακής Αρχής, η κατάσταση είναι σαφώς πιο περίπλοκη. Η διαχείριση των υδατικών πηγών της Παλαιστίνης είναι πηγή συγκρούσεων ανάμεσα στις δύο πλευρές ήδη από τη δεκαετία του ’60. Με τη Συμφωνία του Οσλο τέθηκαν συγκεκριμένοι περιορισμοί στις απολήψεις νερού μέσω γεωτρήσεων στη Λωρίδα της Γάζας και στη Δυτική Οχθη και το Ισραήλ δεσμεύτηκε για την παροχή συγκεκριμένης ποσότητας νερού. Σύμφωνα με διεθνείς οργανισμούς, το Ισραήλ εκμεταλλεύεται μέσω γεωτρήσεων το μεγαλύτερο μέρος των υπόγειων υδάτων της Λωρίδας της Γάζας, ενώ στην Παλαιστινιακή Αρχή εμποδίζεται η διάνοιξη νέων γεωτρήσεων, με αποτέλεσμα τα παλαιστινιακά εδάφη να αντιμετωπίζουν οξύ πρόβλημα. Από την πλευρά του το Ισραήλ υποστηρίζει ότι έχει μειώσει τις απολήψεις μέσω γεωτρήσεων και παρέχει στην Παλαιστινιακή Αρχή πολύ περισσότερο νερό από όσο ορίζει η Συμφωνία του Οσλο.
Αρδευση από λύματα
Στο Ισραήλ οι ανάγκες ύδρευσης αντιπροσωπεύουν το 40% της συνολικής κατανάλωσης νερού. Το 51% όμως αφορά την άρδευση. Στον τομέα αυτό η χώρα πρωτοπορεί τεχνολογικά, έχοντας αναπτύξει τη στάγδην άρδευση και άλλες μεθόδους περιορισμού της σπατάλης νερού εδώ και δεκαετίες, καταφέρνοντας να καλλιεργήσει μεγάλα τμήματα της ερήμου. Επιπλέον, μεγάλο μέρος των αναγκών (45%) καλύπτεται από επεξεργασμένα λύματα, τα οποία διοχετεύονται στις αγροτικές περιοχές με χωριστό δίκτυο. «Περίπου το 87% των λυμάτων στη χώρα καθαρίζονται και χρησιμοποιούνται στη γεωργία. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό στον κόσμο, με δεύτερο υψηλότερο την Ισπανία με 20%», εξηγεί ο Λιορ Γκούτμαν, εκπρόσωπος της Mekorot (σ.σ. στην Ελλάδα η επαναχρησιμοποίηση νερού για άρδευση είναι κάτω από 1%). «Το νερό που αντλείται από τη θάλασσα είναι σε 4 ώρες από τη Μεσόγειο στα σπίτια μας. Επειτα από 72 ώρες αφότου καταλήξει στην αποχέτευση έχει καθαριστεί και χρησιμοποιείται στη γεωργία, έως και 470 χλμ. μακριά. Εως το 2030 θα καθαρίζεται σχεδόν το σύνολο των λυμάτων και θα μεταφέρεται και στις πιο απομακρυσμένες καλλιέργειες για άρδευση, υποκαθιστώντας την ανάγκη για γεωτρήσεις». Η Netafim είναι η μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο στην ανάπτυξη συστημάτων άρδευσης. «Ολα έγιναν από ανάγκη», λέει ο Γκαλ Τζόρνταν, αντιπρόεδρος της εταιρείας. «Σήμερα το 95% της γεωργίας στο Ισραήλ χρησιμοποιεί στάγδην άρδευση. Παράλληλα, αυξάνεται συνεχώς το ποσοστό του επαναχρησιμοποιούμενου νερού στην άρδευση, 30% το 2015, 45% σήμερα. Σε όλο τον πλανήτη η κλιματική αλλαγή αλλάζει τις συνθήκες για τη γεωργία. Ο τρόπος που χρησιμοποιείται σήμερα θα είναι επαρκής για ακόμη 5-7 χρόνια, αλλά δεν θα μπορεί να λειτουργήσει σε 15 χρόνια. Η αλλαγή δεν θα έρθει μόνο μέσα από τους αγρότες, αλλά και τις ιδιωτικές εταιρείες και τις κυβερνήσεις. Σήμερα μιλάμε για «γεωργία ακριβείας», δηλαδή τη χρήση τεχνολογίας πληροφοριών ώστε να εξασφαλίζεται ότι η καλλιέργεια και το έδαφος θα λάβει αυτό ακριβώς που χρειάζεται για τη μεγιστοποίηση της παραγωγής, ελαχιστοποιώντας το περιβαλλοντικό αποτύπωμα». Μια από τις εταιρείες που συνεργάζεται η Netafim στη χώρα μας είναι η Agrohellas στην Ορεστιάδα, πετυχαίνοντας 68% μικρότερη κατανάλωση νερού για την καλλιέργεια ρυζιού.
Πολλά βήματα μπροστά στη διαχείριση υδάτων
Το υπόλοιπο της αφαλάτωσης (νερό με διπλάσια αλατότητα) επιστρέφει στη θάλασσα στη Χαντέρα (αριστερά). Στο εργοστάσιο επεξεργασίας λυμάτων Σαφντάν (κέντρο) καταλήγουν τα λύματα του Τελ Αβίβ μέσω ενός τεράστιου αγωγού. Δίπλα στη θάλασσα της Γαλιλαίας (δεξιά) υπάρχουν εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού, που καλύπτουν τις ανάγκες του βόρειου Ισραήλ.
 
   

Περισσότερα...

723 • 0




Περιβάλλον

Το καλοκαίρι του 2023 ήταν το 2ο πιο ακραία θερμό τα τελευταία 44 χρόνια

Οκτώβριος 15 , 2023

GTnews


Η αξιολόγηση των θερμοκρασιακών αποκλίσεων πάνω από μια περιοχή μπορεί να γίνει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους και δεδομένα, όπως για παράδειγμα παρατηρήσεις μετεωρολογικών σταθμών, ραδιοβολήσεων καθώς και δεδομένα αριθμητικών μοντέλων καιρού.
Στο συγκεκριμένο άρθρο παρουσιάζουμε καταρχάς την ανάλυση της θερμοκρασίας στο επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια), επίπεδο το οποίο επιτρέπει την παρακολούθηση των θερμικών χαρακτηριστικών των αερίων μαζών που επηρεάζουν μια περιοχή.
Ο χάρτης που ακολουθεί δείχνει για το τρίμηνο Ιουνίου-Αυγούστου 2023 τη συνολική απόκλιση της θερμοκρασίας στη στάθμη των 1500 μέτρων πάνω από το Βόρειο ημισφαίριο και ο οποίος δείχνει ότι στο μεγαλύτερο μέρος αυτού η μέση θερμοκρασία κινήθηκε πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα. Οι μεγαλύτερες θετικές θερμοκρασιακές αποκλίσεις (> 3 ˚C) εντοπίζονται κυρίως σε τμήματα της Βόρειας Αμερικής και του Βορείου Ατλαντικού, ενώ σημαντικές θετικές αποκλίσεις (> 2 ˚C) εντοπίζονται και σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης, τα βόρεια και ανατολικά τμήματα της Ασίας και τοπικά σε τμήματα της Βόρειας Αφρικής.
Στην χώρα μας η θερμοκρασία κινήθηκε πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα στις περισσότερες περιοχές με την θερμοκρασιακή απόκλιση να ξεπερνάει τον 1 βαθμό Κελσίου, ενώ οι μικρότερες θερμοκρασιακές αποκλίσεις εντοπίζονταν στα νοτιότερα νησιωτικά τμήματα.
 

Γράφημα 1: Θερμοκρασιακές αποκλίσεις στο ισοβαρικό επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω απο την επιφάνεια) κατα τους καλοκαιρινούς μήνες (Ιούνιο-Αύγουστο) του 2023 για το Βόρειο ημισφαίριο.
Στη συνέχεια επικεντρωνόμαστε στη χώρα μας και κατατάσσουμε τα τελευταία 44 καλοκαίρια (1979-2023) υπολογίζοντας το άθροισμα των ωρών όπου η θερμοκρασία στο ισοβαρικό επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια) υπερβαίνει το 99% των τιμών κατανομής της θερμοκρασίας που έχουν παρατηρηθεί μεταξύ 1981-2010 και τις οποίες ορίζουμε ως ακραία θερμές ώρες.
Η ανάλυση δείχνει ότι το καλοκαίρι του 2023 ήταν το 2ο πιο ακραία θερμό τα τελευταία 44 χρόνια με 179 θερμές ώρες έχοντας τον ίδιο αριθμό θερμών ωρών με το 2007 (Γράφημα 2). Το πιο θερμό καλοκαίρι παραμένει αυτό του 2021, οπότε η χώρα μας επηρεάστηκε από δύο πολυήμερους καύσωνες. Τα συγκεκριμένα αποτελέσματα όπως είναι φυσικό συσχετίζονται με το ισχυρό και μεγάλης διάρκειας (15 ημέρες) επεισόδιο καύσωνα του Ιουλίου που επηρέασε την χώρα μας.
 

Γράφημα 2: Άθροισμα των ακραία θερμών ωρών ανά καλοκαίρι (Ιούνιο-Αύγουστο) κατά την περίοδο 1979-2023.
 
Πηγή δεδομένων: Η ανάλυση βασίζεται στα δεδομένα reanalysis του ERA5 από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μεσοπρόθεσμων Μετεωρολογικών Προγνώσεων (ECMWF).


Περισσότερα...

7036 • 0