mob.png)
webTV
Καθημερινά την χρησιμοποιούν δεκάδες χιλιάδες αυτοκίνητα για να κατευθυνθούν από την Αθήνα προς την Λεωφόρο Ποσειδώνος ή προς Πειραιά και αντίστροφα. Το μήκος της ξεπερνάει τα 4 χιλιόμετρα και πιο συγκεκριμένα είναι 4,4 χλμ. το ρεύμα της καθόδου προς Ποσειδώνος-Πειραιά και λίγο λιγότερα το ρεύμα της ανόδου προς Αθήνα με μήκος τα 4,35 χλμ.
Η σύλληψη της ιδέας για την κατασκευή σύγχρονου δρόμου έγινε στα τέλη του 19ου αιώνα επί πρωθυπουργίας του Χαρίλαου Τρικούπη. Η κατασκευή της λεωφόρου ξεκίνησε το 1898, πριν από 126 χρόνια και αποτέλεσε το έτος ορόσημο του χαρακτηριστικού αυτού δρόμου της Αθήνας. Την υλοποίηση των σχεδίων πραγματοποίησε ένας μηχανικός του στρατού, του Ιωάννη Γενίσαρλη. Εκείνη την εποχή η Λεωφόρος Συγγρού σίγουρα δεν είχε καμία σχέση με τη σημερινή της εικόνα. Ατελείωτα χωράφια και παλιά σπίτια βρίσκονταν δεξιά και αριστερά του δρόμου.
Η λεωφόρος κατασκευάστηκε ακριβώς στην ίδια ευθεία όπου υπήρχε στην αρχαιότητα δρόμος με μεγαλύτερο πλάτος και τα πρώτα χρόνια μετά την ανεξαρτησία ήταν καρόδρομος, ο οποίος κάλυπτε τις ανάγκες μεταφοράς ανθρώπων και αγαθών, από και προς το λιμάνι του Φαλήρου.
Μεγάλο μέρος εξόδων του έργου καλύφθηκε από τον τραπεζίτη και πολιτικό Ανδρέα Συγγρό που έδωσε και το όνομα του πρώτου μεγάλου αυτοκινητόδρομου της Αθήνας. Τον Οκτώβριο του 1904, δημοπρατήθηκε το έργο στις 135.000 δραχμές για δενδροφυτεύσει της λεωφόρου. Tο 1901 χαράσσεται ο νέος δρόμος και αρχίζουν οι εργασίες. Σύμφωνα με τον Ν. Γαζή το μήκος θα ήταν περίπου τα 5 χιλιόμετρα και το πλάτος 28 μέτρα. Απ’ αυτά 16 μέτρα πλάτος κατείχαν τα δύο πεζοδρόμια και 12 μέτρα ήταν η κύρια οδός. Στην αρχική μορφή η Λεωφόρος Ανδρέα Συγγρού χωρίζεται σε δύο τμήματα. Το ένα, αυτό που βρισκόταν προς την πόλη από τη γέφυρα του Ιλισσού και το άλλο μέχρι τη Φαληρική ακτή. Το κόστος του έργου ανέρχεται στις 750.000 δραχμές, ενώ περίπου 460.000 δραχμές δαπανήθηκαν για την αποζημίωση απαλλοτριώσεις των χωραφιών των ιδιοκτητών.
Τέλος Νοεμβρίου του 1904 δίνεται σε κυκλοφορία η νέα μεγάλη λεωφόρος της Αθήνας και για την χάρη της σπεύδει να υμνήσει ο Κωστής Παλαμάς με τα εξής λόγια : «Ο νεοχάρακτος αυτός δρόμος, ο κατάπλατος και ολόβαθος, ο διάδημα περιβαλλόμενος τας στήλας του Ολυμπείου και νίπτων τας πόδας του εις τα κύμματα του Σαρωνικού, επλήρωσε την πόλιν των Αθηνών με μίαν μονοκόμματην μεγαλοπρέπειαν», έγραφε καταγοητευμένος. Καλούσε τους Έλληνες να περπατήσουν «εις την καλλιτεχνικήν αυτήν λεωφόρον» και να απολαύσουν «νεοφανή και ονειρώδους φύσεως χώραν»!
Οι σημαντικότερες παρεμβάσεις έγιναν το 1954, με τις πρώτες εργασίες ανακατασκευής του δρόμου και το καλοκαίρι του 1959 εγκαινιάστηκε το δίκτυο ηλεκτροφωτισμού της λεωφόρου. Την άνοιξη του 1979 η τότε κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή ήταν σε δημιουργικό αναβρασμό, έτσι τον Μάϊο θα υπογράφονταν η συμφωνία της εισόδου της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ). Για την τελετή θα έφτανε στην Αθήνα ο Γάλλος πρόεδρος Βαλερί Ζισκάρ Ντ’Εστέν, ο Καραμανλής είχε σχεδιάσει μεγαλειώδη υποδοχή που περιλάμβανε την μεταφορά του Γάλλου προέδρου με ανοιχτό αυτοκίνητο , ώστε να μπορούν να χαιρετούν τον κόσμο που είχε συγκεντρωθεί. Η πομπή θα περνούσε και από την Λεωφόρου Συγγρού που χρειαζόταν μεγάλη ανακαίνιση. Η νέα ασφαλτόστρωση έγινε σε χρόνο 24 ωρών ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα. Πλέον ο δρόμος είχε αλλάξει μορφή και τα αυτοκίνητα των Αθηναίων δεν χοροπηδούσαν στις λακκούβες.
Η μετατροπή της Συγγρού σε οδό ταχείας κυκλοφορίας ξεκίνησε τη 10ετία του 1980 και για τις ανάγκες του έργου κατασκευάστηκαν συνολικά επτά κόμβοι και 10 υπόγειες διαβάσεις πεζών.
Αποτελώντας μέρος της Εθνικής Οδού 91 που είναι και η μεγαλύτερη εθνική οδός της Αττικής, η Λεωφόρος Συγγρού χαρακτηρίζεται ως δρόμος ταχείας κυκλοφορίας με μέγιστο όριο ταχύτητας τα 90 χλμ./ώρα και αυτό σημαίνει ότι ως οδός είναι μια βαθμίδα κάτω από τον αυτοκινητόδρομο.
