Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • webTV

    Michanikos.gr webTV

    622 ειδήσεις in this category

    1. webTV

      Engineer

      Ονομάζεται «Royal Arsenal Revirside» και βρίσκεται κοντά στις όχθες του ποταμού Τάμεση.
       
      Ξεχωρίζει για την αφθονία πρασίνου στους κήπους του Wellington Park και για το περίπου 1 χλμ χώρο περιπάτου δίπλα στο ποτάμι.
       
      Η ανάπτυξη των έργων Waterfront I και II συνδέει τα δυο ακίνητα με το δημόσιο πάρκο το οποίο έχει μέγεθος 13 ολυμπιακών πισινών (περίπου τέσσερα στρέμματα) και έχει σχεδιαστεί προσεκτικά ώστε να «αγκαλιάζει» πολλές διαφορετικές πτυχές της αγγλικής υπαίθρου.
       

       
       
      Οι τιμές ξεκινούν από τα £440.000 έως £1.850.000 και στα διαμερίσματα στην Pavilion Square ξεκινούν από £457.999 έως £627.500.
       
      Και στα δυο κτίρια τα σπίτια αποκαλούνται «Αειφόρα διαμερίσματα» γιατί έχουν σχεδιαστεί για να χρησιμοποιούν πιο αποτελεσματικά την ενέργεια, να έχουν χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και συνεπώς μικρότερες επιπτώσεις στην κλιματική αλλαγή απ’ ότι το μέσο νοικοκυριό στο Ηνωμένο Βασίλειο.
       

       

       

       
      Σημειώνεται ότι η ολοκλήρωση του έργου κατοικιών αναμένεται το 2018.
       
      Πηγή: http://www.ered.gr/el/content/Basiliko_project_dipla_ston_Tamesi_/#
       
      Περισσότερα: http://www.berkeleygroup.co.uk/new-homes/london/woolwich/royal-arsenal-riverside
       

       

    2. webTV

      Engineer

      Σε αυτό το  (vlog) επεισόδιο θα δούμε την  μελέτη που απαιτείται  εξαιτίας πιθανών μετατροπών (Αλλαγή Χρήσης, Σπουδαιότητας, Τοίχων Πλήρωσης ή/και Δομικού Συστήματος), σε υφιστάμενο κτίριο από Ο.Σ. 
       
    3. webTV

      Engineer

      Το πρώτο παγοθραυστικό πλοίο LNG στον κόσμο ναυπηγήθηκε πρόσφατα στη Νότιο Κορέα και προορίζεται για την μεταφορά ποσοτήτων υγροποιημένου φυσικού αερίου από το, αξίας πολλών δισεκατομμυρίων, πρότζεκτ του Γιαμάλ στη χερσόνησο του Γιαμάλ στη Ρωσία. Η ναυπήγηση του νέου φορτηγού πλοίου LNG, το οποίο από τις αρχές Νοεμβρίου πραγματοποιεί το δοκιμαστικό του ταξίδι, σηματοδοτεί και το ακόμη μεγαλύτερο «άνοιγμα» της Αρκτικής ως ενεργειακής οδού, ενώ, ταυτόχρονα, αποτελεί σταθμό για το ναυπηγικό τομέα της Νοτίου Κορέας.
       
      Η κατασκευή του πρώτου παγοθραυστικού πλοίου μεταφοράς LNG, από την κορεατική Daewoo Shipbuilding & Marine Engineering, διήρκεσε 3 χρόνια. Το πλοίο έχει τη δυνατότητα διάτρησης παγετώνων πάχους έως και 2,1 μέτρων και, σύμφωνα με την Daewoo Shipbuilding, η κατασκευή του κόστισε 320 εκατ. δολ., στο πλαίσιο μίας συμφωνίας που προβλέπει άλλα 14 πλοία για τις ανάγκες του Γιαμάλ.
       
      Το πρώτο του δοκιμαστικό ταξίδι ξεκίνησε στις 8 Νοεμβρίου από λιμάνι της Νοτίου Κορέας με προορισμό τον Αρκτικό Ωκεανό και θα διαρκέσει έως τις αρχές Ιανουαρίου, οπότε και θα παραδοθεί στη Ρωσία, για τις ανάγκες του πρότζεκτ ανάπτυξης φυσικού αερίου στο Γιαμάλ, στον Αρκτικό Κύκλο, αξίας 27 δις δολ.
       

       
       
      Πρόκειται για το πρώτο τάνκερ που μπορεί να σπάει τον πάγο μεταφέροντας παράλληλα τεράστιες ποσότητες LNG. Έχει ικανότητα μεταφοράς ανά ταξίδι μέχρι και 172.600 κυβ. μ. LNG, ποσότητα που αντιστοιχεί με την κατανάλωση δύο ημερών στη Νότιο Κορέα, και μέγιστη ταχύτητα 9 χλμ. την ώρα. Έχει μήκος 300 μέτρα και μπορεί να αντέξει θερμοκρασίες έως και 52 βαθμών Κελσίου υπό το μηδέν χάρη στις ειδικά διαμορφωμένες πλάκες χάλυβα που καλύπτουν την πλώρη και την πρύμνη του, ενώ διαθέτει ένα δίκτυο σωληνώσεων που μεταφέρουν θερμότητα σε όλους τους χώρους του.
       
      Το νέο πλοίο ανήκει στη ρωσική Novatek, που αποτελεί τον μεγαλύτερο ανεξάρτητο παραγωγό φυσικού αερίου της Ρωσίας, και την έβδομη στον κόσμο μεγαλύτερη –εισηγμένη εταιρεία– παραγωγής φυσικού αερίου. H εταιρεία Novatek συνεργάζεται με την Total S.A. και την China National Petroleum Corporation για την υλοποίηση του σχεδίου Yamal LNG project. Η ναυπήγηση αυτού του πλοίου είχε την υποστήριξη τόσο της ρωσικής κυβέρνησης και του ίδιου του Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, όσο και του κρατικού κινεζικού επενδυτικού ταμείου Silk Road Fund, με το τελευταίο να αποτελεί το όχημα για την υλοποίηση αναπτυξιακών σχεδίων που αφορούν στην περιοχή της Ευρασίας.
       
      Το νέο τάνκερ αναμένεται να μεταφέρει το πρώτο του φορτίο LNG το 2017. Το πλοίο ναυπηγήθηκε για λογαριασμό της ρωσικής κρατικής ναυτιλιακής Sovcomflot, που έχει αναλάβει τη μεταφορά ποσοτήτων αερίου του Γιαμάλ. Όπως δηλώνει ο Robert Thomson, αντιπρόεδρος της Sovcomflot, στο αγγλόφωνο νοτιοκορεατικό κανάλι Arirang News, «Σε όρους αποθεμάτων LNG και αργού πετρελαίου, η Αρκτική είναι μακράν η πλουσιότερη. Η Daewoo Shipbuilding θα είναι ο προτιμητέος εταίρος μας».
       
      Πηγή: http://www.energia.gr/article.asp?art_id=111230
    4. webTV

      Engineer

      Με τον ίδιο εντυπωσιακό και λαμπερό τρόπο που μεταφέρθηκαν, τον περασμένο Απρίλιο, οι αρχαίες αιγυπτιακές βασιλικές μούμιες και σαρκοφάγοι στο νέο Αρχαιολογικό Μουσείο δίπλα στις πυραμίδες της Γκίζας, πραγματοποιήθηκε το Σάββατο και η μεταφορά του μοναδικού σωζόμενου πλοίου του Χέοπα, που χρονολογείται από το 2.500 πΧ.
      Το πλοίο του Χέοπα είναι ένα από τα παλαιότερα, μεγαλύτερα και καλύτερα διατηρημένα της αρχαιότητας. Έχει μήκος 43,4 μ., πλάτος 5,9 μ. και ζυγίζει 20 τόνους Το πλοίο, που έχει χαρακτηριστεί «αριστούργημα ξυλουργικής», σφραγίστηκε σε λάκκο περίπου το 2500 π.Χ. κατά τη διάρκεια της Τέταρτης Δυναστείας του Παλαιού Βασιλείου της Αιγύπτου στους πρόποδες της Μεγάλης Πυραμίδας του Φαραώ Χέοπα, στο συγκρότημα πυραμίδων της Γκίζας. Όπως και άλλα θαμμένα αρχαία αιγυπτιακά πλοία, ήταν προφανώς μέρος των εκτεταμένων ταφικών ειδών που προορίζονταν για χρήση στη μετά θάνατον ζωή.
      Κατασκευασμένο από ξύλο πλάτανου και κέδρου, ναυπηγήθηκε για να μεταφέρει την ψυχή του Φαραώ στους ουρανούς με τη συνοδεία του θεού Ρα, δηλαδή του Ήλιου, γι’ αυτό και είναι γνωστό ως «Ηλιακό Πλοίο».
       
      Το πλοίο μεταφέρθηκε τα ξημερώματα του Σαββάτου στο κοντινό Μεγάλο Αιγυπτιακό Μουσείο, το οποίο θα εγκαινιαστεί αργότερα φέτος. Η επιχείρηση μεταφοράς διήρκησε 48 ώρες.
      «Ο στόχος του έργου μεταφοράς είναι να προστατεύσει και να διατηρήσει το μεγαλύτερο και παλαιότερο βιολογικό τεχνούργημα από ξύλο στην ιστορία της ανθρωπότητας για τις επόμενες γενιές», αναφέρει ανακοίνωσή του το υπουργείο Τουρισμού και Αρχαιοτήτων.
      Το πλοίο ανακαλύφθηκε το 1954 στη νότια γωνία της Μεγάλης Πυραμίδας και οι αρχαιολόγοι θεωρούν πιθανό να είχε χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά της σορού του Χέοπα από τη Μέμφιδα στην Γκίζα.


      Περισσότερα από 17 χρόνια διήρκησε η κατασκευή του Μεγάλου Αιγυπτιακού Μουσείο, στο οποίο θα εκτεθούν περισσότερα από 100.000 αντικείμενα από την αρχαία Αίγυπτο.

      Το βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Τουρισμού και Αρχαιοτήτων για τη μεταφορά του ηλιακού πλοίου του Χέοπα, είναι εντυπωσιακό.
       
       

       
       
    5. webTV

      Engineer

      Στο παλιό μηχανοστάσιο στον Πειραιά, το ιστορικό κτήριο της Ροτόντας, και στο υπό διαμόρφωση νέο Σιδηροδρομικό Μουσείο του ΟΣΕ. Εκεί, όπου «ξαποσταίνουν» ιστορικά βαγόνια, όπως το βασιλικό όχημα του σιδηροδρόμου Αθηνών – Πειραιώς, αλλά και η φορτάμαξα των Σιδηρόδρομων Πειραιώς Αθηνών Πελοποννήσου, που χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά των οστών του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
      Με τη βοήθεια του Ιάσονα Ζώρζου, μηχανολόγου-μηχανικού και υπεύθυνου μουσειακού υλικού στον ΟΣΕ, το ΑΠΕ-ΜΠΕ ξεκινά το ιστορικό ταξίδι των Σιδηροδρόμων, από την «καρδιά» του δικτύου Πελοποννήσου, των ΣΠΑΠ (των Σιδηροδρόμων Πειραιώς Αθηνών Πελοποννήσου), και το κυκλοτερές μηχανοστάσιο που στέγαζε τις ατμάμαξες και τις ντιζελάμαξες του δικτύου της Πελοποννήσου από το 1912 μέχρι το 2005.
      «Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ιδιαίτερα, κατά την αποχώρηση των Γερμανών τον Οκτώβριο του 1944, όλο το σιδηροδρομικό δίκτυο της Ελλάδας υπέστη πολύ μεγάλες καταστροφές όσον αφορά την υποδομή και τις εγκαταστάσεις αλλά και όσον αφορά το τροχαίο υλικό (μηχανές, βαγόνια κτλ)», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ζώρζος. «Στην Πελοπόννησο πολλά βαγόνια τα έριξαν μέσα στον Ισθμό, άλλα τα έριξαν στον γκρεμό στην Κακιά Σκάλα, αφού τα έκαψαν και ούτω καθ’ εξής. Στο μεταξύ μετά από την τόση καταστροφή που υπέστη το δίκτυο, υπήρξαν προτάσεις, το σιδηροδρομικό δίκτυο να μην αποκατασταθεί παρά μόνο το κομμάτι Θεσσαλονίκη- Ειδομένη. Ωστόσο, αντέδρασαν οι διάφοροι έμποροι αλλά και οι χρήστες του σιδηροδρόμου που μετέφεραν τα εμπορεύματά τους, καθώς ολόκληρες περιοχές ζούσαν από τον σιδηρόδρομο, ελλείψει άλλων μεταφορικών μέσων εκείνη την εποχή. Έτσι, αποφασίστηκε η αποκατάσταση του σιδηροδρόμου, η οποία ήταν μία πολύ μεγάλη επιχείρηση κυρίως λόγω των κατεστραμμένων εγκαταστάσεων, ενώ μηχανήματα και εργαλεία είχαν και εκείνα καταστραφεί ή κλαπεί από τις αρχές κατοχής.»
      Όπως επισημαίνει ο υπεύθυνος μουσειακού υλικού στον ΟΣΕ, η αποκατάσταση – ανασυγκρότηση του σιδηροδρόμου διήρκησε από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1950. «Στο πλαίσιο αυτό, οι ΣΠΑΠ περισυνέλλεξαν οτιδήποτε υλικά μπορούσαν να σώσουν από το τροχαίο υλικό που είχε καταστραφεί όπως δοκούς, τροχούς, ακόμα και κομμάτια από βαγόνια. Με αυτά λοιπόν τα υλικά σχεδίασαν και κατασκεύασαν στο δικό τους εργοστάσιο, στην περιοχή αυτή που βρισκόμαστε, εδώ στον Πειραιά, τα βαγόνια και τις μηχανές που αποτέλεσαν την καρδιά, την ψυχή, την πλειοψηφία δηλαδή του μεταπολεμικού τροχαίου υλικού.»
      Ένα από αυτά τα εκθέματα που κατασκευάστηκε από υλικά που συγκεντρώθηκαν ήταν και μία υδροφόρος, η οποία είναι κατασκευασμένη από κομμάτια οχημάτων που περισυνελέγησαν από τα κατεστραμμένα. Η συγκεκριμένη μάλιστα έχει χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά νερού σε απομακρυσμένες περιοχές, σε απομακρυσμένους σταθμούς και φυλάκια που δεν είχαν παροχή ύδρευσης.
      Κατά την περιήγηση στον χώρο, ο υπεύθυνος μουσειακού υλικού στον ΟΣΕ αναφέρεται και εξηγεί λεπτομερώς, τα εκθέματα που βρίσκονται εκεί. Το πρώτο μάλιστα από τα εκθέματα του υπό διαμόρφωση Μουσείου, και το οποίο είναι πλέον αποκατεστημένο σε λειτουργική κατάσταση, είναι μια δρεζίνα επιθεωρήσεως που είχε ως σκοπό τη μετάβαση του προϊσταμένου, του μηχανικού, του διευθυντή, των υψηλόβαθμων δηλαδή στελεχών, στα σημεία όπου γίνονταν εργασίες επί της γραμμής ή τη μεταφορά τους για να ελέγξουν τη διαδρομή όπου είχαν γίνει προηγουμένως εργασίες. Πάντως, όπως εξηγεί ο Ιάσονας Ζώρζος, γι’ αυτό το λόγο, η συγκεκριμένη κατασκευή παρατηρούμε ότι είναι πιο πολυτελής. Μάλιστα, η συγκεκριμένη δρεζίνα είναι κατασκευής 1958 στη Γερμανία και «δούλεψε» στην Πελοπόννησο μέχρι το 2000.
      Στον χώρο βρίσκεται η ατμάμαξα «Τίρυνς», μια από τις πρώτες ατμάμαξες που πάτησαν στην Πελοπόννησο «και η παλαιότερη που διασώζεται στις μέρες μας σε όλη την Ελλάδα», σύμφωνα με τον κ. Ζώρζο. Έχει κατασκευαστεί στη Γερμανία το 1884 και χρησιμοποιήθηκε για εκτέλεση αμαξοστοιχιών έργων για την κατασκευή του πρώτου τμήματος του δικτύου της Πελοποννήσου από τον Πειραιά, στην Κόρινθο, την Πάτρα, το ‘Αργος, το Ναύπλιο και τους Μύλους Αργολίδας. Είναι επίσης, το πρώτο σιδηροδρομικό όχημα που έχει χαρακτηριστεί ως μουσειακό ήδη, από την δεκαετία του 1950.
      Η ατμάμαξα BS151 γερμανικής κατασκευής το 1912, που βρίσκεται επίσης στον χώρο, δούλεψε κυρίως στην περιοχής της Αχαΐας και της Ηλείας, δηλαδή δρομολόγια μεταξύ Πάτρας – Πύργου – Ολυμπίας- Κατακόλου. Είναι από τις πρώτες ατμάμαξες υπέρθερμου ατμού που είχαν οι ΣΠΑΠ, «μία τεχνολογία» σύμφωνα με τον υπεύθυνο μουσειακού υλικού στον ΟΣΕ «που βοήθησε στην αύξηση της απόδοσης μιας ατμάμαξας χωρίς να έχει αυξημένη πίεση, δηλαδή χωρίς να χρειάζεται να είναι πιο ενισχυμένος ο λέβητας και κατ’ επέκταση να γίνει βαρύτερη η μηχανή.»
      Ο Ερύμανθος είναι μια ατμάμαξα κεκορεσμένου ατμού των ΣΠΑΠ, γαλλικής κατασκευής το 1892, που έχουν οι ειδικοί χαρακτηρίσει ως «το παιδί για όλες τις δουλειές» των ΣΠΑΠ του δικτύου της Πελοποννήσου, το οποίο χρησιμοποιήθηκε μέχρι τη δεκαετία του 1960 για κάθε είδους αμαξοστοιχία, επιβατική, εμπορική, μεικτή.
      «Το 1890 ξεκινά να κατασκευάζεται η γραμμή του σιδηροδρόμου Μύλων – Καλαμών. Αυτή πρόκειται να την εκμεταλλευτεί μια εταιρεία εκτός των ΣΠΑΠ, η εταιρεία ονομαζόμενη και εταιρεία Μεσημβρινών Σιδηροδρόμων Ελλάδος. Ωστόσο, η κατασκευή δεν θα ολοκληρωθεί καθώς οι εργολάβοι που την κατασκεύαζαν κηρύχθηκαν έκπτωτοι και έτσι ανέλαβαν τη συνέχιση της γραμμής οι ίδιοι οι ΣΠΑΠ. Όταν ολοκληρώθηκε, ανέλαβαν και την εκμετάλλευση της γραμμής οι ΣΠΑΠ», αναφέρει ο μηχανολόγος-μηχανικός.
      Μία λοιπόν από αυτές τις ατμάμαξες που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτή τη γραμμή, βρίσκεται στο υπό διαμόρφωση σιδηροδρομικό Μουσείο στον Πειραιά και είναι βελγικής κατασκευής 1890. «Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, τρεις από αυτές τις μηχανές δόθηκαν με ημερήσιο ενοίκιο στην διεύθυνση Σιδηροδρόμων Στρατιάς Μικράς Ασίας για την ενίσχυση των πολεμικών επιχειρήσεων, που βέβαια δεν γύρισαν πίσω ποτέ. Αργότερα οι ΣΠΑΠ πήραν και μια αποζημίωση από το κράτος λόγω του ότι είχαν αναγκαστεί να δώσουν αυτές τις μηχανές. Με την αποζημίωση που πήραν οι ΣΠΑΠ λόγω της αποστολής των τριών ατμαμαξών και κάποιων εμπορικών βαγονιών στη Μικρά Ασία, το 1925 παραλαμβάνουν πέντε ατμάμαξες νεότερου τύπου πάλι υπέρθερμου ατμού, μεγαλύτερες όμως, με ξεχωριστή εφοδιοφόρο δηλαδή το βαγόνι που είχε μέσα το κάρβουνο και το νερό. Ήταν γερμανικής κατασκευής, ορεινού τύπου γι αυτό και χρησιμοποιήθηκαν σε ολόκληρο το δίκτυο, στη γραμμή δηλαδή της Τριπόλεως αλλά και προς Πάτρα και Πύργο για κάθε είδους αμαξοστοιχίες κυρίως επιβατικές και ταχείες επιβατικές αλλά αργότερα και εμπορικές όταν ήρθαν και ντιζελάμαξες κτλ.», αναφέρει ο υπεύθυνος μουσειακού υλικού στον ΟΣΕ.
      Η αλλαγή σε αυτές τις μηχανές, όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ζώρζος, ήρθε το 1955 όταν έγινε μια μετασκευή ώστε να καίνε μαζούτ, δηλαδή πετρέλαιο παχύρευστο, αντί κάρβουνου και είναι από τις μηχανές που είναι από τις πιο κλασικές του δικτύου της Πελοποννήσου. Μία από αυτές τις ατμάμαξες που βρίσκεται στο Μουσείο έχει δουλέψει τη δεκαετία του 1980 σε κάποιες τουριστικές αμαξοστοιχίες, ωστόσο αργότερα, λόγω κάποιων τεχνικών προβλημάτων, παρέμεινε σε ακινησία μέχρις ότου να μεταφερθεί πέρυσι στο υπό διαμόρφωση Σιδηροδρομικό Μουσείο, για να προστατευθεί και να αποκατασταθεί.
      Μία χαρακτηριστική φορτάμαξα των Σιδηρόδρομων Πειραιώς Αθηνών Πελοποννήσου, βελγικής κατασκευής το 1902, τραβά το ενδιαφέρον στον χώρο, καθώς πρόκειται για τη φορτάμαξα η οποία χρησιμοποιήθηκε το 1930 για τη μεταφορά των οστών του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη από την Αθήνα στην Τρίπολη για να τοποθετηθούν στην πλατεία του Άρεως.
      Τη δική της ιστορία έχει μία ακόμη φορτάμαξα, η οποία έχει χαρακτηρίστηκε λάφυρο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς πρόκειται για ένα από τα εμπορικά βαγόνια, τα οποία εγκαταλείφθηκαν στο ελληνικό σιδηροδρομικό δίκτυο μετά τη λήξη του πολέμου ενώ, το συγκεκριμένο είναι ένας από τους τύπους που χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά των Εβραίων της Θεσσαλονίκης στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
      Τέλος, ένα από τα εκθέματα που εντυπωσιάζουν στον χώρο είναι και η βασιλική άμαξα, το βαγόνι που αποτέλεσε το βασιλικό όχημα του σιδηροδρόμου Αθηνών – Πειραιώς, του πρώτου δηλαδή σιδηροδρόμου στη χώρα μας, που ένωσε τον Πειραιά με το Θησείο το 1869, αποτελώντας τον πρόδρομο της σημερινής γραμμής 1 του Μετρό, δηλαδή του Ηλεκτρικού. Το βαγόνι, σύμφωνα με τον κ. Ζώρζο, κατασκευάστηκε στο εργοστάσιο του Πειραιά του σιδηροδρόμου Αθηνών – Πειραιώς το 1888 και ήταν ένα δώρο του σιδηροδρόμου προς τον βασιλιά Γεώργιο Α’ κατά την 25ετηρίδα του. Μεταφέρθηκε με δύο ατμοκίνητους οδοστρωτήρες στην πρώτη έκθεση του Ζαππείου όπου εκεί εκτέθηκε και παραδόθηκε στις υπηρεσίες της βασιλικής οικογένειας.
    6. webTV

      Engineer

      Τα υποθαλάσσια τούνελ κατασκευάζονται για να παρέχουν την δυνατότητα απρόσκοπτης οδικής-συγκοινωνιακής επικοινωνίας ανεξαρτήτων καιρικών συνθηκών.
      Το βίντεο παρουσιάζει 7 από τα πιο εντυπωσιακά και ασυνήθιστα τούνελ του κόσμου.
       
    7. webTV

      Engineer

      Αυτό το συγκρότημα κατοικιών στην περιφέρεια Λένινγκραντ στην Αγία Πετρούπολη, , είναι ένα από τα μεγαλύτερα στη Ρωσία και είναι γνωστό ως «μυρμηγκοφωλιά».
      Το «Novy Okkervil» όπως ονομάζεται είναι ένα συγκρότημα κατοικιών με 35 εισόδους και 3.708 διαμερίσματα. Το μέγεθός του αναλογεί με αυτό μίας μικρής πόλης καθώς εκεί ζουν περίπου 18.000 άνθρωποι.
      Πλάνα από drone δείχνουν την αχανή κατοικία, ενώ κάτοικοι του συγκροτήματος μιλούν για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της ζωής στο γιγάντιο κτίριο.
      «Τουλάχιστον οι φίλοι μου είναι κοντά, και γενικά, γνωρίζω πολλούς ανθρώπους εδώ», ανέφερε ένας από τους κατοίκους, ο Βλάντισλαβ Μπουλάνοφ, σημειώνοντας όμως ότι η στάθμευση και το πάρκινγκ αυτοκινήτων είναι ένα από τα μεγάλα μειονεκτήματα καθώς είναι πολύ μεγάλος ο αριθμός των αυτοκινήτων των ανθρώπων που διαμένουν στο κτίριο.
      Στον εξωτερικό χώρο του συγκροτήματος υπάρχουν παιδικές χαρές, παιδικοί σταθμοί, σχολείο και καταστήματα.
      Σύμφωνα με τον κατασκευαστή των κατοικιών, περισσότερα από 60 υποδομές λειτουργούν ήδη ή θα ανοίξουν στο εγγύς μέλλον στο συγκρότημα, συμπεριλαμβανομένης μιας πολυκλινικής, ενός σχολείου για 1600 μαθητές και τριών νηπιαγωγείων.
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
    8. webTV

      Engineer

      Το έργο, συνολικού κόστους 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, προστίθεται στις άλλες τρεις γέφυρες της Κωνσταντινούπολης που συνδέουν τις δύο ηπείρους και θα επιτρέψει τη σύνδεση της Ανατολικής Θράκης με την Ανατολία παρακάμπτοντας την Κωνσταντινούπολη.
      Η Τουρκία εγκαινίασε σήμερα τη μεγαλύτερου μήκους κρεμαστή γέφυρα παγκοσμίως, η οποία κατασκευάστηκε πάνω από τα στενά των Δαρδανελλίων (βορειοανατολικά), φυσικό σύνορο μεταξύ της Ευρώπης και της Ασίας.
      Η "γέφυρα του Τσανάκαλε 1915", μήκους 4.608 χλμ. και έκτασης (απόσταση μεταξύ των δύο πυλώνων) 2.023 χλμ., είναι η πρώτη που εκτείνεται σε αυτό το θαλάσσιο πέρασμα των σχεδόν 60 χιλιομέτρων που συνδέει το Αιγαίο Πέλαγος με τη θάλασσα του Μαρμαρά.
      Τα εγκαίνιά της συμπίπτουν με την επέτειο της ναυτικής νίκης των οθωμανικών δυνάμεων στις 18 Μαρτίου 1915 κατά των συμμάχων στη μάχη των Δαρδανελλίων (ή μάχη της Καλλίπολης όπως επίσης ονομάζεται).
      Οι μάχες, που διήρκησαν έως τον Ιανουάριο του 1916, οδήγησαν στη νίκη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά των βρετανικών και γαλλικών στρατευμάτων.
      Η γέφυρα αυτή είναι "ένας τρόπος να κρατηθεί ζωντανή η μνήμη των μαρτύρων του Τσανάκαλε", δήλωσε σήμερα ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην ομιλία που εκφώνησε.
      Εκτός από τη γέφυρα αυτή, ο Τούρκος πρόεδρος επέβλεπε από τότε που ανέλαβε την εξουσία -- αρχικά ως πρωθυπουργός από το 2003 έως το 2014, στη συνέχεια ως πρόεδρος -- την κατασκευή στην Κωνσταντινούπολη μιας σήραγγας κάτω από τον Βόσπορο, μιας τρίτης γέφυρας πάνω από τον Βόσπορο και ένα τεράστιο αεροδρόμιο.
      Ο Ερντογάν ξεκίνησε επίσης τον Ιούνιο την κατασκευή του έργου "Κανάλι της Κωνσταντινούπολης", ενός γιγαντιαίου καναλιού 45 χιλιομέτρων παράλληλο με τα στενά του Βοσπόρου, έργο που αποδοκιμάστηκε από την αντιπολίτευση και τους υπερασπιστές του περιβάλλοντος.
       
    9. webTV

      Engineer

      Το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Θερμοδυναμικής (ΕΕΘ) του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης υπέβαλε για λογαριασμό των 4Τροχών ένα Nissan Leaf στις απαραίτητες μετρήσεις. Τα ενδιαφέροντα αποτελέσματα ανατρέπουν σε ορισμένες περιπτώσεις παγιωμένες πεποιθήσεις.
      Το άγχος της αυτονομίας που συνοδεύει την κατοχή ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου απαιτεί από τη μεριά του χρήστη τη βέλτιστη δυνατή αξιοποίηση των δυνατοτήτων του οχήματος και την ανάλογη προσαρμογή του στυλ της οδήγησης στις εκάστοτε συνθήκες του δρόμου. Πόσο παραπάνω θα «κάψει» μια αύξηση της ταχύτητας κατά 30 χλμ./ώρα;
      Πόσο επηρεάζουν την κατανάλωση τα διαφορετικά προγράμματα οδήγησης; Πόσο επιβαρύνει το σύστημα κλιματισμού; Περιορίζει ή αυξάνει την κατανάλωση το cruise control; Είναι καλύτερα να οδηγώ με το «one pedal»; Τα παραπάνω είναι μερικά από τα εύλογα ερωτήματα για τα οποία κάθε χρήστης ηλεκτρικού, αλλά και συμβατικού αυτοκινήτου, θα έχει αναρωτηθεί.
      Οι συνεργάτες μας στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Θερμοδυναμικής (ΕΕΘ) του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης έρχονται να δώσουν τις απόλυτες απαντήσεις, υποβάλλοντας το ηλεκτρικό Nissan Leaf στις κατάλληλες εργαστηριακές μετρήσεις, οι οποίες προσομοιώνουν πραγματικές συνθήκες οδήγησης. Με αυτό τον τρόπο ήταν δυνατές η αξιολόγηση των επιδόσεων του οχήματος και η μέτρηση της κατανάλωσης ενέργειας σε πραγματικές, αλλά πάντα ίδιες και επαναλαμβανόμενες συνθήκες, βοηθώντας έτσι τη σύγκριση και αξιολόγηση της επίδρασης διαφορετικών παραμέτρων.
          Με βάση τα στοιχεία από την ACEA (European Automobile Manufacturers’ Association), ραγδαία είναι η αύξηση των πωλήσεων των νέων επιβατηγών οχημάτων με εξηλεκτρισμένα συστήματα ισχύος. Για το 2022 τα εξηλεκτρισμένα αυτοκίνητα αποτέλεσαν το 44,1% των συνολικών πωλήσεων, συμβάλλοντας έτσι στον περιορισμό των άμεσων εκπομπών από τις επιβατικές οδικές μεταφορές.
      Στόχος της μελέτης
      Βασικός στόχος της παρούσας μελέτης είναι η μέτρηση και αξιολόγηση της κατανάλωσης ενέργειας ενός αμιγώς ηλεκτρικού οχήματος. Επιπλέον, στόχος είναι η διερεύνηση της επίδρασης των συνθηκών οδήγησης και της οδηγικής συμπεριφοράς του οδηγού στη διαμόρφωση της τελικής κατανάλωσης ενέργειας. Συγκεκριμένα, οι δραστηριότητες που έγιναν στο πλαίσιο της παρούσας μελέτης στοχεύουν στη διερεύνηση διαφορετικών σεναρίων οδήγησης, με έμφαση στην κίνηση του οχήματος σε συνθήκες αυτοκινητοδρόμου.
      Για το σκοπό αυτόν επιλέχθηκε ένα αμιγώς ηλεκτρικό αυτοκίνητο, για τη διεξαγωγή μετρήσεων σε διαφορετικά σενάρια που προσομοιώνουν πραγματικές συνθήκες οδήγησης. Αρχικά το όχημα οδηγήθηκε σε διαφορετικά επίπεδα ταχύτητας, 100 χλμ./ώρα, 120 χλμ./ώρα και 130 χλμ./ώρα, με διαφορετικά προγράμματα του οχήματος (eco mode, cruise control). Κατά τη διάρκεια των μετρήσεων υπήρχε μεταβλητή κλίση του δρόμου, προσομοιώνοντας ανωφέρεια και κατωφέρεια.
      Επιπλέον μελετήθηκε το σενάριο όπου σε διαδρομή σε αυτοκινητόδρομο με ανωφέρεια και κατωφέρεια ο οδηγός προσαρμόζει την ταχύτητα του οχήματος, σε σύγκριση με την περίπτωση όπου στην ίδια διαδρομή το όχημα διατηρεί σταθερή ταχύτητα με τη χρήση του cruise control. Τέλος, η επίδραση των διαφορετικών προγραμμάτων του οχήματος μελετήθηκε σε κύκλους οδήγησης που προσομοιώνουν πραγματικές συνθήκες οδήγησης.

      Κατά τη διάρκεια των δοκιμών πραγματοποιήθηκε συνεχής καταγραφή της κατανάλωσης της ηλεκτρικής ενέργειας καθώς και άλλων πληροφοριών λειτουργίας του κάθε οχήματος μέσω της θύρας OBD, χρησιμοποιώντας τις φορητές συσκευές καταγραφής (OBD loggers) που διαθέτει το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Θερμοδυναμικής. Οι φορητές αυτές συσκευές επικοινωνούν με τη μονάδα ελέγχου του οχήματος μέσω του δικτύου CAN και μπορούν να αντλήσουν όλη τη διαθέσιμη πληροφορία. Οι συσκευές έχουν μόνο τη δυνατότητα καταγραφής, και όχι παρέμβασης στη λειτουργία του αυτοκινήτου.
        Οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν αποκλειστικά στο εργαστήριο σε πέδη οχημάτων δύο αξόνων, υπό σταθερές και ίδιες συνθήκες. Η πέδη ήταν υπεύθυνη να επιβάλλει την αντίσταση που ασκείται στο όχημα κατά την κίνησή του, ενώ προσομοίωνε και την κλίση του δρόμου. Με αυτό τον τρόπο ήταν δυνατή η αναπαραγωγή στην πέδη των πραγματικών συνθηκών οδήγησης, εφαρμόζοντας ρεαλιστικές αντιστάσεις στο όχημα. Τα προφίλ οδήγησης που ακολούθησε ο οδηγός αφορούσαν τα παρακάτω σενάρια:
      Οδήγηση στον αυτοκινητόδρομο με ανωφέρεια και κατωφέρεια και εφαρμογή διαφορετικών προγραμμάτων οδήγησης Οδήγηση σε αντιπροσωπευτικό (πραγματικών συνθηκών) προφίλ οδήγησης Εικόνα 2
      Οδήγηση στον αυτοκινητόδρομο με ανωφέρεια και κατωφέρεια
      Το πρώτο σενάριο που εξετάστηκε κατά τη διάρκεια των εργαστηριακών μετρήσεων αφορούσε την κίνηση σε αυτοκινητόδρομο με διαφορετικά επίπεδα ταχύτητας και μεταβολή της κλίσης του δρόμου. Στην Εικόνα 2 παρουσιάζεται το προφίλ οδήγησης που είχε ως στόχο και ακολουθούσε ο οδηγός κατά τη διάρκεια της μέτρησης για το πρώτο σενάριο. Όπως φαίνεται, το όχημα οδηγούνταν σε σταθερή ταχύτητα με 100 χλμ./ώρα, 120 χλμ./ώρα και 130 χλμ./ώρα. Σε κάθε επίπεδο ταχύτητας προσομοιώνονταν τρία διαφορετικά επίπεδα κλίσης δρόμου, 0%, 5% ανωφέρεια και -5% κατωφέρεια.
      Κατά τη διάρκεια της επιτάχυνσης μέχρι να σταθεροποιηθεί η ταχύτητα, η κλίση του δρόμου ήταν μηδενική, ενώ έπειτα μεταβαλλόταν σε 5% και -5%. Η μέτρηση, ακολουθώντας το προφίλ της Εικόνας 2, επαναλήφθηκε τρεις φορές, μία για κάθε ένα διαφορετικό πρόγραμμα οδήγησης (βασικό πρόγραμμα, cruise control & eco mode). Έτσι η πρώτη επανάληψη πραγματοποιήθηκε με το βασικό πρόγραμμα οδήγησης. Η μέτρηση αυτή αποτελεί και τη βάση με την οποία συγκρίνονται τα αποτελέσματα από τις μετρήσεις που έγιναν ενεργοποιώντας το eco mode και το cruise control.
        Κατά τη διάρκεια των μετρήσεων καταγραφόταν η κατανάλωση ενέργειας του οχήματος, όμως για τη σύγκριση των διαφορετικών περιπτώσεων η κατανάλωση ενέργειας υπολογίζεται ξεχωριστά για κάθε συνδυασμό επιπέδου ταχύτητας (στο διάστημα που αυτή έχει σταθεροποιηθεί) και κλίσης.
      Εικόνα 3
      Στην Εικόνα 3 παρουσιάζονται τα αποτελέσματα αναφορικά με την κατανάλωση ενέργειας για τα 100 χλμ./ώρα και τα τρία διαφορετικά επίπεδα κλίσης, με μπλε χρώμα παρουσιάζεται η κατανάλωση που προέκυψε όταν ήταν επιλεγμένο το βασικό πρόγραμμα, με πορτοκαλί όταν γινόταν χρήση του cruise control, ενώ με πράσινο όταν ήταν ενεργοποιημένο το eco mode. Ομοίως στις άλλες δύο εικόνες, Εικόνα 4 και Εικόνα 5, παρουσιάζεται η κατανάλωση ενέργειας για 120 χλμ./ώρα και 130 χλμ./ώρα με κλίση 0% και ±5%, για τα διαφορετικά προγράμματα οδήγησης.
      Εικόνα 4
      Από τα αποτελέσματα που φαίνονται στις εικόνες γίνεται άμεσα εμφανής η επίδραση της κλίσης στην κατανάλωση ενέργειας, η οποία για 5% ανωφέρεια διπλασιάζεται για όλα τα επίπεδα ταχύτητας. Όπως ήταν αναμενόμενο, κατά την κίνηση σε κατωφέρεια η κατανάλωση είναι αρνητική και μπορεί να φτάσει τις -6 kWh/100 χλμ. (για την περίπτωση των 100 χλμ./ώρα). Αρνητική κατανάλωση σημαίνει ότι η μπαταρία δε μετέφερε ενέργεια στους τροχούς, αλλά λάμβανε ενέργεια, με αποτέλεσμα να φορτίζει (το πρόσημο προκύπτει από τη σύμβαση που έγινε κατά τη διάρκεια των μετρήσεων). Επιπλέον, είναι ενδεικτική του ρυθμού ανάκτησης ενέργειας και φόρτισης της μπαταρίας μέσω της αναγεννητικής πέδησης.
      Εικόνα 5
      Τέλος, από τα αποτελέσματα αξίζει να σημειωθεί η σημαντική αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας για την κίνηση με 120 χλμ./ώρα ή 130 χλμ./ώρα σε σύγκριση με τα 100 χλμ./ώρα. Έτσι, η κατανάλωση ενέργειας αυξάνει κατά 24% για τα 120 χλμ./ώρα και κατά 37% για τα 130 χλμ./ώρα. H αύξηση αυτή είναι ενδεικτική της ταχύτητας κίνησης του οχήματος και της απαίτησης σε ισχύ, και είναι ανεξάρτητη από την πηγή ενέργειας (καύσιμο ή ηλεκτρισμός) με το οποίο κινείται το όχημα.
      Η θετική κατανάλωση για την κίνηση σε κατωφέρεια με 130 χλμ./ώρα σημαίνει ότι ο ηλεκτροκινητήρας πρέπει να συμβάλλει (καταναλώνοντας ενέργεια) έστω και λίγο στην κίνηση του οχήματος, ώστε να διατηρείται σταθερή η ταχύτητα. Αντίθετα, για την κίνηση στα 100 χλμ./ώρα και τα 120 χλμ./ώρα το όχημα κινείται με την επίδραση της δύναμης της βαρύτητας, ενώ για να διατηρείται σταθερή ταχύτητα απαιτείται από τον οδηγό να πατάει και φρένο, με αποτέλεσμα να ενεργοποιείται η αναγεννητική πέδηση.
      Εικόνα 6
      Με ή χωρίς cruise control;
      Το δεύτερο σενάριο που εξετάστηκε αφορούσε ξανά την κίνηση στον αυτοκινητόδρομο με μεταβολή της κλίσης. Σε αυτήν τη δοκιμή το όχημα στο πρώτο κομμάτι της μέτρησης κινούνταν με σταθερή ταχύτητα στα 100 χλμ./ώρα και ενεργό το cruise control, ενώ η κλίση μεταβαλλόταν από 5% ανωφέρεια σε -5% κατωφέρεια. Στο δεύτερο κομμάτι της μέτρησης το όχημα κινούνταν με προσαρμοζόμενη οδήγηση και επιλεγμένο το βασικό πρόγραμμα οδήγησης (δίχως cruise control) με 80 χλμ./ώρα για όσο διαρκούσε η ανωφέρεια, ενώ στην κατωφέρεια η ταχύτητα του οχήματος ήταν στα 120 χλμ./ώρα.
      Στην Εικόνα 6 παρουσιάζεται το προφίλ ταχύτητας και κλίσης δρόμου που ακολουθήθηκε κατά τη μέτρηση (στην εικόνα φαίνονται και τα μεταβατικά σημεία κατά τα οποία η κλίση ήταν σταθερή). Αυτή η συνθήκη προσπαθούσε να προσομοιώσει την κατάσταση όπου ο οδηγός εφαρμόζει μια προσαρμοζόμενη οδήγηση, πηγαίνοντας πιο αργά στα ανηφορικά κομμάτια και πιο γρήγορα στα κατηφορικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι και στα δύο κομμάτια της μέτρησης η μέση ταχύτητα ήταν ίδια (100 χλμ./ώρα), ενώ επίσης ίδια ήταν η συνολική απόσταση που διανύθηκε στις δύο περιπτώσεις.
      Εικόνα 7α
      Τα αποτελέσματα φαίνονται στην Εικόνα 7, όπου με κόκκινο παρουσιάζεται η κατανάλωση ενέργειας για κίνηση με 100 χλμ./ώρα και ενεργοποιημένο το cruise control, ενώ με κίτρινο η κατανάλωση ενέργειας με την προσαρμοζόμενη οδήγηση. Κατά περίπτωση η κατανάλωση μετρήθηκε 7% μεγαλύτερη και 2,3% μικρότερη, διαφορά που αποδίδεται για τις συγκεκριμένες μετρήσεις στη σειρά ανωφέρειας και κατωφέρειας.
      Εικόνα 7β
        Κατανάλωση ενέργειας και προφίλ οδήγησης
      Οι παραπάνω μετρήσεις και τα αποτελέσματα που παρουσιάστηκαν αφορούσαν τη σύγκριση της κατανάλωσης ενέργειας για πολύ συγκεκριμένα σενάρια και αποκλειστικά την οδήγηση σε αυτοκινητόδρομο. Έτσι, συμπληρωματικά με τις μετρήσεις αυτές, πραγματοποιήθηκαν και δοκιμές με την εφαρμογή ενός ρεαλιστικού προφίλ οδήγησης.
      Το προφίλ αυτό, που φαίνεται στην Εικόνα 8, μπορεί να θεωρηθεί αντιπροσωπευτικό της οδήγησης σε πραγματικές συνθήκες, καθώς έχει προκύψει από αντίστοιχη μέτρηση που έγινε στο δρόμο. Η διαδρομή αυτή έχει συνολική απόσταση 76 χλμ., ενώ περιλαμβάνει 27 χλμ. (36%) οδήγησης σε αστικό περιβάλλον, 28 χλμ. (37%) σε περιαστικό και 21 χλμ. (27%) οδήγησης σε αυτοκινητόδρομο.
      Χρησιμοποιώντας το ρεαλιστικό προφίλ οδήγησης, πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις με τα διαφορετικά προγράμματα οδήγησης του οχήματος. Έτσι, η πρώτη επανάληψη της μέτρησης έγινε με το βασικό πρόγραμμα, ενώ η μετρημένη κατανάλωση ενέργειας σε αυτήν αποτέλεσε τη βάση με την οποία συγκρίθηκαν οι επόμενες. Στη δεύτερη επανάληψη επιλέχθηκε η λειτουργία e–pedal, κατά την οποία ο οδηγός μπορεί να οδηγεί το όχημα χρησιμοποιώντας σχεδόν αποκλειστικά το πεντάλ του «γκαζιού».
      Με ενεργοποιημένο το e–pedal, το όχημα επιβραδύνει όταν ο οδηγός αφήνει το πεντάλ του «γκαζιού», επιβράδυνση που ισοδυναμεί με αυτήν που θα επιτυγχανόταν εάν πατούσε το φρένο. Όσο πιο απότομα αφήνει το γκάζι, τόσο πιο επιθετικό είναι το φρενάρισμα. Η τρίτη επανάληψη της μέτρησης πραγματοποιήθηκε με ενεργοποιημένο το eco–mode (δίχως το e–pedal). Τέλος, η τέταρτη επανάληψη της μέτρησης με το αντιπροσωπευτικό προφίλ οδήγησης έγινε με το βασικό πρόγραμμα οδήγησης και ενεργοποιημένα όσο το δυνατόν περισσότερα βοηθητικά συστήματα, όπως είναι ο κλιματισμός και το ραδιόφωνο.
      Εικόνα 8
      Τα αποτελέσματα από τις παραπάνω μετρήσεις παρουσιάζονται στην Εικόνα 9, όπου με μπλε χρώμα παριστάνεται η κατανάλωση για την περίπτωση της μέτρησης με το βασικό πρόγραμμα, με μοβ χρώμα στην περίπτωση που το e–pedal ήταν ενεργοποιημένο, ενώ με πράσινο χρώμα παρουσιάζεται η κατανάλωση στην περίπτωση όπου ήταν επιλεγμένο το eco mode. Τέλος, η γκρι μπάρα παρουσιάζει την κατανάλωση ενέργειας με επιλεγμένο το βασικό πρόγραμμα και ενεργοποιημένα βοηθητικά/περιφερειακά συστήματα.
      Όπως διαπιστώθηκε, η κατανάλωση ενέργειας μετρήθηκε 5% μεγαλύτερη, στην περίπτωση που το e–pedal ήταν ενεργοποιημένο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η χρήση του e-pedal απαιτεί από τον οδηγό να το συνηθίσει, για αυτό ίσως κατά τις μετρήσεις εμφανίστηκε αυξημένη η κατανάλωση, καθώς ο οδηγός αναγκαζόταν σε συχνές μεταβολές της ταχύτητας. Αντίθετα, από τη μέτρηση με ενεργοποιημένο το eco mode, φάνηκε ότι η κατανάλωση ενέργειας μειώθηκε κατά 2%. Τέλος, η χρήση του A/C και των βοηθητικών συστημάτων οδήγησε σε αύξηση της κατανάλωσης κατά 10%.
      Συμπεράσματα 
      Η παρούσα αξιολόγηση αφορούσε αποκλειστικά ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο για το οποίο μετρήθηκε η κατανάλωση ενέργειας σε διαφορετικές συνθήκες οδήγησης, με έμφαση στην εφαρμογή διαφορετικών προγραμμάτων οδήγησης. Όπως φάνηκε από τα αποτελέσματα των μετρήσεων, η αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας είναι σημαντική κατά την αύξηση της ταχύτητας. Ενδεικτικά, για 30% αύξηση της ταχύτητας, δηλαδή από 100 χλμ./ώρα στα 130 χλμ./ώρα, η κατανάλωση ενέργειας αυξάνει κατά 37%.
        Κάτι τέτοιο υποδεικνύει ότι η μείωση της κατανάλωσης και του εκπεμπόμενου CO2 από τα αυτοκίνητα, εκτός από την εφαρμογή νέων τεχνολογιών, μπορεί να επιτευχθεί και με τη μείωση της ταχύτητας. Ακόμη, από τα αποτελέσματα της Εικόνας 3 φαίνεται ότι όταν το αυτοκίνητο κινείται με 100 χλμ./ώρα, το eco-mode μπορεί να οδηγήσει σε μια μείωση της κατανάλωσης ενέργειας κατά 3%. 
      Εικόνα 9
      Επιπλέον, από τη μέτρηση με σταθερή ταχύτητα σε ανωφέρεια και κατωφέρεια μπορεί να υπολογιστεί η ενέργεια που δαπανάται κατά την ανηφόρα, και αντίστοιχα η ενέργεια που ανακτάται κατά την κατηφόρα. Έτσι, για την οδήγηση με 100 χλμ./ώρα, στο τμήμα της ανηφόρας καταναλώθηκαν 1,3 kWh ενέργειας, ενώ κατά την κατηφόρα ανακτήθηκαν 0,2 kWh ενέργειας. Γίνεται συνεπώς αντιληπτό ότι κατά την κατηφόρα δεν είναι δυνατό να ανακτηθεί όλη η ενέργεια που δαπανάται κατά την ανηφόρα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι το ποσοστό ανάκτησης ενέργειας εξαρτάται από την κατάσταση της μπαταρίας (επίπεδο φόρτισης και θερμοκρασία) αλλά και τη στρατηγική αναγεννητικής πέδησης που εφαρμόζει κάθε όχημα.
      Τέλος, σημαντική είναι η επίδραση των περιφερειακών συστημάτων στη συνολική κατανάλωση. Η αύξηση αυτή ισοδυναμεί με αντίστοιχη μείωση της συνολικής εμβέλειας των ηλεκτρικών οχημάτων, ιδιαίτερα σε συνθήκες όπου απαιτείται ρύθμιση της θερμοκρασίας του εσωτερικού της καμπίνας.
      NISSAN LEAF
      Κατηγορία εκπομπών ρύπων Euro AX
      Καύσιμο Ηλεκτρικό
      Μέγιστη ισχύς ηλεκτροκινητήρα (PS) 217
      Μέγιστη τάση 400 V
      Ονομαστική τάση 350 V
      Χωρητικότητα μπαταρίας 62 kWh
      Μετάδοση κίνησης Εμπρός
      Βάρος 1.756 κιλά
      Διαστάσεις ελαστικών 215/50 R17
      ΚΕΙΜΕΝΟ: Στυλιανός Δουλγέρης, Διδάκτωρ Μηχανολόγος Μηχανικός ΑΠΘ, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών ΑΠΘ, Αρσένιος Κεραμιδάς, Διπλωματούχος Μηχανολόγος Μηχανικός ΑΠΘ, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών ΑΠΘ, Αθανάσιος Δημάρατος, Διδάκτωρ Μηχανολόγος Μηχανικός ΕΜΠ, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών ΑΠΘ, Λεωνίδας Ντζιαχρήστος, Καθηγητής, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών ΑΠΘ, Διευθυντής ΕΕΘ
      ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Δημήτριος Κατσαούνης, Διδάκτωρ Μηχανολόγος Μηχανικός ΑΠΘ, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών ΑΠΘ

       
    10. webTV

      Engineer

      Μια παραδοσιακή φυτεία ρυζιού στην Κίνα, «γυρισμένη» τα έξω, μέσα.
       
      Έτσι ακριβώς είναι η βιβλιοθήκη που σχεδίασε το ολλανδικό γραφείο MVRDV στην κινεζική πόλη Τιαντζίν: ένα τετράγωνο κτίριο το οποίο εσωκλείει μια σειρά από ομόκεντρα επίπεδα σαν αναβαθμίδες. Όπου οι αναβαθμίδες είναι οι διάδρομοι, όπως τους ξέρουμε, μιας συμβατικής βιβλιοθήκης ανάμεσα σε ράφια με βιβλία.
       
      Στο κέντρο του χώρου, μια γιγάντια φωτεινή σφαίρα, που κάνει το κτίριο να μοιάζει με μάτι, στον περαστικό. Γι' αυτό και η Tianjin Binhai Library καθιερώθηκε στο Διαδίκτυο ως «Το Μάτι».
       
      Χρειάστηκαν τρία χρόνια για να ολοκληρωθεί η κατασκευή αυτής της βιβλιοθήκης-μαμούθ, που καλύπτει πάνω από 33 τετραγωνικά χιλιόμετρα και μπορεί να στεγάσει 1,2 εκατομμύρια βιβλία!
       
      Πηγή: http://www.ered.gr/el/structures/To_Mati_i_pio_theamatiki_bibliothiki_ston_kosmo/
       
      Περισσότερα για το έργο: https://www.mvrdv.nl/projects/tianjin-binhai-library
       

       

       
       

       

       

       

    11. webTV

      GTnews

      Στη Στοκχόλμη, μια νέα γενιά ηλεκτρικών σκαφών κάνει θραύση. Οι κάτοικοι της σουηδικής πρωτεύουσας, ενός αρχιπελάγους 14 νησιών που συνδέονται μεταξύ του με 57 γέφυρες, έχουν μακρά ιστορία στη χρήση σκαφών για να μετακινηθούν. Με έναν εκτιμώμενο στόλο 756.000 σκαφών αναψυχής, ο συγκεκριμένος κλάδος της Σουηδίας είναι ένας από τους μεγαλύτερους στον κόσμο, αναφέρει δημοσίευμα του CNN.
      Όπως υπάρχει και το ανάλογο περιβαλλοντικό κόστος. Τα απόνερα που δημιουργούν τα ταχύπλοα προκαλούν ζημιές στον βυθό, ο θόρυβος του κινητήρα αποφέρει προβλήματα στη θαλάσσια ζωή, ενώ προβληματίζουν και οι εκπομπών CO2. Μια σουηδική startup, όμως, φέρεται να έχει τη λύση. Όπως υποστηρίζει, ηλεκτρικά σκάφη μπορούν να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων, αλλά και τον χρόνο ταξιδιού και μεταφορών. Η Candela έχει σχεδιάσει πλήρως ηλεκτρικά υδροπτέρυγα μηδενικού άνθρακα. Όπως τονίζει, πουλήθηκαν πάνω από 100 από το μοντέλο της C-8, ένα σκάφος αναψυχής 8,5 μέτρων, μέσα σε έξι μήνες από την κυκλοφορία του. Τα επιβατηγά οχηματαγωγά πλοία – που παρουσιάστηκαν στις 22 Ιουνίου – αναμένεται να βγουν στο νερό το επόμενο έτος.
      Ο Gustav Hasselskog, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Candela, λέει ότι εμπνεύστηκε από την εταιρεία ηλεκτρικών αυτοκινήτων Tesla. «Αυτό που έκανε η Tesla ήταν να προσθέσει πολύ στιλ στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Θέλουμε να φτιάξουμε ένα πολύ ελκυστικό προϊόν, διότι αυτό θα οδηγήσει προς τη βιωσιμότητα με πολύ πιο γρήγορο τρόπο».

      Αψηφώντας τη  βαρύτητα
      Ο Hasselskog είναι λάτρης των σκαφών εδώ και πολλά χρόνια. Πριν ξεκινήσει την Candela το 2014, είχε ένα συμβατικό μηχανοκίνητο σκάφος, το οποίο -όπως λέει- κατανάλωνε περίπου «15 φορές περισσότερα καύσιμα από ένα αυτοκίνητο». Κάποια στιγμή στράφηκε προς τα υδροπτέρυγα, τα οποία έχουν στο κάτω μέρος τους εξαρτήματα που μοιάζουν με πτερύγια. Όταν το σκάφος αναπτύσσει ταχύτητα μοιάζει σαν να σηκώνεται από το νερό και να «πετάει». Όπως λέει ο Hasselskog μειώνουν την τριβή και τους επιτρέπει να κινούνται πιο γρήγορα, αυξάνοντας την απόδοση της μπαταρίας. Φτιαγμένο με ανθρακονήματα, η βάση του σκάφους είναι εξαιρετικά ελαφριά, απαραίτητο στοιχείο για να το κάνει να «πετάει».
      Νέα projects
      Και άλλες εταιρείες εργάζονται επίσης σε σκάφη αναψυχής με μπαταρίες υψηλής τεχνολογίας. Η Arc Boats, η οποία δημιουργήθηκε από πρώην μηχανικούς πυραύλων της SpaceX του Elon Musk, θα κυκλοφορήσει ένα αλουμινένιο σκάφος 24 ποδιών αυτό το καλοκαίρι, ενώ μια άλλη νεοφυής επιχείρηση με έδρα τη Στοκχόλμη, η X Shore, έχει συγκεντρώσει πάνω από 71 εκατομμύρια ευρώ για την παραγωγή του ηλεκτρικού σκάφους της, το οποίο έχει εμβέλεια έως και 100 ναυτικά μίλια.
      Η επόμενη μεγάλη πρόκληση της Candela είναι η αύξηση της παραγωγής για να ανταποκριθεί στη ζήτηση: η εταιρεία μετακομίζει σε νέες εγκαταστάσεις τετραπλάσιες από τις υπάρχουσες και αυξάνει την ομάδα της από 30 σε 100 άτομα. Η βιομηχανία σκαφών έχει συνήθως μικρή κλίμακα παραγωγής και μεγάλο μέρος της εργασίας γίνεται με το χέρι – αλλά ο Hasselskog διερευνά τρόπους για την προσθήκη αυτοματοποίησης, σε μια προσπάθεια να μειώσει την τιμή των μελλοντικών μοντέλων. «Θέλουμε πραγματικά να μειώσουμε το κόστος, ώστε να μπορούμε να ανταγωνιστούμε τα σκάφη με κινητήρα εσωτερικής καύσης», ανέφερε.

      ---
       
    12. webTV

      Engineer

      Μνήμες από την τραγωδία του Αυγούστου (2018) ξύπνησε η κατεδάφιση των δύο κύριων πυλώνων που είχαν απομένει από τη γέφυρα της Γένοβας, η κατάρρευση της οποίας είχε στοιχίσει τη ζωή σε 43 ανθρώπους.
      Το πρωί της Παρασκευής τοποθετήθηκαν εκρηκτικά προκειμένου να ισοπεδωθούν οι δύο πυλώνες ώστε να επιτραπεί η ανέγερση μιας νέας δομής.
       
      Οι περίπου 4.500 τόνοι μπετόν και χάλυβα κατέρρευσαν σε επτά δευτερόλεπτα μέσα σ' ένα σύννεφο σκόμης, μπροστά στα μάτια των πολυάριθμων Γενοβέζων που είχαν έρθει για να παρακολουθήσουν από απόσταση την κατεδάφιση.
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
    13. webTV

      Engineer

      Υπάρχουν 51 κυρίαρχα κράτη με επικράτεια που βρίσκεται εντός του κοινού ορισμού της Ευρώπης ή/και με συμμετοχή σε διεθνείς ευρωπαϊκούς οργανισμούς που είναι σχεδόν παγκοσμίως αναγνωρισμένες. Η παρακάτω λίστα περιλαμβάνει όλες τις οντότητες που εμπίπτουν ακόμη και εν μέρει σε οποιονδήποτε από τους διάφορους κοινούς ορισμούς της Ευρώπης, γεωγραφικούς ή πολιτικούς. Πενήντα αναγνωρισμένα κράτη και το Κοσσυφοπέδιο με περιορισμένη, αλλά ουσιαστική και διεθνή αναγνώριση.   Ο κατάλογος περιλαμβάνει τα ψηλότερα κτίρια σε κάθε χώρα της Ευρώπης για το 2020. Κάθε χώρα αντιπροσωπεύεται από ένα μόνο κτίριο.    Για δεκαετίες, μόνο μερικές μεγάλες πόλεις, όπως η Μόσχα, το Λονδίνο, το Παρίσι, η Φρανκφούρτη, η Βαρσοβία, η Μαδρίτη, το Μιλάνο και η διηπειρωτική πόλη της Κωνσταντινούπολης περιείχαν ουρανοξύστες. Δείτε το video (ακολουθεί η λίστα):
          1. LAKHTA CENTER Saint Petersburg, RUSSIA Height : 462 m (1,516 ft)  Built in : 2019   2. ABU DHABI PLAZA Nur-Sultan, KAZAKHSTAN 310.8 m (1,020 ft) 2020   3. THE SHARD London, UNITED KINGDOM 306 m (1,004 ft) 2013   4. COMMERZBANK TOWER Frankfurt, GERMANY 300 m (984 ft) 1997   5. SKYLAND İSTANBUL Istanbul , TURKEY 284 m (932 ft) 2017   6. BAKU TOWER Baku, AZERBAIJAN 276 m (906 ft) 2020   7. DC TOWER 1 Vienna, AUSTRIA 250 m (820 ft) 2013   8. TORRE DE CRISTAL Madrid, SPAIN 249 m (817 ft) 2009   9. ALLIANZ TOWER Milan, ITALY 242 m (794 ft) 2015   10. TOUR FIRST Courbevoie, FRANCE 231 m (758 ft) 2011   11. PALACE OF CULTURE AND SCIENCE Warsaw, POLAND 230.7 m (757 ft)  1955   12. BATUMI TECHNOLOGICAL UNIVERSITY TOWER Batumi, GEORGIA 200 m (656 ft) 2012   13. TURNING TORSO Malmö, SWEDEN 190 m (623 ft) 2005   14. ROCHE TOWER Basel, SWITZERLAND 178 m (584 ft) 2015   15. MAASTOREN Rotterdam, NETHERLANDS 177.7 m (583 ft)  2010   16. AVAZ TWIST TOWER  Sarajevo, BOSNIA & HERZEGOVINA 172 m (564 ft) 2008   17. TOUR DU MIDI Brussels, BELGIUM 171 m (561 ft) 1967   18. TOUR ODÉON Monaco, MONACO 170 m (558 ft) 2015   19. KLOVSKI DESCENT 7A Kiev, UKRAINE 168 m (551 ft) 2012   20. EUROPA TOWER Vilnius, LITHUANIA 153 m (502 ft) 2004   21. SKY TOWER Bucharest, ROMANIA 137 m (449 ft) 2012   22. DALMATIA TOWER Split, CROATIA 135 m (443 ft) 2020   23. 360 NICOSIA Nicosia, CYPRUS 135 m (443 ft) 2020   24. WESTERN CITY GATE Belgrade, SERBIA 135 m (443 ft) 1980   25. PARUS Minsk, BELARUS 133 m (436 ft) 2014   26. ST. PETER'S BASILICA Vatican City, VATICAN CITY 132.5 m (435 ft) 1626   27. MAJAKKA Helsinki, FINLAND 131.7 m (432 ft) 2019   28. CEVAHIR TOWERS Skopje, NORTH MACEDONIA 130 m (427 ft) 2018   29. CAPITAL FORT Sofia, BULGARIA 125.8 m (413 ft) 2015   30. NIVY TOWER Bratislava, SLOVAKIA 125 m (410 ft) 2020   31. COPENHILL Copenhagen, DENMARK 124 m (407 ft) 2017   32.  Z-TOWERS Riga, LATVIA 123 m (404 ft) 2017   33. TORRE DE MONSANTO Oeiras, PORTUGAL 120 m (394 ft) 2001   34. SWISSOTEL TALLINN Tallinn, ESTONIA 117 m (384 ft) 2007   35. RADISSON BLU PLAZA HOTEL Oslo, NORWAY 117 m (384 ft) 1990   36. COUR DE JUSTICE TOWER III Luxembourg, LUXEMBOURG 115 m (377 ft) 2019   37. ARENA CENTER TOWER Tirana, ALBANIA 112 m (367 ft) 2019   38. AZ TOWER Brno, CZECH REPUBLIC 111 m (364 ft) 2013   39. ATHENS TOWER 1 Athens, GREECE 103 m (338 ft) 1971   40. ESZTERGOMI BAZILIKA Esztergom, HUNGARY 100 m (328 ft) 1869   41. PORTOMASO BUSINESS TOWER Saint Julian's, MALTA 97.5 m (320 ft) 2000   42. ROMASHKA TOWER Chișinău, MOLDOVA 91 m (299 ft) 1986   43. KRISTALNA PALAČA Ljubljana, SLOVENIA 89 m (292 ft) 2011   44. RILINDJA TOWER Priština, KOSOVO 87 m (285 ft) 1980   45. ELITE PLAZA BUSINESS CENTER Yerevan, ARMENIA 85 m (278 ft) 2013   46. CENTRE TERMOLÚDIC CALDEA Escaldes-Engordany, ANDORRA 80 m (262 ft) 1994   47. CAPITAL DOCK Dublin, IRELAND 79 m (259 ft) 2018   48. SMÁRATORG OFFICE TOWER Kópavogur, ICELAND 77.6 m (255 ft) 2007   49. BULEVAR MITRA BAKICA TOWERS Podgorica, MONTENEGRO 65 m (213 ft) No data   50. WORLD TRADE CENTER Serravalle, SAN MARINO 39.47 m (130 ft)  2004   51. SCHWEFELSTRASSE 25 Vaduz, LIECHTENSTEIN 39 m (128 ft) No data   Information Source & Images Credit: https://pastebin.com/S4vzL2tg
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.