Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • webTV

    Michanikos.gr webTV

    635 ειδήσεις in this category

    1. webTV

      Engineer

      Αυτό το συγκρότημα κατοικιών στην περιφέρεια Λένινγκραντ στην Αγία Πετρούπολη, , είναι ένα από τα μεγαλύτερα στη Ρωσία και είναι γνωστό ως «μυρμηγκοφωλιά».
      Το «Novy Okkervil» όπως ονομάζεται είναι ένα συγκρότημα κατοικιών με 35 εισόδους και 3.708 διαμερίσματα. Το μέγεθός του αναλογεί με αυτό μίας μικρής πόλης καθώς εκεί ζουν περίπου 18.000 άνθρωποι.
      Πλάνα από drone δείχνουν την αχανή κατοικία, ενώ κάτοικοι του συγκροτήματος μιλούν για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της ζωής στο γιγάντιο κτίριο.
      «Τουλάχιστον οι φίλοι μου είναι κοντά, και γενικά, γνωρίζω πολλούς ανθρώπους εδώ», ανέφερε ένας από τους κατοίκους, ο Βλάντισλαβ Μπουλάνοφ, σημειώνοντας όμως ότι η στάθμευση και το πάρκινγκ αυτοκινήτων είναι ένα από τα μεγάλα μειονεκτήματα καθώς είναι πολύ μεγάλος ο αριθμός των αυτοκινήτων των ανθρώπων που διαμένουν στο κτίριο.
      Στον εξωτερικό χώρο του συγκροτήματος υπάρχουν παιδικές χαρές, παιδικοί σταθμοί, σχολείο και καταστήματα.
      Σύμφωνα με τον κατασκευαστή των κατοικιών, περισσότερα από 60 υποδομές λειτουργούν ήδη ή θα ανοίξουν στο εγγύς μέλλον στο συγκρότημα, συμπεριλαμβανομένης μιας πολυκλινικής, ενός σχολείου για 1600 μαθητές και τριών νηπιαγωγείων.
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
    2. webTV

      Engineer

      Ένα δάσος στην Κηφισιά, που μοιάζει παρατημένο, ανάμεσα στις οδούς Καραϊσκάκη, Πευκών, Ρόδου και Ισμήνης, πρόκειται για το δάσος η άλσος Κεφαλαρίου.
      Εκεί πριν από τέσσερις δεκαετίες περίπου, είχαν ξεκινήσει οι εργασίες οικοδόμησης του πρότυπου σχολείου Βαρβάκειο, άνηκε στην Βαρβάκειο σχολή η οποία οραματίστηκε ένα πρότυπο εκπαιδευτικό ίδρυμα στην Κηφισιά.
      Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1974 και συνεχίστηκαν μέχρι το 1979 όπου και διακόπηκαν λόγω μιας πυρκαγιάς στους πρόποδες της Πεντέλης με αποτέλεσμα να μπλοκάρει το έργο και να μείνει ημιτελές. Για πολεοδομικούς λόγους το έργο σταμάτησε τη στιγμή που είχαν ήδη ανεγερθεί κάποια κτίσματα. Αυτά στέκουν πλέον εγκαταλελειμμένα έχοντας στο περίβολό τους σκουπίδια και μπάζα.
      Το κτήριο είναι μέσα στο δάσος πλήρως απομονωμένο από τον αστικό ιστό. Πιθανότητες υπάρχουν ο χώρος να έχει χρησιμοποιηθεί για τελετές μαύρης μαγείας και για χρήση τοξικών οσίων από περιθωριακές ομάδες.
      Μετά τις πυρκαγιές του 2007 στην Πεντέλη, κάποιοι προσπάθησαν να βάλουν «χέρι» στην συγκεκριμένη περιοχή, επιχείρησαν να εκχερσώσουν αναδασωτέα έκταση 50 στρεμμάτων λίγα μέτρα μακριά από το κέντρο της Κηφισιάς.
      Το δάσος Κεφαλαρίου είναι μια πευκόφυτη περιοχή 955 στρεμμάτων.
       
    3. webTV

      Engineer

      Όταν η φαιδρή εργασιακή μας πραγματικότητα, συνδυάζεται με την έμπνευση και τις καλλιτεχνικές ανησυχίες συναδέλφων προκύπτουν τραγούδια ακόμα και για τα αυθαίρετα.
      Δείτε και ακούστε το τραγούδι των αυθαιρέτων:
      Οι στίχοι για να τραγουδάτε και εσείς παράλληλα:
      Ακριβό μου αυθαίρετο στο χωριουδάκι
      που περνάς από τον αιγιαλό, ξυστά
      πλαγιά όρια και κάλυψη στα'χω πειράξει
      και βγήκα στου γειτονά
       
      Μια σοφίτα παράνομη, μια αποθηκούλα
      εχτισά ο κακόμοιρος ε, και
      για ένα σταύλο που βρέθηκε πάνω στο ρέμα
      ο υπαλληλός είπε ναι
       
      Θα μου πάρουν το σπίτι, τ'ακούς, ποιο ΥΠΕΚΑ τσαμπουνάς
      μου΄παν άλλαξα χρήση στο χαμόσπιτό της γιαγιάς
      Εργολάβε ****** που αυθαίρετα χύμα σκορπάς
      μου γκρεμίζουν το σπίτι τ'ακούς φυλακή θα με πας
       
      Στο παράνομο υπόγειο θα ξαγρυπνήσω
      στις μπουλντόζες απέναντι, σκοπιά
      σ'ενα οικόπεδο απρόσωπο μου'ρθε να χτίσω
      χίλια τετραγωνικά
       
      Όλοι οι ημιυπαίθριοι 500άρι
      μέσα και όλα τα στέγαστρα, γαμώ
      Αχ δεν μ'άκουγε η κόρη μου όταν της είπα,
      παντρέψου μηχανικό
       
      Θα μου πάρουν το σπίτι, τ'ακούς, ποιο ΥΠΕΚΑ τσαμπουνάς
      μου΄παν άλλαξα χρήση στο χαμόσπιτό της γιαγιάς
      Εργολάβε ****** που αυθαίρετα χύμα σκορπάς
      μου γκρεμίζουν το σπίτι τ'ακούς φυλακή θα με πας
    4. webTV

      Engineer

      ωμένα στην καρδιά της νότιας Πίνδου, μέσα στην κοίτη του ποταμού Αχελώου, βρίσκονται ένα μεγάλο φράγμα και ένα υδροηλεκτρικό εργοστάσιο. Στέκουν έτοιμα, ολοκληρωμένα, με τον εξοπλισμό τους και τα μηχανήματά τους, από το 2001. Αλλά δεν έχουν λειτουργήσει ούτε μία ημέρα. Δεν έχει γεμίσει καν ο ταμιευτήρας (η τεχνητή λίμνη, δηλαδή) με νερό -τα νερά του Αχελώου σήμερα εκτρέπονται από μια άλλη σήραγγα σκαμμένη δίπλα από το φράγμα, παρακάτω στη φυσική του κοίτη. Σύμφωνα με τη ΔΕΗ, ολόκληρο το έργο έχει κοστίσει περίπου 500 εκατ. ευρώ σε σημερινά χρήματα, ενώ για κάθε χρόνο που το φράγμα δε λειτουργεί η εταιρεία εκτιμά ότι χάνει περί τα 20-30 εκατ. ευρώ από δυνητικά έσοδα.
      Γιατί συμβαίνει αυτό;
      Επειδή η ΔΕΗ άρχισε να κατασκευάζει ένα γιγάντιο έργο υποδομής με ελλιπή σχεδιασμό, χωρίς να έχει εξασφαλίσει ότι δεν θα ακυρωθεί στα δικαστήρια. Επειδή μερικοί κάτοικοι ενός μικρού χωριού της Πίνδου και περιβαλλοντικές οργανώσεις αντιδρούν. Επειδή το κεντρικό κράτος κωλυσιεργεί ή αδιαφορεί.
      Στη διαΝΕΟσις αναζητούμε λύσεις και πολιτικές που θα βοηθήσουν τη χώρα να αναπτυχθεί οικονομικά, διατηρώντας παράλληλα την κοινωνική της συνοχή. Στην ιστορία του φράγματος της Μεσοχώρας βρήκαμε συγκεντρωμένες μια σειρά από παθογένειες που ταλαιπωρούν γενικότερα την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις, και μαζί ένα τρανταχτό, σχεδόν κραυγαλέο παράδειγμα πολιτικής απόφασης που σχετικά εύκολα και σχετικά γρήγορα θα μπορούσε να έχει θετικό αποτέλεσμα για το δημόσιο συμφέρον.
      Οι δημοσιογράφοι της διαΝΕΟσις ταξίδεψαν στο φράγμα στα βουνά της Πίνδου, μίλησαν με τους υπευθύνους της ΔΕΗ, με πολίτες που ζουν σήμερα στη Μεσοχώρα, με τους ανθρώπους και τις οργανώσεις που αντιδρούν στη λειτουργία του και με επιστήμονες που γνωρίζουν καλά το θέμα. Σε αυτήν την έρευνα θα καταγράψουμε τους λόγους για τους οποίους το έργο κατασκευάστηκε, τις αιτίες που το κρατούν ανενεργό, τις συνέπειες αυτής της καθυστέρησης, και τα απαραίτητα βήματα που πρέπει να γίνουν για να λειτουργήσει.
      Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, από την αρχή.
      Το ιστορικό του φράγματος
      Ένας από τους λόγους για τους οποίους το φράγμα της Μεσοχώρας είναι ακόμη ανενεργό -ίσως ο κυριότερος- είναι το ότι αποτέλεσε μέρος της πολυθρύλητης εκτροπής του Αχελώου, ενός γιγάντιου δημόσιου έργου που υπήρχε ως ιδέα ήδη από τη δεκαετία του 1920. Ο σκοπός του έργου ήταν η μεταφορά νερού από τον Αχελώο ποταμό στη λεκάνη του Πηνειού για να καλύψει τις αρδευτικές ανάγκες του θεσσαλικού κάμπου. Η κατασκευή των επιμέρους έργων της εκτροπής ξεκίνησε το 1986, είχε προϋπολογισμό γύρω στα 1,5 δισ. ευρώ (σε σημερινές τιμές) και περιελάμβανε την κατασκευή τεσσάρων φραγμάτων και μιας γιγάντιας σήραγγας, μεταξύ πολλών άλλων. Στον αρχικό σχεδιασμό, το ύψους 150 μέτρων φράγμα της Μεσοχώρας και το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο της Γλύστρας που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα μακριά ήταν “έργα κεφαλής” της εκτροπής. Το φράγμα θα δημιουργούσε έναν ταμιευτήρα (μία λίμνη δηλαδή) μεγέθους 7,8 τετραγωνικών χιλιομέτρων, της οποίας το νερό θα διοχετευόταν πρώτα προς το εργοστάσιο της Γλύστρας για την παραγωγή καθαρής υδροηλεκτρικής ενέργειας μέσα από μια σήραγγα μήκους 7,4 χιλιομέτρων, και στη συνέχεια θα συνέχιζε την πορεία του προς το επόμενο φράγμα, αυτό της Συκιάς. Εκεί θα σχηματιζόταν ένας δεύτερος, μεγαλύτερος ταμιευτήρας, από όπου ένα μέρος των νερών θα διοχετευόταν μέσω μιας άλλης, γιγάντιας σήραγγας μήκους 17,4 χιλιομέτρων στην άλλη πλευρά της Πίνδου, στον θεσσαλικό κάμπο. Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε πως η λεκάνη του Αχελώου θα μετέφερε στη λεκάνη του Πηνειού περίπου 1,2 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού το χρόνο.
      Το ιστορικό της εκτροπής του Αχελώου­
      Ωστόσο, το έργο αντιμετώπισε γρήγορα προβλήματα. Οι ενστάσεις ήταν πολλές, τόσο για τη σκοπιμότητά του όσο και για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του. Τα τελευταία τριάντα χρόνια οικολογικές οργανώσεις αλλά και πολίτες των χωριών που βρίσκονταν στις όχθες του Αχελώου προσέφυγαν έξι φορές στα δικαστήρια για να εμποδίσουν την κατασκευή του έργου. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της ιστορίας, για το οποίο έχουν μεγάλη ευθύνη και το κράτος και η ΔΕΗ που κατασκεύαζε τα επιμέρους έργα. Αυτά τα έργα άρχισαν να κατασκευάζονται στα μέσα της δεκαετίας του ’80 χωρίς να έχει εξασφαλιστεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο σχεδιασμός και οι συνοδευτικές του μελέτες θα ήταν επαρκείς για να μην απορριφθούν από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Κάθε φορά που το ΣτΕ έβγαζε αποφάσεις κατά της εκτροπής, οι εργασίες σταματούσαν, το έργο επανασχεδιαζόταν, νέες μελέτες υποβάλλονταν και οι εργασίες ξανάρχιζαν, για να σταματήσουν ξανά με την επόμενη καταδικαστική απόφαση. Το ΣτΕ αποφάσισε κατά της εκτροπής του Αχελώου και τις έξι φορές (μπορείτε να κατεβάσετε όλες τις αποφάσεις εδώ).
      Σήμερα ελάχιστοι πιστεύουν ότι το έργο αυτό κάποτε θα ολοκληρωθεί, και πλέον ακόμα λιγότεροι θεωρούν ότι στην Ελλάδα του 2020 υπάρχει και ιδιαίτερη χρησιμότητα για κάτι τέτοιο. Για τις ανάγκες αυτής της έρευνας υποθέσαμε ότι η εκτροπή του Αχελώου είναι ένα θέμα λήξαν για τη χώρα, και το μόνο που έχει μείνει για να τη θυμίζει είναι μια σειρά από ημιτέλη έργα στα βουνά της Πίνδου, όπως το μισοχτισμένο φράγμα της Συκιάς, εκείνη η γιγάντια μισοτελειωμένη σήραγγα του Πευκόφυτου αλλά και ένα άλλο, σχεδόν ολοκληρωμένο έργο: το φράγμα της Μεσοχώρας.
      Καθώς η εκτροπή του Αχελώου άλλαζε σε μορφή μετά από κάθε απορριπτική απόφαση του ΣτΕ, το μέγεθος του έργου μεταβάλλονταν. Η εκτροπή του Αχελώου "μίκραινε". Το 1994, μετά την πρώτη προσφυγή των περιβαλλοντικών οργανώσεων στο ΣτΕ, η εκτρεπόμενη ποσότητα νερού προς τη Θεσσαλία μειώθηκε στα 600 εκ. κυβικά νερού -το μισό του αρχικού μεγέθους. Το 2014 το μέγεθος είχε μειωθεί ακόμα περισσότερο, στα 250 εκ. κυβικά μέτρα νερού. Γι’ αυτό το μέγεθος εκτροπής, όμως, το φράγμα της Μεσοχώρας έπαυε να είναι “έργο κεφαλής” και γινόταν έργο περιττό. Παρέμενε απλά ένα θαυμάσιο υδροηλεκτρικό φράγμα το οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει η ΔΕΗ για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Όταν πια η εκτροπή του Αχελώου απορρίφθηκε για έκτη και τελευταία φορά από το ΣτΕ, το 2014, αποφασίστηκε, πράγματι, το φράγμα της Μεσοχώρας να λειτουργήσει ανεξάρτητα (μια ιδέα που είχε ανακινήσει η υπουργός Τίνα Μπιρμπίλη το 2010), και συντάχθηκε η σχετική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Προφανώς, για να διαβάζετε αυτό το άρθρο, η διαδικασία δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη.
      το εργοστάσιο της Γλύστρας, λίγα χιλιόμετρα μακριά από το φράγμα. Φωτογραφία: Αλεξία Τσαγκάρη, διαΝΕΟσις Σήμερα το φράγμα της Μεσοχώρας είναι εγκαταλειμμένο. Στέκει καταμεσής στην κοίτη του Αχελώου, έρημο, με υλικά επένδυσης ξεχασμένα δίπλα του. Μια σήραγγα που ξεκινά από το φράγμα επρόκειτο να μεταφέρει το νερό του Αχελώου με μεγάλη ταχύτητα σχεδόν οκτώ χιλιόμετρα πιο μακριά, στο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη Γλύστρα, το οποίο επίσης στέκει εγκαταλειμμένο, γεμάτο με τις γιγάντιες τουρμπίνες στο πέμπτο υπόγειο, τα κάποτε σύγχρονα μηχανήματα, τον πίνακα ελέγχου, ακριβό εξοπλισμό που αγοράστηκε πριν από πολλά χρόνια. «Αυτή τη στιγμή όλος ο εξοπλισμός βρίσκεται σε κατάσταση αδράνειας, 15 χρόνια εν ξηρώ», μας είπε ο Άγγελος Δημητρίου, διευθυντής του Κλιμακίου Επίβλεψης Έργων Θεσσαλίας, ο οποίος ξενάγησε τους δημοσιογράφους της διαΝΕΟσις στο φράγμα και στο εργοστάσιο. "Όταν θα λειτουργήσει το φράγμα, θα πρέπει να ελέγξουμε ξανά το μηχανολογικό και ηλεκτρολογικό εξοπλισμό για να δούμε αν όλα λειτουργούν σωστά, αν πρέπει κάτι να αντικατασταθεί ή να συντηρηθεί".
      ο εξοπλισμός του εργοστασίου της Γλύστρας είναι ανενεργός εδώ και 16 χρόνια. Φωτογραφία: Αλεξία Τσαγκάρη, διαΝΕΟσις Το φράγμα και το εργοστάσιο συνδέονται με ένα δρόμο 39 χιλιομέτρων, τον οποίο κατασκεύασε η ΔΕΗ με κόστος 30 εκατομμύρια ευρώ. Είναι ένας δρόμος μόνιμα άδειος από αυτοκίνητα. Η όλη περιοχή έχει την απόκοσμη αύρα των τοποθεσιών που έχουν εγκαταλειφθεί, που έχουν αφεθεί έρμαια της φύσης για πολλά χρόνια. Παραδοσιακά κάθε χρόνο -συνήθως το καλοκαίρι, μετά το κοντινό river party- ομάδες αντιεξουσιαστών περνούν από το φράγμα και αφήνουν τα μηνύματά τους με σπρέι στους τοίχους. Τα παράθυρα στο φυλάκιο του φράγματος χάσκουν γυμνά από τζάμια που είχαν προ πολλού σπάσει.
      Φωτογραφία: Αλεξία Τσαγκάρη, διαΝΕΟσις Εδώ είναι μια καλή ευκαιρία να αναφέρουμε τις συνέπειες αυτής της εγκατάλειψης. Το φράγμα της Μεσοχώρας φτιάχτηκε για έναν αρχικό σκοπό τον οποίο ποτέ δεν πρόκειται να εκπληρώσει. Για ποιο λόγο πρέπει να μας ενδιαφέρει το αν θα ανοίξει ως υδροηλεκτρικό φράγμα και πότε; Υπάρχουν κυρίως τρεις λόγοι: ο οικονομικός, ο ενεργειακός και ένας πολύ σοβαρός λόγος δημόσιας ασφάλειας.
      Ο οικονομικός είναι ο πιο προφανής από τους τρεις. Η ΔΕΗ υπολογίζει ότι έχει δαπανήσει σχεδόν 500 εκ. ευρώ για την κατασκευή του φράγματος μέχρι σήμερα (σε σημερινά ποσά), ένα κόστος που όσο το έργο παραμένει κλειστό, δεν αποσβένεται.  "Η καθυστέρηση της λειτουργίας του φράγματος σημαίνει απώλεια παραγωγής και εσόδων της τάξης των 25-30 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο", μας επισήμανε ο κ. Γιάννης Αργυράκης, επικεφαλής της Διεύθυνσης υδροηλεκτρικής παραγωγής της ΔΕΗ. Εξάλλου, η λειτουργία του φράγματος θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, ενώ η δημιουργία της λίμνης θα μπορούσε θεωρητικά να φέρει δυνατότητες τουριστικής ανάπτυξης στην περιοχή, όπως έχει συμβεί σε κάποιες άλλες τεχνητές λίμνες στην Ελλάδα (αλλά, βεβαίως, όχι σε όλες).
      Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με την ηλεκτρική ενέργεια που θα παράγει το φράγμα. Η Ελλάδα, ως γνωστόν, είναι εξαρτημένη για τις ενεργειακές της ανάγκες σε πολύ μεγάλο βαθμό (κατά 35% περίπου) από τον λιγνίτη. Τα υδροηλεκτρικά φράγματα, μολονότι δεν αποτελούν εξίσου "καθαρή" πηγή ενέργειας με τις γνωστές -πολύ ακριβές ακόμα- αμιγώς ανανεώσιμες πηγές, παράγουν ενέργεια που δεν προσθέτει CO2 στην ατμόσφαιρα. «Όσο το φράγμα δεν λειτουργεί, έχουμε απώλεια εσόδων από πράσινη καθαρή ενέργεια, η υποκατάσταση της οποίας γίνεται από ορυκτά καύσιμα, τα οποία μάλιστα εκπέμπουν χιλιάδες τόνους διοξειδίου ετησίως, και για τα οποία η ΔΕΗ πληρώνει δικαιώματα εκπομπών», πρόσθεσε ο κ. Αργυράκης. Το φράγμα της Μεσοχώρας είναι σχεδιασμένο να παράγει 360GWh ετησίως, αρκετή ενέργεια για να τροφοδοτήσει μια πόλη με το μέγεθος του Περιστερίου. "Θα μπορούσε να αντικαταστήσει ισόποση ενέργεια προερχόμενη από λιγνίτες στη συνολική παραγωγή", μας είπε ο κ. Αργυράκης.
      Το φράγμα της Μεσοχώρας από ψηλά. Το νερό του ποταμού σήμερα εκτρέπεται μέσα από τη σήραγγα που φαίνεται στην εικόνα, η οποία είχε σχεδιαστεί για να λειτουργήσει 5 χρόνια. Έχουν περάσει 16. Υπάρχει όμως και ένας τρίτος λόγος, πολύ λιγότερο γνωστός, που ενδέχεται να είναι ο πιο επικίνδυνος από όλους. Όπως είπαμε στην αρχή, το νερό του Αχελώου σήμερα εκτρέπεται σε μια σήραγγα που έχει σκαφτεί στην πλαγιά του βουνού δίπλα στο φράγμα, και παρακάτω επιστρέφει στην κοίτη του ποταμού. Η σήραγγα αυτή, όπως αντιλαμβάνεστε, κατασκευάστηκε για να μπορέσει να χτιστεί το φράγμα χωρίς να πλημμυρίζει η τεχνητή λεκάνη που αυτό δημιουργεί, και κατασκευάστηκε με προδιαγραφές που θα της εξασφάλιζαν ένα χρόνο ζωής αντίστοιχο με το χρόνο που θα χρειαζόταν η κατασκευή του φράγματος καθ’ αυτού. Αυτός ο χρόνος ζωής ήταν τα πέντε χρόνια. Εδώ υπάρχει το πρόβλημα: Έχουν περάσει 16 χρόνια από τότε που ολοκληρώθηκε η κατασκευή του φράγματος.
      "Υπάρχει λοιπόν ο κίνδυνος, σε έκτακτα καιρικά φαινόμενα να μαζευτούν φερτά υλικά να φρακάρει η σήραγγα και να γίνει μια φυσική έμφραξη της λίμνης", μας είπε ο κύριος Αργυράκης. "Έχουμε επισημάνει το συγκεκριμένο πρόβλημα επί σειρά ετών με επιστολές μας σε όλους τους υπουργούς".
      "Αν συμβεί βίαιη έμφραξη στον Άνω Αχελώο, η Μεσοχώρα θα κατακλυστεί βίαια και απροειδοποίητα" μας είπε ο κ. Τάσος Μπαρμπούτης, μέλος του Δ.Σ. της Εταιρείας Θεσσαλικών Μελετών. "Θα κινδυνεύσει το χωριό. Πρέπει οπωσδήποτε να λυθεί το θέμα. Δεν μπορείς να αφήνεις ένα φράγμα 15 χρόνια πάνω στα βουνά και να λες "εντάξει δεν συμβαίνει τίποτα". Αν συμβεί κάτι, δεν μπορεί να πει κανείς πως δεν το ήξερε".
      Όλο το άρθρο: https://www.dianeosis.org/2017/02/mesochora/
    5. webTV

      Engineer

      Το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα, προβάλλει τη σημασία της υδροκίνησης στην παραδοσιακή κοινωνία. Εστιάζοντας στις βασικές προβιομηχανικές τεχνικές που αξιοποιούν το νερό για την παραγωγή ποικίλων προϊόντων, τις συνδέει με την ιστορία και την καθημερινότητα της τοπικής κοινωνίας στο πέρασμα του χρόνου.
      Το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης έχει αποκαταστήσει παραδοσιακές εγκαταστάσεις και υδροκίνητους μηχανισμούς. Τα εργαστήρια περιβάλλονται από πυκνή βλάστηση και άφθονα τρεχούμενα νερά, όπου μπορείτε να περιηγηθείτε.
      Το πρώτο κτήριο στεγάζει νεροτριβή και αλευρόμυλο με οριζόντια φτερωτή. Στο διπλανό δωματιάκι με το τζάκι, ζούσε ο μυλωνάς με την οικογένειά του. Ακριβώς απέναντι, διώροφο κτήριο στέγαζε την κατοικία του βυρσοδέψη (πάνω) και το βυρσοδεψείο (κάτω).
      Το εσωτερικό του εργαστηρίου είναι χωρισμένο σε ζώνες που αντιστοιχούν στα διάφορα στάδια επεξεργασίας των δερμάτων. Το λιθόστρωτο οδηγεί σε πλάτωμα, όπου διαμορφώνεται φυσική δεξαμενή, και καταλήγει στον μπαρουτόμυλο. Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, οι Δημητσανίτες τροφοδοτούσαν τον αγώνα με το απαραίτητο αυτό πολεμικό υλικό.
      Εδώ μπορείτε να δείτε τον κινούμενο μηχανισμό ενός μπαρουτόμυλου με κοπάνια. Έξω από τον μύλο θα δείτε ρακοκάζανο, που στηνόταν στην ύπαιθρο μετά τον τρύγο, για την παραγωγή τσίπουρου από τα στέμφυλα.
       
    6. webTV

      Engineer

      Ένα εξαιρετικά σπάνιο και εντυπωσιακό φαινόμενο λόγω της κακοκαιρίας αντίκρισαν οι περαστικοί στα λιμάνια του Βόλου και του Ναυπλίου.
       
      Η χιονόπτωση σε συνδυασμό με τις εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες είχαν σαν συνέπεια να δημιουργηθεί μεγάλη διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ θάλασσας και στεριάς.
       
      Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι υδρατμοί να ψυχθούν και να παραμείνουν στην επιφάνεια του νερού κάνοντας τη θάλασσα να μοιάζει ότι «βράζει» (sea smog)
       
      Δείτε το video:
       

       
      Πηγή: argolikeseidhseis.gr
    7. webTV

      Engineer

      Την αύξηση των ταξιδιωτικών εισπράξεων στα 4,18 δισ. ευρώ τον Αύγουστο καταγράφει η Τράπεζα της Ελλάδος, με τα στοιχεία στο οκτάμηνο να δείχνουν εισπράξεις 13,2 δισ. ευρώ.
      Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, το ταξιδιωτικό ισοζύγιο τον Αύγουστο του 2019 εμφάνισε πλεόνασμα 3.927 εκατ. ευρώ, έναντι πλεονάσματος 3.432 εκατ. ευρώ τον αντίστοιχο μήνα του 2018.
      Ειδικότερα, αύξηση κατά 16,1% κατέγραψαν τον Αύγουστο του 2019 οι ταξιδιωτικές εισπράξεις, οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 4.183 εκατ. ευρώ, έναντι 3.601 εκατ. ευρώ τον αντίστοιχο μήνα του 2018, ενώ αύξηση κατά 50,6% παρατηρήθηκε και στις ταξιδιωτικές πληρωμές (Αύγουστος 2019: 255 εκατ. ευρώ, Αύγουστος 2018: 170 εκατ. ευρώ). Η αύξηση των ταξιδιωτικών εισπράξεων οφείλεται στην αύξηση της μέσης δαπάνης ανά ταξίδι κατά 4,8%, καθώς και στην αύξηση της εισερχόμενης ταξιδιωτικής κίνησης κατά 11,0% σε σχέση με τον Αύγουστο του 2018. Η μέση δαπάνη ανά ταξίδι διαμορφώθηκε στα 607,8 ευρώ, αυξημένη κατά 4,8% σε ετήσια βάση.
      Οι καθαρές εισπράξεις από την παροχή ταξιδιωτικών υπηρεσιών συνέβαλαν με ποσοστό 87,0% στο σύνολο των καθαρών εισπράξεων από υπηρεσίες και υπεραντιστάθμισαν (210,2%) το έλλειμμα του ισοζυγίου αγαθών.
      Την περίοδο Ιανουαρίου-Αυγούστου 2019, το ταξιδιωτικό ισοζύγιο εμφάνισε πλεόνασμα 11.402 εκατ. ευρώ, έναντι πλεονάσματος 10.225 εκατ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2018. Η εξέλιξη αυτή οφείλεται στην αύξηση των ταξιδιωτικών εισπράξεων κατά 1.583 εκατ. ευρώ ή 13,6%, οι οποίες μόνο εν μέρει αντισταθμίστηκαν από την αύξηση των ταξιδιωτικών πληρωμών κατά 406 εκατ. ευρώ ή 28,3%.
      Η αύξηση των ταξιδιωτικών εισπράξεων οφείλεται στην αύξηση της μέσης δαπάνης ανά ταξίδι κατά 9,8%, καθώς και στην αύξηση της εισερχόμενης ταξιδιωτικής κίνησης κατά 3,6%. Οι καθαρές εισπράξεις από την παροχή ταξιδιωτικών υπηρεσιών αντιστάθμισαν κατά 73,7% το έλλειμμα του ισοζυγίου αγαθών και συνέβαλαν κατά 74,8% στο σύνολο των καθαρών εισπράξεων από υπηρεσίες.
      Ταξιδιωτικές εισπράξεις
      Τον Αύγουστο του 2019, όπως προαναφέρθηκε, οι ταξιδιωτικές εισπράξεις αυξήθηκαν κατά 16,1% σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του 2018. Αναλυτικότερα, αύξηση κατά 17,6% εμφάνισαν οι εισπράξεις από κατοίκους των χωρών της ΕΕ-28, οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 3.051 εκατ. ευρώ, ενώ οι εισπράξεις από κατοίκους των χωρών εκτός της ΕΕ-28 αυξήθηκαν κατά 12,6% (Αύγουστος 2019: 1.059 εκατ. ευρώ, Αύγουστος 2018: 941 εκατ. ευρώ). Η αύξηση των εισπράξεων από κατοίκους των χωρών της ΕΕ-28 ήταν αποτέλεσμα της αύξησης των εισπράξεων από κατοίκους των χωρών της ζώνης του ευρώ κατά 4,8% (Αύγουστος 2019: 1.838 εκατ. ευρώ, Αύγουστος 2018: 1.754 εκατ. ευρώ), καθώς και των εισπράξεων από κατοίκους των χωρών της ΕΕ-28 εκτός της ζώνης του ευρώ, οι οποίες αυξήθηκαν κατά 44,4% και διαμορφώθηκαν στα 1.213 εκατ. ευρώ.
      Ειδικότερα, όσον αφορά τις σημαντικότερες χώρες προέλευσης ταξιδιωτών, οι εισπράξεις από τη Γερμανία μειώθηκαν κατά 8,3% και διαμορφώθηκαν στα 549 εκατ. ευρώ, ενώ οι εισπράξεις από τη Γαλλία αυξήθηκαν κατά 7,9% και διαμορφώθηκαν στα 287 εκατ. ευρώ.
      Αύξηση κατά 54,7% παρουσίασαν και οι εισπράξεις από το Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 637 εκατ. ευρώ. Από τις χώρες εκτός της ΕΕ-28, αύξηση κατά 12,1% παρουσίασαν οι εισπράξεις από τις ΗΠΑ, οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 186 εκατ. ευρώ, ενώ οι εισπράξεις από τη Ρωσία αυξήθηκαν κατά 87,5% και διαμορφώθηκαν στα 113 εκατ. ευρώ.
      Την περίοδο Ιανουαρίου-Αυγούστου 2019, οι ταξιδιωτικές εισπράξεις εμφάνισαν αύξηση κατά 13,6% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2018 και διαμορφώθηκαν στα 13.242 εκατ. ευρώ. Η εξέλιξη αυτή οφείλεται στην αύξηση κατά 12,7% των εισπράξεων από κατοίκους των χωρών της ΕΕ-28, οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 9.145 εκατ. ευρώ, και στην αύξηση κατά 16,5% των εισπράξεων από κατοίκους των χωρών εκτός της ΕΕ-28, οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 3.788 εκατ. ευρώ.
      Αναλυτικότερα, οι εισπράξεις από κατοίκους των χωρών της ζώνης του ευρώ αυξήθηκαν κατά 8,5% και διαμορφώθηκαν στα 5.651 εκατ. ευρώ, ενώ οι εισπράξεις από κατοίκους των χωρών της ΕΕ-28 εκτός της ζώνης του ευρώ αυξήθηκαν κατά 20,2% και διαμορφώθηκαν στα 3.494 εκατ. ευρώ. Ειδικότερα, οι εισπράξεις από τη Γερμανία μειώθηκαν κατά 4,8% και διαμορφώθηκαν στα 1.961 εκατ. ευρώ, ενώ οι εισπράξεις από τη Γαλλία αυξήθηκαν κατά 13,5% και διαμορφώθηκαν στα 825 εκατ. ευρώ. Οι εισπράξεις από το Ηνωμένο Βασίλειο επίσης αυξήθηκαν κατά 33,6% και διαμορφώθηκαν στα 1.949 εκατ. ευρώ. Από τις χώρες εκτός της ΕΕ-28, άνοδο κατά 13,3% παρουσίασαν οι εισπράξεις από τις ΗΠΑ, οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 763 εκατ. ευρώ, ενώ και οι εισπράξεις από τη Ρωσία σημείωσαν αύξηση κατά 20,4% και διαμορφώθηκαν στα 313 εκατ. ευρώ.
      Εισερχόμενη ταξιδιωτική κίνηση
      Η εισερχόμενη ταξιδιωτική κίνηση τον Αύγουστο του 2019 διαμορφώθηκε στις 6.762 χιλ. ταξιδιώτες, έναντι 6.093 χιλ. ταξιδιωτών τον αντίστοιχο μήνα του 2018. Ειδικότερα, η ταξιδιωτική κίνηση μέσω αεροδρομίων αυξήθηκε κατά 1,8%, ενώ αυτή μέσω οδικών σταθμών αυξήθηκε κατά 29,8%. Η αύξηση της εισερχόμενης ταξιδιωτικής κίνησης ήταν αποτέλεσμα της αύξησης της ταξιδιωτικής κίνησης από τις χώρες της ΕΕ-28 κατά 13,3%, καθώς και της αύξησης της ταξιδιωτικής κίνησης από τις χώρες εκτός της ΕΕ-28 κατά 4,8%.
      Αναλυτικότερα, η ταξιδιωτική κίνηση από τις χώρες της ζώνης του ευρώ διαμορφώθηκε στις 2.310 χιλ. ταξιδιώτες, παρουσιάζοντας μείωση κατά 8,5%, ενώ αύξηση κατά 42,6% εμφάνισε η ταξιδιωτική κίνηση από τις χώρες της ΕΕ-28 εκτός της ζώνης του ευρώ (Αύγουστος 2019: 2.695 χιλ., Αύγουστος 2018: 1.890 χιλ.).
      Ειδικότερα, η ταξιδιωτική κίνηση από τη Γερμανία μειώθηκε κατά 7,1% και διαμορφώθηκε στις 718 χιλ. ταξιδιώτες, ενώ η ταξιδιωτική κίνηση από τη Γαλλία μειώθηκε κατά 4,6% και διαμορφώθηκε στις 338 χιλ. ταξιδιώτες. Η ταξιδιωτική κίνηση από το Ηνωμένο Βασίλειο αυξήθηκε κατά 40,0% και διαμορφώθηκε στις 741 χιλ. ταξιδιώτες. Αναφορικά με τις χώρες εκτός της ΕΕ-28, αυξημένη κατά 29,6% ήταν η ταξιδιωτική κίνηση από τις ΗΠΑ, η οποία διαμορφώθηκε στις 192 χιλ. ταξιδιώτες, ενώ αύξηση κατά 33,8% εμφάνισε και η ταξιδιωτική κίνηση από τη Ρωσία, η οποία διαμορφώθηκε στις 129 χιλ. ταξιδιώτες.
      Την περίοδο Ιανουαρίου-Αυγούστου 2019, η εισερχόμενη ταξιδιωτική κίνηση αυξήθηκε κατά 3,6% και διαμορφώθηκε στις 21.842 χιλ. ταξιδιώτες, έναντι 21.088 χιλ. ταξιδιωτών την αντίστοιχη περίοδο του 2018. Ειδικότερα, η ταξιδιωτική κίνηση μέσω αεροδρομίων αυξήθηκε 2,4%, ενώ αυτή μέσω οδικών σταθμών αυξήθηκε κατά 5,6%. Κατά την επισκοπούμενη περίοδο, η ταξιδιωτική κίνηση από τις χώρες της ΕΕ-28 διαμορφώθηκε στις 15.402 χιλ. ταξιδιώτες, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 2,7% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2018, ενώ η ταξιδιωτική κίνηση από τις χώρες εκτός της ΕΕ-28 εμφάνισε αύξηση κατά 5,8% και διαμορφώθηκε στις 6.440 χιλ. ταξιδιώτες. Η ταξιδιωτική κίνηση από τις χώρες της ζώνης του ευρώ μειώθηκε κατά 3,2%, ενώ αυτή από τις χώρες της ΕΕ-28 εκτός της ζώνης του ευρώ αυξήθηκε κατά 9,5%.
      Ειδικότερα, η ταξιδιωτική κίνηση από τη Γερμανία παρουσίασε μείωση κατά 8,5% και διαμορφώθηκε στις 2.659 χιλ. ταξιδιώτες, ενώ αυτή από τη Γαλλία αυξήθηκε κατά 3,7% και διαμορφώθηκε στις 1.151 χιλ. ταξιδιώτες. Η ταξιδιωτική κίνηση από το Ηνωμένο Βασίλειο επίσης αυξήθηκε κατά 19,3% και διαμορφώθηκε στις 2.486 χιλ. ταξιδιώτες. Τέλος, αναφορικά με τις χώρες εκτός της ΕΕ-28, η ταξιδιωτική κίνηση από τις ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 11,1% και διαμορφώθηκε στις 787 χιλ. ταξιδιώτες, ενώ αυτή από τη Ρωσία αυξήθηκε κατά 3,8% και διαμορφώθηκε στις 388 χιλ. ταξιδιώτες.
    8. webTV

      Engineer

      Μετά από 3 και πλέον μήνες ήρθε η ώρα της Αθήνας για να δει το “βέλος” της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Εχθές το ιταλικό τρένο της σιδηροδρομικής εταιρείας έκανε την παρθενική του εμφάνιση και έφτασε μέχρι το σιδηροδρομικό σταθμό της Αθήνας.
      Το Pendolino ETR 470 που μετασκευάστηκε πλήρως στην Πιατσέντσα της Ιταλίας από την γαλλική Alstom γνωστότερο ως “βέλος” εθεάθη και φωτογραφήθηκε περνώντας από τον τετραπλό σιδηροδρομικό διάδρομο προς Αθήνα.
      Σύμφωνα με πληροφορίες, αυτά τα -χωρίς επιβάτες- δρομολόγια θα συνεχίσουν τις δοκιμές στο πλαίσιο της διαδικασίας παραλαβής μέχρι να διαπιστωθεί το “έχει καλώς” από τους διοικούντες της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
      Συγχρόνως με καθυστέρηση λόγω κορωνοϊού, ετοιμάζεται και η άφιξη το δεύτερου τρένου από την Ιταλία με πιθανότερο το σενάριο της έλευσης του λίγο μετά το Πάσχα. Όπως σημειώνουν οι ίδιες πηγές, η καθυστέρηση οφείλεται στο εκτεταμένο lockdown στην Ιταλία που επιβράδυνε σημαντικά την ολοκλήρωσης της μετασκευής του τρένου.
      Στόχος είναι μέχρι τον Ιούλιο να έχει έρθει και το τρίτο τρένο για να ξεκινήσουν τα εμπορικά δρομολόγια μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης.. Τα τρία τρένα είναι απαραίτητα για να ξεκινούν κάθε μέρα τα δρομολόγια από Αθήνα και Θεσσαλονίκη αντίστοιχα και να υπάρχει ακόμα ένα σε περίπτωση βλάβης. Ο απώτερος σχεδιασμός είναι τα συνολικά 5 τρένα, να αναλάβουν μέχρι το τέλος του 2021 τα δρομολόγια της κεντρικής σιδηροδρομικής αρτηρίας ανάμεσα στις δύο μεγάλες πόλεις της χώρας.
      Τι διαθέτουν τα νέα τρένα
      Τα τρένα αποτελούνται από 9 βαγόνια, μακρά μεγαλύτερα από τα σημερινά υπεραστικά τρένα. “Χωρούν” μόνο στους σταθμούς Αθήνας και Θεσσαλονίκης, όμως το πρόβλημα είναι περισσότερο πρακτικό. Στους σταθμούς που δεν θα χωρά, οι επιβάτες στα βαγόνια εκτός αποβάθρας θα πρέπει να χρησιμοποιούν το κοντινότερο βαγόνι.
      Οι αυτοκινητάμαξες ETR 470 διαθέτουν περίπου 600 θέσεις, εκ των οποίων οι 151 είναι πρώτης θέσης. Στο μέσο των αμαξοστοιχιών λειτουργεί όχημα-εστιατόριο με 29 θέσεις. Η διάταξη των θέσεων είναι 2+1 στην πρώτη θέση, και 2+2 στην δεύτερη θέση, ενώ υπάρχουν και ειδικά διαμορφωμένες θέσεις για ΑΜΕΑ και κατάλληλα διαμορφωμένο WC. Προς το παρόν δεν προβλέπεται πλήρης κάλυψη με wi-fi, όμως θα υπάρχει on-board entertainment.

      Οι αυτοκινητάμαξες είναι κλιματιζόμενες, και διαθέτουν ατομικό σύστημα ακρόασης στην πρώτη θέση, καθώς και πρίζες σε όλα τα οχήματα.
      Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ επενδύει 52 εκατ. ευρώ για την ανακατασκευή αυτών των τρένων που είναι η πρώτη από μία σειρά επενδύσεων σε τροχαίο υλικό. Σειρά θα έλθουν νέα τρένα για τον Προαστιακό σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια νέα τρένα για την κάλυψη υπεραστικών δρομολογίων.
    9. webTV

      Engineer

      Μπορεί στην Ελλάδα να μην διαθέτουμε βαριά βιομηχανία και να κατασκευάζουμε αυτοκίνητα μαζικής παραγωγής, όμως υπάρχουν αυτοκίνητα που έχουν φτιαχτεί στο παρελθόν και φτιάχνονται ακόμα και σήμερα στη χώρα μας.
      Βγαίνουμε στο... Αιγαίο και αναζητούμε κάτι διαφορετικό, αναζητούμε μία νέα Ελλάδα στις Κυκλάδες και σε πέντε νησιά. Μαζί με Jet Ski και σκάφοι καλύπτουμε εκατοντάδες μίλια και ανακαλύπτουμε τρία αυτοκίνητα που έχουν φτιαχτεί στην Ελλάδα. 
      Στη Σύρο ανακαλύπτουμε τRCH Automotive ο αμιγώς ηλεκτρικό Enfield E8000 που φτιάχτηκε τη δεκαετία του ’70. Στη Μύκονο τα 8 ξεχωριστά ελληνικά Buggy της και στη Σαντορίνη οδηγούμε το RCH Speedster το οποίο βγαίνει και μάλιστα είναι διαθέσιμο και με ελληνικές πινακίδες.
      Στα παραπάνω νησιά αλλά και στα υπόλοιπα που επισκεπτόμαστε ανακαλύπτουμε νέα πράγματα, θαυμάζουμε τις μοναδικές εικόνες της χώρα μας και απολαμβάνουμε…
      Περισσότερες πληροφορίες και πλάνα για τα οχήματα μπορείτε να δείτε στη σειρά Jet Tour Greece σε ειδική ενότητα του καναλιού «Βασίλης Σαρημπαλίδης» : 
       
       
    10. webTV

      Engineer

      Η ταινία ξεκινάει με μια εισαγωγή στο γεγονός: την επιλογή του χώρου από τους Έλληνες, τον αριθμό και τη σύνθεση των 2 στρατών, την περιγραφή της διαδρομής του περσικού στρατού και στόλου και τέλος τις θέσεις των 2 στρατών στο χώρο των Θερμοπυλών.

      Ακολουθούν σκηνές από τις 3 μέρες της βασικής μάχης και της ναυμαχίας στο Αρτεμίσιο, στις οποίες εκτός της τοπογραφίας δίνονται στοιχεία για του εξοπλισμούς των αντίπαλων στρατευμάτων.
      Παρακολουθήστε το βίντεο:
      Σκηνοθεσία: Martin Andrée
      Σενάριο: Martin Andrée, Παύλος Κουλούρης, Ιωάννης Αρβανίτης
      Αφήγηση: Νέστορας Κοψίδας
      Μουσική: Κατερίνα Παπαδά, Αποστόλης Οικονόμου
      Γραφικά 3D/2D: Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού
      Μοντάζ: Λουκάς Τουλιάτος
      Ιστορική και Επιστημονική Επιμέλεια: Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού
      Παραγωγή: Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού
    11. webTV

      Engineer

      Η ανάπτυξη της τεχνολογίας κατασκευής ρομποτικής τρισδιάστατης εκτύπωσης σκυροδέματος είναι ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα επιτεύγματα. Βασίζεται σε μεθόδους ψηφιακής αρχιτεκτονικής σχεδίασης και συστήματα ελέγχου ρομποτικού αυτοματισμού και αντιπροσωπεύει μια καινοτόμο, έξυπνη προσέγγιση στην κατασκευή κτιρίων, συνδυάζοντας την τρισδιάστατη εκτύπωση με τη μοναδική τεχνολογία υλικών σκυροδέματος.
      Αυτή η τεχνολογία έχει πολλά πλεονεκτήματα: χαμηλότερο κόστος εργασίας, αποτελεσματική παραγωγή, χαμηλό κόστος κατασκευής και υψηλή ποιότητα ανάλυσης. Επιπλέον, βοηθά στη δημιουργία προσιτών ευκαιριών στέγασης καθώς το κόστος κατασκευής για ένα σπίτι με απλό εσωτερικό είναι κάτω από $300 ανά τμ όταν κατασκευάζεται με τοπικά υλικά και εργασία.
      Στον εξοπλισμό τρισδιάστατης εκτύπωσης, ο ρομποτικός βραχίονας και το εργαλείο εκτύπωσης είναι τοποθετημένα στην ανυψωτική πλατφόρμα, ενώ ένα μηχάνημα που περιέχει τον φορτωτή, το μίξερ και το υλικό εκτύπωσης τοποθετείται στην πλατφόρμα ρυμούλκησης. Η πλατφόρμα χρειάζεται μόνο δύο εργάτες για να τη λειτουργήσουν και να ολοκληρώσουν τη διαδικασία εκτύπωσης ολόκληρου του σπιτιού. 
      Πρόσφατα η τεχνολογία τρισδιάστατης εκτύπωσης χρησιμοποιήθηκε για να κατασκευάσει μια αγροικία 106 τμ στο χωριό Wujiazhuang, Zhangjiakou.
      Η αγροικία περιλαμβάνει τρία μεγάλα δωμάτια (ένα σαλόνι και δύο υπνοδωμάτια) με τοξωτές στέγες και δύο μικρά δωμάτια (κουζίνα και μπάνιο) με επίπεδες στέγες.
      Τρία σετ κινητού ρομποτικού εξοπλισμού 3DP, τοποθετημένα κατά μήκος του άξονα καθενός από τα μεγάλα δωμάτια, εκτύπωσαν την αγροικία. Το θεμέλιο και ο τοίχος τυπώθηκαν απευθείας επί τόπου και οι τοξωτές στέγες τυπώθηκαν παράλληλα έξω από το κτίριο. Όταν ολοκληρώθηκε η διαδικασία εκτύπωσης, ένας γερανός σήκωσε τις τοξωτές στέγες στον προηγουμένως τυπωμένο τοίχο.
      Τρισδιάστατα ψηφιακά μοντέλα είχαν από την αρχή της διαδικασίας αποτυπώσει τη φυσική δομή, το σχεδιασμό του εσωτερικού, των υδραυλικών και ηλεκτρικών συστημάτων, προσδιορίζοντας με ακρίβεια το χρονοδιάγραμμα της εκτύπωσης και ολοκλήρωσης του έργου. 
      Βίντεο και εικόνες από: https://ukranews.com/en/news/817306-3d-printed-house-takes-shape-in-rural-region-of-hebei-china
      Photo by Xinhua.
    12. webTV

      Engineer

      Μια ιδέα που γεννήθηκε πριν από 69 χρόνια, την 1η Ιουνίου παίρνει σάρκα και οστά.
       
       
      Το μακρύτερο και βαθύτερο τούνελ κυκλοφορίας του κόσμου, ξεκινά από τη βόρεια Ιταλία, «τρυπάει» τα ριζά των Άλπεων και φτάνει στην Ελβετία.
       
       
      Το συνολικό του μήκος φτάνει τα 57 χιλιόμετρα βαθιά μέσα στη γη και αφήνει πίσω του, τόσο το τούνελ Σεικάν της Ιαπωνίας (53,9 χλμ) όσο και το πέρασμα της Μάγχης (50,5χλμ).
       
       
      Οραματιστής του έργου, ήταν πριν από 69 χρόνια ο Ελβετός μηχανικός Καρλ Γκρούνερ, ο οποίος σκέφτηκε πως ένα τούνελ ανάμεσα στην Ιταλία και την Ελβετία θα λύσει πολλά προβλήματα και θα εξοικονομήσει χρόνο για τους οδηγούς.
       
       
      Το τούνελ ονομάζεται Γκόθαρντ Μπέιζ και από την 1η Ιουνίου θα είναι έτοιμο.
       

       

       

       

       

       
       
      Σταδιακά θα παραδίδεται στην κυκλοφορία και οι υπεύθυνοι του έργου υπολογίζουν ότι μέχρι τον Δεκέμβριο θα έχει παραδοθεί ολόκληρο.
       
       
      Για την κατασκευή του εργάστηκαν περισσότεροι από 2400 άνθρωποι και το συνολικό του κόστος άγγιξε τα 12 δισεκατομμύρια Ελβετικά φράγκα. Οι άνθρωποι που δούλεψαν βαθιά μέσα στη γη μετακίνησαν περισσότερους από 28.000.000 τόνους βράχων.
       
       
      Με την πλήρη λειτουργία του η διαδρομή Ζυρίχη – Μιλάνο θα πέσει κατά 60 λεπτά της ώρας και θα γίνεται μέσα σε 2 ώρες και 40 λεπτά. Επίσης οι ταξιδιώτες με το τρένο από 9.000 που είναι σήμερα κατά μέσο όρο υπολογίζεται ότι μέχρι το 2020 θα έχουν αυξηθεί στις 15.000. Το τούνελ επίσης θα διακλαδώνεται και θα πηγαίνει και μέχρι τη Λυών της Γαλλίας.
       
       
      Τα εγκαίνια θα γίνουν την Τετάρτη από τον Φρανσουά Ολάντ, την Άγκελα Μέρκελ και τον Ιταλό πρωθυπουργό Ματέο Ρέντζι.
       

       

       

       
      Πηγή: http://www.topontiki.gr/article/171833/trypisan-oi-alpeis-makrytero-kai-vathytero-toynel-toy-kosmoy-einai-gegonos-video
    13. webTV

      Engineer

      H σήραγγα της Μάγχης είναι μία σήραγγα μήκους 50,5 χιλιομέτρων κάτω από τη Μάγχη, στο στενό του Ντόβερ. Αποτελεί την πρώτη εδαφική σύνδεση της Μεγάλης Βρετανίας με την ηπειρωτική Ευρώπη. Η συμφωνία της Μεγάλης Βρετανίας με τη Γαλλία για συνεργασία σε ένα από κοινού σχέδιο, έκρυβε πίσω της ένα έντονο πολιτικό παρασκήνιο, αποτελούμενο από διαφορετικά στάδια μέσα στην ιστορία που έγραψαν οι δύο χώρες από τα χρόνια του Ναπολέοντα.
      Ο ρόλος των κυβερνήσεων στη κατασκευή του έργου, περιορίστηκε σε ρυθμιστικό επίπεδο αφήνοντας το ρόλο του επενδυτή ή/και δανειστή σε ιδιωτικά χέρια.
      Η κατασκευή της Σήραγγας της Μάγχης στη δεκαετία του '80, παρόλο που φαινομενικά εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας, ουσιαστικά αποτέλεσε ένα σημάδι της εξέλιξης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας προς την Ενωμένη Ευρώπη, παρ' όλες τις θετικές και αρνητικές επιδράσεις που συνεπάγονται αυτής. Παράλληλα με την εγχώρια ανάπτυξη που δέχτηκε η κάθε χώρα, το έργο συνέδεσε δύο περιφερειακές περιοχές, το Κεντ και το Πα-ντε-Καλαί, προσφέροντας έτσι έδαφος για εξισορρόπηση των συνθηκών που υπάρχουν στην κάθε περιοχή ξεχωριστά και την παράλληλη ενίσχυση των υφιστάμενων διασυνοριακών σχέσεων, μέσα στα πλαίσια πάντα της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
      Δείτε το ντοκυμαντέρ από το National Geographic εδώ:
      Δείτε όλες τις playlist από το Michanikos.gr webTV
      1.
      2.
      3.
    14. webTV

      GTnews

      Ολοκληρώθηκε, στο πλαίσιο του προγράμματος οπτικής παρακολούθησης και συντήρησης των τεσσάρων βάθρων της κύριας γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου, η εκστρατεία του 2024 των  υποβρύχιων και θαλάσσιων επιθεωρήσεων που ξεκίνησε αμέσως μετά τις ετήσιες εργασίες επιθεώρησης από τους Αλπινιστές.  Συνοπτικά, το αντικείμενο των υποβρύχιων επιθεωρήσεων περιελάμβανε:
      1. Επιθεώρηση και τοπικές εργασίες συντήρησης του σκυροδέματος στη «ζώνη διαβροχής», δηλ. από την επιφάνεια της θάλασσας έως και βάθος 5 μέτρων. Πρόκειται για μια περιοχή με τη μεγαλύτερη έκθεση σε χλωριόντα, παράγοντας καθοριστικός για την διάβρωση του οπλισμού και την αποσύνθεση του σκυροδέματος σε συνδυασμό με την παρουσία οξυγόνου, συνθήκες οι οποίες ελήφθησαν υπόψη κατά την φάση σχεδιασμού και κατασκευής του Έργου.
      2. Αξιολόγηση της κατάστασης του υποθαλάσσιου τμήματος του συστήματος αντικεραυνικής προστασίας και γείωσης της κύριας γέφυρας.
      Οι επιθεωρήσεις πραγματοποιήθηκαν από δύτες με ζωντανή οπτικο-ακουστική σύνδεση με μηχανικό του τμήματος Δομικής Συντήρησης της Γέφυρας που βρισκόταν σε σταθμό εργασίας πάνω στο υποστηρικτικό σκάφος. Για τις επιθεωρήσεις χρησιμοποιήθηκε επίσης Τηλεχειριζόμενο Όχημα (ROV).
      Οι υποβρύχιες και θαλάσσιες επιθεωρήσεις είναι από τις πιο απαιτητικές εκστρατείες οπτικής παρακολούθησης και συντήρησης της Γέφυρας λόγω των σημαντικών προκλήσεων που πρέπει να αντιμετωπισθούν, όπως η μεγάλη επιφάνεια του κάθε βάθρου και το συγκεκριμένο περιβάλλον στο στενό του Ρίου – Αντιρρίου (θαλάσσια ρεύματα, κυματισμός, άνεμοι), απαιτώντας λεπτομερή προετοιμασία και ειδικό εξοπλισμό. Η διάρκειά τους ήταν σχεδόν 2 μήνες.
      Οι εν λόγω εργασίες εντάσσονται στο γενικότερο πρόγραμμα επιθεωρήσεων της Γέφυρας το οποίο περιλαμβάνει τον έλεγχο 3.342 δομικών στοιχείων της κατασκευής.
      Οι εργασίες έγιναν αμέσως μετά την ολοκλήρωση της καλοκαιρινής καμπάνιας επιθεωρήσεων από τους Αλπινιστές  (Αέρα).
      Για το επόμενο διάστημα προγραμματίζεται η βαριά συντήρηση του δεύτερου αρμού συστολο-διαστολής Τ0 στην περιοχή του Ρίου (Ξηρά).
       
    15. webTV

      Engineer

      Μέσω της υπογειοποίησης της Λεωφόρου Ποσειδώνος σκοπεύει να αναβαθμίσει το οδικό δίκτυο της πόλης, διασφαλίζοντας την ταχύτερη διέλευση των οχημάτων στο παραλιακό μέτωπο. Οι οδηγοί θα απολαμβάνουν νέες διόδους, ενώ οι πεζοί θα έχουν ευκολότερη πρόσβαση στη θάλασσα.
      Το υπογειοποιημένο τμήμα της Ποσειδώνος θα έχει μήκος 1,3 χιλιόμετρα, θα εκτείνεται από την παραλία του Αλίμου έως τη Μαρίνα του Αγίου Κοσμά και θα συμβάλλει στη μείωση της κυκλοφοριακής συμφόρησης.
      Ο νέος αυτοκινητόδρομος θα έχει έξι (6) λωρίδες κυκλοφορίας από τρεις (3) σε κάθε ρεύμα ενώ θα συμβάλει σημαντικά στην μείωση της συμφόρησης με την κατάργηση έξι (6) φωτεινών σηματοδοτών.
      Αποτελεί το μεγαλύτερο έργο υποδομών του The Ellinikon.
      Οι εργασίες ξεκίνησαν τον Μάιο του 2022 και αναμένεται να ολοκληρωθούν το 2025.
       
    16. webTV

      Engineer

      Ο Κηφισός ως γνωστό ξεκινάει από την Πάρνηθα και ο κεντρικός του κλάδος υπογειοποιείται κάτω από την Εθνική Οδό στα σύνορα του Δήμου Ν.Χ-Ν.Φ. με τον Δήμο Αθηναίων 600 μέτρα πριν την Λιοσίων. Έπειτα και για 7 χιλιόμετρα το ποτάμι κυλάει υπογείως και ξαναβγαίνει στο φως στο ύψος του κόμβου για Νίκαια και Άγιο Ιωάννη Ρέντη.
      Η πενταμελής ομάδα της Γεωμυθικής που έκανε την αυτοψία περιγράφει την εμπειρία εξερεύνησης: 
      Από αυτό το σημείο μπήκε η ομάδα εξερεύνησης μας και ξεκίνησε την υπόγεια εξερεύνηση της μέσα στο υπόγειο περπατώντας προς Νέα Χαλκηδόνα. Συνολικά περπατήσαμε τα 3.5 από τα 7 συνολικά χιλιόμετρα φτάνοντας μέχρι το ύψος των ΚΤΕΛ περίπου όπου πέσαμε πάνω σε ανυπέρβλητα εμπόδια (βαθιές λίμνες, αναβαθμοί, σπασμένα μπετά) και έτσι αναγκαστήκαμε να επιστρέψουμε πάλι πίσω στο σημείο εισόδου μας. Υπόψιν ήταν η δεύτερη προσπάθεια διάσχισης, καθότι στην πρώτη είχαμε ξεκινήσει από το σημείο εισόδου στην Νέα Χαλκηδόνα αλλά και εκεί μόλις λίγα μέτρα μετά την είσοδο υπήρχε πάλι αδιαπέραστη λίμνη.
      Συνολικά λοιπόν περπατήσαμε 7 χιλιόμετρα μέσα σε 5 ώρες περίπου υπόγειας διαμονής.
      Αισθανθήκαμε δέος για το μέγεθος του έργου, τις διαστάσεις του υπόγειου αγωγού αλλά και πίκρα για την πλήρη υποβάθμιση των ομβρίων υδάτων και την γενική παραμέληση του έργου από την κατασκευή του (καμία συντήρηση, καμία πρόβλεψη για φρεάτια επίσκεψης ή ράμπες πρόσβασης στο υπό εξερεύνηση τμήμα)
      Η πλέον εντυπωσιακή ανακάλυψη όσον αφορά την βιοποικιλότητα του υπογείου ήταν ένας σαπίτης (αναγνώριση από Ηλία Στραχίνη), ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα έφτασε εκεί από παράσυρση. Εντοπίσαμε έναν αρουραίο ακόμα, πολλές κατσαρίδες φυσικά και πολλά ψάρια μικρού μεγέθους (γόνος) αλλά και μεγαλύτερα τα οποία ταξίδευαν κόντρα στο ρεύμα του νερού και προς το βουνό. Μια εντυπωσιακή σκέψη που κάναμε είναι ότι ό,τι περπατήσαμε και άλλο τόσο περάσανε τα ψάρια και τα χέλια που έχουμε εντοπίσει στα ανάντι τμήματα τόσο του Κηφισού όσο και του Ποδονίφτη. Οι μπριάνες, οι ποταμοκέφαλοι, τα αττικόψαρα και κυρίως τα χέλια που έρχονται από την άλλη πλευρά του πλανήτη για να μπουν στον Κηφισό μας.
      Το νερό ήταν κυρίως καθαρό, δροσερό και αρκετό.
       
    17. webTV

      Engineer

      Ο ουρανοξύστης είναι το αρχιτεκτόνημα που τείνει να ακουμπάει τον ουρανό. Είναι τόσο ψηλό που ξεχωρίζει των υπόλοιπων κτηρίων και αποτελεί επί δεκαετίες σύμβολο ευημερίας, πλούτου και τεχνολογικής προόδου. Όλοι μας έχουμε θαυμάσει συμπλέγματα τέτοιου είδους κατασκευών στην Αμερική, στην Ασία αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Φιλοδοξούμε μάλιστα μελλοντικά να φέρουμε αυτή την αρχιτεκτονική επιλογή και στα νότια των Αθηνών, στην αστική ανάπλαση του Ελληνικού. Τι συμβαίνει όμως όταν μιλάμε για κάτι που είναι υπόγειος ουρανοξύστης και ο όγκος του εκτείνετε προς τον πυρήνα της γης και όχι προς τον ουρανό εισάγοντας την έννοια του ”Earthscraper”;
      Την απάντηση μας δίνει η BNKR Arquitectura, μια ομάδα αρχιτεκτόνων που θέλοντας να δώσει λύση στο χωροταξικό πρόβλημα της πόλης του New Mexico σχεδίασε έναν ουρανοξύστη για την κεντρική πλατεία ‘’Zocalo’’. Η κατασκευή αυτή όχι μόνο δεν φτάνει στον ουρανό αλλά ξεπερνάει ελάχιστα την στάθμη του εδάφους. Οι παράμετροι της χωροταξίας και του νομικού πλαισίου έπαιξαν καίριο ρόλο στην απόφαση αυτή. Οι σχεδιαστές κλήθηκαν να λάβουν υπόψιν την έλλειψη χώρου στον αστικό ιστό, την ύπαρξη ιστορικών κτηρίων στην γύρω περιοχή τα οποία δεν έπρεπε επ’ουδενί να υποβαθμιστούν οπτικά αλλά τους βιοκλιματικούς όρους με τους οποίους πορεύεται κάθε σύγχρονος αρχιτέκτονας.
      Πηγή εικόνας: eVolo Αυτός ο υπόγειος ουρανοξύστης έχει το σχήμα ανάποδης πυραμίδας και θα φτάνει τα 300 μέτρα βάθος σε 65 επίπεδα. Η γυάλινη οροφή θα επιτρέπει τον φυσικό φωτισμό σε εσωτερικους χώρους αλλά και την πρόσβαση του κοινού στην υπάρχουσα πλατεία. Το κτιριολογικό πρόγραμμα προβλέπει την δημιουργία ενός μουσείου με εκθέματα πολιτισμού των Μάγια και των Αζτέκων στους πρώτους 10 ορόφους, 20 επίπεδα με μαγαζιά και διαμερίσματα προς κατοίκιση ενώ οι τελευταίοι 35 όροφοι προορίζονται για διαφημιστική χρήση και για γραφεία. Το γκρί των κατασκευαστικών υλικών φαίνεται να σπάει εγκάρσια με πινελιές πρασίνου βοηθώντας τον επισκέπτη να προσαρμοστεί. Ένα γιγαντιαίο αίθριο κυριαρχεί ως άξονας του κτηρίου με τις διάφορες χρήσεις και λειτουργίες να το περιβάλλουν.
      Πηγή εικόνας: BNKR website Ο Esteban Suarez, συνιδρυτής της BNKR Arquitectura εξηγεί:
      «Υπάρχει πολύ λίγος χώρος για καινούρια κτήρια στην πόλη του New Mexico και ο νόμος λέει πως δεν μπορούμε να υπερβούμε τους 8 ορόφους, συνεπώς ο μόνος δρόμος είναι προς τα κάτω. Αυτός είναι ένας τρόπος να συντηρήσουμε το περιβάλλον κτηρίων της περιοχής και ταυτόχρονα να δημιουργήσουμε νέους χώρους εμπορίου και διαμονής.»
      Οι υπόσκαφες κατασκευές έχουν αναμφισβήτητα σημαντικά προτερήματα σε θέματα βιοκλιματικού σχεδιασμού σε σχέση με τις συμβατικές οποιασδήποτε κλίμακας. Η θερμική διαχείριση που προσφέρει το υπέδαφος ως περιβάλλον ύπαρξης θα βοηθούσε πολύ στην ενεργειακή απόδοση μιας τέτοιας περίπτωσης κτηρίου. Η μελέτη αναφέρει πως θα ήταν πιθανή η παραγωγή ενέργειας μέσω τουρμπίνας που θα συνέλλεγε ενέργεια από νερό υπεδαφικώς. Ωστόσο οι πιο σκεπτικιστές προβληματίζονται στην ποσότητα της ενέργειας που θα δαπανηθεί κατά την διαδικασία παραγωγής του.
      Πηγή εικόνας: BNKR website Η υπόσκαφη αρχιτεκτονική υπάρχει εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ο υπόγειος ουρανοξύστης είναι η εξελιγμένη μορφή μελέτης ενός τέτοιου είδους αρχιτεκτονικής. Η Μαλακοπή της Καππαδοκίας και η υπόγεια πόλη Νάουρς δεσπόζουν στη λίστα με τα ιστορικά υπεδαφικά αρχιτεκτονήματα. Σκοπός τέτοιων κατασκευών εκείνους τους αιώνες δεν ήταν άλλος από την προστασία από εχθρικές επιδρομές αλλά και από τον καιρό. Οι όροι διαβίωσης έχουν πλέον αλλάξει, όμως ο άνθρωπος δεν απορρίπτει το υπέδαφος ως καμβά δημιουργίας αλλά τον προτιμά. Αν σκεφτεί κανείς μέγα-κατασκευές όπως τα μετρό, οι υπόγειες αποθήκες τεραστίου μεγέθους αλλά και παραδείγματα προτάσεων όπως ο παραπάνω «ουρανοξύστης» καταλαβαίνει πως το μέλλον ίσως δεν βρίσκεται ψηλά, εκεί που κοιτάμε στοχαζόμενοι, αλλά χαμηλά, εκεί που ήδη πατάμε.
    18. webTV

      Engineer

      Στα ορεινά της Δράμας, εκεί που η φύση έχει τη δυνατότητα να προσφέρει στον επισκέπτη τις αυθεντικότερες εικόνες ενός ισχυρά παρθένου χαρακτήρα, η παρέμβαση του ανθρώπου, ίσως και για μια από τις ελάχιστες φορές της, έχει καταφέρει να συνυπάρξει ορμονικά με αυτήν και να εντυπωσιάσει με το αποτέλεσμα το οποίο έχει δημιουργήσει.
      Ξεκινώντας από το Παρανέστι και οδεύοντας βορειοδυτικά, ακολουθώντας την αντίθετη πορεία της ροής του ποταμού Νέστου, σε μια από τις προσφορότερες οδικές προσβάσεις, ο επισκέπτης θα συναντήσει δύο μοναδικά φράγματα, όπου το καθένα από αυτά κατέχει και από μια πρωτιά.
      Το πρώτο από τα δύο, το επονομαζόμενο “Φράγμα της Πλατανόβρυσης” αποτελεί το πρώτο φράγμα από κυλινδρούμενο σκυρόδεμα για την παρασκευή του οποίου χρησιμοποιήθηκε ως βασικό υλικό η ιπτάμενη τέφρα των θερμοηλεκτρικών σταθμών της Πτολεμαΐδας, επιτυγχάνοντας έτσι μεγάλα οικονομικά οφέλη στη ΔΕΗ και σημαντικά περιβαλλοντικά οφέλη στο φυσικό τοπίο της περιοχής, ενώ η πρωτοποριακή αυτή κατασκευή, συγκρατεί στην τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε μια ποσότητα νερού της τάξης των 90.000.000 κυβικών μέτρων.
      Περί τα 7,5 χιλιόμετρα σε ευθεία γραμμή (12 οδικά χιλιόμετρα) βορειοδυτικά, το δεύτερο φράγμα, αυτό του Θησαυρού, κλέβει την παράσταση με τη δική του πρωτιά, όντας το μεγαλύτερο λιθόρριπτο φράγμα των Βαλκανίων και ένα από τα ψηλότερα γεωφράγματα της Ευρώπης.
      Πρόκειται για ένα ψηλό χωμάτινο φράγμα ύψους 175 μέτρων με αδιαπέραστο αργιλικό πυρήνα, το οποίο άρχισε να λειτουργεί το 1997. Η παλιά-ώριμη κοιλάδα του Νέστου, μέσα στην οποία ο ποταμός έχει “εγκιβωτιστεί” και έχει διανοίξει μια νέα βαθύτερη και απότομη κοιλάδα, αποτέλεσε την προσφορότερη λύση για την κατασκευή του φράγματος. Η τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε εισχωρεί σε αυτές τις κοιλάδες του ποταμού, ανάντη του φράγματος, έως τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, συγκρατώντας μία ποσότητα νερού της τάξης των 700.000.000 κυβικών μέτρων. Το βάθος της λίμνης φτάνει τα 147 μέτρα στη λεκάνη του φράγματος και έχει έκταση 16 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
      Στη λεκάνη του φράγματος και σε υψόμετρο από 310 ως 330 μέτρα, βρίσκεται ο πύργος υδροληψίας μέσω του οποίου το νερό οδηγείται στον υπόγειο ΥΗΣ Θησαυρού και εξέρχεται στη διώρυγα φυγής στην κοίτη του Νέστου, κατάντη αυτού, σε υψόμετρο 220 μέτρα, καταλήγοντας στο φράγμα της Πλατανόβρυσης.
      Τα δύο αυτά φράγματα συμπληρώνουν το ένα το άλλο, όπου πέρα από τη δυνατότητα επανάχρησης των υδάτων που απελευθερώνονται από το φράγμα Θησαυρού, υπάρχει και η ταυτόχρονη δυνατότητα άντλησης του νερού από την τεχνητή λίμνη της Πλατανόβρυσης. Αυτό βέβαια φέρει σαν αποτέλεσμα ένα παράδοξο φαινόμενο, όπου η θερμοκρασία της επιφάνειας του νερού της λίμνης της Πλατανόβρυσης σε περιόδους του έτους (Θέρος) να έχει τις ψυχρότερες θερμοκρασίες (6.7°C), μιας και οι εισροές γίνονται από ένα ενδιάμεσο βάθος του ανάντη ταμιευτήρα του Θησαυρού και οι εκροές επίσης από ένα ενδιάμεσο βάθος από την Πλατανόβρυση, όπως αναφέρει το travel inspiration.
      Η κατάσταση αυτή βαθμιαία ίσως επηρεάσει το μικροκλίμα της παραλίμνιας ζώνης στην δελταϊκή πεδιάδα, όμως μια νέα κατασκευή και λειτουργία κατάντη της Πλατανόβρυσης αναμένεται να εξομαλύνει τα προβλήματα αυτά.
      Ότι και να συμβεί όμως, το αποτέλεσμα της κατασκευής των δύο αυτών φραγμάτων, αποτελεί από μόνο του ένα υπέροχο θέαμα το οποίο πλαισιώνεται από τη μαγεία της φύσης. Και σαν η παλέτα των εποχών διαφοροποιεί τα χρώματα αυτά, οι εντυπωσιακές εικόνες που αποτυπώνονται στο βλέμμα του επισκέπτη, αν μη τι άλλο, μένουν πραγματικά αξέχαστες.
    19. webTV

      Engineer

      Κορωνίδα των καινοτομιών, είναι ο οικισμός που δημιουργήθηκε για να στεγαστούν 900 από τους 3.000 ανθρώπους, που συνολικά εργάστηκαν για να κατασκευάσουν το Φράγμα του Μαραθώνα
      Ένας αγαπημένος προορισμός για μονοήμερη εξόρμηση των Αθηναίων είναι ο Μαραθώνας. Η περιοχή έχει πολλά να διηγηθεί: Από την ιστορία της Λίμνης και τη δημιουργία του εμβληματικού Φράγματος, μέχρι τις καινοτομίες που εισήγαγε στην Ελλάδα, λίγα χρόνια μετά το πέρας του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
      Κορωνίδα των καινοτομιών, είναι ο οικισμός που δημιουργήθηκε για να στεγαστούν 900 από τους 3.000 ανθρώπους, που συνολικά εργάστηκαν για να κατασκευάσουν το Φράγμα του Μαραθώνα, ένα έργο που άλλαξε τα δεδομένα της υδροδότησης στην πρωτεύουσα, αναβαθμίζοντας της ζωές των κατοίκων της.
      Ο οικισμός δημιουργήθηκε το 1926, μία εποχή δύσκολη, λίγα μόλις χρόνια μετά το πέρας του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Παρ’ όλα αυτά οι συνθήκες διαβίωσης ήταν τόσο σύγχρονες για την εποχή, που οι εργαζόμενοι το αποκαλούσαν «Μικρό Παρίσι», αν και η πλειονότητα εξ’ αυτών, δεν είχε περάσει ούτε τα σύνορα του νομού, πόσο μάλλον της χώρας.

      Καταλύματα του οικισμού στο Μαραθώνα , 1927. Στο βάθος απεικονίζεται το νοσοκομείο του οικισμού. Πηγή: Ιστορικό Αρχείο ΕΥΔΑΠ
      Φως, νερό κι άλλες παροχές
      Πώς ήταν δομημένος όμως ο οικισμός και ποιες παροχές προσέφερε στους εργαζόμενους; Η ΕΥΔΑΠ διαθέτει ένα πλούσιο Ιστορικό Αρχείο, απ’ όπου βγαίνουν στο «φως» ενδιαφέρουσες πληροφορίες.
      Το 1929 που ολοκληρώθηκε, ο οικισμός είχε ήδη εξασφαλίσει την ηλεκτροδότηση και την αυτόνομη ύδρευση, με λουτρό, όταν την ίδια περίοδο στην Αττική δεν υπήρχε τρεχούμενο νερό, κάτι που ολοκληρώθηκε το 1933.  Προηγουμένως, τον Ιούνιο του 1927, η Ούλεν, έθεσε σε λειτουργία έναν ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό στο Καστρί.  Έτσι, ήταν δυνατόν να υλοποιηθούν οι απαραίτητες εργασίες στο Φράγμα και δόθηκε ηλεκτροδότηση στον οικισμό, ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς ο εξηλεκτρισμός της χώρας ολοκληρώθηκε το 1975.

      Μηχανικός και εργάτης του έργου φωτογραφίζονται στο μεγάλο μεταλλικό δακτύλιο που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή της Σήραγγας του Μπογιατίου, 1928 . Πηγή: Ιστορικό Αρχείο ΕΥΔΑΠ
      Όσοι διέμεναν στον οικισμό, απολάμβαναν πολλά μικρά και μεγάλα προνόμια, που διευκόλυνε την καθημερινότητά τους. Στο παντοπωλείο για παράδειγμα το φαγητό σερβιριζόταν σε πορσελάνινα πιάτα, και τα ποτά σε κανάτες και ποτήρια εμαγιέ!.

      Το μαγειρείο στο Μαραθώνα. Πηγή: Ιστορικό Αρχείο ΕΥΔΑΠ

      Στάδιο κατασκευής Φράγματος Μαραθώνα, 1927. Πηγή: Ιστορικό Αρχείο ΕΥΔΑΠ
      Αργότερα, στις αρχές της δεκαετίας του ΄50,  λειτούργησε ακόμα και σχολείο στον οικισμό του Μαραθώνα, αλλά και φούρνος, πλυσταριό και καφενές …ο καφενές της κυρίας Χρύσας, ένας χώρος καθημερινής συνάθροισης και συνάμα, χώρος για τις εορταστικές εκδηλώσεις των σκληρά εργαζομένων, που ένοιωθαν την ανάγκη για κοινωνικοποίηση και χαλάρωση.
      Την ίδια περίοδο δημιουργήθηκε και η λέσχη, ένας χώρος συγκέντρωσης που σερβίρονταν καφές και αναψυκτικά, όπου τα παιδιά μαζεύονταν για να παίξουν επιτραπέζια το απόγευμα. Σήμερα, είναι χώρος υποδοχής και εκδηλώσεων.

      Πανοραμική άποψη του οικισμού του Μαραθώνα, 1927. Πηγή: Ιστορικό Αρχείο ΕΥΔΑΠ
      Τη ζωή στον οικισμό φωτίζει το Ιστορικό Αρχείο της ΕΥΔΑΠ, η οποία στο πλαίσιο της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων 2021 και με τη βοήθεια της τεχνολογίας δημιούργησε την ψηφιακή – ακουστική ξενάγηση «Φράγμα Μαραθώνα: Η ζωή στον οικισμό».  Μέσα από το εμπλουτισμένο και από προφορικές μαρτυρίες Ιστορικό Αρχείο της ΕΥΔΑΠ και σε συνεργασία με την Clio Muse Tours, σχεδιάστηκε μία διαδρομή 17 σημείων, με τη δυνατότητα και της 360ο εικονικής περιήγησης, απ’ όπου αναδεικνύονται ιστορίες από τη ζωή στον οικισμό του Μαραθώνα.
    20. webTV

      Engineer

      Η Λίμνη Πηνειού είναι τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε έπειτα από κατασκευή φράγματος στον ποταμό Πηνειό
      Το φράγμα Πηνειού η Καραμανλή είναι το μεγαλύτερο φράγμα της Ελλάδας και ένα από τα μεγαλύτερα αν όχι το μεγαλύτερο φράγμα της Ευρώπης.

      Η Λίμνη Πηνειού είναι τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε έπειτα από κατασκευή φράγματος στον ποταμό Πηνειό. Βρίσκεται στο νομό Ηλείας. Η έκτασή της είναι 19,895 τ.χλμ και είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Πελοποννήσου. Το φράγμα άρχισε να κατασκευάζεται τον Σεπτέμβριο του 1961 επί θητείας του Κωνσταντίνου Καραμανλή και το έργο παραδόθηκε το 1968. Πηγή έμπνευσης για την σύλληψη αυτής της ιδέας και την υλοποίηση αυτού του κολοσσιαίου έργου στάθηκε ένας από τους μύθους του Ηρακλή και πιο συγκεκριμένα ο μύθος με τους στάβλους του Αυγεία.
      Σύμφωνα με τον μύθο "Η 'Κόπρος του Αυγείου" ήταν η κοπριά που είχε συγκεντρωθεί στους τεράστιους στάβλους του βασιλιά της Ήλιδος Αυγεία με τα 3.000 βόδια, οι οποίοι δεν είχαν καθαρισθεί επί πολλά χρόνια. Το καθάρισμα αυτών των στάβλων από όλη την κοπριά μέσα σε μία μόνο ημέρα ήταν ο πέμπτος άθλος του Ηρακλή και για να καταφέρει κάτι τέτοιο ο Ηρακλής χρειάστηκε να παρακάμψει τον Πηνειό ποταμό και να τον περάσει μέσα από τους στάβλους του Βασιλιά της Αρχαίας Ήλιδας που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το σημερινό σημείο όπου έχει κατασκευαστεί το φράγμα.

      Με τον εμπλουτισμό του φράγματος με νερό εγκαταλείφθηκε το χωριό Ξενιές, που βρισκόταν στον πυθμένα της υπό δημιουργίας λίμνης, αλλά και οι οικισμοί Παλαιοχώρα, Αγία Άννα και Σούλι

      Βρίσκεται πάνω από την Αρχαία Ήλιδα, 20χλμ. περίπου από την ακτή κοντά στο χωριό Κέντρο. Πρόκειται για ένα από τα πιο σημαντικά εγγειοβελτιωτικά έργα του Νομού Ηλείας. Το νερό χρησιμοποιείται για την άρδευση των πεδινών εκτάσεων κατά μήκος του άξονα Λάππα – Αμαλιάδα - Καρδαμά, ενώ είχε εκπονηθεί ειδική περιβαλλοντική μελέτη με στόχο την αξιοποίηση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της περιοχής, που περιβάλλει τη λίμνη του φράγματος Πηνειού.

      Παρόλα αυτά και ενώ έχουν περάσει 60 χρόνια από την δημιουργία του φράγματος η τεχνητή λίμνη Πηνειού, το φράγμα του Πηνειού καθώς και η ευρύτερη περιοχή συμπεριλαμβανομένου και την Αρχαία Ήλιδα στερούνται παραμικρής προβολής και κυριολεκτικά παρακμάζουν ενώ οι εγκαταστάσεις του φράγματος είναι έρμαιο σε λεηλασίες και βανδαλισμούς.
      Δείτε το βίντεο από drone:
       
    21. webTV

      Engineer

      Το πιλοτικό πρόγραμμα του Δήμου Αθηναίων για την επαναχρησιμοποίηση νερού από λύματα του δικτύου αποχέτευσης για την άρδευση πρασίνου Φυτώριο του Δήμου Αθηναίων αναδείχθηκε ως το «Success story» του Ευρωπαϊκού Προγράμματος H2020 NextGen: Towards a Next Generation of Water Systems and Services for the Circular Economy.
      Το εν λόγω πρόγραμμα υποστηρίζει τεχνολογικές λύσεις κυκλικής οικονομίας νερού σε 10 ευρωπαϊκές πόλεις, στοχεύοντας στην αξιοποίηση και την ανάδειξη καινοτόμων, ευέλικτων και προσαρμόσιμων λύσεων για την επίτευξη περιβαλλοντικού, κοινωνικού και οικονομικού οφέλους.
      Τη λύση sewer mining (SM) που αξιοποίησε ο Δήμος Αθηναίων έχει αναπτύξει η ερευνητική ομάδα του κ. Μακρόπουλου στο ΕΜΠ μαζί με την ΕΥΔΑΠ, το Δήμο Αθηναίων, την εταιρεία Chemitec και την έχει εφαρμόσει, στο πλαίσιο του NextGen, μαζί με την εταιρεία BIOPOLUS, στο Φυτώριο της Διεύθυνσης Πρασίνου και Αστικής Πανίδας, στο Γουδή.
      Τι είναι η sewer mining

      Πρόκειται για τεχνολογία που επιτρέπει την επαναχρησιμοποίηση νερού μέσω της «εξόρυξης» λυμάτων απευθείας από το δίκτυο αποχέτευσης, την τοπική επεξεργασία σε φορητή μονάδα και την παραγωγή νερού υψηλής ποιότητας κατάλληλου για άρδευση πρασίνου, εμπλουτισμό υπόγειων υδάτων και άλλες χρήσεις (μη πόσιμου) νερού μιας πόλης.
      Αυτή ακριβώς είναι και η καινοτομία της εν λόγω τεχνολογίας, σύμφωνα με τον κ. Μακρόπουλο: «Η δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης του νερού σε οποιοδήποτε σημείο μιας πόλης, χρησιμοποιώντας το ήδη υπάρχον αποχετευτικό δίκτυο, χωρίς μεταφορά νερού από μακρινούς βιολογικούς καθαρισμούς προς το κέντρο της πόλης – κάτι που θα χρειαζόταν τεράστιες επενδύσεις σε υποδομές και ενέργεια».
      Η  διάταξη του έργου που παρουσιάστηκε στην τελική εκδήλωση Ευρωπαϊκού Προγράμματος H2020 NextGen στην Αθήνα αποτελείται:
      από ένα μικρό αντλιοστάσιο με δύο αντλίες, οι οποίες λειτουργούν εναλλάξ και εξάγουν λύματα από αγωγό της αποχέτευσης που διέρχεται κάτω από το Φυτώριο σε βάθος περίπου 4 μέτρων. Τα ακατέργαστα λύματα μεταφέρονται σε μια σειρά δεξαμενών όπου γίνεται η επεξεργασία με τεχνολογία μεμβρανών MBR, πρόσθετη βιολογική επεξεργασία και απολύμανση με ακτινοβολία UV. Η συγκεκριμένη διάταξη έχει μικρό περιβαλλοντικό αποτύπωμα, καθώς χωράει σε ένα και παράλληλα μειώνει την πίεση στις υφιστάμενες εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων. Η δυναμικότητα της μονάδας είναι στα 25 m3 νερού ημερησίως, καλύπτοντας εν μέρει τις ανάγκες του Φυτωρίου. Αξιοποιείται επίσης η λάσπη που παράγεται από τη μονάδα εξόρυξης λυμάτων, η οποία αναμιγνύεται με κλαδέματα που προέρχονται από τους χώρους πρασίνου της Αθήνας, και τα οποία βρίσκονται στον ίδιο χώρο, και εισάγεται σε μονάδα ταχείας κομποστοποίησης. Λόγω των ειδικών συνθηκών θερμοκρασίας, αερισμού και περιστροφής του μείγματος, η παραγωγή του κομπόστ πραγματοποιείται σε σύντομο χρόνο, περί τις 15 ημέρες. Το λίπασμα διατίθεται επιτόπου στο Φυτώριο και φτάνει τα 100 kg /εβδομάδα. Τέλος, με σύστημα αντλιών και εναλλάκτη θερμότητας, γίνεται και ανάκτησης θερμικής ενέργειας (120 kWh ημερησίως) από τους αγωγούς λυμάτων, προκειμένου να επιταχυνθεί περεταίρω η διεργασία παραγωγής λιπάσματος. Θετική επίδραση στα φυτά
      Κάθε βδομάδα διενεργείται δειγματοληπτικός έλεγχος από την ΕΥΔΑΠ προκειμένου να παρακολουθείται η ποιότητα του νερού που χρησιμοποιείται για άρδευση. Σύμφωνα με τα στοιχεία των αναλύσεων της ΕΥΔΑΠ τον πρώτο 1,5 χρόνο λειτουργίας της μονάδας, το παραγόμενο νερό πληροί όλα τα εθνικά και διεθνή κριτήρια για απεριόριστη άρδευση και αστική χρήση, καθώς παρατηρείται πλήρης εξάλειψη του οργανικού φορτίου και της περιεκτικότητας σε παθογόνες ουσίες. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι εξαιτίας της υψηλής περιεκτικότητας του νερού σε θρεπτικά συστατικά, έχει καταγραφεί πολύ θετική επίδραση στα φυτά και τη βιοποικιλότητα του τοπικού οικοσυστήματος, γεγονός που αποτυπώνεται και στο σχετικό βίντεο.
      Η εξόρυξη λυμάτων, ως σύστημα ανάκτησης νερού αποτελεί μια λύση κυκλικής οικονομίας, η οποία επιτρέπει σε μεσογειακές πόλεις σαν την Αθήνα να αυξήσουν σημαντικά τους αρδευόμενους χώρους αστικού πρασίνου και ως εκ τούτου να μειώσουν τις επιπτώσεις από τα κύματα καύσωνα, ενισχύοντας την ανθεκτικότητα των πόλεων σε κλιματικές πιέσεις.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.