Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • webTV

    Michanikos.gr webTV

    622 ειδήσεις in this category

    1. webTV

      Engineer

      Ταυτότητα μηχανήματος ολομέτωπης διάνοιξης σηράγγων
      Συνολικό Μήκος: 132 μ.
      Αποτελείται από:
      - Ασπίδα με περιστρεφόμενη κεφαλή
      Βάρος: 535 τ.
      Μήκος: 12 μ.
      Διάμετρος: 9,5 μ.
      - Σύστημα Υποστήριξης Μηχανήματος
      Βάρος: 365 τ.
      Μήκος: 120 μ.
       
    2. webTV

      Engineer

      Περισσότερο φως προσπαθεί να δώσει η αρχαιολογική έρευνα σε κτηριακές εγκαταστάσεις στα βουνά της Νότιας Ευβοίας σε κτίσματα της αρχαιολογικής περιόδου. Τα κτίσματα έχουν χαρακτηριστεί «Δρακόσπιτα της Νότιας Εύβοιας» και είναι κατασκευασμένα από πέτρες λαξευμένες χωρίς συνδετικό υλικό.
      Οι κατασκευές αυτές αποτελούσαν χαρακτηριστικό γνώρισμα της Ύστερης αρχαιότητας και χρησιμοποιούνταν ως ποιμνιοστάσια πάνω από δύο χιλιετίες. Πιθανώς να είχαν χρησιμοποιηθεί και για άλλες δραστηριότητες, όπως καταφύγιο, μικρό ιερό κ.ά. Ο τρόπος κατασκευής, σύμφωνα με τον όγκο και το βάρος, απαιτούσε και εξειδικευμένη γνώση, αλλά και μηχανική υποστήριξη.
      Ονομάστηκαν «Δρακόσπιτα», γιατί, όπως πίστευαν οι κάτοικοι, η κατασκευή τους απαιτούσε υπερφυσική δύναμη και μόνο άνθρωποι με μεγάλες δυνάμεις θα μπορούσαν να διαχειριστούν τις πέτρες και να τις τοποθετήσουν με αυτόν τον τρόπο. Το μεγαλύτερο από τα κτήρια έχει διαστάσεις 12,4×6,2 μ. Στο συγκρότημα αυτό συνυπάρχουν και άλλα επτά «Δρακόσπιτα», για τα οποία δεν έχει ξεκαθαριστεί η ταυτότητα των κατασκευαστών, ώστε να δοθεί η πλήρης εικόνα για τη χρήση και τη λειτουργικότητα αυτών των χωρών.
      Η Εφορεία Αρχαιοτήτων της Εύβοιας, σε συνεργασία με την ελβετική αρχαιολογική σχολή στην Ελλάδα, διενήργησε σημαντικές έρευνες για την αποκάλυψη όλων αυτών των στοιχείων και των ερωτημάτων που παραμένουν αναπάντητα.
      Σύμφωνα με τους ειδικούς στον χώρο, η έρευνα είχε στόχο να αποσαφηνιστεί η κάτοψη και ο τρόπος κατασκευής τους με παράλληλη την περισυλλογή κεραμικών και θραυσμάτων, ώστε μέσα από τη διαδικασία της εργαστηριακής έρευνας να οδηγηθούν στον χρόνο κατασκευής αυτών των εγκαταστάσεων. Τα μέχρι τώρα δεδομένα που έχουν στα χέρια τους οι αρχαιολόγοι επιβεβαιώνουν την περίοδο κατασκευής αυτών των εγκαταστάσεων της αρχαιότητας, χωρίς όμως να προσδιορίζουν συγκεκριμένα το χρονικό διάστημα.
      Επισκεψιμότητα
      Με την ολοκλήρωση των εργασιών και την πλήρη καταγραφή όλων των ιστορικών στοιχείων, ο χώρος αυτός θα μπορεί να γίνει περισσότερο επισκέψιμος, δίνοντας τη δυνατότητα ανάπτυξης του τουρισμού στην περιοχή. Το έργο της Ελληνο-Ελβετικής ομάδας είναι σημαντικό, καθώς στόχος της είναι η ανάδειξη αυτών των μνημείων της πολιτιστικής κληρονομιάς και της ιστορίας του τόπου, μέσα από την οποία θα εξαχθούν πολλά συμπεράσματα για τη ζωή των προγόνων, αλλά και τη δράση τους στις χρονικές αυτές περιόδους.
      ***


       
       
    3. webTV

      Engineer

      Φέτος το καλοκαίρι μία μικρή αλλά μοναδικού και διαφορετικού κάλους παραλία της Ηπείρου η οποία σημειωτέον βρίσκεται στα 500 μέτρα υψόμετρο έσπασε κάθε ρεκόρ επισκεψιμότητας από Έλληνες και ξένους τουρίστες.
      Αναφερόμαστε στην άγνωστη και μη προσβάσιμη μέχρι και πριν λίγα χρόνια Λίμνη Ζαραβίνα στο Πωγώνι της Ηπείρου.
      Από μακριά, το πυκνό δάσος βελανιδιάς φαίνεται έτοιμο να καταπιεί την μικρή γαλάζια λίμνη, ενώ δύσκολα θα διακρίνει κανείς με γυμνό μάτι μονοπάτια, δρόμους ή διαδρομές. Από γεωλογικής άποψης, η λίμνη είναι μία βαθιά χαράδρα που κάποια στιγμή στα πολύ προϊστορικά χρόνια γέμισε με νερά από τους παγετώνες που διαρκώς έλιωναν. Ίσως έτσι εξηγείται και το τεράστιο βάθος της μικρής λίμνης που – όσο και αν δεν φαίνεται – ξεπερνά τα 30 μέτρα κάνοντας την μία από τις πιο βαθιές λίμνες στην Ελλάδα.
      Για χρόνια, όμως, η ανεξερεύνητη λίμνη παρέμενε απροσπέλαστη στο κοινό εξαιτίας μίας ιδιαίτερης για τα ελληνικά δεδομένα δικαστικής διαμάχης. Από το 1885, η λίμνη θεωρούνταν ιδιωτική βάσει ενός οθωμανικού φιρμανιού που καθιστούσε την λίμνη τσιφλίκι μίας γνωστής οικογένειας από την περιοχή. Κάπου στην δεκαετία του 1980, οι κάτοικοι της περιοχής ξεκίνησαν μία ατέλειωτη δικαστική διαμάχη, η οποία ολοκληρώθηκε σχεδόν 40 χρόνια αργότερα με την απόδοση της λίμνης στο ελληνικό κράτος. Πως ήταν, όμως, δυνατόν ένας ιδιώτης να έχει στην κατοχή του μία λίμνη;
      Η κυριότητα της λίμνης στηριζόταν για αιώνες σε τίτλους ιδιοκτησίας που είχε αποδώσει κάποιος Τούρκος πασάς της περιοχής και παρά την προσάρτηση της Ηπείρου στην Ελλάδα το 1913 η λίμνη παρέμενε ιδιωτική. Για χρόνια, οι κάτοικοι των γύρω κοινοτήτων προσπαθούσαν να βρουν τρόπους να «σπάσει» αυτό το περίεργο ιδιοκτησιακό καθεστώς και να αποδοθεί η λίμνη στο ελληνικό Δημόσιο, ώστε να διευκολυνθεί και να επιταχυνθεί η ανάπτυξη της περιοχής. Έτσι, το 2011 μετά από χρόνια δικαστηρίων, μηνύσεων και προσφυγών, η λίμνη Ζαραβίνα πέρασε στην κυριότητα του Δημoσίου και έγινε κοινόχρηστη.
      Η λίμνη Ζαραβίνα απέχει 45 χιλιόμετρα από τα Ιωάννινα και μόλις 14 χιλιόμετρα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Σημεία αναφοράς είναι οι οικισμοί της Ζαραβίνας και της Σιταριάς σε απόσταση περίπου 5 χιλιομέτρων και οι δύο, ενώ πριν επισκεφθείτε την περιοχή, είναι καλό να ρίξετε μία ματιά στον καιρό και να προετοιμαστείτε κατάλληλα για μία φυσική εξόρμηση.
      Οι μύθοι γύρω από την λίμνη
      Όπως είναι φυσικό, το μεγάλο βάθος της λίμνης με τις ρουφήχτρες, τις καταβόθρες και τα βαλτώδη νερά έκαναν την λαϊκή φαντασία να οργιάζει. Οι θρύλοι και οι δοξασίες γύρω από την λίμνη έδιναν και έπαιρναν για χρόνια. Παλιά έλεγαν πως αν ρίξεις ένα κανάτι στην λίμνη θα το δεις στα Γιάννενα. Αν και πρόκειται για λαϊκή υπερβολή, ο θρύλος μπορεί να έχει μία μικρή βάση, γιατί η λίμνη Ζαραβίνα έχει και αρκετές υπόγειες εκροές που μέχρι σήμερα οι επιστήμονες δεν είναι πλήρως σίγουροι για το που οδηγούν. Μάλιστα, το 2011 επιστήμονες προσπάθησαν να μελετήσουν τον πυθμένα της λίμνης για να δουν τι ακριβώς συμβαίνει κάτω από τα φαινομενικά ήρεμα νερά της κρυμμένης λίμνης. Παρά τον αρχικό ενθουσιασμό, η κατάδυση διακόπηκε εξαιτίας της ανεύρεσης υδρόθειου, το οποίο δημιουργούσε ένα ασφυκτικό και σκοτεινό περιβάλλον μέσα στο νερό.
      Η Λίμνη Ζαραβίνα σήμερα είναι ένας από τους top προορισμούς της Ηπείρου και υπάρχουν μέρες που κυριολεκτικά δεν βρίσκεις χώρο να βάλεις την πετσέτα σου προκειμένου να απολαύσεις μία από τις πιο ξεχωριστές βουτιές της ζωής σου.
    4. webTV

      Engineer

      Δείτε πλούσιο φωτογραφικό υλικό με την κατασκευαστική εξέλιξη του Σταθμού Μετρό «Νίκαια», που κατασκευάζεται στα πλαίσια της επέκτασης της Γραμμής 3 του Μετρό της Αθήνας προς τον Πειραιά.
       
    5. webTV

      GTnews

      Το Up Stories σε συνεργασία με τη μονάδα meteo του Εθνικού Αστεροσκοπείου Aθηνών και την τεχνολογική υποστήριξη του Drone House κατέγραψε την θερμότερη και αμετάβλητη (οι θερμοκρασίες παρέμειναν αμετάβλητες και κατά τις απογευματινές ώρες) ημέρα του φετινού καλοκαιριού.
      Από τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα ήταν ο κυριολεκτικά φλεγόμενος αναβάτης δικύκλου στην Πλατεία Ομονοίας, με το όχημα να παρουσιάζει θερμοκρασία 104 βαθμών Κελσίου, όταν η μέση θερμοκρασία οδοστρώματος παρέμεινε στους 60° κατά μέσο όρο για σχεδόν 8 ώρες κατά την διάρκεια της ημέρας.
      Τα φυλάκια των τσολιάδων στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα που στις 7 το απόγευμα κατέγραψαν θερμοκρασία 70 βαθμών Κελσίου, καθώς και η δίψα για πράσινο και συντριβάνια που παρουσιάζει η πόλη των Αθηνών. Όπου συναντήσαμε δέντρα, συντριβάνια και πισίνες πέριξ τους δημιουργούνταν μικροκλίμα 15 βαθμών Κελσίου χαμηλότερο από την μέση θερμοκρασία της πόλης.
       
    6. webTV

      Engineer

      Η Πυραμίδα της Σούγιας, κοντά στον οικισμό Μονή της επαρχίας Σελίνου, αποτελεί ένα από αυτά τα αρχαία μνημεία που δεν έχουν μέχρι και τις μέρες μας απόλυτη εξήγηση για την σημασία και την χρήση τους.
      Πιθανολογείται από τους αρχαιολόγους πως η μικρή κωνοειδή πυραμίδα με περίμετρο 16 μέτρα και ύψος 4,60 μέτρα  χρησίμευσε ως τάφος της Ελληνορωμαϊκής περιόδου αν και στο λαξευμένο δωμάτιο 5 τετραγωνικών μέτρων δεν έχουν βρεθεί καθόλου αντικείμενα με ερευνητική σημασία.
      Αρκετοί είναι οι ντόπιοι βέβαια που την γνωρίζουν ως “φούρνο” καθώς το καμένο εσωτερικό του σε οδηγεί στην εκδοχή ότι ίσως παλαιότερα να χρησιμοποιούνταν ως καμίνι κεραμικών από όπου προκύπτει και η ονομασία που της έχουνε προσδώσει τις τελευταίες δεκαετίες…
       
    7. webTV

      Engineer

      Το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα, προβάλλει τη σημασία της υδροκίνησης στην παραδοσιακή κοινωνία. Εστιάζοντας στις βασικές προβιομηχανικές τεχνικές που αξιοποιούν το νερό για την παραγωγή ποικίλων προϊόντων, τις συνδέει με την ιστορία και την καθημερινότητα της τοπικής κοινωνίας στο πέρασμα του χρόνου.
      Το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης έχει αποκαταστήσει παραδοσιακές εγκαταστάσεις και υδροκίνητους μηχανισμούς. Τα εργαστήρια περιβάλλονται από πυκνή βλάστηση και άφθονα τρεχούμενα νερά, όπου μπορείτε να περιηγηθείτε.
      Το πρώτο κτήριο στεγάζει νεροτριβή και αλευρόμυλο με οριζόντια φτερωτή. Στο διπλανό δωματιάκι με το τζάκι, ζούσε ο μυλωνάς με την οικογένειά του. Ακριβώς απέναντι, διώροφο κτήριο στέγαζε την κατοικία του βυρσοδέψη (πάνω) και το βυρσοδεψείο (κάτω).
      Το εσωτερικό του εργαστηρίου είναι χωρισμένο σε ζώνες που αντιστοιχούν στα διάφορα στάδια επεξεργασίας των δερμάτων. Το λιθόστρωτο οδηγεί σε πλάτωμα, όπου διαμορφώνεται φυσική δεξαμενή, και καταλήγει στον μπαρουτόμυλο. Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, οι Δημητσανίτες τροφοδοτούσαν τον αγώνα με το απαραίτητο αυτό πολεμικό υλικό.
      Εδώ μπορείτε να δείτε τον κινούμενο μηχανισμό ενός μπαρουτόμυλου με κοπάνια. Έξω από τον μύλο θα δείτε ρακοκάζανο, που στηνόταν στην ύπαιθρο μετά τον τρύγο, για την παραγωγή τσίπουρου από τα στέμφυλα.
       
    8. webTV

      Engineer

      Ένα δάσος στην Κηφισιά, που μοιάζει παρατημένο, ανάμεσα στις οδούς Καραϊσκάκη, Πευκών, Ρόδου και Ισμήνης, πρόκειται για το δάσος η άλσος Κεφαλαρίου.
      Εκεί πριν από τέσσερις δεκαετίες περίπου, είχαν ξεκινήσει οι εργασίες οικοδόμησης του πρότυπου σχολείου Βαρβάκειο, άνηκε στην Βαρβάκειο σχολή η οποία οραματίστηκε ένα πρότυπο εκπαιδευτικό ίδρυμα στην Κηφισιά.
      Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1974 και συνεχίστηκαν μέχρι το 1979 όπου και διακόπηκαν λόγω μιας πυρκαγιάς στους πρόποδες της Πεντέλης με αποτέλεσμα να μπλοκάρει το έργο και να μείνει ημιτελές. Για πολεοδομικούς λόγους το έργο σταμάτησε τη στιγμή που είχαν ήδη ανεγερθεί κάποια κτίσματα. Αυτά στέκουν πλέον εγκαταλελειμμένα έχοντας στο περίβολό τους σκουπίδια και μπάζα.
      Το κτήριο είναι μέσα στο δάσος πλήρως απομονωμένο από τον αστικό ιστό. Πιθανότητες υπάρχουν ο χώρος να έχει χρησιμοποιηθεί για τελετές μαύρης μαγείας και για χρήση τοξικών οσίων από περιθωριακές ομάδες.
      Μετά τις πυρκαγιές του 2007 στην Πεντέλη, κάποιοι προσπάθησαν να βάλουν «χέρι» στην συγκεκριμένη περιοχή, επιχείρησαν να εκχερσώσουν αναδασωτέα έκταση 50 στρεμμάτων λίγα μέτρα μακριά από το κέντρο της Κηφισιάς.
      Το δάσος Κεφαλαρίου είναι μια πευκόφυτη περιοχή 955 στρεμμάτων.
       
    9. webTV

      Engineer

      Η αντίστροφη μέτρηση για να ανακηρυχθεί και επίσημα  η Ελευσίνα  πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2023 ξεκίνησε και μαζί και η υλοποίηση μιας φιλόδοξης καινοτόμου δράσης: Η δημιουργία μιας θαλάσσιας Ιεράς οδού που θα διασχίζει 7 πόλεις συνδέοντας τον Πειραιά με την Ελευσίνα και θα αποτελέσει «μια δεύτερη μνήμη»  δίπλα από την ιστορική χερσαία διαδρομή των μυστών στην αρχαία Ελλάδα προς τα Ελευσίνια μυστήρια.
      Το οπτικο-ακουστικό τμήμα του ΑΠΕ-ΜΠΕ Video-services  μίλησε με τους εμπνευστές της πρωτοβουλίας κ. Απόστολο Καμαρινάκη  Δ.Σ του Οργανισμού Λιμένος Ελευσίνας (ΟΛΕ) τον Μιχαήλ Μαρμαρινό Γενικό καλλιτεχνικό διευθυντή της «Ελευσίνας 23 πολιτιστική πρωτεύουσα» και με drone και κάμερες κατέγραψε τη διαδρομή μπροστά στο θαλάσσιο χώρο όπου έγινε η ιστορική ναυμαχία της Σαλαμίνας αλλά και από τα στενά του περάματος του Ασπρόπυργου έως την Ελευσίνα. Παράλληλα μέσα από την διήγηση της προϊσταμένης μουσείων και αρχαιολογικών χώρων της Δυτικής Αττικής κυρίας Καλλιόπης Παπαγγελή κατέγραψε τα αρχαιολογικά μνημεία στην χερσαία διαδρομή από την Αθήνα έως το λιμάνι της Ελευσίνας.
      Σενάριο-Σκηνοθεσία-κάμερα :Γιώργος Κουβαράς  Drone : Ανδρέας Τσακναρίδης
    10. webTV

      GTnews

      Η Βεγορίτιδα είναι μια από τις πιο βαθιές( η τρίτη μεγαλύτερη λίμνη σε έκταση) και εντυπωσιακές λίμνες της Ελλάδας και βρίσκεται στην Κεντρική Μακεδονία. Η Βεγορίτιδα έχει αναφερθεί και ως λίμνη Οστρόβου αλλά έχει κι άλλες ονομασίες. Την αποκαλούν επίσης και λίμνη Άρνισσας, λίμνη Κέλλη και λίμνη Αγίου Παντελεήμονα. Αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα καταφύγια ορνιθοπανίδας της Βόρειας Ελλάδας. Μέσα από το νερό «ξεπροβάλλουν» ροδακινιές. Αυτή η εικόνα είναι αποτέλεσμα μίας εξέλιξης που συνδέεται με τις μεταβαλλόμενες κλιματικές συνθήκες. 
       
    11. webTV

      Engineer

      Η Σιδηροδρομική Γέφυρα ΣΓ26 βρίσκεται στην περιοχή της Εκκάρας και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα έργα της νέας διπλής σιδηροδρομικής γραμμής υψηλών ταχυτήτων του τμήματος Τιθορέα – Δομοκός στη Χ.Θ. 40+631.
      Πρόκειται για χαλύβδινη τοξωτή γέφυρα τριών ανοιγμάτων που κατασκευάζεται με τη μέθοδο της τμηματικής προώθησης. Η οριστική μελέτη του τεχνικού έγινε από την Κ/Ξ “ΓΡΑΦΕΙΟ ΜΑΛΙΟΥ Α.Ε. και INTECSA-INARSA S.A.” το 2009.
      Η μελέτη εφαρμογής και η μελετητική υποστήριξη κατά την κατασκευή αποτέλεσαν το αντικείμενο της “Ι. ΜΑΥΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ Α.Ε.”.
      Λόγω της πολυπλοκότητας του έργου, η μελέτη εφαρμογής περιλαμβάνει πληθώρα αναλύσεων, ελέγχων, σχεδίων κοπής και κατασκευαστικών λύσεων που προέκυψαν κατά την εξέλιξη της κατασκευής.
      Ενδεικτικά αναφέρονται η μελέτη προώθησης του καταστρώματος σε επίπεδο εφαρμογής, ο σχεδιασμός των προσωρινών δικτυωτών μεσοβάθρων, η διαδικασία ανέγερσης των τόξων, η μεθοδολογία τάνυσης των αναρτήρων, η μελέτη σεισμικής μόνωσης και τα σχέδια κοπής όλων των μεταλλικών στοιχείων της γέφυρας.
      Κατασκευάστηκε πάνω από το ενεργό ρήγμα της Εκκάρας. Αποτελείται από τρία αμφιέρειστα τόξα πάνω σε βάθρα οπλισμένου σκυροδέματος και το βάθος της μισγάγγειας που γεφυρώνει ξεπερνά τα 70m. Οι κύριες διαμήκεις δοκοί (ελκυστήρες), τα τόξα και οι αναρτήρες είναι χαλύβινοι, ενώ οι εγκάρσιες διαδοκίδες σύμμικτες με την πλάκα κυκλοφορίας των συρμών.
       
    12. webTV

      Engineer

      Το βίντεο περιλαμβάνει πλάνα από τις κερκίδες, τον αγωνιστικό χώρο, τους προβολείς στις γέφυρες, τον συρόμενο διάδρομο στην καταπακτή, τα διαμερίσματα, τα αποδυτήρια και τα δημοσιογραφικά θεωρεία. 
       
    13. webTV

      Engineer

      Πηγαίνοντας προς τον Σχινιά, στην λεωφόρο του Κάτω Σουλίου, σε απόσταση περίπου 4 χλμ από τον Μαραθώνα, πέφτει το μάτι σου πάνω σε μερικά ερείπια κτιρίων στο χρώμα της ώχρας και του σταχτί ροζ.
      Είναι επιβλητικά κι όμως δεν σε τρομάζουν, δεν είναι παράταιρα μέσα στο τοπίο, είναι αρχοντικά παρόλο που είναι μισογκρεμισμένα, είναι ανθρώπινα, όμορφα και σε καλούν να τα γνωρίσεις.
      Πρόκειται για το κτήμα Μπενάκη που σήμερα είναι ιδιοκτησία του Μουσείου Μπενάκη και διαβάζοντας την ιστορία του, μαθαίνουμε και λίγη από την ιστορία της Ελλάδας. Όταν ο Καποδίστριας προσπάθησε να συγκροτήσει κράτος στον ρημαγμένο αυτόν τόπο, την Ελλάδα, εγκατέστησε την διοίκηση αρχικά στην Αίγινα και μετά στο Ναύπλιο.
      Είχε να ασχοληθεί με πάρα πολλά θέματα και ένα από αυτά ήταν οι κάτοικοι της Αττικής που ήθελαν να γυρίσουν στα σπίτια τους και τις περιουσίες τους. Το πρωτόκολλο όμως έλεγε ρητά πως οι Τούρκοι δεν θα φύγουν από την Αττική αν μέχρι το 1830 δεν πουλήσουν την περιουσία τους.
      Δημιουργήθηκε μια μεικτή επιτροπή από Έλληνες και Οθωμανούς, που εξέταζε την νομιμότητα των αγοραπωλησιών. Έτσι πουλήθηκαν λοιπόν τα κτήματα Σουλίου, Ποιμικού, Τατοίου και Κιούρκων από τον Ομέρ Πασά στον Αλέξανδρο Κατακουζηνό. Έπειτα πέρασε στα χέρια της κόρης του Ελπίδας και στον σύζυγό της Σκαρλάτο Σούτσο. Ο Σκαρλάτος Σούτσος ήταν μεγαλοιδιοκτήτης στην περιοχή της Αττικής, έχοντας στην κατοχή του χιλιάδες στρέμματα που είχε αγοράσει μετά τον ερχομό του στην Ελλάδα.
      Οι κληρονόμοι του Σούτσου, το 1911, πωλούν το κτήμα στον Εμμανουήλ Μπενάκη, Υπουργό Εθνικής Οικονομίας. Το 1929 πεθαίνει ο Εμμ. Μπενάκης και το κτήμα περιέρχεται στα παιδιά του. Το 1934 πεθαίνοντας ο Αντώνης Μπενάκης, το κτήμα κληρονομεί ο γιος του Κ. Μπενάκης, σύμφωνα όμως με τη θέληση του πατέρα, μετά το θάνατο του τελευταίου, το 1962, το κτήμα περιήλθε στο Μουσείο Μπενάκη, το οποίο είχε ιδρυθεί το 1930.
       
    14. webTV

      Engineer

      Τα επίμονα προβλήματα λειψυδρίας στην Καλιφόρνια παραμένουν, ακόμη και μετά από έναν ασυνήθιστα υγρό χειμώνα. Ο κυβερνήτης Gavin Newsom απέφυγε να δηλώσει τέλος στην ξηρασία, ενώ η πρόσφατη πρόταση του Biden προτείνει περαιτέρω διακοπές νερού για την πολιτεία. Το πρότυπο των ακραίων καιρικών φαινομένων της Καλιφόρνια υπογραμμίζει τη διαρκή σημασία της διατήρησης του νερού.
      Ένα πιλοτικό πρόγραμμα που χρηματοδοτείται από το πολιτεία στην κοιλάδα San Joaquin στοχεύει στην αντιμετώπιση της ξηρασίας καλύπτοντας τα κανάλια και τα υδραγωγεία της Καλιφόρνια με ηλιακούς συλλέκτες. Αυτή η προσέγγιση διπλού σκοπού στοχεύει στη μείωση της εξάτμισης του νερού και στην παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας. Ο Jordan Harris, Διευθύνων Σύμβουλος της Solar AquaGrid, μιας εταιρείας που είναι υπεύθυνη για το σχεδιασμό και την επίβλεψη του έργου, πιστεύει ότι είναι μια κοινή λογική λύση.



      Χρηματοδότηση 20 εκατ. δολ.
      Το Τμήμα Υδάτινων Πόρων της Καλιφόρνια έχει διαθέσει 20 εκατομμύρια δολάρια για να δοκιμάσει το concept στην κομητεία Stanislaus, όπου βρίσκεται το σύστημα καναλιών μήκους 4.000 μιλίων της πολιτείας. Το έργο είναι μια συνεργασία μεταξύ του Solar AquaGrid, του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια Merced και της πολιτείας της Καλιφόρνια. Ο Roger Bales, καθηγητής μηχανικής στο U.C. Η Merced, σημειώνει ότι η ιδέα δεν έχει επιχειρηθεί στο παρελθόν στις ΗΠΑ, αλλά οραματίζεται την πιθανή επεκτασιμότητα της σε όλες τις δυτικές πολιτείες.
      Μια μελέτη του 2021 από τον Bales και τους συνεργάτες του διαπίστωσε ότι η κάλυψη των καναλιών της Καλιφόρνια με ηλιακά πάνελ θα μπορούσε να μειώσει την εξάτμιση έως και 90%, εξοικονομώντας 63 δισεκατομμύρια γαλόνια νερού ετησίως. Πρόσθετα οφέλη περιλαμβάνουν παραγωγή ενέργειας, μειωμένη ανάπτυξη και συντήρηση φυκιών, βελτιωμένη απόδοση ηλιακών πάνελ και βελτιωμένη ποιότητα αέρα.
      Το έργο, που πρόκειται να ξεκινήσει το φθινόπωρο, θα καλύψει αρχικά δύο μίλια καναλιών στην περιοχή Central Valley. Ο Harris έχει ήδη λάβει ερωτήματα από φορείς εκμετάλλευσης μεγαλύτερων καναλιών και υδάτινων περιοχών σε όλο τον κόσμο, τονίζοντας τις παγκόσμιες επιπτώσεις αυτής της καινοτόμου προσέγγισης για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας και της παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας.
    15. webTV

      Engineer

      Μια νέα εποχή φαίνεται πως ανατέλλει στον τομέα των ασφαλτοστρώσεων στη χώρα μας καθώς δειλά αλλά σταδιακά γίνονται βήματα προς την κατεύθυνση της χρήσης ασφαλτομίγματος που προέρχεται από ανακυκλωμένο πλαστικό.
      Η πρώτη πιλοτική εφαρμογή διάστρωσης δρόμου στη Θεσσαλονίκη με αυτόν τον τύπο της πίσσας έγινε πριν από μερικές ημέρες στην οδό Μαρίνου Αντύπα, αρμοδιότητας της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης, μετά από πρόταση της τεχνικής Εταιρείας «Δρόμων Α.Κ.Τ.Ε».
      Η εφαρμογή έγινε σε μήκος 265 μέτρων, σε μια επιφάνεια οδοστρώματος από τη διασταύρωση με τον ισόπεδο κόμβο για Γεωργική Σχολή και έξοδο στην ΕΟ Θεσσαλονίκης – Μουδανιών προς Θεσσαλονίκη έως τη διασταύρωση με τον ισόπεδο κόμβο για έξοδο στην ΕΟ Θεσσαλονίκης – Μουδανιών προς Μουδανιά.
      Πώς παράγεται το ασφαλτομείγμα από ανακυκλωμένο υλικό
      Στο εξωτερικό η παραγωγή πίσσας από ανακυκλωμένο πλαστικό εφαρμόζεται ήδη, με τη Μεγάλη Βρετανία να είναι η πρώτη χώρα που καθιέρωσε τη χρήση της, στα δημόσια έργα.
      Η παραγωγή αυτού του τύπου της πίσσας γίνεται από πλαστικά αντικείμενα καθημερινής χρήσης όπως μπουκάλια, σακούλες κ.ά. Τα ανακυκλώσιμα πλαστικά τεμαχίζονται σε ειδικό μηχάνημα τύπου καταστροφέα, σε μικρά κομμάτια στο μέγεθος κόκκου. Σε δεύτερη φάση ρευστοποιείται και εν συνεχεία ομογενοποιείται με άλλα αδρανή υλικά όπως βότσαλα, άμμος κ.ά., για να προκύψει το τελικό μίγμα.
      Στη φάση της διάστρωσης ακολουθείται η κλασσική μέθοδος, μόνο που το υλικό χρειάζεται μικρότερη θερμοκρασία για να επιστρωθεί από ό,τι η κλασσική πίσσα.

      Πλεονεκτήματα
      Έχει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από την κλασική πίσσα, με πολύ μεγαλύτερη αντοχή στη χρήση και ιδιαίτερη ανθεκτικότητα στην υγρασία, στην αλμύρα, στις μέγιστες υψηλές και αρνητικές θερμοκρασίες και στη βροχή. Δεν προκαλεί θόρυβο κατά τη διέλευση των οχημάτων με συνέπεια να μειώνεται η όχληση στις κατοικημένες ζώνες ενώ δεν απελευθερώνει ρύπους κατά την παρασκευή της, εν αντιθέσει με τη γνωστή πίσσα στην οποία χρησιμοποιείται πετρέλαιο, και κοστίζει φθηνότερα καθώς παράγεται από απόβλητα και όχι ορυκτά.
      Ο Ελευθέριος Φαναριώτης, ο αντιπρόσωπος στην Ελλάδα του εργοστασίου της εταιρείας Macrebur Company, που έχει έδρα τη Σκωτία, στο οποίο παράγεται το ασφαλτομίγμα από ανακυκλωμένο πλαστικό, λέει στη Voria.gr: «Στο εξωτερικό δεν είναι κάτι καινούργιο, η εταιρεία μας έχει μονάδες σε Αμερική, Αυστραλία, Ασία, Αραβικά Εμιράτα, έχουν πέσει χιλιάδες χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων πίσσας από ανακυκλωμένο πλαστικό. Στην Ελλάδα είμαστε στη φάση της εναρμόνισης με τις προδιαγραφές της Ε.Ε., ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στα δημόσια έργα».
      Ο κ. Φαναριώτης αποκαλύπτει το ενδιαφέρον που έχουν εκδηλώσει μεγάλες ελληνικές κατασκευαστικές, ενώ διεξάγονται συζητήσεις με επενδυτές για τη δημιουργία δύο κάθετων μονάδων παραγωγής, μία στη Βόρεια και μία στη Νότια Ελλάδα, ώστε να μην υπάρχει ανάγκη εισαγωγής του ανακυκλωμένου υλικού από το εξωτερικό. «Έχουμε άπειρο πλαστικό στη χώρα μας, το οποίο, αντί να το πετάμε και να μολύνουμε για χιλιάδες χρόνια το περιβάλλον, μπορούμε να το αξιοποιήσουμε για να παράξουμε ένα προϊόν που από τη φύση του είναι φιλικό προς το περιβάλλον» επισημαίνει.
      Σύμφωνα με τον ίδιο, το ασφαλτομίγμα εκτός από τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που παρουσιάζει έναντι της κλασικής πίσσας μπορεί να έχει και άλλες εφαρμογές πέρα από τους δρόμους, όπως σε πεζοδρόμια, ποδηλατόδρομους, ακόμη και σε πάρκα και πλατείες, και μπορεί να χρωματιστεί ώστε να δένει αρμονικά με το πράσινο και το περιβάλλον.
      Χαρακτηριστικό της σημασίας της πιλοτικής εφαρμογής στη χώρα μας, κατά τον κ. Φαναριώτη, είναι το ενδιαφέρον που έδειξαν μεγάλα μέσα ενημέρωσης όπως οι New York times, συνεργεία των οποίων βρέθηκαν στη Θεσσαλονίκη και κατέγραψαν τη διαδικασία από την πρόσμειξη μέχρι την ασφαλτόστρωση. «Τα διεθνή μέσα το συνδέουν με τη σημασία που έχει η Ελλάδα ως τουριστικός προορισμός και το γεγονός ότι μπαίνει στη φιλοσοφία να αξιοποιήσει σωστά αυτό το απόβλητο, ώστε να αναβαθμίσει το παρεχόμενο προϊόν και να απαλλαγεί από τα πλαστικά που μολύνουν θάλασσες, ακτές και όχι μόνο» αναφέρει ο κ. Φαναριώτης.
      Η αντιπεριφερειάρχης Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης κ. Βούλα Πατουλίδου δήλωσε στη Voria.gr ότι στο πλαίσιο του εκτεταμένου προγράμματος ασφαλτοστρώσεων στη Μητροπολιτική Ενότητα Θεσσαλονίκης προγραμματίζονται στο μέλλον νέες πιλοτικές εφαρμογές. «Η πράσινη ανάπτυξη αποτελεί ένα από τα βασικά προτάγματα της εποχής μας με σημαντικές προτεραιότητες και προτεραιότητα για τη Μητροπολιτική Ενότητα Θεσσαλονίκης», είπε.
      Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν η εταιρεία γνωστοποίησε το προϊόν στην Ελλάδα, ο πρώτος δήμος που έδειξε ενδιαφέρον ήταν αυτός της Νέας Προποντίδας. Τον Δεκέμβριο του 2021 μάλιστα πραγματοποιήθηκε στα Μουδανιά τελετή παρουσίασης του υλικού και στη συνέχεια έγινε η πιλοτική εφαρμογή του με επίστρωση 400 μέτρων σε κεντρικό δρόμο. Η πρωτοβουλία του δήμου Ν. Προποντίδας πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την εταιρεία από τη Σκωτία, “Macrebur” (MacRebur, The Plastic Road Company), και την Τεχνική Εταιρεία “Δρόμων Α.Κ.Τ.Ε”.
       
    16. webTV

      Engineer

      Ο σταθμός Βενιζέλου του μετρό Θεσσαλονίκης με τα αρχαία ευρήματα μετά την επανατοποθέτησή τους απεικονίζεται σε ένα εντυπωσιακό 3D βίντεο.
      Η τελική μορφή του σταθμού Βενιζέλου του μετρό Θεσσαλονίκης όταν αυτός θα αποδοθεί στο κοινό με τις αρχαιότητες να αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του σταθμού και να αναδεικνύονται εντός αυτού αποκαλύπτεται σε ένα εντυπωσιακό βίντεο.
      Το βίντεο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο πλαίσιο της επίσκεψης στον Σταθμό Βενιζέλου της ηγεσίας του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών συνοδευόμενη από τον Πρόεδρο και τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Αττικό Μετρό Νίκο Ταχιάο και Νίκο Κουρέτα αντίστοιχα.
      Ο Σταθμός «Βενιζέλου» είναι ο τρίτος από τα βορειοδυτικά σταθμός του Μετρό Θεσσαλονίκης και αναμένεται να εξυπηρετεί 65.000 επιβάτες ημερησίως.
      Κατά την κατασκευή του, η αρχαιολογική ανασκαφή που προηγήθηκε αποκάλυψε τμήμα της πολεοδομικής οργάνωσης της Βυζαντινής πόλης σημαντικής αρχαιολογικής αξίας. Τα υφιστάμενα αρχαιολογικά ευρήματα θα επανατοποθετηθούν σχεδόν στο σύνολό τους δηλ σε ποσοστό περίπου 92%, οριζοντιογραφικά και υψομετρικά στην ίδια ακριβώς θέση που βρέθηκαν. Για να επιτευχθεί αυτό, η πλάκα του επιπέδου -1 τοποθετείται σε υψόμετρο χαμηλότερο από την συμβατικά προβλεπόμενη θέση της.
      Το κτήριο του Σταθμού αποτελείται από 4 κύρια επίπεδα:
      Επίπεδο Οδού (Επίπεδο 0)
      Ο Σταθμός έχει δύο ισοδύναμες προσβάσεις εκατέρωθεν της οδού Εγνατίας. Και οι δύο προσβάσεις κατασκευάζονται ως το επίπεδο -2, εξυπηρετώντας τον αρχαιολογικό χώρο και το επίπεδο διακίνησης επιβατών του μετρό. Μέρος των προσβάσεων παραμένει ανοικτό με κάλυψη γυάλινων στεγάστρων, ώστε να υπάρχει οπτική επαφή και φυσικός φωτισμός προς το επίπεδο -1 του αρχαιολογικού χώρου. Οι προσβάσεις διαθέτουν κυλιόμενες και σταθερές κλίμακες ενώ η νότια διαθέτει και ανελκυστήρα.
      Επίπεδο Θέασης Αρχαιοτήτων (Μεσοπάτωμα)
      Το μεσοπάτωμα διαμορφώνεται στο χώρο των εισόδων στο ενδιάμεσο του ύψους μεταξύ της πλάκας οροφής του σταθμού και του αρχαιολογικού χώρου. Είναι προσβάσιμο από τις σταθερές κλίμακες και τον ανελκυστήρα. Το σύνολο του Μεσοπατώματος, επιφανείας περίπου 440τμ., λειτουργεί ως χώρος έκθεσης ευρημάτων και εισαγωγή στον διδακτικό τομέα με βιτρίνες εκθεμάτων, οθόνες προβολής, επιφάνειες επεξηγηματικών κειμένων κτλ.
      Στη στάθμη του μεσοπατώματος τοποθετείται διάδρομος που γεφυρώνει τη Βόρεια και Νότια Πρόσβαση του Σταθμού, εντός του αρχαιολογικού χώρου από μεταλλικό σκελετό αναρτημένο από την οροφή με επικάλυψη από υαλοπίνακες ασφαλείας, μια ελαφριά κατασκευή που επιτρέπει τη βέλτιστη θέαση των αρχαιοτήτων.
      Επίπεδο Αρχαιοτήτων (Επίπεδο -1)
      Στο επίπεδο αυτό που είναι προσβάσιμο από τις κυλιόμενες και σταθερές κλίμακες των εισόδων καθώς και τον ανελκυστήρα, εκτίθενται οι ευρεθείσες αρχαιότητες σε άμεση γειτνίαση με την διαδρομή των επιβατών του μετρό. Στη νότια πρόσβαση δίνεται και η δυνατότητα εισόδου στον αρχαιολογικό χώρο εξασφαλίζοντας την άμεση και βιωματική εμπειρία αυτού.
      Στον χώρο και των δύο εισόδων σε αυτό το επίπεδο προβλέπεται επανατοποθέτηση αρχαιολογικών ευρημάτων από την μελλοντική ανασκαφή σε συνέχεια του υφιστάμενου αρχαιολογικού χώρου
      Επίπεδο Έκδοσης Εισιτηρίων – Κίνησης Επιβατών (Επίπεδο -2)
      Στο επίπεδο αυτό που είναι τυπικό των σταθμών της Θεσσαλονίκης, καταλήγουν οι σταθερές και κυλιόμενες κλίμακες και ο ανελκυστήρας των προσβάσεων από το επίπεδο οδού και ξεκινούν οι σταθερές και κυλιόμενες κλίμακες και ο ανελκυστήρας προς την αποβάθρα. Ταυτόχρονα, περιλαμβάνονται οι χώροι και οι εγκαταστάσεις έκδοσης και επικύρωσης των εισιτηρίων, οι χώροι προσωπικού και μηχανολογικοί χώροι. Τέλος, διατίθεται χώρος 60τ.μ. στη Βόρεια Πρόσβαση και 80τ.μ. στη Νότια Πρόσβαση για την ανάδειξη αρχαιοτήτων και πληροφοριακού υλικού.
      Επίπεδο Ηλεκτρομηχανολογικών Χώρων (Η/Μ) (Επίπεδο -3)
      Στο επίπεδο αυτό τοποθετούνται όλες οι υπόλοιπες απαιτούμενες για τη λειτουργία του σταθμού Ηλεκτρομηχανολογικές Εγκαταστάσεις.
      Επίπεδο Αποβάθρας (Επίπεδο -4)
      Στο επίπεδο αυτό βρίσκεται η κεντρική αποβάθρα και εκατέρωθεν οι σιδηροτροχιές των συρμών προς τις δύο κατευθύνσεις. Από το Επίπεδο Αποβάθρας ξεκινούν τα δύο κλιμακοστάσια κινδύνου που βρίσκονται στα δύο άκρα του σταθμού.
      Δείτε τις φωτογραφίες της ρεαλιστικής απεικόνισης του σταθμού Βενιζέλου:





       
    17. webTV

      Engineer

      Για πολλούς αιώνες ήταν αδύνατο να φανταστούμε ότι μια πόλη θα μπορούσε να ήταν βιώσιμη με πληθυσμό πάνω από 1 εκατομμύριο κατοίκους. Στην πραγματικότητα μόνο μετά τον 19ο αιώνα όταν οι μεγαλύτερες πόλεις στον κόσμο όπως το Λονδίνο και το Πεκίνο ξεπέρασαν αυτό το όριο άρχισε αυτό να δείχνει δυνατό.
      Σήμερα στην Κίνα υπάρχουν περισσότερες από 100 πόλεις με πληθυσμό πάνω από 1 εκατομμύριο και αυτό έχει αλλάξει και τον ορισμό της μεγαλούπολης στο πέρας του χρόνου.
      Σύμφωνα με την έκθεση, η ανθρωπογεωγραφία του πλανήτη θα είναι τελείως διαφορετική από ότι σήμερα στο τέλος του αιώνα.
      Αυτές προβλέπεται να είναι οι 20 μεγαλύτερες μεγαλουπόλεις ως το 2100:
      Rank Population (2100) City Country #1 88.3 million Lagos Nigeria #2 83.5 million Kinshasa DRC #3 73.7 million Dar Es Salaam Tanzania #4 67.2 million Mumbai India #5 57.3 million Delhi India #6 56.6 million Khartoum Sudan #7 56.1 million Niamey Niger #8 54.3 million Dhaka Bangladesh #9 52.4 million Kolkata India #10 50.3 million Kabul Afghanistan #11 49.1 million Karachi Pakistan #12 46.7 million Nairobi Kenya #13 41.4 million Lilongwe Malawi #14 40.9 million Blantyre City Malawi #15 40.5 million Cairo Egypt #16 40.1 million Kampala Uganda #17 40.0 million Manila Philippines #18 37.7 million Lusaka Zambia #19 36.4 million Mogadishu Somalia #20 35.8 million Addis Ababa Ethiopia Ως το 2100, εκτιμάτε ότι 13 από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου θα βρίσκονται στην Αφρική, ενώ η Ινδία θα έχει 3 από αυτές και καμία από αυτές δεν θα βρίσκεται σε Αμερική, Κίνα ή Ευρώπη.
       
    18. webTV

      Engineer

      Αυτά είναι τα γρηγορότερα τραίνα στον κόσμο:

      Αναλυτικά η σειρά κατάταξης ως προς την μέγιστη ταχύτητα έχει ως εξής:
       
      World's Fastest Trains Country Speed Record L0 Series Maglev Japan 374 mph (602 km/h) CRRC Qingdao Sifang 2021 Maglev* China 373 mph (600 km/h) TGV POS France 357 mph (575 km/h) CRH380A Hexie China 302 mph (486 km/h) Shanghai Maglev China 268 mph (431 km/h) HEMU-430X South Korea 262 mph (422 km/h) Fuxing Hao CR400AF China 260 mph (418 km/h) Frecciarossa 1000 Italy 245 mph (394 km/h) *No official name or designation has been given yet, so currently listed under the manufacturer’s name, CRRC Qingdao Sifang.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.