Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • webTV

    Michanikos.gr webTV

    636 ειδήσεις in this category

    1. webTV

      Engineer

      Το 2020, το νορβηγικό αρχιτεκτονικό γραφείο Helen & Hard ολοκλήρωσε δύο δενδρόσπιτα Woodnest, καταλύματα αγκιστρωμένα σε πεύκα στους απότομους λόφους της πόλης Όντα.

      Τα μικροσκοπικά καταλύματα αιωρούνται έξι μέτρα πάνω από το έδαφος του δάσους © Instagram/designboom Φέτος, οι αρχιτέκτονες πρόσθεσαν δύο επιπλέον δενδρόσπιτα - το προσωνύμιό τους είναι «Καμπίνες στη Βουνοκορφή» - και πλέον είναι τέσσερα.

      Από αυτή τη φωλιά, οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν θέα μέσα από τα γειτονικά δέντρα κοιτώντας το μακρινό φιορδ © Instagram/designboom
      Όπως και τα προηγούμενα, αυτά τα μικροσκοπικά καταλύματα αιωρούνται έξι μέτρα πάνω από το έδαφος του δάσους και κάθε ένα είναι αγκιστρωμένο σε ένα πεύκο με μια χαλύβδινη στεφάνη, φέρνοντας στον νου περιπέτειες σκαρφαλώματος σε δέντρα.
      Κάθε καμπίνα έχει εμβαδόν μόλις 14 τετραγωνικά μέτρα και έχει λαξευμένη ξύλινη μπανιέρα και ένα κρεβάτι που κατεβαίνει από το ταβάνι με το πάτημα ενός κουμπιού.
      Διαμονή στη φύση μετά από εικοσάλεπτη ανάβαση μέσα από τα δάση
      Τα δενδρόσπιτα Woodnest απευθύνονται σε λάτρεις της υπαίθρου οι οποίοι φτάνουν εκεί μετά από εικοσάλεπτη ανάβαση μέσα από τα δάση που περιβάλλουν την Όντα.
      Από αυτή τη φωλιά, οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν θέα μέσα από τα γειτονικά δέντρα κοιτώντας το μακρινό φιορδ και τα βουνά πέρα.

      Εμπνεόμενα από το σκανδιναβικό ντιζάιν, τα δενδρόσπιτα Woodnest απευθύνονται σε λάτρεις της υπαίθρου © Instagram/designboom Το όλο πρότζεκτ είναι μια εξερεύνηση των δυνατοτήτων του ξύλου ως δομικού υλικού: η κάθε δομή είναι κατασκευασμένη από μια σειρά ακτινωτών επικαλυμμένων πολυστρωματικών ξύλινων δοκίδων και το εξωτερικό της είναι καλυμμένο με ανεπεξέργαστα πέταυρα από φυσικό ξύλο τα οποία παλιώνουν με τον καιρό, εναρμονιζόμενα με το φυσικό περιβάλλον.
      Όσο το δυνατόν πιο κοντά στη φύση με τη μέγιστη πολυτέλεια
      «Οι ιδρυτές των Woodnest ξεκίνησαν με μια επιθυμία να κάνουν κάτι πριν πεθάνουν· οι Kjartan & Sally συναντήθηκαν με μια εντυπωσιακά κοινή και στους δύο επιθυμία, η Sally ήθελε να κοιμηθεί σε ένα δενδρόσπιτο και ο Kjartan ήθελε να φτιάξει ένα», λέει η ομάδα περιγράφοντας τις απαρχές των Woodnest.

      Με μικρό αποτύπωμα άνθρακα μόλις 14 τετραγωνικών μέτρων, τα δενδρόσπιτα προσαρμόζονται τέλεια στο φυσικό περιβάλλον τους © Instagram/designboom  
       
       
    2. webTV

      Engineer

      Στις πέτρες των τοίχων της γράφεται η ιστορία. Απορροφά τους κραδασμούς κάθε εποχής. Η σαγήνη του μνημείου, που οφείλει το όνομά του στο κυκλικό του σχήμα, είναι καθηλωτική. Τα συναισθήματα που κατακλύζουν τον επισκέπτη συναρπάζουν. 
      Ροτόντα. Ένα διαπολιτισμικό μνημείο. Το σημαντικότερο της Θεσσαλονίκης. Αντανακλά την ταυτότητα της πόλης, την ποικιλομορφία των ανθρώπων που έζησαν, αγάπησαν, πόνεσαν, μεγάλωσαν και πέθαναν σε αυτή. Είναι ένας παλμός δυνατός που χτυπά με πάθος. Αέναα. Δεκαέξι αιώνες. Είναι ένα παλίμψηστο μνημείο παγκόσμιας ακτινοβολίας και απαράμιλλης ομορφιάς. Το μεγαλοπρεπές εκτόπισμα της εξωτερικής εικόνας του έρχεται σε αντιδιαστολή με το αέρινο εσωτερικό του. Η αφαιρετική ομορφιά της Ροτόντας, λόγω της έλλειψης κολόνων, καθηλώνει τον επισκέπτη. Ιδρύθηκε σε μια παγανιστική περίοδο, έχει υπάρξει χριστιανικός και μουσουλμανικός χώρος λατρείας. Τα ψηφιδωτά της είναι τα αρχαιότερα της Ανατολής. Μάρτυρες, απόστολοι, άγγελοι, η δόξα του Χριστού με τους αρχαγγέλους, νατουραλιστικά μοτίβα, η αξιοσύνη μεγαλουργεί. Η Ροτόντα μαρτυρά τη δύναμη της πόλης, την ευφυία των μηχανικών της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.  Οι ομοιότητές της με το Πάνθεον της Ρώμης πολλές.
      Στις 20 Ιουνίου του 1978, γύρω στις έντεκα το βράδυ, όλη η Βόρεια Ελλάδα έζησε εφιαλτικές στιγμές από ένα σεισμό μεγέθους 6,5 Ρίχτερ και εστιακού βάθους 10 χλμ. Η Θεσσαλονίκη έζησε τη φρίκη της καταστροφής και μεταμορφώθηκε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Θρήνησε σαράντα εννιά νεκρούς. Διακόσιοι είκοσι τραυματίες, χιλιάδες άνθρωποι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και την πόλη αναζητώντας μέρη ασφαλή για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Ήταν μια πόλη σε πανικό, με χιλιάδες άστεγους, με κατεστραμμένα κτίρια, οι άνθρωποί της έζησαν στιγμές τρόμου και απόγνωσης. 
      Η Ροτόντα δεν έμεινε αλώβητη. Χρειάστηκαν μελέτες, χρονοβόρες επισκευές. Πέρασαν χρόνια για να δοθεί ξανά το κτίριο στο κοινό, ελεύθερο από σκαλωσιές και εργασίες. Οι σοβαρές βλάβες που προξένησε ο σεισμός καθώς και το τεράστιο τεχνικό έργο της αναστήλωσης του μνημείου χωρίς να αλλοιωθεί η φυσιογνωμία του, ήταν το θέμα της συζήτησης με τον ομότιμο Καθηγητή του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Γιώργο Πενέλη και τον κ. Γρηγόρη Πενέλη, Πολιτικό μηχανικό. 

      © Μενέλαος Συκοβέλης Στις 20 Ιουνίου του 1978, ένας καταστροφικός σεισμός τράνταξε συθέμελα τη Θεσσαλονίκη. Σημειώθηκαν σοβαρές ζημιές σε ιστορικούς χώρους όπως η Ροτόντα. Σε εσάς κ. καθηγητά, ανατέθηκε η αποκατάσταση των ζημιών. Σε τι κατάσταση βρήκατε το μνημείο;
      Γιώργος Πενέλης: Το μνημείο ήταν κατακερματισμένο με εικόνα επικείμενης κατάρρευσης. Πιο συγκεκριμένα το νότιο τμήμα του ανάμεσα στους πεσσούς Π2 και Π3 που έχουν ενσωματωμένα στον πυρήνα τους δυο ελικοειδή κλιμακοστάσια παρουσίαζε εξελισσόμενη ολίσθηση με μια ρωγμή εύρους 12-13 εκ. που ξεκινούσε από τη βάση του μνημείου και με κλίση 61Ο έφθανε στον τρούλο. Η ρωγμή αυτή παρουσίαζε εξελισσόμενο εύρος κατά 1,0 χιλιοστό τον μήνα. Πέραν τούτου υπήρχαν ρωγμές: Στη βάση του τρούλου κατά τους μεσημβρινούς. Στον βόρειο πεσσό Π8. Στην κλείδα του θόλου του ιερού. Απόκλιση των πεσσών του κυρίως κτίσματος προς τα έξω της τάξης των 20 εκ.
      Η Ροτόντα έμεινε εγκλωβισμένη από σκαλωσιές για χρόνια. Πόσος χρόνος απαιτήθηκε για την αποκατάσταση; Και γιατί;
      Γιώργος Πενέλης: Για την αναστήλωση του μνημείου χρειάστηκαν περίπου 10 χρόνια. Στον χρόνο αυτό περιλαμβάνονται τόσο οι δομικές εργασίες στερέωσης όσο και οι εργασίες συντήρησης των ψηφιδωτών στις κόγχες και στον τρούλο. Κατά την άποψή μου, ο χρόνος αυτός δεν είναι καθόλου μεγάλος καθ' όσον οι εργασίες σε μνημειακά κτίρια συνοδεύονται με λεπτομερή αποτύπωση και φωτογράφιση κάθε επέμβασης, ακόμη και της πιο μικρής ρωγμής. Σημειώνω ότι για την αναστήλωση των ρωμαϊκών λουτρών στην Trier της Γερμανίας χρειάστηκαν 42 χρόνια. 
      Το 2021 σας ανατέθηκε ο εκ νέου έλεγχος του μνημείου από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Θεσσαλονίκης.
      Γρηγόρης Πενέλης: Η Δρ. Γεωργία Ζαχαροπούλου, στέλεχος της Εφορείας, θεώρησε ότι θα ήταν σκόπιμο να ελεγχθεί η κατάσταση του μνημείου περίπου 40 χρόνια μετά από την αρχική μελέτη και στατική επέμβαση. Για τον έλεγχο χρησιμοποιήσαμε όλα τα σύγχρονα υπολογιστικά εργαλεία και κάναμε τόσο ελαστική δυναμική ανάλυση όσο και ανελαστική στατική ανάλυση. Από τις αναλύσεις προέκυψε ότι το κτίριο με άνεση μπορεί να φέρει τα κατακόρυφα φορτία καθώς και τον σεισμό σχεδιασμού για σύγχρονα κτίρια που προβλέπεται από τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς. Επίσης ελέγχθηκαν επιλεγμένοι τένοντες εξωτερικής προέντασης, οι οποίοι είναι το βασικό σύστημα στατικής ενίσχυσης του 1982. Σε αυτό βρέθηκε ότι η δύναμη προέντασης είναι στο 98% της αρχικά προβλεπόμενης δύναμης. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται τέτοια άσκηση, 40 χρόνια μετά την επέμβαση, και το αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερα σημαντικό καθότι πιστοποιεί ότι η προένταση στα μνημεία είναι μια ιδιαίτερη αξιόπιστη μέθοδος επέμβασης.
      Πώς αντιμετωπίζετε τη Ροτόντα εσείς που τη γνωρίζετε τόσο καλά;
      Γιώργος Πενέλης: Την αντιμετωπίζω με δέος και θαυμασμό. Πρόκειται για ένα κτίσμα βάρους 20.000 τόνων που επέζησε ατόφιο για 1700 περίπου χρόνια και που είναι και σήμερα σε χρήση. Επιπλέον πρέπει να σημειώσω ότι μετά τις επεμβάσεις της δεκαετίας του '80 φέρει με ασφάλεια τα φορτία βαρύτητας και τις σεισμικές δράσεις που προβλέπει ο αντισεισμικός κανονισμός και συνεπώς μπορεί και χρησιμοποιείται άφοβα και για συγκέντρωση κοινού. 
      Γρηγόρης Πενέλης: Ως μηχανικοί σχεδιάζουμε νέα κτίρια με προβλεπόμενη διάρκεια ζωής 50 χρόνια ή 100 χρόνια για τα πλέον σημαντικά. Το να ασχοληθείς με ένα κτίριο 1700 ετών είναι προφανώς άλλη τάξη μεγέθους.
      Πώς την αντιμετωπίζει ο λαός της Θεσσαλονίκης;
      Γιώργος Πενέλης: Ο λαός της Θεσσαλονίκης εκτιμώ ότι θεωρεί τη Ροτόντα ως ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της πόλης. Το μέγεθός του, η ομοιότητά του με το Πάνθεον της Ρώμης και τα εντυπωσιακά μωσαϊκά στις κόγχες και στον τρούλο, που αποτελούν τα αρχαιότερα χριστιανικά μωσαϊκά στη γη, εντυπωσιάζουν τον κάθε επισκέπτη. Έτσι η Ροτόντα κατά τη μακραίωνη ιστορία της απετέλεσε πάντα το σημαντικότερο ίσως τοπόσημο της πόλης.
      Γρηγόρης Πενέλης: Οι Θεσσαλονικείς δυστυχώς δεν έχουν συνειδητοποιήσει τη σημαντικότητα του μνημείου. Εν μέρει ίσως διότι ήταν για παρά πολλά χρόνια μη προσβάσιμο. Σε κάθε περίπτωση, είναι χαρακτηριστικό ότι σύμβολο της πόλης είναι ένας μικρής σημασίας Ενετικός πύργος, αντί για τη Ροτόντα. Ελπίζω ότι, με τη σταδιακή ένταξη του μνημείου στην κοινωνική ζωή, αυτό θα αναδειχθεί ξανά.

      © Μενέλαος Συκοβέλης Ιστορία της Ροτόντας
      Το κτίριο φτιάχτηκε στις αρχές του 4ου αιώνα είτε από τον Μαξιμιανό Γαλέριο (293-311) ως ναός αφιερωμένος στους προστάτες θεούς της ρωμαϊκής αυτοκρατορικής τετραρχίας, είτε από τον Κωνσταντίνο  Α' (306-337) ως μαυσωλείο, όπως αυτά που ίδρυσε για τα μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας στη Ρώμη και στη Νέα Ρώμη-Κωνσταντινούπολη. Οι αλλαγές στον χαρακτήρα, στο διαφορετικό ιστορικό αποτύπωμα ξεκινούν όταν μετατρέπεται σε ανακτορικό χριστιανικό ναό (αφιερωμένο πιθανότατα στους Ασωμάτους ή Αρχαγγέλους) με την προσθήκη Ιερού Βήματος στα ανατολικά, πρόπυλου και παρεκκλησίων στα νότια και περιμετρικού διαδρόμου, πιθανό επί Θεοδοσίου A’ (379-395) ή Ιουστινιανού Α’ (527-565). Με τη λήξη της Εικονομαχίας (842) στην κόγχη ή του Ιερού Βήματος τοιχογραφείται η Ανάληψη του Χριστού.     
      Ένα τμήμα των ψηφιδωτών της Ροτόντας παριστάνουν αγίους της πρώτης Ανατολικής χριστιανικής εκκλησίας (Κύριλλος, Βασιλίσκος, Ανανίας, Ρωμανός, Αρίσταρχος), νατουραλιστικά μοτίβα, πουλιά, φρούτα, βάζα με λουλούδια.
      Η μετατροπή του ναού σε τζαμί δεν ήρθε αμέσως μετά από την κατάληψη της πόλης από τους Οθωμανούς το 1430 μ.Χ. αλλά αρκετά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1590-91 μ.Χ. ο ναός μετατράπηκε από το Σινάν Πασά και τον επικεφαλή της Μονής των Δερβίσηδων, Χορτάτζη Σουλεϊμάν Εφέντη, σε τζαμί και ονομάστηκε Χορτάτζ Εφέντη Τζαμί. Προστέθηκε μιχράμπ στο Ιερό, ενώ στην αυλή χτίστηκε μιναρές, κρήνη και ταφικός περίβολος. Τα ψηφιδωτά παρέμειναν σχεδόν στο σύνολό τους ορατά. Όταν ανακαινίσθηκε το τζαμί για τελευταία φορά, το 1889 από τον Ιταλό S. Rosi, έγινε ζωγραφική συμπλήρωση των ψηφιδωτών. 
      Το 1912-1914 έγιναν και πάλι εργασίες στο κτήριο για την απόδοση του μνημείου στη χριστιανική λατρεία. Καθαγιασμός και αφιέρωση στον Άγιο Γεώργιο από τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Γεννάδιο. 
      Ανασκαφικές έρευνες και εργασίες έγιναν τα έτη 1918-1920, 19127-28, 1953, 1973-1978. Το 2015 έγιναν τελικές εργασίες συντήρησης στη στέγη, στα ψηφιδωτά, αποκαταστάθηκε το Ιερό, εγκαταστάθηκε φωτισμός και σήμανση, διαμορφώθηκε η νότια πλευρά του περιβόλου και των παλαιοχριστανικών προκτισμάτων. Το μνημείο έχει αποδοθεί ελεύθερο στο κοινό.  
    3. webTV

      Engineer

      Οι καμπύλες –σήμα κατατεθέν της γραφής των Zaha Hadid Architects– σε ταξιδεύουν με ταχύτητες… μετρό στο μέλλον, ενώ οι γλυπτές ατσάλινες φόρμες τους φλερτάρουν με την ιστορία της πόλης που έχει συνδεθεί με τη χαλυβουργία. Το χθες και το αύριο δένουν σε μια εντυπωσιακά ρευστή ισορροπία στους τρεις νέους σταθμούς του μετρό που σχεδίασε το διάσημο αρχιτεκτονικό γραφείο στο Ντνίπρο της Ουκρανίας.

      Φωτορεαλιστικές απεικονίσεις για τους σταθμούς μετρό στο Dnipro που σχεδιάζουν οι Zaha Hadid Architects © ATCHAIN
      Οι εργασίες επέκτασης του υπόγειου δικτύου σταθερής τροχιάς της πόλης για επιπλέον 4 χιλιόμετρα ξεκίνησαν το 2016 και οι σταθμοί Teatralna, Tsentalna και Muzeina αναμένεται να υποδεχτούν τους πρώτους επιβάτες το 2025. Στόχος, φυσικά, να αποφορτίσουν την κυκλοφοριακή συμφόρηση προσφέροντας γρήγορη πρόσβαση από το κέντρο και τον σιδηροδρομικό σταθμό Dnipro-Holovnyi στις επιχειρήσεις, τα πολιτιστικά και ακαδημαϊκά ιδρύματα, τα πάρκα και τις παραλίες στα ανατολικά.

      Είσοδος σε σταθμό μετρό στο Ντνίπρο της Ουκρανίας που σχεδίασαν οι Zaha Hadid Architects © ATCHAIN
      Για τον σχεδιασμό τους το γραφείο, που ίδρυσε η βραβευμένη με Πρίτζκερ Ιρακινοβρετανή Χαντίντ (1950-2016), άντλησε έμπνευση και υλικό από την τοπική βιομηχανική κληρονομιά.

      Άποψη από την οροφή στις εξόδους των σταθμών μετρό στο Ντνίπρο που σχεδίασε το γραφείο Zaha Hadid Architects © Omega Render
      Απηχώντας τη μακρά παράδοση της ουκρανικής πόλης στη μεταλλουργία και τη μηχανική, οι είσοδοι των σταθμών είναι φτιαγμένοι από ανακυκλωμένο συγκολλημένο χάλυβα που προέρχεται από χυτήρια της περιοχής και με την χαρακτηριστική αρχιτεκτονική τους θα γίνονται εύκολα ευδιάκριτοι στη νέα πλατεία όπου έχουν χωροθετηθεί.

      Η αίσθηση της ροής χαρακτηρίζει τον σχεδιασμό των Zaha Hadid Architects για τους νέους σταθμούς του μετρό στο Ντνίπρο της Ουκρανίας © ATCHAIN
      Οι γεωμετρίες της καμπύλης και η αίσθηση της ροής συνθέτουν την ατμόσφαιρα και στους εσωτερικούς χώρους, ενώ για τα εκδοτήρια εισιτηρίων έχει προβλεφθεί διαφορετικό ντιζάιν σε κάθε σταθμό. Σύμφωνα με το γραφείο: «οι εσωτερικοί χώροι, ακολουθώντας το σκεπτικό της διαισθητικής πλοήγησης, έχουν σχεδιαστεί ώστε να προσανατολίζουν και να κατευθύνουν τους επιβάτες σε κάθε σταθμό ενώ ενισχύουν την εμπειρία τους για να εξασφαλίσουν άνετη και ευχάριστη μετακίνηση στην πόλη». Ας το ομομολήσουμε: θέλουμε να μας πάρει αυτό το «ποτάμι»!

      Έτσι θα είναι οι εσωτερικοί χώροι για το κοινό στους νέους σταθμούς του μετρό στο Ντνίπρο που σχεδίασαν οι Zaha Hadid Architects © ATCHAIN
       
    4. webTV

      Engineer

      Η Λεωφόρος Αλεξάνδρας αποτελεί  τη μία από τις 3 πλευρές του μεγάλου πολεοδομικού τριγώνου που ορίζει παραδοσιακά την κεντρικότητα της αθηναϊκής πόλης. Η εξάπλωση των σταθμών του μετρό, ένα νέο συνδετικό υπόγειο δίκτυο που εμφανίζεται στην οριζοντιογραφία του αστικού ιστού,  θα δημιουργήσει νέους συνδέσμους μέσα στην πόλη, νέα κέντρα και επίκεντρα, δίνοντας την ευκαιρία επανασχεδιασμού μέρους του δημόσιου χώρου που βρίσκεται σε αφάνεια, «εν υπνώσει», και εντοπίζεται ανάμεσα σε κεντρικές αρτηρίες, αποκομμένους χώρους πρασίνου, μέτωπα ή και γειτονιές.


      Νησίδες όπως η περιοχή μελέτης αποτελούν ενδιάμεσους χώρους της πόλης, οι οποίοι από «παρόχθια συμπληρώματα», καλούνται να γίνουν μικρά κέντρα και φέρουν το φόρτο ενός ευρύτερου σχεδιασμού, ο οποίος οφείλει να απαντάει στα σύγχρονα αιτήματα περιβαλλοντικής και κοινωνικής αειφορίας.



      Δύο είναι οι συνθήκες που οριοθετούν και επηρεάζουν την περιοχή διαμόρφωσης. Από τη μία, η βουερή ευθυτενής λεωφόρος, και από την άλλη, η παρακείμενη γειτονιά. Για αυτό και ο ρόλος της νησίδας είναι διττός· να συνδυάσει το υπερτοπικό και το τοπικό χαρακτήρα και να συγκεράσει τη μεγάλη κλίμακα της πόλης με τις κοντινότερες γειτνιάσεις. Η πρόταση στοχεύει, έτσι, τόσο στην ανάδειξη του σταθμού πάνω στον υπερτοπικό άξονα της Αλεξάνδρας, όσο και να ρυθμίσει τις ποιότητες του δημόσιου κοινόχρηστου χώρου, επιτρέποντας να συνυπάρχουν οι συνέχειες του αστικού πρασίνου μαζί με τις δραστηριότητες της καθημερινότητας.

      Ο πολεοδομικός σχεδιασμός της πρότασης είναι συνυφασμένος με τον περιβαλλοντικό. Προτείνονται η ανάπτυξη πράσινων δικτύων, η ενίσχυση των φυτεύσεων στην Λ. Αλεξάνδρας (συστηματική φύτευση ενδιάμεσης νησίδας και διπλή φύτευση στο μέτωπο των πλευρικών πεζοδρομίων), η χρήση ΜΜΜ και ποδήλατου (με περιορισμό των λωρίδων αυτοκινήτου 3.00μ αντί 3.50μ. και με τη διαπλάτυνση λεωφορειολωρίδας για ένταξη ζώνης ποδηλατοδρόμου)  και, η σύνδεση περιοχών για την προαγωγή της κοινωνικής κινητικότητας.

      Πιο συγκεκριμένα, προτείνεται η αναμόρφωση του άξονα της οδού Θερειανού με σκοπό τη σύνδεση της διαμόρφωσης με την πύλη του Πεδίου του Άρεως, με ενέργειες όπως η διαπλάτυνση και φύτευση του βόρειου πεζοδρομίου της αλλά και τη διαμόρφωση κεντρικής νησίδας για φύτευση και οργανωμένη στάθμευση οχημάτων. Ακόμα, προτείνεται να διευκολυνθεί η προσπέλαση στη διαμόρφωση από και προς το λόφο Φινοπούλου, του Στρέφη και της περιοχής του Γκύζη, με σχετική διαπλάτυνση των πεζοδρομίων και συστηματική γραμμική φύτευση.



      Ως χωρικά και αστικά εργαλεία της μικρής κλίμακας, χρησιμοποιούνται: 1. οι τρεις διαβαθμιζόμενες ζώνες «μητροπολιτικού»  πεζοδρομίου μεγάλης κυκλοφορίας, του πάρκου και του πεζόδρομου, 2. το στέγαστρο τριών τυπολογιών, ως εργαλείο σύνταξης κανόνα αστικής ομοιογένειας και οδηγό για τη μετάβαση από την υπερτοπική κλίμακα στη τοπική, 3. οι μικρότεροι τόποι συμπερίληψης, ανοιχτοί και προσβάσιμοι, που αναφέρονται σε όλες τις ηλικίες και κοινωνικές ομάδες και επιτρέπουν την πολυλειτουργικότητα (ανάπαυλα, άθληση, αναψυχή, παιχνίδι), και 4. ο αστικός εξοπλισμός και δημόσιες υποδομές.

      Πρωταγωνιστικό στοιχείο αλλά και μεθοδολογικό εργαλείο της πρότασης είναι το στέγαστρο, που σχηματοποιείται με μία οικονομία χειρισμών.

      Σε αστικό επίπεδο λειτουργεί ως αναγνωρίσιμο συμβάν, χωρίς να επιβάλλεται στην πόλη με ιδιαίτερα μορφολογικά στοιχεία · υφαίνει τον ιστό, τον χρωματίζει, τον σκιάζει και πολλαπλασιάζει τη δυναμική του, σημαίνοντας ταυτόχρονα τις εισόδους στο μετρό, τις στάσεις των ΜΜΜ ή τους καθιστικούς χώρους. 

      Τοποθετείται είτε γραμμικά, είτε ανά ομάδες, με πολλαπλές δυνατότητες, σχηματίζοντας μικρότερους ή μεγαλύτερους τόπους αναφοράς. Με τη σκίαση και την επικάλυψή του, είτε με ηλιακό φωτοβολταϊκό πάνελ (solar umbrella), είτε με τη δυνατότητα εξάπλωσης αναρριχητικού φυτού, συμμετέχει στον ενεργειακό και βιοκλιματικό σχεδιασμό του χώρου, ενισχύοντας την ποιότητα του μικροκλίματος της διαμόρφωσης. Η επιλογή υλικών που επιτρέπουν τις διαπνοές και την απορρόφηση υδάτων, η εντατική φύτευση ψηλών δέντρων τα οποία επιτρέπουν στον αέρα να διαπεράσει τα χαμηλότερα στρώματα του αστικού πάρκου, συμβάλλουν στο φυσικό δροσισμό και στην αποφυγής του φαινομένου της θερμικής νησίδας, ενώ συγχρόνως διατηρούν τη βιοποικιλότητα της πανίδας και της χλωρίδας.

      Η αρχιτεκτονική του τοπίου και της φύτευσης ακολουθεί, εντείνει και πλουτίζει τη χωρική λογική του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Στηρίζεται στις αρχές της βιοποικιλότητας και της ισορροπίας της μεσογειακής βλάστησης. Πρόταγμα αποτελεί η οικονομία των πόρων, η ανθεκτικότητα των ειδών και η χαμηλή συντήρηση.
      Συμπερασματικά, η πόλη χρειάζεται και επανα-προσλαμβάνουσες ερεθισμάτων, και τα στέγαστρα στην επανάληψή τους διαγράφουν ένα αχνό αστικό γλυπτό πάνω στη γραμμικότητα του άξονα της Αλεξάνδρας. Εκτός του ότι οφείλουν να σημάνουν, να στεγάσουν και να εξοπλίσουν το δημόσιο χώρο, μπορεί να συμμετάσχουν στην εναλλαγή του βιώματος μιας επιτελεστικής καθημερινότητας, να φωταγωγηθούν τις επίσημες μέρες, να φιλοξενήσουν μία έκθεση ή ένα αστικό συμβάν και να συνδεθούν με διακριτές μνήμες και νέα αστικά βιώματα.
      Βίντεο με την πρόταση μπορείτε να βρείτε εδώ
      Στοιχεία έργου
      Τυπολογία: ΑΝΟΙΧΤΟΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΙΔΕΩΝ «Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός Ιδεών για την ανάπλαση του κοινόχρηστου χώρου και της ευρύτερης περιοχής του νέου σταθμού Μετρό ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ»
      Διοργανώτρια Αρχή: ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΑΘΗΝΑ Α.Ε.
      Βραβεύσεις: 1ο βραβείο
      Αρχιτεκτονική μελέτη: Theoni Xanthi – XZA Architects, Θεώνη Ξάνθη (lead architect), Μαργαρίτα Ζακυνθινού-Ξάνθη, Σπύρος Γιωτάκης, Νικολέττα Ζακυνθινού-Ξάνθη, Γεώργος Λάριος, Θεοδώρα Σακελλαριάδη, Μάνος Βέλλης
      Αρχιτέκτων τοπίου: Άννα-Μαρία Βισίλια
      Μηχανικός Πολεοδόμος Χωροτάκτης: Κωνσταντίνος Ζέκκος
      Μηχανικός Συγκοινωνιολόγος: Παρασκευή Τριβυζά
      Πολιτικός μηχανικός: Δανιήλ Σούσσης
      Ηλεκτρολόγος – Μηχανολόγος μηχανικός: Νικόλαος Ξηρουδάκης
      Μηχανικός Υδραυλικών Έργων: Βασιλική Αγραφιώτου
      Περιβαλλοντολόγος: Θεοδώρα Μπαρτζή
      Γεωπόνος: Κώστας Ζηλεμένος
      Τοποθεσία: Αλεξάνδρας, Αθήνα, Ελλάδα
    5. webTV

      Engineer

      Η Ελλάδα, παρά τις αντιξοότητες της πρωτοφανούς πανδημίας, μπαίνει δυναμικά στο δρόμο της Βιώσιμης Ανάπτυξης, φιλοδοξώντας να δημιουργήσει μία οικονομία και μία κοινωνία μηδενικών εκπομπών ρύπων έως το 2050, αλλάζοντας παράλληλα ριζικά το παραγωγικό υπόδειγμά της.
      Οι φιλόδοξοι στόχοι που έχουν τεθεί στο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, σε πλήρη αντιστοιχία με τη Συμφωνία των Παρισίων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, οι πρωτοποριακές δράσεις για την προστασία και τη διαχείριση του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας, σε συνδυασμό με τις δυνατότητες που δίνονται μέσα από το σχέδιο Ελλάδα 2.0 του Ταμείου Ανάκαμψης, προσφέρουν νέες δυναμικές προοπτικές για τη χώρα, για την ανάδειξη του φυσικού της πλούτου, αλλά και για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
      Το ΑΠΕ-ΜΠΕ με μία σειρά webinar προσπαθεί να εξερευνήσει και να αναδείξει τον καινούριο αυτό κόσμο, που αναδύεται στο δρόμο της Πράσινης Μετάβασης, μέσα από τη φωνή των ειδικών του χώρου.
      1ο Webinar: Η Ελλάδα στο δρόμο της Πράσινης Ενέργειας
      O οδικός χάρτης του Ελληνικού Green Deal
      Tα οφέλη για τους πολίτες και το περιβάλλον
      Οι προοπτικές για καταναλωτές και επενδυτές
      Τα προβλήματα και οι δυσκολίες της Πράσινης Μετάβασης
      Συμμετέχοντες:
      Γενική Γραμματέας Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών του ΥΠΕΝ, Αλεξάνδρα Σδούκου
      Ειδικός Επιστήμονας, Διευθυντής Γρ. Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων ΡΑΕ, Δρ. Διονύσης Παπαχρήστου
      Πρόεδρος του Συνδέσμου Παραγωγών Ενέργειας από Φωτοβολταϊκά, Δρ. Στέλιος Λουμάκης
      Γενικός Διευθυντής της Ελληνικής Επιστημονικής Ένωσης Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ), Δρ. Παναγιώτης Παπασταματίου
    6. webTV

      Engineer

      Απίστευτη είναι η έκταση της καταστροφής από την έκρηξη στη Βηρυτό, όπως καταγράφεται σε βίντεο από drone.
      Οι νεκροί στην πρωτεύουσα του Λιβάνου από την καταστροφή, η οποία αποδίδεται σε δυστύχημα με αποθηκευμένο νιτρικό αμμώνιο, είναι τουλάχιστον 100, και γύρω στους 4.000 είναι οι τραυματίες.
       
    7. webTV

      Engineer

      Το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Θερμοδυναμικής (ΕΕΘ) του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης υπέβαλε για λογαριασμό των 4Τροχών ένα Nissan Leaf στις απαραίτητες μετρήσεις. Τα ενδιαφέροντα αποτελέσματα ανατρέπουν σε ορισμένες περιπτώσεις παγιωμένες πεποιθήσεις.
      Το άγχος της αυτονομίας που συνοδεύει την κατοχή ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου απαιτεί από τη μεριά του χρήστη τη βέλτιστη δυνατή αξιοποίηση των δυνατοτήτων του οχήματος και την ανάλογη προσαρμογή του στυλ της οδήγησης στις εκάστοτε συνθήκες του δρόμου. Πόσο παραπάνω θα «κάψει» μια αύξηση της ταχύτητας κατά 30 χλμ./ώρα;
      Πόσο επηρεάζουν την κατανάλωση τα διαφορετικά προγράμματα οδήγησης; Πόσο επιβαρύνει το σύστημα κλιματισμού; Περιορίζει ή αυξάνει την κατανάλωση το cruise control; Είναι καλύτερα να οδηγώ με το «one pedal»; Τα παραπάνω είναι μερικά από τα εύλογα ερωτήματα για τα οποία κάθε χρήστης ηλεκτρικού, αλλά και συμβατικού αυτοκινήτου, θα έχει αναρωτηθεί.
      Οι συνεργάτες μας στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Θερμοδυναμικής (ΕΕΘ) του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης έρχονται να δώσουν τις απόλυτες απαντήσεις, υποβάλλοντας το ηλεκτρικό Nissan Leaf στις κατάλληλες εργαστηριακές μετρήσεις, οι οποίες προσομοιώνουν πραγματικές συνθήκες οδήγησης. Με αυτό τον τρόπο ήταν δυνατές η αξιολόγηση των επιδόσεων του οχήματος και η μέτρηση της κατανάλωσης ενέργειας σε πραγματικές, αλλά πάντα ίδιες και επαναλαμβανόμενες συνθήκες, βοηθώντας έτσι τη σύγκριση και αξιολόγηση της επίδρασης διαφορετικών παραμέτρων.
          Με βάση τα στοιχεία από την ACEA (European Automobile Manufacturers’ Association), ραγδαία είναι η αύξηση των πωλήσεων των νέων επιβατηγών οχημάτων με εξηλεκτρισμένα συστήματα ισχύος. Για το 2022 τα εξηλεκτρισμένα αυτοκίνητα αποτέλεσαν το 44,1% των συνολικών πωλήσεων, συμβάλλοντας έτσι στον περιορισμό των άμεσων εκπομπών από τις επιβατικές οδικές μεταφορές.
      Στόχος της μελέτης
      Βασικός στόχος της παρούσας μελέτης είναι η μέτρηση και αξιολόγηση της κατανάλωσης ενέργειας ενός αμιγώς ηλεκτρικού οχήματος. Επιπλέον, στόχος είναι η διερεύνηση της επίδρασης των συνθηκών οδήγησης και της οδηγικής συμπεριφοράς του οδηγού στη διαμόρφωση της τελικής κατανάλωσης ενέργειας. Συγκεκριμένα, οι δραστηριότητες που έγιναν στο πλαίσιο της παρούσας μελέτης στοχεύουν στη διερεύνηση διαφορετικών σεναρίων οδήγησης, με έμφαση στην κίνηση του οχήματος σε συνθήκες αυτοκινητοδρόμου.
      Για το σκοπό αυτόν επιλέχθηκε ένα αμιγώς ηλεκτρικό αυτοκίνητο, για τη διεξαγωγή μετρήσεων σε διαφορετικά σενάρια που προσομοιώνουν πραγματικές συνθήκες οδήγησης. Αρχικά το όχημα οδηγήθηκε σε διαφορετικά επίπεδα ταχύτητας, 100 χλμ./ώρα, 120 χλμ./ώρα και 130 χλμ./ώρα, με διαφορετικά προγράμματα του οχήματος (eco mode, cruise control). Κατά τη διάρκεια των μετρήσεων υπήρχε μεταβλητή κλίση του δρόμου, προσομοιώνοντας ανωφέρεια και κατωφέρεια.
      Επιπλέον μελετήθηκε το σενάριο όπου σε διαδρομή σε αυτοκινητόδρομο με ανωφέρεια και κατωφέρεια ο οδηγός προσαρμόζει την ταχύτητα του οχήματος, σε σύγκριση με την περίπτωση όπου στην ίδια διαδρομή το όχημα διατηρεί σταθερή ταχύτητα με τη χρήση του cruise control. Τέλος, η επίδραση των διαφορετικών προγραμμάτων του οχήματος μελετήθηκε σε κύκλους οδήγησης που προσομοιώνουν πραγματικές συνθήκες οδήγησης.

      Κατά τη διάρκεια των δοκιμών πραγματοποιήθηκε συνεχής καταγραφή της κατανάλωσης της ηλεκτρικής ενέργειας καθώς και άλλων πληροφοριών λειτουργίας του κάθε οχήματος μέσω της θύρας OBD, χρησιμοποιώντας τις φορητές συσκευές καταγραφής (OBD loggers) που διαθέτει το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Θερμοδυναμικής. Οι φορητές αυτές συσκευές επικοινωνούν με τη μονάδα ελέγχου του οχήματος μέσω του δικτύου CAN και μπορούν να αντλήσουν όλη τη διαθέσιμη πληροφορία. Οι συσκευές έχουν μόνο τη δυνατότητα καταγραφής, και όχι παρέμβασης στη λειτουργία του αυτοκινήτου.
        Οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν αποκλειστικά στο εργαστήριο σε πέδη οχημάτων δύο αξόνων, υπό σταθερές και ίδιες συνθήκες. Η πέδη ήταν υπεύθυνη να επιβάλλει την αντίσταση που ασκείται στο όχημα κατά την κίνησή του, ενώ προσομοίωνε και την κλίση του δρόμου. Με αυτό τον τρόπο ήταν δυνατή η αναπαραγωγή στην πέδη των πραγματικών συνθηκών οδήγησης, εφαρμόζοντας ρεαλιστικές αντιστάσεις στο όχημα. Τα προφίλ οδήγησης που ακολούθησε ο οδηγός αφορούσαν τα παρακάτω σενάρια:
      Οδήγηση στον αυτοκινητόδρομο με ανωφέρεια και κατωφέρεια και εφαρμογή διαφορετικών προγραμμάτων οδήγησης Οδήγηση σε αντιπροσωπευτικό (πραγματικών συνθηκών) προφίλ οδήγησης Εικόνα 2
      Οδήγηση στον αυτοκινητόδρομο με ανωφέρεια και κατωφέρεια
      Το πρώτο σενάριο που εξετάστηκε κατά τη διάρκεια των εργαστηριακών μετρήσεων αφορούσε την κίνηση σε αυτοκινητόδρομο με διαφορετικά επίπεδα ταχύτητας και μεταβολή της κλίσης του δρόμου. Στην Εικόνα 2 παρουσιάζεται το προφίλ οδήγησης που είχε ως στόχο και ακολουθούσε ο οδηγός κατά τη διάρκεια της μέτρησης για το πρώτο σενάριο. Όπως φαίνεται, το όχημα οδηγούνταν σε σταθερή ταχύτητα με 100 χλμ./ώρα, 120 χλμ./ώρα και 130 χλμ./ώρα. Σε κάθε επίπεδο ταχύτητας προσομοιώνονταν τρία διαφορετικά επίπεδα κλίσης δρόμου, 0%, 5% ανωφέρεια και -5% κατωφέρεια.
      Κατά τη διάρκεια της επιτάχυνσης μέχρι να σταθεροποιηθεί η ταχύτητα, η κλίση του δρόμου ήταν μηδενική, ενώ έπειτα μεταβαλλόταν σε 5% και -5%. Η μέτρηση, ακολουθώντας το προφίλ της Εικόνας 2, επαναλήφθηκε τρεις φορές, μία για κάθε ένα διαφορετικό πρόγραμμα οδήγησης (βασικό πρόγραμμα, cruise control & eco mode). Έτσι η πρώτη επανάληψη πραγματοποιήθηκε με το βασικό πρόγραμμα οδήγησης. Η μέτρηση αυτή αποτελεί και τη βάση με την οποία συγκρίνονται τα αποτελέσματα από τις μετρήσεις που έγιναν ενεργοποιώντας το eco mode και το cruise control.
        Κατά τη διάρκεια των μετρήσεων καταγραφόταν η κατανάλωση ενέργειας του οχήματος, όμως για τη σύγκριση των διαφορετικών περιπτώσεων η κατανάλωση ενέργειας υπολογίζεται ξεχωριστά για κάθε συνδυασμό επιπέδου ταχύτητας (στο διάστημα που αυτή έχει σταθεροποιηθεί) και κλίσης.
      Εικόνα 3
      Στην Εικόνα 3 παρουσιάζονται τα αποτελέσματα αναφορικά με την κατανάλωση ενέργειας για τα 100 χλμ./ώρα και τα τρία διαφορετικά επίπεδα κλίσης, με μπλε χρώμα παρουσιάζεται η κατανάλωση που προέκυψε όταν ήταν επιλεγμένο το βασικό πρόγραμμα, με πορτοκαλί όταν γινόταν χρήση του cruise control, ενώ με πράσινο όταν ήταν ενεργοποιημένο το eco mode. Ομοίως στις άλλες δύο εικόνες, Εικόνα 4 και Εικόνα 5, παρουσιάζεται η κατανάλωση ενέργειας για 120 χλμ./ώρα και 130 χλμ./ώρα με κλίση 0% και ±5%, για τα διαφορετικά προγράμματα οδήγησης.
      Εικόνα 4
      Από τα αποτελέσματα που φαίνονται στις εικόνες γίνεται άμεσα εμφανής η επίδραση της κλίσης στην κατανάλωση ενέργειας, η οποία για 5% ανωφέρεια διπλασιάζεται για όλα τα επίπεδα ταχύτητας. Όπως ήταν αναμενόμενο, κατά την κίνηση σε κατωφέρεια η κατανάλωση είναι αρνητική και μπορεί να φτάσει τις -6 kWh/100 χλμ. (για την περίπτωση των 100 χλμ./ώρα). Αρνητική κατανάλωση σημαίνει ότι η μπαταρία δε μετέφερε ενέργεια στους τροχούς, αλλά λάμβανε ενέργεια, με αποτέλεσμα να φορτίζει (το πρόσημο προκύπτει από τη σύμβαση που έγινε κατά τη διάρκεια των μετρήσεων). Επιπλέον, είναι ενδεικτική του ρυθμού ανάκτησης ενέργειας και φόρτισης της μπαταρίας μέσω της αναγεννητικής πέδησης.
      Εικόνα 5
      Τέλος, από τα αποτελέσματα αξίζει να σημειωθεί η σημαντική αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας για την κίνηση με 120 χλμ./ώρα ή 130 χλμ./ώρα σε σύγκριση με τα 100 χλμ./ώρα. Έτσι, η κατανάλωση ενέργειας αυξάνει κατά 24% για τα 120 χλμ./ώρα και κατά 37% για τα 130 χλμ./ώρα. H αύξηση αυτή είναι ενδεικτική της ταχύτητας κίνησης του οχήματος και της απαίτησης σε ισχύ, και είναι ανεξάρτητη από την πηγή ενέργειας (καύσιμο ή ηλεκτρισμός) με το οποίο κινείται το όχημα.
      Η θετική κατανάλωση για την κίνηση σε κατωφέρεια με 130 χλμ./ώρα σημαίνει ότι ο ηλεκτροκινητήρας πρέπει να συμβάλλει (καταναλώνοντας ενέργεια) έστω και λίγο στην κίνηση του οχήματος, ώστε να διατηρείται σταθερή η ταχύτητα. Αντίθετα, για την κίνηση στα 100 χλμ./ώρα και τα 120 χλμ./ώρα το όχημα κινείται με την επίδραση της δύναμης της βαρύτητας, ενώ για να διατηρείται σταθερή ταχύτητα απαιτείται από τον οδηγό να πατάει και φρένο, με αποτέλεσμα να ενεργοποιείται η αναγεννητική πέδηση.
      Εικόνα 6
      Με ή χωρίς cruise control;
      Το δεύτερο σενάριο που εξετάστηκε αφορούσε ξανά την κίνηση στον αυτοκινητόδρομο με μεταβολή της κλίσης. Σε αυτήν τη δοκιμή το όχημα στο πρώτο κομμάτι της μέτρησης κινούνταν με σταθερή ταχύτητα στα 100 χλμ./ώρα και ενεργό το cruise control, ενώ η κλίση μεταβαλλόταν από 5% ανωφέρεια σε -5% κατωφέρεια. Στο δεύτερο κομμάτι της μέτρησης το όχημα κινούνταν με προσαρμοζόμενη οδήγηση και επιλεγμένο το βασικό πρόγραμμα οδήγησης (δίχως cruise control) με 80 χλμ./ώρα για όσο διαρκούσε η ανωφέρεια, ενώ στην κατωφέρεια η ταχύτητα του οχήματος ήταν στα 120 χλμ./ώρα.
      Στην Εικόνα 6 παρουσιάζεται το προφίλ ταχύτητας και κλίσης δρόμου που ακολουθήθηκε κατά τη μέτρηση (στην εικόνα φαίνονται και τα μεταβατικά σημεία κατά τα οποία η κλίση ήταν σταθερή). Αυτή η συνθήκη προσπαθούσε να προσομοιώσει την κατάσταση όπου ο οδηγός εφαρμόζει μια προσαρμοζόμενη οδήγηση, πηγαίνοντας πιο αργά στα ανηφορικά κομμάτια και πιο γρήγορα στα κατηφορικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι και στα δύο κομμάτια της μέτρησης η μέση ταχύτητα ήταν ίδια (100 χλμ./ώρα), ενώ επίσης ίδια ήταν η συνολική απόσταση που διανύθηκε στις δύο περιπτώσεις.
      Εικόνα 7α
      Τα αποτελέσματα φαίνονται στην Εικόνα 7, όπου με κόκκινο παρουσιάζεται η κατανάλωση ενέργειας για κίνηση με 100 χλμ./ώρα και ενεργοποιημένο το cruise control, ενώ με κίτρινο η κατανάλωση ενέργειας με την προσαρμοζόμενη οδήγηση. Κατά περίπτωση η κατανάλωση μετρήθηκε 7% μεγαλύτερη και 2,3% μικρότερη, διαφορά που αποδίδεται για τις συγκεκριμένες μετρήσεις στη σειρά ανωφέρειας και κατωφέρειας.
      Εικόνα 7β
        Κατανάλωση ενέργειας και προφίλ οδήγησης
      Οι παραπάνω μετρήσεις και τα αποτελέσματα που παρουσιάστηκαν αφορούσαν τη σύγκριση της κατανάλωσης ενέργειας για πολύ συγκεκριμένα σενάρια και αποκλειστικά την οδήγηση σε αυτοκινητόδρομο. Έτσι, συμπληρωματικά με τις μετρήσεις αυτές, πραγματοποιήθηκαν και δοκιμές με την εφαρμογή ενός ρεαλιστικού προφίλ οδήγησης.
      Το προφίλ αυτό, που φαίνεται στην Εικόνα 8, μπορεί να θεωρηθεί αντιπροσωπευτικό της οδήγησης σε πραγματικές συνθήκες, καθώς έχει προκύψει από αντίστοιχη μέτρηση που έγινε στο δρόμο. Η διαδρομή αυτή έχει συνολική απόσταση 76 χλμ., ενώ περιλαμβάνει 27 χλμ. (36%) οδήγησης σε αστικό περιβάλλον, 28 χλμ. (37%) σε περιαστικό και 21 χλμ. (27%) οδήγησης σε αυτοκινητόδρομο.
      Χρησιμοποιώντας το ρεαλιστικό προφίλ οδήγησης, πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις με τα διαφορετικά προγράμματα οδήγησης του οχήματος. Έτσι, η πρώτη επανάληψη της μέτρησης έγινε με το βασικό πρόγραμμα, ενώ η μετρημένη κατανάλωση ενέργειας σε αυτήν αποτέλεσε τη βάση με την οποία συγκρίθηκαν οι επόμενες. Στη δεύτερη επανάληψη επιλέχθηκε η λειτουργία e–pedal, κατά την οποία ο οδηγός μπορεί να οδηγεί το όχημα χρησιμοποιώντας σχεδόν αποκλειστικά το πεντάλ του «γκαζιού».
      Με ενεργοποιημένο το e–pedal, το όχημα επιβραδύνει όταν ο οδηγός αφήνει το πεντάλ του «γκαζιού», επιβράδυνση που ισοδυναμεί με αυτήν που θα επιτυγχανόταν εάν πατούσε το φρένο. Όσο πιο απότομα αφήνει το γκάζι, τόσο πιο επιθετικό είναι το φρενάρισμα. Η τρίτη επανάληψη της μέτρησης πραγματοποιήθηκε με ενεργοποιημένο το eco–mode (δίχως το e–pedal). Τέλος, η τέταρτη επανάληψη της μέτρησης με το αντιπροσωπευτικό προφίλ οδήγησης έγινε με το βασικό πρόγραμμα οδήγησης και ενεργοποιημένα όσο το δυνατόν περισσότερα βοηθητικά συστήματα, όπως είναι ο κλιματισμός και το ραδιόφωνο.
      Εικόνα 8
      Τα αποτελέσματα από τις παραπάνω μετρήσεις παρουσιάζονται στην Εικόνα 9, όπου με μπλε χρώμα παριστάνεται η κατανάλωση για την περίπτωση της μέτρησης με το βασικό πρόγραμμα, με μοβ χρώμα στην περίπτωση που το e–pedal ήταν ενεργοποιημένο, ενώ με πράσινο χρώμα παρουσιάζεται η κατανάλωση στην περίπτωση όπου ήταν επιλεγμένο το eco mode. Τέλος, η γκρι μπάρα παρουσιάζει την κατανάλωση ενέργειας με επιλεγμένο το βασικό πρόγραμμα και ενεργοποιημένα βοηθητικά/περιφερειακά συστήματα.
      Όπως διαπιστώθηκε, η κατανάλωση ενέργειας μετρήθηκε 5% μεγαλύτερη, στην περίπτωση που το e–pedal ήταν ενεργοποιημένο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η χρήση του e-pedal απαιτεί από τον οδηγό να το συνηθίσει, για αυτό ίσως κατά τις μετρήσεις εμφανίστηκε αυξημένη η κατανάλωση, καθώς ο οδηγός αναγκαζόταν σε συχνές μεταβολές της ταχύτητας. Αντίθετα, από τη μέτρηση με ενεργοποιημένο το eco mode, φάνηκε ότι η κατανάλωση ενέργειας μειώθηκε κατά 2%. Τέλος, η χρήση του A/C και των βοηθητικών συστημάτων οδήγησε σε αύξηση της κατανάλωσης κατά 10%.
      Συμπεράσματα 
      Η παρούσα αξιολόγηση αφορούσε αποκλειστικά ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο για το οποίο μετρήθηκε η κατανάλωση ενέργειας σε διαφορετικές συνθήκες οδήγησης, με έμφαση στην εφαρμογή διαφορετικών προγραμμάτων οδήγησης. Όπως φάνηκε από τα αποτελέσματα των μετρήσεων, η αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας είναι σημαντική κατά την αύξηση της ταχύτητας. Ενδεικτικά, για 30% αύξηση της ταχύτητας, δηλαδή από 100 χλμ./ώρα στα 130 χλμ./ώρα, η κατανάλωση ενέργειας αυξάνει κατά 37%.
        Κάτι τέτοιο υποδεικνύει ότι η μείωση της κατανάλωσης και του εκπεμπόμενου CO2 από τα αυτοκίνητα, εκτός από την εφαρμογή νέων τεχνολογιών, μπορεί να επιτευχθεί και με τη μείωση της ταχύτητας. Ακόμη, από τα αποτελέσματα της Εικόνας 3 φαίνεται ότι όταν το αυτοκίνητο κινείται με 100 χλμ./ώρα, το eco-mode μπορεί να οδηγήσει σε μια μείωση της κατανάλωσης ενέργειας κατά 3%. 
      Εικόνα 9
      Επιπλέον, από τη μέτρηση με σταθερή ταχύτητα σε ανωφέρεια και κατωφέρεια μπορεί να υπολογιστεί η ενέργεια που δαπανάται κατά την ανηφόρα, και αντίστοιχα η ενέργεια που ανακτάται κατά την κατηφόρα. Έτσι, για την οδήγηση με 100 χλμ./ώρα, στο τμήμα της ανηφόρας καταναλώθηκαν 1,3 kWh ενέργειας, ενώ κατά την κατηφόρα ανακτήθηκαν 0,2 kWh ενέργειας. Γίνεται συνεπώς αντιληπτό ότι κατά την κατηφόρα δεν είναι δυνατό να ανακτηθεί όλη η ενέργεια που δαπανάται κατά την ανηφόρα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι το ποσοστό ανάκτησης ενέργειας εξαρτάται από την κατάσταση της μπαταρίας (επίπεδο φόρτισης και θερμοκρασία) αλλά και τη στρατηγική αναγεννητικής πέδησης που εφαρμόζει κάθε όχημα.
      Τέλος, σημαντική είναι η επίδραση των περιφερειακών συστημάτων στη συνολική κατανάλωση. Η αύξηση αυτή ισοδυναμεί με αντίστοιχη μείωση της συνολικής εμβέλειας των ηλεκτρικών οχημάτων, ιδιαίτερα σε συνθήκες όπου απαιτείται ρύθμιση της θερμοκρασίας του εσωτερικού της καμπίνας.
      NISSAN LEAF
      Κατηγορία εκπομπών ρύπων Euro AX
      Καύσιμο Ηλεκτρικό
      Μέγιστη ισχύς ηλεκτροκινητήρα (PS) 217
      Μέγιστη τάση 400 V
      Ονομαστική τάση 350 V
      Χωρητικότητα μπαταρίας 62 kWh
      Μετάδοση κίνησης Εμπρός
      Βάρος 1.756 κιλά
      Διαστάσεις ελαστικών 215/50 R17
      ΚΕΙΜΕΝΟ: Στυλιανός Δουλγέρης, Διδάκτωρ Μηχανολόγος Μηχανικός ΑΠΘ, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών ΑΠΘ, Αρσένιος Κεραμιδάς, Διπλωματούχος Μηχανολόγος Μηχανικός ΑΠΘ, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών ΑΠΘ, Αθανάσιος Δημάρατος, Διδάκτωρ Μηχανολόγος Μηχανικός ΕΜΠ, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών ΑΠΘ, Λεωνίδας Ντζιαχρήστος, Καθηγητής, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών ΑΠΘ, Διευθυντής ΕΕΘ
      ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Δημήτριος Κατσαούνης, Διδάκτωρ Μηχανολόγος Μηχανικός ΑΠΘ, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών ΑΠΘ

       
    8. webTV

      Engineer

      Ναι, οι πόλεις του μέλλοντος θα είναι πιο μεγάλες, πιο έξυπνες, πιο βιώσιμες. Ποιες όμως είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις που πρέπει να προηγηθούν;
      Πώς σχεδιάζονται οι σύγχρονες πόλεις; Οδεύουμε σε ένα μέλλον με πόλεις που θα μεγαλώνουν όλο και περισσότερο σε έκταση και πληθυσμό; Ποιες παραμέτρους λαμβάνει (ή πρέπει να λαμβάνει) ο αστικός σχεδιασμός; Ποιοι συμμετέχουν; Ποιος είναι ο ρόλος της τεχνολογίας; Στο νέο μας podcast αναζητούμε τις απαντήσεις σ’ αυτά και ακόμα περισσότερα ερωτήματα.
      Στις ερωτήσεις μας (και ελπίζουμε κάποιες από αυτές να αντιπροσωπεύουν και τις δικές σας απορίες) καλέσαμε να μας απαντήσει τη Γιάννα Σταυρουλάκη, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Αστικού Σχεδιασμού στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας Τσάλμερς στο Γκέτεμποργκ. Ως επιστήμονα, που μελετά και ερευνά το συγκεκριμένο πεδίο για αρκετά χρόνια και ταυτόχρονα ως κατοίκου της Σουηδίας για να μας δώσει μια εικόνα για τη διαδικασία που ακολουθείται και τους φορείς που συμμετέχουν στον αστικό σχεδιασμό. Φορείς, από τους οποίους δεν εξαιρούνται και οι ίδιοι οι πολίτες, όπως σημειώνει στη συζήτησή μας η κα Σταυρουλάκη.
      Για την ίδια, η αντιπαραβολή μεταξύ Ελλάδας – Σουηδίας και άλλων χωρών του ευρωπαϊκού βορά έγκειται στο γεγονός ότι τα συγκεκριμένα κράτη έχουν έντονη την κουλτούρα του σχεδιασμού. Του ολοκληρωμένου σχεδιασμού, που λαμβάνει υπόψη του όλους τους πολίτες, τη βιωσιμότητα και την κινητικότητα και πλήθος άλλων παραμέτρων. Όπως, όμως σπεύδει να προσθέσει υπάρχουν και στοιχεία από τις πόλεις της Ελλάδας ή του νότου συνολικά που τα αναζητεί πλέον και η άλλη πλευρά.
      Δεν θα τα πούμε όμως όλα από εδώ. Πατήστε το play και περιμένουμε τα σχόλιά σας.
       
    9. webTV

      Engineer

      Παρακολουθείστε live την ημερίδα που διοργανώνει το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας με θέμα: «Φυσικές Καταστροφές: Πρόληψη, Πολιτική Προστασία και Έργα Υποδομής», με κορυφαίους ομιλητές από τους χώρους της επιστήμης, της πολιτικής και του επαγγέλματος του μηχανικού.
      Το αναλυτικό πρόγραμμα της ενδιαφέρουσας εκδήλωσης έχει ως εξής:
      10:00-10:15   Προσέλευση-Εγγραφές
      10:15-10:30  Εναρκτήρια Ομιλία από τον Πρόεδρο του Τ.Ε.Ε. Γιώργο Στασινό
      Η άποψη της Επιστήμης
      10:30-10:45 «Συνέργεια ανθρωπογενών παρεμβάσεων στο περιβάλλον και συνέπειες» Χρήστος Ζερεφός, Ακαδημαϊκός, Επόπτης του Κέντρου Ερεύνης Φυσικής της Ατμοσφαίρας και Κλιματολογίας της Ακαδημίας Αθηνών
      10:45-11:00 «Τα νέα επιστημονικά, τεχνικά & επιχειρησιακά δεδομένα από μεγάλες καταστροφές σε εθνικό & διεθνές επίπεδο» Ευθύμιος Λέκκας, Καθηγητής Δυναμικής Τεκτονικής Εφαρμοσμένης Γεωλογίας & Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών του Τμήματος Γεωλογίας & Γεωπεριβάλλοντος του Ε.Κ.Π.Α.- Πρόεδρος Ο.Α.Σ.Π.
      Η άποψη της Πολιτικής
      11:00-12:00  Τοποθετήσεις
      Γιώργος Δημαράς, Υφυπουργός Περιβάλλοντος & Ενέργειας
      Νάσος Αναγνωστόπουλος, Αντιπεριφερειάρχης Περιβάλλοντος & Κλιματικής Αλλαγής -Περιφέρεια Αττικής
      Γιώργος Πατούλης, Πρόεδρος Κ.Ε.Δ.Ε.
      Κωστής Χατζηδάκης, Βουλευτής Ν.Δ.
      Γιάννης Μανιάτης, Βουλευτής ΔΗ.ΣΥ.
      Εύη Γεωργιάδου, μέλος της Ομάδας Περιβάλλοντος του Τμήματος Οικονομίας της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε.
      12:00-12:15 Διάλειμμα – (* έχουν προσκληθεί)
      Σεισμοί
      12:15-12:30 «Μελέτη Κατασκευών για πολλαπλούς κινδύνους» Μιχάλης Φαρδής, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών
      12:30-12:45 «Διαχείριση του σεισμικού κινδύνου- Ο Ρόλος του Ο.Α.Σ.Π.» Νικήτας Παπαδόπουλος, Γενικός Διευθυντής Ο.Α.Σ.Π.
      12:45-13:00 «Αποτίμηση & Επεμβάσεις σε Κτήρια & Έργα Υποδομής (Πριν & Μετά το Συμβάν)» Βασίλης Μπαρδάκης, Πρόεδρος Σ.Π.Μ.Ε.
      13:00-13:15 Ερωτήσεις-Συζήτηση
      Πλημμύρες
      13:15-13:30 «Κοινωνικοπολιτικές προλήψεις και τεχνολογία στη διαχείριση πλημμυρών» Νίκος Μαμάσης & Δημήτρης  Κουτσογιάννης, Σχολή Πολιτικών Μηχανικών  Ε.Μ.Π.
      13:30-13:45 «Ολοκληρωμένος Σχεδιασμός Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας από την Ειδική Γραμματεία Υδάτων (Ε.Γ.Υ./Υ.Π.ΕΝ.)» Ιάκωβος Γκανούλης, Ειδικός Γραμματέας Υδάτων Υ.Π.ΕΝ.
      13:45-14:00 «Οι ανθρώπινες παρεμβάσεις που συνέβαλλαν στην σφοδρότητα του πλημμυρικού φαινομένου στην Μάνδρα» Μιχάλης Καλογιαννάκης, Πρόεδρος Π.Σ.Δ.Α.Τ.Μ.
      14.00-14:15 Ερωτήσεις-Συζήτηση
      14:15-14:30 Διάλειμμα
      Δασικές Πυρκαγιές
      14:30-14:45 «Πρόληψη: Το θεμέλιο της καταστολής» Κώστας Δημόπουλος, Γενική Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Πολιτικής Υ.Π.ΕΝ.
      14:45-15:00 «Μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης δασικών πυρκαγιών» Νίκος Χλύκας, Πρόεδρος Πανελλαδικού  Συνδέσμου Μελετητών Γεωτεχνικών
      15:00-15:15 «Δασικές Πυρκαγιές: Η ανάγκη για ένα αποτελεσματικότερο σύστημα πρόληψης και καταστολής»,  Νικόλαος Μπόκαρης, Δασολόγος, Μέλος του Δ.Σ. ΓΕΩΤΕ.Ε.
      15:15-15:30 Ερωτήσεις- Συζήτηση
    10. webTV

      Engineer

      Όπως είναι γνωστό, με βάση τις ανακοινώσεις του ΥΠΕΝ, από τις 13 Δεκεμβρίου 2021 και μέχρι τις 31 Ιανουαρίου 2022 υποβάλλονται ηλεκτρονικά οι αιτήσεις για την ένταξη στο νέο πρόγραμμα Εξοικονομώ 2021 για μονοκατοικίες και διαμερίσματα, ενώ θα ακολουθήσει αμέσως μετά αντίστοιχη περίοδος και για πολυκατοικίες.
      Σημαντικές καινοτομίες του νέου προγράμματος είναι ο τρόπος επιλογής των αιτήσεων που θα στηρίζεται πλέον σε βαθμολογικά κριτήρια και όχι στην χρονική προτεραιότητα υποβολής της αίτησης, η έκδοση ηλεκτρονικής ταυτότητας πριν την ένταξη των ακινήτων στο πρόγραμμα καθώς και η επιλογή του δεύτερου ενεργειακού επιθεωρητή μέσω συστήματος κλήρωσης που θα υλοποιήσει το ΤΕΕ, ενώ το πρόγραμμα περιλαμβάνει και πολλές άλλες αλλαγές.
      Για την περαιτέρω τεχνική ενημέρωση των μηχανικών στα παραπάνω θέματα, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πιστοποιημένων Ενεργειακών Επιθεωρητών συνδιοργανώνει με το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, διαδικτυακή τεχνική εκδήλωση – εσπερίδα με θέμα: «Εξοικονομώ 2021». Στην Εκδήλωση θα παρουσιαστούν τα βασικά σημεία του προγράμματος και παραδείγματα ενώ στο τέλος θα απαντηθούν ερωτήσεις.
      Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακά χωρίς δυνατότητα φυσικής παρουσίας την Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2021 και ώρες 18:00-20:30.
      Η παρακολούθηση και συμμετοχή στην εκδήλωση είναι δυνατή για τους μηχανικούς μέσω του ακόλουθου συνδέσμου:
      https://tee-gr.zoom.us/j/96963479968
      Η εκδήλωση απευθύνεται σε εγγεγραμμένους χρήστες του ΤΕΕ (λεπτομέρειες σύνδεσης στην ιστοσελίδα του ΤΕΕ) και θα πραγματοποιηθεί μέσω της πλατφόρμας zoom, αλλά θα μεταδοθεί και θα παραμείνει με ελεύθερη πρόσβαση στο κανάλι της Αίθουσας Εκδηλώσεων του ΤΕΕ στο youtube:
      https://www.youtube.com/channel/UCq_420O-Rrmc938BW1oYddA
       
      Ενδεικτικό Πρόγραμμα
      (ώρες – θεματικές – ομιλητές)
      18:00-18:15
      Έναρξη εκδήλωσης – Χαιρετισμοί
      Γιώργος Στασινός, Πρόεδρος Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος
      Αντώνης Μαρίνος, Διευθυντής Γραφείου, Γενική Γραμματεία Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών, ΥΠΕΝ
      18:15-18:45
      «Νέο πρόγραμμα Εξοικονομώ 2021»
      Γιάννα Νίκου, Προϊσταμένη Μονάδας Α, Επιτελική Δομή ΕΣΠΑ, ΥΠΕΝ
      Αχιλλέας Τηλέγραφος , Στέλεχος Μονάδας Β’ – Επιτελική Δομή ΕΣΠΑ, ΥΠΕΝ
      Βασίλης Βελισσαρίδης, Στέλεχος Μονάδας Β’ – Επιτελική Δομή ΕΣΠΑ, ΥΠΕΝ
      18:30 – 19:00
      «Παραδείγματα αιτήσεων στο νέο πρόγραμμα “Εξοικονομώ 2021»
      Βαΐτση Χρυσούλα, Δρ. Πολιτικός Μηχανικός, Γεν. ΓραμΠ.Συ.Π.Εν.Επ.
      19:00 – 20:30
      Συζήτηση – Ερωτήσεις
      Γιάννα Νίκου, Προϊσταμένη Μονάδας Α, Επιτελική Δομή ΕΣΠΑ, ΥΠΕΝ
      Αχιλλέας Τηλέγραφος , Στέλεχος Μονάδας Β’ – Επιτελική Δομή ΕΣΠΑ, ΥΠΕΝ
      Βασίλης Βελισσαρίδης, Στέλεχος Μονάδας Β’ – Επιτελική Δομή ΕΣΠΑ, ΥΠΕΝ
      Νίκος Παναγιωτόπουλος, ΠροΪστ. Γεν. Δ/νσης Ανάπτυξης Έργων- Επιστημονικών & Επαγγελματικών Θεμάτων ΤΕΕ
      Κώστας Λάσκος, πρόεδρος Π.Συ.Π.Εν.Επ.
      Βαΐτση Χρυσούλα, Δρ. Πολιτικός Μηχανικός, Γεν. ΓραμΠ.Συ.Π.Εν.Επ.
    11. webTV

      Engineer

      Παρακολουθείστε την εκδήλωση που διοργάνωσε στις 20 Ιουνίου 2019 το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας με θέμα: «Ο Νέος Κανονισμός Πυροπροστασίας και η Νέα Τεχνική Οδηγία του ΤΕΕ», στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του ΤΕΕ.
      Η εκδήλωση έγινε για την ενημέρωση των μηχανικών σχετικά με το νέο Κανονισμό Πυροπροστασίας ΠΔ 41/2018 και την αποκτηθείσα  εμπειρία από τη αρχική περίοδο εφαρμογής του. Έγινε παρουσίαση των θέσεων  της Ομάδας Εργασίας του ΤΕΕ στην οποία έχει ανατεθεί η συγγραφή Τεχνικής Οδηγίας προκειμένου να βοηθηθούν οι νέοι μηχανικοί και να ακουστούν οι προβληματισμοί των συναδέλφων σχετικά με το εν λόγω αντικείμενο.
      Οι εργασίες περιλάμβαναν τις ομιλίες:
      Δημιουργία Τεχνικής Οδηγίας για την Πυροπροστασία Κατασκευών, Ματθαίος Βλαχάκης, Μηχανολόγος Μηχανικός, Διευθυντής Κτιριακών Έργων TUV HELLAS, μέλος ΟΕ για σύνταξη ΤΟΤΕΕ Πυροπροστασίας Κατασκευών Η σημασία της Παθητικής Πυροπροστασίας στους Διεθνείς Κανονισμούς, Κωνσταντίνος Παπαϊώαννου, Πολιτικός Μηχανικός, ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ, μέλος ΟΕ για σύνταξη ΤΟΤΕΕ Πυροπροστασίας Κατασκευών Εισαγωγή στον Κανονισμό Πυροπροστασίας Κτιρίων π.δ. 41/18. Νέες διατάξεις και διαφορές με το προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο, Αθηνά Σκάρλα, Προϊσταμένη Τμήματος Κανονισμών, Προτύπων & Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής της Δ/νσης Αρχιτεκτονικής, Οικοδομικών Κανονισμών & Αδειοδοτήσεων του Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας, Ευφροσύνη Τσαρτίνογλου, Αναπλ. Προϊσταμένη Τμήματος Κανονισμών, Προτύπων & Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής της Δ/νσης Αρχιτεκτονικής, Οικοδομικών Κανονισμών & Αδειοδοτήσεων του Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας Κανονισμός Πυροπροστασίας Κτιρίων π.δ. 41/2018: Μέσα ενεργητικής πυροπροστασίας, Χρήστος Τσαβαλόπουλος, Επιπυραγός, Αρχηγείο Πυροσβεστικού Σώματος, Νομική Υπηρεσία, Γραφείο Έκδοσης & Εφαρμογής Πυροσβεστικών Διατάξεων, Νικόλαος Μπόρας, Επιπυραγός, Προϊστάμενος ΣΤ΄ Γραφείου Πυρασφάλειας. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με ερωτήσεις και συζήτηση.
      Επισκεφθείτε το blog της Ομάδας Σύνταξης ΤΟΤΕΕ Πυροπροστασίας Κατασκευών: https://teepyro.wordpress.com/
       
    12. webTV

      Engineer

      Το e-Village στεγάζεται στο συγκρότημα Green Pea στο Τορίνο, όπου και οι 5 όροφοι της εγκατάστασης είναι αφιερωμένοι στη βιώσιμη ανάπτυξη.
      H Fiat δημιούργησε το e-Village στο Τορίνο. Πρόκειται για το πρώτο «πράσινο χωριό» της αυτοκίνησης, όπου ο όμιλος θα παρουσιάζει στο κοινό όλα τα εξηλεκτρισμένα μοντέλα του, αλλά και τις τελευταίες εξελίξεις στον τομέα των προηγμένων και φιλικών προς το περιβάλλον μετακινήσεων.
      Το e-Village στεγάζεται στο συγκρότημα Green Pea στο Τορίνο, όπου και οι 5 όροφοι της εγκατάστασης είναι αφιερωμένοι στη βιώσιμη ανάπτυξη. Ακολουθώντας τον κανόνα 3R (Reuse=επαναχρησιμοποίηση, Recycle=ανακύκλωση, Reduce=μείωση), το e-Village, είναι σχεδιασμένο ώστε να έχει μηδενικό περιβαλλοντολογικό αποτύπωμα. Με συνολική έκταση 1.300 τ.μ., το e-Village φιλοξενεί τις πιο πρωτοποριακές «πράσινες» τεχνολογίες και βέβαια τα εξηλεκτρισμένα μοντέλα του ομίλου FCA.
      Εκτός από τα μοντέλα παραγωγής, όπως το νέο ηλεκτρικό Fiat 500, τα Plug-in Hybrid Jeep 4xe και το ηλεκτρικό E-Ducato, οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν το πρωτότυπο Fiat Centoventi, αλλά και την εκθαμβωτική Alfa Romeo Tonale, το πρώτο υβριδικό μοντέλο της μάρκας που αναμένεται να μπει στην παραγωγή το 2021.
    13. webTV

      GTnews

      Οι «Κήποι Αλιάρτου», συνολικής έκτασης 144 στρεμμάτων περίπου, είναι μοναδικό στη χώρα μας δείγμα Αγγλικής αρχιτεκτονικής κήπων, με ένα καταπληκτικό φυσικό περιβάλλον που εμπλουτίζεται από την ροή του ποταμού Λόφη, μαζί με σωζόμενο σε άριστη κατάσταση σύμπλεγμα αγροτό-βιομηχανικών εγκαταστάσεων, κατοικιών  και διοικητικών κτιρίων του 19ου  αιώνα της Αγγλικής εταιρείας «Lake Copais Co Ltd» η οποία το 1890 αποξήρανε με επιτυχία τη Λίμνη Κωπαΐδα και εκμεταλλεύτηκε την πεδιάδα μέχρι το 1953 όταν το Ελληνικό Δημόσιο την εξαγόρασε μαζί με το κτήμα.
       
    14. webTV

      Engineer

      Στην καρδιά της ερήμου Karakum του Τουρκμενιστάν, υπάρχει ο κρατήρας Darvaza ή όπως είναι διεθνώς γνωστός, “Η Πύλη της Κολάσεως”. Η ονομασία μπορεί να ακούγεται τρομακτική, πρόκειται όμως για ένα από τους πιο δημοφιλής τουριστικούς προορισμούς της χώρας, αν και η ίδια η κυβέρνηση δεν το προωθεί ως τουριστικό αξιοθέατο.  Πρόκειται για ένα κρατήρα με διάμετρο 70 μέτρα και βάθος 20 μέτρα, ο οποίος “φτύνει” φωτιά και δε σταματά να καίει εδώ και 50 χρόνια. Πώς δημιουργήθηκε όμως αυτό το παράξενο φαινόμενο;

      Όλα ξεκίνησαν στην τότε Σοβιετική Ένωση του 1971 και τη γεώτρηση που ξεκίνησαν για αναζήτηση πετρελαίου στην έρημο. Μόνο που αντί για θύλακα πετρελαίου, το τρυπάνι χτύπησε ένα θύλακα φυσικού αερίου. Το έδαφος κάτω από τις εγκαταστάσεις της γεώτρησης κατέρρευσε και δημιούργησε τον κρατήρα που ξέρουμε σήμερα. Το φυσικό αέριο όμως που απελευθερωνόταν αποτελούταν κυρίως από μεθάνιο, το οποίο έχει την ιδιότητα να δεσμεύει το διαθέσιμο οξυγόνο στον αέρα. Φοβούμενοι για την ασφάλεια των τοπικών κοινοτήτων και της πανίδας, αφού βρέθηκαν μερικά ζώα νεκρά στην έρημο, οι Σοβιετικοί αποφάσισαν να αναφλέξουν τα αποθέματα φυσικού αερίου και οι επιστήμονες υπολόγισαν πως σε μερικές εβδομάδες θα είχαν καεί, επιτρέποντας στην ποιότητα του αέρα να επιστρέψει σε κανονικά επίπεδα.

      Λόγω της μυστικής φύσης τέτοιων πληροφοριών στη Σοβιετική Ρωσία, ειδικότερα σε περιπτώσεις λαθών, υπάρχουν και άλλοι ισχυρισμοί ως προς τη δημιουργία του Darvaza. Δυστυχώς δεν υπάρχει έγγραφη καταγραφή του περιστατικού. Γεωλόγοι του Τουρκμενιστάν ισχυρίζονται πως η κατάρρευση έγινε το 1960 και επί χρόνια ο κρατήρας εκτόξευε φυσικό αέριο και λάσπη, ενώ η ανάφλεξη δεν έγινε πριν το 1980. 
      Μισό αιώνα μετά οι φωτιές καίνε ακόμα και οι επιστήμονες δεν μπορούν ακόμα και σήμερα να υπολογίσουν για πόσο ακόμα θα καίει.
       
    15. webTV

      Engineer

      Σε ανακοίνωσή της πριν λίγα λεπτά, η NASA αποκάλυψε πως το νερό στη Σελήνη είναι πολύ πιο άφθονο και προσβάσιμο από αυτό που πιστεύαμε έως τώρα. Πέρα από τους βαθιούς, μεγάλους και επικίνδυνους κρατήρες στις πολικές περιοχές της Σελήνης, μικρότεροι και πιο ρηχοί κρατήρες διαθέτουν επίσης νερό σε μορφή πάγου εδώ και εκατομμύρια, ίσως και δισεκατομμύρια χρόνια. Οι μικρότερες αυτές αποθέσεις νερού μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα, αφού θα είναι πολύ πιο προσβάσιμες στους μελλοντικούς αστροναύτες.
      Την παρουσία νερού σε μορφή πάγου (H20) αντί για υδροξύλιο (OH) επιβεβαίωσε και το ιπτάμενο τηλεσκόπιο SOFIA, κάτι που δεν είχαν καταφέρει να διαχωρίσουν προηγούμενες έρευνες. Οι μετρήσεις συνάδουν με την παρουσία ξεχωριστών μορίων νερού ενσωματωμένα σε πετρώματα μέσα στη σεληνιακή επιφάνεια.

      Πέρα από πόσιμο νερό, ο πάγος μπορεί να σπάσει μοριακά σε υδρογόνο και οξυγόνο. Το οξυγόνο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αναπνέουν οι αστροναύτες, ενώ τόσο το υδρογόνο όσο και το οξυγόνο μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως καύσιμα πυραύλων. Λιγότερες προμήθειες σε νερό και καύσιμα από τη Γη προς τη Σελήνη, σημαίνει μείωση του κόστους των διαστημικών πτήσεων και αύξηση του αριθμού τους.
      Η έρευνα αποκαλύπτει επίσης πως το νερό δεν υπάρχει μόνο στις μόνιμα σκιασμένες περιοχές της Σελήνης, αλλά είναι παγιδευμένο και σε κομμάτια γυαλιού τα οποία σχηματίστηκαν από συγκρούσεις μικρομετεωριτών ή βρίσκεται ανάμεσα από στρώματα του εδάφους.
       
    16. webTV

      Engineer

      Το InSight της NASA βρίσκεται στην επιφάνεια του Άρη εξοπλισμένο με σημαντικό επιστημονικό εξοπλισμό που θα μας αποκαλύψει πολλά για τον Κόκκινο Πλανήτη. Το lander όμως κατέγραψε και δεδομένα που δεν έχει καταγράψει καμία άλλη αποστολή και μάλιστα δεδομένα που δεν περίμεναν οι επιστήμονες – τον ήχο των ανέμων.
      Η καταγραφή του ήχου ήταν ένα μη σχεδιασμένο δώρο. Ένας από τους στόχους της αποστολής είναι να μετράει την κίνηση στον Άρη και φυσικά αυτό περιλαμβάνει την κίνηση που προκαλείται από τα ηχητικά κύματα. – Bruce Banerdt, επικεφαλής ερευνητής InSight.
      Στο InSight υπάρχει ένας σεισμογράφος ο οποίος θα καταγράφει τους σεισμούς του πλανήτη. Καταγράφει όμως και τις δονήσεις που προκαλούνται στο lander από τους ανέμους, οι οποίοι δονούν ελαφρώς τα ηλιακά πάνελ του InSight.
      Οι δονήσεις αυτές τυγχάνουν να βρίσκονται μέσα στο ακουστικό φάσμα του ανθρώπου αν και είναι πολύ χαμηλών συχνοτήτων. Για τη βέλτιστη ακουστική, χρησιμοποιήστε ακουστικά και subwoofers. Η NASA προσφέρει τα αρχεία με ανεβασμένες συχνότητες κατά δύο οκτάβες ώστε ο ήχος να ακούγεται και από laptops ή κινητές συσκευές.
      Ήχος καταγράφηκε και από τον αισθητήρα πίεσης της ατμόσφαιρας, ο οποίος κατέγραψε τις δονήσεις του αέρα τη στιγμή που το σεισμόμετρο κατέγραφε τις δονήσεις των ηλιακών πάνελ. Οι ερευνητές εκτιμούν πως οι άνεμοι έπνεαν με ταχύτητα 16 – 24χλμ/ώρα.
      Η καταγραφή ήχου από το σεισμόμετρο είναι δυνατή μόνο τώρα, στην αρχή της αποστολής, επειδή όταν τοποθετηθεί στην επιφάνεια του πλανήτη θα καλύπτεται από ένα θόλο ο οποίος θα το προστατεύει από ανέμους και δονήσεις του lander, για να μπορεί να δίνει μετρήσεις ακριβείας για σεισμούς.

      Περισσότερους ήχους από τον Κόκκινο Πλανήτη θα έχουμε όταν προσεδαφιστεί το Mars 2020 rover το οποίο θα φτάσει εξοπλισμένο με δύο μικρόφωνα.
    17. webTV

      tetris

      Δεν είναι λίγες οι φορές που ειδήσεις για εκατοντάδες νεκρούς λόγω πλημμυρών στην Ασία κάνουν τον γύρο του κόσμου. Πολλές πόλεις στην Ασία έχουν να αντιμετωπίσουν ένα δυσεπίλυτο ζήτημα. Από τη μία η αστική ανάπτυξη τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Από την άλλη η κλιματική αλλαγή υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής των πολιτών της.
      Μία πρωτοποριακή πρόταση όμως υπόσχεται τη λύση…
      Μια λύση για τις πλημμύρες Οι τεχνικές παρεμβάσεις για την επίλυση του προβλήματος των πλημμυρών που εφαρμόζονται ανά τον κόσμο, μπορεί να έχουν καταφέρει να μετριάσουν τον κίνδυνο αλλά, όπως αποδεικνύεται, σίγουρα όχι να τον εξαλείψουν.
      Η Κίνα όμως έχει θέσει τώρα έναν φιλόδοξο στόχο: να μετατρέψει έως το 2020 το 80% των αστικών περιοχών της σε πόλεις – «σφουγγάρια». Πόλεις που θα μπορούν να απορροφούν και να επαναχρησιμοποιούν τουλάχιστον το 70% των όμβριων υδάτων τους.
      Η πρωτοβουλία, που ξεκίνησε πειραματικά το 2015 σε 16 πόλεις, στοχεύει στο να μειώσει την ένταση της απορροής των όμβριων υδάτων, ενισχύοντας και κατανέμοντας τις δομές απορρόφησης πιο ομοιόμορφα και συνάμα οικολογικά. Η συλλογή του νερού της βροχής, αυξάνει αυτόματα και τη διαθεσιμότητα νερού για διάφορες χρήσεις. Έτσι η προσέγγιση αυτή όχι μόνο μειώνει τις πλημμύρες αλλά ενισχύει και τις αποθήκες νερού μιας πόλης.
      Πως μια πόλη γίνεται «σφουγγάρι»Πώς μοιάζει όμως μια πόλη – σφουγγάρι; Η πόλη του Lingang κοντά στη Σαγκάη, είναι ένα πολύ τυπικό παράδειγμα. Κάθε ελεύθερος χώρος στην πόλη έχει γίνει ένα μικρός ή μεγάλος κήπος με μπόλικο χώμα και φυτά και δέντρα που περιμένουν να ποτιστούν. Στην πόλη έχουν διατηρηθεί φυσικοί υγρότοποι που συγκεντρώνουν το νερό της βροχής, αλλά έχουν δημιουργηθεί και τεχνητές δομές όπως λίμνες και σιντριβάνια. Οι στέγες των κτιρίων έχουν γίνει «πράσινες», ενώ τα πεζοδρόμια είναι διαπερατά με το νερό να μπορεί να βρει διέξοδο στο χώμα ή να συγκεντρωθεί σε υπόγειες δεξαμενές για επαναχρησιμοποίηση. Φιλοδοξώντας να γίνει το πρότυπο για τις πόλεις – σφουγγάρια της Κίνας, η διοίκηση της πόλης Lingang έχει επενδύσει 119 εκατομμύρια δολάρια σε αναβαθμίσεις και καινοτομίες που θα μπορούσαν να αποτελέσουν το παράδειγμα για την πλειοψηφία των κινεζικών πόλεων που δεν διαθέτουν σύγχρονες υποδομές απορροής υδάτων.
      Οι κινεζικές πόλεις καταβάλλουν αξιοσημείωτες προσπάθειες. Σε μια δέσμευση να επεκτείνει την κάλυψη της αστικής πράσινης φύσης, η Σαγκάη ανακοίνωσε στις αρχές του 2016 την κατασκευή 400.000 τετραγωνικών μέτρων κήπων στις στέγες των κτιρίων της. Το έργο είναι μια συνεργατική προσπάθεια μεταξύ των ρυθμιστικών αρχών των πόλεων, των ιδιοκτητών ακινήτων και των μηχανικών.
        Μια απάντηση στην κλιματική αλλαγή Με την κλιματική αλλαγή να απλώνει ένα πέπλο νέφους και αφόρητης ζέστης πάνω από την Κίνα, οι πόλεις - σφουγγάρια δίνουν επίσης μια απάντηση στο πως αντιμετωπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα του πλανήτη. Μπορούν να μειώσουν τη θερμοκρασία στις αστικές περιοχές που πνίγονται από το μπετόν.
      Τα φυτά και τα δέντρα απορροφούν νερό και στη συνέχεια το απελευθερώνουν μέσω της εξάτμισης. Αυτό δημιουργεί ένα φαινόμενο ψύξης, με τον ίδιο τρόπο που ο ιδρώτας που εξατμίζεται από το δέρμα κατεβάζει τη θερμοκρασία των ανθρώπων.
      «Η πτώση της θερμοκρασίας θεωρείται σε μεγάλο βαθμό ένα συμπληρωματικό πλεονέκτημα των πόλεων - σφουγγαριών. Και με τις υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν στην Κίνα και σε πολλά μέρη του κόσμου, γίνεται ένα βασικό εργαλείο στον στο να γίνουν οι πόλεις μας ανθεκτικές στο κλίμα», δήλωσε ο Boping Chen, διευθυντής του think tank World Future Council.
      Και πόλεις - δάση   Ενώ η Κίνα είναι αντιμέτωπη με τις τεράστιες οικονομικές και υλικοτεχνικές προκλήσεις της εποχής για τη δημιουργία πόλεων - σφουγγαριών, ο Ιταλός αρχιτέκτονας Στεφάνο Μπόρι έχει προτείνει τη δημιουργία «δασικών πόλεων» στη χώρα.
      Ο Μπόρι, ο οποίος έγινε πρωτοσέλιδο στον παγκόσμιο Τύπο όταν κάλυψε δύο οικιστικά μπλοκ στο Μιλάνο με 800 δέντρα, 4.500 θάμνους και 15.000 άλλα φυτά, έχει ξεκινήσει να σχεδιάζει την κατασκευή μιας πόλης - δάσος στο Liuzhou της νότιας Κίνας.
      Σχεδιασμένη ως μια πράσινη μητρόπολη, η πόλη θα φιλοξενήσει 30.000 ανθρώπους και όλα τα κτίρια της θα καλύπτονται εξ ολοκλήρου με φυτά και δέντρα.
       
    18. webTV

      Engineer

      Οσοι αποζητούν μια «ένεση αδρεναλίνης» από τις ταξιδιωτικές τους περιπέτειες, μπορούν σίγουρα να προσθέσουν κάτι καινούργιο στην ταξιδιωτική τους λίστα: την πεζογέφυρα 516 Arouca στην Πορτογαλία, η οποία αποτελεί τη μεγαλύτερη πεζογέφυρα στον κόσμο και αναμένεται να ανοίξει τις «πύλες» της για το κοινό μέσα στον Οκτώβριο.
      Η γέφυρα βρίσκεται 175 μέτρα πάνω από τον ποταμό Πάιβα, κοντά στο Πόρτο, ενώ έχει μήκος 516 μέτρα. Η διάβαση της πεζογέφυρας μπορεί να διαρκέσει από πέντε έως δέκα λεπτά, ανάλογα με τη «σχέση» που έχει ο επισκέπτης με τα ύψη.
      Πρόκειται για μια κρεμαστή πεζογέφυρα Θιβετιανού στιλ, που συγκρατείται από ατσάλινα σύρματα και δύο τεράστιους πύργους σε σχήμα V. H 516 Arouca συνδέει τον καταρράκτη Αγκιέιρας με το φαράγγι Πάιβα.
      Η γέφυρα βρίσκεται 175 μέτρα πάνω από τον ποταμό Πάιβα © Município de Arouca Αυτό που κάνει τη γέφυρα να ξεχωρίζει, είναι το ανοιχτό μεταλλικό πλέγμα που παρέχει εκπληκτική θέα στον καταρράκτη και το φαράγγι που βρίσκονται ακριβώς από κάτω της. Οι κατασκευαστές τονίζουν μάλιστα ότι η συνολική εμπειρία «μιμείται την αίσθηση του να περπατάτε στο αέρα».
      «Αυτή η γέφυρα στοχεύει στο να κινήσει το ενδιαφέρον διαφορετικών τύπων ανθρώπων: από λάτρεις της μηχανικής και ειδήμονες της φύσης έως άτομα που λατρεύουν τις έντονες εμπειρίες», ανέφερε σε δήλωση του το τοπικό συμβούλιο του Δήμου Αρούκας.
      Η γέφυρα σχεδιάστηκε από το Πορτογαλικό Ινστιτούτο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης για Κατασκευές, Ενέργεια, Περιβάλλον και Βιωσιμότητα (Itecons), το οποίο χρειάστηκε τρία χρόνια για να ολοκληρώσει το έργο φέτος τον Ιούλιο.
      Η Arouca 516 «έκλεψε» τον τίτλο της μεγαλύτερης πεζογέφυρας από τη γέφυρα Charles Kuonen, η οποία βρίσκεται στην Ελβετία και «εκτείνεται» σε μήκος 429 μέτρων. Η συγκεκριμένη πεζογέφυρα παρέχει θέα στο Μάττερχορν και τις Βερνικές Άλπεις.
      Το φαράγγι Πάιβα είναι μέρος του γεωπάρκου της Αρούκα, μιας έκτασης 328 τετραγωνικών χιλιομέτρων με τεράστιο γεωλογικό ενδιαφέρον.
      Μέσα στο πάρκο, οι επισκέπτες μπορούν να κάνουν καγιάκ, πεζοπορία, ράφτινγκ και να ακολουθήσουν 25 διαφορετικές ορειβατικές διαδρομές. Μπορούν επίσης να διασχίσουν το Paiva Walkways, ένα μονοπάτι οκτώ χιλιομέτρων από ξύλινους διαδρόμους και σκάλες που εκτείνεται μέσα στο πάρκο.
      Η τελική ημερομηνία κατά την οποία η γέφυρα θα ανοίξει για το κοινό, καθώς και οι τιμές των εισιτηρίων δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμη, ωστόσο αυτή η στιγμή φαίνεται ότι δεν θα αργήσει πολύ.
      με πληροφορίες από CNN Travel, DailyMail
       
       
       
       
       
       
    19. webTV

      Engineer

      Κατά η δεκαετία του 70 η κατασκευή δύο φραγμάτων άλλαξε για πάντα τη μορφή του μικρού ποταμού Παλαιοκαρίτη, που πηγάζει από τον αυχένα της Γκρόπας και εκβάλλει στον ποταμό Πορταϊκό. Οι δύο μικροί καταρράκτες μικρής κλίμακας που δημιουργήθηκαν στο παλιό πέτρινο γεφύρι της Παλαιοκαρυάς, έδωσαν μια ξεχωριστή εικόνα στην τοποθεσία, που πλέον αποτελεί πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών.
      Το πυκνό παρόχθιο δάσος, τα νερά του ποταμού και οι πανέμορφοι καταρράκτες που δημιουργήθηκαν, έδωσαν άλλη πνοή στο παλιό πέτρινο γεφύρι της Παλαιοκαρυάς, το οποίο κατασκευάστηκε γύρω στο 1550 και συνέδεε την περιοχή του Ασπροποτάμου με την Πύλη και τα υπόλοιπα χωριά.
      Πρόκειται για ένα μονότοξο πέτρινο γεφύρι μήκους 26 μέτρων, ύψους 10 μέτρων και το άνοιγμα του τόξου του φτάνει τα 19 μέτρα. Όμως παρά την παλαιότητα και την αρτιότητα που παρουσιάζει, στις μέρες μας την παράσταση κλέβουν τα τρεχούμενα νερά του καταρράκτη που πέφτουν πίσω από αυτό από ύψος 12 μέτρων σαν νεροκουρτίνα, αλλά και αυτά που ρέουν ακριβώς μπροστά του, ακόμα και αν το δικό τους ύψος φτάνει μονάχα τα δύο μέτρα.
      Το παραμυθένιο σκηνικό που αποτυπώνεται στα μάτια των επισκεπτών, συμπληρώνεται από το αέναο βουητό των καταρρακτών αλλά και από το πέπλο μυστηρίου που κρύβεται πίσω από κάθε γεφύρι της ελληνικής φύσης. Ο μύθος λοιπόν δεν θα μπορούσε να λείψει και από το γεφύρι της Παλαιοκαρυάς, ο οποίος κάνει λόγο για νεράιδες και ξωτικά που κατοικούν στους κόλπους του και αναδύονται μέσα από τα νερά του ποταμού ώστε να ξελογιάσουν τον κάθε επισκέπτη.
    20. webTV

      Engineer

      Οι εικόνες των εγκαινίων της μακρύτερης γέφυρας της Ευρώπης, που συνδέει τη ρωσική ενδοχώρα…με την Κριμαία, έκαναν πρόσφατα τον γύρο του κόσμου, με «πρωταγωνιστή» τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν.
      Πέραν του υποβάθρου της υπόθεσης (η προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία, η κρίση στην Ουκρανία και οι εντάσεις με τη Δύση), η 19 χλμ γέφυρα αποτελεί σίγουρα για ένα εντυπωσιακό επίτευγμα- και για την αποπεράτωσή της χρειάστηκαν 27 μήνες. Οι μήνες αυτοί «συμπιέστηκαν» σε ένα βίντεο τριών λεπτών.
      Η γέφυρα ήδη χρησιμοποιείται από αυτοκίνητα, και το δεύτερο μέρος της, για τρένα, είναι ακόμα υπό κατασκευή- θεωρείται πως θα ολοκληρωθεί το επόμενο έτος.
       
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.