Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • webTV

    Michanikos.gr webTV

    639 ειδήσεις in this category

    1. webTV

      Engineer

      Το CopenHill αποτελεί μια καινοτόμα μονάδα συνδυασμένης παραγωγής ενέργειας και θερμότητας από απόβλητα που ταυτόχρονα παρέχει εγκαταστάσεις και υπηρεσίες αναψυχής όπως σκι και αναρρίχηση και η οποία βρίσκεται στο Amager της Κοπεγχάγης στη Δανία. Το CopenHill πριν γίνει χώρος για mountain sports για μικρούς και μεγάλους, ήταν ένας χώρος όπου πετούσαν οι Δανοί τα απόβλητά τους. Ωστόσο, η θέληση της τοπικής κυβέρνησης να μετατραπεί η Κοπεγχάγη στην πρώτη πόλη που δεν θα χρησιμοποιεί καθόλου διοξείδιο του άνθρακα μέχρι το 2025, σε συνδυασμό με τη θέληση για δημιουργία κάτι μοναδικού και ταυτόχρονα οικολογικού, οδήγησε το 2013 στην κατασκευή αυτού του χώρου. Το CopenHill άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό τον Οκτώβριο του 2019.
      Στο CopenHill υπάρχει ένα εργοστάσιο καύσης απορριμμάτων που αποτελεί ταυτόχρονα και τεχνητό βουνό με πλούσια βλάστηση, πεδίο αναρρίχησης και πίστα για σκι. Η εν λόγω εγκατάσταση παρέχει θέρμανση σε 150.000 νοικοκυριά με σχεδόν μηδενικές εκπομπές ρύπων, ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί ως χώρος αναψυχής, τοπόσημο και τουριστικός προορισμός. 
      Το Copenhill καταλαμβάνει έκταση 17.000 τετραγωνικών μέτρων, εκ των οποίων τα 10.000 τ.μ. είναι η πίστα του σκι. Η πίστα του τεχνητού σκι είναι κατασκευασμένη από ένα ειδικό υλικό στην Ιταλία και ανακυκλώνεται όταν φθαρεί. Σε αυτή βρίσκεται και ένα μονοπάτι για περπάτημα και τρέξιμο, μήκους 490 μέτρων. Επίσης, στην ίδια εγκατάσταση έχει δημιουργηθεί και ένας τοίχος αναρρίχησης, ύψους 85 μέτρων. 
      Η επίσκεψη στον χώρο και η χρήση του είναι δωρεάν. Οι πολίτες πληρώνουν μόνο για τη χρήση των αναβατήρων ή για να ανεβούν στον τοίχο αναρρίχησης. Η κορυφή είναι επισκέψιμη και μέσω γυάλινου ανελκυστήρα, από τον οποίο κάποιος βλέπει το εσωτερικό του εργοστασίου καύσης. Στη βάση βρίσκεται ένα “afterski cafe & bar”, ένας χώρος ενοικίασης εξοπλισμού σκι και ένα επώνυμο κατάστημα.
      Ο τοίχος σχεδιάστηκε από την walltopia και είναι ο ψηλότερος τοίχος αναρρίχησης στον κόσμο, ύψους 85 μέτρων – πλάτους 10 μέτρων, και ενώνεται με την τεχνητή πίστα σκι στην ταράτσα του κτιρίου, δημιουργώντας έναν πολυχώρο για ορεινά αθλήματα μέσα στην πόλη.
      Ωστόσο, λόγω του πολύ μεγάλου ύψους του, η αναρρίχηση πρέπει να γίνεται από πολύ έμπειρα και εκπαιδευμένα άτομα, ενώ πρόκειται να ανοίξει επίσημα για το κοινό εντός του 2020.
      Ο τοίχος που δημιουργήθηκε σε στενή συνεργασία με την BIG, εναρμονίζεται με το κτίριο οπτικά και λειτουργικά. Οι τοποθετημένες λαβές είναι λειτουργικές για όλη την ανάβαση προς την κορυφή.
      «Ο σχεδιασμός του τοίχου ήταν μια πρόκληση καθώς προσπαθούσαμε να βρούμε τη σωστή ισορροπία μεταξύ εμφάνισης και λειτουργικότητας. Ο στόχος ήταν να δημιουργήσουμε ένα τοίχος που να ταιριάζει με την εντυπωσιακή αρχιτεκτονική του κτιρίου ενώ θα προσφέρει μια εξαιρετική εμπειρία αναρρίχησης», αναφέρει ο Vasil Sharlanov, επικεφαλής της walltopia.
      Το αναρριχητικό τοίχωμα χωρίζεται σε τέσσερα επίπεδα, και κάθε 20 μέτρα είναι διαφορετικό επίπεδο αναρρίχησης. Η δυσκολία ανεβαίνει όσο πιο ψηλά πηγαίνει ο αναρριχητής. Ο τοίχος 1.200 τετραγωνικών μέτρων κατασκευάστηκε από 55 τόνους ανοξείδωτου χάλυβα και στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ένα μείγμα 24 τόνων υαλοβάμβακα και πλεξιγκλάς. Αυτός ο συνδυασμός ήταν ο ιδανικός, σύμφωνα με τους ειδικούς, ώστε να μην εμποδίζεται ο φυσικός φωτισμός στο κτίριο.
      Ο αρχιτέκτονας Bjarke Ingels που σχεδίασε το CopenHill, είχε περιγράψει το έργο ως ανέγερση ενός αλπικού βουνού για να προσθέσει ενδιαφέρον στην επίπεδη τοπογραφία της Δανίας. «Η ιδέα για την πλαγιά του σκι προήλθε από το γεγονός ότι η Κοπεγχάγη έχει κρύο κλίμα με αρκετούς μήνες χιόνι, χωρίς όμως να έχει απολύτως κανένα βουνό», δήλωσε, εξηγώντας ότι οι κάτοικοι πρέπει να ταξιδέψουν αρκετές ώρες με το αυτοκίνητο για να φτάσουν στις πραγματικές πλαγιές του σκι στη Σουηδία.
      Για να πετύχει το εγχείρημα, χρειάστηκε να υπάρξει ένα ολοκληρωμένο business plan, καθορίζοντας τους πιθανούς επισκέπτες, προκειμένου το έργο να έχει και βιωσιμότητα, δεδομένου ότι απαιτήθηκαν 12,7 εκατ. ευρώ (εγκαταστάσεις σκι 5, εγκαταστάσεις αναρρίχησης 1,3, skicentre 1,6, πράσινο πάρκο στέγης 2,4, σχεδιασμός / σύμβουλοι 1,3, απρόβλεπτα 1,1 εκατ.). Στη Δανία, υπάρχουν 530.000 άτομα που ασχολούνται με το σκι κάθε χρόνο, κι αυτό αποτέλεσε ιδανική μαγιά σκέψης.
      Η χρηματοδότηση δε του έργου προήλθε από κοινή συνεργασία μεταξύ ιδιωτικών κεφαλαίων και δημοσίου, όπως τα δικά μας ΣΔΙΤ, καταδεικνύοντας ότι αποτελούν τον ιδανικό τρόπο κατασκευής και λειτουργίας μεγάλων έργων.
      Περισσότερες πληροφορίες: https://www.copenhill.dk/
       
    2. webTV

      Engineer

      Ο Παρθενώνας αποτελεί ένα απ’ τα πιο εμβληματικά αξιοθέατα της Ελλάδος, αλλά και ολόκληρου του κόσμου, ενώ μάλιστα θεωρείται από ιστορικούς και αρχιτέκτονες ως το απόλυτο συνταίριασμα μεταξύ απλότητας και δύναμης. Πόλος έλξης εκατομμυρίων επισκεπτών κάθε χρόνο, ο Παρθενώνας διατηρεί ακόμα κάποια μυστικά του αφανέρωτα, πάμε να τα ανακαλύψουμε.
      1. Η ύπαρξη του προ-Παρθενώνα. Ο Παρθενώνας αποτελεί ένα απ’ τα διασημότερα μνημεία παγκοσμίως, παρόλα αυτά δεν ήταν το πρώτο κτίσμα που ανεγέρθηκε στην περιοχή της Ακρόπολης. Στην πραγματικότητα στο ίδιο ακριβώς σημείο υπήρξε ένας ναός υπό κατασκευή αφιερωμένος στην θέα Αθηνά, ο οποίος σήμερα αποκαλείται ως προ- Παρθενώνας. Ο ναός αυτός φαίνεται να καταστράφηκε κατά την διάρκεια του Περσικού πολέμου το 480 Π.Χ και μετά από περίπου 30 χρόνια ξεκίνησε η ανοικοδόμηση του τωρινού Παρθενώνα από την ομάδα του Ικτίνου και του Καλλικράτη σε συνεργασία με το γλύπτη Φειδία, η οποία χρειάστηκε περίπου δέκα χρόνια κατασκευής (447-438 Π. Χ.)
      2. Ο Παρθενώνας ήταν χρωματιστός. Παρά το γεγονός ότι η εικόνα του Παρθενώνα στο μυαλό όλων μας είναι ταυτισμένη με την λευκή απόχρωση, πρόσφατες μελέτες με χρήση υπέρυθρου φωτισμού έχουν ανακαλύψει την ύπαρξη ιχνών από κόκκινο, μπλε και χρυσό χρώμα που στόλιζε το διάκοσμο του, τα οποία μάλιστα σε σημεία μπορούν να γίνουν ορατά και με γυμνό μάτι. Ο λόγος που στο σήμερα το μνημείο παρουσιάζει αυτή την ελαφριά γκρι απόχρωση, οφείλεται στην αποσύνθεση του χρώματος που πραγματοποιείται με το πέρασμα των αιώνων. Δες εδώ τις εντυπωσιακές εικόνες.
      3. Το μεγαλύτερο έξοδο κατασκευής του. Μέσα στο βάθος των χρόνων κάποια από τα οικονομικά στοιχεία του χτισίματος του Παρθενώνα έχουν επιβιώσει στο σήμερα, αναδεικνύοντας πως το μεγαλύτερο έξοδο της κατασκευής αποτελούσε η μεταφορά του πεντελικού μαρμάρου στο λόφο της Ακροπόλεως, μια διαδρομή περίπου 16 χιλιομέτρων. Για το σκοπό της κατασκευής χρειάστηκαν περίπου 20 χιλιάδες τόνοι μαρμάρου, ενώ η απόσταση από το λατομείο καλυπτόταν μέσα σε έξι ώρες, με την τελική ανάβαση να επιτυγχάνεται με τη χρήση αυτοσχέδιων γερανών.
      Το αντίγραφο της Ακρόπολης στο Nashville του Tennessee
      4. Το ακριβές αντίγραφο στην Αμερική. Η αρχιτεκτονική του Παρθενώνα, έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για την κατασκευή πολλών κτιρίων παγκοσμίως, που έχουν φανεί να αντιγραφούν την εμφάνιση του, όπως το Βρετανικό μουσείο στο Λονδίνο. Στην περιοχή του Νάσβιλ στην πολιτεία του Τενεσί των Ηνωμένων πολιτειών, υπάρχει μάλιστα ένα ακριβές αντίγραφο του μνημείου, που στέκει κοσμώντας το κέντρο του πάρκου της πόλης, από το 1897. Το 1990 εγκαταστάθηκε ένα αντίγραφο του περίφημου αγάλματος της Αθηνάς, ολοκληρώνοντας την αναπαράσταση.
      5. Η χρηματοδότηση δεν έγινε από τους Αθηναίους. Οι Αθηναίοι με την έκβαση των περσικών πολέμων κατάφεραν να μετατραπούν σε ηγέτιδα δύναμη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η χρηματοδότηση του μνημείου να έρθει απ΄ το κεφάλαιο των υπόλοιπών κρατών μελών της συμμαχίας της Δήλου που αποτελούσαν σύμμαχοι των Αθηναίων και όχι απευθείας από τους ίδιους τους πολίτες της.

      6. Η χρήση της χρυσής τομής. Ως χρυσή τομή αποκαλείται εκείνη η αναλογία μεταξύ μήκους και πλάτους που κάνει ένα παραλληλόγραμμο ευχάριστο στο μάτι. Ο γλύπτης Φειδίας που την χρησιμοποιούσε κατά κόρον στα γλυπτά του, κατασκεύασε και τον Παρθενώνα ως ένα “χρυσό” ορθογώνιο, ο οποίος χτίστηκε με την εξαιρετική ακρίβεια της μαθηματικής αυτής αναλογίας.
      7. Η κλοπή του χρυσού του αγάλματος. Το άγαλμα της Αθηνάς της Παρθένου, στο εσωτερικό του Παρθενώνα έπεσε θύμα καπήλευσης από τον τύραννο Λάχαρη, τον 3ο αιώνα Π. Χ., ο οποίος πήρε το χρυσό από τα μαλλιά και τα ρούχα της ώστε να κόψει νόμισμα για να πληρώσει τους μισθοφόρους του στρατού. Στην θέση του άλλοτε πολύτιμου μετάλλου, πιστεύεται από τους ειδικούς ότι τοποθετήθηκαν αυτήν την φορά πλάκες, οι οποίες είχαν επιχρυσωθεί.

      8. Η ονομασία Παρθενώνας. Παρότι η ονομασία Παρθενώνας είναι ταυτόσημη με το μνημείο, σε κείμενα του 5ου αιώνα Π. Χ. γινόταν αναφορά στο κτίσμα του ως “ο μεγάλος ναός”. Η πρώτη παρουσία του ονόματος που έμελλε να γίνει συνώνυμο του δέους και της υψηλής αρχιτεκτονικής παρουσιάζεται σε κείμενα του ρήτορα Δημοσθένη έναν αιώνα αργότερα και θεωρείται πως οι ρίζες του βασίζονται σ΄ ένα συγκεκριμένο δωμάτιο μέσα στο κτίσμα χωρίς να έχει διαλευκανθεί ποιο ακριβώς ήταν αυτό.
      9. Η αναστήλωση του Παρθενώνα. Χρονολογούμενη από την δεκαετία του ‘70 έχει ξεκινήσει από την ελληνική πολιτεία η διαδικασία αποκατάστασης και συντήρησης του Παρθενώνα, οπού τα αρχικά υλικά κατασκευής συμπληρώνονται με ανθεκτικότερα στις καιρικές συνθήκες και στην διάβρωση, ώστε να υποστηριχτεί η ακεραιότητα του μνημείου στο πέρασμα των αιώνων.

      10. Το σχέδιο κατασκευής του παλατιού. Ο Παρθενώνας μέσα στην μακραίωνη συνταρακτική ιστορία του έχει βιώσει πολλές μεταμορφώσεις με μια από αυτές να τον ήθελε να γίνει μεσοτοιχία με το νεόκτιστο παλάτι του βασιλιά Όθωνα. Μετά την δημιουργία των τολμηρών αυτών σχεδίων από τον Γερμανό αρχιτέκτονα Σίνκελ, η ιδέα έμεινε τελικά αποτυπωμένη μόνο στα χαρτιά. Αν θες να διαβάσεις πέντε ακόμα συνταρακτικά στοιχεία για τον Παρθενώνα πάτησε εδώ.
      Ο μοναδικός Παρθενώνας μέσα στην διάρκεια των χιλιάδων του χρόνων πυρπολήθηκε, λεηλατήθηκε, άλλαξε ταυτότητα και σκοπό, καταφέρνοντας όμως πάντα να καθηλώνει καθέναν που ανεβαίνει τον ιερό βράχο για να τον επισκεφτεί.
    3. webTV

      GTnews

      Στο συνέδριο διοργανώθηκαν 16 συνεδρίες, με πάνω από 75 ομιλητές. Η Εναρκτήρια Εκδήλωση διεξήχθη στον Φάρο, του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Τις επόμενες ημέρες το Συνέδριο μεταφέρθηκε στο Αμφιθέατρο Ιωάννης Δεσποτόπουλος του Ωδείου Αθηνών. 
      Παρακολουθήστε την πρώτη ημέρα του συνεδρίου εδώ : 
       
      Παρακολουθήστε τη δεύτερη ημέρα του συνεδρίου εδώ :
       
      Παρακολουθήστε την τρίτη ημέρα του συνεδρίου εδώ :
      Δείτε περισσότερα στην ιστοσελίδα του συνεδρίου: https://itcgreece.gr/
    4. webTV

      Engineer

      Πλάνα από θερμική κάμερα drone από νυχτερινές επιχειρήσεις της 32ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών στο Ψαθοχώρι Καρδίτσας
       
    5. webTV

      Engineer

      Φανταζόσασταν ποτέ πως στην καρδιά της Αθήνας και πιο συγκεκριμένα 700 μέτρα από τον Άρειο Πάγο, την Λεωφόρο Αλεξάνδρας και τα κεντρικά νοσοκομεία Ελπίς και Άγιος Σάββας υπάρχει ένα ρέμα το οποίο διασχίζει υπόγεια και αυλές σπιτιών, πιλοτές και θεμέλια πολυκατοικιών σε μια από τις πιο  πυκνοκατοικημένες περιοχές της Αθήνας;
      Η έρευνα του συνεργάτη μας Δημήτρη Θεοδοσόπουλου (Αγρονόμος - Τοπογράφος Μηχανικός του Ε.Μ.Π..) καθώς και τα ευρήματα της πραγματικά προκαλούν τρόμο στην ιδέα και μόνο κάποια στιγμή ένα ακραίο φυσικό φαινόμενο να πλήξει το κέντρο της Αθήνας και ειδικότερα την περιοχή του Πολυγόνου και Γκύζη. 
      Το Οδοιπορικό ξεκινά από την οδό Παπαρσένη, στη συμβολή με Σιμοπούλου, όπου συγκεντρώνονται τα πρώτα νερά. Στο βίντεο παρουσιάζεται ένας υποκλάδος αυτού του ρέματος, όπως αναφέρεται.
      Ο κλάδος αυτός είναι υπογειοποιημένος και το υπόγειο βρίσκεται κάτω από πολυκατοικίες.
      Η κάμερα προχωρά στη συνέχεια μέσα από το υπόγειο όπου βρίσκεται το ρέμα. Η φυσική πραγματικότητα του ρέματος είναι τελείως ακυρωμένη, καθώς βρίσκεται κάτω από σπίτια.
      Οι εικόνες πραγματικά μιλούν από μόνες τους και δεν χρήζουν περαιτέρω σχολιασμού. 
       
    6. webTV

      Engineer

      Το φιλμ ανοίγει με την άφιξη δυο Alfa Romeo (Alfetta και Alfasud) στο τότε εργοτάξιο όπου εκτελούνταν τα έργα για την δημιουργία του φράγματος του Μόρνου στον Nομό Φωκίδος. Στην περίφραξη βλέπουμε την ονομασία της κατασκευαστικής εταιρείας «Προοδευτική» που εκτελούσε τα έργα.   Το έργο ξεκίνησε το 1969, ολοκληρώθηκε το 1979, αλλά η λειτουργία του ξεκίνησε το 1981. Το φράγμα φτάνει τα 125 μέτρα και η τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε καλύπτει τις ανάγκες ύδρευσης της Αθήνας και των γύρω περιοχών. Ο φακός ακολουθεί τους ψηλούς χωμάτινους όγκους και τον κινηματογραφιστή με την συνοδό του καθώς ξεναγούνται στις εγκαταστάσεις.   Παρακολουθούμε την αυτόνομη μονάδα παραγωγής τσιμέντου, μπετονιέρες, μονάδες θραύσης και γερανούς που εκτοξεύουν δομικά υλικά.   Στη συνέχεια του φιλμ πανοραμικές λήψεις του εργοταξίου από ψηλά και του καναλιού υπό κατασκευή.
      Ύστερα ο φακός ακολουθεί το αμάξι καθώς εισέρχεται και εξέρχεται από μια σήραγγα, καταγράφει έναν εκσκαφέα επί το έργω, άλλον έναν που κινείται πάνω στο χείλος του χωμάτινου όγκου και τέλος τις εργασίες με ανυψωτικό μηχάνημα στην είσοδο ενός τούνελ.   Επιστροφή στο εργοτάξιο με τον φακό να καταγράφει εργασίες με βαρέα μηχανήματα, την ξενάγηση του κινηματογραφιστή σε μια σήραγγα όπου αγωγοί δεσπόζουν στο πάνω μέρος της και τέλος ξενάγηση στα ανοιχτά κανάλια μεταφοράς του νερού κατά πάσα πιθανότητα, όπου παρακολουθούμε εργασίες εντός τους.   Το φιλμ κλείνει με πλάνα από την σήραγγα της Γκιώνας, όπου για την κατασκευή της χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα μηχάνημα ολομέτωπης κοπής από την εργοληπτική εταιρεία που είχε αναλάβει το έργο Ε.Δ.Ο.Κ. Α.Ε.   Αξίζει να σημειωθεί πως για την κατασκευή του έργου θυσιάστηκε η αρχαία πόλη Καλλίπολη και το χωριό Κάλλιο τα οποία σκεπάστηκαν από τα νερά της λίμνης. Κάθε φορά που η στάθμη της λίμνης κατεβαίνει λόγω ξηρασίας το χωριό αναδύεται καθώς και το οχυρωματικό τείχος της αρχαίας πόλης.    Συντεταγμένες 38.523319915757305,22.116965107347482  
    7. webTV

      Engineer

      Στην διάθεση του κοινού βρίσκεται από την περασμένη βδομάδα το στο μεγαλύτερο υπόγειο σύστημα στάθμευσης στην Ολλανδία στην περιοχή των καναλιών της πόλης.
      Σε μια πόλη γνωστή ως φιλική προς το ποδήλατο και τους πεζούς, το έργο θα απαλλάξει το τμήμα του κέντρου που έχει καταγραφεί στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από την κυκλοφορία των αυτοκινήτων και θα δημιουργήσει χώρο για πεζούς, ποδηλάτες και πράσινο.
      Ο υπόγειος χώρος στάθμευσης περιλαμβάνει χώρο για 270 οχήματα. Το έργο υλοποιήθηκε από την Lödige Industries για λογαριασμό του δήμου του Άμστερνταμ και αποτελεί μέρος του «Agenda Amsterdam Autoluw», μια μακροπρόθεσμη πολιτική με τη γενική αρχή να υπάρχουν λιγότερα αυτοκίνητα στην πόλη. 
      Είναι το 34ο αυτοματοποιημένο σύστημα στάθμευσης στην Ολλανδία που εγκαθίσταται από την εταιρεία, η οποία έχει εγκαταστήσει συστήματα σε όλη την Ευρώπη, την Αυστραλία και τη Βόρεια Αμερική.
      Τα μόνα σημεία του γκαράζ ορατά στο κοινό είναι οι τρεις γυάλινες καμπίνες εισόδου σχεδιασμένες από το ολλανδικό αρχιτεκτονικό γραφείο, Angie Abbink X CO. Οι οδηγοί αφήνουν το αυτοκίνητό τους στην είσοδο και το σύστημα Lödige αναλαμβάνει τα υπόλοιπα.
      Το σύστημα μπορεί να σταθμεύει και να φορτίζει έως και 56 ηλεκτρικά οχήματα με δυνατότητα αναβάθμισης και φόρτισης περισσότερων οχημάτων στο μέλλον. Ένα σύστημα πληρωμών EV είναι υπό σχεδιασμό, το οποίο θα επιτρέψει στους χρήστες να χρεώνουν και να πληρώνουν για την κατανάλωσή τους σε μεταγενέστερο χρόνο.
       
    8. webTV

      GTnews

      Αξιοποιώντας την παρουσία στην Αθήνα, των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Αμερικανικής Εταιρείας Πολιτικών Μηχανικών (ASCE – American Society of Civil Engineers), προκειμένου να πραγματοποιήσουν συναντήσεις εργασίας και τεχνικές επισκέψεις, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας διοργάνωσε, σε συνεργασία  με τον Σύλλογο Πολιτικών Μηχανικών  Ελλάδας και το Ελληνικό Τμήμα του ASCE (ASCE Hellenic Section (Greece)), διεθνές συμπόσιο με τίτλο “Sustainability and Infrastructure“, με τη συμμετοχή ομιλητών από τους επισκέπτες αλλά και Ελλήνων στελεχών της πολιτικής, ακαδημαϊκής και επιχειρηματικής κοινότητας.
      Έχει καταστεί επιτακτική ανάγκη για τους Μηχανικούς και τους επαγγελματίες του κατασκευαστικού κλάδου να παρακολουθούν τις εξελισσόμενες απαιτήσεις του σύγχρονου κόσμου και να κατανοούν τις αναδυόμενες τάσεις και τεχνολογίες που μπορούν να αξιοποιηθούν για τη δημιουργία ανθεκτικών και βιώσιμων  έργων υποδομής.
      Με δεδομένο τον κρίσιμο ρόλο που διαδραματίζουν οι υποδομές στη διαμόρφωση ενός βιώσιμου μέλλοντος, το Συμπόσιο θα απασχολήσουν :
      Οι προηγμένες τεχνικές απογραφής και οι συστηματικές πρακτικές διαχείρισης των υποδομών σε όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους,  για βέλτιστη αξιοποίηση των πόρων και ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ο ψηφιακός μετασχηματισμός αξιοποιώντας τεχνολογίες BIM και Digital Twins για την ενίσχυση της βιωσιμότητας στις φάσεις σχεδιασμού, μελέτης και συντήρησης των έργων υποδομής. Δομικά υλικά με χαμηλό ανθρακικό αποτύπωμα για μείωση των οικολογικών επιπτώσεων των κατασκευαστικών δραστηριοτήτων. Η παραγωγή καθαρής ενέργειας, οι ΑΠΕ και η υλοποίηση πρωτοποριακών έργων περιβάλλοντος, που συμβάλλουν στην αειφόρο ανάπτυξη. Παράλληλα, σε μια εποχή αυξημένης περιβαλλοντικής συνείδησης, οι κυβερνήσεις και οι οργανισμοί υιοθετούν όλο και περισσότερο πολιτικές πράσινων δημόσιων προμηθειών που ενσωματώνουν κριτήρια βιωσιμότητας για φιλικά προς το περιβάλλον και με κοινωνικά υπεύθυνα έργα.
      Παρακολουθείστε το συμπόσιο εδώ: 
       
    9. webTV

      Engineer

      Τα τελευταία χρόνια, τα ξύλινα κτίρια έχουν φτάσει σε νέα ύψη, με πανύψηλους ξύλινους ουρανοξύστες να έχουν ολοκληρωθεί ή να είναι υπό κατασκευή σε χώρες όπως η Νορβηγία, η Ελβετία και η Αυστραλία. Η Σιγκαπούρη, εν τω μεταξύ, διαθέτει το μεγαλύτερο ξύλινο κτίριο στην Ασία, ένα πανεπιστημιακό συγκρότημα 43.478 τ.μ. που άνοιξε τον Μάιο.
      Τώρα, η εταιρεία ανάπτυξης ακινήτων Atrium Ljungberg ανακοίνωσε τα σχέδιά της για την κατασκευή της μεγαλύτερης «ξύλινης πόλης» στον κόσμο, η οποία θα χτιστεί στην πρωτεύουσα της Σουηδίας, τη Στοκχόλμη, από το 2025.
      Η Stockholm Wood City θα διαθέτει 7.000 χώρους γραφείων και 2.000 κατοικίες στα νοτιοανατολικά της πόλης και θα προσφέρει «ένα ζωντανό, αστικό περιβάλλον με ένα μείγμα από χώρους εργασίας, κατοικίες, εστιατόρια και καταστήματα», σύμφωνα με το δελτίο Τύπου της εταιρείας. Καταλαμβάνοντας έκταση 250.000 τ.μ., θα είναι το «μεγαλύτερο κατασκευαστικό έργο από ξύλο στον κόσμο».
      H «ξύλινη πόλη» θα κατασκευαστεί στην περιοχή Σίκλα, στο νοτιοανατολικό τμήμα της ΣτοκχόλμηςAtrium Ljungberg Το έργο κατασκευάζεται στη Σίκλα, μια γειτονιά που ήδη φιλοξενεί περισσότερες από 400 εταιρείες, σύμφωνα με την Atrium Ljungberg, η οποία διαθέτει ένα εμπορικό πάρκο στην πρώην βιομηχανική περιοχή. Ο εργολάβος περιγράφει την περιοχή ως «πόλη των πέντε λεπτών», υποστηρίζοντας ότι οι χώροι εργασίας, τα σπίτια, οι εγκαταστάσεις αναψυχής και οι υπηρεσίες βρίσκονται σε απόσταση πέντε λεπτών με τα πόδια μεταξύ τους.
      Τα πλεονεκτήματα του ξύλου
      Αν και ορισμένοι ειδικοί έχουν εκφράσει ανησυχίες σχετικά με τους κινδύνους πυρκαγιάς που ενέχουν τα ξύλινα κτίρια, οι υποστηρικτές υποστηρίζουν ότι η συνθετική ξυλεία καίγεται με σχετικά αργό και προβλέψιμο ρυθμό, γεγονός που την καθιστά ασφαλέστερη από πολλές κατασκευές από χάλυβα.
      Το ξύλο είναι επίσης μια «δεξαμενή άνθρακα», που σημαίνει ότι το διοξείδιο του άνθρακα που αφαιρείται από τον αέρα από τα δέντρα αποθηκεύεται στο υλικό αντί να επιστρέφει στην ατμόσφαιρα.
        Η κατασκευή θα ξεκινήσει το 2025 και τα πρώτα κτίρια θα παραδοθούν το 2027Atrium Ljungberg Έχει διαπιστωθεί ότι τα ξύλινα κτίρια διαθέτουν καλύτερη ποιότητα αέρα στους εσωτερικούς χώρους και μπορούν να κατασκευαστούν με σημαντικά χαμηλότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα σε σχέση με εκείνα που κατασκευάζονται με συμβατικά υλικά. Μια μελέτη του 2022, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature, υπολόγισε ότι η κατασκευή αρκετών ξύλινων κτιρίων μεσαίου ύψους για τη στέγαση του 90% των νέων κατοίκων των πόλεων από τώρα έως το 2100 θα μείωνε τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά 106 γιγατόνους (ο πλανήτης εκπέμπει σήμερα περίπου 40 γιγατόνους κάθε χρόνο).
      Ένας μετασχηματισμός αυτού του μεγέθους θα απαιτούσε βιώσιμες φυτείες ξυλείας, ώστε να μην προκληθεί αποψίλωση των δασών. Αλλά η Σουηδία είναι μια χώρα προετοιμασμένη να καινοτομήσει με το ξύλο, καθώς σχεδόν το 70% της έκτασής της καλύπτεται από δάση.
      Τα πρώτα κτίρια στη Stockholm Wood City, η οποία σχεδιάζεται από τα αρχιτεκτονικά γραφεία White Arkitekter και Henning Larsen, πρόκειται να ολοκληρωθούν το 2027.
      Με πληροφορίες από: World’s largest ‘wood city’ to be built in Stockholm by Jacqui Palumbo, CNN
    10. webTV

      Engineer

      Φέτος το καλοκαίρι μία μικρή αλλά μοναδικού και διαφορετικού κάλους παραλία της Ηπείρου η οποία σημειωτέον βρίσκεται στα 500 μέτρα υψόμετρο έσπασε κάθε ρεκόρ επισκεψιμότητας από Έλληνες και ξένους τουρίστες.
      Αναφερόμαστε στην άγνωστη και μη προσβάσιμη μέχρι και πριν λίγα χρόνια Λίμνη Ζαραβίνα στο Πωγώνι της Ηπείρου.
      Από μακριά, το πυκνό δάσος βελανιδιάς φαίνεται έτοιμο να καταπιεί την μικρή γαλάζια λίμνη, ενώ δύσκολα θα διακρίνει κανείς με γυμνό μάτι μονοπάτια, δρόμους ή διαδρομές. Από γεωλογικής άποψης, η λίμνη είναι μία βαθιά χαράδρα που κάποια στιγμή στα πολύ προϊστορικά χρόνια γέμισε με νερά από τους παγετώνες που διαρκώς έλιωναν. Ίσως έτσι εξηγείται και το τεράστιο βάθος της μικρής λίμνης που – όσο και αν δεν φαίνεται – ξεπερνά τα 30 μέτρα κάνοντας την μία από τις πιο βαθιές λίμνες στην Ελλάδα.
      Για χρόνια, όμως, η ανεξερεύνητη λίμνη παρέμενε απροσπέλαστη στο κοινό εξαιτίας μίας ιδιαίτερης για τα ελληνικά δεδομένα δικαστικής διαμάχης. Από το 1885, η λίμνη θεωρούνταν ιδιωτική βάσει ενός οθωμανικού φιρμανιού που καθιστούσε την λίμνη τσιφλίκι μίας γνωστής οικογένειας από την περιοχή. Κάπου στην δεκαετία του 1980, οι κάτοικοι της περιοχής ξεκίνησαν μία ατέλειωτη δικαστική διαμάχη, η οποία ολοκληρώθηκε σχεδόν 40 χρόνια αργότερα με την απόδοση της λίμνης στο ελληνικό κράτος. Πως ήταν, όμως, δυνατόν ένας ιδιώτης να έχει στην κατοχή του μία λίμνη;
      Η κυριότητα της λίμνης στηριζόταν για αιώνες σε τίτλους ιδιοκτησίας που είχε αποδώσει κάποιος Τούρκος πασάς της περιοχής και παρά την προσάρτηση της Ηπείρου στην Ελλάδα το 1913 η λίμνη παρέμενε ιδιωτική. Για χρόνια, οι κάτοικοι των γύρω κοινοτήτων προσπαθούσαν να βρουν τρόπους να «σπάσει» αυτό το περίεργο ιδιοκτησιακό καθεστώς και να αποδοθεί η λίμνη στο ελληνικό Δημόσιο, ώστε να διευκολυνθεί και να επιταχυνθεί η ανάπτυξη της περιοχής. Έτσι, το 2011 μετά από χρόνια δικαστηρίων, μηνύσεων και προσφυγών, η λίμνη Ζαραβίνα πέρασε στην κυριότητα του Δημoσίου και έγινε κοινόχρηστη.
      Η λίμνη Ζαραβίνα απέχει 45 χιλιόμετρα από τα Ιωάννινα και μόλις 14 χιλιόμετρα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Σημεία αναφοράς είναι οι οικισμοί της Ζαραβίνας και της Σιταριάς σε απόσταση περίπου 5 χιλιομέτρων και οι δύο, ενώ πριν επισκεφθείτε την περιοχή, είναι καλό να ρίξετε μία ματιά στον καιρό και να προετοιμαστείτε κατάλληλα για μία φυσική εξόρμηση.
      Οι μύθοι γύρω από την λίμνη
      Όπως είναι φυσικό, το μεγάλο βάθος της λίμνης με τις ρουφήχτρες, τις καταβόθρες και τα βαλτώδη νερά έκαναν την λαϊκή φαντασία να οργιάζει. Οι θρύλοι και οι δοξασίες γύρω από την λίμνη έδιναν και έπαιρναν για χρόνια. Παλιά έλεγαν πως αν ρίξεις ένα κανάτι στην λίμνη θα το δεις στα Γιάννενα. Αν και πρόκειται για λαϊκή υπερβολή, ο θρύλος μπορεί να έχει μία μικρή βάση, γιατί η λίμνη Ζαραβίνα έχει και αρκετές υπόγειες εκροές που μέχρι σήμερα οι επιστήμονες δεν είναι πλήρως σίγουροι για το που οδηγούν. Μάλιστα, το 2011 επιστήμονες προσπάθησαν να μελετήσουν τον πυθμένα της λίμνης για να δουν τι ακριβώς συμβαίνει κάτω από τα φαινομενικά ήρεμα νερά της κρυμμένης λίμνης. Παρά τον αρχικό ενθουσιασμό, η κατάδυση διακόπηκε εξαιτίας της ανεύρεσης υδρόθειου, το οποίο δημιουργούσε ένα ασφυκτικό και σκοτεινό περιβάλλον μέσα στο νερό.
      Η Λίμνη Ζαραβίνα σήμερα είναι ένας από τους top προορισμούς της Ηπείρου και υπάρχουν μέρες που κυριολεκτικά δεν βρίσκεις χώρο να βάλεις την πετσέτα σου προκειμένου να απολαύσεις μία από τις πιο ξεχωριστές βουτιές της ζωής σου.
    11. webTV

      Engineer

      Ο Κηφισός ως γνωστό ξεκινάει από την Πάρνηθα και ο κεντρικός του κλάδος υπογειοποιείται κάτω από την Εθνική Οδό στα σύνορα του Δήμου Ν.Χ-Ν.Φ. με τον Δήμο Αθηναίων 600 μέτρα πριν την Λιοσίων. Έπειτα και για 7 χιλιόμετρα το ποτάμι κυλάει υπογείως και ξαναβγαίνει στο φως στο ύψος του κόμβου για Νίκαια και Άγιο Ιωάννη Ρέντη.
      Η πενταμελής ομάδα της Γεωμυθικής που έκανε την αυτοψία περιγράφει την εμπειρία εξερεύνησης: 
      Από αυτό το σημείο μπήκε η ομάδα εξερεύνησης μας και ξεκίνησε την υπόγεια εξερεύνηση της μέσα στο υπόγειο περπατώντας προς Νέα Χαλκηδόνα. Συνολικά περπατήσαμε τα 3.5 από τα 7 συνολικά χιλιόμετρα φτάνοντας μέχρι το ύψος των ΚΤΕΛ περίπου όπου πέσαμε πάνω σε ανυπέρβλητα εμπόδια (βαθιές λίμνες, αναβαθμοί, σπασμένα μπετά) και έτσι αναγκαστήκαμε να επιστρέψουμε πάλι πίσω στο σημείο εισόδου μας. Υπόψιν ήταν η δεύτερη προσπάθεια διάσχισης, καθότι στην πρώτη είχαμε ξεκινήσει από το σημείο εισόδου στην Νέα Χαλκηδόνα αλλά και εκεί μόλις λίγα μέτρα μετά την είσοδο υπήρχε πάλι αδιαπέραστη λίμνη.
      Συνολικά λοιπόν περπατήσαμε 7 χιλιόμετρα μέσα σε 5 ώρες περίπου υπόγειας διαμονής.
      Αισθανθήκαμε δέος για το μέγεθος του έργου, τις διαστάσεις του υπόγειου αγωγού αλλά και πίκρα για την πλήρη υποβάθμιση των ομβρίων υδάτων και την γενική παραμέληση του έργου από την κατασκευή του (καμία συντήρηση, καμία πρόβλεψη για φρεάτια επίσκεψης ή ράμπες πρόσβασης στο υπό εξερεύνηση τμήμα)
      Η πλέον εντυπωσιακή ανακάλυψη όσον αφορά την βιοποικιλότητα του υπογείου ήταν ένας σαπίτης (αναγνώριση από Ηλία Στραχίνη), ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα έφτασε εκεί από παράσυρση. Εντοπίσαμε έναν αρουραίο ακόμα, πολλές κατσαρίδες φυσικά και πολλά ψάρια μικρού μεγέθους (γόνος) αλλά και μεγαλύτερα τα οποία ταξίδευαν κόντρα στο ρεύμα του νερού και προς το βουνό. Μια εντυπωσιακή σκέψη που κάναμε είναι ότι ό,τι περπατήσαμε και άλλο τόσο περάσανε τα ψάρια και τα χέλια που έχουμε εντοπίσει στα ανάντι τμήματα τόσο του Κηφισού όσο και του Ποδονίφτη. Οι μπριάνες, οι ποταμοκέφαλοι, τα αττικόψαρα και κυρίως τα χέλια που έρχονται από την άλλη πλευρά του πλανήτη για να μπουν στον Κηφισό μας.
      Το νερό ήταν κυρίως καθαρό, δροσερό και αρκετό.
       
    12. webTV

      Engineer

      Η αόρατη, αφανής Αθήνα, ως ένα ιστορικό παλίμψηστο, ανελκύεται σταδιακά στη δημόσια σφαίρα. Κτίρια και ιστορίες ανθρώπων που τα σάρωσε ο χρόνος, αλλά που μπορούν να έρθουν στην επιφάνεια και πάλι και να εμπλουτίσουν την εμπειρία μας από τη σύγχρονη πόλη.
      Είναι η επιδίωξη της σύμπραξης έξι φορέων που δούλεψαν από κοινού για τρία χρόνια, με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ, και μόλις πρόσφατα παρουσίασαν το προφίλ του προγράμματος που ολοκληρώνεται. Είναι ένα αποθετήριο γνώσης, μια ψηφιακή εφαρμογή.
      Εχει τίτλο «In Athens. Ιστορίες μιας αόρατης Αθήνας» και αποσκοπεί να προκαλέσει ερεθίσματα και να παρέχει γνώση σε ένα ευρύ και ποικίλο κοινό (νέοι, τουρίστες, εκπαιδευτικοί κ.ά.) μέσα από τη χρήση της τεχνολογίας και κατόπιν έρευνας αρχειακής και επί του πεδίου.
      Ερμού 17, τότε και τώρα. Στο νεοκλασικό κτίριο στεγαζόταν το ιστορικό κατάστημα παιχνιδιών του Μαγγιώρου, ενώ σήμερα είναι ξενοδοχείο. «Το έργο φιλοδοξεί με τεχνολογική και μεθοδολογική καινοτομία να αναδείξει μια διαφορετική Αθήνα μέσω σπάνιων αρχείων και συλλογών, στοχεύοντας κυρίως στην εκπαίδευση, στη νέα γενιά και στους συνεχώς αυξανόμενους αριθμούς επισκεπτών της πόλης», είπε η Ειρήνη Γρατσία εκ μέρους της Monumenta, ενός εκ των έξι φορέων. Η Monumenta συστηματικά καταγράφει κτίρια χτισμένα προ του 1950 και ολοκληρώνει την τεκμηρίωση μέσα από προφορικές μαρτυρίες και αρχεία. Οι άλλοι πέντε φορείς που συνέπραξαν είναι η Hermes (ψηφιακή διαχείριση πολιτιστικής κληρονομιάς), το Δίπυλον (μελέτη αρχαίας τοπογραφίας), ο εκδοτικός οίκος Μέλισσα (με εξειδίκευση σε βιβλία τέχνης, αρχαιολογίας, αρχιτεκτονικής, ιστορίας και παράδοσης), η GET(διαχείριση και αξιοποίηση της χωρικής πληροφορίας) και η Commonspace (διατήρηση, προαγωγή και προφύλαξη του δημοσίου χώρου). «Πώς μπορεί ένας τόπος να μας εμπνεύσει;» είπε ο Παύλος Χατζηγρηγορίου (με τη μεγάλη εμπειρία που έχει στην Ερμούπολη). Είναι ένα ερώτημα-οδηγός. Μεγάλος αριθμός επιστημόνων και πάσης φύσεως συνεργατών από όλους τους φορείς δούλεψαν συνδυαστικά.
      Με απλό και γρήγορο τρόπο οι χρήστες της εφαρμογής «In Athens» μπορούν να περιηγηθούν σε 24 σημαντικά κτίρια της Αθήνας που δεν υπάρχουν πια, να γνωρίσουν τις ιστορίες των αρχιτεκτόνων και την αστική ζωή της εποχής. Η παρουσίαση του In Athens έγινε στο Ιδρυμα Παναγιώτη και Εφης Μιχελή (Βασιλίσσης Σοφίας 79) παρουσία πολλών αρχιτεκτόνων και ερευνητών αλλά και του δημάρχου Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη. Το πρόγραμμα αξιοποιεί τη σύμπραξη των έξι φορέων ώστε να δημιουργήσει ένα Ψηφιακό Αποθετήριο Γνώσης (παλιές φωτογραφίες, τοπογραφικά διαγράμματα, αεροφωτογραφίες, σχέδια, εφημερίδες, πολεοδομικοί – ιστορικοί χάρτες, αποτελέσματα αρχαιολογικών ανασκαφών και κείμενα), Ψηφιακές Αφηγήσεις (για διαδικτυακή εφαρμογή και για κινητές συσκευές) και δυνατότητα για Συμμετοχικές Διαδικασίες, δηλαδή εκπαιδευτικά εργαλεία, συμμετοχή και ενημέρωση κοινού, εργαστήρια.
      Βασιλίσσης Σοφίας και Ηροδότου, στο ύψος του Μεγάρου Σταθάτου. Δεξιά, η οικία Βόγλη (Βασ. Σοφίας 35), που κατεδαφίστηκε το 1968. Μέγαρα και καταστήματα
      Με αρχικό άξονα την πλατεία Συντάγματος, τη Βασιλίσσης Σοφίας και την Ερμού, την προθήκη δηλαδή της αστικής Αθήνας στο κέντρο της πρωτεύουσας, το πρόγραμμα αναδεικνύει μορφές και ποιότητες που νομίζαμε οριστικά χαμένες. Ξεκλειδώνει αφηγήσεις και στρέφει το βλέμμα να αγκαλιάσει την πόλη ως ένα σύνολο βιωμάτων στον χρόνο. Οι αφηγήσεις από κτίρια χαμένα ή από αγαπημένα καταστήματα που έχουν κλείσει από χρόνια ανακαλούν την κλίμακα και τον κώδικα άλλων εποχών (ιστορικά νωπών). Το κατάστημα παιχνιδιών του Μαγγιώρου, π.χ., που βρισκόταν στην οδό Ερμού 17 από τα τέλη του 19ου αιώνα, συνδέεται με τις αναμνήσεις των Αθηναίων επί δεκαετίες. Το νεοκλασικό κτίριο στο οποίο στεγαζόταν κατεδαφίστηκε το 1977 (το κατάστημα μετακόμισε για λίγα χρόνια στη νεόδμητη τότε Στοά Δαβάκη, που συνδέει την Κριεζώτου με την Ακαδημίας).
      Και τι να πει κανείς για τα μέγαρα της πλατείας Συντάγματος ή της Βασιλίσσης Σοφίας; Εντυπωσιακά είναι τα τρισδιάστατα μοντέλα κατεδαφισμένων κτιρίων της Αθήνας που δημιούργησε η GET για λογαριασμό του «In Athens». Δόθηκε έμφαση στα αρχοντικά μέγαρα της Βασιλίσσης Σοφίας και στα νεοκλασικά κτίρια της Ερμού. Ηταν πολύ ευχάριστο να παρατηρεί κανείς «σαν αληθινά» τα μέγαρα Παπούδωφ, Κορομηλά, Γεωργαντά και πολλά ακόμη που σήμερα θα ήταν απλώς αδιανόητο να κατεδαφιστούν.
      Βασ. Σοφίας 23, τότε και τώρα. Η αλλοτινή οικία Εμπειρίκου – Συριώτη, μετέπειτα στέγη των Εκπαιδευτηρίων Μακρή – Παναγιωτόπουλου. Στην παρουσίαση του προγράμματος ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η συμμετοχή (με βίντεο) του αρχιτέκτονα – πολεοδόμου Αλέξανδρου Παπαγεωργίου-Βενετά, ο οποίος περιέγραψε λεπτομερώς το μέγαρο της Βασιλίσσης Σοφίας 23, όπου στεγάζονταν τα Εκπαιδευτήρια Μακρή. Εκεί φοιτούσε ως μαθητής δημοτικού το 1939 και περιέγραψε κάθε γωνιά του κτιρίου. Πολύτιμη μαρτυρία.
      Οσα έφεραν στη συζήτηση με παρεμβάσεις τους ο Παύλος Χατζηγρηγορίου (που συνόψισε το συλλογικό όραμα), η Λήδα Κωστάκη (με το αρχαιολογικό έργο στην ΑΜΚΕ Δίπυλον), η Ολγα Δακουρά-Βογιατζόγλου (για τα έγκατα της αόρατης Αθήνας, τη «δεισιδαίμονα» πόλη της μαγείας και των δοξασιών), ο Δημήτρης Φιλιππίδης (με ιστορίες από την πλατεία Συντάγματος της ανοικοδόμησης) κύκλωσαν από διαφορετικές αφετηρίες τη φιλοδοξία του προγράμματος. Η Ειρήνη Γρατσία ανέφερε μεγάλο αριθμό περιπτώσεων κτιρίων για τα οποία έχει συγκεντρωθεί πρωτότυπο υλικό. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και το ντοκιμαντέρ «in-Athens» σε σενάριο – σκηνοθεσία Κυριάκου Αγγελάκου. Το «In Athens. Ιστορίες μιας αόρατης Αθήνας» (istories.in-athens.gr) συναιρεί όλη την ιστορική στρωματογραφία της πόλης και μας δίνει ερεθίσματα να σταθούμε ενεργοί απέναντι σε όσα βλέπουμε και σε όσα υπήρξαν. Είναι μια καινοτόμος δύναμη.
    13. webTV

      GTnews

      Μια ισχυρή ριπή ανέμου κατέστρεψε μια ανεμογεννήτρια ύψους 65 μέτρων με τρεις λεπίδες σε ένα αγρόκτημα στο Ροστοκ της Γερμανίας. Αναφέρθηκε ότι από το περιστατικό δεν τραυματίστηκε κανείς. Ο αυτοκινητόδρομος έμεινε κλειστός μετά το περιστατικό.
       
    14. webTV

      Engineer

      Το τίτλο του μεγαλύτερου γραφείου στο κόσμο κατέκτησε το Surat Diamond Bourse που ξεπέρασε κατά 40.000 τμ το Αμερικανικό Πεντάγωνο που κατήχε το ρεκόρ από το 1943.
      Το κτίριο επιφανείας 660.000 τμ που έχει σχεδιαστεί από το αρχιτεκτονικό στούντιο Morphogenesis βρίσκεται στα περίχωρα της πόλης Surat στην Ινδία φιλοξενεί περι τα 4.717 γραφεία και 67.000 επαγγελματίες διαμαντιών, συμπεριλαμβανομένων κοπτικών, στιλβωτών και εμπόρων. Τα γραφεία κυμαίνονται σε μέγεθος από 28 τμ έως πάνω από 10.500 τμ.
      Αποτελείται από μια κεντρική σπονδυλική στήλη με μια σειρά από αίθρια πλήρους ύψους, ειδικά διαμορφωμένα στα άκρα για να επιτρέψει την καλό αερισμό στο κτίριο.
      Οι 15ώροφες πτέρυγες έχουν προσανατολισμό βορρά-νότου για να μειώσουν την ηλιακή ακτινοβολία κυρίως στην δύση. Κάθε ένα από τα μπλοκ έχει τζάμια στις προσόψεις για να επιτρέπει το φυσικό φωτισμό τις περισσότερες ώρες της ημέρας.
      Ανάμεσα σε αυτές τις πτέρυγες βρίσκονται αυλές που σκιάζονται σε μεγάλο βαθμό από το κτίριο και προορίζονται να χρησιμοποιηθούν ως άτυποι χώροι συναλλαγών και συναντήσεων.

      Εκτός από τα πολυάριθμα γραφεία, το κτήριο περιλαμβάνει μια εστιατόρια, καταστήματα και κέντρο ευεξίας, καθώς και εγκαταστάσεις συνεδρίων και δεξιώσεων.
      Το ινδικό στούντιο Morphogenesis ιδρύθηκε από τους Sonali και Manit Rastogi το 1996 και έχει γραφεία στη Βομβάη, το Bengaluru και το Νέο Δελχί.
       

      Πηγή: https://www.ered.gr/real-estate-news/egkainiasthke-to-megalytero-ktirio-grafeiwn-ston-kosmo

       
       
    15. webTV

      GTnews

      Πώς μετατρέπεις πέντε χρόνια λειτουργίας ενός δορυφόρου σε μουσική; Πώς μπορεί να βιώσει μουσικά ο ακροατής τον άνεμο, τα σύννεφα και τη θερμοκρασία;
      Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) προχώρησε στην ηχοποίηση των δεδομένων του δορυφόρου Aeolus σε μία ορχηστρική σύνθεση με τίτλο «Life of Aeolus». Μέρος της σύνθεσης αποτελεί και ένα ακραίο επεισόδιο μεταφοράς ερημικής σκόνης, που διερευνά το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. Στο μισής ώρας διάρκειας «Life of Aeolus» κάθε δευτερόλεπτο παραπέμπει σε μία μέρα στη ζωή του δορυφόρου Aeolus και στον άνεμο που μετρούσε, καθώς περιστρεφόταν γύρω από τη Γη 16 φορές την ημέρα.

      Ο δορυφόρος εκτοξεύθηκε τον Αύγουστο του 2018 με στόχο να δείξει πώς η καταγραφή των προφίλ των ανέμων της Γης από το Διάστημα μπορεί να βελτιώσει τις μετεωρολογικές προγνώσεις και τα κλιματικά μοντέλα. Το καινοτόμο λέιζερ Aladin που έφερε πάνω του ο δορυφόρος ήταν δύσκολο να αναπτυχθεί. Χρειάστηκαν 20 χρόνια συνεργατικών προσπαθειών από τη βιομηχανία για να φτάσουμε στην ευρωπαϊκή αυτή πρωτιά για την παρατήρηση προφίλ ανέμων από το Διάστημα.
      Ο δορυφόρος ολοκλήρωσε την αποστολή του πρόσφατα έπειτα από σχεδόν πέντε χρόνια λειτουργίας. Τα δεδομένα του χρησιμοποιούνται όχι μόνο για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ο άνεμος επηρεάζει τη μετεωρολογική πρόγνωση και τη μεταφορά αερολυμάτων. Δεδομένα από τη χαρτογράφηση του ανέμου χρησιμοποιούνται σε σχεδόν πραγματικό χρόνο για την πρόγνωση του καιρού σε όλη την Ευρώπη.
       


      Καλλιτεχνική απεικόνιση του Aeolus / Φωτογραφία: ESA - C. Vijoux

      Για να τιμήσει την πενταετή λειτουργία αυτής της πρωτοποριακής αποστολής, η ESA συνεργάστηκε με τον συνθέτη Τζέιμι Περέρα για να δημιουργήσει μια ορχηστρική ηχοποίηση (sonification) της αποστολής. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιήθηκαν πνευστά όργανα που αναπαρήγαν τους διάφορους τύπους δεδομένων του Aeolus με αντίστοιχο μουσικό τόνο, διάρκεια και ένταση.
      Το πίκολο παράγει στη σύνθεση τις ψηλότερες νότες που σηματοδοτούν τις κορυφές των σύννεφων. Στις χαμηλότερες νότες ακούγονται το φαγκότο και το μπάσο κλαρινέτο που παραπέμπουν στις ακτίνες λέιζερ του δορυφόρου όταν φτάνουν ακριβώς πάνω από την επιφάνεια της Γης. Στις ενδιάμεσες οκτάβες, μέσα από κλαρινέτα, φλάουτα και όμποε μπορούμε να ακούσουμε την ταχύτητα του ανέμου και την ατμοσφαιρική πίεση, την πυκνότητα των νεφών και τη θερμοκρασία. Τέλος, το συνθεσάιζερ παραπέμπει στη διακοπή λειτουργίας του δορυφόρου.
      Στο ορχηστρικό κομμάτι παρουσιάζονται, επίσης, γεγονότα ορόσημα της περιόδου λειτουργίας του Aeolus, όπως ηφαιστειακές εκρήξεις που αντιπροσωπεύονται από τύμπανα, τυφώνες που αποδίδονται με ηχητικά εφέ ανέμου, αλλά και η πανδημία του κορονοϊού που αντιπροσωπεύεται από ένα συνθεσάιζερ.
      Η έρευνα του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών
      Στη μουσική σύνθεση, το όμποε χρησιμοποιήθηκε για να ηχοποιηθεί ένα ακραίο φαινόμενο που συνέβη τον Ιούνιο του 2020. Πρόκειται για το σημαντικότερο τα τελευταία 50 χρόνια επεισόδιο μεταφοράς σκόνης από τη Σαχάρα μέχρι τον Ατλαντικό και την Καραϊβική, που έφερε την ονομασία «Godzilla».
      «Το απόσπασμα με το όμποε στοχεύει στην ηχοποίηση των μετεωρολογικών συνθηκών που επικρατούν μέσα σε μια ατμοσφαιρική στρωμάτωση ερημικής σκόνης. Προσπαθεί δηλαδή ο συνθέτης να "μεταφράσει" κατά κάποιο τρόπο τις συνθήκες αυτές με βάση τις μετρήσεις του δορυφόρου, ώστε να τις βιώσουμε μέσω του ήχου», επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών και μέλος της συμβουλευτικής επιστημονικής επιτροπής της αποστολής Aeolus, Βασίλης Αμοιρίδης.

      Ο δορυφόρος Aeolus / Φωτογραφία: ESA - P. Carril

      Η ερευνητική ομάδα ReACT του συγκεκριμένου Ινστιτούτου έχει αναλάβει να διερευνήσει με τη βοήθεια του Aeolus το συγκεκριμένο επεισόδιο μεταφοράς ερημικής σκόνης «Godzilla», καθώς και τη μεταφορά άλλων αιωρημάτων στην ατμόσφαιρα, όπως η ηφαιστειακή τέφρα, ο καπνός από τις πυρκαγιές και τα θαλάσσια αιωρήματα. Πρόσφατα είχε δημοσιεύσει εξάλλου, μελέτη για τη διασπορά ηφαιστειακής τέφρας έπειτα από την έκρηξη της Αίτνας τον Μάρτιο του 2021, η οποία είχε επεκταθεί και πάνω από την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.
      Η ερημική σκόνη, εξηγεί ο κ. Αμοιρίδης, διερευνάται λόγω των πολύπλευρων επιπτώσεων που έχει στον άνθρωπο και το περιβάλλον. «Τα υψηλά επίπεδα σκόνης στην ατμόσφαιρα έχουν ανεπιθύμητες επιπτώσεις σε πολλούς τομείς: στον τομέα της υγείας η σκόνη αυξάνει τα καρδιαγγειακά νοσήματα και τις αναπνευστικές λοιμώξεις, στον τομέα της ενέργειας εξασθενεί την ηλιακή ακτινοβολία και μειώνει την απόδοση των ηλιακών πάνελ, στον τομέα των μεταφορών επηρεάζει την ασφάλεια των αεροπορικών πτήσεων». Σε μερικές περιπτώσεις, όμως, «η σκόνη λειτουργεί ευεργετικά. Για παράδειγμα, ο σίδηρος και ο φώσφορος που περιέχονται στην ερημική σκόνη λειτουργούν ως λίπασμα για τα θαλάσσια και χερσαία οικοσυστήματα ενισχύοντας την παραγωγικότητά τους, στοιχείο πολύ σημαντικό για τη Μεσόγειο και την Ελλάδα».
      Όπως παρατηρεί ο κ. Αμοιρίδης, η καινοτομία του Aeolus ήταν ότι «η μέτρηση από τον ίδιο δορυφόρο του ανέμου και των συγκεντρώσεων ερημικής σκόνης βοηθά στον υπολογισμό ροών εκπομπών και εναπόθεσης για την ποσοτικοποίηση της παραγωγής σκόνης από τον άνεμο πάνω από τις ερήμους, αλλά και την τροφοδότηση των ωκεανών λόγων εναπόθεσης. Ο Aeolus με τις καινοτόμες τεχνολογίες λέιζερ που έφερε, κατάφερε να προσφέρει στην κοινότητα αυτές τις μετρήσεις πάνω από τις ερήμους και τους ωκεανούς, όπου δεν έχουμε άλλη πηγή παρόμοιας πληροφορίας».
      Ο διδακτορικός φοιτητής της ομάδας ReACT, Θανάσης Γεωργίου, αναφέρει ότι «ενώ το επεισόδιο Godzilla παρατηρήθηκε και από δορυφόρους και από το έδαφος, τα ατμοσφαιρικά μοντέλα δεν μπόρεσαν να το αναπαράγουν σύμφωνα με τις παρατηρήσεις. Αυτή η θεωρητική αδυναμία συνοδεύεται από άλυτα επιστημονικά ερωτήματα που προσπαθούμε να απαντήσουμε με την έρευνά μας, ώστε να βελτιώσουμε μέσα από τις μετρήσεις του Aeolus τις προσομοιώσεις μεταφοράς σκόνης στα μοντέλα, για την παροχή καλύτερων προγνώσεων».
      Το ορχηστρικό κομμάτι «Life of Aeolus» είναι διαθέσιμο στο λινκ:
       
    16. webTV

      Engineer

      Σε αυτό το  (vlog) επεισόδιο θα δούμε την  μελέτη που απαιτείται  εξαιτίας πιθανών μετατροπών (Αλλαγή Χρήσης, Σπουδαιότητας, Τοίχων Πλήρωσης ή/και Δομικού Συστήματος), σε υφιστάμενο κτίριο από Ο.Σ. 
       
    17. webTV

      GTnews

      Το Up Stories σε συνεργασία με τη μονάδα meteo του Εθνικού Αστεροσκοπείου Aθηνών και την τεχνολογική υποστήριξη του Drone House κατέγραψε την θερμότερη και αμετάβλητη (οι θερμοκρασίες παρέμειναν αμετάβλητες και κατά τις απογευματινές ώρες) ημέρα του φετινού καλοκαιριού.
      Από τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα ήταν ο κυριολεκτικά φλεγόμενος αναβάτης δικύκλου στην Πλατεία Ομονοίας, με το όχημα να παρουσιάζει θερμοκρασία 104 βαθμών Κελσίου, όταν η μέση θερμοκρασία οδοστρώματος παρέμεινε στους 60° κατά μέσο όρο για σχεδόν 8 ώρες κατά την διάρκεια της ημέρας.
      Τα φυλάκια των τσολιάδων στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα που στις 7 το απόγευμα κατέγραψαν θερμοκρασία 70 βαθμών Κελσίου, καθώς και η δίψα για πράσινο και συντριβάνια που παρουσιάζει η πόλη των Αθηνών. Όπου συναντήσαμε δέντρα, συντριβάνια και πισίνες πέριξ τους δημιουργούνταν μικροκλίμα 15 βαθμών Κελσίου χαμηλότερο από την μέση θερμοκρασία της πόλης.
       
    18. webTV

      GTnews

      Στην ημερίδα παρουσιάστηκαν και συζητήθηκαν τα δύο θέματα της προσβασιμότητας και της βαδισιμότητας για τις αστικές και περιαστικές περιοχές. Πρόκειται για δύο ζητήματα που βρίσκονται πολύ ψηλά στην ατζέντα της Ευρωπαϊκής Αστικής Πολιτικής αλλά και διεθνώς και σχετίζονται μεταξύ άλλων με την μορφή και την λειτουργία των πόλεων και των οικισμών, την καθημερινή ζωή και την βελτίωση της ποιότητάς της, την μείωση των ρύπων που συντελούν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, την κλιματική ουδετερότητα των αστικών περιοχών, την άρση των διακρίσεων και τον σεβασμό στα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία.
      Η ημερίδα θα έχει αφενός ενημερωτικό χαρακτήρα καθώς γίνεται παρουσίαση των πρόσφατων νομοθετικών ρυθμίσεων, δράσεων και προγραμμάτων για τα δύο θέματα από πλευράς Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, και βεβαίως δίνεται η δυνατότητα να παρουσιαστούν καλές πρακτικές και παραδείγματα τοις πράγμασι, και άλλα ζητήματα που απασχολούν την τοπική αυτοδιοίκηση, τις υπηρεσίες και τους μελετητές. 
      https://youtu.be/MLq11za553k
    19. webTV

      Engineer

      Η ελληνική δημιουργικότητα και αρχιτεκτονική δεξιοτεχνία βραβεύτηκαν την Τετάρτη 5 Ιουλίου στα Βραβεία Ελληνικής Αρχιτεκτονικής 2023.
      Ο ανεξάρτητος φορέας σύγχρονης αρχιτεκτονικής DOMa διοργάνωσε όπως κάθε χρόνο μια ξεχωριστή εκδήλωση στο στο αίθριο του Μουσείου Μπενάκη, όπου αναδείχθηκαν τα ωραιότερα έργα της χρονιάς ανάμεσα σε σημαντικό αριθμό συμμετοχών.
      Συγκεκριμένα, στη φετινή διοργάνωση υποβλήθηκαν συνολικά 226 συμμετοχές -ακόμη περισσότερες από τις 208 της περασμένης χρονιάς -και από τις 163 ομάδες συμμετεχόντων διακρίθηκαν 40 φιναλίστ.
      Την κριτική επιτροπή συνέθεσαν οι Manuel Aires Mateus (AIRES MATEUS E ASSOCIADOS), Emanuel Christ & Christoph Gantenbein (CHRIST & GANTENBEIN), και Dikkie Scipio (KAAN ARCHITECTEN), ενώ στη διοργάνωση συμμετείχαν αρχιτέκτονες και άλλοι επαγγελματίες του σχεδιασμού (αρχιτέκτονες τοπίου, σχεδιαστές εσωτερικών χώρων, κ.λπ.) που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, αλλά και Έλληνες αρχιτέκτονες του εξωτερικού.
      DOMa Awards Επιπλέον, απονεμήθηκαν τα καθιερωμένα πλέον Βραβεία Συναδέλφων για το καλύτερο πραγματοποιημένο έργο και την καλύτερη μελέτη, που προκύπτουν από ψηφοφορία των αρχιτεκτόνων που συμμετείχαν στη διοργάνωση.
      Την ημέρα της εκδήλωσης κυκλοφόρησε και ο τόμος "Βραβεία Ελληνικής Αρχιτεκτονικής 2023", στον οποίο παρουσιάζονται τα έργα των φιναλίστ.
      Οι νικητές των Βραβείων Ελληνικής Αρχιτεκτονικής 2023
      Πραγματοποιημένο έργο
      Το βραβείο πραγματοποιημένου έργου απονεμήθηκε στην ομάδα K-studio για το εντυπωσιακό μουσείο Liknon που βρίσκεται στο χωριό Βουρλιώτες στη Σάμο. Με έναν ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, που έχει βασική του ιδέα και πυρήνα στο design του τις παραδοσιακές πεζούλες και τις αναβαθμίδες της Σάμου, ο οίκος του brand Metaxa είναι περισσότερο ένα τοπίο παρά ένα design κτίριο μέσα σε έναν αμπελώνα. Είναι, επί της ουσίας, ένα πέτρινο μονοπάτι που εκτείνεται πάνω σε μια απότομη πλαγιά, αξιοποιώντας δημιουργικά και ευφάνταστα το επικλινές έδαφος της περιοχής.

      Έπαινος απονεμήθηκε στους MOLD Architects για τα αυτοεξυπηρετούμενα καταλύματα στη Σέριφο, Homa Vagia.
      Φωτογραφία: Panagiotis Voumvakis
        Έπαινος και στο γραφείο Α31 για το Latypi Residence, μια μονώροφη κατοικία με υπόσκαφο τμήμα στη Μύκονο.
      Φωτογραφία: Giorgos Fakaros Νέα Αρχιτεκτονική σε Υφιστάμενο Κτίριο
      Στην κατηγορία της αρχιτεκτονικής σε υφιστάμενο κτίριο ισοβάθμισαν τα εξής τρία έργα:
      Η διαμόρφωση των εξωτερικών χώρων του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού Spolia στο Ψυχικό, από την ομάδα AREA.
      Photography: @v_makris Η αποκατάσταση του κτηρίου ΚΑ-ΜΑ-ΡΑ στη Μάνη από το γραφείο Z-level.
      Φωτογραφία: @murplejane Η επέκταση της Ανωτάτης Σχολής Τεχνών και Σχεδίου της Γενεύης από τους Sujets Objets.
      Φωτογραφία: Sven Högger Πρώτο Έργο Νέου Αρχιτέκτονα
      Το Βραβείο απέσπασαν ο Αλέξανδρος Φωτάκης και η Νicoletta Caputo για τον εξοχικό κήπο με δωμάτιο στην Κέα.

      Φωτογραφία: Αλίνα Λέφα Έπαινος απονεμήθηκε στους Δημήτρη Γρηγοριάδη και Μαρία-Πόπη Γιαννικάκη για τον βρεφονηπιακό σταθμό στα Χανιά.
      Έπαινος και στους Μονόλιθους στη Μάνη από το γραφείο Desypri & Misiaris Architecture.

      Φωτογραφία: Γιώργος Σφακιανάκης Μελέτη
      Βραβείο απέσπασε το Κρεματόριο στην Πάτρα, δια χειρός Θεοκλή Καναρέλη.

      3D visualization: Konstantinos Kontokostas Έπαινος στο Σπίτι διακοπών σε ελαιώνα στην Αίγινα της ομάδας OM60
      Έπαινος στο Αρχαιολογικό μουσείο της πόλης των Αθηνών στην Ακαδημία Πλάτωνος από τους Tense Architecture Network

        Έπαινος στον Ξενώνα Δήλου, το Νέο Αναψυκτήριο στον Αρχαιολογικό χώρο της Δήλου, έργο των PKMM architects.
      Βραβεία Συναδέλφων
      Πραγματοποιημένο Έργο
      Homa Vagia. Αυτοεξυπηρετούμενα καταλύματα στη Σέριφο, Κυκλάδες, MOLD Architects
      Μελέτη
      Παλλόμενα χωρικά ανάλογα στο Πόρτο Χέλι, Αργολίδα των Αλέξανδρου Γράβαλου και Αναστασίας Νάκη
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.