Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1507 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό έργο στα Βαλκάνια, που αφορά στην επανασύσταση της Λίμνης Κάρλας η οποία βρίσκεται στα όρια των νομών Λάρισας και Μαγνησίας, μετά από πολλές περιπέτειες και δυσκολίες που είχαν ως αποτέλεσμα την πολυετή καθυστέρηση ολοκλήρωσης των σχετικών έργων, είναι πλέον πραγματικότητα. Τα εγκαίνια τελέστηκαν με κάθε επισημότητα την Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2018, σηματοδοτώντας το ξεκίνημα μιας νέας εποχής για την περιοχή.
      Ποια είναι όμως η πρόσφατη ιστορία της Λίμνης;
      Όλα ξεκίνησαν το 1962 όταν αποφασίστηκε η αποξήρανση της φυσικής λίμνης προκειμένου να αντιμετωπιστούν πλημμυρικά φαινόμενα στην περιοχή και νέες εκτάσεις 80 χιλ. στρεμμάτων να αποδοθούν στους αγρότες ως καλλιεργήσιμη γη, όπερ και εγένετο. Ωστόσο, όπως διαπιστώθηκε στην πορεία, οι επιπτώσεις στο οικοσύστημα και τον υδροφόρο ορίζοντα αποδείχθηκαν πολύ δυσμενέστερες σε σχέση με τα προσδοκώμενα οφέλη.
      Παρ' όλη τη διαταραχή του περιβάλλοντος, χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν 4 δεκαετίες μέχρι να δρομολογηθεί το έργο επαναδημιουργίας της Λίμνης το οποίο άρχισε να υλοποιείται από τον (πλέον μακρινό) Σεπτέμβριο του 1999 και εντάχθηκε αρχικά στο  Γ΄ ΚΠΣ 2000-2006, μετά ως έργο γέφυρα στο ΕΣΠΑ 2007-2013 καθώς και στο ΕΣΠΑ 2014-2020. Το συνολικό κόστος των έργων ανήλθε τελικά σε 320 εκατ. ευρώ.
      Τα ολοκληρωμένα έργα
      - «Ταμιευτήρας Κάρλας και συναφή έργα»
      - «Κατασκευή των απαιτούμενων έργων τροφοδοσίας της λίμνης Κάρλας από τον π. Πηνειό»
      - «Κατασκευή έργων ενίσχυσης της ύδρευσης της μείζονος περιοχής Βόλου»
      - «Κατασκευή έργων ανάδειξης περιβάλλοντος λίμνης Κάρλας»
      - «Μέσα ερμηνείας έργων ανάδειξης περιβάλλοντος λ. Κάρλας»
      - «Κατασκευή υπολειπομένων εργασιών έργου επαναδημιουργίας λίμνης Κάρλας, Α΄ Φάση»
      - «Κατασκευή υπολειπομένων εργασιών έργου επαναδημιουργίας λίμνης Κάρλας, Β΄ Φάση»
      - «Κατασκευή συμπληρωματικών αντιπλημμυρικών έργων και έργων ορεινής υδρονομίας στη λεκάνη της λίμνης Κάρλας»
      - «Κατασκευή υπολειπομένων αντιπλημμυρικών έργων στη λεκάνη λίμνης Κάρλας»
      - «Δημοσιότητα του έργου Επαναδημουργίας λίμνης Κάρλας»
      - «Κατασκευή έργων μεταφοράς και διανομής νερού λίμνης Κάρλας, Α΄ Φάση» για την άρδευση 22.100 στρεμμάτων της περιοχής
      Τα οφέλη
      Το μείζονος σημασίας περιβαλλοντικό έργο που υλοποίησε η Περιφέρεια Θεσσαλίας αναμένεται να φέρει πολλαπλά οφέλη στην περιοχή, τόσο σε περιβαλλοντικό όσο και σε οικολογικό επίπεδο.
      Η νέα λίμνη επιφάνειας 38 χιλ. στρεμμάτων θα ενισχύσει την άρδευση 150 χιλ. στρεμμάτων γης συνολικά στον Θεσσαλικό Κάμπο. Η απόληψη νερού από τη Λίμνη θα ανέρχεται σε 47 εκατ. κ.μ. νερού ετησίως ενώ σε πρώτη φάση θα αρδεύονται 55 χιλ. στρέμματα. Υλοποίηθηκαν σημαντικές αντιπλημμυρικές παρεμβάσεις όπως οι διευθέτηση του χειμάρρου Αμύρου και του ρέματος του οικισμού της Ανάβρας.
      Ο ταμιευτήρας της Κάρλας θα καλύψει επίσης το 50% των αναγκών ύδρευσης του πολεοδομικού συγκροτήματος Βόλου, μία παράμετρος του έργου με υψηλότατο δείκτη ωφελιμότητας. Εξίσου σημαντική είναι και η λειτουργία της περιοχής ως υδροβιότοπου (ήταν παλαιότερα ο 2ος μεγαλύτερος στην Ευρώπη).
      Αναδείχθηκε η πλούσια ιστορία τη Λίμνης, της αρχαίας Βοιβηίδας για την οποία υπάρχουν μαρτυρίες ήδη από την εποχή του Ομήρου. Μάλιστα σύμφωνα με τη μυθολογία, στην περιοχή της λίμνης, ο θεός Απόλλωνας ερωτεύτηκε την Κυρήνη που γέννησε τον Ασκληπιό.
      Η ηλικία της φυσικής λίμνης υπολογίζεται στα 800 χιλ. χρόνια. Κατά την διάρκεια των αρχαιολογικών εργασιών, που ήταν μέρος του ευρύτερου έργου, αποκαλύφθηκε οικισμός σε έκταση 3,5 στρεμμάτων ο οποίος ανάγεται στο τέλος της Νεολιθικής Περιόδου, ο οποίος με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού αναδείχθηκε και είναι πλέον οργανωμένος, επισκέψιμος χώρος. Οι αρχαιολόγοι έφεραν επίσης στο φως πληθώρα αρχαιολογικών ευρημάτων όπως εργαλεία, αγγεία, κοσμήματα κ.α.
      ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
      Δείτε παρακάτω στιγμιότυπα των εγκαινίων από το Κέντρο Πληροφόρησης Λίμνης Κάρλας στο Στεφανοβίκειο, το Εκθεσιακό Κέντρο Φυσικής Ιστορίας και Πολιτισμού στα Κανάλια και φυσικά, από την ίδια τη Λίμνη. 










        


       
      Φίλιππος Παναγόπουλος-ypodomes.com
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι υπεράκτιες ανεμογεννήτριες στέκονται πάνω σε πέδιλα από τσιμέντο και σίδερο στον πυθμένα της θάλασσας, σε βάθη συχνά μεγαλύτερα από 40 μέτρα.
       
      Τα τελευταία χρόνια αναπτύσσονται σε μικρή κλίμακα υπεράκτιες ανεμογεννήτριες χωρίς θεμέλια, που επιπλέουν στον ωκεανό.
       
      Αυτή η αιολική τεχνολογία μπορεί να είναι φθηνότερη από τις συμβατικές υπεράκτιες ανεμογεννήτριες που ενσωματώνουν το κόστος των υποδομών στον πυθμένα και να λειτουργήσει σε περισσότερες περιοχές αφού δεν εξαρτάται από το βάθος.
       
      Είχατε διαβάσει στο econews για τρεις πλωτές αιολικές τεχνολογίες.
       
      Μια από αυτές, το πλωτό σύστημα της νορβηγικής Statoil πήρε το πράσινο φως για να εγκατασταθεί στα ανοιχτά των ακτών της Σκωτίας.
       
      Το πλωτό φωτοβολταϊκό αποτελείται από πέντε ανεμογεννήτριες ισχύος 6 Μεγαβάτ έκαστη που θα λειτουργήσουν σε ύδατα με βάθος άνω των 100 μέτρων.
       
      Οι ειδικοί της βρετανικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας «The Carbon Trust» υποστηρίζει ότι με την κατάλληλη υποστήριξη και «Έρευνα & Ανάπτυξη» οι πλωτές ανεμογεννήτριες θα μπορούσαν να παράσχουν οκτώ ως 16 Γιγαβάτ υπεράκτιας αιολικής ισχύος μόνο στη Βρετανία ως το 2050.
       
      Οι πλωτές ανεμογεννήτριες θα μπορούσαν επίσης να σπρώξουν προς τα κάτω το κόστος της αιολικής ενέργειας σε επίπεδα κάτω από τις 100 Στερλίνες ανά Μεγαβατώρα από 140 Στερλίνες ανά Μεγαβατώρα που είναι σήμερα.
       

       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2015/11/06/ploto-aioliko-hywind-126582/
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Το μεγαλύτερο φωτοβολταϊκό επί στέγης στον κόσμο είναι εγκατεστημένο σε ένα εμπορικό κέντρο στις Φιλιππίνες.
       
      Με ισχύ 2,9 Μεγαβάτ, η εν λόγω φωτοβολταϊκή συστοιχία τροφοδοτεί τις εργασίες του εμπορικού κέντρου και είναι το μεγαλύτερο ιδιωτικό ηλιακό σύστημα αυτοπαραγωγής στη χώρα.
       
      Η εταιρεία Robinsons Land που έκανε την εγκατάσταση σχεδιάζει να εγκαταστήσει συνολικά δέκα φωτοβολταϊκά συστήματα σε στέγες εμπορικών κέντρων φτάνοντας συνολικά τα 12,5 Μεγαβάτ ως το τέλος του έτους.
       
      Η φωτοβολταϊκή συστοιχία των 2,9 Μεγαβάτ εγκαταστάθηκε στο εμπορικό κέντρο Robinsons Starmills στο Σαν Φερνάντο στην επαρχία Παμπάνια των Φιλιππίνων.
       
      Τα δέκα φωτοβολταϊκά σε εμπορικές στέγες θα παράγουν 16 εκατομμύρια Κιλοβατώρες «πράσινης» ηλεκτρικής ενέργειας ετησίως απομακρύνοντας 8.760 τόνους διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα κάθε χρόνο, ποσότητα ισοδύναμη με τη φύτευση 223.965 ανεπτυγμένων δέντρων.
       
      Τα φωτοβολταϊκά της Robinsons Land θα καλύψουν το 30% των αναγκών ηλεκτροδότησης των εμπορικών κέντρων.
       
      Απώτερος στόχος της εταιρείας είναι η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων και στα 41 εμπορικά κέντρα που διαθέτει χωρίς να έχει τεθεί συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.
       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2016/06/07/fotovoltaiko-stegis-filippines-130588/
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Ολα ξεκίνησαν για τους λάθος λόγους, όπως συνήθως. Στα μέσα του 2000 το (τότε) υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ ίδρυσε τον πρώτο φορέα για τη διαχείριση προστατευόμενης περιοχής στη Ζάκυνθο, λίγο μετά την παραπομπή της χώρας στο Ευρωδικαστήριο για την αδυναμία ή/και απροθυμία της πολιτείας να προστατεύσει τις περιοχές ωοτοκίας της καρέτα καρέτα. Ακολούθησαν το 2002 ο φορέας για την περιοχή Σχινιά-Μαραθώνα, μετά τη δικαστική διαμάχη για τη χωροθέτηση του ολυμπιακού κωπηλατοδρομίου και άλλοι 25 φορείς. Ακριβώς είκοσι χρόνια μετά, οι (36 πλέον) φορείς διαχείρισης πρόκειται να καταργηθούν, μέσα από μια συνολική αναμόρφωση του συστήματος.
      Δύο είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της νέας δομής, όπως περιγράφονται στο σχέδιο νόμου που έδωσε σε διαβούλευση το υπουργείο Περιβάλλοντος. Κατ’ αρχάς, δημιουργείται μια νέα κεντρική δομή, ο Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ), που υπάγεται απευθείας στο υπουργείο. Ο Οργανισμός αυτός αναλαμβάνει σε κεντρικό επίπεδο την επιστημονική και διοικητική υποστήριξη του συστήματος προστατευόμενων περιοχών, εκπονεί και παρακολουθεί την εθνική πολιτική και τα σχέδια δράσης. Ο Οργανισμός χωρίζεται σε δύο τομείς (βόρειου και νότιου τομέα) και σε 24 μονάδες διαχείρισης, στις οποίες θα συγχωνευθούν οι σημερινοί 36 φορείς διαχείρισης.

      Οι μονάδες θα ασχολούνται με το επιστημονικό έργο και με την ενημέρωση/ευαισθητοποίηση των τοπικών κοινωνιών. Η κάθε μονάδα θα συνεπικουρείται από μία ή περισσότερες τοπικές επιτροπές συμβουλευτικού χαρακτήρα, στην οποία θα συμμετέχουν επιστήμονες και εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης, περιβαλλοντικών οργανώσεων και παραγωγικών φορέων.
      Οσον αφορά τους πόρους για τη χρηματοδότηση του νέου συστήματος (που ήταν και ένα από τα βασικά ζητούμενα την τελευταία εικοσαετία) θα χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό, ενώ έσοδα μπορούν να προέλθουν από ευρωπαϊκά προγράμματα, από ήπιες εμπορικές δραστηριότητες (λ.χ. πώληση τουριστικών ειδών), από ποσοστό των εισπράξεων από τις άδειες θήρας, από εισιτήριο όπου υπάρχει (λ.χ. Σαμαριά).
      Ως προς το προστατευόμενο αντικείμενο, οι περιοχές Natura θα χωρίζονται σε τέσσερις ζώνες κλιμακούμενης προστασίας (από τον πυρήνα έως την περιφερειακή ζώνη), σε καθεμία από τις οποίες αντιστοιχούνται συγκεκριμένες χρήσεις γης. Το υπουργείο απέσυρε την Τετάρτη την πρόβλεψη περί εξορυκτικών δραστηριοτήτων στους πυρήνες, ωστόσο τη διατήρησε σε όλες τις υπόλοιπες ζώνες, παράλληλα με άλλες ασύμβατες χρήσεις.
      Πώς αποτιμάται λοιπόν η πρόταση του υπουργείου από ανθρώπους που τα τελευταία χρόνια παρακολουθούν ή εμπλέκονται στη διαχείριση των περιοχών αυτών; «Εχω επιφυλάξεις ως προς ορισμένα σημεία», λέει στην «Κ» η Ιφιγένεια Καγκάλου, καθηγήτρια Οικολογίας Υδάτινων Οικοσυστημάτων στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο και πρόεδρος του φορέα της λίμνης Κάρλας τα τελευταία 10 χρόνια. «Υπήρχαν πολλές δυσλειτουργίες στο σύστημα. Οι φορείς ακροβατούσαμε ανάμεσα στον ρόλο μιας περιβαλλοντικής οργάνωσης και ενός κρατικού φορέα. Επιπλέον, επί δύο δεκαετίες δεν είχαν δοθεί τα απαραίτητα εργαλεία στους φορείς για να ασκήσουν το έργο τους, υπήρξε ολιγωρία. Η δημιουργία ενός κεντρικού φορέα έχει κάποια πλεονεκτήματα, όπως το ότι θα λυθεί το χρηματοδοτικό πρόβλημα και θα υπάρξει οργανωτική και διοικητική υποστήριξη. Εχω όμως επιφυλάξεις για την αυτοτέλεια και την ευελιξία των νέων “μονάδων” σε σχέση με τους φορείς διαχείρισης. Για παράδειγμα, αν θα είναι σε θέση να γνωμοδοτήσουν αρνητικά σε ένα έργο, ή θα υποκύπτουν στις πιέσεις των ανωτέρων τους. Νομίζω ότι η κατάργηση των φορέων αποφασίστηκε πρόχειρα».
      «Επί της αρχής δεν είναι προβληματικό», εκτιμά η Θεοδότα Νάντσου, υπεύθυνη περιβαλλοντικής πολιτικής στην οργάνωση WWF. «Οι φορείς είχαν όντως μεγάλο διοικητικό φόρτο, επομένως η κεντρική διαχείριση είναι καλή ώστε οι μονάδες να ασχολούνται μόνο με το επιστημονικό έργο. Πρέπει, ωστόσο, να δούμε πώς θα στελεχωθεί και θα λειτουργήσει ο ΟΦΥΠΕΚΑ. Οσον αφορά τις χρήσεις γης, επί της αρχής είναι καλό να υπάρχει ένα ενιαίο σύστημα, ώστε να μην επιλέγει ο καθένας ό,τι θέλει. Υπάρχουν όμως λάθη: για παράδειγμα το δάσος είναι μια οικολογική κάλυψη και όχι χρήση γης, που να επιτρέπεται ή όχι και, κυρίως, να αλλάζει. Για πρώτη φορά επιτρέπονται κτίρια σε πυρήνες προστατευόμενων περιοχών. Επίσης, σε όλες τις ζώνες πλην του πυρήνα επιτρέπονται μεταλλευτικές δραστηριότητες και εξορύξεις υδρογονανθράκων –από τι πρέπει να προστατευθεί μια Natura, αν όχι από βιομηχανικές εγκαταστάσεις υψηλής επικινδυνότητας; Το πρόβλημα που δημιουργείται τελικά είναι πολλαπλό, γιατί επιδεινώνονται και η νομοθεσία και η περιβαλλοντική προστασία».
      Οι χρήσεις γης
      «Κατά τη γνώμη μου είναι μια σοβαρή μεταρρυθμιστική πρωτοβουλία», εκτιμά ο Παναγιώτης Δημόπουλος, καθηγητής Βοτανικής και Οικολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών. «Η ύπαρξη ενός κεντρικού οργανισμού με επιτελικό ρόλο ήταν απαραίτητη, ώστε οι νέες μονάδες να μπορούν να επιβλέψουν την εφαρμογή των διαχειριστικών σχεδίων, που είναι και ο ρόλος τους. Τα διοικητικά συμβούλια των φορέων συχνά αναπαρήγαγαν ένα κομματικό σύστημα – έχω κι εγώ διατελέσει πρόεδρος φορέα στην Πίνδο και γνωρίζω, μπλέκαμε τη διοίκηση με τη διαχείριση. Εχω όμως επιφυλάξεις για τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης, ορισμένες από τις οποίες είναι ασύμβατες με τον χαρακτήρα των προστατευόμενων περιοχών. Νομίζω ότι στον πυρήνα και στην πρώτη ζώνη των προστατευόμενων περιοχών πρέπει να είμαστε πολύ πιο αυστηροί. Ειδικά για τις ΑΠΕ, νομίζω ότι πρέπει να ελέγχονται σοβαρά οι εναλλακτικές και να συνεκτιμάται η επίδραση στη βιοποικιλότητα, όχι απλά να πηγαίνουμε στην “εύκολη λύση” που είναι οι κορυφογραμμές. Οχι όποιος υποβάλει αίτηση για αιολικό πάρκο σε Natura να θεωρείται δεδομένο ότι θα τη λάβει».
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Εκατοντάδες τέλειοι κύκλοι έκαναν την εμφάνισή τους στον πυθμένα της λίμνης Κερκίνης προκαλώντας φυσικά πολλά ερωτηματικά για το τι είναι και πως βρέθηκαν εκεί.
      Φαίνεται ότι πράγματι κρύβεται λίγο μυστήριο στην όλη ιστορία, αφού εξήγηση υπάρχει, αλλά υπάρχουν και προϋποθέσεις για την εμφάνισή τους.
      Το φαινόμενο αρχικά έγινε αντιληπτό από επισκέπτες της περιοχής σε συγκεκριμένο σημείο της λίμνης, κοντά στο Μανδράκι, ενώ εξήγηση δόθηκε τελικά, από τον Γενικό Συντονιστή του Φορέα Διαχείρισης Λίμνης Κερκίνης Θεόδωρο Ναζηρίδη, ο οποίος εξήγησε το φαινόμενο στο Infonews24.
      Σύμφωνα με τον ίδιο, οι κύκλοι εμφανίζονται σε σημεία που υφίσταται υδρόβια βλάστηση και στο κέντρο του κύκλου είναι το σημείο που βρίσκεται η ρίζα των φυτών, που φυσιολογικά είναι λίγο πιο ψηλά, ενώ η περιοχή γύρω από τη ρίζα υποχωρεί λιγάκι κι έτσι με μια ψιλή βροχή σχηματίζονται αυτοί οι κύκλοι στη μεγάλη αυτή επιφάνεια.
      Δείτε παρακάτω τι δήλωσε αναλυτικά στο βίντεο του Infonews24:
       
    6. Περιβάλλον

      GTnews

      Το Νέο Ευρωπαϊκό Bauhaus δείχνει το δρόμο προς τα εμπρός. Το Νέο Ευρωπαϊκό Μπάουχαους είναι ένα περιβαλλοντικό, οικονομικό και πολιτιστικό έργο που αποσκοπεί να συνδυάσει τον σχεδιασμό, τη βιωσιμότητα, την προσβασιμότητα, την οικονομική προσιτότητα και τις επενδύσεις προκειμένου να συμβάλει στην υλοποίηση της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας.
      Η Βενετία, ένα παγκόσμιο θαύμα, απειλείται από την κλιματική αλλαγή. Αλλά υπάρχει η δύναμη να διατηρηθεί αυτό το στολίδι της ευρωπαϊκής κληρονομιάς
      Με τη μείωση των εκπομπών, την υπεύθυνη χρήση της ενέργειας και του νερού και την ανακαίνιση των υπαρχόντων κτιρίων, καταπολεμούμε την κλιματική αλλαγή. Εμπνευσμένο από τις αρχές της ανθεκτικότητας, της ομορφιάς και της αποκλειστικότητας, το Νέο Ευρωπαϊκό Bauhaus υπερασπίζεται τη βιωσιμότητα και την προσβασιμότητα.
      Και ο εξαιρετικός ενθουσιασμός της Ιταλίας για το Νέο Ευρωπαϊκό Bauhaus είναι εμφανής στην αταλάντευτη υποστήριξή της και τις αξιοσημείωτες πρωτοβουλίες της όπως το «Bauhaus of the Seas» και το «Bauhaus of the Mountains».
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Κάτω από το «άγρυπνο μάτι» του νέου πληροφοριακού συστήματος περιβαλλοντικής παρακολούθησης «MARRE» βρίσκονται πλέον όλο το 24ωρο οι ελληνικές θάλασσες από το Βόρειο Αιγαίο, το Νότιο Αιγαίο, το Ιόνιο, το Λιβυκό Πέλαγος μέχρι και την περιοχή της Λεβαντίνης!
      Το «MARRE» με την βοήθεια δορυφόρων και του πλωτού συστήματος «Ποσειδών» δίνει, ανα πάσα στιγμή, με αυτόματο τρόπο επιστημονικά δεδομένα και εικόνες που αφορούν:
      Τις βασικές παραμέτρους της ποιότητας των υδάτων όπως:
      Ø  Χλωροφύλλη,
      Ø Αιωρούμενα στερεά,
      Ø Θαλάσσια ενδιαιτήματα (θαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας) και
      Ø Τις πιθανές αλιευτικές ζώνες με βάση τα δορυφορικά δεδομένα Sentinel-3 και Sentinel-2.






      «Η συνεχής και έγκυρη παρακολούθηση τόσο των παράκτιων υδάτων όσο και της ανοιχτής θάλασσας είναι αναγκαία για τη διατήρηση των οικοσυστημάτων, τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας και την προστασία των οικονομικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τη θάλασσα» αναφέρει η Δρ. Αθανασία Ιωνά, Επιστημονική Υπεύθυνη εκ μέρους του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε, που μαζί το πανεπιστήμιο Αιγαίου και την εταιρεία GET, δημιούργησαν το «MARRE»..
      Το «MARRE» ανέπτυξε ένα σύγχρονο σύστημα παρακολούθησης της ποιότητας των υδάτων με τη χρήση δορυφορικών δεδομένων σε συνδυασμό με ιστορικά δεδομένα πεδίου και δεδομένα πραγματικού χρόνου  από το σύστημα «Ποσειδών» του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε. για περιοχές των Ελληνικών θαλασσών.
      Επιπλέον ο χρήστης του νέου πληροφοριακού συστήματος περιβαλλοντικής παρακολούθησης έχει πρόσβαση σε δεδομένα:
      Ø Των βασικών ωκεάνιων παραμέτρων όπως θερμοκρασία, αλατότητα κ.ά.,
      Ø Tων επιπέδων της ραδιενέργειας αλλά και
      Ø Σε χρονοσειρές δεδομένων που συλλέγονται από τους πλωτούς ωκεανογραφικούς σταθμούς του συστήματος «Ποσειδών».
      Η νέα πλατφόρμα απευθύνεται σε μία σειρά από άμεσους χρήστες όπως:
      Ø Φορείς της Πολιτείας και της Τοπικής αυτοδιοίκησης (π.χ. Περιφέρειες) οι οποίοι λαμβάνουν αποφάσεις και χαράζουν στρατηγικές στους τομείς της προστασίας-διαχείρισης του θαλάσσιου περιβάλλοντος και της αλιείας,
      Ø Όσους ασχολούνται με οικονομικές δραστηριότητες που σχετίζονται με τη θάλασσα: (αλιεία, ιχθυοκαλλιέργειες, παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, τουρισμός),
      Ø Ερευνητικό κοινό (εξειδικευμένοι επιστήμονες στη μελέτη του ωκεάνιου χρώματος με δορυφορικά δεδομένα, βιολόγοι, φυσικοί, χημικοί κ.ά.),
      Ø Επιχειρήσεις που εμπλέκονται σε σχετικές ερευνητικές δραστηριότητες,
      Αλλά και σε εν δυνάμει χρήστες:
      Ø Εκπαιδευτική κοινότητα (για εύκολη και γρήγορη παρουσίαση των χωροχρονικών μεταβολών των ωκεάνιων παραμέτρων και της κατάστασης της θάλασσας).
      Ø Ευρύτερο κοινό που επιθυμεί να ενημερωθεί για το θαλάσσιο περιβάλλον.
      Για τις ανάγκες του MARRE εφαρμόστηκαν καινοτόμες προσεγγίσεις στην παρακολούθηση των ελληνικών θαλασσών και πραγματοποιήθηκαν νέες μετρήσεις σε περισσότερους από 100 σταθμούς δειγματοληψίας στο Βόρειο Αιγαίο, Νότιο Αιγαίο, Λιβυκό Πέλαγος και στην περιοχή της Λεβαντίνης.
      Τα νέα δεδομένα που συλλέχθηκαν είναι πολύ μεγάλης σημασίας για τις ελληνικές θάλασσες, καθώς συμβάλλουν σημαντικά μεταξύ άλλων και στην επιστημονική γνώση σχετικά με τις υπερετήσιες διακυμάνσεις και τις μεταβολές των φυσικοχημικών χαρακτηριστικών των υδάτινων μαζών που χαρακτηρίζουν τις περιοχές μελέτης. Επιπλέον, η σημασία των νέων δεδομένων είναι πολύ μεγάλη λόγω της ιδιαίτερης γεωπολιτικής σημασίας της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου.
      Συνολικά, ο χρήστης έχει πρόσβαση όχι μόνο στα νέα δεδομένα του «MARRE» αλλά και σε πρόσθετα δεδομένα του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε. που έχουν αποκτηθεί στο πλαίσιο των ερευνητικών δραστηριοτήτων του και καλύπτουν τις προαναφερθείσες περιοχές καθώς και την περιοχή του Ιονίου.
      «Με την ομάδα του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας (Ι.Ω.) του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.) για πρώτη φορά πραγματοποιήσαμε επιτόπιες μετρήσεις χλωροφύλλης και συνοδών βιογεωχημικών παραμέτρων ταυτόχρονα με τη διέλευση του δορυφόρου Sentinel-3 (ESA) για την ακριβέστερη αξιολόγηση των δορυφορικών προϊόντων χλωροφύλλης” αναφέρει η κυρία Ιωνά και προσθέτει
      «Με τη συμβολή της ομάδας "Θαλάσσιας οπτικής & Παρατήρησης της Γης" του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε., μελετήσαμε και κατανοήσαμε καλύτερα τις οπτικές ιδιότητες των υδάτων στην περιοχή του Νότιου Αιγαίου, που χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερα ολιγοτροφικά νερά. Επιπλέον, ενσωματώσαμε το ανιχνευτικό σύστημα KATERINA II στο μετρητικό πλωτό σταθμό του συστήματος ΠΟΣΕΙΔΩΝ στον Άθω, με σκοπό τη συνεχή μέτρηση και παρακολούθηση της φυσικής και τεχνητής ραδιενέργειας» .
      Για τις ανάγκες του Έργου «MARRE» (2018 με 2021), πραγματοποιήθηκαν συνολικά τρεις ωκεανογραφικοί πλόες, καθώς και η πόντιση του οπτικού πλωτήρα PROVAL σε συνεργασία με τμήμα της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης και την ομάδα του ΙΩ από το Ηράκλειο Κρήτης). Οι πλόες πραγματοποιήθηκαν με τα ωκεανογραφικά σκάφη «Pourquois-Pas?» του Γαλλικού ερευνητικού κέντρου IFREMER, στο πλαίσιο συνεργασίας του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε. με ερευνητικό πρόγραμμα της Γαλλικής κυβέρνησης και το ερευνητικό σκάφος «ΑΙΓΑΙΟ».
      Τέλος, όσον αφορά τη σύνδεση των αποτελεσμάτων με άλλα προγράμματα, η Δρ Ιωνά επεσήμανε «τα τελικά αποτελέσματα του «MARRE» μπορούν να υποστηρίξουν σημαντικά τα εθνικά προγράμματα της χώρας (όπως π.χ. η Θαλάσσια Στρατηγική) για την παρακολούθηση της ποιότητας των υδάτων, έτσι ώστε να διασφαλίσουμε ότι οι ελληνικές θάλασσες θα είναι καθαρές και επομένως ασφαλείς για τη δημόσια υγεία».
      Τα καινοτόμα αποτελέσματα του «MARRE» παρουσιάστηκαν στην επιστημονική κοινότητα και το ευρύ κοινό μέσω διαδικτυακής ημερίδας που έγινε πρόσφατα, με διοργανωτή το Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας του ΕΛΚΕΘΕ.
      Το έργο «MARRE» υλοποιήθηκε στο πλαίσιο της Δράσης ΕΡΕΥΝΩ – ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ – ΚΑΙΝΟΤΟΜΩ και συγχρηματοδοτείται  από  την  Ευρωπαϊκή  Ένωση  και  εθνικούς  πόρους  μέσω  του  Ε.Π. Ανταγωνιστικότητα, Επιχειρηματικότητα & Καινοτομία (ΕΠΑνΕΚ, ΕΣΠΑ 2014-2020) του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης. Η νέα πλατφόρμα ανοιχτού κώδικα βρίσκεται στον ιστότοπο http://marre.getmap.gr/sdi.
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Περίπου το 5% του πληθυσμού στην Ελλάδα κατοικεί σε παραποτάμιες περιοχές στις οποίες ο κίνδυνος πλημμύρας είναι αυξημένος – έναντι 12% του ευρωπαϊκού. Σχετικά με την ασφάλεια των υποδομών, σε επικίνδυνες για πλημμύρα περιοχές βρίσκεται το 21% των βιολογικών καθαρισμών της χώρας, αλλά μόλις το 1% των νοσοκομείων.
      Η έρευνα καταγράφει τις πολυεπίπεδες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στη σχέση του ανθρώπου με το νερό στην ευρωπαϊκή ήπειρο και παρουσιάζει έναν μεγάλο αριθμό πρακτικών λύσεων που εφάρμοσαν ευρωπαϊκές χώρες τα τελευταία χρόνια, ανταποκρινόμενες στις έκτακτες συνθήκες.
      Ανάμεσα στα ενδιαφέροντα σημεία της έκθεσης:
      Σήμερα, περίπου 53 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη (το 12% του πληθυσμού) ζουν σε περιοχές που είναι ευάλωτες από πλημμύρες ποταμών. Το μεγαλύτερο ποσοστό πληθυσμού σε ευάλωτες περιοχές βρίσκεται στην Ολλανδία (23,4%), στη Σλοβακία (21,7%) και στην Αυστρία (20,6%), ενώ στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό είναι 4,7%. Ο ευάλωτος σε πλημμύρες πληθυσμός στην Ευρώπη αυξήθηκε κατά 935.000 ανάμεσα στο 2011 και το 2021, κάτι που υποδεικνύει την αύξηση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στις άλλοτε πλημμυρικές ζώνες των ποταμών. Η αύξηση αυτή (1,8%) είναι μικρότερη από τη γενική αύξηση του πληθυσμού (2,9%). Ωστόσο, σε κάποιες χώρες όπως η Δανία οι πληθυσμοί αυτοί έχουν υπερδιπλασιαστεί. Στην Ελλάδα και στη Βουλγαρία, δύο χώρες με μειούμενο πληθυσμό, η μείωση του πληθυσμού σε ευάλωτες στις πλημμύρες περιοχές ήταν πολύ υψηλότερη από τη μείωση του γενικού πληθυσμού, επειδή τις εγκαταλείπουν. Ενα στα εννέα νοσοκομεία στην Ε.Ε. –το 11%– βρίσκεται σε σημείο ευάλωτο σε πλημμύρες (περισσότερες από 15.000 μονάδες υγείας). Τα υψηλότερα ποσοστά απαντούν στη Φινλανδία και στην Ολλανδία, ενώ αντίστοιχο ποσοστό στην Ελλάδα είναι πολύ μικρό (1%). Αντιθέτως, ένα πολύ σημαντικό ποσοστό –περισσότερο από το ένα τρίτο– των μονάδων επεξεργασίας λυμάτων στην Ε.Ε. έχει κατασκευαστεί σε ευάλωτες σε πλημμύρες περιοχές. Ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι 36%, με πρώτες στη λίστα την Αυστρία και τη Σλοβακία, όπου ευάλωτες είναι τα δύο τρίτα των μονάδων τους. Στην Ελλάδα, οι ευπρόσβλητοι σε πλημμύρες βιολογικοί καθαρισμοί αντιστοιχούν στο 21,1%, ποσοστό μικρότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο αλλά όχι ευκαταφρόνητο. Οσον αφορά τη λειψυδρία, η έκθεση επισημαίνει ότι περίπου το 30% του πληθυσμού στη νότια Ευρώπη κατοικεί σε περιοχές με μόνιμο πρόβλημα, ενώ το 70% σε περιοχές που αντιμετωπίζουν εποχικά σοβαρό ζήτημα επάρκειας νερού. Το ποσοστό αυτό αναμένεται να αυξηθεί. Η πιο ευάλωτη ομάδα στη λειψυδρία είναι οι αγρότες, εξαιτίας της επίπτωσης στο επίπεδο ζωής τους και στην ψυχική τους υγεία, αλλά και όσοι χρησιμοποιούν πηγάδια, λόγω της επιδείνωσης της ποιότητας των υπογείων υδάτων. Παλαιότερη (2019) έρευνα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος υποδεικνύει ότι η αγροτική παραγωγή στην Ιταλία, την Ελλάδα, την Πορτογαλία, τη νότια Γαλλία και την Ισπανία θα μειωθεί κατά 9% σε ένα σενάριο αύξησης της θερμοκρασίας κατά 1 βαθμό Κελσίου, ενώ έως το 2100 η αξία της αγροτικής γης στις χώρες αυτές θα έχει μειωθεί κατά 80%. Η μεγαλύτερη απώλεια αγροτικής γης αναμένεται στην Ιταλία, όπου η αγροτική παραγωγή θεωρείται πολύ ευάλωτη στις κλιματικές παραμέτρους. Οσον αφορά την επιδείνωση της λειψυδρίας, η έκθεση παραθέτει στοιχεία από την υπηρεσία παρακολούθησης της κλιματικής αλλαγής του Copernicus, σύμφωνα με την οποία μέσα στα επόμενα 50 χρόνια θα μειωθεί σημαντικά στη νότια Ευρώπη η υγρασία του εδάφους. «Στο κόκκινο» θα βρεθούν η νότια Ισπανία, η Σικελία, η Κρήτη, τα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου και τα βόρεια μικρασιατικά παράλια της Τουρκίας. Το πρόβλημα θα ενταθεί επίσης σε κεντρική Ισπανία, νότια Ιταλία, νότια μικρασιατικά παράλια της Τουρκίας και, στην Ελλάδα, την Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα. Πάντως, τις χειρότερες συνθήκες τα τελευταία χρόνια τις αντιμετωπίζει η Ιβηρική Χερσόνησος. Στη βόρεια Καταλωνία και στη νότια Ανδαλουσία, στην Ισπανία, οι επίγειοι υδροφορείς βρίσκονται στο 16% της δυναμικότητάς τους. Ως αποτέλεσμα, την 1η Φεβρουαρίου οι περιφερειακές αρχές της Καταλωνίας ανακοίνωσαν περιορισμούς στην οικιακή και δημοτική χρήση του νερού, ενώ αντίστοιχα μέτρα έχουν φέτος ληφθεί και στη νότια Πορτογαλία και στη Σικελία.
      Ωρα για δράση
      Η έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος παραθέτει τις πολύπλευρες επιπτώσεις των πλημμυρών και της λειψυδρίας στην ανθρώπινη υγεία. Και καταλήγει υποδεικνύοντας σε πρώτο επίπεδο την κατεπείγουσα ανάγκη για εφαρμογή της υφιστάμενης κοινοτικής νομοθεσίας και των εθνικών πολιτικών. Και σε δεύτερο επίπεδο την ανάγκη να δοκιμαστούν λύσεις πέρα από την «πεπατημένη» σε όλους τους τομείς και τα επίπεδα διακυβέρνησης.
      «Η προστασία της ανθρώπινης ζωής και υγείας από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, συμπεριλαμβανομένων των πλημμυρών, της λειψυδρίας και την επιδείνωσης της ποιότητας του νερού, είναι θέμα ύψιστης σημασίας. Οι υπάρχουσες κοινοτικές πολιτικές προσφέρουν μια ισχυρή βάση για δράση, αλλά πρέπει να εφαρμοστούν πιο ευρέως και συστηματικά», σχολιάζει η Λίνα Υλα-Μονόνεν. «Για να διασφαλίσουμε τη μελλοντική μας ευζωία, πρέπει όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης να θέσουν σε εφαρμογή αποτελεσματικές λύσεις, ώστε να προβλέψουμε και να μειώσουμε τις επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος είναι εδώ για να τους υποστηρίξει με την επιστημονική τεκμηρίωση και τις δραστηριότητές του».
      Η έκθεση καταλήγει με την παράθεση «καλών παραδειγμάτων» από όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση όσον αφορά την πρόληψη ή τη διαχείριση των συνεπειών πλημμυρών και λειψυδρίας, καθώς και των επιπτώσεών τους στην υγεία.
      Η ανταπόκριση ευρωπαϊκών χωρών στις έκτακτες συνθήκες
      ΓΕΡΜΑΝΙΑ
      Αποκατάσταση της κοίτης των ποταμών
      Η Γερμανία, όπου σχεδόν το σύνολο των ποταμών έχει διευθετηθεί, κινείται τα τελευταία χρόνια στην αποκατάσταση της φυσικής κοίτης όπου είναι εφικτό. Για παράδειγμα, στον ποταμό Ισαρ στο Μόναχο –που ρέει σε τεχνητή κοίτη εδώ και έναν αιώνα– αποκαταστάθηκε σε φυσική κοίτη σταδιακά από το 2000 ένα τμήμα οκτώ χιλιομέτρων. Στόχος είναι τόσο να βελτιωθεί η ασφάλεια έναντι πλημμυρών (δημιουργώντας ξανά το πλημμυρικό πεδίο) όσο και να δοθούν στους πολίτες νέοι χώροι αναψυχής στη φύση. Σήμερα, το αποτέλεσμα είναι ένας πολύ δημοφιλής χώρου πρασίνου στο κέντρο της πόλης. Ανάλογες προσπάθειες καταβάλλονται και στον ποταμό Ρουρ, στη Ρηνανία-Βεστφαλία.
      ΔΑΝΙΑ
      Ο ειδικός σχεδιασμός ενός νοσοκομείου
      Ο σχεδιασμός ενός νέου νοσοκομείου στη Νέα Νότια Ζηλανδία στην περιοχή Χίλεροντ έχει συμπεριλάβει την ανθεκτικότητά του έναντι της κλιματικής αλλαγής. Με δεδομένο ότι το νοσοκομείο βρίσκεται σε πεδινή περιοχή στην οποία το επίπεδο του υπόγειου υδροφορέα είναι ψηλά, ο σχεδιασμός του νοσοκομείου έγινε κατά τέτοιο τρόπο ώστε να απορροφάει όσο το δυνατόν περισσότερο νερό σε περίπτωση ισχυρής βροχόπτωσης. Στον αύλειο χώρο του δημιουργήθηκαν λιμνούλες και ρυάκια, που αποθηκεύουν νερό και το απομακρύνουν από το κτίριο και τον δρόμο πρόσβασης σε αυτό. Φυτεμένες σκεπές και στέγες του χώρου στάθμευσης συμβάλλουν στην κατακράτηση νερού.
      ΙΤΑΛΙΑ
      Παρεμβάσεις στο αποχετευτικό σύστημα
      Κατά τη διάρκεια ισχυρών βροχοπτώσεων, στο Ρίμινι συχνά υπερχείλιζε το αποχετευτικό σύστημα, με αποτέλεσμα τη ροή λυμάτων μέσα στην πόλη και την κατάληξή τους στη θάλασσα. Ο δήμος της πόλης εφαρμόζει ένα σχέδιο για την προστασία της θάλασσας, που περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός χωριστού συστήματος συλλογής λυμάτων και δεξαμενών αποθήκευσης νερού μέχρι την εκτόνωση του φαινομένου, βελτιώνοντας παράλληλα τη λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού. Οι παρεμβάσεις έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές τα τελευταία χρόνια, καθώς ακόμη και μετά από ισχυρές βροχοπτώσεις δεν έχει χρειαστεί να εκδοθεί απαγόρευση κολύμβησης λόγω ρύπανσης της θάλασσας με λύματα. 
      ΟΛΛΑΝΔΙΑ
      Μετακίνηση κατοικιών και ανταλλαγή γης
      Στην Ολλανδία, το πρόγραμμα «Αφήνοντας χώρο για το νερό» αφορά την επαναδημιουργία υγροτόπων εκεί όπου κάποτε ήταν η πλημμυρική ζώνη των ποταμών. Κατά τον σχεδιασμό αναχώματος στο Νόορντβαρντ προέκυψε η ανάγκη μετακίνησης 75 κατοικιών, αφού θα πλημμύριζαν σε περίπτωση ισχυρής βροχόπτωσης. Στους ιδιοκτήτες δόθηκε η δυνατότητα απαλλοτρίωσης των σπιτιών σε τιμές αγοράς. Στους αγρότες, η γη ανταλλάχθηκε με άλλη περιοχή. Οσοι ήθελαν να παραμείνουν, τους δόθηκε αποζημίωση για να μετακομίσουν σε υψηλότερα σημεία της περιοχής ή να εγκαταστήσουν αντιπλημμυρικά μέτρα στην ιδιοκτησία τους. Περισσότεροι από τους μισούς ανταποκρίθηκαν και μετακινήθηκαν. 
      ΑΥΣΤΡΙΑ
      Επιδοτούμενη ασφάλιση των αγροτών
      Οι αξιοσημείωτες επιπτώσεις της λειψυδρίας στην αγροτική παραγωγή οδήγησαν το 2016 την κυβέρνηση στην υιοθέτηση ενός επιδοτούμενου συστήματος ασφάλισης των αγροτών. Αντικαθιστά την παραδοσιακή προσέγγιση, της ad hoc αποζημίωσης και έχει δύο χαρακτηριστικά. Πρώτον, αποζημιώνει συγκεκριμένες καλλιέργειες λαμβάνοντας υπόψη τις καιρικές διαφοροποιήσεις (βάσει του δεκαετούς μέσου όρου βροχοπτώσεων). Δεύτερον, σε έναν ασφαλιστικό φορέα, στον οποίο συμπράττουν ιδιωτικός και δημόσιος τομέας, η κυβέρνηση καλύπτει το μερίδιο των αγροτών. Στόχος είναι να μειωθεί ο αριθμός των ανασφάλιστων αγροτών, αλλά και να μην επιβαρύνονται οι φορολογούμενοι με το κόστος των αποζημιώσεων.
      ΕΛΒΕΤΙΑ
      Χώροι πρασίνου για «υποδοχή» της βροχής
      Σύμφωνα με την ελβετική νομοθεσία, ο κύκλος του νερού πρέπει να διατηρείται σε τοπικό επίπεδο και να μειωθούν οι απορροές πλημμυρικών νερών. Η κυβέρνηση έδωσε οδηγίες στους δήμους να περιλάβουν στον πολεοδομικό σχεδιασμό έργα διαχείρισης για το νερό της βροχής. Οι οδηγίες αφορούν τη διήθηση, κατακράτηση ή εξάτμιση του νερού, ώστε να μειωθεί η πίεση στα συστήματα απορροής ομβρίων υδάτων και να υποστηριχθεί η βιοποικιλότητα. Πολλά τέτοια έργα πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη μετατροπή του αυλείου χώρου γηροκομείου στη Βέρνη σε χώρο πρασίνου με την κατάργηση «σκληρών» επιφανειών, για την αύξηση της απορρόφησης νερού από το έδαφος.
      (από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Όλο και πιο αλμυρό γίνεται το νερό της Γης λόγω των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature Reviews Earth & Environment». Η ανθρωπότητα διαταράσσει τον «κύκλο του άλατος» της Γης, με δυνητικά επικίνδυνες συνέπειες για τα αποθέματα πόσιμου νερού, τις καλλιέργειες και τα οικοσυστήματα. Παρόλο που η ρύπανση από το αλάτι δεν αποτελεί καταστροφή, παραμένει ένα σοβαρό πρόβλημα, σύμφωνα με τον Σουτζέι Κοσάλ, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
      Όταν αναφερόμαστε στο αλάτι, το μυαλό μας συχνά πάει στο επιτραπέζιο που βάζουμε στο φαγητό μας ή στο αλάτι των ωκεανών, γνωστό ως χλωριούχο νάτριο (NaCl). Αυτό το αλάτι μπορεί επίσης να βρεθεί στα απορρυπαντικά και στα προϊόντα οικιακής χρήσης, μεταξύ άλλων. Υπάρχουν όμως και πολλά διαφορετικά άλατα, συμπεριλαμβανομένων του ασβεστίου, του μαγνησίου και άλλων ιόντων, που χρησιμοποιούνται σε πρόσθετα προϊόντα και τα οποία εμφανίζονται σε μέρη όπου κανονικά δεν θα έπρεπε.
      Τα τελευταία 50 χρόνια, τα ιόντα αλάτων έχουν αυξηθεί σε ρέματα και ποτάμια, καθώς οι άνθρωποι άρχισαν να χρησιμοποιούν και να παράγουν περισσότερα άλατα, σύμφωνα με τη μελέτη. Σε ολόκληρο τον κόσμο, η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι περίπου 2,5 δισεκατομμύρια στρέμματα σε όλο τον κόσμο – μια έκταση περίπου στο μέγεθος των Ηνωμένων Πολιτειών – έχουν επίσης γίνει πιο αλμυρά.
      «Χρησιμοποιούμε το νερό για τα πάντα: στις καλλιέργειες, στις βιομηχανικές διεργασίες, στη θέρμανση, στην ψύξη», δήλωσε ο Κοσάλ, γεωλόγος στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ. «Αλλά όταν έχουμε αλάτι στο νερό, επηρεάζει όλα αυτά τα πράγματα … και αυτό αυξάνεται», πρόσθεσε.
      Οι αυξημένες συγκεντρώσεις αλατιού θα μπορούσαν να αποτελέσουν «υπαρξιακή απειλή» για τα αποθέματα πόσιμου νερού, προειδοποιούν οι συγγραφείς της μελέτης, σύμφωνα με την Washington Post.
      Το αλάτι είναι ένα φυσικό και απαραίτητο συστατικό της Γης. Η ένωση αυτή ανεβαίνει στην επιφάνεια αργά σε μεγάλες γεωλογικές χρονικές κλίμακες, μέσω φυσικών διεργασιών όπως η αποσάθρωση των ιζηματογενών πετρωμάτων. Μέρος του αλατιού απορροφάται από τους υδρόβιους οργανισμούς και τα φυτά. Η περίσσεια αλατιού ταξιδεύει με τα μόρια του νερού, διεισδύει στα υπόγεια ύδατα, στο έδαφος και στους ωκεανούς.
      Οι ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν αλλάξει αυτόν τον φυσιολογικό κύκλο του αλατιού τις τελευταίες δεκαετίες, διαπίστωσε η επιστημονική ομάδα. Η γεωργία, η εξόρυξη, οι κατασκευές, η επεξεργασία νερού και δρόμων και άλλες βιομηχανικές δραστηριότητες αυξάνουν την ποσότητα αλατιού στο έδαφος, στα συστήματα πόσιμου νερού και στον αέρα.
      Ορισμένες πηγές προέρχονται από την άρδευση αλμυρών λιμνών, που παρατηρείται συχνά στις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο η μεγαλύτερη πηγή αλατιού στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι το αλάτι αποχιονισμού. Από το 2013 έως το 2017, αποτελούσε το 44% της συνολικής κατανάλωσης αλατιού στη χώρα.
      Το αλάτι αποχιονισμού μπορεί να μολύνει τα ρεύματα γλυκού νερού και να εισέλθει σε σωλήνες πόσιμου νερού. Πολλοί από αυτούς τους σωλήνες είναι κατασκευασμένοι από μέταλλο, όπως ο μόλυβδος ή ο χαλκός, στοιχεία που μπορεί να είναι επιβλαβή για το περιβάλλον ή τους ανθρώπους. Όταν μεγάλες ποσότητες αλατιού δρόμου διεισδύουν σε κακώς προστατευμένους σωλήνες, μπορεί να σπρώξουν αυτά τα μέταλλα στο νερό, σύμφωνα με τους ερευνητές.
      Ορισμένες περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της Ουάσιγκτον, έχουν αντικαταστήσει τα τελευταία χρόνια το αλάτι αποχιονισμού με χυμό τεύτλων. Μια άλμη από χυμό τεύτλων, η οποία περιέχει λιγότερο αλάτι, βοηθά στη μείωση του σημείου πήξης του πάγου, κολλάει καλύτερα στους δρόμους και είναι πιο φιλική προς το περιβάλλον.
      Πριν από αυτή τη μελέτη, οι επιστήμονες δεν γνώριζαν τον βαθμό στον οποίον ο άνθρωπος μεταβάλλει τις συγκεντρώσεις αλατιού σε όλο τον κόσμο.
      «Το μέγεθος στο οποίο έχουμε αλλάξει έναν από τους φυσικούς κύκλους της γης είναι ανησυχητικό», δήλωσε ο Μπιλ Χίντς, καθηγητής οικολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τολέδο, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα.
      «Αλατίζουμε τη γη εκεί που δεν θα έπρεπε να αλατίζεται», δήλωσε. «Αναδιανέμουμε το αλάτι σε μέρη που δεν θα έπρεπε να είναι – όπως πολλές από τις λίμνες, τα ρέματα, τα ποτάμια και τους υγροτόπους που μας παρέχουν πόσιμο νερό, αναψυχή και αλιεία», τόνισε.
      Αυτές οι αλλαγές στον κύκλο του αλατιού αποτελούν υπαρξιακή απειλή για τα αποθέματα γλυκού νερού. Μόνο το 3% περίπου του νερού της Γης είναι γλυκό, και το αλάτι μικραίνει όλο και περισσότερο το απόθεμα. Ο Χιντζ δήλωσε ότι χρειαζόμαστε προληπτική περιβαλλοντική πολιτική για την αντιμετώπιση αυτών των αλλαγών που προκαλούνται από τον άνθρωπο.
      «Θα πρέπει όλοι να αναρωτηθούμε τι θα συνέβαινε αν δεν είχαμε πρόσβαση σε πόσιμο νερό;» είπε. «Αυτή η – ίσως ρητορική – ερώτηση θα πρέπει να είναι αρκετή για να κατανοήσουμε τη σοβαρότητα του προβλήματος».
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Το ΥΠΑΠΕΝ ανακοίνωσε ότι στις14 Ιουνίου, σύμφωνα με τις μετρήσεις του Δικτύου Παρακολούθησης Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης της Αθήνας, υπήρξε υπέρβαση του ορίου ενημέρωσης (180 μg/m3) για το όζον. Συγκεκριμένα στις 17:00 σημειώθηκε Ωριαία Τιμή όζοντος 202 μg/m3 στο Σταθμό Μέτρησης Θρακομακεδόνων, ενώ η μέγιστη Ωριαία Τιμή όζοντος κατά τις τρεις τελευταίες ωριαίες μετρήσεις ήταν 216 μg/m3.
       
      Για το λόγο αυτό σύμφωνα με τη σχετική ΚΥΑ παρέχονται οι ακόλουθες οδηγίες για την προφύλαξη του πληθυσμού:
       
      «Άτομα με αναπνευστικές και καρδιαγγειακές παθήσεις και γενικότερα άτομα ευαίσθητα στην ατμοσφαιρική ρύπανση συνίσταται να παραμένουν σε εσωτερικούς χώρους και να αποφεύγουν την κυκλοφορία στο εξωτερικό περιβάλλον. Επίσης συνίσταται στα παραπάνω άτομα, καθώς και τα παιδιά να αποφεύγουν την έντονη σωματική άσκηση, η οποία μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό της αναπνευστικής οδού και να οδηγήσει σε αναπνευστικά προβλήματα».
       
      Οι τιμές του όζοντος υποχώρησαν από το απόγευμα.
       
      Η αρμόδια Υπηρεσία του ΥΠΑΠΕΝ παρακολουθεί την εξέλιξη των τιμών της ατμοσφαιρικής ρύπανσης σε 24-ωρη βάση και θα προβαίνει σε νεότερη ανακοίνωση εφόσον υπάρξει αξιόλογη μεταβολή.
       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2015/06/15/ozon-athina-122971/
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Το δάσος της περιοχής Μπιαλοβιέζα μεταξύ Λευκορωσίας και Πολωνίας είναι ένα από τα τελευταία παρθένα δάση της Ευρώπης. Εδώ ζουν λύκοι, βίσονες, ελάφια και λύγκες. Σήμερα το δάσος απειλείται.
       
       
      Κάποτε κυνηγούσαν εδώ ρώσοι τσάροι και πολωνοί πρίγκιπες. Σήμερα το δάσος της περιοχής Μπιαλοβιέζα χωρίζεται στα δύο από τα σύνορα Λευκορωσίας και Πολωνίας. Τόσο για τη μία όσο και για την άλλη χώρα η περιοχή αποτελεί εθνικό δρυμό, ενώ υπάρχει μία ζώνη που προστατεύεται από αυστηρά μέτρα. Το δάσος βρίσκεται στη λίστα της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNSESCO.
       
      Ωστόσο δεν είναι όλα καλά στο προαιώνιο δάσος, στο οποίο ζουν λύκοι, βίσονες, ελάφια και λύγκες. Η Ζωολογική Εταιρεία της Φραγκφούρτης (ZGF) έχει ξεκινήσει ένα έργο στην πλευρά της Λευκορωσίας, το οποίο στοχεύει στην αύξηση της επιφάνειας του νερού στις λίμνες της περιοχής. «Θέλουμε να διαμορφώσουμε το δάσος και πάλι με φυσικό τρόπο, γι' αυτό το σκοπό προσπαθούμε να στείλουμε νερό στις ήδη υπάρχουσες υδάτινες επιφάνειες» λέει ο υπεύθυνος του έργου Μίχαελ Μπρομπάχερ.
       
      Το δάσος στη Μπιαλοβιέζα φαίνεται πραγματικά παρθένο: γιγάντια δέντρα, κορμοί γεμάτοι μανιτάρια και χιλιάδες έντομα. Ωστόσο το πέρασμα του ανθρώπου έχει αφήσει και εδώ τα ίχνη του: δρόμοι που διασχίζουν το δάσος αλλά και ένα δίκτυο ρυακιών που έχουν ευθυγραμμιστεί για να εξυπηρετήσει τις ανθρώπινες ανάγκες.
       

       
      «Το νερό κυλά πολύ γρήγορα έξω από το δάσος και δεν στραγγίζει στα έλη, όπως συνέβαινε άλλοτε» εξηγεί ο Μπραμπάχερ, «τα οποία λειτουργούσαν παλιά σαν σφουγγάρια και κρατούσαν το νερό στο δάσος». Έτσι η επιφάνεια του νερού έχει μειωθεί και σε λίγες δεκαετίες το δάσος δεν θα έχει πλέον την όψη που έχει σήμερα. Επίσης πολλά είδη δέντρων δεν θα ανανεώνονται πλέον.
       
      Κίνδυνος από την ανθρώπινη παρέμβαση
       
      Προβλήματα στο δάσος υπάρχουν και από τις δύο πλευρές των συνόρων. Η κυβέρνηση της Λευκορωσίας διπλασίασε πριν από μερικά χρόνια την προστατευμένη ζώνη. Ωστόσο έξω από αυτήν δεν υφίστανται πλέον βάλτοι, κι αυτό επειδή μετά τις κυρώσεις στη Ρωσία για εισαγωγή γάλακτος από την ΕΕ οι εν λόγω περιοχές χρησιμοποιούνται πλέον εντατικά από τους γαλακτοκόμους.
       
      Κίνδυνοι προέκυψαν επίσης και στην πολωνική πλευρά λόγω της εντεινόμενης υλοτομίας, η οποία αν και λαμβάνει χώρα εκτός του δρυμού παραμένει εντός των ορίων του ευρύτερου οικοσυστήματος. Πολωνοί περιβαλλοντολόγοι επέκριναν τη σχετική άδεια που εξέδωσε η πολωνική κυβέρνηση, ενώ και ο Μίχαελ Μπρομπάχερ είναι επικριτικός απέναντι στην αιτιολόγηση ότι η ξύλευση βοηθά στην αντιμετώπιση των κινδύνων που προέρχονται από τους βλαστοφάγους: «Σε ένα τέτοιο δάσος δεν υπάρχει πρόβλημα. Τα δέντρα ανανεώνονται μόνα τους» εξηγεί ο ειδικός. «Θα πρέπει να αφήνει κανείς τη φύση να παραμείνει φύση» καταλήγει.
       
      Πηγή: http://www.dw.com/el/%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CE%BF-%CE%B4%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7%CF%82-%CF%85%CF%80%CF%8C-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%BB%CE%AE/a-37577061
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι αρχές στο Πεκίνο ανακοίνωσαν τη δημιουργία ενός νέου σώματος περιβαλλοντικής αστυνομίας προκειμένου να παταχθεί η παράνομη καύση απορριμμάτων στην πόλη, σε μία κυβερνητική απάντηση στην έντονη δημόσια οργή για τα συνεχιζόμενα προβλήματα της Κίνας με το νέφος.
       
      Η «αστυνομία του περιβάλλοντος» είναι ένα από τα πολλά νέα σχέδια που ανακοίνωσε ο εκτελών χρέη δημάρχου του Πεκίνο, Κάι Τσι, προκειμένου να καταπολεμηθεί το τεράστιο πρόβλημα ρύπανσης της πόλης.
       
      Άλλα μέτρα στο σχέδιο του δημάρχου περιλαμβάνουν τη μείωση της κατανάλωσης άνθρακα κατά 30% το 2017, το κλείσιμο 500 εργοστασίων, την ενεργειακή αναβάθμιση 2.500 εγκαταστάσεων, τη σταδιακή απόσυρση 300.000 παλαιότερων οχημάτων και την προμήθεια καθαρότερου φυσικού αέριου και ντίζελ στα πρατήρια έως τις 15 Φλεβάρη.
       
      «Αν και έχουμε σημειώσει κάποια πρόοδο, η ρύπανση του αέρα το χειμώνα εξακολουθεί να είναι πολύ σοβαρή», δήλωσε ο Κάι σε τοπικά μέσα. «Γι' αυτό η κυβέρνηση πρέπει να ενισχύσει την προστασία του περιβάλλοντος και να εντείνει την εποπτεία και τη λογοδοσία μέσα στο 2017».
       
      «Η αποτέφρωση απορριμμάτων, η καύση βιομάζας, τα ανοιχτά μπάρμπεκιου, η σκόνη από τους δρόμους, όλα αυτά είναι πράξεις μη συμμόρφωσης με τους κανονισμούς και είναι στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα χαλαρής εποπτείας και ασθενούς επιβολής του νόμου», πρόσθεσε ο δήμαρχος.
       
      Ενώ η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι ένα μόνιμο πρόβλημα στην Κίνα, το χειμώνα επιδεινώνεται και πολύ συχνά παραβιάζει τα όρια ασφαλείας του ΠΟΥ, με αποτέλεσμα να κλείνουν σχολεία και επιχειρήσεις, να ακυρώνονται πτήσεις και να περιορίζεται η κυκλοφορία.
       
      Εξάλλου, οι αρχές πρόσφατα ανακοίνωσαν ότι τα σχολεία και νηπιαγωγεία της πόλης θα είναι εξοπλισμένα με νέα συστήματα καθαρισμού του αέρα.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B5%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%BF-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%AF-%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CF%84/
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Το πρώτο εξάμηνο του 2016 ήταν το θερμότερο στη Γη από το 1880 που τηρούνται μετεωρολογικά δεδομένα, σύμφωνα με τη NASA.
       
      Σε αντίστοιχα συμπεράσματα για την παγκόσμια θερμοκρασία κατέληξε η αμερικανική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) που ανακοίνωσε ότι ο Ιούνιος που πέρασε ήταν ο 14ος μήνας στη σειρά που καταρρίπτει τα μηνιαία ρεκόρ υπερθέρμανσης.
       
      Κατά την περίοδο Ιανουαρίου-Ιουνίου 2016 η μέση παγκόσμια θερμοκρασία ήταν 1,3 βαθμούς θερμότερη σε σύγκριση με τα επίπεδα της Προβιομηχανικής Εποχής στο θερμότερο εξάμηνο που έχει καταγραφεί ως σήμερα, ανακοίνωσε το Ινστιτούτο Διαστημικών Μελετών «Γκoντάρ» της NASA στη Νέα Υόρκη.
       

       
       
      Σημαντικό ρόλο στη φετινή υπερθέρμανση διαδραματίζει το φαινόμενο Ελ Νίνιο που εκδηλώθηκε με υψηλή ένταση το 2015 και συνεχίζεται το 2016 εξασθενημένο. Βασική αιτία όμως είναι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από την καύση ορυκτών καυσίμων, τόνισε ο διευθυντής του κέντρου Γκάβιν Σμιντ.
       
      —Λιώνει η Αρκτική
       
      Η κατάσταση χαρακτηρίζεται εξαιρετικά ανησυχητική στην Αρκτική, όπου η μέση θερμοκρασία αυξάνεται με διπλάσια ταχύτητα σε σχέση με τον υπόλοιπο πλανήτη.
       
      Πέντε από τους έξι πρώτους μήνες του 2016 έσπασαν τα ρεκόρ μικρότερης μηνιαίας έκτασης των πάγων από τότε που άρχισε η συλλογή δορυφορικών δεδομένων το 1979.
       
      Η έκταση του θαλάσσιου πάγου στη διάρκεια του καλοκαιριού είναι πλέον περίπου 40% μικρότερη σε σχέση με τις αρχές της δεκαετίας του 1980.
       
      Αν η τάση αυτή συνεχιστεί, η Αρκτική θα μένει χωρίς καθόλου πάγο τα καλοκαίρια και θα μετατρέπεται σε απέραντη θάλασσα με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας κλιματικός φαύλος κύκλος αφού ο πάγος αντανακλά την ηλιακή ακτινοβολία ψύχοντας την επιφάνεια του πλανήτη.
       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2016/07/21/klima-thermokrasies-examino-2016-131281/
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο φετινός Αύγουστος και γενικότερα το καλοκαίρι του 2014 (τρίμηνο Ιουνίου-Αυγούστου) ήταν το πιο ζεστό στην μετεωρολογική ιστορία του πλανήτη μας, από το 1880, σύμφωνα με την Αμερικανική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ).
       
      Το προηγούμενο ρεκόρ θερμότερου καλοκαιριού ήταν το 1998. Όσον αφορά τη μέση ετήσια θερμοκρασία του 2014 μέχρι τώρα, είναι η τρίτη υψηλότερη στα μετεωρολογικά χρονικά. Οι αμερικανοί επιστήμονες προβλέπουν ότι το φετινό έτος θα σπάσει το ρεκόρ του 2010 ως θερμότερου έτους.
       
      Καθώς η κλιματική αλλαγή συνεχίζεται, οι παγκόσμιες θερμοκρασίες συνεχίζουν να ανεβαίνουν και τα ρεκόρ να σπάνε το ένα μετά το άλλο. Εννέα από τους δέκα πιο θερμούς Αυγούστους στη σύγχρονη ιστορία έχουν συμβεί μετά το 2000. Η τελευταία φορά που η θερμοκρασία ενός Αυγούστου στη Γη ήταν κάτω από τον μέσο όρο του αιώνα, ήταν το 1976.
       
      Σύμφωνα με τους επιστήμονες της ΝΟΑΑ, παράγων – κλειδί για την πιο πρόσφατη άνοδο των θερμοκρασιών στη Γη είναι η συνεχής αύξηση της θερμοκρασίας των ωκεανών, που απορροφούν μεγάλο μέρος της θερμότητας του πλανήτη.
       
      Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΝΟΑΑ, η συνδυασμένη μέση παγκόσμια θερμοκρασία στην ξηρά και στη θάλασσα τον Αύγουστο φέτος ήταν 16,35 βαθμοί Κελσίου, κατά 0,75 βαθμούς υψηλότερη από τον μέσο όρο του 20ού αιώνα. Ειδικότερα στην ξηρά, η μέση θερμοκρασία του Αυγούστου ήταν 14,79 βαθμοί Κελσίου, κατά 0,99 βαθμούς πάνω από τον μέσο όρο του προηγούμενου αιώνα. Η μέση θερμοκρασία των θαλασσών ήταν 17,05 βαθμοί, 0,65 βαθμοί πάνω από τον μέσο όρο του 20ού αιώνα.
       
      Στο τρίμηνο Ιουνίου-Αυγούστου 2014 η συνδυασμένη μέση παγκόσμια θερμοκρασία στην ξηρά και στη θάλασσα έφθασε τους 17,11 βαθμούς Κελσίου, κατά 0,71 βαθμούς πάνω από τον μέσο όρο του 20ού αιώνα. Στο οκτάμηνο Ιανουαρίου-Αυγούστου 2014 η συνδυασμένη μέση παγκόσμια θερμοκρασία στην ξηρά και τη θάλασσα ήταν 14,68 βαθμοί Κελσίου, κατά 0,68 βαθμούς υψηλότερη από τον μέσο όρο του 20ού αιώνα για το πρώτο οκτάμηνο του έτους.
       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2014/09/19/kalokairi-2014-thermokrasia-117668/
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Η εικόνα είναι γνώριμη σε όλους. Οι κοινοί κάδοι ξεχειλισμένοι, οι μπλε κάδοι γεμάτοι με κάθε είδους σκουπίδια. Στις παραλίες, πλαστικά ποτήρια από καφέ και μπουκαλάκια νερού. Λίγο έξω από τις πόλεις, λόφοι από στρώματα, καρέκλες, διαλυμένα έπιπλα. Αν σε όλα αυτά προστεθούν και τα μποφόρ του Αιγαίου, που σκορπίζουν τα πάντα στα χωράφια ή στη θάλασσα, και οι φωτιές που ξεσπούν λόγω των θερμοκρασιών ή της αμέλειας, τότε έχουμε και τη φετινή εικόνα των περισσότερων νησιών του Αιγαίου και του Ιονίου. Το πρόβλημα δεν περιορίζεται στη Σαλαμίνα, στην Αίγινα, στην Κέρκυρα και στη Ζάκυνθο, καθώς στα περισσότερα νησιά η ανακύκλωση παραμένει σε πολύ χαμηλά (ενίοτε ανύπαρκτα) επίπεδα, κομποστοποίηση δεν γίνεται σχεδόν πουθενά, ενώ υπάρχουν νησιά που δεν διαθέτουν καν τις στοιχειώδεις υποδομές, με θλιβερά αποτελέσματα.
      Σύμφωνα με στοιχεία του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης (για το 2018), η ανακύκλωση στα περισσότερα νησιά είναι πολύ περιορισμένη. Με την εξαίρεση ορισμένων νησιών των Κυκλάδων και κάποιων μεμονωμένων νησιών, όπως οι Λειψοί ή η Σκιάθος, οι περισσότεροι νησιωτικοί δήμοι ανακτούν ελάχιστες για τον πληθυσμό και τον τουρισμό τους ποσότητες. Περισσότερα από 20 νησιά δεν έχουν καν ανακύκλωση, 19 νησιά στο Αιγαίο έχουν ακόμα χωματερές.
      https://s.kathimerini.gr/resources/2019-09/s29_0809anakyklosi-thumb-large.jpg
      Ο κ. Βαγγέλης Καπετάνιος διετέλεσε γενικός γραμματέας Διαχείρισης Αποβλήτων το 2014-2019. «Δυστυχώς, πλην ελαχίστων περιπτώσεων δημάρχων ή περιφερειαρχών, οι περισσότεροι δεν είχαν ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα. Και δεν το λέω αυτό από πολιτική σκοπιά, ανεξαρτήτως του χώρου από τον οποίο προέρχονται. Δεν υπήρχε μια ενιαία αντιμετώπιση. Οπου υπήρχε ένας σχεδιασμός, αυτός δεν βασιζόταν στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα, ούτε στα πρόστιμα που βλέπαμε να “έρχονται”. Στα νησιά βέβαια, λόγω της ιδιαιτερότητάς τους, τα πράγματα ήταν ακόμα πιο δύσκολα», εξηγεί.
      Σχέδια στα χαρτιά
      Μετά την τροποποίηση του εθνικού σχεδιασμού και των περιφερειακών σχεδίων, στα τέλη του 2016, οι δήμοι ξεκίνησαν να εκπονούν τοπικά σχέδια διαχείρισης. Μόνο που οι περισσότεροι δεν τα εφάρμοσαν ποτέ. «Το κάθε νησί έχει τη δική του πραγματικότητα», λέει ο κ. Καπετάνιος. «Η εποχικότητα –στα περισσότερα ο πληθυσμός διπλασιάζεται ή τριπλασιάζεται το καλοκαίρι– και οι πιέσεις από τον τουρισμό περιορίζουν τις τεχνολογικές λύσεις που μπορούν να εφαρμοστούν. Δεν μπορεί σε ένα νησί 1.000 κατοίκων να γίνει ένα εργοστάσιο διαχείρισης, δεν υπάρχει οικονομία κλίμακας. Σε κάποια νησιά όπως η Υδρα και η Σαντορίνη, δεν υπάρχει διαθέσιμη γη είτε λόγω πολεοδομικών περιορισμών, ή εξαιτίας των πολύ υψηλών αξιών. Σε άλλα, όπως στη Λέσβο, τη Χίο και τη Σάμο τα μεταναστευτικά ρεύματα έφεραν τα πάνω κάτω. Οι μνημονιακές υποχρεώσεις περιόρισαν τις δυνατότητες πρόσληψης προσωπικού ή ανανέωσης του εξοπλισμού. Αυτές ήταν οι αντικειμενικές δυσκολίες. Ομως το πρόβλημα είναι ότι και οι ίδιοι οι δήμαρχοι δεν δούλεψαν για να εφαρμόσουν τα τοπικά τους σχέδια. Οσο κι αν ακούγεται τετριμμένο, οι πόροι υπάρχουν, μέσω της Ε.Ε. Ομως οι Περιφέρειες καθυστερούσαν να βγάλουν τις προσκλήσεις (σ.σ. υποβολής προτάσεων χρηματοδότησης) και οι δήμοι δεν συμμετείχαν γιατί δεν είχαν ώριμα έργα. Δυστυχώς αυτή είναι η κατάσταση».
      Μετά τέσσερα χρόνια σε αυτή τη θέση, ο κ. Καπετάνιος εκτιμά ότι ο διάδοχός του, Μανώλης Γραφάκος, πρέπει να εστιάσει στην ταχεία εφαρμογή των σχεδίων. «Να μη χάσει χρόνο με πολιτικές ισορροπίες, να πιέσει σκληρά τους δήμους και τις Περιφέρειες να εφαρμόσουν τον σχεδιασμό».
      Είναι όμως ο υφιστάμενος σχεδιασμός η λύση; Ο Αντώνης Μαυρόπουλος, πρόεδρος της Διεθνούς Ενωσης Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ISWA) έχει αντίθετη άποψη. «Τα νησιά μας έχουν ιδιαιτερότητες: είναι πολλά και έχουν μια απίστευτη εποχικότητα. Λύσεις υψηλής ποιότητας με τόσο μεγάλη ελαστικότητα, όσο να εξυπηρετούν ένα ελάχιστο τονάζ τον χειμώνα και ένα τεράστιο το καλοκαίρι, δεν υπάρχουν. Επομένως αυτό γεννά ένα θέμα βιωσιμότητας για όποια λύση. Υπάρχουν όμως και άλλα προβλήματα. Η έλλειψη χώρου κάνει την εξεύρεση λύσης δύσκολη – σε μερικά νησιά όπως η Φολέγανδρος δεν έχουν καν χώμα για να σκεπάζουν τα σκουπίδια. Ενώ η επικοινωνία με την ηπειρωτική Ελλάδα είναι τον χειμώνα προβληματική. Ολο αυτό, σε συνδυασμό με την άναρχη τουριστική ανάπτυξη, δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα που κατά τη γνώμη μου δεν αντιμετωπίζεται με νέους ΧΥΤΑ».
      Πρόταση
      Ο κ. Μαυρόπουλος εκτιμά ότι πρέπει να δοκιμαστεί ένα νέο μοντέλο. «Πιστεύω ότι δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα κάθε δήμος μόνος του, ιδιαίτερα τα μικρά νησιά που είναι το “στολίδι” της χώρας μας. Θα πρέπει να υπάρξει ένα νέο σχέδιο, με τρία χαρακτηριστικά: Πρώτον, η ανακύκλωση του οργανικού να γίνεται επιτόπου, με διαλογή στην πηγή και υποχρεωτική συμμετοχή ξενοδοχείων και εστιατορίων. Αλλωστε τα περισσότερα νησιά έχουν ανάγκη το κομπόστ ως εδαφοβελτιωτικό. Δεύτερον, να αναλάβει η τουριστική βιομηχανία ενεργό ρόλο στη διαλογή και ανακύκλωση όλων των συσκευασιών. Και τρίτον, τόσο τα ανακυκλώσιμα όσο και το υπόλειμμα να οδηγούνται στην ηπειρωτική Ελλάδα για διαχείριση, με βάση ένα αποκεντρωμένο σχέδιο μεταφοράς. Το μόνο που θα πρέπει να δημιουργηθεί στα νησιά είναι κλειστοί σταθμοί μεταφόρτωσης, που να επαρκούν για 10-15 ημέρες. Αν χρειαστεί, να επιδοτηθεί η χρήση ειδικών πλοίων για τη μεταφορά. Κατά τη γνώμη μου, αυτή είναι μια λύση με οικονομία κλίμακας, η οποία εφαρμόζεται ήδη στο εξωτερικό. Για παράδειγμα, στο Κάπρι της Ιταλίας κρατούν μόνο το οργανικό, τα υπόλοιπα στέλνονται στη Νάπολη. Δεν διανοείται κανείς να “σπαταλήσει” χώρο σε αυτό το νησί. Προϋπόθεση είναι βέβαια να δημιουργηθεί μια κεντρική υπηρεσία παρακολούθησης για τα μικρά νησιά, καθώς δεν έχουν προσωπικό και να αποφασιστεί ποια (μεγαλύτερα) νησιά θα εξυπηρετήσουν τα γειτονικά τους. Το σύστημα, όπως είναι σήμερα, δεν μπορεί να λειτουργήσει».
      Το «θαύμα» των Λειψών
      Το παράδειγμα των Λειψών είναι σίγουρα το πιο εντυπωσιακό. Από το 2010 το μικρό αυτό νησί έχει ξεκινήσει ένα «ευρωπαϊκού τύπου» πρόγραμμα συστηματικής ανακύκλωσης, που έχει φέρει εντυπωσιακά αποτελέσματα. «Η επιτυχία μας βασίζεται στη διαλογή στην πηγή», λέει ο επανεκλεγείς δήμαρχος Φώτης Μάγγος. «Ο δήμος δίνει στους πολίτες σακούλες τεσσάρων χρωμάτων, μία για κάθε υλικό συσκευασίας: πράσινη για το πλαστικό, κόκκινη για τα μέταλλα, γαλάζια για το γυαλί και κίτρινη για το χαρτί. Μια συγκεκριμένη ημέρα οι πολίτες βγάζουν στον δρόμο ή στον κάδο τους τα ανακυκλώσιμα χωρισμένα ήδη από το σπίτι σε σακούλες και τα συλλέγουμε.
      Στον χώρο του δημοτικού Χώρου Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) γίνεται περαιτέρω διαλογή σε 13 ρεύματα, τα ανακυκλώσιμα δεματοποιούνται και στέλνονται στην Αθήνα, απευθείας σε αγοραστή ανακυκλώσιμων υλικών. Αυτό μας αποδίδει 22.000 ευρώ/έτος, το οποίο καλύπτει το ένα τρίτο του κόστους της καθαριότητας (υπηρεσία αποκομιδής), την οποία έχουμε αναθέσει σε ιδιώτη. Το καλοκαίρι μαζεύουμε τα ανακυκλώσιμα τρεις φορές την εβδομάδα και τα σύμμεικτα κάθε ημέρα, τον χειμώνα πιο αραιά». Ποιο είναι το αποτέλεσμα; «Ο ΧΥΤΑ μας είχε ζωή 30 ετών. Εχουν περάσει τα 20 χρόνια και δεν έχει γεμίσει ούτε το ένα τέταρτο. Αρα δεν θα χρειαστούμε ένα τόσο μεγάλο έργο για τα επόμενα 20 χρόνια», λέει ο κ. Μάγγος. «Ο κόσμος έχει πλέον συνηθίσει, δεν υπάρχει περίπτωση να πετάξει κανείς ανακατεμένα σκουπίδια στην ανακύκλωση γιατί είναι εύκολο... να βρούμε ποιος έκανε το λάθος. Και αναζητούμε τρόπο να γίνουμε ακόμα καλύτεροι».
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Τις τελευταίες εβδομάδες, ένα έντονο κύμα καύσωνα πλήττει και τη Γροιλανδία. Οι παρατεταμένες υψηλές θερμοκρασίες έχουν προκαλέσει την ταχεία τήξη των στρωμάτων πάγου, απελευθερώνοντας περίπου 6 δισεκατομμύρια τόνους νερού την ημέρα στον ωκεανό μεταξύ 15 και 17 Ιουλίου 2022.
       Η παρακάτω εικόνα η οποία ελήφθη από έναν από τους δορυφόρους Copernicus Sentinel-2 στις 22 Ιουλίου 2022 και δημοσιεύεται από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα copernicus, δείχνει την υψηλή εναπόθεση ιζήματος που προκαλείται από το έντονο λιώσιμο των πάγων στο φιόρδ Godthåbsfjord, στη νοτιοδυτική Γροιλανδία.

      Σύμφωνα με το CNN, κάθε καλοκαίρι, οι επιστήμονες ανησυχούν ότι θα δουν μια επανάληψη του ρεκόρ τήξης που σημειώθηκε το 2019, όταν 532 δισεκατομμύρια τόνοι πάγου διοχετεύθηκαν στη θάλασσα. Μια απροσδόκητα θερμή άνοιξη και ένα κύμα καύσωνα του Ιουλίου εκείνου το έτος προκάλεσαν την τήξη σχεδόν ολόκληρης της επιφάνειας του πάγου. Ως αποτέλεσμα, η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας ανέβηκε μόνιμα κατά 1,5 χιλιοστό. Η Γροιλανδία έχει αρκετό πάγο ο οποίος -αν έλιωνε όλος- θα μπορούσε να προκαλέσει ανύψωση της στάθμης της θάλασσας κατά 7,5 μέτρα σε όλο τον πλανήτη.
      Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση, αποστολή Copernicus Sentinel- 2, με πληροφορίες από CNN
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Η πρωτοποριακή αυτή πατέντα που βασίζεται στη νανοτεχνολογία ήδη δοκιμάζεται σε έκταση 200 τ.μ. όπου καλλιεργείται πιλοτικά υδροπονική ντομάτα.
      Το πρώτο 100% πράσινο θερμοκήπιο παγκοσμίως έχουν δημιουργήσει σε αγρόκτημα της Θέρμης τρεις ελληνικές εταιρείες με έδρα τη Θεσσαλονίκη σε συνεργασία με το ΑΠΘ. Το θερμοκήπιο, που έχει πλήρη ενεργειακή αυτονομία αποκλειστικά από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην 85η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
      Η πρωτοποριακή αυτή πατέντα που βασίζεται στη νανοτεχνολογία ήδη δοκιμάζεται σε έκταση 200 τ.μ. όπου καλλιεργείται πιλοτικά υδροπονική ντομάτα. Η πρωτοτυπία του συστήματος είναι ότι τροφοδοτείται με εύκαμπτα φωτοβολταϊκά τρίτης γενιάς, που επίσης παράγονται στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με ανεμογεννήτριες, αλλά και τηγανόλαδα, κάτι που τίθεται σε εφαρμογή για πρώτη φορά σε παγκόσμιο επίπεδο. Η δε παραγόμενη ενέργεια αυξάνει τόσο την ποσότητα όσο και την ποιότητα της παραγωγής.
      Τα φωτοβολταϊκά βρίσκονται εγκαταστημένα στην οροφή του θερμοκηπίου για την παραγωγή ενέργειας, την σκίαση κατά την περίοδο της έντονης ακτινοβολίας, αλλά και για την αποτροπή της βλαβερής για τα φυτά και το περιβάλλον του θερμοκηπίου UV ακτινοβολίας.
      «Είναι θερμοκήπιο υδροπονικής καλλιέργειας που παράγει την ενέργεια που χρειάζεται, η οποία αποτελεί και το 40% του κόστους της επένδυσης. Η ενέργεια προέρχεται από τα ημιδιάφανα οργανικά και εκτυπωμένα φωτοβολταϊκά που μπαίνουν πάνω στη σκεπή, αποθηκεύουν την ενέργεια σε μπαταρίες που επίσης παράγουν ελληνικές εταιρείες. Εάν δεν φτάνει αυτή η ενέργεια υπάρχει ανεμογεννήτρια που τη συμπληρώνει. Εάν πάλι είμαστε σε περιοχές, όπως το Νευροκόπι, όπου πέφτει πολύ χαμηλά η θερμοκρασία, το θερμοκήπιο έχει και μία τρίτη πηγή συμπληρωματικής ενέργειας που είναι το τηγανόλαδο. Το φωτοβολταϊκό τρίτης γενιάς δίνει την ενέργεια, σκιάζει, κόβει τη UV ακτινοβολία, αυξάνει την παραγωγή της ντομάτας κατά 15% έως 20% και δίνει την ενεργειακή αυτή λύση. Είναι μία παγκόσμια καινοτομία που θα ταξιδέψει από τη Θεσσαλονίκη σε όλη την υδρόγειο, για να καλύψει ψυχρά και θερμά κλίματα», εξήγησε στη Voria.gr ο ομότιμος καθηγητής Νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ, Στέργιος Λογοθετίδης.
      Το totally green θερμοκήπιο αναπτύχθηκε στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος AgroRes με τη συμμετοχή ελληνικών εταιρειών με έδρα την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης, την ΟΕΤ, τη ΓΕΩΘΕΡΜΙΚΗ και τη SHELTER. Αποτελεί μια ολοκληρωμένη πρόταση αυτόνομης ενεργειακά λειτουργικής μονάδας με οικίσκο κατάλληλη για μεγάλο φάσμα εφαρμογών, καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κάθε είδους αυτόνομη εγκατάσταση, όπως κατοικίες, χώρους στέγασης προσφύγων, στρατιωτικές αποστολές, απομακρυσμένους από αστικά κέντρα οικισμούς ή σε νησιά για παραγωγή ενέργειας.
      Ενεργειακά πάρκινγκ
      Η ίδια τεχνολογία έχει αναπτυχθεί για την δημιουργία ενεργειακών πάρκιγνκ, μέσω των οποίων παράγεται ενέργεια για τη φόρτιση ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Με την ίδια ενέργεια που παράγεται από το φως φωτίζεται και τις βραδινές ώρες. To πάρκινγκ αυτόνομης παραγωγής ενέργειας και φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων (OPV Solar Parking and Charging EV), διαθέτει συστήματα ασφαλείας με κάμερες, και φωτισμό και πέρα από χώρους στάθμευσης σε εθνικές οδούς ή σούπερ μάρκετ μπορεί ως σύστημα να τοποθετηθεί και σε στάσεις λεωφορείων.


      «Τα πάρκινγκ από φωτοβολταϊκά τρίτης γενιάς, παράγουν ενέργεια από τον ήλιο, η οποία μπορεί να αποθηκευτεί και να δοθεί απευθείας σε μία γεννήτρια που να μπορεί να φορτίσει ηλεκτρικά αυτοκίνητα», ανέφερε ο κ. Λογοθετίδης και πρόσθεσε: «Βλέπουμε, δηλαδή μία πλήρη καινοτόμο λύση που μπορεί να εφαρμοστεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη για πάρκινγκ σε εθνικές οδούς, σε σούπερ μάρκετ, ακόμα και στις πολυκατοικίες. Είναι μία πράσινη και πλήρως ανακυκλώσιμη λύση και όχι μόνο τεχνολογία και παράγεται από μία εταιρεία της Θεσσαλονίκης με τεχνολογία που αναπτύχθηκε σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και με τη βοήθεια του Συνδέσμου Οργανικών και Εκτυπωμένων Υλικών που εδράζεται στη Θεσσαλονίκη κι έχει 40 μέλη από τέτοιες καινούργιες εταιρείες».
      Πηγή: https://www.voria.gr/article/made-in-thessaloniki-to-proto-thermokipio-me-energiaki-aftonomia-apo-ape
    18. Περιβάλλον

      GTnews

      Το καύσιμο του μέλλοντος υπό δοκιμή στην αστική συγκοινωνία τόσο της Θεσσαλονίκης όσο και της Κοζάνης, της Αθήνας και της Πάτρας. Εφοδιασμένο με υδρογόνο, το καύσιμο του μέλλοντος, και κατασκευασμένο έτσι ώστε να έχει μηδενικές εκπομπές σε ρύπους, μπορεί να διανύσει με ένα γέμισμα έως και 600 χιλιόμετρα. Πρόκειται για ένα λεωφορείο υδρογόνου που ήρθε στη χώρα μας και παρουσιάστηκε σήμερα στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο του 3ου JIVE Roadshow που πραγματοποιείται από τις 17 Μαΐου και θα διαρκέσει έως τις 6 Ιουνίου.
      Σκοπός του προγράμματος είναι το λεωφορείο να δοκιμαστεί σε πραγματικές συνθήκες τόσο στη Θεσσαλονίκη όσο και στην Κοζάνη, στην Αθήνα και στην Πάτρα, έτσι ώστε να διαπιστωθεί κατά πόσο μπορεί να προσαρμοστεί στα δεδομένα των ελληνικών πόλεων.
      Ο Νίκος Ντάβος, διαχειριστής του cluster Cube Βιοοικονομίας και Περιβάλλοντος Δυτικής Μακεδονίας, κατά την παρουσίαση του λεωφορείου επισήμανε ότι το όχημα θα δοκιμαστεί σε Θεσσαλονίκη, Κοζάνη, Αθήνα και Πάτρα από τους αντίστοιχους συγκοινωνιακούς φορείς προκειμένου να δοκιμαστεί και να διαπιστωθεί η κίνηση του στους δρόμους αλλά και ποια η κατανάλωσή του.
        «Είναι ένα λεωφορείο, με μηδενικούς ρύπους, αθόρυβο, με πράσινη τεχνολογία. Σε σχέση με τα λεωφορεία μπαταρίας έχει το πλεονέκτημα να κινείται με μεγαλύτερη αυτονομία μέχρι και 600 χιλιόμετρα, με χαμηλό κόστος, και ανεφοδιάζεται μέσα σε 15 λεπτά. Πρόκειται για το μέλλον στις μεταφορές» επισήμανε ο κ. Ντάβος.
      Αναφορικά με τον χρονικό ορίζοντα στον οποίον μπορούν να έρθουν αυτά τα οχήματα στην Ελλάδα, ο ίδιος σημείωσε πως για να γίνει αυτό θα πρέπει να κατασκευαστούν οι απαραίτητες υποδομές παραγωγής και ανεφοδιασμού υδρογόνου, με τον κ. Ντάβο να εκτιμά ότι μέχρι το 2027 είναι πιθανόν να κυκλοφορούν στην Ελλάδα.
      Προς αυτήν την κατεύθυνση κινείται ήδη ο ΟΣΥ στην Αθήνα, καθώς μέσα από ευρωπαϊκό πρόγραμμα «Τριήρης» θα φέρει μέσα στο επόμενο διάστημα τα πρώτα δύο τέτοιου είδους οχήματα στην Αθήνα. Image Ο κ. Ντάβος ανάφερε πως ναι μεν πρόκειται ακόμη για μια ακριβή επένδυση, καθώς το κόστος του λεωφορείου αγγίζει τις 600.000 ευρώ, ωστόσο είναι πολύ πιο συμφέρον ως καύσιμο σε σχέση με το πετρέλαιο και το επόμενο διάστημα με την πρόοδο της τεχνολογίας -αλλά και την τιμή του υδρογόνου- θα είναι περισσότερο οικονομικό. Αναφορικά με το ενιαίο εισιτήριο, ο κ. Τόσκας είπε ότι μαζί με το υπουργείο και τους αναδόχους γίνεται ένας αγώνας δρόμου ώστε με τη λειτουργία του ΜΕΤΡΟ να τεθεί σε εφαρμογή.
      Την εκδήλωση διοργάνωσε το Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του ΑΠΘ, ο Οργανισμός Συγκοινωνιακού Έργου Θεσσαλονίκης - ΟΣΕΘ και ο Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης -  ΟΑΣΘ. Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών.
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Το Σίδνει σκοπεύει να απαγορεύσει τις σκουρόχρωμες στέγες και να απαιτήσει από όλους τους ιδιοκτήτες ακινήτων να φυτέψουν τουλάχιστον ένα δέντρο σε κάθε κήπο, καθώς οι αρχές θέλουν να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή και τις συνέπειες των αυξανόμενων θερινών θερμοκρασιών που μπορούν να ξεπεράσουν τους 50 βαθμούς Κελσίου. 
      Οι κανόνες θα ισχύουν αρχικά για τα προάστια στα νοτιοδυτικά της πόλης, όπου τετράγωνα με σκουρόχρωμα σπίτια, χωρίς δέντρα. «Οι στέγες όχι μόνο διατηρούν τη θερμότητα και αυξάνουν την θερμοκρασία, αλλά οδηγούν επίσης σε υψηλούς λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος λόγω της ανάγκης ψύξης των σπιτιών», δήλωσε ο Rob Stokes, υπουργός σχεδιασμού για τη Νέα Νότια Ουαλία.
      «Η ανάγκη προσαρμογής και άμβλυνσης της αστικής θερμότητας δεν είναι μελλοντική πρόκληση. Είναι ήδη εδώ», πρόσθεσε.
      Αντίθετα, υποχρεωτικές θα είναι οι ανοιχτόχρωμες στέγες στα καινούρια σπίτια ενώ τα νέα οικόπεδα θα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλα ώστε να έχουν ένα δέντρο στην πίσω αυλή. 
      Η έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή που δημοσιεύθηκε αυτόν τον μήνα, ανέφερε ότι η αστικοποίηση έχει επιδεινώσει τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη στις πόλεις. Στις χερσαίες περιοχές της Αυστραλίας η θερμοκρασία έχει αυξηθεί κατά περίπου 1,4 βαθμούς Κελσίου από το 1910.
      Η έκθεση έδειξε ότι μπορεί να υπάρξουν καταστροφικές επιπτώσεις στην υγεία, την οικονομία και το περιβάλλον εάν η κυβέρνηση δεν ενεργήσει άμεσα. «Χρειαζόμαστε αυλές που να είναι αρκετά μεγάλες για να φυτέψουμε ένα δέντρο ή να έχουμε έναν κήπο. Επίσης, πρέπει να πούμε αντίο στην τάση να έχουμε σκουρόχρωμες στέγες» όπως είπε χαρακτηριστικά.
      Μελέτες έχουν δείξει ότι τμήματα στα δυτικά του Σίδνεϊ είναι από τα λιγότερο φυλλώδη στην αστική Αυστραλία. Σε ορισμένα μέρη η φυσική σκιά, μετά βίας καλύπτει το 1% της επιφάνειας ενώ, αντίθετα, στη βόρεια ακτή του Σίδνεϊ η κάλυψη με δέντρα φτάνει ως και το 60%.
      Ο Mattheos Santamouris, καθηγητής αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας σημειώνει ότι οι «δροσερές στέγες» θα μπορούσαν να μειώσουν την κατανάλωση ενέργειας από μη μονωμένα κτίρια στο δυτικό Σίδνεϊ έως και 50%.
      Μιλώντας στη The Sydney Morning Herald εξήγησε ότι τα δυτικά προάστια της πόλης ήταν σταθερά πολύ πιο ζεστά από τα ανατολικά και επηρεάζονται από τους καυτούς ανέμους της ερήμου.
      Ωστόσο, ο Stephen McMahon, πρόεδρος του τμήματος της Νέας Νότιας Ουαλίας του Ινστιτούτου Αστικής Ανάπτυξης της Αυστραλίας, επέκρινε τους νέους νόμους ως «κακώς σχεδιασμένους και μη λειτουργικούς».
      Ο ίδιος αντιτίθεται στους κανόνες που απαιτούν «κάθε στέγη να βάφεται λευκή» ενώ εκτίμησε ότι μία τέτοια απόφαση θα οδηγήσει σε επιβαλλόμενη γραφειοκρατική νωχελικότητα στις νέες κοινότητες, προσφέροντας αμελητέα βελτίωση στη θερμική απόδοση».
      Με πληροφορίες των The Times
    20. Περιβάλλον

      dimitris GM

      Μπλοκάρει το Συμβούλιο της Επικρατείας την επένδυση στην Κασσιώπη στην Κέρκυρα αφού για λόγους εθνικής ασφάλειας που ανάγονται στην διασφάλιση της ανεξαρτησίας της χώρας μας, έκρινε παράνομο το σχετικό σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος.
       
      Με το διάταγμα αποφασιζόταν η κατάργηση του ναυτικού οχυρού στην περιοχή της Κασσιώπης και επανακαθορίζονταν τα όρια του οχυρού σε νέα θέση. Η έκταση όμως έχει ήδη μεταβιβαστεί στο ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου), το οποίο με τη σειρά του το παραχώρησε για εκμετάλλευση στην εταιρεία NCH Capital.

       
      Το Δικαστήριο, παγώνοντας ουσιαστικά την επένδυση, κρίνει αντίθετα από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Ναυτικού Συμβουλίου του υπουργείου Εθνικής Αμυνας που είχε αποφανθεί υπέρ της μεταφοράς του σε νέα θέση, χωρίς (κατά τους δικαστές) να γνωρίζει που ακριβώς είναι η νέα θέση, καθότι θα την προσδιόριζε το ΤΑΙΠΕΔ.
       
      Το Ε΄ Τμήμα του ΣτΕ, με την υπ αριθμ. 52/2013 γνωμοδότησή τους αναφέρεται στο σχέδιο τουριστικής αξιοποίησης της Κασσιώπης (489 στρέμματα) που εντάσσεται στη δέσμευση της χώρας στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα να «πραγματοποιήσει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων ύψους 50 δις ευρώ. Στο πλαίσιο αυτό υπογράφηκε τον Δεκέμβριο του 2012 "μνημόνιο" μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ, και του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (ΓΕΝ) στο οποίο πέραν της μετάθεσης αποφασίζεται το ΤΑΙΠΕΔ να καλύψει το κόστος κατασκευής των εγκαταστάσεων του νέου οχυρού και μετεγκατάστασης του υφιστάμενου οχυρού.
       
      Το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο συναίνεσε αλλά οι δικαστές επισημαίνουν ότι δεν γνώριζε τις συντεταγμένες , αφού σύμφωνα με τη γνωμοδότησή τους στην απόφαση αναφέρεται ότι "το ΑΝΣ, αφού έλαβε υπόψη σχέδιο μνημονίου συνεργασίας μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ και του ΓΕΝ και σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, στα οποία προβλέπεται μόνο η έκταση της νέας θέσεως του ναυτικού οχυρού (7,2 στρέμματα) και το γεγονός ότι η ακριβής νέα θέση (συντεταγμένες) του νέου ναυτικού οχυρού αναμένεται να καθοριστεί από το ΤΑΙΠΕΔ, πριν από τη θεσμοθέτηση του ΠΔ".
       
      Πηγή: www.buildnet.gr
    21. Περιβάλλον

      GTnews

      Ένα από τα πλέον εντυπωσιακά «πειράματα», για το οποίο ξεχωρίζει η νέα Αγορά Μοδιάνο, είναι η προσπάθεια που γίνεται από την πρώτη κιόλας μέρα να είναι ένας χώρος «μηδενικών απορριμμάτων» (zero waste).
      Πρόκειται για έναν σχεδιασμό, στον οποίο πρωτοτυπεί η Αγορά Μοδιάνο και εφόσον πετύχει θα μπορέσει να αποτελέσει «πιλότο» για την εφαρμογή του ίδιου συστήματος διαχείρισης των αποβλήτων σε πολλές άλλες περιοχές της Θεσσαλονίκης, με έμφαση στην εστίαση, όπως στα Λαδάδικα και αλλού.
      Το σύστημα διαχείρισης απορριμμάτων της νέας Αγοράς Μοδιάνο είναι εντυπωσιακό. Όπως το περιέγραψε ο εμπνευστής του και διευθυντής λειτουργίας της «Κεντρικής Αγοράς Μοδιάνο» Θανάσης Παππάς, σε κάθε περίπτωση τα παραγόμενα απορρίμματα θα είναι ελαχιστοποιημένα στο μίνιμουμ, ενώ η ανακύκλωση είναι οργανωμένη έτσι ώστε να είναι καθολική στο χώρο.
      Η οργανωτική δομή της αγοράς έχει προβλέψει ώστε να λειτουργεί δεματοποιητής και τέσσερα δωμάτια συγκέντρωσης όλων των απορριμμάτων. Με αυτή την υποδομή, αλλά και με ένα σύστημα διαχωρισμού και διαχείρισης το μεγάλο στοίχημα δεν είναι η επιτυχία της ανακύκλωσης (αυτή προοιωνίζεται δεδομένη), αλλά κυρίως ο περιορισμός αν όχι ο μηδενισμός των σύμμεικτων, δηλαδή κυρίως των οργανικών αποβλήτων.

      «Ουσιαστικά η πρόθεσή μας, ο στόχος μας, είναι να φτάσουμε στο σημείο να μην πετάμε τίποτα στον πράσινο κάδο», επισήμανε ο κ. Παππάς. Η διαδικασία απαιτεί τη συμμετοχή όλων των ιδιοκτητών καταστημάτων, όλων των εργαζόμενων, αλλά και των καταναλωτών – επισκεπτών της Κεντρικής Αγοράς Μοδιάνο.
      «Για το χαρτί (χαρτοσυσκευασίες κτλ.) έχουμε προβλέψει πακετάρισμα, συμπίεση και ανακύκλωση. Το ίδιο για το πλαστικό, ενώ για το μέταλλο έχουμε συμπίεση και ανακύκλωση και για το γυαλί δυο 'καμπάνες' που λειτουργούν στην Ερμού και τη Β. Ηρακλείου, όπου γίνεται η συλλογή και ακολούθως οδηγούνται για ανακύκλωση. Άρα τα τέσσερα βασικά ρεύματα της ανακύκλωσης για τους καταστηματάρχες και όσους δραστηριοποιούνται στο χώρο είναι δρομολογημένα. Από εκεί και πέρα έχουμε τοποθετήσει μικρούς κάδους ανακύκλωσης, επίσης με διαχωρισμό για να συλλέγουμε τη λοιπή ανακύκλωση από τους επισκέπτες της αγοράς», υπογράμμισε ο κ. Παππάς.
      Το στοίχημα κυρίως είναι τα οργανικά απόβλητα, που σε μια αγορά τροφίμων και εστίασης είναι λογικό να είναι αυξημένα σε ποσότητες.
      Όπως δήλωσε ο κ. Παππάς, «στον ακάλυπτο χώρο της Β. Ηρακλείου έχουμε ένα πρότυπο ψυγείο, όπου με ειδικές παλέτες παραλαμβάνουμε όλα τα οργανικά απόβλητα, καλά συσκευασμένα. Σχετικές οδηγίες έχουν δοθεί σε όλους όσοι παράγουν τέτοια απόβλητα, ειδικά τα κρεοπωλεία, τα ιχθυοπωλεία, τα μανάβικα κτλ. Τα συγκεκριμένα απόβλητα θα συσκευάζονται σε μαύρες σακούλες και θα τοποθετούνται στο ψυγείο. Όταν συγκεντρώνονται επαρκείς ποσότητες θα παραλαμβάνονται από ειδική εταιρία, με την οποία ήδη έχουμε συνάψει σύμβαση, η οποία θα τα παραλαμβάνει προς αξιοποίηση. Η αξιοποίηση έχει να κάνει με την παραγωγή βιοαερίου ή ζωοτροφών για παράδειγμα. Μάλιστα, φροντίσαμε ώστε σε συγκεκριμένα καταστήματα ήδη να υπάρχει και ο μπλε και ο καφέ κάδος, για τα ανακυκλώσιμα και τα οργανικά απόβλητα αντιστοίχως, προκειμένου το σύστημα να λειτουργήσει με μεγαλύτερη ευκολία, να συλλέγονται από τα καταστήματα τα ανακυκλώσιμα, να οδηγούνται στο υπόγειο, να διαχωρίζονται και να ανακυκλώνονται, ενώ τα οργανικά θα μπαίνουν στο ψυγείο. Το τελικό κλάσμα των σύμμεικτων που θα μείνει, ό,τι δηλαδή θα πρέπει να πάει στον καφέ κάδο και να οδηγηθεί στον ΧΥΤΑ, θέλουμε να είναι ελάχιστο έως μηδενικό».
      Σημαντική παράμετρος του συστήματος είναι το κόστος. Είτε αυτό αφορά στην ίδια την Αγορά, είτε στους καταστηματάρχες. Το ισοζύγιο, σύμφωνα με τους υπολογισμούς, μπορεί να είναι επίσης μηδενικού κόστους ή σωστότερα η σχέση δαπάνης – οφέλους να είναι ίσα βάρκα ίσα πανιά...
      Η εταιρεία διαχείρισης της Κεντρικής Αγοράς Μοδιάνο, πέρα από το κόστος της συγκεκριμένης υποδομής για τα απόβλητα, έχει το διαρκές μισθολογικό κόστος όσων εργάζονται στο συγκεκριμένο σύστημα διαχείρισης αποβλήτων. Η αξιοποίηση των οργανικών αποβλήτων υπολογίζεται ότι μπορεί να καλύψει το μισθολογικό κόστος.
      «Τα ποσοτικά στοιχεία της όλης διαδικασίας θα τα δούμε στην πορεία με τη λειτουργία της αγοράς. Ωστόσο, εμείς έχουμε βάλει ως στόχο να μην πετάμε τίποτα ή ελάχιστες ποσότητες στον πράσινο κάδο. Η τεχνογνωσία για να στηθεί αυτό το σύστημα υπήρχε από τα χρόνια που ήμουν αντιδήμαρχος. Προέκυψε από όλους τους σχεδιασμούς που κάναμε ως Δήμος Θεσσαλονίκης για την αλυσίδα διαχείρισης των αποβλήτων. Ήρθε η ώρα να δείξουμε ότι αυτοί οι σχεδιασμοί μπορούν να γίνουν πράξη και να έχουμε ως αποτέλεσμα μια πιο καθαρή πόλη», σημείωσε ο κ. Παππάς.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.