Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1507 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Ζημιές ύψους 150 δισεκατομμυρίων ευρώ προκάλεσαν τα δέκα πιο ακραία καιρικά φαινόμενα που έπληξαν τον πλανήτη φέτος.
      Αυτό αναφέρει η ετήσια έκθεση της βρετανικής ΜΚΟ Christian Aid. 
      Το κόστος των καταστροφών εξαιτίας ακραίων καιρικών φαινομένων ξεπέρασε τον αντίστοιχο περυσινό απολογισμό, αντανακλώντας τον αυξανόμενο αντίκτυπο της Κλιματικής Αλλαγής.
      Τα δέκα πιο ακραία καιρικά φαινόμενα του 2021 είχαν επίσης ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τουλάχιστον 1.075 άνθρωποι και να εκτοπιστούν πάνω από 1,3 εκατομμύρια.
      Το 2020 οι ζημιές των 10 μεγαλύτερων φυσικών καταστροφών υπολογίστηκαν σε σχεδόν 132,5 δισεκατομμύρια ευρώ από την Christian Aid, η οποία επισημαίνει ότι οι περισσότερες εκτιμήσεις «βασίζονται αποκλειστικά σε ζημιές που καλύπτονταν ασφαλιστικά, υποδηλώνοντας ακόμη υψηλότερο πραγματικό κόστος». 
      H πλειονότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων που περιλαμβάνονται στη λίστα συνέβη σε ανεπτυγμένες χώρες. 
      Ορισμένα από τα πιο καταστροφικά ακραία καιρικά φαινόμενα του 2021 συνέβησαν και σε φτωχές χώρες, οι οποίες - όπως αναφέρεται «ελάχιστα συνέβαλαν στις αιτίες της κλιματικής αλλαγής» και όπου το μεγαλύτερο μέρος των ζημιών δεν καλύπτονταν ασφαλιστικά. 
      Στο Νότιο Σουδάν, για παράδειγμα, οι πλημμύρες των οποίων το οικονομικό κόστος δεν ήταν δυνατό να εκτιμηθεί, επηρέασαν περίπου 800.000 ανθρώπους, σύμφωνα με την Christian Aid.
      Η μεγαλύτερη καταστροφή σε ό,τι αφορά το ύψος των ζημιών ήταν η καταιγίδα Άιντα, η οποία προκάλεσε πλημμύρες στη Νέα Υόρκη στα τέλη Αυγούστου, με το κόστος των καταστροφών να εκτιμάται στα 57,5 δισεκατομμύρια ευρώ. 
      Περίπου 95 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους λόγω της καταγίδας. Στη δεύτερη θέση βρίσκονται οι πλημμύρες του Ιουλίου στη Γερμανία, το Βέλγιο και άλλες γειτονικές χώρες, που προκάλεσαν ζημιές ύψους 38 δισεκατομμυρίων ευρώ. 
      Η χειμερινή καταιγίδα Uri προκάλεσε ζημιές 20,3 δισ. ευρώ, ενώ οι πλημμύρες στην επαρχία Χενάν της Κίνας τον Ιούλιο κόστισαν 15,5 δισ. ευρώ. Ακολουθούν οι πλημμύρες στη Βρετανική Κολομβία του Καναδά (7,5 δισ. δολάρια), το κύμα ψύχους στα τέλη Απριλίου στη Γαλλία που κατέστρεψε ξακουστούς αμπελώνες της περιοχής (5,6 δισ. δολάρια), ο κυκλώνας Yaas στην Ινδία και το Μπαγκλαντές (3 δισ. δολάρια), οι πλημμύρες στην Αυστραλία (2,1 δισ. δολάρια), ο τυφώνας In-Fa στην Κίνα (2 δισ. δολάρια) και ο κυκλώνας Tuktae στην Ινδία και τη Σρι Λάνκα (1,5 δισ. δολάρια).
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι πόλεις στην Πολωνία και την Ιταλία είναι από τις χειρότερες στην Ευρώπη για την ποιότητα του αέρα, ενώ οι πόλεις στη Σκανδιναβία και τη Βαλτική βρίσκονται στην καλύτερη θέση, σύμφωνα με νέα δεδομένα.
      Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) κυκλοφόρησε την τελευταία λίστα του για την ποιότητα του αέρα στα αστικά κέντρα, επαναλαμβάνοντας ότι σε ορισμένες πόλεις η ατμοσφαιρική ρύπανση εξακολουθεί να αποτελεί κίνδυνο για την υγεία.
      Σύμφωνα με εκτιμήσεις, 417.000 πολίτες από 41 ευρωπαϊκές χώρες έχασαν πρόωρα τη ζωή τους το 2018 λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, δηλαδή 60.000 λιγότεροι από μια δεκαετία νωρίτερα.
      Ευρωπαϊκή οδηγία ορίζει τη μέγιστη ανεκτή συγκέντρωση λεπτών σωματιδίων στον αέρα ως 25 μg / m3 για το έτος, ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) έχει μια πολύ πιο αυστηρή κατευθυντήρια γραμμή στα 10 μg / m3.
      Τα λεπτά σωματίδια είναι ο ατμοσφαιρικός ρύπος με τον υψηλότερο αντίκτυπο στην υγεία, σε επίπεδα νόσησης και πρόωρου θανάτου.
      Η ευρωπαϊκή πόλη με την καλύτερη ποιότητα αέρα τα δύο προηγούμενα χρόνια αναδείχθηκε η Umea στη Σουηδία, όπου η συγκέντρωση σωματιδίων είναι κατά μέσο όρο 3,7 μg / m3. Ακολούθησε το Τάμπερε στη Φινλανδία (3,8 µg / m3) και το Funchal της Πορτογαλίας (3,8 µg / m3).
      Στην πρώτη δεκάδα βρίσκονται επίσης η Ουψάλα και η Στοκχόλμη, στη Σουηδία, το Ταλίν, η Νάρβα και το Τατού της Εσθονίας, το Μπέργκεν και το Τρόντχαϊμ στη Νορβηγία και η ισπανική πόλη της Σαλαμάνκα.
      Στον αντίποδα, η πόλη με τη χειρότερη ποιότητα αέρα βρέθηκε να είναι η Nowy Sacz στην Πολωνία, με τη μέση συγκέντρωση λεπτών σωματιδίων να φτάνει τα 27,3 μg / m3. Ακολουθεί η Κρεμόνα στην Ιταλία με 25,9 µg / m3 και η Slavonski Brod της Κροατίας (25,7 µg / m3).
      Τέσσερις άλλες πόλεις της Πολωνίας, οι Zgierz, Piotrkow Trybunalsi, Zory και η Κρακοβία, τρεις ιταλικές, (Vicenza, Brescia και Pavia) και η βουλγαρική πόλη Veliko, καταλαμβάνουν τις υπόλοιπες θέσεις με τις χειρότερες 10 πόλεις.
      Η Αθήνα καταγράφει μία μέση τιμή με 13,23 μg/m3.
      Ο ΕΟΠ χρησιμοποίησε την ημερήσια συγκέντρωση λεπτών σωματιδίων 300 πόλεων για τον υπολογισμό της μέσης ετήσιας συγκέντρωσης. 
      Σημειώνεται δε, ότι οι Βρυξέλλες παραπέμπουν τα κράτη μέλη στο δικαστήριο για θέματα ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Τον Νοέμβριο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η Ιταλία εμφανίζει συστηματικά παρατυπίες και παραβιάζει επίμονα την οδηγία της ΕΕ που καθορίζει τα ημερήσια και ετήσια όρια για την ποσότητα επιβλαβών λεπτών σωματιδίων.
      Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέπεμψε επίσης την Πολωνία και τη Γαλλία.

      Πράσινο 0-10/ Κίτρινο 10-15 /Μπλε 15-25 /Κόκκινο 25-35
      Με πληροφορίες του EEA/Euronews   Δείτε τον χάρτη εδώ: https://public.tableau.com/app/profile/european.environment.agency/viz/City_AQ_Viewer/Dashboard1
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Τα πλαστικά φράζουν τη γη και το νερό. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στη Χιλή, η οποία είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς πλαστικών απορριμμάτων στη Λατινική Αμερική, σύμφωνα με την Greenpeace.
      Τα στοιχεία του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Fundación Chile, αναφέρουν ότι 990.000 τόνοι πλαστικών καταναλώνονται κάθε χρόνο και τα οικοσυστήματα της χώρας τώρα επηρεάζονται αισθητά από τη ρύπανση.
      Ο οργανισμός προστασίας του περιβάλλοντος Greenpeace απεικονίζει τη καταστροφική ζημιά του πλαστικού με το «The Nature of Plastic», μια σειρά φωτογραφιών που απεικονίζει πραγματικούς χώρους της φύσης στη Χιλή.
      Αντί όμως, για πεδινά τοπία και καθαρά νερά, οι εικόνες κατασκευάζονται με κομμάτια πλαστικού.
      Η εικόνα έχει στόχο να δείξει πώς το πλαστικό διεισδύει και κυριαρχεί στα χιλιανά τοπία, ακόμη και σε προστατευμένα περιβάλλοντα.
      Η εκπληκτική καμπάνια δημιουργήθηκε από το πρακτορείο μάρκετινγκ Cheil Worldwide Chile.
      Οι εικόνες τοποθετήθηκαν γύρω από την πόλη με έναν συνοδευτικό κωδικό QR, τον οποίο οι ταξιδιώτες μπορούν να σαρώσουν με τα κινητά τους για να μάθουν πώς μπορούν να σταματήσουν την εξάπλωση της καταστροφικής πορείας του πλαστικού στη φύση.




       
       
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Οπλανήτης έχασε το 69% της άγριας πανίδας τις τελευταίες πέντε δεκαετίες, αποκαλύπτει έκθεση της WWF που δόθηκε την Πέμπτη στη δημοσιότητα. 
      Από το 1970 έως το 2018 καταγράφηκε κατακόρυφη μείωση κατά μέσο όρο 69% στους πληθυσμούς άγριας ζωής για τους οποίους υπάρχουν δεδομένα παρακολούθησης- θηλαστικά, πτηνά, αμφίβια, ερπετά, ψάρια- σύμφωνα με την έκθεση «Ζωντανός πλανήτης», που εκδίδει η WWF κάθε δύο χρόνια. 
      Οι πληθυσμοί των ειδών που συναντώνται σε οικοσυστήματα γλυκού νερού- λίμνες και ποτάμια- έχουν υποστεί τη μεγαλύτερη μείωση, της τάξεως του 83%, από όλα τα είδη συνολικά. Παράλληλα, η έκθεση κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ιδιαίτερα για τις τροπικές περιοχές, όπου είναι ακόμη γρηγορότερη και πιο ανησυχητική η μείωση των πληθυσμών των σπονδυλωτών ειδών. 
      Ενδεικτικά, από το 1970 έως το 2018 οι πληθυσμοί άγριας ζωής στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική μειώθηκαν κατά μέσο όρο 94%, γεγονός που έχει τεράστιες επιπτώσεις στη διατήρηση της ισορροπίας στα φυσικά οικοσυστήματα παγκοσμίως. 
      Ορισμένα από τα είδη των οποίων οι πληθυσμοί σημείωσαν μεγάλη μείωση είναι το ροζ δελφίνι του Αμαζονίου (65% μείωση την περίοδο 1994-2016), ο ανατολικός πεδινός γορίλας (80% μείωση στο Εθνικό Πάρκο Kahuzi-Biega, στη Δημοκρατία του Κονγκό το διάστημα 1994-2019), καθώς και ο αυστραλιανός θαλάσσιος λέοντας (64% την περίοδο 1977-2019).
      Οι βασικοί παράγοντες που ευθύνονται για τη μείωση των πληθυσμών άγριας ζωής παγκοσμίως είναι, σύμφωνα με την έκθεση της WWF, η υποβάθμιση και η απώλεια οικοσυστημάτων, η υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων, η εξάπλωση των ξενικών ειδών, η ρύπανση, αλλά και η κλιματική κρίση. 
      Μέσω της δημοσιοποίησης αυτών των στοιχείων, στόχος της έκθεσης είναι να τονίσει την κρίσιμη κατάσταση, στην οποία βρίσκεται ο πλανήτης μας, καθώς και να καλέσει κυβερνήσεις, επιχειρήσεις, αλλά και πολίτες να αναλάβουν άμεσα δράση, προκειμένου να αντιστραφεί η ανησυχητική αυτή πορεία της βιοποικιλότητας.
      «Σήμερα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε δύο ανθρωπογενείς προκλήσεις που συνδέονται άμεσα μεταξύ τους και απειλούν ευθέως τόσο την παρούσα, όσο και τις μελλοντικές γενιές: την κλιματική κρίση και την απώλεια βιοποικιλότητας», επεσήμανε ο γενικός διευθυντής της WWF, Μάρκο Λαμπερτίνι. 
      Τα δεδομένα αυτά δείχνουν μια καταστροφική μείωση των πληθυσμών της άγριας ζωής, υπογράμμισε. «Στην επικείμενη COP15, οι ηγέτες έχουν την ευκαιρία να αποκαταστήσουν τη σχέση μας με το περιβάλλον και να δημιουργήσουν το κατάλληλο εκείνο πλαίσιο, μέσα στο οποίο μπορεί να αναπτυχθεί ένα πιο υγιές και βιώσιμο μέλλον για όλους με μια φιλόδοξη παγκόσμια συμφωνία για τη βιοποικιλότητα», συμπλήρωσε. 
      Τρομακτικοί αριθμοί 
      Οι αριθμοί είναι «αληθινά τρομακτικοί» στη Λατινική Αμερική, δήλωσε ο Μαρκ Ράιτ, επιστημονικός διευθυντής του WWF, αναφερόμενος στην απώλεια του 94% των πληθυσμών της άγριας ζωής στην περιοχή, η οποία είναι «πασίγνωστη για τη βιοποικιλότητά της» και έχει «αποφασιστική σημασία για τη ρύθμιση του κλίματος».
      Η Ευρώπη είδε τον πληθυσμό των άγριων ζώων της να μειώνεται κατά 18% κατά μέσο όρο, όμως «αυτό κρύβει τις πολύ μεγάλες απώλειες βιοποικιλότητας ιστορικά», πριν από την περίοδο που καλύπτεται στην ανάλυση, επισήμανε ο Άντριου Τέρι, διευθυντής προστασίας στη Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου, που συνεργάστηκε με το WWF για τη σύνταξη της έκθεσης. 
      Στην Αφρική, η μείωση έφθασε το 66%. «Φρικιαστικό παράδειγμα είναι αυτό του εθνικού πάρκου Καχούζι Μπιέγκα, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, όπου οι γορίλες των ανατολικών πεδιάδων υπέστησαν μείωση πληθυσμού κατά το 80%, κυρίως εξαιτίας του κυνηγιού», επεσήμανε η Άλις Ρουχουέζα, διευθύντρια του WWF για την Αφρική.
      Δερματοχελώνες, λύγκες, δελφίνια, κοράλια και βάτραχοι είναι ανάμεσα στα «σύμβολα της βιοποικιλότητας» που απειλούνται περισσότερο, σύμφωνα με την έκθεση.
      Με πληροφορίες από ΑΠΕ/ Reuters, AFP
       
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Η καθηγήτρια του Τμήματος Δασολογίας & Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ Θέκλα Τσιτσώνη αριθμεί τις ενέργειες που πρέπει να περιλαμβάνει ένα αποτελεσματικό σχέδιο δράσης για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών και των συνεπειών τους.
      — Όσον αφορά την Αττική, πόσο πράσινο έχουμε; Kαι πόσο χρειαζόμαστε;
      Η Αττική διαθέτει αρκετά δάση, τα οποία όμως χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας, γιατί στο μεγαλύτερο κομμάτι τους είναι μεσογειακά, με κύριο είδος τη χαλέπιο πεύκη και, όπως είναι γνωστό, τα δάση αυτά, λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και της μεγάλης ξηρής περιόδου που επικρατούν στις περιοχές αυτές, κινδυνεύουν από τις πυρκαγιές.
      Για τον λόγο αυτό έχουν αναπτύξει μηχανισμούς επιβίωσης, σπόρους που είναι ώριμοι το καλοκαίρι και κώνους που παραμένουν κλειστοί κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς, οι οποίοι ανοίγουν όταν κρυώσουν και αφήνουν τους σπόρους να πέσουν στο έδαφος, όπου και παραμένουν, περιμένοντας τις βροχές του φθινοπώρου για να φυτρώσουν.
      — Από τις πυρκαγιές που αντιμετωπίζουμε κάθε χρόνο γνωρίζουμε πόσα δάση ξαναγίνονται;
      Όλα τα δάση που καίγονται μπαίνουν σε διαδικασία είτε φυσικής αναγέννησης είτε τεχνητής αναδάσωσης. Μέσα σε τριάντα μέρες από την πυρκαγιά οι καμένες εκτάσεις κηρύσσονται αναδασωτέες, σύμφωνα με το άρθρο 117 του Συντάγματος. Ακολουθεί η άμεση αποτύπωση, χαρτογράφηση και περιγραφή των καμένων εκτάσεων, πράγμα που προστατεύει τις καμένες δασικές εκτάσεις από την καταπάτηση.
      Στη μεσογειακή ζώνη τα οικοσυστήματα της χαλεπίου πεύκης, των αείφυλλων πλατύφυλλων αλλά και των θερμόβιων πλατύφυλλων (δρυοδασών) είναι προσαρμοσμένα στις πυρκαγιές και αναγεννώνται εύκολα μετά από αυτές.
      Συνεπώς, στη ζώνη αυτή δεν έχουμε κανένα πρόβλημα φυσικής αναγέννησης, αρκεί οι εκτάσεις να προστατευτούν από τη βόσκηση τουλάχιστον για πέντε χρόνια, να υπάρχουν δέντρα ηλικίας άνω των είκοσι ετών με ώριμα σπέρματα και οι καμένες επιφάνειες να μην έχουν ισχυρές κλίσεις (>50%). Στο μεγαλύτερο μέρος τα καμένα δάση χαλεπίου πεύκης αναμένεται να αποκατασταθούν φυσικά, τα μεν πεύκα με σπόρους, τα δε πλατύφυλλα είδη (φυλλοβόλα και αείφυλλα) με παραβλάστηση.
      Παρά τη φυσική αναγέννηση, η αναδάσωση είναι αναπόφευκτη, καθώς, εκτός από τις παραπάνω περιπτώσεις, προβλήματα αποκατάστασης υπάρχουν σε κάποια δασικά οικοσυστήματα, π.χ. της ελάτης, όπως συνέβη στην πυρκαγιά της Πάρνηθας το 2007, τα οποία δεν είναι προσαρμοσμένα στις πυρκαγιές, λόγω της ζώνης εξάπλωσής τους.
      Τα δασικά οικοσυστήματα της ελάτης, η οποία είναι σκιόφιλο είδος, παρουσιάζουν πρόβλημα στη φυσική αναγέννηση, διότι οι σπόροι της δεν φυτρώνουν σε απευθείας έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία. Σε περίπτωση πυρκαγιάς, επομένως, είναι απαραίτητη η αναδάσωση με υλικό που προέρχεται από σπόρους της ίδιας ή γειτονικής περιοχής.
      — Η Αθήνα θα υποφέρει από την υπερθέρμανση του πλανήτη; Είναι αλήθεια ότι είναι η πιο ζεστή μητρόπολη της Ευρώπης;
      Η κλιματική αλλαγή είναι γεγονός και η καταστροφή μεγάλων δασικών εκτάσεων από τις πυρκαγιές θα επηρεάσει την οικολογική ισορροπία της χώρας μας, κάνοντας σύντομα αισθητή την αλλαγή του κλίματος. Δημιουργείται, έτσι, με τις πυρκαγιές ένας φαύλος κύκλος, καθώς τα δάση είναι τεράστιες αποθηκευτικές δεξαμενές άνθρακα και, όταν καίγονται, μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα, συμβάλλοντας στην κλιματική αλλαγή. Από την πυρκαγιά του 2007 στην Πάρνηθα κάηκαν 25.000 στρέμματα δάσους και πολλά ζώα που ανήκαν σε προστατευόμενα είδη.
      Η καταστροφή αυτής της τόσο μεγάλης δασικής έκτασης κοντά στην Αθήνα σημαίνει θερμότερα καλοκαίρια, παρατεταμένους καύσωνες και πλημμύρες τον χειμώνα. Η Πάρνηθα είναι το «φυσικό κλιματιστικό» της Αθήνας, λόγω της γειτνίασης με την πρωτεύουσα. Η Αθήνα εξελίσσεται στην πιο ζεστή μητρόπολη της Ευρώπης και λόγω του ότι είναι η νοτιότερη μεγαλούπολη της ηπείρου αλλά και λόγω των μεγάλων καμένων εκτάσεων που θα επηρεάσουν την οικολογική της ισορροπία.
      — Οι μεικτές ζώνες, όπου συνυπάρχει άναρχα δάσος με αστικό ιστό, είναι πλέον πραγματικότητα. Τι μέτρα χρειάζεται να παρθούν προκειμένου να μη συμβαίνουν τραγωδίες όπως αυτή στην ανατολική Αττική;
      Διαρκείς περιπολίες στις δασικές περιοχές για έγκαιρη πυρανίχνευση. Πολύτιμοι αρωγοί σε αυτή την προσπάθεια μπορεί να είναι οι εθελοντικές οργανώσεις αλλά και η σύγχρονη τεχνολογία (drones). Επίσης, δημιουργία προστατευτικής ζώνης κενής βλαστήσεως, πλάτους 50+ μέτρων, πέριξ οικισμών που συνορεύουν με δασικά οικοσυστήματα, και δημιουργία απλού σχεδίου εκκένωσης του πληθυσμού σε περίπτωση ανάγκης (δηλαδή συγκέντρωση σε συγκεκριμένους χώρους –πλατείες και παραλίες– ασφαλείς από το θερμικό κύμα της πυρκαγιάς).
      Θέσπιση τετραψήφιου αριθμού ή εφαρμογής κινητής τηλεφωνίας αποκλειστικά για κάθε δήμο και έγκαιρη κοινοποίησή του στους πολίτες για άμεση ενημέρωσή τους σε περίπτωση πυρκαγιάς, ενημέρωση ιδιοκτητών εξοχικών κατοικιών για τον καθαρισμό των ιδιοκτησιών τους από εύφλεκτη βλάστηση και δημιουργία σημείων υδροληψίας, και συστηματική καλλιέργεια του παρακείμενου δάσους. Τέλος, κίνητρα για τη διατήρηση του μωσαϊκού των αγροδασικών συστημάτων και των παραδοσιακών χρήσεων γης (ρητινοκαλλιέργειες, μελισσοκομία κ.λπ.).
      — Οι φωτιές στην Αττική αλλά και γενικά στη χώρα μας έχουν επιφέρει μια τεράστια περιβαλλοντική και οικονομική καταστροφή. Τι απαιτείται να γίνει από δω και πέρα;  
      Πρώτα απ’ όλα, σύνταξη μελέτης για την αποτροπή διαβρωτικών και πλημμυρικών φαινομένων. Χρόνος εκπόνησης; Έως τέλη Σεπτεμβρίου 2021. Πρέπει, επίσης, να υλοτομηθούν τα καμένα δέντρα, να αξιοποιηθεί το ξύλο και να διευθετηθούν κατάλληλα τα υπολείμματα υλοτομίας, όπου αυτό είναι εφικτό, για λόγους αισθητικής αλλά και καλύτερης πυροπροστασίας των μελλοντικών συστάδων. Τα δέντρα που πρέπει να κοπούν άμεσα είναι προς τα ανάντη, σε βάθος όσο το ύψος των υψηλοτέρων δέντρων, και προς τα κατάντη, μια σειρά δέντρων.
      Ακόμα, πρέπει να υλοποιηθούν τα αντιδιαβρωτικά και αντιπλημμυρικά έργα, μια δράση που θα πρέπει τουλάχιστον να περιλαμβάνει: α) δημιουργία κορμοδεμάτων σε περιοχές όπου η κλίση του εδάφους υπερβαίνει το 25%, β) κατασκευή κορμοφραγμάτων στα σημαντικότερα ρεύματα για τη συγκράτηση των φερτών υλικών, και γ) έλεγχο των κοιτών των μεγάλων ρεμάτων που διέρχονται από οικισμούς και λήψη των απαραίτητων μέτρων για πρόληψη δυσάρεστων καταστάσεων. Ο χρόνος υλοποίησης όλων αυτών πρέπει να είναι η περίοδος Σεπτεμβρίου – Δεκεμβρίου 2021.
      Μια άλλη κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση αποτελεί η σύνταξη μελέτης αποκατάστασης/αναδάσωσης των καμένων δασών, με χρόνο εκπόνησης έως τα τέλη Οκτωβρίου 2021. Η μελέτη αναδάσωσης θα έχει οριζόντια δομή και θα αφορά την καμένη έκταση στο σύνολό της. Θα εφαρμοστεί όμως μόνο στις εκτάσεις που χρήζουν αναδάσωσης (αποτυχία ή αδυναμία φυσικής αναγέννησης) καθώς και σε εκτάσεις στις οποίες για λόγους προστατευτικούς και αισθητικούς απαιτείται μια διαφορετική προσέγγιση (πέριξ οικισμών και λοιπών εκτάσεων με τουριστικό ή αναψυχικό ενδιαφέρον).
      Επιπλέον, καθώς η αναγέννηση της βλάστησης είναι ένα δυναμικό φαινόμενο που μπορεί να εμφανιστεί το δεύτερο και τρίτο έτος μετά την πυρκαγιά, η μελέτη θα είναι σπονδυλωτή και θα εκτελεστεί σε στάδια ή φάσεις που θα υλοποιούνται με χρονική αλληλουχία. Η επιλογή θα γίνεται με βάση την προτεραιότητα που θα τεθεί και θα σχετίζεται, πέραν της φυσικής αναγέννησης, με την ανάγκη προστασίας και αισθητικής αναβάθμισης, την ύπαρξη των αναγκαίων υδατικών πόρων για την εφαρμογή συντήρησης μετά τη φύτευση κ.ά. Χρόνος έναρξης της υλοποίησης της αναδάσωσης πρέπει να είναι η φυτευτική περίοδος Νοεμβρίου – Δεκεμβρίου 2021.
      Λόγω της τεράστιας έκτασης των καταστροφών, θα χρειαστούν κι άλλες φυτευτικές περίοδοι για να ολοκληρωθεί το έργο της αναδάσωσης. Επειδή έχουμε δύο φυτευτικές περιόδους κατ’ έτος, με πενήντα ημέρες η καθεμία, θα απαιτηθούν περίπου δύο χρόνια για την κάλυψη του συνόλου της προς αναδάσωση έκτασης, αν καλύπτει το 25% της καμένης έκτασης.
      Η έρευνα για την επιτυχή αναδάσωση έδειξε ότι τα σπουδαιότερα προβλήματα που πρέπει να επιλύσει η δασική πράξη είναι αρχικά η επιλογή κατάλληλων φυτικών ειδών, δηλαδή αυτόχθονων ειδών, διότι υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα επιβίωσης λόγω της μακρόχρονης διαδικασίας προσαρμογής τους. Επίσης, διατηρούνται ο οικολογικός χαρακτήρας και η οικολογική ισορροπία της περιοχής, δεν αλλοιώνεται η φυσιογνωμία της και διατηρείται η βιοποικιλότητα.
      Ακόμη, κρίνεται αναγκαίο να διασφαλιστεί η ποιότητα του φυτευτικού υλικού που θα χρειαστεί, καθώς πρέπει να παραχθεί από σπόρους της χώρας, τοπικής ή κοντινής προέλευσης. Συνεπώς, είναι σημαντικό από πού θα γίνει η προμήθεια αυτών των φυτωρίων, καθώς η εισαγωγή τους από το εξωτερικό είναι οικολογικά απαράδεκτη και θα έχει ως αποτέλεσμα την επιμόλυνση των γενετικών πόρων της χώρας. Είναι απαραίτητη η αναδημιουργία των δασικών φυτωρίων.
      Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τη χρήση στις αναδασώσεις, αντί των πεύκων, άλλων πλατύφυλλων ειδών, δέντρων και θάμνων όπως βελανιδιές, κουτσουπιές, χαρουπιές, τα οποία δεν μεταδίδουν τη φωτιά σε μεγάλη απόσταση, όπως συμβαίνει με τα κουκουνάρια των πεύκων. Κι αυτά όμως καίγονται.
      Δεν φταίνε τα πεύκα για τις πυρκαγιές, φταίει ο τρόπος αντιμετώπισής τους. Η πρόληψη μόνο μπορεί να αποτρέψει την καταστροφή. Δεν υπάρχουν είδη που δεν καίγονται και όσον αφορά τα πλατύφυλλα έχουν πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις σε θρεπτικά συστατικά και νερό για να επιβιώσουν. Τα πεύκα, και δη η χαλέπιος πεύκη, είναι ολιγαρκή, ανθεκτικά στην ξηρασία και συνυφασμένα με το ελληνικό μεσογειακό τοπίο.
      Θα πρέπει, επίσης, να δούμε και την κοινωνική διάσταση των αναδασώσεων και να εξεταστεί σοβαρά το μέτρο της συμμετοχής του τοπικού πληθυσμού σε όλο το φάσμα εργασιών που σχετίζονται με την αναδάσωση. Είναι ένα κοινωνικό μέτρο δημιουργίας εισοδήματος που θα ανακουφίσει όσους επλήγησαν άμεσα ή έμμεσα από τις πυρκαγιές.
      Επείγει όλες οι ενέργειες να γίνουν ταχύτατα, να προσδιοριστούν άμεσα οι ευαίσθητες στη διάβρωση περιοχές (κυρίως περιοχές με μεγάλες κλίσεις) και να γίνουν τα αντιδιαβρωτικά έργα (κυρίως κορμοδέματα και κορμοφράγματα) μέχρι τις αρχές του χειμώνα, επειδή ο προϋπολογισμός εκτέλεσης των απαιτούμενων έργων θα είναι μεγάλος.
      Επείγει, επίσης, να προσδιοριστούν οι οικολογικά ευαίσθητες περιοχές (περιοχές με δυσκολία φυσικής αναγέννησης, όπως αναφέρθηκε παραπάνω), ώστε να γίνουν εντός του πρώτου χειμώνα (μέχρι νωρίς την άνοιξη) οι αναδασώσεις σε αυτές. Ακόμα, άμεσος πρέπει να είναι και ο προσδιορισμός των εκτάσεων με προστατευτικό χαρακτήρα, οι οποίες θα έχουν προτεραιότητα σε έργα αποτροπής της διάβρωσης και των πλημμυρικών φαινομένων αλλά και σε έργα αναδάσωσης.
      Γιάννης Πανταζόπουλος Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO και στο lifo.gr
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Το Σίδνει σκοπεύει να απαγορεύσει τις σκουρόχρωμες στέγες και να απαιτήσει από όλους τους ιδιοκτήτες ακινήτων να φυτέψουν τουλάχιστον ένα δέντρο σε κάθε κήπο, καθώς οι αρχές θέλουν να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή και τις συνέπειες των αυξανόμενων θερινών θερμοκρασιών που μπορούν να ξεπεράσουν τους 50 βαθμούς Κελσίου. 
      Οι κανόνες θα ισχύουν αρχικά για τα προάστια στα νοτιοδυτικά της πόλης, όπου τετράγωνα με σκουρόχρωμα σπίτια, χωρίς δέντρα. «Οι στέγες όχι μόνο διατηρούν τη θερμότητα και αυξάνουν την θερμοκρασία, αλλά οδηγούν επίσης σε υψηλούς λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος λόγω της ανάγκης ψύξης των σπιτιών», δήλωσε ο Rob Stokes, υπουργός σχεδιασμού για τη Νέα Νότια Ουαλία.
      «Η ανάγκη προσαρμογής και άμβλυνσης της αστικής θερμότητας δεν είναι μελλοντική πρόκληση. Είναι ήδη εδώ», πρόσθεσε.
      Αντίθετα, υποχρεωτικές θα είναι οι ανοιχτόχρωμες στέγες στα καινούρια σπίτια ενώ τα νέα οικόπεδα θα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλα ώστε να έχουν ένα δέντρο στην πίσω αυλή. 
      Η έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή που δημοσιεύθηκε αυτόν τον μήνα, ανέφερε ότι η αστικοποίηση έχει επιδεινώσει τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη στις πόλεις. Στις χερσαίες περιοχές της Αυστραλίας η θερμοκρασία έχει αυξηθεί κατά περίπου 1,4 βαθμούς Κελσίου από το 1910.
      Η έκθεση έδειξε ότι μπορεί να υπάρξουν καταστροφικές επιπτώσεις στην υγεία, την οικονομία και το περιβάλλον εάν η κυβέρνηση δεν ενεργήσει άμεσα. «Χρειαζόμαστε αυλές που να είναι αρκετά μεγάλες για να φυτέψουμε ένα δέντρο ή να έχουμε έναν κήπο. Επίσης, πρέπει να πούμε αντίο στην τάση να έχουμε σκουρόχρωμες στέγες» όπως είπε χαρακτηριστικά.
      Μελέτες έχουν δείξει ότι τμήματα στα δυτικά του Σίδνεϊ είναι από τα λιγότερο φυλλώδη στην αστική Αυστραλία. Σε ορισμένα μέρη η φυσική σκιά, μετά βίας καλύπτει το 1% της επιφάνειας ενώ, αντίθετα, στη βόρεια ακτή του Σίδνεϊ η κάλυψη με δέντρα φτάνει ως και το 60%.
      Ο Mattheos Santamouris, καθηγητής αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας σημειώνει ότι οι «δροσερές στέγες» θα μπορούσαν να μειώσουν την κατανάλωση ενέργειας από μη μονωμένα κτίρια στο δυτικό Σίδνεϊ έως και 50%.
      Μιλώντας στη The Sydney Morning Herald εξήγησε ότι τα δυτικά προάστια της πόλης ήταν σταθερά πολύ πιο ζεστά από τα ανατολικά και επηρεάζονται από τους καυτούς ανέμους της ερήμου.
      Ωστόσο, ο Stephen McMahon, πρόεδρος του τμήματος της Νέας Νότιας Ουαλίας του Ινστιτούτου Αστικής Ανάπτυξης της Αυστραλίας, επέκρινε τους νέους νόμους ως «κακώς σχεδιασμένους και μη λειτουργικούς».
      Ο ίδιος αντιτίθεται στους κανόνες που απαιτούν «κάθε στέγη να βάφεται λευκή» ενώ εκτίμησε ότι μία τέτοια απόφαση θα οδηγήσει σε επιβαλλόμενη γραφειοκρατική νωχελικότητα στις νέες κοινότητες, προσφέροντας αμελητέα βελτίωση στη θερμική απόδοση».
      Με πληροφορίες των The Times
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο πάγος στον κρατήρα Batagaika της Σιβηρίας, την «Πύλη της Κολάσεως», συνεχίζει να λιώνει, σημαίνοντας εδώ και χρόνια συναγερμό στους επιστήμονες.
      Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι το λιωμένο στρώμα του μόνιμου παγετού της Σιβηρίας θα μπορούσε να αποτελεί μια μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή. Τα βράχια γύρω από τον κρατήρα, μερικά ύψους έως και 100 μέτρων, θρυμματίζονται λόγω του παγετού που λιώνει, ενώ νερά τρέχουν. Η κλιματική αλλαγή κάνει και εδώ φανερή την παρουσία της.
      Η περιοχή είναι γνωστή, στους ντόπιους ως η πόρτα του κάτω κόσμου, και δεν είναι λίγοι εκείνοι που δεν πλησιάζουν, ειδικά αφότου άκουσαν τρομακτικούς κρότους. Το πιθανότερο να πρόκειται για θορύβους που προκάλεσαν τα κομμάτια παγωμένου εδάφους που κατέρρευσαν, καθώς η καθώς η τάφρος του μόνιμου παγετού ανοίγει ακόμη περισσότερο.
      Σε παλιότερο άρθρο των The Siberian Times, o Σεργκέι Φιοντόροφ, ερευνητής στο Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Οικολογίας Yakutsk, είχε πει: «Ένα από τα πιο σοβαρά πράγματα που πρέπει να καταλάβουμε βλέποντας αυτή την καθίζηση είναι ότι η πορεία της δεν είναι κάτι που εμείς, οι άνθρωποι, μπορούμε να σταματήσουμε».
      «Δεν μπορούμε να βάλουμε μια κουρτίνα στις ακτίνες του ήλιου για να εμποδίσουμε το λιώσιμο», σχολίασε χαρακτηριστικά.
      «Είναι καλό που συνέβη σε μια απομακρυσμένη περιοχή μακριά από έναν οικισμό όπου ζουν άνθρωποι. Φανταστείτε να υπήρχε ένα χωριό ή μια πόλη πάνω από τον κρατήρα που καταρρέει;», πρόσθεσε. «Ήρθε η ώρα ο κόσμος να ξυπνήσει και να δώσει περισσότερη προσοχή σε αυτό που συμβαίνει εδώ στη Γιακουτία», τόνισε.
      Από την πλευρά του ο διευθυντής του Ερευνητικού Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Οικολογίας του Βορρά, Γκρέγκορι Σαββίνοφ, είχε εξηγήσει: «Τη δεκαετία του 1960 υπήρχε ένας δρόμος μεταξύ του χωριού Batavia και ορισμένων βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Το δάσος κόπηκε στη μέση και αυτό οδήγησε στο σχηματισμό της χαράδρας. Τα τελευταία χρόνια, με φόντο τις κλιματικές αλλαγές, λόγω της θέρμανσης, η χαράδρα μεγάλωσε σε μέγεθος κρατήρα».
    8. Περιβάλλον

      GTnews

      Σε ιστορική συμφωνία κατέληξαν σήμερα οι εκπρόσωποι πάνω από 190 χωρών για την προστασία της βιοποικιλότητας και των πόρων της φύσης που είναι απαραίτητοι για την ανθρωπότητα.
      Έπειτα από τέσσερα χρόνια δύσκολων διαπραγματεύσεων, δέκα ημέρες και έναν ολονύχτιο διπλωματικό μαραθώνιο, περισσότερες από 190 χώρες κατέληξαν σε συμφωνία υπό την αιγίδα της Κίνας, της χώρας που προεδρεύει της COP15, παρά την αντίθεση της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό.
      Αυτό το «σύμφωνο ειρήνης με τη φύση», η λεγόμενη «συμφωνία του Κουνμίνγκ-Μόντρεαλ» αποσκοπεί στην προστασία των χερσαίων εκτάσεων, των ωκεανών και των ειδών της φύσης από την μόλυνση, την υποβάθμιση και την κλιματική κρίση.
      Οι χώρες συμφώνησαν σε έναν οδικό χάρτη που έχει κυρίως ως στόχο την προστασία του 30% του πλανήτη ως το 2030 και στην αποδέσμευση 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετήσιας βοήθειας για την διατήρηση της φύσης για τις αναπτυσσόμενες χώρες.
      Τα κύρια σημεία της συμφωνίας περιλαμβάνουν: 
      Τη διατήρηση, την αποκατάσταση και την ενίσχυση των οικοσυστημάτων, μεταξύ αυτών την ανάσχεση της εξαφάνισης των ειδών και διατήρηση της γενετικής ποικιλομορφίας Τη «βιώσιμη χρήση της βιοποικιλότητας - ιδίως τη διασφάλιση πως τα είδη και τα οικοσυστήματά τους μπορούν να παράσχουν ό,τι μπορούν για την ανθρωπότητα κοινώς τροφή και καθαρό νερό Τη διασφάλιση πως τα οφέλη από φυσικούς πόρους, όπως φυτικά φάρμακα, διαμοιράζονται δίκαια και ισότιμα και πως τα δικαιώματα των ιθαγενών πληθυσμών προστατεύονται Τη διασφάλιση πως τα χρήματα και οι προσπάθειες προστασίας πηγαίνουν εκεί που απαιτείται  «Η συμφωνία υιοθετήθηκε», δήλωσε ο Χουάνγκ Ρούνκιου, ο Κινέζος πρόεδρος της COP15, κατά την σύνοδο της ολομέλειας που διεξαγόταν μέσα στη νύχτα, δεχόμενος χειροκροτήματα από τις εξαντλημένες αντιπροσωπείες που συμμετείχαν.
      Δημιουργία προστατευόμενων περιοχών στο 30% του πλανήτη
      Η δημιουργία προστατευόμενων περιοχών στο 30% του πλανήτη, το πιο γνωστό από τα 20 μέτρα που υιοθετήθηκαν, είχε παρουσιαστεί ως το αντίστοιχο για τη βιοποικιλότητα του στόχου του Παρισιού για τη μείωση της ανόδου της θερμοκρασίας στον πλανήτη στον 1,5 βαθμό Κελσίου στο πλαίσιο του αγώνα για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Μέχρι σήμερα το 17% των χερσαίων εκτάσεων και το 8% των θαλασσών προστατεύονται.
      Ωστόσο το κείμενο αυτό που υιοθετήθηκε δίδει επίσης εγγυήσεις για τις κοινότητες αυτοχθόνων, που είναι οι φύλακες του 80% της εναπομείνασας βιοποικιλότητας στη Γη, προτείνει την αποκατάσταση του 30% των υποβαθμισμένων εδαφών και την μείωση κατά το ήμισυ του κινδύνου που συνδέεται με τα φυτοφάρμακα.
      Επίσης στην προσπάθεια επίλυσης του χρηματοδοτικού ζητήματος το οποίο είναι πάντα φλέγον ανάμεσα στον Βορρά και τον Νότο, η Κίνα προτείνει εξάλλου να φτάσει «σε τουλάχιστον 20 δισεκατομμύρια δολάρια» η ετήσια διεθνής βοήθεια για τη βιοποικιλότητα ως το 2025 και σε "τουλάχιστον 30 δισεκατομμύρια ως το 2030".
      Οι επιστήμονες είναι σαφείς στην διατύπωσή τους, ο χρόνος πιέζει. Το 75% των παγκόσμιων οικοσυστημάτων αλλοιώνεται από την ανθρώπινη δραστηριότητα, περισσότερο από ένα εκατομμύριο είδη απειλούνται με εξαφάνιση και η ευημερία του κόσμου διακυβεύεται: περισσότερο από το μισό του παγκόσμιου ΑΕΠ εξαρτάται από τη φύση και τις υπηρεσίες της.
      Επιπλέον το προηγούμενο δεκαετές σχέδιο που είχε υπογραφεί στην Ιαπωνία το 2010 δεν πέτυχε σχεδόν κανέναν από τους στόχους του, κυρίως λόγω της απουσίας ουσιαστικών μηχανισμών εφαρμογής.
      «Οι κυβερνήσεις οφείλουν να ακούσουν αυτό που λέει η επιστήμη και να αυξήσουν γρήγορα τις φιλοδοξίες τους για να προστατευθεί το μισό της Γης ως το 2030», σημείωσε ο Μπερτ Γουόντερ της ΜΚΟAvaaz.
      Η χρηματοδότηση στο επίκεντρο των συζητήσεων
      Ωστόσο οι συνομιλίες σκόνταφταν στο ζήτημα της χρηματοδότησης, το οποίο παρέμεινε ως το τέλος στο επίκεντρο των συζητήσεων, ακόμη και κατά τη διάρκεια της συνόδου της ολομέλειας για την υιοθέτηση της συμφωνίας, με ενστάσεις να διατυπώνονται από αρκετές αφρικανικές χώρες. Όπως συνέβη και στις συνομιλίες για το Κλίμα που έγιναν στην Αίγυπτο τον Νοέμβριο, το ζήτημα αυτό δημιούργησε εντάσεις ανάμεσα στις πλούσιες χώρες και στις χώρες του Νότου.
      Σε αντάλλαγμα για τις προσπάθειές τους, οι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες ζητούσαν από τις πλούσιες 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Δηλαδή τουλάχιστον τη 10πλάσια σημερινή διεθνή βοήθεια για τη βιοποικιλότητα.
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο ρυθμός με τον οποίο καταστρέφονται τα δάση του πλανήτη αυξήθηκε απότομα πέρυσι, καθώς τουλάχιστον 42.000 τετραγωνικά δενδροκάλυψης χάθηκαν σε σημαντικές τροπικές περιοχές.
      Σύμφωνα με τα στοιχεία από το πανεπιστήμιο του Μέριλαντ και την παγκόσμια πλατφόρμα Global Forest Watch, οι απώλειες ξεπέρασαν κατά πολύ τον μέσο όρο των τελευταίων 20 ετών. Το 2020 ήταν η τρίτη χειρότερη χρονιά σε ό,τι αφορά στην καταστροφή δασών από το 2002, όταν ξεκίνησε η συγκρίσιμη καταγραφή.
      Οι απώλειες ήταν ιδιαίτερα βαριές σε τροπικά παρθένα δάση, όπως στον Αμαζόνιο, το Κονγκό και τη νοτιοανατολική Ασία. Αυτά τα δάση είναι ζωτικής σημασίας τόσο στην απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα για τη ρύθμιση του παγκόσμιου κλίματος, όσο και για τα αναντικατάστατα οικοσυστήματά τους.
      Μόνο οι απώλειες σε αυτού του τύπου τα δάση ανέρχονται σε 4,2 εκατομμύρια εκτάρια, κάτι που αντιστοιχεί στις ετήσιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από 575 εκατομμύρια αυτοκίνητα, σύμφωνα με το World Resources Institute που συνέταξε την έκθεση.

      Συνολικά χάθηκαν 12,2 εκατομμύρια εκτάρια δενδροκάλυψης σε τροπικές περιοχές το 2020, μια αύξηση 12% σε σύγκριση με το 2019. Η χειρότερη κατάσταση καταγράφηκε στη Βραζιλία, εκεί όπου καταστράφηκαν 1,7 εκατομμύρια εκτάρια δασικών εκτάσεων, μια αύξηση περίπου 25% σε σύγκριση με το 2019.

      Αν και ο Αμαζόνιος είναι στο επίκεντρο, οι επιστήμονες ανησυχούν ολοένα περισσότερο για το Παντανάλ στη Βραζιλία, τον μεγαλύτερο τροπικό υγρότοπο στον κόσμο. Περίπου το ένα τρίτο του εκτιμάται ότι επλήγη από φωτιές πέρυσι, με καταστροφικές συνέπειες για τη βιοποικιλότητα. Η πανδημία δεν φαίνεται να είχε ξεκάθαρο αντίκτυπο στο μοτίβο της καταστροφής των δασών. Όμως, ο Ρομπ Τέιλορ- διευθυντής προγραμμάτων για τα δάση στο WRI- προειδοποίησε ότι μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερος αντίκτυπος στο μέλλον, καθώς φαίνεται ότι άνθρωποι αναγκάστηκαν να επιστρέψουν σε αγροτικές περιοχές, λόγω των lockdown αλλά και του γεγονότος ότι επιδεινώθηκαν οι οικονομικές συνθήκες στις πόλεις.
      Από την πλευρά της η Φράνσις Σέιμουρ, ερευνήτρια του WRI, εξέφρασε φόβο ότι οι χώρες που είναι αντιμέτωπες με υψηλότερο χρέος λόγω της πανδημίας, μπορεί να μπουν στον πειρασμό να ενδώσουν σε συμφέροντα που θέλουν να εκμεταλλευτούν τα δάση με μη βιώσιμο τρόπο ή μπορεί να αναγκαστούν να μειώσουν τους πόρους για την προστασία των δασών.
      Στον αντίποδα, υπάρχουν και θετικές εξελίξεις, σε χώρες που έλαβαν μέτρα τα τελευταία χρόνια. Η αποψίλωση των δασών μειώθηκε στην Ινδονησία, η οποία για πρώτη φορά δεν είναι στις τρεις πρώτες χώρες με τις μεγαλύτερες απώλειες σε παρθένα δάση.
      Το 2020, για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, καταγράφηκε υποχώρηση της αποψίλωσης των δασών στην Ινδονησία που το 2016, έπειτα από καταστροφικές φωτιές, αναγκάστηκε να αναστείλει τις κοπές δέντρων σε παρθένα δάση, ενώ περιόρισε τις άδειες που δίνονται σε φυτείες.
      Αλλά και στη Μαλαισία, που έχει χάσει περίπου το ένα τρίτο των παρθένων δασών της από το ‘70, μειώθηκε η αποψίλωση των δασών, χάρη στους αυστηρούς νόμους που υιοθετήθηκαν για την αντιμετώπιση της παράνομης υλοτομίας.
      Από την άλλοι, οι πλουσιότερες χώρες δεν είναι «άτρωτες» απέναντι σε αυτή την απειλή. Για παράδειγμα, στη Γερμανία τριπλασιάστηκαν οι απώλειες δασικών εκτάσεων το 2020, σε σύγκριση με το 2018, ενώ η Αυστραλία έχει καταγράψει εννιαπλάσιες απώλειες τα τελευταία δύο χρόνια.
      Με πληροφορίες από Guardian
    10. Περιβάλλον

      GTnews

      Σύμφωνα με επίσημα δεδομένα η αποψίλωση του δάσους του Αμαζονίου μειώθηκε κατά 68% τον Απρίλιο σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα πέρσι.
      Τέσσερις μήνες αφότου ανέλαβε την εξουσία ο κεντροαριστερός πρόεδρος Λουίς Ινάσιου Λούλα ντα Σίλβα, που έχει υποσχεθεί ότι θα τερματιστεί ως το 2030 η αποψίλωση του μεγαλύτερου τροπικού δάσους στον κόσμο, καταστράφηκε έκταση 382 τετραγωνικών χιλιομέτρων δάσους, σύμφωνα με τα δορυφορικά δεδομένα του βραζιλιάνικου Εθνικού Ινστιτούτου Διαστημικής Έρευνας (INPE).
      Πρόκειται για δραστική μείωση (–68%) σε σύγκριση με τα 1.026 τετραγωνικά χιλιόμετρα που είχαν αποψιλωθεί τον Απρίλιο του 2022, της τελευταίας χρονιάς της προεδρίας του προκατόχου του Ζαΐχ Μπολσονάρου. Είναι η μεγαλύτερη μείωση το 2023, έπειτα από αυτή κατά 61% που καταγράφηκε τον Ιανουάριο σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του 2022. Ωστόσο, το INPE επισήμανε πως αντίθετα, η αποψίλωση αυξήθηκε τον Φεβρουάριο (+61%) και τον Μάρτιο (+14%).
      «Υπάρχουν ενδείξεις βελτίωσης της κατάστασης στον Αμαζόνιο», σημείωσε με ικανοποίηση μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ντανιέλ Σίλβα, ειδικός στην περιβαλλοντική προστασία στο παράρτημα της μη κυβερνητικής οργάνωσης WWF στη Βραζιλία. «Τους τέσσερις τελευταίους μήνες, καταγράφεται μείωση κατά 40% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο της περασμένης χρονιάς (...) Αυτό είναι θετικό, αλλά για να πούμε με σιγουριά πως υπάρχει καθαρή τάση μείωσης, πρέπει να περιμένουμε τα αποτελέσματα της περιόδου της κορύφωσης της αποψίλωσης», πρόσθεσε πάντως, αναφερόμενος στον Αύγουστο.
      Ο Λουίς Ινάσιου Λούλα ντα Σίλβα δηλώνει εξάλλου ιδιαίτερα ανήσυχος για την κατάσταση στη Σεχάντου, περιοχή καλυπτόμενη από σαβάνα, με πλούσια βιοποικιλότητα, νότια του Αμαζονίου, όπου αυξήθηκε κατά 60% η αποψίλωση τους τέσσερις πρώτους μήνες της χρονιάς. «Επείγει η κυβέρνηση να καταρτίσει στέρεο σχέδιο για τον αγώνα εναντίον της αποψίλωσης σε αυτόν τον βιότοπο», που έχει ήδη χάσει «τη μισή από την αρχική του βλάστηση».
      Σύμφωνα με ειδικούς, η καταστροφή των αρχέγονων δασμών της πελώριας Βραζιλίας οφείλεται κατά κύριο λόγο στην αύξηση των γεωργικών και των κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων. Για να βοηθήσουν τη Βραζιλία, αρκετές χώρες έχουν υποσχεθεί να συνεισφέρουν στο Ταμείο για τον Αμαζόνιο, που είχε δημιουργηθεί κατά το πρώτο πέρασμα του Λουίς Ινάσιου Λούλα ντα Σίλβα από την προεδρία, για να προστατευτεί το αχανές τροπικό δάσος, που θεωρείται απόλυτα απαραίτητο για την ισορροπία του κλίματος και της βιοποικιλότητας σε παγκόσμια κλίμακα.
      Στα τέλη Απριλίου, ο Λουίς Ινάσιου Λούλα ντα Σίλβα ανακοίνωσε την αναγνώριση έξι νέων προστατευόμενων περιοχών φυλών ιθαγενών, των πρώτων που νομιμοποιήθηκαν σε πέντε χρόνια. Οι προστατευόμενες περιοχές χαρακτηρίζονται κυματοθραύστες της αποψίλωσης του δάσους, καθώς διατίθενται εκτάσεις σε αυτόχθονες φυλές που θέλουν να προστατεύσουν τον παραδοσιακό τρόπο ζωής τους. Επί προεδρίας Ζαΐχ Μπολσονάρου, η αποψίλωση του δάσους του Αμαζονίου κατά μέσο όρο και σε ετήσια βάση αυξήθηκε κατά 75% σε σύγκριση με την προηγούμενη δεκαετία.
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Μπροστά σε μια έκπληξη βρέθηκαν εθελοντές της Δράσης για την Άγρια Ζωή όταν διαπίστωσαν ότι στη Λιμνοθάλασσα του Αγίου Μάμα στη Χαλκιδική, υπήρχαν μωρά φλαμίνγκο, αναπαραγωγή που γίνεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.   Ωστόσο, αν και πρόκειται για μοναδικό γεγονός, η όχληση από ιδιώτη με drone για τη λήψη βίντεο και φωτογραφιών, είναι πιθανό να έχει καταστρέψει φωλιές.  
      Όπως επισημαίνεται σε ανακοίνωση του Φορέα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Θερμαϊκού Κόλπου, στη Λιμνοθάλασσα καταγράφηκαν στις αρχές Μαΐου, 180 φωλιές φοινικόπτερων από εθελοντές της Δράσης, οι οποίοι κράτησαν κρυφή την πληροφορία προκειμένου να μη συρρεύσουν επισκέπτες και ενοχλήσουν τα πουλιά, προκαλώντας ενδεχομένως εγκατάλειψη των φωλιών και αποτυχία της αναπαραγωγής.

      Ωστόσο και παρά το γεγονός ότι οι πτήσεις drone απαγορεύονται στις περιοχές Natura 2000, «κυκλοφόρησε βίντεο αυτές τις ημέρες στα κοινωνικά δίκτυα, στο οποίο εμφανώς τα πουλιά της αποικίας πετούν σε πανικό και είναι πιθανόν να έχουν καταστραφεί φωλιές».   «Όσο και αν θέλουμε να τα δούμε από κοντά, είναι σημαντικό να κρατάμε τις αποστάσεις μας.
      Είναι κρίμα να αποτύχει αυτή η πρώτη προσπάθεια αναπαραγωγής του είδους στη χώρα μας από τη δική μας απερισκεψία και περιέργεια», τονίζει στην ανακοίνωση η βιολόγος του Φορέα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Θερμαϊκού Κόλπου, Εύα Κατράνα.


      Τα φοινικόπτερα, με την επιστημονική ονομασία Phoenicopterus roseus, έκαναν την εμφάνισή τους στην Ελλάδα τα τελευταία τριάντα χρόνια και έκτοτε η παρουσία τους έχει επεκταθεί σε πολλούς υγροτόπους, όπου συναντώνται σε μεγαλύτερους αριθμούς το χειμώνα. Την άνοιξη, τα ενήλικα άτομα πηγαίνουν για την αναπαραγωγή σε αποικίες της Μεσογείου (στη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία την Τουρκία και τη Βόρεια Αφρική).  
      Στην Ελλάδα είχαν γίνει προσπάθειες αναπαραγωγής σε υγροτόπους όπως η Λιμνοθάλασσα Αλυκής Κίτρους, η Κορώνεια και το έλος Πτελέας, δίχως όμως επιτυχία.


      «Η αναπαραγωγή των φοινικοπτέρων στον Άγιο Μάμα είναι σπουδαίο γεγονός, καθώς και στο παρελθόν προσπάθησαν να αναπαραχθούν και σε άλλους υγροτόπους της χώρας μας», αναφέρει η Πηνελόπη Καραγιάννη, ορνιθολόγος και εθελόντρια της Δράσης για την Άγρια Ζωή, που παρακολουθεί τα τελευταία χρόνια την περιοχή.  
      «Είναι μάλιστα πολύ σημαντικό το μέρος που επέλεξαν για αναπαραγωγή, τον μικρό αλλά πολύτιμο για τη βιοποικιλότητα υγρότοπο του Αγίου Μάμα, ο οποίος αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά προβλήματα από την ανθρωπογενή δραστηριότητα μέσα στην προστατευόμενη περιοχή».  
      Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ/ Φωτογραφίες: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΝΙΚΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ 
    12. Περιβάλλον

      GTnews

      Το πρώτο μεγάλης κλίμακας «πείραμα» για αστική χρήση του υδρογόνου μπαίνει σύντομα σε εφαρμογή στη Δυτική Μακεδονία.
      Ένα χωριό ή μια κωμόπολη που θα επιλέγει από την Δημόσια Επιχείρηση Δικτύων Διανομής Αερίου (ΔΕΔΑ) θα μετατραπεί σε «χωριό υδρογόνου» προκειμένου να μελετηθούν σε πραγματικές συνθήκες τα δεδομένα της παραγωγής, μεταφοράς και χρήσης του υδρογόνου για αστική κατανάλωση και ηλεκτροπαραγωγή.
      Δεν παράγει ρύπους, μόνο υδρατμούς- Πλεονεκτήματα & μειονεκτήματα
      Όπως επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΔΑ Μάριος Τσάκας, το σχέδιο συμβολίζει την αρχή της νέας εποχής του υδρογόνου το οποίο τα επόμενα χρόνια προβλέπεται να διεισδύσει περαιτέρω στην ηλεκτροπαραγωγή και τις μεταφορές, αντικαθιστώντας το φυσικό αέριο και τα συμβατικά υγρά καύσιμα. Το βασικό πλεονέκτημα του υδρογόνου είναι ότι η χρήση του δεν παράγει ρύπους παρά μόνο υδρατμούς, ενώ το μειονέκτημα επί του παρόντος είναι το υψηλό κόστος και οι δυσχέρειες στην παραγωγή και την μεταφορά.
      Πώς θα λειτουργεί
      Στην περίπτωση της Δυτικής Μακεδονίας το υδρογόνο θα παράγεται από φυσικό αέριο, πρόκειται δηλαδή για το λεγόμενο «μπλε υδρογόνο» σε αντιδιαστολή με το «πράσινο υδρογόνο» που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό το φυσικό αέριο θα μεταφέρεται σε συμπιεσμένη μορφή (CNG) στο σημείο κατανάλωσης και θα αξιοποιείται με δύο τρόπους:
      - θα διανέμεται μέσω δικτύου απευθείας στα σπίτια και χρήση σε λέβητες θέρμανσης (η ΔΕΔΑ έχει ξεκινήσει επαφές με ευρωπαικούς οίκους που έχουν την τεχνογνωσία για λέβητες υδρογόνου)
      - θα μετατρέπεται σε ηλεκτρική ενέργεια για την κάλυψη των αναγκών των κατοίκων σε ρεύμα.
      Σχέδιο για παραγωγή υδρογόνου με πρώτη ύλη το βιαέριο
      Το ύψος της επένδυσης για την υλοποίηση του πιλοτικού έργου εκτιμάται σε 1,5 - 2,5 εκατ. ευρώ. Σε επόμενη φάση το υδρογόνο θα παράγεται με πρώτη ύλη το βιοαέριο αντί για φυσικό αέριο και το έργο θα συνδυαστεί με το πρόγραμμα της ΔΕΔΑ για εκμετάλλευση του εγχωρίως παραγόμενου βιοαερίου το οποίο - σύμφωνα με τις προκαταρκτικές μελέτες - μπορεί να καλύψει ζήτηση που αντιστοιχεί σε περισσότερο από 1 δισεκατομμύριο κυβικά μέτρα φυσικού αερίου το χρόνο. Το βιοαέριο παράγεται από τα απόβλητα και τα παραπροϊόντα της κτηνοτροφίας και της αγροτικής παραγωγής, που σημαίνει ότι η πρώτη ύλη είναι διάσπαρτη ανά την Ελλάδα. Οι μελέτες της ΔΕΔΑ υποδεικνύουν την κατασκευή μικρών μονάδων παραγωγής βιοαερίου, της τάξης των 3 μεγαβάτ που θα εκμεταλλεύονται τοπικά την πρώτη ύλη και την διοχέτευση του βιοαερίου στα δίκτυα της εταιρείας.
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Σύμφωνα με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που παρατείνεται, απαγορεύεται σε ολόκληρη τη χώρα η μετακίνηση, διέλευση ή παραμονή σε δάση, εθνικούς δρυμούς, περιοχές Natura και άλση.
      Όπως ανακοίνωσε χτες, Δευτέρα 9 Αυγούστου ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας και Διαχείρισης Κρίσεων, Νίκος Χαρδαλιάς, η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που τέθηκε σε ισχύ στις 6 Αυγούστου παρατείνεται έως την ερχόμενη Παρασκευή 13 Αυγούστου, ώρα 06:00 το πρωί.
      Σύμφωνα με αυτήν, απαγορεύεται σε ολόκληρη τη χώρα η μετακίνηση, διέλευση ή παραμονή σε δάση, εθνικούς δρυμούς, περιοχές Natura και άλση.
      Ταυτόχρονα, για το ίδιο χρονικό διάστημα απαγορεύεται κάθε δραστηριότητα ή εργασία που μπορεί να προκαλέσει φωτιά, όπως για παράδειγμα οξυγονοκόλληση, ή καύση εύφλεκτης ύλης. Για κάθε παράβαση, εκτός από τις σοβαρές ποινικές κυρώσεις, προβλέπεται στην πρώτη περίπτωση πρόστιμο ύψους 1.000 ευρώ και στη δεύτερη, πρόστιμο ύψους 10.000 ευρώ.
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Ένα παλιό και εγκαταλελειμμένο για δεκαετίες εργοστάσιο, θα μετατραπεί σε πολυχώρο τέχνης και πολιτισμού στην ανατολική Αττική.  
      Πρόκειται για το εργοστάσιο πορσελάνης στη Νέα Μάκρη, το οποίο κτίστηκε το 1950 και «έζησε» πολύ μεγάλες στιγμές για δύο δεκαετίες, καθώς παρήγαγε προϊόντα πορσελάνης για ηλεκτρολογική χρήση, αργότερα επεκτάθηκε και στην παραγωγή πυρότουβλων και άλλων πυρίμαχων προϊόντων και μάλιστα για μεγάλο διάστημα προμήθευε και τη ΔΕΗ.  
      Εκεί εργάστηκαν χιλιάδες άνθρωποι από τις γύρω περιοχές, από τη Νέα Μάκρη, τη Ραφήνα, τον Μαραθώνα και το Γραμματικό, όμως το 1969 η λειτουργία του σταμάτησε, λόγω υπέρογκων δανείων και από τότε έχει εγκαταλειφθεί, με εξαίρεση ένα μικρό τμήμα του, το οποίο έχει κατά καιρούς χρησιμοποιηθεί για γυρίσματα των σίριαλ της τηλεόρασης.  
      Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο δήμαρχος Μαραθώνα-Νέας Μάκρης Στέργιος Τσίρκας είχε προτείνει σε δημόσια, διαδικτυακή διαβούλευση 17 πιθανές χρήσεις και αυτή για τη δημιουργία αίθουσας προβολών, θεατρικής σκηνής και συναυλιακού χώρου, υπερίσχυσε. 
      Ο χώρος προορίζεται να στεγάζει εκθέσεις, βιβλιοθήκη και δημιουργικό εργαστήριο.
      Σύμφωνα με το Αθηναϊκό - Μακεδονικό πρακτορείο, «καθοριστική ήταν η συμβολή του εφοπλιστή Αθανάσιου Μαρτίνου, ο οποίος πέρα από τη μελέτη του όλου έργου, προσέφερε το ποσό των 215.000 ευρώ συν το ΦΠΑ κι έτσι το εργοστάσιο πορσελάνης θα μετατραπεί σε ένα κανονικό και πολυθεματικό Κέντρο Πολιτισμού και Τέχνης».  
      «Πρόκειται για ένα εγκαταλελειμμένο και λεηλατημένο εργοστάσιο, για ένα κουφάρι σχεδόν στο κέντρο της Νέας Μάκρης με μεγάλο περιβάλλοντα χώρο», εξηγεί στο ΑΠΕ ο δήμαρχος της περιοχής, Στέργιος Τσίρκας.  
      Η έκτασή του είναι 38 στρέμματα και έχει σχεδόν 4.000 τ.μ. στεγασμένο χώρο. «Για χρόνια παραμένει έτσι, παρατημένο και χωρίς καμία συντήρηση και είναι λογικό ο κόσμος να θέλει να αξιοποιηθεί».
      Το έργο θα έχει τη χρηματοδότηση της Περιφέρειας και του προγράμματος ''Αντώνης Τρίτσης''.   Οι δημοτικές αρχές εκτιμούν πως μέχρι το καλοκαίρι θα έχουν ολοκληρωθεί οι μελέτες και στη συνέχεια θα ξεκινήσουν οι εργασίες, με ορίζοντα τριετίας.
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Ένας χρόνος κλείνει χωρίς δωρεάν πλαστικές σακούλες στα καταστήματα της Ελλάδας.
      Όποιος πελάτης θέλει μία σακούλα, πληρώνει πλέον τουλάχιστον 0,04 ευρώ.    
      Από την 1η Ιανουαρίου που τέθηκε το μέτρο σε ισχύ, μόνο στα σούπερ μάρκετ η χρήση της πλαστικής σακούλας μειώθηκε κατά 80%, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ).    
      Το πράσινο τέλος, είχε ως αποτέλεσμα μία δραματική μείωση στην Ελλάδα, καθώς χρησιμοποιήθηκαν 1,5 δισεκατομμύριο λιγότερες σακούλες, σε σχέση με το 2017. 
      Για δεκαετίες, οι πλαστικές σακούλες δίνονταν δωρεάν σε όλα τα σούπερ μάρκετ και τα υπόλοιπα καταστήματα.
      Μετά την εφαρμογή του μέτρου όμως, οι τιμές τους ξεκινούσαν από τα 4 σεντ και κόστιζαν έως και 40 σεντ (για τις μεγαλύτερες και πιο χοντρές σακούλες).    
      Αν και τα υπόλοιπα καταστήματα λιανικής δεν συμμετείχαν στην έρευνα, το ΙΕΛΚΑ εκτιμά πως, συνολικά, το «πράσινο τέλος» μείωσε πανελλαδικά τη χρήση πλαστικής σακούλας κατά 65%. Αυτό σημαίνει πως, κατά μέσο όρο, κάθε καταναλωτής στην Ελλάδα χρησιμοποίησε φέτος 130 με 135 σακούλες.    
      Η μείωση αναμένεται να είναι ακόμα μεγαλύτερη μέσα στο επόμενο έτος, καθώς οι χρεώσεις θα ξεκινούν από 9 σεντ για τις λεπτές πλαστικές σακούλες, από 1η Ιανουαρίου του 2019.    
      Ο στόχος που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου του 2019, κανένας Ευρωπαίος να μην χρησιμοποιεί περισσότερες από 90 λεπτές πλαστικές σακούλες τον χρόνο.    
      Με πληροφορίες από Greek Reporter Πηγή: www.lifo.gr
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Το αρχιτεκτονικό γραφείο του Sheppard Robson αποκάλυψε ορισμένα από τα σχέδια για το Citicape House, ένα κτίριο πολλαπλών χρήσεων του Λονδίνου, το οποίο θα έχει τον μεγαλύτερο «οικολογικό» τοίχο γεμάτο με φυτά, που αναμένεται να βελτιώσει την ποιότητα του αέρα στην περιοχή.    Συγκεκριμένα, η πρόσοψη του κτιρίου θα διαθέτει πάνω από 400.000 φυτά, τα οποία με τη σειρά του θα συμβάλλουν αφενός στην «απορρόφηση» οκτώ τόνων άνθρακα και αφετέρου στην παραγωγή έξι τόνων οξυγόνου ετησίως. Το ξεχωριστό κτίριο θα βρίσκεται σε μια πολυσύχναστη περιοχή του Λονδίνου ανάμεσα στο Farringdon και το Moorgate.
      Συγκεκριμένα, η πρόσοψη του κτιρίου θα διαθέτει πάνω από 400.000 φυτά, τα οποία με τη σειρά του θα συμβάλλουν αφενός στην «απορρόφηση» οκτώ τόνων άνθρακα και αφετέρου στην παραγωγή έξι τόνων οξυγόνου ετησίως. Το ξεχωριστό κτίριο θα βρίσκεται σε μια πολυσύχναστη περιοχή του Λονδίνου ανάμεσα στο Farringdon και το Moorgate.

      Στόχος, μέσα από τον σχεδιασμό του Citicape House, είναι να αναδειχθεί ο τρόπος με τον οποίο η αρχιτεκτονική μπορεί να «επικοινωνήσει» θέματα που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή και τη μόλυνση του αέρα.  Π
      «Σε ένα τόσο ξεχωριστό μέρος της πόλης, υπήρχε μεγάλη ανάγκη να ασχοληθούμε με μερικά από τα πιο καίρια περιβαλλοντικά ζητήματα του Λονδίνου, όπως είναι η ποιότητα του αέρα και η μόλυνση λόγω της σκόνης» ανέφερε ο Dan Burr, συνεργάτης στο γραφείο του Sheppard Robson.    «Αντί να δημιουργήσουμε έναν χώρο με πράσινο κάπως απομονωμένο, επιλέξαμε, με βάση πάντοτε τις τοπικές περιβαλλοντικές συνθήκες, να κάνουμε την πόλη καλύτερη και πιο ζωντανή, καθώς επίσης και να κάνουμε ένα ξεκάθαρο αρχιτεκτονικό statement».    Μόλις ολοκληρωθεί η κατασκευή αυτού του κτιρίου με τους 11 ορόφους, θα περιέχει μεταξύ άλλων ένα πεντάστερο ξενοδοχείο, χώρους για events και εκδηλώσεις, ένα sky bar, σπα και εστιατόριο. Σε αντίθεση με την αρχική διάταξη του κτιρίου, στην καινούργια του μορφή το ισόγειο θα προεξέχει στο στο δρόμο, επιτρέποντας έτσι τη σύνδεση με μια μικρή πλατεία που υπάρχει στο πίσω μέρος.

      Η πράσινη πρόσοψη του κτιρίου θα ευθυγραμμίζεται με τους δοκούς του, συνθέτοντας έτσι μια μορφή εξωτερικής έκφρασης αυτής της εντυπωσιακής κατασκευής. Βέβαια, για την ανέγερσή του θα χρειαστεί πρώτα η κατεδάφιση του υπάρχοντος, το οποίο χτίστηκε πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.    Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία του Citicape House θα είναι ασφαλώς και η ταράτσα του, χάρη στην οποία οι επισκέπτες θα μπορούν να χαζεύουν ανεμπόδιστα τη θέα του Λονδίνου.    Το αρχιτεκτονικό γραφείο έχει επίσης φροντίσει, ώστε το κτίριο να έχει χαμηλά U-values, μια μονάδα που μετρά το πόσο μονωτικό είναι το εκάστοτε υλικό.    Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι το Βρετανικό αρχιτεκτονικό στούντιο ιδρύθηκε το 1939 από τον Richard Herbert Sheppard και έχει γραφεία στο Λονδίνο, το Μάντσεστερ και τη Γλασκώβη.
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Με την εκδοθείσα στις 27-02-2020 απόφασή του επί της υπόθεσης Επιτροπή κατά Ελλάδας (C-298/19), η οποία αφορά προσφυγή του άρθρου 260, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ λόγω παραβάσεως, ασκηθείσα από την Επιτροπή σε βάρος της Ελλάδας στις 11 Απριλίου 2019, το Ένατο Τμήμα του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαπίστωσε ότι η Ελλάδα υποχρεώνεται να καταβάλει κατ’ αποκοπήν ποσό ύψους 3,5 εκατομμυρίων ευρώ, λόγω του ότι καθυστέρησε να θέσει σε εφαρμογή το δίκαιο της Ένωσης περί προστασίας των υδάτων από τη νιτρορύπανση γεωργικής προελεύσεως. 
      Ειδικότερα, το Δικαστήριο έκρινε προσήκον, λαμβανομένου υπόψη του κινδύνου που ενέχει η επίμαχη παράβαση για το περιβάλλον και την υγεία του ανθρώπου, να υποχρεώσει την Ελλάδα να καταβάλει κατ’ αποκοπήν ποσό ύψους 3,5 εκατομμυρίων ευρώ, για την αποτελεσματική πρόληψη της μελλοντικής επανάληψης ανάλογων παραβιάσεων του δικαίου της Ένωσης. 
      Αξίζει να σημειωθεί ότι το Δικαστήριο είχε διαπιστώσει για πρώτη φορά την παράβαση εκ μέρους της Ελλάδας με απόφαση του 2015
      Ιστορικό της υπόθεσης
      Με απόφαση της 23ης Απριλίου 2015 στην υπόθεση Επιτροπή κατά Ελλάδας, C-149/14, το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η Ελλάδα, καθόσον δεν χαρακτήρισε ως ευπρόσβλητες ζώνες ορισμένες ζώνες, μεταξύ των οποίων η περιοχή της Θεσσαλικής πεδιάδας και του ποταμού Έβρου (Ελλάδα), στις οποίες παρατηρείται παρουσία μαζών υπόγειων και επιφανειακών υδάτων που προσβάλλονται από συγκεντρώσεις νιτρικών ιόντων μεγαλύτερες από 50 mg/l και/ή από φαινόμενο ευτροφισμού, και καθόσον δεν εκπόνησε τα προγράμματα δράσεως σχετικά με τις ζώνες αυτές εντός ενός έτους μετά τον εν λόγω χαρακτηρισμό, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία 91/676/ΕΟΚ για την προστασία των υδάτων από τη νιτρορύπανση γεωργικής προελεύσεως. 
      Κατά τον έλεγχο της εκτελέσεως της αποφάσεως του 2015, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι δεν είχε ακόμη επιτευχθεί συμμόρφωση προς την εν λόγω απόφαση. Υπό τις συνθήκες αυτές, αποφάσισε να ασκήσει, στις 11 Απριλίου 2019, νέα προσφυγή λόγω παραβάσεως κατά της Ελλάδας προκειμένου να ζητήσει από το Δικαστήριο να υποχρεώσει το εν λόγω κράτος μέλος να καταβάλει χρηματική ποινή και κατ’ αποκοπήν ποσό. Εντούτοις, κατόπιν της εκδόσεως από την Ελλάδα κοινής υπουργικής αποφάσεως στις 24 Απριλίου 2019 (ΦΕΚ B΄ 1496/3.5.2019), η Επιτροπή διαπίστωσε ότι το κράτος μέλος είχε λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για την εκτέλεση της αποφάσεως εκείνης και αποφάσισε να εμμείνει στην προσφυγή της αποκλειστικά και μόνον όσον αφορά την καταβολή κατ’ αποκοπήν ποσού.
      Απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
      Με την απόφασή του αυτή, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η Ελλάδα παρέβη την υποχρέωσή της να εκτελέσει την απόφαση του 2015, καθόσον, κατά τη λήξη της ταχθείσας από την Επιτροπή προθεσμίας (5 Δεκεμβρίου 2017), το κράτος μέλος δεν είχε λάβει τα αναγκαία μέτρα για την εκτέλεση της εν λόγω αποφάσεως. Πράγματι, τα μέτρα αυτά ελήφθησαν μόνον κατόπιν της εκδόσεως της κοινής υπουργικής αποφάσεως, η οποία άρχισε να ισχύει στις 3 Μαΐου 2019, ήτοι μετά τη λήξη της ταχθείσας προθεσμίας. Το Δικαστήριο παρατηρεί στη συνέχεια ότι, δεδομένου ότι δεν εκπονήθηκε εντός της ταχθείσας προθεσμίας κανένα πρόγραμμα δράσεως προβλεπόμενο από την οδηγία, δικαιολογείται να επιβληθεί στην Ελλάδα η υποχρέωση καταβολής κατ’ αποκοπήν ποσού. 
      Όσον αφορά τον υπολογισμό του κατ’ αποκοπήν ποσού, το Δικαστήριο διαπιστώνει, κατ’ αρχάς, ως προς τη διάρκεια της παραβάσεως, ότι η προσαπτόμενη στην Ελλάδα παράβαση εξακολούθησε επί σημαντικό χρονικό διάστημα, ήτοι διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων ετών από την ημερομηνία δημοσιεύσεως της αποφάσεως του 2015 μέχρι την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος της κοινής υπουργικής αποφάσεως. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει, στην συνέχεια, ως προς τη σοβαρότητα της παραβάσεως, ότι η προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί έναν από τους ουσιώδεις σκοπούς της Ένωσης και έχει θεμελιώδη χαρακτήρα. Πράγματι, η μη τήρηση της υποχρεώσεως που απορρέει από την οδηγία μπορεί να βλάψει το περιβάλλον και πρέπει να θεωρείται ιδιαίτερα σοβαρή. Το Δικαστήριο υπογραμμίζει επίσης ότι, όσον αφορά τις προσπάθειες τις οποίες κατέβαλε η Ελλάδα και τις οποίες αναγνώρισε η Επιτροπή για τον χαρακτηρισμό των ευπρόσβλητων σε νιτρορύπανση ζωνών, η προβαλλόμενη από την Ελλάδα περίσταση ότι, μέχρι την έκδοση της κοινής υπουργικής αποφάσεως, οι εν λόγω ζώνες προστατεύονταν επαρκώς, δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη ως ελαφρυντική περίσταση. Τέλος, όσον αφορά την ικανότητα πληρωμής της Ελλάδας, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη την πρόσφατη εξέλιξη του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) του εν λόγω κράτους μέλους.
      Για όλους αυτούς τους λόγους, το Δικαστήριο κρίνει προσήκον, λαμβανομένου υπόψη του κινδύνου που ενέχει η επίμαχη παράβαση για το περιβάλλον και την υγεία του ανθρώπου, να υποχρεώσει την Ελλάδα να καταβάλει κατ’ αποκοπήν ποσό ύψους 3,5 εκατομμυρίων ευρώ, για την αποτελεσματική πρόληψη της μελλοντικής επανάληψης ανάλογων παραβιάσεων του δικαίου της Ένωσης. 
      Γίνεται υπόμνηση ότι η προσφυγή λόγω παραβάσεως, στρεφόμενη κατά κράτους μέλους το οποίο παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το δίκαιο της Ένωσης, μπορεί να ασκηθεί από την Επιτροπή ή από άλλο κράτος μέλος. Αν το Δικαστήριο διαπιστώσει την ύπαρξη παραβάσεως, το καθ’ ου κράτος μέλος πρέπει να συμμορφωθεί με την απόφαση το συντομότερο. Όταν η Επιτροπή θεωρεί ότι το κράτος μέλος δεν συμμορφώθηκε προς την απόφαση, μπορεί να ασκήσει νέα προσφυγή, ζητώντας την επιβολή χρηματικών κυρώσεων. Πάντως, σε περίπτωση μη ανακοινώσεως στην Επιτροπή των μέτρων για τη μεταφορά μιας οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο, το Δικαστήριο μπορεί, κατόπιν προτάσεως της Επιτροπής, να επιβάλει κυρώσεις με την πρώτη του απόφαση.
      Το πλήρες κείμενο της απόφασης είναι διαθέσιμο στα γαλλικά και ιταλικά στην ιστοσελίδα CURIA.
      Επιμέλεια: Γεώργιος Π. Κανέλλος
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Έντεκα τόνοι αλιευτικών διχτυών, 33.293 πλαστικά αντικείμενα, 21.121 γυάλινα μπουκάλια, 12.833 αλουμίνια, σε μόλις 1,5 χρόνο και μάλιστα εν μέσω πανδημίας. Τόσα αντικείμενα περισυλλέχθηκαν από τους οκτώ σταθμούς συλλογής θαλάσσιων απορριμμάτων που είναι εγκατεστημένοι σε επτά ελληνικά νησιά από την περιβαλλοντική οργάνωση Αegean Rebreath και επτά δραστήριους δήμους υπό την αιγίδα του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
      Οι δήμοι σε Πάρο, Αντίπαρο, Λευκάδα, Σύρο, Τήνο, Πόρο και Ανάφη εφαρμόζουν καλές πρακτικές για τη διαχείριση των θαλάσσιων απορριμμάτων, οργανώνοντας παράκτιους και υποβρύχιους καθαρισμούς, ερευνητικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες και ψηφιακές βάσεις δεδομένων. Παράλληλα, ανακυκλώνουν το πλαστικό, το γυαλί, το αλουμίνιο και τα αλιευτικά εργαλεία , τα οποία στη συνέχεια διαθέτουν σε εταιρείες που τα επαναχρησιμοποιούν, κάνοντας πράξη τις αρχές της κυκλικής οικονομίας.
      Μάλιστα, ο υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργος Αμυράς επισκέφθηκε τον σταθμό συλλογής θαλάσσιων απορριμμάτων στη Λυγιά Λευκάδας, όπου ενημερώθηκε σχετικά από τον δήμαρχο του νησιού, Χαράλαμπο Καλό και δήλωσε: «Το δίκτυο δήμων που έχουν εγκαταστήσει σταθμούς συλλογής θαλάσσιων απορριμμάτων προστατεύει τον θαλάσσιο πλούτο της Ελλάδας και εφαρμόζει στην πράξη την περιβαλλοντική δημοκρατία, ενσωματώνοντας στις δράσεις του πρωτίστως τις τοπικές κοινωνίες».
      Όπως τόνισε, «το ΥΠΕΝ στηρίζει τη συγκεκριμένη δράση, που μειώνει σημαντικά το ανθρακικό αποτύπωμα και προσφέρει σημαντικά οφέλη για το βυθό και το περιβάλλον».
      Οι δήμοι, που ήδη συμμετέχουν σε αυτή τη δράση, συνενώνονται με τους δήμους της Ζακύνθου, της Κέρκυρας, της Σαντορίνης και της Νάξου υπό την ομπρέλα ενός κοινού δικτύου. Το ΥΠΕΝ στηρίζει την καινοτόμο αυτή πρωτοβουλία που προκύπτει από τη σύμπραξη δημόσιας και ιδιωτικής πρωτοβουλίας, συγχρηματοδοτείται από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) και στοχεύει στην ανάδειξη και ανταλλαγή καλών πρακτικών, την αξιοποίηση των εμπειριών για την υλοποίηση οριζόντιων δράσεων και την παροχή συμβουλευτικού έργου σε κεντρικό επίπεδο.
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Ένα πολύ εντυπωσιακό αλλά ευτυχώς ακίνδυνο γεωλογικό φαινόμενο βρίσκεται αυτή την περίοδο σε εξέλιξη στη Νίσυρο. Στην περιοχή της καλντέρας εμφανίστηκαν και πάλι κρατήρες και ρωγμές στο έδαφος, οι οποίες όμως δεν συνδέονται με το ηφαίστειο αλλά με τον συνδυασμό της κυκλοφορίας θερμών υγρών στο υπέδαφος και των ισχυρών βροχοπτώσεων που προηγήθηκαν. Το φαινόμενο παρακολουθεί τις τελευταίες δεκαετίες η Ελληνική Αρχή Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΕΑΓΜΕ). Πριν από ένα δεκαπενθήμερο, αφού προηγήθηκαν μεγάλες βροχοπτώσεις στο ακριτικό νησί, οι κτηνοτρόφοι που έχουν ζώα στην περιοχή του Λακκιού (μια μικρή κοιλάδα στο κέντρο του νησιού, εκεί όπου βρίσκεται ο κρατήρας του ηφαιστείου) παρατήρησαν ότι οι ρωγμές που είχαν ανοίξει πριν από μερικά χρόνια είχαν μεγαλώσει, ενώ είχαν ανοίξει νέοι κρατήρες. Παράλληλα με τους κτηνοτρόφους, ειδοποίησαν την ΕΑΓΜΕ και από τη Μητρόπολη Κω – Νισύρου, λόγω ρηγματώσεων που εμφανίστηκαν στη μονή Παναγίας Σπηλιανής.
      «Το 1995-1997 ήταν μια περίοδος δραστηριοποίησης του ηφαιστείου, με πολλούς μικροσεισμούς και κάποιες επιφανειακές παραμορφώσεις του εδάφους. Η περίοδος αυτή τελείωσε το 1998, ευτυχώς χωρίς να οδηγήσει σε ενεργοποίηση του ηφαιστείου», εξηγεί στην «Κ» ο Γιώργος Βουγιουκαλάκης, ηφαιστειολόγος στην ΕΑΓΜΕ. «Το 2001, έπειτα από μια περίοδο ισχυρών βροχοπτώσεων εμφανίστηκε στον κρατήρα μια ρωγμή που εξελίχθηκε έως το 2002, φθάνοντας τα 20 μέτρα μήκος, καθώς και πολλές βυθίσεις στο έδαφος».

      Η ΕΑΓΜΕ τότε μελέτησε το φαινόμενο, χρησιμοποιώντας στοιχεία και από δύο σταθμούς μέτρησης των γεωθερμικών ρευστών (ως προς τη θερμοκρασία και το ύψος της στάθμης τους) που υπάρχουν στο νησί και διαπίστωσε ότι δεν συνδέεται με το ηφαίστειο. «Πρόκειται ουσιαστικά για την απόκριση των πετρωμάτων στην κρίση του 1997 και τη διάβρωσή τους από την κυκλοφορία υδροθερμικών υγρών», εξηγεί ο κ. Βουγιουκαλάκης. «Τα θερμά ύδατα διαβρώνουν το υπέδαφος, δημιουργείται ένα κενό και όταν έχουμε μεγάλες βροχοπτώσεις η επιφάνεια του εδάφους καταρρέει».
      Κλιμάκιο της ΕΑΓΜΕ, αποτελούμενο από επιστημονικό προσωπικό της Διεύθυνσης Διαχείρισης Φυσικών και Τεχνολογικών Κινδύνων, επισκέφθηκε στις 14-23 Φεβρουαρίου τη Νίσυρο με σκοπό να πραγματοποιήσει αυτοψία. «Τοποθετήσαμε έναν επιπλέον σταθμό μέτρησης και μελετήσαμε το φαινόμενο. Οπως προκύπτει, έχει επεκταθεί λόγω των έντονων βροχοπτώσεων που προηγήθηκαν. Πάντως δεν συνδέεται με τη δραστηριότητα του ηφαιστείου ούτε σεισμικά, ούτε χημικά, ούτε θερμικά».

      Η επανεμφάνιση του φαινομένου δεν απασχόλησε ιδιαίτερα το νησί, καθώς οι κάτοικοι γνωρίζουν από τους επιστήμονες ότι δεν συνδέεται με το ηφαίστειο. «Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει. Επειδή το παρακολουθούν οι επιστήμονες και γνωρίζουμε ότι δεν συνδέεται με το ηφαίστειο δεν ανησυχεί κανείς», λέει ο Σιδέρης Κοντογιάννης, εργαζόμενος σε συνεργείο στην περιοχή. «Μόνο οι κτηνοτρόφοι ανησυχούν, γιατί παλαιότερα είχε πέσει μια αγελάδα σε μία από τις ρωγμές, ευτυχώς ήταν ρηχή και γλίτωσε. Απλά ίσως θα έπρεπε να μπει κάποια σήμανση για το καλοκαίρι, όταν έρχονται στο σημείο περιπατητές».
      Πηγή: Εφημερίδα «Καθημερινή»
      Πηγή φωτογραφιών: ΕΑΓΜΕ
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο πλανήτης ψήνεται στον πυρετό. Το 2023 αναδείχθηκε ως το θερμότερο έτος της μεταβιομηχανικής εποχής, ενώ τα πέντε πιο θερμά έτη σημειώθηκαν την τελευταία δεκαετία. Οι προβλέψεις των επιστημόνων επιβεβαιώθηκαν, με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Κλιματικής Αλλαγής Copernicus να ανακοινώνει πως το 2023 η μέση θερμοκρασία της Γης ανέβηκε στα υψηλότερα επίπεδα από το 1850, που υπάρχουν σχετικά στοιχεία.
      Μάλιστα, σύμφωνα με την Copernicus, η μέση θερμοκρασία ξεπέρασε κατά 1,48 βαθμούς Κελσίου (°C) τα επίπεδα του 19ου αιώνα, πλησιάζοντας απειλητικά τον στόχο που έχει θέσει η Διάσκεψη του Παρισιού: να μην ξεπεράσει η άνοδος της θερμοκρασίας τον 1,5 °C.
      Ολες οι ημέρες του 2023 ήταν τουλάχιστον έναν βαθμό Κελσίου πάνω από το επίπεδο της περιόδου 1850-1900, οι μισές μέρες του έτους ήταν 1,5 °C πιο ζεστές και δύο ημέρες η άνοδος ξεπέρασε τους 2 °C! Ενδεικτικό της ανοδικής τάσης είναι το γεγονός πως το 2023 ήταν 0,60 βαθμούς Κελσίου θερμότερο από τον μέσο όρο της περιόδου 1991-2020, όταν ήδη οι θερμοκρασίες είχαν αρχίσει να τραβούν την ανηφόρα.

      Η αμέσως προηγούμενη θερμότερη χρονιά είχε καταγραφεί το 2016 και ήταν κατά 0,17 °C πιο «δροσερή», ενώ τρίτο στη σειρά θερμό έτος για τον πλανήτη ήταν το 2020. Για την Ευρώπη το 2023 ήταν το δεύτερο θερμότερο έτος στη μεταβιομηχανική εποχή, πίσω μόνο από το 2020. Την ανάλυση και τα στοιχεία του Copernicus ήρθε να επιβεβαιώσει και η μελέτη της Μετεωρολογικής Υπηρεσίας της Ιαπωνίας, η οποία κατέληξε σε σχεδόν ίδια αποτελέσματα, σημειώνοντας πως το 2023 έφτασε σε θερμοκρασία ρεκόρ 1,43 °C πάνω από τα επίπεδα του 19ου αιώνα.
      «Το 2023 ήταν μια εξαιρετική χρονιά, τα κλιματικά ρεκόρ έπεφταν σαν ντόμινο. Οι θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια του 2023 είναι πιθανό να υπερβαίνουν αυτές οποιασδήποτε περιόδου τουλάχιστον των τελευταίων 100.000 ετών», δήλωσε η Σαμάνθα Μπούργκες, αναπληρώτρια διευθύντρια της Υπηρεσίας Κλιματικής Αλλαγής Copernicus.
      Η υπερθέρμανση του πλανήτη σχετίζεται με τη μεγάλη αύξηση αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, τα οποία συγκρατούν θερμότητα και σε μεγάλο βαθμό προέρχονται από την καύση ορυκτών καυσίμων. Το 2023 το διοξείδιο του άνθρακα (βασικό θερμοκηπικό αέριο) έφτασε σε συγκεντρώσεις των 420 ppm, από 380 ppm που ήταν το 2006. Οι παγκόσμιες εκπομπές άνθρακα από τα ορυκτά καύσιμα έφτασαν ξανά σε επίπεδα ρεκόρ, με το Global Carbon Project να εκτιμά (λίγο πριν κλείσει το προηγούμενο έτος) πως οι εκπομπές CO2 θα σημείωναν αύξηση 1,1% το 2023, φτάνοντας τους 40,9 γιγατόνους, ενώ υποτίθεται πως πρέπει να μειώνονται και μάλιστα δραστικά!
      Στο ρεκόρ ζέστης του 2023 συνέβαλε και το φαινόμενο Ελ Νίνιο, ένα περιοδικό φαινόμενο που οδηγεί σε αυξημένες θερμοκρασίες στον κεντρικό και ανατολικό Ειρηνικό Ωκεανό, στο ύψος του Ισημερινού, προκαλώντας (εκτός των άλλων) και κύματα θερμότητας στην ευρύτερη περιοχή. Φέτος, η κεντρική και βόρεια Αμερική σημείωσε πολύ υψηλές θερμοκρασίες, ενώ ιδιαίτερα θερμές ήταν οι συνθήκες στον Καναδά. Το Ελ Νίνιο εμφανίζεται περίπου ανά τέσσερα έτη, άρα δεν μπορεί να εξηγήσει την ανοδική τάση της θερμοκρασίας. Ερχεται να ενισχύσει περιοδικά την άνοδο των θερμοκρασιών, η οποία οφείλεται στο φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής.
      Η υπέρβαση των μέσων θερμοκρασιών εντός του 2023 άρχισε να γίνεται μεγαλύτερη από την άνοιξη και μετά, ο Ιούλιος και ο Αύγουστος παγκόσμια ήταν ιδιαίτερα θερμοί, ενώ εξαιρετικά μεγάλη ήταν η απόκλιση τον Δεκέμβριο, που όχι μόνο ήταν ο θερμότερος που έχει καταγραφεί αλλά και η απόκλιση έφτασε τους 1,78 βαθμούς Κελσίου!
      Και στην Ελλάδα το 2023 είχε αρκετούς μήνες με θερμοκρασίες πάνω από το «κανονικό», όπως ο καυτός Ιούλιος, αλλά και το τρίμηνο Οκτώβριος, Νοέμβριος, Δεκέμβριος. Ολα δείχνουν πως η κλιματική κρίση είναι εδώ και απειλεί με ακραία καιρικά φαινόμενα – καύσωνες, πυρκαγιές και πλημμύρες. Οι προειδοποιήσεις των επιστημόνων είναι σαφείς, αλλά πολλοί από τους κρίσιμους παράγοντες που λαμβάνουν τις αποφάσεις συνεχίζουν με καταστροφική λογική «business as usual».
    21. Περιβάλλον

      GTnews

      Το γνωστό φαινόμενο της παλίρροιας σημειώθηκε χθες, Τρίτη, το βράδυ στη Βενετία, λίγο μετά τις 23:00, τοπική ώρα. Η στάθμη του νερού έφτασε το ένα μέτρο και ουσιαστικά πλημμύρισε μόνον ένα μέρος της πλατείας του Αγίου Μάρκου.
      Τα κινητά φράγματα του συστήματος Mόζε δεν ενεργοποιήθηκαν, διότι έχει αποφασιστεί ότι πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνον όταν η στάθμη του νερού ξεπερνά το ένα μέτρο και είκοσι εκατοστά.
      REUTERS/Manuel Silvestri
      Πολλοί τουρίστες επωφελήθηκαν πάντως του σπάνιου φαινομένου (είναι η τρίτη φορά που το κέντρο της Βενετίας πλημμυρίζει, στα τελευταία 150 χρόνια) για να τραβήξουν βίντεο και να βγάλουν «σέλφι» με τα κινητά τους.
      Η Βασιλική του Αγίου Μάρκου, η οποία προστατεύεται με σειρά από υάλινες πλάκες, δεν υπέστη καμία απολύτως ζημιά.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.