Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1477 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      GTnews

      Αποκαλυπτικές οι δορυφορικές απεικονίσεις από την εξέλιξη των πλημμυρισμένων εκτάσεων στην περιοχή της Μαγνησίας και πιο συγκεκριμένα στη Λίμνη Κάρλα 5 μήνες μετά την κακοκαιρία «Daniel», όπως καταγράφηκαν από τον ευρωπαϊκό δορυφόρο Sentinel-2.
      Στο παρακάτω βίντεο (animation) παρουσιάζεται η εξέλιξη των πλημμυρισμένων εκτάσεων στην περιοχή της λίμνης Κάρλας, από την κακοκαιρία «Daniel» που έπληξε με ιδιαίτερη σφοδρότητα την Θεσσαλία. Οι πλημμύρες ξεκίνησαν από τις 05.09.2023 στην περιοχή καθώς αυξανόταν η στάθμη του Πηνειού (και των παραποτάμων του). 
      Η έκταση της λίμνης Κάρλας άρχισε μεγαλώνει απότομα αμέσως μετά τις ραγδαίες βροχοπτώσεις, φτάνοντας και ξεπερνώντας τα 180-190 χιλιάδες στρέμματα στο μέγιστο της έκτασής της, το οποίο παρατηρήθηκε στα τέλη Σεπτεμβρίου με αρχές Οκτωβρίου 2023. Η έκταση της διατηρήθηκε καθόλη τη διάρκεια του χειμώνα (περισσότερα από 120-140 χιλιάδες στρέμματα) με τάση συρρίκνωσης.
      Σύμφωνα με τα τελευταία δορυφορικά δεδομένα που ανέλυσε και επεξεργάστηκε το meteo.gr/E.A.A, η έκταση της λίμνης Κάρλας στις 12 Φεβρουαρίου 2024, ανέρχεται, προσεγγιστικά, στα 140 χιλιάδες στρέμματα.
      Η ανάλυση των δορυφορικών φωτογραφιών και η οπτικοποίηση των πλημμυρισμένων εκτάσεων πραγματοποιήθηκε από το meteo.gr/E.A.A.
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Μια νησιωτική χώρα, όπως η Ελλάδα, οφείλει να φροντίζει ως κόρην οφθαλμού τα μοναδικά παράκτια οικοσυστήματά της. Ωστόσο, ο θαλάσσιες περιοχές Natura 2000 καλύπτουν μόλις το 6% των εθνικών μας υδάτων, αφήνοντας έτσι ένα σοβαρό κενό. Το κενό αυτό επιχειρεί σήμερα, έστω και με καθυστέρηση, να καλύψει το υπουργείο Περιβάλλοντος, προτείνοντας τον χαρακτηρισμό 19,3 εκατομμυρίων στρεμμάτων θαλάσσιων περιοχών. Ανάμεσα σε αυτές, το μεγαλύτερο μέρος του Κορινθιακού Κόλπου, η θαλάσσια περιοχή στην Κρήτη, η ευρύτερη περιοχή των Παξών, της Πύλου, της Ανδρου, του στενού ανάμεσα στην Καβάλα και στη Θάσο.
       
      Σήμερα, το Εθνικό Δίκτυο Natura 2000 περιλαμβάνει 403 περιοχές, καλύπτοντας το 27,1% της έκτασης της χώρας (35.747,40 τ.χλμ). Από αυτές τις περιοχές, οι 152 έχουν θαλάσσιο τμήμα, ενώ μόνο 16 περιοχές Natura είναι αμιγώς θαλάσσιες (αντιστοιχούν στο 6% των εθνικών μας υδάτων). Η έλλειψη αυτή επισημάνθηκε πριν από δύο χρόνια, στην τελευταία ανασκόπηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας (για τη διατήρηση των οικοτόπων και της άγριας χλωρίδας και πανίδας, Οδηγία 92/43/ΕΟΚ).
       
      Προ δεκαημέρου, λοιπόν, το υπουργείο Περιβάλλοντος έδωσε σε διαβούλευση έναν κατάλογο με 100 περιοχές που προτείνεται να ενταχθούν στο δίκτυο Natura. Πρόκειται είτε για νέες περιοχές ή για επεκτάσεις υφισταμένων, με σκοπό την προστασία κάποιου ή κάποιων απειλούμενων ειδών ή οικοτόπων. Στις προτάσεις του ΥΠΕΝ κυριαρχούν οι θαλάσσιες περιοχές (περίπου 19,3 στρέμματα), ενώ οι χερσαίες καταλαμβάνουν μόλις 474.000 στρέμματα.
       
      Οι στόχοι Ε.Ε., ΟΗΕ
       
      «Σε επίπεδο έκτασης των περιοχών Natura, η Ελλάδα καλύπτει τους στόχους της Ε.Ε. και του ΟΗΕ για τη βιοποικιλότητα. Εκεί όπου υστερούμε είναι οι θαλάσσιες περιοχές», εξηγεί στην «Κ» η γενική γραμματέας του ΥΠΕΝ Χριστίνα Μπαριτάκη. «Σε επίπεδο ΟΗΕ, οι στόχοι για την προστασία της βιοποικιλότητας σε παγκόσμιο επίπεδο είναι να ρυθμίζεται με μέτρα διαχείρισης το 17% των χερσαίων εκτάσεων και το 10% των θαλάσσιων. Με την πρότασή μας, λοιπόν, το ποσοστό των ελληνικών θαλάσσιων περιοχών Natura ανεβαίνει κατά 17%».
       
      Η επιλογή των περιοχών έγινε με βάση μελέτες που εκπονήθηκαν για λογαριασμό του ΥΠΕΝ και τις προτάσεις των φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών. «Με την καταγραφή και επικαιροποίηση της κατάστασης των ειδών και των οικοτόπων της χώρας, έχουμε πλέον στα χέρια μας ένα εξαιρετικό διαχειριστικό εργαλείο», λέει η κ. Μπαριτάκη. «Πρόθεσή μας είναι να συνεχίσουμε, και για τον λόγο αυτό αναζητούμε πηγές χρηματοδότησης».
       
      Ειδικά για τις θαλάσσιες περιοχές, οι προτάσεις του υπουργείου έχουν ως στόχο την προστασία αμμοσύρσεων που καλύπτονται διαρκώς από θαλάσσιο νερό μικρού βάθους, λιβαδιών Ποσειδωνίας, υφάλων, υποθαλάσσιων σχηματισμών που δημιουργούνται από εκπομπές αερίων και θαλασσίων σπηλαίων που βρίσκονται εξ ολοκλήρου ή κατά το ήμισυ κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Επίσης, την προστασία απειλούμενων ειδών όπως η Caretta caretta και σημαντικών για την ορνιθοπανίδα περιοχών. Οι μεγαλύτερες από τις νέες προτεινόμενες περιοχές είναι οι ακτές της νότιας Μάνης (382.000 στρ.), η παράκτια θαλάσσια ζώνη της Ανδρου (300.000 στρ.), το βορειοανατολικό άκρο της Κρήτης (Διονυσάδες, Ελάσα και χερσόνησος Σίδερο, 262.000 στρ.), η χερσόνησος του Αθω (200.000 στρ.), οι ακτές της ανατολικής Εύβοιας (178.000 στρ.), ο κεντρικός και ανατολικός Κορινθιακός Κόλπος (166.000 στρ.), η θαλάσσια περιοχή της δυτικής και νοτιοδυτικής Κρήτης (166.000 στρ.).
       

       
      Νησιά και νησίδες
       
      Επίσης περιλαμβάνεται πλήθος νησιών και νησίδων, όπως η παράκτια και θαλάσσια περιοχή της Μακρονήσου, οι νήσοι Λιχάδες, η παράκτια και θαλάσσια περιοχή της βορείου Ανάφης, η Κάσος και τα Κασονήσια, νησίδες και ύφαλοι στη βορειοανατολική Εύβοια, τα Διαπόντια Νησιά (Οθωνοί, Ερεικούσα, Μαθράκι), η Νίσυρος, η νότια Πάτμος, οι Στροφάδες, οι νησίδες Φαλκονέρα, Βελοπούλα και Καράβια, τα Κύθηρα, η Δυτική Σκύρος με τις νησίδες της, Τα Ψαρά και Αντίψαρα, τα νησιά Λειψοί, Αγαθονήσι, Λειψοί, Λέρος, Κάλυμνος, Τέλενδος και οι νησίδες τους.
       
      Μετά την ολοκλήρωση της διαβούλευσης, ο κατάλογος θα εγκριθεί με κοινή απόφαση των υπουργείων Περιβάλλοντος και Αγροτικής Ανάπτυξης και θα αποσταλεί στις κοινοτικές αρχές.
       
      Πηγή: http://www.kathimerini.gr/865998/article/epikairothta/perivallon/to-8alassio-diktyo-natura-epekteinetai
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Καθώς η συζήτηση για την ολοένα και πιο ανησυχητική κλιματική αλλαγή είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, το National Geographic χαρτογράφησε τις επιπτώσεις που θα είχε το λιώσιμο των πάγων σε κάθε ήπειρο.
      Σε αυτή την περίπτωση το επίπεδο της θάλασσας θα ξεπερνούσε τα 66 μέτρα σε ύψος και τα νερά θα έσβηναν από τον χάρτη ολόκληρες χώρες  – όπως αυτές που βρίσκονται κοντά στον Βόρειο και Νότιο Πόλο – αλλά και μεγαλουπόλεις.
      Στην Αμερική, πολλές πόλεις στην ανατολική ακτή όπως το Μαϊάμι, η Νέα Υόρκη και η Νέα Ορλεάνη, θα εξαφανιστούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

      Στην Ευρώπη, πόλεις όπως το Άμστερνταμ, οι Βρυξέλλες, η Ρίγα, το Λονδίνο και η Βενετία θα «πνιγούν», όπως και το μεγαλύτερο μέρος της Δανίας.

      Το ίδιο θα συμβεί και στην Ελλάδα, όπου τα περισσότερα νησιά του Αιγαίου – ειδικά οι Κυκλάδες -  θα βυθιστούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

      Σε σύγκριση με άλλες ηπείρους, η Αφρική θα χάσει τα λιγότερα εδάφη της. Παρόλα αυτά, η Αλεξάνδρεια και το Κάιρο θα σβηστούν από τν χάρτη λόγω της ανόδου της στάθμης των υδάτων της Μεσογείου. Επίσης, η άνοδος της θερμοκρασίας και η ξηρασία θα μπορούσε να κάνει την ήπειρο ένα μέρος μη κατοικήσιμο. 

      Στην Ασία, θα εξαφανιζόταν όλο το Μπαγκλαντές και οι ακτές της Ινδίας ενώ θα πλημμύριζε μία τεράστια έκταση στην Κίνα, η οποία σήμερα κατοικείται από 600 εκατομμύρια ανθρώπους – το Πεκίνο και η Σαγκάη «σβήνονται» από τον χάρτη.

      Πηγή: National Geographic
      Και ένα gif από το Ratpack: 

    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας τα τελευταία χρόνια είναι μεταξύ άλλων η συστηματική και ταχύτατη καταστροφή των δασών σε παγκόσμιο επίπεδο με ανεξέλεγκτους ρυθμούς και χωρίς καμία ευαισθησία.
       
       
      Ένας νέος χάρτης έρχεται όμως ώστε να βοηθήσει οικολογικές οργανώσεις, οργανισμούς και άλλους φορείς προστασίας να ελέγξουν τι συμβαίνει ανά πάσα στιγμή σε οποιαδήποτε δασική έκταση.
       
      Ο χάρτης αυτός αναπτύχθηκε από το World Resources Institute, με τη βοήθεια του Google Maps και του Google Earth και απεικονίζει διαδραστικά, σχεδόν σε πραγματικό χρόνο, την κάλυψη των δασών σημειώνοντας μάλιστα σε ποια σημεία έχει αυξηθεί ή μειωθεί.
       
      Όταν είχε αρχικά ανακοινωθεί το project αυτό, πριν από περίπου ένα χρόνο, είχε αποσπάσει πολλά και θετικά σχόλια και πλέον ο οργανισμός ο οποίος βρίσκεται πίσω από την ανάπτυξή του ευελπιστεί πως θα αποτελέσει ένα καλό εργαλείο για κυβερνήσεις, οικολογικές οργανώσεις, αλλά και κάθε άλλο αρμόδιο φορέα τόσο για την παρακολούθηση των δασών αλλά και την άμεση παρέμβαση όπου και όποτε απαιτείται.
       
      Δείτε τον χάρτη εδώ: http://www.globalforestwatch.org/map/8/38.78/23.46/ALL
       
      Πηγή: http://www.insomnia.gr/_/articles/google/google/n%CE%AD%CE%BF%CF%82-%CF%87%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B7-%CE%B2%CE%BF%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-google-%CE%B8%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%BB-r6105
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι χορτολιβαδικές εκτάσεις θα μπορούν, χωρίς περιορισμούς, να φιλοξενήσουν πλήθος δραστηριοτήτων.
       
      Στην κατάργηση όλων των περιορισμών που ισχύουν για 19,4 εκατομμύρια στρέμματα δημόσιας γης σε όλη τη χώρα πρόκειται να προχωρήσει το υπουργείο Περιβάλλοντος. Με νομοθετική πρόταση, που σύντομα θα δοθεί σε διαβούλευση, το ΥΠΕΚΑ εξαιρεί τις χορτολιβαδικές εκτάσεις από τα όσα ισχύουν για τις δασικές εκτάσεις, ώστε να διευκολυνθεί η επιχειρηματικότητα. Το ερώτημα που ανακύπτει, πέραν της συνταγματικότητας των ρυθμίσεων, είναι με ποιο τρόπο ο αποχαρακτηρισμός των χορτολιβαδικών εκτάσεων θα αποδειχθεί συμφέρων για το Δημόσιο.
       
      Στη νομοθετική πρόταση «Δασικά οικοσυστήματα: Ορισμοί, προστασία, επιτρεπτές επεμβάσεις», το υπ. Περιβάλλοντος συνοψίζει όλες τις τροποποιήσεις (ελαστικότερες σε ό,τι αφορά την προστασία του περιβάλλοντος) που έγιναν στη δασική νομοθεσία την τελευταία τριετία, προσθέτοντας δύο βασικές ρυθμίσεις:
       
      - Οι χορτολιβαδικές εκτάσεις διαχωρίζονται από το πλαίσιο προστασίας των δασικών εκτάσεων και μετονομάζονται «δημόσιες γαίες», από κοινού με ορισμένες κατηγορίες μη αξιοποιήσιμων εκτάσεων, όπως οι βραχώδεις, βαλτώδεις, αμμώδεις και άλλες. Επιπλέον, παύουν να θεωρούνται προστατευτέες εκτάσεις, δεν μπορούν να κηρυχθούν αναδασωτέες, ενώ μπορούν να φιλοξενήσουν πλήθος βιοτεχνικών/βιομηχανικών χρήσεων, ακόμα και να διατεθούν προς πολεοδόμηση. Αυτό που μένει να διαφανεί είναι κατά πόσο, μέσω της αλλαγής αυτής, θα απεμποληθεί το τεκμήριο υπέρ του Δημοσίου για τις εκτάσεις αυτές, διευκολύνοντας τη διεκδίκηση εκτάσεων από ιδιώτες. Και πώς θα επηρεαστεί από τις αλλαγές η ήδη καθυστερημένη διαδικασία κατάρτισης και κύρωσης δασικών χαρτών (η οποία μάλιστα είναι και μνημονιακή υποχρέωση).
       
      - Διευρύνεται ο αριθμός και το είδος των δραστηριοτήτων που επιτρέπεται να λάβουν χώρα σε δάσος ή δασική έκταση. Για παράδειγμα, επιτρέπονται εκπαιδευτήρια, ιεροί ναοί και παντός είδους μονές, χώροι αποθήκευσης και επεξεργασίας στερεών και υγρών αποβλήτων, κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας μεταναστών, πάρκα κεραιών, έργα ΑΠΕ, μονάδες παραγωγής ενέργειας από καύση, εκτροφεία γουνοφόρων, κτηνοτροφικές μονάδες και πλήθος άλλων χρήσεων. Και τουριστικές εγκαταστάσεις, ακόμα και στους πυρήνες εθνικών δρυμών.
       
      Κατά τα λοιπά, το υπό προετοιμασία σχέδιο νόμου κινείται στη φιλοσοφία όλων των πρόσφατων ρυθμίσεων του ΥΠΕΚΑ. Για παράδειγμα, από τη μια πλευρά διατάσσει την κατεδάφιση κάθε παράνομου κτίσματος σε δάση και δασικές εκτάσεις (μάλιστα ο καταπατητής οφείλει να αποζημιώσει το κράτος με 1 ευρώ ανά τετραγωνικό και ανά ημέρα διατήρησης του παράνομου κτίσματος). Και από την άλλη πλευρά δίνει τριετή παράταση λειτουργίας και δυνατότητα νομιμοποίησης σε αυθαίρετα εγκατεστημένες σε δάση βιοτεχνικές δραστηριότητες. Επίσης ανοίγει «παράθυρα» για περαιτέρω αποχαρακτηρισμούς - για παράδειγμα, ορίζει ότι επιτρέπεται να εκδοθεί νέα πράξη χαρακτηρισμού για μια έκταση, όταν η μορφή της έχει αλλάξει δραστικά.
       
      Πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_17/09/2013_533578
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Σχεδόν € 2 τρις θα διοχετεύονται στην παγκόσμια οικονομία κάθε χρόνο, αν η αποδοτική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων ενισχυθεί, σύμφωνα με μια έκθεση του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον η οποία δημοσιεύτηκε χθες (16 Μαρτίου).
       
      Η έκθεση, κατέληξε ότι η αποδοτική χρήση των φυσικών πόρων του πλανήτη θα σημαίνει σημαντική οικονομική ανάπτυξη για την επόμενη γενιά, η οποία σε απόλυτους αριθμούς θα μπορούσαν να ανέλθει έως και τα 2 τρις € μέχρι το 2050.
       
      Ένα πρόγραμμα στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι ζωντανή απόδειξη αυτού του οικονομικού φαινόμενου, αναφέρει η έκθεση. Μεταξύ 2005 και 2010, το εν λόγω σύστημα ανακύκλωσε επτά εκατομμύρια τόνους αποβλήτων τα οποία προοριζόντουσαν για χώρους υγειονομικής ταφής. Με αυτόν τον τρόπο μείωσε το κόστος των επιχειρήσεων κατά σχεδόν € 180 εκατομμύρια και σταμάτησε την εκπομπή 6 εκατ. τόνων διοξειδίου του άνθρακα (CO2) από την ατμόσφαιρα.
       
      Μια πιο βιώσιμη αξιοποίηση των υλικών αγαθών και της ενέργειας θα διατηρήσει επίσης την υπερθέρμανση του πλανήτη κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου, σύμφωνα με την Συμφωνία του Παρισιού, προσθέτει η έκθεση.
       
      «Αυτή είναι μια περιβαλλοντική win-win κατάσταση», δήλωσε ο Erik Solheim, επικεφαλής του Προγράμματος για το Περιβάλλον των Ηνωμένων Εθνών, σχετικά με τα ευρήματα της έκθεσης. Η έκθεση αυτή έρχεται μόλις τρεις ημέρες μετά την ψήφιση από τους ευρωβουλευτές της αύξησης του στόχου ανακύκλωσης στο 70% μέχρι το 2030. Η Simona Bonafè, επικεφαλής Ευρωβουλευτής αναφορικά με την Οδηγία για την Κυκλική Οικονομία, δήλωσε ότι η ψηφοφορία ήταν «ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση μιας κυκλικής οικονομίας».
       
      «Θέλουμε να ξεφύγουμε από ένα μη βιώσιμο μοντέλο και να οδηγηθούμε στην αντικατάστασή του από μια οικονομία όπου τα προϊόντα να έχουν σχεδιαστεί για να διαρκούν και να μπορούν να επιδιορθωθούν, να επαναχρησιμοποιούνται, να ανακυκλώνονται και να ανακατασκευάζονται», δήλωσε η Bonafè.
       
      «Με την καλύτερη αξιοποίηση των φυσικών δώρων του πλανήτη μας, εμείς θα συνεισφέρουμε περισσότερα χρήματα στην οικονομία για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης. Ταυτόχρονα, θα δημιουργήσουμε τα απαραίτητα κεφάλαια για να χρηματοδοτήσουμε ένα φιλόδοξο σχέδιο για το κλίμα», πρόσθεσε ο Solheim.
       
      Τα συμπεράσματα της έκθεσης δεν ήταν όλα καλά, όμως. Έδειξε ότι τα οικονομικά οφέλη από την πιο αποτελεσματική χρήση των πόρων, δεν κατανέμονται ομοιόμορφα. «Μια πιο αργή εξόρυξη των πόρων θα μειώσει τα έσοδα και θα επηρεάσει τις θέσεις εργασίας σε ορισμένους κλάδους, όπως οι εξορυκτικές και λατομικές δραστηριότητες», αναφέρει η έκθεση.
       
      Ακόμα κι έτσι, η όλες οι χώρες έχουν περισσότερα να κερδίσουν από την εφαρμογή πολιτικών οι οποίες θα στηρίξουν τη μετάβαση σε μια πιο αποδοτική εκμετάλλευση των πόρων από ότι θα έκαναν, συνεχίζοντας να ασκούν αναποτελεσματικές δραστηριότητες. «Όταν πρόκειται για τη βελτίωση της αποδοτικότητας των πόρων, κάθε χώρα και κάθε περιοχή αντιμετωπίζουν διαφορετικές ευκαιρίες και προκλήσεις.
       
      Έτσι, πρέπει να υπάρξει περισσότερη συζήτηση βασιζόμενη στην επιστήμη και τη χάραξη πολιτικής σε όλα τα επίπεδα και πρέπει αυτή να είναι φυσικά προσαρμοσμένη στις συγκεκριμένες προτεραιότητες της κάθε περιοχής», δήλωσε ο Solheim.
       
      Για τις χώρες της G7, αναφέρει η έκθεση, η αποδοτικότητα των πόρων και η φιλόδοξη δράση για το κλίμα θα μεγεθύνει το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν κατά σχεδόν 600 δις € μέχρι το 2050. «Ελπίζω ότι αυτή η έκθεση θα ευαισθητοποιήσει και θα εμπνεύσει τόσο τους φορείς χάραξης πολιτικής του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για να δρομολογήσουν πολλές περισσότερες αντίστοιχες προσπάθειες», ο Solheim κατέληξε.
       
      Πηγή: https://www.euractiv.gr/section/periballon/news/oie-kalyteri-energiaki-apotelesmatikotita-simeni-ragdea-ikonomiki-anaptyxi/
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Όλη την ημέρα μια έντονη οσμή καμμένου πλαστικού κατακλύζει την ατμόσφαιρα του Λεκανοπεδίου της Αθήνας δηλητηριάζοντας τους κατοίκους της πόλης.
       
      Αιτία είναι η πυρκαγιά που εκδηλώθηκε το Σάββατο 6 Ιουνίου σε μονάδα ανακύκλωσης (ΚΔΑΥ) στη Νέα Ζωή Ασπροπύργου.
       
      Σύμφωνα με πληροφορίες, η Πολιτεία δεν διαθέτει επαρκή κονδύλια για να καλύψει τον χώρο με χώμα ώστε να σταματήσει να σιγοκαίει η πυρκαγιά, ενώ στο σημείο επικρατούν τριτοκοσμικές καταστάσεις με εκατοντάδες τσιγγάνους που έχουν σπεύσει για να αποσπάσουν ότι μπορεί να πωληθεί (κυρίως μέταλλα για σκραπ).
       
      Η Πυροσβεστική Υπηρεσία δεν μπορεί να κάνει τίποτα περισσότερο από το να ρίχνει νερό για να κρατήσει χαμηλά τη θερμοκρασία και να αποφύγει την αναζωπύρωση, ενώ ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, Γιάννης Τσιρώνης, προσπαθεί να βρει χρήματα για να κατασβεστεί η τοξική πυρκαγιά.
       
      —Πώς ξέσπασε η πυρκαγιά
       
      Η φωτιά εκδηλώθηκε το προηγούμενο Σάββατο σε ξερόχορτα που δεν είχαν καθαριστεί σε παρακείμενο οικόπεδο και επεκτάθηκε εντός του Κέντρου Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ).
       
      Εκεί, η φωτιά φούντωσε αφού στο χώρο, μια έκταση 20-25 στρεμμάτων, υπήρχαν μεγάλες ποσότητες ανακυκλώσιμων υλικών (χαρτί και πλαστικού).
       
      Στην συγκεκριμένη μάλιστα επιχείρηση που φέρεται να έχει μεγάλες οφειλές προς τις Τράπεζες, δύο φορές κατά το παρελθόν (το 2010 και το 2011) μετά την διενέργεια ελέγχου οι επιθεωρητές περιβάλλοντος είχαν επιβάλει υψηλά πρόστιμα.
       
      Σύμφωνα με καταγγελίες κατοίκων, η φωτιά εκδηλώθηκε από εμπρησμό.
       
      —Στο έλεος των Ρομά
       
      Μετά την εκδήλωση της πυρκαγιάς, στην περιοχή εκτυλίχθηκαν τριτοκοσμικές εικόνες με δεκάδες Ρομά να εισέρχονται στη μονάδα και να πλιατσικολογούν κάθετι που μπορεί να πωληθεί στο παράνομο εμπόριο, κυρίως μέταλλα για σκραπ.
       
      Σύμφωνα με το Πρώτο Θέμα, δεκάδες φορτηγάκια μπαινοέβγαιναν στο εργοστάσιο και σήκωναν ό,τι είχε μείνει. Εκτός από σίδερα και άλλα υλικά, “έφευγαν” και υπολογιστές, έπιπλα, τα πάντα. Στην είσοδο κάποιοι μάλιστα κανόνιζαν ποιος θα πάρει τι.
       
      Μάλιστα, υπάρχουν καταγγελίες ότι Ρομά από τους δεκάδες ανεξέλεγκτους καταυλισμούς της περιοχής τοποθέτησαν εμπόδια στους δρόμους προς τη μονάδα για να εμποδίσουν τις υδροφόρες και να συνεχίσουν ανενόχλητοι το “θεάρεστο” έργο τους.
       
      Σε όλο αυτό το σκηνικό η αστυνομία ήταν απούσα.
       
      —Πόσο επικίνδυνο είναι το τοξικό νέφος
       
      Όσον αφορά στην επικινδυνότητα του τοξικού νέφους που έχει απλωθεί πάνω από τον ουρανό της πρωτεύουσας, σαφείς απαντήσεις δεν μπορούν να δοθούν καθώς δεν διενεργούνται μετρήσεις.
       
      Το τμήμα Ποιότητας Ατμόσφαιρας της διεύθυνσης ατμοσφαιρικής ρύπανσης και θορύβου του υπουργείου Περιβάλλοντος, που διατηρεί σταθμούς μέτρησης στην περιοχή, καταγράφει μόνο αστικούς ρύπους όπως το διοξείδιο του άνθρακα, το διοξείδιο του θείου και τα αιωρούμενα μικροσωματίδια.
       
      Ανάλογες μετρήσεις κάνουν οι περιβαλλοντικοί σταθμοί των δήμων Ασπροπύργου και Ελευσίνας. Από τα στοιχεία που έχουν συλλέξει και οι τρεις πηγές, δεν προκύπτει σημαντική μεταβολή στους ρύπους. “Μέχρι χθες η διεύθυνση του ανέμου ήταν βόρεια- βορειοδυτική, οπότε ότι εκπέμπονταν από το εργοστάσιο έφευγε προς τη θάλασσα”, λέει ο κ. Αναστάσιος Χριστίδης, προϊστάμενος του τμήματος Περιβάλλοντος του δήμου Ελευσίνας.
       
      “Για να μετρηθούν τα επίπεδα διοξινών και πολυαρωματικών υδρογονανθράκων χρειάζεται μια άλλη, ειδική διαδικασία δειγματοληψίας και εξειδικευμένη ανάλυση, την οποία οι δήμοι δεν είναι σε θέση να κάνουν.
       
      Πάντως πρέπει να καθησυχάσουμε τον κόσμο. Για να δημιουργηθεί πρόβλημα υγείας σε κάποιον από τον καπνό αυτό, χρειάζεται έκθεση επί μακρόν, για αρκετές ημέρες κοντά στην πηγή του” πρόσθεσε.
       
      —Οι ήρωες και τα σκυλιά
       
      Αξίζει να σημειωθεί ότι στο χώρο ζούσαν περίπου 12 αδέσποτα σκυλιά, τα οποία φρόντιζε η φιλοζωική οργάνωση “Τα Φαντάσματα του Ασπροπύργου”.
       
      Κάθε μέρα εθελοντές της οργάνωσης μπαίνουν στο χώρο θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή για να βρουν τα σκυλιά. Μέχρι στιγμής τέσσερα έχουν εντοπιστεί ζωντανά και έχουν μεταφερθεί σε κτηνίατρο, ενώ τα υπόλοιπα αγνοούνται.
       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2015/06/09/anakyklosi-rypansi-athina-122819/
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Μαγευτικά μέρη, φυσικά φαινόμενα αλλά και γεγονότα που συντάραξαν τον κόσμο όπως αποτυπώθηκαν σε φωτογραφίες τραβηγμένες απο το Διάστημα
       
      1. Οι πυραμίδες της Γκίζας
       

       
      2. Ο Αμαζόνιος ποταμός
       

       
      3. Αποψίλωση
       

       
       
      4. Εκρηξη ηφαιστείου
       

       
       
       
      5. Η επίθεση στους Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη
       

       
       
       
      7. Το τσουνάμι στην Ινδία
       

       
       
       
      10. Νότια και Βόρεια Κορέα
       

       
       
       
      12. Ο Γάγγης ποταμός
       

       
       
       
      14. Θάλασσα με φυτοπλαγκτόν
       

       
       
       
      15. Το Γκραν Κάνυον
       

       
       
      Πηγή και όλες οι εικόνες: http://www.topontiki.gr/article/93202/Otan-koitas-apo-psila-Sugklonistikes-fotografies-apo-to-Diastima
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Η κατάσταση των μεγάλων ελληνικών πόλεων αναφορικά με το ποσοστό αστικού πρασίνου που διαθέτουν είναι απογοητευτική. Χαρακτηριστικά, αναφέρεται ότι η μέση κάλυψη σε πράσινο των ελληνικών μεγαλοπούλεων σήμερα είναι για την Αθήνα περίπου το 7% της επιφάνειάς της και για τη Θεσσαλονίκη το 4-5% της επιφάνειάς της.
      Τα αντίστοιχα ποσοστά για πολλές ευρωπαϊκές πόλεις κυμαίνονται περίπου στο 25% της έκτασης της πόλης. Πρόκειται για στοιχεία εργασίας του αναπληρωτή καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Σεραφείμ Πολύζου, τα οποία περιλαμβάνονται στο τελευταίο του βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΡΙΤΙΚΗ με τίτλο "Αστική Ανάπτυξη". Σύμφωνα με τον ίδιο, η παραπάνω εικόνα μαρτυρά τη δυσχερή θέση στην οποία βρίσκονται οι δύο μεγάλες ελληνικές πόλεις. Η έλλειψη πρασίνου, διεκρινίζει, αποτελεί το βασικό λόγο για τον οποίο ο αστικός χώρος στην Ελλάδα δεν αποτελεί δημοφιλή χώρο, άθλησης, ψυχαγωγίας και αναψυχής.
       
      Ηχορύπανση
       
      Ένα άλλο σημαντικό θέμα που θίγει ο κ. Πολύζος είναι και αυτό της ηχορύπανσης*. Στις μεγάλες πόλεις επισημαίνει, η αναλογία του πληθυσμού που εκτίθεται σε μη αποδεκτά όρια θορύβου είναι 2-3 φορές μεγαλύτερη από τον εθνικό μέσο όρο. Ο θόρυβος που παράγεται από την κυκλοφορά των αυτοκινήτων, σύμφωνα με μετρήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενοχλεί το 20-25% του πληθυσμού των αναπτυγμένων χωρών της Δυτικής Ευρώπης.
       
      Επίσης, αναφέρει ο κ. Πολύζος, το 19% του συνολικού πληθυσμού των χωρών της Ε.Ε. βρίσκεται σε περιοχές με υψηλές στάθμες θορύβου. Για την Ελλάδα, η οδική κίνηση αποτελεί την πιο σημαντική πηγή για τον αστικό πληθυσμό, με κυριότερο το θόρυβο από την κίνηση μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων, δεν παραλείπει να σημειώσει ο αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, για να συμπληρώσει:
       
      "Οι περιοχές με ιδιαίτερο πρόβλημα υποβάθμισης του ακουστικού περιβάλλοντος, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του αρμόδιου υπουργείου Περιβάλλοντος, είναι σχεδόν όλες οι αστικές περιοχές της χώρας. Βεβαίως το πρόβλημα είναι σαφώς εντονότερο στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπως στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη κ.ά. Σε πολλές περιπτώσεις η αποφυγή του θορύβου επιτυγχάνεται με το κλείσιμο των παραθύρων των κατοικιών κατά τους θερινούς μήνες, κάτι που οδηγεί στη συνεχή λειτουργία των κλιματιστικών συστημάτων, με πολύ επιβαρυντικές συνέπειες για το περιβάλλον από την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας. Για τον περιορισμό των συνεπειών στην υγεία, το κράτος έχει θεσπίσει ανώτατα όρια, ανάλογα με τις περιοχές στις οποίες παράγεται ο θόρυβος και τις χρήσεις της αστικής και μη αστικής γης. Τα νώτατα αυτά όρια, που επιβάλλονται από την ισχύουσα νομοθεσία θα πρέπει να τηρούνται". Πάντως ο ίδιος δεν παραλείπει να αναφέρει πως ο θόρυβος αποτελεί καθοριστικό παράγοντα υποβάθμισης του αστικού περιβάλλοντος, ενώ συμβάλλει στην οικονομική παρακμή των αστικών κέντρων και την υποβάθμιση πολλών κεντρικών περιοχών των μεγάλων πόλεων, για διευκρινίσει:
       
      "Η υποβάθμιση των κεντρικών περιοχών των μεγάλων πόλεων δημιουργεί απώλεια δυνητικών εσόδων στους ιδιοκτήτες ακινήτων και στο κράτος. Η μείωση της αξίας των ακινήτων μειώνει την αξία των ενοικίων που λαμβάνουν οι ιδιοκτήτες τους και τα φορολογικά έσοδα του κράτους. Εκτός από τις παραπάνω αρνητικές συνέπειες, η ηχορύπανση στα αστικά κέντρα επιδρά αρνητικά στον τουρισμό, την αξιοποίηση των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων, και γενικότερα την ελκυστικότητα των πόλεων".
       
      *Η μέτρηση του θορύβου γίνεται με βάση την έντασή του, με μονάδα μέτρησης το ντεσιμπέλ (db). Η κλίμακα των ντεσιμπέλ κυμαίνεται από το μείον άπειρο έως το συν άπειρο, αλλά το ανθρώπινο αυτί μπορεί να ακούσει από 0 έως 130 db.
       
      Πηγή: http://www.protothema.gr/environment/article/523250/i-elleipsi-astikou-prasinou-kai-i-ihorupansi-pnigoun-tis-ellinikes-poleis/
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Πριν από έναν ακριβώς χρόνο είχαμε γράψει στο econews.gr ότι η Σουηδία ανακυκλώνει ή αξιοποιεί ενεργειακά το 99% των απορριμμάτων που παράγει με αποτέλεσμα ποσοστό μόλις 1% επί του συνολικού όγκου να καταλήγει στις χωματερές.
       
      Πλέον, η καύση των απορριμμάτων για την παραγωγή ενέργειας έχει εξελιχθεί σε έναν ταχέως αναπτυσσόμενο κλάδο σε βαθμό τέτοιο που οι παραγωγοί έχουν ξεμείνει από εγχώρια σκουπίδια, δηλαδή πρώτη ύλη.
       
      Έτσι, η Σουηδία εισάγει δύο εκατομμύρια τόνους σκουπιδιών ετησίως από γειτονικές χώρες. Κυρίως από τη Νορβηγία και τη Φινλανδία, αλλά και από την Ιρλανδία, τη Βρετανία, την Ολλανδία και τη Δανία.
       
      Τα κέντρα αποτέφρωσης απορριμμάτων που λειτουργούν στη σκανδιναβική χώρα Η ηλεκτροδοτούν 250.000 νοικοκυριά και θερμαίνουν ακόμα 950.000 νοικοκυριά ετησίως.
       
      —«Πόλεμος» με τη Νορβηγία
       
      Η υψηλή ζήτηση για σκουπίδια από τα αποτεφρωτήρια στη Σουηδία έχει μειώσει δραματικά το κόστος αγοράς τους.
       
      Έτσι, πολλοί δήμοι και κοινότητες της γειτονικής Νορβηγίας τα πωλούν στα σουηδικά αποτεφρωτήρια που ζητούν λιγότερα χρήματα, ακόμα και αν τους χωρίζουν εκατοντάδες χιλιόμετρα.
       
      Ενδεικτικά, όπως μεταδίδει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP) ο δήμος του Βος στη δυτική Νορβηγία στέλνει τα απορρίμματα στο Γιόνκοπινγκ της Σουηδίας, 800 χιλιόμετρα μακριά, και όχι στην τοπική μονάδα του Μπέργκεν που απέχει μόνο 100 χιλιόμετρα.
       
      Η κατάσταση αυτή έχει προκαλέσει σοβαρές αντιδράσεις από νορβηγούς επιχειρηματίες που βλέπουν τη Σουηδία να «κανιβαλίζει» τις τιμές των απορριμμάτων και να εμποδίζει την ανάπτυξη του κλάδου στη χώρα τους.
       
      «Τα νορβηγικά κέντρα πρέπει να εισάγουν απορρίμματα από τη Βρετανία» παραπονιέται ο Οντ Τέργιε Ντόβικ, επικεφαλής του κέντρου αποτέφρωσης Returkraft στη νότια Νορβηγία.
       
      «Έχει γίνει πλέον τόσο συμφέρον να καίει κανείς τα σκουπίδια του στη Σουηδία ώστε διαβρώνεται το κίνητρο για τη διαλογή και ανακύκλωση απορριμμάτων στη Νορβηγία» προσθέτει.
       
      Η αλήθεια είναι ότι η διασυνοριακή μεταφορά σκουπιδιών απαιτεί καύσιμα και επομένως επιβαρύνει το περιβάλλον. Οι Σουηδοί, όμως, επιμένουν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα: «Έχουν γίνει πολλοί υπολογισμοί και έρευνες για το θέμα. Αυτό που βρήκαν είναι ότι η ίδια η μεταφορά [δηλαδή το περιβαλλοντικό κόστος] είναι αμελητέα» διαβεβαιώνει ο Βάινε Βίκβιστ, εκπρόσωπος του Σουηδικού Συνδέσμου Διαχείρισης Αποβλήτων.
       
      Όπως εξηγεί, η εξοικονόμηση πετρελαίου και άλλων καυσίμων χάρη στην αποτέφρωση προσφέρει μεγάλο όφελος και δικαιολογεί την εισαγωγή σκουπιδιών, πολλά από τα οποία θα κατέληγαν σε χωματερές.
       
      —«Θύμα» η ανακύκλωση
       
      Το πρόβλημα είναι όμως ότι η έλλειψη οικονομικού κινήτρου στη Νορβηγία έχει επιδεινώσει τα στατιστικά στοιχεία της ανακύκλωσης και της αξιοποίησης των οικιακών αποβλήτων με το ποσοστό να πέφτει στο 37% το 2014 έναντι 44% το 2009.
       
      «Το περιβάλλον θα κέρδιζε πολλά αν τα σουηδικά κέντρα ανακύκλωσης μάζευαν σκουπίδια από την Ανατολική Ευρώπη, όπου η μόνη εναλλακτική είναι οι χωματερές» λέει ο Ντόβικ.
       
      Παρά την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη μείωση του όγκου των σκουπιδιών που καταλήγουν σε χωματερές, περισσότεροι από 100 εκατομμύρια τόνοι απορρίπτονται εκεί κάθε χρόνο.
       
      Εδώ μπορείτε να διαβάσετε οκτώ πτυχές του σουηδικού θαύματος στη διαχείριση των σκουπιδιών.
       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2015/09/15/souidia-skoupidia-norvigia-125092/
    11. Περιβάλλον

      gvarth

      Το Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ) διοργανώνει ένα διεθνές συνέδριο µε τίτλο Biofuels for Sustainable Development of Southern Europe (Bio4SuD).
       
      Το συνέδριο αυτό συνέδριο φιλοδοξεί να γεφυρώσει τους Ερευνητικούς και Ακαδηµαϊκούς φορείς µε τη βιοµηχανία υπό το πρίσµα της αξιοποίησης των τεχνολογιών των βιοκαυσίµων. Το συνέδριο στοχεύει στην παρουσίαση των τάσεων της αγοράς βιοκαυσίµων, τις τεχνολογικές προκλήσεις καθώς και τις νέες τεχνολογίες και προοπτικές, ώστε να αναπτυχθούν συνέργειες µεταξύ της βιοµηχανίας και των ερευνητικών και ακαδηµαϊκών φορέων της ΕΕ.
       
      Διαβάστε περισσότερα εδώ .
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Ως μια βραδυφλεγή υγειονομική βόμβα, το φιτίλι της οποίας είναι ακόμη αναμμένο, χαρακτηρίζουν οι ειδικοί τις ποσότητες αμιάντου που βρίσκονται κρυμμένες στο κτιριακό απόθεμα της χώρας, ακόμη και 17 χρόνια μετά την έκδοση οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης για οριστική απαγόρευση της εμπορίας και χρήσης όλων των τύπων του καρκινογόνου υλικού.
      Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο αμίαντος είναι ιδιαίτερα επιβλαβής και… ύπουλος, αφού τα συμπτώματα της ασθένειας στον άνθρωπο εκδηλώνονται έπειτα από 15-20 χρόνια. Ειδικότερα, οι εισπνεόμενες ίνες αμιάντου μπορούν να προκαλέσουν αμιάντωση (φλεγμονή του πνεύμονα), καρκίνο του πνεύμονα, κακόηθες μεσοθηλίωμα του υπεζωκότος και του περιτοναίου (μεμβράνη που καλύπτει τους πνεύμονες).

      Μεσοθηλίωμα, ένας καρκίνος που συνδέεται με τον αμίαντο
      Η καρκινογόνος δράση του είναι γνωστή, διότι συνδέεται με έναν και μοναδικό τύπο θανατηφόρου καρκίνου, το μεσοθηλίωμα, για το οποίο καμία άλλη καρκινογόνος ουσία δεν είναι υπεύθυνη. H μικροσκοπική του υφή είναι λεπτές ίνες που μοιάζουν με αιχμηρές βελόνες και διαπερνούν τα τοιχώματα του πνεύμονα, δημιουργώντας πλάκες στον υπεζωκότα (τη μεμβράνη που επικαλύπτει τον πνεύμονα μέσα στη θωρακική κοιλότητα). Μετά την εισπνοή, οι ίνες αυτές δεν αποβάλλονται και ούτε ο οργανισμός έχει τη δυνατότητα να τις απορροφήσει. Ετσι, παραμένουν «σφηνωμένες» στο αναπνευστικό σύστημα, στο οποίο ασκούν φλεγμονώδη και καρκινογενετική επίδραση επί δεκαετίες.
      Οπως ανέφερε ο Παναγιώτης Μπεχράκης, πνευμονολόγος και διευθυντής Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου, δεν υπάρχει όριο ασφαλούς επιπέδου έκθεσης στον αμίαντο, είτε με την έννοια του χρόνου, είτε με την έννοια της συγκέντρωσης των εισπνεόμενων ινών, καθώς ακόμη και μια ελάχιστη δόση είναι ικανή να προκαλέσει νόσο. «Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι αμιάντου σπαρμένοι στις ελληνικές οικοδομές κι αν δει κανείς με τα μάτια του τα ελλενίτ που υπάρχουν στον οικιστικό ιστό, αρκεί να καταλάβει πόσος αμίαντος υπάρχει εκεί έξω» υπογραμμίζει, μιλώντας στα «ΝΕΑ». Ο ίδιος είχε τεθεί επικεφαλής της Ελληνικής Επιτροπής για τον Αμίαντο πριν από περίπου 25 χρόνια, ωστόσο, η δράση της αποδείχθηκε βραχύβια, καθώς, όπως υποστηρίζει, καμία κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε σοβαρά για το ζήτημα, ούτε έγινε καταγραφή κρουσμάτων και δεδομένων.
      Σημαντική αύξηση της θνησιμότητας δείχνουν τα στοιχεία
      Η πρώτη εμπεριστατωμένη – και μοναδική μέχρι στιγμής – έρευνα σε βάθος 32 ετών (1983- 2 015) πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το οποίο και κατέγραψε σημαντική αύξηση των θανάτων από κακόηθες μεσοθηλίωμα, τον καρκίνο που οφείλεται στον αμίαντο. Συγκεκριμένα, την εικοσαετία 1983 – 2003 έχασαν τη ζωή τους 223 άνθρωποι, ενώ την περίοδο 2004 – 2015 καταγράφηκαν 455 θάνατοι. Μία άλλη άκρως σημαντική παράμετρος από την μελέτη ήταν και το ποσοστό θνησιμότητας για κάθε γεωγραφική περιοχή στην Ελλάδα για την περίοδο 2004 – 2015. Το υψηλότερο ποσοστό βρέθηκε στη Στερεά Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της Αττικής, ενώ ακολούθησαν Ηπειρος, Πελοπόννησος, Μακεδονία και Θράκη, Κρήτη και Θεσσαλία.
      Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, οι θάνατοι από μεσοθηλίωμα αφορούσαν κυρίως άντρες με ένα συντριπτικό ποσοστό της τάξεως του 77,5%, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό θανάτων έλαβαν χώρα κατά τα τελευταία 15 χρόνια.
      Στο πλαίσιο αυτό, ο Κωνσταντίνος Γουργουλιάνης, καθηγητής Πνευμονολογίας του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ένας από τους υπεύθυνους της έρευνας, επισημαίνει πως «αυτή η αύξηση οφείλεται εν μέρει στη βελτίωση των διαγνωστικών μεθόδων που είχε ως αποτέλεσμα την αποκάλυψη κρουσμάτων, τα οποία στο παρελθόν δεν μπορούσαν να διαγνωστούν. Επιπλέον, ο αυξημένος αριθμός ίσως οφείλεται και στο γεγονός ότι τώρα φαίνονται οι συνέπειες από τη χρήση του αμιάντου. Κι αυτό γιατί η νόσος εκδηλώνεται αρκετά χρόνια από την αρχική έκθεση». Και προσθέτει: «Μόνο στο νοσοκομείο μας έχουμε δύο – τρία περιστατικά μεσοθηλιώματος τον χρόνο, τα οποία φέρουν την «υπογραφή» του αμιάντου. Παράλληλα, σε ό,τι αφορά τα επαγγέλματα, οι επιβεβαιωμένοι ασθενείς έχουν σαφή σύνδεση με έκθεση στον αμίαντο».
      Χαρακτηριστικά είναι και τα στοιχεία που παρέθεσε ο Αθανάσιος Νταβέλος, ειδικός ιατρός εργασίας και γενικός γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος, αναφορικά με τους παράγοντες κινδύνου εμφάνισης καρκίνου πνεύμονα (σε σχέση με το γενικό πληθυσμό): Εκθεση στον αμίαντο x5, Κάπνισμα x11, έκθεση στον αμίαντο & κάπνισμα x53.
       

      90.000 θάνατοι κάθε χρόνο παγκοσμίως
      Για να αναλογιστεί κανείς τη σοβαρότητα της απειλής αρκεί να κοιτάξει τα στοιχεία που δείχνουν ότι αυτή τη στιγμή περίπου 125 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο εκτίθενται σε αμίαντο στον χώρο εργασίας τους. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΠΟΥ, περισσότεροι από 90.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο του πνεύμονα που σχετίζεται με τον αμίαντο, μεσοθηλίωμα και αμιάντωση ως αποτέλεσμα επαγγελματικής έκθεσης. Ενας στους τρεις θανάτους από επαγγελματικό καρκίνο υπολογίζεται ότι προκαλείται από αμίαντο, ενώ εκτιμάται ότι πολλές χιλιάδες θάνατοι μπορούν να αποδοθούν ετησίως στην έκθεση στο περιβάλλον διαβίωσης.
      Παράλληλα, η παγκόσμια συχνότητα εμφάνισης του μεσοθηλιώματος αυξάνεται σταθερά την τελευταία δεκαετία και προβλέπεται να συνεχίσει σε ένα εκτιμώμενο μέγιστο τη δεκαετία που διανύουμε. Οι ακριβείς αριθμοί είναι δύσκολο να προσδιοριστούν καθώς η ασθένεια είναι πιθανό να μην αναφέρεται σε περιοχές χαμηλής συχνότητας. Ωστόσο, μια εκτίμηση υποδηλώνει κατά μέσο όρο 14.200 περιπτώσεις παγκοσμίως κάθε χρόνο.
      Η απαγόρευση που καθυστέρησε, οι δίκες και οι αποζημιώσεις
      Το πρόβλημα και στη χώρα μας αλλά και διεθνώς επιδεινώθηκε από το γεγονός ότι η απαγόρευση της χρήσης αμιάντου ήρθε αργά. Δηλαδή, ενώ διεθνώς η καρκινογόνος δράση του αμιάντου ήταν γνωστή από τα μέσα του 20ού αιώνα, η πλήρης απαγόρευση καθυστέρησε σημαντικά, υπό την ισχυρή πίεση του «λόμπι» των εταιρειών που παρήγαν και εμπορεύονταν υλικά αμιάντου, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται η χρήση παρότι ήταν γνωστός ο μεγάλος κίνδυνος.
      Υποθέσεις στα δικαστήρια
      Αξίζει να τονιστεί ότι τα τελευταία χρόνια έχουν αναφερθεί αρκετές υποθέσεις οικογενειών με θύματα αμιάντου που έχουν αποζημιωθεί, σε πρώτο ή δεύτερο βαθμό με σημαντικά ποσά για θάνατο που προήλθε από εργασίες σε περιβάλλον αμιάντου. Ο δικηγόρος Γιώργος Μόσχος, ο οποίος χειρίζεται τουλάχιστον 30 υποθέσεις, υπερασπιζόμενος τις προσπάθειες για δικαίωση οικογενειών απόστρατων αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού που νόσησαν από καρκίνο μετά τη θητεία τους σε παλιά πολεμικά πλοία, σημειώνει πως ήδη έχουν εκδοθεί αποφάσεις υπέρ των θυμάτων σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, ενώ μια υπόθεση αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας και αναμένεται η απόφαση τους επόμενους μήνες. Αρχικά, η οικογένεια του θανόντος είχε δικαιωθεί, με το δικαστήριο να επιδικάζει αποζημίωση ύψους 60.000 ευρώ στη σύζυγό του και από 40.000 ευρώ σε καθένα από τα τρία παιδιά του.
      Παράλληλα, πριν από λίγα χρόνια απόστρατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού που νόσησε με μεσοθηλίωμα δικαιώθηκε με αμετάκλητη απόφαση και εις βάρος του Δημοσίου επιδικάστηκε αποζημίωση 250.000 ευρώ.
      «Εχουμε αρκετές υποθέσεις που προχωρούν και οι ασθενείς ή οι οικογένειες δικαιώνονται. Η πλειοψηφία αφορά μηχανικούς του Πολεμικού ή του Εμπορικού Ναυτικού, οι οποίοι εργάζονταν για αρκετά χρόνια σε χώρους όπου υπήρχε αμίαντος» λέει ο Γιώργος Μόσχος, συμπληρώνοντας πως υπήρξε ευρεία χρήση του υλικού στα παλιά πλοία, καθώς έχει χαμηλή ηλεκτρική αγωγιμότητα και μεγάλη αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες και στον θόρυβο.
      Στα τέλη του 20ού αιώνα, ο αμίαντος έφτασε να έχει πάνω από 3.000 χρήσεις (υφαντική, σχοινιά, χαρτί, μονωτικά υλικά, διηθητικές μεμβράνες, ενδύματα ασφαλείας, αυλαίες θεάτρων, προστατευτικές ταπετσαρίες, στην ηλεκτρολογία, στη μόνωση σωλήνων, κλιβάνων, λεβήτων, σε πλοία και εργοστάσια). Κυρίως, όμως, χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή προϊόντων αμιαντοτσιμέντου και για τις θερμομονωτικές του ιδιότητες. Ετσι, ακόμα και σήμερα, κρύβεται σε κατασκευαστικά υλικά (πλάκες οροφής και δαπέδου, σωλήνες, ηλεκτρικές – θερμικές μονώσεις), σε συσκευές καθημερινής χρήσης (ηλεκτρικά σίδερα, πιστολάκια για τα μαλλιά) και στην αυτοκινητοβιομηχανία (φρένα, συμπλέκτες).
      Ανάγκη επιθεωρήσεων
      Στο ερώτημα τι έχει γίνει από το 2005 και την οριστική απαγόρευση του αμιάντου μέχρι σήμερα, υπολογίζεται ότι έχουν ληφθεί πρωτοβουλίες για να αποξηλωθεί ο αμίαντος από τo μεγαλύτερο ποσοστό των δημόσιων κτιρίων και αμέσως μετά των βιομηχανικών, με την οικονομική κρίση, ωστόσο, να βάζει φρένο και σε αυτή στη διαδικασία.
      Ενόψει του 2035 – χρονιά-ορόσημο για την «εξαφάνιση» του αμιάντου, βάσει της σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας, ο ηλεκτρολόγος μηχανικός Νίκος Κλεισιώτης επισημαίνει: «Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι θα πρέπει να γίνουν πολλά ακόμα για να μπορέσουμε να έχουμε τελειώσει οριστικά με τον αμίαντο, δεδομένου ότι η Ελλάδα ήταν η έβδομη χώρα παραγωγής στον κόσμο και έχει κάνει αμέτρητες εξαγωγές αλλά και εμπορία αμιαντούχων υλικών στη χώρα. Το πιο σημαντικό είναι ότι θα πρέπει να διενεργούνται επιθεωρήσεις για τον εντοπισμό αμιάντου. Είναι σαν να πηγαίνεις στον γιατρό και να του λες να σε κάνει καλά χωρίς να κάνεις εξετάσεις. Οι περισσότεροι αποφεύγουν την καταγραφή γιατί φοβούνται ότι αν βρεθεί αμίαντος (κάτι πολύ πιθανό στα κτίρια που έχουν κατασκευαστεί μέχρι το 2005) θα πρέπει να αντιμετωπίσουν ένα κόστος αφαίρεσης. Βέβαια για τους μικρούς ιδιώτες που έχουν στέγες ελλενίτ, τζάκια αμιάντου, καμινάδες, υπάρχουν αρκετοί που δεν έχουν τα χρήματα». Μάλιστα, κατά τον ειδικό προς την κατεύθυνση αυτή θα βοηθούσε η δημιουργία προγραμμάτων επιδότησης για την αντικατάστασή τους.
      Το αισιόδοξο μήνυμα που προκύπτει, πάντως, είναι πως εάν εφαρμοστεί η νομοθεσία και κάποιος ασχοληθεί σοβαρά με το ζήτημα, οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση σοβαρών νοσημάτων που συνδέονται με τον αμίαντο μπορούν να μειωθούν. Από την άλλη πλευρά, οι συνέπειες για τη χρήση ενός υλικού από τις προηγούμενες γενιές θα μας απασχολούν αρκετά χρόνια ακόμη.
      Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ NEA
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Περισσότερους από 650 νεκρούς έχει θρηνήσει η χώρα μας τα τελευταία 100 χρόνια από πλημμύρες, σύμφωνα με τα στοιχεία του δρ Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Μιχάλη Διακάκη. Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι αν δεν προχωρήσουμε άμεσα σε δραστικές παρεμβάσεις, κινδυνεύουμε να θρηνήσουμε ακόμη περισσότερους και να έχουμε ακόμη μεγαλύτερες καταστροφές.
      Η κλιματική αλλαγή, ο τρόπος που οι βροχοπτώσεις γίνονται πιο ραγδαίες, η αποκοπή των ρεμάτων, οι πυρκαγιές και η έντονη αστικοποίηση αποτελούν τους επιβαρυντικούς παράγοντες που τελικά επιταχύνουν και κάνουν πιο έντονα τα πλημμυρικά φαινόμενα και κατά συνέπεια τις καταστροφές που αυτά επιφέρουν σε δεκάδες περιοχές της χώρας, σημειώνουν σε ρεπορτάζ τους «Τα Νέα»,.
      Σε αυτό το φόντο, η προειδοποίηση για τα σημεία εκείνα που υποδηλώνουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης πλημμυρών το προσεχές διάστημα αποκτά βαρύνουσα σημασία και δεν πρέπει να αγνοηθεί.
      Σύμφωνα με τον καθηγητή Δυναμικής Τεκτονικής, Εφαρμοσμένης Γεωλογίας και Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ευθύμιο Λέκκα οι «κόκκινες» περιοχές μπορούν να κατανεμηθούν σε κατηγορίες επικινδυνότητας ανάλογα με το σημείο και τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά που τις περιβάλλουν.
      Έτσι στις λεγόμενες ζώνες δυνητικά υψηλού κινδύνου εντάσσονται οι περιοχές που βρίσκονται κοντά σε χειμάρρους, ποτάμια και ταυτόχρονα βιώνουν μεγάλη τουριστική ανάπτυξη. Αυτά τα τμήματα βρίσκονται παντού στον ελλαδικό χώρο και πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η πλημμύρα στην περιοχή της Αγίας Πελαγίας στην Κρήτη με τραγικό απολογισμό δύο νεκρούς.
      Οι «κόκκινες» περιοχές

      Έβρος Χαλκιδική Θεσσαλονίκη Καρδίτσα Κεφαλλονιά Πάτρα Μάνδρα Κινέτα Άργος Ηράκλειο Όπως ανέφερε ο κ. Λέκκας, σύμφωνα με την εφημερίδα «Τα Νέα», στην πρώτη κατηγορία θα μπορούσαμε να εντάξουμε την Κινέτα, τη Μάνδρα, την Κεφαλονιά, τη Χαλκιδική και τη Βόρεια Πελοπόννησο.
      Στη δεύτερη κατηγορία εντάσσονται οι περιοχές που βρίσκονται πιο μέσα στον ηπειρωτικό χώρο, όπως η Καρδίτσα και στην τρίτη κατηγορία οι περιοχές που πλήττονται από ποτάμιες πλημμύρες (Έβρος, Αξιός, Νέστος κλπ).
      Από την πλευρά του ο δρ Διακάκης ανέφερε πως ο μεγαλύτερος κίνδυνος αφορά στις αστικές και παραθαλάσσιες περιοχές και πιο συγκεκριμένα την Αττική, τη Θεσσαλονίκη, το Άργος, την Πάτρα και το Ηράκλειο της Κρήτης. «Πρόκειται για περιοχές με μεγαλύτερη τρωτότητα, όπως η Αγία Πελαγία», ανέφερε.
      Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι λεγόμενες «κόκκινες» περιοχές μοιράζονται κάποια κοινά χαρακτηριστικά, όπως είναι η ανθρώπινη επιβάρυνση, ειδικά για την Αττική και τις παράκτιες, τουριστικά ανεπτυγμένες πόλεις, η γειτνίαση με ποτάμια ή χειμάρρους, όπου η λεκάνη απορροής είναι πολλές φορές «μπλοκαρισμένη» και υπάρχει έντονη και πυκνή δόμηση κατά μήκος των εκβολών, τα αυξημένα ύψη βροχής και οι καμένες εκτάσεις πέριξ των κατοικημένων σημείων.
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Τη στιγμή που οκτώ ευρωπαϊκές χώρες ουσιαστικά μηδένισαν την ταφή απορριμμάτων, η Ελλάδα εξακολουθεί να στέλνει σε ΧΥΤΑ το 80% των αστικών απορριμμάτων της. Το ποσοστό της ανακύκλωσης στην Ελλάδα διπλασιάστηκε την τελευταία δεκαετία, ωστόσο παραμένει εξαιρετικά χαμηλό, χαρίζοντάς μας μια από τις πλησιέστερες θέσεις... στον πάτο της σχετικής ευρωπαϊκής λίστας.
       
      Πρόσφατη έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (European Environmental Agency) αποτυπώνει τις εξελίξεις στη διαχείριση των απορριμμάτων στη Γηραιά Ηπειρο. Παρότι μέσα σε μία δεκαετία (2004-2014) η εικόνα έχει βελτιωθεί αισθητά, οι διαφορές ανάμεσα στις χώρες εξακολουθούν να είναι σημαντικές, με τις βορειοευρωπαϊκές και σκανδιναβικές χώρες να πρωτοπορούν στη διαχείριση των απορριμμάτων και τις πρώην ανατολικές και τις βαλκανικές χώρες να βρίσκονται στο άλλο άκρο (κάποιες έχοντας διανύσει μεγάλη απόσταση).
       

       
      Ας δούμε ορισμένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία της έκθεσης:
       
      • Το ποσοστό των απορριμμάτων που θάβονται στις 32 χώρες που είναι μέλη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος έπεσε από 49% το 2004 σε 34% το 2014. Στις 27 από τις 32 χώρες το ποσοστό αυτό μειώθηκε, ενώ σε πέντε χώρες αυξήθηκε ή παρέμεινε σταθερό.
       
      • Τη μεγαλύτερη μείωση από το 2004 έως το 2014 πέτυχαν οι Εσθονία (-57%), Φινλανδία (-41%), Σλοβενία (-41%) και το Ηνωμένο Βασίλειο (-41%).
       
      • Εξι χώρες (Κύπρος, Κροατία, Ελλάδα, Λετονία, Μάλτα και Τουρκία) εξακολουθούν να θάβουν περισσότερο από τα 3/4 των απορριμμάτων που παράγουν.
       
      • Η παραγωγή απορριμμάτων στις 32 χώρες μειώθηκε κατά 3% την τελευταία δεκαετία, ενώ η μέση ετήσια παραγωγή απορριμμάτων κατά άτομο κατά 7%. Η τάση αυτή όμως δεν είναι ενιαία στην Ευρώπη: σε 6 χώρες η μέση παραγωγή απορριμμάτων ανά άτομο αυξήθηκε, ενώ σε 19 μειώθηκε.
       
      • Η Δανία έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή αστικών απορριμμάτων στην Ευρώπη, με 758 κιλά/ άτομο/ έτος. Ακολουθεί η Ελβετία με 730 κιλά, η Γερμανία με 618 κιλά και η Κύπρος με 617 κιλά (από 684 κιλά το 2004). Στην τελευταία θέση βρίσκεται η Ρουμανία με 249 κιλά/άτομο/έτος, η Πολωνία με 272 κιλά και η Σερβία με 302 κιλά. Η Ελλάδα βρίσκεται στη 12η θέση, με 509 κιλά/άτομο/έτος το 2014, από 436 κιλά το 2004. Η διαφορά αντικατοπτρίζει βέβαια τη διαφορά στο βιοτικό επίπεδο ανάμεσα στις χώρες, ενώ η παρουσία της Κύπρου και της Μάλτας σε υψηλές θέσεις στη λίστα αποδίδεται στην έκθεση στον τουρισμό.
       
      • Η ανακύκλωση είναι μια ευρωπαϊκή «ιστορία επιτυχίας». Οι χώρες που εξετάζονται στην έκθεση ανακύκλωσαν κατά μέσο όρο το 33% των απορριμμάτων τους το 2014 (στα ποσοστά συμπεριλαμβάνεται και η κομποστοποίηση), έναντι 23% το 2004. Στην Ε.Ε. των 27 χωρών, ο μέσος όρος αυξήθηκε από 31% το 2004 σε 44% το 2014.
       
      • Το υψηλότερο ποσοστό ανακύκλωσης στην Ευρώπη πέτυχε (ποιος άλλος η Γερμανία, με 64%. Ακολουθεί η Αυστρία (56%), το Βέλγιο (55%), η Ελβετία (54%), η Ολλανδία (51%) και η Σουηδία (50%).
       
      • Τελευταίες στη λίστα των χωρών που συμπεριλαμβάνει η έκθεση είναι η Βοσνία, η Τουρκία και η Σερβία, με ανακύκλωση 1%. Ακολουθούν η Σλοβακία (10%), η Μάλτα (11%), η Ρουμανία (13%), η Κροατία (16%), η Κύπρος (18%) και η Ελλάδα (19%). Τα στοιχεία αυτά παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον: από τις χώρες της Ε.Ε. η Ελλάδα είναι το μόνο «παλαιό» μέλος στις τελευταίες θέσεις της λίστας. Ενώ πολλά «νέα» μέλη βρίσκονται σχετικά υψηλά στη λίστα: η Σλοβενία με 36%, η Τσεχία με 35%.
       
      • Η μεγαλύτερη αύξηση στην ανακύκλωση από το 2004 έως το 2014 καταγράφεται σε Λιθουανία (από 2% στο 30%!), Πολωνία (από 6% στο 32%), Ιταλία (από 18% στο 42%), στο Ηνωμένο Βασίλειο (από 23% στο 44%) και στην Τσεχία (από 12% στο 35%).
       
      • Σε δύο χώρες το ποσοστό της ανακύκλωσης μειώθηκε: στην Αυστρία (από 57% σε 56%) και στη Φινλανδία (από 34% στο 33%). Σε επτά χώρες παρέμεινε σταθερό.
       
      Οι στόχοι
       
      Σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία, κάθε χώρα της Ε.Ε. πρέπει έως το 2020 να ανακυκλώνει το 50% των απορριμμάτων της. Πέρυσι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε νέους, πιο φιλόδοξους στόχους για τα αστικά απορρίμματα: μέχρι το 2030 να ανακυκλώνεται το 65% και να θάβεται έως το 10% των απορριμμάτων κάθε χώρας.
       
      Οι προτάσεις αυτές είναι κομμάτι της πρότασης της Επιτροπής για το «πακέτο» της κυκλικής οικονομίας, που στοχεύει στη διατήρηση των πρώτων υλών και των προϊόντων μέσα στην οικονομία για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο διάστημα.
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Εντυπωσιακά και ενδεικτικά της μεγάλης ζημιάς που προκαλούν οι άνθρωποι στο περιβάλλον είναι τα αποτελέσματα έρευνας, η οποία αποκαλύπτει πως μόλις 90 εταιρείες διεθνώς ευθύνονται για το 63% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου τα τελευταία 259 χρόνια, δηλαδή από τις αρχές της βιομηχανικής εποχής μέχρι και σήμερα!
       
      Μάλιστα ένα ακόμη στοιχείο που φανερώνει τους ολέθριους χειρισμούς της ανθρωπότητας τις τελευταίες δεκαετίες είναι το ότι από τα 259 χρόνια βιομηχανικής ανάπτυξης, το 50% των εκπομπών παράχθηκε τα τελευταία 25 χρόνια!
       
      Η συγκεκριμένη έρευνα και τα παραπάνω ευρήματα ανήκουν στο Ινστιτούτο Κλιματικής Υπευθυνότητας (Climate Accountability Institute) του Κολοράντο.
       
      Ορισμένες από τις «ένοχες» εταιρείες είναι η Chevron (ιδιωτική - ΗΠΑ), η Exxon (ιδιωτική - ΗΠΑ), η BP (ιδιωτική - Βρετανία), η Royal Dutch Shell (ιδιωτική - ολλανδοβρετανική), η Saudi Aramco (κρατική – Σαουδική Αραβία), η Gazprom (κρατική - Ρωσία) και η Statoil (κρατική - Νορβηγία).
       
      Στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι ενεργειακοί κολοσσοί, οι οποίοι παράγουν πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άνθρακα, ενώ υπάρχουν και επτά που παράγουν τσιμέντο. Συνολικά, το διοξείδιο του άνθρακα που απελευθέρωσαν στην ατμόσφαιρα ξεπερνά τους 914 γιγατόνους.
       
      Παράλληλα, μόλις 20 εταιρείες από τις 90 ευθύνονται για το 30% των συνολικών εκπομπών. Η ChevronTexaco έπιασε την πρωτιά, καθώς ευθύνεται για το 3,5% των παγκόσμιων εκπομπών ως σήμερα και ακολουθεί η Exxon με 3,2% και η ΒΡ με 2,5%.
       
      Στις κρατικές εταιρίες η πρώην Σοβιετική Ένωση με 8,9%, ξεπερνά την Κίνα που έχει 8,6%, ενώ στις ΗΠΑ το ποσοστό είναι μοιρασμένο αμιγώς σε ιδιωτικές εταιρείες.
       
      Μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο η Διακυβερνητική Ομάδα του ΟΗΕ για την Kλιματική Αλλαγή προειδοποιούσε πως μέσα στα επόμενα 30 χρόνια ο κόσμος θα έχει εξαντλήσει το ποσό διοξειδίου του άνθρακα που μπορεί να εκπέμπει.
       
      Η επακόλουθη άνοδος της θερμοκρασίας θα προκαλέσει την άνοδο της στάθμης της θάλασσας λόγω της τήξης των πολικών παγετών, ενώ θα προκληθούν πλημμύρες και ακραία καιρικά φαινόμενα. Μαζί με αυτά βεβαίως θα καταρρεύσουν οικοσυστήματα προκαλώντας κρίση στις καλλιέργειες, στη βιομηχανία και στις υποδομές.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/31866/
    16. Περιβάλλον

      dimitris GM

      Μπλοκάρει το Συμβούλιο της Επικρατείας την επένδυση στην Κασσιώπη στην Κέρκυρα αφού για λόγους εθνικής ασφάλειας που ανάγονται στην διασφάλιση της ανεξαρτησίας της χώρας μας, έκρινε παράνομο το σχετικό σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος.
       
      Με το διάταγμα αποφασιζόταν η κατάργηση του ναυτικού οχυρού στην περιοχή της Κασσιώπης και επανακαθορίζονταν τα όρια του οχυρού σε νέα θέση. Η έκταση όμως έχει ήδη μεταβιβαστεί στο ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου), το οποίο με τη σειρά του το παραχώρησε για εκμετάλλευση στην εταιρεία NCH Capital.

       
      Το Δικαστήριο, παγώνοντας ουσιαστικά την επένδυση, κρίνει αντίθετα από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Ναυτικού Συμβουλίου του υπουργείου Εθνικής Αμυνας που είχε αποφανθεί υπέρ της μεταφοράς του σε νέα θέση, χωρίς (κατά τους δικαστές) να γνωρίζει που ακριβώς είναι η νέα θέση, καθότι θα την προσδιόριζε το ΤΑΙΠΕΔ.
       
      Το Ε΄ Τμήμα του ΣτΕ, με την υπ αριθμ. 52/2013 γνωμοδότησή τους αναφέρεται στο σχέδιο τουριστικής αξιοποίησης της Κασσιώπης (489 στρέμματα) που εντάσσεται στη δέσμευση της χώρας στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα να «πραγματοποιήσει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων ύψους 50 δις ευρώ. Στο πλαίσιο αυτό υπογράφηκε τον Δεκέμβριο του 2012 "μνημόνιο" μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ, και του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (ΓΕΝ) στο οποίο πέραν της μετάθεσης αποφασίζεται το ΤΑΙΠΕΔ να καλύψει το κόστος κατασκευής των εγκαταστάσεων του νέου οχυρού και μετεγκατάστασης του υφιστάμενου οχυρού.
       
      Το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο συναίνεσε αλλά οι δικαστές επισημαίνουν ότι δεν γνώριζε τις συντεταγμένες , αφού σύμφωνα με τη γνωμοδότησή τους στην απόφαση αναφέρεται ότι "το ΑΝΣ, αφού έλαβε υπόψη σχέδιο μνημονίου συνεργασίας μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ και του ΓΕΝ και σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, στα οποία προβλέπεται μόνο η έκταση της νέας θέσεως του ναυτικού οχυρού (7,2 στρέμματα) και το γεγονός ότι η ακριβής νέα θέση (συντεταγμένες) του νέου ναυτικού οχυρού αναμένεται να καθοριστεί από το ΤΑΙΠΕΔ, πριν από τη θεσμοθέτηση του ΠΔ".
       
      Πηγή: www.buildnet.gr
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      H διένεξη μεταξύ της Eldorado Gold και της τοπικής κοινωνίας στις Σκουριές Χαλκιδικής με θέμα την εξόρυξη χρυσού από δασικές εκτάσεις οξύνεται ενόψει και των δημοτικών εκλογών.
       
      Η δημιουργία 5.000 θέσεων εργασίας σε μία φτωχή περιοχή της βόρειας Ελλάδας με υψηλά ποσοστά ανεργίας ακούγεται -εν μέσω κρίσης- σαν όνειρο. Οι ενστάσεις, ωστόσο, της τοπικής κοινωνίας απέναντι στην αναπτυξιακή προοπτική μέσα από την κατασκευή ορυχείων χρυσού στις Σκουριές και την Ολυμπιάδα Χαλκιδικής είναι έντονες. Ο ορυκτολόγος Γιάννης Βεργίνης, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Κατοίκων Σταγείρων-Aκάνθου δηλώνει πως οι κάτοικοι, παρά τις υποσχέσεις της καναδικής εταιρείας εξόρυξης χρυσού El Dorado και της ελληνικής θυγατρικής της, «Ελληνικός Χρυσός», είναι αποφασισμένοι να εμποδίσουν με κάθε τρόπο την υλοποίηση των επίμαχων εξορύξεων.
       
      Θέσεις εργασίας εναντίον προστασίας του περιβάλλοντος
       
      Από διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο χρόνο στη Θεσσαλονίκη
      «Είναι θέμα βιωσιμότητας», απαντά ο Γιάννης Βεργίνης σε συνέντευξή του προς την DW. «Μπορεί να είμαι σε θέση να απασχολώ 1.300 ανθρώπους σε βάθος 10 με 12 χρόνων και παράλληλα να προκαλώ μια τεράστια οικολογική καταστροφή. Έτσι όμως πλήττω άλλους τομείς, όπως τον τουρισμό. Εάν τα νούμερα που αφορούν τον τουρισμό μειωθούν κατά 25%, αυτό συνεπάγεται ότι 12.000 άνθρωποι θα χάσουν τις δουλειές τους», λέει ο έλληνας ορυκτολόγος. Από την άλλη πλευρά ο αντιπρόεδρος της Eldorado Gold και γενικός μάνατζερ για την Ελλάδα Εντουάρντο Μούρα αναφέρει στην DW πως η καναδική εταιρεία, μέσω της θυγατρικής της και άλλων αντισυμβαλλομένων, απασχολούν ήδη 1.600 άτομα στην περιοχή. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της Eldorado Gold, το ορυχείο στις Σκουριές αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το 2016 και για 27 έτη.
       
      Η βορειοανατολική Χαλκιδική ζει από τον τουρισμό, την αλιεία, τη γεωργία και τη μελισσοκομία. Προς το παρόν ενεργό παραμένει μόνο το ορυχείο αργύρου, μολύβδου και ψευδαργύρου στο γειτονικό Στρατώνι. Η καναδική εταιρεία θέλει να ανοίξει άλλα δύο ορυχεία χρυσού, στις Σκουριές και στην Ολυμπιάδα, ενώ διαφημίζει τα σχέδιά της για διερεύνηση των δραστηριοτήτων της και σε άλλες περιοχές της Χαλκιδικής. Ήδη το 2013 έγιναν κάποιες πρώτες ενέργειες. Τα σχέδια αυτά προσκρούουν στις περιβαλλοντικές ενστάσεις των κατοίκων. Όπως εξηγεί ο κ. Βεργίνης: «Στις Σκουριές θα καταστραφεί μια δασική έκταση 300 εκταρίων. Πρόκειται για παρθένο δάσος, το οποίο στο μεγαλύτερο μέρος του έχει ήδη αποψιλωθεί». Η καναδική εταιρεία εκτιμά πως μόνο 180 εκτάρια θα αποψιλωθούν, ενώ θα προβεί και στην αναδάσωσή τους, σύμφωνα με τον κ. Μούρα. Η Μαρία Καδόγλου από το Ελληνικό Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων εκτιμά πάντως πως οι εκτάσεις αυτές θα είναι πολύ μεγαλύτερες, αφού η Eldorado Gold δεν συμπεριλαμβάνει στις εκτιμήσεις της τις αποψιλώσεις για τη χάραξη δρόμων και τη δημιουργία βοηθητικών εγκαταστάσεων.
       

       
      Επιπλέον οι κάτοικοι αντιτάσσονται και στον τρόπο εξόρυξης με χρήση κυανίου, μια τοξική χημική ουσία που κρίνεται ιδιαίτερα επιβλαβής. «Τα αποθέματα νερού μας θα μολυνθούν», λέει ο κ. Βεργίνης. Ο έλληνας ορυκτολόγος εκτιμά ότι για τις εξορύξεις θα χρησιμοποιηθούν περίπου 100 τόνοι κυανίου το χρόνο. «Κι αν όχι στις Σκουριές, θα χρησιμοποιήσουν (κυάνιο) στην Ολυμπιάδα», αναφέρει ο ίδιος. Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, πηγές από την Eldorado Gold επιβεβαιώνουν πως θα χρησιμοποιηθεί κυάνιο σε άλλο σχέδιο εξόρυξης, αλλά όχι στις ποσότητες που αναφέρουν οι κάτοικοι. Σε γραπτή δήλωση προς την DW η Εldorado Gold ανέφερε ότι η χρήση κυανίου δεν επιτράπηκε στις Σκουριές και την Ολυμπιάδα, αλλά σχεδιάζεται για το ορυχείο του Λόφου Περάματος στη Θράκη. Για την περίπτωση των δύο ορυχείων χρυσού στη Χαλκιδική πάντως, ο κ. Βεργίνης αναφέρει πως μελετάται η εφαρμογή μιας άλλης αμφιλεγόμενης μεθόδου εξόρυξης, γνωστής ως ακαριαία τήξη ή flash smelting. Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, η μέθοδος αυτή δεν είναι κατάλληλη για τα αποθέματα της Ολυμπιάδας, εκτιμά η κ. Καδόγλου.
       
      Νομικές περιπέτειες και στο βάθος εκλογές
       
      Οι κάτοικοι είναι αποφασισμένοι να εμποδίσουν με κάθε τρόπο την υλοποίηση των επίμαχων εξορύξεων
      Οι προσπάθειες εξόρυξης χρυσού από την περιοχή ανατρέχουν αρκετά χρόνια πίσω. Εν έτει 2002 το Συμβούλιο της Επικρατείας έκανε δεκτή αίτηση ακύρωσης της άδειας εκμετάλλευσης για την καναδική TVX Gold, μητρική της TVX Hellas για περιβαλλοντικούς λόγους και νομικές πλημμέλειες στη διαδικασία αδειοδότησης. «Το ΣτΕ έκρινε πως η εξόρυξη θα ήταν καταστροφική για την περιοχή», αναφέρει ο κ. Βεργίνης. Οι κάτοικοι καθώς και τοπικοί πολιτικοί φορείς προσέφυγαν στο ΣτΕ εκ νέου κατά των σχεδίων της Εldorado Gold. Στην περίπτωση αυτή, όμως, το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο εξέδωσε προσωρινή διαταγή για τη συνέχιση των εργασιών εξόρυξης. Η υπόθεση βέβαια δεν θεωρείται ότι έχει κλείσει, αφού ο δικαστικός αγώνας συνεχίζεται. Στο μεταξύ η Ελλάδα δεν θα έχει η ίδια έσοδα από την εξόρυξη, παρά το ότι ο κ. Μούρα αναφέρει ότι η εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός» δίνει περίπου 3 εκατομ. ευρώ ετησίως στο δήμο Αριστοτέλη.
       
      Σε κάθε περίπτωση η πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής, δεν αντιτάσσεται στην εξόρυξη μεταλλευμάτων εν γένει, αλλά στην επέκτασή της καθώς και στη μη τήρηση των περιβαλλοντικών προδιαγραφών. Από τα τέλη Ιανουαρίου ο κ. Βεργίνης και άλλοι θα οργανώνουν επισκέψεις για τουρίστες στα επίμαχα σημεία, προκειμένου να κάνουν γνωστή την περιβαλλοντική υποβάθμιση της περιοχής. «Δεν θα εναντιωνόμασταν στις εξορύξεις στο Στρατώνι, γιατί εκεί γίνονται εξορύξεις μολύβδου, ψευδάργυρου και αργύρου εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Εντούτοις δεν θέλουμε την επέκταση των σχεδίων εδώ. H εξόρυξη χρυσού πρέπει να απαγορευθεί από την περιοχή», λέει ο Βεργίνης. Η υπόθεση πάντως αναμένεται να αποτελέσει το βασικό προεκλογικό θέμα για την περιοχή ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών. Οι κάτοικοι ελπίζουν σε ένα νέο δήμαρχο που θα τάσσεται κατά της εξόρυξης χρυσού και ο οποίος θα ασκήσει πίεση στην κεντρική κυβέρνηση. Ως τότε οι διαμαρτυρίες συνεχίζονται.
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Σε πράσινη γειτονιά μετατρέπεται ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο εργατικών κατοικιών στην Αγία Βαρβάρα σε ένα έργο που υλοποιεί το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών και Εξοικονόμησης Ενέργειας (ΚΑΠΕ).
       
      Ήδη ολοκληρώθηκαν οι μελέτες και συντάσσονται τα τεύχη δημοπράτησης για τον διαγωνισμό Κατασκευής του Έργου «Πράσινη Πιλοτική Αστική Γειτονιά», που με ενεργειακές παρεμβάσεις θα έχει σχεδόν μηδενικό ισοζύγιο ενέργειας.
       

       
      Η μελέτη προβλέπει μάλιστα, ότι οι κάτοικοι, που ανήκουν στις ασθενείς οικονομικά ομάδες πληθυσμού, μετά την ολοκλήρωση των έργων, θα επιβαρύνονται με σχεδόν μηδενικά έξοδα για την ικανοποίηση των βασικών βιοτικών αναγκών τους που συνδέονται με την ενέργεια, ενώ ο περιβάλλων χώρος θα αναβαθμιστεί.
       

       
      Οι βασικότερες παρεμβάσεις που προβλέπεται να πραγματοποιηθούν στο οικοδομικό τετράγωνο είναι οι εξής:
       
      - Τοποθέτηση εξωτερικής θερμομόνωσης στους τοίχους και στο δώμα των κτιρίων.
      - Αντικατάσταση των κουφωμάτων με νέα, θερμοδιακοπτόμενα, και αντικατάσταση των υαλοστασίων με ενεργειακά διπλά υαλοστάσια.
      - Τοποθέτηση ψυχρών επιχρισμάτων σε δώμα και κατακόρυφα δομικά στοιχεία.
      - Αντικατάσταση των ήδη υπαρχόντων συστημάτων θέρμανσης και δροσισμού με σύστημα κλιματισμού Γεωθερμικών Αντλιών Θερμότητας.
      - Έξυπνα δίκτυα στα κτίρια που θα δίνουν τη δυνατότητα στον οποιοδήποτε κάτοικο να ενημερώνεται για το ενεργειακό κόστος του νοικοκυριού του
      - Τοποθέτηση πράσινων οροφών.
      - Επεμβάσεις στον περιβάλλοντα χώρο που θα βασίζονται στη χρήση σύγχρονης τεχνολογίας υλικών και στην αύξηση του πρασίνου, ώστε να βελτιωθεί το θερμικό ισοζύγιο της περιοχής.
      - Εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων και ηλιακών συλλεκτών.
       
      Το έργο έχει προϋπολογισμό 5 εκατομμύρια ευρώ και χρηματοδοτείται από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη (ΕΠΠΕΡΑΑ).
       

       
      Πηγή: www.lifo.gr
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Στο μυαλό όλων η Κρήτη είναι ένας τόπος πλούσιος. Ένας τόπος όπου η φύση χαρίζεται σε αφθονία, όπου η γη είναι γόνιμη και το κλίμα μοναδικό. Η εντύπωση αυτή είναι βαθιά χαραγμένη και μέσα στους ίδιους τους Κρητικούς, κυβερνά τη ζωή τους, καθοδηγεί τον τρόπο που διαχειρίζονται τον τόπο τους. Γι’ αυτό και είναι δύσκολο, όταν οι συνθήκες αλλάζουν, να «χωνέψουν» αυτό που συμβαίνει. Όμως, έρχεται κάποια στιγμή που η αλλαγή αυτή χτυπά την πόρτα.

      Δέκα ημέρες πριν από το Πάσχα, ένα πυκνό σύννεφο αφρικανικής σκόνης κάλυψε για δύο ημέρες το νησί. Μόλις το σύννεφο έφυγε, όλοι βγήκαν με τα λάστιχα να ξεπλύνουν δρόμους, σπίτια, αυτοκίνητα. Αυτό ήταν το τελειωτικό χτύπημα στο ήδη αποδυναμωμένο σύστημα ύδρευσης του Ηρακλείου. Ξαφνικά, οι βρύσες στέρεψαν.
      «Δεν περίμενε κανείς ότι τα προβλήματα που ανακύπτουν συνήθως το θέρος θα παρουσιάζονταν φέτος τον Μάρτιο. Εξαιτίας της αφρικανικής σκόνης, οι δημότες άνοιξαν τις βρύσες τους για να φέρουν τα πράγματα στην προτέρα κατάσταση και άδειασαν τις δεξαμενές», εξηγεί ο δήμαρχος Ηρακλείου, Βασίλης Λαμπρινός. «Έτσι βρεθήκαμε σε μια δύσκολη θέση, που κατά τη γνώμη μου η ΔΕΥΑ χειρίστηκε επαρκώς».
      Για να καταλάβει κανείς τι συνέβη στο Ηράκλειο πρέπει πρώτα να κατανοήσει τον προβληματικό τρόπο με τον οποίο υδρεύεται η 4η μεγαλύτερη πόλη στη χώρα. Το Ηράκλειο, λοιπόν, υδρεύεται κυρίως από γεωτρήσεις. Η άναρχη (και σε μεγάλο βαθμό αυθαίρετη) επέκτασή του οδήγησε στη δημιουργία ενός δυσλειτουργικού συστήματος ύδρευσης.
      «Στο Ηράκλειο η ποσότητα του νερού που υπάρχει δεν επαρκεί για να καλύψει το 100% των αναγκών. Γι’ αυτό τον λόγο σε πολλές περιοχές έχουμε διανομή. Δηλαδή μια ημέρα έχουμε νερό και την επόμενη ημέρα το δίκτυο είναι κλειστό», εξηγεί ο πρόεδρος της ΔΕΥΑ Ηρακλείου, Γιάννης Ρασούλης. «Ετσι θα πρέπει με κάποιο τρόπο να αποθηκεύσουμε το νερό για τη μια ημέρα που δεν υπάρχει νερό στο δίκτυο. Αυτό δημιουργεί την άσχημη εικόνα στις ταράτσες των πολυκατοικιών με τα μαύρα ντεπόζιτα».


      Το υδατικό έλλειμμα επιβαρύνεται από την κακή κατάσταση του δικτύου. Σύμφωνα με τον κ. Ρασούλη, οι διαρροές και κλοπές νερού ξεπερνούν το 30%. Από τα 600 χλμ. του δικτύου, μόλις 250-300 χλμ. κατασκευάστηκαν μετά το 1998. Ακόμα 20% δεν τιμολογείται, δηλαδή καταναλώνεται αλλά δεν καταγράφεται λόγω χαλασμένων υδρόμετρων. Ετσι, από τα 18 εκατ. κυβικά νερού που χρειάζεται ετησίως η πόλη, η ΔΕΥΑ εισπράττει από τους καταναλωτές το αντίτιμο μόλις για 8,5-9 εκατ. κυβικά.
      «Περίπου 65 χλμ. δικτύου βρίσκονται σε φάση αντικατάστασης, ακόμα 40 χλμ. έχουν ενταχθεί στο ΕΠΠΕΡΑΑ και έχουμε μελέτες και για τα υπόλοιπα. Μας έχει υποσχεθεί ο πρωθυπουργός ότι θα διαθέσουν 25 εκατ. ευρώ για αντικατάσταση του παλαιού δικτύου», λέει ο κ. Ρασούλης. Παράλληλα, προχωρά η αντικατάσταση 7.000 υδρόμετρων.
      Τα φράγματα
      Το Σφενδύλι μοιάζει με σκηνικό ταινίας. Τα λιγοστά του σπίτια χάσκουν, σε ορισμένα έχουν πέσει οι σκεπές. Κι όμως, στο κέντρο του χωριού, η μικρή εκκλησία είναι φρεσκοβαμμένη, λέγεται μάλιστα ότι λειτουργεί ακόμα σε γάμους και πανηγύρια. Τίποτα από όλα αυτά δεν θα ήταν παράξενο αν το Σφενδύλι δεν είχε απαλλοτριωθεί για να σκεπαστεί από τα νερά του φράγματος Αποσελέμη. Μέσα από τα σοκάκια του, η σημερινή εικόνα του φράγματος είναι αποκαρδιωτική: είναι σχεδόν άδειο.

      Το φράγμα κατασκευάστηκε για να λύσει το πρόβλημα ύδρευσης του Ηρακλείου, της Χερσονήσου και του Αγίου Νικολάου. Η πλήρωσή του ξεκίνησε το 2012 και το φράγμα σχεδόν γέμισε πρώτη φορά το 2015 για να αδειάσει ενάμισι έτος αργότερα. Είναι ένα έργο που έχει δεχθεί ισχυρή κριτική λόγω του υψηλότατου κόστους, που έχει ξεπεράσει πλέον τα 200 εκατ. ευρώ, σε σχέση με την περιορισμένη, όπως φαίνεται, χρησιμότητά του.
      «Το φράγμα δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Σήμερα τροφοδοτείται από τον χείμαρρο Αποσελέμη, ενώ υπό κατασκευήν βρίσκεται μια σήραγγα 3,5 χλμ. που θα μεταφέρει πλημμυρικά νερά από το οροπέδιο Λασιθίου», εξηγεί στην «Κ» ο Φώτης Καζάσης, διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού Ανάπτυξης Κρήτης (στον οποίο ανήκει το φράγμα).
      Όλα δείχνουν ότι η κατασκευή του αποφασίστηκε με πολιτικά και όχι οικονομικά κριτήρια. «Τα έργα που περνούν αρκετά χρηματοδοτικά πλαίσια και δεν ολοκληρώνονται, καταλαβαίνουμε ότι δεν γίνονται με σωστό τρόπο. Κρίνουμε όμως εκ των υστέρων», λέει ο κ. Καζάσης. «Δεν θέλω να είμαι απαισιόδοξος. Τα στατιστικά στοιχεία λένε ότι ανά κάποια περίοδο θα γεμίζει. Το μέλλον θα δείξει αν οι μελέτες που είχαν γίνει θα επαληθευθούν», εκτιμά υποστηρίζοντας ότι το φράγμα μπορεί να παίξει ρόλο «ρυθμιστή» στην ύδρευση των τριών δήμων.
      Αρκετά νοτιότερα, στο αρδευτικό φράγμα Φανερωμένης, η κατάσταση είναι ίδια. Όπως λέει στην «Κ» ο Γιώργος Αρμουτάκης, δήμαρχος Φαιστού, το φράγμα έχει σήμερα μόλις 3 εκατ. κυβικά νερού, ενώ χωράει 18 εκατομμύρια. Οι τοπικές αρχές πιέζουν για ένα ακόμα ακριβό έργο, την εκτροπή όσον αφορά τον ποταμό Πλατύ από το Ρέθυμνο (προϋπολογισμού 150 εκατ. ευρώ) προκειμένου να ενισχυθεί το φράγμα με νερό.

      Οι αρδευτικές ανάγκες του κάμπου της Μεσσαράς είναι 20 εκατ. κυβικά ετησίως, που φέτος θα καλυφθούν από γεωτρήσεις. «Υπάρχουν γεωτρήσεις στα 200 και 300 μέτρα. Το νερό που παίρνουμε από τον κάμπο είναι επιβαρυμένο με νιτρικά, υπολείμματα φυτοφαρμάκων έπειτα από τόσα χρόνια με εντατικές καλλιέργειες», λέει. Για πόσιμο; Μόνο εμφιαλωμένα. «Πριν από 30 χρόνια το νερό ήταν αρτεσιανό. Τώρα αυτά τελείωσαν».
      Διαβάστε το πλήρες άρθρο στην πηγή.
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Το Iνστιτούτο Κτιρίων Μηδενικής Ενεργειακής Κατανάλωσης – ΙΝΖΕΒ αποτελεί έναν φορέα συγκέντρωσης, διαχείρισης, τεκμηρίωσης, και διάδοσης γνώσης και τεχνογνωσίας σε θέματα που άπτονται της εξοικονόμησης ενέργειας στον κτιριακό τομέα. Στόχος του INZEB είναι να λειτουργήσει ως μία πλατφόρμα αμφίδρομης επικοινωνίας και έντονης αλληλεπιδραστικής διάχυσης γνώσης συμβάλλοντας στην έρευνα, προσαρμογή, υιοθέτηση και ευρεία διάδοση κατασκευαστικών προτύπων που ως στόχο έχουν τη μείωση της καταναλισκόμενης ενέργειας και των εκλυόμενων ρύπων του θερμοκηπίου.
       
      Στα πλαίσια του Eco Building Conference 2013, το Ινστιτούτο Κτιρίων Μηδενικής Κατανάλωσης σε συνεργασία με το περιοδικό Building Green, διοργάνωσαν συνέδριο με θέμα "Κτίρια Μηδενικής Ενεργειακής Κατανάλωσης σε Θερμά Κλίματα...Επιλογή ή Μονόδρομος;".
       
      Στο συνέδριο μετείχαν 13 ομιλητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
       
      Παράλληλα με το συνέδριο, διεξήχθη έρευνα με θέμα: Κτίρια Χαμηλής και Μηδενικής Ενεργειακής Κατανάλωσης, τα αποτελέσματα της οποίας σας παραθέτουμε (διαβάστε τα αποτελέσματα της έρευνας εδώ).
       
      Michanikos.gr_INZEB.ORG -ECO_BUILDING_CONFERENCE_2013.1.pdf
       
      Πηγή: http://www.b2green.gr/main.php?pID=17&nID=6475&lang=el&utm_source=MadMimi&utm_medium=email&utm_content=%CE%A0%CE%AE%CF%81%CE%B1%CE%BD+%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82+%CE%BF%CE%B9+%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82%2C+%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BC%CE%BC%CE%B1+%CE%91%CE%A0%CE%95%2C+%CE%AD%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BD%CE%B1+%CE%BA%CF%84%CE%B9%CF%81%CE%AF%CF%89%CE%BD+%CF%87%CE%B1%CE%BC%CE%B7%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3_+%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%82+%26+%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B1+45+%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1&utm_campaign=20131023_m117647607_%CE%A0%CE%AE%CF%81%CE%B1%CE%BD+%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82+%CE%BF%CE%B9+%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CF%82%2C+%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BC%CE%BC%CE%B1+%CE%91%CE%A0%CE%95%2C+%CE%AD%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BD%CE%B1+%CE%BA%CF%84%CE%B9%CF%81%CE%AF%CF%89%CE%BD+%CF%87%CE%B1%CE%BC%CE%B7%CE%BB%CE%AE%CF%82+%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3_+%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%82+%26+%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B1+45+%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1&utm_term=_CE_B4_CE_B9_CE_B1_CE_B2_CE_AC_CF_83_CF_84_CE_B5+_CF_80_CE_B5_CF_81_CE_B9_CF_83_CF_83_CF_8C_CF_84_CE_B5_CF_81_CE_B1#sthash.k1Y2WoB4.dpuf
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο Provencher_Roy έλαβε το Εθνικό Βραβείο Αστικού Σχεδιασμού από το Βασιλικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής του Καναδά (RAIC) για το σχέδιο ανάπτυξης του έργου του Technopôle Angus – Phase II, κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Αρχιτεκτονικής 2016. Τα Εθνικά Βραβεία Αστικού Σχεδιασμού εξυμνούν την αριστεία στον αστικό σχεδιασμό, τονίζοντας το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει στη διατήρηση και βελτίωση της ποιότητας ζωής στις καναδικές πόλεις.
       
      Η κριτική επιτροπή του φεστιβάλ απένημε το βραβείο στο έργο Technopole Angus – Phase ΙΙ. διότι «ο σχεδιασμός του δημιουργεί μια δημόσια σφαίρα με υψηλό βαθμό συνδεσιμότητας και διαπερατότητας για τους πεζούς. Το σχέδιο περιλαμβάνει τη δική του επικύρωση, περιγράφει σαφείς στόχους και στη συνέχεια παρουσιάζει πως πετυχαίνει τους στόχους αυτούς. Αυτός ο υποδειγματικός εξορθολογισμός του σχεδιασμού της δημόσιας σφαίρας θα χρησιμεύσει ως ένας σαφής οδηγός για τα επερχόμενη αρχιτεκτονική ανάπτυξη.» Επιπλέον, το έργο βρισκόταν σε μια τέλεια συμφωνία με το θέμα του φεστιβάλ φέτος: CONNEXIONS.
       
      Τοποθεσία
       
      Το Technopôle Angus βρίσκεται εντός των ορίων του δήμου Rosemont-La Petite-Patrie και είναι χτισμένο στις βιομηχανικές εκτάσεις των Angus Shops. Είναι ένα συγκρότημα ακινήτων με αποστολή να δημιουργήσει θέσεις εργασίας στο Μόντρεαλ και αποτελεί μέρος μιας πρωτοβουλίας για την αναζωογόνηση του χώρου μέσω ενός καινοτόμου συστήματος ανάπτυξης. Για το σκοπό αυτό, το σχέδιο προτείνει ένα πυκνότερο, καινοτόμο δομημένο περιβάλλον, μια προσιτή στις εγκαταστάσεις κατοικιών συνιστώσα, καθώς και τη δημιουργία ποιοτικών δημόσιων χώρων.
       
      Δημιουργία θέσεων εργασίας και διαφορετικές χρήσεις
       
      Προκειμένου να δημιουργήσει ένα περιβάλλον διαβίωσης που είναι κοινωνικά, οικολογικά και οικονομικά «υπεύθυο», προς όφελος των μελλοντικών επιχειρήσεων, ενοικιαστών και εργοδοτών, το πολεοδομικό σχέδιο περιστρέφεται γύρω από τη δημιουργία θέσεων εργασίας και ένα μείγμα διαφορετικών χρήσεων. Κατά συνέπεια, πρόκειται για ένα ελκυστικό έργο προσαρμοσμένο στις ανάγκες των επιχειρήσεων, οι οποίες περιλαμβάνουν ποιοτικούς χώρους, σπίτια σε προσιτές τιμές και σε κοντινή απόσταση, καθώς και πρόσβαση σε ένα μεγάλο αριθμό εργατικού δυναμικού. Το έργο επιδιώκει να καθιερωθεί ως σημείο αναφοράς μιας νέας ποιότητας ζωής για τους κατοίκους του Μόντρεαλ, όπου ο χώρο εργασίας και το σπίτι κάποιου βρίσκονται σε μικρή απόσταση μεταξύ τους και όπου οι πεζοί έχουν προτεραιότητα. Η περιοχή, που σήμερα είναι μερικώς απομονωμένη, θα ανοίξει προς τη γύρω περιοχή, προσφέροντας τοπικές υπηρεσίες και επιλογές ψυχαγωγίας, οι οποίες προς το παρόν είναι μάλλον περιορισμένες.
       
      Δέσμευση στην αειφόρο ανάπτυξη
       
      Αυτή η μελλοντική πράσινη γειτονιά υπόσχεται να έχει ελάχιστο οικολογικό αποτύπωμα. Σε πολλά επίπεδα, θα αποτελέσει ένα πραγματικό εργαστήριο για βιώσιμη ανάπτυξη. Ένα από τα πιο καινοτόμα χαρακτηριστικά του έργου θα είναι η ενσωμάτωση σε όλη την τοποθεσία ενός βρόχου μεταφοράς ενέργειας που θα επαναφέρει την αχρησιμοποίητη θερμότητα από όλες τις πιθανές πηγές, συμπεριλαμβανομένων των γεωθερμικών γεωτρήσεων, με σκοπό την ανακατανομή της όπου αυτό είναι αναγκαίο σε κάθε δεδομένη στιγμή. Θα περιλαμβάνει επίσης αποτελεσματικά μέτρα για τη διαχείριση των υδάτων και των αποβλήτων. Οι επιχειρήσεις, ιδιαίτερα εκείνες που εμπλέκονται στην κοινωνική οικονομία, την αστική γεωργία ή τις πράσινες κατασκευές, θα βρούν στο Technopôle Angus ένα καινοτόμο και ενθαρρυντικό περιβάλλον εργασίας.
       
      Περισσότερα για το έργο Technopôle Angus – Phase II και το σχεδιαστή του θα βρείτε στο σύνδεσμο εδώ http://v2com-newswire.com
       
      Πηγή: http://buildinggreen.gr/national-urban-design-award-for-the-urban-design-plan-of-the-technopole-angus/
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.